ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣthyamis.itia.ntua.gr/egyfloods/gr06/report/I_4_P09_GR06.pdf‐ 5η Φάση: Επικαιροποίηση ΣΔΚΠ

Με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση Ταμείο Συνοχής

ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ

των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής

ΣΤΑΔΙΟ Ι

4η ΦΑΣΗ – ΠΑΡΑΔΟΤΕΟ 9 ΧΑΡΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ –

ΜΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Ιούλιος 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣΚΑΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΕΙΔΙΚΗΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΥΔΑΤΩΝ

ΕΡΓΟ: ΣΧΕΔΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΠΟΤΑΜΩΝ ΤΩΝΥΔΑΤΙΚΩΝΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝΑΤΤΙΚΗΣ,ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣΣΤΕΡΕΑΣΕΛΛΑΔΑΣΚΑΙΝΗΣΩΝΑΙΓΑΙΟΥ(ΒΟΡΕΙΟΥΚΑΙΝΟΤΙΟΥΑΙΓΑΙΟΥ)

Κ/Ξ ΣΧΕΔΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣΕΛΛΑΔΑΣΚΑΙΝΗΣΩΝΑΙΓΑΙΟΥ:

ΝΑΜΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ ΑΕ ‐ ΕΡΑΣΜΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΠΕ ‐ΘΕΟΔΩΡΑΣΚΩΚΟΥ‐ΝΙΚΟΛΑΟΣΣΙΔΕΡΗΣ‐ΟΜΙΚΡΟΝΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣΚΑΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣΜΕΛΕΤΕΣΑΕ‐ΟΡΙΖΩΝΟΕ‐ΓΕΩΡΓΙΟΣΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ‐ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ ΤΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣΠΟΤΑΜΩΝΤΟΥΥΔΑΤΙΚΟΥΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣΑΤΤΙΚΗΣ

ΣΤΑΔΙΟΙ–4ηΦΑΣΗ

ΠΑΡΑΔΟΤΕΟ9:ΧΑΡΤΕΣΚΙΝΔΥΝΩΝΠΛΗΜΜΥΡΑΣ–ΜΗΤΕΧΝΙΚΗΈΚΘΕΣΗ

Αναθεωρήσεις:

Έκδοση Ημερομηνία Παρατηρήσεις

Εκδ.1 31/03/2017 ΑρχικήΈκδοση

Εκδ.2 31/07/2017 ΤελικόΠαραδοτέο1ουΣταδίου

ΕΛΛΗΝΙΚΗΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΥΠΕΝ/ΕΓΥ

ΣχέδιοΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύραςτωνΛεκανώνΑπορροήςΠοταμώντουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑττικής(GR06)

ΣΤΑΔΙΟΙ–4ηΦΑΣΗ ΧάρτεςΚινδύνωνΠλημμύρας–ΜηΤεχνικήΈκθεση

I‐4Π09.Τ1‐5

ΤεύχηκαιΧάρτεςπουσυνοδεύουντοπαρόνΠαραδοτέο

Α/Α Τίτλος ΚλίμακαΑριθμός

Τεύχους/Χάρτη

ΤΕΥΧΗ

1 ΜηΤεχνικήΈκθεση Ι‐4Π09‐Τ.1




I‐4Π09.Τ1‐6




I‐4Π09.Τ1‐7

Περιεχόμενα1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ 11

2 ΓΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΔΑΤΙΚΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ 13

2.1 ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ 13

2.2 ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ 14

2.3 ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ 18

2.3.1 ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΤΛΗΣΗ ΥΔΑΤΟΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ 18

2.3.2 ΥΔΑΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ ΩΣ ΥΔΑΤΑ ΑΝΑΨΥΧΗΣ 18

2.3.3 ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΟΙΚΟΤΟΠΩΝ Η ΕΙΔΩΝ 18

2.3.4 ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ 19

2.3.5 ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΥΔΡΟΒΙΩΝ ΕΙΔΩΝ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ 19

2.3.6 ΆΛΛΕΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ 19

3 ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 21

3.1 ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ 21

3.2 ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΖΩΝΩΝ ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ (ΖΔΥΚΠ) (AREAS OF POTENTIAL SIGNIFICANT FLOOD

RISK, APSFR) 22

4 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΖΩΝΩΝ ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 25

4.1 ΠΑΡΑΚΤΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΑΡΩΝΙΔΑΣ – ΑΝΑΒΥΣΣΟΥ ‐ ΠΑΛΑΙΑΣ ΦΩΚΑΙΑΣ (GR06RAK0001) 25

4.1.1 ΓΕΝΙΚΑ 25

4.1.2 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΗΜΜΥΡΩΝ 25

4.1.3 ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 25

4.2 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ (GR06RAK0002) 26




4.3 ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ (GR06RAK0003) 27




4.4 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ‐ Ν. ΠΕΡΑΜΟΥ (GR06RAK0004) 29




4.5 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ‐ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ (GR06RAK0005) 30






I‐4Π09.Τ1‐8


4.6 ΧΑΜΗΛΗ ΖΩΝΗ ΛΕΚΑΝΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΜΑΡΑΘΩΝΑ (GR06RAK0006) 31




4.7 ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΠΕΔΙΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΡΑΘΩΝΑ‐ΝΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ (GR06RAK0007) 32




4.8 ΛΕΚΑΝΗ Π. ΚΗΦΙΣΟΥ (GR06RAK0011) 34




4.9 ΠΑΡΑΚΤΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΒΑΡΗΣ – ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΚΟΡΩΠΙΟΥ (GR06RAK0012) 35




5 ΧΑΡΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 38

5.1 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ 38

5.1.1 ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ 38

5.1.2 ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ 38

5.2 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΧΑΡΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 39

5.3 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΡΩΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 43

5.3.1 ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΜΕΓΙΣΤΩΝ ΔΥΝΗΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΠΛΗΜΜΥΡΑ 43

5.3.2 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ 44

5.3.3 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 45

5.4 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΡΩΤΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΕΔΑΦΙΚΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗ 50


5.4.2 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 51




I‐4Π09.Τ1‐9

ΣχήματαΣχήμα3.1:ΖώνεςΔυνητικάΥψηλούΚινδύνουΠλημμύραςτουΥΔΑττικής.....................................................23

Σχήμα5.1:Επεξήγησηκωδικοποίησηςπινακίδων.......................................................................................................40

ΠίνακεςΠίνακας2.1:ΛεκάνεςαπορροήςΥΔΑττικής...................................................................................................................13

Πίνακας2.2:ΧρήσειςγηςΥΔΑττικής.................................................................................................................................14

Πίνακας3.1:ΚατανομήΠλημμυρικώνΓεγονότωνστοΥΔΑττικήςανάχρονικήπερίοδο(15‐20έτη).21

Πίνακας5.1:Κλάσειςκατηγοριοποίησηςτρωτότητας................................................................................................44

Πίνακας5.2:Κλάσειςκατάταξηςεπικινδυνότηταςπλημμύρας..............................................................................44

Πίνακας5.3:Βαθμόςεπιρροήςεπικινδυνότηταςπλημμύρας..................................................................................45

Πίνακας5.4:Κλάσειςκατηγοριοποίησηςκινδύνου......................................................................................................45




I‐4Π09.Τ1‐11

1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΜεβάσητηνΕυρωπαϊκήΟδηγία2007/60/ΕΚ,κάθεκράτος–μέλοςυποχρεούταισεόλεςτιςλεκάνεςαπορροής εντός της επικράτειας του, να εντοπίσει τις περιοχές εκείνες που είναι πιθανόν νασημειωθεί πλημμύρα και να αξιολογήσει τις πιθανές αρνητικές συνέπειες μελλοντικώνπλημμυρών,λαμβάνονταςυπόψημιασειράδεδομένωνόπωςιστορικέςκαταγραφέςπλημμυρών,δεδομέναπεδίου,υδρολογικό καθεστώς, τεχνικά έργα και υποδομές ιδιαίτερης σημασίας κτλ. Η προκαταρκτικήαξιολόγηση των κινδύνων πλημμύρας οδήγησε στον καθορισμό των Ζωνών Δυνητικά ΥψηλούΚινδύνου Πλημμύρας (ΖΔΥΚΠ), εντός των οποίων καταρτίζονται στην συνέχεια οι ΧάρτεςΕπικινδυνότηταςκαιΚινδύνωνΠλημμύρας,καθώςκαιταΣχέδιαΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύρας.

Για την κατάρτιση των Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, η Ειδική Γραμματεία Υδάτωνανέθεσεμετηναπό27.05.2015σύμβαση,τηνμελέτη«ΣχέδιοΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύραςτωνΛεκανώνΑπορροήςτωνΥδατικώνΔιαμερισμάτωνΑττικής(GR06),ΑνατολικήςΣτερεάςΕλλάδας(GR07)&ΝήσωνΑιγαίου(GR14)(ΒορείουκαιΝοτίουΑιγαίου)»,στηνΚ/Ξτωνκάτωθιγραφείων μελετών: ΝΑΜΑ ΑΕ – ΕΡΑΣΜΟΣ ΕΠΕ ‐ Ν. ΣΙΔΕΡΗΣ, Γεωλόγος ‐ Ν. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ‐ΤΟΡΤΟΠΙΔΗ,Οικονομολόγος–ΟΡΙΖΩΝΟΕ–Θ.ΣΚΩΚΟΥ,Δασολόγος‐Γ.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ,Γεωπόνος‐Β. ΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, Αγρ.‐Τοπογράφος Μηχανικός. Με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 102098/18‐12‐2015έγγραφοτηςΕιδικήςΓραμματείαςΥδάτων,εγκρίθηκεηαντικατάστασητηςκαςΝίκηςΠαπαγεωργίου–ΤορτοπίδημετηνεταιρείαΟΜΙΚΡΟΝΟικονομικές&ΑναπτυξιακέςΜελέτεςΑΕ.

ΗπαρούσαμελέτηαφοράτοΣχέδιοΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύραςτουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑνατολικής Στερεάς Ελλάδας (GR07) και διαρθρώνεται σε δύο στάδια και επιμέρουςφάσεις, ωςακολούθως:

1ο Στάδιο: Κατάρτιση Χαρτών Επικινδυνότητας Πλημμύρας και Χαρτών ΚινδύνωνΠλημμύρας,μετιςεξήςΦάσεις:

‐ 1η Φάση: Ανάλυση Χαρακτηριστικών Περιοχής και Μηχανισμών Πλημμύρας – Σύνθεσηγεωγραφικώνυπόβαθρων,μεεπίγειεςτοπογραφικέςεργασίεςκαιπαραγωγήόμβριωνκαμπυλών.

‐ 2ηΦάση:Παραγωγήπλημμυρικώνυδρογραφημάτων.

‐ 3ηΦάση:Διόδευσηπλημμυρών,κατάρτισηΧαρτώνΕπικινδυνότηταςΠλημμύρας,προετοιμασίαδεδομένωνκαιανάρτησήτουςσειστοσελίδατηςΕΓΥκαιστιςβάσειςτηςΕΕ.

‐ 4η Φάση: Κατάρτιση Χαρτών Κινδύνων Πλημμύρας, προετοιμασία δεδομένων και ανάρτησήτουςσειστοσελίδατηςΕΓΥκαιστιςβάσειςτηςΕΕ.

2ο Στάδιο: Κατάρτιση Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας (ΣΔΚΠ), ΕκπόνησηΣτρατηγικώνΜελετώνΠεριβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και Διαβούλευση, με τις εξήςΦάσεις:

‐ 1ηΦάση:ΚατάρτισηΣχεδίωνΔιαχείρισηςΚινδύνωνΠλημμύρας(ΣΔΚΠ).

‐ 2ηΦάση:ΕκπόνησηΣτρατηγικώνΜελετώνΠεριβαλλοντικώνΕπιπτώσεων(ΣΜΠΕ).

‐ 3ηΦάση:ΔιαβούλευσηΣΔΚΠκαιΣΜΠΕ.

‐ 4ηΦάση:ΣύνταξηΈκθεσηςΑποτελεσμάτωνΔιαβούλευσης.

‐ 5ηΦάση:ΕπικαιροποίησηΣΔΚΠ.

‐ 6ηΦάση:ΠροετοιμασίαδεδομένωνΣΔΚΠγιαανάρτηση.




I‐4Π09.Τ1‐12

Στην1ηΦάσητου1ουΣταδίουτηςμελέτης,έγινεοριοθέτησητωνεπιμέρουςλεκανώναπορροήςπουαπορρέουν εντός των Ζωνών Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου, λαμβάνοντας υπόψη μια σειράγεωμορφολογικώνχαρακτηριστικώνπουπεριλαμβάνουντηνπαρουσίατεχνικώνέργων(φραγμάτωνκαι ταμιευτήρων), τα χαρακτηριστικά κάθε υπολεκάνης, τις συμβολές του κύριουυδατορεύματος/ποταμούμεσημαντικούςπαραποτάμους, αλλάκαι τις θέσεις εμφάνισης ιστορικώνγεγονότωνπλημμύρας.ΗκατάρτισητωνόμβριωνκαμπυλώνπραγματοποιήθηκεσεεπίπεδοΥΔ.Γιακάθε υπολεκάνη υπολογίστηκαν τα απαραίτητα γεωμετρικά μεγέθη και έγινε η κατάρτιση τωνσημειακών και επιφανειακών όμβριων καμπυλών για διάφορεςπεριόδους επαναφοράς.Οι όμβριεςκαμπύλες, αποτελούν τις μαθηματικές εκείνες εκφράσεις μέσω των οποίων γίνεται η εκτίμηση τηςβροχόπτωσηςπουδέχεταικάθεπεριοχήμεσυγκεκριμένηδιάρκειακαιμεσυγκεκριμένηπιθανότηταναεμφανιστείηβροχόπτωσηαυτή.

Ακολούθως(2ηΦάσητου1ουΣταδίου),πραγματοποιήθηκεομετασχηματισμόςτηςβροχόπτωσηςσεπλημμυρικόυδρογράφημασεσυγκεκριμένεςθέσειςτουυδρογραφικούδικτύουεντόςτωνΖΔΥΚΠ.Ομετασχηματισμόςαυτόςεπιτυγχάνεταιμεμαθηματικάμοντέλαπουπροσομοιώνουντιςδιαδικασίεςμετασχηματισμού της βροχής σε απορροή με βάση τα χαρακτηριστικά της λεκάνης απορροής(εκτίμηση απωλειών βροχόπτωσης, χρόνος συγκέντρωσης, πλημμυρικές παροχές από γειτονικέςχώρεςκτλ).

Στην 3ηΦάση του 1ου Σταδίου της μελέτης, έγινε η διόδευση των πλημμυρών, καταρτίστηκαν οιΧάρτες Επικινδυνότητας Πλημμύρας και προετοιμάστηκαν τα σχετικά δεδομένα για την ανάρτησήτουςστηνιστοσελίδατηςΕΓΥκαιστιςβάσειςτηςΕΕ.

Το παρόν τεύχος αποτελεί παραδοτέο της 4ηςΦάσης του 1ου Σταδίου και περιλαμβάνει συνοπτικήεπισκόπηση των προηγούμενων δραστηριοτήτων της μελέτης, με αναφορά στα γενικάχαρακτηριστικάτηςπεριοχήςμελέτης(φυσικάκαιανθρωπογενή,χρήσειςγηςκαιπροστατευόμενεςπεριοχές), στα αποτελέσματα της προκαταρκτικής αξιολόγησης κινδύνων πλημμύρας, σταχαρακτηριστικάτωνΖΔΥΚΠ,στηνδιαδικασίακατάρτισηςτωνχαρτώνκινδύνωνπλημμύραςκαιστασυμπεράσματάτηςστοΥδατικόΔιαμέρισματηςΑττικής(GR06)1.

ΗΟμάδαΜελέτηςαποτελείταιαπότους:

1. ΓιώργοςΚάζος,ΠολιτικόςΜηχανικός

2. ΙωάννηςΒαζίμας,Γεωλόγος,MSc,DIC

3. ΑθηνάΔρόσου,ΠολιτικόςΜηχανικός

4. ΑνδρέαςΓραμματικογιάννης,ΠολιτικόςΜηχανικόςMSc

5. ΜαγδαληνήΚοσσίδα,Γεωλόγος,MSc

6. ΓιώργοςΠαπανικολάου,Γεωλόγος

1Διευκρινίζεταιότιοκωδικόςτηςχώρας"GR"αντικαθίσταταιπλέονμετονκωδικό"EL"




I‐4Π09.Τ1‐13

2 ΓΕΝΙΚΗΠΕΡΙΓΡΑΦΗΥΔΑΤΙΚΟΥΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ

2.1 ΦυσικάκαιΑνθρωπογενήΧαρακτηριστικά

ΤοΥδατικόΔιαμέρισμαΑττικήςέχειέκταση3.186km2καιπεριλαμβάνεισχεδόνολόκληροτοΝομόΑττικής(74,9%),τανησιάΑίγινα,ΣαλαμίνακαιΜακρόνησο,μικρότμήματουΝομούΒοιωτίας(1,4%)και του Νομού Κορινθίας (12,9%). Ο μόνιμος πληθυσμός του Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής μεβάσηταπληθυσμιακάμεγέθητηςΑπογραφήςτου2011είναι3.781.286κάτοικοισημειώνονταςμικρήμείωση2,03%σεσχέσημετηναπογραφήτου2001.

Το Υδατικό Διαμέρισμα χαρακτηρίζεται κυρίως επίπεδο και λοφώδες. Στο Διαμέρισμαπεριλαμβάνονταιτέσσεραβουνάμευψόμετροπάνωαπό1.000m(Πάρνηθαμε1.413m,Κιθαιρώναςμε 1.401 m, Πεντέλη με 1.108 m, Υμηττός με 1.025 m), ενώ οι περισσότερες πεδινές εκτάσειςβρίσκονται στηνπαράκτια ζώνη. Στοβόρειο και δυτικό τμήμα της περιοχής ορθώνονται οι ορεινοίόγκοιΠάρνηθας,Κιθαιρώνα,ΠατέρακαιΓερανείων,στοανατολικότμήμααναπτύσσεταισταβόρειαηΠεντέλημεταβουνάΓραμματικού–ΜαραθώνακαιοιορεινέςμάζεςΥμηττούκαιΛαυρεωτικής.Στομέσον τηςπεριοχής εκτείνεταιη λεκάνη τουΚηφισούπουδιαρρέεταιαπότονομώνυμοποταμόμεκατεύθυνση από Β.ΒΑ προς Ν.ΝΔ. Στο ανατολικό τμήμα υπάρχει ακόμα η εσωτερική λεκάνη τωνΜεσογείωνμετηνπαράκτια ζώνηΜαραθώνα–ΝέαςΜάκρης, ενώσταδυτικάοι λεκάνεςΘριασίουπεδίουκαιΜεγάρων.

Με την απόφαση 706/16‐7‐2010 (ΦΕΚ 1383Β/2‐9‐2010 & ΦΕΚ 1572Β/28‐9‐2010), της ΕθνικήςΕπιτροπήςΥδάτων«περίκαθορισμούτωνΛεκανώνΑπορροήςΠοταμώντηςχώραςκαιορισμούτωναρμόδιωνΠεριφερειώνγιατηδιαχείρισηκαιπροστασίατους»,επικυρώθηκανοισαράντα‐πέντε(45)ΛεκάνεςΑπορροήςΠοταμών,οιοποίεςυπάγονταισεδεκατέσσερις(14)ΠεριοχέςΛεκανώνΑπορροήςΠοταμών(πουαντιστοιχούνστονόροΥδατικάΔιαμερίσματατουΆρθρου3τουΠΔ51/2007).ΤοΥΔΑττικήςπεριλαμβάνειμια(1)λεκάνηαπορροής.

Οκωδικόςτηςλεκάνηςκαιηέκτασήτηςπαρουσιάζεταιστονπαρακάτωπίνακα:

Πίνακας2.1:ΛεκάνεςαπορροήςΥΔΑττικής

ΚωδικόςΛεκάνης

ΟνομασίαλεκάνηςΈκταση(km²)

GR26 ΑΤΤΙΚΗΣ 3.186

ΥΔΑττικής ΣΎΝΟΛΟΥΔΑΤΤΙΚΗΣ 3.186

ΗγεωλογικήδομήτουΥΔΑττικήςπεριλαμβάνειμεταλπικούςσχηματισμούςτουΤεταρτογενούςκαιΝεογενούςστιςπεδινέςπεριοχές,ενώστιςλοφώδειςεξάρσειςκαιτουςορεινούςόγκουςεμφανίζεταιτοαλπικόκυρίωςυπόβαθροαποτελούμενοαπόμεταμορφωμένακαιμημεταμορφωμέναπετρώματα,όπως εναλλαγές μαρμάρων, σχιστόλιθων, ηφαιστειακών τόφφων, ασβεστόλιθων, δολομιτών, καιμεταψαμμιτών. Κατά τόπους, εμφανίζονται οφιόλιθοι, βασάλτες ανδεσίτες και τοναλίτες. Η ΒΔπεριοχήτουΥΔ,χαρακτηρίζεταικυρίωςαπόμημεταμορφωμέναπετρώματα,ταοποίαπλευρικά,στιςνότιες και ανατολικές παρυφές της Πάρνηθας και του όρους Αιγάλεω, μεταβαίνουν σταμεταμορφωμέναπετρώματατηςκεντρικήςκαινότιαςΑττικής.

Σεότιαφοράτοκλίματηςπεριοχής,αυτόχαρακτηρίζεταιμεσογειακό,μεεξαίρεσηταυψηλάσημεία,όπουτοκλίμαείναιορεινό.Τομέσοετήσιούψοςβροχήςείναι411mmκαικυμαίνεταιαπό350mmστο




I‐4Π09.Τ1‐14

λεκανοπέδιο Αττικής μέχρι 1.000mm στα ορεινά τμήματα (Πάρνηθα), ενώ οι ημέρες βροχήςκυμαίνονται από 50 μέχρι 100 ετησίως. Η χιονόπτωση είναι σπάνια στις παράκτιες περιοχές, ενώαυξάνεισημαντικάστοεσωτερικότου.Ημέσηετήσιαθερμοκρασίακυμαίνεταιαπό16°Cμέχρι18°C,ανάλογαμετουψόμετροκαιτηναπόστασηαπότηθάλασσα,ενώτοετήσιοθερμομετρικόεύροςείναιπερίπου 16°C. Ψυχρότερος μήνας είναι ο Ιανουάριος, ενώ οι μήνες Ιούλιος και Αύγουστος είναι οιθερμότεροιτουέτους.

