1

Η ΒΟΥΗΤΩΝ

ΕΦΗΒΩΝεφημερίδα του1ου γυμνασίουΝέας Μάκρης

Κωσταντίνα Καρυδάκη

φθ

ινό

πω

ρο

20

14# 2

Όλοι σίγουρα έχουμε ακούσει για το λεγόμενο «Νέο Σχολείο». Έχουμε όμως σκεφτεί ή και ανησυχήσει για την εξέλιξή του; Το Υπουργείο Παιδείας υποστηρίζει πως η κίνηση αυτή θα αποτελέσει ένα λαμπρό μέλλον για εμάς τους μαθητές. Στοχεύει στη διαμόρφωση δημιουργικού και ανοιχτού εκπαιδευτικού κλίματος που οδηγεί σε σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία, στις ιδέες, στη γνώση και επενδύει στη μόρφωση των μαθητών. Είναι ψηφιακό και καινοτόμο. Όμως, όπως και σε κάθε νόμισμα, υπάρχει και η αντίθετη πλευρά. Μήπως το

σύστημα αυτό έχει κι άλλους, λιγότερο λαμπρούς στόχους; Βάσει ερευνών και δημοσκοπήσεων, απλοί άνθρωποι, αλλά και μαθητές και εκπαιδευτικοί, έχουν κάποιες αμφιβολίες για τους στόχους του συστήματος αυτού. Όπως, πιστεύω, έχουμε ακουστά, το 50% των θεμάτων στις προαγωγικές μας εξετάσεις θα προέρχονται από τράπεζα θεμάτων, δηλαδή εξωσχολικής προέλευσης. Συνεπώς η διδακτέα ύλη θα επισπεύδεται με αποτέλεσμα οι μαθητές να στρέφονται σε ιδιαίτερα μαθήματα και φροντιστήρια. Τελικά η τράπεζα θεμάτων καταπολεμά την παραπαιδεία και την ανισότητα, ή σπρώχνει τους μαθητές σε σπατάλη χρημάτων για επιπλέον ιδιωτική εκπαίδευση; Και δε φτάνει αυτό, ύστερα στην εισαγωγή μας σε πανεπιστήμια ή ΤΕΙ θα λαμβάνονται υπόψιν οι τελικοί βαθμοί και των τριών τάξεων του Λυκείου. Φυσικά, αυτό το φαινόμενο θα αυξήσει τη βαθμοθηρία, τη σχολική αποτυχία, το άγχος, τη σχολική εγκατάλειψη κι ιδιαιτέρως τον ανταγωνισμό μεταξύ των μαθητών. Λογικό είναι κατόπιν αυτού, η συνεργασία μεταξύ των μαθητών να αποδυναμώνεται και η αγνή ηθική αξία της άμιλλας να δίνει τη θέση της στην εγωιστική και φιλόδοξη αυτοδιάκριση, βασισμένη μάλιστα όχι στην προσωπική αξία του μαθητή, αλλά στην οικονομική δύναμη της τσέπης του. Και σε αυτό το σημείο θα αναρωτηθούμε: Πόσο «νέο» μπορεί να είναι ένα σχολείο, όταν οι αντιλήψεις που προωθεί είναι τόσο παρωχημένες;

ΝΕΟ ήΠΑΛΙΟ

2

ΒΟΥΛΑΔΑΜΙΑΝΑΚΟΥ

Κων\να Καρυδάκη,Αντωνία Τζονάκου,Δέσποινα ΧατζηγαβριήλΑριστέα Χατζηράδου

Γνωστή για το λογοτεχνικό και μεταφραστικό της έργο, αλλά και για τη συμμετοχή της στην Εθνική Αντίσταση, ζει στον τόπο μας διακριτικά και δημιουργικά Βούλα Δαμιανάκου.Μετά από την σχετική προετοιμασία η ομάδα μας, η Κων\να Καρυδάκη, η Αντωνία Τζονάκου, η Δέσποινα Χατζηγαβριήλ και η Αριστέα Χατζηράδου ξεκινήσαμε με αρκετή αγωνία, αλλά και μεγάλο ενθουσιασμό να συναντήσουμε τη μεγάλη κυρία του πνέυματος και σύντροφο του Βασίλη Ρώτα.Ερώτηση. Κ Δαμιανάκου θα θέλαμε να μας πείτε ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης σας και ποια είναι η πνευματική δραστηριότητα που αγαπάτε περισσότερο.- Αγαπώ περισσότερο το γνήσιο , το αληθινό .Όσον αφορά την ποίηση αγαπώ την μεγάλη ποίηση. Αγαπώ τον Όμηρο, που είναι ο πνευματικός πατριάρχης της ανθρωπότητας. Τον Σοφοκλή τον Ευριπίδη, τον Αριστοφάνη. Όσον αφορά την ποίηση είχα δάσκαλο το Ρώτα και το δημοτικό τραγούδι.Ερώτηση. Το γεγονός ότι λάβατε μέρος στην Εθνική Αντίσταση με ποιο τρόπο σας σημάδεψε στην προσωπική σας ζωή και το πνευματικό σας έργο.- Η Εθνική Αντίσταση ήταν καθολική. Δηλαδή όλος ο λαός πήρε μέρος. Πρώτα ο ίδιος ο στρατός που έγραψε το έπος της Αλβανίας. Η δική μου συμμετοχή όταν ελευθερώθηκα – ήμουν κρατούμενη των κατακτητών – και πήγα στη Θεσσαλία ήταν να βοηθάω να γίνουν καλύβες στα χωριά που έκαιγαν οι Γερμανοί και στα σεμινάρια

αναλφάβητων. Όλοι βοηθούσαν. Εμείς λεγόμαστε συναγωνιστές . Ο ανταγωνισμός ήταν για μια λέξη ξένη. Κι εγώ έκανα το καθήκον μου. Όταν οι αρχές με κάλεσαν να κάνω δήλωση μετάνοιας έγραψα ένα βιβλίο πεντακόσιες σελίδες και το ονόμασα {Υπεύθυνη δήλωση} για να δηλώσω τι έκανα στην αντίσταση και τι έκαναν οι συναγωνιστές μου.Ερώτηση. Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για το σύντροφο σας , Βασίλη Ρώτα.- Θα τον έλεγα ιχνευτή. Ήταν πρωτοπόρος και πολύ αγαπητός στις ψυχές όσων τον γνώρισαν. Τον αγαπούσαν τα παιδιά και έρχονταν συνέχεια στο σπίτι μας, εδώ στην Μάκρη. Ήταν ένας άνθρωπος που υπηρέτησε την ελευθερία και τη γλώσσα. Μιλούσε τη δημοτική και δεν ξεστράτισε ποτέ , την υπερασπίστηκε. Υπερασπίστηκε άλλο τόσο την πατρίδα. Ήταν αξιωματικός , υπηρέτησε και τραυματίστηκε στο Κιλκίς 2-3 φορές. Πήρε μέρος και σε πνευματικούς αγώνες επίσης. Δεν ήταν ποτέ της προβολής . Ήταν σεμνός και ανιδιοτελής. Συνδύαζε τη θεωρία με την πράξη , δεν πετούσε στα σύννεφα, ήταν προσγειωμένος. Σοφός άνθρωπος μεν αλλά είχε και μία παιδικότητα που δεν έχασε ποτέ. Για μένα ήταν δάσκαλος ο Ρώτας. Και συνεργάτης .Εργαστήκαμε μαζί στις μεταφράσεις του Σαίξπηρ και γράψαμε έργα από κοινού.Ερώτηση. Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για τη

