Upload
others
View
7
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1L'autreministre
IlétaitprèsdeminuitetlePremierMinistre,assisseuldanssonbureau,lisaitunlongrapportdontlesmotsluitraversaientl'espritsansqu'ilparvienneàensaisirlemoindresens.Ilattendaituncoupdetéléphoneduprésidentd'unpayslointainensedemandantàquelmomentcesatanépersonnageallaitenfinl'appeler;sionajoutaitàcelalalonguesemaine,épuisanteetdifficile,qu'ilvenaitdepasser,ilnerestaitplusguèredeplacedanssatêtepoursongeràautrechose.Ilavaitbeauessayerdeseconcentrersurlapagequ'illisait,ilnepouvaits'empêcherdevoirsurgirdevantsesyeuxlesvisagesréjouisdesesadversairespolitiques.L'und'euxenparticulierétaitpasséaujournaltélévisélesoirmême,nonseulementpourénumérertouslesévénementstragiquesquis'étaientproduitsaucoursdelasemaine(commes'ilétaitnécessairedelesrappeleràquiquesoit)maiségalementpourexpliquerenquoilegouvernementétaitentièrementresponsabledechacund'eux.
LerythmecardiaqueduPremierMinistres'accéléraàlaseulepenséedecesaccusations,injustesetfausses.Commentsongouvernementaurait-ilpuempêchercepontdes'écrouler?Ilétaitscandaleuxd'entendrequelqu'unsuggérerquelespouvoirspublicsnedépensaientpasassezd'argentpourl'entretiendesponts.Celui-ciavaitétéconstruitmoinsdedixansauparavantetlesmeilleursexpertss'étaientrévélésincapablesd'expliquerpourquoiils'étaittoutàcoupcasséendeux,précipitantunedouzainedevoituresdanslesprofondeursdelarivièrequ'ilenjambait.Etcommentpouvait-oninsinuerquecesdeuxcrimesatrocesdontlapresseavaitabondammentparléétaientlaconséquenced'unmanqued'effectifsdelapolice?Ouquelegouvernementauraitdûêtrecapabledeprévoirl'ouraganexceptionnelquis'étaitabattusurlesud-ouestdupaysetavaitprovoquétantdedommagesmatérielsethumains?Enfin,était-cesafautesil'undesessecrétairesd'État,HerbertChorley,avaitchoisicettemêmesemainepoursecomportersiétrangementqu'ilauraitdésormaisbeaucoupplusdetempsàconsacreràsafamille?
«Uneatmosphèresinistres'estrépanduedanslepays»,avaitconclusonadversaireenparvenantdifficilementàmasquerunlargesourire.
Malheureusement,c'étaitlapurevérité.LePremierMinistreleressentaitlui-même;lesgenssemblaientmanifestementplusabattusqu'àl'ordinaire.Letempslui-mêmeétaitdéprimant;cettebrumeglacéeenpleinmoisdejuillet...quelquechosen'allaitpas,cen'étaitpasnormal.
Iltournaladeuxièmepagedurapport,vittoutcequirestaitàlireetenconclutqu'ils'agissaitd'unmauvaistravailindignedesonattention.Etirantlesbrasau-dessusdesatête,iljetaunregardmorneautourdelui.Sonbureauétaitélégammentdécoré,avecunecheminéedemarbrefinquifaisaitfaceauxlonguesfenêtresàguillotine,hermétiquementclosespourluttercontrecettefraîcheurhorsdesaison.Avecunlégerfrisson,lePremierMinistreselevaetregardaau-dehors,contemplantlafinebrumequisecollaitcontrelescarreaux.Cefutaumomentoùiltournaitledosàlapiècequ'ilentenditderrièreluiunetouxdiscrète.
Ilsefigea,nezànezavecsonvisagesoudainapeuréquisereflétaitdanslavitresombre.Ilconnaissaitcettetoux.Ill'avaitdéjàentendue.Trèslentement,ilsetournaverslapiècevide.
—Bonjour...,dit-ilenessayantd'afficherplusdecouragequ'iln'enressentait.
Pendantuninstant,ilselaissaalleràespérerquepersonneneluirépondrait.Maisunevoixs'élevaaussitôt,tranchante,décidée,commecelledequelqu'unquis'apprêteàlireunedéclarationécrite.Elle
appartenait—commelePremierMinistrel'avaitsudèsqu'ilavaitentendutousser—àunpetithommeàlasilhouettedegrenouille,coifféd'unelongueperruqueargentée,représentédansuntableauancienetpoussiéreuxaccrochéàl'autreboutdelapièce.
—MessageauPremierMinistredesMoldus:«Devonsnousrencontrerdetouteurgence.Veuillezrépondreimmédiatement.Sentimentsdistingués,Fudge.»
L'hommedutableauadressaauPremierMinistreunregardinterrogateur.
—Heu...,réponditlePremierMinistre,écoutez...cen'estpaslemeilleurmomentpourmoi...J'attendsuncoupdetéléphone,voyez-vous...duprésidentde...
—Çapeuts'arranger,interrompitleportrait.
LePremierMinistresentitsoncœurseserrer.C'étaitlaréponsequ'ilavaitredoutée.
—Maisj'espéraisjustementparlerau...
—Nousnousdébrouilleronspourqueleprésidentoubliedevousappeler.Ilvoustéléphonerademainsoir,ditlepetithomme.VeuillezrépondreimmédiatementàMrFudge.
—Je...heu...trèsbien,ditlePremierMinistred'unevoixdéfaillante.D'accord,jeveuxbienvoirFudge.
Ilsedépêchad'allerserasseoiràsonbureauetrajustasacravate.Àpeineavait-ilreprisplacedanssonfauteuilendonnantàsonvisageuneexpressionqu'ilespéraitdétendueetflegmatiquequedesflammesvertesetbrillantesjaillirentdanslefoyervidedelacheminée,souslemanteaudemarbre.Ilregardadanscettedirection,s'efforçantdenetrahirnisurpriseniinquiétude,tandisqu'unhommecorpulentapparaissaitaumilieudesflammes,tournantsurlui-mêmeàlavitessed'unetoupie.Quelquessecondesplustard,ilsortitdelacheminéeets'avançasurunassezbeautapisancien,époussetantlasuiecolléeauxmanchesdesalonguecapeàrayures,unchapeaumelonvertvifàlamain.
-Ah...monsieurlePremierMinistre,ditCornéliusFudgeenmarchantversluiàgrandspas,lamaintendue.Jesuiscontentdevousrevoir.
LePremierMinistrenepouvaitsincèrementluiretournerlecomplimentetildécidadenerienrépondredutout.Iln'appréciaitpaslemoinsdumondelavisitedeFudgedontlesapparitionsoccasionnelles,déjàpeurassurantesenelles-mêmes,signifiaientgénéralementqu'ilallaitapprendredetrèsmauvaisesnouvelles.Parsurcroît,Fudgeparaissaitmanifestementsoucieux.Ilavaitmaigri,sonfrontétaitunpeuplusdégarni,sescheveuxavaientencoreblanchietsonvisagesemblaitfripé.LePremierMinistreavaitdéjàvudeshommespolitiquesavecuneminesemblableetc'étaittoujoursunmauvaisprésage.
-Enquoipuis-jevousêtreutile?interrogea-t-il.
IlserratrèsbrièvementlamaindeFudgeetluifitsignedes'asseoirdanslefauteuilleplusinconfortabledesonbureau.
-Difficiledesavoirparoùcommencer,marmonnaFudge.
Iltiralefauteuilverslui,s'installaetposasonchapeaumelonvertsursesgenoux.
-Quellesemaine,quellesemaine...
-Pourvousaussi,elleaétémauvaise?demandalePremierMinistreavecraideurespérantluifairecomprendrequ'ilavaitdéjàsuffisammentdepainsurlaplanchepourqueFudgen'enrajoutepas.
-Oh,oui,biensûr,réponditFudgequisefrottalesyeuxd'ungestelaspuisposasursoninterlocuteurunregardmorose.J'aieulamêmesemainequevous,monsieurlePremierMinistre.LepontdeBrockdale...LemeurtredeBonesetdeVance...sansparlerdecesravagesdansleSud-Ouest...
-Vous...heu...vous...Jeveuxdire,desgensdechezvoussont...sontimpliquésdansces...cesaffaires?
FudgefixalePremierMinistred'unairsévère.
-Bienentendu,répliqua-t-il.Vousvousêtessansdouterenducomptedecequisepassait?
-Je...,hésitalePremierMinistre.
C'étaitprécisémentcegenred'attitudequiluifaisaittantdétesterlesvisitesdeFudge.IlétaitquandmêmePremierMinistreet,àcetitre,n'appréciaitguèrequ'onletraitecommeunécolierignorant.Ilenavaitétéainsi,cependant,depuissatoutepremièrerencontreavecFudge,lesoirmêmeoùilétaitdevenuchefdugouvernement.Ils'ensouvenaitcommesic'étaithieretsavaitquecesouvenirlehanteraitjusqu'àsamort.
Cejour-là,ilsetrouvaitseuldanscemêmebureau,savourantsontriompheaprèstantd'annéespasséesàrêverdeceposteetàintriguerpourl'obtenir,lorsqu'ilavaitentendutousserderrièrelui,commecesoir;ils'étaitretournéetcetaffreuxpetitportraitluiavaitannoncéqueleministredelaMagien'allaitpastarderàarriveretàseprésenterlui-même.
Naturellement,ilavaittoutd'abordpenséqu'unelonguecampagneélectoraleetl'attenteangoissantedesrésultatsl'avaientrendufou.Entendreuntableauluiparlerl'avaitproprementterrifiémaiscen'étaitriencomparéàcequ'ilavaitressentiquandunsoi-disantsorcieravaitbondidelacheminéepourluiserrerlamain.IlétaitrestésansvoixtandisqueFudgeluiexpliquaitaimablementquedessorcièresetdessorciersvivaientencoreensecretunpeupartoutdanslemondeetqu'ilnedevaitpass'inquiéteràleursujetcarleministèredelaMagieprenaitenchargeleurcommunautétoutentièreetveillaitàcequelapopulationnonmagiquen'entendepasparlerd'eux.C'était,disaitFudge,untravaildifficilequienglobaitlesdomaineslesplusdivers,depuislesrèglesd'utilisationdesbalaisvolantsjusqu'aucontrôledesdragons(lePremierMinistreserappelaitqu'àcemoment-là,ilavaitdûsecramponneràsonbureaupournepastomberàlarenverse).Avecungestepaternel,Fudgeavaitalorstapotél'épauleduPremierMinistrequiétaitrestémuetdestupéfaction.
-Nevousinquiétezpas,avait-ilrépété.Ilyatoutàparierquevousnemereverrezplus.Jeneviendraivousembêterques'ilsepassequelquechosedevraimentgravedenotrecôté,quelquechosequirisqued'affecterlesMoldus—ouplutôtlapopulationnonmagique,devrais-jedire.Sinon,quechacunmènesaviesanss'occuperdesautres.Jedoisreconnaîtrequevousprenezcelabeaucoupmieuxquevotreprédécesseur.Luiaessayédemejeterparlafenêtre,ilpensaitqu'ils'agissaitd'uncanularmontéparl'opposition.
LePremierMinistreavaitsoudainretrouvésavoix.
-Alors,vous...vousn'êtespasentraindememonteruncanular?
C'étaitledernierespoirauquelils'étaitdésespérémentraccroché.
-Non,avaitréponduFudgeavecdouceur.Non,j'aibienpeurquenon.Regardez.
Etilavaittransforméengerboiselatassedethéposéesurlebureau.
-Maispourquoi,s'étaitindignélePremierMinistre,lesoufflecoupé,enregardantsatassedethérongerunmorceaudesonprochaindiscours,pourquoipersonnenem'ajamaisdit...
-LeministredelaMagieneserévèlequ'auPremierMinistreenexercice,avaitexpliquéFudge,rangeantsabaguettedansunepocheintérieuredesaveste.C'estlemeilleurmoyenquenousayonstrouvépourgarantirlesecretdenotreexistence.
-Danscecas,avaitreprislePremierMinistred'unevoixchevrotante,pourquoiunancienPremierMinistrenem'at-ilpasaverti...
Fudgeavaitfranchementéclatéderire.
-MoncherPremierministre,allez-vous,vous-même,racontercelaàquelqu'un?
Pouffantderire,Fudgeavaitalorsjetédelapoudredanslacheminéepuiss'étaitavancéaumilieud'unjaillissementdeflammesvertémeraudeetavaitdisparudansunbruitdebourrasque.LePremierMinistreétaitrestélàsansbougerensongeantque,eneffet,jamaisdesavieiln'oseraitévoquercetterencontredevantquiquecesoit,carquidoncaumondeauraitpulecroire?
Ilavaitmisuncertaintempsàsurmonterlechoc.Pendantplusieursjours,ilavaitessayédeseconvaincrelui-mêmequeFudgen'étaitqu'unehallucinationconsécutiveaumanquedesommeilimposéparunecampagneélectoraleéprouvante.Dansunevainetentativepoureffacertoutrappeldecettedésagréablerencontre,ilavaitdonnélagerboiseàsanièce,raviedececadeau,etordonnéàsonsecrétaireprivéd'enleverleportraitdupetithommerepoussantquiluiavaitannoncél'arrivéedeFudge.Mais,àlagrandehorreurduPremierMinistre,ons'étaitaperçuqu'ilétaitimpossiblededécrocherletableau.Lorsqueplusieursmenuisiers,unoudeuxentrepreneursdetravauxpublics,unhistoriend'artetlechancelierdel'Echiquiereurentessayésanssuccèsdel'arracherdumur,lePremierMinistrefinitparabandonneretsecontentad'espérerquelachoseresteraitimmobileetsilencieusejusqu'àlafindesonmandat.Detempsàautre,ilauraitjuréavoirvuducoindel'œill'occupantdutableaubâillerousegratterlenez;etmême,àuneoudeuxreprises,quittersimplementsoncadreetnelaisserderrièreluiqu'unmorceaudetoilemarron,couleurdeboue.Ils'étaitcependantentraînéànepasregarderletableautropsouventetserépétaittoujoursavecconvictionquesesyeuxluijouaientdestourschaquefoisqu'untelphénomèneseproduisait.
Puis,troisansauparavant,unenuitcommecelle-ci,alorsquelePremierMinistresetrouvaitencoreunefoisseuldanssonbureau,leportraitluiavaitànouveauannoncél'arrivéeimminentedeFudgequiavaitsurgidelacheminée,trempéjusqu'auxosetdansunétatdeterreurconsidérable.AvantquelePremierMinistreaiteuletempsdeluidemanderpourquoiilétaitvenudégoulinersursonprécieuxtapisd'Axminster,Fudgeavaittenudesproposextravagantsausujetd'uneprisondontlePremierMinistren'avaitjamaisentenduparler,d'unhommedunomde«Sérieux»Black,d'unendroitappeléPoudlard,d'aprèscequ'ilavaitcompris,etd'ungarçonnomméHarryPotter,touteschosesquin'avaientrigoureusementaucunsenspourlechefdugouvernement.
—Jereviensd'Azkaban,disaitFudged'unevoixhaletante,laissantcoulerduborddesonchapeaumelonunebonnequantitéd'eauquis'étaitengouffréedanssapoche.AumilieudelamerduNord,des
conditionsdevolépouvantables...lesDétraqueurssontfurieux...
Ilfrissonnaitdespiedsàlatête.
-Iln'yavaitencorejamaiseud'évasion.Entoutcas,ilfallaitabsolumentquejevousvoie,monsieurlePremierMinistre.BlackestuntueurdeMoldusbienconnuetilapeut-êtrel'intentionderejoindreVous-Savez-Qui...maisbiensûr,vousnesavezmêmepasquiestVous-Savez-Qui!
AprèsavoirregardéunmomentlePremierMinistred'unairnavré,ilreprit:
-Allons,asseyez-vous,asseyez-vous,ilvautmieuxquejevousmetteaucourant...Prenezdoncunwhisky...
LePremierMinistren'aimaitpasbeaucoupqu'onl'inviteàs'asseoirdanssonproprebureau,encoremoinsqu'onluioffiresonproprewhisky,maisils'installaquandmêmedanssonfauteuil.Fudgeavaitsortisabaguetteetfaitapparaîtredeuxgrandsverrespleinsd'unliquideambré.IlenmitundanslamainduPremierMinistreets'assitàsontour.
Fudgeavaitparlépendantplusd'uneheure.Aunmomentdesonrécit,ils'étaitrefuséàprononceruncertainnomàhautevoixetavaitpréférél'écriresurunmorceaudeparcheminqu'ilavaitglissédansl'autremainduPremierMinistre,cellequinetenaitpaslewhisky.LorsqueFudges'étaitenfinlevépourpartir,lePremierMinistres'étaitlevéàsontour.
-Vouspensezdoncque...
Ilavaitjetéuncoupd'œilaumorceaudeparchemindanssamaingauche.
-QueLordVol...
-Celui-Dont-On-Ne-Doit-Pas-Prononcer-Le-Nom!grondaFudge.
-Désolé...vouspensezdoncqueCelui-Dont-On-NeDoit-Pas-Prononcer-Le-Nomesttoujoursvivant?
-D'aprèsDumbledore,oui,réponditfudgequiavaitattachésoussonmentonsacapeàrayures,maisnousnel'avonsjamaisretrouvé.Sivousvoulezmonavis,iln'estpasdangereuxtantqu'iln'estpasaidéparquelqu'un,c'estdoncdeBlackqu'ilfauts'occuper.Vousallezpubliercettemiseengarde,n'est-cepas?Parfait.Ehbien,j'espèrequenousn'auronsplusl'occasiondenousrevoir,monsieurlePremierMinistre!Bonnenuit.
Maisilss'étaientrevus.Moinsd'unanplustard,unFudgeàlaminedésemparéeavaitsurgidenullepartaumilieudubureaupourinformerlePremierMinistrequ'ilsavaienteuquelquessoucislorsdelaCoupeduMondedeKouidditch(c'étaitentoutcaslemotqu'ilavaitcruentendre)etqueplusieursMolduss'étaienttrouvés«impliqués»maisiln'yavaitpaslieudes'inquiéter,lefaitqu'onaitvuréapparaîtrelaMarquedeVous-Savez-Quinesignifiaitrien;Fudgeétaitcertainqu'ils'agissaitd'unincidentisoléetleBureaudeliaisondesMoldusprocédaitencemomentmêmeàtouteslesmodificationsdemémoirenécessaires.
-Ah,j'allaisoublier,avaitajoutéFudge.Nousallonsfairevenirdel'étrangertroisdragonsetunsphinxpourleTournoidesTroisSorciers,simpleroutine,maisleDépartementdecontrôleetderégulationdescréaturesmagiquesm'arappeléquelerèglementobligeaitàvousavertirlorsqu'onamènedanslepaysdesanimauxhautementdangereux.
-Je...Quoi?Desdragons?balbutialePremierMinistre.
-Oui,trois,réponditFudge.Etunsphinx.Voilà,bonnejournée.
LePremierMinistreespéraitcontretouteattentequ'onavaitatteintlepireaveclesdragonsetlessphinx,maisilsetrompait.Moinsdedeuxansplustard,Fudgeavaitànouveausurgidelacheminéepourannoncercettefoisqu'ilyavaiteuuneévasionmassivedeprisonniersàAzkaban.
-Uneévasionmassive?avaitrépétélePremierMinistred'unevoixrauque.
-Nevousinquiétezpas,nevousinquiétezpas!s'étaitécriéFudgequiavaitdéjàremisunpieddanslesflammes.Nousallonslesretrouverenunriendetempsj'aisimplementpenséqu'ilvalaitmieuxvousteniraucourant.
EtavantquelePremierMinistreaiteuletempsdes'exclamer:«Attendezunpeu!»,Fudgeavaitdisparudansunepluied'étincellesvertes.
Malgrétoutcequepouvaientdirelapresseetl'opposition,lePremierMinistren'étaitpasunimbécile.Ilneluiavaitpaséchappéqu'endépitdesassurancesdeFudgelorsdeleurpremièrerencontre,ilssevoyaientdésormaisassezsouventetqueFudgesemblaitdeplusenplusagitéàchaquevisite.Mêmes'ils'efforçaitdepenserlemoinspossibleauministredelaMagie(ouplutôt,commeill'appelaitdanssatête,àL'autreministre),lechefdugouvernementnepouvaits'empêcherdecraindrequ'àsaprochaineapparition,Fudgen'aitdesnouvellesplusgravesencoreàluiannoncer.Aussi,lorsqu'ilvitFudgesortirunefoisdeplusdesacheminée,échevelé,fébrile,etsérieusementétonnéquelePremierMinistrenesachepaspourquoiilétaitvenu,cefutpourluilepireévénementquisesoitproduitaucoursd'unesemainedéjàparticulièrementsombre.
-Commentpourrais-jesavoircequisepassedansla...heu...communautédessorciers?lançalePremierMinistred'untonsec.J'aitoutunpaysàgouverneretsuffisammentdesoucisencemomentsansque...
-Nossoucissontlesmêmes,l'interrompitFudge.Cen'estpasl'usurequiaprovoquél'effondrementdupontdeBrockdale.L'ouragann'enétaitpasvraimentun.Cesmeurtresn'étaientpasl'œuvredeMoldus.EtlafamilledeHerbertChorleyseraitbeaucoupplusensécuritésiellelevoyaitmoinssouvent.Noussommesentraind'organisersontransfertàl'hôpitalSteMangoustepourlesmaladiesetblessuresmagiques.Ildevraityêtretransportécettenuit.
-Qu'est-cequevous...J'aipeurdene...Quoi?s'exclamalePremierMinistre.
Fudgepritunelongueetprofondeinspirationavantderépondre:
-MonsieurlePremierMinistre,j'ailetrèsgrandregretdevousinformerqu'ilestderetour.Celui-Dont-On-NeDoit-Pas-Prononcer-Le-Nomestrevenu.
-Revenu?Quandvousditesrevenu...Celasignifiequ'ilestvivant?Jeveuxdire...
LePremierMinistreessayaaderetrouverdanssamémoirelesdétailsdecettehorribleconversationqu'ilsavaienteuetroisansauparavant,lorsqueFudgeluiavaitparlédusorcierqu'onredoutaitleplusaumonde,celuiquiavaitcommisunbonmilHerdecrimesavantdedisparaîtremystérieusementquinzeansplustôt.
-Oui,vivant,confirmaFudge.Ouplutôtjenesaispas—unhommeest-ilvivants'ilestimpossiblede
letuer?C'estunechosequej'aidumalàcomprendreetqueDumbledorenem'ajamaisexpliquéeclairement,maisentoutcas,ilauncorpsetilmarche,ilparle,ilassassine,doncjesupposeque,fauted'unmeilleurterme,onpeutaffirmerqu'ilestvivant.
LePremierMinistrenesutquerépondremais,fidèleàunevieillehabitudequiconsistaitàvouloirtoujoursapparaîtrebieninformésurtouslessujets,ilfouilladanssessouvenirspouryretrouverquelquesdétailsdeleursentretienspassés.
-Est-cequeceSérieuxBlacka...heu...rejointCelui-Dont-On-Ne-Doit-Pas-Prononcer-Le-Nom?
-Black?Black?ditFudge,l'airaffolé,entournantprécipitammentsonchapeaumelonentresesmains.VousvoulezdireSiriusBlack?ParlabarbedeMerlin,non.Blackestmort.Ilsetrouvequenousnousétions...heu...trompésàsonsujet.Finalement,ilétaitinnocent.Etiln'étaitpasnonplusalliéàCelui-Dont-On-Ne-Doit-Pas-Prononcer-LeNomJeveuxdireparlà,ajouta-t-ilsurladéfensive,enfaisanttournersonchapeaumelondeplusenplusvite,quetouslesindicesledésignaientcommecoupablenousavionsplusdecinquantetémoinsmaisdetoutefaçon,commejeledisais,ilestmort.Assassiné,pourêtreprécis.Dansl'enceinteduministèredelaMagie.Uneenquêtevaêtremenée...
Asagrandesurprise,lePremierMinistreéprouvapourFudgeunélanfugitifdecompassionquifitplacepresqueaussitôtàunsentimentdesupériorité:peut-êtren'était-ilpastrèsdouépoursurgirdescheminéesmaisaumoins,iln'yavaitjamaiseudemeurtredansaucunministèresoussongouvernement...pasencoreentoutcas...
TandisquelePremierMinistretouchaitsubrepticementleboisdesonbureau,Fudgepoursuivit:
-MaisBlackestpasséausecondplan.L'important,c'estquenoussommesenguerre,àprésent,monsieurlePremierMinistre,etilfautprendredesdispositions.
-Enguerre?répétalePremierMinistre,malàl'aise.Letermeestsansdouteunpeuexagéré.
-Celui-Dont-On-Ne-Doit-Pas-Prononcer-Le-Nomadésormaisétérejointparceuxdesesfidèlesquisesontévadésd'Azkabanenjanvier,ditFudgequiparlaitdeplusenplusrapidementettournaitsonchapeaumelonsivitequ'onnevoyaitplusqu'unetachevertvif.Depuisqu'ilssontrevenusaugrandjour,ilsontprovoquédesravages.LepontdeBrockdalec'estlui,monsieurlePremierMinistre,ilamenacédetuerdesMoldusenmassesijenem'écartaispasdesoncheminpourqueluietses...
-GrandDieu,cesgensontdoncététuéspar votrefautealorsquec'estmoiquidoisrépondreauxquestionssurleshaubansrouillés,lesjointsdedilatationcorrodésetjenesaisquoiencore!s'écrialePremierMinistrefurieux.
-Mafaute!répliquaFudgedontleteintavaitprisunecouleurplussoutenue.Etes-vousentraindedirequevous-mêmeauriezcédéàuntelchantage?
-Peut-êtrepas,admitlePremierMinistrequiselevaetfitlescentpasdanssonbureau.Maisj'auraisfaittousleseffortspossiblespourattraperlemaîtrechanteuravantqu'iln'aitletempsdecommettreunetelleatrocité!
-Vouscroyezdoncquejen'aifaitaucuneffort?demandaFudgeavecfougue.TouslesAurorsduministèreontessayéetessayenttoujours—deleretrouveretd'arrêtersespartisans,maisnousavonsaffairelàaupluspuissantsorcierdetouslestemps,unsorcierquiaréussiàéchapperàlajusticependantprèsdetroisdécennies!
-Etmaintenant,vousallezm'annoncerquec'estluiaussiquiaprovoquél'ouragandansleSud-Ouest,j'imagine?ditlePremierMinistre,s'énervantunpeuplusàchaquepas.
Ilétaitexaspérantdedécouvrirlaraisondetouscesterriblesdésastressanspouvoireninformerlepublic;c'étaitfinalementpresquepirequesilegouvernementenavaitétélevéritableresponsable.
-Cen'étaitpasunouragan,réponditFudged'untonpiteux.
-Jevousdemandepardon!aboyalePremierMinistrequi,àprésent,tapaitlittéralementdupiedenarpentantsonbureau.Desarbresdéracinés,destoituresarrachées,desréverbèrestordus,d'horriblesblessures...
-C'étaitl'œuvredesMangemorts,expliquaFudge.LesfidèlesdeCelui-Dont-On-Ne-Doit-Pas-Prononcer-LeNom.Et...noussoupçonnonslacomplicitédegéants.
LePremierMinistresefigeasurplacecommes'ilavaitheurtéunmurinvisible.
-Lacomplicitédequi?
Fudgefitunegrimace.
-Ilaeurecoursàdesgéantsladernièrefois,quandilavoulufairedugrandspectacle.LeBureaudeladésinformationatravailléjouretnuit,nousavonsenvoyédeséquipesd'OubliatorspouressayerdemodifierlamémoiredesMoldusquiavaientvucequis'étaitvéritablementpassé,laplupartdesmembresduDépartementdecontrôleetderégulationdescréaturesmagiquesontsillonnétoutlecomtéduSomerset,danslesud-ouestdupays,maisnousn'avonspasretrouvédegéantc'étaitundésastre.
-Jenevouslefaispasdire!commentalePremierMinistred'untonfurieux.
-Jenevouscachepasquelemoralestplutôtbasauministère,déclaraFudge.Etavectoutça,nousavonseuenplusàdéplorerlaperted'AmeliaBones.
-Lapertedequi?
-AmeliaBones,directriceduDépartementdelajusticemagique.NouspensonsqueCelui-Dont-On-Ne-Doit-PasPrononcer-Le-Nompourraitbienl'avoirtuéedesamaincarc'étaitunesorcièretrèsdouéeet...etd'aprèstouslesindicesdontnousdisposons,ellealivréuncombatacharné.
Fudges'éclaircitlagorge,puis,faisantapparemmentuneffortsurlui-même,cessadetournersonchapeaumelonentresesmains.
-Maiscemeurtreaétérelatédanslesjournaux,remarqualePremierMinistre,quioubliamomentanémentsacolère.
Dansnosjournaux.AmeliaBones...Onasimplementditquec'étaitunefemmed'âgemûrquivivaitseule.Lemeurtreaété...cruel,n'est-cepas?Onenapasmalparlé.Lapolicenecomprendpascequiapusepasser.
Fudgesoupira.
—Çanem'étonnepas.Tuéedansunepièceferméedel'intérieur.Denotrecôté,noussavonsparfaitementquiestlecoupable,cequinenouspermetpaspourautantdeleretrouver.Etpuis,ilya
euEmmelineVance,peut-êtren'avez-vouspasentenduparlerd'elle...
—Ohmaissi!réponditlePremierMinistre.Ças'estmêmeproduitàdeuxpasd'ici.Lesjournauxenontfaitleurschouxgras:CrimedanslejardinduPremierMinistre...
—Etcommesitoutcelan'étaitpassuffisant,repritFudgequiécoutaitàpeinesoninterlocuteur,nousavonsdesDétraqueursquisepromènentunpeupartoutenattaquantlesgensàdroiteetàgauche...
Autrefois,endestempsplusheureux,cettephrasen'auraiteuaucunsenspourlePremierMinistremaisilavaitbeaucoupapprisdepuis.
—JecroyaisquelesDétraqueursgardaientlesdétenusd'Azkaban?dit-ilavecprudence.
—C'étaitvrai,réponditFudged'untonlas.Maiscen'estpluslecas.IlsontdésertéleurspostesetrejointCelui-DontOn-Ne-Doit-Pas-Prononcer-Le-Nom.Jenevouscachepasquecefutunrudecoup.
—Mais,repritlePremierMinistre,quisentaitnaîtreenluiunsentimentd'horreur,nem'avez-vouspasditquecescréaturesenlèventàceuxqu'ilsapprochenttoutbonheurettoutespoir?
—Eneffet.Etilssemultiplient.C'estcelaquiprovoquetoutecettebrume.
LePremierMinistre,lesjambessoudainflageolantes,selaissatomberdanslefauteuilleplusproche.Al'idéequedescréaturesinvisibless'abattaientsurlesvillesetlescampagnesenrépandantledésespoiretlaconsternationparmisesélecteurs,ilsesentitauborddel'évanouissement.
-Ecoutez,Fudge...Ilfautabsolumentquevousfassiezquelquechose!C'estvotreresponsabilitéentantqueministredelaMagie!
-MoncherPremierMinistre,vousn'allezquandmêmepaspenserquejesuistoujoursministredelaMagieaprèstoutcela?J'aiétéremerciéilyatroisjours!Lacommunautédessorciersaucompletahurlépendantdeuxsemainespourexigermadémission.Jenelesavaisjamaisvusaussiunistoutaulongdemonmandat!ditFudgeenessayantcourageusementdesourire.
Pendantquelquesinstants,lePremierMinistrerestasansvoix.Toutindignéqu'ilfûtd'avoirétéplacédanscettesituation,ilnepouvaits'empêcherderessentirunecertainesympathiepourl'hommeàlaminefripéeassisenfacedelui.
-Jesuisvraimentdésolé,dit-ilenfin.Puis-jevousapportermonaide?
-C'esttrèsaimableàvous,monsieurlePremierMinistre,maisvousnepouvezrienfaire.J'aiétéenvoyéchezvouscesoirpourvousmettreaucourantdesderniersévénementsetvousprésenteràmonsuccesseur.Ildevraitdéjàêtrearrivémaintenantmaisbiensûr,ilestdébordécestemps-ci,avectoutcequisepasse.
Fudgeseretournaversleportraitdel'affreuxpetithommecoiffédesaperruqueauxlonguesbouclesargentées.Ilétaitoccupéàsecurerl'oreilleaveclapointed'uneplume.
CroisantleregarddeFudge,leportraitannonça:
-Ilseralàdansuninstant.IltermineunelettredestinéeàDumbledore.
-Jeluisouhaitebienduplaisir,ditFudgequi,pourlapremièrefois,eutuntonamer.J'aiécritàDumbledoredeuxlettresparjouraucoursdesdeuxdernièressemainesmaisiln'apasréagi.S'ilavait
étédisposéàconvaincrelejeunehomme,j'auraispuêtreencore...Enfin,peut-êtrequeScrimgeourauraplusdesuccès.
Fudgeseréfugiadansunsilencemanifestementagacémaispresqueaussitôtrompuparleportraitquirepritsoudainlaparole,desavoixtranchante,officielle:
-AuPremierMinistredesMoldus:«Demandederendez-vousurgent.Veuillezrépondreimmédiatement.RufusScrimgeour,ministredelaMagie.»
-Oui,oui,trèsbien,réponditdistraitementlePremierMinistre.
Iltressaillitàpeinelorsquelesflammesdelacheminéeseteintèrentànouveaud'unecouleurvertémeraudepuiss'élevèrentdansl'âtre,laissantapparaîtreenleurcentreundeuxièmesorcierquitournasurlui-mêmeetatterritàsontoursurletapisancien.Fudgeseleva.Aprèsunmomentd'hésitation,lePremierMinistrel'imita,regardantlenouveauvenuseredresser,époussetersalonguerobenoireetjeteruncoupd'œilautourdelui.
Lapremièrepensée,irréfléchie,duPremierMinistrefutqueRufusScrimgeourressemblaitàunvieuxlion.Ilyavaitdestraînéesgrisesdanssacrinièredecheveuxfauvesetsessourcilsbroussailleux;sesyeuxauregardaigubrillaientd'unrefletjaunederrièredeslunettescercléesdeferetilmarchaitàlongspassouplesetgracieuxmalgréunelégèreclaudication.Ilsedégageaitdeluiuneimpressionimmédiated'intelligence,desagacité,deduretéaussi;lePremierMinistrecomprenaitpourquoilacommunautédessorciersavaitpréféréchoisircommechefScrimgeourplutôtqueFudgeencestempspérilleux.
-Trèsheureuxde(airevotreconnaissance,ditlePremierMinistred'untoncourtoisentendantlamain.
Scrimgeourlaluiserrabrièvement,sonregardexaminantlapièce,puisilsortitunebaguettemagiquedesarobedesorcier.
-Fudgevousamisaucourantdetout?demanda-t-il.
Ils'avançaverslaporteàgrandesenjambéesettapotaletroudelaserrureavecsabaguette.LePremierMinistreentenditlecliquetisduverrouquis'enclenchait.
-Heu...oui,répondit-il.Etsivousn'yvoyezpasd'inconvénient,jepréféreraisquecetteportenesoitpasferméeàclé.
-Etmoi,jepréféreraisnepasêtreinterrompu,répliquasèchementScrimgeour,niobservé,ajouta-t-ilenpointantsabaguetteverslafenêtrepourfermerlesrideaux.J'aibeaucoupdetravailalors,justement,parlonstravail.Toutd'abord,ilfauts'occuperdevotresécurité.
LePremierMinistreseredressadetoutesatailleetrépliqua:
-Jesuisparfaitementsatisfaitdesmesuresdesécuritéquim'entourent,mercibeau...
-Ehbien,pasnous,coupaScrimgeour.IlseraitfortregrettablepourlesMoldusqueleurPremierMinistresoitsoumisausortilègedel'Imperium.Lenouveausecrétaire,danslebureaud'accueil...
-Iln'estpasquestionquejemeséparedeKingsleyShacklebolt,sic'estcequevousentendezparlà!protestalePremierMinistreavecfougue.Ilesttrèsefficaceetaccomplitdeuxfoisplusdetravailque
touslesautres.
-Parcequec'estunsorcier,ditScrimgeoursansl'ombred'unsourire.UnAurord'éliteàquinousavonsconfiélesoindevousprotéger.
-Attendezunpeu!s'exclamalePremierMinistre.Vousn'avezpasledroitdemettrequibonvoussembledansmonbureau,c'estmoiquichoisismescollaborateurs...
-JecroyaisquevousétiezcontentdeShacklebolt?répliquafroidementScrimgeour.
-Jesuis...jeveuxdire,j'étais...
-Danscecas,iln'yapasdeproblème,n'est-cepas?
-Je...dumomentqueletravaildeShackleboltcontinued'être...heu...excellent,déclaralePremierMinistred'unevoixmalassuréemaisScrimgeoursemblaitàpeinel'entendre.
-Venons-enmaintenantàHerbertChorley,votresecrétaired'Etat,repritScrimgeour.Celuiquiamusaitlepublicenimitantuncanard.
-Qu'avez-vousàm'apprendreàsonsujet?interrogealePremierMinistre.
-Ilamanifestementagisousl'emprised'unsortilèged'Imperiummédiocrementexécuté,réponditScrimgeour.Ilestenpleineconfusionmentalemaispeutencoreêtredangereux.
-Ilsecontentedefaire«coincoin!»ditlePremierMinistred'unevoixfaible.Jesuissûrques'ilprendunpeuderepos...s'ilneforcepastropsurlabouteille...
-Uneéquipedeguérisseursdel'hôpitalSteMangoustepourlesmaladiesetblessuresmagiquesestentraindel'examinerencemomentmême.Jusqu'àprésent,ilaessayéd'enétranglertroisJepensequ'ilestpréférabledel'éloignerdelasociétédesMolduspendantquelquetemps.
-Je...enfin...ilvas'ensortir,n'est-cepas?demandalePremierMinistre,anxieux.
Scrimgeoursecontentadehausserlesépaules,enretournantdéjàverslacheminée.
-Voilàtoutcequej'avaisàvousdire.Jevoustiendraiinformédelasuitedesévénements,monsieurlePremierMinistreouentoutcas,commejeseraisansdoutetropoccupépourvenirmoi-même,jevousenverraiFudge.Ilabienvoulucontinueràtravaillerpournouscommeconsultant.
Fudgeessayadesouriremaissanssuccès;ildonnaitplutôtl'impressiond'avoiruneragededent.Scrimgeourfouillaitdanssapochepouryprendreunepincéedelamystérieusepoudrequicoloraitlesflammesenvert.Pendantunmoment,lePremierMinistrelesregardatouslesdeuxd'unairdésespérépuislesmotsqu'ils'étaitefforcéderavalertoutelasoiréejaillirentenfin:
—Voyons,pourl'amourduciel...vousêtesdessorciers!Vouspratiquezlamagie!Vousêtessûrementcapablesd'arranger...toutcequisepasse!
Scrimgeourtournalentementsurlui-mêmeetéchangeaunregardincréduleavecFudgequiparvintcettefoisàsourireenrépondantd'untonaimable:
-L'ennui,monsieurlePremierMinistre,c'estquel'autrecampaussipratiquelamagie.
Sansrienajouter,lesdeuxsorcierss'avancèrentl'underrièrel'autredanslesflammesd'unvertétincelantetdisparurentaussitôt.
2L'impasseduTisseur
Àdeskilomètresdelà,labrumeglacéequelePremierMinistreavaitvuesecollercontrelescarreauxdesesfenêtresflottaitau-dessusdeseauxsalesdelarivièrequiserpentaitentredesbergesenvahiesdemauvaisesherbesetparseméesd'ordures.Uneimmensecheminée,vestiged'uneusinedésaffectée,sedressaitcommeuneombremenaçante.Iln'yavaitaucunsonendehorsdumurmuredel'eaunoireetaucunsignedevieàpartunrenarddécharnéquis'étaitavancéfurtivementsurlarivepourvenirrenifleravecespoirdevieuxemballagesdepoisson-fritesabandonnésdansl'herbehaute.
Acetinstant,avecunléger pop,unesilhouettemince,surgiedenullepart,apparutauborddelarivière,latêteenveloppéed'uncapuchon.Lerenardsefigea,fixantd'unregardméfiantl'étrangephénomène.Pendantquelquesinstants,lasilhouettesemblaexaminerlesalentourspuiselles'éloignaàpaslégersetrapides,salonguecapebruissantau-dessusdesherbes.
Avecundeuxièmepopplussonore,uneautresilhouetteencapuchonnéesematérialisa.
-Attends!
Lavoixcassantefitsursauterlerenardquis'étaittapi,presqueàplatventre,danslesbroussailles.Ilbonditdesacachetteetremontaprécipitammentlaberge.Ilyeutalorsunéclairdelumièreverte,unglapissement,etlerenardtombaenarrière,mort.
Ladeuxièmesilhouetteretournal'animalduboutdupied.
—Unsimplerenard,ditavecdédainunevoixdefemmesouslecapuchon.Jepensaisquec'étaitpeut-êtreunAuror...Cissy,attends!
Maisl'autresilhouette,quis'étaitarrêtéeuninstantpourregarderl'éclairdelumièreverte,grimpaitdéjàlabergeaubasdelaquellelerenardétaittombé.
—Cissy...Narcissa...écoute-moi...
Ladeuxièmefemmerattrapalapremièreetluisaisitlebrasmaisl'autresedégagead'ungeste.
—Va-t'en,Bella!
—Ilfautquetum'écoutes.
—Jet'aidéjàécoutée.J'aiprismadécision.Laisse-moitranquille!
LanomméeNarcissaatteignitlesommetdutalusoùunevieillebalustradeséparaitlarivièred'uneétroiteruepavée.L'autrefemme,Bella,lasuivitaussitôt.Côteàcôte,ellesregardèrentlesinterminablesrangéesdemaisonsdélabréesauxmursdebriquequis'étendaientdevantelles,leursfenêtreséteintes,aveuglesdansl'obscurité.
—C'esticiqu'ilhabite?demandaBellad'untonméprisant.Ici?DanscetroudeMoldus?Nousdevonsêtrelespre-mièresdenotrerangàavoirjamaismislespiedsdans...
MaisNarcissan'écoutaitpas;elles'étaitglisséedansuneouvertureentrelesbarreauxrouillésdelabalustradeetsehâtaitdéjàdetraverserlarue.
—Cissy,attends!
Bellas'élançaàsapoursuite,sacapevoltigeantderrièreelle,etvitNarcissas'engouffrerentredeuxmaisons,dansunealléequimenaitàuneautreruepresqueidentique.Plusieursréverbèresétaientcassésetlesdeuxfemmescouraiententredestachesdelumièreetdesombresnoires.Lapoursuivanterattrapasaproieaumomentoùcelle-citournaitàl'angled'uneautrerue,etelleparvintcettefoisàluiagripperlebraspourl'obligeràlaregarderenface.
—Cissy,ilnefautpasagirainsi,tunepeuxpasluifaireconfiance.
—LeSeigneurdesTénèbresaconfianceenlui,non?
—Jecroisque...leSeigneurdesTénèbres...aétéabusé...,ditBella,lavoixhaletante.
Sesyeuxbrillèrentuninstantsoussoncapuchonquandelleregardaautourd'ellepours'assurerqu'ellesétaientbienseules.
—Entoutcas,onnousaditqu'ilnefallaitparlerduplanàpersonne.CeseraittrahirleSeigneurdesTénèbresquede...
—Lâche-moi,Bella!grondaNarcissa.
Elletiraunebaguettemagiquedesoussacapeetlapointad'unairmenaçantsurlevisagedel'autrefemme.Bellasecontentad'éclaterderire.
—Cissy,tapropresœur?Tun'oseraisquandmêmepas...
—Iln'yaplusrienquejen'oseraispas!répliquaNarcissadansunsouffle,unepointed'hystériedanslavoix.
Elleabaissalabaguettemagiqueàlamanièred'uncouteauetunnouveléclairjaillit.Bellalâchaaussitôtlebrasdesasœurcommesiquelquechosel'avaitbrûlée.
—Narcissa!
MaisNarcissaétaitdéjàrepartieencourant.Sasœursefrottalamainetselançaànouveauàsapoursuite,gardantsesdistancesàprésent,alorsqu'elless'enfonçaientplusprofondémentdanslelabyrinthedésertdesmaisonsdebrique.Enfin,Narcissaseprécipitadansuneruequis'appelaitl'impasseduTisseuretau-dessusdelaquellelahautecheminéed'usinesemblaitplanercommeundoigtgéantdressédansungestederéprimande.L'échodesespasrésonnasurlespavés,tandisqu'ellepassaitdevantdesfenêtrescasséesetmasquéespardesplanches,jusqu'àcequ'elleatteignelatoutedernièremaisonoùunefaiblelueurfiltraitàtraverslesrideauxd'unefenêtredurez-de-chaussée.
ElleavaitdéjàfrappéàlaporteavantqueBella,marmonnantdesjurons,n'aiteuletempsdelarattraper.Ellesattendi-rentcôteàcôte,légèrementessoufflées,respirantl'odeurd'eaucroupiequ'unebrisenocturneapportaitdelarivière.Quelquessecondesplustard,ellesentendirentremuerderrièrelaportequis'entrebâillalégèrement.Ellesentrevirentalorsunhommequilesregarda,unhommeauxlongsche-veuxnoirsencadrantcommedeuxrideauxunvisagecireux,etauxyeuxégalementnoirs.
Narcissaôtasoncapuchon.Elleétaitsipâlequ'ellesemblaitbrillerdansl'obscurité;sachevelureblondequiruisselaitdanssondosluidonnaitl'aird'unenoyée.
-Narcissa!ditl'homme.
Ilouvritlaporteunpeupluslargement,lalumièrequivenaitdel'intérieuréclairantlesdeuxsœurs.
-Quellebonnesurprise!
-Severus,ditNarcissadansunmurmure,lavoixtendue.Puis-jeteparler?C'esturgent.
-Maisbiensûr.
Ils'écartapourlalaisserentrer.Sasœurquiavaitgardésoncapuchonsurlatêtelasuivitsansyavoirétéinvitée.
-Rogue,bonsoir,dit-elled'untoncassantenpassantdevantlui.
-Bonsoir,Bellatrix,répondit-il,seslèvresmincesserecourbantenunsourirelégèrementmoqueurtandisqu'ilrefermaitlaported'uncoupsec.
Ellesétaiententréesdirectementdansunminusculesalonquifaisaitpenseràunecellulecapitonnée,plongéedanslapénombre.Lesmursétaiententièrementcouvertsdelivres,laplupartreliésenvieuxcuirnoiroumarron;uncanapéélimé,unfauteuildélabréetunetablebranlanteétaientregroupésdanslefaibleronddelumièrequeprojetaientleschandellesd'unelampeaccrochéeauplafond.L'endroitparaissaitnégligé,commes'iln'étaithabitéqu'occasionnellement.
RoguefitsigneàNarcissades'asseoirsurlecanapé.Ellesedébarrassadesacape,lajetaàcôtéd'elleets'assit,regardantsesmainsblanchesettremblantesserréessursesgenoux.Bellatrixenlevasoncapuchonpluslentement.Aussibrunequesasœurétaitblonde,lespaupièreslourdes,lamâchoireforte,ellegardalesyeuxfixéssurRoguependantqu'elleallaitrejoindreNarcissa,restantdeboutderrièreelle.
—Quepuis-jefairepourvous?demandaRoguequis'ins-tallalui-mêmedanslefauteuil,faceauxdeuxsœurs.
—Nous...noussommesseuls,n'est-cepas?demandaNarcissaàvoixbasse.
—Biensûr.Enfin,ilyaQueudver,maislaverminenecomptepas.
Ilpointasabaguettemagiqueverslemurdelivressituéderrièrelui.Avecunbangsonore,uneportesecrètes'ouvritàlavolée,révélantunescalierétroitsurlequelunpetithommesetenaitdebout,figésurplace.
—Commetut'enessûrementaperçu,Queudver,nousavonsdesinvitées,annonçaRogued'untonnonchalant.
Ledosvoûté,l'hommedescenditlentementlesdernièresmarchesetentradanslapièce.Ilavaitdepetitsyeuxlarmoyants,unnezpointuetaffichaitunsourireaffectéparticulièrementdéplaisant.Delamaingauche,ilsecaressaitlamaindroitequisemblaitcouverted'ungantenargentétincelant.
-Narcissa!s'exciama-t-ild'unepetitevoixaiguë,etBellatrix!Quellejoie...
-Sivousledésirez,Queudverpeutallernouschercherquelquechoseàboire,ditRogue.Ensuite,ilretourneradanssachambre.
QueudvertressaillitcommesiRogueluiavaitjetéunobjetàlatête.
-Jenesuispastonserviteur!couina-t-ilenévitantleregarddeRogue.
-Vraiment?J'avaispourtantl'impressionqueleSeigneurdesTénèbrest'avaitenvoyéicipourm'assister.
-T'assister,oui,maispaspourt'apporteràboireet...faireleménage!
-Jenesavaispas,Queudver,quetuéprouvaisl'envieirré-sistibled'accomplirdesmissionsplusdangereuses,ditRogued'unevoixmielleuse.Ilseraittrèsfaciledet'arrangercela:j'enparleraiauSeigneurdesTénèbres...
-Jepeuxluiparlermoi-même,sijeleveux!
-Biensûrquetulepeux,répliquaRogued'untonsarcastique.Maisenattendant,apporte-nousàboire.Levindeselfesferal'affaire.
Queudverhésitauninstant,enayantl'airdevouloirdiscuter,maisilfinitpartournerlestalonsetsedirigeaversunedeuxièmeportecachée.Ilsentendirentdesbruitssonorespuisuntintementdeverre.Quelquessecondesplustard,ilétaitderetour,portantunebouteillepoussiéreuseettroisverressurunplateau.Illaissatomberletoutsurlatablebranlanteetsehâtadefuirleurprésence,claquantderrièreluilaporterecouvertedelivres.
Rogueversatroisverresdevinrougesangetentenditunàchacunedesdeuxsœurs.NarcissamurmuraunmotderemerciementtandisqueBellatrixsetaisaitencontinuantdefixerRogued'unregardflamboyant,cequinesemblaitnullementl'impressionner;ilparaissaitaucontraireplutôtamusé.
—AuSeigneurdesTénèbres,lança-t-il.
Illevasonverreetlevida.
Lesdeuxsœursl'imitèrentetRogueremplitànouveauleursverres.
Aprèsavoirreprislesien,Narcissaditprécipitamment:
—Severus,jesuisdésoléedeveniriciàl'improvistemaisilfallaitquejetevoie.Jepensequetuesleseulàpouvoirm'aider...
Roguelevaunemainpourl'interromprepuisilpointaunenouvellefoissabaguetteverslaportedel'escalierdérobé.Ilyeutungrandbangpuisunpetitcri,suividubruitdespasdeQueudverquiremontaitlesmarchesquatreàquatre.
—Toutesmesexcuses,ditRogue.Cestempsderniers,ils'estmisàécouterauxportes.Jenesaispascequ'iladerrièrelatête...Tudisaisdonc,Narcissa?
Elleprituneprofondeinspirationquilafitfrissonnerpuispoursuivit:
—Severus,jesaisquejenedevraispasêtreici.Onm'abienexpliquéquejenedevaisrienrévéleràpersonne,mais...
—Danscecas,tudevraistenirtalangue!grondaBellatrix.Surtoutenpareillecompagnie!
—Enpareillecompagnie?répétaRogued'untonrailleur.Quedois-jecomprendreparlà,Bellatrix?
—Quejen'aipasconfianceentoi,Rogue,commetulesaistrèsbien!
Narcissaémitunsonquiressemblaitàunsanglotetsecouvritlevisagedesesmains.Rogueposasonverresurlatableets'installaconfortablement,lesmainssurlesbrasdesonfauteuil,souriantdevantlaminefurieusedeBellatrix.
—Narcissa,jecroisquenousdevrionsécoutercequeBellatrixbrûledenousdire;celanouséviteradesinterruptionsfastidieuses.Vas-y,Bellatrix,continue,l'encourageaRogue.Pourquoin'as-tupasconfianceenmoi?
-Pourunebonnecentainederaisons!répondit-elled'unevoixforte,contournantlecanapéàgrandspaspourvenirposerbrutalementsonverresurlatable.Jenesaispasparoùcommencer!Oùétais-tulorsdelachuteduSeigneurdesTénèbres?Pourquoin'as-tujamaistentédeleretrouverquandiladisparu?Qu'as-tufaitpendanttoutescesannéesoùtuasvécudanslegirondeDumbledore?Pourquoias-tuempêchéleSeigneurdesTénèbresdeseprocurerlapierrephilosophale?Pourquoin'es-tupasaussitôtretournéauprèsdeluilorsqu'ilestrevenuàlavie?Oùétais-tu,ilyaquelquessemaines,quandnousnoussommesbattuspouressayerderécupérerlaprophétiequevoulaitleSeigneurdesTénèbres?Etpourquoi,Rogue,HarryPotterest-iltoujoursvivant,alorsquetul'aseuàtamercipendantcinqans?
Elles'interrompit,sapoitrinesesoulevantàunrythmeaccéléré,lerougeluimontantauxjoues.Derrièreelle,Narcissaétaitrestéeassise,immobile,levisagetoujourscachédanssesmains.
Roguesourit.
-Avantdeterépondre—carjevaisterépondre,Bellatrix!Tupourrasrépétermesparolesauxautres,àtousceuxquichuchotentderrièremondosetcolportentdeshistoiresfaussessurmatrahisonduSeigneurdesTénèbres!Avantdeterépondre,dis-je,permets-moiàmontourdetedemanderquelquechose.Crois-tudoncvraimentqueleSeigneurdesTénèbresnem'apasdéjàposéchacunedecesquestions?Etcrois-tuvraimentquesijen'avaispasétécapabledeluidon-nerdesréponsessatisfaisantes,jeseraisassislààparleravectoi?
Ellehésita.
—Jesaisqu'iltecroit,mais...
—Tupensesqu'ilsetrompe?Quej'auraisréussiàleber-ner?AduperleSeigneurdesTénèbres,leplusgrandsorcier,lelegilimensleplusaccompliquelemondeaitjamaisconnu?
Bellatrixneréponditrienmaispourlapremièrefois,elleparutunpeudéconcertée.Roguen'insistapassurcepoint.Ilrepritsonverre,butunegorgéeetpoursuivit:
—Tumedemandesoùj'étaislorsdelachuteduSeigneurdesTénèbres.J'étaislàoùilm'avaitordonnéd'al-ler,àl'écoledesorcelleriedePoudlard,parcequ'ilvoulaitquej'espionneAlbusDumbledore.Tusaissansdoutequec'estsurl'ordreduSeigneurdesTénèbresquej'aiprisceposte?
Bellatrixeutunhochementdetêtepresqueimperceptiblepuisouvritlabouche,maisRogueladevança:
—Tudemandespourquoijen'aipasessayédeleretrouverquandiladisparu.Pourlamêmeraison
qu'Avery,Axley,lesCarrow,Greyback,Lucius—ilinclinalégèrementlatêteversNarcissa—etbiend'autresqui,euxnonplus,n'ontpascherchéàleretrouver.Jelecroyaisfini.Jenesuispasfierdel'avouer,jemesuistrompé,maisc'estainsi...S'ilnenousavaitpaspar-donné,ànousquiavionsperdufoiàcetteépoque,ilneluiseraitrestéquetrèspeudefidèles.
—Ilm'auraiteuemoi!ditBellatrixavecpassion.Moiquiaipassétantd'annéesàAzkabanpourlui!
—Oui,eneffet,c'estadmirable,réponditRogued'unevoixteintéed'ennui.Biensûr,tuneluiaspasététrèsutileenprisonmaislegesteétaitbeau,sansnuldoute...
—Legeste!s'écria-t-elled'untonperçant.
Danssafureur,elleavaitl'airunpeudémente.
—PendantquejesubissaislesDétraqueurs,toi,tuétaisconfortablementinstalléàPoudlard,oùtujouaislecanichedeDumbledore!
—Pasvraiment,répliquaRogueaveccalme.Tusaisbienqu'ilarefusédemeconfierlescoursdedéfensecontrelesforcesduMal.Ilavaitl'airdepenserquecelapourrait,disons,provoquerunerechute...m'inciteràreprendremesancienneshabitudes.
—C'étaitça,tonsacrificeauSeigneurdesTénèbres,nepasenseignertamatièrepréférée?ironisaBellatrix.Pourquoies-turestélà-bastoutcetemps,Rogue?TucontinuaisàespionnerDumbledorepourlecompted'unmaîtrequetucroyaismort?
—Certainementpas,réponditRogue,bienqueleSeigneurdesTénèbressoittrèscontentquejen'aiejamaisabandonnémonposte;pendantseizeans,j'airecueillisurDumbledoredesinformationsquej'aipuluicommuniquer,uncadeauunpeuplusutilepoursaluersonretourquelesinterminablesrappelsdesdésagrémentsdelavieàAzkaban...
—Maistuesresté...
—Oui,Bellatrix,jesuisresté,ditRogueentrahissantpourlapremièrefoisunepointed'agacement.J'avaisuntravailconfortablequejepréféraisàunséjouràAzkaban.IlsarrêtaientlesMangemorts,commetulesais.LaprotectiondeDumbledorem'aépargnélaprison,c'étaittrèspratiqueetjem'ensuisservi.Jelerépète:leSeigneurdesTénèbresneseplaintpasquejesoisresté,doncjenevoispaspourquoitoi,tumelereprocherais.Ensuite,poursuivit-ild'unevoixunpeuplusforte,carBellatrixmanifestaitl'enviedel'interrompre,jecroisquetuvoulaissavoirpourquoij'aifaitobstacleàcequeleSeigneurdesTénèbress'emparedelapierrephilosophale.Laréponseestfacile.Ilnesavaitpasàl'époques'ilpouvaitavoirconfianceenmoi.Ilpensait,commetoi,quej'avaiscesséd'êtreunfidèleMangemortpourdevenirlecomparsedeDumbledore.Ilétaitdansunétatpitoyable,trèsfaible,partageantlecorpsd'unsorciermédiocre.Iln'osaitpassedévoileràunancienalliésicetalliérisquaitdeledénonceràDumbledoreouauministère.Jeregretteprofondémentqu'iln'aitpaseuconfianceenmoi.Ilseraitrevenuaupouvoirtroisansplustôt.MaisjenevoyaispourmapartqueceQuirrellcupideetindignequiessayaitdevolerlapierre,etj'avoueavoirtoutfaitpourqu'iln'yparviennepas.
LabouchedeBellatrixsetorditcommesiellevenaitd'avalerunmédicamentaugoûtinfect.
—Maistun'aspasrepristaplaceauprèsdeluiaumomentdesonretour,tun'aspasvoléimmédiatementversluilorsquetuassentilabrûluredelaMarquedesTénèbres...
-Exact,jesuisvenuleretrouverdeuxheuresplustard.SurordredeDumbledore.
—Surordrede...,commença-t-elled'untonoutragé.
-Réfléchisunpeu,l'interrompitRogue,ànouveauagacé.Réfléchis!Enattendantdeuxheures,simplementdeuxheures,jem'assuraisquejepourraisresteràPoudlardcommeespion!EnlaissantcroireàDumbledorequejerevenaisauprèsduSeigneurdesTénèbresuniquementparcequej'enrecevaisl'ordre,j'aipucommuniquerpendanttoutcetempsdesinformationssurDumbledoreetl'OrdreduPhénix!Penseàcela,Bellatrix:laMarquedesTénèbresétaitdevenueplusintensedepuisdesmois,jesavaisquesonretourétaitproche,touslesMangemortslesavaient!J'avaisalorsbienassezdetempspoursongeràcequejevoulaisfaire,m'organiser,m'enfuircommeKarkaroff,tunecroispas?
Ledéplaisirquemonretardavaittoutd'abordsuscitéchezleSeigneurdesTénèbress'esttrèsviteévanoui,jepeuxtel'assurer,lorsquej'aiexpliquéquejeluiétaisrestéfidèlealorsqueDumbledorecroyaitquejetravaillaispourlui.Oui,leSeigneurdesTénèbrespensaitquejel'avaisquittéàjamais,maisilsetrompait.
-Etàquoias-tuservi?demandaBellatrixd'untonrailleur.Quellessontlesinformationsutilesquenousavonsobtenuesgrâceàtoi?
-EllesontétédirectementlivréesauSeigneurdesTénèbres,réponditRogue.S'iladécidédenepaslespartageravectoi...
-Ilpartagetoutavecmoi!s'exclamaBellatrix,s'enflammantaussitôt.Ilmeconsidèrecommesaplusloyale,saplusfidèle...
-Vraiment?ditRogue,avecdanslavoixunesubtileinflexionquilaissaitdevinersonincrédulité.Est-cetoujourslecas,aprèslefiascoduministère?
-Cen'étaitpasmafaute,protestaBellatrixens'empourprant.Danslepassé,leSeigneurdesTénèbresm'aconfiésesplusprécieux...siLuciusn'avaitpas...
-Commentoses-tu...commentoses-tumettremonmariencause?s'indignaNarcissad'unevoixbasse,menaçante,enlevantlesyeuxverssasœur.
-Iln'yapaslieudedistribuerdesblâmes,ditRogueavecdouceur.Cequiestfaitestfait.
-Maispaspartoi!s'exclamaBellatrix,furieuse.Unefoisdeplus,tuétaisabsentpendantquelesautresaffrontaientledanger,n'est-cepas,Rogue?
-J'avaisreçul'ordrederesterenarrière.Peut-êtren'es-tupasd'accordavecleSeigneurdesTénèbres,peut-êtrepenses-tuqueDumbledoren'auraitrienremarquésij'avaiscombattul'OrdreduPhénixauxcôtésdesMangemorts?Et-pardonne-moi-maisquandtuparlesdedanger...vousaviezenfacedevoussixadolescents,jecrois?
—Ilsonttrèsviteétérejoints,commetulesaisparfaite-ment,parlamoitiédel'OrdreduPhénix!grondaBellatrix.Etpuisqu'onparledel'Ordre,tuprétendstoujoursqu'ilt'estimpossiblederévélerlelieudeleurquartiergénéral,n'est-cepas?
—JenesuispasleGardienduSecret,jenepeuxpasprononcerlenomdel'endroit.Tudoiscomprendrecommentfonctionnecesortilège,jepense?LeSeigneurdesTénèbresestsatisfaitdes
renseignementsquejeluiaifournisausujetdel'Ordre.Ilsontconduit,commetul'aspeut-êtredeviné,àlacaptureetaumeurtred'EmmelineVanceetontsûrementaidéànousdébarrasserdeSiriusBlack,bienquel'honneurtereviennedel'avoirachevé,jelereconnaisvolontiers.
Ilinclinalatêteetlevasonverreensigned'hommagemaisl'expressiondeBellatrixnes'adoucitpaspourautant.
—Tuévitesderépondreàmadernièrequestion,Rogue.HarryPotter.Tuauraispuletueràtoutmomentaucoursdecescinqdernièresannées.Tunel'aspasfait.Pourquoi?
—As-tuparlédecesujetavecleSeigneurdesTénèbres?demandaRogue.
—II...Cesdernierstemps,nous...C'estàtoiquejeposelaquestion,Rogue!
—Sij'avaistuéHarryPotter,leSeigneurdesTénèbresn'auraitpaspuseservirdesonsangpourrenaîtreetdeve-nirinvincible...
—Tuprétendsavoirprévul'usagequ'ilferaitdecegarçon?lançaBellatrixd'untonmoqueur.
—Jeneleprétendspas,jen'avaisaucuneidéedesespro-jets;jet'aidéjàavouéquejelepensaismort.J'essayeseule-mentdet'expliquerpourquoileSeigneurdesTénèbresneregrettepasquePotteraitsurvécu,aumoinsjusqu'àl'annéedernière...
—Maispourquoilelaisses-tuenvie?
—Tunem'asdoncpascompris?SeulelaprotectiondeDumbledorem'aépargnédefiniràAzkaban!Nepenses-tupasquetuersonélèvepréféréauraitpuleretournercontremoi?Maisilyavaitautrechose.JedoisterappelerquelorsquePotterestarrivéàPoudlard,beaucoupd'histoirescirculaientàsonsujet,desrumeursselonlesquellesilétaitlui-mêmeungrandmagenoir,cequiexpliquaitqu'ilaitsurvécuàl'attaqueduSeigneurdesTénèbres.Enfait,nombredesesanciensfidèlespensaientquePotterdeviendraitpeut-êtreleporte-drapeauautourduquelnouspour-rionstousnousregrouperànouveau.Lorsqu'ilamislespiedsauchâteaupourlapremièrefois,j'étaiscurieuxdelevoir,jel'avoue,etpasdutoutenclinàletuer.Bienentendu,ilm'esttrèsviteapparuqu'iln'avaitaucuntalentextraordinaire.Ils'esttirédesituationsdifficilesgrâceàdepurscoupsdechanceetàl'aided'amisplusdouésquelui.C'estungarçondesplusmédiocresbienqu'ilsoitaussiodieuxetsuffi-santquel'étaitsonpèreautrefois.J'aifaittoutmonpossiblepourqu'onlerenvoiedePoudlard,oùjepensequ'iln'apasvraimentsaplace,maisdelààletuerouàlelaissertuersousmesyeux...j'auraisétéidiotdeprendrecerisque,avecDumbledoresiprèsdemoi.
—Etavectoutça,noussommescenséscroirequeDumbledorenet'ajamaissoupçonné?demandaBellatrix.Iln'aaucuneidéedetavéritableallégeance,ilcontinueaveu-glémentàtefaireconfiance?
—J'aibienjouémonrôle,réponditRogue.EttuoublieslaplusgrandefaiblessedeDumbledore:ilvoittoujourslesgensmeilleursqu'ilsnesont.Quandjesuisvenutravaillerchezlui,fraîchementdébarquédechezlesMangemorts,jeluiairacontétouteunehistoiresurlesprofondsremordsquej'éprouvaisetilm'aaccueilliàbrasouverts-toutens'efforçantdemetenirsoigneusementàdistancedeladéfensecontrelesforcesduMal.Dumbledoreaétéuntrèsgrandsorcier-oui,oui,c'estvrai(carBellatrixavaiteuuneexclamationdédaigneuse),leSeigneurdesTénèbreslereconnaîtlui-même.Maisaujourd'hui,j'aigrandplaisiràledire,Dumbledorevieillit.LeduelavecleSeigneurdesTénèbres,lemoisdernier,l'aébranlé.Depuis,ilasubiuneblessuregraveparcequesesréflexessontmoinsvifsqu'auparavant.Maisaucoursdetoutescesannées,iln'acesséd'avoirconfianceen
SeverusRogue,etc'estcequifaittoutemavaleurauxyeuxduSeigneurdesTénèbres.
Bellatrixsemblaittoujoursaussimécontentemaisapparemment,ellenesavaitplustrèsbiencommentrepartiràl'at-taque.Profitantdesonsilence,Roguesetournaverssasœur.
—Tuétaisvenuemedemanderquelquechose,Narcissa?
Narcissalevaleregardverslui,avecuneexpressiondedésespoir.
—Oui,Severus.Je...jepensequetuesleseulàpouvoirm'aider,jen'aipersonned'autreàquim'adresser.Luciusestenprisonet...
Ellefermalesyeuxetdeuxgrosseslarmesapparurentsoussespaupières.
—LeSeigneurdesTénèbresm'ainterditd'enparler,pour-suivitNarcissa,lesyeuxtoujoursfermés.Ilveutquepersonnenesacherienduplan.C'est...trèssecret.Mais...
—S'iltel'ainterdit,tudoistetaire,ditaussitôtRogue.LaparoleduSeigneurdesTénèbresaforcedeloi.
Narcissasursautacommes'ill'avaitaspergéed'eaufroide.Pourlapremièrefoisdepuisqu'elleétaitentréedanslamai-son,Bellatrixparutsatisfaite.
—Etvoilà!lança-t-elleàsasœurd'untontriomphant.
MêmeRogueteledit.Situasreçul'ordredenepasparler,tais-toi!
MaisRogues'étaitlevé.Ils'approchaàgrandspasdelapetitefenêtre,écartalesrideauxpourregarderlaruedésertepuislesrefermad'uncoupsec.Lessourcilsfroncés,ilrevintdevantNarcissa.
—Ilsetrouvequejeconnaisceplan,déclara-t-ilàvoixbasse.Jesuisl'undesraresàquileSeigneurdesTénèbresl'aitrévélé.Maissijen'avaispasétédanslesecret,Narcissa,tuteseraisrenduecoupabledehautetrahisonenverslui.
—J'aibienpenséquetudevaisêtreaucourant!repritNarcissaenrespirantplusfacilement.Ilatellementconfianceentoi,Severus...
—Tuconnaisleplan?s'écriaBellatrix,sasatisfactionfugi-tivelaissantplaceàuneexpressionindignée.Tuleconnais?
—Biensûr,réponditRogue.Maisqu'attends-tudemoi,Narcissa?SituimaginesquejevaispouvoirconvaincreleSeigneurdesTénèbresdechangerd'avis,j'aibienpeurqu'iln'yaitpaslemoindreespoir.
—Severus,murmura-t-elle,deslarmescoulantlelongdesesjouespâles.Monfils...monfilsunique...
—Dragodevraitêtrefier,ditBellatrixd'untonindifférent.LeSeigneurdesTénèbresluiaccordeungrandhonneur.EtjedoisreconnaîtrequeDragon'apascherchéàsedéroberàsondevoir,ilsemblecontentd'avoircettechancedefairesespreuves,ilestenthousiasméparcetteperspective...
Narcissasemitàpleurervéritablement,implorantRogueduregard.
—Parcequ'iln'aqueseizeansetnesaitpascequil'attend!Pourquoi,Severus?Pourquoimonfils?C'esttropdangereux!Ils'agitd'unevengeancepourpunirl'erreurdeLucius,jelesais!
Roguerestasilencieux.Ildétournalatêtepournepasvoirseslarmes,commes'illesjugeaitindécentesmaisilnepouvaitfairesemblantdenepasl'entendre.
—C'estbienpourcelaqu'ilachoisiDrago,n'est-cepas?insista-t-elle.PourpunirLucius?
-SiDragoréussit,ditRogue,toujourssanslaregarder,ilserahonoréplusquetoutautre.
-Maisilneréussirapas!sanglotaNarcissa.Commentyparviendrait-ilalorsqueleSeigneurdesTénèbreslui-même...
Bellatrixétouffauneexclamation;Narcissasemblaitperdrelecontrôledesesnerfs.
—Jevoulaissimplementdire...quepersonnen'aencoreréussi...Severus...s'ilteplaît...tues,tuastoujoursétéleprofesseurpréférédeDrago...tuesunvieilamideLucius...jet'ensupplie...tuesaussileconseillerpréféréduSeigneurdesTénèbres,celuienquiilaleplusconfiance...voudrais-tuluiparler,leconvaincre?
—LeSeigneurdesTénèbresneselaisserapasconvaincreetjenesuispasassezbêtepouressayer,réponditRogued'untoncatégorique.Jenepeuxpasprétendrequ'ilnesoitpasencolèrecontreLucius.Luciusdevaitdirigerlesopérations.Ils'estfaitprendre,avecbeaucoupd'autres,etenplus,sansparveniràrécupérerlaprophétie.Oui,Narcissa,c'estvrai,leSeigneurdesTénèbresestencolère,trèsencolère,même.
-Alors,jenemetrompepas,ilachoisiDragoparvengeance!s'écriaNarcissad'unevoixétranglée.Ilneveutpasqu'ilréussisse,ilveutqu'ilsoittuédanssatentative!
DevantlesilencedeRogue,Narcissasemblaperdrelepeuderetenuequiluirestait.Elleseleva,s'avançaversluid'unpaschancelantets'agrippaàsarobe.Levisagetoutprèsdusien,seslarmescoulantsurlapoitrinedeRogue,elleditd'unevoixhaletante:
—Tupourraist'enchargertoi-même.TupourraislefaireàlaplacedeDrago,Severus.Toi,turéussirais,c'estcertain,etilterécompenseraitplusquen'importequid'entrenous...
Roguelapritparlespoignetsetl'obligeaàlelâcher.Baissantlesyeuxverssonvisageruisselantdelarmes,ilréponditaveclenteur:
—Jecroisqu'endéfinitive,ilal'intentiondemeconfierlatâche.MaisilestdécidéàcequeDragoessayed'abord.Tucomprends,dansl'hypothèsepeuprobableoùDragoyparviendrait,jepourraisresterunpeupluslongtempsàPoudlardpouryjouermonrôled'espion,cequiseraittoujoursutile.
—End'autrestermes,çaluiestégalsiDragosefaittuer!
—LeSeigneurdesTénèbresesttrèsencolère,répétaRogueàvoixbasse.Iln'apaspuentendrelaprophétie.Tusaisaussibienquemoi,Narcissa,qu'ilnepardonnepasfacilement.
Elles'effondraàsespieds,recroquevilléesurlesol,sanglotantetgémissant.
—Monfilsunique...monfilsunique...
—Tudevraisêtrefière!ditBellatrixd'untonimplacable.Sij'avaisdesfils,jeseraisheureusedeles
mettreauserviceduSeigneurdesTénèbres!
Narcissapoussaunpetitcridedésespoirettortillaseslongscheveuxblonds.Roguesepenchaverselle,lapritparlesbras,l'aidaàsereleveretlafitrasseoirsurlecanapé.Puisilluiversaencoreunpeudevinetlaforçaàprendreleverre.
—Çasuffit,maintenant,Narcissa,boisçaetécoute-moi.
Ellesecalmaunpeu;renversantduvinsurelle,elleenbutunegorgée,lamaintremblante.
—Ilmeseraitpeut-êtrepossible...d'aiderDrago.
Elleseredressa,levisageblanccommeunlinge,lesyeuxécarquillés.
—Severus...Oh,Severus...tuveuxbienl'aider?Tuveuxbient'occuperdelui,veilleràcequ'ilneluiarriverien?
—Jepeuxessayer.
Ellejetasonverrequiglissaàtraverslatabletandisqu'elleselaissaittomberdusofa;elles'agenouillaauxpiedsdeRogue,luipritlesmainsdanslessiennesetlesembrassa.
—Situeslàpourleprotéger...Severus,tumelejures?Es-tuprêtàfaireleSermentInviolable?
—LeSermentInviolable?
LevisagedeRogueparaissaitneutre,indéchiffrable;Bellatrixeutunricanementdetriomphe.
—Tuentends,Narcissa?Oh,ilvaessayer,j'ensuissûre...Desparolesvides,commetoujours,safaçonhabituelledesedéfilerquandilfautagir...MaissurordreduSeigneurdesTénèbres,biensûr!
Roguen'accordaaucuneattentionàBellatrix.SonregardnoirétaitfixésurlesyeuxbleusetbaignésdelarmesdeNarcissaquicontinuaitdeserrersesmainsentrelessiennes.
—Certainement,Narcissa,jeferaileSermentInviolable,dit-ilàvoixbasse.Peut-êtretasœurconsentira-t-elleàêtrenotreEnchaîneur?
Bellatrixrestabouchebée.Roguesebaissapours'agenouillerfaceàNarcissaet,sousleregardstupéfaitdeBellatrix,tousdeuxjoignirentleursmainsdroites.
—Tuaurasbesoindetabaguette,Bellatrix,lançaRogueavecfroideur.
L'airtoujoursabasourdi,ellesortitsabaguettemagiquedesapoche.
—Etilfaudraquetut'approchesunpeu,ajouta-t-il.
Elles'avança,deboutau-dessusd'eux,etplaçal'extrémitédesabaguettesurleursmainsunies.
Narcissaparla:
—Severus,t'engages-tuàveillersurmonfilsDragolorsqu'iltenteraderéaliserlessouhaitsduSeigneurdesTénèbres?
—Oui,réponditRogue.
Uneminceflammeétincelantejaillitalorsdelabaguetteets'enroulaautourdeleursmainscommeunfildeferchaufféaurouge.
—Ett'engages-tuàfairetouttonpossiblepourleprotégerdudanger?
—Oui,répétaRogue.
Unedeuxièmelanguedefeufusadelabaguetteets'entrelaçaaveclapremière,formantcommeunechaînefineetluisante.
—Etsicelaétaitnécessaire...s'ilsemblaitqueDragonepuisseréussir...,murmuraNarcissa(lamaindeRoguetres-saillitdanslasiennemaisilnelaretirapas),t'engages-tuàaccomplirtoi-mêmelamissionqueleSeigneurdesTénèbresaconfiéeàDrago?
Ilyeutuninstantdesilence.Bellatrix,lesyeuxgrandsouverts,lesregardait,sabaguetteposéesurl'étreintedeleursmains.
—Oui,réponditRogue.
LevisagestupéfaitdeBellatrixbrillad'unelueurrougeâtrelorsquejaillitdesabaguettelatroisièmeflammequis'entortillaautourdesdeuxautresetserraétroitementleursmainsjointes,telleunecorde,telunserpentdefeu.
3Dernièresvolontésetmauvaisevolonté
HarryPotterronflaitbruyamment.Pendantprèsdequatreheures,il'étaitrestéassisdansunfauteuil,devantlafenêtredesachambre,àregarderlesoirtombersurlarueetavaitfinipars'endormir,latêteappuyéecontrelavitrefroide,seslunettesdetravers,labouchegrandeouverte.Latachedebuéequesonsouffleavaitdessinéesurlecarreauscintillaitdanslaclartéoranged'unréverbèredontlalumièreartificielleeffaçaittoutecouleurdesonvisage,luidonnantuneminefantomatiquesoussescheveuxnoirsenbataille.
Lapièceétaitparseméed'objetsdiversetd'unebonnequantitédedétritus.Desplumesdehibou,destrognonsdepommeetdespapiersdebonbonétaientrépandussurlesol,desgrimoiress'entassaientpêle-mêlesursonlit,parmidesrobesdesorcierenchevêtrées,etaumilieudesonbureau,unamasdejournauxs'étalaitdansuneflaquedelumière.Lamanchettedel'und'euxannonçaitengrosseslettres:
HARRYPOTTER:L'ÉLU?
DesrumeurscontinuentdecirculerausujetdesincidentssurvenusrécemmentauministèredelaMagieetaucoursdesquelsCelui-Dont-On-Ne-Doit-Pas-Prononcer-Le-Nomaétévuunenouvellefois.
«Nemedemandezrien,nousnesommespasautorisésàenparler»,nousadéclaréhiersoir,aumomentoùilquittaitleministère,unOubliatortrèsagitéquiarefusédenousdonnersonnom.
Cependant,dessourcesbieninforméesdansleshautessphèresduministèreontconfirméquecesincidentsavaienteupouroriginelalégendairesalledesProphéties.
Bienquelessorciersdepresseduministèreaientjusqu'àprésentrefuséneserait-cequedeconfirmerl'existenced'untellieu,lesmembresdelacommunautémagiquesontdéplusenplusnombreuxàcroirequelesMangemortsactuellementenprisonàAzkabanpoureffractionettentativedevolavaientessayédes'emparerd'uneprophétie.Lanaturedecelle-cirestemystérieusemaisonpensegénéralementqu'elleconcerneraitHarryPotter;laseulepersonneàavoirjamaissurvécuausortilègedelaMort,etdontonsaitégalementqu'ilsetrouvaitauministèreaucoursdelanuitenquestion.Certainsvontjusqu'àsurnommerPotter«l'Élu»,pensantquelaprophétieledésignecommeleseulquiserajamaiscapabledenousdébarrasserdeCelui-Dont-On-Ne-Doit-Pas-Prononcer-Le-Nom.
Onignoreousetrouveactuellementcetteprophétie,sitoutefoiselleexiste,bienque(suiteenpage2,cinquièmecolonne)
Alauned'undeuxièmejournalposéàcôtédupremier,onlisaitcetitre:
SCRIMGEOURSUCCÈDEÀFUDGE.
Lapageétaitengrandepartieoccupéeparlaphotonoiretblancd'unhommeauxcheveuxépaiscommeunecrinièredelionetauvisagemarqué.Laphotobougeait:onvoyaitl'hommeagiterlamainversleplafond.
RufusScrimgeour,anciendirecteurduBureaudesAurorsau
Départementdelajusticemagique,asuccédéàCornéliusFudgecommeministredelaMagie.Cettenominationaétéaccueillieavecenthousiasmeparlacommunautédessorciers,bienquedesrumeursdedésaccordentrelenouveauministreetAlbusDumbledore,récemmentrétabliàsonpostede
président-sorcierduMagenmagot,aientcommencéàserépandrequelquesheuresseulementaprèsVentréeenfonctiondeScrimgeour.
LesreprésentantsdeScrimgeourontreconnuqu'ilavaitrencontréDumbledoretoutdesuiteaprèslapassationdepouvoirsmaisn'ontpasvoulurévélerlessujetsabordésaucoursdeleurconversation.AlbusDumbledoreestconnupour(suitepage3,deuxièmecolonne)
Alagauchedecejournal,unautrequotidienpliéenquatrenelaissaitvoirqu'unarticleayantpourtitre:
LEMINISTÈREGARANTITLASÉCURITÉDESÉLÈVES.
RufusScrimgeour,leministredelaMagierécemmentnommé,aparléaujourd'huidesnouvellesmesuresradicalesprisesparsesservicespourassurerlasécuritédesélèvesdel'écoledesorcelleriePoudlardlorsdelarentréequiauralieuàl'automneprochain.
«Pourdesraisonsévidentes,leministèrenedonnerapaslesdétailsdecenouveauplandesécuritéparticulièrementrigoureux»,adéclaréleministre.Unmembreducabinetacependantconfirméquelesnouvellesdispositionscomportaientdessortilègesetenchantementsdedéfense,unensemblecomplexedecontre-maléficesetlaconstitutiond'unepetiteunitéd'Aurorsquiaurontpourseulemissionlaprotectiondel'écolePoudlard.
Laplupartdesréactionsontétéfavorablesàlapositiontrèsfermedunouveauministresurlaquestiondelasécuritédesélèves.MrsAugustaLondubatnousadéclaré:«Neville,monpetit-fils-quiest,soitditenpassant,untrèsprocheamideHarryPotter—acombattulesMangemortsàsescôtésauministère,enjuindernieret.
Maislerestedel'articleétaitcachéparlagrandecageposéesurlejournal.Al'intérieur,unemagnifiquechouettedesneigesobservaitlapiècedesesyeuxd'ambreauregardimpérieux,tournantparfoislatêteverssonmaîtrequironflaittoujours.Uneoudeuxfois,elleclaquasonbecd'unairimpatient,maisHarrydormaittropprofondémentpourl'entendre.
Unegrossevaliseouverte,poséeaumilieudelapièce,semblaitattendrequ'onlaremplissemaispourl'instant,elleétaitpresquevide,àpartunrésidudevieuxsous-vêtements,debonbons,debouteillesd'encrevidesetdeplumescasséesquirecouvraientlefond.Acôté,surlesol,unebrochurevioletteportaitcesmotsgravés:
PubliéparleministèredelaMagieCOMMENTPROTÉGERVOTREMAISONETVOTREFAMILLECONTRELESFORCESDUMAL
Lacommunautédessorcierssetrouveactuellementsouslamenaced'uneorganisationquisefaitappelerlesMangemorts.Lerespectdesconseilsélémentairesdesécuritéquivoussontdonnésci-dessousvousaideraàvousprotéger,vous,votrefamilleetvotremaisoncontred'éventuellesattaques.
1)Ilestrecommandédenepaslaissersamaisonvide.
2)Desprécautionsparticulièresdoiventêtrepriseslanuit.Chaquefoisquecelaestpossible,essayezderentrerchezvousavantlatombéedujour.
3)Vérifiezlesdispositifsdesécuritéautourdevotremaisonenvous
assurantquetouslesmembresdevotrefamilleconnaissentlesmesuresd'urgenceàprendreencasde
besoin,tellesquelesortilègedeDésillusion,lecharmeduBouclieret,sivousavezdesenfantsmineurs,letransplanaged'escorte.
4)DéterminezdesmesuresdevérificationparticulièresaveclesmembresdevotrefamilleetvosamisprochesafindedétecterlesMangemortsquitenteraientdesefairepasserpoureuxàl'aidedePolynectar(voirpage2).
5)Sivousavezl'impressionqu'unmembredevotrefamille,uncollègue,unamiouunvoisinsecomported'uneétrangemanière,appelezaussitôtlaBrigadedepolicemagique.Usepeutqu'ilaitétésoumisausortilègedel'Imperium(voirpage4).
6)SilaMarquedesTénèbresapparaîtau-dessusd'unehabitationoudetoutautrebâtiment,N'YPÉNÉTREZPASetcontactezimmédiatementleBureaudesAurors.
7)Seloncertainstémoignagesnonconfirmés,desMangemortsauraientrecoursàdesInferi(voirpage10).SivousvoyezunInferiusousivousvoustrouvezconfrontéàl'und'eux,signalez-leIMMÉDIATEMENTauministère.
Harrygrognadanssonsommeil,satêteglissadequelquescentimètreslelongdelavitreetseslunettessemirentunpeuplusdetravers,maisilrestaendormi.Surlereborddelafenêtre,unréveille-matinqu'ilavaitréparéquelquesannéesauparavantémettaituntic-tacsonoreetindiquaitonzeheuresmoinsune.Acôté,maintenuenplaceparlamaininertedeHarry,ilyavaitunmorceaudeparchemincouvertd'uneécriturefineetpenchée.Depuisqu'ill'avaitreçue,troisjoursplustôt,souslaformed'unrouleauétroitementserré,Harryavaitsisouventrelucettelettrequ'elles'étaitàprésenttransforméeenunefeuilleparfaitementplate.
CherHarry,
Sicelateconvient,jeviendraitechercherau4,PrivetDrivevendrediprochainàonzeheuresdusoirpourt'emmenerauTerrieroùtuesinvitéàpasserlerestedetesvacancesscolaires.
Situesd'accord,jeseraistrèsheureuxd'obtenirtonaidedansuneaffairequej'espèrepouvoirréglersurlecheminduTerrier.Jetedonneraideplusamplesexplicationsdevivevoix.
Soisgentildem'envoyertaréponseparretourdehibou.Enespéranttevoirvendredi,
Jet'adressemessalutationslespluscordiales,
AlbusDumbledore.
Bienqu'ilconnûtdéjàlamissiveparcœur,Harryyavaitjetédescoupsd'oeiltouteslesdeuxminutesdepuisseptheuresdusoir,lorsqu'ils'étaitinstallédevantlafenêtredesachambred'oùl'onavaituneassezbonnevuesurPrivetDrive,IlsavaitpourtantquecontinueràlirelesmotsécritsparDumbledoreneservaitàrien;Harryavaitaussitôtréponduouiparlemêmehibou,commeilleluiavaitdemandé,ettoutcequ'ilpouvaitfaireàprésent,c'étaitattendre;oubienDumbledoreviendrait,oubienilneviendraitpas.
Harryn'avaitpasencorebouclésavalise.EtredélivrédesDursleyaprèsseulementunequinzainedejoursenleurcompagnieluisemblaittropbeaupourêtrevrai.Iln'arrivaitpasàsedébarrasserdel'impressionquequelquechoseiraitdetravers-saréponseàlalettredeDumbledores'étaitpeutêtreperdue,oualorsDumbledoreavaiteuunempêchement;ilsepouvaitaussiquelalettrenesoitpasdu
toutdelamaindeDumbledoremaisqu'ils'agissed'uneplaisanterieoud'unpiège.Harryn'auraitpassupportéderemplirsavalisepourdevoirlaviderànouveausisesespoirsétaientdéçus.Laseuledispositionqu'ilavaitpriseenvued'unéventuelvoyageavaitétédemettreHedwige,sachouettedesneiges,ensûretédanssacage.
Surlecadranduréveil,l'aiguilledesminutesatteignitlechiffredouze.Acetinstantprécis,leréverbèrequisetrouvaitdevantsafenêtres'éteignit.
L'obscuritésoudaineréveillaHarrycommes'ils'étaitagid'unesonneriederéveil.Ilrajustaprécipitammentseslunettesetarrachasajouedelavitrepourycollerlenez,scrutantletrottoirdevantlamaison.Unehautesilhouetteenveloppéed'unelonguecapevirevoltanteremontaitl'alléedujardin.
Harryselevad'unbond,commes'ilavaitreçuunedéchargeélectrique,renversasonfauteuiletcommençaàjeterdanssavalisetoutcequ'ilpouvaitattraperautourdelui.Aumomentoùillançaitàtraverslapièceplusieursrobesdesorcier,deuxgrimoiresetunpaquetdechips,lasonnettedelaported'entréeretentit.
Enbas,danslesalon,sononcleVernons'écria:
-Quidiablepeutbienpassernousvoiràcetteheure-ci?
Harrysefigea,untélescopedecuivredansunemain,unepairedebasketsdansl'autre.Ilavaitcomplètementoubliéd'avertirlesDursleyqueDumbledoreallaitpeut-êtrevenir.Sesentantgagnéàlafoisparlapaniqueetl'enviederire,ilenjambatantbienquemalsagrossevaliseetouvritlaportedesachambreàlavoléejusteàtempspourentendreunevoixgravedire:
—Bonsoir.VousdevezêtreMrDursley.J'imaginequeHarryvousaprévenuquejevenaislechercher?
Harrydescenditl'escalierquatreàquatreets'arrêtanetàquelquesmarchesdurez-de-chaussée:unelongueexpérienceluiavaiteneffetapprisàresterhorsdeportéedesononclechaquefoisquec'étaitpossible.Là,dansl'encadrementdelaported'entrée,setenaitunhommedehautetaille,lasilhouettemince,avecunebarbeetdescheveuxargentésquiluiarrivaientàlataille.Deslunettesendemi-luneétaientperchéessursonnezaquilinetilportaitunelonguecapedevoyagenoireainsiqu'unchapeaupointu.VernonDursley,vêtud'unerobedechambrerougefoncé,samoustachenoireaussitouffuequecelledeDumbledore,regardaitfixementsonvisiteurcommes'iln'arrivaitpasàencroiresesyeuxminuscules.
—Aenjugerparvotreexpressiondefrancheincrédulité,Harrynevousapasavertidemonarrivée,ditaimablementDumbledore.Maisfaisonscommesivousm'aviezchaleureusementinvitéàentrerchezvous.Iln'estguèreprudentdes'attarderlongtempssurleseuild'unemaisonencestempstroublés.
D'unpasvif,ilfranchitlaportequ'ilrefermaderrièrelui.
—Madernièrevisiteremonteàbienlongtemps,poursuivitDumbledoreenbaissantlesyeuxversl'oncleVernon.Vosagapanthessontmagnifiques,jedoislereconnaître.
VernonDursleyneréponditrien.Harrynedoutaitpasqu'ilretrouveraitbientôtl'usagedelaparole—uneveinepalpitaitdangereusementsurlatempedesononcle—maisquelquechosechez
Dumbledoresemblaitluiavoirmomentanémentcoupélesouffle.Peut-êtreétait-cesonapparence,quidénotaitsansambiguïtésaqualitédesorcier,oupeut-êtrequemêmel'oncleVernonavaitsentiqu'ilvalaitmieuxnepasmalmenercethomme-là.
—Ah,bonsoir,Harry,lançaDumbledoreenleregardantderrièreseslunettesendemi-luneavecunairdegrandesatisfaction.Trèsbien,parfait.
Cesparoleseurentledond'échaufferl'oncleVernon.
Jamaisilnepourraits'entendreavecquelqu'unquiregardaitHarryendisant«trèsbien,parfait».
-Jenevoudraispasparaîtreimpoli...,commença-t-ild'untonoùl'impolitessemenaçaitàchaquemot.
-...malheureusement,l'impolitesseaccidentellesemanifesteàunefréquencealarmante,achevaDumbledoreavecgravité.Etdanscescas-là,monchermonsieur,ilvautmieuxneriendiredutout.Ah,voicisansdoutePétunia.
Laportedelacuisines'étaitouverteetlatantedeHarryétaitapparue,portantdesgantsencaoutchoucetunpeignoirpar-dessussachemisedenuit;detouteévidence,elleétaitenpleinmilieudunettoyagesystématiquedetouteslessurfacesdelacuisineauquelelleselivraitchaquesoiravantd'allersecoucher.Sonvisagechevalinprituneexpressionchoquée.
-AlbusDumbledore,annonçaDumbledoreenvoyantquel'oncleVernontardaitàfairelesprésentations.Nousnousconnaissonsparcorrespondance,biensûr.
Harrytrouvaquec'étaituneétrangemanièrederappeleràlatantePétuniaqu'illuiavaitunjourenvoyéunelettreexplosive,maiselleneréagitpas.
-EtvoicicertainementvotrefilsDudley?
Dudleyvenaitdejeteruncoupd'œilderrièrelaporteduliving-room.Sagrossetêteblondequisortaitducoldesonpyjamaàrayuressemblaitbizarrementprivéedecorps,saboucheouvertedansuneexpressiondestupéfactionapeurée.Dumbledoreattenditquelquesinstantspourvoirsil'undesDursleyallaitdirequelquechose,maiscommelesilenceseprolongeait,ileutunsourire.
-Nouspourrionspeut-êtresupposerquevousm'avezinvitéàm'asseoirdansvotresalon?
Dudleys'écartaprécipitammentdesoncheminlorsqu'ilpassadevantlui.Harry,tenanttoujoursdanssesmainsletélescopeetlapairedebaskets,sautalesdernièresmarchesetsuivitDumbledorequis'installadanslefauteuilleplusprochedelacheminéeenregardantautourdeluiavecunintérêtbienveillant.Ilparaissaitextraordinairementdéplacédanscedécor.
—Nous...nousnepartonspas,monsieur?demandaHarryd'untonanxieux.
—Si,biensûrmaisilyadiverseschosesdontnousdevonsd'abordparler,réponditDumbledore.Etjepréféreraisnepaslefairedehors.Nousallonsdoncabuserencoreunpeudel'hospitalitédetononcle.
—Ah,vouscroyezça?
VernonDursleyétaitentréàsontourdanslapièce,Pétuniaàcôtédelui,Dudleysecachantderrièreeux.
—Oui,ditsimplementDumbledore,jelecrois.
Iltirasabaguettemagiqued'unmouvementsivifqueHarryeutàpeineletempsdes'enapercevoir;lorsqu'ill'agitad'ungestenonchalant,lecanapéavançabrusquementetheurtapar-derrièrelesgenouxdestroisDursleyquitombèrentdessusàlarenverse,lesunssurlesautres.Unautrecoupdebaguetteetlecanapérepritsaplaceinitiale.
—Autantêtreconfortablementinstallé,ditDumbledored'untonaimable.
Aumomentoùilremitsabaguettedanssapoche,Harryremarquaquesamainétaitnoircieetrecroquevillée;onauraitditquelachairavaitétéconsumée.
—Monsieur...qu'est-ilarrivéàvotre...
—Plustard,Harry,réponditDumbledore.Assieds-toi,s'ilteplaît.
Harrypritledernierfauteuil,évitantderegarderlesDursleyquisemblaientpétrifiésdanslesilence.
—Jepensaisquevousalliezmeproposerdesrafraîchissements,ditDumbledoreàl'oncleVernon,maisd'aprèscequej'aipuobserverjusqu'àprésent,ilsemblequeceseraitd'unoptimismeprochedelasottise.
Ilressortitsabaguetteetendonnaunpetitcoup,faisantapparaîtrecinqverresetunebouteillepoussiéreusequiflottaientdanslesairs.Labouteilles'inclinaetversaunebonnemesured'unliquidecouleurdemieldanschacundesverresquis'envolèrentendirectiondescinqpersonnesassisesdanslapièce.
—Lemeilleurhydromel,vieillienfût,deMadameRosmerta,déclaraDumbledoreenlevantsonverredevantHarryquiattrapalesienetbutunegorgée.
Iln'avaitencorejamaisgoûtéquelquechosedesemblableetilypritunimmenseplaisir.LesDursley,aprèsavoiréchangéquelquesbrefsregardsapeurés,s'efforcèrentdeneprêteraucuneattentionàleurspropresverres,unexploitdifficilecarilsnecessaientdeleurtapoterlatempeavecdouceur.HarrysoupçonnaitDumbledoredebiens'amuser.
—Harry,reprit-ilalorsensetournantverslui,noussommesconfrontésàunepetitedifficultéetj'espèrequetupourrasnousaideràlarésoudre.Quandjedisnous,j'entendsparlàl'OrdreduPhénix.Maistoutd'abord,jedoist'annoncerqueletestamentdeSiriusaétédécouvertilyaunesemaineetqu'iltelèguetoutcequ'ilpossédait.
Là-bas,surlecanapé,l'oncleVernontournalatêtemaisHarryneleregardapasetsecontentaderépondre:
—Ah,trèsbien.
—Pourl'essentiel,c'estassezsimple,poursuivitDumbledore.Tuajoutesainsiunequantitéd'orraisonnableàcellequetupossèdesdéjàchezGringottsettuhéritestouslesbienspersonnelsdeSirius.Leseulpointlégèrementproblématiquedecettesuccession...
—Sonparrainestmort?lançal'oncleVernond'unevoixforte,depuissoncanapé.
DumbledoreetHarrysetournèrenttouslesdeuxverslui.Aprésent,leverred'hydromelluifrappaitla
têteavecinsistance;ilessayadelerepousser.
—Ilestmort?Sonparrain?
—Oui,réponditDumbledore.
IlnedemandapasàHarrypourquoiilnel'avaitpasfaitsavoirauxDursley.
—Notreproblème,continua-t-il,commes'iln'yavaiteuaucuneinterruption,c'estqueSiriust'aégalementléguéle12,squareGrimmaurd.
—Ilhérited'unemaison?demandal'oncleVernonavecuneexpressioncupide,sespetitsyeuxplissés,maispersonneneluirépondit.
—Vouspouvezcontinueràl'utilisercommequartiergénéral,assuraHarry.Çam'estégal.Gardez-la,moijen'ytienspas.
Harrynevoulaitplusremettrelespiedsau12,squareGrimmaurds'ilpouvaitl'éviter.Ilpensaitqu'ilseraitàjamaishantéparlesouvenirdeSiriusarpentantseulcesvastespiècessombresàl'odeurdemoisi,prisonnierdel'endroitqu'ilavaitvoulufuirsidésespérément.
—C'esttrèsgénéreuxdetapart,ditDumbledore.Nousavonscependantévacuéprovisoirementleslieux.
—Pourquoi?
—Ehbien,voilà,répondit-il,indifférentauxmarmonnementsdel'oncleVernondontlatêteétaitàprésentmarteléeavecobstinationparleverred'hydromel,latraditionfamilialedesBlackveutquecettemaisonsoitléguéeenlignedirecteaupremierhéritiermâleportantlenomdeBlack.SiriusétaitletoutdernierdelalignéecarRegulus,sonfrèrecadet,estmortavantluietaucund'euxn'avaitd'enfant.Bienquedanssontestament,ildéclareclairementqu'ilveuttevoirhériterdelamaison,ilestnéanmoinspossiblequ'elleaitfaitl'objetd'unsortilègeoud'unenchantementpourêtresûrqu'ellenepuisseavoird'autrepropriétairequ'unsang-pur.
L'imagevivanteduportraitaccrochédanslehalldu12,squareGrimmaurd,représentantlamèredeSiriusquihurlait,vomissaitdesinjures,traversal'espritdeHarrycommeunéclair.
—C'estsûrementlecas,dit-il.
—Eneffet,approuvaDumbledore,etsiuntelenchantementexiste,alorsletitredepropriétéreviendraittrèsprobablementàl'aînédesparentsdeSiriusencorevivant,àsavoirsacousine,BellatrixLestrange.
Sansserendrecomptedecequ'ilfaisait,Harryselevad'unbond;letélescopeetlesbasketsqu'ilavaitposéssursesgenouxtombèrentenroulantsurlesol.BellatrixLestrange,lameurtrièredeSirius,hériterdesamaison?
—Non!s'écria-t-il.
—Al'évidence,nousaussi,nouspréférerionsqu'elleneluireviennepas,continuacalmementDumbledore.Lasituationprésentebiendescomplications.Nousnesavonspassilesenchantementsauxquelsnousavonsnous-mêmessoumislamaison,enlarendantincartable,parexemple,
continuerontàproduireleureffet,maintenantqu'ellen'appartientplusàSirius.IlsepeutqueBellatrixarriveàtoutmomentdevantlaporte.Bienentendu,nousavonsdûdéménagerjusqu'àcequeleschosess'éclaircissent.
—Maiscommentallez-voussavoirsijepeuxenêtrepropriétaire?
—Fortheureusement,ilexisteuntesttrèssimple,réponditDumbledore.
Ilposasonverrevic^esurunepetitetableprèsdufauteuil,maisavantqu'ilaitpufaireungestedeplus,l'oncleVernons'exclama:
—Allez-vousnousdébarrasserdecesfichusobjets?
Harryseretourna;lestroisDursley,recroquevilléssurlecanapé,seprotégeaientlatêtedeleursbrastandisquelesverresbondissaientsurleurscrânesenrépandantleurcontenuunpeupartout.
—Oh,jesuisdésolé,s'excusaDumbledoreaveccourtoisie.
Illevaànouveausabaguetteetlestroisverresdisparurentaussitôt.
—Maisilauraitétépluspolidelesboire,voyez-vous.
L'oncleVernonparutsurlepointdedéverserunflotderépliquescinglantes,maisilneditrienetsecontentades'enfoncerdanslescoussinsaveclatantePétuniaetDudley,sespetitsyeuxporcinsfixéssurlabaguettemagiquedeDumbledore.
—Tucomprends,repritDumbledorequisetournaànouveauversHarrycommesil'oncleVernonnel'avaitpasinterrompu,enhéritantdelamaison,tuasaussihéritéde...
Pourlacinquièmefois,ildonnauncoupdebaguettemagique.Ilyeutalorsuncracsonoreetunelfedemaisonapparut,avecungroinenguisedenez,desoreillesgéantesdechauve-sourisetdesyeuximmensesinjectésdesang.Couvertdehaillonscrasseux,ilétaitaccroupisurlamoquetteàlongspoilsdesDursley.LatantePétuniapoussaunhurlementàfairedresserlescheveuxsurlatête:demémoired'homme,riend'aussisalen'étaitjamaisentrédanssamaison.Dudleylevadusolsesgrandspiedsrosesetlestenditpresqueau-dessusdesatêtecommes'ilavaitpeurquelacréaturepuisseseglisserdanssonpantalondepyjama.
-Qu'est-cequec'estquecettehorreur?mugitl'oncleVernon.
-Kreattur,réponditDumbledore.
-Kreatturneveutpas,Kreatturneveutpas,Kreatturneveutpas!croassal'elfedemaison,d'unevoixaussifortequecelledel'oncleVernon,tapantparterredeseslongspiedsnoueuxettirantsursesoreilles.KreatturappartientàMissBellatrix,oh,oui,KreatturappartientàlafamilleBlack,Kreatturveutsanouvellemaîtresse,KreatturneveutpasalleraveclesalepetitPotter,Kreatturneveutpas,veutpas,veutpas...
-Commetupeuxlevoir,Harry,ditDumbledoreenhaussantletonpourcouvrirles«veutpas,veutpas,veutpas»quel'elfecontinuaitdehurler,Kreatturmanifesteunecertainemauvaisevolontéàl'idéedet'appartenir.
-Çam'estégal,déclaraànouveauHarryenregardantavecdégoûtl'elfedemaisonquisetortillaitet
trépignaitsoussesyeux.Moinonplus,jeneveuxpasdelui.
-Veutpas,veutpas,veutpas...
-Tupréfèresqu'ildeviennelapropriétédeBellatrixLestrange?Enn'oubliantpasqu'ilavécuauquartiergénéraldel'OrdreduPhénixtoutaulongdel'annéepassée?
-Veutpas,veutpas,veutpas...
HarryregardafixementDumbledore.Ilsavaitqu'onnepouvaitpermettreàl'elfed'allervivreavecBellatrixLestrangemaisl'idéed'enêtrelemaître,d'avoirlaresponsabilitédelacréaturequiavaittrahiSirius,luiétaitodieuse.
-Donne-luiunordre,conseillaDumbledore.S'ilt'appartient,ildevraobéir.Sinon,ilfaudraréfléchiràunautremoyendel'éloignerdesamaîtresselégitime.
-Veutpas,veutpas,veutpas,VEUTPAS!
LavoixdeKreatturpétaittransforméeenuncriperçant.Harrynetrouvariend'autreàdireque:
-Kreattur,tais-toi!
Pendantuninstant,l'elfeparuts'étouffer.Ilsepritlagorgeàdeuxmains,seslèvresremuanttoujoursfurieusement,lesyeuxexorbités.Aprèsquelquessecondesdehoquetsfrénétiques,ilsejetafacecontreterresurlamoquette(latantePétuniapoussaungémissement)etfrappalesolàcoupsdepiedetdepoing,enproieàunecrisederageviolentemaistotalementsilencieuse.
-Ehbien,voilàquisimplifieleschoses,ditDumbledored'untonjoyeux.IlsemblequeSiriussavaitcequ'ilfaisait.Tuesdésormaislelégitimepropriétairedu12,squareGrimmaurdetdeKreattur.
-Est-ceque...est-cequ'ilfautquejel'emmèneavecmoi?demandaHarryeffaré,tandisquel'elfegigotaitàsespieds.
-Non,situneleveuxpas,réponditDumbledore.Maissitumepermetsunesuggestion,tupourraisl'envoyeràPoudlardpourytravaillerauxcuisines.Decettefaçon,lesautreselfesdemaisongarderaientunœilsurlui.
-Oui,approuvaHarry,soulagé,oui,c'estcequejevaisfaire.Heu...Kreattur...jeveuxquetuaillesàPoudlardpourytravaillerdanslescuisinesaveclesautreselfesdemaison.
Kreattur,quiétaitàprésentétendusurledos,lesbrasetlesjambesenl'air,lançaàHarryunregarddeprofonddégoûtetdisparutavecunnouveaucracsonore.
-Bien,ditDumbledore.IlyaaussilecasdeBuck,l'hippogriffe.Hagrids'enestoccupédepuislamortdeSiriusmaisBuckestàtoi,maintenant,etdonc,situasd'autresprojetspourlui...
-Non,réponditaussitôtHarry.Iln'aqu'àresteravecHagrid.Jepensequec'estcequeBuckpréférerait.
-Hagridseraenchanté,assuraDumbledoreavecunsourire.Ilétaitfoudejoieenlerevoyant.JedoiségalementteprévenirquepourlasécuritédeBuck,nousavonsdécidédelerebaptiserVentdebout,pourlemomententoutcas.Jedoutequelesgensduministèrereconnaissentenluil'hippogriffequ'ilsontunjourcondamnéàmort,maissait-onjamais?Etmaintenant,Harry,tavaliseest-elleprête
?
-Heu...
-Tudoutaisdemavenue?suggéraDumbledoreavecperspicacité.
-Jevaismonter...heu...lafinir,ditprécipitammentHarryensehâtantderamassersontélescopeetsesbaskets.
Illuifallutunpeuplusdedixminutespourretrouvertoutcedontilavaitbesoin;enfin,ilparvintàextrairesacaped'invisibilitédesoussonlit,revissalebouchondesabouteilled'encreàChangementdeCouleuretmontasurlecouvercledelavalisepourlarefermersursonchaudron.Puis,lahissantd'unemain,lacaged'Hedwigedansl'autre,ilredescenditl'escalier.
IlfutdéçudevoirqueDumbledorenel'attendaitpasdanslehalld'entrée,cequil'obligeaitàretournerdansleliving-room.
Personnenedisaitmot.Dumbledorefredonnaitàvoixbasse,apparemmenttrèsàl'aise,maisl'atmosphèreavaitl'épaisseurd'unecrèmecarameletHarryn'osapasregarderlesDursleylorsqu'ilannonçaàDumbledore:
-Professeur,jesuisprêt,maintenant.
-Trèsbien,réponditDumbledore.Encoreunedernièrechose,àprésent.
IlsetournaànouveauverslesDursley.
—Commevouslesavezsûrement,Harryseramajeurdansunan.
-Non,répliquatantePétuniaquiouvraitlabouchepourlapremièrefoisdepuisl'arrivéedeDumbledore.
—Pardon?s'étonnacelui-cid'untonpoli.
-Non,carilaunmoisdemoinsqueDudleyetDuddyauradix-huitansdansdeuxans.
-Ahoui,biensûr,repritDumbledored'unairaffable,maisdanslemondedelasorcellerie,ilsetrouvequenoussommesmajeursàdix-septans.
—Ridicule,marmonnal'oncleVernon,sansqueDumbledoreluiprêtelamoindreattention.
-Commevousl'avezappris,lesorcierquiportelenomdeLordVoldemortestrevenudanscepays.Lacommunautémagiqueestàl'heureactuelleenétatdeguerreouverte.Harry,queLordVoldemortadéjàessayédetueràdenombreusesoccasions,estencoreenplusgranddangeraujourd'huiquelejouroùjel'aidéposédevantvotreporte,ilyaquinzeans,avecunelettrequivousinformaitdumeurtredesesparentsetexprimaitl'espoirquevousvoudriezbienprendresoindeluicommesic'étaitvotrepropreenfant.
Dumbledores'interrompit.Bienqu'ileûtparléd'untonlégerettrèscalme,sanslaisserparaîtreaucunsignemanifestedecolère,HarrysentaitémanerdeluiunecertainefroideuretremarquaquelesDursleyseserraientunpeupluslesunscontrelesautres.
—Vousn'avezpasfaitcequejedemandais.Jamaisvousn'aveztraitéHarrycommeunfils.Avec
vous,iln'aconnuquel'indifférenceetmêmesouventlacruauté.Lemieuxqu'onpuissedire,c'estqu'aumoinsiln'aurapassubilesterriblesdommagesinfligésaumalheureuxgarçonassisentrevous.
LatantePétuniaetl'oncleVernontournèrentinstinctivementlatêtecommes'ilss'attendaientàvoirquelqu'und'autrequeDudleycoincéentreeux.
-Nous...maltraiterDuddy?Qu'est-cequevous...,commençal'oncleVernon,furieux,maisDumbledorelevaundoigtpourluiimposerlesilence,etl'oncleVernonsemblasoudaindevenumuet.
-Lamagiequej'aimiseenœuvreilyaquinzeanssignifiequeHarrybénéficied'unepuissanteprotectiontantqu'ilpeutconsidérercettemaisoncommesonfoyer.Simalheureuxqu'ilaitétéici,sirejeté,simalmené,vousluiavezaumoins,mêmesic'estàcontrecœur,fourniunhébergement.Cettemagiecesserad'opérerlorsqueHarryatteindral'âgededix-septans,end'autrestermes,lorsqu'ildeviendraunhomme.Jevousdemandesimplementceci:quevousluipermettiezderevenirunefoisdeplusdanscettemaisonavantsondix-septièmeanniversaire,cequiassurerasaprotectionjusqu'àcettedate.
AucundesDursleyneprononçaunmot.Dudleyfronçaitlégèrementlessourcilscommes'ilessayaitdeserappeleràquelmomentdesavieilavaitétémaltraité.L'oncleVernonavaitl'airdes'êtrecoincéquelquechoseentraversdelagorge;latantePétunia,elle,avaitétrangementrougi.
-Ehbien,Harry...ilesttempsd'yaller,ditenfinDumbledoreenselevantetenlissantsalonguecapenoire.Alaprochainefois,ajouta-t-ilàl'adressedesDursleyquisemblaientespérerquecemomentn'arriveraitjamais.
Ilmitsonchapeauetquittalapièceàgrandspas.
-Aurevoir,lançaprécipitammentHarryauxDursley.
IlsuivitDumbledorequis'arrêtadevantlagrossevalisesurlaquelleétaitposéelacaged'Hedwige.
-Nousn'allonspasnousencombrerdeçamaintenant,dit-ilensortantunenouvellefoissabaguette.JevaislesenvoyerdirectementauTerrier.Enrevanche,j'aimeraisbienquetuemportestacaped'invisibilité...aucasoù.
Harryextirpaavecdifficultélacapedesavalise,s'efforçantdecacherauregarddeDumbledorelefouillisqu'ellecontenait.Lorsqu'ill'eutfourréedanslapocheintérieuredesonblouson,Dumbledorebranditsabaguetteetlavaliseainsiquelacagedisparurentaussitôt.Ildonnaunnouveaucoupdebaguetteetlaported'entrées'ouvritsurl'obscuritéfroideetbrumeuse.
—Aprésent,Harry,sortonsdanslanuitnoireàlapoursuitedecettefantasquetentatrice,l'aventure.
4HoraceSlughorn
Bienqu'ileûtpasséchaqueinstantdecesderniersjoursàespérerdetoutessesforcesqueDumbledoreviendraitvéritablementlechercher,Harrysesentitnettementmalàl'aiselorsqu'ilsseretrouvèrenttousdeuxdansPrivetDrive.Iln'avaitjamaiseudevraieconversationavecsondirecteurendehorsdePoudlard;d'habitude,ilyavaittoujoursunbureauentreeux.Lesouvenirdeleurdernierface-à-facenecessaitdeluirevenirentête,cequinepouvaitqu'accentuersonembarras;ilavaitbeaucoupcriécettefois-là,sansparlerdeseseffortspourmettreenpiècesquelques-unsdesobjetsauxquelsDumbledoretenaitleplus.
Dumbledore,poursapart,semblaitparfaitementdétendu.
-Tienstabaguetteprête,Harry,dit-ild'untonjoyeux.
-Maismonsieur,jecroyaisquejen'avaispasledroitdefaireusagedemagieendehorsdel'école?
-Sinoussommesattaqués,réponditDumbledore,jetedonnel'autorisationderecouriràtouslesantisortsetcontre-maléficesquiteviendrontàl'esprit.Maisjecroisquenousn'avonspasàcraindred'attaque,cettenuit.
-Pourquoi,monsieur?
-Parcequetuesavecmoi,ditsimplementDumbledore.Cedevraitêtresuffisant.
ArrivéauboutdePrivetDrive,ils'arrêtabrusquement.
-Tun'aspasencorepassétonpermisdetransplaner,biensûr?demanda-t-il.
-Non,réponditHarry.Jecroyaisqu'ilfallaitavoirdix-septans.
-C'estvrai,ditDumbledore.Tudevrasdonctecramponnertrèsfortàmonbras.Legauche,situveuxbien-commetul'asremarqué,ledroitestunpeufragile,cestemps-ci.
Harrys'agrippaaubrasqueluioffraitDumbledore.
-Trèsbien,allons-y.
HarrysentitlebrasdeDumbledores'écarterdeluietilredoublasonétreinte:toutdevintalorscomplètementnoir;unetrèsfortepressions'exerçasurtoutelasurfacedesoncorps;iln'arrivaitplusàrespirer,onauraitditquedescerclesd'acierluienserraientlapoitrine;sesyeuxs'enfonçaientdansleursorbitesetsestympanssemblaients'étirerdeplusenplusprofondémentàl'intérieurdesoncrâne.Puis,soudain...
Ilrespiraàpleinspoumonsdelonguesboufféesd'airfraisetouvritsesyeuxruisselants.C'étaitcommesionl'avaitpassédeforcedansuntuyaudecaoutchouctrèsétroit.Illuifallutquelquesinstantspours'apercevoirquePrivetDriveavaitdisparu.Dumbledoreetluisetrouvaientàprésentsurlaplacedéserted'unvillage,avecensoncentreunmonumentauxmortsetquelquesbancspublics.Safacultédecompréhensionreprenantledessus,Harryserenditcomptequ'ilvenaitdetransplanerpourlapremièrefoisdesavie.
-Çava?demandaDumbledoreenleregardantavecsollicitude.Ilfautunpeudetempspour
s'habitueràlasensation.
-Çavatrèsbien,réponditHarry.
Ilfrottasesoreillesquiluidonnaientl'impressionden'avoirquittéPrivetDrivequ'àcontrecœur.
-Maisjecroisquejepréfèrelesbalais.Dumbledoresourit,resserraunpeusacapedevoyageautourdesoncouetdit:
-Parla.
Ilrepartitd'unpasvif,passantdevantuneaubergevideetquelquesmaisons.Aencroirel'horloged'uneégliseproche,ilétaitprèsdeminuit.
-Dis-moi,Harry,repritDumbledore.Tacicatrice...est-cequ'ellet'afaitmal?
Harryportamachinalementlamainàsonfrontetcaressalamarqueenformed'éclair.
-Non,répondit-il,etjemesuisdemandépourquoi.Jepensaisqu'ellemebrûleraitenpermanencemaintenantqueVoldemortaretrouvéuntelpouvoir.
IllevalesyeuxversDumbledoreetvitsonexpressionsatisfaite.
-Ehbien,moi,jen'auraispaslemêmeavis,dit-il.LordVoldemortafiniparcomprendrequ'ilétaitdangereuxquetupuissesaccéderàsespenséesetàsessentiments.Apparemment,iladésormaisrecoursàl'occlumanciecontretoi.
-Jenem'enplainspas,assuraHarryquineregrettaitnilesrêvesangoissantsnilestroublantesincursionsdansl'espritdeVoldemort.
Ilstournèrentàl'angled'unerue,passèrentdevantunecabinetéléphoniqueetunabribus.HarryregardaànouveauDumbledore.
-Professeur?
-Harry?
-Heu...Oùsommes-nous,exactement?
-DansuncharmantvillagedunomdeBudlyBabberton.
-Etquefaisons-nouslà?
-Ahoui,biensûr,jenet'aipasencoremisaucourant,réponditDumbledore.Jenesaispluscombiendefoisj'aidûrépétercelacesdernièresannées,maisilnousmanqueencoreunprofesseur.NoussommesicipourconvaincreundemesancienscollèguesdesortirdesaretraiteetdereveniràPoudlard.
-Etenquoipuis-jevousaider?
-Oh,jepensequetuserasutile,ditDumbledored'untonvague.Agauche,Harry.
Ilss'engagèrentdansunerueétroiteetescarpée,bordéedemaisons.Aucunelumièrenebrillaitauxfenêtres.Lafraîcheurquis'étaitinstalléesurPrivetDrivedepuisdeuxsemainespersistaiticiaussi.
PensantauxDétraqueurs,Harryjetauncoupd'œilpar-dessussonépaule,lamaindanslapochedesonblouson,serrantsabaguettepourserassurer.
-Professeur,pourquoin'aurions-nouspasputransplanerdirectementdanslamaisondevotreanciencollègue?
-Parcequeceseraitaussigrossierquededéfoncerlaporteàcoupsdepied,réponditDumbledore.Lacourtoisieexigequenousrespectionsledroitd'unautresorcierànepasnouslaisserentrerchezlui.Detoutefaçon,laplupartdesdemeuresmagiquessontprotégéescontrelestransplaneursindésirables.APoudlard,parexemple...
-Onnepeuttransplanernullepart,nidanslechâteaunidansleparc,achevaprécipitammentHarry.C'estHermioneGrangerquimel'adit.
-Etelleatoutàfaitraison.Ontourneencoreàgauche.
Laclochedel'églisesonnaminuitderrièreeux.Harrys'étonnaqueDumbledoreneconsidèrepascommeimpolid'allervoirsonanciencollèguesitard,maismaintenantquelaconversationétaitentamée,ilavaitdesquestionsplusurgentesàéclaircir.
-J'ailudansLaGazettedusorcierqueFudgeavaitétérenvoyé...
-Exact,ditDumbledorequitournaitàprésentdansunepetiterueenpenteraide.Ilaétéremplacé,commetul'assûrementappris,parRufusScrimgeourquiétaitauparavantdirecteurduBureaudesAurors.
-Est-cequ'ilest...Vouscroyezqu'ilserabienàceposte?demandaHarry.
-Intéressantequestion,réponditDumbledore.Iladescapacités,sansaucundoute.Unepersonnalitéplusvolontaire,plusaffirméequeCornélius.
-Oui,maisjevoulaisdire...
-Jesaiscequetuvoulaisdire.Rufusestunhommed'actionetcommeilapassélaplusgrandepartiedesavieactiveàcombattrelesmagesnoirs,ilnesous-estimepasLordVoldemort.
HarryattenditmaisDumbledoreneluiparlapasdudésaccordqui,àencroireLaGazettedusorcier,l'avaitopposéàScrimgeouretiln'osaitpasévoquerlui-mêmelesujet.Ilpréféradoncenchanger.
-J'aivuaussi...cequiétaitarrivéàMrsBones.
-Oui,ditDumbledoreàvoixbasse.Uneterribleperte.C'étaitunegrandesorcière.Ças'estpassélà-haut,jecrois...Aïe!
Ilavaittendusamainblesséepourmontrerl'endroit.
-Professeur,qu'avez-vousàvotre...
-Jen'aipasletempsdetel'expliquermaintenant,réponditDumbledore.Ils'agitd'unehistoirepalpitante,jenevoudraispaslagâcherenlaracontanttropvite.
IladressaàHarryunsourirequiluifitcomprendrequecen'étaitpasunerebuffadeetqu'ilavaitlapermissiondepoursuivresesquestions.
-J'aireçuparhibouvunebrochureduministèredelaMagieàproposdesmesuresdesécuritéquenousdevrionstousprendrecontrelesMangemorts...
-Oui,moiaussi,j'enaireçuune,ditDumbledore,toujourssouriant.Ellet'asembléutile?
-Pasvraiment.
-C'estcequejepense.Tunem'aspasdemandé,parexemple,quelleestlaconfiturequejepréfère,afindevérifierquejesuisbienleprofesseurDumbledoreetnonunimposteur.
-Jen'aipas...,commençaHarry,sanstrèsbiensavoirsic'étaitounonunreproche.
-Pourquetulesachesàl'avenir,jetesignalequec'estlaconfituredeframboises...maisbiensûr,sij'étaisunMangemort,j'auraischerchéquelleétaitmaconfiturepréféréeavantdemefairepasserpourmoi.
-Heu...eneffet,ditHarry.Aufait,danslabrochure,ilétaitquestiondesInferi.Qu'est-cequec'est,exactement?Iln'yavaitpasd'explicationtrèsclaire.
-Cesontdescadavres,réponditDumbledored'untontrèscalme.Desmortsensorcelésparunmagenoirpourluiobéir.Ilyalongtempsqu'onn'avaitplusvud'Inferi.Depuisl'époqueoùVoldemortétaitaupouvoir...Ilatué,biensûr,suffisammentdegenspours'enconstituerunevéritablearmée.Ah,noussommesarrivés.C'estici...
Ilsapprochaientd'unejoliepetitemaisondepierreentouréed'unjardin.Harryétaittropoccupéàdigérerl'horreurqueluiinspiraitl'idéedesInferipouraccorderbeaucoupd'attentionaureste,maislorsqu'ilsatteignirentlagrilledujardin,Dumbledores'arrêtanetetHarryleheurtadepleinfouet.
-Oh,monDieu,monDieu,monDieu!
Harrysuivitsonregard,au-delàdel'alléesoigneusemententretenue,etsentitsoncœurchavirer.Laported'entréedelamaisonpendaitsursesgonds.
Dumbledorejetauncoupd'oeildesdeuxcôtésdelarue.Ellesemblaittotalementdéserte.
-Sorstabaguetteetrestederrièremoi,Harry,dit-ilàvoixbasse.
Ilouvritlagrilleets'avançadansl'allée,lepasvifetfeutré,Harrysursestalons.Puisilpoussatrèslentementlaported'entrée,sabaguettebrandie,prêtàl'action.
-Lumos.
L'extrémitédelabaguettedeDumbledores'alluma,projetantsonfaisceaudansuncouloirétroit.Agauche,uneautreporteétaitouverte.Levantsabaguetteilluminée,Dumbledorepénétradanslesalon,suiviparHarry.
Unspectacledetotaledévastationapparutalorsàleursyeux.Unependuledegrand-mèreétaitfracasséeàleurspieds,soncadranbrisé,sonbalanciertombéunpeuplusloin,telleuneépéeabandonnée.Unpianoavaitétérenversé,sestouchesrépanduessurlesol.Lesdébrisd'unlustrearrachéduplafondluisaientàcôté.Descoussinséventréslaissaientéchapperleursplumesàtraversleursenveloppestailladées;desmorceauxdeverreetdeporcelainerecouvraienttoutcommeunepoudre.Dumbledorelevasabaguetteencoreplushautpouréclairerlesmurs.Unesubstancegluante
d'unrougefoncéavaitéclaboussélepapierpeint.Harryeutunhaut-le-corpsetDumbledoresetournaverslui.
-Pastrèsjoliàvoir,n'est-cepas?dit-ild'unevoixaccablée.Oui,ils'estpasséicideschosesatroces.
Dumbledores'avançaavecprécautionjusqu'aumilieudelapièceetexaminalesdécombresquijonchaientlesol.Harrylesuivit,jetantdesregardsautourdelui,craignantunpeucequipourraitapparaîtrederrièrelesrestesdupianooulecanapéretourné,maisonnevoyaitaucunetracedecadavre.
-Ilyapeut-êtreeuuncombatetsesagresseursl'ontemmené,vousnecroyezpas,professeur?suggéraHarry,enessayantdenepasimaginerlesblessuresqu'ilauraitfalluinfligerpourlaissertoutescestachesdesangaumilieudesmurs.
-Jenecroispas,réponditDumbledoreàvoixbasse.
Ilregardaitattentivementderrièreungrosfauteuilrembourré,renversésurlecôté.
-Vousvoulezdirequ'ilest...
-Toujoursici,quelquepart?Oui.
Sanslemoindreavertissement,Dumbledorefitungrandgestedubrasetenfonçal'extrémitédesabaguettedanslefonddufauteuilquipoussaunhurlement:
-Ouille!
-Bonsoir,Horace,ditDumbledoreenseredressant.
Harryrestabouchebée.Alaplacedufauteuilqu'ilavaitvuunefractiondesecondeauparavantsetrouvaitàprésent,accroupiparterre,unhommechauve,extraordinairementgras,quisemassaitleventreetfixaitDumbledored'unregardoffenséetlarmoyant.
-Iln'étaitpasnécessaired'enfoncerlabaguetteaussifort,seplaignit-ild'untongrincheuxenserelevantàgrandpeine.Çafaitmal.
Lalumièredelabaguettemagiqueétincelasursoncrâneluisant,sesyeuxglobuleux,sonénormemoustachedemorseauxpoilsargentés,etlesboutonssoigneusementastiquésdelavestedeveloursbordeauxqu'ilportaitpar-dessusunpyjamacouleurlilas.LesommetdesatêtearrivaitàpeineaumentondeDumbledore.
-Qu'est-cequim'atrahi?grommela-t-il,vacillantsursesjambesetsefrottanttoujoursleventre.
Pourquelqu'unquivenaitd'êtresurprisàessayerdesefairepasserpourunfauteuil,ilnesemblaitpaslemoinsdumondeembarrassé.
-MoncherHorace,réponditDumbledored'unairamusé,silesMangemortsétaientvraimentvenusici,laMarquedesTénèbresauraitflottéau-dessusdelamaison.
Lesorcierfrappasonlargefrontd'unemainpotelée.
-LaMarquedesTénèbres,marmonna-t-il.Jesavaisbienqu'ilmanquaitquelquechose...Tantpis.Jen'auraispaseuletemps,detoutefaçon.Jevenaistoutjustedemettreladernièremainàmon
capitonnagequandtuesentrédanslapièce.
Ilpoussaunprofondsoupirquifitvoleterlesextrémitésdesamoustache.
-Tuveuxquejet'aideàrangerunpeu?demandapolimentDumbledore.
-Oui,s'ilteplaît,réponditl'autre.
Ilsseplacèrentdosàdos,legrandsorcierminceetlepetitrond,etbrandirenttousdeuxleursbaguettesendécrivantunmouvementidentique.
Aussitôt,lesmeubless'envolèrentpourreprendreleurplaceinitiale;lesbibelotssereconstituèrentdanslesairs;lesplumesrentrèrentdansleurscoussins;leslivresdéchirésseréparèrenttoutseulsenatterrissantsurleursétagères;leslampesàpétrolebondirentsurleursguéridonsetserallumèrent;unevastecollectiondecadresenargentfracasséstraversèrentlapiècedansunarcscintillantetseposèrentdélicatementsurunbureau,intactsetsanstaches;lesdéchirures,lesfissuresetlestrouss'effacèrentunpeupartout;etlesmurssenettoyèrentd'eux-mêmes.
-Aufait,c'étaitdusangdequoi?demandaDumbledored'unevoixfortepourcouvrirlecarillondel'horlogedegrand-mèrefraîchementremiseàneuf.
-Surlesmurs?Dedragon,s'écrialedénomméHoracetandisque,dansunmélangedegrincementsetdetintementsassourdissants,lelustreserevissaittoutseulauplafond.
Ilyeutundernier plonkémisparlepianopuiscefutlesilence.
-Oui,dedragon,répétalesorciersurletondelaconversation.C'étaitmondernierflaconetlesprixatteignentdessommetsencemoment.Maisjepourraipeut-êtrem'enresservir.
D'unpaslourd,ils'approchad'unbuffetsurlequelétaitposéeunepetitebouteilledecristalqu'illevadanslalumièrepourexaminerl'épaisliquidequ'ellecontenait.
-Mmm.Unpeupoussiéreux.
Ilreposalabouteillesurlebuffetetsoupira.CefutalorsquesonregardtombasurHarry.
-Oh,oh,dit-il,sesgrandsyeuxrondsseposantaussitôtsurlacicatriceenformed'éclairqueHarryportaitaufront.Oh,oh!
-VoiciHarryPotter,ditDumbledoreens'avançantpourfairelesprésentations.Harry,jeteprésenteunvieilamietcollègue,HoraceSlughorn.
SlughorntournaversDumbledoreunregardpénétrant.
-Alors,c'estcommeçaquetupensaismeconvaincre,n'est-cepas?Ehbien,laréponseestnon,Albus.
IlpassadevantHarryenévitantrésolumentdeleregarder,commequelqu'unquis'efforcederésisteràlatentation.
-Onpeutquandmêmeboireunverre,non?proposaDumbledore.Ensouvenirdubonvieuxtemps?
Slughornhésita.
-Bon,d'accord,unseulverre,répondit-ildemauvaisegrâce.
DumbledoresouritàHarryetleconduisitversunfauteuilsemblableàceluidontSlughornavaitrécemmentprisl'aspect.Lefauteuilsetrouvaitdevantlacheminée,oùunfeuvenaitdes'allumer,justeàcôtéd'unelampeàhuileàlaflammeétincelante.Harrys'assitaveclanetteimpressionqueDumbledore,pourilnesavaitquelleraison,voulaitleplacerbienenévidence.Eteneffet,lorsqueSlughorn,aprèss'êtreaffairéavecunecarafeetdesverres,seretournaverslecentredelapièce,sonregardtombaaussitôtsurHarry.
-Humf,dit-ilendétournantprécipitammentlesyeuxcommes'ilavaiteupeurdelesbrûler.Voilà.
IldonnaunverreàDumbledorequis'étaitassissansyavoirétéinvité,tenditleplateauàHarrypuiss'enfonçaàlafoisdanslescoussinsducanapéréparé,etdansunsilencebougon.Sesjambesétaientsicourtesqu'ellesnetouchaientpaslesol.
-Alors,commentvatasanté,Horace?demandaDumbledore.
-Pastropbien,réponditSlughorn.Lespoumonsfragiles.Dumalàrespirer.Desrhumatismes,aussi.Jenepeuxplusbougercommeavant.Ilfauts'yattendre.C'estl'âge.Lafatigue.
-Pourtant,ilabienfalluquetubougesassezvitepournousprépareruntelaccueilensipeudetemps,remarquaDumbledore.Tun'aspasdûavoirplusdetroisminutes.
-Deux,précisaSlughorn,moitiéirrité,moitiéfierdelui.Jen'avaispasentendumonsortilèged'Intrusionsedéclencher,j'étaisdansmonbain.Maisquandmême,ajouta-t-ild'unairsérieux,ensemblantseressaisir,lefaitestquejesuisunvieilhomme,Albus.Unvieilhommefatiguéquiabienméritédemenerunepetitevietranquille,entouréd'unpeudeconfort.
Leconfortneluimanquaitpas,songeaHarryenregardantautourdelapièce.Elleétaitétouffante,surchargée,maisonnepouvaitluireprocherd'êtreinconfortable;elleétaitrempliedefauteuilsmoelleuxavecdepetitstabouretspourposerlespieds,deboissonsdiverses,delivres,deboîtesdechocolats,decoussinsépais.SiHarryn'avaitpassuquihabitaitlà,ilauraitpenséquec'étaitunevieilledamericheetmaniaque.
-Tun'espasaussiâgéquemoi,Horace,ditDumbledore.
-Peut-êtredevrais-tutoiaussisongeràlaretraite,répliquaSlughornd'untonabrupt.
Sesyeuxpâlesetrondscommedesgroseilless'étaientposéssurlamainblesséedeDumbledore.
-Jevoisquetesréflexesnesontpluscequ'ilsétaient.
-Tuasparfaitementraison,réponditDumbledoreavecsérénitéensecouantsamanchepourmontrerleboutdesesdoigtsbrûlésetnoircis.
Enlesvoyant,Harryressentitunfrissondésagréabledanslanuque.
-Jesuissansaucundoutemoinsrapidequ'avant.Maisd'unautrecôté...
Ilhaussalesépaulesetécartalargementlesmainscommepourdirequel'âgeavaitsescompensations.Harryremarquaalorsàsamainvalideunebaguequ'iln'avaitjamaisvuDumbledoreporterauparavant:elleétaitgrosse,maladroitementexécutéedanscequisemblaitdel'oretsertied'unelourdepierrenoirefendueparlemilieu.LeregarddeSlughorns'attardaégalementsurla
bagueetHarryvitunimperceptiblefroncementdesourcilsdessinerquelquesridessursonlargefront.
-Ettoutescesprécautionscontrelesintrus,Horace...ellessontdestinéesauxMangemortsousimplementàmoi?demandaDumbledore.
-Qu'est-cequelesMangemortspourraientbienvouloiràunvieuxbougreexténuételquemoi?répliquaSlughorn.
-J'imaginequ'ilsvoudraienttevoirutilisertesconsidérablestalentspourintimider,torturer,assassiner,réponditDumbledore.Tuprétendsmefairecroirequ'ilsn'ontpasencoreessayédeterecruter?
Pendantunmoment,SlughornregardaDumbledored'unairsombrepuisilmarmonna:
-Ilyaunanmaintenantquejechangesansarrêtd'endroit.Jenerestejamaisnullepartplusd'unesemaine.JevaisdemaisondeMolduenmaisondeMoldu-lespropriétairesdecelle-cisontenvacancesauxCanaries.Elleesttrèsagréable,jelaregretteraiquandjem'enirai.Ilesttrèsfaciled'entrer,ilsuffitdejeterunsortilègedeBlocagesurcesabsurdesalarmesanticambriolagequ'ilsutilisentauHeudeScrutoscopes,etdes'assurerquelesvoisinsnevoussurprennentpasaumomentoùonapportelepiano.
-Ingénieux,reconnutDumbledore,maisc'estuneexistencequidoitêtreassezfatigantepourunvieuxbougreexténuéenquêted'unepetitevietranquille.APoudlard,enrevanche...
-Situessayesdemedirequemavieseraitpluspaisibledanscetteeffroyableécole,tupeuxépargnertasalive,Albus!Mêmesijepassemontempsàmecacher,dedrôlesderumeursmesontparvenuesdepuisqueDoloresOmbrageestpartie!Sic'estcommeçaqu'ontraitelesenseignants,denosjours...
-LeprofesseurOmbrages'estattirélesfoudresdenotretroupeaudecentaures,expliquaDumbledore.Jecroisquetoi,tun'auraispascommisl'imprudenced'allerdanslaForêtinterditeetdetraiterde«répugnantshybrides»unehordedecentauresfurieux.
-Elleafaitça?s'étonnaSlughorn.QuelleidioteJenel'aijamaisbeaucoupaimée.
EntendantHarrypoufferderire,DumbledoreetSlughornsetournèrenttousdeuxverslui.
-Désolé,ditHarry.Simplement...moinonplus,jenel'aimaispasbeaucoup.
Dumbledoreselevabrusquement.
-Tut'envas?demandaSlughornavecespoir.
-Non,jevoulaisseulementtedemandersijepeuxutilisertestoilettes,réponditDumbledore.
-Oh,oui,biensûr,ditSlughorn,visiblementdéçu.Deuxièmeporteàgauchedanslecouloir.
Dumbledoretraversalapièceetlesilences'installadèsqu'ileutrefermélaportederrièrelui.Auboutd'unmoment,Slughornselevamaissanssavoirtrèsbiencequ'ilvoulaitfaire.Illançauncoupd'œilfurtifàHarrypuiss'approchadelacheminéeettournaledosauxflammes,réchauffantsonlargederrière.
-Necroyezpasquej'ignorepourquoiilvousaamenéaveclui,lança-t-ilsoudain.
Harrysecontentadeleregarder.LesyeuxhumidesdeSlughornpassèrentrapidementsursacicatrice,observantcettefoissonvisagetoutentier.
-Vousressemblezbeaucoupàvotrepère.
-C'estcequ'onm'adit,réponditHarry.
-Sauflesyeux.Vousavez...
-Ceuxdemamère,jesais.
Harryl'avaitentendurépétersisouventqu'ilcommençaitàs'enlasser.
-Humf.Oui,bon.Unprofesseur,biensûr,nedevraitpasavoirdepréférencepourtelouteldesesélèvesmaiselleatoujoursétémonchouchou.Votremère,ajoutaSlughornenréponseauregardinterrogateurdeHarry.LilyEvans.L'unedesplusbrillantesélèvesquej'aiejamaiseuesdansmaclasse.Trèsvive.Unejeunefillecharmante.Jeluirépétaistoujoursqu'elleauraitdûapparteniràmamaison.Jedoisdireaussiqu'ellen'avaitpaslalanguedanssapoche.
-Quelleétaitvotremaison?
-J'étaisdirecteurdeSerpentard,réponditSlughorn.
DevantlaréactiondeHarry,ils'empressad'ajouterenagitantversluiunindexboudiné:
-Maisilnefautpasm'envouloirpourça!VousêtesàGryffondor,commeelle,j'imagine?Oui,engénéral,c'esttoutelafamille.Maispastoujours.VousavezdéjàentenduparlerdeSiriusBlack?Sûrement-ilétaitdanstouslesjournauxcesdeuxdernièresannées.Ilestmortilyaquelquessemaines...
Harryeutl'impressionqu'unemaininvisibleluiserraitlesentrailles.
-Enfin,entoutcas,c'étaitungrandamidevotrepèrequandilsétaientàl'école.ToutelafamilleBlackavaitétédansmamaisonmaisSiriusaatterriàGryffondor!Dommage...Ilavaitbeaucoupdetalent.J'aieusonfrèreRegulusquandilestarrivéàsontourmaisj'auraisbienaiméavoirlesdeux.
Onauraitdituncollectionneurpassionnéauquelunobjetaéchappédansuneventeauxenchères.Apparemmentperdudanssessouvenirs,ilcontemplaitlemurd'enface,changeantnonchalammentdepositionpourrépartirlachaleursursonderrière.
-Biensûr,votremèreétaitnéemoldue.Jen'ycroyaispasquandjel'aidécouvert.Jepensaisqu'elleétaitdesangpur.Elleétaittellementdouée.
-L'unedemesplusprochesamiesadesparentsmoldus,ditHarry,etc'estlameilleureélèvedenotreannée.
-Curieuxcommecelaarriveparfois,vousnetrouvezpas?remarquaSlughorn.
-Pasvraiment,réponditfroidementHarry.
Slughornleregardad'unairsurpris.
-N'allezpaspenserquej'aidespréjugés!protesta-t-il.Non,non,non!N'ai-jepasditquevotremère
atoujoursétéunedemesélèvespréférées?IlyaeuaussiDirkCresswell,quiavaitunandemoins-ilestmaintenantdirecteurduBureaudeliaisondesgobelins-,encoreunfilsdeMoldu,unélèvetrèsdouéquimedonnetoujoursd'excellentesinformationssurcequisepassechezGringotts!
Ilsedressasurlapointedespiedsetretombasursestalons,l'airsatisfait,puisilmontralesnombreusesphotosencadréesqu'onvoyaitscintillersurlebuffet,chacunereprésentantdeminusculespersonnagesanimés.
-Tousd'anciensélèvesettousontsigné.VousremarquerezBarnabasCuffe,directeurdeLaGazettedusorcier,ilesttoujourscontentd'entendremonavissurlesnouvellesdujour.EtAmbrosiusFlume,dechezHoneydukes-j'aidroitàunpanierdefriandisesàchacundemesanniversaires,simplementparcequejel'aiprésentéàCicéronHarkissquiluiadonnésonpremiertravail!Etderrière-vouslaverrezentendantlecou-,c'estGwenogJones,capitainedesHarpiesdeHolyhead,commevouslesavez...lesgenssonttoujoursétonnésdesavoirquejetutoielesHarpiesetqu'ellesm'envoientdesbilletsgratuitsquandjeledemande!
Cettepenséesemblaitleréjouirconsidérablement.
-Ettouscesgenssaventoùvousjoindreetoùvousfaireparvenirducourrier?s'étonnaHarryquisedemandaitpourquoilesMangemortsn'arrivaientpasàsuivresatracealorsquelespaniersdebonbons,lesbilletsd'entréepourlesmatchesdeQuidditchetlesvisiteursavidesdeconseilsn'avaientaucunmalàletrouver.
SonsouriredisparutduvisagedeSlughornaussivitequelesangdedragons'étaiteffacédesesmurs.
-Biensûrquenon,dit-ilenregardantHarry.J'aiperdulecontactavectoutlemondedepuisunan.
Harryeutl'impressionquesaréponselechoquaitlui-même;pendantuninstant,ilsemblamalàl'aise.Puisilhaussalesépaules.
-Quoiqu'ilensoit,parlestempsquicourent,unsorcieraviséatoutintérêtàgarderunprofilbas.Dumbledorepeutbienfairedebeauxdiscours,maisprendreunposteàPoudlardaujourd'huireviendraitàdéclarerpubliquementsonallégeanceàl'OrdreduPhénix!Etbienquejelestrouveadmirables,d'uncourageextraordinaireettoutcequ'onvoudra,leurtauxdemortalitémelaisseunpeuperplexe...
-Iln'estpasnécessaired'apparteniràl'OrdreduPhénixpourenseigneràPoudlard,fitremarquerHarryquineparvenaitpasàchasserdesavoixunecertaineironie:ilétaitdifficiledecompatiravecSlughornetsonexistencedouillettequandonsesouvenaitdeSiriustapidansunecaverneetsenourrissantderats.Laplupartdesprofesseursn'ensontpasmembresetaucund'euxn'aététué-saufQuirrell,maisiln'aeuquecequ'ilméritaitpuisqu'ilétaitauservicedeVoldemort.
HarrysedoutaitqueSlughornétaitdecessorciersquinepeuventsupporterd'entendrelenomdeVoldemortprononcéàhautevoixetilnefutpasdéçu:SlughornfrissonnaetpoussauncrideprotestationqueHarrydécidad'ignorer.
-JepensequelesprofesseursdePoudlardsontplusensécuritéquen'importequid'autretantqueDumbledoreseradirecteur;ilestleseulqueVoldemortaitjamaiscraint,non?poursuivitHarry.
Pendantuncertaintemps,Slughornregardadanslevide:ilsemblaitréfléchiràcequeHarryvenaitdedire.
-Oui,ilestvraiqueCelui-Dont-On-Ne-Doit-PasPrononcer-Le-Nomn'ajamaischerchélecombatavecDumbledore,marmonna-t-ilàcontrecœur.Etonpourraitsansdoutem'objecterquecommejen'aipasrejointlesrangsdesMangemorts,Celui-Dont-On-Ne-Doit-PasPrononcer-Le-Nomnesauraitmecompterparmisesamis...Auquelcas,jeseraispeut-êtreunpeuplusensécuritéauprèsd'Albus...Jeneprétendraipasquelamortd'AmeliaBonesnem'apassecoué...Sielle-même,avectouteslesrelationsetlesprotectionsdontellebénéficiaitauministère...
DumbledorerevintdanslapièceetSlughornsursautacommes'ilavaitoubliéqu'ilétaitdanslamaison.
-Ah,tueslà,Albus,dit-il.Tuesrestéabsentlongtemps.Desproblèmesd'estomac?
-Non,jelisaissimplementdesmagazinesmoldus,réponditDumbledore.J'adorecesmodèlesdetricot.Maisjecroisquenousavonssuffisammentabusédel'hospitalitéd'Horace,Harry,ilesttempsdenousenaller.
Sanssefaireprier,Harryselevad'unbond.Slughornsemblaprisaudépourvu.
-Vouspartez?
-Oui.Quandunecauseestperdue,jesaislereconnaître.
-Perdue...
Slughornparuts'agitersoudain.IltournasespoucesboudinésetsedandinasurplaceenvoyantDumbledoreattacher sacapedevoyageetHarryremonterlafermetureéclairdesonblouson.
-Jesuisdésoléquetun'aiespasacceptéceposte,Horace,continuaDumbledorequiluiadressaunsigned'adieudesamainvalide.Poudlardauraitaimétevoirrevenirensonsein.Malgrélerenforcementconsidérabledenosmesuresdesécurité,tuserastoujourslebienvenusitudécidesdenousrendrevisite.
-Ehbien...C'esttrèsaimableàtoi...Commejeledistoujours...
-Alors,aurevoir.
-Aurevoir,ditHarry.
Ilsavaientatteintlaported'entréelorsqu'uncriretentitderrièreeux:
-D'accord,d'accord,j'accepte!
DumbledoreseretournaetvitSlughorndeboutsurleseuildusalon,lesoufflecourt.
-Tuveuxbiensortirdetaretraite?
-Oui,oui,réponditSlughornd'untonimpatient.Jedoisêtrefoumaisc'estd'accord.
-Merveilleux,s'exclamaDumbledore,levisagerayonnant.Danscecas,Horace,noustereverronsle1erseptembre.
-Oui,sûrement,grognaSlughorn.
Tandisqu'ilss'éloignaientdansl'allée,lavoixdeSlughornleurparvintànouveau:
-Etjeveuxuneaugmentation,Dumbledore!
Dumbledorepouffaderire.Lagrilled'entréedujardinserefermaderrièreeuxetilsredescendirentlacollinedansl'obscuritéetlabrumequitournoyaitautourd'eux.
-Bravo,Harry,ditDumbledore.
-Jen'airienfait,répliquaHarry,surpris.
-Ohmaissi.TuasmontréàHoracetoutcequ'ilaàgagnerenretournantàPoudlard.Commentletrouves-tu?
-Heu...
HarrynesavaitpastrèsbiensiSlughornluiavaitpluoupas.Ilétaitsansdoutesympathiqueàsamanièremaisilluiavaitparuégalementvaniteuxet,malgrésesprotestations,beaucouptropétonnéqu'unefilledeMolduspuissedevenirunebonnesorcière.
-Horaceaimesonconfort,ditDumbledore,dispensantHarrydeluifairepartdesespensées.Ilaimeaussilacompagniedesgenscélèbres,deceuxquiontdusuccèsetdupouvoir.Ilestraviquandilal'impressionqu'ilpeutlesinfluencer.Iln'ajamaisvouluoccuperletrônelui-même,ilpréfèreresterenretrait-cequiluidonnedavantagedeplacepourprendresesaises.IlavaittoujoursdeschouchousàPoudlard,parfoisenraisondeleursambitionsoudeleurintelligence,parfoisàcausedeleurcharmeoudeleurtalent,etilpossédaitundonfantastiquepourrepérerceuxqui,plustard,serévéleraientexceptionnelsdansleursdomainesrespectifs.Horaceavaitconstituéunesortedecluboùilrassemblaitsesélèvespréférésetdontilétaitlecentre,faisantlesprésentations,établissantdescontactsutilesentresesmembresetrécoltanttoujoursunquelconqueavantageenéchange,quecesoituneboîted'ananasconfitsoul'occasionderecommanderunjeunecollaborateurauBureaudeliaisondesgobelins.
Harryeutsoudainlavisionsaisissanted'unegrossearaignéequitissaitsatoileautourd'elle,secouantunfilicioulàpourrapprochersesgrossesmouchesbienjuteuses.
-Sijeteracontetoutça,repritDumbledore,cen'estpaspourtedressercontreHorace-ou,commenousdevronsdésormaisl'appeler,leprofesseurSlughorn-maispourtemettreengarde.Ilessayeratrèscertainementdet'avoirdanssoncercle,Harry.Tuseraislecloudesacollection:leSurvivant...ou,commeont'appellecestemps-ci,l'Élu.
Acesmots,Harryressentituneimpressiondefroidquin'avaitrienàvoiraveclabrumeenvironnante.Ilsesouvenaitdesparolesentenduesquelquessemainesplustôt,desparolesquiavaientpourluiunsensparticulier,redoutable:«Aucund'euxnepeutvivretantquel'autresurvit...»
Dumbledores'étaitarrêtéàlahauteurdel'églisedevantlaquelleilsétaientpassésenarrivant.
-Ici,çadevraitaller.Harry,situveuxbient'accrocheràmonbras.
Cettefois,Harrysepréparaautransplanagemaislasensationluiparuttoutaussidéplaisantequelorsdesapremièreexpérience.Lorsquelapressionsursoncorpsserelâchaetqu'ilfutànouveaucapablederespirer,ilseretrouvadeboutàcôtédeDumbledore,suruneroutedecampagne,faceàunedemeurebiscornue,cellequ'ilaimaitleplusaprèsPoudlard:leTerrier.Endépitdelaterreurquivenaitdelesubmerger,cettevisionnepouvaitqueluiremonterlemoral.Ronhabitaitcettemaison...
ainsiqueMrsWeasley,lameilleurecuisinièrequ'ileûtjamaisconnue...
-Sicelanet'ennuiepas,Harry,ditDumbledoreenfranchissantlaportedujardin,j'aimeraisbienavoirunepetiteconversationavectoiavantquenousnousséparions.Enprivé.Là-dedans,peut-être?
DumbledoremontraunecabaneenpierredélabréeoùlesWeasleyrangeaientleursbalais.Quelquepeuintrigué,HarrysuivitDumbledorequiouvrituneportegrinçanteettousdeuxpénétrèrentdansunespaceunpeupluspetitqu'unplacardmoyen.DumbledoreallumasabaguettemagiquequibrillacommeunetorcheetadressaunsourireàHarry.
-J'espèrequetumepardonnerasdeteledire,Harry,maisjesuisheureuxetmêmeassezfierdelafaçondontturéagisaprèstoutcequis'estpasséauministère.Permets-moid'ajouterque,àmonavis,Siriusaussiauraitétéfierdetoi.
Harrydéglutit,illuisemblaquesavoixl'avaitabandonné.IlnepensaitpaspouvoirsupporterdeparlerdeSirius.Entendrel'oncleVernondire:«Sonparrainestmort?»luiavaitparusuffisammentdouloureux,etpireencoreletondégagésurlequelSlughornavaitlancésonnom.
-Ilestcruel,repritDumbledored'unevoixdouce,queSiriusettoiayezpassésipeudetempsensemble.Unefinbrutaleàdesliensquiauraientpudurerlongtempsetvousapporterdegrandesjoies.
Harryapprouvad'unsignedetête,lesyeuxrésolumentfixéssurl'araignéequimontaitàprésentlelongduchapeaudeDumbledore.IlvitqueDumbledorecomprenait;peut-êtremêmedevinait-ilque,jusqu'àl'arrivéedesalettre,HarryavaitpassépresquetoutsontempschezlesDursleyallongésursonHt,refusantdemangeretcontemplantlabrumedontilavaitfiniparassocierlevideglacéàceluiquerépandaientlesDétraqueurs.
-J'aisimplementdumal,ditenfinHarryàvoixbasse,àmefaireàl'idéequ'ilnem'écriraplusjamais.
Ilsentitsoudainunpicotementdanslesyeuxetbattitdespaupières.Iltrouvaitstupidedel'avouermaissavoirquequelqu'un,endehorsdePoudlard,sesouciaitdelui,presquecommeunparent,étaitl'unedesplusbeUeschosesquiluisoientarrivéeslorsqu'ilavaitdécouvertsonparrain...etmaintenant,plusjamaisleshibouxneluiapporteraientceréconfort...
-Siriusreprésentaitpourtoicequetun'avaisjamaisconnuauparavant,ditDumbledoreavecdouceur.bienentendu,cetteperteestaccablante...
-Maisquandj'étaischezlesDursley,l'interrompitHarry,lavoixplusferme,j'aicomprisquejenepouvaispasmerefermersurmoi-même-nimelaisserabattre.Siriusnel'auraitpasvoulu,n'est-cepas?D'ailleurs,lavieesttropcourte...RegardezMrsBones,regardezEmmelineVance...Laprochainefois,cepourraitêtremoi,non?Maissic'estlecas,poursuivit-ild'untonféroceenregardantàprésentDumbledoredroitdanssesyeuxbleusquibrillaientàlalueurdelabaguettemagique,jeferaitoutpouremmeneravecmoiautantdeMangemortsquejepourraietVoldemortaussi,sij'yarrive.
-TuasparléàlafoiscommelefilsdetonpèreetdetamèreetcommeledignefilleuldeSirius!assuraDumbledoreenexprimantsonapprobationparunepetitetapesurl'épaule.Jetetiremonchapeau-outoutaumoins,jeleferaissijen'avaispaspeurdetecouvrird'araignées.
Maintenant,Harry,venons-enàunautresujettrèsliéàcelui-ci...J'imaginequetuasluLaGazettedusorcieraucoursdesquinzederniersjours?
-Oui,réponditHarry,dontlecœursemitàbattreunpeuplusvite.
-Tuasdoncvuqu'ilyaeudenombreusesfuites,pournepasdireuneinondation,ausujetdetonaventuredanslasalledesProphéties?
-Oui,ditencoreHarry.Maintenant,toutlemondesaitquejesuiscelui...
-Non,ilsnelesaventpas,l'interrompitDumbledore.Iln'existequedeuxpersonnesaumondequiconnaissentlecontenuintégraldelaprophétiesurtoietLordVoldemort,etcesdeuxpersonnessetrouventdanscettecabaneàbalaismalodorante,remplied'araignées.Ilestvrai,toutefois,quebeaucoupdegensonteffectivementdevinéqueVoldemortavaitenvoyésesMangemortsvoleruneprophétieetquecetteprophétieteconcernait.Maisjenepensepasmetromperenaffirmantquetun'asjamaisracontéàpersonnequetulaconnaissaisendétail?
-C'estvrai,réponditHarry.
-Unesagedécision,dansl'ensemble,approuvaDumbledore.Jecroispourtantquetupourraisfaireuneentorseàceprincipeaubénéficedetesamis,MrRonaldWeasleyetMissHermioneGranger.Oui,poursuivit-ilenvoyantlaréactiondesurprisedeHarry,jepensequ'ilsdevraientsavoir.Tuleurrendsunmauvaisserviceenneleurconfiantpasquelquechosed'aussiimportantpoureux.
-Jenevoulaispas...
-Lesinquiéterouleseffrayer?achevaDumbledorequifixaitHarrypar-dessusseslunettesendemi-lune.Oupeutêtreavouerquetoiaussituesinquieteteffrayé?Tuasbesoindetesamis,Harry.Commetul'assijustementfaitremarquer,Siriusn'auraitpasvouluquetuterefermessurtoi-même.
HarryneditrienmaisDumbledorenesemblaitpasattendrederéponse.
-Uneautrechoseencore,reprit-il,maisquiestliéeaureste:jevoudraistedonnerdescoursprivés,cetteannée.
-Descoursprivés...avecvous?s'étonnaHarry/quelasurprisearrachaàsonsilence.
-Oui,jecroisqu'ilesttempspourmoideprendreuneplusgrandepartàtonéducation.
-Qu'allez-vousm'enseigner,professeur?
-Oh,unpeudetout,réponditDumbledored'untondégagé.
HarryattenditavecespoirmaisDumbledoren'ajoutarien.Illuiposadoncuneautrequestionquil'inquiétait:
-Sijeprendsdescoursavecvous,jen'auraiplusbesoind'étudierl'occlumancieavecRogue,n'est-cepas?
-LeprofesseurRogue,Harry.Eneffet,ceserafini.
-Trèsbien,ditHarry,soulagé.C'étaitvraimentun...
Ils'interrompitdepeurd'avouerlefonddesapensée.
-Jecroisquelemotfiascoconviendraitbienenl'occurrence,déclaraDumbledoreavecunhochementdetête.
Harryéclataderire.
-ÇasignifiequejeneverraiplusbeaucoupleprofesseurRoguedésormais,parcequ'ilnem'admettrapasdanssaclassesijen'aipasobtenuun«Optimal»àmonexamendebuseetjesuiscertainquecen'estpaslecas.
-Commeditleproverbe,attendsdoncd'avoirvutesbuseavantdelescompter,réponditDumbledoreavecgravité.D'ailleurs,maintenantquej'ypense,lesrésultatsdevraientarriverdanslajournée.Encoredeuxautrespoints,Harry,avantdenousséparer.D'abord,àpartirdemaintenant,jevoudraisquetugardestoujourstacaped'invisibilitésurtoi.Mêmedansl'enceintedePoudlard.Encasdebesoin,tucomprends?
Harryacquiesçad'unsignedetête.
-Ensuite,enprévisiondetonséjourici,leTerrieraétédotédesplushautesmesuresdesécuritéqueleministèrepuissefournir.Cesmesuresontentraînéuncertainnombred'inconvénientspourArthuretMolly-leurcourrier,parexemple,estexaminéauministèreavantdeleurêtrerenvoyé.Ilsnes'enplaignentnullementcartasécuritéestleurseulsouci.Maisceseraitbienmallesremerciersituprenaisdesrisquespendantquetuseraschezeux.
-Jecomprends,réponditprécipitammentHarry.
-Trèsbien,ditDumbledorequipoussalaportedelacabaneàbalaisetsortitdanslejardin.Jevoisdelalumièredanslacuisine.NeprivonspaspluslongtempsMollyd'unenouvelleoccasiondedéploreràquelpointtuesmaigre.
5Fleurk
HarryetDumbledoresedirigèrentverslaportedederrièreduTerrier,entouréecommed'habituded'unamasdevieillesbottesetdechaudronsrouilles;Harryentendaitlesfaiblesgloussementsdepoulesendormiesdansunelointainebasse-cour.DumbledorefrappatroisfoisetHarryvitsoudainquelqu'unbougerderrièrelafenêtredelacuisine.
-Quiestlà?demandaunevoixtenduequ'ilreconnutcommecelledeMrsWeasley.Annoncez-vous!
-C'estmoi,Dumbledore,j'amèneHarry.
Laportes'ouvritaussitôtetMrsWeasleyapparutdansl'encadrement,petite,replète,vêtued'unevieillerobedechambreverte.
-Harry,monchéri!Bontédivine,Albus,vousm'avezfaitpeur.Vousm'aviezditdenepasvousattendreavantdemainmatin!
-Nousavonseudelachance,réponditDumbledoreenpoussantHarryàl'intérieur.Slughorns'estlaisséconvaincrebeaucoupplusfacilementquejenel'espérais.GrâceàHarry,biensûr.Tiens,bonjourNymphadora!
Harrytournalatêteetvitqu'endépitdel'heuretardive,MrsWeasleyn'étaitpasseule.Unejeunesorcièreauteintpâle,levisageenformedecœuretlescheveuxd'unchâtainclair,couleursouris,étaitassiseàlatable,tenantfermementunegrandetasseentresesmains.
-Bonjour,professeur,dit-elle.Salut,Harry.
-Bonjour,Tonks.
Harrytrouvaqu'elleavaitl'airfatiguée,malademême,etquesonsourireavaitquelquechosedeforcé.Sonapparenceétaitsansnuldoutebeaucoupmoinshauteencouleurqu'àl'ordinaire,sansl'habituelleteinterosechewing-gumdesescheveux.
-Jeferaisbiend'yaller,lança-t-elleprécipitammentenselevantetenjetantsacapesursesépaules.Mercipourlethéetlesoutienmoral.
-Ilnefautpaspartiràcausedemoi,ditaimablementDumbledore.Jenepeuxpasrester,j'aideschosesimportantesàvoiravecRufusScrimgeour.
-Non,non,jedoisyaller,assuraTonksenévitantleregarddeDumbledore.Bonnenuit...
-Pourquoineviendrais-tupasdînerpendantleweek-end?RemusetFolŒilserontlà...
-Non,vraiment,Molly...Merciquandmême...Aurevoirtoutlemonde.
TonkspassaenhâtedevantDumbledoreetHarry,puissortitdanslejardin;aprèsavoirfaitquelquespasau-dehors,elletournasurplaceetsevolatilisa.HarryremarquaqueMrsWeasleysemblaitcontrariée.
-Ehbien,jetereverraiàPoudlard,Harry,ditDumbledore.Prendsbiensoindetoi.Molly,meshommages.
Ils'inclinadevantMrsWeasleyetimitaTonks,disparaissantàsontouraumêmeendroit.MrsWeasleyrefermalaportesurlejardindésertpuisellepritHarryparlesépaulesetl'amenaàlalumièredelalanterneposéesurlatablepourl'examinerdeplusprès.
-TuescommeRon,commenta-t-elle,enleregardantdelatêteauxpieds.Ondiraitquevousavezsubiunmaléficed'Elongation,touslesdeux.JejureraisqueRonaprisdixcentimètresdepuisladernièrefoisquejeluiaiachetédesrobespourl'école.Tuasfaim,Harry?