2.2 ΧρήσειςΓης

Για την αποτύπωση των χρήσεων γης του ΥΔ Αττικής, χρησιμοποιήθηκαν τα δεδομένα (ilot) τουΟΠΕΚΕΠΕ (2008), τα οποία παρουσιάζουν πολύ καλή και αναλυτική χωρική ακρίβεια. Για πιοαντιπροσωπευτικήαποτύπωσητηςκάλυψηςγηςέλαβεχώραεπαναχαρακτηρισμόςτηςκάλυψηςτωνilotμεβάσητουςορθοφωτοχάρτεςτηςΕΚΧΑΑ.Ε.(περίοδος2007–2009)καινέακατηγοριοποίησησεσυνολικάδώδεκακατηγορίεςόπωςαυτέςπροτάθηκαναπότηνΕΓΥ.

ΣτονπαρακάτωπίνακαπαρουσιάζεταιηκατανομήτωνχρήσεωνγηςγιατοΥΔΑττικής,στοσύνολοτου οποίου επικρατούν τα δάση με συγκόμωση >75% (28,17%) και ακολουθούν οι δενδρόκηποι/δενδροκαλλιέργειες(17,77%),οιαστικέςπεριοχέςμεπυκνήδόμηση(13,20%)ταδάσημεσυγκόμωση50‐75%(9,58%),οι εκτάσειςμεγυμνόέδαφος (9,44%),οιχορτολιβαδικέςεκτάσεις (7,27%)και ταδάσημεσυγκόμωση25‐50%(6,56%).

Πίνακας2.2:ΧρήσειςγηςΥΔΑττικής

ΧΡΗΣΕΙΣΓΗΣΥΔΑΤΤΙΚΗΣ

Κωδ. Περιγραφή Έκταση(km2) Ποσοστό(%)

770Αστικέςπεριοχέςμεπυκνήδόμηση(αδιαπέρατεςεπιφάνειες>40%)

420,566 13,20

720Χωριάκαιοικισμοίμεαραιήδόμηση(αδιαπέρατεςεπιφάνειες<40%)

35,178 1,10

690 Δάσημεσυγκόμωση>80% 897,419 28,17

665 Δάσημεσυγκόμωση50–80% 305,262 9,58

630 Δάσημεσυγκόμωση10–50% 209,024 6,56

600 Δενδρόκηποιήδενδροκαλλιέργειες 566,187 17,77

400 Χορτολιβαδικέςεκτάσεις 231,732 7,27

330 Πυκνέςκαλλιέργειες 41,946 1,32

320 Καλλιέργειεςσιτηρών 35,987 1,13

310 Ευρείεςγραμμικέςκαλλιέργειες 115,927 3,64

200 Γυμνόέδαφος 300,767 9,44

100 Αδιαπέρατεςεπιφάνειεςκαιεπιφάνειεςνερού 26,003 0,82

Σύνολο 3.186 100,00

Σεότιαφοράάλλεςχρήσειςγης,εντόςτουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑττικής,εντοπίζονται:




I‐4Π09.Τ1‐15

‐ Έργαδιαχείρισηςυγρώναποβλήτων

Εντός των ορίων του Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής, εντοπίζονται οι εξής εγκαταστάσειςεπεξεργασίαςλυμάτων(ΕΓΥ/ΥΠΑΠΕΝ,20152):

Εννέα(9)ενενεργείαΕγκαταστάσειςΕπεξεργασίαςΛυμάτων:ΕΕΛΑγίωνΘεοδώρων,ΕΕΛΒίλιων,ΕΕΛ Θριασίου, ΕΕΛ Κερατέας, ΕΕΛ Λαυρίου, ΕΕΛ Μαρκόπουλου, ΕΕΛ Μεγάρων, ΕΕΛΜεταμόρφωσηςκαιΕΕΛΨυττάλειας.

Τέσσερις(4)αδρανείςΕΕΛ:ΕΕΛΝέαςΜάκρης,ΚΕΛΚορωπίου‐Παιανίας,ΚΕΛΠαλαιάςΦώκαιας,καιΚΕΛΒ.Μεσόγειων.

‐ Έργαδιαχείρισηςστερεώναποβλήτων

Εντός του Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής και σε ότι αφορά στα έργα διαχείρισης των στερεώναποβλήτων,υφίστανται:

Τέσσερις(4)ΧΥΤΑ,εκτωνοποίων:

‐ ένας (1) σε λειτουργία στη θέση «Σκαλιστήρι» (ΧΥΤΑ Φυλής), Δ.Ε. Φυλής, Δ. Φυλής, Π.Ε.ΔυτικήςΑττικής,

‐ δύο (2) ανενεργοί, στις θέσεις «Άνω Λιόσια» (ΧΥΤΑ Ι Δυτ. Αττικής), Δ.Ε. Άνω Λιοσίων και«Σκαλιστήρι»(ΧΥΤΑΙΙΔυτ.Αττικής),Δ.Ε.Φυλής,Δ.Φυλής,Π.Ε.ΔυτικήςΑττικής,πλησίοντουΧΥΤΑΦυλήςκαι

‐ ένας(1)υπόκατασκευή,στηθέση«ΜαύροΒουνό»(ΧΥΤΑΒΑΑττικής),Δ.Ε.Γραμματικού,Δ.Μαραθώνος,Π.Ε.ΑνατολικήςΑττικής.

Σημειώνεταιότι,είχεπρογραμματιστείνακατασκευασθείέναςακόμαΧΥΤΑ,τηςΚερατέαςοοποίοςόμωςστησυνέχειαεγκαταλείφτηκε.

Δεκαεννέα(19)ΧΑΔΑ(ΕΓΥ,2016),εκτωνοποίων:

‐ δύο(2)ενεργοί,δέκα(10)αποκατεστημένοικαιεπτά(7)ανενεργοί.

‐ Σταβλικέςεγκαταστάσεις

ΕντόςτουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑττικήςεντοπίζονται846σταβλικέςεγκαταστάσεις (ΟΠΕΚΕΠΕ,2010),απότιςοποίες:797αφορούναιγοπρόβατα,35αφορούνβοοειδή,7αφορούναιγοπρόβατα–βοοειδή, 3 αφορούν αιγοπρόβατα – ιπποειδή, 1 αφορά βοοειδή – ιπποειδή, 1 αφορά ιπποειδή, 2αφορούνπτηνάκαι1αφοράκουνέλια.

Όσον αφορά τα είδη. οι 846 εγκαταστάσεις αφορούν: 131.962 αιγοπρόβατα, 3.615 βοοειδή, 16ιπποειδή,11.750πτηνάκαι388κουνέλια.

‐ Υδατοκαλλιέργειες

Σεότιαφοράστιςεγκαταστάσειςυδατοκαλλιέργειας,εντόςτωνορίωντουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑττικής,εντοπίζονταιδεκατρείς(13)υδατοκαλλιέργειες.Απόαυτές:

οχτώ(8)αφορούνσεκαλλιέργειεςθαλάσσιωνμεσογειακώνιχθύων,οιοποίεςσυγκεντρώνονταισεπαράκτιαυδατικάσυστήματατηςΒραχονησίδαςΠάτροκλος,Δ.Ε.Κερατέας,Δ.Λαυρεωτικής,Π.Ε.Αν.Αττικής,τηςΝήσουΣαλαμίνας(6)Π.Ε.ΠειραιάκαιτουΔ.ΜεγαρέωνΠ.Ε.Δυτ.Αττικής,

τέσσερις(4)αφορούνσεκαλλιέργειεςτσιπούρας‐λαβρακίουκαιοιοποίεςσυγκεντρώνονταισεπαράκτια υδατικά συστήματα της Νήσου Αίγινας (2) Π.Ε. Πειραιά και των Δ.Μαραθώνος καιΛαυρεωτικής,Π.Ε.Αν.Αττικήςκαι

2ΒάσηΔεδομένωνΠαρακολούθησηςΕΕΛ(http://astikalimata.ypeka.gr/Services/Pages/Browse.aspx)




I‐4Π09.Τ1‐16

μία (1) αφοράσε καλλιέργεια τσιπούρας – λαβρακίου – μυτακίου καιφαγκριού και βρίσκεταιστηνβραχονησίδαΠάτροκλος,Δ.Ε.Κερατέας,Δ.Λαυρεωτικής,Π.Ε.Αν.Αττικής,

‐ ΒΙΠΕ–ΒΙΟΠΑ

Εντός τουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑττικής, υφίστανται τέσσερις (4)ΒΙΠΕ/ΒΙΟΠΑ, ήτοι: τοΒΙΟΠΑΣχιστού,ηΒΕΠΕΚερατέας,ηΒΙΠΕΜεγάρωνκαιηΒΙΠΕΑγ.Στεφάνου(Μπογιάτι‐Αθήνα).

Επίσης, απαντώνται και οκτώ (8) Βιομηχανικές και Εμπορικές Ζώνες: η Βιομηχανική και ΕμπορικήΖώνη Κορωπίου, η Βιομηχανική και Εμπορική Ζώνη Παιανίας, η Εμπορική Αναπτυξιακή ΠεριοχήΠαλλήνης, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η Βιομηχανική Ζώνη Ανοίξεως, η Βιομηχανική ΖώνηΚρυονερίου,ηΒιομηχανικήΖώνηΑσπροπύργουκαιηΒιομηχανικήΖώνηΕλευσίνας.

‐ Βιομηχανίες

Σε ότι αφοράστις βιομηχανικές μονάδες, εντός τουΥδατικούΔιαμερίσματοςΑττικής, εντοπίζονταισυνολικά 652 βιομηχανικές μονάδες. Από αυτές, 188 ανήκουν στην κατηγορία IPPC και είκοσιτέσσερις (24) εμπίπτουν στις πρόνοιες της Οδηγίας SEVESO (Σχέδιο Διαχείρισης των ΛεκανώνΑπορροήςΠοταμώντουΥΔΑττικήςGR06,2013).

‐ Λατομεία–ΛατομικέςΠεριοχές

Εντός των ορίων του Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής απαντώνται επτά (7) λατομεία (ΣχέδιοΔιαχείρισηςτωνΛεκανώνΑπορροήςΠοταμώντουΥΔΑττικήςGR06,2013).Απόαυτά:

Ταπέντε(5)είναιλατομείαΜαρμάρωνκαι

Ταδύο(2)είναιλατομείααδρανώνυλικών.

Επίσης, απαντώνται δύο (2) ενεργές Λατομικές Περιοχές Αδρανών Υλικών: η Λ.Π. στη θέση«Ξηρόρεμα»,Δ.Ε.Ασπροπύργου,Δ.ΑσπροπύργουκαιηΛ.Π.στηθέση«Κεραμιδέζα»,Δ.Ε.Μάνδρας,Δ.Μάνδρας–Ειδυλλίας,Π.Ε.Δυτ.Αττικής(LATOMET–ΥΠΑΠΕΝ,2015).

‐ Οδικόδίκτυο

ΕντόςτουΥΔΑττικήςεντοπίζονταιοιεξήςκύριοιοδικοίάξονες:

Αυτοκινητόδρομος Α1 (ή 1)Εύζωνοι – Θεσσαλονίκη – Λάρισα – Λαμία – Αθήνα – Πειραιάς, τοτμήμααπότηνΑθήναέωςτηνΜαλακάσα,όπουδιέρχεταιστοΥΔ07(Αν.ΣτερεάΕλλάδα).

Αυτοκινητόδρομος Α6 (ή 6)Ελευσίνα – Ασπρόπυργος – Άνω Λιόσια – Αμαρούσιο – Γέρακας –Παλλήνη–Κορωπί–Μαρκόπουλο,καθώςκαιοιεξήςκάθετοιάξονες:Α61Μαρκόπουλο–Καλύβια– Κερατέα – Λαύριο (υπό μελέτη), Α62Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος – Κορωπί, Α63 Ηλιούπολη –Υμηττός–Παιανία(υπόμελέτη),Α64Αργυρούπολη–Ηλιούπολη–Αγ.Παρασκευή–Παλλήνη–Πικέρμι,Α65ΆνωΛιόσια–Αιγάλεω–ΑσπρόπυργοςκαιΑ642Χαλάνδρι–ΔουκίσσηςΠλακεντίας–Αγ.Παρασκευή.

ΑυτοκινητόδρομοςΑ8Ελευσίνα–Μέγαρα–Κόρινθος–Αίγιο–Ρίο,τοτμήμααπότηνΕλευσίναέωςτονΙσθμό,όπουδιέρχεταιστοΥΔ02(Β.Πελοπόννησος).

ΟδόςΤαχείαςΚυκλοφορίας89ΑεροδρόμιοΕλ.Βενιζέλος–Λαύριο.

ΟδόςΤαχείαςΚυκλοφορίας91ΛεωφόροςΑνδρέαΣυγγρού.

ΕθνικήΟδός1Αθήνα–Δεκέλεια–Αταλάντη–ΚαμέναΒούρλα–Θερμοπύλες–Λαμία–Στυλίδα–Αλμυρός –Βελεστίνο –Λάρισα–Τέμπη–Κατερίνη –Αλεξάνδρεια –Ν. Χαλκηδόνα– Γέφυρα–Πολύκαστρο–Εύζωνοι,τοτμήμααπότηνΑθήναέωςτηνΜαλακάσα.




I‐4Π09.Τ1‐17

ΕθνικήΟδός3Ελευσίνα–Θήβα–Λιβαδειά–Μπράλος–Λαμία–Φάρσαλα–Λάρισα–Τύρναβος–Ελασσόνα–Σέρβια–Κοζάνη–Πτολεμαΐδα–Βεύη–Φλώρινα–Νίκη(σύνορα),τοτμήμααπότηνΕλευσίναέωςτιςΕρυθρές,όπουδιέρχεταιστοΥΔ07.

ΕθνικήΟδός8Αθήνα–Κόρινθος–Ξυλόκαστρο–Δερβένι–Αίγιο–Ρίο–Πάτρα,τοτμήμααπότηνΑθήναέωςτονΙσθμό,όπουδιέρχεταιστοΥΔ02.

ΕθνικήΟδός54Αθήνα–Σταυρός–Ραφήνα.

ΕθνικήΟδός56Αθήνα–Πειραιάς.

ΕθνικήΟδός58ΟδόςΑεροδρομίουΕλευσίνας.

ΕθνικήΟδός81Άνοιξη–Καπανδρίτι–Κάλαμος.

ΕθνικήΟδός83Αθήνα–Κηφισιά–Άνοιξη–Μαραθώνας–Ραφήνα.

ΕθνικήΟδός85Ραφήνα–ΠόρτοΡάφτη–Λαύριο.

ΕθνικήΟδός87ΓλυκάΝερά–Παλλήνη–Χριστούπολη–Σπάτα.

ΕθνικήΟδός89Σταυρός–Παιανία–Μαρκόπουλο–Λαύριο–ΠροέκτασηπροςΚ.Ποσειδωνία–Σούνιο.

Εθνική Οδός 91Αθήνα – Λεωφ. Συγγρού – Γλυφάδα – Βουλιαγμένη – Βάρκιζα – Λαγονήσι –Σαρωνίδα–Παλ.Φώκαια–Σούνιο–ΠροέκτασηπροςΚ.Ποσειδωνία–Λαύριο.

‐ Σιδηροδρομικόδίκτυο

ΕντόςτωνορίωντουΥδατικούΔιαμερίσματοςδιέρχονταιοιεξήςσιδηροδρομικέςγραμμές:

Σιδηρόδρομοι Πειραιώς – Αθηνών – Πελοποννήσου (Σ.Π.Α.Π.) και συγκεκριμένα η Γραμμή 1:Πειραιάς–Αθήνα–Κόρινθος–Πάτρα–Κυπαρισσία–Ζευγολατιό–Καλάμια,στοτμήμααπότονΠειραιάέωςτονΙσθμόόπουδιέρχεταιστοΥΔ02.

Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους (Σ.Ε.Κ.) και συγκεκριμένα ο Κλάδος 1: Πειραιάς – Αθήνα –Λάρισα–ΕλληνοτουρκικάΣύνορα,τοτμήμααπότονΠειραιάέωςτηνΜαλακάσαόπουδιέρχεταιστοΥΔ07.

Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται υπό κατασκευή η Νέα Διπλή Σιδηροδρομική Γραμμή υψηλώνταχυτήτων και κανονικού εύρους, που θα ενώνει τηνΑθήνα και τονΠειραιά με τοΑεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος,τηνΘεσσαλονίκηκαιτηνΠάτρα.

‐ Λιμενικέςυποδομές

Εντός των ορίων του Υδατικού Διαμερίσματος Αττικής, απαντώνται συνολικά σαράντα μία (41)λιμενικέςεγκαταστάσεις,ωςεξής:

Έντεκα(11)κύριαεπιβατικάκαιεμπορικάλιμάνια:

‐ ΛιμέναςΠειραιώς:Πρόκειταιγιαένασύνολολιμανιών,όπουεκτόςαπότονΚεντρικόΛιμένατουΠειραιάπεριλαμβάνονταικαιοιΛιμένεςΔραπετσώνας,Ηρακλέους,Ν. ΙκονίουκαιΑκτήςΠεράματος. Περιλαμβάνονται εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης α) της επιβατικής κίνησης(κεντρικόλιμάνικαιΠορθμειακήΓραμμήΣαλαμίνας–Περάματος),β)τηςεμπορικήςκίνησηςκαιγ)τηςναυπηγοεπισκευαστικήςδραστηριότητας.

‐ ΛιμέναςΕλευσίνας:Παρέχειυπηρεσίεςεμπορικήςκίνησης.‐ Λιμένας Ραφήνας: Παρέχει υπηρεσίες επιβατικής κίνησης (ακτοπλοΐα), κίνησης σκαφών

αναψυχής.‐ ΛιμέναςΑγίαςΜαρίνας:Παρέχειυπηρεσίεςεπιβατικήςκίνησης(ακτοπλοΐα).




I‐4Π09.Τ1‐18

‐ Λιμένας Λαυρίου: Εξυπηρετεί δραστηριότητες που αφορούν την επιβατική κίνηση(ακτοπλοΐα),τηνκίνησησκαφώναναψυχής,τακρουαζιερόπλοια,τηναλιείακαιτηνεμπορικήκίνηση.

‐ ΛιμέναςΣκάλαςΩρωπού:Παρέχειυπηρεσίεςεπιβατικήςκίνησης.‐ ΛιμέναςΠαλουκίων(Σαλαμίνα).ΣύνδεσημεΠέραμα.‐ ΛιμέναςΣεληνίων(Σαλαμίνα).ΣύνδεσημεΠειραιά.‐ ΛιμέναςΜεγαλοχωρίου(Αγκίστρι).ΣύνδεσημεΠειραιά.‐ ΛιμέναςΑίγινας.ΣύνδεσημεΠειραιά.‐ ΛιμέναςΑγίαΜαρίνα(Αίγινα).

Εικοσιένα (21) δευτερεύοντα λιμάνια/αγκυροβόλια: Αγίων Αποστόλων, Αλεποχωρίου,Αναβύσσου, Αρτέμιδος, Βάρκιζας, Βούλας, Λεγρενών, Λουτρακίου, Μακρονήσου, Μαυρολίμνης(Αλεποχωρίου),ΝέαςΜάκρης,ΝέαςΠεράμου,Πάχης,ΠόρτοΓερμενού,ΠόρτοΡάφτη, Ραφήνας(αλιευτικό καταφύγιο), Σουσακίου, Σαλαμίνας, Απονήσου (Αγκίστρι), Πέρδικας (Αίγινα),Σουβάλας(Αίγινα).

Εννέα (9) Μαρίνες: Αλίμου, Αγίου Κοσμά, Αθηνών (πρώην Μαρίνα Φαλήρου), Φλοίσβου,Γλυφάδας,Βουλιαγμένης,Ζέας,Μικρολίμανου,OlympicMarineΛαυρίου.

2.3 ΠροστατευόμενεςΠεριοχές

Στα πλαίσια του έργου «Κατάρτιση Σχεδίων Διαχείρισης των ΥΔ Αττικής και Ανατολικής ΣτερεάςΕλλάδαςσύμφωναμετιςπροδιαγραφέςτηςΟδηγίας2000/60/ΕΚ,κατ’εφαρμογήτουΝ.3199/2003καιτουΠΔ51/2007»καταρτίστηκετοΜητρώοΠροστατευόμενωνΠεριοχών(ΜΠΠ)σύμφωναμετοάρθρο6καιτοΠαράρτημαVτουΠΔ51/2007,τοοποίοπεριλαμβάνειταακόλουθα:

2.3.1 Περιοχέςπουπροορίζονταιγιαάντλησηύδατοςγιαανθρώπινηκατανάλωση

ΣτοΥΔΑττικής,απαντώνταισυνολικάτέσσερις(4)περιοχέςπουπροορίζονταιγιαάντλησηύδατοςανθρώπινηςκατανάλωσης,ένα(1)ΛιμναίοΥδατικόΣύστημα(ΛΥΣ),ηΤεχνητήΛίμνηΜαραθώνακαιτρία (3) Υπόγεια Υδατικά Συστήματα (ΥΥΣ), τα Συστήματα Λουτρακίου, Κεντρικών Γερανείων –ΚαλαμακίουκαιΒορειοανατολικήςΠάρνηθας.

2.3.2 Υδατικάσυστήματαπουέχουνχαρακτηριστείωςύδατααναψυχής

Σύμφωνα με την Οδηγία, στο Μητρώο περιλαμβάνονται τα υδατικά συστήματα που έχουνχαρακτηριστείως ύδατα αναψυχής, συμπεριλαμβανομένων περιοχών που έχουν χαρακτηριστείωςύδατα κολύμβησης. Στο ΥΔ Αττικής εντοπίζονται εκατόν εικοσιπέντε (125) περιοχές νερώνκολύμβησης(ΠΝΚ).

Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης για την ποιότητα των υδάτων κολύμβησης στηνΕλλάδα (έτος αναφοράς 2015) με βάση τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ, στο ΥΔ Αττικήςπαρακολουθούνται 132 σημεία, τα οποία έχουν ομαδοποιηθεί σε 132 ταυτότητες υδάτωνκολύμβησης.

