Embed Size (px)
DESCRIPTION
De Brulboei is het tweemaandelijks contactorgaan van de modelbouwvereniging Alblasserdam.
Citation preview
2
De modelbouwvereniging “ALBLASSERDAM “ , opgericht op: 13 januari 1980, staat onder nummer 40.322.988 ingeschreven in het
verenigingsregister van de K v K te Dordrecht. Het bestuur van de MBVA is als volgt samengesteld:
J. van Heiningen H. de Deugd B. Schouten A.P. de Lange H. van Gils J. Schop W. Dekker
Voorzitter Secretaris Penningmeester Act. Coördinator Act. Coördinator 2e Secretaris Alg. Adjunct
Clubgebouw en Postadres:
Clubavonden en Middagen :
Vrij vaarlocatie:
Contributie:
Bankrelatie:
't Ruim, Ruigenhil 58C
2952 AR, Alblasserdam.
Elke dinsdagavond van 19.00 tot 22.00 uur Elke zaterdagmiddag van14.00 tot 16.00 uur
Let op: Tijdens vaardemo’s is ‘t Ruim gesloten !! (Zie Vaaragenda)
Nationaal Baggermuseum Sliedrecht Zaterdag’s in de zomermaanden Mei t/m September. Wilt U komen kijken en/of meevaren, geen probleem.
Belt U even, dit om teleurstelling te voorkomen.
€ 50.00 p/jr voor seniorleden. € 20.00 p/jr voor jeugdleden (14 t/m 18 jr)
De contributie dient bij vooruitbetaling per jaar te
worden voldaan en wel voor 1 Mrt. op onderstaand bankrekening nummer. Eventuele opzeggingen dienen voor 1 November van het lopende jaar
(schriftelijk) te worden ingediend.
Rabobank te Alblasserdam Rekeningnummer: NL57RABO01481.36.168
[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]
3
Redactie en vormgeving:
" De Brulboei "
Redactie: Hans de Deugd. Email: [email protected]
Druk & bindwerk:
Inzenden van kopij voor de 10e van de oneven maanden. Afhankelijk van de inhoud, kan
ingezonden kopij worden geweigerd of ingekort, dit ter beoordeling van het bestuur
en/of de eindredactie. De eindverantwoording voor de
inhoud berust bij de eindredacteur.
Uitgezonderd clubberichten is overname van artikelen
- met bronvermelding - toegestaan.
Leden kunnen hun modelbouw artikelen - gratis - adverteren in
de Brulboei en tevens op de internet pagina van
de vereniging.
Webmaster: [email protected] Internet: www.mbva.nl
Tekeningarchief beheer: Hans de Deugd. Email: [email protected]
Adverteren in " De BRULBOEI " is voor een relatief klein bedrag mogelijk voor een ieder die zich in de
grote regio en middels onze internet pagina, ver daar buiten, duidelijk wil profileren.
Hiervoor staan diverse opties open, die in goed
overleg naar Uw specifieke wens uitgevoerd kunnen worden.
Zo kunt U er bijvoorbeeld voor kiezen om Uw bedrijf of organisatie op, half, heel of
dubbel A5 formaat te promoten.
Tevens verzorgen wij vaardemonstraties in onze mobiele bassins van 6 x 8 of 8 x 11 mtr
tijdens braderieën, jaarmarkten, winkeldagen of openingen en voor
(buurt) verenigingen en musea.
Ook voor het inrichten van etalages, kramen e.d. tijdens b.v. Maritieme themadagen of weken
hebben wij een grote collectie, varende en statische modelschepen beschikbaar.
Heeft U binnenkort een evenement, en
denkt U dat onze aanwezigheid hierbij een aanvulling kan zijn op Uw
programma, neemt U dan rustig eens contact op met onze activiteiten commissie of
één van de andere bestuursleden.
Zij denken graag met U mee !!
Volg ons ook op :
" De BRULBOEI " is een uitgave van de Modelbouwvereniging "ALBLASSERDAM" en wordt 6 x p/jr in een oplage van circa 150 stuks verspreid onder leden, donateurs,
adverteerders en relaties, tevens ligt het blad ter inzage op de leestafels van de bibliotheken te: Alblasserdam, Dordrecht, Hardinxveld-Giessendam, H.I. Ambacht en Nieuw-Lekkerland.
Dit blad is tevens volledig in kleur in te zien op www.mbva.nl
Wie een hobby zoekt, kent de MBVA niet. Wie de MBVA kent heeft een prachtige hobby !!
4
5
Lid
va
n:
Ele
ktr
ote
ch
nie
k
P.
van
Rik
xo
ort
B.V
. V
oo
r a
l U
w e
lektr
isch
e in
sta
llaties,
Da
tab
eka
be
ling e
n g
lasve
ze
l.
Wij
zorg
en
oo
k v
oo
r a
dvie
s e
n o
ntw
erp
. V
raa
g v
rijb
lijve
nd
in
form
atie
.
Fop
Sm
itstr
aa
t 48
2
953
XG
Alb
lasse
rdam
T
ele
foon
: (0
78
) 69
1 2
3 1
8
Em
ail:
info
@rikxo
ort
.nl
6
7
Mede Modelbouwers,
Vanwege een uitgebreid verslag van het diorama in het Sliedrechts Museum en mede daardoor een ernstig gebrek aan lege pagina’s, (echt niet meer dan 68 tussen de nietjes !!) geen demoverslagen in dit 3e nummer, die houden jullie tegoed in één van de volgende nummers. (Mits er dan wel ruimte voor is !!)
Let op:
Door onze oude Voorzitter is geregeld dat leden van de MBVA voortaan 10% korting genieten bij modelbouwwinkel OUDE STATION (www. oude-station.nl) en zo’n gebaar is altijd mooi meegenomen en stellen wij zeer op prijs!
Recent hebben wij weer twee nieuwe Leden mogen inschrijven, Robert De Frel en Bert Rietveld, heren Hartelijk Welkom !!
