3/24/2020 docflow/nomfileserver/GenerateDocument?letterId=39492283&generateHtml=true&SessValue=VThAiXdgluHhVzn2cCm3MoiwEW2WUc…

docflow/nomfileserver/GenerateDocument?letterId=39492283&generateHtml=true&SessValue=VThAiXdgluHhVzn2cCm3MoiwEW2WUcVP5cqnaEEv… 1/2

№ 02-525/ო 23 / მარტი / 2020 წ.

saqarTvelos okupirebuli teritoriebidan devnilTa, Sromis, janmrTelobisa da socialuridacvis saministro

ssip samedicino da farmacevtuli saqmianobis regulirebissaagentos direqtoris

b r Z a n e b a

KA030299313970620

ფარმაცევტული პროდუქტის სახელმწიფო რეგისტრაციის ეროვნული რეჟიმით რეგისტრაციისშესახებ

“წამლისა და ფარმაცევტული საქმიანობის შესახებ” საქართველოს კანონის 1111 მუხლის საფუძველზე

ვ ბ რ ძ ა ნ ე ბ:

1. დარეგისტრირდეს 5 წლის ვადით ფარმაცევტული პროდუქტები:

1.1 ВОРИЛИОФ, 200მგ ლიოფილიზებული ფხვნილი ი.ვ. საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონი №1მწარმოებელი - S.C. ROMPHARM COMPANY S.R.L. (რუმინეთი)სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი - LLC Rompharm Company Georgia (საქართველო)რეგისტრაციის უფლების მქონე სუბიექტი - LLC Rompharm Company Georgia (საქართველო)ფარმაცევტული პროდუქტის საქართველოში რეგისტრაციით დაინტერესებული ფიზიკური ან იურიდიული პირი - შპს„რომფარმ კომპანი საქართველო“ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტითდანართი №1

1.2. GLITAMER, 15მგ ტაბლეტი №28 (2X14)მწარმოებელი - Atlantic Pharma-Producoes Farmaceuticas, S.A.(პორტუგალია)სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი - Farmoz-Sociedade Tecnico Medicinal, S.A. (პორტუგალია)რეგისტრაციის უფლების მქონე სუბიექტი - Farmoz-Sociedade Tecnico Medicinal, S.A. (პორტუგალია)ფარმაცევტული პროდუქტის საქართველოში რეგისტრაციით დაინტერესებული ფიზიკური ან იურიდიული პირი - შპს „რიჩფარმა გეო“ ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტითდანართი №2 და №3

1.3. GLITAMER, 30მგ ტაბლეტი №28 (2X14)მწარმოებელი - Atlantic Pharma-Producoes Farmaceuticas, S.A.(პორტუგალია)სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი - Farmoz-Sociedade Tecnico Medicinal, S.A. (პორტუგალია)რეგისტრაციის უფლების მქონე სუბიექტი - Farmoz-Sociedade Tecnico Medicinal, S.A. (პორტუგალია)ფარმაცევტული პროდუქტის საქართველოში რეგისტრაციით დაინტერესებული ფიზიკური ან იურიდიული პირი - შპს „რიჩფარმა გეო“ ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტითდანართი №4 და №5

1.4. GLITAMER, 45მგ ტაბლეტი №28 (2X14) მწარმოებელი - Atlantic Pharma-Producoes Farmaceuticas, S.A.(პორტუგალია)სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი - Farmoz-Sociedade Tecnico Medicinal, S.A. (პორტუგალია)რეგისტრაციის უფლების მქონე სუბიექტი - Farmoz-Sociedade Tecnico Medicinal, S.A. (პორტუგალია)ფარმაცევტული პროდუქტის საქართველოში რეგისტრაციით დაინტერესებული ფიზიკური ან იურიდიული პირი - შპს „რიჩფარმა გეო“

3/24/2020 docflow/nomfileserver/GenerateDocument?letterId=39492283&generateHtml=true&SessValue=VThAiXdgluHhVzn2cCm3MoiwEW2WUc…

docflow/nomfileserver/GenerateDocument?letterId=39492283&generateHtml=true&SessValue=VThAiXdgluHhVzn2cCm3MoiwEW2WUcVP5cqnaEEv… 2/2

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტითდანართი №6 და №7

1.5. БЕНЗИЛБЕНЗОАТ, 20% 25გ გარეგანი გამოყენების მალამო №1 მწარმოებელი - ООО «Тульская фармацевтическая фабрика» (რუსეთი)სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი - ООО «Тульская фармацевтическая фабрика» (რუსეთი)რეგისტრაციის უფლების მქონე სუბიექტი - ООО «Тульская фармацевтическая фабрика» (რუსეთი)ფარმაცევტული პროდუქტის საქართველოში რეგისტრაციით დაინტერესებული ფიზიკური ან იურიდიული პირი - შპს„ოლტაიმფარმა გეო“ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - III, გაიცემა რეცეპტის გარეშედანართი №8

1.6. АММИАК, 10% 100მლ გარეგანი გამოყენების და საინჰალაციო ხსნარი პოლიმერული მასალის ფლაკონი №1მწარმოებელი - ООО «Тульская фармацевтическая фабрика» (რუსეთი)სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი - ООО «Тульская фармацевтическая фабрика» (რუსეთი)რეგისტრაციის უფლების მქონე სუბიექტი - ООО «Тульская фармацевтическая фабрика» (რუსეთი)ფარმაცევტული პროდუქტის საქართველოში რეგისტრაციით დაინტერესებული ფიზიკური ან იურიდიული პირი - შპს„ოლტაიმფარმა გეო“ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი - III, გაიცემა რეცეპტის გარეშედანართი №9

2. ბრძანების შესრულებაზე კონტროლის განხორციელება დაევალოს სააგენტოს მომსახურების დეპარატამენტის უფროსს ჯ.ვეზდენს.3. ბრძანება შეიძლება გასაჩივრდეს ჩაბარებიდან 1 თვის ვადაში ქ. თბილისის საქალაქო სასამართლოს ადმინისტრაციულსაქმეთა კოლეგიაში (ქ. თბილისი, დ. აღმაშენებლის ხეივანი №64).4. ბრძანება ძალაშია ხელის მოწერისთანავე.

საფუძველი:სსიპ სამედიცინო და ფარმაცევტული საქმიანობის რეგულირების სააგენტოს მომსახურების დეპარტამენტის წამლისრეგისტრაციის და ნებართვების სამმართველოს 2020 წლის 23 მარტის ზეპირი მოსმენის №51 სხდომის ოქმი და შესაბამისიექსპერტიზის დასკვნები.

დირექტორი ზაალ კაპანაძე

1

გამოყენების ინსტრუქციაფურცელი-ჩანართი

ვორილიოფიVORILYOF

სამედიცინო პროდუქტის დასახელებავორილიოფი 200 მგ ფხვნილი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად

საერთაშორისო არადაპატენტებული დასახელებავორიკონაზოლი

ფარმაცევტული ფორმაფხვნილი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლადაღწერა: თეთრი ან მოთეთრო ფხვნილი.

შემადგენლობაყოველი ფლაკონი შეიცავს:აქტიური ნივთიერება: ვორიკონაზოლი - 200 მგ;შემავსებელი: სულფობუთილეთერ ბეტა ნატრიუმის ციკლოდექსტრინი (SBECD).

ფარმაცევტული ჯგუფი და ათქ კოდიანტიმიკოზური საშუალებები სისტემური გამოყენებისთვის, ტრიაზოლის წარმოებულები.ათქ კოდი: J02AC03

ფარმაკოლოგიური მახასიათებლებიფარმაკოდინამიკური მახასიათებლებიმოქმედების მექანიზმივორიკონაზოლი არის ტრიაზოლის ჯგუფის სოკოს საწინააღმდეგო აგენტი. ვორიკონაზოლის მოქმედების პირველადიმექანიზმია სოკოს ციტოქრომ P450-ით მედიატირებული, 14 ალფა-ლანოსტეროლის დემეთილირების ინჰიბირება,რაც არის სოკოს ერგოსტეროლის ბიოსინთეზის ძირითადი გზა. 14 ალფა-მეთილ სტეროლების კუმულაციაკორელირებს ერგოსტეროლის დანაკარგთან, სოკოს უჯრედის მემბრანაში და შეიძლება პასუხისმგებელი იყოსვორიკონაზოლის სოკოს საწინააღმდეგო მოქმედებაზე. ვორიკონაზოლმა გამოავლინა უფრო მეტი სელექციურობასოკოს ციტოქრომ P-450 ენზიმებისადმი, ვიდრე სხვადასხვა ძუძუმწოვრების ციტოქრომ P-450 ენზიმებისსისტემებისადმი.ფარმაკოკინეტიკური/ფარმაკოდინამიკური კავშირი10 თერაპიულ კვლევაში, პლაზმაში საშუალო და მაქსიმალური კონცენტრაცია ინდივიდუალურ სუბიექტებში,კვლევებს შორის იყო 2425 ნგ/მლ (ინტერ-კვარტალური მერყეობა 1193-4380 ნგ/მლ და 3742 ნგ/მლ) ინტერ-კვარტალური მერყეობა 2027 - 6302 ნგ/მლ). პოზიტიური კავშირი პლაზმაში ვორიკონაზოლის საშუალო, მაქსიმალურან მინიმალურ კონცენტრაციას და თერაპიულ კვლევებში, ეფექტურობას შორის არ აღინიშნა და ეს კავშირიგამოკვლეული არ არის პროფილაქტიკურ კვლევებში.კლინიკური კვლევების ფარმაკოკინეტიკური-ფარმაკოდინამიკური ანალიზის მონაცემებმა გამოავლინა დადებითიკავშირი, პლაზმაში ვორიკონაზოლის კონცენტრაციას და ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ანომალიებს და ვიზუალურდარღვევებს შორის. დოზის ცვლილება პროფილაქტიკურ კვლევებში არ აღინიშნა.

კლინიკური ეფექტურობა და უსაფრთხოებაIn vitro, ვორიკონაზოლი ამჟღავნებს ფართო სპექტრის სოკოს საწინააღმდეგო აქტივობას, გააჩნია სოკოსსაწინააღმდეგო პოტენციალი Candida სახეობების (ფლუკონაზოლ-რეზისტენტული C. krusei და C. glabrata და C.albicans რეზისტენტული შტამების ჩათვლით) და ფუნგიციდური აქტივობა ყველა შემოწმებული Aspergillus სახეობისწინააღმდეგ. დამატებით, ვორიკონაზოლი ამჟღავნებს in vitro ფუნგიციდურ აქტივობას განვითარებადი სოკოვანიპათოგენების წინააღმდეგ, როგორიც არის Scedosporium ან Fusarium, რომლებსაც გააჩნია შეზღუდული მგრძნობელობაარსებული სოკოს საწინააღმდეგო აგენტებისადმი.კლინიკური ეფექტურობა განსაზღვრული როგორც ნაწილობრივი ან სრული პასუხი, ნაჩვენებია Aspergillus spp.,მიმაართ, A. flavus, A. fumigatus, A. terreus, A. niger, A. nidulans; Candida spp., including C. albicans, C. glabrata, C. krusei, C.parapsilosis და C. tropicalis; და C. dubliniensis, C. inconspicua დაC. guilliermondii, Scedosporium spp., შეზღუდულირაოდენობის მიმართ S. apiospermum, S. prolificans და and Fusarium spp. ჩათვლით.

სხვა ნამკურნალები სოკოვანი ინფექციები (ხშირად როგორც ნაწილობრივი ან სრული პასუხი) მოიცავდა Alternariaspp., Blastomyces dermatitidis, Blastoschizomyces capitatus, Cladosporium spp., Coccidioides immitis, Conidiobolus coronatus,Cryptococcus neoformans, Exserohilum rostratum, Exophiala spinifera, Fonsecaea pedrosoi, Madurella mycetomatis,Paecilomyces lilacinus, Penicillium spp. იზოლირებულ შემთხვევებს P. marneffei, Phialophora richardsiae, Scopulariopsisbrevicaulis ჩათვლით და Trichosporon spp., beigelii ინფექციების ჩათვლით.In vitro მოქმედება კლინიკური იზოლატების წინააღმდეგ აღინიშნა Acremonium spp., Alternaria spp., Bipolaris spp.,Cladophialophora spp., და Histoplasma capsulatum, წინააღმდეგ, შტამების უმრავლესობის ინჰიბირება ხდებოდავორიკონაზოლის 0.05 -2 μგ/მლ კონცენტრაციით.In vitro აქტივობა ნაჩვენებია შემდეგი პათოგენების წინააღმდეგ, მაგრამ უცნობია კლინიკური მნიშვნელობა:Curvularia spp. და Sporothrix spp.საკვანძო წერტილებისოკოს კულტურის ნიმუშები და სხვა მნიშვნელოვანი ლაბორატორიული კვლევები (სეროლოგია, ჰისტოპათოლოგია)უნდა მიიღონ თერაპიამდე გამომწვევი ორგანიზმის იზოლირების და იდენტიფიკაციისთვის. თერაპია შეიძლებადაიწყოს კულტურის და სხვა ლაბორატორიული ტესტების შედეგების გაგებამდე; თუმცა შედეგების გაცნობის შემდეგშესაბამისად უნდა მოხდეს ანტი-იფნექციური თერაპიის კორექცია.ადამიანის ინფექციის გამომწვევი ყველაზე ხშირი სახეობები მოიცავს: C. albicans, C. parapsilosis, C. tropicalis, C. glabrataდა C. krusei, ყველა მათგანი ჩვეულებრივ ავლენს მინიალურ მაინჰიბირებელ კონცენტრაციას - (MICs) <1მგ/მლვორკონაზოლისთვის.თუმცა in vitro ვორიკონაზოლის აქტივობა Candida სახეობების წინააღმდეგ უნიფორმული არ არის. განსაკუთრებითC.glabrata-თვის ვორიკონაზოლის MICs ფლუკონაზოლისადმი რეზისტენტული იზოლატებისთვის, ასევეპროპორციულად უფრო მაღალია ვიდრე ფლუკონაზოლისადმი სენსიტიური იზოლატებისთვის. აქედან გამომდინარეყლეფერი უნდა გაკედეს Candida სახეობის დონის იდენტიფიკაციისთვის. თუ შესაძლებელია სოკოს საწინააღმდეგომგრძნობელობის ტესტირება, MIC შედეგების ინტერპრეტაცია შესაძლებელია საკვანძო წერტილების კრიტერიუმებისგამოყენებით რაც დადგენილია ანტიმიკრობული მგრძნობელობის ტესტის ევროპული კომიტეტის მიერ (EUCAST).EUCAST საკვანძო წერტილებიCandida სახეობები MIC საკვანძო წერტილი (მგ/ლ)

≤S (მგრნობიარე) >R (რეზისტენტული)

Candida albicans1 0.125 0.125

Candida tropicalis1 0.125 0.125

Candida parapsilosis1 0.125 0.125

Candida glabrata2 არასაკმარისი მტკიცებულება

Candida krusei3 არასაკმარისი მტკიცებულება

Other Candida spp.4 არასაკმარისი მტკიცებულება1 შტამები MIC მნიშვნელობით მგრძნობიარე (S) საკვანძო წერტილებზე მაღლა იშვიათია, მაგრამ ამ დროისთვისაღწერილი არ არის. ნებისმიერ ასეთ იზოლატზე ანტიმიკრობული მგრნობელობის და იდენტიფიკაციის ტესტი უნდაგამეორდეს და თუ შედეგი დადასტურებულია, იზოლატი უნდა გადაეგზავნოს შესაბამის ლაბორატორიას.2 კლინიკურ კვლევებში ვორიკონაზოლზე პასუხი, პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ C. glabrata ინფექციები იყო21%-ით დაბალი C. albicans, C. parapsilosis დაC. tropicalis. ინფექციებთან შედარებით. In vitro მონაცემებმა აჩვენავორიკონაზოლისადმი C. glabrata რეზისტენტობის მცირე ზრდა.3 კლინიკურ კვლევებში ვორიკონაზოლზე პასუხი C. krusei ინფექციების დროს C. albicans, C. parapsilosis და C. tropicalisინფექციების მსგავსი იყო. თუმცა რადგან EUCAST ანალიზისთვის ხელმისაწვდომი იყო მხოლოდ 9 შემთხვევა, არარსებობს საკმარისი მტკიცებულებები C. krusei. საკვანძო წერტილების დადგენისთვის.4 EUCAST არ განისაზღვრავს არა-სახეობრივ დაკავშირებულ საკვანძო წერტილები ვორიკონაზოლისთვის.კლინიკური გამოცდილებაამ პარაგრაფში წარმატებული გამოსავალი განსაზღვრულია როგორც სრული ან ნაწილობრივი პასუხი.Aspergillus ინფექციები – ეფექტურობა ასპერგილოზით დაავადებულ პაციენტებში ცუდი პროგნოზითვორიკონაზოლს გააჩნია in vitro ფუნგიციდური აქტივობა Aspergillus spp. წინააღმდეგ. ვორიკონაზოლის ეფექტურობადა გადარჩენის სარგებელი ხშირად გამოყენებულ ამფოტერიცინ B-სთან შედარებით მწვავე ინვაზიურიასპერგილოზის პირველადი მკურნალობისას, გამოვლინდა ღია, რანდომიზებულ, მულტიცენტრულ, 277იმუნოკომპრომეტირბეული პაციენტის კვლევაში, რომელიც მიმდინარეობდა 12 კვირის განმავლობაში.ვორიკონაზოლი გამოიყენებოდა ინტრავეუნრად, დატვირთვის დოზა 6 მგ/კგ 12 საათში ერთხელ, პირველი 24 საათისგანმავლობაში, შემდეგ შემანარჩუნებელი დოზა-4 მგ/კგ 12 საათში ერთხელ, მინიმუმ 7 დღის განმავლობაში. თერაპიაშემდეგ შეიძლება შეიცვალოს ორალური ფორმით, 200 მგ 12 საათში ერთხელ. ვორიკონაზოლით ი/ვ თერაპიისსაშუალო დრო იყო 10 დღე (მერყეობა 2-85 დღე) ვორიკონაზოლით ი/ვ თერაპიის შემდეგ ორალურივორიკონაზოლით თერაპიის საშუალო ხანგრძლივობა იყო 76 დღე (მერყეობა 2-232 დღე).დამაკმაყოფილებელი გლობალური პასუხი (ყველა სიმპტომის, ნიშნის, დასაწყისში არსებული ანომალურირადიოგრაფიული/ბრონქოსკოპული ანომალიების სრული ან ნაწილობრივი გაქრობა) აღინიშნა ვორიკონაზოლითნამკურნალები პაციენტების 53%-ში, შესადარებელი პრეპარატის ჯგუფში კი 31%-ში. ვორიკონაზოლისთვის 84-

3

დღიანი გადარჩენის სიხშირე, სტატისტიკურად მნიშვნელოვნად უფრო მაღალი იყო ვიდრე შესადარებლისთვის დაკლინიკური და სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი სარგებელი ვორიკონაზოლის სასარგებლოდ მეტყველებდასიკვდილის დროის და ტოქსიკურობის გამო მოხსნის დროის მხრივაც. კვლევამ დაადასტურა ადრე ჩატარებულიპროსპექტულად შემუშავებული კვლევის შედეგები, სადაც აღინიშნა პოზიტიური გამოსავალი სუბიექტებში,რომლებსაც ჰქონდათ ცუდი პროგნოზის რისკ ფაქტორები, ტრანსპლანტატის და მასპინძლის დაავადების ჩათვლით,კერძოდ ცერებრული ინფექციები (ჩვეულებრივ დაკავშირებულია თითქმის 100%-იან სიკვდილიანობასთან).კვლევები მოიცავდა ცერებრულ, სინუსების, ფილტვის და დისემინირებულ ასპერგილოზს პაციენტებში, რომლებსაცჩატარებული ჰქონდათ ძვლის ტვინის და სოლიდური ორგანოების ტრანსპლანტაცია, აღენიშნებათ ჰემატოლოგიურიმალიგნაციები, კიბო და შიდსი.

კანდიდემია არა-ნეიტროპენიულ პაციენტებშივორიკონაზოლის ეფექტურობა ამფოტერიცინ B რეჟიმთან შედარებით, რომელსაც მოყვება ფლუკონაზოლი,კანდიდემიის პირველადი მკურნალობისას ნაჩვენები იყო ღია, შედარებით კვლევაში. კვლევაში ჩართული იყო სამასიდა სამოცდაათი არა-ნეიტროპენიული პაციენტი (12 წელზე უფროსი ასაკის), რომლებსაც დადასტურებული ჰქონდათკანდიდემია, მათგან 248 იღებდა ვორიკონაზოლს. ვორიკონაზოლის ჯგუფში 9 პაციენტს და ამფოტერიცინი B დაფლუკონაზოლის ჯგუფში 5 პაციენტს აღენიშნებოდათ ღრმა ქსოვილის მიკოლოგიურად დადასტურებული სოკოვანიინფექცია. თირკლის უკმარისობით დაავადებული პაციენტები კვლევას გამოეთიშნენ. მკურნალობის საშუალოხანგრძლივობა შეადგენდა 15 დღეს, მკურნალობის ორივე ხაზში. ძირითადი ანალიზისას წარმატებული პასუხიშეფასებული მონაცემთა განხილვის კომიტეტის მიერ (DRC) ბრმად დაკავშირებული სამედიცინო პროდუქტებთანგანისაზღვრა როგორც ინფექციის ყველა კლინიკური ნიშნის და სიმპტომის გაქრობა სისხლიდან და ინფიცირებულიქსოვილიდან Candida ერადიკაციით თერაპიის დასრულებიდან (EOT) 12 კვირის შემდეგ. პაციენტები, რომელთაშეფასებაც არ მომხდარა EOT-დან 12 კვირის შემდეგ, ჩაითვალა წარუმატებლად. ამ ანალიზში წარმატებული პასუხიაღინიშნა პაციენტების 41%-ში მკურნალობის ორივე ხაზში.მეორად ანალიზში, რომელიც იყენებდა DRC შეფასებებს ბოლო შეფასებულ დროს (EOT, ან 2, 6, ან 12 კვირა EOTშემდეგ) ვორიკონაზოლის და ამფოტერიცინ voriconazole B და ფლუკონაზოლის წარმატებული პასუხის სიხშირე იყო65% და 71%. ამ ყოველი დროის წერტილისთვის მკვლევარის მიერ წარმატებული გამოსავლის შეფასება ნაჩვენებიაშემდეგ ცხრილში

დროის წერტილი ვორიკონაზოლი (N=248) ამფოტერიცინ B → ფლუკონაზოლი(N=122)

EOT 178 (72%) 88 (72%)

2 კვირა EOT შემდეგ 125 (50%) 62 (51%)

6 კვირა EOT შემდეგ 104 (42%) 55 (45%)

12 კვირა EOT შემდეგ 104 (42%) 51 (42%)სერიოზული რეფრაქტერული Candida ინფექციებიკვლევა მოიცავდა 55 პაციენტს, რომელსაც აღენიშნებოდა სერიოზული რეფრაქტერული სისტემური Candidaინფექციები (კანდიდემიის, დისემინირებული და სხვა ინვაზიური კანდიდოზის ჩათვლით), სადაც წინა სოკოსსაწინააღმდეგო მკურნალობა, კერძოდ ფლუკონაზოლით, არაეფექტური იყო. წარმატებული პასუხი აღინიშნა 24პაციენტში (15 სრული, 9 ნაწილობრივი პასუხი). ფლუკონაზოლ-რეზისტენტულ არა-albicans სახეობებშიწარმატებული გამოსავალი აღინიშნა 3/3 C. krusei (სრული პასუხი) და 6/8 C. glabrata (5 სრული, 1 ნაწილობრიციპასუხი) ინფექციების დროს. კლინიკური ეფექტურობის მონაცემებს ამყარებდა მგრძნობელობის შეზღუდულიმონაცემები.Scedosporium და Fusarium ინფექციებივორიკონაზოლმა გამოავლინა ეფექტურობა შემდეგი იშვიათი სოკოვანი პათოგენების წინააღმდეგ:Scedosporium spp.: ვორიკონაზოლით თერაპიაზე წარმატებული პასუხი აღინიშნა 28-დან 16 პაციენტში (6 სრული, 10ნაწილობრივი პასუხი) S. apiospermum და 7-დან 2 პაციენტში (ორივე ნაწილობრივი პასუხი) S. prolificans ინფექციისდროს. დამატებით, წარმატებული პასუხი აღინიშნა 3-დან 1 პაციენტში, რომლებსაც აღენიშნებოდათ ერთზე მეტიორგანიზმით გამოწვეული ინფექცია Scedosporium spp. ჩათვლით.Fusarium spp.: 17-დან შვიდ (3 სრული, 4 ნაწილობრივი პასუხი) პაციენტს წარმატებით მკურნალობდნენვორიკონაზოლით. ამ 7 პაციენტიდან 3-ს აღენიშნებოდა თვალის, 1 სინუსის, 1-ს დისემინირებული ინფექცია. ოთხდამატებით პაციენტს ფუზორიაზით ჰქონდა რამდენიმე ორგანიზმით გამოწვეული ინფექცია; მათგან 2-ს ჰქონდაწარმატებული გამოსავალი.პაციენტების უმრავლესობა, რომლებიც იღებდნენ ვორიკონაზოლს, ზემოაღნიშნული ინფექციების სამკურნალოდ,იყვნენ არატოლერანტული ან რეფრაქტერული ადრე ჩატარებული სოკოს საწინააღმდეგო თერაპიისადმი.

ინვაზიური სოკოვანი ინფექციების პირველადი პროფილაქტიკა-ეფექტურობა HSCT პაციენტებში, წინადამტკიცებული არ სავარაუდო IFI გარეშე

ვორიკონაზოლი შეადარეს იტრაკონაზოლს პირველადი პროფილაქტიკის სახით, ღია, შედარებად, მულტიცენტრულკვლევაში, მოზრდილებში და მოზარდებში, ალოგენურ HSCT რეციპიენტებში, ადრე დამტკიცებული ან საეჭვო IFIგარეშე. წარმატება განისაზღვრა როგორც გამოსაკვლევი პრეპარატის მიღების გაგრძელება HSCT-დან 100 დღის შემდეგ(>14 დღე შეჩერების გარეშე) და გადარჩენით დამტკიცებული ან საეჭვო IFI გარეშე HSCT-დან 180 დღის შემდეგ.მოდიციფირებული მკურნალობისთვის განკუთვნილი ჯგუფი (MITT) მოიცავდა 465 ალოგენურ HSCT რეციპიენტს,პაციენტების 45%-ს აღენიშნებოდა AML. ყველა პაციენტიდან 58% იყო მიელოაბლაციური პირობების რეჟიმისსუბიექტი. გამოსაკვლევი პრეპარატით პროფილაქტიკური მკურნალობა დაიწყო დაუყოვნებლივ HSCT შემდეგ: 224იღებდა ვორიკონაზოლს და 241 იტრაკონაზოლს. გამოსაკვლევი პრეპარატით პროფილაქტიკის საშუალოხანგრძლივობა იყო 96 დღე ვორიკონაზოლისთვის და 68 დღე იტრაკონაზოლისთვის MITT ჯგუფში.წარმატების სიხშირე და სხვა მეორადი ენდპოინტები წარმოდგენილია ქვემო ცხრილში:კვლევის ენდპოინტები ვორიკონაზოლი

N=224იტრაკონაზოლიN=241

განსხვავება პროპორციებშიდა 95% სანდოობისინტერვალი (CI)

P-მნიშვნელობა

წარმატება 180 დღისთვის* 109 (48.7%) 80 (33.2%) 16.4% (7.7%, 25.1%)** 0.0002**

წარმატება 100 დღისთვის 121 (54.0%) 96 (39.8%) 15.4% (6.6%, 24.2%)** 0.0006**

დასრულდა გამოსაკვლევიპრეპარატით მინიმუმ 100 დღიანიპროფილაქტიკა

120 (53.6%) 94 (39.0%) 14.6% (5.6%, 23.5%) 0.0015

გადარჩენა180 დღისთვის 184 (82.1%) 197 (81.7%) 0.4% (-6.6%, 7.4%) 0.9107

განვითარდა დადასტურებული ანსაეჭვო IFI 180 დღისთვის

3 (1.3%) 5 (2.1%) -0.7% (-3.1%, 1.6%) 0.5390

განვითარდა დადასტურებული ანსაეჭვო IFI 100-ე დღისთვის

2 (0.9%) 4 (1.7%) -0.8% (-2.8%, 1.3%) 0.4589

განვითარდა დადასტურებული ანსაეჭვო IFI გამოსაკვლევი პრეპარატითმკურნალობისას

0 3 (1.2%) -1.2% (-2.6%, 0.2%) 0.0813

* კვლევის ძირითადი ენდპოინტი კვლევის ბოლოს** პროპორციებში განსხვავება 95% CI და p-მნიშვნელობები, რომლებიც მიღებულია რანდომიზაციისთვის კორექციისშემდეგ. საკვანძო IFI სიხშირე 180 დღისთვის და კვლევის პირველადი ენდპოინტი, რომელიც წარმატებაა 180დღისთვის, AML პაციენტებისთვის და მიელოაბლაციური მდგომარეობების მქონე პირებისთვის, წარმოდგენილიაქვემო ცხრილში:AMLკვლევის ენდპოინტები ვორიკონაზოლი

(N=98)იტრაკონაზოლი(N=109)

განსხვავებები პროპორციებში და 95%სანდოობის ინტერვალი (CI)

საკვანძო IFI – დღე180 1 (1.0%) 2 (1.8%) -0.8% (-4.0%, 2.4%) **

წარმატება 180* დღისთვის 55 (56.1%) 45 (41.3%) 14.7% (1.7%, 27.7%)**** კვლევის პირველადი ენდპოინტი** 5% კუთხის გამოყენებით ნაჩვენებია არანაკლები უპირატესობა.***განსხვავებები პროპორციებში, 95% CI სანდოობის ინტერვალი მიღებული რანდომიზაციისთვის კორექციისშემდეგ.მიელოაბლაციური რეჟიმებიკვლევის ენდპოინტები ვორიკონაზოლი

(N=125)იტრაკონაზოლი(N=143)

განსხვავებები პროპორციებში და 95%სანდოობის ინტერვალი (CI)

საკვანძო IFI – დღე 180 2 (1.6%) 3 (2.1%) -0.5% (-3.7%, 2.7%) **

წარმატება 180* დღისთვის 70 (56.0%) 53 (37.1%) 20.1% (8.5%, 31.7%)**** კვლევის პირველადი ენდპოინტი** 5% კუთხის გამოყენებით ნაჩვენებია არანაკლები უპირატესობა.*** განსხვავებები პროპორციებში, 95% CI სანდოობის ინტერვალი მიღებული რანდომიზაციისთვის კორექციისშემდეგ.IFI მეორადი პროფილაქტიკა – ეფექტურობა HSCT რეციპიენტები წინა დამტკიცებული ან სავარაუდო IFI გარეშე

ვორიკონაზოლი გამოიკვლიეს როგორც მეორადი პროფილაქტიკა ღია, არა-კონკურენტულ მუტლციენტრულკვლევაში, ყველა მოზრდილში ალოგენურ HSCT რეციპიენტებში ადრე დამტკიცებული ან სავარაუდო IFI გარეშე.პირველადი ენდპოინტი იყო დამტკიცებული და სავარაუდო The primary endpoint IFI განვითარების სიხშირე HSCTშემდეგ პირველი წლის განმავლობაში. MITT ჯგუფი მოიცავდა 40 პაციენტს ადრე აღნიშნული IFI-თი, 31—საღენიშნებოდა ასპერგილოზი, 5-ს კანდიდოზი, 4-ს სხვა IFI. გამოსაკვლევი პრეპარატით პროფილაქტიკის საშუალოხანგრძლივობა იყო 95.5 დღე MITT ჯგუფში.

5

დამტკიცებული ან სავარაუდო IFIs განვითარდა პაციენტების 7.5% (3/40)-ში პირველი წლის განმავლობაში HSCTშემდეგ ერთი კანდიდემიის, ერთი სცედოსპორიოზის (ორივე წინა IFI რეციდივი) და ერთს ზიგომიკოზი. გადარჩენისსიხშირე 180 დღისთვის იყო a 80.0% (32/40) და 1 წლისთვის იყო 70.0% (28/40).მკურნალობის ხანგრძლივობაკლინიკურ კვლევებში, 705 პაციენტი იღებდა ვორიკონაზოლს 12 კვირაზე დიდი ხნის განმავლობაში, 164 პაციენტივორიკონაზოლს იღებდან 6 თვის განმავლობაში.პედიატრული პოპულაცია2-<18 წლის ასაკის ორმოცდაცამეტ პაციენტს ვორიკონაზოლით მკურნალობდნენ ორ პროსპექტულ, ღია, არა-შედარებად, მულტიცენტრულ კლინიკურ კვლევაში. ერთი კვლევა მოიცავდა 31 პაციენტს, რომლებსაცაღენიშნებოდათ სავარაუდო, დადასტურებული ან საეჭვო ინვაზიური ასპერგილოზი (IA), მათგან 14 პაციენტს ქონდადადასტურებული ან სავარაუდო IA და ჩართული იყვნენ MITT ეფექტურობის ანალიზებში. მეორე კვლევაშიჩართული იყო ინვაზიური კანდიდოზით დაავადებული 22 პაციენტი კანდიდემიის ჩათვლით (ICC), დაეზოფაგეალური კანდიდოზის ჩათვლით (EC), რაც საჭიროებდა ძირითად ან გადარჩენის თერაპიას, მათგან 17ჩართული იყო MITT ეფექტურობის ანალიზებში. IA პაციენტებში გლობალური პასუხის საშუალო სიხშირე მე-6კვირისთვის იყო 64.3% (9/14), გლობალური პასუხის სიხშირე იყო 40% (2/5) 2 - <12 წლის პაციენტებისთვის და 77.8%(7/9) 12-<18 წელის პაციენტებისთვის. ICC პაციენტებისთვის გლობალური პასუხის სიხშირე EOT-ზე იყო 85.7% (6/7)და EC პაციენტებისთვის გლობალური პასუხის სიხშირე EOT-ზე იყო 70% (7/10). პასუხის საერთო სიხშირე (ICC და ECკომბინაცია) იყო 88.9% (8/9) 2 - <12 წლის სუბიექტებში და 62.5% (5/8) 12-<18 წლის პაციენტებისთვის.კლინიკური კვლევები, რომლებიც იკვლევს QTc ინტერვალსჩატარდა პლაცებო-კონტროლირებული, რანდომიზებული, ჯვარედინი კვლევა, რომელიც აფასებდა QTc ინტერვალზეეფექტს, ჯანმრთელ მოხალისეებზე ვორიკონაზოლის და კეტოკონაზოლის სამი ორალური დოზის მიღებისას.საბაზისო მაჩვენებელთან შედარებით მაქსიმალური QTc საშუალო ზრდა 800, 1200 და 1600 მგ ვორიკონაზოლისშემდეგ იყო 5.1, 4.8, და 8.2 მწმ, და 7.0 მწმ, 800 მგ კეტოკონაზოლისთვის. არც ერთ ჯგუფში არც ერთ სუბიექტს არაღენიშნებოდა QTc of ≥ 60 მწმ ზრდა. არც ერთ სუბიექტს არ აღენიშნებოდა ინეტრვალი, რომელიც პოტენციურადაჭარბებდა კლინიკურად მნიშვნელოვან ზღვარს - 500 მწმ.ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლებიზოგადი ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლებივორიკონაზოლის ფარმაკოკინეტიკა დახასიათებული იყო ჯანმრთელ სუბიექტებში, განსაკუთრებულ პოპულაციებშიდა პაციენტებში. 200 მგ ან 300 მგ-ს ორალურად დღეში ორჯერ გამოყენებისას ასპერგილოზის რისკის მქონეპაციენტებში (ძირითადად ლიმფური ან ჰემატოპოეზური ავთივისებიანი ნეოპლაზმით დაავადებულები)ფარმაკოკინეტიკური მახასიათებლები - სწრაფი და მუდმივი შეწოვა, კუმულაცია და არა-ხაზოვანი ფარმაკოკინეტიკაშეესაბამებოდა ჯანრმთელი სუბიექტების მაჩვენებლებს.ვორიკონაზოლის ფარმაკოკინეტიკა არა-ხაზოვანია, მისი მეტაბოლიზმის სატურაციის გამო. ექსპოზიციისპროპორციულზე მაღალი ზრდა აღინიშნა დოზის მატებასთან ერთად. დადგენილია, რომ საშუალოდ, ორალურიდოზის დღე-ღამეში ორჯერ 200 მგ-დამ დღე-ღმეში ორჯერ 300 მგ-მდე ზრდა იწვევს ექსპოზიციის 2.5 პუნქტითზრდას (AUCτ). ორალური შემანარჩუნებელი დოზა 200 მგ (ან 100 მგ 40 კგ-ზე მცირე წონის პაციენტებისთვის) ჰგავსვორიკონაზოლის 3მგ/კგ ი/ვ დროს აღნიშნულ ექსპოზიციას. 300 მგ (150 მგ 40 კგ-ზე მცირე წონის პაციენტებისთვის)ორალური შემანარჩუნებელი დოზა აღწევს 4 მგ/კგ ი/ვ-ს მსგავს ექსპოზიცას. როდესაც ხდება რეკომენდებულიინტრავენური ან ორალური დატვირთვის დოზების გამოყენება, მყარი მდგომარეობის მსგავსი კონცენტრაციაპლაზმაში მიიღწევა დოზირების პირველი 24 საათის განმავლობაში. დატვირთვის დოზის გარეშე, აკუმულაციავითარდება მრავლობითი დოზირების დღეში ორჯერ გამოყენებისას, მყარ მდგომარეობაში პლაზმაშივორიკონაზოლის კონცენტრაცია უმრავლეს სუბიექტებში მიიღწევა მე-6 დღისთვის.აბსორბციავორიკონაზოლი სწრაფად და სრულად შეიწოვება ორალური გამოყენების შემდეგ. პლაზმაში მაქსიმალურიკონცენტრაცია (Cmax) მიიღწევა დოზირებიდან 1-2 საათში. ვორიკონაზოლის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობაორალური გამოყენების შემდეგ უნდა იყოს 96%. ვორიკონაზოლის მრავლობითი დოზების გამოყენებისას, ცხიმიანსაკვებთან ერთად, Cmax და AUCτ მცირდება 34 და 24%-ით. ვორიკონაზოლის აბსორბცია არ იცვლება კუჭის pH-ისცვლილების მიხედვით.განაწილებავორიკონაზოლის განაწილების მოცულობა მყარ მდგომარეობაში 4.6 ლ/კგ-სდ შეადგენს, რაც ქსოვილებში ექსტენსიურგანაწილებაზე მიუთითებს. პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს 58%-ს. რვა პაციენტის ცერებროსპინალურისითხის ნიმუშებმა პროგრამაში აჩვენა ვორიკონაზოლის კონცენტრაცია ყველა პაციენტში.ბიოტრანსფორმაციაIn vitro კვლევებმა აჩვენა, რომ ვორიკონაზოლი მეტაბოლიზტდება ღვიძლის ციტოქრომ P450 იზოენზიმებითCYP2C19, CYP2C9 დაCYP3A4.ვორიკონაზოლის ფარმაკოკინეტიკის ინტერ-ინდივიდუალური ვარიაბელობა მაღალია.

In vivo კვლევები აჩვენებს, რომ CYP2C19 მნიშვნელოვნად ჩართულია ვორიკონაზოლის მეტაბოლიზმში. ენზიმიავლენს გენეტიკურ პოლიმორფიზმს. მაგალითად აზიური პოპულაციის 15-20% ში მოსალოდნელია სუსტიმეტაბოლიზმი. კავკასიური და შავი რასის წარმომადგენლებში სუსტი მეტაბოლიზმის სიხშირეა 3-5%. კავკასიური დაიაპონური რასის ჯანმრთელ სუბიექტებში ჩატარებულმა კველვებმა აჩვენა საშუალოდ, ვორიკონაზოლისექსპოზიციის 4 პუნქტით უფრო მაღალი ექსპოზიცია (AUCτ) ვიდრე ჰომოზიგოტურ ექსტენსიურ მეტაბოლიზმისპირებში. ჰომოზიგოტური ექსტენსიური მეტაბოლიზმის მქონე სუბიექტებში საშუალოდ 2 პუნქტით უფრო მაღალიავორიკონაზოლის ექსპოზიცია სხვა ჰომოზიგოტური მეტაბოლიზმის მქონე პირებთან შედარებით.ვორიკონაზოლის მთავარი მეტაბოლიტია N-ოქსიდი, რაც შეადგენს პლაზმაში მოცირკულირე რადიოდანიშნულიმეტაბოლიტების 72%-ს. მეტაბოლიტს გააჩნია მინიმალური სოკოს საწინააღმდეგო მოქმედება და არ მოქმედებსვორიკონაზოლის საერთო ეფექტურობაზე.ელიმინაციავორიკონაზოლი გამოიყოფა ღვიძლისმიერი მეტაბოლიზმით, დოზის 2%-ზე ნაკლები გამოიყოფა უცვლელადშარდით.ვორიკონაზოლის რადიონიშნული დოზის გამოყენების შემდეგ, რადიოაქტივობის დაახლოებით 80-% გამოიყოფაშარდში, მრავლობითი ინტრავენური დოზირების შემდეგ. საერთო რადიოაქტიურობის უმეტესობა (<94%) გამოიყოფაპირველი 96 საათის განმავლობაში, ორალური და ინტრავენური დოზირების შემდეგ.ვორიკონაზოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი დამოკიდებულია დოზაზე და შეადგენს დაახლოებით 6 საათს 200 მგ-სმიღების შემდეგ (ორალურად). არა-ხაზოვანი ფარმაკოკინეტიკის გამო, ვორიკონაზოლის ტერმინალურინახევარგამოყოფის პერიოდი დამოკიდებულია დოზაზე და დაახლოებით შეადგენს 6 საათს, 200 მგ-ს (ორალურად)მიღების შემდეგ. არა-ხაზოვანი ფარმაკოკინეტიკის გამო, ტერმინალური ნახევარგამოყოფის პერიოდი სასარგებლო არარის ვორიკონაზოლის აკუმულაციის ან ელიმინაციის წინასწარმეტყველებისთვის.

ფარმაკოკინეტიკა პაციენტების განსაკუთრებულ ჯგუფებშისქესიორალურ მრავლობითი-დოზიან კვლევაში, ჯანმრთელი ახალგაზრდა ქალებისთვის Cmax და AUC იყო 83 და 113%,უფრო მაღალი, ვიდრე ახალგაზრდა ჯანმრთელ მამაკაცებში (18-45 წელი). იგივე კვლევაში ჯანმრთელ ხანდამულმამაკაცებში და ჯანმრთელ ხანდაზმულ ქალებში (≥ 65 წლის) არ აღინიშნა Cmax და AUC მნიშვნელოვანი განსხვავება.კლინიკურ პროგრამაში, დოზის ცვლილება არ მომხდარა სქესის საფუძველზე. მამაკაცებში და ქალებშიუსაფრთხოების პროფილი და პლაზმაში კონცენტრაცია მსგავსი იყო. აქედან გამომდინარე სქესის მიხედვით დოზისცვლილება აუცილებელი არ არის.ხანდაზმულებიორალური მრავლობითი დოზირების კვლევაში Cmax დაAUCτ ჯანმრთელ ხანდაზმულ მამაკაცებში (≥ 65 წლის) იყო61% და 86%-ით უფრო მაღალი, ვიდრე ჯანმრთელ ახალგაზრდა მამაკაცებში (18-45 წელი). ) Cmax და AUCმნიშვნელოვანი განსხვავება არ აღინიშნა ჯანმრთელ ხანდაზმულ ქალებს (≥ 65 წლის) და ჯანმრთელ ახალგაზრდაქალებს შრის (18-45 წელი).აღინიშნა კავშირი პლაზმაში კონცენტრაციას და ასაკს შორის. ვორიკონაზოლის უსაფრთხოების პროფილიახალგაზრდა და ხანდაზმულ პაციენტებში მსგავსი იყო და აქედან გამომდინარე დოზის ცვლილება ხანდაზმულებშიაუცილებელი არ არის.პედიატრული პოპულაციარეკომენდებული დოზები ბავშვებსა და მოზარდებში დაფუძნებულია იმ მონაცემების პოპულაციისფარმაკოკინეტიკურ ანალიზზე, რომელიც მიღებულია 112 იმუნოკომპრომეტირებული 2-<12 წლის პედიატრულიასაკის პაციენტიდან და 26 იმუნოკომპრომეტირებული 12-<17 წლის სუბიექტიდან. მრავლობითი ინტრავენურიდოზები - 3, 4, 6, 7 და 8 მგ/კგ დღე-ღამეში ორჯერ და მრალვობითი ორალური დოზები (ორალური სუსპენზიისმოსამზადებელი ფხვნილის გამოყენებისთვის) 4 მგ/კგ, 6 მგ/კგ და 200 მგ დღე-ღამეში ორჯერ შეფასდა 3 პედიატრულფარმაკოკინეტიკურ კვლევაში. ინტრავენური დატვირთვის დოზები 6 მგ/კგ ი/ვ დღე-ღამეში ორჯერ 1 ღეს, შემდეგ4მგ/კგ ინტრავენური დოზა დღე-ღმეში ორჯერ და 300 მგ ორალური ტაბლეტები დღე-ღამეში ორჯერ შეფასდამოზრდილების ერთ ფარმაკოკინეტიკურ კვლევაში. სუბიექტებს შრის უფრო ფართო ვარიაბელობა აღინიშნაპედიატრული ასაკის პაციენტებში მოზრდილებთან შედარებით.პედიატრული და მოზრდილი პოპულაციის ფარმაკოკინეტიკური მონაცემების შედარებამ აჩვენა, რომ ნავარაუდევიტოტალური ექსპოზიცია (AUC ) ბავშვებში 9 მგ/კგ ი/ვ დატვირთვის დოზის გამოყენების შემდეგ შედარებადი იყომოზრდილებში 6 მგ/კგ ი/ვ დატვირთვის დოზის გამოყენების დროს აღნიშნულ მაჩვენებელთან. სავარაუდოტოტალური ექსპოზიცია ბავშვებში ი/ვ შემანარჩუენებლი დოზების-4 და 8 მგ/კგ დღე-ღამეში ორჯერ გამოყენებისშემდეგ შედარბადი იყო მოზრდილებში 3 და 4 მგ/კგ ი/ვ-ს დღე-ღამეში ორჯერ გამოყენებისდას აღნიშნულმაჩვენებელთან. სავარაუდო ტოტალური ექსპოზიცია ბავშვებშ ორალური შემანარჩუნებელი დოზის-9 მგ/კგ-ს შემდეგ(მაქსიმუმ 350 მგ) დღე-ღამეში ორჯერ შედარებადი იყო მოზრდილებვში 200 მგ-ს დღე-ღამეში ორჯერ გამოყენებისასაღნიშნულ მაჩვენებელთან. 8 მგ/კგ ინტრავენური დოზის დროს ვორიკონაზოლის ექსპოზიცა დაახლოებით 2პუნქტით უფრო მაღალია ვიდრე 9 მგ/კგ ორალური დოზის მიღების შემთხვევაში.პედიატრული ასაკის პაციენტებში უფრო მაღალი შემანარჩუნებელი დოზა მოზრდილებთან შედარებით ასახავსელიმინაციის უფრო მაღალ უნარს ამ ასაკში ღვიძლის და სხეულის მასის შეფარდების უფრო მაღალი მაჩვენებლისგამო. თუმცა ორალური ბიოშეღწევადობა შეიძლება შეზღუდული იყოს მალაბსორბციის და თავისი ასაკისთვის

7

ძალიან მცირე წონის პედიატრული ასაკის პაციეტნებში. ამ შემთხვევაში რეკომენდებულია ვორიკონაზოლისინტრავენური მიღება.ვორიკონაზოლის ექსპოზიცია მოზრარდი პაციენტების უმრავლესობაში შერდარებადი იყო მოზრდილებისთვის,რომლებიც დოზირების იგივე რეჟიმს იყენებდნენ. სავარაუდოა ამ სუბიექტებში ვორიკონაზოლის ბავშვებისმეტაბოლიზმი. პოპულაციის ფარმაკოკინეტიკის ანალიზის მიხედვით, 12-14 წლის ბავშვებმა, რომლებიც 50კგ-ზენაკლებს იწონიან.