2.3.3 Περιοχέςπουπροορίζονταιγιατηνπροστασίαοικοτόπωνήειδών

ΣτοΜΠΠπεριλαμβάνονται και οι περιοχέςπουπροορίζονται για τηνπροστασία οικοτόπωνή/ καιειδών,ότανηπροστασίακαιηβελτίωσητηςκατάστασηςτουνερούείναισημαντικόςπαράγονταςγια




I‐4Π09.Τ1‐19

τηνπροστασίατους.ΣτιςπεριοχέςαυτέςπεριλαμβάνονταικαιοιπεριοχέςτουΔικτύουNatura2000που έχουν σχεδιαστεί βάσει της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ (Οδηγία των Οικοτόπων) και της Οδηγίας79/409/ΕΟΚ(ΟδηγίατωνΠτηνών).

ΣτοΥΔΑττικήςεντοπίζονταιεννιά(9)περιοχέςτουδικτύουNatura2000,εκτωνοποίωνοιπέντε(5)προστατεύονταιωςΕιδικέςΖώνεςΔιατήρησης(ΕΖΔ),οιτρεις(3)ωςΖώνεςΕιδικήςΠροστασίας(ΖΕΠ)καιημία(1)ωςΕΖΔκαιΖΕΠ.

2.3.4 Περιοχέςευαίσθητεςστηνπαρουσίαθρεπτικώνουσιών

Στο ΥΔ Αττικής και με την υπ’ αριθμ οικ. 190126/ 2013 Απόφαση (ΦΕΚ 983/Β/23‐4‐2013)εντάχθηκαν στις ευάλωτες περιοχές από νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης οι περιοχές τουΜαραθώνακαιτηςΜεσογαίαςκαιμετηνυπ’αριθμοικ.147070(ΦΕΚ3224Β/2‐12‐2014)ταυπόγειανεράτωνΜεγάρωνΑλεποχωρίου.

Επιπλέον,στοΥΔΑττικήςαναγνωρίσθηκανδύο(2)ευαίσθητεςπεριοχές:

Δύο(2)ευαίσθητεςπεριοχές(αποδέκτες),οΚόλποςΕλευσίνας,οοποίοςαφοράτονΔυτικόκαιτον Ανατολικό Κόλπο Ελευσίνας και ο Κόλπος Σαρωνικού, οποίος αφορά τον Έσω κεντρικόΣαρωνικό–ΨυττάλειακαιτιςΑκτέςΠεράματος–Πειραϊκή.

2.3.5 Περιοχές που προορίζονται για την προστασία υδρόβιων ειδών με οικονομικήσημασία

Στο Υδατικό Διαμέρισμα Αττικής, δεν έχουν καθοριστεί περιοχές προστασίας υδρόβιων ειδών μεοικονομικήσημασία.

2.3.6 Άλλεςπροστατευόμενεςπεριοχές

Επιπλέοντωνανωτέρωπροστατευόμενωνπεριοχών,στοΥΔΑττικήςεντοπίζονται,δύο(2)ΕθνικοίΔρυμοί (Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας και Εθνικός Δρυμός Σουνίου), ένα (1) Εθνικό Πάρκο (ΕθνικόΠάρκοΣχινιά–Μαραθώνα),δεκατρία(13)ΚαταφύγιαΆγριαςΖωής(ΚΑΖ),ένα(1)Αισθητικόδάσος(ΔάσοςΚαισαριανήςΑττικής),μία(1)ΕιδικάΠροστατευόμενηΠεριοχήσύμφωναμετηΣύμβασητηςΒαρκελώνης(Πρωτόκολλο4«περίτωνειδικάπροστατευόμενωνπεριοχώντηςΜεσογείου»,οΕθνικόςΔρυμόςΣουνίου),δεκατέσσερα(14)ΤοπίαΙδιαίτερουΦυσικούΚάλλους(ΤΙΦΚ)καιπέντε(5)ΜικροίΝησιωτικοίΥγρότοποιτουΠΔ(ΦΕΚ229/ΤΑΑΠΘ/19.06.2012).




I‐4Π09.Τ1‐21

3 ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΚΙΝΔΥΝΩΝΠΛΗΜΜΥΡΑΣ

3.1 ΙστορικέςκαιΣημαντικέςΠλημμύρες

Σύμφωναμε τηνΠροκαταρκτικήΑξιολόγησηΚινδύνωνΠλημμύρας (ΥΠΕΝ‐ΕΓΥ,2012)στοΥδατικόΔιαμέρισματηςΑττικής,έχουνλάβειχώραεκατόνπενήντατρία(153)ιστορικάπλημμυρικάγεγονόταεκ των οποίων τα πενήντα τέσσερα (54) χαρακτηρίστηκαν ως σημαντικά πλημμυρικά γεγονόταδηλαδή ποσοστό 35,2%. Στον πίνακα που ακολουθεί παρατίθενται το σύνολο των ιστορικών καισημαντικών γεγονότων ανά χρονική περίοδο 15‐20 έτη. Το μεγαλύτερο πλήθος των ιστορικώνπλημμυρώνσημειώθηκανκατάτηνπερίοδο2001‐2009μεεξήνταέξι(66)ιστορικάγεγονότα(43,1%επίτουσυνόλου)εκτωνοποίωνταέξι(6)χαρακτηρίστηκανωςσημαντικά.Απότο1981έωςτο2000έχουνκαταγραφείσαράντα επτά (47) ιστορικάγεγονότα (30.7%επί τουσυνόλου)καιδέκαοχτώ(18) από αυτά χαρακτηρίστηκαν σημαντικά. Επίσης, κατά την περίοδο 1961‐1980 σημειώθηκανείκοσιεννιά(29)πλημμυρικάγεγονότα(19%επίτουσυνόλου)μεταδέκαεννιά(19)νααποτελούνσημαντικάπλημμυρικάγεγονότακαιτέλοςτουπολειπόμενο7%(11επεισόδια)έχεικαταγραφείτηνπερίοδοαπότο1896έωςτο1960,όπουκαιτα11χαρακτηρίζονταιωςσημαντικά.

Πίνακας3.1:ΚατανομήΠλημμυρικώνΓεγονότωνστοΥΔΑττικήςανάχρονικήπερίοδο(15‐20έτη)

ΧΡΟΝΙΚΗΠΕΡΙΟΔΟΣΠΛΗΘΟΣΙΣΤΟΡΙΚΩΝΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

ΠΛΗΘΟΣΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

ΠΟΣΟΣΤΟΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

Πριντο1930 6 6 100%

1930‐1960 5 5 100%

1961‐1980 29 19 65,5%

1981‐2000 47 18 38,3%

2001‐έωςσήμερα 66 6 9%

ΣΥΝΟΛΟ 153 54 35,2%

Για την καταγραφή των ιστορικών πλημμυρικών γεγονότων (Άρθρο 4 της Οδηγίας για τιςΠλημμύρες) και των ιδιοχαρακτηριστικών τους (αίτια, μηχανισμοί, χαρακτηριστικά, επιπτώσεις,βαθμόςτωνσυνολικώνζημιών)χρησιμοποιήθηκανταστοιχείατηςΠροκαταρκτικήςΑξιολόγησης,ταοποία ελέγχθηκαν και εμπλουτίστηκαν (όπουήταν εφικτό)μετάαπό επικοινωνία καισυζήτησημετουςαρμόδιουςκαιεμπλεκόμενουςφορείς.




I‐4Π09.Τ1‐22

3.2 ΚαταγραφήΖωνώνΔυνητικάΥψηλούΚινδύνουΠλημμύρας(ΖΔΥΚΠ) (Areas of Potential Significant Flood Risk, APSFR)

Οι Ζώνες Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας (APSFR) ορίστηκαν στην ΠροκαταρκτικήΑξιολόγηση Κινδύνων Πλημμύρας (ΥΠΕΝ‐ΕΓΥ, 2012), συνδυάζοντας τα αποτελέσματα από τονπροσδιορισμό των περιοχών όπου είναι πιθανόν να σημειωθεί πλημμύρα και των περιοχών μεδυνητικά σημαντικές συνέπειες από μελλοντικές πλημμύρες, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τιςαναφορέςτωνπεριφερειακώνφορέωνκαιτιςσημαντικέςιστορικέςπλημμύρες.ΟιΖώνεςαυτέςόπωςοριστικοποιήθηκανστηνσυνέχεια,παρουσιάζονταιπαρακάτω:

1. ΠαράκτιεςπεριοχέςΣαρωνίδας‐Αναβύσσου‐ΠαλαιάςΦώκαιας(GR06RAK0001)

2. ΧαμηλήζώνηΛουτρακίου(GR06RAK0002)

3. ΠεριοχήτωνΜεσογείων(GR06RAK0003)

4. ΧαμηλήζώνηΜεγάρων‐Ν.Περάμου(GR06RAK0004)

5. ΧαμηλήζώνηΑσπροπύργου‐Ελευσίνας(GR06RAK0005)

6. ΧαμηλήζώνηλεκάνηςτεχνητήςλίμνηςΜαραθώνα(GR06RAK0006)

7. ΠαράκτιαπεδινήπεριοχήΜαραθώνα‐ΝέαςΜάκρης(GR06RAK0007)

8. Λεκάνηπ.Κηφισού(GR06RAK0011)

9. Παράκτιες περιοχές Γλυφάδας‐Βούλας (GR06RAK0012) – Στη συνέχεια η ΖΔΥΚΠGR06RAK0012αναφέρεταιωςΠαράκτιεςπεριοχέςΒάρης‐ΑγίαςΜαρίναςΚορωπίου.

ΕΛΛΗΝΙΚΗΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΕΝ/ΕΓΥ


ΣΤΑΔΙΟI–4ηΦΑΣΗ ΧάρτεςΚινδύνωνΠλημμύρας–ΜηΤεχνικήΈκθεση

I‐4Π09.Τ1‐23

Σχήμα3.1:ΖώνεςΔυνητικάΥψηλούΚινδύνουΠλημμύραςτουΥΔΑττικής




I‐4Π09.Τ1‐25

4 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑΖΩΝΩΝΔΥΝΗΤΙΚΑΥΨΗΛΟΥΚΙΝΔΥΝΟΥΠΛΗΜΜΥΡΑΣ

4.1 ΠαράκτιεςπεριοχέςΣαρωνίδας– Αναβύσσου‐ΠαλαιάςΦώκαιας(GR06RAK0001)

4.1.1 Γενικά

ΟιπαράκτιεςπεριοχέςΣαρωνίδας–Αναβύσσου–ΠαλαιάςΦώκαιας,έκτασης29,35km2,εντοπίζονταιστα νοτιοδυτικά της Αττικής. Η ΖΔΥΚΠ GR06RAK0001 περιλαμβάνει τα παράκτια τμήματα τωνοικισμών Σαρωνίδας, Αναβύσσου και Παλαιάς Φώκαιας και τις ενδότερες πεδινές περιοχές τωνοικισμώνΑγίασμα,Μαλιαστέκα,Φέριζα,μέχριταΚαλύβιαΘορικού.ΣταβόρειαοριοθετείταιαπότιςνότιεςαπολήξειςτουΌρουςΠάνειο(κορυφήΚερατοβούνι),δυτικάπεριβάλλειενμέρειτονΌλυμποτης Αττικής ή ΛαυρεωτικόΌλυμπο ήΌλυμπο Αναβύσσου, νότια οριοθετείται στους πρόποδες τουλόφου Γερακίνα, και δυτικά νοτιοδυτικά βρέχεται από τον Σαρωνικό κόλπο. ΧαρακτηριστικέςγεωμορφέςτηςζώνηςαποτελούνοιαλυκέςτηςΑναβύσσουκαιηπαράκτιαγεωμορφήtomboloτουΑγίου Νικολάου. Το ανάγλυφο της ζώνης είναι πεδινό και χαρακτηρίζεται από ήπιο και ομαλόανάγλυφομεμικρέςμορφολογικέςκλίσεις.

Εντός της Ζώνης εντοπίζονται μικρού μήκους χείμαρροι, σε ακανόνιστη διακλάδωση τωνπαραποτάμων προς διάφορες διευθύνσεις, με διεύθυνση ροής της κύριας κοίτης βορειοανατολικά‐νοτιοδυτικά. Στους κλάδους του βορειοανατολικού τμήματος του δικτύου όπου οι κοίτες τωνπερισσοτέρωνείναιμεεπίπεδοπυθμένακαισεορισμένεςθέσειςπαρουσιάζουνκαισημείακάμψης,εμφανίζεται έντονη κατά βάθος διάβρωση. Στο νότιο τμήμα έχουμε ομαλότερο ανάγλυφο καιμειωμένηκατάβάθοςδιάβρωσηκαιοικοίτεςτωνκλάδωνεμφανίζουναποστρογγυλεμένοπυθμένακαι μικρές κλίσεις. Το υδρογραφικό δίκτυο έχει επηρεαστεί άμεσααπόανθρωπογενείς επεμβάσεις,όπωςηδημιουργίατωναλυκώντηςΑναβύσσου.

ΟιχείμαρροιπουδιέρχονταιαπότηνΑνάβυσσοκαιτηνΠαλαιάΦώκαιακαταλήγουνστονΚόλποτηςΑναβύσσου, της Σαρωνίδας και του Αγίου Νικολάου στις ομώνυμες παραλίες, όλοι οι χείμαρροιδηλαδήέχουνωςτελικόαποδέκτητονΣαρωνικόΚόλπο.

4.1.2 Ιστορικόπλημμυρών

Στη ΖΔΥΚΠ GR06RAK0001, δεν έχουν καταγραφεί σημαντικά πλημμυρικά γεγονότα, παρά μόνοτέσσεραιστορικάκατάταέτη2001,2002και2003.

4.1.3 Αίτιακαιμηχανισμοίπλημμύρας

Τα κύρια αίτια πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠ GR06RAK0001 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και οιπλημμύρες λόγω Θραύσης – αστοχίας τεχνικών έργων (Α15). Οι επικρατούντες μηχανισμοίπλημμύραςστηνΖΔΥΚΠGR06RAK0001ηΠαρεμπόδισηροής(Α24).




I‐4Π09.Τ1‐26

4.2 ΧαμηλήζώνηΛουτρακίου(GR06RAK0002)

4.2.1 Γενικά

H περιοχή χαμηλή ζώνη Λουτρακίου, έκτασης 10.67km2, καταλαμβάνει τις παράκτιες πεδινέςπεριοχές νότια των Γερανείων και μέχρι τη διώρυγα του Ισθμού, συμπεριλαμβάνει το ομώνυμοπολεοδομικό συγκρότημα και βρέχεται από τα δυτικά από τον Κορινθιακό Κόλπο. Χαρακτηρίζεταιστοσύνολότηςαπόέναποικιλόμορφοανάγλυφομεωςεπίτοπλείστοήπιεςκλίσεις,μεεξαίρεσητοόροςΓεράνειαόπουπαρατηρείταιαύξησητηςκλίσηςτουεδάφους.

Τα κύρια ρέματα της Λεκάνης του Λουτρακίου είναι ο Σαρανταπόταμος, Λουμπινιάρης καιΔροσοπηγή. Η μορφή του υδρογραφικού δικτύου είναι μικτή, δενδριτική στο βόρειο ορεινό τμήμα(εκτός ζώνης) και επιμήκης στα πεδινά (εντός ζώνης), όπου το δίκτυο παρουσιάζει συχνέςδιακλαδώσεις, αλλαγές στις κοίτες και διαλείπουσα μορφή. Επίσης, εμφανίζει σημαντικήδιαφοροποίηση ως προς τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του στις νοτιοδυτικές υπώρειες τωνΓερανείων, με ιδιαίτερα αυξημένες κλίσεις στις μισγάγγειες και στενές κοιλάδες με κατακόρυφαπρανή. Τα επιφανειακά ύδατα της ευρύτερης και στενής περιοχής μελέτης αντιστοιχούν σεεποχιακούςχειμάρρους,τωνοποίωντονερό,στομεγαλύτεροποσοστότου,καταλήγειστοφρεάτιουδροφόροορίζοντα.

ΤαρέματατουΠραθίουκαιΧαρβατίουρέουναπόανατολικάπροςταδυτικάκαιέχουνδημιουργήσεικατά καιρούς πλημμύρες στην πεδινή περιοχή οφειλόμενες στην εξαφάνιση της κοίτης τωνυδατορευμάτων, καθώς και στην καταστροφή τουπευκοδάσους της ορεινήςπεριοχής της λεκάνηςαπορροής.ΤορέμαΚατουνίστραςπηγάζειδυτικάαπόταΚορφοβούνιακαιτηνΚατουνίστρακαιπριντηδιάνοιξη τουΚαναλιού‐ΔιώρυγαςΚορίνθου,ηφυσικήαπορροήτουρέματοςκατευθυνότανπροςτηνΚόρινθο,ενώμετηναποκοπήτηςκατάντηπεριοχήςαπότηδιώρυγα,ηαναμενόμενηεκβολήτουβρίσκεται στα βόρεια πρανή της διώρυγας. Ο χείμαρρος Βαθύρεμα, με σαφή επιμήκη ανάπτυξη,πηγάζειαπότηνΚατουνίστρα,ρέεινότιατωνΑσπροχωμάτωνκαιεκβάλλειστηνπεριοχήτηςΑγίαςΆννας.


Σημαντική πλημμύρα εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0002, παρατηρήθηκε το 1994 στη περιοχή τουΛουτρακίου, από έντονη καταιγίδα μεγάλης διάρκειας. Στην ίδια περιοχή σημειώθηκε και έναιστορικόπλημμυρικόγεγονόςτο2009,χωρίςναχαρακτηριστείσημαντικό.


Τα κύρια αίτια πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠ GR06RAK0002 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και ητοπικήκαταιγίδα(Α12).ΟιεπικρατούντεςμηχανισμοίπλημμύραςείναιηΦυσικήυπερχείλιση(Α21)καιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).




I‐4Π09.Τ1‐27

4.3 ΠεριοχήτωνΜεσογείων(GR06RAK0003)

4.3.1 Γενικά

ΗΖΔΥΚΠ,περιοχήτωνΜεσογείωνέχειέκταση162.51km2καιπεριλαμβάνειτιςπεδινέςκαιλοφώδειςεκτάσεις που έχουν όρια από βόρεια τους οικισμούς, Γέρακα,Παλλήνη, Πικέρμι, από δυτικά ΓλυκάΝερά,Παιανία,Βύλιζα,Κορωπί,Καλύβια,Λαγονήσι,Κερατέα,απόανατολικάτονδιεθνήαερολιμέναΕλευθέριοΒενιζέλο,τιςπαραλίεςτηςΒραυρώνας‐ΧαμολιάςκαιτουΠόρτοΡάφτη,τονΚουβαρά,τοΆνω Δασκαλειό και από νότια την Σκαλέζα Μητραντώνη και το Αυρόκαστρο. Την περιβάλλουν οιορεινοί όγκοι της Πεντέλης από Βορρά, Υμηττός‐Μαυροβούνι, Πάνειο από δυτικά ενώ ανατολικάαπαντώνται το όρος Μερέντα, Κουβαρά. Το ανάγλυφο της είναι ήπιο στο κεντρικό τμήμα όπουαναπτύσσεταικαικαλλιεργούμενοςκάμποςκαιπιοέντονοσταβόρειακαιδυτικάπουαναπτύσσονταιταόρηΠεντέληκαιΥμηττόςκαικατάπλειοψηφίαχαρακτηρίζεταιπεδινόμεπολύμικρέςκλίσεις.

ΗπεριοχήτωνΜεσογείωνδιαχωρίζεταιαπόυδρογραφικήάποψησεδύομείζονεςλεκάνεςαπορροής.Τα βόρεια Μεσόγεια απορρέουν στο ρέμα Ραφήνας ενώ τα κεντρικά Μεσόγεια απορρέουν στονΕρασίνοποταμόόπουαμέσωςανάντητης εκβολής τουστονόρμοτηςΒραυρώναςσυμβάλλει καιοαποδέκτηςτωννότιωνΜεσογείωντοΡέμαΑγίουΓεωργίουήΠοταμός.

Οι μηχανισμοί αποστράγγισης της ζώνης ακολουθούν κυρίως το υδρογραφικό δίκτυο των δύομεγάλων ποταμών του Μεγάλου Ρέματος – Ραφήνας και του Ερασίνου, ενώ το κοινό όριο τωνυδρολογικώντουλεκανώνεκτείνεταιαπόταπρανήτουΥμηττούσταΓλυκάΝεράέωςτονκόλποτηςΑρτέμιδος.Οιπερισσότεροιχείμαρροι,πουαναπτύσσονταιστηνπεριοχήτηςζώνης,δενκαταλήγουνστηνθάλασσαλόγωτηςμικρήςπαροχήςπουπαρουσιάζουνκαιλόγωτηςκατείσδυσηςτουνερούσταυδροπερατάπετρώματααπόταοποίαδιέρχονται.

ΤοΜεγάλοΡέματηςΡαφήνας,τροφοδοτείταιμενερόαπόσειράμικρώνπηγώνπουαναβλύζουνκατάμήκοςτηςκοίτηςτουκαιαποτελείταιαπόδύοκύριουςκλάδους(μεδενδριτικούτύπουυδρογραφικόδίκτυο) τον ομώνυμοπουπηγάζει από τα βορειοανατολικά πρανή του Υμηττού και τον Βαλανήρηπου πηγάζει από τα νότια πρανή της Πεντέλης και ενώνονται σε ένα κλάδο στην περιοχή τουΠικερμίου. Το Μεγάλο Ρέμα παρουσιάζει μόνιμη ροή, ενώ ο Βαλανήρης παρουσιάζει εποχικάκυμαινόμενηροήμεμηδενικήροήτουςθερινούςμήνες.Τορέμαείναιδιευθετημένοσεμικρότμήμαανάντη της εκβολής του και για 4km περίπου από την εκβολή του έχει διαμορφωμένη κοίτη καιεκβάλλειστονότιοΕυβοϊκό.

