cyan / magenta

cyan & magenta 13 URBAN FAIRY TAILS

CYAN & MAGENTA13 urban fairy tales

��

///Βροχή...

Στο εξώφυλλο ενός βιβλίου που’χει τίτλο με χρώμα, ξεκίνησα να γράφω μια ιστορία για τα χρώματα.

Ήταν δύσκολο πολύ γιατί η ιστορία μου έπρεπε να είναι αντικειμενική. Τίτλος της ιστορίας “Cyan & Magenta”

Παραδοσιακά αρσενικό & θηλυκό.

Μέσα απο το είδωλο ενός καθρέφτη -όπως θα πρόσθετε κ ενας φίλος μου.

Στην ιστορία μου καθρέφτες δεν υπαρχουν και τα πράγματα είναι όπως ακριβώς είναι.

Έτσι μιλάμε για την Cyan & τον Magenta.

Στην ίδια παντονιέρα με εκατοντάδες σκάλες ανάμεσά τους.


///ΒΡΟΧΉ... / 5

Και μια και ηθελα να είμαι δίκαιη κάλεσα και τον Green.

Το ραντεβού κλείστηκε στην Ομόνοια.

Η Cyan πηρε τη Σταδίου.

Ο Magenta την Πανεπιστημίου.

Κι ο Green την Αθηνάς.


///ΒΡΟΧΉ... / 7

Στο δρόμο επιασε βροχή.

Κάτι σταγόνες να!, που κάνανε ήχο πεφτοντας στις πλάκες του πεζοδρομίου.

Ξαφνιάστηκε η Cyan, έψαχνε μέρος να κρυφτεί.

Μούλιασε λίγο ο Magenta μα τόσο ισχυρός που ένιωθε, συνέχισε το γρήγορο περπάτημά του.

Ήρεμος ο Green, απολάμβανε αυτό που έβλεπε για πρώτη του φορά.

Φτάσανε κι οι 3 την ίδια ώρα ακριβώς.


///ΒΡΟΧΉ... / 9

Κάθησαν απέναντί μου με διάθεση να επιχειρηματολογήσουν για το ποιος είναι πιο σημαντικός.

Μα ήταν και οι 3 ολόλευκοι.


///ΒΡΟΧΉ... / 11


��

///Κυριακή πρωί...

ΕΔΏ ΚΑΙ ΠΟΛΎ ΚΑΙΡΟ ΤΟΝ ΤΑΛΑΙΠΏΡΟΎΣΑΝ ΑΫΠΝΙΕΣ ΠΟΎ ΠΛΕΟΝ ΑΡΧΙΖΕ ΝΑ ΣΎΝΗΘΙΖΕΙ. ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΠΛΟ ΤΟΎ -ΣΚΕΤΟ- ΕΣΠΡΕΣΣΟ Κ ΒΑΛΘΗΚΕ ΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΎ ΠΟΎ ΠΑΡΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΡΓΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΎ ΦΟΡΤΏΜΕΝΗ.ΝΤΕΡΜΠΎ ΤΏΝ ΔΎΟ ΕΘΝΙΚΏΝ ΟΜΑΔΏΝ, ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΎΘΎΝΗ ΤΗΣ ΜΙΑΣ.ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΏΡΑ ΜΙΑ ΣΎΝΑΎΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕ ΤΑ ΦΏΤΑ

ΠΡΩΊ ΚΥΡΊΑΚΉΣ. Ο MAGENTA ΞΥΠΝΉΣΕ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΥΠΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΊΧΕ ΚΑΝΕΊ


///ΚΥΡΙΑΚΉ ΠΡΩΙ... / 15

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΥΣ, ΤΑ ΦΑΝΑΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΜΕ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΕΜΙΣΕΙ ΧΡΏΜΑ

Ο MAGENTA ΟΝΕΙΡΕΥΟΤΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΙΑ ΑΧΡΩΜΗ ΖΩΗ, ΧΩΡΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΚAI ΤΟΣΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ.ΕΙΧΕ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΤΟΝΗ ΣΤΙΓΜΗ. ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΑΝΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΡΗΞΗ ΘΥΜΟΥ ΚAI ΒΙΑΣ.ΟΝΕΙΡΕΥΟΤΑΝ ΜΙΑ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΧΡΩΜΑ ΠΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΚΥΛΟΥΣΑΝ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΡΣΕΙΣ ΚAI ΧΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΤΑΜΠΕΛΕΣ



ΘΑ ΈΠΡΈΠΈ ΝΑ ΈΙΝΑΙ ΣΈ ΈΠΙΦΥΛΑΚΉ ΓΙΑΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΈΙΧΈ ΠΟΛΛΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΝΑ ΒΑΨΈΙ.ΔΑΚΡΥΣΈ ΑΥΘΟΡΜΉΤΑ ΚΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΈ ΝΑ ΚΛΈΙΣΤΈΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΈΙ ΔΙΑΛΥΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΈΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΈΙ.ΜΑ ΞΑΦΝΙΚΑ, ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΣΚΈΦΤΉΚΈ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΞΥΠΝΉΣΈ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΤΟΥ ΛΉΘΑΡΓΟ.

ΧΤΎΠΗΣΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΙΑ Η ΦΩΝΗ ΤΟΝ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕ ΠΩΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ



ΆΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΆ ΚAI ΞΕΧΥΘΗΚΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ, ΓΕΜΙΖΟΝΤΆΣ ΤΗΝ ΕΡΩΤA




��

///Φύση...

