Teatr» Baj Pomorski”

Dyrektor: Zb igniew Lisowski

Główna Księgowa: Bernadeta Kaźmierska

Sekretariat: Barbara Kamińska

Sekretarz |iteracki: Magdalena Jasińska

Kierownik muzyczny: Krzysztof Zarem ba ,Główny specjalista ds. ku ltur Anna Behring

Kierownik pracowni teatralnych: Aneta Tulisz-Skórzyńska

Kierownik administracyjno-techniczny: Kazimierz Lewandowski

Elektroakustycy: W aldem ar Dziomba, Piotr Frąckiewicz

Techniczna obsługa sceny:Wojciech Domański, Andrzej Kolankowski- Sławom ir Marks, Bogdan Olszewski

Pracownie teatralne:

RvsńarChr mska ' M aj a Krupińska, n J Gumowskir Jarosław Kamiński Bogdan Nowakowską mińSki,Andrzej P 'etrzak (p.o. kierownika ,pracowni)

h ó t - % ..................Dział O rg an izac ji W id o w isk : K ie ro w n ik - M a r |e n a M a r k s

i Kćiźmierslw, M arlena Kuliśktóry robił s

Czarujący świat Ludwika J=rze9 ° Kerna

Z Ireneuszem Maciejewskim, reżyserem Paulina Tchorzewska

Skąd pomysł na ''Karampuka''?

Historia Karampuka jest jedną z historii, które penetrują wnętrzedoros»ego człowieka. Jako twórca teatralny bardzo często zmagam sięze swoją niemocą twórczą, z tym, że moja profesja staje się pracą.Mówimy o tym, że świat nam codziennieje, staje się szarąrzeczywistością i tym cheemy poruszyć widza dorosłego Nie mawątp|iwości, że to będzie spektakl i dla widza małego i dla dorosłego.Sam Kern był takim autorem, który potrafił oczarować dorosłego.Opisywa» rzeczywistość, ale i śmiał s ię z teJ rzeczywistością Uwazam, zetaki'ch przedstawień brakuj"e w teatrze. Takich, które nie są d y d a k ty k ,przygodowe, a|e ref|eksyjne, i to jednocześnie na poziomie ref|eksji dorosłego i dziecka.

Czy pojawiło się takie założeni żeby po spektak|u widz powi,e:<yaK(:ernjn?

Tak. Język jest niesamj KKreurdnnDoSd » dc!aroe9kPanasy scenoę,r;if'można rozpoZnać, że lo dynanda Wspaniałego”

bił scenografię do - ra się aby ta scenografia by*a trochę [reżyseria: Lech ^ n ^ ^ lT Z JL z r t widz dąży do rea|izmu. My ten[,eż^^ .---- - 7azwyrzai widz dąży -----abstrakcyjna, surrea|istyczna- ^ ^ ^ d z a . T o także jest typowe

d,aaNen; ncai.<iec ^ o c ^ csPmmyalizo'~a'się w s*°wie' my

jłig o dialogi poprzez obraz.

Teatr.Baj Pomorski"wToruniu

ul. Piernikarska 9; S7-1OOToruń

tel.: 0-56 652 24 24, 0-56 652 20 29,fax: 56 652 27 17

e-mail: sekretariat@bajpomorski.art.pl

www.bajpomorski.art.pl

''Karampuk" był wystawiany dotąd tylko raz. Z czego to wynika?

40 lat temu zrobiono pierwszy spektakl, później była j eszcze wersja telewizyjna. Nie wiem, czy jest to materiał niesforny teatralnie i ^órcy nie chcą się z nim mierzyć. Myślę, ze "Karampuk" został zapomnian y. Z drugiej strony to nie jest temat dramaturgicznie ciekawy. Tam siępozornie nic nie dzieje.To może też zniechęcać twórców, żeby przenosić "Karampuka" na deski teatralne.

Od 4 lat. Jak to pogodzić? J Poznaczony dla dzieci

Uruchamiamy całą machinę teatralną i tworzymy obrazy, które są ilustracją tekstu. Staramy się zbudować czarujący świat. Próbujemy pokazać, że Karampuk jest żywą postacią. Mówimy też o relacji między dzieckiem a dorosłym, a to są tematy bliskie dziecku.

Czy chce pan zaskoczyć widza?Chcemy raczej oczarować widza. I nie chodzi tu o sztuczki jakie

pokazują iluzjoniści, ale o magię teatru-

Kern rozmawiałz Knrampuki. m, a P ^ ?

Tak, oczywiście, prowadz'my ^ o ™ ^ dopytuje o wszystko.

