Embed Size (px)
Citation preview
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 1
e Raqs wa RisalafElektronisch buikdansvakblad voor Nederland en Vlaanderen
Jaargang 5, nummer 25, januari 2012
Colofon
Raqs wa Risala verschijnt 6 x perjaar. Het blad wordt kosteloos pere-mail gestuurd aan abonnees engepubliceerd ophttp://buikdansen.weblog.nl.
Aanmelden als abonnee kan dooreen bericht met als onderwerp‘abonnement’ te sturen [email protected].
Redactie: Judith ScheepstraVormgeving advies: Rosanne PouwFoto’s Mena Leïla: Ron Hey, KyraMartens, Ayman Shoala
Aan dit nummer werkten mee:Peter Verzijl, Laudie Vrancken,John Wesseling
De volgende deadline is14 februari 2012
Artikelen kunt u sturen [email protected] redactie beslist of een artikelwordt geplaatst.
De evenementen in de agenda zijngebaseerd op de kalender vanwww.buikdans.startpagina.nl.
De redactie doet haar best om deinformatie zo goed mogelijk in deagenda te verwerken, maar is opgeen enkele wijze aansprakelijkvoor schade die is ontstaan dooreventuele fouten. Een vermeldingin de agenda houdt niet in dat deredactie het evenement aanbeveelt.
Het copyright van het materiaal indit blad berust bij de makers. Nietsuit het blad mag worden verveel-voudigd of openbaar gemaakt, inenige vorm of op enige wijze, hetzijelektronisch, mechanisch, doorfotokopieën, opnamen, of op enigeandere manier, zonder devoorafgaande schriftelijketoestemming van de maker.
Het in zijn geheel doormailen vanhet pdf bestand en het maken vanprintjes voor eigen gebruik zijntoegestaan.
ISSN: 2210-3074
Voorwoord
Het zal de tijd van het jaar wel zijn, dat deze Raqs waRisala nogal nostalgisch is uitgevallen. Drie van de zesartikelen duiken terug in het verleden.
Peter Verzijl pleit ervoor dat we iets in het leven roepen alseen workshop- en showoverleg. Zo’n overleg is er in hetverleden ook geweest en dat heeft een tijd goed gewerkt.
In twee artikelen aandacht voor het thema “Duizend-en-éénnacht”. Als eerste is er een bespreking van drie kortespeelfilms uit het begin van de twintigste eeuw. Met echtebuikdans en op filmsets die als inspiratie kunnen dienenvoor onze theatervoorstellingen. De 1001 nacht illustratieszijn deze keer afkomstig uit Iran. Zelf was ik verbaasd dateen gerenommeerde kunstenaar uit het negentiende-eeuwse Teheran zulke vrijmoedige illustraties kon maken.
Ook heden en toekomst zijn uitstekend vertegenwoordigdmet een uitgebreid interview met de ondernemende MenaLeïla. Over hoe ze zelf de dans ontdekte en verder verkent,over dansen in groepen en over het Project Werelddans.
Dit is het 25e nummer van Raqs wa Risala, een kleinzilveren jubileum. Reden voor een feestje. UitgeverijBulaaq heeft ons een stapel boeken geschonken, die wehet komende jaar gaan verloten onder onze schrijvers.
Tot slot starten we in dit nummer met een nieuwe rubriek:BellyBiznez. Laudie Vrancken bedacht de naam en schreefde eerste column. Jullie worden van harte uitgenodigd omook je ervaringen met ons te delen: oneerbare voorstellen,bizarre telefoongesprekken, rare toestanden, avontuurlijkeoptreedsituaties, belachelijke of juist ontroerende reacties.Kortom: alles wat bij de BellyBiznez hoort.
De allerbeste wensen voor het nieuwe jaar.
Judith ScheepstraHoofdredacteur
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 2
n Onze auteurs m
Peter VerzijlPeter Verzijl ( www.farouq.nl ) maakte begin 1989 kennis met de oriëntaalsedans. Hij behoort tot het handjevol mannen in Nederland dat zich met dezedans bezighoudt en treedt op onder de naam Farouq. Sinds 1993 geeft hijlessen en workshops en sinds 2003 is hij een van de docenten van deVerdiepingscursus, een landelijke cursus voor gevorderde danseressen enleraressen die meer verdieping in hun dans en lesgeven nastreven. Van 1990tot 2002 schreef hij in het buikdansblad ‘Navel‘ vooral recensies, interviewsen artikelen over de achtergronden van de oriëntaalse dans.
Laudie VranckenLaudie, ook wel bekend als Ahlem (oftewel ‘dromen’), raakte eind jarentachtig in de ban van de oriëntaalse dans. Zij studeerde lichamelijkeopvoeding en antropologie en begon na wekelijkse lessen, vele workshops enoptredens in 1997 met lesgeven. Sinds 2007 is zij een vaste docent van deVerdiepingscursus. Zij schreef artikelen voor de Navel, organiseertdansreizen en maakt voorstellingen met amateurs en professionals, onderwie Yousri en de Dalla Diva’s ( www.buikdans.nl ). Op dit moment is bredeerkenning voor de oriëntaalse dans als podiumkunst haar belangrijkstedrijfveer.
Judith ScheepstraJudith Scheepstra heeft sinds 1997 haar hart verpand aan de oriëntaalsedans. Als amateur danseres is zij regelmatig te zien op het podium en oplocatie. In 2002 startte ze met de website www.buikdans.startpagina.nl enonlangs is daar www.1001nacht.startpagina.nl bijgekomen. Daarnaast isJudith al ruim 20 jaar journalist. Als zodanig was zij redacteur van onderandere het Tijdschrift Vrouwen en Informatica en schreef zij voor PsychologieMagazine en Medisch Nieuws. Momenteel is zij vooral geïntrigeerd door debeeldvorming rond oriëntaalse dans: waar komt die vandaan en hoe kun jedaar als danseres invloed op uitoefenen?
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 3
n De dans die voor iedere vrouw is… m
Talent is er genoeg in Nederland. Eén van deze talentvolle jonge danseressen is Mena Leïla( www.menaleila.com ) uit Alkmaar. Door haar Tunesisch-Nederlandse afkomst is het extrainteressant om te weten hoe zij tegen de oriëntaalse dans aankijkt.
Wanneer ben je in aanraking gekomen met buikdans?Op mijn zeventiende zag mijn moeder een buikdanscursus in hetvrouwencentrum in onze buurt. Omdat ik “zo leuk met mijn buikkon rollen”, zou ik deze dans echt moeten uitproberen vond zij.De achterliggende gedachte was, dat ik iets zou kunnenmeemaken van de Arabische cultuur, aangezien mijn vaderTunesisch is en ik tot die tijd niet veel wist van die cultuur.
Zo kwam ik terecht bij Will Neumann, Habiba. Zij heeft mij latenkennismaken met de dans die voor iedere vrouw is en door elkpersoon bijzonder wordt gemaakt. Deze uiterst vriendelijkemanier van kijken naar elkaar en respect voor je lijf sprak mij
ontzettend aan. Uren heb ikgeïmproviseerd op mijnkleine kamertje voor desmalle spiegel. Nu twaalfjaar later werk ik alsprofessioneel danseres endansdocente en heb ik nooitkunnen bedenken dat ikvoor zoveel enorme spiegelszou staan...
Wat trok je het meest indeze dans?De bewegingen voeldenheel natuurlijk aan in mijnlichaam en ik pikte alles opwat ik zag. Op de muziekdie ik hoorde, zag ik in ge-dachten al allerlei poppetjesdansen. Het was een leukeervaring, maar door school,vriendje en vriendinnen hadik na een jaar geen tijd meervoor lessen.
Tot ik werd gevraagd voorBuikdansgroep Shuruuk enging optreden met eengroep prachtige vrouwen. Ikwas gelijk verkocht aan deglitters, de muziek en hetplezier van het samenoptreden. Vanaf dat momentbesloot ik mijn school enuniversiteit te combinerenmet trainen en optreden. Ikheb uiteindelijk 10 jaar metveel plezier bij Shuruukgedanst op bruiloften, ver-jaardagen en soms ook intheaters. In het begin leendeik van alles bij elkaar vooreen kostuum. Nu koop ikmijn kostuums in Egypte oflaat ze maken in Nederland.
Nu ik hoor van leerlingenwat buikdans voor hen be-tekent, zoals zelfvertrouwen,sierlijkheid en ontspanning,realiseer ik mij dat dit voormij ook van toepassing is.
