“ Neem van mij aan. Zonder hulp van anderen red je het niet”

02

Algemeen Hoofdsponsor van VOC

Luuk maakt pLaats voor arjan:

Foto

: Wal

ter B

aghu

is

ZomEr 2009: Interviews met: Arjan Nataraj, Bas Zuiderent, Martijn Snoep Frits Oosthoek, Ben Williams en Lau van Everdingen Jeugdtribune Laatste Hamerstuk door Luuk Bannink Peter Faasen Uit de Oude Doos En Meer...

Share* the passion...

Om te scoren heb je talent en inzicht nodig. Passie geeft je daarbij vleugels. Dat

geldt in de sport én voor onze dienstverlening. Door passie voor ons werk vinden

wij de beste oplossing voor elk juridisch of fiscaal vraagstuk. Onze aanpak? Die

is typisch Rotterdams: no nonsense en efficiënt. Wij gaan recht op ons doel af.

Share the passion.

* Amsterdam Arnhem Brussel Eindhoven Luxemburg Rotterdam Aruba Curaçao Dubai Frankfurt Genève Londen New York Parijs Singapore Tokio Zürich

ContactFred van der Leije T 010 224 64 33 fred.van.der.leije@loyensloeff.com

www.loyensloeff.com

Loyens & LoeffHoofdsponsor VoC

advertentie VOC_2009.indd 1 25-6-2009 11:18:55

Nieuwe cricketvoorzitter: Lau van Everdingen 24

redactie:Robert Mol, Arnold Klein, Cees Bruijs, Kees Verhaar,

Adrien van Nunspeet en Walter Baghuis

E-mail: c.bruijs@planet.nl

kopy-adres: Robert Mol

Achterdijk 31b, 3161 EB RhoonTel.: 06 53 48 37 64

secretariaat:P.A. Voogelaar

Theseusstraat 1713054 RZ Rotterdam

Tel: 0651-814839

Concept en realisatie: One on One - Rob Vos

ontwerp en vormgeving: TradeMARC - Marc van Gijn

www.trademarc.nl

Drukwerk: Printvisie

Pottenbakkerstraat 20-222984 AX Ridderkerk

T 0180 418 815 - F 0180 418 468www.printvisie.nl

Telkens als het saaie zwart/wit van de VOCabulaire ter sprake kwam, hebben we de beroemde slogan van automobielfabrikant Ford uit de vorige eeuw moeten aanhalen: “Je kan een Ford in elke kleur krijgen als het maar zwart is.” Kleur was gewoon geen optie. Regelmatig voorgesteld op denktank-avonden, maar het onderwerp werd daar - evenals de “betaalde redactie” - weggelachen. Geen denken aan, geen geld voor, zwart/wit was prima. En we konden ons daar ook wel in vinden. Inhoud is belangrijker dan vorm. Echter, het kan raar lopen: aan het wit/grijs/zwarte tijdperk is met deze VOCabulaire een einde gekomen. De leden van VOC zullen hun lijfblad voortaan in full color in de bus krijgen.

Want er was ineens een nieuw bestuur, waarover we in dit nummer uitgebreid berichten. Een jonge voorzitter en een verse groep enthousiastelingen. Een groot aantal daarvan behoort tot de “nieuwe VOC’ers”. Zij zouden misschien wel te porren zijn voor een kleurenversie. Dat bleek inderdaad het geval en zij gaven ook wel het groene licht, maar het waren de adverteerders die aandrongen op meer kleur. We hoeven dus niet meer met een schuin oog naar HCR te kijken, waar een glossy op de mat valt, compleet in kleur en volgens ons, zonder inhoud. Maar wel een erg mooi blad … Nu mogen we zelf laten zien, wat we ervan bakken en die kans is ons geschonken door Rob Vos. Hij wist een drukkerij te vinden, die een dusdanig gunstige offerte op tafel legde, dat er geen sprake van een keuze meer was. We gaan kleur doen. Rob Vos geeft de VOCabulaire kleur!

Wat betekent dat we ook afscheid nemen van CityPrint, de drukkerij die ons jarenlang geholpen heeft bij het vervaardigen van de VOCabulaire. Zij maakten het soms wel spannend, maar altijd lag de VOCabulaire op de gewenste datum in de bus. Pal voor de Kerst bijvoorbeeld. Heel belangrijk voor ons en onze lezers. Bij deze, namens de redactie, bedankt voor jaren trouwe dienst. We zullen als redactie nog wel iets verzinnen of ondernemen om onze dank wat meer gestalte te geven.

In dit eerste kleurennummer hebben we het uiteraard over de bestuurs-wisseling. Het laatste hamerstuk van Luuk, het eerste interview met nieuwbakken voorzitter Arjan. Een terugblik en een vooruitblik. Plannen voor de toekomst, want VOC moet vooruit. En de VOCabulaire lift daarin mee. Wij zijn van plan iedereen eerst te laten wennen aan de kleuren, daarna gaan we snel weer eens praten over die “betaalde redactie”. Onder het motto “kwaliteit mag wat kosten”.

Walt er Baghuis

VOCabulaire - Officieel orgaan der R.C. & V.V. ”V.O.C.” - 33ste jaargang nr. 2, juli 2009, verschijnt 4x per jaar

02

Kleur!

Dé nieuwe voorzitter Arjan Nataraj 4Interview met Frits Oosthoek

16

• Redactioneel 3• InterviewmetdenieuwevoorzittervanVOC 4• RobertMol:OhLord(s)!. 7• Hamerstuknr19,delaatstedoorLuukBannink 8• Jeugdtribune;InterviewmetBasZuiderent 10• IndeLuwte…MartijnSnoep 11• SPOTLIGHTSondemannenvanB1 12• GescoutdoorFeyenoord 13• UitdeOudeDoos:KarlHormann’plakboeken 14• InterviewmetFritsOosthoek 16• LESMESDEMOISELLESDEVOC:SonjadeGroot 18• CEES:Demanmetdegebloktehond 19• J.P.doorEDWINSWEEP 19• DEHAANKRAAIT...4 20• EdwinVeltman,descherpschuttervanVOC 21• BenWeemeringkrijgtDeDikDiederikbeker. 21• Nieuwecricketvoorzitter:LauvanEverdingen 22• Eenaardverschuivingindecricketwereld. 24• BenWilliamsoverhetpotentieel

vanVOCJeugdcricket 25• VeteranenToernooi“derOudeGarde”2009 26• Geluidenuithetengebos(BordeWolf ) 28• SERVICE:SportenCryptonr.42 30

3

Allemaal mensen, die nauw betrokken

zijn bij het huidige wel en wee van VOC en

die wellicht wat minder vasthouden aan

tradities en wat meer als managers zullen

gaan fungeren. Arjan zat in “de Motor-

groep” en kwam met aanbevelingen voor

het vorige bestuur. Nu krijgt hij de kans zijn

eigen aanbevelingen om te zetten naar

daden. De redactie probeert hem, nog net

voordat hij politiek correct behoort te zijn,

wat uitspraken te ontlokken.

red: Je zat in “de motor”en deed aanbeve-

lingen. Speelde toen al de gedachte ze zelf

uit te gaan voeren?

aN: Gezien het feit dat ik in januari 2008

tijdens het jaarlijkse bestuursweekend (bij

Rob van Weelde in Zolder) het initiatief nam

om kritisch te kijken naar onze prestaties,

was het niet raar om deel uit te maken van

de Motor-commissie (die naar aanleiding

daarvan is opgericht). Vond absoluut dat

er wat moest gebeuren. Ik denk daarbij bij-

voorbeeld aan de procedure, die gevolgd is

bij de vervanging van Bart Gaell. Wat mijn

rol daar überhaupt in zou zijn, daar was ik

niet mee bezig. Ik had zowel privé als zake-

lijk een hoop aan mijn hoofd en was niet

met mijn toekomst bij VOC bezig.

red: Jan Willem Hoffman maakte ook

deel uit van die motorgroep. Vertel eens

iets over die “Hoffman-affaire” (de coup)?

Hoe heeft die zich voltrokken?

aN: Ik weet niet of je de actie bedoelt, waar-

bij Jan Willem en ik heel zorgvuldig het hui-

dige bestuur buitenspel hebben gezet en

onze eigen persoontjes in de driver’s seat

hebben gemanoeuvreerd. Dat hebben we

natuurlijk heel voorzichtig aangepakt en

daar kan ik ook verder weinig over losla-

ten. Er verschijnt binnenkort nog een boek

over deze intrige…(lacht)

red: Jullie zochten natuurlijk medestanders.

Hoe zijn jullie te werk gegaan?

aN: Chronologisch is dit wat er gebeurd is:

In november 2008 is tijdens een bestuurs-

vergadering aangegeven dat Luuk Bannink,

Pieter de Groot, Jan van ‘t Veer en Peter Faasen

hun bestuurstaken na jaren van trouwe dienst

wilden neerleggen. Vanzelfsprekend heb-

ben de aanbevelingen van de motor daar

ook invloed op gehad. Hoe? Dat moet je

de heren persoonlijk vragen. Men heeft

toen aangegeven, dat ze mij een geschikte

opvolger vonden van Luuk. Ik heb daar even

over nagedacht. Begin januari heb ik aange-

geven, dat ik de rol van voorzitter wel op

me wilde nemen, mits ik een team zou kun-

nen samenstellen waar ik op kan vertrou-

wen, plezier mee kan maken. Mensen, die

dezelfde drive/visie hebben ten aanzien van

VOC. Ik heb toen eerst Henk Weijers en Jan-

Willem Hoffman benaderd (Pieter Voogelaar

zou tenslotte aanblijven en dat vond ik erg

prettig). We hebben enkele keren afgespro-

ken en zo is er een groepsgevoel ontstaan.

Begin maart is daar Robert Mul bijgeko-

men en half april Lau van Everdingen. Elke

keer op dezelfde wijze, dat houdt in dat we

eerst gezamenlijk keken of de klik er was

en we hetzelfde beeld hebben met de toe-

komst van VOC. Pas op het laatst hebben

we de rollen en verantwoordelijkheden

ingevuld.

red: Wat zijn jouw bijzondere kwaliteiten,

die je geschikt maken om op de juiste wijze

sturing te geven onze club?

aN: Zonder een allemans vriend te (wil-

len) zijn begeef ik me vrij gemakkelijk in

een groep mensen van divers pluimage.

Dat helpt om je in een vereniging met het

karakter van VOC staande te houden. Ik

denk niet dat ik een bepaalde groep buiten-

sluit. Daarnaast houd ik ervan om innovatief

en creatief te zijn, ook daarvan geloof ik dat

dat aspecten zijn die VOC nu nodig heeft.

En ik ben niet bang om besluiten te nemen

die vernieuwing betekenen ofschoon ik de

tradities van VOC graag in stand houd.

red: Wat zijn op korte termijn de belang-

rijkste veranderingen die we gaan mer-

ken? Kortom: wat kunnen we van jouw

voorzitterschap verwachten?

aN: VOC beschikt over een van de mooiste

accommodaties in Rotterdam waar door

veel verschillende mensen gebruik van

gemaakt wordt. Ik zou bijzonder blij zijn

wanneer we op korte termijn het vereni-

gingsgevoel een boost kunnen geven. Meer

contact tussen de verschillende bloedgroe-

pen (voetbal, cricket, Heerendivisie, jeugd,

sponsors, ouders etc.), het binden van niet-

sportende VOC’ers (ouders, mensen die

gestopt zijn, mensen in de wijk etc.), die het

oprecht leuk vinden om een paar uur per

week door te brengen op ons terrein. Met

het lustrum in aantocht ligt daar een schone

kans en daar wil ik graag mee aan de slag.

Daarnaast vinden we het belangrijk dat

VOC (meer dan nu) haar maatschappelijke

gezicht toont. Qua aansturing neem ik een

aantal aanbevelingen vanuit het Motor rap-

port over. Kleinere taken, meer commissies,

Onze nieuwe voorzitter Arjan Nataraj

“Vanmotor naardriver’sseat”

Zondagmiddag, clubhuis VOC, 24 mei 2009. Aan de

vooravond van de bestuurswisseling spreken we Arjan

Nataraj, kandidaat voorzitter, over zijn aanstaande

voorzitterschap. Van enige uiterlijke gelijkenis met

voorgaande voorzitters is geen sprake, hij is nog erg

jong en hij heeft een groep mannen om zich heen ver-

zameld met een hoog gehalte “nieuwe VOC’ers”.