3

ΒΟΥΛΑΔΑΜΙΑΝΑΚΟΥ

17 ΝΟΕΜΒΡΗΚων\να Καρυδάκη

συνεργασία σας και ειδικότερα για τις μεταφράσεις του Σαίξπηρ.- Η λογοκρισία της χούντας απαγόρευε τα πρωτότυπα έργα και πρότεινα στο Ρώτα να τα μεταφράσουμε τα έργα του Σαίξπηρ. Ξεκινήσαμε , θυμάμαι , από τον Οθέλλο.Μου υπαγόρευε και κατέγραφα στη γραφομηχανή και μία στο τόσο έλεγα την κάποια γνώμη κι εκείνος την υιοθετούσε. Τα σονέτα τα μετάφραζα εγώ κι ύστερα εκείνος τα έκανε στοίχους . Ήταν ένα έργο , πιστεύω με πολύ καλή συνείδηση.Ερώτηση. Ακολουθήσατε το αγωνιστικό και πνευματικό μονοπάτι . Ποιες ήταν οι δυσκολίες και η ανταμοιβή σας.- Ο Byron έχει γράψει { αν δεν σε τουφεκίσουν η αν δεν σε κρεμάσουν , ιππότη θα σε χρίσουν}. Η ζωή μας πρέπει να είναι εξανθρωπισμένη . Ο πνευματικός άνθρωπος ξεχωρίζει στο αν προχωρά μπροστά στη θυσία και ανοίγει δρόμο σωτηρίας , για την ελευθερία και γλώσσα , που κινδυνεύει μέγα κίνδυνο σήμερα . Η γλώσσα θα μας κρατήσει στο Ελληνισμό , όπως έλεγε ο Κοσμάς Αιτωλός. Σήμερα φοβάμαι για

την γλώσσα , όπως φοβάμαι και για την πατρίδα μας. Μακάρι και το ελπίζω να σταθεί όρθια .Ερώτηση. Αυτή την δύσκολη περίοδο , τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στη νεολαία.- Να αγωνιστεί , να σταθεί στα πόδια της, όχι στη φυγή και την οπισθοχώρηση. Το εξωτερικό μας κάνει σκλάβους . Το μήνυμα είναι αλληλεγγύη και κοινωνικές αρετές. Ο Δημήτρης Γληνός έκανε σοφές προτάσεις που δεν εισακούστηκαν να κάνουμε την Ελλάδα κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών για την Ευρώπη και όλο τον κόσμο.Στη συνέχεια ζητήσαμε από τη κ Δαμιανάκου να μας διαβάσει κάτι από το έργο της {θαλάσσιο σπίτι} που μας συγκίνησε . Η απολαυστική συζήτηση συνεχίστηκε για πολλή ώρα και μιλήσαμε κυρίως για το θεατρικό έργο της { το μοιρολόι το Ομηρικό και το Μανιάτικο}.Οι ευχαριστίες μας στο τέλος της συνέντευξης ήταν γεμάτες θαυμασμό και αγάπη . Η γλυκύτητα και η απλότητα της κ Βούλας και της κόρης της , κ Ελένης Βασιλοπούλου . μετουσίωσαν το αρχικό δέος για τη συνάντηση σε χαρά και συγκίνηση.

Στις 21 Απριλίου 1967 οι Έλληνες αναγκάστηκαν να υποκύψουν στο δικτατορικό καθεστώς όταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κατήργησε όλες τις ελευθερίες και οι φυλακίσεις, τα βασανιστήρια και οι εξορίες έγιναν μέρος της καθημερινής τους ζωής για έξι ολόκληρα χρόνια.Αντιδρώντας σε αυτό, το Νοέμβρη του 1973 οι φοιτητές κατέλαβαν το Πολυτεχνείο και απαίτησαν ελευθερία. Ο αγώνας και η θυσία των φοιτητών και όλων όσων στήριξαν την εξέγερσή τους, οδήγησε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας.Κι όμως, 40 χρόνια μετά φυλακίζουν και δολοφονούν τη σκέψη, ακρωτηριάζουν τη συνείδηση. Σήμερα ψάχνουν για στενό, μίζερο μυαλό και άβουλα, πειθαρχημένα και χειραγωγήσιμα πλάσματα. Σήμερα λοιπόν, περισσότερο από ποτέ, η εξέγερση του Πολυτεχνείου, μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο του αγώνα των Ελλήνων για εθνική ελευθερία, ποιοτική δημοκρατία και ουσιαστική μόρφωση. Για

ένα άλλο σχολείο που θα διαμορφώνει ελεύθερους, κριτικά σκεπτόμενους πολίτες που θα μπορούν να γνωρίζουν την πραγματικότητα, όχι για να υποτάσσονται σε αυτήν, αλλά για να την ερμηνεύουν πολύπλευρα και να αγωνίζονται για να την αλλάξουν.

4

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ2013-14

Κατσιούπη Γλυκερία

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ

Το 2013-14 για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στο σχολείο μας ασχοληθήκαμε με τη δημιουργική γραφή και συμμετείχαμε στο δίκτυο «Λογοτεχνικό Εργαστήρι» των πολιτιστικών θεμάτων της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής και στο σχετικό λογοτεχνικό διαγωνισμό που διεξάγεται κάθε χρόνο.

Τη σχολική χρονιά 2011-12 στο διαγωνισμό βραβεύθηκε η μαθήτρια Κατερίνα Κάκαρη για το ποίημα «Πόλεμος» ενώ το 2012-13 βραβεύθηκαν οι μαθήτριες Μιχαέλα Βασιλάκη, Αγάπη Λαμπρινοπούλου , Κωνσταντίνα Αλεξανδροπούλου ,Νάντια Κυριακοπούλου και Κωνσταντίνα Καρυδάκη για το θεατρικό έργο «Μάρτυρες με ύφος».

Το 2013-14 τα μέλη της ομάδας του λογοτεχνικού εργαστηρίου ήταν οι Βασιλάκη Μιχαέλα, Αλεξανδροπούλου Κωνσταντίνα,Αγάπη Λαμπρινοπούλου, Σοφία Κινάη, Λεντίνα Ζυκάι, Εβριμ Καγιά, Κωνσταντίνα Καρυδάκη, Εύη Μαγγίνα, Αριστέα Χατζηρόδου, Δέσποινα Χατζηγαβριήλ, Χριστίνα Τσατσούλα, Χριστίνα Σουλιώτη, Θάλεια Σπένδου, Μυρτώ Μπακατσιά, Χαρά Μουτσοπούλου ,Δημήτρης Τσιάκος, Αντωνίνα Τζουάνου, Ραφαηλία Χάλαρη και υπεύθυνη καθηγήτρια η φιλόλογος Γλυκερία Κατσιούπη.

Κατά τη διάρκεια της χρονιάς οι μαθητές ενθαρρύνθηκαν να γράψουν –ατομικά ή ομαδικά– ποιήματα, πεζά και

θεατρικά έργα.  Μες από τις δοκιμές συγγραφής ήρθαν πιο δραστικά σε επαφή με τη λογοτεχνία και τη γλώσσα, ανέπτυξαν δεξιότητες δημιουργικής γραφής ,ανακάλυψαν νέους δρόμους έκφρασης και επικοινωνίας και ικανοποιήθηκαν από την προβολή των αποτελεσμάτων των προσπαθειών τους. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες του συνεργατικού εργαλείου wiki, τα μέλη της ομάδας και η υπεύθυνη καθηγήτρια είχαν τη δυνατότητα να λειτουργούν ως ομάδα και εκτός σχολείου, καθώς μπορούσαν να επικοινωνούν εξ αποστάσεως, να μοιράζονται ιδέες, να συνδημιουργούν και φυσικά να προβάλλουν τα δημιουργήματά τους. Με αφορμή πεζά και ποιητικά κείμενα καταξιωμένων λογοτεχνών οι μαθητές δημιούργησαν με θέμα την αγάπη, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία, τη φύση ενώ παράλληλα εξέφρασαν τους προβληματισμούς τους για την κατάσταση στη σύγχρονη Ελλάδα .Με αφορμή το έργο του Ανδρέα Λασκαράτου «Ιδού ο άνθρωπος» οι μαθητές εργάστηκαν ομαδικά και δημιούργησαν τη δική τους περιγραφή χαρακτήρων.