-Oui,répondit-il,s'apercevantsoudainqu'ilétaitaffamé.
-Assieds-toi,monchéri,jevaistepréparerunpetitquelquechose.
LorsqueHarrys'assit,unchatorange,aupelagetouffuetaumuseauécrasé,luisautasurlesgenouxets'yinstallaenronronnant.
-Hermioneestlà?demanda-t-ild'unevoixréjouietandisqu'ilgrattaitPattenrondderrièrel'oreille.
-Oui,elleestarrivéeavant-hier,réponditMrsWeasleyentapotantdesabaguetteunegrandemarmitedeferquibonditsurlacuisinièreavecungrandbruitetsemitaussitôtàbouillonner.Toutlemondedort,biensûr,nousnet'attendionspasavantplusieursheures.Tiens,voilà...
Elledonnaànouveauunpetitcoupdebaguette;cettefois,lamarmites'envolaversHarryets'inclina.MrsWeasleyglissaunbolau-dessous,justeàtempspourrecueillirl'épaissesoupeàl'oignonfumantequis'endéversait.
-Dupain,monchéri?
-Oui,merci,MrsWeasley.
Elleagitasabaguettepar-dessussonépauleetunemichedepainaccompagnéed'uncouteauvinrentatterriravecgrâcesurlatable.Lamichedepainsecoupad'elle-mêmeetlamarmitedesouperetournaseposersurlacuisinièrependantqueMrsWeasleyvenaits'installerfaceàHarry.
-Alors,tuasréussiàconvaincreHoraceSlughornd'acceptercetravail?
Harryacquiesçad'unsignedetête,labouchepleinedesoupechaudequil'empêchaitdeparler.
-Ilaéténotreprofesseur,àArthuretàmoi,poursuivitMrsWeasley.IlaenseignéàPoudlardpendantuneéternité.Jecroisqu'iladûcommenceràpeuprèsaumêmemomentqueDumbledore.Qu'est-cequetupensesdelui?
Laboucheàprésentpleinedepain,Harryhaussalesépauleseteutunmouvementdetêtequin'engageaitàrien.
-Jecomprendscequetuveuxdire,assuraMrsWeasleyd'unairentendu.Biensûr,ilpeutêtrecharmantquandilleveutmaisArthurnel'ajamaisbeaucoupaimé.Leministèreestremplid'ancienschouchousdeSlughorn,ilatoujoursétéhabileàdonnerdescoupsdepoucemaisiln'ajamaiseubeaucoupdetempspours'occuperd'Arthur-ilneletrouvaitpasassezambitieux.CequimontrequemêmeSlughornpeutcommettredeserreurs.JenesaispassiRontel'aditdansunedeseslettres-çavientjusted'arriver-maisArthuraeuunepromotion!
IlétaitévidentqueMrsWeasleybrûlaitdeleluiapprendre.Harryavalaunebonnequantitédesoupe
trèschaudeeteutl'impressionquedescloquesseformaientdanssagorge.
-C'estmagnifique!s'exclama-t-ildansunhoquet.
-Tuesadorable,ditMrsWeasley,levisagerayonnant,interprétantpeut-êtreleslarmesdanslesyeuxdeHarrycommeunsigned'émotionàl'annoncedelanouvelle.Oui,RufusScrimgeouracrééplusieursnouveauxservicespourmieuxrépondreàlasituationactuelleetArthuraéténommédirecteurduBureaudedétectionetdeconfiscationdesfauxsortilègesdedéfenseetobjetsdeprotection.C'estunposteimportant,iladixpersonnessoussesordres,maintenant!
-Etqu'est-ceque...
-Ehbien,vois-tu,danslapaniqueprovoquéeparleretourdeTu-Sais-Qui,deschosesétrangesontcommencéàsevendreunpeupartout,desobjetscensésprémunirleurspropriétairescontreTu-Sais-QuietlesMangemorts.Tupeuximaginerquelgenre-deprétenduespotionsdeprotectionquisontsimplementdelasaucedeviandeavecunpeudepusdeBubobulboudesinstructionspourdesmaléficesdedéfensequienréalitétefonttomberlesoreilles...Dansleurgrandemajorité,cesescrocssontdesgensdanslestyledeMondingusFletcherquin'ontjamaisexercéuntravailhonnêteunseuljourdansleurvieetcherchentàtirerprofitdelaterreurcollective.Maisparfois,ontrouvedevraieshorreurs.L'autrejour,ArthuraconfisquéuneboîtedeScrutoscopesensorcelésquiontcertainementétéintroduitsparlesMangemorts.Commetulevois,c'estuntravailtrèsimportantetjeluiaiditqu'ilétaitidiotderegretterlesbougiesdemoteur,lestoastersettoutecettepacotilledeMoldus,conclutMrsWeasleyavecunregardsévèrecommesiHarryavaitlaisséentendrequ'ilétaitbiennatureld'avoirlanostalgiedesbougiesdemoteur.
-MrWeasleyesttoujoursàsontravail,àcetteheure-ci?demandaHarry.
-Oui.Enfait,ilestunpeuenretard...Ilm'avaitditqu'ilseraitderetourversminuit...
Elleseretournapourregarderunegrandehorlogeposéedetraverssurunepilededrapsdanslepanierdelingesale,auboutdelatable.Harrylareconnutaussitôt:elleavaitneufaiguillesquiportaientchacunelenomd'undesmembresdelafamille;engénéral,elleétaitaccrochéeaumurdusalonmaisàenjugerparlaplacequ'elleoccupaitàprésent,MrsWeasleyavaitdûprendrel'habitudedel'emporteravecellepartoutdanslamaison.Encetinstant,chacunedesesneufaiguillespointaitsur«Endangerdemort»
-Ilyaunboutdetempsquec'estcommeça,ditMrsWeasley,d'untonqu'elleessayaitsanssuccèsderendredésinvolte.DepuisqueTu-Sais-Quiestrevenuaugrandjour.J'imaginequetoutlemondeestendangerdemort,désormais...passeulementnotrefamille...maisjeneconnaispersonned'autrequipossèdeunetellehorloge,jenepeuxdoncpasvérifier.Oh!
Avecunesoudaineexclamation,ellemontralecadran.L'aiguilledeMrWeasleyétaitpasséesur«Endéplacement».
-Ilarrive!
Eteneffet,uninstantplustard,onfrappaàlaportedederrière.MrsWeasleyselevad'unbondetseprécipita.Unemainsurlapoignée,levisagecontrelepanneau,ellemurmura:
-Arthur,c'esttoi?
-Oui,réponditlavoixfatiguéedeMrWeasley.Maisc'estcequejediraismêmesij'étaisunMangemort,machérie.Alors,poselaquestion!
-Oh,tucroisvraiment?
-Molly!
-Trèsbien,trèsbien...Quelleesttapluschèreambition?
-Découvrircommentfontlesavionspourvoler.
MrsWeasleyapprouvad'unsignedetêteettournalapoignéemais,apparemment,MrWeasleylabloquaitdel'autrecôtécarlaporterestasolidementfermée.
-Molly!Ilfautd'abordquejeteposetaquestion!
-Arthur,vraiment,c'estcomplètementidiot...
-Quelestlepetitnomparlequeltuaimesbienquejet'appellequandnoussommesseulstouslesdeux?
Mêmeàlafaiblelumièredelalanterne,HarryvitqueMrsWeasleyétaitdevenueécarlate.Lui-mêmeéprouvaunesensationdechaleurquiluimontadanslecouetjusqu'auxoreilles.Ilavalaprécipitammentsasoupeencognantaussibruyammentquepossiblesacuillèrecontrelebol.
-Mollynette,murmuraMrsWeasley,mortifiée,dansl'intersticequiséparaitleborddelaporteduchambranle.
-Exact,approuvaMrWeasley.Maintenant,tupeuxmelaisserentrer.
MrsWeasleyouvritlaporteetsonmariapparut,unsorcierminceaufrontdégarniavecdescheveuxroux,deslunettesd'écailléetunelonguecapedevoyagepoussiéreuse.
-Jenevoistoujourspaspourquoiilfautrecommencertoutcelachaquefoisquetureviensàlamaison,ditMrsWeasley,leteinttoujoursrosetandisqu'elleaidaitsonépouxàenleversacape.Aprèstout,unMangemortauraittrèsbienput'arracherlaréponseavantdeprendretonaspect.
-Jesaismachériemaiscesontlesprocéduresimposéesparleministèreetilfautquejedonnel'exemple.Ilyaquelquechosequisentbon,ici.Delasoupeàl'oignon?
MrWeasleysetournaverslatableavecespoir.
-Harry!Nousnet'attendionspasavantdemainmatin!
IlsseserrèrentlamainetMrWeasleyselaissatombersurlachaiseàcôtédeHarrypendantqueMrsWeasleyposaitdevantluiunautreboldesoupe.
-Merci,Molly.Lanuitaétérude.UnidiotavaitcommencéàvendredesMédaillesMétamorphes.Ilsuffisait,disait-il,delesmettreautourducoupourpouvoirchangerd'apparenceàvolonté.CentmilledéguisementspossiblespourdixGallionsseulement!
-Etqu'est-cequisepassequandonlesporte?
-Laplupartdutemps,onprendsimplementunehorriblecouleurorangemaisdeuxoutrois
personnesontaussivudesverruesenformedetentaculesleurpoussersurtoutlecorps.
LachambredeFredetGeorgesetrouvaitaudeuxièmeétage.MrsWeasleydonnauncoupdebaguettemagiqueendirectiond'unelampequis'allumasurlatabledechevet,baignantlapièced'uneagréablelueurdorée.Ungrandvasedefleursétaitposédevantlapetitefenêtre,maisleurparfumneparvenaitpasàmasqueruneodeurpersistantequeHarryidentifiacommecelledelapoudreàcanon.Unegrandepartieduplancherétaitoccupéepard'innombrablesboîtesencartonferméesetsansétiquette,aumilieudesquellessetrouvaitlagrossevalisedeHarry.Lapiècesemblaitservirderemiseprovisoire.
Hedwige,perchéesurunegrandearmoire,accueillitHarryavecunhululementenjouépuiss'envolaparlafenêtre;Harrysavaitqu'ellel'avaitattenduavantdepartirchasser.IlsouhaitaunebonnenuitàMrsWeasley,mitunpyjamaetsecouchadansl'undeslits.Ilyavaitquelquechosededurdanslataied'oreiller.Harryyglissalamainettrouvaunbonbongluant,violetetorange:unepastilledeGerbe.Avecunsourire,ilsetournadel'autrecôtéets'endormitinstantanément.
Quelquesinstantsplustard-c'estentoutcasl'impressionqu'ileut-,ilfutréveilléparunbruitquiressemblaitàuncoupdecanontandisquelaportes'ouvraitàlavolée.Seredressantbrusquement,ilentenditlegrincementdesrideauxqu'onécartait;illuisemblaalorsquelesrayonsd'unsoleilaveuglantluitransperçaientlesyeux.Seprotégeantd'unemain,iltâtonnafébrilementdel'autre,àlarecherchedeseslunettes.
-Squisspasse?
-Onnesavaitpasquetuétaisdéjàlà!lançaunevoixsonoreetsurexcitée.
Ilreçutalorsuncoupsecsurlecrâne.
-Ron,nelefrappepas!protestaunevoixdefillesuruntondereproche.
LamaindeHarrytrouvaenfinseslunettesqu'ilmitaussitôt,maislalumièreétaitsivivequ'ilnevoyaitpresquerien.Pendantuninstant,uneombresedessinaentremblotantdevantlui;ilclignadesyeuxetRonWeasleyentradanssonchampdevision,affichantungrandsourire.
-Çava?
-Jenemesuisjamaissentiaussibien,réponditHarry.
Ilsemassalesommetdelatêteetselaissaretombersursesoreillers.
-Ettoi?
-Çavapasmal,ditRon.
Iltiraversluiunedesboîtesencartonets'assitdessus.
-Tuesarrivéquand?Mamanvientjustedenousprévenir!
-Versuneheuredumatin.
-CommentsesontconduitslesMoldus?Ilst'ontbientraité?
-Commed'habitude,réponditHarry,pendantqu'Hermiones'asseyaitauborddulit.Ilsnem'ontpas
beaucoupparlémaisjepréfèreça.Ettoi,Hermione,çava?
-Oh,trèsbien,assura-t-elleenscrutantlevisagedeHarrycommes'ilcouvaitunemaladie.
Ildevinaitcequ'elleavaitentêtemais,commeiln'éprouvaitpourlemomentaucuneenviedeparlerdelamortdeSiriusoudetoutautresujetattristant,ilsecontentadedemander:
-Quelleheureest-il?J'airatélepetitdéjeuner?
-Net'inquiètepaspourça.Mamanvatemonterunplateau.Elletrouvequetuasl'airsous-alimenté,ditRonenlevantlesyeuxauciel.Alors,quoideneuf?
-Riend'extraordinaire.Queveux-tuqu'ilsepassechezmatanteetmononcle?
-Arrête!protestaRon.TuesrepartiavecDumbledore!
-Çan'avaitriendepalpitant.Ilvoulaitsimplementquejel'aideàconvaincreunancienprofesseurdesortirdesaretraite.Ils'appelleHoraceSlughorn.
-Ahbon?ditRon,l'airdéçu.Onpensait...
HermioneluijetaunregardréprobateuretRonchangeaaussitôtdecap.
-Onpensaitbienqueceseraitquelquechosedanscegenre-là.
-Vraiment?répliquaHarry,amusé.
-Oui...maintenantqu'Ombrageestpartie,ilaforcémentbesoind'unnouveauprofesseurdedéfensecontrelesforcesduMal,non?Et...heu...commentest-il?
-IlressemblevaguementàunmorseetilétaitdirecteurdeSerpentard,réponditHarry.Qu'est-cequ'ilya,Hermione?
Ellel'observaitcommesielles'attendaitàlevoirmanifesteràtoutmomentd'étrangessymptômes.Ellechangeatrèsvited'expression,affichantunsourirepeuconvaincant.
-Rien,riendutout!Et...heu...d'aprèstoi,Slughornal'aird'unbonprofesseur?
-Jenesaispas,ditHarry.Detoutefaçon,ilnepeutpasêtrepirequ'Ombrage.
-Jeconnaisquelqu'undepirequ'Ombrage,lançaunevoixàlaporte.
LajeunesœurdeRonentradanslapièced'unpastraînant,l'airexaspéré.
-Salut,Harry.
-Qu'est-cequit'arrive?s'étonnaRon.
-C'estelle,réponditGinnyenselaissanttomberlourdementsurlelitdeHarry.Ellemerendfolle.
-Qu'est-cequ'elleaencorefait?demandaHermione,compatissante.
-C'estsafaçondemeparler...Ondiraitquej'aitroisans!
-Jesais,murmuraHermione,elleesttellementsûred'elle.
Harrys'étonnad'entendreHermioneparlerainsideMrsWeasleyetilneputreprocheràRondes'exclameraveccolère:
-Vousnepourriezpasl'oubliercinqsecondes?
-Ahoui,biensûr,prendssadéfense,répliquasèchementGinny.Onsaitquetunetelassesjamaisd'elle.
Qu'unetelleremarques'appliqueàlamèredeRonparaissaitbienétrange;Harryeutsoudainlesentimentquequelquechoseluiéchappaitetildemanda:
-Dequivous...
Maisilobtintlaréponseàsaquestionavantmêmed'avoirfinidelaposer.Anouveau,laportedelachambres'ouvritàlavoléeetHarryremontainstinctivementsescouverturesjusqu'aumentonavecunetellebrusqueriequ'HermioneetGinnyglissèrentdulitettombèrentparterre.
Surleseuilsetenaitunejeunefemmed'unebeautésiépoustouflantequelapiècesemblasoudainétrangementimmobile.Elleétaitgrande,élancée,avecdelongscheveuxblonds,etunepâlelueurargentéesemblaitémanerd'ellecommeunhalo.Pourparachevercettevisionparfaite,elleportaitunplateaulourdementchargéd'unpetitdéjeunercopieux.
-Arry,dit-elled'unevoixdegorge.Çafaitsilongtemps!
Ellefranchitlaported'unpasléger,laissantapparaîtreMrsWeasleyquilasuivaitd'unedémarchechaloupée,l'airfuribond.
-Cen'étaitpaslapeined'apporterleplateau,jem'apprêtaisàlefairemoi-même!
-Oh,là,là,maisçanem'apasdérangéedutout,ditFleurDelacourenposantleplateausurlesgenouxdeHarry.
Puisellefonditsurluipourl'embrassersurlesdeuxjouesetilsentitsapeaulebrûleràl'endroitoùseslèvresl'avaienttouché.
-J'avaistellementenviedelevoir,celui-là.TutesouviensdemasœurGabrielle?Oh,là,là,situsavais,ellen'arrêtepasdemeparlerd'ArryPotter.Ellevaêtreabsolumentenchantéedeterevoir.
-Ah...elleestlàaussi?demandaHarryd'unevoixrauque.
-Maisnon,voyons,cequetuesbête,Arry!s'exclamaFleuravecunrirecristallin.Jevoulaisdirel'étéprochain,quandon...ahmais,cen'estpaspossible,oh,là,là,tun'espasaucourant?
Sesgrandsyeuxbleuss'arrondirentetelleadressaunregarddereprocheàMrsWeasleyquimarmonna:
-Nousn'avonspasencoreeul'occasiondeleluiannoncer.
FleursetournaànouveauversHarrydansungrandmouvementdesescheveuxblondargentéquifouettèrentaupassagelevisagedeMrsWeasley.
-Billetmoi,onvasemarier!
-Ah,ditHarry,l'airperplexe.
IlneputluiéchapperqueMrsWeasley,HermioneetGinnyévitaientsoigneusementd'échangerlemoindreregard.
-Ehbien...heu...félicitations!
Anouveau,elleseprécipitasurluipourl'embrasser.
-Billestterriblementoccupéencemoment,oh,là,là,c'estfoucequ'iltravaille,moijesuisseulementemployéeàmi-tempschezGringotts,çamepermetd'améliorermonanglais,tucomprends?Alorsilm'aamenéeiciquelquesjourspourquejepuissemieuxconnaîtresafamille.Maisj'étaistellementravied'apprendrequetudevaisvenir,tunepeuxpassavoir!Iln'yapasgrand-choseàfairedanscettemaison,saufsionaimelacuisineetlespoulets!Enfin,jetelaisseprendretonpetitdéjeuner,Arry!
Ellesetournaavecgrâceetparutflotterdanslesairstandisqu'ellesortaitdelapièceenrefermantsilencieusementlaportederrièreelle.
MrsWeasleyémitunsonquiressemblaità:«Tchah!»
-Mamanladéteste,ditGinnyàvoixbasse.
-Jeneladétestepas!protestaMrsWeasleydansunchuchotementfurieux.Jetrouvesimplementqu'ilssesontfiancésunpeutropvite,c'esttout!
-Ilyaunanqu'ilsseconnaissent,fitremarquerRon,quiparaissaitétrangementétourdi,leregardfixésurlaportefermée.
-Cen'estpastrèslong!Etpuisjesaiscommentças'estpassé.C'estàcausedel'incertitudequirègnedepuisleretourdeVous-Savez-Qui,lesgenspensentqu'ilspeuventmourird'uninstantàl'autreetilssehâtentdeprendredesdécisionsquiauraientdûleurdemanderuneplusgranderéflexion.Onavulamêmechoseautrefoisautempsdesapuissance,descouplesàdroiteetàgauchequipartaientvivreensemblesuruncoupdetête.
-Toietpapa,parexemple,ditGinnyd'unairmalicieux.
-Ouimais,tonpèreetmoi,nousétionsfaitsl'unpourl'autre,àquoiaurait-ilservid'attendre?demandaMrsWeasley.AlorsqueBilletFleur...enfinquoi...qu'est-cequ'ilsontencommun?Luialesensdesréalités,ilaimetravaillerdur,alorsqu'elle...
-Unevraiedinde,tranchaGinnyavecunsignedetêteapprobateur.MaisBilln'estpassiréaliste.Sonmétier,c'estdeconjurerlesmauvaissorts,ilaimebienl'aventure,ilestsensibleaucharme...J'imaginequec'estpourçaqu'ilesttombéamoureuxdeFleurk.
-Arrêtedel'appelercommeça,Ginny,répliquasèchementMrsWeasley,tandisqueHarryetHermioneéclataientderire.Bon,jeferaisbiend'yaller...Mangetesœufspendantqu'ilssontchauds,Harry.
L'airsoucieux,ellequittalachambre.Ronsemblaittoujoursunpeusonné;ilessayadesecouerlatêtecommeunchienquiadel'eaudanslesoreilles.
-Vousnefinissezpasparvoushabitueràelle,àforcedevivresouslemêmetoit?demandaHarry.
-Oh,si,réponditRon,maisquandelletetombedessussansquetut'yattendes,commetoutàl'heure...
-C'estlamentable,déclaraHermioned'untonfurieux.
Elles'éloignadeRonàgrandspasenmettantleplusdedistancepossibleentreeuxet,lorsqu'elleeutatteintlemur,ellesetournafaceàlui,lesbrascroisés.
-Tun'asquandmêmepasenviedel'avoirprèsdetoiéternellement?ditGinnyàRond'unairincrédule.
Voyantqu'ilsecontentaitdehausserlesépaules,elleajouta:
-Entoutcas,jetepariequemamanvaessayerd'arrêterçaleplusvitepossible,siellelepeut.
-Etcomments'yprendra-t-elle?interrogeaHarry.
-EllefaitsonpossiblepourinviterTonksàdîner.Jecroisqu'ellevoudraitbienqueBilltombeamoureuxd'elle.J'espèrequec'estcequisepassera,jepréfèrequecesoitellequientredanslafamille.
-Ohoui,çamarcheratrèsbien,assuraRond'untonsarcastique.Soisraisonnable,aucuntypesaind'espritnevapréférerTonkssiFleurestdanslesparages.D'accord,Tonksn'estpasmal,quandellenes'arrangepaslenezetlescheveuxavecdestrucsstupides,mais...
-ElleestsacrémentplusagréablequeFleurk,l'interrompitGinny.
-Etelleestplusintelligente,c'estuneAuror!lançaHermionedanssoncoindemur.
-Fleurn'estpasbêtedutout,elleaétéchoisiepourleTournoidesTroisSorciers,fitremarquerHarry.
-Tunevaspast'ymettreaussi!s'exclamaHermioned'untonamer.
-J'imaginequetuaimesbienlafaçondontFleurkt'appelle«Arry»?demandaGinnyd'unairméprisant.
-Non,réponditHarryenregrettantd'avoirouvertlabouche,jefaisaissimplementremarquerqueFleurk-jeveuxdireFleur...
-JepréféreraisavoirTonksdanslafamille,répétaGinny.Aumoins,elleestdrôle.
-Ellen'estpassidrôlequeça,cestemps-ci,commentaRon.Chaquefoisquejelavois,ondiraitplutôtMimiGeignarde.
-C'estinjuste,protestaHermione.Simplement,ellenes'estpasencoreremisedecequis'estpassé...tusaisbien...Jeveuxdirequ'ilétaitsoncousin!
Harrysentitsoncœurseserrer.IlsenarrivaientàparlerdeSirius.Ilpritunefourchetteetcommençaàenfournersesœufsbrouillés,espérantpouvoiréchapperàcettepartiedelaconversation.
-TonksetSiriusseconnaissaientàpeine!s'exclamaRon.SiriusapassélamoitiédesavieàAzkaban,etavantleursfamillesnes'étaientjamaisrencontrées...
-Cen'estpaslaquestion,répliquaHermione.Ellepensequ'elleestresponsabledesamort!
-Etcommentenarrive-t-elleàpenserça?demandaHarrymalgrélui.
-Ehbien,ellesebattaitcontreBellatrixLestrange,tutesouviens?Etellepensequesielleavaitréussiàlavaincre,Bellatrixn'auraitpasputuerSirius.
-C'estidiot,ditRon.
-C'estlaculpabilitédusurvivant,déclaraHermione.JesaisqueLupinaessayédelaraisonnermaiselleesttoujoursdéprimée.Enfait,elleadesennuisavecsonMétamorphosisme.
-Sonquoi?
-Ellen'arriveplusàchangerd'apparencecommeavant,expliquaHermione.Jepensequesespouvoirsontpeut-êtreétéaffectésparlechoc.
-Jenesavaispasquec'étaitpossible,s'étonnaHarry.
-Moinonplus,réponditHermione,maisjesupposequesionestvraimentdéprimé...
Laportes'ouvritànouveauetMrsWeasleypassalatêteparl'entrebâillement.
-Ginny,murmura-t-elle,viensm'aideràpréparerledéjeuner.
-Jesuisentraindeparleraveclesautres!réponditGinny,outrée.
-Tudescendstoutdesuite!ordonnaMrsWeasleyetellerepartit.
-ElleveutquejesoislàpournepasseretrouverseuleavecFleurk!s'indignaGinny.
ElleramenasescheveuxrouxenarrièredansunetrèsbonneimitationdeFleurettraversalachambred'unpasléger,lesbraslevéscommeuneballerine.
-Vousaussi,vousavezintérêtàdescendrevite,conseillat-elleensortant.
Harryprofitadusilencemomentanéquisuivitpourfinirsonpetitdéjeuner.HermioneregardadanslesboîtesdeFredetGeorgetoutenlançantdetempsàautredescoupsd'œilobliquesàHarry.Ron,quimangeaitàprésentundestoastsposéssurleplateau,contemplaittoujourslaported'unairrêveur.
-Qu'est-cequec'estqueça?demandaHermionequitenaitdanssamainunobjetsemblableàunpetittélescope.
-Saispas,ditRon,maissiFredetGeorgel'ontlaisséici,c'estsansdoutequ'iln'estpasencoreprêtpourlavente,alorsfaisattention.
-D'aprèstamère,leurmagasinmarchebien,ditHarry.Ilparaîtqu'ilsontvraimentlesensdesaffaires.
-C'estlemoinsqu'onpuissedire,réponditRon.IlssefontunpaquetdeGallions!J'aihâtedevoirleurboutique.Onn'estpasencorealléssurleChemindeTraverseparcequemamanditquepapadoitveniravecnouspourdesquestionsdesécuritéet,cestemps-ci,ilatropdetravail.Maisapparemment,çamarcheàfond.
-EtPercy,qu'est-cequ'ildevient?demandaHarry.
LetroisièmefilsdesWeasleys'étaitfâchéaveclerestedelafamille.
-Est-cequ'ilparledenouveauàtesparents?
-Non.
-Pourtant,maintenant,ilsaitquetonpèreavaitraisondepuisledébutausujetduretourdeVoldemort...
-Dumbledoreaffirmequ'onpardonneplusfacilementauxautresd'avoireutortqued'avoireuraison,déclaraHermione.Jel'aientendudireçaàtamère,Ron.
-ToutàfaitlegenredetrucsdinguesquepeutraconterDumbledore,commentaRon.
-Ilvamedonnerdescoursprivés,cetteannée,ditHarry,surletondelaconversation.
RonavaladetraverssonmorceaudetoastetHermionesursauta.
-Ettugardaisçapourtoi!s'exclamaRon.
-Jeviensjustedem'ensouvenir,réponditHarry,cequiétaitvrai.Ilmel'aannoncélanuitdernièredansvotrecabaneàbalais.
-Çaalors...DescoursprivésavecDumbledore!répétaRon,impressionné.Jemedemandepourquoiila...
Savoixseperdit.HarrylevitéchangerunregardavecÎlermione.Ilposasoncouteauetsafourchette,lecœurbattantunpeutropvitepourquelqu'unquisecontentaitd'êtreassisdanssonlit.C'étaitDumbledorequiluiavaitconseillédelefaire...alors,pourquoipasmaintenant?Lesyeuxfixéssursafourchettequibrillaitdansunrayondesoleil,ildit:
-Jenesaispasexactementpourquoiilveutmedonnerdesleçonsmaisjepensequec'estliéàlaprophétie.
NiRonniHermioneneprononcèrentunmot.Harryeutl'impressionqu'ilsétaienttousdeuxpétrifiés.Parlanttoujoursàsafourchette,ilpoursuivit:
-Voussavez,cellequ'ilsontessayédevolerauministère.
-Maispersonnenesaitcequ'ellecontenait,ditprécipitammentHermione.Elleaétédétruite.
-LaGazetteaquandmêmeracontéque...,commençaRonmaisHermionel'interrompitd'un«chut!»péremptoire.
-LaGazetteavaitraison,repritHarryenfaisantungrandeffortpourleverlesyeuxverseux.
HermionesemblaiteffrayéeetRonstupéfait.
-Leglobedeverrequiaétébrisén'étaitpasl'uniquetracedelaprophétieJel'aientendueenentierdanslebureaudeDumbledore,c'estàluiquelaprophétieaétéfaite,iladoncpumelarépéter.D'aprèscequ'elledit-Harryprituneprofondeinspiration-,ilsemblequejesoisceluiquidevratuerVoldemort...elleaffirmeentoutcasqu'aucundenousnepeutvivretantquel'autresurvit.
Pendantunmoment,toustroisseregardèrentensilence.Puisilyeutungrandbang!etHermionedisparutderrièreunpanachedefuméenoire.
-Hermione!s'écrièrentHarryetRond'unemêmevoix.
Leplateaudupetitdéjeunerglissadulitetsefracassaparterre.
Prised'unequintedetoux,Hermioneémergeadelafumée,avecletélescopeàlamainetunœilpochéd'unecouleurvioletteéclatante.
-Jel'aiserréetil...ilm'adonnéuncoupdepoing!s'exclama-t-elle,lesoufflecoupé.
Eneffet,ilsvoyaientàprésentunpoingminusculeauboutd'unlongressortquipendaitàl'extrémitédutélescope.
-Net'inquiètepas,ditRonquis'efforçaitdenepaséclaterderire.Mamant'arrangeraça,ellesaittrèsbienguérirlespetitesblessures.
-Enfin,bon,cen'estpaslemomentdes'occuperdeça!Harry,oh,Harry...
Elles'assitànouveauauborddulit.
-Ons'étaitdemandéenrevenantduministère...Onnevoulaitpast'enparler,maisd'aprèscequeLuciusMalefoyavaitditdelaprophétie...qu'elleteconcernait,toietVoldemort...onpensaitbienqueçapouvaitêtrequelquechosedanscegenre-là...Oh,Harry...
Elleleregardafixement,puismurmura:
-Tuaspeur?
-Moinsqu'avant,réponditHarry.Quandjel'aientenduelapremièrefois,j'aieupeur...maismaintenant,j'ail'impressiond'avoirtoujourssuquejeseraisobligédel'affronterunjour...
-QuandonaapprisqueDumbledoreallaittechercherlui-même,onapenséqu'ilallaitpeut-êtretedireoutemontrerquelquechoseausujetdelaprophétie,déclaraRon,surexcité.Etonavaitraison,non?Ilnetedonneraitpasdeleçonss'ilpensaitquetuescondamné,ilneperdraitpassontemps...Ildoitpenserquetuasunechancedelevaincre!
-C'estvrai,approuvaHermione.Jemedemandecequ'ilvat'apprendre,Harry.Sansdoutedestechniquesdedéfensemagiquetrèsavancées...desantisortsetdescontre-maléficespuissants...
Harrynel'écoutaitpasvraiment.Unechaleurserépandaitenluiquin'avaitrienàvoiraveccelledusoleil.Ilsentaituneétreinteserelâcherdanssapoitrine.IlsavaitqueRonetHermioneétaientplusébranlésqu'ilsnelelaissaientparaîtremaislesimplefaitqu'ilssoienttoujourslà,touslesdeuxàsescôtés,prononçantdesmotsderéconfortquiluidonnaientducourage,sanss'éloignerdeluicommes'ilétaitcontagieuxoudangereux,avaitàsesyeuxplusdevaleurqu'iln'auraitsuledire.
-Etplusgénéralement,dessortilègesd'esquive,achevaHermione.Enfin,toi,aumoins,tuconnaisdéjàundescoursquetuaurascetteannée,c'estmieuxqueRonetmoi.JemedemandequandonvaenfinavoirlesrésultatsdenosBUSE.
-Ilsnedevraientplustarder,çafaitunmois,maintenant,remarquaRon.
-Attendez,ditHarryquivenaitdesesouvenird'undétaildelaconversationdelaveille.Jecroisbienqued'aprèsDumbledore,lesrésultatsdesbusedevraientarrivéraujourd'hui!
-Aujourd'hui?s'écriaHermioned'unevoixperçante.Aujourd'hui?Maispourquoinel'as-tupas...Oh,monDieu...Tuauraisdûprévenir...
Elleselevad'unbond.
-Jevaisvoirs'iln'yapaseudehiboux...
MaislorsqueHarrydescenditdixminutesplustard,habillédepiedencap,rapportantleplateauvidedupetitdéjeuner,iltrouvaHermioneassiseàlatabledelacuisine,enproieàunegrandeagitation,tandisqueMrsWeasleyessayaitdesoignersonœilaubeurrenoirquiluidonnaitunprofildepanda.
-Çaneveutpaspartir,ditMrsWeasleyd'untonanxieux,penchéesurHermioneavecdansunemainsabaguettemagiqueetdansl'autreunexemplaireduGuideduguérisseurouvertauchapitre«Contusions,coupuresetécorchures».Pourtant,çamarchaittoujours,avant.Jen'ycomprendsrien.
-S'arrangerpourqu'onnepuissepasl'enlever,c'estçal'idéequeFredetGeorgesefontd'unebonneplaisanterie,commentaGinny.
-Maisilfautbienqueças'enaille,gémitHermione.Jenevaisquandmêmepascontinueràmepromenercommeça!
-Net'inquiètepas,machérie,noustrouveronsbienunantidote,assuraMrsWeasleyd'untonapaisant.
-Billm'araconté,c'estfoucequeFredetGeorgesontamusants!ditFleuravecunsourireserein.
-Oui,jem'étouffederire,répliquasèchementHermione.
Elleselevasoudainetcommençaàfairelescentpasautourdelacuisineensetordantlesmains.
-MrsWeasley,vousêtesvraimentsûrequ'aucunhiboun'estarrivécematin?
-Oui,machérie,jel'auraisremarqué,réponditMrsWeasleyavecpatience.Maisilestàpeineneufheures,ilyaencoretoutletemps...
-Jesaisquej'airatélesrunesanciennes,marmonnaHermione,fébrile.J'aifaitaumoinsuncontresens.Etjen'aipasétébonnedutoutàl'épreuvepratiquededéfensecontrelesforcesduMal.Audébut,jepensaisavoirréussienmétamorphosemais,maintenant,enyréfléchissant...
-Hermione,tuveuxbientetaire,tun'espaslaseuleàavoirletrac,aboyaRon.Etquandtuauraseutesonze«Optimal»...
-Arrête,arrête,arrête!l'interrompitHermioneenagitantlesmainsdansungestehystérique.Jesaisbienquej'aitoutraté!
-Qu'est-cequisepassesionrate?demandaHarryàlacantonade,maiscefutHermionequirépondit.
-Ondiscutedesesoptionsavecledirecteurdesamaison.C'estleprofesseurMcGonagallquimel'adit,jeluiavaisposélaquestionàlafinduderniertrimestre.
L'estomacdeHarrysecontracta.Ilregrettad'avoirtantmangéaupetitdéjeuner.
-ABeauxbâtons,çanesepassaitpasdutoutcommeça,intervintFleurd'unairsuffisant.Etc'étaitbeaucoupmieux,jepeuxvousledire.Onavaitnosexamensauboutdesixansd'études,pascinq,etensuite...
LesparolesdeFleurfurentnoyéesdansunhurlement.Hermionetendaitledoigtverslafenêtredelacuisine,montrantdanslecieltroispetitspointsnoirs,nettementvisibles,quigrossissaientrégulièrement.
-Cesontdeshiboux,ditRond'unevoixrauque.
Ilseruaverslafenêtre,rejoignantHermione.
-Etilyenatrois,ajoutaHarryquiseprécipitaàsontour,seplaçantdel'autrecôtéd'Hermione.
-Unpourchacundenous,murmuracelle-ci,terrifiée.Oh,non...oh,non...oh,non...
ElleagrippaHarryetRonchacunparunbras.
TroismagnifiqueschouetteshulottesvolaientdroitversleTerrier.Lorsqu'ellesdescendirentau-dessusducheminquimenaitàlamaison,ilsvirentclairementquechacuned'ellesportaitunegrandeenveloppecarrée.
-Oh,non!couinaHermione.
MrsWeasleyseglissaentreeuxetouvritlafenêtre.Une,deux,trois,leschouetteshulottess'yengouffrèrentetatterrirentsurlatable,dansunalignementimpeccable.Toutestroislevèrentlapattedroite.
Harrys'avançaverselles.Lalettrequiluiétaitadresséeétaitattachéeàlachouettedumilieu.Avecdesgestesmaladroits,ilentrepritdedénouerlaficelle.Asagauche,Rons'efforçaitdeprendresaproprelettre;àsadroite,lesmainsd'Hermionetremblaienttellementquesachouetteenfrémissaitdelatêteauxpattes.
Personneneprononçaunmot.Enfin,Harryparvintàdétachersonenveloppe.Ill'ouvritaussitôtetdéplialeparcheminqu'ellecontenait.
BREVETUNIVERSELDESORCELLERIEÉLÉMENTAIRE
Lecandidatestadmiss'ilobtientl'unedesnotessuivantes:
Optimal(O)Effortexceptionnel(E)Acceptable(A)
Lecandidatestrecalés'ilobtientl'unedesnotessuivantes
Piètre(P)Désolant(D)Troll(T)
HARRYJAMESPOTTERAOBTENU:
Astronomie:A
Soinsauxcréaturesmagiques:E
Sortilèges:E
DéfensecontrelesforcesduMal:O
Divination:P
Botanique:E
Histoiredelamagie:D
Potions:E
Métamorphose:E.Harryrelutleparcheminàplusieursreprises,respirantunpeuplusfacilementàchaquefois.Toutallaitbien:ilavaittoujourssuqu'ilrateraitladivinationetiln'avaitaucunechancedepasserenhistoiredelamagiepuisqu'ils'étaiteffondréparterreenpleinmilieudel'examen,maisilétaitreçudanstouteslesautresépreuves!Illutànouveaulacolonnedesnotesensuivantavecledoigt...ilavaitbienréussilamétamorphoseetlabotanique,ilavaitmêmeun«Effortexceptionnel»enpotions!Etmieuxquetout,ilobtenaitun«Optimal»endéfensecontrelesforcesduMal!
Ilregardaautourdelui.Hermioneluitournaitledos,latêtebaissée,maisRonavaitl'airravi.
-Jen'airatéqueladivinationetl'histoiredelamagiemaisquidoncs'yintéresse?dit-ilàHarryd'untonjoyeux.Tiens...onéchange...
HarryparcourutlesnotesdeRon:iln'avaitaucun«Optimal»...
-JesavaisquetuauraislemaximumendéfensecontrelesforcesduMal,ditRonquidonnaàHarryuncoupdepoingsurl'épaule.Ons'estbiendébrouillés,non?
-Bravo!s'exclamaMrsWeasleyavecfiertéenébouriffantlescheveuxdeRon.SeptBUSE,c'estplusquecequeFredetGeorgeontjamaisobtenuàeuxdeux!
-Ettoi?demandatimidementGinnyàHermionequileurtournaittoujoursledos.Qu'est-cequetuaseu?
-Je...Cen'estpastropmal,répondit-elled'unepetitevoix.
-Eh,arrêteunpeu,coupaRonens'avançantversellepourluiprendresesrésultatsdesmains.Ouais,c'estça...dix«Optimal»etun«Effortexceptionnel»endéfensecontrelesforcesduMal.
Illuijetauncoupd'œil,moitiéamusé,moitiéexaspéré.
-Tudoisêtretrèsdéçue,non?
HermionehochalatêteetHarryéclataderire.
-Ehbien,maintenant,nousallonspréparernosASPIC!ditRonavecunsourire.Maman,ilrestedessaucisses?
Harryregardaànouveausesrésultats.Iln'auraitpaspuespérermieux.Iléprouvacependantunepetitepointededéception...c'étaitlafindesesambitionsd'Auror.Iln'avaitpasdécrochélanoterequiseenpotions.Ilsavaitdepuistoujoursqu'iln'yparviendraitpasmaissoncœurseserraquandmêmelorsqu'ilposaencoreunefoislesyeuxsurlepetit«E»noir.
IlétaitétrangequecesoitunMangemortdéguiséquiaitétélepremieràdireàHarryqu'ilferaitunbonAuror,maisl'idées'étaitemparéedeluietiln'arrivaitpasàimagineruneautrecarrière.Enplus,ilavaitvulàunedestinéetoutetracéedepuisqu'ilavaitentendulaprophétie,unmoisplustôt...«Aucund'euxnepeutvivretantquel'autresurvit...»Nesemontrerait-ilpasàlahauteurdelaprophétie,nesedonnerait-ilpaslesmeilleureschancesdesurvivre,s'ilrejoignaitlesrangsdecessorciersd'exceptiondontlatâcheconsistaitàtrouveretàtuerVoldemort?
6L'escapadedeDrago
Pendantlesquelquessemainesquisuivirent,HarryrestaconfinédanslejardinduTerrier.IlpassaitleplusclairdesesjournéesàjouerauQuidditchendoubledanslevergerdesWeasley(HermioneetluicontreGinnyetRon;HermioneétaitconsternanteetGinnytrèsbonne,cequirétablissaitl'équilibre)etsessoiréesàreprendretroisfoisdetoutcequeMrsWeasleymettaitdanssonassiette.
Cesvacancesauraientpuêtrepaisiblesetheureusessanslesrécitsdedisparitions,d'accidentsbizarres,etmêmedemeurtresquiparaissaientpresquequotidiennementdansLaGazettedusorcier.Parfois,BilletMrWeasleyrapportaientdesinformationsquin'étaientmêmepasencoredanslejournal.AugranddéplaisirdeMrsWeasley,lacélébrationduseizièmeanniversairedeHarryfutassombrieparlesabominablesnouvellesqu'annonçaRemusLupin,laminesinistre,levisageémacié,sescheveuxbrunslargementsillonnésdegris,sesvêtementsplusmiteuxetrapiécésquejamais.
-IlyaencoreeudeuxattaquesdeDétraqueurs,déclara-t-iltandisqueMrsWeasleyluiservaitunegrossetranchedegâteaud'anniversaire.Lecorpsd'IgorKarkaroffaétédécouvertàl'intérieurd'unecabane,danslenorddupays.LaMarquedesTénèbresflottaitau-dessus.Franchement,jesuismêmesurprisqu'ilaitréussiàsurvivreuneannéeentièreaprèsavoirdésertélesMangemorts;sijemesouviensbien,Regulus,lefrèredeSirius,n'atenuquequelquesjours.
-Oui,bon,ditMrsWeasleyenfronçantlessourcils,ilvaudraitpeut-êtremieuxparlerd'autrecho...
-TuasappriscequiestarrivéàFlorianFortarôme,Remus?demandaBillqueFleurabreuvaitdevin.Celuiqui...
-...vendaitdesglacessurleChemindeTraverse?l'interrompitHarryavecunedésagréablesensationdevideaucreuxdel'estomac.Ilmedonnaitdesglacesgratuites.Qu'est-cequ'illuiestarrivé?
-Emmenédeforceàenjugerparl'étatdesaboutique.
-Pourquoi?s'étonnaRon,alorsqueMrsWeasleylançaitàBillunregardfurieux.
-Quisait?Iladûleurdéplaire.C'étaitunhommebien,Florian.
-EnparlantduChemindeTraverse,ditMrWeasley,ilsemblequ'Ollivanderaussiaitdisparu.
-Lefabricantdebaguettes?s'exclamaGinny,surprise.
-Lui-même.Sonmagasinestvide.Aucunetracedelutte.Personnenesaits'ilestpartivolontairementous'ilaétéenlevé.
-Etlesbaguettes?Commentvontfairelesgens,maintenant,pouravoirdesbaguettes?
-Ilsdevronts'adresseràd'autresfabricants,réponditLupin.MaisOllivanderétaitlemeilleuretsilecampd'enfacel'arécupéré,cen'estpastrèsbonpournous.
Lelendemaindecegoûterd'anniversaireplutôtmaussade,leslistesdelivresdePoudlardarrivèrent.Enlisantsalettred'accompagnement,Harryeutunesurprise:ilavaitéténommécapitainedel'équipedeQuidditchdeGryffondor.
-Çatedonneunrangéquivalentàceluidepréfet!s'écriaHermioned'untonjoyeux.Maintenant,tu
vaspouvoirutiliserlasalledebainsquinousestréservée,ettoutcequivaavec!
-WouaojemesouviensquandCharlieavaitlemême,ditRonenexaminantavecravissementlebadgeenvoyéàHarry.Alors,tuvasêtremoncapitaine,ça,c'estvraimentcool...situm'acceptesdanstonéquipe,biensûr,ha,ha...
-Maintenantquevouslesavezreçues,jepensequenousnepourronsplusretarderbienlongtempsnotrepetitvoyagesurleChemindeTraverse,soupiraMrsWeasleyenregardantlalistedeslivresdeRon.Onirasamedisivotrepèren'estpasobligédetravailler.Jerefused'allerlà-bassanslui.
-Maman,tucroissincèrementqueTu-Sais-QuivasecacherderrièreuneétagèrechezFleuryetBott?ironisaRon.
-FortarômeetOllivandersontsansdouteenvacances?répliquaMrsWeasley,s'enflammantaussitôt.Situcroisquelasécuritéestunsujetderigolade,tun'asqu'àrestericietj'achèteraitesaffairesmoi-même...
-Non,jeveuxvenir,jeveuxvoirlemagasindeFredetGeorge!s'exclamaprécipitammentRon.
-Alorstuchangesd'attitude,jeunehomme,sinonj'estimeraiquetuestropimmaturepournousaccompagner!lançaMrsWeasleyaveccolère.
Ellesaisitl'horlogedontlesneufaiguillespointaienttoujourssur«Endangerdemort»etlaposaenéquilibresurunepiledeserviettesfraîchementlavées.
-C'estaussivalablesituveuxretourneràPoudlard!
-Çaalors...Onnepeutmêmeplusrireunpeu,ici...
Maisdanslesjoursquisuivirent,RonévitasoigneusementtouteplaisanterieconcernantVoldemort.LesamediarrivasansautreséclatsdeMrsWeasley,bienqu'elleparûttrèstendueaucoursdupetitdéjeuner.Bill,quiresteraitàlamaisonavecFleur(pourleplusgrandplaisird'HermioneetdeGinny),fitglisserversHarryuneboursepleine.
-Etmoi?demandaaussitôtRon,lesyeuxécarquillés.
-C'estsonargent,idiot,réponditBill.Jel'aiprisdanstoncoffrepourtoi,Harry,parceque,cestemps-ci,ilfautquatreheuresdequeuepourrécupérersonor,tellementlesgobelinsontrenforcéleursmesuresdesécurité.Ilyadeuxjours,ArkiePhilpotts'estfaitenfonceruneSondedeSincéritédansle...Enfin,crois-moi,c'estplusfacilecommeça.
-Merci,Bill,ditHarryquirangeasonordanssapoche.
-C'estfoucequ'ilpenseauxautres,ronronnaFleurencaressantlenezdeBillavecadoration.
DerrièreledosdeFleur,Ginnyfitsemblantdevomirdanssonboldecéréales.Harrys'étranglaenavalantdescornflakesdetraversetRonluitapadansledos.
Letempsétaitcouvert,obscur.Lorsqu'ilssortirentdelamaisonenattachantleurscapes,l'unedesvoituresspécialesduministèredelaMagie,danslaquelleHarryavaitdéjàeul'occasiondevoyagerunjour,lesattendaitàl'entréedujardin.
-C'estbienquepapaaitdenouveauréussiàenavoirune,ditRond'untonapprobateurens'étalant
voluptueusementsurlescoussinstandisquelavoitures'éloignaitduTerrierendouceur.
FleuretBilllesregardèrentpartirenleuradressantdessignesdelamainparlafenêtredelacuisine.Ron,Harry,HermioneetGinnys'étaientconfortablementinstalléssurlavastebanquettearrière.
-Ilnefaudrapasenprendrel'habitude,c'estseulementàcausedeHarry,ditMrWeasleypar-dessussonépaule.
MrsWeasleyetluiétaientassisàl'avant,àcôtéduchauffeurduministère,surlabanquettequis'étaitobligeammenttransforméeenunesortedecanapéàdeuxplaces.
-Harryadroitàlasécuritémaximum.EtnousauronsaussidesrenfortsquandnousseronsarrivésauChaudronBaveur.
Harryrestasilencieux:l'idéedefairesesachatsentouréd'unbataillond'Aurorsneleséduisaitguère.Ilavaitrangésacaped'invisibilitédanssonsacàdosetpensaquesic'étaitunemesuredeprécautionsuffisantepourDumbledore,cedevraitégalementl'êtrepourleministère.Maismaintenantqu'ilysongeait,iln'étaitpassûrqueleministèresoitaucourantdel'existencedecettecape.
-Nousysommes,annonçalechauffeur,parlantpourlapremièrefoisaprèsuntrajetétonnammentcourt.
LavoitureralentitdansCharingCrossRoadets'arrêtadevantLeChaudronBaveur.
-Jedoisvousattendre.Vousavezuneidéedutempsquevousallezmettre?
-Environdeuxheures,j'imagine,réponditMrWeasley.Ah,trèsbien,ilestlà.
ImitantMrWeasley,Harryregardaàtraverslavitreetsentitsoncœurfaireunbond.Cen'étaitpasdesAurorsquiattendaientdevantl'aubergemaislasilhouettegigantesque,àlabarbenoire,deRubeusHagrid,legarde-chassedePoudlard,vêtud'unlongmanteauenpeaudecastor.Indifférentauxpassantsmoldusquil'observaientinterloqués,HagridadressaàHarryunsourirerayonnant.
-Harry!s'exclama-t-ild'unevoixtonitruanteenleserrantdansuneétreinteàluifairecraquerlesosdèsqu'ileutposélepiedsurletrottoir.TudevraisvoirBuck-jeveuxdireVentdebout-,ilesttellementheureuxd'êtrerevenuàl'airlibre...
-Contentpourlui,réponditHarryavecunsourireensemassantlescôtes.Nousnesavionspasquec'étaitvous,les«renforts»desécurité!
-Commeaubonvieuxtemps,pasvrai?Leministèrevoulaitenvoyerunebanded'AurorsmaisDumbledoreaditquejeferaisl'affaire,déclarafièrementHagrid,gonflantlapoitrineetglissantsespoucesdanssespoches.Allons-y,maintenant.Aprèsvous,Molly,Arthur...
C'étaitlapremièrefoisqueHarryvoyaitLeChaudronBaveurcomplètementdésert.Tom,lepatron,desséchéetédenté,étaitleseulencoreprésent.Aleurarrivée,illesregardaavecespoirmaisavantqu'ilaitpuprononcerunseulmot,Hagridannonçad'untonimportant:
-Onnefaitquepasser,aujourd'hui,Tom.Tucomprendras,j'ensuissûr.LesaffairesdePoudlard...
Tomacquiesçad'unairsombreetretournaessuyersesverres.Harry,Hermione,HagridetlesWeasleytraversèrentlebaretsortirentparlaportedederrière,danslapetitecourglacéeoùétaient
rangéeslespoubelles.Hagridlevasonparapluieroseettapotaunebriquedumurquis'ouvritaussitôtpourformerunearcadedonnantaccèsàuneruepavéeetsinueuse.Ilspassèrentdel'autrecôtéets'arrêtèrentpourjeteruncoupd'œilautourd'eux.
LeChemindeTraverseavaitchangé.Lesvitrinescolorées,étincelantes,quiexposaientdesgrimoires,desingrédientspourpotions,deschaudrons,étaientdésormaismasquéesparlesgrandesaffichesduministèredelaMagiequ'onavaitcolléespar-dessus.Laplupartd'entreelles,d'unvioletfoncé,n'étaientqu'uneversionagrandiedesconseilsdesécuritécontenusdanslabrochurequeleministèreavaitenvoyéeaucoursdel'été,maisd'autresmontraientdesphotosaniméesennoiretblancdeMangemortsévadés.Alafaçaded'unapothicaire,BellatrixLestrangelesregardaitd'unairdédaigneux.Quelquesvitrinesétaientcondamnéespardesplanches,notammentcelledeFlorianFortarôme,leglacier.Parailleurs,ungrandnombred'éventairesmiteuxs'alignaientàprésenttoutaulongdelarue.Leplusproche,dressédevantFleuryetBottsousunetoileàrayuresmaculée,arboraitunécriteauencartonsurlequelonpouvaitlire:
Amulettes:efficacescontrelesloups-garous,lesDétraqueursetlesInferi.
Unpetitsorcierd'apparenceminableagitaitsouslenezdespassantsdespoignéesdemédaillesetdechaînesenargentqu'ilfaisaitcliqueteraucreuxdesamain.
-Vousenvoulezunepourvotrepetitefille,madame?lança-t-ilàMrsWeasleyenlorgnantGinny.Pourprotégersonjolipetitcou?
-Sij'étaisenservice...,ditMrWeasley,quilançaunregardcourroucéaumarchandd'amulettes.
-Jesais,chéri,maiscen'estpaslemomentd'arrêterquiquecesoit,noussommespressés,répliquaMrsWeasleyenconsultantd'unairinquietunedeslistesenvoyéesparPoudlard.JecroisquenousdevrionscommencerparMadameGuipure,Hermioneveutdenouvellesrobesdesoiréeetlesrobesd'écoledeRonsontdevenuestropcourtes,onvoitseschevilles.Toiaussi,ilt'enfautd'autres,Harry,tuastellementgrandi.Allez,venez,tous...
-Molly,c'estunpeuidiotdeseretrouvertousenmêmetempschezMadameGuipure,fitremarquerMrWeasley.Ilsn'ontqu'àyallertouslestroisavecHagridetpendantcetemps-là,nousironschercherleslivreschezFleuryetBott,non?
-Jenesaispas,ditMrsWeasley,anxieuse,manifestementdéchiréeentreledésird'enfinirauplusviteaveclesachatsetlesouhaitdevoirtoutlemonderestergroupé.Hagrid,pensez-vousque...
-Nevousinquiétezpas,Molly,ilsseronttrèsbienavecmoi,larassuraHagrid,enagitantd'ungestedésinvolteunemaindelatailled'uncouvercledepoubelle.
MrsWeasleyneparutpasentièrementconvaincuemaiselleconsentitàlaséparation,sehâtantendirectiondeFleuryetBottencompagniedesonmarietdeGinnytandisqueHarry,Ron,HermioneetHagridserendaientchezMadameGuipure.
Harryremarquaquelaplupartdesgensqu'ilscroisaientavaientlamêmeexpressiontourmentée,anxieuse,queMrsWeasleyetquepluspersonnenes'arrêtaitdanslaruepourbavarder;lesclientsdesmagasinsrestaientétroitementrassemblésenpetitsgroupes,uniquementoccupésparleursachats.Personneneparaissaitfairesescoursestoutseul.
-Onserapeut-êtreunpeuserréslà-dedans,sij'yvaisavecvous,ditHagridquis'étaitarrêtédevantla
vitrinedeMadameGuipureensepenchantpourjeteruncoupd'œilàl'intérieur.Jemonterailagardedehors,d'accord?
Harry,RonetHermioneentrèrentdoncensembledanslapetiteboutique.Apremièrevue,elleavaitl'airvide,maisàpeinelaportes'était-ellereferméesureuxqu'ilsentendirentunevoixfamilières'éleverderrièreunerangéederobesdesoiréepailletéesdevertetdebleu.
-...nesuisplusunenfant,aucasoùtunel'auraispasremarqué,maman.Jesuisparfaitementcapabledefairemesachatsseul.
IlyeutunesortedegloussementpuisunevoixqueHarryreconnutcommecelledeMadameGuipuredéclara:
-Votremèreatoutàfaitraison,monpetit,personnenedoitplussepromenerseul,qu'onsoitunenfantoupasn'arienàvoiravecça...
-Faitesattentionoùvousmettezcetteépingle,s'ilvousplaît!
Unadolescentauvisagepointuetauxcheveuxd'unblondpresqueblancapparutalors,vêtud'uneéléganterobedesorciervertfoncésurlaquellebrillaientdesépingles,autourdel'ourletetauboutdesmanches.Ils'avançaverslemiroiretseregarda.Quelquesinstantspassèrentavantqu'iln'aperçoivepar-dessussonépaulelerefletdeHarry,RonetHermione.Ilplissaaussitôtsesyeuxgrisclair.
-Situtedemandesquelleestcetteodeur,maman,jetesignalequ'uneSang-de-Bourbevientd'entrerici,ditDragoMalefoy.
-Jenepensepasqu'ilsoitnécessairedetenircegenredepropos!protestaMadameGuipureensortantdederrièrelarangéedevêtements,unmètrerubanetunebaguettemagiqueàlamain.Etjeneveuxpasnonplusqu'onsebattedansmaboutique!sehâta-t-elled'ajouteraprèsavoirvuHarryetRonpointerleurspropresbaguettessurMalefoy.
Hermione,quisetenaitlégèrementenretrait,murmura:
-Arrêtez,franchement,çan'envautpaslapeine...
-Ouais,commesivousalliezoservousservirdevosbaguettesendehorsdel'école,ricanaMalefoy.Quiest-cequit'acolléunœilaubeurrenoir,Granger,quejeluienvoiedesfleurs?
-Çasuffit!s'exclamaMadameGuipure,quiregardaitpar-dessussonépauleenquêted'unsoutien.Madame,s'ilvousplaît...
NarcissaMalefoyapparutàsontour.
-Rangezça,lança-t-elled'untonglacialàHarryetàRon.Sivousrecommencezàattaquermonfils,vouspouvezêtresûrsqueceseraladernièrechosequevousaurezjamaisfaitedansvotrevie.
-Vraiment?répliquaHarry.
Ils'avançad'unpasetfixalevisagelisseetarrogantqui,endépitdesapâleur,ressemblaittoujoursàceluidesasœur.Harryétaitaussigrandqu'elle,àprésent.
-Vousavezl'intentiond'allerchercherquelques-unsdevosamisMangemortspourenfiniravecnous
?
MadameGuipurepoussauncriperçantetportalamainàsoncœur.
-Voyons,ilnefautpasaccuser...c'esttrèsdangereuxdedireça...rangezvosbaguettes,s'ilvousplaît!
MaisHarrycontinuadebrandirlasienne.NarcissaMalefoyeutunsouriredéplaisant.
-Jeconstatequ'êtrelechouchoudeDumbledorevousadonnél'illusionquevousétiezinvincible,HarryPotter.MaisDumbledoreneserapastoujourslàpourvousprotéger.
Harryjetaunregardmoqueurautourdelaboutique.
-Tiens...vousavezvu...iln'estpaslàpourl'instant!C'estlemomentdetentervotrechance,non?Peut-êtrequ'àAzkaban,ilsvoustrouverontunecelluledoubleàpartageravecvotremarivaincu!
Malefoy,furieux,s'élançaversHarry,maisilsepritlespiedsdanssarobetroplongueettrébucha.Ronéclatad'unriresonore.
-Net'avisepasdeparleràmamèrecommeça,Potter!grondaMalefoy.
-Çan'apasd'importance,Drago,ditNarcissaquileretenaitenposantsesdoigtspâlesetfinssursonépaule.JepensequePotterirarejoindrelecherSiriusavantquejeneretrouveLucius.
Harrylevasabaguetteunpeuplushaut.
-Harry,non!gémitHermione.
Ellel'attrapaparlepoignetenessayantdeluifairebaisserlebras.
-Ilnefautpas...Tuauraistropd'ennuis...
Pendantunmoment,MadameGuipureparutdésemparéepuiselledécidadesecomportercommesiderienn'étaitdansl'espoirquetoutallaits'arranger.EllesepenchaversMalefoyquiregardaittoujoursHarryd'unairfurieux.
-Jecroisqu'onpourraitencoreraccourcirunpeulamanchegauche,nebougezpas,monpetit,jevais...
-Aïe!s'écriaMalefoyenluiécartantlamaind'unetape.Faitesattentionoùvousmettezvosaiguilles,femme!Maman...jecroisquejeneveuxpasdecetterobe,finalement...
Ill'enlevaenlapassantpar-dessussatêteetlajeta,parterre,auxpiedsdeMadameGuipure.
-Tuasraison,Drago,approuvaNarcissaquilançaàHermioneunregardméprisant.Maintenantquejevoisquelgenrederacaillevientsefournirici...OntrouveramieuxchezTissardetBrodette.
Lamèreetlefilssortirentalorsdelaboutique,MalefoybousculantbrutalementRonaupassage.
-Nonmaisvraiment!s'indignaMadameGuipure.
Elleramassalarobeetpassal'extrémitédesabaguettemagiqueàsasurface,commeunaspirateur,pourladébarrasserdesapoussière.
ElleétaitencoredanstoussesétatspendantletempsquedurèrentlesessayagesdeRonetdeHarry;ellevoulutmêmevendreàHermioneunerobedesorcieraulieud'unerobedesorcièreetlorsqu'ellelesraccompagnaenfinjusqu'àlaporte,elleeutl'aircontentedelesvoirpartir.
-Vousaveztouttrouvé?demandaHagridd'unevoixjoyeuselorsqu'ilsrevinrentauprèsdelui.
-Apeuprès,réponditHarry.VousavezvulesMalefoy?
-Oui,ditHagrid,indifférent,maisilsn'oseraientpastenterquelquechoseenpleinmilieuduChemindeTraverse,Harry,net'inquiètepas.
Harry,RonetHermioneéchangèrentdesregardsmaisavantd'avoirpudétromperHagriddecetteidéeunpeutropconfortable,MretMrsWeasleyapparurentavecGinny,lesbraschargésdelourdspaquetsdelivres.
-Toutvabien?demandaMrWeasley.Vousavezvosrobes?Parfait,nouspasseronschezl'apothicaireetchezEeylops,auRoyaumeduHibou,enallantvoirFredetGeorge...Restezbiengroupés,maintenant...
NiHarryniRonn'avaientbesoind'ingrédientschezl'apothicairepuisqu'ilsn'iraientplusencoursdepotions,maistousdeuxachetèrentchezEeylopsdegrandesboîtesdenoixspécialhiboupourHedwigeetCoquecigrue.Puis,tandisqueMrsWeasleyconsultaitsamontretouteslesdeuxminutes,ilspoursuivirentleurcheminendirectiondesFarcespoursorciersfacétieux,lemagasindefarcesetattrapesdeFredetGeorge.
-Nousn'avonspasbeaucoupdetemps,prévintMrsWeasley.Alors,onjettejusteuncoupd'œiletonrevientàlavoiture.Çanedoitplusêtretrèsloin,voilàlenuméro92...94...
-Wooah!s'exclamaRonensefigeantsurplace.
Nichéeentrelesfaçadesternes,masquéesd'affiches,desmagasinsquil'entouraient,lavitrinedeFredetGeorgeattiraitl'œilcommeunfeud'artifice.Lespassantsregardaientpar-dessusleurépauleetquelques-unsd'entreeux,lamineébahie,s'étaientarrêtés,fascinés.Lavitrinedegaucheoffraituneéblouissantevariétéd'objetsquitournaient,éclataient,clignotaient,bondissaient,hurlaient;Harrysentitsesyeuxs'embuerrienqu'enlesregardant.Lavitrinededroiteétaitrecouverted'uneimmenseaffiche,delamêmecouleurviolettequecellesduministèremaissurlaquellescintillaitenlettresjaunes:
VousavezpeurdeVous-Savez-Qui?
CraignezplutôtPOUSSE-RIKIKIleconstipateurmagiquequivousprendauxtripes!
Harryéclataderire.IlentenditunfaiblegémissementàcôtédeluietvitMrsWeasleyquicontemplaitl'affiche,l'airinterdit.Elleremuaitleslèvres,enprononçantsilencieusementlenom:Pousse-Rikiki.
-Ilsvontsefairetuerdansleurslits!murmura-t-elle.
-Maisnon!ditRonquiriaitautantqueHarry.C'esttrèsdrôle!;Harryetluientrèrentlespremiersdanslaboutique.L'endroitétaitbondéetHarryneparvintpasàs'approcherdesétagères.Iljetauncoupd'œilautourdelui,regardantlescartonsquis'empilaientjusqu'auplafond:ilyavaitlesboîtesàFlemmequelesjumeauxavaientmisesaupointaucoursdeleurdernièreannée,inachevée,àPoudlard.Harryremarquaquec'étaientlesnougatsNéansangquisevendaientlemieux;iln'en
restaitplusqu'unvieuxcartoncabossé.Ilvitaussidesboîtespleinesdebaguettesfarceuses:lamoinschèresetransformaitenpouletdecaoutchoucouencaleçonquandonlabrandissait,lapluscoûteusedonnaitdescoupssurlatêtedel'utilisateursansméfiance.Ailleurs,descaissesdébordaientdeplumesdiverses,depuislemodèleautoencreurjusqu'àlaPlumeàRépliqueCinglantevenpassantparcellesmuniesd'unvérificateurd'orthographe.Unespaces'ouvritdanslafouleetHarrysefrayauncheminendirectionducomptoirdevantlequelungrouped'enfantsdedixansregardaientd'unairraviunpetitbonhommedeboismonterlesmarchesd'unepotence.Au-dessous,onpouvaitliresurlaboîte:«LePenduRéutilisable-Trouvezlebonsortouilauralacordeaucou!»
-«RêveEveillé,sortilègebreveté...»
Hermioneavaitréussiàseglisserjusqu'àungrandprésentoir,àcôtéducomptoir,etUsaitàhautevoixcequiétaitécritsuruneboîteornéed'uneimagemontrantunjeunehommeséduisantetunejeunefillepâméed'admirationsurlepontd'unnaviredepirates.
-«Unesimpleincantationetvousentrerezdansunrêveéveillédetrenteminutes,hautementréalisteetd'uneexceptionnellequalité,facileàutiliserdansuncoursdeduréemoyenneetpratiquementindétectable(leseffetssecondairespeuvententraînerunregardvideetunetendanceàbaver).Interditàlaventeauxmoinsdeseizeans.»Tusais,fitremarquerHermioneenlevantlesyeuxversHarry,c'estvraimentextraordinaire,commemagie!
-Pouravoirditça,lançaunevoixderrièreeux,tuasdroitàuneboîtegratuite.
Freds'étaitapproché,lamineréjouie,vêtud'unerobedesorciermagentaquijuraitmagnifiquementavecsescheveuxd'unrouxflamboyant.
-Commentvas-tu,Harry?
Ilsseserrèrentlamain.
-Qu'est-cequetuasàl'œil,Hermione?
-Tontélescopem'adonnéuncoupdepoing,répondit-elled'unairpiteux.
-Oh,mince,jelesavaisoubliés,ceux-là,ditFred.Tiens...
Ilsortitunflacondesapocheetleluitendit.Hermionedévissaprécautionneusementlebouchonetdécouvritàl'intérieuruneépaissepâtejaune.
-Tuenmetsjusteunpeuettun'aurasplusriendansuneheure,assuraFred.Onaétéobligésdetrouverunboneffaceurdebleus,vuqu'ontestelaplupartdenosproduitsnous-mêmes.
Hermioneparaissaitinquiète.
-C'estsansdanger,hein?
-Biensûrqueoui,répliquaFredd'untonrassurant.Viens,Harry,jevaistefairevisiter.
HarrylaissaHermionesoignersonœilaubeurrenoiretsuivitFredverslefonddumagasinoùsetrouvaitunprésentoirdetoursdecartesetdecordes.
-DelamagiedeMoldus!ditFredd'unevoixenjouée.Pourlescingléscommemonpère,ceuxquiadorentlestrucsdeMoldus.Çanerapportepasbeaucoupmaislesventessontrégulières,cesontde
grandesnouveautés...Ah,voilàGeorge...
LejumeaudeFredserraénergiquementlamaindeHarry.
-Tuluifaisvisiter?Viensdansl'arrière-boutique,Harry,c'estlàqu'ongagnevraimentdel'argent-essayedevolerquelquechose,toi,etçatecoûterabeaucouppluscherquedesGallions!ajouta-t-ild'untonmenaçantàl'adressed'unpetitgarçonquiôtaprécipitammentsamaind'unbacportantl'étiquette:«MarquesdesTénèbrescomestibles-ellesrendentmaladeàtouslescoups!»
GeorgeécartaunrideauàcôtédestoursdemagiemoldusetHarrydécouvritunepièceplussombreoùilyavaitmoinsdemonde.Lesemballagesdesproduitsalignéssurlesétagèresétaientplusdiscrets.
-Noussommesentraindelanceruneligneplussérieuse,expliquaFred.C'estdrôle,lafaçondontças'estpassé...
-Tun'imaginespascombiendegens,mêmeparmiceuxquitravaillentauministère,sontincapablesd'exécuterconvenablementlecharmeduBouclier,ditGeorge.Biensûr,ilsnet'ontpaseucommeprofesseur,Harry.
-C'estvrai...Audébut,onavaitpenséquedesChapeauxBouclierspourraientêtreamusants.Tumetstonchapeau,tudéfiesquelqu'undetejeterunsortetturegardessatêtequandlesortseretournecontrelui.Maisfigure-toiqueleministèreaachetécinquantechapeauxpoursonpersonnel!Etoncontinuederecevoirdescommandesenmasse!
-OnadoncélargilagammeetfabriquédesCapesBouchers,desGantsBoucliers...-Evidemment,ilsneserviraientpasàgrand-chosefaceàunSortilègeImpardonnable,maispourdesmaléficesmineursoumodérés...
-Ensuite,ons'estditqu'ondevraitselancerdansladéfensecontrelesforcesduMald'unemanièreplusgénérale,parcequec'estçaquirapporte,poursuivitGeorgeavecenthousiasme.Voilàuntrucformidable.Regarde,lapoudred'ObscuritéInstantanée,onlafaitvenirduPérou.Trèscommodesituveuxdisparaîtrerapidement.
-EtnosLeurresExplosifssevendentcommedespetitspains.Regarde,ditFredenmontrantd'étrangesobjetsnoirsenformedetromped'automobilequiessayaientdes'enfuir.Tuenfaistomberunsubrepticement,ilsemetàcouriretproduitunebelleexplosionunpeuplusloinent'offrantladiversiondonttuasbesoin.
-Pratique,commentaHarry,impressionné.
-Tiens,pourtoi,ditGeorgequienpritdeuxetlesluilança.
Unejeunesorcièreauxcheveuxblondscoupéscourtpassalatêtederrièrelerideau.Harryremarquaqu'elleaussiportaitunerobemagenta,l'uniformedelaboutique.
-IlyaunclientquichercheunChaudronFarceur,MretMrWeasley,annonça-t-elle.
Harrytrouvatrèsétranged'entendreappelerFredetGeorge«MrWeasley»maiseux-mêmesneparurentpasétonnés.
-Trèsbien,Verity,j'arrive,réponditGeorge.Harry,tuchoisistoutcequetuveux,d'accord?Pourtoi,
c'estgratuit.
-Jenepeuxpasaccepter!protestaHarryquiavaitdéjàsortisaboursepourpayerlesLeurresExplosifs.
-Ici,tunepayesrien,déclaraFredd'untonfermeenrefusantl'ordeHarryd'ungestedelamain.
-Mais...
-C'esttoiquinousasfourninotremisedefonds,onnel'apasoublié,ditGeorge,trèssérieux.Tuprendstoutcequetuveux,simplement,n'oubliepasdepréciserd'oùçavientsijamaisonteledemande.
Georgerepassadel'autrecôtédurideaupouraideràservirlesclientsetFredramenaHarrydanslapartieprincipaledumagasinoùilretrouvaHermioneetGinnyquicontinuaientàs'intéresserdeprèsauxsortilègesbrevetésdeRêveÉveillé.
-Dites-moi,lesfilles,est-cequevousavezvunotregammeCharmedeSorcière?demandaFred.Suivez-moi,mesdemoiselles...
Prèsdelavitrineétaientexposéesdesrangéesdeproduitsd'unroseviolentautourdesquelsungroupedefillessurexcitéesgloussaientd'enthousiasme.HermioneetGinnyrestèrentenarrière,l'airréticent.
-Etvoilà,s'exclamaFredavecfierté.Lemeilleurchoixdephiltresd'amourquevouspuissieztrouver.
Ginny,visiblementxsceptique,haussaunsourcil.
-Etçamarche?
-Biensûr!Jusqu'àvingt-quatreheuresd'affilée,selonlepoidsdugarçon...
-...etlabeautédelafille,ditGeorgeenréapparaissantàcôtéd'elles.Maisnousn'envendonspasànotresœur,ajouta-t-il,soudainsérieux,surtoutpasquandonsaitqu'elleadéjàcinqpetitsamis,d'aprèscequenousavons...
-ToutcequeraconteRonn'estqu'unénormemensonge,répliquaGinnyd'untontrèscalmeensepenchantpourprendreunpetitpotrosesurl'étagère.Qu'est-cequec'estqueça?
-UnEfface-Boutonsdixsecondesgaranties,réponditFred.Convientàtout,depuislespointsnoirsjusqu'auxfuronclesmaisn'essayepasdechangerdeconversation.Est-cequeouiounontusorscestemps-ciavecungarçonnomméDeanThomas?
-Oui,ditGinny.Etladernièrefoisquejel'aieudevantmoi,jen'aivuqu'unseulgarçon,pascinq.C'estquoi,ça?
Ellemontraitdespetitesboulesrondesetduveteuses,dontlacouleurvariaitduroseauvioletetquiroulaientsurelles-mêmesaufondd'unecageenémettantdescrisaigus.
-DesBoursouflets,réponditGeorge.Enfait,cesontdesBoursoufsminiatures.Nousavonsdumalàenéleversuffisammentpourrépondreàlademande.EtMichaelCorner?
-Jel'ailaissétomber,c'étaitunmauvaisjoueur,ditGinny,passantundoigtentrelesbarreauxdelacageetregardantlesBoursoufletsseprécipitertoutautour.Ilssontadorables!
-C'estvrai,onaenviedelescaresser,admitFred.Maistunecroispasquetuchangesdepetitamiunpeutropsouvent?
Ginnysetournaverslui,lesmainssurleshanches.SonregardressemblaittellementàceluideMrsWeasleyquandelleétaitencolèrequeHarryfutsurprisdenepasvoirFredreculer.
-Çaneteregardepas.Ettoi,ajouta-t-elled'untonfurieuxàl'adressedeRonquivenaitd'apparaître,chargédemarchandises,aucôtédeGeorge,jeteseraistrèsreconnaissantedenepasraconteràcesdeux-làdeshistoiresquineconcernentquemoi!
-ÇateferatroisGallions,neufMornillesetuneNoise,annonçaFredenexaminantlesnombreusesboîtesqueRonportaitdanslesbras.Allongelamonnaie.
-Jesuistonfrère!
-Etcesontnosproduitsquetuessayesdepiquer.TroisGallions,neufMornilles,jetefaisgrâcedelaNoise.
-Jen'aipastroisGallions,neufMornilles!
-Alors,turemetstoutçaoùtul'asprisetnetetrompepasd'étagères.
Ronlaissatomberplusieursboîtes,poussaunjuronetadressaàFredungestegrossierdelamain,malheureusementsurprisparMrsWeasleyquiavaitchoisicemomentpoursemontrer.
-Sijetevoisencorefaireça,jetejetteunsortquitecolleralesdoigts,lança-t-ellesèchement.
-Maman,jepeuxavoirunBoursouflet?demandaaussitôtGinny.
-Unquoi?ditMrsWeasley,méfiante.
-Ilssonttellementmignons...
MrsWeasleyfitunpasdecôtépourregarderlesBoursouflets,dégageantlavitrinedumagasin.Hermione,RonetHarryvirentalorsDragoMalefoy,seul,remonterlarued'unpasvif.Lorsqu'ilpassadevantlesFarcespoursorciersfacétieux,iljetauncoupd'œilpar-dessussonépaule.
Quelquessecondesplustard,ilétaitdéjàloinetilsl'avaientperdudevue.
-Jemedemandeoùestsamère,ditHarry,lessourcilsfroncés.
-Apparemment,illuiafaussécompagnie,constataRon.
-Maispourquoi?s'interrogeaHermione.
Harry,tropabsorbédanssesréflexions,restasilencieux.NarcissaMalefoyn'auraitpaslaissédesonpleingrésonprécieuxfilsquittersonchampdevision.Malefoyavaitdûdéployerdegrandseffortspouréchapperàsesgriffes.Harry,connaissantetdétestantMalefoy,étaitcertainquecenepouvaitêtrepourd'innocentesraisons.
Iljetaunregardautourdelui.MrsWeasleyetGinnyétaientpenchéessurlesBoursoufletspendant
queMrWeasleyexaminaitavecravissementunjeumoldudecartesbiseautées.FredetGeorges'occupaientdeleursclientset,au-dehors,Hagridleurtournaitledos,surveillantlaruedesdeuxcôtés.
-Venezvitelà-dessous,chuchotaHarryensortantlacaped'invisibilitédesonsac.
-Oh...tucrois,Harry?ditHermioneenlançantunregardincertainversMrsWeasley.
-Allez,viens!ditRon.
Ellehésitaencoreuninstantpuisrejoignitlesdeuxautressouslacape.Personnenelesavaitvussevolatiliser,toutlemondeétantbeaucouptropoccupéparlacontemplationdesétalages.Harry,RonetHermionesefaufilèrentparlaporteaussivitequepossiblemaislorsqu'ilsarrivèrentdanslarue,Malefoyavaitréussiàdisparaîtreaussibienqu'eux.
-Ilallaitdanscettedirection,murmuraHarryàvoixtrèsbassepourqueHagrid,quichantonnaitàcôtéd'eux,nepuissel'entendre.Venez.
Ilss'éloignèrentrapidement,regardantàdroiteetàgauche,àtraverslesvitrinesetlesportesdesboutiques,jusqu'aumomentoùHermionepointal'indexdevanteux.
-C'estlui,là-bas,quitourneàgauche,non?chuchota-t-elle.
-Pasétonnant,ditRon.
Malefoyavaitjetéuncoupd'œilalentourpuisavaitdisparudansl'alléedesEmbrumes.
-Viteouonvaleperdre,ditHarryenaccélérantlepas.
-Onvavoirnospieds!s'inquiétaHermione.
Maintenantqu'ilsavaientgrandi,illeurétaitbeaucoupplusdifficiledesecachertouslestroissouslacapequileurbattaitleschevilles.
-Çanefaitrien,répliquaHarryavecimpatience.Dépêchons-nous!
Maisl'alléedesEmbrumes,larueadjacenteconsacréeàlamagienoire,paraissaitcomplètementdéserte.Ilsregardèrentàtraverschaquevitrinemaisaucunedesboutiquesdevantlesquellesilspassèrentnesemblaitavoirdeclients.Harrysupposaqu'encettepériodededangeretdesoupçons,ilétaittropcompromettantd'acheterdesobjetsliésauxforcesduMal-ouentoutcasd'êtrevuentraindelesacheter.
Hermioneluipinçaalorslebras.
-Aïe!
-Chut!Regarde!Ilestlà!dit-elledansunsouffleàl'oreilledeHarry.
Ilsétaientarrivésàlahauteurduseulmagasindel'alléedesEmbrumesdanslequelHarryeûtjamaismislespieds:BarjowetBeurk,quiproposaitunlargechoixd'articlesparticulièrementsinistres.Là,aumilieudesrayonsremplisdecrânesetdevieuxflacons,setenaitDragoMalefoy,ledostournéverseux,nonloindelagrandearmoirenoiredanslaquelleHarrys'étaitunjourcachépouréviterMalefoyetsonpère.Aenjugerparlesmouvementsdesesmains,Malefoyparlaitavecanimation.Mr
Barjow,lepropriétairedelaboutique,unhommeauxépaulesvoûtéesetauxcheveuxhuileux,luifaisaitface,sonvisageexprimantuncurieuxmélangedecrainteetderessentiment.
-Siseulementonpouvaitentendrecequ'ilsseracontent!ditHermione.
-Onpeut,assuraRond'untonsurexcité.Attendez...Ah,zut...
Illaissatomberdeuxdesboîtesqu'ilsavaitgardéesdanslesbrasenessayantd'enouvriruneplusgrande.
-Regardez,desOreillesàrallonge!
-Fantastique!ditHermionetandisqueRondéroulaitleslonguesficellescouleurchairenlesdirigeantversl'entréedelaboutique.J'espèrequelaporten'apassubiunsortd'Impassibilité...
-Non!s'exclamaRond'unevoixréjouie.Écoute!
Ilspenchèrentlatêteversl'extrémitédesficellesgrâceauxquelleslavoixdeMalefoyleurparvenait,claireetforte,commes'ilsavaientalluméuneradio.
-...voussavezcommentlaréparer?
-Peut-être,réponditBarjowsuruntonquilaissaitdevinerunecertaineréticenceàs'engager.Ilfaudraquejevoieça.Pourquoinel'apportez-vouspasaumagasin?
-Jenepeuxpas,réponditMalefoy.Elledoitresterlàoùelleest.Jeveuxsimplementquevousm'expliquiezcommentfaire.
HarryvitBarjowsepasserlalanguesurleslèvresd'unairpréoccupé.
-Sijenelavoispas,jedoisdirequeceseratrèsdifficile,peut-êtremêmeimpossible.Jenepeuxrienvousgarantir.
-Non?répliquaMalefoy,d'unevoixdanslaquelleHarrydécelasonhabituelmépris.Danscecas,peut-êtrequececivousrendraplussûrdevous.
Ils'avançaversBarjowetfutalorscachéparl'armoire.Harry,RonetHermionesedéplacèrentlégèrementsurlecôtépouressayerdelegarderdansleurchampdevisionmaisilsnevoyaientqueBarjowquisemblaitterrorisé.
-Sivousleditesàquiquecesoit,menaçaMalefoy,ilyauradesreprésailles.VousconnaissezFenrirGreyback?C'estunamidemafamille,ilviendravousrendrevisitedetempsentempspourvérifierquevousconsacrezàlaquestiontoutel'attentionqu'ellemérite.
-Ilestinutilede...
-J'enjugeraimoi-même,coupaMalefoy.Bon,ilfautquej'yaille,maintenant.Etn'oubliezpasdemettrecelle-cidecôté,j'enauraibesoin.
-Vousvoulezpeut-êtrel'emportermaintenant?
-Certainementpas,petithommestupide,dequoiaurais-jel'airsijeportaisçadanslarue?Nelavendezpas,c'esttout.
-Biensûrquenon...monsieur.
BarjowlesaluaensepenchantaussibasquelejouroùHarryl'avaitvus'inclinerdevantLuciusMalefoy.
-Pasunmotàquiconque,Barjow,ycomprisàmamère,d'accord?
-Naturellement,naturellement,murmuraBarjowens'inclinantànouveau.
Uninstantplustard,laclochetteau-dessusdelaportetintaavecforcetandisqueMalefoysortaitdelaboutiqueenparaissanttrèscontentdelui.IlpassasiprèsdeHarry,RonetHermionequ'ilssentirentlacapeondulerànouveauautourdeleursgenoux.Al'intérieurdumagasin,Barjowrestaitfigé.Sonsourireonctueuxavaitdisparu,ilsemblaitinquiet.
-Dequoiparlaient-ils?murmuraRonenréenroulantlesOreillesàrallonge.
-Jel'ignore,ditHarryquiréfléchissait.Ilveutqu'onluiréparequelquechose...Etilveutqu'onluimetteunobjetdecôtédanslaboutique...Tuasvucequ'ilmontraitdudoigtquandiladit«celle-ci»?
-Non,ilétaitderrièrel'armoire...
-Restezici,touslesdeux,chuchotaHermione.
-Qu'est-cequetu...
Maiselles'étaitdéjàdégagéedelacape.Ellevérifiasacoiffuredanslerefletdelavitrinepuisentradanslaboutiqued'unpasdécidé,faisantàsontourtinterlaclochette.RonsehâtadedéroulerunenouvellefoislesOreillesàrallongeetpassaunedesficellesàHarry.
-Bonjour.Quelhorribletemps,cematin,n'est-cepas?ditHermioned'untonallègreàBarjowquineréponditpasetluijetaunregardsoupçonneux.
Chantonnantd'unairenjoué,elles'avançaparmilebric-à-bracd'objetsexposés.
-Cecollierest-ilàvendre?demanda-t-elleens'arrêtantdevantunevitrine.
-Oui,sivousdisposezdecinqcentsGallions,réponditfroidementBarjow.
-Oh...heu...non,jen'aipastoutàfaitassez,ditHermionequifitencorequelquespas.Etcette...charmantepetite...heu...tête?
-SeizeGallions.
-Ah,elleestdoncàvendre?Vousnel'avezpasmisedecôtépour...pourquelqu'un?
Barjowlaregardaenplissantlespaupières.Harryeutlatrèsdésagréableimpressionqu'ilsavaitexactementcequ'Hermioneavaitentête.Apparemment,elleaussis'étaitsentiedémasquéecarelledécidasoudaind'abandonnertouteprudence.
-Voilà,enfait,le...heu...garçonquivientdesortirdechezvous,DragoMalefoy,estundemesamisetjevoudraisluiacheteruncadeaupoursonanniversaire,maiss'iladéjàfaitmettreunobjetdecôté,jenevoudraispasrisquerdeluioffrirlamêmechose,alors...heu...
Sonhistoirenetenaitpasdebout,estimaHarry,etdetouteévidence,Barjowpensaitlamêmechose.
-Dehors,ordonna-t-ilsèchement.Sortezd'ici!
Hermioneneselefitpasrépéteretseprécipitaverslaporte,Barjowsursestalons.Lorsquelaclochetteeutànouveauretenti,Barjowclaqualaporteetaccrochaunepancartequiindiquait:«Fermé».
-Bah,ditRon,enrecouvrantHermionedelacape.Çavalaitlapeined'essayermaistuaspeut-êtreétéunpeutropdirecte...
-Ehbien,laprochainefois,tumemontrerascommentondoits'yprendre,monsieurlemaîtreduMystère!répliquaHermioned'untonabrupt.
RonetHermionesedisputèrentjusqu'àcequ'ilssoientrevenusdevantlesFarcespoursorciersfacétieux.Là,ilsdurentsetairepourpouvoirsefaufilersansêtredécouvertsdevantHagridetMrsWeasleyquiavaientremarquéleurabsenceetparaissaienttousdeuxtrèsanxieux.Unefoisdanslemagasin,Harryôtalacaped'invisibilitéqu'ilcachadanssonsacetconfirmacequelesdeuxautresrépétaientàMrsWeasleyenréponseàsesaccusations,àsavoirqu'ilsétaientrestéstoutcetempsdansl'arrière-boutiqueetqu'ellen'avaitpasdûbienregarder.
7LeclubdeSlug
HarrypassaunebonnepartiedeladernièresemainedevacancesàsedemandercequepouvaitbiensignifierlaconduitedeMalefoydansl'alléedesEmbrumes.Cequileperturbaitleplus,c'étaitsonairsatisfaitlorsqu'ilétaitsortidelaboutique.QuelquechosequirendaitMalefoyaussiheureuxnelaissaitrienprésagerdebon.IlétaitunpeuagacédevoirqueniRon,niHermionenemanifestaientlamêmecuriositéqueluipoursesactivités.Ilsselassèrenttoutaumoinsd'enparlerauboutdequelquesjours.
-Oui,Harry,jet'aidéjàrépétéquemoiaussi,jetrouvaisçalouche,ditHermioneavecunecertaineimpatience.
Elleétaitassisesurlereborddelafenêtre,danslachambredeFredetGeorge,lespiedssurunedeleursboîtesencartonetn'avaitlevélesyeuxqu'àcontrecœurdesonTraitésupérieurdetraductiondesrunes.
-Maisnoussommestombésd'accordpourdirequ'ilpouvaityavoirbeaucoupd'explications.
-Peut-êtrequ'ilacassésaMaindelaGloire?suggéraRond'untonvague,tandisqu'ilessayaitderedresserlesbrindillestorduesdesonbalai.Tuterappellesdecettemaindesséchéequ'ilavait?
-Maisvousvoussouvenezquandiladit:«N'oubliezpasdemettrecelle-cidecôté»?demandaHarrypourlaénièmefois.Pourmoi,çalaisseentendrequeBarjowaunautreobjetcommeceluiquiaétécasséetqueMalefoylesveuttouslesdeux.
-Tucrois?marmonnaRon,quis'efforçaitàprésentdegratterdessaletésaccrochéesaumanchedeson"balai.
-Oui,assuraHarry.
VoyantqueRonetHermionenerépondaientpas,ilreprit:
-LepèredeMalefoyestàAzkaban.VousnecroyezpasqueMalefoychercheàsevenger?
Ronlevalatêteenclignantdesyeux.
-Malefoy,sevenger?Qu'est-cequetuveuxqu'ilfasse?
-Justement,jenesaispas!répliquaHarry,frustré.Maisilmijotequelquechoseetnousdevrionsprendreçaausérieux.SonpèreestunMangemort...
Harrys'interrompit,bouchebée,lesyeuxfixéssurlafenêtre,derrièreHermione.Unebrusquepenséeluiétaitvenueàl'esprit.
-Harry?s'inquiétaHermione.Qu'est-cequ'ilya?
-Tacicatricerecommenceàtefairemal?demandaRon,soudainalarmé.
-C'estunMangemort,ditlentementHarry.IlaremplacésonpèrecommeMangemort!
IlyeutunsilencepuisRonéclataderire.
-Malefoy?Ilaseizeans,Harry!TucroisqueTu-Sais-QuivoudraitdeMalefoydanssesrangs?
-C'esttrèsimprobable,Harry,estimaHermione,d'untonquitrahissaitunecertaineréprobation.Qu'est-cequitefaitpenser...
-ChezMadameGuipure.Ellenel'avaitmêmepastouchémaisilaprotestéetaretirésonbrasquandelleavoulureleversamanche.C'étaitsonbrasgauche.IlportelaMarquedesTénèbres.
RonetHermioneéchangèrentunregard.
-Heu...,murmuraRonquiparaissaitloind'êtreconvaincu.
-Jecroisqu'ilvoulaitsimplementsortirdelaboutique,ditHermione.
-IlamontréàBarjowquelquechosequ'onn'apaspuvoir,insistaHarry,entêté.QuelquechosequiasérieusementeffrayéBarjow.C'étaitlaMarque,j'ensuissûr-ilvoulaitquel'autresacheàquiilavaitaffaire,etvousavezremarquécommeBarjowaeul'airinquiet!
RonetHermioneéchangèrentànouveauunregard.
-Jenesaispas,Harry...
-Ouais,jenecroistoujourspasqueTu-Sais-QuiaccepteraitMalefoydans...
Agacémaisabsolumentconvaincuqu'ilavaitraison,HarryattrapaunepilederobesdeQuidditchcrasseusesetquittalapièce.MrsWeasleyleuravaitrépétépendantdesjoursdenepasattendrelederniermomentpourfaireleurlessiveetleursbagages.Danslecouloir,iltombasurGinnyquiretournaitdanssachambre,chargéedevêtementsfraîchementlavés.
-Ataplacejenedescendraispasàlacuisinemaintenant,leprévint-elle.IlyaunegrosseflaquedeFleûrk.
-Jem'arrangeraipournepasglisserdessus,réponditHarryavecunsourire.
Eneffet,lorsqu'ilentradanslacuisine,FleurétaitassiseàlatableetdiscouraitsurlespréparatifsdesonmariageavecBillpendantqueMrsWeasley,l'airdemauvaisehumeur,surveillaituntasdechouxdeBruxellesautoépluchants.
-Billetmoi,onadécidéqu'iln'yauraquedeuxdemoisellesd'honneur,GinnyetGabriellevontêtremignonnescommetout,côteàcôte.Jepensequ'ondevraitleshabillerdansunecouleurorpâle-sionleurmetdurose,ceserahorribleaveclescheveuxdeGinny...
-Ah,Harry!s'exclamaMrsWeasleyd'unevoixsonore,interrompantlemonologuedeFleur.Jevoulaist'expliquerlesmesuresdesécuritéquiontétéprisespourlevoyageàPoudlard,demain.NousauronsdenouveaudesvoituresduministèreetdesAurorsnousattendrontàlagare...
-Est-cequeTonksseralà?demandaHarryenluidonnantsesaffairesdeQuidditch.
-Non,jenepensepas,elleestaffectéeailleursd'aprèscequem'aditArthur.
-C'estfoucequ'elleselaissealler,cetteTonks,commentaFleurd'unevoixsongeuseenregardantsurledosd'unecuillèresonrefletd'uneéblouissantebeauté.C'estunegrosseerreur,sivousvoulezmon...
-C'estça,merci,tranchaMrsWeasleyd'untoncassant,interrompantFleurànouveau.Tuferaisbienderemonterlà-haut,Harry,jeveuxquelesvalisessoientprêtescesoir,sipossible,pouréviterl'habituellepagaillededernièreminute.
Eteneffet,leurdépart,lelendemainmatin,futplustranquillequ'àl'ordinaire.Lorsquelesvoituresduministères'arrêtèrentendouceurdevantleTerrier,ilsattendaientdéjà,leursvalisesbouclées,Pattenrond,lechatd'Hermione,bienàl'abridanssonpanierdevoyage,HedwigeetCoquecigrue,lehiboudeRon,ainsiqu'Arnold,leBoursoufletvioletdeGinny,installésdansleurscagesrespectives.
-Goudebaille,Arry,ditFleurd'unevoixdegorgeenl'embrassant.
Ronseprécipita,pleind'espoir,maisGinnytenditlepiedetiltrébucha,s'étalantdetoutsonlongdanslapoussièreauxpiedsdeFleur.Furieux,leteintrougevif,sarobeparseméedeterre,ils'engouffradansl'unedesvoituressansdireaurevoiràpersonne.
CenefutpaslesouriredeHagridquilesaccueillitàlagaredeKing'sCross,maislesvisageslugubresdedeuxAurorsbarbus,vêtusdecostumessombresàlamodedesMoldus.Dèsquelesvoituressefurentarrêtées,ilss'avancèrentverseuxetlesaccompagnèrentàl'intérieurdelagare,chacund'uncôté,sansprononcerunmot.
-Vite,vite,passezlabarrière,ditMrsWeasley,unpeutroubléeparl'austèreefficacitédeleursgardesducorps.Harryferaitmieuxd'yallerlepremier,avec...
Ellelançaunregardinterrogateuràl'undesAurorsquiapprouvad'unbrefsignedetête,saisitHarryparlebrasetessayadel'entraînerverslabarrièresituéeentrelesvoies9et10.
-Jepeuxmarchertoutseul,merci,protestaHarryd'untonirrité,ensedégageantd'unmouvementbrusque.
Ilpoussasonchariotàbagagesdroitsurlabarrièrecompacte,sansprêterattentionàsoncompagnonmuet,etseretrouvauninstantplustardsurlequai93/4oùlePoudlardExpressauxcouleursécarlatesvomissaitsurlafouleunpanachedevapeur.
HermioneetlesWeasleylerejoignirentenquelquessecondeset,sansdemanderl'avisdesonAuroràlaminesinistre,HarryfitsigneàRonetàHermionedelesuivresurlequai,àlarecherched'uncompartimentvide.
-Onnepeutpas,s'excusaHermione.Ronetmoi,nousdevonsd'abordallerdanslewagondespréfetsetensuitepatrouillerunpeudanslescouloirs.
-Ah,c'estvrai,j'avaisoublié,ditHarry.
-Vousferiezbiendemonterdansletraintoutdesuite,conseillaMrsWeasleyenconsultantsamontre.Ilpartdansquelquesminutes.Bontrimestre,Ron...
-MrWeasley,jepeuxvousdireunmot?demandaHarryquivenaitdesedécideràl'instantmême.
-Biensûr,réponditMrWeasley.
IlparutlégèrementsurprismaissuivitnéanmoinsHarryunpeuàl'écartpourqu'onnelesentendepas.
Aprèsavoirlonguementréfléchi,Harryenétaitarrivéàlaconclusionque,s'ildevaitseconfieràquelqu'un,cedevaitêtreàMrWeasley;d'abordparcequ'iltravaillaitauministèreetsetrouvaitainsidanslameilleurepositionpourmeneruneenquête,ensuiteparcequ'iln'yavaitpasgrandrisquequeMrWeasleyexplosederageenl'entendant.
IlvitMrsWeasleyetl'Aurorauvisagelugubreleurjeterdesregardssoupçonneuxtandisqu'ilss'éloignaient.
-QuandnousétionssurleChemindeTraverse...,commençaHarry,maisMrWeasleyl'interrompitavecunegrimace.
-Vais-jeenfinapprendreoùvousavezdisparu,Ron,Hermioneettoi,pendantquevousétiezcensésvoustrouverdansl'arrière-boutique?
-Commentavez-vous...
-Harry,s'ilteplaît,tuparlesàl'hommequiaélevéFredetGeorge.
-Heu...bon,d'accord,nousn'étionspasdansl'arrière-boutique.
-Trèsbien,jedoisdoncmeprépareraupire.
-NousavonssuiviDragoMalefoyenutilisantmacaped'invisibilité.
-Aviez-vousuneraisonparticulièred'agirainsiouétait-ceparsimplecaprice?
-JepensaisqueMalefoymijotaitquelquechose,réponditHarry,indifférentaumélanged'amusementetd'exaspérationqu'exprimaitlevisagedeMrWeasley.Ilavaitfaussécompagnieàsamèreetjevoulaissavoirpourquoi.
-Biensûr,ditMrWeasley,l'airrésigné.Alors?Tuastrouvé?
-IlestalléchezBarjowetBeurk,poursuivitHarry,ets'estmisàmenacerBarjowpourqu'ill'aideàréparerunobjet.Iladitaussiqu'ilvoulaitqueBarjowluimettequelquechosedecôté.Apparemment,lemêmegenred'objetqueceluiqu'ilvoulaitfaireréparer.Commes'ilyenavaitdeux.Et...
Harryprituneprofondeinspiration.
-Cen'estpastout.NousavonsvuMalefoyfaireunbondd'unkilomètrequandMadameGuipureaessayédeluitoucherlebrasgauche.Jepensequ'ilportelaMarquedesTénèbres.Etqu'ilaprislaplacedesonpèrechezlesMangemorts.
MrWeasleysemblainterloqué.Auboutd'unmoment,ilditenfin:
-JedoutequeTu-Sais-Quiadmetteungarçondeseizeansdans...
-Est-cequequiconquesaitvraimentcequeferaitouneferaitpasVous-Savez-Qui?demandaHarryaveccolère.Excusez-moi,MrWeasley,maisnecroyez-vouspasqu'ilfaudraitchercheràensavoirplus?SiMalefoyveutqu'uncertainobjetsoitréparéets'ilabesoind'intimiderBarjowpourcela,c'estsansdoutequecetobjetestdangereuxourelèvedelamagienoire,non?
-Franchement,j'endoute,Harry,réponditlentementMrWeasley.Tusais,quandLuciusMalefoyaétéarrêté,nousavonsperquisitionnésamaisonetnousavonsemportétoutcequipouvaitreprésenterun
danger.
-Jepensequequelquechosevousaéchappé,s'entêtaHarry.
-Peut-être,admitMrWeasley,maisHarrysavaitbienqu'illuidisaitcelaparpolitesse.
Uncoupdesiffletretentitderrièreeux.Presquetoutlemondeétaitmontédansletrainetlesportièressefermaient.
-Tuferaisbiendetedépêcher,conseillaMrWeasleytandisqueMrsWeasleyluicriait:
-Harry,vite!
IlseprécipitaetlesWeasleyl'aidèrentàhissersagrossevalisedansletrain.
-Monchéri,tuvienscheznouspourNoël,toutaétéarrangéavecDumbledore,noustereverronsdoncbientôt,ditMrsWeasleyparlafenêtreouverteaprèsqueHarryeutclaquélaportièrederrièreluietqueletraineutdémarré.Faisbienattentionàtoiet...
Leconvoipritdelavitesse.
-...soissageet...
Ellefutobligéedecourirpourresteràsahauteur.
-...pasd'imprudences!
Harryagitalamainjusqu'àcequeletrainprenneunvirageetqueMretMrsWeasleydisparaissentdesonchampdevision.Puisilsetournadel'autrecôtépourvoiroùétaientlesautres.IlpensaqueRonetHermionedevaientêtreenfermésdanslewagondespréfets,maisGinnysetrouvaitunpeuplusloindanslecouloiroùellebavardaitavecdesamis.Traînantsagrossevalise,ilsedirigeaverselle.
Sursonpassage,lesautresélèvesnesegênèrentpaspourledévisager.Certainscollaientmêmelenezcontrelavitredeleurcompartimentpourl'observerdeplusprès.AprèslesarticlesdeLaGazettedusorciersur«l'Elu»,ils'étaitattenduàvoirplusencorequed'habitudedesbouchesgrandesouvertesetdesregardsébahis,maisilneprenaitaucunplaisiràseretrouverainsisouslefeudesprojecteurs.Lorsqu'ilfutarrivéàsahauteur,iltapotaGinnysurl'épaule.
-Çatediraitdechercheruncompartimentavecmoi?
-Jenepeuxpas,Harry,j'aipromisàDeand'allerleretrouver,réponditGinnyd'untonjoyeux.Aplustard.
-D'accord.
Harryéprouvauneétrangecontrariétéquandillavits'éloigner,seslongscheveuxrouxsebalançantsursesépaules.Ils'étaittellementhabituéàsaprésenceaucoursdel'étéqu'ilenavaitpresqueoubliéqueGinnynefaisaitpaspartiedesesproches,avecRonetHermione,lorsqu'ilsétaientàl'école.Clignantdesyeux,iljetaunregardautourdeluiets'aperçutqu'ilétaitentouréd'uncercledefilleslittéralementhypnotisées.
-Salut,Harry!lançaderrièreluiunevoixfamilière.
-Neville!s'exclamaHarry,soulagé,enseretournantpourvoirarriverlegarçonauvisagelunairequiessayaitdesefrayeruncheminverslui.
-Hello,Harry,ditunefillequisuivaitNevilledeprès.
Elleavaitdelongscheveuxetdegrandsyeuxauregardnébuleux.
-Luna,salut,commentvas-tu?
-Trèsbien,merci,réponditLuna.
Elleserraitcontresapoitrineunmagazinedontlacouvertureannonçaitengrosseslettresqu'ilyavaitencadeauàl'intérieurunepairedeLorgnospectres.
-LeChicaneurmarchetoujoursbien?demandaHarryquiressentaitunecertaineaffectionpourlemagazinedepuisqu'illuiavaitaccordéuneinterviewexclusivel'annéeprécédente.
-Ohoui,letirageabeaucoupaugmenté,réponditLunad'unairravi.
-Allonschercheruneplace,proposaHarryettoustroisrepartirentensemblelelongdutrain,parmideshordesd'élèvesauxyeuxécarquillés.
IlstrouvèrentenfinuncompartimentvideetHarrys'yprécipitaavecsoulagement.
-Mêmenous,ilsnousregardentavecdesyeuxronds,ditNeville,désignantd'ungesteLunaetlui,simplementparcequ'onestavectoi!
-Ilsvousregardentparcequevousaussi,vousétiezauministère,assuraHarryenhissantsavalisedanslefiletàbagages.LaGazettedusorcierabeaucoupparlédenotrepetiteaventurelà-bas,vousavezdûlevoir.
-Oui,jepensaisquegrand-mèreseraitfurieusedetoutecettepublicité,ditNeville,maisenfait,elleétaittrèscontente.Elleditquej'yaimisletempsmaisquejefinisparêtredignedemonpère.Ellem'amêmeachetéunenouvellebaguettemagique,regarde!
IllasortitdesapocheetlamontraàHarry.
-Boisdecerisieretcrindelicorne,annonça-t-ilavecfierté.Onpensequec'estladernièrequ'Ollivanderaitjamaisvendue.Iladisparulelendemain-hélà,reviensici,Trevor!
Ilplongeasouslabanquettepourretrouversoncrapaudquivenaitdefaireunedesesnombreusesfugues.
-Est-cequ'ilyauratoujoursdesréunionsdel'A.D.cetteannée?demandaLuna,occupéeàdétacherdespagescentralesduChicaneurunepairedelunettespsychédéliques.
-Cen'estpluslapeine,maintenantquenoussommesdébarrassésd'Ombrage,réponditHarryens'asseyant.
Nevillesecognalatêtecontrelabanquettesouslaquelleilcherchaitsoncrapaud.Ilavaitl'airterriblementdéçu.
-J'aimaisbeaucoupl'A.D.!J'aiapprisdesquantitésdechosesavectoi!
-Moiaussi,j'étaiscontented'allerauxréunions,ditLunad'untonserein.J'avaisl'impressiond'avoirdesamis.
C'étaitl'unedecesremarquesgênantesqueLunalançaitsouventetquiprovoquaitchezHarryunmélangedéchirantdepitiéetd'embarras.Maisavantqu'ilaitpusongeràuneréponse,ilyeutungrandremue-ménagedanslecouloir,devantleurcompartiment.Ungroupedefillesdequatrièmeannéechuchotaientetgloussaientdel'autrecôtédelavitre.
-C'esttoiquiluidemandes!
-Non,c'esttoi!
-Jem'enoccupe!
L'uned'elles,uneadolescenteàl'airhardi,avecdegrandsyeuxsombres,unmentonproéminentetdelongscheveuxnoirs,sefrayauncheminjusqu'àlaporte.
-Bonjour,Harry,jem'appelleRomilda,RomildaVane,dit-elled'unevoixforteetassurée.Tuneveuxpasveniravecnousdansnotrecompartiment?Tun'espasobligéderesteraveceux,ajouta-t-elleenaparté.
EllemontralederrièredeNevillequidépassaitdesouslabanquette,tandisqu'ilcherchaitTrevoràtâtons,etLunaquiportaitàprésentsesLorgnospectresgratuitesenayantl'aird'unhiboubarioléetunpeufou.
-Cesontdesamisàmoi,répliquaHarryd'untonglacial.
-Ahbon?s'étonnalafille.D'accord.
Ellebattitenretraiteetrefermaderrièreellelaporteducompartiment.
-Lesgenspensentquetudevraisavoirdesamisplus«cool»quenous,ditLuna,manifestantànouveauunesincéritéembarrassante.
-Vousêtestrès«cool»touslesdeux,tranchasèchementHarry.Aucuned'ellesnesetrouvaitauministèrelejouroùvousvousêtesbattusàcôtédemoi.
-C'esttrèsgentildedireça,réponditLuna,levisagerayonnant.
ElleremontalesLorgnospectressursonnezets'installaconfortablementpourlireLeChicaneur.
-Maisnous,nousn'étionspasfaceàlui,fitremarquerNevilleenémergeantdesouslabanquetteavecdesmoutonsdepoussièredanslescheveuxet,danslamain,unTrevorauregardrésigné.Toi,si.Tudevraisentendremagrand-mèrequandelleenparle.«CeHarryPotterauneplusgrandeforcemoralequetoutleministèredelaMagieréuni!»Elledonneraitn'importequoipourt'avoircommepetit-fils...
Harryeutunriregênéetchangeadesujet,parlantplutôtdesrésultatsdesBUSE.Nevillerécitalesnotesqu'ilavaitobtenuesensedemandants'ilpourraitcontinueràprendredescoursdemétamorphoseenASPICavecseulementunenote«Acceptable»danscettematière,etHarryl'observasansvraimentl'écouter.
L'enfancedeNevilleavaitétédévastéeparVoldemortautantquecelledeHarry,maisNevilleignorait
qu'ilavaitbienfailliconnaîtrelamêmedestinée.Laprophétiepouvaitserapporteràl'unoul'autred'entreeuxbienque,pourdesraisonsinsondablesquin'appartenaientqu'àlui,VoldemorteûtchoisidecroirequeHarryétaitleseulconcerné.
SiVoldemortavaitchoisiNeville,ceseraitluiquiauraitunecicatriceenformed'éclairsurlefrontetlepoidsdelaprophétiesursesépaules...maisenserait-ilvraimentainsi?LamèredeNevilleaurait-ellesacrifiésaviepourlesauver,commeLilyl'avaitfaitpourépargnerHarry?Oui,sûrement...Queserait-ilarrivé,cependant,siellen'avaitpaspus'interposerentresonfilsetVoldemort?Yaurait-ileualorsun«Élu»?UnsiègevidelàoùNevilleétaitàprésentassisetunHarrysanscicatricequesapropremèreauraitembrassésurlefrontpourluidireaurevoir,etnonpascelledeRon?
-Çava,Harry?Tuasundrôled'air,remarquaNeville.
Harrysursauta.v-Désolé,je...
-Tuaspeut-êtreattrapéunJoncheruine?s'inquiétaLunad'untoncompatissant,derrièresesénormeslunettescolorées.
-Je...quoi?
-UnJoncheruine...Onnelesvoitpas,ilsentrentdanstatêteparlesoreillesett'embrouillentlecerveau,expliqua-t-elle.J'enaisentiunvolerautourdenous.
Elleagitalamainenl'aircommesiellechassaitdesinsectesinvisibles.HarryetNevilleéchangèrentunregardetsehâtèrentdeparlerdeQuidditch.
Al'extérieur,lecielrestaitincertain,commedepuisledébutdel'été.Ilstraversaientleshabituellesnappesdebrumefroidepuisarrivaientparfoissousunsoleiltimidemaisdégagé.Cefutdurantunedeceséclaircies,alorsquelesoleilbrillaitpresqueàlaverticale,queRonetHermioneentrèrentenfindanslecompartiment.
-J'aimeraisbienquelechariotdudéjeunersedépêched'arriver,jemeursdefaim,ditRonavecconvoitise.
IlselaissatomberàcôtédeHarryensemassantleventre.
-Salut,Neville,salut,Luna.Tusaisquoi?ajouta-t-ilensetournantversHarry.Malefoyneremplitpassesobligationsdepréfet,ilresteassisdanssoncompartimentaveclesautresSerpentard.Onl'aremarquéenpassant.
Harryseredressa,intéressé.CelaneressemblaitpasàMalefoydelaisseréchapperunechanced'exercersonpouvoirdepréfetdontilavaitabuséavecjoietoutaulongdel'annéeprécédente.
-Commenta-t-ilréagiquandilvousavus?
-Commed'habitude,réponditRon,indifférent.
IlimitalegestegrossierdelamainqueMalefoyleuravaitadressé.
-Étonnantdesapart,non?Enfin,pasça,précisa-t-ilenrenouvelantsongeste.Onsedemandepourquoiilneprofitepasdel'occasionpourbrutaliserquelquesélèvesdepremièreannée.
-Oui,jenesaispascequiluiprend,ditHarry.
Maissonespritbouillonnait.N'était-cepaslesignequeMalefoyavaitdeschosesplusimportantesentêtequedemalmenerlesnouveaux?
-Ilpréféraitpeut-êtrelabrigadeinquisitoriale,suggéraHermione.Letravaildepréfetdoitluisemblerunpeuinsipideaprèsça.
-Jenecroispas,ditHarry.Jepensequ'ilest...
Maisavantqu'ilnepuissedéveloppersathéorie,laporteducompartimentserouvritetunefilledetroisièmeannéeentra,horsd'haleine.
-JedoisapporterçaàNevilleLondubatetàHarryP...Potter,balbutia-t-elleendevenantécarlatelorsqu'ellecroisaleregarddeHarry.
Elleavaitàlamaindeuxrouleauxdeparcheminattachésavecdesrubansviolets.Perplexes,HarryetNevilleprirentchacunlesienetlafillesortitàreculonsducompartiment,d'unpastrébuchant.
-Qu'est-cequec'est?demandaRontandisqueHarrydéroulaitsonparchemin.
-Uneinvitation,répondit-il.
Harry;
JeseraisravisivouspouviezvenirvousjoindreàmoipourprendreunepetitecollationdanslecompartimentC.Cordialement,
ProfesseurH.E.F.Slughorn.
-QuiestleprofesseurSlughorn?interrogeaNevilleenregardantsapropreinvitationd'unairinterdit.
-Unnouvelenseignant,ditHarry.J'imaginequ'ilfautyaller,non?
-Maispourquoiveut-ilquejevienneaussi?s'inquiétaNeville,commes'ilavaitpeurqu'onluiinfligeuneretenue.
-Aucuneidée,réponditHarry,cequin'étaitpasentièrementvrai,mêmes'iln'avaitaucunepreuvequesonintuitionsoitfondée.Ecoute,ajouta-t-il,prisd'unesoudaineinspiration,onn'aqu'àmettrelacaped'invisibilité,commeça,onpourraobserverMalefoyaupassageetvoircequ'ilfabrique.
Maisl'idéen'étaitpasréalisable:lescouloirsétaienttellementencombrésd'élèvesàl'affûtduchariotdefriandisesqu'ilétaitimpossibledes'ydéplacersouslacaped'invisibilité.Aregret,Harrylarangeadanssonsacensongeantqu'ilauraitétéplusagréabledelaporter,neserait-cequepouréviterlesregardsdontl'intensités'étaitencoreaccruedepuisladernièrefoisqu'ilavaitparcouruletrain.Parfois,desélèvesseprécipitaienthorsdeleurscompartimentspourl'examinerdeplusprès.ChoChangfitexceptionetseruaaucontraireàl'intérieurdusienàl'approchedeHarry.Lorsqu'ilpassadevant,illavitrésolumentplongéedansunegrandeconversationavecsonamieMariettadontl'épaissecouchedemaquillageneparvenaitpasàmasquerentièrementl'étrangeéruptiondeboutonstoujoursincrustéssursonvisage.Avecunpetitsouriremoqueur,Harrypoursuivitsonchemin.
Lorsqu'ilsarrivèrentaucompartimentC,ilsvirentqu'ilsn'étaientpaslesseulsinvités,bienqu'àenjugerparl'accueilenthousiastedeSlughorn,Harryfûtceluiqu'ilattendaitavecleplusd'impatience.
-Harry,mongarçon!s'exclama-t-il.
Enlevoyantarriver,Slughorns'étaitlevéd'unbondetsonénormeventrerecouvertdevelourssemblaitremplirtoutl'espacerestélibredanslecompartiment.Soncrâneàlacalvitieluisanteetsagrossemoustacheargentéebrillaientàlalumièredusoleilaveclemêmeéclatquelesboutonsdorésdesongilet.
-Quelplaisirdevousvoir,quelplaisir!Etvous,vousdevezêtreMrLondubat!
Nevilleacquiesçad'unsignedetête,l'airapeuré.SurungestedeSlughorn,ilss'assirentfaceàfaceauxdeuxplacesrestéeslibres,justeàcôtédelaporte.Harryjetauncoupd'œilauxautresinvités.IlreconnutunSerpentardquiétaitenmêmeannéequ'eux,ungarçonnoir,grand,avecdespommetteshautesetdelongsyeuxenamande;ilyavaitégalementdeuxélèvesdeseptièmeannéequeHarryneconnaissaitpaset,écraséedansuncoin,àcôtédeSlughorn,Ginnyquin'avaitpasl'airdetrèsbiensavoircommentelleétaitarrivéelà.
-Vousconnaisseztoutlemonde?demandaSlughornàHarryetàNeville.BiaiseZabiniestenmêmeannéequevous,biensûr...
Zabininefîtpaslemoindregestemontrantqu'illesconnaissaitetneleuradressamêmepasunsalut.HarryetNevillerestèrenttoutaussiindifférents.LesélèvesdeGryffondoretdeSerpentardsedétestaientparprincipe.
-VoiciCormacMcLaggen.Vousavezpeut-êtredéjàeul'occasiondevousrencontrer?Non?
McLaggen,ungarçonmassifauxcheveuxdruslevaunemainetHarryetNevillerépondirentd'unsignedetête.
-...MarcusBelby.Jenesaispassi...
Belby,quiétaitminceetparaissaitnerveux,eutunsourireforcé.
-Etenfin,cettecharmantejeunefillem'aditqu'ellevousconnaissait!achevaSlughorn.
Derrièresondos,GinnyadressaunegrimaceàHarryetàNeville.
-Ilm'estbienagréabledevousvoirréunis,assuraSlughornd'untonchaleureux.C'estuneoccasionpourmoidevousconnaîtreunpeumieux.Tenez,prenezuneserviette,j'aiapportémonpropredéjeuner.Lechariot,simessouvenirssontbons,estunpeutropricheenBaguettesréglisseetl'appareildigestifd'unpauvrevieilhommeabiendumalàs'enaccommoder...Unpeudefaisan,Belby?
Belbysursautaetacceptacequisemblaitêtrelamoitiéd'unfaisanfroid.
-J'étaisentraindedireaujeuneMarcusquej'avaiseuleplaisirdecompterparmimesélèvessononcleDamoclès,expliquaSlughornàHarryetàNeville,toutenpassantàlarondeunpanierdepetitspains.Unsorcierexceptionnel,exceptionnel,quialargementméritésonOrdredeMerlin.Vousvoyezsouventvotreoncle,Marcus?
Belbyvenaitmalencontreusementd'enfournerungrosmorceaudefaisan.DanssahâtederépondreàSlughorn,ilavalatropvite,devintvioletetcommençad'étouffer.
-Anapneo,ditcalmementSlughorn,sabaguettepointéesurBelbydontlesvoiesrespiratoiresselibérèrentaussitôt.
-Non...non,pasvraiment,réponditBelbydansunhoquet,lesyeuxruisselants.
-Biensûr,j'imaginequ'ilesttrèsoccupé,repritSlughornenregardantBelbyd'unairinterrogateur.Jedoutequ'ilaitpuinventerlapotionTue-Loupsansyconsacreruntravailconsidérable!
-Jesuppose...,ditBelby,quiparaissaitavoirpeurd'avalerunenouvellebouchéedefaisanavantd'êtresûrque
Slughornenavaitfiniaveclui.Heu...monpèreetluines'entendentpastrèsbien,voyez-vous,jenesaisdoncpasgrand-chosesur...
Savoixs'éteignittandisqueSlughornluisouriaitavecfroideuretsetournaitplutôtversMcLaggen.
-Etvous,Cormac,lançaSlughorn,j'aiapprisquevousvoyiezsouventvotreoncleTiberius,carfigurez-vousquej'aieusouslesyeuxunemagnifiquephotodevousdeuxpriselorsd'unechasseauxLicheurs,dansleNorfolk,jecrois?
-Ah,oui,nousnoussommesbeaucoupamusés,cejour-là,réponditMcLaggen.NousétionsavecBertieHiggsetRufusScrimgeour-c'étaitavantqu'ildevienneministre,biensûr...
-Ah,vousconnaissezaussiBertieetRufus?ditSlughorn,rayonnant.
Ilfaisaitpasseràprésentparmisesinvitésunpetitplateaudetartesmais,curieusement,Belbyfutoublié.
-Aprésent,dites-moi...
C'étaitcequeHarryavaitsoupçonné.Toutlemondeicisemblaitavoirétéinvitéenraisondesesliensdeparentéavecunepersonnalitéconnueouinfluente-toutlemondesaufGinny.Zabini,quifutinterrogéaprèsMcLaggen,serévélaêtrelefilsd'unesorcièrecélèbrepoursabeauté(d'aprèscequeHarryputcomprendre,elleavaitétémariéeseptfoisetchacundesesmarisétaitmortmystérieusementenluiléguantdesmontagnesd'or).VintletourdeNeville:cefurentdixminutesdifficilescarsesparents,desAurorsrenommés,avaientététorturésjusqu'àendevenirfousparBellatrixLestrangeetdeuxautresdesesamisMangemorts.LorsqueSlughorneutfinideluiposerdesquestions,Harryeutl'impressionqu'ilréservaitsonjugementsurNeville,attendantdevoirs'ilavaithéritélesdonsdesesparents.
-Etmaintenant,poursuivitSlughornenchangeantlourdementdepositionsursonsiège,avecl'aird'unanimateurprésentantl'invitévedettedesonémission,HarryPotter!Par oùcommencer?J'ail'impressiond'avoiràpeinegrattélasurfacelorsquenousnoussommesrencontréscetété!
IlcontemplaHarryunmoment,commes'ilsetrouvaitdevantungrosmorceaudefaisanparticulièrementsucculentpuisilreprit:
-Désormais,onvousappelle«l'Elu»!
Harryneréponditrien.Belby,McLaggenetZabinileregardaienttouslestroisfixement.
-Biensûr,continuaSlughornenobservantattentivementHarry,desrumeursontcirculédepuisdes
années...Jemesouviensquand...aprèscetteterriblenuit...Lily...James...Maisvous,vousavezsurvécu.Lebruitacourualorsquevousétiezdotédepouvoirsquidépassaientdetrèsloinlamoyenne...
Zabinieutunpetittoussotementquiexprimaitsansdétourunscepticismeamusé.Unevoixfurieuses'élevaaussitôtderrièreSlughorn:
-Oui,Zabini,parcequetoi,tuastellementdetalent...peurfairelemalin...
-Oh,oh!gloussaSlughorn,trèsàl'aise,enseretournantversGinnyquilançaitàZabiniunregardnoirpar-dessusl'énormeventredeleurhôte.Soyeztrèsprudent,Biaise!J'aivucettejeunepersonneexécuterunextraordinairemaléficedeChauve-Furieaumomentoùjepassaisdanssonwagon!Avotreplace,j'éviteraisdelamettreencolère!
Zabinisecontentad'afficherunairméprisant.
-Quoiqu'ilensoit,repritSlughornensetournantànouveauversHarry,ilyaeutantderumeurscetété...Biensûr,onnesaitpascequ'ondoitenpenser,LaGazetteaparfoisimprimédesinexactitudes,elleacommisdeserreurs-maiscomptetenudunombredetémoins,onnepeutguèredouterqu'ilyaiteudesérieuxtroublesauministèreetquevousétiezenpleincœurdel'événement!
Harry,quinevoyaitaucunmoyendesesortirdelàsansmentireffrontément,approuvad'unsignedetêtemaisrestasilencieux.Slughornleregardaavecunvisageravi.
-Vousêtessimodeste,simodeste,pasétonnantqueDumbledorevousapprécietant-donc,vousétiezlà-bas?Maislereste-toutesceshistoiressifantastiquesqu'onnesaitplustrèsbiencequ'ilfautcroire-cettefameuseprophétie,parexemple...
-Nousn'avonsjamaisentendudeprophétie,assuraNeville,dontleteintpritunecouleurdegéranium.
-Exact,confirmaGinny,envenantàsonsecours.Nevilleetmoi,onétaitlàaussiettoutescesidiotiessur«l'Elu»sontuneinventiondeLaGazette,commed'habitude.
-Vousyétiezaussi?s'étonnaSlughorn,trèsintéressé.
IlregardaalternativementGinnyetNevillemaistousdeuxrestèrentmuetscommedeshuîtresdevantsonsourirequilesencourageaitàendiredavantage.
-Oui...bon...ilestvraiqueLaGazetteexagèresouvent...,continuaSlughorn,unpeudéçu.JemesouviensquecettechèreGwenogmedisait-jeparledeGwenogJones,biensûr,lacapitainedel'équipedesHarpiesdeHolyhead...
IlselançadansunlongrécitmaisHarryeutlanetteimpressionqueSlughornn'enavaitpasfiniavecluietqu'iln'avaitpasétéconvaincuparcequeGinnyetNevilleluiavaientraconté.
L'après-midisepoursuivitavecd'autresanecdotesconcernantdessorciersillustresdontSlughornavaitétéleprofesseuretquiavaienttousétéenchantésdesejoindreàcequ'ilappelaitle«clubdeSlug»àPoudlard.Harryavaithâtedepartirmaisnevoyaitpascomments'yprendresansparaîtreimpoli.Enfin,aprèsavoirtraverséunenouvelleetlonguenappedebrume,letrainémergeadansunsoleilcouchantd'unrougeflamboyantetSlughornjetaunregardalentour,clignantdesyeuxàlalumièreducrépuscule.
-Bontédivine,lejourtombedéjà!Jen'avaispasremarquéqu'ilsavaientalluméleslampes!Vousferiezbiend'allervouschanger,tous.McLaggen,ilfaudravenirmevoirpourquejevousprêtecelivresurlesLicheurs.Harry,Biaise-venezdoncmedirebonjourdetempsentemps.Vousaussi,mademoiselle-illançaunclind'œilàGinny.Allez-y,maintenant,allez-y!
Lorsqu'ilpassadevantHarryenlepoussantpoursortirdanslecouloirdevenusombre,ZabiniluijetaunregardférocequeHarryluirenditaveclesintérêts.Ginny,NevilleetluisuivirentZabiniendirectiondeleurscompartiments.
-Jesuiscontentquecesoitfini,marmonnaNeville.Bizarre,cebonhomme,non?
-Oui,unpeu,réponditHarry,lesyeuxfixéssurZabini.Commentsefait-ilquetutesoisretrouvéelà,Ginny?
-Ilm'avuejeterunmaléficeàZachariasSmith,expliquaGinny.Tutesouviens,l'imbéciledePoufsoufflequiétaitdansl'A.D.?Iln'arrêtaitpasdemedemandercequis'étaitpasséauministère,àlafin,ilm'atellementénervéequejeluiaijetéunsort.QuandSlughornestarrivé,j'aicruqu'ilallaitmedonneruneretenuemaisilajugémonmaléficetellementréussiqu'ilm'ainvitéeàdéjeuner!Dingue,non?
-Ilvautmieuxinviterquelqu'unpourcetteraison-làqu'àcausedelacélébritédesamère,remarquaHarryquifronçaitlessourcilsenfixantlanuquedeZabini,ouparcequesononcle...
Ils'interrompit.Uneidéeluiétaitvenue,uneidéetémérairemaisquipouvaitdonnerd'excellentsrésultats...Dansuneminute,ZabiniretourneraitdanslecompartimentdessixièmeannéedeSerpentardetMalefoyyseraitaussi,s'esti-mantàl'abridesoreillesindiscrètes...SiHarryparvenaitàentrerdanslecompartimentderrièreZabinisansqu'ons'enaperçoive,ilpourraitvoiretentendrebiendeschoses.Biensûr,ilnerestaitguèredetemps-lagaredePré-au-Lardn'étaitplusqu'àunedemi-heure,àenjugerparlavégétationsauvagequ'onapercevaitàtraverslesfenêtres.MaiscommepersonnenesemblaitprendreausérieuxlessoupçonsdeHarry,c'étaitàluidedémontrerqu'ilsétaientfondés.
-Jevousretrouveplustardtouslesdeux,ditHarrydansunsouffle.
Ilsortitsacaped'invisibilitéetlajetasurlui.
-Qu'est-cequetu...s'inquiétaNeville.
-Plustard,chuchotaHarry,filantderrièreZabinileplussilencieusementpossible,bienquelefracasdutrainrendîtunetelleprécautionquasimentinutile.
Aprésentéescouloirsavaientétédésertésparlaplupartdesélèvesquiétaientretournésdansleurswagonspourmettreleursrobesd'écoleetrassemblerleursaffaires.HarrysuivaitZabinidesiprèsqu'illetouchaitpresque.Ilnefutpasassezrapide,cependant,pours'introduiredanslecompartimentlorsqueZabiniyentra.Maisaumomentoùcederniervoulutrefermerlaportederrièrelui,Harrytenditlepiedpourl'empêcherdeglisserjusqu'aubout.
-Qu'est-cequisepasse?s'impatientaZabinienrepoussantàplusieursrepriseslaportecoulissantequiheurtaitàchaquefoislepiedinvisibledeHarry.
Celui-ciempoignalaporteetlarouvritbrutalement.Zabini,toujoursagrippéàlapoignée,tombade
côtésurlesgenouxdeGoyle.Danslaconfusionquis'ensuivit,Harryseprécipitaàl'intérieurducompartiment,bonditsurlesiègedeZabiniprovisoirementvideetsehissadanslefiletàbagages.IleutlachancequeGoyleetZabinisoientoccupésàéchangerdesinjures,attiranttouslesregardssureux,carHarryétaitsûrquesespiedsetseschevillesétaientapparus,trahisparlesmouvementsdelacape.Pendantunterriblemoment,ilavaitmêmecruvoirlesyeuxdeMalefoyseposersurl'unedesesbasketsavantqu'ellenedisparaisseànouveau.MaisGoylerefermalaported'uncoupsecetrepoussaviolemmentZabiniquis'effondrasursonpropresiège,visiblementsecoué.VincentCrabbesereplongeadanssabandedessinéeetMalefoy,ricanant,s'allongeasurdeuxsièges,latêtesurlesgenouxdePansyParkinson.Harry,pelotonnédansunepositioninconfortablepourêtresûrqu'ilétaitentièrementcachésoussacape,regardaPansycaresserlescheveuxblondsetsoyeuxdeMalefoy,dégageantsonfrontavecunpetitriresatisfait,commesiellepensaitàtoutescellesquiauraienttantaiméêtreàsaplace.Leslanternesaccrochéesauplafondduwagonéclairaientlascèned'unelumièrevive:HarryarrivaitàdistinguerchaquemotdelaB.D.queCrabbelisaitjusteau-dessousdelui.
-Alors,Zabini,ditMalefoy,qu'est-cequevoulaitSlughorn?
-Ilessayaitsimplementdesefairebienvoirparlesfilsdebonnefamille,réponditZabiniquicontinuaitdelanceràGoyledesregardsfurieux.Maisiln'apasréussiàentrouverbeaucoup.
CetteinformationnesemblapasplaireàMalefoy.
-Quiétaientlesautresinvités?demanda-t-il.
-McLaggen,deGryffondor.
-Ahouais,sononcleestunehuileduministère,commentaMalefoy.
-...unautrequis'appelleBelby,deSerdaigle...
-Ahnon,paslui,c'estunabruti!s'exclamaPansy.
-...etaussiLondubat,PotteretlafilleWeasley,achevaZabini.
Malefoyseredressabrusquement,écartantd'uncoupseclamaindePansy.
-IlainvitéLondubat?
-J'imagine,puisqu'ilétaitlà,clitZabinid'unairindifférent.
-EnquoiLondubatpeut-ilbienintéresserSlughorn?
Zabinihaussalesépaules.
-Potter,leprécieuxpetitPotter,çaévidemment,ilvoulaitvoiràquoiressemblel'Elu,poursuivitMalefoyavecunrictusméprisant,maislapetiteWeasley!Qu'est-cequ'elleadespécial,celle-là?
-Ilyapleindegarçonsquil'aimentbien,assuraPansyenjetantàMalefoyunregardenbiaispourvoirsaréaction.Mêmetoi,Biaise,tudisqu'elleestjolieettoutlemondesaitàquelpointilestdifficiledeteplaire!
-Jenetoucheraijamaisàunefillequiaignoblementtrahisonsang,mêmesielleestjolie,affirmaZabiniavecfroideur,etPansyparutsatisfaite.
Malefoyreposalatêtesursesgenouxetlalaissaànouveauluicaresserlescheveux.
-LemauvaisgoûtdeSlughornmefaitpitié.Peut-êtrequ'ildevientunpeugâteux.Dommage,monpère,quiétaitundesesélèvespréférés,atoujoursditqu'ilétaitunbonsorcierensontemps.Slughornnedoitpassavoirquejesuisdansletrain,sinon...
-Ataplace,jenecompteraispassuruneinvitation,ditZabini.Quandjesuisarriyé,ilm'ademandédesnouvellesdupèredeNott.Ilsétaientamis,apparemment,maisquandilaapprisqu'ilavaitétéarrêtéauministère,ilnesemblaitpastrèscontentetNottn'apasétéinvité.JenecroispasqueSlughorns'intéresseauxMangemorts.
Malefoyparaissaitencolèremaisilseforçaàrire,d'unriresingulièrementdépourvud'humour.
-Personnenesesouciedecequil'intéresseoupas.Quiest-il,quandonyréfléchit?Unimbéciledeprof,riendeplus.
Malefoybâillaavecostentation.
-Peut-êtrequejeneseraimêmeplusàPoudlardl'annéeprochaine,alorsqu'est-cequeçapeutmefairequ'unvieuxfossileobèsem'aimeoupas?
-Qu'est-cequetuveuxdire,tuneseraspeut-êtreplusàPoudlardl'annéeprochaine?s'exclamaPansyd'untonindignéeninterrompantsescaresses.
-Onnesaitjamais,réponditMalefoyavecl'ombred'unsourire.Ilestpossibleque...heu...jem'occupedechosesplusimportantesetplusintéressantes.
Recroquevillésoussacapedanslefiletàbagages,Harrysentitsoncœurbattreplusvite.QuediraientRonetHermiones'ilsentendaientcela?CrabbeetGoylerestèrentbouchebée:apparemment,ilsn'avaientpaslamoindreidéedecequepouvaientêtreceschosesplusimportantesetplusintéressantesqueprojetaitMalefoy.MêmeZabinitrahissaitunecuriositéquitempéraitl'expressionhautainedesestraits.Pansy,lamineahurie,recommençaàcaresserlentementlescheveuxdeMalefoy.
-Tuveuxdire...Lui?
Malefoyhaussalesépaules.
-Mamèreveutquejefinissemesétudesmaispersonnellement,jenecroispasquecesoitsiutile,denosjours.Réfléchissezunpeu...QuandleSeigneurdesTénèbresauraprislepouvoir,vouscroyezqu'ils'occuperadesavoircombiendeBUSEetd'ASPicchacunpeutavoir?Biensûrquenon...Cequicomptera,c'estlegenredeservicesqu'onluiaurarendus,ledegrédedévotionqu'onluiauramontré.
-Ettucroisquetoi,tuserascapabledefairequelquechosepourlui?demandaZabinid'untoncinglant.Seizeansetmêmepasencorediplômé?
-Jeviensdeteledire,non?Peut-êtrequ'ils'enfichequejesoisdiplôméoupas.Peut-êtrequeletravailqu'ilveutmeconfiernenécessitepasdediplôme,réponditMalefoyàvoixbasse.
CrabbeetGoyleavaienttousdeuxlaboucheouvertecommedesgargouilles.PansybaissaitlesyeuxversMalefoycommesiellen'avaitjamaisrienvud'aussiimpressionnant.
-J'aperçoisPoudlard,ditMalefoy.
Manifestementravidel'effetqu'ilvenaitdecréer,ilmontradudoigtlafenêtreobscurcieparlanuittombante.
-Ilesttempsdemettrenosrobes.
HarryétaitsioccupéàobserverMalefoyqu'iln'avaitpasremarquélegestedeGoylepoufprendresavalise.Lorsqu'illafitbasculerdufilet,elleheurtaviolemmentHarrysurlecôtédelatêteetilneputretenirunhoquetdedouleur.Malefoylevalesyeux,lessourcilsfroncés.
Harryn'avaitpaspeurdeMalefoymaisiln'aimaitpastropl'idéed'êtredécouvert,cachésoussacaped'invisibilité,parungroupedeSerpentardhostiles.Lesyeuxembuésetlatêtedouloureuse,iltirasabaguettemagiquedesapocheenprenantgardeànepasdéplacerlacapeetattendit,retenantsonsouffle.Asongrandsoulagement,Malefoysemblacroirequelebruitentendun'étaitqu'uneffetdesonimagination.Ilrevêtitsarobeenmême.tempsquelesautres,refermasavaliseet,tandisqueletrainréduisaitsonallure,setraînantavecunelenteursaccadée,ilattachaautourdesoncouuneépaissecapedevoyagetouteneuve.
Harryvoyaitlescouloirsseremplirànouveauetilespéraqu'HermioneetRonsortiraientsesbagagessurlequai.Ilnepouvaitbougerdesacachettetantquelecompartimentneseraitpasvide.Enfin,dansunedernièresecousse,letrains'immobilisa.Goyleouvritlaporteavecforceetjouadesmusclespoursefrayeruncheminparmiunefouled'élèvesdedeuxièmeannéequ'ilécartaàcoupsdepoing.CrabbeetZabinilesuivirent.
-Parsdevant,ditMalefoyàPansyquil'attendaitlamaintenduecommesielleespéraitqu'ilallaitlaprendre.Jeveuxsimplementvérifierquelquechose.
Pansys'enalla.Aprésent,HarryetMalefoyétaientseulsdanslecompartiment.Desélèvespassaientdanslecouloir,descendantsurlequaiplongédansl'obscurité.Malefoys'approchadelaporteettiralesstorespourqu'onnepuissepaslevoirdel'extérieur.Puisilsepenchasursavaliseetl'ouvritànouveau.
Harryregardapar-dessusleborddufiletàbagages,lecœurbattantunpeuplusvite.Qu'est-cequeMalefoyvoulaitcacheràPansy?Allait-ilbientôtvoirlemystérieuxobjetcasséqu'ilétaitsiimportantderéparer?
-Petrificustotalus!
Sansaucunavertissement,MalefoypointasabaguettesurHarryquifutinstantanémentparalysé.Commedansunfilmauralenti,ilbasculadufiletàbagagesettombaauxpiedsdeMalefoydansunchocdouloureuxquifittremblerleplancher.Sacaped'invisibilité,coincéesouslui,lerévélaaugrandjour,lesjambesrecroquevilléesdanslapositionabsurde,semblableàunegénuflexion,queluiavaitimposéel'étroitessedesacachette.Iln'arrivaitplusàremuerunmuscleetnepouvaitqueregarderMalefoyafficherunlargesourire.
-C'estbiencequejepensais,jubila-t-il.J'aientendulavalisedeGoyletecogner.Etj'aicruvoirpasserunéclairblancaprèsleretourdeZabini...
Sesyeuxs'attardèrentuninstantsurlesbasketsdeHarry.
-Jesupposequec'étaittoiquibloquaislaportequandZabiniestrevenu?
IlobservaHarryunmoment.
-Tun'asrienpuentendred'important,Potter.Maispuisquetueslà...
Illuidonnaunviolentcoupdepiedenpleinvisage.Harrysentitsonnezsecasser,dusanggiclaunpeupartout.
-Delapartdemonpère.Etmaintenant...
MalefoydégagealacapecoincéesouslecorpsimmobiledeHarryetlajetasurlui.
-Jepensequ'ilsneteretrouverontpasavantqueletrainsoitrentréàLondres,dit-ilàvoixbasse.Aundecesjours,Potter...oupeut-êtrepas.
Puis,prenantbiensoin,aupassage,deluimarchersurlesdoigts,Malefoyquittalecompartiment.
8LavictoiredeRogue
Harryn'arrivaitpasàfairelemoindregeste.Ilrestaimmobilesouslacaped'invisibilité,sentantsursonvisagelatiédeuretl'humiditédusangquicoulaitdesonnez,écoutantlesvoixetlesbruitsdepasquiluiparvenaientducouloir.Ilpensatoutd'abordquelescompartimentsdevaientsûrementêtrevérifiésavantqueletrainnereparte.Maisilsongeaaussitôtavecdécouragementquemêmesionregardaitàl'intérieur,onneleverraitpas,onnel'entendraitpas.Sonseulespoir,c'étaitquequelqu'unentreettrébuchecontrelui.
Harryn'avaitjamaisautanthaïMalefoyqu'àcetinstant,paralysésurlesoldececompartiment,telleuneabsurdetortuerenverséesurledos,lesangcoulantdanssaboucheouverteàluiendonnerlanausée.Ils'étaitmisdansunesituationsistupide...etàprésent,lesderniersbruitsdepass'évanouissaient,toutlemondesepressaitsurlequai,ilentendaitlefrottementdesbagagesquelesélèvestraînaientderrièreeuxetletumultedesconversations.
RonetHermionepenseraientqu'ilavaitquittéletrainsanseux.Letempsqu'ilsarriventàPoudlard,prennentleurplacedanslaGrandeSalle,regardentautourdelatabledeGryfFondorets'aperçoiventenfinqu'iln'étaitpaslà,letrainseraitdéjààmi-chemindeLondres.
Ilessayadeproduireunson,neserait-cequ'ungrognement,maisc'étaitimpossible.Ilserappelaalorsquecertainssorciers,Dumbledoreparexemple,parvenaientàjeterdessortssansparleretilessayaunsortilèged'Attractionpourrécupérersabaguettemagiquequiluiétaittombéedesmains,enrépétantdanssatêtelesmots:«Acciobaguette!»maisilnesepassarien.
Ilcrutentendrelefrémissementdesarbres,autourdulac,etlehululementlointaind'unhibou,maisaucunsonindiquantqu'onlecherchait,oumême(ils'envoulutunpeud'avoircetespoir)desvoixpaniquéessedemandantoùétaitpasséHarryPotter.Unsentimentd'accablementlesaisitlorsqu'ilimaginaleconvoidesdiligencestiréespardesSombraisavançantlentementversl'écoleetleséclatsderireétouffésquidevaients'éleverdecelleoùMalefoyracontaitàsesamisdeSerpentardcommentilavaitattaquéHarry.
UnesecousseébranlaletrainetfitroulerHarrysurlecôté.Aprésent,aulieuduplafond,ilregardaitlapoussièreaccumuléesouslabanquette.Lesolsemitàvibrertandisquelalocomotiveseremettaitenmarche.L'expressrepartaitetpersonnenesavaitqu'ilsetrouvaittoujoursàbord...
Acetinstant,ilsentitquelqu'unarrachersacaped'invisibilitéetunevoixau-dessusdeluilança:
-Salut,Harry.
IlyeutunéclairdelumièrerougeetlecorpsdeHarryretrouvasamobilité.Ilputseredresserdansunepositionassiseplusdigne,essuyerprécipitammentd'unreversdemainlesangdesonvisagecontusionnéetleverlatêteversTonksquitenaitàlamainsacaped'invisibilité.
-Onferaitbiendesortird'ici,dit-elle,alorsqu'unpanachedevapeurobscurcissaitlafenêtreducompartimentetqueletraincommençaitàrouler.Viens,onvasauterenmarche.
Harrycourutderrièreelledanslecouloir.Tonksouvritlaportièreetbonditsurlequaiquidonnaitl'impressiondeglissersouseuxàmesurequeleconvoiprenaitdelavitesse.Harryl'imita,vacillaunpeuenatterrissant,puisseredressaàtempspourvoirlalocomotiveécarlates'éloignerdeplusen
plusviteavantdedisparaîtredansunvirage.
L'airfraisdelanuitapaisalesélancementsdouloureuxdesonnez.Tonksl'observaitetilsesentitfurieux,gêné,d'avoirétédécouvertdansunepositionaussiridicule.Sansprononcerunmot,elleluirenditsacaped'invisibilité.
-Quiafaitça?demanda-t-elleenfin.
-DragoMalefoy,réponditHarryd'untonamer.Mercide...enfin...
-Pasdequoi,ditTonkssanssourire.
D'aprèscequeHarrypouvaitdistinguerdansl'obscurité,elleavaitlesmêmescheveuxternes,couleursouris,etparaissaitaussimisérablequelorsqu'ill'avaitvueauTerrier.
-Jepeuxsoignertonnezsiturestesparfaitementimmobile.
Harryn'étaitpastrèsemballéparcetteidée.Ilavaitplutôteul'intentiond'allervoirMadamePomfresh,l'infirmièredePoudlard,enquiilavaitbeaucoupplusconfiancepourexécuterdessortilègesdeGuérison,maisilluisemblaitimpolidel'avoueretilsefigeasurplace,lesyeuxfermés.
-Episkey,ditTonks.
Harryressentitdanssonnezuneintensechaleur,puisunfroidglacial.Illevaunemainetletâtaavecprécaution.Ilavaitl'airguéri.
-Mercibeaucoup!
-Remetsdonccettecapesurtoi,nousironsàl'écoleàpied,ditTonks,toujourssanssourire.
LorsqueHarrys'enveloppaànouveaudanslacape,elleagitasabaguette.Lasilhouetteargentéed'uneimmensecréatureàquatrepattesensurgitalorsetfiladanslanuit.
-C'étaitunPatronus?demandaHarryquiavaitdéjàvuDumbledoreenvoyerdesmessagesdecettemanière.
-Oui,j'annonceauchâteauquetuesavecmoi,sinonilsvonts'inquiéter.Viens,ilnefautpastraîner.
Ilspartirentlelongdelaroutequimenaitàl'école.
-Commentm'avez-vousretrouvé?
-J'airemarquéquetun'avaispasquittéletrainetjesavaisquetuavaiscettecape.Donc,jemesuisditquetutecachaispeut-êtrepourjenesaisquelleraison.Etquandj'aivulesstoresbaisséssurlaportedececompartiment,j'aidécidédejeteruncoupd'œilàl'intérieur.
-Maisqu'est-cequevousfaiteslà?demandaHarry.
-J'aiétéaffectéeàPré-au-Lard,unemesuredesécuritésupplémentairepourprotégerl'école,réponditTonks.
-Iln'yaquevousoubien...
-Non,Fiertalon,SavageetDawlishsontavecmoi.
-Dawlish,l'AurorqueDumbledoreaattaquél'annéedernière?
-C'estça.
Ilsavancèrentàpaslourdssurlaroutesombreetdéserte,suivantlestracesfraîchesdesdiligences.Soussacape,HarryjetaitdesregardsenbiaisàTonks.L'annéeprécédente,elleluiposaitsanscessedesquestions(aupointd'endevenirunpeuagaçanteparmoments),elleriaitfacilement,elleplaisantait.Aprésent,elleparaissaitplusâgée,plussérieuse,plusdéterminée.Etait-celaconséquencedecequis'étaitpasséauministère?Ilsongeaavecuncertainmalaisequ'Hermionel'auraitincitéàdirequelquechosederéconfortantausujetdeSirius,luiassurerqu'ellen'yétaitpourrien,maisiln'arrivaitp^sàs'yrésoudre.Iln'avaitaucunreprocheàluifaireàproposdelamortdesonparrain.Cen'étaitpasplussafautequecelleden'importequid'autre(etbienmoinsquelasienne),maisiln'aimaitpasparlerdeSiriuslorsqu'ilpouvaitl'éviter.Ilspoursuivirentdoncleurcheminensilencedanslanuitfroide,lalonguecapedeTonkstraînantsurlesoldansunbruissementsemblableàunmurmure.
Ayanttoujoursfaitcetrajetendiligence,Harrynes'étaitjamaisrenducomptedelalonguedistancequiséparaitPoudlarddelagare.Avecungrandsoulagement,ilvitenfinleshautspiliersquiencadraientleportail,chacunsurmontéd'unsanglierailé.Ilavaitfroid,ilavaitfaimetilavaithâtedelaisserderrièreluicettenouvelleTonkssilugubre.Maislorsqu'iltenditlamainpourpousserlesgrilles,ils'aperçutqu'ellesétaientferméesparunechaîne.
-Alohomora!lança-t-ild'unevoixassurée,sabaguettepointéesurlecadenas,maisrienneseproduisit.
-Çanemarcherapas,ditTonks.C'estDumbledorelui-mêmequiaensorceléleportail.
Harryregardaautourdelui.
-Jepourraisescaladerlamuraille,suggéra-t-il.
-Non,tunepourraispas,réponditTonksd'untoncatégorique.EllessonttoutesprotégéespardesmaléficesAnti-intrusion.Lasécuritéaétémultipliéeparcent,cetteannée.
-Danscecas,répliquaHarry,quicommençaitàêtreagacéparsonmanquedecoopération,j'imaginequ'ilnemeresteplusqu'àdormiricijusqu'àdemainmatin.
-Quelqu'unvienttechercher,ditTonks,regarde.
Unelanternesebalançaitaupiedduchâteau.Harryfutsiheureuxdelavoirqu'ilsesentitprêtàendurerlesréprimandesdeRusard,lancéesdesavoixsifflante,etsestiradessurlesélèvesquiseraientmoinssouventenretardsiseulementonleurécrasaitlespoucesdansunétau.Cefutseulementlorsquelalueurjaunearrivaàtroismètresd'euxqueHarry,débarrassédesacaped'invisibilité,reconnutavecuneprofonderépugnancelenezcrochuetleslongscheveuxnoirsetgraisseuxdeSeverusRogue,quelalanterneéclairaitparendessous.
-Tiens,tiens,tiens,ricanaRogue.
Ilsortitsabaguettemagiqueetdonnaunepetitetapesurlecadenas.Aussitôt,leschaînessedétachèrentenondulantcommedesserpentsetlesgrilless'ouvrirentdansungrincement.
-C'estgentilàvousdevenirnousvoir,Potter.Dommagequevousjugiezlesrobesdel'écoleindignesdevotreélégancenaturelle.
-Jen'aipaseuletempsdemechanger,jen'avaispasmes...,commençaHarrymaisRoguel'interrompit.
-Inutiled'attendre,Nymphadora.Potteresttoutàfaiten...heu...sécuritéentremesmains.
-C'étaitàHagridquej'avaisenvoyélemessage,ditTonksavecunfroncementdesourcils.
-Hagridétaitenretardaufestindedébutd'année,toutcommePottermaintenant,c'estdoncmoiquil'aireçu.Aufait,ajoutaRogueenreculantd'unpaspourlaisserpasserHarry,j'aiététrèsintéresséparvotrenouveauPatronus.
Illuirefermalagrilleaunezdansungrandfracasmétalliqueetdonnaunautrecoupdebaguettesurleschaînesquireprirentleurplacedansuncliquetis.
-Jecroisquel'ancienvousréussissaitbeaucoupmieux,ditRogue,avecuneindéniablemalveillance.Lenouveauparaîtunpeufaible.
LorsqueRoguebalançalalanterne,HarryvitsurlevisagedeTonksuneexpressionfugitived'indignationetdecolère.Puisl'obscuritélarecouvritànouveau.
-Bonnenuit,luilançaHarrypar-dessussonépauletandisqu'ilprenaitladirectiondel'écoleaucôtédeRogue.Mercipour...tout.
-Abientôt,Harry.
Pendantuneminuteenviron,Rogueneprononçapasunmot.Harryavaitl'impressionderépandreautourdeluidesondesdehainesipuissantesqu'ilsemblaitincroyablequeRoguen'enressentepaslabrûlure.Ill'avaitdétestédèsleurpremièrerencontreetjamaisplusilnepourraitluiaccordersonpardonenraisondesonattitudeàl'égarddeSirius.Dumbledorepouvaitdirecequ'ilvoulait,Harryavaiteuletempsderéfléchiraucoursdel'étéetilétaitarrivéàlaconclusionquelesremarquesnarquoisesdeRogue,insinuantqueSiriuspréféraitresterbiencachépendantquelesautresmembresdel'OrdreduPhénixcombattaientVoldemort,avaientconstituéunfacteurdéterminantdansladécisiondesonparraindeseprécipiterauministèrelanuitoùilétaitmort.Harrys'accrochaitàcetteidéeparcequ'elleluipermettaitd'incriminerRogue,cequiétaitensoisatisfaisant,maisaussiparcequ'ilsavaitques'ilyavaitquelqu'unquineregrettaitenrienlamortdeSirius,c'étaitbienl'hommeàcôtéduquelilmarchaitdansl'obscurité.
-JepensequejevaisenlevercinquantepointsàGryffondorpourvotreretard,ditRogue.Et,voyons...encorevingtpourvotreaccoutrementdeMoldu.Jecroisqu'aucunemaisonn'aeuunnombrenégatifdepointssitôtdansletrimestre-nousn'ensommesmêmepasaudessert.Ilsepeutquevousayezétabliunrecord,Potter.
LafureuretlahainequibouillonnaientenluidonnaientàHarryl'impressiond'êtrechaufféàblanc,maisilauraitencoremieuxaiméresterimmobilisépendanttoutletrajetderetouràLondresplutôtquederévéleràRoguelesraisonsdesonretard.
-J'imaginequevousaviezl'intentiondefaireuneentréeremarquée?poursuivitRogue.Etcommeiln'yavaitpasdevoiturevolantedisponible,vousavezpenséquesurgirdanslaGrandeSalleenplein
milieudufestinauraituneffetspectaculaire.
Harryrestasilencieux,bienqu'ilsentîtsapoitrinesurlepointd'exploser.IlsavaitqueRogueétaitvenulechercheruniquementpourça,pourlesquelquesminutespendantlesquellesilpourraitleharceler,letourmenter,sansquepersonnes'enaperçoive.
Ilsatteignirentenfinlesmarchesduchâteauetlorsquelesgrandesportesdechênes'écartèrentsurlevastehalld'entréeausolcouvertdedalles,untumultedeconversations,derires,detintementsdeverresetd'assietteslesaccueillit,enprovenancedelaGrandeSalledontlesportesétaientrestéesouvertes.Harrysedemandas'ilnepourraitpasremettresurluilacaped'invisibilitéetregagnerainsisansêtreremarquésaplaceàlalonguetabledeGryffondor(quiavaitledéfautd'êtrelapluséloignéedel'entrée).
Mais,commes'ilavaitludanssespensées,Rogueditaussitôt:
-Pasdecape.Voustraverserezlasalleenmarchantnormalementpourquetoutlemondepuissevousvoir,cequiétaitvotreintention,j'ensuissûr.
Harrypivotasursestalonsetfranchitlesportesd'unpasdécidé.ToutvalaitmieuxquederesterauprèsdeRogue.LaGrandeSalle,avecsesquatrelonguestables-unepourchaquemaison-etcelle,toutaubout,réservéeauxprofesseurs,étaitdécoréecommed'habitudedechandellesquiflottaientdanslesairsetdontlaclartéétincelaitsurlesassiettes.Maistoutn'étaitplusqu'unvaguemiroitementauxyeuxdeHarrydontlepasfutsirapidequ'ilétaitdéjàpassédevantlatabledesPoufsouffleavantquelesautresélèvesaientvraimenteuletempsdeleregarder.Lorsqu'ilsselevèrentpourl'observerplusattentivement,ilavaitdéjàrepéréRonetHermioneetseprécipitaitdansleurdirection,lelongdesbancs,pourseglisserentreeux.
-Oùest-cequetu...Çaalors,qu'est-cequetuassurlafigure?s'étonnaRonenleregardantlesyeuxécarquillés,commetousceuxquiétaientassisàleurscôtés.
-Pourquoi,ilyaquelquechosequinevapas?s'inquiétaHarryenprenantunecuillère,lesyeuxplisséspourregardersonrefletdéformé.
-Tuescouvertdesang!s'exclamaHermione.Vienslà...
Ellelevasabaguette,prononçalaformule:«Tergeo!»etfitdisparaîtrelesangséché.
-Merci,ditHarryenpassantlamainsursonvisagepropre.Etmonnez,çava?
-Ilestnormal,réponditHermioned'untonanxieux.Pourquoi?Qu'est-cequis'estpassé,Harry?Onaeuunepeurbleue!
-Jevousraconteraiplustard,répliqua-t-ilsèchement.
IlétaitparfaitementconscientqueGinny,Neville,DeanetSeamusl'écoutaient.MêmeNickQuasi-Sans-Tête,lefantômedeGryffondor,étaitvenuflotterlelongdubancpoursurprendrelaconversation.
-Mais...,ditHermione.
-Pasmaintenant,Hermione,coupaHarry,avecunegravitééloquente.
Ilespéraitbeaucoupqu'onlecroiraitrescapéd'unépisodehéroïque,impliquantdepréférenceunoudeuxMangemortsetunDétraqueur.Biensûr,Malefoyrépandraitl'histoireaussilargementquepossiblemaisilyavaittoujoursunechancepourqu'ellen'atteignepastroplesoreillesdeGryffondor.
IltenditlebrasdevantRonpourattraperdeuxcuissesdepouletetunepoignéedefritesmaisavantqu'ilaitpumettrelamaindessus,ellesavaientdisparu,remplacéespardesgâteaux.
-TuasratélaRépartition,entoutcas,ditHermionetandisqueRonplongeaitsurungrosgâteauauchocolat.
-LeChoixpeauaracontéquelquechosed'intéressant?demandaHarryenprenantunmorceaudetarteàlamélasse.
-Toujourspareil...ilnousaconseilléderesterunisfaceàl'ennemi,tuvoislegenre.
-DumbledoreaparlédeVoldemort?
-Pasencore,maisilréservetoujourssonvraidiscourspourlafindufestin.Çanedevraitplustarder,maintenant.
-Roguem'aditqueHagridétaitarrivéenretard.,.
-TuasvuRogue?Commentçasefait?s'étonnaRonentredeuxbouchéesdegâteauqu'ilavalaitavecfrénésie.
-Jesuistombésurlui,réponditHarry,évasif.
-Hagridn'avaitquequelquesminutesderetard,ditHermione.Tiens,regarde,Harry,iltefaitsigne.
HarrytournalatêteverslatabledesprofesseursetsouritàHagridqui,eneffet,luiadressaitungestedelamain.Hagridn'avaitjamaisvraimentréussiàsecomporteravecladignitédesavoisinedetable,leprofesseurMcGonagall,directricedeGryffondor,dontlatêteluiarrivaitquelquepartentrelecoudeetl'épauleetquiobservaitd'unregarddésapprobateurcettefaçonunpeutropenthousiastedesaluerunélève.HarryremarquaavecsurpriselaprésenceduprofesseurTrelawney,quienseignaitladivination,assisedel'autrecôtédeHagrid.Ellequittaitrarementsachambresituéeenhautd'unetouretilnel'avaitencorejamaisvueparticiperaufestindedébutd'année.Elleparaissaitaussibizarrequ'àl'ordinaire,couvertedeperlesscintillantesetdelongschâles,lesyeuxagrandisparlesverresdesesimmenseslunettes.L'ayanttoujoursunpeuconsidéréecommeunemystificatrice,Harryavaitétéstupéfaitdedécouvrir,àlafindel'annéeprécédente,qu'elleétaitl'auteurdelaprédictionquiavaitpousséLordVoldemortàtuersesparentsetàl'attaquerlui-même.Depuisqu'ill'avaitappris,iléprouvaitmoinsquejamaisl'enviedesetrouverensacompagnie.Fortheureusement,ilnesuivraitpluslescoursdedivinationcetteannée.Sesgrandsyeux,semblablesàunphare,seposèrentsurluietiltournaprécipitammentlatêteendirectiondelatabledeSerpentard.Sousdesriresetdesapplaudissementstapageurs,DragoMalefoyétaitentraindemimerquelqu'unquisefaitfracasserlenez.Harrybaissalesyeuxsursatarteàlamélasseavec,ànouveau,unesensationdebrûluredanslesentrailles.Quen'aurait-ilpasdonnépouraffronterMalefoyseulàseul...
-Alors,quevoulaitleprofesseurSlughorn?demandaHermione.
-Savoircequis'étaitvraimentpasséauministère,réponditHarry.
-Iln'estpasleseul,lançaHermioneavecdédain.Onn'apasarrêtédenousposerdesquestionslà-dessusdansletrain,n'est-cepas,Ron?
-Oui,ditRon.Ilsveulenttoussavoirsituesvraimentl'Élu...
-Mêmeparmilesfantômes,ilyaeubeaucoupdeconversationsàcesujet,interrompitNickQuasi-Sans-Tête.
IlinclinaversHarrysatêteàpeinerattachéeaurestedesoncorpsenlafaisantoscillerdangereusementsurlafraisequ'ilportaitautourducou.
-Jesuisconsidérécommeunesorted'autoritéquandils'agitdeHarryPotter.Ilestdenotoriétépubliquequenousentretenonsdesrelationsamicales.Maisj'aiassurélacommunautédesespritsquejenevousimportuneraipasavecdesquestions.«HarryPottersaitqu'ilpeutseconfieràmoientoutetranquillité,leurai-jedit,j'aimeraismieuxmourirquedetrahirsaconfiance.»
-Çanevousengagepasbeaucouppuisquevousêtesdéjàmort,fitremarquerRon.
-Unefoisdeplus,vousmanifestezàmonégardautantdesensibilitéqu'unehacheémoussée,ditNickQuasi-Sans-Têted'unairoffensé.
Puisils'élevadanslesairsetretournaàl'autreboutdelatabledeGryffondoraumomentoùDumbledoreselevaitàcelledesprofesseurs.Lesconversationsetlesriresquirésonnaientdanslasalles'évanouirentpresqueaussitôt.
-Jevoussouhaitechaleureusementlebonsoir!dit-ilavecungrandsourire,lesbraslargementécartéscommes'ilavaitvouluétreindretoutlemondeàlafois.
-Qu'est-cequiestarrivéàsamain?s'inquiétaHermioneensursautant.
Ellen'étaitpaslaseuleàl'avoirremarqué.LamaindroitedeDumbledoreétaittoujoursaussinoircieetcadavériquequelesoiroùilétaitvenuchercherHarrychezlesDursley.Deschuchotementsserépandirentd'unboutàl'autredelasalle.Dumbledore,quienavaitdevinélacause,secontentadesourireettirasamanchepourpreetorsursamainblessée.
-Riend'inquiétant,assura-t-ild'untondégagé.Aprésent...jesouhaitelabienvenueauxnouveauxélèvesetjesalueleretourdesanciens!Unenouvelleannéed'apprentissagedelamagievousattend...
10/1
-Samainétaitdéjàcommeçaquandjel'aivucetété,murmuraHarryàHermione.Jepensaisqu'elleseraitguériemaintenant...ouqueMadamePomfreshauraitfaitquelquechose.
-Ondiraitqu'elleestmorte,remarquaHermioneavecuneexpressiondégoûtée.Ilyadesblessuresqu'onnepeutpasguérir...desanciennesmalédictions...ilexisteaussidespoisonssansantidote...