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 4
Had je daarvóór nog andere danservaring?Vanaf mijn vierde heb ik zes jaar aan balletgedaan, een dansstijl die ik nu niet zouadviseren op die jonge leeftijd. Op mijn tiendewerd ik gevraagd voor de selectieklas van hetScapino. Als ik nu terugkijk op die periode,vond ik het optreden in een groot theater hetleukst, niet het oefenen. Daarnaast heb ik veelgesport en theaterervaring opgedaan. Bij elkegelegenheid op school of feestjes bedacht ikstukjes en dansjes om mee op te treden. Datdoe ik nu nog steeds met vriendinnen die nietin de danswereld zitten.
Wie of wat zijn je inspiratiebronnen?Drie jaar geleden ben ik voor het eerst naarEgypte geweest in het hart van de oriëntaalsedans: Cairo. Daar ontwikkelt de dans zich metrespect voor de oorsprong, namelijk het uit-beelden van de muziek. Als ik danseressen alsRanda, Dina en Suraya zie met een orkest vandertig man, komt het recht bij mij naar binnen.Als je dat dan op YouTube terugziet, is heteffect zoveel minder. Ik denk dat de danseres-sen uit de jaren ’50, zoals Samia Gamal, TahiaCarioca en Nagua Fouad, ook deze impacthadden op hun publiek. Ik had ze dolgraag livewillen zien optreden. Nederlandse vrouwenkunnen wat leren van de elegantie, devrouwelijkheid en het genieten van de dans.
Inspiratie haal ik uit meer dan alleen de oriën-taalse dans. Ik ga naar heel veel voorstellingenin theaters, ben regelmatig te vinden op(buiten)festivals en loop elke amateur-presentatie, expositie en interessante film af.Vriendinnen merken vaak op dat ik alle flyersen kranten naspeur op mooie plaatjes enfeestjes. De afgelopen jaren ben ik in Cairo enVenetië geweest voor oriëntaalse festivals.Wat van de workshops en shows over blijft isde essentie van de persoon en zijn of haar stijl.Ik haal eruit wat ik nodig heb en voeg dat toeaan mijn eigen stijl.
Hoe reageert je familie op het feit dat jebuikdanseres bent?Mijn Nederlandse en Tunesische familie staanachter mijn werk. Mijn Tunesische familiewoont in Karouan (de heilige stad), maarsommigen wonen in Duitsland, Frankrijk en wijzijn de enigen in Nederland. Mijn vader is eenvrijdenkende en ontwikkelde Arabier en hijbegrijpt hoe moeilijk vrouwen het hebben inArabische landen. Ook al ben ik niet door mijnvader opgevoed, wij praten veel over deculturele verschillen tussen de Nederlandersen de Arabieren. Dit jaar stond mijn vadervooraan bij het podium in het AmsterdamseParadiso, waar ik met mijn showteam optrad.
Hij is dan supertrots.
Mijn affiniteit met de Arabische cultuur ligt in dedans, de muziek, het eten en de warmtetussen de mensen. Dat is een toevoeging opde letterlijk en figuurlijk koude cultuur inNederland.
Hoe zou je je eigen dans beschrijven?In zowel mijn dans als mijn persoonlijkheid benik heel expressief. Wanneer ik dans doe ik datheel intensief en vaak ga ik helemaal op in demuziek en het enthousiasme van het publiek.Ik durf veel en ben bijna nooit onzeker overwat ik doe. Dat staat los van het feit dat ik nogveel te leren heb en zeker niet altijd tevredenben over wat ik neerzet. Maar ik geniet altijd envoel dat ik dichtbij mijzelf blijf. De stijlen dietegenwoordig 'in' zijn, hoeven niet altijd bij je tepassen. Wanneer ik Randa live zie optredenmet de 'New Cairo Style' zit ik op het puntjevan mijn stoel. Fascinerend hoe zij een uurlang het publiek kan boeien en de moeilijkstetarab (muziek met Arabische zang dat publiekraakt) kan vertolken. Haar stijl is heerlijk om tedansen en ‘gedrild’ te worden, maar ik zouhem niet toevoegen aan mijn eigen dans. Hijpast niet bij mij en als ik daar toch voor zoukiezen, zou ik een kopie worden van eenander. Dat gaat volgens mij tegen je eigenheid
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 5
in, tegen de mogelijkheid die de oriëntaalsedans geeft voor zelfontplooiing. Het blijft eenzoektocht naar de mogelijkheden van je eigenlichaam en jezelf daarin te verrassen en teovertreffen.
Contact met publiek vind ik heel belangrijk endat hoor ik ook vaak terug. Mijn Tunesischeachtergrond geeft mij een mysterieuzeuitstraling, mijn Nederlandse lengte sierlijkheiden mijn persoon vrolijkheid.
Wat mij een betere danseres maakt dan twaalfjaar geleden, is dat ik meer kennis heb vanstijlen, techniek en muziek (en vertaling). Nogsteeds probeer ik mijn eerste emotie bij nieuwemuziek vast te houden in een choreografie ofimprovisatie, maar nu luister ik naar de ritmes,stijlen en danskwaliteiten. Dat kan ook nietanders als je professioneel danst, want je moetweten waar je het over hebt, in de les en ophet podium. Je laat immers met je lichaam demuziek zien. Als je niet weet waar die muziekover gaat, wat laat je dan zien?
Wat wil je overbrengen aan je publiek?Elk optreden wil ik laten zien dat de oriëntaalsedans mooi, vrolijk, veelzijdig en respectabel is.Dat het voor iedereen is, betekent niet dat ikhet van iedereen kan waarderen. Ik houd welvan experimentele dansen als die samengaanmet bovenstaande. Zo zag ik Irka op het “AsliSharqi” festival een drumsolo dansen met eensluier over haar hoofd. Dat was prachtig en zopuur! Misschien niet zoals je dat tijdens eenbruiloft wilt zien, maar het was verrassend eniets van haar zelf. Zo kan ik danseressen inniets verhullende kostuums waarderen, zoalsje die in Egypte veel ziet. Ook weer niet op jebruiloft, maar de spieren en het benenwerkkomen dan wel heel mooi uit.
Als ik een show dans, wil ik graag het publiekachterlaten met een gevoel van "dat is zomooi, dat wil ik vaker zien". Ik dans veel stijlen,van klassiek Arabisch, folklore tot Turks en kandaar gemakkelijk met gevoel en expressietussen wisselen. Ik neem de tijd om mij teverdiepen in die stijlen. De lessen die ik geefzijn daar uitermate geschikt voor. Dan zoek iknaar achtergronden, bijpassende muziek,plaatjes en filmpjes om een stijl aan te leren.
Waar dans je het liefst?Op elke kleine of grote gelegenheid (bruiloft,verjaardag tot theater) heb ik mensen ervarendie genieten van mijn dans. De voorwaarde iseen goede ruimte, goede muziek, aandachtvoor de dans en een gemixt publiek. Vooralleen een groep mannen dansen doe ik niet.
Ik vind het heerlijk om voor Arabisch publiek tedansen, omdat zij weten waar de muziek overgaat en de bewegingen herkennen. Maar ookNederlanders kun je meenemen in het sprook-je. Als ik dan achteraf hoor hoe bijzonder mooien netjes zij mijn dans vonden, ben ik trots.
Welke stijlen dans je het liefst?De klassiek Egyptische muziek heeft mij vanafhet begin gegrepen door het majestueuzegeluid van een heel orkest en de afwisseling inde ritmes en sferen. Eerst ben ik zelf gaandansen en experimenteren in mijn kleinekamertje thuis. Dat beviel goed, totdat ik laterbesefte dat er een bepaalde bewegingskwali-teit bij hoorde die hoog, zwierig en snel is.Aangezien ik lang ben en altijd met dansenrekening moest houden met mijn armen, vindik het nu heerlijk deze stijl te dansen en veelruimte in te nemen! Maar ik vind Turkse dansook heel leuk. Je ziet veel elementen van deTurkse folklore terug in de buikdans endaarmee wordt het krachtig, speels en vrolijk.Onregelmatige ritmes vind ik ook zeerinteressant, zoals de karshilama (Turks 9/8) ensamai (Andalusisch 10/8).
