3D en Burgerkracht

Maatschappelijk aanbesteden in sociaal domein: 8 tips Gemeente Utrecht aan de slag met Right to Challenge Interview Pieter Hilhorst: 'Actieve burgers hebben andere overheid nodig'

3D en BurgerkrachtTijdschrift over de veranderende relatie tussen samenleving en overheid

thema

Doesjka Majdandžić, gemeente Apeldoorn: ‘We oefenen met burgers en onder-nemers in een nieuw samenspel’

7

TIJDSCHRIFT THEMA 3D EN BURGERKRACHT THEMA 3D EN BURGERKRACHT TIJDSCHRIFT

59

Over deze uitgave Een zorgcoöperatie die ervoor zorgt dat ouderen langer in het dorp kunnen wonen, een buurthuis waar inwoners elkaar ontmoeten of een moestuin die verslaafden dagbesteding biedt. Burgers deden in het sociaal domein al veel zelf en met elkaar en dat gebeurt steeds vaker. Gemeenten zoeken op hun beurt naar manieren waarop deze initiatieven kunnen aansluiten bij en bijdragen aan doelen die zij zich hebben gesteld in het kader van de decentralisaties.

Want de transitie is achter de rug en nu is het tijd voor de werkelijke transformatie. Dat is hét moment om meer aan te sluiten bij de kracht van bewoners in dorpen en wijken en om groepen bewoners die het zelf doen meer de ruimte te geven. Hoe past wat er al was, bij wat er nu is? Eén ding is duidelijk: actieve burgers hebben een andere overheid nodig dan voorheen. Over de manier waarop die nieuwe verhouding eruit kan komen te zien en welke vragen daarbij spelen, gaat deze uitgave.

Hoe kunnen bewoners meer betrokken worden bij de sociale wijkteams bijvoorbeeld? Op pagina 35 leest u hoe in Eindhoven de samenwerking met inwoners al steeds meer vorm krijgt. Een aantal van hen zat in de selectiecommissie voor medewerkers van de wijkteams. In het artikel over sociale marktplaatsen op pagina 28 leest u op welke manier zorg dichter bij mensen kan worden geregeld. Tot slot delen verschillende gemeenten en initiatiefnemers hun tips en ervaringsverhalen over de manier waarop burgerinitiatieven kunnen worden gesteund en gewaardeerd.

Ga naar buiten! Pingjum, een Fries dorp met zeshonderd inwoners, voerde actie tegen de komst van windmolens. Die

nieuwe cohesie beviel zo goed, dat de dorpsbewoners een dorpscoöperatie oprichtten. Een coöperatie die zich niet alleen bezighoudt met energie, maar ook met andere zaken, zoals zorg. Inmiddels zijn de dorpsbewoners in gesprek met de gemeente Súdwest-Fryslân, om te kijken wie waarvoor verantwoordelijk is. Prachtig om te zien hoe deze gemeente gebiedsgericht werkt, waarbij dorpskernen centraal staan, en burgerinitiatieven met elkaar worden verbonden. Naast de tendens van steeds meer intergemeentelijke samenwerking op tal van terreinen, zien we tegelijkertijd hoe burgerinitiatieven juist het best in kleine kernen en kringen kunnen ontstaan, zoals Pingjum.

Niet alleen in Friesland, overal in Nederland zijn gemeenten bezig met het heruitvinden van zichzelf. De samenle-ving verandert in hoog tempo. Wat is de nieuwe rol van de gemeente? Hoe verhoudt die zich tot burgerinitiatieven? Burgers zijn er niet voor de overheid, en de overheid is geen leverancier. Goed openbaar bestuur doet datgene wat burgers alleen niet kunnen.

Voor u en voor ons geldt: bevlogenheid komt met inspiratie van buiten. Zoals uit dit magazine blijkt, kunnen ge-meenten hun rol bij maatschappelijke initiatieven in het sociaal domein op verschillende manieren invullen. Dit magazine met voorbeelden en praktische tips dient ter inspiratie, zodat bestuur en burgers er samen een succes van kunnen maken.

Als tip zouden we nog willen meegeven: ken de sleutelpersonen in uw gemeente, en investeer in de relatie met sleutelfiguren. Wat we iedereen dus aanraden: ga naar buiten!

Wie weet tot ziens,

Jantine Kriens, voorzitter directieraad VNG

Gert-Jan Buitendijk, directeur-generaal Bestuur en Koninkrijksrelaties, ministerie van BZK

Hier vindt u de digitale versie van het

magazine en de vorige edities over thema’s

als wijkondernemingen en de rol van de raad

www.tijdvoorsamen.nl


4 5

6 Interview Pieter HilhorstVolgens Pieter Hilhorst hebben actieve burgers een andere overheid nodig dan vroeger. Eén die een belangrijke stimulerende rol speelt in de participatiesamenleving. ‘De overheid moet zich niet terugtrekken, maar zich op een andere manier organiseren.’

8 Stadslab in ApeldoornIn Apeldoorn ontstaan veel mooie maatschappelijke initiatieven die onder meer worden gesteund door Stadslab en de gemeente. Twee ondernemers vertellen over hun initiatief om ‘scharrelondernemers’ vanuit een uitkeringssituatie op weg te helpen.

12 Schijndel en burgerparticipatieDe bakfiets van Schijndel, symbool van het zichtbare wijkteam. Vier lessen uit Brabant.

16 Tips om maatschappelijk aan te bestedenGemeenten willen graag ruimte geven aan maatschappelijke initiatieven en hun

36 Right to Challenge in UtrechtDe gemeente vertelt op welke manier burgerinitiatieven steeds meer de ruimte krijgen in de Domstad. Onder meer Right to Challenge helpt hen daarbij.

40 Community building in AmsterdamBewoners van de Koornhorst in Amsterdam Zuidoost vonden hun leefomgeving onveilig, onprettig en anoniem. Mede door community building wonen de vierhonderd bewoners nu weer graag in deze seniorenflat. Het praktijkvoorbeeld toont de kracht van community building.

50 Zes brillen op burgerinitiatievenOm gemeenten te helpen initiatieven in kaart te brengen en een strategie te bepalen, ontwikkelde het Instituut Maatschappelijk Innovatie (IMI) in opdracht van het ministerie van BZK een intakelijst en zes modellen die voor overzicht zorgen.

Verder in dit magazine:14 Samenwerken in Venlo21 Meten met de MAEXchange.nl24 BijKatrien, een ontmoetingsplaats voor

binnenstadbewoners27 Even bellen met: zorgatelier Pinokkio in

Eindhoven32 Tips voor een geslaagd initiatief44 Tips over burgerkracht uit Alkmaar48 Belevingsbijeenkomsten52 Lijst publicaties om verder te lezen 54 Verdere ondersteuning55 Column Joop Hofman

ColofonHet magazine 3D en Burgerkracht is een uitgave in een serie publicaties over de veranderende relatie tussen samenleving en overheid. Ook digitaal te bekijken: www.tijdvoorsamen.nl. Een aantal artikelen uit deze uitgave verscheen eerder op het 3D Journaal, een weblog over de decentralisaties in het sociaal domein, te lezen op op www.gemeentenvandetoekomst.nl/3djournaal en het forum sociaal domein van de VNG.

Samenstelling en (eind)redactie: Jornt van Zuylen, Bart Evers, Carijn Tulp (BZK), Fieke Walgreen en Ellen Weber (Maters en Hermsen).

In deze uitgave...

Teksten: Maters en Hermsen, Laura Hornick, Boukje Keijzer en Joop Hofman.

Fotografie: Jurgen Huiskes, Serge Ligtenberg, Vincent van den Hoogen en Hollandse Hoogte (Cees Elzenga, Rink Hof en Zorg in Beeld).

Illustraties: Erna Westrup en Frank Los (www.visueelfaciliteren.nl)

Basisontwerp: Haagsblauw

Grafische vormgeving: Pankra

Druk: Xerox (Nederland) B.V.

Oplage: 1500 exemplaren

maatschappelijke meerwaarde benutten, maar zitten vaak zo verstrikt in hun inkooptrajecten met grote professionele aanbieders dat de mooie kleine initiatieven tussen wal en schip vallen. Maatschappelijk aanbesteden kan daarbij soelaas bieden. 8 Tips op een rij.

22 Maatschappelijke waarde Eén van de gedachtes achter de decentralisaties is dat burgers het steeds meer zelf én samen moeten doen. Albert Jan Kruiter van het Instituut voor Publieke Waarden over hóe je dat nieuwe samenspel tussen gemeenten, burger(initiatief ) en markt het beste kunt vormgeven.

28 Sociale marktplaatsenMarktplaats is al jaren de plek waar mensen hun spullen te koop aanbieden en anderen op zoek zijn naar een koopje. Sinds de decentralisaties is er een nieuw soort in opkomst: de sociale marktplaats. Over de meerwaarde van BUUV en zorgvoorelkaar.com.

35 Samenwerken met bewoners in EindhovenIn Eindhoven krijgt de samenwerking met inwoners al steeds meer vorm. Een aantal van hen zat in de selectiecommissie voor medewerkers van de wijkteams.

'Een jaar geleden stonden er apparte -menten leeg, nu is er

een wachtlijst'

2836

40

14


76

Volgens Pieter Hilhorst hebben actieve burgers een andere overheid nodig dan vroeger. Eén die een belangrijke stimulerende rol speelt in de participatie-samenleving. ‘De overheid moet zich niet terugtrekken, maar zich op een andere manier organiseren.’

‘De participatiesamenleving moet geen excuus zijn voor de afbraak van de verzorgingsstaat. Mensen die zorg nodig hebben bijvoorbeeld omdat ze oud en kwetsbaar zijn moeten kunnen rekenen op de steun van de overheid. De overheid moet niet denken: als mensen zoveel zelf kunnen, kunnen wij wel wat minder doen. Maar feit is wel dat ze het niet meer alleen kan. De verzorgingsstaat zoals we die hadden, kunnen we niet meer betalen. En daarom zijn actieve burgers hard nodig en zij hebben een andere overheid nodig dan vroeger. De participatiesamenleving vraagt om een andere verhouding tussen burgers en overheid. De overheid

moet ruimte bieden aan initiatieven van actieve burgers. Maar ik weet ook: het is niet zo dat wanneer de overheid plaats maakt, mensen vanzelf alles met elkaar gaan regelen.

De overheid heeft daarom een belangrijke stimulerende rol in de participatiesamenleving. Want veel mensen met problemen, vragen niet zelf om hulp. Bijvoorbeeld omdat ze zich schamen. Professionals kunnen deze mensen helpen om contact te leggen met hun sociale netwerk. Ik streef naar een optimale wisselwerking tussen de kracht van de samenleving en de macht van de overheid. Ik streef naar een bondgenootschap tussen sociale netwerken en professionele hulpverleners, naar een samenwerking tussen amateurs en professionals. Om dat voor elkaar te krijgen, moet de overheid zich niet terugtrekken, maar op een andere manier organiseren.’

'Het laten slagen van de participatiesamenleving, gaat wat mij betreft ook om het overdragen en vergroten van zeggenschap. Gezinnen maken zelf met hun sociale netwerk een plan om hun problemen aan te pakken. En ik zie dat burgers steeds vaker taken van de gemeente overnemen, maar dat ze daarover vervolgens geen zeggenschap krijgen. Dan houdt de betrokkenheid snel op'.

‘Vergroot de zeggenschap van burgers’

>

7

‘Laat burgers delen in de winst’

Verzilver maatschappelijke winst'Daarnaast vind ik dat burgerinitiatieven de kans moeten krijgen om de maatschappelijke winst die ontstaat door hun inzet te verzilveren. Op dit moment gaat de winst die ontstaat door vrijwillige inzet van burgers – bijvoorbeeld omdat er minder zorgkosten worden gemaakt – naar de gemeente. Ik vind dat burgerinitiatieven die uitgespaarde kosten zelf moeten kunnen verzilveren, want daar worden ze weer sterker van. Laat ze dus meedelen in de winst. Die financiële prikkel zal goed werken en initiatieven worden dan ook minder vrijblijvend. Ik ben daarom ook voorstander van wijkgebonden budgetten. Dat is voor wijken een prikkel om in te zetten op preventie. Zij zien dan dat ze geld overhouden als ze minder zorgkosten hebben en kunnen dat geld ergens anders aan besteden.

Ook bij zorginstellingen moet een omslag worden gemaakt. Ze zijn veel meer een platform van zorg in plaats van dienstverlener. Er is niet minder zorg nodig, maar een ander soort zorg. Een mooi voorbeeld zie ik in Amsterdam Noord. Het gezondheidscentrum daar kwam erachter dat veel zwangere vrouwen niet naar de gemeenschappelijke zwangerschapstrainingen kwamen, terwijl die heel nuttig zijn. De individuele consulten bij verpleegkundigen hebben toen plaatsgemaakt voor groepssessies. Die manier van aansluiten op de behoefte in de buurt is nog weinig ontwikkeld. Terwijl wijkgericht werken zo belangrijk is. Alleen wie lokaal opereert ziet het verband tussen overlast op straat en de problemen achter de voordeur. En alleen wie lokaal opereert kan optimaal inspelen op de kracht van de samenleving.’

Over PieterPieter Hilhorst (49) is politicoloog en publicist en was politicus. Hij groeide op als jongste in een gezin van vijf kinderen, zijn vader stierf toen hij vijf jaar oud was. ‘Ik heb enorme bewondering voor de manier waarop mijn moeder in haar eentje een baan en een druk huishouden com-bineerde. Zij bracht ons bovendien een enorme maatschappelijke verantwoordelijkheid bij. Als je iemand kon helpen, moest je dat doen. Ons huis stond altijd open voor mensen die even een steuntje in de rug nodig hadden.’

