BULAKLAK SA IBABAW NG BULKANNi Florencia N. Garcia

Tunay na mahirap paniwalaan ang isang nabulag ay tumangging luminaw pang muli ang kanyang paningin. Subalit ang isang taong nakikipagsarilinan sa Diyos ay nhindi dapat pagtakhang maging makatao at makaDiyos . iba’t-iba ang pakahulugan ng mga tao sa paraan ng pamumuhay ni Karding. May ilang naaawa sa kanya na may kahalong paninisi ngunit tinutudyo siya ng marami at pinasusubalian ang kanyang katinuan. Datapwat silang lahat ay naniniwalang dakila at matayog ang layunin nagtataas kay Karding upang mamuhay ng gayon. Hindi nga lamang sila makasang-ayon na dapat bayaran ng gayong kataas na halaga ang isang .bagay na hindi tiyak”

Sa mga pag-amuki ng mga kaibigan ni Karding na magbago siya ng landas. Sa mga pakiusap at pagsamo ng kanyang asawa’t anakna wag niyang pagmalupitan ang kanyang sarili ay walang naitutugon si Karding kundi ang kasiyahan at kaligayahan ng tao ay wala sa tinitiis niya. manapa’y na sa paraan ng sarili niyang pagpapahalaga sa mga bagay-bagay. Nooong si Karding ay nasa ikalawang taon pa lamang ng high school sa pahintulot ng kanyang mga magulang ay lumipat siya sa seminaryo ng isa sa mga pangkat ng pananampalatayang laganap sa pilipinas.

Napawi sa katauhan ni Karding ang halakhak ng talon. Ang kilos niyat pangungusap ay nahiyasan ng kahinhinan at kahinahunan ng anahaw. Sa ugali niyat pakikitungo sa kapwa tao ay namamaibabaw ang pagkamapagpaumanhin ng isang bihag. Namuklod sa Karding sa hanay ng kabataan, katulad ng pamumuklod ng brilyante sa tumpok ng mga batong pangkapanganakan.

Ngunit bago nakatapos si Karding sa pag-aaral seminaryo, isang araw ay kinausap siya ng kanyang ama.

‘Anak, pumayag akong maging ministro ka ng pananampalatayang kinahihiligan mo sa pagkat akala ko’y hindi kita kakailanganin sa ating negosyo. Sapagkat namatay ang kaisa-isa mong kapatid na maaring humalili sa akin pangangasiwa sa ating korporasyon laban man sa kalooban ko’y ipinakikiusap ko sa iyong karunungan sa pangangalakal ang pag-aralin mo.

Maari po naman tayong kumuha sa ating bahay kalakal mahinahong tugon ni Karding sa kanyang ama ang batang ire maaari nga bang hindi ? sa katunayan may tagapangasiwa tayo ngayon ngunit ako ang mata at tainga. At ako ang nagsasabi kung ano ang gagawin at paano iyon gagawin. At iyan ang gagampanan mong tungkulin sa paghalili sa akin”.

Mabigat ang pusong sumang-ayon si Karding sa kanyang ama ngunit hindi siya nagpaliwanag bagama’t paulit-ulit niyang nabubulong sa sarili niyang magaan pa sa isang kamelyo ng pumasok sa kaharian ng langit sapagkat kung saan naroon ang iyong kayamanan ay doon lamang lumalagay.

Sa unang ilang buwan sa kolehiyo ng pangangalakal ni Karding na ayaw manatili sa kanyang ulo-paano’y ayaw manikit at dumudulas sa mainit na siyansi ang tumpok ng tulog na mantika.bumagsak si Karding sa unang pangkalahating –taong pagsusulit.Lalaking maunawain palibhasa’ iyon ay hindi naman nakabagabag sa ama ni Karding.Naniwala ito na balang araw bago maging napakahuli na-ay bababa si Karding sa lupa buhat sa pinandayuhang alapaapupang gumawa…mag-isip..dumamdam…mamuhay ng naaalinsunod sa knyang mga taon.upang makatulong sa maagang pagsapit ng gayong mga araw ay dinalasan ng ama ni Karding ang pagdaraos ng salu salo at sayawan sa kanilang bahay.nangyari ang ibig na mangyari ng ama ni Karding .sa mga pagtitipong iyon ng makatagpo ni Karding ang mga kabataang hindi nanghihinayang tungkol sa lumipas at at hindi nag-aalala tungkol sa hinaharap.at hindi hindi nagtagal,si Karding ay nakiangkas sa bangkang kinalululanan na mga kabataang iyon.lihim na nagdiwang ang ama ni karding.

