WYDANIE SPECJALNEMińsk Mazowiecki, piątek 1 sierpnia 2014

1 sierpnia16:00 - Mińska Rowerowa Masa Powstańcza. Przejazd ulicami miasta - zbiórka przy Pomniku Konstytucji 3 Maja ul. Kazikowskiego

17:00 - Apel pod Pomnikiem Szarych Szeregów ul. Warszawska w Parku Miejskim

18:00 - Koncert piosenki patriotycznej w wykonaniu Bartka Kurowskiego - Mińszczanie śpiewaja /nie/zakazane piosenki. Miejski Dom Kultury w Minsku Mazowieckim

Powiat Miński

Projekt do�nansowany przerz Powiat Miński w ramach realizacji zadania publicznego projekt: Paweł Drzewiński ©

DZWONmazowieckidommedialny

Powstanie Warszawskie (1  sierpnia – 3 paździer-nika 1944) wystąpienie zbrojne przeciwko oku-

pującym Warszawę wojskom nie-mieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”, połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyż-szych struktur Polskiego Państwa Podziemnego.Powstanie Warszawskie było wymierzone militarnie przeciw Niemcom, a politycznie przeciw ZSRRoraz podporządkowanym mu polskim komunistom. Do-wództwo AK planowało samo-dzielnie wyzwolić stolicę jeszcze przed wkroczeniem Armi Czerwo-nej, licząc, że uda się w ten spo-sób poprawić międzynarodową pozycję legalnego rządu RP oraz zahamować realizowany przez Stalina proces sowietyzacji Pol-ski. Po wybuchu powstania Armia Czerwona wstrzymała ofensywę na kierunku warszawskim, a radziecki dyktator konsekwentnie odmawiał udzielenia powstaniu poważniej-szej pomocy. Wsparcie udzielone powstańcom przez USA i Wielką Brytanię miało natomiast ogra-niczony charakter i nie wpłynę-ło w sposób istotny na sytuację w Warszawie. W rezultacie słabo uzbrojone oddziały powstańcze przez 63 dni prowadziły samot-ną walkę z przeważającymi siłami niemieckimi, zakończoną kapitu-lacją w dniu 3 października 1944. W trakcie dwumiesięcznych walk straty wojsk polskich wyniosły ok. 16 tys. zabitych i zaginionych, 20 tys. rannych i 15 tys. wziętych do niewoli. W wyniku nalotów, ostrzału artyleryjskiego, ciężkich warunków bytowych oraz masakr

urządzanych przez oddziały nie-mieckie zginęło od 150 tys. do 200 tys. cywilnych mieszkańców stoli-cy. Na skutek walk powstańczych oraz systematycznego wyburza-nia miasta przez Niemców uległa zniszczeniu większość zabudowy lewobrzeżnej Warszawy, w tym setki bezcennych zabytków oraz obiektów o dużej wartości kultu-ralnej i duchowej. Powstanie war-szawskie uznawane jest za jedno z najważniejszych wydarzeń w naj-nowszej historii Polski. Ze względu na jego tragiczne skutki, w szcze-gólności olbrzymie straty ludzkie i materialne, kwestia zasadności decyzji o rozpoczęciu zrywu po-zostaje nadal przedmiotem debat i gorących polemik.

• Wybuch powstania był logicz-ną konsekwencją podjęcia przez Polskę walki we wrześniu 1939 oraz powołania do życia Polskie-go Państwa Podziemnego. Jeżeli przyjąć argument przeciwników powstania, że w ówczesnej sytuacji politycznej ocalenie niepodległości Polski było niemożliwe, logiczną konsekwencją byłoby zanegowanie sensu pozostałych wysiłków zbroj-nych podejmowanych wówczas przez Polaków – np. bitwy o Mon-te Cassino

• Powstanie nie było z góry skaza-ne na porażkę. Dowództwo AK podjęło duże ryzyko, które było jednak konieczne, gdyż jedynym alternatywnym rozwiązaniem była całkowita kapitulacja wobec wkra-czającej Armii Czerwonej. Ponad-to, podejmując decyzję o wybuchu powstania, KG AK nie dyspono-wała informacjami o ustaleniach z konferencji w Teheranie,

dokończenie na str. 2

2

Okres konspiracjiPo zakończeniu kampanii wrześnio-wej grupy oficerów 7 pułku ułanów lubelskich, stacjonującego w Mińsku Mazowieckim podjęły próby odtwo-rzenia pułku w konspiracji.W grudniu 1940 w ramach ZWZ zorganizowano pułk pod kryptoni-mem „Mazury”. Dowódcą został mjr Veli bek Jedigar „Damazy”. Pułk li-czył ok. 100 żołnierzy zgrupowanych w piątki, które były rozmieszczone na terenie Warszawy i powiatu Mińsk Mazowiecki, tworząc cztery plutony.

