Michał Knihinicki

Chaos w datach wydań Magiji

Śledztwo bibliograficzne

„Wierzę w jednego tajemnego i niewypowiedzianego Pana; w jedną Gwiazdę w towarzystwie Gwiazd, z których ognia powstajemy i do których wrócimy;

w jednego Ojca Życia, Tajemnicę Tajemnic, którego imię to CHAOS (…)”

Aleister Crowley, Liber XV. Ecclesiae Gnosticae Catholicae Canon Missae (Msza Gnostycka), rozdział III. Ceremonia Wprowadzenia�

�

Zaczęło się od tego, iż chciałem dać poprawny przypis do Magiji w swoim tekście o związkach thelemy z satanizmem. Myślałem, że nie ma nic prostszego. Myliłem się. Wygląda na to, że zgubiła mnie moja pedanteria i ambicja, a karą za chęć poznania „zakazanej wiedzy” o polskich wydaniach Magick in Theory and Practice był narastający chaos. Duch Crowleya przemówił. Jednak wątpię, czy w sposób, który by mu się spodobał. Lubię podawać datę (oraz wszelkie inne dane) pierwszego wydania każdej książki, a ponieważ mam w domu jedynie drugie polskie wydanie Magiji (wypuszczone przez KOS) musiałem sprawdzić datę pierwszej edycji w inny sposób. Na szczęście posiadam co najmniej kilka książek, w których cytuje się Magiję, a więc jej pełne dane występują w przypisach bądź bibliografiach tychże pozycji. Są to Krótkie eseje o prawdzie Aleistera Crowleya (2001), Dziedzictwo Bestii Geralda Sustera (2002), Księga Kłamstw Mistrza Theriona (2008) oraz Furor Divinus z Lashtal Press (2009). Sięgnąłem do owych pozycji z poczuciem zadowolenia z siebie, wierząc, że odkryty przeze mnie sposób jest prosty i niezawodny. Niestety uczucia te szybko znikły. Oto czego się dowiedziałem.

� Tekst dostępny w: Aleister Crowley, Magija w teorii i praktyce, s. 309

lub na stronie wydawnictwa Okultura: http://okultura.pl/texts/Liber.XV.html

- 2 -

Wydanie pierwsze: EJB

1999

W Krótkich esejach o prawdzie Aleistera Crowleya oraz w Dziedzictwie Bestii Geralda Sustera – oba w przekładzie Dariusza Misiuny – tłumacz uzupełnił lub zamieścił bibliografię, w której uwzględnił Magiję, (którą sam wcześniej przetłumaczył). W przypadku Krótkich esejów… jest to uzupełnienie o polskie wydania występujących w bibliografii tytułów, w przy-padku Dziedzictwa Bestii jest to bibliografia całkowicie autorstwa tłumacza (tzw. „Bibliografia polska” uwzględniająca wydane do roku 2002 polskie przekłady dzieł Crowleya). W obydwu znajdziemy tę samą datę wydania Magiji. W Krótkich esejach... zapis wygląda następująco:

„Crowley, Aleister, Magija w teorii i praktyce, przeł. Dariusz Misiuna, Wydawnictwo EJB, Kraków 1999.”1

Zaś w bibliografii do Dziedzictwa Bestii ujrzymy:

„Aleister Crowley, Magija w teorii i praktyce, tłum. Dariusz Misiuna, Wydawnictwo EJB, Kraków 1999”2

1998 Po uzyskaniu tych informacji sięgnąłem do wprowadzenia do polskiego wydania Księgi Kłamstw, gdyż pamiętałem, iż jego autor – Krzysztof Azarewicz – na pewno zacytował dwa polskie wydania Magiji. Pośpiesznie otworzyłem pełną majestatu księgę (kto miał ją w rękach, ten wie, o czym mówię) na ostatnich stronach, gdzie tłumacz umieścił przypisy do swojego wprowadzenia. Oto co ujrzałem:

„Aleister Crowley, Magija w teorii i praktyce, (przeł. D. Misiuna), Wydawnictwo EJB, Kraków, 1998”3