Ο προκατειλημμένος (Δέσποινα Χατζηγαβριήλ)

Όλοι σε κάποια στιγμή της ζωής μας θα είχαμε την ευκαιρία ή ακόμα και την δυσεύρετη τύχη να γνωρίσουμε ένα προκατειλημμένο τύπο. Αναφέρομαι σε ένα χαρακτήρα σπάνιο με μοναδικό χάρισμα στην εύρεση απρόσμενων και βλακωδών ιδεών που ο καθένας θα ευχόταν να μην έχει συναντήσει. Γι’ αυτό το λόγο ο προκατειλημμένος  κατέχει το σημαντικότερο και παράλληλα ακατόρθωτο διεκδικημένο ρόλο διακοσμητικού μέσα σε μια παρέα καθώς η απόπειρα συζήτησης μαζί του μπορεί να αποβεί

5

μοιραία. Επίσης χάρη στις παραξενιές του και την κρυστάλλινα κολλημένη ιδιοσυγκρασία του, συχνά του δίνεται το δικαίωμα να σωπάσει πριν ικανοποιήσει το όνειρο της ζωής του που είναι να σπάσει τα νεύρα πολλών ατόμων με τις στερεότυπες και συμπυκνωμένες μικροαντιλήψεις του. Τέλος αν ποτέ κάνετε το τραγικό λάθος να αρχίσετε συζήτηση σε ένα τέτοιο άτομο, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να συμφωνήσετε με όποια παρανοϊκή φιλοσοφία σας αραδιάσει και να φύγετε πετώντας.

μονάχος του σε μια γωνιά να κάτσει, μην πάει στον πόλεμο και δεν γυρίσει .Βλέπετε, το σκέφτεται πολύ, μία προσωπικότητα σαν κι αυτή, από τον κόσμο να στερήσει...!!

Ο φοβητσιάρης (Αριστέα Χατζηρόδου)

Πώς είναι άραγε ένας φοβητσιάρης; Γιατί να φοβάται; Κανείς δεν θα μπορούσε να μας απαντήσει. Ούτε ακόμα και οι ίδιοι οι φοβητσιάρηδες κι αυτό γιατί δεν παραδέχονται το ελάττωμα τους, αντίθετα καυχιούνται για το θάρρος τους και το πόσο καθόλου δεν φοβούνται. Έχουν όμως παράλογους φόβους για κάποια αντικείμενα, ζώα ή καταστάσεις αλλά δε γνωρίζουν το γιατί. Οι αντιδράσεις τους είναι ακραίες και ο μόνος τρόπος που έχουν για να αντιμετωπίσουν τους φόβους είναι είτε να το βάλουν στα πόδια είτε να λιποθυμήσουν. Και το κερασάκι στη τούρτα είναι πως όταν τους λες ότι έχουν κερδίσει με την αξία τους και το σπαθί τους τον τίτλο του «φοβητσιάρη» σε βγάζουν και τρελό στο τέλος λέγοντας σου πως ψεύδεσαι ή πως είσαι υπερβολικός. Πάς για μαλλί, αφού προσπαθείς να τους βοηθήσεις να ξεπεράσουν τους φόβους τους, και βγαίνεις κουρεμένος, αφού τα χεις ακούσει κι από πάνω. Συμπέρασμα; Μην τονίζεις στο φοβητσιάρη ότι είναι φοβητσιάρης. Ας τον να ονειρεύεται!! Άσε που θα σε διασκεδάζουν και τα αποκυήματα της φαντασίας του και η εκδήλωση των φόβων του. Θα ευχαριστιέσαι μια όμορφη και πλούσια αφήγηση για το πώς εξολόθρευσε ένα κουνούπι ή ακόμα θα γελάς βλέποντας τον να τρέχει να σωθεί από μια σαρανταποδαρούσα. 

Ο νάρκισσος (Κωνσταντίνα Καρυδάκη)

Δεν τραβάει πλώρη για πουθενά αν δεν κοιταχτεί πρώτα δύο ή και τρεις φορές στον καθρέφτη, δώσει και μερικά φιλάκια στην ανάκλασή του και πει στον εαυτό του πως είναι απλά τέλειος. Δεν περνάει μέρα χωρίς να καυχηθεί και νύχτα χωρίς να προσευχηθεί για αιώνια ομορφιά. Οι φίλοι του, οι συνομήλικοί του, ακόμη και οι συγγενείς του τον έχουν βαρεθεί τόσο ανιαρός που έχει καταντήσει και ζητούν λίγο έλεος, μια ανάσα, ένα διάλειμμα από το νάρκισσο που τους βομβαρδίζει με περιφρονητικά σχόλια. Αγαπά τον εαυτό του όσο κανέναν άλλο και όποιος επιθυμεί να τον αγαπήσει και να τον θαυμάσει όσο κι εκείνος, φυσικά είναι ευπρόσδεκτος! Δέχεται θετικά σχόλια με ιδιαίτερη συγκίνηση και τα υιοθετεί για

Ο καυχησιάρης (Αντωνίνα Τζουάνου)

Με τη μύτη του ψηλά, περνάει ο καυχησιάρης. Τους ανθρώπους τους απλούς δεν τους καταδέχεται, με τους σπουδαίους θέλει να κάνει παρέα μονάχα, να τους λέει για κατορθώματα, καμώματα και νίκες, αφού ενός κοκόρου έχει το μυαλό. Καυχιέται για την φάρα του και την καταγωγή του, λες και βασιλιάδες μοναχά γεννιούνται απ’ τη φυλή του! Μα σαν η δύσκολη ώρα έρθει, τις αρετές του για να χρησιμοποιήσει, προτιμά

6

να τα υπενθυμίζει στον εαυτό του, μην τυχόν και του ξεφύγει κανένα κομπλιμέντο... Ο νάρκισσος μάλλον σαγηνεύεται από την ίδια του τη γοητεία και ξεχνάει πως δεν είναι το επίκεντρο της προσοχής. Μα όπως λένε: μπρος στα κάλλη, τι είναι ο πόνος

οποίο αποφασίζει να φορέσει. Ετοιμάζεται, λοιπόν, σε χρόνο ρεκόρ και βγαίνει από το σπίτι αφήνοντας πίσω του ένα χαοτικό μέρος με όλα τα ρούχα πεταμένα στο πάτωμα. Αν το άτομο είναι υπερβολικά αναποφάσιστο, τότε το μέσο με το οποίο θα πάει στη δουλειά αποτελεί και αυτό ένα πρόβλημα. Δηλαδή αν θα διαλέξει το αυτοκίνητό του που του προσφέρει την πολυτέλεια και την άνεση ή το λεωφορείο που προσφέρει <<άνεση>> στην τσέπη του, καθώς είναι πιο οικονομικό………..Με αφορμή το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού «Ελεύθεροι πολιορκημένοι», οι μαθητές δημιούργησαν τις ακροστιχίδες της ελευθερίας για τις οποίες βραβεύθηκαν στο λογοτεχνικό διαγωνισμό των πολιτιστικών θεμάτων της Διεύθυνσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ανατολικής Αττικής.

Ελεύθερος αν θες να λογαριάζεσαιΛογίσου πως η κατάκτηση αυτήΕπερπάτησε αιώνες, αγκαλιάζονταςΥπάρξεις ανήσυχες, τολμηρές, ονειροπόλεςΘάνατο δεν λογίστηκανΈχτισαν πορφυρούς ορίζοντεςΡωμαλέες κι ανδρείες ψυχέςΙεράρχησαν την Αιωνιότητα. Αντωνίνα Τζουάνου Είναι αυτός ο άνθρωποςΛογικός κι ικανόςΈνα να πιστεύει και τηνΥποδούλωση ν’ αποφεύγειΘαρρεί στον εαυτό του να φέρεται υπεύθυνα πως πρέπειΈχοντας πνεύμα επαναστατικό Ρυθμίζει σκέψεις με τρόπο ανεξάρτητοΊσως αυτός είναι ελεύθερος πραγματικά γιατίΑρετές και ηρεμία δίνει η χρυσή η λευτεριά Δέσποινα Χατζηγαβριήλ

Ελευθερία μια λέξη με τόση σημασίαΛαμπρή η σημασία της, μεγάλη η αξία τηςΕπιρροή τεράστια ασκεί μες την καρδιά μαςΥπεύθυνους απόλυτα μας καθιστάΘεριά μεγάλα έτοιμα να την υποστηρίξουνΕλπίζοντας πως θα τη διατηρήσουνΡισκάρουν τα πάντα μόνο για να νικήσουνΙδανικό μας υψηλό, σύμβολο ηρωικόΑς μην την απορρίψουμε και στους φόβους μας υποκύψουμε Αριστέα Χατζηρόδου