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ 2015.

Η Κυανή κοίταξε τον πίνακα αφίξεων. Η πτήση είχε φτάσει εδώ και 10’.

Στην έξοδο των επιβατών αναγνώρισε αμέσως την Cyan.

Η ξαδέρφη της - κόρη της αδελφής της μάνας της- δεν είχε κανένα απο τα μεσογειακά χαρακτηριστικά της οικογένειας, αλλά το βλέμμα όπως κ το χαμόγελό της ήταν τόσο ζεστό κ φιλικό, απόδειξη της ελληνικής της φλέβας.

Οι δύο κοπέλες είχαν προ πολλού καταστρώσει το πρόγραμμα που θα ακολουθούσαν την εβδομάδα που η Cyan θα παρέμενε στη χώρα.

Ξεκίνησαν με βόλτες στην Αθήνα. Η Cyan με δέος χάζευε τον αττικό ουρανό μη μπορώντας να κατανοήσει τις αποχρώσεις που μπορούσε να πάρει.


///ΦΥΣΉ... / 25

ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Η Κυανή με απόλυτη ταπεινοφροσύνη παρουσίαζε στην Cyan τα επιτεύγματά της κ χαμογελούσε μέσα της γι αυτό που θα ακολουθούσε.

Καταρράκτες στην Κεντρική, λίμνες κ ποτάμια στη Δυτική, Δέλτα του Έβρου στην Ανατολική, είχαν κάνει τη Cyan να αμφισβητεί την ιδιότητά της. Εκείνη γνώριζε πως το μπλε της μπορούσε να είναι ένα. Καθαρό, όμορφο και συνεπές. Οι αποχρώσεις και οι εντάσεις που έβλεπε ν απλωνονται μπροστά της κλόνιζαν την αυτοπεποίθησή της αλλά την γέμιζαν με ενθουσιασμό και σκέψεις πολλές για αυτό που θα μπορούσε να αλλάξει στη χώρα της.

Η Κυανή δεν μιλούσε. Ήξερε πως αυτό δε μπορούσε να συμβεί μα δεν ήθελε να στεναχωρήσει τη Cyan.

Αυτό που συνέβη στη συνέχεια η Cyan δε μπορούσε να το φανταστεί ποτέ. Κι αν μπορούσε να το κάνει, ίσως να μην είχε αποφασίσει ποτέ αυτό το ταξίδι


///ΦΥΣΉ... / 27

ΚΥΚΛ

ΑΔΕΣ

Η Κυανή απλώθηκε παντού. Το ταλέντο της ξεχύθηκε σε κάθε γωνιά κ σε κάθε καμπύλη του τοπίου.

Η Cyan έβλεπε την πολύπλευρη προσωπικότητα της Κυανής και αυθόρμητα έκανε μία -άνιση- σύγκριση με τη δική της· ένιωσε τόσο βαρετή, τόσο λίγη κ τόσο δεδομένη.

Απέσυρε το βλέμμα της με ζήλεια. Δάκρυσε απογοητευμένη.

Πήρε την επόμενη πτήση.

Και γύρισε στο Βερολίνο.


///ΦΥΣΉ... / 29


��

///Αυτό...

Κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά πότε ακριβώς έγινε η γνωριμία τους.

Εκείνη θα ορκιζόταν πως γνωρίζονταν απο πάντα. Μάλλον γεννήθηκαν μαζί, τους χώρισε η υπερβολική χαρά των οικείων -συνηθισμένη αντίδραση

σε τέτοια γεγονότα - και μετά, κάπου ξαναβρέθηκαν.

Θυμάται αμυδρά, αδύναμη η μνήμη του βρέφους, να ρχεται στην κούνια της και να την τρομάζει.

Αργότερα, να την περιμένει έξω - ποτέ μέσα- στο σχολείο και να τη συνοδεύει, πιο συγκεκριμένα να την ακολουθεί μέχρι το σπίτι.

Να μπαίνει μαζί της μέσα, να τρώνε παρέα, να διαβάζουν, να κάνουν μπάνιο και μετά να ξαπλώνουν. Άλλοτε αγκαλιά, άλλοτε απλώς δίπλα.

Κάποιες φορές, εξαφανιζόταν για μέρες.

Ή εκείνη δεν του έδινε αρκετή σημασία γιατί ασχολιόταν με κάτι που την έκανε πιο χαρούμενη.


///ΑΥΤΟ... / 33

Μεγαλώνοντας παρατήρησε πως όσο του έδινε σημασία, τόσο μεγάλωνε μαζί της.

Για κάποια χρόνια δεν συναντήθηκαν. Υπήρχαν φορές που ένιωθε τη σκιά του πίσω της, ακόμα και την ανάσα του στον αυχένα της αλλά ήταν τότε που εκείνη δεν κοίταζε ποτέ πίσω. Τότε που περπατούσε πολύ-πολύ γρήγορα

και κοίταζε μόνο μπροστά.

Έτσι, για ένα διάστημα χάθηκαν.

Ώσπου ένα πρωί, Οκτώβρη; Απρίλη;, ξύπνησε και είδε να κοιμάται δίπλα της.

Ξύπνησε μόλις αυτή έκανε να σηκωθεί.

Ντύθηκαν μαζί.

Δούλεψαν μαζί.

Την ακολουθούσε όπου κ αν πήγαινε. Μετά απο λίγες μέρες κατάφερε και στάθηκε δίπλα της. Είχε πια μεγαλώσει αρκετά και μπορούσε να πιάσει τον

βηματισμό της.


