2010. 5 (63-69)ISSN-1452-662X

UDK: 616-007.43-089Pregledni rad

Diemail Detanac, Menana Detanac, Avdo Ceranidi

KILE PREPONSKE REGIJE,

ANALIZA ItESTALOSTI I METODE

NJIHOVOG REAVANJASatetak: Kile trbugnog zida predstavljaju veoma

6esto oboljenje u ljudskoj populaciji, a preponske kilesu najdegea patologija na hirurgkim odeljenjima giromsveta. Cilj rada je da uka2e na ue'estalost kila ingvinal-ne regije, kao i analiza pojedinih metoda koje se prime-njuju u njihovom hirurgkom le6enju. Za izradu radakorigeena je medicinska dokumentacija Hirurgkog ode-ljenja Zdraystvenog Centra Novi Pazar. Ovom retro-spektivnom studijom obuhvatili smo 201 pacijenta sakilama ingvinalne regije, koji su hospitalizovani na Hi-rurgkom odeljenju ZC Novi Pazar u periodu od juna2008. do juna 2009. godine.

Na odeljenju opgte hirurgije Zdraystvenog centraNovi Pazar, u navedenom periodu, lee'eno je 1.682 pa-cijenta, od toga 201 (12,01%) su bili pacijenti sa kila-ma preponske regije, pri e'emu je operisano 171(85,08%), a zbog kontraindikacija nije operisano 30(14,92%) pacijenata. Ingvinalne idle nadene su kod190 (94,53%) pacijenata, i to kod 183 (91,04%) mu-gkarca i 7 (3,49%) 2ena, a femoralne Idle kod 11(5,47%) pacijenata, i to kod 2 (0,98%) mugkarca i 9(4,48%) 2ena. Inkarceriranih kila je bilo ukupno 12(5,97%), i to 5 (2,49%) ingvinalnih i 7 (3,48%) femo-ralnih. Od ukupnog broja ingvinalnih kila, indirektnesu zabeleene kod 162 (85,27%) pacijenta, a direktnekod 22 (11,57%). Direktna i indirektna kila je bila pri-sutna kod 6 (3,16%) pacijenata. Primarna kila je bilaprisutna kod 193 pacijenta gto 6ini 96,02%, dok je reci-divna hernija bila prisutna kod 8 (3,98%). Metode hi-rurgkog leenja kila preponske regije na nagem materi-jalu su sledeee: Lichtenstein 144 (84,21%), Bassini 17(9,94%), Ferrary 2 (1,17%), McVay 3 (1,75%), Fabri-cius 5 (2,92%). Zaklju6ak: degee se javljaju kod osobamugkog pola, 6egee na desnoj strani. Femoralne kile su6egee kod lena i najvige je medu njima inkanceriranih.

1 Zdraystveni centar Novi Pazar.

Naj6egee primenjivana operativna tehnika je Lichen-stein. Procenat recidivnih kila je mali, gto bi se moglodovesti u vezu sa operativnom tehnikom.

Kijuene reek kila, preponski region, hernioplastika.

UVOD

Kila je defekt kontinuiteta normalnog muskuloa-poneuroti6nog i fascijalnog trbugnog zida, respiratomeili pelvi6ne dijafragme, kongenitalan iii akviriran, kojidopugta izleenje bilo kog tkiva, osim onih koja normal-no prolate, kroz otvore na trbugnom zidu (McVay). Zna-di, kila trbugnog zida predstavlja izboe'enje parijetalnogperitoneuma kroz urodeni iii steeni otvor trbugnog zidau koji, kao u neku kesu, ulaze organi trbugne duplje (1).

Kile trbugnog zida predstavljaju veoma desto obo-ljenje u ljudskoj populaciji, a kile preponske regije sunaj6egda patologija hirurgkih odeljenja girom sveta.

Poznavanje slabih taaka trbugnog zida, odnosnoonih mesta gde se idle najdegee javljaju je od velike va-2nosti za hirurga, a ingvinofemoralna regija je jedna odnjih. Ingvinalni region predstavlja deo anterolateral-nog trbugnog zida, ograni6enog sa gornje strane bispi-nalnom linijom, dole lateralno preponskim ligamen-torn, medijalno spoljnom ivicom m. rectus abdomi-nis-a. Preponski predeo (region inguinalis) u celini imaslabiju gradu nego ostali predeli prednjeg trbugnog zi-da. Slabija grada preponskog kanala je karakteristidnaza 6ove6iju vrstu i posledica je uspravnog stava tela.

