Πιο ςημαντικέσ πόλεισ τισ Αςίασ:

Πεκίνο

Σόκυο

Άγκυρα

Μόςχα

ιγκαπούρη

Ριάντ

Σεχεράνη

Αμάν

Ιερουςαλήμ

Παλαιςτίνη

Σόκυο

Μόςχα

την Αςία η παρουςία του ανθρώπου αρχίζει από πολύ παλιά από την εποχή ακόμη του Πλειςτόκαινου. Σα κόκαλα του Πιθηκάνθρωπου τησ Ιάβασ και του Ανθρώπου του Πεκίνου είναι τα αρχαιότερα υποανθρώπινα και ανθρώπινα υπολείμματα που βρέθηκαν μέχρι ςήμερα πάνω ςτην υδρόγειο. Μετά την περίοδο των παγετώνων εμφανίζεται ςτην Αςία μια φυλή αντίςτοιχη με τη φυλή του Νεάντερταλ, που όμωσ εξαφανίςτηκε και έδωςε τη θέςη τησ ςε άλλεσ φυλέσ πιο εξελιγμένεσ, που κατοικούν μέχρι και ςήμερα. Οι φυλέσ αυτέσ διαιρούνται ςε δυο μεγάλεσ ομάδεσ: την ευρωπίδα (άςπρη φυλή) και την μογγολίδα (κίτρινη φυλή) που κατοικούν ςτισ βόρειεσ περιοχέσ τησ ηπείρου ενώ ςτα νότια κατοικούν φυλέσ που έχουν πιο ςκούρο χρώμα, ιδιαίτερα ςτην περιοχή των Ινδιών και ςτην Κεώλάνη. την περιοχή, όμωσ των Υιλιππίνων και ςτη Μαλαιςία ζει η νέγρικη φυλή.

Ο πληθυςμόσ ςτην Αςία δεν είναι κατανεμημένοσ το ίδιο ςε όλη την ήπειρο. Τπάρχουν περιοχέσ που είναι τελείωσ ακατοίκητεσ, όπωσ ςυμβαίνει ςε πολλέσ περιοχέσ τησ ιβηρίασ και τησ κεντρικήσ Αςίασ, καθώσ επίςησ και ςτην Αραβική χερςόνηςο. Τπάρχουν τεράςτιεσ περιοχέσ που η πυκνότητα των κατοίκων είναι μόλισ ένασ ςε ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο. Τπάρχουν όμωσ και περιοχέσ πάρα πολύ πυκνοκατοικημένεσ, ιδιαίτερα ςτισ Ινδίεσ, την Κίνα, την Ιαπωνία και την Ινδονηςία, που η πυκνότητα των κατοίκων είναι πάνω από 150 ςε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο. τισ χώρεσ αυτέσ υπάρχουν πολλέσ περιοχέσ καθαρά γεωργικέσ, όπου η πυκνότητα των κατοίκων υπερβαίνει τουσ 1.000 ςε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο. Η άνιςη αυτή κατανομή του πληθυςμού δημιουργεί πάρα πολλά κοινωνικά προβλήματα, αλλά και προβλήματα διατροφήσ, υγείασ κλπ.

Σα αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι η Αςία κατοικείται για χιλιάδεσ χρόνια και ότι έχει φιλοξενήςει αξιόλογουσ πληθυςμούσ ςτο έδαφόσ τησ. Οι πρώτοι ιςτορικοί πολιτιςμοί τοποθετούνται ςε μια εποχή τρεισ χιλιάδεσ χρόνια πριν από τη γέννηςη του Φριςτού. Σρία βαςικά κέντρα πολιτιςμού υπήρχαν ςτην Αςία. Σο πρώτο κέντρο ήταν ςτην περιοχή τησ ςημερινήσ Μεςοποταμίασ και τοποθετείται χρονολογικά περίπου το 3.000 π.Φ. την περιοχή αυτή τουσ πρώτουσ πολιτιςμούσ τουσ δημιούργηςαν οι ουμέριοι. Σην ίδια περίπου εποχή αναπτύςςεται ένασ άλλοσ πολιτιςμόσ ςτο δεύτερο κέντρο, ςτην περιοχή των ςημερινών Ινδιών. Επίςησ, την ίδια εποχή ςτην Κίνα, που θεωρείται το τρίτο κέντρο πολιτιςμού τησ Αςίασ, δημιουργείται η πρώτη κρατική κινέζικη οργάνωςη με τη δυναςτεία των ιάγκ - Γιν.

