Czwarte wydanie naszej szkolnej gazetki - sp2cieszyn.plsp2cieszyn.pl/gazetkaczerwiec.pdf · przyjaciółka - cały ranek bawiła się moimi włosami, wplatając w cienkie warkocze

Szkoła Podstawowa nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi w Cieszynie W dwójkowym świecie nr 4/2018

Czwarte wydanie naszej

szkolnej gazetki

W DWÓJKOWYM ŚWIECIE

W tym numerze:

60 lat naszej szkoły, pomysły na wakacyjne wycieczki,

świat za 50 lat oczami Dominiki Bajdy, szkolne sukcesy uczniów,

wykreślanka, rebusy, krzyżówka oraz kącik humoru.

NASI REDAKTORZY:

Nikola Gęborska Vc Kinga Macura Vc Julian Szypuła Vc mgr Monika Gomela mgr Edyta Gaszek


2

Wycieczki na jeden dzień – ciekawe miejsca na spędzenie wakacji w

najbliższej okolicy.

Dream Park Ochaby – kompleks rozrywkowo-rekreacyjny. Atrakcje: park dinozaurów, park linowy,

park miniatur, wirtualne oceanarium prehistoryczne, akwarium ryb tropikalnych, kina cyfrowe 2D i

6D, place zabaw oraz „dom do góry nogami”.

Hobby Park Bohumin – to plac zabaw i miasteczko ruchu drogowego w jednym. Możemy tu

znaleźć tradycyjne place zabaw jak i ogromny park linowy, który jest bezpłatną atrakcją tego

obiektu. (park Petra Bezruče, Bohumín, wstęp wolny)

Dino Park Ostrawa – 20 minut jazdy samochodem i już jesteśmy w świecie dinozaurów, ponad 150

przeróżnych gadów, wykopaliska dla najmłodszych i palce zabaw – to wszystko oferuje nam

ostrawski Dino Park. (U Dino Parku 1, ul. Jana Capka, bilety, rodzinny – 430 koron (2+2),

www.dinopark.cz/pl

http://ostrava.dinopark.cz/pl/ceny-biletow-wstepu-m295.htm

http://www.dinopark.cz/pl


3

Stożek - ponad Doliną Wisły wznosi się grzbiet Pasma Wiślańskiego z górującym w tle

najwyższym w Polsce masywem Beskidu Śląskiego - Skrzycznem (1257 m.npm.), nieco na

południe widoczne są masywy Baraniej Góry, a przy dobrej pogodzie doskonale widoczne jest

pasmo Tatr. Także położenie schroniska ma wiele zalet; dogodne dojścia z Doliny Wisły, czy też

grzbietem Czantorii lub Przełęczy Kubalonka, jak również od strony Czech powoduje, że odwiedza

je mnóstwo turystów zarówno latem, jak i zimą.

Pszczele miasto - pszczoły mogą mieszkać i pracować w góralskich chałupach, w młynie, ratuszu

czy kościele. A dookoła pełno zieleni, cisza - no, niezupełna: słychać bowiem bzyczenie

pszczół.„Pszczele Miasteczko” znajduje się w pobliżu przejścia granicznego w Lesznej Górnej.

Jadąc do przejścia, należy tuż przed nim skręcić w prawo. Droga sama zaprowadzi do tej wspaniałej

pasieki. (ul. Pasieczna 12, Dzięgielów, wstęp: wolne datki)

Schronisko Błatnia - Góra Błotna, 917 m n.p.m. - charakterystyczny kopiec na szczycie Błotnego

jest doskonałym punktem widokowym. Oferuje on jedną z nielicznych w Beskidzie Śląskim pełną,

dookolną panoramę, obejmującą wszystkie najciekawsze szczyty tej grupy górskiej. W pobliżu

schroniska znajduje się restauracja "Rancho".


4

Cylinderka- czyli świat za 50 lat

Wyróżniona praca konkursowa Dominiki Bajdy

W zamyśleniu przyglądam się swojej nowej fryzurze. Tila, moja androidka - a zarazem najlepsza

przyjaciółka - cały ranek bawiła się moimi włosami, wplatając w cienkie warkocze świecące promyki

wenusoidy. Wymyśliła, że właśnie to żywe stworzenie będzie podtrzymywać finezyjnie ułożoną czuprynę.