Zelf is hij ook een actief burger. Hij startte samen met ouders een initiatief voor gemengde scholen en richtte een broodfonds waarbij ZZP’ers voor elkaar instaan bij bijvoorbeeld ziekte. Ook stond hij aan de basis van stichting Suikeroom, waar gevestigde ondernemers geld steken in bedrijven van multiculturele ondernemers die bij banken geen geld kunnen lenen. ‘In al die initiatieven zit een rode draad. Ik geloof dat mensen die de krachten bundelen tot grootse daden in staat zijn. Samen staan we sterker. Ik geloof in een politiek die mensen in staat stelt hun eigen pro-blemen op te lossen.’


8 98

Een netwerk van enthousiaste, creatieve mensen die de stad leuker, beter en mooier willen maken en daarbij verbindingen leggen met bewoners, ondernemers en overheid. Dat is Stadslab Apeldoorn.‘Twee jaar geleden bezocht ik Stadslab Leiden dat puur vanuit bewoners is opgestart en wordt gerund. In Stadslab Apeldoorn ben ik als gemeenteambtenaar wel nauw betrokken. Niet als toetser of bepaler, maar als deelnemer. We oefenen met burgers en ondernemers in een nieuw samenspel, we proberen dingen uit, participeren en ondersteunen.’

Zorg voor reuringZe zit een middag in de week in het Pop Up Park 055, een ontmoetingsplek in het centrum van Apeldoorn om samen met inwoners te werken aan bijzondere projecten om te ondersteunen. ‘Ik merk dat de deelnemers het waarderen dat je er bent en dat ze met je kunnen praten. Het zou natuurlijk mooi zijn als ik steeds meer overbodig word en dat de burgers het overnemen.’ Het Pop Up Park 055 is in het overdekte winkelcentrum De Oranjerie. Een groep Apeldoorners sloeg de handen ineen toen ze door de eigenaar gevraagd werd om het pand voor twee jaar te vullen en te zorgen voor ‘reuring’. Er komen nu elke dag veel jongeren, mensen komen er werken en ontmoeten elkaar net als in een ‘echt’ park.

Verantwoordelijk voor je eigen omgevingMaar ook op andere plekken in de binnenstad gebeurt veel moois, vertelt Doesjka. In het gebied Haven Centrum bijvoorbeeld. ‘Toen de woningbouwontwikkeling niet van de grond kwam, zijn bewoners een actie op Twitter begonnen om dit tijdelijke park in te richten voor het organiseren van activiteiten. Ondernemers, wijkraad en omwonenden sloten zich aan.’ Een dromenparade in oktober vorig jaar zorgde voor een aanwas van nieuwe initiatieven. Op 13 juni opent het tijdelijke park; sportverenigingen hebben het plan elke week een activiteit te organiseren, er is een podium voor optredens en er komen diverse kunstwerken.

De Apeldoornse afdeling van de tuiniersvereniging Groei & Bloei is onlangs in het park begonnen met de aanleg van een boomgaard, moestuin en krui

dentuin. Zij zijn een samenwerking aangegaan met Omnizorg, het naastgelegen opvangcentrum voor verslaafden. De cliënten van Omnizorg gaan meehelpen om de moestuin en wellicht ook het park zelf te onderhouden. ‘Zo worden mensen verantwoordelijk voor de omgeving waarin ze zelf wonen. Dit blijkt ook uit het mooie bericht dat ik onlangs kreeg van Dick Vonhoff, een van de initiatiefnemers van de moestuin. Hij schreef: ik heb de hele ochtend ongevraagd hulp gekregen van twee cliënten van Omnizorg bij onze werkzaamheden. Ook komen de nodige cliënten een praatje maken en ze hebben het dan steevast over ‘hun moestuin’.’

Het zijn mooie initiatieven, maar ook bij het Stadslab zijn er dilemma’s die vaker spelen bij burgerparticipatie. Doesjka: ‘Je vraagt burgers om een vrijwillige inzet en maakt gebruik van hun professionele expertise. Moet je ze ervoor betalen? Het is lastig om die grens te trekken. Het zijn vaak zzp’ers of ondernemers. Die kunnen iets heel goed, vinden het leuk, maar voor hen loopt het professionele leven en hun maatschappelijke betrokkenheid door elkaar heen. Dat is prima, maar je moet er geen misbruik van maken. Het is een grijs gebied, dat voortdurend om overleg en communicatie vraagt.’

Bijdrage aan gemeentelijk beleidEn het zijn ook niet ‘zomaar’ initiatieven, ze dragen bij aan belangrijke doelen van de gemeente. >

8 9

Doesjka Majdandžić, senior stedenbouwkundige van de gemeente Apeldoorn, raakte als gemeenteambtenaar betrokken bij Stadslab Apeldoorn. Zij zit er niet als toetser of bepaler, maar als deelnemer. Het Stadslab is betrokken bij veel maatschappelijke initiatieven in de stad.

Doesjka Majdandžić:

‘Je vraagt burgers om een vrijwillige inzet en maakt gebruik van hun professionele expertise. Moet je ze ervoor betalen?’

‘Op korte termijn vergt Stadslab een investering in tijd, maar misschien ook in geld?’

Betrokken burgers maken

een stad leuker

THEMA 3D EN BURGERKRACHT TIJDSCHRIFT

10

‘Ons collegeprogramma staat in het teken van meer verantwoordelijkheid voor de burgers en versterking van de binnenstad. Met deze andere manier van werken proberen we samen met bewoners de leefomgeving te verbeteren. Als een ondernemer zijn straat groener wil hebben, dan kunnen wij adviseren over hoe het kan, maar zorgt hij zelf voor draagvlak in de straat en het beheer. Het is goed dat er veel levendigheid in de binnenstad is. De samenwerking met burgers draagt bij aan een betere kwaliteit van de binnenstad.’

Wat Doesjka betreft blijft de gemeente Stadslab ondersteunen. Op korte termijn vergt dat wat haar betreft een investering in tijd, maar misschien ook in geld. ‘Je moet veel met mensen overleggen, relaties opbouwen, soms ook zichtbare acties ontplooien en mensen bevragen over wat zij werkelijk willen.’ Het is investeringstijd. ‘Pas op de langere termijn levert het winst op. Dan heb je minder tijd nodig omdat je elkaar kent en weet wat je aan elkaar hebt.’ Ze is positief over de toekomst. ‘ Ik heb het idee dat er steeds meer mensen bij betrokken raken en dat is een goede ontwikkeling.’

Jacqueline Pol heeft samen met haar man een bedrijf, komt uit een echte ondernemersfamilie en ziet als geen ander waar kleine ondernemers tegenaan lopen. Natalie Spaans ontwikkelt en organiseert initiatieven voor maatschappelijke vraagstukken op organisatie, buurt en wijkniveau. Vooral met de vraagstukken armoedebestrijding, (wijk)ondernemerschap en diversiteit heeft zij veel affiniteit. Als communitywerker ziet ze mensen die

werkloos zijn, maar graag willen werken en ze wil hen kansen bieden. Zowel Jacqueline als Natalie zijn maatschappelijk betrokken en willen iets betekenen voor de stad Apeldoorn waar ze zo trots op zijn. Ze vonden elkaar vorig jaar in Ambachtsplein055, een coöperatie waarbij ze mensen vanuit een uitkeringssituatie op weg willen helpen met een eigen bedrijf.

Ambachtsplein055:Springplank voor ‘scharrelondernemers’

Jacqueline Pol en Natalie Spaans zijn in hun stad bezig met het opstarten

van Ambachts plein055, een coöperatie die ‘scharrelondernemers’ vanuit een

uitkeringssituatie op weg helpt. Het initiatief krijgt ondersteuning van

Stadslab Apeldoorn.

TIJDSCHRIFT THEMA 3D EN BURGERKRACHT

tes beschikbaar, maar er is geen budget voor financiële ondersteuning. Daarom werft Ambachtsplein 055 op dit moment externe fondsen.

Jacqueline en Natalie zijn blij met de ondersteuning, maar zien ook verbeterpunten. ‘We merken dat er best nog onbekendheid is bij ambtenaren die we hebben gesproken. We hopen dat dit soort initiatieven meer worden gedeeld binnen de gemeente. Ook heerst er nog een hokjesgeest. Zijn jullie een integratiebedrijf? Nee? Een coachingbedrijf? Nee? Als een initiatief nergens in past, is het nog zoeken voor de gemeente. ‘Onbekend maakt onbemind en dat is erg jammer. Zo ben je snel een paar maanden verder voordat je weer knopen kunt doorhakken.’

1111

Eén daarvan is Nalva, een vrouw uit Brazilië die in haar eigen land opleidingen volgde tot masseuse. Natalie: ‘Daarnaast weet ze alles over gezond eten, ze heeft veel te bieden, maar komt in Nederland niet aan de bak. Ik vind het heel verdrietig dat iemand met zoveel capaciteiten dat niet voor elkaar kan krijgen.’ Maar nu helpt Ambachtsplein055 Nalva. Bijvoorbeeld met het vinden van een bedrijfsruimte, potentiële klanten en hulp bij de boekhouding. Natalie: ‘We doen veel verschillende dingen, zijn sparringpartner, coach, we gebruiken ons eigen netwerk en gaan gezamenlijk de markt op.’

ExperimenterenDe gemeente kijkt met veel belangstelling naar Ambachtsplein 055 en ondersteunt het initiatief waar mogelijk. Zo stelt de gemeente verschillende ruim

Jacqueline PolNatalie Spaans

12 13

THEMA 3D EN BURGERKRACHT TIJDSCHRIFT

Les 4: Begin klein

Niet alleen de burger moet mee, ook de ambtenaar. En dat valt niet altijd mee. We zijn als ambtenaren altijd gewend geweest veel voor de mensen in te vullen, weet

Geers. Logisch, ook omdat je werkt vanuit een kader van wet en regelgeving. Nu moeten we uitgaan van de kracht van

burgers zelf, vindt ze. En hen vertrouwen en ruimt geven. ‘Ja maar, ja maar’, klinkt het dan al snel. ‘Zo’n culturele

omslag kun je alleen maken door klein te beginnen. Stel realistische doelen, zodat je successen kunt behalen.

Dan gaan mensen erin geloven. Dan wordt het minder lastig voor ambtenaren om het los te

laten en de burger te vertrouwen.’ En besef: mislukken mag.

Les 3:

Zet de hulpverlenings-reflex uit

De burger moet straks zoveel mogelijk zelf doen. Dat is ook voor de professionals een lastige, want hulp

verlenen zit de sociaal werker onder de huid, het is zijn eerste reflex. Vraag aan iemand met een hulpvraag eerst wat hij zelf kan doen. Zo bied je mensen een

‘handelingsperspectief’ en stimuleer je ze om zelf in actie te komen. Maassen: ‘Zorgen

voor wordt zorgen met.’

Les 2: Er is altijd wel een belang

te vinden waardoor iemand in beweging komt

Benader het traject niet vanuit geld en output, maar zoek samen naar publieke meerwaarde: focus

op legitimiteit, effectiviteit en betrokkenheid. Formuleer de uitvraag op waardenniveau in plaats van op

kwantitatieve output. En bij de gezamenlijke selectie van aanbieders: ruimte voor nieuwe aanbieders

en vernieuwende coalities met brede oplossingen.

Les 1: Val op in de wijk

Ad Maassen, teamleider van het Sociaal Wijkteam Schijndel, deed het idee op bij de voetbalclub. Veel

ouders brengen hun kinderen tot bij de poort en gingen vervolgens linea recta weer naar huis of de kantine.

Een bakfiets met gratis koffie en thee langs de lijn deed wonderen, de mensen gingen weer met elkaar in gesprek.

Nu heeft het Sociaal Wijkteam Schijndel een eigen bakfiets, ook met gratis koffie en thee, en met snert in

de winter. Maassen: ‘Als je maar vaak genoeg met die bakfiets de wijk in gaat, zie je de gordijntjes

steeds vaker opengaan als je langskomt.’

De bakfiets van Schijndel: symbool van het zichtbare wijkteamHet succes van de decentralisaties valt of staat in belangrijke mate met deelname van de wijkbewoners. Burgerparticipatie staat bij de gemeente Schijndel al jaren hoog op de agenda. Vier lessen uit Brabant.

TIJDSCHRIFT THEMA 3D EN BURGERKRACHT

1212 1313

Ad Maassen, teamleider sociaal wijkteam


1514

Siel Verstraelen (81) komt elke dinsdag naar De 5sprong, het Huis van de Wijk in Blerick, om te sjoelen met haar vriendinnen. ‘Twee mannen heb ik verloren, nu moet ik ’t zelf doen. Ik trek er veel op uit om contact te maken, en hier is het gezellig.’ Aan de tafeltjes in de ontmoetingsruimte zitten niet alleen ouderen uit Blerick. Ook mensen met een verstandelijke beperking, cliënten van Dichterbij, komen naar de open inloop. De keuken wordt gerund door vrijwilligers, langdurig werklozen die de kans krijgen om zich te ontplooien en wijkbewoners die graag wat om handen hebben. Alle doelgroepen van de integrale dagbesteding met elkaar mixen, is niet reëel volgens Petra Gielens, begeleider van Dichterbij. ‘Wel kunnen er spontaan dingen ontstaan. Zo zie ik vrijwilligers spelletjes spelen met ouderen.’ Petra is een van de drie professionals in het Huis van de Wijk, waar vrijwilligers op terug kunnen vallen.