4 5

DE NIEUWE VOORZITTER

4

INTERVIEW

duidelijke verantwoordelijkheid, onderne-

merschap, eigen budget etc. Die verande-

ringen zijn nu al zichtbaar bij het voetbal en

cricket een deel van de vereniging.

red: Wat zijn de belangrijkste doelstellin-

gen voor de komende vijf jaar?

aN: Er zijn zes ‘speerpunten’, die we

benoemd hebben. Ik zal ze tijdens ons

gesprek verder toelichten: één vereniging,

inbedden Motor aanbevelingen, VOC terug

als crickettopper, voetbalambities passend

binnen de vereniging, maatschappelijk

betrokken en begroting contributie neu-

traal (geen verhoging).

red: Maatschappelijke betrokkenheid en

VOC, hoe rijmt dat?

aN: Ik denk, dat de VOC-accommodatie,

zoals die er nu ligt, niet louter door leden

gebruikt zou moeten worden, maar ook

door anderen benut kan worden. In samen-

werking met Stichting Sportsupport

gaan we kijken in hoeverre onze opstal-

len geschikt zijn voor andere vormen van

recreatie, maar ook voor bijvoorbeeld

Buitenschoolse Opvang. VOC is nu te “geslo-

ten”. Daarnaast zijn er plannen om ons te

gaan verbinden aan een goed doel. Dat is

op dit moment nog niet 100% rond, maar

daar wordt aan gewerkt.

red: Heb je een droom?

aN: Los van het feit dat ik de winnende

goal maak tijdens de WK finale of een hole

in one sla op St. Andrews zou ik wel een sig-

nificante rol willen spelen bij de organisa-

tie van het WK 2018 (mocht dat ooit naar

Nederland komen).

red: Je voetbalkwaliteiten beperken zich

tot hard werken, de bal afpakken en snel

weer inleveren. Je inspeelpass is nogal

doorzichtig. Dat verraadt iemands karak-

ter. Hoe gaan we dit bestuurlijk terugzien?

aN: Ik begin me nu af te vragen of iemand

met voetbalkennis deze vragen heeft ver-

zonnen?! Maar goed, als je de parallel wilt

trekken tussen mijn voetbalkwaliteiten en

bestuurlijke activiteiten dan is dat vrij hel-

der. Ik ben inderdaad een harde werker, ook

op dat vlak. Ik wil graag snel reageren op

ontwikkelingen binnen VOC en die (waar

nodig) ook snel bij de juiste persoon/com-

missie beleggen en niet zelf lang op gaan

zitten broeden. Aangezien ik van transpa-

rantie houd betekent dit dat er weinig ach-

ter gesloten deuren plaats zal vinden, zo

mogelijk niets. Kortom, doorzichtigheid is

in dit geval erg gewenst!

red: Het bestuur was een achttal. Nu

teruggebracht naar zes personen. Wat is

daarvan de reden?

aN: Dit was één van de aanbevelingen uit

het Motor rapport en hebben we als zoda-

nig overgenomen. Ben zelf ook voorstan-

der van een kleine club mensen die ver-

antwoordelijkheid delegeert. Een groot

bestuur is daar niet per se voor nodig, inte-

gendeel. Een goede duidelijke commissie-

structuur, waar 100% duidelijk is wat de

doelen, budgetten en verantwoordelijkhe-

den zijn, is wat VOC nodig heeft.

red: Je bent zelf geen autochtone VOC’er.

Bij nog een paar nieuwe bestuursleden

ontbreekt eveneens de echte VOC-

achtergrond. Hoe gaan jullie voorkomen

dat VOC zijn identiteit kwijt raakt?

aN: Ik ben inmiddels ruim zestien jaar lid

van VOC. Dat is geen eeuwigheid maar vol-

doende om de vereniging goed aan te voe-

len. En mocht ik iets niet weten of niet goed

aanvoelen is er een groot aantal leden bij

wie ik terecht kan voor achtergrond, anek-

dotes en andere zaken. Wat de identiteit

betreft maak ik me het minste zorgen. Een

vereniging als VOC ken ik uit mijn jeugd

en geloof dat ik die specifieke zaken snap

en aanvoel. Er is een mooie balans in het

bestuur met Lau en Pieter die VOC al lan-

ger kennen en Jan Willem, Henk en Robert

die vrij recent zijn ingestapt. Aangezien de

wereld verandert is het goed dat we voor

VOC openstaan voor vernieuwingen. Met

deze groep kan dat prima.

red: Waaraan heeft het VOC de afgelopen

vijf jaar ontbroken en wat was daar de

oorzaak van?

aN: Daar laat ik me niet over uit. Hou het er

maar op, dat de verhuizing naar het nieu-

we complex een aantal kansen biedt, die

we alsnog gaan invullen.

red: Ons clubblad VOCabulaire wil full

colour, 60 pagina’s dik en een betaalde

redactie. Hoe gaan we dit realiseren?

aN: Communicatie wordt steeds belang-

rijker binnen VOC. Als we meer één ver-

eniging willen zijn moeten we dat duide-

lijk uitstralen en goed communiceren. De

VOCabulaire is de laatste jaren verbeterd

evenals de website. Ik denk dat het goed is

dat we beide media binnenkort tegen het

licht houden en bedenken hoe zij elkaar

versterken. De website is nodig voor actu-

eel nieuws en niet meer weg te denken in

het dagelijks gebruik. De VOCabulaire geeft

achtergrond, helpt de traditie in stand te

houden en is gewoon een fijn blad dat je

thuis kan lezen. Meer pagina’s en full colour

dragen bij aan een professionele en warme

uitstraling. Of dat alleen met een betaalde

redactie kan weet ik niet. Hoe denken jullie

dat te bereiken en waarom is het nodig?

red: Tot slot: hebben we over tien jaar nog

cricket op VOC?

aN: Ja!

Dat laatste antwoord komt er dusdanig

stellig uit, dat het geen zin heeft er op

door te vragen. Dit is geen issue, maar

vanzelfsprekend. We maken nog een

paar foto’s van Arjan en dan doet zich

een aardig fotomomentje voor. Arjan en

Luuk Bannink staan op het zonnige terras

ontspannen met elkaar te babbelen. Allebei

natuurlijk in de wetenschap, dat een dag

later de een voorzitter af is en de ander de

nieuwe voorzitter. We zijn benieuwd of de

bestuurlijke verschillen net zo groot zijn als

de verschillen, die we door de lens kunnen

waarnemen.

door Cees Bruijs eN Walter Baghuis

Oh Lord(s)!

Uit de geschiedenisboeken haal ik het volgende: in 1787 richtte Thomas Lord in de wijk Marylebone een cricketterrein op. De Marylebone Cricket Club (MCC) introduceerde een jaar later de eerste cricketwedstrijden en beheert deze tot op de dag van vandaag. In 1814 werd er verhuisd naar de huidige locatie in St. John’s Woods. Het huidige Lord’s, the Home of Cricket. Pas in 1864 werd de eerste grasmaaier geïntroduceerd. Tot die tijd werd het veld door grazende schapen geprepareerd.

195 jaar later, 5 juni 2009. Nederlands Cricket Eleven staat op dit Lord’s in de eerste wedstrijd van het WK Twenty20 tegen-over Engeland. We landen die dag in alle vroegte met een stel oer-VOC’ers op Londen City Airport. Cricket Nederland ont-moet elkaar aan de andere kant van de Noordzee. In een locaal etablissement vallen sponsors en VOC-leden elkaar in de armen. One Big Family! Gezamenlijk wordt geluncht tot het tijdsein van zo laat, dat Lord’s nog net op tijd gehaald wordt. Een geweldig initiatief van de VOC-Business Club! De locale pers is uitermate hartelijk over ons internationaal cricketniveau. De Times schrijft: ”England will be expected to dismiss the Netherlands with ease and so qualify from the group.” Het pakt totaal anders uit.

Het in het eerste deel van deze wedstrijd stille legioen van zo’n 1000 oranjehoeden verandert vanaf het eerste moment van

de battinginning van onze helden in een schreeuwende en enthou-siaste menigte. Nederland houdt zich keurig aan het gemiddelde van de Engelsen. De rest weet u uit de media. Voor eens en voor altijd een historische wedstrijd! Wij vieren het uitgebreid in de vele locale kroegen. Een dag later haalt de Times bakzeil: “A hor-rible performance in a filthy night ended with England suffering their greatest embarrassment in one day cricket!”

Op weg naar de afkickmatch tussen Australië en de West Indies worden we van vele kanten gefeliciteerd alsof wij het resultaat zelf hebben neergelegd. “This is a different psychology, guys.” Een onvergetelijk weekend met te veel momenten die niet aan het papier toe te vertrouwen zijn, omdat het gewoonweg niet te beschrijven is.

Het cricket in Nederland staat definitief op de kaart! Velen zijn het er over eens, dat het toe is aan verandering in een tijd waar veel mensen niet meer de rust hebben voor het traditionele karak-ter van deze King of Sport. Daarbij is er voor deze mooie sport frequente media-aandacht nodig om nieuwe jeugd er enthousiast voor te maken. En uiteraard de broodnodige toeschouwers langs de boundary! KNCB: krab op tijd achter uw oren! Ons cricket kent volgens mij maar één behoud: Twenty20!

Robert Mol6 7

Enige tijd geleden heb ik

definitief besloten om terug te

treden als voorzitter. Voor mij

geen verrassing, aangezien

ik al bij mijn aantreden het

voornemen had om binnen

een periode van vijf jaar het

bestuur over te dragen aan

een jongere generatie. Dit

houdt in dat dit mijn laatste

hamerstuk zal zijn. Het zou dus

voor de hand liggen om terug

te blikken op een periode van

veertien jaar VOC-bestuur, eerst

als vicevoorzitter en de laatste

vijf jaar als voorzitter. Je graaft dus terug in je geheugen en bladert weer

eens door wat oude VOCabulaires.

Geschiedenis herhaalt zich kennelijk. Net als mijn voorganger Rob van

Weelde is het voorzitterschap mij overkomen. Ook ik heb bij de start

aangeven dat ik steeds naar eer en geweten zou handelen, waarbij

het beste in het belang van ons aller VOC altijd voorop zou staan.

Daarna houdt natuurlijk iedere vergelijk op. Rob heeft meer dan een

stempel achtergelaten met een nieuw schitterend complex aan de

Hazelaarweg en gedurende de periode van mijn voorzitterschap zijn

we er met behulp van velen in geslaagd om er kunstgrasvelden aan

toe te voegen, waarop je niet alleen naar tevredenheid kan voetballen,

maar ook behoorlijk kunt cricketten.

Overigens overkomen je meer zaken. Toen we in 1995 moesten

overschakelen op een nieuw systeem voor de ledenadministratie kreeg

ik van Jan Willem Hitzerd de tip dat we door een goed gastheerschap op

onze velden een cadeautje van softwarehuis Exact in de vorm van een

administratiepakket tegemoet konden zien. Er moest dan wel iemand

naar het kantoor in Delft komen voor nader overleg en instructie.

Stomtoevallig bleek ik binnen het bestuur de enige die zich op de

gevraagde datum en tijdstip kon vrijmaken. Ras werd duidelijk dat ik

hierdoor natuurlijk “automatisch” was uitverkoren tot de contributie en

ledenadministratiespecialist. Het softwarepakket stond op zes floppy’s,

daarnaast ontving ik een meter boeken en een warme handdruk. Met

enige hulp op afstand van Eric Ebeli en later ook van een voetballer

(waarvan mij de naam helaas niet te binnen schiet) uit het 9e, die

toevallig bij Exact werkte is toen een eerste opzet gemaakt. Naderhand

heb ik ook nog een paar avonden met Walter Baghuis aan het bureau

gezeten om de juiste selecties te maken. Dit was het begin van een

tienjarige periode waarbij ik met kunst en vliegwerk de contributie-

acceptgiro’s jaarlijks per post verzond. Door het jaar heen talloze

contactmomenten met Wies van Everdingen, die op voortreffelijke wijze

alle mutaties doorvoerde in de ledenadministratie en op basis daarvan

het tweewekelijks bulletin en de VOCabulaire van de juiste adressering

kon voorzien. Na drie jaar Exact bleek dat we nieuwe updates moesten

gaan kopen voor een aanzienlijk bedrag. Dus op onderzoek naar een

nieuwe gratis oplossing. Ik was van mening dat zelf doen mogelijk

moest zijn door handig gebruik van enige standaardprogramma’s van

Bill Gates. Met de nodige inspanningen is het uiteindelijk gelukt om met

de hulp van een collega en wat tips en trucs van anderen een nieuw

administratieprogramma in de lucht te krijgen, dat het uiteindelijk nog

heeft gebracht tot versie 29.6. In die tien jaar hebben Pieter de Groot

en ik Wies twee maal verblijd met een nieuwe PC en printers, nieuwe

programma’s en niet te vergeten internet, eerst nog analoog en daarna

digitaal. Dat heeft zij als dame op leeftijd steeds allemaal fluitend onder

de knie gekregen. Een prestatie die er wezen mag. Het mede doen

runnen van de ledenadministratie heeft als bijkomend voordeel gehad

dat er geen lid was waarvan je de naam niet kende. Het juiste gezicht

erbij kostte soms meer moeite. Maar wie weet hebben we binnen

afzienbare tijd wel een smoelenboek op onze website beschikbaar

voor iedere VOC’er.

Bladerend door mijn geheugen en de VOCabulaires zijn er eigenlijk

heel veel zaken om op terug te blikken. Maar in het kader van dit stukje

dreigt dit wat te veel van het goede te worden. Bovendien zijn de echt

belangrijke zaken toch wel bij iedereen bekend. Dat doe ik dus maar

niet. Wel wil ik graag nog wat anekdotes vermelden over het wel en wee

van het alarmsysteem op VOC.

Eind 90-er jaren hebben we binnen het bestuur besloten om na de

zoveelste inbraak op rij een alarminstallatie aan te schaffen. Aangezien

ik zowel makkelijk wakker kan worden als kan slapen rolde ik na

verloop van tijd in de functie van nachtwaker op afstand. Hierin werd

ik bijgestaan door Christiaan de Rooij Sr. Als er een alarm afging belde

de alarmcentrale mij en ik belde Chris om dan samen naar de Oude

Kleiweg te rijden. Weer of geen weer en meestal midden in de nacht.

Dat hebben we meer dan 80 keer gedaan de afgelopen jaren. Vaak voor

niets maar soms was er ook echt iets aan de hand en dan riepen we de

hulp in van de politie. Dat kostte dan wel weer extra werk, want de dag

daarna moest er natuurlijk formeel aangifte worden gedaan op het

politiebureau. Dat is daarom wel eens overgeslagen. Ook wisten we

door een idee van Marc Bakker snel het aantal inbraken te laten dalen

door aan de deur van het clubhuis een zakje met snoep en chocola te

hangen, dat dan dankbaar zonder verdere schade door de lokale junkie

werd meegenomen.

Op een zaterdagnacht in de zomer worden we weer eens gealarmeerd.

Wij erop af, het is een stikdonkere nacht, behalve een raam dat is

geforceerd valt ons niets bijzonders op. Wij opgelucht terug naar bed.

Helaas blijkt de volgende morgen dat er 14 hardhouten tuinbanken

en een paar honderd meter kabeltouw van de boundary spoorloos

verdwenen zijn. De bandensporen van een flinke vrachtwagen aan de

overkant van het bruggetje maakten duidelijk dat dit duidelijk geen

kwajongenswerk was geweest.