Tokom uspravljanja 6ove6ijih predaka na zadnjeekstremitete, doglo je do udaljavanja prednjeg trbu-gnog zida od prednje strane buta, a istovremeno su sedegavale i pratede promene na kostima i migidima kar-li6nog pojasa, preponskog predela i donjeg uda. Kaoposledica prolaska testisa kroz preponski predeo pred-njeg trbugnog zida, u ovom zidu ostaje preponski kanalkao njegova slaba tadka (2).

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

64 Memail Detanac, Menana Detanac, Avdo teranio

Na preponskom kanalu razlikuju se detiri zida:prednji, zadnji, gomji i donji. Prednji zid gradi aponeu-roza spoljagnjeg kosog trbugnog migida (m. obliquusexternus abdominis), gomji zid je uzan i grade ga donjeivice m. obliquusa internusa abdominisa i m. transver-susa abdominisa, a donji zid gradi gornja strana pre-ponske veze (lig. inguinale - Pouparti).

Zadnji zid preponskog kanala, dugog oko 4 cm,gradi samo tanka popredna fascija (fascia transversa-lis), oblo2ena sa zadnje strane zidnim peritoneumom,pri demu njegov srednji deo nema nikakvih pojadanja ipredstavlja slabu tadku prednjeg trbugnog zida (pun-ctum resestenciae minoris) (Slika 1) (3).

Postoje odredeni prirodni mehanizmi zagtite ovogregiona od potencijalne hernijacije. Ti zagtitni mehani-zmi su: kapak (shutter) mehanizam koji se zasniva nadinjenici da unutragnji kosi migie u predelu unutra-gnjeg ingvinalnog otvora nalae na transverzalni mikei prilikom kontrakcije poput kapka prekriva sperma-tidni funikulus u nivou unutragnjeg otvora i tako stvaraotpor intraabdominalnom pritisku, kongestija veziv-nog tkiva uz transverzalnu fasciju, sfinkter mehanizamtransverzalnog migida koji svojom kontrakcijom su1a-va unutragnji ingvinalni prsten (4, 6, 9).

Uzroci nastanka preponskih kila su:

prisustvo izraenog procesusa vaginalis-a.slabost migidnih struktura trbugnog zida,stalno povedanje intraabdominalnog pritiska.

1 -low posImiM mime en. recb *demi*2 - 9nea womb:3 - Insom Oammemall;4 - m. =Om thew**5 - s. prorklAs6 -arks 0.11.1161P88184m:7 -mho Mimlnell. memfrmalm,8 -1sm.lus symmatmm:9 - m. cremalstm

10 - mmoeuroses m. oblique axiom abdommn,11 m. oblique exlermm abdasSa.12 -m oblique mtmmm 0268/8212g13 -m tranmemus abdamni.

Slika 1. Anatomija ingvinalnog kanala

Etiologke faktore nastanka kila mo2emo podelitina urodene (kongenitalne) i stedene:

1. kongenitalni: pol, spu:s'tanje testisa, faktori u raz-voju, varijacije u pripojima trbugnih misiEa, gastrogiza.

2. ste6eni (predisponirajud): starost, gojaznost, sr-cane bolesti, pluene bolesti, opstruktivna cistopatija,opstipacija, oboljenja debelog creva, migieno aponeu-rotidna distrofija, poremedaj metabolizma kolagena.

Po1 ima znadajan udeo u nastajanju kila i dobro jepoznato da mugkarci deg& oboljevaju od kila nego ze-ne (5, 6).

Ingvinalne idle mogu biti: direktne i indirektne;reponibilne i ireponibilne; urodene i stedene.

Indirektna ingvinalna kila se razvija sporo, po-stepeno. To su kile koje prolaze lateralno od epiga-stridnih krvnih sudova. Kod ovih kila, kilna kesa seuvek nalazi na anteromedijalnoj strani funiculus sper-maticus-a, sem kod recidivantnih, gde mote da zauzi-ma razlidite pozicije u odnosu na funikulus, a zavrgavase u gornjem delu skrotuma, odnosno velikih usanakod 2ena.