Even ter informatie, er worden weer nieuwe Polo en T-shirts besteld, opgave bij een van de bestuursleden of vul je naam en
aantal in op de lijst op het prikbord in ‘t Ruim, hoe groter het te bestellen aantal zoveel lager de prijs p/st !! Veel leesplezier,
vr gr De Redactie !! Ps Na het aandachtig bekijken van de foto op pagina 42 betwijfel ik of er door mij nog wel koffie gedronken wordt bij diegene die het ver-slag over het Baanhoek Diorama ondertekend heeft ? maar goed, dat gaan we dan nog wel een keer proefondervindelijk vaststellen !! ;-)
Lampje…
2015 - 3 Volgnr: 213
8
Beste leden,
Het is inmiddels begin Mei dat ik deze bijdrage aan de Brulboei aan het
optekenen ben. Met genoegen kijk ik terug op de inmiddels verstreken
periode tussen de ALV (waarin jullie mij her-verkozen hebben tot
Voorzitter), en ik stel daarbij vast dat de harmonie binnen de club volop
floreert.
Dat doet mij goed!
Ook heb ik m’n eigen draai al aardig teruggevonden, en beleef ik veel
plezier aan het (gemiddeld 2-wekelijks) bijwonen van de clubavonden.
Enerzijds voor het ‘lekker bijkletsen’ onder het genot van een hapje en
een drankje, maar anderzijds ook voor het – conform de hiertoe gemaakte
bestuurlijke afspraken - doornemen van de actuele zaken.
Relatief vaak zie ik scheepsmodellen op de tafels verschijnen, welke ik
nog niet eerder heb gezien. Soms nieuwbouw-projecten, maar evenzo-
goed (opgekochte) ‘opknap-modellen’.
Niks mis mee, want wát ik voorbij zag komen verdiént het om een second
life te krijgen! Met de nodige spirit en modelbouw-vakkennis onder de
leden heb ik er alle vertrouwen in, dat deze scheepjes uiteindelijk als
herboren aan ons getoond worden, en allicht ook mee gaan varen t.g.v.
van onze vrije vaardagen en/of onze vaardemo’s.
Inmiddels heeft de club – dit jaar - al weer 3 vaardemo’s mogen verzor-
gen, resp. Alblasserdam –Makadocentrum, de ochtend-vaardemo in het
Baxpark te Hendrik-Ido-Ambacht, en (op ’t moment dat U deze Brulboei
ter lezing aangeboden krijgt) ook de vaardemo t.g.v. de Havendagen op
de locatie ‘Buiten de Waterpoort’ te Gorinchem.
Over de demo’s (met ons bassin en allerhande noodzakelijke materialen
in de aanhanger) nog ’t volgende…:
Amsterdam Rotterdam Utrecht Stekkenbergweg 8 Koperslagerstraat 12-14 Manitobadreef 6 1105 AJ Amsterdam 3077 MD Rotterdam 3565 CH Utrecht 020 - 363 27 34 010 - 414 83 81 030 - 231 09 75
9
10
11
De afgelopen periode is gebleken dat het voor de vereniging een (steeds
groter) probleem wordt om de aanhanger (tandem-asser – plateauwagen
met huif) naar en van de diverse demo-locaties te brengen.
Menigeen heeft weliswaar een trekhaak onder z’n auto, maar heeft of 1)
geen rijbewijs BE, of 2) niet het (legaal toegestane) vermogen in z’n auto
om de trekkracht te leveren om onze 1300 kilootjes aan materiaal ‘mee te
sleuren’.
Het is best wel een punt van zorg voor de vereniging, waarover we ons de
komende tijd nadrukkelijk zullen moeten gaan zien te beraden.
Mocht U / mochten jullie een adequate oplossing weten, dan houden wij
ons graag aanbevolen!
Voor de rest kan ik alleen maar positief zijn v.w.b. het verloop van ons
verenigings-bestaan, en het doen en laten van onze leden.
Met álle vertrouwen kijk ik dan ook uit op een gezonde voortzetting van
onze club-activiteiten.
Zoals vaker geschetst geef ik daarbij wederom te kennen…. Niets lukt
solo, maar daar hebben we jullie / allen bij nodig.
Ik reken op jullie medewerking.
Met vriendelijke groet. JOHAN VAN HEININGEN
MBVA-Email: [email protected]
SKYPE: johan.van.heiningen (Een evt. video-gesprek is dus ook mogelijk)
Telefoon: 06-52193428 (Vanzelfsprekend ook met SMS en/of WhatssApp)
Het BAANHOEK diorama Vervolg (van het vorige stuk)
In een van de voorgaande Brulboeien heb ik uitge-
breid verteld over dit schitterende stukje model-
bouw dat in de kelder van het Sliedrechts Museum
staat opgesteld. De bouwer van dit fraais is de
heer Koos van Hof die helaas vrij plotseling is
overleden. Zijn vrouw heeft later het diorama ter
beschikking gesteld van het museum. Bij de opstel-
ling bleek dat er een aantal extra's in het diorama
waren ingebouwd, waar echter niemand weet van had,
zelfs de familie niet.
Jullie voelen de bui zeker al aankomen en jawel,
"Of ik er eens naar zou willen kijken".
Nu had ik dat al eens gedaan toen ik in datzelfde
diorama goed een jaar daarvoor het treintje, dat op
de spoordijk bij het station stond, via een omweg
weer aan het rijden heb kunnen krijgen.
Daarom op een van de openingsmiddagen, op woensdag
en zaterdag, naar Sliedrecht gereden en met Arie
Sprong naar de kelder getogen waar het diorama
12
Velsenstraat 10C
4251 LJ
Werkendam
0183-502127
Hobby in Praktijk is een unieke hobby club, onze 12 vaste vrijwilligers zetten
zich in om de technische hobby weer onder de aandacht te brengen.
Dit doen ze door iedereen te helpen die problemen ondervind met zijn
of haar hobby, zie ons als een vraagbaak.
Wij vinden het leuk als je bij ons binnen loopt en komt praten, kijken of
gewoon een kopje koffie komt drinken, bij ons gaat het om het delen
van kennis en gezelligheid.
In ons pand bevinden zich 5 modelbanen, staan er schepen en
auto's opgesteld allemaal bedoeld om u verder te helpen met de
hobby of ideeën op te doen.
Geen lidmaatschap nodig. Het team van Hobby in Praktijk nodigt u uit de prachtig ingerichte
hobbyruimte te komen bezoeken. Wilt u genieten van de tentoongestelde
modellen, ( technisch ) advies, begeleiding een workshop volgen of de grote
Märklin modelbaan komen bekijken onze deur staat iedere vrijdag en zaterdag
voor u open tussen 09:00 en 16:00 uur.
Doelstelling. Ons doel is het uitwisselen van kennis, met elkaar diverse problemen die zich
bij de hobby kunnen voordoen oplossen en uiteraard gezamenlijk de hobby
beoefenen zonder dat hiervoor een lidmaatschap nodig is.