ΟχείμαρροςΕρασίνοςαποτελείτοναποδέκτητων«Κεντρικών»Μεσογείωνκαιοριοθετείταιαπότονυδροκρίτη του Ρέματος Ραφήνας (Βόρεια), του Ποταμού ‐ Ρέμα Αγίου Γεωργίου (Νότια) και τουΥμηττού(Δυτικά).Έχεισυνολικήεπιφάνειααπορροής204km2καιεκβάλλειστονόρμοΒραυρώνας.Οκεντρικόςκλάδοςδενπαρουσιάζειροήτουςάνομβρουςμήνες.ΣτονΕρασίνοσυμβάλλουνταρέματαΑγ.Κων/νου–ΜαρκοπούλουκαιΑγ.Γεωργίου.

Το ρέμα Αγ. Γεωργίου δέχεται τα ρέματα των Κουβαρά, Καλυβίων, Αγίας Άννας και του Μαλέξη,συγκεντρώνει τηναπορροήτων«Νότιων»Μεσογείων,με έκταση67km2περίπου,πουοριοθετείταιαπό τους αυχένες μεταξύ των υψωμάτων Πυργάρι – Κορυφής – Μερέντας – Κερατέας – Πάνειουόρους – Στρογγυλοπούλας – Στρογγυλής – Μαρκόπουλου και Ασπρόκαμπου. Το ρέμα του ΑγίουΓεωργίουκινείταιμεκατεύθυνσηΝ‐ΝΔκαιΒ‐ΒΑκαισυμβάλλεισεαυτότορέμαΜαλέξη.

ΗανατολικήπλευράτουΥμηττού,προςτηνπεδιάδατωνΜεσογείωναποστραγγίζεταιαπόταδυτικάπροςταανατολικάαπόταρέματαΚοπρισιά‐Τζώτη,ΧαλιδούήΤηγανιούκαιΝτούκα.




I‐4Π09.Τ1‐28

ΤορέμαΚοπρισιά–Τζώτη,αποστραγγίζειμεδενδριτικούτύπουυδρογραφικόδίκτυοτηνπεριοχήπουοριοθετείται(εκτόςτουΥμηττού)απόΒορράαπόταΓλυκάΝερά,ανατολικάαπότονλόφοΔάσοςκαινότια από τον λόφο Καμάρα. Το ρέμα Χαλιδού (δενδριτικού τύπου υδρογραφικό δίκτυο)αποστραγγίζει την περιοχή που οριοθετείται από τους λόφους Προσήλιο και Καμάρα από Βορρά,ανατολικάαπότονοικισμόΚαρελλάκαινότιααπότουςλόφουςΠροφήτηΗλίακαιΚορυφή,διέρχεταιανατολικά του Κορωπίου και καταλήγει στη πεδιάδα των Σπάτων. Το ρέμα Ντούκα (δενδριτικούτύπου υδρογραφικό δίκτυο) αποστραγγίζει την περιοχή που οριοθετείται από Βορρά από τουςλόφους Κορυφή και Προφήτη Ηλία, νότια από τους λόφους Κόντρα, Σκιτζέα, διέρχεται νότια τουρέματοςτηςΧαλιδούςστηνπεριοχήτουΚορωπίουκαικαταλήγειστηπεδιάδατωνΣπάτων.

Η περιοχή του Γέρακα βορειοδυτικό τμήμα της ζώνης αποστραγγίζεται από δύο ρέματα σχεδόνπαράλληλαμεταξύτους.ΤοανατολικόΡέμαΓέρακαείναι ενμέρει οριοθετημένο, ενώεκτείνεταισεμήκος4000m,πηγάζειαπότηνΠεντέλη(περιοχήΚαλλιθέα)καιχύνεταιστηνΚάντζα.ΤοδυτικόΡέμαΚουφού ή Παναγίτσας εκτείνεται στα 2800m, πηγάζει από την Πεντέλη (λόφο Κουφού) και είναιδιευθετημένο(εγκιβωτισμένορέμα).

Στο Λιμάνι Μεσογαίας, στο Πόρτο Ράφτη, η μορφολογία περιφερειακά της ζώνης είναι κυρίωςλοφώδης και το υδρογραφικό δίκτυο δεν παρουσιάζει μεγάλη ανάπτυξη. Αποτελείται από ρέματαμικρού μήκους και τάξης, εποχιακής ροής, τα οποία είτε εκβάλουν στον Κόλπο Πεταλίων είτε στακατάντηχάνονταιεντόςτωνΝεογενώνκαιΤεταρτογενώναποθέσεωντηςλεκάνηςτωνΜεσογείων.Τα σημαντικότερα ρέματα του τμήματος αυτού είναι το ρέμα Βρύση και το ρέμα του ΑγίουΣπυρίδωναταοποίαεκβάλλουνστονόρμοτουΠόρτοΡάφτη.ΕιδικότερατορέμαΒρύσηπαρουσιάζειδιεύθυνσηανάπτυξηςΝΝΔ‐ΒΒΑκαιφορά ροής προς ταΒΒΑ, εκβάλλοντας στηνπεριοχή τηςΑγίαςΜαρίναςτουΌρμουΠόρτοΡάφτη.

ΤορέμαΚαλυβίωναποχετεύειέκταση17km2περίπουνότιακαιδυτικάτηςπεριοχήςτουομώνυμουοικισμού. Η κοίτη του ρέματος δεν υφίσταται και έχει αντικατασταθεί από μία ευρύτερη περιοχή«μισγάγγειας».

ΤορέμαΚουβαράέχειεμφανήκοίτησεόλοτομήκοςτηςκαιδενέχειυποστείσημαντικέςεπεμβάσεις.

ΝότιατουοικισμούΚαλύβιαΘορικού,έχουμετηναποστράγγισημέσωεπιφανειακώνδιακινούμενωνυδάτων της περιοχής μεταξύ των βορειοδυτικών παρυφών του Πάνειου όρους και των λόφωνΚοκκινοκορυφήκαιΞελαφτάκη.ΟχείμαρροςκινούμενοςΝΔπαράλληλαπροςτηλεωφόροΚαλυβίωνεκβάλλειστηνπαραλίαΚαλυβίων.

ΟκύριοςόγκοςτουΥμηττούμαζίμετουςλόφουςπουαποτελούνσυνέχειάτουκαιτιςορεινέςμάζεςτης Μερέντας, του Κερατοβουνίου και του Ολύμπου ανατολικότερα, σχηματίζουν έναν ενιαίοκαρστικόυδροφόροορίζοντα,πουεκφορτίζεταιστηθάλασσααπότηνπεριοχήΒουλιαγμένηςέωςτηνΑγίαΜαρίνααπόυφάλμυρεςπαράκτιεςκαιυποθαλάσσιεςπηγές.

Τονοτιότεροτμήματηςζώνης,στηνευρύτερηπεριοχήτηςΚερατέαςαποστραγγίζεταιαπότορέμαΑδάμι–ΠοτάμιπουεκβάλλειστονόρμοτουΘορικού.

ΟικλίσειςτηςΖώνηςείναιήπιες,μεδιεύθυνσηαποστράγγισηςαπόταδυτικάπροςταανατολικάκαινότια.


Εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0003 εντοπίζονται συνολικά δέκα τρία (13) ιστορικά πλημμυρικάγεγονόταεκτωνοποίωνκανέναδενέχειχαρακτηριστείωςσημαντικό.




I‐4Π09.Τ1‐29


Το κύριο αίτια πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠ GR06RAK0003 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και ηΘραύση – αστοχία τεχνικών έργων (Α15). Οι επικρατούντες μηχανισμοί πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠGR06RAK0003είναιηΦυσικήυπερχείλιση(Α21)καιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.4 ΧαμηλήζώνηΜεγάρων‐Ν. Περάμου(GR06RAK0004)

4.4.1 Γενικά

Η χαμηλή ζώνη Μεγάρων – Ν. Περάμου έχει έκταση 48.52 km2, βρίσκεται στο δυτικό τμήμα τηςΑττικήςκαιαναπτύσσεταισταχαμηλάυψόμετρατηςπεδιάδαςΜεγαρίδος,μεταξύτηςοροσειράςτουΠατέρα στα βορειοανατολικά και της οροσειράς των Γερανείων στα δυτικά. Βόρεια καιβορειοανατολικάεντοπίζεταιτοόροςΠάρνηθα,βόρειατοόροςΠάστρα,βόρειακαιβορειοδυτικάτοόρος Κιθαιρώνας. Παρουσιάζει διεύθυνση ανάπτυξης ΒΔ‐ΝΑ, με την πεδινή περιοχή του Θριασίουπεδίουνααναπτύσσεταισευψόμετραέως100mενώτωνΜεγάρωνέως300m.ΣτανοτιοανατολικάβρέχεταιαπότανεράτουΣαρωνικούκόλπουκαιτοανάγλυφότηςχαρακτηρίζεταιπεδινό,μεπολύχαμηλέςκλίσειςγιατομεγαλύτερομέροςτηςΖώνης.Ωστόσο,περιφερειακάτηςζώνης,εντοπίζονταιαπότομεςπλαγιέςπουσχηματίζονταιαπόταΓεράνειαόρηκαιαπότοόροςΠατέραςκαιδημιουργούνέναέντονοανάγλυφομεέναμεγάλοεύροςεδαφικώνκλίσεων.Αποτέλεσματωνκλίσεωναυτώνείναιη δημιουργία σημαντικών λεκανών απορροής ενεργών ποταμοχειμάρρων, που περιοδικά δίνουνέντοναπλημμυρικάφαινόμεναεντόςΖώνης.

Οι σημαντικότεροι χείμαρροι της ζώνης είναι ο χείμαρρος Καμάρας,Μαυρατζάς, Αγ. Στεφάνου, Αγ.Παρασκευή,Αγ.Ελεούσα,Μαυροσπηλιά,Παράπηγα/ΤρύπακαιΡέμαΓώγουήΜεγάλοΡέμα.

Οι χείμαρροι του ανατολικού τμήματος της λεκάνης απορροής εμφανίζουν μειωμένη επιφανειακήαπορροήκαιοιπερισσότεροιαπόαυτούςδενδιατηρούνστιςκοίτεςτουςνερόπαράμόνολίγεςώρεςκαιμόνομετάαπόραγδαίεςβροχοπτώσεις.Αντίθεταοιχείμαρροιτουδυτικούτμήματοςεμφανίζουνδιαμορφωμένεςκαιβαθιέςκοίτες,διατηρούνροήνερούγιαμεγάλοχρονικόδιάστημαπληνόμωςοιχείμαρροιαυτοί είναιμικρήςανάπτυξηςήτοτμήματηςπεριοχής εντόςτηςοποίαςαναπτύσσεταιηλεκάνηαποστράγγισήςτουςεμφανίζειπεριορισμένηέκταση.

ΟχείμαρροςΚαμάραςαποστραγγίζειτηνβορειοδυτικήπλευράκαιτοκεντρικότμήματηςευρύτερηςπεριοχήςτωνΜεγάρων.Τοκυρίωςρέμαέχειμήκοςπερίπου22km,αποστραγγίζειπερίπου72km2καιπρόκειται για αβαθές ρέμα που στο χαμηλό του τμήμα και σε μήκος 5km δεν έχει διαμορφωμένηκοίτημεαποτέλεσμαμετάαπόισχυρέςβροχοπτώσειςνακατακλύζειπροσωρινάπεδινέςπεριοχές.ΟΚαμάραςκαταλήγειστηνπεριοχήμεταξύΝέαςΠεράμουκαιΜεγάρων.

Ο χείμαρρος Μαυρατζάς ή Μουρατζάς αποστραγγίζει την νοτιοδυτική πλευρά της λεκάνης τωνΜεγάρων,έκτασης33km2.Πρόκειταιγιαβαθύχείμαρρο,μήκους15kmμεκατάμήκοςκλίσεις2‐3%.

ΟχείμαρροςΑγ.ΣτεφάνουαποστραγγίζειμικρότμήματηςσχεδόνπεδινήςπεριοχήςτηςλεκάνηςτωνΜεγάρων.Έχειμήκοςπερίπου10km,είναιαβαθέςρέμαμεκατάμήκοςκλίσηπερίπου2%,διεύθυνσηαπόΒΔπροςΝΑκαιδιέρχεταιαπότοβόρειοάκροτηςπόληςτωνΜεγάρων,τηνοποίακαικατακλύζεισεπερίπτωσηβροχοπτώσεων,καθότιστοτελευταίοτουτμήμαδενέχεισαφώςδιαμορφωμένηκοίτηηοποίαεπιπλέονκατάθέσειςείναικαιμπαζωμένη.




I‐4Π09.Τ1‐30


Εντός της ΖΔΥΚΠ, έχουν καταγραφεί οχτώ (8) ιστορικά πλημμυρικά γεγονότα κατά τα έτη 1994,1996, 1999, 2004, 2006, 2014 και 2015. Τα επεισόδια του 1994 και 1996 χαρακτηρίστηκαν ωςσημαντικά.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠ GR06RAK0002 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και οεπικρατώνμηχανισμόςπλημμύραςείναιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.5 ΧαμηλήζώνηΑσπροπύργου‐Ελευσίνας(GR06RAK0005)

4.5.1 Γενικά

Η χαμηλή ζώνη Ασπρόπυργου‐Ελευσίνας έχει έκταση 94.31 km2, αποτελεί πεδιάδα της ΔυτικήςΑττικής, το μεγαλύτερο τμήμα του Θριασίου Πεδίου και οριοθετείται από το Όρος Πατέρας σταδυτικά, την Πάρνηθα στα βόρεια και το Ποικίλο και Αιγάλεω Όρος στα νοτιοανατολικά. Στο νότοβρέχεταιαπότονΚόλποτηςΕλευσίνας.Τοανάγλυφοτηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιπεδινόμεήπιεςκλίσειςγιατομεγαλύτερομέροςτης.

Το υδρογραφικό δίκτυο της λεκάνης απορροής του Θριασίου Πεδίου χαρακτηρίζεται ως αρκετάπυκνό και αποτελείται κυρίως από εποχιακής ροής χειμάρρους. Ο αποδέκτης της απορροής τηςλεκάνηςείναιοκόλποςτηςΕλευσίνας.

Οι κυριότεροι χείμαρροι που διασχίζουν την ζώνη είναι, το Ρεματάκι με σημαντικότερουςπαραποτάμους το Στενό, το ρέμα Μαυριώρας, το ρέμα Γιαννούλας ή Αγ. Γεωργίου και το ρέμαΓουρούνας ή Γορίτσας ήΑγ. Ιωάννη, ο Σαρανταπόταμος με κυριότερουςπαραπόταμους τα ρέματαΚηφισού,Αγ.BλασίουκαιΜεγάλοΚατερίνι,τοΞηρόρεμα,τοΜπογάζι,τοΝτασμάδι,τοΤζάλαςκαθώςκαιτορέμαΣούρεςμεκυριότερουςπαραποτάμουςταρέματαΜικρόΚατερίνι,Κατσιμίδι,Σκυλόρεμα,Ζωιρέζας.

Το ρέμα Ρεματάκι διασχίζει τις εγκαταστάσεις των Διυλιστηρίων Ασπροπύργου με διευθετημένηκοίτη.Προςταανάντηηκοίτηείναιφυσικήκαικατάτόπουςέχεισκεπαστείμεεπιχωματώσεις,ενώπιοψηλάέχειμαιανδρικήμορφή.ΣτοΡεματάκιεκβάλλουνοικλάδοιΜαυριώραςκαιΣτενό.ΟκλάδοςΜαυριώρας ξεκινάει από την περιοχή των Αν. Λιοσίων, φθάνει με διαμορφωμένη κοίτη ως τηνπεριοχήτωνΔιυλιστηρίωνΑσπροπύργου(ΕΛΔΑ)καιμετάηκοίτητουχάνεται.ΟκλάδοςΣτενόέχεικοίτημαιανδρικήςμορφής.Τορέμα τηςΓιαννούλαςήΑγ. Γεωργίου έχει λεκάνηαπορροής110km2,πηγάζειαπότηνδυτικήΠάρνηθα,διασχίζει τηνπεριοχήανατολικάτουΑσπρόπυργουκαι εκβάλλειστον κόλπο της Ελευσίνας. Το ρέμα Γουρούνας ή Γορίτσας ή Αγ. Ιωάννη ρέει δυτικά τουΑσπρόπυργου.Παλαιότεραείχεάφθονονερό,τοοποίολόγωτωνσεισμώναπότορήγματηςΦυλήςστέρεψε.ΔίπλαστονκλάδοτουρέματοςΣούρεςήΣούρτοέχειδιανοιχθείοδρόμοςαπότηνΜάνδραπροςτηνΟινόη,ενώανάντηπαίρνειμαιανδρικήμορφήμεμικρότεροπλάτοςκαιβάθος.Οκλάδοςπουρέει δίπλα στον δρόμο από τηνΜάνδρα προς τηνΜονή Αγ.Μελετίου ανήκει στο ρέμα Σούρες, τοοποίοσταανάντη του τοβάθος τουμειώνεται και δύσκολα διακρίνεται η κοίτη του. Σε αυτόν τονκλάδοεκβάλλειοκλάδοςΚατσιμήδι.

ΟΣαρανταπόταμος,μελεκάνηαπορροής334.8km2πηγάζειαπότιςυπώρειεςτουΚιθαιρώνα,δέχεταιτα νερά μεγάλου αριθμού χειμάρρων κατά τη διέλευσή του από την περιοχή της Οινόης και του




I‐4Π09.Τ1‐31

Θριασίου Πεδίου, συγκεντρώνει νερά από τα όρη Πατέρας και Πάστρα, εισέρχεται στη ζώνηεμφανίζοντας ήπιο μαιανδρισμό και εκβάλλει στον κόλπο της Ελευσίνας στην περιοχή Καλυμπάκι.ΑποτελείτονκύριοαποστραγγιστικόαγωγότηςεπιφανειακήςαπορροήςτουΘριασίουΠεδίου.

Οι κύριοι κλάδοι τωνυδρογραφικώνδικτύων έχουν διεύθυνσηΒ‐Ν εκτόςαπό το ρέμαΣούρεςπουέχειαρχικάδιεύθυνσηΔ‐ΑκαιμετάστρέφεταιακολουθώνταςτηνδιεύθυνσηΒ‐Ν.

Στα ανατολικά της ζώνης εντοπίζεται η λίμνη Κουμουνδούρου που αποτελεί ένα σημαντικό(ενταγμένοστοπρόγραμμαNatura2000).


ΕντόςτηςπεριοχήςπουορίζεταιαπότηνχαμηλήζώνηΑσπροπύργου‐Ελευσίνας(GR06RAK0005)έχεικαταγραφείμόλιςένασημαντικόπλημμυρικόγεγονός.Τοπλημμυρικόαυτόεπεισόδιοέλαβεχώρατο1996στοΣαρανταπόταμο.Συνολικά,έχουνλάβειχώραεφτά(7)ιστορικάπλημμυρικάγεγονότακατάταέτη1963,1967,1996,2014και2015.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠ GR06RAK0005 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11), ενώπλημμύρεςπαρατηρούνταικαιαπότηνΘραύση–Αστοχίατεχνικώνέργων(Α15).Οιεπικρατούντεςμηχανισμοί πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠ GR06RAK0005 είναι η Φυσική υπερχείλιση (Α21) και ηΠαρεμπόδισηροής(Α24).

4.6 ΧαμηλήζώνηλεκάνηςτεχνητήςλίμνηςΜαραθώνα(GR06RAK0006)

4.6.1 Γενικά

ΗχαμηλήζώνηλεκάνηςτεχνητήςλίμνηςΜαραθώναείναιμιαεπιμήκηςζώνηπουαναπτύσσεταιστιςνότιες μέχρι και ανατολικές παρυφές της Πάρνηθας. Εκτείνεται εκατέρωθεν της Ν.Ε.Ο. Αθηνών –ΛαμίαςαπότηνπεριοχήτηςΛυκόβρυσης–ΠεύκηςστανότιαμέχριτιςΑφίδνεςκαιτοΚαπανδρίτισταβόρεια. Δυτικά όρια είναι οι παρυφές της Πάρνηθας και ανατολικά ορίζεται από τις περιοχές τηςΚηφισιάς,ΝέαςΕρυθραίας,Εκάλης,Δροσιάς,Άνοιξης,Αγ.ΣτεφάνουμέχριτηΛίμνητουΜαραθώνα.ΤοανάγλυφοτηςΖώνηςχαρακτηρίζεταιημιορεινό,γιατομεγαλύτεροτμήματου,μεήπιεςόμωςκλίσεις.

Ηζώνηαποστραγγίζεταιμέσωρεμάτων,εκτωνοποίωντακυριότεραείναιοΧάραδροςστοβόρειοτμήμα της ζώνης και το βορειοανατολικό τμήμα το Κηφισού και η Πύρνα που αποστραγγίζουν τονότιοτμήματηςζώνης.

Ένα από τα σημαντικότερα ρέματα της Αττικής και το βασικό υδατόρεμα της ευρύτερης περιοχήςείναι ο Χάραδρος ή Όζας ή Οινόης ποταμός, πηγάζει από τις ανατολικές απολήξεις της Πάρνηθας,διασχίζειτηνζώνη,εκβάλλειστονόρμοτουΜαραθώνα,ηλεκάνηαπορροήςτουορίζεταιαπόταόρηΠάρνηθα και Πεντέλη και έχει έκταση 232,6km2. Το υδρογραφικό του δίκτυο είναι πολύπλοκο,ιδιαίτερα στον άνω ρου, όπου δέχεται μεγάλο πλήθος από χειμάρρους. Στην κοίτη του ρέματοςκατασκευάστηκε,στοµέσορου,,τοφράγμα–τεχνητήλίμνητουΜαραθώνα,µεσκοπότηνύδρευσητηςΑθήνας..Ο χείμαρρος εκβάλλειμεπορείαΝΑστονκόλποτουΜαραθώνα.ΤορέμαΛιαγυσίρηήΛιαγκοίρη ακολουθεί διαδρομή από το ΒΑ όριο της Ιπποκράτειου Πολιτείας προς τον οικισμόΑφιδνών.ΈπειταδιέρχεταιεντόςζώνηςκαισυμβάλλειμετοΧάραδροποταμό.ΤορέμαΠαπαγκούρηή




I‐4Π09.Τ1‐32

ΠρεπαγκούρηξεκινάαπότονΚοκκινόβραχο–ΛιοσάτικαιΒΑτηςΔροσοπηγήςκαιτηςΤεχνόπολης,διέρχεταιεντός ζώνηςκαιεκβάλλειστηλίμνητουΜαραθώνα.ΑποτελείκλάδοτουΧαράδρουόπωςεπίσηςκαιτορέμαΖάστανηπουξεκινάνότιατηςΤεχνόποληςκαιεκβάλλειστηλίμνητουΜαραθώνα.