Ο αισιόδοξος (Ραφαηλία Χάλαρη)

Ο αισιόδοξος τύπος είναι πολύ ιδιαίτερος. Φοράει συνήθως έντονα χρώματα στα ρούχα διότι θεωρεί ότι του δίνουν θετική ενέργεια. Επίσης, κάνει έντονες και γρήγορες κινήσεις, σαν ξεκούρδιστο ακορντεόν. Συνηθίζει να είναι πάντα χαρούμενος, να πείθει τους άλλους ότι όλα θα πάνε καλά και να βλέπουν τη θετική πλευρά της ζωής. Είναι πάντα χαρούμενος, ακόμα και αν ο κόσμος... καίγεται. Πιστεύει ότι θα τα καταφέρει όλα. Έχει πολύ καλές σχέσεις με τους γύρω του και όλοι τον θαυμάζουν για την αισιοδοξία του. Ρωτάει συνήθως τι συμβαίνει όταν βλέπει κάποιον λυπημένο και δίνει τη βοήθειά του και φυσικά την αύρα του.

Ο αναποφάσιστος (Εβρίμ Καγιά)

Στην καθημερινότητα του ο αναποφάσιστος, από τη στιγμή που ξυπνάει μέχρι τη στιγμή που κοιμάται βρίσκεται σε δίλημμα. Μόλις ξυπνάει η πρώτη δυσκολία της ημέρας είναι το τί θα φορέσει. Χωρίς εξαιρέσεις και οι γυναίκες αλλά και οι άντρες πάσχουν από αναποφασιστικότητα μπροστά από τη ντουλάπα για ώρες. Αφού αποκλείουν όλα τα ρούχα βρίσκοντας ένα ελάττωμα για το καθένα, στο τέλος διαλέγουν δύο ρούχα. Τότε ξεκινά μια νέα προσπάθεια για να διαλέξει ανάμεσα σε αυτά ποιο θα φορέσει. Βέβαια δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αλλάζει γνώμη στα τελευταία λεπτά που του μένουν για να βγει από το σπίτι, ώστε να φτάσει στην ώρα του στη δουλειά. Σε τέτοιες καταστάσεις ( έκτακτης ανάγκης! ), αφήνει και τα δύο ρούχα και βγάζει μία τρίτη επιλογή το

7

Ελευθερία σημαίνει τον χρόνο να μετράς καιΛογαριασμός να μην σου βγαίνει Ευτυχισμένος να ζειςΥπεύθυνος για τη δική σου προσωπική ελευθερίαΘύμα μην γίνεις των πράξεων σουΕίσαι ικανός για ό,τι βάλεις στόχο στη ζωήΡύθμισε το μυαλό σου ελεύθερα χωρίςΊχνος αμφιβολίας για τα δικά σου “πιστεύω”Αρκεί να ακούς τι έχουν να σου πουν και ύστερα αποφασίζεις Μυρτώ Μπακατσιά

Ξεχωριστή εμπειρία για το λογοτεχνικό εργαστήρι ήταν η συνάντηση με τον ποιητή Μιχάλη Γκανά. (Ευχαριστούμε το διευθυντή μας που βοήθησε για αυτό). Ο ποιητής

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΜΙΧΑΛΗ ΓΚΑΝΑ

Κατσιούπη Γλυκερία

διάβασε κάποια από τα ποιήματά του και οι μαθητές του απάντησαν παρουσιάζοντας όσα δημιούργησαν εμπνεόμενοι από αυτά (σκίτσα, ποιήματα, βίντεο) .Στη συνέχεια απάντησε σε όλα τα ερωτήματα των μαθητών. Έτσι όλοι μάθαμε κάποια από τα «μυστικά» αλλά και τις δυσκολίες των ποιητών.

Περισσότερα για τη συνάντηση αυτή αλλά και για το λογοτεχνικό εργαστήρι στην ιστοσελίδα του σχολείου μας!!!

8

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗΓΙΑΝΝΗ ΠΑΤΙΛΗ

Οι μαθητές

Τι σας ώθησε να γίνετε ποιητής; (Β. Κόδρος)

Ένιωθα ότι το ποίημα με έκανε πιο αληθινό. Ζούσα βαθύτερα την πραγματικότητα… Με γέμιζε... Και, ταυτόχρονα, ένιωθα ότι μπορούσα, αν ήμουνα τυχερός, αυτή την πραγματικότητα να την αυξήσω. Έχει πολύ δίκιο σ’ αυτό που λέει ο Ρώσος σκηνοθέτης Αντρέι Ταρκόφσκι: «Ο ποιητής δεν χρησιμοποιεί ‘περιγραφές’ τού κόσμου – συμμετέχει στη δημιουργία του.»

Από πού παίρνετε έμπνευση για να γράψετε τα ποιήματά σας; (Α.Τσιούλα)

Η έμπνευση μπορεί να έλθει και από τα πιο απλά πράγματα, συνήθως αυτά που περνούν απαρατήρητα. Πολλές φορές ασήμαντα, μια διάθεση της στιγμής... Αλλά δεν εκβιάζεται η έμπνευση. Πρέπει να είσαι κι εσύ συχνά διαθέσιμος. Να αδειάζεις την ψυχή σου από τα άχρηστα και μάταια πράγματα και, κυρίως, να μηδενίζεις έστω και για λίγο το εγώ και τις φιλοδοξίες του – κάτι, βέβαια, για το οποίο δεν μας προετοιμάζει ούτε η κοινωνία μας ούτε η οικογένεια ούτε το σχολείο... Τότε, ίσως, αν είσαι πάλι τυχερός, να κάνεις πράγματα που αργότερα δεν θα φαντάζουν στα μάτια σου μάταια, και ίσως αυτό να το νιώσουν και κάποιοι άλλοι και να βοηθηθούν απ’ αυτό...

Ποιος ποιητής σας εκφράζει; (Λογοτεχνικό εργαστήρι)

Ακόμα κι ένα ποίημα ενός αγνώστου μπορεί να με μαγέψει! Δεν θέλω να σας πω ονόματα , επειδή θεωρώ πως ο ποιητής που μας εκφράζει, ο δικός μας ποιητής, πρέπει να είναι η δική μας μικρή ανακάλυψη, ασχέτως αν μετά αναθεωρήσουμε και βρούμε άλλον ή άλλους

που θα μας εκφράζουν περισσότερο. Εξάλλου αυτό είναι το φυσιολογικό. Αφού στο μακρύ διάστημα της ζωής αλλάζουμε, είναι λογικό διαφορετικοί ποιητές κάθε φορά να γίνουν η έκφρασή μας. Μπείτε στο πρώτο βιβλιοπωλείο που θα βρείτε μπροστά σας και αγοράσετε την πρώτη ποιητική ανθολογία που θα πέσει στο χέρι σας, κι αρχίστε το διάβασμα! Διαβάστε πολύ, αλλά υπό δύο όρους: πρώτον ότι θα είσαστε ειλικρινείς απέναντι στο αίσθημά σας... Μην πείτε αυτός είναι ο Σολωμός ή ο Καβάφης και θα πρέπει να μ΄αρέσει... Επειδή το είπε ο καθηγητής μας στο σχολείο, επειδή όλοι τούς θαυμάζουν και μιλούν γι΄ αυτούς... Και δεύτερον, ότι δεν θά έχετε την απαίτηση να καταλαβαίνετε πάντα αυτό που θα σας αρέσει. Στην τέχνη, όπως και στη ζωή και ιδιαίτερα στον έρωτα, συχνά μας αρέσει και αγαπάμε κάτι ή κάποιον χωρίς να καταλαβαίνουμε το γιατί. Κι αν θέλετε πράγματι να βρείτε στήριγμα στην ποίηση, κάτι που η πανανθρώπινη εμπειρία μάς διαβεβαιώνει ότι μπορεί να μας δώσει, μην μείνετε σ’ αυτήν την πρώτη ανθολογία που αγοράσατε... Μαθαίνοντας καλά τη γλώσσα σας, καθώς και άλλες γλώσσες, πάρετε κι άλλη κι άλλη... Διαβάστε, διαβάστε, διαβάστε κι ἀφήνετε πάντα ανοιχτή την ψυχή σας σ’ αυτό που διαβάζετε...