თირკმლის დაზიანებათირკმლის საშუალო ან მძიმე დისფუნქციის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის დონე >2,5მგ/დლ), ვითარდებაინტრავენური საშალების აკუმულაცია SBECD.ღვიძლის დაზიანებაორალური ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ (200 მგ) AUC იყო 233%-ით მაღალი ღვიძლის მსუბუქი ან საშუალოსიმძიმის ციროზით დაავადებულ პაციენტებში (ჩაილდ-პიუს შკალა A და B) ღვიძლის ნორმალური ფუნქციის მქონესუბიექტებთან შედარებით. ვორიკონაზოლის პლაზმის ცილებთან კავშირზე ღვიძლის დაზიანებული ფუნქცია არმოქმედებდა.ორალურ-მრავალდოზიან კვლევაში, AUCτ მსგავსი იყო ღვიძლის საშუალო სიმძიმის ციროზით (ჩაილდ პიუ B)დაავადებულ სუბიექტებში, შემანარჩუნებელი დოზის-დღე-ღამეში 100მგ-ს და ღვიძლის ნორმალური ფუნქციისმქონე სუბიექტებში დღე-ღამეში ორჯერ 200მგ-ს გამოყენებისას. ღვიძლის მძიმე უკმარისობით დაავადებულიპაციენტების (ჩაილდ-პიუ C) ფარმაკოკინეტიკური მონაცემები არ არსებობს.

თერაპიული ჩვენებავორილიოფი არის ფართო სპექტრის, ტრიაზოლური სოკოს საწინააღმდეგო აგენტი და ნაჩვენებია მოზრდილებში და 2წელიდან ასაკის ბავშვებში შემდეგ შემთხვევებში:• ინვაზიური ასპერგილოზის მკურნალობა• კანდიდემიის მკურნალობა არა-ნეიტროპენიულ პაციენტებში.• ფლუკონაზოლ-რეზისტენტული სერიოზული ინვაზიური Candida ინფექციების მკურნალობა (C. krusei ჩათვლით).• სერიოზული სოკოვანი ინფექციების მკურნალობა, რომლებიც გამოწვეულია Scedosporium spp. და Fusarium spp.ვორილიოფი უნდა გამოიყენონ ძირითადად პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ პროგრესული, სავარაუდოდსიცოცხლისთვის სახიფათო ინფექციები.ინვაზიური სოკოვანი ინფექციების პროფილაქტიკა მაღალი რისკის ალოგენური ჰემატოპოეზური ღეროვანიუჯრედების ტრანსპლანტატის მქონე პაციენტებში (HSCT) რეციპიენტებში.

დოზირება და გამოყენების მეთოდიდოზირებავორიკონაზოლით თერაპიის დაწყებამდე და მკურნალობის განმავლობაში, აუცილებლობისას, უნდა მოხდესელექტროლიტური დარღვევების მონიტორინგი და კორექცია, როგორიცაა ჰიპოკალიემია, ჰიპომაგნიემია დაჰიპოკალციემია.ვორილიოფის გამოყენება რეკომენდებულია მაქსიმუმ სიხშირით 3 მგ/კგ საათში, 1-3 საათის განმავლობაში.

მკურნალობამოზრდილებივორილიოფი 200 მგ ფხვნილი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად განკუთვნილია მხოლოდ ინტრავენურიინფუზიისთვის. ვორიკონაზხოლის ორალური დოზირების ფორმები ხელმისაწვდომია სხვა მწარმოებლებისგან.თერაპია უნდა დაიწყოს ინტრავენური ან ორალური ვორიკონაზოლის სპეციფიკური დატვირთვის დოზით, პლაზმაში1-ელ დღეს მყარი მდგომარეობის მსგავსი კონცენტრაციის მიღწევისთვის. მაღალი ორალური ბიოშეღწევადობის გამო(96%), ინტრავენური და ორალური დოზების ცვლა გამართლებულია კლინიკური ჩვენებისას.დოზირების რეკომენდაციების შესახებ დეტალური ინფორმაცია მოცემულია შემდეგ ცხრილში:

ინტრავენური ორალური*

40კგ და მეტი წონის პაციენტი* 40კგ-ზე ნაკლები წონისპაციენტი**

დატვირთვისდოზირების რეჟიმი(პირველი 24 საათი)

6 მგ/კგ 12 საათში ერთხელ 400 მგ (10 მლ) 12 საათშიერთხელ

200 მგ (5 მლ) 12 საათში ერთხელ

შემანარჩუნებელიდოზა (პირველი 24

4 მგ/კგ დღე-ღამეში ორჯერ 200 მგ (5მლ) დღე-ღამეშიორჯერ

100 (2.5 მლ) დღე-ღამეშიორჯერ

საათის შემდეგ)

* ვორიკონაზოლის ორალური დოზირების ფორმები ხელმისაწვდომია სხვა მწარმოებელებისგან.**ეს აგრეთვე ეხება 15 წლის და უფროსი ასაკის პაციენტებს.

მკურნალობის ხანგრძლივობამკურნალობის ხანგრძლივობა რაც შეიძლება მოკლე უნდა იყოს პაციენტის კლინიკური და მიკოლოგიური პასუხისმიხედვით. ვორიკონაზოლისადმი ხანგრძლივი ექსპოზიცია 180 დღეზე ხანგრძლივად (6 თვე) საჭიროებს რისკის-სარგებლის ბალანსის ინტენსიურ შეფასებას.

დოზის ცვლილება (მოზრდილები)თუ პაციენტი ვერ ეგუება დღე-ღამეში ორჯერ 4 მგ/კგ ინტრავენური დოზის მიღებას, დოზა შეამცირეთ 3 მგ/კგ-მდედღე-ღამეში ორჯერ.თუ მკურნალობაზე პაციენტის პასუხი არაადექვატურია, შემანარჩუნებელი დოზა დღე-ღამეში ორჯერ 300 მგ-მდეუნდა გაიზარდოს პერორალური მიღებისას. 40კგ-ზე მცირე წონის პაციენტებში ორალური დოზა უნდა გაიზარდოსდღე-ღამეში ორჯერ 150 მგ-მდე.თუ პაციენტი ვერ ეგუება უფრო მაღალ დოზას, ორალური დოზა შეამცირეთ 50 მგ-ით თანდათან 200 მგ-მდე დღე-ღამეში ორჯერ (ან 100 მგ დღე-ღამეში ორჯერ 40 კგ-ზე მცირე წონის პაციენტებში) შენანარჩუნებელი დოზა.პროფილაქტიკის სახით გამოყენებისას იხილეთ ქვემოთ.ბავშვები (2 - <12 წლის) და მცირე წონის მოზარდები (12-14 წლის და <50კგ)ვორიკონაზოლის დოზირება უნდა ისე, როგორც ბავშვებში, რადგან ამ ახალგაზრდა მოზარდებში შეიძლებაპრეპარატი მეტაბოლიზდებოდეს ბავშვების მსგავსად.

რეკომენდებული დოზირების რეჟიმი შემდეგია:ინტრავენური ორალური*

დატვირთვის დოზის რეჟიმი(პირველი 24 საათი)

9 მგ/კგ 12 საათში ერთხელ რეკომენდებული არ არის

შემანარჩუნებელი დოზა (პირველი 24საათის შემდეგ) 8 მგ/კგ დღე-ღამეში ორჯერ

9 მგ/კგ დღე-ღამეში ორჯერ(მაქსიმალური დოზა 350 მგ დღე-ღამეშიორჯერ)

* ვორიკონაზოლის ორალური დოზირების ფორმები ხელმისავწდომია სხვა მწარმოებლებისგან.

შენიშვნა: პოპულაციური ფარმაკოკინეტიკური ანალიზის მიხედვით 112 იმუნოკომპრომეტირებულ 2-<12 წლისპაციენტში და 26 იმუნოკომპრომეტირებულ 12-<17 წლის მოზარდებში.რეკომენდებულია თერაპიის დაწყება ინტრავენური რეჟიმით, ორალური რეჟიმი უნდა გაითვალისწინონ მხოლოდმნიშვნელოვანი კლინიკური გაუმჯობესების შემდეგ. უნდა აღინიშნოს, რომ 8 მგ/კგ ინტრავენური დოზისას,ვორიკონაზოლის ექსპოზიცია დაახლოებით 2 პუნქტით უფრო მეტია, ვიდრე 9 მგ/კგ ორალური დოზის გამოყენებისს.ბავშვებისთვის ორალური დოზის რეკომენდაციები დაფუძვნებულია კვლევებზე, რომლებშიც ვორიკონაზოლიგამოიყენებოდა ორალური სუსპენზიის დასამზადებელი ფხვნილის სახით. ბიოექვივალენტობა ორალურისუსპენზიის და ტაბლეტების ძალას შორის პედიატრულ პოპულაციაში გამოკვლეული არ არის. პედიატრული ასაკისპაციენტებში გასტრო-ენტერული გადასვლის შეზღუდული დროს გათვალისწინებით, ტაბლეტების აბსორბციაშეიძლება განსხავდებოდეს მოზრდილებისგან. აქედან გამომდინარე, 2-<12 წლის ბავშვებში რეკომენდებულიაორალური სუსპენზიის ფორმის გამოყენება.ყველა სხვა მოზარდი (12-14 წელი და ≥50 წელი; 15 -17 წელი წონის მიუხედავად)ვორიკონაზოლის დოზირება უნდა მოხდეს ისევე როგორც მოზრდილებში.დოზირების კორექცია (ბავშვები [2 - <12 წელი] და მცირე ასაკის მცირე წონის მოზარდებში [12 - 14 წლის და <50 კგ])თუ მკურნალობაზე პაციენტის პასუხი არაადექვატურია, დოზა უნდა გაიზარდოს 1 მგ/კგ-თი ნაბიჯ-ნაბიჯ (ან 50 მგ-ით თუ დასაწყისში გამოიყენებოდა მაქსიმალური ორალური დოზა-350 მგ). თუ პაციენტს არ შეუძლია მკურნალობისატანა, დოზა შეამცირეთ 1 მგ/კგ-ით (ან 50 მგ-ით თანდათან თუ გამოიყენებოდა მაქსიმალური ორალური დოზა-350მგ).გამოყენება 2-<12 წლის ბავშვებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობა, შესწავლილი არარის.პროფილაქტიკა მოზრდილებში და ბავშვებშიპროფილაქტიკა უნდა დაიწყოს ტრანსპლანტაციის დღეს და შეიძლება გაგრძელდეს 100 დღემდე. პროფილაქტიკაუნდა იყოს რაც შეიძლება მოკლე, ინვაზიური სოკოვანი ინფექციის (IFI) რისკის შესაბამისად, რაც განსაზღვრულიანეიტროპენიით ან იმუნპსუპრესიით. შეიძლება გაგრძელდეს მხოლოდ 180 დღემდე ტრანსპლანტაციის შემდეგიმუნოსუპრესიის ან ტრანსპლანტატის და მასპინძლის დაავადების (GvHD) დროს.

9

დოზირებადოზირების რეკომენდებული რეჟიმი პრიფილაქტიკისთვის იგივეა, რაც შესაბამისი ასკაობრივი ჯგუფებისპროფილაქტიკისთვის. გთხოვთ იხ ზემოთ შესაბამისი ცხრილები.პროფილაქტიკის ხანგრძლივობავორიკონაზოლის უსაფრთხოება და ეფექტურობა 180 დღეზე ხანგრძლივად გამოყენებისას, ადექვატურადშესწავლილი არ არის კლინიკურ კვლევებში.ვორიკონაზოლის გამოყენება 180 დღეზე ხანგრძლივი პროფილაქტიკისთვის (6 თვე) საჭიროებს სარგებლის-რისკისბალანსის ინტენსიურ შეფასებას.შემდეგი ინსტრუქციები ეხება მკურნალობას და პროფილაქტიკასდოზირების ცვლილებაპროფილაქტიკური გამოყენებისთვის, დოზის ცვლილება რეკომენდებული არ არის ეფექტურობის არ არსებობისას ანმკურნალობასთან დაკავშირებული გვერდითი მოვლენების დროს. მკურნალობასთან დაკავშრებული გვერდითიმოვლენების დროს, უნდა გაითვალისწინონ ვორიკონაზოლის მოხსნა და ალტერნატიული სოკოს საწინააღმდეგოაგენტების გამოყენება.დოზირების ცვლილება ერთად გამოყენების შემთხვვაშირიფაბუტინი ან ფენიტოინი შეიძლება გამოიყენონ ვორიკონაზოლთნ ერთად თუ ვორიკონაზოლის შემანარჩუნებელიდოზა იზრება 5 მგ/კგ-მდე ინტრავენურად დღე-ღამეში ორჯერ.ეფავირენცი შეიძლება გამოიყენონ ვორიკონაზოლთან ერთად თუ ვორიკონაზოლის შემანარჩუნებელი დოზა უნდაგაიზარდოს 400 მგ-მდე 12 საათში ერთხელ და ეფავირენცის დოზა უნდა შემცირდეს 50%-ით ანუ დღე-ღამეში 300 მგ-მდე. ვორიკონაზოლით მკურნალობის შეწყვეტისას უნდა აღდგეს ეფავირენცის საწყისი დოზა.ხანდაზმულებიხანდაზმულ პაციენტებში დოზის ცვლილება აუცილებელი არ არის.თირკმლის დაზიანებათირკმლის საშუალო და მძიმე დისფუნქციისას (კრეატინინის კლირენსი <50 მლ/წთ), აღნიშნება ინტრავენურისაშუალების კუმულაცია, SBECD. ამ პაციენტებში უნდა გამოიყენონ ორალური ვორიკონაზოლი თუ პაციენტისსარგებელი არ ამართლებს ინტრავენურ მიღებას. ამ პაციენტებში საჭროა შრატში კრეატინინის დონის ინტენსიურიმონიტორინგი და ზრდის შემთხვევაში უნდა გაითვალისწინონ ორალურ ვორიკონაზოლზე გადასვლა.ვორიკონაზოლი ჰემოდიალიზდება, კლირენსი - 121 მლ/წთ. ჰემოდიალიზის 4 საათიანი სეანსის დროს არ გამოიყოფავორიკონაზოლის დოზის ცვლილების გარანტიისთვის საკმარისი რაოდენობა.ინტრავენური საშუალება, SBECD, ჰემოდიალიზდება კლირენსით-55 მლ/წთ.ღვიძლის დაზიანებარეკომენდებულია სტანდარტული დატვირთვის დოზის რეჟიმის გამოყენება, მაგრამ შემანარჩუნებელი დოზა უნდაგანახევრდეს ღვიძლის მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ციროზით დაავადებულ პაციენტებში (ჩაილდ-პიუ A და B).ვორიკონაზოლი შესწავლილი არ არის ღვიძლის მწვავე ქრონიკული ჰეპატიტური ციროზით დაავადებულპაციენტებში (ჩაილდ-პიუ C).ვორიკონაზოლის უსაფრთხოების მონაცემები შეზღუდულია ღვიძლის ანომალური ფუნქციური ტესტების მქონეპაციენტებში (ასპარტატამინოტრანსფერაზა [ასტ], ალანინამინოტრანსფერაზა [ალტ], ტუტე ფოსფატაზა [ALP], ანსაერთო ბილირუბინი >5-ჯერ მეტი ნორმის ზედა ზღვარზე).ვორიკონაზოლი დაკავშირებულია ღვიძლის ფუნქციური ტესტების მომატებასთან და ღვიძლის დაზიანებისკლინიკურ ნიშნებთან, როგორიცაა სიყვითლე, ღვიძლის მძიმე უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში უნდაგამოიყენონ მხოლოდ მაშინ თუ მოსალოდნელი სარგებელი აჭარბებს პოტენციურ რისკს. ღვიძლის მძიმეუკამრისობით დაავადებულ პაციენტებში საჭიროა ინტენსიური მონიტორინგი პრეპარატის ტოქსიკურობისგამოსავლენად.პედიატრული პოპულაციავორიკონაზოლის უსაფრთხოება და ეფექტურობა 2 წელზე მცირე ასაკის ბავშვებში დადგენილი არ არის. ამჟამადარსებული მონაცემები აღწერილია პარაგრაფში გვერდითი ეფექტები და ფარმაკოდინამიკური მახასიათებლები,მაგრამ არ გაკეთებულა დოზირების რეკომენდაციები.გამოყენების მეთოდივორილიოფი საჭროებს განზავებას ინტრავენური ინფუზიის სახით გამოყენებამდე. განკუთვნილი არ არის ნაკადითინექციისთვის.

უკუჩვენებაჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან რომელიმე შემავსებლის მიმართ.CYP3A4 სუბსტრატებთან, ტერფენადინთან, ასტემიზოლთან, ციზაპრიდთან, პიმოზიდთან ან ქინიდინთან ერთადგამოყენებისას, პლაზმაში ამ მედიკამენტების კონცენტრაციის მომატების გამო შეიძლება განვითარდეს QTcგახანგრძლივება და იშვიათად torsades de pointes.

რიფამპიცინთან, კარბამაზეპინთან და ფენობარბიტალთნ ერთად გამოყენება, რადგან ეს სამედიცინო პროდუქტებიიწვევს პლაზმაში ვორიკონაზოლის კონცენტრაციის დაქვეითებას.ვორიკონაზოლის სტანდარტული დოზების დღე-ღამეში 400 მგ ან უფრო მეტ ეფავირენცთან ერთად გამოყენებაუკუნაჩვენებია, რადგან ეფავირენცი მნიშვნელოვნად აქვეითებს პლაზმაში ვორიკონაზოლის კონცენტრაციას ამდოზებით ჯანმრთელ სუბიექტებში გამოყენებისას. ვორიკონაზოლი აგრეთვე მნიშვნელოვნად ზრდის პლაზმაშიეფავირენცის კონცენტრაციას.რიტონავირის მაღალ დოზასთან (400 მგ და მეტი) მიღება, რადგან რიტონავირი მნიშვნელოვნად აქვეითებს პლაზმაშივორიკონაზოლის კონცენტრაციას, ამ დოზით ჯანმრთელ სუბიექტებში გამოყენებისას.გამოყენება ერგოტის ალკალოიდებთან (ერგოტამინი, დიჰიდროერგოტამინი) ერთად, რომლებიც არის CYP3A4სუბსტრატები, რადგან პლაზმაში ამ სამედიცინო პროდუქტების კონცენტრაციის მომატებამ შეიძლება გამოიწვიოსერგოტიზმი.სიროლიმუსთან ერთად გამოყენება, რადგან ვორიკონაზოლი მნიშვნელოვნად ზრდის პლაზმაში სიროლიმუსისკონცენტრაციას.გამოყენება კრაზანასთან ერთად.

არასასურველი ეფექტებიუსაფრთხოების პროფილის შეჯამებამოზრდილებში ვორიკონაზოლის უსაფრთხოების პროფილი დაფუძნებულია 2,000-ზე მეტი სუბიექტისინტეგრირებულ უსაფრთხოების მონაცემთა ბაზაზე (1,603 მოზრდილი პაციენტის ჩათვლით თერაპიულ კვლევებში)და დამატებით 270 მოზრდილის პროფილაქტიკურ კვლევებზე. ეს წარმოადგენს ჰეტეროგენურ პოპულაციას, მოიცავსპაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ჰემატოლოგიური მალიგნაციები, აივ ინფექცია ეზოფაგური კანდიდოზით დარეფრაქტერული სოკოვანი ინფექციები, არა-ნეიტროპენიურ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ კანდიდემია ანასპერგილოზი და ასევე ჯანმრთელ მოხალისეებს.ყველაზე ხშირად აღწერილი გვერდითი რეაქციები იყო მხედველობის დარღვეები, პირექსია, გამონაყარი, ღებინება,გულისრევა, დიარეა, თავის ტკივილი, პერიფერიული შეშუპება, ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ანომალიები,რესპირატორული დისტრესი და მუცლის ტკივილი.გვერდითი რეაქციების სიმძიმე ჩვეულებრივ იყო მსუბუქი ან საშუალო. უსაფრთხოების მონაცემების ანალიზისასკლინიკურად მნიშვნელოვანი განსხვავება არ აღინიშნა ასაკის, რასის ან სქესის მიხედვით.გვერდითი რეაქციების ცხრილიქვემოთ ცხრილში, რადგან კვლევების უმრავლესობა იყო ღია სახის, გვერდითი რეაქციების მიზეზები და მათისიხშირე დახარისხებულია 1,873 მოზრდილში შეჯამებული თერაპიული (1,603) და პროფილაქტიკური (270)კვლევიდან, ორგანოთა სისტემის კლასის მიხედვით.სიხშირის კატეგორიები გამოხატულია შემდეგნაირად: ძალიან ხშირი (≥1/10); ხშირი (≥1/100 - <1/10); ნაკლებად ხშირი(≥1/1,000 - <1/100); იშვიათი (≥1/10,000 -<1/1,000); ძალიან იშვიათი (<1/10,000); უცნობია (შეფასება შეუძლებელიაარსებული მონაცემების მიხედვით).სიხშირის ყოველ ჯგუფში, არასასურველი ეფექტები წარმოდგენილია კლებადი სერიოზულობით.იმ სუბიექტებში აღწერილი არასასურველი ეფექტები, რომლებიც ვორიკონაზოლს იღებენ:ორგანოთასისტემის კლასი

ძალიანხშირი≥ 1/10

ხშირი ≥ 1/100 - <1/10

ნაკლებად ხშირი≥ 1/1,000 - < 1/100

იშვიათი≥ 1/10,000- <1/1,000

სიხშირე უცნობია(შეფასება შეუძლებელიაარსებული მონაცემებისმიხედვით)

ინფექციები დაინვაზიები

სინუსიტი ფსევდომემბრანული კოლიტი

კეთილთვისებიანი,ავთვისებიანიდაარასპეციფიკური მალიგნაციები(ცისტების დაპოლიპებისჩათვლით)

ბრტყელუჯრედოვანიკარცინომა*

სისხლის დალიმფურისისტემის მხრივდარღვევები

აგრანულოციტოზი1, პანციტოპენია,თრომბოციტოპენია2, ლეიკოპენია,ანემია

ძვლის ტვინისუკმარისობა,ლიმფადენოპათია,ეოზინოფილია

დისემინირებულიინტრავასკულური კოაგულაცია

იმუნური მომატებული ანაფილაქტოიდ

11

ორგანოთასისტემის კლასი

ძალიანხშირი≥ 1/10

ხშირი ≥ 1/100 - <1/10

ნაკლებად ხშირი≥ 1/1,000 - < 1/100

იშვიათი≥ 1/10,000- <1/1,000

სიხშირე უცნობია(შეფასება შეუძლებელიაარსებული მონაცემებისმიხედვით)

სისტემის მხრივდარღვევები

მგრძნობელობა ური რეაქცია

ენდოკრინულიდარღვეები

თირკმელზედაჯირკვლისუკმარისობა,ჰიპოთირეოზი

ჰიპერთირეოზი

მეტაბოლიზმისდა კვებისმხრივდარღვევები

პერიფერიულიშეშუპება

ჰიპოგლიკემია,ჰიპოკალიემია,ჰიპონატრიემია

ფსიქიატრულიდარღვევები

დეპრესია,ჰალუცინაციები,შფოთვა, უძილობა,აჟიტირება,კონფუზიურიმდგომარეობა

ნერვულისისტემის მხრივდარღვევები

თავისტკივილი

კონვულსია,სინკოპე, ტრემორი,ჰიპერტონია3,პარესთეზია,ძილიანობა,თავბრუსხვევა

ტვინის შეშუპება,ენცეფალოპათია4,ექსტრაპირამიდული დარღვევა5,პერიფერიულინეიროპათია,ატაქსია,ჰიპოესთეზია,დისგევზია,

ღვიძლისმიერიენცეფალოპათია, გიენ-ბარესსინდრომი,ნისტაგმი

თვალის მხრივდარღვევები

მხედველობისდაზიაანება6

რეტინულიჰემორაგია

მხედველობისნერვისდარღვევები7,პაპილოედემა,ოკულოგრულიკრიზისი,დიპლოპია,სკლერიტი,ბლეფარიტი

ოპტიკურიატროფია,რქოვანასგამჭვირვალობა

ყურის დალაბირინთისმხრივდარღვევები

ჰიპოაკუზია,ვერტიგო,ტინუტუსი

გულის მხრივდარღვევები

სუპრავენტრიკულური არითმია,ტაქიკარდია,ბრადიკარდია

ვენტრიკულურიფიბრილაცია,ვენტრიკულურიექსტრასისტოლია,ვენტრიკულურიტაქიკარდია,ელექტროკარდიოგრამაზე QTგახანგრძლივება,სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია

torsades depointes, სრულიატრიოვენტრიკულური ბლოკი,სინუსურიკვანძის ტოტისბლოკი,კვანძისმიერირითმი

ვასკულური ჰიპოტენზია, თრომბოფლებიტი,

ორგანოთასისტემის კლასი

ძალიანხშირი≥ 1/10

ხშირი ≥ 1/100 - <1/10

ნაკლებად ხშირი≥ 1/1,000 - < 1/100

იშვიათი≥ 1/10,000- <1/1,000

სიხშირე უცნობია(შეფასება შეუძლებელიაარსებული მონაცემებისმიხედვით)

დარღვევები ფლებიტი ლიმფანგიტი

რესპირატორული,თორაკალურიდა შუასაყრისდარღვევები

რესპირატორულიდისტრესი9

მწვავერესპირატორულიდისტრესსინდრომი,ფილტვისშეშუპება,

გასტროინტესტინურიდარღვევები

დიარეა,ღებინება,მუცლისტკივილი,გულისრევა

ქეილიტი,დისპეფსია,ყაბზობა,გინგივიტი

პერიტონიტი,პანკრეატიტი, ენისშეშუპება,დუოდენიტი,გასტროენტერიტი,გლოსიტი

ჰეპატობილიარულიდარღვევები

ღვიძლისფუნქციურიტესტებისანომალიები

სიყვითლე,ქოლეტაზურისიყვითლე,ჰეპატიტი 10

ღვიძლისუკმარისობა,ჰეპატომეგალია,ქოლეცისტიტი,ქოლელითიაზი

კანის დაკანქვეშაქსოვილისმხრივდარღვევები

გამონაყარი ექსფოლიაციურიდერმატიტი,ალოპეცია,მაკულო-პაპულურიგამონაყარი,ქავილი, ერითემა

სტივენს-ჯონსონისსინდრომი8,ფოტოტოქსიკურობა, პურპურა,ურტიკარია,ალერგიულიდერმატიტი,მაკულურიგამონაყარი, ეგზემა

ტოქსიკურიეპიდერმალურინეკროლიზი8,პრეპარატისრეაქციაეიზინოფილიითდა სისტემურისიმპტომებით(DRESS)8,ანგიოედემა,აქტინურიკერატოზი*,ფსევდოპორფირია,მულტიფორმული ერითემა,ფსორიაზი,წამლისმიერიგამონაყარი

კანის ერითემატოზულიმგლურა*, ეფელიდი*,ლენტიგო*

ძვალკუნთოვანი დაშემაერთებელიქსოვილისმხრივდარღვევები

ზურგის ტკივილი ართრიტი პერიოსტიტი*

თირკმლის დაშარდის მხრივდარღვევები

თირკმლის მწვავეუკმარისობა,ჰემატურია

თირკმლისმილაკოვანინეკროზი,პროტეინურია,ნეფრიტი

ზოგადიდარღვევები დამდგომარეობაშეყვანისადგილას

პირექსია გულმკერდისტკივილი, სახისშეშუპება11,ასთენია, წვა

რეაქციებიინფუზიისადგილას, გრიპისმსგავსი დაავადება

13

ორგანოთასისტემის კლასი

ძალიანხშირი≥ 1/10

ხშირი ≥ 1/100 - <1/10

ნაკლებად ხშირი≥ 1/1,000 - < 1/100

იშვიათი≥ 1/10,000- <1/1,000

სიხშირე უცნობია(შეფასება შეუძლებელიაარსებული მონაცემებისმიხედვით)

გამოკვლევები სისხლშიკრეატინინისმომატება

სისხლშიშარდოვანასმომატება, სისხლშიქოლესტეროლისმომატება

*ADR იდენტიფიცირებული პოსტ-მარკეტინგულად1 მოიცავს ფებრილურ ნეიტროპენიას და ნეიტროპენიას2 მოიცავს იმუნურ თრომბოციტოპენიურ პურპურას3 მოიცავს ნუქალურ რიგიდობას და ტეტანიას4 მოიცავს ჰიპოქსიურ-იშემიურ ენცეფალოპათიას და მეტაბოლურ ენცეფალოპათიას5 მოიცავს აკათიზიას და პარკინსონიზმს6 იხ.“მხედველობის დარღვევები”.7 პოსტ-მარკეტინგულად აღწერილია გახანგრძლივებული ოპტიკური ნევრიტი8 განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისას9 მოიცავს დისპნოეს და დატვირთვის დროს დისპნოეს10 მოიცავს პრეპარატით გამოწვეულ ღვიძლის დაზიანებას, ტოქსიკურ ჰეპატიტს, ჰეპატოცელულარულ დაზიანებას დაჰეპატოტოქსიკურობას11 მოიცავს პერიორბიტალურ შეშუპებას, ტუჩების შეშუპებას და პირის ღრუს შეშუპებას.შერჩეული გვერდითი რეაქციების აღწერამხედველობის დარღვევებიკლინიკურ კვლევებში ვორიკონაზოლით გამოწვეული მხედველობის დარღვევები (დაბინდული მხედველობის,ფოტოფობიის, ქლოროფსიის, ქრომატოფსიის, ფერადი სიბრმავის, ციანოფსიის, თვალის დარღვევების, ჰალომხედველობის, ღამის სიბრმავის, ოსცილოფსიის, ფოტოფსიის, სცინტილაციური სკოტომის, მხედველობისსიმკვეთრის შემცირების, მხედველობის სინათლით, მხედველობის ველის დეფექტის, ბროლის შემღვრევის დაქსანტოფსიის ჩათვლით) იყო ძალიან ხშირი. მხედველობის დარღვევები იყო ტრანზიტორული და სრულადშექცევადი, უმრავლესობა სპონტანურად ქრებოდა 60 წუთის განმავლობაში, კლინიკურად მნიშვნელოვანიხანგრძლივი ვიზუალური ეფექტების გარეშე. ვორიკონაზოლის განმეორებითი დოზების გამოყენებისას აღინიშნადასუსტება. მხედველობის დარღვევები ზოგადად იყო მსუბუქი, იშვიათად ითხოვდა მოხსნას და დაკავშირებული არიყო ხანგრძივ მოვლენებთან. მხედველობის დარღვეები შეიძლება დაკავშირებული იყოს პლაზმაში უფრო მაღალკონცენტრაციასთან და/ან დოზასთან.მოქმედების მექანიზმი უცნობია, თუმცა მოქმედების ადგილი უფრო ხშირად ბადურაა. ჯანმრთელი მოხალისეებისკვლევაში, რომელიც იკვლევდა ვორიკონაზოლის გავლენას ბადურას ფუნქციაზე, ვორიკონაზოლმა გამოიწვიაელექტრორეტინოგრამაზე (ERG) ტალღის მსგავსი ამპლიტუდის დაქვეითება. ERG ზომავს ბადურის ელექტრულმრუდებს. ERG ცვლილებები არ პროგრესირებდა მკურნალიბის 29 დღის განმავლობაში და სრულად შექცევადი იყოვორიკონაზოლის მოხსნისას.პოსტ-მარკეტინგულად აღწერილია ვიზუალური გვერდითი მოვლენების გახანგრძლივება.დერმატოლოგიური რეაქციებიდერმატოლოგიური რეაქციები ძალიან ხშირი იყო პაციენტებში, რომლებსაც კლინიკურ კვლევებში ვორიკონაზოლითმკურნალობდნენ, მაგრამ ამ პირებს არ აღენიშნებოდათ სერიოზული თანმხლები დაავადება და იღებდნენ რამდენიმესამედიცინო პროდუქტს. გამონაყარის უმრავლესობა იყო მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის. პაციენტებს განუვითარდათკანის მძიმე გვერდითი რეაქციები (SCARs), სტივენს-ჯონსონის სინდრომის (SJS) (ნაკლებად ხშირი), ტოქსიკურიეპიდერმული ნეკროლიზი (TEN) (იშვიათი), პრეპარატზე რეაქცია ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომები(DRESS) (იშვიათი) და მულტიფორმული ერითემა (იშვიათი) ვორიკონაზოლით მკურნალობისას.გამონაყარის შემთხვევაში საჭიროა პაციენტის ინტენსიური მონიტორინგი და ვორილიოფის მოხსნა დაზიანებებისპროგრესირებისას. აღწერილია ფოტოსენსიტიურობის რეაქციები, როგორიცაა ეფელიდი, ლენტიგო და აქტინურიკერატოზი, განსაკუთრებით ხანგრძლივი თერაპიისას.აღწერილია კანის ბრტყელუჯრედოვანი კარცინომა, პაციენტებში, რომლებსაც ვორიკონაზოლით ხანგრძლივადმკურნალობდნენ; მექანიზმი დადგენილი არ არის.ღვიძლის ფუნქციური ტესტებიტრანსამინაზების >3 xULN მომატების საერთო სიხშირე (აუცილებელი არ არის იწვევდეს გვერდით მოვლენას)ვორიკონაზოლის კლინიკურ პროგრამაში იყო 18.0 % (319/1,768) მოზრდილებში და 25.8% (73/283) პედიატრულსუბიექტებში, რომლებიც ვორიკონაზოლს იღებდნენ შეჯამებული თერაპიუული და პროფილაქტიკური

გამოყენებისთვის. ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ანომალიები შეიძლება დაკავშრებული იყოს პლაზმაში უფრომაღალ კონცენტრაციასთან და/ან დოზებთან. ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ანომალიების უმრავლესობამკურნალობის განმავლობაში ქრებოდა დოზის ცვლილების გარეშე ან დოზის ცვლილების შემდეგ, თერაპიის მოხსნისჩათვლით. ვორიკონაზოლი დაკავშირებულია ღვიძლის სერიოზულ ტოქსიკურობასთან სხვა სერიოზული თამხლებიმდგომარეობების მქონე პაციენტებში. ეს მოიცავს სიყვითლის, ჰეპატიტის და ღვიძლის უკმარისობის შემთხვევებს,რომელბიც იწვევს სიკვდილს.ინფუზიასთან დაკავშირებული რეაქციებიჯანმრთელ სუბიექტებში ვორიკონაზოლის ინტრავენური ინფუზიისას აღწერლია ანაფილაქსიის ტიპის რეაქციები,ალების, ცხელების, შეშუპების, ტაქიკარდიის, მკერდში შებოჭილობის, ქოშინის, გულის წასვლის, გულისრევის,ქავილის და გამონაყარის ჩათვლით. სიმპტომები განვითარდა ინფუზიის დაწყებისთანავე.პროფილაქტიკაღია, შედერაბად, მულტიცენტრულ კვლევაში, რომელიც ადარებდა ვორიკონაზოლს და იტრაკონაზოლს, პირველადიპროფილაქტიკის სახით მოზრდილებსა და მოზარდებში, ალოგენური HSCT რეციპიენტებში, წინა დამტკიცებული ანსაეჭვო IF გარეშე, ვორიკონაზოლის პერმანენტული მოხსნა AEs-ს გამო აღწერილი იყო 39.3%-ში და 39.6%-შიტრიაზოლამის ხაზში. მკურნალობის დროს განვითარებულმა ღვიძლისმიერმა AEs-მ გამოიწვია გამოსაკვლევიმედიკამენტის მუდმივი მოხსნა 50 სუბიექტში (21.4%) ვორიკონაზოლის ჯგუფში და 18 სუბიექტში (7.1%)იტრაკონაზოლის ჯგუფში.პედიატრული პოპულაციავორიკონაზოლის უსაფრთხოება გამოიკვლიეს 288 2-<12 წლის (169) და 12-<18 წლის (119) პედიატრული ასაკისსუბიექტში, რომლებიც იღებდნენ ვორიკონაზოლს, პროფილაქტიკისთვის (183) და თერაპიული გამოყენებისთვის(105) კლინიკურ კვლევებში. ვორიკონაზოლსი უსაფრთხოება აგრეთვე გამოიკვლიეს 158 დამატებით 2-<12 წლისპედიატრული ასაკის პაციენტში. საერთო ჯამში პედიატრულ პოპულაციაში ვორიკონაზოლის უსაფრთხოებისპროფილი იყო მზორდილების მსგავსი. თუმცა მოზრდილებთან შედარებით აღინიშნა ღვიძლის ენზიმების მომატებისუფრო მაღალი სიხშირე, გვერდითი მოვლენების სახით (14.2% ტრანსამინაზების მომატება პედიატრული ასაკისპაციენტებში, 5,3%. პოსტ-მარკეტინგული გამოცდილება მიუთითებს, რომ შეიძლება უფრო ხშირი იყოს კანისრეაქციები (განსაკუთრებით ერითემა) პედიატრულ პოპულაციაში მოზრდილებთან შედარებით. 2 წელზე მცირეასაკის 22 პაციენტში, რომლებიც ვორიკონაზოლს იღებდნენ თანმხლები პროგრამის ფარგლებში, აღინიშნა შემდეგიგვერდითი რეაქციები (რომლებთან ვორიკონაზოლის კავშირიც გამორიცხული არ არის): ფოტოსენსიტიურობისრეაქცია (1), არითმია (1)< პანკრეატიტი (1), სისხლში ბილირუბინის მომატება (1), ღვიძლის ენზიმების მომატება (1),გამონაყარი (1) და პაპილოედემა (2),. პოსტ-მარკეტინგულად პედიატრული ასაკის პაციენტებში აღწერილიაპანკრეატიტი.საეჭვო გვერდითი რეაქციების შეტყობინებასამედიცინო პროდუქტის ლიცენზირების შემდეგ მნიშვნელოვნაია საეჭვო გვერდითი რეაქციების შეტყობინება. ესიძლევა სამედიცინო პროდუქტის სარგებლის/რისკის ბალანსის მონიტორინგის საშუალებას. ჯანდაცვის სფერსპროფესიონალებს ნებისმიერი საეჭვო გვერდითი რეაქციის შეტყობინებას თხოვენ ნაციონალური შეტყობინებისსისტემით.

განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისთვისჰიპერმგრძნობელობასიფრთხილეა საჭირო ვორილიოფის გამოყენებისთვის პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მომატებულიმგრძნობელობა სხვა აზოლების მიმართ.ი/ვ მკურნალობის ხანგრძლივობაინტრავენური ფორმით მკურნალობის ხანგრძივობა არ უნდა აღემატებოდეს 6 თვესკარდიოვასკულურივორიკონაზოლი დაკავშირებულია QTc ინტერვალის გახანგრძლივებასთან. აღწერილია torsades de pointes იშვიათიშემთხვევები, პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ვორიკონაზოლს და აღენიშნებათ რისკ-ფაქტორები, როგორიცააკარდიოტოქსიკური ქიმიოთერაპია, კარდიომიოპათია, ჰიპოკალიემია და იღებენ სხვა ხელშემწყობ სამედიცინოპროდუქტებს.ვორიკონაზოლი სიფრთხილით უნდ გამოიყენონ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ პოტენცირუადპროარითმული მდგომარეობები, როგორიცაა:• თანდაყოლილი ან შეძენილი QTc-გახანგრძლივება• კარდიომიოპათია, განსაკუთრებით გულის უკმარისობისას• სინუსური ბრადიკარდია• არსებული სიმპტომური არითმია• თანმხლები სამედიცინო პროდუქტები, რომლებიც QTc ინტერვალს ახანგრძლივებს. ელექტროლიტების

დარღვეები როგორიცაა ჰიპოკალიემია, ჰიპომაგნიემია და ჰიპოკალციემია, საჭიროებისას უნდა გაკონტროლდესდა დაკორექტირდეს, ვორიკონაზოლით მკურნალობის დაწყებამდე და თერაპიის დროს. ჩატარდა ჯანმრთელიმოხალისეების კვლევა, რომელშიც გამოიკვლიეს QTc ინტერვალზე ვორიკონაზოლის ერთჯერადი დოზებისეფექტი, რომელიც 4-ჯერ აღემატებოდა ჩვეულებრივ სადღეღამისო დოზას. არც ერთ სუბიექტს არ აღენიშნაპოტენციურად კლინიკურად მნიშვნელოვანი ზღვარი - 500 მწმ.

15

ინფუზიასთან დაკავშირებული რეაქციებიინფუზიასთან-დაკავშირებული რეაქციები, ძირითადად ალები და გულისრევა, აღინიშნა ვორიკონაზოლისინტრავენური ფორმით გამოყენებისას. სიმპტომების სიმწვავის მიხედვით უნდა განიხილონ მკურნალობის შეწყვეტისსაკითხი.ჰეპატოტოქსიკურობაკლინიკურ კვლევებში ვორიკონაზოლით მკურნალობის დროს აღწერილია სერიოზული ღვიძლისმიერი რეაქციები(კლინიკური ჰეპატიტის, ქოლესტაზის და ღვიძლის ფულმინანტური უკმარისობის ჩათვლით ფატალურიშემთხვევებით). ღვიძლის რეაქციები ძირითადად ვითარდებოდა პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებოდათსერიოზული სამედიცინო მდგომარეობა (ძირითადად ჰემატოლოგიური მალიგნაციები). ღვიძლის ტრანზიტორულირეაქციები ჰეპატიტის და სიყვითლის ჩათვლთ განვითარდა პაციენტებში, რომლებსაც არ აღენიშნებოდათ სხვაიდენტიფიცირებადი რისკ-ფაქტორები.ღვიძლის დისფუნქცია ჩვეულებრივ შექცევადი იყო თერაპიის შეწყვეტისშემდეგ.ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგიპაციენტებში, რომლებიც იღებენ ვორიკონაზოლს, საჭიროა ინტენსიური მონიტორინგი, ჰეპატოტოქსიკურობისგამოსავლენად. კლინიკური მენეჯმენტი უნდა მოიცავდეს ღვიძლის ფუნქციის ლაბორტორიულ შეფასებას(განსაკუთრებით ასტ და ალტ) ვორიკონაზოლით მკურნალობის დასაწყისში და მინიმუმ კვირაში ერთხელ,მკურნალობის პირველი თვის განმავლობაში. მკურნალობა უნდა იყოს რაც შეიძლება ხანმოკლე. თუმცა თუსარგებლის-რისკის შეფასების მიხევით მკურნალობა გრძელდება, მონიტორინგის სიხშირე შეიძლებაყოველთვიურამდე შემცირდეს თუ არ აღინიშნება ღვიძლის ფუნქციური ტესტების ცვლილება.თუ ღვიძლის ფუნქციური ტესტები მნიშვნელოვნად იმატებს, ვორილიოფის გამოყენება უნდა შეწყდეს სანამ არ არიქნება გამარტლებული პაციენტისთვის რისკის-სარგებლის შეფასებით.ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგი უნდა ჩატარდეს როგორც ბავშვებში, ასევე მოზრდილებში.სერიოზული დერმატოლოგიური გვერდითი რეაქციები• ფოტოტოქსიკურობადამატებით, ვორიკონაზოლი დაკავშირებული იყო ფოტოტოქსიკურობასთან, ისეთი რეაქციების ჩათვლით, როგორიააეფელიდი, ელნტიგო, აქტინური კერატოზი და ფსევდოპორფირია. რეკომენდებულია რომ ვორილიოფითმკურნალობისას ყველა პაციენტი, ბავშვების ჩათვლით, მოერიდოს მზის პირდაპირ სინათლეს და გამოიყენოსდამცავი ტანსაცმელი და მზისგან დამცავი საშუალებები (SPF).• კანის ბრტყელუჯრედოვანი კარცინომა (SCC)კანის ბრტყელუჯრედოვანი კარცინომა აღწერილია პაციენტებში, რომლებსაც ადრე აღენიშნებოდათფოტოტოქსიკური რეაქციები. ფოტოტოქსიკური რეაქციების შემთხვევაში უნდა მოხდეს მულტიდისციპლინარულიმიდგომა. ვორილიოფი უნდა მოიხსნას და უნდა გაითვალისწინონ ალტერნატიული სოკოს საწინააღმდეგო აგენტებისგამოყენება, პაციენტმა უნდა მიმართოს დერმატოლოგს. თუ გრძელდება ვორილიოფის გამოყენება, საჭიროადერმატოლოგიური შეფასება, სისტემურად და რეგულარულად, რათა მოხდეს პრემალიგნანტური დაზიანების ადრეაღმოჩენა და მენეჯმენტი. ვორილიოფი უნდა მოიხსნას კანის პრემალიგნანტური დაზიანების ან ბრტყელუჯრედოვანიკარცინომის შემთხვევაში (იხ. ქვემოთ პარაგრაფი - ხანგრძლივი მკურნალობა).• კანის ექსფოლიაციური რეაქციებივორიკონაზოლის გამოყენებისასკანის აღწერილია მწვავე გვერდითი რეაქციები (SCARs) როგორიცაა სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (SJS), ტოქსიკური ეპიდერმალური ნეკროლიზი (TEN), და პრეპარატზე რეაქციებიეოზინოფილიით და სისტემური სიპტომებით (DRESS), რომელიც შეიძლება იყოს სიცოცხლისთვის სახიფათო ანფატალური. თუ პაციენტს უვითარდება გამონაყარი, საჭიროა ინენსიური მონიტორინგი და ვორილიოფის მოხსნადაზიანების პროგრესის შემთხვევაში.ხანგრძლივი მკურნალობახანგრძლივი ექსპოზიცია (მკურნალობა ან პროფილაქტიკა) 180 დღეზე ხანგრძლივად (6 თვე) საჭროებს სარგებლის-რისკის ბალანსის ფრთხილ შეფასებას და აქედან გამომდინარე საჭიროა ვორილიოფის ექსპოზიციის შეზღუდვა.კანის ბრტყელუჯრედოვანი კარცინომა (SCC) აღწერილია ვორიკონაზოლით ხანგრძლივი მკურნალობისას.არაინფექციური პერიოსტიტი ფლუორიდის და ტუტე ფოსფატაზას დონის მომატებით აღწერილია პაციენტებშიტრანსპლანტაციით. თუ პაციენტს უვითარდება პერიოსტიტის შესაბამისი ჩონჩხის ტკივილი და რადიოლოგიურისურათი, საჭიროა ვორილიოფის მოხსნა და მულტიდისციპლინარული მიდგომა.ვიზუალური გვერდითი რეაქციებიაღწერილია ხანგრძივი ვიზუალური გვერდით რექციები დაბინდული მხედველობის, ოპტიკური ნევრიტის დაპაპილოედემის ჩათვლით.თირკმლისმიერი გვერდითი რეაქციებითირკმლის მწვავე უკმარისობა აღწერილია მწვავედ დაავადებულ პაციენტებში, რომლებიც ვორიკონაზოლითმკურნალობენ. პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ ვორიკონაზოლით, მოსალოდნელია ნეფროტოქსიკურისამედიცინო პროდუქტბეის გამოყენება და თანმხლები მდგომარეობები, რამაც შეიძლება იმოქმედოს თირკმლისდაქვეითებულ ფუნქციაზე.

თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგისაჭიროა პაციენტების მონიტორინგი თირკმლის ანომალური ფუნქციის გამოსავლენად. ეს უნდა მოიცავდესლაბორატორიულ შეფასებას, კერძოდ შრატში კრეატინინის განსაზღვრას.პანკრეასის ფუნქციის მონიტორინგიპაციენტებში, განსაკუთრებით ბავშვებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მწვავე პანკრეატიტის რისკ-ფაქტორები (მაგ.,ბოლო დროს ჩატარებული ქიმიოთერაპია, ჰემატოპოეზური ღეროვანი უჯრედების ტრანსპლანტაცია [HSCT]),ვორილიოფით მკურნალობის დროს საჭიროა ინტენსიური მონიტორინგი. ამ კლინიკურ სიტუაციაში უნდა მოხდესშრატში ამილაზას ან ლიპაზას მონიტორინგი.პედიატრული პოპულაციაორ წელზე მცირე ასაკის ბავშვებში უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის. ვორიკონაზოლი ნაჩვენებიაორ წელზე უფროსი ასაკის პედიატრული პაციენტებისთვის. ღვიძლის ენზიმების მომატების უფრო მაღალი სიხშირეაღინიშნა პედიატრულ პოპულაციაში. ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგი საჭროა ბავშვებსა და მოზარდებში.ორალური ბიოშეღწევადობა შეიძლება შეზღუდული იყოს 2-<12 წლის პედიატრულ პაციენტებში, რომლებსაცაღენიშნებათ მალაბსორბცია და ასაკთან შედარებით ძალიან დაბალი წონა. ამ შემთხვევაში რეკომენდებულიაინტრავენური ვორიკონაზოლის გამოყენება.• სერიოზული დერმატოლოგიური გვერდითი რეაქციები (SCC ჩათვლით)ფოტოტოქსიკური რეაქციების სიხშირე უფრო მაღალია პედიატრულ პოპულაციაში. რადგან აღწერილია SCCმომატება, ამ პოპულაციაში საჭიროა ფოტოპროტექციის ზომების მიღება. ბავშვებში, რომლებსაც აღენიშნებათფოტოდაბერების დაზიანებები როგორიცაა, ლენტიგო ან ეფელიდი, საჭიროა მზისთვის მორიდება დადერმატოლოგიური მეთვალყურეობა.პროფილაქტიკამკურნალობასთან დაკავშირეუბლი გვერდითი მოვლენების შემთხვევაში (ჰეაპტოტოქსიკურობა, კანის მწვავერეაქციები ფოტოტოქსიკურობის და SCC ჩათვლით, მწვავე ან გახანგრძლივებული ვიზუალური დარღვევები დაპერიოსტიტი) საჭიროა ვორიკონაზოლის მოხსნა და ალტერნატიული სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებებისგამოყენება.ფენიტოინი (CYP2C9 სუბსტრადი და CYP450 ძლიერი ინდუქტორი)ვორიკონაზოლთან ერთად გამოყენებისას რეკომენდებულია ფენიტოინის დონის ინტენსიური მონიტორინგი.ვორიკონაზოლის და ფენიტოინის ერთად გამოყენება უნდა მოერიდონ იმ შემთხვევების გარდა როდესაც სარგებელიაჭარბებს რისკს.ეფავირენცი (CYP450 ინდუქტორიCYP3A4 ინჰიბიტორი და სუბსტრატი)ვორიკონაზოლის ეფავირენცთან ერთად გამოყენებისას საჭიროა ვორიკონაზოლის დოზის გაზრდა 400მგ-მდე 12საათში ერთხელ და ეფავირენცის დონის დაქვეითება 24 საათში ერთხელ 300 მგ-მდე.რიფაბუტინი (CYP450 ძლიერი ინდუქტორი)რეკომენდებულია სისხლის საერთო ანალიზის და რიფაბუტინის გვერდითი რეაქციების (მაგ. უვეიტი) ინტენსიურიმონიტორინგი ვორიკონაზოლთნ ერთად გამოყენებისს. ვორიკონაზოლის და რიფაბუტინის ერთად გამოყენებას უნდამოერიდონ თუ სარგებელი არ აჭარბებს რისკს.რიტონავირი (CYP450 ძლიერი ინდუქტორი CYP3A4 ინჰიბიტორი და სუბსტრატი)ვორიკონაზოლის და რიტონავირის დაბალი დოზის ერთად გამოყენებას (100 მგ დღე-ღამეში ორჯერ) უნდა მოერიდონთუ პაციენტის სარგებლის/რისკის შეფასება არ ამართლებს ვორიკონაზოლის გამოყენებას.ევეროლიმუსი (CYP3A4 სუბსტრატი P-gp სუბსტრატი)ვორიკონაზოლის და ევეროლიმუსის ერთად გამოყენება რეკომენდებული არ არის, რადგან ვორიკონაზოლიმნიშვნელოვნად ზრდის ევეროლიმუსის კონცენტრაციას. ამჟამად არ არსებობოს საკმარისი მონაცემები ამ სიტუაციაშირეკომენდაციების გასაცემად.მეთადონი (CYP3A4 სუბსტრატი)ვორიკონაზოლთან ერთად გამოყენებისას რეკომენდებულია მეთადონის გვერდითი ეფექტების და ტოქსიკურობისხშირი მონიტორინგი, QTc გახანგრძლივების ჩათვლით, რადგან მეთადონის დონე იზრდება ვორიკონაზოლისგამოყენების შემდეგ. შეიძლება საჭირო გახდეს მეთადონის დოზის შემცირება.ხანმოკლე მოქმედების ოპიატები (CYP3A4 სუბსტრატი)ვორიკონაზოლთან ერთად გამოყენებისას, საჭიროა ალფენტანილის, ფენტანილის და სხვა ხანმოკლე მოქმედებისალფენტანილის მსგავსი სტრუქტურის და CYP3A4-თ მეტაბოლიზებული ოპიატების (მაგ. სუფენტანილი) დოზისშემცირება. რადგან ალფენტანილის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ვორიკონაზოლთან ერთდ გამოყენებისას 4 პუნქტითხანგრძლივდება და ვორიკონაზოლის და ფენტანილის ერთად გამოყენების დამოუკიდებელ გამოქვეყნებულკვლევაში გამოვლინდა ფეტანილის საშუალო AUC0-∞ ზრდა, შეიძლება საჭირო გახდეს ოპიატებთან დაკავშირებულიგვერდითი რეაქციების (ხანგრძლივი რესპირატორული მონიტორინგის პერიოდის ჩათვლით) მონიტორინგი.ხანგრძლივად მოქმედი ოპიატები (CYP3A4 სუბსტრატი)ვორიკონაზოლთან ერთად გამოყენებისას საჭიროა ოქსიკოდონის და სხვა ხანგრძლივი მოქმედების, CYP3A4-თიმეტაბოლიზებული ოპიატების (მაგ., ჰიდროკოდონი) დოზის შემცირება. შეიძლება აუცილებელი გახდეს ოპიატებთანდაკავშირებული გვერდითი რეაქციების ხშირი მონიტორინგი.ფლუკონაზოლი (CYP2C9, CYP2C19 და CYP3A4 ინჰიბიტორი)ორალური ვორიკონაზოლის და ორალური ფლუკონაზოლის ერთად გამოყენებამ გამოიწვია ვორიკონაზოლის Cmax დაAUCτ მნიშვნელოვანი ზრდა ჯანმრთელ სუბიექტებში. ვორიკონაზოლის და ფლუკონაზოლის შემცირებული დოზა

17

და/ან სიხშირე რომელიც ამ ეფექტს აღმოფხვრის დადგენილი არ არის. ფლუკონაზოლთან ერთად გამოყენებისასრეკომენდებულია ვორიკონაზოლთან დაკავშრებული გვერდითი რეაქციების მონიტორინგი.ნატრიუმის შემცველობა: ვორილიოფის საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილის ყოველი ფლაკონი შეიცავს221.17 მგ ნატრიუმს. ეს უნდა გაითვალისწინონ იმ პაციენტებმა, რომელთა დიეტაშიც ნატრიუმი შეზღუდულია.

განსაკუთრებული უსაფრთხოების ზომები განადგურების და შენახვისთვისგამოუყენებელი სამედიცინო პროდუქტი ან ნარჩენი მასალა უნდა განადგურდეს ადგილობრივი მოთხოვნებისშესაბამისად.ფხვნილის განზავება ხდება 19 მლ სინექციო წყლით ან 19 მლ 9 მგ/მლ (0,9%) ნატრიუმის ქლორიდის საინფუზიოხსნარით, 20 მლ გამჭვირვალე კონცენტრატის მისაღებად, რომელიც შეიცავს 10 მგ/მლ ვორიკონაზოლს.ვორიკონაზოლის ფლაკონი გაანადგურეთ თუ ვაკუუმიდან ფლაკონში არ გადმოდის გამხსნელი. რეოკმენდებულიასტანდარტული 20 მლ (არა-ავტომატური) შპრიცის გამოყენება, რათა მოხდეს საინექციო წყლის (19,0 მლ) (ან 9 მგ/მლ[0,9%]) ნატრიუმის ქლორიდის საინფუზიო რაოდენობის მიღება.19 მლ საინექციო წყლით ან ნატრიუმის ქლორიდის 9 მგ/მლ (0,9%) საინექციო ხსნარით განზავების შემდეგ მიიღებაგამჭვირვალე ხსნარი.სამედიცინო პროდუქტი განკუთვნილია მხოლოდ ერთჯერადი გამოყენებისთვის, გამოუყენებელი ხსნარი უნდაგანადგურდეს. უნდა გამოიყენონ მხოლოდ გამჭვირვალე ხსნარი, ნაწილაკების გარეშე.გამოყენებისთვის, განსავებული კონცენტრატის საჭირო რაოდენობა ემატება რეკომენდებულ შეთავსებად საინფუზიოხსნარს (დეტალურად ქვემო ცხრილში) ვორიკონაზოლის საბოლოო ხსნარის მისაღებად რომელიც შეიცავს 0,5-5მგ/მლ-ს.10 მგ/მლ ვორიკონაზოლის კონცენტრატის საჭირო მოცულობაწონა (კგ) ვორიკონაზოლის კონცენტრატის მოცულობა (10 მგ/მლ) რომელიც საჭიროა:

3 მგ/კგ დოზა(ფლაკონებისრაოდენობა)

4 მგ/კგ დოზა(ფლაკონებისრაოდენობა)

6 მგ/კგ დოზა(ფლაკონებისრაოდენობა)

8 მგ/კგ დოზა(ფლაკონებისრაოდენობა)

9 მგ/კგ დოზა(ფლაკონებისრაოდენობა)

10 - 4.0 მლ (1) - 8.0 მლ (1) 9.0 მლ (1)

15 - 6.0 მლ (1) - 12.0 მლ (1) 13.5 მლ (1)

20 - 8.0 მლ (1) - 16.0 მლ (1) 18.0 მლ (1)

25 - 10.0 მლ (1) - 20.0 მლ (1) 22.5 მლ (2)

30 9.0 მლ (1) 12.0 მლ (1) 18.0 მლ (1) 24.0 მლ (2) 27.0 მლ (2)

35 10.5 მლ (1) 14.0 მლ (1) 21.0 მლ (2) 28.0 მლ (2) 31.5 მლ (2)

40 12.0 მლ (1) 16.0 მლ (1) 24.0 მლ (2) 32.0 მლ (2) 36.0 მლ (2)

45 13.5 მლ (1) 18.0 მლ (1) 27.0 მლ (2) 36.0 მლ (2) 40.5 მლ (3)

50 15.0 მლ (1) 20.0 მლ (1) 30.0 მლ (2) 40.0 მლ (2) 45.0 მლ (3)

55 16.5 მლ (1) 22.0 მლ (2) 33.0 მლ (2) 44.0 მლ (3) 49.5 მლ (3)

60 18.0 მლ (1) 24.0 მლ (2) 36.0 მლ (2) 48.0 მლ (3) 54.0 მლ (3)

65 19.5 მლ (1) 26.0 მლ (2) 39.0 მლ (2) 52.0 მლ (3) 58.5 მლ (3)

70 21.0 მლ (2) 28.0 მლ (2) 42.0 მლ (3) - -

75 22.5 მლ (2) 30.0 მლ (2) 45.0 მლ (3) - -

80 24.0 მლ (2) 32.0 მლ (2) 48.0 მლ (3) - -

85 25.5 მლ (2) 34.0 მლ (2) 51.0 მლ (3) - -

90 27.0 მლ (2) 36.0 მლ (2) 54.0 მლ (3) - -

95 28.5 მლ (2) 38.0 მლ (2) 57.0 მლ (3) - -

100 30.0 მლ (2) 40.0 მლ (2) 60.0 მლ (3) - -განზავებული ხსნარის განზავება შესაძლებელია შემდეგი ხსნარებით:ნატრიუმის ქლორიდის 9 მგ/მლ (0,9%) საინექციო ხსნარინაქტიუმის ლაქტატის ინტრავენური ინფუზია5% გლუკოზის და რინგერ ლაქტატის ინტარვენური ინფუზია5% გლუკოზის და 0.45% ნატრიუმის ქლორიდის ინტრავენური ინფუზია5% გლუკოზის ინტრავენური ინფუზია5% გლუკოზა 20 მექ კალიუმის ქლორიდის ინტრავენური ინფუზია0.45% ნატრიუმის ქლორიდის იტნრავენური ინფუზია

5% გლუკოზის და 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის ინტრავენური ინფუზიავორიკონაზოლის სხვა გამხსნელებთან შეთავსებადობა უცნობია.

ეფექტი ავტომობილის მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზევორილიოფი საშუალო გავლენას ახდენს ავტომობილის მართვის და მექანიზმეის გამოყენების უნარზე. შეიძლებაგამოიწვიოს მხედველობის ტრანზიტორული და შექცევადი ცვლილებები, როგორიცაა დაბინდვა,დაზიანებული/გაძლიერებული ვიზუალური აღქმა და/ან ფოტოფობია. ამ სიმპტომების შემთხვევაში პაციენტი უნდამოერიდოს პოტენციურად სახიფათო მოქმედებებს, როგორიცაა ავტომობილის მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა.

ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაციაორსულობაორსულ ქალებში ვორიკონაზოლის გამოყენების შესახებ ადექვატური მონაცემები არ არსებობს.ცხოველების კვლევებმა გამოავლინა რეპროდუქციული ტოქსიკურობა. ადამიანისთვის პოტენციური რისკი უცნობია.ვორილიოფი ორსულობის დროს არ უნდა გამოიყენონ თუ დედის სარგებელი არ აჭარბებს ნაყოფის პოტენციურრისკს.შვილოსნობის უნარის მქონე ქალებიშვილოსნობის უნარის მქონე ქალებმა მკურნალობის დროს ყოველთვის უნდა გამოიყენონ კონტრაცეფციის ეფექტურიმეთოდები.ძუძუთი კვებარძეში ვორიკონაზოლის გამოყოფა შესწავლილი არ არის. ვორილიოფით მკურნალობის დაწყებისას ძუძუთი კვებაუნდა შეწყდეს.ფერტილობაცხოველების კვლევაში არ გამოვლინდა მამრ და მდედრ ვირთაგვებში ფერტილობის დაზიანება.

ურთიერთქმედება სხვა სამედიცინო პროდუქტებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმებივორიკონაზოლი მეტაბოლიზდება და აინჰიბირებს ციტოქრომ P450 იზოენზიმების CYP2C19, CYP2C9, დაCYP3A4აქტივობას. ამ იზოენზიმების ინჰიბიტორები ან ინდუქტორები შეიძლება ზრდიდეს ან აქვეითებდეს პლაზმაშივორიკონაზოლის კონცენტრაციას და არსებობს ვორიკონაზოლის მიერ პლაზმაში ამ ციტოქრომ CYP450იზოენზიმების კონცენტრაციის მომატების შანსი.თუ სხვაგვარად არ არის მითითებული, ჯანმრთელ მოზრდილებში ჩატარდა წამალთაშორისი ურთიერთქმედებისკვლევები მრავობითი დოზების გამოყენებისას მყარი მდგომარეობის მიღწევამდე, ორალური ვორიკონაზოლით 200 მგდღე-ღამეში ორჯერ (BID). ეს შედეგები მნიშვნელოვანია სხვა პოპულაციების და გამოყენების მეთოდისთვის.ვორიკონაზოლი სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ QTc ინტერვალისგამახანგრძლივებელ საშუალებებს. როდესაც არსებობს ვორიკონაზოლის მიერ პლაზმაში CYP3A4 იზოენზიმებითმეტაბოლიზებადი ნივთიერებების (გარკვეული ანტიჰისტამინები, ქინიდინი, ციზაპრიდი, ფიმოზიდი)კონცენტრაციის მომატების შანსი, ერთად გამოყენება უკუნაჩვენებია.ურთიერთქმედების ცხრილივორიკონაზოლის და სხვა სამედიცინო პროდუქტების ურთიერთქმედება ჩამოთვლილია ქვემო ცხრილში (დღე-ღამეში ერთხელ როგორც “QD”, დღე-ღამეში ორჯერ როგორც “BID”, დღე-ღამეში სამჯერ როგორც “TID” დაგანსაზღვრული არ არის როგორც “ND”). ყოველი ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრისთვის ისრის მიმართულებადაფუძნებულია 90% სანდოობის ინტერვალზე გეომეტრული მნიშნველობის შეფარდებისთვის (↔), ქვემოთ (↓) ანმეტი (↑) 80-125% ფარგლებში. ვარსკვლავი (*) აჩვენებს ორი გზით ურთიერთქმედებას. AUCτ, AUCt დაAUC0-∞

წარმოადგენს მრუდს დოზირების ინტერვალით ნულიდან აღმოჩენად საზომამდე და ნულიდან უსასრულობამდე.ცხრილშ ურთიერთქმედება წარმოდგენილია შემდეგნაირად: უკუჩვენება, საჭიროებს დოზის ცვლილებას დაფრთხილ კლინიკურ და/ან ბიოლოგიურ მონიტორინგს, რასაც არ გააჩნია მნიშვნელოვანი ფარმაკოკინეტიკურიურთიერთქმედება მაგრამ კლინიკური ინტერესის საგანია ამ თერაპიულ ველში.

სამედიცინო პროდუქტი[ურთიერთქმედების მექანიზმი]

ურთიერთქმედებაგეომეტრული მნიშვნელობის ცვლილება(%)

რეკომენდაციები ერთად გამოყენებისშესახებ

ასტემიზოლი, ციზაპრიდი,ფიმოზიდი, ქინიდინი დატერფენატიდინი[CYP3A4 სუბსტრატები]

თუმცა შესწავლილი არ არის, პლაზმაშიამ სამედიცინო პროდუქტებისკონცენტრაციის გაზრდამ შეიძლებაგამოიწვიოს QTc გახანგრძლივება დაიშვიათად torsades de pointes.

უკუნაჩვენებია

კარბამაზეპინი და ხანგრძლივიმოქმედების ბარბიტურატები (მაგ.ფენობარბიტალი, მეფობარბიტალი)[CYP450 ძლიერი ინდუქტორები]

თუმცა შესწავლილი არ არის,მოსალოდნელია კარბამაზეპინის დახანგრძლივი მოქმედებისბარბიტურატბეის მიერ პლაზმაშივორიკონაზოლის კონცენტრაციის

უკუნაჩვენებია

19

მნიშვნელოვანი დაქვეითება

ეფავირენცი (უკუტრანსკრიპტაზასარანუკლეოზიდური ინჰიბიტორი)[CYP450 ინდუქტორი CYP3A4ინჰიბიტორი და სუბსტრატი]ეფავირენცი 400მგ QD, 200მგვორიკონაზოლთან ერთად BID*

ეფავირენცი 300მგ QD, 400მგვორიკონაზოლთან ერთად BID*

ეფავირენცი Cmax ↑ 38%ეფავირენცი AUCτ ↑ 44%ვორიკონაზოლი Cmax ↓ 61%ვორიკონაზოლი AUCτ ↓ 77%600მგ ევაფირენცთან შედარებით QD,ეფავირენცი Cmax ↔ეფავირენცი AUCτ ↑ 17%200მგ BID ვორიკონაზოლთან შედარებითვორიკონაზოლი Cmax ↑ 23%ვორიკონაზოლი AUCτ ↓ 7%

ვორიკონაზოლის სტანდარტულიდოზის 400მგ ან მეტ ეფავირენცთანQD გამოყენება უკუნაჩვენებიავორიკონაზოლის ევაფირენცთანერთად გამოყენება შესაძლებელიათუ გაიზრდება ვორიკონაზოლისშემანარჩუნებელი დოზა 400მგ-მდეBID და ეფავირენცის დოზაშემცირდება 300მგ-მდე QD.ვორიკონაზოლით მკურნალობისშეწყვეტისას უნდა აღდგესეფავირენცის საწყისი დოზა.

ერგოტის ალკალოიდები (მაგ.ერგოტამინი დადიჰიდროერგოტამინი)[CYP3A4 სუბსტრატები]

თუმცა შესწავლილი არ არის,სავარაუდოა ვორიკონაზოლის მიერპლაზმაში ერგოტის ალკალოიდებისკონცენტრაციის ზრდა და ერგოტიზმისგამოწვევა

უკუნაჩვენებია

რიფაბუტინი[CYP450 ძლიერი ინდუქტორი]300 მგ QD

300მგ QD (350მგ BIDვორიკონაზოლთან ერთად)*

300მგ QD (400მგ BIDვორიკონაზოლთან ერთად)*

ვორიკონაზოლი Cmax ↓ 69%ვორიკონაზოლი AUCτ ↓ 78%200მგ BID ვორიკონაზოლთანშედარებით,ვორიკონაზოლი Cmax ↓ 4%ვორიკონაზოლიAUCτ ↓ 32%რიფაბუტინიCmax ↑ 195%რიფაბუტინი AUCτ ↑ 331%200 მგ BID ვორიკონაზოლთანშედარებით,ვორიკონაზოლიCmax ↑ 104%ვორიკონაზოლიAUCτ ↑ 87%

ვორიკონაზოლის და რიფაბუტინისერთად მიღბეას უნდა მოერიდონ თუსარგებელი არ აჭარბებს რისკს.ვორიკონაზოლის შემანარჩუნებელიდოზა შეიძლება გაიზარდოს 5მგ/კგ-მდე ინტრავენურადBID ან 200მგ-დან 350მგ-მდეორალურად BID (100მგ- 200მგ-მდეორალურად BID 40კგ-ზე მცირეწონის პაციენტებში).რიფაბუტინის ვორიკონაზოლთანერთად მიღებისას რეკომენდებულიასისხლის საერთო ანალიზის დარიფაბუტინის გვერდითირეაქციების (მაგ. უვეიტი)მონიტორინგი.

რიფამპიცინი (600 მგQD)[CYP450 ძლიერი ინდუქტორი]

ვორიკონაზოლიCmax ↓ 93%ვორიკონაზოლი AUCτ ↓ 96%

უკუნაჩვენებია

რიტონავირი (პროტეაზასინჰიბიტორი)[CYP450 ძლიერი ინდუქტორი;CYP3A4 ინჰბიტორი და სუბსტრატი]მაღალი დოზა (400 BID)

დაბალი დოზა (100 მგ BID)*

რიტონავირი Cmax and AUCτ ↔ვორიკონაზოლი Cmax ↓ 66%ვორიკონაზოლიAUCτ ↓ 82%რიტონავირი Cmax ↓ 25%რიტონავირი AUCτ ↓13%ვორიკონაზოლი Cmax ↓ 24%ვორიკონაზოლი AUCτ ↓ 39%

ვორიკონაზოლის და რიტონავირისმაღალი დოზის (400მგ და მეტი BID)ერთად გამოყენება უკუნაჩვენებია.ვორიკონაზოლის და რიტონავირისდაბალი დოზის (100 მგ BID) ერთადგამოყენებას უნდა მოერიდონ თუსარგებლის/რისკის შეფასება არამართლებს ვორიკონაზოლისმიღებას.

კრაზანა[CYP450 ინდუქტორი P-gpინდუქტორი]300მგ TID (400მგ ვორიკონაზოლისერჯთერად დოზასთან ერთადმიღება)

დამოუკიდებელ გამოქვეყნებულკვლევაში,ვორიკონაზოლი AUC0-∞ ↓ 59%

უკუნაჩვენებია

ევეროლიმუსი[CYP3A4 სუბსტრატი P-gpსუბსტრატი]

თუმცა შესწავლილი არ არის,მოსალოდნელია ვორიკონაზოლის მიერპლაზმაში ევეროლიმუსის

ვორიკონაზოლის და ევეროლიმუსისერთად გამოეყენება რეკომენდებულიარ არის რადგან მოსალოდნელია

კონცენტრაციის მნიშვნელოვანი ზრდა. ვორიკონაზოლის მიერევეროლიმუსის კონცენტრაციისმნიშვნელოვანი ზრდა

ფლუკონაზოლი (200 მგ QD)[CYP2C9, CYP2C19 დაCYP3A4ინჰიბიტორი]

ვორიკონაზოლიCmax ↑ 57%ვორიკონაზოლი AUCτ ↑ 79%ფლუკონაზოლი Cmax NDფლუკონაზოლიAUCτ ND

ვორიკონაზოლის დაფლუკონაზოლის შემცირებულიდოზა და/ან სიხშირე რომელიც ამეფექტს აღმოფხვრის, დადგეილი არარის. ფლუკონაზოლის შემდეგვორიკონაზოლის გამოყენებისსრეკომენდებულია ამ უკანასკნელისგვერდითი რეაქციებისმონიტორინგი.

ფენიტოინი[CYP2C9 სუბსტრატი და CYP450ძლიერი ინდუქტორი]300მგ QD

300მგ QD (400მგ BIDვორიკონაზოლთან ერთად მიღება)*

ვორიკონაზოლი Cmax ↓ 49%ვორიკონაზოლი AUCτ ↓ 69%

ფენიტოინი Cmax ↑ 67%ფენიტოინი AUCτ ↑ 81%200მგ BID ვორიკონაზოლთან შედარებითვორიკონაზოლი Cmax ↑ 34%ვორიკონაზოლიAUCτ ↑ 39%

ვორიკონაზოლის და ფენიტოინისერთად გამოყენებას უნდა მოერიდონთუ სარგებელი არ აჭარბებს რისკს.რეკომენდებულია პლაზმაშიფენიტოინის დონის ინტენსიურიმონიტორინგიფენიტოინის ვორიკონაზოლთანერთად მიღება შეიძლება თუვორიკონაზოლის დოზა იზრდება5მგ/კგ-მდე ი/ვ BID ან 200მგ-დან400მგ-მდე ორალურად BID (100 მგ-დან 200მგ-მდე ორალურად BID 40კგ-ზე მცირე წონის პაციენტებისთვის)

ანტიკოაგულანტებივარფარინი (30 მგ ერთჯერადიდოზა, 300 მგ BID ვორიკონაზოლთანერთად)[CYP2C9 სუბსტრატი]სხვა ორალური კუმარინები (მაგ.ფენპროკუმონი, აცენოკუმაროლი)[CYP2C9 და CYP3A4 სუბსტრატები]

პროთრომბინის დროის მაქსიმალურიზრდა იყო დაახლოებით 2 პუნქტით.

თუმცა შესწავლილი არ არის,ვორიკონაზოლმა შეიძლება გაზარდოსპლაზმაში კუმარინების კონცენტრაცია დაგამოიწვიოს პროთრომბინის დროისზრდა.

რეკომენდებულია პროთრომბინისდროის და სხვა შესაბამისიანტიკოაგულაციური ტესტებისმონიტორინგი, ანტიკოაგულანტებისდოზის კორექციაუნდა მოხდესშესაბამისად.

ბენზოდიაზეპინები (მაგ,მიდაზოლამი, ტრიაზოლამი,ალპრაზოლამი) [CYP3A4სუბსტრატები]

თუმცა კლინიკურად შესწავლილი არარის, მოსალოდნელია ვორიკონაზოლისმიერ პლაზმაში ბენზოდიაზეპინებისკონცენტრაციის ზრდა რომლებიცCYP3A4-თი მეტაბოლიზდება, რამაცშეიძლება გაახანგრძლივოს სედაციურიეფექტი.

საჭიროა ბენზოდიაზეპინებისდოზის შემცირება

იმუნოსუპრესანტები[CYP3A4 სუბსტრატები]

სიროლიმუსი (2 მგ ერთჯერადიდოზა)

ციკლოსპორინი(თირკმელგადანერგილ სტაბილურპაციენტებში რომლებიცქრონიკულად იღებენციკლოსპორინს)

ტაკროლიმუსი (0.1მგ/კგ ერთჯერადიდოზა)

დამოუკიდებელ გამოქვეყნებულკვლევაში, სიროლიმუსი Cmax ↑ 6.6-foldსიროლიმუსი AUC0-∞ ↑ 11-fold

ციკლოსპორინი Cmax ↑ 13%ციკლოსპორინი AUCτ ↑ 70%

ტაკროლიმუსი Cmax ↑ 117%ტაკროლიმუსი AUCt ↑ 221%

ვორიკონაზოლის და სიროლიმუსისერთად გამოყენება უკუნაჩვენებბია.ვორიკონაზოლის გამოყენებისდაწყებისას პაციენტებში, რომლებიცუკვე იღებენ ციკლოსპორინს,რეკომენდებულია ციკლოსპორინისდოზის განახევრება და მისი დონისმონიტორინგი. ციკლოსპორინისდონის მომატება დაკავშირებულიანეფროტოქსიკურობასთან.ვორიკონაზოლის მოხსნისას საჭიროაციკლოსპორინის დონისინტენსიური მონიტორინგი დადოზის აუცილებლობისას გაზრდა.ვორიკონაზოლის გამოყენებისდაწყებისას პაციენტებში რომლებიც

21

უკვე იღებენ ტაკროლიმუსს,რეკომენდებულია ტაკროლიმუსისდოზის ორიგინალის მესამედამდეშემცირება და მისი ინტენსიურიმონიტორინგი. ტაკროლიმუსისდონის მომატება შეიძლებადაკავშირებული იყოსნეფროტოქსიკურობასთან.ვორიკონაზოლის მოხსნისას საჭიროატაკროლიმუსის დონის ინტენსიურიმონიტორინგი და აუცილებლობისასდოზის გაზრდა.

ხანგრძლივი მოქმედების ოპიატები[CYP3A4 სუბსტრატები]ოქსიკოდონი (10 მგ ერთჯერადიდოზა)

დამოუკიდებელ გამოქვეყნებულკვლევაში,ოქსიკოდონი Cmax ↑ 1.7-პუნქტიოქსიკოდონი AUC0-∞ ↑ 3.6-პუნქტი

ოქსიკოდონის და სხვა ხანგრძივიმოქმედების ოიპიატების დოზისშემცირება რომლებიც CYP3A4მეტაბოლიზდება (მაგ.ჰიდროკოდონი) უნდაგაითვალისწინონ. შეიძლებააუცილებელი იყოს ოპიატებთანდაკავშირებული გვერდითირეაქციების ხშირი მონიტორინგი.

მეტადონი (32-100 მგ QD)[CYP3A4 სუბსტრატი]

R-მეტადონი (აქტიური) Cmax ↑ 31%R-მეტადონი (აქტიური) AUCτ ↑ 47%S-მეტადონი Cmax ↑ 65%S-მეტადონი AUCτ ↑ 103%

რეკომენდებულია გვერდითირეაქციების და მეტადონთანდაკავშირებული ტოქსიკურობისხშირი მონიტორინგი QTcგახანგრძლივების ჩათვლით.შეიძლება საჭირო გახდეს მეტადონისდოზის შემცირება.

არასტეროიდულიანთებისსაწინააღმდეგოპრეპარატები (აასს)[CYP2C9 სუბსტრატები]იბუპროფენი (400 მგ ერთჯერადიდოზა)დიკლოფენაკი (50 მგ ერთჯერადიდოზა)

S-იბუპროფენი Cmax ↑ 20%S-იბუპროფენი AUC0-∞ ↑ 100%დიკლოფენაკი Cmax ↑ 114%დიკლოფენაკი AUC0-∞ ↑ 78%

რეკომენდებულია აასს-სთანდაკავშირებული გვერდითირეაქციების და ტოქსიკურობისხშირი მონიტორინგი. შეიძლებასაჭირო გახდეს აასს დონისშემცირება.

ომეპრაზოლი (40 მგ QD)*[CYP2C19 ინჰიბიტორი CYP2C19დაCYP3A4 სუბსტრატი]

ომეპრაზოლი Cmax ↑ 116%ომეპრაზოლი AUC ↑ 280%ვორიკონაზოლი Cmax ↑ 15%ვორიკონაზოლიAUC ↑ 41%პროტონული ტუმბოს სხვაინჰიბიტორები რომლებიც არის CYP2C19სუბსტრატები შეიძლებაინჰიბირდებოდეს ვორიკონაზოლით,რამაც შეიძლება გამოიწვიოს პლაზმაში ამსამედიცინო პროდუქტბეისკონცენტრაციის შემცირება.

ვორიკონაზოლის დოზის ცვლილებარეკომენდებული არ არის.ვორიკონაზოლის გამოყენებისდაწყებისას პაციენტებში რომლებიცოპმერაზოლს იღებენ 40 მგ ან მეტიდოზით, რეკომენდებულია ამუკანასკნელის დოზის განახევრება.

ორალური კონტრაცეპტივები*[CYP3A4 სუბსტრატი CYP2C19ინჰიბიტორი]ნორეტისტერონი/ეთინილესტრადიოლი (1 მგ/0.035 მგ QD)

ეთინილესტრატიოლიCmax ↑ 36%ეთინილესტრადიოლი AUC ↑ 61%ნორეტისტერონიCmax ↑ 15%ნორეტისტერონიAUC ↑ 53%ვორიკონაზოლიCmax ↑ 14%ვორიკონაზოლიAUC ↑ 46%

რეკომენდებულია ვორიკონაზოლისდა ორალური კონტრაცეპტივებისგვერდითი რეაქციებისმონიტორინგი.

ხანმოკლე მოქმედების ოპიატები[CYP3A4 სუბსტრატები]

საჭიროა ალფენტანილის,ფენტანილის, ალფენტანილის

ალფენტანილი(20 μგ/კგ ერთჯერადიდოზა, თანმხლები ნალოქსონით)ფენტანილი (5 μგ/კგ ერთჯერადიდოზა)

დამოუკიდებელ გამოქვეყნებულკვლევაში, ალფენტანილი AUC0-∞ ↑ 6-პუნქტიდამოუკიდებელ გამოქვეყნებულკვლევაში, ფენტანილიAUC0-∞ ↑ 1.34-პუნქტი

მსგავსი სტრუქტურის სხვა ხანმოკლემოქმედების ოპიატების დოზისშემცირება, რომლებიც CYP3A4-ითმეტაბოლიზდება (მაგ.სუფენტანილი). რეკომენდებულიასუნთქვის დათრგუნვის დაოპიატებთან დაკავშირებული სხვაგვერდითი რეაქციებისგაფართოებული მონიტორინგი.

სტატინები (მაგ. ლოვასტატინი)[CYP3A4 სუბსტრატები]

თუმცა კლინიკურად შესწავლილი არარის, მოსალოდნელია ვორიკონაზოლისმიერ პლაზმაში სტატინებისკონცენტრაციის მომატება, რომლებიცCYP3A4-ით მეტაბოლიზდება, შეიძლებაგანვითარდეს რაბდომიოლიზი.

საჭიროა სტატინების დოზისშემცირება

სულფონილშარდოვანა (მაგ.,ტოლბუტამინი, გლიპიზიდი,გლიბურიდი)[CYP2C9 სუბსტრატები]

თუმცა შესწავლილი არ არის,მოსალოდნელია ვორიკონაზოლის მიერპლაზმაში სულფონილშარდოვანასკონცენტრაციის ზრდა და ჰიპოგლიკემია

რეკომენდებულია სისხლშიგლუკოზის დონის ინტენსიურიმონიტორინგი. უნდა მოხდესსულფონილშარდოვანას დოზისშემცირება.

მიწის სუროს ალკალოიდები (მაგ.,ვინკრისტინი და ვინბლასტინი)[CYP3A4 სუბსტრატები]

თუმცა შესწავლილი არ არისმოსალოდნელია ვორიკონაზოლის მიერპლაზმაში მიწის სუროს aლკალოიდებისკონცენტრაციის მომატება დანეიროტოქსიკურობა.

უნდა მოხდეს მიწის სუროსალკალოიდების დოზის შემცირება

აივ პროტეაზას სხვა ინჰიბიტორები(მაგ. საქვინავირი, ამპრენავირი დანელფინავირი)*[CYP3A4 სუბსტრატები დაინჰიბიტორები]

კლინიკურად შესწავლილი არ არის. Invitro კვლევები აჩვენებს რომვორიკონაზოლი შეიძლებააინჰიბირებდეს აივ პროტეაზასინჰიბიტორების მეტაბოლიზმს დაპირიქით.

შეიძლება საჭირო იყოს პრეპარატისტოქსიკურობის და/ან ეფექტურობისარ არსებობს ფრთხილიმონიტორინგი და დოზის ცვლილება.

არა-ნუკლეოზიდურიუკუტრანსკრიპტაზას სხვაინჰიბიტორები (NNRTIs) (მაგ.დელავირდინი, ნევირაპინი)*[CYP3A4 სუბსტრატები, CYP450ინჰიბიტორები ან ინდუქტორები]

კლინიკურად შესწავლილი არ არის. Invitro კვლევები აჩვენებს რომვორიკონაზოლს შეიძლებააინჰიბირებდეს NNRTIs დავორიკონაზოლი შეიძლებააინჰიბირებდეს NNRTIs მეტაბოლიზმს.ვორიკონაზოლზე ეფავირენცის ეფექტიაჩვენებს რომ ვორიკონაზოლისმეტაბოლიზმის ინდუქტორი შეიძლებაიყოსNNRTI.

შეიძლება საჭირო იყოს პრეპარატისტოქსიკურობის და/ან ეფექტურობისარ არსებობს ფრთხილიმონიტორინგი და დოზის ცვლილება.

ციმეტიდინი(400 მგ BID)[არასპეციფიური CYP450ინჰიბიტორი და ზრდის კუჭის pH]

ვორიკონაზოლი Cmax ↑ 18%ვორიკონაზოლი AUCτ ↑ 23%

დოზის ცვლილება საჭირო არ არის

დიგოქსინი (0.25 მგ QD)[P-gp სუბსრტატი]

დიგოქსინიCmax ↔დიგოქსინიAUCτ ↔

დოზის ცვლილება საჭირო არ არის

ინდინავირი (800 მგ TID)[CYP3A4 ინჰიბიტორი დასუბსრტატი]

ინდინავირიCmax ↔ინდინავირიAUCτ ↔ვორიკონაზოლი Cmax ↔ვორიკონაზოლი AUCτ ↔

დოზის ცვლილება საჭირო არ არის

მაკროლიდური ანტიბიოტიკებიერითრომიცინი (1გ BID)[CYP3A4 ინჰიბიტორი]აზიტრომიცინი (500 მგ QD)

ვორიკონაზოლი Cmax და AUCτ ↔

ვორიკონაზოლიCmax დაAUCτ ↔ერითრომიცინზე ან აზიტრომიცინზევორიკონაზოლის ეფექტი უცნობია

დოზის ცვლილება საჭირო არ არის

მიკოფენოლის მჟავა (1გ ერთჯერადი მიკოფენოლის მჟავა Cmax ↔ დოზის ცვლილება საჭირო არ არის

23

დოზა) [UDP-გლუკურონილტრანსფერაზას სუბსტრატი]

მიკოფენოლის მჟავა AUCt ↔

პრედნიზოლონი (60მგ ერთჯერადიდოზა) [CYP3A4 სუბსტრატი]

პრედნიზოლონი Cmax ↑ 11%პრედნიზოლონი AUC0-∞ ↑ 34%

დოზის ცვლილება საჭირო არ არის

რანიტიდინი (150 მგBID)[ზრდის კუჭის pH]

ვორიკონაზოლიCmax and AUCτ ↔ დოზის ცვლილება საჭირო არ არის

ჭარბი დოზირებაკლინიკურ კვლევებში აღინიშნა დოზის შემთხვევით გადაჭარბების 3 შემთხვევა. ყველა განვითარდა პედიატრულიასაკის პაციენტებში, რომლებმაც მიიღეს ვორიკონაზოლის რეკომენდებულზე ხუთჯერ მეტი ინტრავენური დოზა.აღწერილიიყო 10 წუთიანი ფოტოფობიის ერთჯერადი გვერდითი რეაქცია.ვორიკონაზოლის ანტიდოტი უცნობია.ვორიკონაზოლი ჰემოდიალიზდება, კლირენსი - 121 მლ/წთ. ინტრავენური საშუალება, SBECD ჰემოდიალიზდება,კლირენსი-55 მლ/წთ. დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში ჰემოდიალიზი შეიძლება სასარგებლო იყოსვორიკონაზოლის და SBECD ორგანიზმიდან გამოყოფისთვის.

შეუთავსებლობავორიკონაზოლის ინფუზია არ უნდა მოხდეს სხვა ინტრავენურ პროდუქტებთან ერთად, ერთი სისტემით. ფლაკონიუნდა შემოწმდეს სრული ინფუზიის უზრუნველყოფისთვის. ვორიკონაზოლის ინფუზიის დასრულებისას, სისტემაშეიძლება გამოიყენონ სხვა ინტრავენური პროდუქტების ინფუზიისთვის.სისხლის პროდუქტები და ელექტროლიტების კონცენტრირებული ხსნარების ხანმოკლე ინფუზია:ვორიკონაზოლით თერაპიის დაწყებამდე უნდა მოხდეს ელექტროლიტური დარღვევების კორექცია, როგორიცააჰიპოკალიემია, ჰიპომაგნიემია და ჰიპოკალციემია. ვორიკონაზოლის გამოყენება არ უნდა მოხდეს სისხლისპროდუქტებთან და კოცენტრირებული ელექტროლტების ხანმოკლე საინფუზიო ხსნარებთან ერთად, ცალკე სისტემისგამოყენების შემთხვევაშიც.სრული პარენტერული კვებასრული პარენტერული კვება (TPN) არ უნდა შეწყდეს ვორიკონაზოლის დანიშვნისას, მაგრამ ინფუზია უნდა მოხდესცალკე სისტემით. მრავალსანათურიანი კათეტერით ინფუზიის დროს TPN სთვის უნდა გამოიყენონ განსხვავებულიპორტი. ვორიკონაზოლი არ უნდა განზავდეს 4.2%-იანი ნატრიუმის ბიკარბონატის საინფუზიო ხსნარით. სხვაკონცენტრაციებთან შეთავსებადობა უცნობია.ეს სამედიცინო პროდუქტი არ უნდა შეერიოს სხვა პრეპარატებს ინსტრუქციაში აღნიშნული საშუალებების გარდა.

კონტეინერის აღწერა და შემადგენლობაპროდუქტი შეფუთულია I ტიპის გამჭვირვალე შუშის 30R ფლაკონში, დახურულია ბრომობუთილის რეზინისსახურავით, ალუმინის ხუფით.ყოველი ფლაკონი ეტიკეტირებულია.1 ფლაკონი ჩანართთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.ფლაკონის ეტიკეტზე და ინდივიდუალურ მუყაოს კოლოფზე მითითებულია სერიის ნომერი და ვარგისობის ვადა.

განსაკუთრებული უსაფრთხოების ზომები შენახვისთვისგასაყიდად შეფუთული ფხვნილი:ინახება არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ორიგინალურ შეფუთვაში, სინათლისგან დაცვისთვის.

ვარგისიანობის ვადა3 წელი.მიკრობიოლოგიური თვალსაზრისით, განზავების შემდეგ პროდუქტი უნდა გამოიყენონ დაუყოვნებლივ.

ლეგალური სტატუსი

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით.