Ο Κηφισός ποταμός είναι ο μεγαλύτερος ποταμός του λεκανοπεδίου της Αττικής, η λεκάνη τουκαλύπτειτο67%τηςέκτασήςτου.Αξιόλογαρέματασυμβάλλουνακόμηκαισήμερασταανάντητηςκοίτης του Κηφισού, στο βορειοανατολικό του τμήμα, που ρέει στα νότια της ζώνης. Το ρέμαΦασίδεριείναιπαραχείμαρροςτουΚηφισού,παροχετεύειύδατααπότηνΠεντέλη,καιεισέρχεταιστηζώνημεκατεύθυνσηΒΑ‐ΝΔ.ΤορέμαΑγίουΑθανασίουαποστραγγίζειτηπεριοχήτηςΆνοιξηςκαιτορέμαΓκόλφητηΝέαΚηφισιά.Ηπεριοχή τουΚρυονερίου, στιςανατολικέςπαρυφές τηςΠάρνηθας,αποστραγγίζεταιαπόταρέματαΚοσμοσωτήρας,ΒασιλικόκαιτοομώνυμομεκατεύθυνσηΒΒΔ‐ΝΝΑ.ΣτηνπεριοχήτουΑγίουΣτεφάνουυπάρχειτορέμαΒρυσάκι.ΤορέματηςΠύρναςήΚοκκιναράείναιένααπόταμεγαλύτερατηςΑττικήςκαθώςξεκινάαπότηνΠεντέληκαιέχονταςσυνολικόμήκος11kmκαταλήγειστονποταμόΚηφισό.ΤορέμαΚοντοχρήστουξεκινάαπότοΠεντελικόΌροςκαικαταλήγειστονΚηφισόποταμό,τουοποίουείναιπαραχείμαρρος.

Οι κύριοι ορεινοί όγκοιπουαπορρέουνστηνΖώνη είναι οι ανατολικέςπαρυφές τηςΠάρνηθαςπουχαρακτηρίζονταιαπόπυκνήδενδρώδηβλάστησηκαιοιδυτικέςπαρυφέςτηςΠεντέλης.ΗαπορροήεντόςτηςΖώνηςγίνεταιαπότοκεντρικότμήμα(Κρυονέρι)τόσοπροςταβόρεια(Καπανδρίτι)όσοκαιπροςτανότια(Πεύκη).


Στην ζώνη που ορίζεται από τη λεκάνη της τεχνητής λίμνης του Μαραθώνα έχει λάβει χώρα ένασημαντικό πλημμυρικό γεγονός που χρονολογείται το 1989. Συνολικά στην εξεταζόμενη περιοχήέχουνκαταγραφεί6ιστορικάπλημμυρικάγεγονότα.


ΤακυριότερααίτιαπλημμύραςστηνΖΔΥΚΠGR06RAK0006είναιηΥπερχείλισηποταμού(Α11)καιοιπλημμύρες λόγω Τοπικής καταιγίδας (Α12). Οι επικρατούντες μηχανισμοί πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠGR06RAK0006είναιηΠαρεμπόδισηροής(Α24)καιηαστοχίααναχωμάτωνήυποδομώνπροστασίας(Α23).

4.7 ΠαράκτιαπεδινήπεριοχήΜαραθώνα‐ΝέαςΜάκρης(GR06RAK0007)

4.7.1 Γενικά

ΗπεριοχήμελέτηςβρίσκεταιστοβορειοανατολικότμήματηςΑττικήςκαιπεριλαμβάνειτηνπεδιάδατουΜαραθώνα,τμήματηςπεδιάδαςτηςΝ.ΜάκρηςκαιτιςπεριοχέςτουΣχινιά,ΚάτωΣούλικαιΑγ.Μαρίνας. Η πεδινή αυτή έκταση είναι ανοικτή, στο ανατολικό τμήμα της, προς την θάλασσα καιδιαβρέχεται από τον όρμο του Μαραθώνα που αποτελεί τμήμα του Νότιου Ευβοϊκού Κόλπου. Ηπερίμετρος της πεδινής έκτασης παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο, που χαρακτηρίζεται τόσο από τηνπαρουσίατουΠεντελικούόρουςστοΝΔτμήμα,όσοκαιαπότηνπαρουσίατωνυψηλώνλόφωντουΒΑτμήματος.ΣτοανατολικόεπίσηςεσωτερικότμήματωνλόφωνσυναντώνταιαρνητικάυψόμετραόπουκαιαναπτύσσεταιπεριοδικάημικρήυφάλμυρηλίμνηΣτόλμη.Ηπεδινήπεριοχήτουπαλαιούέλους περιβάλλεται από τα μεν ανατολικά από τους λόφους της ∆ρακονέρας με κορυφές το




I‐4Π09.Τ1‐33

Καρούμπαλο(242m)καιτιςμικρότερεςΠούντα,ΜεγάληΚορυφήκαιΜαυροκορφή.Προςταβόρειακαι βορειοδυτικά αναπτύσσονται επίσης οι λόφοι Σταυροκοράκι, Στρατή, Τεροκορυφή υψομέτρου300‐330m.Προς τα δυτικά συνεχίζεται η πεδινή περιοχή της πεδιάδας τουΜαραθώνα με χαμηλάυψόμετρα.ΤοανάγλυφοχαρακτηρίζεταιπεδινόμεήπιεςκλίσειςγιαπολύμεγάλοποσοστότηςΖώνης.

ΣτοκεντρικότηςτμήμαηπεδιάδαδιασχίζεταιαπότηνκοίτητουχειμάρρουΟινόηκαιειδικότερααπότοΚαινούριορέμα.ΟποταμόςΟινόηςδιαιρείτηνπεδιάδασεδύοτμήματα,αποτελείεπέκτασηπροςτακατάντη,τουχειμάρρουΧάραδρου.ΟχείμαρροςΟινόηςέχειλεκάνηαπορροής71.3km2.Ηεκβολήστην θάλασσα γίνεται από δύο υδατορεύματα, το Σέχρι μήκος 2.8km και το Καινούριο ρέμα. ΣτοΚαινούριο ρέμα συμβάλλει ο χείμαρρος Γραμματικού με δύο κύριους κλάδους, το χείμαρρο ΑγίαςΤριάδοςκαιτοχείμαρροΣτραβαετού.ΟχείμαρροςΓραμματικούέχειλεκάνηαπορροής49.5km2.

Η ευρύτερη περιοχή του Σχινιά πριν το 1923 ήταν ένα έλος που είχε δημιουργηθεί από τηντροφοδοσίαμενεράκυρίωςτηνΜακαρίαςΠηγής.Το1923κατασκευάστηκεένασύστημακαναλιώνμεκύριοαποχετευτικό‐αποστραγγιστικόκανάλι‐τάφροπουαπάγειτανεράτηςΜακαρίαςπηγήςπρος την θάλασσα και ήταν η κύρια αιτία αποστράγγισης του έργου εξαιτίας της διακοπήςεπιφανειακήςσταθερήςτροφοδοσίαςμενερό.

Υπάρχειεπίσης,τορέμαΜυρτιάςτοοποίοπηγάζειαπότονλόφοανατολικάστοΆνωΣούλι,διέρχεταιεντόςζώνηςστοΚάτωΣούλι,έχειμήκοςπερίπου4.0kmκαιδεκαταλήγειστηθάλασσααλλάεκβάλλειστηνπεδινήέκτασητουΣχινιά.

ΗπεριοχήτηςΝέαςΜάκρηςστανότιατηςζώνης,υδρογραφικάχαρακτηρίζεταιαπόρέματαμικρώνλεκανώναπορροήςκαιχείμαρρουςμεκατεύθυνσηαπόδυτικάαπότιςαπολήξειςτουΠεντελικούπροςταανατολικά,ταοποίατουςχειμερινούςμήνεςπλημμυρίζουνκαικαταλήγουνστηθάλασσαενώτουςκαλοκαιρινούςμήνεςπαρουσιάζουνμηδενικήροή.Αυτάπουείναιχαρακτηρισμέναωςρέματαείναιτα ακόλουθα: Ροκφέλλερ, Ανατολής, Ξυλοκέριζα, Βαζάνα, Παμμακάριστου ή Εφημεριδοπωλών,Ζούμπερι.

ΣτηνπεριοχήτηςΜπρεξίζαςυπήρχετοομώνυμοέλοςτοοποίοαποξηράθηκε(έλοςΡοκφέλερ)ενώτομικρόομώνυμορέμαεγκιβωτίστηκεστομεγαλύτερομέροςτου.

ΟιορεινοίόγκοιπουαπορρέουνστηνΖώνηείναιοιανατολικέςπαρυφέςτηςΠεντέλης,καθώςκαιοινοτιοανατολικές παρυφές του Σταυροκορακίου, του Λυγκοβουνίου και της Τεροκορυφής πουχαρακτηρίζονταιαπόθαμνώδειςεκτάσεις.ΗαπορροήεντόςτηςΖώνηςγίνεταιαπόταβορειοδυτικάπροςτανότια‐νοτιοανατολικά.


Στην ΖΔΥΚΠ GR06RAK0007 έχουν καταγραφεί 9 ιστορικά συμβάντα εκ των οποίων κανένα δενχαρακτηρίστηκε ως σημαντικό. Τα πλημμυρικά γεγονότα οφείλονται κυρίως στις έντονεςβροχοπτώσεις.


Το κύριο αίτια πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠ GR06RAK0007 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και ηΘραύση – αστοχία τεχνικών έργων (Α15). Οι επικρατούντες μηχανισμοί πλημμύρας στη ΖΔΥΚΠGR06RAK0007είναιηΦυσικήυπερχείλιση(Α21)καιηΠαρεμπόδισηροής(Α24).




I‐4Π09.Τ1‐34

4.8 Λεκάνηπ . Κηφισού(GR06RAK0011)

4.8.1 Γενικά

ΗΖΔΥΚΠΛεκάνηπ.Κηφισούέχειέκταση213.14km2,περιλαμβάνειτοπολεοδομικόσυγκρότηματηςΑθήναςμαζίμετονΠειραιάκαιοριοθετείταιαπότονΣαρωνικόκόλποκαιταβουνάτηςΠάρνηθας,τουΥμηττούκαιτηςΠεντέλης.ΜεταξύτωνάνωορεινώνόγκωνεκτείνεταιηπεδιάδατωνΑθηνών,από τις υπώρειες ως τα παράλια. Το σύνολο σχεδόν της Ζώνης αποτελείται από αστικό ιστό καιχαρακτηρίζεταιπεδινήμεμικρέςκλίσειςπρανών.Σεαυτόφυσικάαποτελούνεξαίρεσηοιλόφοιπουεμφανίζουνπολύμεγάλεςκλίσεις.ΗαπορροήεντόςτηςΖώνηςγίνεταιαπόταβόρειαπροςτανότια.

Στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, οι κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν σε συνδυασμό με τημορφήκαι τηλιθολογικήσύσταση τουαναγλύφουκαθώςκαιη έκταση της λεκάνηςαπορροήςτουυδρογραφικού δικτύου δεν επιτρέπουν την δημιουργία και ανάπτυξη μεγάλων ποταμών. Ο κύριοςυδροκρίτηςπουορίζειτοΛεκανοπέδιοτηςΑττικήςακολουθείτηνκορυφογραμμήτωνπεριφερειακώνορέωνπουπροαναφέρθηκαν.ΤαδύοκύριαυδρογραφικάδίκτυατουλεκανοπεδίουείναιοΚηφισόςποταμόςπουείναιομεγαλύτεροςτηςπεριοχήςκαιοΙλισόςποταμός.

Ο Κηφισός ποταμός διατρέχει το δυτικό τμήμα του λεκανοπεδίου και πηγάζει κυρίως από τηνΠάρνηθακαιτηνΠεντέλησυλλέγειόμωςύδατακαιαπότοόροςΑιγάλεωκαθώςκαιαπόμέροςτουΥμηττού.Λίγοπριναπότιςεκβολές,οΚηφισόςδέχεταιτανεράτουΙλισούκαιεκβάλλειστονΌρμοΦαλήρου,στοΝέοΦάληρο.Τομήκοςτουείναιπερίπου30km,αλλάτοσυνολικόμήκοςτωνπολλώνπαραχειμάρρων του υπερβαίνει τα 200km. Συνολικά το σύστημα του Κηφισού και τωνπαραχειμάρρων του, αποστραγγίζουν μια έκταση περίπου 361km2 και αποτελεί το σημαντικότεροσύστηματουΛεκανοπεδίουΑττικής.

ΟΚηφισός,στοανάντητμήματηςλεκάνης,δενπαρουσιάζεισημαντικέςαλλοιώσειςκαιδιατηρείταφυσικά του χαρακτηριστικά. Εισερχόμενος στο πολεοδομικό συγκρότημα του Λεκανοπεδίου τηςΑττικήςυπόκειταισεσημαντικέςαλλοιώσειςστημορφολογίατουαπόανθρώπινεςδραστηριότητες.Το τελευταίο τμήμα της διαδρομής του ποταμού, καλύπτεται πλήρως και το κατώτερο τμήμα τουαποτελεί σήμερα οδικό άξονα συνδυασμένο με αντιπλημμυρικό κανάλι. Η κάλυψη του φυσικούεδάφουςαυξάνειτονσυντελεστήαπορροήςτηςπεριοχήςκαικατ’επέκτασηαυξάνεταιηπαροχήτουποταμού,κυρίωςτηνπερίοδοαυξημένωνβροχοπτώσεων.

ΟΙλισόςήρέματηςΚαλλιρρόης,διατρέχειτοΝΑτμήματουλεκανοπεδίουκαιστομεγαλύτεροτμήματου είναι καλυμμένος και χρησιμοποιείται σαν αποχετευτικός αγωγός που εξυπηρετεί ανάγκες τουπληθυσμού της περιοχής. Κατά τη διάρκεια των έργων κάλυψης το ποτάμι εξετράπη καιδημιουργήθηκενέακοίτηηοποίαεκβάλλειστοΦαληρικόόρμο.ΣήμεραοΙλισόςέχεινερό,ακόμακαιτοκαλοκαίρι,πουόμωςκυλάεισχεδόνσεόλητηδιαδρομήτουυπόγεια.

Το ρέμα της Πικροδάφνης εντοπίζεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του λεκανοπεδίου της Αττικής.ΠηγάζειστιςδυτικέςπλαγιέςτουΥμηττού,στονΚαρέα ‐Βύρωνα,διασχίζειτηνΗλιούποληόπουοιόχθες του ποταμού έχουν διατηρηθεί. Στη συνέχεια το ρέμα εισέρχεται στον Άγιο Δημήτριο, όπουείναι πιο εγκαταλελειμμένο. Το ρέμα εκβάλλει στο Σαρωνικό, σε ένα μικρό δέλτα στον Άλιμο. Τουδρογραφικό δίκτυο της λεκάνης απορροής του έχει επιμηκυσμένη δενδριτική μορφή. Παράλληλαεμφανίζειασύμμετρηροή,καθώςοκεντρικόςτουκλάδοςείναιμετατοπισμένοςπροςταδυτικά.Δενπαρατηρούνταιαποθέσειςκοίτηςκαιαναβαθμίδεςαλλάαντίθεταπαρατηρείται έντονηκατάβάθοςδιάβρωση.Απότοσυνολικόμήκοςτουρέματος,9.3km,τα6kmπερίπουδιατηρούνακόματηνφυσικήτου κοίτη ενώ τα υπόλοιπα είναι εγκιβωτισμένα. Παρουσιάζει ροή τους περισσότερους μήνες του




I‐4Π09.Τ1‐35

έτους, ενώ χαρακτηρίζεται από την παρουσία μαιάνδρων, πλημμυρικών όχθων και μικρώνταμιευτήρων.

Το ρέμα του Ποδονίφτη αποτελεί παραπόταμο του Κηφισού, είναι κλειστός αγωγός μόνο σε ένατμήματουκαικαταλήγειστονΚηφισό.ΟιαπαρχέςτουβρίσκονταικοντάστηνμονήΠεντέλης.ΣτηνπεριοχήτουΧαλανδρίου,ηκοίτητουείναιμικρήκαιστακατάντηείναιυπόγεια.

ΤορέματηςΕσχατιάς,μήκους11χιλιομέτρων,ξεκινάαπότουςπρόποδεςτηςΠάρνηθαςκαιφθάνειστον Κηφισό. Το ρέμα σε όλο το μήκος του, από το δυτικό όριο του Δήμου Ζεφυρίου, έως και τοσιδηροδρομικό σταθμό Καματερού, είναι κλειστό και διευθετημένο, σε αντίθεση με το ρέμα σταανατολικάόριατουΔήμουΖεφυρίου,όπουαπότηνπεριοχήτωνΑγίωνΤεσσαράκοντα,μέχρικαιτησυμβολή του με το ρ. Ευπηρίδων, είναι ανοικτό και μη διευθετημένο. Από εκεί μέχρι και τους Αγ.Αναργύρους,είναιανοικτόκαιμηδιευθετημένο,ενώεξαίρεσηαποτελούνλίγακλειστάδιευθετημένατμήματα,λίγοπριντησυμβολήτουμετορέμαΑλφειού.

ΣτηνλεκάνητουΚηφισούσυντρέχουν,απόανάντηστακατάντηταακόλουθαρέματα:Χελιδονούς,Βαρυμπόμπης (ρέμα Κρύας Βρύσης), Βατουριώνα και Αγίας Τριάδας, Αγίου Γεωργίου,Πικροδαφνέζας, Κατερινέζας, Κεφαλάρι, Κοκκιναράς, Ποδονίφτης, Ρέμα Εσχατιάς, Ρέμα Αλφειού,Περιστερίου,Χαϊδαρόρεμα,Νέστου,Αιγάλεω,ΝίκαιαςήΚαναπιτσερή,ΠροφήτηςΔανιήλ.

Το νοτιοανατολικότερο τμήμα της ζώνης δέχεται τα επιφανειακά ύδατα του Δυτικού ΥμηττούαποστραγγίζονταςτιςδυτικέςπαρυφέςτουΥμηττούμεγενικήςκατεύθυνσηςρέματααπόανατολικάπρος δυτικά. Κυριότεροι χείμαρροι είναι Ρέμα Πιρναρή στο ανατολικό άκρο της Τερψιθέας πουπηγάζει ανάμεσα στον Πρ. Ηλία και το Μαυροβούνι, νοτιότερα το ρέμα Βαρελά πηγάζει από τοΜαυροβούνι,ΤοΛυκόρεμαπηγάζειαπότονΣτραβαετόδιέρχεταιαπότοΠανόραμαΒούλαςκαιτηνΓλυφάδα.ΌλαταρέματαεκβάλουνστονΣαρωνικόΚόλπο.


Εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0011 έχουν καταγραφεί συνολικά σαράντα εννιά (49) σημαντικάπλημμυρικάγεγονότα(απότα117ιστορικά),κατάταέτη1896,1925,1930,1961,1977,1980,1989,1991,1994,1998,2002και2007.


Τα αίτια εμφάνισης και οι μηχανισμοί πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠ GR06RAK0011 είναι η Υπερχείλισηποταμού(Α11)καιητοπικήκαταιγίδα(Α12)καιοιεπικρατούντεςμηχανισμοίηπαρεμπόδισηροής(Α24)καιηαστοχίαυποδομών(Α23).

4.9 ΠαράκτιεςπεριοχέςΒάρης– ΑγίαςΜαρίναςΚορωπίου(GR06RAK0012)

4.9.1 Γενικά

ΗζώνηπαράκτιεςπεριοχέςΒάρης‐ΑγίαςΜαρίναςΚορωπίου,έχειέκταση17.14km2.Περιλαμβάνειτηνπεριοχή που περιβάλλει τον χαμηλό λόφο Μπαράκο με τις ΝΔ υπώρειες του ορεινού όγκου τουΥμηττούναορίζουνβόρεια‐βορειοδυτικάτηζώνη,δυτικάυπάρχειολόφοςΞερόχαβος,ανατολικάοιλόφοιΚέδροςκαιΑγ.ΔημήτριοςενώνότιοόριοείναιοΣαρωνικόςκόλποςοιπαραλίεςτηςΒάρκιζαςκαι της Αγίας Μαρίνας. Πρακτικά περιλαμβάνει τις παράκτιες περιοχές Βάρης ‐ Αγίας Μαρίνας




I‐4Π09.Τ1‐36

Κορωπίου.Τοανάγλυφοτηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιπεδινόσεποσοστό100%καιμεήπιεςκλίσειςγιατομεγαλύτερομέροςτου.

ΤοτοπίοδιατρέχεταιαπόχειμαρρώδηρέματαπουφεύγουνκατηφορικάαπότιςπλαγιέςτουΥμηττούπροςτονΣαρωνικόκόλπο.

ΤοδυτικότμήματηςζώνηςδιασχίζεταιαπότουδρογραφικόδίκτυοτηςυδρολογικήςλεκάνηςΒάρης,που αναπτύσσεται στις πλαγιές του Υμηττού. Τα φυσικά ρέματα, χειμαρρώδους λειτουργίαςπαρουσιάζουνήπιεςχαραδρώσειςκαιείναιτα:Σκάρπα,Λυκόρεμα,Κίτσι,ΚόρμπιήΒάρης,Χέρωμα.

Το ρέμα Χέρωμα πηγάζει από τον Κρεμασμένο Λαγό του Υμηττού κινείται νοτιοανατολικά καιδιέρχεταιεντόςζώνηςστηνομώνυμηπεριοχήτηςΒάρης.ΤοΛυκόρρεμααποστραγγίζειπεριοχήτουνότιουΥμηττούκαισυμβάλλειστορέμαΣκάρπατοοποίοκαταλήγειστορέματουΚόρμπι.ΤοΚίτσιαποστραγγίζει την περιοχή στα βόρεια του ομώνυμου οικισμού και συμβάλλει επίσης στο ρέμαΚόρμπι.ΤορέμαΚόρμπιεκβάλειστηΒάρκιζακαιείναιοκύριοςαποδέκτηςτουανατολικούτμήματοςτηςΒάρηςκαιτμήματοςτουΔήμουΚρωπίας.