///ΑΥΤΟ... / 35

Συνέχιζαν να κάνουν τα πάντα μαζί.

Δειλά-δειλά ξεκίνησε να της πιάνει το χέρι σαν ερωτευμένο ζευγαράκι.

Την περιόριζε να κάνει πράγματα μόνη της.

Την καθυστερούσε στις υποχρεώσεις της.

Κάθε μέρα μεγάλωνε ολοένα κ πιο πολύ.

Απέκτησε το διπλάσιο μπορεί και το τριπλάσιο απο το ύψος της.

Όταν βγαίνανε, προχωρούσε πάντα μπροστά της. Επέλεγε που δε θα πάνε, ποιους δε θα δούνε, πως δε θα διασκεδάσουνε, πως δε θα σκεφτούν λογικά, πως δε θα δουλέψουν, πως δε θα σηκωθούν απο το κρεβάτι απο το πρωί.

Κανείς άλλος δεν τους έβλεπε μαζί.

Γιατί όταν ήταν οι δυό τους κανείς δεν είχε σημασία.

Κι έτσι, ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί γίνανε ένα.

Εκείνη και το μαύρο.


///ΑΥΤΟ... / 37


��

///Φιλία...

Μια μέρα το γαλάζιο λέει στο κόκκινο.— Κόκκινο, θες να γίνουμε φίλοι;— Όχι, λέει το κόκκινο.— Γιατί;— Γιατί είσαι γαλάζιο.Το γαλάζιο έφυγε.


ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ / 41

Μια άλλη μέρα το γαλάζιο λέει στο κόκκινο.— Κόκκινο, θες να γίνουμε φίλοι;— Οχι, λέει το κόκκινο.— Γιατί;— Γιατί είσαι γαλάζιο.— Και τι πειράζει;— Πειράζει γιατί εγώ είμαι το χρώμα του

πάθους κι συ το χρώμα που το κατευνάζει.Το γαλάζιο έφυγε.


///ΦΙΛΙΑ... / 43

Μια άλλη μέρα το γαλάζιο λέει στο κόκκινο.— Κόκκινο θες να γίνουμε φίλοι;— Όχι λεει το κόκκινο.— Γιατί;— Γιατι είσαι γαλάζιο.— Και τι πειράζει;— Πειράζει γιατί εγώ είμαι το χρώμα της φωτιάς

και συ του νερού. Το νερό τη σβήνει τη φωτιά.Και το γαλάζιο έφυγε.


///ΦΙΛΙΑ... / 45

Μια άλλη μέρα το γαλάζιο λέει στο κόκκινο.— Κόκκινο θες να γίνουμε φίλοι;— Όχι λεει το κόκκινο.— Γιατί;— Γιατι εισαι γαλάζιο.— Και τι πειράζει;— Πειράζει γιατί εγώ είμαι ο ήλιος και συ είσαι η θάλασσα. Και το γαλάζιο έφυγε και δεν ξαναρώτησε το κόκκινο αν θέλει να γίνουνε φίλοι.


///ΦΙΛΙΑ... / 47

Μια μέρα κάποιος που δεν ήξερε να ζωγραφίζει, ήθελε να φτιάξει μια ζωγραφιά για την αγαπημένη του.Κάτι που να της δείχνει το πάθος του γι αυτήν αλλά και την γαλήνη που του προκαλεί όταν είναι μαζί της.Έφτιαξε μια απέραντη θάλασσα και έναν μεγάλο ήλιο να φλέγεται.

Κι απο τότε, το κόκκινο και το γαλάζιο γίνανε οι καλύτεροι φίλοι του κόσμου.


///ΦΙΛΙΑ... / 49


��

///3.47 π.μ....

CYAN: ΤΙ ΏΡΑ ΕΙΝΑΙ; MAGENTA: ΏΡΑ ΝΑ ΠΑΣ ΓΙΑ ΎΠΝΟ. CYAN: ΜΑ ΤΑ ΧΡΏΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΟΙ-ΜΟΎΝΤΑΙ. MAGENTA: ΚΟΙΜΟΎΝΤΑΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΎ-ΝΑΜΏΣΟΎΝ Κ ΝΑ ΓΙΝΟΎΝ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ. CYAN: ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΎΝΔΎΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΎΝ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ; MAGENTA: ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΧΑ-ΣΟΎΝΕ ΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΟΎΣ ΑΠΟΧΡΏΣΗ ΚΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΜΠΕΡΔΕΎΤΕΙ. ΤΑ ΧΡΏΜΑΤΑ CYAN ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΖΟΎΝ. CYAN: ΕΓΏ ΔΕ ΝΎ-ΣΤΑΖΏ. MAGENTA: ΚΑΛΗΝΎΧΤΑ CYAN. CYAN: ΟΚ, ΚΑΛΗΝΎΧΤΑ. MAGENTA: ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΎΚΑ. CYAN: ΕΠΙΣΗΣ.