მწარმოებლის დასახელება და მისამართიS.C. Rompharm Company S.R.L.Str. Eroilor 1А, Otopeni, 075100, Romania

სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელიშპს რომფარმ კომპანი საქართველოსაქართველო, თბილისი, სააკაძის დაღმართი №8, ოფისი №7ა

სამედიცინო პროდუქტის მახასიათებლების შეჯამება1. სამკურნალო საშუალების დასახელებაგლიტამერი 15 მგ ტაბლეტები.2. ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობათითოეული ტაბლეტი შეიცავს 15მგ პიოგლიტაზონს (როგორც ჰიდროქლორიდს).დამხმარე ნივთიერები ცნობილი ეფექტით:თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 37.89 მგ ლაქტოზას მონოჰიდრატი (იხ. პარაგრაფი 4.4).დამხმარე ნივთიერების სრული ჩამონათვალი მოცემულია 6.1. პარაგრაფში.3. წამლის ფორმატაბლეტი.ტაბლეტი არის მრგვალი, ამობურცული და თეთრი.4. კლინიკური თვისებები4.1. თერაპიული ჩვენებაპიოგლიტაზონი გამოიყენება ტიპი 2 შაქარიანი დიაბეტის მეორე ან მესამე რიგისმკურნალობისთვის, როგორც მოცემულია ქვემოთ:მონოთერაპიის სახით:- მოზრდილ პაციენტებში (კერძოდ ჭარბი წონის მქონე პაციენტებში), როდესაც დიეტასთან და

ფიზიკურ ვარჯიშთან ერთად არ მიიღწევა გლიკემიის ადეკვატური კონტროლი, ხოლომეტფორმინის მიღება ვერ ხერხდება უკუჩვენების ან აუტანლობის გამო.

ორმაგი პერორალური თერაპიის სახით კომბინაციაში:- სხვა პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებასთან ერთად (კერძოდ ჭარბი წონის მქონე

პაციენტებში), როდესაც მონოთერაპიისას არ მიიღწევა გლიკემიის ადეკვატური კონტროლი,მიუხედავად ამ სხვა პერორალური ანტიდიაბეტური საშუალების მაქსიმალურიტოლერანტული დოზების მიღებისა.

სამმაგი პერორალური თერაპიის სახით კომბინაციაში:სხვა ორ პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებასთან ერთად (კერძოდ ჭარბი წონის მქონეპაციენტებში), როდესაც არ მიიღწევა გლიკემიის ადეკვატური კონტროლი, მიუხედავად ორმაგიპერორალური თერაპიისა.პიოგლიტაზონი, ასევე ნაჩვენებია კომბინაციაში ინსულინთა ერთად, ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტისმქონე მოზრდილ პაციენტებში, რომელთაც მხოლოდ ინსულინის მიღებისას არ აქვთ გლიკემიისადეკვატური კონტროლი, ხოლო მეტფორმინის მიღება ვერ ხერხდება უკუჩვენების ანაუტანლობის გამო (იხ. პარაგრაფი 4.4).პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყების შემდეგ, პაციენტებმა უნდა გაიარონ შემოწმება 3-6თვის შემდეგ, რათა შეფასდეს მკურნალობაზე პასუხის ადეკვატურობა (მაგალითად HbA1c-ისშემცირება). პაციენტებმა, რომელთაც არ ექნებათ ადეკვატური პასუხი მკურნალობაზე, უნდაშეწყვიტონ პიოგლიტაზონის მიღება. გახანგრძლივებული თერაპიის პოტენციური რისკისგათვალისწინებით, შემდგომი სავალდებულო შემოწმების დროს ექიმი უნდა დარწმუნდეს, რომნარჩუნდება პიოგლიტაზონის სარგებელი (იხ. პარაგრაფი 4.4).4.2. დოზირება და მიღების წესიდოზირება

პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყება შესაძლებელია 15მგ-ით ან 30მგ-ით დღეში ერთხელ.დოზა დამატებით შეიძლება გაიზარდოს 45მგ-მდე დღეში ერთხელ.ინსულინთან კომბინაციისას, ინსულინის მიმდინარე დოზა შეიძლება შენარჩუნდესპიოგლიტაზონის თერაპიის დაწყებისას. თუ პაციენტს გამოუვლინდა ჰიპოგლიკემია,ინსულინის დოზა უნდა შემცირდეს.პაციენტების განსაკუთრებული ჯგუფებიხანდაზმული პაციენტებიხანდაზმულ პაციენტებში საჭირო არ არის დოზირების კორექცია (იხ. პარაგრაფი 5.2). ექიმებმაუნდა დაიწყონ მკურნალობა ყველაზე მცირე შესაძლო დოზით და თანდათანობით გაზარდონდოზა, განსაკუთრებით როდესაც პიოგლიტაზონის მიღება ხდება ინსულინთან კომბინაციით.(იხ. პარაგრაფი 4.4. სითხის შეკავება და გულის უკმარისობა).თირკმელების ფუნქციის დარღვევასაჭირო არ არის დოზირების კორექცია თირკმელების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში(კრეატინინის კლირენსი >4მლ/წთ)(იხ. პარაგრაფი 5.2). დიალიზზე მყოფ პაციენტებთანდაკავშირებით მონაცემები არ მოიპოვება, ამიტომ პიოგლიტაზონის მიღება არ არისრეკომენდებული ასეთ პაციენტებში.ღვიძლის ფუნქციის დარღვევაპიოგლიტაზონის გამოყენება არ შეიძლება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში(იხ. პარაგრაფები 4.3 და 4.4).პედიატრიული პოპულაციაგლიტამერის უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის დადგენილი ბავშვებსა და 18 წლამდეასაკის მოზარდებში. მონაცემები არ მოიპოვება.მიღების წესიპიოგლიტაზონის ტაბლეტების მიღება ხდება პერორალურად დღეში ერთხელ, საკვებთანერთად ან საკვების გარეშე. ტაბლეტები უნდა გადაიყლაპოს ჭიქა წყლის დაყოლებით.4.3. უკუჩვენებაპიოგლიტაზონი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ:

მომატებული მგრძნობელობა მოქმედი ნივთიერების ან პრეპარატის სხვა ნებისმიერიდამხამრე ნივთიერების მიმართ, რომელიც ჩამოთვლილია 6.1 პარაგრაფში;

გულის უკმარისობა ან გულის უკმარისობა ანამნეზში (ნიუ–იორკის გულის ასოციაცია(NYHA) I-IV ეტაპები);

ღვიძლის უკმარისობა; დიაბეტური კეტოაციდოზი; მიმდინარე შარდის ბუშტის კიბო ან შარდის ბუშტის კიბო ანამნეზში; გამოუკვლეველი მაკროსკოპული ჰემატურია.

4.4. განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისასსითხის შეკავება და გულის უკმარისობაპიოგლიტაზონს შეუძლია გამოიწვიოს სითხის შეკავება, რამაც შეიძლება გაამწვავოს ანდააჩქაროს გულის უკმარისობა. პაციენტების მკურნალობა, რომელთაც აქვთ გულისშეგუბებითი უკმარისობის განვითარების სულ მცირე ერთი რისკ-ფაქტორი (მაგ. გადატანილიმიოკარდიუმის ინფარქტი ან სიმპტომური კორონარული არტერიის დაავადებები ან

ხანდაზმულები), ექიმმა უნდა დაიწყოს ყველაზე დაბალი შესაძლო დოზით და გაზარდოსდოზა ეტაპობრივად. აუცილებელია პაციენტების კონტროლი გულის უკმარისობის, წონაშიმომატების და შეშუპების სიმპტომებსა და ნიშნებზე, განსაკუთრებით კი იმ პაციენტების,რომელთაც აღენიშნებათ შემცირებული გულისმიერი მარაგი. პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდშიგამოვლინდა გულის უკამრისობის შემთხვევები, პიოგლიტაზონის ინსულინთან ერთადგამოყენების დროს ან პაციენტებში, რომელთაც ჰქონდათ გულის უკმარისობა ანამნეზში.პიოგლიტაზონისა და ინსულინის კომბინაციური მიღებისას, აუცილებელია, პაციენტებისკონტოლი გულის უკმარისობის, წონაში მომატების და შეშუპების სიმპტომებსა და ნიშნებზე.ვინაიდან, როგორც ინსულინის, ასევე პიოგლიტაზონის მიღება უკავშირდება სითხისდაგროვებას, ამიტომ მათმა ერთად მიღებამ შეიძლება გაზარდოს შეშუპების რისკი.პიოგლიტაზონის მიღება უნდა შეწყდეს გულის მდგომარეობის ნებისმიერი გაუარესებისშემთხვევაში.პიოგლიტაზონის მიღებით გულ-სისხლძარღვთა დაავადების შედეგების კვლევა ჩატარდა 75წლამდე ასაკის პაციენტებში, რომელთაც ჰქონდათ ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტი და მანამდეგადატანილი სერიოზული მაკროვასკულური დაავადებები. არსებულ ანტიდიაბეტურ დაგულ-სისხლძარღვთა დაავადების თერაპიას დაემატა პიოგლიტაზონი ან პლაცებო 3.5 წლისგანმავლობაში. აღნიშნულმა კვლევამ აჩვენა გულის უკმარისობის მომატება, თუმცა, აღნიშნულსარ გამოუწვევია სიკვდილიანობა ამ კვლევაში.ხანდაზმული პაციენტებიინსულინთან ერთად გამოყენებული კომბინაციისას საჭიროა სიფრთხილე ხანდაზმულპაციენტებში, ვინაიდან არის გულის სერიოზული უკმარისობის მომატებული რისკი.ასაკთან დაკავშირებული რისკის გათვალისწინებით (განსაკუთრებით, შარდის ბუშტის კიბო,მოტეხილობა და გულის უკმარისობა), ხანდაზმულ პაციენტებში სიფრთხილით უნდა შეფასდესსარგებლისა და რისკის თანაფარდობა მკურნალობის დაწყებამდე და მკურნალობის პერიოდშიც.შარდის ბუშტის კიბოშარდის ბუშტის კიბოს შემთხვევები უფრო ხშირად ვლინდებოდა პიოგლიტაზონითჩატარებულ კონტროლირებად კლინიკური კვლევების მეტა-ანალიზში (19 შემთხვევა 12506პაციენტში, 0.15%), ვიდრე საკონტროლო ჯგუფში (7 შემთხვევა 10212 პაციენტში, 0.07%),საფრთხის კოეფიციენტი (HR)=2.64 (95% ნდობის ინტერვალი 1.11-6.31, P=0.029). მას შემდეგ, რაცგამოაკლდა იმ პაციენტების რაოდენობა, რომლებშიც შარდის ბუშტის კიბოს დიაგნოსტირებისდროს საკვლევი პრეპარატის ექსპოზიცია შეადგენდა ერთ წელზე ნაკლებს, დარჩაპიოგლიტაზონის ჯგუფში 7 შემთხვევა (0.06%) და 2 შემთხვევა (0.02%) საკონტროლო ჯგუფებში.არსებული ეპიდემიოლოგიური მონაცემების თანახმად, დიაბეტის მქონე პაციენტებში, ასევე,მცირედით გაზრდილია შარდის ბუშტის კიბოს რისკი პიოგლიტაზონით მკურნალობის დროს,განსაკუთრებით პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ხანგრძლივი პერიოდით დაუმაღლესი კუმულატიური დოზებით. რისკი არ არის გამორიცხული არც ხანმოკლემკურნალობის შემდეგ.პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა შეფასდეს შარდის ბუშტის კიბოს რისკ-ფაქტორები (რისკები მოიცავს: ასაკს, მწეველობას ანამნეზში, პროფესიულ (სამუშაოსთანდაკავშირებულ) ან ქიმიოთერაპიის პრეპარატების ზემოქმედებას, მაგ. ციკლოფოსფამიდს ანუკვე ჩატარებულ რადიაციულ მკურნალობას მენჯის მიდამოებში). პიოგლიტაზონით

მკურნალობის დაწყებამდე, უნდა მოხდეს ნებისმიერი მაკროსკოპული ჰემატურიისგამოკვლევა.მკურნალობის დროს მაკროსკოპული ჰემატურიის ან სხვა ისეთი სიმპტომების გამოვლენისშემთხვევაში, როგორიცაა მტკივნეული შარდვა (დიზურია) ან შარდის შეუკავებლობა, პაციენტმააუცილებლად უნდა მიმართოს ექიმს.ღვიძლის ფუნქციის კონტროლიპოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში გამოვლინდა ჰეპატოცელულური დისფუნქციის იშვიათიშემთხვევები (იხ. პარაგრაფი 4.8). ამიტომ რეკომენდებულია პიოგლიტაზონის მიმღებპაციენტებში მოხდეს ღვიძლისმიერი ფერმენტების პერიოდული მონიტორინგი.პიოგლიტაზონით თერაპიის დაწყებამდე, ყველა პაციენტში უნდა შემოწმდეს ღვიძლისმიერიფერმენტები. პიოგლიტაზონით თერაპიის დაწყება დაუშვებელია იმ პაციენტებში, რომლებსაცაღენიშნებათ საბაზისო ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატება (ალანინამინოტრანსფერაზა >2.5X ნორმის ზედა ზღვარი), ან ღვიძლის სხვა რომელიმე დაავადება.პიოგლიტაზონით თერაპიის დაწყების შემდეგ, რეკომენდებულია ღვიძლისმიერი ფერმენტებისპერიოდული შემოწმება კლინიკური შედეგების გათვალისწინებით. თუ პიოგლიტაზონითთერაპიის დროს ღვიძლისმიერი ალანინამინოტრანსფერაზას დონეები იზრდება 3 X ნორმისზედა ზღვარზე ზემოთ, მაშინ ღვიძლისმიერი ფერმენტების დონეები უნდა შეფასდეს ხელახლარაც შეიძლება მალე. თუ ალანინამინოტრანსფერაზას დონეები ნარჩუნდება > 3 X ნორმის ზედაზღვარზე, მაშინ მკურნალობა უნდა შეწყდეს. თუ რომელიმე პაციენტს განუვითარდა ღვიძლისდისფუნქციის სიმპტომები, რომელიც მოიცავს გაურკვეველი წარმოშობის გულისრევას,ღებინებას, ტკივილს მუცლის არეში, დაღლილობას, ანორექსიას და/ან შარდის მუქშეფერილობას, მაშინ უნდა შემოწმდეს ღვიძლისმიერი ფერმენტები. ლაბორატორიულიშეფასების მიღებამდე, პიოგლიტაზონით მკურნალობის გაგრძელების გადაწყვეტილება მიიღებაკლინიკური მდგომარეობის საფუძველზე. სიყვითლის გამოვლენის შემთხვევაში, პრეპარატისმიღება უნდა შეწყდეს.წონაში მომატებაპიოგლიტაზონით ჩატარებულ კლინიკურ კვლევებში გამოვლინდა დოზა-დამოკიდებულიმატება წონაში, რაც შეიძლება გამოწვეული იყოს ცხიმის დაგროვებით, ხოლო ზოგიერთშემთხვევაში უკავშირდებოდეს სითხის შეკავებას. ზოგჯერ წონაში მატება შეიძლება იყოსგულის უკმარისობის სიმპტომი, ამიტომ აუცილებელია წონის მუდმივი კონტროლი. დიეტისდაცვა არის დიაბეტის მკურნალობის ნაწილი. პაციენტებმა მკაცრად უნდა დაიცვან დიეტა დააკონტროლონ კალორიები.ჰემატოლოგიაპიოგლიტაზონით თერაპიისას გამოვლინდა საშუალო ჰემოგლობინისა (4% შედარებითიშემცირება) და ჰემატოკრიტის (4.1% შედარებითი შემცირება) მცირე დაქვეითება,ჰემოდილუციის შესაბამისად. პიოგლიტაზონით ჩატარებულ, შედარებით, კონტროლირებადკვლევაში მონაწილე პაციენტებში გამოვლინდა მსგავსი ცვლილებები მეტაფორმინის მიღებისას(ჰემოგლობინი - 3-4% და ჰემატოკრიტი 3.6-4.1% შედარებითი შემცირება), ხოლო უფრონაკლები მაჩვენებლი დაფიქსირდა სულფონილშარდოვანას და ინსულინის გამოყენებისას(ჰემოგლობინი -1-2% და ჰემატოკრიტი 1-3.2% შედარებითი შემცირება).

ჰიპოგლიკემიაინსულინზე გაზრდილი მგრძნობელობის შედეგად, პაციენტებში, რომელბიც ღებულობენპიოგლიტაზონს სულფონილშარდოვანასთან ერთად ორმაგი ან სამმაგი პერორალურითერაპიის სახით ან ინსულინთან ერთად ორმაგი თერაპიის სახით, შეიძლება განვითარდესდოზა-დამოკიდებული ჰიპიგლიკემიის რისკი და შეიძლება საჭირო გახდესსულფონილშარდოვანას ან ინსულინის დოზის შემცირება.დარღვევები მხედველობის ორგანოს მხრივპოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში მიღებულია შეტყობინებები თიაზოლიდინედიონის, მათ შორისპიოგლიტაზონის მიღებ ზოგიერთ პაციენტში ადრეული ან პროგრესირებადი დიაბეტურიმაკულარული შეშუპების განვითარების შესახებ. ამ პაციენტების უმრავლესობასპარარელურად გამოუვლინდა პერიფერიული შეშუპება. დადგენილი არ არის არსებობს თუ არაპირდაპირი კავშირი პიოგლიტაზონსა და მაკულარულ შეშუპებას შორის, თუმცა, თუ პაციენტსგანუვითარდა რაიმე მხედველობითი ხასიათის დარღვევა, ექიმმა უნდა განიხილოსმაკულარული შეშუპების ვარიანტი. რეკომენდებულია შესაბამისი ოფთალმოლოგიურიკონსულტაცია.სხვარანდომიზებული, კონტროლირებადი, ორმაგი-ბრმა კლინიკური კვლევებისას ქალებშიაღინიშნა ძვლის მოტეხილობის გახშირებული შემთხვევები. ამ კვლევაში მონაწილეობდა 8100პიოგლიტაზონის მიმღები და 7400 კომპარატორი პრეპარატის მიმღები პაციენტი, რომლებიცმკურნალობდნენ 3.5 წლის განმავლობაში.პიოგლიტაზონის მიმღები ქალების 2.6%-ში გამოვლინდა მოტეხილობები, კომპარატორთანშედარებით, სადაც ეს მაჩვენებელი იყო 1.7%. მამაკაცებში არ გამოვლენილა მოტეხილობებისრისკის მატება, პიოგლიტაზონისა (1.3%) და კომპარატორი პრეპარატის (1.5%) შედარებისას.მოტეხილობების დაანგარიშებული მაჩვენებელი იყო 1.9 მოტეხილობა 100 პაციენტ ქალზეწელიწადში პიოგლიტაზონის მიღებისას და 1.1 მოტეხილობა - 100 პაციენტ ქალზე წელიწადშიკომპარატორის მიღებისას.აქედან გამომდინარე, ამ მონაცემთა ბაზის თანახმად, პიოგლიტაზონის მიღებისას ქალებშიგამოვლენილი მოტეხილობების მომატებული რისკის მაჩვენებელი შეადგენს 0.8 მოტეხილობას100 პაციენტზე წელიწადში.3.5 წლიან გულ-სისხლძარღვთა დაავადების რისკის პრო-აქტიული კვლევისას, 44/870 (5.1%; 1.0მოტეხილობა 100 პაციენტზე წელიწადში) პიოგლიტაზონის მიმღებ ქალ პაციენტშიგამოვლინდა მოტეხილობები, 23/905 (2.5%; 0.5 მოტეხილობა 100 პაციენტზე წელიწადში)კომპარატორი პრეპარატის მიმღებ ქალ პაციენტებთან შედარებით. მამაკაცებში არგამოვლენილია მოტეხილობების რისკის მატება, პიოგლიტაზონისა (1.7%) და კომპარატორიპრეპარატის (2.1%) შედარებისას.ხანგრძლივი მკურნალობისას გასათვალისწინებელია მოტეხილობების რისკი პიოგლიტაზონისმიმღებ ქალებში.ინსულინის გაუმჯობესებული მოქმედების შედეგად, პიოგლიტაზონით მკურნალობისას იმპაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ საკვერცხის პოლიკისტოზი, შეიძლება გამოვლინდესოვულაციის აღდგენა. ასეთ პაციენტებში არსებობს დაორსულების რისკი.

პაციენტი უნდა გაფრთხილდეს დაორსულების რისკის შესახებ, ხოლო თუ პაციენტს სურსდაორსულება ან დაორსულდება მკურნალობა უნდა შეწყდეს (იხ. პარაგრაფი 4.6).პიოგლიტაზონი სიფრთხილით გამოიყენება P450 ციტოქრომის 2C8 ფერმენტისინჰიბიტორებთან (მაგ. გემფიბროზილი) ან ინდუქტორებთან (მაგ. რიფამპიცინი).რეკომენდებულია რეგულარული გლიკემიური კონტროლი. საჭიროების შემთხვევაში, ხდებაპიოგლიტაზონის დოზის კორექტირება რეკომენდებული დოზირების ფარგლებში ან დიაბეტისმკურნალობის ცვლილება (იხ. პარაგრაფი 4.5).გლიტამერის ტაბლეტები შეიცავს ლაქტოზას მონოჰიდრატს და ამიტომ არ არისრეკომენდებული ისეთი იშვიათი მემკვიდრული დაავადებების მქონე პაციენტებისთვის,როგორიცაა გალაქტოზას აუტანლობა, ლაპის ლაქტაზას უკმარისობა და გლუკოზა-გალაქტოზისშეწოვის დარღვევა.4.5. ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმებიურთიერთქმედების კვლევებისას არ აღინიშნება ფარმაკოდინამიკური ან ფარმაკოკინეტიკურიურთიერთქმედება პიოგლიტაზონსა და დიგოქსინს, ვარფარინს, ფენპროკუმონსა დამეტფორმინს შორის. პიოგლიტაზონსა და სულფონილშარდოვანასთან ერთად მიღება არ ახდესზემოქმედებას სსულფონილშარდოვანას ფარმაკოკინეტიკაზე. მამაკაცებში ჩატარებულმაკვლევებმა აჩვენა, რომ ციტოქრომი P450 არ ახდენს 1A, 2C8/9 და 3A4 ფერმენტების ინდუქციას.In vitro კვლევებისას აღმოჩნდა, რომ P450 ციტოქრომის ფერმენტების ქვეტიპები არინჰიბირდება. ამ ფერმენტით მეტაბილიზებული ნივთიერებები მაგ. პერორალურიკონტრაცეპტივები, ციკლოსპორინი, კალციუმის არხების ბლოკატორები და HMGCoAრედუქტაზას ინჰიბიტორები არ ურთიერთქმედებენ.პიოგლიტაზონისა და გემფიბროზილის (P450 ციტოქრომის 2C8 ინჰიბიტორი) კომბინაციურიგამოყენების შედეგად 3-ჯერ მატულობს პიოგლიტაზონის ფართობი მრუდის ქვეშ (AUC).ვინაიდან მატოლობს დოზა-დამოკიდებული გვერდითი მოვლენების მომატების რისკი,ამიტომ პიოგლიტაზონისა და გემფიბროზილის ერთად მიღებისას შეიძლება საჭირო გახდესპიოგლიტაზონის დოზის შემცირება. რეკომენდებულია ხშირი გლიკემიური კონტროლი (იხ.პარაგრაფი 4.4.).პიოგლიტაზონისა და რიფამპიცინის (P450 ციტოქრომის 2C8 ინდუქტორი) ერთად მიღებისასპიოგლიტაზონის AUC მცირდება 54%-ით. პიოგლიტაზონისა და რიფამპიცინის ერთდროულადგამოყენებისას, შეიძლება საჭირო გახდეს პიოგლიტაზონის დოზის მომატება. რეკომენდებულიახშირი გლიკემიური კონტროლი (იხ. პარაგრაფი 4.4.).4.6 ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდიორსულობაარ არსებობს ადეკვატური მონაცემები, რათა შეფასდეს პიოგლიტაზონის უსაფრთხოებაორსულობის დროს. ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებში გამოვლინდა ნაყოფის ზრდისშეფერხება პიოგლიტაზონის მიღებისას. ეს დამახასიათებელია პიოგლიტაზონისმოქმედებისთვის, რაც გამოიხატება დედის ჰიპერინსულინემიის შემცირებაში და ინსულინისმიმართ რეზისტენტობის გაზრდაში, რომელიც ვლინდება ორსულობის დროს; ამავე დროსამცირებს ნაყოფის ზრდისათვის საჭირო მეტაბოლური სუბსტრატების ხელმისაწვდომობას.ლაქტაცია

პიოგლიტაზონი გამოიყოფა ვირთხების რძეში. უცნობია გამოიყოფა თუ არა პიოგლიტაზონიადამიანის რძეში. ამიტომ პიოგლიტაზონი არ გამოიყენება მეძუძურ დედებში.ფერტილობაცხოველებში ჩატარებულმა ფერტილობის კვლევებმა არ აჩვენა ზეგავლენა შეწყვილებაზე,განაყოფიერებასა და ფერტილობის ინდექსზე.4.7 გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზეგლიტამერს არ აქვს ან აქვს უმნიშვნელო ზეგავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვის დამექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. თუმცა პაციენტებმა, რომელთაც გამოუვლინდათმხედველობითი დარღვევები, უნდა გამოიჩინონ სიფრთხილე სატრანსპორტო საშუალებებისმართვის და მექანიზმებთან მუშაობის დროს.4.8 გვერდითი მოვლენებიგვერდითი მოვლენები, რომლებიც გამოვლინდა პლაცებოსთან შედარებით უფრო ხშირად(>0.5%) და დაფიქსირდა ერთ შემთხვევაზე მეტი პიოგლიტაზონის მიმღებ პაციენტებში ორმაგიბრმა კვლევებისას, მოცემულია ქვემოთ ორგანოთა კლასის სისტემის და აბსოლუტური სიხშირისმიხედვით, როგორც MedDRA-ს უპირატესობის პირობები. სიხშირე განსაზღვრულიაშემდეგნაირად: ძალიან ხშირი (≥1/10); ხშირი (≥ 1/100-დან - < 1/10-მდე); არც ისე ხშირი (≥ 1/1,000-დან - < 1/100-მდე) იშვიათი (≥1/10,000-დან - <1/1,000-მდე) ძალიან იშვიათი (< 1/10,000). უცნობი(არსებული მონაცემებით შეუძლებელია შეფასება) სიხშირის მიხედვით გვერდითი მოვლენებიყოველ ჯგუფში წარმოდგენილია სერიოზულობისა და კლებადობის მიხედვით.

გვერდითი მოვლენები პიოგლიტაზონის გვერდითი მოვლენების სიხშირე თერაპიული რეჟიმის მიხედვითმონოთერაპია კომბინაცია

მეტფორმინთანერთად

სულფონილ-შარდოვანასთანერთად

მეტფორმინთანდა სულფონილ-შარდოვანასთანერთად

ინსულინთანერთად

ინფექციები და ინვაზიები

ზედა სასუნთქი გზებისინფექცია

ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი

ბრონქიტი ხშირი

სინუსიტი არც ისეხშირი

არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისეხშირი

დარღვევები სისხლის დალიმფური სისტემის მხრივანემია ხშირი

ნივთიერებათა ცვლის დაკვებითი დარღვევებიჰიპოგლიკემია არც ისე ხშირი ძალიან ხშირი ხშირი

მადის მომატება არც ისე ხშირი

ნერვული სისტემის

დარღვევებიჰიპოასთენია ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირითავის ტკივილი ხშირი არც ისე ხშირითავბრუსხვევა ხშირიუძილობა არც ისე

ხშირიარც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე

ხშირიდარღვევები მხედველობისორგანოების მხრივმხედველობის დარღვევა1 ხშირი ხშირი არც ისე ხშირი

მაკულარული შეშუპება2 უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი

დარღვევები სმენისორგანოების მხრივ დალაბირინთულიდარღვევებივერტიგო არც ისე ხშირი

დარღვევები გულის მხრივ

გულის უკმარისობა3 ხშირი

კეთილთვისებიანი,ავთვისებიანი დადაუდგენელი სიმსივნეები(მათ შორის კისტები დაპოლიპები)შარდის ბუშტის კიბო არც ისე

ხშირიარც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე

ხშირიდარღვევები სასუნთქისისტემის, გულმკერდისორგანოების და შუასაყრისმხრივდისპნოე ხშირი

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტისდარღვევებიმეტეორიზმი არც ისე ხშირი ხშირი

დარღვევები კანის დაკანქვეშა ქსოვილის მხრივოფლიანობა არც ისე ხშირი

დარღვევები ძვალ-კუნთოვანი დაშემაერთებელი ქსოვილისმხრივძვლის მოტეხილობა4 ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირიართრალგია ხშირი ხშირი ხშირიზურგის ტკივილი ხშირიდარღვევები თირკმლის დაშარდგამომყოფი გზებისმხრივ

ჰემატურია ხშირი

გლიკოზურია არც ისე ხშირი

პროტეინურია არც ისე ხშირი

დარღვევებირეპროდუქციული სისტემისდა სარძევე ჯირკვლისმხრივ:ერექციული დისფუნქცია ხშირი

ზოგადი დარღვევები დადარღვევები შეყვანისადგილასშეშუპება ძალიან

ხშირიდაღლილობა არც ისე ხშირი

ზეგავლენალაბორატორიულიგამოკვლევის შედეგებზეწონაში მომატება5 ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირიკრეატინინის დაფოსფოკინაზას დონისმომატება სისხლში

ხშირი

ლაქტურიდეჰიდროგენაზას მომატება

არც ისე ხშირი

ალანინამინოტრანსფერაზასმომატება6

უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი

1 მხედველობის დარღვევა ძირითადად გამოვლინდა მკურნალობის ადრეულ სტადიაზე დადაკავშირებული იყო სისხლში გლუკოზის დონის ცვლილებასთან, შესიების ან ლინზისგარდატეხის მაჩვენებელის დროებითი ცვლილების გამო, რომელიც ასევე ვლინდება სხვაჰიპოგლიკემიურ თერაპიებშიც.2კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში შეშუპება გამოვლინდა პაციენტების 6-9%-ში,რომლებიც მკურნალობდნენ პიოგლიტაზონით ერთ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში. შეშუპებისმაჩვენებელი კომპარატორის ჯგუფში (სულფონილშარდოვანა, მეტფორმინი) იყო 2-5%.გამოვლენილი შეშუპება ძირითადად იყო მსუბუქი-ზომიერი ხასიათის და ჩვეულებრივ, არსაჭიროებდა მკურნალობის შეწყვეტას.3კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში გულის უკმარისობის გამოვლენის სიხშირეპიოგლიტაზონის მიმღებ ჯგუფში იყო ისეთივე, როგორიც პლაცებოს, მეტფორმინისა დასულფონილშარდოვანას ჯგუფებში, მაგრამ გაიზარდა ინსულინთან კომბინაციური თერაპიისას.პაციენტების კვლევის შედეგებში, რომელთაც მანამდე გადატანილი ჰქონდათ სერიოზულიმაკროვასკულური დაავადებები, ინსულინის შემცველ თერაპიაზე პიოგლიტაზონისდამატებისას გულის უკმარისობის სიხშირე იყო 1.6%-ით უფრო მაღალი, ვიდრე პლაცებოსშემთხვევაში. თუმცა, აღნიშნულს არ გამოუწვევია სიკვდილიანობის ზრდა ამ კვლევაში. გულისუკმარისობა იშვიათად გამოვლინდა პიოგლიტაზონის მარკეტინგული გამოყენებისას, მაგრამ

უფრო ხშირად - ინსულინთან კომბინაციის დროს ისეთ პაციენტებში, რომელთაც ჰქონდათგულის უკმარისობა ანამნეზში.

4 ძვლების მოტეხილობის გვერდითი მოვლენის გაერთიანებული ანალიზი ჩატარდარანდომიზებულ, კომპარატორ-კონტროლირებად, ორმაგ-ბრმა კლინიკურ კვლევებში, სადაცმონაწილეობდა 8100 პიოგლიტაზონის მიმღები და 7400 კომპარატორი პრეპარატის მიმღებიპაციენტი. კვლევის ხანგრძლივობა შეადგენდა 3.5 წელს. მოტეხილობების მაჩვენებელი უფრომაღალი იყო პიოგლიტაზონის მიმღებ ქალებში (2.6%), ვიდრე კომპარატორი პრეპარატის მიმღებქალებში (1.7%). მამაკაცებში არ გამოვლენილა მოტეხილობების რისკის მატება,პიოგლიტაზონისა (1.3%) და კომპარატორი პრეპარატის (1.5%) შედარებისას.3.5 წლიან პროაქტიულ კვლევაში 44/870 (5.1%) პიოგლიტაზონის მიმღებ ქალ პაციენტშიგამოვლინდა მოტეხილობები, 23/905 (2.5%) კომპარატორი პრეპარატის მიმღებ ქალპაციენტებთან შედარებით. მამაკაცებში არ გამოვლენილია მოტეხილობების რისკის მატება,პიოგლიტაზონისა (1.7%) და კომპარატორი პრეპარატის (2.1%) შედარებისას.5 აქტიურ, კომპარატორ-კონტროლირებად კვლევაში, პიოგლიტაზონით მონოთერაპიისასწონაში საშუალო მატება შეადგენდა 2-3 კგ-ს წლის განმავლობაში. ანალოგიური გამოვლინდასულფონილშარდოვანას აქტიურ კომპარატორ ჯგუფში. კომბინაციურ კვლევებში,მეტფორმინთან პიოგლიტაზონის დამატებამ გამოიწვია წონაში საშუალოდ 1.5კგ-ით მომატებაწლის განმავლობაში, ხოლო სულფონილშარდოვანასთან დამატებამ - 2.8კგ-ით მომატება.კომპარატორის ჯგუფში მეტფორმინთან სულფონილშარდოვანას დამატებამ გამოიწვია წონაშისაშუალოდ 1.3კგ-ით მომატება წლის გამავლობში, ხოლო სულფონილშარდოვანასთანმეტფორმინის დამატებამ გამოიწვია წონაში საშუალოდ 1.0კგ-ით დაკლება.6 კლინიკურ კვლევებში პიოგლიტაზონის მიღებისას ალანინამინოტრანსფერაზას დონეებისამჯერ აღემატებოდა ნორმის ზედა ზღვარს, რაც უდრის პლაცებოს მაჩვენებელს, მაგრამნაკლებია მეტფორმინის და სულფონილშარდოვანას კომპარატორი ჯგუფების მაჩენებელზე.ღვიძლისმიერი ფერმენტების საშუალო დონეები შემცირდა პიოგლიტაზონით მკურნალობისას.პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში გამოვლინდა ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატების დაჰეპატოცელულური დისფუნქციის იშვიათი შემთხვევები. ასევე, ძალიან იშვიათ შემთხვევებშიგამოვლინდა ლეტალური შედეგი, რომლის მიზეზობრივი კავშირიც დადგენილი არ არის.4.9 დოზის გადაჭარბებაკლინიკურ კვლევებში პაციენტები იღებდნენ პიოგლიტაზონის მაქსიმალურ რეკომენდებულდოზაზე - 45 მგ-ზე მაღალ დოზას. არ გამოვლენილა არანაირი სიმპტომი მაქსიმალური დოზის120 მგ/დღეში ოთხი დღის განმავლობაში და 180მგ/დღეში შვიდი დღის განმავლობაში მიღებისას.სულფონილშარდოვანასთან და ინსულინთან კომბინაციისას შეიძლება განვითარდესჰიპოგლიკემია. ჭარბი დოზის მიღებისას ტარდება სიმპტომატური და ზოგადი დამხმარემკურნალობა.5. ფარმაკოლოგიური თვისებები5.1 ფარმაკოდინამიკაფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: დიაბეტის სამკურნალო პრეპარატები, სისხლში გლუკოზის დონისდამწევი პრეპარატები ინსულინის გამოკლებით;ათქ კოდი: A10BG03.

პიოგლიტაზონის მოქმედება იწვევს ინსულინის მიმართ რეზისტენტობის დაქვეითებას.პიოგლიტაზონი მოქმედებს სპეციფიკური ბირთვული რეცეპტორების (პეროქსიზომისპროლიფერატორით აქტივირებული გამა რეცეპტორი) აქტივაციის გზით, რაც ცხოველებშიიწვევს ღვიძლის, ცხიმოვანი და ჩონჩხ-კუნთოვანი უჯრედების მგრძნობელობის მომატებასინსულინის მიმართ. პიოგლიტაზონით მკურნალობა ამცირებს ღვიძლისმიერი გლუკოზისგამომუშავებას და ზრდის გლუკოზას პერიფერულ განაწილებას ინსულინის რეზისტენტობისშემთხვევაში.ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში გლიკემიის კონტროლი გაუმჯობესებულიაუზმოზე და ჭამის შემდეგ, რაც დაკავშირებულია პლაზმაში ინსულინის კონცენტრაციებისშემცირებასთან, როგორც უზმოზე, ასევე ჭამის შემდეგ. კლინიკური კვლევა, რომელიც ადარებდაპიოგლიტაზონისა და გლიკლაზიდის მონოთერაპიას, გაგრძელდა ორი წლის განმავლობაში,რათა შეფასებულიყო წარუმატებელი მკურნალობის დრო (განისაზღვრება როგორც HbA1c≥8.0%-ის გამოვლენა პირველი ექვსთვიანი მკურნალობის შემდეგ). კაპლან-მეიერის ანალიზმა აჩვენაწარუმატებელი მკურნალობის უფრო მოკლე დრო გლიკლაზიდის მიმღებ პაციენტებში, ვიდრეპიოგლიტაზონის მიმღებებში. ორ წელში გლიკემიური კონტროლი (განისაზღვრება როგორცHbA1c<8.0%) მდგრადი იყო პიოგლიტაზონის მიმღები პაციენტების 69%-ში, ხოლოგლიკლაზიდის მიმღები პაციენტების - 50%-ში. კომბინაციური თერაპიის ორწლიან კვლევაში,სადაც ერთამანეთს ედრებოდა გლიკლაზიდი და პიოგლიტაზონი მეტფორმინთან დამატებისას,გლიკემიის კონტროლი გამისაზღვრა, როგორც საშუალო ცვლილება საბაზისო HbA1c-ში და იყოერთნაირი თერაპიულ ჯგუფებში ერთი წლის შემდეგ. HbA1c-ის გაუარესების მაჩვენებელიმეორე წლის განმავლობაში იყო უფრო ნაკლები პიოგლიტაზონის ჯგუფში, ვიდრეგლიკლაზიდის ჯგუფში.პლაცებო-კონტროლირებად კვლევაში, პაციენტები რომელთაც ჰქონდათ არაადეკვატურიგლიკემიური კონტროლი მიუხედავად ინსულინის სამთვიანი ოპტიმიზირებული პერიოდისა,რანდომიზირდნენ პიოგლიტაზონისა და პლაცებოს ჯგუფებში 12 თვის განმავლობაში.პიოგლიტაზონის მიმღებ პაციენტების HbA1c-ში საშუალო შემცირება შეადგენდა 0.45%-ს,მათთან შედარებით ვინც იღებდა მხოლოდ ინსულინს და ინსულინის შემცირებულ დოზასპიოგლიტაზონის თერაპიულ ჯგუფში.ჰომეოსტაზის განსაზღვრის მოდელის (HOMA) ანალიზმა აჩვენა, რომ პიოგლიტაზონიაუმჯობესებს ბეტა უჯრედების ფუნქციას და ზრდის ინსულინზე მგრძნობელობას. ორწლიანიკლინიკური კვლევებით დადასტურდა ამგვარი მოქმედების შენარჩუნება.ერთწლიან კლინიკურ კვლევაში პიოგლიტაზონის გამოყენებამ აჩვენა სტატისტიკურადმნიშვნელოვანი ალბუმინ/კრეატინინის თანაფარდობის შემცირება საწყისთან შედარებით.პიოგლიტაზონის მოქმედების (45მგ მონოთერაპია პლაცებოსთან შედარებით) შესწავლაგანხორციელდა მცირე 18-კვირიანი კვლევისას ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში.პიოგლიტაზონის მიღებას უკავშირდებოდა წონაში საგრძნობი მომატება. ვისცერული ცხიმიმნიშვნელოვნად შემცირდა, ხოლო ექსტრააბდომინური ცხიმის მასამ მოიმატა. ორგანიზმისცხიმის განაწილების ანალოგიური ცვლილებების პარალელურად, აღინიშნა ინსულინზემგრძნობელობის გაუმჯობესება.კლინიკური კვლევების უმრავლესობაში გამოვლინდა მთლიანი პლაზმური

ტრიგლიცერიდებისა და თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების შემცირება და მაღალი სიმკვრივის

ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეების მცირედით მომატება პლაცებოსთან შედარებით,თუმცა, დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეების სტატისტიკურადმნიშვნელოვანი მატება არ გამოვლენილა.ორწლამდე ხანგრძლივობის კლინიკურ კვლევებში, პიოგლიტაზონმა შეამცირა მთლიანიპლაზმური ტრიგლიცერიდებისა და თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების დონეები და გაზარდამაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეები პლაცებოსთან,მეტფორმინთან ან გლიკლაზიდთან შედარებით. პიოგლიტაზონს არ გამოუწვევია დაბალისიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეების სტატისტიკურად მნიშვნელოვანიმატება პლაცებოსთან შედარებით, ხოლო შემცირება გამოვლინდა მეტფორმინისა დაგლიკლაზიდის მიღებისას. 20-კვირიან კვლევაში, ისევე როგორც უზმოზე ტრიგლიცერიდებისშემცირებისას, პიოგლიტაზონი ამცირებდა ჰიპერტრიგლიცერიდემიას ჭამის შემდეგ, ახდენდა რამოქმედებას როგორც შეწოვილ, ასევე ღვიძლის მიერ სინთეზირებულ ტრიგლიცერიდებზე. ესეფექტი არ უკავშირდებოდა პიოგლიტაზონის გლიკემიურ ეფექტს და სტატისტიკურადმნიშვნელოვნად განსხვავდებოდა გლიბენკლამიდისგან.პრო-აქტიული, გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების შედეგების კვლევა ჩატარდა ტიპი 2 შაქრიანიდიაბეტის მქონე 5238 პაციენტში, რომელთაც მანამდე გადატანილი ჰქონდათ სერიოზულიმაკროვასკულური დაავადებები. პაციენტები რანდომიზირდნენ პიოგლიტაზონის ან პლაცებისჯგუფებში, უკვე არსებულ ანტიბიოტიკურ და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების თერაპიებთანდამატებით. აღნიშნული კვლევის ხანგრძლივობა შეადგენდა 3.5 წელს. კვლევის პოპულაციისსაშუალო ასაკი იყო 62 წელს; დიაბეტით დავადების საშუალო ხანგრძლივობა - 9.5 წელი.პაციენტების დაახლოებით ერთი მესამედი იღებდა ინსულინს მეტფორმინთან და/ანსულფონილშარდოვანასთან კომბინაციაში. კვლევაში მონაწილეობისათვის პაციენტს უნდაჰქონოდა ჩამოთვილიდან ერთერთი: მიოკარდიუმის ინფარქტი, ინსულტი, პერკუტანულიკორონარული ინტერვენცია ან კორონარული შუნტირება, მწვავე კორონარული სინდრომი,კორონარული არტერიის დაავადება ან პერიფერიული არტერიის ობსტრუქციული დაავადება.პაციენტების თითქმის ნახევარს წარსულში აღენიშნებოდა მიოკარდიუმის ინფარქტი დადაახლოებით 20%-ს ჰქონდა ინსულტი. საკვლევი პოპულაციის დაახლოებით ნახევარს ჰქონდასულ მცირე ორი კრიტერიუმის დამაკმაყოფილებელი გულ-სისხლძარღვთა დაავადებაანამნეზში. თითქმის ყველა პაციენტი (95%) ღებულობდა გულ-სისხლძარღვთა დაავადებისსამკურნალო პრეპარატებს (ბეტა ბლოკატორები, აგფ ინჰიბიტორები, ანგიოტენზინ IIრეცეპტორების ანტაგონისტები, კალციუმის არხის ბლოკატორები, ნიტრატები, დიურეზულისაშუალებები, ასპირინი, სტატინები, ფიბრატები).მიუხედავად იმისა, რომ კვლევა ჩავარდა პირველად საბოლოო წერტილთან მიმართებაში,რომლის მიზანიც იყო ყველა სახის ლეტალური შედეგის, არა-ლეტალური მიოკარდიუმისინფარქტის, ინსულტის, მწვავე კორონარული სინდრომის, ფეხის ძირითადი ნაწილისამპუტაციის, კორონარული რევასკულარიზაციის და ფეხის რევასკულარიზაციის ყველამიზეზის გაერთიანება, შედეგებმა აჩვენა რომ, პიოგლიტაზონის გამოყენება არ იწვევსგრძელვადიანი გულ-სისხლძარღვთა პრობლემების განვითარებას. თუმცაღა, ზრდის შეშუპების,წონაში მატების და გულის უკმარისობის სიხშირეს. გულის უკმარისობით გამოწვეულილეტალური შედეგი არ დაფიქსირებულა.პედიატრიული პოპულაცი

ევროპული მედიკამენტების სააგენტომ უარი თქვა ვალდებულებაზე წარადგინოსპიოგლიტაზონთან დაკავშირებული კვლევის შედეგები ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მქონეპედიატრიული პოპულაციის ყველა ქვეპოპულაციაში. პედიატრიულ პოპულაციაშიგამოყენებასთან დაკავშირებული ინფორმაცია იხ. 4.2 პარაგრაფში.5.2 ფარმაკოკინეტიკური თვისებებიშეწოვაპერორალურად მიღების შემდეგ პიოგლიტაზონი სწრაფად შეიწოვება. უცვლელიპიოგლიტაზონის უმაღლესი პლაზმური კონცენტრაციები, ჩვეულებრივ მიიღწევა მისიმიღებიდან 2 საათის შემდეგ. პლაზმური კონცენტრაციების პროპორციული მატება აღინიშნა 2-60მგ დოზების მიღების შემთხვევაში. მდგრადი მდგომარეობა მიიღწევა დოზის მიღებიდან 4-7საათის შემდეგ. განმეორებითი დოზების მიღება არ იწვევს ნაერთების ან მეტაბოლიტებისდაგროვებას. შეწოვაზე გავლენას არ ახდენს საკვების მიღება. სრული ბიოშეღწევადობა არის 80%-ზე მეტი.განაწილებაადამიანებში განაწილების მოცულობა შეადგენს 0.25ლ/კგ-ს.პიოგლიტაზონი და ყველა აქტიური მეტაბოლიტი კარგად უკავშირდება პლაზმურ ცილას(>99%).ბიოგარდაქმნაპიოგლიტაზონი განიცდის ინტენსიურ ღვიძლისმიერ მეტაბოლიზმს ალიფატური მეთილენისჯგუფების ჰიდროქსილირებით, რაც უპირატესად ხდება P450 2C8 ციტოქრომის საშუალებით,თუმცა ამ პროცესში მრავალი სხვა იზოფორმაც მონაწილეობს ნაკლები ხარისხით. ექვსიინდენტიფიცირებული მეტაბოლიტიდან 3 აქტიურია (M-II, M-III და M-IV). აქტივობის,კონცენტრაციებისა და პროტეინებთან შეკავშირების თვალსაზრისით, პიოგლიტაზონი დამეტაბოლიტი M-III თანაბრად უზრუნველყოფენ ეფექტის მიღწევას. ამის საფუძველზე, M-IVმეტაბოლიტის როლი ეფექტურობის მიღწევაში პიოგლიტაზონის როლზე დაახლოებით სამჯერმეტია, ხოლო M-II მეტაბოლიტის შედარებითი ეფექტურობა მინიმალურია.In Vitro კვლევებისას აღმოჩნდა, რომ პიოგლიტაზონი არ აინჰიბირებს P450 ციტოქრომისრომელიმე ქვეტიპს. მამაკაცებში არ აღინიშნება ძირითადი ინდუცირებადი P450 ციტოქრომის1A, 2C8/9 და 3A4 იზოფერმენტების ინდუქცია.ურთიერთქმედების შემსწავლელი კვლევებისას აღმოჩნდა, რომ პიოგლიტაზონს არ გააჩნიარაიმე მნიშვნელოვანი ზემოქმედება დიგოქსინის, ვარფარინის, ფენპროკუმინისა დამეტფორმინის ფარმაკოკინეტიკასა თუ ფარმაკოდინამიკაზე. პიოგლიტაზონისა დაგემფიბროზილის (P450 ციტოქრომის 2C8 ინჰიბიტორი) ან რიფამპიცინის (P450 ციტოქრომის2C8 ინდუქტორი) ერთად მიღებისას გამოვლინდა პიოგლიტაზონის პლაზმური კონცენტრაციისშესაბამისი გაზრდა ან შემცირება.გამოყოფამამაკაცებში რადიოაქტიური იზოტოპით მონიშნული პიოგლიტაზონის პერორალური მიღებისშემდეგ, აღდგენილი ნიშნის უმეტესი ნაწილი (55%) გამოვლინდა განავალში, ხოლო ნაკლები(45%) - შარდში. ცხოველებში უცვლელი პიოგლიტაზონის მხოლოდ მცირე რაოდენობააღინიშნება შარდში ან განავალში. მამაკაცებში უცვლელი პიოგლიტაზონის საშუალო პლაზმური

ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-6 საათს, ხოლო მისი ყველა აქტიური მეტაბოლიტებისა- 16-23 საათს.ხანდაზმული პაციენტებიმდგრადი მდგომარეობების ფარმაკოკინეტიკა ერთიდაიგივეა ხანდაზმულებში 65 წლისასაკიდან და უფრო ახალგაზრდა პაციენტებში.პაციენტები თირკმლის უკმარისობითთირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პიოგლიტაზონისა და მისი მეტაბოლიტებისპლაზმური კონცენტრაციები უფრო დაბალია, ვიდრე ნორმალური თირკმლის ფუნქციის მქონეპაციენტებში, თუმცა ძირითადი სუბსტანციის პერორალური კლირენსი ერთიდაიგივეა.ამდენად, თავისუფალი (შეუკავშირებელი) პიოგლიტაზონის კონცენტრაცია უცვლელია.პაციენტები ღვიძლის უკმარისობითპიოგლიტაზონის საერთო პლაზმური კონცენტრაციები უცვლელია, თუმცა მომატებულიაგანაწილების მოცულობა. ამდენად, მცირდება ძირითადი კლირენსი, რაც დაკავშირებულიაპიოგლიტაზონის უფრო მაღალ შეუკავშირებელ ნაწილთან.5.3 უსაფრთხოების პრეკლინიკური მონაცემებიტოქსიკოლოგიურ კვლევებში ჰემოდილუციის, ანემიის და გულის შექცევადი ექსცენტრიულიჰიპერტროფიის პლაზმური მოცულობის გაფართოება, თანმიმდევრობით ჩნდებოდაგანმეორებითი დოზების მიღებისას თაგვებში, ვირთხებში, ძალღლებსა და მაიმუნებში.დამატებით გამოვლინდა ცხიმის ჩალაგება და ინფილტრაცია. აღნიშნული მონაცემებიგამოვლინდა სხვადასხვა სახეობებში პლაზმური კონცენტრაციისას ≤ 4 კლინიკურზემოქმედებაზე. ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებში გამოვლინდა ნაყოფის ზრდის შეფერხებაპიოგლიტაზონის მიღებისას. ეს დამახასიათებელია პიოგლიტაზონის მოქმედებისთვის, რაცგამოიხატება დედის ჰიპერინსულინემიის შემცირებაში და ინსულინის მიმართ რეზისტენტობისგაზრდაში, რომელიც ვლინდება ორსულობის დროს; ამავე დროს ამცირებს ნაყოფისზრდისათვის საჭირო მეტაბოლური სუბსტრატების ხელმისაწვდომობას.პიოგლიტაზონს არ აღმოაჩნდა გენოტოქსიკური პოტენციალი in vitro და in vivoყოვლისმომცველი ჯგუფის გენოტოქსიკურობის ანალიზისას. ჰიპერპლაზიისა (მდედრებში დამამრებში) და შარდის ბუშტის ეპითელიუმის სიმსივნის (მამრებში) მომატებული სიხშირეგამოვლინდა ვირთხებში, რომლებიც მკურნალობდნენ პიოგლიტაზონით 2 წლის განმავლობაში.შარდოვანი კენჭების წარმოქმნა და არსებობა თანმდევი გაღიზიანებით და ჰიპერპლაზიით,წარმოადგენს გამოვლენილი ონკოგენური პასუხის მექანიკურ საფუძველს მამრ ვირთხებში. 24-თვიანმა მექანიკურმა კვლევამ მამრ ვირთხებში გამოავლინა რომ, პიოგლიტაზონის მიღებაიწვევდა შარდის ბუშტის ჰიპერპლაზიური ცვლილების მომატებულ სიხშირეს. დიეტურიდაჟანგვა მნიშვნელოვნად შემცირდა მაგრამ არ გაქრა სიმსივნის სიხშირე. მიკროკრისტალებისარსებობა ამწვავებს ჰიპერპლაზიურ პასუხს, მაგრამ არ წარმოადგენს ჰიპერპლაზიურიცვლილების თავდაპირველ გამომწვევ მიზეზს. მამრ ვირთხებში ონკოგენური გამოვლენებისშესაბამისობა ადამიანთან არ არის გამორიცხული.არც ერთი სქესის თაგვში არ ყოფილა ონკოგენური პასუხი. შარდის ბუშტის ჰიპერპლაზია არგამოვლენილა ძაღლებსა ან მაიმუნებში, რომლებიც მკურნალობდნენ პიოგლიტაზონით 12 თვისგანმავლობაში.