Στο ανατολικό τμήμα της ζώνης κύριο ρέμα που αποστραγγίζει την περιοχή της Αγίας ΜαρίναςΚορωπίου είναι ο Ξερέας, με μήκος 7,9km περίπου και έκταση λεκάνης απορροής 23,7km2. Άλλαβασικά υδατορεύματα (χείμαρροι) εντός της λεκάνης απορροής της περιοχής ενδιαφέροντος, πουαποτελούνπαραρέματατουρ.Ξερέα,αποτελούνταΟδούΒενιζέλου,ΜικρόΜετόχι,ΜεγάλοΜετόχικαι Προφάρτας που εντοπίζονται στο ανατολικό τμήμα της λεκάνης. Το ρέμα του Ξερέα και ταπαραρέματάτουέχουνδιευθετηθείαπότηναρχήέωςκαιτηνεκβολήστηνθάλασσα.


Εντός της ΖΔΥΚΠ, έχει καταγραφεί μόλις ένα ιστορικό πλημμυρικό γεγονός, το οποίο δεν έχειχαρακτηρισθείωςσημαντικό.Τογεγονόςαυτόέλαβεχώρατο1993.


Το κύριο αίτιο πλημμύρας στην ΖΔΥΚΠ GR06RAK0012 είναι η Υπερχείλιση ποταμού (Α11) και οεπικρατώνμηχανισμόςπλημμύραςηΠαρεμπόδισηροής(Α24).




I‐4Π09.Τ1‐38

5 ΧΑΡΤΕΣΚΙΝΔΥΝΩΝΠΛΗΜΜΥΡΑΣ

5.1 Διαδικασίακατάρτισης

5.1.1 Πλημμυρικάσενάριακαιπερίοδοιεπαναφοράς

ΟιΧάρτεςΚινδύνουΠλημμύρας(floodriskmaps)αφορούνστιςΖώνεςΔυνητικάΥψηλούΚινδύνουΠλημμύρας (ΖΔΥΚΠ) και ειδικότερα αναφέρονται στις περιοχές κατάκλυσης, όπως αυτέςαποτυπώθηκανστουςΧάρτεςΕπικινδυνότηταςΠλημμύρας(floodhazardmaps).

ΟιΧάρτεςΚινδύνουΠλημμύραςαπόποτάμιεςροέςκαταρτίζονταιγιαταακόλουθασενάρια:

πλημμύρεςυψηλήςπιθανότηταςυπέρβασηςπεριόδουεπαναφοράς50ετών,

πλημμύρεςμέσηςπιθανότηταςυπέρβασηςπεριόδουεπαναφοράς100ετών,

πλημμύρεςχαμηλήςπιθανότηταςυπέρβασηςπερίοδοιεπαναφοράς1000ετών.

Οι συγκεκριμένες περίοδοι επαναφοράς επιλέχθηκαν μετά από ανασκόπηση των περιόδωνεπαναφοράς που χρησιμοποιούνται διεθνώς και καλύπτουν τις τυπικές περιόδους επαναφοράςπουχρησιμοποιούνταιγιατονσχεδιασμόαντιπλημμυρικώνέργων(50,100έτη)αλλάκαιακραίαφαινόμενα(1000έτη).

5.1.2 Καταγραφήχρήσεωνγηςκαιοικονομικώνδραστηριοτήτων

Πραγματοποιήθηκε καταγραφή/ αποτύπωση των χρήσεων γης και των οικονομικώνδραστηριοτήτωνπουεντοπίζονταιεντόςτωνορίωντωνκατακλυζόμενωνπεριοχών,όπωςαυτέςπροέκυψαν από την υδραυλική ανάλυση και παρουσιάζονται στους Χάρτες ΕπικινδυνότηταςΠλημμύρας.Ηκαταγραφήαυτήπραγματοποιήθηκεγιατααποτελέσματακαιτωντριώνπεριόδωνεπαναφοράςπουέχουνεπιλεγεί(50,100,1000έτη)καιαφοράτόσοεκτατικέςόσοκαισημειακέςδραστηριότητες.Οικυριότερεςκατηγορίεςχρήσεωνείναι:

‐ Οικιστική,όπουπραγματοποιήθηκεκαταγραφή/αποτύπωσητωνοικισμών,

‐ Βιομηχανική, όπου πραγματοποιήθηκε καταγραφή/ αποτύπωση των βιομηχανικώνπεριοχώνκαιπάρκωνκαιτωνβιομηχανικώνμονάδων,

‐ Αγροτική,όπουκαταγράφηκετοποσοστότωναγροτικώνπεριοχώνπουχρησιμοποιούνταιγιαθερμοκήπια,ρυζοκαλλιέργειεςκαιλοιπέςκαλλιέργειες,

‐ Τουριστική,όπουέγινεκαταγραφή/αποτύπωσητωναναπτυσσόμενωνκαιανεπτυγμένωντουριστικάπεριοχών,

‐ Περιβαλλοντική,όπουεντοπίστηκανκαιαποτυπώθηκανοιπροστατευόμενεςπεριοχέςτουΠαραρτήματοςV (παράγραφοςΑ, εδάφιο1,3 και5) τουάρθρου19 τουΠΔ51/2007τηςΟδηγίας2000/60/ΕΚκαι

‐ Πολιτιστική, όπου έγινε καταγραφή/ αποτύπωση των αρχαιολογικών χώρων και χώρωνπολιτιστικήςκληρονομιάς.

Επιπλέον, εντοπίστηκαν και καταγράφηκαν κτηνοτροφικές μονάδες, κτιριακές υποδομέςκοινωφελούς χρήσης (εκπαιδευτήρια, υποδομές υγείας και δομές πολιτικής προστασίας,αθλητικές εγκαταστάσειςκαιυποσταθμοίΔΕΗ)καικρίσιμεςτεχνικέςυποδομές (Εγκαταστάσεις




I‐4Π09.Τ1‐39

ΕπεξεργασίαςΛυμάτων,ΧώροιΥγειονομικήςΤαφήςΑπορριμμάτων,ΧώροιΑνεξέλεγκτηςΔιάθεσηςΑποβλήτων,υδρευτικέςγεωτρήσειςοδικόκαισιδηροδρομικόδίκτυοκαιαεροδρόμια).

Τα παραπάνω στοιχεία καταχωρήθηκαν ψηφιακά με τη χρήση του Γεωγραφικού ΣυστήματοςΠληροφοριώνArcGIS.

5.2 ΧαρακτηριστικάΧαρτώνΚινδύνωνΠλημμύρας

ΟιΧάρτεςΚινδύνωνΠλημμύρας (flood riskmaps)παρουσιάζουντιςαρνητικές επιπτώσειςστονπληθυσμό,τηνοικονομικήδραστηριότητα,τοπεριβάλλονκαιτηνπολιτισμικήκληρονομιάεντόςτων περιοχών κατάκλυσης, όπως αυτές προέκυψαν από την υδραυλική ανάλυση για τιςεξεταζόμενες περιόδους επαναφοράς (Τ=50, 100, 1000) και παρουσιάζονται στους ΧάρτεςΕπικινδυνότητας Πλημμύρας (flood hazard maps). Πιο συγκεκριμένα στους χάρτεςπαρουσιάζονται:

‐ Οι επιπτώσεις της πλημμύρας στο πληθυσμό: απεικονίζονται οι οικισμοί και οπληθυσμόςπουθίγεται.Οιεπιπτώσειςστοπληθυσμόπροκύπτουνμεβάσητονενδεικτικόαριθμόανθρώπωνπουείναιπιθανόνναπληγούν.Γιαοικισμούςμεγέθους3.000κατοίκωνκαι άνω, ο εν δυνάμει θιγόμενος πληθυσμός προκύπτει ως το γινόμενο της επιφάνειαςκατάκλυσης και της πυκνότητας του πληθυσμού. Για οικισμούς μικρού μεγέθους (<3.000κατ.) εντός τωνπεριοχώνκατάκλυσης,θεωρείταιότι είτεμεάμεσοείτεμε έμμεσοτρόπο,θίγεταιτοσύνολοτουπληθυσμούτου.

‐ Οι επιπτώσεις της πλημμύρας στις οικονομικές δραστηριότητες: απεικονίζονται οιοικισμοί που κατακλύζονται (επιπτώσεις στην ακίνητη περιουσία), η αγροτική γη, οικτηνοτροφικέςμονάδες,οιβιομηχανίες,οιβιομηχανικέςπεριοχέςκαιταβιομηχανικάπάρκα,έργα διαχείρισης στερεών αποβλήτων, οι αναπτυσσόμενες και αναπτυγμένες τουριστικάπεριοχές, τοοδικόκαισιδηροδρομικόδίκτυο, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίαςλυμάτων,οιδομέςυγείαςκαιπολιτικήςπροστασίαςκαιοιεγκαταστάσειςεκπαίδευσηςκαιαθλητισμού.Επίσης, αποτυπώνονται οι περιοχές των αεροδρομίων, οι υδρευτικές γεωτρήσεις, οιπολιτιστικέςδραστηριότητες/αρχαιολογικοίχώροι/χώροιπολιτιστικήςκληρονομιάςκαιοιυποσταθμοίτηςΔΕΗ.Οκίνδυνοςπροκύπτειγιατιςμενσημειακέςανβρίσκονταιήόχιεντόςτης κατακλυσθείσας περιοχής και για τις δε εκτατικές λαμβάνεται η επιφάνειά τους πουβρίσκεταιεντόςτηςκατακλυσθείσαςπεριοχής.

‐ Οι επιπτώσεις της πλημμύρας στο περιβάλλον: απεικονίζονται οι δυνητικά αρνητικέςεπιπτώσεις της πλημμύρας από εγκαταστάσεις που ενδέχεται να προκαλέσουν ρύπανσηκαθώςεπίσηςκαιοιδυνητικάαρνητικέςεπιπτώσειςτηςπλημμύραςστιςπροστατευόμενεςπεριοχές τουΠαραρτήματοςV (παράγραφοςΑ, εδάφιο1,3και5) τουάρθρου19τουΠΔ51/2007 της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Οι κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών πουενδέχεται να πληγούν σε περίπτωση πλημμύρας είναι οι περιοχές που προορίζονται γιαάντληση ύδατος για ανθρώπινη κατανάλωση (υπόγεια και επιφανειακά υδατικάσυστήματα), οι περιοχές του ΔικτύουNatura 2000 και τα υδατικά συστήματα που έχουνχαρακτηριστείως ύδατααναψυχής (περιοχές νερών κολύμβησης). Ο κίνδυνοςπλημμύραςπροκύπτει μόνο για το τμήμα των περιοχών αυτών που βρίσκεται εντός τηςκατακλυζόμενηςπεριοχής,σεκάθεπερίοδοεπαναφοράς.

‐ Άλλεςδυνητικάαρνητικέςεπιπτώσεις:απεικονίζεταιηετήσιαεδαφικήαπώλειασεt/haστοΥΔ,ωςαποτέλεσματηςεφαρμογήςτουμοντέλουεδαφικήςδιάβρωσηςRUSLE.




I‐4Π09.Τ1‐40

Οι χάρτες κινδύνων πλημμύρας παρουσιάζονται σε κλίμακα 1:25.000, για όλες τις περιόδουςεπαναφοράςπουεξετάζονται,εκτόςαπότονχάρτητρωτότηταςσεεδαφικήδιάβρωση.Ηεπιλογήτης κλίμακας αυτής έγινε διότι δίνει επαρκή ακρίβεια στην αναγνώριση των περιοχών πουκατακλύζονται και προσφέρει εποπτική εικόνα της συνολικής περιοχής μελέτης σε λιγότεραφύλλα χάρτη. Συνολικά οι κατακλυζόμενες επιφάνειες εντός της ΖΔΥΚΠ του ΥδατικούΔιαμερίσματος της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας καλύπτονται από δεκαπέντε (15) πινακίδες οιοποίεςακολουθούντιςπροδιαγραφέςδιανομήςπινακίδωνστοσύστημααναφοράςΕΓΣΑ87.

ΗκωδικοποίησητωνπινακίδωνέγινεβάσειτωνπροδιαγραφώντηςδιανομήςΕΓΣΑ87καικάθεπινακίδα έχει ένα μοναδικό αριθμό. Η κωδικοποίηση των πινακίδωνφαίνεται στην κλείδα πουυπάρχειστομέσοντουκάθεχάρτη(βλ.παρακάτωσχήμα).

Σχήμα5.1:Επεξήγησηκωδικοποίησηςπινακίδων

Ημορφήτηςκωδικοποίησηςείναιοιεξής:

ΧΧΧΧΧ‐ΥΥΥΥΥ/Κ

Όπου:

ΧΧΧΧΧ:τοακέραιομέροςτουπηλίκουτηςτετμημένεςΧτουκάτωαριστεράάκρουτηςπινακίδαςδιατου100

ΥΥΥΥΥ:τοακέραιομέροςτουπηλίκουτηςτεταγμένηςΥτουκάτωαριστεράάκρουτηςπινακίδαςδιατου100

Κ:τοακέραιομέροςτουπηλίκουτουπαρονομαστήτηςκλίμακαςτουσχεδίουδιατου1000(στηνπροκειμένηπερίπτωσηΚ=25)

Βάσειτωνπαραπάνωπροκύπτειηκωδικοποίησητηςμορφής:

04600‐42000/25

Οιδιαστάσειςτουθέματοςείναι81x61cmμεεπικάλυψη1cmστοάνωκαιδεξιόάκροτουθέματοςτωνπινακίδωνγιατηνευχερήσύνδεσητους.

Ο τίτλος κάθε χάρτη συνθέτεται από μια κωδική ονομασία η οποία είναι στα πρότυπα τουσημειώματος του Τεχνικού Συμβούλου της ΕΓΥ («Σημείωμα για την οργάνωση των ψηφιακώναρχείωντωνΣΔΚΠκαιταμεταδεδομέναχωρικήςπληροφορίας)καιτηνεκάστοτεκωδικοποίησητηςκάθεπινακίδας.Έτσιοτίτλοςτουτελικούχάρτηείναιτηςμορφής:




I‐4Π09.Τ1‐41

Ι‐4Π08‐Χ1_04600‐42000/25

ΓιακάθεΖΔΥΚΠ,δημιουργήθηκαντρεις(3)σειρέςχαρτών,μιαγιακάθεπερίοδοεπαναφοράς(Τ=50,100,1000έτη).Οιπινακίδεςπουδημιουργηθήκανκαλύπτουνπλήρωςτιςκατακλυζόμενεςεπιφάνειες εντός των ΖΔΥΚΠ του ΥΔ Αττικής. Συνολικά καταρτίστηκαν σαράντα πέντε (45)χάρτεςκινδύνωνπλημμύραςαπόποτάμιεςροές,ωςακολούθως:

Στη ΖΔΥΚΠΠαράκτιες περιοχές Σαρωνίδας‐Αναβύσσου‐ΠαλαιάςΦωκαίας (GR06RAK0001),καταρτίστηκανέξι(6)χάρτεςεπικινδυνότηταςπλημμύραςαπόποτάμιεςροές.

Στη ΖΔΥΚΠ Χαμηλή ζώνη Λουτρακίου (GR06RAK0002), καταρτίστηκαν τρεις (3) χάρτεςεπικινδυνότηταςπλημμύραςαπόποτάμιεςροές.

ΣτηΖΔΥΚΠΠεδινάΠεριοχήτωνΜεσογείων(GR06RAK0003),καταρτίστηκανέξι(6)χάρτεςεπικινδυνότηταςπλημμύραςαπόποτάμιεςροές.

Στις ΖΔΥΚΠ Χαμηλή ζώνη Μεγάρων‐Ν. Περάμου (GR06RAK0004) και Χαμηλή ζώνηΑσπροπύργου‐Ελευσίνας(GR06RAK0005),καταρτίστηκανέξι(6)χάρτεςεπικινδυνότηταςπλημμύρας.

Στη ΖΔΥΚΠ Χαμηλή ζώνη λεκάνης τεχνητής λίμνης Μαραθώνα(GR06RAK0006),καταρτίστηκαντρεις(3)χάρτεςεπικινδυνότηταςπλημμύραςαπόποτάμιεςροές.

Στη ΖΔΥΚΠ Παράκτια πεδινή περιοχή Μαραθώνα‐Νέας Μάκρης (GR06RAK0007),καταρτίστηκανέξι(6)χάρτεςεπικινδυνότηταςπλημμύραςαπόποτάμιεςροές.

Στις ΖΔΥΚΠ Περιοχή των Μεσογείων (GR06RAK0003) και Λεκάνη π. Κηφισού(GR06RAK0011), καταρτίστηκαν τρεις (3) χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας απόποτάμιεςροές.

ΣτιςΖΔΥΚΠΧαμηλήζώνηΑσπροπύργου‐Ελευσίνας (GR06RAK0005)καιΛεκάνηπ.Κηφισού(GR06RAK0011), καταρτίστηκαν έξι (6) χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας απόποτάμιεςροές.

Στις ΖΔΥΚΠ Περιοχή των Μεσογείων (GR06RAK0003) και Παράκτιες περιοχές Γλυφάδας‐Βούλας (GR06RAK0012), καταρτίστηκαν τρεις (3) χάρτες επικινδυνότητας πλημμύραςαπόποτάμιεςροές.

Στις ΖΔΥΚΠ Χαμηλή ζώνη λεκάνης τεχνητής λίμνης Μαραθώνα (GR06RAK0006), Παράκτιαπεδινή περιοχή Μαραθώνα‐Νέας Μάκρης (GR06RAK0007) και Λεκάνη π. Κηφισού(GR06RAK0011), καταρτίστηκαν τρεις (3) χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας απόποτάμιεςροές.

Γιαυπόβαθροτωνχαρτών,έχειεπιλεγείτοδιαθέσιμοαπότοδιαδίκτυοWMSServiceαπεικόνισηςορθοφωτοχαρτών της Ε.Κ.Χ.Α. Α.Ε κλίμακας 1:5000(http://gis.ktimanet.gr/wms/wmsopen/wmsserver.aspx). Η χωρική ανάλυση των Ο/Φ είναι 20cm για τις αστικές περιοχές και 50 cm για τις υπόλοιπες περιοχές. Οι ορθοφωτοχάρτες έχουνπροκύψει από φωτοληψίες της περιόδου 2007‐2009 και αποτελούν το πλέον πρόσφαταενημερωμένοχαρτογραφικόυλικό,μετημεγαλύτερηδυνατήανάλυση.

Στουπόβαθροαπεικονίζονταιεπίσης:

Οιονομασίεςτωνοικισμών(κατοικημένεςπεριοχές),

Κωδικήονομασία ΚωδικοποίησηΕΓΣΑ




I‐4Π09.Τ1‐42

TαόριατωνΔήμων,

Οενδεικτικόςδυνητικάθιγόμενοςπληθυσμόςμεανάλογηδιαβάθμιση,

ΥγειονομικέςΜονάδες,

ΧώροιΑθλητισμού,

ΧώροιΠολιτιστικήςκληρονομιάς,

Εκπαιδευτικάκτίρια,

Δομέςπολιτικήςπροστασίας,

ΤουριστικέςΖώνες,

ΧώροιΥγειονομικήςΤαφήςΑπορριμμάτων(ΧΥΤΑ),

ΧώροιΑνεξέλεγκτηςΔιάθεσηςΑποβλήτων(ΧΑΔΑ),

ΒιομηχανικάΠάρκα(ΒΙΟΠΑ)καιΒιομηχανικέςΠεριοχές(ΒΙΠΕ),

Βιομηχανικέςμονάδες,

Κτηνοτροφικέςμονάδες,

ΟδικόκαιΣιδηροδρομικόδίκτυο,

ΥδρευτικέςΓεωτρήσεις,

ΕγκαταστάσειςΕπεξεργασίαςΛυμάτων(ΕΕΛ),

Αεροδρόμια,

Αγροτικέςπεριοχές(Θερμοκήπια,ρυζοκαλλιέργειεςκαιλοιπέςκαλλιέργειες),

Προστατευόμενεςπεριοχές,

ΥποσταθμοίΔΕΗ,

Υδρογραφικόδίκτυο,

Επιφάνειακατάκλυσης,

ΌριαΖωνώνΔυνητικάΥψηλούΚινδύνουΠλημμύρας,

ΌριατωνγειτονικώνΥδατικώνΔιαμερισμάτων

Ο χάρτης τρωτότηταςσε εδαφική διάβρωση, απεικονίζει την εδαφικήαπώλειασε t/haστοΥΔ,αποτέλεσμα της εφαρμογής του μοντέλου εδαφικής διάβρωσης RUSLE. Προέρχεται από έναηλεκτρονικόαρχείοστοιχείωνraster(πλέγματα)μεδιακριτοποίησηκελιού‐ψηφίδας100x100m.Ηεδαφικήαπώλειαχωρίζεταισεπέντεκλάσειςμετηνακόλουθηχρωματικήκλίμακα.

0<SE≤5,Πολύχαμηλήμεπράσινοανοικτόχρώμα

5<SE≤10,Χαμηλήμεπράσινοσκούροχρώμα

10<SE≤20,Μέτριαμεκίτρινοχρώμα

20<SE≤50,Υψηλήμεπορτοκαλίχρώμα

SE>50,Πολύυψηλήμεκόκκινοχρώμα

SE=0,μηδενικέςτιμέςλαμβάνουνπεριοχέςπουαποτελούνταιαπόοικισμούς,κύριοοδικόδίκτυοκαιαπόυδάτινασώματακαιαντιπροσωπεύονταιαπόλευκόχρώμα.




I‐4Π09.Τ1‐43

Ο χάρτης τρωτότητας σε εδαφική διάβρωση δεν αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη περίοδοεπαναφοράς, αφορά το σύνολο του Υδατικού Διαμερίσματος, παραδίδεται μόνο σε ψηφιακήμορφήκαιέχεισυνταχθείσεκλίμακα1:200.000.

Στο παρόν στάδιο (1ος κύκλος εφαρμογής της Οδηγίας 2007/60/ΕΚ) δεν εξετάζονται σενάριακλιματικήςαλλαγής.