-...etMrRusard,notreconcierge,m'achargédevousinformerquetouslesobjetsprovenantdumagasindesfrèresWeasley,Farcespoursorciersfacétieux,sontrigoureusementinterdits,sansaucuneexception.Commed'habitude,ceuxquivoudraientjouerdansleuréquipedeQuidditchdevrontdonnerleurnomaudirecteurouàladirectricedeleursmaisonsrespectives.Nouscherchonségalementdenouveauxcommentateurspourlesmatches.Lescandidatsdevrontsesignalerdelamêmemanière.Noussommesheureuxd'accueillircetteannéeunnouvelenseignantdansnotre
équipe,leprofesseurSlughorn.
Slughornseleva,soncrânechauvebrillantàlalumièredeschandelles,songrosventre,danssongilet,plongeantlatabledansl'ombre.
-LeprofesseurSlughornestundemesvieuxcollèguesquiaacceptédereprendresonancienpostedemaîtredespotions.
-Despotions?
-Despotions"?
Lemotserépétaenéchodanstoutelasalle,lesélèvessedemandants'ilsavaientbienentendu.
-Despotions?s'exclamèrentRonetHermioneentournantversHarryunregardébahi.Maistuavaisdit...
-LeprofesseurRogue,quantàlui,poursuivitDumbledoreenélevantlavoixpourcouvrirlarumeur,sechargeradescoursdedéfensecontrelesforcesduMal.
-Non!s'écriaHarrysifortquedenombreusestêtessetournèrentverslui.
Iln'yprêtaaucuneattention,fixantlatabledesprofesseursd'unregardindigné.CommentRogueavait-ilpudevenirprofesseurdedéfensecontrelesforcesduMalaprèstoutcetemps?Nesavait-onpasdepuisdesannéesqueDumbledoreneluifaisaitpasconfiancepouroccuperceposte?
-Harry,tunousavaisannoncéqueSlughorndevaitenseignerladéfensecontrelesforcesduMal!s'exclamaHermione.
-C'estcequejepensais!assuraHarry,enfouillantdanssamémoirepouressayerdeserappeleràquelmomentDumbledoreleluiavaitditmaismaintenantqu'ilypensait,ilétaitbienincapabledesesouvenird'unseulmotdeDumbledoreàcesujet.
Rogue,quiétaitassisàladroitedeDumbledore,neselevapaslorsquesonnomfutprononcé.Ilsecontentad'ungestenonchalantdelamainpourremercierlesélèvesdeSerpentardquil'applaudissaient,maisHarryavaitperçuuneexpressiontriomphalesurlevisagequ'ildétestaittant.
-Aumoins,unechoseestsûre,déclara-t-ild'untonféroce,c'estqueRogueserapartiàlafindel'année.
-Qu'est-cequetuveuxdire?demandaRon.
-Ceposteestmaudit.Personnen'yestrestéplusd'unan...Quirrellenestmêmemort.Personnellement,jevaiscroiserlesdoigtspourqu'ilyaitunnouveaucadavre...
-Harry!s'indignaHermione,choquée.
-Peut-êtrequ'ilreprendralescoursdepotionsàlafindel'année,ditRon,plusraisonnablement.CeSlughornn'aurapeut-êtrepasenviedefaireçalongtemps.Maugrey,lui,n'estpasresté.
Dumbledores'éclaircitlagorge.Harry,RonetHermionen'étaientpaslesseulsàavoirréagi.Unbrouhahas'étaitélevédanstoutelasalleàl'annoncequeRogueavaitfiniparvoirréalisersondésirlepluscher.Apparemmentindifférentàlasensationqu'ilvenaitdeprovoquerenannonçantlanouvelle,
Dumbledoren'ajoutariensurlesprofesseursetattenditquelquessecondesqu'unsilencetotalsoitrevenuavantdepoursuivre:
-Autrechoseàprésent:commetoutlemondelesaitdanscettesalle,LordVoldemortetsespartisanssontànouveauenlibertéetserenforcentdeplusenplus.
Lesilencedevinttendu,pesant,àmesurequ'ilparlait.Harryjetauncoupd'œilàMalefoyquineregardaitpasDumbledoremaisfaisaitvolersafourchettedevantluiàl'aidedesabaguettemagique,commes'iltrouvaitlesparolesdudirecteurindignesdesonattention.
-Jen'insisteraijamaisassezsurlesdangersquereprésentecettesituationetsurlesprécautionsquechacund'entrenousdoitprendrepourassurernotresécurité.Lesfortificationsmagiquesduchâteauontétéconsolidéesaucoursdel'été,nousdisposonsdésormaisdemoyensnouveaux,pluspuissants,pourassurernotreprotection,maisnousdevronsnousgardersoigneusementdetouteimprudence,quecesoitdelapartdesélèvesoudecelledesenseignants.Jevousdemandedoncinstammentderespecterlesrestrictionsquipourraientvousêtreimposéespourdesraisonsdesécurité,aussidétestablesqu'ellesvousparaissent-enparticulierl'interdictiondevoustrouverailleursquedansvotrelitendehorsdesheuresautorisées.Jevoussupplie,aucasoùvousremarqueriezquelquechosedesuspectàl'intérieurouàl'extérieurduchâteau,d'eninformerimmédiatementunprofesseur.Jecomptesurvouspouraccorder,dansvotreconduitequotidienne,laplusgrandeattentionàvotresécuritéetàcelledesautres.
Dumbledorebalayalasalledesonregardbleu,puisilsouritànouveau.
-Maismaintenant,deslitstièdesetconfortablesvousattendentetjesaisquevotrepremièreprioritéserad'êtreparfaitementreposéspourvoscoursdedemain.Souhaitons-nousdoncbonnenuit.Salut!
Dansl'habituelraclementassourdissantdesbancsqu'onrepoussait,descentainesd'élèvescommencèrentàsortirdelaGrandeSallepourprendrelechemindeleursdortoirs.Harryn'étaitpasdutoutpressédepartirenmêmetempsquelafouleauxregardsécarquillés,oudes'approcherdeMalefoyquisaisiraitl'occasionpourraconterànouveaucommentilluiavaitécrasélenez.IlpréfératraînerderrièrelesautresenfaisantsemblantderelacersachaussurependantquelaplupartdesélèvesdeGryffondorpartaientdevantlui.Hermiones'étaitaussitôtprécipitéepourremplirsesdevoirsdepréfet,quiconsistaientàmontrerlecheminauxpremièreannée,maisRonétaitdemeuréauprèsdeHarry.
-Qu'est-cequiestvraimentarrivéàtonnez?demanda-t-illorsqu'ilsseretrouvèrentderrièrelafouledesélèves,àl'abridesoreillesindiscrètes.
Harryleluiraconta.Preuvedelasoliditédeleuramitié,Rons'abstintderire.
-J'aivuMalefoymimerquelquechoseavecsonnez,mur-mura-t-ild'unairsombre.
-Oh,çan'apasd'importance,assuraHarryavecamertume.Écouteplutôtcequ'iladitavantdes'apercevoirquej'étaislà...
Harrys'étaitattenduàvoirRonabasourdiparlesvantardisesdeMalefoy.Maisilneparutpasdutoutimpressionné,cequeHarryconsidéracommedelapureobstination.
-Allons,Harry,ilessayaitsimplementdefairelemalindevantParkinson...QuellemissionpourraitbienluiconfierTu-Sais-Qui?
-Commentpeux-tuêtresûrqueVoldemortn'apasbesoindequelqu'unàPoudlard?Ceneseraitpaslapremièrefois...
-Tuveuxbienarrêterdeprononcercenom,Harry,lançaunevoixderrièrelui,suruntonréprobateur.
HarryseretournaetvitHagridquihochaitlatête.
-Dumbledoreleprononce,lui,répliquaHarry,entêté.
-Oui,maislui,c'estDumbledore,pasvrai?ditHagridd'unairmystérieux.Commentçasefaitquetusoisarrivéenretard,Harry?Jemesuisinquiété.
-J'aiétéretenudansletrain,expliquaHarry.Etvous,pourquoiétiez-vousenretard?
-J'étaisavecGraup,réponditHagridd'untonréjoui.Jen'aipasvupasserletemps.Ilhabiteunnouvelendroitlà-hautdanslesmontagnes,c'estDumbledorequiaarrangéça-unebellegrandecaverne.Ilyestbeaucoupplusheureuxquedanslaforêt.Onabienbavardé.
-Vraiment?ditHarryenprenantgardedenepascroiserleregarddeRon.
Ladernièrefoisqu'ilavaitvuledemi-frèredeHagrid,unredoutablegéantdouéd'untalentparticulierpourdéracinerlesarbres,sonvocabulairecomprenaitcinqmots,dontdeuxqu'ilétaitincapabledeprononcercorrectement.
-Ohoui,ilabeaucoupprogressé,assuraHagridavecfierté.Tuseraisétonné.Jecroisquejevaisleformerpourêtremonassistant.
Ronétouffauneexclamationqu'ilparvintàfairepasserpourunéternuement.Ilssetrouvaientmaintenantàproximitédesportesdechêne.
-Detoutefaçon,jevousvoisdemain,ceseravotrepremiercoursaprèsledéjeuner.Venezunpeuplustôt,vouspourrezdirebonjouràBuck-ouplutôtàVentdebout!
Lessaluantd'unsignedemainamical,ilsortitdansl'obscuritéduparc.
HarryetRonéchangèrentunregard.IlsavaitqueRonéprouvaitlemêmeembarrasquelui.
-Tulaissestomberlescoursdesoinsauxcréaturesmagiques?
Ronacquiesçad'unsignedetête.
-Toiaussi?
Harryhochalatêteàsontour.
-EtHermione,ellearrêteégalement?demandaRon.
Harryréponditparunnouveausignedetêteaffirmatif.IlpréferaitnepaspenseràcequediraitHagridquandils'apercevraitquesestroisélèvespréférésavaientabandonnélamatièrequ'ilenseignait.
9
LEPRINCEDESANG-MÊLÉ
Lelendemainmatin,HarryetRonretrouvèrentHermionedanslasallecommuneavantlepetitdéjeuner.Espérantqu'elleapprouveraitsathéorie,HarrysehâtadeluiracontercequeMalefoyavaitditdansletrain.
-IlessayaitdefairelemalinpourimpressionnerParkinson,tunecroispas?intervintaussitôtRon,avantqu'Hermioneaiteuletempsdedirequoiquecesoit.
-Bah,répondit-elle,l'airincertain,jenesaispas...ÇaressemblebienàMalefoydeseprétendreplusimportantqu'ilnel'est...maisceseraitquandmêmeungrosmensonge...
-Exactement,approuvaHarry,maisilneputdéveloppersesargumentscartropdemondes'efforçaitdelesécouter,sanscompterceuxquiledévisageaientenchuchotant.
-C'esttrèsmalélevé,lançasèchementRonàl'adressed'unélèvedepremièreannéeparticulièrementminuscule,alorsqu'ilsprenaientlafilepoursortirparletrouduportrait.
Legarçon,quiavaitmurmuréàl'undesesamisquelquechoseausujetdeHarryensecachantderrièresamain,devintécarlateettombadutrousouslecoupdel'émotion.Ronricana.
-Çameplaîtbeaucoupd'êtreensixièmeannée.Enplus,
9LePrincedeSang-Mêlé
Lelendemainmatin,HarryetRonretrouvèrentHermionedanslasallecommuneavantlepetitdéjeuner.Espérantqu'elleapprouveraitsathéorie,HarrysehâtadeluiracontercequeMalefoyavaitditdansletrain.
-IlessayaitdefairelemalinpourimpressionnerParkinson,tunecroispas?intervintaussitôtRon,avantqu'Hermioneaiteuletempsdedirequoiquecesoit.
-Bah,répondit-elle,l'airincertain,jenesaispas...ÇaressemblebienàMalefoydeseprétendreplusimportantqu'ilnel'est...maisceseraitquandmêmeungrosmensonge...
-Exactement,approuvaHarry,maisilneputdéveloppersesargumentscartropdemondes'efforçaitdelesécouter,sanscompterceuxquiledévisageaientenchuchotant.
-C'esttrèsmalélevé,lançasèchementRonàl'adressed'unélèvedepremièreannéeparticulièrementminuscule,alorsqu'ilsprenaientlafilepoursortirparletrouduportrait.
Legarçon,quiavaitmurmuréàl'undesesamisquelquechoseausujetdeHarryensecachantderrièresamain,devintécarlateettombadutrousouslecoupdel'émotion.Ronricana.
-Çameplaîtbeaucoupd'êtreensixièmeannée.Enplus,onvaavoirdutempslibre.Desheuresentièrespendantlesquellesonpourraresterlààsedétendre.
-Onaurabesoindecetemps-làpourétudier,Ron!ditHermionetandisqu'ilsavançaientdanslecouloir.
-Oui,maispasaujourd'hui,répliqua-t-il.Aujourd'hui,onvavraimentselacoulerdouce.
-Attendsunpeu,toi!s'écriaHermioneentendantlebraspourarrêterunélèvedequatrièmeannéequil'avaitpoussée,undisquevertvifàlamain.LesFrisbeeàdentsdeserpentsontinterdits,donne-moiça,ordonna-t-elled'untonsévère.
L'airmécontent,legarçonluitenditleFrisbeequ'onentendaitgronder,sepenchapourpassersouslebrasd'Hermioneetcourutrattrapersesamis.Ronattenditqu'ilsoithorsdevuepourarracherleFrisbeedesmainsd'Hermione.
-Parfait,j'aitoujourseuenvied'enavoirun.
Lesprotestationsd'Hermionefurentcouvertesparungloussementsonore.LavandeBrownavaitapparemmenttrouvédésopilantelaremarquedeRon.Ellelesdépassaenriantetjetapar-dessussonépauleuncoupd'œilàRonquieutl'airtrèscontentdelui.
LeplafonddelaGrandeSalleétaitd'unbleuserein,parsemédelégersnuageseffilés,àl'imagedescarrésdecielquel'onapercevaitàtraverslesfenêtresàmeneaux.Pendantqu'ilsavalaientleurporridgeetleursœufsaulard,HarryetRonracontèrentàHermioneleurconversationquelquepeuembarrassanteavecHagridlaveilleausoir.
-Ilnepeutquandmêmepaspenserquenousallonscontinuerlescoursdesoinsauxcréaturesmagiques!s'exclama-t-elle,l'airaffolé.Onn'ajamaismanifesté...commentdire...d'enthousiasme...
-Etpuis,çasuffitcommeça,non?ajoutaRonenavalantunœufentier.NousétionslesseulsdanslaclasseàfairevraimentdeseffortsparsimpleamitiépourHagrid.Etlui,ilapenséquenousaimionscettestupidematière.Tucroisquequelqu'unvalaprendreenoptionpoursesaspic?
NiHarry,niHermionenerépondirent,c'étaitinutile.Ilssavaientpertinemmentqu'aucunélèvedeleurannéenecontinueraitlescoursdesoinsauxcréaturesmagiques.LorsqueHagridquittalatabledesprofesseursdixminutesplustard,ilsévitèrentsonregardetrépondirentsansconvictionausignedemainenjouéqu'illeuradressa.
Aprèsavoirterminéleurpetitdéjeuner,ilsrestèrentàleurplaceenattendantqueleprofesseurMcGonagallquitteàsontourlatabledesenseignants.Cetteannée,ladistributiondesemploisdutempsserévélapluscompliquéequed'habitudecarleprofesseurMcGonagalldevaitd'abords'assurerquechacunavaitobtenudesnotessuffisantesauxbusepourpouvoircontinuerlesmatièreschoisiesauniveaudesaspic.
Hermionefuttoutdesuiteautoriséeàpoursuivrel'étudedessortilèges,deladéfensecontrelesforcesduMal,delamétamorphose,delabotanique,del'arithmancie,desrunesanciennesetdespotionsetfilaaussitôtàuncoursderunesdelapremièrepériode.IlfallutunpeuplusdetempspourNeville.SonvisagerondparutanxieuxlorsqueleprofesseurMcGonagallexaminalalistedesesoptionspuisconsultalesrésultatsdesesbuse.
-Botanique,trèsbien,dit-elle.LeprofesseurChouraveseraraviedevousvoirreveniravecun«Optimal»àvotrebuse.EtvousvousqualifiezpourladéfensecontrelesforcesduMal,grâceàvotre«Effortexceptionnel».Maisleproblème,c'estlamétamorphose.Jesuisdésolée,Londubat,unsimple«Acceptable»n'estpassuffisantpourcontinuerauniveaudesASPIC.Jepensequevousnepourriezpassuivre.
NevillebaissalatêteetleprofesseurMcGonagalll'observaàtraversseslunettescarrées.
-D'ailleurs,pourquoichoisirlamétamorphose?Jen'aijamaiseul'impressionquecettematièrevousplaisaitbeaucoup.
Nevilleeutl'airmalheureuxetmurmuraquelquechoseguisignifiait:«C'estmagrand-mèrequileveut.»
-Humf,marmonnaleprofesseurMcGonagall.Ilseraitlargementtempsquevotregrand-mèresoitfièredupetit-filsqu'elleaplutôtquedeceluiqu'ellevoudraitavoir-enparticulieraprèscequis'estpasséauministère.
LeteintdeNevilledevintrougeetilclignadesyeuxd'unairgêné.LeprofesseurMcGonagallneluiavaitencorejamaisfaitdecompliments.
-Jesuisdésolée,Londubat,maisjenepeuxpasvousadmettredansmaclassed'aspic.Jeconstatecependantquevousavezobtenuun«Effortexceptionnel»ensortilèges-pourquoinepaspoursuivrecettematièreenaspic?
-Magrand-mèrepensequelessortilègessontuneoptiontropfacile,grommelaNeville.
-Prenezdonclessortilèges,réponditleprofesseurMcGonagall,etj'écriraiunmotàAugustapourluirappelerquesonpropreéchecàl'épreuvedesortilègesnesignifiepasnécessairementquecesujetn'aitaucunevaleur.
Esquissantunsouriredevantl'expressionàlafoisincréduleetréjouiedeNeville,leprofesseurMcGonagalltapotaunemploidutempsviergeavecsabaguettemagiqueetleluitendit,rempliàprésentdeshorairesdétaillésdesesnouveauxcours.
EllesetournaensuiteversParvatiPatilquicommençapardemandersiFirenze,leséduisantcentaure,enseignaittoujoursladivination.
-LeprofesseurTrelawneyetluisepartagentlescourscetteannée,réponditleprofesseurMcGonagallavecunepointededésapprobationdanslavoix:toutlemondesavaitqu'elleméprisaitladivination.LeprofesseurTrelawneysechargeradessixièmeannée.
Cinqminutesplustard,Parvatiserenditenclassededivination,laminequelquepeudéconfite.
-Bien,Potter,ànous,maintenant...Potter,voyons...,ditleprofesseurMcGonagallenconsultantsesnotestandisqu'ellesetournaitversHarry.Sortilèges,défensecontrelesforcesduMal,botanique,métamorphose...toutçaatrèsbienmarché.Jedoisdirequej'aiététrèscontentedevotrenoteenmétamorphose,Potter,trèscontente.Maispourquoin'avez-vouspasdemandéàpoursuivrelescoursdepotions?Jecroyaisquevousaviezl'ambitiondedevenirAuror?
-Eneffet,maisvousm'aviezprévenuqueceseraitimpossiblesijen'avaispasun«Optimal»àmabuse,professeur.
-C'étaitvrailorsqueleprofesseurRogueenseignaitcettematière.MaisleprofesseurSlughornseratrèsheureuxd'accepterenASPIClesélèvesquiaurontobtenuun«Effort"exceptionnel»àleurBUSE.Alors,voulez-vouscontinuerlespotions?
-Oui,réponditHarry,maisjen'aipasachetéleslivresniaucuningrédient,niriendutout...
-JesuiscertainequeleprofesseurSlughornpourravousprêtercequ'ilfaut,assuraleprofesseurMcGonagall.Trèsbien,Potter,voicivotreemploidutemps.Ah,aufait,ilyavingtcandidatsquiespèrentfairepartiedel'équipedeQuidditchdeGryffondor.Jevousdonnerailalistedesnomsentempsutileetvousfixerezàvotreconvenanceunedatepourlesépreuvesdesélection.
Quelquesminutesplustard,RonfutautoriséàchoisirlesmêmesmatièresqueHarryettousdeuxquittèrentensemblelatabledeGryffondor.
-Tuasvu?ditRonavecdélicesenregardantsesheuresdecours,onadutempslibredèsmaintenant...etencoreaprèslarécréation...etaprèsdéjeuner...parfait!
Ilsretournèrentdanslasallecommune,quiétaitvideendehorsd'unedemi-douzainedeseptièmeannée,parmilesquelsKatieBell,laseulejoueusequirestaitdel'ancienneéquipedeQuidditchdeGryffondordanslaquelleHarryétaitentrédèssapremièreannée.
-Jesavaisquetul'aurais,bravo!lança-t-elleenmontrantl'insignedecapitaineaccrochéàlapoitrinedeHarry.Dis-moiquandaurontlieulesépreuvesdesélection!
-Nesoispasstupide,répliquaHarry.Tun'aspasbesoindelespasser,ilyacinqansquejetevoisjouer...
-Ilnefautpascommencercommeça,protesta-t-elle.Commentpeux-tusavoirs'iln'yapasquelqu'undebienmeilleurquemoicetteannée?Debonneséquipesontparfoisétégâchéesparcequeleurscapitainesgardaientd'anciensjoueursourecrutaientleursamis...
Ronparutunpeumalàl'aiseetsemitàjoueravecleFrisbeeàdentsdeserpentqu'Hermioneavaitconfisquéàl'élèvedequatrièmeannée.LeFrisbeefilatoutautourdelapièce,engrognantetenessayantdemordrelatapisserie.Pattenrondlesuivaitdesesyeuxjaunesetcrachaitquandilpassaittropprèsdelui.
Uneheureplustard,ilsquittèrentàcontrecœurlasallecommunebaignéedesoleilpourserendreaucoursdedéfensecontrelesforcesduMal,quatreétagesplusbas.
Hermionefaisaitdéjàlaqueueàlaporte,lesbraschargésdelivres,l'airdébordé.
-Onapleindedevoirsenrunes,dit-elled'untonanxieuxlorsqueHarryetRonl'eurentrejointe.Unedissertationdequarantecentimètresdelong,deuxversionsetilfautencorequejefassetoutçad'icimercredi!
-Pasdrôle,marmonnaRonenbâillant.
-Attendsunpeu,lança-t-elleavecaigreurjetepariequeRoguevanoussurchargerdetravail.
Laportes'ouvritàcemoment-làetRoguesortitdanslecouloir,sonvisagecireuxtoujoursencadrépardeuxrideauxdecheveuxnoirsetgraisseux.Lesilencetombaaussitôtsurlafiled'élèvesquiattendaient.
-Allez-y,dit-il.
Enentrantdanslasalle,Harryregardaautourdelui.Rogueavaitdéjàimposésapersonnalitéàlapièce.Elleétaitplussombrequ'àl'ordinaire,àcausedesrideauxquimasquaientlesfenêtres,etéclairéepardeschandelles.Denouvellesimagesétaientaccrochéesauxmurs:laplupartmontraientdesgensquisouffraient,exhibantd'horriblesblessuresoudespartiesducorpsétrangementdéformées.Personneneditmottandisqu'ilss'installaientenregardantcesmonstrueusesreprésentations.
-Jenevousaipasdemandédesortirvoslivres,fitremarquerRoguequirefermalaporteetvintseplacerderrièresonbureau,faceàlaclasse.
HermionelaissaaussitôtretombersonexemplairedeAffronterL'ennemisansvisagedanssonsacqu'ellerangeasoussachaise.
-J'aicertaineschosesàvousdirequiexigentunepleineetentièreattention.
Sesyeuxnoirssepromenèrentsurlesélèvestournésverslui,s'arrêtantunefractiondesecondedeplussurHarry.
-Jecroisque,jusqu'àprésent,vousavezeucinqprofesseursdifférentspourassurercecours.
«Tucrois...Commesitunelesavaispasvusarriveretrepartirenespérantquetuseraislesuivant,Rogue»,pensaHarryavecférocité.
-Bienentendu,cesprofesseursonttouseuleurspropresméthodesetleurssujetsdeprédilection.Etantdonnélaconfusionquienarésulté,jesuissurprisquebeaucoupd'entrevousaientréussiàdécrocherunebusedanscettematièreJeseraisencoreplussurprissivousparvenieztousàtravaillersuffisammentpoursuivreleprogrammedel'aspic,quiserabeaucoupplusavancé.
Roguequittasonbureauetentrepritdefaireletourdelasalle,parlantmaintenantd'unevoixplusbasse.Lesélèvesdurenttendrelecoupournepasleperdredevue.
-LesforcesduMal,poursuivitRogue,sontnombreuses,diverses,toujourschangeantesetéternelles.Lescombattre,c'estcommecombattreunmonstreauxmultiplestêtes.Chaquefoisqu'onentrancheune,uneautrerepousse,pluscruelleencoreetplusruséequ'avant.Vousdevezaffrontercequiestinstable,mouvant,indestructible.
HarryregardaitfixementRogue.C'étaitunechosedereconnaîtrelesforcesduMalcommeunennemidangereux,uneautred'enparlercommelefaisaitRogue,decetoncaressant,amoureux.
-Vosdéfenses,continuaRogue,d'unevoixunpeuplussonore,doiventparconséquentêtreaussiflexiblesetinventivesquelesforcesqu'ilvousfautvaincre.Cesimages(ilenmontraquelques-unesenpassantdevant)donnentuneassezbonneidéedecequiarrivelorsqu'onsubitunsortilègeDoloris,parexemple(ildésignad'ungesteunesorcièrequihurlaitdedouleur),oulebaiserd'unDétraqueur(unsorcierrecroquevillé,leregardvide,effondrécontreunmur)oul'agressiond'unInferius(unemassesanglantegisantsurlesol).
-Est-cequ'onavuunInferius,récemment?demandaParvatiPatild'unepetitevoixaiguë.Onestsûrqu'ils'ensert?
-LeSeigneurdesTénèbresaeurecoursàdesInferidanslepassé,réponditRogue,vousseriezdoncbieninspirésdesupposerqu'ilpeutànouveauenfaireusage.Aprésent...
Ilpassadel'autrecôtédelasallepourreveniràsonbureauetlesélèveslesuivirentdesyeux,sarobesombrevirevoltantderrièrelui.
-...j'imaginequevousêtesdecompletsnovicesenmatièredesortilègesinformulés.Quelestl'avantaged'unsortilègeinformulé?
Lamaind'Hermionejaillitaussitôt.Roguepritsontemps,regardanttouslesautrespourêtresûrqu'iln'avaitpaslechoix.D'untonsec,ilditalors:
-Trèsbien...MissGranger?
-Votreadversairenesaitpasquelgenredemagievousallezutiliser,réponditHermione,cequivousdonneunefractiondeseconded'avancesurlui.
-UneréponsecopiéepresquemotpourmotdansLeLivredessortsetenchantements,niveau6,remarquaRogued'unairdédaigneux(dansuncoindelaclasse,Malefoyricana),maiscorrectesurlefond.Oui,ceuxquiparviennentàuserdemagiesansformulerd'incantationsbénéficientd'uneffetdesurpriselorsqu'ilsjettentunsort.Touslessorciersn'ensontpascapables,biensûr.C'estunequestiondeconcentrationetdeforcementaledontcertains(sonregardmalveillants'attardaànouveausurHarry)manquentsingulièrement.
HarrysavaitqueRoguepensaitàleursdésastreusesleçonsd'occlumanciedeTannéeprécédente.Ilrefusadebaisserlesyeuxetlefixad'unregardnoirjusqu'àcequeRoguedétournelesien.
-Vousallezmaintenantvousrépartirenéquipesdedeux.L'undesdeuxpartenairesessayerad'ensorcelerl'autresansparleretl'autretenteraderepousserlemaléficeenrestanttoutaussimuet.Allez-y.
Roguenelesavaitpas,maisunanplustôt,Harryavaitapprisaumoinsàlamoitiédesélèvesdelaclasse(tousceuxquiavaientétémembresdel'A.D.)commentexécuterlecharmeduBouclier.Aucund'entreeux,cependant,n'avaitjamaisjetécesortsansprononcerlaformule.Unnombreraisonnabledetricheriess'ensuivirent.Beaucoupd'élèvesmurmuraientsimplementl'incantationaulieudelalanceràvoixhaute.Commeonpouvaits'yattendre,Hermione,auboutdedixminutes,parvintsansprononcerunmotàrepousserlemaléficedeJambencotonqu'avaitmarmonnéNeville;unexploitquen'importequelprofesseursenséauraitrécompensédevingtpointspourGryffondor,songeaHarryavecamertume,maisauquelRoguerestaindifférent.Ilpassaitparmieuxpendantqu'ilss'exerçaient,ressemblantplusquejamaisàunechauve-sourisgéante,ets'arrêtadevantHarryetRonpourobserverleursefforts.
Ron,quidevaitensorcelerHarry,avaitleteintvioletetserraitétroitementleslèvrespourrésisteràlatentationdechuchoterl'incantation.Harryavaitlevésabaguetteetattendait,toussessensenéveil,derepousserunmaléficequiparaissaitnejamaisdevoirvenir.
-Lamentable,Weasley,commentaRogueauboutd'unmoment.Tenez,jevaisvousmontrer...
IlpointasivitesabaguettesurHarryquecelui-ciréagitinstinctivement.Oublianttouteidéedesortilègeinformulé,ils'écria:
-Protego!
SonCharmeduBouclierfutsipuissantqueRogueperditl'équilibreettombasurunetable.Toutelaclassesetournaversluietleregardaseredresser,l'airmécontent.
-Voussouvenez-vousquej'avaisparlédesortilègesinformulés,Potter?
-Oui,réponditHarryavecraideur.
-Oui,monsieur.
-Iln'estpasnécessairedem'appeler«monsieur»,professeur.
Lesmotsluiavaientéchappéavantmêmequ'ilprenneconsciencedelesavoirprononcés.Plusieursélèves,dontHermione,sursautèrent.MaisderrièreRogue,Ron,DeanetSeamuseurentunsourireapprobateur.
-Retenue,samedisoir,dansmonbureau,ditRogueJenetolèred'impertinencesdepersonne,Potter...pasmêmelorsqu'ellesviennentdeL'Elu.
-C'étaitmagnifique,Harry!s'exclamaRonenpouffantderirelorsqu'ilseurentquittélaclasseunpeuplustardpourallerenrécréation.
-Tun'auraisvraimentpasdûdireça,déclaraHermioneenregardantRonlessourcilsfroncés.Qu'est-cequit'apris?
-Ilaessayédemejeterunmaléficeaucasoùtunel'auraispasremarqué!fulminaHarry.J'aisuffisammentsubicegenredechosespendantlesleçonsd'occlumancie!Pourquoineprendrait-ilpasunautrecobayepourchanger?OnsedemandeàquoijoueDumbledoreenluiconfiantlescoursdedéfense!Vousl'avezentenduparlerdesforcesduMal?Illesadore!Touscestrucsqu'ilaracontéssurcequiestinstable,indestructible...
-Ehbienmoi,ditHermione,j'aipenséqu'ilparlaitunpeucommetoi.
-Commemoi?
-Oui,quandtunousexpliquaiscequ'onressentfaceàVoldemort.Tunousdisaisqu'ilnesuffitpasdesesouvenirdequelquessortilèges,qu'iln'yaplusquelecerveauetlestripesquicomptent-n'était-cepascequeRoguedisaitaussi?Quetoutestdanslecourageetlarapiditéd'esprit?
Harrysesentitsidésarméqu'elleaitjugésesparolesdignesd'êtreretenuesàl'égalduLivredessortsetenchantementsqu'ilnecherchapasàdiscuter.
-Harry!Hé,Harry!
HarryseretournaJackSloper,l'undesbatteursdel'équipedeQuidditchdel'annéeprécédente,couraitverslui,unparcheminàlamain.
-Pourtoi,ditSloper,horsd'haleine.Écoute,j'aiapprisquetuétaislenouveaucapitaine.Quandest-cequetufaispasserlesessais?
-Jenesaispasencore,réponditHarryenpensantqueSloperpourraits'estimertrèsheureuxs'ilétaitànouveausélectionnéJetepréviendrai.
-D'accord,j'espéraisqueceseraitpendantleweek-end...
MaisHarrynel'écoutaitpas.Ilvenaitdereconnaîtresurleparcheminuneécriturefineetpenchée.LaissantSloperaumilieud'unephrase,ils'éloignaenhâte,accompagnédeRonetd'Hermione,etdéroulalemessage.
CherHarry;
Jevoudraisquenouscommencionsnosleçonsparticulièressamediprochain.Aielagentillessedeveniràmonbureauàhuitheuresdusoir.J'espèrequetuescontentdetonpremierjourd'école.
Bienàtoi.
AlbusDumbledore
P.S.J'aimebeaucouplesSuçacides.
-IlaimelesSuçacides?s'étonnaRonquiavaitlulemessagepar-dessusl'épauledeHarryetparaissaitsoudainperplexe.
-C'estlemotdepassepourlagargouille,àl'entréedesonbureau,réponditHarryàvoixbasse.Roguenevapasêtrecontent...Jenepourraipasfairesaretenue!
Ron,HermioneetluipassèrenttoutelarécréationenspéculationssurcequeDumbledorepourraitbienluienseigner.Ronpenchaitpourdesmaléficesetdesmauvaissortsspectaculairesd'ungenrequelesMangemortseux-mêmesignoreraient.HermioneobjectaquedetellespratiquesétaientillégalesetcroyaitplutôtqueDumbledorevoulaitapprendreàHarrydessortilègesdéfensifsdehautniveau.Aprèslarécréation,ellepartitencoursd'arithmancietandisqueHarryetRonretournaientdanslasallecommuneoùilscommencèrentàcontrecœurleursdevoirspourRogue.Ilsserévélèrentsicomplexesqu'ilsn'avaienttoujourspasterminélorsqueHermionelesrejoignitaprèsledéjeuneroùilsavaientànouveauunepériodedetempslibre(pendantlaquelleelleaccéléraconsidérablementleur
rythmedetravail).Ilsvenaientdefinirquandlaclochesonnapourleurdoublecoursdepotionsetilsreprirentaussitôtlecheminfamilierquimenaitauxcachots,danslasallequiavaitétésilongtempscelledeRogue.
Aleurarrivéedanslecouloir,ilsvirentqu'unedouzained'élèvesseulementavaientétéadmisenclassed'ASPic.CrabbeetGoyleavaientbienévidemmentratéleursBUSEmaisquatreSerpentardavaientréussiàobtenirlanoterequise,ycomprisMalefoy.IlyavaitaussiquatreSerdaigleetunPoufsoufïle,ErnieMacmillan,queHarryaimaitbienendépitdesesmanièresplutôtampoulées.
-Harry,ditErnied'untonsolennelenluitendantlamain,jen'aipaseul'occasiondetesaluercematin,enclassededéfensecontrelesforcesduMal.J'aitrouvélecoursintéressantmaislecharmeduBouclier,biensûr,c'estunpeuduréchauffépournous,lesvieuxbriscardsdel'A.D...Commentçava,Ron?EttoiHermione?
Apeineavaient-ilseuletempsderépondre«trèsbien»quelaporteducachots'ouvritetl'énormeventredeSlughornleprécédadanslecouloir.Tandisqu'ilsentraientdanslasalleenfileindienne,sagrossemoustachedemorseseretroussasurunsourirerayonnantetilaccueillitHarryetZabiniavecunenthousiasmetoutparticulier.
Contrairementàl'habitude,lecachotétaitdéjàremplidevapeursetd'odeursbizarres.Harry,RonetHermionereniflèrentd'unairintéresséenpassantdevantdegrandschaudronsbouillonnants.LesquatreSerpentards'assirentàunemêmetable,imitésparlesquatreSerdaigle.Harry,RonetHermionen'avaientplusqu'àpartagerunetroisièmetableavecErnie.Ilschoisirentcellequisetrouvaittoutprèsd'unchaudrondanslequelunesubstanced'unecouleurdoréedégageaitundesparfumslesplusexquisqueHarryaitjamaisconnus.Illuirappelaittoutàlafoislatarteàlamélasse,l'odeurdeboisdesmanchesàbalaietunarômedefleurqu'ilpensaitavoirdéjàsentiauTerrier.Ilrespiratrèslentementettrèsprofondément,enayantl'impressionquelesémanationsdelamixturel'emplissaientcommeunnectar.Unsentimentd'immensecontentementserépanditenlui.IlsouritàRonquiluisouritàsontourd'unairnonchalant.
-Voyons,voyons,voyons,commençaSlughorndontlasilhouettémassivesemblaittrembloterderrièrelesvapeurschatoyantesquis'échappaientdeschaudrons.Sortezvosbalancesetvosnécessairesàpotions,sansoubliervotreexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions...
-Monsieur?ditHarryenlevantlamain.
-Harry,mongarçon?
-Jen'ainilivre,nibalance,nirienetRonnonplus...Nousn'avionspasprévudepouvoirsuivrevoscoursenASPIC...
-Ahoui,leprofesseurMcGonagallm'enaparlé...nevousfaitespasdesouci,mongarçon,pasdesoucidutout.Aujourd'hui,vousutiliserezlesingrédientsquisetrouventdansl'armoireetnouspourronssûrementvousprêterunebalance.NousavonségalementquelquesvieuxlivresdontvousvousservirezenattendantdelescommanderchezFleuryetBott...
Slughornsedirigeaversuncoindelasalleetfouillauncertaintempsdansunplacardd'oùilfinitparressortirdeuxexemplairestrèsabîmésduManuelavancédepréparationdéspotions,deLibatiusBorage,qu'ildonnaàHarryetàRonenmêmetempsquedeuxbalancesenmétalterni.
-Alors,maintenant,voyons,repritSlughornquirevintdevantlesélèvesetgonflasontorsedéjà
proéminent,lesboutonsdesongiletmenaçantdesauter.J'aipréparéquelquespotionspourquevousyjetiezuncoupd'oeil,parsimplecuriosité.C'estlegenredechosesquevousdevriezêtrecapablesderéussiraprèsavoirobtenuvosASPIC.Vousenavezsûremententenduparler,mêmesivousnelesavezjamaisfaitesvous-mêmes.Quelqu'unpeut-ilmedirelenomdecelle-ci?
IlindiqualechaudronsituéprèsdelatabledesSerpentard.Harrysehaussalégèrementsursachaiseetvitunliquidequiressemblaitàdel'eaubouillante.
Lamainbienentraînéed'Hermionesedressaavantquequiconqued'autreaiteuletempsderéagir.Slughornluifitsignedeparler.
.C'estduVeritaserum,unepotionincoloreetsansodeurquiobligeceluiquilaboitàdirelavérité,répondit-elle.
-Trèsbien,trèsbien!s'exclamaSlughornd'untonréjoui.Aprésent,poursuivit-il,enmontrantlechaudronprochedelatabledesSerdaigle,celle-ciesttrèsconnue...Elleestégalementcitéedanscertainesbrochuresrécemmentdistribuéesparleministère...Quipeut...
Lamaind'Hermionefutànouveaulaplusrapide.
-C'estduPolynectar,monsieur,dit-elle.
Harryavaitluiaussireconnulasubstancesemblableàdelabouequifrémissaitlentementdansledeuxièmechaudronmaisiln'envoulaitpasàHermioned'avoirrépondulapremière.N'était-cepasellequiavaitréussiàenpréparerparsespropresmoyensaucoursdeleurdeuxièmeannée?
-Excellent,excellent!Maintenant,celle-ci...Oui?ditSlughornquiparutunpeuétonnédevoirlamaind'Hermioneseleverunenouvellefois.
-C'estdel'Amortentia!..
-Eneffet.Çaparaîtpresqueidiotdeposerlaquestion,commentaSlughorn,apparemmenttrèsimpressionné.Etj'imaginequevousconnaissezseseffets?
-C'estlepluspuissantphiltred'amouraumonde!expliquaHermione.
-Toutàfaitexact!Vousl'avezidentifiée,jesuppose,grâceàsacouleurnacréecaractéristique?
-Etàsavapeurquis'élèveenspiralestrèsreconnaissables,ajoutaHermioneavecenthousiasme.Onditqu'elleauneodeurdifférentepourchacundenous,seloncequinousattireleplus.Moi,jesensunparfumd'herbefraîchementcoupée,deparcheminneufet...
Sesjouesrosirentunpeuetellepréféranepasterminersaphrase.
-Puis-jesavoirvotrenom,chèreamie?demandaSlughornsansprêterattentionàlagêned'Hermione.
-HermioneGranger,monsieur.
-Granger?Granger?Seriez-vousparented'HectorDagworth-Granger,fondateurdelaTrèsExtraordinaireSociétédespotionnistes?
-Non,jenecroispas,monsieur.Jesuisd'originemoldue.
HarryvitMalefoysepencherversNottetluichuchoterquelquechoseàl'oreille.TousdeuxricanèrentmaisSlughornnesemontranullementdécontenancé.Aucontraire,sonvisages'illuminaetsonregardallad'HermioneàHarryquiétaitassisàcôtéd'elle.
-Oho!«L'unedemesplusprochesamiesadesparentsmoldusetc'estlameilleureélèvedenotreannée!»Jecroisdevinerquec'estdecetteamie-làquevousparliez,Harry?
-Oui,monsieur,répondit-il.
-Bien,bien,bien,Gryffondoralargementméritévingtpointspourvosréponses,MissGranger,annonçaSlughornd'untoncordial.
MalefoyfaisaitàpeuprèslamêmetêtequelejouroùHermioneluiavaitdonnéunegifle.HermionetournaversHarryunvisageradieuxetmurmura:
-Tuluiasvraimentditquej'étaislameilleureélève?Oh,Harry!
-Qu'est-cequ'ilyadesiextraordinaireàça?murmuraRonqui,pouronnesavaitquelleraison,paraissaitagacé.C'estévidentquetueslameilleuremoiaussi,jel'auraisditsionmel'avaitdemandé!
Hermionesouritmaiselleleurfitsignedesetairepourqu'ilspuissententendrecequedisaitSlughorn.RonavaitL'airunpeurenfrogné.
-Biensûr,l'Amortentianecréepasvraimentunsentimentd'amour.Ilestimpossibledefabriqueroud'imiterl'amour.Non,elleproduitsimplementuneforteattiranceouuneobsession.C'estsansdoutelaplusdangereuseetlapluspuissantedespotionsquisetrouventdanscettesalleeh,oui,ajoutaSlughornenhochantlatêted'unairgraveversMalefoyetNottquiaffichaienttousdeuxunsouriresceptique.Quandvousaurezautantquemoil'expériencedelavie,vousnesous-estimerezpaslepouvoirdel'amourobsessionnel...Etmaintenant,ilesttempsdenousmettreautravail.
-Monsieur,vousnenousavezpasditcequ'ilyadanscelui-ci,ditErnieMacmillanquimontraitunpetitchaudronnoirposésurlebureaudeSlughorn.
Lapotionqu'ilcontenaitbouillonnaitjoyeusement.Elleavaitunecouleurd'orfonduetdegrossesgouttessautaientàsasurfacecommedespoissonsrouges,sansquelamoindreparticulenedéborde.
-Oho,répétaSlughorn.
Harryétaitsûrqu'iln'avaitpasoubliélapotionmaisavaitattenduqu'onluiposelaquestionpourménageruneffetplusthéâtral.
-Ah,oui.Celle-ci.Ehbien,mesdemoisellesetmessieurs,ils'agitlàd'unetrèsétrangepetitepotionqu'onappelleFélixFelicis.Jesuissûr,ajouta-t-ilenadressantunsourireàHermionequiavaitlaissééchapperuneexclamation,quevousconnaissezleseffetsdeFélixFelicis,MissGranger?
-C'estdelachanceliquide,réponditHermione,surexcitée.Ilsuffitd'enboirepouravoirunechanceextraordinaire!
Toutelaclassesemblaseredresser.HarrynevoyaitplusàprésentdeMalefoyquesescheveuxblondsetlissessursanuquecarilvenaitenfind'accorderàSlughornuneattentionpleineetentière.
-Parfaitementexact,dixpointsdepluspourGryffondor.Oui,c'estunedrôledepetitepotion,Félix
Felicis,poursuivitSlughorn.Horriblementdifficileàprépareretdésastreusequandelleestmalfaite.Maissionlamélangecorrectement,cequiestlecasdecelle-ci,ons'aperçoitquetoutcequ'onentreprendestcouronnédesuccès...entoutcasjusqu'àcequeseseffetssedissipent.
-Pourquoilesgensn'enboivent-ilspastoutletemps,monsieur?demandaTerryBoot,avided'ensavoirplus.
-Parcequesionenprendtrop,elleprovoquedesétourdissements,unetendanceàl'imprudenceetunexcèsdeconfianceensoiquipeutserévélerdangereux,réponditSlughorn.Ilnefautpasabuserdesbonneschoses,commevouslesavez...etelleesthautementtoxiqueengrandequantité.Maisconsomméeavecmodérationettrèsoccasionnellement...
-Vousenavezdéjàbu,monsieur?demandaMichaelCorneravecungrandintérêt.
-Deuxfois,ditSlughorn.Unefoisquandj'avaisvingt-quatreans,uneautrefoisquandj'enavaisvingt-sept.Deuxcuilleréesàsoupeaupetitdéjeuner.Deuxjoursparfaitsdansmavie.
Sonregardseperditauloin.Qu'iljouelacomédieoupas,l'effetétaitréussi,songeaHarry.
-Etc'estcela,repritSlughorn,enrevenantsurterre,quejevaisoffrircommerécompenseàlafindececours.
Ilyeutunsilencependantlequelonpercevaitchaquebouillonnement,chaquegargouillis,avecuneintensitédécuplée.
-UntoutpetitflacondeFélixFelicis,continuaSlughornensortantdesapocheuneminusculebouteilledeverremunied'unbouchon,qu'ilmontraàtoutlemonde.Unedosesuffisantepourdouzeheuresdechance.Del'aubeaucrépuscule,uneréussitetotaledanstoutcequevousentreprendrez.JedoistoutefoisvousavertirqueFélixFelicisestunesubstanceinterditedanslescompétitionsorganisées...lesévénementssportifs,parexemple,lesexamensoulesélections.Parconséquent,legagnantnedevraenfaireusagequ'unjourordinaire...Etvousverrezquecejourordinairesetransformeraenjournéeextraordinaire!Comments'yprendrepourgagnercettefabuleuserécompense?poursuivitSlughorn,d'untonsoudainplusanimé,ehbien,enallantàlapage10duManuelavancédepréparationdespotions.Nousavonsunpeuplusd'uneheuredevantnous,cequidevraitvoussuffirepourtenterderéaliseràpeuprèsconvenablementunphiltredeMortVivante.Jesais,c'estpluscompliquéquetoutcequevousavezessayéjusqu'àprésentetjenem'attendspasàcequetoutlemondeobtienneunrésultatparfait.Celuioucellequiauralemieuxréussi,cependant,gagneraleflacondeFélix.Allez-y!
Onentenditleraclementdeschaudronsquelesélèvestiraientverseuxetdegrandsbruitsmétalliqueslorsqu'ilscommencèrentàentasserdespoidsdanslesplateauxdeleursbalances,maispersonneneprononçalemoindremot.Laconcentrationdanslaclasseétaittellequ'elleendevenaitpresquepalpable.HarryvitMalefoyfeuilleterfébrilementsonManuelavancédepréparationdespotions.Iln'auraitpumanifesterplusclairementsondésirderemporteràtoutprixcettejournéedechance.HarrysepenchaàsontoursurlevieuxlivremiteuxqueSlughornluiavaitprêté.
Asongrandagacement,ilvitquesonprécédentpropriétaireavaitgriffonnésurtouteslespages,sibienquelesmargesétaientaussinoiresd'encrequelapartieimprimée.Lenezsurlelivrepourdéchiffrerlalistedesingrédients(mêmelà,leprécédentutilisateuravaitajoutédesnotesetrayécertaineschoses),Harrysehâtad'allerprendredansl'armoirecedontilavaitbesoin.Lorsqu'ilse
précipitaànouveaudevantsonchaudron,ilvitMalefoycouperleplusvitepossibledesracinesdevalériane.
Toutlemondejetaitdescoupsd'œilauxautrespourvoircequ'ilsfaisaient.C'étaitàlafoisunavantageetuninconvénientdescoursdepotionsdenepaspouvoirgardersontravailpoursoi.Dixminutesplustard,lasalleétaitentièrementrempliedevapeursbleuâtres.Hermione,bienentendu,semblaitlaplusavancée.Sapotionressemblaitdéjàau«liquidesatiné,couleurcassis»,décritcommeidéallorsqu'onétaitàmi-chemindelapréparation.
Aprèsavoirhachésesracines,Harrysepenchaànouveausurlelivre.Ilétaittrèsirritantdedevoirdéchiffrerlesinstructionssouslesstupidesgriffonnagesduprécédentpropriétairequi,pouruneraisoninconnue,contestaitl'ordredecouperlafèvesopophoriqueetavaitécritàlaplacelarecommandationsuivante:«Ecraseravecleplatd'unelamed'argentpermetdemieuxextrairelejusqu'encoupant.»
Monsieur,jecroisquevousavezconnumongrand-père,AbraxasMalefoy?
Harrylevalatête;SlughornpassaitdevantlatabledesSerpentard.
-Oui,réponditSlughornsansregarderMalefoy.J'aiétédésoléd'apprendresamort,maisilfallaits'yattendre,laDragoncelleàsonâge...
Etils'éloigna.Harryretournaàsonchaudronavecunsouriresatisfait.IlvoyaitbienqueMalefoyauraitvoulubénéficierdelamêmeattentionqueHarryouZabini.Peut-êtremêmeespérait-iluntraitementdefaveurdumêmegenrequeceluiauquelRoguel'avaithabitué.Maisapparemment,Malefoynedevraitsefierqu'àsonseultalentpourgagnerleflacondeFélixFelicis.
Lafèvesopophoriqueserévélatrèsdifficileàcouper.HarrysetournaversHermione.
-Jepeuxt'empruntertoncouteaud'argent?
Elleacquiesçad'unairimpatient,sansquitterdesyeuxsapotionquiavaittoujoursunecouleurvioletfoncéalorsque,d'aprèslelivre,elleauraitdûprendreunelégèreteintelilasàcestadedelapréparation.
Harryécrasasafèveavecleplatducouteau.Asongrandétonnement,elleexsudaaussitôtunetellequantitédejusqu'ilfutémerveillédevoirunepetitegraineratatinéeencontenirautant.Versantprécipitammentleliquideobtenudanssonchaudron,ileutlasurprisedeconstaterquelapotionprenaitimmédiatementl'exacteteintelilasdécriteparlemanuel.
L'agacementqu'ilavaitressentipourl'ancienpropriétairedulivresedissipasur-le-champetillutattentivementlesinstructionsquisuivaient.Selonlemanuel,ildevaitremuerlamixturedanslesenscontrairedesaiguillesd'unemontrejusqu'àcequelapotiondevienneclairecommedel'eau.Maissil'onencroyaitlesnotesduprécédentutilisateur,ilfallaitremueruntourdanslesensdesaiguillesd'unemontrechaquefoisqu'onavaitfaitsepttoursdanslesensinverse.Pouvait-ilavoirraisonàdeuxreprises?
Harryremuadanslesenscontrairedesaiguillesd'unemontre,retintsonsouffle,puistournaunefoisdansl'autresens.L'effetfutimmédiat.Lapotiondevintrosepâle.
-Commentes-tuarrivéàça?interrogeaHermioned'untonimpérieux.
Elleavaitleteintrougeetsescheveuxétaientdeplusenplusébouriffésdanslesvapeursdesonchaudron.Maissapotionconservaitrésolumentlamêmecouleurviolette.
-Faisuntourdanslesensdesaiguillesd'unemontre...
-Non,non,lelivreditqu'ilfautremuerdansl'autresens,répliqua-t-ellesèchement.
Harryhaussalesépaulesetpoursuivitsatâche.Septtoursdanslesenscontrairedesaiguillesd'unemontre,untourdansl'autresens,unepause...septtours,untour...
Del'autrecôtédelatable,Ronmarmonnaitdesjuronsàflotcontinu.Sapotionressemblaitàduréglisseliquide.Harryjetauncoupd'œilauxautrestables.D'aprèscequ'ilpouvaitvoir,aucuneautrepotionn'avaitunecouleuraussipâlequelasienne.Ilenfutenchanté,unsentimentqu'iln'avaitcertainementjamaiséprouvéauparavantdanscecachot.
-Etvoilà,letempsest...écoulé!déclaraSlughorn.Arrêtez,s'ilvousplaît!
Ilpassalentemententrelestables,examinantleschaudrons.Ils'abstenaitdetoutcommentairemaisreniflaitparfoisunepotionoularemuaitunpeu.Enfin,ilarrivaàlatableoùHarry,Ron,HermioneetErnieétaientassis.IleutunsourirenavrédevantlasubstancesemblableàdugoudronquecontenaitlechaudrondeRon.Iln'accordaaucuneattentionàlamixturebleumarined'Ernie,maissaluad'unsignedetêteapprobateurlapotiond'Hermione.Enfin,quandilvitcelledeHarry,uneexpressionderavissementincréduleilluminasonvisage.
-Levainqueurincontestable!s'écria-t-ilàlacantonade.Excellent,excellent,Harry!Dieuduciel,ilestévidentquevousavezhéritédutalentdevotremère,elleavaitledonpourlespotions,Lily,sansaucundoute!Alors,levoilà,il„estàvousunflacondeFélixFelicis,commepromis,etfaites-enbonusage!
Harryglissadanssapocheintérieurelaminusculefioleremplied'unliquidedoré.Ilressentituncurieuxmélangedejoieenvoyantl'airfurieuxdesSerpentardetdeculpabilitédevantlevisagedéçud'Hermione.Ron,lui,paraissaitabasourdi.
-Commentas-tufaitça?murmura-t-ilàHarrylorsqu'ilsquittèrentlecachot.
-Uncoupdechance,sansdoute,répondit-il,carMalefoyn'étaitpasloin.
Maisàl'heuredudîner,quandilsfurentinstallésentoutetranquillitéàlatabledeGryffondor,ilsesentitsuffisammentàl'abridesoreillesindiscrètespourleurracontercequis'étaitpassé.Ilvitalorslevisaged'Hermionesedurcirunpeuplusàchaquemotqu'ilprononçait.
-Tucroissansdoutequej'aitriché?conclut-il,agacéparsonexpression.
-Cen'étaitpasvraimentlerésultatdetonproprçtravail,ilmesemble,répondit-elleavecraideur.
-Ilasimplementsuivid'autresinstructionsquelesnôtres,remarquaRon.Çapouvaittoutaussibienfinirencatastrophe,non?Maisilaprislerisqueetçaapayé.
Ilpoussaunsoupir.
-Slughornauraitpumedonnercelivre-lààmoi,maisnon,iln'yavaitriend'écritdanslemien.Apparemment,quelqu'unavomisurlapage52,c'esttout...
-Attendsunpeu,ditunevoixtouteproche,àlagauchedeHarry.
Ilrespirasoudainuneboufféedumêmeparfumdefleurqu'ilavaitsentidanslecachotdeSlughorn.Lorsqu'iltournalatête,ilvitGinnyquiétaitvenuelesrejoindre.
-Est-cequej'aibienentendu?Tuassuivilesinstructionsdequelqu'unquiaécritdansunlivre,Harry?
Elleparaissaitinquièteetfurieuse.Harrysuttoutdesuiteàquoiellepensait.
-Cen'estrien,répondit-ild'untonrassurantenbaissantlavoix.Çan'arienàvoiravec...heu...lejournalintimedeJedusor.C'estsimplementunvieuxmanueldanslequelunélèveagriffonnédesnotes.
-Maistuasfaitcequ'ildisait?
-J'aisimplementessayéd'appliquerlesconseilsécritsdanslesmarges.Franchement,Ginny,jenevoispascequ'ilpeutyavoirdelouche...
-Ginnyaraison,coupaHermione,avecunevigueurnouvelle.Ilfautvérifierqu'iln'yaitriendebizarrelà-dedans.Quisaitcequipeutsecacherderrièrecesdrôlesd'instructions?
-Hé!protestaHarry,indigné,enlavoyantprendredanssonsacsonexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions.
Ellelevasabaguette.
-Specialisrevelio!dit-elleendonnantdepetitscoupssecssurlacouverture.
Ilnesepassariendutout.Lelivrerestalàoùellel'avaitposé,toujoursaussiusé,sale,sespagescornées.
-Tuasfini?demandaHarry,irrité.Outuveuxattendredevoirs'ilvafairedessautspérilleux?
-Ilparaîtnormal,déclaraHermionequicontinuaitdefixerlelivred'unairsoupçonneux.Ondiraitvraimentun...unsimplemanuel.
-Trèsbien.Danscecas,jelereprends,ditHarry.
Illesaisitd'ungestebrusquemaisilluiéchappadesmainsettombaouvertsurlesol.
„Personned'autreneregardait.Harrysepenchapourramasserlelivreetvitsoudainquelquesmotsgriffonnésaubasdeladernièrepagedecouverture,delamêmepetiteécritureenpattesdemouchequelesinstructionsgrâceauxquellesilavaitgagnésonflacondeFélixFelicissoigneusementcachéàprésentdansunepairedechaussettes,àl'intérieurdesagrossevalise.Illutalors:
«CelivreappartientauPrincedeSang-Mêlé»
10LaMaisondesGaunt
Pendantlesautrescoursdepotions,cettesemaine-là,HarrycontinuadesuivrelesinstructionsduPrincedeSang-Mêléchaquefoisqu'ellesdifféraientdecellesdeLibatiusBorage.Lerésultatfutqu'auboutdelaquatrièmeleçon,Slughornnetarissaitplusd'élogessurlesaptitudesdeHarry,affirmantqu'ilavaitrarementeuunélèveaussidoué.Enrevanche,niRonniHermionen'étaientravis.HarryleuravaitproposédepartagersonlivremaisRonavaitbeaucoupplusdedifficultésqueluiàdéchiffrerlesnotesmanuscritesetnepouvaitsanscesseluidemanderdeleslireàhautevoix,souspeined'éveillerlessoupçons.Hermione,poursapart,continuaitrésolumentdes'enteniràcequ'elleappelaitles«instructionsofficielles»,cequinefaisaitqu'aggraversamauvaisehumeurcarellesdonnaientdemoinsbonsrésultatsquecellesduPrince.
HarrysedemandaitvaguementquiavaitétélePrincedeSang-Mêlé.Ilsavaientunetellemassededevoirsqu'ilnetrouvaitpasletempsdelireenentiersonexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions,maisill'avaitsuffisammentfeuilletépourconstaterqu'iln'existaitquasimentpasdepagessurlesquelleslePrincen'aitpasajoutédenotes,dontcertainesneconcernaientpasseulementlemélangedespotions.Icietlàfiguraienteneffetdesformulesquiressemblaientàdessortilègesinventésparleprincelui-même.
-Lui-mêmeouelle-même,ditHermioned'untonirritéenentendantHarryenmontrerquelquesexemplesàRon.
C'étaitlesamedisoir,danslasallecommune.
-Ilsepeuttrèsbienqu'ils'agissed'unefille.Sonécritureestplusfémininequemasculine.
-Ils'appelaitlePrincedeSang-Mêlé,objectaHarry.Tuconnaisbeaucoupdefillesquisontprinces?
Hermionenesutquerépondre.Elleserenfrognaetrepritd'ungestebrusquesadissertationsur«Lesprincipesderematérialisation»queRonessayaitdelireàl'envers.
HarryconsultasamontreetrangeaprécipitammentdanssonsaclevieilexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions.
-Ilesthuitheuresmoinscinq.Ilfautquej'yaillesijeneveuxpasêtreenretardchezDumbledore.
-Ooooh!s'exclamaHermioneenrelevantlatête.Bonnechance!Onvat'attendre,onveutsavoircequ'iltedonnecommecours!
-J'espèrequeçasepasserabien,ditRon,ettousdeuxregardèrentHarrysortirparl'ouvertureduportrait.
Harryparcourutdescouloirsdésertsàcetteheure,maisildutquandmêmesecachertrèsvitederrièreunestatuelorsqu'ilvitapparaîtreleprofesseurTrelawneyàl'angled'unmur.Ellemarmonnaittouteseuleetbattaitunjeudecartescrasseusesqu'elleexaminaitenmarchant.
-Deuxdepique:conflit,murmura-t-elle,enarrivantdevantl'endroitoùHarry,accroupi,s'étaitréfugié.Septdepique:mauvaisaugure.Dixdepique:violence.Valetdepique:unjeunehomme
brun,peut-êtreunpeutroublé,quin'aimepaslaconsultante...
Elles'arrêtanet,justedel'autrecôtédelastatuequidissimulaitHarry.
-Non,çanesepeutpas,dit-elle,agacée,etHarryl'entenditbattreà.nouveaulescartesd'ungestevigoureuxtandisqu'dierepartaitenlaissantderrièreelleuneodeurdexérèsbonmarché.
Ilattenditjusqu'àcequ'ilsoitsûrqu'elleaitdisparupuisserenditenhâtedanslecouloirduseptièmeétageoùunegargouillesolitairesetenaitdevantlemur.
-Suçacides,ditHarry.
Lagargouillefitunpasdecôtéetlemurderrièreelles'ouvrit,laissantvoirunescaliermobileencolimaçon.Harrymontasurlapremièremarcheetl'estaliertournasurlui-même,l'amenantendouceurjusqu'àlaporteauheurtoirdecuivrequidonnaitaccèsaubureaudeDumbledore.
Harryfrappa.
-Entrez,réponditlavoixdeDumbledore.
-Bonsoir,monsieur,ditHarryens'avançantdanslebureaududirecteur.
-Ah,bonsoir,Harry.Assieds-toi,proposaDumbledoreavecunsourire.J'espèrequetapremièresemainederentrées'estbienpassée?
-Oui,merci,monsieur,ditHarry.
-Tun'aspastraîné,déjàuneretenueàtonactif!
-Heu...,commençaHarry,malàl'aise,maisDumbledoreneparaissaitpastropsévère.
-JemesuisarrangéavecleprofesseurRoguepourqu'ellesoitreportéeàsamediprochain.
-Trèsbien,ditHarry,quiavaitdeschosesbeaucouppluspréoccupantesentêtequelaretenuedeRogue.
Ilregardaitsubrepticementdetouscôtés,àlarecherched'unindicequipuisseindiquercequeDumbledorecomptaitfaireavecluicesoir.Lapiècecirculaireavaitlemêmeaspectqued'habitude:lesfragilesinstrumentsenargentétaientàleurplacesurlestablesauxpiedseffilés,ronronnantetsoufflantdesvolutesdefumée;lesportraitsdesanciensdirecteursetdirectricessomnolaientdansleurscadres;etFumseck,lemagnifiquephénixdeDumbledore,étaitposésursonperchoirderrièrelaporte,sesyeuxétincelantsobservantHarryavecintérêt.Apparemment,Dumbledoren'avaitlibéréaucunespacepours'entraîneràdessortilègesdecombat.
-Alors,Harry,ditDumbledored'untonsérieux,jesuissûrquetut'esdemandécequej'avaispréparépourtoiaucoursdeces...disons,leçons,fauted'unmeilleurterme?
-Oui,monsieur.
-Ehbien,j'aiestiméqu'ilétaittemps,maintenantquetusaiscequiapousséLordVoldemortàessayerdetetuerilyaquinzeans,detedonnercertainesinformations.
Ilyeutunsilence.
-Vousm'aviezdit,àlafindel'annéedernière,quevousallieztoutm'expliquer,déclaraHarryilavaitdumalàdissimuleruntonaccusateurdanssavoix-,monsieur,ajoutat-il.
-C'estcequis'estpassé,réponditcalmementDumbledore,jet'aiexpliquétoutcequejesavais.Maisàpartirdemaintenant,nousallonsquitterlasoliditédesfaitspourcheminerensembleàtraverslesmarécagesobscursdelamémoireetnousaventurerdanslemaquisdeshypothèseslespluséchevelées.Dorénavant,Harry,ilsepeutquejemetrompeautantqueHumphreyBelcherquicroyaitquelemomentétaitvenudefabriquerdeschaudronsenfromage.
-Vouspensezpourtantavoirraison?demandaHarry.
-Bienentendu,maisjet'aidéjàadministrélapreuvequ'ilm'arrivedemetrompercommen'importequid'autre.Enfait,commejesuispardonne-moi-relativementplusintelligentquelaplupartdeshommes,meserreurssontenproportionbeaucoupplusconsidérables.
-Monsieur,risquaHarry,cequevousallezmerévélerest-ilenrapportaveclaprophétie?Est-cequeçavam'aiderà...survivre?
-C'esteneffetétroitementliéàlaprophétie,réponditDumbledored'untonaussidégagéquesiHarryluiavaitdemandéqueltempsilferaitdemain,etjesouhaitesansnuldoutequecelat'aideàsurvivre.
Dumbledoreselevaetcontournalebureau.IlpassadevantHarryquilesuivitavidementdesyeuxetleregardasepenchersurunearmoire,àcôtédelaporte.LorsqueDumbledoreseredressa,iltenaitentrelesmainsunebassinedepierrefamilière,peuprofondeetgravéed'étrangessignessurlesbords.IlposalaPensinesurlebureau,souslesyeuxdeHarry.
-Tuasl'airinquiet.
HarryéprouvaeneffetunecertaineappréhensionenobservantlaPensine.Sesexpériencesprécédentesaveccetétrangeobjet,quiconservaitetrévélaitlessouvenirsetlespensées,n'avaientpastoujoursététrèsheureuses.Ladernièrefoisqu'ils'étaitmêlédedécouvrirsoncontenu,ilavaitvubeaucoupplusdechosesqu'ilnel'auraitsouhaité.MaisDumbledoresouriait.
-Cesoir,tuvasentrerdanslaPensineavecmoi...etcontrairementàl'habitude,avecmapermission.
-Oùallons-nous,monsieur?
-FaireunpetitvoyagedanslamémoiredeBobOgden,réponditDumbledoreenprenantdanssapocheunflacondecristalremplid'unesubstanceargentéequitournoyaitsurelle-même.
-QuiétaitBobOgden?
-UnemployéduDépartementdelajusticemagique,expliquaDumbledore.Ilestmortilyaquelquetempsmaispasavantquej'aieréussiàleretrouveretàleconvaincredemeconfiercessouvenirs.Nousallonsl'accompagnerlorsd'unevisitequ'ilafaitedansl'exercicedesesfonctions.Situveuxbientelever,Harry...
MaisDumbledoreeutdumalàôterlebouchonduflacondecristal:samainblesséeparaissaitraideetdouloureuse.
-Je...jepeuxvousaider,monsieur?
-Inutile,Harry.
Dumbledorepointasabaguettemagiquesurleflaconetlebouchonsautatoutseul.
-Monsieur.,.commentvousêtes-vousblesséàlamain?demandaànouveauHarryenregardantlesdoigtsnoircisavecunmélangederépulsionetdepitié.
-Cen'estpaslemomentdeteracontercettehistoire,Harry.Pasencore.Nousavonsrendez-vousavecBobOgden.
DumbledoreversalecontenuargentéduflacondanslaPensine.Lasubstancescintillante,niliquidenigazeuse,tour-noyaaufonddurécipient.
-Aprèstoi,ditDumbledoreenmontrantd'ungestelabassinedepierre.
Harrysepenchaenavant,prituneprofondeinspiration,etplongealatêtedanslesvolutesargentées.Ilsentitalorssespiedsquitterlesol,iltomba,tomba,dansuneobscuritétour-billonnante,puisseretrouvasoudainsousunsoleiléclatantquilefitclignerdesyeux.Avantqu'ilaiteuletempsdes'ha-bitueràlalumière,Dumbledoreatterritàcôtédelui.
Ilsétaientarrivéssuruneroutedecampagnebordéedehauteshaiestouffues,sousuncield'étéd'unbleudemyoso-tisétincelant.Atroismètresdevanteuxsetenaitunpetithommerepletportantdeslunettesextraordinairementépaissesquiréduisaientsesyeuxàdeuxpetitspointssem-blablesàdesgrainsdebeauté.Ilétaitentraindelireunpan-neauindicateurenbois,plantédanslesronces,surlecôtégauchedelaroute.Harrysuttoutdesuitequec'étaitOgden.Iln'yavaitpersonned'autreauxalentoursetl'hommearboraitunétrangeassortimentvestimentairefré-quentchezlessorciersinexpérimentésquiveulentressem-bleràdesMoldus:danslecasprésent,ils'agissaitd'uneredingoteetdeguêtrespasséespar-dessusunmaillotdebainunepièceàrayures.Harryavaitàpeineeuletempsderemarquersonétrangeapparencequ'Ogdenétaitdéjàpartid'unbonpaslelongdelaroute.
DumbledoreetHarrylesuivirent.Aupassage,Harryregardalepanneaudebois.IIétaitcomposédedeuxflèches.L'une,pointéedansladirectiond'oùilsvenaient,indiquait:«GreatHangleton,huitkilomètres»,l'autre,danslesensoùallaitOgden,signalait:«LittleHangleton,unkilomètreetdemi».
Ilsparcoururentunecourtedistancesansrienvoird'autrequeleshaies,l'immensecielbleuau-dessusdeleurstêtesetlasilhouettequifilaitdevanteux,vêtuedesaredingote.Puislaroutedécrivitunecourbeverslagaucheetdescenditsou-dainenpenteraideauflancd'unecolline,leuroffrantunevueinattenduesurtouteunevalléequis'étendaitsousleursyeux.Harryaperçutunvillage,LittleHangleton,sansaucundoute,nichéentredeuxcollinesescarpées,sonégliseetsoncimetièreclairementvisibles.Del'autrecôtédelavallée,surlacollineopposée,onvoyaitunélégantmanoirentouréd'unevastepelouseverteetsoyeuse.
LapenteraideavaitobligéOgden,malgrélui,àaccélérerl'allure.DumbledoreallongealepasetHarrydutmarcherplusvitepourresteràsahauteur.IlpensaqueLittleHangletonconstituaitleurdestinationfinaleetsedemanda,commeill'avaitfaitlanuitoùilsétaientalléstrouverSlughorn,pourquoiilsdevaientpartirdesiloinpours'yrendre.Maisilcompritbientôtqu'ils'étaittrompéencroyantprendreladirectionduvillage.Carlaroutetournabrusquementversladroiteetlorsqu'ilseurentpassélacourbe,ilsvirentlebasdelaredingoted'Ogdendisparaîtredansuneouverturedela
haie.
DumbledoreetHarrylesuivirentsurunétroitchemindeterrebordédehaiesplushautesetplussauvagesquecellesqu'ilsvenaientdequitter.Lesentier,sinueux,caillouteux,parsemédenids-de-poule,descendaitluiaussiàflancdecollineetsemblaitmeneràunbosquetd'arbressombres,unpeuplusbas.Lechemin,eneffet,s'ouvritbientôtsurlepetitbois.DumbledoreetHarryattendirentderrièreOgdenquis'étaitarrêtéetavaitsortisabaguettemagique.
Endépitducielsansnuages,lesvieuxarbresprojetaientdesombresnoires,froidesetprofondes,etilsepassaquelquessecondesavantqueHarrynedistingueunemaisonàmoitiécachéedansl'enchevêtrementdelavégétation.L'endroitluiparuttrèsétrangepouryconstruireunehabitationoutoutaumoinsiltrouvabizarrequ'onaitlaissépousseràproximitédesarbresquiempêchaientlalumièredepasseretbloquaientlavuesurlavallée.Ilsedemandasiquelqu'unhabitaitici.Lesmursétaientcouvertsdemousseetdestuilesétaienttombéesdutoitensigrandnombrequ'onvoyaitlacharpenteparendroits.Des.ortiesavaientpoussétoutautour,leursextrémitésatteignantlesfenêtres,minusculesetcouvertesdecrasse.Aumomentoùilenavaitconcluquepersonnenepouvaitvivredansuntellieu,unefenêtres'ouvritavecfracasetunfiletdevapeuroudefumées'enéchappa,commesiquelqu'un,àl'intérieur,faisaitlacuisine.
Ogdens'avançasansbruitetprudemment,d'aprèscequeHarrypouvaitvoir.Lorsquelesombresdesarbreslerecouvrirent,ils'arrêtaànouveau,observantlaported'entréesurlaquelleétaitclouéunserpentmort.
Ilyeutunbruissement,uncraquement,etunhommevêtudehaillonstombad'unarbreprocheenatterrissantjustedevantOgden.Celui-cifitunbondenarrièresibrusquequ'ilmarchasurlesbasquesdesaredingoteettrébucha.
-Vousn'êtespaslebienvenu.
L'hommequisetenaitdevanteuxavaitdescheveuxépaisetbroussailleux,simaculésdesaletéqu'onn'arrivaitplusàendistinguerlacouleur.Illuimanquaitplusieursdentsetsespetitsyeuxsombresregardaientdansdesdirectionsopposées.Ilauraitpuparaîtrecomiquemaiscen'étaitpaslecas.L'effetgénéralétaitplutôteffrayantetHarrycomprenaittrèsbienqu'Ogdenreculeencoredeplusieurspasavantdes'adresseràlui:
-Heu...bonjour.JeviensdelapartduministèredelaMagie...
-Vousn'êtespaslebienvenu.
-Heu...jesuisdésolé...jenecomprendspascequevousdites,déclaraOgden,malàl'aise.
Harrytrouvaqu'Ogdenavaitl'espritsingulièrementlent.Ilpensaitaucontrairequel'hommeavaitététrèsclair,d'autantplusqu'ilbrandissaitd'unemainunebaguettemagiqueetdel'autreunpetitcouteauàlalameensanglantée.
-Toi,tulecomprends,j'ensuissûr,Harry?ditDumbledoreàvoixbasse.
-Oui,biensûr,réponditHarry,légèrementperplexe.Pourquoiest-cequ'Ogden...
Maislorsquesonregardseposaànouveausurleserpentmortclouéàlaporte,toutdevintclair.
-IlparleFourchelang?
-Eneffet,ditDumbledorequihochalatêteensouriant.
L'hommevêtudehaillonss'avançaitàprésentsurOgden,sabaguettemagiqueetsoncouteautoujoursmenaçants.
-Ecoutez...,commençaOgden,maisilétaittroptard.
Ilyeutungrandbang!etOgdenseretrouvaparterre,setenantlenezàdeuxmainstandisqu'unehorriblesubstancevisqueuseetjaunâtres'écoulaitentresesdoigts.
-Morfin!lançaunevoixsonore.
Unhommed'uncertainâges'étaitprécipitéhorsdelamaison,claquantlaportederrièrelui.Souslechoc,leserpentmortsebalançapitoyablement.Lenouveauvenuétaitpluspetitetbizarrementproportionné.Ilavaitdesépaulestrèslargesetdesbrastroplongs,depetitsyeuxbrunsetbrillants,descheveuxcourtsetdrusetunvisageridéquiluidonnaientl'aird'unvieuxsingeautoritaire.Ils'arrêtaàcôtédel'hommeaucouteauquigloussaitd'unpetitrireaiguenvoyantOgdenparterre.
-Leministère,c'estça?ditl'hommeâgé,leregardfixésurOgden.
-Exact!réponditOgdenaveccolèreens'épongeantlevisage.Etvous,vousêtesMrGaunt,sansdoute?
-Toutjuste,confirmaGaunt.Ilvousaeuenpleindanslafigure,pasvrai?
-Eneffet!répliquasèchementOgden.
-Z'auriezpunousprévenir,non?grognaGauntd'untonhargneux.C'estunepropriétéprivée,ici.Fautpascroirequ'onpeutentrercommeonveut.Monfilssaitsedéfendre.
-Sedéfendrecontrequoi?demandaOgdenenserelevantpéniblement.
-Lesfouineurs,lescasse-pieds,lesMoldus,laracaille.
Ogdenpointasaproprebaguettesursonnezd'oùunesortedepusjaunes'écoulaittoujoursenabondanceetleflots'arrêtaaussitôt.MrGauntparlaàMorfinducoindeslèvres:
-Retournedanslamaison.Nediscutepas.
Maintenantqu'ilétaitprévenu,HarryreconnutleFourchelang.Toutencomprenantcequisedisait,ildistinguaitcesifflementbizarrequ'Ogdenentendaitsansensaisirlesens.Morfinparutsurlepointdedésobéir,maislorsquesonpèreluilançaunregardmenaçant,ilchangead'avisets'éloignalentementverslecottage,d'uneétrangedémarchechaloupée.Ilclaqualaportederrièreluietànouveau,leserpentsebalançatristement.
-C'estvotrefilsquejesuisvenuvoir,MrGaunt,ditOgdenquiessuyaitdesaredingotelesdernièrestracesdepus.Ils'appelleMorfin,n'est-cepas?
-Oui,Morfin,c'estbienlui,réponditlevieilhommeavecindifférence.Vousêtesdesangpur?demanda-t-il,soudainagressif.
-Laquestionn'estpaslà,répliquafroidementOgden,etHarryenéprouvapourluiunplusgrandrespect.
Detouteévidence,Gauntnepartageaitpascesentiment.IlfixaOgdenenplissantlesyeuxetmarmonna,d'untonquisévoulaitnettementoffensant:
-Maintenantquej'ypense,j'enaivuquiavaientlamêmetêtequevous,auvillage.
-Çanem'étonnepas,ilsontdûcroiservotrefils,réponditOgden.Maispeut-êtrepourrions-nouspoursuivrecetteconversationàl'intérieur?
-Al'intérieur?
-Oui,MrGaunt.Jevousaidéjàditquej'étaisvenupourMorfin.Nousavonsenvoyéunhibou...
-Jen'aipasbesoindehiboux,tranchaGaunt.Jen'ouvrepasleslettres.
-Danscecas,vousnepouvezvousplaindrequ'onnevousaitpasavertidemavisite,lançaOgdend'untonacerbe.Jesuisvenuàlasuited'unegraveviolationdesloisdelasorcelleriequiaeulieuici,auxpremièresheuresdelamatinée...
-D'accord,d'accord,d'accord!rugitGaunt.Entrezdoncdanscettefichuebaraqueetgrandbienvousfasse!
Apparemment,lamaisoncomportaittroispiècesminuscules.Deuxportesétaientaménagéesdanslapièceprincipalequiservaitàlafoisdecuisineetdeliving-room.Morfin,assisdansunfauteuilmiteux,àcôtéd'unfeuquifumaitdanslacheminée,tordaitentresesdoigtsépaisunevipèrevivanteàlaquelleilsusurraitunechansonenFourchelang:
Siffle,siffle,petitserpent,Glisse,glissesilencieus'mentEtavecMorfinsoistrèsdouxSinon,àlaporteiltecloue.
Harryentenditunbruissement,ducôtédelafenêtreouverte,etvitqu'ilyavaitquelqu'und'autredanslapièce,unejeunefilledontlarobegriseenlambeauxavaitexactementlamêmecouleurquelapierresaledumur,derrièreelle.Ellesetenaitdeboutdevantunemarmitefumanteposéesurunfourneaunoiretcrasseuxetcherchaitquelquechosesuruneétagèreencombréedecasserolesrépugnantes.Elleavaitdescheveuxraides,ternes,etunvisagebanalauteintpâleetauxtraitslourds.Sesyeux,commeceuxdesonfrère,étaientaffectésd'unstrabismedivergent.ElleparaissaitunpeuplusproprequelesdeuxhommesmaisjamaisHarryn'avaitvuquelqu'unquieûtuntelairdesoumission.
-Merope,mafille,ditGauntdemauvaisegrâce,envoyantOgdenluijeterunregardinterrogateur.
-Bonjour,ditOgden.
Sansrépondre,ellelançauncoupd'oeilapeuréàsonpère,puistournaledosàlapièceencontinuantderemuerdesmarmitesetdescasserolessurl'étagèredufond.
-MrGaunt,repritOgden,venons-endirectementàlaquestionquinousoccupe:nousavonsdesraisonsdecroirequevotrefilsMorfinafaitusagedemagiedevantunMoldu,lanuitdernière.
Ilyeutungrandbruitmétallique.Meropeavaitlaissétomberunedesmarmites.
-Ramasse-la!luicriaGaunt.C'estça,traîne-toiparterrecommeunsaleMoldu!Ettabaguette,elletesertàquoi,espècedebonneàrien,sacàfumier?
-MrGaunt,s'ilvousplaît!protestaOgden,choqué.
Merope,quiavaitdéjàramassélamarmite,devintécarlate,lesjouesmarbréesdeplaquesrouges,etlamarmiteluiéchappaànouveaudesmains.D'ungestetremblant,ellesortitsabaguettemagiquedesapoche,lapointaetmarmonnaprécipitammentuneformuleinaudiblequienvoyalamarmiteàl'autreboutdelapièceoùelles'écrasacontrelemuropposéetsecassaendeux.
Morfingloussad'unrirededément.
-Répare-la,espècedegrosseempotée!hurlaGaunt.Allez,vite!
Meropetraversalapièced'unpastrébuchantmais,avantqu'elleaiteuletempsdeleversabaguette,Ogdensaisitlasienneetditd'untonferme:
-Reparo.
Pendantunmoment,GauntparutsurlepointdesedéchaînercontreOgdenmaisilseravisaets'adressaplutôtàsafilleenluilançantd'untonmoqueur:
-Unechancequelegentilmonsieurduministèresoitlà,pasvrai?Peut-êtrequ'ilvamedébarrasserdetoi,peut-êtrequeçaneledérangepas,lui,lessalesCracmols...
SansregarderpersonneniremercierOgden,Meroperamassalamarmiteetallalaremettresurl'étagère,lesmainstremblantes.Puisellerestalà,immobile,ledosaumur,entrelafenêtreauxvitresmaculéesetlefourneau,commesiellen'avaiteud'autredésirquedesefondredanslapierreetdedisparaître.
-MrGaunt,repritOgden,commejel'aidit,laraisondemavisite...
-Pasbesoindemelerépéter,j'aientendu!coupaGaunt.Etalors?CeMolduaeucequ'ilméritaitqu'est-cequeçapeutfaire?
-Morfinaviolélaloidessorciers,répliquaOgdend'unairsévère.
-Morfinaviolélaloidessorciers,répétaGauntenimitantlavoixd'Ogden,d'untonpompeuxetmonocorde.
Anouveau,Morfinéclatad'unpetitrireaigu.
-IladonnéuneleçonàunaffreuxMoldu,etc'estçaquiestillégal?
-J'aibienpeurqueoui,réponditOgden.
Iltirad'unepocheintérieureunpetitrouleaudeparcheminqu'ildéroula.
-C'estquoi,ça,unecondamnation?lançaGaunt,élevantlavoixaveccolère.
-Ils'agitd'uneconvocationauministèrepouruneaudience...
-Convocation?Convocation?Vousvousprenezpourqui?Vouscroyezquevousallezpouvoirconvoquermonfilsoùbonvoussemble?
-JesuislechefdelaBrigadedepolicemagique,déclaraOgden.
-Etvouspensezqu'onestdesriendutout,pasvrai?s'écriaGauntquis'avançaitàprésentversOgdenenpointantsursapoitrineunindexàl'onglejaunâtre.Desriendutoutquivontarriverencourantquandleministèreleurendonnel'ordre?Voussavezàquivousparlez,espècedesalepetitSang-de-Bourbe?Hein?Vouslesavez?
-J'avaisl'impressiondeparleràMrGaunt,réponditOgden,méfiantmaisferme.
-Exactement!rugitGaunt.
Pendantuninstant,HarrycrutqueGauntfaisaitungesteobscènedelamainmaisenréalité,ilmontraitàOgdenunebaguetrèslaide,ornéed'unepierrenoire,qu'ilportaitaumédiusetqu'ilagitasoussesyeux.
-Vousvoyezça?Vouslevoyez?Etvoussavezcequec'est?Voussavezd'oùçavient?Dessièclesqu'elleestdanslafamille,parcequenousexistonsdepuisdessiècles,figurez-vous,etiln'yajamaiseuquedusangpurparminous!Voussavezcombienonm'enaoffert,aveclesarmoiriesdesPeverellgravéessurlapierre?
-Jen'enaiaucuneidée,réponditOgdenquiclignadesyeuxenvoyantlabagues'approcheràdeuxcentimètresdesonnez,etcen'estpasdutoutlesujet,MrGaunt.Votrefilss'estrenducoupablede...
Avecunhurlementderage,Gauntseprécipitasursafille.Pendantunefractiondeseconde,Harrypensaqu'ilallaitl'étranglerquandillevitportersesmainsàlagorgedelajeunefemme.Uninstantplustard,illatraînaitdevantOgdenenlatenantparunechaîned'orqu'elleportaitautourducou.
-Vousvoyezça?beugla-t-il.
Ilsecouaunlourdmédaillond'orsouslesyeuxd'OgdentandisqueMeropehoquetait,àmoitiéétouffée.
-Jelevoistrèsbien,trèsbien!réponditprécipitammentOgden.
-C'étaitceluideSerpentard!s'écriaGaunt.SalazarSerpentard!Noussommessesderniersdescendantsencoreenvie.Qu'est-cequevousendites,hein?
-MrGaunt,votrefille!s'exclamaOgden,inquiet,maisGauntavaitdéjàlâchéMeropequiretournadanssoncoind'unpasvacillantensemassantlecou,larespirationhaletante.
-Alors!ditGauntd'untontriomphalcommes'ilvenaitdeparveniràlaconclusionirréfutabled'uneargumentationcomplexe.Nevenezpasnousparlercommesinousétionsunetachedebouesurvoschaussures!Desgénérationsdesorciersausangpur,toussansexception-jesuissûrquevous,vousnepouvezpasendireautant!
Etilcrachaparterre,auxpiedsd'Ogden.Morfingloussaànouveauderire.Merope,recroquevilléeprèsdelafenêtre,latêtebasse,levisagecachéparsescheveuxraides,neprononçapasunmot.
-MrGaunt,s'obstinaOgden,j'aibienpeurquenivosancêtres,nilesmiensaientquoiquecesoitàvoiravecl'affairedontnousparlons.JesuisvenuiciàcausedeMorfin,MorfinetleMolduqu'ilaaccostétarddanslanuit.Selonnosinformationsiljetauncoupd'oeilàsonrouleaudeparchemin-,ilapparaîtqueMorfinalancéauMolduenquestionunsortouunmaléficequiaprovoquéuneviolente
etdouloureusecrised'urticaire.
Morfinpouffaderire.
-Tais-toi,mongarçon!grondaGauntenFourchelang,etMorfinredevintsilencieux.
-Etalors,mêmesic'estvrai?lançaGauntsuruntondedéfi.J'imaginequevousluiavezguérisasaletêtedeMolduetqu'enplus,vousluiavezarrangélamémoire...
-Cen'est.pasvraimentlesujet,MrGaunt,répliquaOgden:Ils'agissaitlàd'uneattaqueinjustifiéesurunMoldusansdéfense...
-Ah,ah,dèsquevousêtesarrivé,j'aitoutdesuitesuquevousétiezunamateurdeMoldus,ironisaGauntquicrachaànouveauparterre.
-Cettediscussionnenousmènenullepart,tranchaOgdend'untonferme.Ilestclair,d'aprèsl'attitudedevotrefils,qu'iln'éprouveaucunremordspoursesactions.
Iljetaànouveauuncoupd'oeilàsonrouleaudeparchemin.
-Morfindevradonccomparaîtreenaudiencele14septembreprochainpourusagedemagiedevantunMolduetmauvaistraitementinfligéàcemêmeMol...
Ogdens'interrompit.Parlafenêtreouverte,onentendaitdeschevauxapprocherdansunmartèlementdesabots,accompagnéd'éclatsdevoixetderires.Apparemment,lecheminsinueuxquimenaitauvillagepassaittoutprèsdubosquetd'arbresoùsetrouvaitlamaison.Gauntsefigea,l'oreilleauxaguets,lesyeuxécarquillés.Morfinémitunsifflementetsetournaversl'endroitd'oùprovenaientlesbruits,leregardcarnassier.Meroperelevalatête.Harryvitqu'elleavaitleteintblême.
-MonDieu,quellehorreur!s'exclamaunejeunefille,dontlavoix,àtraverslafenêtre,paraissaitaussiclairequesielles'étaittrouvéeaveceuxdanslapièce.Tonpèren'auraitpaspufairerasercetaudis,Tom?
-Iln'estpasànous,réponditlavoixd'unjeunehomme.Toutcequiestsituédel'autrecôtédelavalléenousappartientmaiscecottageestlapropriétéd'unvieuxmiséreuxdunomdeGauntquihabitelàavecsesenfants.Lefilsestcomplètementfou,tudevraisentendreleshistoiresqu'onracontesurluiauvillage...
Lajeunefilleéclataderire.Lecliquetismétalliquedessabotsaugmentad'intensité.Morfinesquissaungestepourseleverdesonfauteuil.
-Resteassis,luiordonnasonpèreenFourchelang,letonmenaçant.
-Tom,repritlavoixdelajeunefille,àprésentsiprochequ'ilsdevaientsetrouverjusteàcôtédelamaison.Jemetrompepeut-être,maisj'ail'impressionquequelqu'unaclouéunserpentsurlaporte.
-GrandDieu,tuasraison!réponditlavoixd'homme.C'estsûrementlefils,jetel'avaisditqu'ilétaitdérangé.Neregardepas,Ceciliachérie.
Lemartèlementdessabotss'éloigna.
-Chérie,murmuraMorfinenFourchelang,lesyeuxtournésverssasœur.Ill'aappelée«chérie».Donc,ilnevoudraitpasdetoi,detoutefaçon.
MeropeétaitsipâlequeHarrysedemandasiellen'allaitpass'évanouir.
-Qu'est-cequec'estqueça?demandasèchementGaunt,égalementenFourchelang,regardantalternativementsonfilsetsafille.Qu'est-cequetuasdit,Morfin?
-ElleaimebienregarderceMoldu,réponditMorfin,enfixantd'unairméchantsasœuràprésentterrifiée.Toujoursdanslejardinquandilpasse,àl'épieràtraverslahaie.Etlanuitdernière.
Meropehochalatête,levisageimplorant,maisMorfinpoursuivit,impitoyable:
-Elleestrestéeprèsdelafenêtrepourattendredelevoirpasserquandilrentreraitchezlui,pasvrai?
-ResterprèsdelafenêtrepourvoirpasserunMoldu?ditGauntàvoixbasse.
LestroisGauntsemblaientavoiroubliéOgdenquieutl'airàlafoisdéconcertéetirritéparcenouveléchangedesifflementsetdecrissementsincompréhensibles.
-C'estvrai?demandaGauntd'unevoixassassineenavançantd'unpasverssafilleterrorisée.Maproprefille,unedescendanteausangpurdeSalazarSerpentard-courantaprèsunrépugnantMolduauxveinessouillées?
Meropehochafrénétiquementlatête,seplaquantcontrelemur,visiblementincapabledeparler.
-Maisj'airéussiàl'avoir,père!gloussaMorfin.Jel'aisurprisaumomentoùilpassaitetilestdevenubeaucoupmoinsséduisantavecdesboutonspartout,pasvrai,Merope?
-ImmondepetiteCracmolle,ignobletraîtresseàtonsang!rugitGaunt,perdanttoutcontrôle,lesmainsserréesautourducoudesafille.
-Non!s'exclamèrentHarryetOgdend'unemêmevoix.
Ogdenlevasabaguetteets'écria:
-Lashlabask!
Gauntfutprojetéenarrière,loindesafille.Iltrébuchacontreunechaiseettombadetoutsonlongsurledos.Avecunhurlementderage,MorfinbonditdesonfauteuiletseruasurOgden,brandissantsoncouteauensanglantéetlançantdesmaléficesàtortetàtraversavecsabaguette.
Ogdenpritlafuite.Dumbledorefitsignequ'ilvalaitmieuxlesuivreetHarryobéit,leshurlementsdeMeroperésonnantàsesoreilles.
Ogdenfilalelongdusentier,seprotégeantlatêtedesesbras,etsurgitsurlarouteoùilsecognacontreunchevalalezanmontéparunbeaujeunehommebrun,accompagnéd'unejoliejeunefillesurunchevalgris.Tousdeuxéclatèrentderireenlevoyantrebondirsurleflancduchevaletrepartiràtoutesjambes,lespansdesaredingotevoltigeantderrièrelui,couvertdepoussièredelatêteauxpieds,courantcommeundératé.
-Jecroisqueçasuffira,Harry,ditDumbledore.
Illepritparlebrasetletiraverslui.Uninstantplustard,ilss'élevèrentdansl'obscurité,enétatd'apesanteur,puisatterrirentbienplantéssurleurspiedsdanslebureaudeDumbledoreplongéà
présentdanslapénombreducrépuscule.
-Qu'est-ilarrivéàlafilleducottage?demandaaussitôtHarrypendantqueDumbledoreallumaitquelqueslampesd'uncoupdebaguettemagique.Comments'appelait-elle?Merope?
-Oh,elleasurvécu,réponditDumbledorequis'étaitrassisderrièresonbureaueninvitantHarryàl'imiter.Ogdenestretournéauministèreentransplanantetilestrevenuunquartd'heureplustardavecdesrenforts.Morfinetsonpèreontessayéderésistermaistousdeuxontfinipars'incliner.IlsontétéemmenésetjugéscoupablesparleMagenmagot.Morfin,quiavaitdéjàd'autresattaquesdeMoldusàsonactif,aétécondamnéàpassertroisansàAzkaban.QuantàElvisMarvoloGaunt,quiavaitblesséplusieursemployésduministèreenplusd'Ogden,ilaécopédesixmoisdeprison.
-Elvis?répétaHarry,l'airsongeur.
-Eneffet,ditDumbledoreavecunsourireapprobateur.Jesuiscontentdevoirqueriennet'échappe.
-Cevieilhommeétaitdonc...
-Legrand-pèredeVoldemort,oui,achevaDumbledore.Elvis-qu'onappelaitgénéralementparsondeuxièmeprénom,Marvolo-,sonfilsMorfinetsafilleMeropeétaientlesderniersdesGaunt,unetrèsanciennefamilledesorciersconnuepourunecertainedispositionàl'instabilitéetàlaviolencequis'étaitdéveloppéeaucoursdesgénérationsenraisond'unefâcheusehabitudedesemarierentrecousins.Unmanquedediscernementassociéàungoûtexcessifdelagrandeurontfaitquel'ordelafamilleaétédilapidébienavantlanaissancedeMarvolo.Lui-même,commetuaspuleconstater,vivaitdansunemisèresordide.Ilavaitunépouvantablecaractère,unedosephénoménaled'arroganceetd'orgueiletdeuxsouvenirsdefamillequ'ilchérissaitautantquesonfilsetplutôtdavantagequesafille.
-Alors,Merope,ditHarry,penchéenavantdanssonfauteuil,leregardfixésurDumbledore,Meropeétait...Professeur,est-cequeçasignifiequ'elleétait...lamèredeVoldemort?
-Exactement,réponditDumbledore.EtilsetrouvequenousavonségalementaperçulepèredeVoldemort.Jemedemandesitul'asremarqué?
-LeMolduqueMorfinavaitattaqué?L'hommeàcheval?
-Bravo,ditDumbledore,laminerayonnante.Oui,ils'agissaitbiendeTomJedusorSenior,lebeauMolduquipassaitàchevaldevantlecottagedesGauntetpourquiMeropenourrissaitunepassionardenteetsecrète.
-Etilsontfiniparsemarier?s'étonnaHarry,incrédule,incapabled'imaginerdeuxpersonnesaussipeususceptiblesdetomberamoureusesl'unedel'autre.
-Jecroisquetuoubliesunechose,repritDumbledore,c'estqueMeropeétaitunesorcière.Jenepensepasquesespouvoirsmagiquessoientapparussousleurmeilleurjourlorsqu'elleétaitterroriséeparsonpère.MaisquandMarvoloetMorfinontétésolidementenfermésàAzkaban,quandelles'estretrouvéeseuleetlibrepourlapremièrefoisdesavie,alors,j'ensuissûr,elleapudonnerlibrecoursàsespropresdonsetpréparerunplanpouréchapperàlaviedésespérantequ'elleavaitconnuependantdix-huitans.As-tuuneidéedumoyenparlequelMeropeauraitpuamenerTomJedusoràoubliersonamiemoldueetàtomberamoureuxd'elle?
-Lesortilègedel'Imperium?suggéraHarry.Ouunphiltred'amour?
-Trèsbien.Personnellement,jepencheraisplutôtpourlephiltre.Jesuissûrqu'elletrouvaitçaplusromantiqueetjenepensepasqu'ilaitététrèsdifficile,unjourdegrandechaleur,"lorsqueJedusorpassaitseulàcheval,deleconvaincred'accepterunverred'eau.Entoutcas,quelquesmoisaprèslascènedontnousvenonsd'êtrelestémoins,levillagedeLittleHangletonconnaissaitunénormescandale.Jetelaisseimaginerlesragotsquiontpuserépandrelorsquelefilsduchâtelainlocals'estenfuiavecMerope,lafilledumiséreux.Maislechocéprouvéparlesvillageoisn'étaitriencomparéàceluiquedevaitsubirMarvolo.Ilestsortid'Azkabanenpensantquesafilleattendraitsagementsonretourenluiayantpréparéunbonrepasbienchaud.AuHeudecela,ilatrouvéunecouchedetroiscentimètresdepoussièreetunmotd'adieuluiexpliquantcequ'elleavaitfait.D'aprèscequej'aipusavoir,àpartirdecejour,iln'aplusjamaismentionnénisonnomnisonexistence.Lecoupquecetabandonluiavaitportéasansdoutecontribuéàsamortprécoce-oupeutêtren'a-t-iljamaisétécapabledesenourrirlui-même.Azkabanl'avaitconsidérablementaffaiblietiln'apasvécuassezlongtempspourvoirMorfinreveniraucottage.
-EtMerope?Elle...elleestmorteaussi,non?Voldemortaétéélevédansunorphelinat?
-Eneffet,ditDumbledore.Etlà,nousensommesréduitsauxsuppositions,bienqu'ilnemesemblepastrèsdifficilededevinercequis'estpassé.Quelquesmoisaprèss'êtreenfuipoursemarier,TomJedusorestrevenuaumanoirfamilialdeLitdeHangletonsanssafemme.D'aprèslesrumeursduvoisinage,ilaffirmaitavoirété«dupé»et«escroqué».Cequ'ilvoulaitdire,j'ensuiscertain,c'estqu'ilavaitétésoumisàunenchantementquiétaitàprésentlevé,maisj'imaginequ'iln'apasdûutilisercesmots-làparpeurdepasserpourunfou.Quandilsontentendusonrécit,cependant,lesvillageoisontpenséqueMeropeavaitmentiàTomJedusorenprétendantattendreunenfantetqu'ill'avaitépouséepourcetteraison.
-Maiselleavraimenteuunenfant.
-Oui,maisunanaprèssonmariage.TomJedusorl'aquittéealorsqu'elleétaitencoreenceinte.
-Qu'est-cequis'estpassé?demandaHarry.Pourquoilephiltred'amoura-t-ilcessédefairedel'effet?
-Cettefoisencore,onnepeutqu'essayerdedeviner,réponditDumbledore,maisjepensequeMerope,quiétaitprofondémentamoureusedesonmari,nepouvaitsupporterl'idéedecontinueràleretenirpardesmoyensmagiques.Jecroisqu'elleadécidédecesserdeluiadministrerlephiltre.Peut-êtrequ'aveugléeparsapassion,elleafiniparseconvaincrequ'ilétaitàsontourtombéamoureuxd'elle.Peut-êtrea-t-ellecruaussiqu'ilresteraitpourlebiendubébé.Sic'estlecas,ellesetrompaitsurlesdeuxtableaux.IlIVquittéeetnel'ajamaisrevue,sanssesoucierdesavoircequ'étaitdevenusonfils.
Au-dehors,lecielétaitd'unnoird'encreetleslampesalluméesdanslebureaudeDumbledoreprojetaientuneclartéplusvivequ'auparavant.
-Jecroisqueçasuffirapourcesoir,Harry,ditDumbledoreauboutd'unmoment.
-Oui,monsieur,réponditHarry.
Ilselevamaisrestasurplace.
-Monsieur...est-ilvraimentimportantdesavoirtoutcelasurlepassédeVoldemort?
-Trèsimportant,jecrois,assuraDumbledore.
-Est-ceque...c'estliéàlaprophétie?
-C'estentièrementliéàlaprophétie.
-Trèsbien,ditHarry,unpeudéconcertémaisrassuréenmêmetemps.
Aumomentoùils'apprêtaitàpartir,uneautrequestionluivintàl'espritetilsetournaànouveauversDumbledore.
-Monsieur,est-cequevousm'autorisezàrépéteràRonetàHermionetoutcequevousm'avezraconté?
Dumbledorel'observauninstantpuisrépondit:
-Oui,jecroisqueMrWeasleyetMissGrangerontprouvéqu'ilsétaientdignesdeconfiance.Mais,Harry,tudevrasleurdemanderdenerienendireàquiconqued'autre.Ilneseraitpasbondelaisserentendrequejesais,ouquejesoupçonne,tantdechosessurlessecretsdeVoldemort.
-Non,monsieur,jen'enparleraiqu'àRonetàHermione.Bonnenuit.
Iltournalestalonsetavaitpresqueatteintlaportelorsqu'illavit.Poséesurl'unedespetitestablesauxpiedseffilésquiservaientdesupportauxfragilesinstrumentsd'argentdeDumbledore,setrouvaitunebagueconstituéed'unaffreuxanneaud'orsertid'unegrossepierrenoirefendueparlemilieu.
-Monsieur,ditHarryenlaregardant.Cettebague...
-Oui?
-VouslaportiezlanuitoùnoussommesallésvoirleprofesseurSlughorn.
-Eneffet,approuvaDumbledore.
-Maisest-ceque...est-cequecen'estpascellequeGauntamontréeàOgden?
Dumbledoreinclinalatête.
-Si,c'estbiencelle-là.
-Commentsefait-ilque...Vousl'aveztoujourseue?
-Non,jeJ'aiacquisetrèsrécemment,réponditDumbledore.Enfait,quelquesjoursseulementavantquejeneviennetecherchercheztononcleettatante.
-C'est-à-direàpeuprèsaumomentoùvousvousêtesblesséàlamain?
-Apeuprès,oui.
Harryhésita.Dumbledoresouriait.
-Monsieur,commentexactementavez-vous...
-Troptard,Harry,tuentendrascettehistoireunautrejour.Bonnenuit.
-Bonnenuit,monsieur.
11Lamainsecourabled'Hermione
CommeHermionel'avaitprévu,lespériodesdetempslibredessixièmeannéen'avaientrienàvoiraveclesmomentsdebienheureusedétentequeRonavaitimaginésmaisdevaientplutôtleurserviràveniràboutdel'imposantemassededevoirsqu'onleurdonnait.Nonseulementilleurfallaitétudiercommes'ilsavaienteudesexamenschaquejourmaislescourseux-mêmesexigeaientplusd'attentionquejamais.HarrycomprenaitàpeinelamoitiédecequeleprofesseurMcGonagallleurdisaitcestemps-ci.Hermioneelle-mêmeavaitdûluidemanderuneoudeuxfoisderépétercertainesinstructions.Siincroyablequecelapuisseparaître-etaugranddépitd'Hermione-,lespotionsétaientdevenueslamatièredanslaquelleHarrysemontraitleplusbrillant,grâceauPrincedeSang-Mêlé.
LessortilègesinformulésétaientàprésentexigésnonseulementencoursdedéfensecontrelesforcesduMal,maiségalementenclassedesortilègesetdemétamorphose.Souvent,danslasallecommuneouauxheuresdesrepas,Harryvoyaitautourdeluidescondisciplesauvisagetenduetauteintviolacé,commes'ilsavaientprisunedoseexcessivedePousse-Rikiki,maisilsavaitqu'enfait,ilsessayaientdetoutesleursforcesd'exécuterunsortilègesansprononcerd'incantation.Sortirduchâteaupourserendredanslesserresétaitungrandsoulagement.Encoursdebotanique,ilsavaientaffaireàdesplantesplusdangereusesquejamaismaisaumoins,ilsavaientledroitdejurerhautetfortsiuneTentaculavénéneuselesattrapaitinopinémentpar-derrière.
Conséquencedecetteénormechargedetravailetdesheuresfrénétiquespasséesàpratiquerlessortilègesinformulés,Harry,RonetHermionen'avaientpasencoretrouvéletempsd'allervoirHagrid.Ilnevenaitplusprendresesrepasàlatabledesprofesseurs,cequineprésageaitriendebon,etlesraresfoisoùilsl'avaientcroisédansuncouloiroudansleparc,ilavaitmystérieusementignoréleurprésenceouleurssaluts.
-Ilfautqu'onailles'expliquer,ditHermionelesamedisuivantenregardantl'immensechaisevidedeHagridàlatabledesprofesseurs.
-OnalesessaisdeQuidditch,cematin!fitremarquerRon.Etonestcenséss'entraînerausortilègedel'AguamentipourFlitwick!Detoutefaçon,qu'est-cequ'ilyaàexpliquer?Commentluidirequ'ondétestaitsastupidematière?
-Onneladétestaitpas!protestaHermione.
-Parlepourtoi,répliquaRon,laminesombre.Jen'aipasoubliélesScroutts.Etmaintenant,jepeuxteledire,onl'aéchappébelle.Tunel'aspasentendudanssesgrandsdiscourssursoncrétindefrère-sionétaitrestésàsescours,onauraitfiniparapprendreàGraupcommentfaireunnœudàseslacets.
-Çanemeplaîtpasdutoutd'êtreenfroidavecHagrid,ditHermionequiparaissaitbouleversée.
-OniralevoiraprèsleQuidditch,luiassuraHarry.
Hagridluimanquaitàluiaussimêmesi,toutcommeRon,ilestimaitpréférablequeGraupsoitabsentdeleurvie.
-Maislesessaisvontpeut-êtredurertoutelamatinée,étantdonnélenombredecandidats.
Ilsesentaitunpeuinquietàl'idéed'affrontersapremièreépreuveaupostedecapitaine.
-Jenesaispaspourquoil'équipeatantdesuccèstoutd'uncoup.
-Allons,Harry,ditHermione,soudainagacée.Cen'estpasleQuidditchquiadusuccès,c'esttoi!Tun'asjamaisétéaussiintéressantet,franchement,jamaisaussiattirant.
Rons'étranglaenavalantungrosmorceaudeharengfumé.Hermionelegratifiad'unregarddédaigneuxavantdesetournerànouveauversHarry.
-Ilssaventtousdésormaisquetudisaislavérité,non?LemondedelasorcellerietoutentieradûreconnaîtrequetuavaisraisonquandtudéclaraisqueVoldemortétaitderetour,quetul'avaiscombattuàdeuxreprisesaucoursdesdeuxdernièresannéesetquetuavaisréussiàluiéchapperlesdeuxfois.Désormais,ilst'appellentl'Élu-alors,tucomprendspourquoitufascineslesgens?
Toutàcoup,Harryeutl'impressionqu'ilfaisaittrèschauddanslaGrandeSalle,mêmesileplafondparaissaittoujoursfroidetpluvieux.
-Etpuis,ilyaeutoutecettepersécutionduministèrequiessayaitdeteprésentercommeunmenteuretuninstable.Onvoittoujourslesmarques,làoùcettehorriblebonnefemmet'obligeaitàécrireavectonpropresang,maistun'asjamaisdéviédetonrécitpourautant...
-Surmoiaussi,onvoitlesmarques,làoùlescerveauxontenrouléleurstentacules,auministère,ditRonensecouantlesbraspourremontersesmanches.
-Enfin,lefaitquetuaiespristrentecentimètrespendantl'éténegâcherien,conclutHermionesansprêterattentionàRon.
-Moiaussi,jesuisgrand,fitobserverRon,enpassant.
Leshibouxpostauxarrivèrent,s'engouffrantparlesfenêtresauxcarreauxtachetésdepluie,éclaboussanttoutlemondedegouttesd'eau.Laplupartdesélèvesrecevaientdavantagedecourrierqu'àl'ordinaire.Lesparentsanxieuxavaienthâted'avoirdesnouvellesdeleursenfantsetvoulaientàleurtourlesrassurerenleurécrivantquetoutallaitbienàlamaison.Harryn'avaiteuaucuncourrierdepuisledébutdutrimestre.Sonseulcorrespondantrégulierétaitmort,àprésent.IlavaitespéréqueLupinluiécriraitdetempsàautremaisjusqu'àmaintenant,ilavaitétédéçu.IlfutdonctrèssurprisdevoirHedwige,blanchecommeneige,décrireungrandcercleparmileshulottesetleschouetteslaponespouratterrirdevantlui,ungrospaquetrectangulaireaccrochéàlapatte.Uninstantplustard,unpaquetidentiquearrivadevantRon,portéparCoquecigrue,sonhibouminusculeetépuisé,quicroulaitsouslepoidsdesacharge.
-Ah!ditHarry.
IlouvritsoncolisquicontenaitunexemplairetoutneufduManuelavancédepréparationdespotions,envoyéparFleuryetBott.
-Trèsbien,seréjouitHermione.Maintenant,tuvaspouvoirrendreceluiquiestcouvertdegraffiti.
-Tuesfolle?protestaHarry.Jelegarde!Regarde,j'yavaispensé...
Ilsortitdesonsacsonvieilexemplairedumanuelettapotalacouvertureavecsabaguetteenmurmurant:«Dîffindo!»Lacouverturesedétachaaussitôt.Ilrépétal'opérationaveclelivreneuf(cequiscandalisaHermione),puisintervertitlescouverturessurlesquellesildonnaunnouveaucoupdebaguetteenprononçantlaformule:«Reparo!»
L'exemplaireduPrinceavaitàprésentl'apparenced'unlivreneuftandisqueceluienvoyéparFleuryetBottsemblaitcomplètementdéfraîchi.
-JerendrailenouveauàSlughorn.Ilnepourrapasseplaindre,ilm'acoûténeufGallions.
Hermioneserraleslèvres,l'aircourroucéetréprobateur,maisellefutdistraiteparuntroisièmehibouquiseposadevantelleaveclederniernumérodeLaGazettedusorcierqu'ellesehâtadedéplierpourenparcourirlapremièrepage.
-Est-cequequelqu'unqu'onconnaîtestmort?demandaRond'untonqu'ilvoulaitdésinvolte.
Ilposaitlamêmequestionchaquefoisqu'Hermioneouvraitsonjournal.
-Non,maisilyaeudenouvellesattaquesdeDétraqueurs,répondit-elle.Etunearrestation.
-Parfait,quiça?ditHarryenpensantàBellatrixLestrange.
-StanRocade,ditHermione.
-Quoi?s'exclamaHarryavecunhaut-le-corps.
-StanleyRocade,contrôleurduMagicobus,cemoyendetransporttrèsappréciédessorciers,aétéarrêtéhierenfindesoirée.Onlesoupçonned'avoirmenédesactivitésdeMangemort.Alasuited'unedescentedepoliceàsondomiciledeClapham,MrRocade,21ans,aétéplacéengardeàvue...
-StanRocade,unMangemort?s'indignaHarryensesouvenantdujeunehommeboutonneuxqu'ilavaitrencontrépourlapremièrefoistroisansauparavant.Certainementpas!
-Peut-êtrequ'ilétaitsoumisausortilègedel'Imperium?suggéraRon,avecbonsens.Onnepeutjamaissavoir.
-Apparemmentpas,ditHermionequicontinuaitdelire.L'articleracontequ'ilaétéarrêtéparcequ'onl'avaitentenduparlerdansunpubdesplanssecretsdesMangemorts.
Ellerelevalatêted'unairsongeur.
-S'ilavaitsubilesortilègedel'Imperium,ilneseraitpasallébavarderdeleursprojetsdansunpub,j'imagine?
-Ondiraitplutôtqu'ilfaisaitsemblantd'ensavoirplusquelesautres,remarquaRon.Cen'estpascetypequiessayaitdeséduireuneVélaneenprétendantqu'ilallaitdevenirministredelaMagie?
-Oui,c'estlui,ditHarry.JemedemandeàquoiilsjouentenprenantStanausérieux.
-Ilsveulentsansdoutedonnerl'impressionqu'ilsfontquelquechose,réponditHermione,lessourcilsfroncés.Lesgenssontterrifiés-vousêtesaucourantquelesparentsdessœursPatilveulentqu'ellesreviennentàlamaison?EtEloïseMidgenestdéjàrentréechezelle.Sonpèreestvenulachercherhiersoir.
-Quoi!s'écriaRonquiregardaHermioneavecdesyeuxronds.MaisPoudlardestbeaucoupplussûrqueleursmaisons,forcément!NousavonsdesAurorsettoutuntasdesortilègesdeprotection,etpuisonaDumbledore!
-Jenepensepasqu'onl'aitenpermanence,ditHermioneàvoixtrèsbasseenjetantuncoupd'œilàlatabledesprofesseurs,par-dessusLaGazette.Vousn'avezpasremarqué?SachaiseestrestéevideaussisouventquecelledeHagridlasemainedernière.
HarryetRonregardèrentàleurtour.Lachaisedudirecteurétaitvide,eneffet.Maintenantqu'ilypensait,Harryn'avaitpasrevuDumbledoredepuisleurleçonparticulière,unesemaineplustôt.
-Jepensequ'ilaquittél'écolepourtravailleravecl'Ordre,repritHermione,toujoursàvoixbasse.Ilfautdire...çaparaîtgravetoutça,non?
HarryetRonnerépondirentpas,maisHarrysavaitqu'ilspensaienttousàlamêmechose.Ilsavaientétélestémoinsd'uneterriblescènelaveille,quandonétaitvenuchercherHannahAbbotaucoursdebotaniquepourluiannoncerquesamèreavaitététrouvéemorte.Ilsn'avaientplusrevuHannahdepuis.
Lorsqu'ilsquittèrentlatabledeGryffondor,cinqminutesplustard,pourserendresurleterraindeQuidditch,ilspassèrentdevantLavandeBrownetParvatiPatil.Serappelantcequ'HermioneavaitditdessoeursPatildontlesparentsvoulaientlesenleverdePoudlard,Harrynefutpassurprisdevoirlesdeuxamieschuchoterd'unairaffligé.IlfutplusétonnéenrevanchequandParvati,aumomentoùilsarrivaientàleurhauteur,donnasoudainuncoupdecoudeàLavandequiseretournaetadressaunlargesourireàRon.Celui-cilaregarda,clignadesyeuxpuissouritàsontour,l'airincertain,sadémarchesetransformantinstantanémentenunpasdeparade.Harryrésistaàlatentationd'éclaterderire,sesouvenantqueRons'étaitégalementabstenuderireaprèsqueMalefoyluieutcassélenez.Hermione,poursapart,parutfroideetdistantesurlechemindustade.EllemarchaensilencesousunepetitepluiefraîcheetbrumeuseetpartitchercheruneplacedanslestribunessanssouhaiterbonnechanceàRon.
CommeHarrys'yétaitattendu,lesépreuvesdesélectionoccupèrentlaplusgrandepartiedelamatinée.OnauraitditquelamoitiédesélèvesdeGryffondorétaientvenuss'yprésenter,depuislespremièreannéequisecramponnaientnerveusementauxhorriblesvieuxbalaisdel'école,jusqu'auxseptièmeannéequidominaientlesautresensedonnantdesairsintimidantsetdécontractés.Parmiceux-ci,ilyavaitungarçonmassifauxcheveuxdrusqueHarryreconnutaussitôtpourl'avoirdéjàrencontrédanslePoudlardExpress.
-Ons'estvusdansletrain,aveccebonvieuxSluggy,dit-ild'untonassuré,ensedétachantdesautrespourserrerlamaindeHarry.CormacMcLaggen,gardien.
-Tun'aspaspasséd'essais,l'annéedernière?demandaHarry,quimesuraduregardlacarruredeMcLaggenenpensantqu'ilpourraitbloquerlestroisbutssansmêmeavoirbesoindebouger.
-J'étaisàl'infirmerielejourdelasélection,réponditMcLaggend'untonunpeuvantard.J'avaispariéquej'arriveraisàmangerunelivred'œufsdeDoxys.
-Ah...ditHarry.Bon...situveuxbienattendreici...
Ilmontralebordduterrain,prèsdel'endroitoùHermioneétaitassise.IlcrutvoirpasserunelueuragacéedansleregarddeMcLaggenetsedemandas'ils'attendaitàuntraitementdefaveursousprétextequ'ilcomptaitparmileschouchousdu«bonvieuxSluggy».
Harrycommençaparlestestsdebase.Ildemandaauxcandidatsdeserépartirengroupesdedixetdefaireunefoisletourduterrainsurleursbalais.Cefutunebonneinitiative:lepremiergroupeétait
composédepremièreannéequi,detouteévidence,n'avaientquasimentjamaisvolé.Seulundesélèvesparvintàresterenl'airplusdequelquessecondesetHarrynefutpassurprisdelevoirs'écrasercontrel'undespoteauxdebut.
LedeuxièmegroupecomprenaitdixdesfilleslesplusstupidesqueHarryaitjamaisrencontrées.Asoncoupdesifflet,ellestombèrentengloussantderireetenseraccrochantlesunesauxautres.RomildaVanesetrouvaitparmielles.LorsqueHarryleurdemandadequitterleterrain,elless'exécutèrentjoyeusementetallèrents'asseoirdanslestribunespourlancerdesquolibetsauxautres.
Latentativedutroisièmegroupeseterminaparuncarambolageàmi-parcoursetlaplupartdescandidatsduquatrièmegroupeétaientvenussansbalais.Lecinquièmeétaitcomposéd'élèvesdePoufsouffle.
-S'ilyenad'autresquinesontpasdeGryffondor,rugitHarryquicommençaitàs'énerversérieusement,qu'ilspartenttoutdesuite,s'ilvousplaît!
IlyeutunmomentdesilencepuisdeuxpetitsSerdaigles'enfuirentduterrainenpouffantderire.
Aprèsdeuxheuresd'essais,denombreusesprotestations,diversescrisesderage,dontl'uneàproposd'unComète260fracassé,etplusieursdentscassées,Harryavaittrouvétroispoursuiveurs:KatieBell,quiréintégraitsonéquipeaprèsd'excellentsessais,unenouvelledunomdeDemelzaRobins,particulièrementdouéepouréviterlesCognards,etGinnyWeasley,quiétaitdetrèsloinlameilleureenvoletavaitenplusmarquédix-septbuts.Harryétaittrèscontentdesonchoix,maisils'étaitcassélavoixenhurlantcontrelesnombreuxcontestatairesetdevaitàprésentlivrerunebataillesimilairefaceauxbatteursrefusés.
-Madécisionestirrévocableetsivousnelibérezpasleterrainpourlaisserjouerlesgardiens,jevousjetteunsort,hurla-t-il.
Aucundesbatteursqu'ilavaitchoisisn'avaitl'ancienpanachedeFredetdeGeorgemaisilétaitquandmêmeassezcontentd'eux:JimmyPeakes,unélèvedetroisièmeannée,petitmaisbienbâti,avaitréussiàfaireunebossedelatailled'unœufsurl'occiputdeHarryavecunCognardférocementexpédié;l'autre,RitchieCoote,paraissaitunpeumaigrichonmaisvisaittrèsbien.IlsrejoignirentKatie,DemelzaetGinnydanslestribunespourassisteràlasélectiondeleurderniercoéquipier.
Harryavaitdélibérémentgardépourlafinlesessaisdesgardiens,espérantquelestadeseraitvideetlapressionmoindresurceuxquirestaient.Malheureusement,touslescandidatsrefusésetdenombreuxélèvesvenusassisteràlaséanceaprèsunlongpetitdéjeuners'étaientjointsàlafouledéjàprésenteetlestribunesétaientplusrempliesquejamais.Chaquefoisqu'ungardienprenaitsaplacedevantlesbuts,lesspectateursl'acclamaientouleconspuaientenproportionségales.Harryjetauncoupd'oeilàRonquiavaittoujourseuletrac.Ilespéraitquelefaitd'avoirgagnélafinaleletrimestreprécédentl'auraitguérimaisapparemment,cen'étaitpaslecas:sonvisageavaitprisunedélicateteinteverdâtre.
Aucundescinqpremierscandidatsneparvintàbloquerplusdedeuxtirschacun.AlagrandedéceptiondeHarry,CormacMcLaggenarrêtaquatrepenaltiessurcinq.Audernier,toutefois,ilseprécipitadanslamauvaisedirection.Lafouledesspectateurséclataderire,lesiffla,etMcLaggenrevintausollesdentsserrées.
Ronsemblaitprèsdes'évanouirlorsqu'ilenfourchasonBrossdur11.
-Bonnechance!s'écriaunevoixdanslestribunes.
Harryseretourna,s'attendantàvoirHermionemaisc'étaitLavandeBrown.Ilauraitvoulusecacherlatêtedanslesmains,commeelle-mêmelefituninstantplustard,maisentantquecapitainedel'équipe,ilestimaqu'ildevaitfairepreuved'unpeuplusdecranetregardadonclesessaisdeRon.
Iln'yavaitaucuneraisondes'inquiéter,cependant:Ronarrêtaun,deux,trois,quatre,cinqpenaltiesd'affilée.Enchanté,etrésistantdifficilementàl'enviedesejoindreauxacclamationsdelafoule,HarrysetournaversMcLaggenpourluiannoncerque,malheureusement,Ronl'avaitbattu.IlsetrouvaalorsnezànezaveclevisageécarlatedeMcLaggenetreculaaussitôtd'unpas.
-Sasœurn'apasvraimentessayédeluimettreunbut,ditMcLaggend'unevoixmenaçante.
Uneveinepalpitaitàsatempe,commecellequeHarryavaitsisouventadmiréesurlevisagedel'oncleVernon.
-Elleluiaoffertuncoupfacile.
-Tuplaisantes,répliquafroidementHarry.C'estceluiqu'ilafaillirater.
McLaggens'avançaversHarryqui,cettefois,nebougeapas.
-Donne-moiuneautrechance.
-Non,réponditHarry.Tuaseutontour.TuasbloquéquatretirsetRoncinq.Ronseragardien,ilagagnéàlaloyale.Etmaintenant,dégage.
Pendantuninstant,ilsedemandasiMcLaggenn'allaitpaslefrappermaisilsecontentadefaireunehorriblegrimaceets'enallaàgrandspas,marmonnantcequisemblaitdesmenaces.
Harryseretournafaceàsanouvelleéquipequileregardait,levisagerayonnant.
-Bravo,dit-ild'unevoixrauque.Vousaveztrèsbienjoué...
-Tuasétébrillant,Ron!
Cettefois,c'étaitvraimentHermionequidescendaitdestribunesencourantverseux.HarryvitLavandequitterleterrainbrasdessusbrasdessousavecParvati,l'airplutôtgrognon.Ronparaissaitextrêmementcontentdeluietencoreplusgrandqued'habitudelorsqu'iladressaunsourireàtoutel'équipeetàHermione.
Aprèsavoirfixéladatedeleurpremièreséanced'entraînementaujeudisuivant,Harry,RonetHermioneprirentcongédesautresjoueursetsedirigèrentverslacabanedeHagrid.Unsoleilhumideessayaitàprésentdepercerlesnuages.Labruineavaitenfincessé.Harryavaitunefaimdeloupetilespéraqu'ilyauraitquelquechoseàmangerchezHagrid.
-J'aicruquejen'arriveraispasàarrêterlequatrièmepenalty,disaitRond'untonjoyeux.LetirdeDemelzaétaitduràbloquer,vousavezvu,elleadonnédel'effet...
-Oui,oui,tuasétémagnifique,assuraHermione,amusée.
-De,toutefaçon,j'étaismeilleurqueMcLaggen,poursuivitRond'untonavantageux.Vousl'avezvufoncerdanslamauvaisedirectionaucinquièmetir?Onauraitditqu'ilavaitsubiunsortilègede
Confusion...
AlagrandesurprisedeHarry,leteintd'Hermionepritunecouleurrosevif.Ron,lui,neremarquarien,tropoccupéàdécrireamoureusementlafaçondontilavaitarrêtéchacundesautrespenalties.
Buck,legrandhippogriffeauxailesgrises,étaitattachéàl'entréedelacabanedeHagrid.Enlesvoyantarriver,ilfitclaquersonbectranchantcommeunrasoirettournaverseuxsonénormetête.
-MonDieu,ditHermione,malàl'aise.Ilfaittoujoursunpeupeur,vousnetrouvezpas?
-Arrête,tuesmontéesurlui,non?luirappelaRon.
Harrys'avançaets'inclinaprofondémentdevantl'hippogriffesanslequitterdesyeuxetsansciller.Quelquesinstantsplustard,Bucks'inclinaàsontour.
-Commentvas-tu?luidemandaHarryàvoixbasseens'approchantdeluipourcaresserlesplumesdesatête.Iltemanque?Maistuesbien,ici,avecHagrid,n'est-cepas?
-Hé!ditunevoixsonore.
Hagridvenaitd'apparaîtreàl'angledesacabane,portantungrandtablieràfleursetunsacdepommesdeterre.Crockdur,sonénormemolosse,marchaitàcôtédelui.Crockdurlançaunaboiementtonitruantetbonditenavant.
-Ecartez-vous!Ilvavousmordrelesdoigts-ah,c'estvous.
CrockdursautaautourdeRonetd'Hermioneenessayantdeleurlécherlesoreilles.Hagrids'arrêtaetlesregardapendantunefractiondeseconde,puistournalestalonsetrentradanssacabaneenclaquantlaportederrièrelui.
-Oh,non!s'exclamaHermione,catastrophée.
-Net'inquiètepas,ditHarry,laminerésolue.
Ils'approchaetcognavigoureusementàlaporte.
-Hagrid!Ouvrez,nousvoulonsvousparler!
Iln'yeutpasderéponse.
-Sivousn'ouvrezpas,nousfaisonssauterlaporte!s'écriaHarryensortantsabaguette.
-Harry!protestaHermione,choquée.Tunepeuxquandmêmepas...
-Si,jepeux!Reculez-vous...
Maisavantqu'ilaitpuajouterunmot,laportes'ouvritàlavolée,commeHarryl'avaitprévu,etHagridapparutenluilançantdetoutesahauteurunregardnoir.Malgrésontablieràfleurs,ilparaissaitsingulièrementimpressionnant.
-Jesuisprofesseurrugit-il.Professeur,Potter!Commentosez-vousmenacerdefairesautermaporte?
-Jesuisdésolé,monsieur,réponditHarry,eninsistantsurlederniermottandisqu'ilrangeaitsa
baguettedansunepocheintérieuredesarobe.
Hagridparutstupéfait.
-Depuisquandm'appelles-tu«monsieur»?
-Depuisquandm'appelez-vous«Potter.»etdepuisquandmevouvoyez-vous?
-Oh,trèsspirituel,grognaHagrid,trèsamusant.C'esttoiquiaslederniermot,pasvrai?Trèsbien,entrezdonc,bandedepetitsingrats...
Bougonnantd'unairsombre,ilreculapourleslaisserpasser.Hermione,effrayée,seprécipitaderrièreHarry.
-Alors?ditHagridd'untongrincheuxlorsqueHarry,RonetHermionesefurentassisautourdel'immensetabledebois.;CrockdurposaaussitôtsatêtesurlegenoudeHarryetsemitàbaversursarobe.
-Qu'est-cequ'ilya?Vousvousfaitesdusoucipourmoi?Vouscroyezquejemesensseul,peut-être?
-Pasdutout,répliquaHarry.Onvoulaitvousvoir,toutsimplement.
-Vousnousavezmanqué,ajoutaHermione,tremblante.
-Jevousaimanqué,ahoui?ditHagriddansungrognement.Tiensdonc.
Ils'affaira,lepaslourd,préparantduthédanssonénormebouilloiredecuivresanscesserdemarmonner.Enfinilposaviolemmentdevanteuxtroischopesdelatailled'unseau,rempliesd'unthécouleuracajou,etuneassiettedegâteauxenformederochersqu'ilavaitconfectionnéslui-même.Harryétaitsiaffaméqu'ilétaitmêmeprêtàgoûterauxpâtisseriesdeHagridetilenprituntoutdesuite.
-Hagrid,reprittimidementHermionelorsqu'ilvints'asseoiraveceux.
Ilsemitàéplucherdespommesdeterreavecdesgestesbrutaux,commesichacundestuberculesl'avaitgravementoffensé.
-Voussavez,onauraitbienvoulucontinuerlescoursdesoinsauxcréaturesmagiques.
Anouveau,Hagridpoussaungrognementensoufflantparlenezd'unairdédaigneux.Harrycrutvoirquelquechosetomberdesesnarinessurlespommesdeterreetilsefélicitaintérieurementdenepasresterdîner.
-C'estvrai!affirmaHermione.Maisonn'arrivaitpasàlesfairetenirdansnotreemploidutemps.
-Tiensdonc,répétaHagrid.
Ilyeutalorsunétrangebruitdesuccionettoustroisseretournèrent:HermionelaissaéchapperunpetitcrietRon,bondissantdesachaise,courutautourdelatablepours'éloignerlepluspossibledugrandtonneauquisetrouvaitdansuncoindelapièceetqu'ilsvenaienttoutjustederemarquer.Letonneauétaitremplidecequiressemblaità"desversdetrentecentimètresdelong,visqueux,blanchâtres,grouillants.
-Qu'est-cequec'est,Hagrid?demandaHarry.
Ils'efforçad'avoirl'airintéresséplutôtquedégoûtémaisposaquandmêmesongâteausurlatable.
-Oh,simplementdesasticotsgéants,réponditHagrid.
-Etquandilsgrandissent,ilssetransformenten.,.,ditRonavecappréhension.
-Ilssetransformentenriendutout.IlsmeserventànourrirAragog.
Ettoutàcoup,ilfonditenlarmes.
-Hagrid!s'écriaHermione.
Elleselevad'unbond,sehâtadecontournerlatableenchoisissantlecôtélepluslongpouréviterletonneaud'asticotsetpassaunbrasautourdesépaulesdeHagridsecouédesanglots.
-Quesepasse-t-il?
-C'est...lui...,balbutiaHagrid,sesyeuxd'unnoirdescarabéeruisselantdelarmestandisqu'ils'essuyaitlevisageavecsontablier.C'est...Aragog...Jecroisqu'ilestentraindemourir...Ilesttombémaladecetétéetçanevapasmieux...Jenesaispascequejeferaisi...S'il...Jeleconnaisdepuistellementlongtemps...
Hermionetapotal'épauledeHagridenparaissantincapablededirequoiquecesoit.Harrysavaitcequ'elleressentait.IlavaitvuHagridoffrirunoursenpelucheàunredoutablebébédragon,susurrerdeschansonsàd'énormesscorpionsdotésdedardsetdeventouses,essayerderaisonnerlegéantférocequ'étaitsondemi-frère,maisparmitoutessespassionspourlesmonstres,laplusincompréhensibleétaitsansdoutecelle-ci:Aragog,lagigantesquearaignéeparlante,quivivaitaucœurdelaForêtinterditeetàlaquelleRonetluiavaientéchappédejustessequatreansauparavant.
-Est-ceque...est-cequ'onpeutfairequelquechose?demandaHermionesansprêterattentionauxgrimacesetauxhochementsdetêtefrénétiquesdeRon.
-Jenecroispas,Hermione,sanglotaHagridenessayantdecontenirleflotdeseslarmes.Tusais,lerestedelatribu...lafamilled'Aragog...ilsdeviennentunpeubizarresmaintenantqu'ilestmalade...unpeuagités...
-Oui,jecroisqu'onavaitdéjàremarquécetaspectdeleurpersonnalité,ditRonàmi-voix.
-Jepensequ'ilneseraitpasprudentpourquelqu'und'autrequemoides'approcherd'euxencemoment,conclutHagrid.
Ilsemouchabruyammentdanssontablieretrelevalatête.
-Maismerciquandmêmedemel'avoirproposé,Hermione...Çametouchebeaucoup...
L'atmosphèresedétenditconsidérablementcarmêmesiHarryetRonn'avaientmanifestéaucuneenvied'apporterdesasticotsgéantsàunemonstrueusearaignéesanguinaire,Hagridsemblaitconsidérercommeallantdesoiqu'ilsauraientétéravisdelefaire.Ilredevintalorstelqu'ilétaitd'habitude.
-Oh,j'aitoujourssuquevousn'arriveriezpasàmeglisserdansvotreemploidutemps,lança-t-il
d'untonbourruenleurversantunenouvelletassedethé.MêmesivousaviezdemandédesRetourneursdeTemps.
-Cen'auraitpasétépossible,ditHermione.Nousavonsréduitenmiettestoutlestockduministèrelorsquenousétionslà-bascetété.C'étaitmêmedansLaGazettedusorcier.
-Danscecas,vousn'auriezjamaispuyarriver,déclaraHagrid.Jesuisdésoléd'avoirété...vouscomprenez...Jem'inquiètepourAragog...etjemesuisdemandé...sijamaisc'étaitleprofesseurGobe-Planchequivousavaitdonnélescours...
Toustroisaffirmèrentaussitôt,d'untoncatégoriqueetentoutemauvaisefoi,queleprofesseurGobe-Planche,quiavaitremplacéHagriddetempsàautre,étaituneépouvantableenseignante.LerésultatfutqueHagridparaissaitd'excellentehumeurlorsqu'ilsprirentcongédeluiàlatombéedujour.
-Jesuisaffamé,ditHarrytandisqu'ilstraversaientàlahâteleparcsombreetdésertaprèsquelaportedelacabanesefutreferméederrièreeux.
Ilavaitrenoncéaugâteauenformederocherquandilavaitentenduunedesesmolairesémettreuncraquementinquiétant.
-Enplus,j'aimaretenueavecRogue,cesoir.Jen'auraipasbeaucoupletempsdedîner...
Aleurretourdanslechâteau,ilsaperçurentCormacMcLaggenquientraitdanslaGrandeSalle.Ilduts'yreprendreàdeuxfoispourpasserlesportes.Alapremièretentative,ils'étaitcognéetavaitrebondicontrelechambranle.Ronéclatad'ungrandrireréjouietluiemboîtalepasmaisHarryretintHermioneparlebras.
-Quoi?demandaHermione,surladéfensive.
-Situveuxmonavis,ditHarryàvoixbasse,McLaggenal'aird'avoirsubiunsortilègedeConfusion.Etilsetrouvaitjusteenfacedel'endroitoùtuétaisassisedanslestribunes.
Hermionerougit.
-Bon,d'accord,c'estvrai,jeluiaijetéunsort,murmura-t-elle.MaistuauraisdûentendrelafaçondontilparlaitdeRonetdeGinny!Ilauncaractèreépouvantable,tuasbienvucommentilaréagiquandilaratésoncoup.Tun'auraispasvouludequelqu'uncommeçadanstonéquipe.
-Non,reconnutHarry.C'estsansdoutevrai.Maisn'était-cepasunpeumalhonnête,Hermione?Tuespréfète,non?
-Oh,tais-toi,répliqua-t-ellesèchementenvoyantsonsourirerailleur.
-Qu'est-cequevousfabriquez,touslesdeux?demandaRonquiétaitréapparuàl'entréedelaGrandeSalleetlesobservaitd'unairsoupçonneux.
-Rien,répondirent-ilsd'unemêmevoix.
Etilssehâtèrentdelesuivreàl'intérieur.UneodeurderosbifréveilladouloureusementlafaimdeHarrymaisàpeineavaient-ilsfaittroispasendirectiondelatabledeGryffondorqueleprofesseurSlughornsurgitdevanteuxetleurbarralechemin.
-Harry,Harry,l'hommequejecherchais!s'exclama-t-ilaveccordialité.
Iltortillalescoinsdesamoustacheetgonflasonénormeventre.
-J'espéraisvousvoiravantledîner!Quediriez-vousdevenirplutôtsouperdansmesappartements?Jedonneunepetitesoiréequiréuniraquelquesgloiresmontantes.McLaggenseralà,ainsiqueZabini,nousauronsaussilacharmanteMelindaBobbin-jenesaispassivouslaconnaissez?Safamillepossèdeunevastechaîned'apothicaires-et,bienentendu,j'espèredetoutcœurqueMissGrangerm'honoreraégalementdesaprésence.
Slughorns'inclinalégèrementdevantHermione.C'étaitcommesiRonn'avaitpasétélà.Slughornneluiaccordapasmêmeunregard.
-Jenepeuxpasvenir,professeur,réponditaussitôtHarry.J'aiuneretenueavecleprofesseurRogue.
-Oh,queldommage!sedésolaSlughorn,lestraitsdesonvisages'affaissantd'unemanièrecomique.MonDieu,monDieu,jecomptaissurvous,Harry!Ilvafalloirquej'endiseunmotàSeveruspourluiexpliquerlasituation.Jesuissûrquej'arriveraiàleconvaincredereportervotreretenueàunautrejour.Jevousverraidonctouslesdeuxunpeuplustard!
Etilrepartitd'unairaffairé.
-Iln'aaucunechancedefairechangerRogued'avis,ditHarrydèsqueSlughornsefutsuffisammentéloignépournepasl'entendre.Cetteretenueadéjàétéreportéeunefois.Roguel'aacceptépourDumbledoremaisiln'yconsentirapourpersonned'autre.
-J'aimeraisbienquetupuissesvenir,jeneveuxpasyallertouteseule!ditHermione,anxieuse.
Harrysavaitqu'ellepensaitàMcLaggen.
-Jenecroispasquetuserasseule.Ginnyaurasansdouteétéinvitée,lançasèchementRonquinesemblaitpass'accommoderfacilementd'avoirétéignoréparSlughorn.
Aprèsledîner,ilsretournèrentdanslatourdeGryffondor.Lasallecommuneétaitbondée,laplupartdesélèvesayantfinidedîner,maisilsparvinrentquandmêmeàtrouverunetablelibreoùilspurents'asseoir.Ron,quiétaitdemauvaisehumeurdepuisqu'ilsavaientrencontréSlughorn,croisalesbrasetregardaleplafondd'unairrenfrogné.HermionepritunnumérodeLaGazettedusorcierquequelqu'unavaitabandonnésurunfauteuil.
-Ilyadunouveau?demandaHarry.
-Pasvraiment...
Hermioneavaitouvertlejournaletparcouraitlespagesintérieures.
-Oh,regarde,onparledetonpère,Ron-ilvatrèsbien!ajouta-t-elleprécipitammentenvoyantRonsetournerverselled'unairinquiet.Ilsdisentsimplementqu'ilestalléfaireuntourdanslamaisondesMalefoy.CettedeuxièmeperquisitionaudomicileduMangemortnesemblepasavoirdonnéderésultat.ArthurWeasley;duBureaudedétectionetdeconfiscationdesfauxsortilègesdedéfenseetobjetsdeprotection,adéclaréquesonéquipeavaitagisurlafoid'unrenseignementfourniparunesourceconfidentielle.
-C'étaitmoi,lasource!précisaHarry.AlagaredeKing'sCross,jeluiaiparlédeMalefoyetdelachosequ'ilademandéàBaijowderéparer!Siellenesetrouvepaschezeux,iladûl'apporteravec
luiàPoudlard...
-Maiscommentaurait-ilpuyparvenir,Harry?s'étonnaHermioneenreposantlejournal.Nousavonstousétéfouillésànotrearrivée,non?
-Ahbon?ditHarry,interloqué.Pasmoi!
-Non,pastoi,biensûr,j'avaisoubliéquetuétaisarrivéenretard...Entoutcas,RusardnousatousfaitpasserauCapteurdeDissimulationquandnousétionsdanslehalld'entrée.Toutobjetayantunrapportquelconqueaveclamagienoireauraitétédécouvert.J'aivuCrabbesefaireconfisquerunetêteréduite.Alors,tuvois,Malefoynepouvaitrienapporterdedangereux!
Unpeuembarrassé,HarryregardapendantunmomentGinnyWeasleyjoueravecArnold,leBoursouflet,puisiltrouvauneréponseàl'objectiond'Hermione.
-Quelqu'unadûleluienvoyerparhibou,dit-il.Samèreoujenesaisqui.
-Tousleshibouxsontégalementcontrôlés,assuraHermione.Rusardnousl'aditpendantqu'ilnousenfonçaitsesCapteursdeDissimulationunpeupartout.
Acourtd'argument,cettefois,Harryfutincapablederépondre.Apparemment,ilétaitimpossiblequeMalefoyaitpuintroduireàl'intérieurdel'écoleunobjetdangereux.Dansunedernièretentative,ilregardaRonquiétaittoujoursassislesbrascroisésetfixaitLavandeBrown.
-TunevoispascommentMalefoyauraitpu...
-Oh,laissetomber,Harry,dit-il.
-Ecoute,cen'estpasmafautesiSlughornnousainvités,Hermioneetmoi,àsastupidesoirée!Onn'apasenvied'yaller,nil'unnil'autre!répliquaHarry,irrité.
-Ehbien,moi,puisquejenesuisconviéàaucunesoirée,jecroisquejevaisallermecoucher,annonçaRonenselevant.
Ilsedirigead'unpaspesantverslaportedudortoirdesgarçons,HarryetHermionelesuivantduregard.
-Harry?ditalorsDemelzaRobins,lanouvellepoursuiveuse,quivenaitd'apparaîtrederrièrelui.J'aiunmessagepourtoi.
-DuprofesseurSlughorn?demandaHarryenseredressant,pleind'espoir.
-Non...duprofesseurRogue,réponditDemelza.
Harrysentitsoncœurseserrer.
-Ilditquetudoisvenirdanssonbureaucesoiràhuitheuresetdemiepourtaretenue...heu...quelquesoitlenombredesoiréesauxquellestuserasinvité.EtiltefaitsavoirquetontravailconsisteraàtrierdesVeracrasses.Tudevrasenleverceuxquisontpourrisetgarderlesbonspourlescoursdepotions.Iladitaussiqu'ilétaitinutiled'apporterdesgantsdeprotection.
-Trèsbien,déclaraHarryd'unairlugubre.Mercibeaucoup,Demelza.
12Argentetopale
OùsetrouvaitDumbledoreetquefaisait-il?Aucoursdessemainesquisuivirent,Harryn'aperçutledirecteurquedeuxfois.IlsemontraitrarementauxrepasetHarryétaitconvaincuqu'Hermioneavaitraisondepenserqu'ilrestaitabsentdel'écoleplusieursjoursdesuite.Dumbledoreavait-iloubliélesleçonsqu'ilétaitcensédonneràHarry?Illuiavaitditquecesleçonsl'amèneraientàdécouvrirquelquechosequiétaitliéàlaprophétie.Harrys'étaitalorssentisoutenu,réconforté,maismaintenant,ilavaitl'impressiond'êtreunpeuabandonné.
LadatedeleurpremièreexcursionàPré-au-Lardavaitétéfixéeàlami-octobre.Harrys'étaitdemandésicessortiesseraienttoujoursautorisées,étantdonnélesmesuresdesécuritérenforcéesautourdel'écoleetilfutcontentd'apprendrequ'ellesétaientmaintenues.Ilétaittoujoursbondepouvoirsortirdel'enceinteduchâteaupendantquelquesheures.
Harryselevadebonneheurelejourdel'excursion,quis'annonçaitorageux,etattenditl'heuredupetitdéjeunerenlisantsonexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions.Resteraulitpourliredeslivresd'écolen'étaitpasdansseshabitudes.Untelcomportement,commeledisaitRonavecraison,étaitindécentchezquiconqued'autrequ'Hermionequisemontraitsimplementunpeubizarredecepointdevue.MaisHarryestimaitquelemanuelduPrincedeSang-Mêlénepouvaitpasvraimentêtreconsidérécommeunlivrescolaire.PlusHarryavançaitdanssalecture,plusilserendaitcomptedesrichessesqu'ilcontenait.Iln'yavaitpasseulementlessuggestionsetlesraccourcistrèspratiquespourpréparerlespotions,etgrâceauxquelsils'étaitacquisunesibrillanteréputationauprèsdeSlughorn,maisaussidepetitssortilègesouihaléficespleinsd'invention,gribouillésdanslesmargesetdôntHarryétaitcertain,àenjugerparlesraturesetlesrectifications,qu'ilsavaientétéimaginésparlePrincelui-même.
Harryavaitdéjàexécutéquelques-unsdecessortsmisaupointparlePrince.L'und'euxfaisaitpousserlesonglesdesdoigtsdepiedàunevitessealarmante(ill'avaitessayésurCrabbe,enlecroisantdansuncouloir,avecdesrésultatstrèsdivertissants);unautrecollaitlalangueaupalais(ils'étaitattirédesapplaudissementsunanimesaprèss'enêtreservideuxfoiscontreunArgusRusardsansméfiance);maisleplusutiledetousétaitsansdouteAssurdiato,unmaléficedéclenchantdanslesoreillesdequiconquesetrouvaitàproximitéunbourdonnementdontilétaitimpossibled'identifierl'origine,cequipermettaitdetenirdelonguesconversationsenclassesansêtreentendudesesvoisins.LaseulepersonneànepastrouvercessortilègesamusantsétaitHermionequiaffichaituneexpressiondefrancheréprobationchaquefoisqueHarryyavaitrecoursetrefusaitdeluiparlerquandilsoumettaitquelqu'unàl'Assurdiato.
Assisdanssonht,HarrytournasonlivresurlecôtépourexaminerdeplusprèslesinstructionsmanuscritesconcernantunsortquiavaitdûdonnerauPrincedufilàretordre.Aprèsdenombreusesraturesetmodifications,ilavaitfinipargriffonnerentoutpetitdansuncoindepagelesmots:«Levicorpus(infml)».
Tandisqueleventetlaneigefonduefrappaientinlassablementlescarreaux-cequin'empêchaitpasNevillederonflerbruyamment-,Harryregardaleslettresentreparenthèses.«Infini»signifiaitsûrement«informulé».Harrynepensaitpaspouvoirjetercesort-là.Ilavaittoujoursdesdifficultésaveclessortilègesinformulés,cequeRogueneseprivaitpasdesouligneràchaquecoursdeDCFM.Mais,d'unautrecôté,lePrinces'étaitrévéléjusqu'àprésentunprofesseurbeaucoupplusefficaceque
Rogue.
Ilpointasabaguettesansrienviserenparticulier,etdonnaunpetitcoupverticalenrépétantdanssatête:«Levicorpus!»
-Aaaaaaaargh!
Ilyeutunéclairdelumièreetdesvoixretentirentsoudaind'unboutàl'autredudortoir.LecriqueRonvenaitdepousseravaitréveillétoutlemondeensursaut.Dansunmouvementdepanique,HarryenvoyavolersonManuelavancédepréparationdespotions.Ronétaitsuspenduenl'aircommesiuncrochetinvisiblel'avaitsoulevéparlacheville.
-Désolé!s'exclamaHarry.
DeanetSeamushurlaientderirependantqueNevilleserelevaitaprèsêtretombédesonlit......
-Attends...jevaistefaireredescendre...
Ilcherchasonlivreàtâtonsetlefeuilletafébrilement,essayantdelerouvriràlabonnepage.Illaretrouvaenfinetdéchiffraunmotécritenpattesdemouchespuslesortilège.Priantpourqu'ils'agissebienducontre-maléfice,Harrypensadetoutessesforces:«Liberacorpus!»
IlyeutunautreéclairetRonretombacommeunemassesursonmatelas.
-Désolé,répétatimidementHarryalorsqueDeanetSeamuscontinuaientderireauxéclats.
-Demain,ditRond'unevoixétouffée,jepréféreraisquetumettesleréveil,toutsimplement.
Lorsqu'ilseurentfinides'habiller,ens'enveloppantd'unebonneépaisseurdepullstricotésàlamainparMrsWeasley,sansoublierd'emportercapes,gantsetéçharpes,Rons'étaitremisduchocettrouvaithautementamusantlenouveausortilègedeHarry.Ilneperditd'ailleurspasdetempspourraconterl'histoireàHermionedèsqu'ilssefurentinstallésdevantleurpetitdéjeuner.
-Alors,ilyaeuunautreéclairetjesuisretombésurleht!dit-ild'unairravienprenantdessaucisses.
L'anecdoten'avaitpasarrachélemoindresourireàHermionequiregardaitàprésentHarryavecuneréprobationglaciale.
-Cesortilègeneviendrait-ilpas,parhasard,detonlivredepotions?interrogea-t-elle.
Harryfronçalessourcils.
-Tutirestoujoursdesconclusionshâtives...
-Ouiounon?
-Oui,bon,d'accord,c'estvrai,etalors?
-Alors,tuasprislerisqued'essayeruneincantationinconnue,écriteàlamain,pourvoircequisepasserait?
-Pourquoiest-cesiimportantqu'ellesoitécriteàlamain?demandaHarryquipréféraitnepasrépondreaurestedelaquestion.
-Parcequ'ellen'estsansdoutepasapprouvéeparleministèredelaMagie,réponditHermione.Etaussi,ajouta-t-elleenvoyantHarryetRonleverlesyeuxauciel,parcequejecommenceàpenserquecefameuxPrinceétaitunpeulouche.
HarryetRonserécrièrentaussitôt:
-Onabienrigolé!protestaRon,occupéàviderunebouteilledeketchupsursessaucisses.Rigolé,Hermione,c'esttout!
-Ensuspendantlesgensparunecheville?ditHermione.Quipeutbienconsacrersontempsetsonénergieàinventerdessortilègescommeça?
-FredetGeorge,réponditRonenhaussantlesépaules.C'esttoutàfaitleurgenre.Et,heu...
-Monpère,ditHarry.
Ilvenaitdes'ensouvenir.
-Quoi?s'exclamèrentRonetHermioned'unemêmevoix.
-Monpèrejetaitcesort,avouaHarry.Je...C'estLupinquimel'adit.
Ilmentaitsurcedernierpoint.Enréalité,HarryavaitvusonpèrelancercesortilègecontreRoguemaisiln'avaitjamaisparléàRonetàHermionedecetteexcursionunpeuparticulièredanslaPensine.Soudain,unefantastiquehypothèseluivintàl'esprit.Sepouvait-ilquelePrincedeSang-Mêlésoit...
-Peut-êtrequetonpèrel'utilisait,Harry,repritHermione,maisiln'estpasleseul.Nousavonsvutouteunebandes'enservir,aucasoùtul'auraisoublié.Suspendrelesgensdanslevide.Lespromenerdanslesairs,quandilssontendormis,sansdéfense.
Harrylaregardafixement.Avecunserrementdecoeur,ilserappelaàsontourlecomportementdesMangemortsàlaCoupeduMondedeQuidditch.Ronvintàsônrsecours.
-C'étaitdifférent,assura-t-ilavecvigueur.Ilsenfaisaientunmauvaisusage.Harryetsonpèrevoulaientsimplementrireunboncoup.Tun'aimespaslePrince,ajouta-t-ilenpointantunesaucissesurHermioned'unairsévère,parcequ'ilestmeilleurquetoienpotions.
-Çan'arienàvoir!répliquaHermione,lesjouesrougissantes.Jepensesimplementqu'ilesttotalementirresponsabledesemettreàjeterdessortssansmêmeconnaîtreleurseffets,etarrêtedeparlerduPrincecommesic'étaitsontitre.Ils'agitsûrementd'unstupidesurnometàmonavis,ilnedevaitpasêtretrèsfréquentable!
-Jenevoispasoùtuvaschercherça,ditHarryavecfougue.S'ilavaitétéunapprentiMangemort,ilneseseraitpasvantéd'êtredesang-mêlé,tunecroispas?
Aumomentoùilprononçaitcesmots,Harryserappelaquesonpèreétaitunsang-pur,maisilchassacettepenséedesonesprit.Ils'enpréoccuperaitplustard...
-LesMangemortsnepeuventpastousêtredessang-pur,ilnerestepasassezdesorciersquiaientlesangpur,répliquaHermioneavecobstination.Jepensequelaplupartd'entreeuxsontdessang-mêléquisefontpasserpourpurs.Ilsnehaïssentqueceuxquiviennentdefamillesmoldues,ilsseraient
ravisqueRonettoivousalliezlesrejoindre.
-Ilsnem'accepteraientjamaiscommeMangemort,s'indignaRon.
Unmorceaudesaucisseplantéauboutdelafourchettequ'ilbrandissaitversHermiones'envolasoudainetatterritsurlatêted'ErnieMacmillan.
-Touslesmembresdemafamillesontconsidéréscommedestraîtresàleursang!PourlesMangemorts,c'estaussigravequed'êtrenéchezlesMoldus!
-Enrevanche,ilsseraientravisdem'avoirparmieux,ditHarryd'untonsarcastique.Nouspourrionsêtrelesmeilleursamisdumondes'ilsn'essayaientpastoutletempsdem'assassiner.
Ronéclataderire.Hermioneelle-mêmeconsentitàsourirepuisilsfurentdistraitsparl'arrivéedeGinny.
-Hé,Harry,jedoistedonnerça.
Ils'agissaitd'unrouleaudeparcheminportantlenomdeHarry,tracéd'uneécriturefineetpenchéequiluiétaitfamilière.
-Merci,Ginny...C'estleprochaincoursdeDumbledore!annonça-t-ilàRonetàHermioneendéroulantleparcheminqu'ilparcourutrapidement.Lundisoir!
Ilsesentitsoudainlégeretheureux.
-TuveuxveniravecnousàPré-au-Lard,Ginny?demanda-t-il.
-J'yvaisavecDean...Onseverrapeut-êtrelà-bas,répondit-elle.
Etelles'éloignaenleuradressantunsignedelamain.
Commed'habitude,Rusardsetenaitdevantlesportesdechênedel'entrée,vérifiantlesnomsdesélèvesquiavaientl'autorisationd'alleràPré-au-Lard.L'opérationpritencoreplusdetempsqu'àl'ordinairecarRusardfaisaitpassertoutlemondetroisfoisdesuiteauCapteurdeDissimulation.
-Quelleimportancesioncachedesobjetsinterditspuisqu'onlesemporteDEHORS?demandaRonquiregardaitavecappréhensionlaformelongueetfineducapteur.C'estcequ'onrapporteAL'INTÉRIEURqu'ilfautcontrôler.
Sonimpertinenceluivalutquelquescoupsdecapteursupplémentairesetilgrimaçaitencorelorsqu'ilssortirentdansleventetlaneigefondue.
Lecheminjusqu'àPré-au-Lardnefutpa,strèsagréable.Harrys'enveloppalebasduvisagedanssonécharpemaisiléprouvabientôtunesentationd'irritationetd'engourdissementlàoùlapeaurestaitnue.Surlaroutequimenaitauvillage,lesélèvesavançaientpliésendeuxpouraffronterleventglacé.Plusd'unefois,Harrysedemandas'iln'auraitpasmieuxvaludemeurerbienauchauddanslasallecommune.Quandilsarrivèrentenfinetqu'ilsvirentlemagasindefarcesetattrapesdeZonkocondamnépardesplanches,Harryeutlaconfirmationquecettesortieneseraitdécidémentpastrèsdrôle.D'unemainprotégéeparungantépais,RonmontraHoneydukesqui,parbonheur,étaitouvert.HarryetHermione,vacillantsouslevent,s'engouffrèrentàsasuitedanslemagasinbondé.
-Dieumerci,ditRonquifrissonnatandisqu'uneatmosphèrechaudeauxsenteursdecaramelles
enveloppaitsoudain.Onn'aqu'àresterlàtoutl'après-midi.
-Harry,mongarçon!s'exclamaderrièreeuxunevoixdestentor.
-Ohnon,marmonnaHarry.
IlsseretournèrentetvirentleprofesseurSlughorn.Coifféd'unénormebonnetdefourrure,vêtud'unpardessusaucoldefourrureassorti,ilserraitcontreluiungrandsacd'ananasconfitsetoccupaitàluiseulunbonquartdelaboutique.
-Harry,celafaittroisfoismaintenantquevousmanquezmespetitssoupers!dit-ilenluidonnantunetapeamicalesurlapoitrine.Çanevapasdutout,mongarçon,jesuisbiendécidéàvousavoiràmatable!MissGrangeradoremessoirées,n'est-cepas?
-Oui,réponditHermione,impuissante,ellessontvraiment...
-Alorspourquoinevenez-vouspasaussi?insistaSlughorn.
-J'aimonentraînementdeQuidditch,professeur,ditHarryquis'arrangeait,enfait,pourprogrammerlesséancesauxdatesfigurantsurlesinvitationsornéesd'unpetitrubanvioletqueSlughornluienvoyaitrégulièrement.
CettetactiqueévitaitqueRonsesentemisàl'écartetc'étaitgénéralementpoureuxunebonneoccasionderireavecGinnyenimaginantHermionecoincéeentreZabinietMcLaggen.
-Ehbien,j'espèrequecerudetravailvouspermettradegagnervotrepremiermatch!réponditSlughorn.Maisunepetiterécréationn'ajamaisfaitdemalàpersonne.Voyons,siondisaitlundisoir?Vousn'allezquandmêmepasvousentraînerparcetemps...
-Jenepeuxpas,professeur.J'ai...heu...unrendez-vousavecleprofesseurDumbledore,cesoir-là.
-Décidément,jejouedemalchance!s'écriaSlughornd'untonthéâtral.Ah,mais,vousnepourrezpastoujoursm'échapper,Harry!
Etavecungestemajestueuxdelamain,ilsortitdelaboutiquedesadémarchechaloupée,sansaccorderplusd'importanceàRonques'ilavaitétéunprésentoirdeNidsdecafards.
-Jen'arrivepasàcroirequetuaiesdenouveauréussiàtedéfiler,ditHermioneenhochantlatête.Tusais,cen'estpassiterrible,finalement...Parfoismême,ons'amuse...
Ellesurpritalorsl'expressiondeRon.
-Oh,regardez,ilsontdesplumesensucreDeluxe...Ellesdurentdesheures,celles-là!
Contentqu'Hermioneaitchangédesujet,Harrymanifestapourlesnouvellesplumesensucremodèlegéantbeaucoupplusd'intérêtqu'entempsnormal,maisRoncontinuad'afficheruneminemaussadeetsecontenta,dehausserlesépauleslorsqueHermioneluidemandaoùilvoulaitallerensuite.
-Onn'aqu'àfaireuntourauxTroisBalais,proposaHarry.Onyseraauchaud.
Ilss'enroulèrentànouveaudansleursécharpesetquittèrentlaconfiserie.AprèslatiédeursucréedeHoneydukes,leventglacéleurdonnaitl'impressiondeprendredescoupsdecouteaudanslafigure.Iln'yavaitpasgrandmondedanslarue.Personnenes'attardaitpourbavarder,chacunmarchantd'un
paspresséverssadestination.Seulsdeuxhommes,unpeuplusloin,traînaientdevantLesTroisBalais.L'unétaittrèsgrandetmince.Plissantlesyeuxderrièreseslunettesruisselantesdepluie,HarryreconnutlebarmandeLaTêtedeSanglier,l'autrepubdePré-au-Lard.QuandHarry,RonetHermiones'approchèrent,ilserraplusétroitementsacapeautourdesoncouets'éloigna,abandonnantsoncompagnon,unhommedepluspetitetaille,quitenaitmaladroitementquelquechosedanssesbras.Ilsn'étaientplusqu'àquelquesmètresdeluilorsqueHarrylereconnutégalement.
-Mondingus!
Lepetithommetrapuauxjambesarquéesetauxlongscheveuxrouxenbataillesursautaetlaissatomberunevaliseanciennequis'ouvritsouslechoc,révélantunbric-à-bracsuffisantpourrempliràluiseultoutelavitrined'unmagasindebrocante.
-Oh,bonjour,Harry,ditMondingusFletcherententantsanssuccèsdeprendreunairdégagé.Maisjeneveuxpasteretenir.
Aveclesgestesdequelqu'unvisiblementpressédepartir,ilentrepritderécupérerlecontenudesavaliserépanduàterre.
-C'estàvendre,toutça?demandaHarryenregardantMondingusramasserunassortimentd'objetscrasseux.
-Ilfautbienessayerdesurvivre,réponditMondingus.Donne-moiça!
Rons'étaitpenchéetavaitprisunecoupeenargent.
-Attendez,dit-ilaveclenteur.J'ail'impressiondel'avoirdéjàvuequelquepart...
-Merci!l'interrompitMondingusquiluiarrachalacoupedesmainsetlafourradanslavalise.Bon,alors,àundecesjours...AIE!
HarryavaitsaisiMondingusàlagorgeetleplaquaitcontrelemurdupub.Letenantfermementd'unemain,ilattrapasabaguettedel'autre.
-Harry!couinaHermione.
-VousavezprisçadanslamaisondeSirius!s'exclamaHarryquiétaitpresquenezànezavecMondingusetsentaitunedésagréableodeurdevieuxtabacetd'alcool.CettecoupeportaitlesarmoiriesdesBlack.
-Je...non...quoi?balbutiaMondingusdontleteinttournaitpeuàpeuauviolet.
-Qu'est-cequevousavezfait,vousêtesretournéchezluilanuitoùilestmortetvousaveztoutpillé?grondaHarry.
-Je...non...
-Rendez-moiça!
-Harry,ilnefautpas!hurlaHermionealorsqueleteintdeMondingusdevenaitbleufoncé.
Ilyeutunbang!etHarrysentitsesmainslâchermalgréluilagorgedeMondingus.Hoquetant,crachotant,celui-cisaisitlavalisetombéeparterrepuis-CRAC!-iltransplana.
Harrypoussaunjurondetoutelaforcedesavoix,tournantsurplacepourvoiroùMondingusétaitparti.
-REVENEZ,ESPÈCEDEVOLEUR!
-Çanesertàrien,Harry.
Tonksvenaitdesurgirdenullepart,sescheveuxcouleursourismouillésparlaneigefondue.
-MondingusdoitsansdouteêtreàLondres,maintenant.Inutiledecrier.
-IlavolédeschosesquiappartenaientàSirius!Illesavolées!