Direktne ingvinalne kile prolaze kroz zadnji zid,medijalno od epigastridnih krvnih sudova. Obidno susire baze, ne spugtaju se u skrotum (nisu kongenitalne),javljaju se u kasnijim godinama i desto su bilateralne.

Femoralna kila predstavlja protruziju preperito-nealnog masnog tkiva iii abdominalnih organa kroz sla-bu transverzalnu fasciju, femoralni prsten i femoralnikanal. CesEa pojava kod Z'ena je posledica inidinacijekarlice, povedanog intraabdominalnog pritiska i ostalihfaktora vezanih za trudnodu, pa je otuda incidenca femo-ralnih kila deka kod 2'ena nego kod mugkaraca i to deg&kod vigerotici, nego kod Z'ena koje nisu radale (7, 8, 9).

Nemoguenost spontanog iii manuelnog vradanjasadthja kilne kese u abdominalnu duplju je ukljegte-nje kile ili inkarceracija. U tom sludaju lokalni bol jejade izra2en uz simptome, koji su posledica ukljegtenj apojedinih organa iii njihovih delova. Najdegee su uldje-gteni tanko crevo, debelo crevo, apendiks, omentum,mokraena begika, tuba uterina iii jajnik. Ukoliko je ceolumen creva zahvaten, to predstavlja mehanidku pre-preku sa klasidnom slikom ileusa i zahteva hitnu hirur-glcu intervenciju.

Posebni tipovi inkarceracija su:- Maydlova hemija (retrogradna inkarceracija iii

inkarceracija u obliku slova W),- Lime -Richter-ova hemija (inkarceracijom za-

hvaden samo deo zida creva).Dijagnoza kila preponske regije se postavlja na

osnovu anamneze, fizikalnog pregleda i negto rede seradi herniografija, ultrasonografija, CT i NMR.

Diferencijalno dijagnostidki u obzir dolaze slede-ea stanja: funikulokela, varikokela, uvedane ingvinal-ne limfne 11ezde, varikoziteti velike safenske vene,psoas apsces, lipom, aneurizma ilijadne i femoralne ar-terije, femoralna kila, torzija testisa itd. (10, 11).

Odnos pojavljivanja ingvinalnih kila kod mugka-raca i 2ena je 9 : 1. S druge strane, femoralne kile su 2-3puta deg& kod 2ena nego kod mugkaraca (1). Ingvinal-na kila je najdegea od svih kila, oko 60%, a takode ope-racije ovih kila predstavljaju jednu od najdegee izvode-nih operacija na odeljenjima opgte hirurgije. Znadajninapredak koji je postignut u hirurgkoj tehnici, kao i us-pegan razvoj novih protetskih materijala doveli su doznadajnog pobolj ganj a ishoda operativnog zahvata kodmnogih bolesnika. Ingvinalna hemijacija kao sigurnonajdegei benigni hirurgki entitet predstavlja ujedno i

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

KILE PREPONSKE REGIJE, ANALIZA UtESTALOSTI I METODE NJIHOVOG RES'AVANJA 65

veoma va2an socio-ekonomski problem i uzrok zna-6ajnog naruSenja kvaliteta 2ivota bolesnika.

U cilju obezbedivanja pravilnog odabira operativ-ne tehnike i uporedivanja uspeSnosti pojedinih tehnikanametnula se klasifikacija ingvinalnih hemija. Mnogeklasifikacije hemija su predlokne, a medu njima se iz-dvajaju klasifikacije po Casten-u, Halverson-u iMcVay-u, Ponkin sistem, Gilbert, Rutkow i Robbins,kao i Nyhus klasifikacija. Naj6eSee se koristi klasifika-cija po Gilbert-u i Nyhus-u (Tabela 1) (11, 15, 18, 19).

Tip I

Ma la indirektna kila bez proSirenja unu-tranjeg ingvinalnog otvora, sputa se naj-vise do polovine ingvinalnog kanala, a na-lazi se kod dece i mladih osoba

Tip IIIndirektna ingvinalna kila sa proSirenimunutranjim ingvinalnim otvorom do dvaprsta. Nema defekta zadnjeg zida kanala.