///3.47 Π.Μ.... / 53

Η CYAN ΑΠΟΣΥΝΔΈΘΗΚΈ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΈΚΝΈΥΡΙΣΜΈΝΗ ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΈ ΣΥΜΦΩ-ΝΟΥΣΈ ΜΈ ΤΟΝ MAGENTA. ΈΤΣΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΈ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΈΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΈΙΣΈΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΚΙΟ. ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΈΡΑ ΒΙΑΣΤΗΚΈ ΝΑ ΞΈΚΙΝΗ-ΣΈΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΚΟΥΒΈΝΤΑ. CYAN: ΈΈΈΈ, MAGENTA! MAGENTA: ΤΙ ΈΙΝΑΙ; CYAN: ΘΈΛΈΙΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΈ ΜΈ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ; MAGENTA: ΘΈΛΩ ΚΑΙ ΞΈΚΙΝΗΣΑΝ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. ΚΑΝΑΝΈ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΜΠΛΈ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΠΑΡΟΥΝΈΣ. ΚΟΚ-ΚΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΠΛΈ ΑΝΑΠΤΗΡΈΣ Κ ΜΠΛΈ ΤΟΥΣ ΚΟΚΚΙΝΟΥΣ. ΜΠΛΈ ΤΟΥΣ ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΔΈΣ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΑΛΑΝΟΜΑΤΈΣ.


///3.47 Π.Μ.... / 55

ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ. ΠΑΝΤΑ Η ΞΑΦΝΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΕΙ-ΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ. ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΧΡΏΜΑ ΕΚΑΝΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡ-ΓΙΑ. ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΝ ΕΠΙΦΏΝΗΜΑΤΑ ΧΑΡΑΣ ΤΗΝ ΏΡΑ ΠΟΥ ΕΝΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΕΜΦΑΝΙΖΕ ΤΗΝ ΜΠΛΕ ΤΟΥ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΕΓΛΕΙΦΕ ΤΑ ΜΠΛΕ ΣΑΡΚΏΔΗ ΧΕΙΛΗ ΤΗΣ. ΞΑΦΝΟΥ ΟΜΏΣ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΝ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ. ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΒΟΥ-ΤΑΕΙ ΣΤΙΣ ΜΠΛΕ ΦΏΤΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ. ΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ Κ ΤΑ ΒΑ-ΠΟΡΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΑΝΕ ΠΟΥ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΝ. ΚΙ ΟΙ ΑΝΘΡΏΠΟΙ ΝΑ ΠΙΝΟΥΝ Ο ΕΝΑΣ ΤΟ ΜΠΛΕ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.


///3.47 Π.Μ.... / 57

ΤΕΛΙΚΆ, Ο MAGENTA ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ. ΤΆ ΧΡΏ-ΜΆΤΆ ΠΡΕΠΕΙ ΝΆ ΠΆ-ΡΆΜΕΝΟΥΝ ΆΤΟΦΙΆ. ΚΙ ΕΤΣΙ Ο ΚΆΘΕΝΆΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗΝ ΆΠΟ-ΧΡΏΣΗ ΤΟΥ.


///3.47 Π.Μ.... / 59


��

///Αύγουστος...

18 Αυγούστου με καύσωνα στην Αθήνα.

Σα να έχεις έγκαυμα κ να βάζεις αντισηπτικό.

Η πόλη έβραζε. Μια κ για την τετραμελή παρέα δεν προβλέπονταν διακοπές, η Yellow έριξε την ιδέα για μπάνιο μετά τη δουλειά.

Θα πηγαίνανε το απόγευμα, θα φεύγανε το βράδυ.

Όσο πιο αργά γινόταν για να δροσίσει.

Φτάσανε με ξεχωριστά μέσα, κουβαλώντας ο καθένας τα προβλήματα, το χρώμα κ τις ανησυχίες του.

Βούτηξαν χωρίς καν να μιλήσουν.

Βγήκαν, ξάπλωσαν κι άναψαν απο ένα τσιγάρο. Δεν ήταν τόσο επιθυμία να βρεθούν μεταξύ τους όσο ανάγκη να βρεθούν με κάποιον. Μια παρέα.

cyan & magenta13 urban fairy tales

τιτλοσ του κεφαλαιου / 127

AnUrbanFairyTail.indd 126-127 9/20/15 2:16 AM

18 Αυγούστου με καύσωνα στην Αθήνα.

Σα να έχεις έγκαυμα κ να βάζεις αντισηπτικό.

Η πόλη έβραζε. Μια κ για την τετραμελή παρέα δεν προβλέπονταν διακοπές, η Yellow έριξε την ιδέα για μπάνιο μετά τη δουλειά.

Θα πηγαίνανε το απόγευμα, θα φεύγανε το βράδυ.

Όσο πιο αργά γινόταν για να δροσίσει.

Φτάσανε με ξεχωριστά μέσα, κουβαλώντας ο καθένας τα προβλήματα, το χρώμα κ τις ανησυχίες του.

Βούτηξαν χωρίς καν να μιλήσουν.

Βγήκαν, ξάπλωσαν κι άναψαν απο ένα τσιγάρο. Δεν ήταν τόσο επιθυμία να βρεθούν μεταξύ τους όσο ανάγκη να βρεθούν με κάποιον. Μια παρέα.




///ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ... / 63

Ξεκίνησε οπως πάντα να μιλάει η Cyan. Να φλυαρεί κ να πετά γαλάζιες αερολογίες.

Αυτό πάντα εκνεύριζε τον Magenta που προτιμούσε τις ερυθρές, γεμάτες ένταση κ νόημα κουβέντες.

Ο Black βυθισμένος ως συνήθως στο σκοτάδι της μαυρίλας του μιλούσε λίγο μα τα λόγια του πάντα έκαναν εντύπωση στην παρέα.

Ενώ η Yellow αρκετά ξινή κ μονόχρωμη, ζήλευε και τους τρεις για διαφορετικούς λόγους.

Ήταν μαζί μα ο καθένας ήταν χωμένος στις αποχρώσεις του.




Ξεκίνησε οπως πάντα να μιλάει η Cyan. Να φλυαρεί κ να πετά γαλάζιες αερολογίες.