Εσείς ξεχωρίζετε τον ποιητή από την ποίηση;( Σ. Τσουκλείδης)

Ναι… Η ποίηση είναι που μας κάνει ποιητές, επειδή υπάρχει πριν από μας και θα εξακολουθήσει να υπάρχει μετά από μας... Ακόμη κι αν εξοντωνόταν ολόκληρη η ανθρωπότητα —κάτι διόλου απίθανο στις μέρες μας— και δεν θα έμενε ούτε ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να γίνει ποιητής, η ποίηση θα εξακολουθούσε να υπάρχει, επειδή

9

θα εξακολουθούσε να υπάρχει και χωρίς εμάς το θαυμάσιο μυστήριο του κόσμου...

Πιστεύετε πώς γιορτάζεται η μέρα της ποίησης;

Με ενοχλεί που οι περισσότεροι άνθρωποι «ξεμπερδεύουν» με αυτή την ημέρα, ενώ η ποίηση θα έπρεπε να γιορτάζεται κάθε μέρα από αυτούς που την αγαπούν. Η ποίηση, ωστόσο, όπως και ολόκληρη η τέχνη, δεν είναι ψυχική εκτόνωση και χαζοχαρούμενη γιορτή. Είναι βαθειά χαρά, επειδή σου δίνει την συναίσθηση ή την ψευδαίσθηση πως συμμετέχεις στην δημιουργία του κόσμου, αλλά και λύπη βαθιά για το κακό του κόσμου, για το οποίο κανένας μας δεν μπορεί να πει πως είναι τελείως ανεύθυνος, και, κυρίως, επειδή δεν μπορείς να λες πως είσαι πραγματικός ποιητής, αν δεν διαφωνείς βαθειά με το κακό που υπάρχει στον κόσμο.

Τι σας έκανε να αγαπήσετε τη λογοτεχνία; ( Γ. Μαυρίκος)

Η δυνατότητα που μου έδινε να ταξιδέψω στην ψυχή, στο συναίσθημα, στη φαντασία τη δική μου και των άλλων, καθώς και όλα αυτά που ως αναγνώστης και μετά ως συγγραφέας παίρνω από αυτήν. Όμως μια αγάπη της λογοτεχνίας δίχως την αναγωγή της σε κάτι έξω από αυτή, δεν μπορεί να μας ανοίξει όλους τους θησαυρούς της. Αυτό δεν το καταλαβαίνεις αμέσως, έρχεται μετά, όταν σοβαρά πράγματα της ζωής, της δικής μας και των άλλων που μας νοιάζουν, μας κολλήσουν στον τοίχο!

Πιστεύετε πως είναι μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης η ευτυχία ή η δυστυχία; (Μαγδαληνή Καλογεροπούλου)

Η δυστυχία, γιατί θες να ξεφύγεις από τη δυστυχία, θέλοντας να την κάνεις λιγότερο βαριά. Η ποίηση είναι μια ομοιοπαθητική μέθοδος. Ο ποιητής δεν είναι βέβαια μαζοχιστής, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς η δυστυχία είναι η κανονική κατάσταση του ανθρώπου σε όλο το μήκος της ιστορίας του, μια δυστυχία της οποίας το μεγαλύτερο μέρος οφείλεται στον ίδιο τον άνθρωπο και στην εξουσιαστική μανία του για κυριαρχία πάνω στους άλλους ανθρώπους και στη φύση. Το ξέρετε πως τούτη τη στιγμή που μιλάμε το 8% του πληθυσμού της γης ελέγχει το 80% του παγκοσμιου πλούτου, ενώ το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει πρόσβαση μόλις στο 3% των πόρων του πλανήτη;... Αλλά η μεγαλύτερη αρετή

του ποιητή είναι, όταν τη δυστυχία τη δικιά του την θεωρεί ένα τίποτα μπροστά στην δυστυχία και τον πόνο του άλλου... Πρόκειται για μια καθαρή στάση αγάπης, για εκείνη την περίεργη λογιστική του αισθήματος που κάνει πλουσιότερο αυτόν που χαρίζει!...

Όταν πηγαίνατε σχολείο σας άρεσε η λογοτεχνία; (Λογοτεχνικό εργαστήρι)

Μου άρεσε το μάθημα των Νέων Ελληνικών, επειδή σ’ αυτό αισθανόμαστε ως μαθητές πιο χαλαροί, δίχως τις αυστηρές απαιτήσεις κανόνων και εφαρμογών που χαρακτήριζαν άλλα μαθήματα, όπως των Αρχαίων Ελληνικών ή των Μαθηματικών. Αλλά ως έφηβος διάβαζα ελάχιστη λογοτεχνία... Μου άρεσε η ζωή της παρέας στην πόλη και το καφενείο, αλλά ήμουνα φιλάσθενος κι αυτό μ’ έκανε να νιώθω μειονεκτικά, όπως και η δειλία μου απέναντι στα κορίτσια... Δεν είχα γνωρίσει ακόμα τη δύναμη που σου δίνει η αναγνώριση των ελλείψεων και των αδυναμιών σου, το πόσο διαφορετικό και ενδιαφέροντα μπορεί να σε κάνει το να είσαι ανυπόκριτα ο εαυτός σου...

Μπορεί η ποίηση να θεωρηθεί επάγγελμα; (Λογοτεχνικό εργαστήρι)

Όχι! Η ποίηση δεν θεωρείται επάγγελμα και μάλλον ευτυχώς γι΄ αυτήν. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι δεν υπάρχει για την ποίηση ένας θεσμός ειδικών σπουδών που να την κατοχυρώνει ως κοινωνική δεξιότητα και δραστηριότητα, όπως συμβαίνει σε άλλες τέχνες, καθώς είναι η μουσική ή η ζωγραφική. Αλλά και γι αυτές τις άλλες τέχνες, που θεωρούνται επαγγέλματα, ως προς αυτό που εννοούμε ως δημιουργία ισχύει το ίδιο που ισχύει και για την ποίηση: καμιά σπουδή, κανένα πτυχίο, καμιά δεξιότητα δεν μπορεί να εγγυηθεί την καλλιτεχνική αξία του σχετικού προς αυτά έργου.

Για ποιο λόγο χρησιμοποιείτε το πολυτονικό σύστημα;( Β. Κόδρος)

Πιστεύω ότι το πολυτονικό σύστημα είναι μια γέφυρα της γλώσσας μας προς το παρελθόν της. Έχουμε μια αφάνταστα πλούσια γλώσσα, της οποίας η γραπτή μόνο ιστορία αγγίζει σχεδόν τα τρεις χιλιάδες χρόνια. Το πολυτονικό καλύπτει τα τελευταία χίλια χρόνια της γραπτής γλώσσας μας, και σ΄ αυτό έχουν γραφτεί υπέροχα πράγματα και έχουν εκδοθεί σε όλον τον κόσμο τα σπουδαία έργα της αρχαίας γραμματείας που διδάσκουν αιώνες τώρα την ανθρωπότητα, η

10

οποία συνεχίζει να τα ερευνά και να εμπνέεται από αυτά με αληθινό πάθος και ελπίδα σωτηρίας σε πολλά προβλήματά της. Ένα τέτοιο γλωσσικό εργαλείο δεν το πετά κανένας πολιτισμένος άνθρωπος στα σκουπίδια, ιδίως ένας ποιητής. Αν ήσουνα μουσικός και σ΄ ενδιέφερε ειδικώς η σύνθεση, θα πούλαγες το πιάνο για ν’ αγοράσεις φλογέρα;...