Tip III

Indirektna ingvinalna kila sa progirenimunutranjim ingvinalnim otvorom prekodva prsta. To su velike ingvinoskrotalne iklizajude kile.

Tip IVDirektna kila, bez proSirenja unutraSnjegingvinalnog otvora, sa defektom i ispup-6enjem zadnjeg zida kanala.

Tip V

Direktne kile, kod kojih se javlja diverti-kulozni defekt na zadnjem zidu kao kodrecidivantne Idle. Epigastri6ni krvni sudo-vi i unutraSnji ingvinalni prsten su nasvom mestu.

Tip VI

Kombinacija direktne i indirektne idle ka-da se kilna kesa presavije preko fiksiranihepigastridnih krvnih sudova (pantalonehemija).

Tip VII Femoralne Idle

Tabela 1. Gilbert-ova klasifikacija ingvinalnih kila

Antisepti6na era, stvorena zahvaljujudi saznanji-ma Josepha Lister-a (1827-1912) dala je Siroke mo-gudnosti za razvoj operativnog ledenja kila. Naalost,mortalitet je zbog peritonitisa, krvarenja ili drugih kom-plikacija iSao i preko 7%. Recidivi posle godinu danasu bili i do 40%, a posle 6etiri godine i do 100%.

Eduardo Bassini (1844-1924) sa svojim epohal-nim radom prekida neuspehe dotadaSnjih intervencija.Bassiniju dugujemo principe reparacije suturom pre-ponskih kila. Dva su zsigajna pojma koje je postavio:hemija je mehanidka bolest i teiti hirurgiji bez recidiva.Godine 1887. na sastanku italijanskih hirurga u Denoviprikazuje svoju tehniku operativnog le6enja preponskihkila sa rezultatima koji su, za to doba, bili izuzetni (mor-talitet ispod 1%, a stopa recidiva ispod 10%) (16).

Shouldice je 1953. godine svojom metodom reSa-vanja preponske kile postigao minimalnu stopu recidi-va od 0,8% za 10 godina (17). Usen je 1958. godine pr-

vi put upotrebio polipropilensku mreicu u reSavanjukila. Lichtenstein je 1986. godine opisao netenzionutehniku u regavanju ingvinalne kile (Slika 2) (1, 6).

Kulminacija razvoja je uvodenje laparoskopsketehnike u operativnom reSavanju kila. Godine 1979. jeprvi put polcuSana laparoskopska operacija.

Nedostatak ove metode je Sto podrazumeva da pa-cijent bude u opStoj anesteziji, moguenost povredeunutranjih organa je veda, cena ovog zahvata u odno-su na druge, je znatno veda i koristi se skupa medicin-ska oprema, a zahteva dugotrajnu i skupu obuku.

Slika 2. Lichtenstein tehnika reparacije desneindirektne ingvinalne idle

Svaka ustanovljena kila je razlog za operativno le-denj e. Rizik od operacije idle je zanemarlj iv, a stopa re-cidiva je mala, ako je reparacija korektno uradena. Ovadinjenica dolazi do izra1aja kada uzmemo morbiditet,mortalitet i veliku stopu recidiva u sludajevima zane-marenih stranguliranih kila, naraito kod starijih ljudisa pratedim medinskim problemima.

Razliditost etioloSkih faktora kao i polimorfizampatoanatomskog nalaza upuduju nas na zakljudak dasamo jedan tip operacije nije dovolj an za reSavanje kilaove regije.

Pored venosti ovladavanja operativnom tehni-kom, takode je od velikog znaaja sposobnost hirurgada intraoperativno pravilno proceni stepen atedenjatkiva kao i glavni etioloSki faktor i na osnovu tog nala-za se odludi za tip rekonstrukcije, u skladu sa svojomhirurSkom veStinom, znanjem, lidnim opredeljenjem iopredeljenjem ustanove. Ova procena je nuhio subj ek-tivna, a njen se kvalitet povedava sa iskustvom.

Sve operativne tehnike se mogu podeliti na:

1. mekotkivne rekonstrukcije (Bassini, Halstedt,Marcy, Codon, McVay, Shouldice, Berliner, Lichten-stein, Nyhus),

2. bestenzione (tension free) - Lichtenstein, Ri-ves, Stoppa, Trabuco, TAPP, TEP, Gilbert, Rutkow plug,

3. kombinovane tehnike (13, 14, 15).