Dus loop vrijblijvend binnen, wij zijn er klaar voor.
De koffie staat altijd klaar.
Hobbyruimte / showroom / workshops
13
van Hogendorpweg 102a 2951 AT Alblasserdam Tel: 078 6913455
Geopend: Dinsdag t/m Zaterdag van 12.00 tot 21.00 uur
Wilt U eens iets lekkers eten, dan moet U
Cafetaria JACO niet vergeten.
14
15
staat opgesteld.
Opnieuw werd ik verrast door de schoonheid
daarvan. Het klinkt een beetje hoogdravend, ik
weet het, maar het is werkelijk een schitterend
stuk modelbouw.
Nu stond er onder de tafel waarop het diorama
stond al die tijd, zolang het diorama in het
museum was, al een plastic tas met een soort
bedieningspaneel, dat volgens zeggen "bij de
tafel hoorde". In het paneel waren drie trafo's
geschroefd en er waren een heleboel draadjes en
schakelaars. Ook in de zijkant van de tafel was
een opening waarin een hele kluwen draadjes zat.
Het leek er dus verdacht veel op dat het kastje
en het diorama “iets” met elkaar te maken hadden.
Maar wat, dat wist er “geeneen”.
Bij een verdere inspectie bleek dat het diorama
voorzien was van een aantal "apparaten" waar
kennelijk iets mee gedaan kon worden, ook dat er
kleine elektromotoren op verschillende plaatsen
“onderdeks” waren geschroefd en werd verteld dat
in de huisjes en de veerboot lampjes konden
branden, evenals in de mini-lantarenpaaltjes op
het perron en op de dijk langs de rivier.
Uiteindelijk bleek, toen we dachten een beetje
overzicht op de uit te voeren werkzaamheden
meenden te hebben, dat er inderdaad licht in de
huisjes kon en moest komen, evenals verlichting
op de veerboot voor de wal. Maar er stond nog
meer fraais op een duwtje te wachten, zoals een
dragline met motor, een bulldozer die kennelijk
kon bewegen, een stoomtractor welke een
dorsmachine aandreef en tenslotte een
jakobsladder die bedoeld was om balen stro of
hooi op de hooimijt te brengen.
Voorlopig dus werk genoeg aan de winkel,
maar er deed zich al onmiddellijk een flink
16
.
probleem voor met betrekking tot de
bereikbaarheid daarvan.
Omdat het diorama, dat uit drie delen bestaat die
naast elkaar vast op een tafel zijn gemonteerd op
een blad bestaande uit twee op elkaar
geschroefde platen multiplex van zo'n 20 mm elk,
was de bestaande bedrading onder de bouwelementen
absoluut onbereikbaar en er zou dus zowiezo
nieuwe bedrading moeten komen.
Er zat dus niets anders op dan hier en daar heel
voorzichtig een paar gaten te boren. Van
museumzijde was daar gelukkig geen bezwaar tegen,
want met begreep dat er gewoon geen andere
mogelijkheid bestond.
Dus kon ik aan de slag met als eerste doel:
verlichting in de veerboot en in de huisjes. Het
begon met uitmeten van de plaats van het midden
van het betreffende huisje en/of boerderij en
die plaats onder het tafelblad aangeven, zodat op
die plek een gat van 10 mm door het dikke
tafelblad geboord kon worden. Daarna met een
dunnere boor van 6 mm, die ik klem in een messing
pijpje van 9 mm had geslagen, voorzichtig een
gaatje in de vloer onder het gebouwtje geboord.
Daardoor kon ik een lampje op een dunner messing
pijpje, waaraan de stroomdraadjes waren
gesoldeerd, door het gat steken en op de juiste
hoogte vastzetten met behulp van een busje waarin
een “vleugelboutje” zat. Omdat de maquette zelf
is gebouwd op een plaat triplex van 6 mm, met
daarop een plaat ouderwetse zachtboard, was het
boren geen probleem. Eenmaal door het triplex
ging het doorboren van het zachtboard heel
rustig. Voordeel van deze methode is vooral dat
een eventueel kapot lampje snel en makkelijk te
wisselen is.
17
18
19
De verlichting van de huisjes was daarmee snel
geregeld. De verlichting van de veerboot was ook
geen probleem. Toen er eenmaal een gaatje was
konden daar de draden door en de bovenbouw van de
boot was afneembaar, zodat er thuis op m’n gemak
een aantal lampjes in gemaakt konden worden.
Wat waren er verder voor grapjes. Ja, er stond
een dragline aan de waterkant op het zachtboard
met erom heen een zaagcirkel van circa 20 cm
rond. Dit stuk, mét dragline, was kennelijk
uitneembaar. Dus: Hup! Dragline met plaat en al
uit de maquette getild en er bleek inderdaad een
motor met vertraging onder te zitten, met
bovendien een klein en een groot tandwiel voor
een verdere reductie. Hij zou dus moeten kunnen
draaien. Daarvoor kon natuurlijk een van de
bewuste drie transformatoren prima gebruikt
worden en waren natuurlijk daarvoor al veel
eerder door Koos van Hof zelf in het
bedieningspaneel ingebouwd.
De dragline zelf is ook een heel bijzonder geval.
Hij is heel oud en perfect nagemaakt, waarbij
zelfs de kleinste details niet ontbreken.
Bijzonder is zelfs met materiaal, waarvan hij
gemaakt is. Het is gietwerk van tin, zoals
vroeger de tinnen soldaatjes gemaakt werden.
Prachtig mooi en heel gedetailleerd, maar met het
grote nadeel: tin is een boterzacht materiaal en
het gietsel is zeer kwetsbaar. Daarom de dragline
met de uiterste voorzichtigheid (en veel liefde)
behandeld. Het probleem bij de dragline was dat
het bovendeel, machinehuis met kraanarm,
draaibaar op het onderstel met rupsbanden was
gemonteerd, maar met veel te veel speling.
Het was lastig en vroeg engelengeduld, maar het
is weer gelukt om het geheel “vast en toch
draaibaar” op elkaar te krijgen.
20
Het eerste vraagteken kon worden geschrapt.
De volgende vraag luidde: wat kan de bulldozer
die daar zo eenzaam aan de waterkant staat? Ja,
klein probleem. De bulldozer stond niet op een
uitneembaar stuk en er was daarom op geen enkele
manier bij te komen. Door het gat van de dragline
kon met behulp van een spiegeltje echter wel wat
bekeken worden. Dat spiegeltje vertelde dat er
onder de bulldozer een mechaniek zat dat hem heen
en weer kon laten rijden, maar dat was een flink
apparaat. Al snel waren we het met elkaar eens
dat er maar één mogelijkheid was: openzagen!