ოჯახური ადენომატოზური პოლიპოზის ცხოველურ მოდელში,თიაზოლიდინედიონის ჯგუფის ორი სხვა პრეპარატით მკურნალობამ გაზარდა სიმსივნისრაოდენობა მსხვილ ნაწლავში. ამ გამოვლენის აქტუალურობა უცნობია.გარემო რისკის შეფასება: პიოგლიტაზონის კლინიკური გამოყენებისას არ არის მოსალოდნელირაიმე სახის გარემოს ზემოქმედება.6. ფარმაცევტული მახასიათებლები6.1 დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალილაქტოზას მონოჰიდრატიჰიდროქსიპროპილცელულოზაკალციუმის კარმელოზამაგნიუმის სტეარატი6.2 შეუთავსებლობაარ არის მითითებული.6.3 შენახვის ვადა3 წელი6.4 უსაფრთხოების განსაკუთრებული პირობები შენახვისასაღნიშნული სამედიცინო პროდუქტი არ საჭიროებს შენახვის განსაკუთრებულ პირობებს.6.5 შეფუთვის ტიპი და შემცველობაგლიტამირის 15მგ ტაბლეტები დაფასოებულია პოლივინილის ქლორიდის/პოლიტრიფტორქლორეთილენის/პოლივინილის ქლორიდის ალუმინის ტიპის ბლისტერულშეფუთვაში. ბლისტერზე მოთავსებულია 28 ტაბლეტი.6.6 განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები უტილიზაციისასგანსაკუთრებული მოთხოვნები არ არის.ნებისმიერი გამოუყენებელი სამკურნალო საშუალება ან ნარჩენი ექვემდებარება უტილიზაციასადგილობრივი კანონმდებლობის მოთხოვნების შესაბამისად.7. მარკეტინგულილიცენზიის მფლობელიფარმოზი-სოსიედადე ტექნიკო-მედისინალ, ს.ა.ტაფადა გრანდეს ქ. #2 - აბრუნეირა2710-089 სინტრა,პორტუგალია8. მარკეტინგულილიცენზიის ნომერი[უნდა შეივსოს ადგილზე]9. პირველილიცენზიის მიღების/განახლების თარიღიპირველი ლიცენზირების თარიღი:[ უნდა შეივსოს ადგილზე]10. ტექსტის ბოლო განახლების თარიღი02/2020გაცემის წესი:ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

ინსტრუქციის ფურცელი: ინფორმაცია მომხმარებლისთვის

გლიტამერი 15 მგ, 30 მგ, 45 მგ ტაბლეტები

პიოგლიტაზონი

ამ პრეპარატის გამოყენების წინ ყურადღებით წაიკითხეთ ინსტრუქციის ფურცელი,ვინაიდან მასში მოცემულია თქვენთვის მნიშვნელოვანი ინფორმაცია

- შეინახეთ ეს ინსტრუქციის ფურცელი. შეიძლება დაგჭირდეთ მისი კვლავწაკითხვა.

- დამატებითი კითხვების შემთხვევაში, მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.- ეს პრეპარატი დაგენიშნათ პირადად თქვენ. არ მისცეთ ის სხვებს იმ

შემთხვევაშიც კი, თუ მათ დააავდების ისეთივე სიმპტომები აქვთ, როგორიცთქვენ.

- გვერდითი ეფექტების განვითარებისას, მათ შორის ისეთი გვერდითიეფექტების, რომლებიც მითითებული არ არის ამ ჩანართ-ფურცელში,მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ამ ინსტრუქციის ფურცელში:

1. რას არის გლიტამერი და რისთვის გამოიყენება2. რა უნდა იცოდეთ გლიტამერის მიღების წინ3. როგორ მიიღება გლიტამერი4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები5. როგორ ინახება გლიტამერი6. შეფუთვის შემცველობა და სხვა ინფორმაცია

1. რას არის გლიტამერი და რისთვის გამოიყენება

გლიტამერი შეიცავს პიოგლიტაზონს. ის არის ანტიდიაბეტური პრეპარატი,რომელიც გამოიყენება ტიპი 2 (არაინსულინ დამოკიდებული) შაქრიანი დიაბეტისსამკურნალოდ, როდესაც მეტფორმინი არ არის შესაფერისი ან ის სათანადოდ არმუშაობს. ეს არის დიაბეტის სახეობა, რომელიც, როგორც წესი, ვითარდებამოზრდილ ასაკში.

გლიტამერი ხელს უწყობს სისხლში შაქრის დონის კონტროლს, როდესაც გაქვთ ტიპი2 დიაბეტი, ეხმარება რა ორგანიზმს მის მიერ წარმოებული ინსულინის უკეთგამოყენებაში. ექიმი შეამოწმებს, გლიტამერი მოქმედებს თუ არა, მისი დაწყებიდან 3-6 თვეში.

გლიტამერი შეიძლება ცალკე იყოს გამოყენებული იმ პაციენტებში, რომლებსაც არშეუძლიათ მეტფორმინის მიღება და როდესაც მკურნალობა კვების რეჟიმით დაფიზიკური დატვირთვით ვერ უზრუნველყოფს სისხლში შაქრის კონტროლს ანშეიძლება დაემატოს სხვა თერაპიებს (სხვა პერორალური ანტიდიაბეტურიპრეპარატები ან ინსულინი), რომლითაც ვერ ხდება სისხლში შაქრის საკმარისიკონტროლი.

2. რა უნდა იცოდეთ გლიტამერის მიღების წინ

არ მიიღოთ გლიტამერი- თუ გაქვთ ალერგია პიოგლიტაზონის ან ამ პრეპარატის სხვა ინგრედიენტების

მიმართ (ჩამონათვალი მოცემულია პუნქტში 6)- თუ გაქვთ გულის უკმარისობა ან გქონდათ გულის უკმარისობა წარსულში- თუ გაქვთ ღვიძლის დაავადება- თუ გაქვთ დიაბეტური კეტოაციდოზი (დიაბეტის გართულება, რაც იწვევს

წონაში სწრაფ დაკლებას, გულისრევას ან ღებინებას)- თუ გაქვთ ან გქონდათ შარდის ბუშტის კიბო- თუ გაქვთ სისხლი შარდში, რაც ექიმმა არ შეამოწმა.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები

გლიტამერის მიღების წინ უთხარით თქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს:- თუ გაქვთ წყლის შეკავება (სითხის შეკავება) ან გულის პრობლემები,

განსაკუთრებით თუ ხართ 75 წლის ზემოთ ასაკის.- თუ გაქვთ დიაბეტური თვალის დაავადების განსაკუთრებული სახეობა -

მაკულარული ედემა (თვალის უკანა ნაწილის შეშუპება).- თუ გაქვთ კისტები საკვერცხეებზე (პოლიკისტოზური საკვერცხის სინდრომი).

შეიძლება არსებობდეს დაორსულების მომატებული შესაძლებლობა, ვინაიდანგლიტამერის მიღების შემდეგ შეიძლება კვლავ მოხდეს ოვულაცია. ასეთშემთხვევაში, გამოიყენეთ შესაფერისი კონტრაცეპცია, რათა თავიდანაიცილოთ დაუგეგმავი ორსულობა.

- თუ გაქვთ ღვიძლის ან გულის პრობლემა. გლიტამერის მიღების წინ,ჩაგიტარდებათ სისხლის ანალიზი ღვიძლის ფუნქციის შესამოწმებლად, რაცშეიძლება განმეორებით ჩატარდეს გარკვეული ინტერვალებით. ხანგრძლივიტიპი 2 დიაბეტის ან გულის დაავადების ან მანამდე ინსულტის მქონეპაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ გლიტამერით და ინსულინით,განვითარდა გულის უკმარისობა. დაუყოვნებლივ უთახრით თქვენს ექიმს, თუგანვითარდა გულის უკმარისობის ისეთი ნიშნები, როგორიცაა უჩვეულოქოშინი ან წონაში სწრაფად მომატება ან ლოკალიზებული შეშუპება (ედემა).

- თუ გლიტამერს იღებთ დიაბეტის სამკურნალო სხვა პრეპარატებთან ერთად,არსებობს უფრო მეტი ალბათობა, რომ სისხლში დაეცეს შაქრის დონე(ჰიპოგლიკემია).

შეიძლება ასევე აღინიშნოს სისხლის რაოდენობის შემცირება (ანემია).

ძვლების მოტეხილობა

პოლიგლიტაზონის მიღებისას ქალებში (მაგრამ არა მამაკაცებში) აღინიშნა ძვლებისმოტეხილობის რაოდენოის მომატება, რასაც ექიმი გაითვალისწინების დიაბეტისმკურნალობის დანიშვნისას.

ბავშვები

პრეპარატის გამოყენება 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული არ არის.

სხვა პრეპარატები და გლიტამერი

უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ ამჟამად იღებთ, ცოტა ხნის წინ მიიღეთან შეიძლება მიიღოთ ნებისმიერი სხვა პრეპარატი.

როგორც წესი, გლიტამერის მიღებისას შეგიძლიათ გააგრძელოთ სხვა პრეპარატებისმიღება. თუმცა, ზოგიერთ პრეპარატს უფრო მეტად შეუძლია გავლენა მოახდინოსსისხლში შაქრის რაოდენობაზე:

გემფიბროზილი (გამოიყენება ქოლესტერინის დასაწევად)

რიფამპიცინი (გამოიყენება ტუბერკულოზის და სხვა ინფექციების სამკურნალოდ)

უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ იღებთ რომელიმე ამ პრეპარატს.ჩატარდება სისხლში შაქრის შემოწმება და შეიძლება საჭირო გახდეს გლიტამერისდოზის ცვლილება.

გლიტამერის მიღება საკვებთან, სასმელთან და ალკოჰოლთან

ტაბლეტების მიღება შეიძლება საკვებთან ან მის გარეშე. ტაბლეტები უნდაგადაიყლაპოს ჭიქა წყლის მიყოლებით.

ორსულობა, ძუძუთი კვება და ფერტილურობა

თუ ხართ ორსულად ან ძუძუთი კვებავთ ბავშვს, ფიქრობთ, რომ ხართ ორსულად ანგეგმავთ დაორსულებას, ამ პრეპარატის მიღების წინ რჩევა ჰკითხეთ თქვენს ექიმს ანფარმაცევტს.

ექიმი გირჩევთ ამ პრეპარატის შეწყვეტას.

ავტომობილებისა და მექანიზმების მართვა

პიოგლიტაზონის გავლენას არ მოახდენს ავტომობილების ან მექანიზმების მართვისუნარზე, თუმცა აუცილებელია სიფრთხილის გამოჩენა, თუ განვითარდამხედველობის დარღვევა.

გლიტამერი შეიცავს ლაქტოზას მონოჰიდრატს

თუ ექიმმა გითხრათ, რომ გაქვთ ზოგიერთი შაქრის გადაუტანლობა, გლიტამერისმიღების წინ დაუკავშირდით თქვენს ექიმს.

3. როგორ მიიღება გლიტამერი

ეს პრეპარატი ყოველთვის უნდა მიიღოთ ზუსტად ექიმის ან ფარმაცევტისმითითებების შესაბამისად. ნებისმიერი კითხვის შემთხვევაში, მიმართეთ თქვენსექიმს ან ფარმაცევტს.

15 პიოგლიტაზონის ერთი ტაბლეტი მიიღება დღეში ერთხელ. აუცილებლობისას,ექიმმა შეიძლება დაგინიშნოთ განსახვავებული დოზა.

თუ ფიქრობთ, რომ გლიტამერის ეფექტი ძალიან სუსტია, უთხარით თქვენს ექიმს.

როდესაც გლიტამერი მიიღება დიაბეტის სამკურნალო სხვა პრეპარატებთანკომბინაციაში (როგორიცაა ინსულინი, ქლორპროპამიდი, გლიბენკლამიდი,გლიკლაზიდი, ტოლბუტამიდი), ექიმი გეტყვით, თუ საჭიროა პრეპარატის უფროდაბალი დოზის მიღება.

გლიტამერით მკურნალობის დროს ექიმი გთხოვთ სისხლის ანალიზებისპერიოდულად ჩატარებას, რათა შეამოწმოს ღვიძლის ნორმალური მუშაობა.

თუ იცავთ დიაბეტურ დიეტას, გლიტამერით მკურნალობისას უნდა გააგრძელოთამგვარი კვების რეჟიმი.

აუცილებელია წონის შემოწმება რეგულარული ინტერვალებით; წონაშიმომატებისას, აცნობეთ თქვენს ექიმს.

თუ მიიღეთ იმაზე მეტი გლიტამერი, ვიდრე უნდა მიგეღოთ

თუ შემთხვევით მიიღეთ ძალიან ბევრი ტაბლეტი ან თუ სხვა ვინმემ ან ბავშვმამიიღო თქვენი პრეპარატი, დაუყოვნებლივ უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.სისხლში შაქრის დონე შეიძლება ნორმაზე ქვემოთ დაეცეს და ის შეიძლებაგაიზარდოს შაქრის მიღებით. რეკომენდებულია, რომ ყოველთვის თან იქონიოთშაქრის ნატეხები, ტკბილეული, ბისკვიტები ან შაქრის შემცველი ხილის წვენი.

თუ დაგავიწყდათ გლიტამერის მიღება

გლიტამერი მიიღეთ ყოველდღიურად, დანიშნულების მიხედვით. თუმცა, თუგამოგრჩათ დოზა, მიიღეთ მხოლოდ შემდეგი დოზა დანიშნულ დროს.გამოტოვებული დოზის კომპენსირების მიზნით არ მიიღოთ ორმაგი დოზა.

თუ შეწყვიტეთ გლიტამერის მიღება

პრეპარატის ეფექტის მისაღწევად, გლიტამერი უნდა მიიღოთ ყოველ დღე. თუშეწყვიტავთ გლიტამერის გამოყენებას, სისხლში შაქრის დონე შეიძლება გაიზარდოს.მკურნალობის შეწყვეტის წინ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

თუ გაქვთ დამატებითი შეკითხვები ამ პრეპარატის გამოყენების შესახებ, ჰკითხეთთქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს.

4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები

ყველა პრეპარატის მსგავსად, ამ პრეპარტმაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითიეფექტები, მაგრამ არა ყველა პაციენტში.

პაციენტებში განსაკუთრებით აღინიშნა შემდეგი გვერდითი ეფექტები:

გულის უკმარისობა განვითარდა ხშირად (100-დან 1-10 მომხმარებელში) იმპაციენტებში, რომლებიც პიოგლიტაზონს იღებდნენ ინსულინთან კომბინაციაში.სიმპტომები არის უჩვეულო ქოშინი ან წონაში სწრაფად მომატება ან

ლოკალიზებული შეშუპება. თუ განვითარდა რომელიმე ეს ეფექტი, განსაკუთრებით,თუ ხართ 65 წლის ზემოთ ასაკის, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

პიოგლიტაზონის მიმღებ პაციენტებში არახშირად განვითარდა შარდის ბუშტის კიბო(1000-დან 1-10 მომხმარებელში). ნიშნები და სიმპტომები მოიცავს შარდში სისხლს,ტკივილს შარდვისას ან შარდვის უეცარ საჭიროებას. თუ განვითარდა რომელიმე ესმდგომარეობა, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

ლოკალიზებული შეშუპება ასევე ძალიან ხშირად განვითარდა იმ პაციენტებში,რომლებიც პიოგლიტაზონთან ერთად იღებდნენ ინსულინს. თუ განვითარდა ესგვერდითი ეფექტი, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

ძვლების მოტეხილობა აღინიშნა ხშირად (100-დან 1-10 მომხმარებელში) იმ ქალებში,რომლებიც იღებდნენ პიოგლიტაზონს. თუ განვითარდა ეს გვერდითი ეფექტი,დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

მხედველობის დაბინდვა გამოწვეული თვალის უკან შეშუპებით (ან სითხით)(სიხშირე ცნობილი არ არის), ასევე აღინიშნა იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენპიოგლიტაზონს. თუ ეს სიმპტომი პირველად განვითარდა, დაუყოვნებლივმიმართეთ თქვენს ექიმს. გარდა ამისა, თუ უკვე გაქვთ მხედველობის დაბინდვა დასიმპტომები გაუარესდა, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

პიოგლიტაზონის მიღებისას ზოგიერთ პაციენტში აღინიშნა სხვა გვერდითიეფექტები:

ხშირი (შეიძლება აღინიშნოს 10-დან 1-მდე ადამიანში)

- რესპირატორული ინფექცია

- მხედველობის დარღვევა

- წონაში მომატება

- დაბუჟება

არახშირი (შეიძლება აღინიშნოს 100-დან 1-მდე ადამიანში)

- სინუსების ანთება (სინუსიტი)

- ძილის გაძნელება (უძილობა)

ცნობილი არ არის (სიხშირის განსაზღვრა შეუძლებელია არსებული მონაცემებით)

- ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატება

სხვა გვერდითი ეფექტები, რომლებიც განვითარდა ზოგიერთ იმ პაციენტში,რომლებიც პიოგლიტაზონთან ერთად იღებდნენ სხვა ანტიდიაბეტურ პრეპარატებს:

ძალიან ხშირი (შეიძლება აღინიშნოს 10-დან 1-ზე მეტ პაციენტში)

- სისხლში შაქრის დაქვეითება (ჰიპოგლიკემია)

ხშირი (შეიძლება აღინიშნოს 10-დან 1-მდე ადამიანში)

- თავის ტკივილი

- თავბრუსხვევა

- სახსრების ტკივილი

- იმპოტენცია

- ზურგის ტკივილი

- ქოშინი

- სისხლის წითელი უჯრედების რაოდენობის მცირედ შემცირება

- მუცლის შებერილობა

არახშირი (შეიძლება აღინიშნოს 100-დან 1-მდე ადამიანში)

- შაქარი შარდში, ცილები შარდში

- ფერმენტების მომატება

- ტრიალის შეგრძნება (ვერტიგო)

- ოფლიანობა

- დაღლილობა

- მადის მომატება

რომელიმე გვერდითი ეფექტის, მათ შორის ისეთი გვერდითი ეფექტებისგანვითარებისას, რომლებიც მითითებული არ არის ამ ინსტრუქციის ფურცელში,მიმართეთ თქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს.

5. როგორ ინახება გლიტამერიეს პრეპარატი შეინახეთ ბავშვებისაგან მიუწვდომელ ადგილას.ეს სამკურნალო საშუალება არ საჭიროებს შენახვის რაიმე განსაკუთრებულ პირობებს.ეს პრეპარატი არ გამოიყენოთ კოლოფსა და ბლისტერზე EXP ნიშნით მითითებულივარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ. ვარგისიანობის ვადა არის მითითებულითვის ბოლო დღე.პრეპარატების გადაყრა საკანალიზაციო სისტემაში ან საყოფაცხოვრებო ნარჩენებთანერთად არ შეიძლება. ჰკითხეთ თქვენს ფარმაცევტს, თუ როგორ უნდა გადაყაროთპრეპარატები, რომლებიც აღარ გესაჭიროებათ. ეს ზომები ხელს შეუწყობს გარემოსდაცვას.

6. შეფუთვის შემცველობა და სხვა ინფორმაცია

რას შეიცავს გლიტამერი

- აქტიური სუბსტანცია არის პიოგლიტაზონი. ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 15 მგ;30 მგ; 45 მგ პიოგლიტაზონს (ჰიდროქლორიდის სახით)

- სხვა ინგრედიენტებია ლაქტოზას მონოჰიდრატი,ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, კარმელოზას კალციუმი და მაგნიუმისსტეარატი.

გლიტამერის გარეგნული აღწერა და შეფუთვის შემცველობა

გლიტამერი 15 მგ, 30 მგ, 45 მგ ტაბლეტები არის მრგვალი, ამობურცული და თეთრიფერის.

გლიტამერი 15 მგ, 30 მგ, 45 მგ ტაბლეტები მოთავსებულია ბლისტერულ შეფუთვებში28 ტაბლეტით.

სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელიFarmoz – Sociedade Tecnico Medicinal, S.A.რუა და ტაპადა გრანდე, N2, აბრუნჰეირა, 2710-089 სინტრა, პორტუგალია

მწარმოებელიAtlantic Pharma – Producoes Farmaceuticas, S.A.რუა და ტაპადა გრანდე, N2, აბრუნჰეირა, 2710-089 სინტრა, პორტუგალია

ფურცელ-ჩანართი ბოლოს გადაიხედა 02/2020

გაცემის წესი:ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

სამედიცინო პროდუქტის მახასიათებლების შეჯამება1. სამკურნალო საშუალების დასახელებაგლიტამერი 30 მგ ტაბლეტები.2. ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობათითოეული ტაბლეტი შეიცავს 30მგ პიოგლიტაზონს (როგორც ჰიდროქლორიდს).დამხმარე ნივთიერები ცნობილი ეფექტით:თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 75.77 მგ ლაქტოზას მონოჰიდრატი (იხ. პარაგრაფი 4.4).დამხმარე ნივთიერების სრული ჩამონათვალი მოცემულია 6.1. პარაგრაფში.3. წამლის ფორმატაბლეტი.ტაბლეტი არის მრგვალი, ამობურცული და თეთრი.4. კლინიკური თვისებები4.1. თერაპიული ჩვენებაპიოგლიტაზონი გამოიყენება ტიპი 2 შაქარიანი დიაბეტის მეორე ან მესამე რიგისმკურნალობისთვის, როგორც მოცემულია ქვემოთ:მონოთერაპიის სახით:- მოზრდილ პაციენტებში (კერძოდ ჭარბი წონის მქონე პაციენტებში), როდესაც

დიეტასთან და ფიზიკურ ვარჯიშთან ერთად არ მიიღწევა გლიკემიის ადეკვატურიკონტროლი, ხოლო მეტფორმინის მიღება ვერ ხერხდება უკუჩვენების ან აუტანლობისგამო.

ორმაგი პერორალური თერაპიის სახით კომბინაციაში:- სხვა პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებასთან ერთად (კერძოდ ჭარბი წონის მქონე

პაციენტებში), როდესაც მონოთერაპიისას არ მიიღწევა გლიკემიის ადეკვატურიკონტროლი, მიუხედავად ამ სხვა პერორალური ანტიდიაბეტური საშუალებისმაქსიმალური ტოლერანტული დოზების მიღებისა.

სამმაგი პერორალური თერაპიის სახით კომბინაციაში:სხვა ორ პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებასთან ერთად (კერძოდ ჭარბი წონისმქონე პაციენტებში), როდესაც არ მიიღწევა გლიკემიის ადეკვატური კონტროლი,მიუხედავად ორმაგი პერორალური თერაპიისა.პიოგლიტაზონი, ასევე ნაჩვენებია კომბინაციაში ინსულინთა ერთად, ტიპი 2 შაქრიანიდიაბეტის მქონე მოზრდილ პაციენტებში, რომელთაც მხოლოდ ინსულინის მიღებისას არაქვთ გლიკემიის ადეკვატური კონტროლი, ხოლო მეტფორმინის მიღება ვერ ხერხდებაუკუჩვენების ან აუტანლობის გამო (იხ. პარაგრაფი 4.4).პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყების შემდეგ, პაციენტებმა უნდა გაიარონშემოწმება 3-6 თვის შემდეგ, რათა შეფასდეს მკურნალობაზე პასუხის ადეკვატურობა(მაგალითად HbA1c-ის შემცირება). პაციენტებმა, რომელთაც არ ექნებათ ადეკვატურიპასუხი მკურნალობაზე, უნდა შეწყვიტონ პიოგლიტაზონის მიღება. გახანგრძლივებულითერაპიის პოტენციური რისკის გათვალისწინებით, შემდგომი სავალდებულო შემოწმებისდროს ექიმი უნდა დარწმუნდეს, რომ ნარჩუნდება პიოგლიტაზონის სარგებელი (იხ.პარაგრაფი 4.4).

4.2. დოზირება და მიღების წესიდოზირებაპიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყება შესაძლებელია 15მგ-ით ან 30მგ-ით დღეშიერთხელ. დოზა დამატებით შეიძლება გაიზარდოს 45მგ-მდე დღეში ერთხელ.ინსულინთან კომბინაციისას, ინსულინის მიმდინარე დოზა შეიძლება შენარჩუნდესპიოგლიტაზონის თერაპიის დაწყებისას. თუ პაციენტს გამოუვლინდა ჰიპოგლიკემია,ინსულინის დოზა უნდა შემცირდეს.პაციენტების განსაკუთრებული ჯგუფებიხანდაზმული პაციენტებიხანდაზმულ პაციენტებში საჭირო არ არის დოზირების კორექცია (იხ. პარაგრაფი 5.2).ექიმებმა უნდა დაიწყონ მკურნალობა ყველაზე მცირე შესაძლო დოზით დათანდათანობით გაზარდონ დოზა, განსაკუთრებით როდესაც პიოგლიტაზონის მიღებახდება ინსულინთან კომბინაციით. (იხ. პარაგრაფი 4.4. სითხის შეკავება და გულისუკმარისობა).თირკმელების ფუნქციის დარღვევასაჭირო არ არის დოზირების კორექცია თირკმელების ფუნქციის დარღვევის მქონეპაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი >4მლ/წთ)(იხ. პარაგრაფი 5.2). დიალიზზე მყოფპაციენტებთან დაკავშირებით მონაცემები არ მოიპოვება, ამიტომ პიოგლიტაზონის მიღებაარ არის რეკომენდებული ასეთ პაციენტებში.ღვიძლის ფუნქციის დარღვევაპიოგლიტაზონის გამოყენება არ შეიძლება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონეპაციენტებში (იხ. პარაგრაფები 4.3 და 4.4).პედიატრიული პოპულაციაგლიტამერის უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის დადგენილი ბავშვებსა და 18წლამდე ასაკის მოზარდებში. მონაცემები არ მოიპოვება.მიღების წესიპიოგლიტაზონის ტაბლეტების მიღება ხდება პერორალურად დღეში ერთხელ, საკვებთანერთად ან საკვების გარეშე. ტაბლეტები უნდა გადაიყლაპოს ჭიქა წყლის დაყოლებით.4.3. უკუჩვენებაპიოგლიტაზონი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ:

მომატებული მგრძნობელობა მოქმედი ნივთიერების ან პრეპარატის სხვანებისმიერი დამხამრე ნივთიერების მიმართ, რომელიც ჩამოთვლილია 6.1პარაგრაფში;

გულის უკმარისობა ან გულის უკმარისობა ანამნეზში (ნიუ–იორკის გულისასოციაცია (NYHA) I-IV ეტაპები);

ღვიძლის უკმარისობა; დიაბეტური კეტოაციდოზი; მიმდინარე შარდის ბუშტის კიბო ან შარდის ბუშტის კიბო ანამნეზში; გამოუკვლეველი მაკროსკოპული ჰემატურია.

4.4. განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისასსითხის შეკავება და გულის უკმარისობა

პიოგლიტაზონს შეუძლია გამოიწვიოს სითხის შეკავება, რამაც შეიძლება გაამწვავოს ანდააჩქაროს გულის უკმარისობა. პაციენტების მკურნალობა, რომელთაც აქვთ გულისშეგუბებითი უკმარისობის განვითარების სულ მცირე ერთი რისკ-ფაქტორი (მაგ.გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტი ან სიმპტომური კორონარული არტერიისდაავადებები ან ხანდაზმულები), ექიმმა უნდა დაიწყოს ყველაზე დაბალი შესაძლოდოზით და გაზარდოს დოზა ეტაპობრივად. აუცილებელია პაციენტების კონტროლიგულის უკმარისობის, წონაში მომატების და შეშუპების სიმპტომებსა და ნიშნებზე,განსაკუთრებით კი იმ პაციენტების, რომელთაც აღენიშნებათ შემცირებული გულისმიერიმარაგი. პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში გამოვლინდა გულის უკამრისობის შემთხვევები,პიოგლიტაზონის ინსულინთან ერთად გამოყენების დროს ან პაციენტებში, რომელთაცჰქონდათ გულის უკმარისობა ანამნეზში. პიოგლიტაზონისა და ინსულინისკომბინაციური მიღებისას, აუცილებელია, პაციენტების კონტოლი გულის უკმარისობის,წონაში მომატების და შეშუპების სიმპტომებსა და ნიშნებზე. ვინაიდან, როგორცინსულინის, ასევე პიოგლიტაზონის მიღება უკავშირდება სითხის დაგროვებას, ამიტომმათმა ერთად მიღებამ შეიძლება გაზარდოს შეშუპების რისკი. პიოგლიტაზონის მიღებაუნდა შეწყდეს გულის მდგომარეობის ნებისმიერი გაუარესების შემთხვევაში.პიოგლიტაზონის მიღებით გულ-სისხლძარღვთა დაავადების შედეგების კვლევა ჩატარდა75 წლამდე ასაკის პაციენტებში, რომელთაც ჰქონდათ ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტი დამანამდე გადატანილი სერიოზული მაკროვასკულური დაავადებები. არსებულანტიდიაბეტურ და გულ-სისხლძარღვთა დაავადების თერაპიას დაემატაპიოგლიტაზონი ან პლაცებო 3.5 წლის განმავლობაში. აღნიშნულმა კვლევამ აჩვენა გულისუკმარისობის მომატება, თუმცა, აღნიშნულს არ გამოუწვევია სიკვდილიანობა ამკვლევაში.ხანდაზმული პაციენტებიინსულინთან ერთად გამოყენებული კომბინაციისას საჭიროა სიფრთხილე ხანდაზმულპაციენტებში, ვინაიდან არის გულის სერიოზული უკმარისობის მომატებული რისკი.ასაკთან დაკავშირებული რისკის გათვალისწინებით (განსაკუთრებით, შარდის ბუშტისკიბო, მოტეხილობა და გულის უკმარისობა), ხანდაზმულ პაციენტებში სიფრთხილითუნდა შეფასდეს სარგებლისა და რისკის თანაფარდობა მკურნალობის დაწყებამდე დამკურნალობის პერიოდშიც.შარდის ბუშტის კიბოშარდის ბუშტის კიბოს შემთხვევები უფრო ხშირად ვლინდებოდა პიოგლიტაზონითჩატარებულ კონტროლირებად კლინიკური კვლევების მეტა-ანალიზში (19 შემთხვევა12506 პაციენტში, 0.15%), ვიდრე საკონტროლო ჯგუფში (7 შემთხვევა 10212 პაციენტში,0.07%), საფრთხის კოეფიციენტი (HR)=2.64 (95% ნდობის ინტერვალი 1.11-6.31, P=0.029).მას შემდეგ, რაც გამოაკლდა იმ პაციენტების რაოდენობა, რომლებშიც შარდის ბუშტისკიბოს დიაგნოსტირების დროს საკვლევი პრეპარატის ექსპოზიცია შეადგენდა ერთ წელზენაკლებს, დარჩა პიოგლიტაზონის ჯგუფში 7 შემთხვევა (0.06%) და 2 შემთხვევა (0.02%)საკონტროლო ჯგუფებში. არსებული ეპიდემიოლოგიური მონაცემების თანახმად,დიაბეტის მქონე პაციენტებში, ასევე, მცირედით გაზრდილია შარდის ბუშტის კიბოსრისკი პიოგლიტაზონით მკურნალობის დროს, განსაკუთრებით პაციენტებში, რომლებიც

მკურნალობდნენ ხანგრძლივი პერიოდით და უმაღლესი კუმულატიური დოზებით.რისკი არ არის გამორიცხული არც ხანმოკლე მკურნალობის შემდეგ.პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა შეფასდეს შარდის ბუშტის კიბოსრისკ-ფაქტორები (რისკები მოიცავს: ასაკს, მწეველობას ანამნეზში, პროფესიულ(სამუშაოსთან დაკავშირებულ) ან ქიმიოთერაპიის პრეპარატების ზემოქმედებას, მაგ.ციკლოფოსფამიდს ან უკვე ჩატარებულ რადიაციულ მკურნალობას მენჯის მიდამოებში).პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყებამდე, უნდა მოხდეს ნებისმიერი მაკროსკოპულიჰემატურიის გამოკვლევა.მკურნალობის დროს მაკროსკოპული ჰემატურიის ან სხვა ისეთი სიმპტომებისგამოვლენის შემთხვევაში, როგორიცაა მტკივნეული შარდვა (დიზურია) ან შარდისშეუკავებლობა, პაციენტმა აუცილებლად უნდა მიმართოს ექიმს.ღვიძლის ფუნქციის კონტროლიპოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში გამოვლინდა ჰეპატოცელულური დისფუნქციის იშვიათიშემთხვევები (იხ. პარაგრაფი 4.8). ამიტომ რეკომენდებულია პიოგლიტაზონის მიმღებპაციენტებში მოხდეს ღვიძლისმიერი ფერმენტების პერიოდული მონიტორინგი.პიოგლიტაზონით თერაპიის დაწყებამდე, ყველა პაციენტში უნდა შემოწმდესღვიძლისმიერი ფერმენტები. პიოგლიტაზონით თერაპიის დაწყება დაუშვებელია იმპაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ საბაზისო ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატება(ალანინამინოტრანსფერაზა >2.5 X ნორმის ზედა ზღვარი), ან ღვიძლის სხვა რომელიმედაავადება.პიოგლიტაზონით თერაპიის დაწყების შემდეგ, რეკომენდებულია ღვიძლისმიერიფერმენტების პერიოდული შემოწმება კლინიკური შედეგების გათვალისწინებით. თუპიოგლიტაზონით თერაპიის დროს ღვიძლისმიერი ალანინამინოტრანსფერაზასდონეები იზრდება 3 X ნორმის ზედა ზღვარზე ზემოთ, მაშინ ღვიძლისმიერიფერმენტების დონეები უნდა შეფასდეს ხელახლა რაც შეიძლება მალე. თუალანინამინოტრანსფერაზას დონეები ნარჩუნდება > 3 X ნორმის ზედა ზღვარზე, მაშინმკურნალობა უნდა შეწყდეს. თუ რომელიმე პაციენტს განუვითარდა ღვიძლისდისფუნქციის სიმპტომები, რომელიც მოიცავს გაურკვეველი წარმოშობის გულისრევას,ღებინებას, ტკივილს მუცლის არეში, დაღლილობას, ანორექსიას და/ან შარდის მუქშეფერილობას, მაშინ უნდა შემოწმდეს ღვიძლისმიერი ფერმენტები. ლაბორატორიულიშეფასების მიღებამდე, პიოგლიტაზონით მკურნალობის გაგრძელების გადაწყვეტილებამიიღება კლინიკური მდგომარეობის საფუძველზე. სიყვითლის გამოვლენის შემთხვევაში,პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.წონაში მომატებაპიოგლიტაზონით ჩატარებულ კლინიკურ კვლევებში გამოვლინდა დოზა-დამოკიდებული მატება წონაში, რაც შეიძლება გამოწვეული იყოს ცხიმის დაგროვებით,ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში უკავშირდებოდეს სითხის შეკავებას. ზოგჯერ წონაშიმატება შეიძლება იყოს გულის უკმარისობის სიმპტომი, ამიტომ აუცილებელია წონისმუდმივი კონტროლი. დიეტის დაცვა არის დიაბეტის მკურნალობის ნაწილი. პაციენტებმამკაცრად უნდა დაიცვან დიეტა და აკონტროლონ კალორიები.