WederkerigheidMarc Orval, coach bij KanDoen, heeft zestien mensen onder zijn hoede die een steuntje in de rug nodig hebben om weer aansluiting te vinden op de arbeidsmarkt. ‘Ik zie mooie dingen ontstaan. Toen een paar mannen de tuin van dit wijkcentrum opknapten, kwam er iemand van de basisschool langs om te vragen of ze dat ook bij de school kunnen doen. Daarnaast komen er wekelijks aanvragen van wijkbewoners, die niemand in hun omgeving hebben die kan helpen met tuinonderhoud. Kosteloos helpen we buurtbewoners die het financieel niet kunnen opbrengen om hulp te betalen. Wel vragen we altijd: kun je iets terug doen? Al is het maar een middag koffie schenken in het Huis van de Wijk, alles wat we doen is gebaseerd om wederkerigheid.’ Samen Zijn Wij Venlo. Oftewel: in Venlo helpen we elkaar, of je nu ambtenaar, welzijnswerker of buurtbewoner bent. Over de stad verspreid is er een dekkend netwerk van Huizen van de Wijk, sommige voorzien van een advies en informatiepunt. Het eigenaarschap gaat op den duur over naar een stichtingsbestuur bestaande uit wijkbewoners. Volgend jaar draait De 5sprong vooral op wijkbewoners en vrijwilligers. En één professional, die ondersteunt en faciliteert: Petra.

‘Kansen zien, netwerken, dat ligt me wel. Zojuist had ik een gesprek met partnerorganisatie MetGGZ over het opzetten van een kunstuitleen. En straks spreek ik een kookvrijwilliger, die hier iets wil opzetten’, zegt Petra opgewekt. ‘Ik heb het gevoel dat ik continu aan het speeddaten ben.’

Buurten in het Huis van de Wijk:

‘In Venlo helpen wij elkaar’

14

In het Huis van de Wijk in Blerick

ontmoeten ouderen, psychisch

kwetsbaren en mensen met een

verstandelijke beperking elkaar bij de

dagbesteding. Langdurig werklozen

doen vrijwilligerswerk in de keuken

en wijkbewoners volgen schilderles.

Onder de vlag ‘Samen Zijn Wij Venlo’

slaan gemeente, welzijnsorganisaties

en bewoners de handen ineen: niemand

hoeft het alleen te doen.

7 Tips van de kwartiermaker

Hoe zorg je er nu voor dat zo’n Huis van de Wijk gaat lopen? Mariëlle Claassens, kwartiermaker van de gemeente Venlo, geeft tips:

1. Neem de tijd. Ga eens een dag naar de wijk en kijk en luister goed naar wat er al is. ‘Ik stond versteld van wat er allemaal al gebeurt.’

2. Sluit aan bij initiatieven die al spelen.3. Denk daarbij niet gelijk in oplossingen: men-

sen dragen zélf de oplossingen aan. Boven-dien kennen wijkbewoners de weg vaak beter dan professionals.

4. Begin met het benaderen van bestaande or-ganisaties in de wijk om de neuzen dezelfde kant op te krijgen.

5. Stel een integraal team van professionals sa-men. Niet te veel mensen, want dan wordt het stroperig.

6. Geen budget? Geen paniek. Het Huis van de Wijk in Blerick is met gesloten beurs georga-niseerd. ‘Hoe minder je hebt, hoe creatiever. Iedereen nam iets mee uit zijn eigen orga-nisatie: meubels, een koffiezetapparaat. En ga op zoek naar andere geldstromen! Zo heeft een stichting uit de wijk een financiële bijdrage geleverd voor de inrichting van de keuken.

7. Betrek het sociaal wijkteam: zij horen welke behoeften er zijn en zien verbanden.

Samen Zijn Wij VenloEen idee krijgen wat er allemaal gebeurt on-der de vlag Samen Zijn Wij Venlo? Surf naar de website www.samenzijnwijvenlo.nl


16 17

>

Maatschappelijk aanbestedenin het sociaal domein

Overal zie je voorbeelden van initiatieven van bewoners en sociaal ondernemers om (ook) in het sociale domein iets te betekenen voor hun buurt of buren. Het betreft allemaal taken die gemeenten vaak via formele opdrachten en subsidies uitbesteedt en die nu ook op eigen initiatief van bewoners worden opgericht. Gemeenten willen graag ruimte geven aan dit soort initiatieven en hun maatschappelijke meerwaarde benutten, maar zitten vaak zo verstrikt in hun inkooptrajecten met grote professionele aanbieders dat de mooie kleine initiatieven tussen wal en schip vallen. Maatschappelijk aanbesteden kan daarbij soelaas bieden.

Maatschappelijk aanbesteden biedt op twee manieren ruimte voor bewoners en sociaal ondernemers om taken in het sociale domein op te pakken.

Wat is maatschappelijk aanbesteden?Bij maatschappelijk aanbesteden gaat het om:

• Publieke taken (waarvoor de overheid eindverantwoordelijk is) die (deels) worden overgedragen aan (combinaties van) bewoners/(sociaal)ondernemers/maatschappelijke instellingen.

• Hiervoor worden (politieke) kaders/voorwaarden geformuleerd en hierover wordt (op onderdelen) verantwoording afgelegd.

Maatschappelijk aanbesteden is een manier om deze overdracht van taken en verantwoordelijkheden op een verantwoorde manier te laten verlopen. De Raad voor het openbaar bestuur gebruikt de term ‘vermaatschappelijking van overheidstaken’.

De ene route richt zich op het zoeken naar een manier om als overheid te reageren op initiatieven in het sociale domein en (financieel) te steunen. Dat begint bij het signaleren dat er al allerlei burgerinitiatieven zijn. En dan te kijken wat zij nodig hebben om verder te komen. Vaak gaat het dan slechts ten dele om geld, maar meer om meedenkkracht, hulp bij vergunningen, verbinding met anderen, et cetera.

De andere route richt zich op het vermaatschappelijken van aanbestedingsprocedures. De WMO biedt al concrete mogelijkheden aan bewoners om de gemeente uit te dagen met een aanbod om taken over te nemen: Right to Challenge. Maar de Europese wetgeving biedt nog veel meer mogelijkheden. Op de volgende drie pagina's vind je de belangrijkste mogelijkheden op een rij.

Van het op orde brengen van de thuisadministratie bij verwarde buurtbewoners tot het runnen van een buurtcentrum. Van het voorkomen van schooluitval bij jongeren tot het organiseren van dagbesteding voor allerlei soorten kwetsbare bewoners.


18 19

5. Stel maatschappelijke eisen aan het aanbod

Overheidsinstellingen dienen ervoor te zorgen dat bij de aankoop/inkoop van diensten en producten zoveel mogelijk maatschappelijke waarde gecreëerd wordt. Dat betekent dat je allerlei eisen aan mag stellen aan de gevraag-de dienst. Bijvoorbeeld over de aansluiting bij de behoeftes van de doelgroep of bij lokale initiatieven of voorzieningen. Je mag functio-nele eisen stellen over wat de dienst moet opleveren voor de wijk (bijvoorbeeld minder jeugdwerkloosheid) zodat de aanbieders hun eigen creativiteit in kunnen zetten om tot dat resultaat te komen.

4. Verdeel de opdracht in kleinere percelen

Van kleine lokale initiatieven kun je niet meteen ver-wachten dat zij ook in andere buurten aan de slag gaan of andere diensten op zich nemen. Hak de opdracht dus in kleinere behapbare percelen die qua geografie (meer wijk- of buurtgebonden), breedte (aparte opdracht per dienst) en omvang (kleinere bedragen) beter aansluiten bij de lokale dynamiek. Het is ook toegestaan om een opdracht aan meerdere gegadigden samen te gunnen. Bijvoorbeeld als zij samen wel een compleet diensten-aanbod kunnen leveren. En je mag een deel van de op-dracht (maximaal 20% / € 80.000) buiten de aanbeste-ding houden en onderhands gunnen.

3. Betrek burgers bij het proces

Er zijn talloze mogelijkheden om burgers te betrekken bij het aanbe-stedingsproces. Door hen een rol te geven bij de marktconsultatie kan het aanbod beter inspelen op hun behoeften. En door hen meer te laten beslissen over wegingsfactoren en de uiteindelijke aanbieders vergroot je het draagvlak voor de uiteindelijke uitvoerders.

1. Weet wat er al is!

Heel vaak weten gemeenten niet wat er alle-maal al aan initiatieven in het sociale domein is. Ze hebben vooral contact met de professionele partijen die opdrachten voor hen uitvoeren en dus ook op de begroting staan. Start bij het in kaart brengen van de vele initiatieven die er al zijn, door de wijk in te gaan en goed te luisteren naar bijvoorbeeld mensen van wijkbureaus, so-ciale teams, woningcorporaties, politie, huisart-sen, bewonersorganisaties etc.

2. Vraag wat partijen willen en kunnen betekenen

Organiseer een marktconsultatie met poten-tiele aanbieders, inclusief de kleine buurt-initiatieven. Zo krijg je een beeld van welke maatschappelijke meerwaarde zij kunnen creëren, welke type opdrachten zij aan kunnen, en welke samenwerkings mogelijkheden er tussen hen mogelijk zijn.

1818

8 tips om aan de slag te gaan


20 21

(*) 2B diensten zijn diensten op het gebied van gezondheidszorg en maatschappelijke dienstverlening,

onderwijs, cultuur, sport en recreatie. Deze vallen onder een lichter aanbestedingsregime.

8. Onderhandel!

Het wordt vaak vergeten, maar ook bij aanbestedingen is het toegestaan om te onderhandelen. Zeker als het gaat om de zogenaamde (*) 2B diensten waar veel dien-sten in het sociale domein onder vallen. In gesprek met de potentiele opdrachtnemers kun je het aanbod fijn laten slijpen zodat de aangeboden diensten zo nauw mogelijk aan-sluiten bij de behoeften. Of je kunt hen vra-gen om meerdere varianten aan te bieden, die specifiek inspelen op sociale criteria.

6. Stel maatschappelijke eisen aan de aanbieders

Naast eisen aan het aanbod kun je ook eisen stellen aan de aanbieders. Je kunt hen vragen om in de uit-voering maatschappelijke doelen te realiseren (bv. door medewerkers voldoende te betalen, natuur-vriendelijke materialen te gebruiken). Je mag ook partijen uitsluiten die zich niet houden aan bepaalde sociale of milieueisen of criteria opstellen over eco-nomische draagkracht. Deze maatschappelijke eisen moeten wel in verhouding staan tot de gevraagde dienst.

7. Laat maatschappelijke meerwaarde meewegen in de beoordeling

Bij de beoordeling van offertes kun je extra ge-wicht toekennen aan gunningscriteria die maat-schappelijke meerwaarde opleveren. Zo kan ervarings deskundigheid soms belangrijker zijn dan deskundigheid op basis van een bepaalde opleiding. En kan continuïteit net zo goed gega-randeerd worden door een stevige inbedding in de wijk als door de beschikbaarheid van meerdere vervangers in de organisatie. Wees dus creatief in het benoemen van je gunningscriteria en laat veel ruimte toe voor de invulling ervan door de aan-bieders.

MAEXchange.nl toont meerwaarde van initiatievenOp www.MAEXchange.nl kunnen initiatiefnemers hun eigen initiatief aanmelden en laten zien wat hun toegevoegde waarde is. Het middel is ontwikkeld door Kracht in NL, een community die initiatieven uit de samenleving landelijk zichtbaar maakt en met elkaar verbindt.

In hoeverre draagt een initiatief bij aan zelfredzaamheid, sociale cohesie of participatie? Het zijn vragen waar onder meer gemeenten graag antwoord op krijgen. De MAEXchange kan hierbij helpen. Initiatiefnemers kunnen hun initiatief op deze website aanmelden, een waardeweb laat vervolgens zien op welk gebied een initiatief goed scoort (zie afbeelding).

De MAEXchange is er voor initiatiefnemers die willen delen met anderen wat ze doen en die op zoek zijn naar partners, geld, media aandacht, materialen en kennis. Tegelijkertijd kunnen zij laten weten wat ze nodig hebben om dit nog beter te kunnen doen, en wellicht partners vinden die daarbij kunnen helpen.

Een schets van het waardeweb van zorgcoöperatie Austerlitz Zorgt: De coöperatie wil ervoor zorgen dat oudere inwoners van Austerlitz zo lang mogelijk en zo zelfstandig mogelijk in het dorp kunnen blijven wonen.

Werkplaats

Maatschappelijk

Aanbesteden 3D

Een aantal gemeenten werkt samen

aan Maatschappelijk Aanbesteden

in het sociaal domein. In de eerste

bijeenkomst is gekeken naar de leer-

doelen van de deelnemers. In 2015

zullen nog drie bijeenkomsten vol-

gen, waarin aan een concrete opgave

binnen de eigen gemeente gewerkt

zal worden. Ben je geïnteresseerd

in de voortgang van de werkplaats

Maatschappelijk Aanbesteden in het

sociaal domein? Neem dan contact

op met Jeroen Peters van het pro-

gramma Gemeenten van de Toe-

komst. ([email protected] of

0611643633).

2322

‘Wat mij betreft draaien de decentralisaties om één leidende gedachte: meer verantwoordelijkheid en sturing in de samenleving, een betere uitvoering van publieke taken en mensen meer betrekken bij oplossingen rond hun eigen problemen binnen het sociaal domein. En daarbij zullen burgerinitiatieven een steeds belangrijkere rol gaan spelen.'

Driehoek met drie waarden'Maar als gemeenten dit soort initiatieven een kans van slagen willen geven, zullen we ze op een andere manier moeten waarderen. Ik ben voorstander van een driehoek waarin drie waarden centraal staan die helpen maatschappelijke initiatieven anders te waarderen. Het gaat om: legitimiteit, efficiency en betrokkenheid' (zie ook kader en afbeelding).