Nu was al eerder gebleken dat het museum bij
monde van Arie Sprong daar heel resoluut in was.
Gewoon doen!, gaatje boren en de decoupeerzaag er
in. Toen was het ook zo gebeurd: spiegeltje
kijken, aftekenen, gat boren en zagen. Geen
probleem. Toen de bulldozer “onderdeks”
afgekoppeld, het mechaniek los geschroefd en dit
door het gat tevoorschijn gehaald.
Ko
m h
et e
chte
“D
A V
an
Zes
sen
gev
oel
“ e
rva
ren
in
één
va
n o
nze
win
kel
s !
w
ww
.da
va
nze
ssen
.nl
DA
va
n Z
esse
n A
lbla
sser
da
m
Ma
ka
do
Cen
ter
31
29
51
EH
Alb
lass
erd
am
07
8-6
91
22
68
DA
va
n Z
esse
n ‘
s-G
raven
dee
l S
mit
sweg
2
32
95
BV
‘s-
Gra
ven
dee
l
07
8-6
73
14
26
In o
nze
win
kel
in
Alb
lass
erd
am
heb
ben
wij
oo
k P
asf
oto
ser
vic
e !
D
rog
iste
rij
& P
arfu
merie
V
an
Zessen
21
22
KEURSLAGER H. Bouter Hellemanstraat 8 2957 AM NW - Lekkerland
Tel: 0184 - 682520 Fax: 0184 - 686496
23
Geweldig! Kijk zelf maar:
In het midden van een plaatje dik, vast, wit
karton van circa 5 x 5 cm was een dun messing
buisje van zo’n 8 cm gelijmd. Dat karton kon over
een lengte van circa 15 cm heen en weer schuiven.
De aandrijving was een 12 Volt motortje met
vertraging, welke op het asje, afhankelijk van de
draairichting, een stukje draad kon op- en
afwinden. Het draadje werd strak gehouden door
een lange stalen veer. Om het schuiven van het
plaatje te begrenzen waren er op de “keerpunten”
micro-schakelaartjes aan-gebracht. Het geheel
werd gecompleteerd door een echt relais, dat door
de micro-schakelaartjes aangestuurd werd.
Daarmee kon het messing buisje, dat loodrecht op
de maquette was gemonteerd, eindeloos over een
lengte van ongeveer die 15 cm heen en weer gaan.
Precies boven het midden van het buisje was over
een iets langere weg een gleuf in de maquette
gezaagd. Onder in de bulldozer, welke trouwens
ook van tin gegoten is met dezelfde perfectie als
de dragline, was een heel klein gaatje geboord,
24
waarin een stalen staafje van 10 cm lang was
gelijmd. Dit staafje (met bulldozer) was door de
maquettebodem (de gleuf) in het buisje op het
plaatje vast gezet.
Bij het heen en weer gaan van het buisje werd zo
de bulldozer meegenomen. Een vernuftige
constructie die nog prima werkte ook, behalve . .
. !
Ja, helaas zijn er altijd van die kleine
onvolkomenheden, die de zaak in het honderd laten
lopen. Bij de bulldozer zat het probleem in het
relais. Door een stroomstootje van de micro-
schakelaar wordt in het relais magnetisch een
schakelaar omgezet, waardoor (in dit geval) de
bulldozer van richting veranderd.
Als dat niet gebeurt, blijft het motortje het
draadje met fors geweld om het asje wikkelen en
dat had het micro-schakelaartje compleet van het
karton gescheurd.
Dat was allemaal te repareren, maar belangrijker
was te weten waarom dat gebeurde. Na enig zoeken
bleek het probleem in het relais te zitten. Het
was namelijk gemaakt voor een voeding van 24
Volt, terwijl er maar 12 Volt beschikbaar was.
Daardoor was er voor het schakelen af en toe nét
niet voldoende stroom voor een betrouwbare
schakeling, met alle nare gevolgen van dien. Toen
dat eenmaal bekend was is er een 24 Volts
transformator voor gezet en was de pijn over.
Zo, dat was het volgende probleem dat we van ons
lijstje konden schrappen.
Maar tijdens het geknutsel aan de bulldozer-
aandrijving had ik een elektromotortje opgemerkt
dat een centimeter of tien naast de
bulldozeraandrijving zat. Even de coördinaten
onder tafel opgemeten en deze bleken overeen te
komen met de mast met laadboom van een
M
ak
ad
o-C
ente
r 6
4
29
51
EJ
Alb
lass
erd
am
0
78-6
912
428
25
26
www.dekrekel.com
27
vrachtbootje dat net naast de brug aan de wallag.
Het motortje was al gauw aangesloten, nadat weer
met behulp van de inmiddels bekende spiegel, maar
vooral met behulp van een soldeerbout, een
afgebroken draadje aan het motortje was
gesoldeerd en toen bleek dat het mastje van dat
schip ook langzaam in de rondte draaide. Leuk
extraatje op de maquette.
Ondertussen bleef er toch enige ergernis bestaan
met betrekking tot de gehoorzaamheid van het
treintje , dat daar zo netjes op het station op
zijn vertrek stond te wachten.
Met name dat vertrek liet te vaak op zich
wachten. De werking was in principe heel
eenvoudig. Het treintje, een locomotief met drie
rijtuigen, alle vier nieuw!, staat op een
cirkelvormige baan, waar continue rijstroom op
staat. Ter hoogte van het station is één rail op
twee plaatsen, ongeveer twintig centimeter van
elkaar, doorgeslepen. Door middel van twee aan
gesoldeerde stroomdraadjes kunnen de twee stukjes
rails dan worden doorverbonden door op een gewone
deurbeldrukknop te drukken, die vóór op het
diorama is aangebracht.
Het simpele gevolg moet dan zijn dat het treintje
gaat rijden, één rondje aflegt, om vervolgens
weer netjes op het stroomloze stukje bij het
perron te stoppen.
28
Dat deed het treintje ook wel . . . . . , soms,
als het meneer de machinist uitkwam en als tíe
even tijd had!
Eerst waren we (Arie en ik) verbaasd, maar ja,
het treintje had ook al zó lang stil gestaan.