Αυτό πάντα εκνεύριζε τον Magenta που προτιμούσε τις ερυθρές, γεμάτες ένταση κ νόημα κουβέντες.

Ο Black βυθισμένος ως συνήθως στο σκοτάδι της μαυρίλας του μιλούσε λίγο μα τα λόγια του πάντα έκαναν εντύπωση στην παρέα.

Ενώ η Yellow αρκετά ξινή κ μονόχρωμη, ζήλευε και τους τρεις για διαφορετικούς λόγους.

Ήταν μαζί μα ο καθένας ήταν χωμένος στις αποχρώσεις του.





Κάθησαν μαζί αλλά χώρια, ο ένας δίπλα στον άλλο, βρέχοντας τα πόδια τους στην άκρη του νερού κι άρχισαν να μονολογούν εναλλάξ..

- τι να τα κάνεις τα λεφτά; Μόνο αγάπη.

- τι να την κάνεις την αγάπη; Μόνο έρωτα.

- τι να τον κάνεις τον έρωτα; Μόνο φίλοι.

- τι να τους κάνεις τους φίλους; Μόνο θάλασσα.

Και κει, γέλασαν δυνατά. Κι αυτό τους ένωνε πάντα.

Και βούτηξαν παρέα. Έτσι όπως είχαν έρθει.




Κάθησαν μαζί αλλά χώρια, ο ένας δίπλα στον άλλο, βρέχοντας τα πόδια τους στην άκρη του νερού κι άρχισαν να μονολογούν εναλλάξ..

- τι να τα κάνεις τα λεφτά; Μόνο αγάπη.

- τι να την κάνεις την αγάπη; Μόνο έρωτα.

- τι να τον κάνεις τον έρωτα; Μόνο φίλοι.

- τι να τους κάνεις τους φίλους; Μόνο θάλασσα.

Και κει, γέλασαν δυνατά. Κι αυτό τους ένωνε πάντα.

Και βούτηξαν παρέα. Έτσι όπως είχαν έρθει.






��

///Γνωριμία...

ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΛΕΤΑ. / ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΣΥΝΑΝΤΗΘΕΙ ΠΟΤΕ. / ΜΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΤΟ ΜΠΛΕ ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ. / ΤΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΙ ΩΡΑΙΟ. / ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ’ΠΕ. / ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΛΑΚΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΞΕ ΠΙΟΤΕΡΟ ΤΟ ΜΠΛΕ. / ΤΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΓΑΛΗΝΙΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. / ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ’ΠΕ.

ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΛΕΤΑ. / ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΣΥΝΑΝΤΗΘΕΙ ΠΟΤΕ. / ΜΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΤΟ ΜΠΛΕ ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ. / ΤΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΙ ΩΡΑΙΟ. / ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ’ΠΕ. / ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΛΑΚΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΞΕ ΠΙΟΤΕΡΟ ΤΟ ΜΠΛΕ. / ΤΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΓΑΛΗΝΙΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. / ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ’ΠΕ.


///ΓΝΩΡΙΜΙΑ... / 71

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ, ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΣΤΟ ΜΠΛΕ. / ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΖΕΣΤΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, ΠΟΥ ΤΟ ΜΠΛΕ ΕΝΙΩΣΕ ΝΑ ΜΕΛΑΝΙΑΖΕΙ. / ΕΙΔΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΟ ΜΠΛΕ ΝΑ ΜΕΛΑΝΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ. / ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΕΛΑΝΙΑΣΜΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΓΥΑΛΑΔΑ.

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ, ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΣΤΟ ΜΠΛΕ. / ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΖΕΣΤΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, ΠΟΥ ΤΟ ΜΠΛΕ ΕΝΙΩΣΕ ΝΑ ΜΕΛΑΝΙΑΖΕΙ. / ΕΙΔΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΟ ΜΠΛΕ ΝΑ ΜΕΛΑΝΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ. / ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΕΛΑΝΙΑΣΜΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΓΥΑΛΑΔΑ.



ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ - ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΤΟ ΜΠΛΕ ΕΔΕΙΞΕ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.ΚΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΓΕΛΑΝΕ. / ΤΟΤΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΕΔΕΙΞΕ ΣΤΟ ΜΠΛΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΚΕΙ ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΗΚΑΝ.

ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ - ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΤΟ ΜΠΛΕ ΕΔΕΙΞΕ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.ΚΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΓΕΛΑΝΕ. / ΤΟΤΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΕΔΕΙΞΕ ΣΤΟ ΜΠΛΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΚΕΙ ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΗΚΑΝ.



ΕΤΣΙ ΠΕΡΝΟΥΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ, ΚΑΘΩΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΥ. / ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ- ΑΛΛΗ- ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΤΟ ΜΠΛΕ ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ. / ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ. / ΕΤΣΙ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΩΒ.

ΕΤΣΙ ΠΕΡΝΟΥΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΟΛΗ ΜΕΡΑ, ΚΑΘΩΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΥ. / ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ- ΑΛΛΗ- ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΤΟ ΜΠΛΕ ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ. / ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ. / ΕΤΣΙ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΩΒ.




��

///Μάσκες...

Το πορτοκαλί έριξε την ιδέα.

Τα χρώματα ενθουσιάστηκαν όταν άκουσαν για πάρτυ. Θα ήταν ένα μασκέ πάρτυ που το κάθε χρώμα θα μπορούσε να μεταμφιεστεί σε ό,τι ήθελε.