Zrobiła to z wielkim wyczuciem

i przyjemnością, bo - jak wiecie - sama ich nie posiada. Jeśli chodzi o wenusoidy, to przywiozła je ze swoich

rodzinnych stron. To takie dziwne żyjątka, które potrafią przybierać różne kształty a są tak przyjacielskie, że

najchętniej nie rozstawałyby się nawet na chwilę ze swoimi wybrańcami. Tila też przyozdobiła nimi swoją

smukłą głowę formą, która przypominała kształtem cylinder mojego pradziadka, z tym tylko, że założony do

góry nogami. Rozśmieszała mnie tym więc dlatego nazwalam ją Cylinderką.

– Hej, Cylinderko, przygotuj się. Za chwilę wychodzimy. Nie wiem tylko, czy pójdziemy ubierając

szybkochody czy raczej pojedziemy wekułełami. Androidka zadecydowała za mnie, stając w drzwiach w

swoich adidasochodach. Wypolerowane, ze sznurówkami oplatającymi jej zgrabne, długie nogi kusiły, aby je

w tej chwili użyć. Moje, trochę już podniszczone, prezentowały się o wiele gorzej. Trochę zazdrosna

ruszyłam w swoich siedmiomilowych nikeach. Szybkochody unosiły nas, pozwalając zachować jednakowe

tempo nogom. Wspaniałe uczucie, kiedy chodzenie pozwalało jednocześnie kształtować muskularność

i sprawność kończyn. Zaczęłyśmy się ścigać. Aż do końca miasta Tila mnie wyprzedzała. Musiałam więc

użyć triku, aby wyrównać swoje szanse.

- Hej, mam coś dla ciebie - zawołałam.

W tej samej chwili przyjaciółka klepała mnie po ramieniu, wesoło zaglądając w oczy. Chyba domyśliła się

mojego wybiegu, bo od tej chwili poruszała się w tym samym tempie, co ja.

– Może zatrzymamy się w igloowej budce?

- Dobra.

Na samą myśl o tej budowli, ślinianki przyśpieszyły produkcję. Nie wiem, czy są tak samo szybkie jak

wenusoidy, które wytwarzają tradycyjne lody o smaku mojego dzieciństwa. Przyśpieszyłyśmy i znalazłyśmy

się w małym domku, otoczonym z każdej strony różnorodnymi ziołami, owocami oraz pachnącymi

kwiatami. Teraz tylko nacisnąć na odpowiednie przyciski gry planszowej, która zajmowała główne miejsce

w tunelu łączącym Budkę Eskimosa z parkiem. Przez chwilę każda z nas - zaabsorbowana grą-nie zwracała

uwagi na otoczenie. A szkoda, bo obok działy się bardzo ciekawe rzeczy… Do tego jednak wrócę później.

Teraz przemierzam swoją drogę pomiędzy tajemniczością powstawania najpyszniejszego z deserów.

Dietetyczka, stanowiąca jedną z osób niewidocznego personelu androidów, korygowała moje pomysły. No

i są. Wylewają się z waflowego pucharka, rozsiewając wokół aromat poziomki zmieszanej z miętą. Nie mam

pojęcia, co do ich składu dołożył lekarz, który jednocześnie dokonał niezbędnych analiz i zaaplikował

odpowiednie medykamenty w ich skład. Takie leczenie podoba się nawet małym dzieciom, które z ochotą

towarzyszą swoim rodzicom, pałaszując podane im smakowitości.

Ja, osoba z sześćdziesiątką na karku, zachowuję się jak zwariowana „małolata”, ale wciąż mnie to kręci.

Pomyślałam, że czas byłoby odwiedzić rodziców, no ale otwarcie czasoprzestrzeni jeszcze przede mną.

Tymczasem wokół działo się coś niedobrego. Moja przyjaciółka zniknęła mi z oczu. Jedynie gdzieś z oddali

słychać było narastający hałas i odgłosy kłótni. Co jakiś czas brzęczało tłuczone szkło i uderzenia w bęben.

Jak tylko potrafiłam zmusić szybkochody do poruszania moimi mięśniami, tak szybko pędziłam w stronę

konfliktu. Łup, łup, łup…Brzdęk, brzdęk, brzdęk… Serce stukało: stuk, stuk, stuk. No prawdziwa perkusja.