Maar het euvel bleef. Tja, de rails kon vuil of
geoxideerd zijn, dus voorzichtig een beetje
schuren, maar ook dat hielp niet. Inmiddels had
Arie uitgevonden dat je, als je de glazen ruiten
opende, je met een soort overmaatse breinaald het
treintje voorzichtig een duwtje kon geven en dan
deed ie het. Zou het dan toch een los contact
zijn ergens in de bedrading?
Tenslotte werd uitgevonden dat een flinke ram
tegen een bepaalde plek onder de dioramatafel ook
(soms) resultaat opleverde. Maar hoe we het ook
bekeken, dit was natuurlijk geen manier van
werken en bovendien mijn eer (voor wat deze waard
is) te na. Nu had ik van een eerdere klus aan de
“erwtenmolen” op het Nationaal Baggermuseum een
soort trilapparaat overgehouden. Omdat we
eigenlijk aan het eind van onze al dan niet zo
slimme oplossingen waren, besloot ik ten einde
raad om dat trilapparaat maar eens onder de
dioramatafel, ongeveer ter hoogte van het
stilstaande locomotiefje, te schroeven. Ook
hiervoor op een “geheime” plek een drukknop
geschroefd en ja hoor, trillen dat het een lieve
lust was. Er bleek echter toch een klein
probleempje te zijn: het treintje bewoog zelfs
niet!
Gelukkig hadden we nog een ander, iets kleiner
locomotiefje staan, dus dat maar weer op de rails
gezet. En “watdachtjewat?” wel rijden, maar . . .
. net achter het perron vandaan ontspoorde het
hele geval! Niet zo maar één keer, maar
voortdurend. We dachten dat het aan de iets
Verhuur van: ● Licht, Geluid & Beeld
● Rigging
● Podia, Tribunes & Draaischijven
● Theatergordijnen
● Standbouw
Verkoop van: ● Licht, Geluid & Beeld
● Kabels
● Theatergordijnen
Installatie van: ● Licht, Geluid & Beeld
● Licht- en krachtinstallaties
● Verkoop installatiemateriaal
LiquidX rental & sales AA-techniek
Ketelweg 61E 3356 LD Papendrecht
T: 078-641 6600 F: 078-642 6082 I: www.liquidx.nl
29
30
31
kleinere wieltjes lag en hebben het vervolg maar
uitgesteld tot ik de grotere loc had nagekeken.
Het was een raadsel!
Plotseling flitst er dan iets door je heen. Het
grote locomotiefje is weliswaar gloednieuw, maar
zou er geen klein pietepeuterig geniepig
fabricagefoutje in het inwendige kunnen
zitten ????
Daarom de locomotief mee naar huis genomen en met
de nodige voorzichtigheid een klein beetje
gesloopt.
Gelukkig bleek dat achteraf een gouden greep te
zijn. Om het maar heel eenvoudig uit te leggen:
de zes wielen van de loc hebben elk hun eigen
sleepcontact, die elk, drie links en drie rechts,
de stroom van de rails via de wielen en die
sleepcontactjes, naar de rijmotor brengen, die
daarop gaat draaien en daardoor rijdt dan de loc.
Nu zaten toevallig aan één zijde van de
locomotief twee van deze sleepcontacten vast,
zodat aan die zijde de stroom slechts door één
contact overgebracht moest worden en dat contact
bewoog ook niet lekker. Het was voor mij een
uitgemaakte zaak dat dit de verklaring van al die
ellende moest zijn.
Om de storing helemaal duidelijk te maken: de
contactjes bestonden uit een buisje met daarin
een staafje op een veertje, die dat staafje tegen
het wiel moest drukken. Dat ging te stroef en de
kracht van dat veertje te boven en dat
veroorzaakte de storing. Waarschijnlijk was het
pennetje iets gesmeerd en heeft het locomotiefje
te lang in een vitrine gelegen, net op een lamp,
waardoor de olie verdroogd is. Zoiets moet het
geweest zijn.
Ik heb de pennetjes (ja, alle zes!) schoon
gemaakt en opnieuw gesmeerd, zodat het probleem
32
opgelost zou moeten zijn. Natuurlijk Arie gebeld
en hem deelgenoot gemaakt van mijn bevindingen
(én vreugde gemengd met opluchting), waarop we
direct de eerst volgende middag, natuurlijk vol
gespannen verwachting naar het museum getogen
zijn om te zien of het probleem inderdaad
opgelost was.
In het museum was Arie al bij het diorama bezig,
nog steeds op zoek naar het waarom van de
ontsporingen. Net toen ik binnenkwam had hij de
oorzaak van het probleem gevonden. Zo simpel en
logisch dat je er bang van wordt. Omdat het grote
locomotiefje niet wilde starten hadden we de al
eerder aangegeven stevige “rammen” tegen de
maquette gegeven. Daardoor waren er twee modules
één millimeter verschoven, waardoor de rails
einden net evenzoveel ten opzichte van elkaar
waren verschoven en daardoor ontspoorde het
kleine locomotiefje. Logisch hè! Nou, dat
probleem was met een paar tikjes snel uit de
wereld geholpen. Het kleine locomotiefje liep als
een zonnetje.
Het grote locomotiefje daarna op de rails gezet
en ook dat startte elke keer feilloos, zodat in
één klap beide problemen waren opgelost.
Het leuke is echter dat zowel Arie als ikzelf het
kleine locomotiefje veel leuker vonden. Het liep
rustiger en paste daarmee veel beter in de sfeer
van het diorama en hebben daarom spontaan
besloten om dat dan maar op de baan te laten
staan.
Het is tenslotte wel zo, dat áls we een andere
loc nodig hebben, we weten dat we er een hebben
staan die het ook doet!
Toen deze zaak van de geheimzinnige, haperende
locomotief eindelijk de wereld uit was kon ik me
De aanschaf van een auto is
EEN ZAAK VAN VERTROUWEN !!!
AUTOMOBIELBEDRIJF
BOVAG-GARAGE/A.P.K. KEURINGSSTATION
Garage Ampèrestraat 20
& 2952 AA Alblasserdam
Showroom Tel 078—6914661
A.P.K. keuring en reparaties
Inruil en aanschaf van een auto
Taxatie en financiering van een auto
Erkend kentekenplaat leverancier
In en Verkoop van nieuwe en gebruikte automobielen en campers.
www.bochanenenzonen.nl
12-ABC-3
33
Griendweg 100 4209 DB SCHELLUINEN
34
35
36
Nu 10 % Korting !! voor MBVA Leden.