Organizacja w okresie konspiracjiW 1941 dywizjon tworzyły:W Warszawie – szwadron kadrowy pod dowództwem por. Janusza Po-ziomskiego „Habdank”. Szwadron otrzymał kryptonim „Kompania 77”;W powiecie mińskim trzyplutonowy szwadron „Mazurów” pod dowódz-

twem por. Krzysztofa Chodkiewicza „Kościesza”;W rejonie Radzymin - Wyszków: dwa plutony pod dowództwem ppor. Witolda Szaniawskiego „Luśnia”.Od 1941 prowadzono akcję szkole-niową w Warszawie. Zorganizowano: szkołę podchorążych, kursy saperów, regulacji ruchu, pancerne, kierow-ców, oraz kursy sanitarne. W 1942 na bazie „Kompanii 77” powstał, składający się z dwóch szwadronów, 1 dywizjon pułku pod dowództwem por. Lecha Głuchowskiego „Jeżycki” . Dowodzenie szwadronami objęli por. Michał Sroczyński „Nowina” i por. Konstanty Bronikowski „Kostecki”.W 1943 i na początku 1944 nastąpił znaczny wzrost liczebności oddziału. Według stanu na dzień 30 czerwca 1944, pułk liczył 880 oficerów, pod-oficerów i ułanów. Był zorganizowa-ny w dwa dywizjony i jeden szwa-

dron. 1. dywizjon działał na terenie Warszawy, 2. dywizjon obejmował powiaty Mińsk Mazowiecki, Tłuszcz, Wyszków, a wydzielony 6. szwadron rejon Węgrów – Sokołów Podlaski.Organizacja dywizjonu w przeddzień powstaniaRtm Lech Głuchowski „Jeżycki” do-wódca dywizjonu „Jeleń” (z tyłu) i dowódca Pułku „Baszta” podpuł-kownik Stanisław Kamiński „Daniel”

Dowództwodowódca – Lech Głuchowski „Jeżyc-ki” (od lipca 1944 również dowódca pułku);zastępca - por. Konstanty Bronikow-ski „Kostecki”;oficer do zleceń - por. Janusz Po-ziomski „Habdank”;oficer ordynansowy -ppor. Józef Grzebski „Wiktorowski”;adiutant - ppor. Roman Morawski

„Dąbrowa”;1107 pluton dowodzenia – dowódca ppor. Andrzej Połoński „Hlebo-wicz”;drużyna łączności - pchor. Józef

Walicki Wacław s. Adolfa ur.11.10.1903r. w Mińsku Mazo-wieckim

Hm., Por. ps. „Druh Michał”, „Tes-saro”, w 1946r. zastępca komendan-ta Wileńskiego Okręgu AK ppłk. Olechnowicza. Bliski współpracow-nik hm. Józefa Grzesiaka - Czarnego. Polegał na harcerzach z „czarnej trzy-nastki”. Aresztowany 10.02.1948r. w Warszawie i 27.10.1948r. skazany wyrokiem WSR na karę śmierci. Za-mordowany 28.01.1949r. w więzie-niu mokotowskim w Warszawie.

Dywizjon Jeleń Dywizjon Jeleń – 1 dywizjon 7 Pułku Ułanów Lubelskich kryptonim „Jeleń” - pododdział Armii Krajowej działający w okresie okupacji niemieckiej w Polsce oraz biorący udział w walkach powstania warszawskiego.

a także nie mogła przewidzieć bez-sensownej z militarnego punktu wi-dzenia decyzji Stalina o wstrzymaniu ofensywy na kolejnych kilka miesięcy;• Wybuch powstania był nieuchronny, jeżeli wziąć pod uwagę ówczesną at-mosferę panującą w stolicy. W sytuacji masowego wyczekiwania ludności na możliwość odwetu za pięć lat brutalnej okupacji, łatwo mogło dojść do spon-tanicznego wystąpienia, nad którym kontrolę przejęliby komuniści;• Nawet gdyby powstanie nie wy-buchło, Warszawa najprawdopo-dobniej nie uniknęłaby zniszczenia, gdyż wobec niemieckich planów obrony linii Wisły stałaby się areną zaciekłej bitwy miejskiej pomiędzy Wehrmachtem a Armią Czerwoną. W ten sposób stolica podzieliłaby los Gdańska, Poznania, Grudziądza, czy