Wat wil je overbrengen aan je leerlingen?In 2005 heb ik de opleiding “WerelddansDansdocente” aan het LCA afgerond. Samenmet Aisa Lafour heb ik de auditie gedaan metde bedoeling een periode danservaringen uit tewisselen met anderen. Mariska Assink enMahdy Emara hebben mij begeleid bij mijnstage en hebben mij meerdere kanten van hetlesgeven belicht. Op deze opleiding kreeg jedidactiek, les toegepast op doelgroep, les inklassieke, moderne en experimentele dans enhet lesgeven aan elkaar. In die groep zatenmensen die kundig waren in Afrikaanse dans,bharat natyam, salsa, Bollywood en meer. Nadeze opleiding besloten Aisa en ik helemaalvoor het dansen te gaan door naast hetoptreden ook fulltime les te gaan geven.
Voor een docent is het belangrijk dat je hetbeste in de leerlingen naar boven haalt. Mijntempo ligt erg hoog en de sfeer probeer ik altijdvriendelijk, eerlijk en vrolijk te houden. Opscholen werkt het heel goed als je afwisseling,leuke bewegingen en goede muziek hebt enduidelijke regels stelt. Bij jonge kinderen leer ikde basisprincipes aan die nodig zijn voor ALLEdansstijlen. Ballet vind ik een mooie dansstijl,maar te beperkend voor alle kinderen. Als jewilt dansen, moet je kennis nemen van demogelijkheden van je lijf, isolaties, melodie enritme, samenwerking op allerlei soortenmuziek. Ik heb er 5 jaar over gedaan omwerelddans voor kinderen als alternatief op
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 6
ballet te geven.
In de wekelijkse lessen is het belangrijk dat jeleerlingen een ontwikkeling laat doormaken.Dit kan op cognitief, maar ook op emotioneelvlak. Soms zie ik leerlingen helemaal opbloei-en in de les; dat is mijn grootste complimentals docent. Mijn gevorderde leerlingen zijntrouw aan mij als persoon en docent, maar ikstimuleer ze toch om bij andere docenten leste nemen en feestjes en festivals te bezoeken.Mijn showteam dames hebben auditie gedaanen zij leren op hoog niveau choreografieën aanen maken kennis met de minder simpele stij-len. Ze ontdekken ook dat hoe meer je weet,hoe meer je je realiseert hoe weinig je eigenlijkweet. Dat vind ik zelf ook zo fascinerend.
Geef je liever les of treed je het liefst op?Optreden is mijn grote liefde; het geeft mijenergie en zolang het goed voelt voor zowelmij als het publiek, blijf ik dat doen. Lesgevenis als een liefde voor een vriendin, omdat ikwekelijks verkeer tussen vrouwen die mijrespecteren en waarderen. Ik geef hen ietsmee, waar ze in hun dagelijks leven vankunnen leren. Sinds ik een showteam heb metgevorderde leerlingen die alleen en samen metmij optreden, vervaagt de grens tussenoptreden en lesgeven. Zo kan ik leerlingenmeegeven hoe je je kunt ontwikkelen alsdanseres.
Vertel eens over het project WerelddansIn mijn opleiding tot werelddans docenteontdekte ik dat er in de werelddans allangserieuze dansstijlen zijn, maar dat het nognauwelijks zichtbaar is in de maatschappij. Erzijn geen opleidingen werelddans en opscholen denken kinderen bij dans alleen aanballet of streetdance. Het organiseren van eenfestival met meerdere werelddansen werdmogelijk toen ik in de organisatie van eenjaarlijks buikdansfeest kwam. Ik had contactenmet een theater, professionele werelddansartiesten en kon al mijn creatieve en gekkeideeën tot uiting brengen. Nu zeven jaar later
heb ik Stichting Werelddans opgezet( www.ProjectWerelddans.nl ) om dewerelddans in Nederland te professionaliserenen jaarlijkse evenementen te organiseren.Oriëntaalse dans is daar, net als salsa, eenbelangrijk onderdeel van, omdat deze inNoord-Holland veel wordt beoefend. Hetfestival bestaat uit professionele dansacts metkorte workshops in dezelfde dansstijlen,amateur optredens van jongeren, modeshows,bazaar, live muziek en DJ. Elk jaar is het weereen succes en zie ik hoe bestaande en nieuwegeneraties artiesten aan de slag gaan metAfrikaanse, Braziliaanse, Hawaiiaanse, Indiaseen Zuid-Amerikaanse dansen.
Leef je van de dans of heb je ook anderwerk?Ik ben alle dagen van de week bezig met dansen vaak droom ik er ook nog over. Toen ik namijn opleiding besloot mij helemaal aan hetdansen te wijden, gaf mijn moeder de tip: “Volgje hart en denk commercieel”. Ik ben selectie-ver geworden in het aannemen van opdachten,kan beter netwerken en rondkomen vandansen. Mijn week bestaat uit het lesgeven op(dans)scholen voor alle leeftijden, van 4 tot65+, het geven van shows en culturele enartistieke dansevenementen organiseren.
Zes jaar geleden heb ik een heftige rugbles-sure opgelopen, waardoor ik 6 maanden nietheb kunnen dansen. De artsen zeiden dat ikmoest stoppen met dansen. In één jaar tijd hebik mijn moeder en mijn danscarrière moetenloslaten. Dat was een heel emotionele periode,maar ik heb er bewust bij stilgestaan. Die jarendie je krijgt met een bijzonder persoon of eendroom die tijdelijk uitkomt, zijn zo waardevol,dat het niet eerlijk is daar de rest van de tijdover te treuren. Nu ben ik weer aangesterkt enkrachtig genoeg om weer te dansen. Ik blijfmijzelf ontwikkelen, uitdagen en met de kennisvan eerder ben ik nog bewuster en meerdankbaar.
Hoe vind je de ontwikkelingen in deNederlandse buikdans anno 2012?Wat ik al vaker heb gemerkt in de buikdans-wereld in Nederland is dat er behoefte is aansamenwerking. Uit ervaring kan ik zeggen dathet heel erg prettig is. Ik werk veel samen mettopdansers en docenten uit allerlei werelddansstijlen. In deze ‘concollegialiteit’ (combinatievan concurrenten en collega’s) hebben wijgoede afspraken over vergoedingen enstemmen dat op elkaar af. Wij wisselen ookopdrachten met elkaar uit, omdat wij vanelkaar weten dat je eenzelfde kwaliteit kanbrengen.
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 7
Ik heb een tijd gedanst in de groep "MorganaBellydance" (Raniya en Aisa Lafour) waarmeewij prachtige optredens en ook een leuke tijdsamen hebben gehad. Nu heb ik Anichagevraagd mij te versterken met de buikdans-lessen, omdat er meer groepen bijkwamen.Samenwerking kost tijd en vertrouwen, en jekomt er vanzelf achter met wie het wel en nietklikt. De festivals die worden georganiseerdlaten zien dat Nederland een stapje verder is.Buikdansfeestjes zijn super en moeten ookzeker blijven bestaan, maar festivals zorgenervoor dat dans wordt verheven als kunst.Oriëntaalse dans hoort óók op het podium metprofessioneel licht en geluid en publiek datgeconcentreerd kijkt. Voor Arabieren enandere enthousiastelingen kan dat watafstandelijk voelen, maar daarmee trek je dewerelddans naar een respectabel niveau.
Wat kan er beter?In Nederland heb ik veel respect voor dedanseressen, dansers en docenten die deoriëntaalse dans stimuleren en doorgeven.Alleen is niet elke goede docent ook eengoede danser en andersom. Talent kan uit elkehoek komen en is niet persé groter als jelanger in het vak zit. Je kunt van elkaar leren,elkaar verfrissen en samen werken aan eenmooie ontwikkeling van de oriëntaalse dans.
Waar moet volgens jou een goedebuikdanseres aan voldoen?Een danseres die danst met respect vooreigen lichaam, die entertaint en je meeneemtnaar een sprookje, die er verzorgd uitziet, zichbewust is van de muziek, de muzikanten enhet publiek. Dit is een raamwerk, waaraaniedereen zijn of haar eigen invulling aan kangeven. Geef iedereen dezelfde kleuren en eenlijst, en iedereen komt met een ander schilderijaan. Dat is zo mooi van onze dans! Nietiedereen kan mooi dansen, maar een mooiedanser kan overal vandaan komen.