Zaczęłam przekrzykiwać wrzawę. – - Tila! Gdzie jesteś! Cylinderko, kochana! Odezwij się!

Niestety, odpowiadały mi tylko decybele, które rozpraszały się jak szerszenie. Zagłuszały moje obawy o

przyjaciółkę, bo przestalam słyszeć nawet swoje myśli. Na rozległej, zielonej przestrzeni stłoczyły się

androidy i aby pozbyć się złych emocji, waliły w bębny, kotły i we wszystko, co tylko nadawało się do tego.

Mniejsze z nich używały dzwonków, organków czy piszczałek, które same robiły na poczekaniu. Lepiej było

się do nich nie zbliżać, bo siła złych emocji kumulowała się w postaci energii, która (jeśli nie zostawała


5

wykorzystywana w procesach technologicznych) potrafiła tworzyć niebezpieczną broń. Każdy z cyborgów

posiadał w budowie swojego ciała, magazyn, gdzie mieściła się kondensowana energia i kiedy zostawała

uwalniana zbyt gwałtownie, mogła okazać się śmiertelną pułapką. Musiałam reagować szybko, bo całe

boisko drgało, odrywając się już od podłoża. I wtedy pomyślałam o wenusoidach, które trwożliwie trzymały

się moich włosów. Pogłaskałam je delikatnie, a potem zaczęłam pleść z nich kolejne oczka łańcucha.

Liczyłam na to, że stworzonka, które - wczepione w głowy zbuntowanych postaci - będą chciały dołączyć do

tych moich. Zdenerwowana, trzęsącymi się palcami od czasu do czasu mocniej je ściskałam.

I wtedy stało się…

W moją stronę rzuciły się niezliczone ilości świecących stworzonek, ale nie były już takie przyjacielskie i

miłe. Jak komary albo wściekłe pszczoły pokryły całe moje ciało. Wydawało się, że jestem bez ratunku.

Przed oczyma przebiegły mi wszystkie przeżyte lata, po czym straciłam przytomność. Nie wiem, jak długo

byłam zahipnotyzowana, kiedy zaczęły do mnie dochodzić niezidentyfikowane dźwięki, potem składały się

w słowa, aż wreszcie w całe potoki zdań. Cóż z tego, że je słyszałam, kiedy nic z tego nie mogłam

zrozumieć. Mój osobisty tłumacz wmontowany w postaci chipa w lewym uchu tylko szumiał i brzęczał.

– Dominiko! Dominiko! Otwórz oczy!

To moja androidka próbowała mnie postawić na nogi. Kiedy chciałam otworzyć oczy oślepiało mnie

przerażające światło. Było tak silne, że odbierało mi resztki siły. Byłam bezwolna, ociężała, prawie jak

sparaliżowana. Nie czułam swojego ciała, a co gorsza, niczego nie pamiętałam. Wydawało mi się, że unoszę

się to w górę, to w dół, a przede mną rosną trzy postacie. Jedna biała, druga czarna, a trzecia szara.

–Co u licha!- krzyknęłam.

W tej chwili poczułam ból w plecach, jakbym tydzień leżała na madejowym łożu, ale ból ten przywrócił mi

przytomność. Nade mną pochylona była Tila. Zmartwienie zmieniło nie tylko kształt jej głowy, ale całe ciało

wydłużyło się tworząc łuk. W ten sposób moja przyjaciółka ochroniła mnie przed atakiem wenusoidów.

Licząc na swoją wyobraźnię, logikę (myślenie, które wpajano nam od dzieciństwa) i pomysłowość usiadłam,

aby się zastanowić. Wiem, że my ludzie, przygotowani do twórczego myślenia i konstruktywnych planów

pozostawiamy działanie androidom. Od dzieciństwa towarzyszyliśmy ludziom genialnym, którzy zarażali

nas swoimi wizjami. Nam szkoła i nauczanie nie były potrzebne tak jak moim rodzicom czy dziadkom. Nam

wystarczyło przebywanie z „zapaleńcami”, którzy pomagali wykorzystywać informacje pokoleń,

wszczepione w postaci chipów. Wystarczyło tylko potrafić z nich korzystać. Każdy z nas kształtowany był

oddzielnie, w zależności od posiadanych talentów i predyspozycji. Wykonywaliśmy tylko to, co naprawdę

nas pasjonowało, ale w większej części odnosiło się to do pracy twórczej i nadzorowania swoich projektów

we wszystkich fazach powstawania gotowego produktu. Teraz więc próbowałam wykorzystać to wszystko,

z czym się do tej pory spotkałam. Nie mogłam liczyć na Tilę, bo - mimo dobrych chęci - stanowiła zupełnie

inny gatunek, który z nami współpracował i wykonywał inną część całości.