Wrocławia. Co więcej, niemieckie plany powołania 100 tys. Polaków do pracy przy kopaniu umocnień nad Wisłą wskazują, że w tej sytuacji ludność Warszawy mogłaby zostać przez Niemców wymordowana lub wywieziona na roboty przymusowe;• Powstanie Warszawskie na cztery mie-siące zatrzymało sowiecki marsz w głąb Europy, prawdopodobnie zapobiegając w ten sposób opanowaniu całości lub większości terytorium III Rzeszy przez Armię Czerwoną. Tymczasem gdyby Niemcy znalazły się w ten sposób w or-bicie wpływów ZSRR, ostateczne wy-niki wojny mogłyby się okazać jeszcze bardziej niekorzystne dla Polski – Stalin prawdopodobnie nie zdecydowałby się oprzeć zachodnich granic Polski o linię Odry i Nysy, a nawet mógłby uczynić z Polski „17. republikę” ZSRR;

• Determinacja i bohaterstwo po-wstańców uzmysłowiły Stalinowi, jak wiele Polacy są gotowi poświęcić w obronie niepodległości. Dzięki temu instalowanie rządów komu-nistycznych miało w Polsce mniej brutalny przebieg niż w pozostałych państwach „demokracji ludowej” (czego wyrazem była m.in. rezy-gnacja z pośpiesznej kolektywizacji rolnictwa i rozprawy z Kościołem Katolickim• Powstanie Warszawskie było naj-ważniejszym doświadczeniem ży-ciowym całego pokolenia, które wyciągnąwszy odpowiednie wnioski z jego klęski nie sięgnęło po broń, gdy w latach PRL ponownie zaist-niały warunki insurekcyjne (np. w październiku 1956). W ten spo-sób powstanie warszawskie stało się

jednym ze źródeł pokojowej, samo-ograniczającej się rewolucji „Soli-darności” • Powstanie dało narodowi moralną siłę na nadchodzące lata niewoli, sta-nowiło także „akt założycielski wol-nej Polski”, oraz „mit założycielski ponowoczesnej Warszawy”

dokończenie ze str. 1

dokończenie na str. 3

3Ciembroniewicz „Wicz”;drużyna sanitarna - dowódca ppor. Włodzimierz Mizger-Chojancki „Chojnacki” „Włodzimierz”;drużyna pionierów - dowódca ppor. Bolesław Janulis „Juriewicz”.

Oddziały3 szwadron im. ppłk. Mariana Skrzy-neckiego – dowódca por. Konstanty Bronikowski „Kostecki”;1108 pluton – dowódca por. Karol Wróblewski „Wron”;1109 pluton – dowódca ppor. Lech Działowski „Prawdzic”;1110 pluton – dowódca ppor. Wi-told Pisarski „Korycki”;4 szwadron – dowódca ppor./por. Michał Sroczyński „Nowina”;1111 pluton – dowódca ppor. Miro-sław Jasiński „Jamont”;1112 pluton – dowódca ppor. Jerzy Kamler „Stolarz” (skierowany do ochrony Komendy Głównej AK);1119 pluton – dowódca ppor. Zdzi-sław Dziedic „Dąbrowski”.

Stan osobowy dywizjonu wynosił 253 żołnierzy. Na koncentrację o Go-dzinie „W” stawiło się 233.

Szlak bojowy w powstaniu warszawskimDom Prasy przy ul. Marszałkowskiej 3/5, w latach 1939–1944 siedziba redakcji i drukarni „Nowego Kuriera Warszawskiego”, zaatakowany 1 sierp-nia przez żołnierzy 1108. plutonu1 sierpnia dywizjon miał nacierać na budynek Domu Prasy przy ul. Marszałkowskiej 3/5, siedzibę m.in. drukarni i redakcji „Nowego Kurie-ra Warszawskiego”, oraz na dzielnicę policyjną przy al. Szucha od strony placu Unii Lubelskiej i Bagateli. Dru-gi kierunek natarcia miał być wsparty przez inne oddziały AK od strony Al. Ujazdowskich i ul. 6 Sierpnia.Oddziały skoncentrowały się w rejo-nie placu Unii Lubelskiej i ul. Mar-szałkowskiej. 1112 pluton , stano-wiący osłonę Komendy Głównej zebrał się w fabryce stolarskiej przy ul. Dzielnej 72, która przeszła do historii pod nazwą fabryka Kamlera. Rozkaz o wybuchu powstania nie dotarł rów-nocześnie do wszystkich oddziałów,