Begin vorig jaar heb ik de alarmdiensten overgedaan aan Jan van ‘t

Veer, die wordt bijgestaan door Ruud Glansbeek. Ik was dus zeer verrast

toen op zondagnacht rond een uur of drie de telefoon ging. Het was

Jan, die meldde dat hij gebeld was door de alarmcentrale. Hij dacht

echter dat hij het niet binnen tien minuten kon redden aangezien hij in

Normandië vertoefde. Of ik misschien de honneurs wilde waarnemen.

Het was echt dievenweer, het regende pijpenstelen. Dus snel even

aangekleed, de auto van Hanneke gestart en in vliegende vaart op

pad. Ik scheurde de Hazelaarweg op en stapte midden in een diepe

plas toen ik het hek wilde open maken. Wat ik niet gezien had was dat

er bij de overzichtkaart op de Ankie Verbeek-Ohrlaan een politieauto

op de uitkijk stond. De agenten dachten waarschijnlijk dat ik hen wel

gezien had en vonden het vreemd dat iemand zomaar midden in de

nacht een doodlopende weg inreed. Ik had de sleutel nog nauwelijks

uit mijn zak of er stopte achter mij een witte auto met blauw zwaailicht.

Daaruit stapten twee agenten, die als begroeting aangaven dat “wij”

eerst eens even gingen blazen. Het was mij duidelijk dat enige vorm

van dialoog op dat moment niet op zou schieten. Enige uren eerder

zou ik een blaastest zeker niet hebben doorstaan, maar nu moest dat

toch wel zonder problemen lukken. Toen duidelijk was dat ik niet in

kennelijke staat verkeerde sloegen de agenten als een blad aan de

boom om en verleenden prima assistentie bij het doorzoeken van het

clubhuis. Daar bleek al snel dat een barmedewerker vergeten was om

de balkonschuifdeur dicht te doen. De regen sloeg door de forse wind

naar binnen en had zo de bewegingsmelder in werking gezet. Gelukkig

dus weer loos alarm.

Uit de hiervoor aangehaalde voorbeelden is het duidelijk dat je in

je eentje niets voor elkaar kan krijgen. Bij wat je ook doet heb je de

hulp van anderen nodig. Wij kunnen ons gelukkig prijzen dat binnen

een vereniging als VOC er steeds weer mensen te vinden zijn die voor

kortere op langere tijd, bij herhaling of éénmalig bereid zijn iets voor de

club te doen. En het stemt tot tevredenheid dat we dat met zijn allen

hebben weten vast te houden. Ik voel me nog steeds thuis op VOC en

hoop nog een lange reeks van jaren te mogen genieten van alles wat

er op en rond onze club gebeurt. Dank aan uw allen en in het bijzonder

mijn medebestuursleden dat u het zo lang met mij vol heeft weten te

houden. Het spreekt voor zich dat ik Arjan Nataraj als mijn opvolger

veel succes wens om tezamen met zijn medebestuursleden leiding te

geven aan ons allen om VOC nog mooier te maken. Ik zie met meer dan

gewone belangstelling uit naar het volgende hamerstuk!

luuk BaNNiNk

In je eentje krijg je niets voor elkaar. Het voorzitter-schap is mij overkomen

8 9

nr. 19

Hoe is het om in Nederlands cricketteam

te spelen?

Het is het hoogste wat je kunt bereiken

in Nederland en het is een hele eer om

wedstrijden voor het Nederlands team te

mogen spelen.

Wat is het hoogtepunt in je carrière geweest?

De kwalificatie voor het WK 2011 van het

Nederlands cricketteam dit jaar in Zuid Afrika.

Waar zou je nog een keer willen spelen?

Op Lords en dat gaat binnenkort

gebeuren tijdens de WK Twenty20.

Interview met Bas Zuiderent

Wat is het hoogste aantal runs dat je

ooit gehaald hebt?

164 runs. Dat was op 14 mei 2009 in een

vriendschappelijke Twenty20 tegen HSBC

touring team uit Engeland.

Wie vind jij de beste speler ooit?

Moeilijk te zeggen, maar ik houd het op

Shane Warne, een cricketer uit Australië.

Zou je ons training willen geven?

Ja!

Wat is je pincode?

0000

Hoe oud was je toen je begon met cricket?

Negen jaar en begonnen bij Excelsior ’20.

Het jaar erna ging ik naar VOC.

Heb je tips voor ons?

Ik heb geen technische tips. Maak vooral

veel lol en plezier met je teamgenoten.

Hoe ver komt Nederland op de a.s. WK

Twenty20 in Engeland?

We hebben 50% kans om in de volgende

ronde te komen.

Met welk merk bat speel jij?

Een Uzi van het merk Newbery.

Robbert van der Harst(rechts) en Sjoerd van den Berg(links), U13

Martijn Snoep is een echte VOC’er, hij is al

vanaf 1995 jaar lid van onze club. Hij is begon-

nen met voetballen en twee jaar later ook

gaan cricketen. “Ik ben op VOC gaan voetbal-

len door vriendjes, die tegelijkertijd lid wer-

den.” Legt Martijn uit. “Met dat team, de F3,

werden we ook meteen kampioen. Die pres-

tatie is meteen het hoogtepunt in mijn voet-

balcarrière, haha”, lacht de goedlachse

Spartaan. Cricketen volgde als vanzelf. Glenn

Snoep, zijn vader en bij velen bekend, zag op

VOC een vrolijk uitziende man een balletje

gooien met kinderen. “Mijn vader zei tegen

mij: ‘Probeer het maar, ik heb altijd met veel

plezier bij Sparta gehonkbald. Wie weet vind

je zo’n sport ook leuk.’ En hij kreeg gelijk. Ik

vind het nog steeds een geweldige sport.”

Martijn kreeg te maken met die vriendelijk

uitziende man, Tony Opatha. “Hij was redelijk

streng, maar wel heel goed. Als je een bal niet

goed bowlde, werd je aan je oren uit de kooi

getrokken. Klinkt heel hard, maar daardoor

ging je wel beter opletten. Zo had hij nog

meer trucjes om je beter te maken. Hij legde

altijd een tas neer naast het wicket zodat je

hoog opsprong voor je bowlingactie.

Misschien een ideetje voor de U9/2.”

U-9/2. Hoe hij daar trainer geworden is, is

eigenlijk puur toeval. Zijn debuut in het eer-

ste vorig jaar smaakte naar meer. Martijn

heeft dan ook de hele winter doorgetraind

om goed te presteren tijdens dit seizoen. “Ik

was daardoor vaak op VOC. Trainen met René

Schoonheim. Soms zo’n zes tot zeven dagen

per week. Ik had het op die dagen vaak met

Menno Ebeli over de tijd dat hij mij wel eens

training gaf en dat ik dat ook wel leuk vond.

Uiteindelijk zijn ze ook via Menno bij mij

terecht gekomen. Heel leuk.” De U-9 vindt hij

een leuke categorie om training te geven. “De

jongetjes willen graag leren, je ziet ze per

week beter worden. Dat loont de moeite die

je erin steekt.”

In de jaren die volgden bleef Martijn fanatiek

cricketen. Hij haalde zelfs het Nederlands elf-

tal onder 13. Daar is hij uiteraard heel trots

op. “Dat was een mooie tijd. We werden dat

jaar ook nog kampioen van Nederland met

ons VOC-team! Tim McIntosh was onze trai-

ner. Hij is nu een van de betere batsmen van

Nieuw Zeeland en speelt nu zelfs in het

Nationale testteam!” , zegt Martijn met

bewondering in zijn stem.

Duidelijk is dat Martijn hoger wil dan het

derde van VOC, waarin hij nu speelt. Daarom

gaat hij vanaf september naar Nieuw-

Zeeland. “Ik blijf daar een jaar. Ik ga bij Ben

Williams, de coach van VOC 2, wonen. Ik wil

een betere cricketer worden. Ook al ga ik niet

alleen voor het cricket. Ik wil wat zien van

Nieuw-Zeeland en zelfstandig wonen.

Nieuwe dingen ontdekken. Het lijkt me

geweldig.” Uiteraard gaat hij dingen missen.

“Sparta, mijn club. Ik zal ze wel blijven steu-

nen vanuit het verre land,” De heimwee klinkt

al een beetje door in zijn stem. “En Chinees

eten. Het schijnt dat het daar niet best gesteld

is met de Chinese keuken, haha.”

Dat Martijn in staat is naar Nieuw-Zeeland te

gaan is het resultaat van een uitwisselings-

project dat VOC heeft met Te Puke CC uit

Nieuw-Zeeland. Russel Williams en Brian

Juridic zitten in Nederland deze zomer. “Ik

heb het er vorig jaar al vaak over gehad met

Ben. Maar door deze regeling wordt het me

makkelijker gemaakt daarheen te gaan. Ik zal

mijn best daar moeten doen. Ik wil ook daar

zo hoog mogelijk spelen.” Ook daar gaat de

fanatiekeling training geven, daar krijgt hij

een zakcentje voor. “Mocht dat niet genoeg

zijn, ga ik desnoods kiwi’s plukken om te kun-

nen leven, haha!”

door adrieN vaN NuNspeet

Martijn Snoep“In de luwte” is een rubriek, waarin VOC’ers, die actief zijn in de jeugdafdeling van VOC, hun licht laten schijnen over de dingen die spelen op onze club. Deze mensen zijn niet zo bekend als de verschillende hoofdtrainers, maar hebben wel diezelfde bevlogenheid. De derde gast van “In de Luwte” is Martijn Snoep, trainer van het cricketteam under 9/2.

10 11

IN DE lUWTE...

Eigenlijk had de begeleiding helemaal niet

gedacht aan een strijd om het kampioen-

schap aan het begin van het seizoen. Met

vijf spelers die ook al in het afgelopen sei-

zoen kampioen met B1 waren geworden

in de 1e klasse en aangevuld met tweede-

jaars uit het oude B2 en C1-spelers begon-

nen we aan het seizoen met als opdracht

ons te handhaven in de hoofdklasse. Zelf

hadden we de lat iets hoger gelegd: ein-

digen in de bovenste helft. De eerste twee

thuiswedstrijden werden gewonnen, maar

de uitwedstrijd tegen Escamp ging ruim

verloren en met veel geluk werd gelijkge-

speeld tegen GDA. Daarna begon het te

lopen. Van de volgende 12 wedstrijden

werden er elf gewonnen en één gelijkge-

speeld. Half oktober kwam B1 op de 1e

plaats en die positie is niet meer afgege-

ven tot de laatste wedstrijd.

Zes wedstrijden voor het einde was de voor-

sprong nog acht punten. Maar van half febru-

ari tot half maart liep het niet zo goed, na

twee moeizame overwinningen werd verlo-

ren tegen het sterke Nieuwenhoorn (de uit-

eindelijke kampioen) en onverwachts thuis

tegen middenmoter CWO. De cruciale uit-

wedstrijd tegen het al maanden ongeslagen

Barendrecht werd echter terecht gewonnen,

waarna het zelfvertrouwen weer terug kwam

en met ruime uitslagen werden de volgende

twee wedstrijden gewonnen. Over de laat-

ste verloren wedstrijd zal nog lang worden

gesproken. Hoe dan ook een tweede plaats is

hoger dan gedacht en een geweldige presta-

tie voor een VOC-jeugdteam.

Wat is het geheim van B1? Het grootste deel

van het team speelt al jaren samen. Maar

dat gebeurt bijna met alle selectieteams.

Toch is volgens Piet Schooneveld 1992 een

zeer bijzondere lichting. “Wat ik nou allemaal

heb gezien, heb ik nog nooit meegemaakt.

Allemaal groeibriljantjes”, kwam Piet in de

House of Lords vertellen toen hij de eerste

Eenprachtseizoenmet ‘n horror-einde

trainingen met de F-jes uit 1992 had gedaan.

En met aanvulling van talentvolle spelers uit

de 1993-lichting is het ook altijd een zeer suc-

cesvol selectieteam geweest. Vier jaar gele-

den werden ze kampioen met de D1 en pro-

moveerden ze naar de hoofdklasse. Als veer-

tienjarige C1-spelers mochten ze tegen het

Oranjedamesteam onder 15 spelen en een

paar weken later tegen het Oranjedamesteam

onder de 17 jaar in Zeist. Beide wedstrijden

werden gewonnen. Vaak scouts langs de kant.

Jermaine Varela en Martijn de Vries werden al

als F-jes naar Feijenoord gehaald, maar kwa-

men een paar jaar later terug. Martijn de Vries

is twee jaar geleden naar Excelsior gegaan en

speelt nu zelfs in Oranje onder 17 jaar. Maar

ook Daan Blij en David Verbaan zijn door hun

prestaties in dit team gescout en naar Sparta

en Excelsior gehaald. En nu wordt weer aan

Pieter Beereboom getrokken. En nog steeds

is deze lichting zeer sterk.