Το μαύρο είπε, λευκό θα γίνω, για μια φορά να αλαφρύνω

Το λευκό αποφάσισε να βάλει έντονο φούξια για να γεμίσει χρώμα έστω και για λίγο.

Το κόκκινο με το μπλε συμφώνησαν ν´αλλάξουν και μια φορά να πάρουνε ο ένας τη θέση του άλλου.

Το γκρι, βγήκε απο την κατάθλιψή του μόνο για κείνη την ημέρα κι έγινε κίτρινο βαθύ, σαν κρόκος αυγού.

cyan & magenta an urban fairy tail

chapter nine


///ΜΑΣΚΕΣ... / 81

Το ροζ επέλεξε να βάλει χρυσαφένια, για να τραβήξει προσοχή και όχι μόνο χάδια.

Και το καφέ, αχ το καφέ, φορώντας τα γαλάζια, ξεκόλλησε απο τη γη κι ενιωσε να πετάει.

Το πάρτυ πηγαινε καλά. Χορεύανε, μιλούσαν.

Φλερτάρανε, γελούσανε κι απόψεις συζητούσαν.

Και παραδοσιακά αταίριαστα χρώματα τα πηγαίναν μια χαρά.


chapter nine


///ΜΑΣΚΕΣ... / 83

Πέρασαν οι ώρες και το πάρτυ πλησίαζε στο τέλος του.

Άρχισε να χαράζει κι οι αποχρώσεις του καθενός βγήκανε στη φόρα.

Γιατί αυτό που νιώθανε, το βράδυ βγήκε έξω μα αυτό που ήταν αληθινά το πρωί δε μπορούσε να κρυφτεί.


chapter nine


///ΜΑΣΚΕΣ... / 85


��

///Ζευγάρωμα...

Το μπλε ζευγάρωσε με το λευκό σ’ ένα σπουδαίο γλέντι.

Όλα τα χρώματα πήγανε για να τους ευχηθούνε.

Αυτό το ζευγάρωμα ήτανε σίγουρα πετυχημένο.

Δυο φωτεινά χρώματα, καθαρά κι αγαπημένα.

Δυο χρώματα που με τους συνδυασμούς τους

δημιουργούσαν μόνο μεγάλα πράγματα.

Φύση, ιδέες, χώρες.

Ο καιρός περνούσε και τα δυο χρώματα, μαζί μεγαλουργούσαν.

Και φτιάχναν κι άλλα πολλά, κυρίως για τους άλλους, παρά για τα ίδια.

Τους έβλεπαν τ’ άλλα χρώματα κ τους κρυφοζηλεύαν.

Μα τι ωραίο δίδυμο,

Μα τι επιτυχία!

Μα τι ωραία χρώματα

Και τόσο ταιριασμένα!

Το μπλε ζευγάρωσε με το λευκό σ’ ένα σπουδαίο γλέντι.

Όλα τα χρώματα πήγανε για να τους ευχηθούνε.

Αυτό το ζευγάρωμα ήτανε σίγουρα πετυχημένο.

Δυο φωτεινά χρώματα, καθαρά κι αγαπημένα.

Δυο χρώματα που με τους συνδυασμούς τους

δημιουργούσαν μόνο μεγάλα πράγματα.

Φύση, ιδέες, χώρες.

Ο καιρός περνούσε και τα δυο χρώματα, μαζί μεγαλουργούσαν.

Και φτιάχναν κι άλλα πολλά, κυρίως για τους άλλους, παρά για τα ίδια.

Τους έβλεπαν τ’ άλλα χρώματα κ τους κρυφοζηλεύαν.

Μα τι ωραίο δίδυμο,

Μα τι επιτυχία!

Μα τι ωραία χρώματα

Και τόσο ταιριασμένα!


///ΖΕΥΓΑΡΩΜΑ... / 89

Μα το μπλε και το λευκό δεν ήταν ευτυχισμένα.

Γιατι το μπλε υπέφερε μόνο να ατονίζει.

Ενώ το άσπρο δεν άντεχε να βρωμίζει την καθαρότητά του με τις αποχρώσεις του μπλε.

Κανείς απο τους δυο δεν το παραδεχόταν και ολοένα μάχονταν ο ένας να υπερισχύσει του άλλου.

Το μπλε για λίγο παραπάνω χρώμα, το λευκό για λίγο λιγότερο.

Μαλώνανε, φωνάζανε, ποιο είναι το πιο ωραίο.

Γιατί είχαν ξεχάσει πια, πώς ήταν απο μόνα.

Τότε το μπλε ξεκίνησε να παρατηρεί τριγύρω.

Και ήταν τόσο επώδυνο να βλέπει αποχρώσεις.

Χρώματα να λιάζονται, να παίζουν σε αλάνες, σε παιδικές χαρές, σε τραμ, λεωφορεία.

Σε φρούτα, τσίχλες, πίνακες

σε εικόνες και ταινίες.

Και γνώρισε το κόκκινο που του πε για το αίμα.

Για την καρδιά και τη φωτιά, το πάθος και τη σκέψη.



Και το λευκό κατάλαβε πως κάτι είχε αλλάξει.

Και φούντωσε, νευρίασε, τρελάθηκε στ’ αλήθεια.

Μα ένα λευκό ήτανε.

Ό,τι κ να νιωθε, λευκό θα ήταν πάντα.

Το μπλε άφησε το χρώμα του να ξεχυθεί.