37
weer enthousiast op de rest van het fraais op het
diorama storten.
Als laatste, maar zeker niet de minste, was daar
de stoomtractor met dorsmolen en de jakobsladder,
welke beide over een eigen aandrijving bleken te
beschikken. Ook deze groep stond, net zoals de
dragline, op een uitneembaar stuk van de tafel,
hetgeen het onderzoek en de reparatie aanzienlijk
vereenvoudigde. Bovendien had dit het voordeel
dat ik de hele groep, tractor, dorsmachine én
jakobsladder, mee naar huis kon nemen, waar ik in
mijn hobbykamer alle benodigde gereedschap voor
het grijpen had.
38
Bij nader inzicht en de benodigde reparaties
bleek dit geen overbodige luxe te zijn, want het
was een hele toer om ook dit fraais weer aan de
praat te krijgen.
Eerst de tractor met dorsmolen maar. De tractor
is, evenals de eerder beschreven dragline, van
tin en zeer gedetailleerd uitgevoerd. Op de
tractor zit een groot, nou ja, groot, nog geen 20
millimeter rond, vliegwiel, waarover een
drijfriem loopt naar de dorsmolen. De
aandrijving, een elektromotortje met vertraging,
zit onder de “grond” en onder de dorsmolen.
Onder tegen de dorsmolen zit een as(je) met aan
de voorkant een nog kleiner vliegwiel(tje) en aan
de achterzijde een pulley oftewel riemschijf(je).
Daarover liep een elastiekje als riem, waardoor
de as en het vliegwiel werden aangedreven.
“Liep”, want het elastiekje was zo uitgedroogd,
dat het gewoon verpulverde toen ik het van de
wieltjes wilde halen. Omdat het een enkele
riemschijf was liep zowel het heengaande als het
terugkomende elastiekje over die enkele schijf.
Dat verkortte de levensduur van het elastiekje
39
40
41
zeer aanzienlijk. Daarom een dubbele omleiding
gemaakt, waardoor ook met twee kleinere
elastiekjes gewerkt kon worden, zodat dit deel
redelijk storingsvrij zou kunnen draaien. Het
vinden van een geschikt elastiek met de juiste
lengte, dat wat meer problemen zou hebben
gegeven, was daarmee ook opgelost. Ondertussen,
omdat Arie zo intens meeleefde en kennelijk ook
voortdurend met zijn gedachten bij de zich
voordoende perikeltjes van de maquette was, bleek
hij thuis de oplossing van het “lange elastiek
probleem” gevonden te hebben: hij had, eveneens
met engelengeduld én met een schaar, zelf heel
zorgvuldig een lang elastiek geknipt van een
autobinnenband! Helaas was dat niet meer nodig
maar de poging werd zéér gewaardeerd.
Fantastisch!
Tot slot is daar de jakobsladder, in feite ook
een betrekkelijk eenvoudig stuk gereedschap en
ook aangedreven door een elektromotortje, maar
met een haakse overbrenging. Het geheel is ook
van tin gegoten en zeer gedetailleerd. De
transportgoot heeft onder en boven een brede (nou
ja, 6 mm!) omleidrol, waarover de transportband
liep. “Liep”, want ook deze rubber band of breed
elastiekje heeft de tand des tijds bij lange na
niet kunnen weerstaan.
Zeg maar gewoon: volledig verteerd. Ooit waren op
de transportband om de centimeter dwarsbalkjes
met “anti-slip” pennetjes erop, ook van tin,
gelijmd of zo, met als taak het hooi naar boven
te brengen, maar die lagen nu allemaal, zo’n 18
stuks, op de grond onder de ladder.
Nu was er een klein probleempje, omdat beide
rollen niet los te maken waren van hun asjes en
hoe krijg je daar dan een elastiekje omheen.
Bovendien moest het elastiek exact de juiste
42
breedte hebben, anders liep het bandje uit de
uitsparing in de rol en vervolgens dus ván de
rol.
Na wat experimenteren bleek het gewone witte
“onderbroekenelastiek” precies de juiste breedte
te hebben. Een stukje van dat elastiek op lengte
geknipt, om de beide rollen gelegd en iets
aangespannen met een overlap van één centimeter.
Deze overlap met naald en draad aan beide kanten
vastgenaaid en “proefdraaien”. Het is
onbegrijpelijk, maar het werkte feilloos.
Vervolgens de 18 meenemertjes eveneens met naald
en draad om de centimeter op het elastiek genaaid
en de jakobsladder was weer als nieuw.
Tenminste, dat was zo toen ik zo ver gekomen was.
Er was in mijn ogen nog één zeer storend element
43
44 44
45
en dat was die lopende band van spierwit
elastiek.
Het was echt géén gezicht! Daarom niet lang
geaarzeld en met een penseeltje het wit
gecamoufleerd met een beetje donkergroene verf.
In mijn ogen een schitterende oplossing.
Helaas, ik begrijp het nog steeds niet, maar toen
ik de volgende ochtend ging kijken of de verf
droog was en hoe het resultaat er nu uit zag,
werd ik niet vrolijk. Het leek wel of het
elastiek (door de verf ???) twee keer zo lang
geworden was. Het bandje hing als een slappe
vaatdoek over de rolletjes. Triest!
De pijn ging gelukkig snel over, toen ik merkte
dat het elastiek zijn rek behouden had en er dus
alleen maar een stukje tussen het bandje uit
moest, anders had ik die 18 meenemertjes er
opnieuw op moeten zetten. Bovendien was de kleur
van het elastiek nu wel zoals ik het hebben
wilde. Dus de oude verbinding losgetornd, stukje
van het “verrekte” elastiek afgeknipt of
ingekort, hoe je het ook wil noemen, en de zaak
onder lichte spanning weer aan elkaar genaaid.
Het bandje draaide weer alsof er helemaal niets
gebeurt was. Gelukkig!
Nu “alles” het weer doet zoals beschreven, is er
nog een kleinigheidje te vertellen. De
verschillende toestellen en apparaten in/op het
Baanhoek Diorama zijn verschrikkelijk mooi, maar
ook teer. Het zou zonde zijn als ze continue
zouden draaien, dat kan gewoon niet. Daarom zijn
de schakelaars om ze te bedienen op een veilig
plekje weggewerkt en alleen door de rondleider te
bedienen.