Legitimiteit, efficiency en betrokkenheid'Op dit moment is vooral legitimiteit, of rechtmatigheid een belangrijke factor voor gemeenten bij de beoordeling van initiatieven. Maar als gemeenten de regels en protocollen volgen, krijgen we vaak oplossingen die duurder (want minder efficiënt) zijn en waarbij de eigen kracht (betrokkenheid) juist wordt vernietigd. Terwijl wat mij betreft efficiency en betrokkenheid steeds belangrijker worden. En daar kunnen markt, overheid en civil society alle drie een bijdrage aan leveren. De overheid is sterk in legi

‘Waardeer maatschappelijke initiatieven op andere manier’

Eén van de gedachtes achter de decentralisaties is dat burgers het steeds meer zelf én samen moeten doen. Albert Jan Kruiter van het Instituut voor Publieke Waarden over hóe je dat nieuwe samenspel tussen gemeenten, burger(initiatief) en markt het beste kunt vormgeven en hoe je die initiatieven dan kunt waarderen.

timiteit, de markt in efficiency en burgerinitiatieven kunnen betrokkenheid beter waarborgen dan de overheid en de markt. Zo ontstaat een nieuw samenspel waarin burgerinitiatieven een belangrijke rol kunnen vervullen.'

Kijk niet alleen naar kostenbesparing'Natuurlijk hebben gemeenten de bestuurlijke verantwoordelijkheid, dus zij zullen eisen blijven stellen aan initiatieven op het gebied van kwaliteit, rechtmatigheid en continuïteit. Maar beoordeel initiatieven niet zoals je professionele partijen beoordeelt, want dat winnen ze nooit. Kijk bij de baten bijvoorbeeld niet (alleen) naar kostenbesparing, maar ook naar kwaliteit en betrokkenheid, want juist daarop scoren initiatieven hoog. Maak je aanbestedingsbeleid en je subsidieaanvragen toegankelijker voor burgerinitiatieven en betrek burgers vooraf al bij de eisen die je stelt aan een initiatief. Het vraagt bij gemeenten om een andere manier van werken en denken.'

Waarderingskader voor initiatieven

In opdracht van het ministerie van Binnenlandse Za-ken ontwikkelde het Instituut voor Publieke Waar-den een waarderingskader voor maatschappelijke initiatieven. De waarderingsdriehoek geeft de kern-waarden weer van de drie belangrijkste actoren in het publieke domein: markt (rendement), overheid (legitimiteit) en samenleving (betrokkenheid). De balans tussen deze drie domeinen en hun onder-linge verhouding kan veranderen maar de waarden die ze nastreven zijn allen noodzakelijk voor het op-lossen van publieke problemen. Om de waarden uit te werken zijn er praktische vragen aan gekoppeld, die gemeenten voor ieder initiatief kunnen beant-woorden. Deze zomer verschijnt een handboek voor maatschappelijke initiatieven. Daarin wordt dit waarderingskader verder uitgewerkt.


Meer informatieMeer weten over de driehoek en de mogelijke vragen? Kijk op: http://www.publiekewaarden.nl/home/home-rechtsboven.aspx of zoek op: waarde driehoek maatschappelijke initiatieven.


24 25

BijKatrien:

ontmoetingsplaats voor Bossche binnenstadsbewoners

In de binnenstad van Den Bosch voltrekt zich een bijzonder burgerinitiatief: BijKatrien, waar bewoners van de binnenstad met elkaar kunnen lunchen, breien en wandelen. Een interview met Barbara van den Heuvel-Geurtsen, één van de zes initiatiefnemers.

>

Wat is BijKatrien?‘BijKatrien is een sociaal initiatief van bewoners van de binnenstad van Den Bosch. Tijdens een bewonersborrel ontstond het idee om de bewoners van de binnenstad meer met elkaar te verbinden. In de binnenstad zijn eigenlijk geen buurthuizen, die vind je vooral in wijken rondom de stad. Wij, de zes initiatiefnemers, willen graag investeren in sociale cohesie in de binnenstad, door een locatie te vinden waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en waar je activiteiten kunt organiseren.’

Je noemt BijKatrien een social enterprise, wat bedoel je daarmee?‘Daarmee bedoel ik dat er een echte business case aan ten grondslag ligt met een sluitende begroting. De kern van onze aanpak is steeds te kijken wat er op een ondernemende manier kan gebeuren. Ons doel is om na drie jaar zelfstandig draaien. Hoe organiseren we dat slim en hoe financieren we het tekort van de eerste drie jaar? Dat is waar partners in beeld komen, zoals zorg en welzijnsorganisaties, de gemeente, ondernemers en landelijke fondsen. We hebben bewust géén subsidieaanvraag bij de gemeente ingediend, maar wél een eenmalige investeringsaanvraag. Over drie jaar willen we onszelf kunnen bedruipen en daarom laten we in de business case zien wat BijKatrien oplevert. Er komt horeca en bijvoorbeeld gewone arbeidsplaatsen, zodat mensen werkervaring kunnen opdoen. Ook willen we AWBZdagbesteding bieden en laten in de business case ook zien wat de maatschappelijke impact is van BijKatrien. Voor de gemeente is het interessant te zien dat zij op lange termijn kan besparen op kosten voor uitkeringen en zorg.’

Hoe reageert de gemeente?‘De gemeente vindt het razend interessant, maar het is lastig dat onze investeringsaanvraag niet in een hokje past. Ik heb in driekwart jaar al met vijf of zes ambtenaren te maken, dat is ontzettend tijdrovend.


26

Het zou mooi zijn als we bij één loket terecht konden. Gelukkig is de directeur maatschappelijke ontwikkeling van de gemeente als sparring partner betrokken bij de opstart van de business case. Dat levert veel nuttige informatie op en sneller handelen vanwege haar verbinding naar interne organisaties. Ons initiatief is trouwens al wel aanleiding voor de gemeente geweest om criteria te formuleren voor een investeringsfonds voor maatschappelijke initiatieven zoals de onze, die niet in de hokjes passen en die om een eenmalige investering of stimulering vragen en niet om subsidie.‘

Hebben jullie al een definitieve locatie gevonden?‘We hebben een pand op het oog, maar dat is nog niet rond. Gelukkig hebben we via een horecaondernemer in Den Bosch beschikking over een tijdelijke locatie, waar bewonersactiviteiten kunnen plaatsvinden. Er zijn bijvoorbeeld kook en wandelactiviteiten en creatieve bezigheden, zoals breien. We zijn klein begonnen, maar benutten ieders netwerk waardoor het aantal betrokkenen nu heel snel toeneemt.’

Meer informatie? www.bijkatrien.com

Wat wilden jullie precies doen? ‘Met tien patiënten wilden we zelf een zorgatelier beginnen, een dagbesteding voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel en/of een lichamelijke beperking. Een plek waar mensen een dagdeel kunnen knutselen, koken of koffie drinken, met daarbij rustruimtes om je terug te trekken.’

Toen een revalidatiecen-trum moest bezuinigen en de dagbesteding voor een groep patiënten ophield, dachten tien van hen: we gaan het ge-woon zelf doen. ‘Een sponsor vinden voor meubilair was wel te doen, het lastigste was het bewandelen van de juiste wegen’, aldus Hans Aerdts, initiatiefnemer van zorgatelier Pinokkio uit Eindhoven.

Hans Aerdts, initiatiefnemer van zorgatelier Pinokkio uit Eindhoven:

Wat was jouw eerste stap?‘Ik schreef een brief aan de koning. Die belandde via staatssecretaris Martin van Rijn op het bureau van Lenie Scholten, wethouder in Eindhoven.’

Toe maar, meteen een brief aan de koning! Wat leverde dat uiteindelijk op? ‘Voorlopig mogen we gebruik maken van het voormalige hotel van De Zonne-bloem, op het terrein van de Broe-ders van Liefde. Prachtig, we zitten in het groen naast het klooster. Sponsors zorgden voor meubels, schildersezels en keukenmachines. Vrijwilligers vinden was geen enkel probleem. Wethouder Scholten vertelde aan welke wetten en re-gels je moet denken als je activitei-ten organiseert voor mensen met een beperking. Alles ging goed, totdat ik bij het UWV aanklopte om onze vaste begeleider in dienst te nemen als coördinator. Een subsi-dieregeling was niet mogelijk, hij viel in de verkeerde leeftijdscate-gorie. Moest ik dan zelf een lening nemen om zijn salaris te betalen? Slapeloze nachten heb ik gehad.’

Bellen met…

Een zorgatelier beginnen: makkelijker gezegd, dan gedaan

‘Voorkomen jarenlang monitoren: geef één jaar subsidie’Miriam Nienhuis, directeur Maatschappelijke Ontwikkeling gemeente ’s-Hertogenbosch, werd direct gegrepen door het enthousiasme van het groepje binnenstadsbewoners. Inmiddels heeft de gemeente een fonds in het leven geroepen voor

maatschappelijke initiatieven zoals BijKatrien.

‘Als ik de boer op moet met jullie initiatief, dan heeft het meer kans van slagen als jullie idee vergezeld gaat van een bedrijfsplan, waarin je aannemelijk maakt dat het op termijn zelfstandig gaat draaien.’ Door vragen te stellen hield Nienhuis de bewoners scherp. Ook dacht ze mee over mogelijke samenwerkingspartners, zoals het werk-ontwikkelbedrijf Weener XL, en legde ze contacten binnen en buiten het stadhuis. Tot slot voorzag ze het verzoek tot initiatiefsubsidie van positief advies, voordat het werd voorgelegd aan het College.

Het is moeilijk te becijferen hoeveel de gemeente door dit initiatief bespaart op uitkeringen en zorg. Nienhuis: ‘Voor de gemeente is BijKatrien een succes als de samenwerkingspartners en deelnemers tevreden zijn en als het zich daadwerkelijk kan gaan bedruipen. Als de werkervaringsplaatsen niet voldoen aan de eisen, stopt Weener XL vanzelf met het plaatsen van mensen.’ Volgens Nienhuis moet de social enterprise vooral verantwoording afleggen aan zichzelf en aan de partners. ‘Ze zitten niet langjarig vast aan het gemeentelijk apparaat. Voor ons ook slim: als je initiatieven een eenjarige subsidie geeft, dan hoef je niet jarenlang te monitoren.’

De totale maatschappelijke waarde is volgens Nienhuis groter dan in cijfers uit te drukken valt. ‘BijKatrien gaat voorbij het hokjesdenken. Niet van: iemand met het syndroom van Down heeft een specialistische dagbesteding nodig, maar uitgaan van de mens met zijn talenten. Ook bevordert BijKatrien de sociale cohesie. Zo zijn er wandelgroepen, waarbij jongeren samen met ouderen gaan wandelen.’

Inmiddels heeft de gemeente ’s-Hertogenbosch een fonds in het leven geroepen voor maatschappelijke initiatieven, die bijdragen aan het beperken van dure zorg, inzetten op het gebruik van eigen kracht en meer dagbesteding in de nabije omgeving realiseren. In de pot zit 750.000 euro voor initiatieven die aansluiten bij dat gedachtegoed.’

27

Hoe heeft de wethouder je geholpen? ‘Scholten wees me erop dat we een businessplan moesten schrijven, waarin we uitleggen dat we naar zeventig deelnemers kunnen groeien. Als elke deelnemer 17,50 euro per dag-deel betaalt, is daarvan een vaste kracht te betalen.’

Op 16 december 2014 gingen jullie open. ‘Wethouder Scholten opende zorgatelier Pinokkio met een durfcheque van 5.000 euro in haar hand. De vaste coördinator loopt inmiddels rond. Zo’n dertig patiënten maken gebruik van het zorgatelier. Dat worden er meer zodra mensen duidelijkheid krijgen over hun persoonsgebonden budget (pgb).’

Hoe kijk je terug op de onder-steuning vanuit de gemeen-te? ‘Hartstikke fijn dat wethouder Scholten achter ons stond en hielp met het bewandelen van de juiste wegen. Want zelf een zorgatelier beginnen is makkelijker gezegd, dan gedaan.’


28 2928

‘Wie wil bij mij beneden de ramen lappen?’ ‘Wie helpt mij met het in elkaar timmeren van een bed voor mijn zoon?’ Het is een greep uit de oproepjes op de website van BUUV Haarlem, de buurtmarktplaats voor en door bewoners. Het principe is simpel: iedereen die is ingeschreven kan op de website een oproep plaatsen voor vraag of aanbod van diensten die je als bewoners voor elkaar kunt doen. BUUV is onder meer actief in Haarlem, Zaanstad, IJmond (Beverwijk, Heemskerk en Velsen), Amsterdam Oost, Amsterdam Zuid, Heerhugowaard en Oude IJsselstreek

Margo Bartels maakt gebruik van BUUV Haarlem. Zij heeft veel gezondheidsklachten en is daardoor behoorlijk aan huis gebonden. Margo: ‘Ik kan nog maar weinig, maar ik wil absoluut niet naar een verpleeghuis. Twee keer per dag krijg ik thuishulp en ik heb een scootmobiel waarmee ik naar buiten kan. Maar omdat ik geen kracht heb in mijn armen, kan ik bijvoorbeeld niet zelf mijn boodschappen doen. Al twee jaar lang doet Henri dat voor me. Ik mail hem elke week een lijstje en dan komt hij ze langsbrengen. Dan drinken we samen een kopje koffie, het is altijd heel gezellig.’

Alhoewel dat zeker niet verplicht is, wil ook Margo Bartels ondanks haar beperkingen graag wat terug doen. ‘Ik zit nog vol met plannen. Ik ben onlangs verhuisd. In mijn oude buurt hadden we een gezamenlijke moestuin en we organiseerden buurtlunches. Ik ben van plan om dat in mijn nieuwe buurt ook te doen. Om dit te regelen, ga ik BUUV weer inschakelen.’

Henri doet al twee jaar lang boodschappen voor Margo, ze ontmoetten elkaar via sociale marktplaats BUUV

‘Doe jij mijn boodschappen,

dan help ik met administratie’

>

28

Marktplaats is al jaren de plek waar mensen hun spullen te koop aanbieden en anderen op zoek zijn naar een koopje. Sinds de decentralisaties is er een nieuw soort in opkomst: de sociale marktplaats. Hier gaat het niet om het uitwisselen van spullen, maar van (zorg)diensten. Verschillende gemeenten ondersteunen deze marktplaatsen die er mede voor zorgen dat mensen weer meer voor elkaar gaan zorgen.