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

66 Memail Detanac, Menana Detanac, Avdo teranio

CILJ RADA

Cilj rada je da uka2e na udestalost kila preponskeregije, kao i analiza primenjenih operativnih tehnika zanjihovo regavanje.

Suaeni sa visokim procentom kila preponske re-gije i pojavom postoperativnih recidiva, 2eleli smo daukaemo na znaaj izbora adekvatne hirurgke tehnike uregavanju ovog problema.

MATERIJAL I METODE

Za izradu rada korigeena je medicinska dokumenta-cija Himrgkog odeljenja Zdraystvenog Centra Novi Pa-zar. Ovom retrospektivnom studijom obuhvatili smo 201pacijenta sa kilama preponske regije, od ukupno 1.682koji su hospitali7ovani na Hirurglcom odeljenju ZC NoviPazar u periodu od juna 2008. do juna 2009. godine.

REZULTATI

Istreivanjem je obuhvaden 201 pacijent, §to dini12,01% od ukupno 1.682 pacijenta koji su u periodu odjuna 2008. do juna 2009. godine hospitalizovani na Hi-rur§kom odeljenju ZC Novi Pazar. Operisano je 171(85,08%), a zbog kontraindikacija nije operisano 30(14,92%) pacijenata.

Polna struktura bolesnika

8%

92%

muskarci zene

Slika 3. Polna struktura operisanih od kilapreponske regije

Godine

starostiM u §karci % 2ene % Ukupno

21-30 16 7,96 0 0,00 7,96

31-40 18 8,95 2 0,99 9,94

41-50 18 8,95 2 0,99 9,94

51-60 44 21,90 2 0,99 22,89

61-70 51 25,37 4 1,99 27,36

71- 38 18,92 6 2,99 21,91

Ukupno 185 92,05 16 7,95 100,00

Tabela 2. Starosna struktura pacijenata sa kilamapreponske regije

Kile preponske regije zabele ili smo kod 185(92,04%) bolesnika mu§kog pola i kod 16 (7,96%) bo-lesnika 2enskog pola.

Analizom na§eg materijala, zabeleili smo da je me-du bolesnicima mu:slog pola bilo najvige onih starosnedobi od 61-70 godina (25,37%), a medu 2enama najvi§eje bilo onih starosne dobi preko 71 godine (7,35%).

Lokalizacija Broj %Ingvinalna 190 94,53

Femoralna 11 5,47

Ukupno 201 100,00

Tabela 3. Lokalizacija hernija

Od ukupnog broja hospitalizovanih pacijenata sa ki-lama preponskog regiona, ingvinalna kila je prisutna kod190 (94,53%), a femoralna kod 11 (5,47%) pacijenata.

Efiopatogeneza Broj %Mu-

svkarci-Zene

Primama kila 193 96,02 177 16

Recidivna kila 8 3,98 8 0

Ukupno 201 100,00

Tabela 4. Etiopategeneza kila

Primarna kila bila je prisutna kod 193 pacijentagto 6ini 96,02%, i to kod svih 16 2ena (7,96%), i kod177 pacijenata mu§kog pola (88,06%), dok je recidiv-na kila prisutna kod 8 (3,98%) pacijenata mugkog pola.

Klasifikacija Broj %

Indirektna hernija 162 80,60

Direktna hernija 22 10,95

Direktna i indirektna 6 2,96

Femoralne 11 5,49

Ukupno 201 100,00

Tabela 5. Klasifikacija ingvinalnih kila

Od ukupnog broja ingvinalnih kila, indirektne idlesu zabele2ene kod 162 (80,60%) pacijenta, a direktnekod 22 (10,96%). Direktna i indirektna kila je prisutnakod 6 (2,96%) pacijenata, a femoralna kod 11(5,49 %).

Vrsta hernije

Reponabilna

Inkarcerirana

Ukupno

ingvi-

nalna

185

5

190

92,03

2,49

94,52

femo-

ralna

4

7

11

2,00

3,48

5,48

ukupno

189

12

201

94,03

5,97

100,00

Tabela 6. Vrsta hernije

Od ukupnog broja hernija preponske regije, 189(94,03%) je reponibilno, a kod 12 (5,97%) pacijenatase radilo o inkarceriranoj herniji.