Zo is er een aparte schakelaar voor de
verlichting, voor de dragline en de laadboom,
46
voor de bulldozer en tenslotte voor de combinatie
tractor, dorsmachine en jakobsladder.
Alleen het treintje kan door iedere bezoeker
worden weggestuurd voor zijn eigen rondje door
een druk op de belknop.
Om Koos van Hof alle eer aan te doen die hij
verdiend, moet er nog één verrassing gemeld
worden. Als men de achterwand van het diorama
goed bekijkt, ziet men links van de brug een wat
heldere lucht, maar geheel rechts op de
achterwand is het “zwaar weer”. Daartoe heeft
Koos echte bliksemflitsen ingebouwd, die echter
nog niet aangesloten zijn. De reden daarvoor is
dat we in ons streven naar volmaaktheid bij die
bliksemlichtflitsen ook het geluid van de donder
willen kunnen laten horen en zover zijn we nog
niet.
In datzelfde vlak ligt ook mijn wens om ook het
geluid van een rijdende stoomtrein, met dezelfde
installatie als de donder misschien?, te laten
horen, als het treintje zijn rondje draait.
Er wordt nog niet echt aan gewerkt, maar er wordt
in elk geval aan en over gedacht en dat is al
heel wat. Dus gaarne nog even geduld.
Na al deze weken, waarin steeds nieuwe
verrassingen onder het diorama
tevoorschijn getoverd werden, om ze
vervolgens nieuw leven in te mogen blazen,
zelfs noodzakelijk bij een nieuw
locomotiefje!, met alle hulp en steun van
Arie, de gezelligheid van de vrijwilligers
van het Sliedrechts Museum en niet te
vergeten de koffie, kan ik met een
47
48
49
tevreden en zeer plezierig gevoel
terugzien op een fantastische tijd.
Maar vooral is en blijft er
respect en bewondering voor Koos
van Hof, die zo’n schitterend
diorama heeft gebouwd.
Een diorama dat voor iedereen, jong en
oud, meer dan de moeite waard is om eens
te gaan bewonderen in de kelder van het
Sliedrechts Museum.
Kerkbuurt 99
3361 BD Sliedrecht
0184 – 41 34 04
Ger
50
Alle hen(k)s aan dek Vervolgverhaal over een episode uit het leven van
een Rotterdamse kapitein.
(slot)
Dagelijks wordt de oude, doch ervaren Kapitein uit Rotterdam op de hoogte gebracht van het reilen en zeilen van de Provider. Zodra het schip ‘s nachts niet heeft gevaren denkt onze oude rot dat de bemanning weer heeft liggen pitten, hij laat dat dan via de mail in subtiele bewoordingen weten. Dat zij drie keer hebben verhaald, tanks hebben gewassen of voor Piet Snot in het stuurhuis hebben gezeten, dat wordt wijselijk niet meegenomen in de analyse van de nacht. Hij moet toch op de een of andere manier de bemanning op stang jagen, wat hem redelijk goed af gaat. Het gevolg daarvan is dat er voor hem enige represailles in het verschiet liggen, zoals: zijn bedje wordt niet meer opge-maakt, we geven de Friese matroos een abonnement van een sportschool en een training karate, zodat de oude Kapitein met de volgende afslachting van de matroos, zelf in een driedubbele flipflap wordt genomen. De nieuwe ankertechniek van de Provider moet nog worden besproken. Men zet eerst het binnenste anker recht vooruit en het buiten-ste wordt dwars afgelegd. Als extra zekerheid wordt door onze oude varensman het achterschip tegen de grond geduwd zodat het schip bij de passage van andere schepen “omhoog” komt te
51
52
53
liggen. Dat heeft als voordeel dat we het TV- signaal niet kwijt raken. Af en toe bliksemt en stormt het op de Rijn . Maar… onze er-varen Kapitein uit Rotjeknor is wel wat gewend én de Provider heeft een behoorlijk kopschroeffie. Desondanks liep in Iffezheim, bij een meer dan forse bries, het dunne door den broek van de net verschoonde Kapitein, die met kunst en vlieg-werk de Provider tegen een duwbak kon parkeren voordat er meer schade werd aan gericht. Hulde, hulde en bravo! Verder heeft de oudere, maar zeer ervaren Kapitein nog wat goed te maken in verband met de volgende incidenten: het laten tellen van de suikerklontjes door een stabiele lichtma-troos uit Veendam, het in beslag nemen van de zit- en ligplaat-sen in de stuurhut voor zijn illegale tukkies, (gelukkig hebben we dat op film, die in een later stadium wordt gepubliceerd, zie youtube.com) en het plunderen van de koekjesvoorraad. Voor het plunderen van de koekjesvoorraad heeft hij een zelf beoordeelde goede reden. Tijdens de nachten die hij zelf wil varen, (ondanks dat Kapiteins Eric en Edwin altijd aanbieden om de hondenwacht te doen) slaat de verveling toe. Niemand om op te naaien, geen stabiele lichtmatroos in de buurt om te plagen, geen scheepies om te bekijken of mee te ouwehoeren en hij kan ook zijn wijffie niet bellen. Daardoor blijft er niets anders over dan te koektrommel aan te vallen. We kijken nu al uit naar de zomer om de avonturen met onze ervaren en gestabiliseerde Kapitein en Koekjesmonster verder uit te breiden. De verwarming in de stuurhut zetten we uit!
54
Binnenkort gaat een andere wat jeugdiger kapitein weer mee naar Marl, zodat hij samen met Kapitein Edwin (bijnaam Peren-boom) door het stuurhutluik mee kan kijken.
Onbewust van de dingen die hem te wachten staan zit de ka-pitein in huize Rotterdam, met zijn vrouwtje buiten te genieten van het mooie uitzicht op de Maas. Hij met een donker biertje, zij een licht biertje en wat lekkers om te knabbelen. Af en toe halen ze nog wat verhalen op van toen ze zelf nog een schip ( de “Acaso”) hadden. Ik moet ineens denken aan wat er gebeurde toen we voor de sluis van Meiderich lagen.