TEATR

B A J P O M O R S K I

Instytucja finansowanaze środków Gminy Miasta Toruń

, , dekim głosem, o rozmiarach

Ka.ampuk jest kró“ k,em; ^ ą ; ; ym" b o . . e l> m W - W " ^ ’

!ns a : p : : e k " c J p * d ‘ ie';,> n*sny;a ca :d ”Kś: ; e°k - a e ^

sp ^ 0^ preł . ego Kerna.rozumianego łako alter ego

• _ N

KardS&

i t

Karampuk, czy/i op0wie<ć o klóH humoru' ciepła i czarów/ p r z ^ s u W ^ " ^ ^ p ® ^ Przyjaźni która z "osi " i - e P o ^ " : ; 0 r° d się WWiatem dzieci a św ia te k oros^h i " p * " ^

widz0m ze spektakli -D ień d , SwUszMMaciejewski, z"any słonia" i "Kopciuszka", t o m ^ S T ' ”WschÓd i zachódtekstów piosenek znany 1 0 „ T ew ^ a ń s * , auto r:Vojciech SzelZcho„! k;,yz,ZZ0!7 ,'y.^^' BZ ,0"z M unchhap,™ " . ■B^m-od lat - Dariusz P>Zi»Zs. " ‘^ ''^ 'P ^ c u ją c y z

Magdalena Jasińska

O * *

ta fta : Dar/<

tf\uzyka:

O ® teksty^. . "tA,?yvvańsVó .

’ k U c i e c h S z e l a *

W / o p o w i e ś ć o H » « * ® z W i r a° *

autor: Ludw ik Je rz y Kern

, ^ „ 0 I ' e n e u sz M a c ie Je w s ł( .

LudwikJerzy Kern- powiedział do mnie Karampuk...]

' “ S z p*0.'*s

o b s a d a

t Q r ' M i r o s ła w Szczep a i\Vstfi> . -7 * 0 ^

M / g ue/ C am p in e llo de la v a re Ja c e k P ys ia k

^ P u k ' b lo n d y n k a - A n n a K ata*1^ *O**,6e

sef6 e

' ^ 'e ^ c z y n k a , S t a f u s ^ 3 ^

B a r b a r a ^ V *

■roCr

/ /5r° 0os^ Policjant, S p tx e ^ °Andrzej

H an n a G re w lin g

^ s satyrvk tłumace litórawtyLudwik Jerzy Kern ' (1921'20\0'^ u - W o jn a 'domowa', "Nie bądzdziennikare, recenzent i auł°\^ ! Całe życie eW.ąeany był ekrakowsk«m

'“i^t^rwakoctWor-.t.ey d o b a ™ *: "Pfosze słonia, na podstawie v zdecydowanie rządzie)

r ^ > r w s sWys r ; y.ną.k ::so w cr ^ e » ■ ee * — w " "Zofii Mikulskiej.

[Chciałbym z panem porozmawiać, panie autorze

m S * : z Panem porozmawiać' Panie autorze - powiedział do- O cnzema hmPb 'Pewnego dnia, kiedy Wiśmy w domu zupełnie sami

* " ? Porozmawiać-spytałem, zaciekaW^y,b o a S ^ r się taka ua^a żeby postać zmyślona przez pisarza zaczęła nagle zawracać mu głowę

- O królikach.- O kr;likach? a więc interesujesz się królikami?

i°nrpzrzb!cieZ mÓj rodzinny obowiązek - powiedział Karampuk i przybierając wyraz wy^awnego dziennikarza zaczął mi zadawać pytania. ’

- Czy od dawna ma pan króliki w głowie?

- jakiego przez jakiś czas miałem w głowie byłeś ty m zÓ ^ h S ' ^ ^ najspoko niej, jak umiałem. - Sarn o eń, B L jest Z czy dobrze, jeśli się ma w głowie takiego królika jak ty

■ s z : ; S k ą ią P r edią,Ką ą" 'p t -są "b » '"°s^ ^ « ; ąS L e

*kÓ'o7eroo* " e- ■W ^ o w łe m . - „ * m f c mieć w giowie siebie.

- M°żesz mieć mnie, na przykład.- Pana to ja mam w sercu - zawołał entuzjastycznie Karampuk - Ale

W j do krÓlików. °zy hodował pan kiedyś króliki? p .- ajk, hydowałem. Byłem wtedy małym chłopcem. Uwielbiałem je bo

• A c o i ę z s s mąłche" k', “ e' ' ■"z' * - ■* u * m- Uciekły mi pewnego dnia w kapustę...

1 już pan ich nigdy nie zobaczył?- Nigdy. Zaraz za kapustą był wielki las

' ^ no; ^ w Z e ' n p idn~ ^ z j .PrwHnhnri n k n > - . i ___ t _. . . __

się za

h0d0” ą"‘» " ‘ '»'kó.n-Pt.°»«zią,em bezNie chodzi o zwyczajne króliki.A o jakie?

i J j wyhodowa( - powiedział K ramfjuk, robiąc do mnie

Ty nie jesteś wyhodowany A jaki?

d o S 0, WłaZ z p0Wr0tem do komórki, tojest cł,ciałem povVieciziej; *