Vertel eens iets over je ambities, wat zou jegraag bereiken?Ten eerste wil ik volop blijven dansen enlesgeven. Ik ben regelmatig te zien op defeesten van Laziz in Paradiso. Daarnaast benik bezig met projectleiding voor cultureleevenementen, zoals “Orientalicious”, mijneigen festival “Project Werelddans” en cross-over projecten. Ik zou door heel Nederlandwerelddans project willen opzetten. Ik ben blijdat de oriëntaalse dans mij uitgekozen heeft,want ik voel mij prettig in deze dansstijl, metvooral de mensen waar ik mee en voor werk.
Peter Verzijl
n BellyBiznez m
Zo maar een dinsdagochtend, de telefoongaat bij Ahlem:
"Met Laudie!"
"Goedendag. Ik ben van Mojo en ikorganiseer een Ladies Night op 16
november in Zoetermeer. Het thema is1001 nacht en ik heb workshops met
henna, smokey eyes en we willen graageen workshop buikdansen, maar ik mag
geen kosten verrekenen".
"Wat bedoel je met geen kostenverrekenen?"
"Nou ik mag de workshopdocenten nietbetalen".
"Sorry, maar dan ben ik nietgeïnteresseerd".
"Wat zou u er dan voor vragen?"
"Dat ligt aan de duur van de workshop, detijd, het aantal deelnemers, enz".
"Ja, de bedoeling is eigenlijk dat u alleen 1of 2 basispasjes aanleert. De workshops
duren 20 minuten en er zijn dan 3groepen. De bedoeling is eigenlijk dat u
reclame maakt voor uzelf en dat dedeelnemers geïnteresseerd raken om bij u
een workshop te volgen".
"Tja, ik vind een workshop van een uurvaak al te kort voor een kennismaking. Na20 minuten heb ik net een introductie eneen warming-up gehad, dus ik denk dathet niets gaat worden tussen ons. Veel
succes verder!"
"Ja, uh …"
"Tot ziens!"
Laudie Vrancken
n m
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 8
n Bulaaq en de buikdanswereld mTer gelegenheid van het 'zilveren' jubileum van Raqs wa Risala geeft de redactie het hele jaar2012 boeken van uitgeverij Bulaaq weg aan schrijvers van het blad. Lees hier wat je moet doenom één van deze prachtige boeken in de wacht te slepen.
Uitgeverij Bulaaq publiceert boeken over hetMidden-Oosten, Noord-Afrika en de islam. Deuitgeverij is in 1992 opgericht om iets te latenzien van de grote diversiteit aan maatschappe-lijke, politieke en culturele uitingen uit diegebieden en uit de islamitische wereld in hetalgemeen. Ook geeft Bulaaq sinds jaar en dagtaal- en woordenboeken uit. De naam Bulaaqverwijst naar de gelijknamige wijk van Cairowaar in de negentiende eeuw veel drukkerijenen uitgevers actief waren. Nu is het eenlevendige volkswijk.
Voor ons is deze uitgever alleen al van belangvanwege het boek "De slang van de Nijl" vanWendy Buonaventura (zie Raqs wa Risala 17),maar wie een kijkje neemt op de website, vindtwaarschijnlijk veel meer intrigerende boeken.Zelf was ik bijvoorbeeld verrast door "De zaakvan de dieren tegen de mensen", geschrevenin het midden van de tiende eeuw door eengroep anonieme schrijvers uit Basra. Dat gaatover een fictief proces, waarin dieren zichbeklagen over de manier waarop ze door demensen worden behandeld. Een oud boek datnatuurlijk verbluffend actueel is.
Om de uitgaven van Bulaaq onder de aan-dacht te brengen van een selecte groep lezersmet een meer dan gemiddelde belangstellingvoor Noord-Afrika en het Midden-Oosten - aanons dus - en om Raqs wa Risala te steunen,heeft de uitgever een stapel boeken terbeschikking gesteld, waaronder "De slang vande Nijl" en "De vertellingen van duizend-en-één nacht" (zie Raqs wa Risala 22), boekenover Istanbul en Egypte, over Andalusië envrouwen in Iran, over Ali Baba en de veertigrovers en nog veel meer.
De redactie van Raqs wa Risala gaat in 2012elke twee maanden twee van die boekenverloten onder haar schrijvers. Dat gaat zo inzijn werk: zodra een nummer van het blad isverschenen, trekt de redactie twee lootjes - elkartikel krijgt één lootje - en ontvangen deuitgelote schrijvers de lijst met (overgebleven)titels om uit te kiezen. Het boek dat ze hebbengekozen wordt dan per post toegestuurd.
Mocht je ooit van plan zijn geweest om eensiets te schrijven voor Raqs wa Risala, dan is2012 dus hét jaar om ermee te beginnen. Jekunt schrijven over een workshop die je hebtbezocht of over een voorstelling. Of eeninterview met je eigen dansdocent of eendanseres die je zelf heel erg bewondert.Misschien heb je prachtige muziek ontdekt ofeen briljante kostuumontwerper of heb je eenfilm gezien met heel slechte buikdans. Of jewilt je ervaringen delen met het organiserenvan een festival of een dansreis. Of je ziet alsprofessional een ontwikkeling waar je boosover bent of bezorgd of juist blij.
Het kan dus van alles zijn, als het maarduidelijk iets met buikdans te maken heeft.Ook een artikel van jouw hand, dat elderseerder is verschenen, maar nog steeds actueelis en interessant voor onze lezers, is welkom.
Heb je een idee, maar twijfel je of het iets isvoor Raqs wa Risala, stuur dan een mailtjemet jouw idee naar [email protected].
Werp intussen ook eens een blik op de websitevan Bulaaq: www.bulaaq.nl
Judith Scheepstra
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 9
n Met de hand gekleurd mDe vertellingen van 1001 nacht zijn al meer dan honderd jaar een inspiratiebron voorfilmmakers. En al meer dan honderd jaar zijn er danseressen in deze speelfilms te zien, diesoms sprekend lijken op buikdanseressen van vandaag. Raqs wa Risala vond drie van deoudste films terug op het Internet. Een must voor liefhebbers van oriëntaalse dans.
De eerste films, of eigenlijk filmpjes, werdenaan het einde van de 19e eeuw gemaakt. Daarzaten nogal wat dansfilmpjes bij. Dat is niet zoverwonderlijk, want het is de beweging die filmonderscheidt van fotografie en dan ligt het voorde hand dat je mensen filmt die dansen. Dietrend werd voortgezet in de films die 1001nacht als thema hadden.
Paleis van 1001 nachtIn 1905 maakte de beroemde filmpionierGeorges Méliès (1861-1938) de ongeveer 15(oorspronkelijk 19) minuten durende film "Lepalais des mille et une nuits". Voor zover ikheb kunnen achterhalen is dit niet de verfilmingvan een specifiek verhaal uit de vertellingenvan duizend en één nacht, maar eenfantasieverhaal van de maker zelf. Het gaatover een arme, maar oprechte jongeman uiteen 'oosterse' omgeving die veel beproevingenmoet doorstaan om uiteindelijk rijk te wordenen met een mooie prinses te kunnen trouwen.De beproevingen spelen zich onder andere afin de jungle en in een onderaardse tempel.Onze held komt onderweg wilde dieren tegen,een draak, priesteressen en danseressen,dansende skeletten en nog veel meer.
Deze met de hand ingekleurde film zitboordevol special effects, van het soort dat nude gewoonste zaak van de wereld is. Destijdswaren ze vooral het handelsmerk van makerGeorges Méliès, van oorsprong illusionist, diebij toeval stop-motion ontdekte. Het verhaalgaat zo: toen Méliès in Parijs aan het filmenwas, liep zijn camera vast. Even later deed decamera het weer en ging Méliès verder met
filmen. Toen hij de film terugzag, leek het alsofeen bus plotseling veranderde in een koets.Mensen verdwenen of verschenen. "Le palaisdes mille et une nuits" zit barstens vol met dittype en nog meer effecten, zoals het gebruikvan meerdere beelden over elkaar heen. Ookgewone theatereffecten zijn overvloedigaanwezig: bewegende decors, rook en vuur,acteurs die worden opgehesen, enzovoort.
Eerlijk gezegd is er aan het verhaal geen touwvast te knopen. Dat wordt nog versterktdoordat de destijds voor de stomme filmsgebruikelijke tekstframes, met uitleg over descènes die volgen (intertitels), in de onlineversies ontbreken. Danseressen zij er ook,maar vreemd genoeg zijn de dames gekleed inde tutu's van klassieke ballerina's. En hundans kan beslist niet wedijveren met die vande echte ballerina's uit die tijd, zoals de "Dansvan de stervende zwaan" door Anna Pavlova(1907). Het interessantst wat dans betreft iseigenlijk de dans van de zes skeletten, die omonnavolgbare redenen door de avonturiers inde pan moeten worden gehakt.