-Oui,d'accord,ditTonksquecetteinformationlaissaitparfaitementindifférente,iln'empêchequetunedevraispasresterdehorsparcefroid.
EtelleleurfitfranchirlaportedesTroisBalais.Dèsqu'ilfutàl'intérieur,Harrylaissaexplosersacolère.
-ilavolédesobjetsquiétaientàSirius!
-Jesais,Harry,maisnecriepas,s'ilteplaît,lesgensnousregardent,murmuraHermione.Allezvousasseoir,jevaisvousapporteràboire.
HarryfulminaittoujourslorsqueHermionerevintàleurtablequelquesminutesplustardavectroisbouteillesdeBièraubeurre.
-L'OrdrenepeutdoncpassurveillerMondingus?chuchotafurieusementHarryauxdeuxautres.Ilsnepeuventpasaumoinsl'empêcherdevolertoutcequiluitombesouslamainquandilestauquartiergénéral?
-Chut!ditdésespérémentHermioneenregardanttoutautourd'ellepours'assurerquepersonnenelesécoutait.
Deuxsorciersassisnonloind'euxregardaientHarryavecbeaucoupd'intérêtetZabiniétaitnonchalammentappuyécontreunpilierproche.
-Jetecomprends,Harry,moiaussi,çam'énerveraitjesaisquecequ'ilavolét'appartient...
HarryavalasaBièraubeurredetravers.Ilavaitmomentanémentoubliéqu'ilétaitdevenulepropriétairedu12,squareGrimmaurd.
-Oui,çam'appartient!dit-il.Pasétonnantqu'iln'aitpasététrèscontentdemevoir!JevaisraconteràDumbledorecequisepasse,ilestleseulquifassepeuràMondingus.
-Bonneidée,murmuraHermione,visiblementcontentequeHarrysecalmeenfin.Ron,qu'est-cequeturegardes?
-Rien,répondit-ilendétournantaussitôtlesyeuxdubarmaisHarrysavaitqu'ilessayaitdecroiserleregarddelabelleMadameRosmerta,auxcourbesgénéreuses,pourquiilavaittoujourseuunfaible.
-J'imagineque«rien»estpartiederrièrechercherd'autresbouteillesdewhiskyPurFeu?ditHermioned'untonirrité,RonignorasessarcasmesetsirotasaBièraubeurreens'enfermantdansce
qu'ilconsidéraitapparemmentcommeunsilencepleindedignité.HarrypensaitàSiriusetàcequ'ilavaitditdecescoupesenargentqu'ildétestaitdetoutefaçon.Hermionepianotaitsurlatable,sonregardoscillantentrelebaretRon.
DèsqueHarryeutavalélesdernièresgouttesdesabouteille,elledit:
-Etsionrevenaitàl'écoledèsmaintenant?
Lesdeuxautresapprouvèrentd'unsignedetête.Leursortien'avaitpasététrèsamusanteetletempsempirait.Unefoisdeplus,ilsattachèrentétroitementleurscapesautourducou,remirentleursécharpesetenfilèrentleursgants.PuisilssortirentdupubderrièreKatieBelletunedesesamiesetremontèrentlagrand-rue.Tandisqu'ilspataugeaientdanslagadouegeléequirecouvraitlaroutedePoudlard,HarrysemitàpenseràGinny.Ilsnel'avaientpasrevueparcequ'elleétaitcertainementdouillettementinstalléeencompagniedeDean,danslesalondethédeMadamePieddodu,lerepairedesamoureux.L'airrenfrogné,ilbaissalatêtepourrésisterauxtourbillonsdeneigefondueetpoursuivitsoncheminàpaspesants.
IlfallutquelquesinstantsàHarrypours'apercevoirquelesvoixdeKatieBelletdesonamie,quimarchaientdevanteux,étaientdevenuesplusaiguësetplusperçantes.Harryregardaattentivementleurssilhouettesindistinctes.LesdeuxfillesétaiententraindesedisputeràproposdequelquechosequeKatietenaitàlamain.
-Tun'asrienàvoiravecça,Leanne!s'exclamaKatie.
Ellessuivirentlacourbequedécrivaitlarouteàcetendroit.LaneigefonduequitombaitdruetdeplusenplusfortobscurcissaitleslunettesdeHarry.Aumomentoùillevasamaingantéepourlesessuyer,Leannefitungestepourprendrel'objetquetenaitKatie.Celle-cirésistaentirantdansl'autresensetlepaquetfinitpartombersurlesol.
Aussitôt,Katies'élevadanslesairs,nonpasàlafaçondeRon,suspenduparlachevilledansunepositionburlesque,maisavecgrâce,lesbrastendus,commesielles'apprêtaitàs'envoler.Quelquechose,cependant,paraissaitbizarre,inquiétant...Sescheveuxtournoyaientautourdesatête,fouettésparleventféroce,maiselleavaitlesyeuxfermésetsonvisageétaitvidedetouteexpression.Harry,Ron,HermioneetLeannes'étaientarrêtésnetetlaregardaient.
Puis,àdeuxmètresau-dessusdusol,Katiepoussaunhorriblehurlement.Sesyeuxs'ouvrirentetcequ'ellevoyait,oucequ'elleressentait,luicausaitmanifestementuneterribleangoisse.Ellehurlait,hurlaitsanscesse.LeannesemitàhurleràsontouretagrippaleschevillesdeKatie,essayantdelarameneràterre.Harry,RonetHermioneseprécipitèrentpourl'aidermaisaumomentoùilssaisissaientàleurtourlesjambesdeKatie,elleretombasureux.HarryetRonparvinrentàl'attrapermaisellesetortillaittellementqu'ilsavaientdumalàlamaintenir.Ilsl'allongèrentparterreoùellesedébattitavecforceencontinuantdehurler,apparemmentincapabledelesreconnaître.
Harryjetauncoupd'œildetouscôtés.Lesalentourssemblaientdéserts.
-Restezici!cria-t-ilauxautres,savoixdominantàgrand-peinelemugissementduvent.Jevaischercherdusecours!
Ilsemitàcourirendirectiondel'école.Jamaisencoreiln'avaitvuquelqu'unsecomportercommeKatievenaitdelefaireetiln'avaitaucuneidéedecequipouvaitenêtrelacause.Audétourd'unvirage,ilheurtaviolemmentcequiressemblaitàunoursgigantesquedressésursespattesde
derrière.
-Hagrid!s'exclama-t-il,lesoufflecourt,ensedégageantdelahaiedanslaquelleilavaitétéprojeté.
-Harry!ditHagrid,vêtudesonépaismanteaudefourrureenpeaudecastor,delaneigefonduedanslabarbeetlessourcilsJeviensd'allervoirGraup,ilfaittellementdeprogrèsquetune...
-Hagrid,quelqu'uns'estblessélà-bas,ouaétéensorcelé,jenesaispas...
-Comment?demandaHagridensepenchantpourentendrecequeHarryessayaitdeluidiredansleventquifaisaitrage.
-Quelqu'unaétéensorcelé!beuglaHarry.
-Ensorcelé?Quiaétéensorcelé?PasRon?Hermione?
-Non,paseux,c'estKatieBell...parlà...
IlscoururentensemblelelongdelarouteetretrouvèrenttrèsvitelepetitgrouperassembléautourdeKatiequisetortillaittoujoursparterreenhurlant.Ron,HermioneetLeanneessayaienttouslestroisdelacalmer.
-Reculez-vous!s'exclamaHagrid.Laissez-moilavoir!
-Illuiestarrivéquelquechose!sanglotaLeanne.Jenesaispasquoi...
HagridregardaKatieuninstantpuis,sansunmot,ilsepencha,lapritdanssesbrasetcourutverslechâteau.Quelquessecondesplustard,lescrisperçantsdeKaties'étaientévanouisetonn'entendaitplusquelerugissementduvent.
Hermioneseprécipitasurl'amiedeKatie,gémissante,qu'ellepritpar.lesépaules.
-Tut'appellesLeanne,c'estça?
Elleacquiesçad'unsignedetête.
-Ças'estpassétoutd'uncoupoubien...
-C'estarrivéquandcepaquets'estouvert,hoquetaLeanneenmontrantsurlesolunpapierkraftdétrempéquis'étaitdéchiré,laissantapparaîtreunscintillementvert.
Ronsepencha,lamaintendue,maisHarryluisaisitlebrasetletiraenarrière.
-N'ytouchepas!
Ils'accroupit.Uncollierd'opaleouvragédépassaitdupapier.
-J'aidéjàvuça,ditHarry,enobservantlachose.ExposéchezBarjowetBeurkilyatrèslongtemps.L'étiquettedisaitquelecollierétaitensorcelé.Katieadûytoucher.
IllevalatêteversLeannequis'étaitmiseàtremblerdetoutsoncorps.
-CommentKatiel'a-t-elleeu?
-C'estpourçaqu'onsedisputait.Ellel'avaitquandelleestsortiedestoilettes,auxTroisBalais,ellea
ditquec'étaitunesurprisepourquelqu'unàPoudlardetqu'elledevaitleremettreenmainspropres.Elleparaissaitbizarrequandellem'aracontéça...Oh,non,oh,nonJepariequ'onluiajetélesortilègedel'Imperiumetjenem'ensuismêmepasrenducompte!
LeannefutànouveausecouéedesanglotsetHermioneluitapotadoucementl'épaule.
-Ellenet'apasditquileluiavaitdonné,Leanne?
-Non...ellenevoulaitpas...etmoi,jeluiairépétéqu'elleétaitidiote,qu'ilnefallaitpasl'emporteràl'écolemaisellerefusaitdem'écouter...alors,j'aiessayédeleluiprendredesmains...et...et...
Leannepoussauneplaintedésespérée.
-Onferaitbiendereveniràl'école,suggéraHermione,quitenaittoujoursLeanneparl'épaule.Nousironsvoircommentelleva.Viens...
Harryhésitauninstantpuisilôtal'écharpequiluiprotégeaitlevisageet,sanstenircomptedel'exclamationdeRon,ilenenveloppalecollieretleramassa.
-IlfaudramontrerçaàMadamePomfresh,dit-il.
Tandisqu'ilssuivaientHermioneetLeannelelongdelaroute,Harryréfléchissaitfrénétiquement.Ilsvenaientdepénétrerdansleparclorsqu'ilparlaenfin,incapabledegarderpluslongtempssespenséespourlui:
-Malefoyconnaîtl'existencedececollier.IlétaitexposédansunevitrinechezBarjowetBeurkilyaquatreans.J'aivuqu'illeregardaitpendantquejemecachaisdesonpèreetdelui.Voilàcequ'ilvoulaitacheterlejouroùonl'asuivi!Uneopaleensorcelée!Ils'ensouvenaitetilestretournélachercher!
-Je...jenesaispas,Harry,réponditRon,hésitant.IlyapleindegensquivontchezBarjowetBeurk...etcettefilleditqueKatieatrouvélecollierdanslestoilettes.
-Elleaditqu'elleenétaitsortieaveclecollier,çanesignifiepasqu'ellel'aitvraimenttrouvélà...
-McGonagall!prévintRon.
Harrylevalesyeux.LeprofesseurMcGonagalldescendaitenhâtelesmarchesdepierre,bravantlestourbillonsdeneigefonduepourveniràleurrencontre.
-HagridditquevousavezvutouslesquatrecequiestarrivéàKatieBell...Monteztoutdesuitedansmonbureau,s'ilvousplaît!Qu'est-cequevousavezlà,Potter?
-L'objetqu'elleatouché,réponditHarry.
-GrandDieu!s'exclamaleprofesseurMcGonagall,alarmée,enprenantlecollieràHarry.Non,non,Rusard,ilssontavecmoi!ajouta-t-elleprécipitammentalorsqueleconciergetraversaitlehalld'entréedesonpastraînant,leregardavide,brandissantsonCapteurdeDissimulation.ApporteztoutdesuitececollierauprofesseurRoguemaisn'ytouchezsurtoutpas,gardez-lebienenveloppédansl'écharpe!
HarryetlesautressuivirentleprofesseurMcGonagalldansl'escalierpuisdanssonbureau.Lesvitrescribléesdeneigefonduetremblaientdansleurschâssisetlapièceétaitfroidemalgrélefeuqui
craquaitdanslacheminée.LeprofesseurMcGonagallrefermalaporteetseprécipitaderrièresonbureau,faceàHarry,Ron,HermioneetLeanne,quicontinuaitdesangloter.
-Alors?Ques'est-ilpassé?demanda-t-ellesèchement.
D'unevoixhachéeetens'interrompantsouventpouressayerdecontrôlerseslarmes,LeanneracontaauprofesseurMcGonagallqueKatieétaitalléeauxtoilettesdesTroisBalaisetenétaitressortieavecunpaquetquineportaitaucunemarque;elleluiavaitalorsparuunpeubizarreetelless'étaientdisputéessurl'opportunitéd'accepterdelivrerdesobjetsinconnus,ladisputeculminantlorsqu'elleavaitessayédeluiarracherdesmainslepaquetdontl'emballages'étaitdéchiré.Acepointdesonrécit,Leannefutsibouleverséequ'ilétaitimpossibledeluitirerunmotdeplus.
-Trèsbien,ditleprofesseurMcGonagall,nonsansdouceur,montezàl'infirmerie,s'ilvousplaît,Leanne,etdemandezàMadamePomfreshdevousdonnerquelquechosepourremédieràvotreétatdechoc.
Quandelleeutquittélapièce,leprofesseurMcGonagallsetournaànouveauversHarry,RonetHermione.
-Ques'est-ilpasséquandKatieatouchélecollier?
-Elles'estélevéedanslesairs,réponditHarryavantqueRonetHermioneaientpuparler.Puiselles'estmiseàhurleretelleestretombéeparterre.Professeur,est-cequejepeuxallervoirleprofesseurDumbledore,s'ilvousplaît?
-Ledirecteurestabsentjusqu'àlundi,Potter,l'informaleprofesseurMcGonagall,l'airsurpris.
-Absent?répétaHarryaveccolère.
-Oui,Potter,absent!répliqualeprofesseurMcGonagalld'untoncassant.Maisjesuissûrequetoutcequevousavezàdiresurcettehorribleaffairepeutm'êtreconfié!
Harryhésitaunefractiondeseconde.LeprofesseurMcGonagalln'incitaitguèreauxconfidences.Dumbledore,quoiqueplusintimidantsousbiendesaspects,semblaitmalgrétoutmoinsenclinàtraiterparleméprisunehypothèsequ'onluisoumettait,sihardiefût-elle.Maisils'agissaitlàd'unequestiondevieoudemortetcen'étaitpaslemomentdecraindrelesmoqueries.
-Jepensequec'estDragoMalefoyquiadonnécecollieràKatie,professeur.
Ronsecaressalenez,apparemmentgêné;desoncôté,Hermionechangeadeposition,sespiedsglissantsurlesol,commesielletenaitàmettreunpeuplusdedistanceentreelleetHarry.
-C'estuneaccusationtrèsgrave,Potter!s'exclamaleprofesseurMcGonagallaprèsunsilencechoqué.Avez-vousunepreuve?
-Non,admitHarry,mais...
Etilluiracontalaconversationqu'ilsavaientsurpriseentreMalefoyetBarjow.
Lorsqu'ileutterminé,leprofesseurMcGonagallparutunpeuperdue.
-MalefoyaapportéunobjetchezBarjowetBeurkpourlefaireréparer.?
-Non,professeur,iln'avaitpasl'objetaveclui,ilvoulaitseulementqueBarjowluiexpliquecommentleréparer.Maislaquestionn'estpaslà,l'important,c'estqu'ilaachetéquelquechoseenmêmetempsetjepensequ'ils'agissaitdecetteopale...
-VousavezvuMalefoyquitterlaboutiqueavecunpaquetsemblable?
-Non,professeur,iladitàBarjowdeleluimettredecôté.
-Mais,Harry,l'interrompitHermione,Barjowluiademandés'ilvoulaitl'emporteravecluietMalefoyarépondunon...
-Parcequ'ilnevoulaitpasytoucher,detouteévidence!répliquaHarryaveccolère.
-Iladitexactement:«Dequoiaurais-jel'airsijeportaisçadanslarue?»rappelaHermione.
-Ilauraitl'aird'uncrétinavecuncollier,remarquaRon.
-Ron,soupiraHermioned'untondécouragé,l'opaleauraitétéenveloppéepourqu'ilnelatouchepasettrèsfacileàcachersousunecape!Jecroisplutôtquecequ'ilâcommandéchezBarjowetBeurkétaitunobjetbruyantouencombrant,quelquechosequiattireraitl'attentions'ilsepromenaitavecdanslarue.Entoutcas,poursuivit-elleenélevantlavoixavantqueHarryaitpul'interrompre,j'aidemandésilecollierétaitàvendre,tutesouviens?QuandjesuisentréedanslaboutiquepouressayerdesavoircequeMalefoyvoulaitqu'illuigarde,jel'aivuexposé.EtBarjowm'aindiquéleprix,ilnem'apasditqu'ilétaitdéjàvendu...
-Tun'aspasététrèshabile,iln'apasdûmettreplusdecinqsecondespourdevinercequetuavaisderrièrelatêteetbiensûr,iln'allaitpast'avouerlavérité...Detoutefaçon,Malefoyatrèsbienpuenvoyerquelqu'unlechercherentretemps...
-Çasuffit!coupaleprofesseurMcGonagallalorsqu'Hermiones'apprêtaitàrépliquer,laminecourroucée.Potter,jevousremerciedem'avoirracontétoutcelamaisnousnepouvonsaccuserMalefoysimplementparcequ'ilestentrédanslaboutiqueoùcecollierapeut-êtreétéacheté.Descentainesd'autrespersonnessontsansdoutedanslemêmecas...
-C'estcequejedisais...,marmonnaRon.
-Etd'ailleurs,nousavonsprisdesmesuresdesécuritétrèsrigoureusescetteannée,jenepensepasquececollierauraitpuêtreintroduitdansl'écolesansquenouslesachions...
-Mais...
-Parsurcroît,poursuivitleprofesseurMcGonagalld'untonaffreusementcatégorique,MrMalefoynesetrouvaitpasàPré-au-Lardaujourd'hui.
Harrylaregardabouchebée,sedégonflantcommeunballon.
-Commentlesavez-vous,professeur?
-Parcequ'ilétaitenretenueavecmoi.Ilaomisdeuxfoisdesuitedefairesesdevoirsdemétamorphose.Mercidem'avoirconfiévossoupçons,Potter,dit-elleenpassantdevanteux,maisjedoismaintenantmerendreàl'infirmeriepourvoircommentvaKatieBell.Jevoussouhaiteunebonnefindejournéeàtouslestrois.
Elleleurouvritlaportedubureauetilsn'eurentd'autrechoixquedesortirenfileindiennesansajouterunmot.
HarryenvoulaitàRonetàHermioned'avoirprislepartideMcGonagall.Maisilneputs'empêcherdeparticiperàleurconversationdèsqu'ilsrecommencèrentàenparler.
-AquiKatiedevait-elledonnerlecollier,d'aprèsvous?interrogeaRontandisqu'ilsmontaientl'escaliermenantàlasallecommune.
-Dieuseullesait,réponditHermione.Maisquiquecesoit,ill'aéchappébelle.Personnen'auraitpuouvrircepaquetsanstoucherl'opale.
-Ilpouvaitêtredestinéàdestasdegens,ditHarry.ADumbledore-lesMangemortsseraientravisdesedébarrasserdelui,ildoitêtreunedeleursciblesprioritaires.OuàSlughorn.DumbledorepensequeVoldemortlevoulaitvraimentavecluietilnedoitpasêtrecontentqu'ilsesoitrangédansl'autrecamp.Ouà...
-Ouàtoi,ditHermione,inquiète.
-Impossible,affirmaHarry,sinonKatien'auraiteuqu'àseretournerpourmeledonnerquandonétaitsurlaroute.JesuisrestéderrièreelledepuislemomentoùonaquittéLesTroisBalais.IlauraitétébeaucouppluslogiquedelivrerlepaquetendehorsdePoudlard,àcausedeRusardquicontrôletoutlemonde.JemedemandepourquoiMalefoyluiademandédel'emporterauchâteau.
-Harry,Malefoyn'étaitpasàPré-au-Lard!s'exclamaHermioneentapantdupied,exaspérée.
-Alors,ilavaitsûrementuncomplice,répliquaHarry.CrabbeouGoyle-ou,sionyréfléchit,peut-êtreunautreMangemort.IldoitavoirdescopainsplusintelligentsqueCrabbeetGoylemaintenantqu'ilarejointleursrangs...
RonetHermioneéchangèrentunregardsignifiantclairementqu'ilétaitdécidémentinutiledediscuteraveclui.
-Potageroyal,ditHermioned'untonassurélorsqu'ilsfurentarrivésdevantlagrossedame.
Leportraitpivotaaussitôtpourleslaisserentrerdanslasallecommune.Ilyavaitbeaucoupdemondeetuneodeurdevêtementsmouillésflottaitdansl'air.Nombred'élèvesavaientdûrentrerdePré-au-Lardplustôtqueprévuàcausedumauvaistemps.L'atmosphèren'étaitcependantniàlapeur,niauxspéculations.Manifestement,personnenesavaitencorecequiétaitarrivéàKatie.
-Enfait,l'attaquen'apasététrèsbienmenée,quandonysonge,ditRon.
Ilchassanégligemmentunélèvedepremièreannéeinstallédansunconfortablefauteuil,auprèsdufeu,pours'yasseoiràsaplace.
-Lesortilègen'amêmepaspénétrédanslechâteau.Onnepeutpasdirequeleplanétaitinfaillible.
-Tuasraison,approuvaHermione,endonnantàRonunpetitcoupdepiedpourqu'ilselèvedufauteuilqu'ellerenditàl'élèvedepremièreannée.Cen'étaitpasdutoutbienpensé.
-DepuisquandMalefoyest-ilungrandpenseur?demandaHarry.
NiRon,niHermioneneluirépondirent.
13LesecretdeJedusor
Katiefuttransportéelelendemainàl'hôpitalSteMangoustepourlesmaladiesetblessuresmagiques.Toutlemondedansl'écoleétaitalorsaucourantqu'elleavaitétéensorcelée,maislesdétailsn'étaientpastrèsclairsetpersonne,endehorsdeHarry,Ron,HermioneetLeanne,nesemblaitsavoirqueKatien'étaitpaslacibledésignée.
-Malefoysaitcequis'estpassé,maintenant,ditHarryàRonetàHermionequiavaientadoptépourprincipedefeindrelasurditéchaquefoisqu'ilavançaitsathéoriesurMalefoy-devenu-Mangemort.
HarrysedemandaitsiDumbledoreseraitrevenuàtempspoursoncoursdulundisoir;n'ayantreçuaucuncontrordre,ilseprésentadevantsonbureauàhuitheures,frappaetfutinvitéàentrer.Dumbledore,assisdanssonfauteuil,avaitl'airfatigué,cequin'étaitpassonhabitude.Samainavaitlemêmeaspectnoiretbrûlémaisileutunsourirelorsqu'ilfitsigneàHarrydes'asseoir.LaPensineétaitànouveauposéesurlatable,projetantauplafonddeséclatsdelumièreargentée.
-Ils'estpassébeaucoupdechosespendantmonabsence,ditDumbledore.Jecroisquetuasététémoindel'accidentdeKatie.
-Oui,monsieur.Commentva-t-elle?
-Toujoursassezmalmaiselleaeuunechancerelative.Ilsemblequ'elleaitsimplementeffleurél'opalequin'atouchéqu'unetoutepetitesurfacedesapeau:ilyavaituntrouminusculedanssongant.Sielleavaitmislecollierousiellel'avaitprisàmainsnues,elleseraitpeut-êtremortesurlecoup.Fortheureusement,leprofesseurRogueapufairecequ'ilfallaitpourempêcherlemaléficedes'étendrerapidement...
-Pourquoilui?demandaaussitôtHarry.PourquoipasMadamePomfresh?
-Impertinent,ditunefaiblevoixquiprovenaitdel'undesportraitsaccrochésaumur.
PhineasNigellusBlack,l'arrière-arrière-grand-pèredeSirius,seréveilla,levantlatêtedesesbrassurlesquelsellereposait.
-Demontemps,jen'auraisjamaispermisqu'unélèvemetteenquestionlafaçondontPoudlardestadministré.
-C'estça,merci,Phineas,répliquaDumbledored'untonimpérieux.LeprofesseurRogueensaitbeaucoupplusenmatièredemagienoirequeMadamePomfresh,Harry.Entoutcas,lepersonneldeSteMangoustemetientaucourantheureparheureetj'aibonespoirqueKatieserétablisseentièrementauboutd'uncertaintemps.
-Oùétiez-vousleweek-enddernier,monsieur?demandaHarry.
Ileutlesentimenttrèsnetd'allerunpeutroploinmaisiln'entintpascompte.Visiblement,cesentimentétaitpartagéparPhineasNigellusquiémitunsifflementsourd.
-Jepréfèrenepasteledirepourl'instant,réponditDumbledore.Maisjet'enparleraientempsutile.
-Vraiment?ditHarry,surpris.
-Oui,jepense,assuraDumbledoreenprenantdansunepocheintérieuredesarobeunflacondesouvenirsargentésdontilfitsauterlebouchond'uncoupdebaguette.
-Monsieur,ditHarry,unpeuhésitant,j'airencontréMondingusàPré-au-Lard.
-Ahoui,jesaisdéjàqueMondingusatraitétonhéritageavecunedésinvolturedemonte-en-l'air,réponditDumbledoreenfronçantlégèrementlessourcils.Ilsecachedepuisquetul'asabordédevantLesTroisBalais.J'ail'impressionqu'ilapeurdeseretrouverdevantmoi.Maissoiscertainqu'ilnepourraplusdésormaiss'approprierlesbiensquiappartenaientàSirius.
-Cevieuxgaleuxdesang-mêléavolél'héritagedeSirius?s'indignaPhineasNigellus,scandalisé.
Ilsortitaussitôtdesoncadrepourallersansnuldoutefaireuntourdanssonportraitdu12,squareGrimmaurd.
-Professeur,ditHarryaprèsuncourtsilence,est-cequeleprofesseurMcGonagallvousarépétécequejeluiairacontéaprèsl'accidentdeKatie?AusujetdeDragoMalefoy?
-Ellem'aparlédetessoupçons,oui,réponditDumbledore.
-Etvous...
-Jeprendrailesmesuresappropriéespourenquêtersurtouteslespersonnesquipourraientavoirunepartderesponsabilitédanscetteaffaire,assuraDumbledore.Maispourl'instant,Harryjevoudraisqu'onenrevienneànotreleçon.
Harryressentitunecertaineamertume:sileursleçonsétaientsiimportantes,pourquoiyavait-ileuunsilongintervalleentrelapremièreetladeuxième?Entoutcas,iln'ajoutariensurDragoMalefoyetregardaDumbledoreverserd'autressouvenirsdanslaPensinequ'ilfitànouveautournerentreseslongsdoigtsfins.
-Tuterappellescertainementoùnousenétionsrestésdansl'histoiredesdébutsdeLordVoldemort:TomJedusor,leséduisantMoldu,avaitabandonnéMerope,sasorcièredefemme,puisétaitretournédanslamaisonfamilialedeLittleHangleton.MeropeétaitdemeuréeseuleàLondres,attendantlebébéquideviendraitunjourLordVoldemort.
-Commentsavez-vousqu'elleétaitàLondres,monsieur?
-Grâceautémoignaged'uncertainCaractacusBeurk,réponditDumbledore,celui-làmêmequi,paruneétrangecoïncidence,acontribuéàfonderlafameuseboutiqued'oùvientlecollierdontnousparlionsàl'instant.
IlremualecontenudelaPensinecommeHarryl'avaitdéjàvufaire,àlamanièred'unprospecteurpassantdelaboueaucriblepourenextrairedespaillettesd'or.Laformeargentéed'unpetithommes'élevaalorsdutourbillon,tournantlentementdanslaPensine,semblableàunfantômemaispluscompact,avecunefrangedecheveuxenformedechaumequiluirecouvraitcomplètementlesyeux.
-Oui,nousl'avonsacquisdansdecurieusescirconstances.IlnousaétéapportéparunejeunesorcièrejusteavantNoël,ilyatrèslongtempsdecela.Elledisaitavoirgrandbesoind'oretl'onvoyaitàl'évidencequ'ellenementaitpas.Elleétaitvêtuedehaillonset,apparemment,n'allaitpastarderà...mettreaumondeunbébé.Ellem'amontréunmédaillonenaffirmantqu'ilavaitétéjadislapropriétédeSerpentard.Nousentendonstrèssouventcegenred'histoire,«CeciaappartenuàMerlin,
c'étaitsathéièrepréférée»,maisquandj'airegardél'objet,j'aivuqu'ilportaitvéritablementsamarqueetquelquessortilègestrèssimplesontsuffiàmerévélerlavérité.Bienentendu,lemédaillonendevenaitquasimentinestimable.Lajeunefemmenesemblaitavoiraucuneidéedesavaleurréelleetelleaététrèsheureused'entirerdixGallions.Lameilleureaffairequenousayonsjamaisfaite!
DumbledoresecouavigoureusementlaPensineetCaractacusBeurkretournadansletourbillondemémoired'oùilavaitsurgi.
-IlneluienadonnéquedixGallions?s'indignaHarry.
-CaractacusBeurkn'ajamaisétéréputépoursagénérosité,réponditDumbledore.Voilàdonccommentnoussavonsque,verslafindesagrossesse,MeropeétaitseuleàLondresetavaitdésespérémentbesoind'or,àtelpointqu'elleenfutréduiteàvendreleseulobjetdevaleurqu'ellepossédait:lemédaillonissudel'héritagefamilialqueMarvolochérissaittant.
-Maiselleauraitpurecouriràlamagie!s'exclamaHarryd'untonimpatient.Elleauraitpuseprocureràmangerettoutcedontelleavaitbesoingrâceàdessortilèges,non?
-Oui,peut-être,ditDumbledore,maisjecrois-etmêmes'ilnes'agitqued'unehypothèse,jesuissûrd'avoirraison-quelorsquesonmaril'aabandonnée,Meropeacessédepratiquerlamagie.Jepensequ'ellenevoulaitplusêtreunesorcière.Biensûr,ilestégalementpossiblequesonamournonpartagéetledésespoirquienarésultél'aientprivéedesespouvoirsmagiques.Cesontdeschosesquiarriventparfois.Entoutcas,commetuvasbientôtlevoir,Meropearefusédeseservirdesabaguettemêmepoursauversaproprevie.
-Ellenevoulaitpasvivreaumoinspoursonfils?
Dumbledorehaussalessourcils.
-Eprouverais-tudelacompassionpourLordVoldemort?
-Non,s'empressaderépondreHarry,maiselleavaitlechoix,n'est-cepas?Pascommemamère...
-Tamèreaussiavaitlechoix,ditDumbledoreavecdouceur.Oui,MeropeJedusorachoisilamortmalgrésonfilsquiavaitbesoind'elle,maisnelajugepastropsévèrement,Harry.Elleétaitgrandementaffaibliepardelonguessouffrancesetellen'ajamaiseulecouragedetamère.Maintenant,situveuxbientelever...
-Oùallons-nous?demandaHarry,alorsqueDumbledorevenaitlerejoindredevantlebureau.
-Cettefois,répondit-il,nousallonsentrerdansmapropremémoire.Jepensequetulatrouverasricheendétailsetd'unefidélitésatisfaisante.Aprèstoi,Harry...
HarrysepenchasurlaPensine,sonvisagebrisalasurfacefraîchedusouveniretiltombaunenouvellefoisdansl'obscurité...Quelquesinstantsplustard,ilatterritsurunsoldur,rouvritlesyeuxetseretrouvaàcôtédeDumbledoredansunerueaniméedeLondres,endestempsplusanciens.
-Jesuislà-bas,ditDumbledored'unairradieuxenmontrantunpeuplusloinunehautesilhouettequitraversaitlarue,devantlacarrioled'unlaitier,ensedirigeantverseux.
LeslongscheveuxetlabarbedecetAlbusDumbledoreplusjeuneavaientunecouleurauburn.Lorsqu'ilfutarrivédeleurcôté,ilparcourutletrottoiràgrandspas,attirantdenombreuxregards
intriguésparsoncostumedevelourscouleurpruneàlacoupeflamboyante.
-Jolicostume,monsieur,neputs'empêcherderemarquerHarrymaisDumbledoresecontentadepoufferderiretandisqu'ilssuivaientàcourtedistancecetteversionplusjeunedelui-même,franchissantbientôtunportaildeferforgépourarriverdanslacournued'unbâtimentcarré,plutôtsinistre,entourédehautesgrilles.
Dumbledoremontalesquelquesmarchesquimenaientàlaported'entréeetfrappaunefois.Auboutd'unmoment,unefilled'apparencenégligée,vêtued'untablier,vintluiouvrir.
-Bonjour,j'airendez-vousavecunecertaineMrsColequiest,jecrois,ladirectricedecetétablissement.
-Oh,ditlafillequisemblaitperplexedevantlatenueexcentriquedeDumbledore.Heu...uninstant...MRSCOLE!cria-1-ellepar-dessussonépaule.
Harryentenditunevoixlointaineluirépondre.Lafillesetournaà^nouveauversDumbledore.
-Entrez,ellearrive.
Ilpénétradansunhallausolrecouvertdedallesnoiresetblanches.L'endroitparaissaitmiteuxmaisd'unepropretéimpeccable.HarryetleDumbledoreplusâgésuivirent.Avantquelaportenesesoitrefermée,unefemmedécharnée,àl'airépuisé,s'approchad'euxàpetitspasprécipités.Elleavaitunvisageanguleux,apparemmentplusanxieuxquerevêche,etparlaitderrièreelleàuneautrefilleentablier.
-...apportezlateintured'iodeàMarthalà-haut,BillyStubbsagrattesescroûtesetEricWhalleysuppuredepartout,ilyenapleinsesdraps-lavaricellepar-dessuslemarché,dit-ellesanss'adresseràpersonneenparticulier.
SonregardtombaalorssurDumbledoreetellesefigeasurplace,l'airaussistupéfaitequesiunegirafevenaitdefranchirsaporte.
-Bonjour,ditDumbledoreentendantlamain.
MrsColerestabouchebée.
-Jem'appelleAlbusDumbledore.Jevousaienvoyéunelettrepoursolliciterunrendez-vousetvousm'aveztrèsaimablementinvitéàvenirvousvoiraujourd'hui.
MrsColecilla.EstimantfinalementqueDumbledoren'étaitpasunehallucination,elleréponditd'unevoixfaible:
-Ah,oui,bien,bien,danscecas...venezavecmoi.Oui,c'estça.
ElleconduisitDumbledoredansunepetitepièce,moitiésalonmoitiébureau,aussimiteusequelehall,avecdevieuxmeublesdépareillés.Ellel'invitaàs'asseoirsurunechaisebranlanteets'installaelle-mêmederrièreunetableencombrée,enledévisageantavecappréhension.
-Commejevousl'expliquaisdansmalettre,jesuisvenuvousparlerdeTomJedusoretdesdispositionsàprendrepoursonavenir,ditDumbledore.
-Vousêtesdelafamille?interrogeaMrsCole.
-Non,jesuisprofesseur.JevoudraisproposeràTomuneplacedansmonécole.
-Etquelleestcetteécole?
-Elles'appellePoudlard.
-Commentsefait-ilquevousvousintéressiezàTom?
-Nouspensonsqu'ilpossèdecertainesqualitésquenousrecherchons.
-Vousvoulezdirequ'ilaobtenuunebourse?Commentserait-cepossible?Iln'enajamaisdemandé.
-Sonnomfiguredanslesregistresdenotreécoledepuissanaissance...
-Quil'ainscrit?Sesparents?
An'enpasdouter,MrsColefaisaitpreuved'unevivacitéd'esprittrèsmalvenue.Visiblement,DumbledoreavaitlamêmeimpressioncarHarrylevitsortirsabaguettemagiquedelapochedesoncostumeenveloursetprendreenmêmetempssurlebureauunefeuilledepapierparfaitementblanche.
-Tenez,dit-il.
IldonnaunpetitcoupdebaguetteettenditlemorceaudepapieràMrsCole.
-Jepensequececisuffiraàtoutéclaircir.
Leregarddeladirectricesebrouillaunpeupuisseconcentraànouveautandisqu'ellefixaitavecattentionlepapiervierge.
-Voilàquisembleparfaitementenordre,dit-elled'untonplacideenluirendantlafeuille.
Sesyeuxseposèrentalorssurunebouteilledeginetdeuxverresquin'étaientpaslàquelquessecondesplustôt.
-Heu...puis-jevousoffrirungin?proposa-t-elled'unevoixdesplusraffinées.
-Avecgrandplaisir,réponditDumbledore,ravi.
IldevinttrèsviteévidentqueMrsColen'étaitpasunenoviceenmatièredegin.Aprèsavoirversédanschaqueverreunedosegénéreuse,ellevidalesiend'unseultrait.Seléchantleslèvressansretenue,ellesouritpourlapremièrefoisàDumbledorequin'hésitapasàpousserplusloinsonavantage.
-Jemedemandaissivouspourriezm'endireplussurl'histoiredeTomJedusor?Jecroisqu'ilestnéici,danscetorphelinat?
-C'estvrai,réponditMrsColeenseservantunautreverredegin.Jem'ensouvienscommesic'étaithiercarjevenaismoi-mêmededébuterici.C'étaitlaveilleduNouvelAn,ilfaisaitunfroidterribleetilneigeait.Unesoiréeabominable.Là-dessus,unefillepasbeaucoupplusâgéequemoimontelesmarchesd'unpasvacillant.Oh,ellen'étaitpaslapremière.Ons'estoccupéd'elleetuneheureplustard,elleavaitsonbébé.Encoreuneheureetelleétaitmorte.
MrsColeeutunhochementdetêteimpressionnantetbutànouveauunelonguegorgéedegin.
-A-t-elleditquelquechoseavantdemourir?demandaDumbledore.Quelquechosesurlepèredel'enfant,parexemple?
-Oui,eneffet,maintenantquej'ypense,réponditMrsColequisemblaitplutôtcontenteàprésent,avecsonverredeginetunvisiteuravided'entendrecequ'elleavaitàraconter.
-Jemesouviensqu'ellem'adit:«J'espèrequ'ilressembleraàsonpapa»,etpourparlerfranchement,elleavaitraisondel'espérerparcequ'elle-mêmen'étaitpasunebeauté...ensuite,ellem'aditqu'elleallaitl'appelerTom,commesonpère,etElvis,commesonpèreàelle..,oui,jesais,c'estundrôledenom,n'est-cepas?Ons'estdemandésiellenetravaillaitpasdansuncirque...Elleaditaussiquelenomdefamilledel'enfantétaitJedusor.Etpuiselleestmorteunpeuplustardsansajouterunmot.Alors,onaappelél'enfantcommeellel'avaitsouhaité,puisqueçasemblaitsiimportantpourcettepauvrefille,maisaucunTom,aucunElvis,aucunJedusorn'estjamaisvenulevoir,niaucunautremembredelafamille.Onl'adoncgardéàl'orphelinatetilyesttoujoursresté.
MrsCole,presquemachinalement,remplitànouveausonverred'unesolidemesuredegin.Deuxtachesrosesétaientapparuesenhautdesespommettes.Puisellereprit:
-C'estundrôledegarçon.
-Oui,ditDumbledore.Jem'yattendaisunpeu.
-C'étaitundrôledebébéaussi.Ilnepleuraitpresquejamais.Etquandilaunpeugrandi,ilestdevenu...bizarre.
-Bizarreenquelsens?interrogeaDumbledoreavecdouceur.
-Ehbien,il...
MaisMrsColes'interrompitetiln'yavaitriendeflounidevaguedansleregardinquisiteurqu'elleluilançapardessussonverredegin.
-Ilestdéfinitivementinscritdansvotreécole,dites-vous?
-Définitivement,assuraDumbledore.
-Etriendecequejepourraisvousracontern'ychangeraquoiquecesoit?
-Rien,réponditDumbledore.
-Vousl'emmènerezavecvousquoiqu'ilarrive?
-Quoiqu'ilarrive,répétaDumbledored'untongrave.
Ellel'observaavecattention,semblantsedemandersiellepouvaitounonavoirconfianceenlui.Apparemment,elleestimaqu'ellelepouvaitcarelleditsoudaind'unevoixprécipitée:
-Ilfaitpeurauxautresenfants.
-Vousvoulezdirequ'illesbrutalise?demandaDumbledore.
-Jepensequeoui,réponditMrsCole,lessourcilslégèrementfroncés.Maisilesttrèsdifficiledeleprendresurlefait.Ilyaeudesincidents...deschosestrèsdésagréables...
Dumbledorenelapressapasd'endiredavantagemaisHarryvoyaitbienqu'ilétaittrèsintéressé.Ellebutunenouvellegorgéedeginetsesjouesrosesprirentuneteinteunpeuplusfoncée.
-LelapindeBillyStubbs...Tomaaffirméquecen'étaitpasluietjenevoispascommentilauraitpufaireça,maisquandmême,ilneseseraitpaspendutoutseulàunepoutredutoit?
-Jenepensepas,ditDumbledoreàvoixbasse.
-Comments'yest-ilprispourmonterlà-haut,jen'ensaisfichtrerien.Toutcequejepeuxdire,c'estqueBillyetluis'étaientdisputéslaveille.Etpuis(MrsColebutuneautregorgéedeginqu'ellerenversaenpartiesursonmenton),enrevenantdenotreexcursiond'été-unefoisparan,onlesemmèneàlacampagneouauborddelamer-,AmyBensonetDennisBishopn'ontplusjamaisétélesmêmes.Toutcequ'onaputirerd'eux,c'estqu'ilssontallésdansunegrotteavecTomJedusor.Ilajuréqu'ilsyétaientsimplemententréspourvoirmaisjesuissûrequ'ils'estpasséquelquechose,là-dedans.Etilyaeubiend'autreshistoires,dedrôlesd'histoires...
EllelevaànouveaulatêteversDumbledoreetmalgrélarougeurdesesjoues,elleavaitleregardassuré.
-Jecroisqu'ilnesetrouverapasbeaucoupdegenspourleregretter.
-Vouscomprenezbien,jepense,quenousnelegarderonspasàl'écoletoutaulongdel'année?ditDumbledore.Ilfaudraqu'ilrevienneiciaumoinschaqueété.
-Çavautmieuxquedeprendreuncoupdetisonniersurlecrâne,réponditMrsColeavecunlégerhoquet.
ElleselevaetHarryfutétonnédevoirqu'elletenaitfermementdeboutbienquelabouteilledeginsoitauxdeuxtiersvide.
-J'imaginequevousavezenviedelevoir?
-Oui,j'aimeraisbeaucoup,assuraDumbledoreenselevantàsontour.
Ilssortirentdubureauetelleleconduisitdanslesétages,distribuantinstructionsetremontrancesàsesaidesetauxenfantsqu'ellecroisait.Harryremarquaquelesorphelinsportaienttouslamêmetuniquegrisâtre.Ilsparaissaientraisonnablementbientraitésmaiscen'étaitcertainementpasl'endroitleplusjoyeuxpourpassersajeunesse.
-Voilà,c'estici,ditMrsCole.
Ilss'arrêtèrentaudeuxièmeétage,devantlapremièreported'unlongcouloir.Ellefrappadeuxfoisetentra.
-Tom?Tuasdelavisite.VoiciMrDumberton-pardon,Dunderbore.Ilestvenutedire...enfin,ilvautmieuxqu'ilt'expliqueçalui-même.
HarryetlesdeuxDumbledoreentrèrentdanslapiècetandisqueMrsColerefermaitlaportederrièreeux.C'étaitunepetitechambrenuequinecomportaitqu'unevieillearmoireetunlitenfer.Ungarçonétaitassissurlescouverturesgrises,lesjambesétenduesdevantlui,tenantunlivreàlamain.
Iln'yavaitpastracedesGauntsurlevisagedeTomJedusor.LederniervœudeMeropeavaitété
exaucé:c'étaitleportraitenminiaturedesonbelhommedepère.Leteintpâleetlescheveuxbruns,ilétaitgrandpourungarçondeonzeans.Sesyeuxseplissèrentlégèrementlorsqu'ilvitlatenueexcentriquedeDumbledore.Ilyeutunmomentdesilence.
-Commentvas-tu,Tom?demandaDumbledoreens'approchantdeluilamaintendue.
Legarçonhésitapuisluiserralamain.Dumbledoretiral'uniquechaisedeboisdurquisetrouvaitdanslapièceets'assitàcotédelui.Ilsavaientl'airàprésentd'unmaladeetd'unvisiteurdansunhôpital.
-JesuisleprofesseurDumbledore.
-Professeur?répétaJedusor.
Ilparaissaitméfiant.
-C'estunpeucommedocteur,non?Qu'est-cequevousêtesvenufaireici?C'estellequivousaamenépourm'examiner?
IlmontradudoigtlaporteparlaquelleMrsColevenaitdesortir.
-Non,non,réponditDumbledoreavecunsourire.
-Jenevouscroispas,répliquaJedusor.Elleveutqu'onm'examine,c'estça?Diteslavérité.
Ilprononçacestroisderniersmotsd'untonclaironnantquiavaitpresquequelquechosedechoquant.C'étaitunordrequ'ilsemblaitavoirsouventdonnéauparavant.Sesyeuxs'étaientécarquilléset,desonregardnoir,ilfixaitDumbledorequineréagitpas,continuantsimplementdesourireaimablement.Quelquessecondesplustard,Jedusorcessadel'observermaisparutencoreplusméfiant.
-Quiêtes-vous?
-Jetel'aidit.JesuisleprofesseurDumbledoreetjetravailledansuneécolequis'appellePoudlard.Jesuisvenuteproposeruneplacedanscetteécole-tanouvelleécolesituacceptesdevenir.
Jedusoreutuneréactiondesplussurprenantes.IlsautadesonlitetreculaleplusloinpossibledeDumbledore,l'airfurieux.
-N'essayezpasdemeraconterdeshistoires!L'asile,c'estdelàquevousvenez,n'est-cepas?Professeur,oui,biensûr-ehbien,jen'iraipas,compris?C'estcettevieillepiequidevraityêtre,àl'asile.Jen'aijamaisrienfaitàlapetiteAmyBensonouàDennisBishop,vouspouvezleleurdemander,ilsvousleconfirmeront!
-Jenevienspasdel'asile,ditDumbledoreavecpatience.Jesuisunenseignantetsituveuxbient'asseoircalmement,jeteparleraidePoudlard.Maisbiensûr,situpréfèresnepasyaller,personnenet'yforcera...
-Ilsn'ontqu'àessayerdem'yenvoyer,ilsverrontbien,lançaJedusord'untonrailleur.
-Poudlard,continuaDumbledorecommes'iln'avaitpasentendu,estuneécoleréservéeàdesélèvesquiontdesdispositionsparticulières...
-Jenesuispasfou!
-Jesaisbienquetun'espasfou.Poudlardn'estpasuneécolepourlesfous.C'estuneécoledemagie.
IlyeutunsilenceJedusors'étaitfigé,levisagesansexpression,maissonregardsefixaitalternativementsurchacundesyeuxdeDumbledore,commes'ilessayaitdedécelerlemensongedansl'und'eux.
-Demagie?répéta-t-ildansunmurmure.
-Exactement,ditDumbledore.
-C'est...c'estdelamagiecequej'arriveàfaire?
-Qu'est-cequetuarrivesàfaire?
-Toutessortesdechoses,réponditJedusordansunsouffle.
Souslecoupdel'excitation,unerougeurmontadesoncouverssesjouescreuses.Ilparaissaitfébrile.
-J'arriveàdéplacerdesobjetssanslestoucher.Lesanimauxfontcequejeveuxsansquej'aiebesoindelesdresser.Jepeuxattirerdesennuisauxgensquimedéplaisent.Leurfairedumal,sij'enaienvie.
Sesjambestremblaient.Ils'avançad'unpasvacillantetserassitsurleHt,regardantsesmains,latêtebaisséecommes'ilpriait.
-Jesavaisquej'étaisdifférentdesautres,murmura-t-il,lesyeuxfixéssursesdoigtsfrémissants.Jesavaisquej'étaisexceptionnel.J'aitoujourssuqu'ilyavaitquelquechosedespécialenmoi.
-Ehbien,tuavaisraison,ditDumbledorequinesouriaitplusmaisobservaitintensémentJedusor.Tuesunsorcier.
Jedusorrelevalatête.Sonvisageétaittransfiguré:onylisaitunbonheureffrénéquin'ajoutaitrienàsabeautépourautant.Aucontraire,sestraitsfinementdessinéssemblaientàprésentplusgrossiers,sonexpressionpresquebestiale.
-Vousêtesaussiunsorcier?
-Oui.
-Prouvez-le,exigeaJedusor,dumêmetonimpérieuxquelorsqu'ilavaitlancé:«Diteslavérité.»
Dumbledorehaussalessourcils.
-Si,commejelecrois,tuacceptesdeprendretaplaceàPoudlard...
-Biensûrquej'accepte!
-Tudevrasm'appeler«professeur»,ou«monsieur».
LevisagedeJedusorsedurcittrèsfugitivementpuisd'unevoixpoliequ'onnereconnaissaitpas,ilrépondit:
-Jesuisdésolé,monsieur...S'ilvousplaît,professeur,pourriez-vousmemontrer...
HarryétaitsûrqueDumbledoreallaitrefuser,répondreàJedusorqu'ilsauraienttoutletempsàPoudlarddeselivreràdetellesdémonstrations,quepourl'instant,ilsétaientdansunemaisonpleinedeMoldusetdevaientdoncsemontrerprudents.Maisàsagrandesurprise,Dumbledoresortitsabaguettemagiqued'unepocheintérieuredesaveste,lapointaversl'armoireminablequisetrouvaitdansuncoinetdonnaunepetitesecoussed'ungestedésinvolte.
Aussitôt,l'armoirepritfeu.
Jedusorserelevad'unbond.Harrycomprenaitqu'ilsemetteàhurlerd'indignationetderage:toutcequ'ilpossédaitdevaitsetrouverlà.MaisaumomentoùilseruaitsurDumbledore,lesflammess'évanouirent,laissantl'armoireintacte.
Jedusorregardasuccessivementl'armoirepuisDumbledore.Avecuneexpressionavide,ilmontraalorslabaguettemagique.
-Oùest-cequejepeuxenavoirunecommeça?
-Onverraentempsutile,réponditDumbledore.Pourl'instant,jecroisquequelquechoseessayedesortirdetonarmoire.
Eneffet,unfaiblegrattements'enéchappait.PourlapremièrefoisJedusorparuteffrayé.
-Ouvrelaporte,ditDumbledore.
Jedusorhésitapuisiltraversalapièceetouvritbrusquementlaportedel'armoire.Surlaplushauteétagère,au-dessusd'unetringleàlaquelleétaientsuspendusdesvêtementsusésjusqu'àlacorde,unepetiteboîteencartontremblaitetbruissaitcommesidessourisenferméesàl'intérieuressayaientfrénétiquementdes'enéchapper.
-Sors-ladel'armoire.
L'airdécontenancé,Jedusorpritlaboîtequicontinuadetrembloterentresesmains.
-Ya-t-ildanscetteboîtedeschosesquinedevraientpasêtreentapossession?demandaDumbledore.
Jedusorluilançaunlongregard,clairetcalculateur.
-Oui,c'estpossible,monsieur,dit-ilenfin,d'unevoixneutre.
-Ouvre-la,ordonnaDumbledore.
Jedusorôtalecouvercleetvidasursonlitlecontenudelaboîtesansmêmeyjeteruncoupd'œil.Harry,quis'attendaitàquelquechosedeplusexcitant,vitunbric-à-bracdepetitsobjetsparmilesquelsunyo-yo,undéàcoudreenargentetunharmonicaterni.Dèsqu'ilsfurentlibérésdelaboîte,lesobjetscessèrentdetrembleretrestèrentparfaitementimmobilessurlescouvertures.
-Tulesrendrasàleurspropriétairesavectesexcuses,ditDumbledored'unevoixcalmeenrangeantsabaguettedanslapochedesaveste.Jesauraisitul'asfaitoupas.Ettudoisêtreprévenu:levoln'estpastoléréàPoudlard.
Jedusorneparutpasgênélemoinsdumonde.Ilcontinuaitd'évaluerDumbledored'unregardfroid.Enfin,ilditd'unevoixsanstimbre:
-Bien,monsieur.
-APoudlard,poursuivitDumbledore,onapprendnonseulementàseservirdelamagiemaisàlacontrôler.Tuas-parinadvertance,j'ensuissûr-faitusagedetespouvoirsd'unemanièrequin'estnienseignée,niacceptéedansnotreécole.Tun'espaslepremier,ettuneseraspasledernier,àtelaisseremporterpartesdonsdesorcier.MaistudoissavoirquePoudlardpeuttrèsbienexcluredesélèvesetqueleministèredelaMagie-oui,ilexisteunministère-punitencoreplussévèrementceuxquiviolentlaloi.Touslesnouveauxsorciersdoiventaccepter,lorsqu'ilsentrentdansnotremonde,desesoumettreàceslois.
-Oui,monsieur,répétaJedusor.
Ilétaitimpossiblededevinercequ'ilpensait.Sonvisagerestadénuéd'expressionpendantqu'ilremettaitdanslaboîteencartonsonpetitbutind'objetsvolés.Quandileutterminé,ilsetournaversDumbledoreetditsansdétour:
-Jen'aipasdutoutd'argent.
-Onpeutaisémentyremédier,assuraDumbledoreensortantdesapocheuneboursedecuir.IlyaunfondsàPoudlardspécialementdestinéàceuxquiontbesoind'assistancepourseprocurerdeslivresetdesrobesdesorcier.Tudevrassansdouteachetercertainsdetesgrimoiresd'occasionmais...
-Oùachète-t-ondesgrimoires?interrompitJedusorquiavaitprislaboursebiengarniesansremercierDumbledoreetexaminaitàprésentungrosGalliond'or.
-SurleChemindeTraverse,réponditDumbledore.J'aisurmoilalistedeteslivresetdetesfournituresscolaires.Jepeuxt'aideràtrouvertoutcequ'iltefaut...
-Vousallezveniravecmoi?demandaJedusorenlevantlesyeux.
-Certainement,situ...
-Jen'aipasbesoindevous,coupaJedusor.J'ail'habitudedefaireleschosesmoi-même.JemepromènetoutletempsdansLondres.Comments'yprend-onpourallersurceChemindeTraverse...monsieur?ajouta-t-ilencroisantleregarddeDumbledore.
HarrypensaitqueDumbledoreinsisteraitpourl'accompagnermaiscettefoisencore,ilfutsurpris.Dumbledoreluitenditl'enveloppequicontenaitlalisteetaprèsluiavoirexpliquéexactementcommentserendreauChaudronBaveurdepuisl'orphelinat,ilprécisa:
-TuleverrasalorsquelesMoldusautourdetoi-lesgensquin'ontpasdepouvoirsmagiques-neremarquerontriendutout.TudemanderasTomlebarman-c'estfacileàretenir,ilalemêmeprénomquetoi.
Jedusoreutunmouvementd'impatiencecommes'ilessayaitdechasserunemouchequil'énervait.
-Tun'aimespasceprénomdeTom?
-IlyabeaucoupdeTom,marmonnaJedusor.
Puis,incapablederéprimerl'enviedeposerlaquestion,commesiellesurgissaitmalgrélui,ildemanda:
-Est-cequemonpèreétaitunsorcier?Onm'aditqueluiaussis'appelaitTomJedusor.
-J'aibienpeurdenepaslesavoir,réponditDumbledored'unevoixdouce.
-Mamèren'avaitsûrementpasdepouvoirsmagiques,sinonelleneseraitpasmorte,ditJedusor,plusàlui-mêmequ'àDumbledore.C'étaitsansdoutelui,lesorcier.Etunefoisquej'auraiachetémesaffaires,quandest-cequej'iraiàPoudlard?
-Touslesdétailssontindiquéssurledeuxièmeparche-mindetonenveloppe,ditDumbledore.TupartirasdelagaredeKing'sCrossle1erseptembre.Ilyaaussiunbilletdetrain.
Jedusoracquiesçad'unsignedetête.Dumbledoreselevaettenditànouveaulamain.Enlaserrant,Jedusordit:
-Jesaisparlerauxserpents.Jem'ensuisaperçuquandnoussommesallésenexcursionàlacampagne.Ilsviennentmevoiretilsmemurmurentdeschoses.C'estnormalpourunsorcier?
Harryvoyaitqu'ilavaitattenducemomentpourmentionnercetrèsétrangepouvoir,décidéàimpressionnersoninterlocuteur.
-C'estinhabituel,réponditDumbledoreaprèsunmomentd'hésitation,maisças'estdéjàvu.
Ilavaitparléd'untondégagémaissesyeuxdétaillaientlevisagedeJedusord'uneétrangemanière.L'hommeetlejeunegarçonrestèrentunmomentfaceàface,seregardantfixement.Puisleursmainsseséparèrent.Dumbledores'avançaverslaporte.
-Aurevoir,Tom.JetereverraiàPoudlard.
-Jepensequeçasuffira,ditalorsleDumbledoreauxcheveuxblancsquisetenaitàcôtédeHarry.
Quelquessecondesplustard,ilss'élevaientànouveaudansl'obscurité,enétatd'apesanteur,avantderevenirdansletempsprésent,atterrissantenpleinmilieudubureau.
-Assieds-toi,ditDumbledore.
Harryobéit,latêteencorepleinedecequ'ilvenaitdevoir.
-Ill'acrubeaucoupplusvitequemoi-quandvousluiavezannoncéqu'ilétaitunsorcier,ditHarry.Moi,audébut,jenecroyaispasHagridquandilmel'arévélé.
-Oui,Jedusorsemontraittoutdisposéàaccepterl'idéequ'ilétait-pouremployersesproprestermes-«quelqu'und'exceptionnel»,ditDumbledore.
-Et...saviez-vous,àl'époque?demandaHarry.
-Savais-jequejevenaisderencontrerleplusdangereuxmagenoirdetouslestemps?Non,jen'avaispaslamoindreidéedecequ'ilallaitdevenir.Maisilestcertainqu'ilm'intriguait.JesuisrentréàPoudlardavecl'intentiondegarderunœilsurlui,cequej'auraisfaitdetoutefaçon,étantdonnéqu'ilétaitseuletsansamis.Maisjesentaisdéjàque>c'étaitnécessaireautantpourlebiendesautresquepourlesien.Sespouvoirs,tul'asentendu,étaientétonnammentdéveloppéspourunsorcieraussijeune.Plusintéressantetplusinquiétantencore,ilavaitdéjàdécouvertqu'ilétaitcapabledelescontrôlerdansunecertainemesureetavaitcommencéàenfaireusageconsciemment.Commetul'asvu,ilnes'agissaitpasdesexpériencestypiquesquelesjeunessorcierstententunpeuauhasard:ilse
servaitdéjàdelamagiecontrelesautres,pourleseffrayer,lespunir,lessoumettreàsavolonté.Lespetiteshistoiresdulapinétrangléoudugarçonetdelafilleattirésdansunegrotteétaienttrèsrévélatrices...«Jepeuxleurfairedumal,sij'enaienvie...»
-Etc'étaitunFourchelang,ajoutaHarry.
-Oui,eneffet.Uneaptitudetrèsrarequ'onassociegénéralementauxforcesduMalbienque,commenouslesavons,ilexisteaussidesFourchelangchezlesgrandsetnoblessorciers.Enfait,cen'estpastantsacapacitéàparleraveclesserpentsquim'amismalàl'aisequesestendancesmanifestesàlacruauté,ausecretetàladomination.Letempss'estencorejouédenous,poursuivitDumbledoreenmontrantlecielassombriqu'onvoyaitparlesfenêtres.Maisavantquenousnousséparions,jevoudraisattirertonattentionsurcertainsdétailsdelascèneàlaquellenousvenonsd'assistercarilsaurontunegrandeimportancedanslessujetsquenousaborderonslorsdenosfuturesrencontres.Toutd'abord,j'espèrequetuasremarquélaréactiondeJedusorquandj'aiparlédequelqu'unquis'appelaitégalementTom?
Harryacquiesça.
-Ilmontraitlàsonméprispourtoutcequipouvaitlelierauxautres,toutcequipouvaitfairedeluiquelqu'und'ordinaire.Mêmeàcetteépoque,ilvoulaitêtredifférent,indépendant,redouté.Commetulesais,ilaabandonnésonnomquelquesannéesaprèscetteconversationpoursecréerlemasquedeLordVoldemortderrièrelequelilsecachedepuissilongtemps.TuasdûaussinoterqueTomJedusorétaitdéjàtrèsautonome,secret,etapparemmentsansamis.Iln'apasvouluêtreaidéniaccompagnépourallersurleChemindeTraverse.Ilpréféraitagirseul.LeVoldemortadulten'apaschangé.Tuentendrasdenombreux;Mangemortsprétendrequ'ilsontsaconfiance,qu'ilssontlesseulsàêtreprochesdelui,lesseulsmêmeàlecomprendre.Ilssefontdesillusions.LordVoldemortn'ajamaiseud'amisetjenecroispasqu'ilaitjamaisvouluenavoir.Enfin-j'espèrequetun'espastropfatiguépourprêterattentionàceci,Harry-,lejeuneTomJedusoraimaitcollectionnerlestrophées.Tuasvulaboîteremplied'objetsvolésqu'ilavaitcachéedanssachambre.Illesavaitprisauxvictimesdesesbrutalités,commedessouvenirs,pourrait-ondire,desespratiquesmagiquessingulièrementdéplaisantes.N'oubliejamaiscettetendanceàjouerlespiesvoleuses,carcepoint-là,enparticulier,serévéleraessentielparlasuite.Maintenant,jecroisqu'ilestvraimenttempsd'allersecoucher.
Harryseleva.Lorsqu'iltraversalapièce,sonregardseposasurlapetitetableoùsetrouvaitlabaguedeGauntladernièrefois,maisellen'étaitpluslà.
-Oui?ditDumbledoreenvoyantHarrys'arrêter.
-Labagueadisparu,remarquaHarryquilacherchaitdesyeux,maisjepensaisquevousauriezpeut-êtrel'harmonicaouautrechose.
Dumbledoreluilançaunregardrayonnantpar-dessusseslunettesendemi-lune.
-Trèsperspicace,Harry,maisl'harmonican'étaitriend'autrequ'unsimpleharmonica.
Etsurcetteréflexionénigmatique,iladressaàHarryunsigned'aurevoirquisignifiaitquelemomentétaitvenudeprendrecongé.
14FelixFelicis
Lelendemainmatinàlapremièreheure,Harryavaituncoursdebotanique.Pendantlepetitdéjeuner,iln'avaitpaspuraconteràRonetàHermionesaséancedelaveilleavecDumbledoreparpeurd'êtreentendumaisillesmitaucourantaumomentoùilstraversaientlepotagerpourserendredanslesserres.Leventviolentquiavaitsoufflétoutleweek-endavaitenfincessémaisl'étrangebrumeétaitrevenueetilleurfallutplusdetempsqu'àl'ordinairepourtrouverlaserreoùlecoursavaitlieu.
-Wouao,ilfaitpeur,lepetitTu-Sais-Qui,ditRonàvoixbasse.
Ilsprirentplaceautourdel'unedessouchesdeSnargaloufauxbranchesnoueusesquiconstituaientleursujetd'étudedutrimestreetenfilèrentleursgantsdeprotection.
-MaisjenecomprendstoujourspaspourquoiDumbledoretemontretoutça.D'accord,c'estintéressantmaisàquoiçasert?
-Jen'ensaisrien,réponditHarryenglissantdanssaboucheunprotège-dents,maisilditquec'estimportantetqueçavam'aideràsurvivre.
-Moi,jetrouvequec'estfascinant,assuraHermioned'unairtrèssérieux.Ilestparfaitementlogiqued'essayerd'ensavoirlepluspossiblesurVoldemort.Sinon,commentdécouvrirsesfaiblesses?
-Aufait,comments'estpasséeladernièresoiréedeSlughorn?luidemandaHarry,l'articulationpâteuseàcauseduprotège-dents.
-Oh,ons'estbienamusés,réponditHermionequimettaitàprésentseslunettesprotectrices.Biensûr,ilradoteunpeusursesanciensélèvesdevenuscélèbresetilseprosternelittéralementdevantMcLaggenàcausedesgensimportantsqu'iladanssafamillemaisonmangetrèsbienchezluietilnousaprésentésàGwenogJones.
-GwenogJones?s'exclamaRon,enouvrantdesyeuxrondssoussespropreslunettes.LaGwenogJones?LacapitainedesHarpiesdeHolyhead?
-C'estça,ditHermione.Personnellement,jel'aitrouvéeunpeuimbued'elle-mêmemais...
-Çasuffitlesbavardages,là-bas!lançavivementleprofesseurChouraveenseprécipitantverseux,laminesévère.Vousêtesàlatraîne,touslesautresontcommencéetNevilleadéjàtrouvésapremièregousse!
IlsseretournèrentetvirenteneffetNeville,lalèvreensanglantée,uncôtéduvisagesillonnédeterriblesestafilades,serrantentresesmainsuneboulevertedelatailled'unpamplemoussequipalpitaitdésagréablement.
-D'accord,professeur,nouscommençonstoutdesuite!ditRonquiajoutaàvoixbasse,dèsqu'ellesefutéloignée:Tuauraisdûteservirdel'Assurdiato,Harry.
-Non,iln'auraitpasdû!protestaHermione,trèsencolère,commechaquefoisqu'onparlaitduPrincedeSang-Mêléetdesessortilèges.Bon,allons-y...Ilesttempsdes'ymettre...
Ellejetaauxdeuxautresunregardd'appréhension.Toustroisprirentuneprofondeinspirationpuisfondirentsurlasouchenoueuseposéeentreeux.
Celle-cis'animasoudain.Delonguestigesépineuses,semblablesàdesronces,surgirentenclaquantcommedesfouets.L'uned'elless'emmêladanslescheveuxd'HermioneetRonlarepoussaàl'aided'unsécateur.Harryparvintàattraperdeuxautrestigesqu'ilattachaensemble.Unecavités'ouvritaumilieudestentaculesetHermioneplongeacourageusementlebrasdansletrouquiserefermacommeunpiègeautourdesoncoude.HarryetRonécartèrentlestigesettirèrentdessusavecvigueur,forçantletrouàserouvrir.Hermioneputainsilibérersonbrasd'uncoupsec,lesdoigtscrispésautourd'unegousseidentiqueàcelledeNeville.Aussitôt,lestentaculeshérissésd'épinesserétractèrentetdisparurentàl'intérieurdelasouchequirepritl'aspectd'uninnocentmorceaudebois.
-Jecroisquequandj'auraimapropremaison,onneverrapascegenredeplantedansmonjardin,ditRonquiavaitremontéseslunettessursonfrontetépongeaitlasueurdesonvisage.
-Passe-moiunbol,ditHermioneentenantàboutdebraslagoussepalpitante.
Harryluientenditundanslequelellelalaissatomberd'unairdégoûté.
-Allons,nefaitespasvosdélicats,ouvrez-les,ellessontmeilleuresquandellessontbienfraîches!s'exclamaleprofesseurChourave.
-Detoutefaçon,ditHermione,enpoursuivantleurconversationcommesiellen'avaitpasétéinterrompueparl'attaquedumorceaudebois,SlughornvaorganiserunefêteàNoëletcettefois,plusquestiondetedéfiler,Harry,parcequ'ilm'ademandédevérifierquellesétaienttessoiréeslibrespourchoisirunedateoùtupourrasvenir.
Harrypoussaungémissement.Ron,quis'étaitlevéetessayaitd'ouvrirlagousseenappuyantdessusàdeuxmainscontrelefonddubol,lançad'untonfurieux:
-CeseraencoreunesoiréepourleschouchousdeSlughorn,biensûr?
-Oui,iln'yauraquelesmembresduclubdeSlug,réponditHermione.
LagousseglissabrusquementsouslesdoigtsdeRon,futprojetéecontrelaparoideverredelaserre,rebonditetatterritsurlatêteduprofesseurChouravedontellefittomberlevieuxchapeaurapiécé.Harryallalarécupérer.Lorsqu'illarapporta,ilentenditHermionedire:
-Écoute,cen'estpasmoiquiaiinventéleclubdeSlug...
-LeclubdeSlug,répétaRonavecunricanementméprisantdignedeMalefoy.Slug...C'estpitoyable...Ondiraitunnomdelimace...Enfin,j'espèrequetut'amuserasbien.EssayedeséduireMcLaggen,commeça,Slughornpourravouscouronnerroietreinedeslimaces...
-Onaledroitd'amenerdesinvités,ditHermionedontleteint,pouronnesavaitquelleraison,avaitprisunecouleurrougevif.Etjevoulaisjustementtedemanderdeveniravecmoimaissitupensesquec'estvraimenttropstupide,jenemedonneraipascettepeine!
Harryregrettasoudainquelagoussen'aitpasétéprojetéeunpeuplusloin:iln'auraitpasétéobligéderevenirtoutdesuites'asseoiràcôtéd'eux.SansqueniRonniHermioneleremarquent,ilpritlebolettentad'ouvrirlagousseparlesmoyenslesplusbruyantsetlesplusénergiquesqu'ilpuisseimaginer.Malheureusement,ilentendaitquandmêmechaquemotdeleurconversation.
-Tuvoulaism'inviter?demandaRond'untonquiavaitcomplètementchangé.
-Oui,réponditHermione,furieuse.Maissitupréfèresquej'essayedeséduireMcLaggen...
IIyeutunsilencependantlequelHarrycontinuadefrappervigoureusementlagousseélastiqueavecundéplantoir.
-Non,j'aimeraismieuxpas,murmuraRonàvoixtrèsbasse.
Harrymanquasoncoupetabattitledéplantoirsurlebolquisefracassa.
-Reparo,dit-ilaussitôtentapotantlesmorceauxavecsabaguettemagiqueetlebolsereconstitua.
Lebruit,cependant,avaitrappelésaprésenceàRonetàHermione.Celle-ci,trèsénervée,semitàfeuilleterfébrilementsonexemplairedesArbrescarnivoresdumondepourtrouverdequellefaçonilconvenaitd'extrairelejusdegoussedeSnargalouf.Ron,desoncôté,semblaitpenaudmaiségalementassezcontentdelui.
-Donne-moiça,Harry,ditsoudainHermione.Ilparaîtqu'ilfautlesperceravecquelquechosedepointu...
HarryluipassalagoussedanssonbolpuisRonetluiremirentleurslunettesdevantleursyeuxetplongèrentànouveausurlasouche.
Cen'étaitpasvraimentunesurprise,estimaHarry,alorsqu'ilsebattaitcontreunetigehérisséed'épinesquiessayaitdel'étrangler.Celapouvaitarriverunjouroul'autre,ilyavaitdéjàsongé.Maisilnesavaitpastrèsbienquoienpenser...Choetluin'osaientpluséchangerunregard,encoremoinss'adresserlaparole.Quesepasserait-ilsiRonetHermionecommençaientàsortirensemblepuissedisputaient?Leuramitiésurvivrait-elleàlarupture?Harryserappelaitlesquelquessemainespendantlesquellesilsnes'étaientplusparlé,entroisièmeannée.Iln'avaitguèreappréciédedevoirjouerlesmédiateurspouressayerderétablirlelienentreeux.Ets'ilsnesedisputaientpas?S'ilsdevenaientcommeBilletFleuretqu'ilsetrouvedésormaisterriblementgênéenleurprésence,aupointdesesentirexclupourdebon?
-Jel'aieue!s'exclamaRonenarrachantunedeuxièmegoussedelasoucheaumomentmêmeoùHermioneparvenaitàouvrirlapremière,remplissantleboldetuberculesquisetortillaientcommedesasticotsverdâtres.
Jusqu'àlafinducours,ilnefutplusquestiondelasoiréedeSlughorn.Danslesjoursquisuivirent,HarrylesobservaplusattentivementmaislecomportementdeRonetd'Hermionen'avaitpaschangésicen'estqu'ilssemontraientunpeupluscourtoisqu'àl'ordinairel'unenversl'autre.Harrypensaqu'ilfallaitattendredevoircequisepasseraitlesoirdelafête,sousl'influencedelaBièraubeurre,danslesalonauxlumièrestamiséesdeSlughorn.Maispourl'instant,ilavaitdespréoccupationsplusurgentes.
KatieBellsetrouvaittoujoursàl'hôpitalSteMangoustesansqu'onsachequandelleensortirait,cequisignifiaitquelatrèsprometteuseéquipedeGryffondor,entraînéeparHarryavectantd'applicationdepuislemoisdeseptembre,seretrouvaitavecunepoursuiveuseenmoins.IlremettaitsanscesseàplustardlaquestionduremplacementdeKatiedansl'espoirqu'ellereviendraitmaisleurmatchd'ouverturecontreSerpentardapprochaitetildutfinalementadmettrel'idéequ'elleneseraitpasderetouràtemps.
Harrynepensaitpaspouvoirsupporterunenouvelleséanced'essaisouverteàtouslesélèvesdeGryffondor.Avecunserrementdecœurquinedevaitpasgrand-choseauQuidditch,ilpritdoncDeanThomasàpart,àlafind'uncoursdemétamorphose.Laplupartdesélèvesétaientdéjàpartis,maisdesoiseauxjaunescontinuaientdevolerengazouillantàtraverslasalle,touscréésparHermione.Personned'autren'avaitréussiàfairesurgirneserait-cequ'uneplume.
-Çat'intéressetoujoursdejoueraupostedepoursuiveur?
-Que...quoi?Ouais,biensûr!s'exclamaDean,surexcité.
Par-dessusl'épauledeDean,HarryvitSeamusFinniganfourrerseslivresdanssonsacd'unairamer.HarrysavaittrèsbienqueSeamusn'aimeraitpasqu'ildemandeàDeanderemplacerKatieetc'étaitunedesraisonspourlesquellesilauraitpréférés'enabstenir.Maisd'unautrecôté,ildevaitagirdansl'intérêtdel'équipeetDeanavaitétémeilleurqueSeamusauxessais.
-Alors,c'estd'accord,jeteprends,ditHarry.Onaunentraînementcesoiràseptheures.
-Trèsbien,réponditDean.Merci,Harry!J'aihâtederaconterçaàGinny!
Ilseruahorsdelapièce,laissantHarryseulavecSeamus,unesituationquelquepeuinconfortablequines'arrangeaguèrelorsqu'unefiented'oiseautombasurlatêtedeSeamusalorsquel'undescanarisd'Hermionevoletaitau-dessusd'eux.
SeamusnefutpasleseulàêtremécontentduchoixdeHarry.Onmurmuraitbeaucoupdanslasallecommunesurlefaitqu'ilavaitsélectionnédansl'équipedeuxdesescamaradesdeclasse.CommeHarryavait,étél'objetderumeursbienpiresaucoursdesacarrièrescolaire,ilnes'inquiétapasoutremesuremaisilsentaitmalgrétoutlapressionmonter:ilfallaitobtenirunevictoiredanslematchcontreSerpentard.SiGryffondorgagnait,Harrylesavait,touslesélèvesdesamaisonoublieraientqu'ilsl'avaientcritiquéetjureraientqu'ilsavaienttoujoursconsidéréleuréquipecommelameilleurequisoit.Maiss'ilsperdaient...Bah,songeaHarryavecunepointed'ironie,ilavaitconnupireenmatièredemurmures...
Harryn'eutpaslieuderegrettersonchoixlorsqu'ilvitDeanvolercesoir-là.IlfitunexcellenttravailavecGinnyetDemelza;quantàPeakesetCoote,lesbatteurs,ilss'amélioraientsanscesse.Leseulproblème,c'étaitRon.
HarrysavaitdepuistoujoursqueRonétaitunjoueurimprévisiblequisouffraitdutracetd'unmanquedeconfianceenlui.Malheureusement,l'approchedupremiermatchdelasaisonsemblaitavoirramenéàlasurfacetoutessesvieillesappréhensions.Aprèsavoirlaisséentrerunedemi-douzainedebuts,lapluparttirésparGinny,sonjeudevintdeplusenplusincohérentjusqu'àcequ'ilfinissepardonneruncoupdepoingsurlabouchedeDemelzaquiarrivaitdevantlui.
-C'étaitunaccident,jesuisdésolé,Demelza,vraimentdésolé!luicriaRonaprèsqu'ellefutredescenduesurlesolenzigzag,sonsangcoulantunpeupartout.J'aisimplement...
-Paniqué,ditGinnyaveccolère.
ElleatterritàcôtédeDemelzaetexaminasalèvreenflée.
-Ron,espècedecrétin,regardedansquelétatelleest!
-Jepeuxarrangerça,affirmaHarryenseposantàsontourauprèsd'elles.
IlpointasabaguettesurDemelzaetprononçalaformule:
-Episkey.Ettoi,Ginny,ajouta-t-il,n'insultepasRon,tun'espascapitainedel'équipe...
-Tuétaistropoccupépourletraitertoi-mêmedecrétin,j'aidoncpenséquequelqu'undevraitlefaireàtaplace...
Harrys'efforçadenepaséclaterderire.
-Allons-y,onreprend,toutlemondeenvol...
Dansl'ensemble,cefutl'unedespiresséancesd'entraînementqu'ilsaientconnuesdepuisledébutdutrimestremaisHarrypensaquelafranchisen'étaitpaslameilleurepolitiqueàadoptersipeudetempsavantleurpremiermatch.
-Vousaveztousfaitdutrèsbontravail,assura-t-ild'untonénergique,jecroisqu'onvaécraserlesSerpentard.
Poursuiveursetbatteurssemblaientpassablementsatisfaitsenquittantlesvestiaires.
-J'aijouécommedelabousededragon,ditRond'unevoixéteintelorsquelaportesefutreferméederrièreGinny.
-Maisnon,répliquaHarryavecfermeté.Tuasétélemeilleurgardienauxessais,Ron.Leseulproblème,c'esttesnerfs.
Toutaulongducheminquilesramenaitauchâteau,ildéversaunflotcontinud'encouragementsetlorsqu'ilseurentatteintledeuxièmeétage,Ronparaissaitlégèrementplusjoyeux.MaisaumomentoùHarryécartaitlatapisseriequimasquaitleurhabituelraccourciverslatourdeGryffondor,ilsvirentDeanetGinny,étroitementenlacés,quis'embrassaientfurieusementcommes'ilsavaientétécollésl'unàl'autre.
Harryeutalorsl'impressionqu'unegrossecréaturecouverted'écaillésprenaitviedanssonventre,luigriffaitlesentrailles.Illuisemblaitqu'unsangbrûlantinondaitsoncerveau,annihilanttoutepensée,nelaissantplusqu'undésirsauvagedetransformerDeanenuntasdegelée.Auxprisesaveccettesoudainefolie,ilentenditlavoixdeRoncommesielleluiparvenaitdetrèsloin:
-Hélà!
DeanetGinnyseséparèrentetsetournèrentverseux.
-Qu'est-cequ'ilya?ditGinny.
-Jeneveuxpasvoirmapropresœurbécoterlesgensenpublic!
-Cecouloirétaitdésertavanttonarrivée!protestaGinny.
Deanparaissaitmalàl'aise.IladressaàHarryunsourirefuyantqueHarryneluirenditpas:s'ilavaitécoutélemonstrequivenaitdenaîtreenlui,ilauraitimmédiatementrenvoyéDeandel'équipedeQuidditch.
-Heu...Viens,Ginny,murmuraDean,onn'aqu'àretournerdanslasallecommune...
-Vas-ytoutseul!lançaGinny,Moi,j'aideuxmotsàdireàmoncherfrère!
Deans'éloigna,n'éprouvantapparemmentaucunregretdequitterleslieux.
-Bon,alors,repritGinnyquirejetaenarrièreseslongscheveuxrouxenfixantRond'unregardnoir,onvamettreleschosesaupointunebonnefoispourtoutes.Jesorsavecquijeveux,etjefaiscequejeveux,çaneteregardepas,Ron...
-Si,çameregarde!répliquaRon,toutaussifurieux.Tucroisvraimentquej'aienvied'entendredirequemasœurestune...
-Unequoi?s'écriaGinnyensortantsabaguette.Unequoi,exactement?
-Ilnepensepascequ'ildit...,déclaramachinalementHarry,bienqu'ilentendîtenluilesrugissementsdumonstrequiapprouvaitlesparolesdeRon.
-Ohsi,illepense!s'exclamaGinnyens'emportantcettefoiscontreHarry.Illepensetoutsimplementparcequeluin'ajamaisbécotépersonnedanssavieetqueleplusbeaubaiserqu'ilaitjamaisreçu,c'étaitceluidenotretanteMuriel...
-Ferme-la!beuglaRondontleteintpritunecouleurbordeauxsansmêmepasserparlerouge.
-Non,jenelafermeraipas!hurlaGinny,follederageJet'aivuavecFleurk,tuespéraistoujoursqu'elletedonneraitunbaisersurlajouechaquefoisquetulavoyais,c'étaitpitoyable!Situsortaisdetempsentempsetquetoiaussituaiesquelqu'unàembrasser,çategêneraitmoinsdevoirquetouslesautreslefont!
Ronavaitàsontoursortisabaguette.Harryseprécipitaentreeux.
-Tunesaispasdequoituparles!grondaRon.
IlessayaitdeviserGinnyencontournantHarryquis'étaitplacédevantelle,brasécartés.
-Moi,jenefaispasçaenpublic,voilàtout!
Ginnyhurlad'unriremoqueur,s'efforçantd'écarterHarrydesonchemin.
-TuasembrasséCoquecigrue,c'estça?Oupeut-êtrequetuasunephotodelatanteMurielcachéesoustonoreiller?
-Tu...
UnetraînéedelumièreorangejaillitenpassantsouslebrasdeHarryetmanquaGinnydequelquescentimètres.HarrypoussaRoncontrelemur.
-Nesoispasidiot...
-HarryaembrasséChoChang!s'écriaGinnyquisemblaitàprésentauborddeslarmes.EtHermioneaembrasséViktorKrum.Iln'yaquetoiquiaiesl'airdetrouverçadégoûtant,Ron,etc'estparcequetuasàpeuprèsautantd'expériencequ'ungarçondedouzeans!
Puisellelesplantalàenfilantcommeunouragan.HarrylâchaRonquiavaituneexpressionmeurtrière.Ilsrestèrenttousdeuxcôteàcôte,larespirationhaletantejusqu'àcequeMissTeigne,le
chatdeRusard,apparaisseàl'angleducouloir,relâchantlatension.
-Viens,ditHarry,tandisqu'approchaitlepastraînantdeRusard.
Ilsmontèrentlesescaliersquatreàquatreetsehâtèrentlelongd'uncouloirduseptièmeétage.
-Ote-toidemonchemin,toi!aboyaRonàl'adressed'unepetitefillequisursautadefrayeuretlaissatomberunflacond'œufsdecrapaud.
Harryentenditàpeinelebruitdeverrebrisé.Ilsesentaitdésorienté,étourdi.Ondevaitéprouveruneimpressionsemblablequandonétaitfrappéparlafoudre.«C'estsimplementparcequ'elleestlasœurdeRon,sedit-il.Çanet'apaspludelavoirembrasserDeanparcequ'elleestlasœurdeRon...»
Uneimage,pourtant,s'imposadanssonesprit:danscemêmecouloirdésert,c'étaitlui,toutàcoup,quiembrassaitGinny...Lemonstreapaiséronronnaitàprésentdanssapoitrine...Maisilvitaussil'imagedeRonquiécartaitlatapisserieenl'arrachantàmoitiéetmenaçaitHarrydesabaguette,hurlantquelquechosecomme«trahirmaconfiance...»,«toiquitedisaismonami...».
-Tucroisvraimentqu'HermioneaembrasséKrum?demandasoudainRonalorsqu'ilss'approchaientde1i.grossedame.
Harrysursauta.Avecunsentimentcoupable,ilchassadesonimaginationlavisiond'uncouloirdanslequelRon,cettefois,nesemontraitpasetoùilpouvaitresterentièrementseulavecGinny...
-Quoi?dit-il,unpeuperdu.Oh...heu...
Laréponsefrancheétaitouimaisilnevoulutpasladonner.Ron,cependant,semblatirerlespiresconclusionsenvoyantl'expressiondeHarry.
-Potageroyal,dit-ild'unairsombreàlagrossedame.
Etilsseglissèrentparletrouduportraitpourentrerdanslasallecommune.
Nil'unnil'autreneparlèrentplusdeGinny.Enfait,ilséchangèrentàpeinequelquesmotscesoir-làetallèrentsecoucherensilence,chacunabsorbéparsesproprespensées.
Harryrestalongtempsétendu,lesyeuxouverts,contemplantledaisdesonlitàbaldaquinets'efforçantdeseconvaincrequesessentimentspourGinnyn'étaientautresqueceuxd'ungrandfrère.D'ailleurs,n'avaient-ilspasvécucommefrèreetsœurtoutaulongdel'été,jouantauQuidditch,taquinantRonetriantdeBilletdeFleurk?Ilyavaitmaintenantdesannéesqu'ilconnaissaitGinny...Ilétaitnaturelqu'ilaittendanceàlaprotéger...naturelqu'ilsesouciedeveillersurelle...qu'ilveuillecouperDeanenmorceauxpourl'avoirembrassée...non...ilfaudraitqu'ilexerceunplusgrandcontrôlesurcetaspectdesessentimentsfraternels...
Ronémitunronflementquiressemblaitàungrognement.
«ElleestlasœurdeRon,songeaHarryavecfermeté.LasœurdeRon.Elleestintouchable.»PourrienaumondeilnemettraitenpérilsonamitiéavecRon.Ilretapasonoreilleràcoupsdepoingetattenditlesommeil,essayantdesonmieuxd'empêchersespenséesdes'égarerducôtédeGinny.
Lelendemainmatin,HarryseréveillaunpeuétourdietdésorientéparunesériederêvesdanslesquelsRonl'avaitpoursuiviavecunebattedeQuidditch.Amidi,pourtant,ilauraitétéheureuxde
retrouverleRondesesrêvesplutôtquelevraiqui,nonseulementfaisaitlatêteàGinnyetàDean,maistraitaitavecuneindifférenceglacée,méprisante,uneHermionedéconcertéeetvisiblementblesséeparsonattitude.D'unemanièregénérale,Ronsemblaitdevenuaucoursdelanuitaussiombrageuxetpromptàl'attaquequeleScrouttàpétardmoyen.HarrypassalajournéeàessayerdemaintenirlapaixentreRonetHermione,maissanssuccès:finalement,Hermionemontasecoucherd'unairoffusquéetRonsedirigeaavecraideurversledortoirdesgarçonsaprèsavoirlancédesjuronsfurieuxàquelquesélèvesdepremièreannéeapeurésquil'avaientregardéd'unpeutropprès.
AlagrandeconsternationdeHarry,lanouvelleagressivitédeRonnefaiblitpasdanslesjoursquisuivirent.Pireencore,ellecoïncidaavecundéclinencoreplusnotabledesonaptitudeàgarderlesbuts,sibienqu'aucoursdudernierentraînementavantlematchdusamedi,ilneparvintpasàbloquerlemoindretirdespoursuiveurs.EnrevancheilhurlatellementcontretoutlemondequeDemelzaRobinsfinitparfondreenlarmes.
-Ferme-laetlaisse-latranquille!s'écriaPeakesquifaisaitàpeuprèslesdeuxtiersdelatailledeRonmaisavaitl'avantagedeteniràlamainunelourdebatte.
-ÇaSUFFIT!vociféraHarry.
IlavaitvuGinnyregarderRond'unœilnoiret,sesouvenantdesonhabiletéàjeterlemaléficedeChauve-Furie,ils'élançasursonbalaipourinterveniravantquelasituationéchappeàtoutcontrôle.
-Peakes,varangerlesCognards.Demelza,reprendstesesprits,tuastrèsbienjoué,aujourd'hui.Ron...
Ilattenditquelerestedel'équipesoitsuffisammentloinpourluidire:
-Tuesmonmeilleuramimaissitucontinuesàtraiterlesautrescommeça,jeteviredel'équipe.
Pendantuninstant,ilcrutqueRonallaitlefrappermaiscequisepassaensuitefutencorepire:ilperditsoudaintoutecombativitéets'affaissasursonbalai.
-Jedémissionne,répondit-il.Jesuislamentable.
-Tun'espaslamentableettunedémissionneraspas!répliquaHarryd'untonféroceenattrapantRonparledevantdesarobe.Tupeuxarrêtern'importequeltirquandtuesenforme,tuassimplementunproblèmemental!
-Tumetraitesdemalademental?
-Oui,peut-êtrebien!
Ilsseregardèrentd'unœilnoirpuisRonhochalatêteaveclassitude.
-Jesaisquetun'aspasletempsdetrouverunautregardien,doncjejoueraidemainmaissionperd,etc'estcequivaarriver,jemeretiredel'équipe.
RiendecequedisaitHarryneputchangerquoiquecesoit.Toutaulongdudîner,ilessayadeluiredonnerconfiancemaisRonétaittropoccupéàsemontrergrincheuxetacariâtreavecHermionepourluiprêterattention.Lesoir,danslasallecommune,Harryinsistamaissonaffirmationselonlaquelletoutel'équipeseraitconsternéesiRondémissionnaitfutquelquepeucontrediteparlefaitquelesautresjoueurss'étaientrassemblésdanslecoinopposéetmaugréaientcontreRonenluijetantdes
regardsmauvais.Finalement,Harryessayadelemettreànouveauencolèredansl'espoirdeprovoquerchezluiuneattitudededéfiquil'inciteraitpeut-êtreàmieuxgardersesbuts,maiscettestratégienesemblapasdonnerdemeilleursrésultatsquelesencouragements.Ronallasecoucheraussiabattuetdésespéréqu'auparavant.
Harry,lesyeuxouverts,restaunlongmomentétendudanslenoir.Ilnevoulaitpasperdrelematch.Nonseulementc'étaitsonpremiercommecapitainedel'équipemaisenplus,ilétaitbiendécidéàbattreDragoMalefoyauQuidditch,enattendantdepouvoirapporterlapreuvequ'ilavaitraisondelesoupçonner.Cependant,siRonjouaitcommelorsdeleursderniersentraînements,leurschancesdevictoireétaienttrèsminces...
Siseulementilavaitputrouverunmoyend'amenerRonàseressaisir...àjoueraumieuxdesaforme...quelquechosequiluiassureunejournéevraimentfaste...
Laréponseluivintdansunesoudaineetbrillanteinspiration.
Lelendemainmatin,lepetitdéjeunersedérouladansl'habituelleexcitationdesjoursdematch.LesSerpentardsifflèrentetconspuèrentàgrandbruitl'équipedeGryffondoràsonentréedanslaGrandeSalle.Harryjetaunregardauplafondetvituncielclaird'unbleupâle:unbonprésage.
Lorsqu'ilsapprochèrentdelatabledeGryffondor,unemassecompactederougeetd'or,toutlemondeacclamaHarryetRon.Harrysouritetréponditd'ungestedelamain.Roneutunevaguegrimaceethochalatête.
-Courage,Ron!criaLavande.Jesuissûrequetuserasfabuleux!
Ronneluiaccordapasunregard.
-Duthé?luiproposaHarry.Ducafé?Dujusdecitrouille?
-Peuimporte,réponditRon,laminelugubre,enmordantdansuntoastavecmauvaisehumeur.
Quelquesminutesplustard,Hermione,tellementlasséedelaconduitedésagréabledeRonqu'ellen'étaitmêmepasdescendueenmêmetempsqu'euxdanslaGrandeSalle,s'arrêtaàleurhauteur.
-Commentvousvoussentez,touslesdeux?demanda-t-elletimidement,enfixantlanuquedeRon.
-Trèsbien,assuraHarry,occupéàtendreàRonunverredejusdecitrouille.Tiens,Ron,bois.
Celui-civenaitdeporterleverreàseslèvreslorsqueHermionelançabrusquement:
-Neboispasça!
HarryetRonlevèrentlesyeuxverselle.
-Etpourquoipas?s'étonnaRon.
HermioneregardaitàprésentHarrycommesiellen'encroyaitpassesyeux.
-Tuviensdemettrequelquechosedansceverre.
-Pardon?ditHarry.
-Tuastrèsbienentendu.Jet'aivu.TuasverséunliquidedansleverredeRon.Tuasencorela
bouteilledanstamaindroite!
-Jenesaispasdequoituparles,répliquaHarry,glissantenhâteleflacondanssapoche.
-Ron,jetepréviens,neboispasça!répétaHermione,alarmée,maisRonpritsonverreetlevidad'untrait.
-Arrêtedemedonnerdesordres,Hermione,dit-il.
Elleparutscandalisée.SepenchantversHarrypourquepersonned'autrenel'entende,ellechuchotaàsonoreille:
-Tupourraisêtrerenvoyépourça.Jenet'auraisjamaiscrucapabled'unechosepareille,Harry!
-Ecoutez-moil'experte!répondit-ildansunmurmure.Tun'aspasjetéd'autressortilègesdeConfusioncestempsderniers?
D'unpasfurieux,elles'éloignalelongdelatable.Harrylaregardapartirsansregret.Hermionen'avaitjamaiscomprisàquelpointleQuidditchétaituneaffairesérieuse.PuisilsetournaversRonquiseléchaitleslèvres.
-C'estpresquel'heure,annonçaHarryd'untonléger.
L'herbecouvertedegivrecraquaitsousleurspastandisqu'ilsserendaientaustade.
-Unechancequ'ilfassebeau,hein?ditHarry.
-Ouais,réponditRon,leteintpâleetmaladif.
GinnyetDemelza,déjàvêtuesdeleursrobesdeQuidditch,attendaientdanslesvestiaires.
-Lesconditionsmétéoparaissentidéales,remarquaGinnysansprêterattentionàRon.Ettusaisquoi?Vaisey,lepour-suiveurdeSerpentard,ilaprisunCognardenpleinetêtependantl'entraînementd'hieretilaencoretropmalpourpouvoirjouer!Mieuxencore:Malefoyestmaladeluiaussi,iladéclaréforfait!
-Quoi?s'exclamaHarryenfaisantvolte-facepourlaregarderdanslesyeux.Malade?Qu'est-cequ'ila?
-Aucuneidéemaisc'estexcellentpournous,ditGinnyd'untonréjoui.IlsontmisHarperàsaplace.Ilestenmêmeannéequemoietc'estunimbécile.
Harryeutunvaguesouriremaisenrevêtantsarobeécarlate,ilpensaitàbienautrechosequ'auQuidditch.Malefoyavaitdéjàprétenduunjourqu'ilnepouvaitpasjoueràcaused'uneblessuremaisils'étaitalorsarrangépourquelematchsoitreportéàunedatequiconvenait-mieuxauxSerpentard.Pourquoiaujourd'huiseconten-tait-ildelaisserjouerunremplaçant?Était-ilvraimentmaladeoufaisait-ilsemblant?
-Plutôtlouche,non?murmura-t-ilens'adressantàRon.QueMalefoynejouepas?
-J'appelleraisplutôtçadelachance,réponditRon,quiparaissaitunpeuplusanimé.EtVaiseyaussiestforfait,c'estleurmeilleurmarqueur,jen'avaispastrèsenviede...Hé!s'écria-t-ilsoudain.
Ilétaitentraind'enfilersesgantsdegardienetinterrompitsongesteenregardantHarry.
-Quoi?
-Je...Tu...
Ronavaitbaissélavoix.Ilsemblaitàlafoiseffrayéetsurexcité.
-Monverre...Monjusdecitrouille...tun'aspas...
Harryhaussalessourcilsetréponditsimplement:
-Oncommencedanscinqminutes,tuferaisbiendemettretesbottes.
Ilssortirentsurleterraindansuntumulted'acclamationsetdehuées.Al'unedesextrémitésdustade,lesgradinsétaiententièrementrougeetor;del'autrecôté,c'étaitunemervertetargent.Nombred'élèvesdePoufsouffleetdeSerdaigleavaientégalementchoisileurcamp.Parmitouslescrisetlesapplaudissements,HarryentenditdistinctementlerugissementdulionquiornaitlecélèbrechapeaudeLunaLovegood.
Ils'approchadeMadameBibine,l'arbitre,quisetenaitprêteàlibérerlesballesdeleurboîte.
-Lescapitaines,serrez-vouslamain,dit-elle,etHarrysefitécraserlasienneparUrquhart,lenouveaucapitainedesSerpentard.Enfourchezvosbalais.Amoncoupdesifflet...trois...deux...un...
Lesiffletretentit.Harryetlesautresjoueursdécollèrentenflèchedusolgeléets'élevèrentdanslesairs.
Harryvolatoutautourduterrain,àlarechercheduVifd'or,unœilsurHarperquizigzaguaitloinau-dessousdelui.Puisunevoixradicalementdifférentedecelleducommentateurhabituelrésonnadanslestade:
-Voilà,c'estparti,etjecroisquenoussommestoustrèssurprisdevoirl'équipequePotteraconstituéecetteannée.
ÉtantdonnélesperformancestrèsinégalesdeRonaldWeasleyàsonpostedegardienl'annéedernière,beaucouppensaientqu'ilneferaitpeut-êtrepluspartiedel'équipemaisbiensûr,desliensd'amitiétrèsétroitsaveclecapitainepeuventarrangerbiendeschoses...
CetteremarquefutaccueilliepardeshuéesetdesapplaudissementsducôtédesSerpentard.Harrytenditlecoupourvoirquisetrouvaitsurl'estradeducommentateur.Ungarçonblond,grandetefflanqué,avecunnezentrompette,parlaitdanslemégaphonemagiquequiavaitétéend'autrestempsceluideLeeJordan.Harrylereconnut:c'étaitZachariasSmith,unjoueurdePoufsoufïlequ'ildétestaitcordialement.
-Ah,etvoicilapremièreattaquedeSerpentard,c'estUrquhartquifonceverslesbutset...
Harrysentitsonestomacseretourner.
-Weasleybloqueletir.Ilaparfoisdelachance,j'imagine...
-Exactement,Smith,marmonnaHarryensesouriantàlui-mêmetandisqu'ilplongeaitparmilespoursuiveurs,l'œilauxaguets,cherchantunetracedel'insaisissableVifd'or.
Aprèsunedemi-heuredejeu,Gryffondormenaitparsoixantepointsàzéro.Ronavaitréaliséquelquesarrêtsspectaculaires,bloquantparfoisletird'extrêmejustesse,duboutdesesgants,etGinnyavaitmarquéquatredessixbutsdeGryffondor.ZachariasdutcesserdesedemanderàhautevoixsilesdeuxWeasleyn'étaientlàqu'enraisondeleursliensd'amitiéavecHarryetils'enpritplutôtàPeakesetàCoote:
-Biensûr,Cooten'apasvraimentlacarrurequ'onattendd'unbatteur,ditZachariasd'untonhautain,généralement,ilsontunpeuplusdemuscles...
-Envoie-luiunCognard!criaHarryàCoote,enpassantprèsdelui,maisCoote,avecungrandsourire,décidaplutôtdeviserHarperquicroisaitHarryensensinverse.
Celui-cifutravid'entendrelebruitsourdindiquantqueleCognardavaitatteintsacible.
LesGryffondornerataientjamaisleurcoup.Ilsmarquaient,marquaientinlassablement,etàl'autreboutduterrain,toutaussiinlassable,Ronarrêtaitlestirsavecuneapparentefacilité.Ilsouriaitàprésentetquandlafoule,aprèsunblocage'particulièrementremarquable,l'acclamaenchantantlebonvieuxrefrainWeasleyestnotreroi,ilfitdesgestesdechefd'orchestre,commes'ildirigeaitlechœurdelà-haut.
-Ilseprendpourquelqu'un,aujourd'hui,hein?ditunevoixsarcastiqueetHarryfutpresquejetéàbasdesonbalailorsqueHarperleheurtaviolemment,délibérément.Toncopaintraîtreàsonsang...
MadameBibineleurtournaitledoset,malgrélescrisdecolèredesGryffondor,elleregardatroptard,Harperavaitdéjàfilé.L'épauledouloureuse,Harrys'élançaàsapoursuitepourl'éperonneràsontour...
-JecroisqueHarper,deSerpentard,arepéréleVifd'or,annonçaZachariasSmithdanssonmégaphone.Oui,ilasûrementvuquelquechosequiaéchappéàPotter!
Smithétaitvraimentunimbécile,pensaHarry.N'avait-ilpasremarquélacollision?Maisuninstantplustard,ileutl'impressionqu'unepierreluitombaitdansl'estomac.SmithavaitraisonetHarrys'étaittrompé:Harperneluiavaitpasfoncédessusparhasard.IlavaitbeletbienvucequiavaitéchappéàHarry:leVifd'orfilaitloinau-dessusd'eux,étin-celantdanslecielbleuetclair.
Harryaccéléra.Leventluisifflaitauxoreilles,étouffantlescommentairesdeSmithetlescrisdelafoule,maisHarperétaittoujoursdevantluietGryffondornemenaitquedecentpoints.SiHarpersemontraitplusrapide,Gryffondorperdaitlematch...Aprésent,Harpern'étaitplusqu'àunoudeuxmètresduVifd'or,lamaintendue...
-Hé,Harper!luicriaHarrydansunetentativedésespérée.Combient'aspayéMalefoypourjoueràsaplace?
Ilnesavaitpascequil'avaitpousséàdirecelamaisHarpereutunmomentd'hésitation.IlfitungestemaladroitpourattraperleVifd'or,lelaissaglisserentresesdoigtsetledépassa,emportéparsonélan.Avecunlargemouvementdubras,Harryparvintalorsàsaisirlaminusculeballequivolaitdevantlui.
-OUAIS!hurla-t-il.
Ilexécutaundemi-touretredescenditenpiqué,levantlamainquitenaitleVifd'or.Lorsquelafoule
compritcequivenaitdesepasser,uneimmenseclameurs'élevadanslestade,couvrantlebruitdusiffletquisignalaitlafindumatch.
-Ginny,oùvas-tu?s'écriaHarry,coincéparlesautresjoueursquil'étreignaientenpleinvol,maisGinnyleurpassadevantetpoursuivitsacoursejusqu'àl'estradeducommentateurqu'ellepercutadepleinfouetdansunfracasassourdissant.Tandisquedescrisetdesriresfusaientdestribunes,lerestedel'équipedeGryffondoratterritdevantlesdébrisdeboissouslesquelsZachariasremuaitfaiblement.HarryentenditGinnydéclarerd'untondégagéàunprofesseurMcGonagalltrèsencolère:
-Désolée,professeur,j'aioubliédefreiner.
Eclatantderire,HarrysedégageadesautresjoueurspourallerserrerGinnydanssesbrasmaisillarelâchatrèsvite.Evitantsonregard,ildonnaunetapedansledosdeRonquidébordaitdejoieet,touteanimositéoubliée,ilsquittérentleterrainbrasdessusbrasdessous,lançantlepoingenl'airetagitantlamainpoursaluerleurssupporters.
Danslesvestiaires,l'atmosphèreétaitàlajubilation.
-Seamusaditqu'ilyavaitunefêtedanslasallecommune!annonçaDeanavecexubérance.Venez,Ginny,Demelza!
RonetHarryétaientrestéslesderniersdanslesvestiaires.Ilss'apprêtaientàpartirlorsqueHermioneentra.ElletortillaitsonécharpedeGryffondorentresesmainsetparaissaitdanstoussesétats,maisdéterminée.
-J'aiunmotàtedire,Harry.
Elleprituneprofondeinspiration.
-Tun'auraispasdûfaireça.TuasentenduSlughorn,c'estillégal.
-Qu'est-cequetuasentête,tuveuxnousdénoncer?demandaRon.
-Dequoivousparlez,touslesdeux?s'étonnaHarryquiseretournaàlafoispouraccrochersarobeetleurcachersonsourire.
-Tusaistrèsbiendequoionparle!répliquaHermioned'unevoixperçante.Cematin,aupetitdéjeuner,tuasajoutéaujusdecitrouilledeRonunedosedeFélixFelicis!Lapotionquiportechance!
-Non,cen'estpasvrai,protestaHarryensetournantànouveauverseux.
-Si,c'estvrai,Harry,etc'estpourçaquetouts'estbienpassé,certainsjoueursdeSerpentardn'étaientpaslàetRonaarrêtétouslestirs!
-Jenel'aipasversée!afirmaHarryavecungrandsourire.
Ilsortitdesapocheleminusculeflaconqu'Hermionel'avaitvutenirdanssamainlematinmême.Ilétaitremplidepotiondoréeetlebouchonétaittoujourssolidementfixépardelacire.
-JevoulaisqueRonaitl'impressionquej'enavaismisdanssonverre,j'aidoncfaitsemblantensachantquetumevoyais.
IlregardaRon.
-Tuasbienjouéparcequetucroyaisquetuavaisdelachance.Maisenréalité,tuastoutfaittoi-même.
Ilremitlapotiondanssapoche.
-Iln'yavaitriendansmonjusdecitrouille?ditRon,stupéfait.Maislebeautemps...EtVaiseyquin'apaspujouer...Alors,vraiment,jen'aipasbulapotiondechance?
Harryconfirmad'unsignedetête.Ron,bouchebée,lecontemplauninstantpuisilsetournaversHermioneetimitasavoix:
-TuasajoutéduFélixFelicisdanslejusdecitrouilledeRon,cematin,c'estpourçaqu'ilaarrêtétouslestirs/Tuvois,Hermione,jepeuxdéfendremesbutssansaucuneaide!
-Jen'aijamaisprétenduquetunelepouvaispas.Toiaussi,tucroyaisavoirbulapotion!
MaisRonétaitdéjàpassédevantelleetsortaitdesvestiairessonbalaisurl'épaule.
-Heu...,ditHarrydansunsilencesoudain.
Ilnes'étaitpasattenduàcequesonplanaitceteffet-là.
-On...onvaàlafête?proposa-t-il.
-Vas-ysansmoi,réponditHermioneenclignantdesyeuxpourrefoulerseslarmes.J'enaiassezdeRonpourlemoment,jenesaispascequejeluiaifait...
Etàsontour,ellesortitentrombedesvestiaires.
Harryremontalentementverslechâteau,parmilafouledesélèvesdontbeaucoupluiadressaientleursfélicitationsàgrandscris.Maisenréalité,iléprouvaitunegrandedéception.Ils'étaitpersuadéquesiRonremportaitlematch,Hermioneetluiseréconcilieraientimmédiatement.IlnesavaitpastrèsbiencommentexpliqueràHermionequesonseultortauxyeuxdeRonétaitd'avoirembrasséViktorKrum,alorsquecelas'étaitproduitsilongtempsauparavant.
HarrynevitpasHermioneàlafêtedeGryffondorquibattaitsonpleinlorsqu'ilentradanslasallecommune.Anouveau,desacclamationsetdesapplaudissementssaluèrentsonarrivéeetilfutbientôtentouréd'unemultituded'élèvesquilefélicitaient.AvantdesemettreàlarecherchedeRon,ildutd'abordsedébarrasserdesfrèresCriveyquivoulaientl'entendrefaireuneanalysedumatchminuteparminute,etdesfilles,agglutinéesautourdelui,quiriaientdesesremarqueslesmoinsdrôlesenbattantdescils.Enfin,ilparvintàs'extirperdesgriffesdeRomildaVanequiluilaissaitcomprendrepardessous-entendusappuyésqu'elleaimeraitbienalleravecluiàlafêteorganiséeparSlughornpourNoël.Commeils'éclipsaitendirectiondelatableoùsetrouvaientlesboissons,iltombanezànezavecGinny.ArnoldleBoursoufletsepromenaitsursonépauleetPattenrondmiaulaitàsespieds,lesyeuxpleinsd'espoir.
-TucherchesRon?demanda-t-elleavecunpetitsourire.Ilestlà-bas,l'abominablehypocrite.
Harryregardadanslecoinqu'elleluiindiquait.Auvudetoutlemonde,RonavaitenlacéLavandeBrownsiétroitementqu'onn'arrivaitplustrèsbienàdistinguerleursmainslesunesdesautres.
-Onal'impressionqu'illuidévorelatête,tunetrouvespas?ditGinnyd'untonflegmatique.Maisjepensequ'ilauraitintérêtàaffinersatechnique.C'étaitunbeaumatch,Harry.
ElleluitapotalebrasetHarryéprouvaunecurieusesensationaucreuxdel'estomac,maisGinnys'éloignapourallerchercheruneautreBièraubeurre.Pattenrondtrottinaderrièreelle,sesyeuxjaunesfixéssurArnold.
HarrysedétournadeRon,quinesemblaitpaspresséderefairesurface,justeàtempspourvoirletrouduportraitserefermer.Avecunsentimentd'appréhension,ilcrutentrevoirunecrinièredecheveuxbrunsébouriffésquidisparutaussitôt.
Ilseprécipita,évitaànouveauRomildaVaneetpoussaleportraitdelagrossedame.Au-dehors,lecouloirparaissaitdésert.
-Hermione?
Illatrouvadanslapremièresalledeclassedontlaporten'étaitpasferméeàclé.Elleétaitassisesurlebureauduprofesseur,seule,àpartunpetitcercled'oiseauxjaunesquivolaientengazouillantau-dessusdesatêteetqu'ellevenaitmanifestementdefairesurgirdenullepart.Harryneputs'empêcherd'admirersonhabiletéàpratiquerlamagiedansunmomentcommecelui-là.
-Oh,c'esttoi,Harry,dit-elled'unepetitevoixcrispée.J'étaisjustemententraindem'entraîner.
-Ah,oui...Ilssont...heu...trèsbeaux...,répondit-Harry.
Iln'avaitaucuneidéedecequ'ilpourraitbienluidire.Ilsedemandaits'ilyavaitunechancequ'ellen'aitpasvuRonetqu'elleaitquittélasallesimplementparcequelafetedevenaitunpeutropagitée,lorsqu'ellelançad'unepetitevoixaiguëquineluiétaitpasnaturelle:
-Ronsemblebiens'amuser.
-Heu...Ahbon?
-N'essayepasdemefairecroirequetunel'aspasvu,répliquaHermione.Onnepeutpasprétendrequ'ilaitvraimentcherchéàsecacher,tune...
Derrièreeux,laportes'ouvritbrusquement.Horrifié,HarryvitentrerRon,hilare,quitenaitLavandeparlamainetl'entraînaitaveclui.
-Oh,dit-il,s'immobilisantdevantHarryetHermione.
-Oups!s'exclamaLavandequisortitdelasalleàreculonsenpouffantderire.
Laporteserefermasurelle.
Unterriblesilences'installa,enfla,s'épaissit.HermionefixaitRonquirefusadelaregarderetlançaàHarrydansunmélangedebravadeetdemaladresse:
-Salut,Harry!Jemedemandaisoùtuétaispassé!
Hermioneselaissaglisserdubureau.Lesoiseauxd'unjaunedorécontinuaientdegazouillerenvolantautourdesatête,commedepetitesboulesdeplumesquiluidonnaientl'aird'uneétrangereprésentationdusystèmesolaire.
-TunedevraispasfaireattendreLavandedanslecouloir,dit-elleàvoixbasse.Ellevasedemanderoùtuesparti.
Elles'avançatrèslentementverslaporte,latêtebiendroite.Harryjetauncoupd'œilàRonquisemblaitsoulagéqueriendepirenesesoitproduit.
-Oppugno!
L'incantationproféréed'unevoixperçanteavaitretentiderrièreeux.
Harryfitvolte-faceetvitHermionebrandirsabaguetteavecuneexpressionféroce:telleunegrêledeprojectilesdorés,lesoiseauxfoncèrentalorsdroitsurRonquilaissaéchapperunpetitcrietseprotégealevisagedesesmains;maislesvolatilesl'attaquèrent,piquantdeleurbecetgriffantdeleurspatteschaquecentimètrecarrédepeauqu'ilspouvaientatteindre.
-Enlèvmoiça!hurla-t-il,maisavecundernierregarddefureurvengeresse,Hermioneouvritbrutalementlaporteetdisparutdanslecouloir.
Harrycrutentendreunsanglotavantquelaporteserefermederrièreelleenclaquant.
15LeSermentInviolable
Laneigetourbillonnaitànouveaucontrelesfenêtrescouvertesdegivre.Noëlapprochaitrapidement.HagridavaitdéjàapportéàluitoutseullesdouzesapinsdeNoëldestinéscommed'habitudeàlaGrandeSalle.Desbranchesdehouxenfestonsetdesguirlandesargentéess'entrelaçaientautourdesrampesd'escalier.Deschandelleséternelleséclairaientdel'intérieurlesheaumesdesarmuresetdegrossestouffesdeguiavaientétésuspenduesàintervallesrégulierslelongdescouloirs.ChaquefoisqueHarryapprochait,desfillesconvergeaientpargroupesentierspourseplacersouslegui,cequiprovoquaitdesencombrementsdanslescouloirs.Fortheureusement,sesfréquentesrandonnéesnocturnesluiavaientdonnéunebonneconnaissancedespassagessecretsduchâteau.Harrypouvaitainsi,quandilserendaitd'unesalleàl'autre,établirsanstropdedifficultédesitinérairesd'oùlamoindrebranchedeguiétaitabsente.
Ron,quiauraitpuvoirauparavantdanslanécessitédecesdétoursunecausedejalousieplutôtqued'hilarité,necessaitderireauxéclats.MêmesiHarrypréféraitdebeaucoupvoirunRonréjouietpromptàlaplaisanterieplutôtquelepersonnagemaussadeetagressifqu'ilavaitsupportéaucoursdesdernièressemaines,ilestimaitunpeutropélevéleprixàpayerpourcetteamélioration.Toutd'abord,ildevaitsubirlaprésencefréquentedeLavandeBrownquiconsidéraitchaqueinstantoùellen'embrassaitpasRoncommeuninstantperdu.Ensuite,Harryseretrouvaitunefoisdepluslemeilleuramidedeuxpersonnesquisemblaientneplusjamaisvouloirseparler.
Ron,dontlesmainsetlesbrasportaientencoredesmarquesetdeségratignuresduesàl'attaquedesoiseauxd'Hermione,adoptaituntondéfensifetamer.
-Ellenepeutpasseplaindre,dit-ilàHarry.ElleaembrasséKrumetmaintenant,elleserendcomptequequelqu'unaenviedem'embrasseraussi.Onestlibres,non?Jen'airienfaitdemal.
Harryneréponditpasetfîtsemblantd'êtreabsorbéparlelivrequ'ilsdevaientlireavantlecoursdesortilègesdulendemainmatin(LaQuintessence:unequête).DéterminéàresteramiàlafoisavecRonetavecHermione,ilsetaisaitsouvent.
-Jen'aijamaisrienpromisàHermione,grommelaRon.Bon,d'accord,jedevaisalleràlasoiréedeSlughornavecellemaisellen'ajamaisdit...c'étaitsimplementenamis...Jesuislibre,jen'aipasdecontrat...
HarrytournaunepagedeLaQuintessence,conscientqueRonl'observait.Savoixseperditdansdesbougonnementsàpeineaudibles,dominésparlecrépitementsonoredufeuqui"brûlaitdanslacheminée,bienqueHarryaitcrupercevoirànouveaulesmots«Krum»et«nepeutpasseplaindre».
L'emploidutempsd'HermioneétaitsichargéqueHarryneparvenaitàluiparlerquelesoir,lorsqueRonétaitdetoutefaçontropétroitementenlacéavecLavandepourremarquercequefaisaitHarry.Hermionerefusaitdes'asseoirdanslasallecommunequandRons'ytrouvaitetHarrylarejoignaitgénéralementàlabibliothèque,cequilesobligeaitàtenirleurconversationàvoixbasse.
-Ilaparfaitementledroitd'embrasserquiilveut,ditHermionependantquelabibliothécaire,MadamePince,rôdaitderrièreeux,lelongdesétagères.Jem'enfichecomplètement.
Ellelevasaplumeetmitunpointsurunid'ungestesiférocequ'elleenperçaleparchemin.Harry,cettefoisencore,restasilencieuxensongeantquesavoixallaitpeut-êtrefinirpardisparaître,fauted'avoirservi.IlsepenchaunpeuplussursonManuelavancédepréparationdespotionsetcontinuadeprendredesnotessurlesélixirséternels,s'arrê-tantparfoispourdéchiffrerlesutilesajoutsduPrinceautextedeLibatiusBorage.
-Jetesignaleenpassant,repritHermioneauboutd'unmoment,quetuferaisbiend'êtreprudent.
-Pourladernièrefois,répliquaHarryquiparlaitdansunmurmurelégèrementrauqueaprèstroisquartsd'heuredesilence,jen'aipasl'intentionderendrecelivre.J'aiapprisbeaucoupplusaveclePrincedeSang-MêléquecequeRogueouSlughornm'ontenseignéen...
-Jeneparlepasdetonidiotdesoi-disantPrince,coupaHermioneenjetantunregardmauvaisaulivre,commes'ilavaitétégrossieravecelle,jeparledecequej'aivutoutàl'heure.Jesuisalléedanslestoilettesjusteavantdeveniricietilyavaitlàunedouzainedefilles,dontRomildaVane,quicherchaientunmoyendetefaireboireunphiltred'amour.EllesespèrenttoutesquetuvaslesemmeneràlasoiréedeSlughorn.Apparemment,ellesontachetédespotionschezFredetGeorge,etj'aibienpeurqu'ellessoientefficaces...
-Pourquoinelesas-tupasconfisquées?demandaHarry.
Ilsemblaitextraordinairequelamanied'Hermionepourlerespectdurèglementl'aitabandonnéeenunmomentaussicrucial.
-Ellesn'avaientpasemportéleursphiltresauxtoilettes,répondit-elled'unairdédaigneux.Ellesparlaientsimplementdetactique.CommejedoutequelePrincedeSang-Mêlélui-même-ellelançaànouveauaulivreunregardnoir-aitpuimaginerunantidoteàunedouzainedephiltresd'amourdifférents,àtaplace,j'inviteraistoutdesuitequelqu'unàm'accompagneràlasoiréedeSlughorn,commeçalesautressauraientqu'ellesn'ontplusaucunechance.Ellealieudemainsoir,alorsellessontprêtesàtout.
-Iln'yapersonnequej'aieenvied'inviter,marmonnaHarry,quiessayaittoujoursdepenserlemoinspossibleàGinny,bienqu'elleapparûtsanscessedanssesrêves,etd'unetellemanièrequ'ilétaitprofondémentsoulagéqueRonnesachepaspratiquerlalegilimancie.
-Alors,faissimplementattentionàcequetuboisparcequeRomildaVaneparaîtvraimentdécidée,ditHermioned'unairsombre.
Elleremontad'uncranlelongrouleaudeparcheminsurlequelellerédigeaitsondevoird'arithmancieetrecommençaàécriredansungrattementdeplume.Harryl'observa,l'espritcomplètementailleurs.
-Attendsunpeu,dit-illentement.JecroyaisqueRusardavaitinterdittouslesproduitsenprovenancedesFarcespoursorciersfacétieux?
-EtquiajamaistenucomptedesinterdictionsdeRusard?demandaHermione,toujoursconcentréesursondevoir.
-Maisjepensaisquetousleshibouxétaientcontrôlés?Commentcesfillesarrivent-ellesàintroduiredesphiltresd'amouràl'école?
-FredetGeorgelesenvoientsousformedeparfumsoudepotionscontrelatoux,réponditHermione.Çafaitpartiedeleurservicedeventeparhibou.
-Tuasl'aird'êtretrèsaucourant.
Hermioneluijetalemêmeregardnoirqu'àsonexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions.
-C'étaitécritsurlesflaconsqu'ilsnousontmontrés,àGinnyetàmoi,quandonestalléslesvoircetété,dit-elleavecfroideur.Seulement,moi,jenem'amusepasàverserdespotionsdanslesverresdesgens...ouàfairesemblant,cequiesttoutaussidéplorable...
-Oui,bon,maispeuimporte,répliquaHarry,l'important,c'estqueRusardselaisseberner.Cesfillesreçoiventdesproduitsinterditsdéguisésenautrechose!Danscecas,pourquoiMalefoyn'aurait-ilpaspuintroduirelecollieràl'école?
-Oh,Harry,tunevaspasrecommencer...
-Vas-y,dis-moipourquoi?insistaHarry.
-Ecoute,soupiraHermione,lesCapteursdeDissimulationdétectentlesmaléfices,lesmauvaissortsetlescharmesdecamouflage,d'accord?Ilspermettentdedécouvrirtoutcequiatraitàlamagienoire.Ilsauraientforcémentrepéréenquelquessecondesunmaléficeaussipuissantqueceluiducollier.Enrevanche,unepotionqu'onmetdansunautreflaconpasseraitinaperçue-d'ailleurs,lesphiltresd'amourn'appartiennentpasàlamagienoireetnesontpasdangereux.
-C'esttoiquiledis,marmonnaHarryenpensantàRomildaVane.
-CeseraitdoncàRusarddes'apercevoirparlui-mêmequ'ilnes'agitpasd'unepotioncontrelatouxetcommeiln'estpasuntrèsbonsorcier,jedoutequ'ilpuissedistinguerunepotiond'une...
Hermiones'interrompit.Harryavaitentendu,luiaussi.Quelqu'unavaitbougéderrièreeux,dansl'ombredesétagères.IlsattendirentuninstantetlasilhouettedevautourdeMadamePinceapparutàl'angled'unrayon,sesjouescreuses,sapeauparcheminéeetsonlongnezbusquésoulignésparl'éclairagepeuflatteurdelalampequ'elletenaitàlamain.
-Labibliothèqueferme,dit-elle.Prenezsoinderemettrecequevousavezempruntéàlabonne...Qu'avez-vousfaitàcelivre,espècededépravé?
-Iln'appartientpasàlabibliothèque,c'estlemien!protestaHarry,saisissantsonexemplaireduManuelavancédepréparationdespotionsaumomentoùelletendaitunemainenformedegriffes.
-Dégradé!dit-elled'unevoixsifflante.Profané!Souillé!
-Quelqu'unasimplementécritdedans!s'exclamaHarryenluiarrachantlelivredesmains.
Elleparaissaitauborddel'attaque.Hermione,quis'étaithâtéederangersesaffaires,attrapaHarryparlebrasetl'entraînadeforce.
-Situn'espasplusprudent,ellevat'interdirel'accèsàlabibliothèque.Pourquoia-t-ilfalluquetuapportescestupidelivre?
-Cen'estpasmafautesielleestcomplètementcinglée.Peut-êtrequ'ellet'aentenduediredumalde
Rusard?J'aitoujourspenséqu'ilpourraitbienyavoirquelquechoseentreeux...
-Oh,oh,ha,ha...
Profitantdecequ'ilspouvaientànouveauparlernormalement,ilsretournèrentdanslasallecommune,lelongdescouloirsdésertséclairésparlaflammedeslampes,ensedemandantsiouiounonRusardetMadamePinceétaientsecrètementamoureuxl'undel'autre.
-Babioles,ditHarryàlagrossedame,lenouveaumotdepassepourlapériodedesfêtes.
-Vous-même,répliqua-t-elleavecunsourirecoquin.
Etellepivotapourleslaisserentrer.
-Salut,Harry!lançaRomildaVanedèsqu'ileutfranchil'ouverture.Tuveuxunverred'eaudegiroflée?
Hermioneluilançapar-dessussonépauleunregardquisignifiait:«Qu'est-cequejetedisais?»
-Nonmerci,s'empressaderépondreHarry.Cen'estpascequejepréfère.
-Alors,prendsplutôtça,jetel'offre,ditRomildaenluimettantuneboîtedanslesmains.DeschaudronsenchocolatavecduwhiskyPurFeuàl'intérieur.C'estmagrand-mèrequimelesaenvoyésmaisjen'aimepastellement.
-Ah,oui,mercibeaucoup,réponditHarryquinetrouvariend'autreàajouter.Heu...jevaislà-bas,avec...
IlsehâtaderrièreHermione,savoixs'évanouissantenunfaiblemurmure.
-Jet'avaisprévenu,commentabrièvementHermione.Plusvitetudemanderasàquelqu'undet'accompagner,plusviteellestelaisseronttranquillesettupourras...
Maissonvisagesefigeasoudain.Ellevenaitd'apercevoirRonetLavandeentrelacésdanslemêmefauteuil.
-Ehbien,bonsoir,Harry,lança-t-elle,bienqu'ilfûttoutjusteseptheuresdusoir.
Etellemontadansledortoirdesfillessansajouterunmot.
Harryallasecoucherensedisantpourseconsolerqu'iln'avaitplusqu'unejournéedecoursetlasoiréechezSlughornàpasser;ensuite,RonetluipartiraientensembleauTerrier.IlsemblaitimpossibleàprésentqueRonetHermioneseréconcilientavantledébutdesvacancesmaispeut-êtrequelacoupureleurdonneraitletempsdesecalmer,deréfléchiràleurcomportement...
Sesespoirs,cependant,étaientmincesetilss'amenuisèrentunpeuplusaprèslecoursdemétamorphosequ'ildutsubirlelendemainenleurcompagnie.Ilsvenaientd'aborderlesujetextraordinairementcomplexedelamétamorphosehumaine:travaillantfaceàdesmiroirs,ilsétaientcensésmodifierlacouleurdeleurssourcils.Hermioneéclatad'unrirepeucharitableenvoyantlapremièretentativedésastreusedeRonquis'arrangeapoursefairepousserunespectaculairemoustacheenguidondevélo.Ronrépliquaparuneimitationcruellemaisfidèled'HermionesautantsursachaisechaquefoisqueleprofesseurMcGonagallposaitunequestion.LavandeetParvatis'amusèrentbeaucoupmaisHermioneétaitauborddeslarmes.Dèsquelaclocheeutretenti,ellese
ruahorsdelasalleenlaissantderrièreellelamoitiédesesaffaires.Harry,estimantqu'enlacirconstance,elleavaitdavantagebesoindeluiqueRon,ramassaleslivresqu'elleavaitoubliésetlasuivit.
Ilfinitparlaretrouveraumomentoùellesortaitdestoilettesdesfillesàl'étageau-dessous.ElleétaitaccompagnéedeLunaLovegoodquiluidonnaitdevaguestapesdansledos.
-Oh,bonjour,Harry,ditLuna.Est-cequetusaisquetuasunsourciljaunevif?
-Salut,Luna.Hermione,tuaslaisséçasurtatable...
Illuitenditseslivres.
-Ahoui,murmuraHermioned'unevoixétoufféeparlessanglots.
Ellepritsesaffairesetsetournapourcacherqu'elles'essuyaitlesyeuxavecsatroussedecrayons.
-Merci,Harry.Bon,ilfautquej'yaille...
Etelles'éloignaenhâtesanslaisseràHarryletempsdeluioffrirlemoindreréconfort,bienqu'iln'eûtsansdouterientrouvéàluidire.
-Elleestunpeuremuée,déclaraLuna.Audébut,j'aicruentendreMimiGeignardemaisenfait,c'étaitHermione.ElleaditquelquechoseàproposdeceRonWeasley...
-Oui,ilssesontdisputés,expliquaHarry.
-Ilestparfoistrèsdrôle,non?remarquaLuna,tandisqu'ilsrepartaientensembledanslecouloir.Maisilluiarrivedenepasêtretrèsgentil.Çam'avaitdéjàfrappéel'annéedernière.
-Oui,sansdoute,admitHarry.
Lunamanifestaitunefoisdeplussontalenthabituelpourdiredesvéritésgênantes.Ilneconnaissaitpersonned'autrequiaitunteldon.
-Alors,tuaseuunbontrimestre?demanda-t-il.
-Oui,pasmauvais,réponditLuna.Unpeusolitairesansl'A.D.MaisGinnyaététrèsgentilleavecmoi.L'autrejour,elleaempêchédeuxgarçonsdenotreclassedem'appelerLoufoca.
-Çateplairaitdem'accompagneràlafêtequedonneSlughorn,cesoir?
Lesmotsluiavaientéchappéavantqu'ilpuisselesretenir.Illesentenditcommesic'étaitquelqu'und'autrequilesavaitprononcés.
Souslecoupdelasurprise,Lunatournaversluisesyeuxprotubérants.
-LafêtedeSlughorn?Avectoi?
-Oui.Onestcenséamenerdesinvités,alorsj'aipenséquetuaimeraispeut-être...jeveuxdire...
Iltenaitàcequesesintentionssoientparfaitementclaires.
-Jeveuxdire,enamis,tucomprends?Maissituneveuxpas...
Ilespéraitdéjààmoitiéqu'ellerefuserait.
-Aucontraire,çameplairaitbeaucoupd'yalleravectoienamie!assuraLuna.
Jamaisiln'avaitvusonvisageaussirayonnant.
-Personnenem'aencoredemandédel'accompagneràunesoiréeenamie!C'estpourçaquetut'esteintlesourcil?Pourlafête?Tuveuxquejem'enteigneunaussi?
-Non,réponditHarryd'untonferme.C'estunesimpleerreur.JedemanderaiàHermionedem'arrangerça.Donc,onseretrouvedanslehalld'entréeàhuitheures?
-AHA!hurlaunevoixau-dessusdeleurstêtes.
Tousdeuxsursautèrent.Sanss'enapercevoir,ilsvenaientdepasserjusteau-dessousdePeevesquis'étaitaccrochéàunlustrelatêteenbasetsouriaitd'unairméchant.
-PottyademandéàLoufocadel'accompagneràlafête!PottyaimeLoufoca!PottyauiiiiiimeLouuuuuuufoca!
Etilfiladanslesairs,caquetantethurlant:
-PottyaimeLoufoca!
-C'estagréabled'avoirunevieprivée,commentaHarry.
Eneffet,entrèspeudetemps,toutel'écolesemblaaucourantqueHarryPotteravaitinvitéLunaLovegoodàlasoiréedeSlughorn.
-Tuauraispuemmener quituvoulais!s'exclamaRon,incrédule,aucoursdudîner.Qwituvoulais!EttuaschoisiLoufocaLovegood?
-Nel'appellepascommeça,Ron,lançasèchementGinnyquis'étaitarrêtéederrièreHarryenallantrejoindredesamis.Çamefaitplaisirquetul'aiesinvitée,Harry,elleesttellementravie.
Etelles'éloignapourallers'asseoiràcôtédeDean.Harrys'efforçad'êtrecontentdevoirGinnysiheureusequ'ilsorteavecLunamaisiln'yparvintpas.Loinauboutdelatable,Hermioneétaitseuleetjouaitavecsonragoûtduboutdesafourchette.HarryremarquaqueRonluilançaitdesregardsfurtifs.
-Tupourraisluidirequetuesdésolé,suggéraHarryàbrûle-pourpoint.
-C'estça,etrecommenceràmefaireattaquerparunebandedecanaris?marmonnaRon.
-Qu'est-cequit'aprisdel'imiter?
-Elles'estmoquéedemamoustache!
-Moiaussi,c'étaitlachoselaplusstupidequej'aiejamaisvue.
MaisRonnesemblaitpasavoirentendu.Lavandevenaitd'arriveravecParvati.Seglissantentreeux,LavandepritRonparlecou.
-Salut,Harry,ditParvatiqui,commelui,paraissaitunpeugênéeetlasséedeleurconduite.
-Salut,réponditHarry,commentçava?Finalement,turestesàPoudlard?J'aientendudirequetesparentsvoulaientquetut'enailles.
-J'airéussiàlesendissuaderpourl'instant,ditParvati.L'histoiredeKatielesamisdanstousleursétatsmaiscommeilnes'estplusrienpassédepuis...Ah,salut,Hermione!
Parvatieutunsourireradieux.Harrycompritqu'ellesesentaitcoupabledes'êtremoquéed'Hermioneaucoursdemétamorphose.Iltournalatêteetremarquaqu'Hermioneluirendaitunsourireencorepluséclatant,sitoutefoisc'étaitpossible.Lesfillesétaientparfoisbienétranges.
-Salut,Parvati,lançaHermionesansaccorderlamoindreattentionàRonetàLavande.TuvasàlafêtedeSlughorn,cesoir?
-Jenesuispasinvitée,réponditParvati.d'unairmélancolique.Maisjeseraisenchantéed'yaller,ceserasûrementtrèsbien...Tuyvas,toi,non?
-Oui,j'airendez-vousavecCormacàhuitheuresetensuite,onira...
Ilyeutunbruitsemblableàceluid'uneventousequ'onretired'unévierbouchéetRonrefîtsurface.Hermionesemblan'avoirrienvunientendu.
-...oniraàlasoiréeensemble.
-Corrnac?s'étonnaParvati.TuveuxdireCormacMcLaggen?
-Exactement,réponditHermioned'unevoixsuave.Celuiquiafailli-elleappuyalourdementsurlemot-devenirlegardiendeGryffondor.
-Tusorsaveclui?demandaParvati,lesyeuxronds.
-Oui...Tunesavaispas?ditHermioneavecungloussementderirequin'avaitriend'hermionien.
-Non!s'exclamaParvati,surexcitéeparcetteconfidencequiavaitdequoialimenterlesragots.Toi,aumoins,onpeutdirequetuaimeslesjoueursdeQuidditch!D'abordKrum,maintenantMcLaggen...
-J'aimelesjoueursdeQuidditchquisontvraimentbons,rectifiaHermione,toujourssouriante.Aplustard...Ilfautquejemepréparepouralleràlasoirée...
Elleselevaetquittalatable.LavandeetParvatipenchèrentaussitôtlatêtel'uneversl'autrepourcommenterlanouvelle,récapitulanttoutcequ'ellesavaiententendudiresurMcLaggenettoutcequ'ellesavaientdevinéd'Hermione:Ron,levisageétrangementdénuéd'expression,neprononçapasunmot.Harryméditaensilencesurlesextrémitésauxquelleslesfillesétaientcapablesderecourirpoursatisfaireleurdésirderevanche.
Lorsqu'ilarrivadanslehalld'entréeàhuitheurescesoir-là,ilvitunnombreinhabitueldefillesrôderalentourenayantl'airdel'observeravecdépittandisqu'ils'approchaitdeLuna.Elleétaitvêtued'unerobepailletéed'argentquiluivalaitquelquesgloussementsdansl'assistancemaissinon,elleparaissaittrèsjolie.Entoutcas,Harryétaitcontentqu'elleaitrenoncéàsesradisenguisedebouclesd'oreilles,àsoncollierenbouchonsdeBièraubeurreetàsesLorgnospectres.
-Salut,dit-il.Alors,onyva?
-Oh,oui,répondit-elled'untonjoyeux.Oùçasepasse?
-DanslebureaudeSlughorn,ditHarryenl'emmenantversl'escalierdemarbre,loindesmurmuresetdesregardsinsistants.Tusavaisqu'ilyaunvampirequidoitvenir?
-RufusScrimgeour?demandaLuna.
-Je...Quoi?s'étonnaHarry,décontenancé.TuveuxdireleministredelaMagie?
-Oui,c'estunvampire,affirmaLunasuruntond'évidence.MonpèreaécritunlongarticleàcesujetquandScrimgeourasuccédéàCornéliusFudgemaisquelqu'unauministèrel'aempêchédelepublier.Ilsnevoulaientpasvoirlavéritérévéléeaugrandjour!
Harry,quiestimaittrèspeuprobablequeRufusScrimgeourfutunvampiremaisavaitl'habituded'entendreLunarépéterlesétrangesopinionsdesonpèrecommes'ils'agissaitdefaitsindiscutables,neréponditrien.IlsapprochaientdéjàdubureaudeSlughornetlarumeurdesrires,delamusiqueetdesconversationss'intensifiaitàchacundeleurspas.
Qu'ilaitétéconçuainsiouaménagéparunprocédémagique,lebureaudeSlughornétaitbeaucoupplusgrandqueceuxdesautresprofesseurs.Leplafondetlesmursétaientdrapésdetenturesémeraude,cramoisiesetdoréesquidonnaientl'impressiondesetrouversousunevastetente.Lapièce,bondée,étouffante,baignaitdanslalumièrerougequediffusaitunelamped'orouvragéeaccrochéeaumilieuduplafondetdanslaquellevoletaientdevéritablesfées,chacuneformantunpointdelumièreétincelante.Danslecoinopposé,onchantaitunechansonàtue-tête,accompagnéeparcequiressemblaitàdesmandolines.Delafuméedepipeflottaitcommeunebrumeau-dessusd'ungroupedevieuxsorciersabsorbésdansunegrandeconversation,etdeselfesdemaisonsefaufilaientencouinantentrelesgenouxdesinvitéscommeentrelesarbresd'uneforêt,cachéspardelourdsplateauxd'argentportésàboutdebras,quileurdonnaientl'airdepetitestablesambulantes.
-Harry,mongarçon!lançaSlughornd'unevoixdestentordèsqueHarryetLunasefurentfaufilésparlaporte.Entrez,entrez,ilyatellementdegensquejevoudraisvousprésenter!
Slughornportaitunchapeaudeveloursàpomponsassortiàsavested'intérieur.AgrippantlebrasdeHarrysiétroitementqu'ilsemblaitvouloirtransplaneraveclui,ill'amenad'unpasrésoluparmilesinvités.HarrypritlamaindeLunaetl'entraînaàsasuite.
-Harry,jevousprésenteEldredWorpel,undemesanciensélèves,auteurd'unlivreintituléFrèresdesang:maviechezlesvampireset,biensûr,sonamiSanguini.
Worpel,unpetithommeàlunettes,saisitlamaindeHarryetlaserraavecenthousiasme.Sanguini,levampire,grand,émacié,despochessombressouslesyeux,seTcontentad'unsignedetête.Ilparaissaits'ennuyer.Unehordedefillessetenaientauprèsdelui,l'aircurieuxetsurexcité.
-HarryPotter,jesuisabsolumentenchanté!s'exclamaWorpelenfixantHarryd'unregarddemyope.L'autrejourencore,jedisaisauprofesseurSlughorn:«OùestlabiographiedeHarryPotterquenousattendonstous?»
-Ah...heu...vraiment?ditHarry.
-Aussimodestequ'Horacemel'avaitdécrit!commentaWorpel.Maissérieusement-sonattitudechangea,ilpritsoudaindesminesd'hommed'affaires-,jeseraisravid'écriremoi-mêmecettebiographie,lesgensmeurentd'envied'ensavoirplusàvotresujet,mongarçon,ilsenmeurentd'envie,croyez-moi!Sivousétiezdisposéàm'accorderuneséried'interviews,disons,partranches
dequatreoucinqheures,nouspourrionsavoirfinilelivreenquelquesmois.Etsansqu'ilvousencoûtebeaucoupd'efforts,jepeuxvousl'assurer-demandezdoncàSanguiniiciprésentsiçan'apasététrès...Sanguini,restelà!ajoutaWorpel,soudainsévère,carlevampires'étaitglisséverslegroupedefilles,unelueuraffaméedansleregard.Tiens,mangeça,dit-il.
Ilpritunfeuilletésurleplateaud'unelfequipassaitdevantluietlefourradanslamaindeSanguiniavantdesetournerànouveauversHarry.
-Mongarçon,vousn'avezpasidéedelaquantitéd'orquevouspourriezramasser...
-Jenesuispasdutoutintéressé,répliquaHarryd'untonferme,etj'aperçoisunedemesamies,là-bas,désolé.
IlentraînaLunadanslafoule.Ilvenaiteffectivementdevoirunelonguecrinièredecheveuxbrunsdisparaîtreentredeuxfillesquiressemblaientàdesmembresdel'orchestredesBizarr'Sisters.
-Hermione!Hermione!
-Harry!Tueslà,Dieumerci!Salut,Luna!
-Qu'est-cequit'estarrivé?demandaHarryenvoyantHermionepassablementéchevelée,commesiellevenaitdes'arracheràgrand-peined'unbuissondeFiletduDiable.
-Oh,jeviensjusted'échapperà...jeveuxdire,jeviensdequitterCormac,répondit-elle.Souslabranchedegui,ajouta-t-elleenguised'explicationdevantleregardinterrogateurdeHarry.
-Çat'apprendraàveniraveclui,dit-ild'untongrave.
-J'aipenséqu'ilagaceraitRonplusquelesautres,expliquaHermione,lavoixdénuéedetoutepassion.Pendantunmoment,j'avaissongéàZachariasSmithmaistoutbienconsidéré...
-TuasenvisagédesortiravecSmith?s'exclamaHarry,révolté.
-Oui,etjecommenceàregretterdenepasl'avoirchoisi.AcôtédeMcLaggen,Graupal'aird'ungentleman.Viens,allonsparlà,onpourralevoirvenir,ilesttellementgrand...
Toustroissedirigèrentdel'autrecôtédelapièce,prenantaupassagedescoupesd'hydromelets'apercevanttroptardqueleprofesseurTrelawneysetrouvaitlà,touteseule.
-Bonsoir,luiditpolimentLuna.
-Bonsoir,machère,réponditleprofesseurTrelawneyquieutdumalàconcentrersonregardsurelle.
Harrysentitànouveauuneodeurdexérèsbonmarché.
-Jenevousaipasvuedansmaclasse,dernièrement...
-Non,cetteannée,j'aiFirenze,ditLuna.
-Ah,biensûr,lançaleprofesseurTrelawneyavecunpetitrireavinéetfurieux.DitesplutôtPercheron,c'estcommeçaquejel'appelle.Onauraitpupenser,n'est-cepas,quemaintenantquej'aireprismescours,leprofesseurDumbledoreseseraitdébarrasséducheval?Maisnon...Nousnous
partageonslesclasses...Franchement,c'estuneinsulte,unevéritableinsulte.Rendez-vouscompte...
LeprofesseurTrelawneysemblaittropéméchéepouravoirreconnuHarry.Pendantqu'elledisaitpisquependredeFirenze,ils'étaitapprochéd'Hermioneetluiglissa:
-Mettonsleschosesaunet.Est-cequetuasl'intentionderaconteràRonquetuesintervenuelejourdesépreuvesdesélectiondesgardiens?
Hermionehaussalessourcils.
-Tucroisquejem'abaisseraisàcepoint?
Harrylafixad'unregardpénétrant.
-Hermione,situescapabledesortiravecMcLaggen...
-Ilyaunedifférence,répliquaHermioneavecdignité.JenedirairienàRonsurcequiauraitpusepasserounonlejourdesessais.
-Tantmieux,approuvaHarryavecferveur.Sinon,ils'effondreraitànouveauetonperdraitleprochainmatch...
-LeQuidditch!s'exclamaHermione,courroucée.C'estdonctoutcequiintéresselesgarçons?Cormacnem'apasposéuneseulequestionsurmoi,non,j'aisimplementeudroitaurécitintégraldesCent-Plus-Grands-Arrêts-de-Tir-De-Cormac-McLaggen...oh,levoilà!
Ellefilaaussivitequesielleavaittransplané.Enuninstant,elleavaitdisparu,seglissantentredeuxsorcièresquiriaientbruyamment.
-Vousn'avezpasvuHermione?demandaMcLaggenuneminuteplustard,aprèss'êtrefrayéuncheminparmilafoule.
-Non,désolé,réponditHarry.
EtilsetournaversLunapourparticiperàsaconversation,oubliantpendantunefractiondesecondeàquielleétaitentraindeparler.
-HarryPotter!ditleprofesseurTrelawneyd'untonvibrant,profond,enremarquantpourlapremièrefoissaprésence.
-Oh,bonjour,réponditHarrysansenthousiasme.
-Monchergarçon!murmura-t-elle,lavoixbientimbrée.Lesrumeurs!Leshistoires!L'Élu!Biensûr,j.esavaistoutceladepuistrèslongtemps...Lesprésagesn'étaientjamaisbons,Harry...Maispourquoin'êtes-vouspasretournéauxcoursdedivination?Pourvous,plusquepourtoutautre,c'estunematièredelaplushauteimportance!
-Ah,Sibylle,nouspensonstousquenosmatièressontlesplusimportantes!fitremarquerunevoixtonitruante.
Slughornapparutdel'autrecôtéduprofesseurTrelawney,leteinttrèsrouge,sonchapeaudeveloursunpeudetravers,unverfed'hydromeldansunemainetdansl'autre,unénormemorceaudetartedeNoël,débordantdepommesetderaisinssecs.
-Maisjecroisquejen'aijamaisvuquelqu'unquiaitunteldonpourlespotions!poursuivit-ilenregardantHarryd'unœilaffectueuxquoiqueinjectédesang.C'estinstinctif,chezlui-commechezsamère!Jen'aiconnuquetrèspeud'élèvesquiaientcegenred'aptitude,jepeuxvousledire,Sibylle-mêmeSeverus...
AlagrandehorreurdeHarry,SlughorntenditlebrasetamenaRogueverseuxcommes'ilvenaitdeletirerdunéant.
-Allons,arrêtezdefairelatêteetvenezavecnous,Severus!hoquetaSlughorn,lamineréjouie.JeparlaisjustementdestalentsextraordinairesdeHarrypourpréparerlespotions!J'imaginebiensûrquevousyêtespourquelquechose,puisquevousavezétésonprofesseurpendantcinqans!
CoincéparSlughornquiluiavaitpasséunbrasautourdesépaules,RoguebaissaleregardversHarryenplissantsespetitsyeuxnoirsdechaquecôtédesonnezcrochu.
-C'estdrôle,jen'aipaseul'impressionderéussiràenseignerquoiquecesoitàPotter.
-Alors,c'estunedispositionnaturelle!s'exclamaSlughorn.Vousauriezdûvoircequ'ilm'amontrédèslepremiercours,unphiltredeMortVivante.Jen'avaisjamaisvuquelqu'unenobtenirunaussiremarquabledèssonpremieressai,jenepensepasquevous-même,Severus...
-Vraiment?ditRogueàvoixbasse,sesyeuxvrillanttoujoursceuxdeHarryquiressentitunecertaineappréhension.
Pourrienaumondeiln'auraitvouluqueRoguesemetteàrechercherlasourcedesasoudainevirtuositédanslapréparationdespotions.
-Rappelez-moidoncquellesautresmatièresvousavezchoisies,Harry?demandaSlughorn.
-DéfensecontrelesforcesduMal,sortilèges,métamorphose,botanique...
-Ensomme,touteslesdisciplinesrequisespourdevenirAuror,ditRogueavecunimperceptiblericanement.
-C'estjustementcequejevoudraisêtreplustard,répliquaHarrysuruntondedéfi.
-EtvousferiezuntrèsgrandAuror!s'écriaSlughorndesavoixtonnante.
-Moi,jenecroispasquetudevraisêtreAuror,ditLunainopinément.
Ilssetournèrenttousverselle.
-LesAurorsfontpartiedelaconspirationdeRancecroc,jecroyaisquetoutlemondelesavait.Ilstravaillentdel'intérieurpourabattreleministèreencombinantlamagienoireetunemaladiedesgencives.
Harryéclataderireeninspirantparlenezlamoitiédesonhydromel.Rienquepourcela,ilvalaitlapeined'avoirinvitéLuna.Lorsqu'ilémergeadesacoupe,toussant,ruisselantmaistoujourshilare,ilvitquelquechosequisemblaitavoirétéspécialementprévupourleréjouirencoredavantage:RusardtenaitDragoMalefoyparl'oreilleetletraînaitverseux.
-ProfesseurSlughorn,ditRusarddesavoixsifflante-sesbajouesfrémissaientetleplaisird'avoirsurprisunélèveenfauteanimaitsesyeuxglobuleuxd'unelueurdémente-,j'aitrouvécegarçonqui
rôdaitdansuncouloir.Ilprétendavoirétéconviéàvotresoiréeetêtrearrivéenretard.Luiavez-vousenvoyéuneinvitation?
Malefoy,furieux,sedégageadelamaindeRusard.
-D'accord,jen'aipasétéinvité!dit-ilaveccolère.J'aiessayéd'entrerendouce,voilà,vousêtescontent?
-Non,jenesuispascontentdutout!s'exclamaRusard,uneaffirmationcontrediteparlajubilationqu'exprimaitsonvisage.Vousallezavoirdesennuis,jepeuxvousledire!Ledirecteurn'a-t-ilpasbienpréciséqu'ilétaitinterditderôderdanslescouloirslanuitàmoinsd'enavoirlapermission,hein?
-Çanefaitrien,Argus,çanefaitrien,ditSlughornenagitantlamain.C'estNoëletcen'estquandmêmepasuncrimedevouloiralleràunefête.Pourunefois,passonsl'éponge,vouspouvezrester,Drago.
Ladéceptionindignéequ'onlisaitsurlevisagedeRusardétaitparfaitementprévisible.Maispourquoi,sedemandaHarry,Malefoyavait-ill'airtoutaussimécontent?EtpourquoiRogueregardait-ilMalefoycommes'ilétaitàlafoisencolèreet-était-cepossible?-unpeueffiayé?
MaisavantqueHarryaiteuletempsd'assimilercequ'ilvenaitdevoir,Rusardavaittournélestalonsets'éloignaitenmarmonnant,desadémarchetraînante.Malefoys'étaitcomposéunsourireetremerciaitSlughorndesagénérosité.QuantàRogue,sonvisageétaitredevenuparfaitementlisse,impénétrable.
-Cen'estrien,cen'estrien,assuraSlughornavecungestedelamainpourmettreuntermeauxremerciementsdeMalefoy.Aprèstout,j'aiconnuvotregrand-père...
-Ilatoujoursditleplusgrandbiendevous,monsieur,réponditaussitôtMalefoy.Ilrépétaitquevousétiezlemeilleurspécialistedespotionsqu'ilaitjamaisconnu...
HarryregardaMalefoy.Cen'étaitpassonobséquiositéquil'intriguait.IllevoyaitagirainsiavecRoguedepuislongtemps.C'étaitplutôtlefaitqueMalefoyparaissaitunpeumalade.Ilyavaitlongtempsqu'ilnel'avaitpasobservédesiprèsetilremarquasonteintnettementgrisâtreetdescernessombressoussesyeux.
-J'aimeraisvousdireunmot,Drago,déclarasoudainRogue.
-Allons,Severus,intervintSlughorn,lavoixtoujourshoquetante,c'estNoël,ilfautêtreindulgent...
-Jesuisdirecteurdesamaisonetjejugeraimoi-mêmedudegréd'indulgencedontilconvientdefairepreuve,répliquasèchementRogue.Suivez-moi,Drago.
Ilss'éloignèrent,Roguemarchantdevant,Malefoylevisageamer.Harryrestalàunmoment,indécis,puisildit:
-Jerevienstoutdesuite,Luna...heu...toilettes.
-D'accord,réponditLunad'untonjoyeux,ettandisqu'ils'éloignaitenhâteparmilafouledesinvités,ilcrutl'entendreparlerànouveaudelaconspirationdeRancecrocavecleprofesseurTrelawneyquiparaissaittrèsintéressée.
Unefoissortidelapièce,iln'eutaucunmalàprendredanssapochelacaped'invisibilitéetàs'enrecouvrir,lecouloirétanttotalementdésert.IlfutplusdifficileenrevanchedetrouverRogueetMalefoy.Harrycourutlelongducouloir,lebruitdesespasétoufféparlamusiqueetl'échodesconversationsquiprovenaientdubureaudeSlughorn.Rogueavaitpeut-êtreemmenéMalefoydanssonproprebureau,ausous-sol...oul'avaitaccompagnéjusqu'àlasallecommunedesSerpentard...Harry,cependant,collasonoreillecontrechacunedesportesàmesurequ'ilavançaitjusqu'àceque,avecuntressaillementdejoie,ilentendedesvoixàtraversletroudeserruredeladernièresalledeclasse.
-...pouvezpasvouspermettredecommettredeserreurs,Drago,parcequesivousêtesrenvoyé...
-Jen'avaisrienàvoiravecça,d'accord?
-J'espèrequevousditeslavérité,carc'étaitàlafoismaladroitetidiot.Onvoussoupçonnedéjàd'yêtremêlé.
-Quimesoupçonne?répliquaMalefoyaveccolère.Jevousrépètequejen'ysuispourrien,O.K.?CetteKatieBelldoitavoirunennemidontpersonnenesaitrien.Nemeregardezpascommeça!Jesaiscequevousêtesentraindefaire,jenesuispasstupide,maisvousn'yarriverezpas,jevousenempêcherai!
IlyeutunsilencepuisRogueditàvoixbasse:
-Ah...jevoisquelatanteBellatrixvousaenseignél'occlumancie.Quellespenséesessayez-vousdecacheràvotremaître,Drago?
-Jen'essayepasdeluicacherquoiquecesoit,simplement,jeneveuxpasquevousvousenmêliez!
Harrycollaunpeuplussonoreillecontreletroudelaserrure...Qu'était-ilarrivépourqueMalefoyparleainsiàRogue,àquiilavaittoujoursmontrédurespect,etmêmedel'affection?
-C'estdoncpourçaquevousm'avezévité,cetrimestre?Vousaviezpeurquej'interfère?Vousvousrendezcompte,"Drago,quesiquiconqued'autreavaitrefusédeseprésenterdansmonbureaualorsquej'enavaisfaitlademandeàplusieursreprises...
-Sivousytenez,donnez-moiuneretenue!Signalez-moiàDumbledore!l'interrompitMalefoyavecironie.
Ilyeutunnouveausilence.PuisRoguereprit:
-Voussaveztrèsbienquejeneveuxnil'unnil'autre.
-Alors,arrêtezdemeconvoquerdansvotrebureau!-Ecoutez-moibien,ditRogue,lavoixsibasseàprésentqueHarrydutappuyersonoreilledetoutessesforcescontrelaserrurepourl'entendre,j'essayedevousaider.J'aijuréàvotremèrequejevousprotégerais.J'aifaitleSermentInviolable,Drago...
-Danscecas,vousallezdevoirletrahirparcequejen'aipasbesoindevotreprotection!C'estmamission,ilmel'aconfiéeetjel'accomplirai.J'aiunplanquivamarcher,ilprendsimplementunpeuplusdetempsquejeneleprévoyais!
-Quelestceplan?
-Çanevousregardepas!
-Sivousmeditescequevousessayezdefaire,jepourraisvousassister...
-Jedisposedetoutel'assistancenécessaire,merci.Jenesuispasseul!
-Vousl'étiez,cesoir,cequiétaitd'uneextrêmeidiotie.Sepromenerainsidanslescouloirs,sanspersonnepourfaireleguetoupourvousseconder.Ilyadeserreursélémentairesànepascommettre...
-J'auraiseuCrabbeetGoyleavecmoisivousneleuraviezpasdonnéuneretenue!
-Moinsfort!lançaRoguecarMalefoyavaithausséletonetparlaitd'unevoixsurexcitée.SivosamisCrabbeetGoyleontl'intention,cetteannée,dedécrocherleur BUSEendéfensecontrelesforcesduMal,ilfaudraqu'ilstravaillentunpeuplusqu'ilsnelefontpourl'ins...
-Qu'est-cequeçapeutfaire?coupaMalefoy.LadéfensecontrelesforcesduMal,c'estuneplaisanterie,non?Unecomédie.CommesinousavionsbesoindenousprotégercontrelesforcesduMal...
-C'estunecomédiequiestindispensableausuccès,Drago!répliquaRogue.Oùcroyez-vousquejemeseraisretrouvépendanttoutescesannéessijen'avaispassujouerlacomedie?Maintenant,écoutez-moibien!Vousvousmontrezimprudentenrôdantlanuitdanslescouloirsetenvouslaissantsurprendre.Siparailleurs,vousvousfiezàdesgenscommeCrabbeetGoyle...
-Cenesontpaslesseuls,j'enaid'autresdemoncôté,etquisontbeaucoupmieux!
-Alors,pourquoinepasvousconfieràmoi,afinquejepuisse...
-Jesaistrèsbiencequevousmijotez!Vousvoulezvousappropriermagloire!
IlyeutencoreunsilencepuisRogueditavecfroideur:
-Vousparlezcommeunenfant.Jecomprendstrèsbienquel'arrestationetl'emprisonnementdevotrepèrevousaientbouleversé,mais...
Harryeutàpeineunesecondepourréagir.IlentenditlespasdeMalefoydel'autrecôtédelaporteeteuttoutjusteletempsdes'écarterdesoncheminàl'instantoùill'ouvraitàlavolée.Malefoys'éloignadanslecouloiràgrandspas,sanss'arrêterdevantlaporteouvertedubureaudeSlughorn.Puisiltournaàl'angledumuretdisparut.
Osanttoutjusterespirer,HarryrestaaccroupitandisqueRoguesortaitlentementdelasalledeclasse.Levisageinsondable,ilretournaàlafêtedeSlughorn.Harry,cachésoussacape,demeuraimmobile,sespenséessebousculantdanssatête.
16UnNoëlglacial
Donc,Rogueproposaitdel'aider?Ilproposaitvraimentdel'aider?
-Situmeledemandesencoreunefois,répliquaHarry,jetecollecechoudeBruxellesdansle...
-Jevérifie,c'esttout!protestaRon.
Ilsétaienttouslesdeuxseulsdevantl'évierdelacuisineduTerrier,occupésàéplucherunemontagnedechouxdeBruxellespourMrsWeasley.Parlafenêtre,ilsvoyaientlaneigetomberdevanteux.
-Oui,Rogueaproposédel'aider!répétaHarry.Iladitqu'ilavaitpromisàlamèredeMalefoydeleprotéger,qu'ilavaitfaitavecelleunvœuinviolableoujenesaisquoi...
-UnSermentInviolable?s'exclamaRon,stupéfait.Non,c'estimpossible...tuessûr?
-Oui,j'ensuissûr,réponditHarry.Qu'est-cequeçasignifie?
-Commesonnoml'indique,onnepeutpasviolerunSermentInviolable...
-Aussicurieuxqueçapuisseteparaître,jem'enétaisdouté.Maisqu'est-cequisepassesionleviole?
-Tuenmeurs,ditsimplementRon.FredetGeorgeontvoulum'obligeràenfaireunquandj'avaiscinqans.J'aifailliallerjusqu'aubout.JetenaislamaindeFredetilcommençaitàprononcerlaformulequandpapaestarrivé.Ilestdevenufou,serappelaRon,l'œilbrillantàl'évocationdecesouvenir.C'estlaseulefoisoùj'aivupapaaussiencolèrequemaman.Fredditquesafessegauchen'aplusjamaisétélamêmedepuis.
-D'accord,maisàpartlafessegauchedeFred...
-Pardon?lançaderrièreeuxlavoixdeFred.
Lesjumeauxvenaientd'entrerdanslacuisine.
-Aaah,George,regardeça.Ilsutilisentdescouteauxettoutlematériel.Jeleursouhaitebienduplaisir.
-Dansunpeuplusdedeuxmois,j'auraidix-septans,grognaRon,etàcemoment-là,j'aurailedroitdepratiquerlamagie!
-Maisenattendant,ditGeorgequis'assitàlatableetposalespiedsdessus,onpeutencoreassisteràunebelledémonstrationdelafaçondontondoitseservird'un...Houlà!
-C'esttafaute!s'écriaRonaveccolèreensuçantlacoupurequ'ilvenaitdesefaireaupouce.Attendsunpeuquej'aiedix-septans...
-Jesuissûrquetunouséblouiraspardestalentsmagiquesjusqu'alorsinsoupçonnés,ditFredenbâillant.
-Etenparlantdetalentsjusqu'alorsinsoupçonnés,Ronald,c'estquoicettehistoirequeGinnynousaracontéeàproposdetoietd'unejeunedemoisellequis'appellerait-sinosinformationssontexactes-
LavandeBrown?demandaGeorge.
Ronrougitunpeumaisnesemblapasmécontenttandisqu'ilretournaitàseschouxdeBruxelles.
-Occupez-vousdevosaffaires.
-Quellerépliquecinglante,commentaFred.Jemedemandeoùtuvasleschercher.Maiscequ'onvoulaitsavoir,c'était...commentest-cearrivé?
-Qu'est-cequetuveuxdire?
-Elleaeuunaccident,ouquoi?
-Hein?
-Pouravoirlecerveauaussiabîmé?Attention!
MrsWeasleyentraaumomentoùRonjetaitlecouteauaveclequelilépluchaitleschouxdeBruxellesdroitsurFredquiletransforma,d'unpetitcoupdebaguettemagique,enunavionenpapier.
-Ron!ditMrsWeasleyavecfureur.Quejenetevoieplusjamaislancerdecouteau!
-C'estpromis,jeneleferaiplus,réponditRon,quandtuseraslà,ajouta-t-ildansunmurmureensetournantànouveauverslamontagnedechouxdeBruxelles.
-Fred,George,jesuisdésolée,meschéris,maisRemusarrivecesoiretvousdevrezdoncfaireunepetiteplaceàBill!
-Pasdeproblème,assuraGeorge.
-CommeCharlienerevientpasàlamaison,HarryetRoncoucherontdanslegrenieretsiFleurpartagelachambredeGinny...
-...ceseraleplusbeaucadeaudeNoëldeGinny...,marmonnaFred.
-...toutlemondeseraconfortablementinstallé.Enfin,aumoins,chacunaurasonlit,ditMrsWeasleyquiavaitl'airunpeufatiguée.
-OnestcertainsquePercynemontrerapassasaletête?demandaFred.
MrsWeasleysedétournaavantderépondre:
-Non,j'imaginequ'ilesttropoccupéauministère.
-Oualors,c'estleplusgrandcrétindumonde,ditFredlorsqueMrsWeasleyeutquittélacuisine.L'undesdeux.Bon,ehbien,allons-y,George.
-Qu'est-cequevousmijotez?interrogeaRon.VousnepourriezpasnousaiderpourleschouxdeBruxelles?Vousn'auriezqu'àvousservirdevotrebaguetteetnousaussi,onseraitlibres!