Oo nga’t naging higit na magugol ang paraan ng pamumuhay ni Karding,ngunit iyon ay malugod na binalikat ng kanyang ama.nalalaman ng ama ni Karding na talagang ganoon kataas na halaga ang dapat niyang ibayad sa pagbalik ni karding sa daigdig na tinalikuran nito noong nag-aaral pa sa semenaryo.magandang lalaki at nagpa-palit ng kotse tuwing matatapos ang ikalawang taon,si karding ay laging nakasusumpong ng mataguning puwang sa puso ng mga babae na

Makita siya ninuman,lalo na ng kanyang mga kaibigan at kakilala,na si karding ang kasama niya sa alinmang pagtitipon.at hindi pa nakatapos sa kolehiyo ng pangangalakal ay nag-aswa na si karding,kaya mahigit pa lamang kalahati ng landas ang nalalakbay niya ay may anak

1

na siyang binata at dalaga. Sa karaniwang pangyayari ang mga dalaga’y sa pagsasama-sama sa lalaking may kasuklob na kumotng buhay.subalit sa dalawang katangian ni karding kakisigan at salapi-ang mga dalaga’y patuloy ring hindi nangingimi sa pagsama sa kanya sa gayot ganitong night club.Naging magusot ang buhay ni karding.

At gaya na dapat asahan ,si karding at ang kanyang asawa ay malimit na mag-usap sa isang paraang hubad na hubad sa lambingan at tigib na tigib sa sumbatan.ng si karding na ang nangangasiwa sa kanilang korporasyon ang buhay niya’y lalong makulay….lalong nagging madula…at lalong nabatbat ng mga sandaling pinapagiging kapana-panabik ng mga bawal na pakikipag-sapalaran sa piling ng ibang babae.

Sa sarili ni karding ay madalas niyang masabi na mabuti na lamang at pinakiusapan siya ng kanyang ama na wag na siyang magpatuloy sa pag-aaral sa semenaryo.kung natuloy umano siyang nagging tagapangaral ng pananampalatayang minsang umigop sa buo niyang pagkatao,sana’y hin di niya tinatamasa ang gayong kailanman na lamukay ng buhay. Maging dahil na lamang sa paghahangad na magkaroon ng salapi ay hindi iilang babae ang nakaisip na magsakdal sa hukuman laban kay karding ngunit bago matapos ang paglilitis ay naayos ni karding ang busapan sa labas ng hukuman at may isang hukom na kamuntik mapatay ng ama ng isang dalaga sa garapal na pagkiling kay karding.datapwa’t sa kasawiang palad ni karding ay natupad sa kanya ang babala ng isa sa mga kinasihang talatang napag aralan niya sa semenaryo na:

”Kahit paimbulong kang katulad ng agila ng agila at yumari ng pugad sa piling ng mga bituin buhat doon ay ibabagsak kita.”bunga ng sakunang sinapit ni karding samantalang kasama niya sa kotse ang isa sa mga babaeng kasalo niya sa pinggan na napinsala ang dalawa niyang mata sa mga unang linggo na sakunang yaon ay nanaghoy ang alinsagang kaluluwa ni karding.pasumpang nasabi ni kardin g sa kanyang sarili na mabuti pang hindi na siya pinanganak at kung ipinanganak sana siyang baliw walang pagpapahalaga…walang panghihinayang..walang pag-ibig … walang lunggatiin…walang pag-asam-asam.

Ngunit pagkaraan ng ilang buwan ay tinawag ni karding anfg asawa niyang si Dorang isang araw at ipinakuha rito ang isa sa mga aklat na pinag aralan niya sa seminary.. Pinabuksan niya it okay Dorang at pinabasa nang malakas ang dalawang talatang nagsasabing:

“Anak ko, huwag mong kamumuhian ang pagpaparusa ng Panginoon, o mayayamot man sa kanyang pagtutumpak, sapagkat itinutumpak ng Panginoon ang kanyang iniibig gaya sa anak na kanyang kinalulugdan.

Nakagat ni Karding ang kanyang labi at napabungtong hininga siya. Sa mga mata niyang matagal na rin namang nakakikita ay namilisbis ang saganang luha.. Sa basag na tinig ay masuyong sinabi ni Karding kay Dorang.

Basahin mo nga uli ang mga talatang iyan. Nais kong marinig nang paulit ulit ang mga talatang iyan, sapagkat nagdudulot sa akin ng malaking kaginhawaan.

Pamaya maya’y sinabi ni Karding kay Dorang na siya ay ipasok sa kanayang sariling silid. Nang si Karding ay nasa sariling silid na ay sinabi kay Dorang na siya ay iwan na nito at saka na lamang tatawagin kung mayroon siyang ipagagawa. At ang pinto ng silid ay ipinapinid ni Karding kay Dorang.

Pagkaraan ng ilang saglit ay dahan dahang binuksan ni Dorang ang pinto ng silid ni Karding at ito’y nakita niyang nakaluhod at sa pananalangin ay tumatagaktak ang luha.

Mula noon ay inuusal usal ni Karding sa kanyang sarili ang dalawang talata na kanyang ipinababasa kay Dorang. At mula rin noon ay lagging nanginguild ang luha sa bulag na mata ni Karding ngunit maligaya siya.

Iniisip ng asawa at anak ni Karding

2