Ali babaIn hetzelfde jaar verscheen ook "Ali Baba etles 40 Voleurs" door de Franse filmmakerFerdinand Zecca (1864-1947). De versie dienu online te zien is, duurt ruim 8 minuten.
Zecca is één van de pioniers in de Fransecinematografie. Hij regisseerde, produceerdeen acteerde in films en bij gelegenheid schreefhij ook. Voordat hij ging filmen, verdiendeZecca zijn brood als café entertainer. Hijmaakte in totaal meer dan tachtig eigen films,waaronder ook sociale drama’s als "LesVictimes de l'alcoolisme" (1902), en werktebijna twintig jaar lang in verschillende functiesaan nog eens een paar honderd films bij degebroeders Pathé, aan het begin van detwintigste eeuw de belangrijkste spelers in defilmwereld. Émile Pathé (1860-1937) enCharles Pathé (1863-1957) bouwden zo'ndominant imperium op dat ze de bijnaam 'deNapoleon van de filmindustrie' kregen. Zijhadden zes cineasten in dienst die gemiddeldéén film per week maakten. De leiding was inhanden van Ferdinand Zecca.
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 10
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 11
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 12
Eén van de belangrijkste bijdragen van Pathéaan de filmgeschiedenis is dat ze als eerstebioscopen oprichtten. Dat gebeurde vanaf1906. Pathé was ook vernieuwend in hetdomein van de kleurenfilm. De gebroedersvonden een nieuw procédé uit via stencils. Perbeeld werden met een chirurgenmes de delenuitgesneden. Dan werden de uitgesnedendelen gekleurd en opnieuw gecombineerd toteen gekleurd beeld. De film "Ali Baba et les 40Voleurs" is op die manier gekleurd.
Het verhaal van Ali Baba is bekend: een armehouthakker vindt in het bos de bergplaats vaneen roversbende en neemt wat van de schatmee naar huis. De roverhoofdman wil wraaknemen op Ali Baba, maar wordt gedwars-boomd door het slavenmeisje Morgiana. AliBaba is haar zo dankbaar, dat ze als beloningwordt vrijgelaten en mag trouwen met zijnzoon. En ze leefden nog lang en gelukkig. Ditverhaal is in de film goed te volgen, hoewel ergeen sprake is van een trouwerij. In plaatsdaarvan zien we de Apotheose, een specta-culair siertafereel bestaande uit mensen enbewegende decorstukken.
Dat we het verhaal kunnen volgen komtmisschien doordat deze film wel intertitelsheeft, maar waarschijnlijk ook omdat we hetzelf zo goed kennen. Deze film bevat vrijwelgeen special effects; het verhaal leent zich erook minder voor. Bij het openen van de grotschuiven de overduidelijk bordkartonnenrotsblokken over elkaar als op een gewoontoneel. Alleen bij de onthoofdingscène wordthet slachtoffer net voordat het zwaard op zijnnek gaat neerkomen, vervangen door een pop.
In "Ali Baba et les 40 Voleurs" zijn twee echtebuikdansscènes te zien, gedanst door eengroep danseressen in folkloristische kostuums,zonder blote buik maar mét heupsjaals, enuitgerust met een tamboerijn. De eerste danskomt vrij onverwacht en op een onlogischeplaats, namelijk op het moment dat het rijkgeschakeerde roversgezelschap de grotbinnenkomt. De tweede dansscène speelt zichaf in het huis van Ali Baba, die op dat momenteen oliekoopman als gast ontvangt, inwerkelijkheid de roverhoofdman. Eén van dedanseressen steekt na afloop van het optredende roverhoofdman neer. De dans zelf is nietecht spannend, maar er zijn wel duidelijkheupbewegingen te zien.
Aladdin en zijn lampOok film nummer drie is met een handmatigprocédé ingekleurd. Zelf vind ik dit de leukstevan de drie films: "Aladin ou la Lampe
merveilleuse" uit 1906 of 1907 van de minderbekende Frans filmmaker Albert Capellani(1874-1931). Alleen al de kleuren en de detailsin het decor maken hem de moeite waard. Hetverhaal van Aladdin bevat meer toverkunst dandat van Ali Baba en dat is ook te zien in defilm. Ook dit verhaal is overbekend, alleen aldoor de Disney film die in 1992 verscheen:door toedoen van een tovenaar die zichvoordoet als een oom, komt Aladdin in hetbezit van een lamp met een geest die al zijndromen in vervulling laat gaan. Hij raakt delamp en zijn geliefde kwijt, maar vindt beideuiteindelijk weer terug. En ze leefden…
Net als in oudere versies van de vertellingenvan 1001 nacht komen in deze film tweegeesten voor, hoewel de film niet duidelijkmaakt wat het verschil is tussen beide. De ietsmeer dan 10 minuten durende film bevat geenintertitels, maar wel twee mooie buikdans-scènes en voor oplettende kijkers zelfs eenglimp van een derde. Ook hier weer debekende oriëntalistische kostuums, met somsheupsjaals of een sluier, maar zonder de blotebuik. In één van de scènes is dans te zien diein een hedendaagse buikdansvoorstelling nietzou misstaan. De laatste dans heeft meer wegvan een volksdansje.
Sinds mijn onderzoek naar leven en werk vanMata Hari (zie Raqs wa Risala 10) ben ikvoortdurend op jacht naar oude filmbeelden opInternet. Het verbaast me steeds weer hoeveelvan de films die ik vind het 'Oosten' of hetMidden-Oosten als thema hebben en hoe vaaker in die films wordt gedanst. Soms ben ik ookverrast door de kwaliteit van de films. Ze zijnecht onderhoudend, ook naar hedendaagsemaatstaven (soms ook gewoon stomverve-lend) en de nu primitief ogende filmsets zou-den in een hedendaagse buikdansvoorstellingin het theater prachtige effecten kunnen geven.
Gewoon even kijken dus, die filmpjes. Ze zijnte vinden op de "1001 Nacht" startpagina en jebent er nog geen veertig minuten mee kwijt.
Judith Scheepstra
BronnenBruce Gray - Lezing over Dans en Film tijdens AsliSharqi 2010www.1001nacht.startpagina.nlhttp://tinyurl.com/RaqswaRisala25www.matahari.startpagina.nlThe Internet Movie Database www.imdb.comWikipedia www.wikipedia.orgMovie Wiki http://moviewiki.nl
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 13
n Terugkeer van het workshop- en showoverleg? mHet buikdanswereldje in Nederland is klein, maar tot mijn grote vreugde is de kwaliteit hoog. Erworden voor zo’n klein land relatief veel goede festivals, workshops en feesten georganiseerd.Die kwantiteit begint nu een knelpunt te worden. Was het enkele jaren geleden gemakkelijk eenworkshop vol te krijgen of een zaal te vullen met enthousiast publiek, nu is dit een probleemgeworden. Dit betekent halfvolle zalen, matig gevulde workshops en zelfs feesten enworkshops die afgelast moeten worden wegens een gebrek aan animo. We moeten nu deconclusie trekken dat enkele grote festivals per jaar voor Nederland gewoon te veel is.
Zeker in deze tijd, waarin de economischecrisis voelbaar is, gaan mensen duidelijkekeuzes maken: als ik naar deze workshop ofnaar dit feest ga, ga ik niet naar het anderewant daar heb ik geen geld genoeg meer voor.Ook het overaanbod speelt een rol; iederweekend zijn er legio mogelijkheden om eenworkshop te volgen of een voorstelling tebezoeken rondom de oriëntaalse dans en haarafgeleiden.
Enkele jaren geleden was oriëntaalse dansbooming business. Het aantal leraressen,lesmogelijkheden en optreedmogelijkhedennamen explosief toe en er was ook vraag naar,ondanks het grote aanbod. Die tijd is voorbij.Daar komt bij dat ons danswereldje het vooralmoet hebben van het eigen publiek: debelangstelling vanuit de reguliere danswereldvoor onze voorstellingen is nog steedsminimaal en dit lijkt zelfs minder te worden. Wijmoeten het dus ‘van elkaar’ hebben.Daarnaast probeert iedereen deze moeilijkeperiode te overleven door op eigen houtje vanalles te organiseren. Je zou kunnen zeggendat we op dit moment vaker vissen in eenvijver die steeds minder vis bevat.