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

KILE PREPONSKE REGIJE, ANALIZA UtESTALOSTI I METODE NJIHOVOG RESAVANJA 67

Broj %

Tip hernije

Ingvinalnahernija

Mug lardDesna 99 49,24

Leva 78 38,80

Obostrana 6 2,99

ZeneDesna 4 2,00

Leva 3 1,49

Obostrana 0 0,00

Femoralnahernija

MuglarciDesna 1 0,49

Leva 1 0,49

Obostrana 0 0,00

ieneDesna 6 2,99

Leva 3 1,49

Obostrana 0 0,00

Ukupno 201 100,00

Tabela 7. Strana hernije

Najvedi broj pacijenata, imao je ingvinalnu herni-ju sa desne strane.

Metode hirtatkog ledenja ingvinalnih hernija

160

141

12

:10

81061

1:

4

010lichtenstein bassini ferrary me vay fabricius

Slika 4. Metode hirudkog leeenja ingvinalnih hernija

U ledenju hernija ingvinalne regije, korigoene su sle-dede operativne tehnike: Lichtenstein kod 144 (84,21%),Bassini kod 17 (9,94%), Ferrary kod 2 (1,17%), McVaykod 3 (1,75%), Fabricius kod 5 (2, 92%) pacijenata.

DISKUSIJA

U svakodnevnom radu na hirurgkim odeljenjimajedna od najdegde izvodenih hirurgkih intervencija jeherniotomija (oko 12%), a ingvinalna kila je najdegdaod svih kila, oko 60% (5). Na podrudju Sancaadke re-gije, koju pokriva ZC Novi Pazar, ova patologij a je ta-kode prisutna u velikom broju. Na odeljenju opgte hi-rurgije Zdraystvenog centra Novi Pazar, u periodu odjuna 2008. god. do juna 2009. god. ukupno je ledeno1.682 pacijenta, a od tog broja, pacijenata sa kilamapreponske regije, je bilo 202 (12,01%). Ingvinalna kilaje bila prisutna u oko 95% bolesnika.

Ingvinalne su, u odnosu na femoralne idle, mnogodegde kod mugkaraca (97,5% : 2,5%), dok je taj odnos

kod 2ena mnogo manji (2 : 1) (5). Na analiziranom na-gem materijalu, taj odnos prisustva ingvinalnih i femo-ralnih kila kod mugkaraca je 98,91% : 1,09%, a kod 2e-na 1 : 1,28.

Pol ima znadajan udeo u nastajanju kila. Iako se uliteraturi navodi da su ingvinalne hernije prisutne kodmugkaraca i 2ena u odnosu 9 : 1(1), na nagem materija-lu taj odnos je 11,5: 1, a femoralna kila je 4,5 puta de-ka kod 2ena, nego kod mugkaraca.

Klasidna karakteristika kila je da se pojavljuju,uvedavaju iii uldjegte, posle naglog rasta intraabdomi-nalnog pritiska. Ukoliko se radi o uldjegtenju, lokalnibol je jade izra2en uz simptome, koji su posledicaukljegtenja organa iii njihovih delova. Inkarceriranihkila je bilo ukupno 12 (5,97%), i to 5 (2,49%) ingvinal-nih i 7 (3,48%) femoralnih. Ono gto treba pomenuti jeda od ukupnog broja pacijenata sa femoralnom kilom,kod 7 (63,64%) je ona bila inkarcerirana, gto govori dase ona desto i ne primeti prilikom pregleda pacijenata,podevgi od lekara opgte prakse do hirurga, pa se zbogtoga na vreme i ne ledi.

Zivotno doba bolesnika je u svim objavljenimanalizama od velikog uticaj a na udestalost, etiopatoge-nezu i ledenje kila preponske regije. Analizom nagegmaterijala, zabelezili smo da je medu bolesnicima mu-gkog pola bilo najvige onih starosne dobi od 61-70 go-dina (25,37%), a medu 2enama najvige je bilo onih sta-rosne dobi preko 71 godine (7,35%).