Ποιο ήταν το πρώτο σας ποίημα; (Λογοτεχνικό εργαστήρι)

Ήμουν δεκάξι χρονών όταν έγραψα το πρώτο μου ποίημα. Πολύ μικρός και δε σκέφτηκα να το κρατήσω. Είχε θέμα

Κατά τη διάρκεια του σχ. έτους 2013-2014 οργανώσαμε και υλοποιήσαμε στο σχολείο μας και συγκεκριμένα στην Γ΄ Γυμνασίου, το ιστορικό πρόγραμμα «Κάστρο: ο τόπος το ορίζει και ο άνθρωπος το χτίζει»Σκοπός όλης της μελέτης μας ήταν: να γνωρίσουν και να κατανοήσουν οι μαθητές και οι μαθήτριες μας διαθεματικά το χώρο του κάστρου. Να ασκηθούν στη γόνιμη έρευνα και κριτική. Να λειτουργήσουν ομαδικά και με πνεύμα συνεργασίας. Να υλοποιήσουν πρωτότυπες ιδέες που συμβάλλουν στην καλλιέργεια της σκέψης και της αιθητικής τους παιδείας. Να ευχαριστηθούν.Παράλληλα με την εποικοδομητική μελέτη και σύγχρονη ανάλυση του θέματος στο σχολείο μας, προγραμματίστηκε, οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε τριήμερη επίσκεψη/εκδρομή των

ΚΑΣΤΡΟ:Ο ΤΟΠΟΣΤΟ ΟΡΙΖΕΙ ΚΑΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣΤΟ ΧΤΙΖΕΙ

μιαν ανοιξιάτικη βροχούλα κι ένα συναίσθημα μοναξιάς που μ’ έκανε να νιώσω... Δεν συνέχισα, και γρήγορα στράφηκα στο ζωγραφικό σκίτσο και μετά στη μουσική. Τα πρώτα ποιήματά μου για τα οποία ένιωθα πως κάτι είχαν να πουν και που αποτέλεσαν τον πυρήνα του πρώτου μου βιβλίου τα έγραψα αρκετά αργότερα, όταν ήμουν είκοσι δύο ετών. Μοιάζει να περιβάλλει μια αίγλη αυτό που κάνεις για πρώτη φορά, αλλά η πραγματική ευτυχία είναι να έχεις το αίσθημα του πρωτόγνωρου και καινούργιου και σ΄ εκείνο το πράγμα που έκανες τελευταίο!...

μαθητών που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, στο κάστρο της Μεθώνης , στην καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς και στο Κάστρο του Μυστρά. Η εκδρομή συνέβαλε με επιτυχία στους στόχους που είχαν τεθεί από την αρχή του προγράμματος: διεύρυνση ιστορικών γνώσεων, ανάπτυξη συνεργασίας, πνευματική καλλιέργεια, ψυχική ευφορία των μαθητών.Με το τέλος της σχ. χρονιάς , όλη η ομάδα παρουσιάσαμε τα αποτελέσματα του προγράμματος μας σε όλους, κυρίως στους γονείς μας.

Ιωάννα Κυρίου, Χρυσούλα ΑντωνοπούλουΦιλόλογοι του 1ου Γυμνασίου Ν. ΜάκρηςΥπεύθυνες του προγράμματος.

11

ΚΑΣΤΡΟ:Ο ΤΟΠΟΣΤΟ ΟΡΙΖΕΙ ΚΑΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣΤΟ ΧΤΙΖΕΙ

ΠΩΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

Ελληάννα Βαγιάνου - ψυχολόγος

Η κ. Ελληάννα Βαγιάνου, ψυχολόγος, στη διάρκεια της προηγούμενης σχολικής χρονιάς προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της στο σχολείο μας. Μια φορά την εβδομάδα είχε συναντήσεις με μαθητές και γονείς. Από τις συναντήσεις της με τους μαθητές προέκυψαν οι ακόλουθες προτάσεις για την καλύτερη λειτουργία του σχολείου και με χαρά μας τις δημοσιεύουμε. Ας σημειώσουμε ότι η κ. Βαγιάννου απλώς κατέγραψε τις ανησυχίες των μαθητών χωρίς να παρέμβει ή να τις εξωραΐσει:

Πώς ονειρευόμαστε το Σχολείο μας

Δημοκρατικό

- Θα θέλαμε να έχουμε συναντήσεις – συζητήσεις με τον υπεύθυνο καθηγητή τμήματος ή με τον διευθυντή του Σχολείου μας στις οποίες θα μπορούμε να εκφράζουμε αυτά που μας έχουν προβληματίσει σε αυτό το διάστημα και τρόπους επίλυσής τους.

- Θα θέλαμε να δημιουργήσουμε μία εντός τάξης ομάδα επίλυσης προβλημάτων με σκοπό να επιλύουμε προβλήματα συμπεριφοράς όπως φασαρία μέσα στην τάξη, εκφοβισμός, αντιγραφή, κλοπή κ.α. και να καθορίζουμε τους κανόνες μας και τις επιπτώσεις σε περίπτωση παραβίασης αυτών των κανόνων, να συζητάμε τις αξίες που θέλουμε να διέπουν την τάξη μας και να προσπαθούμε να τηρούμε αυτά που αποφασίσαμε, να μοιραζόμαστε σκέψεις ή πληροφορίες που μπορεί να μας ενδιαφέρουν, να βοηθούμαστε μεταξύ μας ανταλλάσοντας σημειώσεις, κ.α.

Η παραπάνω διαδικασία θεωρούμε ότι μας βοηθάει να αποκτήσουμε ευθύνη για την συμπεριφορά μας στον χώρο του σχολείου, να διατηρούμε τον αυτοσεβασμό μας και να οδηγηθούμε να βλέπουμε τα προβλήματα με θετικό τρόπο επιδιώκοντας να βρίσκουμε λύσεις, αντί τιμωρίες.

Καλύτερες σχέσεις με τους καθηγητές μας

Οι σχέσεις με τους καθηγητές μας ενισχύουν και την αυτοεκτίμησή μας αλλά και την διάθεσή μας να μάθουμε

- Οι αρνητικές ταμπέλες και προβλέψεις μας κάνουν να πιστεύουμε ότι δεν θα πετύχουμε. Αντιθέτως- Οι θετικές προβλέψεις μας ενθαρρύνουν- Δεν είμαστε μόνο μαθητές αλλά και παιδιά που ανήκουμε σε οικογένειες και ταυτόχρονα μέλη μίας κοινωνίας με πολλά προβλήματα. Πολλές φορές αντιμετωπίζουμε δυσκολίες στο σπίτι με τους γονείς μας ή με τους φίλους μας που μας στεναχωρούν, θυμώνουν και επηρεάζουν την συμπεριφορά μας στο σχολείο. Θα θέλαμε πριν μας επιβάλλετε τιμωρία ή μας απειλήσετε ή διαγνώσετε την ανικανότητα μας ή τον κακότροπο χαρακτήρα μας να προσπαθήσετε να μας ακούσετε

Δημιουργικότεροι και απολαυστικότεροι τρόποι Μάθησης

- Θα θέλαμε να μαθαίναμε μέρος όλης αυτής της ύλης με τρόπους πιο ζωντανούς και απολαυστικούς για εμάς, όπως1. Ομαδικές εργασίες όπου μαθαίνουμε να συνεργαζόμαστε και να μοιραζόμαστε2. Χρήση της Βιβλιοθήκης για να μάθουμε να αναζητούμε τις πληροφορίες γιατί αυτό μας βοηθάει καλύτερα να τις θυμόμαστε από το να μας τις δίνετε έτοιμες3. Βρίσκουμε την μάθηση πιο ζωντανή και διασκεδαστική όταν συζητάμε και μέσω ερωτήσεων-απαντήσεων οδηγούμαστε στην πληροφορία

12

4. Ενσωματώνουμε και άλλα μαθήματα (όπως εικαστικά ή πληροφορική) στην διαδικασία μάθησης

- Θα θέλαμε συμπληρωματικά να μας διδάσκετε την σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην ζωή μας και σε αυτά που μαθαίνουμε στο σχολείο. Θα μπορούσαμε να συζητάμε ιστορικούς ή λογοτεχνικούς χαρακτήρες σε σχέση με τις τωρινές καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Θα μπορούσαμε να βλέπαμε ταινίες ή να μελετάμε διηγήματα που να παρουσιάζουν ηθικά διλήμματα και να συζητάμε πάνω στα θέματα που θέτουν. Θα θέλαμε να μην συζητάμε μόνο τις λογοτεχνικές δομές ενός βιβλίου αλλά και τα αισθήματα που μας προκάλεσε. Θα θέλαμε κάποια κείμενα να τους δώσουμε ζωή, να δραματοποιήσουμε κάποιους από τους διαλόγους, να δώσουμε μία διαφορετική επιλογή σε μία δεδομένη στιγμή. Στην ιστορία θα θέλαμε να μην αποστηθίζουμε απλά γεγονότα και ημερομηνίες αλλά να συζητάμε για τις αξίες όπως π.χ για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πέρα από τα γεγονότα, έννοιες όπως ο Ναζισμός και ο Φασισμός, ο Αντισημιτισμός, η Αρία φυλή ή θέματα όπως υπακοή στην εκτέλεση εντολών, ιδανικά για τα οποία αξίζει να πολεμάει κάποιος είναι επίκαιρα όσο ποτέ.