De aanval is ijzersterk. Nico (“de goochelaar”)

B1

Drie seizoenen geleden speelde VOC B1 nog in de 2e klasse en dit seizoen werd B1 bijna kampi-oen in haar eerste seizoen in de hoofdklasse. In de laatste wedstrijd werd volkomen onnodig verloren en werd na zeven maanden de 1e plaats en het kampioenschap weggegeven. Toch doet dat niets af aan het fantastische seizoen dat B1 heeft gespeeld.

met zijn onnavolgbare schijnbewegingen en

Pieter (“Meneer Kees”) die bijna altijd scoort,

speelden al regelmatig mee met A1 en ook

al eens in VOC 1. Het middenveld onder lei-

ding van aanvoerder Lex werd in de loop van

het seizoen steeds dominanter. Julian, Rick,

Chupa, Jermaine en Nathan zijn zowel inzet-

baar op het middenveld, in de verdediging

als in de aanval. En dan de verdediging, die er

bijna altijd stond. De minst gepasseerde ver-

dediging in de hoofdklasse! Onne (“de Tank”)

doet het grove breekwerk en dendert –als het

nodig is – naar voren, hier en daar tegenstan-

ders op de grond achterlatend. De laatste linie

wordt bemand door Ruud (“de chronometer”:

hij is altijd op tijd bij de bal), Daley, Ferdinand,

Niels en Reinier en in de laatste wedstrijden

ook Hessel. En als sluitpost 1e jaars keeper

Milan met zijn katachtige reddingen. Maar het

sterkste punt van B1 is toch het positiespel en

combinatievoetbal. En daar zijn alle spelers

bedreven in. B1 is echt een team. Maar om er

een succesvol team van te maken heb je een

bevlogen trainer-coach nodig. En dat geluk

heeft deze lichting altijd gehad. Toen ze nog

D1 en C1 waren, was dat Marco de Vries en nu

Moez Nacef. Moez heeft een verfrissende kijk

op trainingen en in hoeverre spelers belast

kunnen worden. “Moez heeft altijd gelijk”,

hoor je spelers zeggen. Als ouders (toch best

wel met enige voetbalkennis … vinden we)

staan we vaak verbaasd langs de kant als spe-

lers door Moez naar een bepaalde plek wor-

den gedirigeerd, waarna ze onmiddellijk in

balbezit komen. B1 is een ijzersterk team,

maar zonder Moez was het waarschijnlijk niet

zo hoog geëindigd.

Het team zal nu echt uit elkaar vallen. Een

aantal spelers gaat rechtstreeks naar de A1

of misschien wel naar de senioren. Andere

komen in de A2 en B1. Dat is de realiteit.

Misschien komen ze over 15 jaar weer in een

vriendenteam als VOC 6 bij elkaar. De toe-

komst zal het leren. Het was in ieder geval

een eer om van dit team acht jaar leider te

zijn geweest.

jaN hooft

Gescout door FeyenoordHallo, ik ben Max Driessen, 12 jaar en zit in D1 van VOC, daar ben ik begonnen toen ik 6 was. Ik kwam in de F11 daarna F3, F1, E3, E1, D1 en nu speel ik voor mijn tweede jaar in D1. We doen het supergoed in de hoofdklasse! Ook speel ik nog voor de KNVB onder 13 en daar gaat het ook heel goed, want ik moet nu selectie doen voor ZUID! Laatst ben ik door Feyenoord gescout. Het was allemaal heel slecht geregeld want Feyenoord

nam eerst contact op met mijn moeder en dat hoort niet! De club moet eerst met voC contact

opnemen. voC was daarover ook heel erg boos. voordat we de brief hadden gekregen hadden

we een datum afgesproken voor de training met Feyenoord, maar toen we de brief kregen stond

er opeens een hele andere datum in en dat was dan meteen een dag na mijn vakantie.

Dit is niet de eerste keer dat ik ben gescout. In de F1 ben ik namelijk al gescout door sparta

maar heb nee gezegd omdat ik het nog een beetje te vroeg vond. maar toch vond ik het nog

wel een beetje spannend, het meetrainen met Feyenoord, want je traint met allemaal mensen

die je niet kent. Het tempo op de training ligt heel hoog dat vond ik heel leuk. Wat wel raar was

dat ze gingen douchen met hun onderbroek aan. maar goed, ik heb daar nu vier keer getraind

en ik ben aangenomen! maar ik heb al nee gezegd. Want ik heb het hier nu veel meer naar mijn

zin. En er zitten veel leukere mensen op voC! Max driesseN

12 13

SpotlightS ON:

de spits en Pim Doesburg op doel was dit seizoen opvallend (on)rustig.

Een belangrijke wedstrijd voor mij was de thuiswedstrijd tegen

Dilettant, waar ik in mijn jeugd had gespeeld. We wonnen met 3-1,

en omdat ik heel snel twee keer scoorde kreeg ik in de uitwedstrijd

een mandekker die mij overal volgde totdat ik het dorp Krimpen aan

de Lek weer had verlaten. Ook de uitwedstrijd tegen Hillegersberg,

waar Aad Fontein uit het veld werd gestuurd en ik 10 minuten voor

tijd 1-2 kon maken, waarna het kampioenschap onvermijdelijk was.

De laatste wedstrijd tegen CKC uit waar niets meer op het spel stond,

maar waar we toch nog even met 2-3 wonnen en CKC degradeerde.

Heel bijzonder was de erehaag die Leonidas maakte voor ons voor

de thuiswedstrijd na het behalen van het kampioenschap.

Meer tot de verbeelding sprekend waren twee ander wedstrijden.

Tegen HOV in oktober 1988 voor de beker: zij speelden 2e klasse,

wij wonnen vrij gemakkelijk met 4-2. Nog specialer was de wedstrijd

tegen Coal uit in september 1989 in de 3e klasse, die we werkelijk

declasseerden. Uiteindelijk wonnen we met 3-7 na een ware

voetbaldemonstratie. Iedereen verwachtte terecht dat we direct

zouden doorstoten, maar dat lukte helaas net niet. Op 30 oktober

1989 verloren we voor het eerst na 29 ongeslagen wedstrijden.

Doorslaggevend voor het succes in het seizoen 1988-1989 was

de sfeer, de teamgeest en het plezier. We hadden een gevoel van

onoverwinnelijkheid. Natuurlijk door de inzet van Cees, maar

vooral ook door Teun van Dijk en jongens als Robbert Quispel, Aad

Fontein, Rob Vos, Mike Vloemans en Pieter de Rijcke. De beleving

was dat jaar enorm. Begonnen met een barbecue bij de ouders van

Robbert, uitvoerige donderdagavonden en zondagmiddagen. Zelfs

gezamenlijk voetballen op het strand in de winter. Zoals nog steeds

het geval is kunnen wij bij VOC prima voetballen, maar met teamgeest

en meer kracht en onverzettelijkheid in het team wordt het mogelijk

om echte resultaten te behalen. En dat is in mijn periode van rond de

300 wedstrijden in het eerste gelukkig een paar keer gelukt.

karl horMaNN

Op verzoek van de redactie pakt Karl Hormann zijn plakboeken erbij en probeert een reconstructie te maken van zijn voetbaljaren in het eerste van VOC. Hij maakte kampioenschappen en degradaties mee, versleet een aantal trainers en beleefde het topseizoen ’88-’89.

De balans bleef gelukkig positief na 15 jaar voetballen in het

eerste van VOC. In het laatste jaar konden we een degradatie

net voorkomen. In 1981 was Klaas Terluin trainer. Hij bezoekt

tegenwoordig regelmatig op woensdagmiddag VOC. Aad Boers was

mijn laatste. Tussendoor een aantal jaren Cees Bruijs. En Cees zit in de

redactie, dus de link was snel gelegd toen ik nietsvermoedend door

de VOCabulaire redactie werd benaderd voor een stukje “Uit de Oude

Doos”. Cees memoreert in mijn aanwezigheid minimaal één keer

per seizoen het fantastische jaar 1988-1989, toen VOC 1 kampioen

werd van de 4e klasse E, zonder één wedstrijd te verliezen. Met 39

punten uit 22 wedstrijden (zouden er nu 56 zijn geweest). Volgens

Cees uniek, nooit vertoond, en ook nooit meer geëvenaard.

Na lang zoeken vond ik in een oude doos een aantal krantenknipsels.

Dat was erg nuttig, want ik had het niet allemaal scherp in mijn

herinnering staan. Ik heb in die 15 jaar een aantal bijzondere perioden

en mensen meegemaakt. Mijn eerste kampioenschap in mijn tweede

seizoen bij VOC, onder Klaas Terluin in 1982-1983. Uiteindelijk door

zonder te spelen en puntverlies van SMV. Het was een geweldig team,

waarvan ik mij vooral het slangenmens Nick Smit als rechtsbuiten,

de onvermoeibare en eigenwijze Mark ter Kuile, opgeleid bij PW,

introduceerde het woord “scheendekkers”, en probeerde de

scheidsrechter te beïnvloeden met een schel “Hé scheids”, en Aad

Fontein die net overkwam van Leonidas, goed kan herinneren.

De zaterdagochtendtrainingen met Klaas (“knietje potverdrietje”),

wat onder Cees Bruijs werd voortgezet. Voor de wedstrijden met

Mark zelf biefstukken bakken voor de boterham in het clubhuis wat

tante Corrie en tante Miep niet echt konden waarderen.

De onvermijdelijke kleedkamerverhalen, met eerst mensen als

Alan Garland (met de Sunday Paper, “Wat hebben de Spurs gedaan

jongens?”,) Feiko van de Oever en Hans van der Kooy, en Rob de Widt.

En later Frank Vijg, Erik Zevenbergen, en zelfs twee jaar Dick Peschar.

Ook bijzondere types als Bram van der Hoeven, het eeuwige talent

en de heerlijke naïviteit van Vincent Geerders. En in potentie de beste

voetballers uit mijn tijd: Jan van de Berg en Michel Kok. En de vaste

supporters Tiel van Eck, Jo van der Kooy en Piet van Schooneveld,

en natuurlijk Joke de Widt, die er altijd was.

Het laatste kampioenschap door een beslissingswedstrijd op het

terrein van SVV door een doelpunt van Robert de Widt tegen het veel

betere Zwarte Pijl, waar we in de competitie genadeloos met 5-1 waren

weggetikt. Er is nog nooit zoveel werk geweest voor een fysiotherapeut als

in de laatste weken van dat seizoen. Volgens mij heeft Gert Jan Schimmer

voor de beslissingswedstrijd 9 van de 11 spelers behandeld. Een jaar later

nam ik afscheid met een positieve score, drie kampioenschappen van de

4e klasse, en twee degradaties uit de 3e klasse.

Het topseizoen ’88-’89De kern van het elftal van 1988/1989 bestond uit Pim Doesburg jr., Coen

Struyk, Frans de Geus, Michel Noordzij, Robbert Quispel, Pieter de Rijcke,

Mike Vloemans, Aad Fontein, Henk Hennink, Dick Peschar en ikzelf. Waar

Dick vandaan was gekomen bleek snel; hij scheen Cees te kennen via

diens zus Joke. Vaste invallers waren Rob Hennink, Walter Baghuis en zelfs

Rob de Widt Sr. Verder was Teun van Dijk als elftalleider heel belangrijk en

Martin Maasdam de vaste grensrechter. Het was een mooi seizoen waar ik

als centrale middenvelder achter “spits” Rob Vos 20 competitiedoelpunten

maakte en vierde werd in de RN-topscorerscompetitie. Heel veel voetbal

zat er in dit elftal, met een geweldige balans. Voor mij opvallende spelers

waren de onvermoeibare en zeer opofferend spelende Mike Vloemans en

Pieter de Rijcke, aristocratisch spelend, met overzicht, mooie techniek en erg

creatief. Aad Fontein had de longen van een paard, wat wel nodig was aan

de rechterkant, en achterin speelde de beresterke Michel Noordzij, die zijn

offensieve ambities één jaar kon temperen. Rob Vos speelde vreselijk slim in

Karl Hormann pakt zijn plakboeken erbij en vertelt:

Kampioenschappen en degradaties, 1981 – 1996

ter illustratie enkele bijdragen van teamgenoten uit het kampioenselftal:

Aad Fontein over de wedstrijd tegen naaste concurrent GLZ:

We speelden een kwartier in de eerste helft, het was heerlijk najaarsweer, een soort indian summer. Cees Bruijs zat doodnerveus op de bank en ik dacht bij mezelf, hij moet even relaxen met een practical joke. Ik ben toen tijdens de wedstrijd naar de dug-out gelopen en vroeg aan Cees of hij wist waar mijn voetbaltas in de kleedkamer stond. Cees gaf aan dat hij dat wist maar vroeg tegelijkertijd waarom ik dat wilde weten. Ik zei; “Cees, het is prachtig weer, ik wil een beetje bijbruinen en in mijn voetbaltas zit een tube zonnecrème. Wil jij die even halen, dan kan ik m’n gezicht incrèmen”. Cees werd hier helaas niet zo relaxed van, integendeel, hij dreigde mij er direct uit te halen als ik nog zo iets uithaalde.

Walter Baghuis, (niet) invaller, over de kampioenswedstrijd tegen NOC:

De laatste (of voorlaatste) thuiswedstrijd hoefde niet per se gewonnen te worden om tot kampioen gekroond te worden, maar dan zou VOC afhanke-lijk zijn van de uitslagen op andere velden, dus de 1-1 stand, die er op het bord stond halverwege de tweede helft, was niet echt leuk voor het massaal toegestroomde thuispubliek. Ik ga er vanuit, dat ik ’s ochtends al met het tweede gespeeld had en er dus als bankvulling bij mocht zitten. Trainer Cees Bruijs vond mij niet passen in zijn 4-4-2 systeem, waar hij overigens gelijk in had, maar al had hij 1-1-8 gespeeld, dan nog had hij me waarschijnlijk niet opgesteld. Maar goed, dat terzijde. Een gelijkspel zat eraan te komen en dus een fluteinde van een prachtseizoen en geen knallend slot. Ik ben toen opgestaan en ben gaan warmlopen. Een centrumspits erbij leek mij een logi-sche keus. Ik weet niet zeker of ik het Cees gemeld heb dat ik ging warmlo-pen, maar terwijl ik pal voor het publiek mijn meest interessante stretchoe-feningen aan het doen was, liet Cees direct vanuit de dug-out ene Richard Lucas invallen, een spits uit de jeugd, die ik na die wedstrijd nooit meer gezien heb. Ik heb nog even staan rekken en ben volgens mij ook nog inge-vallen, maar de fut om de 2-1 binnen te schieten ontbrak even. Heb ik dus ook expres niet gedaan. De wedstrijd eindigde met een 1-1 stand en VOC werd die dag toch kampioen. Op de foto’s van die dag sta ik erbij en dat is ook wel de strekking: ik stond erbij en keek ernaar. Tussen Cees en mij is het voetbaltechnisch nooit meer goed gekomen.