Πήρε τις μπλε ρουά σκέψεις του,

τον ναυτικό του λόγο,

τις γαλάζιες επιθυμίες του,

τα ελεκτρίκ όνειρά του και κάθησε μπροστά στη θάλασσα

να γράψει μια ιστορία.

Και το λευκό κατάλαβε πως κάτι είχε αλλάξει.

Και φούντωσε, νευρίασε, τρελάθηκε στ’ αλήθεια.

Μα ένα λευκό ήτανε.

Ό,τι κ να νιωθε, λευκό θα ήταν πάντα.

Το μπλε άφησε το χρώμα του να ξεχυθεί.

Πήρε τις μπλε ρουά σκέψεις του,

τον ναυτικό του λόγο,

τις γαλάζιες επιθυμίες του,

τα ελεκτρίκ όνειρά του και κάθησε μπροστά στη θάλασσα

να γράψει μια ιστορία.




��

///Εκδρομή...

Ταξίδευε το κόκκινο.Ταξίδευε το μπλε.Το ένα σε βουνά.

Το άλλο σε θάλασσες.Οι σκέψεις ήτανε κοινές και αποκαμωμένες.

Κουρασμένες απο συνεχή ξενύχτια κι απ´την πολλή δουλειά.

Ανταλλάσσανε εικόνες απο αυτά που έβλεπε το καθένα. Εικόνες που ουσιαστικά δεν είχαν παραλήπτη,,

ούτε λόγο ύπαρξης, αλλά στέλνονταν ως μετανάστες εργάτες ειδικοί να χτίζουν γέφυρες.

Γέφυρες επικοινωνίας, γέφυρες ενδιαφέροντος, γέφυρες χαράς κι απόλαυσης.


Το άλλο σε θάλασσες.Οι σκέψεις ήτανε κοινές και αποκαμωμένες.

Κουρασμένες απο συνεχή ξενύχτια κι απ´την πολλή δουλειά.

Ανταλλάσσανε εικόνες απο αυτά που έβλεπε το καθένα. Εικόνες που ουσιαστικά δεν είχαν παραλήπτη,,

ούτε λόγο ύπαρξης, αλλά στέλνονταν ως μετανάστες εργάτες ειδικοί να χτίζουν γέφυρες.

Γέφυρες επικοινωνίας, γέφυρες ενδιαφέροντος, γέφυρες χαράς κι απόλαυσης.


///ΕΚΔΡΟΜΉ... / 97

Ταξίδευε το κόκκινο.Ταξίδευε το μπλε.

Κι ενώ αυτό που θέλανε ήτανε να μιλάνε, εάν τους ρώταγε κανείς δε θα διαλέγανε άλλο τρόπο.

Γιατί αυτός ήταν ο τρόπος που και οι δύο δυνατοί, δείχναν τη δύναμή τους.

Τη σκέψη τους, το πάθος τους και τη συμμετοχή τους.Εάν ερχόντουσαν κοντά, δε θα τανε το ίδιο.

Θα ήταν κάτι γήινο και αποδεδειγμένο.


///ΕΚΔΡΟΜΉ... / 99

Ταξίδευε το κόκκινο.Ταξίδευε το μπλε.

Κι όσο απομακρύνονταν, τόσο πιο κοντά νιώθανε.Γιατί αυτό που είχανε ανάγκη δεν ήταν μία ένωση,

μία απο τις χιλιάδες.Απόχρωση που θα γινότανε δείγμα βαφής για τοίχους.

Ήταν να ξέρουν πως υπάρχει κι άλλο χρώμα αντίστοιχο,διαφορετικό και καθαρό.

Έντονο κ μοναδικό.Κι ας ήταν μακριά του.


///ΕΚΔΡΟΜΉ... / 101

chapter eleven


Το άλλο σε θάλασσες.Χωρίς προορισμό.

Κι αυτή ήταν η ομορφιά τους.


///ΕΚΔΡΟΜΉ... / 103


��

///Ταξίδι...

Σαν μοιράστηκαν οι ρόλοι, το μπλε ορίστηκε υπεύθυνο για τις «Οδηγίες Ασφαλείας».Το κόκκινο ορίστηκε υπεύθυνο για οτιδήποτε αποτελούσε έμμεση ανακοίνωση για απαγορεύσεις ή καταστροφές.Exit / Pull cover and discard / Not smoking / Emergency opening.Καθόλου δεν άρεσε αυτό στο κόκκινο. Μια ζωή να τραβά την προσοχή. Μια ζωή να προκαλεί συγκινήσεις. Κάτι που το μπλε αποζητούσε χρόνια.Η ανταρσύα τους ορίστηκε μετά απο 1 λεπτού συζήτηση, για την Παρασκευή 28 Αυγούστου, σε μία πτήση της Aegean προς την Κωνσταντινούπολη.Όλα είχαν σχεδιαστεί με απόλυτη ακρίβεια.Θα ξεκινούσαν να αλλάζουν θέσεις απ’ εξω προς τα μέσα ώστε να μην γίνει αντιληπτό από κανέναν.Περίμεναν και τον τελευταίο πελάτη να επιβιβαστεί.