-Non,jenepensepasquenoussoyonsdisposésàlefaire,réponditFred,trèssérieux.ÉplucherdeschouxdeBruxellessansrecouriràlamagieestexcellentpourformerlecaractère,çapermetdeserendrecomptecombienc'estdifficilepourlesMoldusetlesCracmols...
-...etpuissituveuxquelesgenst'aident,ajoutaGeorgeenluijetantl'avionenpapier,ilvautmieuxnepasleurbalancerdecouteauxàlafigure.Simplesuggestion.Onvaauvillageoùilyaunetrèsjoliefillequitravaillechezlemarchanddejournauxetquitrouvemestoursdecartesabsolumentmerveilleux...quasimentmagiques...
-Banded'affreux,marmonnaRond'unairsombreenregardantFredetGeorgetraverserlejardinenneigé.Çaneleurauraitpasprisplusdedixsecondesetonauraitpusortiraussi.
-Moi,jen'auraispaspu,soupiraHarry.J'aipromisàDumbledoredenepasallermepromenerpendantquejeseraiici.
-Ah,oui,biensûr,ditRon.
IlépluchaquelqueschouxdeBruxelles,puisajouta:
-TuvasraconteràDumbledorelaconversationquetuasentendueentreRogueetMalefoy?
-Oui,réponditHarry.JevaislaraconteràtousceuxquipeuventmettreuntermeàçaetDumbledoreestentêtedeliste.Peut-êtrequej'endiraiaussiunmotàtonpère.
-Dommagequetun'aiespassucequeMalefoychercheàfaire.
-Jen'auraispaspu.C'étaitjustementça,lefonddeschoses,ilrefusaitd'enparleràRogue.
Ilyeutunmomentdesilence,puisRonreprit:
-Tutedoutes,biensûr,decequetoutlemondedira?Papa,Dumbledoreettouslesautres?QueRoguen'essayepasvraimentd'aiderMalefoy,qu'ilvoulaitsimplementsavoircequ'ilpréparait.
-Ilsnel'ontpasentendu,tranchaHarryd'untoncatégorique.Personnenepeutjoueraussibienlacomédie,pasmêmeRogue.
-Ouais...Jedisaisçacommeça...
Harrysetournaverslui,lessourcilsfroncés.
-Tupensesquej'airaison,non?
-Oui,biensûr!s'empressaderépondreRon.Sérieusement,jetecrois!MaisilssonttousconvaincusqueRoguefaitpartiedel'Ordre,non?
Harryrestasilencieux.Ilavaitprévuqu'onluiopposeraitcetargument.IlluisemblaitdéjàentendreHermione:«C'estévident,Harry,ilprétendaitvouloiraiderMalefoypourl'inciteràluiracontercequ'ilpréparait...»
Ilnepouvaitcependantqu'imaginersescommentairescariln'avaitpastrouvéletempsdeluirapportercequ'ilavaitentendu.HermioneavaitdisparudelafêtedeSlughornavantquelui-mêmeysoitrevenu-c'étaitentoutcascequeluiavaitditunMcLaggenfurieux-,etquandilétaitretournédanslasallecommune,elleétaitdéjàmontéesecoucher.CommeRonetluipartaientdebonneheurelelendemainmatinpourallerauTerrier,ilavaittoutjusteeuletempsdeluisouhaiterunjoyeuxNoëletdeluiannoncerqu'ilauraitdesnouvellestrèsimportantesàluicommuniqueràleurretourdevacances.Maisiln'étaitpasvraimentsûrqu'ellel'aitentendu,carpendantqu'illuiparlait,RonetLavandeavaientéchangé,justederrièrelui,untrèslongaurevoirquisepassaitdemots.
Pourtant,mêmeHermionenepourraitlenier:MalefoymijotaitvraimentquelquechoseetRoguelesavait.Harrypouvaitdonclégitimementaffirmer:«Jetel'avaisbiendit»,cequ'ilnes'étaitpasprivédefaireauprèsdeRon.
Harryn'eutpasl'occasiondeparleràMrWeasleyquiavaittravaillédelonguesheuresauministèrejusqu'ausoirduréveillon.LesWeasleyetleursinvitésétaientinstallésdansleliving-room,décoréparGinnyavecunetelleprofusionqu'onavaitl'impressiond'êtreassisaumilieud'uneexplosiondeguirlandes.Fred,George,HarryetRonétaientlesseulsàsavoirquel'angeaccrochéausommetdusapinétaitenréalitéungnomedejardinquiavaitmorduFredàlachevillealorsqu'ilarrachaitdescarottespourleréveillon.Stupéfixé,peintendoré,serrédansuntutuminiatureavecdepetitesailescolléessurledos,illesregardaitd'unœilnoir.JamaisHarryn'avaitvuunangeaussilaid,avecsagrossetêtechauvesemblableàunepommedeterreetsespiedsvelus.
Cesoir-là,ilsdevaienttousécouteruneémissiondeNoëlavecenvedettelachanteusepréféréedeMrsWeasley,CelestinaMoldubec,dontlavoixgazouillantes'élevaitdugrandpostederadioenbois.Fleur,quisemblaittrouverCelestinatrèsennuyeuse,parlaitàvoixsihautedanssoncoinqueMrsWeasley,l'airmécontent,necessaitdepointersabaguettesurleboutonduson,sibienqueCelestinachantaitdeplusenplusfort.CouvertsparunechansonparticulièrementjazzyintituléeUnchaudronpleindepassion,FredetGeorgeavaiententaméunepartiedeBatailleexplosiveavecGinny.Ron,desoncôté,lançaitdesregardsenbiaisàFleuretàBill,commes'ilespéraits'instruire.Pendantcetemps,RemusLupin,plusmaigreetdéguenilléquejamais,étaitassisauprèsdufeu,perdudanssespenséesprofondes,indifférentàlavoixdeCelestinaquichantait:
Oh,viens,viensremuermonchaudronEtsitut'yprendscommeilfaut
JeteferaibouillirunegrandepassionPourtegardercesoirprèsdemoibienauchaud.
-Nousdansionslà-dessusquandnousavionsdix-huitans!ditMrsWeasleyens'essuyantlesyeuxaveclepullqu'elleétaitentraindetricoter.Tutesouviens,Arthur?
-Mmpf?marmonnaMrWeasleyquidodelinaitdelatêteenépluchantunkumquat.Oh,oui...merveilleusechanson...
IlfituneffortpourseredresserunpeuetsetournaversHarry,assisàcôtédelui.
-Désolédet'infligerça,s'excusa-t-ilendésignantd'unsignedetêtelepostederadio,tandisqueCelestinachantaitlerefrain.Ceserabientôtfini.
-Cen'estpasgrave,réponditHarryavecunsourire.Vousavezeubeaucoupdetravail,auministère?
-Oh,oui,ditMrWeasley.Çanemedérangeraitpassilesrésultatsenvalaientlapeinemaissurlestroispersonnesquenousavonsarrêtéescesdeuxderniersmois,jedoutequ'ilyenaituneseulequisoitvéritablementunMangemort-surtout,nelerépèteàpersonne,Harry,ajouta-t-ilaussitôt,l'airsoudainbeaucoupplusréveillé.
-Ilsn'ontquandmêmepasgardéStanRocadeenprison,j'espère?
-J'aibienpeurquesi.JesaisqueDumbledoreaessayéd'intervenirdirectementauprèsdeScrimgeourausujetdeStan...Tousceuxquil'ontvraimentinterrogés'accordentàdirequ'iln'estpasplusMangemortquecekumquat...Maisenhautlieu,ilsveulentdonnerl'impressiondeprogresseret
«troisarrestations»sonnentmieuxque«troispersonnesarrêtéesparerreurontétérelâchées»...Encoreunefois,toutcelaesttopsecret...
-Jenedirairien,promitHarry.
Ilhésitauninstant,cherchantlemeilleurmoyend'aborderlesujetdontilvoulaitparler.Pendantqu'ilmettaitunpeud'ordredanssespensées,CelestinaentamauneballadequiavaitpourtitreTuasensorcelémoncœur.
-MrWeasley,vousvoussouvenezdecequejevousaiditàlagarelejouroùnouspartionspourl'école?
-J'aivérifié,réponditimmédiatementMrWeasley.J'aiperquisitionnélamaisondesMalefoyetjen'aitrouvéaucunobjet,nicassé,nientier,quin'auraitpasdûêtrelà.
-Oui,jesais,j'ailuçadansLaGazette...maisjevoudraisvousparlerd'autrechose...Quelquechosedeplus...
EtilracontaàMrWeasleylaconversationentreMalefoyetRogue.Tandisqu'ilparlait,HarryvitLupintournerlégèrementlatêteverslui,écoutantchaquemot.Lorsqu'ileutterminé,ilyeutunsilenceetonn'entenditplusquelavoixsuavedeCelestinaquichantait:
Oh,moncœurmalheureux,oùs'enest-ilallé?C'estpourunsortilègequ'ilm'aabandonnée...
-T'est-ilvenuàl'idée,Harry,queRoguefaisaitsimplementsemblant.commençaMrWeasley.
-SemblantdeproposersonaidepourpouvoirdécouvrircequeMalefoypréparait?achevaHarry.Oui,jepensaisbienquevousdiriezcela.Maiscommentlesavoir?
-Cen'estpasnotreaffairedelesavoir,intervintinopinémentLupin.
IlavaitàprésenttournéledosàlacheminéeetregardaitHarryenface,derrièreMrWeasleyassisentreeux.
-C'estl'affairedeDumbledore.DumbledoreaconfianceenSeverusetceladevraitnoussuffireàtous.
-Mais,réponditHarry,imaginonssimplementque...DumbledoresetrompeausujetdeRogue...
-Ilyadesgensquil'ontsouventprétendu.ToutdépendsionfaitconfianceaujugementdeDumbledoreoupas.Moi,j'aiconfiance,doncj'aiaussiconfianceenSeverus.
-MaisDumbledorepeutcommettredeserreurs,répliquaHarry.Illeditlui-même.Etvous...
IlfixaLupindroitdanslesyeux.
-Franchement,vousaimezRogue?
-Jenepeuxpasdirequej'aimeouquejen'aimepasSeverus,nil'unnil'autre,réponditLupin.Non,Harry,c'estlavérité,ajouta-t-ilenvoyantsonairsceptique.Nousneseronspeut-êtrejamaisdesamisintimes.Toutcequis'estpasséentreJamesetSiriusd'uncôtéetSeverusdel'autrealaissétropdesouvenirsamers.Maisjen'oubliepasquependantl'annéeoùj'aienseignéàPoudlard,Severusm'a
préparéchaquemoislapotionTue-Loup,d'unemanièreparfaite,sibienquejen'aijamaiseuàsouffrirdelapleinelunecommecelam'arrived'habitude.
-Maisilaquandmêmelaissécomprendre«incidemment»quevousétiezunloup-garou,cequivousaobligéàpartir!ditHarryaveccolère.
Lupinhaussalesépaules.
-Lanouvelleauraitfiltrédetoutefaçon.Noussavonstouslesdeuxqu'ilvoulaitcepostemaisilauraitpumefaireencoreplusdemals'ilavaittrafiquélapotion.Ilm'apermisdeconserverlasanté.Jedoisluienêtrereconnaissant.
-Peut-êtrequ'iln'apasosétoucheràlapotionparcequeDumbledorelesurveillait!objectaHarry.
-Tuasdécidédelehaïr,Harry,ditLupinavecunfaiblesourire.Etjetecomprends.JamesétanttonpèreetSiriustonparrain,tuashéritéd'unvieuxpréjugé.VadoncrépéteràDumbledorecequetuasracontéàArthuretàmoimaisnet'attendspasàcequ'ilpartagetonpointdevuesurlaquestion.Net'attendsmêmepasàcequ'ilsoitsurprisdecequetuluidiras.C'estpeut-êtresurordredeDumbledorequeSeverusainterrogéDrago.
Maintenantquetul'asbriséSanslamoindrepitié
Fais-moijet'enprielafaveurDemerendremoncœur!
Celestinaachevasachansonsurunelonguenoteaiguë,déclenchantdanslepostedesapplaudissementsretentissantsauxquelsMrsWeasleysejoignitavecenthousiasme.
-Çayest,c'estfini,oui?ditFleurd'unevoixsonore.Cen'estpastroptôt,quellehorrible...
-Onboitunpetitverreavantdemontersecoucher?proposaMrWeasleyenparlantplusfortqu'elle.Quiveutunlaitdepoule?
-Qu'est-cequevousavezfait,cestempsderniers?demandaHarryàLupintandisqueMrWeasleysehâtaitd'al^1erchercherlelaitdepoule.
Lesautress'étirèrentetlesconversationsreprirent.
-Oh,jemesuisconsacréàuntravailsouterrain,réponditLupin.Presqueausenspropreduterme.C'estlaraisonpourlaquellejen'aipasput'écrire,Harry.T'envoyerdeslettresauraitéveillélessoupçons.
-Quevoulez-vousdire?
-J'aipassémontempsavecmessemblables,meségaux,expliquaLupin.Lesloups-garous,ajouta-t-ildevantl'air>d'incompréhensiondeHarry.IlssontpresquetousdanslecampdeVoldemort.Dumbledorevoulaitunespionparmieux,etj'étaislà...prêtàl'emploi.
Ilsemblaitunpeuamerets'enrenditpeut-êtrecomptecarileutunsourirepluschaleureuxavantdepoursuivre:
-Jenem'enplainspas.C'estuntravailnécessaireetquipeutl'accomplirmieuxquemoi?Maisila
étédifficiledegagnerleurconfiance.Onvoittoutdesuite,àcertainssignesindiscutables,quej'aiessayédevivreparmilessorciers,alorsqu'euxontfuilasociéténormaleetmènentuneexistencemarginale,envolant-etparfoisentuant-pourmanger.
-Commentsefait-ilqu'ilspréfèrentVoldemort?
-Ilspensentquesoussonpouvoir,ilsaurontunemeilleurevie,ditLupin.EtilestdifficiledediscuteravecGreyback...
-QuiestGreyback?
-Tun'asjamaisentenduparlerdelui?
LesmainsdeLupin,poséessursesgenoux,secrispèrentenungesteconvulsif.
-Greybackestsansdouteleplussauvagedesloups-garousvivantaujourd'hui.Ilconsidèrecommesamissiondansl'existencedemordreetdecontaminerleplusdegenspossible.Ilveutcréersuffisammentdeloups-garouspourqueleurnombrel'emportesurceluidessorciers.Voldemortluiapromisdesproiesenéchangedesesservices.Greybacksespécialisedanslesenfants...«Mordez-lesquandilssontjeunes,dit-il,etélevez-lesloindeleurfamille,apprenez-leuràhaïrlessorciersnormaux.»Voldemortmenacesouventlesparentsdelelâchersurleursfilsouleursfilles.Unetactiquequiproduitgénéralementdebonsrésultats.
Lupins'interrompituninstantpuisildit:
-C'estGreybackquim'amordu.
-Quoi?s'exclamaHarry,stupéfait.Quand...quandvousétiezenfant?
-Oui.Monpèrel'avaitoffensé.Pendantlongtemps,j'aiignorél'identitéduloup-garouquim'avaitattaqué.J'éprouvaismêmedelapitiépourlui,enpensantqu'iln'avaitpaspusecontrôlercarjesavaisalorscequ'onressentquandonsetransforme.MaisGreybackn'estpascommeça.Alapleinelune,ilseplaceàproximitédesesvictimesdésignées,s'assurantainsiqu'ilserasuffisammentprèsd'ellespourlesfrapper.Ilorganisetoutd'avance.Voilàl'hommedontVoldemortsesertpourdirigerlesloups-garous.Jenepeuxpasprétendrequemesargumentsrationnelsaientbeaucoupd'influencefaceauxdiscoursdeGreybackquirépètesanscessequelesloups-garousontdroitàdusang,quenousdevrionsnousvengersurlesgensnormaux.
-Maisvousêtesnormal!affirmaHarryavecforce.Vousavezsimplementun...unproblème...
Lupinéclataderire.
-Parfois,tumerappellesbeaucoupJames.Enpublic,ilappelaitçamon«petitproblèmedefourrure».Lesautrescroyaientsouventquejepossédaisunlapinmalélevé.
L'airunpeuplusjoyeux,LupinremerciaMrWeasleyquiluiavaitapportéunverredelaitdepoule.Harryéprouvaunesoudaineexcitation:cetteallusionàsonpèrevenaitdeluirappelerqu'ilavaitunequestionimportanteàposeràLupin.
-Avez-vousjamaisentenduparlerdequelqu'unquis'appelaitlePrincedeSang-Mêlé?
-QuoideSang-Mêlé?
-LePrince,répétaHarryenl'observantattentivementpourvoirsilenomévoquaitquelquechoseenlui.
-Iln'yapasdeprinceschezlessorciers,réponditLupinquisouriaitàprésent.C'estuntitrequetusongesàadopter?
Jepensaisque«l'Elu»tesuffirait.
-Çan'aaucunrapportavecmoi!s'indignaHarry.LePrincedeSang-Mêléestquelqu'unquiétudiaitàPoudlard.J'aisonancienlivredepotionsetilaécritdesformulessurtouteslespages,dessortilègesqu'ilainventéslui-même.L'und'euxétaitleLevicorpus...
-Oh,celui-làétaittrèsàlamodequandj'étaisàPoudlard,serappelaLupin.Aucoursdemacinquièmeannée,ilyaeuquelquesmoispendantlesquelsonnepouvaitplusfaireunpassansseretrouversuspendudanslesairsparunecheville.
-Monpères'enestservi,ditHarry.Jel'aivudanslaPensine,ill'autilisécontreRogue.
Ilavaitessayéd'adopteruntondégagécommes'ils'agissaitd'uneremarquesansimportance,lancéeenpassant,maisiln'étaitpascertaind'avoirobtenul'effetdésiré.LesouriredeLupinmontraitqu'ilcomprenaitunpeutropbien.
-Oui,maisiln'étaitpasleseul.Commejeteledisais,c'étaitunsortilègetrèsappréciéàl'époque...Toutescesformulesvontetviennent,commetulesais...
-Maisilsembleavoirétéinventépendantquevousétiezàl'école,insistaHarry.
-Pasforcément,réponditLupin.Cesmaléficesredeviennentparfoisàlamodepuisdisparaissentànouveau,commetoutlereste.
IlregardaHarrydanslesyeuxetditàvoixbasse:
-Jamesétaitunsang-pur,Harry,etjepeuxtepromettrequ'ilnenousajamaisdemandédel'appeler«Prince».
Abandonnanttoutfaux-semblant,Harrydemanda:
-Etcen'étaitpasSirius?Ouvous?
-Certainementpas.
-Ah...
Harrycontemplalefeudanslacheminée.
-Jepensaissimplementque...Enfait,lePrincem'aététrèsutileencoursdepotions.
-Celivredatedequand,Harry?
-Jenesaispas.Jen'aijamaisregardé.
-Peut-êtrequeçatedonnerauneidéedel'époqueàlaquellelePrinceétaitàPoudlard,ditLupin.
Peuaprès,Fleurdécidad'imiterCelestinachantantUnchaudronpleindepassion,cequetoutle
mondeconsidéra,envoyantl'expressiondeMrsWeasley,commelesignalqu'ilétaittempsd'allersecoucher.HarryetRonmontèrenttoutenhaut,danslachambrequeRonavaitaugrenieretoùunHtdecampavaitétéajoutépourHarry.
Rons'endormitpresqueimmédiatementmaisavantdesemettreaulit,HarryplongeadanssagrossevalisepouryprendresonManuelavancédepréparationdespotions.Iltournalespagesjusqu'àcequ'iltrouveenfin,autoutdébutdulivre,ladateàlaquelleilavaitétépublié,c'est-à-direcinquanteansauparavant.Nisonpère,nilesamisdesonpèren'étaientàPoudlardàcetteépoque-là.Déçu,Harryjetalelivredanssavalise,éteignitlalampeetseretournadanssonlit,pensantauxloups-garousetàRogue,àStanRocadeetauPrincedeSang-Mêlé,puissombrantenfindansunsommeilagité,remplid'ombresquirôdaientautourdeluietdecrisd'enfantsmordus...
-Elleplaisanteouquoi?
Harryseréveillaensursautettrouvaunegrossechaussetteposéeaupieddesonht.Ilmitseslunettesetregardaàcôtédelui.Devantlaminusculefenêtrepresqueentièrementmasquéeparlaneige,Ron,assisdroitdanssonlit,examinaituneépaissechaîned'or.
-Qu'est-cequec'estqueça?demandaHarry.
-C'estLavandequimel'aenvoyée,réponditRon,indigné.Ellenepeutquandmêmepaspenserquejevaisporter...
Harryregardadeplusprèsetéclatad'ungrandrire.Accrochéesàlachaîne,degrosseslettresd'orformaientlesmots:«MaBien-Aimée».
-Trèsjoli,dit-il.Beaucoupdeclasse.TudevraislamettrequandFredetGeorgesontlà.
-Sijamaistuleurracontesça,menaçaRonencachantlecolliersoussonoreiller,je...je...vais...
-Mebégayeràlafigure?suggéraHarryavecunsourire.Tucroisvraimentquejeferaisunechosepareille?
-Commenta-t-ellepuimaginerquecemachin-làmeplairait?demandaRondanslevide,l'airpassablementchoqué.
-Essayedetesouvenir,ditHarry,tuneluiasjamaislaisséentendrequetuaimeraisbientepromenerenpublicavec«MaBien-Aimée»autourducou?
-Enfait...onneparlepastellement,réponditRon.Onpassesurtoutnotretempsà...
-Avousembrasser,achevaHarry.
-Oui,c'estça,admitRon.
Ilhésitaunmoment,puisajouta:
-C'estvraiqu'HermionesortavecMcLaggen?
-Jenesaispas.IlsétaientensembleàlasoiréedeSlughornmaisjecroisqueçanes'estpastrèsbienpassé.
Ronparutunpeuplusjoyeuxlorsqu'ilreplongeadanslesprofondeursdesachaussette.
ParmilescadeauxdeHarry,ilyavaitunpullavecungrandVifd'or,tricotéparMrsWeasley,unegrosse-boîtedeproduitsdesFarcespoursorciersfacétieuxenvoyéeparlesjumeauxainsiqu'unpaquetlégèrementhumidequisentaitlemoisietdontl'étiquetteindiquait:«Aumaître,delapartdeKreattur».
Harryregardalepaquet.
-Tucroisquejepeuxl'ouvrirsansrisque?demanda-t-il.
-Çanepeutpasêtredangereux,notrecourrierestcontrôléparleministère,réponditRontoutenobservantlepaquetd'unairsoupçonneux.
-Jen'aipassongéàenvoyerdecadeauàKreattur!Est-cequelesgensontl'habituded'offrirquelquechoseàleurselfesdemaisonpourNoël?interrogeaHarryentâtantlepaquetavecprécaution.
-Hermioneleferaitsûrement,ditRon.Maisattendsdevoircequec'estavantdetesentircoupable.
Uninstantplustard,HarrypoussaungrandcrietbondithorsdesonHt.Lepaquetétaitremplid'asticots.
-Charmant,commentaRondansungrandéclatderire.Trèsdélicateattention.
-Jepréfèreçaàtoncollier,répliquaHarry,cequicalmaaussitôtRon.
Lorsqu'ilss'assirentàtablepourledéjeuner,ilsportaienttousdenouveauxpulls,àl'exceptiondeFleur(pourqui,semblait-il,MrsWeasleyn'avaitpasvoulugaspillersalaine)etdeMrsWeasleyelle-mêmequiarboraituntoutnouveauchapeaudesorcièrebleunuit,parsemédeminusculesétoilesétincelantesapparemmentendiamant,ainsiqu'un:collierd'orspectaculaire.
-C'estFredetGeorgequimelesontofferts!Ilssontmagnifiques,non?
-Tuvois,maman,maintenantquenouslavonsnoschaussettesnous-mêmes,noust'apprécionsdeplusenplus,ditGeorgeavecungestedégagé.Unpeudepanais,Remus?
-Harry,tuasunasticotdanslescheveux,ditGinnyd'untonamuséensepenchantpar-dessuslatablepourleluienlever.
Harrysentitdanssanuqueunfrissonquin'avaitrienàvoiravecl'asticot.
-Oh,maisc'estabsolumenthorrible!s'exclamaFleuravecunhaut-le-corpsaffecté.
-Oui,n'est-cepas?ditRon.Unpeudesauce,Fleur?
Danssahâtedelaservir,ilrenversalasaucière.Billdonnaunpetitcoupdebaguettemagiqueetlasauces'élevadanslesairspourretournerdocilementdanssonrécipient.
-TuesaussimaladroitquecetteTonks,ditFleuràRonlorsqu'elleeutfinid'embrasserBillpourleremercier.C'estfoucequ'ellepeutrenverserde...
-J'aiinviténotrechèreTonksàveniraujourd'hui,l'interrompitMrsWeasleyquilançaàFleurunregardnoirenposantlescarottessurlatableavecuneforceinjustifiée.Maisellen'apasvoulu.Tuluiasparlé,cesdernierstemps,Remus?
-Ohnon,jen'aipasvugrandmonde,réponditLupin.MaisTonksvadanssaproprefamille,non?
-Mmmmh,ditMrsWeasley.Peut-être.Enfait,j'aiplutôtl'impressionqu'elleavaitl'intentiondepasserNoëlseule.
ElleregardaLupind'unairagacé,commesic'étaitàcausedeluiqu'elleavaitFleurcommebelle-filleplutôtqueTonksmaisHarry,quiobservaitFleuràladérobéetandisqu'ellefaisaitmangeràBilldesmorceauxdedindeavecsaproprefourchette,songeaqueMrsWeasleylivraituncombatperdudepuislongtemps.Ilsesouvintalorsd'unequestionqu'ils'étaitposéeàproposdeTonksetàlaquelleLupin,l'hommequisavaittoutdesPatronus,étaitlemieuxplacépourrépondre.
-LePatronusdeTonksachangédeforme,luidit-il.C'estentoutcascequeprétendRogue.Jenesavaispasqueçapouvaitseproduire.PourquoiunPatronuschangerait-il?
Lupinpritsontempspourmâchersadindeetl'avaleravantd'expliquerd'unevoixlente:
-Parfois...ungrandchoc...unbouleversementémotionnel...
-Ilparaissaittrèsgrand,avecquatrepattes,repritHarry.
Frappéparunesoudainepensée,ilajoutaàvoixbasse:
Est-cequeçanepourraitpasêtre...
-Arthur!ditsoudainMrsWeasley.
Elles'étaitlevéedesachaise,lamainpresséecontresoncœur,lesyeuxfixéssurlafenêtredelacuisine.
-Arthur...C'estPercy!
-Quoi?
MrWeasleyseretourna.Toutlemonderegardaparlafenêtre.Ginnyselevaàsontourpourmieuxvoir.C'étaitbienPercyWeasleyquitraversaitàgrandspaslejardinenneigé,seslunettesd'écaillébrillantsouslesoleil.Maisiln'étaitpasseul.
-Arthur,ilest...ilestavecleministre!
Eneffet,l'hommedontHarryavaitvulaphotodansLaGazettedusorciersuivaitPercyenboitantlégèrement,sacrinièregrisonnanteetsacapenoireparseméesdeneige.Avantquequiconqueaitpuprononcerunmot,avantqueMretMrsWeasleyaientpufaireautrechosequed'échangerdesregardsstupéfaits,laportedederrières'ouvritetPercyentra.
Ilyeutunmomentdedouloureuxsilence.PuisPercyditavecraideur:
-JoyeuxNoël,maman.
-Oh,Percy!s'exclamaMrsWeasley.
Etellesejetadanssesbras.
RufusScrimgeours'arrêtasurleseuildelaporte,appuyésursacanne,souriantauspectacledecettescènetouchante.
-Pardonnezcetteintrusion,déclara-t-il,lorsqueMrsWeasleysetournaverslui,levisagerayonnant,enessuyantseslarmes.Percyetmoiétionsdanslesenvirons-letravail,vouscomprenez-etiln'apaspurésisteràl'enviedevousfaireàtousunepetitevisite.
MaisPercynemanifestaitaucundésirdesaluerquiquecesoitd'autredanslafamille.Ilrestaitlà,droitcommeunpiquet,l'airmalàl'aise,regardantailleurs.MrWeasley,FredetGeorgel'observaienttouslestrois,levisageimpassible.
-Asseyez-vousdonc,monsieurleministre!proposaMrsWeasleyd'unairaffairéenredressantsonchapeau.Vousprendrezbienunpeudedingueouungoutdebateau...jeveuxdire...
-Non,non,machèreMolly,réponditScrimgeour.
Harrydevinaqu'ilavaitdûdemanderàPercyquelétaitsonprénomavantd'entrerdanslamaison.
-Jeneveuxpasm'imposer,jeneseraismêmepasvenusiPercyn'avaitpaseuunetelleenviedevousretrouvertous...
-Oh,Perce!ditMrsWeasley,lesyeuxpleinsdelarmesensedressantsurlapointedespiedspourl'embrasser.
-Nousneresteronspasplusdecinqminutes,jevaisallermepromenerdehorspendantquevousbavarderezavecPercy.Non,non,jevousassure,jeneveuxsurtoutpasm'immiscer!Siquelqu'unvoulaitbienmemontrervotrecharmantjardin...Ah,tiens,jevoisquecejeunehommeafinidemanger,pourquoineferait-ilpasunpetittouravecmoi?
L'atmosphèrechangeaautourdelatable.ToutlemonderegardaalternativementScrimgeouretHarry.NulnesemblaitconvaincuqueScrimgeourétaitsincèrequandilprétendaitignorerlenomdeHarryoul'avoirchoisiauhasardpourl'accompagnerdanslejardinalorsqueGinny,FleuretGeorgeavaienteuxaussifinileursassiettes.
-Oui,d'accord,réponditHarrydanslesilencequis'étaitinstallé.
Iln'étaitpasdupe.Scrimgeouravaitbeauaffirmerqu'ilssetrouvaientdanslesenvironsetquePercyavaittenuàvenirdirebonjouràsafamille,ilnefaisaitaucundoutequelavéritableraisondeleurprésenceétaitqu'ilvoulaitparlerseulàseulavecHarry.
-C'esttrèsbien,dit-ilàvoixbasseenpassantdevantLupinquis'étaitàmoitiélevédesachaise.Trèsbien,répéta-t-il,alorsqueMrWeasleys'apprêtaitàparler.
-Merveilleux!ditScrimgeourenreculantd'unpaspourlaisserHarrysortir.Onvasimplementmarcherunpeudanslejardinetnousrepartironstoutdesuite,Percyetmoi.Continuezcommesijen'étaispaslà!
HarrytraversalapetitecourquimenaitaujardintouffuetcouvertdeneigedesWeasley,Scrimgeourboitantlégèrementàcôtédelui.Harrysavaitqu'ilavaitétédirecteurduBureaudesAurors.Ilparaissaitcoriaceetportaitlesmarquesd'uneviedecombats.SonallurecontrastaitaveclasilhouettecorpulentedeFudge,coiffédesonéternelchapeaumelon.
-Vraimentcharmant,cejardin,ditScrimgeourquis'arrêtadevantlaclôture,enpromenantsonregardsurlapelouseenneigéeetlesplantesindistinctesencettesaison.Absolumentcharmant.
Harryrestasilencieux.IlsentaitqueScrimgeourl'observait.
-Ilyalongtempsquejevoulaisvousvoir,repritScrimgeourauboutd'unmoment.Vouslesaviez?
-Non,réponditHarryentoutesincérité.
-Ehoui,bien,bienlongtemps.MaisDumbledoreesttrèsprotecteuràvotreégard.C'estnormal,biensûr,aprèstoutcequevousavezenduré...etsurtoutcequis'estpasséauministère...
IlattenditqueHarrydisequelquechosemaisvoyantqu'iln'étaitpasdécidéàluidonnersatisfaction,ilpoursuivit:
-Depuisquejesuisentréenfonctions,j'aiespérétrouverl'occasiondem'entreteniravecvousmaisDumbledore-etc'esttrèscompréhensibledesapart-aempêchécetterencontre.
Harry,toujourssilencieux,attendit.
-Ilyaeutellementderumeursautourdevous!continuaScrimgeour.Biensûr,noussavonstouslesdeuxàquelpointceshistoiressontdéformées...Touscesragotsausujetd'uneprophétie...Oucesurnomd'Eluqu'onvousadonné...
Ilsabordaientàprésentlaraisondesavisite,songeaHarry.
-J'imaginequeDumbledoreaévoquétoutcelaavecvous?
Harryhésita,sedemandants'ildevaitmentiroupas.Ilcontemplalesminusculesempreintesdepaslaisséesparlesgnomesautourdesmassifsdefleursetlestracesdelutteàl'endroitoùFredavaitcapturélegnomevêtud'untutuquiornaitàprésentl'arbredeNoël.Finalement,ildécidadedirelavérité...enpartietoutaumoins.
-Oui,nousenavonsparlé.
-Ah,vraiment,vraiment..ditScrimgeour.
Ducoindel'œil,Harryvitqu'ill'observaitetilfitsemblantd'êtresoudaintrèsintéresséparungnomequivenaitdemontrersatêtesousunrhododendrongelé.
-EtquevousaracontéDumbledore?
-Désolémaisc'étaituneconversationprivée,répliquaHarry.
Ilavaitparléd'unevoixaussiaimablequepossibleetletondeScrimgeourfuttoutaussilégeretamicallorsqu'illuidéclara:
-Oh,biensûr,sic'estconfidentiel,jeneveuxsurtoutpasquevousrévéliezquoiquecesoit...non,non...D'ailleursest-cesiimportantdesavoirsivousêtesl'Eluoupas?
Harryréfléchitquelquesinstantsavantderépondre:
-Jenesaisispastrèsbiencequevousvoulezdire,monsieurleministre.
-Bienentendu,pour vous,c'estd'unetrèsgrandeimportance,assuraScrimgeourenéclatantderire.Maispourlacommunautédessorciersengénéral...Toutdépenddespointsdevue,n'est-cepas?L'essentiel,c'estcequelesgenscroient.
Encoreunefois,Harryrestamuet.IlvoyaitplusoumoinsoùScrimgeourvoulaitenvenirmaisiln'avaitpasl'intentiondel'aideràyarriverplusvite.Aprésent,legnomecreusaitaupieddurhododendronpourchercherdesversetHarrynelequittapasdesyeux.
-Lesgenscroientquevousêtesl'Elu,comprenez-vous,repritScrimgeour.Ilsvousvoientcommeunhéros-cequevousêtes,sansaucundoute,Harry,éluoupas!Combiendefoisavez-vousaffrontéCelui-Dont-On-Ne-Doit-PasPrononcer-Le-Nom?Quoiqu'ilensoit,poursuivit-ilsansattendrederéponse,lefonddeschoses,c'estquepourbeaucoup,vousêtesunsymboled'espoir,Harry.Vousincarnezl'idéequequelqu'unserapeut-êtrecapableunjourdeterrasserCelui-Dont-On-Ne-Doit-Pas-Prononcer-Le-Nom-alors,biensûr,poureux,c'estuneraisonderetrouverlemoral.Etjenepuism'empêcherdepenserqu'étantconscientdecela,vousconsidérerez,disons,presquecommeundevoirdesoutenirleministèreafinderedonnerconfianceàchacun.
Legnomeavaitréussiàattraperunverqu'iltiraitdetoutessesforcespouressayerdel'arracherdusolgelé.HarryrestasilongtempssilencieuxqueScrimgeour,lesregardanttouràtour,legnomeetlui,finitpardire:
-Drôlesdepetitsbonshommes,n'est-cepas?Alors,qu'enpensez-vous?
-Jenecomprendspastrèsbiencequevousvoulez,réponditHarryaveclenteur.«Soutenirleministère»...qu'est-cequeçasignifie?
-Oh,riendetrèscontraignant,jepeuxvousl'assurer.Siparexemple,onvousvoyaitentrerauministèreouensortirdetempsentemps,ceseraitsuffisantpourfairebonneimpression.Etbiensûr,quandvousseriezlà-bas,vousaurieztoutespossibilitésdevousentreteniravecGawainRobards,monsuccesseurcommedirecteurduBureaudesAurors.DoloresOmbragem'aditquevousnourrissiezl'ambitiondedevenirAuror.Voilàquelquechosequ'onpourraittrèsfacilementarranger...
Harrysentitlacolèrebouillonneraucreuxdesonestomac.Ainsidonc,DoloresOmbrageétaittoujoursauministère?
-Ensomme,dit-il,commes'ilvoulaitclarifierlasituation,vousvoudriezdonnerl'impressionquejetravaillepourleministère?
-Toutlemondesesentiraitstimulésionpensaitquevousêtesengagéànoscôtés,affirmaScrimgeour,apparemmentsoulagéqueHarryaitsivitecompris.L'Elu,comprenez-vous?Ils'agitderendreespoirauxgens,deleurdonnerlesentimentqueleschosesbougent...
-Maissionmevoitentrersouventauministère,ditHarryens'efforçantdeconserveruntonamical,n'aurai-jepasl'aird'approuverl'actiondesautorités?
-Ehbien,réponditScrimgeour,lessourcilslégèrementfroncés,eneffet,c'estenpartielaraisonpourlaquellenousaimerions...
-Jenepensepasquecesoitpossible,l'interrompitHarryd'unairaimable.Car,voyez-vous,jen'appréciepasdutoutcertainesinitiativesduministère.L'arrestationdeStanRocade,parexemple.
Pendantunmoment,Scrimgeourneprononçapasunmotmaissonvisages'étaitinstantanémentdurci.
-Vousnepouvezpascomprendrecela,dit-ilensemontrantmoinshabilequeHarryàchassertoutecolèredesavoix.Nousvivonsuneépoquedangereuseetilfautprendrecertainesmesures.Vous
n'avezqueseizeans...
-DumbledoreabeaucoupplusdeseizeansetilnecroitpasnonplusqueStanRocadeaitsaplaceàAzkaban,objectaHarry.VousfaitesdeStanunboucémissaire,delamêmefaçonquevousvoulezmetransformerenmascotte.
Ilss'observèrentlonguement,leregarddur.Enfin,abandonnanttouteffortpoursemontrerchaleureux,Scrimgeourlança:
-Jevois.Vouspréferez-commevotrehérosDumbledore-vousdissocierduministère?
-Jeneveuxpasqu'onseservedemoi,réponditHarry.
-Certainsdiraientqu'ilestdevotredevoirdelaisserleministèreseservirdevous!
-Oui,etd'autrespourraientdirequ'ilestdevotredevoirdevérifiersilesgenssontvraimentdesMangemortsavantdelesjeterenprison,répliquaHarryquicommençaitàs'énerver.VousagissezdelamêmemanièrequeBartyCroupton.Décidément,vousvoustrompeztoujours.OubienonaFudgequiprétendquetoutvapourlemieuxalorsquedesgenssefonttuersoussonnez,oubienonavousquienvoyezdesinnocentsenprisonenessayantdefairecroirequel'Eluvoussoutient!
-Vousn'êtesdoncpasl'Elu?demandaScrimgeour.
-Jecroyaisque,detoutefaçon,çan'avaitpasd'importance,réponditHarryavecunrireamer.Pourvousentoutcas.
-Jen'auraispasdûparlerainsi,admitScrimgeour.J'aimanquédetact...
-Non,vousétiezsincère,coupaHarry.C'estmêmeunedesseuleschosessincèresquevousm'ayezdites.VousvousenfichezquejeviveouquejemeuremaisvousaimeriezbienquejevousaideàconvaincretoutlemondequevousêtesentraindegagnerlaguerrecontreVoldemort.Jen'aipasoublié,monsieurleministre...
Illevasonpoingdroit.Là,surledosdesamainglacée,onvoyaitbrillerlescicatricesblanchâtreslaisséesparlesmotsqueDoloresOmbragel'avaitobligéàgraverdanssaproprechair:«Jenedoispasdiredemensonges.»
-Jenemesouvienspasquevousvoussoyezprécipitépourprendremadéfensequandj'essayaisd'avertirlesautresqueVoldemortétaitderetour.Leministèren'étaitpassisoucieuxdem'avoirpourami,l'annéedernière.
Ilsrestèrentfaceàfacedansunsilenceaussiglacialquelesolsousleurspieds.Legnomeavaitenfinréussiàextrairesonverdeterreetledégustaitd'unairjoyeux,appuyécontrelesbranchesbassesdumassifderhododendrons.
-QueprépareDumbledore?demandabrusquementScrimgeour.Oùva-t-ilquandils'absentedePoudlard?
-Aucuneidée,réponditHarry.
-Etsivouslesaviez,vousnemelediriezpas,j'imagine?
-Non.
-Danscecas,jeverraisijepeuxledécouvrirpard'autresmoyens.
-Vouspouveztoujoursessayer,ditHarryd'untonindifférent.MaisvoussemblezplusintelligentqueFudgeetjepensaisquevousaurieztiréunenseignementdeseserreurs.IlaessayédesemêlerdesaffairesdePoudlard.Résultat,vousaurezsansdouteremarquéqu'iln'estplusministrealorsqueDumbledoreesttoujoursdirecteur.Sij'étaisvous,jelaisseraisDumbledoretranquille.
Ilyeutunlongsilence.
-Ehbien,jevoisqu'ilafaitdubontravailsurvous,ditenfinScrimgeour,leregardfroidetdurderrièreseslunettescercléesdefer...Vousêtesl'hommedeDumbledorejusqu'aubout,Potter?
-Eneffet,réponditHarry.Jesuiscontentquecesoitclairentrenous.
EttournantledosauministredelaMagie,ilrevintàgrandspasverslamaison.
17Unsouvenirbrumeux
Unefind'après-midi,quelquesjoursaprèsleNouvelAn,Harry,RonetGinnyattendaientenfileindiennedevantlacheminéepourrentreràPoudlard.Leministèreavaitétabliuneconnexionexceptionnelleavecleréseaudescheminéespourramenerrapidementetentoutesécuritélesélèvesàl'école.SeuleMrsWeasleyétaitprésentepourleurdireaurevoir,MrWeasley,Fred,George,BilletFleurétanttouspartistravailler.Aumomentdelaséparation,MrsWeasleyfonditenlarmes.Ilenfallaitd'ailleurspeupourl'émouvoir,cesdernierstemps.ElleavaitpleuréàplusieursreprisesdepuisquePercyétaitpartientrombedelamaison,seslunettesmaculéesdepuréedepanais(cedontFred,GeorgeetGinnys'attribuaienttouslestroislemérite).
-Nesoispastriste,maman,ditGinnyenluitapotantledostandisqueMrsWeasleysanglotaitsursonépaule.Toutvabien...
-Oui,net'inquiètepaspournous,ajoutaRonenlaissantsamèreluidonnerunbaiserhumidesurlajoue,nipourPercy.Uncrétinpareil,cen'estpasunegrandeperte.
MrsWeasleysanglotadeplusbellelorsqu'elleétreignitHarry.
-Promets-moid'êtrebienprudent...Net'attirepasd'ennuis...
-Jesuistoujoursprudent,MrsWeasley,assuraHarry.Vousmeconnaissez,j'aimebienmeneruneviepaisible.
Elleeutunpetitriremouilléetreculad'unpas.
-Soyezsages,tous...
Harrys'avançadanslefeuvertémeraudeets'écria.
-Poudlard!
IleutunedernièrevisionfugitivedelacuisineetduvisageruisselantdelarmesdeMrsWeasleyavantquelesflammesl'engloutissent.Tournanttrèsvitesurlui-même,ilentrevitdesimagesflouesd'autresmaisonsdesorciersquidisparaissaientenunéclairsansluilaisserletempsdelesdétailler.Puisletourbillonralentitetils'arrêtaenfindanslacheminéeduprofesseurMcGonagallquiluijetaàpeineuncoupd'œillorsqu'ilsortitdel'âtre.
-Bonsoir,Potter.Essayezdenepasmettretropdecendressurletapis.
-Oui,professeur.
HarryrajustaseslunettesetselissalescheveuxpendantqueRonapparaissaitdansuntournoiementdeflammes.LorsqueGinnyfutégalementarrivée,toustroissortirentdubureauduprofesseurMcGonagalletsedirigèrentverslatourdeGryffondor.Enpassantdevantlesfenêtres,Harryjetaitdescoupsd'œilau-dehors.Lesoleildescenddaitdéjàsurleparcenveloppéd'unecouchedeneigeplusépaissequecellequirecouvraitlejardinduTerrier.Auloin,ilvoyaitHagriddonneràmangeràBuckdevantsacabane.
-Babioles,lançaRond'untonassurélorsqu'ilsfurentarrivésdevantlagrossedamequiparaissait
pluspâlequ'àl'ordinaireetgrimaçaenl'entendantparlersifort.
-Non,dit-elle.
-Commentça,non?
-Ilyaunnouveaumotdepasse.Etarrêtezdehurler,s'ilvousplaît.
-Maisonn'étaitpaslà,commentvoulez-vousqu'on...
-Harry!Ginny!
Hermioneseprécipitaitverseux.Elleavaitleteintd'unrosesoutenuetportaitunecape,unchapeauetdesgants.
-Jesuisrevenueilyadeuxheures.J'étaisalléevoirHagridetBuck-ouplutôtVentdebout,dit-elle,horsd'haleine.VousavezpasséunbonNoël?
-Ouais,réponditaussitôtRon.Trèsmouvementé,RufusScrim...
-J'aiquelquechosepourtoi,Harry,coupaHermionesansregarderRonetenfaisantmineden'avoirrienentendu.Oh,attends...lemotdepasse,c'estAbstinence.
-Exact,ditlagrossedamed'unevoixfaible.
Etellepivotapourdégagerl'ouverture.
-Qu'est-cequ'ellea?demandaHarry.
-Apparemment,elleafaitdesexcèsàNoël,réponditHermione,levantlesyeuxaucieltandisqu'elleentraitlapremièredanslasallecommunebondée.AvecsonamieViolette,ellesontbutoutlevindesmoinesivres,danscetableauqu'onvoitenallantaucoursdesortilèges.Maisd'abord...
Ellefouillauninstantdanssapocheetensortitunrouleaudeparcheminquiportaitl'écrituredeDumbledore.
-Parfait,ditHarryquiledéroulaaussitôtpourdécouvrirquesaprochaineleçonavecDumbledoreauraitlieulelendemainsoir.J'aibeaucoupdechosesàluiraconter-etàtoiaussi.Allonsnousasseoir...
Maisaumêmemoment,unevoixaiguë,retentissante,s'écria:
-Ron-Ron!etLavandeBrownsurgitdenullepartpoursejeterdanslesbrasdeRon.
Ilyeutquelquesricanementsautourd'eux.Hermioneéclatad'unrirecristallinetdit:
-Jevoisunetablelibre,là-bas...Tuviensavecnous,Ginny?
-Non,merci,j'aipromisàDeand'allerleretrouver,répondit-elle.
MaisHarryneputs'empêcherderemarquerqu'ellen'avaitpasl'airtrèsenthousiaste.LaissantRonetLavandeenlacésdansuneétreintequiressemblaitàuneprisedecatch,HarryentraînaHermioneverslatable.
-Alors,comments'estpassétonNoël?
-Oh,trèsbien,répondit-elleavecunhaussementd'épaules.Riendespécial.Commentc'étaitchezRon-Ron?
-Jeteraconteraiçadansuninstant,ditHarry.Maisd'abord,Hermione,est-cequetunepourraispas...
-Non,jenepeuxpas,répliqua-t-elled'untoncatégorique.Inutiledemeledemander.
-Jemedisaisquepeut-être,aprèsNoël...
-C'estlagrossedamequiabuuntonneaudevindecinqcentsansd'âge,Harry,pasmoi.Alors,quelleétaitcettenouvelleimportantequetuvoulaism'annoncer?
Elleavaitl'airtropférocepourqu'onpuissediscuteraveeelleetHarryrenonçaàparlerdeRon.Illuiracontaplutôtlaconversationqu'ilavaitsurpriseentreMalefoyetRogue.
Lorsqu'ileutterminé,Hermioneréfléchitunmoment,avantdedire:
-Tunecroispas...
-...qu'ilfaisaitsemblantdeluiproposerdel'aidepouramenerMalefoyàluirévélercequ'ilpréparait?
-Oui,c'estça,approuvaHermione.
-LepèredeRonetLupinpensentlamêmechose,ditHarryàcontrecœur.MaisçaprouvequandmêmequeMalefoymijotequelquechose,tunepeuxpaslenier.
-Non,eneffet,réponditHermioneaveclenteur.
-EtilagitsurordredeVoldemort,commejeledisais.
-Mmmm...Est-cequel'und'euxaclairementprononcélenomdeVoldemort?
Harryfronçalessourcils,essayantdeserappeler.
-Jenemesouviensplustrèsbien...Rogueaparléde«votremaître»,quiveux-tuquecesoitd'autre?
-Jenesaispas,ditHermioneensemordantlalèvre.Peutêtresonpère?
Elleregardadanslevide,apparemmentperduedanssespensées,sansmêmeremarquerLavandequiétaitentraindechatouillerRon.
-CommentvaLupin?
-Pastrèsbien,réponditHarry.
Illuiracontasamissionchezlesloups-garousetlesdifficultésqu'ilrencontrait.
-TuasdéjàentenduparlerdeFenrirGreyback?
-Oh,oui!s'exclamaHermione,alarmée.Ettoiaussi,Harry!
-Quand?Enhistoiredelamagie?Tusaistrèsbienquejen'écoutejamais...
-Non,non,pasenhistoiredelamagie.MalefoyaprononcésonnompourenmenacerBarjow!Dansl'alléedesEmbrumes,tutesouviens?IladitqueGreybackétaitunvieilamidelafamilleetqu'ilviendraitvérifiersiBaijowfaisaitbiensontravail!
Harrylaregardabouchebée.
-J'avaisoublié!Maisc'estbienlapreuvequeMalefoyestunMangemort,sinoncommentpourrait-ilêtreencontactavecGreybacketluidonnerdesinstructions?
-C'estassezlouche,eneffet,admitHermionedansunsouffle.Amoinsque...
-Allons,çasuffit,coupaHarry,exaspéré.Cettefois,tunepeuxplustrouverd'autreexplication!
-Ilyatoujourslapossibilitéquecesoientdesmenacesenl'air.
-Tuesvraimentincroyable,répliquaHarryenhochantlatête.Maisonverrabienquiavaitraison...Tuserasobligéed'admettrequetut'estrompée,Hermione,toutcommeleministre.Ahoui,jenet'aipasdit,jemesuisaussidisputéavecRufusScrimgeour...
Etlerestedelasoiréesepassadansuneambianceamicale,tousdeuxfustigeantleministredelaMagiecar,toutcommeRon,Hermionepensaitqu'aprèstoutcequeleministèreavaitfaitsubiràHarryl'annéeprécédente,ilavaitduculotdeluidemandersonaideaujourd'hui.
Lenouveautrimestrecommençalelendemainmatinavecunebonnesurprisepourlessixièmeannée:ungrandécriteauavaitétéplacardéaucoursdelanuitsurletableaud'affichagedelasallecommune.
LEÇONSDETRANSPLANAGESivousavezdix-septansousivousdevezlesavoiravantle31aoûtprochain,vouspourrezsuivreunstagededouzesemainesconsacréàdesleçonsdetransplanagesousladirectiond'unmoniteurdetransplanageduministèredelaMagie.
Sivousêtesintéressé(e),veuillezinscrirevotrenomci-dessous.
Coût:12Gallions.
HarryetRonsemêlèrentàlafoulequisebousculaitdevantl'annonce,chacunattendantsontourd'écriresonnom.Ronvenaitdesortirsaplumepournoterlesienaprèsceluid'HermionelorsqueLavandes'approchasilencieusementdeluipar-derrière,plaqualesmainssursesyeuxetditd'unevoixroucoulante:
-Devinequic'est,Ron-Ron?
HarryseretournaetvitHermiones'éloigneravecraideur.N'ayantaucuneenviederesteravecRonetLavande,illarattrapamais,àsagrandesurprise,Ronlesrejoignitpeuaprèsqu'ilsfurentsortisdanslecouloir.Ilavaitlesoreillesrougesetparaissaitdemauvaisehumeur.Sansunmot,HermioneaccéléralepaspourmarcheràlahauteurdeNeville.
-Desleçonsdetransplanage,ditRond'untonsignifiantclairementqu'ilvalaitmieuxnepasfaireallusionàcequivenaitdesepasser.Çadevraitêtrerigolo,non?
-Jenesaispas,réponditHarry.C'estpeut-êtremieuxquandonlepratiquesoi-mêmemaismoi,jen'aipasbeaucoupaiméçalejouroùDumbledorem'aemmenéaveclui.
-J'avaisoubliéquetul'avaisdéjàfait...J'espèrequej'auraimonpermisdupremiercoup,ditRon,
anxieux.FredetGeorgeonteuleleurtoutdesuite.
-Charliel'araté,non?
-Oui,maisCharliepèsepluslourdquemoi-Ronécartalesbrasdechaquecôté,commeungorille-,alorsFredetGeorgen'ontpasfaittropdecommentaires...pasenfacedelui,entoutcas...
-Quandest-cequ'onpeutpasserlepermis?
-Dèsqu'onadix-septans.Pourmoi,ceseraseulementenmars!
-Oui,maisdetoutefaçon,ilteseraitimpossibledetransplanerici,danslechâteau...
-Cen'estpasçal'important.Toutlemondesauraquandmêmequejepourraislefairesijelevoulais.
Ronn'étaitpasleseulàêtreemballéparlaperspectived'apprendreàtransplaner.Toutaulongdelajournée,onparlabeaucoupdesfuturesleçons.L'idéededisparaîtreetderéapparaîtreailleursàvolontéplaisaitbeaucoupàtoutlemonde.
-Çavaêtrecoolquandonpourrasimplement...hop!-Seamusclaquadesdoigtspourévoquerladisparition.MoncousinFerguslefaitjustepourm'énervermaisattendsquej'ensacheautantquelui...Iln'auraplusjamaislapaix...
Perdudanslesvisionsqueluiinspiraitcetteheureusepensée,ilagitasabaguetteavecunpeutropd'enthousiasmeetaulieudeproduirelafontained'eaupurequiétaitl'objetdelaleçondesortilègesdujour,ilfitjaillirunpuissantjetd'eau,semblableàceluid'untuyaud'arrosage.Lejetd'eauricochacontreleplafondetfrappadepleinfouetleprofesseurFlitwickquitombafacecontreterre.
-Harryadéjàtransplané,ditRonàunSeamusquelquepeuembarrasséaprèsqueleprofesseurFlitwicksefutséchéd'uncoupdebaguettemagiqueetluieutdonnédeslignesàcopier(«Jesuisunsorcieretnonunbabouinarméd'unbâton»).Dum...heu...quelqu'unl'aemmenéaveclui.Tusais,letransplanaged'escorte.
-Whoa!murmuraSeamus.
Dean,NevilleetluipenchèrentlatêteunpeupluspourentendreHarryraconterl'effetquefaisaituntransplanage.Pendanttoutlerestedelajournée,ilfutassiégédequestionsposéespard'autresélèvesdesixièmeannéequiluidemandaientdedécrirelasensationqu'onéprouvaitentransplanant.Toussemblaientplusimpressionnésquerebutésquandilsl'écoutaientexpliqueràquelpointc'étaitdésagréable.Ahuitheuresmoinsdixcesoir-là,ilrépondaitencoreàdesquestionsdétailléesjusqu'aumomentoùilfutobligédementirenprétendantdevoirrendreunlivreàlabibliothèquepourpouvoirarriveràtempsàsaleçonavecDumbledore.
Leslampesétaientalluméesdanslebureau,lesportraitsdesanciensdirecteursronflaientdoucementdansleurscadresetlaPensineétaitànouveauprêtesurlatable.Dumbledoreavaitposélesmainsdechaquecôté,ladroitetoujoursaussinoircieetbrûlée.EllenesemblaitpasdutoutavoircicatriséetHarrysedemanda,sansdoutepourlacentièmefois,cequiavaitpuprovoqueruneblessureaussiparticulièremaisilrestasilencieux.Dumbledoreluiavaitditqu'ilfiniraitparlesavoirunjouretdetoutefaçon,ilvoulaitluiparlerd'unautresujet.MaisavantqueHarryaitpudirequoiquecesoitsurMalefoyetRogue,Dumbledorepritlaparole:
-IlparaîtquetuasrencontréleministredelaMagie,àNoël?
-Oui,ditHarry.Iln'estpastrèscontentdemoi.
-Non,soupiraDumbledore.Iln'estpastrèscontentdemoinonplus.Maisnenouslaissonspassubmergerparl'angoisse,Harry,etcontinuonsplutôtànousbattre.
Harryeutunsourire.
-Ilvoulaitquejediseàlacommunautédessorciersqueleministèrefaisaituntravailmagnifique.
Dumbledoresouritàsontour.
-Al'origine,c'étaitl'idéedeFudge.Aucoursdesderniersjoursoùilétaitenfonctions,quandilessayaitdésespérémentdesecramponneràsonposte,ilacherchéàterencontrerenespérantquetuluiapporteraistonsoutien...
-Aprèstoutcequ'ilm'afaitsubirl'annéedernière?s'indignaHarry.AprèsOmbrage?
-J'aiditàCornéliusqu'iln'avaitaucunechanced'ypar venirmaisl'idéen'estpasmortelorsqu'ilestparti.Quelquesheuresaprèssanomination,j'aivuScrimgeouretilaexigéquej'organiseunerencontreavectoi...
-C'estdoncpourçaquevousvousêtesdisputés!s'exclamaHarry.IlsenontparlédansLaGazettedusorcier.
-IlarrivedetempsentempsqueLaGazettediselavérité,réponditDumbledore,mêmesic'estparhasard.Oui,c'étaitbienl'objetdenotredésaccord.Maisapparemment,Rufusafinipartrouverlemoyend'avoiruntête-à-têteavectoi.
-Ilm'aaccuséd'être«l'hommedeDumbledorejusqu'aubout».
-Quellegrossièretédesapart.
-Jeluiairéponduquec'étaitvrai.
Dumbledoreouvritlabouche,commes'ilallaitparler,puislareferma.DerrièreHarry,Fumseck,lephénix,lançaunfaiblecri,douxetmélodieux.Trèsgêné,HarryserenditsoudaincomptequelesyeuxbleusetbrillantsdeDumbledoreparaissaientunpeuhumidesetilbaissaaussitôtleregardsursesgenoux.LorsqueDumbledorerepritlaparole,cependant,savoixétaitferme:
-Jesuistrèstouché,Harry.
-Scrimgeourvoulaitsavoiroùvousallezquandvousn'êtespasàPoudlard,ditHarry,fixanttoujourssesgenoux.
-Oui,ilesttrèscurieuxenlamatière.
DumbledoreavaitmaintenantuntonjoyeuxetHarrypensaqu'ilpouvaitleverlesyeuxsanscrainte.
-Ilamêmeessayédemefairesuivre,continuaDumbledore.Trèsamusant,vraiment.IladésignéDawlishpourmefiler.Cen'étaitpastrèsgentildesapart.J'avaisdéjàétéobligéunjourdejeterunmauvaissortàceDawlish,etj'aidûrecommenceràmonplusgrandregret.
-Donc,ilsnesaventtoujourspasoùvousallez?demandaHarryquiespéraitenapprendredavantage
surcesujettrèsintrigant,maisDumbledoresecontentadesourireenleregardantpar-dessusseslunettesendemi-lune.
-Non,ilsnelesaventpasetiln'estpasencoretempsquetulesachestoi-même.Aprésent,jesuggèrequenouspassionsàlasuite,àmoinsqu'ilyaitautrechose...
-Enfait,oui,monsieur,réponditHarry.C'estàproposdeMalefoyetdeRogue.
-LeprofesseurRogue,Harry.
-Oui,monsieur.J'aisurprisuneconversationentreeuxlesoirdelafetequedonnaitleprofesseurSlughorn...Enréalité,jelesaisuivis,..
Levisageimpassible,DumbledoreécoutalerécitdeHarry.Lorsquecelui-cieutterminé,Dumbledorerestasilencieuxquelquesinstantspuisildit:
-Mercidem'avoirracontéça,Harry,maisjeteconseilledel'oublier.Jenecroispasquecesoitd'unetrèsgrandeimportance.
-Pasd'unetrèsgrandeimportance?répétaHarry,incrédule.Professeur,avez-vouscompris...
-Oui,Harry.Etantdotéd'uneintelligencehorsducommun,j'aicompristoutcequetum'asdit,répliquaDumbledored'untonunpeubrusque.Jecroisquetupourraismêmeconsidérerquej'aicomprisunpeuplusdechosesquetoi.Encoreunefois,jesuistrèscontentquetutesoisconfiéàmoimaisjepuist'assurerqueriendanscequetum'asracontén'estdenatureàm'alarmer.
HarryrestasilencieuxmaisilsesentaitbouillonneretregardaitDumbledored'unœilflamboyant.Quesepassait-il?Celasignifiait-ilqueDumbledoreavaitbeletbienordonnéàRogued'enquêtersurlesmanigancesdeMalefoy,auquelcasilsavaitdéjàparRoguetoutcequeHarryvenaitdeluirapporter?Oubiencequ'ilavaitentendul'inquiétait-ilvéritablementsansqu'ilveuillelemontrer?
-Donc,monsieur,ditHarryd'untonqu'ilespéraitcalmeetpoli,vouscontinuezàavoirconfianceen...
-J'aidéjàeul'indulgencederépondreàcettequestion,coupaDumbledore,quin'avaitplusl'airtrèsindulgent.Maréponsen'apaschangé.
-Jem'endoute,lançaunevoixnarquoise.
Detouteévidence,PhineasNigellusavaitseulementfaitsemblantdedormirmaisDumbledoreneluiprêtaaucuneattention.
-Maintenant,Harry,j'insistepourquenouspassionsàlasuite.J'aiàteparlerdechosesbeaucoupplusimportantes,cesoir.
Harryavaitenviedeserévolter.Qu'arriverait-ils'ilrefusaitdechangerdesujet,s'ilinsistaitpourdéfendresonpointdevuesurMalefoy?Commes'ilavaitludanssespensées,Dumbledorehochalatête.
-Ah,Harry,celaseproduitsouvent,mêmechezlesmeilleursamisdumonde!Chacunpensequecequ'ilaàdireestbeaucoupplusimportantquetoutcequel'autrepourraitraconter!
-Jenepensepasquecequevousavezàdireestsansimportance,monsieur,réponditHarryavecraideur.
-Ehbien,tuasparfaitementraisonparcequecen'estpaslecas,répliquavivementDumbledore.Cesoir,jeveuxtemontrerdeuxautressouvenirsquej'aieulesplusgrandesdifficultésàobteniretjecroisqueledeuxièmeestleplusimportantdetousceuxquej'airéunisjusqu'àprésent.
Harryrestasilencieux.IlétaittoujoursencolèreaprèslaréactiondeDumbledoreàsesconfidencesmaisilnevoyaitpasl'intérêtdediscuterdavantage.
-Donc,repritDumbledored'unevoixclaironnante,noussommesicicesoirpourcontinuerl'histoiredeTomJedusorquenousavionslaisséaumomentoùils'apprêtaitàfranchirlaportedePoudlard.Tutesouviensdesonsentimentd'exaltationenapprenantqu'ilétaitunsorcier,desonrefusquejel'accompagnesurleChemindeTraverseetdel'avertissementquejeluiaidonnéconcernantl'interdictiondevolerquandilseraitàl'école.
«L'annéescolaireacommencéetTomJedusorestarrivé,silencieux,vêtud'unerobeachetéed'occasion,attendantaveclesautresélèvesdepremièreannéed'êtreaffectéàunemaison.LeChoixpeaumagiquel'aenvoyéàSerpentardaumomentmême,oupresque,oùilatouchésatête.
D'ungestedesamainnoircie,Dumbledoredésignal'étagèresurlaquelleétaitposé,immobile,l'antiqueChoixpeau.
-Aquelmoment,poursuivitDumbledore,Jedusora-t-ilapprisquelecélèbrefondateurdelamaisonconnaissaitlalanguedesserpents,jen'ensaisrien-peut-êtrelemêmesoir.Cettedécouverten'apuquel'enflammerdavantageetaccroîtrelesentimentdesapropreimportance.A-t-ilcependantessayéd'intimideroud'effrayersescamaradesdeSerpentardenparlantleFourchelang,aucunprofesseurn'enajamaiseulemoindreindice.Ilnemanifestaitaucunsigned'arroganceoud'agressivité.Etantexceptionnellementdoué,trèsbeaugarçonetorphelin,ilatoutnaturellementattirél'attentionetlasympathiedesenseignantsdèssonarrivée.Ilsemblaitpoli,sage,avided'apprendreetpresquetoutlemondeenfutfavorablementimpressionné.
-Vousneleuraviezpasditcommentils'étaitcomportéquandvousl'aviezvuàl'orphelinat?demandaHarry.
-Non.Mêmes'iln'avaitjamaisexprimélemoindreremords,ilétaitpossiblequ'ilaitregrettésaconduitepasséeetsesoitdécidéàtournerlapage.J'aichoisideluidonnercettechance.
Dumbledores'interrompitetlançaunregardinterrogateuràHarryquiouvraitlabouchepourparler.LàencoresemanifestaitlatendancedeDumbledoreàaccordersaconfianceauxgens,mêmequanddespreuvesaccablantesdémontraientqu'ilsnelaméritaientpas.MaisHarryserappelaquelquechose...
-Pourtant,vousneluifaisiezpasvraimentconfiance,n'est-cepas,monsieur?C'estlui-mêmequimel'aavoué...LeJedusorquiétaitsortidesonjournalintimem'aditexactement:«Dumbledorenesemblaitpasavoirautantdesympathiepourmoiquelesautresprofesseurs.»
-Disonsplutôtquejeneconsidéraispascommeunecertitudeacquisequ'ilsoitdignedeconfiance,rectifiaDumbledore.Commejel'aidéjàindiqué,j'avaisdécidédegarderunœilsurluietc'estcequej'aifait.Audébut,jenepeuxpasprétendrequemesobservationsm'aientbeaucoupappris.Ilétaitréservéavecmoi.Ilsentait,j'ensuissûr,quedanssajoiededécouvrirsanaturedesorcier,ilm'enavaitunpeutropdit.Parlasuite,ils'estappliquéàneplusmerévélerautantdelui-mêmemaisilnepouvaitreprendrecequ'ilavaitlaissééchapperdansl'excitationdumoment,nicequeMrsCole
m'avaitapprisdelui.Ils'estmontrécependantsuffisammentintelligentpournepasessayerdemecharmercommeilcharmaitnombredemescollègues.
«Amesurequ'ilpoursuivaitsesétudes,ilaréuniautourdeluiungrouped'amisdévoués.J'emploiecemotfautedemieuxmêmesi,commejel'aidéjàsouligné,Jedusorneressentaitcertainementaucuneaffectionpoureux.Cegroupeexerçaitdanslechâteauunesortedefascinationténébreuse.C'étaitunrassemblementhétérocliteoùsemêlaientdesfaiblesenquêtedeprotection,desambitieuxàlarecherched'unegloireàpartageretdesvoyousgravitantautourd'unchefquipouvaitleurenseignerdesformesplusraffinéesdecruauté.End'autrestermes,ilsétaientlesprécurseursdesMangemorts,cequecertainsd'entreeuxsonteffectivementdevenusaprèsavoirquittéPoudlard.
«StrictementcontrôlésparJedusor,ilsn'ontjamaisétésurprisàcommettreouvertementlemoindreméfaitmaisleursseptannéesd'étudesàPoudlardontétémarquéesparnombred'incidentstrèsregrettablesauxquelsonn'ajamaispulesrattacherd'unemanièrecertaine.Leplusgraveaété,bienentendu,l'ouverturedelaChambredesSecretsquiaentraînélamortd'uneélève.Commetulesais,Hagridaétéaccuséàtortdececrime.
«Jen'aipaspurassemblerbeaucoupdesouvenirsdeJedusoràPoudlard,poursuivitDumbledoreenposantsurlaPensinesamainratatinée.Parmiceuxquil'ontconnu,trèspeusontdisposésàparlerdelui.Ilsonttroppeur.Cequejesais,jel'aidécouvertaprèssondépartdel'école.Ilafallupourceladéployerdeseffortsassidus,retrouverlatracedesquelquespersonnesqu'onpouvaitameneràparler,consulterd'anciensdossiers,interrogerdestémoinsmoldusousorciers.
«Ceuxquej'aipuconvaincredemerépondrem'ontditqueJedusorétaitobsédéparsesorigines.C'estcompréhensible,biensûr.Ilavaitgrandidansunorphelinatetsouhaitaittoutnaturellementsavoircommentilétaitarrivélà.Ilsemblequ'ilaitcherchéenvaindestracesdeTomJedusorSeniorsurlesblasonsdelasalledesTrophées,dansleslistesdepréfetsconservéesparmilesarchivesdel'écoleetmêmedansleslivresd'histoiredelasorcellerie.Finalement,ilaétéforcéd'admettrequesonpèren'avaitjamaismislespiedsàPoudlard.Jesuispersuadéquec'estàcemoment-làqu'iladéfinitivementlaissétombersonnompourprendreceluideLordVoldemort.Ils'estlivréensuiteàd'autresinvestigations.,cettefoisdanslafamilledesamèrequ'ilavaitmépriséejusqu'alors-lafemmedontilpensait,tut'ensouviens,qu'ellenepouvaitêtreunesorcièresielleavaitsuccombéàlahonteusefaiblessehumainedelamort.
«L'uniqueindicequ'ilpossédaitétaitcesimplenom,Elvis,dontilsavait,parlesgensdel'orphelinat,quec'étaitleprénomdupèredesamère.Enfin,aprèsavoirlonguementcherchédansdevieuxlivresretraçantl'histoiredesfamillesdesorciers,iladécouvertl'existencedelalignéesurvivantedeSerpentard.L'étédesaseizièmeannée,ilaquittél'orphelinatdanslequelilrevenaitchaqueannéepourlesvacancesetaentreprisderetrouverdesmembresdelafamilleGaunt.Aprésent,Harry,situveuxbientelever...
DumbledorequittasonfauteuiletHarryvitqu'iltenaitànouveauàlamainunpetitflacondecristalremplid'unsouvenirnacréquitournoyaitàl'intérieur.
-J'aieubeaucoupdechancederecueillircelui-ci,dit-ilenversantlasubstanceluisantedanslaPensine.Commetulecomprendraslorsquenousl'auronsvu.Onyva?
Harrys'avançaverslabassinedepierreetbaissadocilementlatêtejusqu'àcequesonvisageentreencontactaveclasurfacemouvantedusouvenir.Iléprouvalasensationfamilièredelachutedanslevidepuisatterritsurunsoldepierrecrasseux,dansuneobscuritépresquetotale.
IlluifallutlesquelquesinstantsquemitDumbledoreàlerejoindrepourreconnaîtrel'endroit.LamaisondesGauntétaitàprésentdansunétatdesaletéplusindescriptiblequetoutcequeHarryavaitjamaispuvoir.Leplafondétaitmasquépard'épaissestoilesd'araignée,lesoltapisséd'immondices.Desalimentsmoisispourrissaientsurlatableaumilieud'untasdecasserolesrecouvertesdecroûtes.Laseulelumièreprovenaitd'unechandellevacillante,poséeauxpiedsd'unhommedontlescheveuxetlabarbeavaienttellementpousséqueHarryneparvenaitàdistinguernisesyeuxnisabouche.Ilétaitaffalédansunfauteuil,prèsdelacheminéeetHarrysedemandapendantunmoments'iln'étaitpasmort.Maisquelqu'unfrappaalorsdegrandscoupsàlaporteetl'hommeseréveillaensursaut,brandissantunebaguettemagiquedanssamaindroite,uncouteaudansl'autre.
Laportes'ouvritdansungrincement.Surleseuil,unelampeancienneàlamain,setenaitungarçonqueHarryreconnutaussitôt:grand,pâle,brun,avecunbeauvisage-Voldemortadolescent.
Sonregardparcourutlentementl'intérieurdutaudisavantdeseposersurl'hommeavachidanslefauteuil.Ilss'observèrentpendantquelquessecondespuisl'hommeserelevad'unpastitubant,lesnombreusesbouteillesvidesrépanduesàsespiedstintantets'entrechoquantsurlesol.
-TOI!hurla-t-il.TOI!
EtilseprécipitasurJedusord'unedémarched'ivrogne,couteauetbaguettelevés.
-Arrêtez.
JedusoravaitparléenFourchelang.L'hommeglissasurlesoletheurtalatable,précipitantàterredescasserolescouvertesdemoisissuresquitombèrentdansungrandbruit.IlfixaJedusoretunlongsilences'installapendantlequelilsrestèrenttousdeuxfaceàfaceàsecontempler.L'hommefutlepremieràlebriser:
-Tuleparles?
-Oui,jeleparle,réponditJedusor.
Ils'avançadanslapièceetlaporteserefermaderrièrelui.Harryneputs'empêcherd'éprouverunecertaineadmirationmêléed'animositédevantl'absencetotaledepeurdontVoldemortfaisaitpreuve.Sonvisageexprimaitunsimpledégoûtet,peut-être,deladéception.
-OuestElvis?demanda-t-il.
-Mort,réponditl'autre.Çafaitdesannées.
Jedusorfronçalessourcils.
-Quiêtes-vous,danscecas?
-JesuisMorfin.
-Sonfils?
-Biensûr,c'estmoi...
MorfinécartasescheveuxdesonvisagemalproprepourmieuxvoirJedusoretHarrys'aperçutqu'ilportaitàlamaindroitelabaguedeGaunt,sertiedesapierrenoire.
-JecroyaisquetuétaisceMoldu,murmuraMorfin.Tuluiressemblesdrôlement.
-QuelMoldu?interrogeaJedusord'untonbrusque.
-CeMoldupourquimasœuravaitlebéguin,leMolduquihabitedanslagrandemaison,deVautrecôtédelaroute,réponditMorfinquicrachasoudainparterre,entreeuxdeux.Tuaslamêmetêtequelux.Jedusor,ils'appelle.Maisilestplusvieuxqueça-,non?Plusvieuxquetoi,maintenantquej'ypense...
Morfinparutlégèrementétourdietilvacillaunpeusursesjambes,secramponnantauborddelatablepoursesoutenir.
-Ilestrevenu,ajouta-t-ilstupidement.
VoldemortobservaitMorfincommes'ilévaluaitsespossibilitésd'action.Ils'approchaalorsunpeuplusetdit:
-Jedusorestrevenu?
-Bah,ill'alaisséetomber,çaluiapprendraàavoirépousécettesaleté!s'exclamaMorfinencrachantànouveausurlesol.Enplus,ellenousavolésavantdedécamper!Oùestlemédaillon,hein?Ilestoù,lemédaillondeSerpentard?
Voldemortneréponditpas.Morfinsemettaitànouveauenrage.Ilbranditsoncouteauethurla:
-Ellenousadéshonorés,lapetitetraînée!Ettoi,d'abord,quituespourentrericietposerdesquestionssurtoutça?C'estfini,pasvrai?C'estfini...
Ildétournaleregard,titubantlégèrementetVoldemorts'avançaànouveau.Uneétrangeobscuritéserépanditalorsdanslapièce,éteignantlalampedeVoldemortetlachandelledeMorfin,éteignanttout...
LesdoigtsdeDumbledoreserrèrentétroitementlebrasdeHarryetilss'envolèrentànouveaupourretournerdansleprésent.Aprèscetteobscuritéimpénétrable,HarryfutéblouiparlalumièredouceetdoréedubureaudeDumbledore.
-C'esttout?demanda-t-il.Pourquoitoutestdevenusombre,qu'est-cequis'estpassé?
-Apartirdelà,Morfinn'arrivaitplusàserappelerquoiquecesoit,réponditDumbledoreenfaisantsigneàHarrydeserasseoir.Quandils'estréveillé,lelendemainmatin,ilétaitallongéparterre,toutseul,etlabaguedeGauntavaitdisparu.
«Pendantcetemps,danslevillagedeLitdeHangleton,uneservantecouraitdanslarueprincipaleenhurlantqu'ilyavaittroiscorpsétendusdanslesalondelagrandemaison:TomJedusorSenior,samèreetsonpère.
«Lesautoritésmolduesétaientperplexes.Pourautantquejelesache,ilsignorentencoreaujourd'huicommentlesJedusorontététuéscarlemaléficed'AvadaKedavranelaissehabituellementaucunetracedeblessure...Laseuleexceptionconnueestassiseenfacedemoi,ajoutaDumbledoreendésignantd'unsignedetêtelacicatricedeHarry.Leministère,desoncôté,asutoutdesuitequ'ils'agissaitd'unmeurtredesorcier.Ilsavaitaussiqu'unanti-Moldunotoirehabitaitdel'autrecôtédelavalléeoùsetrouvaitlamaisondesJedusor,unanti-Molduquiavaitdéjàpurgéunepeinedeprisonpouravoirattaquéunedespersonnesassassinées.
«Alors,leministèreaconvoquéMorfin.Iln'apaséténécessairedel'interroger,delesoumettreauVeritaserumouàlalegilimancie.Ilaimmédiatementavouélemeurtreendonnantdesdétailsqueseull'assassinpouvaitconnaître.Ilétaitfier,affirmait-il,d'avoirtuécesMoldus,aprèsavoirattendudesannéescetteoccasion.Iladonnésabaguetteetonatoutdesuiteeulapreuvequec'étaitbienl'armeducrime.Quandonl'aemmenéàAzkaban,iln'aopposéaucunerésistance.Toutcequilepréoccupait,c'étaitquelabaguedesonpèreavaitdisparu."Ilvametuers'ilvoitquejel'aiperdue,répétait-ilsanscesseàsesgardiens.Ilvametuers'ilvoitquej'aiperdusabague."Etc'estapparemmentlaseulechosequ'ilaitjamaisditeparlasuite.IlapassélerestedesavieàAzkabanenselamentantdelapertedudernierhéritagedesonpèreetaujourd'hui,ilestenterréàcôtédelaprisonencompagniedetouslesmalheureuxquiontexpiréentresesmurs.
-Donc,VoldemortavaitvolélabaguettedeMorfinpourcommettrelecrime?demandaHarryenseredressantdanssonfauteuil.
-Exactement,réponditDumbledore.Nousnedisposonsd'aucunsouvenirpournouslemontrermaisjepensequenouspouvonsêtreàpeuprèssûrsdelafaçondontleschosessesontdéroulées.Voldemortastupéfixésononcle,luiaprissabaguetteetatraversélavalléeendirectiondela«grandemaison,del'autrecôtédelaroute».Là,ilatuéleMolduquiavaitabandonnésasorcièredemèreet,pourfairebonnemesure,sesgrands-parentsmolduségalement,supprimantainsilesderniersreprésentantsdel'indignelignéedesJedusoretsevengeantdupèrequin'avaitjamaisvouludelui.PuisilestretournédansletaudisdesGaunt,aimplantéàl'aidedemanipulationscomplexesdefauxsouvenirsdansl'espritdesononcle,aposélabaguetteàcôtédesonpropriétaireévanoui,glissélabagueanciennedanssapocheets'estéclipsé.
-Morfinnes'estjamaisrenducomptequecen'étaitpasluilecoupable?
-Jamais,réponditDumbledore.Ilalivré,commejel'aidit,desaveuxcompletsdontils'estmêmevanté.
-Maispendanttoutcetemps,ilaconservéenluicesouvenirbienréel!
-Oui,maisilafalludéployerdestrésorsd'habiletéenmatièredelegilimanciepourleluiarracher,expliquaDumbledore.D'ailleurs,pourquoiquelqu'unaurait-ileul'idéed'allerfouillerplusloindanslamémoiredeMorfinalorsqu'ilavaitdéjàconfessélecrime?J'aipum'arrangercependantpourluirendrevisitedanslesdernièressemainesdesavie,àunmomentoùj'essayaisdedécouvrirtoutcequejepouvaissurlepassédeVoldemort.J'aieubeaucoupdemalàextirpercesouveniret,quandj'aivucequ'ilcontenait,j'aiessayédem'enservirpourobtenirlalibérationdeMorfind'Azkaban.Maisavantqueleministèreaitprissadécision,Morfinétaitmort.
-Commentest-ilpossiblequelesgensduministèrenesesoientpasaperçusdecequeVoldemortluiavaitfait?demandaHarryaveccolère.Iln'étaitpasmajeur,àcetteépoque?Jecroyaisqu'ilsarrivaientàdétecterlamagiepratiquéeparunsorcierdepremiercycle!
-Tuasparfaitementraison,ilspeuventdétecterl'actemagiquelui-même,maispasceluiquil'acommis.Tutesouviensqueleministèret'avaitaccuséd'avoirjetéunsortilègedeLévitationqui,enréalité,avaitétéexécutépar...
-Dobby,grognaHarry,encoreulcérédecetteinjustice.Donc,sionn'estpasmajeuretqu'onfaitusagedemagiedanslamaisond'unsorcieroud'unesorcière,leministèrenes'enapercevrapas?
-Ilsserontentoutcasincapablesdedirequiajetélesortilège,réponditDumbledore,enesquissantunsouriredevantl'indignationdeHarry.Ilss'enremettentauxparentssorcierspourimposerl'obéissanceàleursenfantslorsqu'ilssetrouventsousleurtoit.
-Desbêtises,toutça,répliquasèchementHarry.Regardezcequis'estpassélà,regardezcequiestarrivéàMorfin!
-Jesuisd'accordavectoi,admitDumbledore.Morfinavaitbeauêtrecequ'ilétait,ilneméritaitpasdemourircommeilestmort,condamnépourdesmeurtresqu'iln'avaitpascommis.Maisilsefaittardetjeveuxquetuvoiescetautresouveniravantquenousnousséparions...
IlpritdansunepocheintérieureuneautrefioledecristaletHarrysetutcarilsesouvenaitqueDumbledoreluiavaitprésentécesouvenircommeleplusimportantqu'ilaitrecueilli.HarryremarquaquelecontenudelafioleétaitdifficileàverserdanslaPensine,commes'ils'étaitlégèrementcoagulé.Lessouvenirspouvaient-ilsmoisir?
-Ceneserapaslong,ditDumbledorelorsqu'ileutenfinréussiàviderlafiole.Nousseronstrèsviterevenus.Mais,pourl'instant,retournonsdanslaPensine...
EtHarrytraversaànouveaulasurfaceargentéepouratterrircettefoisfaceàunhommequ'ilreconnutimmédiatement.
C'étaitunHoraceSlughornbeaucoupplusjeune.Harryétaitsihabituéàsacalvitiequ'ilfutdéconcertéenlevoyantavecdescheveuxépaisetbrillants,d'unecouleurjaunepaille.Onauraitditqu'ilportaituntoitdechaumesurlatêtebienqu'ileûtdéjàsurlesommetducrâneunetonsureluisantedelatailled'unGallion.Samoustache,moinsfourniequ'aujourd'hui,étaitd'unblondroux.Iln'étaitpasaussirepletqueleSlughornqu'ilconnaissait,maislesboutonsdorésdesongiletrichementbrodésubissaientmalgrétoutuneassezfortetension.Enfoncédansunfauteuilconfortable,sespetitspiedsposéssurunpoufdevelours,ilavaitunverredevindansunemain,ettâtonnaitdel'autredansuneboîted'ananasconfits.
Harryjetauncoupd'œilalentourtandisqueDumbledoreapparaissaitàsoncôtéetvitqu'ilssetrouvaientdanslebureaudeSlughorn.Unedemi-douzained'élèves,desgarçonsâgésdequinzeàseizeans,étaientassisautourdelui,surdessiègesplusbasouplusdursquelesien.HarryreconnuttoutdesuiteJedusor.C'étaitleplusbeauetleplusdécontractédetous.SamaindroitereposaitnégligemmentsurlebrasdesonfauteuiletHarrysursautaenvoyantqu'ilportaitlabaguenoiretordeGaunt.Ilavaitdéjàtuésonpère.
-Monsieur,est-ilvraiqueleprofesseurTêtenjoyprendsaretraite?demandaJedusor.
-Tom,Tom,mêmesij'étaisaucourant,jenepourraispasvousledire,réponditSlughorn-ilagitaversJedusorunindexréprobateuretcouvertdesucremaisavecunclind'œilquigâchaquelquepeusoneffetJedoisavouerquej'aimeraisbiensavoird'oùvoustenezvosrenseignements,mongarçon.Vousêtesmieuxinforméquelamoitiédesenseignants.
Jedusorsourit.Lesautreséclatèrentderireenluilançantdesregardsadmiratifs.
-Avecvotreétrangeaptitudeàconnaîtredeschosesquevousdevriezignoreretlesoinquevousprenezàflatterlesgensimportants-aufait,mercipourl'ananas,vousaviezparfaitementraison,c'estmonpréféré...
Tandisqueplusieursélèvespouffaientderire,ilsepassaunphénomènesurprenant.Lapièceseremplitsoudaind'unépaisbrouillardblancetHarrynevitplusquelevisagedeDumbledore,àcotédelui.Puis,avecunepuissancequin'étaitpasnaturelle,lavoixdeSlughornretentitdanslebrouillard:
-Vousfinirezmal,mongarçon,souvenez-vousdecequejevousdis.
Lebrouillardsedissipaaussivitequ'ilétaitapparumaispersonnen'yfîtallusion,personnenesemblaitpenserquequelquechosed'anormalvenaitdeseproduire.Perplexe,Harryentenditunepetitependuled'or,surlebureaudeSlughorn,sonneronzeheures.
-Bontédivine,ilestdéjàsitard?s'exclamaSlughorn.Ilesttempsquevousyalliez,lesgarçons,ounousauronstousdesennuis.Lestrange,jeveuxvotredevoirdemain,sinon,jevousdonneuneretenue.C'estégalementvalablepourvous,Avery.
Slughornsehissahorsdesonfauteuiletallaposersonverrevidesursonbureaupendantquelesélèvessortaientenfileindienne.MaisJedusors'étaitattardéetHarryvitqu'ilfaisaitexprèsdetraînerpourresterledernierdanslapièce.
-Ouvrezl'œil,Tom,ditSlughornens'apercevantqu'ilétaittoujoursprésent.Ilnefautpasvouslaissersurprendrehorsdevotrelitàcetteheure-ci,vousêtespréfet...
-Monsieur,jevoulaisvousdemanderquelquechose.
-Demandez,mongarçon,demandez...
-J'auraisvoulusavoircequevouspouviezmediredes...desHorcruxes?
Lemêmephénomènerecommença:unbrouillarddenseemplitlapièce,masquantSlughornetJedusor.HarrynevoyaitplusqueDumbledorequisouriaitàcôtédeluid'unairserein.PuislavoixdeSlughornrésonnaànouveau,aveclamêmepuissancequeprécédemment:
-JenesaisriendesHorcruxesetsij'ensavaisquelquechose,jenevouslediraispas!Maintenantsortezimmédiatementd'icietquejenevousreprenneplusàprononcercemot!
-Voilà,c'esttout,annonçaDumbledored'untonplacide.Ilesttempsd'yaller.
EtlespiedsdeHarrys'élevèrentdusolpourretomberquelquessecondesplustardsurletapisdubureaudeDumbledore.
-Iln'yariend'autre?demandaHarry,perplexe.
Dumbledoreavaitditquec'étaitlesouvenirleplusimportantdetousmaisilnecomprenaitpascequ'ilpouvaitbienavoirdesimarquant.Sansdoutecebrouillard,etlefaitquepersonnen'aitsembléleremarquer,avait-ilquelquechosedebizarremaissinon,ilnes'étaitapparemmentrienpassé,àpartqueJedusoravaitposéunequestionàlaquelleiln'avaitobtenuaucuneréponse.
-Commetuauraspuleremarquer,ditDumbledoreenserasseyantderrièresonbureau,cesouveniraétéfalsifié.
-Falsifié?répétaHarryquis'assitàsontour.
-Sansaucundoute,assuraDumbledore.LeprofesseurSlughornamodifiésapropremémoire.
-Maispourquoi?
-Parcequejecroisqu'ilahontedecequis'estpassé.Ilaessayéderemodelersonsouvenirpoursemontrersousunmeilleurjour,occultantlespassagesdontilnevoulaitpasquejesoistémoin.Commetul'aurasconstaté,celaaétéréaliséd'unemanièretrèsgrossière,ettantmieux,caronvoitbienquelevéritablesouvenirresteprésentsouslesaltérations.Etdonc,pourlapremièrefois,jevaistedonnerundevoiràfaire,Harry.TuauraspourtâchedeconvaincreleprofesseurSlughorndelivrersonvraisouvenir,cequiconstitueratrèscertainementl'informationlapluscrucialedetoutescellesdontnousdisposons.
Harryleregardadanslesyeux.
-Mais,monsieur,dit-ilens'efforçantdeparlerdutonleplusrespectueuxpossible,vousn'avezsûrementpasbesoindemoi...Vouspourriezutiliserlalegilimancie...ouleVeritaserum...
-LeprofesseurSlughornestunsorcierhautementqualifiéquis'attendàl'unetàl'autre,réponditDumbledore.Ilestbeaucoupplusdouépourl'occlumanciequecepauvreMorfinGauntetjeseraisétonnéqu'iln'aitpassurluienpermanenceunantidoteauVeritaserumdepuisquejel'aipousséàmeconfiercesimulacredesouvenir.Non,jepensequ'essayerdeluiarracherlavéritéparlaforceseraitstupideetpourraitfairebeaucoupplusdemalquedebien.Jeneveuxpasqu'ilquittePoudlard.Maiscommenoustous,ilasesfaiblessesetjecroisquetueslaseulepersonnecapabledepénétrersesdéfenses.Ilestd'unegrandeimportancequenouspuissionsrecueillirlevraisouvenir,Harry...Quelleimportanceexactement,nousnelesauronsqu'endécouvrantlaréalité.Alors,bonnechance...etbonnenuit.
Unpeuinterloquédesetrouversibrusquementcongédié,Harrys'empressadeselever.
-Bonnenuit,monsieur.
Lorsqu'ilrefermaderrièreluilaportedubureau,ilentenditdistinctementlavoixdePhineasNigellusdire:
-Jenevoispascommentcegarçonpourraitfairemieuxquevous,Dumbledore.
-Jesavaisbienquevousneleverriezpas,répliquaDumbledore.
EtFumsecklançaunnouveaucri,douxetmélodieux.
18Surprisesd'anniversaire
Lelendemain,HarryrévélaàRonetàHermionelatâchequeDumbledoreluiavaitconfiée,maisilleurparlaséparémentcarHermionerefusaittoujoursderesterenprésencedeRonpluslongtempsqu'iln'étaitnécessairepourluijeterunregardméprisant.
RonpensaitqueHarryn'auraitsansdouteaucunedifficultéàconvaincreSlughorn.
-Ilt'adore,dit-ilaucoursdupetitdéjeuner,agitantd'ungestedégagéunefourchettepleined'œufauplat.Ilnepeutrienrefuseràsonpetitprincedespotions,n'est-cepas?Tun'asqu'àresteràlafinducours,cetaprès-midi,etluidemander.
Lepointdevued'Hermione,enrevanche,étaitmoinsoptimiste.
-Ildoitêtredécidéàcachercequis'estvraimentpassésiDumbledorelui-mêmen'arienputirerdelui,dit-elleàvoixbasse,danslacourenneigéeoùilsétaientsortispourlarécréation.LesHorcruxes...LesHorcruxes...jen'enaijamaisentenduparler...
-Ahbon?
Harryétaitdéçu.Ilavaitespéréqu'Hermionepourraitluidonnerunindice.
-Ildoits'agirdequelquechosedetrèsavancéenmatièredemagienoire,sinonpourquoiVoldemortaurait-ilposédesquestionsàcesujet?Jecroisquetuaurasdumalàobtenirl'information,Harry,tudevrastemontrertrèsprudentdanstafaçond'approcherSlughorn,réfléchiràunestratégie...
-Ronpensequejedevraissimplementattendrelafinducoursdepotions,cetaprès-midi...
-Ah,trèsbien,sic'estcequepenseRon-Ron,ilfautsuivresesconseils,répliqua-t-elleens'enflammantaussitôt.LejugementdeRon-Rona-t-iljamaisétéprisendéfaut?
-Hermione,tunepourraispas...
-Non!s'exclama-t-elleaveccolère.
Etelles'éloignaentrombe,laissantHarryseul,danslaneigejusqu'auxchevilles.
Lescoursdepotionsétaientdevenusassezinconfortables,cestempsderniers,carHarry,RonetHermionedevaientpartagerlamêmetable.Cejour-là,Hermionedéplaçasonchaudronpourserapprocherd'ErnieetignoracomplètementHarryetRon.
-Qu'est-cequetuluiasfait,toi?murmuraRonàHarryenregardantleprofildédaigneuxd'Hermione.
MaisavantqueHarryaitpurépondre,Slughorn,derrièresonbureau,exigealesilence:-Calmez-vous,calmez-vous,s'ilvousplaît!Dépêchons-nous,nousavonsbeaucoupdetravailcetaprès-midi!LatroisièmeloideGolpalott...Quipeutmel'énoncer?MissGranger,biensûr!
Hermionerécitaàtoutevitesse:-La-troisième-loi-de-Golpalott-établit-que-Fantidoted'un-poison-composé-doit-être-égal-à-plus-que-la-sommedes-antidotes-de-chacun-de-ses-composants.
-Exactement!approuvaSlughorn,lamineréjouie.DixpointspourGryffondor!Maintenant,sil'onconsidèrecommevraielatroisièmeloideGolpalott...
HarrydevaitcroireSlughornsurparolepourdéterminersilatroisièmeloideGolpalottétaitvraieoupascariln'yavaitriencompris.Personne,àpartHermione,nesemblacomprendredavantagecequeSlughornleurditensuite:-...celasignifie,biensûr,que,enadmettantqu'onaitidentifiécorrectementlesingrédientsdelapotiongrâceauRévélasortdeScarpin,notrebutprincipalseranonpasceluirelativementsimpledesélectionnerlesantidotesdechacundecesingrédients,maisdedécouvrirlecomposantsupplémentairequipermettra,parunprocessusquasimentalchimique,detransformercesélémentsdisparates...
Ron,assisàcôtédeHarry,laboucheentrouverte,griffonnaitd'unairabsentsursonnouvelexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions.11avaitoubliéqu'ilnepouvaitpluscomptersurHermionepoursetirerd'affairequandiln'arrivaitpasàcomprendredequoiilétaitquestion.
-...etdonc,achevaSlughorn,jeveuxquechacundevousprennel'unedesfiolesquisontsurmonbureau.Vousdevrezmettreaupointunantidotecontrelepoisonqu'ellescontiennentavantlafinducours.Bonnechanceetn'oubliezpasvosgantsdeprotection!
Hermiones'étaitdéjàlevéedesontabouretetsetrouvaitàmi-chemindubureaudeSlughornavantquelerestedelaclassesesoitrenducomptequ'ilétaittempsdebouger.AumomentoùHarry,RonetErnieretournaients'asseoiràleurtable,elleavaitdéjàversélecontenudesafioledanssonchaudronetallumaitunfeuau-dessous.
-C'estbêtequelePrincenepuissepast'aideraujourd'hui,Harry,dit-elled'untonallègreenseredressant.Cettefois,ilvafalloirquetucomprennestoi-mêmeleprincipedel'expérience.Pasderaccourcis,pasdetricherie!
Agacé,Harrydébouchaleflacondepoisonqu'ilavaitprissurlebureaudeSlughorn,unliquided'unrosecriard,levidadanssonchaudronetlemitàchauffer.Iln'avaitpaslamoindreidéedecequ'ildevaitfaireensuite.IljetaunregardàRonquirestaitdeboutdevantsonproprechaudron,l'airpataudaprèsavoircopiéchacundesgestesdeHarry.
-TuessûrquelePrincen'auraitpasuntuyau?marmonna-t-il.
HarrysortitsafidèleéditionduManuelavancédepréparationdespotionsetl'ouvritauchapitredesantidotes.LatroisièmeloideGolpalottyétaitreproduitetellequ'Hermionel'avaitrécitéemaisaucuncommentairedelamainduprincenevenaitéclairersasignification.Apparemment,lePrince,toutcommeHermione,n'avaiteuaucunedifficultéàlacomprendre.
-Riendutout,ditsombrementHarry.
Hermioneagitaitàprésentsabaguetted'ungesteenthousiasteau-dessusdesonchaudron.Malheureusement,ilsnepouvaientcopierlesortilègequ'elleétaitentraind'exécutercarelleétaitdevenuesihabiledanslesincantationsinformuléesqu'ellen'avaitplusbesoindelesprononceràhautevoix.ErnieMacmillan,penchésursonproprechaudron,marmonnait:«Specialisrevelto!»d'unemanièresiconvaincantequeHarryetRons'empressèrentdel'imiter.
IlnefallutguèreplusdecinqminutesàHarrypourcomprendrequesaréputationdemeilleurpréparateurdepotionsdelaclasseétaitentraindes'effondrerlamentablement.Lorsqu'ilavaitfaitun
premiertourdelasalle,Slughornavaitplongéunregardpleind'espoiràl'intérieurdesonchaudron,prêtàpousserdescrisderavissementcommeàsonhabitude,maisilavaittrèsvitedétournélatêteentoussant,suffoquéparl'odeurd'œufpourriquis'endégageait.Hermionen'avaitjamaiseuuntelairdesuffisance.Ellenesupportaitpasdevoirsestalentssurpassésàchaquecoursdepotions.Encetinstant,elledécantaitlesingrédientsmystérieusementséparésdesonpoisondansdixfiolesdecristaldifférentes.Pours'épargnercespectacleexaspérantplusqueparnécessité,HarrysepenchasurlelivreduPrincedeSang-Mêléetentournaquelquespagesavecunebrusquerieinutile.
Lasolutionétaitlà,griffonnéeentraversd'unelonguelisted'antidotes:«Enfoncez-luisimplementunbézoarddanslagorge.»Harrycontemplacesmotsuninstant.N'avait-ilpasdéjàentenduparlerunjour,bienlongtempsauparavant,desbézoards?Roguenelesavait-ilpasmentionnésdanssontoutpremiercoursdepotions?«Unepierrequ'ontrouvedansl'estomacdeschèvresetquiconstitueunantidoteàlaplupartdespoisons.»Cen'étaitpasuneréponseauproblèmedeGolpalottetsiRogueavaittoujoursétéleurprofesseur,Harryn'auraitpasoséproposercettesolution,maislemomentétaitvenudeprendredesmesuresradicales.Ilseprécipitaversl'armoireetyfouilla,écartantdescornesdelicorneetunenchevêtrementd'herbesséchéesjusqu'àcequ'ildéniche,toutaufond,unepetiteboîteencartonsurlaquelleétaitécritlemot«Bézoards».
IlouvritlaboîteaumomentprécisoùSlughornannonçait:-Plusquedeuxminutes!
Al'intérieursetrouvaientunedouzained'objetsracornis,d'unecouleurmarron,quiressemblaientplusàdesrognonsdesséchésqu'àdevéritablespierres.Harryenpritun,remitlaboîtedansl'armoireetsedépêchaderevenirdevantsonchaudron.
-Letempsest...ÉCOULE!lançaSlughornd'untoncordial.Voyonsunpeulerésultat!Biaise...qu'avez-vousàmemontrer?
Lentement,Slughornfitletourdelapièce,examinantlesdifférentsantidotes.Personnen'avaitaccomplilatâchejuqu'auboutmaisHermioneessayad'ajouterquelquesingrédientsdanssonflaconavantqueSlughornn'arrivejusqu'àelle.Ronavaitcomplètementabandonnéets'efforçaitsimplementdenepasrespirerlesvapeursputridesquis'élevaientdesonchaudron.QuantàHarry,ilattendait,serrantlebézoarddanssamainlégèrementmoite.
Slughorns'approchadeleurtableendernier.Ilreniflalapotiond'ErnieetpassaàcelledeRonquilefitgrimacer.Ilnes'attardapasdevantsonchaudron,reculantrapidementavecunlégerhaut-le-cœur.
-Etvous,Harry,dit-il.Vousavezquelquechosed'intéressant?Harrytenditlamain,lebézoardaucreuxdesapaume.SlughorncontemplalapierrependantdixbonnessecondesetHarrysedemandas'iln'allaitpassemettreencolère.Puisilrejetalatêteenarrièreetéclatad'ungrandrire.
-Vousnemanquezpasd'audace,mongarçon!s'exclamat-ilenprenantlebézoardqu'illevadevantluipourquetoutelaclassepuisselevoir.Vousêtesbienlefilsdevotremère...Jenepeuxpasvousenvouloir...Unbézoardpourraitsansnu]douteservird'antidoteàtoutescespotions!
Hermione,levisageensueur,delasuieauboutdunez,paraissaitfollederage.Sonantidoteàmoitiéterminé,composédecinquante-deuxingrédientsdontunemèchedesesproprescheveux,bouillonnaitparesseusementderrièreSlughornquin'avaitd'yeuxquepourHarry.
-Ettuaspensétoutseulaubézoard,Harry?demandat-elle,lesdentsserrées.
-Voilàl'espritd'initiativepersonnelledontunvraiprépa-rateurdepotionsdoitsavoirfairepreuve!
déclaraSlughornd'untonraviavantqueHarryaitpurépondre.Exactementcommesamère,elleavaitlamêmefaçonintuitived'aborderlespotions,iltientceladeLily,indiscutablement...Oui,Harry,eneffet,sivousavezunbézoardsouslamain,ilvoustirerad'affaire...Maiscommeilsnesontpasefficacesàtouslescoupsetqu'onlestrouveassezrarement,ilvautquandmêmemieuxsavoirmélangerlesantidotes...
Leseulquiparaissaitencoreplusencolèrequ'HermioneétaitMalefoy:àlagrandesatisfactiondeHarry,ilavaitrenversésurluiquelquechosequiressemblaitàdesvomissuresdechat.Maisavantqu'aucundesdeuxaitpuexprimersafureurdevoirHarrysurpassertouslesautressansavoirfourniaucuntravail,laclocheretentit.
-Ilesttempsderamasservosaffaires!EtjedonnedixpointsdeplusàGryffondorpourrécompensercepuretsimpleculot!ajoutaSlughorn.
Pouffantderire,ilrejoignitsonbureaudesadémarchechaloupée,àl'autreboutducachot.
Harrys'attarda,prenanttoutsontempspourrangersonsac.NiRonniHermioneneluisouhaitèrentbonnechanceensortant.Tousdeuxavaientl'airpassablementirrité.Enfin,HarryetSlughornseretrouvèrentseulsdanslasalle.
-Voyons,Harry,vousallezêtreenretardàvotreprochaincours,avertitSlughornd'untonaffable,enrabattantd'ungesteseclesdeuxfermoirsd'ordesamalletteenpeaudedragon.
-Monsieur,commençaHarry,quisefaisaitl'impressiondesecomportercommeVoldemort,jevoulaisvousdemanderquelquechose.
-Demandez,mongarçon,demandez...
-J'auraisvoulusavoircequevouspouviezmediredes...desHorcruxes.
rateurdepotionsdoitsavoirfairepreuve!déclaraSlughornd'untonraviavantqueHarryaitpurépondre.Exactementcommesamère,elleavaitlamêmefaçonintuitived'aborderlespotions,iltientceladeLily,indiscutablement...Oui,Harry,eneffet,sivousavezunbézoardsouslamain,ilvoustirerad'affaire...Maiscommeilsnesontpasefficacesàtouslescoupsetqu'onlestrouveassezrarement,ilvautquandmêmemieuxsavoirmélangerlesantidotes...
Leseulquiparaissaitencoreplusencolèrequ'HermioneétaitMalefoy:àlagrandesatisfactiondeHarry,ilavaitrenversésurluiquelquechosequiressemblaitàdesvomissuresdechat.Maisavantqu'aucundesdeuxaitpuexprimersafureurdevoirHarrysurpassertouslesautressansavoirfourniaucuntravail,laclocheretentit.
-Ilesttempsderamasservosaffaires!EtjedonnedixpointsdeplusàGryffondorpourrécompensercepuretsimpleculot!ajoutaSlughorn.
Pouffantderire,ilrejoignitsonbureaudesadémarchechaloupée,àl'autreboutducachot.
Harrys'attarda,prenanttoutsontempspourrangersonsac.NiRonniHermioneneluisouhaitèrentbonnechanceensortant.Tousdeuxavaientl'airpassablementirrité.Enfin,HarryetSlughornseretrouvèrentseulsdanslasalle.
-Voyons,Harry,vousallezêtreenretardàvotreprochaincours,avertitSlughornd'untonaffable,enrabattantd'ungesteseclesdeuxfermoirsd'ordesamalletteenpeaudedragon.
-Monsieur,commençaHarry,quisefaisaitl'impressiondesecomportercommeVoldemort,jevoulaisvousdemanderquelquechose.
-Demandez,mongarçon,demandez...
-J'auraisvoulusavoircequevouspouviezmediredes...desHorcruxes.
Slughornsefigea.Sonvisagerondsemblas'effondrersurlui-même.Ilsepassalalanguesurleslèvresetlançad'unevoixrauque:
-Qu'est-cequevousavezdit?
-JevousdemandaiscequevoussaviezdesHorcruxes,monsieur.Vouscomprenez,je...
-C'estDumbledorequivousachargédeposerlaquestion,murmuraSlughorn.
Savoixavaitcomplètementchangé.Ellen'étaitplusdutoutcordiale,maisbouleversée,terrifiée.Iltâtonnadanssapochededevantetensortitunmouchoiraveclequelilépongeasonfrontcouvertdesueur.
-Dumbledorevousamontréce...cesouvenir.C'estbiencela,n'est-cepas?
-Oui,réponditHarry,décidantqu'ilvalaitmieuxnepasmentir.
-Evidemment,repritSlughornàvoixbasse,encontinuantd'essuyersonvisagelivide.Evidemment...Ehbien,sivousavezvucesouvenir,Harry,vouscomprendrezquejenesaisrien,rien-ilrépétalemotavecvigueur-desHorcruxes.
Ilpritsamalletteenpeaudedragon,remitsonmouchoirdanssapocheets'avançaàgrandspasverslaporteducachot.
-Monsieur,ditHarrydansunedernièretentativedésespérée,jepensaissimplementqu'ilyavaitpeut-êtrequelquechosed'autredanscesouvenir...
-Vraiment?répliquaSlughorn.Ehbien,vousavezeutortdepensercela,vousm'entendez?VousaveceuTORT!
IlavaithurlécederniermotetavantqueHarryaitpuajouterquoiquecesoit,ilclaqualaportederrièrelui.
NiRon,niHermioneneluimanifestèrentlamoindrecompassionquandilleurracontacetteentrevuedésastreuse.Hermionebouillaittoujoursderageenpensantàlafaçon
dontHarryavaittriomphésansaccomplirsontravailconvenablementetRonluienvoulaitdenepasluiavoirglisséàluiaussiunbézoard.
-Onauraiteul'airbêtesionenavaiteuuntouslesdeux!protestaHarry,agacé.Tucomprends,ilfallaitquejelemettedebonnehumeurpourluiposerdesquestionssurVoldemort.Oh,çasuffit,tunepourrasdoncjamaistecontrôler?ajouta-t-il,exaspérélorsqu'ilvitRongrimacerenentendantcenom.
Rendufurieuxparsonéchecetparl'attitudedeRonetd'Hermione,Harryméditadanslesjoursquisuivirentsurlafaçondontilconvenaitd'agiravecSlughorn.Ildécidadeluilaissercroirepourlemomentqu'ilnepensaitplusauxHorcruxes.Mieuxvalaitluidonnerunefausseimpressionde
tranquillitéavantderepasseràl'attaque.
VoyantqueHarrynel'interrogeaitplus,lemaîtredesPotionsretrouvaavecluisesmanièresaffectueusesetsemblaavoiroubliélesujet.Harryattendituneinvitationàl'unedesespetitessoirées,résolucettefoisàl'accepter,mêmes'ildevaitpourcelareporteruneséanced'entraînementdeQuidditch.Malheureusement,aucuneinvitationn'arriva.Harryserenseignaauprèsd'HermioneetdeGinnymaisellesnonplusn'avaientrienreçu,nipersonned'autreàleurconnaissance.Ilsedemandaalorssi,aprèstout,Slughornavaitvraimentoubliéets'iln'avaitpasplutôtdécidédeneplusluioffrird'autresoccasionsdelequestionner.
Pendantcetemps,pourlatoutepremièrefoisdepuisqu'ellelafréquentait,HermioneavaitprisendéfautlabibliothèquedePoudlard.Elleenfutsitroubléequ'elleenoubliamêmesamauvaisehumeuràl'égarddeHarryaprèslarusedubézoard.
-Jen'aipastrouvéuneseuleexplicationsurlesHorcruxes,luidit-elle.Pasuneseule!J'aifouillépartoutdanslaréserveetmêmedansleslivreslesplushorribles,làoùont'expliquecommentpréparerlesplusépouvantablespotions...rien!Toutcequej'aipudénicher,c'estça,dansl'introductiondesGrandesNoirceursdelamagie-écoute:«Del'Horcruxe,laplusviledetouteslesinventionsmagiques,nousnedironsmotnin'enseigneronslapratique...»Danscecas,pourquoilementionner?ajouta-t-elle,agacée.
D'uncoupsecellerefermal'antiquevolumequilaissaéchapperuneplaintespectrale.
-Oh,silence,répliquaHermioneenlefourrantdanssonsac.
Lorsquefévrierarriva,laneigefonditautourdel'écoleetlaissaplaceàunehumiditémorneetglaciale.Desnuagesbasd'ungrisviolacés'étendaientau-dessusduchâteauetunepluiefroide,ininterrompue,rendaitlespelousesboueusesetglissantes.Lerésultatfutquelaleçondetransplanagedessixièmeannée,prévuelesamedimatinpournepasperturberleshorairesdecours,n'eutpaslieudansleparcmaisdanslaGrandeSalle.
QuandHarryetHermionearrivèrent(RonétaitdescenduavecLavande),ilsvirentquelestablesavaientdisparu.Lapluiefouettaitleshautesfenêtresetleplafondenchantétour-'noyaitenvolutessombresau-dessusd'euxtandisqu'ilsserassemblaientdevantlesprofesseursMcGonagall,Rogue,FlitwicketChourave-lesdirecteursdesquatremaisonsaccompagnésd'unpetitsorcierdontHarrydevinaqu'ildevaitêtrelemoniteurdetransplanageduministère.Ilétaitétrangementincolore,avecdescilstransparents,descheveuxfinsetunairimmatériel,commes'ilauraitsuffid'unesimplerafaledeventpourl'emporter.Harrysedemandasisesconstantesdisparitionsetréapparitionsn'avaientpasd'unecertainemanièrediminuésasubstanceous'ilavaittoujourseucettefrêlecharpente,idéalepourquelqu'unquisouhaitesevolatiliser.
-Bonjour,ditlesorcierduministèrelorsquetouslesélèvesfurentarrivésetquelesdirecteursdemaisonleseurentincitésausilence.Jem'appelleWilkieTycrossetjesuisenvoyéparleministèrepourêtrevotremoniteurdetransplanageaucoursdesdouzesemainesquiviennent.J'espèrependantcettepériodevousprépareràpasservotrepermisdetransplanage...
-Malefoy,taisez-vousetécoutez!aboyaleprofesseurMcGonagall.
Toutlemondeseretourna.LevisagedeMalefoyavaitprisuneteinterosevif.L'airfurieux,ils'écartadeCrabbeaveclequelilsemblaits'êtredisputéàvoixbasse.Harryjetaunrapidecoupd'ceilàRogue
quiparaissaitluiaussiagacémaisHarrysoupçonnaitfortementquec'étaitmoinsparlagrossièretédeMalefoyqueparlaréprimandedeMcGonagallàunélèvedesamaison.
-Nombred'entrevouspourrontalorsseprésenteràl'examen,poursuivitTycrosscommes'iln'yavaiteuaucuneinterruption.Commevouslesavezsansdoute,ilestgénéralementimpossibledetransplanerdansl'enceintedePoudlard.Ledirecteuratoutefoissuspenducetenchantementpouruneduréed'uneheureetuniquemententrelesmursdelaGrandeSalleafindevouspermettredevousentraîner.Jedoisinsistersurlefaitquevousnepourrezpastransplanerau-delàdecettesalleetqu'ilseraittrèsimprudentd'essayer.Aprésentéevoudraisquevousvousplaciezàunedistancesuffisantelesunsdesautrespourgarderdevantvousunespacelibred'unmètrecinquante.
Ilyeutunegrandeagitation,desbruitsdepasprécipités,desbousculades,tandisquelesélèvesseséparaient,seheurtaient,selançaientdesordrespourécarterlesautresdeleurchemin.Lesdirecteursdesmaisonspassaientparmieux,lesaidaientàseplaceretmettaientfinauxdisputes.
-Harry,oùvas-tu?demandaHermione.
Maisilneluiréponditpas.Ilsehâtadetraverserlafoule,passadevantleprofesseurFlitwickquitentaitd'unepetitevoixaiguëdedisposerenbonordrequelquesSerdaigletousdécidésàserapprocherdupremierrang,puisdevantleprofesseurChourave,occupéeàalignersesélèvesdePoufsouffle.Enfin,aprèsavoircontournéErnieMacmillan,ilparvintàseplacertoutaufond,justederrièreMalefoyquiprofitaitduremue-ménagepourcontinuersadisputeavecCrabbe.Celui-ci,laminerebelle,setenaitàunmètrecinquantedelui.
-Jenesaispascombiendetempsçavaencoreprendre,d'accord?luilançaMalefoy,ignorantqueHarrysetrouvaitjustederrièrelui.C'estpluslongquejenelepensais.
CrabbeouvritlabouchemaisMalefoysembladevinercequ'ils'apprêtaitàdire.
-Ecoute,Crabbe,cequejeprépareneteregardepas,Goyleettoi,vousdevezsimplementobéiretfaireleguet!
-Moi,quandjedemandeàmesamisdefaireleguet,jeleurexpliquepourquoi,ditHarryjusteassezfortpourqueMalefoypuissel'entendre.
Malefoypivotasursestalons,lamainsursabaguettemagiquemaisàcemomentprécis,lesquatredirecteursdemaisons'écrièrent:«Taisez-vous»etlesilenceretomba.Malefoyseretournalentementdel'autrecôté.
-Merci,ditTycross.Bien...Maintenant...
Ilagitasabaguette.Descerceauxàl'anciennemodeapparurentaussitôtsurlesol,devantchaqueélève.
-Lachoseimportantedontilfautsesouvenirpourtrans-planerserésumeàtroisD!expliquaTycross.Destination,Détermination,Décision!Premièreétape:fixezrésolumentvotreespritsurladestinationsouhaitée.Danslecasprésent,l'intérieurdevotrecerceau.Veuillezdèsmaintenantvousconcentrersurcetobjectif.
Toutlemondejetauncoupd'oeilfurtifpourvoirsilesautresregardaientbienleurcerceaupuischacunsehâtad'obéir.Harryobservalecerclepoussiéreuxdélimitéparsonproprecerceauet
s'efforçadenepenseràriend'autre.CequiserévélaimpossiblecarilnecessaitdesedemandercequeMalefoypouvaitbienpréparerquinécessitequ'onfasseleguet.
-Deuxièmeétape,poursuivitTycross,concentrezvotredéterminationsurl'espaceàoccuper!Quevotredésird'ypénétrerserépandedanschaqueatomedevotrecorps!
Harryjetasubrepticementunregardautourdelui.Unpeuplusloinsursagauche,ErnieMacmillanfixaitsoncerceauavecunetelleintensitéquesonvisageétaitdevenutoutrouge.Onauraitditqu'ils'apprêtaitàpondreunœufdelatailled'unSouafle.Harrysemorditlalèvrepournepaséclaterderireetcontemplaànouveausoncerceau.
-Troisièmeétape,repritTycross,etseulementquandjevousendonnerailesignal...Tournezsurplaceenessayantdetrouvervotrechemindanslenéantetenaccomplissantvotremouvementavecdécision!Amoncommandement,attention...un...
Harryjetaencoreuncoupd'œilalentour.Beaucoupd'élèvessemblaientpassablementinquietsàl'idéededevoirtransplanersivite.
-...deux...
Harryessayaànouveaudefocalisersespenséessurlecerceau.IlavaitdéjàoubliéàquoicorrespondaientlestroisD.
-...TROIS!
Harrypivotasurplace,perditl'équilibreetfaillittomber.Iln'étaitpasleseul.Danstoutelasalle,onvoyaitsoudainlesgenstitubersurplace.Nevilleétaitétendusurledos.ErnieMacmillanavaitsautédanssoncerceauenexécutantunesortedepirouetteetparutmomentanémentfoudejoiejusqu'àcequ'ilvoieDeanThomasleregarderenhurlantderire.
-Cen'estpasgrave,cen'estpasgrave,ditsèchementTycrossquinesemblaitpass'attendreàmieux.Remettezvoscerceauxenplace,s'ilvousplaît,etreprenezvotrepositiondedépart...
Ladeuxièmetentativenefutpasplusheureusequelapremière.Latroisièmeserévélaaussilamentable.Cefutseulementàlaquatrièmequ'ilsepassaenfinquelquechose.Ilyeutunhorriblecridedouleurettoutlemondeseretourna,terrifié,pourvoirSusanBones,dePoufsouffle,vacilleraumilieudesoncerceau,sajambegaucherestéeàunmètrecinquantederrièreelle,àl'endroitd'oùelleétaitpartie.
Lesdirecteursdemaisonseprécipitèrent.Ilyeutungrandbangetunpanachedefuméeviolette.Lorsquelafuméesedissipa,Susanavaitretrouvésajambemaisellesanglotait,l'airhorrifié.
-Ledésartibulement,ouséparationdecertainespartiesducorps,seproduitquandl'espritn'estpassuffisammentdéterminé,expliquaWilkieTycrossd'untoncalme.Vousdevezvousconcentrercontinuellementsurvotredestinationetvousmettreenmouvementsanshâtemaisavecdécision...Commececi.
Tycrossfitunpasenavant,tournasurlui-mêmeavecgrâce,lesbrastendus,etdisparutdansletournoiementdesarobe,réapparaissantaufonddelasalle.
-Souvenez-vousdestroisD,dit-il,etessayezànouveau...Un...Deux...Trois...
Maisuneheureplustard,ledésartibulementdeSusanrestaitleseulévénementnotablequisesoitproduitaucoursdelaséance.Tycrossneparaissaitpasdécouragépourautant.Attachantsacapeautourdesoncou,ilditsimplement:-Aurevoir,toutlemonde,àsamediprochain,etn'oubliezpas:Destination,Détermination,Décision.IldonnaalorsuncoupdebaguettequifitdisparaîtrelescerceauxetsortitdelasalleencompagnieduprofesseurMcGonagall.Desconversationss'élevèrentdetoutespartstandisquelesélèvessortaientdanslehall.
-Commentças'estpassé,pourtoi?demandaRonensehâtantderejoindreHarry.J'ail'impressiond'avoirsentiquelquechoseàmondernieressai.Unesortedefourmillementdanslespieds.
-Tesbasketsdoiventêtretroppetites,Ron-Ron,ditunevoixderrièreeux.
Hermioneleurpassadevant,l'airhautain,lesourirenarquois.
-Moi,jen'airiensentidutout,ditHarry,indifférentàl'interruption.Maisçanem'intéressepasbeaucouppourlemoment...
-Qu'est-cequetuveuxdire?Tun'aspasenvied'apprendr<àtransplaner?s'étonnaRon,incrédule.
-Enfait,jenesuispasvraimentemballé,jepréfèrevoleiréponditHarryenjetantuncoupd'ceilderrièreluipourvoioùétaitMalefoy.
Arrivédanslehall,ilaccéléral'allure.
-Viens,dépêche-toi,ilyaquelquechosequejevoudrafaire...
Perplexe,RonsuivitHarryquiretournadanslatour<Gryffondoraupasdecourse.IlsfurentmomentanémentretnusparPeevesquiavaitbloquéuneporteduquatrièmeétageMaisuneheureplustard,ledésartibulementdeSusanrestaitleseulévénementnotablequisesoitproduitaucoursdelaséance.Tycrossneparaissaitpasdécouragépourautant.Attachantsacapeautourdesoncou,ilditsimplement:-Aurevoir,toutlemonde,àsamediprochain,etn'oubliezpas:Destination,Détermination,Décision.IldonnaalorsuncoupdebaguettequifitdisparaîtrelescerceauxetsortitdelasalleencompagnieduprofesseurMcGonagall.Desconversationss'élevèrentdetoutespartstandisquelesélèvessortaientdanslehall.
-Commentças'estpassé,pourtoi?demandaRonensehâtantderejoindreHarry.J'ail'impressiond'avoirsentiquelquechoseàmondernieressai.Unesortedefourmillementdanslespieds.
-Tesbasketsdoiventêtretroppetites,Ron-Ron,ditunevoixderrièreeux.
Hermioneleurpassadevant,l'airhautain,lesourirenarquois.
-Moi,jen'airiensentidutout,ditHarry,indifférentàl'interruption.Maisçanem'intéressepasbeaucouppourlemoment...
-Qu'est-cequetuveuxdire?Tun'aspasenvied'apprendreàtransplaner?s'étonnaRon,incrédule.
-Enfait,jenesuispasvraimentemballé,jepréfèrevoler,réponditHarryenjetantuncoupd'ceilderrièreluipourvoiroùétaitMalefoy.
Arrivédanslehall,ilaccéléral'allure.
-Viens,dépêche-toi,ilyaquelquechosequejevoudraisfaire...
Perplexe,RonsuivitHarryquiretournadanslatourdeGryffondoraupasdecourse.IlsfurentmomentanémentretenusparPeevesquiavaitbloquéuneporteduquatrièmeétageetempêchaitdepasserquiconquerefusaitdemettrelefeuàsonproprecaleçon.MaisHarryetRonsecontentèrentdefairedemi-touretdeprendreundeleursfidèlesraccourcis.Quelquesminutesplustard,ilsfranchissaientletrouduportrait.
-Tuvasenfinmedirecequisepasse?demandaRon,unpeuessoufflé.
-Là-haut,réponditHarry.
Iltraversalasallecommuneetmontal'escalier.CommeHarryl'avaitespéré,ledortoirétaitvide.Ilouvritsavaliseetyfouilla,sousl'œilimpatientdeRon.
-Harry...
-MalefoysesertdeCrabbeetdeGoylecommeguetteurs.IlsedisputaitavecCrabbetoutàl'heure.Jeveuxsavoir...Ah...
Ilavaitdénichéunmorceaudeparcheminapparemmentviergequ'ildépliaettapotaduboutdesabaguette.
-Jejuresolennellementquemesintentionssontmauvaises...Entoutcas,cellesdeMalefoylesont.
Aussitôt,lacarteduMaraudeurapparutàlasurfaceduparchemin.Onyvoyaitunplandétaillédetouslesétagesduchâteauet,sedéplaçantunpeupartout,lesminusculespoints,accompagnésd'unnom,quicorrespondaientàchaquepersonneprésentedansleslieux.
-Aide-moiàtrouverMalefoy,ditHarryd'untonpressant.Ilétalalacartesursonlitettousdeuxsemirentàchercher.
-Là!ditRon,auboutd'uneminute.IlestdanslasallecommunedeSerpentard.Regarde...ilyaaussiParkinson,Zabini,CrabbeetGoyle...
Harrycontemplalacarted'unairdéçumaisreprittrèsvitecontenance.
-Apartirdemaintenant,jevaisl'avoiràl'œil,annonçat-ild'untondécidé.EtdèsquejeleverraisecacherquelquepartpendantqueCrabbeetGoylefontleguet,jemettraimabonnevieillecaped'invisibilitéetj'irairegardercequ'il...
Ilfutinterrompuparl'arrivéedeNevillequiapportaavecluiuneforteodeurdetissubrûléetcommençaàfouillerdanssavalisepourychercherunnouveaucaleçon.
MalgrésadéterminationàprendreMalefoysurlefait,Harryn'eutguèredechanceaucoursdesdeuxsemainesquisuivirent.Ilconsultaitlacarteaussisouventquepossible,s'arrêtantparfoisinutilementdanslestoilettesentredeuxcourspourl'examiner,maisilnevitjamaisMalefoydansunendroitoùiln'auraitpasdûêtre.IlrepéraCrabbeetGoylequisepromenaientseulsdanslechâteauplussouventqu'àl'ordinaire,restantparfoisimmobilesdansdescouloirsdéserts,maisdanscesmoments-là,Malefoynesetrouvaitpasauprèsd'euxetnefiguraitd'ailleursnullepartsurlacarte.Cequiconstituaitungrandmystère.HarrysedemandasiMalefoynequittaitpasl'écoledetempsàautremaisilnevoyaitpascommentilpourraityparvenirétantdonnélehautniveaudesécuritéenvigueurdanslechâteau.Ilsupposaitdoncsimplementqu'iln'arrivaitpasàleretrouverparmilescentainesdepointsminusculesquisedéplaçaientsoussesyeux.QuantaufaitqueMalefoy,CrabbeetGoyle
semblaientallerchacundesoncôtéalorsqu'ilsétaienthabituellementinséparables,c'étaientdeschosesquiseproduisaientlorsqu'ondevenaitplusgrand-RonetHermione,songeatristementHarry,enétaientlapreuvevivante.
Févriers'approchademarssansqueletempschange,saufquelevents'ajoutaàlapluie.Accueillidansuneindignationgénérale,unavisapparutsurlestableauxd'affichagedetouteslessallescommunespourannoncerquelaprochainesortieàPré-au-Lardavaitétéannulée.Ronétaitfurieux.
-C'étaitlejourdemonanniversaire!s'exclama-t-il.Jemefaisaisunejoied'yaller!
-Çan'ariend'étonnant,commentaHarry.AprèscequiestarrivéàKatie.
Ellen'étaittoujourspasrevenuedeSteMangouste.Parsurcroît,LaGazettedusorciersignalaitd'autrescasdepersonnesdisparues,dontcertainesavaientunliendeparentéavecdesélèvesdePoudlard.
-Maseulejoie,maintenant,çavaêtrecettestupideleçondetransplanage!marmonnaRonavecmauvaisehumeur.Tuparlesd'uncadeaud'anniversaire...
Auboutdelatroisièmeleçon,letransplanageserévélaaussidifficilequ'audébut,mêmesiquelquesautresélèvesavaientréussiàsedésartibuler.Lemécontentementétaitgénéraletoncommençaitàéprouverunecertaineanimositéàl'égarddeWilkieTycrossetdesestroisD,cequiluiavaitvaludiverssurnomsdontlesplusaimablesétaientDent-de-gargouilleetDemi-potion.
-Joyeuxanniversaire,Ron,ditHarrylorsqu'ilsfurentréveillésaumatindu1ermarsparSeamusetDeanquidescendaientbruyammentprendreleurpetitdéjeuner.Tiens,c'estpourtoi.
IljetaunpaquetsurlelitdeRonoùils'ajoutaàunpetittasd'autrescadeauxquiavaientsansdouteétéapportésaucoursdelanuitparleselfesdemaison,pensaHarry.
-Merci,ditRond'unevoixensommeillée.
Tandisqu'ildéchiraitl'emballage,Harryseleva,ouvritsagrossevaliseetyfouillapourreprendresacarteduMaraudeurqu'ilycachaitchaquejouraprèss'enêtreservi.Ilsortitlamoitiéducontenudelavaliseavantdelaretrouver,cachéesousleschaussettesrouléesenbouledanslesquellesilconservaitsonflacondepotiondechance,FélixFelicis.
-Voyonsunpeu,murmura-t-ilenlarapportantdanssonlit.
Illatapotadoucementetchuchota:«Jejuresolennellementquemesintentionssontmauvaises»,àvoixsuffisammentbassepourqueNevillequipassaitaupieddesonlitnepuissel'entendre.
-Ça,c'estbien,Harry!ditRonavecenthousiasme,agitantlanouvellepairedegantsdegardienqu'illuiavaitofferte.Merci!
-Pasdequoi,réponditHarryd'untonabsentpendantqu'ilcherchaitattentivementMalefoydansledortoirdesSerpentard.Hé...jecroisqu'iln'estpasdanssonlit...
Ronneréagitpas,tropoccupéàdéballersescadeauxenlaissantéchapperdetempsàautreuneexclamationréjouie.
-Jolibutin,cetteannée!annonça-t-il.
Iltenaitdevantluiunegrossemontreenoravecdessymbolesanciensgravéssurlebordetdeminusculesétoilesmouvantesenguised'aiguilles.
-Tuasvucequemesparentsm'ontoffert?Jecroisquejevaisdevenirmajeurl'annéeprochaineaussipouravoirencoredescadeauxcommeça!
-Cool,marmonnaHarryquiaccordaunregardàlamontreavantd'examinerlacartedeplusprès.
OùsetrouvaitMalefoy?Apparemment,pasàlatabledesSerpentardpourlepetitdéjeuner...PasdavantageauprèsdeRogue,quiétaitassisdanssonbureau...Nidansaucunedessallesdebains,niàl'infirmerie...
-Tuenveuxun?demandaRon,labouchepleine,enluitendantuneboîtedechaudronsenchocolat.
-Non,merci,réponditHarry.Malefoyaencoredisparu!
-Impossible,ditRonquienfournaundeuxièmechaudronetseglissahorsdulitpours'habiller.Viens,situnetedépêchespas,tudevrastransplanerleventrevide...Remarque,peutêtrequeceseraplusfacile...
Ronjetaunregardpensifàlaboîtedechaudronsenchocolatpuishaussalesépaulesetenprituntroisième.
Harrytapotalacarteavecsabaguette,murmura:«Méfaitaccompli»,bienquecenefûtpaslecas,ets'habillaenréfléchissant.Ilfallaitbienqu'ilyaituneexplicationauxdisparitionsrépétéesdeMalefoymaisiln'arrivaitpasàladécouvrir.Lameilleurefaçond'ensavoirplusauraitétédelefilermais,mêmeaveclacaped'invisibilité,l'idéen'étaitpasréalisable.Ilavaitsescours,l'entraînementdeQuidditch,desdevoirsàfaireetlesleçonsdetransplanage.IlnepouvaitsuivreMalefoytoutelajournéesansquel'onremarquesonabsence.
-Prêt?dit-ilàRon.
Ilétaitàmi-chemindelaportelorsqu'ils'aperçutqueRonn'avaitpasbougé.Appuyécontrelacolonnedesonlit,ilcontemplaitlafenêtreruisselantedepluied'unregardétrangementvague.
-Ron?Lepetitdéjeuner.
-Jen'aipasfaim.
Harryl'observaattentivement.
-Jecroyaisquetuavaisdit...
-Bon,d'accord,jevaisdescendreavectoi,soupiraRon,maisjeneveuxrienmanger.
Harryscrutasonvisaged'unairsoupçonneux.
-Tuviensd'avalerlamoitiéd'uneboîtedechaudronsenchocolat,non?
-Cen'estpasça,réponditRonavecunnouveausoupir.Tu...tunepeuxpascomprendre.
-Commetuvoudras,ditHarry,déconcerté.Ilseretournaverslaporte.
-Harry!lançasoudainRon.
-Quoi?
-Harry,jenepeuxplussupporterça!
-Qu'est-cequetunepeuxplussupporter?s'étonnaHarryquicommençaitàêtrevéritablementinquiet.
Ronavaitleteintpâleetsemblaitauborddelanausée.
-Jenepeuxpasm'empêcherdepenseràelle,dit-ild'unevoixrauque.
Harryleregardabouchebée.Ilnes'étaitpasattenduàcelaetn'avaitpastrèsenvied'enentendreparler.Ilsavaientbeauêtreamis,siRonsemettaitàappelerLavandeLav-Lav,ilréagiraitfermement.
-Enquoiçat'interditdeprendretonpetitdéjeuner?demandaHarry,essayantdefairepreuved'unpeudebonsens.
-Jecroisquejen'existemêmepaspourelle,sedésolaRonavecungestedésespéré.
-Biensûrquesi,tuexistes,répliquaHarry,décontenancé.Ellen'arrêtepasdet'embrasser,non?
Ronclignadesyeux.
-Dequituparles?
-Ettoi,dequituparles?interrogeaHarryquiavaitdeplusenplusl'impressionqueleurconversationéchappaitàtouteraison.
-DeRomildaVane,réponditRonàvoixbasse.Lorsqu'ilprononçacenom,sonvisagesemblas'illuminer,commebaignéparlepluspurdesrayonsdesoleil.
Ilsseregardèrentpendantprèsd'uneminute,puisHarryreprit:-C'estuneplaisanterie?Tumefaisunefarce?
-Harry,jecroisque...Jecroisquejesuisamoureuxd'elle,déclaraRond'unevoixétranglée.
-O.K.,ditHarryens'approchantdeRonpourregarderdeplusprèssesyeuxvitreuxetsonteintblême.Maintenant,répète-moiçasansrire.
-Jel'aime,murmuraRon,lesoufflecourt.Tuasvusescheveux?Ilssontnoirs,brillants,soyeux...Etsesyeux?Sesgrandsyeuxsombres?Etson...
-Ecoute,c'esttrèsdrôle,l'interrompitHarry,agacé,maislaplaisanterieaassezduré,d'accord?Laissetomber.
Iltournalestalonsetrepartitverslaporte,maisàpeineavait-ilfaitdeuxpasqu'ilreçutuncoupviolentsurl'oreilledroite.Titubant,ilvitalorsRonbrandirlepoing,levisagedéforméparlarage.Ils'apprêtaitàfrapperànouveau.
Harryréagitinstinctivement.Sabaguettejaillitdesapocheetl'incantationluivintàl'espritsansqu'ilaitprisletempsderéfléchir:-Levicorpus!Ronpoussaunhurlementetseretrouvaunenouvellefoissuspenduenl'airparlacheville,sarobedesorcierserabattantsurlui.
-Pourquoitum'asfrappé?s'écriaHarry.
-Tul'asinsultée!Tuasditquec'étaituneplaisanterie!s'exclamaRondontleteintdevenaitviolacéàmesurequelesangaffluaitàsonvisage.
-C'estdelafolie!répliquaHarry.Qu'est-cequite...
Acetinstant,ilvitlaboîteouvertesurlelitdeRonetlavéritélefrappaaveclaforced'untrollenpleinecourse.
-Oùest-cequetuaseuceschaudronsenchocolat?
-C'étaituncadeaud'anniversaire!s'écriaRonquitournaitlentementdanslevideenessayantdeselibérer.Jet'enaiproposéun,non?
-Tulesasramassésparterre,c'estça?
-Ilsétaienttombésdemonlit!Laisse-moiredescendre!
-Ilsnesontpastombésdetonlit,espèced'imbécile.Tunecomprendsdoncpas?Ilsétaientàmoi,jelesaienlevésdemavalisequandjecherchaislacarte.CesontleschaudronsenchocolatqueRomildam'aoffertsavantNoëletilsontététrafiquésavecunphiltred'amour!
MaisRonsemblaitn'avoirentenduqu'unseulmot.
-Romilda?répéta-t-il.TuasditRomilda?Harry,tulaconnais?Tupeuxmeprésenteràelle?
LevisagedeRon,toujourssuspenduparlacheville,exprimaitàprésentunimmenseespoiretHarrydutréprimeruneforteenvied'éclaterderire.Unepartiedelui-même-cellequisetrouvaitlaplusprochedesonoreilledouloureuse-étaittrèstentéedelibérerRonetdeleregarderdevenirfoud'amourpourRomildajusqu'àcequeleseffetsduphiltresedissipent...Maisd'unautrecôté,ilsétaientcensésêtreamis,Ronn'étaitpasdanssonétatnormallorsqu'ill'avaitfrappéetHarrypensaqu'ilmériteraitunautrecoupdepoings'illaissaitRondéclareràRomildaVaneunamouréternel.
-Bon,jevaistelaprésenter,promitHarryenréfléchissanttrèsvite.Jeterelâche,d'accord?
IlenvoyaRons'écrasersurlesolsansménagements(sonoreilleluifaisaitdécidémenttrèsmal)maisillevitsereleveravecungrandsourirecommesiderienn'était.
-TulatrouverasdanslebureaudeSlughorn,ditHarryd'untonassuré.
Ilsedirigeaverslaportedudortoir.
-Qu'est-cequ'ellefabriquelà-bas?interrogeaRon,anxieux,ensehâtantderrièrelui.
-Elleprenddescoursparticuliersdepotions,réponditHarry,prêtàinventern'importequoi.
-Jepourraispeut-êtredemanderàenprendreenmêmetempsqu'elle?suggéraRon,leregardavide.
-Excellenteidée,approuvaHarry.
Lavandeattendaitprèsdel'ouvertureduportrait,unecomplicationqueHarryn'avaitpasprévue.
-Tuesenretard,Ron-Ron,dit-elled'untonboudeur.J'aiuncadeaud'anniv...
-Laisse-moitranquille,l'interrompitRon,agacé.HarryvameprésenteràRomildaVane.
Et,sansajouterunmot,ilsortitdanslecouloir.Harryessayad'adresseràLavandeunregardd'excusemaissansdouteeut-ill'airsimplementamusécarelleparutencoreplusoffenséelorsqueleportraitdelagrossedameserefermaderrièreeux.
HarryavaitcraintqueSlughornsoitdescenduprendresonpetitdéjeunermais,dèsqu'ileutfrappé,ilouvritlaporte,vêtud'unerobedechambreenveloursvertavecbonnetdenuitassorti,l'œilplutôtvague.
-Harry,marmonna-t-il.Ilestunpeutôtpourmerendrevisite...Engénéral,jefaislagrassematinée,lesamedi.
-Professeur,jesuisdésolédevousdéranger,ditHarryenbaissantlavoixlepluspossibletandisqueRonsedressaitsurlapointedespiedspouressayerderegarderàl'intérieurdubureau,maismonamiRonaavaléparerreurunphiltred'amour.Vousnepourriezpasluidonnerunantidote?Jel'emmèneraisbienvoirMadamePomfreshmaislesproduitsenprovenancedesFarcespoursorciersfacétieuxsontinterdits...Alors,pouréviterlesquestionsembarrassantes...
-Jevousauraiscrucapabled'improviservous-mêmeunpetitremède,Harry,unexpertenpotionstelquevous,remarquaSlughorn.
-Heu...,réponditHarry,quelquepeudistraitparRonquitentaitd'entrerdeforcedanslapièceenluidonnantdescoupsdecoudedanslescôtes,jen'aiencorejamaispréparéunantidoteàunphiltred'amour,monsieur,etletempsquej'yparvienne,Ronauraitpeut-êtredéjàcommisdesactesregrettables...
Roneutlabonneidéedechoisircemomentpourlancerd'untongémissant:-Jenelavoispas,Harry.Tucroisqu'illacache?
-Lapotionn'avait-ellepasdépasséladatelimitedeconsommation?demandaSlughornquiobservaitRonàprésentavecunintérêtdeprofessionnel.Parfois,plusonlesgardeetplusellesdeviennentpuissantes.
-Çaexpliqueraitbeaucoupdechoses,ditHarry,lavoixhaletantecarildevaitlittéralementluttercontreRonpourl'empêcherderenverserSlughorn.C'estsonanniversaire,professeur,ajouta-t-ild'untonimplorant.
-Bon,trèsbien,alorsentrez,entrez,proposaSlughornenselaissantfléchir.J'ailenécessairedansmatrousse,cen'estpasunantidotetrèscompliqué...
RonseprécipitasoudaindanslebureauencombréetsurchauffédeSlughorn,trébuchacontreunpetittabouretàpompons,repritsonéquilibreenserattrapantaucoudeHarryetmurmura:-Ellen'apasvuça,hein,ellenel'apasvu?
-Ellen'estpasencorelà,lerassuraHarryquiregardaitSlughornouvrirsonnécessaireàpotionsetmélangerdansunpetitflacondecristalunepincéedececietunepincéedecela.
-Tantmieux,ditRond'untonenfiévré.J'ail'aircomment?
-Trèsséduisant,affirmaSlughornavecdouceurenluitendantunverreremplid'unliquideclair.Buvezdoncça,c'estuntoniquepourlesnerfsquivouspermettraderestercalmequandellearrivera,vouscomprenez?
-Excellent!s'exclamaRon,avide,etilavalabruyammentl'antidote.
HarryetSlughornl'observèrent.Pendantunmoment,Ronparutrayonner.Puis,peuàpeu,sonsourires'affaissaets'évanouit,remplacéparuneexpressiondesuprêmehorreur.
-Alors,onretrouvesesesprits?demandaHarryavecunsourire.
Slughornpouffa.
-Mercibeaucoup,professeur.
-Maiscen'estrien,mongarçon,cen'estriendutout,réponditSlughornpendantqueRons'effondraitdansunfauteuilproche,l'airanéanti.Unpetitremontant,voilàcequ'illuifaut,poursuivitSlughornquisehâtaitàprésentversunetablechargéedebouteilles.J'aidelaBièraubeurre,j'aiduvin,ilmeresteunedernièrebouteilledecethydromelvieillienfût...mmh...Jevoulaisl'offriràDumbledorepourNoël,mais,bon...
Ilhaussalesépaules.
-Çaneluimanquerapaspuisqu'ilnesaurajamaisquec'étaitpourlui!Pourquoinepasl'ouvrirmaintenantpourfêterl'anniversairedeMrWeasley?Riendemieuxqu'unalcoolfinpourchasserlestourmentsd'unamourdéçu...
IlpouffaànouveauetHarryl'imita.C'étaitlapremièrefoisqu'ilsetrouvaitpresqueseulavecSlughorndepuissapremièretentativedésastreusepourluiarrachersonvraisouvenir.Peut-êtreques'ilparvenaitàlemaintenirdebonnehumeur...peut-êtreques'ilsbuvaientsuffisammentd'hydromelvieillienfût...
-Tenez,goûtez-moiça,ditSlughorn.
Iltenditunverred'hydromelàHarryetàRonavantdeleverlesien.
-Ehbien,bonanniversaire,Ralph...
-Ron...,murmuraHarry.
MaisRonquinesemblaitpasavoirentenduqu'onluiportaituntoastavaitdéjàavalésonhydromel.
Enuneseconde,àpeineplusqueletempsd'unbattementdecœur,HarrycompritquequelquechosedeterriblevenaitdeseproduirealorsqueSlughornn'avaitapparemmentrienvu.
-...etjevoussouhaiteencoredenombreuxautres...
-Ron!Ronavaitlâchésonverre.Ilselevaàdemidesonfauteuilpuiss'effondra,lesmembresagitésdespasmes.Del'écumecoulaitdeseslèvresetilavaitlesyeuxexorbités.
-Professeur!hurlaHarry.Faitesquelquechose!
MaisSlughornsemblaitparalysé.Ronseconvulsait,s'étranglait,levisagebleui.
-Quoi...Mais...,balbutiaSlughorn.
Harrybonditpar-dessusunetablebasseetseruasurlenécessaireàpotionsrestéouvert,fouillantparmilesflaconsetlespetitssacsdecuir,tandisquederrièreluid'horriblesgargouillements
s'échappaientdelagorgedeRon.Enfin,illatrouva-lapetitepierreracornieenformederognonqueSlughornluiavaitpriseaucoursdepotions.
IlseprécipitaaucôtédeRon,luiécartalesmâchoiresdeforceetluienfonçalebézoarddanslabouche.Ronfutparcourud'unlongfrisson,ileutunhoquetrauqueetsoncorpsdevintflasque,immobile.
19Deselfessurlestalons
Donc,toutbienconsidéré,onnepeutpasdirequecesoitl'undesmeilleursanniversairesdeRon?résumaFred.
C'étaitlesoir.Dansl'infirmeriesilencieuse,lesrideauxétaienttirésdevantlesfenêtres,leslampesallumées.LelitdeRonétaitleseulàêtreoccupé,Harry,HermioneetGinnyassisàsonchevet.Ilsavaientpassélajournéeàattendredevantlesdoublesportes,essayantderegardercequisepassaitàl'intérieurchaquefoisquequelqu'unentraitousortait.MadamePomfreshnelesavaitlaissésvoirRonqu'àhuitheuresdusoir.FredetGeorgeétaientarrivésunpeuaprèsdixheures.
-Cen'étaitpasvraimentcommeçaqu'onavaitprévudeluidonnernotrecadeau,ditGeorged'unairsombre.
Ilposaungrospaquetsurlapetitearmoire,àlatêtedesonlit,ets'assitàcôtédeGinny.
-Oui,quandonimaginaitlascène,ilétaitconscient,ditFred.
-Nouspensionsl'attendreàPré-au-Lardpourluifairelasurprise...repritGeorge.
-VousétiezàPré-au-Lard?demandaGinnyenlevantlatête.
-Onenvisageaitd'acheterlaboutiquedeZonko,expliquaFred,d'untonlugubre.PouravoirunefilialeàPréau-Lard,tucomprends,maisàquoiçapeutbienservirsionnevouslaisseplussortirleweek-endpouracheternotremarchandise...Enfin,peuimporte,maintenant.
IlapprochaunechaisedeHarryetcontemplalevisagelividedeRon.
-Qu'est-cequis'estpassé,exactement,Harry?
Harryrépétal'histoirequ'ilavaitl'impressiond'avoirdéjàracontéecentfoisàDumbledore,àMcGonagall,àMadamePomfresh,àHermioneetàGinny.
-...alors,jeluiaienfoncélebézoarddanslagorgeetilapurespirerunpeumieux,Slughornestalléchercherdusecours,McGonagalletMadamePomfreshsontarrivéesetellesontamenéRonici.Ellespensentqu'ilirabientôtmieux.MadamePomfreshditqu'ildevraresterenvironunesemaineàl'infirmerie...encontinuantàprendredel'essencedeRuta...
-C'estunechancequetuaiespenséaubézoard,ditGeorgeàvoixbasse.
-Unechancequ'ilyenaiteuundanslapièce,remarquaHarryquiavaitfroiddansledosenpensantàcequiseseraitproduits'iln'avaitpumettrelamainsurlapetitepierre.
Hermionereniflapresqueimperceptiblement.Elleavaitgardéunsilenceinhabitueltoutaulongdelajournée.Levisageblême,elles'étaitprécipitéeauprèsdeHarryàlaportedel'infirmerieenexigeantdesavoircequis'étaitpassémaisellen'avaitprisquasimentaucunepartàladiscussionlancinanteentreHarryetGinnyquisedemandaientcommentRonavaitbienpuêtreempoisonné.Elles'étaitcontentéederesteràcôtéd'eux,lesdentsserrées,l'aireffaré,jusqu'àcequ'onlesautoriseenfinàentrer.
-Est-cequepapaetmamansontaucourant?demandaFredàGinny.
-Ilsl'ontdéjàvu,ilssontarrivésilyauneheure.Pourlemoment,ilssontdanslebureaudeDumbledoremaisilsvontrevenirbientôt.
IlyeutunsilencependantlequelilsregardèrentRonémettreungrognementdanssonsommeil.
-Donc,lepoisonétaitdanssonverre?ditFredàvoixbasse.
-Oui,réponditHarry.
Ilétaitincapabledepenseràautrechoseetfutcontentd'avoirunenouvelleoccasiond'enparler.
-Slughornl'avaitrempli...
-Crois-tuqu'ilauraitpuglisserquelquechosedansleverresansquetulevoies?
-Sansdoute,admitHarry.Maispourquoiaurait-ilvouluempoisonnerRon?
-Aucuneidée,ditFred,lessourcilsfroncés.Tunecroispasqu'ilauraitpusetromperdeverre?Enessayantdet'empoisonnertoi?
-PourquoiSlughornvoudrait-ilempoisonnerHarry?s'étonnaGinny.
-Jenesaispas,réponditFred,maisildoityavoirpleindegensquiontenviedel'empoisonner,non?Aveccettehistoired'Eluettoutça?
-Alors,tucroisqueSlughornestunMangemort?demandaGinny.
-Toutestpossible,déclaraFredd'unairsinistre.
-Ilapeut-êtreétésoumisausortilègedel'Imperium,suggéraGeorge.
-Oupeut-êtrequ'ilestinnocent,ditGinny.Lepoisonpouvaittrèsbiensetrouverdanslabouteille,auquelcas,c'étaitSlughornlui-mêmequiétaitvisé.
-Quiauraitenviedeletuer?
-DumbledorepensequeVoldemortvoulaitSlughorndanssoncamp,expliquaHarry.Ils'estcachépendantunanavantdeveniràPoudlard.Et...
IlrepensaausouvenirqueDumbledoren'avaitpasencoreréussiàluiarracher.
-Etpeut-êtrequeVoldemortveutl'écarterdesoncheminparcequ'ilcroitqu'ilpourraitêtreutileàDumbledore.
-MaistuasditqueSlughornavaitl'intentiond'offrircettebouteilleàDumbledorepourNoël,luirappelaGinny.Donc,l'empoisonneurpouvaittoutaussibienviserDumbledore.
-Danscecas,ilneconnaissaitpastrèsbienSlughorn,intervintHermionequiparlaitpourlapremièrefoisdepuisdesheures.
Elleavaitlavoixdequelqu'unquiaattrapéunmauvaisrhume.
-QuiconqueconnaîtSlughornauraitsuqu'ilyavaitdebonneschancesqu'ilgardepourluiquelquechosed'aussidélicieux.
-Er-my-nie,ditbrusquementRond'unevoixgutturale.Toutlemondesetutenleregardantd'unairanxieux,mais
aprèsavoirmarmonnéquelquesparolesincompréhensibles,ilsemitsimplementàronfler.
Soudain,lesportesdelasalles'ouvrirentàlavoléeenlesfaisanttoussursauteretHagrids'avançaverseuxàgrandspas,lescheveuxtachetésdepluie,unearbalèteàlamain,sonmanteauenpeaud'oursluibattantlesjambes.Illaissaitsursonpassagedestracesdebouedelatailled'undauphin.
-Passélajournéedanslaforêt!dit-ild'unevoixhaletante.L'étatd'Aragogempire,jeluiaifaitlalecture.JeviensjustederentrerdîneretleprofesseurChouravem'aprévenupourRon.Commentva-t-il?
-Pasmal,réponditHarry.Ildevraitguérirbientôt.
-Pasplusdesixvisiteursàlafois!avertitMadamePomfreshensurgissantdesonbureau.
-AvecHagrid,onesttoutjustesix,fitremarquerGeorge.
-Ah...Oui...,admitMadamePomfresh.Apparemment,latailleimmensedeHagridluiavaitdonné
l'impressionqu'ilreprésentaitplusieurspersonnesàluitoutseul.Pourmasquersaconfusion,ellesehâtadenettoyerlestracesdeboueàl'aidedesabaguette.
-Jen'arrivepasàycroire,repritHagridd'unevoixrauque.IlregardaitRonenhochantsagrossetêtehirsute.
-Jen'arrivevraimentpasàycroire...Regardez-le,allongélà...Quiauraitenviedeluifairedumal?
-C'estjustementdeçaqu'onparlait,ditHarry.Onn'ensaitrien.
-Est-cequequelqu'unauraitunedentcontrel'équipedeQuidditchdeGryffondor?interrogeaHagridd'untonangoissé.D'abordKatie,maintenantRon...
-JenevoispasquivoudraitdétruireuneéquipedeQuidditch,réponditGeorge.
-DuboisauraitsûrementessayéaveccelledeSerpentards'ilavaitpuyarriverentouteimpunité,assuraFred,dansunsoucid'impartialité.
-Amonavis,ilnes'agitpasdeQuidditch,maisjecroisqu'ilexisteunlienentrelesdeuxattaques,ditHermioneàvoixbasse.
-Qu'est-cequit'amèneàpenserça?demandaFred.
-Ehbien,d'abord,ellesauraientdûêtrefatalesdanslesdeuxcas.Or,ellesnel'ontpasété,mêmesic'estparsimplechance.Ensuite,nilepoison,nilecolliernesemblentavoiratteintlapersonneàlaquelleilsétaientdestinés.Biensûr,ajouta-t-elled'unairgrave,d'unecertainemanière,çarendle
coupableencoreplusdangereuxcarilneparaîtpassesoucierdunombredegensqu'ilrisqued'abattretantqu'iln'aurapasatteintsavictimedésignée.
Avantquequiconqueaitpuréagiràcetinquiétantexposé,lesportess'ouvrirentànouveauetMretMrsWeasleyseprécipitèrentdanslasalle.Lorsdeleurvisiteprécédente,ilss'étaientsimplement
assurésqueRonseraitbientôtentièrementrétabli.Cettefois,MrsWeasleypritHarrydanssesbrasetleserratrèsfortcontreelle.
-Dumbledorenousaracontécommenttul'avaissauvégrâceaubézoard,sanglota-t-elle.Oh,Harry,jenesaispasquoitedire...TuassauvéGinny...TuassauvéArthur...Maintenant,tusauvesRon...
-Oh,ilnefautpas...jen'ai...,marmonnaHarry,malàl'aise.
-Quandj'ypense,lamoitiédenotrefamilletedoitlavie,déclaraMrWeasley,lagorgeserrée.Toutcequejepeuxdire,c'estqu'onaeudelachancelejouroùRonadécidédes'asseoirpourlapremièrefoisdanstoncompartimentduPoudlardExpress,Harry.
HarrynesutquerépondreetilfutpresquecontentqueMadamePomfreshvienneleurrappelerqu'ilnedevaitpasyavoirplusdesixvisiteursautourdulitdeRon.HermioneetluiselevèrentaussitôtpourpartiretHagriddécidadelesaccompagner,laissantRonenfamille.
-C'estterrible,grommelaHagriddanssabarbetandisqu'ilsretournaientversl'escalierdemarbre.Toutescesnouvellesmesuresdesécuritéetlesenfantsquisontquandmêmetouchés...Dumbledoresefaitunsangd'encre...Ilneditpasgrand-chosemaisjelesensbien...
-Iln'apasuneidéedecequisepasse?demandadésespérémentHermione.
-Desidées,ilenadescentaines,j'imagine.Tupenses,uncerveaucommelesien!réponditHagridavecuneloyautéindéfectible.Maisilnesaitpasquiaenvoyécecollierniquiamislepoisondanscettebouteille,sinon,onauraitattrapélecoupable,non?Cequim'inquiète,poursuivit-ilàvoixbasseenjetantunregardpar-dessussonépaule(Harry,pourfairebonnemesure,vérifiasiPeevesnesetrouvaitpasauplafond),c'estdesavoircombiendetempsPoudlardpourraresterouvertsilesélèvessefontattaquer.ÇavarecommencercommeaveclaChambredesSecrets.Ceseralapanique,deplusenplusdeparentsenlèverontleursenfantsdel'école,etensuite,leconseild'administration...
Hagrids'interrompitlorsquelefantômed'unefemmeàlalonguechevelurelescroisa,flottantdanslevided'unairserein,puisilrepritdansunmurmurerauque:
-...leconseild'administrationvoudrafermerl'écolepourdebon.
-Quandmêmepas?ditHermione,effarée.
-Ilfautsemettreàleurplace,réponditHagridd'unevoixaccablée.C'esttoujoursunpeurisquéd'envoyerunenfantàPoudlard,non?Ons'attendforcémentàdesaccidentsavecdescentainesdéjeunessorciersenfermésensemble,maisdestentativesdemeurtre,c'estdifférent.PasétonnantqueDumbledoresoitencolèrecontreRo...
Hagridsefigeasurplaceetuneexpressioncoupablequileurétaitfamilièreapparutsurcequesabarbenoireethirsutelaissaitvoirdesonvisage.
-Quoi?s'exclamaHarry.DumbledoreestencolèrecontreRogue?
-Jen'aijamaisditça,répliquaHagrid,trahicependantparsonairsoudainpaniqué.Vousavezvul'heure?Ilestprèsdeminuit,ilfautqueje...
-Hagrid,pourquoiDumbledoreest-ilencolèrecontreRogue?interrogeaHarryd'unevoixforte.
-Chut!ditHagrid,quiparaissaitàlafoisinquietetcourroucé.Necriepasceschoses-là,Harry,tuveuxquejeperdemontravail?Remarque,çavousseraitégal,jesuppose,puisquevousavezlaissétomberlescoursdesoinsauxcréa...
-N'essayezpasdenousdonnermauvaiseconscience,çanemarcherapas!protestaHarryd'untontranchant.Qu'est-cequis'estpasséavecRogue?
-Jenesaispas,Harry,jen'auraisjamaisdûêtreaucourant!Je...Jerevenaisdelaforêtl'autresoiretjelesaientendusparler-ouplutôtsedisputer.Jenevoulaispasattirerl'attentionsurmoietdoncjesuisrestédansl'ombreenessayantdenepasécoutermaisc'était...unediscussionaniméeetj'avaisdumalànepasentendre.
-Alors?lepressaHarrytandisqueHagriddansaitmaladroitementd'unpiedsurl'autre.
-Alors...j'aisimplemententenduRoguedireàDumbledorequ'ilavaitunpeutroptendanceàpenserquetoutallaitdesoimaisquelui-Rogue-n'avaitpeut-êtreplusenviedelefaire...
-Fairequoi?
-Jenesaispas,Harry.Apparemment,Roguetrouvaitqu'ilavaittropdetravail,c'esttout-etDumbledorearépondud'untontrèssecqu'ilavaitacceptéetquec'étaitcommeça.Ilaétéassezduraveclui.Etpuis,ilaaussiparléàRogued'uneenquêtequ'ildevraitmenerdanssamaison,àSerpentard.Ehbien,quoi,çan'ariend'étonnant!ajoutaprécipitammentHagridenvoyantHarryetHermioneéchangerdesregardséloquents.Ilademandéàtouslesdirecteursdemaisondecherchercequiavaitpusepasserdanscettehistoiredecollier...
-Oui,maisDumbledorenes'estpasdisputéaveceux,fitremarquerHarry.
-Ecoute...
Hagridtriturasonarbalèted'unairgêné.Ilyeutalorsuncraquementsonoreetellesecassaendeux.
-JesaiscequetupensesdeRogue,Harry,etjeneveuxpasquetuaillesimaginerdeschoses.
-Attention,ditHermioned'untonbref.
Ilsseretournèrentjusteàtempspourvoirl'ombred'ArgusRusardsedessinersurlemurderrièreeux,suiviedeRusardlui-mêmequitournalecoin,ledosvoûté,lesbajouesfrémissantes.
-Oho,lança-t-ildesavoixsifflante.Danslescouloirsàcetteheure-ci!Çasignifieuneretenue!
-Non,pasderetenue,Rusard!réponditsèchementHagrid.Ilssontavecmoi,non?
-Etqu'est-cequeçachange?demandaRusardd'untonodieux.
-Çachangequejesuisunenseignant,espècedeCracmolsournois!répliquaHagrid,ens'enflammantaussitôt.
Rusardsegonfladefureuretonentenditsoudainunsifflement.MissTeignevenaitd'arriverencatimini.Ellesefaufila,sinueuse,entreleschevillesdécharnéesdesonmaître.
-Allez-y,ditHagridducoindeslèvres.
Harryneselefitpasrépéterdeuxfois.Hermioneetluifilèrentaussitôt,HagridetRusardhaussantletonderrièreeux,dansdeséclatsdevoixquirésonnèrenttoutaulongducouloir.IlscroisèrentPeevesprèsdupassagequimenaitàlatourdeGryffondormaisilnes'intéressapasàeuxetfilajoyeusementverslasourcedutumulte,caquetantethurlant:
Quandilyad'iabagarr'quandçachauffeauchâteauAppelezdoncPeevy,ilviendraillico!
Lagrossedamesommeillaitetnefutpastrèscontented'êtreréveilléemaiselleconsentitmalgrétoutàpivoterd'unairgrincheuxpourleslaisserentrerdanslasallecommunevideet,fortheureusement,paisible.LanouvelledecequiétaitarrivéàRonnesemblaitpasencoreconnue.Harryenfutsoulagé,onluiavaitdéjàposéassezdequestionscejour-là.Hermioneluisouhaitabonnenuitetmontadansledortoirdesfilles.Harry,lui,restaencoreunpeuets'assitprèsdelacheminéeenregardants'éteindrelesdernièresbraises.
Ainsidonc,Dumbledores'étaitdisputéavecRogue.Endépitdetoutcequ'ilavaitditàHarry,endépitdesoninsistanceàaffirmeruneentièreconfianceenRogue,ilavaitfinipars'énervercontrelui...IlpensaitqueRoguen'avaitpasmenéuneenquêtesuffisammentapprofondiechezlesSerpentard...oupeut-êtreauprèsd'unseulSerpentard:Malefoy?
Etait-cepourluiéviterdeselancerdansdesactionsinconsidérées,ledissuaderdeprendreleschosesenmain,queDumbledoreavaitfaitminedetrouverlessoupçonsdeHarryinjustifiés?C'étaitvraisemblable.Peut-êtrevoulait-ilsimplementqueriennevienneledistrairedeleursleçons,oudelanécessitédeseprocurerlesouvenirdeSlughorn.Peut-êtreaussiqueDumbledoren'estimaitpasconvenabledeconfiersespropresdoutessurunprofesseuràunélèvedeseizeans...
-Ah,tueslà,Potter!
Surpris,Harryselevad'unbond,sabaguettemagiqueprêteàservir.Ilétaitconvaincuquelasallecommuneétaitvideetnes'étaitpasdutoutattenduàvoirunesilhouette
massiveseleverd'unfauteuil,àl'autreboutdelapièce.Enregardantplusattentivement,ils'aperçutqu'ils'agissaitdeCormacMcLaggen.