την Αςία υπάρχει ένα τεράςτιο μωςαΰκό από φυλέσ, με ένα ακόμη μεγαλύτερο μωςαΰκό από γλώςςεσ. υναντώνται όλα τα θρηςκευτικά δόγματα που υπάρχουν. Σα βαςικότερα θρηςκευτικά - φιλοςοφικά ρεύματα ςτην Αςία είναι o βουδιςμόσ, ο ιςλαμιςμόσ, o βραχμανιςμόσ, o ιουδαΰςμόσ, o ζωροαςτριςμόσ, o ινδουιςμόσ, o κομφουκιανιςμόσ, o ςιντοΰςμόσ, o ταοΰςμόσ και ο χριςτιανιςμόσ. Καθένα από τα παραπάνω θρηςκευτικοφιλοςοφικά ρεύματα έχει μερικέσ δεκάδεσ ή και εκατοντάδεσ μικρότερεσ αιρέςεισ.

Μεσοποταμία ονομάστηκε για πρώτη φορά από τους αρχαίους Έλληνες η χώρα την οποία διαρρέουν δύο ποταμοί ο Τίγρης (στα ανατολικά) και ο

Ευφράτης (στα δυτικά). Με το όνομα αυτό οριοθετείται μια μεγάλη περιοχή, που περιλαμβάνει τις κοιλάδες των δυο ποταμών και των παραποτάμων τους.

Το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο, σε ό,τι αφορά στην ιστορία, τμήμα της χώρας αυτής βρίσκεται στο σημερινό Ιράκ.

Το αρχαιότερο όνομα της περιοχής αυτής στην ασσυριακή γλώσσα λέγεται Αssur.

Σο ινικό τείχοσ, είναι μια κινεζική οχύρωςη που χτίςτηκε από το τέλοσ του 14ου αιώνα μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα, κατά τη διάρκεια τησ δυναςτείασ Μινγκ, προκειμένου να προςτατευθεί η Κίνα από τισ επιδρομέσ από τισ μογγολικέσ και τουρκικέσ φυλέσ. Η δόμηςή του ςτη ςημερινή μορφή προηγήθηκε από διάφορα άλλα τείχη που χτίςτηκαν από τον 3ο αιώνα π.Φ. ενάντια ςτισ επιδρομέσ των νομαδικών φυλών που προέρχονται από τισ περιοχέσ που ανήκουν ςήμερα ςτη Μογγολία και τη Μαντζουρία. Σο τείχοσ εκτείνεται ςε μήκοσ 8.851,8 χλμ, ςύμφωνα με πρόςφατη μέτρηςη, αποτελώντασ το μεγαλύτερο ςε διαςτάςεισ ανθρώπινο οικοδόμημα.

Σα υλικά που χρηςιμοποιήθηκαν ςτην καταςκευή του τείχουσ ήταν τα εκάςτοτε διαθέςιμα ςτην κάθε περιοχή. Κοντά ςτο Πεκίνο το τείχοσ καταςκευάςτηκε από αςβεςτόλιθο. ε άλλεσ θέςεισ το διαθέςιμο οικοδομικό υλικό ήταν εξορυγμένοσ γρανίτησ ή πυρότουβλο. Όπου βρίςκονταν τέτοια υλικά, αρχικά χτίζονταν δύο παράλληλοι τοίχοι και ο ενδιάμεςοσ χώροσ γέμιζε με αδρανή υλικά. ε οριςμένεσ περιοχέσ τα υλικά καταςκευήσ ςυγκολλούνταν με ένα κολλώδεσ μείγμα ρυζιού και αςπραδιού αυγών. τισ ακραίεσ δυτικέσ θέςεισ, ςε περιοχέσ γεμάτεσ ερήμουσ και ανεπαρκή οικοδομικά υλικά, ο τοίχοσ καταςκευαζόταν από απορρίμματα που τοποθετούνταν ανάμεςα ςε κομμάτια ξύλου.

Σο τείχοσ ςυμπληρώνεται από αμυντικούσ πύργουσ-παρατηρητήρια, ςτουσ οποίουσ οι υπεραςπιςτέσ των τοίχων μπορούςαν να υποχωρήςουν, ςε περίπτωςη που βριςκόταν ςε δυςχερή θέςη. Κάθε πύργοσ διαθέτει ςκάλεσ και ειςόδουσ ειδικά ςχεδιαςμένεσ, έτςι ώςτε να προκαλείται ςύγχυςη ςτουσ επιτιθέμενουσ.

Οι ςτρατώνεσ και τα διοικητικά κέντρα του τείχουσ βρίςκονται απλωμένα κατά μήκοσ τείχουσ ςε μεγαλύτερα διαςτήματα.