Robbert Quispel over de voorbereiding:

Het was tijdens de voorbereiding op hetzelfde seizoen van kampioenschap 1988/89. Na een geslaagd toernooi bij CVV, waar vriend en vijand zich ver-maakten met oogstrelend voetbal van VOC, werd de selectie met aanhang onthaald op een barbecue-avond bij de familie Quispel. Iedereen had gehol-pen met de voorbereiding en ik tilde Cees Bruijs op, wat op zich al best een aardige prestatie was, en zei; “trainer dit heb ik altijd al willen doen” en tor-pedeerde hem vervolgens in het zwembad. De schrik zat er flink in omdat na het nuttigen van een paar biertjes, de trainer erg lang onder water bleef. Binnen 10 minuten zat het hele team met kleren en al in het water. Vervolgens hilariteit toen de trainer geheel naakt met een wc-ontstopper op zijn edele deel(tje) de spelersvrouwen shockeerde.

14 15

UIT DE OUDE DOOS

Anekdotes: Frits is een zeer attente man. Meerdere VOC’ers waren uitgenodigd voor de, zeer in het geheim georga-niseerde, surpriseparty voor Carlos Gorsira ter viering van zijn terugkeer uit het buitenland. Frits was helaas verhinderd. Hierop belde Frits Carlos zelf op: “Carlos, ik kan niet op je sur-priseparty komen!”

Een korte karakteristiek van Frits:Hoe Frits Oosthoek je begroet: een glimlach met of zonder snor, een iets te ver vooruitgestoken hand klaar voor een stevige handdruk, en altijd een welgemeend: “Dag Xander, hoe is het nu met je?” xaNder sMit

Frits is natuurlijk vooral bekend om zijn verstrooidheid. Reed ooit bij een uitwedstrijd in HvH bijna met zijn auto de zee in omdat zijn tomtom dat aangaf. Heeft dan ook een totaal gebrek aan oriëntatievermogen. Als ie van a naar b moest deed ie dat het liefste via zijn huis in de Torenlaan, ook al was dat vaak bepaald niet de kortste route, maar vanaf huis wist ie dan weer hoe hij naar zijn bestem-ming moest komen. Bijzonder aan zijn rijgedrag is ook dat hij voor het stoplicht altijd de handrem aan-trekt. Brengt op feesten meestal de klas-sieker hava naquila ten gehore. Was ooit in Singapore een uur lang wanhopig (want vlak voor vertrek)

en hevig zwetend op zoek naar zijn paspoort, dat gewoon in zijn broek-zak bleek te zitten. Had toch plannen om ondanks zijn gebrek aan zelfred-zaamheid in Singapore les te gaan geven op een internationale school.Favoriete sport: tennis. Beheerst dit echter in ‘t geheel niet ondanks een les of 300. Brengt het tijdens het jaar-lijkse tennistoernooi in Spanje toch altijd tot de finale door een ingewik-keld handicapsysteem. Kust de bal voor het serveren.Legendarische anekdote van Frits: kwam ooit in de OQ de moeder van een van zijn leerlingen tegen die daar zat bij te verdienen.

aNdré heNdriks

1. Je loopt al heel lang mee met de

selectie. Hoelang precies?

De selectie ging in 1990 naar Oostenrijk en

ik ben door de aanvoerder van het tweede

elftal (Freek Boelen) gevraagd om mee te

gaan. Het was waarschijnlijk een tactische

zet van hem, want ik werd daarna ook

teamleider van VOC 2. De eerste jaren heb

ik zowel het eerste als het tweede begeleid.

Daarna ging ik me meer op het eerste

richten. Alles bij elkaar zo’n 18 jaar.

2. Uiterlijk ben je in al die jaren nauwe-

lijks veranderd. Hoe houdt VOC je jong?

Diverse faceliften en neuscorrecties bij

Schoemacher hebben wel geholpen (bij mij is

het wel gelukt!) En ik denk dat je in de omgang

met jongeren wel leert om je niet als een “oude

lullo” te gedragen. Misschien dat mijn werk in

het onderwijs hier ook debet aan is.

3. Je hebt nogal wat trainers “versleten”.

Aan wie bewaar je de beste herinneringen

en waarom?

De beste herinneringen bewaar ik aan Aad

Boers, omdat ik dacht dat het met hem wel

snor zat. Hij bleek later toch van zijn geloof

“HetzijndemensenbijVOC diehetverschilmaken”

Naam: Frits Oosthoek

Leeftijd: 56 jaar

Lid VOC sinds: 1982

Functie bij VOC: mede-teamleider VOC1,

teamleider A1 en grensrechter VOC 2

Werk/job: leerkracht op de Van

Oldebarneveldschool in Rotterdam

te zijn gevallen (mocht zeker niet van Erica).

Tenslotte Eric Teunisse. Een prima coach.

Doet z’n warming-up in de kleedkamer

tijdens de wedstrijdbespreking. Zit niet om

woorden verlegen. Het klikte goed, zeker

omdat we allebei onderwijsmensen zijn.

4. Aan wie bewaar je de minst goede en

motiveer dat ook eens?

De minst goede aan Henry Rutten. Mis-

schien omdat hij zo kort trainer van VOC

was. Henry kon zijn maatschappelijke car-

rière niet verenigen met z’n trainersschap

bij VOC. Cock de Jong heeft toen veel werk

van hem overgenomen.

5. Welk moment beschouw je als een

absoluut hoogtepunt?

Het hoogtepunt was ontegenzeggelijk het kam-

pioenschap van het eerste in de derde klasse

(2005-2006), hoewel ik in de voorgaande jaren

veel meer kampioenschappen mee heb mogen

maken. En natuurlijk de promotie van VOC 2

naar de reserve 1ste klasse.

6. En als dieptepunt?

Het dieptepunt was het seizoen 2000/2001,

waarbij Henry Rutten van de voetbalcommis-

sie “carte blanche” gekregen heeft om spelers

bij de selectie te voegen, waarvan sommigen

niet eens voorgesteld waren aan de kennis-

makingscommissie. Zij beïnvloedden op een

negatieve manier de sfeer binnen de groep.

Dit alles resulteerde in o.a. een beschamende

afgang tegen Xerxes/DZB (10-0)

7. Welke spelers hebben op jou de mees-

te indruk gemaakt en beschrijf dat eens?

Voor heel veel spelers had ik respect, maar

de meeste indruk heeft Elvin Post op mij

gemaakt. In 1999 eindigde hij met 30 goals

als tweede achter Danny Koevermans in het

topscorerklassement van het RD. Diverse

blessures maakten het hem onmogelijk om

langdurig te voetballen.

8. Heb je nog contact met ex-selectie-

spelers? Zo ja, met wie en waarom?

De meeste spelers zie ik nog op VOC of

op feestjes (ook de trouwlustigen). Dat

is het mooie van deze club: er zijn geen

broodspelers. Na de selectie gaan de

meesten in lagere elftallen spelen.

9. Wat is de belangrijkste taak van een

teamleider?

De teamleider doet de logistieke voorbe-

reiding bij de wedstrijden. Belangrijk is dat

spelers en trainer zich optimaal kunnen

richten op diezelfde wedstrijden. De “team-

manager” staat midden in de groep, zonder

zich met het technische deel te bemoeien.

10. Je schijnt nogal verstrooid te zijn,

waardoor er wel eens iets mis gaat.

Vertel daar eens iets over?

Waar hard gewerkt wordt, worden wel eens

fouten gemaakt. Het is aan de zijlijn altijd

makkelijk praten. Voor sommigen is het dan

ook heerlijk om de dingen groter te maken

dan ze zijn. De geruchten hebben een hoog

“ Privé en Weekendgehalte”.

11. Hoelang denk je nog door te gaan?

Er schijnen op het moment van dit interview

veranderingen aan te komen.Ik zal me daar

nog over moeten beraden. Een goede com-

municatie mis ik wel bij VOC. De “achterka-

mertjescultuur” is nog steeds aanwezig. Wel

jammer, want het kan toch veel beter!

12. Geef daarvan eens een voorbeeld?

Nee, dat kan ik niet. Dat wil ik ook niet. Ik ben

slechts teleurgesteld over zaken waarvan ik

sterk de indruk heb dat die achter mijn rug

om tot stand komen. Ik vind dat ik dat niet

heb verdiend. Daar laat ik het verder bij.

13. Ondanks je indrukwekkende stem-

geluid hebben we je nog nooit in Idols,

Popstar of X-factor gezien. Waarom niet?

Mijn zangkwaliteiten zijn buiten VOC,

de huiselijke kring en een optreden in

Singapore niet ontdekt. Ik zou toch een

popstar met x-factor zijn geweest, die door

idolate fans wordt achtervolgd.

14. In welke klasse speelt VOC 1 over

5 jaar?

Over 5 jaar speelt VOC 1 in de top van de

tweede klasse en zal zeker kans hebben op

promotie naar de eerste klasse. Jongens als

Pieter Beereboom en Nico van Mechelen

zijn dan de meest scorende spitsen.

15. Bij een selectieteam hoort een

grensrechter. Noem er eens een paar

en beschrijf ze?

Allereerst Lodewijk van Raalte: de meest

eerlijke vlaggenist. Was altijd weer te por-

ren om na jarenlange inzet (15 jaar!) toch

weer de vlag ter hand te nemen als het echt

nodig was. Heeft er nu definitief een punt

achter gezet.

Wilco Stuijfzand: speler van het 2e elftal. Iets

gemener. Was ’s morgens al opgebrand en

stond toch voor het eerste te vlaggen.

Ruud Glansbeek: kon de scheidsrechter goed

inpakken. Z’n eigen benen trouwens ook!

Bert Roldaan: altijd makkelijk zo’n specialist

aan de zijlijn.

Willem Jan Kok: heeft de uitstraling van een

scheidsrechter. Daar kon VOC goed gebruik

van maken.

16. Waarom heb je het zo naar je zin

bij VOC?

VOC is een vereniging met heel veel sociale

contacten. Zeker als je het meer dan 25 jaar

uithoudt, zegt dat wel iets over de club.

Wanneer je andere verenigingen bezoekt,

weet je wat VOC zo speciaal maakt. Dat

was op de Overschiese Kleiweg zo en dat

is nu weer op de Hazelaarweg. Het zijn de

mensen die het verschil maken.

Tot zover een zeer betrokken en openhartig

VOC’er. Wij wensen Frits nog heel veel

plezier toe bij het begeleiden van de

nodige VOC-teams. We spreken dan ook de

welgemeende hoop uit dat hij zich nog in

lengte van jaren nuttig kan en mag maken

voor onze club. Frits, bedankt!!

Walter Baghuis eN Cees Bruijs

16 17

FRITs OOsThOEkINTERVIEW

kwam omdat ik logeerde op de boerderij

van boer Voets, de vader van mijn oma.

Later werden mijn broers Ron en Hans lid

van VOC. Daarnaast heeft mijn oom, Han

van der Mijn, broer van mijn vader, lang in

het eerste gevoetbald. In die periode ben

ik weliswaar nooit op VOC geweest, dat

gebeurde pas weer toen ik met Pieter (de

Groot, red.) verkering kreeg, die er voetbal

en cricket speelde.

Nadat wij getrouwd waren en kinderen

kregen, werd het contact nog intensiever.

Onze zoons Diederik en Floris zijn van jongs

af aan lid geweest van VOC. Diederik speelt

nu in A4 en treedt ook op als scheidsrechter.

En op zaterdag werkt hij op het VOC-terrein.

Floris voetbalt in B4, terwijl onze dochter

Evie voor hockey gekozen heeft en in B3

van HCR speelt.

Vanaf het moment dat Pieter in het bestuur

kwam, ruim 14 jaar geleden voelde ik mij

af en toe een “halve secretaresse”, zoveel

telefoontjes die ik beantwoorden moest,

heel vaak ’s ochtends vroeg met de vraag of

het voetbal doorging. Toen Pieter drie jaar

geleden een eigen bedrijf opzette, heb ik wel

eens geopperd om met zijn bestuurstaak

te stoppen. Daar voelde hij toen niets

voor, want pas onlangs is hij afgetreden.

VOC is een mannenclub natuurlijk, maar geen mannelijk bolwerk

dat zonder de inspanningen van vrouwen overeind blijft.

Daarom stelt VOCabulaire ieder nummer een gezichtsbepalende

(jonge)dame nader aan het manvolk voor.

naam:

Sonja de Groot-van der MijnLEEFtIjD:

50 jaarHobby’s:

tennis, film, skiën en tuinierenFunCtIE voC:

Barmedewerkster

Sonja de Groot

LES MESDEMOISELLES DE VOC

Ik vind het trouwens een hele eer dat hem

tijdens de algemene ledenvergadering van

25 mei jl. het erelidmaatschap van VOC is

toegekend.”

Gelukkig is het niet zo dat Sonja door haar

VOC-besognes geen tijd meer had voor

zichzelf en haar hobby’s.

“Sinds ruim een jaar ben ik weer aan het

werk; drie dagen per week ben ik werkzaam

als baliesecretaresse op de afdeling Intensive

Care van het Sophia Kinderziekenhuis. Dat

werk is heel inspirerend en dankbaar, maar

op een IC-afdeling ook vaak verdrietig.

Naast het administratieve werk, waaronder

de registratie van patiëntengegevens

die in een landelijk computersysteem

opgenomen worden, ben ik aan de balie

eerste aanspreekpunt voor ouders en

bezoekers.

Heel iets anders is natuurlijk dat ik graag

tennis, één van mijn hobby’s. Ik speel al

vanaf mijn 14de jaar bij LTC Plaswijck.

Ik speel met veel plezier competitie en

toernooien. De laatste jaren eigenlijk alleen

nog maar dubbels of mix-dubbels.

Bij Plaswijck heb ik me ook met de jeugd

bezig gehouden. Ik zat zes jaar in het

jeugdbestuur, waar ik verantwoordelijk was

voor de organisatie en begeleiding van de

jeugdcompetitie.