– Oj, Tilu, Tilu - wetchnęłam. Gdybyż tu był mój augur, mój przywódca. On na pewno by mi pomógł.

Poprosiłam przyjaciółkę, żeby opowiedziała mi o tym, co się stało w czasie mojej hipnozy i o tym, co stało

się tak wielkim problemem androidów, że musieli zebrać się i rozładować swoją energię. Podobny

przypadek już zdarzył się w czasie młodości moich rodziców. Ale chip mój został częściowo zablokowany

i musiałam bardzo uważnie słuchać Cylinderki.

Dominika Bajda, lat 14, klasa VII c

Szkoła Podstawowa nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi w Cieszynie

Opiekun: Aleksandra Melcher-Maślińska


6


7

1. Graficzny obraz powierzchni Ziemi.

2. Niezbędna do życia.

3. Jednośladowy pojazd drogowy napędzany siłą mięśni.

4. Integracyjny wyjazd klasowy.

5. Orzeźwiający napój cytrynowy.

6. Dzieci lubią się w nim bawić używając do tego : wiaderek, foremek, łopatek i grabek.

7. Bierzemy go ze sobą na każdy dłuższy wyjazd.

8. Miasto w Hiszpanii ze znanym klubem piłkarskim.

9. Obowiązująca waluta w Europie.

10. Śpimy w nim na biwaku.

11. Powietrzny środek transportu.

12. Waluta używana w Chorwacji.

13. Piaszczysty brzeg morza.


8

W związku z Jubileuszem Szkoły Podstawowej nr 2 z Oddziałami

Integracyjnymi w Cieszynie została wydana książka, która przybliży historię naszej

placówki.

W publikacji tej znajdziecie nie tylko wspomnienia pedagogów i absolwentów,

poznacie także sylwetki dyrektorów, znajdziecie tu również spis nauczycieli, ciekawe

zdjęcia. Niniejsza szczególna pozycja wpisuje się w prezentację tradycji szkolnictwa

na Śląsku Cieszyńskim, bowiem nasza szkoła na trwałe wrosła w krajobraz regionu.

Tym, co wyróżnia placówkę, jest m.in. integracja. Jej został poświęcony osobny

fragment. Cieszy nas odrodzenie się harcerstwa w naszej szkole. Okazuje się, że

historia zatoczyła koło. Za sprawą tej publikacji odbędziecie wyjątkową podróż w

czasy, w których harcerstwo działało tu bardzo prężnie. Odrębnym elementem, ale

jakże zintegrowanym z charakterem szkoły, jest sport i jemu również poświęcono

jeden z rozdziałów.

Zachęcamy do lektury wierząc, że przyniesie ona refleksję nad mijającym czasem,

ale i nadzieję na kolejne, spokojne lata pracy w oświacie.

Zespół redakcyjny SP2


9

KOSZYKARZE SP2 CIESZYN SREBRNYMI MEDALISTAMI

WICEMISTRZAMI ŚLĄSKA

24.05.2018 w Tychach odbył się finał Wojewódzkich Igrzysk Młodzieży Szkolnej w koszykówce.

Bardzo dobrze zaprezentowali się koszykarze SP2, którzy w półfinale turnieju pokonali G -11

Gliwice a w finale ulegli GZSS Dąbrowa Górnicza i zdobyli srebrny medal.

Droga do finału była długa, drużyna przeszła przez eliminacje miejskie, powiatowe, rejonowe

a następnie półfinał wojewódzki, który odbył się na hali sportowej SP2-11.05.2018.Koszykarze SP2

pokonali SP-19 Tychy oraz SP-58 Katowice, co dało awans do finału wojewódzkiego.

Srebrny medal jest efektem ciężkiej pracy całej drużyny SP-2, która uczestniczyła wcześniej jako

G-2 od trzech lat w programie Koszykarskich Ośrodków Sportowych Szkolących Młodzież.