55
56
57
O…ja, zegt zijn vrouw: wat was dat schrikken, ik vond het een vervelend voorval maar toch ook wel humoristisch. We hadden een paar schuttingen voor en daarom alle tijd om te eten. we lagen net lekker uit te buiken toen er op de deur werd geklopt. Er stonden twee rechercheurs van de Duitse politie, met de vraag of we kleine kinderen aan boord hadden. Jij keek heel verbaasd en antwoordde: “ nee, wij hebben grote kinderen” en dat wilden zij controleren. “Waar gaat dit eigenlijk om?” vroeg jij. Wel, er was een fles aangespoeld met een briefje erin waarop deze tekst stond: “Hilfe, Ich bin ein Kind. Ich werde festgehalten auf das motorschiff “Acaso.” Bitte, Hilfen Sie mir!” ( “Help, ik ben een kind. Ik wordt vastgehouden op het ms “Acaso” Helpt u mij alstublieft!” ) Ja, zegt de Kapitein: ik vergeet nooit jouw verbouwereerde gezicht en ik schoot in de lach. Maar het mooiste was dat het Europanummer en de thuisha-ven er ook bij was geschreven. Tja, die mensen deden ook gewoon hun werk en ze hebben al-leen wat rondgekeken. Gelukkig geloofden ze dat wij van niets wisten. Ja… maar, achteraf ga je toch wel nadenken, zegt zijn vrouw.
58
Je weet, dat mijn nichtje van acht jaar drie weken aan boord was. We hadden haar net thuis gebracht. Wie weet wat er gebeurd was als zij nog aan boord was geweest. Zij was heel verlegen en bij vreemde mensen zei ze geen woord. Wat ik het ergste vond, antwoorde de Kapitein, waren de naweeën ervan. Overal waar we kwamen werd er gezegd contact op te nemen met de politie, het was Internationaal doorgegeven. Als ik een politieboot zag varen wist ik bij voorbaat al, dat ze aan boord zouden komen. Achteraf bleek het een kindergrap te zijn en dan staan kinderen er niet bij stil dat zoiets grote gevolgen kan hebben. Ach, ja… nu kan je er toch wel om lachen en het mooiste is, als je dit verhaal verteld dat niemand het geloofd, terwijl het toch echt gebeurd is! Zo kabbelt het leven voor beiden voort, hij met zijn model-bouw, zij met het werk als vrijwilligster. Als het bij hem gaat kriebelen is daar altijd weer de “Provider” die hem nodig heeft en andersom. Als je je hele leven hebt gevaren blijft het water toch trekken. Hendrine en Nel
59
Deventerseweg 44-46, 2994 LD Barendrecht Tel +31 (0)180 713078
Let op!!! Alleen telefonisch bereikbaar op :
Maandag t/m Vrijdag 16 tot 21 uur
Zaterdag van 10 tot 17 uur.
Openingstijden:
Dinsdag van 19:00 tot 21:00 uur.
Vrijdag van 19:00 tot 21:00 uur.
60
61
62
63
64
Juni: 06 30 Juli: 07 08 11 15
Thijs Peters Ger de Goede Wienus dekker Henk van Gils Wim Verlek Johan van Heiningen
Namens Bestuur en Leden van de:
65
DATUM EVENEMENT LOCATIE PLAATS
06 Jan 6 Nieuwjaars receptie ‘t Ruim Alblasserdam
17 Feb 5 Algemene Leden vergadering ‘t Ruim Aanvang 20.00 uur Alblasserdam
04 Apr 4 Vaardemo bij het Makado-Center Makado-Center Alblasserdam
11 Apr 2 Soepvaren AMVZ Wollefoppenhaven Zevenkamp
15-19 Apr 2 Intermodellbau 2015 Westfalenhallen Dordtmund
27 Apr 1 Koningsdag Bakspark H.I.Ambacht
09 Mei 1 Open Havendag Buiten de Waterpoort Gorinchem
14 Mei 2 Werkschependag VMBC Het Anker Nieuwegein
23 Mei 4 Demo met bassin WC De Binnenhof Rotterdam
27 Juni 1 Demo met bassin Noordparkfestival Zwijndrecht
4 Juli 3 Baggerfestival NBM Sliedrecht
4t/m6 Sep 2 Wereld Havendagen Havens en Centrum Rotterdam
12 Sep 1 25e havenfestival Makado/Center Alblasserdam
19 Sep 1 Demo met bassin WC Bieshof Dordrecht
26 Sep 2 Snertvaren AMVZ Wollefoppenhaven Zevenkamp
1 = Onder voorbehoud. 2 = ter info: geen MBVA deelname. 3 = Demo open water. 4 = Demo met bassin. 5 = Alleen voor Leden. 6 = Vrij toegankelijk
Kijk voor het laatste nieuws op www.mbva.nl
66
67
Even voorstellen
Quartel Modelbouw B.V. is sinds 1970 al bekend onder de modelbouwers, die aan
radiografische modelbouw doen, met een webwinkel en een vestiging in Pijnacker kunnen wij
door het hele land elke modelbouwer tevreden stellen met ons reusachtige assortiment.
Assortiment
Ons assortiment bestaat uit: helicopters, vliegtuigen, elektro auto’s, brandstof
auto’s, boten (zowel statisch als radiografisch), radiobesturing, gereedschap en
natuurlijk alle onderdelen en toebehoren.
bestellen en betalen
Quartel Modelbouw B.V. een postorderservice over de gehele wereld. Postorders
worden na Ideal betaling of onder rembours geleverd, U kunt Uw bestelling ook zelf
ophalen in onze winkel, dat scheelt verzendkosten.
In al onze winkels kunt U betalen met Pin, Visa en cash, al onze prijzen
zijn in Euro’s en inclusief B.T.W.
Service
Al ruim 40 jaar staat service bij ons hoog in het vaandel,
met 5 medewerkers hopen wij u met raad en daad terzijde te staan.
Tot ziens in onze winkel of op onze website.
Pijnacker
delftsestraatweg 26D, 2641 NB
Postbus 218, 2640 AE, Pijnacker
Telefoon: 015-3692205
Fax: 0153696220
Email: [email protected]
Bezoek ook via de website onze ONE DAY BUY
en profiteer van nog lagere prijzen.
Een artikel op de ONE DAY BUY is
slechts één dag voor de prijs die
geadverteerd wordt, dus
wees er snel bij.
Ontvangt U onze tweewekelijkse nieuwsbrief nog niet ?
Meldt U dan snel aan via onze website.
www.quartel.nl
Natuurlijk kunt U bij een bezoek aan één van onze winkels genieten van een
kopje koffie en gebruik maken van de expertise van onze medewerkers.
Openingstijden: Maandag en vrijdag:
Dinsdag t/m Donderdag:
Zaterdag:
2e zondag van de maand:
10.00u - 21.00u
10.00u - 18.00u
09.00u - 17.00u
12.00u - 17.00u
68