Hoe is deze overbevissing te reguleren?
Eerst zouden we eens kritisch moeten kijkennaar het aanbod, en dan vooral de festivals.
Er zijn nu een stuk of zes festivals per jaar,maar is Nederland daar niet een beetje te kleinvoor? Zouden drie in plaats van zes festivals,verspreid over het jaar, niet beter zijn voororganisatoren en publiek? Als de huidigeorganisatoren om het jaar organiseren is dit algeregeld. Of zou het misschien mogelijk zijndat de festivalorganisatoren samen één grootfestival organiseren? Dit vraagt de nodigebeperking, vooral van jonge danseressen endansers, die afhankelijk zijn van de festivalsom hun carrière op te bouwen. Want om opeen festival te worden uitgenodigd, moet je degastvrouw ook uitnodigen en dit betekent vaak
zelf een festival organiseren om aan het werkte blijven. Met grote verbazing heb ik de laatstejaren gezien hoe steeds meer opkomendedanseressen/leraressen elkaar in een knellen-de houdgreep houden om internationaalcarrière te kunnen maken.
Ook moeten we eens kijken naar de reguleringvan andere evenementen en workshops. In hetwilde weg plannen van een evenement is nietmeer de beste mogelijkheid.
Dan denk ik terug aan het begin van de jaren’90, toen door de ontwikkeling van de dans hetaantal workshops toenam en er al snel werdonderkend dat het problemen gaf als er indezelfde regio bijvoorbeeld twee feesten ofworkshops waren in hetzelfde weekend. Ingoed overleg gingen de workshop- enevenementaanbieders met elkaar in gesprekom de workshops te spreiden. Er is zelfs eentijdje een centrale coördinator geweest in depersoon van Dunya (Ada van der Wijngaard).En dit werkte goed. Door deze spreiding wasde kans dat alle geplande evenementen enworkshops konden doorgaan groter.
Met de groei van het buikdanswereldje is ditoverleg verloren gegaan, ook omdat steedsmeer organisatoren zonder overleg met Dunyagingen plannen. Ik denk dat het goed zou zijnom dit weer in het leven te roepen.
In dit digitale tijdperk zou een digitale agenda,die spreiding van evenementen reguleert, ookeen oplossing zijn. Hoe we dit praktischkunnen oplossen is nog open: een quotum perregio of per maand?
In elk geval moeten we wel met ons allenkijken hoe iedereen die iets organiseert op hetgebied van de oriëntaalse dans daar, geziende omstandigheden, het meeste voordeel bijheeft zonder de anderen daarbij te veel tebenadelen.
Peter Verzijl
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 14
n 1001 Nacht in het oude Teheran mNiet alleen in Europa en de Verenigde Staten hebben de Vertellingen van duizend-en-één nachtfurore gemaakt. Hoewel dat in de huidige tijd moeilijk voorstelbaar is, hebben ook in Irangerenommeerde kunstenaars illustraties gemaakt voor de verhalen. De bekendste is Sani ol-Molk. Zijn illustraties geven een mooi beeld van het leven in het Perzië van zijn tijd, waarin ookplaats was voor danseressen.
Mirza Abol-Hassan Khan Ghaffari Kashani,ook bekend als Abol-Hassan de Tweede of"Sani ol-Molk", werd rond 1814 geboren inKashan, een stad in de provincie Isfahan,ongeveer 200 kilometer ten zuidwesten vanTeheran. Hij was de oudste zoon van MirzaMohammad Ghaffari.en achterneef van Abul-Hasan Mostawf , de eerste in een lijn vanschilders uit Kashan. In 1829 werd hij naarMeester Mehr-Ali Esfahani gestuurd, deberoemde 'naqqashbashi' (meester schilder)van Fath-Ali Shah van Qajar. Door zijn talenten aangeboren smaak ontwikkelde Mirza Abol-Hassan Khan zich tot een gerespecteerdeartiest.
In 1842, tijdens de regering van MohammadShah van Qajar, mocht hij als jongeman van29 het portret van de vorst schilderen. In 1850
werd hij benoemd tot ‘naqqashbashi’ vanMohammad Shah's hof. Mohammad Shah'sportret was waarschijnlijk zijn eerste officiëleschilderij.
Verder leren in EuropaTegen het einde van Mohammad Shah'sregering besloot Mirza Abol-Hassan Khan naarItalië te reizen, om zijn schilderkunst verder teontwikkelen. Daar bestudeerde hij het werk ende technieken van de grote Europeseschilders, vooral die uit de Renaissance. Ookbezocht hij de academies en musea vanRome, het Vaticaan, Florence en Venetië,waar hij het werk van Italiaanse schilderskopieerde, waaronder Raphael's beroemdeMadona di Foligno. Hij was nog steeds inEuropa toen Mohammad Shah overleed en zijnjonge erfgenaam Naser o-Din Mirza naar
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 15
Teheran kwam en in 1848 de troon besteeg.Ongeveer twee of drie jaar later moet hij naarhuis zijn teruggekeerd, uitgerust met lithogra-fisch gereedschap, het idee voor een schoolnaar Europees voorbeeld en werken vanMichelangelo, Raphael, Titiaan en anderewesterse artiesten.
Duizend-en-één NachtEén van de hoogtepunten uit het werk vanMirza Abol-Hassan Khan waren zijn illustratiesvoor de zesdelige Perzische vertaling van devertellingen van 1001 nacht, getiteld "Haz r oyok šab", die zich nu bevindt in de Golest nBibliotheek in Teheran. Deze versie van devertellingen bevat 3600 verschillende scènesop de in totaal 1134 pagina's met illustraties.Er is zeven jaar lang aan gewerkt door 42artiesten uit verschillende disciplines, onderleiding van Mirza Abol-Hassan Khan. Behalvedat de illustraties prachtig zijn om te zien,geven ze ook een beeld van het leven in hetIran van halverwege de negentiende eeuw,omdat hij ervoor heeft gekozen om mensen engewoontes uit zijn eigen tijd als voorbeeld tegebruiken. In één van de verhalen geeft hij de
kalief van Bagdad bijvoorbeeld het uiterlijk vanNaser o-Din Shah en de straten en marktenvan Bagdad zien eruit als die van Teherantijdens het bewind van deze vorst.
Dagelijks levenDe verfijnde illustraties geven een interessantbeeld van de cultuur en gewoonten van denegentiende-eeuwse Iraanse maatschappij. Jeziet bijvoorbeeld hoe de huizen, interieurs entuinen eruit moeten hebben gezien en welkemuziekinstrumenten in die tijd werden gebruikt.Zowel mannen als vrouwen bespeelden dieinstrumenten en er werd ook door beideseksen gedanst, zowel solo als in groepen.
Andere illustraties beelden verleidingsscènesuit, jachtscènes en andere sociale gelegenhe-den, mannen en vrouwen in het badhuis, in dekeuken en aan de dis. De illustraties laten ziendat mensen meestal op de vloer zaten en datin de huizen van de rijken Europese meubelswerden gebruikt. Je krijgt letterlijk een kijkje inde keuken, maar ook de minder aangenameaspecten van het leven worden verbeeld, zoalsoorlogen, lijfstraffen en executies.
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 16
ArtiestenfamilieOp 19 mei 1861 ontving Abol-Hassan zijn titelSani ol-Molk, de naam waaronder hij het meestbekend is, en kreeg hij een gebouw waarin hijzijn eigen schildersschool vestigde. In 1864kreeg hij de verantwoordelijkheid over destaatsdrukkerij van het land. Hij publiceerdehet weekblad "Doulat-e Elliyeh-e Iran" (Degrote regering van Iran), en in 1866 werd hijbenoemd tot ondersecretaris van het ministerievan wetenschap.
In 1866 overleed Mirza Abol-Hassan Khan instilte door een ziekte op de leeftijd van 52 jaar.
De schilderstraditie werd voortgezet dooronder andere zijn achterneef Kamal ol-Molk(1849-1940), oprichter van de SanayeMostazrafeh School voor Fijne kunsten, beterbekend als de Kamal-ol-Molk School. Een noglevende telg uit de artiestenfamilie is ShahrzadGhaffari, die het afgelopen jaar onder meerexposeerde in de Golest n Gallery in Teheran.