Zgłupiałem. Przecież to nie może być błąd! – pomyślałem. Aby upewnić się, że na pewno jest to literówka, pośpiesznymi ruchami otworzyłem Furor Divinus, które czytałem bardzo niedawno i pamiętałem, że tam również ktoś zacytował Magiję. W przypisach do tekstu Adama Chojnackiego ujrzałem zapis:

„A. Crowley, Magia w teorii i praktyce, (przeł. D. Misiuna), EJB, Kraków, 1998”4

1 Bibliografia do: Aleister Crowley, Krótkie eseje o prawdzie, przeł. Dariusz Misiuna, Okultura, Warszawa 2001, s. 142. 2 „Bibliografia polska” w: Gerald Suster, Dziedzictwo Bestii, przeł. Dariusz Misiuna, Okultura, Warszawa 2002, s. 236. 3 Przypis 26 do: Krzysztof Azarewicz, Igrając z rozumem, czyli wprowadzenie do polskiego wydania „Księgi Kłamstw” Aleistera Crowleya, w: Aleister Crowley, Księga Kłamstw, przeł. Krzysztof Azarewicz, Lashtal Press, Gdynia–Londyn 2008, s. 234. 4 Przypis 4 do: Adam Chojnacki, Wykład Aleistera Crowleya na temat filozofii magii, w: Furor Divinus I. Materiały z konferencji Lashtal Press. Gdańsk 2008 e.v., praca zbiorowa pod red. Krzysztofa Azarewicza, Lashtal Press, Gdynia–Londyn 2009, s. 125.

- 3 -

Jak to możliwe, że dwóch czołowych opiekunów filozofii Crowleya w Polsce oraz dwóch głównych wydawców jego książek w kraju nie jest zgodnych co do daty pierwszego polskiego wydania najważniejszej książki Crowleya??? Na dodatek dwoje ludzi, którzy znają się osobiście i utrzymują ze sobą przyjacielskie relacje (co potwierdza zarówno jeden, jak i drugi). Dwóch, ośmielę się to powiedzieć, wybitnych tłumaczy z języka angielskiego, którzy razem pracowali nad wydaniem Atlantydy Crowleya5, a także nad innymi projektami związanymi z thelemą. Dwóch historyków literatury okultystycznej, którzy jesienią 1999 roku (a więc już po wydaniu Magiji!) wspólnie napisali wstęp do polskiego wydania osławionego Necronomiconu.6 Dariusz Misiuna i Krzysztof Azarewicz mają ze sobą doskonały kontakt prywatny. Obydwaj Panowie w sposób publiczny i nieskrępowany potwierdzają wzajemną przyjaźń. Przykładem niech będzie ich (i pozostałych osób z redakcji obu wydawnictw) około miesięczna wycieczka na Wschód w sierpniu i wrześniu 2007 roku.7 Pan Dariusz ma u siebie w domu (wiem to na pewno) egzemplarz Księgi Kłamstw, w której znajduje się wyżej cytowany przypis nr 26 z datą wydania Magiji „1998”. Przypuszczam, że czytał dzieło, które sam zapowiadał w Dziedzictwie Bestii 6 lat wcześniej, w 2002 roku8 (Księga Kłamstw miała być wtedy tytułem Okultury). Czy ujrzał inną niż sam podaje datę wydania Magiji w jego własnym przekładzie? A jeśli ujrzał, to co dalej? Czy data wydania tak ważnej pozycji to mało istotny szczegół dla obojga Panów? Czy mamy tu do czynienia z "drobnym" niedopatrzeniem, czy może z wcielaniem w życie idei chaosu? Jednak czy chaos bibliograficzny daje nam cokolwiek poza poczuciem niesmaku? Można się łatwo domyślić wyjaśnienia: 1998 to data ukończenia tłumaczenia i przyjęcia tekstu książki do produkcji oraz nadanie jej tzw. copyright'u, a 1999 to data faktycznego ukończenia druku, a więc i realnego ukazania się książki. To jednak nie powinno interesować osób z zewnątrz - data wydania powinna być jedna i oficjalna, obojętnie kiedy faktycznie wydarzyło się to, czy tamto w produkcji książki. Sumując kwestię pierwszego wydania: właściciel Okultury podaje datę 1999, a właściciel Lashtal Press podaje datę 1998, z czego ani jeden, ani drugi nie jest wydawcą Magiji. Rok 1998 pokrywa się z informacją podaną przez KOS (o czym poniżej), zaś rok 1999 z niczym się nie pokrywa, ale Dariusz Misiuna, który tę datę podaje, jest tłumaczem Magiji - więc chyba wie, kiedy jego własne dziecko przyszło na świat? Sumując kwestię ostatecznie: nie mam pojęcia który z Panów ma rację, a tym samym nie mam pojęcia kiedy Magija została w Polsce po raz pierwszy wydana. I nie potrafię dać z niej poprawnego przypisu.