ჰემატოლოგიაპიოგლიტაზონით თერაპიისას გამოვლინდა საშუალო ჰემოგლობინისა (4% შედარებითიშემცირება) და ჰემატოკრიტის (4.1% შედარებითი შემცირება) მცირე დაქვეითება,ჰემოდილუციის შესაბამისად. პიოგლიტაზონით ჩატარებულ, შედარებით,კონტროლირებად კვლევაში მონაწილე პაციენტებში გამოვლინდა მსგავსი ცვლილებებიმეტაფორმინის მიღებისას (ჰემოგლობინი - 3-4% და ჰემატოკრიტი 3.6-4.1% შედარებითიშემცირება), ხოლო უფრო ნაკლები მაჩვენებლი დაფიქსირდა სულფონილშარდოვანას დაინსულინის გამოყენებისას (ჰემოგლობინი -1-2% და ჰემატოკრიტი 1-3.2% შედარებითიშემცირება).ჰიპოგლიკემიაინსულინზე გაზრდილი მგრძნობელობის შედეგად, პაციენტებში, რომელბიც ღებულობენპიოგლიტაზონს სულფონილშარდოვანასთან ერთად ორმაგი ან სამმაგი პერორალურითერაპიის სახით ან ინსულინთან ერთად ორმაგი თერაპიის სახით, შეიძლებაგანვითარდეს დოზა-დამოკიდებული ჰიპიგლიკემიის რისკი და შეიძლება საჭირო გახდესსულფონილშარდოვანას ან ინსულინის დოზის შემცირება.დარღვევები მხედველობის ორგანოს მხრივპოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში მიღებულია შეტყობინებები თიაზოლიდინედიონის, მათშორის პიოგლიტაზონის მიღებ ზოგიერთ პაციენტში ადრეული ან პროგრესირებადიდიაბეტური მაკულარული შეშუპების განვითარების შესახებ. ამ პაციენტებისუმრავლესობას პარარელურად გამოუვლინდა პერიფერიული შეშუპება. დადგენილი არარის არსებობს თუ არა პირდაპირი კავშირი პიოგლიტაზონსა და მაკულარულ შეშუპებასშორის, თუმცა, თუ პაციენტს განუვითარდა რაიმე მხედველობითი ხასიათის დარღვევა,ექიმმა უნდა განიხილოს მაკულარული შეშუპების ვარიანტი. რეკომენდებულიაშესაბამისი ოფთალმოლოგიური კონსულტაცია.სხვარანდომიზებული, კონტროლირებადი, ორმაგი-ბრმა კლინიკური კვლევებისას ქალებშიაღინიშნა ძვლის მოტეხილობის გახშირებული შემთხვევები. ამ კვლევაში მონაწილეობდა8100 პიოგლიტაზონის მიმღები და 7400 კომპარატორი პრეპარატის მიმღები პაციენტი,რომლებიც მკურნალობდნენ 3.5 წლის განმავლობაში.პიოგლიტაზონის მიმღები ქალების 2.6%-ში გამოვლინდა მოტეხილობები,კომპარატორთან შედარებით, სადაც ეს მაჩვენებელი იყო 1.7%. მამაკაცებში არგამოვლენილა მოტეხილობების რისკის მატება, პიოგლიტაზონისა (1.3%) დაკომპარატორი პრეპარატის (1.5%) შედარებისას.მოტეხილობების დაანგარიშებული მაჩვენებელი იყო 1.9 მოტეხილობა 100 პაციენტქალზე წელიწადში პიოგლიტაზონის მიღებისას და 1.1 მოტეხილობა - 100 პაციენტ ქალზეწელიწადში კომპარატორის მიღებისას.აქედან გამომდინარე, ამ მონაცემთა ბაზის თანახმად, პიოგლიტაზონის მიღებისასქალებში გამოვლენილი მოტეხილობების მომატებული რისკის მაჩვენებელი შეადგენს 0.8მოტეხილობას 100 პაციენტზე წელიწადში.3.5 წლიან გულ-სისხლძარღვთა დაავადების რისკის პრო-აქტიული კვლევისას, 44/870(5.1%; 1.0 მოტეხილობა 100 პაციენტზე წელიწადში) პიოგლიტაზონის მიმღებ ქალ

პაციენტში გამოვლინდა მოტეხილობები, 23/905 (2.5%; 0.5 მოტეხილობა 100 პაციენტზეწელიწადში) კომპარატორი პრეპარატის მიმღებ ქალ პაციენტებთან შედარებით.მამაკაცებში არ გამოვლენილია მოტეხილობების რისკის მატება, პიოგლიტაზონისა (1.7%)და კომპარატორი პრეპარატის (2.1%) შედარებისას.ხანგრძლივი მკურნალობისას გასათვალისწინებელია მოტეხილობების რისკიპიოგლიტაზონის მიმღებ ქალებში.ინსულინის გაუმჯობესებული მოქმედების შედეგად, პიოგლიტაზონით მკურნალობისასიმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ საკვერცხის პოლიკისტოზი, შეიძლებაგამოვლინდეს ოვულაციის აღდგენა. ასეთ პაციენტებში არსებობს დაორსულების რისკი.პაციენტი უნდა გაფრთხილდეს დაორსულების რისკის შესახებ, ხოლო თუ პაციენტსსურს დაორსულება ან დაორსულდება მკურნალობა უნდა შეწყდეს (იხ. პარაგრაფი 4.6).პიოგლიტაზონი სიფრთხილით გამოიყენება P450 ციტოქრომის 2C8 ფერმენტისინჰიბიტორებთან (მაგ. გემფიბროზილი) ან ინდუქტორებთან (მაგ. რიფამპიცინი).რეკომენდებულია რეგულარული გლიკემიური კონტროლი. საჭიროების შემთხვევაში,ხდება პიოგლიტაზონის დოზის კორექტირება რეკომენდებული დოზირების ფარგლებშიან დიაბეტის მკურნალობის ცვლილება (იხ. პარაგრაფი 4.5).გლიტამერის ტაბლეტები შეიცავს ლაქტოზას მონოჰიდრატს და ამიტომ არ არისრეკომენდებული ისეთი იშვიათი მემკვიდრული დაავადებების მქონე პაციენტებისთვის,როგორიცაა გალაქტოზას აუტანლობა, ლაპის ლაქტაზას უკმარისობა და გლუკოზა-გალაქტოზის შეწოვის დარღვევა.4.5. ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვაფორმებიურთიერთქმედების კვლევებისას არ აღინიშნება ფარმაკოდინამიკური ანფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება პიოგლიტაზონსა და დიგოქსინს, ვარფარინს,ფენპროკუმონსა და მეტფორმინს შორის. პიოგლიტაზონსა დასულფონილშარდოვანასთან ერთად მიღება არ ახდეს ზემოქმედებასსსულფონილშარდოვანას ფარმაკოკინეტიკაზე. მამაკაცებში ჩატარებულმა კვლევებმააჩვენა, რომ ციტოქრომი P450 არ ახდენს 1A, 2C8/9 და 3A4 ფერმენტების ინდუქციას. Invitro კვლევებისას აღმოჩნდა, რომ P450 ციტოქრომის ფერმენტების ქვეტიპები არინჰიბირდება. ამ ფერმენტით მეტაბილიზებული ნივთიერებები მაგ. პერორალურიკონტრაცეპტივები, ციკლოსპორინი, კალციუმის არხების ბლოკატორები და HMGCoAრედუქტაზას ინჰიბიტორები არ ურთიერთქმედებენ.პიოგლიტაზონისა და გემფიბროზილის (P450 ციტოქრომის 2C8 ინჰიბიტორი)კომბინაციური გამოყენების შედეგად 3-ჯერ მატულობს პიოგლიტაზონის ფართობიმრუდის ქვეშ (AUC). ვინაიდან მატოლობს დოზა-დამოკიდებული გვერდითიმოვლენების მომატების რისკი, ამიტომ პიოგლიტაზონისა და გემფიბროზილის ერთადმიღებისას შეიძლება საჭირო გახდეს პიოგლიტაზონის დოზის შემცირება.რეკომენდებულია ხშირი გლიკემიური კონტროლი (იხ. პარაგრაფი 4.4.).პიოგლიტაზონისა და რიფამპიცინის (P450 ციტოქრომის 2C8 ინდუქტორი) ერთადმიღებისას პიოგლიტაზონის AUC მცირდება 54%-ით. პიოგლიტაზონისა დარიფამპიცინის ერთდროულად გამოყენებისას, შეიძლება საჭირო გახდეს

პიოგლიტაზონის დოზის მომატება. რეკომენდებულია ხშირი გლიკემიური კონტროლი(იხ. პარაგრაფი 4.4.).4.6 ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდიორსულობაარ არსებობს ადეკვატური მონაცემები, რათა შეფასდეს პიოგლიტაზონის უსაფრთხოებაორსულობის დროს. ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებში გამოვლინდა ნაყოფის ზრდისშეფერხება პიოგლიტაზონის მიღებისას. ეს დამახასიათებელია პიოგლიტაზონისმოქმედებისთვის, რაც გამოიხატება დედის ჰიპერინსულინემიის შემცირებაში დაინსულინის მიმართ რეზისტენტობის გაზრდაში, რომელიც ვლინდება ორსულობის დროს;ამავე დროს ამცირებს ნაყოფის ზრდისათვის საჭირო მეტაბოლური სუბსტრატებისხელმისაწვდომობას.ლაქტაციაპიოგლიტაზონი გამოიყოფა ვირთხების რძეში. უცნობია გამოიყოფა თუ არაპიოგლიტაზონი ადამიანის რძეში. ამიტომ პიოგლიტაზონი არ გამოიყენება მეძუძურდედებში.ფერტილობაცხოველებში ჩატარებულმა ფერტილობის კვლევებმა არ აჩვენა ზეგავლენა შეწყვილებაზე,განაყოფიერებასა და ფერტილობის ინდექსზე.4.7 გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზეგლიტამერს არ აქვს ან აქვს უმნიშვნელო ზეგავლენა სატრანსპორტო საშუალებებისმართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. თუმცა პაციენტებმა, რომელთაცგამოუვლინდათ მხედველობითი დარღვევები, უნდა გამოიჩინონ სიფრთხილესატრანსპორტო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის დროს.4.8 გვერდითი მოვლენებიგვერდითი მოვლენები, რომლებიც გამოვლინდა პლაცებოსთან შედარებით უფრო ხშირად(>0.5%) და დაფიქსირდა ერთ შემთხვევაზე მეტი პიოგლიტაზონის მიმღებ პაციენტებშიორმაგი ბრმა კვლევებისას, მოცემულია ქვემოთ ორგანოთა კლასის სისტემის დააბსოლუტური სიხშირის მიხედვით, როგორც MedDRA-ს უპირატესობის პირობები.სიხშირე განსაზღვრულია შემდეგნაირად: ძალიან ხშირი (≥1/10); ხშირი (≥ 1/100-დან - <1/10-მდე); არც ისე ხშირი (≥ 1/1,000-დან - < 1/100-მდე) იშვიათი (≥1/10,000-დან - <1/1,000-მდე) ძალიან იშვიათი (< 1/10,000). უცნობი (არსებული მონაცემებით შეუძლებელიაშეფასება) სიხშირის მიხედვით გვერდითი მოვლენები ყოველ ჯგუფში წარმოდგენილიასერიოზულობისა და კლებადობის მიხედვით.

გვერდითი მოვლენები პიოგლიტაზონის გვერდითი მოვლენების სიხშირე თერაპიული რეჟიმისმიხედვით

მონოთერაპია

კომბინაციამეტფორმინთან ერთად

სულფონილ-შარდოვანასთა

მეტფორმინთან და

ინსულინთან ერთად

ნ ერთად სულფონილ-შარდოვანასთან ერთად

ინფექციები და ინვაზიები

ზედა სასუნთქი გზებისინფექცია

ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი

ბრონქიტი ხშირი

სინუსიტი არც ისეხშირი

არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისეხშირი

დარღვევები სისხლის დალიმფური სისტემის მხრივანემია ხშირი

ნივთიერებათა ცვლის დაკვებითი დარღვევებიჰიპოგლიკემია არც ისე ხშირი ძალიან ხშირი ხშირი

მადის მომატება არც ისე ხშირი

ნერვული სისტემისდარღვევებიჰიპოასთენია ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირითავის ტკივილი ხშირი არც ისე ხშირითავბრუსხვევა ხშირიუძილობა არც ისე

ხშირიარც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე

ხშირიდარღვევები მხედველობისორგანოების მხრივმხედველობის დარღვევა1 ხშირი ხშირი არც ისე ხშირი

მაკულარული შეშუპება2 უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი

დარღვევები სმენისორგანოების მხრივ დალაბირინთულიდარღვევებივერტიგო არც ისე ხშირი

დარღვევები გულის მხრივ

გულის უკმარისობა3 ხშირი

კეთილთვისებიანი,ავთვისებიანი დადაუდგენელი სიმსივნეები(მათ შორის კისტები დაპოლიპები)შარდის ბუშტის კიბო არც ისე

ხშირიარც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე

ხშირიდარღვევები სასუნთქისისტემის, გულმკერდისორგანოების და შუასაყრის

მხრივდისპნოე ხშირი

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტისდარღვევებიმეტეორიზმი არც ისე ხშირი ხშირი

დარღვევები კანის დაკანქვეშა ქსოვილის მხრივოფლიანობა არც ისე ხშირი

დარღვევები ძვალ-კუნთოვანი დაშემაერთებელი ქსოვილისმხრივძვლის მოტეხილობა4 ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირიართრალგია ხშირი ხშირი ხშირიზურგის ტკივილი ხშირიდარღვევები თირკმლის დაშარდგამომყოფი გზებისმხრივჰემატურია ხშირი

გლიკოზურია არც ისე ხშირი

პროტეინურია არც ისე ხშირი

დარღვევებირეპროდუქციულისისტემის და სარძევეჯირკვლის მხრივ:ერექციული დისფუნქცია ხშირი

ზოგადი დარღვევები დადარღვევები შეყვანისადგილასშეშუპება ძალიან

ხშირიდაღლილობა არც ისე ხშირი

ზეგავლენალაბორატორიულიგამოკვლევის შედეგებზეწონაში მომატება5 ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირიკრეატინინის დაფოსფოკინაზას დონისმომატება სისხლში

ხშირი

ლაქტურიდეჰიდროგენაზასმომატება

არც ისე ხშირი

ალანინამინოტრანსფერაზას მომატება6

უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი

1 მხედველობის დარღვევა ძირითადად გამოვლინდა მკურნალობის ადრეულ სტადიაზედა დაკავშირებული იყო სისხლში გლუკოზის დონის ცვლილებასთან, შესიების ან

ლინზის გარდატეხის მაჩვენებელის დროებითი ცვლილების გამო, რომელიც ასევევლინდება სხვა ჰიპოგლიკემიურ თერაპიებშიც.2კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში შეშუპება გამოვლინდა პაციენტების 6-9%-ში,რომლებიც მკურნალობდნენ პიოგლიტაზონით ერთ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში.შეშუპების მაჩვენებელი კომპარატორის ჯგუფში (სულფონილშარდოვანა, მეტფორმინი)იყო 2-5%. გამოვლენილი შეშუპება ძირითადად იყო მსუბუქი-ზომიერი ხასიათის დაჩვეულებრივ, არ საჭიროებდა მკურნალობის შეწყვეტას.3კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში გულის უკმარისობის გამოვლენის სიხშირეპიოგლიტაზონის მიმღებ ჯგუფში იყო ისეთივე, როგორიც პლაცებოს, მეტფორმინისა დასულფონილშარდოვანას ჯგუფებში, მაგრამ გაიზარდა ინსულინთან კომბინაციურითერაპიისას. პაციენტების კვლევის შედეგებში, რომელთაც მანამდე გადატანილიჰქონდათ სერიოზული მაკროვასკულური დაავადებები, ინსულინის შემცველ თერაპიაზეპიოგლიტაზონის დამატებისას გულის უკმარისობის სიხშირე იყო 1.6%-ით უფრო მაღალი,ვიდრე პლაცებოს შემთხვევაში. თუმცა, აღნიშნულს არ გამოუწვევია სიკვდილიანობისზრდა ამ კვლევაში. გულის უკმარისობა იშვიათად გამოვლინდა პიოგლიტაზონისმარკეტინგული გამოყენებისას, მაგრამ უფრო ხშირად - ინსულინთან კომბინაციის დროსისეთ პაციენტებში, რომელთაც ჰქონდათ გულის უკმარისობა ანამნეზში.

4 ძვლების მოტეხილობის გვერდითი მოვლენის გაერთიანებული ანალიზი ჩატარდარანდომიზებულ, კომპარატორ-კონტროლირებად, ორმაგ-ბრმა კლინიკურ კვლევებში,სადაც მონაწილეობდა 8100 პიოგლიტაზონის მიმღები და 7400 კომპარატორი პრეპარატისმიმღები პაციენტი. კვლევის ხანგრძლივობა შეადგენდა 3.5 წელს. მოტეხილობებისმაჩვენებელი უფრო მაღალი იყო პიოგლიტაზონის მიმღებ ქალებში (2.6%), ვიდრეკომპარატორი პრეპარატის მიმღებ ქალებში (1.7%). მამაკაცებში არ გამოვლენილამოტეხილობების რისკის მატება, პიოგლიტაზონისა (1.3%) და კომპარატორი პრეპარატის(1.5%) შედარებისას.3.5 წლიან პროაქტიულ კვლევაში 44/870 (5.1%) პიოგლიტაზონის მიმღებ ქალ პაციენტშიგამოვლინდა მოტეხილობები, 23/905 (2.5%) კომპარატორი პრეპარატის მიმღებ ქალპაციენტებთან შედარებით. მამაკაცებში არ გამოვლენილია მოტეხილობების რისკისმატება, პიოგლიტაზონისა (1.7%) და კომპარატორი პრეპარატის (2.1%) შედარებისას.5 აქტიურ, კომპარატორ-კონტროლირებად კვლევაში, პიოგლიტაზონით მონოთერაპიისასწონაში საშუალო მატება შეადგენდა 2-3 კგ-ს წლის განმავლობაში. ანალოგიურიგამოვლინდა სულფონილშარდოვანას აქტიურ კომპარატორ ჯგუფში. კომბინაციურკვლევებში, მეტფორმინთან პიოგლიტაზონის დამატებამ გამოიწვია წონაში საშუალოდ1.5კგ-ით მომატება წლის განმავლობაში, ხოლო სულფონილშარდოვანასთან დამატებამ -2.8კგ-ით მომატება. კომპარატორის ჯგუფში მეტფორმინთან სულფონილშარდოვანასდამატებამ გამოიწვია წონაში საშუალოდ 1.3კგ-ით მომატება წლის გამავლობში, ხოლოსულფონილშარდოვანასთან მეტფორმინის დამატებამ გამოიწვია წონაში საშუალოდ1.0კგ-ით დაკლება.6 კლინიკურ კვლევებში პიოგლიტაზონის მიღებისას ალანინამინოტრანსფერაზასდონეები სამჯერ აღემატებოდა ნორმის ზედა ზღვარს, რაც უდრის პლაცებოსმაჩვენებელს, მაგრამ ნაკლებია მეტფორმინის და სულფონილშარდოვანას კომპარატორი

ჯგუფების მაჩენებელზე. ღვიძლისმიერი ფერმენტების საშუალო დონეები შემცირდაპიოგლიტაზონით მკურნალობისას. პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში გამოვლინდაღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატების და ჰეპატოცელულური დისფუნქციის იშვიათიშემთხვევები. ასევე, ძალიან იშვიათ შემთხვევებში გამოვლინდა ლეტალური შედეგი,რომლის მიზეზობრივი კავშირიც დადგენილი არ არის.4.9 დოზის გადაჭარბებაკლინიკურ კვლევებში პაციენტები იღებდნენ პიოგლიტაზონის მაქსიმალურრეკომენდებულ დოზაზე - 45 მგ-ზე მაღალ დოზას. არ გამოვლენილა არანაირი სიმპტომიმაქსიმალური დოზის 120 მგ/დღეში ოთხი დღის განმავლობაში და 180მგ/დღეში შვიდიდღის განმავლობაში მიღებისას.სულფონილშარდოვანასთან და ინსულინთან კომბინაციისას შეიძლება განვითარდესჰიპოგლიკემია. ჭარბი დოზის მიღებისას ტარდება სიმპტომატური და ზოგადი დამხმარემკურნალობა.5. ფარმაკოლოგიური თვისებები5.1 ფარმაკოდინამიკაფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: დიაბეტის სამკურნალო პრეპარატები, სისხლში გლუკოზისდონის დამწევი პრეპარატები ინსულინის გამოკლებით;ათქ კოდი: A10BG03.პიოგლიტაზონის მოქმედება იწვევს ინსულინის მიმართ რეზისტენტობის დაქვეითებას.პიოგლიტაზონი მოქმედებს სპეციფიკური ბირთვული რეცეპტორების (პეროქსიზომისპროლიფერატორით აქტივირებული გამა რეცეპტორი) აქტივაციის გზით, რაცცხოველებში იწვევს ღვიძლის, ცხიმოვანი და ჩონჩხ-კუნთოვანი უჯრედებისმგრძნობელობის მომატებას ინსულინის მიმართ. პიოგლიტაზონით მკურნალობაამცირებს ღვიძლისმიერი გლუკოზის გამომუშავებას და ზრდის გლუკოზას პერიფერულგანაწილებას ინსულინის რეზისტენტობის შემთხვევაში.ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში გლიკემიის კონტროლი გაუმჯობესებულიაუზმოზე და ჭამის შემდეგ, რაც დაკავშირებულია პლაზმაში ინსულინის კონცენტრაციებისშემცირებასთან, როგორც უზმოზე, ასევე ჭამის შემდეგ. კლინიკური კვლევა, რომელიცადარებდა პიოგლიტაზონისა და გლიკლაზიდის მონოთერაპიას, გაგრძელდა ორი წლისგანმავლობაში, რათა შეფასებულიყო წარუმატებელი მკურნალობის დრო (განისაზღვრებაროგორც HbA1c≥8.0%-ის გამოვლენა პირველი ექვსთვიანი მკურნალობის შემდეგ). კაპლან-მეიერის ანალიზმა აჩვენა წარუმატებელი მკურნალობის უფრო მოკლე დროგლიკლაზიდის მიმღებ პაციენტებში, ვიდრე პიოგლიტაზონის მიმღებებში. ორ წელშიგლიკემიური კონტროლი (განისაზღვრება როგორც HbA1c<8.0%) მდგრადი იყოპიოგლიტაზონის მიმღები პაციენტების 69%-ში, ხოლო გლიკლაზიდის მიმღებიპაციენტების - 50%-ში. კომბინაციური თერაპიის ორწლიან კვლევაში, სადაც ერთამანეთსედრებოდა გლიკლაზიდი და პიოგლიტაზონი მეტფორმინთან დამატებისას, გლიკემიისკონტროლი გამისაზღვრა, როგორც საშუალო ცვლილება საბაზისო HbA1c-ში და იყოერთნაირი თერაპიულ ჯგუფებში ერთი წლის შემდეგ. HbA1c-ის გაუარესებისმაჩვენებელი მეორე წლის განმავლობაში იყო უფრო ნაკლები პიოგლიტაზონის ჯგუფში,ვიდრე გლიკლაზიდის ჯგუფში.

პლაცებო-კონტროლირებად კვლევაში, პაციენტები რომელთაც ჰქონდათ არაადეკვატურიგლიკემიური კონტროლი მიუხედავად ინსულინის სამთვიანი ოპტიმიზირებულიპერიოდისა, რანდომიზირდნენ პიოგლიტაზონისა და პლაცებოს ჯგუფებში 12 თვისგანმავლობაში. პიოგლიტაზონის მიმღებ პაციენტების HbA1c-ში საშუალო შემცირებაშეადგენდა 0.45%-ს, მათთან შედარებით ვინც იღებდა მხოლოდ ინსულინს და ინსულინისშემცირებულ დოზას პიოგლიტაზონის თერაპიულ ჯგუფში.ჰომეოსტაზის განსაზღვრის მოდელის (HOMA) ანალიზმა აჩვენა, რომ პიოგლიტაზონიაუმჯობესებს ბეტა უჯრედების ფუნქციას და ზრდის ინსულინზე მგრძნობელობას.ორწლიანი კლინიკური კვლევებით დადასტურდა ამგვარი მოქმედების შენარჩუნება.ერთწლიან კლინიკურ კვლევაში პიოგლიტაზონის გამოყენებამ აჩვენა სტატისტიკურადმნიშვნელოვანი ალბუმინ/კრეატინინის თანაფარდობის შემცირება საწყისთან შედარებით.პიოგლიტაზონის მოქმედების (45მგ მონოთერაპია პლაცებოსთან შედარებით) შესწავლაგანხორციელდა მცირე 18-კვირიანი კვლევისას ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მქონეპაციენტებში. პიოგლიტაზონის მიღებას უკავშირდებოდა წონაში საგრძნობი მომატება.ვისცერული ცხიმი მნიშვნელოვნად შემცირდა, ხოლო ექსტრააბდომინური ცხიმის მასამმოიმატა. ორგანიზმის ცხიმის განაწილების ანალოგიური ცვლილებების პარალელურად,აღინიშნა ინსულინზე მგრძნობელობის გაუმჯობესება.კლინიკური კვლევების უმრავლესობაში გამოვლინდა მთლიანი პლაზმური

ტრიგლიცერიდებისა და თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების შემცირება და მაღალისიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეების მცირედით მომატებაპლაცებოსთან შედარებით, თუმცა, დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეების სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი მატება არ გამოვლენილა.ორწლამდე ხანგრძლივობის კლინიკურ კვლევებში, პიოგლიტაზონმა შეამცირა მთლიანიპლაზმური ტრიგლიცერიდებისა და თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების დონეები დაგაზარდა მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეებიპლაცებოსთან, მეტფორმინთან ან გლიკლაზიდთან შედარებით. პიოგლიტაზონს არგამოუწვევია დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეებისსტატისტიკურად მნიშვნელოვანი მატება პლაცებოსთან შედარებით, ხოლო შემცირებაგამოვლინდა მეტფორმინისა და გლიკლაზიდის მიღებისას. 20-კვირიან კვლევაში, ისევეროგორც უზმოზე ტრიგლიცერიდების შემცირებისას, პიოგლიტაზონი ამცირებდაჰიპერტრიგლიცერიდემიას ჭამის შემდეგ, ახდენდა რა მოქმედებას როგორც შეწოვილ,ასევე ღვიძლის მიერ სინთეზირებულ ტრიგლიცერიდებზე. ეს ეფექტი არუკავშირდებოდა პიოგლიტაზონის გლიკემიურ ეფექტს და სტატისტიკურადმნიშვნელოვნად განსხვავდებოდა გლიბენკლამიდისგან.პრო-აქტიული, გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების შედეგების კვლევა ჩატარდა ტიპი 2შაქრიანი დიაბეტის მქონე 5238 პაციენტში, რომელთაც მანამდე გადატანილი ჰქონდათსერიოზული მაკროვასკულური დაავადებები. პაციენტები რანდომიზირდნენპიოგლიტაზონის ან პლაცების ჯგუფებში, უკვე არსებულ ანტიბიოტიკურ და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების თერაპიებთან დამატებით. აღნიშნული კვლევისხანგრძლივობა შეადგენდა 3.5 წელს. კვლევის პოპულაციის საშუალო ასაკი იყო 62 წელს;დიაბეტით დავადების საშუალო ხანგრძლივობა - 9.5 წელი. პაციენტების დაახლოებით

ერთი მესამედი იღებდა ინსულინს მეტფორმინთან და/ან სულფონილშარდოვანასთანკომბინაციაში. კვლევაში მონაწილეობისათვის პაციენტს უნდა ჰქონოდა ჩამოთვილიდანერთერთი: მიოკარდიუმის ინფარქტი, ინსულტი, პერკუტანული კორონარულიინტერვენცია ან კორონარული შუნტირება, მწვავე კორონარული სინდრომი,კორონარული არტერიის დაავადება ან პერიფერიული არტერიის ობსტრუქციულიდაავადება. პაციენტების თითქმის ნახევარს წარსულში აღენიშნებოდა მიოკარდიუმისინფარქტი და დაახლოებით 20%-ს ჰქონდა ინსულტი. საკვლევი პოპულაციისდაახლოებით ნახევარს ჰქონდა სულ მცირე ორი კრიტერიუმის დამაკმაყოფილებელიგულ-სისხლძარღვთა დაავადება ანამნეზში. თითქმის ყველა პაციენტი (95%)ღებულობდა გულ-სისხლძარღვთა დაავადების სამკურნალო პრეპარატებს (ბეტაბლოკატორები, აგფ ინჰიბიტორები, ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტები,კალციუმის არხის ბლოკატორები, ნიტრატები, დიურეზული საშუალებები, ასპირინი,სტატინები, ფიბრატები).მიუხედავად იმისა, რომ კვლევა ჩავარდა პირველად საბოლოო წერტილთან მიმართებაში,რომლის მიზანიც იყო ყველა სახის ლეტალური შედეგის, არა-ლეტალურიმიოკარდიუმის ინფარქტის, ინსულტის, მწვავე კორონარული სინდრომის, ფეხისძირითადი ნაწილის ამპუტაციის, კორონარული რევასკულარიზაციის და ფეხისრევასკულარიზაციის ყველა მიზეზის გაერთიანება, შედეგებმა აჩვენა რომ,პიოგლიტაზონის გამოყენება არ იწვევს გრძელვადიანი გულ-სისხლძარღვთაპრობლემების განვითარებას. თუმცაღა, ზრდის შეშუპების, წონაში მატების და გულისუკმარისობის სიხშირეს. გულის უკმარისობით გამოწვეული ლეტალური შედეგი არდაფიქსირებულა.პედიატრიული პოპულაციევროპული მედიკამენტების სააგენტომ უარი თქვა ვალდებულებაზე წარადგინოს

პიოგლიტაზონთან დაკავშირებული კვლევის შედეგები ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მქონეპედიატრიული პოპულაციის ყველა ქვეპოპულაციაში. პედიატრიულ პოპულაციაშიგამოყენებასთან დაკავშირებული ინფორმაცია იხ. 4.2 პარაგრაფში.5.2 ფარმაკოკინეტიკური თვისებებიშეწოვაპერორალურად მიღების შემდეგ პიოგლიტაზონი სწრაფად შეიწოვება. უცვლელიპიოგლიტაზონის უმაღლესი პლაზმური კონცენტრაციები, ჩვეულებრივ მიიღწევა მისიმიღებიდან 2 საათის შემდეგ. პლაზმური კონცენტრაციების პროპორციული მატებააღინიშნა 2-60მგ დოზების მიღების შემთხვევაში. მდგრადი მდგომარეობა მიიღწევადოზის მიღებიდან 4-7 საათის შემდეგ. განმეორებითი დოზების მიღება არ იწვევსნაერთების ან მეტაბოლიტების დაგროვებას. შეწოვაზე გავლენას არ ახდენს საკვებისმიღება. სრული ბიოშეღწევადობა არის 80%-ზე მეტი.განაწილებაადამიანებში განაწილების მოცულობა შეადგენს 0.25ლ/კგ-ს.პიოგლიტაზონი და ყველა აქტიური მეტაბოლიტი კარგად უკავშირდება პლაზმურ ცილას(>99%).ბიოგარდაქმნა

პიოგლიტაზონი განიცდის ინტენსიურ ღვიძლისმიერ მეტაბოლიზმს ალიფატურიმეთილენის ჯგუფების ჰიდროქსილირებით, რაც უპირატესად ხდება P450 2C8ციტოქრომის საშუალებით, თუმცა ამ პროცესში მრავალი სხვა იზოფორმაც მონაწილეობსნაკლები ხარისხით. ექვსი ინდენტიფიცირებული მეტაბოლიტიდან 3 აქტიურია (M-II, M-III და M-IV). აქტივობის, კონცენტრაციებისა და პროტეინებთან შეკავშირებისთვალსაზრისით, პიოგლიტაზონი და მეტაბოლიტი M-III თანაბრად უზრუნველყოფენეფექტის მიღწევას. ამის საფუძველზე, M-IV მეტაბოლიტის როლი ეფექტურობისმიღწევაში პიოგლიტაზონის როლზე დაახლოებით სამჯერ მეტია, ხოლო M-IIმეტაბოლიტის შედარებითი ეფექტურობა მინიმალურია.In Vitro კვლევებისას აღმოჩნდა, რომ პიოგლიტაზონი არ აინჰიბირებს P450 ციტოქრომისრომელიმე ქვეტიპს. მამაკაცებში არ აღინიშნება ძირითადი ინდუცირებადი P450ციტოქრომის 1A, 2C8/9 და 3A4 იზოფერმენტების ინდუქცია.ურთიერთქმედების შემსწავლელი კვლევებისას აღმოჩნდა, რომ პიოგლიტაზონს არგააჩნია რაიმე მნიშვნელოვანი ზემოქმედება დიგოქსინის, ვარფარინის, ფენპროკუმინისადა მეტფორმინის ფარმაკოკინეტიკასა თუ ფარმაკოდინამიკაზე. პიოგლიტაზონისა დაგემფიბროზილის (P450 ციტოქრომის 2C8 ინჰიბიტორი) ან რიფამპიცინის (P450ციტოქრომის 2C8 ინდუქტორი) ერთად მიღებისას გამოვლინდა პიოგლიტაზონისპლაზმური კონცენტრაციის შესაბამისი გაზრდა ან შემცირება.გამოყოფამამაკაცებში რადიოაქტიური იზოტოპით მონიშნული პიოგლიტაზონის პერორალურიმიღების შემდეგ, აღდგენილი ნიშნის უმეტესი ნაწილი (55%) გამოვლინდა განავალში,ხოლო ნაკლები (45%) - შარდში. ცხოველებში უცვლელი პიოგლიტაზონის მხოლოდმცირე რაოდენობა აღინიშნება შარდში ან განავალში. მამაკაცებში უცვლელიპიოგლიტაზონის საშუალო პლაზმური ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-6 საათს,ხოლო მისი ყველა აქტიური მეტაბოლიტებისა - 16-23 საათს.ხანდაზმული პაციენტებიმდგრადი მდგომარეობების ფარმაკოკინეტიკა ერთიდაიგივეა ხანდაზმულებში 65 წლისასაკიდან და უფრო ახალგაზრდა პაციენტებში.პაციენტები თირკმლის უკმარისობითთირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პიოგლიტაზონისა და მისი მეტაბოლიტებისპლაზმური კონცენტრაციები უფრო დაბალია, ვიდრე ნორმალური თირკმლის ფუნქციისმქონე პაციენტებში, თუმცა ძირითადი სუბსტანციის პერორალური კლირენსიერთიდაიგივეა. ამდენად, თავისუფალი (შეუკავშირებელი) პიოგლიტაზონისკონცენტრაცია უცვლელია.პაციენტები ღვიძლის უკმარისობითპიოგლიტაზონის საერთო პლაზმური კონცენტრაციები უცვლელია, თუმცა მომატებულიაგანაწილების მოცულობა. ამდენად, მცირდება ძირითადი კლირენსი, რაცდაკავშირებულია პიოგლიტაზონის უფრო მაღალ შეუკავშირებელ ნაწილთან.5.3 უსაფრთხოების პრეკლინიკური მონაცემებიტოქსიკოლოგიურ კვლევებში ჰემოდილუციის, ანემიის და გულის შექცევადიექსცენტრიული ჰიპერტროფიის პლაზმური მოცულობის გაფართოება, თანმიმდევრობით

ჩნდებოდა განმეორებითი დოზების მიღებისას თაგვებში, ვირთხებში, ძალღლებსა დამაიმუნებში. დამატებით გამოვლინდა ცხიმის ჩალაგება და ინფილტრაცია. აღნიშნულიმონაცემები გამოვლინდა სხვადასხვა სახეობებში პლაზმური კონცენტრაციისას ≤ 4კლინიკურ ზემოქმედებაზე. ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებში გამოვლინდა ნაყოფისზრდის შეფერხება პიოგლიტაზონის მიღებისას. ეს დამახასიათებელია პიოგლიტაზონისმოქმედებისთვის, რაც გამოიხატება დედის ჰიპერინსულინემიის შემცირებაში დაინსულინის მიმართ რეზისტენტობის გაზრდაში, რომელიც ვლინდება ორსულობის დროს;ამავე დროს ამცირებს ნაყოფის ზრდისათვის საჭირო მეტაბოლური სუბსტრატებისხელმისაწვდომობას.პიოგლიტაზონს არ აღმოაჩნდა გენოტოქსიკური პოტენციალი in vitro და in vivoყოვლისმომცველი ჯგუფის გენოტოქსიკურობის ანალიზისას. ჰიპერპლაზიისა(მდედრებში და მამრებში) და შარდის ბუშტის ეპითელიუმის სიმსივნის (მამრებში)მომატებული სიხშირე გამოვლინდა ვირთხებში, რომლებიც მკურნალობდნენპიოგლიტაზონით 2 წლის განმავლობაში.შარდოვანი კენჭების წარმოქმნა და არსებობა თანმდევი გაღიზიანებით დაჰიპერპლაზიით, წარმოადგენს გამოვლენილი ონკოგენური პასუხის მექანიკურსაფუძველს მამრ ვირთხებში. 24-თვიანმა მექანიკურმა კვლევამ მამრ ვირთხებშიგამოავლინა რომ, პიოგლიტაზონის მიღება იწვევდა შარდის ბუშტის ჰიპერპლაზიურიცვლილების მომატებულ სიხშირეს. დიეტური დაჟანგვა მნიშვნელოვნად შემცირდამაგრამ არ გაქრა სიმსივნის სიხშირე. მიკროკრისტალების არსებობა ამწვავებსჰიპერპლაზიურ პასუხს, მაგრამ არ წარმოადგენს ჰიპერპლაზიური ცვლილებისთავდაპირველ გამომწვევ მიზეზს. მამრ ვირთხებში ონკოგენური გამოვლენებისშესაბამისობა ადამიანთან არ არის გამორიცხული.არც ერთი სქესის თაგვში არ ყოფილა ონკოგენური პასუხი. შარდის ბუშტის ჰიპერპლაზიაარ გამოვლენილა ძაღლებსა ან მაიმუნებში, რომლებიც მკურნალობდნენ პიოგლიტაზონით12 თვის განმავლობაში.ოჯახური ადენომატოზური პოლიპოზის ცხოველურ მოდელში,თიაზოლიდინედიონის ჯგუფის ორი სხვა პრეპარატით მკურნალობამ გაზარდასიმსივნის რაოდენობა მსხვილ ნაწლავში. ამ გამოვლენის აქტუალურობა უცნობია.გარემო რისკის შეფასება: პიოგლიტაზონის კლინიკური გამოყენებისას არ არისმოსალოდნელი რაიმე სახის გარემოს ზემოქმედება.

6. ფარმაცევტული მახასიათებლები6.1 დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალილაქტოზას მონოჰიდრატიჰიდროქსიპროპილცელულოზაკალციუმის კარმელოზამაგნიუმის სტეარატი6.2 შეუთავსებლობაარ არის მითითებული.6.3 შენახვის ვადა

3 წელი6.4 უსაფრთხოების განსაკუთრებული პირობები შენახვისასაღნიშნული სამედიცინო პროდუქტი არ საჭიროებს შენახვის განსაკუთრებულ პირობებს.6.5 შეფუთვის ტიპი და შემცველობაგლიტამირის 30მგ ტაბლეტები დაფასოებულია პოლივინილის ქლორიდის/პოლიტრიფტორქლორეთილენის/პოლივინილის ქლორიდის ალუმინის ტიპისბლისტერულ შეფუთვაში. ბლისტერზე მოთავსებულია 28 ტაბლეტი.6.6 განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები უტილიზაციისასგანსაკუთრებული მოთხოვნები არ არის.ნებისმიერი გამოუყენებელი სამკურნალო საშუალება ან ნარჩენი ექვემდებარებაუტილიზაციას ადგილობრივი კანონმდებლობის მოთხოვნების შესაბამისად.7. მარკეტინგულილიცენზიის მფლობელიფარმოზი-სოსიედადე ტექნიკო-მედისინალ, ს.ა.ტაფადა გრანდეს ქ. #2 - აბრუნეირა2710-089 სინტრა,პორტუგალია8. მარკეტინგულილიცენზიის ნომერი[უნდა შეივსოს ადგილზე]9. პირველილიცენზიის მიღების/განახლების თარიღიპირველი ლიცენზირების თარიღი:[უნდა შეივსოს ადგილზე]10. ტექსტის ბოლო განახლების თარიღი02/2020გაცემის წესი:ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

ინსტრუქციის ფურცელი: ინფორმაცია მომხმარებლისთვის

გლიტამერი 15 მგ, 30 მგ, 45 მგ ტაბლეტები

პიოგლიტაზონი

ამ პრეპარატის გამოყენების წინ ყურადღებით წაიკითხეთ ინსტრუქციის ფურცელი,ვინაიდან მასში მოცემულია თქვენთვის მნიშვნელოვანი ინფორმაცია

- შეინახეთ ეს ინსტრუქციის ფურცელი. შეიძლება დაგჭირდეთ მისი კვლავწაკითხვა.

- დამატებითი კითხვების შემთხვევაში, მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.- ეს პრეპარატი დაგენიშნათ პირადად თქვენ. არ მისცეთ ის სხვებს იმ

შემთხვევაშიც კი, თუ მათ დააავდების ისეთივე სიმპტომები აქვთ, როგორიცთქვენ.

- გვერდითი ეფექტების განვითარებისას, მათ შორის ისეთი გვერდითიეფექტების, რომლებიც მითითებული არ არის ამ ჩანართ-ფურცელში,მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ამ ინსტრუქციის ფურცელში:

1. რას არის გლიტამერი და რისთვის გამოიყენება2. რა უნდა იცოდეთ გლიტამერის მიღების წინ3. როგორ მიიღება გლიტამერი4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები5. როგორ ინახება გლიტამერი6. შეფუთვის შემცველობა და სხვა ინფორმაცია

1. რას არის გლიტამერი და რისთვის გამოიყენება

გლიტამერი შეიცავს პიოგლიტაზონს. ის არის ანტიდიაბეტური პრეპარატი,რომელიც გამოიყენება ტიპი 2 (არაინსულინ დამოკიდებული) შაქრიანი დიაბეტისსამკურნალოდ, როდესაც მეტფორმინი არ არის შესაფერისი ან ის სათანადოდ არმუშაობს. ეს არის დიაბეტის სახეობა, რომელიც, როგორც წესი, ვითარდებამოზრდილ ასაკში.

გლიტამერი ხელს უწყობს სისხლში შაქრის დონის კონტროლს, როდესაც გაქვთ ტიპი2 დიაბეტი, ეხმარება რა ორგანიზმს მის მიერ წარმოებული ინსულინის უკეთგამოყენებაში. ექიმი შეამოწმებს, გლიტამერი მოქმედებს თუ არა, მისი დაწყებიდან 3-6 თვეში.

გლიტამერი შეიძლება ცალკე იყოს გამოყენებული იმ პაციენტებში, რომლებსაც არშეუძლიათ მეტფორმინის მიღება და როდესაც მკურნალობა კვების რეჟიმით დაფიზიკური დატვირთვით ვერ უზრუნველყოფს სისხლში შაქრის კონტროლს ანშეიძლება დაემატოს სხვა თერაპიებს (სხვა პერორალური ანტიდიაბეტურიპრეპარატები ან ინსულინი), რომლითაც ვერ ხდება სისხლში შაქრის საკმარისიკონტროლი.

2. რა უნდა იცოდეთ გლიტამერის მიღების წინ

არ მიიღოთ გლიტამერი- თუ გაქვთ ალერგია პიოგლიტაზონის ან ამ პრეპარატის სხვა ინგრედიენტების

მიმართ (ჩამონათვალი მოცემულია პუნქტში 6)- თუ გაქვთ გულის უკმარისობა ან გქონდათ გულის უკმარისობა წარსულში- თუ გაქვთ ღვიძლის დაავადება- თუ გაქვთ დიაბეტური კეტოაციდოზი (დიაბეტის გართულება, რაც იწვევს

წონაში სწრაფ დაკლებას, გულისრევას ან ღებინებას)- თუ გაქვთ ან გქონდათ შარდის ბუშტის კიბო- თუ გაქვთ სისხლი შარდში, რაც ექიმმა არ შეამოწმა.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები

გლიტამერის მიღების წინ უთხარით თქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს:- თუ გაქვთ წყლის შეკავება (სითხის შეკავება) ან გულის პრობლემები,

განსაკუთრებით თუ ხართ 75 წლის ზემოთ ასაკის.- თუ გაქვთ დიაბეტური თვალის დაავადების განსაკუთრებული სახეობა -

მაკულარული ედემა (თვალის უკანა ნაწილის შეშუპება).- თუ გაქვთ კისტები საკვერცხეებზე (პოლიკისტოზური საკვერცხის სინდრომი).

შეიძლება არსებობდეს დაორსულების მომატებული შესაძლებლობა, ვინაიდანგლიტამერის მიღების შემდეგ შეიძლება კვლავ მოხდეს ოვულაცია. ასეთშემთხვევაში, გამოიყენეთ შესაფერისი კონტრაცეპცია, რათა თავიდანაიცილოთ დაუგეგმავი ორსულობა.

- თუ გაქვთ ღვიძლის ან გულის პრობლემა. გლიტამერის მიღების წინ,ჩაგიტარდებათ სისხლის ანალიზი ღვიძლის ფუნქციის შესამოწმებლად, რაცშეიძლება განმეორებით ჩატარდეს გარკვეული ინტერვალებით. ხანგრძლივიტიპი 2 დიაბეტის ან გულის დაავადების ან მანამდე ინსულტის მქონეპაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ გლიტამერით და ინსულინით,განვითარდა გულის უკმარისობა. დაუყოვნებლივ უთახრით თქვენს ექიმს, თუგანვითარდა გულის უკმარისობის ისეთი ნიშნები, როგორიცაა უჩვეულოქოშინი ან წონაში სწრაფად მომატება ან ლოკალიზებული შეშუპება (ედემა).

- თუ გლიტამერს იღებთ დიაბეტის სამკურნალო სხვა პრეპარატებთან ერთად,არსებობს უფრო მეტი ალბათობა, რომ სისხლში დაეცეს შაქრის დონე(ჰიპოგლიკემია).

შეიძლება ასევე აღინიშნოს სისხლის რაოდენობის შემცირება (ანემია).

ძვლების მოტეხილობა

პოლიგლიტაზონის მიღებისას ქალებში (მაგრამ არა მამაკაცებში) აღინიშნა ძვლებისმოტეხილობის რაოდენოის მომატება, რასაც ექიმი გაითვალისწინების დიაბეტისმკურნალობის დანიშვნისას.

ბავშვები

პრეპარატის გამოყენება 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული არ არის.

სხვა პრეპარატები და გლიტამერი

უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ ამჟამად იღებთ, ცოტა ხნის წინ მიიღეთან შეიძლება მიიღოთ ნებისმიერი სხვა პრეპარატი.

როგორც წესი, გლიტამერის მიღებისას შეგიძლიათ გააგრძელოთ სხვა პრეპარატებისმიღება. თუმცა, ზოგიერთ პრეპარატს უფრო მეტად შეუძლია გავლენა მოახდინოსსისხლში შაქრის რაოდენობაზე:

გემფიბროზილი (გამოიყენება ქოლესტერინის დასაწევად)

რიფამპიცინი (გამოიყენება ტუბერკულოზის და სხვა ინფექციების სამკურნალოდ)

უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ იღებთ რომელიმე ამ პრეპარატს.ჩატარდება სისხლში შაქრის შემოწმება და შეიძლება საჭირო გახდეს გლიტამერისდოზის ცვლილება.

გლიტამერის მიღება საკვებთან, სასმელთან და ალკოჰოლთან

ტაბლეტების მიღება შეიძლება საკვებთან ან მის გარეშე. ტაბლეტები უნდაგადაიყლაპოს ჭიქა წყლის მიყოლებით.

ორსულობა, ძუძუთი კვება და ფერტილურობა

თუ ხართ ორსულად ან ძუძუთი კვებავთ ბავშვს, ფიქრობთ, რომ ხართ ორსულად ანგეგმავთ დაორსულებას, ამ პრეპარატის მიღების წინ რჩევა ჰკითხეთ თქვენს ექიმს ანფარმაცევტს.

ექიმი გირჩევთ ამ პრეპარატის შეწყვეტას.

ავტომობილებისა და მექანიზმების მართვა

პიოგლიტაზონის გავლენას არ მოახდენს ავტომობილების ან მექანიზმების მართვისუნარზე, თუმცა აუცილებელია სიფრთხილის გამოჩენა, თუ განვითარდამხედველობის დარღვევა.

გლიტამერი შეიცავს ლაქტოზას მონოჰიდრატს

თუ ექიმმა გითხრათ, რომ გაქვთ ზოგიერთი შაქრის გადაუტანლობა, გლიტამერისმიღების წინ დაუკავშირდით თქვენს ექიმს.

3. როგორ მიიღება გლიტამერი

ეს პრეპარატი ყოველთვის უნდა მიიღოთ ზუსტად ექიმის ან ფარმაცევტისმითითებების შესაბამისად. ნებისმიერი კითხვის შემთხვევაში, მიმართეთ თქვენსექიმს ან ფარმაცევტს.

15 პიოგლიტაზონის ერთი ტაბლეტი მიიღება დღეში ერთხელ. აუცილებლობისას,ექიმმა შეიძლება დაგინიშნოთ განსახვავებული დოზა.

თუ ფიქრობთ, რომ გლიტამერის ეფექტი ძალიან სუსტია, უთხარით თქვენს ექიმს.

როდესაც გლიტამერი მიიღება დიაბეტის სამკურნალო სხვა პრეპარატებთანკომბინაციაში (როგორიცაა ინსულინი, ქლორპროპამიდი, გლიბენკლამიდი,გლიკლაზიდი, ტოლბუტამიდი), ექიმი გეტყვით, თუ საჭიროა პრეპარატის უფროდაბალი დოზის მიღება.

გლიტამერით მკურნალობის დროს ექიმი გთხოვთ სისხლის ანალიზებისპერიოდულად ჩატარებას, რათა შეამოწმოს ღვიძლის ნორმალური მუშაობა.

თუ იცავთ დიაბეტურ დიეტას, გლიტამერით მკურნალობისას უნდა გააგრძელოთამგვარი კვების რეჟიმი.

აუცილებელია წონის შემოწმება რეგულარული ინტერვალებით; წონაშიმომატებისას, აცნობეთ თქვენს ექიმს.

თუ მიიღეთ იმაზე მეტი გლიტამერი, ვიდრე უნდა მიგეღოთ

თუ შემთხვევით მიიღეთ ძალიან ბევრი ტაბლეტი ან თუ სხვა ვინმემ ან ბავშვმამიიღო თქვენი პრეპარატი, დაუყოვნებლივ უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.სისხლში შაქრის დონე შეიძლება ნორმაზე ქვემოთ დაეცეს და ის შეიძლებაგაიზარდოს შაქრის მიღებით. რეკომენდებულია, რომ ყოველთვის თან იქონიოთშაქრის ნატეხები, ტკბილეული, ბისკვიტები ან შაქრის შემცველი ხილის წვენი.