Verder verkennenNaast de voorbeelden van het werk van Saniol-Molk in dit artikel zijn meer van zijnillustraties op het Internet te vinden (zie delinks onderaan dit artikel). Ik vind ze mooi vankleur, leerzaam en intrigerend, hoewel ik ermaar zelden een specifiek 1001 nachtverhaalin herken. Maar ik ben ook verrast dat eendergelijk werk in het negentiende-eeuwse Irangepubliceerd en gerespecteerd werd. Vooralals je weet dat in 1873 in de Verenigde Statenvan sommige edities van "The Arabian Nights"de verspreiding per post verboden werd doorde Comstock Wet, officieel bekend als de"Federal Anti-Obscenity Act" en als je bedenkthoe grauw het leven er nu uitziet, zeker voorvrouwen, in het hedendaagse Iran.
Judith Scheepstra
BronnenIran Chamber Society www.iranchamber.comWikimedia Commons http://commons.wikimedia.orgThe Site of Ghaffari Clan of Kashanwww.ghaffaris.comEncyclopædia Iranica www.iranicaonline.orgIran's Academy of Arts www.honar.ac.ir/indexe.htmDideh-Iranian Fine Art Galleryhttp://dideh.com/artr.htmlGolestan Gallerywww.golestangallery.com/viewexh106.aspxBanned Books Onlinehttp://onlinebooks.library.upenn.edu
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 17
n Agenda m
Openingsweekend Global DanceLab
Start: Zaterdag 14 januari 2012 om 12:00 uurEinde: Zondag 15 januari 2012 om 17:00 uurLocatie: Borgerstraat 112, AmsterdamKosten: gratisWebsite: http://globaldancelab.nl
Half oktober is Global DanceLab al van start gegaanmet een aantal werelddans lessen, optredens endansavonden. Maar op 14 en 15 januari zal GloabalDanceLab haar grote openingsweekend houden,met veel gratis dansworkshops, en een feest meteen super swingende band en DJ's! Schrijf je invoor de nieuwsbrief en we houden je op de hoogtevan het programma.
Workshop buikdans
Start: Zaterdag 14 januari 2012 om 14:00 uurEinde: Zaterdag 14 januari 2012 om 17:00 uurLocatie: Pomhorst, Pomona 562, WageningenKosten: € 30.--Website: http://sheherazade-bazaar.nl
Buikdansworkshop in Wageningen: Techniek enhoe gebruik je je armen en handen sierlijk in debuikdans? Door de buitenlands gastdocent Clara.
Baladi met Sena
Start: Zaterdag 14 januari 2012 om 14:00 uurEinde: Zaterdag 28 januari 2012 om 16:30 uurLocatie: Den HaagKosten: € 37,50 per keer
Korte workshopserie baladi met Sena, 3 x 2,5 uurSena, tel.0181318728 of Lady Moonlight, tel. 070-3450594
Baladi met Sabouschka
Start: Zondag 15 januari 2012Einde: Zondag 15 januari 2012Locatie: Bilderdijkstraat 78, UtrechtKosten: € 68,-Website: www.buikdans-yoga.nl
Vanaf 15 januari start weer de buikdanstraining inUtrecht, een serie lange zondag middag workshops(12.00-18.00) in een vaste groep. De workshop van15 januari kun je ook los volgen. Het thema vandeze middag is Baladi.
Introductieles Baladi buikdans
Start: Woensdag 18 januari 2012 om 19:30 uurEinde: Woensdag 18 januari 2012 om 21:30 uurLocatie: Brouwersgracht 140 d, AmsterdamKosten: € 18,-Website: www.buikdans-yoga.nl
Een dans is meer dan techniekjes en aangeleerdepasjes. Body mind belly dance is buikdansonderwezen vanuit een holistisch concept. Decursus voor beginners op de woensdag avondbrengt ontspanning en plezier voor vrouwen van alleleeftijden. Onder deskundige begeleiding onderzoekje je houding en verbeter je je bewegingen, balansen souplesse. Je maakt kennis met Egyptischemuziek en leert hoe je de muziek vertaalt inbuikdansen vanuit je gevoel. Ook is er ruimte omgewoon lekker te dansen. Dit geeft veel plezier enenergie! Op 18 en 25 januari en 1 februari kun jevrijblijvend een betaalde proefles nemen.
Introductieles Baladi buikdans
Start: Donderdag 19 januari 2012 om 18:45 uurEinde: Donderdag 19 januari 2012 om 20:30 uurLocatie: Hagestraat 10, HaarlemKosten: € 18,-Website: www.buikdans-yoga.nl
Deze buikdanscursus voor beginners en gevorder-den op de donderdag avond (18.45-20.30) inHaarlem is voor alle vrouwen, ongeacht figuur enleeftijd. Je ontwikkelt elegantie in houding,zachtheid en power in je beweging en je leertbuikdanstechnieken. Er word kennis gemaakt metde Egyptische muziek en hoe deze in buikdans omte zetten. Op 19 en 26 januari en 2 februari kun jevrijblijvend een betaalde proefles nemen.
Oriëntaalse dansavond
Start: Zaterdag 28 januari 2012 om 19:45 uurEinde: Zaterdag 28 januari 2012 om 23:00 uurLocatie: ABC School het Scala, Ariaweg 115,AmersfoortKosten: € 6,50Website: www.gunesh.nl
Vrijdansen op oriëntaalse dansmuziek, optredensdoor buikdanseressen en leerlingen, verkoop vandanskleding en hennapainting. Kom meedansen engenieten! Meer informatie: Gunesh(Annet) - 06 18360 485 of Roos Belinfante - 035 68 38 767 -[www.roosbelinfante.nl]. Tot 20.15 uur is de deur
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 18
open. Mannen en vrouwen welkom, opgave voorafis niet nodig.
Workshop Ghawazee
Start: Zondag 29 januari 2012 om 14:00 uurEinde: Zondag 29 januari 2012 om 18:00 uurLocatie: Antwerpen-Deurne, August Van deWielelei 65Kosten: € 50Website: www.buikdans.net
Karin van der Knoop (Lady Moonlight) is te gast bijAmana Dance Theatre. Ze neemt ons mee voor eenboeiende ontdekkingsreis naar het zuiden vanEgypte om ons in te wijden in de aardse dans vande Maazin familie, de Egyptische Romadanseressen.
Workshop buikdansen in combinatie met
Oefentherapie Cesar
Start: Woensdag 8 februari 2012 om 19:30 uurEinde: Woensdag 8 februari 2012 om 21:30 uurLocatie: AmersfoortKosten: € 40Website: www.gunesh.nl
Na deze workshop weet je hoe je moet omgaan meteen aantal dagelijkse houdingen en bewegingen,maar vooral hoe je veilig kunt buikdansen! Guneshheeft een techniek ontwikkeld waarbij je op eenverassende manier kennis maakt met de basis-bewegingen van de buikdans en met oefeningenvanuit de oefentherapie Cesar. Bekkenbodem-,rug-,nek- en schouderklachten kunnen hierdoor wordenvoorkomen, verminderen of verdwijnen. Dezeworkshop is ook te volgen als kennismaking voor dewekelijkse buikdanslessen van Gunesh. Aanmeldenvia 06-18360485. (Buik)danservaring is niet nodig.
Suheir Saki Special deel 1
Start: Zaterdag 17 maart 2012 om 12:00 uurEinde: Zaterdag 17 maart 2012 om 14:30 uurLocatie: Tai Chi School Golden Flower, Westeinde175 R, Den Haag (terrein Stichting Aap)Kosten: € 37,50Website: www.farouq.nl
2 workshops met Lady Moonlight en Farouq op 17maart 2012. Suheir Saki was één van de meestbekende en populaire Egyptische danseressen inde jaren ’70 en ’80 met een geheel eigen stijl.Gedurende de dag belichten we diverse aspectenuit het oeuvre van deze geweldige danseresWorkshop 1: In deze workshop gaan we in opkarakteristieke bewegingen en combinaties uit hetrepertoire van Suheir, en gaan we in op
bewegingskwaliteit om hiertoe te komen. PeterVerzijl, [email protected], tel: 030-2436007
Suheir Saki Special deel 2
Start: Zaterdag 17 maart 2012 om 15:00 uurEinde: Zaterdag 17 maart 2012 om 17:30 uurLocatie: Tai Chi School Golden Flower, Westeinde175 R, Den Haag (terrein Stichting Aap)Kosten: € 37,50Website: www.farouq.nl
2 workshops met Lady Moonlight en Farouq op 17maart 2012. Suheir Saki was één van de meestbekende en populaire Egyptische danseressen inde jaren ’70 en ’80 met een geheel eigen stijl. Opdeze dag belichten we diverse aspecten uit hetoeuvre van deze geweldige danseres. Workshop 2:Tijdens deze workshop vooral aandacht voor de"ziel" in de dans van Suheir: uitstraling en presen-tatie, loslaten in plaats van controle, de ontroeringvan de eenvoud, hoe vulde ze de muziek in en hoekun je dit in je eigen dans inbouwen? Peter Verzijl,[email protected], tel: 030-2436007
Buikdansvakantie naar India
Start: Zondag 18 maart 2012Einde: Maandag 26 maart 2012Locatie: IndiaKosten: onbekendWebsite: www.sitadanceholidays.com
Sita Dance presenteert de eerste buikdansvakantiesin India! 18 - 30 maart 2012 (Gangaur Festival)Dansen in de Indiase zon en intussen genieten vande warmte van de Indiase mensen en het heerlijkeIndiase eten! Geniet van de perfecte combinatie vanhet cosmopolitische Mumbai en van de ‘City oflakes’ Udaipur in Rajasthan. Met Bollywood Dansen dansen en dineren in oude paleizen en huizen.