- Θα θέλαμε η μάθηση να προέρχεται μέσα από μία ατμόσφαιρα ενθάρρυνσης, φροντίδας και αυτοσεβασμού στην τάξη, όπου ο κάθε μαθητής

αποτελεί μία οντότητα με διάφορα ταλέντα και διαφορετικές ικανότητες και όχι μόνο ακαδημαικές.

- Θα θέλαμε να μας βοηθήσετε να αγαπήσουμε την μάθηση και όχι απλά να μάθουμε κάποια ιστορικά γεγονότα ή γραμματικούς κανόνες που γρήγορα θα ξεχάσουμε.

- Θα θέλαμε να μας διδάσκετε επίσης δεξιότητες μελέτης, πώς να κρατάμε σημειώσεις, οργάνωση τετραδίων, τεχνικές διαχείρισης χρόνου, μελέτη διαγωνισμάτων – πως κάνουμε την ανασκόπηση της ύλης, πως μπορούμε να απομνημονεύσουμε κάποια κομμάτια.

Ποικίλες δράσεις

Στις ήδη υπάρχουσες δράσεις όπως περίπατοι, εκπαιδευτικές εκδρομές θα θέλαμε να προσθέσουμε- Αθλητικά τουρνουά- Θεατρικά δρώμεναΟμάδες εργασίας (υποχρεώσεις μαθητών)

- Ομάδα Καθαριότητας- Ομάδα προστασίας συμμαθητών μας εναντίον bullying- Ομάδα βιβλιοθήκης- Ομάδα πρασίνου- Ομάδα διοργάνωσης κοινωνικών δράσεων και κοινωνικού προφίλ του σχολείου μας.

13

ΤΑ ΑΡΧΑΙΑΕΛΛΗΝΙΚΑΘΕΑΤΡΑ

Θέατρο – Φωνή των Αιώνων

Απλωμένο λιθόστρωτο στην αγκαλιά του λόφου.Σφιχτοδεμένο, με αρμό τις ακτίνες του ήλιου.Σώμα απ’ την ψυχή βγαλμένο, ανίκητο στο χρόνο.Ανοιχτό στο γαλάζιο τ’ ουρανού, στις σκληρές ακτίνες τ’ Απόλλωνα στ’ απαλό φως της αστροφεγγιάς.Φωνή κάτω απ’ τα’ άστρα τη σιωπή της νύχτας χαράζεις.Τις μορφές ζωντανεύεις, τις ψυχές στο χρόνο κουβαλάς.Φως στο σκοτάδι του κόσμουΦωνή των αιώνωνΦωνή των Ελλήνων Γιάννης Κούτσιανος

Η θεατρική ομάδα του Γυμνασίου μας σε συνεργασία με τους καθηγητές Κ. Κούτσιανο και Κ. Μυτιληναίου υλοποίησε την περσινή χρονιά το πολιτιστικό πρόγραμμα με θέμα: «Τα αρχαία ελληνικά θέατρα »Ερεύνησαν και συγκέντρωσαν πληροφορίες, διαπιστώνοντας το μεγαλείο των θεάτρων και τον σημαντικό ρόλο τους στην αρχαία Ελλάδα. Είναι ένα είδος τέχνης που έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα αλλά η σπουδαιότητά του είναι αναγνωρισμένη παγκόσμια. Τα αρχαία ελληνικά θέατρα είναι υψίστης αρχιτεκτονικής σημασίας, κέντρισαν το ενδιαφέρον καθηγητών και μαθητών. Η ομάδα διοργάνωσε και υλοποίησε επίσκεψη στο Αρχαίο θέατρο του Διονύσου και της Επιδαύρου. Οι μαθητές προετοίμασαν μέρος από την τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη» και την παρουσίασαν τόσο στην Επίδαυρο όσο και στους μαθητές του Γυμνασίου. Επίσης μέρος της προσπάθειας τους παρουσιάστηκε με την λήξη της σχολικής χρονιάς στους γονείς, μέσα στον χώρο του Σχολείου. Οι εμπειρίες, οι γνώσεις και ο ενθουσιασμός των μαθητών από αυτό το σχέδιο εργασίας που πραγματοποιήθηκε χαράχτηκαν στην καρδία τους και τους έκαναν να νιώσουν την μαγεία και την συγκίνηση του αρχαίου ελληνισμού. Μαίρη Αλάνη

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ

Η δημιουργία του θεάτρου οφείλεται εξ’ ολοκλήρου στους Έλληνες. Με αφετηρία τους ψαλμούς και τους λαϊκούς χορούς προς τιμήν του θεού Διονύσου, η εξέλιξη έφερε την τραγωδία και τα μεγάλα κλασικά δράματα της κλασικής περιόδου. Κάθε θέατρο χτιζόταν δίπλα σε έναν ναό. Η πιο παλιά μορφή θεάτρου ήταν ενός ισοπεδωμένου κυκλικού, υπαίθριου χώρου, της ορχήστρας. Στο μέσο υψωνόταν η θυμέλη, ένας βωμός δηλαδή για τον θεό Διόνυσο. Στην πρόθυση του βωμού κάθονταν οι μουσικοί, οι οποίοι έπαιζαν αυλούς. Γύρω από την ορχήστρα μαζευόταν ο κόσμος να δει το χορό και να ακούσει τα άσματα και τη μουσική. Ένα ομόκεντρο πρανές για το κάθισμα των θεατών δημιούργησε την έννοια του κοίλου, που θα είναι για πάντα το γνώρισμα του κλασικού θεάτρου. Το αμέσως επόμενο στάδιο ήταν αποτέλεσμα εξέλιξης του δράματος. Ένα από τα μέλη του χορού απεκρίθη προς το κορυφαίο, δημιουργώντας έτσι μια στοιχειώδη σκηνική δράση. Η κλασική μορφή της τραγωδίας, διαμορφώθηκε όταν προστέθηκαν κι αλλοι υποκριτές αργότερα. Μετά τον 5ο Αιώνα π.Χ., όταν η σκηνή γίνεται μόνιμη και το κοίλον αποκτά λίθινα καθίσματα, ο τύπος του ελληνικού θεάτρου αποκορυφώνεται. Το όλο θέμα ολοκληρώθηκε μόνο στο τέλος της κλασικής περιόδου, για να αναπτυχθεί πλήρως κατά την ελληνιστική εποχή. Με το πέρασμα του χρόνου, το θέατρο γίνεται ένα δημιούργημα υψηλή αρχιτεκτονικής. Τα σπουδαιότερα θέατρα είναι: Της Μαρώνειας στην Θράκη, Του Φιλίππου στην Μακεδονία, Της Βεργίνας στην Μακεδονία, Της Δωδώνης στην Ήπειρ, Των Δελφών στην Φωκίδα, Της Επιδαύρου στην Πελοπόννησο, Της Δήλου στις Κυκλάδες, Της Λίνδου στην Ρόδο, Της Μιλήτου στην Μικρά Ασία, Της Περγάμου στην Μικρά Ασία.