5 Patrz: strona redakcyjna do: Aleister Crowley, Atlantyda. Zaginiony kontynent, Okultura, Warszawa 2003 6 Patrz: Krzysztof Azarewicz, Dariusz Misiuna, Wstęp do: Abdul Alhazred, Necronomicon, czyli Księga Zmarłego Prawa, w przekładzie i opracowaniu Krzysztofa Azarewicza, FOX, Wrocław 2000 7 Nie jest to żadną tajemnicą. Wspomniana wycieczka była ogłaszana w Okulturowym Serwisie Informacyjnym, a news nosił tytuł "Podróż na Wschód czyli Okultura tripuje". Trwała miesiąc, od 22 sierpnia do 20 września 2007 roku, a wysyłka książek Okultury w tym czasie była wstrzymana. (Patrz: news na Okulturowym Serwisie Informacyjnym z dnia 20.08.2007) 8 G. Suster, Dziedzictwo Bestii, op. cit., s. 236. Jest tam też zapowiedź Serca mistrza i Świętych ksiąg thelemy, wydanych kolejno 4 lata później (2006) i 7 lat później (2009) przez Lashtal Press. W 2002 roku (gdy ukazywało się Dziedzictwo Bestii) Lashtal Press jeszcze nie istniało, gdyż narodziło się jesienią 2003 roku.

- 4 -

Wydanie drugie: KOS

2002? 2003? Poza czasem?

Jeszcze większy chaos czeka badacza, który zechce się dowiedzieć, jaka jest data ukazania się drugiego wydania Magiji. Albowiem, gdy w przypadku pierwszego wydania mamy do czynienia z dwoma datami (różniącymi się najmniejszą ilością lat, tzn. jednym rokiem), to w przypadku drugiej polskiej edycji Magiji daty nie ma w ogóle. Może więc należy uznać, że druga edycja nie jest drugą edycją, lecz dodrukiem pierwszego wydania? Niestety, nie można tak uznać. Wydało ją bowiem zupełnie inne wydawnictwo, a jakby tego było mało, podany jest inny tłumacz książki. Są to bardzo poważne różnice. Tak poważne, że definitywnie przekreślają koncepcję dodruku bądź wznowienia pierwszego wydania. Według oficjalnych informacji (zamieszczonych na stronie redakcyjnej drugiego wydania) zupełnie inny człowiek - niejaki Marek Uniejski - totalnie samodzielnie przełożył Magick in Theory and Practice z języka angielskiego, a jego przekład wydało pod polskim tytułem (identycznym, co tytuł pierwszego wydania) zupełnie inne wydawnictwo niż pierwsze, które znajduje się w zupełnie innym mieście (EJB w Krakowie, KOS w Katowicach). Zatem powtarzam: nie jest to ani dodruk, ani wznowienie pierwszego wydania. Należałoby więc podać datę wypuszczenia książki. Ot, taka durna tradycja. Jak widać zupełnie niepotrzebna w oczach Piotra Kosa (wydawcy), gdyż postanowił jej nie umieszczać. Nigdzie. Zapomniał czy nie chciał? Bo oszczędność tuszu drukarskiego to nie była. W porządku, to nie jedyna książka bez daty wydania. Okey. Mógłbym to jakoś przeboleć. Podobnie jak w przypadku Czcicieli szatana Walickiej lub kilku innych książek. Pozycji bez daty jest naprawdę bardzo niewiele, ale czasami się zdarzają. Trudno. To boli, ale nie będę rozpaczał. W tym właśnie momencie ujawnia się wielka moc magiczna dawno zmarłego Crowleya. Piewca chaosu stał się, nawet zza grobu, generatorem chaosu. Jakież bowiem zdziwienie mnie ogarnęło, gdy w tej książce bez daty, jakąś datę jednak znalazłem! Ale nie była to data wydania tej książki, lecz data wydania innej. Już byłoby lepiej, gdyby nie było tam żadnej. Otwieramy więc Magiję i po ładnej stronie tytułowej bez daty, mamy (na jej fizycznym tyle) stronę redakcyjną. A na niej, między innymi, taki oto zapis:

"Copyright © by Wydawnictwo EJB 1998"

[Załączam skan na następnej stronie tego pliku] "EJB" napisane jest kursywą, jakby był to tytuł książki, a nie nazwa wydawnictwa. I co Wy na to? Mamy tu do czynienia z dodrukiem, który nie jest dodrukiem i z książką, która nie posiada własnej daty wydania, ale posiada datę wydania swojej poprzedniczki z innego wydawnictwa. Jeśli jest to oszustwo to tak marne, jakby złodziej na miejscu włamania zostawił swój dowód osobisty i numer telefonu. Raczej mamy tu do czynienia z ignorancją i wydawniczą niekompetencją ze strony oficyny KOS. Lub, jeśli ktoś jest w stanie w to uwierzyć, z magiczną ingerencją zmarłego Aleistera Crowleya. Niech go szlag - dobry jest! It's Magick!

- 5 -

Strona tytułowa - brak daty wydania Strona redakcyjna - data innego wydania Chcąc mimo wszystko ustalić jakąś datę II wydania Magiji, byłem zmuszony wpisać odpowiednio uszczegółowioną frazę w Google. Obecnie (rok 2010) najczęściej pojawia się data 2008, wcześniej (tzn. w latach 2006-2008) była to data 2005. Obydwie bez wątpienia nie są datami wydania, lecz wykonania dodruku. Choćby dlatego, że swój egzemplarz posiadam od 2004 roku. W mojej pierwszej prywatnej bibliografii (która powstawała w latach 2004 - 2005) przy wydaniu przez KOS widnieje data 2003. Zapewne wziąłem ją z jakiejś innej bibliografii. Ów rok także nie jest tym pierwszym. Wydaje się, że pierwszą realną datą II wydania Magiji jest rok 2002. Źródłem dla mnie jest, ponownie, przypis do przywoływanego już wcześniej tekstu Krzysztofa Azarewicza. Przypis ten wygląda dokładnie tak:

Aleister Crowley, Magija w teorii i praktyce, „tłum.” Marek Uniejski, Wydawnictwo „Kos”, Katowice, 2002. 9

Skrót od wyrazu "tłumaczenie" jest wzięty (przez K. Azarewicza) w cudzysłów celowo, autor bowiem podważa autorstwo tłumaczenia przez Uniejskiego, na poparcie swej tezy podając niepodważalne argumenty. Skąd data 2002 - nie mam pojęcia. Przywykłem już do traktowania tekstów Krzysztofa Azarewicza jako źródła sprawdzonych informacji i w tym wypadku robię to znowu, gdyż nie mam innego wyjścia. Wolę to źródło, niż Google.

9 Przypis 30 do: Krzysztof Azarewicz, Igrając z rozumem, czyli wprowadzenie do polskiego wydania „Księgi Kłamstw” Aleistera Crowleya, w: Aleister Crowley, Księga Kłamstw, przeł. Krzysztof Azarewicz, Lashtal Press, Gdynia–Londyn 2008, s. 235.

- 6 -

Zakończenie ☺

Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1981

Dwie mroczne książki, których okładki uprawiały seks z tym samym skanerem.

Publikacja: listopad 2010

www.the - s e rpent .p l