30 31

ZorgvoorelkaarOok Zorgvoorelkaar is een online marktplaats voor vrijwillige en professionele hulp. Hier vinden aanbieders en mensen die zorg nodig hebben elkaar. Meer dan dertig gemeenten hebben inmiddels de weg naar deze site gevonden en zetten zorgvoorelkaar.com in voor informele zorgaanvragen.

Mathijs Huis in ’t Veld is een van de twee oprichters van zorgvoorelkaar.com. ‘Mijn compagnon Patrick Anthonissen en ik zijn heel geïnteresseerd in het

Hoe BUUV de gemeente Haarlem helptVia BUUV kunnen bewoners zelfstandig tot een match komen maar er zijn ook bemiddelaars – de zogenaamde makelaars – die betaald worden met subsidie van de gemeente. Jack van der Hoek, wethou-der WMO en Welzijn, Volksgezondheid, Cultuur, Dienstverlening en Burgerparti-cipatie bij de gemeente Haarlem: ‘Alleen een website of prikbord werkt niet. Ja, voor mensen die nog zelfredzaam zijn. Maar kwetsbare mensen, bijvoorbeeld ouderen, zullen niet zo snel uit zichzelf via internet om hulp vragen. Een makelaar kan dan helpen om een match tot stand te brengen. Omdat de makelaars veelal actief in de wijk te vinden zijn, kunnen zij ook in de gaten houden of het allemaal nog goed loopt. BUUV vergroot de zelfredzaamheid van mensen, daardoor kunnen zij de gang naar bijvoorbeeld een verpleegtehuis nog even uitstellen. Nog een voordeel: BUUV maakt hulpvragers ook weer actief, want bijna iedereen heeft ook wel wat terug te geven. BUUV heeft dus allerlei positieve effecten.’

Hoe zorgvoorelkaar.com de gemeente Aalsmeer helpt

Aalsmeer was een van de eerste betalende gemeen-ten voor zorgvoorelkaar.com. Daar is de website goed bekend, vooral omdat diverse lokale partijen het concept omarmden. In de projectgroep zijn vertegenwoordigd: het Rode Kruis Aalsmeer, het ouderenwerk Vita welzijn en advies, de CAMA ge-meente Aalsmeer, Mantelzorg Steunpunt en Welzijn Aalsmeer. De projectgroep werkt samen met kerken, sportclubs, ouderbonden, vrijwilligers- en zorgor-ganisaties etc. Zo ontstaat er een enorm netwerk en dat is absoluut een voorwaarde voor succes volgens wethouder Zorg en Werk en Inkomen/Wmo Ad Verburg. ‘De vraag naar informele zorg zal door de decentralisaties zeker toenemen. Het is fijn als

vrijwilligers en hulpzoekenden elkaar dan gemakke-lijk kunnen vinden. Een paar jaar geleden zat ik om tafel met medewerkers van de vrijwilligerscentrale. We wilden het anders gaan aanpakken. De oude manier van werken was te afwachtend en er was veel overlap tussen de verschillende organisaties die vrijwilligerswerk doen. We wilden dit proces beter stroomlijnen en hebben daarvoor met het projectteam Aalsmeer voor Elkaar een businessplan uitgewerkt, onder leiding van de vrijwilligerscen-trale. Zorgvoorelkaar.com kwam toen in beeld, dat vonden we er heel goed uitzien. Daar zijn we mee in zee gegaan.’

Ook interesse in een sociale digitale marktplaats?

Belangrijke les: start niet opnieuw!

1. Ontwikkel geen nieuwe diensten maar sluit aan bij wat er al in de markt is.

2. Sta vooraf stil bij de rol die je als gemeente wilt hebben bij de implementatie en inzet van dit soort instrumenten.

3. Kijk goed naar wat er al gebruikt wordt door de organisaties en de gemeenten in jouw omgeving zodat er ook massa ontstaat.

4. Maak ruimte voor communicatie, zowel met zorgen welzijnsorganisaties die een rol hebben in het gebruik van deze instrumenten als met de burgers die het instrument ook moeten weten te vinden.

Bron en meer informatie: zorgendestad.digitalestedenagenda.nl

zorgveld. We realiseerden ons dat de voortdurende stijging van zorgkosten niet vol te houden is. Meer voor elkaar zorgen is een onvermijdelijke ontwikkeling. Maar in hoeverre weten vrijwilligers en hulpzoekenden elkaar te vinden? We deden op eigen kosten enkele pilots met zorgvoorelkaar.com, dat sloeg goed aan. Vervolgens kwam de decentralisatie in zicht en dat heeft ons een extra duw in de rug gegeven. Inmiddels zijn we actief in grote delen van het land, met name in Noord en ZuidHolland, Brabant en Utrecht.’

Wethouder Zorg en Welzijn Ad Verburg verzorgde als vrijwilliger een lunch voor dementerenden.


32

In de vijf jaar dat Lenie Scholten wethouder in Eindhoven is, verbaast ze zich over alle burgerinitiatieven die opduiken. Wat zijn nu kritische succesfactoren voor het slagen van een initiatief? En hoe kan de gemeente zich het beste opstellen? Aan de hand van mooie voorbeelden geeft de wethouder tips.

Eindhoven is een stad met veel doekracht’, concludeert Lenie Scholten na vijf jaar op het stadhuis. De wethouder vertelt over de twee dames van in de zestig, die besloten dat ze oud wilden worden in hun eigen wijk. “Wat hebben we daarvoor nodig?”, vroegen ze zich af. De dames belden aan bij alle 350 woningen. Mogen we het er eens met u over hebben, hoe we samen in de buurt oud kunnen worden?’ Op de eerste bijeenkomst kwamen honderd buurtbewoners af. De Zorgsame Buurt ontstond, een telefoonhulpdienst voor zaken waarvoor je normaal gesproken je kinderen belt. Scholten: ‘Na drie keer ben je namelijk bang dat ze zeggen: Zeg mam, hoe lang kun jij eigenlijk nog zelfstandig blijven wonen?’

In de wijk ontstond de sfeer: wij doen dit met elkaar. Acht mensen nemen de telefoon aan en verwijzen door naar de buurtbewoner die kan helpen. Inmiddels bestaat de lijst uit 172 buurtbewoners die iets willen doen voor een ander. De één heeft groene vingers, de ander is handig met computers. Scholten noemt het vrijwilligerswerk nieuwe stijl. ‘Het is flexibel. Ook al sta je op de lijst, je kunt gerust op vakantie of een keer weigeren.’ Dit concept vanuit deze wijk met

Lenie Scholten

‘Je moet het burgers op hun eigen manier laten doen’

5 tips uit Eindhoven voor een geslaagd burgerinitiatief


34 35

Succesfactoren voor een geslaagd burgerinitiatief

1. Een initiatief heeft trekkers nodig2. De initiatiefnemers zijn intrinsiek

gemotiveerd om dat ze zelf belang hebben bij het slagen van het project

3. Het helpt als de initiatiefnemers bekend zijn in de wijk

4. Een netwerk is belangrijk5. Zet kleine stappen, je moet niet

alles in één keer willen

koopwoningen klakkeloos overnemen en uitrollen over heel Eindhoven, lukt helaas niet. ‘In een wijk moeten wel mensen wonen die het zien zitten en de kar willen trekken. Het moet van onderaf komen.’

Beweeg mee, maar bemoei je niet te veelWat Scholten bij veel burgerinitiatieven ziet, is dat het begint met eigenbelang. ‘Een inwoner wil ergens energie instoppen, omdat hij er zelf iets aan heeft.’ Volgens de wethouder kan de gemeente helpen met meedenken. ‘Maar je moet het burgers op hun eigen manier laten doen. Burgers zijn creatief, maar ook eigenwijs: ze willen vasthouden aan hun eigen plan. Als je daarover probeert te onderhandelen, is het niet meer hun eigen plan en neemt de betrokkenheid af. Laat het hun ding zijn. Beweeg mee, maar bemoei je er niet te veel mee. Waarschuw hooguit: let op, straks krijg je te maken met die wet.’

Zorg ervoor dat het luktDe wethouder heeft nog een tip. ‘Voorkom dat er bij burgers frustratie ontstaat omdat gemeenteambtenaren vanuit regels redeneren.’ Scholten geeft het voorbeeld van De Kunstenarij. Een dagactiviteit, opgezet door een moeder van een dochter met autisme. Ze bedacht dat creatieve activiteiten ook leuk zouden zijn voor buurtbewoners, en haar dochter zou baat hebben bij een gemengde groep. Toen de moeder startsubsidie aanvroeg, had ze aangegeven dat De Kunstenarij na een jaar zelfstandig zou kunnen draaien. Dat was niet gelukt. De ambtenaar wees het verzoek om verlenging van de subsidie dan ook af. De teleurgestelde moeder klopte vervolgens bij Scholten aan. ‘Het is de kunst van de bestuurder om dan tegen beide partijen te zeggen: ga samen om tafel en verken waarom het niet kan. Soms kan iets echt niet. Maar als het wel kan, zorg er dan voor dat het lukt.’

Ochtendgymnastiek in de OuderensoosSommige initiatieven lopen prima zonder tussenkomst van de gemeente, zoals de Ouderensoos die ontstond toen het bankfiliaal onderin de seniorenflat dichtging. Een paar bewoners hadden het idee om er een huiskamer van te maken. Ze vonden onderhuurders voor een deel van de ruimte, zodat de huur betaald kon worden. Nu begint elke ochtend met gymnastiek op Nederland Beweegt, onder toeziend oog van een fysiotherapeut. Op Oudjaarsavond vierden veertig ouderen tot twee uur ’s nachts feest. ‘Daar hebben ze de gemeente niet voor nodig’, lacht Scholten. De laatste tip die Scholten heeft: ‘Geef goede initiatieven een podium. Als bewoners de weg naar de pers niet weten te vinden, bel dan zelf de regionale krant. Een goed voorbeeld kan anderen namelijk op ideeën brengen.’

‘ Radicaliseer en transformeer met burgers’

Henk Lemmens is ‘gewoon’ een inwoner uit Eindhoven. Ooit zelf geholpen door het wijkteam, werd hij gevraagd om iets te terug te doen. En zo schoof hij aan bij selectiecommissie voor de invulling van de wijkteams in zijn stad. Hij vindt het heel logisch dat burgers worden betrokken bij de invulling ervan. Zij weten tenslotte als geen ander wat nodig is. ‘Ik vraag me bij de selectie altijd af: zou ik deze persoon zelf aan mijn keukentafel willen?’

WederkerigheidHet is de nieuwe manier van werken in Eindhoven, vertelt René Kerkwijk, programmeur ontwikkelaar sociaal domein van de gemeente. Het gaat onder meer uit van wederkerigheid: mensen die zijn geholpen door het wijkteam, worden net als Lemmens gevraagd om zelf ook te helpen. Bijvoorbeeld bij de invulling van het team.

Gedragsverandering bij ambtenarenInwoners en medewerkers van het wijkteam, bouwden ook samen aan de visie van de wijkteams. Kerkwijk: ‘Als je zelfsturende teams wilt, moet je ook durven loslaten.’Burgers steeds meer betrekken bij beleid en uitvoering vraagt een andere rol van gemeenten en gedragsverandering bij ambtenaren zegt Kerkwijk: ‘We zitten vast in bestaande structuren. Zelf heb ik ook mijn rem moeten loslaten.’ Lachend: ‘Ik ben de afgelopen jaren geradicaliseerd. Mijn vraag aan anderen is: durven zij hun systemen los te laten en radicaal te veranderen?’

Hoe kunnen gemeenten en inwoners samen de transformatie vormgeven? In Eindhoven krijgt de samenwerking met inwoners al steeds meer vorm. Een aantal van hen zat bijvoorbeeld in de selectiecommissie voor de wijkteams.’

Ook in andere gemeenten is men steeds meer op zoek naar krachten van burgers en hoe je die het best benut. De gemeente Den Haag heeft bijvoorbeeld het bewonersfonds Zorg in je buurt opgericht, waarin geld beschikbaar wordt gesteld aan een aantal sociaal ondernemers die initiatief-nemers in de wijken zoeken die een idee heb-ben of een initiatief willen opzetten. De sociaal ondernemer bepaalt vervolgens samen met een medewerker van het stadsdeel, welke initiatie-ven geld krijgen. Maaike Donker, projectleider Stadsbetrokkenheid bij de gemeente: ‘We willen de krachten in de wijken benutten en initiatieven de ruimte geven.’ ‘We merken als gemeente dat we toch ook wel een mening hebben over wat we graag willen. Dat moet je deels durven loslaten. Het dwingt ons ook om na te denken over wat voor ons de toegevoegde waarde is van een initiatief.’

Kracht van burgers in Den Haag

'Soms kan iets echt niet. Maar als het wel kan, zorg er dan voor dat het lukt’

René Kerkwijk

Henk Lemmens


36 37

Geef initiatieven de ruimte

Tips uit Utrecht:Het kan zomaar gebeuren: inwoners die de gemeente uitdagen en denken dat zij de zorg in de buurt beter en goedkoper kunnen verlenen. Dit recht tot uitdagen – Right to Challenge – is opgenomen in de Wmo. Maar ook op andere terreinen krijgen gemeenten steeds vaker te maken met burgerinitiatieven. Hoe faciliteer en stimuleer je die op een goede manier?