-J'attendaistonretour,ditMcLaggen,sanss'occuperdelabaguettedeHarry.J'aidûm'endormir.Ecoute,j'aivuqu'onemmenaitWeasleyàl'infirmerie,cematin.Iln'avaitpasl'airenétatdéjouerlematchdelasemaineprochaine.
HarrymituncertaintempsàcomprendredequoiMcLaggenvoulaitparler.
-Ah,oui,d'accord...leQuidditch,dit-il.
Ilglissasabaguettedanslaceinturedesonjeanetsepassalamaindanslescheveuxd'ungestelas.
-Oui,c'estvrai...Ilnepourrapeut-êtrepasjouer.
-Danscecas,c'estmoiquiseraigardien,non?demandaMcLaggen.
-Oui,réponditHarry,oui,sansdoute...
Ilnetrouvaaucunargumentcontre.Aprèstout,McLaggenétaitarrivéjustederrièreRon,lejourdesessais.
-Parfait,ditMcLaggen,l'airsatisfait.C'estquand,leprochainentraînement?
-Quoi?Ah...heu...ilyauneséancedemainsoir.
-D'accord.Ecoute,Potter,ondevraitsevoirunpeuavant.J'aiquelquesidéesenmatièredestratégiequipourraientteservir.
-C'estça,répliquaHarrysansenthousiasme.Tum'enparlerasdemain.Pourl'instant,jesuisunpeufatigué...Aplustard...
Lanouvelledel'empoisonnementdeRonserépanditrapidementlelendemainmaisellenecausapaslamêmesensationquel'agressioncontreKatie.Onpensaitgénéralementqu'ilpouvaits'agird'unaccident,étantdonnéqu'ilsetrouvaitàcemoment-làdanslebureaudumaîtredespotionset
que,ayanttoutdesuiteabsorbéunantidote,riendegravenes'étaitpassé.Enfait,lesGryffondorétaientbeaucoupplusintéressésparleprochainmatchcontrePoufsoufrle.Nombred'entreeuxvoulaientvoirZachariasSmith,undespoursuiveursdel'équipeadverse,subirladéfaitecuisantequ'ilméritaitpoursoncommentairelorsdumatchd'ouverturecontreSerpentard.
Harry,cependant,n'avaitjamaisétéaussipeuintéresséparleQuidditch.IldevenaitdeplusenplusobsédéparDragoMalefoy.ConsultanttoujourslacarteduMaraudeurchaquefoisqu'ilenavaitl'occasion,ilfaisaitparfoisdesdétourspourallervoirl'endroitoùsetrouvaitMalefoymaisjusqu'àprésent,iln'avaitpasréussiàlesurprendredansdesactivitésinhabituelles.EtilyavaitencoredesmomentsoùMalefoydisparaissaitinexplicablementdelacarte...
MaisHarryn'avaitpasbeaucoupletempsderéfléchirauproblèmeenraisondel'entraînementdeQuidditch,desesdevoirsàfiniretdufaitqu'ilétaitmaintenanttraqué,partoutoùilallait,parCormacMcLaggenetLavandeBrown.
Iln'arrivaitpasàdéciderlequeldesdeuxétaitleplusexaspérant.McLaggens'appliquaitàluilaisserentendrequ'ilseraitbienmeilleurqueRoncommegardienetqueHarrynetarderaitpasàpenserlamêmechoseaprèsl'avoirvujouerrégulièrement.Ilétaittoujourspromptàcritiquerlesautresjoueursetàproposerdenouvellestactiquesqu'ilexposaitendétailpendantlesentraînementsaupointqueplusd'unefois,Harrydutluirappelerquiétaitlecapitaine.
Danslemêmetemps,LavandenerataitjamaisuneoccasiondeseglisserversHarrypourluiparlerdeRon,cequ'iltrouvaitpresquepluslassantquelesleçonsdeQuidditchdeMcLaggen.Audébut,elles'étaitmontréetrèsagacéeden'avoirpasétéprévenuequeRonsetrouvaitàl'infirmerie
«Enfinquoi,jesuissapetiteamie!»-maismalheureusement,elleavaitdécidédepardonnercetoubliàHarryettenaitabsolumentàparleravecluienprofondeurdessentimentsdeRonàsonégard.UneépreuvetrèsembarrassantedontHarryseseraitvolontiersdispensé.
-PourquoinepasdemandertoutceladirectementàRon?luisuggéra-t-ilaprèsavoirsubidesapartuninterrogatoireparticulièrementlongaucoursduquelelleavaittoutpasséenrevue,depuisl'opiniondeRonsursesnouvellesrobesdesoiréejusqu'àlaquestiondesavoirs'ilconsidéraitleurrelationcomme«sérieuse».
-Jevoudraisbien,maisildorttoujoursquandjevaislevoir!réponditLavande,exaspérée.
-Vraiment?s'étonnaHarry,carilavaittrouvéRonparfaitementéveilléchaquefoisqu'ille
rejoignaitàl'infirmerie,s'intéressantbeaucoupaurécitdeladisputeentreDumbledoreetRogueettoujoursprêtàdirepisquependredeMcLaggen.
-Est-cequ'ilatoujoursdesvisitesd'HermioneGranger?interrogeasoudainLavande.
-Oui,jecrois.Ilssontamis,non?ditHarry,malàl'aise.
-Amis,nemefaispasrire,répliquaLavandeavecmépris.Elleacessédeluiparlerpendantdessemainesquandilacommencéàsortiravecmoi!Maisj'imaginequ'elleveutseréconcilieravecluimaintenantqu'ilestdevenusiintéressant...
-Tutrouvesquec'estintéressantd'êtreempoisonné?luidemandaHarry.Oh,désolé,ilfautquej'yaille,McLaggenvientmevoirpourmeparlerdeQuidditch,ajouta-t-ilprécipitamment.
Ilfîtunbonddecôtéetfranchituneportequiavaitl'aird'unmorceaudemur.Puisilcourutlelongduraccourci
menantàlasalledespotionsoù,parbonheur,niLavande,niMcLaggennepourraientlesuivre.
LematindujouroùlematchcontrePoufsouffledevaitavoirlieu,Harrypassaparl'infirmerieavantdeserendresurleterrainettrouvaRontrèsagité:MadamePomfreshnevoulaitpasl'autoriseràallervoirlematch,craignantl'étatdesurexcitationquienrésulterait.
-Alors,comments'entireMcLaggen?demanda-t-ilàHarryavecappréhension,oubliantapparemmentqu'ilavaitdéjàposélaquestiondeuxfois.
-Jetelerépète,réponditHarryd'untonpatient,mêmesic'étaitunjoueurdeclasseinternationale,jenelegarderaispas.Iln'arrêtepasdedireauxautrescequ'ilsdoiventfaireetilestpersuadéqu'ilpourraitjouerbeaucoupmieuxquenousàn'importequelposte.J'aihâted'enêtredébarrassé,crois-moi.Etenparlantdegensdontj'aimeraisbienêtredébarrassé,ajoutaHarryquiselevaetpritsonEclairdefeu,pourrais-tucesserdefairesemblantdedormirquandLavandevienttevoir?Elleaussimerendcinglé.
-Ah,marmonnaRon,l'airpenaud.Bon,d'accord.
-Situneveuxplussortiravecelle,tun'asqu'àleluiexpliquer,suggéraHarry.
-Oui...Biensûr...maiscen'estpassifacile.
Ilsetutuninstantpuisdemandad'untondégagé:
-Hermionevapassermevoiravantlematch?
-Non,elleestdéjàdescenduesurleterrainavecGinny.
-Ah...,ditRon,quieutsoudainl'airmaussade.Bon,ehbien,bonnechance.J'espèrequetuvasécraserMcLag...jeveuxdireSmith.
-Jevaisessayer,promitHarryenmettantsonbalaisurl'épaule.Jereviendraitevoiraprèslematch.
Ilsehâtalelongdescouloirsdéserts.Touslesélèvesde
l'écoleétaientdehors,soitdéjàassisdanslestadesoitentraindes'yrendre.Aupassage,ilregardait
parlesfenêtres,essayantd'estimerlaforceduventlorsqu'unbruit,unpeuplusloin,luifitleverlatêteetilvitMalefoys'avancerversluiencompagniededeuxfillesquiavaientl'airboudeusesetdemauvaisehumeur.
Lorsqu'ilvitHarry,Malefoys'arrêtanet,puisileutunpetitriredénuéd'humouretpoursuivitsonchemin.
-Oùtuvas?demandaHarryd'untonimpérieux.
-Benvoyons,jevaissûrementteledire,puisqueçateregarde,Potter,répliquaMalefoyd'untonnarquois.Tuferaismieuxdetedépêcher,ilsattendenttouslecapitaineElu-Celui-Qui-A-Marqué-oujenesaispascommentont'appellecestemps-ci.
L'unedesfilleslaissaéchapperungloussementderireinvolontaire.Harrylaregardaetellerougit.Malefoypassadevantlui,suividesdeuxfillesquitrottinaientderrièrepuisilstournèrentlecoinetsortirentdesonchampdevision.
Harryrestasurplaceenlesregardantdisparaître.Ilyavaitdequoiêtrefurieux.Iln'étaitdéjàpasenavancepourlematchetvoilàqu'ilsurprenaitMalefoyàrôderdanslescouloirspendantquelerestedel'écoleétaitabsent:lameilleurechancequeHarryaiteuejusqu'àprésentdedécouvrircequ'ilmanigançait.QuelquessecondespassèrentensilenceetHarrydemeuraimmobile,figé,l'œilfixésurl'endroitoùMalefoys'étaittrouvéuninstantauparavant...
-Oùétais-tu?demandaGinnylorsqueHarryarrivaencourantdanslesvestiaires.
Lesautress'étaientdéjàchangés,prêtsàjouer.CooteetPeakes,lesbatteurs,sefrappaientlesmolletsavecleursbattesd'ungestenerveux.
-J'aicroiséMalefoy,luiréponditHarryàvoixbasseenpassantlatêtedanssarobeécarlate.
-Etalors?
-Alors,jevoulaissavoircequ'ilfabriquedanslechâteauavecdeuxfillespendantquetouslesautressontici...
-C'estsiimportantdes'enoccupermaintenant?
-Entoutcas,jen'aiaucunechancedeledécouvrirpourlemoment,ditHarryquipritsonEclairdefeuetrajustaseslunettes.Bon,allons-y!
Sansajouterunmot,ilsortitsurleterraind'unpasdécidésousdesacclamationsetdeshuéesassourdissantes.Iln'yavaitpasbeaucoupdevent,lesnuagesétaientéparsetdetempsàautre,unsoleilaveuglantsemettaitàbriller.
-Desconditionsdifficiles!ditMcLaggend'untonénergiqueaurestedel'équipe.Coote,Peakes,ilnefaudrapasvolerenpleinsoleilpouréviterqu'onvousvoiearriver...
-C'estmoi,lecapitaine,McLaggen,l'interrompitHarryaveccolère,arrêtedeleurdonnerdesinstructions.Vatemettredevanttesbuts!
LorsqueMcLaggensefutéloignéàgrandspas,HarrysetournaversCooteetPeakes.
-Etfaitesbienattentiondenepasvolerenpleinsoleil,leurrecommanda-t-ilàcontrecœur.
IlserralamainducapitainedePoufsoufflepuis,aucoupdesiffletdeMadameBibine,ildécollaets'élevadanslesairs,plushautquelesautresjoueurs,filanttoutautourduterrainàlarechercheduVifd'or.S'ilarrivaitàl'attrapertrèsvite,illuiresteraitunechancederetournerauchâteau,deprendrelacarteduMaraudeuretdedécouvrircequefabriquaitMalefoy...
-EtvoilàqueSmithdePoufsouffleprendleSouafle,annonçaunevoixrêveusequ'onentendaitrésonnerdans
toutlestade.C'étaitluiquiétaitchargéducommentaireladernièrefoisetGinnyWeasleyluiavolédroitdessusenleheurtantdepleinfouet.Amonavis,ellel'asansdoutefaitexprès-onauraitdit,entoutcas.SmithavaitététrèsdésagréableavecGryffondorjepensequ'ildoitleregrettermaintenantqu'iljouecontreeux...Oh,regardez,ilaperduleSouafle,Ginnyleluiapris,jel'aimebeaucoup,elleesttrèssympathique...
Harryregardal'estradeducommentateur.Aucunepersonnesenséen'auraiteul'idéedeconfieràLunaLovegoodlesoindecommenterlematch.Pourtant,mêmedelà-haut,ilétaitimpossibledenepasreconnaîtreceslongscheveuxd'unblondsale,oulecollierdebouchonsdeBièraubeurre...AssiseàcôtédeLuna,leprofesseurMcGonagallparaissaitlégèrementmalàl'aisecommesiellecommençaitàregrettercechoix.
-...maismaintenant,c'estcegrosjoueurdePoufsoufflequiluiareprisleSouaflejen'arrivepasàmesouvenirdesonnom,quelquechosedanslegenredeBibble...Non,Buggins...
-Ils'appelleCadwallader!ditleprofesseurMcGonagalld'unevoixforte.
Lafouleéclataderire.
Harryregardatoutautourdelui,àlarechercheduVifd'ormaisn'envitpaslamoindretrace.Quelquesinstantsplustard,Cadwalladermarqua.McLaggen,tropoccupéàcritiquerGinnyàgrandscrispours'êtrefaitprendreleSouafle,n'avaitpasvulagrosseballerougeluipasseràcôtédel'oreilledroite.
-McLaggen,tuveuxbienteconcentrersurtesbutsetlaisserlesautrestranquilles!hurlaHarryensetournantfaceàsongardien.
-Tunedonnespasbeaucoupl'exemple!répliquaMcLaggen,leteintécarlate,l'airfurieux.
-Etmaintenant,HarryPottersedisputeavecsongardien,ditLunad'untonsereintandisques'élevaientdestribunesdesacclamationsetdesquolibetslancésparlesPoufsouffleetlesSerpentard.Jenepensepasqueçapuissel'aideràtrouverleVifd'ormaispeut-êtrequ'ils'agitd'unerusetrèshabile...
Poussantunjuron,Harryexécutaundemi-touretrepartitautourduterrain,scrutantlecielàlarecherchedelaminusculeballed'or.
GinnyetDemelzamarquèrentchacuneunbut,donnantainsiauxsupportersrougeetoruneoccasiondehurlerleurjoie.PuisCadwalladerégalisaavecunnouveaubutmaisLunanesemblaitpasl'avoirremarqué.Elleparaissaitsedésintéresserdechosesaussibassementmatériellesquelescoreets'efforçaitplutôtd'attirerl'attentiondelafoulesurlaformeparticulièred'unnuageousurl'éventualitéqueZachariasSmith,quin'avaitpasréussijusqu'àprésentàconserverleSouafleplusd'uneminute,soitatteintd'unemaladieappeléela«perdantinite».
-Soixante-dixàquaranteenfaveurdePoufsouffle!aboyaleprofesseurMcGonagalldanslemégaphonedeLuna.
-Ahbon,déjà?ditLunad'untonrêveur.Oh,regardez,legardiendeGryffondoraunebatteàlamain.
Harryfitvolte-facedanslesairs.McLaggen,pourdesraisonsqu'ilétaitseulàconnaître,s'étaitemparédelabattedePeakesetsemblaitluimontrercommentilconvenaitd'expédierunCognardendirectiondeCadwalladerquiarrivaitverseux.
-Tuvasluirendresabatteetretournerdanstesbuts!rugitHarryenfonçantsurMcLaggenjusteaumomentoùildon-
naitungrandcoupdebatteauCognardqu'ilenvoyadanslamauvaisedirection.
Unedouleuraveuglante,àdonnerlanausée...Unéclairdelumière...Deshurlementslointains...Etl'impressiondetomberdansunlongtunnel...
LorsqueHarryrouvritlesyeux,ilétaitétendudansunlitextraordinairementtièdeetconfortableetregardaitunelampequiprojetaituncercledelumièredoréesurunplafondobscur.Illevalatêteavecdifficulté.Sursagauche,ilvitquelqu'unavecdestachesderousseuretdescheveuxflamboyantsquiluiétaientfamiliers.
-C'estgentildepassermevoir,ditRonavecunsourire.Harryclignadesyeuxetjetaunregardcirculaire.Detoute
évidence,ilsetrouvaitàl'infirmerie.Au-dehors,lecielétaitd'unbleuindigostriédetraînéescramoisies.Lematchavaitdûprendrefinplusieursheuresauparavant...toutcommesesespoirsdecoincerMalefoy.Harryavaitlatêteétrangementlourde.Illevalamainetsentitsoussesdoigtsunépaisturbandebandages.
-Qu'est-cequis'estpassé?
-Fêlureducrâne,réponditMadamePomfreshenaccourantpourlerepoussersursesoreillers.Riendegrave,j'aiarrangéçatoutdesuitemaisjetegardepourlanuit.Ilnefautpasquetutesurmènespendantaumoinsquelquesheures.
-Jeneveuxpasresterici,réponditHarryencolère.Ilseredressaetrabattitsescouvertures.
-JevaisallervoirMcLaggenetletuer.
-J'aibienpeurquecesoituneformedesurmenage,répliquaMadamePomfreshquilerepoussaànouveausursonlitd'ungestefermeetbranditsabaguettemagique,l'airmenaçant.Tuvasresterlàjusqu'àcequejetedonnel'autorisationdesortir,Porter,sinonj'appelleledirecteur.
EllesehâtaderetournerdanssonbureauetHarrys'enfonçadanssesoreillers,fulminantderage.
-Tusaisdecombienonaperdu?demanda-t-ilàRon,lesdentsserrées.
-Oui,jelesais,réponditRonsuruntond'excuse.Lescorefinalétaitdetroiscentvingtàsoixante.
-Remarquable,ditHarry,avecunesortedesauvageriedanslavoix.Vraimentremarquable!Quandj'auraimislamainsurMcLaggen...
-Ilvautmieuxnepasavoirlamaindessus,ilalatailled'untroll,répliquaRon,plusraisonnable.Personnellement,jecroisqu'ilseraitpréférabledeluijetercemaléficeduPrincequifaitpousserlesonglesdesdoigtsdepied.Detoutefaçon,peut-êtrequelerestedel'équipeseseraoccupédeluiavantquetusortesd'ici.Ilsnesontpascontentsdutout...
Ilyavaitdanssafaçondeparleruneallégressequ'ilavaitdumalàdissimuler:onlesentaitenchantéqueMcLaggenaitprovoquéunteldésastre.Harryrestaimmobileàcontemplerlatachedelumièreauplafond.SoncrâneraccommodéparMadamePomfreshneluifaisaitpasvraimentmalmaisilrestaitunpeusensiblesousl'épaisseurdesbandages.
-J'entendaislecommentairedumatch,d'ici,ditRon,lavoixàprésentsecouéed'unrire.J'espèrequeceseratoujoursLunaquilefera,désormais...Laperdantinite...
MaisHarryétaitencoretropencolèrepourvoirlecôtéhumoristiquedelasituationetauboutd'unmoment,Roncessaderire.
-Ginnyestvenuetevoirpendantquetuétaisévanoui,dit-ilaprèsunlongsilence.
L'imaginationdeHarrypassaàlavitessesupérieure,ilse
représentalascène:Ginny,pleurantdevantsoncorpsinerte,avouaitqu'ellesesentaitprofondémentattiréeparluitandisqueRonleurdonnaitsabénédiction...
-Ellearacontéquetuétaisarrivétoutjusteàtempspourlematch.Commentçasefait?Tuespartitôt,pourtant.
-Ah...,ditHarry.
Letableauqu'ilcontemplaitdanssatêtesevolatilisa.
-Oui...J'aivuMalefoyrôderdansuncouloirencompagniededeuxfillesquin'avaientpasl'airtrèscontentesd'êtreaveclui.C'estladeuxièmefoisqu'ils'arrangepournepasêtresurleterraindeQuidditchaveclesautres.Iln'étaitpaslànonpluspourlederniermatch,tutesouviens?
Harrysoupira.
-Maintenant,jeregrettedenepasl'avoirsuivi,aprèsuntelfiasco...
-Nesoispasstupide,répliquasèchementRon.Tun'auraisquandmêmepasratéunmatchdeQuidditchrienquepoursuivreMalefoy.C'esttoilecapitaine!
-Jeveuxsavoircequ'ilfabrique.Etneprétendspasquetoutestdansmatête,pasaprèslaconversationquej'aientendueentreluietRogue...
-Jen'aijamaisprétenduquec'étaitdanstatête,protestaRonenseredressantsuruncoudepourregarderHarry,lessourcilsfroncés.Maisrienneditqu'iln'yaqu'uneseulepersonneàcomploterquelquechosedanscechâteau!TudeviensunpeuobsédéparMalefoy.Avoirl'idéedemanquerunmatchsimplementpourlesuivre...
-Jeveuxleprendresurlefait!s'exclamaHarry,frustré.Enfin,quoi,oùva-t-ilquandildisparaîtdelacarte?
-Jen'ensaisrien...APré-au-Lard,peut-être?suggéraRonenbâillant.
-Jenel'aijamaisvuemprunterundespassagessecrets
quiymènent.D'ailleurs,jecroyaisqu'ilsétaientsurveillés,maintenant?
-Jen'aiaucuneautreidéeàteproposer,ditRon.
Unsilences'installa.Harrycontemplaànouveaulecercledelumièreau-dessusdelui.Ilréfléchissait...
SiseulementilavaiteulepouvoirdeRufusScrimgeour,ilauraitpufairesuivreMalefoymaismalheureusement,Harryn'avaitpassoussesordresunbureauremplid'Aurors...Ilpensavaguementàessayerdemettrequelquechosesurpiedavecl'A.D.maislàencore,leproblèmeétaitdenepasmanquerlescours.Ilsavaientpresquetousunemploidutempstrèsserré...
Unlongronflements'élevadulitdeRon.Auboutd'unmoment,MadamePomfreshsortitdesonbureau,vêtuecettefoisd'uneépaisserobedechambre.Iln'étaitpasdifficiledefeindrelesommeil.Harrysetournasurleflancetentenditlesrideauxsefermertoutseulslorsqu'elleagitasabaguette.Lalumièredeslampess'atténuaetelleretournadanssonbureau.Leloquetdelaserrurecliquetaderrièreelleetilsutalorsqu'elleétaitpartiesecoucher.
C'étaitlatroisièmefois,songeaHarry,plongéàprésentdanslapénombre,qu'ilétaittransportéàl'infirmerieenraisond'uneblessuredueauQuidditch.Ladernièrefois,ilétaittombédesonbalaiàcausedelaprésencedeDétraqueursautourduterrainetlafoisd'avant,l'incompétenceincurableduprofesseurLockhartluiavaitfaitperdretouslesosdesonbras...Cetteblessureétaitdetrèsloinlapluscuisantequ'ileûtjamaisreçue...Ilsesouvenaitdeladouleuréprouvéelorsquesesosavaientrepousséenunenuit,uninconfortquen'avaitpasadoucil'arrivéed'unvisiteurinattenduenpleinmilieudela...
Harryseredressabrusquement,lecœurbattant,sonturban
detravers.Ilavaitenfintrouvélasolution:ilexistaitunmoyendesuivreMalefoy...Commentpouvait-ill'avoiroublié,pourquoin'yavait-ilpaspenséplustôt?
Maislaquestionétait:commentl'appeler?Commentdevait-ons'yprendre?
Avoixbasse,timidement,Harryprononçalenomdansl'obscurité.
-Kreattur?
Ilyeutuncracsonorepuisdesbruitsdelutteetdescouinementsretentirentdanslasalle.Rons'éveillaenpoussantunpetitcri.
-Qu'est-cequi...
HarrypointasabaguetteverslaportedubureaudeMadamePomfreshetmurmura:«Assurdiato!»pouréviterqu'elleaccoure,réveilléeparletapage.Puisils'avançaàquatrepattesversl'extrémitédesonlitpourmieuxvoircequisepassait.
Deuxelfesdemaisonsebattaientparterre,roulantl'unsurl'autre.L'unétaitvêtud'unpullviolet,rétréci,etcoiffédeplusieursbonnetsdelaine,l'autreportaitunvieuxchiffoncrasseuxnouécommeunpagneautourdeseshanches.IlyeutunnouveaubangetPeeves,l'espritfrappeur,apparutdanslesairs,au-dessusdeselfesquis'empoignaient.
-J'étaisentrainderegarderça,Potty,tum'asdérangé!dit-ilàHarryd'untonindigné,enmontrantlabagarredudoigt.
Ilsemitalorsàcaqueterderire.
-Tuasvucespetitescréaturesquisechamaillent,etçamordetçatordetçapinceetçacoince...
-Kreatturn'insulterapasHarryPotterdevantDobby,non,certainementpas,sinonDobbyleferataire!s'écriaDobbyd'unevoixsuraiguë.
-Etpif,çagriffe!s'exclamajoyeusementPeevesquilançaitmaintenantdesmorceauxdecraieauxdeuxelfespourlesexciterdavantage.Etpaf,labaffe!
-Kreatturdiracequ'ilvoudradesonmaître,ohoui,etquelmaître,l'ignobleamidesSang-de-Bourbe,oh,quediraitlapauvremaîtressedeKreattur...
Maispersonnenesutjamaiscequ'auraitditsamaîtressecaraumêmemoment,DobbyenfonçasonpetitpoingnoueuxdanslabouchedeKreatturetluifitsauterlamoitiédesdents.HarryetRonbondirenttousdeuxdeleurslitsetséparèrentlesdeuxelfesenlesarrachantl'unàl'autremaisilsessayaienttoujoursdesedonnerdescoupsdepiedetdepoing,encouragésparPeevesquivolaitautourdelalampeencouinant:
-Mets-luilesdoigtsdanslenez,fais-luisauterlatête,tire-luilesoreilles...
Harrylevasabaguetteets'écria:
-Bloclang!
Peevesportalesmainsàsagorge,laissaéchapperunhoquetpuisfilahorsdelasalleenluiadressantdesgestesobscènesmaisincapabledeparlercarsalanguevenaitdesecolleràsonpalais.
-Pasmal,celui-là,ditRond'untonappréciateur.
IlavaitsoulevéDobbyau-dessusdesatêtepourqu'ilnepuisseplusatteindreKreattur.
-C'étaitencoreunmaléficeduPrince?
-Oui,réponditHarryquiavaitsaisilebrasdesséchédeKreatturetl'immobilisaitdansuneprisedecatch.Bon,alors,jevousinterdisdevousbattre,touslesdeux!Ouplutôt,Kreattur,jet'interdisdetebattreavecDobby.Dobby,jesaisbienquejen'aipasledroitdetedonnerd'ordres...
-Dobbyestunelfedemaisonlibre,ilpeutobéiràquiilveutetDobbyferatoutcequeluicommanderaHarryPotter!assuraDobby.
Deslarmesruisselaientàprésentsursonpetitvisagefripéetcoulaientsursonpull.
-O.K.,ditHarry.
Ronetluirelâchèrentlesdeuxelfesquitombèrentsurlesolmaiscessèrentdesebattre.
-Lemaîtrem'aappelé?croassaKreattur.
Ils'inclinaprofondémenttoutenlançantàHarryunregardquiexprimaitsansambiguïtésondésirdelevoirmourirdanslespiressouffrances.
-Oui,réponditHarry.
Iljetauncoupd'œilverslebureaudeMadamePomfreshpours'assurerquelesortilègedel'Assurdiatoétaittoujoursactif.Apparemment,ellen'avaitrienentenduduremue-ménage.
-J'aiuntravailpourtoi.
-Kreatturferacequelemaîtrevoudra,promitl'elfeensecourbantsibasqueseslèvrestouchaientpresquesesorteilsnoueux.ParcequeKreatturn'apaslechoixmaisKreatturahonted'avoiruntelmaître,oh,oui...
-Dobbys'enchargera,HarryPotter!couinaDobby,sesyeuxdelatailled'uneballedetennistoujoursbaignésdelarmes.Dobbyseraithonoréd'aiderHarryPotter!
-Enyréfléchissant,ceseraittrèsbiendevousavoirtouslesdeux,ditHarry.D'accord...JeveuxquevoussuiviezDragoMalefoy.
Indifférentàl'expressiondesurprisemêléed'exaspérationdeRon,Harrypoursuivit:
-Jeveuxsavoiroùilva,quiilrencontreetcequ'ilfabrique.Jeveuxquevouslesuiviezvingt-quatreheuressurvingt-quatre.
-Oui,HarryPotter!s'exclamaaussitôtDobby,sesgrandsyeuxbrillantsd'excitation.EtsiDobbynedonnepassatisfaction,Dobbysejetteradelaplushautetourduchâteau,HarryPotter!
-Ceneserapasnécessaire,affirmaprécipitammentHarry.
-LemaîtreveutquejesuiveleplusjeunedesMalefoy?croassaKreattur.Lemaîtreveutquej'espionnelepetit-neveuausangpurdemonanciennemaîtresse?
-Lui-même,réponditHarry.
Ilprévoyaitungranddangerqu'ildécidadeprévenirtoutdesuite.
-Etilt'estinterditdel'avertir,Kreattur,oudeluimontrerquetulesuis,oudeluiparler,oudeluiécriredesmessages,ou...oud'entrerencontactavecluidequelquemanièrequecesoit.Compris?
IlvitqueKreatturs'efforçaitdedécouvrirunpointfaibledanslesinstructionsqu'ilvenaitdeluidonneretattendit.Auboutd'unmoment,àlagrandesatisfactiondeHarry,Kreatturs'inclinaànouveauetdéclarad'untonoùsemêlaientl'amertumeetleressentiment:
-LemaîtreapenséàtoutetKreatturdoitluiobéir,mêmesiKreatturaimeraitbeaucoupmieuxêtreleserviteurdujeuneMalefoy,ohoui...
-Alors,c'estentendu,coupaHarry.Jeveuxdesrapportsréguliersmaisassure-toiquejesuisseulquandtuviensmevoir.SiRonetHermionesontlà,çava.Etneraconteàpersonnecequetufais.Contente-toidecolleràMalefoycommeunemplâtreàuneverrue.
20LarequêtedeLordVoldemort
HarryetRonquittèrentl'infirmerielelundimatinàlapremièreheureaprèsavoirpleinementrecouvrélasantégrâceauxbonssoinsdeMadamePomfresh.Ilspouvaientàprésentbénéficierdetouslesavantagesd'avoirétérespectivementassomméetempoisonné,leplusnotabledetousétantqu'Hermiones'étaitréconciliéeavecRon.EllelesaccompagnamêmeàlatabledupetitdéjeunerenleurannonçantlanouvellequeGinnys'étaitdisputéeavecDean.LacréaturequisommeillaitdanslapoitrinedeHarryrelevasoudainlatête,reniflantautourd'elleavecespoir.-Pourquoisesont-ilsdisputés?demanda-t-ild'untonqu'ilessayaderendredésinvolte.
Auseptièmeétage,ilss'engagèrentdansuncouloiroùiln'yavaitpersonne,àpartunetoutepetitefillequicontemplaitunetapisseriereprésentantdestrollsentutu.Ellesemblaterrifiéeenvoyantapprocherdesélèvesdesixièmeannéeetlaissatomberlalourdebalancedecuivrequ'elletenaitàlamain.
-Net'inquiètepas,ditgentimentHermionequis'avançaaussitôtversellepourl'aider.Voilà...Reparo,dit-elleentapotantavecsabaguettelabalancebrisée.
Lafillenelaremerciapasetrestaplantéelààlesregarders'éloigner.Ronluijetauncoupd'ceilpar-dessussonépaule.
-Ilslesfontdeplusenpluspetits,commenta-t-il.
-Net'occupepasd'elle,ditHarry,avecunelégèreimpatience.Alors,Hermione,pourquoiGinnyetDeansesont-ilsdisputés?
-Oh,DeanarigoléàcauseduCognardquet'aenvoyéMcLaggen,réponditHermione.
-Çadevaitparaîtredrôle,estimaraisonnablementRon.
-Çaneparaissaitpasdrôledutout!protestaHermioneavecvéhémence.C'étaitterribleetsiCooteetPeakesn'avaientpasrattrapéHarryenpleinvol,ilauraitpusefairetrèsmal!
-IlnefallaitquandmêmepasqueGinnyetDeanseséparentpourautant,ditHarryquis'efforçaittoujoursd'avoiruntondégagé.Ilssontrestésensembleoupas?
-Oui...Maispourquoitut'yintéressestant?demandaHermioneenobservantHarryd'unregardaigu.
-Jeneveuxpasavoird'autresennuisdansmonéquipedeQuidditch!répondit-ilprécipitamment.
MaisHermionecontinuaitdelefixerd'unairsoupçonneuxetilfutgrandementsoulagélorsqu'unevoixderrièreeuxappela:«Harry!»,luidonnantainsiuneexcusepourluitournerledos.
-Ah,salut,Luna.
-Jesuisalléetevoiràl'infirmerie,ditLunaenfouillantdanssonsac.Maisilsm'ontannoncéquetuétaissorti...
EllemitdanslesmainsdeRonunesorted'oignonvert,ainsiqu'ungroschampignontachetéetunequantitéconsidérabled'unesubstancequiressemblaitàdelalitièrepourchat,puistrouvaenfinun
morceaudeparcheminsalequ'elletenditàHarry.
-Onm'aditdetedonnerça.
Harryvittoutdesuitequ'ils'agissaitd'unenouvelleinvitationàserendrechezDumbledore.
-Cesoir,dit-ilàRonetàHermionelorsqu'ileutdérouléleparchemin.
-J'aibeaucoupaimétoncommentaireduderniermatch!ditRonàLunatandisqu'ellereprenaitlechampignonetlalitièrepourchat.
Lunaeutunsourirevague.
-Tutemoquesdemoi?demanda-t-elle.Toutlemondeaditquec'étaitunehorreur.
-Non,jesuissérieux!assuraRon.Jen'aijamaisprisautantdeplaisiràécouteruncommentairedeQuidditch!Aufait,qu'est-cequec'estqueça?ajouta-t-ilentenantàhauteurd'ceillachoseenformed'oignon.
-Oh,c'estuneRavegourde,réponditLunaquifourradanssonsaclechampignonetlalitièrepourchat.Tupeuxlagardersituveux,j'enaiplusieurs.Iln'yariendeplusefficacecontrelesBoullusGoulus.
Etelles'éloigna,Ronpouffantderirederrièreelle,saRavegourdeàlamain.
-Jel'appréciedeplusenplus,Luna,dit-illorsqu'ilseurentreprisleurcheminverslaGrandeSalle.Jesaisqu'elleestcingléemaisc'estdanslebon...
Ils'interrompitbrutalement.LavandeBrownl'attendaitaupieddel'escalierdemarbre,laminefurieuse.
-Salut,ditRon,unpeunerveux.
-Viens,murmuraHarryàHermione,ettousdeuxs'empressèrentdefiler.
Harryeutcependantletempsd'entendreLavandes'exclamer:
-Pourquoitunem'aspasditquetusortaisaujourd'hui?Etpourquoiest-cequelleétaitavectoi?
Ronsemblaitàlafoisboudeuretagacélorsqu'ilapparutunedemi-heureplustardàlatabledupetitdéjeuneretbienqu'ilfûtassisàcôtédeLavande,Harrynelesvitpaséchangerunmotpendanttoutletempsqu'ilsrestèrentensemble.Hermionesecomportaitcommesitoutcelaluiétaitcomplètementindifférentmaisuneoudeuxfois,Harrysurpritsursonvisageunsourireinexplicable.Toutelajournée,elleparutd'excellentehumeuretlesoir,danslasallecommune,elleconsentitmêmeàregarder(end'autrestermesàacheverderédiger)ledevoirdebotaniquedeHarry,unechosequ'elleavaitobstinémentrefusédefairejusqu'alorscarellesavaitqueHarrylaisseraitRoncopiersurlui.
-Mercibeaucoup,Hermione,ditHarry.
Illuidonnaunepetitetapesurl'épauleets'aperçutenconsultantsamontrequ'ilétaitprèsdehuitheures.
-IlfautquejemedépêchesijeneveuxpasêtreenretardchezDumbledore...
Elleneréponditpasetsecontentadebarrerd'unairlasquelques-unesdesphraseslesplusfaiblesdudevoirdeHarry.Avecungrandsourire,ilsehâtadesortirparletrouduportraitpourserendredanslebureaududirecteur.Lagargouilles'écartalorsqu'elleentenditparlerd'éclairsaucarameletHarrymontaquatreàquatrel'escalierencolimaçon,frappantàlaporteaumomentmêmeoùunependule,del'autrecôté,sonnaithuitheures.
-Entrez,ditDumbledore.
MaislorsqueHarrytenditlamainpourpousserlaporte,elles'ouvritbrusquementdel'intérieuretilseretrouvafaceauprofesseurTrelawney.
-Aha!s'écria-t-elle.
D'ungestethéâtral,ellepointal'indexsurHarryetleregardaenbattantdespaupièresderrièreseslunettesgrossissantes.
-Voicidonclaraisonpourlaquellejemevoischasséesanscérémoniedevotrebureau,Dumbledore!
-MachèreSibylle,réponditDumbledored'untonquelquepeuirrité,iln'estpasquestiondevouschassersanscérémonied'oùquecesoitmaisHarryarendez-vousavecmoietjenecroispasqu'ilyaitgrand-choseàajouter...
-Trèsbien,ditleprofesseurTrelawney,d'unevoixprofondémentblessée.Sivousnevoulezpasvousdébarrasserdececanassonusurpateur,qu'ilensoitainsi...Jetrouveraipeutêtreuneécoleoùmestalentsserontmieuxappréciés...
EllepassadevantHarryetdisparutdansl'escalierencolimaçon.Ilsl'entendirenttrébucheràmi-cheminetHarrydevinaqu'elleavaitdûseprendrelespiedsdansl'undeseschâles.
-Fermelaporteetassieds-toi,s'ilteplaît,ditDumbledorequiparaissaitfatigué.
Harryobéitets'installadanssonfauteuilhabituel,devantlebureau.LaPensineétaitunefoisdeplusposéeentreeux,ainsiquedeuxautresminusculesflaconsdecristalremplisdesouvenirstourbillonnants.
-LeprofesseurTrelawneyn'esttoujourspascontentequeFirenzedonnedescours?demandaHarry.
-Non,réponditDumbledore.Ladivinationmecausebeaucoupplusdetracasquejenel'avaisprévu,n'ayantmoi-mêmejamaisétudiécesujet.JenepeuxpasdemanderàFirenzederetournerdanslaforêt,d'oùilestmaintenantbanni,maisjenepeuxpasnonplusexigerdeSibyllequ'elles'enaille.Entrenous,ellen'aaucuneidéedudangerqu'ellecourraitsiellequittaitlechâteau.Ellenesaitpas-etjecroisqu'ilneseraitpastrèsavisédel'éclaireràcepropos-quec'estellequiafaitlaprophétiesurVoldemortettoi,tucomprends?
Dumbledorepoussaunprofondsoupirpuisilpoursuivit:
-Maispeuimportemesproblèmesd'enseignants.Nousdevonsparlerdechosesbeaucoupplusimportantes.Toutd'abord,as-turéussiàmeneràbienlatâchequejet'avaisconfiéeàlafindelaleçonprécédente?
-Heu...,marmonnaHarry,prisdecourt.
Aveclesleçonsdetransplanage,leQuidditch,l'empoisonnementdeRon,lafêluredesoncrâneetsadéterminationàdécouvrircequepréparaitMalefoy,HarryavaitpresqueoubliélesouvenirqueDumbledoreluiavaitdemandéd'arracheràSlughorn...
-J'aiposélaquestionauprofesseurSlughornàlafind'uncoursdepotions,maisiln'apasvoulumerépondre.
Ilyeutunbrefsilence.
-Jevois,ditenfinDumbledoreenlançantpar-dessusseslunettesendemi-luneunregardquidonnaàHarryl'habituellesensationd'êtrepasséauxrayonsX.Ettupensesquetuasdéployétousleseffortspossiblesenlamatière,n'est-cepas?Quetuasmisenœuvretouteslesressourcesdetaconsidérableingéniosité?Quetuasexplorélesplusinsondablesprofondeursdelaruseetdelasagacitédanslapoursuitedetaquête?
-Ehbien...,réponditHarry,interloqué,sanssavoircequ'ilallaitdire.
Sonuniquetentativepouressayerderecueillirlesouvenirapparaissaitsoudainbienfaible.
-Ehbien...lejouroùRonaavaléparerreurlephiltred'amourjel'aiemmenéchezleprofesseurSlughorn.Jepensaisquesij'arrivaisàlemettredebonnehumeur...
-Ettuasobtenuunrésultat?demandaDumbledore.
-Non,monsieur,parcequeRonaétéempoisonné...
-...cequi,naturellement,t'afaitcomplètementoubliercettehistoiredesouvenir.Ilnepouvaitpasenêtreautrement,étantdonnéquetonmeilleuramiétaitendanger.MaisquandilestdevenucertainqueMrWeasleyrecouvreraituneparfaitesanté,jepouvaisespérerquetut'attelleraisdenouveauàcettetâche.Jecroyaisavoirclairementsoulignéàquelpointcesouvenirestimportant.Jemesuisefforcédemonmieuxd'insistersursoncaractèrecrucial.Sanslui,nousperdonsnotretemps.
Harryéprouvaunsentimentdehontequinaquitcommeunfourmillementbrûlantausommetdesoncrânepuisserépanditdanstoutsoncorps.Dumbledoren'avaitpashausséleton,ilnesemblaitmêmepasencolèremaisHarryauraitpréféréqu'ilsemetteàhurler.Cettedéceptionexpriméed'untonglacialétaitpirequetout.
-Monsieur,dit-il,unpeuégaré,cen'estpasquejen'aiepasvoulum'enoccuper.J'aisimplementeud'autres...d'autreschoses...
-D'autreschosesentête,achevaDumbledore.Jevois.Unnouveausilences'installaentreeux,lesilenceleplusgênantqueHarryeûtjamaisconnuenprésencedeDumbledore.Ilsemblaitseprolongerindéfiniment,ponctuéparlespetitsronflementsduportraitd'ArmandoDippet,accrochéau-dessusdelatêtedeDumbledore.Harrysesentitétrangementdiminué,commes'ilavaitunpeurétrécidepuisqu'ilétaitentrédanslebureau.Ilneputensupporterdavantage.
-ProfesseurDumbledore,dit-il,jesuissincèrementdésolé.J'auraisdûfaireplus...J'auraisdûmerendrecomptequevousnem'auriezpasdemandécelasicen'étaitpasvraimentimportant.
-Mercidelereconnaître,Harry,réponditDumbledoreàvoixbasse.Puis-jeespérer,danscecas,quetudonnerasdésormaisàcettequestionlaprioritéqu'ellemérite?Aprèsnotreséancedecesoir,nousn'auronsplustellementderaisonsdenousrevoirsinousnesommespasenpossessiondece
souvenir.
-J'yarriverai,monsieur,jel'obtiendrai,promitHarry,l'airgrave.
-Alors,n'enparlonspluspourl'instant,ditDumbledoreplusaimablement,etcontinuonsplutôtnotrehistoirelàoùnousl'avionslaissée.Tutesouviensoùnousenétionsrestés?
-Oui,monsieur.Voldemortavaittuésonpèreetsesgrands-parentsenfaisantcroirequelecoupableétaitsononcleMorfin.PuisilétaitretournéàPoudlardetavaitdemandé...IlavaitdemandéauprofesseurSlughorncequ'étaientlesHorcruxes,marmonnaHarry,l'airhonteux.
-Trèsbien.Dèsledébutdenosrencontres,tut'ensouviensjet'avaisditquenousallionspénétrerdansleroyaumedeshypothèsesetdesspéculations?
-Oui,monsieur.
-Jusqu'àprésent,tureconnaîtras,j'espère,quemareconstitutiondelaviedeVoldemortjusqu'àl'âgededix-septanss'appuyaitsurdessourcesd'uneraisonnablesolidité?
Harryapprouvad'unsignedetête.
-Maismaintenant,repritDumbledore,maintenant,leschosesvontparaîtreplusobscuresetplusétranges.S'ilaétédifficilederéunirdestémoignagessurcequ'avaitétélejeuneJedusor,ilestpresqueimpossibledetrouverquelqu'unquisoitprêtàlivrersessouvenirssurl'hommequ'estdevenuVoldemort.Enfait,jedoutequ'ilexisteuneseuleâmevivante,àpartlui-même,quipuissefournirunrécitcompletdecequ'aétésaviedepuissondépartdePoudlard.Jepossèdecependantdeuxdernierssouvenirsquej'aimeraistefairepartager.
DumbledoremontralesdeuxflaconsdecristalquiluisaientàcôtédelaPensine.
-J'aimeraisbiensavoirensuitesilesconclusionsquej'entireteparaîtrontvraisemblables.
L'idéequeDumbledoreaccordeunetellevaleuràsonopinionrenditplusvivelahontedeHarryden'avoirpasréussiàluirapporterlesouvenirdel'Horcruxe.Malàl'aise,ilchangeadepositiondanssonfauteuiltandisqueDumbledorelevaitlepremierdesdeuxflaconsàlalumièrepourenexaminerlecontenu.
-J'espèrequetun'espaslassédeplongerdanslamémoiredesautrescarcesdeuxsouvenirssonttrèssinguliers,dit-il.Lepremierestceluid'unetrèsvieilleelfedemaisondunomdeHokey.Avantdevoirlascènedontelleaététémoin,ilfautquejeterappellebrièvementdequellefaçonLordVoldemortaquittéPoudlard.Ilaatteintlaseptièmeannéedesascolaritéenobtenantcommetupeuxledevinerlesmeilleuresnotesàtouslesexamensqu'ilapassés.Autourdelui,sescamaradesdécidaientcequ'ilsallaientfaireunefoisleursétudesterminées.Toutlemondeoupresques'attendaitàdeschosesspectaculairesdelapartdeTomJedusor,préfet,préfet-en-chef,titulairedelamédaillepourservicesrendusàl'école.Jesaisqueplusieursenseignants,parmilesquelsleprofesseurSlughorn,luiontsuggéréderejoindreleministèredelaMagie,ontproposédeluiorganiserdesrendez-vous,deluifournirdescontactsutiles.Ilarefusétoutescesoffres.Etbientôt,sesprofesseursontapprisqueVoldemorttravaillaitchezBarjowetBeurk.
-ChezBarjowetBeurk?répétaHarry,stupéfait.
-ChezBarjowetBeurk,confirmaDumbledore,avecleplusgrandcalme.Jepensequetu
comprendrascequil'attiraitdanscetteboutiquequandnousseronsentrésdanslesouvenirdeHokey.Maiscen'étaitpaslemétierqueVoldemortavaitchoisienpremier.Presquepersonnenelesavait-j'étaisl'undesraresàquiledirecteurdel'époquel'avaitconfié-maisaudébut,VoldemortavaitapprochéleprofesseurDippetetluiavaitdemandés'ilpourraitresteràPoudlardpouryenseigner.
-Ilvoulaitresterici?Pourquoi?s'étonnaHarry,deplusenplusébahi.
-Jepensequ'ilyavaitplusieursraisonsbienqu'iln'enaitrévéléaucuneauprofesseurDippet,réponditDumbledore.D'abord,etc'esttrèsimportant,jecroisqueVoldemortéprouvaitpourcetteécoleunattachementqu'aucunêtrehumainn'auraitpuluiinspirer.Poudlardétaitl'endroitoùilavaitétéleplusheureux.Lepremieretleseuloùilsesoitsentichezlui.
Harryfutunpeumalàl'aiseenentendantcesmotscarilavaitexactementlemêmesentimentparrapportàPoudlard.
-Ensuite,lechâteauestuneforteressed'anciennemagie.Voldemortavaitsansnuldoutepénétrébeaucoupplusdesessecretsquelaplupartdesautresélèvesquiysontpassésmaispeut-êtresentait-ilqu'ilrestaitencoredesmystèresàdécouvrir,desréservesdemagiedanslesquellespuiser.Etenfin,commeenseignant,ilauraiteubeaucoupdepouvoiretd'ascendantsurdéjeunessorciersetsorcières.Peut-êtreavait-ileucetteidéeaucontactduprofesseurSlughorn,l'enseignantaveclequelils'entendaitlemieuxetquiluiavaitdémontrélerôleinfluentquepeutjouerunprofesseur.Jen'imaginepasuninstantqueVoldemortaitenvisagédepasserlerestedesavieàPoudlardmaisjepensequ'ilyavuunutileterrainderecrutement,unlieuoùilpourraitseconstituerunearmée.
-Etiln'apasobtenuleposte?
-Non.LeprofesseurDippetluiaréponduqu'àdix-huitans,ilétaittropjeunemaisill'ainvitéàposerànouveausacandidaturequelquesannéesplustards'ilvoulaittoujoursenseigner.
-Etvous,monsieur,quelétaitvotresentimentàcesujet?demandaHarry,hésitant.
-Unsentimentdeprofondmalaise.J'aiconseilléàArmandodenepasl'engager-jeneluiaipasdonnélesraisonsquejetedonneàtoi,carleprofesseurDippetaimaitbeaucoupVoldemortetilétaitconvaincudesonhonnêteté-maisjenevoulaispasqueVoldemortrevienneàl'école,etsurtoutpasdansunepositiondepouvoir.
-Quelpostevoulait-il?Quellematièreavait-ilchoisie?HarryconnaissaitdéjàlaréponseavantqueDumbledorenelaluidonne.
-LadéfensecontrelesforcesduMal.Elleétaitenseignéeencetemps-làparunvieuxprofesseurdunomdeGalateaTêtenjoyquiétaitàPoudlarddepuisprèsdecinquanteans.Donc,VoldemortestpartichezBarjowetBeurkettouslesprofesseursquil'avaienttantadmirérépétaientqu'ilétaitbiendommagedevoirunjeunesorcieraussibrillantallertravaillerdansuneboutique.Voldemort,cependant,n'étaitpasqu'unsimplevendeur.Poli,séduisant,intelligent,onluiabientôtconfiédestâchestrèsparticulièresquinepeuventavoird'utilitéquedansunendroitcommeBarjowetBeurk,spécialisé,commetulesais,danslecommerced'objetsauxpouvoirsinhabituels.Onl'envoyaitpersuadercertainespersonnesdeseséparerdetrésorsquelesdeuxpartenairespourraientrevendredansleurboutiqueet,del'avisgénéral,ilétaitexceptionnellementdouéenlamatière.
-J'ensuissûr,lançaHarry,incapabledeseretenir.
-Oui,trèsdoué,ditDumbledoreavecunlégersourire.Etmaintenant,ilesttempsd'entendreHokey,l'elfedemaisonquitravaillaitchezunetrèsvieilleettrèsrichesorcièredunomdeHepzibahSmith.
Dumbledoretapotal'undesflaconsavecsabaguette.LebouchonsautaetilversalesouvenirdanslaPensineendisant:
-Aprèstoi,Harry.
Harryselevaetsepenchaunefoisdeplussurlamatièreargentéequitournoyaitdanslabassinedepierrejusqu'àcequesonvisageentouchelasurface.Ilfutalorsprécipitédanslenéantetatterritdansunsalon,devantuneénormevieilledamecoifféed'uneperruquerousseauxondulationssoigneusementétudiées.Sarobed'unrosebrillantflottaitautourd'elleenluidonnantl'aspectd'ungrosgâteauglacéentraindefondre.Elleseregardaitdansunpetitmiroirincrustédepierresprécieusesetétalaitàl'aided'unegrandehouppettedurougeàjouessursespommettesdéjàécarlates,tandisquel'elfedemaisonlaplusvieilleetlaplusminusculequeHarryaitjamaisvuelaçaitautourdesespiedscharnusd'étroitschaussonsdesatin.
-Dépêche-toi,Hokey,ordonnaHepzibahd'untonimpérieux.Ilapromisqu'ilseraitlààquatreheures,c'est-à-diredansdeuxminutesetjusqu'àmaintenant,iln'ajamaisétéenretard!
Ellerangeasahouppetteetl'elfeseredressa.SatêteatteignaitàpeinelesiègedufauteuildeHepzibahetsapeauparcheminéependaitdesoncorpscommeledrapdetoileapprêtéequ'elleportaitàlamanièred'unetoge.
-Commentmetrouves-tu?demandaHepzibahentournantlatêtedevantlemiroirpouradmirersonvisagesoustouslesangles.
-Ravissante,madame,couinaHokey.
Harrypensaqu'ilétaitsansdoutespécifiédanssoncontratqu'elledevaitmentirouvertementlorsquecettequestionluiétaitposéecar,àsonavis,HepzibahSmithétaitloind'êtreravissante.
Unesonnettecristallineretentitsoudainettoutesdeux,lamaîtresseetsonelfe,sursautèrent.
-Vite,vite,Hokey,ilestlà!s'écriaHepzibah.
L'elfeseprécipitahorsdelapièceàladécorationtellementsurchargéequ'onnevoyaitpastrèsbiencommentilétaitpossibledes'ydéplacersansrenverserunebonnedouzained'objets:depetitesboîteslaquéesremplissaientdesvitrines,desbibliothèquesdébordaientdelivresàlareliurefrappéed'or,desglobesetdessphèrescélestess'alignaientsurdesétagères,etdesplantesluxuriantesfoisonnaientdansdescache-potdecuivre.Onauraitdituncroisemententreunmagasind'antiquitésmagiquesetuneserre.
L'elfedemaisonrevintquelquesminutesplustard,suivied'ungrandjeunehommeenquiHarryreconnuttoutdesuiteVoldemort.Ilétaitvêtud'uncostumenoirdecoupeclassique.Sescheveuxétaientunpeupluslongsqu'autempsdePoudlardetsesjouess'étaientcreusées,maisceschangementsluiallaientbien:ilparaissaitplusséduisantquejamais.Ils'avançadanslapièceencombréeavecuneaisancemontrantqu'ilétaitdéjàvenutrèssouventets'inclinaprofondémentdevantlapetitemaingrassedeHepzibahqu'ileffleuradeseslèvres.
-Jevousaiapportédesfleurs,dit-ilàvoixbasse,enfaisantsurgirdenullepartunegerbederoses.
-Oh,jeunepolisson,vousn'auriezpasdû!s'exclamalavieilleHepzibahd'unepetitevoixaiguë.
Harryremarquapourtantqu'unvasevideétaitprêtsurunepetitetableproche.
-Vousgâtezbeaucouptropcettevieilledame,Tom...Asseyez-vous,asseyez-vous...OùestHokey...Ah...
L'elfeétaitrevenueàtoutesjambesdanslapièceenapportantunplateaudepetitsgâteauxqu'elleposaàcôtédesamaîtresse.
-Servez-vous,Tom,ditHepzibah.Jesaisquevousadorezmesgâteaux.Alors,commentallez-vous?Vousmeparaissezunpeupâle.Voustravailleztropdanscetteboutique,jel'airépétécentfois...
VoldemortsouritmachinalementetHepzibahminauda.
-Quelestleprétextedevotrevisite,cettefois?demandat-elleenbattantdescils.
-MrBeurkvoudraitvousfaireuneoffreplusintéressanteàproposdecettearmurefaçonnéeparlesgobelins,réponditVoldemort.CinqcentsGallions,ilpensequec'estunprixplusqueraisonnable...
-Allons,allons,passiviteoujevaisfinirparpenserquevousvenezmevoiruniquementpourmesbabioles!protestaHepzibahd'unairboudeur.
-Onm'envoieicipourcela,ditVoldemortd'unevoixdouce.Jenesuis,madame,qu'unmodesteemployéquidoitobéirauxinstructionsqu'onluidonne.MrBeurksouhaitequejevousdemande...
-Oh,assezdeceMrBeurk!s'écriaHepzibahenagitantsapetitemain.J'aiquelquechoseàvousmontrerqueMrBeurkn'ajamaisvu!Etes-vouscapabledeconserverunsecret,Tom?Mepromettez-vousdenejamaisrévéleràMrBeurkquejepossèdecetobjet?Ilnemelaisseraitplusjamaisenreposs'ilsavaitquejevousl'aimontréetjenelevendraipas,niàBeurk,niàpersonned'autre!Maisvous,Tom,vousl'apprécierezpoursavaleurhistoriqueetnonpourlenombredeGallionsquevouspourriezentirer...
-JeseraitoujoursheureuxdevoirtoutcequeMissHepzibahvoudrabienmemontrer,assuraVoldemortdesavoixdouce.
Hepzibahgloussaànouveaucommeunecollégienne.
-J'aiditàHokeyd'allermelechercher...Hokey,oùes-tu?JeveuxmontreràMrJedusornotreplusmagnifiquetrésor...D'ailleurs,apporte-lesdonctouslesdeuxpendantquetuyes...
-Voilà,madame,couinal'elfedemaison.
Harryvitdeuxcoffretsencuir,posésl'unsurl'autre,traverserlapiècecommes'ilssedéplaçaienttoutseulsmaisilsavaitquel'elfeminusculelestenaitau-dessusdesatêteensefaufilantentrelestables,lespoufsetlesrepose-pieds.
-Voyonscela,ditHepzibahd'untonjoyeux.
Ellepritlescoffretsdesmainsdel'elfe,lesplaçasursesgenouxetsepréparaàouvrirceluidudessus.
-Jepensequevousallezbeaucoupaimer,Tom...Oh,simafamillesavaitquejevouslesaimontrés...
Ilsonthâtedes'enemparer!
Ellesoulevalecouvercledupremiercoffret.Harrys'avançapourmieuxvoiretdistinguaunepetitecouped'oravecdespoignéesfinementouvragées.
-Jemedemandesivoussavezcequec'est,Tom?Prenez-la,regardez-labien!murmuraHepzibah.
Voldemorttenditunemainauxdoigtseffilésetpritlacoupeparl'unedespoignées,lasoulevantdesonécrindesoiedouillet.Harrycrutvoirunelueurrougeoyantedanssonregard.SonexpressionavideétaitétrangementsemblableàcelledeHepzibah,saufquecettedernièrefixaitdesesyeuxminusculeslebeauvisagedeVoldemort.
-Unblaireau,ditVoldemortdansunsouffleenexaminantledessingravésurlacoupe.Alors,ceciappartenait...
-AHelgaPoufsouffle,commevouslesavezparfaitement,mongarçon,carvousêtestrèsintelligent!réponditHepzibah.
Ellesepenchaenavant,dansungrincementsonoreproduitparsoncorsetetpinçasajouemaigre.
-Nevousai-jejamaisditquej'étaisunedeseslointainesdescendantes?Cettecoupeestpasséedanslafamilledepuisbiendesannées.Magnifique,n'est-cepas?Etilparaîtqu'ellepossèdetoutessortesdepouvoirsmaisjenelesaijamaistousexpérimentésjemecontentedelaconserverici,ensécurité...
EllerepritlacoupedeslongsdoigtsdeVoldemortetlarangeadélicatementdanssoncoffret,tropoccupéeàlaremettreenplaceavecleplusgrandsoinpourremarquerl'ombrequiétaitpasséesurlevisagedesonvisiteurlorsqu'elleluiavaitenlevél'objetdesmains.
-OùestHokey?ditHepzibahd'untonenjoué.Ah,tueslà.Tiens,débarrasse-moideça...
L'elfepritdocilementlacoupeetHepzibahreportasonattentionsurl'autrecoffret,beaucoupplusplat,posésursesgenoux.
-Jecroisquececivousplairaencoredavantage,Tom,murmura-t-elle.Penchez-vousunpeu,moncher,vousverrezmieux...Biensûr,Beurksaitqu'ilestenmapossession,puisquejeleluiaiacheté,etjecroisqu'ilseraitravidelerécupérerlorsquejeneseraipluslà...
Ellefitglisserledélicatfermoirenfiligraneetouvritlecouvercle,découvrantunlourdmédaillond'ornichédansunécrindevelourscramoisi.
Voldemorttenditlamain,sansyavoirétéinvitécettefois,etexaminalemédaillonenletenantàlalumière.
-LamarquedeSerpentard,dit-ilàvoixbasseenregardantchatoyerunSouvragé,enformedeserpent.
-Exactement!s'exclamaHepzibah,apparemmentraviedevoirVoldemortfascinéparsonmédaillon.Ilm'acoûtélesyeuxdelatêtemaisjenepouvaispaslaisserpasseruntrésorpareil,ilmelefallaitpourmacollection.IlparaîtqueBeurkl'aachetéàunefemmeenhaillonsquisemblaitl'avoirvolésansavoiraucuneidéedesavaleur...
Cettefois,onnepouvaits'ytromper:unéclairrougeétaitpassédanslesyeuxdeVoldemortetHarry
vitsesjointuresblanchirtandisqu'ilserraitentresesdoigtslachaînedumédaillon.
-JesupposequeBeurkl'apayéunemisèremaisenfin,levoilà...Trèsbeau,n'est-cepas?Celui-làaussi,onluiattribuetoutessortesdepouvoirsmaislàencorejemecontentedelegarderbienàl'abri...
Elletenditlebraspourrécupérerlemédaillonetpendantuninstant,HarrycrutqueVoldemortnelelâcheraitpasmaisilfinitparglisserd'entresesdoigtsetretrouvasaplacedansl'écrindeveloursrouge.
-Etvoilà,moncherTom.J'espèrequeçavousaplu!Elleleregardabienenfaceet,pourlapremièrefois,Harryvits'effacersonsourireniais.
-Vousnevoussentezpasbien,moncher?
-Si,si,réponditVoldemort,toujoursàvoixbasse.Jemesensparfaitementbien...
-Ilm'asemblé...Maisj'imaginequec'estlalumièrequim'ajouéuntour,ditHepzibah,visiblementtroublée.
Elleaussi,pensaHarry,avaitdûvoirlalueurrougedanslesyeuxdeVoldemort.
-Tiens,Hokey,emporte-lesetrange-lesbien...aveclesenchantementshabituels...
-Ilesttempsderepartir,murmuraDumbledore.Pendantquelapetiteelfequittaitlapièce,chargéedesdeuxcoffrets,DumbledoresaisitlebrasdeHarryettousdeuxs'élevèrentdanslevidepourrevenirdanslebureau.
-HepzibahSmithestmortedeuxjoursaprèscettepetitescène,ditDumbledorequirepritplacedanssonfauteuilenfaisantsigneàHarrydel'imiter.Hokey,l'elfedemaison,aétédéclaréecoupableparleministèred'avoirempoisonnéparinadvertancelatassedechocolatquesamaîtresseprenaitchaquesoir.
-C'estsûrementfaux!s'insurgeaHarryaveccolère.
-Jevoisquenousavonslamêmeidéesurlaquestion,remarquaDumbledore.IlyasansaucundoutebeaucoupdepointscommunsentrecettemortetcelledesJedusor.Danslesdeuxcas,quelqu'und'autreaétéaccusé,quelqu'unquisesouvenaitclairementd'êtrel'auteurducrime...
-Hokeyaavoué?
-Elleserappelaitavoirmisdanslechocolatdesamaîtressequelquechosequi,endéfinitive,n'étaitpasdusucremaisunpetitpoisonmorteletpeuconnu.Onenaconcluqu'ellenel'avaitpasfaitexprèsmaisque,étantvieille,ayantl'espritunpeuconfus...
-Voldemortestintervenudanssamémoire,commedanscelledeMorfin!
-Oui,c'estaussicequejepense!ditDumbledore.EtcommepourMorfin,leministèreétaittoutdisposéàsoupçonnerHokey...
-...parcequec'étaituneelfedemaison,achevaHarry.
IlavaitrarementéprouvéautantdesympathiepourlaSALE,l'associationqu'avaitfondéeHermione.
-Exactement,approuvaDumbledore.Elleétaittrèsâgée,elleadmettaitavoirverséquelquechosedanslechocolat,etdonc,leministèrenes'estpasdonnélapeinedechercherplusloin.EtcommedanslecasdeMorfin,quandj'airéussiàlaretrouveretàluiarrachercesouvenir,savieétaitquasimentarrivéeàsonterme.Maissonsouvenirneprouverien,biensûr,sicen'estqueVoldemortconnaissaitl'existencedelacoupeetdumédaillon.LorsqueHokeyaétécondamnée,lafamilledeHepzibahs'estrenducomptequedeuxdesestrésorslesplusprécieuxavaientdisparu.Illeurafalluuncertaintempspours'enassurercarHepzibah,quiavaittoujourstrèsjalousementconservésacollection,disposaitdenombreusescachettes.Maisavantmêmequ'ilsaientlacertitudequelacoupeetlemédaillonn'étaientpluslà,l'employédeBarjowetBeurk,lejeunehommequivenaitrégulièrementrendrevisiteàHepzibahetsavaitsibienlacharmer,avaitdonnésadémissionets'étaitvolatilisé.Sespatronsn'avaientaucuneidéedel'endroitoùilétaitparti.Ilsétaienttoutaussisurprisquelesautresdesadisparitionetpendanttrèslongtemps,onn'aplusdutoutentenduparlerdeTomJedusor.Maintenant,continuaDumbledore,siçanet'ennuiepas,Harryjevoudraism'arrêterànouveaupourattirertonattentionsurcertainspointsdenotrehistoire.Voldemortvientdoncdecommettreunautremeurtre.Était-celepremierdepuisl'assassinatdesJedusor,jen'ensaisrienmaisjepensequeoui.Cettefois,commetuauraspuleconstater,ilatuénonparespritdevengeancemaisparappâtdugain.Ilvoulaitlesdeuxfabuleuxtrophéesquecettemalheureusefemme,envoûtéeparsoncharme,luiavaitmontrés.Delamêmemanièrequ'ilavaitvolélesautresenfantsdel'orphelinat,ouqu'ils'étaitappropriélabaguedesononcleMorfin,ils'emparaitàprésentdelacoupeetdumédaillondeHepzibah.
-Mais,ditHarry,lessourcilsfroncés,c'estunefolie...Toutrisquer,abandonnersontravail,simplementpources...
-Unefoliepourtoi,peut-être,maispaspourVoldemort.J'espèrequetucomprendrasparlasuitecequecesobjetssignifiaientpourluimaisiln'estpasdifficiled'imaginerqu*ilconsidéraitentoutcaslemédailloncommesapropriétélégitime.
-Lemédaillonpeut-êtremaispourquoiaussilacoupe?
-Elleavaitappartenuàl'undesautresfondateursdel'école,réponditDumbledore.Jecroisqu'ilsesentaitencoretrèsattiréparPoudlardetqu'ilnepouvaitrésisterdevantunobjetsiprofondémentenracinédanssonhistoire.Jepensequ'ilyavaitaussid'autresraisons...J'espèrepouvoirtelesexposerlemomentvenu.Passonsàprésentauderniersouvenirquej'aiàtemontrer,aumoinsjusqu'àcequetusoisparvenuàrécupérerceluiduprofesseurSlughorn.DixannéesséparentlesouvenirdeHokeydecelui-ci,dixannéespendantlesquellesnousnepouvonsquedevinercequeLordVoldemortafait...
HarryselevaànouveautandisqueDumbledorevidaitledernierflacondanslaPensine.
-D'oùnousvientcesouvenir?demanda-t-il.
-Demoi,ditDumbledore.
EtHarryplongeaàsasuiteàtraverslamassemouvanteetargentée,atterrissantdanslemêmebureauqu'ilvenaitdequitter.Fumsecksomnolaitsursonperchoird'unairbienheureuxetDumbledoreétaitassisàsatable,trèssemblableauDumbledorequisetenaitàcôtédelui,avectoutefoisdeuxmainsintactesetunvisagepeut-êtreunpeumoinsridé.Laseuledifférenceentrelebureaud'aujourd'huietcelui-ci,c'étaitlaneigequitombaitàl'époque.Del'autrecôtédelafenêtre,onvoyaitdesfloconsauxrefletsbleuisvoltigerdansl'obscurité,ets'accumulersurlerebordextérieur.
LeDumbledoreplusjeunesemblaitattendrequelqu'un.Eneffet,quelquesinstantsplustard,onfrappaàlaporteetilinvitasonvisiteuràentrer.
Harryétouffauneexclamation.Voldemortvenaitdepénétrerdanslapièce.Saphysionomien'étaitpascellequ'ilavaitvueémergerdugrandchaudrondepierre,presquedeuxansauparavant.Ilressemblaitmoinsàunserpent,sesyeuxn'étaientpasencorerouges,sonvisagen'avaitpasencorel'aspectd'unmasque,maiscen'étaitplusleséduisantTomJedusor.Onauraitditquesestraitsavaientétébrûlés,brouillés.Ilsparaissaientcireuxetétrangementdéformés,leblancdesesyeuxétaitàprésentinjectédesang,maislespupillesn'étaientpasencorelesdeuxfentesqu'ellesallaientdevenir.Ilportaitunelonguecapenoireetsonteintétaitaussipâlequelaneigequiluisaitsursesépaules.
LeDumbledoreassisderrièresonbureaunemanifestaaucunsignedesurprise.Detouteévidence,cettevisiteétaitprévue.
-Bonsoir,Tom,ditDumbledored'untonpaisible.Assieds-toidonc.
-Merci,réponditVoldemortens'installantdanslefauteuilqueDumbledoreluiavaitdésigné-lemêmeapparemmentqueHarryvenaitdequitteràl'époqueprésente.J'aientendudirequevousétiezdevenudirecteur,poursuivit-ild'unevoixlégèrementplusforteetplusfroide.Unchoixjudicieux.
-Jesuiscontentquetul'approuves,repritDumbledoreavecunsourire.Puis-jet'offrirquelquechoseàboire?
-Avecgrandplaisir.Jeviensdeloin.
Dumbledoreselevaets'approchadel'armoireoùilconservaitaujourd'huilaPensinemaisquiétaitencetemps-làrempliedebouteilles.AprèsavoirtenduàVoldemortunecoupedevinets'enêtreverséunepourlui-même,ilretournas'asseoirderrièresonbureau.
-Alors,Tom...Quemevautleplaisirdetavisite?Voldemortneréponditpastoutdesuiteetsecontentadeboireunegorgéedevin.
-Onnem'appelleplusTom,dit-ilenfin.Désormais,onmeconnaîtsouslenomde...
-Jesaissousquelnomonteconnaît,l'interrompitDumbledoreensouriantaimablement.Maisàmesyeux,jelecrains,turesterastoujoursTomJedusor.C'estl'unedeceshabitudesagaçantesdesanciensprofesseurs,ilsn'oublientjamaistoutàfaitlesannéesdejeunessedeleursélèves.
IllevasonverrecommepourporteruntoastàVoldemortdontlevisagerestaimpassible.Harrysentittoutefoisunsubtilchangementd'atmosphère:lerefusdeDumbledored'appelerVoldemortparlenomqu'ils'étaitchoisisignifiaitqu'ilnevoulaitpaslelaisserdominerl'entretienetHarryvoyaitbienqueVoldemortl'avaitcomprisainsi.
-Jesuissurprisquevoussoyezrestésilongtempsici,déclaraVoldemortaprèsuncourtsilence.Jemesuissouventdemandépourquoiunsorciertelquevousn'avaitjamaiseuenviedequitterl'école.
-Pourunsorciertelquemoi,réponditDumbledore,toujourssouriant,riennesauraitêtreplusimportantquedetransmettred'ancienssavoirsetd'aiderdejeunesespritsàs'affiner.Sijemesouviensbien,tuastoi-mêmeressentiàunecertaineépoqueuneattirancepourl'enseignement.
-Jelaressensencore,assuraVoldemort.Jemedemandesimplementpourquoivous-àquileministèredemandesisouventconseiletàquipardeuxfoisjecrois,onaproposélepostede
ministre...
-Troisfoisauderniercomptage,rectifiaDumbledore.Maisjen'aijamaisétéséduitparunecarrièreministérielle.Encoreunechosequenousavonsencommunjecrois.
Voldemortinclinalatête,sanssourire,etbutuneautregorgéedevin.Dumbledorenerompitpaslesilencequiseprolongeaentreeux.Ilattendait,avecuneexpressionbienveillante,queVoldemortparlelepremier.
-Mevoiciànouveau,dit-ilauboutd'unmoment,àunedateplustardivepeut-êtrequenel'avaitprévuleprofesseurDippet...maisjesuisquandmêmerevenusolliciterunefoisencoreceque,d'aprèslui,j'étaistropjeunepourobteniraumomentoùjel'avaissouhaité.Jevoudraisvousdemanderlapermissionderetournerdanscechâteauafind'yenseigner.Vousdevezsavoir,jepense,quej'aivuetfaitbeaucoupdechosesdepuisquej'aiquittécetendroit.Jepourraistransmettreàvosélèvesdesconnaissancesqu'aucunautresorcierneseraitenmesuredeleurapporter.
DumbledoreobservaVoldemortpar-dessussaproprecoupedevinpendantuncertaintempsavantdeluirépondre:
-Jesaissansaucundoutequetuasvuetfaitbeaucoupdechosesdepuisquetunousasquittés,dit-ilàvoixbasse.Lesrumeursdetesexploitssontparvenuesjusqu'àtonancienneécole,Tom.Jeseraisnavrésijedevaiscroireneserait-cequelamoitiéd'entreelles.
-Lagrandeurinspirel'envie,l'envieengendreledépit,ledépitrépandlemensonge,déclaraVoldemort,toujoursimpassible.Vousdevezsavoircela,Dumbledore.
-Tuappellesgrandeurcequetuasfait,n'est-cepas?demandaDumbledoreavecdélicatesse.
-Certainement,assuraVoldemort.Sesyeuxsemblèrentrougeoyer.
-J'aientreprisdiversesexpériences,j'airepousséleslimitesdelamagieplusloinpeut-êtrequepersonneavantmoi...
-D'unecertainemagie,corrigeaDumbledore,trèscalme.Unecertainemagie...Desautresformesdemagie,turestes...pardonne-moi...tristementignorant.
Pourlapremièrefois,Voldemortsourit,leregardtorve,crispé,uneexpressionmalveillantesurlevisage,plusmenaçantequ'unaccèsderage.
-Lavieillediscussion,dit-ildansunmurmure.Maisriendecequej'aivudanslemonden'estjamaisvenuétayervotreaffirmationselonlaquellel'amourestpluspuissantquemaformedemagie,Dumbledore.
-Tun'espeut-êtrepasallévoirdanslesbonsendroits,suggéraDumbledore.
-Danscecas,quelmeilleurendroitquePoudlardpourcommencermesnouvellesrecherches?répliquaVoldemort.Melaisserez-vousrevenir?Permettrez-vousquejepartagemonsavoiravecvosélèves?Jememets,moietmestalents,àvotreentièredisposition.Jesuisàvosordres.
Dumbledorehaussalessourcils.
-Etquevontdevenirceuxquisontsoustesordres?Queva-t-ilarriveràceuxquisefontappeler-si
l'onencroitlarumeur-desMangemorts?
HarryvoyaitbienqueVoldemortnes'étaitpasattenduàcequeDumbledoreconnaissecenom.Lalueurrougepassaànouveaudanssesyeuxetsesnarinesmincescommedesfentesfrémirent.
-Mesamis,dit-ilaprèsunsilence,sauronttrèsbiensepasserdemoi,j'ensuissûr.
-Jesuiscontentd'entendrequetulesconsidèrescommedesamis,réponditDumbledore.J'avaisl'impressionqu'ilsappartenaientdavantageàlacatégoriedesserviteurs.
-Vousvousêtestrompé.
-Donc,sij'allaisàLaTêtedeSangliercesoirjen'ytrouveraispascertainsd'entreeux-Nott,Rosier,Mulciber,Dolohov-réunislàenattendanttonretour?Desamisbiendévoués,entoutcas,pourt'accompagnersiloinunsoirdeneige,dansleseulbutdetesouhaiterbonnechancetandisquetuessayesdedécrocherunpostedeprofesseur.
Sansaucundoutepossible,VoldemortaccueillitencoreplusmallefaitqueDumbledoreconnaissetouscesdétailssurlespersonnesquiétaientvenuesaveclui.Maisilserepritpresqueaussitôt.
-Commetoujours,vousêtesomniscient,Dumbledore.
-Oh,non,simplementamiaveclesbarmenducoin,répliquaDumbledored'untonléger.Maintenant,Tom...
Dumbledoreposasonverrevideetseredressadanssonfauteuil,joignantleboutdesesdoigtsdansungestetrèscaractéristique.
-...parlonsfranchement.Pourquoies-tuvenucesoir,entourédetesacolytes,pourdemanderunpostedontnoussavonspertinemmenttouslesdeuxquetuneveuxpas?
Voldemorteutuneexpressiondesurpriseglacée.
-Unpostedontjeneveuxpas?Aucontraire,Dumbledore,jesouhaiteardemmentl'obtenir.
-Oh,tuveuxreveniràPoudlard,çaoui,maistun'aspasplusenvied'enseigneraujourd'huiquelorsquetuavaisdix-huitans.Quecherches-tu,Tom?Pourquoinepasformulertarequêteclairementpourunefois?
Voldemortricana.
-Sivousnevoulezpasmedonneruntravail...
-Biensûrquejeneleveuxpas,coupaDumbledore,ettulesavaisdepuisledébut.Pourtant,tuesvenujusqu'icifairecettedemande,tuavaisdoncunbut.
Voldemortseleva,lestraitsdurcisparlafureur.Jamaisiln'avaitaussipeuressembléàTomJedusor.
-C'estvotrederniermot?
-Eneffet,réponditDumbledoreenselevantàsontour.
-Alors,nousn'avonsplusrienànousdire.
-Non,rien,admitDumbledore,etunegrandetristesseenvahitsonvisage.Letempsn'estplusoùjepouvaist'effrayerenmettantlefeuàunearmoireett'obligeràréparertesméfaits.Maisj'aimeraisbienpouvoirrecommencer...j'aimeraisbien...
Pendantuninstant,Harryfutsurlepointdecrierunemiseengardeinutile:ilétaitsûrd'avoirvulamaindeVoldemortesquisserunmouvementverslapocheoùétaitrangéesabaguettemagique.Maiscebrefmomentétaitpassé,Voldemortavaittournélestalons,laporteserefermait,ilavaitdisparu.
HarrysentitlesdoigtsdeDumbledoreserefermersursonbrasetquelquessecondesplustard,ilsseretrouvèrentpresqueàl'endroitprécisqu'ilsvenaientdequittermaislaneigeavaitdisparudureborddelafenêtreetlamaindeDumbledoreparaissaitànouveaumorte,noircie.
-Pourquoi?demandaaussitôtHarryenlevantlesyeuxversDumbledore.Pourquoiétait-ilrevenu?L'avez-vousjamaisdécouvert?
-J'aiquelquesidées,réponditDumbledore,riend'autre.
-Quellesidées,monsieur?
-Jet'enferaipartlorsquetuserasparvenuàrecueillirlesouvenirduprofesseurSlughorn.Quandnousdisposeronsdecettedernièrepiècedupuzzle,j'espèrequetoutdeviendraclair...pournousdeux.
HarrybrûlaittoujoursdecuriositéetbienqueDumbledoreluieûtouvertlaporte,ilnesortitpastoutdesuite.
-Voulait-iltoujoursenseignerladéfensecontrelesforcesduMal?Ilnel'apasdit...
-Oh,c'étaitcequ'ildésirait,sansaucundoute,assuraDumbledore.Lasuitedenotrepetiterencontrel'aprouvé.Nousn'avonsjamaispuconserverunprofesseurdedéfensecontrelesforcesduMalplusd'unandepuisquej'airefuséceposteàLordVoldemort.
21Lasalleintrouvable
AUCOURSDELASEMAINESUIVANTE,HARRYSECREUSALATÊTEENSEDEMANDANTCOMMENTCONVAINCRESLUGHORNDELUILIVRERSONVÉRITABLESOUVENIRMAISAUCUNEIDÉEGÉNIALENELUIVINTÀL'ESPRITETILENFUTRÉDUIT,COMMEILLEFAISAITDEPLUSENPLUSCESTEMPS-CI,ÀCONSULTERSONLIVREDEPOTIONSDANSL'ESPOIRQUELEPRINCEYAURAITÉCRITQUELQUECHOSED'UTILE,COMMECELAAVAITÉTÉSISOUVENTLECASJUSQU'ÀPRÉSENT.
-Tunetrouverasrienlà-dedans,luiditHermioned'untoncatégorique.
C'étaitdimanchesoiretilétaitdéjàtard.
-Necommencepas,Hermione,répliquaHarry.SanslePrince,Ronneseraitpasassisavecnousencemoment.
-Ohsi,ilauraitsuffiquetuécoutesRogueenpremièreannée,assuraHermioned'untondédaigneux.
Harryneréagitpas.Ilvenaitdedécouvriruneincantation(Sectumsempra!)griffonnéedansuncoin,au-dessusdecesmotsmystérieux:«Contrelesennemis»etilavaithâtedel'essayermaisestimapréférabledes'enabstenirdevantHermione.Ilsecontentadecornersubrepticementlapagepourlaretrouverparlasuite.
Ilsétaientinstallésprèsdufeu,danslasallecommune.Lesseulsautresélèvesencoredeboutétaienttousdessixième
année.Ilavaitrégnéunecertaineagitationunpeuplustôtdanslasoiréelorsqu'ilsavaienttrouvésurletableaud'affichage,auretourdudîner,unnouvelavisleurannonçantladatedel'examendupermisdetransplanage.Ceuxquiseraientâgésdedix-septansle21avril,ouavant,pouvaients'inscrirepourprendrequelquesleçonssupplémentairesquiauraientheu(sousuncontrôlerigoureux)àPré-au-Lard.
Ronavaitétésaisidepaniqueenlisantl'information.Iln'avaittoujourspasréussiàtransplaneretcraignaitdenepasêtreprêtlejourdel'examen.Hermione,quiétaitparvenueàtransplanerdeuxfois,étaitunpeuplusconfiante.Harry,lui,devraitattendreencorequatremoisd'avoirdix-septansetnepourraitdoncpasseprésenter,prêtoupas.
-Aumoins,tuarrivesquandmêmeàtransplaner!ditRon,d'unevoixtendue.Tun'aurasaucunmalàpasserlepermisenjuillet!
-Jenel'aifaitqu'uneseulefois,luirappelaHarry.
Aucoursdelaleçonprécédente,eneffet,ilavaitfinipardisparaîtreetserematérialiseràl'intérieurdesoncerceau.
Ayantperdubeaucoupdetempsàs'inquiéteràhautevoixdesquestionsdetransplanage,Rons'efforçaitàprésentdeterminerpourRogueundevoiratrocementdifficilequeHarryetHermioneavaientdéjàachevé.Harrys'attendaitàunetrèsmauvaisenotecarilavaitcontestélepointdevuedeRoguesurlameilleurefaçondeneutraliserunDétraqueurmaispeuluiimportait:pourl'instant,laseulechosequicomptaitàsesyeux,c'étaitlesouvenirdeSlughorn.
-JetedisquecetimbéciledePrincenepeutpast'aiderpourça,Harry!insistaHermioneenhaussantlavoix.Leseulmoyendeforcerquelqu'unàfairecequetuveux,c'estlesortilègedel'Imperium,quiestillégal...
-Oui,jesais,merci,réponditHarrysansleverlatêtedesonlivre.Voilàjustementpourquoijechercheautrechose.DumbledorepensequeleVeritaserumseraitinefficacemaisilexistepeut-êtreunepotionouunsortilège...
-Tuprendslamauvaisevoie,affirmaHermione.Iln'yaquetoiquipuissesrecueillircesouvenir,aditDumbledore.ÇasignifiesansdoutequetoiseulpeuxconvaincreSlughorn.Ilnes'agitpasdeluiverserunepotionendouce,n'importequipourraitlefaire...
-Commenttuécris«belligérant»?demandaRonquisecouaitvigoureusementsaplume,l'œilfixésursonparchemin.ÇanepeutpascommencerparB-E-T-E...
-Non,sûrementpas,réponditHermioneenluiprenantsondevoirdesmains.Et«augure»necommencepasnonplusparO-R-G.Qu'est-cequetuutilisescommeplume?
-Undecesmodèlesàvérificateurd'orthographequ'ontrouvechezFredetGeorge...Maisjecroisquelesortilègedoitêtreusé...
-J'enaibienl'impression,ditHermioneenmontrantletitredudevoir,carlaquestionétaitcommentcombattrelesDétraqueursetnonpasles«Détartreurs»et,àmaconnaissance,tun'aspaschangétonnomenRoonilWazlib.
-Ohnon!s'exclamaRonquicontemplasonparchemind'unairhorrifié.Nemedispasquejevaisdevoirtoutréécrire!
-Cen'estpasgrave,onvaarrangerça,assuraHermione.Elleposaledevoirdevantelleettirasabaguettemagique.
-Jet'adore,Hermione!s'exclamaRon.
Ils'enfonçadanssonfauteuilensefrottantlesyeuxd'unairlas.
Hermionerositlégèrementetrépondit:
-NerépètepasçaquandLavandeestdanslesparages.
-Non,ditRon,levisagedanslesmains.Ouplutôtsi...Commeça,ellemelaisseratomber...
-Pourquoitunelalaissespastombertoi-mêmesituenasassez?interrogeaHarry.
-Tun'asjamaislaissétomberpersonne,toi?remarquaRon.AvecCho,vousavezsimplement...
-...cessédenousvoir,oui,achevaHarry.
-J'aimeraisbienqueçasepassedelamêmefaçonentreLavandeetmoi,marmonnaRond'unairlugubre.
IlregardaitHermionetapoterensilenceduboutdesabaguettechacundesmotsmalorthographiésquisecorrigeaientd'eux-mêmesaufuretàmesure.
-Maisplusj'essayedeluifairecomprendrequejevoudraisenfinir,pluselles'accroche.J'ail'impressiondesortiraveclecalmargéant.
-Etvoilà,ditHermionevingtminutesplustardenrendantsondevoiràRon.
-Mercimillefois,réponditRon.Jepeuxt'empruntertaplumepourlaconclusion?
Harry,quin'avaitrientrouvédetrèsutiledanslesnotesduPrincedeSang-Mêlé,jetaunregarddanslasalle.Ilsn'étaientplusquetouslestrois,SeamusétantmontésecoucherquelquesinstantsauparavantenmaudissantRogueetsondevoir.Onn'entendaitquelecrépitementdufeuetlegrattementdelaplumed'HermioneaveclaquelleRonrédigeaitledernierparagraphesurlesDétraqueurs.HarryvenaitderefermerenbâillantlelivreduPrincedeSang-Mêlélorsque...
Crac!
Hermionelaissaéchapperunpetitcri,Ronrenversadel'encresurtoutelasurfacedesondevoiretHarrys'exclama:
-Kreattur!
L'elfedemaisons'inclinabienbasets'adressaàsesorteilsnoueux.
-Lemaîtreaditqu'ilvoulaitdescomptesrendusrégulierssurlesactivitésdujeuneMalefoy,Kreatturestdoncvenudonner...
Crac!
DobbyapparutàcôtédeKreattur,sonchapeaucache-théièredetravers.
-Dobbyaussiaaidé,HarryPotter!couina-t-ilenjetantàKreatturunregardamer.EtKreatturdevraitdireàDobbyquandilvientvoirHarryPotterpourqu'ilspuissentfaireleurrapportensemble!
-Qu'est-cequec'estqueça?demandaHermione,encoresouslechocdecesapparitionssoudaines.Quesepasse-t-il,Harry?
Harryhésita.Ilneluiavaitpasditqu'ilavaitdemandéàKreatturetàDobbydefilerMalefoyetleselfesdemaisonrestaientunsujetsensibleauxyeuxd'Hermione.
-Ehbien...ilsontsuiviMalefoypourmoi,répondit-il.
-Nuitetjour,croassaKreattur.
-Dobbyn'apasdormipendantunesemaine,HarryPotter!déclarafièrementDobbyensebalançantsursestalons.
Hermioneparaissaitindignée.
-Tun'aspasdormi,Dobby?Voyons,Harry,cen'estquandmêmepastoiquiluiasditdenepas...
-Biensûrquenon,affirmaaussitôtHarry.Dobby,tupeuxdormir,d'accord?Maisest-cequel'und'entrevousadécouvertquelquechose?s'empressa-t-ildedemanderavantqu'Hermioneaitpuintervenirànouveau.
-LejeuneMalefoymarcheaveclanoblessequiconvientàsonsangpur,ditKreatturdesavoixrauque.Sestraitsrappellentlafinessedemamaîtresseetsesmanièressontcellesde...
-DragoMalefoyestunmauvaisgarçon!couinaDobbyaveccolère.Unmauvaisgarçonqui...qui...
Ilfrissonnadepuislepompondesoncache-théièrejusqu'auboutdeseschaussettespuisseprécipitaverslacheminéecommes'ilvoulaitplongerdanslesflammes.Harry,quis'étaitunpeuattenduàunetelleréaction,l'attrapaparlatailleetlemaintintfermement.Pendantquelquessecondes,Dobbysedébattitpuissoncorpss'affaissa.
-Merci,HarryPotter,haleta-t-il.Dobbyn'arrivepasencoreàdiredumaldesesanciensmaîtres...
Harrylerelâcha.Dobbyredressasoncache-théièreetlançaàKreattursuruntondedéfi:
-KreatturdevraitsavoirqueDragoMalefoyn'estpasunbonmaîtrepourunelfedemaison!
-Oui,onn'apasenvied'entendreparlerdetongrandamourpourMalefoy,ditHarryàKreattur.Passonsdirectementàcequ'ilafaitpendantquetulesuivais.
Kreatturs'inclina,l'airfurieux,puisrépondit:
-LejeuneMalefoyprendsesrepasdanslaGrandeSalle,ildortdansledortoirdescachots,ilsuitdescoursdansplusieurs...
-Dobby,raconte-moi,coupaHarry.Est-cequetul'asvuallerdansunendroitoùiln'auraitpasdûêtre?
-HarryPotter,monsieur,s'écriaDobbydesapetitevoixaiguë,sesgrandsyeuxglobuleuxbrillantàlalueurdesflammes,Malefoyn'avioléaucunrèglementqueDobbyconnaisse,maisiltientbeaucoupànepasêtrevu.Ils'estsouventrenduauseptièmeétageavecdiversautresélèvesquifontleguetpourluipendantqu'ilsetrouvedans...
-LaSallesurDemande!s'exclamaHarryensefrappantlefrontavecsonexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions.
HermioneetRonsetournèrentverslui.
-Voilàoùilsecache!Voilàoùilprépare...cequ'ilprépare!Etjepariequec'estpourçaqu'ildisparaîtdelacarte...Maintenantquej'ypense,jen'aijamaisvulaSallesurDemandereprésentéesurlacarteduMaraudeur!
-Lesmaraudeursignoraientpeut-êtresonexistence,fitobserverRon.
-Amonavis,cedoitêtreunedespropriétésmagiquesdelasalle,ditHermione.Encasdebesoin,elledevientincartable.
-Dobby,est-cequetuaspuyentrerpourregardercequefabriquaitMalefoy?demandaavidementHarry.
-Non,HarryPotter,c'estimpossible,réponditDobby.
-Biensûrquesi,c'estpossible,répliquaHarry.Malefoyaréussiàpénétrerdanslequartiergénéralquenousyavionsinstallél'annéedernière,j'arriveraidoncmoiaussiàyentreretàl'espionner.
-Jenepensepasquetuyparviendras,Harry,ditlentementHermione.MalefoysavaitdéjààquoinousservaitcettesalleparcequecettestupideMariettaavaitbavardé.Illuisuffisaitdedemanderquelasalledeviennelequartiergénéraldel'A.D.pourqu'elleapparaisse.Maistoi,tunesaispascequ'elledevientlorsqueMalefoys'yrendetdonctunesaispasenquoiilfautluidemanderdesetransformer.
-Jetrouverailasolution,assuraHarry,balayantl'objection.Tuasétémerveilleux,Dobby.
-Kreatturaussiabientravaillé,ajoutaHermioneavecgentillesse.
Maisloindeparaîtrereconnaissant,Kreatturdétournasesénormesyeuxinjectésdesangetregardaleplafondenlançantdesavoixcroassante:
-LaSang-de-BourbeparleàKreattur,Kreatturvafairesemblantdenepasl'entendre...
-Filed'ici,luiordonnasèchementHarry.
Kreatturs'inclinaprofondémentunedernièrefoisettransplana.
-Tudevraisallerdormirunpeu,Dobby.
-Merci,HarryPotter,monsieur!couinaDobbyd'untonjoyeux.
Etluiaussidisparut.
-Vousavezvuça?s'écriaHarry,enthousiaste,ensetournantversRonetHermionedèsquelasallefutdébarrasséedesdeuxelfes.NoussavonsmaintenantoùvaMalefoy!Onvapouvoirlecoincer!
-Oui,fabuleux,commentasombrementRon.
Ilessayaitd'épongerlamassed'encregluantequiavaitété,quelquesinstantsauparavant,undevoirpresqueachevé.Hermionefitglisserverselleleparchemindétrempéetentrepritdesiphonnerl'encreàl'aidedesabaguette.
-Maisqu'est-cequec'estquecettehistoiredes«diversautresélèves»quil'accompagnentlà-haut?interrogeaHermione.Ilacombiendepersonnesautourdelui?Normalement,ilsnedevraientpasêtrenombreuxàêtreaucourantdesesmanigances...
-Oui,c'estbizarre,admitHarry,lessourcilsfroncés.Jel'aientendudireàCrabbequecequ'ilfaisaitneleregardaitpas...Alorsqu'est-cequ'ilraconteàtousces...tousces...
LavoixdeHarryseperdit.Ilcontemplaitlefeudanslacheminée.
-MonDieu,cequejepeuxêtrebête,dit-ilàvoixbasse.C'estpourtantévident,non?Ilyenavaittoutunchaudrondanslecachot...Ilpouvaitenvoleràn'importequelmomentpendantlecours...
-Volerquoi?demandaRon.
-DuPolynectar.CeluiqueSlughornnousamontréànotrepremiercoursdepotions...Iladûenprendreunpeu...Etdonc,iln'yapas«diversautresélèves»quifontleguetpourMalefoy...C'estsimplementCrabbeetGoyle,commed'habitude...Oui,toutsetient!
Harryselevad'unbondetsemitàfairelescentpasdevantlacheminée.
-Ilssontsuffisammentbêtespourluiobéirmêmes'ilneleurditpascequ'ilfabrique...maisilneveutpasqu'onlesvoierôderautourdelaSallesurDemande,alorsilleurdonneàboireduPolynectarpourqu'ilschangentd'aspect...Cesdeuxfillesaveclesquellesjel'aivuquandilaratélematchdeQuidditch...C'étaientCrabbeetGoyle!
-Tuveuxdire,murmuraHermione,quecettefilledontj'airéparélabalance...
-Oui,biensûr!s'écriaHarryensetournantverselle.C'estévident!Malefoydevaitêtreàl'intérieurdelasalleàcemoment-làetdoncelleaqu'est-cequejeraconte?-ilsllaissétomberlabalancepourleprévenirqu'ilnedevaitpassortirparcequ'ilyavaitdumondedanslecouloir!Etaussilafillequiafaittomberlesceufsdecrapaud!Achaquefois,noussommespassésdevantluisansnousenrendrecompte!
-IlaobligéCrabbeetGoyleàsetransformerenfilles?ditRonens'esclaffant.Pasétonnantqu'ilsn'aientpasl'airtrèsheureux,cestemps-ci...Jesuissurprisqu'ilsnel'envoientpaspromener...
-Ilsneselepermettraientpass'illeuramontrésaMarquedesTénèbres.
-Hmmm...LaMarquedesTénèbres,nousnesommespassûrsqu'elleexiste,intervintHermione,sceptique.
ElleroulaleparchemindeRonavantqu'ilnesubissed'autresdégâtsetleluirendit.
-Nousverronsbien,ditHarry,d'untonconfiant.
-Oui,nousverrons,répétaHermione.Elleselevaets'étira.
-Mais,Harry,avantdet'emballer,jecontinuedepenserquetunepourraspasentrerdanslaSallesurDemandesanssavoird'abordcequ'ellecontient.Etàmonavis,ilnefaudraitpasoublierellehissasonsacsursonépauleetl'observad'unairtrèssérieuxquetuescenséteconcentrersurlafaçond'obtenirlesouvenirdeSlughorn.Bonnenuit.
Unpeurenfrogné,Harrylaregardas'éloigner.Lorsquelaportedudortoirdesfillessefutreferméesurelle,ilsetournaversRon.
-Qu'est-cequetuenpenses?
-J'aimeraisbienpouvoirtransplanercommeunelfedemaison,réponditRonencontemplantl'endroitd'oùDobbyavaitdisparu.Jeseraissûrd'avoirmonpermisdanslapochelejourdel'examen.
Harrynedormitpasbien,cettenuit-là.IlrestaétendulesyeuxouvertspendantcequiluisembladesheuresensedemandantàquoiMalefoyutilisaitlaSallesurDemandeetcequ'ilydécouvriraitquandilypénétreraitlelendemain.Car,quoiquediseHermione,ilétaitpersuadéquesiMalefoyavaitpuvoirlequartiergénéraldel'A.D,lui-mêmepourraitvoircequ'ilfabriquaitdanslasalle...Dequois'agissait-il?L'avait-iltransforméeenlieuderendez-vous?Enrepaire?Enentrepôt?Enatelier?Sespenséestournaientfébrilementdanssatêteetquandils'endormitenfin,sesrêvesfurentperturbéspardesimagesdeMalefoyquisetransformaitenSlughornquisetransformaitenRogue...
Lelendemainmatin,pendantlepetitdéjeuner,l'impatiencedeHarryétaitàsoncomble.IlavaitunepériodedetempslibreavantsoncoursdedéfensecontrelesforcesduMaletétaitbiendécidéàs'enservirpouressayerdepénétrerdanslaSallesurDemande.Hermionesemontraostensiblement
indifférentelorsqu'illuichuchotaàl'oreillelesplansqu'ilavaitimaginéspourforcerl'entréedelasalle.Harryenfutagacécarilpensaitqu'elleauraitpuluiapporteruneaideprécieusesiseulementelleyavaitconsenti.
-Ecoute,dit-ilàvoixbasse.
IlposalamainsurLaGazettedusorcier,qu'ellevenaitderecevoirparhiboupostal,pourl'empêcherdel'ouvriretdedisparaîtrederrière.
-Jen'aipasoubliéSlughornmaisjenesaisabsolumentpascommentluiarrachercesouvenir,alors,enattendantd'avoiruneidéegéniale,pourquoinepasessayerdedécouvrircequeMalefoyprépare?
-Jet'aidéjàditquetudoisconvaincreSlughorn,réponditHermione.Ilnes'agitpasdeleprendreaupiègeoudel'ensorceler,sinon,Dumbledoreauraitpuréglerlaquestionenuneseconde.AulieudeperdretontempsàtraînerdevantlaSallesurDemanded'uncoupsec,ellerepritLaGazetteetladépliapourregarderlaune-,tudevraisplutôtallervoirSlughornetessayerdefaireappelàsesbonssentiments.
-Ilsparlentdequelqu'unqu'onconnaît?demandaRonpendantqu'Hermioneparcouraitlestitres.
-Oui!s'exclama-t-elle.
HarryetRonavalèrentdetravers.
-Maiscen'estpasgrave,iln'estpasmort.C'estMondingus,ilaétéarrêtéetenvoyéàAzkaban!Ils'estfaitpasserpourunInferiusaucoursd'unetentativedecambriolage...IlyaaussiuncertainOctaviusPepperquiadisparu...Oh,ça,c'esthorrible,ungarçondeneufansaétéarrêtépour
avoiressayédetuersesgrands-parents,onpensequ'ilétaitsoumisausortilègedelTmperium...
Ilsterminèrentleurpetitdéjeunerensilence.Toutdesuiteaprès,Hermionepartitàsoncoursderunesanciennes,RonretournadanslasallecommuneoùildevaittoujoursacheverlaconclusiondesondevoirsurlesDétraqueursetHarrysedirigeaverslecouloirduseptièmeétageoùétaitaccrochéelatapisseriedeBarnabasleFolletenseignantladanseclassiqueàdestrolls.
Dèsqu'ilfutarrivédansuncoindésert,ilseglissasoussacaped'invisibilitémaiscetteprécautionserévélainutilecariln'yavaitpersonnealentourlorsqu'ilparvintàdestination.Harrynesavaitpassilaprésenceoul'absencedeMalefoydanslaSallesurDemandeluidonneraitdemeilleureschancesd'ypénétrermaisaumoins,sapremièretentativeneseraitpascompliquéeparl'apparitiondeCrabbeoudeGoyledéguisésenfillettesdeonzeans.
Lesyeuxfermés,ils'approchadel'endroitoùlaportedelasalleétaitdissimulée.Devenuexpertenlamatièrel'annéeprécédente,ilsavaitexactementcequ'ildevaitfaire.Ilseconcentradetoutessesforcesetpensa:«J'aibesoindevoircequeMalefoyfabriqueici...J'aibesoindevoircequeMalefoyfabriqueici...J'aibesoindevoircequeMalefoyfabriqueici...»
Ilpassatroisfoisdevantlaporteinvisible,puis,lecœurbattantd'excitation,ilouvritlesyeuxmaisseretrouvafaceàunmurnu.
Ils'avançaetessayadelepousseràtouthasard.Maislapierrecompactenecédapas.
D'accord,ditHarryàhautevoix.D'accord...Jen'aipaspensécequ'ilfallait...
Ilréfléchitunmomentpuisrecommença,lesyeuxfermés,avectoutelaconcentrationdontilétaitcapable.
«J'aibesoindevoirl'endroitoùMalefoyvientensecret...J'aibesoindevoirl'endroitoùMalefoyvientensecret...»
Aprèsêtrepasséànouveautroisfois,ilrouvritlesyeuxavecespoir.
Aucuneporten'étaitapparue.
-Ah,çasuffit,hein!lança-t-ilaumurd'untonirrité.Mesinstructionsétaientpourtantclaires...Bon,trèsbien...
Ilseconcentraànouveaupendantplusieursminutespuisrecommençaàmarcherdanslecouloir.
«J'aibesoinqueturedeviennesl'endroitquetudevienspourDragoMalefoy...»
Autermedesontroisièmepassage,ilnerouvritpasimmédiatementlesyeux.Iltendaitl'oreillecommes'ilespéraitquelaporteémettraitunsonenapparaissant.Maisiln'entenditrienàpartlechantlointaindesoiseauxdansleparc.Ilregardaànouveau.
Toujourspasdeporte.
Harryjuraàhautevoix.Quelqu'unpoussaalorsunhurlement.Ilseretournaetvituntroupeaud'élèvesdepremièreannées'enfuirencourantaucoinducouloircommes'ilsvenaientderencontrerunfantômeparticulièrementmalembouché.
Pendantuneheureentière,Harryessayatouteslesvariationsqu'ilputimaginersurlethèmede:«J'aibesoindevoircequeMalefoyfaitàl'intérieur.»Enfin,ildutadmettrequ'Hermioneavaitpeut-êtreraison:laSallesurDemanderefusaittoutsimplementdes'ouvrirpourlui.Frustré,exaspéré,ilpartitàsoncoursdedéfensecontrelesforcesduMal,ôtantsacaped'invisibilitéqu'ilrangeadanssonsac.
-Encoreenretard,Potter,lançaRogued'untonglacéalorsqueHarryentraitenhâtedanslaclasseéclairéepardeschandelles.DixpointsdemoinspourGryffondor.
HarryregardaRogued'unairmauvaisetselaissatombersurunechaiseàcôtédeRon.Lamoitiédesélèvesétaientencoredebout,prenaientdeslivres,disposaientleursaffaires.Iln'étaitpasbeaucoupplusenretardqu'eux.
-Avantdecommencer,jevaisramasservosdevoirssurlesDétraqueurs,ditRogue.
Ilagitasabaguetted'ungestenonchalantetvingt-cinqrouleauxdeparchemins'envolèrentpourveniratterrirsursonbureauenunepilebiennette.
-Etj'espèrepourvousqu'ilsserontmeilleursquelesdétritusauxquelsj'aieudroitladernièrefoissurlesmoyensderésisterausortilègedel'Imperium.Maintenant,sivousvoulezbienouvrirvoslivresàlapage...Qu'ya-t-il,MrFinnigan?
-Monsieur,ditSeamus,jemedemandaiscommentonpeutdistinguerunInferiusd'unfantôme?Parcequ'ilsontparléd'unInferiusdansLaGazette...
-Non,ilsn'ontparléderiendutout,répliquaRogued'unevoixlasse.
-Maismonsieur,j'aientendudesgensraconterque...
-Sivousaviezvéritablementlul'articleenquestion,MrFinnigan,vousauriezsuquelesoi-disantInferiusn'étaitenfaitqu'unpetitchapardeurmalodorantdunomdeMoncUngusFletcher.
-JecroyaisqueRogueetMondingusétaientdanslemêmecamp?murmuraHarryàRonetàHermione.Normalement,l'arrestationdeMondingusdevraitl'attrister...
-MaisPottersembleavoirbeaucoupdechosesàdiresurlesujet,poursuivitRoguequipointasoudainl'indexverslefonddelasalle,sesyeuxnoirsfixéssurHarry.DemandonsdoncàPotterdenousexpliquerladifférenceentreunInferiusetunfantôme.
ToutelaciasseseretournaversHarryquiessayadeserappelercequeDumbledoreluiavaitditlanuitoùilsétaientallésvoirSlughorn.
-Heu...ehbien,lesfantômessonttransparents...,répondit-il.
-Oh,excellent,l'interrompitRogue,avecunemoueméprisante.Toutlemondepourraaisémentconstaterquelessixannées,oupresque,pendantlesquellesonvousaenseignélamagien'aurontpasétéunepertedetemps,Potter.Lesfantômessonttransparents.
PansyParkinsonlaissaéchapperunpetitrireaigu.Plusieursautresélèvesricanèrent.Harryrespiraprofondémentetpoursuivitd'unevoixcalme,bienqu'ilsentîtsesentraillesbouillonner:
-Oui,lesfantômessonttransparents,alorsquelesInferisontdescadavres,ilsontdoncuneconsistancesolide...
-Unenfantdecinqansauraitpunousendireautant,répliquaRogued'untonmoqueur.L'Inferiusestuncadavrequiaétéréaniméparlesmaléficesd'unmagenoir.Iln'estpasvivant,c'estunesimplemarionnettequiobéitàlavolontédusorcier.Unfantôme,jepensequevousdevezlesavoirmaintenant,estl'empreintequ'undéfuntalaisséesurlaterre...etbienentendu,commePotternousl'afaitsijudicieusementobserver,ilesttransparent.
-CequeHarryaditestbienplusutileàsavoirquandonessayedelesreconnaître!fitremarquerRon.Sionseretrouvefaceàl'und'euxdansunealléeobscure,ilvautmieuxjeteruncoupd'œilpourvoirs'ilauneconsistancesolideplutôtquedeluidemander:«Pardon,monsieur,neseriez-vouspasparhasardl'empreinted'undéfunt?»
Ilyeutunevagued'éclatsderireaussitôtétoufféeparleregardqueRoguelançaàlaclasse.
-EncoredixpointsdemoinspourGryfFondor,annonçat-il.Jenem'attendaisàriendeplusraffinédelapartdeRonaldWeasley,legarçonàlaconsistancesisolidequ'ilestincapabledetransplanerdedeuxcentimètres.
-Non!chuchotaHermioneensaisissantlebrasdeHarryquiouvraitlabouched'unairfurieux.Çanesertàrien,tuvasencorefiniravecuneretenue,laissetomber!
-Aprésent,ouvrezvoslivresàlapage213,repritRogue,légèrementgoguenard,etlisezlesdeuxpremiersparagraphessurlesortilègeDoloris...
Pendanttoutleresteducours,Ronparuttrèseffacé.Lorsquelaclocheretentit,àlafindelaclasse,Lavandelesrattrapa,Harryetlui(Hermioneavaitmystérieusementdisparuàsonapproche),et
s'enflammacontreRogueetsessarcasmessurletransplanagemaiselleneparvintqu'àirriterRonquisedébarrassad'elleenfaisantundétourparlestoilettesavecHarry.
-Roguearaison,non?dit-ilaprèsavoircontempléunmiroircraquelépendantuneoudeuxminutes.Jenesaispassiçavautlecoupquejemeprésenteàl'examen.Jen'arrivepasàassimilerlatechniquedutransplanage.
-Tun'asqu'àprendrelesleçonssupplémentairesàPréau-Lard,tuverrasbiencequeçadonne,conseillaHarry,avecraison.Ceserasûrementplusintéressantqued'essayerderéapparaîtredansunstupidecerceau.Ensuite,situ...enfin...situn'yarrivespasaussibienquetulevoudrais,tupourrastoujourspasserl'examenplustard,avecmoi,parexemple,enét...Mimi,cesontdestoilettespourgarçons,ici!
Lefantômed'unejeunefilleavaitsurgiderrièreeux,au-dessusd'unedescabines,etflottaitdanslesairsenlesobservantàtraversd'épaisseslunettesrondesetblanches.
-Oh,soupira-t-elle,laminesombre,c'estvous.
-Quiattendais-tu?demandaRonenlaregardantdanslemiroir.
-Personne,réponditMimiquitripotaitd'unairmaussadeunboutonsursonmenton.Iladitqu'ilreviendraitmevoirmaistoiaussi,tum'avaispromisdepasserdetempsentemps...elleadressaàHarryunregarddereproche-etilyadesmoisquejen'aiplusdenouvellesdetoi.J'aiapprisàneplusattendregrand-chosedesgarçons.
-Jecroyaisquetuhabitaistoujoursdanstestoilettesdefilles,là-bas,ditHarryquiavaitprissoindepuisplusieursannéesdefairedelargesdétourspourleséviter.
-Oui,répondit-elleavecunpetithaussementd'épaulesboudeur,maisçanesignifiepasquejenepuissepasallerailleurs.Unjourj'étaisvenuetevoirdanstonbain,tutesouviens?
-Commesic'étaithier,assuraHarry.
-Pourtant,jecroyaisqu'ilm'aimaitbien,poursuivit-elled'unevoixplaintive.Peut-êtrequesivoussortieztouslesdeux,ilreviendrait...Nousavonsbeaucoupdechosesencommun...Illesentait,j'ensuissûre...
Elleregardalaporteavecespoir.
-Quandtudisquevousaviezbeaucoupdechosesencommun,lançaRon,plutôtamuséàprésent,çasignifiequeluiaussihabitedansunsiphondetoilettes?
-Non,répliquaMimisuruntondedéfi,savoixrésonnantavecforcedanslavieillesalledebainscarrelée,çasignifiequ'ilestsensible.Luiaussi,lesgenslemaltraitentetilsesentseuletiln'apersonneàquiparleretiln'apaspeurdemontrersessentimentsetdepleurer!
-Ungarçonestvenupleurerici?interrogeaHarryaveccuriosité.Unjeunegarçon?
-Çaneteregardepas!s'exclamaMimi,sespetitsyeuxlarmoyantsfixéssurRonquisouriaitouvertement.J'aipromisdenerienraconteràpersonneetj'emporteraisonsecretdansla...
-Sûrementpasdanslatombe?ditRonavecunpetitrire.Dansleségouts,peut-être...
Mimipoussauncriderageetreplongeadanslacuvettedestoilettes,projetantdel'eautoutautour.TaquinerMimisemblaitavoirrevigoréRon.
-Tuasraison,dit-ilenbalançantsonsacsurl'épaule.JevaissuivrecesleçonsàPré-au-Lardavantdedécidersijemeprésenteounonàl'examen.
Leweek-endsuivant,RonsejoignitdoncàHermioneetaurestedesélèvesdesixièmeannéequiauraientdix-septanssuffisammenttôtpourpasserl'examenfixéquinzejoursplustard.Harryéprouvaunecertainejalousieenlesvoyantsepréparerpourallerauvillage.Lessortieslà-basluimanquaientetcettejournéedeprintempsétaitparticulièrementbelle,avecuncielbleucommeilsn'enavaientpasvudepuislongtemps.IlavaitdécidécependantdeconsacrercesheureslibresàtenterunnouvelassautdelaSallesurDemande.
-Tuferaismieuxd'allerdirectementdanslebureaudeSlughornpouressayerd'obtenirsonsouvenir,luiconseillaHermione,danslehalld'entrée,aprèsqu'illeureutconfiésonprojet.
-J'aidéjàessayé!répliquaHarryaveccolère,cequiétaitparfaitementvrai.
Cettesemaine-là,àlafindechaquecoursdeSlughorn,ils'étaitattardédanslaclassepours'efforcerdelevoirentêteàtêtemaislemaîtredespotionsquittaittoujourslecachotsivitequeHarryn'avaitpasréussiàlecoincer.Adeuxreprises,ilétaitalléfrapperàlaportedesonbureaumaisn'avaitreçuaucuneréponsebienqu'àladeuxièmetentativeilaitentenduquelqu'unétoufferentoutehâtelesond'unvieuxgramophone.
-Ilrefusedemeparler,Hermione!Ilsaitquejechercheàmetrouverseulavecluietilfaittoutpourqueçan'arrivepas!
-Ehbien,ilfautinsister,non?
Lafiledesélèves,peunombreux,quiattendaientdesortiravançadequelquespasetHarryrestasilencieux,depeurd'êtreentenduparRusard,occupécommeàsonhabitudeàpassertoutlemondeauCapteurdeDissimulation.IlsouhaitabonnechanceàRonetàHermionepuisremontal'escalierdemarbre,décidé,quoiquepuissedireHermione,àconsacreruneheureoudeuxàlaSallesurDemande.
Lorsqu'ilfuthorsdevue,HarrysortitdesonsacsacarteduMaraudeuretsacaped'invisibilité.Aprèss'êtrecaché,iltapotalacarte,murmura:«Jejuresolennellementquemesintentionssontmauvaises»etl'examinaavecattention.
C'étaitdimanchematinetpresquetouslesélèvesétaientréunisdansleurssallescommunes,lesGryffondordansunetour,lesSerdaigledansuneautre,lesSerpentarddanslescachotsetlesPoufsouffledanslacave,prèsdescuisines.Icioulà,quelqu'unsepromenaitducôtédelabibliothèqueoudansuncouloir...Ilyavaitégalementquelquespersonnesdansleparc...etenfin,seuldanslecouloirduseptièmeétage,setrouvaitGregoryGoyle.OnnevoyaitpastracedelaSallesurDemandemaisHarrynes'ensouciaitguère.SiGoylemontaitlagardeàcetendroit-là,c'estqu'elleétaitouverte,quelacartelesacheoupas.Ilgrimpalesescaliersquatreàquatre,nes'arrêtantqu'àl'angleducouloir,ets'avançaalorstrèslentement,trèsprécautionneusement,endirectiondelamêmepetitefillequ'Hermioneavaitsigentimentaidéequinzejoursauparavant.Aujourd'huiencore,elle
serraitentresesmainsunelourdebalancedecuivre.Ilattenditd'êtrearrivéjustederrièreellepuissepenchaetmurmura:
-Bonjour...Tuestrèsjolie,tusais?
Goylepoussauncrideterreursuraigu,jetalabalanceenl'airets'enfuitàtoutesjambes,disparaissantbienavantquelefracasdelabalancequis'étaitécraséeparterren'aitfiniderésonnerlelongducouloir.HarryéclataderireetseretournapourobserverlemurnuderrièrelequelDragoMalefoyavaitdûsefigersurplace,sachantqu'unintrussetrouvaitlà,maisn'osantpassemontrer.Harryéprouvauntrèsagréablesentimentdepuissancetandisqu'ilcherchaitdenouvellesparolespoursolliciterl'ouverturedelasalle.
Cettehumeuroptimiste,pourtant,neduraguère.Unedemi-heureplustard,aprèsavoiressayédenombreusesformulespourdemanderàvoircequefaisaitMalefoy,aucuneporten'étaitapparuedanslemur.Harryenfutdépitéau-delàdetoutemesure.Malefoyn'étaitpeut-êtrequ'àquelquesmètresdeluietiln'avaittoujourspaslamoindreidéedecequ'ilfabriquaitlà-dedans.Perdantcomplètementpatience,ilseprécipitasurlemuretydonnaungrandcoupdepied.
-AÏE!
Ilcruts'êtrecassél'orteil.Tenantàdeuxmainssonpieddouloureux,ilsautillasurplace,deboutsurunejambe,etsacaped'invisibilitéglissasurlesol.
-Harry?
Ilseretourna,toujoursàcloche-pied,perditl'équilibreettombaàlarenverse.Asagrandestupéfaction,ilvitalorsarriverTonksquis'avançaitversluicommes'illuiarrivaitsouventdesepromenerdanscecouloir.
-Qu'est-cequevousfaiteslà?demanda-t-ilenserelevantavecpeine.
Pourquoifallait-iltoujoursqu'elleletrouveallongéparterre?
-JesuisvenuevoirDumbledore,réponditTonks.
Elleavaitl'airdansunétatépouvantable,songeaHarry,plusmincequ'àl'ordinaire,sescheveuxcouleursourisraidesetternes.
-Sonbureaun'estpaslà,luidit-il.Ilestdel'autrecôtéduchâteau,derrièrelagargouille...
-Jesais.Maisiln'yapersonne.Ilaencoredûs'absenter.
-Ahbon?s'étonnaHarry,enreposantdélicatementsonpiedsurlesol.Aufait,vousnesavezpasoùilva,quandiln'estpaslà?
-Non.
-Pourquoivouliez-vouslevoir?
-Riendeparticulier,réponditTonksquitripotaitlamanchedesarobed'ungesteapparemmentinconscient.Jepensaisqu'ilsavaitpeut-êtrecequisepassait...J'aientendudesrumeurs...Desgensontétéblessés...
-Oui,jesais,ilsenparlentdanslesjournaux,ditHarry.Cepetitgarçonquiaessayédetuerses...
-LaGazetteestsouventenretardsurl'actualité,l'interrompitTonksquinesemblaitpasl'écouter.Tu
n'aspasreçudelettresdemembresdel'Ordre,cestemps-ci?
-Pluspersonnenem'écrit,réponditHarry,depuisqueSirius...
Ilvitsesyeuxseremplirdelarmes.
-Jesuisdésolé,murmura-t-ilmaladroitement.Jevoulaisdire...moiaussi,ilmemanque...
-Quoi?demandaTonks,levisagesansexpression,commesiellenel'avaitpasentendu.Bon,ehbien...àundecesjours,Harry.
Elletournabrusquementlestalonsetrepartitdanslecouloir.Harrylaregardas'éloignerpuis,auboutd'uneminute,remitsacaped'invisibilitéets'efforçaànouveaudepénétrerdanslaSallesurDemande,maislecœurn'yétaitplus.Finalement,lesentimentdevidequ'iléprouvaitaucreuxdel'estomacetleretourprochaindeRonetd'Hermionepourledéjeunerl'incitèrentàabandonnertoutenouvelletentative.IllaissadonclecouloiràMalefoyenespérantque,pendantquelquesheuresencore,ilauraittroppeurpoursortir.
DanslaGrandeSalle,ilretrouvaRonetHermionequiétaientrevenusdebonneheureetenétaientdéjàaumilieudeleurdéjeuner.
-J'ysuisarrivé...enfinpresque!annonçaRond'untonenthousiastedèsqu'ilvitHarry.JedevaistransplanerdevantlesalondethédeMadamePieddoduetjesuisalléunpeutroploin,j'aifiniprèsdechezScribenpenne,maisaumoins,j'aibougé!
-Bravo,ditHarry.Ettoi,Hermione?
-Oh,elleaétéparfaite,biensûr,réponditRonavantqu'Hermioneaiteuletempsd'ouvrirlabouche.Parfaitedélibération,divinationetdérélictionoujenesaisquoi...Après,onestallésboireunpetitverreauxTroisBalaisettuauraisdûentendrecequeTycrossdisaitd'elle.Çam'étonneraitqu'ilnelademandepasbientôtenmariage...
-Ettoi,alors?interrogeaHermionesansprêterattentionàRon.Tuaspassétoutcetemps-lààt'occuperdelaSallesurDemande?
-Ouais,réponditHarry.Etdevinesurquijesuistombé,là-haut?SurTonks!
-Tonks?répétèrentRonetHermioned'unemêmevoixsurprise.
-Oui,elleaditqu'ellevenaitvoirDumbledore...
-Sivousvoulezmonavis,déclaraRonlorsqueHarryleureutrapportésaconversationavecelle,elledevientunpeudingue.Sesnerfscraquentdepuiscequis'estpasséauministère.
-C'estunpeubizarre,remarquaHermionequi,pouruneraisoninconnue,paraissaitsoudaintrèsinquiète.Elleestcenséegarderl'école,pourquoiabandonne-t-ellesoudainsonpostepourvenirvoirDumbledorealorsqu'iln'estmêmepaslà?
-J'aipenséàquelquechose,risquaHarry.
Illuisemblaitunpeuétranged'exprimercetteidéequiétaitplutôtdudomained'Hermione.
-Vousnecroyezpasqu'elleauraitpuêtre...disons...amoureusedeSirius?
Hermioneleregardaavecdegrandsyeux.
-Qu'est-cequipeutbientefairepenserça?
-Jenesaispas,réponditHarryenhaussantlesépaules,maisellepleuraitpresquequandj'aiprononcésonnom...etpuissonPatronusestdevenuunegrandeformeàquatrepattes...alorsjemedemandaissicen'étaitpas...vouscomprenez...lui.
-Possible,ditlentementHermione.Maisjenevoistoujourspaspourquoielledébarqueraittoutd'uncoupauchâteaupourallervoirDumbledore,enadmettantquecesoitlaraisondesaprésence...
-Onenrevientàcequejedisais,commentaRon,occupéàenfournerdelapuréedepommesdeterre,elleestdevenueunpeucinglée.Sesnerfslâchent.C'estça,lesfemmes,ajouta-t-ilàl'adressedeHarry,surletondelasagesse.Ellesselaissentfacilementdominerparleursémotions.
-Pourtant,répliquaHermioneensortantdesarêverie,jenepensepasqu'onpuissetrouveruneseulefemmequibouderaitpendantunedemi-heureparcequeMadameRosmertan'apasriàsonhistoiredrôlesurlaharpie,leguérisseuretleMimbulusMimbletonia.Ronserenfrogna.
22Aprèsl'enterrement
DESÉTENDUESDECIELD'UNBLEUÉCLATANTCOMMENÇAIENTÀAPPARAÎTREAU-DESSUSDESTOURELLESDUCHÂTEAU,MAISCESSIGNESANNONCIATEURSDEL'ÉTÉNEPARVENAIENTPASÀREMONTERLEMORALDEHARRY.ILAVAITÉCHOUÉSURLESDEUXTABLEAUX:ILNESAVAITTOUJOURSPASCEQUEFAISAITMALEFOYETN'AVAITPASRÉUSSIÀPARLERÀSLUGHORNENTÊTEÀTÊTEPOURL'AMENERÀLUILIVRERSONSOUVENIR,APPAREMMENTOCCULTÉDEPUISDESDÉCENNIES.
-Jetelerépète,oubliel'histoireMalefoy,luiconseillaHermioned'untonferme.
Auretourdudéjeuner,ilss'étaientassisavecRondansuncoinensoleillédelacour.HermioneetRonserraientchacunentreleursmainsunebrochureduministèreintitulée:LesErreursdetransplanagelespluscommunesetcommentleséviter.Ilsdevaienteneffetpasserleurpermisl'après-midimême,maislabrochuren'avaitguèreapaiséleurtrac.Ronsursautaenvoyantunefilletournerl'angledumuretessayadesecacherderrièreHermione.
-Cen'estpasLavande,lerassuraHermioned'untonlas.
-Ah,bon,ditRon,pluscalme.
-HarryPotter?demandalafille.Jedoistedonnerça.
-Merci...
Harrysentitsoncœurseserrerlorsqu'ilpritlepetitrouleaudeparchemin.
-Dumbledorem'avaitannoncéqu'ilnemedonneraitpasd'autreleçontantquejen'auraispasrécupérélesouvenirdeSlughorn!dit-il,dèsquelamessagèresefutsuffisammentéloignéepournepasl'entendre.
-Ilveutpeut-êtresavoiroùtuenes?suggéraHermionetandisqueHarrydéroulaitleparchemin.
Maisaulieudel'écriturelongue,fineetpenchéedeDumbledore,ilvitungriffonnagedésordonné,trèsdifficileàlireenraisondegrossestacheshumidesquiavaientfaitbaverl'encreendiversendroits.
ChersHarry,RonetHermione.
Aragogestmortlanuitdernière.HarryetRon,vousl'aviezrencontréetvoussavezquec'étaitunêtrehorsducommun.Hermione,jesuissûrquetuauraisaiméleconnaître.Jeseraistrèstouchésivousvouliezbiendescendrecesoirpourassisteràl'enterrement.Jevoudraisqu'ilaitlieuaucrépuscule,c'étaitlemomentdelajournéequ'ilpréférait.Jesaisquevousn'êtespascenséssortirsitardmaisvouspourrezvousservirdelacape.Çam'ennuiedevousledemandermaisjen'auraipaslaforcederesterseul.
Hagrid.
-Regardezça,murmuraHarryquitenditlemotàHermione.
-Ohnon,pourl'amourduciel!s'écria-t-elleenparcourantrapidementleparchemin.
EllelepassaàRonquiparutdeplusenplusincréduleàmesurequ'illelisait.
-C'estunmalademental!s'exclama-ild'untonfurieux.Cettechoseaditàtoutesafamillequ'ilspouvaientnousdévorer,Harryetmoi!Illesainvitésàseservir!Etmaintenant,Hagridvoudraitqu'onaillepleurersursonabominablecadavrevelu!
-Iln'yapasqueça,ditHermione.Ilnousdemandedequitterlechâteaulesoirensachantquelesmesuresdesécuritésontmillefoisplusstrictesqu'avantetqu'onrisquedegrosennuissionsefaitprendre.
-Onestdéjàalléslevoirlesoir,fitremarquerHarry.
-Oui,maispaspourcegenrederaison,répliquaHermione.IlnousestarrivédeprendredegrandsrisquespouraiderHagridmaislà...Aragogestmort,detoutefaçon.S'ils'agissaitdeluisauverlavie...
-J'iraisencoremoins,affirmaRond'untonrésolu.Tunel'asjamaisvu,Hermione.Crois-moi,ilgagneàêtremort.
Harryrepritlalettreetexaminalestachesd'encrequilaparsemaient.Detouteévidence,degrosseslarmesétaienttombéessurleparchemin...
-Harry,tunepeuxpasenvisagerd'yaller,ditHermione.Ceseraittropbêted'avoiruneretenuepourça.
Harrysoupira.
-Oui,jesais,répondit-il.JepensequeHagriddevraenterrerAragogsansnous.
-Exactement,approuvaHermione,soulagée.Ecoute,iln'yaurapresquepersonneaucoursdepotions,cetaprès-midi,àcausedel'examendetransplanage...Alors,profites-enpouressayerd'amadouerunpeuSlughorn!
-Tucroisquej'auraiplusdechanceàlacinquanteseptièmefois?demandaHarryd'untonamer.
-Delachance,répétasoudainRon.Harry,voilàlasolution...Arrange-toipouravoirdelachance!
-Qu'est-cequetuveuxdire?
-C'estsimple:utilisetapotion!
-Ron...voilàlabonneidée!s'exclamaHermionequiparaissaitstupéfaite.Bienentendu!Pourquoin'yai-jepaspenséplustôt?
Harrylesregardatouslesdeux.
-FélixFelicis?dit-il.Jenesaispas...Jelamettaisdecôtépour...
-Pourquoi?demandaRon,incrédule.
-Qu'ya-t-ildeplusimportantquecesouvenir?interrogeaHermione.
Harryneréponditpas.L'imagedupetitflacondoréavaitflottédansuncoindesatêtependantuncertaintemps.Devaguesplansinformulés,concernantlaséparationdeGinnyd'avecDeanetlajoie
deRondevoirqu'elleavaittrouvéunnouveaupetitami,avaientmijotédanslesprofondeursdesoncerveausansremonteràlasurface,saufdanssesrêvesoudanslesbrumesd'undemi-sommeil,avantdeseréveiller...
-Harry?Tuestoujourslà?demandaHermione.
-Que...quoi...?Oui,biensûr,répondit-ilenreprenantsesesprits.Bon,d'accord...Sijen'arrivepasàparleràSlughorncetaprès-midi,jeprendraiunpeudeFélixetjeferaiunenouvelletentativecesoir.
-Trèsbien,c'estdécidé,conclutHermioned'untonénergique.
Elleselevaetexécutaunegracieusepirouette.
-Destination...Détermination...Décision...,murmura-t-elle.
-Oh,arrête,lasuppliaRon.J'aisuffisammentletraccommeça...Vite,cache-moi!
-Cen'estpasLavande!répliquaHermione,agacée.Ronavaitplongéderrièreelleenvoyantdeuxautresfillesapparaîtredanslacour.
-Tantmieux,ditRonenjetantuncoupd'ceilpar-dessusl'épauled'Hermione.Entoutcas,ellesn'ontpasl'airtrèsheureuses...
-CesontlessœursMontgomeryetjenevoispascommentellespourraientêtreheureuses.Tun'aspasentenducequiestarrivéàleurpetitfrère?
-Pourêtrefranc,ilarrivetellementdechosesauxfamillesdetoutlemondequej'aidumalàsuivre,avouaRon.
-Ehbien,ilaétéattaquéparunloup-garou.Selonlarumeur,leurmèreauraitrefuséd'aiderlesMangemorts.Legarçonn'avaitquecinqansetilestmortàSteMangouste.Ilsn'ontpaspulesauver.
-Ilestmort?répétaHarry,choqué.Maislesloups-garousnetuentpas,ilstetransformentsimplementenl'und'entreeux.
-Parfois,ilstuent,ditRon,avecunegravitéinhabituelle.Ilparaîtqueçapeutseproduirequandleloup-garouselaisseemporter.
-Comments'appelaitceloup-garou?demandaprécipitammentHarry.
-D'aprèslesbruitsquicourent,c'étaitFenrirGreyback,réponditHermione.
-J'enétaissûr...Cefouquiveuts'enprendreauxenfants,celuidontLupinm'aparlé!s'écriaHarryaveccolère.
Hermioneleregardad'unœilsombre.
-Harry,ilfautabsolumentquetuteprocurescesouvenir,dit-elle.IlpeutaideràarrêterVoldemort,n'est-cepas?Toutesceschosesatrocesquiarrivent,c'estluiquienestlacause...
Danslechâteau,laclochesonnaau-dessusdeleurtête.HermioneetRonselevèrentd'unbond,terrifiés.
-Vousyarrivereztrèsbien,leurassuraHarrytandisqu'ilssedirigeaientverslehalld'entréepour
rejoindrelesautrescandidatsàl'examendetransplanage.Bonnechance.
-Atoiaussi!lançaHermioneavecunregardéloquentlorsqueHarrypritlechemindescachots.
Ilsn'étaientquetroisencoursdepotions,cetaprès-midilà:Harry,ErnieetDragoMalefoy.
-Vousêtestropjeunespourtransplaner?ditSlughornd'unevoixcordiale.Vousn'avezpasencoredix-septans?
Ilshochèrentlatêteensignededénégation.
-Ehbien,repritSlughorn,l'airjoyeux,puisquenoussommessipeunombreux,essayonsdefairequelquechosededivertissant.Vousalleztouslestroismeconcocterunepotionamusante!
-C'estunetrèsbonneidée,monsieur,approuvaErnied'untonflagorneur,ensefrottantlesmains.
Malefoyrestademarbre.
-Qu'est-cequevousentendezpar«unepotionamusante»?demanda-t-il,irrité.
-Surprenez-moi,réponditSlughornaveclégèreté.
Laminemaussade,MalefoyouvritsonexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions.Ilétaitévidentqu'ilconsidéraitcecourscommeunepertedetemps.Enleregardantpar-dessussonproprelivre,HarrypensaqueMalefoyauraitcertainementpréférépassercemomentdanslaSallesurDemande.
Etait-ceuneffetdesonimaginationoubienMalefoy,toutcommeTonks,paraissait-ilplusmince?Entoutcas,ilétaitpluspâle,sansdouteparcequ'ilnevoyaitpassouventlalumièredujour,cestemps-ci.Maisonnedécelaitchezluiaucuneattitudedesuffisance,d'excitationoudemépris.Iln'yavaitplustracedelaforfanteriequ'ilavaitmanifestéedanslePoudlardExpress,lorsqu'ils'étaitouvertementvantédelatâchequeluiavaitconfiéeVoldemort...Onnepouvaitentirerqu'uneseuleconclusion:samission,quellequ'ellesoit,nesedéroulaitpasselonsesprévisions.
Réjouiparcettepensée,HarryfeuilletasonexemplairedumanueletdécouvrituneversionabondammentcorrigéeparlePrincedeSang-Mêléd'unélixird'EuphoriequisemblaitnonseulementrépondreauxsouhaitsdeSlughornmaispourraitégalement(l'idéefitbondirlecœurdeHarry)lemettred'assezbonnehumeurpourqu'ilsoitdisposéàluiconfiersonsouvenir.Sitoutefoisilparvenaitàleluifairegoûter...
-Voilàunevraiemerveille!s'exclamaSlughornuneheureetdemieplustardenregardantlecontenud'unjauneéclatantduchaudrondeHarry.Elixird'Euphorie,j'imagine?Etceparfum?Mmmm...Vousyavezajoutéunepincéedementhe,n'est-cepas?Pastrèsorthodoxemaisquelleinspiration,Harry!Biensûr,celapermetd'atténuerleséventuelseffetssecondairesquidonnentunpeutropenviedechanteroudetordrelenezd'autrui...Jenesaisvraimentpasoùvousallezcherchertoutescesidées,mongarçon...Amoinsque...
D'uncoupdepied,HarryrepoussatoutaufonddesonsaclelivreduPrincedeSang-Mêlé.
-...cesoitsimplementlesgènesdevotremèrequiresurgissentenvous!
-Ah,oui...peut-être,ditHarry,soulagé.
Ernieavaitl'airdemauvaisehumeur.Décidéàl'emportersurHarry,pourunefois,ils'étaitmontréplusaudacieuxetavaitinventésaproprepotionquis'étaitfigéeaufonddesonchaudronenunesortedepâteviolette.Malefoyrangeaitdéjàsesaffaires,laminegrincheuse.SlughornavaitqualifiésadécoctionHoqueteusedesimplementpassable.
Lorsquelaclocheretentit,ErnieetMalefoypartirentaussitôt.
-Monsieur,ditHarry.
Slughornjetaunregardpar-dessussonépaule.Voyantqu'ilsn'étaientplusquetouslesdeuxdanslaclasse,ilfilaaussivitequepossible.
-Professeur...Professeur,vousnevoulezpasgoûtermapo...,lançaHarry,désespéré.
MaisSlughornavaitdéjàdisparu.Déçu,Harryvidasonchaudron,fourrasesaffairesdanssonsac,quittalecachotetremontalentementlesescaliersjusqu'àlasallecommune.
RonetHermionerevinrentenfind'après-midi.
-Harry!s'écriaHermioneenseglissantàtraversletrouduportrait.Harry,j'airéussi!
-Bravo!dit-il.EtRon?
-II...ilaratéàpeudechoseprès,murmuraHermionetandisqueRonentraitàsontourdanslasalle,l'airmorose.Uncoupdemalchance,untoutpetitdétail,l'examinateuraremarquéqu'ilavaitlaissélamoitiéd'unsourcilderrièrelui...Commentças'estpassé,avecSlughorn?
-Cen'estpaslajoie,réponditHarryàl'instantoùRonlesrejoignait.Pasdechance,vieux,maisturéussiraslaprochainefois...Onseprésenteraensemble.
-Oui,sansdoute,ditRon,grognon.Maisquandmême,lamoitiéd'unsourcil!Commesic'étaitgrave!
-Jetecomprends,assuraHermioned'untonapaisant,c'estvraimentdur...
Ilspassèrentlaplusgrandepartiedudîneràinsultercopieusementl'examinateurdetransplanageetRonsemblaitunpeuplusjoyeuxlorsqu'ilsretournèrentdanslasallecommune.Laconversations'étaitorientéeàprésentsurl'habituellequestiondusouvenirdeSlughorn.
-Alors,quoi,Harry,tuvasteservirdeFélixFelicisoupas?demandaRon.
-Oui,jecroisqueçavaudraitmieux,réponditHarry.Jepensequejen'auraipasbesoindetoutleflacon.Douzeheures,c'esttrop,çaneprendraquandmêmepaslanuitentière...J'enboiraisimplementunegorgée.Deuxoutroisheuresdevraientsuffire.
-C'estmerveilleux,quandonavaleça,ditRon,avecunsourireému.Onal'impressionqu'onnepeutrienrater.
-Qu'est-cequeturacontes?s'esclaffaHermione.Tun'enasjamaispris!
-Non,maisj'aicruenprendre,réponditRon,suruntond'évidence.C'estexactementlamêmechose...
CommeilsvenaientdevoirSlughornentrerdanslaGrandeSalleetsavaientqu'ilaimaitbiens'attarderàtable,ilstraînèrentunpeudanslasallecommune,leurplanconsistantàluilaisserletempsderemonterdanssonbureauavantqueHarryaillelevoir.DèsquelesoleilfutdescenduauniveaudelacimedesarbresdelaForêtinterdite,ilsestimèrentlemomentvenu.AprèsavoirsoigneusementvérifiéqueNeville,DeanetSeamussetrouvaientdanslasallecommune,ilsmontèrentdiscrètementdansledortoirdesgarçons.
Harrypritleschaussettesrouléesenbouleaufonddesagrossevaliseetenretiraleminusculeflaconauxrefletsdorés.
-BonJ'yvais,dit-il.
Ilportaleflaconàseslèvresetenbutunepetitegorgée,soigneusementmesurée.
-Qu'est-cequeçafait?murmuraHermione.
Harryneréponditpastoutdesuite.Lentementmaissûrement,iléprouvalasensationenivrantequ'unnombreinfinidepossibilitéss'ouvraientdevantlui,commes'ilpouvaitsoudaintoutfaire,absolumenttout...ObtenirlesouvenirdeSlughornluiparuttoutàcoupnonseulementpossiblemaisfacile...
Débordantdeconfianceenlui-même,ilselevaavecungrandsourire.
-Parfait,dit-il.Vraimentparfait.Bon...JedescendschezHagrid.
-Quoi?s'écrièrentRonetHermione,effarés.
-Non,Harry...tudoisallervoirSlughorn,tutesouviens?luirappelaHermione.
-Pasdutout,répliquaHarryd'untonrésolu.JevaischezHagrid,jesensquec'estcequejedoisfaire.
-Tusensquetudoisallerenterrerunearaignéegéante?demandaRon,abasourdi.
-Oui,assuraHarryensortantsacaped'invisibilitédesonsac.J'ail'intuitionquec'estlàqu'ilfautêtrecesoir,vousvoyezcequejeveuxdire?
-Non,répondirentRonetHermioned'unemêmevoix.Ilssemblaienttousdeuxtrèsinquiets.
-C'estbienduFélixFelicis?interrogeaHermione,anxieuse,enlevantleflaconàlalumière.Tun'auraispasconfonduavecuneautrepetitebouteillepleinede...jenesaispasquoi...
-D'essencedefolie?suggéraRontandisqueHarrydéployaitsacapesursesépaules.
IléclataderireetRonetHermioneparurentencoreplusalarmés.
-Ayezconfiance,dit-il,jesaiscequejefais...ouentoutcas...Félixlesait.
Ils'avançaverslaported'unpasconfiant,remontasacaped'invisibilitésursatêteetdescenditl'escalier,RonetHermionesehâtantderrièrelui.Aupieddesmarches,Harryseglissaparlaporteouverte.
-Qu'est-cequetufabriquaislà-hautavecelle"?s'écriaLavandeBrownenregardant,àtraversHarry,RonetHermionequisortaientensembledudortoirdesgarçons.
HarryentenditRonbredouillerquelquesmotsets'éloignaàtoutesjambes.
Franchirletrouduportraitnefutpasdifficile.Lorsqu'ils'enapprocha,GinnyetDeanentrèrentl'underrièrel'autreetHarryn'eutqu'àsefaufilerentreeux.Sanslevouloir,ileffleuraGinnyaupassage.
-Nemepoussepas,s'ilteplaît,Dean,lança-t-elle,agacée.Tufaistoujoursça,jepeuxtrèsbienmedébrouillertouteseule...
LeportraitserefermaderrièreHarryquieutletempsd'entendreDeanrépliquerquelquechoseàGinnyd'untonfurieux...Sonsentimentd'allégressen'enfutquerenforcéetils'élançad'unbonpaslelongdescouloirsduchâteau.Iln'eutpasbesoinderaserlesmurscarilnecroisapersonnesursoncheminmaisiln'enfutpaslemoinsdumondesurpris:cesoir,personnenepouvaitavoirplusdechancequeluiàPoudlard.
Commentsavait-ilquelameilleurechoseàfaireétaitd'allerchezHagrid,iln'enavaitaucuneidée.C'étaitcommesilapotionn'éclairait,àchaqueétape,qu'unepetitepartieduchemin:ilnevoyaitpasladestinationfinale,ignoraitàquelmomentSlughornallaitapparaître,maissavaitqu'ilétaitsurlabonnevoiepourobtenirsonsouvenir.Lorsqu'ilatteignitlehalld'entrée,ilvitqueRusardavaitoubliédeverrouillerlaporte.Ravi,ill'ouvritetrespirapendantunmomentuneodeurd'herbeetd'airfraisavantdedescendrelesmarchesdanslapénombreducrépuscule.
Quandilarrivaaubasdel'escalier,ileutsoudainl'impressionqu'ilseraitparticulièrementagréabledepasserparlepotagerpourserendrechezHagrid.Cen'étaitpasvraimentlecheminmaisHarrysentaitqu'ilfallaitsatisfairececapriceetsespaslemenèrentaussitôtdanscettedirection.Ileutalorslasatisfaction,maispasvraimentlasurprise,d'ytrouverleprofesseurSlughornengrandeconversationavecleprofesseurChourave.Harrysetapitderrièreunmuretdepierre,avecunsentimentdeparfaitetranquillité,etlesécouta.
-Jevousremerciebeaucoupdevousêtredonnécettepeine,Pomona,disaitSlughornd'untoncourtois.Laplupartdesexpertss'accordentàestimerqu'ellessontplusefficaceslorsqu'onlescueilleaucrépuscule.
-Jesuistoutàfaitd'accord,réponditchaleureusementleprofesseurChourave.Vousenaurezassez?
-Largement,largement,assuraSlughorn,lesbraschargésdeplantesfeuillues.Voilàquidevraitmepermettred'endonnerquelquesfeuillesàchacundemesélèvesdetroisièmeannéeetilm'enresteraencoresiquelqu'unlesfaitbouillirtroplongtemps...Ehbien,bonnesoiréeàvousetencoretousmesremerciements!
LeprofesseurChouraves'éloignadanslanuitquitombait,retournantdanssesserres,etSlughornsedirigeaversl'endroitoùsetenaitHarry,invisible.
Prisd'unesoudaineenviedesemontrer,Harryenlevasacaped'ungestemajestueux.
-Bonsoir,professeur.
-ParlabarbedeMerlin,Harry,vousm'avezfaitpeur,ditSlughorn.
Ils'étaitfigésurplace,l'airméfiant.
-Commentavez-vousréussiàsortirduchâteau?
-JecroisqueRusardaoubliédeverrouillerlaporte,réponditHarryd'untonenjoué.
IlfutravidevoirSlughornserenfrogner.
-Jevaislesignaler.Sivousvoulezmonavis,cepersonnages'occupebeaucoupplusdecequelesélèvesjettentparterrequedeleursécurité.Maispourquoiêtes-vouslà,Harry?
-Ehbien,c'estàcausedeHagrid,monsieur,expliquaHarryquisavaitintuitivementquelameilleurechoseàfaireencetinstantétaitdedirelavérité.Ilestbouleversé...maisnelerépétezàpersonne,professeur.Jenevoudraispasluiattirerd'ennuis...IlavaitréussiàéveillerlacuriositédeSlughorn.
-Jenepeuxrienvouspromettre,marmonna-t-ild'untonbourru.MaisjesaisqueDumbledoreauneconfianceabsolueenHagrid,jesuisdoncsûrquecenedoitpasêtretrèsgrave...
-C'estàcausedecettearaignéegéantequ'ilavaitdepuisdesannées...Ellehabitaitlaforêt...Ellesavaitparler,entreautreschoses...
-J'aientendudesrumeursselonlesquellesilyavaitdesAcromentulesdanslaforêt,murmuraSlughornenregardantlamassesombredesarbres.C'estdoncvrai?
-Oui,ditHarry.Maiscelle-ci,Aragog,estlapremièrequeHagridaitjamaiseue.Etelleestmortelanuitdernière.Ilesteffondréetvoudraitquequelqu'unsoitauprèsdeluipendantqu'ill'enterrera.Alors,j'aiditquej'irais.
-Touchant,trèstouchant,commentaSlughorn,l'espritailleurs,sesgrandsyeuxauxpaupièrestombantesfixéssurlalueurlointainedelacabanedeHagrid.Maisfigurez-vousquelevenind'Acromentuleesttrèsprécieux...Silabêtevientseulementdemourir,iln'apeut-êtrepasencoreséché...Bienentendu,jeneveuxsurtoutrienfairequipuisseheurterHagrid...maiss'ilyavaitunmoyendes'enprocurerunpeu...ilestquasimentimpossiblederecueillirlevenind'uneAcromentulequandelleestvivante...
Slughornsemblaitparleràlui-mêmeplusqu'àHarry.
-Ceseraitdugaspillagedenepaslerécupérer...çavachercherdanslesdeuxcentsGallionslelitre...Pourêtrefranc,jen'aipasuntrèsgrossalaire...
Aprésent,Harryvoyaitclairementcommentilfallaits'yprendre.
-Ehbien...,dit-ilavecunehésitationdesplusconvaincantes,si...sivousvouliezveniravecmoi,professeur,Hagridseraitsansdoutecontent...depouvoiroffriràAragogunecérémonied'adieuplusdigne...
-Oui,biensûr,réponditSlughorn,leregardsoudainbrillantd'enthousiasme.Voilàcequejevouspropose,Harry,jevousretrouvelà-basavecuneoudeuxbouteilles...Nousboironsàla...jenediraispaslasanté...delapauvrebêtemaisnousluirendronsentoutcasunbelhommageunefoisqu'elleseraenterrée.Jevaisenprofiterpourchangerdecravate,celle-ciestunpeutroptapageusepourlacirconstance...
IlsehâtaderetournerauchâteauetHarry,trèscontentdelui,sedirigeaàgrandspasverslacabanedeHagrid.
-Tuesvenu,ditHagrid,lavoixrauque,lorsqu'ilouvritlaporteetvitHarryémergerdelacape
d'invisibilité.
-Oui,maisRonetHermionen'ontpaspu,réponditHarry.Ilssontvraimentdésolés.
-Ce...cen'estpasgrave...Ilauraitététrèstouchéquetusoislà,Harry...
Hagridfutsecouéd'ungrossanglot.Ilavaitunbrassardnoirconstituéapparemmentd'unchiffontrempédansducirageetsesyeuxétaientrougesetgonflés.Dansungestedeconsolation,Harryluitapotalecoude,c'est-à-direlaplushautepartiedesoncorpsqu'ilpuisseatteindresanstropdedifficultés.
-Oùallons-nousl'enterrer?demanda-t-il.Danslaforêt?
-Oh,grandDieu,non,réponditHagridenessuyantsesyeuxruisselantsavecunpandesachemise.Lesautresaraignéesnemelaisseraientpasapprocherdeleurstoilesmaintenantqu'Aragogn'estpluslà.Jemesuisrenducomptequec'estseulementparcequ'ilenavaitdonnél'ordrequ'ellesnem'ontpasdévoré!Tuauraiscruunechosepareille,Harry?
S'ilavaitfalluêtresincère,ilauraitréponduouisanshésitation.HarrysesouvenaitdouloureusementdujouroùRonetluis'étaientretrouvésfaceauxAcromentules:ilnefaisaitaucundoutequesansAragog,ellesn'auraientpashésitéàmangerHagrid.
-C'estlapremièrefoisqu'ilyaunendroitdelaForêtinterditeoùjenepuisseplusaller!sedésolaHagridenhochantlatête.Çan'apasétéfacilederamenerlecorpsd'Aragog,jepeuxteledire-d'habitude,ilsmangentleursmorts,tucomprends...Maisjevoulaisqu'ilaitunbelenterrement...Unevraiecérémonied'adieu...
Anouveau,iléclataensanglots.Harryrecommençaàluitapoterlecoudeet,obéissantàcequelapotionsemblaitluiindiquer,ildit:
-Envenantici,j'airencontréleprofesseurSlughorn.
-Tunevaspasavoird'ennuis,j'espère?s'inquiétaHagridenrelevantlatête.Tun'aspasledroitdesortirduchâteaulesoir,jelesais,c'estmafaute...
-Non,non,soyezsanscrainte,quandilasuoùj'allais,iladitqu'ilaimeraitbienveniraussirendreundernierhommageàAragog,expliquaHarry.Jecroisqu'ilestpartisechangerpourmettrequelquechosedeplusappropriéauxcirconstances...etilaajoutéqu'ilapporteraitdeuxbouteillespourquenouspuissionsboireàlamémoired'Aragog.
-Vraiment?s'exclamaHagrid,quiparaissaitàlafoissurprisetému.C'est...c'esttrèsgentildesapart,etaussidenepastedénoncer.Jen'aijamaiseubeaucoupaffaireàHoraceSlughorn,jusqu'àmaintenant...MaisvenirdireadieuàAragog...Alors,là...Çaluiauraitplu,àAragog,tupeuxmecroire...
HarrysongeaquecequiauraitsurtoutpluàAragog,chezSlughorn,c'étaitlaquantitéappréciabledechaircomestiblequ'ilauraitpuluifournir.Maisilsecontentades'approcherdelafenêtre,aufonddelacabane,pourcontempleravechorreurlagigantesquearaignéemorte,couchéesurledos,lespattesrecroquevillées,enchevêtrées.
-Est-cequ'onval'enterrerici,Hagrid,dansvotrejardin?
-Derrièrelepotagerauxcitrouilles,réponditHagrid,lavoixétoufféeparlessanglots.J'aidéjàcreuséla...latombe.Jepensaisquenouspourrionssimplementdirequelquesmots...rappelerdebonssouvenirs,tucomprends...
Savoixhachéesebrisa.Quelqu'unfrappaàlaporteetilallaouvrirensemouchantdansungrandmouchoiràpois.Slughornentraprécipitamment,desbouteillespleinlesbras,unecravatenoireautourducou.
-Hagrid,dit-ild'unevoixgrave,solennelle,jesuisvraimentnavréd'apprendrequevousavezperduunêtrecher.
-C'esttrèsgentilàvous,réponditHagrid.Mercibeaucoup.EtmercidenepasavoirdonnéderetenueàHarry...
-Jen'yauraismêmepaspensé,assuraSlughorn.Tristesoirée,bientristesoirée...Oùestlamalheureusecréature?
-Là-bas,ditHagridd'unevoixtremblante.Onpourrait...onpourraitpeut-êtrecommencer?
Toustroissortirentdanslejardin,àl'arrièredelacabane.Laluneprojetaitunelueurpâleàtraverslesarbresetsesrayons,mêlésàlalumièrequediffusaitlafenêtredeHagrid,illuminaientlecorpsd'Aragog,étenduaubordd'unevastefosse,àcôtéd'untasdeterrefraîchedetroismètresdehaut.
-Magnifique,murmuraSlughorn.
Ils'approchadelatêtedel'araignée.Sesyeuxlaiteux,aunombredehuit,semblaientfixerlecieldeleurregardmortetdeuxénormespincesrecourbéesluisaient,inertes,danslaclartédelalune.HarrycrutentendreuntintementdeverrelorsqueSlughornsepenchasurlespinces,commes'ilvoulaitexaminerdeplusprèsl'immensetêtevelue.
-Cen'estpastoutlemondequipeutapprécierleurbeauté,soupiraHagriddansledosdeSlughorn,deslarmescoulantaucoindesespaupièresridées.JenesavaispasquevousvousintéressiezàdescréaturescommeAragog,Horace.
-M'intéresser?Mais,moncherHagrid,jelesvénère,réponditSlughornens'écartantducadavre.
HarryvitscintillerunebouteillequidisparutsoussacapemaisHagrid,occupéunefoisdeplusàessuyerseslarmes,neremarquarien.
-Etmaintenant,sinousprocédionsàlamiseenterre?Hagridapprouvad'unsignedetêteets'avança.Ilsoulevadanssesbraslagigantesquearaignéepuis,avecungrognementretentissant,lafitbasculerdanslafosseobscure.Elletombaaufonddansunbruitsourdaccompagnéd'unhorriblecraquementetHagridseremitàpleurer.
-Biensûr,c'estdifficilepourvousquileconnaissiezmieuxquetoutautre,luiditSlughorn.
ToutcommeHarry,ilnepouvaitatteindrequesoncoudequ'iltapotaàsontourdansungestederéconfort.
-Jepourraispeut-êtreprononcerquelquesmots.Slughornavaitdûtirerducadavred'Aragoguneassezbonnequantitédevenin,songeaHarry,carilaffichaitunsouriresatisfaitlorsqu'ils'avançaauborddelafosseetdéclara:
-Adieu,Aragog,roidesarachnides.Ceuxquiteconnaissaientn'oublierontpastalongueetfidèleamitié!Etbienquetoncorpsdoiveretourneràlapoussière,tonespritdemeureraaucœurdetaforêt,danslecalmedeceslieuxoùtuassusibientissertatoile.Puissenttesdescendantsauxyeuxmultiplesprospéreraprèstoiettesamishumainsyvoiruneconsolationàlapertecruellequ'ilsontsubie.
-Ce...c'é...c'était...merveilleux!mugitHagridquis'effondrasurletasdeterreenpleurantdeplusbelle.
-Allons,allons,ditSlughorn.
Ilagitasabaguetteetlamassedeterresesoulevapourretomberavecunbruitétouffésurl'araignéemorte,enformantuntertrebienlisse.
-Allonsboirequelquechoseàl'intérieur.Soutenez-ledel'autrecôté,Harry...Voilà...Relevez-vous,Hagrid...Commeça,c'estbien...
IlsdéposèrentHagridsurunechaise,devantlatabledelacabane.Crockdur,quis'étaitréfugiédanssonpanierpendantl'enterrement,s'approchaàpasfeutrésetposacommed'habitudesalourdetêtesurlesgenouxdeHarry.Pendantcetemps,Slughorndébouchal'unedesbouteillesdevinqu'ilavaitapportées.
-Cettefois,j'aivérifiéqu'aucuned'ellesn'étaitempoisonnée,assura-t-ilàHarry.
Ilvidapresquelapremièrebouteilledansl'unedeschopesdelatailled'unseaudeHagridetlaluitendit.
-J'aifaitgoûterchaquebouteilleparunelfedemaison,aprèscequiestarrivéàvotrepauvreamiRupert.
Harryimaginalatêted'Hermionesielleapprenaitqu'ontraitaitdeselfesdemaisondecettemanièreetilsepromitdenejamaisluienparler.
-UnepourHarry...,poursuivitSlughornenpartageantunedeuxièmebouteilleentredeuxchopes.Etunepourmoi.Ehbien,dit-ilenlevanthautsonverre,àAragog.
-AAragog,répétèrentensembleHarryetHagrid.SlughornetHagridburentlonguementtouslesdeux,maisHarry,àquiFélixFelicisindiquaitlecheminàsuivre,savaitqu'ilnedevaitpasboire.Ilfitsemblantd'avalerunegorgéepuisreposasachopedevantlui.
-Jel'aieusousformed'ceuf,savez-vous,dittristementHagrid.Ilétaitminusculequandilestsortidesacoquille.Delatailled'unpékinois.
-Trèsmignon,commentaSlughorn.
-Jelegardaisdansunplacarddel'écolejusqu'àceque...enfin...
LevisagedeHagrids'assombrit.Harrysavaitpourquoi:àl'époque,TomJedusoravaitintriguépourqueHagridsoitrenvoyédel'école,souslafausseaccusationd'avoirouvertlaChambredesSecrets.Slughorn,cependant,nesemblaitpasécouter.Ilregardaitleplafondauquelétaientsuspendusdenombreusescasserolesdecuivreainsiqu'unlongécheveaudepoilsblancsetsoyeux.
-Cen'estquandmêmepasducrindelicorne,Hagrid?
-Si,si,réponditcelui-cid'unairindifférent.Onentrouvedanslaforêt,quandellesseprennentlaqueuedanslesbranchesoulesbuisssons...
-Maismoncherami,voussavezcombiencelavaut?
-Jem'enserspourattacherdesbandagesquandunecréatureseblesse,expliquaHagridenhaussantlesépaules.C'estsacrementutile.Trèssolide,voyez-vous.
Slughornbutànouveauunelonguegorgée,enregardantattentivementdanstouslescoinsdelacabane,àlarecherche-Harrylesavait-d'autrestrésorsqu'ilpourraitéventuellementreconvertirend'abondantesquantitésd'hydromelvieillienfût,d'ananasconfitetdevestesd'intérieurenvelours.IlremplitànouveaulachopedeHagridetlasiennepuisl'interrogeasurlescréaturesquihabitaientlaforêtcestemps-cienluidemandantcommentilarrivaitàs'occuperd'ellestoutesenmêmetemps.Hagrid,renduexpansifparlaboissonetlesflatteriesdeSlughorn,cessades'essuyerlesyeuxetselançaavecjoiedansdesexplicationsdétailléessurl'élevagedesBotrucs.
Acetinstant,sousl'impulsiondeFélixFelicis,HarryremarquaquelesprovisionsdevinapportéesparSlughorns'épuisaientrapidement.Iln'avaitencorejamaisréussiàexécuterlecharmedeRemplissagesansprononcerl'incantationàhautevoixmaiscesoir,l'idéequ'ilnepuisseyparvenirluisemblaitrisible.Ileutungrandsourirelorsque,sansqueSlughornniHagridleremarquent(ilsseracontaientàprésentdeshistoiressurlecommerceillégaldesœufsdedragon),ilpointasabaguettesouslatable,verslesbouteillesvidesquiseremplirentaussitôt.
Auboutd'uneheureenviron,HagridetSlughorncommencèrentàporterdestoastsextravagants:àPoudlard,àDumbledore,auvindeselfesetà...
-HarryPotter!beuglaHagrid.
Ilfitcoulerduvinsursonmentonenvidantsaquatorzièmechopedelatailled'unseau.
-Oui,c'estça,s'écriaSlughornd'unevoixunpeupâteuse.ParryOtter,l'Elu,leSurvi...heu...quelquechosedanscegenre-là,marmonna-t-il,etilvidasachopeàsontour.
Quelquesinstantsplustard,HagrideutànouveauleslarmesauxyeuxetildécrochalescrinsdelicornepourlesmettredanslesmainsdeSlughornquilesfourradanssapocheauxcrisde:«Al'amitié!Alagénérosité!AuxdixGallionslecrin!»
Pendantunbonmoment,HagridetSlughornrestèrentassiscôteàcôte,setenantparlataille,etchantèrentunechansontristeetlentequiracontaitlamortd'unsorciernomméOdo.
-Aaaargh,cesontlesmeilleursquipartentlespremiers,marmonnaHagrid.
Ils'effondrasurlatable,sesyeuxlouchantunpeu,tandisqueSlughorncontinuaitdechanterlerefrain.
-Monpèren'avaitpasl'âgedemourir...nitamère,nitonproprepère,Harry...
DegrosseslarmesapparurentencoreunefoisaucoindespaupièresdeHagrid.IlsaisitlebrasdeHarryetlesecoua.
-Les'lus'randszorziersetzorzièresdeleurgénérationquej'aijamaisconnus...Unechosehorrible...horrible...
Pendantcetemps,Slughornchantaitd'unevoixplaintive:
EtOdolehéros,ilsramenèr'tchezluiLàouilhabitaitquandilétaitpetit
Ilsleportèr'tenterreSonchapeauàl'enversSabaguettecassée
C'esttristeàenpleurer
-...horrible,grognaHagrid.
Sagrossetêtehirsuterouladecôtésurl'undesesbrasetiltombaendormi,ronflantprofondément.
-Désolé,s'excusaSlughornavecunhoquet.Jeseraitoujoursincapabledechanter,mêmesimavieendépendait.
-Hagridneparlaitpasdevotrefaçondechanter,murmuraHarry.Ilparlaitdelamortdemesparents.
-Oh,s'exclamaSlughornenréprimantunrot.Oh,monDieu,oui,c'était...c'étaithorrible,eneffet.Horrible...horrible...
Ilsemblaitneplussavoirquoidireetsecontentaderemplirànouveauleurschopes.
-J'imagineque...quevousnevousensouvenezpas,Harry?demanda-t-ilmaladroitement.
-Non...jen'avaisqu'unanquandilssontmorts,réponditHarry,leregardfixésurlaflammedelachandellevacillantesouslesoufflepuissantdeHagridquicontinuaitderonfler.Maisdepuis,j'aiapprisbeaucoupdechosessurcequis'étaitpassé.Monpèreestmortlepremier.Vouslesaviez?
-Heu...non,ditSlughornd'unevoixétouffée.
-Oui...Voldemortl'atuépuisilaenjambésoncorpspours'avancerversmamère,racontaHarry.
Slughornfutparcourud'unfrisson.IlparaissaitincapablededétachersonregardhorrifiéduvisagedeHarry.
-Illuiaordonnédes'écarterdesonchemin,poursuivitHarry,implacable.Lui-mêmem'aditqu'ellen'étaitpascondamnéeàmourir.C'étaitseulementmoiqu'ilvoulait.Elleauraitpus'enfuir.