Na ons gesprek hebben we Sonja nog

gevraagd wat zij als eerste zou willen

veranderen, als zij voorzitter van VOC zou

zijn. Ze hoefde daar niet lang over na te

denken: “ VOC moet onmiddellijk terug

naar witte cricketkleding. Geen geel meer,

dat is foeilelijk.”

arNold kleiN eN Cees Bruijs

Sonja is een drukbezet persoon, echt-genote van een sinds kort ex-bestuur-der van VOC, moeder van drie kinderen, werkzaam bij het Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis en daarnaast nog diverse hobby’s. Gelukkig heeft ze de tijd gevonden om ons voor deze rubriek te woord te staan.

“Al een groot gedeelte van mijn leven

ben ik bekend met VOC. Als klein kind

van ongeveer zes jaar zat ik al bij Siem de

terreinknecht op de kalkwagen om de

lijnen te trekken op de ‘Voetsvelden’. Dat

naast nog een paar opmerkelijke en zeker niet oninteressante

uitspraken, was dit toch wel de meest in het oog springende van

het interview met “veldheer” peter, dat stond afgedrukt in de vori-

ge editie van ons clubblad.

peter steenbergen, geboren en getogen tussen de spruiten en de

suikerbieten in de schaduw van de barendrechtse brug, blakend van

gezondheid en van werklust, het toonbeeld van fiere rechtlijnigheid

en …..topscorer van voC 15, presenteert zich nu ook als visionair. En

dat laatste moeten we, vrees ik, toch met een vleugje zout nemen.

Dat hij verstand heeft van de vele soorten gras die er zijn, inclu-

sief kunstgras, dat is ons intussen bekend. Dat hij hele mollenfa-

milies zodanig kan dresseren, zodat ze terpen produceren op de

door hem gewenste en vooral ook ongewenste plekken, is intussen

geen nieuwtje meer. maar dat hij nu ook al in staat is om de toe-

komst van onze club te beschrijven en zelfs gedetailleerd in kaart

te brengen, dat gaat me toch wel héél erg ver.

De eerste fraaie zondag in mei. Een zonovergoten en daardoor

overvol terras. rokers mengen zich weer tussen de niet-rokers. Het

is wel even wennen. op het hoofdveld werkt een voC-team een

restantje competitievoetbal weg. op het met vaardige handen

geprepareerde graswicket worden de ambities van de voorburgse

Cricket Club door bas Zuiderent en zijn ploegmakkers meedogen-

loos aan diggelen geslagen. De bladen bier gaan rond alsof nog

nooit iemand gehoord heeft van welke economische recessie dan

ook. De stemming is opperbest en stijgt per geslagen run van onze

ontketende mannen aan bat.

voC 13 evalueert, bescheiden als altijd, aan een eigen tafel de laatste

seizoenswedstrijd en bediscussieert in algemeen beschaafd

nederlands de aan elkaar toegekende rapportcijfers. Dat doen ze al

vele jaren, dus waarom ook vandaag niet. om niet ten prooi te vallen

aan ongewenste subjectiviteit is de neutrale hulp van een van de spe-

lersdames ingeroepen. Zij jureert met overtuiging. om helemaal seri-

eus genomen te worden omklemt zij eveneens een vol bierglas.

nippen doet ze in een aanzienlijk lagere frequentie dan haar mannelijk

gezelschap. plots is het gedaan met deze vredige, bijna landerige sfeer.

“ Wie denkt die schoonzoon van Henk stas wel dat die is!!??”

Een zwart-wit geblokt hondje van een onduidelijk ras - zijn baas is

de producent van deze volzin- schrikt met een stuiptrekking wakker.

Hij rekt zich schaamteloos uit, geeuwt als een oude leeuw en blaast

onderwijl op luidruchtige wijze zijn ingewanden schoon. Daarna likt

hij, alsof het ingestudeerd is, devoot de handen van zijn baas. Die

heeft intussen zijn borstkas weer vol lucht gezogen en staat op het

punt de volgende krachtzin te produceren. Het aantal luisteraars

blijft nog zeer beperkt; te beperkt, vindt hij zelf. Dat is te zien aan de

kortstondige, maar duidelijk waarneembare flikkering in zijn ogen.

De meeste mensen op het terras kennen de man. rechtop, even te

voor met grote, bijna uitgemeten passen het balkon opgestapt. Hij

beschikt over een imposant, soms wat te nadrukkelijk stemgeluid.

vroeger bulderde hij, maar dat is er een beetje af, sinds hij de arbi-

trale fluit aan een wilg heeft moeten hangen. “Waar haalt die druil-

oor de euvele moed vandaan?”, is zijn vervolg.

niemand reageert. niemand lijkt te begrijpen wat hij bedoelt. ja,

één: peter steenbergen. Er verschijnt een brede glimlach op het

gebronsde gezicht van onze veldcommissaris. “Ik kan helaas nu

niet met je in discussie gaan, Herman, want ik moet nog wat aan

mijn doelpuntentotaal gaan werken”. Hij gaat de trap af om zich

voor de derde maal die dag in het roodzwarte tenue te hijsen. voC

11 komt nog een man tekort. De man met de geblokte hond kan

geen woord meer uitbrengen.

Ik ook niet, maar dan van de lach. Cees

De man met de geblokte hondJe moet maar durven. Nog niet eens je eerste lustrum

als lid voltooid binnen je nieuwe club en nu al het lef hebben een enorme kei in een rimpelloze (cricket)vijver te smijten.

“Over 10 jaar zal VOC alleen nog maar een voetbalvereniging zijn”.

j.p.

DOOR

EDW

IN sW

EEP

18 19

veldspel zeker niet beter waren. Het waren

beslist niet allemaal wedstrijden met een

negatief verloop, want anders speel je geen

29 punten bij elkaar. Wedstrijden tegen kam-

pioen Oliveo, de uiteindelijke nacompetitie

winnaar SVV/SMC, Mozaiek, Concordia, Delfia

en Full Speed (thuis) en DHL (uit) waren het

aanzien meer dan waard.

Regelmatig ontvingen we van supporters wel

complimenten over ons veldspel en dat is in

ieder geval een bevestiging van wat je zelf

als Trainer-Coach toch wilt zien, aangezien ik

van mening ben dat resultaten een logisch

gevolg moeten zijn van goed veldspel. We zul-

len komend seizoen alleen wel een stuk sta-

bieler moeten worden zodat we de uitschie-

ters naar beneden zoveel mogelijk kunnen

voorkomen. Verder is het voor een club als

VOC natuurlijk heel positief dat jonge talen-

ten zoals Wessel (19 wedstrijden), Derk (18

wedstrijden), Davey (17 wedstrijden) en Felix

(11 wedstrijden) voldoende speeltijd hebben

gekregen in het afgelopen seizoen.

De gespeelde wedstrijden met Jong VOC heb-

ben laten zien dat we veel aanstormend talent

hebben binnen onze vereniging en deze

talenten zullen we de komende jaren verder

moeten ontwikkelen, zodat de concurren-

tie groter wordt en alles een wat prestatiever

karakter krijgt rondom de selectie.

De aanstelling van een Technisch coördina-

tor binnen onze jeugdafdeling in de persoon

van Henk Haanappel is naar mijn mening een

goede zaak en een absolute must binnen zo’n

grote jeugdafdeling.

De transferperiode binnen het amateurvoet-

bal is weer voorbij en in ons district zijn weer

een slordige 8000 spelers, die denken dat het

gras bij de buren echt groener is. Vele ‘club-

Resultaatiseenlogischgevolg van goed veldspel

Nadat onze boys in de laatste

thuiswedstrijd met een

ruime overwinning van 5-2

tegen het reeds gedegradeerde

Moordrecht nog een keer flink

uithaalden zat het seizoen er

officieel op voor VOC.

Zoals iedere trainer heb ook ik afgelopen

zomer meerdere opstellingen zitten maken

van mijn nieuwe ploeg. Ik had me goed

ingeleefd in het geheel en vanaf februa-

ri vrijwel iedere wedstrijd gezien en het

zag er mijns inziens zeker niet onaardig uit.

Verdedigend zou het voor iedere tegenstan-

der een onneembare vesting zijn met een na

de zomer wel weer opgeknapte Doeke, een

Maarten weer terug van Down Under en sta-

biele factoren als Niels, Michiel, Rogier, Tim en

Koen plus aanstormende talenten als Derk en

Remko en een nieuwe speler van Vitesse Delft

in de vorm van Victor. Op het middenveld

waren er ook keuzes te maken, Huub, Ross,

Niels, Mathieu en Maurits en wellicht af en toe

Wessel. Een spitsenkoppel wat scoorde (Jan-

Pieter) en goed aanspeelbaar was (Robbert)

en de topscorer vanuit de A-jeugd (Davey) en

een talentvolle centrumspits (Hugo). Ik was er

nog niet over uit of we 60 of 80 goals zouden

gaan scoren, maar het zouden er beslist heel

veel gaan worden.

Hoe anders en hard kan de realiteit zijn,

slechts 31 doelpunten gescoord, 40 doelpun-

ten tegen, 8 winstpartijen en 9 verliesbeur-

ten. Fysiek zat het niet bepaald mee, Doeke

slechts 2 wedstrijden fit, Robbert 7, Rogier

10, Remko 1, Maurits 1 en Huub en Jan-Pieter

hebben ook in teveel wedstrijden niet geheel

fit moeten aantreden. Zo’n lijst van structu-

reel geblesseerde spelers geeft stof tot naden-

ken en je ontkomt er niet aan om jezelf ook

een spiegel voor te houden. Zelfs onze team-

manager scheurde een kruisband af tijdens

een onschuldige actie. Tim van Huizen span-

de echter de kroon door op de allereerste trai-

ning tijdens zijn eerste balcontact in een ron-

dootje een kruisband af te scheuren. Onze

medische staf heeft ook heel veel werk moe-

ten verrichten om deze spelers weer fit te krij-

gen, wat in de meeste gevallen tegen het ein-

de van de competitie ook is gelukt.

VOC 2 heeft hiervan gelukkig nog een aan-

tal wedstrijden kunnen profiteren en geluk-

kig hun plaats in de reserve 1e klasse voor

komend seizoen veilig kunnen stellen.

In vele wedstrijden hebben we zonder of met

slechts één echte spits moeten aantreden en

het scoren bleek nou net een van onze groot-

ste problemen te zijn. Vooral in wedstrijden

waarin we, vooral in de eerste helft, zeker niet

slecht speelden, maar niet de openingstref-

fer konden maken, ging het vaak in de twee-

de helft helemaal mis na een tegentreffer.

De poort ging dan vaak te ver open met als

gevolg dat er een aantal veel te grote neder-

lagen werd geleden tegen ploegen die in hun

hoppers’ zullen ook daarin teleurgesteld wor-

den, dus ook volgend jaar rond eind mei is het

weer hectisch op het KNVB kantoor. Ik ben wel

eens benieuwd hoe de krachtsverhoudingen

tussen clubs zouden zijn als iedereen bleef

spelen bij de club waar hij is opgeleid.

De komende weken zal de KNVB ook enke-

le besluiten gaan nemen (Topklasse en uit-

breiding van alle afdelingen naar 14 clubs),

die komend seizoen gevolgen gaan hebben

met een versterkte promotie en een verzwak-

te degradatie regeling.

Ook binnen onze eigen selectie zijn er wat

mutaties. Op organisatorisch gebied krijgen we

in Aad Boers een opvolger voor Bart, die zich

meer als Trainer-Coach wil gaan ontpoppen.

Martijn Bakker is als verzorger ook nieuw bij

de selectie als opvolger van Balasz. Tim, Arjan,

Niek, Derk van W en Donald gaan in navolging

van Bas lager voetballen. Hayco was al een

aantal maanden spoorloos en Peter moeten

we wegens een op handen zijnde verhuizing

helaas ook gaan missen. Verder heeft Rogier

besloten om wegens chronische knieklachten

zijn schoenen aan de wilgen te hangen.

Tegenover deze verliezen staan gelukkig

ook weer nieuwkomers. Tim van Weelde

komt over vanuit België, Frans Crul vanuit de

Verenigde Staten, Roeland Roze en Mark van

Hage verruilen Antibarbari voor VOC en Tim

Kind stapt over van Xerxes/DZB (za). Verder

maken Jochem Tadema en Toni Barca een her-

start in de selectie en gaan Tim Sweep, Mathijs

Kuil, Mathijs van der Mijn en misschien Willem

Beereboom en Pieter Wolthuis een plaats bin-

nen de selectie proberen af te dwingen.

Mark den Hertog komt terug van Soccer Boys

en Sven Beyk, Michael Middendorp en Allard

van den Oever gaan vanuit VOC 3 ook probe-

ren een niveau hoger mee te doen. Als laat-

ste zal Tim van Huizen aansluiten als zijn kruis-

bandrevalidatie positief blijft verlopen.

Alle nieuwkomer alvast hartelijk welkom en

veel succes vanaf 14 juli a.s. want dat is de

startdatum van onze voorbereiding. De ach-

terliggende gedachte van deze vroege start

is dat veel spelers toch in augustus nog op

vakantie gaan en zodoende toch nog aan de

noodzakelijke trainingsuren komen.

Ik wil iedereen graag een fijne vakantie wen-

sen en hopelijk tot augustus!

peter de haaN

“Ik heb het hier buitengewoon goed naar mijn zin. Zelfs als we verloren hebben”

Het is pas zijn derde seizoen aan de

Hazelaarweg. Edwin Veltman is de naam

en opvolger van het fenomeen Maurits

Falkenreck. Deze laatste verruilde aan het eind

van het vorig seizoen VOC voor iets Koninklijks

in Haarlem en bood meteen een ander de

gelegenheid topschutter van onze club te

worden. Nee, meer dan 70 goals in pakweg

20 partijtjes heeft Edwin niet gemaakt. Bij lan-

ge na niet, maar zijn totaal van 26 mag wel

degelijk een prestatie van formaat worden

genoemd. Juist omdat de concurrentie dit

jaar erg groot was, in tegenstelling tot voor-

gaande jaren. Zondag 17 mei, na afloop van

de laatste competitiewedstrijd, kreeg hij de zo

felbegeerde “Knoert” uitgereikt.