38 39

Communiceer over de rechten van inwonersZorg dat je inwoners hun rechten kennen. Bij de ‘dagondersteuning', een algemene voorziening voor ouderen hebben wij onlangs drie subsidieaanvragen van bewonersinitiatieven gehonoreerd voor het komend jaar. Dit betekent voor 2016 een nieuwe ronde met nieuwe kansen. Bij de uitvraag voor 2016 zullen wij expliciet bekend maken dat aanvragen van bewonersinitiatieven zeer welkom zijn. Hier is dan wel geen sprake van een aanbesteding, dus ook geen Right to Challenge in strikte zin, maar het geeft wel aan op welke manier je als gemeente initiatieven de ruimte kunt geven.

Begin!Last but not least: durf te beginnen, toon lef. Geef regelvrije ruimte om te experimenteren. Stimuleer ambtenaren om kleinere beginnende bewonersinitiatieven een kans te geven, ze te volgen en te ondersteunen. Geef hen ook de ruimte en (politieke) steun om dit proces vorm te geven, te leren en samen met bewoners te zoeken naar de beste werkwijze. Bij verschillende afdelingen en diensten binnen de gemeente Utrecht zoeken we nu naar die ruimte. Je moet gaan experimenteren, want alleen dan zie je wat wel en wat niet werkt.

Praat met je inwonersPraat meer met de inwoners in verschillende buurten, zodat je weet waaraan behoefte is. Je inventariseert ter plekke samen met de bewoners de problemen en mogelijke oplossingen en kijkt wat zij daarin kunnen betekenen en zouden kunnen overnemen.

1. Laat niet zomaar los: als je wilt dat burgers meer zelf gaan doen, moet je juist naar ze toe gaan. Ook naar de buurten waar je weinig contact mee hebt of niet vaak iets van hoort. Ga in gesprek over wat burgers zelf kunnen doen of wat ze misschien al doen en waarbij jij kunt helpen.

2. Voordat je een aanbesteding uitschrijft: verzamel gegevens uit de wijken. Wat speelt er, wat is er nodig en ook: wat is er al. In sommige buurten is meer geld en organisatiekracht dan in andere.

3. Investeer als gemeente ook in de ‘empowerment’ van buurten. Kijk in buurten waar organisatiekracht zit en stimuleer dit. Vraag wat bewoners concreet nodig hebben om zich beter te organiseren en probeer dit aan te bieden.

4. Onderschat de inwoner niet. In Utrecht is geïnventariseerd welke diensten bewoners gedeeltelijk in de toekomst zouden willen en kunnen overnemen, middels het Right to Chal-lenge of een andere constructie. En wat bleek: in veel en uiteenlopende gebieden blijken bewoners te willen ‘challengen’. Dit komt omdat bewoners vaak al heel intensief, maar onbetaald actief zijn in bepaalde diensten, omdat deze niet overal, naar wens worden uitgevoerd, zoals in groenonderhoud, winkelstraat management, of het stimuleren van lokale werkgelegenheid.

Katia Scholder : senior financieel adviseur en Gerard de Geus : beleidsadviseur informele zorg/mantelzorg van de gemeente Utrecht delen hun 6 tips:

Else Huisman is actieve bewoner in Utrecht West, sociaal makelaar, oprichtster van Wishing Well West: een ontmoetingsplek in de wijk Lombok. Ze werkt veel samen met de gemeente Utrecht en heeft 4 aanvullende tips voor gemeenten.

Neem een extra clausule opJe kunt ervoor kiezen om in je aanbesteding een clausule op te nemen waarin het recht van burgers om publieke taken zelf te organiseren is opgenomen. In Utrecht ligt er een voorstel om de één op één gunning in te voeren voor bijvoorbeeld een burgerinitiatief. Burgerinitiatieven krijgen hierdoor meer ruimte om (een gedeelte) van de aanbesteding gegund te krijgen.

2.Maak je beleid toegankelijkerMaak je aanbestedingsbeleid en je subsidieaanvragen toegankelijker voor burgerinitiatieven. Je kunt ze niet vergelijken met een professionele organisatie die al jaren draait dus doe dat ook niet. Zorg dat de wijze waarop taken worden georganiseerd en aanbesteed behapbaar zijn voor buurtinitiatieven. In Utrecht is er net als bij veel andere gemeenten in de Wmo nog geen sprake van aanbesteding, maar we zien wel mogelijkheden voor initiatieven. Op andere gebieden zoals het onderhoud van groen zien we al wel kansen voor Right to Challenge.

Beoordeel initiatieven op een andere manierZoek naar ruimte en flexibiliteit om burgerinitiatieven op een andere en betere manier te beoordelen. Stel een lijst van voorwaarden op waaraan een initiatief moet voldoen, maar wees creatief. Het is bijvoorbeeld belangrijk om maatschappelijke meerwaarde, betrokkenheid en de vrijwillige inzet meer dan vroeger mee te laten wegen en op waarde te schatten.

3.

5. 6.4.


40 41

De kracht van community building en hoe je dat aanpakt

Ze zat tijden binnen, maar durft nu weer naar buiten met haar rollator, want deze bewoonster gaat tegenwoordig op stap met haar buren en mederollatorgebruikers; de Rollende Doorzetters. Andere bewoners sluiten aan bij de Surinaamse kookworkshop of de breiclub van mevrouw Sedoc en mevrouw de Graf in de recreatiezaal. Sommigen hadden al maanden geen stap in deze ruimte gezet. En de vierhonderd bewoners van de serviceflat praten weer vaker met elkaar. In de hal krijgen sommigen letterlijk een gezicht: er hangen portretfoto’s van een aantal van hen met hun levensmotto erbij.

Binnen vier maanden weer een gezellige flatVan een plek waar niemand graag woonde, waar de mensen elkaar niet kenden en sommigen zich onveilig voelden, werd de Koornhorst binnen vier maanden weer een gezellige flat waar mensen betrokken zijn bij elkaar. Een jaar geleden stonden er veertig appartementen leeg, nu is er een wachtlijst. Community building speelde daarbij een belangrijke rol vertelt één van de ‘bouwers’ Birgit Oelkers. Zij werd samen met haar collega Irma Vroegop van buitenaf aangetrokken om ervoor te zorgen dat mensen zich weer thuis zouden gaan voelen in de Koornhorst. ‘We zien onszelf als een soort tijdelijke ‘buitenboordmotor’ voor bewoners en de aanwezige zorg en welzijnsprofessionals.Geen interventie, maar een gewone manier van werken. Dat staat centraal in onze aanpak. We stellen geen hulpvragen, benoemen

Bewoners van de Koornhorst in Amsterdam Zuidoost vonden hun leefomgeving onveilig, onprettig en anoniem. Mede door community building wonen de vierhonderd bewoners nu weer graag in deze seniorenflat. Het praktijkvoorbeeld toont de kracht van community building.

40

>

De rollende doorzetters komen samen graag buiten.

‘Van een plek waar niemand graag woonde, werd de Koorn horst weer een gezellige flat’


42 43

Bewoners houden een oogje in het zeilBewoners kregen tijdens het diner de kans hun idee te pitchen om de flat weer gezellig en veilig te maken. In de zaal zaten mensen die zo’n idee zouden kunnen realiseren. Daarnaast werden de activiteiten die er al waren met elkaar gedeeld. ‘Haast niemand wist bijvoorbeeld van het bestaan van de nachtgroep af, tot de nachtbewaker er tijdens het diner over vertelde. Een groep bewoners tussen de 75 en 90 die vanaf 22.30 uur in de hal ging zitten om te kijken wie er zoal binnenkwam. Zo hielden ze een oogje in het zeil, maar ze hadden het ook gezellig samen. Vierden elkaars verjaardag, belden als iemand niet kwam opdagen.’

Volgens Oelkers kan community building op veel plekken worden ingezet. Ze heeft nog wel wat tips. ‘Vraag aan mensen wat hun verlangens zijn, waar ze goed in zijn en wat ze zelf willen doen en sluit daarbij aan, ga niet zelf iets aanbieden. Maak het leuk, ook voor jezelf, en vier de hoogtepunten. zoals Jim Diers, internationale community builder zegt.“Why do you have a meeting if you can have a party?” En doe dit niet vanuit protocollen, maar omdat je erin gelooft. Je moet wel een beetje recalcitrant zijn. Als je echt wilt kantelen moet deze filosofie van elke laag worden: binnen gemeente, zorginstellingen en bij bewoners. We hebben nog een weg te gaan, want de échte kanteling moet nog beginnen.’

Meer vragen over de ervaringen bij de Koornhorst? Neem dan contact op met Stef Spigt, locatiemanager van de Koornhorst: [email protected]

Volgens Birgit Oelkers staat community building voor:

• Werk vanuit talenten en mogelijkheden, niet vanuit problemen.

• Iedereen kan iets bijdragen. Te vaak wordt kracht en kwetsbaarheid als tegenstelling gezien, maar een mens is zowel krachtig als kwetsbaar. Zie het als eenheid.

• Gericht op verbindingen en gemeen-schappen. Gericht op het groter maken van de kring.

• Zie mensen niet alleen als eigenaar van problemen, maar ook als eigenaar van kansen. We richten ons te veel op de hulpvraag.

• Maak geen speciale programma’s, sluit aan bij wat er al is en bij de agenda van de gemeenschap. Wees flexibel: houd ruimte voor het onverwachte. We werken nog te veel met plannen en formats.

• Richt je op gemeenschappen en ge-meenschapskracht. Nu ligt de nadruk vaak te veel op individuele ondersteu-ning vanuit eigen kracht.

• Het gaat om gevoelde verantwoorde-lijkheid die gedeeld wordt met anderen: je lost de problemen niet voor een ander op, maar met elkaar. Whatever you do for me but without me, you do against me.

geen doelgroepen en doen niet aan probleeminterventies. Er zijn geen criteria voor ontmoetingen met bewoners, geen vragenlijsten of communicatieplan.’

Belangrijke aspecten van deze manier van werken: niet probleemgericht en niet meer individueel, maar gemeenschapsgericht met de focus op kansen. Eén van de eerste acties in de flat was een mobiel terras op de gang om in contact te komen met bewoners. ‘De gang was een logische plek. Je komt hier snel mensen tegen en knoopt makkelijk een praatje aan. Ook met degenen die nog nooit een stap in de recreatiezaal hadden gezet omdat de sfeer hen daar tegenstond. De gesprekken op het terras vormde de opmaat tot een ‘ideeëndiner’, die de start symboliseerde van de verandering.

Na de eerste succesvolle pilot in 2014 met community building in serviceflat De Koornhorst in Amsterdam Zuidoost wil een kernteam van vier community buil-ders - Gewoon Bijzonder - in 2015 en 2016 andere serviceflats en wooncomplexen voor ouderen een community boost aanbieden. Op vier locaties in Midden Nederland willen ze één jaar community building op gang brengen als basis voor het met elkaar wonen en voor het werk van professionals. Er zijn nu drie geïnte-resseerde locaties die onderzoeken of ze mee kunnen doen. Als hun verkenning én de aangevraagde subsidies positief uitpakken, heeft Gewoon Bijzonder nog ruimte voor een vierde pilotlocatie. Bent u als locatie-eigenaar, bewoners, zorg- of welzijnsaanbieders, woningcorporaties, gemeenten of fonds geïnteresseerd? Neem dan contact op met Birgit Oelkers: [email protected] en tel. 06-21224567.

Ook bouwen aan een community?

'Why do you have a meeting if you can have a party?'


44 45

De groep deed twee initiatieven aan, Buurtleren.nl in Heerhugowaard en ZorgIn in Alkmaar (zie kader). Twee kleinschalige burgerinitiatieven opgezet door betrokken bewoners die al bezig zijn met waar de transformatie voor staat: meer zelf doen en meer voor elkaar zorgen. Ze maakten de gemeenten maar wat graag deelgenoot van hun mooie plannen. Maar naast enthousiasme voor zoveel mooie vrijwillige inzet ontstond er ook discussie, want moet de gemeente dit soort initiatieven allemaal financieren? Kun je ze niet ook op een andere manier ondersteunen? En hoe dan? Hoe schat je dit soort initiatieven op waarde? Zes lessen uit Alkmaar (om verder over te discussiëren).

1. Weg met de gelijkheid! Ondersteunen van initiatieven is maatwerk, je kunt ze

niet allemaal op dezelfde manier behandelen. Maak initiatieven niet dood, door ze naast bestaande protocollen en regels te leggen. Durf ze op een andere manier te waarderen en wees niet bang voor ongelijkheid tussen initiatieven.

2. Geen papier maar passie Kijk niet alleen naar het initiatief maar ook naar de

mensen achter het initiatief: in hoeverre geloof je in hen? Zie je de passie? In welke mensen ga je eigenlijk investeren? De passie van initiatiefnemers zegt soms meer over (de kans van slagen van) een initiatief dan een plan op papier.

6 tips over burgerkracht uit Alkmaar

Buurtbewoonster Willy geeft haakwerklessen bij ZorgIn voor andere buurtbewoners

>

Zestien ambtenaren uit verschillende gemeenten in de regio Alkmaar gingen op expeditie Burgerkracht om meer te leren en zich te laten inspireren. Conclusie: ‘We moeten meer met elkaar en met initiatieven praten over de veranderende rol van de overheid en de manier waarop we initiatieven het best kunnen steunen.’


46

3. Het gaat niet alleen over geld Het gaat vaak over geld, zowel vanuit het initia

tief als vanuit de gemeente. Maar dat kan anders. Gemeenten kunnen nadenken over andere vormen van ondersteuning, initiatieven over andere vormen van financiering. Uiteindelijk draait het om het creëren van een andere relatie tussen gemeente en initiatief. Meer vanuit partnerschap, minder vanuit afhankelijkheid. Stap af van de automatische reflex van geld vragen en wel of geen geld geven.