თუ დაგავიწყდათ გლიტამერის მიღება

გლიტამერი მიიღეთ ყოველდღიურად, დანიშნულების მიხედვით. თუმცა, თუგამოგრჩათ დოზა, მიიღეთ მხოლოდ შემდეგი დოზა დანიშნულ დროს.გამოტოვებული დოზის კომპენსირების მიზნით არ მიიღოთ ორმაგი დოზა.

თუ შეწყვიტეთ გლიტამერის მიღება

პრეპარატის ეფექტის მისაღწევად, გლიტამერი უნდა მიიღოთ ყოველ დღე. თუშეწყვიტავთ გლიტამერის გამოყენებას, სისხლში შაქრის დონე შეიძლება გაიზარდოს.მკურნალობის შეწყვეტის წინ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

თუ გაქვთ დამატებითი შეკითხვები ამ პრეპარატის გამოყენების შესახებ, ჰკითხეთთქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს.

4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები

ყველა პრეპარატის მსგავსად, ამ პრეპარტმაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითიეფექტები, მაგრამ არა ყველა პაციენტში.

პაციენტებში განსაკუთრებით აღინიშნა შემდეგი გვერდითი ეფექტები:

გულის უკმარისობა განვითარდა ხშირად (100-დან 1-10 მომხმარებელში) იმპაციენტებში, რომლებიც პიოგლიტაზონს იღებდნენ ინსულინთან კომბინაციაში.სიმპტომები არის უჩვეულო ქოშინი ან წონაში სწრაფად მომატება ან

ლოკალიზებული შეშუპება. თუ განვითარდა რომელიმე ეს ეფექტი, განსაკუთრებით,თუ ხართ 65 წლის ზემოთ ასაკის, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

პიოგლიტაზონის მიმღებ პაციენტებში არახშირად განვითარდა შარდის ბუშტის კიბო(1000-დან 1-10 მომხმარებელში). ნიშნები და სიმპტომები მოიცავს შარდში სისხლს,ტკივილს შარდვისას ან შარდვის უეცარ საჭიროებას. თუ განვითარდა რომელიმე ესმდგომარეობა, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

ლოკალიზებული შეშუპება ასევე ძალიან ხშირად განვითარდა იმ პაციენტებში,რომლებიც პიოგლიტაზონთან ერთად იღებდნენ ინსულინს. თუ განვითარდა ესგვერდითი ეფექტი, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

ძვლების მოტეხილობა აღინიშნა ხშირად (100-დან 1-10 მომხმარებელში) იმ ქალებში,რომლებიც იღებდნენ პიოგლიტაზონს. თუ განვითარდა ეს გვერდითი ეფექტი,დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

მხედველობის დაბინდვა გამოწვეული თვალის უკან შეშუპებით (ან სითხით)(სიხშირე ცნობილი არ არის), ასევე აღინიშნა იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენპიოგლიტაზონს. თუ ეს სიმპტომი პირველად განვითარდა, დაუყოვნებლივმიმართეთ თქვენს ექიმს. გარდა ამისა, თუ უკვე გაქვთ მხედველობის დაბინდვა დასიმპტომები გაუარესდა, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

პიოგლიტაზონის მიღებისას ზოგიერთ პაციენტში აღინიშნა სხვა გვერდითიეფექტები:

ხშირი (შეიძლება აღინიშნოს 10-დან 1-მდე ადამიანში)

- რესპირატორული ინფექცია

- მხედველობის დარღვევა

- წონაში მომატება

- დაბუჟება

არახშირი (შეიძლება აღინიშნოს 100-დან 1-მდე ადამიანში)

- სინუსების ანთება (სინუსიტი)

- ძილის გაძნელება (უძილობა)

ცნობილი არ არის (სიხშირის განსაზღვრა შეუძლებელია არსებული მონაცემებით)

- ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატება

სხვა გვერდითი ეფექტები, რომლებიც განვითარდა ზოგიერთ იმ პაციენტში,რომლებიც პიოგლიტაზონთან ერთად იღებდნენ სხვა ანტიდიაბეტურ პრეპარატებს:

ძალიან ხშირი (შეიძლება აღინიშნოს 10-დან 1-ზე მეტ პაციენტში)

- სისხლში შაქრის დაქვეითება (ჰიპოგლიკემია)

ხშირი (შეიძლება აღინიშნოს 10-დან 1-მდე ადამიანში)

- თავის ტკივილი

- თავბრუსხვევა

- სახსრების ტკივილი

- იმპოტენცია

- ზურგის ტკივილი

- ქოშინი

- სისხლის წითელი უჯრედების რაოდენობის მცირედ შემცირება

- მუცლის შებერილობა

არახშირი (შეიძლება აღინიშნოს 100-დან 1-მდე ადამიანში)

- შაქარი შარდში, ცილები შარდში

- ფერმენტების მომატება

- ტრიალის შეგრძნება (ვერტიგო)

- ოფლიანობა

- დაღლილობა

- მადის მომატება

რომელიმე გვერდითი ეფექტის, მათ შორის ისეთი გვერდითი ეფექტებისგანვითარებისას, რომლებიც მითითებული არ არის ამ ინსტრუქციის ფურცელში,მიმართეთ თქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს.

5. როგორ ინახება გლიტამერიეს პრეპარატი შეინახეთ ბავშვებისაგან მიუწვდომელ ადგილას.ეს სამკურნალო საშუალება არ საჭიროებს შენახვის რაიმე განსაკუთრებულ პირობებს.ეს პრეპარატი არ გამოიყენოთ კოლოფსა და ბლისტერზე EXP ნიშნით მითითებულივარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ. ვარგისიანობის ვადა არის მითითებულითვის ბოლო დღე.პრეპარატების გადაყრა საკანალიზაციო სისტემაში ან საყოფაცხოვრებო ნარჩენებთანერთად არ შეიძლება. ჰკითხეთ თქვენს ფარმაცევტს, თუ როგორ უნდა გადაყაროთპრეპარატები, რომლებიც აღარ გესაჭიროებათ. ეს ზომები ხელს შეუწყობს გარემოსდაცვას.

6. შეფუთვის შემცველობა და სხვა ინფორმაცია

რას შეიცავს გლიტამერი

- აქტიური სუბსტანცია არის პიოგლიტაზონი. ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 15 მგ;30 მგ; 45 მგ პიოგლიტაზონს (ჰიდროქლორიდის სახით)

- სხვა ინგრედიენტებია ლაქტოზას მონოჰიდრატი,ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, კარმელოზას კალციუმი და მაგნიუმისსტეარატი.

გლიტამერის გარეგნული აღწერა და შეფუთვის შემცველობა

გლიტამერი 15 მგ, 30 მგ, 45 მგ ტაბლეტები არის მრგვალი, ამობურცული და თეთრიფერის.

გლიტამერი 15 მგ, 30 მგ, 45 მგ ტაბლეტები მოთავსებულია ბლისტერულ შეფუთვებში28 ტაბლეტით.

სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელიFarmoz – Sociedade Tecnico Medicinal, S.A.რუა და ტაპადა გრანდე, N2, აბრუნჰეირა, 2710-089 სინტრა, პორტუგალია

მწარმოებელიAtlantic Pharma – Producoes Farmaceuticas, S.A.რუა და ტაპადა გრანდე, N2, აბრუნჰეირა, 2710-089 სინტრა, პორტუგალია

ფურცელ-ჩანართი ბოლოს გადაიხედა 02/2020

გაცემის წესი:ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

სამედიცინო პროდუქტის მახასიათებლების შეჯამება1. სამკურნალო საშუალების დასახელებაგლიტამერი 45 მგ ტაბლეტები.2. ხარისხობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობათითოეული ტაბლეტი შეიცავს 45მგ პიოგლიტაზონს (როგორც ჰიდროქლორიდს).დამხმარე ნივთიერები ცნობილი ეფექტით:თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 113.66 მგ ლაქტოზას მონოჰიდრატი (იხ. პარაგრაფი 4.4).დამხმარე ნივთიერების სრული ჩამონათვალი მოცემულია 6.1. პარაგრაფში.3. წამლის ფორმატაბლეტი.ტაბლეტი არის მრგვალი, ამობურცული და თეთრი.4. კლინიკური თვისებები4.1. თერაპიული ჩვენებაპიოგლიტაზონი გამოიყენება ტიპი 2 შაქარიანი დიაბეტის მეორე ან მესამე რიგისმკურნალობისთვის, როგორც მოცემულია ქვემოთ:მონოთერაპიის სახით:- მოზრდილ პაციენტებში (კერძოდ ჭარბი წონის მქონე პაციენტებში), როდესაც

დიეტასთან და ფიზიკურ ვარჯიშთან ერთად არ მიიღწევა გლიკემიის ადეკვატურიკონტროლი, ხოლო მეტფორმინის მიღება ვერ ხერხდება უკუჩვენების ან აუტანლობისგამო.

ორმაგი პერორალური თერაპიის სახით კომბინაციაში:- სხვა პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებასთან ერთად (კერძოდ ჭარბი წონის მქონე

პაციენტებში), როდესაც მონოთერაპიისას არ მიიღწევა გლიკემიის ადეკვატურიკონტროლი, მიუხედავად ამ სხვა პერორალური ანტიდიაბეტური საშუალებისმაქსიმალური ტოლერანტული დოზების მიღებისა.

სამმაგი პერორალური თერაპიის სახით კომბინაციაში:სხვა ორ პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებასთან ერთად (კერძოდ ჭარბი წონისმქონე პაციენტებში), როდესაც არ მიიღწევა გლიკემიის ადეკვატური კონტროლი,მიუხედავად ორმაგი პერორალური თერაპიისა.პიოგლიტაზონი, ასევე ნაჩვენებია კომბინაციაში ინსულინთა ერთად, ტიპი 2 შაქრიანიდიაბეტის მქონე მოზრდილ პაციენტებში, რომელთაც მხოლოდ ინსულინის მიღებისას არაქვთ გლიკემიის ადეკვატური კონტროლი, ხოლო მეტფორმინის მიღება ვერ ხერხდებაუკუჩვენების ან აუტანლობის გამო (იხ. პარაგრაფი 4.4).პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყების შემდეგ, პაციენტებმა უნდა გაიარონშემოწმება 3-6 თვის შემდეგ, რათა შეფასდეს მკურნალობაზე პასუხის ადეკვატურობა(მაგალითად HbA1c-ის შემცირება). პაციენტებმა, რომელთაც არ ექნებათ ადეკვატურიპასუხი მკურნალობაზე, უნდა შეწყვიტონ პიოგლიტაზონის მიღება. გახანგრძლივებულითერაპიის პოტენციური რისკის გათვალისწინებით, შემდგომი სავალდებულო შემოწმებისდროს ექიმი უნდა დარწმუნდეს, რომ ნარჩუნდება პიოგლიტაზონის სარგებელი (იხ.პარაგრაფი 4.4).

4.2. დოზირება და მიღების წესიდოზირებაპიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყება შესაძლებელია 15მგ-ით ან 30მგ-ით დღეშიერთხელ. დოზა დამატებით შეიძლება გაიზარდოს 45მგ-მდე დღეში ერთხელ.ინსულინთან კომბინაციისას, ინსულინის მიმდინარე დოზა შეიძლება შენარჩუნდესპიოგლიტაზონის თერაპიის დაწყებისას. თუ პაციენტს გამოუვლინდა ჰიპოგლიკემია,ინსულინის დოზა უნდა შემცირდეს.პაციენტების განსაკუთრებული ჯგუფებიხანდაზმული პაციენტებიხანდაზმულ პაციენტებში საჭირო არ არის დოზირების კორექცია (იხ. პარაგრაფი 5.2).ექიმებმა უნდა დაიწყონ მკურნალობა ყველაზე მცირე შესაძლო დოზით დათანდათანობით გაზარდონ დოზა, განსაკუთრებით როდესაც პიოგლიტაზონის მიღებახდება ინსულინთან კომბინაციით. (იხ. პარაგრაფი 4.4. სითხის შეკავება და გულისუკმარისობა).თირკმელების ფუნქციის დარღვევასაჭირო არ არის დოზირების კორექცია თირკმელების ფუნქციის დარღვევის მქონეპაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი >4მლ/წთ)(იხ. პარაგრაფი 5.2). დიალიზზე მყოფპაციენტებთან დაკავშირებით მონაცემები არ მოიპოვება, ამიტომ პიოგლიტაზონის მიღებაარ არის რეკომენდებული ასეთ პაციენტებში.ღვიძლის ფუნქციის დარღვევაპიოგლიტაზონის გამოყენება არ შეიძლება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონეპაციენტებში (იხ. პარაგრაფები 4.3 და 4.4).პედიატრიული პოპულაციაგლიტამერის უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის დადგენილი ბავშვებსა და 18წლამდე ასაკის მოზარდებში. მონაცემები არ მოიპოვება.მიღების წესიპიოგლიტაზონის ტაბლეტების მიღება ხდება პერორალურად დღეში ერთხელ, საკვებთანერთად ან საკვების გარეშე. ტაბლეტები უნდა გადაიყლაპოს ჭიქა წყლის დაყოლებით.4.3. უკუჩვენებაპიოგლიტაზონი უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ:

მომატებული მგრძნობელობა მოქმედი ნივთიერების ან პრეპარატის სხვანებისმიერი დამხამრე ნივთიერების მიმართ, რომელიც ჩამოთვლილია 6.1პარაგრაფში;

გულის უკმარისობა ან გულის უკმარისობა ანამნეზში (ნიუ–იორკის გულისასოციაცია (NYHA) I-IV ეტაპები);

ღვიძლის უკმარისობა; დიაბეტური კეტოაციდოზი; მიმდინარე შარდის ბუშტის კიბო ან შარდის ბუშტის კიბო ანამნეზში; გამოუკვლეველი მაკროსკოპული ჰემატურია.

4.4. განსაკუთრებული გაფრთხილებები და უსაფრთხოების ზომები გამოყენებისასსითხის შეკავება და გულის უკმარისობა

პიოგლიტაზონს შეუძლია გამოიწვიოს სითხის შეკავება, რამაც შეიძლება გაამწვავოს ანდააჩქაროს გულის უკმარისობა. პაციენტების მკურნალობა, რომელთაც აქვთ გულისშეგუბებითი უკმარისობის განვითარების სულ მცირე ერთი რისკ-ფაქტორი (მაგ.გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტი ან სიმპტომური კორონარული არტერიისდაავადებები ან ხანდაზმულები), ექიმმა უნდა დაიწყოს ყველაზე დაბალი შესაძლოდოზით და გაზარდოს დოზა ეტაპობრივად. აუცილებელია პაციენტების კონტროლიგულის უკმარისობის, წონაში მომატების და შეშუპების სიმპტომებსა და ნიშნებზე,განსაკუთრებით კი იმ პაციენტების, რომელთაც აღენიშნებათ შემცირებული გულისმიერიმარაგი. პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში გამოვლინდა გულის უკამრისობის შემთხვევები,პიოგლიტაზონის ინსულინთან ერთად გამოყენების დროს ან პაციენტებში, რომელთაცჰქონდათ გულის უკმარისობა ანამნეზში. პიოგლიტაზონისა და ინსულინისკომბინაციური მიღებისას, აუცილებელია, პაციენტების კონტოლი გულის უკმარისობის,წონაში მომატების და შეშუპების სიმპტომებსა და ნიშნებზე. ვინაიდან, როგორცინსულინის, ასევე პიოგლიტაზონის მიღება უკავშირდება სითხის დაგროვებას, ამიტომმათმა ერთად მიღებამ შეიძლება გაზარდოს შეშუპების რისკი. პიოგლიტაზონის მიღებაუნდა შეწყდეს გულის მდგომარეობის ნებისმიერი გაუარესების შემთხვევაში.პიოგლიტაზონის მიღებით გულ-სისხლძარღვთა დაავადების შედეგების კვლევა ჩატარდა75 წლამდე ასაკის პაციენტებში, რომელთაც ჰქონდათ ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტი დამანამდე გადატანილი სერიოზული მაკროვასკულური დაავადებები. არსებულანტიდიაბეტურ და გულ-სისხლძარღვთა დაავადების თერაპიას დაემატაპიოგლიტაზონი ან პლაცებო 3.5 წლის განმავლობაში. აღნიშნულმა კვლევამ აჩვენა გულისუკმარისობის მომატება, თუმცა, აღნიშნულს არ გამოუწვევია სიკვდილიანობა ამკვლევაში.ხანდაზმული პაციენტებიინსულინთან ერთად გამოყენებული კომბინაციისას საჭიროა სიფრთხილე ხანდაზმულპაციენტებში, ვინაიდან არის გულის სერიოზული უკმარისობის მომატებული რისკი.ასაკთან დაკავშირებული რისკის გათვალისწინებით (განსაკუთრებით, შარდის ბუშტისკიბო, მოტეხილობა და გულის უკმარისობა), ხანდაზმულ პაციენტებში სიფრთხილითუნდა შეფასდეს სარგებლისა და რისკის თანაფარდობა მკურნალობის დაწყებამდე დამკურნალობის პერიოდშიც.შარდის ბუშტის კიბოშარდის ბუშტის კიბოს შემთხვევები უფრო ხშირად ვლინდებოდა პიოგლიტაზონითჩატარებულ კონტროლირებად კლინიკური კვლევების მეტა-ანალიზში (19 შემთხვევა12506 პაციენტში, 0.15%), ვიდრე საკონტროლო ჯგუფში (7 შემთხვევა 10212 პაციენტში,0.07%), საფრთხის კოეფიციენტი (HR)=2.64 (95% ნდობის ინტერვალი 1.11-6.31, P=0.029).მას შემდეგ, რაც გამოაკლდა იმ პაციენტების რაოდენობა, რომლებშიც შარდის ბუშტისკიბოს დიაგნოსტირების დროს საკვლევი პრეპარატის ექსპოზიცია შეადგენდა ერთ წელზენაკლებს, დარჩა პიოგლიტაზონის ჯგუფში 7 შემთხვევა (0.06%) და 2 შემთხვევა (0.02%)საკონტროლო ჯგუფებში. არსებული ეპიდემიოლოგიური მონაცემების თანახმად,დიაბეტის მქონე პაციენტებში, ასევე, მცირედით გაზრდილია შარდის ბუშტის კიბოსრისკი პიოგლიტაზონით მკურნალობის დროს, განსაკუთრებით პაციენტებში, რომლებიც

მკურნალობდნენ ხანგრძლივი პერიოდით და უმაღლესი კუმულატიური დოზებით.რისკი არ არის გამორიცხული არც ხანმოკლე მკურნალობის შემდეგ.პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა შეფასდეს შარდის ბუშტის კიბოსრისკ-ფაქტორები (რისკები მოიცავს: ასაკს, მწეველობას ანამნეზში, პროფესიულ(სამუშაოსთან დაკავშირებულ) ან ქიმიოთერაპიის პრეპარატების ზემოქმედებას, მაგ.ციკლოფოსფამიდს ან უკვე ჩატარებულ რადიაციულ მკურნალობას მენჯის მიდამოებში).პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყებამდე, უნდა მოხდეს ნებისმიერი მაკროსკოპულიჰემატურიის გამოკვლევა.მკურნალობის დროს მაკროსკოპული ჰემატურიის ან სხვა ისეთი სიმპტომებისგამოვლენის შემთხვევაში, როგორიცაა მტკივნეული შარდვა (დიზურია) ან შარდისშეუკავებლობა, პაციენტმა აუცილებლად უნდა მიმართოს ექიმს.ღვიძლის ფუნქციის კონტროლიპოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში გამოვლინდა ჰეპატოცელულური დისფუნქციის იშვიათიშემთხვევები (იხ. პარაგრაფი 4.8). ამიტომ რეკომენდებულია პიოგლიტაზონის მიმღებპაციენტებში მოხდეს ღვიძლისმიერი ფერმენტების პერიოდული მონიტორინგი.პიოგლიტაზონით თერაპიის დაწყებამდე, ყველა პაციენტში უნდა შემოწმდესღვიძლისმიერი ფერმენტები. პიოგლიტაზონით თერაპიის დაწყება დაუშვებელია იმპაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ საბაზისო ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატება(ალანინამინოტრანსფერაზა >2.5 X ნორმის ზედა ზღვარი), ან ღვიძლის სხვა რომელიმედაავადება.პიოგლიტაზონით თერაპიის დაწყების შემდეგ, რეკომენდებულია ღვიძლისმიერიფერმენტების პერიოდული შემოწმება კლინიკური შედეგების გათვალისწინებით. თუპიოგლიტაზონით თერაპიის დროს ღვიძლისმიერი ალანინამინოტრანსფერაზასდონეები იზრდება 3 X ნორმის ზედა ზღვარზე ზემოთ, მაშინ ღვიძლისმიერიფერმენტების დონეები უნდა შეფასდეს ხელახლა რაც შეიძლება მალე. თუალანინამინოტრანსფერაზას დონეები ნარჩუნდება > 3 X ნორმის ზედა ზღვარზე, მაშინმკურნალობა უნდა შეწყდეს. თუ რომელიმე პაციენტს განუვითარდა ღვიძლისდისფუნქციის სიმპტომები, რომელიც მოიცავს გაურკვეველი წარმოშობის გულისრევას,ღებინებას, ტკივილს მუცლის არეში, დაღლილობას, ანორექსიას და/ან შარდის მუქშეფერილობას, მაშინ უნდა შემოწმდეს ღვიძლისმიერი ფერმენტები. ლაბორატორიულიშეფასების მიღებამდე, პიოგლიტაზონით მკურნალობის გაგრძელების გადაწყვეტილებამიიღება კლინიკური მდგომარეობის საფუძველზე. სიყვითლის გამოვლენის შემთხვევაში,პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.წონაში მომატებაპიოგლიტაზონით ჩატარებულ კლინიკურ კვლევებში გამოვლინდა დოზა-დამოკიდებული მატება წონაში, რაც შეიძლება გამოწვეული იყოს ცხიმის დაგროვებით,ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში უკავშირდებოდეს სითხის შეკავებას. ზოგჯერ წონაშიმატება შეიძლება იყოს გულის უკმარისობის სიმპტომი, ამიტომ აუცილებელია წონისმუდმივი კონტროლი. დიეტის დაცვა არის დიაბეტის მკურნალობის ნაწილი. პაციენტებმამკაცრად უნდა დაიცვან დიეტა და აკონტროლონ კალორიები.

ჰემატოლოგიაპიოგლიტაზონით თერაპიისას გამოვლინდა საშუალო ჰემოგლობინისა (4% შედარებითიშემცირება) და ჰემატოკრიტის (4.1% შედარებითი შემცირება) მცირე დაქვეითება,ჰემოდილუციის შესაბამისად. პიოგლიტაზონით ჩატარებულ, შედარებით,კონტროლირებად კვლევაში მონაწილე პაციენტებში გამოვლინდა მსგავსი ცვლილებებიმეტაფორმინის მიღებისას (ჰემოგლობინი - 3-4% და ჰემატოკრიტი 3.6-4.1% შედარებითიშემცირება), ხოლო უფრო ნაკლები მაჩვენებლი დაფიქსირდა სულფონილშარდოვანას დაინსულინის გამოყენებისას (ჰემოგლობინი -1-2% და ჰემატოკრიტი 1-3.2% შედარებითიშემცირება).ჰიპოგლიკემიაინსულინზე გაზრდილი მგრძნობელობის შედეგად, პაციენტებში, რომელბიც ღებულობენპიოგლიტაზონს სულფონილშარდოვანასთან ერთად ორმაგი ან სამმაგი პერორალურითერაპიის სახით ან ინსულინთან ერთად ორმაგი თერაპიის სახით, შეიძლებაგანვითარდეს დოზა-დამოკიდებული ჰიპიგლიკემიის რისკი და შეიძლება საჭირო გახდესსულფონილშარდოვანას ან ინსულინის დოზის შემცირება.დარღვევები მხედველობის ორგანოს მხრივპოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში მიღებულია შეტყობინებები თიაზოლიდინედიონის, მათშორის პიოგლიტაზონის მიღებ ზოგიერთ პაციენტში ადრეული ან პროგრესირებადიდიაბეტური მაკულარული შეშუპების განვითარების შესახებ. ამ პაციენტებისუმრავლესობას პარარელურად გამოუვლინდა პერიფერიული შეშუპება. დადგენილი არარის არსებობს თუ არა პირდაპირი კავშირი პიოგლიტაზონსა და მაკულარულ შეშუპებასშორის, თუმცა, თუ პაციენტს განუვითარდა რაიმე მხედველობითი ხასიათის დარღვევა,ექიმმა უნდა განიხილოს მაკულარული შეშუპების ვარიანტი. რეკომენდებულიაშესაბამისი ოფთალმოლოგიური კონსულტაცია.სხვარანდომიზებული, კონტროლირებადი, ორმაგი-ბრმა კლინიკური კვლევებისას ქალებშიაღინიშნა ძვლის მოტეხილობის გახშირებული შემთხვევები. ამ კვლევაში მონაწილეობდა8100 პიოგლიტაზონის მიმღები და 7400 კომპარატორი პრეპარატის მიმღები პაციენტი,რომლებიც მკურნალობდნენ 3.5 წლის განმავლობაში.პიოგლიტაზონის მიმღები ქალების 2.6%-ში გამოვლინდა მოტეხილობები,კომპარატორთან შედარებით, სადაც ეს მაჩვენებელი იყო 1.7%. მამაკაცებში არგამოვლენილა მოტეხილობების რისკის მატება, პიოგლიტაზონისა (1.3%) დაკომპარატორი პრეპარატის (1.5%) შედარებისას.მოტეხილობების დაანგარიშებული მაჩვენებელი იყო 1.9 მოტეხილობა 100 პაციენტქალზე წელიწადში პიოგლიტაზონის მიღებისას და 1.1 მოტეხილობა - 100 პაციენტ ქალზეწელიწადში კომპარატორის მიღებისას.აქედან გამომდინარე, ამ მონაცემთა ბაზის თანახმად, პიოგლიტაზონის მიღებისასქალებში გამოვლენილი მოტეხილობების მომატებული რისკის მაჩვენებელი შეადგენს 0.8მოტეხილობას 100 პაციენტზე წელიწადში.3.5 წლიან გულ-სისხლძარღვთა დაავადების რისკის პრო-აქტიული კვლევისას, 44/870(5.1%; 1.0 მოტეხილობა 100 პაციენტზე წელიწადში) პიოგლიტაზონის მიმღებ ქალ

პაციენტში გამოვლინდა მოტეხილობები, 23/905 (2.5%; 0.5 მოტეხილობა 100 პაციენტზეწელიწადში) კომპარატორი პრეპარატის მიმღებ ქალ პაციენტებთან შედარებით.მამაკაცებში არ გამოვლენილია მოტეხილობების რისკის მატება, პიოგლიტაზონისა (1.7%)და კომპარატორი პრეპარატის (2.1%) შედარებისას.ხანგრძლივი მკურნალობისას გასათვალისწინებელია მოტეხილობების რისკიპიოგლიტაზონის მიმღებ ქალებში.ინსულინის გაუმჯობესებული მოქმედების შედეგად, პიოგლიტაზონით მკურნალობისასიმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ საკვერცხის პოლიკისტოზი, შეიძლებაგამოვლინდეს ოვულაციის აღდგენა. ასეთ პაციენტებში არსებობს დაორსულების რისკი.პაციენტი უნდა გაფრთხილდეს დაორსულების რისკის შესახებ, ხოლო თუ პაციენტსსურს დაორსულება ან დაორსულდება მკურნალობა უნდა შეწყდეს (იხ. პარაგრაფი 4.6).პიოგლიტაზონი სიფრთხილით გამოიყენება P450 ციტოქრომის 2C8 ფერმენტისინჰიბიტორებთან (მაგ. გემფიბროზილი) ან ინდუქტორებთან (მაგ. რიფამპიცინი).რეკომენდებულია რეგულარული გლიკემიური კონტროლი. საჭიროების შემთხვევაში,ხდება პიოგლიტაზონის დოზის კორექტირება რეკომენდებული დოზირების ფარგლებშიან დიაბეტის მკურნალობის ცვლილება (იხ. პარაგრაფი 4.5).გლიტამერის ტაბლეტები შეიცავს ლაქტოზას მონოჰიდრატს და ამიტომ არ არისრეკომენდებული ისეთი იშვიათი მემკვიდრული დაავადებების მქონე პაციენტებისთვის,როგორიცაა გალაქტოზას აუტანლობა, ლაპის ლაქტაზას უკმარისობა და გლუკოზა-გალაქტოზის შეწოვის დარღვევა.4.5. ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვაფორმებიურთიერთქმედების კვლევებისას არ აღინიშნება ფარმაკოდინამიკური ანფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება პიოგლიტაზონსა და დიგოქსინს, ვარფარინს,ფენპროკუმონსა და მეტფორმინს შორის. პიოგლიტაზონსა დასულფონილშარდოვანასთან ერთად მიღება არ ახდეს ზემოქმედებასსსულფონილშარდოვანას ფარმაკოკინეტიკაზე. მამაკაცებში ჩატარებულმა კვლევებმააჩვენა, რომ ციტოქრომი P450 არ ახდენს 1A, 2C8/9 და 3A4 ფერმენტების ინდუქციას. Invitro კვლევებისას აღმოჩნდა, რომ P450 ციტოქრომის ფერმენტების ქვეტიპები არინჰიბირდება. ამ ფერმენტით მეტაბილიზებული ნივთიერებები მაგ. პერორალურიკონტრაცეპტივები, ციკლოსპორინი, კალციუმის არხების ბლოკატორები და HMGCoAრედუქტაზას ინჰიბიტორები არ ურთიერთქმედებენ.პიოგლიტაზონისა და გემფიბროზილის (P450 ციტოქრომის 2C8 ინჰიბიტორი)კომბინაციური გამოყენების შედეგად 3-ჯერ მატულობს პიოგლიტაზონის ფართობიმრუდის ქვეშ (AUC). ვინაიდან მატოლობს დოზა-დამოკიდებული გვერდითიმოვლენების მომატების რისკი, ამიტომ პიოგლიტაზონისა და გემფიბროზილის ერთადმიღებისას შეიძლება საჭირო გახდეს პიოგლიტაზონის დოზის შემცირება.რეკომენდებულია ხშირი გლიკემიური კონტროლი (იხ. პარაგრაფი 4.4.).პიოგლიტაზონისა და რიფამპიცინის (P450 ციტოქრომის 2C8 ინდუქტორი) ერთადმიღებისას პიოგლიტაზონის AUC მცირდება 54%-ით. პიოგლიტაზონისა დარიფამპიცინის ერთდროულად გამოყენებისას, შეიძლება საჭირო გახდეს

პიოგლიტაზონის დოზის მომატება. რეკომენდებულია ხშირი გლიკემიური კონტროლი(იხ. პარაგრაფი 4.4.).4.6 ფერტილობა, ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდიორსულობაარ არსებობს ადეკვატური მონაცემები, რათა შეფასდეს პიოგლიტაზონის უსაფრთხოებაორსულობის დროს. ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებში გამოვლინდა ნაყოფის ზრდისშეფერხება პიოგლიტაზონის მიღებისას. ეს დამახასიათებელია პიოგლიტაზონისმოქმედებისთვის, რაც გამოიხატება დედის ჰიპერინსულინემიის შემცირებაში დაინსულინის მიმართ რეზისტენტობის გაზრდაში, რომელიც ვლინდება ორსულობის დროს;ამავე დროს ამცირებს ნაყოფის ზრდისათვის საჭირო მეტაბოლური სუბსტრატებისხელმისაწვდომობას.ლაქტაციაპიოგლიტაზონი გამოიყოფა ვირთხების რძეში. უცნობია გამოიყოფა თუ არაპიოგლიტაზონი ადამიანის რძეში. ამიტომ პიოგლიტაზონი არ გამოიყენება მეძუძურდედებში.ფერტილობაცხოველებში ჩატარებულმა ფერტილობის კვლევებმა არ აჩვენა ზეგავლენა შეწყვილებაზე,განაყოფიერებასა და ფერტილობის ინდექსზე.4.7 გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზეგლიტამერს არ აქვს ან აქვს უმნიშვნელო ზეგავლენა სატრანსპორტო საშუალებებისმართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. თუმცა პაციენტებმა, რომელთაცგამოუვლინდათ მხედველობითი დარღვევები, უნდა გამოიჩინონ სიფრთხილესატრანსპორტო საშუალებების მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის დროს.4.8 გვერდითი მოვლენებიგვერდითი მოვლენები, რომლებიც გამოვლინდა პლაცებოსთან შედარებით უფრო ხშირად(>0.5%) და დაფიქსირდა ერთ შემთხვევაზე მეტი პიოგლიტაზონის მიმღებ პაციენტებშიორმაგი ბრმა კვლევებისას, მოცემულია ქვემოთ ორგანოთა კლასის სისტემის დააბსოლუტური სიხშირის მიხედვით, როგორც MedDRA-ს უპირატესობის პირობები.სიხშირე განსაზღვრულია შემდეგნაირად: ძალიან ხშირი (≥1/10); ხშირი (≥ 1/100-დან - <1/10-მდე); არც ისე ხშირი (≥ 1/1,000-დან - < 1/100-მდე) იშვიათი (≥1/10,000-დან - <1/1,000-მდე) ძალიან იშვიათი (< 1/10,000). უცნობი (არსებული მონაცემებით შეუძლებელიაშეფასება) სიხშირის მიხედვით გვერდითი მოვლენები ყოველ ჯგუფში წარმოდგენილიასერიოზულობისა და კლებადობის მიხედვით.

გვერდითი მოვლენები პიოგლიტაზონის გვერდითი მოვლენების სიხშირე თერაპიული რეჟიმისმიხედვით

მონოთერაპია

კომბინაციამეტფორმინთან ერთად

სულფონილ-შარდოვანასთან ერთად

მეტფორმინთან და

სულფონილ-შარდოვანასთა

ინსულინთან ერთად

ნ ერთადინფექციები და ინვაზიები

ზედა სასუნთქი გზებისინფექცია

ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი

ბრონქიტი ხშირი

სინუსიტი არც ისეხშირი

არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისეხშირი

დარღვევები სისხლის დალიმფური სისტემის მხრივანემია ხშირი

ნივთიერებათა ცვლის დაკვებითი დარღვევებიჰიპოგლიკემია არც ისე ხშირი ძალიან ხშირი ხშირი

მადის მომატება არც ისე ხშირი

ნერვული სისტემისდარღვევებიჰიპოასთენია ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირითავის ტკივილი ხშირი არც ისე ხშირითავბრუსხვევა ხშირიუძილობა არც ისე

ხშირიარც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე

ხშირიდარღვევები მხედველობისორგანოების მხრივმხედველობის დარღვევა1 ხშირი ხშირი არც ისე ხშირი

მაკულარული შეშუპება2 უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი

დარღვევები სმენისორგანოების მხრივ დალაბირინთულიდარღვევებივერტიგო არც ისე ხშირი

დარღვევები გულის მხრივ

გულის უკმარისობა3 ხშირი

კეთილთვისებიანი,ავთვისებიანი დადაუდგენელი სიმსივნეები(მათ შორის კისტები დაპოლიპები)შარდის ბუშტის კიბო არც ისე

ხშირიარც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე ხშირი არც ისე

ხშირიდარღვევები სასუნთქისისტემის, გულმკერდისორგანოების და შუასაყრისმხრივდისპნოე ხშირი

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტისდარღვევებიმეტეორიზმი არც ისე ხშირი ხშირი

დარღვევები კანის დაკანქვეშა ქსოვილის მხრივოფლიანობა არც ისე ხშირი

დარღვევები ძვალ-კუნთოვანი დაშემაერთებელი ქსოვილისმხრივძვლის მოტეხილობა4 ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირიართრალგია ხშირი ხშირი ხშირიზურგის ტკივილი ხშირიდარღვევები თირკმლის დაშარდგამომყოფი გზებისმხრივჰემატურია ხშირი

გლიკოზურია არც ისე ხშირი

პროტეინურია არც ისე ხშირი

დარღვევებირეპროდუქციულისისტემის და სარძევეჯირკვლის მხრივ:ერექციული დისფუნქცია ხშირი

ზოგადი დარღვევები დადარღვევები შეყვანისადგილასშეშუპება ძალიან

ხშირიდაღლილობა არც ისე ხშირი

ზეგავლენალაბორატორიულიგამოკვლევის შედეგებზეწონაში მომატება5 ხშირი ხშირი ხშირი ხშირი ხშირიკრეატინინის დაფოსფოკინაზას დონისმომატება სისხლში

ხშირი

ლაქტურიდეჰიდროგენაზასმომატება

არც ისე ხშირი

ალანინამინოტრანსფერაზას მომატება6

უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი უცნობი

1 მხედველობის დარღვევა ძირითადად გამოვლინდა მკურნალობის ადრეულ სტადიაზედა დაკავშირებული იყო სისხლში გლუკოზის დონის ცვლილებასთან, შესიების ანლინზის გარდატეხის მაჩვენებელის დროებითი ცვლილების გამო, რომელიც ასევევლინდება სხვა ჰიპოგლიკემიურ თერაპიებშიც.

2კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში შეშუპება გამოვლინდა პაციენტების 6-9%-ში,რომლებიც მკურნალობდნენ პიოგლიტაზონით ერთ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში.შეშუპების მაჩვენებელი კომპარატორის ჯგუფში (სულფონილშარდოვანა, მეტფორმინი)იყო 2-5%. გამოვლენილი შეშუპება ძირითადად იყო მსუბუქი-ზომიერი ხასიათის დაჩვეულებრივ, არ საჭიროებდა მკურნალობის შეწყვეტას.3კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში გულის უკმარისობის გამოვლენის სიხშირეპიოგლიტაზონის მიმღებ ჯგუფში იყო ისეთივე, როგორიც პლაცებოს, მეტფორმინისა დასულფონილშარდოვანას ჯგუფებში, მაგრამ გაიზარდა ინსულინთან კომბინაციურითერაპიისას. პაციენტების კვლევის შედეგებში, რომელთაც მანამდე გადატანილიჰქონდათ სერიოზული მაკროვასკულური დაავადებები, ინსულინის შემცველ თერაპიაზეპიოგლიტაზონის დამატებისას გულის უკმარისობის სიხშირე იყო 1.6%-ით უფრო მაღალი,ვიდრე პლაცებოს შემთხვევაში. თუმცა, აღნიშნულს არ გამოუწვევია სიკვდილიანობისზრდა ამ კვლევაში. გულის უკმარისობა იშვიათად გამოვლინდა პიოგლიტაზონისმარკეტინგული გამოყენებისას, მაგრამ უფრო ხშირად - ინსულინთან კომბინაციის დროსისეთ პაციენტებში, რომელთაც ჰქონდათ გულის უკმარისობა ანამნეზში.

4 ძვლების მოტეხილობის გვერდითი მოვლენის გაერთიანებული ანალიზი ჩატარდარანდომიზებულ, კომპარატორ-კონტროლირებად, ორმაგ-ბრმა კლინიკურ კვლევებში,სადაც მონაწილეობდა 8100 პიოგლიტაზონის მიმღები და 7400 კომპარატორი პრეპარატისმიმღები პაციენტი. კვლევის ხანგრძლივობა შეადგენდა 3.5 წელს. მოტეხილობებისმაჩვენებელი უფრო მაღალი იყო პიოგლიტაზონის მიმღებ ქალებში (2.6%), ვიდრეკომპარატორი პრეპარატის მიმღებ ქალებში (1.7%). მამაკაცებში არ გამოვლენილამოტეხილობების რისკის მატება, პიოგლიტაზონისა (1.3%) და კომპარატორი პრეპარატის(1.5%) შედარებისას.3.5 წლიან პროაქტიულ კვლევაში 44/870 (5.1%) პიოგლიტაზონის მიმღებ ქალ პაციენტშიგამოვლინდა მოტეხილობები, 23/905 (2.5%) კომპარატორი პრეპარატის მიმღებ ქალპაციენტებთან შედარებით. მამაკაცებში არ გამოვლენილია მოტეხილობების რისკისმატება, პიოგლიტაზონისა (1.7%) და კომპარატორი პრეპარატის (2.1%) შედარებისას.5 აქტიურ, კომპარატორ-კონტროლირებად კვლევაში, პიოგლიტაზონით მონოთერაპიისასწონაში საშუალო მატება შეადგენდა 2-3 კგ-ს წლის განმავლობაში. ანალოგიურიგამოვლინდა სულფონილშარდოვანას აქტიურ კომპარატორ ჯგუფში. კომბინაციურკვლევებში, მეტფორმინთან პიოგლიტაზონის დამატებამ გამოიწვია წონაში საშუალოდ1.5კგ-ით მომატება წლის განმავლობაში, ხოლო სულფონილშარდოვანასთან დამატებამ -2.8კგ-ით მომატება. კომპარატორის ჯგუფში მეტფორმინთან სულფონილშარდოვანასდამატებამ გამოიწვია წონაში საშუალოდ 1.3კგ-ით მომატება წლის გამავლობში, ხოლოსულფონილშარდოვანასთან მეტფორმინის დამატებამ გამოიწვია წონაში საშუალოდ1.0კგ-ით დაკლება.6 კლინიკურ კვლევებში პიოგლიტაზონის მიღებისას ალანინამინოტრანსფერაზასდონეები სამჯერ აღემატებოდა ნორმის ზედა ზღვარს, რაც უდრის პლაცებოსმაჩვენებელს, მაგრამ ნაკლებია მეტფორმინის და სულფონილშარდოვანას კომპარატორიჯგუფების მაჩენებელზე. ღვიძლისმიერი ფერმენტების საშუალო დონეები შემცირდაპიოგლიტაზონით მკურნალობისას. პოსტ-მარკეტინგულ პერიოდში გამოვლინდა

ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატების და ჰეპატოცელულური დისფუნქციის იშვიათიშემთხვევები. ასევე, ძალიან იშვიათ შემთხვევებში გამოვლინდა ლეტალური შედეგი,რომლის მიზეზობრივი კავშირიც დადგენილი არ არის.4.9 დოზის გადაჭარბებაკლინიკურ კვლევებში პაციენტები იღებდნენ პიოგლიტაზონის მაქსიმალურრეკომენდებულ დოზაზე - 45 მგ-ზე მაღალ დოზას. არ გამოვლენილა არანაირი სიმპტომიმაქსიმალური დოზის 120 მგ/დღეში ოთხი დღის განმავლობაში და 180მგ/დღეში შვიდიდღის განმავლობაში მიღებისას.სულფონილშარდოვანასთან და ინსულინთან კომბინაციისას შეიძლება განვითარდესჰიპოგლიკემია. ჭარბი დოზის მიღებისას ტარდება სიმპტომატური და ზოგადი დამხმარემკურნალობა.5. ფარმაკოლოგიური თვისებები5.1 ფარმაკოდინამიკაფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: დიაბეტის სამკურნალო პრეპარატები, სისხლში გლუკოზისდონის დამწევი პრეპარატები ინსულინის გამოკლებით;ათქ კოდი: A10BG03.პიოგლიტაზონის მოქმედება იწვევს ინსულინის მიმართ რეზისტენტობის დაქვეითებას.პიოგლიტაზონი მოქმედებს სპეციფიკური ბირთვული რეცეპტორების (პეროქსიზომისპროლიფერატორით აქტივირებული გამა რეცეპტორი) აქტივაციის გზით, რაცცხოველებში იწვევს ღვიძლის, ცხიმოვანი და ჩონჩხ-კუნთოვანი უჯრედებისმგრძნობელობის მომატებას ინსულინის მიმართ. პიოგლიტაზონით მკურნალობაამცირებს ღვიძლისმიერი გლუკოზის გამომუშავებას და ზრდის გლუკოზას პერიფერულგანაწილებას ინსულინის რეზისტენტობის შემთხვევაში.ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში გლიკემიის კონტროლი გაუმჯობესებულიაუზმოზე და ჭამის შემდეგ, რაც დაკავშირებულია პლაზმაში ინსულინის კონცენტრაციებისშემცირებასთან, როგორც უზმოზე, ასევე ჭამის შემდეგ. კლინიკური კვლევა, რომელიცადარებდა პიოგლიტაზონისა და გლიკლაზიდის მონოთერაპიას, გაგრძელდა ორი წლისგანმავლობაში, რათა შეფასებულიყო წარუმატებელი მკურნალობის დრო (განისაზღვრებაროგორც HbA1c≥8.0%-ის გამოვლენა პირველი ექვსთვიანი მკურნალობის შემდეგ). კაპლან-მეიერის ანალიზმა აჩვენა წარუმატებელი მკურნალობის უფრო მოკლე დროგლიკლაზიდის მიმღებ პაციენტებში, ვიდრე პიოგლიტაზონის მიმღებებში. ორ წელშიგლიკემიური კონტროლი (განისაზღვრება როგორც HbA1c<8.0%) მდგრადი იყოპიოგლიტაზონის მიმღები პაციენტების 69%-ში, ხოლო გლიკლაზიდის მიმღებიპაციენტების - 50%-ში. კომბინაციური თერაპიის ორწლიან კვლევაში, სადაც ერთამანეთსედრებოდა გლიკლაზიდი და პიოგლიტაზონი მეტფორმინთან დამატებისას, გლიკემიისკონტროლი გამისაზღვრა, როგორც საშუალო ცვლილება საბაზისო HbA1c-ში და იყოერთნაირი თერაპიულ ჯგუფებში ერთი წლის შემდეგ. HbA1c-ის გაუარესებისმაჩვენებელი მეორე წლის განმავლობაში იყო უფრო ნაკლები პიოგლიტაზონის ჯგუფში,ვიდრე გლიკლაზიდის ჯგუფში.პლაცებო-კონტროლირებად კვლევაში, პაციენტები რომელთაც ჰქონდათ არაადეკვატურიგლიკემიური კონტროლი მიუხედავად ინსულინის სამთვიანი ოპტიმიზირებული