Μαίρη Βάιη

14

Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΟΜΑΔΑ «ΑΛΛΑΖΕΙ » ΤΟ 1Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟΝΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ

Οι μαθητές

Εδώ και 4 χρόνια υπάρχει στο σχολείο μας μια πολύ δραστήρια ομάδα.Οι γενικοί στόχοι της Περιβαλλοντικής ομάδας είναι:- Ευαισθητοποίηση για το φυσικό περιβάλλον, ξεκινώντας από την αυλή του σχολείου μας (συντήρηση και επιπλέον παρεμβάσεις).- Υιοθέτηση περιβαλλοντικού μονοπατιού στο Δάσος του Σχινιά από την ομάδα του σχολείου μας (γνωριμία, δράσεις, συντήρηση, διαφήμιση στην τοπική κοινωνία).- Γνωριμία με τα χαρακτηριστικά του δάσους.- Δημιουργία ενεργών εφήβων με οικολογική συνείδηση - Ανάπτυξη του εθελοντισμού και του ομαδικού πνεύματος με σκοπό την δημιουργία ενεργών πολιτών.- Προτροπή και άλλων μαθητών, καθηγητών, γονέων για παρόμοιες ενέργειες εντός και εκτός σχολικής κοινότητας.

Την περσινή χρονιά η ομάδα ασχολήθηκε με δύο θέματα: 1. Το δάσος του Σχοινιά με σκοπό την ανάδειξη του δάσους του Σχοινιά συμμετέχοντας στο πρόγραμμα της ελληνικής εταιρίας περιβάλλοντος και πολιτισμού «Περιβαλλοντικά Μονοπάτια».2. Την σχολική αυλήΣκοπός μας ήταν η αναβάθμιση της αυλής του σχολείου και η δημιουργία κλειστού χώρου για τα πινγκ πονγκ.

Κάποιες από τις δράσεις που πραγματοποιήθηκαν πέρσι ήταν:- Παρακολούθηση δακτυλίωσης πουλιών, όπου είδαμε πως πιάνονται, καταμετρούνται, καταγράφονται και δακτυλιώνονται τα πουλιά.- Δημιουργία ημερολογίουΜε την πώληση του ημερολογίου καταφέραμε να αγοράσουμε 2 μεγάλα ξύλινα τραπέζια με πάγκους,τα οποία τοποθετήσαμε κάτω απο το υπόστεγο του σχολείου.- Κατασκευή βοτανικού κήπου στο σχολείο μας- Βάψαμε τα παγκάκια του προαύλιου χώρου- Συμμετείχαμε στην αναδάσωση της Πεντέλης- Επισκεφτήκαμε τον Βοτανικό Κήπο Διομήδους- Επισκεφτήκαμε το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών- Πήγαμε στο ΚΠΕ Δραπετσώνας, όπου παρακολουθήσαμε ένα πρόγραμμα για την σωστή διαχείρηση των απορριμάτων.- Και τέλος περάσαμε δύο υπέροχες ημέρες στο καταφύγιο Φλαμπούρι στην Πάρνηθα.

Ευελπιστούμε και φέτος να λειτουργήσει η Περιβαλλοντική ομάδα με σκοπό την συνέχιση των δραστηριοτήτων μας.Ο φετινός στόχος θα είναι η δημιουργία επιδαπέδιου σκακιού στην αυλή και Να γίνουν ξεναγήσεις στο δάσος του Σχοινιά από τους δικούς μας μαθητές σε άλλες σχολικές ομάδες.

15

ΤΡΙΗΜΕΡΗΤΗΝΟ, ΔΗΛΟ,

ΜΥΚΟΝΟΕδώ και 4 χρόνια υπάρχει στο σχολείο μας μια πολύ δραστήρια ομάδα.Οι γενικοί στόχοι της Περιβαλλοντικής ομάδας είναι:

- Ευαισθητοποίηση για το φυσικό περιβάλλον, ξεκινώντας από την αυλή του σχολείου μας (συντήρηση και επιπλέον παρεμβάσεις).

- Υιοθέτηση περιβαλλοντικού μονοπατιού στο Δάσος του Σχινιά από την ομάδα του σχολείου μας (γνωριμία, δράσεις, συντήρηση, διαφήμιση στην τοπική κοινωνία).

- Γνωριμία με τα χαρακτηριστικά του δάσους.

- Δημιουργία ενεργών εφήβων με οικολογική συνείδηση

16

... ΑΚΟΜΑ ΠΙΟΟΜΟΡΦΟ ΤΟΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

ΘΕΡΙΝΟΣΙΝΕΜΑ

Ο Σύλλογος Γονέων

Τα περσινά Χριστούγεννα βρήκαν το γυμνάσιο μας πιο όμορφο και καθαρό.Μαθητές γονείς και καθηγητές με πρωτοβουλία του συλλόγου γονέων σήκωσαν τα μανίκια, καθάρισαν και έβαψαν 14 αίθουσες και τουαλέτες με την οικονομική υποστήριξη του δήμου. Επίσης τοποθετήθηκαν καινούργια φώτα σε όλους τους διαδρόμους και το σχολείο έμοιαζε να έχει και αυτό τη γιορτή του. Είναι άξιο προσοχής πως δεν έχει καταστραφεί η μουτζουρωθεί τίποτα από τότε. Μπράβο στα παιδιά μας!!!Δύο συνεχόμενα καλοκαίρια με τη λήξη της σχολικής χρονιάς ο σύλλογος γονέων διοργάνωσε μεγάλη γιορτή στο σχολείο με την συμμετοχή των μουσικών ομάδων του γυμνασίου, ζωντανής μουσικής, λαχειοφόρου ,φαγητού και μουσικής .Κι όλα αυτά για να γνωριστούν οι γονείς μεταξύ τους και με το σχολείο και να βοηθήσει

Η τελευταία Κυριακή   του Σεπτεμβρίου είναι αφιερωμένη τα τελευταία χρόνια στο σχολείο μας στο θερινό σινεμά. Αποχαιρετάμε το καλοκαίρι προβάλλοντας μια ταινία στο αίθριο του σχολείου μας που μετατρέπεται σε έναν «αυτοσχέδιο» θερινό κινηματογράφο. Η ιδέα ξεκίνησε από την ανάγκη να δείξουμε ότι όλοι οι χώροι του σχολείου πρέπει με κάποιον τρόπο να αξιοποιηθούν. Δεν καταφέραμε να πείσουμε τους αρμοδίους για καμιά... αξιοποίηση, παρά τις υποσχέσεις. Ωστόσο, η εκδήλωση αυτή δεν πάει χαμένη. Μας μένει η ανάμνηση μιας ευχάριστης βραδιάς με γονείς, καθηγητές, μαθητές και φίλους, αλλά και το πείσμα να συνεχίσουμε να επιμένουμε. Τον Σεπτέμβριο του 13, μας συγκίνησαν «Τα παιδιά της χορωδίας» (Δείτε τη διπλανή αφίσα). Φέτος την Κυριακή 28/9/2014 στις 8.00μμ προγραμματίζαμε να συγκεντρωθούμε και πάλι στο αίθριο του σχολείου μας αλλά ο καιρός μας πρόλαβε και έτσι στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων παρακολουθήσαμε το ντοκιμαντέρ της Μαρίας Ηλιού.

ΣΜΥΡΝΗ. Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣΑφορμή για την επιλογή μας αυτή στάθηκε η είδηση που διαβάσαμε στις εφημερίδες ότι το τουρκικό κράτος προτίθεται να πουλήσει το Λιβίσι (εγκαταλελειμμένο πια), το χωριό από το οποίο ήρθαν διωγμένοι οι πρώτοι κάτοικοι της Νέας Μάκρης. Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο για όλους μας (παλιότερους και νεώτερους) να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορική μας μνήμη. Αλλά και την ευαισθησία για την ανθρώπινη τραγωδία που κρύβεται κάτω από την ιστορική αφήγηση. Το σχολείο μας θα προσπαθήσει να υπηρετήσει το σκοπό αυτό με κάθε τρόπο. Ευχαριστούμε την κ. Δέσποινα Δαμιανού, [πρόεδρο του Συλλόγου Μακρινών –Λιβισιανών που μας παραχώρησε την ταινία.