co spowodowało półgodzinne opóź-nienie przybycia 1107. plutonu i nie-dotarcie 1110 plutonu w rejon placu Unii Lubelskiej. W ataku na dzielnicę policyjną brały udział plutony: 1109., 1111. i 1119. Pluton 1109 nacie-rał wzdłuż al. Szucha, plutony 1111. i 1119. uderzyły z ul. Bagateli, roz-dzielając się na grupę atakującą domy przy al. Szucha i grupę nacierającą na gmach Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych. Po godzinnej walce, wobec znacznej przewagi ogniowej Niemców, oddziały zmuszone były do wycofania się ponosząc znaczne stra-ty w zabitych i rannych. Opóźniony 1107 pluton atakował plac Unii Lu-belskiej od strony ul. Klonowej, lecz

pod silnym ogniem nieprzyjaciela wy-cofał się i organizował osłonę odwrotu plutonów nacierających wcześniej.1108 pluton miał za zadanie zdobyć budynek „Nowego Kuriera War-szawskiego”. Natarcie wyprowadzo-ne z Pola Mokotowskiego, mimo dotarcia do dziedzińca atakowanego obiektu, załamało się pod silnym ogniem niemieckim.W ataku na obu kierunkach dywizjon stracił 56 poległych i 46 rannych na łączną liczbę 175 żołnierzy biorących udział w natarciu. Wśród nich znala-zła się m.in. Krystyna Krahelska ps.

„Danuta”. Przed wojną pozowała do pomnika Syrenki warszawskiej, au-torka pieśni Hej chłopcy bagnet na broń, była sanitariuszką w plutonie

1108 dywizjonu Jeleń w 7 pułku uła-nów lubelskich.Nieudane akcje dywizjonu z 1 sierp-nia były końcem działania dywizjonu jako wydzielonej jednostki. Z rejonu placu Unii Lubelskiej 1108 pluton wycofał się w dwóch grupach:1. pod dowództwem ppor. „Wrona” w rejon Politechniki, gdzie dołączyła do batalionu „Golski”;2. pod dowództwem pchor. Butlera (imię nieustalone) ps. „Sęp” w rejon ul. Koszykowej, gdzie dołączyła do batalionu „Ruczaj”.Pozostali przy życiu ułani z 1109 plutonu oraz z części 1107 plutonu wycofali się pod dowództwem por.

„Nowiny” w rejon Kabat. Grupa z do-

wódcą dywizjonu i niedobit-kami plutonów 1111., 1119., oraz części 1107 plutonu przedostała się na górny Mo-kotów. Pozostały na górnym Mokotowie 1110. pluton pod dowództwem ppor. Sta-nisława Jenike ps. „Hański” 2 sierpnia dołączył do puł-ku „Baszta”. 3 sierpnia wziął udział w ataku na dom przy ul. Puławskiej 134, podczas którego zginął ppor. „Hański”.Po przybyciu rtm. „Jeżyckiego” z 11 ułanami na górny Mokotów połączo-no się z 1110. plutonem. Grupa brała udział w walkach na górnym Moko-towie m.in. w ataku, w nocy z 13 na 14 sierpnia, na budynek szkoły na

rogu ul. Narbutta i Kazimierzowskiej. W trakcie walk na Sadybie 2 września w ataku niemieckim zginęła więk-szość żołnierzy. 15 września poległ rtm. „Jeżecki”, pośmiertnie awanso-wany do stopnia majora i odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy.Grupa żołnierzy 1108 plutonu z ppor.