პერიოდისა, რანდომიზირდნენ პიოგლიტაზონისა და პლაცებოს ჯგუფებში 12 თვისგანმავლობაში. პიოგლიტაზონის მიმღებ პაციენტების HbA1c-ში საშუალო შემცირებაშეადგენდა 0.45%-ს, მათთან შედარებით ვინც იღებდა მხოლოდ ინსულინს და ინსულინისშემცირებულ დოზას პიოგლიტაზონის თერაპიულ ჯგუფში.ჰომეოსტაზის განსაზღვრის მოდელის (HOMA) ანალიზმა აჩვენა, რომ პიოგლიტაზონიაუმჯობესებს ბეტა უჯრედების ფუნქციას და ზრდის ინსულინზე მგრძნობელობას.ორწლიანი კლინიკური კვლევებით დადასტურდა ამგვარი მოქმედების შენარჩუნება.ერთწლიან კლინიკურ კვლევაში პიოგლიტაზონის გამოყენებამ აჩვენა სტატისტიკურადმნიშვნელოვანი ალბუმინ/კრეატინინის თანაფარდობის შემცირება საწყისთან შედარებით.პიოგლიტაზონის მოქმედების (45მგ მონოთერაპია პლაცებოსთან შედარებით) შესწავლაგანხორციელდა მცირე 18-კვირიანი კვლევისას ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მქონეპაციენტებში. პიოგლიტაზონის მიღებას უკავშირდებოდა წონაში საგრძნობი მომატება.ვისცერული ცხიმი მნიშვნელოვნად შემცირდა, ხოლო ექსტრააბდომინური ცხიმის მასამმოიმატა. ორგანიზმის ცხიმის განაწილების ანალოგიური ცვლილებების პარალელურად,აღინიშნა ინსულინზე მგრძნობელობის გაუმჯობესება.კლინიკური კვლევების უმრავლესობაში გამოვლინდა მთლიანი პლაზმური

ტრიგლიცერიდებისა და თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების შემცირება და მაღალისიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეების მცირედით მომატებაპლაცებოსთან შედარებით, თუმცა, დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეების სტატისტიკურად მნიშვნელოვანი მატება არ გამოვლენილა.ორწლამდე ხანგრძლივობის კლინიკურ კვლევებში, პიოგლიტაზონმა შეამცირა მთლიანიპლაზმური ტრიგლიცერიდებისა და თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების დონეები დაგაზარდა მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეებიპლაცებოსთან, მეტფორმინთან ან გლიკლაზიდთან შედარებით. პიოგლიტაზონს არგამოუწვევია დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების-ქოლესტეროლის დონეებისსტატისტიკურად მნიშვნელოვანი მატება პლაცებოსთან შედარებით, ხოლო შემცირებაგამოვლინდა მეტფორმინისა და გლიკლაზიდის მიღებისას. 20-კვირიან კვლევაში, ისევეროგორც უზმოზე ტრიგლიცერიდების შემცირებისას, პიოგლიტაზონი ამცირებდაჰიპერტრიგლიცერიდემიას ჭამის შემდეგ, ახდენდა რა მოქმედებას როგორც შეწოვილ,ასევე ღვიძლის მიერ სინთეზირებულ ტრიგლიცერიდებზე. ეს ეფექტი არუკავშირდებოდა პიოგლიტაზონის გლიკემიურ ეფექტს და სტატისტიკურადმნიშვნელოვნად განსხვავდებოდა გლიბენკლამიდისგან.პრო-აქტიული, გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების შედეგების კვლევა ჩატარდა ტიპი 2შაქრიანი დიაბეტის მქონე 5238 პაციენტში, რომელთაც მანამდე გადატანილი ჰქონდათსერიოზული მაკროვასკულური დაავადებები. პაციენტები რანდომიზირდნენპიოგლიტაზონის ან პლაცების ჯგუფებში, უკვე არსებულ ანტიბიოტიკურ და გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების თერაპიებთან დამატებით. აღნიშნული კვლევისხანგრძლივობა შეადგენდა 3.5 წელს. კვლევის პოპულაციის საშუალო ასაკი იყო 62 წელს;დიაბეტით დავადების საშუალო ხანგრძლივობა - 9.5 წელი. პაციენტების დაახლოებითერთი მესამედი იღებდა ინსულინს მეტფორმინთან და/ან სულფონილშარდოვანასთანკომბინაციაში. კვლევაში მონაწილეობისათვის პაციენტს უნდა ჰქონოდა ჩამოთვილიდან

ერთერთი: მიოკარდიუმის ინფარქტი, ინსულტი, პერკუტანული კორონარულიინტერვენცია ან კორონარული შუნტირება, მწვავე კორონარული სინდრომი,კორონარული არტერიის დაავადება ან პერიფერიული არტერიის ობსტრუქციულიდაავადება. პაციენტების თითქმის ნახევარს წარსულში აღენიშნებოდა მიოკარდიუმისინფარქტი და დაახლოებით 20%-ს ჰქონდა ინსულტი. საკვლევი პოპულაციისდაახლოებით ნახევარს ჰქონდა სულ მცირე ორი კრიტერიუმის დამაკმაყოფილებელიგულ-სისხლძარღვთა დაავადება ანამნეზში. თითქმის ყველა პაციენტი (95%)ღებულობდა გულ-სისხლძარღვთა დაავადების სამკურნალო პრეპარატებს (ბეტაბლოკატორები, აგფ ინჰიბიტორები, ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტები,კალციუმის არხის ბლოკატორები, ნიტრატები, დიურეზული საშუალებები, ასპირინი,სტატინები, ფიბრატები).მიუხედავად იმისა, რომ კვლევა ჩავარდა პირველად საბოლოო წერტილთან მიმართებაში,რომლის მიზანიც იყო ყველა სახის ლეტალური შედეგის, არა-ლეტალურიმიოკარდიუმის ინფარქტის, ინსულტის, მწვავე კორონარული სინდრომის, ფეხისძირითადი ნაწილის ამპუტაციის, კორონარული რევასკულარიზაციის და ფეხისრევასკულარიზაციის ყველა მიზეზის გაერთიანება, შედეგებმა აჩვენა რომ,პიოგლიტაზონის გამოყენება არ იწვევს გრძელვადიანი გულ-სისხლძარღვთაპრობლემების განვითარებას. თუმცაღა, ზრდის შეშუპების, წონაში მატების და გულისუკმარისობის სიხშირეს. გულის უკმარისობით გამოწვეული ლეტალური შედეგი არდაფიქსირებულა.პედიატრიული პოპულაციევროპული მედიკამენტების სააგენტომ უარი თქვა ვალდებულებაზე წარადგინოს

პიოგლიტაზონთან დაკავშირებული კვლევის შედეგები ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის მქონეპედიატრიული პოპულაციის ყველა ქვეპოპულაციაში. პედიატრიულ პოპულაციაშიგამოყენებასთან დაკავშირებული ინფორმაცია იხ. 4.2 პარაგრაფში.5.2 ფარმაკოკინეტიკური თვისებებიშეწოვაპერორალურად მიღების შემდეგ პიოგლიტაზონი სწრაფად შეიწოვება. უცვლელიპიოგლიტაზონის უმაღლესი პლაზმური კონცენტრაციები, ჩვეულებრივ მიიღწევა მისიმიღებიდან 2 საათის შემდეგ. პლაზმური კონცენტრაციების პროპორციული მატებააღინიშნა 2-60მგ დოზების მიღების შემთხვევაში. მდგრადი მდგომარეობა მიიღწევადოზის მიღებიდან 4-7 საათის შემდეგ. განმეორებითი დოზების მიღება არ იწვევსნაერთების ან მეტაბოლიტების დაგროვებას. შეწოვაზე გავლენას არ ახდენს საკვებისმიღება. სრული ბიოშეღწევადობა არის 80%-ზე მეტი.განაწილებაადამიანებში განაწილების მოცულობა შეადგენს 0.25ლ/კგ-ს.პიოგლიტაზონი და ყველა აქტიური მეტაბოლიტი კარგად უკავშირდება პლაზმურ ცილას(>99%).ბიოგარდაქმნაპიოგლიტაზონი განიცდის ინტენსიურ ღვიძლისმიერ მეტაბოლიზმს ალიფატურიმეთილენის ჯგუფების ჰიდროქსილირებით, რაც უპირატესად ხდება P450 2C8

ციტოქრომის საშუალებით, თუმცა ამ პროცესში მრავალი სხვა იზოფორმაც მონაწილეობსნაკლები ხარისხით. ექვსი ინდენტიფიცირებული მეტაბოლიტიდან 3 აქტიურია (M-II, M-III და M-IV). აქტივობის, კონცენტრაციებისა და პროტეინებთან შეკავშირებისთვალსაზრისით, პიოგლიტაზონი და მეტაბოლიტი M-III თანაბრად უზრუნველყოფენეფექტის მიღწევას. ამის საფუძველზე, M-IV მეტაბოლიტის როლი ეფექტურობისმიღწევაში პიოგლიტაზონის როლზე დაახლოებით სამჯერ მეტია, ხოლო M-IIმეტაბოლიტის შედარებითი ეფექტურობა მინიმალურია.In Vitro კვლევებისას აღმოჩნდა, რომ პიოგლიტაზონი არ აინჰიბირებს P450 ციტოქრომისრომელიმე ქვეტიპს. მამაკაცებში არ აღინიშნება ძირითადი ინდუცირებადი P450ციტოქრომის 1A, 2C8/9 და 3A4 იზოფერმენტების ინდუქცია.ურთიერთქმედების შემსწავლელი კვლევებისას აღმოჩნდა, რომ პიოგლიტაზონს არგააჩნია რაიმე მნიშვნელოვანი ზემოქმედება დიგოქსინის, ვარფარინის, ფენპროკუმინისადა მეტფორმინის ფარმაკოკინეტიკასა თუ ფარმაკოდინამიკაზე. პიოგლიტაზონისა დაგემფიბროზილის (P450 ციტოქრომის 2C8 ინჰიბიტორი) ან რიფამპიცინის (P450ციტოქრომის 2C8 ინდუქტორი) ერთად მიღებისას გამოვლინდა პიოგლიტაზონისპლაზმური კონცენტრაციის შესაბამისი გაზრდა ან შემცირება.გამოყოფამამაკაცებში რადიოაქტიური იზოტოპით მონიშნული პიოგლიტაზონის პერორალურიმიღების შემდეგ, აღდგენილი ნიშნის უმეტესი ნაწილი (55%) გამოვლინდა განავალში,ხოლო ნაკლები (45%) - შარდში. ცხოველებში უცვლელი პიოგლიტაზონის მხოლოდმცირე რაოდენობა აღინიშნება შარდში ან განავალში. მამაკაცებში უცვლელიპიოგლიტაზონის საშუალო პლაზმური ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-6 საათს,ხოლო მისი ყველა აქტიური მეტაბოლიტებისა - 16-23 საათს.ხანდაზმული პაციენტებიმდგრადი მდგომარეობების ფარმაკოკინეტიკა ერთიდაიგივეა ხანდაზმულებში 65 წლისასაკიდან და უფრო ახალგაზრდა პაციენტებში.პაციენტები თირკმლის უკმარისობითთირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პიოგლიტაზონისა და მისი მეტაბოლიტებისპლაზმური კონცენტრაციები უფრო დაბალია, ვიდრე ნორმალური თირკმლის ფუნქციისმქონე პაციენტებში, თუმცა ძირითადი სუბსტანციის პერორალური კლირენსიერთიდაიგივეა. ამდენად, თავისუფალი (შეუკავშირებელი) პიოგლიტაზონისკონცენტრაცია უცვლელია.პაციენტები ღვიძლის უკმარისობითპიოგლიტაზონის საერთო პლაზმური კონცენტრაციები უცვლელია, თუმცა მომატებულიაგანაწილების მოცულობა. ამდენად, მცირდება ძირითადი კლირენსი, რაცდაკავშირებულია პიოგლიტაზონის უფრო მაღალ შეუკავშირებელ ნაწილთან.5.3 უსაფრთხოების პრეკლინიკური მონაცემებიტოქსიკოლოგიურ კვლევებში ჰემოდილუციის, ანემიის და გულის შექცევადიექსცენტრიული ჰიპერტროფიის პლაზმური მოცულობის გაფართოება, თანმიმდევრობითჩნდებოდა განმეორებითი დოზების მიღებისას თაგვებში, ვირთხებში, ძალღლებსა დამაიმუნებში. დამატებით გამოვლინდა ცხიმის ჩალაგება და ინფილტრაცია. აღნიშნული

მონაცემები გამოვლინდა სხვადასხვა სახეობებში პლაზმური კონცენტრაციისას ≤ 4კლინიკურ ზემოქმედებაზე. ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებში გამოვლინდა ნაყოფისზრდის შეფერხება პიოგლიტაზონის მიღებისას. ეს დამახასიათებელია პიოგლიტაზონისმოქმედებისთვის, რაც გამოიხატება დედის ჰიპერინსულინემიის შემცირებაში დაინსულინის მიმართ რეზისტენტობის გაზრდაში, რომელიც ვლინდება ორსულობის დროს;ამავე დროს ამცირებს ნაყოფის ზრდისათვის საჭირო მეტაბოლური სუბსტრატებისხელმისაწვდომობას.პიოგლიტაზონს არ აღმოაჩნდა გენოტოქსიკური პოტენციალი in vitro და in vivoყოვლისმომცველი ჯგუფის გენოტოქსიკურობის ანალიზისას. ჰიპერპლაზიისა(მდედრებში და მამრებში) და შარდის ბუშტის ეპითელიუმის სიმსივნის (მამრებში)მომატებული სიხშირე გამოვლინდა ვირთხებში, რომლებიც მკურნალობდნენპიოგლიტაზონით 2 წლის განმავლობაში.შარდოვანი კენჭების წარმოქმნა და არსებობა თანმდევი გაღიზიანებით დაჰიპერპლაზიით, წარმოადგენს გამოვლენილი ონკოგენური პასუხის მექანიკურსაფუძველს მამრ ვირთხებში. 24-თვიანმა მექანიკურმა კვლევამ მამრ ვირთხებშიგამოავლინა რომ, პიოგლიტაზონის მიღება იწვევდა შარდის ბუშტის ჰიპერპლაზიურიცვლილების მომატებულ სიხშირეს. დიეტური დაჟანგვა მნიშვნელოვნად შემცირდამაგრამ არ გაქრა სიმსივნის სიხშირე. მიკროკრისტალების არსებობა ამწვავებსჰიპერპლაზიურ პასუხს, მაგრამ არ წარმოადგენს ჰიპერპლაზიური ცვლილებისთავდაპირველ გამომწვევ მიზეზს. მამრ ვირთხებში ონკოგენური გამოვლენებისშესაბამისობა ადამიანთან არ არის გამორიცხული.არც ერთი სქესის თაგვში არ ყოფილა ონკოგენური პასუხი. შარდის ბუშტის ჰიპერპლაზიაარ გამოვლენილა ძაღლებსა ან მაიმუნებში, რომლებიც მკურნალობდნენ პიოგლიტაზონით12 თვის განმავლობაში.ოჯახური ადენომატოზური პოლიპოზის ცხოველურ მოდელში,თიაზოლიდინედიონის ჯგუფის ორი სხვა პრეპარატით მკურნალობამ გაზარდასიმსივნის რაოდენობა მსხვილ ნაწლავში. ამ გამოვლენის აქტუალურობა უცნობია.გარემო რისკის შეფასება: პიოგლიტაზონის კლინიკური გამოყენებისას არ არისმოსალოდნელი რაიმე სახის გარემოს ზემოქმედება.

6. ფარმაცევტული მახასიათებლები6.1 დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალილაქტოზას მონოჰიდრატიჰიდროქსიპროპილცელულოზაკალციუმის კარმელოზამაგნიუმის სტეარატი6.2 შეუთავსებლობაარ არის მითითებული.6.3 შენახვის ვადა3 წელი6.4 უსაფრთხოების განსაკუთრებული პირობები შენახვისას

აღნიშნული სამედიცინო პროდუქტი არ საჭიროებს შენახვის განსაკუთრებულ პირობებს.6.5 შეფუთვის ტიპი და შემცველობაგლიტამირის 45მგ ტაბლეტები დაფასოებულია პოლივინილის ქლორიდის/პოლიტრიფტორქლორეთილენის/პოლივინილის ქლორიდის ალუმინის ტიპისბლისტერულ შეფუთვაში. ბლისტერზე მოთავსებულია 28 ტაბლეტი.6.6 განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები უტილიზაციისასგანსაკუთრებული მოთხოვნები არ არის.ნებისმიერი გამოუყენებელი სამკურნალო საშუალება ან ნარჩენი ექვემდებარებაუტილიზაციას ადგილობრივი კანონმდებლობის მოთხოვნების შესაბამისად.7. მარკეტინგულილიცენზიის მფლობელიფარმოზი-სოსიედადე ტექნიკო-მედისინალ, ს.ა.ტაფადა გრანდეს ქ. #2 - აბრუნეირა2710-089 სინტრა,პორტუგალია8. მარკეტინგულილიცენზიის ნომერი[უნდა შეივსოს ადგილზე]9. პირველილიცენზიის მიღების/განახლების თარიღიპირველი ლიცენზირების თარიღი:[უნდა შეივსოს ადგილზე]10. ტექსტის ბოლო განახლების თარიღი02/2020გაცემის წესი:ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

ინსტრუქციის ფურცელი: ინფორმაცია მომხმარებლისთვის

გლიტამერი 15 მგ, 30 მგ, 45 მგ ტაბლეტები

პიოგლიტაზონი

ამ პრეპარატის გამოყენების წინ ყურადღებით წაიკითხეთ ინსტრუქციის ფურცელი,ვინაიდან მასში მოცემულია თქვენთვის მნიშვნელოვანი ინფორმაცია

- შეინახეთ ეს ინსტრუქციის ფურცელი. შეიძლება დაგჭირდეთ მისი კვლავწაკითხვა.

- დამატებითი კითხვების შემთხვევაში, მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.- ეს პრეპარატი დაგენიშნათ პირადად თქვენ. არ მისცეთ ის სხვებს იმ

შემთხვევაშიც კი, თუ მათ დააავდების ისეთივე სიმპტომები აქვთ, როგორიცთქვენ.

- გვერდითი ეფექტების განვითარებისას, მათ შორის ისეთი გვერდითიეფექტების, რომლებიც მითითებული არ არის ამ ჩანართ-ფურცელში,მიმართეთ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ამ ინსტრუქციის ფურცელში:

1. რას არის გლიტამერი და რისთვის გამოიყენება2. რა უნდა იცოდეთ გლიტამერის მიღების წინ3. როგორ მიიღება გლიტამერი4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები5. როგორ ინახება გლიტამერი6. შეფუთვის შემცველობა და სხვა ინფორმაცია

1. რას არის გლიტამერი და რისთვის გამოიყენება

გლიტამერი შეიცავს პიოგლიტაზონს. ის არის ანტიდიაბეტური პრეპარატი,რომელიც გამოიყენება ტიპი 2 (არაინსულინ დამოკიდებული) შაქრიანი დიაბეტისსამკურნალოდ, როდესაც მეტფორმინი არ არის შესაფერისი ან ის სათანადოდ არმუშაობს. ეს არის დიაბეტის სახეობა, რომელიც, როგორც წესი, ვითარდებამოზრდილ ასაკში.

გლიტამერი ხელს უწყობს სისხლში შაქრის დონის კონტროლს, როდესაც გაქვთ ტიპი2 დიაბეტი, ეხმარება რა ორგანიზმს მის მიერ წარმოებული ინსულინის უკეთგამოყენებაში. ექიმი შეამოწმებს, გლიტამერი მოქმედებს თუ არა, მისი დაწყებიდან 3-6 თვეში.

გლიტამერი შეიძლება ცალკე იყოს გამოყენებული იმ პაციენტებში, რომლებსაც არშეუძლიათ მეტფორმინის მიღება და როდესაც მკურნალობა კვების რეჟიმით დაფიზიკური დატვირთვით ვერ უზრუნველყოფს სისხლში შაქრის კონტროლს ანშეიძლება დაემატოს სხვა თერაპიებს (სხვა პერორალური ანტიდიაბეტურიპრეპარატები ან ინსულინი), რომლითაც ვერ ხდება სისხლში შაქრის საკმარისიკონტროლი.

2. რა უნდა იცოდეთ გლიტამერის მიღების წინ

არ მიიღოთ გლიტამერი- თუ გაქვთ ალერგია პიოგლიტაზონის ან ამ პრეპარატის სხვა ინგრედიენტების

მიმართ (ჩამონათვალი მოცემულია პუნქტში 6)- თუ გაქვთ გულის უკმარისობა ან გქონდათ გულის უკმარისობა წარსულში- თუ გაქვთ ღვიძლის დაავადება- თუ გაქვთ დიაბეტური კეტოაციდოზი (დიაბეტის გართულება, რაც იწვევს

წონაში სწრაფ დაკლებას, გულისრევას ან ღებინებას)- თუ გაქვთ ან გქონდათ შარდის ბუშტის კიბო- თუ გაქვთ სისხლი შარდში, რაც ექიმმა არ შეამოწმა.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები

გლიტამერის მიღების წინ უთხარით თქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს:- თუ გაქვთ წყლის შეკავება (სითხის შეკავება) ან გულის პრობლემები,

განსაკუთრებით თუ ხართ 75 წლის ზემოთ ასაკის.- თუ გაქვთ დიაბეტური თვალის დაავადების განსაკუთრებული სახეობა -

მაკულარული ედემა (თვალის უკანა ნაწილის შეშუპება).- თუ გაქვთ კისტები საკვერცხეებზე (პოლიკისტოზური საკვერცხის სინდრომი).

შეიძლება არსებობდეს დაორსულების მომატებული შესაძლებლობა, ვინაიდანგლიტამერის მიღების შემდეგ შეიძლება კვლავ მოხდეს ოვულაცია. ასეთშემთხვევაში, გამოიყენეთ შესაფერისი კონტრაცეპცია, რათა თავიდანაიცილოთ დაუგეგმავი ორსულობა.

- თუ გაქვთ ღვიძლის ან გულის პრობლემა. გლიტამერის მიღების წინ,ჩაგიტარდებათ სისხლის ანალიზი ღვიძლის ფუნქციის შესამოწმებლად, რაცშეიძლება განმეორებით ჩატარდეს გარკვეული ინტერვალებით. ხანგრძლივიტიპი 2 დიაბეტის ან გულის დაავადების ან მანამდე ინსულტის მქონეპაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ გლიტამერით და ინსულინით,განვითარდა გულის უკმარისობა. დაუყოვნებლივ უთახრით თქვენს ექიმს, თუგანვითარდა გულის უკმარისობის ისეთი ნიშნები, როგორიცაა უჩვეულოქოშინი ან წონაში სწრაფად მომატება ან ლოკალიზებული შეშუპება (ედემა).

- თუ გლიტამერს იღებთ დიაბეტის სამკურნალო სხვა პრეპარატებთან ერთად,არსებობს უფრო მეტი ალბათობა, რომ სისხლში დაეცეს შაქრის დონე(ჰიპოგლიკემია).

შეიძლება ასევე აღინიშნოს სისხლის რაოდენობის შემცირება (ანემია).

ძვლების მოტეხილობა

პოლიგლიტაზონის მიღებისას ქალებში (მაგრამ არა მამაკაცებში) აღინიშნა ძვლებისმოტეხილობის რაოდენოის მომატება, რასაც ექიმი გაითვალისწინების დიაბეტისმკურნალობის დანიშვნისას.

ბავშვები

პრეპარატის გამოყენება 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული არ არის.

სხვა პრეპარატები და გლიტამერი

უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ ამჟამად იღებთ, ცოტა ხნის წინ მიიღეთან შეიძლება მიიღოთ ნებისმიერი სხვა პრეპარატი.

როგორც წესი, გლიტამერის მიღებისას შეგიძლიათ გააგრძელოთ სხვა პრეპარატებისმიღება. თუმცა, ზოგიერთ პრეპარატს უფრო მეტად შეუძლია გავლენა მოახდინოსსისხლში შაქრის რაოდენობაზე:

გემფიბროზილი (გამოიყენება ქოლესტერინის დასაწევად)

რიფამპიცინი (გამოიყენება ტუბერკულოზის და სხვა ინფექციების სამკურნალოდ)

უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ იღებთ რომელიმე ამ პრეპარატს.ჩატარდება სისხლში შაქრის შემოწმება და შეიძლება საჭირო გახდეს გლიტამერისდოზის ცვლილება.

გლიტამერის მიღება საკვებთან, სასმელთან და ალკოჰოლთან

ტაბლეტების მიღება შეიძლება საკვებთან ან მის გარეშე. ტაბლეტები უნდაგადაიყლაპოს ჭიქა წყლის მიყოლებით.

ორსულობა, ძუძუთი კვება და ფერტილურობა

თუ ხართ ორსულად ან ძუძუთი კვებავთ ბავშვს, ფიქრობთ, რომ ხართ ორსულად ანგეგმავთ დაორსულებას, ამ პრეპარატის მიღების წინ რჩევა ჰკითხეთ თქვენს ექიმს ანფარმაცევტს.

ექიმი გირჩევთ ამ პრეპარატის შეწყვეტას.

ავტომობილებისა და მექანიზმების მართვა

პიოგლიტაზონის გავლენას არ მოახდენს ავტომობილების ან მექანიზმების მართვისუნარზე, თუმცა აუცილებელია სიფრთხილის გამოჩენა, თუ განვითარდამხედველობის დარღვევა.

გლიტამერი შეიცავს ლაქტოზას მონოჰიდრატს

თუ ექიმმა გითხრათ, რომ გაქვთ ზოგიერთი შაქრის გადაუტანლობა, გლიტამერისმიღების წინ დაუკავშირდით თქვენს ექიმს.

3. როგორ მიიღება გლიტამერი

ეს პრეპარატი ყოველთვის უნდა მიიღოთ ზუსტად ექიმის ან ფარმაცევტისმითითებების შესაბამისად. ნებისმიერი კითხვის შემთხვევაში, მიმართეთ თქვენსექიმს ან ფარმაცევტს.

15 პიოგლიტაზონის ერთი ტაბლეტი მიიღება დღეში ერთხელ. აუცილებლობისას,ექიმმა შეიძლება დაგინიშნოთ განსახვავებული დოზა.

თუ ფიქრობთ, რომ გლიტამერის ეფექტი ძალიან სუსტია, უთხარით თქვენს ექიმს.

როდესაც გლიტამერი მიიღება დიაბეტის სამკურნალო სხვა პრეპარატებთანკომბინაციაში (როგორიცაა ინსულინი, ქლორპროპამიდი, გლიბენკლამიდი,გლიკლაზიდი, ტოლბუტამიდი), ექიმი გეტყვით, თუ საჭიროა პრეპარატის უფროდაბალი დოზის მიღება.

გლიტამერით მკურნალობის დროს ექიმი გთხოვთ სისხლის ანალიზებისპერიოდულად ჩატარებას, რათა შეამოწმოს ღვიძლის ნორმალური მუშაობა.

თუ იცავთ დიაბეტურ დიეტას, გლიტამერით მკურნალობისას უნდა გააგრძელოთამგვარი კვების რეჟიმი.

აუცილებელია წონის შემოწმება რეგულარული ინტერვალებით; წონაშიმომატებისას, აცნობეთ თქვენს ექიმს.

თუ მიიღეთ იმაზე მეტი გლიტამერი, ვიდრე უნდა მიგეღოთ

თუ შემთხვევით მიიღეთ ძალიან ბევრი ტაბლეტი ან თუ სხვა ვინმემ ან ბავშვმამიიღო თქვენი პრეპარატი, დაუყოვნებლივ უთხარით თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.სისხლში შაქრის დონე შეიძლება ნორმაზე ქვემოთ დაეცეს და ის შეიძლებაგაიზარდოს შაქრის მიღებით. რეკომენდებულია, რომ ყოველთვის თან იქონიოთშაქრის ნატეხები, ტკბილეული, ბისკვიტები ან შაქრის შემცველი ხილის წვენი.

თუ დაგავიწყდათ გლიტამერის მიღება

გლიტამერი მიიღეთ ყოველდღიურად, დანიშნულების მიხედვით. თუმცა, თუგამოგრჩათ დოზა, მიიღეთ მხოლოდ შემდეგი დოზა დანიშნულ დროს.გამოტოვებული დოზის კომპენსირების მიზნით არ მიიღოთ ორმაგი დოზა.

თუ შეწყვიტეთ გლიტამერის მიღება

პრეპარატის ეფექტის მისაღწევად, გლიტამერი უნდა მიიღოთ ყოველ დღე. თუშეწყვიტავთ გლიტამერის გამოყენებას, სისხლში შაქრის დონე შეიძლება გაიზარდოს.მკურნალობის შეწყვეტის წინ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

თუ გაქვთ დამატებითი შეკითხვები ამ პრეპარატის გამოყენების შესახებ, ჰკითხეთთქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს.

4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები

ყველა პრეპარატის მსგავსად, ამ პრეპარტმაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითიეფექტები, მაგრამ არა ყველა პაციენტში.

პაციენტებში განსაკუთრებით აღინიშნა შემდეგი გვერდითი ეფექტები:

გულის უკმარისობა განვითარდა ხშირად (100-დან 1-10 მომხმარებელში) იმპაციენტებში, რომლებიც პიოგლიტაზონს იღებდნენ ინსულინთან კომბინაციაში.სიმპტომები არის უჩვეულო ქოშინი ან წონაში სწრაფად მომატება ან

ლოკალიზებული შეშუპება. თუ განვითარდა რომელიმე ეს ეფექტი, განსაკუთრებით,თუ ხართ 65 წლის ზემოთ ასაკის, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

პიოგლიტაზონის მიმღებ პაციენტებში არახშირად განვითარდა შარდის ბუშტის კიბო(1000-დან 1-10 მომხმარებელში). ნიშნები და სიმპტომები მოიცავს შარდში სისხლს,ტკივილს შარდვისას ან შარდვის უეცარ საჭიროებას. თუ განვითარდა რომელიმე ესმდგომარეობა, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

ლოკალიზებული შეშუპება ასევე ძალიან ხშირად განვითარდა იმ პაციენტებში,რომლებიც პიოგლიტაზონთან ერთად იღებდნენ ინსულინს. თუ განვითარდა ესგვერდითი ეფექტი, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

ძვლების მოტეხილობა აღინიშნა ხშირად (100-დან 1-10 მომხმარებელში) იმ ქალებში,რომლებიც იღებდნენ პიოგლიტაზონს. თუ განვითარდა ეს გვერდითი ეფექტი,დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

მხედველობის დაბინდვა გამოწვეული თვალის უკან შეშუპებით (ან სითხით)(სიხშირე ცნობილი არ არის), ასევე აღინიშნა იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენპიოგლიტაზონს. თუ ეს სიმპტომი პირველად განვითარდა, დაუყოვნებლივმიმართეთ თქვენს ექიმს. გარდა ამისა, თუ უკვე გაქვთ მხედველობის დაბინდვა დასიმპტომები გაუარესდა, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს ექიმს.

პიოგლიტაზონის მიღებისას ზოგიერთ პაციენტში აღინიშნა სხვა გვერდითიეფექტები:

ხშირი (შეიძლება აღინიშნოს 10-დან 1-მდე ადამიანში)

- რესპირატორული ინფექცია

- მხედველობის დარღვევა

- წონაში მომატება

- დაბუჟება

არახშირი (შეიძლება აღინიშნოს 100-დან 1-მდე ადამიანში)

- სინუსების ანთება (სინუსიტი)

- ძილის გაძნელება (უძილობა)

ცნობილი არ არის (სიხშირის განსაზღვრა შეუძლებელია არსებული მონაცემებით)

- ღვიძლისმიერი ფერმენტების მომატება

სხვა გვერდითი ეფექტები, რომლებიც განვითარდა ზოგიერთ იმ პაციენტში,რომლებიც პიოგლიტაზონთან ერთად იღებდნენ სხვა ანტიდიაბეტურ პრეპარატებს:

ძალიან ხშირი (შეიძლება აღინიშნოს 10-დან 1-ზე მეტ პაციენტში)

- სისხლში შაქრის დაქვეითება (ჰიპოგლიკემია)

ხშირი (შეიძლება აღინიშნოს 10-დან 1-მდე ადამიანში)

- თავის ტკივილი

- თავბრუსხვევა

- სახსრების ტკივილი

- იმპოტენცია

- ზურგის ტკივილი

- ქოშინი

- სისხლის წითელი უჯრედების რაოდენობის მცირედ შემცირება

- მუცლის შებერილობა

არახშირი (შეიძლება აღინიშნოს 100-დან 1-მდე ადამიანში)

- შაქარი შარდში, ცილები შარდში

- ფერმენტების მომატება

- ტრიალის შეგრძნება (ვერტიგო)

- ოფლიანობა

- დაღლილობა

- მადის მომატება

რომელიმე გვერდითი ეფექტის, მათ შორის ისეთი გვერდითი ეფექტებისგანვითარებისას, რომლებიც მითითებული არ არის ამ ინსტრუქციის ფურცელში,მიმართეთ თქვენს ექიმს, ფარმაცევტს ან ექთანს.

5. როგორ ინახება გლიტამერიეს პრეპარატი შეინახეთ ბავშვებისაგან მიუწვდომელ ადგილას.ეს სამკურნალო საშუალება არ საჭიროებს შენახვის რაიმე განსაკუთრებულ პირობებს.ეს პრეპარატი არ გამოიყენოთ კოლოფსა და ბლისტერზე EXP ნიშნით მითითებულივარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ. ვარგისიანობის ვადა არის მითითებულითვის ბოლო დღე.პრეპარატების გადაყრა საკანალიზაციო სისტემაში ან საყოფაცხოვრებო ნარჩენებთანერთად არ შეიძლება. ჰკითხეთ თქვენს ფარმაცევტს, თუ როგორ უნდა გადაყაროთპრეპარატები, რომლებიც აღარ გესაჭიროებათ. ეს ზომები ხელს შეუწყობს გარემოსდაცვას.

6. შეფუთვის შემცველობა და სხვა ინფორმაცია

რას შეიცავს გლიტამერი

- აქტიური სუბსტანცია არის პიოგლიტაზონი. ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 15 მგ;30 მგ; 45 მგ პიოგლიტაზონს (ჰიდროქლორიდის სახით)

- სხვა ინგრედიენტებია ლაქტოზას მონოჰიდრატი,ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, კარმელოზას კალციუმი და მაგნიუმისსტეარატი.

გლიტამერის გარეგნული აღწერა და შეფუთვის შემცველობა

გლიტამერი 15 მგ, 30 მგ, 45 მგ ტაბლეტები არის მრგვალი, ამობურცული და თეთრიფერის.

გლიტამერი 15 მგ, 30 მგ, 45 მგ ტაბლეტები მოთავსებულია ბლისტერულ შეფუთვებში28 ტაბლეტით.

სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელიFarmoz – Sociedade Tecnico Medicinal, S.A.რუა და ტაპადა გრანდე, N2, აბრუნჰეირა, 2710-089 სინტრა, პორტუგალია

მწარმოებელიAtlantic Pharma – Producoes Farmaceuticas, S.A.რუა და ტაპადა გრანდე, N2, აბრუნჰეირა, 2710-089 სინტრა, პორტუგალია

ფურცელ-ჩანართი ბოლოს გადაიხედა 02/2020

გაცემის წესი:ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით

samkurnalo preparat

benzilbenzoatisBenzylbenzoate

samedicino gamoyenebisinstruqcia

saregistracio mowmobis nomeri.savaWro saxelwodeba. benzilbenzoati.saerTaSoriso arapatentirebuli saxelwodeba. benzilbenzoatisamkurnalo forma. malamo garegani gamoyenebisaTvis.Semadgenloba:aqtiuri nivTiereba:benzilnenzoati samedicino – 10,0 g an 20,0 g.damxmare nivTierebebi:trieTanolamini Termostabiluri (trolamini), stearinis mJava; polieTilenoqsidi400 (makrogol 400), wyali gawmendili.aRweriloba. malamo TeTri feridan TeTr moyviTalo feramde, damaxasiaTebelisuniT. dasaSvebia haeris buStulebis arseboba.farmakoTerapiuli jgufi. munis sawinaaRmdego saSualeba.АТС kodi: P03AX01farmakologiuri moqmedeba.parazitebis sawinaaRmdego preparati garegani gamoyenebisaTvis. munis tkipasmimarT iCens toqsikur moqmedebas. iwvevs Wuprebis sikvdils, sikvdili dgeba 7-32wuTis Semdeg. gadis qitinis safarSi da grovdeba tkipas organizmSi momwamvlelikoncentraciebiT; ar moqmedebs kvercxebze.farmakokinetika.aRwevs epidermisis zeda SreebSi, ar Seiwoveba sistemur sisxlis nakadSi.gamoyenebis Cvenebebi: muni. samkurnalo saSualebis gamoyenebis win gTxovTaucileblobis SemTxvevaSi konsultacia gaiaroT eqimTan.

ukuCvenebebi: momatebuli mgrZnobiaroba benzilbenzoatTan an preparatis sxvakomponentebTan, orsuloba, ZuZuTi kvebis periodi, bavSvTa asaki 18 wlamde (20%-iani malamosaTvis). bavSvTa asaki 3 wlamde (10% malamosaTvis)gamoyenebis wesi da dozebi.garegani. mozrdilebisTvis gamoiyeneba 20% malamo, bavSvebisTvis – 10%.malamos isvamen dabanis Semdeg RamiT mTel kanis safarze, garda saxisa da TavisTmiani adgilisa, Seizelen xelebiT, romlebsac ar ibanen dilamde, erTSezelvaze ixarjeba 30-40 g malamo. meoTxe dRes damuSavebas imeoreben, mexuTedRes uniSnaven dabanas tanisa da loginis TeTreulis gamocvliT. Tumkurnalobis Semdeg gaumjobeseba ar aRiniSneba an gamovlinda axali simptomebi,aucilebelia eqimTan konsultacia. gamoiyeneT preparati mxolod im wesiT dadozebiT romelic mocemulia instruqciaSi. gamoyenebis win aucileblobisSemTxvevaSi gTxovT, konsultacia gaiaroT eqimTan.gverdiTi moqmedeba.kanis wva, hiperemia, alergiuli reaqciebi. Tu instruqciaSi moyvanili yvelagverdiTi efeqtebi Rrmavdeba, an aRiniSneba sxva nebismieri gverdiTi efeqtebi,romelic instruqciaSi miTiTebuli ar aris saWiroa dauyovnebliv mimarToTeqims.dozis gadaWarbeba.radgan adgilobrivi gamoyenebis dros benzilbenzoati TiTqmis ar Seiwovebasistemur sisxlis nakadSi, preparatis dozis gadaWarbebis SemTxvevebigamovlenili ar aris.sxva samkurnalwamlo saSualebebTan urTierTqmedeba.

farmakologiuri urTierTmoqmedeba sxva preparatebTan gamovlenili ar aris,magram, parazitebis sawinaaRmdego yvela saSualebis msgavsad, benzilbenzoatisgamoyeneba sxva garegan samkurnalo saSualebebTan erTad ar arisrekomendirebuli.gansakuTrebuli miTiTebebi.mkurnalobis dawyebamde pacientma umjobesia miiRos cxeli Sxapi kaniszedapiridan tkipebis meqanikuri mocilebisaTvis, agreTve epidermisis zedapiruliSris gafxvierebisaTvis (preparatis SeRwevis gasaadvileblad). xelebis yoveliiZulebiTi dabanis Semdeg isini Tavidan unda damuSavdes.erT keraSi gamovlenili avadmyofebis, agreTve siaxloveSi myofi pirebismkurnaloba unda ganxorcieldes erTdroulad, raTa Tavidan aviciloT xelaxalidasnebovneba. mkurnalobis Semdeg qavilis darCena ar aris damaxasiaTebelimkurnalobis damatebiTi kursis daniSvnis maCvenebeli. qavili aris organizmisreaqcia mkvdar tkipaze da misi cxovelmyofelobis produqtebze da qrebadaniSvnis antihistaminuri preparatebisa da glukokortikosteroidulimalamoebis daniSvnisas. mkurnalobis Semdeg saWiroa eqimis zedamxedveloba 2kviris, xolo garTulebebis SemTxvevaSi – ufro xangrZlivi drois ganmavlobaSi.yvela sagani, romelic SexebaSi iyo dasnebovnebul kanTan, gulmodgined undadamuSavdes. loginebs, TeTreuls, pirsaxocebs xarSaven sarecxi fxvnilis xsnarSi5-10 wuTis ganmavlobaSi. zeda tansacmels auToeben orive mxridan cxeli uToTi.nivTebs, romelTa Tburi damuSaveba SeuZlebelia, gakideben Ria haerze 3 dRisganmavlobaSi. fexsacmelis, saTamaSoebisa da sxva nivTebis gamoyenebagamoiricxeba 5 dRis ganmavlobaSi da Tavsdeba celofanis parkSi. leibebis,baliSebis, sabnebis gamoyeneba aseve gamoiricxeba 5 dRis ganmavlobaSi an maTutardeba daxuruli dezinfeqcia. rbili aveji SeiZleba damuSavdes sadezinseqciopreparatebiT. binaSi aucilebelia Catardes dalageba, iatakebis morecxvasarecxi saSualebebiT an sadezinfeqcio saSualebebis damatebiT.unda vecadoT, rom malamo ar moxvdes TvalebSi, cxvirSi, piris RruSi.Tu preparati moxvdeba^- piris RruSi: piris Rru gamoirecxeT didi raodenobis wyliT an natriumishidrokarbonatis (“sasmeli sodis”) Tbili 2% xsnariT;- kuWSi: kuWi amoirecxeT natriumis hidrokarbonatis 1-2% xsnariT, deamwvarimagneziisa da aqtivirebuli naxSiris wyalxsnariT (1-2 sufris kovzi erT Wiqawyalze);- cxvirSi: gamoirecxeT didi raodenobis wyliT;- TvalebSi: gulmodgined moibaneT wyliT an natriumis hidrokarbonatis xsnariT.preparati ar axdens gavlenas potenciurad saSiS saqmianobaze, romelic moiTxovsgansakuTrebul yuradRebas da swraf reaqciebs.gamoSvebis forma.malamo garegani gamoyenebisaTvis 10% da 20%.25 g, 50 g muqi minis qilebSi samkuTxedi wveroTi, polimeris CamosacmelixufebiT.25 g, 30 g aluminis tubebSi.yovel qilas an tubs gamoyenebis instruqciiT aTavseben muyaos SekvraSi.dasaSvebia qilebis an tubebis SefuTva igive raodenobis gamoyenebisinstruqciebiT muyaos jgufur SefuTvaSi.vargisianobis vada. 3 weli. ar gamoiyenoT vargisianobis vadis gasvlis Semdeg.Senaxvis pirobebi. sinaTlisgan dacul adgilas ara umetes 20°C temperaturaze.SeinaxeT bavSvebisagan miuwvdomel adgilas.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე

mwarmoebeli/pretenziebis mimRebi organizacia:Sps “tulis farmacevtuli fabrika”,ruseTi, 300004, q. tula, torxovis gasasvleli, saxli 10tel./faqsi: (4872) 41-04-73

Sps “tulis farmacevtuli

34248

preparatiamiaki

Ammoniasamedicino gamoyenebis

instruqciasaregistracio nomeri:savaWro saxelwodeba: amiakisaerTaSoriso daupatentebeli saxelwodeba an damajgufebeli saxelwodeba:amiakiwamlis forma: xsnari garegani gamoyenebisTvis da inhalaciisTvis.100 ml-s Semadgenloba:aqtiuri nivTiereba: koncentrirebuli wyliani amiaki - 44 ml (Seesabameba 10 gamiakis Semcvelobas).damxmare nivTiereba: gawmendili wyali 100 ml-mde.aRweriloba: feradi gamWvirvale aqroladi siTxe mkveTri suniT.farmakoTerapiuli jgufi: antiseptikuri da adgilobrivi gamaRizianebelisaSualeba.ATC kodi: [R07AB]farmakologiuri TvisebebigamaRizianebeli, antiseptikuri saSualeba; SesunTqvis dros iwvevs sasunTqigzebis lorwovani garsis gaRizianebas da refleqtorulad aRagznebs sasunTq dasisxlZarRvebis mamoZravebel centrebs. misi didi koncentraciebi iwvevs sunTqvisrefleqtorul gaCerebas. gaaCnia kanis sadezinfeqcio moqmedeba. xangrZliviSexebis dros kanis gamaRizianebeli moqmedeba SeiZleba gadaizardos amowvaSi(cilebis Sededeba) sisxlZarRvebis Warbsisxlianobis, SeSupebis da tkivilisganviTarebiT.gamoyenebis Cvenebebigulis wasvlis mdgomareobebi, xelebis kanis dezinfeqcia, mJave Sxamebisgauvnebelyofa mwerebis nakbenebis dros.ukuCvenebebimomatebuli mgrZnobiaroba; kanis safarebis mTlianobis darRveva an kanisanTebiTi daavadebebi savaraudo datanis adgilze (maT Soris kanis anTeba, egzema)da kanis sxva daavadebebi (garegani gamoyenebisTvis).sifrTxiliTorsuloba, ZuZuTi kveba, bavSvTa asaki.gamoyenebis wesi da dozebiSesunTqviT, gareganad. sunTqvis aRsagznebad da avadmyofebis gulis wasvlismdgomareobidan gamosayvanad. amisaTvis inhalaciurad, frTxilad (0.5-1 wamiT)miaqvT cxviris xvrelebTan preparatiT dasvelebuli bambis naWeri. qirurgiaSi(dezinfeqciisaTvis) iyeneben xelebis dasabanad amiakis xsnars (25 ml 5 l TbiladuRebul wyalSi). mwerebi nakbenebis dros iyeneben gareganad safenebis saxiT.gverdiTi moqmedebasunTqvis gaCereba (refleqtoruli, didi koncentraciiT SesunTqvis dros), kanisSeSupeba da tkivili preparatis datanis adgilze.sxva preparatebTan urTierTqmedebaaneitralebs mJavebs.gamoSvebis formaxsnari garegani gamoyenebisTvis da inhalaciisTvis 10%.10 ml preparati narinjisferi minis flakon-sawveTurSi xraxniani yeliT,romelic daxurulia SemamWidroebliani polieTilenis sacobiT da dasaxraxnixufiT, 10, 40, 50 da 100 ml narinjisferi minis flakonSi xraxniani yeliT.TiToeul flakons gamoyenebis instruqciasTan erTad aTavseben muyaos SekvraSi.dasaSvebia flakonebis SefuTva SekvraSi Caudeblad igive raodenobis gamoyenebis

34248

instruqciebTan erTad jgufur SefuTvaSi.9, 18 kg minis boTlSi xraxniani yeliT, romelic daxurulia morgebuli sacobiTan dasaxraxni xufiT.TiToeul 9, 18 kg boTls gamoyenebis instruqciasTan erTad aTavsebengofrirebuli muyaos yuTSi (saavadmyofoebisTvis).Senaxvis pirobebisinaTlisgan dacul adgilas araumetes 25°C temperaturaze.SeinaxeT bavSvebis miuwvdomel adgilas.vargisianobis vada2 weli.ar gamoiyenoT vargisianobis vadis gasvlis Semdeg.

გაცემის წესი:ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე

mwarmoebeli/pretenziebis mimRebi organizacia:Sps “tulis farmacevtuli fabrika”.300004, q. tula, torxovos gasasvleli, saxli 10tel./faqsi: (4872) 41-04-73