4. Maar soms gaat het wel over geld Wees ook niet bang af en toe wel financieel te

ondersteunen. Te vaak komt die ondersteuning er niet uit angst voor precedentwerking, maar….. (zie punt 1). En sommige initiatieven kunnen misschien wel iets bereiken wat de gemeente niet lukt. Daar mag best financiële ondersteuning tegenover staan.

5. Ondersteun anders Er zijn manieren waarop initiatieven zichzelf zou

den kunnen bedruipen. Bijvoorbeeld met crowdfunding, het aanschrijven van fondsen of gebruikers om een bijdrage vragen. Met die zoektocht kunnen gemeenten initiatieven ondersteunen. Denk ook eens aan ondersteuning bij bijvoorbeeld het schrijven van een business plan.

6. Creëer ambassadeurs binnen je gemeente

Een nieuwe rol voor de overheid betekent ook gedragsverandering bij ambtenaren. En niet alleen voor diegenen werkzaam op het sociaal domein. Ook de collega’s van bijvoorbeeld inkoop moeten mee. Je hebt binnen je gemeente een aantal ambassadeurs nodig die voorop lopen in de nieuwe manier van werken en die dat ook binnen de gemeente uitdragen.

Buurtleren.nl brengt buurtbewoners bij elkaarWat: Buurtleren.nl is een marktplaats, opgezet door Klaas Wever waar elke buurtbewoner in Heerhugowaard een account kan aanmaken en gratis een cursus, opleiding of leeractiviteit kan aanbieden. Buurtbewoners die iets willen leren, kunnen daarover een vraag stellen. Vraag en aanbod variëren van het leren van Spaans tot het geven van wiskundeles. Wever: ‘Iedereen heeft wel een passie en wil anderen daar iets over leren.’ Hij ontdekt parels in de wijk, zoals een vrouw van 94 die filosofieles geeft. ‘Ze leeft op, straalt weer. Door buurtleren.nl komen buurtbewoners weer met elkaar in contact.’

Tip voor gemeenten: ‘Kijk wat er leeft in de omgeving en ga met mensen die een drive hebben in gesprek en kijk hoe je kunt faciliteren: wat hebben ze nodig om op gang te komen en te blijven. Kijk naar de persoonlijke drive van een initiatiefnemer, dat zegt soms meer over de haalbaarheid van een initiatief dan een dichtgetimmerd plan. Persoonlijk zou ik financiële ondersteuning ook waarderen; ik ben twee dagen minder gaan werken in het onderwijs om dit op te zetten en heb zelf geïnvesteerd in de opstart.’

ZorgIn vergroot netwerk bewonersWat: Een klein huiskamerproject in de Spoorbuurt in Alkmaar opgezet door Sylvia Huizenga waar buurtbewoners, jong en oud elkaar ontmoeten. Het project speelt in op het behouden van zelf-standigheid, vitaliteit en welzijn. Huizenga: ‘Het initiatief wordt door de buurt gedragen en de onderlinge betrokkenheid is groter geworden.’ Het sociaal netwerk van menig buurtbewoner wordt erdoor uitgebreid. Zo ook die van be-woonster Willy. ‘Ik woon hier nu drie jaar, kende eerst niemand maar wilde niet verpieteren.’ Sinds een bezoek aan ZorgIn komt ze weer onder de mensen en heeft ze contacten die ze kan bellen om te vragen of ze een boodschap voor haar willen doen. Huizenga: ‘Willy laat zien wat – naast vrijwillige inzet – van belang is bij het laten slagen van dit soort initiatieven: mensen moeten weer durven om hulp te vragen. Dat zijn we niet meer zo gewend.’

Tip voor gemeenten: ‘Voor elk initiatief is een startkapitaal zeer welkom. Ik won de wedstrijd Slimmere Zorg! van de gemeente Alkmaar en kreeg daardoor 10.000 euro. Het gaf mij de kans om dit idee – een droom die ik al langer had – waar te maken. Ik schakelde onder meer iemand in die mij hielp met het business plan. Ik kom uit de zorg, dus daar weet ik veel van af, maar een business plan schrijven is een ander verhaal. Je wilt jezelf be-druipen maar dat lukt nog niet altijd. Meer geld is welkom, we dragen ten slotte ook bij aan be-langrijke maatschappelijke doelen zoals zelfstan-digheid en het vergroten van zelfredzaamheid. Het zou voor mij ook een vorm van waardering betekenen voor mijn inzet.’

Een paasbrunch met de buurt bij ZorgIn.


48 49

Er staan steeds meer ondernemende burgers op in het sociaal domein: inwoners die zelf het heft in handen nemen om zorg te verlenen in de buurt, die een dorpstuin creëren, lokale huiskamers opzetten, of eigen vormen van dagbesteding organiseren. De collegewerkprogramma’s en Wmobeleidstukken staan vol van verantwoordelijkheid nemen voor je leefomgeving en eigen kracht, maar als inwoners die ruimte pakken dan ontmoeten twee werelden elkaar en dan blijken ze elkaar vaak niet zo goed te kennen.

Begin 2015 experimenteerde een aantal gemeenten daarom met een belevingsbijeenkomst burgerkracht. Want directeuren van de gemeente Emmen, Zwolle, en Leeuwarden realiseerden zich dat er nog veel valt te leren op het snijvlak van de gemeentelijke organisatie en ondernemende burger. Zij besloten een aantal ambtenaren, inclusief zichzelf, de ruimte te geven om zich een paar uur lang onder te dompelen in een initiatief van inwoners. Zo konden zij de drijfveren van deze actieve inwoners goed leren begrijpen.

Overbruggen van twee wereldenParticipation@work ontwikkelde de belevingsbijeenkomst burgerkracht. Initiatiefneemster van de belevingsbijeenkomsten, Laura Hornick: ‘Het gaat om het overbruggen van twee werelden: die van de initiatiefnemers die het verschil maken op hun terrein en op hun manier. En de wereld van

welwillende ambtenaren die er soms erg alleen voor staan om uit te vinden wat zij met dit initiatief moeten of kunnen. In deze bijeenkomst ligt enerzijds de nadruk op onbevooroordeeld luisteren en anderzijds op openhartig vertellen over drijfveren en ervaringen. Niet het oplossen van de vraagstukken staat centraal, maar het begrijpen van elkaars wereld.’

Wel: verbinden, niet: problemen overnemenDe bijeenkomsten leverden inzicht op in wat je als ambtenaar kunt doen als initiatiefnemers zich aandienen met een voorstel of vraag, maar ook hoe je als ambtenaar in de eigen organisatie ruimte moet krijgen om uit te zoeken wat je kunt betekenen voor een initiatief. Bijvoorbeeld door te verbinden, kennis te brengen, een kritische vriend te zijn, regels uit de weg nemen, beschikbaar en toegankelijk te blijven en het tempo en de fases van het initiatief te respecteren. Ook wordt duidelijk wat niet werkt: problemen overnemen, aansturen, mensen intern steeds doorverwijzen, resultaten of verantwoording vragen. ‘Dat is simpelweg niet relevant bij inwoners die in eigen tijd en op eigen wijze zelf het verschil willen maken en die nieuwe waarden creëren.’

Komt een burgerinitiatief aan het loket

De gemeenten Zwolle, Leeuwarden en Emmen wilden heus wel ‘iets’ met burgerinitiatieven in het sociaal domein, maar wat precies? Belevingsbijeenkomsten waarbij de gemeenten en initiatiefnemers elkaar ontmoetten hielpen daarbij.

Ook zo’n bijeenkomst?

Zelf een belevingsbijeenkomst organiseren kan ook. Er is een procesbeschrijving met draaiboek beschikbaar waarbij een gemeente zelf met behulp van een facilitator een bijeenkomst kan uitvoeren. Voor meer informatie en het draaiboek kunt u contact opnemen met Laura Hornick via [email protected].

Belevenissen in ZwolleHenk Procé, programmamanager Sociaal Domein van de gemeente Zwolle, was bij een belevings-bijeenkomst en het leverde zijn gemeente veel op. ‘We moeten anders leren omgaan met initiatieven van burgers. Binnen onze stad hebben we één zelfstandig dorpje: Wijthmen. Het vergrijst, mede omdat er geen nieuwe huizen worden gebouwd voor jongeren. Dorpsbewoners zijn bij elkaar gaan zitten om te kijken of ze ervoor konden zorgen dat jongeren zouden blijven. Er worden nu acht à twaalf woningen gebouwd. Een hele hoop voor een kleine gemeenschap met 186 huishoudens. Daarnaast ontstond het idee om de wijkverpleeg-kundigen langs alle huishoudens te laten gaan om te vragen wat iedereen zelf kon bijdragen aan zorg. Er was eerst de angst voor een explosie aan hulpvragen, maar die bleef uit. Mensen gaven zelf simpele oplossingen waardoor ze zelfstandig konden blijven wonen. Af en toe een boodschap, een helpende hand in de huishouding. De Wmo-consulent en de wijkverpleegkundige fungeren nu als mini wijkteam in het dorp en iedereen is vooralsnog erg tevreden.’


50 51

Om gemeenten te helpen initiatieven in kaart te brengen en een strategie te bepalen, ontwikkelde het Instituut Maatschappelijk Innovatie (IMI) in opdracht van het ministerie van BZK een intakelijst en zes modellen. Het ene model is bruikbaar voor iemand die werkt in de frontlinie, een ander voor strategen. Soms heb je immers een formulier nodig, soms een sessie met de benen op tafel.

IntakelijstEen vertrekpunt is de intakelijst voor gemeenten. Die zet de vragen op een rij die een gemeente aan initiatiefnemers kan stellen. Naast voor de hand liggende gegevens (zoals wat is de essentie van het initiatief, wie zijn er betrokken?) zijn dat bijvoorbeeld: Wil de initiatiefnemer hier ook geld mee verdienen? Is het mogelijk om politiek te ‘scoren’ met het initiatief? Het formulier is gemaakt na onderzoek onder gemeenteambtenaren.

Wat doen die burgers allemaal? Zes brillen zorgen voor overzicht

Burgers en bedrijven spelen een steeds belangrijker rol in de aanpak van maatschappelijk vraagstukken. Denk aan sociale ondernemers, nieuwe zorgcoöperaties en ‘gewoon’ ondernemende burgers. Maar hoe is die rol precies? En hoe kunnen gemeenten zich het beste opstellen?

‘Voor onszelf een nuttige checklist’

Hans de Graaff is beleidsmedewerker bij de gemeente Leiden en werkt onder andere als een van de ideeënmakelaars.

‘De gemeente Leiden wil meer gaan aansluiten bij initiatieven uit de stad. Om goed in beeld te krijgen wat een idee precies inhoudt en waar het binnen de gemeente opgepakt zou moeten worden, zou je gebruik kunnen maken van deze taxonomie of onderdelen daarvan. Alleen moet je wel oppassen dat je niet teveel gaat formali-seren. Het is de moeite waard om daar eens over van gedachten te wisselen met andere collega’s.’

De taxonomie met de intakelijst en de modellen vindt u hier: http://doedemo-cratie.net/content/zes-brillen-om-te-kijken-naar-initiatieven

1. Werkvelden

De eerste van de ‘brillen’ is een model van werkvelden, waarmee je initiatieven kunt verdelen

over vijf doelgroepen: ouderen, patiënten, werklozen, jongeren en gezinnen. Zo wordt duidelijk waar veel

aanbod is en waar weinig. In dat laatste geval kan een gemeente besluiten om initiatieven uit te lokken via bijeenkomsten met betrokkenen, door maatschappelijk aanbesteden of andere

vormen van stimulering.

2. Bloedgroepen

Wie komen met het initiatief? Gaat het om een vrijwillige of commerciële organisatie? De

tweede bril onderscheidt vijf soorten initiatiefnemers. Ten eerste de collectieven, zoals wijkbedrijven of

zorgcoöperaties. Ten tweede de sociale ondernemers die ideële en commerciële motieven combineren. Ten derde

de gekantelde organisaties: bestaande organisaties die bijvoorbeeld werken met vrijwilligers. Ten vierde mantelzorg: individuele zorgers en organisaties

die hen ondersteunen. En als laatste de initiatieven van individuele of kleine

groepen burgers.

3. Toegevoegde WaardeGemeenten willen graag een compleet

zorgaanbod op orde hebben voor ze aandacht besteden aan initiatieven uit de samenleving.

Dit model benadert het anders: wellicht kunnen die initiatieven juist bijdragen aan een compleet

aanbod. Initiatieven worden onderverdeeld van ‘complementair’ via ‘versterkend’ tot

‘vraagbeperkend’. Vraagbeperkend zijn bijvoorbeeld mantelzorg en ideeën die

bijdragen aan zelfredzaamheid of preventie.

4.rol in heT

TransformaTieprocesZijn de initiatieven in een gemeente vernieuwend of

meer ondersteunend? Welke verdienen ondersteuning en eventueel financiering? Deze bril onderscheidt vier soorten: spelbepalers (deze werken volgens

eigen regels en hebben veel impact), pioniers (klein maar verrassend), de brede beweging (niet zo

vernieuwend, maar met grote omvang) en ondersteuners (van andere initiatieven

met bijvoorbeeld lobby of kennis).

5.groeifase

Burgerinitiatieven moeten drempels nemen om voort te bestaan en te groeien. Stap één is om

de eerste volgers te verzamelen. Dan volgen aandacht en erkenning, bijvoorbeeld door een subsidie of een

award. Stap drie is steun van bedrijven of instituties zoals een gemeente. Als het initiatief verder groeit, ontstaat

professionalisering. Een lastige fase: hoe verhoudt winst zich tot publieke steun? De volgende stap is

schaalvergroting, meestal door het kopiëren van de aanpak naar andere locaties. Een laatste stap is vaak het afscheid van de

initiatiefnemer.