-Oh,monDieu,soupiraSlughorn.Elleauraitpu...ellen'étaitpascondamnée...c'estaffreux...
-N'est-cepas?repritHarryd'unevoixàpeineplusfortequ'unchuchotement.Etpourtant,ellen'apasbougé.Papaétaitdéjàmortmaisellenevoulaitpasmelaissermouriraussi.ElleaessayédesupplierVoldemort...maisilasimplementéclatéderire...
-Çasuffit!s'écriasoudainSlughornenlevantunemaintremblante.Çasuffit,mongarçon...Jesuisunvieilhomme...Jeneveuxpasentendre...Jeneveuxpas...
-J'avaisoublié,mentitHarry,selaissantguiderparFélixFelicis.Vousl'aimiezbeaucoup,n'est-cepas?
-Sijel'aimais?ditSlughorn,lesyeuxremplisdelarmes.Jen'imaginepasquequiconquel'ayant
rencontréeaitpunepasl'aimer...Trèscourageuse...Trèsdrôle...C'estlachoselaplushorrible...
-Maisvousnevoulezpasaidersonfils,l'interrompitHarry.Elleadonnésaviepourmoietvous,vousnevoulezmêmepasmedonnerunsouvenir.
LesronflementsdeHagridfaisaienttremblerlacabane.HarryfixaitlesyeuxlarmoyantsdeSlughorn.Lemaîtredespotionssemblaitincapablededétournersonregard.
-Neditespasça...,murmura-t-il.Cen'estpasunequestionde...Sicelapouvaitvousaider,biensûr...Maisceseraitinutile...
-Non,ceneseraitpasinutile,déclaraHarry,catégorique.Dumbledoreabesoindesavoir.Moiaussi,j'aibesoindesavoir.
Ilsavaitqu'ilnecouraitaucunrisque.FélixluiassuraitqueSlughornnesesouviendraitderienlelendemainmatin.Continuantdeleregarderdroitdanslesyeux,Harrysepenchaunpeuverslui.
-Jesuisl'Elu.Jedoisletuer.Ilmefautcesouvenir.Slughorndevintpluspâlequejamais.Sonfrontbrillantluisaitdesueur.
-Vousêtesl'Élu?
-Biensûrquejelesuis,affirmaHarryd'unevoixcalme.
-Danscecas,mongarçon...vousmedemandezbeaucoup...Vousmedemandezenfaitdevousaiderdansvotretentativepourdétruire...
-VousnevoulezpasêtredébarrassédusorcierquiatuéLilyEvans?
-Harry,Harry,biensûrquejeleveux,mais...
-Vousavezpeurqu'ildécouvrequevousm'avezapportévotreaide?
Slughornneditrien.Ilparaissaitterrifié.
-Ayezlemêmecouragequemamère,professeur...Slughornlevaunemainpoteléeetpressacontreseslèvressesdoigtstremblants.Pendantunmoment,ileutl'aird'unénormebébé.
-Jenesuispasfier...,murmura-t-ilentresesdoigts.J'aihontede...decequemontrecesouvenir.Jecroisquej'aifaitbeaucoupdedégâts,cejour-là...
-Vouseffacerieztoutenmeleconfiant,ditHarry.Ceseraitunactetrèsnoble,trèscourageux.
Hagrideutunspasmedanssonsommeiletcontinuaderonfler.SlughornetHarryseregardaientdanslesyeuxpar-dessuslaflammeoscillantedelachandelle.Ilyeutunlong,untrèslongsilence,maisFélixFelicisconseillaàHarrydenepaslerompre,d'attendre.
Trèslentement,Slughornmitalorsunemaindanssapocheetenretirasabaguettemagique.Ilglissal'autremainàl'intérieurdesacapeoùilpritunpetitflaconvide.SansquitterHarryduregard,iltouchasatempeduboutdesabaguettepuisl'écartadoucement.Unlongfilamentdemémoires'yaccrocha.Lesouvenirs'étira,deplusenpluslong,jusqu'àcequ'ilsedétachedesatempeetsebalanceauboutdelabaguettedansdesrefletsargentés.Slughornledéposadansleflaconoùils'enroulasurlui-mêmeavantdesedéployerentournoyantcommeunevolutedevapeur.Slughornrebouchale
flacond'unemaintremblanteetledonnaàHarry.
-Mercibeaucoup,professeur.
-Vousêtesungarçondigned'estime,ditleprofesseurSlughorn,deslarmescoulantsursesgrossesjouesetdisparaissantdanssamoustachedemorse.Etvousavezlesmêmesyeuxqu'elle...N'ayezquandmêmepasunetropmauvaiseopiniondemoiquandvousaurezvucesouvenir...
Puisilposaàsontoursatêtedanssesbras,poussaunprofondsoupirets'endormit.
23LesHorcruxes
ASONRETOUR,LORSQUILSEGLISSAA1INTÉRIEURDUCHÂTEAU,HARRYSENTITLESEFFETSDEFÉLIXFELICISSEDISSIPER.LAPORTED'ENTRÉEN'ÉTAITTOUJOURSPASVERROUILLÉEMAISILTOMBASURPEEVESAUTROISIÈMEÉTAGEETEUTTOUTJUSTELETEMPSDES'ENGOUFFRERDANSL'UNDESESRACCOURCISPOURÉVITERQUESAPRÉSENCENESOITDÉTECTÉE.QUANDILARRIVAENFINDEVANTLEPORTRAITDELAGROSSEDAME,ILÔTASACAPED'INVISIBILITÉETNEFUTPASSURPRISDELAVOIRTRÈSPEUDISPOSÉEÀL'AIDER.
-C'estuneheurepourrentrer,ça?
-Jesuisdésolé,j'aidûsortirpourunimportant...
-Ehbien,lemotdepasseachangéàminuit,vousn'aurezqu'àdormirdanslecouloir,d'accord?
-Vousplaisantez!protestaHarry.Pourquoia-t-ilchangéàminuit?
-C'estcommeça,répliqualagrossedame.Sivousn'êtespascontent,allezdoncvousexpliqueravecledirecteur,c'estluiquiarenforcélasécurité.
-Fantastique,ditHarryd'untonamerencontemplantlesoldur.Uneidéevraimentbrillante.Oui,j'iraisvolontiersm'expliqueravecDumbledores'ilétaitlàparcequec'estluiquiavouluque...
-Ilestlà,lançaunevoixderrièreHarry.LeprofesseurDumbledoreestrevenuàl'écoleilyauneheure.
NickQuasi-Sans-Têteflottaitverslui,satêtevacillantsursafraise,commeàsonhabitude.
-LeBaronSanglantm'aditqu'ill'avaitvuarriver,déclaraNick.Al'encroire,ilavaitl'airdebonnehumeur,quoiqueunpeufatigué,biensûr.
-Oùest-il?demandaHarryquisentitsoncœurbondirdanssapoitrine.
-Oh,ilgémitetfaitdesbruitsdechaînesdanslatourd'astronomie,c'estundesespasse-tempspréférés...
-PasleBaronSanglant,Dumbledore!
-Ah...ilestdanssonbureau,réponditNick.D'aprèsleBaron,ildevaitencores'occuperdecertaineschosesavantd'allersecoucher.
-Ça,c'estvrai,ilvaavoirdequois'occuper,approuvaHarry.Ilbrûlaitd'excitationàl'idéed'annonceràDumbledorequ'ilétaitenpossessiondusouvenir.Iltournalestalonsetrepartitàtoutesjambes,indifférentàlagrossedamequicriaitderrièrelui:
-Revenez!J'aimenti!J'étaisénervéeparcequevousm'aviezréveillée!Lemotdepasseesttoujours«Versolitaire»!
MaisHarryavaitdéjàfiléàl'autreboutducouloiretquelquesminutesplustard,illançait:«Éclairsaucaramel»àlagargouilledeDumbledorequifitunpasdecôté,permettantàHarryd'accéderàl'escalierencolimaçon.
-Entrez,réponditDumbledorelorsqueHarryeutfrappé.Savoixsemblaitépuisée.
Harrypoussalaporte.Lebureauavaitlemêmeaspectqu'àl'ordinairemais,cettefois,onvoyaitàtraverslesfenêtresuncielnoirparseméd'étoiles.
-Bontédivine,Harry,ditDumbledore,surpris.Quemevautleplaisirdetavisite?
-Monsieur,çayestjel'ai.Slughornm'aconfiésonsouvenir.
HarrysortitdesapocheleminusculeflaconetlemontraàDumbledore.Pendantunmoment,ledirecteurparutabasourdi.Puissonvisagesefenditenunlargesourire.
-Harry,c'estunemerveilleusenouvelle!Bravo!Jesavaisquetuyparviendrais!
Oubliantcomplètementl'heuretardive,ilcontournasonbureau,pritdesamainindemneleflaconquicontenaitlesouvenirdeSlughornets'avançaversl'armoireoùétaitrangéelaPensine.Ilposalabassinedepierresurlatableetyvidalecontenuduflacon.
-Maintenant,ditDumbledore,nousallonsenfinsavoir.Vite,Harry...
Celui-cisepenchadocilementsurlaPensineetsentitsespiedsquitterlesol...unefoisdeplus,iltombadansl'obscuritéetatterritdanslebureaud'HoraceSlughornbiendesannéesauparavant.
LeSlughornbeaucoupplusjeuneluiapparutànouveau,avecsescheveuxépaisetbrillants,d'unecouleurjaunepaille,etsamoustached'unblondroux.Ilétaittoujoursenfoncédansunfauteuilconfortable,sespiedsposéssurunpoufdevelours,unpetitverredevindansunemain,l'autretâtonnantdansuneboîted'ananasconfits.Lessixgarçonsétaientassisautourdelui,TomJedusoraumilieu,labaguenoiretordeGauntluisantàsondoigt.
DumbledorerejoignitHarryaumomentoùJedusordemandait:
-Monsieur,est-ilvraiqueleprofesseurTêtenjoyprendsaretraite?
-Tom,Tom,mêmesij'étaisaucourant,jenepourraispasvousledire,réponditSlughorn,agitantversluiunindexréprobateurtoutenclignantdel'œil.Jedoisavouerquej'aimeraisbiensavoird'oùvoustenezvosrenseignements,mongarçon.Vousêtesmieuxinforméquelamoitiédesenseignants.
Jedusorsourit.Lesautreséclatèrentderireenluilançantdesregardsadmiratifs.
-Avecvotreétrangeaptitudeàconnaîtredeschosesquevousdevriezignoreretlesoinquevousprenezàflatterlesgensimportants-aufait,mercipourl'ananas,vousaviezparfaitementraison,c'estmonpréféré...
Ilyeutdesriresparmilesélèves.
-...jenedoutepasquevousdeviendrezministredelaMagiedansvingtans.Quinzesivouscontinuezàm'envoyerdesananas.J'aid'excellentscontactsauministère.
TomJedusorsecontentadesouriretandisquelesautress'esclaffaientànouveau.Harryremarquaqu'iln'étaitpas,etdeloin,leplusâgédugroupemaisquetoussemblaientleconsidérercommeleurchef.
-Jenecroispasquelapolitiquesoitmavocation,dit-illorsquelesriressefurentdissipés.D'abord,
jenepensepasêtreissudumilieuquiconvient.
Deuxdesgarçonsquil'entouraientéchangèrentunsourire.Ilsdevaientpartager,pensaHarry,uneplaisanteriequ'ilsétaientseulsàconnaître,liéesansaucundouteàcequ'ilssavaient,ousoupçonnaient,del'illustreancêtredontdescendaitleurchef.
-Allonsdonc,répliquavivementSlughorn,avecdesdonscommelesvôtres,ilestbienévidentquevousvenezd'unelignéedesorcierstrèshonorable.Croyez-moi,vousirezloin,Tom,jenemesuisencorejamaistrompésurundemesélèves.
Lapetitependuled'or,surlebureaudeSlughorn,sonnaonzeheuresderrièreluietilseretourna.
-Bontédivine,ilestdéjàsitard?Ilesttempsquevousyalliez,lesgarçons,ounousauronstousdesennuis.Lestrange,jeveuxvotredevoirdemain,sinonjevousdonneuneretenue.C'estégalementvalablepourvous,Avery.
Unparun,lesgarçonssortirentdelapièce.Slughornsehissahorsdesonfauteuiletallaposersonverrevidesursonbureau.Unbruitdanssondosluifîttournerlatête.Jedusorétaittoujourslà.
-Ouvrezl'œil,Tom.Ilnefautpasvouslaissersurprendrehorsdevotrelitàcetteheure-ci,vousêtespréfet...
-Monsieur,jevoulaisvousdemanderquelquechose.
-Demandez,mongarçon,demandez...
-J'auraisvoulusavoircequevouspouviezmediredes...desHorcruxes?
Slughornleregarda,sesdoigtsépaiscaressantmachinalementlepieddesonverredevin.
-VousfaitesunerecherchepourlecoursdedéfensecontrelesforcesduMal?
MaisSlughorn-Harrylevoyaitbien-savaitparfaitementqu'ilnepouvaits'agird'undevoir.
-Pasvraiment,monsieur,réponditJedusor.Jesuistombésurcemotdansuntextequejelisaisetjenel'aipastotalementcompris.
-Non...biensûr...VousauriezbeaucoupdemalàtrouveràPoudlardunlivrequivousdonnedesdétailssurlesHorcruxes,Tom.C'estdelamagietrèsnoire,trèstrèsnoire,déclaraSlughorn.
-Maisvoussavezsûrementtoutsurlesujet,monsieur?Unsorciertelquevous...excusez-moi,peut-êtrequevousnepouvezrienmedire...maispourmoi,ilétaitévidentque...siquelqu'unétaitcapabledem'enparler,ceseraitforcémentvous...Voilàpourquoij'aipenséàvousdemander...
C'étaitfaitàmerveille,songeaHarry,l'hésitation,letondégagé,laflatteriemesurée,toutétaittrèsbiendosé.Lui-mêmeavaittropsouventdûuserd'artificesafind'arracheràdespersonnesréticentesdesinformationsutilespournepasreconnaîtreunmaîtreenlamatière.IlvoyaitqueJedusortenaitabsolumentàobteniruneréponseàsaquestion.Peut-êtrepréparait-ilcemomentdepuisdessemaines.
-Ehbien,réponditSlughornsansleregarder,entripotantlerubanquiornaitsaboîted'ananasconfits,j'imaginequeçanepeutpasfairedemalsijevousdonneuneidéegénérale.Pourquevouscompreniezsimplementlesensdumot.Horcruxeestletermequ'onutilisepourdésignerunobjetdanslequelunepersonneadissimuléunepartiedesonâme.
-Jenevoispastrèsbienleprincipe,ditJedusor.
Savoixétaitsoigneusementcontrôlée,maisHarrypercevaitsonexcitation.
-Ils'agitdeséparersonâmeendeux,repritSlughorn,etd'encacherunepartiedansunobjet,endehorsducorps.Ainsi,mêmesisoncorpsestattaquéoudétruit,onnepeutpasmourirparcequ'unmorceaudel'âmeresteattachéàlavieterrestresansavoirsubidedommage.Maisbiensûr,l'existencesousunetelleforme...
LevisagedeSlughorns'affaissaetHarryserappelalesparolesqu'ilavaitentenduesprèsdedeuxansauparavant.«Jemesuissentiarrachédemoncorps,réduitàmoinsqu'unesprit,moinsqueleplusinfimedesfantômes...maisj'étaisquandmêmevivant.»
-...raressontceuxquienvoudraient,Tom,trèsrares.Lamortseraitpréférable.
Lasoifd'ensavoirplusétaitàprésentapparentesurlevisagedeJedusor:ilnepouvaitpluscachersonavidité.
-Commentfait-onpourséparersonâmeendeux?
-Ehbien,ditSlughorn,malàl'aise,ilfautcomprendrequel'âmeestcenséeresterentièreetintacte.Ladiviserestuneviolation,quelquechosecontrenature.
-Maiscommentfait-on?
-Parunactemaléfique-l'actemaléfiquesuprême.Encommettantunmeurtre.Tuerdéchirel'âme.LesorcierdésireuxdecréerunHorcruxetourneàsonavantagecettedestruction:ilenfermelapartiearrachée...
-Ill'enferme?Maiscomment...
-Ilexisteunsortilège,nemedemandezpaslequel,jeneleconnaispas!répliquaSlughornenhochantlatêtecommeunvieiléléphantimportunépardesmoustiques.Est-cequej'ail'airdequelqu'unquiaessayé...est-cequej'ail'aird'untueur?
-Non,monsieur,biensûrquenon,s'empressaderépondreJedusor.Jesuisdésolé...Jen'avaispasl'intentiondevousoffenser...
-Maispasdutout,pasdutout,jenesuispasoffensélemoinsdumonde,assuraSlughornd'untonbourru.Ilesttoutnatureld'éprouverdelacuriositépouruntelsujet...Lessorciersd'unecertaineenvergureonttoujoursétéattirésparcegenredemagie...
-Oui,monsieur,ditJedusor.Cequejenecomprendspas,cependant-ils'agitd'unesimplecuriositédemapartc'est...est-cequ'unseulHorcruxeauraitbeaucoupd'utilité?Nepeut-onséparersonâmequ'uneseulefois?N'obtiendrait-onpasunmeilleurrésultat,uneplusgrandeforce,sil'onparvenaitàdivisersonâmeenplusieursmorceaux?Parexemple,lechiffreseptn'est-ilpasceluiquipossèdelaplusgrandepuissancemagique,est-cequesept...
-ParlabarbedeMerlin,Tom!glapitSlughorn.Sept!N'est-ilpassuffisammenthorribledepenserqu'onpeuttueruneseulepersonne?Déchirersonâmeestdéjàuneidéeépouvantable...Alors,ladéchirerenseptmorceaux...
Slughornparaissaitprofondémenttroublé,àprésent.IlobservaitJedusorcommes'ilnel'avaitjamaisvraimentvuauparavantetHarryserendaitcomptequ'ilregrettaitdes'êtrelaisséentraînerdanscetteconversation.
-Bienentendu,marmonna-t-il,toutcedontnousparlonsestdudomainedelathéorie,n'est-cepas?C'estunediscussionacadémique...
-Oui,biensûr,monsieur,réponditprécipitammentJedusor.
-Maisquandmême,Tom...nerépétezpascequejevousaidit...enfin,cedontnousavonsparlé.CeseraitmalvusionapprenaitquenousavonseuuneconversationsurlesHorcruxes.C'estunsujettabou,àPoudlard,vouscomprenez...Dumbledoreestparticulièrementféroceenlamatière...
-Jen'endiraipasunmot,monsieur,promitJedusor.
Ilsortitalorsdubureau,maisHarryeutletempsd'entrevoirsursonvisagelamêmeexaltationsauvagequ'ilavaitmanifestéeenapprenantsanaturedesorcier,cettesortederavissementqui,loind'accentuerlabeautédesestraits,leurenlevaitd'unecertainemanièreunpeudeleurhumanité...
-Merci,Harry,murmuraDumbledore.Allons-y...LorsqueHarryatterritànouveaudanslebureau,Dumbledoreétaitdéjàassisderrièresatable.Harrys'installaàsontouretattenditqu'ilprennelaparole.
-Ilyalongtempsquej'attendaiscetémoignage,dit-ilenfin.Ilconfirmelathéoriesurlaquellej'aitravaillé,jesaisdésormaisquej'aieuraison,jesaisaussicombienestlonglecheminquiresteàparcourir...
Harryremarquasoudainquetouslesanciensdirecteursetdirectricesreprésentésdanslesportraitsaccrochésauxmurss'étaientréveillésetécoutaientleurconversation.Unsorciercorpulentaunezrougeavaitmêmeuncornetacoustiquedansl'oreille.
-Harry,repritDumbledore,jesuissûrquetucomprendslasignificationdecequenousvenonsd'entendre.Aumêmeâgequeletienaujourd'hui,àquelquesmoisprès,TomJedusorfaisaitcequ'ilpouvaitpourtrouverlemoyendeserendreimmortel.
-Etvouscroyezqu'ilaréussi,monsieur?demandaHarry.IlacrééunHorcruxe?C'estpourçaqu'iln'estpasmortquandilm'aattaqué?IlavaitunHorcruxecachéquelquepart?Unfragmentdesonâmeétaitpréservé?
-Unfragment...oudavantage,ditDumbledore.TuasentenduVoldemort:cequ'ilvoulaitsurtoutapprendred'Horace,c'étaitcequisepasseraitsioncréaitplusd'unHorcruxe,cequiarriveraitàunsorciersirésoluàéchapperàlamortqu'ilseraitprêtàcommettredenombreuxmeurtres,àdéchirersonâmeàplusieursreprisespourlaconserverdansdesHorcruxesdissimulésendifférentslieux.Aucunlivren'auraitpuluifournircetteinformation.Pourautantquejelesache-etj'ensuissûr,pourautantquel'aitsuVoldemort-,aucunsorciern'avaitjamaisséparésonâmeenplusdedeuxparties.
Dumbledores'interrompituninstant,rassemblantsespensées,puisilpoursuivit:
-Ilyaquatreansj'aieucequejeconsidéraiscommeunepreuvequeVoldemortavaitdétachéunmorceaudesonâme.
-Où?demandaHarry.Comment?
-C'esttoiquimel'asfournie,Harry,réponditDumbledore.Lejournalintime,lejournaldeJedusor,celuiquiindiquaitcommentrouvrirlaChambredesSecrets.
-Jenecomprendspas,monsieur,ditHarry.
-Jen'aipasvuleJedusorquiestsortidecejournalintime,maiscequetum'enasdécritconstituaitunphénomènedontjen'avaisjamaisététémoin.Unsimplesouvenirquiseseraitmisàagiretàpenserparlui-même?Unsimplesouvenirconsumantl'énergievitaledelajeunefilleentrelesmainsdelaquelleilétaittombé?Non,c'étaitquelquechosedebeaucoupplusredoutablequihabitaitcelivre...Unmorceaud'âme,j'enétaispresquesûr.CejournalintimeétaitunHorcruxe.Maiscetteconclusionsoulevaitautantdequestionsqu'elleapportaitderéponses.Cequim'intriguaitetm'alarmaitleplus,c'étaitquelejournalétaitconçucommeunearmeautantqu'unesauvegarde.
-Jenecomprendstoujourspas,répétaHarry.
-Ehbien,ilfonctionnaitcommeestcenséfonctionnerunHorcruxe-end'autrestermes,lefragmentd'âmequiyétaitcachésetrouvaitensécuritéetavaitsansnuldoutejouésonrôleenempêchantlamortdesonpropriétaire.MaisilétaitévidentqueJedusorsouhaitaitqu'onlisecejournal,iltenaitàcequecettepartdesonâmehabiteoupossèdequelqu'und'autre,afinquelemonstredeSerpentardsoitànouveaulibéré.
-Ilnevoulaitpasquecetravailconsidérablesoitperdu,ditHarry.Ilvoulaitqu'onsachequ'ilétaitl'héritierdeSerpentardparcequ'ilnepouvaits'enprévaloiràl'époque.
-Parfaitementexact,approuvaDumbledoreavecunhochementdetête.Maisnevois-tupas,Harry,ques'ilavaitl'intentiondefairepasser,oud'imposer,cejournalàunfuturélèvedePoudlard,celasignifiaitqu'ilattachaitbienpeud'importanceauprécieuxfragmentdesonâmequis'ytrouvaitcaché?Commel'aexpliquéleprofesseurSlughorn,l'objectifd'unHorcruxeconsisteàdissimulerunepartdesoi-mêmepourlaconserverhorsd'atteinte,etnonpasàlamettresouslesyeuxdequelqu'und'autreencourantlerisquequ'ellesoitdétruite-commecelas'estd'ailleursproduit:cefragmentd'âmeaétéanéanti,tut'eneschargétoi-même.LepeudeconsidérationaccordéeparVoldemortàcetHorcruxem'asemblédetrèsmauvaisaugure.Celasignifiaitqu'ilavaitcréé-ouqu'ilavaitl'intentiondelefaired'autresHorcruxes;lapertedecelui-cineluiétaitdoncguèrepréjudiciable.Jenevoulaispaslecroire,maisc'étaitlaseulehypothèselogique.Tum'asditalors,deuxansplustard,quelanuitoùVoldemortaréintégrésoncorps,ilafaitauxMangemortsunedéclarationtrèsrévélatriceettrèsalarmante:«Moiquisuisalléplusloinquequiconquesurlecheminquimèneàl'immortalité.»Cesontlesparolesquetum'asrapportées.«Plusloinquequiconque...»Jepensaissavoircequecelasignifiait,mêmesilesMangemorts,eux,l'ignoraient.C'étaituneréférenceàsesHorcruxes.SesHorcruxesaupluriel,Harry,cedontaucunautresorciern'avaitjamaisdisposéjusqu'alors,j'ensuisconvaincu.Toutsetenait:LordVoldemortsemblaitdevenirdemoinsenmoinshumainàmesurequelesannéespassaientetsatransformationnepouvaits'expliqueràmesyeuxqueparlamutilationqu'avaitsubiesonâme,au-delàdeslimitesdecequ'onappellehabituellementleroyaumeduMal...
-Iladoncassassinéd'autrespersonnespourqu'onnepuisseplusletuerlui-même?interrogeaHarry.Pourquoin'avoirpasplutôtfabriquéunepierrephilosophale,ouenavoirvoléune,s'ilétaittellementattiréparl'immortalité?
-Noussavonsqu'ilaessayéilyacinqans,réponditDumbledore.Maisilexistediversesraisonspourlesquellesjepensequ'unepierrephilosophaleauraiteumoinsd'attraitquedesHorcruxesauxyeuxdeLordVoldemort.Certes,l'élixirdeLongueVieprolongel'existencemaisildoitêtrebu
régulièrementsiceluiquilepossèdeveutmaintenirsonimmortalité.Parconséquent,Voldemortauraitétéentièrementdépendantdel'élixirets'ilenavaitmanqué,ous'ilavaitétécontaminéparunpoison,ouencoresionluiavaitvolélapierre,ilseraitmortcommen'importequelautrehomme.Souviens-toiqueVoldemortaimeagirseul.Jesuispersuadéquel'idéededépendreneserait-cequed'unélixirluiétaitintolérable.Bienentendu,ilétaitprêtàenboiresicelaavaitpulesortirdecethorriblesemblantdevieauquelilétaitcondamnéaprèst'avoirattaquémaisilnel'auraitfaitquepourretrouveruneexistencecorporelle.Parlasuite,j'ensuiscertain,ilauraitcontinuéàsefieràsesHorcruxes:iln'auraiteubesoinderiend'autresiseulementilavaitpureprendreformehumaine.Ilétaitdéjàimmortel,comprends-tu...ouaussiprochequ'onpuissel'êtredel'immortalité.Maismaintenant,Harry,armédecetteinformation,cesouvenircrucialquetuasréussiànousprocurer,noussommesplusprèsquepersonnenel'ajamaisétédusecretquipermettrad'éliminerLordVoldemort.Tul'asentendu,Harry:«N'obtiendrait-onpasunmeilleurrésultat,uneplusgrandeforce,sil'onparvenaitàdivisersonâmeenplusieursmorceaux...Lechiffreseptn'est-ilpasceluiquipossèdelaplusgrandepuissancemagique...»«Lechiffreseptn'est-ilpasceluiquipossèdelaplusgrandepuissancemagique.»Oui,jecroisquel'idéed'uneâmeséparéeenseptpartiesséduiraitbeaucoupLordVoldemort.
-IlacrééseptHorcruxes?s'écriaHarry,frappéd'horreurtandisqueplusieursdesportraitsaccrochésauxmursexprimaientpardesexclamationssemblablesleureffarementetleurindignation.Maisilspourraientêtren'importeoùdanslemonde,cachés,enterrésouinvisibles...
-Jesuiscontentdevoirquetumesuresl'ampleurduproblême,ditDumbledoreaveccalme.Maisd'abord,non,Harry,passeptHorcruxes:six.Laseptièmepartiedesonâme,bienquemutilée,résidedanssoncorpsrégénéré.C'estlapartdelui-mêmequiavécuuneexistencespectralependantdesinombreusesannéesaucoursdesonexil.Sanscela,iln'existeraitplusentantquepersonne.CetteseptièmeparcelledesonâmeseracellequedevraattaquerendernierquiconquesouhaitetuerVoldemort-lapartiequisetrouvedanssoncorps.
-MaiscessixHorcruxes,alors,ditHarry,gagnéparledésespoir,commentallons-nouslestrouver?
-Tuoublies...Tuenasdéjàdétruitun.Etj'enaidétruitunautre.
-Vous?s'exclamaHarry,impatientdesavoir.
-Oui,réponditDumbledore.Illevasamainnoircie,brûlée.
-Labague,Harry.LabaguedeGaunt.Ellecontenaitaussiunterriblemaléfice.Pardonne-moimonmanqueapparentdemodestiemais,sansmesprodigieuxpouvoirsetsansl'actionopportuneduprofesseurRoguelorsquejesuisrevenuàPoudlard,trèsgravementblessé,jeneseraispeut-êtrepluslàpourteracontercettehistoire.Unemaindesséchéenesemblepastoutefoisunprixtropélevéàpayerenéchanged'unseptièmedel'âmedeVoldemort.Labaguen'estplusunHorcruxe.
-Maiscommentl'avez-voustrouvée?
-Ehbien,commetulesaismaintenant,jemesuisappliquépendantdenombreusesannéesàdécouvrirtoutcequejepouvaissurlaviepasséedeLordVoldemort.J'aibeaucoupvoyagépourmerendredanslesendroitsqu'ilaconnusetjesuistombésurlabagueenfouillantlesruinesdelamaisondesGaunt.IlsemblequeVoldemort,aprèsavoirréussiàycacherunepartiedesonâme,n'aitplusvoululaporter.Ill'adoncdissimulée,protégéepardenombreuxenchantements,danslamasureoùsesancêtresavaientautrefoisvécu(Morfin,biensûr,ayantétéenvoyéàAzkaban),sanssedouter
quejepourraisunjourprendrelapeinedevisitercetteruine,oudechercherlesindicesd'unecachettemagique.Nousnedevonspaspourtantnousfélicitertropchaleureusement.Tuasdétruitlejournalintimeetmoilabague,maissinousavonsvujustedansnotrethéoried'uneâmediviséeensept,ilrestequatreHorcruxes.
-Etcepourraitêtren'importequoi?interrogeaHarry.Devieillesboîtesdeconserveou...jenesaispas,desflaconsdepotionvides?
-TupensesauxPortoloinsquidoiventêtredesobjetsordinaires,choisispournepasattirerl'attention.MaisLordVoldemort,utiliserdesboîtesdeconserveoudesflaconsvidespourenfermersaprécieuseâme?Tuoubliescequejet'aimontré.Ilaimaitrassemblerdestrophéesetilpréféraitlesobjetschargésd'unpassédepuissantemagie.Sonorgueil,safoiensapropresupériorité,sadéterminationàsetailleruneplaceexceptionnelledansl'histoiredelamagie,toutcelamelaissepenserqueVoldemortadûsélectionnersesHorcruxesavecbeaucoupdesoin,privilégiantdesobjetsdignesd'untelhonneur.
-Lejournalintimen'avaitriendespécial.
-Cejournal,commetul'asdittoi-même,apportaitlapreuvequ'ilétaitl'héritierdeSerpentard.Jesuisconvaincuque,auxyeuxdeVoldemort,ilavaituneprodigieuseimportance.
-EtvouspensezsavoircequesontlesautresHorcruxes,monsieur?demandaHarry.
-Jenepeuxquedeviner,réponditDumbledore.Pourlesraisonsquej'aiexposées,jecroisqueVoldemortdevaitpréférerdesobjetsquipossèdenteneux-mêmesunecertainegrandeur.J'aiparconséquentmenédesrecherchesdanssonpasséenespérantdécouvrirdesindicationsquedetelsobjetsavaientdisparuautourdelui.
-Lemédaillon!s'écriasoudainHarry.LacoupedePoufsouffle!
-Oui,approuvaDumbledoreavecunsourire.Jeseraisprêtàmettremonautremainaufeu-enfin,disonsdeuxdoigts-qu'ilssontdevenuslesHorcruxesnumérotroisetquatre.Lesdeuxderniers,enadmettantencoreunefoisqu'ilenaitcréésixautotal,posentunplusgrandproblèmemaisjemerisqueraiàsupposerqu'aprèsavoirobtenudesobjetsdeSerpentardetdePoufsouffle,ils'estmisenquêted'entrouverquiaientappartenuàGryffondorouàSerdaigle.Quatreobjets,venantchacund'undesfondateursdePoudlard,auraientexercé,j'ensuissûr,unetrèspuissanteattirancesurl'imaginationdeVoldemort.Jenesaispass'ilajamaisréussiàseprocurerquelquechosequiaitétéenpossessiondeSerdaiglemaisjesuiscertainquelaseulereliqueconnuedeGryffondordemeureensûreté.
Dumbledoredésignadesesdoigtsnoircislemurderrièrelui.Dansunevitrinereposaituneépéeincrustéederubis.
-Pensez-vousquec'étaitlaraisonpourlaquelleiltenaittantàreveniràPoudlard,monsieur?demandaHarry.Pouressayerdetrouverdesobjetsissusdesautresfondateurs?
-Jelepense,eneffet.Malheureusement,celanenousavanceguèrecarilaétééconduitsansavoireul'occasion-c'estdumoinscequejecrois-defouillerl'école.Jesuisforcéd'enconclurequ'iln'ajamaisréalisésonambitionderassemblerquatreobjetspossédésautrefoisparlesfondateurs.Ilenaobtenudeux,sansaucundoute-peut-êtremêmeena-t-iltrouvétrois-,maisonnepeutriensavoirdepluspourl'instant.
-Mêmes'ilenaeuundeSerdaigleoudeGryffondor,ilresteunsixièmeHorcruxe,ditHarryencomptantsursesdoigts.Amoinsque,finalement,ilenaiteuundechaque?
-Jenelepensepas,réponditDumbledore.Jecroissavoircequ'estlesixièmeHorcruxe.Jemedemandecequetuvasdirequandjet'avoueraiquejem'intéressedepuisuncertaintempsaucomportementdeceserpent,Nagini.
-Leserpent?s'étonnaHarry.Onpeutseservird'unanimalcommeHorcruxe?
-Cen'estpasconseillécarconfierunepartiedesonâmeàunêtrecapabledepenseretdesedéplacerparlui-mêmeprésentebienévidemmentungrandrisque.Maissimescalculssontexacts,ilmanquaittoujoursàVoldemortunHorcruxepourarriveraunombredesixlorsqu'ilestentrédanslamaisondetesparentsavecl'intentiondetetuer.IlsembleavoirréservéàlacréationdesesHorcruxesdesvictimesdontlamortavaitunesignificationparticulière.Tuauraiscertainementétél'uned'elles.Ilcroyaitqu'entetuant,ilallaitsupprimerledangerquelaprophétieannonçait.Ilpensaitqu'ilallaitserendreinvincible.Jesuispersuadéquec'estpartamortqu'ilavaitl'intentiondecréersondernierHorcruxe.Commenouslesavons,ilaéchoué.Auboutd'uncertainnombred'années,cependant,ils'estservideNaginipourtuerunvieuxMolduetilluiestpeut-êtrevenuàl'idéeàcemoment-làdefaireduserpentsondernierHorcruxe.L'animalsoulignaitlelienavecSerpentard,cequinepouvaitquerenforcerlamystiquedeLordVoldemort.Jeneseraispasétonnéqu'illuiporteuneaffectionplusgrandequ'àn'importequid'autre.Ilaimelegarderàsescôtésetexercesurluiuncontrôleinhabituel,mêmepourunFourchelang.
-Donc,repritHarry,lejournalintimen'existeplus,labaguen'existeplus.Lacoupe,lemédaillonetleserpentsonttoujoursintactsetvouspensezqu'ilpourraitexisterunHorcruxequiaitappartenuunjouràSerdaigleouàGryffondor.
-Voilàunrésuméadmirabledeconcisionetd'exactitude,ditDumbledoreeninclinantlatête.
-Et...vousleschercheztoujours,monsieur?C'estpouressayerdelestrouverquevousvousabsentezdel'école?
-Exact,admitDumbledore,jelescherchedepuistrèslongtemps.Jepense...peut-être...êtresurlepointd'endécouvrirunautre.Ilyadessignesencourageants.
-Sivousyarrivez,est-cequejepourraiveniravecvousetvousaideràvousendébarrasser?demandaprécipitammentHarry.
Dumbledorelefixad'unregardintenseavantderépondre:
-Oui,jepense.
-Vraiment?ditHarry,proprementstupéfait.
-Oui,assuraDumbledoreenesquissantunsourire.Ilmesemblequetuasgagnécedroit.
Harrysentitsoncœurdevenirplusléger.C'étaitungrandplaisird'entendreparlerpourunefoisd'autrechosequedeprudenceetdesécurité.Toutautourdelapièce,lesanciensdirecteursetdirectricesparaissaientmoinsfavorablementimpressionnésparladécisiondeDumbledore.Harryenvitquelques-unshocherlatêteetPhineasNigellusreniflad'unairdédaigneux.
-Est-cequeVoldemortlesaitlorsqu'unHorcruxeestdétruit?Peut-illesentir?interrogeaHarry,
indifférentauxportraits.
-Unequestiontrèsintéressante,Harry.Jenelecroispas.Amonavis,Voldemortestàprésentsiprofondémentimmergédanslemal,etcesfragmentsessentielsdesonêtredepuissilongtempsdétachésdelui,qu'iln'apluslamêmesensibilitéquenous.Peut-êtrequ'àl'articledelamort,ilprendraitconsciencedesaperte...Maisiln'apassuparexemplequelejournalintimeétaitdétruitjusqu'àcequ'ilobligeLuciusMalefoyàluirévélerlavérité.LorsqueVoldemortaapprisquelejournalavaitétémutiléetprivédetoussespouvoirs,j'aientendudirequ'ilétaitentrédansuneterriblecolère.
-Maisjecroyaisqu'ilvoulaitqueLuciusMalefoyintroduiselejournalàPoudlard?
-Oui,ilyadesannées,quandilétaitsûrdepouvoircréerd'autresHorcruxesmaisLuciusdevaitquandmêmeattendresonfeuvert.Or,ilnel'ajamaiseu,carVoldemortadisparupeuaprèsluiavoirconfiélejournal.Sansdouteavait-ilcruqueLuciusconserveraitsoigneusementl'Horcruxesansoserenfaireusagemaisc'étaittropcomptersurlacraintequepouvaitinspirerunmaîtredisparudepuisdesannéesetqueLuciuscroyaitmort.Bienentendu,cedernierneconnaissaitpaslavéritablenaturedujournal.Voldemortluiavaitdit,j'imagine,qu'ilprovoqueraitlaréouverturedelaChambredesSecretsgrâceauxhabilessortilègesdontilétaitdoté.SiLuciusavaitsuqu'ildétenaitentresesmainsuneportiondel'âmedesonmaître,ill'auraittrèscertainementtraitéavecinfinimentplusderévérence-maisaulieudecela,ils'enesttenuaupland'origine,àseulefindeservirsespropresobjectifs:endonnantàsoninsulejournalàlafilled'ArthurWeasley,ilespéraittoutàlafoisdiscréditerArthur,mefairerenvoyerdePoudlardetsedébarrasserd'unobjethautementcompromettant.PauvreLucius...AprèslacolèredeVoldemort,furieuxqu'ilaitgâchéunHorcruxepoursonproprebénéfice,etlefiascoduministèrel'annéedernière,jeneseraispasétonnéqu'ilsoitsecrètementcontentd'êtreensécuritéàAzkabanpourlemoment.
Harryrestasongeuruninstant,puisildemanda:
-Donc,sitoussesHorcruxesétaientdétruits,ilseraitpossibledetuerVoldemort?
-Jelecrois,réponditDumbledore.SanssesHorcruxes,Voldemortneseraplusqu'unhommemortelavecuneâmemutilée,diminuée.N'oubliejamais,cependant,quemêmesisonâmeestàjamaisdénaturée,soncerveauetsapuissancemagiquerestentintacts.IlfaudraunehabiletéetunpouvoirhorsducommunpourparveniràtuerunsorciertelqueVoldemort,mêmeprivédesesHorcruxes.
-Maisjen'aipasunehabiletéetunpouvoirhorsducommun,ditHarry,avantd'avoirpus'enempêcher.
-Si,tulesas,répliquaDumbledoreavecfermeté.TupossèdesunpouvoirquiatoujoursmanquéàVoldemort.Lepouvoirde...
-Jesais,l'interrompitHarry,agacé.Lepouvoird'aimer!Ileutbeaucoupdemalànepasajouter:«Etalors?»
-Oui,tuescapabled'aimer,repritDumbledorequiavaitl'airdesavoirparfaitementcequeHarrys'étaitretenudedire.Etcomptetenudetoutcequit'estarrivé,c'estunechosemerveilleuseetremarquable.Tuesencoretropjeunepourcomprendreàquelpointtuesexceptionnel,Harry.
-Alors,quandlaprophétieditquej'aurai«unpouvoirqueleSeigneurdesTénèbresignore»,celasignifiesimplement...l'amour?interrogeaHarry,unpeudéçu.
-Oui...simplementl'amour,répétaDumbledore.Mais,nel'oubliejamais,Harry,cequeditlaprophétien'adesensqueparcequeVoldemortluienadonnéun.Jetel'aiexpliquéàlafindel'annéedernière.Voldemortt'adésignécommesonennemileplusdangereux-etc'estainsiqu'ilavéritablementfaitdetoileplusgranddangerquilemenace!
-Maiscelarevientaumême...
-Pasdutout!coupaDumbledore,quisemblaitàprésentirrité.
Pointantl'indexdesamaindesséchéesurHarry,ilpoursuivit:
-Tuaccordestropd'importanceàlaprophétie!
-Mais,balbutiaHarry,vousm'avezditvous-mêmequelaprophétiesignifie...
-SiVoldemortn'enavaitjamaisentenduparler,seserait-elleaccomplie?Aurait-elleeuunsens?Biensûrquenon!Crois-tuquechaqueprophétiecontenuedanslasalleduministèreaétéréalisée?
-Mais,répétaHarry,décontenancé,l'annéedernière,vousavezditquel'undenousdeuxdevraittuerl'autre...
-Harry,Harry,simplementparcequeVoldemortacommisunegraveerreuretaagienfonctiondesparolesduprofesseurTrelawney!S'iln'avaitpasassassinétonpère,t'aurait-ilinspiréunfurieuxdésirdevengeance?Biensûrquenon!S'iln'avaitpasobligétamèreàmourirpourtoi,t'aurait-ildonnéuneprotectionmagiquequ'ilnepouvaitpénétrer?Biensûrquenon,Harry!Tunecomprendsdoncpas?Voldemorts'estcréélui-mêmesonpireennemicommelefonttoujourslestyranspartoutdanslemonde!Sais-tuàquelpointcestyranscraignentlespeuplesqu'ilsoppressent?Chacund'euxsaittrèsbienqu'unjour,parmisesnombreusesvictimes,ilyenauraforcémentunequiselèveraetfrapperaàsontour!Voldemortn'estpasdifférent!Ilatoujoursguettéceluiquiledéfierait.Dèsqu'ilaconnulaprophétie,ilestaussitôtpasséàl'actionetlerésultat,c'estquenonseulementilachoisil'hommeleplussusceptibledelevaincremaisqu'illuiaégalementfournilesarmeslesplusmortellesquisoient!
-Mais...
-Ilestessentielquetusachescela!insistaDumbledore.
Ilselevaetfitlescentpasdanslapièce,sarobechatoyantevirevoltantdanssonsillage.Harrynel'avaitjamaisvuaussiagité.
-Enessayantdetetuer,Voldemortadistinguélapersonneremarquablequiestassisedevantmoietluiafournilesinstrumentspourmeneràbiensatâche!C'estlafautedeVoldemortsituasétécapabledeliredanssespensées,deconnaîtresesambitions,etmêmedecomprendrelelangagedesserpentsdanslequelildonnesesordres.Pourtant,Harry,endépitdeceprivilègequetuaseudepénétrerdanssonmonde(etque,soitditenpassant,n'importequelMangemortseraitprêtàtuerpourposséder),tun'asjamaisétéséduitparlesforcesduMal,jamais,pasmêmel'espaced'uneseconde,tun'asmanifestélemoindredésirdedevenirl'undespartisansdeVoldemort!
-Biensûrquenon!s'exclamaHarry,indigné.Ilatuémamèreetmonpère!
-Bref,tuesprotégépartacapacitéàaimer!ditDumbledoreavecforce.Laseuleprotectionquisoitefficacecontrelaséductiond'unpouvoirtelqueceluideVoldemort!Malgrétouteslestentationsque
tuasendurées,malgrétoutestessouffrances,tuasgardéuncœurpur,aussipurquelorsquetuavaisonzeansetquetucontemplaisunmiroirquireflétaittesdésirslesplusprofonds;tun'yasvualorsquelemoyendeluttercontreLordVoldemortetnonpasl'immortalitéoularichesse.Harry,sais-tucombiensontrareslessorcierscapablesdevoircequetuasvudanscemiroir?Voldemortauraitdûsavoiràquiilavaitaffaire,maisilenaétéincapable!Aprésent,ilsait.Tut'esglissédanssonespritsansdommagepourtoi-mêmemaisluinepeuttepossédersanssubirunemortellesouffrance,commeill'adécouvertauministère.Jenepensepasqu'ilenconnaisselaraison,Harry,maisdanssahâtedemutilersapropreâme,iln'ajamaisprisletempsdecomprendrelepouvoirincomparablequepossèdeuneâmeentièreetsanstache.
-Mais,monsieur,réponditHarry,enfaisantJelouableseffortspournepasavoirl'airdelecontredire.Toutçarevientàlamêmechose,non?Jedoisessayerdeletuer,sinon...
-Tudois?ditDumbledore.Biensûrquetuledois!Maispasàcausedelaprophétie!Tuledoisparcequetoi,toi-même,tunepourrasvivreenpaixtantquetun'auraspasessayé!Nouslesavonstouslesdeux!Imagine,s'ilteplaît,rienqu'uninstant,quetun'aiesjamaisentendulaprophétie!Quelsseraienttessentimentsàl'égarddeVoldemort,àprésent?Penses-y!
HarryregardaDumbledorearpenterlebureauetréfléchit.Ilsongeaàsamère,àsonpèreetàSirius.IlsongeaàCedricDiggory.IlsongeaàtouslesterriblesméfaitscommisparVoldemort.Uneflammesemblaalorsjaillirdanssapoitrineetluidessécherlagorge.
-Jevoudraisqu'onletue,ditHarryàvoixbasse.Etjevoudraism'enchargermoi-même.
-Biensûrquetulevoudrais!s'écriaDumbledore.Vois-tu,laprophétienesignifiepasquetudoivesfairequelquechose!Maisc'estellequiaamenéLordVoldemortàtemarquercommesonégal...Autrementdit,tueslibredechoisirtavoie,libredetournerledosàlaprophétie!MaisVoldemort,lui,continueraàs'ytenir.Ilcontinueraàtetraquer...Etdonc,inévitablement...
-L'undenousdeuxfinirapartuerl'autre,achevaHarry.Oui.IlcomprenaitenfincequeDumbledoreavaitessayédeluiexpliquer.C'était,pensa-t-il,ladifférenceentreêtretraînédansl'arènepourlivreruncombatàmortetentrerdanscettemêmearènelatêtehaute.Certainsdiraientpeut-êtrequ'entrelesdeuxvoies,lechoixétaitlimité,maisDumbledoresavaitetmoiaussi,songeaHarry,avecunorgueilféroce,etmesparentsaussi-qu'onnepouvaitimaginerplusgrandedifférence.
24Sectumsempra
ÉPUISÉMAISENCHANTÉDUTRAVAILACCOMPLIAUCOURSDELANUIT,HARRY,PENDANTLECOURSDESORTILÈGESDULENDEMAINMATIN,RACONTATOUTCEQUIS'ÉTAITPASSÉÀRONETÀHERMIONE(APRÈSAVOIRPRISLAPRÉCAUTIONDEJETERLESORTD'ASSURDIATOSURLEURSVOISINSLESPLUSPROCHES).ILSFURENTÀLAFOISTRÈSIMPRESSIONNÉS-ÀSAGRANDESATISFACTION-PARLAFAÇONDONTILAVAITRÉUSSIÀARRACHERSONSOUVENIRÀSLUGHORNETPOSITIVEMENTEFFRAYÉSPARSESRÉVÉLATIONSSURLESHORCRUXESDEVOLDEMORTETLAPROMESSEDEDUMBLEDORED'EMMENERHARRYAVECLUIS'ILENDÉCOUVRAITUNNOUVEAU.
-Wouaoh!ditRonlorsqueHarryeutenfinterminésonrécit.
Ilagitaitdistraitementsabaguetteendirectionduplafondsansaccorderlamoindreattentionàsongeste.
-Wouaoh,répéta-t-il,tuvasvraimentaccompagnerDumbledore...etessayerdedétruire...wouaoh...
-Ron,tufaistomberdelaneige,signalaHermioned'unevoixpatiente.
Elleluisaisitlepoignetetdétournasabaguetteduplafondd'oùdegrosfloconsblancsavaienteneffetcommencéàtomber.HarryremarquaqueLavandeBrown,lesyeuxtrèsrouges,lançaitd'unetablevoisinedesregardsflamboyantsàHermionequilâchaaussitôtlebrasdeRon.
-Ah,oui,tiens,remarquaRon,vaguementsurpris,enregardantsesépaules.Désolé...Ondiraitd'horriblespellicules...
Ilenlevalafausseneigedel'épauled'HermioneetLavandefonditenlarmes.L'airinfinimentcoupable,Ronluitournaledos.
-Onarompu,murmura-t-ilàHarryducoindeslèvres.Hiersoir.Quandellem'avusortirdudortoiravecHermione.Bienentendu,toi,ellenepouvaitpastevoir,elleadonccruqu'onétaitseulementtouslesdeux.
-Ah,réponditHarry.Bah,tut'enfichesquecesoitfini,non?
-Oui,admitRon.C'étaitassezpéniblequandelleacommencéàcrier,maisaumoinscen'estpasmoiquiaiétéobligédelaquitter.
-Trouillard,lançaHermione,toutenparaissantamusée.D'unemanièregénérale,lasoiréen'apasététrèsbonnepourleshistoiresd'amour.GinnyetDeansesontséparésaussi,Harry.
Illuisemblaqu'elleavaitunpetitairentenduenluidisantcelamaisellenepouvaitquandmêmepasdevinerquesesentrailless'étaientmisesàdanserlaconga.Gardantunvisageimperturbableetuntonaussiindifférentquepossible,ildemanda:
-Commentçasefait?
-Oh,unehistoirevraimentbête...Elleaditqu'ilessayaittoujoursdel'aideràpasserparletrouduportraitcommesiellen'étaitpascapabledesedébrouillertouteseule...Maisilyalongtempsqu'ilsnes'entendaientplustrèsbien.
Harryjetauncoupd'œilversDean,assisàl'autreboutdelaclasse.Eneffet,iln'avaitpasl'airtrèsheureux.
-Biensûr,çatemetdansunesituationunpeudélicate,repritHermione.
-Qu'est-cequetuveuxdire?demandaprécipitammentHarry.
-L'équipedeQuidditch,réponditHermione.SiGinnyetDeanneseparlentplus.
-Ah...Ahoui.
-Attention,voilàFlitwick,lesprévintRon.
Leminusculemaîtredessortilègessedirigeaitverseuxd'unedémarchesautillante.Hermioneétaitlaseuleàavoirréussiàchangersonvinaigreenvin.Saflasquedeverreétaitremplied'unliquiderougesombretandisquecellesdeHarryetdeRonavaienttoujourslamêmecouleurterreuse.
-Allons,allons,lesgarçons,ditleprofesseurFlitwickdesavoixflûtée,letonréprobateur.Sivousparliezunpeumoinsetsivousagissiezunpeuplus...Montrez-moidonccequevoussavezfaire.
Tousdeuxlevèrentleursbaguettesenseconcentrantdetoutesleursforcesetlespointèrentsurleursflasques.LevinaigredeHarrysechangeaenglace,celuideRonexplosa.
-Bien...alors,commedevoirs...,repritleprofesseurFlitwickquisortitdesouslatableenenlevantleséclatsdeverreplantésdanssonchapeau,vousdevrezpratiquercetexercice.
Aprèslecours,ilsdisposaientd'unedeleursrarespériodescommunesdetempslibreetilsretournèrentensembledanslatourdeGryffondor.Ronparaissaitravid'avoirmisfinàsaliaisonavecLavande.Hermioneaussiavaitl'airjoyeux,maisquandonluidemandaitcequilafaisaitsourireainsi,ellesecontentaitderépondre:«C'estunebellejournée.»Nil'unnil'autrenesemblaitavoirremarquéqu'unférocecombats'étaitengagédansl'espritdeHarry.
C'estlasœurdeRon.
MaisellealaissétomberDean!
EllerestelasœurdeRon.
Jesuissonmeilleurami!
Ceseraitencorepire.Sijeluiparled'abord.17tecasseraitlafigure.Etsijem'enfiche?C'esttonmeilleurami!
Harryremarquaàpeinequ'ilsfranchissaientletrouduportraitpourentrerdanslasallecommuneensoleilléeetilnevitquetrèsvaguementlepetitgrouped'élèvesdeseptièmeannéequis'yétaientrassemblésjusqu'àcequ'Hermiones'écrie:
-Katie!Tuesrevenue!Commentçava?
Harryregardaplusattentivement:c'étaitbienKatieBell,quiparaissaitenpleineforme,entouréedesesamisravisdelarevoir.
-Jevaistrèsbien!assura-t-elled'untonenjoué.Ilsm'ontlaisséesortirdeSteMangoustelundi,j'ai
passédeuxjoursavecmesparentsetjesuisrevenueicicematin.Leanneétaitentraindemeracontercequis'estpasséavecMcLaggenpendantlederniermatch,Harry...
-Ehoui,dit-il,maismaintenant,tuesderetouretRonestguéri,nousavonsdoncunebonnechanced'écraserSerdaigle,cequisignifiequenouspouvonsencorenousbattrepourlacoupe.Ecoute,Katie...
Ilfallaitqu'illuiposelaquestiontoutdesuite.SacuriositéchassamêmeprovisoirementGinnydesespensées.IlbaissalavoixpendantquelesamisdeKatiepréparaientleursaffaires.Apparemment,ilsétaientenretardpourlecoursdemétamorphose.
-Cecollier...tutesouviens,maintenant,quitel'adonné?
-Non,réponditKatieenhochantlatêteavectristesse.Toutlemondemeledemandemaisjen'enaiaucuneidée.Laseulechosedontjemesouvienne,c'estd'êtreentréedanslestoilettesdesTroisBalais.
-Alors,tuesvraimentalléeauxtoilettes?interrogeaHermione.
-Jesaisentoutcasquej'aipoussélaporte,ditKatie,jepensedoncquelapersonnequim'asoumiseàl'Imperiumdevaitsetrouverjustederrière.Après,messeulssouvenirsremontentàquinzejours,quandj'étaisàSteMangouste.Écoute,ilfautquej'yaille.McGonagallestbiencapabledemedonnerdeslignesàcopiermêmelejourdemonretour...
Ellepritsonsacetseslivresetsedépêchadesuivresesamis,laissantHarry,RonetHermione,assisàunetableprèsdelafenêtre,réfléchiràcequ'ellevenaitdeleurdire.
-C'estsûrementunefille,ouunefemme,quiadonnélecollieràKatie,fitremarquerHermione,siças'estpassédanslestoilettesdesdames.
-Ouquelqu'unquiavaitl'apparenced'unefilleoud'unefemme,ajoutaHarry.N'oubliepasqu'ilyavaitunchaudronpleindePolynectaràl'école.Onsaitqu'unecertainequantitéenaétévolée...
Danssatête,ilvitpassertoutundéfilédeCrabbeetdeGoylequiparadaient,habillésenfilles.
-JecroisquejevaisprendreuneautregorgéedeFélix,ditHarry,etessayerencoreunefoisd'entrerdanslaSallesurDemande.
-Ceseraitgaspillerlapotion,répliquaHermioned'untoncatégoriqueenposantl'exemplaireduSyllabaireLuneroussequ'ellevenaitdeprendredanssonsac.Lachanceadeslimites,Harry.AvecSlughorn,lasituationétaitdifférente,tuavaistoujourslapossibilitédeleconvaincre,ilfallaitsimplementaiderunpeulescirconstances.Maislachancenesuffiraitpasàneutraliserunpuissantenchantement.Neperdspaslerestedetapotion!TuaurasbesoindetoutelachancedonttupeuxdisposersiDumbledoret'emmèneaveclui...
Savoixn'étaitplusqu'unmurmure.
-Onnepourraitpasenfabriquernous-mêmes?demandaRonàHarry,sansécouterHermione.Ceseraitformidabled'enavoiruneprovision...Regardeunpeudanslelivre...
HarrypritdanssonsacsonManuelavancédepréparationdespotionsetconsultalechapitre«FélixFelicis».
-Houlà,c'esttrèscompliqué,dit-ilenparcourantlalistedesingrédients.Etçaprendsixmois...Ilfautlaissermijoter...
-Çanem'étonnepas,soupiraRon.
Harryétaitsurlepointderangersonlivrequandilremarquaunepagecornée.IlregardaàcetendroitetvitlesortilègedeSectumsempra«Contrelesennemis»,qu'ilavaitrepéréquelquessemainesauparavant.Iln'enconnaissaittoujourspasleseffets,principalementparcequ'iln'osaitpasl'essayerlorsqueHermionesetrouvaitàproximité,maisilenvisageaitd'enfaireusagecontreMcLaggenlaprochainefoisqu'ilarriveraitderrièreluiàsoninsu.
Laseulepersonnequin'étaitpasparticulièrementraviedevoirrevenirKatieBellétaitDeanThomascaronn'avaitplusbesoindeluipourlaremplacercommepoursuiveur.IlpritlanouvellestoïquementlorsqueHarrylaluiannonça,secontentantdegrogneretdehausserlesépaules,maisquandHarrys'éloigna,ileutlatrèsnetteimpressionqueDeanetSeamusmarmonnaientderrièresondossurletondelarévolte.
Aucoursdesquinzejourssuivants,lesséancesd'entraînementfurentlesmeilleuresqueHarryaitconnuesdepuisqu'ilétaitcapitaine.Sesjoueursétaientsicontentsd'êtredébarrassésdeMcLaggenetd'avoirvurevenirKatiequ'ilsvolaientmerveilleusementbien.
Ginnynesemblaitpasdutoutchagrinéedesaséparationd'avecDean.Aucontraire,elleétaitl'âmeetlaviedel'équipe.SesimitationsdeRonsautillantdevantsesbutsàl'approcheduSouafleoudeHarryhurlantdesordresàMcLaggenavantdesefaireassommerprovoquaientl'hilaritégénérale.Harry,quiriaitaveclesautres,étaitcontentd'avoiruneinnocenteraisonderegarderGinny.Aucoursdesentraînements,ilavaitencoreétéblesséàplusieursreprisespardesCognardspouravoirlâchéleVifd'ordesyeux.
Labataillecontinuaitdefaireragedanssatête:GinnyouRon?Parfois,ilsedisaitqu'aprèssonaventureavecLavande,Ronneseformaliseraitpass'ildemandaitàGinnydesortiraveclui.MaisHarryserappelaitalorsl'expressiondesonvisagelorsqu'ill'avaitvueembrasserDeanetilétaitconvaincuquelesimplefaitdeprendrelamaindeGinnyluiapparaîtraitcommeuneignobletrahison...
Harrynepouvaits'empêcherpourautantdeparleràGinny,derireavecelle,delaraccompagneràlafindesséancesd'entraînement.Malgrésescasdeconscience,ilcherchaittoujourslemeilleurmoyendeseretrouverseulensacompagnie:l'idéalauraitétéqueSlughorndonned'autrespetitessoirées,carRonn'auraitpasétéprésent.Malheureusement,Slughornsemblaitavoirabandonnécettepratique.Uneoudeuxfois,Harryavaitenvisagédedemanderl'aided'Hermione,maisiln'auraitpusupportersonpetitairsuffisant,celui-làmêmequ'ilremarquaitparfoislorsqueHermionelevoyaitcontemplerGinnyourireàsesplaisanteries.Pourcompliquerleschoses,l'idéelehantaitquesilui-mêmenelefaisaitpas,quelqu'und'autreallaitbientôtdemanderàGinnydesortiraveclui:RonetHarryétaientaumoinsd'accordsurlefaitqu'iln'étaitpastrèsbonpourelled'avoirautantdesuccès.
Latentationd'avaleruneautregorgéedeFélixFelicisgrandissaitchaquejour;n'était-cepaslemoment,pourreprendrelaformuled'Hermione,d'«aiderunpeulescirconstances»?
Aucoursdesbellesjournéesdeprintempsquis'écoulèrentendouceuraulongdumoisdemai,RonsetrouvaittoujoursàcôtédeHarrychaquefoisqu'ilvoyaitGinny.Harryauraitbienaiméque,parunbrusquecoupdechance,Ronserendesoudaincomptequesonplusgrandbonheurseraitdevoirsa
sœuretsonmeilleuramitomberamoureuxl'undel'autreetqu'illeslaissealorsseulsplusdequelquessecondes.Mais,apparemment,l'approcheduderniermatchdeQuidditchdelasaisoninterdisaittoutespoiràcesujetcarRonvoulaitsanscesseluiparlerdetactiquedejeuetnepensaitpasàgrand-chosed'autre.
Ronn'étaitpasseuldanscecas.Toutel'écolemanifestaitleplusvifintérêtpourlematchGryffondor-Serdaigle:larencontre,eneffet,décideraitdel'issueduchampionnatquirestaitlargementouvert.SiGryffondorl'emportaitsurSerdaigleavectroiscentspointsd'avance(c'étaitbeaucoupdemandermaisHarryn'avaitjamaisvusonéquipejoueraussibien),ilsseraientlesvainqueursduchampionnat.S'ilsgagnaientavecmoinsdetroiscentspointsd'avance,ilsarriveraientdeuxièmesderrièreSerdaigle,s'ilsperdaientdecentpoints,ilsseraienttroisièmesderrièrePoufsouffleets'ilsperdaientdeplusdecentpoints,ilsseraientquatrièmes.Personnealors,songeaHarry,nelelaisseraitjamaisoublierqu'ilavaitétécapitainedel'équipelorsqueGryffondorétaittombéaudernierrangpourlapremièrefoisdepuisdeuxsiècles.
Danslapériodequiprécédalematchcrucial,lesincidentshabituelssemultiplièrent:desélèvesdemaisonsrivalesessayaientd'intimiderleséquipesadversesdanslescouloirs;desslogansdésobligeantsdirigéscontrecertainsjoueursenparticulierétaientscandésàpleinspoumonssurleurpassage;lesjoueurseux-mêmessepavanaient,ravisdel'attentionqu'onleurportait,ouaucontraireseprécipitaientdanslestoilettesentredeuxcourspourallervomir.D'unecertainemanière,l'issuedumatchétaitdevenueinextricablementliéedansl'espritdeHarryausuccèsouàl'échecdesesprojetsavecGinny.Ilavaitl'impressionques'ilsgagnaientavecplusdetroiscentspointsd'avance,lesscènesd'euphorieetlafêtebruyantequis'ensuivraientauraientautantd'effetqu'unebonnegorgéedeFélixFelicis.
Parmitoutessespréoccupations,Harryn'oubliaitpassonautreambition:découvrircequefabriquaitMalefoydanslaSallesurDemande.IlconsultaittoujourslacarteduMaraudeuretcommeilarrivaitsouventqueMalefoyn'yfigurepas,ilenconcluaitqu'ilpassaitencorebeaucoupdetempsdanslasalle.BienqueHarryperdîtpeuàpeuespoirdejamaispouvoirypénétrer,ilessayaitquandmêmechaquefoisqu'ilsetrouvaitàproximité.Maisquellequesoitlaformesouslaquelleilformulaitsademande,aucuneporten'apparaissaitdanslemurnu.
QuelquesjoursavantlematchcontreSerdaigle,Harrydescenditdînerseulensortantdelasallecommune,Rons'étantruédanslestoiletteslesplusprochespouryvomirunenouvellefois,etHermioneayantcouruvoirleprofesseurVectorausujetd'uneerreurqu'ellepensaitavoircommisedanssondernierdevoird'arithmancie.Plusparhabitudequ'autrechose,Harryfitsonhabitueldétourdanslecouloirduseptièmeétage,examinantencheminlacarteduMaraudeur.Pendantunmoment,ilneputtrouverMalefoynullepartetpensaqu'ilétaitànouveaudanslaSallesurDemande,maislepointminusculequilereprésentaitapparutsoudaindansdestoilettesdel'étageau-dessous,encompagnienonpasdeCrabbeoudeGoylemaisdeMimiGeignarde.
Harrygardalesyeuxfixéssurcecoupleinattendujusqu'àcequ'ilheurteunearmuredepleinfouet.Lefracasmétalliqueletiradesarêverie.SehâtantdequitterleslieuxavantqueRusardn'apparaisse,ildescenditquatreàquatrel'escalierdemarbreetcourutlelongducouloir,àl'étageinférieur.Parvenudevantlestoilettes,ilcollasonoreillecontrelaportemaisn'entenditrien.Ilentraalorsensilence.
Al'intérieur,DragoMalefoyluitournaitledos,cramponnédesdeuxmainsaulavabo,satêteauxcheveuxd'unblondpresqueblancpenchéeenavant.
-Non,calme-toi,ditlavoixchantantedeMimiGeignardequis'élevaitdel'unedescabines.Calme-toi...Dis-moicequinevapas...Jepeuxt'aider...
-Personnenepeutm'aider,réponditMalefoy,lecorpstremblant.Jen'yarrivepas...C'estimpossible...Çanemarcherapas..Etsijen'yparvienspasbientôt...Iladitqu'ilmetuerait...
Avecunchocsiconsidérablequ'ilenfutclouésurplace,HarrycompritalorsqueMalefoypleurait-pleuraitvraiment-,deslarmescoulantdesonvisageblêmedanslelavabomalpropre.Malefoysanglota,reniflapuis,parcourud'ungrandfrisson,regardadanslemiroircraqueléetvitpar-dessussonépauleHarryquileregardait.
Ilfitaussitôtvolte-faceensortantsabaguette.Instinctivement,Harrysaisitlasienne.LesortilègedeMalefoymanquaHarrydequelquescentimètres,fracassantlalampeaccrochéeaumur,toutprèsdelui.Harrysejetadecôté,pensa:«Levicorpus!»,sabaguettebrandie,maisMalefoybloqualemaléficeetlevalamainpourenenvoyerunnouveau...
-Non!Non!Arrêtez!s'écriaMimiGeignarde,l'échodesavoixrésonnantavecforcesurlecarrelage.Arrêtez!ARRÊTEZ!
Ilyeutunbang!retentissantetlacorbeilleàpapiersderrièreHarryexplosa.IltentadelancerlesortilègeduBloque-jambesquiricochasurlemur,derrièrel'oreilledeMalefoy,etfitvolerenéclatsleréservoirdelachassed'eau,justeau-dessousdeMimiGeignarde.L'eaudéferladetouscôtés.Harryglissaetperditl'équilibreaumomentoùMalefoy,levisagedéforméparlahaine,s'exclamait:
-Endolo...
-SECTUMSEMPRA!hurlaHarrytombéàterre,enagitantfrénétiquementsabaguette.
DusangjaillitalorsduvisageetdelapoitrinedeMalefoycommesiuneépéeinvisiblel'avaittailladé.Ilvacillaets'effondrasurlesolinondéd'eaudansungrandbruitd'éclaboussures,sabaguettetombantdesamaininerte.
-Non...,s'étranglaHarry.
Glissant,chancelant,ilserelevaetseprécipitasurMalefoydontlevisageétaitmaintenantd'unrougeluisant,sesmainsblanchescrispéessursapoitrineensanglantée.
-Non...Jenevoulais...
Harrynesavaitpluscequ'ildisait.IlselaissatomberàgenouxàcôtédeMalefoyquitremblaitdetoutsoncorpsdansunemaredesangetMimiGeignardepoussasoudainunhurlementassourdissant.
-AUMEURTRE!MEURTREDANSLESTOILETTES!AUMEURTRE!
DerrièreHarry,laportes'ouvritàlavolée.Ilrelevalatête,terrifié:Roguevenaitdesurgir,levisagelivide.EcartantbrutalementHarry,ils'agenouillaau-dessusdeMalefoy,sortitsabaguetteetlapassalelongdesprofondesblessuresquelemaléficeavaitcausées,marmonnantuneincantationquiressemblaitpresqueàunechanson.Leflotdesangparuts'assécher.RogueessuyaceluiquimaculaitlevisagedeMalefoyetrépétasonenchantement.Lesblessuresserefermaientàprésent.
Harryregardaitfixement,horrifiéparcequ'ilavaitfait,àpeineconscientqueluiaussiétaittrempédesangetd'eau.MimiGeignardesanglotait,gémissait,au-dessusdeleurtête.LorsqueRogueeut
exécutépourlatroisièmefoissoncontre-maléfice,ilsoulevaàmoitiéMalefoypourleremettredebout.
-Vousdevezalleràl'infirmerie.Ilresterapeut-êtredescicatricesmais,sivouspreneztoutdesuitedudictame,onpeutl'éviter...venez...
IlsoutintMalefoypourl'aideràtraverserlestoilettespuis,arrivédevantlaporte,lançaavecunecolèrefroide:
-Vous,Potter,vousm'attendezici.
Harryn'eutpasunseulinstantl'idéededésobéir.Ilseredressalentement,tremblantdetoussesmembres,etbaissalesyeuxverslesolhumide.Destachesdesangflottaientàsasurfacecommedesfleurscramoisies.IlnetrouvamêmepaslaforcedefairetaireMimiGeignardequicontinuaitdeselamenter,desangloter,avecunplaisirmanifesteetgrandissant.
Roguerevintdixminutesplustard.Ilentraetrefermalaportederrièrelui.
-Va-t'en,dit-ilàMimiquireplongeadanssacuvette,laissantderrièreelleunsilenceretentissant.
-Jen'aipasvouluça,affirmaaussitôtHarry.
Savoixrésonnaenéchodansl'espacefroidethumide.
-Jeneconnaissaispasleseffetsdecesortilège.MaisRoguenel'écoutaitpas.
-Apparemment,jevousaisous-estimé,Potter,répliquat-ilàvoixbasse.Quiauraitpupenserquevoussaviezdetelleschosesenmatièredemagienoire?Quivousaenseignécemaléfice?
-Je...jel'ailuquelquepart.
-Où?
-Dans...dansunlivredelabibliothèque,réponditHarry,inventantcequ'ilpouvait.Jenemesouviensplusduti...
-Menteur,l'interrompitRogue.
Harryavaitlagorgesèche.IlsavaitcequeRogues'apprêtaitàfaire.Etiln'avaitjamaisétécapabledel'enempêcher...
Lesmurssemblèrentscintillerdevantsesyeux.Ilessayadechassertoutepenséedesonespritmaismalgrésesefforts,l'imagenébuleuseduManuelavancédepréparationdespotionsduPrincedeSang-Mêléflottaitdanssatête...
IlregardaànouveauRogue,deboutaumilieudestoilettesinondées,dévastées.Illefixadroitdanssesyeuxnoirs,espérantcontretouteattentequeRoguen'avaitpasvucequ'ilredoutaitderévéler,mais...
-Apportez-moivotresac,ordonnaRogued'unevoixdoucereuse,ettousvoslivresd'école.Tous.Apportez-les-moiici.Immédiatement!
Ilneservaitàriendediscuter.Harrytournalestalonsetsortitdestoilettesenpataugeantdansl'eau.Parvenudanslecouloir,ilsemitàcourirverslatourdeGryffondor.Laplupartdesélèvesallaient
dansladirectionopposéeetleregardaientbouchebéeenlevoyanttrempéd'eauetdesangmaisilneréponditàaucunedesquestionsqu'onluilançaitaupassage.
Ilétaitabasourdi:c'étaitcommesiunanimaldecompagniepourquiilauraiteuunegrandeaffections'étaitsoudaintransforméenbêtesauvage.AquoipensaitlePrinceenrecopiantuntelsortilègedanssonlivre?Etquesepasserait-ilquandRogueleverrait?Raconterait-ilàSlughorn-Harrysentitsonestomacchavirer-parquelmoyenilavaitobtenudesibonsrésultatsenpotionstoutel'année?Allait-ilconfisqueroudétruirelelivrequiavaitappristantdechosesàHarry...lelivrequiétaitdevenucommeunguideetunami?Harrynepouvaitlelaisserfaire...c'étaitimpossible...
-Oùest-ceque...Pourquoituestrempé...C'estdusang?
Ronsetrouvaitenhautdel'escalier,stupéfaitdevoirHarrydanscetétat.
-J'aibesoindetonlivre,ditHarryd'unevoixhaletante.Tonlivredepotions.Vite...donne-le-moi...
-MaisceluiduPrince...
-Jet'expliqueraiplustard!
RonsortitdesonsacsonManuelavancédepréparationdespotionsetleluitendit.Harryluipassadevantlenezetretournaencourantdanslasallecommuneoùilpritsonsac,sansprêterattentionauxregardsahurisdesquelquesélèvesprésentsquiavaientdéjàfinidedîner.Puisilsejetaàtraversletrouduportraitets'élançadanslecouloirduseptièmeétage.
Ils'arrêtadansuneglissadeàcôtédelatapisseriereprésentantlestrollsentraindedanser,fermalesyeuxetseremitàmarcherd'unpasnormal.
«J'aibesoind'unendroitpourcachermonlivre...J'aibesoind'unendroitpourcachermonlivre...J'aibesoind'unendroitpourcachermonlivre...»
Ilpassatroisfoisdevantlemurnuetlorsqu'ilrouvritlesyeux,illavitenfin:laportedelaSallesurDemande.Harrylapoussad'ungestebrusque,seruaàl'intérieuretlaclaquaderrièrelui.
Ileutalorsuneexclamationdesurprise.Malgrésahâte,sapanique,lacraintedecequil'attendaitlorsqu'ilreviendraitdevantRogue,ilrestafigésurplace,fascinéparcequ'ilvoyait.Ilsetrouvaitdansunesalleaussivastequ'unecathédrale.Filtrantàtraversdehautesfenêtres,desrayonsdelumièreilluminaientcequiressemblaitàunevilleauximmensesmuraillesconstituées,Harrylesavait,d'objetscachéspardesgénérationsd'occupantsdePoudlard.Ilyavaitdesallées,desruesmême,bordéesdemeublescassésouendommagés,entassésenpilesvacillantes,reléguéslàpourdissimulerpeut-êtreleseffetsdemauvaisesmanipulationsmagiquesouentreposéspardeselfesdemaisonfiersdeleurchâteau.Onvoyaitaussideslivresparmilliers,sansaucundouteinterdits,couvertsdegraffitiouvolés;descatapultesailéesetdesFrisbeeàdentsdeserpent,certainsencoredotésd'assezdeviepourvoltigersansconvictionau-dessusdemontagnesd'autresobjetsprohibés;desflaconsébréchésdepotionscoaguléesparletemps,deschapeaux,desbijoux,descapes;ilyavaitégalementdescoquillesd'ceufsdedragon,desbouteillesbouchéesdontlecontenubrillaitencoredelueursmaléfiques,plusieursépéesrouilléesetunelourdehachemaculéedesang.
Harrys'enfonçadansl'unedesnombreusesalléesquisillonnaientcesamasdetrésorscachés.Iltournaàdroite,passadevantunénormetrollempaillé,courutunpeuplusloin,tournaàgauche,devantl'ArmoireàDisparaîtrecasséedanslaquelleMontagues'étaitperdul'annéeprécédente,et
s'arrêtaenfinàcôtéd'ungrandplacardcouvertdecloquescommes'ilavaitreçudesgicléesd'acide.Ilouvritdansungrincementl'unedesportesduplacardets'aperçutqu'onl'avaitdéjàutilisépourcacherunecréatureencage,mortedepuislongtempsetdontlesqueletteavaitcinqpattes.IlglissalelivreduPrincedeSang-Mêléderrièrelacageetrefermalaporteenlaclaquant.Ils'arrêtauninstant,soncœurluimartelantlescôtes,etcontemplatoutcefouillis...Arriverait-ilàretrouversacachettedanscebric-à-brac?Ilpritsurunecaisselebusteécailléd'unvieuxsorciertrèslaidetleposasurleplacardoùlelivreétaitàprésentrangé.Pourlarendreplusreconnaissable,ilcoiffalatêtedelastatued'uneperruquemitéeetd'undiadèmeterni.Puisilcourutàtoutesjambeslelongdesalléesbordéesdevieilleries,retrouvalaporteetsortitdanslecouloirenlarefermantderrièrelui.Lemurretrouvaaussitôtsasurfacedepierrenue.
Harryseprécipitaverslestoilettesdel'étagedudessous,toutenfourrantdanssonsacleManuelavancédepréparationdespotionsdeRon.Uneminuteplustard,ilétaitderetourdevantRoguequitenditlamainsansunmotpourprendrelesacdeHarry.Pantelant,illeluidonna,unedouleurcuisantedanslapoitrine,etattendit.
RogueenlevaunparunleslivresdeHarryetlesexamina.Ledernierétaitlemanueldepotionsqu'ilregardatrèsattentivementavantdeluidemander:
-C'estvotreexemplaireduManuelavancédepréparationdespotions,n'est-cepas,Potter?
-Oui,réponditHarry,quin'avaitpasencorereprishaleine.
-Vousenêtesbiensûr,Potter?
-Oui,affirmaHarry,avecunenuancededéfi.
-C'estl'exemplairequevousavezachetéchezFleuryetBott?
-Oui,répétaHarryd'untonferme.
-Danscecas,pourquoi,demandaRogue,lenomdeRoonilWazlibest-ilinscritàl'intérieurdelacouverture?
Harryeutl'impressionquesoncœurs'arrêtaitdebattre.
-C'estmonsurnom,expliqua-t-il.
-Votresurnom,répétaRogue.
-Oui...c'estcommeçaquem'appellentmesamis,ditHarry.
-Jesaiscequ'estunsurnom,répliquaRogue.
Sesyeuxnoirs,glacés,vrillaientànouveauceuxdeHarryquiessayaitdenepasleregarder.«Fermetonesprit...Fermetonesprit...»maisiln'avaitjamaisapprisàlefaireconvenablement...
-Voussavezcequejepense,Potter?poursuivitRogueàvoixtrèsbasse.Jepensequevousêtesunmenteur,untricheur,etquevousméritezderesterenretenueavecmoitouslessamedisjusqu'àlafindutrimestre.Qu'endites-vous,Potter?
-Je...jenesuispasd'accord,monsieur,réponditHarryquirefusaittoujoursderegarderRogueenface.
-Ehbien,nousverronsquelseravotresentimentàl'issuedevosretenues.Dixheures,samedimatin,Potter.Dansmonbureau.
-Maismonsieur,protestaHarryenlevantlesyeuxd'unairdésespéré.LeQuidditch...Lederniermatchde...
-Dixheures,murmuraRogueavecunsourirequidécouvritsesdentsjaunâtres.PauvreGryffondor...J'aibienpeurquecetteannée,sonéquipeseretrouveàlaquatrièmeplace...
Etilsortitsansajouterunmot,laissantHarryseuldevantlemiroircraquelé.Ron,ilenétaitsûr,n'avaitjamaiséprouvéunenauséepirequelasienneencetinstant.
-JeneteferaipaslecoupduJe-te-1'avais-bien-dit,déclaraHermioneuneheureplustarddanslasallecommune.
-Laissetomber,Hermione,lançaRonaveccolère.Ayantperdutoutappétit,Harryavaitrenoncéàdîner.Ilvenaitd'expliqueràRon,HermioneetGinnycequis'étaitpassé,bienquecenefûtpasvraimentnécessaire.Lanouvelleeneffetn'avaitpastardéàcirculer:apparemment,MimiGeignardes'étaitchargéedefairelatournéedestoilettesduchâteaupourraconterl'histoire.Al'infirmerie,MalefoyavaitdéjàreçulavisitedePansyParkinsonquin'avaitpasperdudetempspourrépandrelespireshorreurssurHarry.Desoncôté,Rogueavaitinformélesprofesseurs:Harryavaitdûainsiquitterlasallecommunepourallerpasseruntrèsmauvaisquartd'heureencompagnieduprofesseurMcGonagall.
Elleluiavaitnotammentaffirméqu'ilpouvaits'estimerheureuxden'avoirpasétérenvoyéetqu'elleapprouvaitsansréserveladécisiondeRoguedeluiinfligeruneretenuetouslessamedisjusqu'àlafindutrimestre.
-Jet'avaisprévenuqu'ilyavaitquelquechosedelouchechezcePrince,ditHermione,incapabledeseretenir.J'avaisraison,non?
-Non,jenecroispas,répliquaHarry,obstiné.
Ilavaitdéjàsuffisammentd'ennuiscommeçasansdevoirenplussubirlessermonsd'Hermione.Voirlatêtedesmembresdel'équipedeQuidditchlorsqu'illeuravaitannoncéqu'ilnepourraitpasjouersamediavaitconstituésapluscruellepunition.IlsentaitleregarddeGinnyposésurluiàprésent,maisn'osaitpaslecroiser.Ilnevoulaitpaslireladéceptionoulacolèredanssesyeux.Illuiavaitsimplementditqu'ellejoueraitauposted'attrapeursamedietqueDeanlaremplaceraitcommepoursuiveur.Peut-êtreques'ilsgagnaient,GinnyetDeanseréconcilieraientdansl'euphoried'aprèsmatch...CettepenséetraversaHarrycommeunelameglacée...
-Harry,ditHermione,commentpeux-tuencoredéfendrecelivrealorsquelemaléfice...
-Tuvascesserdemeharceleraveccebouquin?l'interrompitsèchementHarry.LePrinceaseulementcopiélaformule!Iln'ajamaisconseillédel'utiliser!Sansdoutea-t-ilsimplementprisnotedequelquechosedontons'étaitservicontrelui!
-Jen'ycroispas,repritHermione.Enréalité,tujustifies...
-Jenejustifiepascequej'aifait!protestaHarry.Jeregretted'avoirjetécesortetpasseulementparcequeçamevautunedouzainederetenues.Tusaistrèsbienquejen'utiliseraisjamaisunsortilège
commecelui-là,mêmecontreMalefoy,maistunepeuxpasenvouloirauPrince,iln'ajamaisécrit:«Essayezdoncça,c'esttrèsefficace!»Ilprenaitdesnotespourlui,riendeplus,etpourpersonned'autre...
-Tuveuxdireparlà,insistaHermione,quetuvasretourner...
-Etreprendrelelivre?Oui,exactement,réponditHarryavecvigueur.Ecoute,sanslePrince,jamaisjen'auraisgagnéFélixFelicis,jen'auraisjamaispusauverRondel'empoisonnement,jen'auraisjamais...
-...acquisuneréputationimméritéed'élèvebrillantenpotions,achevaHermione,féroce.
-Fiche-luiunpeulapaix,Hermione!intervintGinny.Harryfutsiétonné,sireconnaissant,qu'illevalesyeuxverselle.
-Apparemment,MalefoyaessayédejeterunSortilègeImpardonnable,alorstupeuxêtrecontentequeHarryaiteuquelquechosedanssamanchepoursedéfendre!
-Biensûr,jesuiscontentequ'ilaitéchappéaumaléfice!répliquaHermione,piquéeauvif,maisiln'empêchequeceSectumsempran'estpasunsortilègeacceptable,Ginny,regardeoùçal'amené!Etj'auraispensé,étantdonnéleschancesquivousrestentmaintenantdegagnerlematch...
-Jet'enprie,n'essayepasdenousfairecroirequetucomprendsquelquechoseauQuidditch,coupasèchementGinny.Tuneparviendraisqu'àterendreridicule.
HarryetRonouvrirentdegrandsyeux:HermioneetGinny,quis'étaienttoujourstrèsbienentendues,étaientàprésentassiseslesbrascroisés,lançantdesregardsnoirsdansdesdirectionsopposées.Ronjetauncoupd'ceilinquietàHarrypuisattrapaunlivreauhasardetsecachaderrière.Harry,quantàlui,toutensachantqu'ilneleméritaitguère,éprouvasoudainunincroyablesentimentd'allégresse,mêmesipluspersonneneparladetoutelasoirée.
Sajoiefutcependantdecourtedurée.Lelendemain,ildutsubirlesrailleriesdesSerpentard,sansparlerdelacolèredesautresGryffondor,trèsmécontentsqueleurcapitainesesoitvuinterdireparsaproprefautedéjouerlederniermatchdelasaison.Lesamedimatin,quoiqu'ilaitpudireàHermione,HarryauraittrèsvolontiersdonnétoutleFélixFelicisdumondepourpouvoirdescendresurleterraindeQuidditchencompagniedeRon,deGinnyetdesautres.Illuifutpresqueinsupportabledesedétournerduflotdesélèvesquidéferlaientsouslesoleilduparc,arboranttousdesrosettesetdeschapeaux,brandissantdesbannièresetdesfoulards,pourdescendrelesmarchesdepierredescachotsets'enfoncersousterretandisques'évanouissaientderrièreluilesbruitslointainsdelafoule.Ilsavaitque,làoùilallait,ilnepourraitpasentendrelemoindremotdecommentaire,paslamoindreacclamation,paslemoindregrognement.
-Ah,Potter,ditRoguelorsqueHarryeutfrappéàlaporteetfutentrédanslesinistrebureauqu'ilconnaissaitbienetqueRoguen'avaitpasquitté,mêmes'ilenseignaitdésormaisplusieursétagesau-dessus.
Ilétaitaussimaléclairéqu'àl'ordinaireetlesmêmescréaturesvisqueusesetmortesflottaientdansdesbocauxremplisdeliquidescolorés,alignéslelongdesmurs.Desboîtescouvertesdetoilesd'araignéeétaientempilées,menaçantes,surunetableàlaquelle,detouteévidence,Harryétaitcensés'asseoir.L'auraquienémanaitpromettaituntravailfastidieux,difficile,inutile.
-MrRusardcherchaitquelqu'unpourclassercesanciensdossiers,repritRoguedesavoixdouce.Cesontlesarchivesdesméfaitscommispard'autresélèvesdePoudlardaveclespunitionscorrespondantes.Làoùl'encreestdélavée,oulorsquelesfichesontétéabîméesparlessouris,vousvoudrezbienrecopierlesinfractionsetleschâtimentsinfligéspourchacuned'elles,puislesclasserparordrealphabétiqueetlesremettredanslesboîtes.Bienentendu,vousn'aurezpasrecoursàlamagie.
-Bien,professeur,ditHarryens'efforçantdeprononcerlestroisdernièressyllabesavectoutleméprisdontilétaitcapable.
-J'aipenséquevouspourriezcommencer,poursuivitRogueavecunsouriremalveillant,parlesboîtesportantlesnuméros1012à1056.Voustrouverezlàdesnomsquivoussontfamiliers,cequidevraitajouterdel'intérêtàvotretâche.Tenez,regardez...
D'ungestemajestueux,ilsortitunefiched'unedesboîtesposéesausommetdelapileetlut:
-«JamesPotteretSiriusBlack.Surprisàfaireusaged'unmaléficeillégalsurlapersonnedeBertramAubrey.Latêted'Aubreyadoublédevolume.Doubleretenue.»
Roguericana.
-Ildoitêtresingulièrementréconfortantdepenserque,bienqu'ilsnesoientpluslà,unetracedeleursexploitslesplusremarquablesauraétéconservée.
Harryressentitl'habituelbouillonnementaucreuxdesonestomac.Semordantlalanguepours'empêcherderépliquer,ils'assitdevantlesboîtesetentirauneverslui.
Ainsiqu'ils'yétaitattendu,c'étaituntravailennuyeux,inutile,ponctuérégulièrement(commeRoguel'avaitprévu)d'unserrementdecœurlorsqu'illisaitlesnomsdesonpèreoudeSirius,généralementassociésdansdiverspetitsméfaits,accompagnésàl'occasiondeceuxdeRemusLupinetdePeterPettigrow.Pendantqu'ilrecopiaitledétaildeleursfrasquesetdespunitionsqu'ellesleuravaientvalues,ilsedemandaitcequisepassaitsurleterrain,oùlematchdevaitavoircommencé...Ginnyjouantauposted'attrapeurfaceàCho...
Harrynecessaitdejeterdescoupsd'ceilàlagrossependuleaccrochéeaumur.Ellesemblaitavancermoitiémoinsvitequ'unependulenormale.Peut-êtreRoguel'avait-ilensorceléepourqu'elletournelepluslentementpossible?Ilnepouvaitpasêtrelàdepuisseulementunedemi-heure...uneheure...uneheureetdemie...
Lorsquelapenduleindiquamidietdemi,l'estomacdeHarrysemitàgronder.Rogue,quin'avaitplusouvertlabouchedepuisqueHarryavaitentreprissatâche,relevaenfinlatêteàuneheuredix.
-Jepensequeçasuffirapouraujourd'hui,dit-ilavecfroideur.Marquezl'endroitoùvousvousêtesarrêté.Vousreprendrezsamediprochainàdixheures.
-Bien,monsieur.
HarryglissaauhasarddanslaboîteunefichecornéeetsedépêchadesortiravantqueRoguenechanged'avis.Ilremontaquatreàquatrel'escalierdepierre,tendantl'oreillepouressayerdepercevoirdesbruitsenprovenancedustade,maistoutétaitsilencieux...lematchavaitdoncprisfin...
Parvenuàl'entréedelaGrandeSallebondée,ilhésitapuisgrimpal'escalierdemarbreencourant.
QueGryffondorgagneouperde,l'équipecélébraitlavictoireoudéploraitladéfaitedanslasallecommune.
-Quidagis?dit-iltimidementàlagrossedameensedemandantcequil'attendaitdel'autrecôté.
Avecuneexpressionimpénétrable,ellerépondit:
-Vousverrezbien.Puisellepivota.
Letumulted'unefêteexplosaderrièreelle.Harryouvritdegrandsyeuxtandisquedescrissaluaientsonapparition.
Desmainsl'attrapèrentetletirèrentàl'intérieurdelasalle.
-Onagagné!hurlaRonquiavaitsurgidevantluienbrandissantlacouped'argentsoussonnez.Onagagné!Quatrecentcinquanteàcentquarante!Onagagné!
HarrytournalatêteetvitGinnycourirverslui.Ellesejetadanssesbras,levisagerésolu,leregardflamboyant.Alors,sansréfléchir,sansl'avoirprévu,sanssesoucierdescinquantepersonnesquilesregardaient,Harryl'embrassa.
Auboutd'unlongmoment-iln'avaitplusdenotiondutemps,ilpouvaits'êtrepasséunedemi-heureoumêmeplusieursjourssousunsoleilradieux-,ilsrelâchèrentleurétreinte.Ungrandsilences'étaitinstalléautourd'eux.Puisdessiffletsadmiratifsretentirentetdesgloussementsderirenerveuxparcoururentlasalle.Harryregardapar-dessuslatêtedeGinny.IlvitDeanThomas,unverrebriséàlamain,etRomildaVanequiparaissaitsurlepointdejeterquelquechose.Hermionerayonnaitmaisc'étaitRonqueHarrycherchaitdesyeux.Ilfinitparletrouver,tenanttoujourslacoupecontrelui,avecl'aird'avoirprisuncoupdemassuesurlecrâne.Pendantunefractiondeseconde,ilséchangèrentunregardpuisRoneutunbrefmouvementdetêtequi,d'aprèscequeHarryputcomprendre,signifiait:«Bah...s'illefautvraiment...»
Harrysentitlacréaturepousserunrugissementdetriomphedanssapoitrine.IlsouritàGinnyet,sansdireunmot,montrad'ungesteletrouduportrait.Unelonguepromenadedansleparcsemblaittoutindiquée.Ilspourraientalorsparlerdumatch-s'ilsenavaientletemps.
25Al'écoutedelavoyante
LEFAITQUEHARRYPOTTERSORTEAVECGINNYWEASLEYSEMBLAITSUSCITERUNGRANDINTÉRÊTDANSTOUTEL'ÉCOLE,SURTOUTCHEZLESFILLES,MAISAUCOURSDESSEMAINESQUISUIVIRENT,HARRYS'APERÇUTQU'ILAVAITACQUISUNEINDIFFÉRENCENOUVELLEETJOYEUSEAUXRAGOTS.C'ÉTAITUNCHANGEMENTAGRÉABLEDESAVOIRQU'ONPARLAITDELUIPOURQUELQUECHOSEQUILERENDAITPLUSHEUREUXQUEJAMAIS,PLUTÔTQU'ÀCAUSED'UNEHORRIBLEHISTOIREDEMAGIENOIREDANSLAQUELLEILAURAITÉTÉIMPLIQUÉ.
-Onpourraitpenserquelesgensontdessujetsdeconversationplusintéressants,ditGinnydanslasallecommune,alorsqu'ellelisaitLaGazettedusorcier,assiseparterre,ledosappuyécontrelesjambesdeHarry.TroisattaquesdeDétraqueursenunesemaineettoutcequeRomildaVanetrouveàmedemander,c'ests'ilestvraiquetuasunhippogriffetatouésurlapoitrine.
RonetHermioneéclatèrentderire.Harrylesignora.
-Qu'est-cequetuluiasrépondu?
-Quec'étaitunMagyaràpointes,déclaraGinnyentournantnégligemmentunepagedujournal.Beaucoupplusmacho.
-Jeteremercie,lançaHarryavecunsourire.TuluiasditqueRonaussiavaituntatouage?
-Oui,unBoursouflet,maisjen'aipaspréciséoù.
Ronserenfrognatandisqu'Hermioneétaitprisedefourire.
-Attention!prévint-ilenpointantunindexmenaçantsurHarryetGinny.Lefaitd'avoirdonnémapermissionnesignifiepasquejenepuissepaslaretirer...
-Tapermission!s'esclaffaGinny.Depuisquandj'aibesoindetapermissionpourfairequoiquecesoit?Detoutefaçon,tuasdittoi-mêmequetupréféraisHarryàMichaelouàDean.
-C'estvrai,admitRonàcontrecœur.Aconditionquevousnecommenciezpasàvousembrasserenpublic...
-Espècedesalehypocrite!EtquandtoietLavande,onvousvoyaitpartoutenlacéscommedesanguilles?s'indignaGinny.
MaislatolérancedeRonnefutguèremiseàl'épreuvetandisquecommençaitlemoisdejuincarletempsqueHarryetGinnypouvaientpasserensembleétaitdeplusenplusrestreint.LesbusedeGinnyapprochaient,l'obligeantàréviserjusqu'àuneheuretardive.L'undessoirsoùelles'étaitretiréedanslabibliothèque,Harryétaitrestéassisprèsdelafenêtre,danslasallecommune,apparemmentoccupéàterminerundevoirdebotanique.Maisenréalité,ilrevivaitdanssatêtelesmomentsparticulièrementheureuxqu'ilavaitpassésavecelleauborddulac,àl'heuredudéjeuner.Soudain,Hermioneselaissatomberdansunfauteuil,entreRonetlui,enaffichantunairdécidéquin'annonçaitriendebon.
-Jeveuxteparler,Harry.
-Dequoi?demanda-t-il,soupçonneux.
Laveille,déjà,elleluiavaitvertementreprochédedistraireGinnyaumomentoùelleauraitdûtravaillerplusquejamaispourpréparersesexamens.
-Dusoi-disantPrincedeSang-Mêlé.
-Oh,non,pasencore,gémit-il.Tunepourraispasarrêterunpeu,s'ilteplaît?
Iln'avaitpasoséretournerdanslaSallesurDemandepourrécupérersonlivreetsesperformancesencoursdepotionss'enétaientressenties(bienqueSlughorn,quiapprouvaitlechoixdeGinny,enaitplaisantéenattribuantcettesoudainefaiblesseauxtourmentsdel'amour).HarryétaitpersuadéqueRoguen'avaitpasabandonnél'espoirdemettrelamainsurlelivreduPrinceetilétaitdoncdécidéàlelaisserlàoùilsetrouvaittantqueRogueseraitàl'affût.
-Non,jen'arrêteraipasavantquetum'aiesécoutée,ditfermementHermione.J'aiessayédedécouvrirunpeuquipouvaitbiens'amuseràinventerdesmaléficespourpasserletemps...
-Ilnefaisaitpasçapours'amuser...
-Il,il...commentsais-tuquec'est«il»?
-Onenadéjàparlé,répliquaHarryaveccolère.LePrince,Hermione,lePrince!
-C'estça!s'exclamaHermione.
Lesjouesembraséesdetachesrouges,ellesortitdesapocheunetrèsvieillecoupuredejournalqu'elleposasurlatabled'ungestesec,souslesyeuxdeHarry.
-Regardeunpeu!Regardecettephoto!
Harrypritlemorceaudepapiercraqueléetcontemplalaphotomouvanteetjauniequiyétaitimprimée.Ronsepenchaàsontourpouryjeteruncoupd'ceil.L'imagemontraitunejeunefillemaigrichonned'unequinzained'années.Ellen'étaitpastrèsbelle,avecunlongvisageauteintpâlebarrédegrossourcils,etparaissaitàlafoismaussadeetcourroucée.Au-dessous,unelégendeindiquait:«EileenPrince,capitainedel'équipedeBavboulesdePoudlard.»
-Etalors?demandaHarryenparcourantlebrefarticlequiaccompagnaitlaphoto.
Ils'agissaitd'unehistoiresansaucunintérêtconcernantdescompétitionsentreécoles.
-Elles'appelaitEileenPrince.Prince,Harry.
IlséchangèrentunregardetHarry,comprenantoùellevoulaitenvenir,éclatad'ungrandrire.
-Impossible.
-Quoi?
-Tupensesquec'étaitelle,lePrincedeSang-Mêlé?Allons...
-Etpourquoipas?Harry,iln'yapasdevéritablesprincesdanslemondedessorciers!Oubienc'estunsurnom,untitreinventéquequelqu'uns'estdonné,oubiencepourraitêtreunnomdefamille.Ecoute-moi!ImaginonsquesonpèresoitunsorcierdunomdePrinceetquesamèresoituneMoldue,çaferaitd'elleunePrincedeSang-Mêlé!
-Ouais,trèsingénieux,Hermione...
-Maisc'estvrai!Peut-êtrequ'elleétaitfièred'êtreàmoitiéPrince!
-Ecoute,Hermione.Jesuissûrquecen'estpasunefille,j'ensuiscertain.
-Lavérité,c'estquepourtoi,unefillenepourraitpasêtreaussiintelligente,répliquaHermioneaveccolère.
-Tucroisvraimentqu'aprèst'avoirfréquentéependantcinqans,jepourraisencorepenserquelesfillesnesontpasintelligentes?protestaHarry,piquéauvif.C'estsimplementlafaçondontilécritquimefaitdireça.JesaisquelePrinceétaitungarçon,jelevoisbien.Cettefillen'arienàvoirdansl'histoire.Etd'abord,tul'astrouvéeoù,cettecoupure?
-Alabibliothèque,réponditHermione,commeonpouvaits'yattendre.Ilyatouteunecollectiond'anciensnumérosdeLaGazette,là-bas.Jevaisessayerd'ensavoirplussurcetteEileenPrince,sijepeux.
-Amuse-toibien,ditHarry,agacé.
-Comptesurmoi.Etlapremièrechosequejevaisfaire,lança-t-ellelorsqu'ellefutarrivéedevantletrouduportrait,c'estconsulterleslistesdesanciensélèvesquionteudesprixenpotions!
Harrylaregardasortir,lessourcilsfroncés,puisseplongeaànouveaudanslacontemplationducielquis'assombrissait.
-Ellen'ajamaispusupporterquetusoismeilleurqu'elleenpotions,commentaRonenretournantàsalecturedesMilleherbesetchampignonsmagiques.
-Tunecroispasquejesoisfoudevouloirrécupérercelivre?
-Biensûrquenon,affirmaRonavecvigueur.C'étaitungénie,cePrince.Entoutcas...sanssonconseilsurlebézoard...(d'ungesteéloquent,ilsepassaundoigtentraversdelagorge),jeneseraispluslàpourenparler.Jeneprétendspasquelemaléficedonttut'esservicontreMalefoysoitvraimentrecommandable...
-Moinonplus,ditaussitôtHarry.
-Maisils'enesttrèsbienremis,non?Ilétaitsurpiedenunriendetemps.
-Oui,admitHarry-c'étaitparfaitementvraimaissaconsciencen'enétaitpasmoinsunpeutroublée.GrâceàRogue.
-Tuastoujoursuneretenueaveclui,samedi?demandaRon.
-Oui,etlesamedid'aprèsetlesamedid'après,soupiraHarry.Ilmelaissemêmeentendrequesijen'aipasterminétouteslesboîtesàlafindutrimestre,oncontinueral'annéeprochaine.
Iltrouvaitcesretenuesd'autantplusinsupportablesqu'ellesréduisaientencoreletempsdéjàlimitéqu'ilpouvaitpasseravecGinny.Dernièrement,ils'étaitsouventdemandésiRoguen'étaitpasaucourantdeleurrelation,carillegardaitdeplusenplustardàchaquefoisetlançaitdespetitesréflexionschargéesdesous-entendussurlesoccasionsqueHarrymanquaitdeprofiterdubeautempsetdesdiversespossibilitésqu'iloffrait.
L'apparitiondeJimmyPeakesquiluitendaitunrouleaudeparcheminl'arrachaàsessombrespensées.
-Merci,Jimmy...Hé,c'estdeDumbledore!annonçaHarry,surexcitéendéroulantleparcheminqu'ilparcourutrapidement.Ilveutquej'ailledanssonbureauleplusvitepossible!
IléchangeaunregardavecRon.
-Tucroisque...,murmuracelui-ci.Ilauraittrouvé...
-Lemieux,c'estd'allervoir,non?ditHarryenselevantd'unbond.
Ilsedépêchadesortiretparcourutleseptièmeétageàtoutesjambes,sansrencontrerpersonned'autrequePeevesquifilaitdansladirectionopposéeetluilançaquelquesmorceauxdecraie,parsimpleroutine.Avecunpetitrire,ilesquivalemaléficededéfensequeluijetaHarrypuisdisparut.Lesilencerevintaussitôtdanslescouloirs.Iln'yavaitplusqu'unquartd'heureavantlecouvre-feuetlaplupartdesélèvesétaientdéjàretournésdansleurssallescommunes.
Harryentenditalorsunhurlementsuivid'unbruitdechute.Ils'immobilisa,tendantl'oreille.
-Comment...osez...vous...aaaaargh!
Lavoixvenaitd'uncouloirproche.Harryseruaenavant,sabaguettebrandie,tournaàl'angled'unmuretvitleprofesseurTrelawneyétaléeparterre,latêterecouvertedel'undesesnombreuxchâles,desbouteillesdexérèsàcôtéd'elle,dontl'unes'étaitbriséesouslechoc.
-Professeur...
Harryseprécipitaetl'aidaàserelever.Quelques-unesdesperlesétincelantesqu'elleportaitaucous'étaientemmêléesdansseslunettes.Ellehoquetabruyamment,s'arrangealescheveuxets'appuyasurlebrassecourabledeHarrypourseremettredebout.
-Ques'est-ilpassé,professeur?
-Allezsavoir!répondit-elled'unevoixperçante.Jemarchaisenméditantsurcertainsmauvaisprésagesdontilsetrouvequej'aieuconnaissance...
MaisHarrynel'écoutaitguère.Ilvenaitdereconnaîtresursadroitelatapisseriereprésentantladansedestrollsetsursagauche,lasurfacelisseetimpénétrablederrièrelaquellesecachait...
-Professeur,avez-vousessayédepénétrerdanslaSallesurDemande?
-...desprésagesqu'ilm'aétédonnéde...Quoi?Elleeutsoudainleregardfuyant.
-LaSallesurDemande,répétaHarry.Avez-vousessayéd'ypénétrer?
-Je...ehbien...j'ignoraisquelesélèvesconnaissaient...
-Pastous,précisaHarry.Maisqu'est-ilarrivé?Vousavezcrié...Commesivousvousétiezblessée...
-Je...ehbien,réponditleprofesseurTrelawney-elleresserraseschâlesautourd'elleenungestededéfenseetlefixadesesyeuxconsidérablementagrandisparseslunettes-jesouhaitais...heu...entreposercertains...heu...objetspersonnelsdanslasalle...
Ellemarmonnaalorsquelquechoseàpropos«d'ignoblesaccusations».
-Jecomprends,ditHarryenjetantuncoupd'ceilauxbouteillesdexérès.Maisvousn'avezpaspuentrerpourlescacher?
Iltrouvaitcelatrèsbizarre.Lasalles'étaitpourtantouvertepourluiquandilavaitvouluydéposerlelivreduPrincedeSang-Mêlé.
-Oh,si,j'ysuisentrée,repritleprofesseurTrelawneyquiregardaitlemurd'unœilnoir,maisilyavaitdéjàquelqu'unàl'intérieur.
-Quelqu'unàl'intérieur...Qui?interrogeaHarryd'unevoixpressante.Quiétaitlà?
-Jen'enaiaucuneidée,réponditleprofesseurTrelawney,quelquepeuinterloquéeparletonimpérieuxdeHarry.Jemesuisavancéedanslapièceetj'aientenduunevoix,cequines'étaitencorejamaisproduitdepuisdesannéesquejecache...jeveuxdirequej'utilisecettesalle.
-Unevoix?Quidisaitquoi?
-Ilnemesemblepasqu'elledisaitquoiquecesoit.Ellelançaitplutôtdes...crisdejoie.
-Descrisdejoie?
-Unevéritablejubilation,assuraleprofesseurTrelawneyavecunhochementdetête.
Harrylaregardadanslesyeux.
-Unevoixd'hommeoudefemme?
-Jediraisplutôtd'homme.
-Etquiexprimaitungrandbonheur?
-Unintensebonheur,ditleprofesseurTrelawneyavecdédain.
-Commesilapersonneétaitentraindecélébrerquelquechose?
-Exactement.
-Etensuite?
-Ensuite,j'aidemandé:«Quiestlà?»
-Vousn'auriezpaspusavoirquic'étaitsansposerlaquestion?demandaHarry,légèrementcontrarié.
-Montroisièmeœil,réponditleprofesseurTrelawneyd'untondigneenrajustantseschâlesetsesnombreuxrangsdeperles,étaitconcentrésurdessujetsbienéloignésdumondebassementmatérieloùretentissentlescrisdejoie.
-C'estça,ditHarry.
Iln'avaitquetropsouvententenduparlerdutroisièmeœilduprofesseurTrelawney.
-Etlavoixvousarépondu?
-Non.Soudain,lasalleaétéplongéedansl'obscuritéetj'aiétéjetéedehors,têtelapremière.
-Vousn'aviezrienvuvenir?demandaHarry,incapabledeseretenir.
-Non,car,commejevousl'aidit,l'obscurité...Elles'interrompitetluilançaunregardsoupçonneux.
-JepensequevousdevriezenparlerauprofesseurDumbledore,conseillaHarry.NousdevonssavoircequeMalefoycélébrait-jeveuxdirelapersonnequivousajetéehorsdelasalle.
Enentendantcettesuggestion,leprofesseurTrelawney,àlagrandesurprisedeHarry,seredressad'unairhautain.
-Ledirecteurm'alaisséentendrequ'ilsouhaitaitvoirmesvisitess'espacer,repliqua-t-elleavecfroideur.Jen'aipaspourhabituded'imposermacompagnieauxgensquinel'apprécientguère.SiDumbledorechoisitd'ignorerlesavertissementsquejelisdanslescartes...
SesdoigtsosseuxserefermèrentbrusquementsurlepoignetdeHarry.
-Achaquefois,quellequesoitlafaçondontjelestire...D'ungestethéâtral,ellesortitunecartedesousseschâles.
-...laMaison-Dieuapparaît,murmura-t-elle,latourfrappéeparlafoudre.Calamité.Désastre.Quiserapprochenttoujoursunpeuplus...
-C'estça,répétaHarry.Ehbien,jecroisquandmêmequevousdevriezraconteràDumbledorel'histoiredecettevoix,del'obscuritésoudaineetdevotreexpulsiondelasalle...
-Vouspensezvraiment?
LeprofesseurTrelawneysemblaréfléchirunmomentmaisHarryétaitsûrquel'idéedefaireànouveaulerécitdesapetiteaventurelaséduisait.
-Jevaisjustementlevoirmaintenant,ditHarry.J'airendez-vousaveclui.Nouspourrionsyallerensemble.
-Bon,danscecas...,répondit-elleavecunsourire.
Ellesepencha,ramassasesbouteillesdexérèsetlesfourrasanscérémoniedansungrandvasebleuetblancexposédansunenicheproche.
-Jeregrettedeneplusvousavoirdansmaclasse,Harry,dit-elled'untonému,tandisqu'ilsrepartaientensembledanslecouloir.Vousn'étiezpasvraimentunvoyant...Maisvousétiezunmerveilleuxsujet...
Harryneréponditpas.IlavaittoujoursdétestéqueleprofesseurTrelawneyleprennepoursujetdesesprédictionsenluipromettantsanscesselesplusgrandsmalheurs.
-J'aibienpeur,poursuivit-elle,quelecanasson-pardon,lecentaure-nesacheriendelacartomancie.Jeluiaidemandé-entrevoyants-siluiaussiavaitsentileslointainesvibrationsd'unecatastropheimminente.Maisilaeul'airdemetrouverpresquecomique.Oui,comique!
Savoixétaitdevenuequasimenthystériqueet,bienqu'elleaitlaissélesbouteillesderrièreelle,Harrysentituneboufféedexérès.
-Lechevalapeut-êtreentendudirequejen'avaispashéritédudondemonarrière-arrière-grand-mère.Pendantdesannées,cetterumeuraétécolportéepardesjaloux.Voussavezcequejerépondsàcesgens-là,Harry?Jeleurréponds:«Croyez-vousqueDumbledorem'auraitlaisséeenseignerdanssaprestigieuseécole,qu'ilm'auraitaccordéunetelleconfiancependanttoutescesannées,sijen'avaispasfaitmespreuvesauprèsdelui?»
Harrymarmonnaquelquesmotsindistincts.
-JemesouvienstrèsbiendemapremièreentrevueavecDumbledore,poursuivitleprofesseurTrelawneyd'unevoixgutturale.Ilaétéprofondémentimpressionné,biensûr,profondémentimpressionné...JeséjournaisàLaTêtedeSanglier,unétablissementquejenerecommanderaispas,soitditenpassant-figurez-vous,moncher,qu'ilyadespunaisesdansleslits-,maismesfinancesétaientauplusbas.Dumbledoreaeulacourtoisiedemerendrevisitedansmachambre,àl'auberge.Ilm'aposédesquestions...jedoisavouerqu'audébut,ilm'asembléassezmaldisposéàl'égarddeladivination...etjemesouviensquejemesuissentieunpeubizarre,toutàcoup,jen'avaispasmangégrand-chosecejour-là...Maisàcemoment...
Pourlapremièrefois,Harryl'écoutaattentivementcarilsavaitcequis'étaitpasséensuite:leprofesseurTrelawneyavaitfaitlaprophétiequidevaitentièrementchangerlecoursdesavie,laprophétiesurluietVoldemort.
-...maisàcemoment,nousavonsétégrossièrementinterrompusparSeverusRogue!
-Quoi?
-Oui,ilyaeuunegrandeagitationderrièrelaporte,elles'estouverted'uncoupetlebarmandel'établissement,unpersonnageassezfruste,estapparuavecRoguequiprétendaits'êtretrompédechemin,maismoijepenseplutôtqu'ilavaitétésurprisentraind'écoutermaconversationavecDumbledore.Vouscomprenez,luiaussicherchaitunemploiàl'époqueetilespéraitsansaucundouteobtenirquelquesinformations!Aprèscela,voyez-vous,Dumbledoreaparuplusdisposéàmeconfierunposteetjen'aipum'empêcherdesonger,Harry,quec'étaitparcequ'ilavaitsuapprécierlecontrastefrappantentremonattituderéservée,montalentmanifestemaisdiscret,etlecomportementagressif,arrogant,decejeunehommequiétaitprêtàécouterauxportespourparveniràsesfins-Harry,moncher?
Elleregardapar-dessussonépauleaprèss'êtrerenducomptequeHarryn'étaitplusàcôtéd'elle.Ils'étaitarrêténetetsetrouvaitàprésenttroismètresenarrière.
-Harry?répéta-t-elle,incertaine.
Peut-êtreavait-illeteintpâlepourqu'elleaitl'airsiinquiète,sieffrayée?Harrydemeuraimmobiletandisquedesondesdechoclesubmergeaient,commeunesuccessiondevagues,effaçanttoutdesonespritendehorsdecetteinformationquiluiavaitétésilongtempscachée...
C'étaitRoguequiavaitentendulaprophétieenécoutantauxportes.RoguequiétaitallélarépéteràVoldemort.C'étaitàcausedeRogueetdePeterPettigrowqueVoldemortétaitpartituerLily,Jamesetleurfils...
Encetinstant,plusriend'autren'avaitd'importancepourHarry.
-Harry?ditànouveauleprofesseurTrelawney.Harry...jecroyaisquenousdevionsallervoirle
directeurensemble?
-Restezici,répondit-il,parvenantàpeineàremuerleslèvres.
-Mais,moncher...Jevoulaisluiracontercommentj'avaisétéagresséedanslaSallesur...
-Restezici!répétaHarryaveccolère.
Elleparutalarméelorsqu'ilpassadevantelleencourantavantdedisparaîtredanslecouloiroùlagargouillesolitairegardaitl'entréedubureaudeDumbledore.Harrycrialemotdepasseetmontaquatreàquatrel'escaliermobile.Ilnesecontentapasdefrapperàlaportemaistambourinadetoutessesforces.
-Entrez,réponditlavoixcalmedeDumbledore,alorsqueHarrys'étaitdéjàprécipitédanslapièce.
Fumseck,lephénix,tournalatête,sesyeuxnoirsetbrillantsreflétantlalueurdoréedusoleilcouchant,del'autrecôtédelafenêtre.Dumbledore,deboutdevantlavitre,contemplaitleparc,unelonguecapenoiresurlebras.
-Ehbien,Harry,jet'avaispromisquetupourraisveniravecmoi.
Pendantuninstant,Harrynecompritpas.LaconversationavecTrelawneyavaitchassédesatêtetouteautrepenséeetsoncerveauparaissaitfonctionnerauralenti.
-Venir...avecvous?
-Seulementsitulesouhaites,biensûr.
-Sije...
HarrysesouvintalorsdelapremièreraisonpourlaquelleilavaitétésiimpatientderejoindreDumbledoredanssonbureau.
-Vousenaveztrouvéun?VousavezdécouvertunHorcruxe?
-Jelecrois.
Larageetleressentimentcombattaientenluilasurpriseetl'excitation:pendantunmoment,Harryfutincapabledeparler.
-Ilestnormald'éprouverdelacrainte,ditDumbledore.
-Jen'aipaspeur!répliquaaussitôtHarry.
C'étaitparfaitementvrai.Lapeurétaitabsentedesémotionsqu'ilressentait.
-DequelHorcruxes'agit-il?Oùest-il?
-QuelHorcruxe?Jel'ignore,maisjepensequenouspouvonsexclureleserpent.Jesuisconvaincu,entoutcas,qu'ilestcachédansunecaverne,surlacôte,trèsloind'ici,unecavernequej'essayedepuisbienlongtempsdelocaliser:celleoùlejeuneTomjedusoraunjourterrorisédeuxdesescamaradesdel'orphelinatlorsdeleurexcursionannuelle,tutesouviens?
-Oui,ditHarry.Commentest-ilprotégé?
-Jenelesaispas.J'aiquelquesidéesquipourraientserévélerentièrementfausses.
Aprèsunmomentd'hésitation,Dumbledoreajouta:
-Harry,jet'aipromisquetupourraisveniravecmoietjetiendraicettepromesse,maisj'auraisgrandtortdenepast'avertirdesextrêmesdangersdecetteexpédition.
-Jeviens,réponditHarry,presqueavantqueDumbledoreaitfinisaphrase.
IlbouillaitdefureurcontreRogueetsondésirdeselancerdansuneactionrisquée,témérairemême,avaitdécupléenquelquesminutes.Apparemment,levisagedeHarrytrahissaitcesentimentcarDumbledores'écartadelafenêtreets'avançaversluipourleregarderavecplusd'attention,unlégerplientresessourcilsargentés.
-Quet'est-ilarrivé?
-Rien,affirmaHarry.
-Pourquoies-tusibouleversé?
-Jenesuispasbouleversé.
-Harry,tun'asjamaisétéuntrèsbonocclumens...Lemotfutl'étincellequifitexplosersafureur.
-Rogue!s'exclama-t-ild'unevoixretentissante.Derrièreeux,Fumsecklançaunlégercri.
-Rogue,voilàcequim'estarrivé!C'estluiquiarapportélaprophétieàVoldemort,luiquiaécoutéàlaporte,Trelawneymel'adit!
L'expressiondeDumbledorenechangeapasmaisHarryeutl'impressionqu'ilavaitpâlisouslalueurrougesangqueprojetaitlesoleilcouchant.Pendantunlongmoment,ilrestasilencieux.
-Quandas-tudécouvertcela?demanda-t-ilenfin.
-Ilyaquelquesinstants!réponditHarryquiavaitlesplusgrandesdifficultésànepashurler.
Soudain,illuifutimpossibledesecontenirpluslongtemps:
-ETVOUSLUIAVEZPERMISD'ENSEIGNERICI,ALORSQUEC'ESTLUIQUIALANCÉVOLDEMORTSURLESTRACESDEMAMÈREETDEMONPÈRE!
Larespirationhaletante,commes'ilétaitenpleincombat,HarrysedétournadeDumbledorequin'avaittoujourspasremuéunmuscle,etfitlescentpasdanslapièce,frottantlesjointuresdesesdoigts,seretenantàgrand-peinedetoutrenversersursonpassage.IlauraitvouludéchaînersaragecontreDumbledoremaisilvoulaitaussil'accompagnerdanssatentativededétruirel'Horcruxe.Ilauraitvoululuidirequ'ilétaitunvieillardimbécilepouravoiraccordésaconfianceàRoguemaisilavaittrèspeurqueDumbledorerenonceàl'emmeneravecluis'ilneparvenaitpasàmaîtrisersacolère...
-Harry,ditalorsDumbledoreàvoixbasse.Veux-tubienm'écouter,s'ilteplaît?
Ileutautantdemalàcesserd'arpenterlapiècequ'às'empêcherdehurler.Ils'arrêtaenfin,semordantlalèvre,etregardaenfacelevisageridédeDumbledore.
-LeprofesseurRogueacommisuneterrible...
-Nemeditespasquec'étaituneerreur,monsieur,ilécoutaitàlaporte!
-Laisse-moifinir,s'ilteplaît.
DumbledoreattenditqueHarryaitacquiescéd'unbrefsignedetêteavantdepoursuivre:
-LeprofesseurRogueacommisuneterribleerreur.IlétaittoujoursauservicedeLordVoldemortlesoiroùilaentendulapremièremoitiédelaprophétieduprofesseurTrelawney.Naturellement,ils'esthâtéd'enrapporterlestermesàsonmaîtrepuisquecelui-ciétaitconcernéaupremierchef.Maisilnesavaitpas-iln'avaitaucunmoyendelesavoir-quelétaitlegarçonqueVoldemortdevaitéHminer.Ilnesavaitpasnonplusquelesparentsqu'ilallaittuerdanssaquêtemeurtrièreétaientdespersonnesqueleprofesseurRogueconnaissait,ilignoraitqu'ils'agissaitdetamèreetdetonpère...
Harryéclatad'unriresansjoie.
-Ilhaïssaitmonpèreautantqu'ilhaïssaitSirius!N'avez-vousjamaisremarqué,professeur,commelesgensquedétesteRogueontunetrèsnettetendanceàmourirprématurément?
-Tun'asaucuneidéeduremordsqu'aéprouvéleprofesseurRoguelorsqu'ilacompriscommentLordVoldemortavaitinterprétélaprophétie,Harry.Jesuispersuadéquec'estleplusgrandregretdesavieetlaraisonpourlaquelleilestretourné...
-Maisluiestuntrèsbonocclumens,n'est-cepas,monsieur?l'interrompitHarrydontlavoixtremblaitsousseseffortspourlamaîtriser.EtVoldemortn'est-ilpasconvaincuqueRogueestdesoncôté,encoremaintenant?Professeur..
commentpouvez-vousêtrecertainqueRogueestdansnotrecamp?
Dumbledorerestasilencieuxunmoment,commes'ilréfléchissaitavantdeprendreunedécision.Enfin,ilrépondit:
-J'ensuissûr.J'aientièrementconfianceenSeverusRogue.
Harryrespiraprofondémentpouressayerdesecalmer.Sanssuccès.
-Ehbien,moipas!lança-t-ild'unevoixtoujourstonitruante.IlpréparequelquechoseavecDragoMalefoyencemomentmême,justesousvotrenez,etvouscontinuez...
-Nousavonsdéjàparlédecela,Harry,coupaDumbledore,l'airànouveausévère.Jet'aiexposémonpointdevue.
-Vousquittezl'écolecettenuitetjepariequevousn'avezmêmepasenvisagéqueRogueetMalefoypuissentdécider...
-Déciderquoi?interrogeaDumbledoreenhaussantlessourcils.Qu'est-cequetulessoupçonnesdefaire,exactement?
-Je...Ilspréparentquelquechose!affirmaHarryenserrantlespoings.LeprofesseurTrelawneyestentréetoutàl'heuredanslaSallesurDemandepouressayerd'ycacherdesbouteillesdexérèsetelleaentenduMalefoypousserdescrisdejoie,commes'ilcélébraitunevictoire!Ilessayaitderéparerunobjetdangereuxlà-dedansetsivousvoulezmonavis,ilaenfinréussi,alorsquevousvous
apprêtezàquitterl'écolesans...
-Assez,l'interrompitDumbledore.
Ilavaitparléd'unevoixtrèscalmeetpourtantHarrysetutàl'instantmême.Ilsavaitqu'ilavaitfiniparfranchiruneligneinvisible.
-Crois-tuquej'aielaisséuneseulefoisl'écolesansprotectionaucoursdemesabsences?Non.Cesoir,quandjepartirai,desmesuressupplémentairesserontencoremisesenplace.N'essayepas,jet'enprie,d'insinuerquejeneprendspasausérieuxlasécuritédemesélèves,Harry.
-Jen'aipasditque...,marmonnaHarryunpeuhonteux,maisDumbledorel'interrompit:
-Jenesouhaitepasparlerpluslongtempsdecesujet.Harryravalasaréplique,craignantd'êtreallétroploinetd'avoirperdutoutechanced'accompagnerDumbledore,maiscelui-cireprit:
-Veux-tuveniravecmoi,cesoir?
-Oui,réponditaussitôtHarry.
-Trèsbien.Alors,écoute.Dumbledoreseredressadetoutesataille.
-Jenet'emmènequ'àuneseulecondition:quetuobéissesimmédiatementetsanslamoindrediscussionàtouteinstructionquejepourraistedonner.
-Biensûr.
-Comprenons-nousbien,Harry,jeveuxdireparlàquetudoismêmeobéiràdesordrestelsque«fuis»,«cache-toi»ou«retourneenarrière».J'aitaparole?
-Je...Oui,biensûr.
-Sijetedisdetecacher,tuleferas?
-Oui.
-Sijet'ordonnedefuir,tuobéiras?
-Oui.
-Sijetedisdemelaisseretdetesauvertoutseul,tum'écouteras?
-Je...
-Harry?
Ilsseregardèrentpendantunmoment.
-Oui,monsieur.
-Trèsbien.Maintenant,jevoudraisquetuaillescherchertacaped'invisibilitéetquetumeretrouvesdanscinqminutesdanslehalld'entrée.
Dumbledoreseretournapourregarderau-dehors,àtraverslafenêtreembraséeparlecrépuscule.Lesoleiln'étaitplusqu'unelueurcouleurrubisaulongdelaligned'horizon.Harrys'empressadequitter
lebureauetdescenditl'escalierencolimaçon.Toutàcoup,ilavaitl'espritétrangementclair.Ilsavaitexactementcequ'ildevaitfaire.
Lorsqu'ilrevintdanslasallecommune,iltrouvaRonetHermioneassiscôteàcôte.
-Qu'est-cequevoulaitDumbledore?demandaaussitôtHermione.Harry,çava?ajouta-t-elled'untonanxieux.
-Çavatrèsbien,réponditbrièvementHarryenpassanttrèsvitedevanteux.
Ilseruadansl'escalierpuisdansledortoiroùilouvritàlavoléelecouvercledesagrossevalisedanslaquelleilpritlacarteduMaraudeuretunepairedechaussettesrouléesenboule.Puisilredescenditdanslasallecommuneendévalantlesmarches,s'arrêtantdansuneglissadedevantRonetHermione,visiblementabasourdis.
-Jen'aipasbeaucoupdetemps,dit-ild'unevoixhaletante.Dumbledorepensequejesuisvenucherchermacaped'invisibilité.Écoutez...
Illeurracontaenquelquesmotsoùilallaitetpourquoi,sanstenircomptedesexclamationshorrifiéesd'HermionenidesquestionsprécipitéesdeRon.Ilspourraienttoujoursimaginerlesdétailseux-mêmesunpeuplustard.
-Vouscomprenezcequeçasignifie?achevaHarryenparlanttrèsvite.Dumbledoreneserapaslàcettenuit,doncMalefoyauraànouveaulechamplibrepouragir.Non,écoutez-moi!lança-t-ilaveccolèreenvoyantRonetHermionesurlepointdel'interrompre.Jesaisquec'étaitMalefoyquipoussaitdescrisdejoiedanslaSallesurDemande.Tiens-ilfourralacarteduMaraudeurdanslamaind'Hermione-,ilfautlesurveilleretsurveillerRogue,aussi.Prenezavecvoustouslesmembresdel'A.D.quevouspourrezrassembler.Hermione,tesfauxGallionsquiservaientàsedonnerrendez-vousdoiventtoujoursmarcher,non?Dumbledoreditqu'ilaprisdesmesuresdeprotectionsupplémentairesmaissiRogueestdanslecoup,illesconnaîtetsaitcommentlesdéjouer-seulement,ilnes'attendrapasàcequevoussoyeztousenalerte.
-Harry...,commençaHermione,lesyeuxécarquillésdeterreur.
-Jen'aipasletempsdediscuter,répliqua-t-ilsèchement.Prendsaussiça-ilmitleschaussettesdanslamaindeRon.
-Merci,ditRon.Heu...pourquoiest-cequej'auraisbesoindechaussettes?
-Tuaurasbesoindecequ'ilyadedans.C'estleFélixFelicis.Vousvouslepartagerez,donnez-enaussiàGinny.Dites-luiaurevoirdemapart.Ilfautquej'yaille,maintenant,Dumbledorem'attend...
-Non!s'exclamaHermionetandisqueRon,impressionné,sortaitlepetitflacondepotiondorée.Nousn'envoulonspas,garde-le,quisaitcequetudevrasaffronter?
-Jen'airienàcraindre,jeseraiavecDumbledore,réponditHarry.Jeveuxêtresûrqueçasepassebienpourvous...Nefaispascettetête-là,Hermione.Aplustard...
Etilrepartit,seglissantàtraversletrouduportraitpourfilerendirectionduhalld'entrée.
Dumbledorel'attendaitdevantlesportesdechêne.IlseretournaalorsqueHarrysurgissaitsurlaplushautemarchedepierre,lesoufflecourt,unpointdecôtéluidéchirantleflanc.
-Jevoudraisquetumettestacape,s'ilteplaît,ditDumbledore.
IlattenditqueHarrys'ensoitenveloppéavantd'ajouter:
-Trèsbien.Onyva?
Dumbledoredescenditlesmarches,saproprecapedevoyageremuantàpeinedansl'airimmobiledel'été.Soussacaped'invisibilité,Harry,toujourshaletant,ruisselantdesueur,sehâtaitàcôtédelui.
-Queva-t-onpensersionvousvoitpartir,professeur?demanda-t-ilenpensantàMalefoyetàRogue.
-QuejesuisalléboireunverreàPré-au-Lard,réponditDumbledored'untonléger.Ilm'arriveparfoisd'honorerRosmertademaclientèleoudefaireuntouràLaTêtedeSanglier...enapparencetoutaumoins.C'estunemanièrecommeuneautrededissimulermavéritabledestination.
Ilssuivirentl'alléedanslanuitquicommençaitàtomberautourd'eux.L'herbetiède,l'eaudulacetlefeudeboisdontlafumées'élevaitdelacabanedeHagridembaumaientl'atmosphère.Onauraiteudumalàcroirequ'ilss'apprêtaientàaffronterquelquechosededangereuxoud'effrayant.
-Professeur,ditHarryàvoixbasselorsqueleportailsedessinaauboutdel'allée.Allons-noustransplaner?
-Oui,réponditDumbledore.Jecroisquetuyarrives,maintenant?
-Oui.Maisjen'aipasencoremonpermis.
Ilpréféraitêtrefranc.Quesepasserait-ils'ilgâchaittoutenseretrouvantàcentcinquantekilomètresdel'endroitoùilétaitcenséserendre?
-Çanefaitrien,lerassuraDumbledore.Jepeuxt'aiderànouveau.
Ilsfranchirentleportailets'engagèrentsurlaroutedésertedePré-au-Lard,danslesdernièreslueursducrépuscule.L'obscuritégagnaitrapidementàmesurequ'ilsavançaientet,quandilsatteignirentlagrand-rue,lanuittombaitpourdebon.Deslumièresscintillaientauxfenêtres,au-dessusdesboutiques.Lorsqu'ilsapprochèrentdesTroisBalais,ilsentendirentdeséclatsdevoixretentissants.
-Etneremetsplusjamaislespiedsici!hurlaitMadameRosmertaenexpulsantavecvigueurunsorcieràl'aspectcrasseux.Oh,bonsoir,Albus...Voussortezbientard...
-Bonsoir,Rosmerta,bonsoir...Pardonnez-moimaisjevaisàLaTêtedeSanglier...Nem'enveuillezpas,j'aisimplementenvied'uneatmosphèreunpeuplustranquille,cesoir...
Uneminuteplustard,ilstournèrentàl'angledelapetiterueoùl'enseignedeLaTêtedeSangliergrinçaitunpeu,malgrél'absencedevent.AladifférencedesTroisBalais,lepubétaitcomplètementvide.
-Nousn'auronspasbesoind'entrer,murmuraDumbledoreenjetantdesregardsautourdelui.Dumomentquepersonnenenousvoitpartir...Prends-moilebras,Harry.Inutiledeserrertropfort,jeneferaiqueteguider.Atrois,attention...un...deux...trois...
Harrysetournaetéprouvaaussitôtcettehorribleimpressiondes'enfoncerdansunépaistuyaudecaoutchouc.Ilneparvenaitplusàrespirer,chaquepartiedesoncorpsétaitcompriméepresqueau-
delàdusupportable.Enfin,aumomentoùilétaitsurlepointd'étouffer,lesbandelettesinvisiblessemblèrentsedéchireretilseretrouvadeboutdansunendroitfroid,obscur,respirantàpleinspoumonsdesboufféesd'airfraisetsalé.
26Lacaverne
Harrysentaituneodeurdeseletentendaitdesvaguesdéferler.Unepetitebrisefraîcheluiébouriffalescheveuxlorsqu'ilcontempladevantluiunemeréclairéeparlaluneetuncielparseméd'étoiles.Ilsetenaitsurdehautsrocherssombresensaillie,au-dessusd'uneeaubouillonnanted'écume.Iljetaunregardderrièreluietvituneimposantefalaiseàlaparoiverticale,noireetlisse.QuelquesgrosrocherssemblablesàceluisurlequelilavaitatterriaucôtédeDumbledoresemblaients'êtredétachésdelafalaisedansunpassélointain.C'étaitunevisionaustère,désolée.Aucunarbre,aucuneétendued'herbeoudesablenevenaientadoucircepaysagedemeretderoc.
-Qu'enpenses-tu?interrogeaDumbledore.
Onauraitditqu'ildemandaitàHarrys'ilestimaitquel'endroitpourraitconveniràunpique-nique.
-Ilsontamenélesenfantsdel'orphelinatici?s'étonnaHarryquinepouvaitimaginerdelieumoinsaccueillantpouruneexcursion.
-Pasiciexactement,réponditDumbledore.Ilyaunesortedevillageunpeuplusloinsurlesfalaises.Jepensequ'onyaemmenélesenfantspourqu'ilsrespirentunpeud'airmarinetpuissentregarderlesvagues.SeulsTomJedusoretsesjeunesvictimesontvisitécetendroit.AucunMoldunepourraitatteindrecerochersansêtreunalpinisteexceptionnellementdoué,etlesbateauxnepeuventpasapprocherdesfalaises.Leseauxysonttropdangereuses.J'imaginequeJedusorestdescenduicipardesmoyensmagiques,beaucoupplusefficacesquedescordes.Etsansdoutea-t-ilemmenélesdeuxautresenfantsavecluipourleseulplaisirdelesterroriser.Lesimpletrajetjusqu'iciyauraitsuffi,tunecroispas?
Harrylevaànouveaulesyeuxverslafalaiseeteneutlachairdepoule.
-Maissadestinationfinale-quiestaussilanôtre-setrouveunpeuplusloin.Viens.
DumbledorefitsigneàHarrydelesuivretoutauborddurocheroùdepetitescavitésauxcontourspointuspermettaientdeposerlepiedpourdescendresurdesrocsàlasurfacearrondie,àmoitiéenfoncésdansl'eauetplusprochesdelafalaise.LadescenteétaitpérilleuseetDumbledore,quelquepeugênéparsamainbrûlée,progressaitlentement.Enbas,lesrochersétaientrendusglissantsparlamer.Harrysentitlafraîcheurdesembrunsluifouetterlevisage.
-Lumos,ditDumbledoreenatteignantlerocquisetrouvaitleplusprèsdelafalaise.
Desmilliersdepetitspointsdelumièredoréeétincelèrentàlasurfaceobscuredel'eau,au-dessousdel'endroitoùilétaitaccroupi.Acôtédelui,laparoiderochenoirefutelleaussiilluminée.
-Tuvois?murmuraDumbledoreenlevantunpeusabaguette.
Harrydistinguadanslafalaiseuneanfractuositéàl'intérieurdelaquelleuneeausombretourbillonnait.
-Çanetedérangerapasd'êtreunpeumouillé?
-Non,réponditHarry.
-Alors,enlèvetacaped'invisibilité-tun'enaspasbesoinpourl'instant-etplongeons.
Aveclasoudaineagilitéd'unhommebeaucoupplusjeune,Dumbledoreselaissaglisserdanslameretsemitànagerunebrasseparfaiteendirectiondelacrevasse,sabaguettealluméeentrelesdents.Harryenlevasacape,lafourradanssapocheetl'imita.
L'eauétaitglacée.LesvêtementstrempésdeHarryondulaientautourdeluietl'attiraientverslefond.Prenantdeprofondesinspirations,lesnarinesrempliesd'uneodeurdeseletd'algues,ils'efforçadesuivrelalueurbrillantequidiminuaitens'enfonçantplusprofondémentàl'intérieurdelafalaise.
Lacrevasses'ouvritbientôtsuruntunnelobscurquel'eaudevaitrempliràmaréehaute,songeaHarry.Lesparoisvisqueuses,quilaissaiententreellesunespaced'àpeineunmètre,luisaientcommedugoudronhumideaupassagedelalumièrequediffusaitlabaguettedeDumbledore.Unpeuplusloin,lepassagetournaitverslagaucheetHarryvitqu'ilseprolongeaitaucœurdelafalaise.IlcontinuadenagerdanslesillagedeDumbledore,lesextrémitésengourdiesdesesdoigtseffleurantlesparoisrugueusesetmouillées.
Enfin,Dumbledoreémergeadel'eau,sescheveuxargentésetsarobesombrebrillantàlalueurdelabaguette.Parvenuaumêmeendroit,Harrydécouvritdesmarchesquimenaientdansunevastecaverne.Illesgrimpapéniblement,l'eauruisselantdesesvêtements,etarriva,secouédetremblementsincontrôlables,dansunairglacéetimmobile.
Dumbledoreétaitaumilieudelacaverne,tenanthautsabaguette,tandisqu'iltournaitlentementsurplace,examinantlesparoisetleplafond.
-C'estbienlà,dit-il.
-Commentlesavez-vous?demandaHarrydansunmurmure.
-Delamagieaétépratiquéedanscettecaverne,réponditsimplementDumbledore.
Harryauraitétéincapabledediresisesfrissonsétaientdusaufroidquilepénétraitjusqu'àlamoelleouauxenchantementsdontilétaitluiaussiconscient.IlobservaDumbledorequicontinuaitdetournersurplace,seconcentrantsurdeschosesqueHarrynepouvaitpercevoir.
-Nousnesommesquedansl'antichambre,lehalld'entrée,expliquaDumbledoreauboutd'unmoment.Nousdevonspénétreraucœurmêmedeslieux...Aprésent,cesontlesobstaclesdressésparLordVoldemortquisontsurnotrechemin,pasceuxcréésparlanature...
Dumbledores'approchadelaparoietencaressalasurfaceduboutdesesdoigtsnoircis,murmurantdesmotsdansunelangueétrangequeHarrynecomprenaitpas.Adeuxreprises,ilfitletourdelacaverne,tâtantlarochebrutepartoutoùillepouvait,s'arrêtantparfois,passantlesdoigtsdansunsenspuisdansl'autreàunendroitparticulierjusqu'àcequ'ils'immobiliseenfin,lamainplaquéecontrelapierre.
-Ici,dit-il.C'estparlàqu'ilfautpasser.L'entréeestcachée.Harryneluidemandapascommentillesavait.Iln'avaitencorejamaisvuunsorcieréluciderunenchantementensecontentantderegarderetdetoucher,maisilavaitdepuislongtempsapprisqueproduiredesdétonationsetdelafuméeétaitplussouventlamarquedel'inaptitudequedelacompétence.
Dumbledores'écartadelaparoietpointasabaguettesurlasurfacerocheuse.Pendantunmoment,une
arcadesedessina,enuneligneblancheéclatante,commesiunepuissantelumièrebrillaitderrièreunefissure.
-Vous...vousavezréussi!s'exclamaHarryenclaquantdesdents.
Maisavantqu'ilaitfinisaphrase,l'arcadeavaitdisparu,laissantlarocheaussinueetcompactequ'auparavant.Dumbledoreregardaderrièrelui.
-DésoléJ'aioublié,dit-il.
IlpointasabaguettesurHarrydontlesvêtementsdevinrentaussitôtsecsetchaudscommes'ilsavaientétésuspendusdevantunbonfeu.
-Merci,ditHarryavecreconnaissance,maisDumbledoreavaitdéjàreportésonattentionsurlaparoidepierre.
Iln'essayapasd'autresortilègeetrestasimplementlà,àlacontemplerd'unregardintense,commesiquelquechosedepassionnantyétaitinscrit.Harrydemeuraparfaitementimmobile.IlnevoulaitpasdérangerlaconcentrationdeDumbledore.
Enfin,auboutdedeuxbonnesminutes,celui-cimurmura:
-Incroyable.C'esttellementgrossier.
-Qu'ya-t-il,professeur?
-Jecroisqu'onnousdemandedepayerpourpasser,expliquaDumbledoreenglissantsamainvalideàl'intérieurdesarobed'oùilretiraunpetitcouteaud'argentsemblableàceluidontHarryseservaitpourcoupersesingrédientsencoursdepotions.
-Payer?s'étonnaHarry.Ilfautdonnerquelquechoseàlaporte?
-Oui.Dusang,sijenemetrompepas.
-Dusang?
-Jet'aiditquec'étaitgrossier,réponditDumbledored'untondédaigneux,déçumême,commesiVoldemortn'avaitpasétéàlahauteurdecequ'ilattendaitdelui.L'idée,commetuauraspuledéduiretoi-même,c'estquel'ennemidoits'affaibliravantd'entrer.Unefoisdeplus,LordVoldemortn'apascomprisqu'ilexistedeschosesbienplusterriblesquelesblessuresphysiques.
-Oui,maisquandmême,sionpeutleséviter...,ditHarry,quiavaiteusuffisammentmaldanssaviepournepasêtrepresséderecommencer.
-Parfois,ellessontinévitables.
D'ungeste,Dumbledoreremontalamanchedesarobe,exposantsonavant-bras,ducôtédesamainnoircie.
-Professeur!protestaHarryenseprécipitantversluitandisqueDumbledorelevaitsoncouteau.C'estmoiquivaism'encharger,jesuis...
Ilnesavaitpascequ'ilallaitdire-plusjeune,plusrésistant?MaisDumbledoresecontentade
sourire.Ilyeutunéclairargenté,puisunjaillissementécarlateetlaparoidepierrefutéclabousséedegouttelettessombresetbrillantes.
-C'esttrèsgentilàtoi,Harry,déclaraDumbledore.
Ilpassaitàprésentleboutdesabaguettesurlaprofondeentaillequ'ilavaitfaitedanssonproprebrasetquiguéritinstantanément,toutcommeRogueavaitguérilesplaiesdeMalefoy.
-Maistonsangvautbeaucoupplusquelemien.Ah,ilsemblequeçaaitmarché.
Anouveau,lecontourétincelantd'unearcadeétaitapparusurlaparoiet,cettefois,ilnes'effaçapas:lasurfacerocheuseconstelléedesangqu'ildélimitaitsevolatilisa,ménageantuneouverturequidonnaitsuruneobscuritétotale.
-Ilvautmieuxquejepassedevant,ditDumbledore.
Ilfranchitl'arcade,suivideHarryquiallumaàsontoursaproprebaguette.
Ilseurentalorssouslesyeuxunevisionétrange,effrayante:ilssetrouvaientaubordd'ungrandlacnoir,siétenduqueHarryneparvenaitpasàendistinguerlariveopposée,dansunecavernesihautequeleplafondrestaitégalementhorsdevue.Unelueurverdâtre,nébuleuse,brillaitauloin,làoùsemblaitsesituerlecentredulac,etsereflétaitdansuneeauparfaitementimmobile.Cettelueuretlaclartéprojetéeparlesdeuxbaguettesétaientlesseulessourceslumineusesquiperçaientl'obscuritéd'unnoirsatiné,maisleursrayonsneparvenaientpasàpénétreraussiloinqueHarryl'auraitpensé.D'unecertainemanière,l'obscuritéétaiticiplusépaissequelanormale.
-Avançons,ditDumbledoreàvoixbasse.Prendsbiengardedenepasmarcherdansl'eau.Resteprèsdemoi.
Illongealelac,Harrysursestalons.Leclaquementdeleurspasrésonnaitsurl'étroitebordurerocheusequientouraitl'eau.Ilsmarchaient,marchaient,maisriennechangeaitautourd'eux:d'uncôté,laparoibrutedelacaverne,del'autre,uneétenduesansfind'unnoirlisse,vitreux,aumilieudelaquellebrillaitlamystérieuselueurverte.Harrytrouvaitcetendroitetcesilenceoppressants,angoissants.
-Professeur?Croyez-vousquel'Horcruxeestcachéici?demanda-t-ilenfin.
-Ohoui,réponditDumbledore.ÇaJ'ensuissûr.Laquestionest:commentletrouver?
-Nouspourrions...nouspourrionspeut-êtreutiliserunsortilèged'Attraction?proposaHarry,certainquesasuggestionétaitstupide,maisilavaithâtedesortird'icileplusvitepossible,mêmes'iln'étaitpasdisposéàl'avouer.
-Nouspourrions,eneffet,approuvaDumbledoreens'arrêtantsibrusquementqueHarryfaillitleheurter.Pourquoin'essayes-tupas?
-Moi?Heu...d'accord...
Harrynes'étaitpasattenduàcelamaisils'éclaircitlagorgeetlançaàhautevoix,sabaguettebrandie:-AccioHorcmxe!
Avecunbruitsemblableàuneexplosion,uneformemassiveetpâlesurgitdel'eaunoireàcinqousix
mètresd'eux.AvantqueHarryaitpuvoircequec'était,laformeavaitreplongédansunegerbed'éclaboussuresquiprojetadesondulationslargesetprofondesàlasurfacemiroitantedulac.Souslechoc,Harryfitunbondenarrière,heurtantlaparoidelacaverne.Soncœurbattaitàtoutromprelorsqu'ilsetournaversDumbledore.
-Qu'est-cequec'était?
-Quelquechosequi,jecrois,setientprêtàréagirsinousessayonsdenousemparerdel'Horcruxe.
Harryregardaànouveaulelac.Sasurfacenoireétaitredevenuelisseetbrillantecommeduverre:lesondulationsavaientdisparuàunevitessequin'étaitpasnaturelle.LecœurdeHarry,cependant,continuaitdebattreavecforce.
-Vouspensiezquecelapourraitseproduire?
-Jepensaisquequelquechoseseproduiraitsinoustentionsouvertementdemettrelamainsurl'Horcruxe.C'étaitunetrèsbonneidée,Harry.Lamanièrelaplussimplededécouvrircequenousdevronsaffronter.
-Maisnousnesavonspascequ'étaitcettechose,fitobserverHarryencontemplantl'eausatinéeàl'aspectsinistre.
-Cequesontceschoses,tuveuxdire,rectifiaDumbledore.Jedoutefortqu'iln'yenaitqu'uneseule.Oncontinue?
-Professeur?
-Oui,Harry?
-Vouspensezqu'ilvafalloirallerdanslelac?
-Danslelac?Seulementsinoussommesmalchanceux.
-Vousnecroyezpasquel'Horcruxepourraitsetrouveraufond?
-Oh,non...Jecroisqu'ilsetrouveaumilieu.Dumbledorepointal'indexendirectiondelalueurverteetbrumeuse.
-Nousdevronsdonctraverserlelacpourallerlechercher?
-Oui,j'enaibienl'impression.
Harrydemeurasilencieux.Sespenséesétaientpeupléesdemonstresaquatiques,deserpentsgigantesques,dedémons,delutins,etd'espritsmaléfiquestapisaufonddeseaux...
-Aha,ditDumbledorequis'arrêtaànouveau.
Cettefois,Harryleheurtadepleinfouet.Pendantuninstant,ilvacillaauborddel'eaunoireetlamainvalidedeDumbledorelesaisitfermementparlebrasenletirantenarrière.
-Désolé,Harry,j'auraisdûteprévenir.Reculeverslemur,s'ilteplaît.Jecroisquej'aitrouvé.
Harryn'avaitaucuneidéedecequeDumbledorevoulaitdire.Cetendroitdelariveétaitsemblableàtoutcequ'ilsavaientvujusqu'àprésentmaisDumbledoresemblaitavoirfaitunedécouverte.Cette
fois,ilpassalamainnonpassurlaparoirocheusemaisdanslesairscommes'ils'attendaitàytrouverunobjetinvisiblequ'ilpourraitsaisir.
-Oho,dit-ild'unairjoyeux,quelquesinstantsplustard.Samains'étaitreferméesurquelquechosequeHarrynepouvaitvoir.Dumbledores'approchadel'eau.Harryleregardad'unairinquiettandisqu'ilposaitleboutdeseschaussuresàbouclessurl'extrêmeborddusolrocheux.Gardantenl'airsamainserrée,illeval'autrebrasettapotasonpoingduboutdesabaguette.
Aussitôt,unegrossechaîned'unvertcuivré,surgiedenullepart,apparutdanssamain,émergeantdesprofondeursdulac.
Dumbledoredonnaquelquescoupsdebaguettesurlachaînequisemitàglisserentresesdoigtsàlamanièred'unserpentets'enroulasurlesoldansuncliquetisdontl'échorésonnaitbruyammentcontrelesparoisdepierre.Lachaînetiraitquelquechosedufonddel'eaunoire.Harryétouffauneexclamationenvoyantlaprouefantomatiqued'unminusculebateaudelamêmecouleurvertcuivrécreverlasurfaceets'avancerverseux,unerideàpeinevisibledanssonsillage.
-Commentavez-vousdécouvertça?demandaHarry,abasourdi.
-Lamagielaissetoujoursdestraces,réponditDumbledore,alorsquelebateauheurtaitlariveavecunlégerbruit.Etmêmeparfoisdestracestrèssignificatives.J'aiétéleprofesseurdeTomJedusor.Jeconnaissonstyle.
-Ce...cebateaun'estpasdangereux?
-Non,jenelepensepas.Voldemortavaitbesoind'unmoyendetraverserlelacsansprovoquerl'iredescréaturesqu'ilyaplacées,aucasoùilauraitvoulureprendresonHorcruxe.
-Donc,ceschosesquisetrouventdansl'eaunenousferontriensinousempruntonslebateaudeVoldemort?
-Jecroisquenousdevonsnousyrésigner:àunmomentouàunautre,ellesserendrontcomptequenousnesommespasLordVoldemort.Jusqu'àprésent,cependant,nousnoussommesbiendébrouillés.Ellesnousontlaissésortirlebateaudel'eau.
-Maispourquoin'ont-ellespasréagi?demandaHarryquinepouvaitchasserdesonespritlavisiondetentaculesjaillissantdeseauxsombresdèslemomentoùilsseseraientéloignésdelarive.
-Voldemortdevaitraisonnablementcroirequeseuluntrèsgrandsorcierseraitcapablededécouvrirlebateau,réponditDumbledore.Asesyeux,l'hypothèsequequelqu'und'autreletrouveétaithautementimprobable,iladoncpriscerisquesachantqu'ilavaitdresséd'autresobstaclesqueluiseulavaitlacapacitédefranchir.Nousallonsvoirs'ilaeuraison.
Harryregardaàl'intérieurdubateau.Ilétaitvraimenttoutpetit.
-Ilnesemblepasavoirétéprévupourdeux.Est-cequenouspourronstenirdedans?Nousneseronspastroplourds?
Dumbledoreeutunpetitrire.
-Voldemortneseserasûrementpassouciédesquestionsdepoidsmaisplutôtdelaquantitédepouvoirmagiquesusceptibledetraversersonlac.Jecroisquecebateauaétéensorcelépourquene
puisseymonterqu'unseulsorcieràlafois.
-Maisalors?
-Jenepensepasquetucomptes,Harry:tun'espasmajeurettun'espasunsorcierdiplômé.Voldemortn'auraitjamaispenséqu'ungarçondeseizeanspuisseparvenirjusqu'ici.Jenecroispasquetespouvoirsserontprisenconsidération,comparésauxmiens.
Cesparolesn'étaientpasdenatureàremonterlemoraldeHarry.Dumbledorel'avaitsansdoutecompriscarilajouta:
-C'estl'erreurdeVoldemort,Harry,l'erreurdeVoldemort...L'âgemûrdevientsotetnégligentlorsqu'ilsous-estimelajeunesse...Passelepremier,cettefois,etfaisbienattentiondenepastoucherl'eau.
Dumbledores'écartaetHarrymontaavecprécautionàborddubateau.Dumbledoreypritplaceàsontour,déposantlachaîneenrouléeaufonddel'embarcation.Ilsétaienttellementserrésl'uncontrel'autrequeHarryneputs'asseoirnormalementetduts'accroupir,sesgenouxdépassantsurlecôtédubateauquisemitaussitôtàavancer.Onn'entendaitquelebruissementdelaprouequifendaitl'eau.Ilglissaittoutseulàlasurfacedulaccommesiunfilininvisiblel'avaittiréverslalumièrequibrillaitaucentre.Bientôt,ilsnevirentpluslesparoisdelacaverne.Ilsauraientpusetrouverenpleinemer,saufqu'iln'yavaitpasdevagues.
Harrybaissalesyeuxetvitlesrefletsd'ordufaisceaudesabaguettemagiqueétinceler,scintiller,surl'eaunoire.Lebateaucreusaitdesridesprofondessurl'étenduelisse,telsdessillonsdansunmiroirobscur...
PuisHarryl'aperçut,d'unblancdemarbre,flottantàquelquescentimètressouslasurface.
-Professeur!s'exclama-t-il.
Savoixeffaréerésonnaavecforcesurl'eausilencieuse.
-Oui,Harry?
-Jecroisquej'aivuunemaindansl'eau...Unemainhumaine!
-Oui,sûrement,réponditDumbledore,trèscalme.Harrycontemplal'eau,cherchantdesyeuxlamaindisparueetunenauséeluimontadanslagorge.
-Alors,cettechosequiajaillidel'eau,toutàl'heure...MaisHarryobtintlaréponseavantmêmequeDumbledoreaiteuletempsdeparler.Lerayonlumineuxdesabaguettemagiqueluimontraunpeuplusloinunhommemortquiflottaitàquelquescentimètressouslasurface.Sesyeuxouvertsavaientunregardflou,commeenveloppésdetoilesd'araignée,sescheveuxetsarobeondulaientautourdeluitellesdesvolutesdefumée.
-Ilyadescadavres,là-dedans!s'écriaHarryd'unevoixbeaucoupplusaiguë,trèsdifférentedecequ'elleétaitd'habitude.
-Oui,réponditDumbledored'untonplacide,maisnousn'avonspasbesoindenoussoucierd'euxpourlemoment.
-Pourlemoment?répétaHarry,arrachantsonregarddulacpoursetournerversDumbledore.
-Tantqu'ilssecontententdeflotterpaisiblementautourdenous.Iln'yarienàcraindred'uncadavre,Harry,toutcommeiln'yarienàcraindredel'obscurité.LordVoldemortqui,bienentendu,craintsecrètementl'unetl'autre,neseraitpasd'accordaveccetteaffirmation.Maisunefoisdeplus,ilrévèlesonmanquedesagesse.C'estl'inconnuquinousfaitpeurquandnouscontemplonslamortoul'obscurité,riend'autre.
Harryrestasilencieux.Ilnevoulaitpasdiscutermaisl'idéequedescadavresflottentautouretau-dessousd'euxluiparaissaitabominable;enplus,ilnecroyaitpasdutoutqu'ilssoientinoffensifs.
-Maisl'und'euxasautéenl'air!dit-ilens'efforçantdecontrôlersavoixpourqu'ellesembleaussimesuréeetcalmequecelledeDumbledore.Quandj'aiessayélesortilèged'Attraction,uncorpsajaillidel'eau.
-Eneffet,admitDumbledore.Etjesuiscertainquelorsquenousauronsprisl'Horcruxe,ilsserontbeaucoupmoinspacifiques.Mais,commedenombreusescréaturesquiviventdanslefroidetl'obscurité,ilsontpeurdelalumièreetdelachaleur,quenousappelleronsdoncàlarescoussesilebesoins'enfaitsentir.Lefeu,Harry,ajoutaDumbledoreavecunsourire,enréponseàsonexpressionperplexe.
-Ah...bon...,ditHarry.
Iltournalatêtepourregarderlalueurverdâtreverslaquellelebateaucontinuaitd'avancerinexorablement.Ilnepouvaitprétendre,àprésent,qu'iln'avaitpaspeur.Cegrandlacnoirgrouillantdecadavres...Illuisemblaitqu'ils'étaitpassédesheuresetdesheuresdepuisqu'ilavaitvuleprofesseurTrelawneyetqu'ilavaitdonnéàRonetàHermioneleFélixFelicis...Ilregrettasoudaindenepasavoirprisdavantagedetempspourleurdireadieu...Etiln'avaitpasrevuGinny...
-Nousysommespresque,annonçaDumbledored'untonenjoué.
Eneffet,lalumièreverteparaissaitenfingrandiretquelquesminutesplustard,lebateaus'arrêta,heurtantdoucementquelquechosequeHarrynevitpastoutdesuite;maislorsqu'illevasabaguette,ils'aperçutqu'ilsavaientatteintunepetiteîlederochelissequiémergeaitaucentredulac.
-Attentiondenepastoucherl'eau,répétaDumbledoretandisqueHarryquittaitlebateau.
L'îlen'étaitpasplusgrandequelebureaudeDumbledore:unesurfacedepierreplateetsombresurlaquelleiln'yavaitriend'autrequelasourcedecettelumièreverte,beaucoupplusbrillantevuedeprès.Harryl'observaenplissantlesyeux.Toutd'abord,ilpensaqu'ils'agissaitd'unesortedelampepuisilvitqu'elleprovenaitd'unbassindepierreassezsemblableàlaPensine,posésurunpiédestal.
Dumbledores'enapprochaetHarrylesuivit.Côteàcôte,ilsregardèrentàl'intérieur.Lebassinétaitremplid'unliquidevertémeraudequiproduisaitcettelueurphosphorescente.
-Qu'est-cequec'est?demandaHarryàvoixbasse.
-Jenesaispastrèsbien,avouaDumbledore.Quelquechosedebeaucoupplusinquiétantquedusangetdescadavres,entoutcas.
Ilremontasamancheau-dessusdesamainnoircieettenditsesdoigtsbrûlésversleliquide.
-Monsieur,non,n'ytouchezpas!
-Jenepeuxpasytoucher,réponditDumbledoreenesquissantunsourire.Tuvois?Ilm'estimpossibled'enapprocherplusprèsqueça.Essaye,toi.
Leregardfixe,Harryavançalamaindanslebassinettentadetoucherleliquide,maisunebarrièreinvisiblel'arrêtaàdeuxcentimètresdelasurface.Ileutbeaupousserdetoutessesforces,sesdoigtsneparvenaientpasàfranchircetobstacleimmatériel,compactetrigide.
-Écarte-toi,s'ilteplaît,Harry,ditDumbledore.
Illevasabaguetteetexécutadesmouvementscomplexesau-dessusduliquide,chuchotantdesparolesinaudibles.Rienneseproduisit,sicen'estqueleliquidebrillaunpeuplus.HarrydemeurasilencieuxpendantqueDumbledoreopéraitmaisauboutd'unmoment,illevitabaissersabaguetteetsentitqu'ilpouvaitànouveauparlersanscraintedel'interrompre.
-Vouspensezquel'Horcruxeestlà-dedans,monsieur?
-Oh,oui.
Dumbledorescrutaplusattentivementl'intérieurdubassin.Harryvitsonvisageserefléteràl'enversàlasurfacelisseetverteduliquide.
-Maiscommentl'atteindre?Onnepeutpasplongerlamaindanscettepotion,ilestimpossibledelafairedisparaître,delafragmenter,delavider,delasiphonner,delamétamorphoser,del'ensorceleroud'enchangerlanaturedequelquemanièrequecesoit.
Presquemachinalement,Dumbledorebranditànouveausabaguette,décrivituncercledanslesairsetpritlacoupedecristalqu'ilvenaitdefaireapparaître.
-J'enarriveàlaconclusionqu'ilfautlaboire.
-Quoi?s'exclamaHarry.Non!
-Si.J'ensuispersuadé:iln'yaqu'enlabuvantquejepourraividerlebassinetvoircequ'ilcachedanssesprofondeurs.
-Etsi...siellevoustue?
-Oh,jedoutequecesoitlecas,réponditDumbledored'unairdégagé.LordVoldemortnevoudraitpastuerlapersonnequiauraitréussiàatteindrecetteîle.
Harryn'arrivaitpasàycroire.Etait-ceencoreunefoislafolleobstinationdeDumbledoreàvoirlebienenchacun?
-Monsieur,repritHarryenessayantd'adopteruntonraisonnable,c'estdeVoldemortquenous...
-Désolé,Harry,j'auraisdûplutôtdirequ'ilnevoudraitpastuerimmédiatementlapersonnequiauraitatteintcetteîle,rectifiaDumbledore.Ilvoudraitlamaintenirenviesuffisammentlongtempspourdécouvrircommentelleapupénétrersesdéfensesaussiloinetsurtout,pourquoielletenaittantàviderlebassin.N'oubliepasqueLordVoldemortcroitqu'ilestseulàconnaîtrel'existencedesesHorcruxes.
HarryvoulutànouveauparlermaiscettefoisDumbledorelevalamainpourluiimposerlesilence.Lessourcilslégèrementfroncés,lesyeuxfixéssurleliquidevertémeraude,ilréfléchissaitintensément.
-Sansaucundoute,dit-ilenfin,cettepotiondoitavoirpoureffetd'empêcherquejem'emparedel'Horcruxe.Ellevapeut-êtremeparalyser,mefaireoublierpourquoijesuisici,provoquerunedouleurtellequej'enperdrailatête,oumerendreincapabled'agird'unemanièreoud'uneautre.Sic'estlecas,Harry,tuauraspourtâchedet'assurerquejecontinueàlaboire,mêmesitudoismelaverserdanslabouchecontremongré.Tucomprends?
Leursregardssecroisèrentau-dessusdubassin,leursvisagesblafardséclairésparl'étrangelumièreverte.Harryneprononçapasunmot.Etait-cepourcelaqueDumbledorel'avaitinvitéàl'accompagner-pourqu'ill'obligeàboiredeforceunepotionquiallaitpeut-êtreluicauserunedouleurinsupportable?
-Tutesouviensàquelleconditionjet'aiemmenéavecmoi?demandaDumbledore.
Harryhésita,enleregardantdroitdanssesyeuxbleusdevenusvertsàlalueurdubassin.
-Mais,danslecasoù...
-Tuaspromis,n'est-cepas,d'obéiràtoutordrequejetedonnerais?
-Oui,mais...
-Jet'avaisavertiqu'ilyauraitpeut-êtredesdangers?
-Oui,reconnutHarry,mais...
-Ehbien,nousysommes,ditDumbledore.