„Wronem” w batalionie „Golski” dzia-łała jako oddział wypadowy w rejonie Politechniki i Pola Mokotowskie-go. 13 września poległ ppor. „Wron”. Część plutonu, która dołączyła do ba-talionu „Ruczaj”, walczyła w rejonie ulic Szopena, Natolińskiej i Koszyko-wej, a następnie Książęcej.1112 pluton, po obronie fabryki Kam-lera w dniu 1 sierpnia, do 25 sierpnia pełnił służbę wartowniczą przy Ko-mendzie Głównej i razem z nią prze-szedł na Stare Miasto, gdzie był od-komenderowywany do różnych zadań bojowych.13 sierpnia poległ dowódca plutonu ppor. „Stolarz”. Oddział wal-czył, między innymi, w obronie kate-dry Św. Jana oraz w rejonie kościoła Najświętszej Marii Panny na Nowym Mieście. 26 sierpnia pluton został włączony do kompanii szturmowej Dowództwa Warszawa Północ.1 września pluton przeszedł kana-łami do Śródmieścia, gdzie pełnił służbę wartowniczą przy Komendzie Okręgu Warszawskiego. W drugiej

połowie września dołączyły obie grupy 1108. plutonu, a następnie 7 ułanów, którzy przeszli kanałami z Mokoto-wa do Śródmieścia. W ten sposób, pod koniec powsta-nia odtworzył się zwarty od-dział dywizjonu „Jeleń” pod dowództwem por. Maksymi-liana Szrettera „Lubicz”.Grupa żołnierzy, którzy pod dowództwem por. „Nowi-ny” znaleźli się w Kabatach 4 sierpnia przeszła do lasów chojnowskich, a następnie do

Puszczy Kampinoskiej. Brała udział m.in. w ataku na Truskaw. 29 września w walkach pod Jaktorowem została rozbita, tracąc wielu zabitych i rannych.Straty dywizjonu – przy stanie z 1 sierpnia 233 żołnierzy – wyniosły 125 poległych i 98 rannych.

4

1 sierpnia (piątek)• godz. 10.00 Uroczystości przy Pomniku „Mokotów Walczący – 1944”„Marsz Mokotowa” – przemarsz ul. Puław-ską do ul. Dworkowej. Park im. Generała Gustawa Orlicz-Dreszera. Wstęp wolny.

• godz. 12:00 Uroczysta zmiana warty przy Grobie Nieznanego ŻołnierzaPlac Marszałka Józefa Piłsudskiego

• godz. 13.00-13.45 Uroczystości przy Po-mniku gen. Stefana Roweckiego „Grota”. Róg ul. F. Chopina i Al. Ujazdowskich. Wstęp wolny.• godz. 14.00 Uroczystości przy Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej. Ul. Wiejska. Wstęp wolny.

• godz. 16.00-16.45 Uroczystości przy gro-bie gen. Antoniego Chruściela „Montera”. Cmentarz Wojskowy na Powązkach. Wstęp wolny.

• godz. 17.00 Godzina „W” – złożenie hołdu Powstańcom.Pomnik Gloria Victis, Cmen-tarz Wojskowy na Powązkach. Wstęp wolny.

• godz. 19.00 Uroczystości przy Pomniku „Po-legli-Niepokonani”; modlitwa ekumeniczna. Cmentarz Powstańców Warszawy na Woli. Wstęp wolny.• godz. 20.00 „Warszawiacy śpiewają (nie)

ZAKAZANE PIOSENKI” – wspólne śpie-wanie piosenek powstańczych. Plac Piłsud-skiego. Wstęp wolny.

• godz. 21.00 Uroczystości na Kopcu Po-wstania Warszawskiego – rozpalenie Ogni-ska Pamięci. Ul. Bartycka. Wstęp wolny.

• godz. 24.00 Uroczysta premiera spek-taklu-oratorium „Pamiętnik z powstania warszawskiego” .Reżyseria/Adaptacja/Sce-nografia: Krystyna Janda. Muzyka: Jerzy Sa-tanowski. Sala pod Liberatorem, Muzeum Powstania Warszawskiego. Wstęp z zapro-szeniami. SPEKTAKLE BILETOWANE W DNIACH 2-5 SIERPNIA.

2 sierpnia• godz. 12.00 Twoja klisza z Powstania – fo-tograficzna gra miejska „Za wolność waszą i naszą”. Obowiązuje rejestracja internetowa I tura: od 7 do 25 lipca, II tura od 28 lipca do 1 sierpnia.

• godz. 16:00Wykład Marka Dyżewskiego, „Powstanie Warszawskie w pieśni i piosence”ul. Foksal 3/5, Stowarszyszenie dziennikarzy Polskich, Sala na I piętrze

• godz. 20.00 „Pamiętnik z powstania war-szawskiego” – Spektakl – Oratorium.Reży-seria/Adaptacja/Scenografia: Krystyna Janda.