Edwin werd in 1972 als West Brabander gebo-

ren. Aan de boorden van het Hollands Diep in

het pittoreske Willemstad aanschouwde hij

het eerste levenslicht. De v.v. Kogelvangers

werd de club waar hij voor het eerst offi-

cieel en niet zonder aanleg tegen een bal

ging trappen. Hij speelde o.a. samen met

Robbert Braber, die er zelfs een contract bij

het Rotterdamse Excelsior aan over heeft

gehouden.

Edwin doorliep alle hoogste jeugdelftallen en

belandde uiteindelijk al op 16 jarige leeftijd

in de hoofdmacht van v.v. Kogelvangers. Dat

heeft hij 16 seizoenen lang (!) en zo rond de

350 wedstrijden volgehouden. Daarna vond

hij het wel eens tijd worden meer aandacht

aan zijn gezin te besteden -Edwin heeft twee

prachtige dochters- en aan zijn maatschappe-

lijke carrière. Samen met een vriend heeft hij

een tweetal bedrijven opgezet: Republinet en

Republicom, die zich enerzijds bezighouden

met het aanleggen van draadloze netwerken

op campings en havens en anderzijds met de

ontwikkeling van interactieve informatiesys-

temen in de toeristenbranche.

Na aanvankelijk zijn niet geringe ervaring en

talenten ingezet te hebben voor VOC 12 en

VOC 16, werd hij aan het begin van dit afge-

lopen seizoen met open armen onthaald bin-

nen het team van captain Tjeerd de Boorder,

VOC 15. Men had al eerder kunnen constate-

ren dat Edwin moeiteloos in staat was de bal

naar een in hetzelfde tenue gestoken speler

te plaatsen. Iets wat in dit team nog steeds als

een bijzonderheid wordt ervaren. Los van de

discussies die er wekelijks ontstaan over de te

kiezen speelwijze, 4-4-3 of 4-4-2, bezorgt het

spelen in dit elftal hem “ongelooflijk veel ple-

zier”, zoals hij dat zelf zegt. Zelfs door verloren

wedstrijden, en dat komt nog wel eens voor,

wordt dit plezier niet ondermijnd. En zo hoort

het ook, vindt hij.

Wij wensen Edwin en zijn team nog heel veel

doelpunten toe in de komende jaren.

Cees Bruijs

Daar viel nauwelijks iets op af te dingen. Van

oorsprong RFC’er, maar in de loop der vele

jaren geëvolueerd tot een rasechte VOC’er.

Naast zijn langdurige inzet voor zijn VOC 14, de

laatste jaren ook uiterst actief betrokken bij het

jeugdvoetbal. Ben, namens ons allen, van harte

gefeliciteerd met deze welverdiende prijs.

Tot slot wensen wij de cricketers een

fantastisch en zonovergoten seizoen toe.

de redaCtie

Ben Weemering krijgt De Dik Diederikbeker.

Edwin Veltman, de scherpschutter van VOC

Zondag 3 mei jl. was het weer zover; de

jaarlijkse officiële overgang van het voetbal-

naar het cricketseizoen, getooid met de

veelzeggende naam “Wisseling van de Wacht”.

Tijdens de symbolische overhandiging van de

clubhuissleutel van voetbalvoorzitter Arjan

Nataraj aan zijn cricketcollega Peter Faasen,

werd ook nog eens een bijzonder lid in het

zonnetje gezet. De Dik Diederikbeker, in het

leven geroepen voor een voetballer die zich

gedurende lange tijd heeft onderscheiden,

werd ditmaal uitgereikt aan Ben Weemering. 20 21

DE HAAN KRAAIT...

4

ONDERWERP

22 23

NIEUWE cRIckETVOORZITTER

Het blijft een klein

wereldje, het VOC

bestuur. De meesten ken-

nen elkaar al zo’n 40 jaar.

Nu dan ook nog een

zetelruil binnen de fami-

lie: Peter Faasen stapt na

acht jaar als cricketvoor-

zitter op, zwager Lau van

Everdingen neemt het

stokje over.

Het is heel zwaar geweest voor Peter

Faasen, die acht jaar. Achtervolgd door pech

en véél te veel zelf facilitair en technisch

bezig moeten zijn (in plaats van strategisch,

beleidsmatig, toekomst bouwen). Maar nu is

er licht én Lau aan het eind van de tunnel.

Waarom stoppen na acht jaar?

faaseN: “Een bestuursfunctie moet je in

mijn optiek niet langer dan zes jaar doen,

daarna moet iemand anders er weer eens

fris tegenaan kijken.”

Je gooit toch een hoop ervaring weg?

faaseN: “Belangrijke aspecten daarvan kun

je overdragen. En in mijn geval heb ik een

ervaren opvolger gevonden.”

Gevonden, gedwongen of een vrien-

dendienst binnen de familie?

faaseN: “Gevonden. Hij heeft zelfs vrij lang

gedaan over zijn beslissing om het te doen.

Ik ben er blij mee, want hij is door de wol

geverfd, heeft jarenlang de jeugdcricket-

commissie gedaan en gaat nu dan naar het

hoofdbestuur.”

Promotie dus?

vaN everdiNgeN: “Ha! Nee, daar was ik

niet op uit. Dit is een uitdaging en ik ben er

inderdaad niet met graagte ingestapt toen

Peter mij peilde. Ik heb het zelfs enige tijd

afgehouden. Eérst wat zaken op orde bren-

gen, heb ik gezegd.”

Zoals?

vaN everdiNgeN: “Te weinig mensen

moeten te veel doen. Er wordt roofbouw

gepleegd op mensen. Pas toen duidelijk

werd, dat we de structuur van hoe het in het

jeugdvoetbal is georganiseerd, gaan over-

nemen en enkele mensen bereid werden

gevonden hun schouders eronder te zetten,

heb ik ja gezegd. Het project Cricketmotor

is daar ook credit aan.”

Maar hoe kan het nu dat in zo’n grote

club zo weinig mensen hun handen

willen laten wapperen?

faaseN: “In plaats van weer daarover te

gaan uitwijden, kan ik me beter gelukkig

prijzen met diegenen die er wél staan.”

vaN everdiNgeN: “En we zijn er ook geluk-

kig mee dat bij een landelijke teruggang in

het cricket, ons aantal cricketers hetzelfde

is gebleven, terwijl er bij de jongste jeugd

een stevige groei te zien valt.”

faaseN: “Het zat natuurlijk niet mee, we heb-

ben problemen gehad met de enthousiast

opgestarte afdeling Topcricket. En acht jaar

terug dacht ik: Tony Opatha gaat de kar trek-

ken, maar die haakte al snel af. Toen kregen

we Dick Abed, een ervaren rot, maar door

een tragische samenloop raakten we die ook

kwijt, vervolgens hoopte ik dat Tim de Leede

onze cricketafdeling op professionele wijze

zou kunnen managen, maar dat liep ook mis.

Domme pech allemaal. Maar nu staat het er,

althans op papier, allemaal rooskleuriger

voor en Lau pakt het enthousiast op.”

Wat pakt hij precies op?

faaseN: “Kijk, een bestuurder moet veel

meer bezig zijn met strategie en beleid,

minder met regelwerk. Het komt voor dat

de cricketcommissieleden er zelfs voor

moeten zorgen dat de teams compleet

zijn, het boek en de ballen er zijn... Nu kan

er nagedacht worden over de toekomst, er

kan een visie worden ontwikkeld.”

Nog preciezer?

vaN everdiNgeN: “Het hier al aanwezige

talent enthousiasmeren. We hebben een

heleboel jonge voetballers voor wie we de

cricketsport interessant kunnen maken,

daar moet je iets aan doèn, iets organise-

ren, de ouders meekrijgen...”

faaseN: “Dit jaar – een unicum – hadden

we geregeld dat de cricketcoach er al begin

maart was. Zo ontstaat er ook wisselwer-

king tussen cricket en voetbal. Verder con-

tacten met de KNCB. Wij hebben ons bij uit-

stek sterk gemaakt voor kortere wedstrij-

den, vooral voor de jeugd.”

vaN everdiNgeN: “Het is een dilemma. Je

wordt pas een hele goeie cricketer als je lan-

ger aan bat kunt staan, als je langer kunt

bowlen, daar leer je cricket van. Maar dan

bereik je slechts laat zeggen 20% van de

jeugd. Er gebeurt dan namelijk langere tijd

te weinig voor de hedendaagse jeugd. In

dezelfde situatie voor de TV gaan ze zappen.

In een 20-20 wedstrijd gebeurt veel meer, de

bal wordt eerder de tuin uitgejaagd. Het is

sneller, er is meer spektakel. Maar, als je een

tweedaagse speelt, ben je écht met cricket

bezig. Helaas komt daar niemand meer op

af. Ook niet als toeschouwer. Het kortere spel

is het spel van de toekomst. Het is ook veel

interessanter voor de TV. Dus wat doe je dan?

Vasthouden aan oude waarden?”

faaseN: “Maar mijn ervaring is dat het pra-

ten met de KNCB telkens weer op muur-

tjes stuit, omdat ze daar ook met (te wei-

nig) vrijwilligers werken en de vaste krach-

ten weten te weinig van cricket. Dus moet

er meer door de clubs zelf worden gedaan,

maar die krijg je weer niet op één lijn.”

Wat zou ideaal zijn voor cricketend

Nederland en voor het behoud van de

sport in ons land?

faaseN: “Dat we 20-20 wedstrijden krijgen

en dat de NOS beseft dat cricket leuk is om

naar te kijken. Het is ook leuker. Véél leuker

dan bijvoorbeeld veldrijden (zo saai). Van

een 20-20 wedstrijd kun je een hele spec-

taculaire samenvatting maken, met speci-

aal opgestelde camera’s zoals ze dat ook bij

hockey doen.”

Peter, wat geef je Lau mee?

faaseN: “Een bruidsschat. Het staat er nu,

het loopt nu, er is een compleet cricketbe-

stuur met nieuwe secretaris Hetty Rijmer.

Een goede basis.”

Lau, nog meer concrete plannen?

vaN everdiNgeN: “Meer mensen bereid

vinden om hand- en spandiensten te doen.

Verder een visie ontwikkelen. Wat willen we

met VOC cricket? Voetbal is erg gegroeid,

kunnen we dit met cricket ook en hoe dan?

Kunnen we het voorbeeld van voetbal kopi-

eren? We moeten zoals gezegd de voetba-

lafdeling meer betrekken bij het cricketsei-

zoen. Daarbij: je moet het hele jaar door

kunnen cricketen en voetballen; in het ver-

leden zag je in mei een verdwaalde voetbal-

ler die zich in de flanellen hees, de rest had

vakantie tot september. Dat moet anders en

daar gaan we op inzetten.”

En VOC als vereniging aantrekkelijker

maken? Het is dinsdag namiddag,

mooi weer, de cricketjeugd traint, er

wordt gevoetbald, maar het clubhuis

is dicht...

vaN everdiNgeN: “Ja, je kunt er meer van

maken, maar het vraagt inzet van meer

mensen. Maar laat ik nu beginnen met het

cricket beter op de kaart te zetten. Dit is ook

een speerpunt van het hoofdbestuur.”

Hoe zou je dat kunnen doen?

vaN everdiNgeN: “Voetballers uit het eer-

ste, tweede en derde, zijn gaan cricketen.

Dat is smeerolie voor het cricket binnen

onze vereniging. Die cricketende voetbal-

lers gaan we vragen mee te werken met

cricketmanifestaties organiseren voor de

voetbaljeugd. Want daar wordt beter naar

geluisterd als die zeggen dat iets écht leuk

en spannend is.”

Dus de opvatting van Peter

Steenbergen dat er over tien jaar geen

cricket meer is op VOC, zal worden

gelogenstraft?

vaN everdiNgeN: “Het is een prikkelende

opmerking. Maar als je doorleest dan snap je

wat hij ermee bedoelt. Namelijk dat er nage-

dacht moet worden over cricket op VOC. Nu

nadenken over talenten of ze in het derde,

tweede of misschien wel eerste kunnen spe-

len. Nadenken over waar in de winter aan

gewerkt moet worden? Over het optimaal

gebruiken van de faciliteiten. Het organise-

ren van een jaarlijks scholentoernooi...”

Peter, ben je blij dat je er vanaf bent?

faaseN: “Verheugd dat Lau het zo enthou-

siast oppakt en dan neem je met een gerust

hart afscheid, ofschoon niet geheel zorgen-

vrij. Dat komt omdat ik weet hoe moeilijk

het is mensen te motiveren iets voor de

club te doen. Maar we hebben nu Steven

van Dijk, Rob Vos, Eddy de Moura en Jim

Boddé, die hun schouders eronder zetten

en tevens de betaalde krachten Bart Spijker

en Menno Ebeli, ook daar zit cricketbloed in

en die gaan ook meer voor de cricketafde-

ling doen. Daar profiteert Lau van.”

Tenslotte?

vaN everdiNgeN: “...We hebben daarnaast

een mooi complex, het Nederlands elftal

traint er niet voor niets heel vaak en het is een

officiële eendaagse wedstrijdaccommoda-

tie... Maar we willen vooruit en de toekomst

zeker stellen. Daar telt ook prestatie. Ons eer-

ste moet gezien historie, mogelijkheden en

talent, elk jaar in de top vier eindigen. En ver-

der, ja, je wilt altijd beter en daar is nog veel te

winnen. Maar wat we ook doen, de sfeer van

de vereniging moet herkenbaar blijven.”

Charles Muetstege

Groteclub,kleinaantal vrijwillige handjes Lau(L) en Peter(R)

Op foto: midden Ben, links Russell Williams, rechts Brian Jurisich

We schrijven 5 juni 2009. We gaan eerst maar even terug naar 1967.