Kile ingvinalne regije se dele na indirektne, onekoje prolaze lateralno od epigastridnih krvnih sudova, ina direktne, koje prolaze medijalno. Od ukupnog brojaingvinalnih kila, indirektne kile su zabele2ene kod 162(85,27%) pacijenta, a direktne kod 22 (11,57%). Di-rektna i indirektna hernija je prisutna kod 6 (3,16%)pacijenata.

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

68 Memail Detanac, Dlenana Detanac, Avdo teranio

Analizom nageg klinickog materijala dobili smo daje ingvinalna kila kod mugkaraca vige prisutna desno kod99 (49,01%), a levo kod 78 (38, 61%), dok je obostranaprisutna kod samo 6 (2,97%). Kod 2ena je prisutna u sko-ro identidnom broju desno i levo. Femoralna kila je kodmugkaraca prisutna u istom procentu i desno i levo, a kod2ena vise desno. Pojedini autori navode degde pojavljiva-nj e hernije vige levo, gto na nagem uzorku nije sludaj (4).

Pa2ljiv rad u toku operacije je najbolja prevencijanastupa svih lokalnih komplikacija, a dobra preopera-tivna priprema prevenira i opgte komplikacije. Pose-ban problem u operativnoj terapiji hernija predstavljaproblem operacije recidivnih ingvinalnih hernija. Pri-marna kila je prisutna kod 193 pacijenta gto dini96,02%, dok je recidivna kila prisutna kod 8 (3,98%).

Principi hirurgkog ledenja treba da budu zasnova-ni na pravilno postavljenoj indikaciji i izboru tehnike, ra-dunajudi da ovi principi u reparaciji treba da budu ade-kvatni svakom pojedinadnom sludaju. Najvatnije pitanjeu nastanku recidiva je odgovarajuda operativna tehnika injena primena, loga i pogregna operativna tehnika su de-sto razlog recidiva. Nepotpuna reparacija unutragnjeg pr-stena je desto uzrok recidiva kila na istom mestu.

Defmitivnu odluku o vrsti operativne tehnike do-nosi hirurg u skladu sa lokalnim nalazom, opgtim prin-

Summary

cipima, znanjem, hirurgkom vegtinom i opremljenogduustanove.

Metode hirurgkog ledenja kila preponske regije nanagem materijalu su sledede: Lichtenstein 144 (84,21%),Bassini 17 (9,94%), Ferrary 2 (1,17%), McVay 3 (1,75%),Fabricius 5 (2,92%).

Od ukupnog broja hospitalizovanih pacijenata sahernijom preponske regije, 30 (14,92%) nije operisanozbog postojanja kontraindikacija.

Nismo zabele2ili recidive, na nagem materijalu,zbog kratkog vremena pradenja.

ZAKLJUCAK

Cesta patologija na podrudju Sand2aka.Kile ingvinalne regije se degee javljaju kod oso-

ba mugkog pola, s tim gto se femoralne kile degde ja-vljaju kod 2ena.

Kile preponske regije su degee lokalizovane desno.Zapea se mali procenat prisustva recidivnih herni-

ja gto bi se moglo dovesti u vezu sa hirurgkom tehnikom.Pacijenti sa femoralnim kilama se degee javljaju hi-

rurgu sa inkarceriranim kilama, dijoj prevenciji bi znadaj-nu ulogu mogla da ima primarna zdraystvena zagtita.

Najdegde primenjivana tehnika je Lichtenstein.

INGUINAL HERNIAS: ANALYSIS OF INCIDENCE

AND METHODS OF THEIR SOLUTION

Dzemail Detanac, Dzenana Detanac, Avdo CeranicHealth Center Novi Pazar

Abdominal wall hernias are extremly common inhuman population, and groin hernias are the most com-mon pathology on Surgical departments around theworld. The aim of this paper is to show the incidence ofgroin hernias, and to analyze some of the methods oftheir surgical treatment. The medical records of SurgicalDepartment of Health Center Novi Pazar was used forthe preparation of this paper. This retrospective study in-cluded 201 patients with groin hernia, who were hospi-talized at the Surgical Department of Health Center No-vi Pazar in the period from 29. 06. 2008. to 29. 06. 2009.