Program przy współpracy Ministerstwa Sportu oraz PZKOSZ funkcjonuje w szkole i ma na celu

pracę z najbardziej uzdolnionymi zawodnikami.

KOSSM PZKOSZ CIESZYN jest jednym z kilku ośrodków pracujących w Polsce.

Kadra trenerska KOSSM PZKOSZ CIESZYN

Jacek Bortliczek- trener koszykówki

Szymon Kałuża-trener motoryki

Wioleta Szojda-fizjoterapeuta

Skład drużyny SP-G2 CIESZYN:

BORUS KACPER, BOBRZYK FILIP, DONOCIK JAKUB, DRAGON, WOJCIECH,

GRABOWSKI KAMIL, GĘBORSKI OLIWIER ,KŁODA FILIP, ŁOŚKO ŁUKASZ,

MACURA BORYS, PIETROSZEK ADRIAN, SKOCZ KAMIL, SURZYCKI MACIEJ


10

SUKCES SIATKARZY

21 lutego reprezentacja chłopaków w składzie: Adam Jastrzębski, Stanisław

Matysiak, Kacper Urbańczyk, Konrad Czupryna, Adrian Wróbel, Krystian

Kuczyński, Radosław Paw, Paweł Madzia, Marek Hankus zajęła pierwsze miejsce w

Finale Powiatu Cieszyńskiego w siatkówce, który był rozgrywany w Ustroniu. W

zawodach brały udział trzy szkoły - z Cieszyna, Skoczowa i Ustronia.

Nasza drużyna była bezkonkurencyjna, wygrywając wszystkie mecze bez straty seta.

Ten sukces zapewnił siatkarzom awans do rozgrywek rejonowych, które odbyły się

w Pszczynie.

Wszystkim zawodnikom gratulujemy i życzymy sukcesów!


11

SP2 W SZACHY GRA

KOLEJNY SUKCES SZACHOWY ! - I miejsce drużyny SP 2.

16 marca 2018 roku nasi uczniowie zajęli pierwsze miejsce w DRUŻYNOWYM

TURNIEJU SZACHOWYM SZKÓŁ PODSTAWOWYCHI GIMNAZJÓW O

PUCHAR DYREKTORA KATOLICKIEGO LICEUM

OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO W CIESZYNIE.

Skład drużny :

Michał Wąsowicz ( 1.szachownica),

Jan Piszczek ( 2. szachownica ),

Anna Wąsowicz ( 3. szachownica ). Uczniowie rozegrali po 5 rund w tempie 10 minut na zawodnika. Zdobyli 10 pkt./ 10

pkt. dużych - drużynowych, 12/15 punktów małych. Wykazali się dużą umiejętnością

myślenia, przewidywania i planowania oraz skupieniem i determinacją.

Otrzymali puchar, dyplomy oraz nagrody książkowe.

Gratulujemy sukcesu i życzymy dalszych osiągnięć.


12

MAMY LAUREATA!

Jest nam niezmiernie miło poinformować, że uczennica klasy 3c

gimnazjum- WIKTORIA LANCZYK została laureatką Wojewódzkiego

Konkursu Przedmiotowego z Języka Francuskiego.

Serdecznie gratulujemy zarówno Wiktorii,

jak i opiekunowi merytorycznemu-pani mgr Dorocie Zyzańskiej.


13

Rebusy


14

Dzień Dziecka

Dzień Dziecka to święto obchodzone niemal na całym świecie. Jednak nie

we wszystkich krajach i w ten sam sposób.

Dzień Dziecka został wprowadzony w 1952 roku, a jego inicjatorem była

organizacja „The International Union for Protetion of Childhood”

działająca na całym świecie.

Różnice wynikają przede wszystkim z tradycji narodowych i religijnych

danego obszaru kulturowego. W Polsce i wielu innych krajach, święto

dzieci obchodzone jest 1 czerwca.

WSZYSTKIM DZIECIOM Z OKAZJI ICH

ŚWIĘTA ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO

DOBREGO!!!


15

WYKREŚLANKA

Odnajdź wyrazy ukryte w diagramie. Powodzenia!!!


16

K Ą C I K H U M O R U

Documents

Czwarte wydanie naszej szkolnej gazetki - sp2cieszyn.plsp2cieszyn.pl/gazetkaczerwiec.pdf · przyjaciółka - cały ranek bawiła się moimi włosami, wplatając w cienkie warkocze