Muzeum Narodowe w Poznaniu od 10 maja do 14 lipca pokazywać będzie dwie wystawy prezentujące kulturę, tradycję i sztukę Niderlandów.

Co ma koronka do wiatraka? NIDERLANDY

Jest to wystawa edukacyjna ukazująca życie w siedemnastowiecznych Niderlandach i wpływ kultury Niderlandów na resztę krajów europejskich zwłaszcza Polskę. Problematyka wystawy poszerzona jest o przedstawienie tych wpływów także współcześnie. Ekspozycja zorganizowana jest w oparciu o zbiory z różnych działów i oddziałów Muzeum Narodowego w Poznaniu. Wystawa adresowana jest przede wszystkim do dzieci i młodzieży szkolnej oraz nauczycieli wszystkich poziomów nauczania. Wykorzystując zbiory Muzeum Narodowego w Poznaniu zadajemy przede wszystkim pytania o współczesność, a poznawanie kultury flamandzkiej i niderlandzkiej ma być pretekstem do odkrywania wyobrażeń o świecie i swojego w nim miejsca. Nie dajemy gotowych odpowiedzi lecz umożliwiamy zbudowanie obrazu minionego i współczesnego świata. Przygotowane przez nauczycieli i pracowników muzeum materiały dydaktyczne i interpretacyjne odpowiadają potrzebom widzów w różnym wieku i na każdym poziomie edukacyjnym. Rozwijają kompetencje kluczowe – umiejętność samodzielnego wnioskowania oraz rozwiązywania zadań wielopoziomowych. W pięciu działach tematycznych ekspozycji poprzedzonych prologiem, poprzez zabytki sztuki i rzemiosła artystycznego, ukazane zostaną kultura, sztuka i życie codzienne Niderlandów. Centralnym tematem ekspozycji będzie kultura mieszczańska z jej religijnością, etosem pracy, sposobem spędzania wolnego czasu oraz sztuką. Prezentowane będą na niej malarstwo, grafika, plakaty, sztuka użytkowa (meble, ceramika, tkaniny), militaria i varia pochodzące zarówno z Niderlandów, terenów Polski jak i innych krajów. Aranżacja ekspozycji, program wydarzeń towarzyszących oraz przygotowane materiały do samodzielnej edukacji uwzględniać będą różne style uczenia się, wynikające z odmiennych preferencji zwiedzających. Nowoczesna nauczanie opiera się na wielozmysłowości i pozwala docierać do młodego człowieka przez odwoływanie się do różnych rodzajów inteligencji, dzięki czemu skuteczność przekazu i zaangażowanie uczniów zwiększa się znacząco. Wystawa oferuje narzędzia do realizacji wielu celów nauczania wynikających z obowiązującej podstawy programowej. Wyjątkowość projektu polega na tym, że ma on charakter partycypacyjny. W jego tworzenie zaangażowani zostali nauczyciele. Muzeum Narodowe w Poznaniu i jego pracownicy zaoferowali przestrzeń, zbiory i wiedzę na ich temat, wspomagając pracę pedagogów.

Wystawa Niderlandy stała się przyczynkiem do zaprezentowania również malarstwa belgijskiego XIX i pocz. XX wieku ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu

Muzealna kolekcja ukazuje obraz rozwoju sztuki belgijskiej od lat 20. XIX wieku do początków XX stulecia. Był to bardzo ważny okres dla malarstwa belgijskiego. Łącząc bogatą przeszłość z oryginalną tradycją, odznaczającą się bogactwem, siłą, a także głębokim humanizmem, sztuka belgijska weszła w okres odnowy, trwający od XIX wieku po nasze czasy. W tym czasie Belgowie kontynuowali poszukiwania na drogach przetartych już przez artystów innych krajów; wzorowali się nawet na gustach estetycznych szkoły francuskiej, ulegali kolejno wpływom romantyzmu, realizmu i impresjonizmu. W prezentowanym zestawie dzieł odnajdujemy przykłady wszystkich kolejnych etapów rozwoju malarstwa belgijskiego w XIX wieku, prowadzących ostatecznie do lokalnej odmiany impresjonizmu.XIX – wieczne malarstwo reprezentują: Eugène-Joseph Verboeckhoven - jeden z najbardziej cenionych w Europie malarzy-animalistów epoki romantycznej, Jakob-Josef Eeckhout mistrz mieszczańskiego portretu, Louis Gallait - jeden z głównych twórców nowej szkoły malarstwa historycznego. Po połowie XIX stulecia stało się także szczególnie popularne w Belgii malarstwo sięgające do motywów i tradycji sztuki XVII wieku. Mistrzami tego historyzującego kierunku był Ferdinand de Braekeleer.Głównym akcentem wystawy są bez wątpienia dzieła najwybitniejszych przedstawicieli belgijskiego impresjonizmu z przełomu XIX i XX stulecia: Emile’a Clausa i Georgesa Buysse’a. W oparciu o ogólne założenia tego nurtu w malarstwie wypracowali oni jednak swoje odrębne style. Przykłady impresjonistycznych pejzaży miejskich ukazują nam także malarze z Gandawy, Albert Baertsoen i Ferdinand Willaert. Pełnię obrazu sztuki belgijskiej tego okresu dopełniają prace innych artystów: znany i ceniony Léon Frédéric ze zdobyczy impresjonizmu wywiódł swój styl eklektycznego realizmu, Charles Doudelet reprezentuje pełen tajemniczej treści symbolizm, a Gaston Linden jest typowym przedstawicielem tzw. malarstwa salonowego, eleganckiej i popularnej sztuki oficjalnej. Większość obrazów tu prezentowanych pochodzi z kolekcji dwóch przedstawicieli znanej wielkopolskiej rodziny Raczyńskich, Atanazego i Edwarda Aleksandra (z Galerii Rogalińskiej). Głównie dzięki nim w muzeum poznańskim znajduje się obecnie największy w Polsce zbiór malarstwa belgijskiego XIX-XX wieku.