///ΤΑΞΙΔΙ... / 107

Παντού μύριζαν δωρεάν δοκιμασμένα πανάκριβα αρώματα. Οι πολυταξιδεμένοι άνοιξαν βιβλία και εφημερίδες, οι προληπτικοί άγγιξαν διακριτικά τα σταυρουδάκια στο λαιμό.Οι όμορφες - πολύ βαμμένες- αεροσυνοδοί με τους ψεύτικους κότσους και τα κατακόκκινα χείλη, έδιναν οδηγίες, με ελεγχόμενη αυστηρότητα σαν νεοσύλλεκτη dominatrix.Περίμεναν να περάσει το πρώτο μισάωρο.Και με μία απαλή, σχεδόν χορευτική κίνηση το λογότυπο του αεροσκάφους έγινε κόκκινο.Σχεδόν αυτόματα τα κόκκινα φωτάκια που υπήρχαν στα φτερά, άλλαξαν σε μπλε.Και χάθηκαν, σαν κάποιος να τα ξεκαρφίτσωσε απο τον πίνακα του Πύργου Ελέγχου.


///ΤΑΞΙΔΙ... / 109

Οι αεροσυνοδοί που είχαν ήδη μοιράσει τα άχρωμα φαγητά και τις μπλε καραμέλες με γεύση κανέλα που ενθουσίασαν τους επιβάτες, χαριεντίζονταν με τους πιλότους.Όταν η ένδειξη για την απρόσμενη απώλεια καυσίμων μπλέδισε, κανενός την προσοχή δεν κατάφερε να κεντρίσει.Όταν ένα ένα τα αυτόματα συναγερμάκια ενός πολύπλοκου πίνακα αναβόσβηναν σε φωτεινό μπλε χρώμα, η πιο όμορφη απο τις 4 αεροσυνοδούς έφτιαχνε ακόμα ένα τσάι στον «κάπταιν» που απο καιρό καμάκωνε.Τα καύσιμα ψέκαζαν τον ουρανό αρωματίζοντας τα σύννεφα με essence κιροζίνης.


///ΤΑΞΙΔΙ... / 111

Κανείς δεν κατάλαβε ποτέ, πότε και πώς έγινε η έκρηξη.Μέσα σε μία καμπίνα μόνο με μπλε ενδείξεις, επικρατούσε απόλυτη ηρεμία.Μόνος ένας μικρός 4 χρονών παραπονέθηκε ηχηρά όταν μπλέδισε ο IronMan του.Για δευτερόλεπτα όμως.Το μπλε της τεράστιας έκρηξης πρόσφερε στη φύση αλλά και ειδικά στο Cyan μία ανεπανάληπτη εμπειρία.Όσο κι αν προσπαθούσε να κοκκινίσει η θάλασσα δεν τα κατάφερνε.Γιατί αντανακλούσε το βαθύ μπλε του ανορθόδοξα φλεγόμενου αεροσκάφους.Αρκετά χιλιόμετρα πιο μακρυά, η μπλε ένδειξη στον πίνακα αφίξεων κοκκίνησε. Το αεροσκάφος λογικά θα προσγειωνόταν σε 20 λεπτά.


///ΤΑΞΙΔΙ... / 113


��

///Παραπέρα...

Το Cyan ζούσε εδώ.

Το Magenta ζούσε εκεί.

Γνωρίζονταν σαν χρώματα, μα ζωγραφιά μαζί δεν είχαν σχεδιάσει.

Το Cyan γελούσε εδώ.

Το Magenta γελούσε εκεί.

Αλλά χωρίς να το γνωρίζουνε, γελούσαν για τα ίδια πράγματα.

Τo Cyan αγαπούσε εδώ.

Το Magenta αγαπούσε εκεί.

Και τα δύο όμως αγαπούσαν πολύ χρωματιστά οτιδήποτε τους έκανε να τ’ αγαπήσουν.


///ΠΑΡΑΠΕΡΑ... / 117

Όταν το Cyan συνάντησε το Magenta , το “εδώ” κ το “εκεί” δεν είχαν σημασία.

Το Cyan έφευγε απο το “εδώ”, το Magenta απ το “εκεί” και συναντιόντουσαν στο “ακόμα παραπέρα”.

Στο “ακόμα παραπέρα” ήταν πολύχρωμα.

Τόσο, που απο μακριά δεν μπορούσες να διακρίνεις κανένα χρώμα.

Εκεί άρεσε στο Cyan να συναντά το Magenta, να παίζουν και να γελάνε.



Και είπε το Cyan στο Magenta.

«όταν θα φύγουμε θα πάρω μαζί ένα πολύχρωμο κομμάτι για να θυμάμαι τι ωραία περνάμε όταν είμαστε μαζί».

Μα σαν έφτασε στο “εδώ” το κομμάτι απο το “ακόμα παρά πέρα” είχε εξαφανιστεί.

Και είπε το Magenta στο Cyan, να μην στεναχωριέται γιατί μπορούσε να του φτιάξει μία ζωγραφιά ίδια με το “ακόμα παρά πέρα”.

Μα όταν το Cyan έφτασε στο “εδώ”, πάει η ζωγραφιά. Εξαφανίστηκε κι αυτή.



Την ίδια μέρα κλείσανε για να βρεθούν ξανά.

Να βρούν τη λύση έπρεπε να διατηρούνε τη χαρά.

Μόλις φτάσανε στο “ακόμα παρά πέρα” άρχισαν να γελούν κ να χορεύουν τόσο, που ξέχασαν το λόγο για τον οποίο είχαν συναντηθεί.

Φεύγοντας το θυμήθηκαν κ οι δύο, αλλά χωρίς να μιλήσουν ξανάπιασαν τα γέλια.

Γιατί κ οι δύο σκέφτηκαν ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Η ομορφιά του “ακόμα παρά πέρα” ήταν ακριβώς αυτό.

Δεν μπορούσαν να το μεταφέρουν ούτε στο “εδώ” ούτε στο “εκεί”.



ΚΕΙΜΕΝΑ/////margeoraΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ/////design9

Documents

cyan / magenta