Workshop de Tao van de dans met Paula
Marissink
Start: Zondag 18 maart 2012 om 10:00 uurEinde: Zondag 18 maart 2012 om 17:00 uurLocatie: Osher, Poortstraat 32, UtrechtKosten: € 60 (let op!)Website: www.farouq.nl
Paula was een van de eerste buikdanseressen inNederland en mijn lerares. Sinds 2001 houdt ze zichbezig met Healing Tao. Oefeningen uit de HealingTao kunnen de kwaliteit van en doorstroming in jebewegingen verbeteren. In deze workshop wordthier aandacht aan besteed. Kosten: € 60 indien je jevoor 18 februari opgeeft en betaalt, daarna € 70. Alsje ook meedoet aan de workshop van 20 mei en deopgave en betaling voor 18 februari plaatsvindt, zijn
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 19
beide workshops € 110 euro te samen. Beideworkshops zijn los van elkaar te volgen Opgave eninformatie: Peter Verzijl, [email protected]
Valse Noten
Start: Zondag 18 maart 2012 om 11:00 uurEinde: Zondag 18 maart 2012 om 12:00 uurLocatie: Parkstad Limburg Theater HeerlenWebsite: www.frontaal.com
Een mix van buikdans, Congolese dans enwesterse hedendaagse dans. In Valse Noten lerenwe de twee boezemvriendinnen Marie en Mounakennen. In hun hechte vriendschap delen ze eenlach en een traan, tot ze uiteindelijk ieder hun eigenweg gaan. Dit doet pijn. Valse Noten is een ode aande vriendschap en aan het intense enonvermijdelijke afscheid tussen mensen.
Workshop Tribal Fusion "Basics"
Start: Zaterdag 24 maart 2012 om 14:00 uurEinde: Zaterdag 24 maart 2012 om 17:00 uurLocatie: AmersfoortKosten: € 40Website: www.gunesh.nl
Ontdek Tribal Fusion Bellydance. Tijdens dezeworkshops leer je een aantal basisbewegingen encombinaties uit deze prachtige stoere stromingbinnen de buikdans. Aanmelden via Anika - 06-51370830 of [email protected]
Dansshow Bloemen van de Woestijn
Start: Zondag 1 april 2012 om 14:00 uurEinde: Zondag 1 april 2012 om 17:00 uurLocatie: Danshuis Nitsanim, Genemuidenstraat208, Den HaagKosten: € 15,-
De Oriëntaalse dansshow "Bloemen van de Woes-tijn" wordt een mooi en afwisselend programma,waarin vele stijlen van de oriëntaalse dans de revuepasseren. Met medewerking van Yazila, BanatLaklak, Maya, Zafira, Wendila, Farouq en Noor,Pierre Moussa, Ahlem, Jasmin Yildiz, ShowgroepMirage en Anusch. Tevens is Jasmina Basaraanwezig met een collectie prachtige creaties vanPierre Moussa. Informatie: Shahira-Linda, tel. 06-12226454, e-mail: [email protected]
Hawaiian Fusion Bellydance
Start: Zaterdag 14 april 2012 om 14:00 uurEinde: Zaterdag 14 april 2012 om 17:00 uurLocatie: Amersfoort
Kosten: € 40Website: www.gunesh.nl
Minka Moves vond het tijd voor een frisse inslag inde Tribal Fusion en ontwikkelde Hawaiian FusionBellydance. Leer een mooie danscombinatie en laatje meeslepen! Aanmelden via Anika - 06-51370830of [email protected]
Workshop Tribal
Start: Zondag 22 april 2012 om 13:00 uurEinde: Zondag 22 april 2012 om 16:00 uurLocatie: Danshuis Nitsaniem, Genemuidenstraat208, Den HaagKosten: € 37,50
Workshop Tribal met Joyce Benschop. Inhoud: drillsen technieken die in tribal-fusion eigen zijn, en eenkorte choreografie. Joyce zal er voor zorgen datiedereen met iets naar huis gaat waar je mee aande slag kunt. Uitgebreidere informatie volgt. De prijsis inclusief catering. Informatie en opgave bijShahira-Linda, tel. 06-12226454, [email protected]
Workshop Tribal Fusion - Arms and shapes
Start: Zaterdag 19 mei 2012Einde: Zaterdag 19 mei 2012Locatie: AmersfoortKosten: € 40Website: www.gunesh.nl
Hoe maak je mooie slangenarmen? Deze workshoponthult de geheimen achter deze mooie vloeiendearmbeweging. Leer een aantal combinaties waar jede armen mee kunt combineren.
Workshop de Tao van de dans met Paula
Marissink
Start: Zondag 20 mei 2012 om 10:00 uurEinde: Zondag 20 mei 2012 om 17:00 uurLocatie: Osher, Poortstraat 32, UtrechtKosten: € 60 (let op!)Website: www.farouq.nl
Paula was een van de eerste buikdanseressen inNederland en mijn lerares. Sinds 2001 houdt ze zichbezig met Healing Tao. Oefeningen uit de HealingTao kunnen de kwaliteit van en doorstroming in jebewegingen verbeteren. Gedurende deze workshopwordt hier aandacht aan besteed. Kosten: € 60indien je je voor 20 april opgeeft en betaalt, daarna€ 70. Als je ook meedoet aan de workshop van 18maart en de opgave en betaling van beideworkshops voor 18 februari binnen is betaal je € 110euro voor beide workshops samen. Beide
Raqs wa Risala, nummer 25, januari 2012, blz. 20
workshops zijn los van elkaar te volgen. Opgave eninformatie: Peter Verzijl, [email protected]
Summer Bellydance Festival 2012
Start: Vrijdag 24 augustus 2012Einde: Zondag 26 augustus 2012Locatie: LeidenWebsite: www.summerbellydancefestival.com
[www.summerbellydancefestival.com]
Asli Sharqi 2012
Start: Vrijdag 28 september 2012Einde: Zondag 30 september 2012Locatie: Theater De Regentes, Den Haag Website: www.aslisharqi.nl
Internationaal festival voor originele oriëntaalsebuikdans. Van traditioneel tot experimenteel en alles
daartussen; gevarieerd en inspirerend. Metworkshops, voorstellingen, film en documentaire,debat, meet and greet, open podium, bazaar, partymet DJ en dat alles in een prettige oriëntaalse sfeer.
Workshops met prof. dr. Hassan Khalil
Start: Zaterdag 17 november 2012 om 11:00 uurEinde: Zondag 18 november 2012 om 15:45 uurLocatie: Danshuis Nitsanim, Genemuidenstraat208, Den Haag
Ook dit jaar komt prof. dr. Hassan Khalil naarNederland. Met drie geweldige workshops. Op 17november: workshop 1, 11.00 uur - 14.00 uur:Melaya Leff - Idella Ya Rashtu, (folkloredans uit PortSaid). Workshop 2, 15.00 uur - 18.00 uur: Khaleegy- Fatouma 'injer', (de Khaleegy uit Koeweit). 18november, 11.00 uur - 15.45 uur: Nieuw ModernOriëntaals. Voor catering tijdens de workshopswordt gezorgd. Informatie: Shahira-Linda, mobiel06-12226454, e-mail: [email protected]. Meerinformatie volgt.
Advertentie