Ilremontaànouveausesmanchesetlevalacoupevide.
-Cesontmesordres.
-Pourquoinepourrais-jepasboirelapotionmoi-même?demandaHarrydansunetentativedésespérée.
-Parcequejesuisbeaucoupplusâgé,beaucoupplushabileetbeaucoupmoinsutilequetoi,réponditDumbledore.Unebonnefoispourtoutes,Harry,est-cequej'aitaparolequetuferastouttonpossiblepourm'obligeràboirecettepotionjusqu'aubout?
-Nepourrais-jepas...
-Est-cequej'aitaparole?
-Mais...
-Taparole,Harry.
-Je...d'accord,mais...
AvantqueHarryaitpuémettredenouvellesobjections,Dumbledoreabaissalacoupedecristal.Pendantunefractiondeseconde,Harryespéraqu'ilneparviendraitpasplusàtoucherlapotionavec
lacoupequ'aveclamainmaislecristals'yenfonçaaisément.Lorsquelacoupefutrempliejusqu'aubord,Dumbledorel'approchadeseslèvres.
-Atasanté,Harry.
Etillavida.Terrifié,Harryleregarda,secramponnantsifortauborddubassinqu'ilnesentaitplusleboutdesesdoigts.
-Professeur?dit-il,anxieux,tandisqueDumbledoreabaissaitunenouvellefoislacoupevide.Commentvoussentez-vous?
Dumbledorehochalatête,lesyeuxfermés.Harrysedemandas'ilsouffrait.Al'aveuglette,ilreplongealacoupedanslebassin,laremplitànouveauetrecommençaàboire.
Sansdireunmot,Dumbledorevidatroiscoupesdepotion.Puis,aumilieudelaquatrième,ilsemitàchancelerettombacontrelebassin.Sesyeuxétaienttoujoursclos,sarespirationhaletante.
-ProfesseurDumbledore?ditHarry,lavoixtendue.Vousm'entendez?
Dumbledoreneréponditpas.Sonvisagesecontractaitparinstantscommes'ilétaitprofondémentendormi,maisplongéenpleincauchemar.Samainquitenaitlacoupeserelâchait,menaçantderenverserlapotion.Harrytenditlebrasetattrapaleverredecristalpourleremettredroit.
-Professeur,vousm'entendez?répéta-t-ilavecforce,sesparolesrésonnantdanslacaverne.
Dumbledorerespiraavecdifficultépuisils'exprimad'unevoixqueHarrynereconnutpascarjamaisilnel'avaitvusieffrayé.
-Jeneveuxpas...qu'onnem'obligepasà...
Harryobservasanssavoirquefairelevisageblêmequ'ilconnaissaitsibien,lenezaquilin,leslunettesendemi-lune.
-...n'aimepas...veuxarrêter...,gémitDumbledore.
-Vous...vousnepouvezpasarrêter,professeur,réponditHarry.Ilfautcontinueràboire,vousvoussouvenez?Vousm'avezditqu'ilfallaitavalerlapotionjusqu'aubout.Tenez...
S'envoulantàlui-même,dégoûtéparcequ'ilfaisait,HarryportadeforcelacoupeauxlèvresdeDumbledoreetl'inclinapourl'obligeràboirelerestedesoncontenu.
-Non...,grogna-t-illorsqueHarryreplongealacoupedanslebassinpourlaremplirànouveau.Jeneveuxpas...jeneveuxpas...qu'onmelaisse...
-Nevousinquiétezpas,professeur,ditHarry,lamaintremblante.Toutirabien,jesuislà...
-Queças'arrête,queças'arrête,selamentaDumbledore.
-Oui...çavas'arrêter,mentitHarry.
IlversalecontenudelacoupedanslabouchedeDumbledore.
Celui-cipoussaunhurlementquiretentitdanstoutelacaverne,au-dessusdeseauxnoiresetmortes.
-Non,non,non...non...Jenepeuxpas...Jenepeuxpas,ilnefautpasm'obliger,jeneveuxpas...
-Toutvabien,professeur,toutvabien!assuraHarryd'unevoixforte,sesmainssitremblantesqu'ilputtoutjusteremplirlasixièmecoupedepotion.
Lebassinétaitàprésentàmoitiévide.
-Vousnecourezaucunrisque,ilnesepasserien,toutcelan'estpasréel,jevouslepromets,cen'estpaslaréalité...Buvez,maintenant,buvez...
Docile,Dumbledorebutlacoupecommes'ils'agissaitd'unantidotequeHarryluioffrait,maislorsqu'ill'eutvidée,iltombaàgenoux,parcourudetremblementsincontrôlables.
-C'estmafaute,entièrementmafaute,sanglotaDumbledore.Parpitié,queças'arrêteetplusjamais,plusjamais,jene...
-Toutvas'arrêter,maintenant,professeur,promitHarry,lavoixbrisée,alorsqu'ilversaitleseptièmeverredepotiondanslabouchedeDumbledore.
Dumbledoreserecroquevillacommes'ilétaitentouréd'invisiblestortionnaires.IlagitalamainentoussensetfaillitrenverserlacoupeànouveaurempliequeHarrytenaitentremblant.
-Ilnefautpasleurfairedemal,surtoutnepasleurfairedemal,gémitDumbledore,parpitié,parpitié,c'estmafaute,c'estàmoiqu'ilfautfairedumal...
-Tenez,buvez,buvezceciettoutirabien,ditHarryd'untondésespéré.
Unefoisdeplus,Dumbledoreobéit,ouvrantlabouche,lespaupièresétroitementcloses,parcourudefrissonsdespiedsàlatête.
IltombaenavantetseremitàhurlerenfrappantlesoldesespoingspendantqueHarryremplissaitlaneuvièmecoupe.
-Pitié,pitié,parpitié,non...Non,pasça,pasça.Jeferain'importequoi...
-Buvez,professeur,buvez...
Dumbledores'exécuta,telunenfantmourantdesoif,maislorsqu'ileutterminé,ilsemitàhurlerànouveaucommes'ilavaitlesentraillesenfeu.
-Çasuffit,pitié,çasuffit...
Harryremplitunedixièmecoupeetsentitlecristalraclerlefonddubassin.
-C'estpresquefini,professeur,buvezencoreça,buvez...IllesoutintenleprenantparlesépaulesetDumbledorevidasonverre.HarryserelevaetremplitencorelacoupetandisqueDumbledorepoussaituncrid'angoissepirequejamais.
-Jeveuxmourir!Jeveuxmourir!Queças'arrête,queças'arrête,jeveuxmourir!
-Buvezceci,professeur,buvez...Dumbledoreobéit.Apeineeut-ilfiniqu'ilhurla:
-QU'ONMETUE!
-Ce...cettecoupevoustuera!ditHarry,haletant.Buvez-la...ceseraterminé...complètementterminé!
Dumbledoreavalaleliquidejusqu'àladernièregouttepuis,dansunlongrâle,ilroulasurlui-même,facecontreterre.
-Non!s'écriaHarryquis'étaitrelevépourremplirlacoupeunenouvellefois.
IllalaissatomberdanslebassinetseprécipitaaucôtédeDumbledorequ'ilretournasurledos.Seslunettesétaientdetravers,sabouchelargementouverte,sesyeuxclos.
-Non,suppliaHarryenlesecouant.Non,vousn'êtespasmort,vousavezditvous-mêmequecen'étaitpasdupoison,réveillez-vous,réveillez-vous-Revigor!s'exclama-t-il,sabaguettepointéesurlapoitrinedeDumbledore.
Ilyeutunéclairrougemaisrienneseproduisit.
-Revigor...monsieur...s'ilvousplaît...Dumbledorebattitdespaupières.LecœurdeHarrysemitàbattreplusfort.
-Monsieur,êtes-vous...
-Del'eau,ditDumbledored'unevoixrauque.
-Del'eau,haletaHarry.Oui...
Ilselevad'unbondetrepritlacoupequ'ilavaitlaisséeaufonddubassin,apercevantàpeinelemédaillond'ornichéau-dessous.
-Aguamenti!hurla-t-il,donnantuncoupdebaguettemagiquesurleverrequiseremplitd'eauclaire.
HarryselaissatomberàgenouxàcôtédeDumbledore,luisoulevalatêteetportalacoupeàseslèvres-maiselleétaitvide.Dumbledoregémit,larespirationsoudainsaccadée.
-Pourtant,elleétaitpleine...Attendez...Aguamenti!répétaHarry,sabaguettepointéesurlacoupe.
Unenouvellefois,del'eauclairebrillapendantuninstantdanslecristalmais,lorsqu'ill'approchadeslèvresdeDumbledore,elleavaitdisparu.
-J'essaye,monsieur,j'essaye!lançaHarry,désespéré.
Ilnepensaitpas,cependant,queDumbledorepuissel'entendre.Ilavaitroulésurlecôtéetrespiraitdifficilement,desrâlesprofonds,douloureux,s'échappantdesagorge.
-Aguamenti...Aguamenti...AGUAMENTI!
Lacoupeseremplitpuissevidaencoreunefois.LarespirationdeDumbledorefaiblissaitàprésent.Paniqué,sespenséestourbillonnantdanssatête,Harrysutinstinctivementcommentobtenirdel'eau,carc'étaitcequeVoldemortavaitprévu...
Ilsejetaauborddulacetyplongealacoupe,laramenantpleined'uneeauglacéequinesevolatilisapas.
-Monsieur...tenez!s'écriaHarry.
Seruantenavant,lebrastendu,ilversamaladroitementlecontenudelacoupesurlevisagedeDumbledore.
Ilauraitétébienenpeinedefairemieuxcarlasensationglacéequ'iléprouvasurl'autrebrasn'étaitpasdueàlafraîcheurdel'eau.Unemainblafardeetvisqueuseluiavaitagrippélepoignetetlacréatureàlaquelleelleappartenaitletiraitlentementenarrière,surlesoldepierre.Lasurfacedulacn'étaitpluslissecommeunmiroir.Desremousl'agitaientetpartoutoùregardaitHarry,destêtesetdesmainsblanchâtresémergeaientdel'eaunoire:deshommes,desfemmes,desenfants,leursyeuxsansvieenfoncésdansleursorbites,avançaientversl'îlotrocheux.Unearméedecadavressurgissantdesprofondeurs.
-Petrijicustotalus!hurlaHarry.
Ils'accrochadetoutessesforcesàlasurfacelisseethumidedel'île,labaguettepointéesurl'Inferiusquiluiavaitsaisilebras.Lacréaturelelâcha,retombantenarrièredansunbruitd'éclaboussures.HarryparvinttantbienquemalàserelevermaisdenombreuxautresInferigrimpaientdéjàsurlerocher,leursmainsosseusess'agrippantàlapierreglissante;levisageémacié,ilslelorgnaientdeleursyeuxvides,glacés,deshaillonsdétrempéstraînantderrièreeux.
-Pétrifiaistotalus!s'écriaànouveauHarry.
Ilreculaendonnantdegrandscoupsdebaguettedanslesairs.SixouseptInferis'effondrèrentmaisd'autrescontinuaientd'avancerverslui.
-Impedimenta!Incarcèrent!
Plusieursd'entreeuxtrébuchèrent,unoudeuxligotéspardescordes,maisceuxquisehissaientsurlerocheràleursuitemarchaientsurlescorpstombésàterreoulesenjambaient.Sanscesserdefendrel'airdesabaguette,Harryhurla:
-Sectumsempra!SECTUMSEMPRA!
Desentaillesapparurentdansleursguenillesruisselantes,surleurpeauglacée,maisilsn'avaientaucunsangàverser;ilscontinuaientd'avancer,insensiblesàtoutedouleur,leursmainsratatinéestenduesverslui.Ilreculaunpeuplusloinetsentitalorsdesbrasserefermersurluipar-derrière,desbrassanschair,froidscommelamort.Sespiedsquittèrentlesol,ilslesoulevaientetl'emportaient,lentement,inexorablement,endirectiondel'eau.Ilsavaitqu'ilsnelelâcheraientplus,qu'ilsenoieraitetdeviendraitl'undesgardiensmortsd'unfragmentdel'âmeéclatéedeVoldemort...
Maissoudain,àtraversl'obscurité,unfeujaillittoutautourdel'île,enuncercledeflammesécarlatesetdorées.LesInferiquimaintenaientHarrydansleurétreintechancelèrent,vacillèrent,n'osantfranchirlesflammespourretournerdansl'eau.IlslerelâchèrentenfinetHarryretomba.Danssachute,ilglissasurlapierreets'effondraens'écorchantlesbras.Ilserelevapéniblementetregardadetouscôtés,sabaguettebrandie.
Dumbledoreétaitànouveaudebout,aussipâlequelesInferi,maisplusgrand,lerefletdufeudansantdanssesyeux.Ilavaitlevésabaguetteàlamanièred'unetorcheetlesflammesjaillissaientdesonextrémitécommeungrandlassoquilesenveloppaitdechaleur.
LesInferisecognaientlesunscontrelesautrespouressayerd'échapperàl'aveugletteaucercledefeudanslequelilsétaientenfermés...
Dumbledorepritlemédaillonaufonddubassinetleglissaàl'intérieurdesarobe.Sansunmot,ilfitsigneàHarrydereveniràcôtédelui.Affolésparlesflammes,lesInferinesemblaientpasvoirqueleursproiess'échappaienttandisqueDumbledoreramenaitHarryverslebateau,l'anneaudefeusedéplaçantaveceux,lesentourant.LesInferidésemparéslessuivirentjusqu'aubordpuis,soulagés,s'enfoncèrentànouveaudansleurseauxsombres.
Harry,quitremblaitdespiedsàlatête,pensapendantuninstantqueDumbledoreneparviendraitpasàmonteràborddubateau.Ilchancelaitenessayantdelerejoindre,tousseseffortstenduspourmaintenirautourd'euxlecercledefeuprotecteur.Harrylepritparlebrasetl'aidaàs'asseoir.Lorsqu'ilsfurentànouveauserrésl'uncontrel'autre,lebateau,toujourscernédeflammes,s'éloignadel'îlotrocheuxetlesInferiquigrouillaientau-dessousd'euxn'osèrentpasréapparaîtreàlasurface.
-Monsieur,ditHarry,lesoufflecourt,j'avaisoubliépourlefeu...ilsavançaientversmoietj'aipaniqué...
-C'esttrèscompréhensible,murmuraDumbledore.Harrys'inquiétad'entendresavoixsifaible.
IlstouchèrentlariveavecunepetitesecousseetHarrysautaàterrepuisseretournapouraiderDumbledore.Dèsquecelui-cieutposélepiedsurlesol,illaissaretombersabaguette.Lecercledefeus'évanouitmaislesInferinesemontrèrentplus.Anouveau,lepetitbateaus'enfonçadansl'eau.Tintantetcliquetant,lachaînedisparutàsontourdanslesprofondeursdulacenondulantcommeunserpent.Avecunprofondsoupir,Dumbledores'adossacontrelaparoidelacaverne.
-Jemesenstrèsfaible...,dit-il.
-Nevousinquiétezpas,monsieur,réponditHarry,anxieux,envoyantsonextrêmepâleuretsonairépuisé.Nevousinquiétezpas,jevaisvousaideràsortird'ici...Appuyez-voussurmoi...
PassantlebrasvalidedeDumbledoreautourdesesépaules,Harryleguidalelongdelarive,supportantleplusgrosdesonpoids.
-Laprotection...étaitfinalement...bienconçue,balbutiaDumbledored'unevoixéteinte.Ilétaitimpossibled'yarrivertoutseul...Tuasététrèsbien,Harry,trèsbien...
-Neparlezpas,murmuraHarry,effrayéd'entendresavoixinarticulée,desentirsespiedstraînerparterre.Économisezvosforces...Nousseronsbientôtsortis...
-L'arcadeadûserefermer...moncouteau...
-Cen'estpasnécessaire,jemesuiscoupéentombantsurlerocher,ditHarryd'untondécidé.Indiquez-moiseulementl'endroit...
-Ici...
Harryfrottacontrelapierresonbrasécorché:ayantreçusontributdesang,l'arcadeserouvritinstantanément.IlstraversèrentlacaverneextérieureetHarryaidaDumbledoreàreplongerdansl'eauglacéequiremplissaitlacrevassedelafalaise.
-Toutirabien,monsieur,répétaHarryàplusieursreprises,pluspréoccupéparlesilencedeDumbledorequ'ilnel'avaitétéparlafaiblessedesavoix.Nousysommespresque...Jepeuxnousfairetransplanertouslesdeux...nevousinquiétezpas...
-Jenem'inquiètepas,Harry,réponditDumbledore,lavoixunpeuplusfermemalgrél'eauglacée.Jesuisavectoi.
27Latourfrappéeparlafoudre
DERETOURSOUSLECIELETSESÉTOILES,HARRYHISSADUMBLEDOREAUSOMMETDUROCHERLEPLUSPROCHEPUISL'AIDAÀSERELEVER.TREMPÉ,FRISSONNANT,SOUTENANTTOUJOURSLEPOIDSDEDUMBLEDORE,HARRYSECONCENTRAPLUSINTENSÉMENTQU'ILNEL'AVAITJAMAISFAITSURSADESTINATION:PRÉ-AU-LARD.LESYEUXFERMÉS,SERRANTDETOUTESSESFORCESLEBRASDEDUMBLEDORE,ILSELAISSAENVAHIRUNEFOISDEPLUSPARCETTEHORRIBLESENSATIOND'ÊTRECOMPRIMÉDETOUTESPARTS.
Avantmêmed'avoirouvertlesyeux,ilsutqu'ilavaitréussi:l'odeurdesel,labrisedemeravaientdisparu.Dumbledoreetlui,tremblants,ruisselants,setrouvaientàprésentdanslagrand-ruedePré-au-Lard.Pendantunterriblemoment,l'imaginationdeHarryluidonnal'impressionquedesInferirampaientverslui,émergeantd'entrelesboutiques,maisilbattitdespaupièrespourchassercesimagesetvitqu'enréalité,riennebougeait.Toutétaittranquille,l'obscuritécomplète,àpartlescintillementdequelquesréverbèresetdefenêtreséclairées.
-Onaréussi,professeur!murmuraHarryavecdifficulté.Ilpritsoudainconscienced'unedouleurcuisantedanssapoitrine.
-Nousysommesparvenus!Nousavonsprisl'Horcruxe!
Dumbledorevacillacontrelui.Pendantuninstant,Harrycrutquec'étaitsontransplanagemaladroitquiluiavaitfaitperdrel'équilibremais,àlalueurlointained'unréverbère,ilvitsonvisage,pluspâle,plusmoitequejamais.
-Monsieur,çava?
-Ilm'estarrivédemesentirmieux,réponditDumbledored'unevoixfaible,maisiltrouvaencorelaforcedecontracterlescoinsdeseslèvresenunsourire.Cettepotion...n'étaitpasuneboissonrecommandéepourlasanté...
SouslesyeuxhorrifiésdeHarry,Dumbledores'ef&ondraalorsparterre.
-Monsieur...Toutvabien...Vousallezvousremettre,nevousinquiétezpas...
Ilregardadésespérémentautourdeluipouressayerdetrouverdusecoursmaisiln'yavaitpersonne.Ilnevoyaitd'autresolutionqued'amenerleplusvitepossibleDumbledoreàl'infirmerie.
-Ilfautquevousreveniezàl'école,monsieur...MadamePomfresh...
-Non...,ditDumbledore.C'est...leprofesseurRoguedontj'aibesoin...Maisjenecroispasque...jepourraimarcherbienlongtemps...
-Alors,écoutez...Jevaisallerfrapperàuneporte,essayerdetrouverunendroitoùvouspourrezrester...Ensuite,jecourraichercherMadame...
-Severus,l'interrompitDumbledoreenarticulantclairement.J'aibesoindeSeverus...
-Trèsbien,danscecas,jevaisallerchercherRogue...Maisilfaudraquejevouslaisseunmomentpourpouvoir...
AvantqueHarryaiteuletempsdefaireungeste,ilentenditdesbruitsdepasprécipitésderrièrelui.Ilsentitsoncœurbondir:quelqu'unlesavaitvus,quelqu'unsavaitqu'ilsavaientbesoind'aide.Seretournant,ilreconnutMadameRosmertaquicouraitverseux,lelongdelaruesombre,vêtued'unerobedechambreensoiebrodéededragons,chausséedepantouflesàpomponsetàtalonshauts.
-Jevousaivustransplaneraumomentoùjefermaislesrideauxdemachambre!Dieumerci,Dieumerci,jenesavaisplusquoi...Maisqu'est-cequivousarrive,Albus?
Elles'arrêta,lesoufflecourt,etregardaDumbledore,lesyeuxécarquillés.
-Ilestblessé,ditHarry.MadameRosmerta,peut-ilattendreauxTroisBalaispendantquejevaisàl'écolechercherdel'aide?
-Vousn'allezsûrementpasyallertoutseul!Vousnevousrendezpascompte...
-Sivousm'aidezàleporter,poursuivitHarrysansl'écouter,nouspourronsl'ameneràl'intérieur...
-Ques'est-ilpassé?demandaDumbledore.Rosmerta,qu'ya-t-il?
-La...laMarquedesTénèbres,Albus.
Ellepointaledoigtversleciel,endirectiondePoudlard.Enentendantcesmots,Harryfutenvahideterreur...Ilseretournaetregarda.
Elleétaitlà,eneffet,flottantdanslecielau-dessusdel'école:latêtedemortverteavecunelanguedeserpent,lamarquequelesMangemortslaissaientderrièreeuxchaquefoisqu'ilsavaientpénétrédansunemaison...chaquefoisqu'ilsavaientcommisunmeurtre...
-Quandest-elleapparue?interrogeaDumbledore.Harrysentitdouloureusementsamainseserrersursonépauletandisqu'ils'efforçaitdeserelever.
-Ilyaquelquesminutes,sansdoute.Ellen'yétaitpasquandj'aifaitsortirlechat,maisquandjesuismontée...
-Ilfauttoutdesuiteretournerauchâteau,ditDumbledore.
Bienqu'ilfûtencorechancelant,ilsemblaitmaîtriserpleinementlasituation.
-Rosmerta,nousavonsbesoindemoyensdetransport...desbalais...
-J'enaideuxderrièrelebar,répondit-elle,l'airépouvantée.Vousvoulezquej'ailleleschercher?
-Non,Harrypeuts'encharger.Harrylevaaussitôtsabaguette.-AcciolesbalaisdeRosmerta.
Uninstantplustard,ilsentendirentungrandbruitetlaportedupubs'ouvritàlavolée.Deuxbalaisfoncèrentdanslaruecommes'ilsfaisaientlacourse,puiss'immobilisèrentaucôtédeHarry,vibrantlégèrement,àhauteurdesataille.
-Rosmerta,s'ilvousplaît,envoyezunmessageauministère,ditDumbledoreenmontantsurlebalaileplusproche.Ilsepeutquepersonne,àPoudlard,nesesoitencorerenducomptedecequisepasse...Harry,metstacaped'invisibilité.
Harrysortitsacapedesapocheetladéployasurluiavantd'enfourchersonbalai.MadameRosmerta
retournaitdéjàverssonpubd'unedémarchevacillantetandisqueHarryetDumbledoredécollaientets'élevaientdanslesairs.Filantverslechâteau,HarryjetaunregardenbiaisàDumbledore,prêtàlerattrapersijamaisilmenaçaitdetomber,maislavisiondelaMarquedesTénèbressemblaitavoiragisurluicommeunstimulant:ilétaitpenchésurlemanchedesonbalai,lesyeuxbraquéssurlaMarque,seslongscheveuxetsabarbeargentésvoletantdansl'airfraisdelanuit.Harrycontemplaitégalementlatêtedemort,lapeurenflantenluicommeunebullevénéneuse,comprimantsespoumons,chassantdesonesprittouteautrepréoccupation...
Combiendetempsétaient-ilspartis?Est-cequelachancedeRon,d'HermioneetdeGinny,apportéeparFélixFelicis,étaitépuiséeàprésent?Etait-cepourlamortdel'und'euxqu'étaitapparuelaMarqueau-dessusdel'école,oupourcelledeNeville,oudeLuna,oud'unautremembredel'A.D.?Ets'ilenétaitainsi...C'étaitluiquileuravaitdemandédepatrouillerdanslescouloirs,dequitterlasécuritédeleurslits...Allait-ilêtreànouveauresponsabledeladisparitiond'unami?
Alorsqu'ilsvolaientau-dessusdelaroutesombreetsinueusequ'ilsavaientauparavantparcourueàpied,Harryentendit,dominantlesifflementduventdanssesoreilles,Dumbledoremarmonnerànouveaudansunelangueétrange.Ilcompritpourquoilorsqu'ilsentitsonbalaitrépiderau-dessusdesmuraillesquidélimitaientleparc:Dumbledoreconjuraitlesenchantementsqu'ilavaitlui-mêmemisenplaceautourdel'écolepourqu'ilspuissentpénétrerdanssonenceintesansralentir.LaMarquedesTénèbresbrillaitjusteau-dessusdelatourd'astronomie,laplushauteduchâteau.Celasignifiait-ilquelemeurtreavaiteulieuicimême?
Dumbledoreavaitdéjàfranchilesrempartscrénelésdelatouretdescendaitdesonbalai.Harryatterritàcôtédeluiquelquessecondesplustardetregardadetouscôtés.
Lesommetdelatourétaitdésert.Laportedonnantsurl'escalierencolimaçonquidescendaitdanslechâteauétaitfermée.Iln'yavaitaucunetracedelutte,decombatmortel,decadavre.
-Qu'est-cequeçasignifie?demandaHarryàDumbledoreenlevantlesyeuxverslatêtedemortverdâtreàlalanguedeserpentquijetaitdeslueursmaléfiquesau-dessusd'eux.Est-celavraieMarque?Est-cequequelqu'unavraimentété...Professeur?
DanslafaiblelumièrequediffusaitlaMarque,HarryvitDumbledorecrispersamainnoirciesursapoitrine.
-VaréveillerSeverus,ditcelui-cid'unevoixfaiblemaisdistincte.Raconte-luicequis'estpasséetamène-le-moi.Nefaisriend'autre,neparleàpersonneetn'enlèvepastacape.Jet'attendraiici.
-Mais...
-Tuaspromisdem'obéir,Harry.Vas-y!
Harryseprécipitaverslaportequiouvraitsurl'escaliermaisàpeineavait-ilmislamainsurl'anneaudeferqu'ilentenditdesbruitsdepasdel'autrecôté.IlseretournaversDumbledorequiluifitsignedereculer.Harrys'écarta,tirantsabaguettemagiquedesapoche.
Laportes'ouvritàlavoléeetquelqu'unsurgitencriant:
-Expelliarmus!
LecorpsdeHarrydevintraideetfigéetilsesentittomberenarrièrecontrelemurcrénelédelatour,
appuyécontrelapierrecommeunestatueinstable,incapabledebougeroudeparler.Ilnecomprenaitpascequiavaitpuseproduire-Expelliarmusn'étaitpasunsortilègedeBlocage...
Puis,àlalueurdelaMarque,ilvitlabaguettedeDumbledores'envolerendécrivantunarcau-dessusdesremparts.Ilcompritalors...Dumbledore,sansprononcerd'incantation,avaitimmobiliséHarryetl'instantnécessairepourexécuterlesortilègeluiavaitôtétoutechancedesedéfendre.
Deboutcontrelesremparts,levisagelivide,Dumbledorenemanifestaittoujoursaucunsignedepaniqueoudedétresse.Ilsecontentaderegarderceluiquil'avaitdésarméetlança:
-Bonsoir,Drago.
Malefoys'avança,jetantunrapidecoupd'ceilalentourpours'assurerqu'ilétaitseulavecDumbledore.Sonregardtombasurledeuxièmebalai.
-Quiestavecvous?
-Unequestionquejepourraisteretourner.Amoinsquetun'agissesseul?
HarryvitlesyeuxpâlesdeMalefoysereportersurDumbledore,dansl'éclatverdâtredelaMarque.
-Non,déclara-t-il.J'aidesrenforts.IlyadesMangemortsdansvotreécole,cesoir.
-Intéressant,ditDumbledore,commesiMalefoyétaitentraindeluimontreruntravailscolaireambitieux.C'esttrèsbien,vraiment.Tuasdonctrouvélemoyendelesfaireentrer?
-Oui,réponditMalefoy,larespirationsaccadée.Justesousvotrenezetsansquevousvousenrendiezcompte!
-Ingénieux.Pourtant...pardonne-moi,mais...oùsont-ilsencemoment?Tun'aspasl'aird'avoirbeaucoupderenforts.
-Ilsontdûaffronterquelquesmembresdevotregarderapprochée.Ilssebattentàl'étageinférieur.Ceneseraplustrèslong...Jesuismontélepremier.J'ai...j'aiuntravailàaccomplir.
-Ehbien,danscecas,accomplis-le,mongarçon,conseillaDumbledoreàvoixbasse.
Ilyeutunsilence.Harryrestaitprisonnierdesonproprecorps,invisibleetparalysé,leregardfixésureux,tendantl'oreillepouressayerd'entendredesbruitslointainsducombatquemenaientlesMangemorts.Devantlui,DragoMalefoysecontentaitd'observerAlbusDumbledorequi,aussiincroyablequecelapuisseparaître,souriait.
-Drago,Drago,tun'espasuntueur.
-Commentlesavez-vous?répliquaaussitôtMalefoy.
Ilsemblaprendreconsciencedelapuérilitédesesparoles.HarrylevitrougirdanslehaloverdâtredelaMarque.
-Vousnesavezpasdequoijesuiscapable,reprit-ild'untonplusrésolu.Vousnesavezpascequej'aifait!
-Oh,si,jelesais,assuraDumbledoreavecdouceur.TuaspresqueréussiàtuerKatieBelletRonald
Weasley.Tuasdésespérémentessayédemetuermoi-mêmetoutaulongdel'année.Pardonne-moi,Drago,maiscestentativesétaientbientimides...sitimides,pourêtrefranc,quejemedemandesituyasvraimentmistouttoncœur...
-Biensûrqueoui!s'exclamaMalefoyavecvéhémence.J'yaitravaillétoutel'annéeetcesoir...
Quelquepartdanslesprofondeursduchâteau,Harryentendituncriétouffé.Malefoyseraiditetjetaunregardenarrière.
-Quelqu'unestentraindelivrerunbeaucombat,commentaDumbledoresurletondelaconversation.Maisquedisais-tu...Ahoui,tuasréussiàintroduiredesMangemortsdansl'école,cequej'estimaisimpossiblejedoisl'admettre...Commentt'yes-tupris?
MaisMalefoyneréponditpas.Ilécoutaittoujourscequisepassaitau-dessousetsemblaitpresqueaussiparalyséqueHarry.
-Peut-êtredevrais-tufaireletravailtoutseul,suggéraDumbledore.Imaginequetesrenfortssoientrepoussésparmagarderapprochée?Commetut'enespeut-êtrerenducompte,ilyaaussidesmembresdel'OrdreduPhénix,cesoir.Etfinalement,tun'aspasvraimentbesoind'aide...Jen'aipasdebaguettepourmedéfendre.Malefoysecontentadeleregarder.
-Jecomprends,ditDumbledored'untonaimableenvoyantqu'ilrestaitimmobileetsilencieux.Tuaspeurd'agirtantqu'ilsnet'aurontpasrejoint.
-Jen'aipaspeur!grondaMalefoy,sansfairecependantlemoindregestepourattaquerDumbledore.C'estvousquidevriezavoirpeur!
-Pourquoidonc?Jenecroispasquetuvasmetuer,Drago.Tuern'estpasaussisimplequelecroientlesinnocents...Dis-moiplutôt,pendantquenousattendonstesamis...Commentas-turéussiàlesfaireentrerici?Ilsemblequ'ilt'aitfallubeaucoupdetempspourtrouverlemoyend'yparvenir.
Malefoysemblaitcombattreuneforteenviedehurleroudevomir.Ildéglutitetrespiraprofondémentàplusieursreprises,lançantdesregardsmauvaisàDumbledore,sabaguettepointéedroitsursoncœur.Puis,commesic'étaitplusfortquelui,ildit:
-J'aidûréparercetteArmoireàDisparaîtrequiétaitcasséeetdontpersonnenes'étaitplusservidepuisdesannées.CelledanslaquelleMontagues'estperdul'annéedernière.
-Aaaah.
Dumbledoreavaitpousséunsoupirquiétaitpourmoitiéungémissement.Ilfermalesyeuxuninstant.
-C'étaitastucieux...Ilyenavaitdeux,j'imagine?
-L'autreestchezBarjowetBeurk,réponditMalefoy.Ilexistaitunesortedepassageentreelles.Montaguem'aditquequandils'estretrouvécoincédanscelledePoudlard,ilétaitprisonnierd'unesortedevide,maisparfois,ilentendaitcequisepassaitdansl'école,etparfoiscequisepassaitdanslaboutique,commesil'armoirevoyageaitentrelesdeux.Lui,cependant,n'arrivaitpasàsefaireentendredequiquecesoit...Finalement,ilaréussiàsortirentransplanantbienqu'iln'aitjamaispassésonpermis.Ilafaillienmourir.Toutlemondeapenséquec'étaituneexcellentehistoiremaisj'aiétéleseulàcomprendrecequecelasignifiait-mêmeBarjownelesavaitpas.Moiseulaicomprisqu'ilyavaitpeutêtreunmoyendepénétreràPoudlardgrâceàcesdeuxarmoiressij'arrivaisàréparer
cellequiétaitcassée.
-Trèsbien,murmuraDumbledore.Donc,lesMangemortsontpupasserdechezBarjowetBeurkjusquedansl'école...unplaningénieux,trèsingénieux...Et,commetuledisais,justesousmonnez...
-Oui,réponditMalefoyqui,bizarrement,semblaittirercourageetréconfortdesélogesdeDumbledore.Oui,exactement!
-Maisilyaeudesmoments,poursuivitDumbledore,oùtun'étaispassûrdepouvoirréparerl'armoire?Tut'esdoncrabattusurd'autresméthodesplusgrossières,moinsbienimaginées,m'envoyerparexempleuncollierensorceléquinepouvaitatteindrequ'unemauvaisecible...ouempoisonnerunhydromelquej'avaistrèspeudechancedejamaisboire...
-Iln'empêchequevousnesaviezpasquisecachaitderrièretoutça,ricanaMalefoy.
Dumbledoreglissalégèrementcontrelerempartdelatour,sesjambesfaiblissant,etHarryluttaenvain,incapabledeparler,contrel'enchantementquileparalysait.
-Ilsetrouvequesi,réponditDumbledore.J'étaissûrquec'étaittoi.
-Danscecas,pourquoinepasm'avoirempêchéd'agir?interrogeaMalefoy.
-J'aiessayé,Drago.LeprofesseurRogue,surmesinstructions,agardél'œilsurtoi...
-Passurvosinstructions,c'estàmamèrequ'ilapromis...
-Biensûr,Drago,c'estcequ'iltedisait,mais...
-C'estunagentdouble,espècedevieillardstupide,ilnetravaillepaspourvous,contrairementàcequevouscroyez!
-Ilfautadmettrequenousdifféronssurcepoint,Drago.Ilsetrouvequej'aiconfiancedansleprofesseurRogue...
-Ehbien,vousvousmettezledoigtdansl'œil!raillaMalefoy.Ilm'aproposésonaide-ilvoulaittoutelagloirepourlui...ilvoulaitparticiperàl'action...«Qu'est-cequevousfaites?medisait-il.C'estvous,lecoupducollier?Voilàquiétaitstupide,celaauraitputoutgâcher...»MaisjeneluiaipasrévélécequejepréparaisdanslaSallesurDemande.Quandilseréveillerademain,toutseraterminéetilneserapluslefavoriduSeigneurdesTénèbres,ilneseraplusrien,comparéàmoi!
-Trèsflatteur,ditDumbledored'unevoixdouce.Ilesttoujoursagréabledevoirsontravailapprécié,biensûr...maistuasquandmêmedûavoiruncomplice...Quelqu'unàPréau-LardquiapuglisseràKatiele...le...aaaah...
Dumbledorefermaunenouvellefoislesyeuxetdodelinadelatêtecommes'ilétaitsurlepointdes'endormir.
-...Biensûr...Rosmerta,reprit-il.Depuiscombiendetempsest-ellesoumiseausortilègedel'Imperium?
-Vousavezenfincompris?lançaMalefoyd'untonsarcastique.
Ilyeutunautrecriau-dessous,unpeuplusfortcettefois.Malefoy,nerveux,jetaencoreuncoupd'œil
derrièrelui,puissetournaànouveauversDumbledorequipoursuivit:
-Donc,cettepauvreRosmertaaétéobligéedesecacherdanssesproprestoilettespourdonnerlecollieràlapremièreélèvedePoudlardquientreraitseule?Etl'hydromelempoisonné...Bienentendu,Rosmertapouvaityverserlepoisonàtaplaceavantd'envoyerlabouteilleàSlughornencroyantqueceseraitmoncadeaudeNoël...Oui,trèshabile...trèshabile...CemalheureuxMrRusardn'auraitjamaispensé,bienentendu,àvérifierunebouteilledechezRosmerta...Dis-moi,commentt'yprenais-tupourentrerenrelationavecelle?Jecroyaisquetouslesmoyensdecommunicationentrel'écoleetl'extérieurétaientsurveillés.
-J'utilisaisdespiècesdemonnaieensorcelées,réponditMalefoy,commes'ilsesentaitobligédes'expliquer,lamaindanslaquelleiltenaitsabaguetteagitéedetremblements.J'enavaisune,elleavaitl'autre,jepouvaisainsiluienvoyerdesmessages...
-N'est-cepaslemoyendecommunicationsecretdontseservaitl'annéedernièrelegroupequis'étaitdonnépournoml'arméedeDumbledore?
Dumbledoreparlaitd'unevoixlégère,surletondelaconversation,maisHarrylevitglisserencoredequelquescentimètrescontrelerempart.
-Oui,c'esteuxquim'ontdonnél'idée,ditMalefoyavecunsouriredetravers.J'aiaussieul'idéed'empoisonnerl'hydromelgrâceàlaSang-de-BourbeGranger.Jel'aientenduedireàlabibliothèquequeRusardn'arrivaitpasàreconnaîtrelespotions...
-S'ilteplaît,n'emploiepascemotoffensantdevantmoi,l'interrompitDumbledore.
Malefoyéclatad'unriregrinçant.
-ÇavousennuiequejediseSang-de-Bourbealorsquejenevaispastarderàvoustuer?
-Oui,çam'ennuie,répliquaDumbledore,etHarryvitsespiedsglisserlégèrementsurlesoltandisqu'ils'efforçaitdesemaintenirdebout.Quantàmetuer,Drago,tuaseudelonguesminutespourlefaire.Noussommesseuls.Jamaistun'auraispuespérermetrouversipeuenétatdemedéfendreetpourtant,tun'astoujourspasagi...
LabouchedeMalefoysetorditinvolontairementcommes'ilvenaitdegoûterquelquechosedetrèsamer.
-Encequiconcernelesévénementsdecesoir,continuaDumbledore,jesuisunpeuperplexe...Tusavaisquej'avaisquittél'école?Oui,biensûr,serépondit-ilàlui-même,Rosmertam'avupartir,ellet'asûrementprévenuenutilisanttespiècesdemonnaie...
-Exactement,confirmaMalefoy,maisellem'aditquevousvouliezsimplementboireunverre,quevousalliezrevenir...
-J'aibuunverre,sansaucundoute...Etjesuisrevenu...tantbienquemal,marmonnaDumbledore.Tuavaisdoncdécidédemetendreunpiège?
-NousavonsfaitapparaîtrelaMarquedesTénèbresau-dessusdelatourensachantquevousvousdépêcheriezdevenirvoirquiavaitététué,ditMalefoy.Etçaamarché!
-Plusoumoins...,répliquaDumbledore.Dois-jeenconclurequepersonnen'aététué?
-Quelqu'unestmort,annonçaMalefoyd'unevoixquisemblamonterd'unoctave.Undevosalliés...Jenesaispasqui,ilfaisaitsombre...J'aienjambélecorps...J'étaiscenséattendreicivotreretourmaislesgensduPhénixsesontmisentraversduchemin...
-Oui,ilsfontsouventça,remarquaDumbledore.
Ilyeutau-dessousunedétonationetdescrisplussonoresquejamais,commesionsebattaitdansl'escalierencolimaçonquimenaitausommetdelatour.LecœurdeHarrysemitàbattreàtoutrompre,silencieuxdanssapoitrineinvisible...Quelqu'unétaitmort...Malefoyavaitenjambélecorps...Maisquiétait-ce?
-Ilneresteplusbeaucoupdetemps,quoiqu'ilarrive,ditDumbledore.Alors,examinonstesoptions,Drago.
-Mesoptions!s'exclamaMalefoy.Jesuislàavecmabaguetteàlamain...Jem'apprêteàvoustuer...
-Moncherami,cessonsdéjoueràcejeu.Situavaisdûmetuer,tul'auraisfaitdèsquetum'asdésarmé,tun'auraispasperdudetempsàbavarderagréablementsurlesmoyensmisenœuvre.
-Jen'aiaucuneoption!s'écriaMalefoyquiétaitdevenubrusquementaussipâlequeDumbledore.Jedoisallerjusqu'aubout!Sinon,ilmetuera!Etiltueratoutemafamille!
-Jemesureladifficultédetaposition,ditDumbledore.Pourquoidonccrois-tuquejen'aipasessayédet'arrêterplustôt?ParcequejesavaisquetuauraisététuésiLordVoldemorts'étaitrenducomptequejetesoupçonnais.
Malefoyeutunegrimaceenentendantprononcerlenom.
-Jen'aipasvouluteparlerdelamissionqu'ilt'avaitconfiéeetdontj'étaisaucourant,depeurqu'ilseservecontretoidelalegilimancie,poursuivitDumbledore.Maismaintenant,aumoins,nouspouvonsdialoguersansdétour...Aucunmaln'aétéfait,tun'asblessépersonne,bienquetuaieseudelachancequetesvictimesimprévuesaientsurvécu...Jepeuxt'aider,Drago.
-Non,vousnelepouvezpas,répliquaMalefoy,lamainquitenaitsabaguettesecouéed'intensestremblements.Personnenelepeut.Ilm'aordonnédelefaire,sinon,ilmetuerait.Jen'aipaslechoix.
-Rejoinsleboncamp,Drago,etnoustecacheronsmieuxquetunesauraisl'imaginer.Enplus,jepeuxenvoyerdesmembresdel'Ordrecherchertamèredèscesoirpourlacacheraussi.Actuellement,tonpèreestensécuritéàAzkaban...Lemomentvenu,nouspourronsleprotégeràsontour...Passeduboncôté,Drago...Tun'espasuntueur...MalefoyregardaDumbledoredanslesyeux.
-Jesuisarrivéjusqu'ici,non?dit-illentement.Ilspensaientquejenesortiraispasvivantdematentative,maisjesuislà...etvousêtesenmonpouvoir...C'estmoiquiaiunebaguetteàlamain...vous,vousêtesàmamerci...
-Non,Drago,réponditDumbledoreàvoixbasse.C'estmamerciquicompteàprésent,paslatienne.
Malefoyrestasilencieux.Ilavaitlaboucheouverte,samaintoujourstremblante.Harrycrutvoirsabaguettes'abaisserlégèrement...
Soudain,unmartèlementdepasretentitdansl'escalier.Quelquessecondesplustard,Malefoyfutviolemmentrepousséparquatrepersonnesvêtuesderobesnoiresquifirentirruptionausommetde
latour.Toujoursparalysé,sansmêmepouvoircillerdesyeux,Harryregardaavecterreurlesquatrenouveauxvenus:apparemment,lesMangemortsavaientremportélecombatquis'étaitdérouléau-dessous.
Unhommemassif,leregardoblique,lestraitsétrangementdetravers,pouffaderired'unevoixsifflante.
-Dumbledorecoincé!s'exclama-t-il.
Ilsetournaversunepetitefemmetrapue,ausourireavide,quidonnaitl'impressiond'êtresasœur.
-Dumbledoresansbaguette,Dumbledoreseul!Bravo,Drago,bienjoué!
-Bonsoir,Amycus,ditDumbledore,trèscalmecommes'ilrecevaitdesamisàdîner.TuesvenuavecAlecto...C'estcharmant...
Lafemmeeutunpetitrirecourroucé.
-Tucroisquetesfinesplaisanteriesvontt'aidersurtonlitdemort?ricana-t-elle.
-Desplaisanteries?Oh,non.C'estcequ'onappellelesbonnesmanières,répliquaDumbledore.
-Vas-ydonc,ditl'hommequisetrouvaitleplusprèsdeHarry,unpersonnagemassifauxlongsmembres,avecdescheveuxetdesfavorisgrisenbataille,etdontlarobenoiredeMangemortparaissaittropserréepourlui.
JamaisHarryn'avaitentenduunetellevoix,onauraitditunesorted'aboiementrauque.Unepuissanteodeurdeterre,desueuret,àn'enpasdouter,desang,émanaitdelui.Sesmainscrasseusesavaientdelongsonglesjaunes.
-C'esttoi,Fenrir?demandaDumbledore.
-Eneffet,réponditl'autredesavoixrâpeuse.Çatefaitplaisirdemevoir,Dumbledore?
-Non,pasvraiment...
FenrirGreybacksourit,montrantdesdentspointues.Dusangcoulaitsursonmentonetilseléchaitlentementlesbabines,avecuneexpressionobscène.
-Tusaisàquelpointj'aimelesenfants,Dumbledore.
-Dois-jeenconclurequetun'attendsmêmepluslapleinelunepourattaquer,désormais?C'esttrèsinhabituel...Tuasdoncuntelgoûtpourlachairhumainequ'ilneluisuffitplusd'êtresatisfaitunefoisparmois?
-Exactement,réponditGreyback.Çatechoque,n'est-cepas,Dumbledore?Çatefaitpeur?
-Jenepeuxpasprétendreentoutcasqueçanemedégoûtepas,répliquaDumbledore.Eteneffet,jesuisunpeuchoquéqueDragot'aitamenédanscetteécoleoùhabitenttoussesamis...
-Cen'estpasmoiquil'aifaitvenir,ditMalefoydansunsouffle.
IlneregardaitpasGreyback,nevoulaitmêmepasluijeteruncoupd'œil.
-Jenesavaispasqu'ilseraitici...
-JenemanqueraispourrienaumondeunevisiteàPoudlard,Dumbledore,lançaGreybackdesavoixrauque.Ilyaicitantdegorgesàlacérer...Délicieux,délicieux...
Illevaunonglejauniaveclequelilsecuralesincisives,lorgnantDumbledore.
-Jepourraism'occuperdetoienguisededessert,Dumbledore...
-Non,ditsèchementlequatrièmeMangemort.Ilavaitunetêteauxtraitsgrossiers,brutaux.
-Nousavonsdesordres.C'estDragoquidoitlefaire.Vas-y,Drago,dépêche-toi.
Malefoysemblaitmoinsrésoluquejamais.Ilavaitl'airterrifiéenregardantDumbledore,dontlevisageencorepluspâlen'étaitpasàlamêmehauteurqued'habitude,carils'affaissaitdeplusenpluscontrelerempartdelatour.
-Entoutcas,iln'enapluspourtrèslongtemps,sivousvoulezmonavis!ditl'hommeauvisagedetravers,provoquantleriresifflantdesasœur.Regardez-le.Qu'est-cequit'arrive,Dumby?
-Oh,unemoindrerésistance,desréflexespluslents,Amycus,réponditDumbledore.Bref,lavieillesse...Peut-êtrequeçat'arriveraaussiunjour...Situaslachancedeparvenirjusque-là...
-Qu'est-cequeçaveutdire?Hein?Qu'est-cequeçaveutdire?s'écrialeMangemort,soudainviolent.Toujourspareil,avectoi,pasvraiDumby,tucausesettunefaisrien,rienderien.JenecomprendsmêmepaspourquoileSeigneurdesTénèbressedonnelapeinedetetuer!Allez,Drago,vas-y!
Maisàcetinstant,d'autresbruitsdelutteretentirentunpeuplusbasetunevoixcria:
-Ilsontbloquél'escalier!Reducto!REDUCTO!
LecœurdeHarryfitunnouveaubonddanssapoitrine.Cesquatre-làn'avaientdoncpasneutralisétouteopposition,ilsavaientsimplementréussiàmonterjusqu'ausommetdelatouret,d'aprèscequ'onentendait,avaientdresséderrièreeuxunebarrièreinvisible...
-Vite,Drago,maintenant!ditaveccolèrel'hommeauxtraitsgrossiers.
MaislamaindeMalefoytremblaittoujourstellementqu'ilétaitincapabledeviser.
-Jevaism'enoccupermoi-même,grondaGreybackens'avançantversDumbledorelesbrastendus,lesdentsdécouvertes.
-J'aiditnon!s'écrial'hommeauxtraitsgrossiers.
Ilyeutunéclairdelumièreetleloup-garoufutprojetéenarrière.Ilheurtalesrempartsetvacilla,l'airfurieux.LecœurdeHarry,prisonnierdusortilègedeDumbledore,luimartelaitlescôtesavecunetelleforcequ'ilsemblaitimpossiblequepersonnenel'entende...Siseulementilavaitpubouger,ilauraitlancéunmaléficesoussacape...
-Drago,vas-youalorsécarte-toipourquel'undenous...,vociféralafemmed'unevoixperçante.
Maisaumêmeinstant,laportes'ouvritunenouvellefoisetRogueapparut,lamaincrispéesursa
baguette.Sesyeuxnoirsbalayèrentlascène,allantdeDumbledore,affalécontrelerempart,jusqu'auxMangemorts,ycomprisleloup-garouenragéetMalefoy.
-Nousavonsunproblème,Rogue,ditAmycus,l'hommeàlasilhouettemassive,dontleregardetlabaguetteétaientdirigésl'unetl'autreversDumbledore.Cegarçonnesemblepascapablede...
Maisquelqu'und'autreavaitprononcélenomdeRogue,d'unevoixtrèsfaible.
-Severus...
Rien,aucoursdecettesoirée,n'auraitpuautantterrifierHarry:pourlapremièrefois,Dumbledoreavaituntonsuppliant.
Roguerestasilencieux.Ils'avançaetrepoussabrutalementMalefoy.LesMangemortsreculèrentsansunmot.Mêmeleloup-garouparaissaitintimidé.
RogueobservaDumbledoreunmoment,etl'onvoyaitlarépugnance,lahainecreuserlestraitsrudesdesonvisage.
-Severus...S'ilvousplaît...
RoguelevasabaguetteetlapointadroitsurDumbledore.
-AvadaKedavra!
UnjetdelumièrevertejaillitdelabaguettedeRogueetfrappaDumbledoreenpleinepoitrine.Lecrid'horreurqueHarryauraitvoulupousserneparvintpasàsortirdesagorge.Silencieuxetimmobile,ilneputqueregarderDumbledorequifutprojetédanslesairscommeparuneexplosion.Pendantunefractiondeseconde,ilsemblasuspendusouslatêtedemortétincelantepuisretombalentementenarrière,par-dessuslesremparts,telleunegrossepoupéedechiffon,avantdedisparaîtredanslevide.
28LafuiteduPrince
Harryeutl'impressionqueluiaussiétaitprécipitédanslevide.Cen'étaitpasvrai...Iln'avaitpaspuarriverunechosepareille...
-Vite,filonsd'ici,ditRogue.
IlattrapaMalefoyparlapeauducouetl'obligeaàfranchirlaporte,enpassantdevantlesautres.Greyback,ainsiquel'hommeàlasilhouettemassiveetsasœurtrapue,lessuivirent,cesdeuxderniershaletantd'excitation.Lorsqu'ilsfurenthorsdevue,Harrys'aperçutqu'ilavaitretrouvésalibertédemouvement.Cettefois,cen'étaitplusunsortilègequileparalysaitdosaumur,maisl'horreuretledésarroi.Ilrejetasacaped'invisibilitéaumomentoùledernierMangemort,l'hommeauxtraitsgrossiers,franchissaitlaporteetdisparaissaitdansl'escalier.
-Petrificustotalus!
LeMangemortsecambracommes'ilavaitreçuuncoupdansledosettombaparterre,raidecommeunefiguredecire,maisàpeineavait-iltouchélesolqueHarryl'enjambaitdéjàetdévalaitl'escalierobscur.
Ilsentaitsoncœurdéchiréd'effroi...IldevaitretrouverDumbledoreetattraperRogue...D'unecertainemanière,lesdeuxchosesétaientliées...S'ilparvenaitàfairel'uneetl'autre,ilpourraitinverserlecoursdesévénements...IlétaitimpossiblequeDumbledoresoitmort...
Ilsautad'unbondlesdixdernièresmarchesdel'escalierencolimaçonets'immobilisaàl'endroitoùilavaitatterri,sabaguettelevée:lecouloirfaiblementéclairéétaitenvahidepoussière.Lamoitiéduplafondsemblaits'êtreeffondréeetuncombatfaisaitrageunpeuplusloin.Maisalorsqu'ilessayaitdedistinguerlesadversaires,ilentenditlavoixhaïes'écrier:«C'estfini,ilfautpartir,maintenant!»EtilvitRoguedisparaîtreàl'angled'unmur,toutauboutducouloir.Malefoyetluiavaientréussiàtraverserlabatailleindemnes.LorsqueHarryselançaàleurpoursuite,l'undescombattantssedétachadelamêléeetseruasurlui:c'étaitGreyback,leloup-garou.IlrenversaHarryavantquecelui-ciaitpubrandirsabaguette.Iltombaenarrière,descheveuxrépugnantscolléscontresonvisage,uneodeurpestilentielledesueuretdesangleprenantàlagorge,unsoufflebrûlantetavidedanssoncou...
-PetrificusMalus!
HarrysentitGreybacks'effondrersurlui.Dansunprodigieuxeffort,ilrepoussaleloup-garouquiroulasurlesol.Unjetdelumièrevertejaillitalorsdanssadirection.Ilsebaissaetseprécipitatêtelapremièreaucœurdelabataille.Sespiedsseposèrentsurquelquechosedeglissant,depoisseux,etiltrébucha:ilyavaitdeuxcorpsparterre,allongésàplatventredansunemaredesang,maisiln'avaitpasletempsdelesregarderdeplusprès.Carilvenaitd'apercevoirdevantluidescheveuxrouxquivoletaientcommedesflammes:GinnyaffrontaitAmycus,leMangemortàlasilhouettemassive,esquivantlesmaléficesqu'illuijetaitenrafales.Amycusgloussaitderire,trouvantlejeutrèsamusant.
-Endoloris...Endoloris...Tunepourraspastoujoursdansercommeça,majolie...
-Impedimenta!s'écriaHarry.
SonsortilègeatteignitAmycusenpleinepoitrine.Ilpoussaunpetitcridegoret,futsoulevéparlechocetviolemmentprojetécontrelemuropposé,glissantàterrederrièreRon,leprofesseurMcGonagalletLupin,quicombattaientchacununMangemort.Plusloin,HarryvitTonksauxprisesavecunénormesorcierblond.Celui-cienvoyaitdetouscôtésdesmaléficesquiricochaientcontrelesmurs,craquelantlapierre,fracassantlafenêtrelaplusproche...
-Harry,d'oùviens-tu?s'écriaGinny,maisiln'eutpasletempsdeluirépondre.
Têtebaissée,ilfonçadroitdevant,évitantdejustesseuneexplosionquiprojetasureuxunepluiededébrisarrachésaumur.IlnefallaitpasqueRogues'échappe,ildevaitàtoutprixlerattraper...
-Prendsça!s'écrialeprofesseurMcGonagall.
HarryaperçutAlecto,lafemmeMangemort,quis'enfuyaitdanslecouloir,lesbrasau-dessusdelatête,sonfrèresursestalons.Harryseruaàleurpoursuitemaissonpiedheurtaquelquechoseetilseretrouvaétalédetoutsonlongentraversdesjambesdequelqu'un:iltournalatêteetdistingualevisagerondetpâledeNeville,contrelesol.
-Neville,qu'est-ceque...
-'ava,marmonnaNeville,lesmainscrispéessurleventre.Harry...RogueetMalefoy...Ilssontpassés...
-Jesais,j'essayedelesrattraper!ditHarry,toujoursparterre,lançantunmaléficeàl'énormeMangemortblondquiétaitàluiseulleresponsableprincipalduchaos.
L'hommepoussaunhurlementdedouleurlorsquelemaléficel'atteignitenpleinetête.Ilpivota,chancela,puiss'enfuitàtoutesjambesderrièrelefrèreetlasœur.
Harryserelevaetseprécipitalelongducouloir,indifférentauxdétonationsquirésonnaientdanssondos,auxhurlementsdesautresquiluicriaientderevenir,àl'appelmuetdessilhouettesétenduesàterreetdontilignoraitlesort...
Ildérapaentournantl'angledumur,sesbasketsrenduesglissantesparlesangquis'yétaitcollé.Rogueavaituneavanceconsidérable.Était-ildéjàentrédansl'ArmoireàDisparaîtredelaSallesurDemandeoul'OrdreduPhénixavait-ilréussiàeninterdirel'accès,àempêcherlesMangemortsdes'échapperparcemoyen?Iln'entenditplusquelemartèlementdesespasetlebattementdesoncœur,tandisqu'ils'élançaitdansunnouveaucouloirdésert.Ilaperçutalorsuneempreinteensanglantéequimontraitqu'undesMangemortsaumoinssedirigeaitversl'entréeduchâteau...L'accèsdelaSallesurDemandeétaitpeut-êtrebeletbienbloqué...
Aumomentoùiltournaitunautrecoindemurdansunelongueglissade,unmaléficeluisifflaauxoreillesetilplongeaderrièreunearmurequiexplosa.IlvitlefrèreetlasœurMangemortsdévalerl'escalierdemarbredevantluietleurlançaplusieurssortilèges,maisilneparvintàatteindrequequelquessorcièresenperruquequisetrouvaientdansuntableauaccrochéaumurets'enfuirentenhurlantdanslespeinturesvoisines.Harrysautapar-dessuslesdébrisdel'armureetentenditànouveaudescris.D'autrespersonnesdanslechâteausemblaients'êtreréveillées...
Ils'engouffradansunraccourci,espérantdépasserlefrèreetlasœuretserapprocherdeRogueetdeMalefoyquiétaientsûrementdescendusdansleparc,àprésent.Sansoublierdesauterpar-dessuslamarcheescamotable,aumilieudel'escalierdérobé,ilarrivaenbas,franchitunetapisserieetfît
irruptiondansuncouloiroùsetenaientplusieursPoufsouffleeffarés,vêtusdepyjamas.
-Harry!Nousavonsentendudubruitetquelqu'unaparlédelaMarquedesTénèbres...,commençaErnieMacmillan.
-Dégagez!hurlaHarryenrepoussantbrutalementdeuxélèves.
Ilseprécipitaverslepalieretdescenditlerestedel'escalierdemarbre.Lesportesdechêneavaientétéforcées.Onvoyaitdestracesdesangsurlesoletdesélèvesterrifiéss'étaientblottiscontrelesmurs,unoudeuxd'entreeuxseprotégeantlevisagedeleursbras.LesabliergéantdeGryffondoravaitétéfracasséparunsortilègeetlesrubisqu'ilcontenaitruisselaientsurlesdallesdansuntintementsonore...
Harrytraversalehallàtoutesjambesetsortitdansleparc.Ildistinguaalorstroissilhouettesquicouraientsurlapelouse,endirectionduportail,au-delàduquelonpouvaittransplaner...IlreconnutlegigantesqueMangemortblondetunpeuplusloindevantlui,RogueetMalefoy...
L'airfroiddelanuitluidéchiralespoumonstandisqu'ilbondissaitàleurpoursuite.Ilaperçutauloinunéclairdelumièrequidessinabrièvementlescontoursdesfugitifs.Ilnesavaitpascequil'avaitprovoquémaisilcontinuaàcourir,attendantd'êtreplusprèsd'euxpourlancerunmaléfice...
Unautreéclair,descris,desjetsdelumièreenriposteetHarrycomprit:Hagridavaitsurgidesacabaneettentaitd'empêcherlesMangemortsdefuir.Malgrélasensationquechaquerespirationluilacéraitlespoumons,malgrélepointdecôtéquilebrûlaitcommeuneflamme,Harrycontinuadecourir,unevoixrépétantdanssatête:«PasHagrid...pasHagridaussi...»
Soudain,quelquechosefrappaviolemmentHarryaucreuxdesreinsetiltombaenavant,satêteheurtantlesol,dusangcoulantàflotsdesonnez.Aumomentmêmeoùilroulasurledos,sabaguettepointée,ilsutquelefrèreetlasœurqu'ilavaitdépassésgrâceauraccourcilerattrapaient...
-Impedimenta!hurla-t-il.
Ilroulaunenouvellefoissurlui-mêmeetrestatapicontrelesolplongédansl'obscurité.Miraculeusement,sonmaléficeavaitatteintl'undesespoursuivantsquitrébuchaets'effondra,entraînantl'autredanssachute.Harryserelevad'unbondetcourutànouveauderrièreRogue...
Ilvoyaitàprésentl'immensesilhouettedeHagrid,illuminéeparlalumièreducroissantdelunequivenaitd'apparaîtrederrièrelesnuages.LeMangemortblondlançaitdesmaléficesencascade,maislaforcecolossaledeHagrid,lapeauépaissequ'ilavaithéritéedesamèregéantesemblaientleprotéger.RogueetMalefoy,pendantcetemps,continuaientdecourir.Ilsauraientbientôtatteintleportailderrièrelequelilspourraienttransplaner...
HarrypassaentrombedevantHagridetsonadversaire,visaledosdeRogueets'écria:
-Stupéfix!
Ilratasacible.LejetdelumièremanqualatêtedeRoguequis'exclama:
-Courez,Drago!puisfitvolte-face.
Avingtmètresl'undel'autre,Harryetluiseregardèrentuninstantavantdebrandirleursbaguettessimultanément.
-Endol...
MaisRogueparalemaléfice,projetantHarryenarrièresansluilaisserletempsd'allerjusqu'aubout.HarryroulaparterrepuisserelevapendantquelegigantesqueMangemorthurlaitderrièrelui:
-Incendio!
Harryentendituneexplosionetunelumièredansanteauxteintesorangéesserépanditsureux:lacabanedeHagridétaitenflammes.
-Crockdurestàl'intérieur,espèced'abominable...,s'écriaHagrid.
-Endol...,lançaHarrypourladeuxièmefois,visantlasilhouetteilluminéeparl'incendie,maisRogueparaànouveaulemaléfice.
Harrylevitricaner.
-Vousn'allezquandmêmepasmejeterdesSortilègesImpardonnables,Potter!s'exclama-1-il,savoixcouvrantlerugissementdesflammes,lescrisdeHagridetlesaboiementsfrénétiquesdeCrockdur,coincédanslacabaneembrasée.Vousn'enaveznil'audace,nilacapacité.
-Incarc...,grondaHarrymaisRoguedévialesortilèged'ungestedubraspresquedésinvolte.
-Battez-vous!luicriaHarry.Battez-vous,espècedelâche...
-Vousm'aveztraitédelâche,Potter?hurlaRogue.Lorsquevotrepèrem'attaquait,c'étaittoujoursàquatrecontreun,alorsjemedemandecommentvousl'appelleriez,lui?
-Stupé...
-Paré,encoreettoujours,jusqu'àcequevousappreniezàvoustaireetàfermervotreesprit,Potter!raillaRogueendéviantunenouvellefoislesortilège.Ettoi,maintenant,viens!cria-t-ilaugigantesqueMangemortquisetrouvaitderrièreHarry.Ilesttempsdepartird'ici,avantquelesgensduministèrearrivent...
-Impedi...
Maisavantqu'ilaitfinideprononcerlaformule,Harryressentituneeffroyabledouleuretbasculadansl'herbe.
Quelqu'unhurlait.Ilnepourraitcertainementpassurvivreàunetellesouffrance,Rogueallaitletorturerjusqu'àcequ'ilenmeureouendeviennefou...
-Non!rugitlavoixdeRogueetladouleurcessaaussisoudainementqu'elleétaitapparue.
Harryétaitrecroquevillédansl'herbesombre,haletant,lamaincrispéesursabaguette.Quelquepartau-dessusdelui,Rogues'exclama:
-Avez-vousoubliélesordres?PotterappartientauSeigneurdesTénèbres.Nousdevonsleluilaisser!Allez-vousend'ici!Filez!
HarrysentitlesoltrépidercontresajouetandisquelefrèreetlasœurainsiquelegigantesqueMangemortobéissaient,courantversleportail.Harrypoussauncriderageinarticulé:encetinstant,
ilneluiimportaitplusdevivreoudemourir.Serelevantpéniblement,ils'avançaàl'aveuglette,ladémarchechancelante,endirectiondeRogue,l'hommequ'ilhaïssaitautantàprésentqu'ilhaïssaitVoldemort...
-Sectum...
Rogueagitasabaguetteetlemaléficefutànouveaurepoussé.MaisHarryn'étaitplusqu'àquelquesmètresdelui,maintenant,etilvoyaitenfindistinctementsatête:Roguenericanaitplus,nesemoquaitplus.Lesflammeséclatantesrévélaientunvisagepleindefureur.Rassemblanttoutsonpouvoirdeconcentration,Harrypensa:«Levic...»
-Non,Potter!s'écriaRogue.
IlyeutunBANGretentissantetHarryfutviolemmentprécipitéenarrière,tombantànouveausurlesol.Cettefois,sabaguetteluisautadesmains.IlentenditHagridvociféreretCrockdurhurleràlamortpendantqueRogues'approchaitdeluietleregardaitdetoutesahauteur.Harryétaitétenduparterre,sansbaguette,sansdéfense,commeDumbledorel'avaitétélui-même.LevisageblafarddeRogue,illuminéparlacabaneenflammes,étaitbaignédelamêmehainequ'ilavaitlaisséeparaîtreavantdefoudroyerDumbledore.
-Vousosezm'attaqueravecmespropressortilèges,Potter?C'estmoiquilesaiinventés-moi,lePrincedeSang-Mêlé!Etvousvoudriezretournermesinventionscontremoi,commevotreignoblepère,n'est-cepas?Jenecroispasquevousyarriverez...Non!
HarryavaitplongéverssabaguettemaisRoguelançaunmaléficeetellefutexpédiéequelquesmètresplusloin,horsdevuedansl'obscurité.
-Alors,tuez-moi,ditHarry,lavoixhaletante.
Iln'éprouvaitaucunepeur,simplementdelarageetdumépris.
-Tuez-moicommevousl'aveztuélui,espècedelâche...
-NEMETRAITEZPASDELÂCHE!hurlaRogue.Sonvisageétaitdevenusoudaindément,inhumain,commes'iléprouvaitlamêmedouleurquelechienjappant,gémissant,coincédanslacabaneenfeudeHagrid.
Roguefenditl'airdesabaguetteetHarrysentitquelquechosedebrûlant,commeunfouetchaufféàblanc,luifrapperlevisageenleplaquantbrutalementcontrelesol.Destachesdelumièreexplosèrentdevantsesyeuxetpendantunmoment,illuisemblaimpossibledereprendresonsouffle.Puisilentenditau-dessusdeluiunbruissementd'ailesetvituneformegigantesqueobscurcirlesétoiles:BuckavaitfondusurRoguequireculaenchancelantsouslesserresaiguiséescommedesrasoirsquiessayaientdelelacérer.LorsqueHarryseredressa,assisdansl'herbe,latêteluitournantencoreaprèssondernierchocaveclesol,ilvitRogues'enfuiràtoutesjambes,l'énormebêtebattantdesailesderrièreluiethurlantcommejamaisHarrynel'avaitentenduehurler...
Ilserelevatantbienquemaletregardaalentour,hébété,àlarecherchedesabaguette,espérantpouvoirreprendrelapoursuite,maislorsquesesdoigtstâtonnèrentdansl'herbe,écartantdesbrindilles,ilsutqu'ilseraittroptard.Eneffet,quandileutenfinremislamainsursabaguettemagique,ilseretournaetvitl'hippogriffevolerencercleau-dessusduportail:Rogueavaitréussiàtransplaner,justederrièrel'enceintedel'école.
-Hagrid,marmonnaHarry,encoreétourdi,lançantdesregardsdetouscôtés.HAGRID?
Ils'avançaverslamaisond'unpasvacillantetaperçutuneimmensesilhouettequiémergeaitdesflammes,portantCrockdursursondos.Avecuncridegratitude,Harrytombaàgenoux,tremblantdespiedsàlatête,lecorpsdouloureux,lesoufflesaccadé,chaquerespirationluitransperçantlespoumons.
-Çava,Harry?Pasblessé?Dis-moiquelquechose...LagrossetêtehirsutedeHagridflottaitau-dessusdelui,masquantlesétoiles.Harrysentituneodeurdefeudeboisetdepoilsdechienbrûlés.Iltenditlamainetcaressalatiédeurrassurante,vivante,deCrockdurquifrissonnaitàcôtédelui.
-Çavabien,réponditHarry,haletant.Etvous?
-Biensûrqueoui...Ilenfautplusqueçapourm'avoir.HagridpritHarryparlebrasetlesoulevaavecunetelleforcequesespiedsquittèrentlesoluninstantavantqu'ilseremettedebout.Ilvitdusangcoulerd'uneprofondeentaillesurlajouedeHagrid,justeau-dessousdesonœilquienflaitrapidement.
-Nousdevrionséteindrelefeu,ditHarry.Laformule,c'estAguamenti...
-Jesavaisquec'étaitquelquechosecommeça,grommelaHagrid.
Illevaunparapluieroseàfleursquisentaitleroussietlança:
-Aguamenti!
Unjetd'eaujaillitalorsdel'extrémitéduparapluie.Asontour,Harrybranditsabaguetteauboutdesonbrasquiluisemblalourdcommeduplombetmurmuraégalementl'incantation.Ensemble,ilsarrosèrentainsilamaisonjusqu'àcequeladernièreflammes'éteigne.
-Cen'estpastropgrave,affirmaHagrid,optimiste,encontemplantquelquesminutesplustardlesruinesfumantes.RienqueDumbledorenepuisseréparer...
Lorsqu'ilentenditprononcerlenom,Harryéprouvaunedouleurdéchiranteaucreuxdel'estomac.Danslesilenceetl'immobilité,ilsentitl'horreurmonterenlui.
-Hagrid...
-J'étaisentraind'attacherlespattesdedeuxBotrucsquandjelesaientendusarriver,ditHagridavectristesse,lesyeuxtoujoursfixéssursacabanedévastée.Ilsontdûêtreréduitsencendres,lesmalheureux...
-Hagrid...
-Qu'est-cequis'estpassé,Harry?J'aisimplementvucesMangemortsquisortaientduchâteauencourantmaisqu'est-cequeRoguepouvaitbienfabriqueraveceux?Oùest-ilpassé?Illespoursuivait?
-II...
Harrys'éclaircitlagorge,desséchéeparlafuméeetlapanique.
-Hagrid,ilatué...
-Tué?s'exclamaHagridenleregardantavecdesyeuxronds.Rogueatué?Qu'est-cequeturacontes?
-Dumbledore,achevaHarry.Rogueatué...Dumbledore.
Hagridleregarda.Cequesabarbelaissaitvoirdesonvisageexprimaitunetotaleincompréhension.
-Dumbledorequoi,Harry?
-Ilestmort.Roguel'atué...
-Neracontepasdeschosespareilles,répliquaHagridd'untonbrusque.RoguetuerDumbledore...Nesoispasstupide,Harry.Qu'est-cequitefaitdireça?
-Ças'estcassésousmesyeux.
-Jel'aivu,Hagrid.
Hagridhochalatête:ilparaissaitincrédulemaiscompatissant,croyantvisiblementqueHarryavaitreçuunchocsurlecrâne,qu'ilavaitl'espritembrouillé,peut-êtreàlasuited'unmaléfice...
-Cequiadûsepasser,c'estqueDumbledoreaditàRoguederepartiraveclesMangemorts,assuraHagridd'untonconfiant.Ilfautqu'ilcontinueàjouersonrôle,jesuppose.Ecoute,jevaisteraccompagneràl'école.Viens,Harry...
Harryn'essayapasdediscuternid'expliquer.Ilétaittoujourssecouédetremblementsincontrôlables.Hagriddécouvriraitlavéritébienasseztôt,beaucouptroptôt...Quandilsrepartirentverslechâteau,Harryvitqu'ungrandnombredefenêtresétaientallumées,àprésent:ilimaginaitfacilementcequisepassaitàl'intérieur,lesélèvesallantdesalleensalle,seracontantquedesMangemortsétaiententrés,quelaMarquebrillaitau-dessusdePoudlard,quequelqu'unavaitdûêtretué...
Lesportesdechêneétaientouvertes,lalumièrequiprovenaitdel'intérieurinondantl'alléeetlapelouse.Lentement,d'unpasindécis,desélèvesdescendaientlesmarches,jetantdesregardsinquietsautourd'eux,guettantlemoindresignedelaprésencedesMangemortsquis'étaientenfuisdanslanuit.LesyeuxdeHarry,cependant,étaientfixéssurlesol,aupieddelaplushautetour.Ilcrutdistingueruneformenoire,recroquevilléedansl'herbe,bienqu'ilfûtbeaucouptroploinpourcela.Maistandisqu'ilobservaitensilencel'endroitoùilpensaitquesetrouvaitlecorpsdeDumbledore,ilvitplusieurspersonnesconvergerdanscettedirection.
-Qu'est-cequ'ilsregardent?demandaHagrid.
Harryetluiapprochaientduchâteau,Crockdurlessuivantaussiprèsquepossible.
-Quiest-cequiestallongédansl'herbe?ajoutabrusquementHagrid.
Ilsehâtaitàprésentverslatourd'astronomieaubasdelaquelleungroupes'étaitformé.
-Tuasvu,Harry?Justeaupieddelatour?SouslaMarque...MonDieu...tucroisquequelqu'unaétéjetéde...
Hagridsetut,cettepenséeluiparaissanttrophorriblepourêtreexpriméeàhautevoix.Harrymarchaitàcôtédelui,ressentantdesélancementsetdesdouleurssurlevisageetlesjambes,làoùl'avaientatteintlesmaléficeslancésaucoursdeladernièredemi-heure.Maissessensationsétaient
étrangementdétachéescommesic'étaitquelqu'und'autrequileséprouvaitàcôtédelui.Cequiétaitbienréel,enrevanche,ceàquoiilnepouvaitéchapper,c'étaitl'horriblesentimentd'oppressionquiluiserraitlapoitrine...
Hagridetluitraversèrentcommedansunrêvelafoulemurmuranteetparvinrentaupremierrang,àl'endroitoùélèvesetprofesseursmuetsdestupéfactionavaientlaisséunespacelibre.
HarryentenditHagridgémirsouslechocetladouleurmaisilnes'arrêtapas.Ilcontinuad'avancerlentementjusqu'àl'endroitoùDumbledoreétaitétenduets'accroupitauprèsdelui.
Harryavaitsuqu'iln'yavaitplusd'espoirdèslemomentoùils'étaittrouvélibérédusortilègeduSaucissonauquelDumbledorel'avaitsoumis.Ilsavaitquecelanepouvaitseproduirequesiceluiquil'avaitjetéétaitmort.Maisiln'étaittoujourspaspréparéàvoirainsiétendulesbrasencroix,brisé,leplusgrandsorcierqu'ilaitjamaisrencontréouqu'ilrencontreraitjamais.
LesyeuxdeDumbledoreétaientclos.Sisesbrasetsesjambesn'avaientpasformécetangleétrange,onauraitpucroirequ'ildormait.Harrytenditlamain,rajustaleslunettesendemi-lunesurlenezaquilinetessuyaavecsapropremancheunfiletdesangquicoulaitdesabouche.Puisilbaissalesyeuxverslevisageridéduvieuxsageetessayad'assimilercettevéritémonstrueuseetincompréhensible:jamaisplusDumbledoreneluiparlerait,jamaisplusilnepourraitluivenirenaide...
LafoulemurmuraitderrièreHarry.Auboutd'unlongmoment,ilserenditcomptequ'ils'étaitagenouillésurquelquechosededuretregardacequec'était.
Lemédaillondontilsavaientréussiàs'emparerplusieursheuresauparavantétaittombédelapochedeDumbledore.Ils'étaitouvert,sansdoutesouslaviolenceduchoc.Bienqu'ilfûtincapabled'éprouverdavantagededouleur,d'horreur,detristessequ'iln'enressentaitdéjà,Harrysutenleramassantqu'ilyavaitquelquechosed'anormal...
Ilretournalemédaillonentresesmains.Iln'étaitpasaussigrandqueceluiqu'ilavaitvudanslaPensine,aucunsignen'étaitgravédessus,etonn'yvoyaitpasleSornementéquiétaitcenséêtrelamarquedeSerpentard.Parsurcroît,iln'yavaitrienàl'intérieur,àpartunmorceaudeparcheminplié,glisséàl'endroitoùauraitdûsetrouverunportrait.
Machinalement,sansvraimentpenseràcequ'ilfaisait,Harryôtalemorceaudeparchemin,ledépliaetlelutàlalumièredesnombreusesbaguettesmagiquesquis'étaientalluméesautourdelui:
AuSeigneurdesTénèbres,Jesaisquejeneseraiplusdecemondebienavantquevousnelisiezceci
maisjeveuxquevoussachiezquec'estmoiquiaidécouvertvotresecret.J'aivolélevéritableHorcruxe
etj'ail'intentiondeledétruiredèsquejelepourrai.J'affrontelamortdansl'espoir
quelorsquevousrencontrerezunadversairedevotretaille,vousserezredevenumortel.
R.A.B.
Harrynesavaitpascequesignifiaitcemessageetils'enfichait.Uneseulechosecomptait:cemédaillonn'étaitpasunHorcruxe.Dumbledores'étaitaffaiblipourrienenbuvantcetteterriblepotion.HarrychiffonnaleparcheminentresesdoigtsetdeslarmesluibrûlèrentlesyeuxtandisqueCrockdur,derrièrelui,hurlaitàlamort.
29Lalamentationduphénix
Viens,Harry.-Non.-Tunepeuxpasresterici...Viens,maintenant...
-Non.
IlnevoulaitpasquitterDumbledore,ilnevoulaitallernullepart.Sursonépaule,lamaindeHagridtremblait.Uneautrevoixditalors:
-Harry,viens.
Unemainbeaucouppluspetite,beaucouppluschaleureuse,s'étaitreferméesurlasienneetl'incitaitàserelever.Ilobéitàsapressionsansvraimentypenser.Cefutseulemententraversantlafouledansl'autresens,sansrienvoirautourdelui,qu'unparfumdefleurluifitcomprendrequeGinnyleramenaitauchâteau.Desparolesincompréhensiblesl'assaillaient,dessanglots,descris,desgémissementstransperçaientlanuit,maisHarryetGinnycontinuèrentd'avanceretremontèrentlesmarchesduhalld'entrée:desvisagesflottaientdanslechampdevisiondeHarry,desgensl'observaient,murmuraient,seposaientdesquestions,etlesrubisdeGryfFondorbrillaientparterrecommedesgouttesdesangtandisqueGinnyetluisedirigeaientversl'escalierdemarbre.
-Onvaàl'infirmerie,ditGinny.
-Jenesuispasblessé,réponditHarry.
-CesontlesordresdeMcGonagall,insista-t-elle.Toutlemondeyest,Ron,Hermione,Lupin,toutlemonde...
Harrysentitànouveaulapeurmonterenlui:ilavaitoubliélescorpsinanimésqu'ilavaitlaissésderrière.
-Ginny,quid'autreestmort?
-Net'inquiètepas,personned'entrenous.
-MaislaMarquedesTénèbres...Malefoyaditqu'ilavaitenjambéuncorps...
-IlaenjambéBill,maisçava,ilestvivant.
Ilyavaitpourtantdanssavoixuntonquin'annonçaitriendebon,songeaHarry.
-Tuessûre?
-Évidemment...Ilest...Iln'estpasentrèsbonétat,c'esttout.Greybackl'aattaqué.MadamePomfreshditque...qu'iln'auraplusjamaislemêmeaspect...-lavoixdeGinnytremblaunpeu.Nousnesavonspasexactementquelsserontleseffets...Jeveuxdire,Greybackestunloup-garou,maisiln'étaitpasmétamorphoséquandc'estarrivé.
-Etlesautres...Ilyavaitd'autrescorpsparterre...
-Nevilleestàl'infirmeriemaisMadamePomfreshpensequ'ilserabientôtrétablietleprofesseurFlitwickaétéassommé,maisilvabien,ilestjusteunpeusecoué.Ilainsistépoursortirs'occuperdes
Serdaigle.EtunMangemortaétéabattuparundessortilègesdemortquel'énormeblondlançaitdetouslescôtés...Harry,sinousn'avionspaseutapotiondeFélixFelicis,jecroisquenousaurionstousététués,maislesmaléficessemblaientpasseràcôtédenoussansnousatteindre...
Ilsétaientarrivésàl'infirmerie.Poussantlaporte,HarryvitNeville,apparemmentendormi,étendusurunlitàcôtédel'entrée.Ron,Hermione,Luna,TonksetLupinétaientrassemblésautourd'unautrelittoutauboutdelasalle.Enentendantlaportes'ouvrir,ilslevèrenttouslatête.HermionecourutversHarryetleserracontreelle.Lupins'avançaégalement,l'airanxieux.
-Çava,Harry?
-Trèsbien...EtBill?
Personnenerépondit.Harryregardapar-dessusl'épauled'Hermioneetvitsurl'oreillerunvisageméconnaissable,siterriblementlacéré,déchiré,qu'ilenparaissaitgrotesque.MadamePomfreshétalaitsurlesplaiesdeBillunonguentvertàl'odeuracre.HarrysesouvenaitavecquellefacilitéRogueavaitguériàl'aidedesabaguettemagiquelesblessuresinfligéesàMalefoyparleSectumsempra.
-Vousnepouvezpaslesoigneravecunsortilègeouquelquechosecommeça?demanda-t-ilàMadamePomfresh.
-Aucunsortilègenepeutagirsurdetellesblessures,répondit-elle.J'aiessayétoutcequejeconnais,maisiln'yapasderemèdescontrelesmorsuresdeloup-garou.
-Iln'apasétémorduàlapleinelune,ditRonquifixaitlevisagedesonfrèrecommes'ilavaitpuforcersesplaiesàserefermerparsonsimpleregard.Greybacknes'étaitpasmétamorphosé,doncBillnedeviendrasûrementpasun...unvrai...
Hésitant,ilsetournaversLupin.
-Non,jenepensepasqueBilldeviendraunvrailoup-garou,achevaLupin.Maiscelanesignifiepasqu'iln'yaurapasunecertainecontamination.Cesontdesblessuresensorcelées.Ilyapeudechancesqu'ellesguérissentjamaiscomplètementet...etilsepeutqueBillaitdésormaiscertainescaractéristiquesduloup.
-Peut-êtrequeDumbledoreconnaîtunremèdequiseraitefficace?ditRon.Oùest-il?C'estsursonordrequeBills'estbattucontrecesfousfurieux.Dumbledoreaunedetteenverslui,ilnepeutpaslelaisserdanscetétat...
-Ron...Dumbledoreestmort,annonçaGinny.
-Non!
LupinjetaunregardeffaréàGinny,puisàHarrycommes'ilespéraitquecelui-cidémentiraitlanouvellemaisvoyantqu'iln'enétaitrien,ils'effondrasurunechaiseàcôtédulitdeBill,levisagedanslesmains.Harryn'avaitencorejamaisvuLupinperdrelecontrôledelui-même.C'étaitcommes'ilavaitsurprisquelquechosed'intime,d'inconvenant.IltournalatêteetcroisalesyeuxdeRon,échangeantavecluiunregardmuetquiconfirmacequeGinnyavaitdit.
-Commentest-ilmort?murmuraTonks.Commentest-cearrivé?
-Roguel'atué,réponditHarry.J'étaislà,jel'aivu.Enrevenant,nousavonsatterriausommetdelatourd'astronomie,làoùsetrouvaitlaMarque...Dumbledoreétaitmalade,affaibli,maisjecroisqu'ils'estrenducomptequec'étaitunpiègequandonaentenduquelqu'unmonterl'escalierencourant.Ilm'aimmobilisé,jenepouvaisrienfaire,j'étaissouslacaped'invisibilité...Acemoment-là,Malefoyapoussélaporteetl'adésarmé...
HermioneplaquasesmainscontresaboucheetRonpoussaungémissement.LeslèvresdeLunatremblaient.
-D'autresMangemortssontarrivés...EtpuisRogue...C'estRoguequil'atué.Avecl'AvadaKedavra.
Harryfutincapabledecontinuer.
MadamePomfreshfonditenlarmes.Personneneluiprêtaattention,saufGinnyquimurmura:
-Chut!Ecoutez!
Dansunsanglot,MadamePomfresh,lesyeuxécarquillés,pressasesdoigtscontreseslèvres.Quelquepartdansl'obscurité,unphénixlançaitunchantqueHarryn'avaitencorejamaisentendu:unelamentationdéchiranted'uneterriblebeauté.Commeilluiétaitdéjàarrivédeleressentirlorsquechantaitlephénix,ileutl'impressionquelamusiquenevenaitpasdel'extérieurmaisqu'elleétaitenlui:c'étaitsonproprechagrin,transforméparmagieenunemélodie,quis'élevaitdansleparcetleurparvenaitparlesfenêtresduchâteau.
Combiendetempsrestèrent-ilsàl'écouter,ilnelesavaitpas,ilnesavaitpasnonpluspourquoientendreainsichanterleurchagrinparaissaitsoulagerunpeuleurdouleur.Illuisemblaentoutcasqu'ils'étaitécouléuntempstrèslonglorsquelaportedel'infirmeries'ouvritànouveauetqueleprofesseurMcGonagallentradanslasalle.Commelesautres,elleportaitlesmarquesducombat:elleavaitdesestafiladessurlevisageetsarobeétaitdéchirée.
-MollyetArthurarrivent,dit-elle.
Lesortilègedelamusiquefutrompu:ilss'éveillèrentcommes'ilssortaientd'unetranse,setournantànouveauversBill,sefrottantlesyeux,hochantlatête.
-Harry,ques'est-ilpassé?D'aprèsHagrid,vousétiezavecleprofesseurDumbledorelorsqu'il...lorsquecelas'estproduit.IlditqueleprofesseurRogueestimpliquéd'unecertaine...
-RogueatuéDumbledore,déclaraHarry.
Elleleregardaunmomentdanslesyeuxpuisvacilladangereusement.MadamePomfreshquisemblaitavoirreprissesespritsseprécipita,faisantapparaîtreunechaisequ'elleglissasousleprofesseurMcGonagall.
-Rogue,répétaMcGonagalld'unevoixfaibleenselaissanttombersurlachaise.Nousnousdemandionstous...
Maisilatoujours...euconfiance...Rogue...Jen'arrivepasàycroire...
-Rogueétaitunocclumensdetrèshautniveau,ditLupin,avecuneduretéquineluiétaitpasfamilière.Nousl'avonstoujourssu.
-MaisDumbledorejuraitqu'ilétaitdenotrecôté!murmuraTonks.J'aitoujourspenséqu'ilsavaitsurRoguequelquechosequenousignorions...
-Illaissaitentendrequ'ilavaituneraisonindiscutabledeluifaireconfiance,marmonnaleprofesseurMcGonagallquitamponnaitàprésentlecoinhumidedesespaupièresavecunmouchoirbordédemotifsécossais.Biensûr...étantdonnél'histoiredeRogue...ilétaitinévitablequ'onseposedesquestions...MaisDumbledorem'aditexplicitementquelerepentirdeRogueétaitabsolumentsincère...Ilnevoulaitpasentendreexprimerlemoindredouteàcesujet!
-J'aimeraisbiensavoircequeRogueapuluiraconterpourleconvaincre,sedemandaTonks.
-Jelesais,réponditHarry.
Touslesregardssetournèrentverslui.
-RogueadonnéàVoldemortl'informationquil'alancésurlestracesdemamèreetdemonpère.IladitensuiteàDumbledorequ'ilnes'étaitpasrenducomptedesconséquencesdesonacte,qu'ilregrettaitprofondémentdel'avoirfait,ilregrettaitquemesparentssoientmorts.
-EtDumbledoreacruça?s'étonnaLupin,incrédule.DumbledoreacruqueRogueregrettaitqueJamessoitmort?RoguehaïssaitJames...
-Etilsefichaitcomplètementdemamère,ajoutaHarry,parcequ'elleétaitd'originemoldue...IllatraitaitdeSang-de-Bourbe...
PersonnenedemandacommentHarrysavaitcela.Toussemblaientabasourdisetterrifiés,essayantdedigérerlamonstrueusenouvelle.
-Toutestdemafaute,déclarasoudainleprofesseurMcGonagall.
Elleparaissaitdésemparée,tordantentresesmainssonmouchoirhumide.
-Mafaute.J'aienvoyéFiliuschercherRogue,cesoir,jel'aienvoyéchercherpourqu'ilviennenousaider!Sijen'avaispasavertiRoguedecequisepassait,peut-êtreneserait-iljamaisvenuprêtermain-forteauxMangemorts.Jenepensepasqu'ilaitétéaucourantdeleurprésenceavantqueFiliusneleprévienne,ilnesavaitsansdoutepasqu'ilsdevaientvenir.
-Non,cen'estpasvotrefaute,Minerva,assuraLupind'untonferme.Nousvoulionstousdesrenforts,nousétionscontentsqueRogueviennenousrejoindre...
-Alors,quandilestarrivépendantlabataille,ils'estrangéducôtédesMangemorts?demandaHarry.
Ilvoulaitconnaîtretouslesdétailsdeladuplicitéetdel'infamiedeRogue,recueillantfébrilementdenouvellesraisonsdelehaïr,dejurervengeance.
-Jenesaispasexactementcequis'estproduit,réponditleprofesseurMcGonagall,égarée.Toutétaitsiconfus...Dumbledorenousavaitditqu'ilquitteraitl'écolependantquelquesheuresetilnousademandédepatrouillerdanslescouloirs,aucasoù...Remus,BilletNymphadoradevaientsejoindreànous...Nousavonsdoncpatrouillé.Toutparaissaittranquille.Lespassagessecretscommuniquantavecl'extérieurétaienttoussurveillés.Noussavionsquepersonnenepouvaitarriverparlavoiedesairs.Chaqueentréeduchâteauétaitprotégéepardepuissantsenchantements.Jenesaistoujourspas
commentlesMangemortsontfaitpourentrer...
-Moi,jelesais.
HarryleurparlaenquelquesmotsdesdeuxArmoiresàDisparaîtreetducheminmagiquequilesreliaitentreelles.
-IlssontdoncarrivésparlaSallesurDemande.Presquecontresavolonté,illançaunregardàRonetàHermionequiparaissaienttousdeuxanéantis.
-J'aitoutfaitdetravers,avouaRond'unairsombre.Onasuivitesinstructions:onaregardélacarteduMaraudeuretcommeMalefoyn'yétaitpas,onapenséqu'ildevaitsetrouverdanslaSallesurDemande.Ginny,Nevilleetmoi,onestalléslasurveiller...maisMalefoyaréussiànouséchapper.
-Ilestsortidelasalleenvironuneheureaprèsqu'onaitcommencélasurveillance,ditGinny.Ilétaitseuletilserraitcontreluicettehorriblemaindesséchée...
-LaMaindeGloire,précisaRon.Ellepermetàceluiquilatientd'avoirdelalumièrequandlesautressontdanslenoir,tutesouviens?
-IlavaitdûallervérifiersilavoieétaitlibreavantdelaissersortirlesMangemorts,repritGinny.Dèsqu'ilnousarepérés,ilajetéquelquechoseenl'airettoutestdevenud'unnoird'encre...
-Lapoudred'ObscuritéInstantanéeduPérou,ditRonavecamertume.OnentrouvechezFredetGeorge.Jevaisleurdireunmotsurlafaçondontilschoisissentleursclients.
-Onatoutessayé,Lumos,Incendio,poursuivitGinny.Pasmoyend'obtenirlamoindrelueur.Toutcequ'onapufaire,c'estsortirducouloiràtâtonsetpendantcetemps-là,onentendaitdesgensquipassaientencourantàcôtédenous.
Malefoy,lui,pouvaitvoiretlesguidergrâceàcettemainmaisonn'apasosélancerdemaléficespournepasrisquerdeselesenvoyerlesunsauxautres.Quandonaenfinréussiàatteindreuncouloiréclairé,ilsavaientdisparu.
-Heureusement,ditLupind'unevoixrauque,Ron,GinnyetNevillesontpresquetoutdesuitetombéssurnousetilsnousontracontécequis'étaitpassé.Quelquesminutesplustard,onatrouvélesMangemortsquisedirigeaientverslatourd'astronomie.Detouteévidence,Malefoynes'étaitpasattenduàcequ'ilyaitd'autrespersonnesenfaction.Entoutcas,ilavaitépuisésesréservesdepoudred'Obscurité.Uncombats'estengagé,ilssesontdispersésetnouslesavonspoursuivis.L'und'eux,Gibbon,aréussiàs'enfuirdansl'escalierdelatour...
-PourfaireapparaîtrelaMarque?demandaHarry.
-Sansdoute,oui.IlsavaientdûprévoirçaavantdequitterlaSallesurDemande.MaisjepensequeGibbonn'aimaitpastropl'idéed'attendreDumbledoretoutseulausommetdelatourparcequ'ilatrèsviteredescendul'escalierpourselancerànouveaudanslabatailleetilaététouchéparunsortilègedemortquim'aratédepeu.
-Ettoi,oùétais-tupendantquelesautressurveillaientlaSallesurDemande?interrogeaHarryensetournantversHermione.
-DevantlebureaudeRogue,murmuraHermione,lesyeuxbrillantsdelarmes.AvecLuna.Nous
sommesrestéeslàuneéternitéettoutétaitcalme...Nousnesavionspasdutoutcequisepassaitlà-haut,RonavaitemportélacarteduMaraudeur...IlétaitpresqueminuitquandleprofesseurFlitwickadévalél'escalierdescachots.Ilcriaitqu'ilyavaitdesMangemortsdanslechâteau,jenecroispasqu'ilaitremarquéqu'onétaitlà,Lunaetmoi,ilestsimplemententréentrombedanslebureaudeRogueetonl'aentenduluidirequ'ildevaitabsolumentvenirlesaider,ensuite,ilyaeuunbruitdechuteetRogueestsortiencourantdesonbureau,ilnousavueset...et...
-Quoi?demandaHarryd'untonpressant.
-J'aiététellementbête,Harry!murmuraHermioned'unepetitevoixaiguë.IlnousaditqueleprofesseurFlitwicks'étaitévanouietquenousdevrionsnousoccuperdeluipendantque...pendantqu'ilallaitaideràcombattrelesMangemorts...
Ellesecouvritlevisagedansungestedehonteetcontinuadeparlerentresesdoigts,lavoixétouffée:
-NoussommesentréesdanssonbureaupourvoirsinouspouvionsaiderleprofesseurFlitwicketnousl'avonstrouvéétenduparterre,inconscient...et...oh,c'esttellementévident,maintenant.RogueadûstupéfixerFlitwick,maisonnes'enestpasrenducompte,Harry,onnes'enestpasrenducompte,onasimplementlaisséfilerRogue!
-Cen'estpasvotrefaute,assuraLupin.Hermione,sivousn'aviezpasobéiàRogue,sivousvousétiezmisesentraversdesonchemin,ilvousauraitsansdoutetuées,vousetLuna.
-Ilestdoncmontédanslesétages,ditHarry-quivoyaitclairementdanssatêteRoguegrimperquatreàquatrel'escalierdemarbre,sarobenoirevoltigeantderrièrelui,tirantsabaguettedesoussacape-,etilatrèsvitedécouvertl'endroitoùsedéroulaitlecombat...
-Nousavionsdesdifficultés,nousétionsentraindeperdre,expliquaTonksàvoixbasse.GibbonavaitététuémaislesautresMangemortssemblaientprêtsàlivreruncombatsansmerci.Nevilleavaitétéblessé,BillsauvagementattaquéparGreyback...Ilfaisaitnoir...lesmaléficesvolaiententoussens...LejeuneMalefoyavaitdisparu,ilavaitdûréussiràsefaufileretàmonterdanslatour...Puisd'autresontcouruàsasuiteetl'und'euxabloquéderrièreluil'accèsàl'escalier,avecjenesaisquelsortilège...Nevilleafoncédroitdedansetils'estretrouvéprojetéenl'air...
-Aucundenousn'apupasser,ditRon,etpendantcetemps-là,ceténormeMangemortjetaitdesmaléficesdetouslescôtés,ilsricochaientsurlesmursetnousmanquaientdejustesse...
-EtpuisRogueestarrivé,poursuivitTonks,etilatrèsvitedisparu...
-Jel'aivucourirversnous,repritGinny,maisàcemoment-là,undessortilègesdugigantesqueMangemortm'aratéedepeu,jemesuisbaisséeetjen'aiplussuivicequisepassait.
-Ilafoncédroitsurlabarrièreensorceléeetl'atraverséecommesiellen'existaitpas,racontaLupin.J'aiessayédelerattraper,maisj'aiétérejetéenarrièrecommeNeville...
-Ildevaitconnaîtreunantisortquenousignorions,murmuraMcGonagall.Aprèstout,ilétaitprofesseurdedéfensecontrelesforcesduMal...J'aisimplementcruqu'ils'étaitlancéàlapoursuitedesMangemortsquis'échappaientdansl'escalierdelatour...
-Eneffet,ditHarry,d'untonféroce,maisc'étaitpourlesaider,paspourlesarrêter...Etjevousparie
qu'ilfallaitavoirlaMarquedesTénèbressurlebraspourtraversercettebarrièreinvisible...Qu'est-cequis'estpasséquandilestredescendu?
-LegrosMangemortvenaitdejeterunsortquiavaitfaits'effondrerlamoitiéduplafondetavaitégalementdétruitlemaléficedelabarrièreinvisible,expliquaLupin.Nousnoussommestousprécipitésdansl'escalier-ceuxd'entrenousquitenaientencoredebout-puisRogueetlejeuneMalefoyontémergédelapoussièreet,bienentendu,nousn'avonspassongéàlesattaquer...
-Onlesalaisséspasser,ditTonksd'unevoixéteinte,onapenséqu'ilsétaientpoursuivisparlesMangemorts...Uninstantplustard,lesautresMangemortsetGreybackétaientrevenussebattrecontrenous.IlmesembleavoirentenduRoguecrierquelquechose,maisjen'aipascomprisquoi...
-Ilacrié:«C'estfini»,ditHarry.Ilavaitfaitcequ'ilavaitdécidédefaire.
Toutlemondesetut.Au-dehors,lalamentationdeFumseckcontinuaitdes'éleverdansl'obscuritéduparc.Tandisquel'échodesonchantrésonnaitdanslesairs,despenséesinvolontaires,indésirables,s'insinuaientdansl'espritdeHarry...Avaient-ilsdéjàemportélecorpsdeDumbledore?Quedeviendraitsadépouille?Oùreposerait-il?IlserraétroitementlespoingsdanssespochesetsentitlecontactfroiddufauxHorcruxecontrelesjointuresdesamaindroite.
Toutàcoup,laportedel'infirmeries'ouvritàlavoléeenlesfaisanttoussursauter:MretMrsWeasleytraversaientlasalleàgrandspas,suivisdeFleur,sonbeauvisageterrifié.
-Molly...Arthur...,ditleprofesseurMcGonagallquis'étaitlevéed'unbondetseprécipitaitpourlesaccueillir.Jesuisvraimentnavrée...
-Bill,murmuraMrsWeasleyquipassatrèsvitedevantelleenvoyantlevisageravagédesonfils.Oh,Bill!
LupinetTonksselevèrentaussitôtets'écartèrentpourqueMretMrsWeasleypuissents'approcherdulit.MrsWeasleysepenchasursonfilsetposaseslèvressursonfrontensanglanté.
-Vousm'avezditquec'estGreybackquil'aattaqué?demandaMrWeasley,effaré,auprofesseurMcGonagall.Maisiln'étaitpasmétamorphosé?Alors,qu'est-cequivasepasser?Qu'est-cequivaarriveràBill?
-Nousnelesavonspasencore,réponditleprofesseurMcGonagallenregardantLupind'unairdésemparé.
-Ilyaurasansdouteuneformedecontamination,Arthur,déclaraLupin.C'estuncasétrange,peut-êtreunique...Nousnesavonspascequeserasoncomportementquandilseréveillera...
MrsWeasleypritdesmainsdeMadamePomfreshl'onguentmalodorantetcommençaàl'étalersurlesplaiesdeBill.
-EtDumbledore...,repritMrWeasley.Minerva,est-ilvraiqu'ilest...Ilestvéritablement...
TandisqueleprofesseurMcGonagallconfirmaitlanouvelled'unsignedetête,HarrysentitGinnybougeràcôtédeluietilsetournaverselle.SesyeuxlégèrementplissésétaientfixéssurFleurquiregardaitBill,levisagefigé.
-Dumbledoreestmort,murmuraMrWeasley,maisMrsWeasleynes'intéressaitqu'àsonfilsaîné.
Ellesemitàpleurer,deslarmestombantsurlevisagemutilédeBill.
-Biensûr,l'apparencephysiquenecomptepasbeaucoup...Çan'apast...tellementd'importance...Maisc'étaituntrèsbeaupetitg...garçon...ilatoujoursététrèsbeau...etil...ildevaitsemarier!
-Qu'est-cequevousvoulezdireparlà?s'exclamasoudainFleur.Qu'est-cequevousvoulezdireparildevaitsemarier?
MrsWeasley,interloquée,levasonvisageruisselantdelarmes.
-Ehbien...maintenant...
-VouspensezqueBillnevoudraplussemarieravecmoi?
demandaFleurd'untonimpérieux.Vouspensezqu'àcausedecesmorsures,ilnem'aimeraplus?
-Non,cen'estpasceque...
-Parcequ'ilm'aimeratoujours!répliquaFleurquiseredressadetoutesatailleetrejetaenarrièresalonguechevelured'unblondargenté.Ilfaudraitplusqu'unloup-garoupourempêcherBilldem'aimer!
-Certainement,j'ensuissûre,réponditMrsWeasleymaisjepensaisquepeut-être...étantdonné...lafaçondontil...
-Vouscroyezquejenevoudraisplusmemarieraveclui?Ouc'estpeut-êtrecequevousespérez?lançaFleur,lesailesdunezfrémissantes.Qu'est-cequeçapeutmefaire,sonphysique?Jesuissuffisammentbellepourdeux,ilmesemble!Cescicatricesmontrentsimplementquemonmariestcourageux!Etd'ailleurs,c'estmoiquivaism'occuperdelui!ajouta-t-elled'untonféroceenécartantMrsWeasleyetenluiprenantl'onguentdesmains.
MrsWeasleytombaenarrièrecontresonmariet,avecuneexpressiontrèsétrange,regardaFleurétalerl'onguentsurlesblessuresdeBill.Personneneprononçaunmot.Harryn'osaitpasbouger.Commetouslesautres,ilattendaitl'explosion.
-Notregrand-tanteMuriel,ditMrsWeasleyaprèsunlongsilence,possèdeuntrèsbeaudiadème-fabriquépardesgobelins-etjesuissûrequejepourraislaconvaincredevousleprêterpourlemariage.ElleaimebeaucoupBill,etcediadèmevousiraitàmerveille,avecvoscheveux.
-Merci,réponditFleuravecraideur.Ceserasûrementravissant.
Uninstantplustard-Harryn'avaitpastrèsbienvucommentleschosess'étaientpassées-,lesdeuxfemmespleuraientdanslesbrasl'unedel'autre.Complètementdésorienté,sedemandantsilemonden'étaitpasdevenufou,ilseretourna:RonparaissaitaussiabasourdiqueluietGinnyéchangeaitavecHermionedesregardssurpris.
-Tuasvu!ditunevoixcrispée.TonksregardaitLupind'unœilnoir.
-Elleveuttoujoursl'épouser,mêmes'ilaétémordu!Elles'enfiche!
-C'estdifférent,réponditLupin,remuantàpeineleslèvres,l'airsoudaintendu.Billneserapasunloup-garouàpartentière.Lesdeuxcassonttrès...
-Maisçam'estégal,çam'estcomplètementégal!s'écriaTonks.
ElleattrapaLupinparledevantdesarobeetlesecoua.
-Jetel'airépétéunmilliondefois...
LasignificationduPatronusdeTonks,lacouleursourisdesescheveux,laraisonpourlaquelleelleétaitmontéevoirDumbledoreaprèsavoirentendudirequequelqu'unavaitétéattaquéparGreyback,toutdevintsoudainclairpourHarry.Finalement,cen'étaitpasdeSiriusqueTonksétaittombéeamoureuse...
-Etmoi,jet'airépétéunmilliondefois,répliquaLupin,lesyeuxfixéssurlesol,refusantdecroiserleregarddeTonks,quejesuistropvieuxpourtoi,troppauvre...tropdangereux...
-Jet'aiditdepuisledébutquetonattitudeétaitridicule,Remus,lançaMrsWeasleypar-dessusl'épauledeFleurqu'elletapotaitdansledos.
-Jenesuispasridicule,réponditLupinavecfermeté.Tonksméritequelqu'unquisoitjeuneetsain.
-Maisc'esttoiqu'elleveut,objectaMrsWeasleyenesquissantunsourire.D'ailleurs,Remus,leshommesjeunesetsainsnelerestentpasforcément.
Ellemontrad'ungestetristesonfilsétenduentreeux.
-Cen'estpas...lemomentd'enparler,déclaraLupin,quiévitaleregarddesautresendétournantlesyeuxd'unairégaré.Dumbledoreestmort...
-Dumbledoreauraitétéplusheureuxquequiconquedepenserqu'ilyaunpeuplusd'amourdanslemonde,ditsèchementleprofesseurMcGonagall.
Acetinstant,laportedel'infirmeries'ouvritànouveauetHagridentra.
Lapetitepartiedesonvisagequesabarbeetsescheveuxlaissaientvoirétaithumideetbouffie.Ungrandmouchoiràpoisàlamain,ilétaitsecouédesanglots.
-Je...jel'aifait,professeur,annonça-t-ild'unevoixétranglée.Je...j'aitransportésoncorps.LeprofesseurChouravearenvoyélesélèvessecoucher.LeprofesseurFlitwickestallés'allongermaisilpensequ'ilseratrèsviteremisetleprofesseurSlughornm'aditqueleministèreavaitétéinformé.
-Merci,Hagrid,réponditleprofesseurMcGonagall.ElleselevaaussitôtetsetournaverslegrouperassembléautourdulitdeBill.
-Ilfaudraquejevoielesgensduministèrequandilsserontlà.Hagrid,s'ilvousplaît,ditesauxdirecteursdemaison-SlughornpeutreprésenterSerpentard-quejeveuxtoutdesuitelesrencontrerdansmonbureau.J'aimeraisquevoussoyezlàaussi.
Hagridacquiesçad'unsignedetête,pivotasursestalonsetressortitd'unpastraînant.LeprofesseurMcGonagallregardaalorsHarry.
-Avantcetteréunion,jevoudraisvousdirerapidementunmot,Harry.Sivousvoulezbienveniravecmoi...
Harryseleva,murmura:«Atoutàl'heure»àl'adressedeRon,d'HermioneetdeGinny,etsuivitle
professeurMcGonagallhorsdelasalle.Lescouloirsétaientdésertsetonn'entendaitd'autressonsquelechantlointainduphénix.IlsepassaplusieursminutesavantqueHarrys'aperçoivequ'ilsnesedirigeaientpasverslebureauduprofesseurMcGonagallmaisversceluideDumbledoreetilluifallutencorequelquessecondespoursesouvenirqu'elleavaitletitrededirectriceadjointe...apparemment,elleétaitàprésentdirectrice...Lapiècegardéeparlagargouilleétaitdonclasienne,désormais...
Ilsgravirentensilencel'escaliermobileetentrèrentdanslebureaucirculaire.Harrynesavaitpastrèsbienàquoiils'étaitattendu:quelapièce,peut-être,soitdrapéedenoir,oumêmequelecorpsdeDumbledoreyaitététransporté.Enfait,elleétaitpresqueexactementtellequeDumbledoreetluil'avaientquittéequelquesheuresauparavant:lesinstrumentsd'argentbourdonnaientenlaissantéchapperdesvolutesdefuméesurlestablesauxpiedseffilés,l'épéedeGryffondorluisaitdanssavitrineàlalueurduclairdelune,leChoixpeaumagiqueétaitposésursonétagèrederrièrelebureau.LeperchoirdeFumseck,enrevanche,étaitvide.Lephénixchantaittoujourssalongueplaintedansleparcduchâteau.EtunnouveauportraitavaitrejointlesrangsdesanciensdirecteursetdirectricesdePoudlard...Dumbledoresomnolaitdansuncadred'or,au-dessusdubureau,seslunettesendemi-luneperchéessursonnezaquilin,l'airpaisibleetserein.
Aprèsavoirjetéuncoupd'œilauportrait,leprofesseurMcGonagalleutunétrangemouvement,commesiellerassemblaittoutsoncourage,puisellecontournalebureaupourregarderHarryenface,levisagetendu,ridé.
-Harry,dit-elle,jevoudraissavoircequeleprofesseurDumbledoreetvous-mêmeétiezallésfairelorsquevousavezquittél'école.
-Jenepeuxpasvouslerévéler,professeur,réponditHarry.Ils'étaitattenduàlaquestionetavaitpréparésaréponse.
C'étaitici,danscettemêmepièce,queDumbledoreluiavaitfaitpromettrenenejamaisconfieràquiconqued'autrequeRonetHermionelecontenudeleursleçons.
-Harry,ilsepeutquecesoittrèsimportant,insistaleprofesseurMcGonagall.
-C'esttrèsimportant,eneffet,maisilnevoulaitpasquej'enparleàquiquecesoit.
LeprofesseurMcGonagallleregardad'unœilnoir.
-Potter(Harryremarquaqu'ellel'appelaitànouveauparsonnomdefamille),étantdonnélamortduprofesseurDumbledore,vousdevezcomprendre,jepense,quelasituationachangé...
-Jenelecroispas,répliquaHarryenhaussantlesépaules.LeprofesseurDumbledorenem'ajamaisditquejedevaiscesserd'obéiràsesordress'ilmourait.
-Mais...
-Ilyaquandmêmeunechosequevousdevriezsavoiravantl'arrivéedesreprésentantsduministère.MadameRosmertaestsoumiseausortilègedel'Imperium,elleaidaitMalefoyetlesMangemorts,c'estcommeçaquelecollieretl'hydromelempoisonnéontété...
-Rosmerta?l'interrompitleprofesseurMcGonagall,incrédule.
Ellen'eutpasletempsdepoursuivre:aumêmeinstant,onfrappaàlaporteetlesprofesseurs
Chourave,FlitwicketSlughornentrèrentdanslapièced'unpaslourd,suivisdeHagridquipleuraittoujoursabondamment,sonimmensecarcassesecouéedesanglots.
-Rogue!vociféraSlughorn,quiparaissaitleplusébranlé,leteintpâle,lefrontcouvertdesueur.Rogue!Jel'aieupourélève!Jecroyaisleconnaître!
Maisavantqu'aucund'euxaitpurépondre,unevoixtranchanteretentitenhautd'unmur:unsorcierauteintcireux,avecunecourtefrangedecheveuxnoirs,venaitderéapparaîtredansuntableauvide.
-Minerva,leministreseralàdansquelquessecondes,ilvientdetransplanerdesonbureau.
-Merci,Everard,réponditleprofesseurMcGonagall.Ellesetournaaussitôtverssesenseignants.
-Avantsonarrivée,jevoudraisvousparlerdecequis'estpasséàPoudlard,dit-elleprécipitamment.Encequimeconcerne,jenesuispasconvaincuequel'écoledevraitrouvrirl'annéeprochaine.Lemeurtredudirecteurparlamaind'undenoscollèguesestuneterribletachesurl'histoiredePoudlard.C'esthorrible.
-JesuissûrequeDumbledoreauraitvouluquel'écoleresteouverte,ditleprofesseurChourave.Jepenseque,mêmes'iln'yavaitqu'unseulélèvequiveuillesuivresesétudesici,l'écoledevraitresterouvertepourlui.
-Maisaurons-nousunseulélèveaprèscequivientdesepasser?interrogeaSlughornquiépongeaitsonfrontensueuravecunmouchoirdesoie.Lesparentsvoudrontgarderleursenfantsàlamaisonetj'auraisdumalàleurenvouloir.Personnellement,jenecroispasquenoussoyonsdavantageendangeràPoudlardquen'importeoùailleurs,maisonnepeutpasdemanderauxmèresdepenserlamêmechose.Ellesvoudrontqueleurfamillerestegroupée,c'estbiennaturel.
-Jesuisd'accord,approuvaleprofesseurMcGonagall.Etentoutcas,ilestfauxdedirequeDumbledoren'ajamaisenvisagédefermerPoudlard.LorsquelaChambredesSecretsaétérouverte,ilaconsidérél'éventualitéd'unefermeturedel'école.EtjedoisvousavouerquelemeurtreduprofesseurDumbledoreestàmesyeuxplusbouleversantquel'idéedumonstredeSerpentardvivantànotreinsudanslesentraillesduchâteau...
-Ilfautconsulterlesmembresduconseild'administration,ditleprofesseurFlitwickdesapetitevoixaiguë.
Ilavaitungroshématomesurlefrontmaisnesemblaitpasgarderd'autresséquellesduchocsubidanslebureaudeRogue.
-Nousdevonssuivrelesprocédures.Surtoutpasdedécisionhâtive.
-Hagrid,vousn'avezpasdonnévotreavis,remarqualeprofesseurMcGonagall.Qu'enpensez-vous?L'écoledoit-elleresterouverte?
Hagrid,quiavaitpleurésilencieusementdanssonmouchoiràpoispendanttoutecetteconversation,levasesyeuxrougisetgonflésetréponditd'unevoixrauque:
-Jenesaispas,professeur...C'estauxdirecteursdemaisonetàladirectricedePoudlarddedécider...
-LeprofesseurDumbledoreattachaittoujoursbeaucoupd'importanceàvotrepointdevue,ditavecdouceurleprofesseurMcGonagall.Etmoiaussi.
-Ehbien,jereste,affirmaHagrid,degrosseslarmescontinuantdecouleraucoindesespaupièresetseperdantdanssabarbeenbataille.C'estchezmoi,ici,chezmoidepuisquej'aitreizeans.Ets'ilyadesenfantsquiveulentquejeleurenseignequelquechose,jeleferai.Mais...jenesaispas...PoudlardsansDumbledore...
Savoixs'étranglaetildisparutànouveauderrièresonmouchoir.Puiscefutlesilence.
-Trèsbien,réponditleprofesseurMcGonagallenjetantuncoupd'oeilparlafenêtrepourvoirsileministrearrivait.Pourmapartjesuisd'accordavecFiliuspourdirequ'ilconvientdeconsulterleconseild'administrationquiprendraladécisionfinale.Encequiconcerneleretourdesélèveschezeux...Ilvautmieuxl'organiserleplusvitepossible.NouspourrionsfairevenirlePoudlardExpressdemainsinécessaire...
-EtlesfunéraillesdeDumbledore?demandaHarry,parlantenfin.
-Ehbien,ditleprofesseurMcGonagall,lavoixsoudaintremblante,letonradouci,je...jesaisquec'étaitlavolontédeDumbledoredereposerici,àPoudlard...
-Cettevolontéseradoncrespectée?interrogeaHarryd'untonféroce.
-Sileministèrelejugeopportun,réponditleprofesseurMcGonagall.Aucunautredirecteur,nidirectrice,n'ajamaisete...
-Aucunautredirecteur,nidirectrice,n'ajamaisautantdonnéàcetteécole,grondaHagrid.
-PoudlarddoitdevenirladernièredemeuredeDumbledore,assuraleprofesseurFlitwick.
-Absolument,approuvaleprofesseurChourave.
-Danscecas,repritHarry,vousnedevriezpasrenvoyerlesélèveschezeuxavantl'enterrement.Ilsvoudrontluidire...
Lederniermots'étouffadanssagorgemaisleprofesseurChouravesechargeadeleprononceràsaplace:
-...adieu.
-Bienparlé,couinaleprofesseurFlitwick.Trèsbienparlé!Nosélèvesdoiventluirendrehommage,c'esttoutàfaitnormal.Nouspourronsensuitenousoccuperdeleurretourchezeux.
-Jesuisd'accord,aboyaleprofesseurChourave.
-Oui...moiaussi,jepense...,ajoutaSlughornd'unevoixtendue.
Hagridlaissaéchapperunsanglotd'approbation.
-Ilarrive,annonçasoudainleprofesseurMcGonagallenjetantunregarddansleparc.Leministre...etapparemment,ilestvenuavecunedélégation...
-Puis-jem'enaller,professeur?demandaaussitôtHarry.Iln'avaitaucuneenviedevoirRufusScrimgeourcesoir,niderépondreàsesquestions.
-Vouspouvez,ditleprofesseurMcGonagall,etdépêchez-vous.
Elles'avançaàgrandspaspourallerluiouvrirlaporte.Harrydévalal'escalierenspiraleetsehâtalelongducouloirdésert.Sacaped'invisibilitéétaitrestéeausommetdelatourd'astronomiemaispeuluiimportait.Iln'yavaitpersonnepourlevoirpasser,pasmêmeRusard,MissTeigneouPeeves.Ilnerencontrapasâmequivivejusqu'àcequ'ilarrivedanslecouloirquimenaitàlasallecommunedeGryffondor.
-C'estvrai?murmuralagrossedamelorsqu'ils'approchad'elle.C'estlavérité?Dumbledore...mort?
-Oui,réponditHarry.
Ellepoussaungémissementet,sansattendrequ'ilaitprononcélemotdepasse,pivotapourlibérerlepassage.
CommeHarrys'endoutait,lasallecommuneétaitpleineàcraquer.Lorsqu'ilseglissaparletrouduportrait,toutlemondesetut.IlvitDeanetSeamusassisunpeuplusloin,parmiungrouped'élèves,cequisignifiaitqueledortoirdevaitêtrevideoupresque.Sansparleràpersonne,sanscroiserunregard,Harrytraversalapièceetfranchitlaportedudortoir.
Commeill'avaitespéré,Ronl'attendait,toujourshabillé,assissurlelit.Harrys'installasurlesienetpendantuninstant,ilssecontentèrentderesterfaceàface,sansprononcerunmot.
-Ilsparlentdefermerl'école,ditenfinHarry.
-C'estcequ'avaitprévuLupin,réponditRon.Ilyeutunsilence.
-Alors?repritRonàvoixtrèsbasse,commes'ilcraignaitquelesmeublesl'entendent.Vousenaveztrouvéun?Vousl'avezeu?Le...l'Horcruxe?
Harryfitnondelatête.Toutcequis'étaitpasséautourdecelacnoirluiapparaissaitcommeunanciencauchemar,àprésent.Celas'était-ilvraimentproduit,etseulementquelquesheuresauparavant?
-Vousnel'avezpastrouvé?demandaRon,déconfit.Iln'étaitpaslà?
-Non,ditHarry.Quelqu'unl'avaitdéjàprisetl'avaitremplacéparunfaux.
-Déjàpris?
Sansunmot,Harrysortitlefauxmédaillondesapoche,l'ouvritetletenditàRon.Lesdétailsdel'histoirepouvaientattendre...Cesoir,cen'étaitpasimportant...Rienn'étaitimportant,àpartlafin,lafindeleuraventureinutile,lafindelaviedeDumbledore...
-R.A.B.,murmuraRon.Quic'était,ça?
-Saispas,réponditHarry.
Ils'allongeatouthabillésursonlit,leregardperdu.Iln'éprouvaitaucunecuriositéàl'égarddeR.A.B.Illuisemblaitmêmequ'iln'éprouveraitplusjamaisdecuriositépourquoiquecesoit.Etendusoussonbaldaquin,ils'aperçutsoudainqueleparcétaitredevenusilencieux.Fumsecknechantaitplus.
Ilsutalors,bienqu'ileûtétéincapablededirecommentillesavait,quelephénixétaitparti,qu'ilavaitàjamaisquittéPoudlard,toutcommeDumbledoreavaitquittésonécole,avaitquittélemonde...avaitquittéHarry.
30Latombeblanche
TOUSLESCOURSFURENTSUSPENDUSETLESEXAMENSREPOUSSÉSÀUNEDATEULTÉRIEURE.DANSLESDEUXJOURSQUISUIVIRENT,DESPARENTSSEDÉPÊCHÈRENTDERETIRERLEURSENFANTSDEPOUDLARD-LESSOEURSPATILÉTAIENTPARTIESAVANTLEPETITDÉJEUNER,AULENDEMAINDELAMORTDEDUMBLEDORE,ETZACHARIASSMITHQUITTALECHÂTEAUESCORTÉPARSONPÈRE,UNSORCIERÀL'AIRHAUTAIN.SEAMUSFINNIGAN,ENREVANCHE,REFUSATOUTNETDERETOURNERCHEZLUIAVECSAMÈRE.ILYEUTUNÉCHANGEDECRISDANSLEHALLD'ENTRÉEETSAMÈREFINITPARACCEPTERQU'ILRESTEPOURL'ENTERREMENT.ELLEEUTDUMALÀTROUVERUNECHAMBREÀPRÉ-AU-LARD,RACONTASEAMUSÀHARRYETÀRON,CARSORCIERSETSORCIÈRESAFFLUAIENTDANSLEVILLAGEPOURVENIRRENDREUNDERNIERHOMMAGEÀDUMBLEDORE.
Unecertaineexcitationserépanditparmilesélèveslesplusjeunes,quin'avaientencorejamaisvucespectacle,lorsque,laveilledel'enterrement,uncarrossebleupasteldelatailled'unemaison,tiréparunedouzainedegigantesqueschevauxailés,tousdespalominos,surgitdanslecielàlafindel'après-midietatterritàlalisièredelaforêt.Harryregardaparlafenêtreetvitunefemmeimmense,d'unetrèsgrandebeauté,lescheveuxnoirsetleteintolivâtre,descendrelemarchepiedducarrosseetsejeterdanslesbrasdeHagridquil'attendait.Pendantcetemps,unedélégationdemembresduministère,dontleministredelaMagielui-même,étaientreçusauchâteau.Harrys'appliquaàévitertoutcontactaveceux.Ilétaitcertainque,tôtoutard,onluidemanderaitànouveauderévéleroùétaitalléDumbledoreladernièrefoisqu'ilétaitpartidePoudlard.
Harry,Ron,HermioneetGinnynesequittaientpas.Lecielmagnifiquesemblaitsemoquerd'eux.Harryimaginaitlesbonsmomentsqu'ilsauraientpupartagersiDumbledoren'étaitpasmort,s'ilsavaienteutoutescesjournéesàpasserensembleencettefind'année,lesexamensdeGinnyterminés,lapressiondesdevoirsdisparue...etheureparheure,ilrepoussaitlemomentoùildiraitcequ'ilsavaitqu'ildevaitdire,oùilferaitcequ'ilsavaitqu'ildevaitfaire,carilluiétaittropdifficilederenonceràsaplusgrandesourcederéconfort.
Ilsserendaientàl'infirmeriedeuxfoisparjour:NevilleenétaitsortimaisBillcontinuaitderecevoirlessoinsdeMadamePomfresh.Sescicatricesétaienttoujoursaussiterribles.IlprésentaitmaintenantuneressemblancefrappanteavecMaugreyFolŒilbienque,parbonheur,ileûtencoredeuxbrasetdeuxjambes,maissapersonnaliténesemblaitpasavoirsubidechangement.Laseuledifférence,c'étaitqu'ilavaitàprésentungoûtprononcépourlessteakstrèssaignants.
-C'estunechancequ'ilsemarieavecmoi,assuraFleurd'untonjoyeuxenretapantlesoreillersdeBill,parcequelesBritishfonttropcuireleurviande,jel'aitoujoursdit.
-Ilfaudrabienquej'acceptel'idéequ'ilvavraimentl'épouser,soupiraGinnyunpeuplustard.
Harry,Ron,HermioneetelleétaientassisdevantlafenêtreouvertedelasallecommunedeGryffondoretcontemplaientleparcàlalumièredusoleilcouchant.
-Ellen'estpassimauvaise,ditHarry.Maispastrèsjolie,ajouta-t-ilprécipitammentenvoyantGinnyhausserlessourcils.
Acontrecœur,ellelaissaéchapperunpetitrire.
-J'imaginequesimamanarriveàlasupporter,j'yarriveraiaussi.
-D'autresgensqu'onconnaîtsontmorts?demandaRonàHermionequilisaitLaGazettedusorcier.
LabrutalitéforcéedesavoixarrachaunegrimaceàHermione.
-Non,répondit-elled'untonréprobateurenrepliantlejournal.IlscontinuentderechercherRogue,maisilsn'ontaucunepiste.
-Biensûrquenon,ditHarryquisemettaitencolèrechaquefoisqu'ilsabordaientlesujet.IlsnetrouverontpasRoguetantqu'ilsn'aurontpastrouvéVoldemortet,commeilsn'ysontjamaisparvenusdepuistoutcetemps...
-Jevaismecoucher,annonçaGinnyenbâillant.Jen'aipastrèsbiendormidepuis...enfin...unpeudesommeilnemeferapasdemal.
ElleembrassaHarry(Ronpritsoinderegarderailleurs),adressaunsignedelamainauxautresetsedirigeaversledortoirdesfilles.Dèsquelaportesefutreferméederrièreelle,HermionesepenchaversHarryavecuneexpressiontrèshermionesquesurlevisage.
-Harry,j'aitrouvéquelquechosecematin,àlabibliothèque...
-R.A.B.?demanda-t-ilenseredressant.
Harryneressentaitpluscequ'ilavaitsisouventéprouvéauparavant,l'excitation,lacuriosité,ledésirbrûlantdepercerunmystère.IlsavaitsimplementquelatâchededécouvrirlavéritésurlevraiHorcruxedevaitêtreaccomplieavantqu'ilpuisseavancerunpeuplusloinsurlecheminobscuretsinueuxquis'ouvraitdevantlui,lecheminsurlequelilss'étaientengagésensemble,avecDumbledore,etdontilsavaitqu'ildevraitdésormaisleparcourirseul.Sansdouteyavait-iltoujoursquatreHorcruxescachésquelquepartetchacundevaitêtreretrouvépuisdétruitavantqu'ilsoitpossibledetuerVoldemort.Ilnecessaitdes'enréciterlalistecommesi,enlesnommant,ilpourraitlesameneràsaportée:«Lemédaillon...lacoupe...leserpent...unobjetayantappartenuàGryffondorouàSerdaigle...Lemédaillon...lacoupe...leserpent...unobjetayantappartenuàGryffondorouàSerdaigle...»
Cettelitanieluitournaitdanslatêtelorsqu'ils'endormitlesoiretsesrêvesfurentpeuplésdecoupes,demédaillonsetdemystérieuxobjetsqu'iln'arrivaitpasàatteindre;Dumbledorevenaitàsonsecoursenluiapportantuneéchelledecordemaisellesetransformaitenserpentsdèsl'instantoùHarryessayaitd'ymonter...
LelendemaindelamortdeDumbledore,ilavaitmontréàHermionelemottrouvédanslemédaillon.Lesinitialesneluirappelaientaucunnomd'obscursorcierqu'elleauraitpurencontrerauhasarddeseslecturesmais,depuis,ellefilaitàlabibliothèqueunpeuplussouventqu'iln'étaitnécessairepourquelqu'unquin'avaitplusaucundevoiràfaire.
-Non,dit-elleavectristesse,j'aiessayé,Harry,maisjen'airiendécouvert...Ilexistedeuxsorciersrelativementconnusquiportentcesinitiales:RosalindAntigoneBungsetRupert«AlaHache»Brookstanton...Maisilsnesemblentpasdutoutcorrespondre.Aenjugerparcemot,lapersonnequiavolél'HorcruxeconnaissaitVoldemortetjen'aipaspudécouvrirlamoindrepreuvequeBungsou«AlaHache»
aientjamaiseuaffaireàlui...Non,enfait,cequej'aitrouvéconcerne...heu...Rogue.
Elleeutl'airinquiètelorsqu'elleprononçaànouveaucenom.
-Dequois'agit-il?demandaHarryd'untonaccabléens'affalantdanssonfauteuil.
-Ehbien,finalement,j'avaisquandmêmeraisonàproposdecettehistoiredePrincedeSang-Mêlé,dit-elletimidement.
-Ilfautvraimentquetuinsistes,Hermione?Tunecroispasquec'estdéjàassezpéniblepourmoi?
-Non,non,Harry,cen'estpascequejevoulaisdire!répondit-elleaussitôtenregardantautourd'ellepours'assurerqu'onnepouvaitpaslesentendre.J'avaissimplementraisonausujetdecetteEileenPrincequiauraitpuposséderlelivre.Figure-toique...c'étaitlamèredeRogue!
-Jecroyaisqu'ellen'étaitpastrèsbelle,fitremarquerRon.Hermioneneluiaccordaaucuneattention.
-Enlisantd'autresanciensnumérosdeLaGazette,j'aitrouvéunminusculefaire-partannonçantlemariaged'EileenPrinceàunhommedunomdeTobiasRogue.Plustard,uneautreannoncedisaitqu'elleavaitdonnénaissanceàun...
-Assassin,lançasèchementHarry.
-Heu...oui,approuvaHermione.Donc...j'avaisraison,d'unecertainemanière.Roguedevaitêtrefierd'être«mêlédePrince»,tucomprends?TobiasRogueétaitunMoldud'aprèsLaGazette.
-Oui,çasetient,admitHarry.Ilamisenavantlabranchesang-purdesafamillepourqueLuciusMalefoyetlesautresl'acceptentparmieux...IlestexactementcommeVoldemort.Unemèresang-pur,unpèremoldu...honteuxdesesorigines,essayantdesefairecraindreparlamagienoire,sedonnantunnouveaunomplusimpressionnant-LordVoldemort,lePrincedeSang-Mêlé.CommentDumbledorea-t-ilpunepasvoir...
Ils'interrompitetregardaparlafenêtre.Ilnepouvaits'empêcherderepensersanscesseàcetteconfianceinexcusablequeDumbledoreaccordaitàRogue...MaiscommeHermionevenaitdeleluirappelerparinadvertance,lui-mêmes'étaitlaisséabuser...Endépitducaractèredeplusenplusodieuxdecessortilègesgriffonnésdanslesmarges,ilavaitrefusédecroireauxintentionsmauvaisesdecegarçonsibrillant,quil'avaittantaidé...
Aidé...Cettepenséeétaitpresqueinsupportable,àprésent...
-Jenecomprendstoujourspaspourquoiilnet'apasdénoncépourt'êtreservidecelivre,ditRon.Ildevaitbiensavoird'oùtutenaistoutça.
-Illesavait,assuraHarryavecamertume.Ill'asuquandj'ailancéleSectumsempra.Iln'avaitmêmepasbesoindelegilimancie...Peut-êtremêmel'a-t-ilsuavant,quandSlughornluiracontaitàquelpointj'étaisbrillantencoursdepotions...Iln'auraitpasdûlaissersonancienlivreaufonddeceplacard.
-Maisjelerépète,pourquoinet'a-t-ilpasdénoncé?
-Jepensequ'ilnevoulaitpasqu'onl'associeàcelivre,réponditHermione.JenecroispasqueDumbledoreauraitététrèscontents'ilavaitétéaucourant.EtmêmesiRogueavaitprétenduquelemanueln'étaitpaslesien,Slughornauraitimmédiatementreconnusonécriture.Enplus,lelivresetrouvaitdansl'ancienneclassedeRogueetjesuissûrequeDumbledoresavaitquesamères'appelait
Prince.
-J'auraisdûl'apporteràDumbledore,ditHarry.Pendanttoutcetemps,ilm'amontrélemalchezVoldemort,mêmequandilétaitàl'école,etmoi,j'avaislapreuvequeRogueétaitcommelui...
-Lemot«mal»estunpeutropfort,répliquaHermioneàvoixbasse.
-C'esttoiquin'aspasarrêtédemerépéterquecelivreétaitdangereux!
-J'essayedetefairecomprendre,Harry,quetuexagèrestaresponsabilité.JetrouvaisquelePrinceavaitunsensdel'humourdétestablemaisjen'auraisjamaispenséquec'étaituntueurenpuissance...
-Aucundenousn'auraitpudevinerqueRogueaurait...enfin,vousmecomprenez...,ditRon.
Ilsseturent,chacunplongédanssesréflexions,maisHarryétaitconvaincuque,toutcommelui,ilspensaientàcequisepasseraitlelendemainmatin,lorsqueladépouilledeDumbledoreseraitportéeenterre.Harryn'avaitencorejamaisassistéàunenterrement.Iln'yavaiteuaucuncorpsàensevelirlorsqueSiriusétaitmort.Ilnesavaitàquois'attendreets'inquiétaitunpeudecequ'ilallaitvoir,decequ'ilallaitressentir.IlsedemandasilamortdeDumbledoreluiparaîtraitplusréelleunefoisquelesfunéraillesauraienteulieu.Acertainsmoments,lefaitlui-mêmemenaçaitdelesubmergerd'horreur,maisilyavaitaussidespériodesd'hébétude,d'engourdissement,oùilluiétaittrèsdifficiledecroireàladisparitiondeDumbledore,mêmesipersonneneparlaitd'autrechosedanstoutlechâteau.Cettefois,cependant,contrairementàcequis'étaitpassépourSirius,iln'avaitpasdésespérémentcherchéunefaille,unepossibilitéqueDumbledorerevienneparmilesvivants...IltâtonnadanssapocheàlarecherchedelachaînedufauxHorcruxequ'ilemportaitpartoutaveclui,désormais,noncommeuntalismanmaiscommeunrappelduprixqu'ilavaitfallupayeretdecequ'ilrestaitàfaire.
Lelendemain,Harryselevadebonneheurepourpréparersesbagages.LePoudlardExpresspartiraituneheureaprèsl'enterrement.DanslaGrandeSalle,l'humeurétaitàlaretenue.Toutlemondeavaitrevêtudesrobesdecérémonieetpersonnenesemblaitavoirtrèsfaim.LeprofesseurMcGonagallavaitlaissévidelefauteuilenformedetrône,aumilieudelatabledesenseignants.LachaisedeHagridétaitégalementdésertée:Harrysongeaqu'iln'avaitpeutêtrepaseulecouraged'affronterlepetitdéjeuner.LaplacedeRogue,enrevanche,étaitoccupée,sanscérémonie,parRufusScrimgeour.Harryévitasesyeuxjaunâtresquibalayaientlasalle.Ileutl'impressiondésagréablequeScrimgeourlecherchait.Dansl'entourageduministre,Harryrepéralescheveuxrouxetleslunettesàmontured'écaillédePercyWeasley.Ronnedonnaitpasl'impressiond'avoirremarquélaprésencedePercymaisiltransperçaitdesafourchettedesmorceauxdeharengfuméavecunehargneinaccoutumée.
AlatabledesSerpentard,CrabbeetGoylesemurmuraientdeschosesàl'oreille.Ilsavaientbeauêtregrandsetmassifs,ilsparaissaientétrangementseulssanslahautesilhouettepâledeMalefoyentreeuxpourleurdonnerdesordres.Harryn'avaitpasbeaucouppenséàlui.SonhostilitéétaitentièrementconcentréesurRoguemaisiln'avaitpasoubliélapeurdanslavoixdeMalefoy,ausommetdelatour,nilegestequ'ilavaiteuenabaissantlégèrementsabaguetteavantl'arrivéedesautresMangemorts.HarrynecroyaitpasqueMalefoyauraittuéDumbledore.Illeméprisaittoujourspoursongoûtdelamagienoiremaisdésormais,uneoncedepitiénuançaitsonaversion.OùétaitMalefoyàprésent,sedemandaHarry,etqu'est-cequeVoldemortl'obligeaitàfairesouspeinedeletueretdetuersesparents?
LespenséesdeHarryfurentinterrompuesparlecoupdecoudequeluidonnaGinny.LeprofesseurMcGonagalls'étaitlevéeetlamornerumeurquirésonnaitdanslasalles'évanouitaussitôt.
-L'heureestpresquearrivée,dit-elle.Veuillezsuivres'ilvousplaîtvosdirecteursdemaisondansleparc.LesGryffondor,regroupez-vousderrièremoi.
Dansunsilencepresquetotal,ilsselevèrentdeleursbancsetsortirentenfileindienne.HarryaperçutSlughornàlatêtedesSerpentard,vêtud'unesomptueuserobevertémeraudebrodéed'argent.Iln'avaitjamaisvuleprofesseurChourave,directricedePoufsoufïle,aussiimpeccable.Sonchapeaunecomportaitpaslemoindrerapiéçage.Aleurarrivéedanslehalld'entrée,MadamePinceétaitdeboutàcôtédeRusard.Elles'étaitenveloppéed'unépaisvoilenoirquiluidescendaitjusqu'auxgenoux;ilportait,poursapart,unantiquecostumeetunecravateégalementnoirsquisentaientlanaphtaline.
LorsqueHarryfranchitlaporteets'avançasurlesmarchesdepierre,ilvitquetoutlemondesedirigeaitverslelac.Lachaleurdusoleilluicaressalevisagetandisqu'ilssuivaientensilenceleprofesseurMcGonagallversl'endroitoùdescentainesdechaisesavaientétéalignées.Ellesétaientséparéesparunealléeauboutdelaquellesedressaitunetabledemarbre.C'étaitunemagnifiquejournéed'été.
Uneassistanced'uneextraordinairediversités'étaitdéjàinstalléesurlamoitiédeschaises:destenuesmisérablescôtoyaientlesmisesélégantes,lesjeunessemêlaientauxvieux.Harryn'avaitjamaisrencontrélaplupartdespersonnesprésentesmaisilreconnaissaitcertainesd'entreelles,notammentdesmembresdel'OrdreduPhénix:KingsleyShacklebolt,MaugreyFolŒil,Tonks,sescheveuxayantmiraculeusementretrouvéuneteinterosevif,RemusLupin,dontelletenaitlamain,MretMrsWeasley,BillsoutenuparFleuretsuivideFredetdeGeorgequiportaientdesvestesnoiresenpeaudedragon.IlyavaitaussiMadameMaxime,quioccupaitdeuxchaisesetdemieàelletouteseule,Tom,lepatronduChaudronBaveur,ArabellaFigg,lavoisinecracmolledeHarry,labassistecheveluedugroupedesBizarr'Sisters,ErnieDanlmur,lechauffeurduMagicobus,MadameGuipure,lacouturièreduChemindeTraverse,etd'autresqueHarryconnaissaitseulementdevue,commelebarmandeLaTêtedeSanglieretlasorcièrequipoussaitlechariotdefriandisesduPoudlardExpress.Lesfantômesduchâteauétaientégalementprésents,àpeinevisiblesdanslaclartédusoleil.Onnelesdiscernaitquelorsqu'ilssedéplaçaientdansl'atmosphèreilluminée,telunmiroitementimmatériel.
Harry,Ron,HermioneetGinnyallèrents'asseoirauboutd'unerangée,prèsdulac.Autourd'eux,deschuchotementsbruissaientcommedesherbessouslabrisemaislechantdesoiseauxdominaitlesmurmures.Lafoulecontinuaitdegrandir.Avecunéland'affection,HarryvitNevilles'asseoir,aidéparLuna.Ilsavaientétélesdeuxseulsmembresdel'A.D.àavoirréponduàl'appeld'HermionelanuitoùDumbledoreétaitmort.Harrysavaitpourquoi:c'étaientceuxquiregrettaientlepluslafindel'A.D...Sansdoutelesseulsquiregardaientrégulièrementleursfaussespiècesdemonnaiedansl'espoirqu'ilyauraitunenouvelleréunion...
CornéliusFudgepassaàcôtéd'eux,endirectiondespremiersrangs,lamineaffligée,tortillant,commeàl'ordinaire,sonchapeaumelonvertentresesmains.HarryreconnutensuiteRitaSkeeteretfutindignédevoirqu'elleserraitunbloc-notesdanssamainauxonglesrouges,pointuscommedesserres.Puis,avecunsursautdecolèreencoreplusvif,ilaperçutDoloresOmbrage,uneexpressiondechagrintrèspeuconvaincantesursonvisagedecrapaud,unnœuddeveloursnoirsursescheveuxauxbouclesgrisfer.AlavueducentaureFirenzequisetenaitcommeunesentinelleauborddel'eau,elleeutunhaut-le-corpsetsehâtad'allers'asseoiràbonnedistance.
Lesprofesseursprirentenfinplace.HarryobservaScrimgeour,graveetdigne,assisaupremierrangàcôtéduprofesseurMcGonagall.Ilsedemandasileministreouquiconqueparmitousces
personnagesimportantsregrettaitvraimentlamortdeDumbledore.Unemusiqueétranges'élevaalors,commevenued'unautremonde.Oubliantsonaversionpourleministère,ilregardaautourdelui.Iln'étaitpasleseul:denombreusestêtessetournaient,unpeuinquiètes.
-Là-bas,murmuraGinnyàl'oreilledeHarry.
Illesdistinguadansl'eauclaireetverte,étincelantedesoleil,àquelquescentimètressouslasurface,luirappelantl'horriblesouvenirdesInferi.Unchœurd'êtresdel'eauchantaitdansunelangueinsolitequ'ilnecomprenaitpas,desvaguelettesondulantsurleursvisagesblafards,leurscheveluresviolacéesflottantautourd'eux.Harrysentitunfrissonsursanuque.Lechantn'étaitpasdésagréablepourautant.Detouteévidence,ilévoquaitledeuiletledésespoir.Enregardantlesvisagesfarouchesdeschanteurs,ileutlesentimentqueeux,aumoins,regrettaientlamortdeDumbledore.Soudain,Ginnyluidonnaunnouveaucoupdecoudeetilseretourna.
Hagridremontaitlentementl'alléequiséparaitleschaises.Ilpleuraitensilence,levisageluisantdelarmes.Danssesbras,enveloppédevelourspourpreparseméd'étoilesd'or,ilportait,Harrylesavait,lecorpsdeDumbledore.Acettevision,ilsentitmonterdanssagorgeuneterribledouleur:pendantunmoment,l'étrangemusiqueetlaproximitédeladépouilledeDumbledoredonnèrentl'impressionquel'atmosphères'étaitvidéedetoutechaleur.Ronétaitblême,bouleversé.GinnyetHermionepleuraient,degrosseslarmestombantsurleursgenoux.
Ilsn'arrivaientpasàvoirdistinctementcequisepassaitdevanteux.Hagridsemblaitavoirdéposéavecprécautionlecorpssurlatabledemarbre.Ilrepartaitàprésentlelongdel'allée,semouchantavecdesbruitsdetrompettequiluiattirèrentquelquesregardsscandalisés,dontcelui,remarquaHarry,deDoloresOmbrage...HarrysavaitcependantqueDumbledorenes'enseraitpasformalisé.Ilessayad'adresserungesteamicalàHagridaumomentoùcelui-cipassaitàsahauteurmaissesyeuxétaientsigonflésqu'onsedemandaitcommentilparvenaitàvoiroùilallait.Harryjetauncoupd'œilendirectiondudernierrangverslequelHagridcontinuaitd'avanceretcompritalorscequileguidait.Habilléd'unevesteetd'unpantalon,chacundelatailled'unpetitchapiteau,Grauplegéantétaitassislà,sagrossetêterepoussanteenformederocherinclinée,docile,presquehumaine.Hagridpritplaceàcôtédesondemi-frèreetGraupluitapotalatêteavecunetelleforcequelespiedsdelachaises'enfoncèrentdanslesol.Harryressentitsoudainunemerveilleuseenviederire.Maislechantsetutetilregardaànouveaudevantlui.
Unpetithomme,lescheveuxenépi,vêtud'unesimplerobenoire,s'étaitlevéetsetenaitàprésentdevantlecorpsdeDumbledore.Harryn'entendaitpascequ'ildisait.Desmotsétrangesleurparvenaient,flottantau-dessusdescentainesdetêtesrassembléesautourd'eux:«Noblessed'esprit...Contributionintellectuelle...Grandeurd'âme...»Celan'avaitpasbeaucoupdesenset,entoutcas,pasgrandrapportavecDumbledoretelqueHarryl'avaitconnu.Ilsesouvinttoutàcoupdecequ'avaitditunjourDumbledoreaprèsavoirannoncéqu'ilallaitprononcerquelquesmots:«Nigaud!Grasdouble!Bizarre!Pinçon!»etunenouvellefois,ildutréprimerunsourire...Queluiarrivait-il?
Ilyeutàsagaucheunlégerbruitd'éclaboussuresetilvitlesêtresdel'eauémergeràlasurfacedulacpourécoutereuxaussilediscours.IlserappelaitDumbledoreaccroupisurlarive,deuxansauparavant,toutprèsdel'endroitoùHarryétaitàprésentassis,etconversantenlangueaquatiqueaveclasirènequiétaitlechefdesêtresdel'eau.HarrysedemandaoùDumbledoreavaitapprisleurlangue.Ilyavaittantdechosesqu'ilneluiavaitjamaisdemandées,tantdechosesqu'ilauraitdûdire...
Alors,brusquement,l'insupportablevéritélesubmergea,plusabsolue,plusindéniableencore:Dumbledoreétaitmort,ilétaitpartiàjamais...Ilserraàs'enfairemallemédaillondanssamainmaisneputempêcherdeslarmesbrûlantesdecoulersursesjoues.IldétournalatêtepourqueGinnyetlesautresnelevoientpasetfixasonregardsurlelac,endirectiondelaforêt,tandisquelepetithommeennoirpoursuivaitsondiscoursd'unevoixmonotone...Ilyeutunmouvementparmilesarbres.LescentauresétaientvenuseuxaussirendreundernierhommageàDumbledore.Ilsnes'avancèrentpasàdécouvertmaisHarrylesapercevait,immobiles,àmoitiécachésdansl'ombre,observantlessorciers,leursarcsenbandoulière.Ilserappelalecauchemardesapremièreincursiondanslaforêt,sapremièrevisiondelachosequ'étaitVoldemortàl'époque,ilserappelacommentils'étaitretrouvéfaceàlui,etcequeDumbledoreluiavaitditpeuaprèssurlescombatsquel'onmenaitetquisemblaientperdus.Ilétaitimportant,disait-il,desebattre,desebattreencoreettoujours,carc'étaitseulementainsiqu'onpouvaittenirlemalàdistance,sansjamaisl'éradiquercomplètement...
Tandisqu'ilétaitassislàsouslesoleilbrûlant,Harryvoyaitplusclairementquejamaiscommentceuxquil'aimaients'étaientdressésdevantlui,lesunsaprèslesautres,pourledéfendre,samère,sonpère,sonparrainetenfinDumbledore,tousrésolusàleprotéger.Maismaintenant,c'étaitfini.Ilnepouvaitlaisserquiconqued'autres'interposerentreluietVoldemort.Illuifallaitabandonneràjamaisl'illusionqu'ilauraitdûperdredèsl'âged'unan:qu'ilnepouvaitrienluiarriverdemaltantqu'ilsetrouvaitàl'abridanslesbrasdesesparents.Ilétaitimpossibledes'éveillerdececauchemar,aucunmurmureneviendraitleréconforterdansl'obscurité,luiassurerqu'ilnecraignaitrien,quetoutétaituneffetdesonimagination.Ledernieretleplusgranddesesprotecteursétaitmortetilétaitplusseulqu'ilnel'avaitjamaisété.
Lepetithommeennoiravaitenfincessédeparleretétaitretournés'asseoir.Harryattenditquequelqu'und'autreselève.Ilavaitpenséqu'ilyauraitd'autresdiscours,sansdouteduministrelui-même,maispersonnenebougea.
Descrisretentirentalorsdansl'assistance.Desflammesblanches,éclatantes,avaientjailliautourducorpsdeDumbledore:elless'élevèrentdeplusenplushaut,masquantladépouille.Unevolutedefuméeblanchetournoyaendessinantd'étrangesformes;Harrysentitsoncœurs'arrêterdebattrequandilcrutvoirsoudainunphénixs'envolerjoyeusementdanslebleuducielmais,uninstantplustard,lefeus'étaitéteint.Alaplace,unetombedemarbreblancrenfermaitlecorpsdeDumbledoreetlatablesurlaquelleilreposait.
Ilyeutd'autrescrislorsqu'unepluiedeflèchesapparutdanslesairsmaisellesretombèrentbienloindelafoule.Harrylesavait,c'étaitl'hommagedescentaures:illesvitfairevolte-faceetdisparaîtresouslafraîcheurdesarbres.Aleurtour,lesêtresdel'eaus'enfoncèrentlentementdansl'eauverteetdisparurent.
HarryregardaGinny,RonetHermione:levisagedeRonétaitcrispécommes'ilavaitlesoleildansl'œil.Celuid'Hermionebrillaitdelarmes,maisGinnynepleuraitplus.EllesetournaversHarryaveccemêmeregardflamboyantqu'elleavaiteuenleserrantdanssesbras,aprèsqu'ilseurentremportélaCoupedeQuidditchensonabsence.Ilsutqu'encetinstant,ilssecomprenaientparfaitement,quelorsqu'illuiannonceraitcequ'ilallaitfaire,ellenerépondraitpas:«Soisprudent»ou:«Nelefaispas»,maisaccepteraitsadécisionparcequ'ellen'enattendaitpasmoinsdelui.Ilrassembladoncsoncouragepourluidirecequ'ilavaitledevoirdeluidiredepuislamortdeDumbledore.
-Ginny,écoute,murmura-t-il,alorsquelarumeurdesconversationsenflaitautourd'euxetquelesgenscommençaientàselever.Jenepeuxplusresteravectoi.Nousdevonscesserdenousvoir.Nous
nepouvonspascontinuerensemble.
Avecunsourireétrangementtordu,ellerépondit:
-J'imaginequec'estpourdestupidesetnoblesraisons?
-Cesdernièressemainesavectoi,c'étaitcomme...commesij'avaisvéculaviedequelqu'und'autre,ditHarry.Maisjenepeuxpas...Nousnepouvonspas...Ilyadeschosesquejedoisfaireseulmaintenant.
Ellenepleurapas,secontentadeleregarderdanslesyeux.
-Voldemortsesertdesprochesdesesennemis.Ilt'adéjàutiliséecommeappâtdanslepassé,parcequetueslasœurdemonmeilleurami.Songeauxdangersencoreplusgrandsquetudevraisaffrontersinouscontinuons.Ill'apprendra,iltetrouvera.Ilessaieradem'atteindreàtraverstoi.
-Etsijem'enfiche?répliquaGinnyd'untonféroce.
-Moi,jenem'enfichepas,poursuivitHarry.Atonavis,qu'est-cequejeressentiraissic'étaittonenterrementquivenaitd'avoirlieu...etquej'ensoisresponsable...
Elletournalatêteverslelac.
-Jen'avaisjamaisvraimentrenoncéàtoi,reprit-elle.Pasvraiment.J'espéraistoujours...Hermionem'aconseillédevivremavie,peut-êtredesortiravecd'autresgarçons,demedétendreunpeuentaprésenceparcequejen'arrivaisplusàdireunmotquandtuétaisdanslamêmepièce,tutesouviens?Ellepensaitquetumeremarqueraispeut-êtredavantagesij'étaisunpeuplus...moi-même.
-Unefilleintelligente,cetteHermione,commentaHarryens'efforçantdesourire.Jeregrettesimplementdenepast'avoirdemandéplustôtdesortiravecmoi.Nousaurionseubeaucoupplusdetemps...desmois...desannéespeutêtre...
-Maistuétaistropoccupéàsauverlemondedessorciers,ditGinnyenriantàmoitié.Bah...Jenepeuxpasprétendrequejesoissurprise.Jesavaisqueçafiniraitdecettefaçon.JesavaisquetuneseraisjamaisheureuxsitunetelançaispasàlapoursuitedeVoldemort.C'estpeut-êtrecequimeplaîttant,cheztoi.
Harrynepouvaitplussupporterd'entendrecela;ilnepensaitpasqu'ilpourraits'entenirlongtempsàsadécisions'ilrestaitassisàcôtéd'elle.IlvitqueRonserraitàprésentHermionecontreluietluicaressaitlescheveuxtandisqu'ellesanglotaitsursonépaule.Lui-mêmepleurait,deslarmescoulantauboutdesonlongnez.Dansungested'uneterribletristesse,Harryseleva,tournaledosàGinnyetàlatombedeDumbledorepuiss'éloignalelongdelarive.Bougerluiétaitbeaucoupmoinspéniblequederesterassis,immobile.Demême,ilauraitpréférépartirleplusvitepossibleàlarecherchedesHorcruxespourtuerensuiteVoldemort,plutôtqued'attendreencoredavantage...
-Harry!
Ilseretourna.RufusScrimgeour,desadémarcheclaudicante,sehâtaitverslui,appuyésursacanne.
-J'espéraispouvoirvousdireunmot...Vousvoulezbienquenousmarchionsunpeuensemble?
-Oui,réponditHarry,indifférent,enreprenantsonchemin.
-Harry,c'estuneterribletragédie,déclaraScrimgeouràvoixbasse.Vousnepouvezpassavoiràquelpointj'aiétéatterréenapprenantlanouvelle.Dumbledoreétaituntrèsgrandsorcier.Nousn'étionspastoujoursd'accord,commevouslesavez,maispersonnenesaitmieuxquemoi...
-Qu'est-cequevousvoulez?demandaHarryàbrûle-pourpoint.
Scrimgeourparutagacémais,commed'habitude,ilsecontrôlaets'efforçad'afficheruneexpressionàlafoiscompréhensiveetchagrinée.
-Vousêtesanéanti,jelecomprends,reprit-il.JesaisquevousétieztrèsprochedeDumbledore.Jepensequevousdeviezêtresonélèvepréféré.Lelienquivousunissaittouslesdeux...
-Qu'est-cequevousvoulez?répétaHarryens'arrêtantdemarcher.
Scrimgeours'immobilisaàsontour,s'appuyasursacanneetfixaHarryd'unregardquisevoulaitpénétrant,àprésent.
-D'aprèscequ'ondit,vousétiezavecluiquandilaquittél'école,lanuitoùilestmort.
-Quiditcela?demandaHarry.
-Quelqu'unastupéfixéunMangemortausommetdelatour,aprèslamortdeDumbledore.Ilyavaitégalementdeuxbalaislà-haut.Leministèren'estpasstupide,Harry.
-Contentdel'apprendre,répliquaHarry.Ehbien,sachezquel'endroitoùjesuisalléavecDumbledoreetcequej'yaifaitneregardequemoi.Ilnevoulaitpasquecelasesache.
-Unetelleloyautéestcertainementadmirable,assuraScrimgeour,quisemblaitavoirdumalàréprimersonexaspération.MaisDumbledoreestmort,Harry.Iladisparu.
-Ilnedisparaîtravraimentdel'écolequelorsquepluspersonnenemanifesteradeloyautéenverslui,réponditHarryensouriantinvolontairement.
-Moncherami...mêmeDumbledorenepeutpasrevenirde...
-Jeneprétendspaslecontraire.Vousnecomprendriezpas.Maisjen'airienàvousdire.
Scrimgeourhésitapuispoursuivit,suruntonquisevoulaitdélicat:
-Leministèrepeutvousoffrirtoutesortedeprotections,savez-vous,Harry?JeseraisravidemettredeuxdemesAurorsàvotredisposition...
Harryéclataderire.
-VoldemortveutmetuerdesamainetcenesontpasvosAurorsquil'arrêteront.Alors,mercipourvotrepropositionmaiscen'estpaslapeine.
-Donc,repritScrimgeourd'untonfroid,àprésent,lademandequejevousaifaiteàNoël...
-Quelledemande?Ah,oui...Quandj'étaiscensédireàquivoulaitl'entendrequelmagnifiquetravailvousfaites,cequiauraitpermisenéchange...
-...deremonterlemoraldetoutlemonde,coupaScrimgeourd'untonsec.
Harryleconsidéraunmoment.
-VousavezrelâchéStanRocade?
LeteintdeScrimgeourpritunehorriblecouleurviolettequiévoquaitirrésistiblementl'oncleVernon.
-Jevoisquevousêtes...
-L'hommedeDumbledorejusqu'aubout,achevaHarry.C'estvrai.
Scrimgeourluilançaunregardnoirpuistournalestalonsets'éloignaenboitantsansajouterunmot.HarryvoyaitunpeuplusloinPercyetlerestedeladélégationministériellequil'attendaientenjetantdescoupsd'ceilinquietsàHagrid,secouédesanglots,etàGraup,toujoursassisàcôtédelui.RonetHermioneaccoururentversHarry,croisantScrimgeourquirevenaitensensinverse.Harrypoursuivitlentementsonchemin,attendantqu'ilslerattrapent,cequ'ilsfirentàl'ombred'unhêtresouslequelilsétaientvenuss'asseoirendestempsplusheureux.
-QuevoulaitScrimgeour?murmuraHermione.
-Lamêmechosequ'àNoël,réponditHarryenhaussantlesépaules.QuejeluidonnedesinformationsconfidentiellessurDumbledoreetquejefasselapublicitéduministère.
Pendantuninstant,Ronsemblaluttercontrelui-mêmepuisilditàHermioned'unevoixforte:
-Laisse-moimettremonpoingdanslafiguredePercy!
-Non,répliqua-t-ellefermementenluisaisissantlebras.
-Jemesentiraimieux!
Harryéclataderire.Hermioneelle-mêmeesquissaunsourirequis'effaçalorsqu'elleregardalechâteau.
-Jenepeuxpassupporterl'idéequenousnereviendronspeut-êtreplusjamaisici,sedésola-t-elle.Commentpourrait-onfermerPoudlard?
-Çan'arriverapeut-êtrepas.Nousnecouronspasdeplusgrandsdangersiciquecheznous,fitremarquerRon.C'estpartoutpareil,maintenant.JediraismêmequePoudlardestplussûr,ilyadavantagedesorciers,ici,pournousdéfendre.Qu'est-cequetuenpenses,Harry?
-Jenereviendraipas,mêmesil'écolerouvre,répondit-il.Ronleregardabouchebéetandisqu'Hermionesoupiraitavectristesse:
-Jesavaisquetudiraisça.Maisquevas-tufaire?
-JevaisretournerchezlesDursleyparcequeDumbledorelevoulait,déclaraHarry.Maisjen'yresteraipaslongtemps.Après,jepartiraipourdebon.
-Oùiras-tusitunerevienspasàl'école?
-JepensaisretourneràGodric'sHollow,marmonnaHarry.
CetteidéeluiétaitvenuedepuislanuitoùDumbledoreétaitmort.
-Pourmoi,toutacommencélà-bas.J'ail'impressionquejedoisyrevenir.Etj'aimeraisbienmerendresurlatombedemesparents.
-Etensuite?demandaRon.
-Ensuite,ilfautquejeretrouvelesautresHorcruxes,réponditHarry,lesyeuxfixéssurlatombeblanchedeDumbledorequisereflétaitdansl'eau,del'autrecôtédulac.C'étaitcequ'ilvoulaitquejefasse,c'estpourcelaqu'ilm'atoutrévélé.SiDumbledoreavaitraison-cequiestlecas,j'ensuissûr-,ilyenaencorequatre.Jedoislesretrouveretlesdétruire,aprèsjepartiraienquêteduseptièmemorceaudel'âmedeVoldemort,lapartiequiesttoujoursdanssoncorps.Etjeseraiceluiquiletuera.SiencheminjerencontreSeverusRogue,ajouta-t-il,tantmieuxpourmoi,tantpispourlui.
Ilyeutunlongsilence.Lafoules'étaitpresqueentièrementdispersée,lesretardatairesrestantàbonnedistancedeGraupquiessayaitdeconsolerHagriddontleslonguesplaintesretentissaienttoujoursàlasurfacedel'eau.
-Onviendrateretrouver,Harry,promitRon.
-Quoi?
-Cheztononcleettatante.Etont'accompagnera,oùquetuailles.
-Non,répliquaaussitôtHarry.
Ilnes'étaitpasattenduàcela.Ilavaitvouluaucontraireleurfairecomprendrequ'ilentreprendraittoutseulcepérilleuxvoyage.
-Tunousaditunjour,rappelaHermioneàvoixbasse,qu'ilétaitencoretempspournousderevenirenarrière,sinouslevoulions.Cetemps,nousl'avonslargementeu,non?
-Nousseronsavectoiquoiqu'ilarrive,assuraRon.Maisavanttouteautrechose,avantmêmed'alleràGodric'sHollow,tudevrasd'abordreveniràlamaison,chezmamèreetmonpère.
-Pourquoi?
-LemariagedeBilletdeFleur,tutesouviens?
Harryleregarda,surpris.L'idéequequelquechosed'aussinormalqu'unmariagepuisseencoreexisterluiparaissaitincroyableetmerveilleuxàlafois.
-Oui,nousnedevonspasraterça,dit-ilenfin.
SesdoigtsserefermèrentmachinalementsurlefauxHorcruxemais,endépitdetout,endépitducheminsombreettortueuxquis'ouvraitdevantlui,endépitdesaconfrontationfinaleavecVoldemortqu'ilsavaitinéluctable,dansunmois,dansunan,dansdixans,ilsesentitlecœurpluslégeràlapenséequ'ilpouvaitencoreprofiterd'unedernièrejournéepaisibleetensoleilléeencompagniedeRonetd'Hermione.