6. verhouding

ToT de overheidDit model toont vijf rolverdelingen: het initiatief is

zelfstandig, het wordt door de overheid ondersteund met beleid of in de uitvoering, het is een gezamenlijk initiatief, de overheid is leidend en burgers doen mee,

of – tot slot – de overheid neemt initiatief zonder burgerparticipatie. Afhankelijk van de verhouding

bepaalt de gemeente wat nodig is. Het gezamenlijk initiatief met gemeenschappen is overigens nog relatief onbekend, in tegenstelling tot

publiekprivate samenwerking met bedrijven.


53

Bouwen aan Burgerkracht -

In de publicatie ‘Bou-

wen aan burgerkracht in

het sociale domein’ van

Platform31 wordt toegelicht

uit welke aspecten bur-

gerkracht bestaat, welke

invulling er in de Jeugdwet,

WMO 2015 en Participa-

tiewet aan wordt gegeven

en hoe je als gemeente of

professional deze aspecten

van burgerkracht effectief

kunt ondersteunen.

www.platform31.nl/publicaties/

bouwen-aan-burgerkracht-in-

het-sociale-domein

Nabij is Beter -

Pieter Hilhorst en Jos van

der Lans schreven drie es-

says over de beloften van

de drie decentralisaties.

Het eerste essay gaat over

de groeiende populariteit

van het begrip eigen kracht

en de vraag of het wenselijk

is dat eigen kracht vaak

geïnterpreteerd wordt als

eigen verantwoordelijk-

heid. Het tweede essay

gaat over het mandaat van

sociale wijkteams. In het

derde essay, dat handelt

over de financiering van het

sociale domein, bepleiten

de auteurs dat de winst

die opgebracht wordt door

meer in te zetten op pre-

ventie ook ten goede moet

komen aan de groep die de

inspanning levert.

www.slideshare.net/KING_

Gemeenten/publicatie-king-

jaarcongres-2015-jos-vd-

lans-en-pieter-hilhorst-nabij-

is-beter

E-boek buurten dorpskracht-

In 2012 startte Movisie

met het volgen van 25

initiatieven in buurt- of

dorpskracht: burgeriniti-

atieven waarbij de kracht

van een gebied benut

wordt en de burger centraal

staat om een vraagstuk aan

te pakken. In dit e-boek

doen ze verslag van hun

bevindingen.

www.movisie.nl/publicaties/

e-boek-stappen-buurt-

dorpskracht

Tijdschrift sociale vraagstukken-

Kantelt Nederland richting

burgers die overnemen,

naar een bruisende bewe-

ging van burgerinitiatie-

ven? De felle polemiek die

professor transitiekunde

Jan Rotmans daarover

voerde met de hoogleraren

Evelien Tonkens en Jan

Willem Duyvendak wordt in

dit nummer overzichtelijk

samengevat.

www.movisie.nl/publicaties/

tijdschrift-sociale-vraagstuk-

ken-voorjaar-2015

Taxonomie-

Na de transitie ontstaat nu

steeds meer ruimte voor de

transformatie: de opgave

om de sociale dossiers

integraler, meer vanuit

eigen kracht en dichter bij

de mensen te organise-

ren. Deze publicatie kan

gemeenten hierbij helpen.

Er zijn zes manieren ("bril-

len") van kijken naast elkaar

gezet, die elkaar aanvullen

in het doorgronden van de

opkomst aan initiatieven.

http://doedemocratie.net/

content/zes-brillen-om-te-

kijken-naar-initiatieven

Pamflet 10 -

Enkele 'meedenkers

en doeners' vanuit het

opbouwwerk zijn gekomen

met 'Pamflet 10', een

dringende oproep om

bij inrichting van sociale

wijkteams de inbreng van

bewoners -community

ontwikkeling- mee te laten

wegen. Volgens de opstel-

lers bestaat de kans dat so-

ciale teams alleen worden

ingezet voor individuele

probleemoplossing, waarbij

collectieve burgerkracht

en het versterken van

sociale netwerken (het

sociale domein) achterwege

blijft. Ook vinden zij dat

de opbouwwerker deel uit

moet maken van het sociale

wijkteam.

www.buurtwerknederland.nl/

11-pamflet-10

Burgers maken hun buurt -

Veel burgers werken actief

samen aan de kwaliteit van

hun eigen buurt, omdat ze

dat belangrijk vinden, en

omdat het leuk is om te

doen. Overheden juichen

dit soort initiatieven toe,

maar worden daarbij met

nieuwe vragen geconfron-

teerd. De publicatie ‘Bur-

gers maken hun buurt’ dat

tot stand kwam in samen-

werking met Platform31 is

een praktische handreiking

voor professionals zoals

wijkambtenaren en buurt-

opbouwwerkers.

www.platform31.nl/publicaties/

burgers-maken-hun-buurt

Gestuurde zelfsturing-Het essay van de Nederland-

se School voor Openbaar

Bestuur en het Planbureau:

‘Gestuurde zelfsturing, De-

centralisaties en participatie

in het sociaal maatschap-

pelijk domein’ gaat in op de

vraag hoe decentralisaties

in het sociale domein en de

pogingen om participatie

te vergroten elkaar in de

praktijk ontmoeten. Want

in veel gevallen zal het zo

zijn dat er behoefte is aan

meer participatie, terwijl die

niet vanzelfsprekend komt.

En dat terwijl het succes of

falen van de decentralisatie-

operatie er sterk van afhan-

kelijk is. Er is dus een groot

bestuurlijk belang bij een

zeer gerichte en specifieke

toename van participatie.

Dat roept de vraag op of en

hoe gemeenten de participa-

tie van burgers in het sociale

domein kunnen vergroten.

http://www.nsob.nl/publicaties/

Leren innoveren in het sociaal domein-Gemeenten zullen anders

moeten handelen als zij bur-

gerinitiatieven meer ruimte

willen geven en innovatie en

diversiteit in het zorgaanbod

willen stimuleren bij maat-

schappelijke organisaties.

Dat kan alleen wanneer ze

uit bureaucratische reflexen

stappen, belemmeringen

wegnemen en maatschap-

pelijke doelstellingen cen-

traal stellen. Dergelijke ver-

anderingen gaan gepaard

met allerlei onzekerheden

en belangenconflicten. Juist

door deze in het verande-

ringsproces te betrekken

heeft de transformatie kans

van slagen. Gemeenten

moeten daartoe samen

met burgers, professionals

en organisaties uitzoeken

wat werkt, en wat niet en

daarvan leren. Dit stelt de

Raad voor Maatschappelijke

Ontwikkeling (RMO) in het

advies: Leren innoveren in

het sociaal domein.

www.adviesorgaan-rmo.nl/

Publicaties/Adviezen/Leren_

innoveren_in_het_sociaal_

domein_december_2014

Lees verder over burgerkracht in het sociaal domein

Vorm geven aan inhoud

Daphne Bressers

Martijn van der Steen

Mark van Twist

Gestuurde zelfsturingDecentralisaties en participatie in

het sociaal maatschappelijk domein

3D en DOe-DemOcratieZes brillen op maatschappelijk initiatief in Zorg en welZijn

52


54 55

Het project “Verkenningen Transformatie Sociaal Do-mein” biedt ondersteuning in het transformatiepro-ces, deelt ervaringen en verspreidt kennis. Steeds gaat het hierbij om het samen leren innoveren en samen zoeken naar de beste manier van werken op basis van datgene wat in de lokale praktijk wordt ondervonden.

Een belangrijk onderdeel van de “Verkenningen Trans-formatie Sociaal Domein” is het bevorderen van de inzet van burgerkracht in het sociaal domein en het vergroten van het aansluitingsvermogen bij maat-schappelijk initiatief.

In het kader hiervan zullen de aankomende tijd diverse activiteiten worden georganiseerd waarin dit onder-werp een nadrukkelijke plek zal krijgen, een deel is nog in ontwikkeling maar concrete voorbeelden zijn:

1. Workshops en landelijke bijeenkomst Tijdens diverse bijeenkomsten en congressen ge-organiseerd door Rijk en VNG zijn er workshops te volgen over het thema burgerkracht in het sociaal domein. Specifiek zal er in het najaar in Zaanstad nog een bijeenkomst georganiseerd worden voor en door gemeenten over burgerkracht in het sociaal domein.

2. Belevingsbijeenkomsten Er is een uitge-breid draaiboek via www.gemeentenvandetoekomst.nl

Aan de slag met burgerkracht in het sociaal domein?

Onder de noemer “Verkenningen Transformatie Sociaal Domein” verdiepen

verschillende gemeenten en het Rijk samen diverse thema’s in de transformatie.

Een belangrijk thema is het bevorderen van de inzet van burgerkracht in het sociaal

domein. Verschillende activiteiten ondersteunen gemeenten hier de komende tijd bij.

beschikbaar waarmee gemeenten zelf een belevings-bijeenkomst over burgerkracht kunnen organiseren. In zo’n bijeenkomst gaan gemeente en burgeriniti-atief met elkaar in gesprek om elkaars perspectief te beleven en zo de samenwerking in de toekomst te verbeteren.

3. Inkoopdagen en leerkring Binnen inkoop is burgerkracht ook een belangrijk onderdeel. Daar wordt ook aandacht aan besteed tijdens regionale inkoopdagen die worden georganiseerd en een leer-kring over maatschappelijk aanbesteden in het sociaal domein.

Houd de website van het programma Gemeenten van de Toekomst van het ministerie van BZK www.gemeen-tenvandetoekomst.nl goed in de gaten voor het laatste nieuws en activiteiten!

Voor vragen en tips over burgerkracht in het sociaal domein kunt u een e-mail sturen naar: [email protected]

En natuurlijk kunt u ook het OndersteuningsTeam Decentralisaties (OTD) benaderen voor ondersteuning op dit thema via [email protected] en www.vng.nl/otd

Tot ziens!

54 55

Het was in de Achterhoek. Volle zaal met inwoners. De meneer met zijn blauwe windjack legde zijn koekje neer, naast het kopje, veegde zijn mond af en ergens tussen vragen en stellingnemend zei hij: “Als noaberschap beleid wordt, zijn wij het kwijt.“ Bhwamm! Elk woord is raak. De wethouder stopt zijn 3D (drie overheidsdecentralisaties)-presentatie, beseffend dat zijn volgende powerpointplaatjes gaan over noaberschap. Noaberschap is niet van de overheid, het is van de gemeenschap. De overheid kan ze er ruimte voor geven.

We kunnen in dit geval noaberschap ook vervangen door burgerkracht. Dat is niet van de overheid, niet van zorgprofessionals, niet van kantelaars 2.0, niet van welzijnswerkers. Maar van burgers en de sociale constructies waarin zij leven. En tegelijkertijd zorgt noaberschap of burgerkracht voor een sterke samenleving, waarbij aandacht, zorg, warmte, plezier, liefde, beleving, lol, binding en plezier de hoofdmoot toont. Door institutionele ogen kijkend lees je woorden als preventief of sociale duurzaamheid. Met managers-ogen lees je besparingen, doeleffectiviteit of vraaggericht. Voordat je het weet, ben je Ben, een tachtigjarige die plaatjes draait op de zondagmiddagsoos voor ouderen. “Ik was opeens een voorliggende voorziening geworden.” Toen heeft hij de relatie met de gemeente maar opgezegd. En dat maakt het allemaal zo moeilijk. De overheid wil helpen, niet door de activiteit

over te nemen, maar door de bedoeling over te nemen. Het moet beleid worden. Terwijl het gemeenschapsvorming is. Wat burgers doen vanuit waarden voor

de gemeenschap waarin ze leven, dreigt met woorden als versterken, verduurzamen en borgen gedegradeerd te worden tot beleidsratio.

Maar - en dat is de andere kant - wat als al die professionals niet logisch aansluiten bij die waardenrijke initiatieven van burgers? Dan wordt hun goede professionalswerk beperkt tot van de samenleving geïsoleerde acties, die alleen met probleemcijfers te legitimeren

zijn. En krijgen actieve inwoners net niet die support die hen verder zou kunnen brengen.

3D zonder burgerkracht dreigt een geïsoleerde bezigheid te worden, 3D met burgerkracht dreigt onteigening te worden. Ik laat de lezer

achter zonder oplossingen, en zo hoort het ook…

COLUMN Joop Hofman

Joop Hofman is één van de eigenaren van Rode Wouw BV. Sleutelwoord is participatie. Hij begeleidt onder andere de landelijke Community of Practice Productiekracht in wijken.

Noaberschap is niet van de overheid

Dit tijdschrift in de serie over de veranderende relatie tussen samenleving en overheid gaat over burger-kracht in het sociaal domein. Burgers doen ook in het sociaal domein steeds meer zelf en samen. Gemeen-ten zoeken op hun beurt naar manieren waarop deze initiatieven kunnen aansluiten bij en bijdragen aan doelen die zij zich hebben gesteld in het kader van de decentralisaties.

Want de transitie is achter de rug en nu is het tijd voor de werkelijke transformatie. Burgerinitiatieven vragen om een andere verhouding tussen burger en overheid. Wat is de nieuwe rol van gemeenten en hoe kunnen zij het beste omgaan met initiatieven in het sociaal domein? Wanneer zijn initiatieven van toegevoegde waarde en hoe bepaal je dat? En op welke manier kun je initiatieven het beste steunen? Veel vragen en niet altijd sluitende antwoorden, in deze uitgave vindt u wel veel reflectie, praktische tips en inspiratie.

Lees meer op www.tijdvoorsamen.nl

3D en Burgerkracht • Tijdschrift

over de veranderende relatie tussen samenleving en overheid

3D JournaalHoud het 3D Journaal in de gaten

voor meer mooie voorbeelden en tips

op het gebied van burgerkracht in

het sociaal domein. Het 3D Journaal

vindt u op www.gemeentenvande-

toekomst.nl/3djournaal en op het

besloten forum Sociaal Domein van

de VNG.

Documents

3D en Burgerkracht