Bianca , 01/02/2009, 01:51
:
, , , , ? , , . , , , , .
, , . , () , 50 , , , .
, .
, , , , . : , , , , , . , , . , , . , , . , .
, . , , , , -.
, ( !) . , , , . , . , , . ( , .)
, ( ) , , . , . - . , , -, .
, , ? , . . , , ?
. , , .
[: 01/02/2009] Bianca , 01/02/2009, 01:51Evropa se ne mijenja sa
svijetom, i to ce Evropi nastetiti. Evropa je jos uvijek sigurna u
svoje politicke sposobnosti da nadju "mjesto u sredini", i da
uspjesno grade svoje mostove prema novoj, neokonzevativnoj,
imperijalnoj US, a u isto vrijeme "sredjuju" "svoj" kontinent po
svojem ukusu. Dobar prijer je bilo komadanje Jugoslavije, gdje su
se geopliticke potrebe US, tj. kontrola Balkana za Kaspijski pohod,
povezale sa "preuredjenjem" Balkana, kroz smanjenu Srbiju, i
preuredjivanje Slovenije i Hrvatske. US je vise bila zainteresirana
za Albaniju i Makedoniju, dok je Evropi vise od interesa Vojvodina.
US interes je strateski, EU je povijesno-evropski. Ali se ciljevi
preklapaju. U odnosu na Rusiju, ista formula je u praksi. US cilja
izolaciji Rusije, kontroli Ukrajine i Gruzije, dok ce Evropa teziti
da "privuce" "Evropsku Rusiju", cije teznje "evropejstvu" se mogu
iskoristiti. Kako i US hoce podijeliti Rusiju na tri dijela,
Evropski, Sibirski i Dalekoistocni, to odgovara i Evropi.
Kissingerov plan predvidja vojnu inicijativu za US, a EU ulogu za
povracanje mira, stvaranju pravnog sistema, i drugih institucija.
Zato je Kosovo od vaznosti, jer je to vjezba za druge prostore.
NATO je odradio svoj posao, iskoristio je UN da uspostavi mir,
zatim proslijedio krsenjem UN rezolucije, i uvodjenjem EU za
stvaranje civilne infrastrukture. To su vec dobro razradnjeni
planovi, za Balkan objavljenu u dokumentu "Balkan 2010". Problem za
Evropu je slijedeci. Ako US ne uspije, Evropi treba Plan B. Zato
saradjuje sa Rusijom, ali uvijek stvara "ograde", i ogranicava
ekonomsku i vojnu saradnju. Za Evropu to je kratkovidna politika.
Bez Rusije, EU, osobito Njemacka, nema pristupa Aziji, svojem
prirodnom ekonomskom zaledju. Ali Njemacka nema odbranu, jer nema
nuklerano naoruzanje. A u uvjetima financijske krize, odnosi ce se
mijenjati. Odluka je u stvari u Berlinu, a ne u Parizu. Rusija jos
"ceka" na Evropu, dok gradi puteve za Aziju, Juznu Ameriku i Bianca
, 02/02/2009, 08:38
Primakov nije ubjedljiv. Nije nista novo da US nece priblizenje
Evrope Rusiji. To je stara, i jos vazeca politka US, tj. "drzati
Ruse izvan Evrope, Ameriku u Evropi, i Njemce --- dolje". Primakov
nije uoce realistican. Danas je Francuska pod vlascu neokona.
Sarkozija su sa aplauzom docekali velikani neokon pokreta u
administraciji Busa, ali i administracija Obame je vec opkoljena
istim kadrovima. Hilary Clinton je neokon po politici, i zato su
bekorisne razlike u partijskim oznakama. Sarkozi je sa sobom donio
garnituru neokon ideologa, kao sto je njegov Sef diplomacije. Da bi
Evropa imala bilo kakvog smisla kao neovisni entitet, mora imati
vojni kredibilitet. A u Evropi, samo Francuska i Engleska su vojne
sile. Njemacka nema nuklerano oruzje, i tako je namjerno na milosti
i nemilosti Evrope. Njemacka je ekonomska sila, ali kako se
naslucuje u ovoj financijskoj krizi, Njemacka je usprkos svojoj
fiskalnoj opreznosti i usprkos nepostojece hipotekarne krize,
postala zrtva financijskih "instrumenata" koji su se kao infekcija
prosirili po EU bankovnim institucijama. Njemacka je, kao i Rusija,
usprkos pozitivnoj trgovinskoj bilansi i jakoj ekonomiji, morala da
uskoci kroz stimulativne mjere za svoju ekonomiju i ekonomije
drugih zemalja. Primakov ne uzima u obzir da su promjene u
Francuskoj potencijalno trajne, jer neokon idolozi ulaze u sve
nivoe vlade, i infiltriraju srednje i nize menadzerske pozicije
gdje ce ostati godinama. Evropa, u ovom slucaju Njemacka, nema puno
izbora. Francuska joj vise nije saveznik. Sada su Engleska i
Francuska bliski sa US, bez obzira na retoriku Sarkozija. Rusija je
na dobrom putu kroz povezivanje sa Centralnom Azijom kroz CSTO, i
Kinom kroz SCO. Rusko-Kineski interesi su isprepleteni. Kina zna
dobro da je Ruski nuklearni deterant vazan i za Kinu. Rusija drzi
otvorena vrata prema Evropi. Njemacka, kao i Japan, traze promjene,
ali nemaju politicke ni vojne snage. Na zanimljiv nacin, polako se
okupljaju oko Rusije.
PAGE 2