In that period, 1682 patients were treated on Generalsurgery department in Health Center Novi Pazar, and 201(12.01%) from that number were patients with groin her-nias, 171 (85.08%) were operated, and 30 (14.92%) pati-ents were not operated because of contraindications. In-guinal hernias were found in 190 (94.53%) patients, 183(91.04%) of them were male and 7 (3.49%) females. Fe-moral hernias were found in 11 (5.47%) patients, 2 of

them were (0.98%) males and 9 (4.48%) females. Incar-cerated hernias were found in 12 (5.97%) patients, and 5(2.49%) of them were with inguinal's hernia and 7(3.48%) were with femoral Indirect hernias were recor-ded in 162 (85,27%) patients with inguinal hernias, anddirect in 22 (11.57%). Direct and indirect hernias werepresent in 6 (3.16%) patients. Primary hernia was presentin 193 patients, which makes 96.02%, while the recurrenthernia was present in 8 (3.98%). The most frequently sur-gical methods that were used in hernia reparation area:Lichtenstein 144 (84.21%), Bassini 17 (9.94%), Ferrary 2(1.17%), McVay 3 (1.75%), Fabricius 5 (2.92%). Con-clusion: groin hernias are more common in men and onthe right side. Femoral hernias are more common in wo-men and most of them are incarcerated. The most com-monly applied surgical technique is Lichenstein. Percent-age of recurrent hernias is small, which could be relatedwith the operational technique.

Key words: hernia, inguinal region, hernioplastic.

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor

KILE PREPONSKE REGUE, ANALIZA UtESTALOSTI I METODE NJIHOVOG RESAVANJA 69

LITERATURA

1. Radovanovio S., Radovanovid B.: Kile prednjeg trbu-gnog zida, Prosveta, Po2arevac 1988.

2. Draganid V.: Anatomija doveka - abdomen, Savreme-na administracija, Beograd 1997.

3. Ponka L. J.: Hernias of the abdominal wall. W. B. Saun-ders, Philadhelphia-London-Toronto 1980.

4. Gluhovie A., Pardevie Z., Popovie M.: Hirurgija pre-ponskih kila, Visio Mundi Academic Press, Novi Sad-Sombor,2005.

5. Jeremie M.: Specijalna hirurgija I: dijagnostika i terapi-ja, Univerzitet u Nigu, Medicinski fakultet u Nigu, 2001.

6. Prcid M.: Abdominalna hirurgija, Svjetlost, Zavod zaudbenike Sarajevo, 1978: 105-122.

7. Way W. L.: Hirurgija, savremena dijagnostika i ledenje,Savremena administracija Beograd, 1990.

8. Cobb R.: Inguinal hernias. In Morris PJ, Malt RA 9eds:Oxford Textbook of Surgery. Oxford, Oxford University Press,pp 1339-404,1996.

9. Dragovid M., Gerzid Z.: Osnovi Hirurgije 2, DAN De-sing, Beograd, 1997.

10. Gilbert Al.: An anatomical and functional clasificationfor the diagnosis and treatment of inguinal hernia. Am. J. Surg.1989; 157 : 331-333.

11. Hodgson N. C. F., Malthaner R. A., Ostbye T.: The se-arch for an ideal method of abdominal fascial closure. Am Surg2000; 231 : 436-42.

12. Lichtenstein I. L., Shulman A. G., Amid P. K.: Twentyquestions about hernioplasty. Am Surg 1991; 57 : 730-3.

13. Lichtenstein I. L.: The tension - free hernioplasty.Am J Surg. 1989; 157: 188-93.

14. Gilbert Al. Inguinal hernia repair: biomaterials and su-tureless repair. Perspect gen Surg. 1991; 2 : 113-129.

15. Sekulid S.: Abdominalna hirurgija:pitanja i odgovori,Dijam-m-pres, Novi Sad, 2006; 43-71.

16. Read RC. The centenary of Bassini's contribution toinguinal herniorrhaphy. Am J Surg. 1987; 153 : 324-326.

17. Welch DR, Alexander MA. The Shouldice repair. SurgClin North Am. 1993; 73; 3 : 451-470.

18. Gilbert AI. An anatomic and functional classificationfor the diagnosis and treatment of inguinal hernia. Am J Surg.1989; 157 : 331-333.

19. Zollinger RM Jr. Unified Classification for InguinalHernias. Hernia. 1999; 3 : 195-200.

PDF compression, OCR, web optimization using a watermarked evaluation copy of CVISION PDFCompressor