5.3 Αξιολόγησητρωτότηταςκαικινδύνωνπλημμύρας

5.3.1 Αποτίμησημέγιστωνδυνητικώνεπιπτώσεωναπόπλημμύρα

Οιδυνητικέςεπιπτώσειςαπότηνπλημμύρααφορούνστιςεξήςκατηγορίες:

‐ επιπτώσεις στον πληθυσμό (ΕκΑc): στην ασφάλεια και την υγεία των πολιτών, στηνλειτουργίασημαντικώνκοινωφελώνκαιτεχνικώνυποδομών,

‐ οικονομικές επιπτώσεις (ΕκΟc): στην ακίνητη και κινητή ιδιοκτησία, σε εμπορικές,τουριστικές,βιομηχανικέςκαιαγροτικέςδραστηριότητεςκαισευποδομέςμεταφορών,

‐ περιβαλλοντικέςεπιπτώσεις(ΕκΠεc):στοφυσικόπεριβάλλονκαιτουςοικοτόπουςαπότηνπλημμύραήτηνρύπανσηλόγωτηςπλημμύραςκαιτέλος

‐ πολιτιστικέςεπιπτώσεις(ΕκΠοc):σεμνημείακαιαρχαιολογικούςχώρους.

Λόγωτηςεμφανούςδυσκολίαςαποτίμησηςτηςαξίαςτωνχρήσεωνκαιτηςτρωτότηταςτουςστηπλημμύρα με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, η αποτίμηση των μέγιστων δυνητικών επιπτώσεωνκαιτηςτρωτότηταςτους,πραγματοποιήθηκεβάσειενόςσυστήματοςδεικτών,πουαντανακλούντηνσημασία,τηντρωτότητακαιτηνέκθεσητωνχρήσεων.Ηανάλυσηδιεξήχθησεκελιάμεγέθους500m x 500m που οριοθετούνται μέσα στη μέγιστη έκταση κατάκλυσης (που αντιστοιχεί σεπλημμύρα 1000ετίας) και χρησιμοποιήθηκαν οι ακόλουθες πέντε (5) κλάσεις τρωτότητας,λαμβάνονταςυπόψητηβάσητουWISEγιατηναναφοράτωνιστορικώνπλημμυρώνστοπλαίσιοτηςΠροκαταρκτικήςΑξιολόγησηςπουγίνεταιανά6ετίααπόταΚράτηΜέληκαιτιςκατευθύνσειςτηςΕυρωπαϊκήςΥπηρεσίαςΠεριβάλλοντος(Guidelines for fillingandupdatingfloodphenomenaassociateddata,ΕΕΑ,2014):

‐ Πολύχαμηλή:50

‐ Χαμηλή:100

‐ Μέτρια:150

‐ Σημαντική:250

‐ Πολύσημαντική:500

Σεκάθεκελί500mx500m,αθροίζονταιοιδείκτεςτωνεπιμέρουςεπιπτώσεωνκαιπροκύπτειησυνολική αποτίμηση της μέγιστης πιθανής επίπτωσης πλημμύρας (τρωτότητα). Η τρωτότηταταξινομείται σε επίσης πέντε (5) κλάσεις. Οι κλάσεις αυτές σε συνδυασμό με την αντίστοιχηκατηγορία τρωτότητας και την σχετική χρωματική απόδοση, παρουσιάζονται στον πίνακα πουακολουθεί:




I‐4Π09.Τ1‐44

Πίνακας5.1:Κλάσειςκατηγοριοποίησηςτρωτότητας

Πιθανήμέγιστηεπίπτωση

Κατηγορίατρωτότητας

<50 πολύχαμηλή

50‐125 χαμηλή

125‐200 μέτρια

200‐400 υψηλή

>400 πολύυψηλή

5.3.2 Αξιολόγησηεπικινδυνότηταςκαικινδύνουπλημμύρας

Για την αποτίμηση των επιπτώσεων πλημμύρας ανά περίοδο επαναφοράς (50, 100, 1000 έτη),συσχετίστηκαν οι μέγιστες δυνητικές επιπτώσεις σε κάθε κελί, με τα χαρακτηριστικά και τηνέντασητηςπλημμύραςόπωςαυτάπροέκυψαναπότηνυδραυλικήανάλυση.Γιατηνδιαβάθμισητης επικινδυνότητας της πλημμύρας και του βαθμού επιρροής της, δημιουργήθηκαν πέντε (5)κλάσεις, συναρτήσει του βάθους και της ταχύτητας ροής, όπως αυτές παρουσιάζονται στονπαρακάτωπίνακα:

Πίνακας5.2:Κλάσειςκατάταξηςεπικινδυνότηταςπλημμύρας

Ταχύτηταροήςv(m/sec)

ΒΑΘΟΣd(m) v<0,5 0,5<v<2,0 2,0<v<4,0 v>4,0

d<0,2 VL VL VL L

0,2<d<0,5 L L M M

0,5<d<1,0 L M H H

1,0<d<1,5 M M H VH

1,5<d<2 H H VH VH

d>2 VH VH VH VH

Όπου,

VL:verylow(πολύχαμηλή)

L:low(χαμηλή)

M:medium(μέτρια)

H:high(υψηλή)

VH:veryhigh(πολύυψηλή)

Σεκάθεμιααπότιςπέντεκλάσειςεπικινδυνότηταςπλημμύρας,αποδόθηκεέναςβαθμόςεπιρροής(Score)σύμφωναμετονακόλουθοπίνακα:




I‐4Π09.Τ1‐45

Πίνακας5.3:Βαθμόςεπιρροήςεπικινδυνότηταςπλημμύρας

ΚατηγορίαΕπικινδυνότητας

Score

VL‐πολύχαμηλή 0.2

L‐χαμηλή 0.4

M‐μέτρια 0.6

H‐υψηλή 0.8

VH‐πολύυψηλή 1

Στηνσυνέχεια,σεκάθεκελί500mx500mκαιγιακάθεπερίοδοεπαναφοράς(50,100,1000έτη),ο συνολικός κίνδυνος, προκύπτει ως το γινόμενο του αποτελέσματος της τρωτότητας(vulnerability)μετηνπλημμυρικήεπικινδυνότητα(floodhazard).

Τα αποτελέσματα αξιολόγησης του κινδύνου, ταξινομούνται σε πέντε (5) κλάσεις. Οι κλάσειςαυτέςσεσυνδυασμόμετηναντίστοιχηκατηγορίακινδύνουκαιτηνσχετικήχρωματικήαπόδοση,παρουσιάζονταιστονπίνακαπουακολουθεί:

Πίνακας5.4:Κλάσειςκατηγοριοποίησηςκινδύνου

Πιθανήεπίπτωση Κατηγορίακινδύνου

<50 πολύχαμηλός

50‐125 χαμηλός

125‐200 μέτριος

200‐400 υψηλός

>400 πολύυψηλός

5.3.3 Αποτελέσματα

5.3.3.1 ΠαράκτιεςπεριοχέςΣαρωνίδας‐Αναβύσσου‐ΠαλαιάςΦώκαιας(GR06RAK0001)

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0001είναι5,88 km2 και εμπεριέχει συνολικά 87 κελιά (500x500). Στην κατακλυζόμενη περιοχή δενεντοπίζονται περιοχές που να χαρακτηρίζονται από πολύ χαμηλή έως μέτρια τρωτότητα. Απόυψηλήτρωτότηταχαρακτηρίζεταιτο67,28%καιαπόπολύυψηλή,το32,72%.

ΤομέγεθοςτηςπεριοχήςπουκατακλύζεταιαπόπλημμύραπεριόδουεπαναφοράςΤ=50έτη,εντόςτης ΖΔΥΚΠ GR06RAK0001, ανέρχεται σε 2,44km2 και εμπεριέχει συνολικά 65 κελιά (500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο14,64%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(0,07%)καιχαμηλόκίνδυνοπλημμύρας (14,57%).Το54,08%τηςυπόμελέτηςπεριοχής χαρακτηρίζεται απόμέτριοκίνδυνοπλημμύραςενώτο31,28%τηςπεριοχήςαπόυψηλόκίνδυνο.

Το μέγεθος της περιοχής που κατακλύζεται από πλημμύρα περιόδου επαναφοράς Τ=100 έτη,εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0001, ανέρχεται σε 3,15km2 και εμπεριέχει συνολικά 72 κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο25,25%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(0,04%)έωςχαμηλό(25,21%)κίνδυνοπλημμύρας.Το42,51%τηςυπόμελέτηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιαπόμέτριοκίνδυνοενώτο32,24%αυτήςαπόυψηλόκίνδυνο.

Γιαπερίοδο επαναφοράςΤ=1000 έτηη κατακλυζόμενη έκταση της ΖΔΥΚΠGR06RAK0001 είναι5,88km2καιεμπεριέχεισυνολικά87κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο13,68%αυτής




I‐4Π09.Τ1‐46

χαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό (0,01%)έωςχαμηλό (13,67%)κίνδυνο, ενώτο34,71%αυτήςαπό μέτριο κίνδυνο πλημμύρας. Το 49,41% της κατακλυζόμενης περιοχής χαρακτηρίζεται απόυψηλόκίνδυνοκαιτέλοςτο2,20%απόπολύυψηλό.

5.3.3.2 ΧαμηλήζώνηΛουτρακίου(GR06RAK0002)

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0002είναι4,20km2και εμπεριέχεισυνολικά32κελιά (500x500).Έναποσοστό9,99%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχής χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλή τρωτότητα, 21,42% από χαμηλή και 5,53% απόμέτρια.Το37,96%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιαπόυψηλήτρωτότητα,ενώαπόπολύυψηλήτρωτότηταχαρακτηρίζεταιτο25,10%τηςπεριοχής.

ΤομέγεθοςτηςπεριοχήςπουκατακλύζεταιαπόπλημμύραπεριόδουεπαναφοράςΤ=50έτη,εντόςτης ΖΔΥΚΠ GR06RAK0002, ανέρχεται σε 1,97km2 και εμπεριέχει συνολικά 28 κελιά (500x500).Στην περιοχή κατάκλυσης το 83,74% αυτής χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλό (43,63%) καιχαμηλό (40,12%) κίνδυνο πλημμύρας. Το 8,38% της υπό μελέτης περιοχής χαρακτηρίζεται απόμέτριοκίνδυνοπλημμύραςενώτο7,88%τηςπεριοχήςαπόυψηλόκίνδυνο.

Το μέγεθος της περιοχής που κατακλύζεται από πλημμύρα περιόδου επαναφοράς Τ=100 έτη,εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0002, ανέρχεται σε 2,79km2 και εμπεριέχει συνολικά 30 κελιά(500x500). Στην περιοχή κατάκλυσης το 80,96% αυτής χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλό(36,96%) έως χαμηλό (44,00%) κίνδυνο πλημμύρας. Το 5,68% της υπό μελέτης περιοχήςχαρακτηρίζεταιαπόμέτριοκίνδυνοενώτο13,36%αυτήςαπόυψηλόκίνδυνο.

Γιαπερίοδο επαναφοράςΤ=1000 έτηη κατακλυζόμενη έκταση της ΖΔΥΚΠGR06RAK0002 είναι4,20km2καιεμπεριέχεισυνολικά32κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο57,35%αυτήςχαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλό (27,63%) έως χαμηλό (29,71%) κίνδυνο ενώ το 24,24% απόαυτήςαπόμέτριοκίνδυνοπλημμύρας.Το14,38%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιαπόυψηλόκίνδυνοκαιτέλοςοκίνδυνοςείναιπολύυψηλόςστο4,03%αυτής.

5.3.3.3 ΠεριοχήτωνΜεσογείων(GR06RAK0003)

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0003είναι11,71km2καιεμπεριέχεισυνολικά189κελιά(500x500).ΣτησυγκεκριμένηΖΔΥΚΠδενυπάρχουνσημείαπουναχαρακτηρίζονταιαπόπολύχαμηλήέωςμέτριατρωτότητα.Έναποσοστό86,25%της κατακλυζόμενης περιοχής χαρακτηρίζεται από υψηλή τρωτότητα και το 13,75% αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύυψηλήτρωτότητα.

ΤομέγεθοςτηςπεριοχήςπουκατακλύζεταιαπόπλημμύραπεριόδουεπαναφοράςΤ=50έτη,εντόςτηςΖΔΥΚΠGR06RAK0003,ανέρχεταισε6,14km2.Καιεμπεριέχεισυνολικά163κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο0,002%χαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλόκίνδυνοκαιτο13,795%αυτήςαπόχαμηλόκίνδυνοπλημμύρας.Το29,739%τηςυπόμελέτηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιαπόμέτριο κίνδυνο πλημμύρας, το 55,743% από υψηλό και το 0,721% από πολύ υψηλό κίνδυνοπλημμύρας.

Το μέγεθος της περιοχής που κατακλύζεται από πλημμύρα περιόδου επαναφοράς Τ=100 έτη,εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0003, ανέρχεται σε 6,77km2 και εμπεριέχει συνολικά 169 κελιά(500x500). Στην περιοχή κατάκλυσης το 0,001% χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλό κίνδυνο, το7,006%αυτήςχαρακτηρίζεταιχαμηλόκίνδυνοπλημμύρας.Το34,796%τηςυπόμελέτηςπεριοχής




I‐4Π09.Τ1‐47

χαρακτηρίζεται από μέτριο κίνδυνο ενώ το 56,970% από υψηλό κίνδυνο. Το 1,227% της υπόμελέτηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύυψηλόκίνδυνο.

Γιαπερίοδο επαναφοράςΤ=1000 έτηη κατακλυζόμενη έκταση της ΖΔΥΚΠGR06RAK0003 είναι11,71km2. Και εμπεριέχει συνολικά 188 κελιά (500x500). Στην περιοχή κατάκλυσης το 0,004%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλόκίνδυνο,το12,829%χαμηλόκαιτο29,280%απόμέτριοκίνδυνο πλημμύρας. Το 54,078% της κατακλυζόμενης περιοχής χαρακτηρίζεται από υψηλόκίνδυνοκαιτέλοςοπολύυψηλόςχαρακτηρίζειτο3,809%τηςπεριοχήςκατάκλυσης.

5.3.3.4 ΧαμηλήζώνηΜεγάρων‐Ν.Περάμου(GR06RAK0004)

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0004είναι10,30km2καιεμπεριέχεισυνολικά136κελιά(500x500).Έναποσοστό9,10%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχής χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλή τρωτότητα ενώ ένα το υπόλοιπο 90,90%χαρακτηρίζεται από χαμηλή (10,86%), μέτρια (3,75%), υψηλή (44,136%) και πολύ υψηλήτρωτότητα(32,16%).

ΤομέγεθοςτηςπεριοχήςπουκατακλύζεταιαπόπλημμύραπεριόδουεπαναφοράςΤ=50έτη,εντόςτης ΖΔΥΚΠ GR06RAK0004, ανέρχεται σε 4,02km2 και εμπεριέχει συνολικά 94 κελιά (500x500).Στην περιοχή κατάκλυσης, το 73,42% αυτής χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλό (41,82%) καιχαμηλό (31,60%) κίνδυνο πλημμύρας. Το 8,23% της υπό μελέτης περιοχής χαρακτηρίζεται απόμέτριοκίνδυνοπλημμύρας, το16,60%τηςπεριοχήςαπόυψηλό ενώ το1,75%απόπολύυψηλόκίνδυνο.

Το μέγεθος της περιοχής που κατακλύζεται από πλημμύρα περιόδου επαναφοράς Τ=100 έτη,εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0004, ανέρχεται σε 4,50km2 και εμπεριέχει συνολικά 97 κελιά(500x500). Στην περιοχή κατάκλυσης το 69,07% αυτής χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλό(38,22%) έως χαμηλό (30,85%) κίνδυνο πλημμύρας. Το 10,62% της υπό μελέτης περιοχήςχαρακτηρίζεταιαπόμέτριοκίνδυνοενώτο19,14%αυτήςαπόυψηλόκίνδυνο.Το1,17%τηςυπόμελέτηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύυψηλόκίνδυνο.

Γιαπερίοδο επαναφοράςΤ=1000 έτηη κατακλυζόμενη έκταση της ΖΔΥΚΠGR06RAK0004 είναι10,30km2 και εμπεριέχει συνολικά 136 κελιά (500x500). Στην περιοχή κατάκλυσης το 44,98%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(20,17%)έωςχαμηλό(24,81%)κίνδυνοενώτο19,15%αυτήςαπόμέτριοκίνδυνοπλημμύρας.Το23,31%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιαπόυψηλόκίνδυνοκαιτο12,56%απόπολύυψηλόκίνδυνο.

5.3.3.5 ΧαμηλήζώνηΑσπροπύργου‐Ελευσίνας(GR06RAK0005)

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0005είναι6,12km2καιεμπεριέχεισυνολικά110κελιά(500x500).Έναποσοστό7,56%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχής χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλή τρωτότητα (1,13%), χαμηλή (2,80%) και μέση(3,63%).Το26,27%τηςσυνολικήςκατακλυζόμενηςεπιφάνειαςτηςΖΔΥΚΠχαρακτηρίζεταιαπόυψηλήτρωτότητα,ενώτο66,18%χαρακτηρίζεταιαπόπολύυψηλή.

ΤομέγεθοςτηςπεριοχήςπουκατακλύζεταιαπόπλημμύραπεριόδουεπαναφοράςΤ=50έτη,εντόςτης ΖΔΥΚΠ GR06RAK0005, ανέρχεται σε 1,27km2 και εμπεριέχει συνολικά 73 κελιά (500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσης, το 14,13%αυτής χαρακτηρίζεταιαπόπολύ χαμηλό (3,33%), χαμηλό(8,89%) και μέτριο (1,91%) κίνδυνο πλημμύρας. Το 61,73% της κατακλυζόμενης περιοχήςχαρακτηρίζεταιαπόυψηλόκίνδυνοενώτο24,14%απόπολύυψηλόκίνδυνο.




I‐4Π09.Τ1‐48

Το μέγεθος της περιοχής που κατακλύζεται από πλημμύρα περιόδου επαναφοράς Τ=100 έτη,εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0005, ανέρχεται σε 1,71km2. Και εμπεριέχει συνολικά 76 κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο19,71%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(1,93%),χαμηλό (8,69%) και μέτριο (9,10%) κίνδυνο πλημμύρας. Το 63,39% της υπό μελέτης περιοχήςχαρακτηρίζεται από υψηλό κίνδυνο. Το 16,90% της υπό μελέτης περιοχής κατάκλυσηςχαρακτηρίζεταιαπόπολύυψηλόκίνδυνο.

Γιαπερίοδο επαναφοράςΤ=1000 έτηη κατακλυζόμενη έκταση της ΖΔΥΚΠGR06RAK0005 είναι6,12km2 και εμπεριέχει συνολικά 110 κελιά (500x500). Στην περιοχή κατάκλυσης το 41,77%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(4,95%),χαμηλό(17,75%)καιμέτριο(19,05%)κίνδυνο.Το38,19%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιαπόυψηλόκίνδυνοκαιτο20,04%απόπολύυψηλόκίνδυνο.

5.3.3.6 ΧαμηλήζώνηλεκάνηςτεχνητήςλίμνηςΜαραθώνα(GR06RAK0006)

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0006είναι2,22km2 και εμπεριέχει συνολικά 94 κελιά (500x500). Στη συγκεκριμένη ΖΔΥΚΠ δεν υπάρχουνσημείαπουναχαρακτηρίζονταιαπόπολύχαμηλήέωςμέτριατρωτότητα.Έναποσοστό50,12%της κατακλυζόμενης περιοχής χαρακτηρίζεται από υψηλή τρωτότητα ενώ το 49,88%χαρακτηρίζεταιαπόπολύυψηλήτρωτότητα.

ΤομέγεθοςτηςπεριοχήςπουκατακλύζεταιαπόπλημμύραπεριόδουεπαναφοράςΤ=50έτη,εντόςτης ΖΔΥΚΠ GR06RAK0006, ανέρχεται σε 0,80km2 και εμπεριέχει συνολικά 85 κελιά (500x500).Στην περιοχή κατάκλυσης το 25,45%αυτής χαρακτηρίζεται απόπολύ χαμηλό (0,11%), χαμηλό(9,68%) και μέτριο (15,66%) κίνδυνο πλημμύρας. Το 69,35% της κατακλυζόμενης περιοχήςχαρακτηρίζεταιαπόυψηλόκίνδυνοενώτο5,20%απόπολύυψηλόκίνδυνο.

Το μέγεθος της περιοχής που κατακλύζεται από πλημμύρα περιόδου επαναφοράς Τ=100 έτη,εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0006, ανέρχεται σε 0,88km2 και εμπεριέχει συνολικά 85 κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσης,έναπολύμικρόποσοστόαυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό κίνδυνο (0,001%), το υπόλοιπο 99,999% αυτής χαρακτηρίζεται από χαμηλό (0,016%),μέτριο(21,98%),υψηλό(73,366%)καιπολύυψηλό(4,637%)κίνδυνοπλημμύρας.

Γιαπερίοδο επαναφοράςΤ=1000 έτηη κατακλυζόμενη έκταση της ΖΔΥΚΠGR06RAK0006 είναι2,22km2.Καιεμπεριέχεισυνολικά94κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο5,54%αυτήςχαρακτηρίζεται, από πολύ χαμηλό (0,04%), χαμηλό (0,01%) και μέτριο (5,49%) κίνδυνο. Το82,90% της κατακλυζόμενης περιοχής χαρακτηρίζεται από υψηλό κίνδυνο και το 11,56% απόπολύυψηλό.

5.3.3.7 ΠαράκτιαπεδινήπεριοχήΜαραθώνα‐ΝέαςΜάκρης(GR06RAK0007)

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0007είναι17,52km2καιεμπεριέχεισυνολικά134κελιά(500x500).ΣτησυγκεκριμένηΖΔΥΚΠδενυπάρχουνσημείαπουναχαρακτηρίζονταιαπόχαμηλήτρωτότητα.Έναποσοστό0,24%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχής χαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλή τρωτότητα, το 0,48% από μέτρια, το 59,00%χαρακτηρίζεται από υψηλή τρωτότητα, ενώ το 40,28% χαρακτηρίζεται από πολύ υψηλήτρωτότητα.

ΤομέγεθοςτηςπεριοχήςπουκατακλύζεταιαπόπλημμύραπεριόδουεπαναφοράςΤ=50έτη,εντόςτης ΖΔΥΚΠ GR06RAK0007, ανέρχεται σε 5,44km2 και εμπεριέχει συνολικά 89 κελιά (500x500).