Muzyka: Jerzy Satanowski. Sala pod Libera-torem, Muzeum Powstania Warszawskiego. Wstęp biletowany. Sprzedaż biletów na spek-takl rozpocznie się 11 lipca (piątek) o godz. 10.00 w kasie MPW. Cena biletu: 14 zł.

3 sierpnia (niedziela)• godz. 11.00 Spotkanie rodzinne „Podwór-kowi Powstańcy czyli dzieci w Powstaniu”. Park Wolności przy Muzeum Powstania Warszawskiego. Wstęp wolny.• godz. 18.00 Msza Święta dla warszawiaków i harcerzy. Park Wolności przy Muzeum Po-wstania Warszawskiego. Wstęp wolny.

• godz. 20.00 „Pamiętnik z powstania war-szawskiego” – Spektakl – Oratorium. Reży-seria/Adaptacja/Scenografia: Krystyna Janda. Muzyka: Jerzy Satanowski. Sala pod Libera-torem, Muzeum Powstania Warszawskiego. Wstęp biletowany. Sprzedaż biletów na spek-takl rozpocznie się 11 lipca (piątek) o godz. 10.00 w kasie MPW. Cena biletu: 14 zł.

4 sierpnia (poniedziałek)• godz. 18:00 Promocja książki „Dziennik Powstańca” Zbigniewa Czajkowskiego-Dęb-czyńskiego Audytorium Jana Nowaka Jezio-rańskiego, Muzeum Powstania Warszawskiego

• godz. 20.00 „Pamiętnik z powstania war-szawskiego” – Spektakl – Oratorium. Reży-seria/Adaptacja/Scenografia: Krystyna Janda. Muzyka: Jerzy Satanowski. Sala pod Libera-torem, Muzeum Powstania Warszawskiego. Wstęp biletowany. Sprzedaż biletów na spek-takl rozpocznie się 11 lipca (piątek) o godz. 10.00 w kasie MPW. Cena biletu: 14 zł.

5 sierpnia (wtorek)• godz. 18.00 Uroczystość w hołdzie ludno-ści cywilnej Woli przy Pomniku Pamięci 50 tysięcy mieszkańców Woli zamordowanych przez Niemców podczas Powstania Warszaw-skiego 1944. Skwer Pamięci w rozwidleniu ul. Leszno i al. Solidarności. Wstęp wolny.

• godz. 20.00 „Pamiętnik z powstania war-szawskiego” – Spektakl – Oratorium. Re-żyseria/Adaptacja/Scenografia: Krystyna Janda. Muzyka: Jerzy Satanowski. Sala pod Liberatorem, Muzeum Powstania Warszawskiego. Wstęp biletowany. Sprze-daż biletów na spektakl rozpocznie się 11 lipca (piątek) o godz. 10.00 w kasie MPW. Cena biletu: 14 zł.

7 sierpnia (czwartek)• godz. 18:00 Promocja książki Agnieszki So-pińskiej „Operacja Muzeum” Sala pod Libe-ratorem, Muzeum Powstania Warszawskiego

9 sierpnia (sobota)• godz. 17.00 – Masa Powstańcza 2014; przejazd rowerowy ulicami Warszawy.Start: Park Wolności, Muzeum Powstania War-szawskiego. Udział po internetowej reje-stracji oraz w dniu imprezy (liczba miejsc ograniczona). Rejestracja rozpocznie się w poniedziałek 14 lipca.

2 października (czwartek)• godz. 18.00 Zgaszenie ognia na Kopcu Powstania Warszawskiego. Zakończenie ob-chodów 70. rocznicy Powstania Warszaw-skiego. Ul. Bartycka. Wstęp wolny.

Program obchodów 70. rocznicy wybuchu Powstania WarszawskiegoZapraszamy do zapoznania się z programem obchodów 70. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Jak co roku Muzeum Powstania Warszawskiego przygotowało bogatą ofertę wydarzeń będących wyrazem hołdu dla uczestników Powstania Warszawskiego.

Więcej szczegółów na temat poszczególnych wydarzeń ona www.1944.pl i www.facebook.com/1944pl

Projekt dofinansowany przerz Powiat Miński w ramach realizacji zadania publicznego

Powiat Miński

Materiały zredagowane przez: Społeczny Komitet „Dziękujemy za Wolność”projekt, skład i łamanie: Paweł Drzewiński