I‐4Π09.Τ1‐49

Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο42,14%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(0,05%)καιχαμηλό(42,09%) κίνδυνο. Το 32,45% της υπό μελέτης περιοχής χαρακτηρίζεται από μέτριο κίνδυνοπλημμύρας,το23,81%απόυψηλόκαιτο1,61%απόπολύυψηλόκίνδυνο.

Το μέγεθος της περιοχής που κατακλύζεται από πλημμύρα περιόδου επαναφοράς Τ=100 έτη,εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0007, ανέρχεται σε 9,16km2 και εμπεριέχει συνολικά 103 κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο37,91%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(0,04%)και χαμηλό (37,87%) κίνδυνο πλημμύρας. Μέτριο κίνδυνο φέρει το 37,19% της υπό μελέτηςπεριοχήςενώτο23,29%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόυψηλόκίνδυνοκαιτουπόλοιπο1,61%απόπολύυψηλόκίνδυνο.

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0007είναι17,52km2 και εμπεριέχει συνολικά 134 κελιά (500x500). Στην περιοχή κατάκλυσης το 15,51%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(0,75%)καιχαμηλό(14,76%)κίνδυνο.Μέτριοςκίνδυνοςεντοπίζεταιστο45,33%τηςπεριοχής.Το36,62%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιαπόυψηλόκίνδυνοκαιτο2,54%απόπολύυψηλόκίνδυνο.

5.3.3.8 Λεκάνηπ.Κηφισού(GR06RAK0011)

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0011είναι35,64km2 και εμπεριέχει συνολικά 340 κελιά (500x500). Στη συγκεκριμένη ΖΔΥΚΠ δενεντοπίζονται περιοχές με πολύ χαμηλή τρωτότητα, ενώ ένα πολύ μικρό ποσοστό, 0,05% τηςκατακλυζόμενηςπεριοχής χαρακτηρίζεταιαπό χαμηλή (0,01%)και μέτρια (0,04%)τρωτότητα.Το3,67%τηςκατακλυζόμενηςπεριοχήςχαρακτηρίζεταιυψηλήκαι το96,28%απόπολύυψηλήτρωτότητα.

ΤομέγεθοςτηςπεριοχήςπουκατακλύζεταιαπόπλημμύραπεριόδουεπαναφοράςΤ=50έτη,εντόςτηςΖΔΥΚΠGR06RAK0011,ανέρχεταισε13,95km2καιεμπεριέχεισυνολικά245κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο4,80%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(0,03%),απόχαμηλό(0,07%)και μέτριο (4,70%) κίνδυνο. Το 34,06%της υπόμελέτηςπεριοχής χαρακτηρίζεται απόυψηλόκίνδυνοκαιτο61,14%αυτήςαπόπολύυψηλόκίνδυνο.

Το μέγεθος της περιοχής που κατακλύζεται από πλημμύρα περιόδου επαναφοράς Τ=100 έτη,εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0011, ανέρχεται σε 20,53km2 και εμπεριέχει συνολικά 278 κελιά(500x500). Στηνπεριοχή κατάκλυσηςμόλις το 0,005%αυτής χαρακτηρίζεται απόπολύ χαμηλόκίνδυνοκαιαντίστοιχατο0,006απόχαμηλό,το1,640%απόμέτριο,το29,370%απόυψηλόκαιτέλοςτο68,979%απόπολύυψηλόκίνδυνοπλημμύρας.

Γιαπερίοδο επαναφοράςΤ=1000 έτηη κατακλυζόμενη έκταση της ΖΔΥΚΠGR06RAK0011 είναι35,64km2 και εμπεριέχει συνολικά 340 κελιά (500x500). Στην περιοχή κατάκλυσης το 2,33%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(0,05%),χαμηλό(0,73%)καιμέτριο(1,55%)κίνδυνο.Το16,70% της κατακλυζόμενης περιοχής χαρακτηρίζεται από υψηλό κίνδυνο και το 80,97% απόπολύυψηλόκίνδυνο.

5.3.3.9 ΠαράκτιεςπεριοχέςΒάρης‐ΑγίαςΜαρίναςΚορωπίου(GR06RAK0012)

ΓιαπερίοδοεπαναφοράςΤ=1000έτη,ηκατακλυζόμενηέκτασητηςΖΔΥΚΠGR06RAK0012είναι1,84km2 και εμπεριέχει συνολικά 46 κελιά (500x500). Στη συγκεκριμένη ΖΔΥΚΠδεν υπάρχουνσημείαπουναχαρακτηρίζονταιαπόπολύχαμηλήέωςμέτριατρωτότητα.Έναποσοστό33,38%της κατακλυζόμενης περιοχής χαρακτηρίζεται από υψηλή τρωτότητα ενώ το 66,62%




I‐4Π09.Τ1‐50

χαρακτηρίζεταιαπόπολύυψηλήτρωτότητα.

ΤομέγεθοςτηςπεριοχήςπουκατακλύζεταιαπόπλημμύραπεριόδουεπαναφοράςΤ=50έτη,εντόςτης ΖΔΥΚΠ GR06RAK0012, ανέρχεται σε 1,11km2 και εμπεριέχει συνολικά 40 κελιά (500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο2,20%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(0,01%)καιχαμηλό(2,19%) κίνδυνο. Το 14,21% της υπό μελέτης περιοχής χαρακτηρίζεται από μέτριο κίνδυνο, το38,81%απόυψηλόκαιτο44,78%αυτήςαπόπολύυψηλόκίνδυνο.

Το μέγεθος της περιοχής που κατακλύζεται από πλημμύρα περιόδου επαναφοράς Τ=100 έτη,εντός της ΖΔΥΚΠ GR06RAK0012, ανέρχεται σε 1,20km2 και εμπεριέχει συνολικά 41 κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο5,91%αυτήςχαρακτηρίζεταιαπόπολύχαμηλό(0,01%),χαμηλό(3,32%)καιμέτριο(2,58%)κίνδυνοπλημμύρας.Υψηλόκίνδυνοφέρειτο44,89%τηςυπόμελέτηςπεριοχήςενώτο49,20%χαρακτηρίζεταιαπόπολύυψηλόκίνδυνο.

Γιαπερίοδο επαναφοράςΤ=1000 έτηη κατακλυζόμενη έκταση της ΖΔΥΚΠGR06RAK0012 είναι1,84km2καιεμπεριέχεισυνολικά46κελιά(500x500).Στηνπεριοχήκατάκλυσηςτο30,76%αυτήςχαρακτηρίζεται από πολύ χαμηλό (0,01%), χαμηλό (24,63%) και μέτριο (6,12%) κίνδυνο. Το17,81% της κατακλυζόμενης περιοχής χαρακτηρίζεται από υψηλό κίνδυνο και το 51,43% απόπολύυψηλόκίνδυνο.

5.4 Αξιολόγησητρωτότηταςσεεδαφικήδιάβρωση

5.4.1 Γενικά

Για την αξιολόγηση της τρωτότητας σε μεταφερόμενα ιζήματα και εδαφική διάβρωσηχρησιμοποιήθηκεμια ευρέωςαποδεκτή εμπειρικήμέθοδος εκτίμησης της εδαφικήςαπώλειας, ητροποποιημένηΠαγκόσμιαΕξίσωσηΕδαφικήςΑπώλειας(UniversalSoilLossEquation‐RUSLE),ηοποία λαμβάνει υπόψη της τη διαβρωτικότητα της βροχόπτωσης, τη διαβρωσιμότητα τουεδάφους, τη μορφολογία του εδάφους, τη φυτοκάλυψη του εδάφους και τη διαχείριση τωνεδαφώνκατά τηςδιάβρωσης. Χρησιμοποιήθηκανπρωτογενήδεδομέναπεδίου τουΕυρωπαϊκούΓραφείουΕδαφών (ESB)και εκτιμήθηκεησυνολικήετήσιααπώλεια εδάφους εντόςτηςΖΔΥΚΠκαι η ετήσια ποσότητα εδάφους (στερεοπαροχή) που δύναται να εισέλθει στην ΖΔΥΚΠ. Τέλος,επισημάνθηκανπεριοχέςεντόςτηςΖΔΥΚΠόπουυπάρχειτοενδεχόμενοπλημμυρώνμεαυξημένοποσοστόμεταφερόμενωνιζημάτωνήροήλάσπης.

ΣτοΥδατικόΔιαμέρισμαΑττικής,οι ζώνεςδενπαρουσιάζουν ιδιαίτεραπροβλήματαδιάβρωσης.Περιοχέςμεμέτριακαιυψηλήεδαφικήαπώλειαεντοπίζονταισταόρηκαικυρίωςστιςπαρυφέςτων όρεων (Α Γεράνεια, ΝΔΠατέρας, Ν Πάστρα, ΝΔΠάρνηθα, ΝΔΠεντέλη, ΝΔ και Α Υμηττού,Πάνειο).Οιμεγάλεςκλίσεις,ηαπουσίαδιαχείρισηςτωνεδαφώνκατάτηςδιάβρωσηςσταορεινά,οι ευδιάβρωτοι γεωλογικοί σχηματισμοί σε παρυφές (κορήματα) επιφέρουν αξιόλογα μεγέθηεδαφικήςαπώλειας.

ΣεπεριοχέςτωνΖΔΥΚΠπαρατηρείταιναιμενμεγάληδιαβρωσιμότητατουεδάφους,αλλάεξαιτίαςκυρίωςτουομαλούανάγλυφου,ηεδαφικήαπώλειαλαμβάνειτελικάπολύχαμηλέςτιμές.Απότιςεκτιμήσειςτηςεδαφικήςαπώλειαςκαιαξιολογώνταςτουδρογραφικόδίκτυο(ωςμέσομεταφοράςτης εδαφικής απώλειας) και το ανάγλυφο (ρυθμιστικός παράγοντας απόθεσης εδαφικήςαπώλειας), επισημάνθηκαν περιοχές εντός ΖΔΥΚΠ όπου υπάρχει το ενδεχόμενο πλημμυρών μεαυξημένοποσοστόμεταφερόμενωνιζημάτωνήροήλάσπης.




I‐4Π09.Τ1‐51

5.4.2 Αποτελέσματα

5.4.2.1 ΠαράκτιεςπεριοχέςΣαρωνίδας‐Αναβύσσου‐ΠαλαιάςΦωκαίας(GR06RAK0001)

Η ζώνηδενπαρουσιάζει ιδιαίτεραπροβλήματαδιάβρωσης.Περιοχέςμικρής έκτασηςμε χαμηλήκαι μέτρια εδαφική απώλεια εντοπίζονται στα βόρεια όρια της ζώνης, στην περιοχή Όλυμπος.Ομοίως μικρότερες εκτάσεις εντοπίζονται στις απολήξεις του ορ. Όλυμπος Αναβύσσου εντόςζώνης(ηζώνηενμέρειτονπεριβάλλει).

ΗεδαφικήαπώλειαστιςανάντηλεκάνεςπουαπορρέουνεντόςΖΔΥΚΠχαρακτηρίζεταιωςεπίτοπλείστονως χαμηλή.Μέτρια και κατά τόπους υψηλή εδαφική απώλεια εντοπίζεται στις νότιεςπαρυφέςτουορ.Πάνειο.

Ενδεχόμενο πλημμυρών με αυξημένο ποσοστό μεταφερόμενων ιζημάτων ή ροή λάσπηςαναμένεταιστηΖΔΥΚΠστηνπεριοχήΌλυμπος,βόρεια‐βορειοδυτικάτηςΦέριζαςκαιδυτικάτουοικισμού Αγίου Γεωργίου, μέσω της απορροής των μικρών χειμάρρων που αποστραγγίζουν τιςνότιεςπαρυφέςτουορ.Πάνειο.Πιθανώς,έντονηβροχόπτωσησταανατολικάαυτήςτηςπεριοχήςναεπιφέρειδιοχέτευσητηςστερεοπαροχής(απότοΚερατοβούνι‐νοτιοανατολικόΠάνειο)μέχριτορέμαΑρί.

5.4.2.2 ΧαμηλήζώνηΛουτρακίου(GR06RAK0002)

Ηζώνηδενπαρουσιάζει ιδιαίτεραπροβλήματαδιάβρωσης.Περιοχέςμικρήςέκτασηςμεχαμηλή,μέτριακαικατάτόπουςυψηλήεδαφικήαπώλειαεντοπίζονταισταβόρειαόριατηςΖΔΥΚΠστιςαπολήξεις του ορ. Γεράνεια στη ΖΔΥΚΠ ενώ χαμηλή και κατά τόπους μέτρια εδαφική απώλειαεντοπίζεταιπερίτηνκοίτητουρ.Δροσοπηγή.

Η εδαφική απώλεια στις ανάντη λεκάνες που απορρέουν εντός ΖΔΥΚΠ χαρακτηρίζεται γενικάπολύχαμηλή.

Δεν αναμένονται περιοχές με αυξημένο ποσοστό μεταφερόμενων ιζημάτων ή ροή λάσπης σεενδεχόμενη πλημμύρα, πλην μιας μικρής ζώνης στα βόρεια της ΖΔΥΚΠ η οποία ενδέχεται ναεπηρεαστείαπόμεταφερόμεναιζήματαμέσωδικτύουμικρώνχειμάρρωνπουαποστραγγίζουντιςνότιεςπαρυφέςτουορ.Γεράνεια.

5.4.2.3 ΠεριοχήτωνΜεσογείων(GR06RAK0003)

Ηζώνηδενπαρουσιάζειιδιαίτεραπροβλήματαδιάβρωσης.Περιοχέςμεχαμηλή,μέτριακαικατάτόπουςυψηλήεδαφικήαπώλειαεντοπίζονταισταδυτικάτηςζώνης,στιςαπολήξειςτωνορεινώνόγκων, Υμηττός και Πάνειο, με πιο έντονα φαινόμενα στα νοτιοδυτικά της Παιανίας, τουΜαρκόπουλουκαιτηςΚερατέας.

ΗεδαφικήαπώλειαστιςανάντηλεκάνεςπουαπορρέουνεντόςΖΔΥΚΠχαρακτηρίζεταιχαμηλήκαιμέτριαστιςνότιεςπαρυφέςτηςΠεντέλης,στιςανατολικέςτουΥμηττούκαιτουΠάνειουόρουςκαιπεριφερειακάτουυψώματοςΜερέντα.

Ενδεχόμενο πλημμυρών με αυξημένο ποσοστό μεταφερόμενων ιζημάτων ή ροή λάσπηςαναμένεταισταδυτικάτηςΖΔΥΚΠ(δυτικάτηςΠαιανίας, τουΚορωπίουκαι τηςΚερατέαςμέχρικαι τον Κουβαρά), στα ανατολικά του Πικερμίου, στο βορειοδυτικό τμήμα της ΖΔΥΚΠ (στηνπεριοχή του Γέρακα μέχρι την περιοχή της Κάτζας και πιθανόν να φτάνει μέχρι την κοίτη τουΜεγάλουΡέματοςΡαφήνας).




I‐4Π09.Τ1‐52

5.4.2.4 ΧαμηλήζώνηΜεγάρων‐Ν.Περάμου(GR06RAK0004)

Η ζώνη δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα προβλήματα διάβρωσης, η εδαφική απώλεια χαρακτηρίζεταιστοσύνολοτηςέκτασηςτηςζώνηςωςπολύχαμηλή.

ΗεδαφικήαπώλειαστιςανάντηλεκάνεςπουαπορρέουνεντόςΖΔΥΚΠχαρακτηρίζεταιμέτριακαιτοπικάυψηλήκυρίωςσταΓεράνειαόρη(βορειοδυτικάτωνΜεγάρων),αλλάκαιστοκαιστοόρ.Πατέρας.

Ενδεχόμενο πλημμυρών με αυξημένο ποσοστό μεταφερόμενων ιζημάτων ή ροή λάσπηςαναμένεταιστοδυτικότεροτμήματηςΖΔΥΚΠμέχρικαιτονοικισμότωνΜεγάρων.ΕπίσηςστηνπεριοχήτηςζώνηςπουδιέρχονταιταρέματαΚαμάραςκαιΚουντουριώτικο.

5.4.2.5 ΧαμηλήζώνηΑσπροπύργου‐Ελευσίνας(GR06RAK0005)

Ηζώνηδενπαρουσιάζειιδιαίτεραπροβλήματαδιάβρωσης.Περιοχέςμεχαμηλή,μέτριακαικατάτόπους υψηλή εδαφική απώλεια εντοπίζονται στα βόρεια της ζώνης, στις απολήξεις τηςΠάρνηθας,βόρειααπότονΑσπρόπυργο.

Στις ανάντη λεκάνες που απορρέουν εντός ΖΔΥΚΠ εντοπίζεται αυξημένη εδαφική απώλεια στιςνότιεςαπολήξειςτουορ.Πάρνηθακαιτουορ.Πάστρα.

Ενδεχόμενο πλημμυρών με αυξημένο ποσοστό μεταφερόμενων ιζημάτων ή ροή λάσπηςαναμένεταιαπόΒορράπροςτακεντρικάτηςΖΔΥΚΠ,μεταξύτηςΜαγούλαςκαιτουΑσπρόπυργου,εκατέρωθεν της κοίτης του Σαρανταπόταμου και εκατέρωθεν των χειμάρρων πουαποστραγγίζουντηνΠάρνηθα.

5.4.2.6 ΧαμηλήζώνηλεκάνηςτεχνητήςλίμνηςΜαραθώνα(GR06RAK0006)

Ηζώνηδενπαρουσιάζειιδιαίτεραπροβλήματαδιάβρωσης,ηεδαφικήαπώλειαχαρακτηρίζεταιωςεπίτοπλείστονωςπολύχαμηλή.

Η εδαφική απώλεια στις ανάντη λεκάνες που απορρέουν εντός ΖΔΥΚΠ χαρακτηρίζεται χαμηλή,μέτριακαικατάτόπουςυψηλήκυρίωςστηνανατολικήαπόληξητηςΠάρνηθας,σταβόρειατωνοικισμώνΠολυδένδρι–ΚαπανδρίτικαισεμικρότερηέκτασηστονΒαρνάβα.

Ενδεχόμενο πλημμυρών με αυξημένο ποσοστό μεταφερόμενων ιζημάτων ή ροή λάσπηςαναμένεται στο βόρειο τμήμα της ΖΔΥΚΠ, νότια των οικισμών Πολυδένδρι – Καπανδρίτι όπουρέουνχείμαρροιαπότηνΠάρνηθαπουσυμβάλλουνσταανάντητουΧάραδρουήΟινόηποταμού.

5.4.2.7 ΠαράκτιαπεδινήπεριοχήΜαραθώνα‐ΝέαςΜάκρης(GR06RAK0007)

Η ζώνη δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα προβλήματα διάβρωσης. Μία επιμήκης περιοχή, μικρήςέκτασης, με χαμηλή και κατά τόπους μέτρια εδαφική απώλεια εντοπίζεται, στις παρυφές τουυψώματοςΑγριλίκιπουκαταλήγουνεντόςζώνηςσταβορειοδυτικάτηςΝέαςΜάκρης.

ΣτιςανάντηλεκάνεςπουαπορρέουνεντόςΖΔΥΚΠ,εντοπίζονταιμόνοδιάσπαρτεςμικρέςπεριοχέςμέτριου και τοπικά υψηλού ποσοστού εδαφικής απώλειας, στην περιοχή του Γραμματικού καιεκατέρωθεντηςκοίτηςτουπ.Χάραδρου.

Δεν αναμένονται περιοχές με αυξημένο ποσοστό μεταφερόμενων ιζημάτων ή ροή λάσπης σεενδεχόμενηπλημμύρα.




I‐4Π09.Τ1‐53

5.4.2.8 Λεκάνηπ.Κηφισού(GR06RAK0011)

Η ζώνη δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα προβλήματα διάβρωσης. Η μεγαλύτερη έκταση της ζώνηςκεντρικάκαταλαμβάνεταιαπόαστικόιστόμεαποτέλεσμαναμηνυπάρχειεδαφικήαπώλειαενώπεριφερειακάηεδαφικήαπώλειαχαρακτηρίζεταιωςπολύχαμηλή.

ΗεδαφικήαπώλειαστιςανάντηλεκάνεςπουαπορρέουνεντόςΖΔΥΚΠχαρακτηρίζεταιμέτριαστιςνότιες παρυφές του ορ. Πεντέλης από την κορυφή μέχρι τη Νέα Πεντέλη. Υψηλό ποσοστόεδαφικής απώλειας εντοπίζεται στην περιοχή Ίσωμα του ορ. Υμηττός, ανατολικά ‐ ανάντη τηςΑργυρούποληςκαιβόρειατηςΤερψιθέας.

Ενδεχόμενο πλημμυρών με αυξημένο ποσοστό μεταφερόμενων ιζημάτων ή ροή λάσπηςαναμένεταισταΒριλήσσια,στοΧαλάνδρι,στηνπεριοχήτηςΤερψιθέαςκαιτουΕλληνικού.

5.4.2.9 ΠαράκτιεςπεριοχέςΒάρης‐ΑγίαςΜαρίναςΚορωπίου(GR06RAK0012)

Η ζώνηδενπαρουσιάζει ιδιαίτεραπροβλήματα διάβρωσης.Η εδαφικήαπώλεια χαρακτηρίζεταιωςεπίτοπλείστονωςπολύχαμηλή.

ΗεδαφικήαπώλειαστιςανάντηλεκάνεςπουαπορρέουνεντόςΖΔΥΚΠχαρακτηρίζεταιμέτριακαιυψηλήστανότιατουυψώματοςΜαυροβούνιστοορ.Υμηττός.

Ενδεχόμενο πλημμυρών με αυξημένο ποσοστό μεταφερόμενων ιζημάτων ή ροή λάσπηςαναμένεταιαπότοβορειοδυτικότμήματηςΖΔΥΚΠ,εκατέρωθεντωνρεμάτωνΝτούσα,Λυκόρεμα,Σκάρπα. Η περιοχή αυτή εκτείνεται μέχρι το ρέμα Κόρμπι και πιθανώς μέσω αυτού ηστερεοπαροχήναφθάσειμέχριτιςεκβολέςτουστηνθάλασσα.

Documents

ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣthyamis.itia.ntua.gr/egyfloods/gr06/report/I_4_P09_GR06.pdf‐ 5η Φάση: Επικαιροποίηση ΣΔΚΠ