Jeugdleden Robert Mol, Peter Faasen en

ondergetekende, toen 13 jaar, mogen van

hun ouders naar London om naar het cric-

ket te kijken. Op de heilige grond: het Home

of Cricket. Veertig jaar later gaan ze weer.

Nu gaat er echter een groep van circa 1000

Nederlanders, waaronder 70 VOC’ers, inclu-

sief leden van de businessclub, op pad naar

Lord’s. Het Nederlands elftal, waaronder

Bas Zuiderent, moet het opnemen tegen

Engeland. IJsselmeervogels tegen Real

Madrid. Het krachtsverschil in de cricketwe-

reld is al eeuwen helder. David tegen Goliath.

Nederland vecht als een leeuw. Engeland gaat

vol uit de startblokken en beantwoordt het

beeld wat de wereld heeft van de machtsver-

houdingen. Maar Nederland blijft knokken en

door heel goed te fielden en scherp te bowlen

houden ze grip en blijft de schade beperkt. Een

beperkt aantal runs, geen zessen geslagen, we

ruiken dat we niet bij voorbaat kansloos zijn.

Het onverwachte gebeurt. Nederland krijgt

grip op de wedstrijd. Gaat het schier onmo-

gelijke plaatsvinden? Laatste over, nog

6 runs. Het grote Engeland is al een uur-

tje of wat bezorgd, maar nu vecht het voor

het voorkomen van een sportieve blama-

ge. De spanning loopt op tot onaanvaard-

bare bloeddrukwaarden. Op de laatste bal

nog twee runs nodig. Engeland blundert,

maakt beginners fouten en Nederland wint!

We vallen elkaar in de armen, tranen vloei-

en. We hebben Engeland verslagen “on their

home ground”. “Upset of the century”, “dis-

grace” en “humiliation” lezen de kranten-

koppen de volgende dag. Het nieuws is ech-

ter al de wereld overgegaan. “Holland beats

England at Lord’s!”

De volgende dag worden we, nog met

oranje hoeden op, op straat gefeliciteerd.

“Well done Dutch!” Een aardverschuiving.

We waren erbij. Het was onvergetelijk. Er is

echt cricketgeschiedenis ge schreven!

BerNard kats

Cricket op VOC heeft enorm veel potentie.

Er zijn voldoende mogelijkheden om

het spelpeil te verhogen en het aantal

cricketspelers binnen VOC te laten toenemen,

maar er is ook capaciteit voor het opleiden en

ontwikkelen van toekomstige Nederlandse

cricketsterren. De reden daarvoor is dat er

op VOC een aantal extreem enthousiaste en

gepassioneerde ouders rondlopen, die er

alles aan doen om hun kinderen spannende

en leuke cricketervaringen te laten opdoen.

VOC is een keurige Cricket Club met verreweg

de beste trainingfaciliteiten in Holland. Er

zijn bij VOC ook spelers, die uitstekende

jeugdcoaches zijn, zoals bijvoorbeeld Koen

van Everdingen, en het meest belangrijke

moet nog gebeuren, de implementatie van

de VOC Cricket Motor in de jeugdstructuur

van de club. Zonder twijfel zal dat het

jeugdcricket een extreem positieve impuls

geven.

Hoewel er geen enorme jeugdafdeling

is, hebben we tegenwoordig een prima

“VOCJeugdcricket heeftenormpotentieel”

bezetting in de onder-9 en onder-10

leeftijdsgroep. Deze kinderen vormen

de toekomst van de club en door de

implementatie van de Cricket Motor zullen

deze kids zich de komende twee à drie

jaar verder ontwikkelen en zich dusdanig

verbeteren, dat wij niet alleen de club

worden met de beste jeugdopleiding,

maar zullen we ook veel spelers kunnen

afvaardigen naar vertegenwoordigende

teams en zullen we ook toekomstige

cricketsterren afleveren.

Ik vind de complete VOC-jeugd enorm

leuk om mee te werken, maar pik er toch

een paar uit om in de gaten te houden. Ik

voorspel een mooie toekomst voor spelers

als Dirk Alexander, Tim Ruyters, Tim De Kok

en Nicky Vieler.

Aanvullend op de Cricket Motor is VOC

erin geslaagd een uitwisselingsproject

aan te gaan met de Te Puke Cricket Club

in Nieuw-Zeeland, waar twee jonge VOC

talenten de mogelijkheid krijgen elk jaar

gedurende de winter te werken aan hun

techniek. Uiteraard komen er als onderdeel

van het uitwisselingsproject twee Nieuw-

Zeelandse spelers naar VOC. Een groot

deel van hun taak bestaat uit het coachen

van jeugdspelers. Dit seizoen zijn dat Brian

Jurisich en Russell Williams.

Ik heb het prima naar mijn zin op VOC en

verheug me er erg op de komende jaren

deel te zijn van de ontwikkeling van het

jeugdcricket op VOC.

BeN WilliaMs

(krom vertaald door W. Baghuis)

Een aardverschuiving in de cricketwereld

Het onmogelijke gebeurt

24 25

NEDERlAND-ENGElAND TWENTY/20

Dit jaar zal wederom het “Toernooi der Oude Garde” gehouden worden; deze 54e editie zal dit keer op onze velden gespeeld worden en wel op zaterdag 5 september a.s.; de aan-vang van het toernooi is ca. 11.00 uur. Deelnemende verenigingen zijn: Kon. UD (Deventer), Robur et Velocitas (Apeldoorn), Wilhelmina (Den Bosch), Victoria (Hilversum), Alcmaria Victrix (Alkmaar) en VOC.

Een groot aantal leden zal waarschijnlijk nau-

welijks gehoord hebben van dit reeds lange

tijd gespeelde veteranentoernooi. Een stuk-

je historie met een klein citaat uit het jubi-

leumboek van VOC (1895-1970) onder het

hoofd “Onze Veteranen” luidt: “Toen onze

ere-voorzitter Mr.J.A.(Hans)

van Everdingen in 1947 samen

met zijn Middelbugse vriend

Bram Boone het plan opper-

de tot het houden van een

jaarlijks “Toernooi der Oude

Garde”, betekende dit in fei-

te het behoud van de banden

tussen de oudste en roem-

ruchtste amateurvoetbal-

clubs in den lande”. Er werd

afgesproken ernaar te stre-

ven dit toernooi jaarlijks te houden en te strij-

den om “de Eeuwig Durende Wisselbeker”.

Zo geschiedde en werd dit toernooi in 1947

gestart op de velden van VOC met de vereni-

gingen A.F.C., H.B.S., E.M.V.V.V.(Middelburg,

niet meer bestaand), Kampong, Kon.UD en

VOC.Gespeeld zou worden in 2 groepen van

3 clubs en daarna zouden de nummers 1 van

beide poules spelen om de 1ste plaats, de

nummers 2 om de 2de plaats en de nummers

3 om de 3de plaats. Zoals U ziet, gaat de verlie-

zer van de finale met de 4de plaats naar huis.

Hedendaags worden deze regels nog steeds

gehanteerd. Het toernooi duurde 2 dagen en

er was ook altijd plaats voor een schaduw-

programma, o.a. werd de laatste jaren op de

2de dag een (auto)puzzelrit gereden en werd

gestreden om “de Rallye Bokaal”.

Het 2 daagse evenement heeft stand

kunnen houden tot 1988, het was louter

e e n m a n n e n g e b e u r e n

en onder invloed van de

oprukkende emancipatie

kon dit terecht geen stand

houden; in 1989 werd voor ‘t

eerst een ééndaags toernooi

gehouden met nog steeds

een bijprogramma waaraan

ook de eerder genoemde

“Rallye Bokaal”verbonden is.

Tevens werd na afloop van

ieder toernooi steevast een

mannendiner georganiseerd en ook deze

traditie kon uiteraard niet gehandhaafd

blijven en pas vanaf 1999 werd bij Kon.UD

VoetbalVeteranen Toernooi“derOudeGarde”2009

voor ’t eerst het diner een echte familie

aangelegenheid (met hier en daar nog enig

protest). Het “Oude Garde”toernooi is door de

jaren heen vrijwel jaarlijks gespeeld en in het

jaar 2000 werd de 50ste editie toevalligerwijs

ook op de velden van VOC gehouden!

Na 2000 is de klad erin gekomen, H.B.S. en

Z.A.C.(Zwolle) konden om uiteenlopende

redenen het toernooi niet meer organiseren

en in plaats van deze verenigingen zijn resp.

Victoria en Alcmaria Victrix bereid gevonden

de opengevallen plaatsen in te nemen. Het

toernooi is daardoor een aantal jaren niet

gespeeld, maar onder bezielende leiding van

Daan van der Kooij en enthousiasme van de

Kon.UD- veteranen is in 2008 na 4 jaar weer

een editie van “de Oude Garde” in Deventer

gespeeld en zo nieuw leven ingeblazen.

Zoals altijd, in het verleden al gebruikelijk,

wordt het “Oude Garde” gebeuren geleid door

afgevaardigden van alle verenigingen met

momenteel Daan als groot opperhoofd; in het

verleden hebben meer VOC’ers , o.a. wijlen Bep

van de Roer en wijlen Wout van de Bovenkamp

de kar bij de “Oude Garde” getrokken. Al met al

lijkt de continuïteit van het jaarlijkse toernooi

voorlopig weer gewaarborgd te zijn in een

meer eigentijdse uitvoering en zo kan op

5 september a.s. een mooie start gemaakt

worden van het nieuwe voetbalseizoen.

peter MaasdaM

autoschade Moller B.v.AUTOSCHADE0102854444

Frobenstraat17B,3045RDRotterdamwww.moller-autoschade.nl

Cityprint rob de WidtDRUKKERiJ010-4127614

Pannekoekstraat42a,3011LHRotterdam

van Weelde CHARTERiNG

tel010-4116330FascinatioBoulevard742,2909VACapellea/dIJssel

www.vanweelde.nl’

autohuis Middeldorp B.v.PERSONENAUTO’S

010-5217755Berkelseweg17,2661AKBergschenhoek

www.autohuis-middeldorp.nl

espaSTAND- EN iNTERiEURBOUW

Pesetastraat70,2991XTBarendrechtwww.espastandbouw.nl

ge artesiaPRiVATE BANKiNG

010-4406700/F010-4406725Parklaan22,3016BBRotterdam

www.geartesiabank.nl

aBN-aMro Bank NvBANqUAiRE DiENSTEN

010-2112170Straatweg67,3051BDRotterdam

www.abnamro.nl

Bob van der heyden sporthuisVERKOOP SPORTARTiKELEN

010-4658442Bergselaan330-332,3038PCRotterdam

www.bobvanderheijdensport.nl

de jonge advocatenADVOCATUUR010-2140400

Essenlaan4,3062NMRotterdamwww.dejongeadvocaten.nl

Base ADVOCATEN - ADVOCATUUR - 010-2759911/F010-2759910

vanVollenhovenstraat23,30616BGRotterdamwww.baseadvocaten.nl

Concordia hollandVERzEKERiNGEN010-4402844

Parklaan26,3016BCRotterdamwww.concordiaprotects.nl

total produce B.v.FRUiT iM- EN EXPORT

010-2448410Marconistraat19,3029AERotterdam

www.totalproduce.com

Cornus groepVASTGOED010-4514233

HollandschDiep63,2904EPCapellea/dIJsselwww.cornus.nl

groen handelsondernemingWAND- EN VLOERTEGELS

010-5215055Hoefweg95,2665CCBleiswijk

www.tegelhandel-groen.nl

Baljon & Mora MakelaarsMAKELAARDiJ010-4223000

Straatweg233,3054AHRotterdamwww.baljonenmora.nl

Citronas b.v.FRUiT iM- EN EXPORT

010-4766544Galileistraat80,3029AMRotterdam

www.citronas.com

ernst & YoungACCOUNTANTS0104068888

Boompjes258,3011XZRotterdamwww.ey.nl

langejanMAKELAARDiJ

T010-2720000/F010-2720007Oudedijk25,3062ACRotterdam

www.langejan.com

Bierhandel de pijpEET- EN BiERLOKAAL

010-4366896Gaffelstraat90,3014RMRotterdam

elcas B.v.FERRO- EN NON-FERRO METALEN

010-4627799Linschotenstraat59,3044AVRotterdam

www.elcas.nl

rischen & NijhuisADVOCATUUR010-4332777

Haringvliet86,3011TGRotterdamwww.rischen-nijhuis.nl

26 27

voC Wordt Mede gespoNsord door:

a & C ARCHiTECTEN EN CONSULTANTS

010-2803955Willemskade20,3016DMRotterdam

www.aenc.net

sabon Nederland bvVERzORGiNGSPRODUCTEN

0102829551Sydneystraat49,3047BPRotterdam

www.sabonnederland.nl

Bdo CampsobersACCOUNTANCy & BELASTiNGADViES

010-2424600K.P.vanderMandelelaan40,3062MBRotterdam

www.bdo.nl

facilicom services groupFACiLiTAiRE DiENSTEN

010-2981111KarelDoormanweg4,3115JDSchiedam

www.facilicom.nl

sørensen Weijers & koADVOCATUUR010-2492444

Steupelstraat40,3065JERotterdamwww.swnk.nl

de Winkelinrichter.nlWiNKELiNRiCHTiNG

010-4626262Weerestraat7,3044BGRotterdam

www.dewinkelinrichter.nl

voC Wordt Mede gespoNsord door:

Niels van Dam

Het zwarte leren jack:Hijgend kwam de buschauffeur achter ons aan rennen. Hij had een

leren jack in zijn hand. Uit zijn Portugees met hier en daar een

beetje steenkolenengels kon ik opmaken dat die jas in de bus was

blijven liggen. We waren op het vliegveld in Faro. Nog net voor de

douane. Ik herkende de jas. Hij was van onze vlaggenist, leider,

steun en toeverlaat: Frits Oosthoek. Wie de jas past trekke hem

aan. Dus even later stond ik in het warme Faro in een dikke leren jas

en liep ik naar de eigenaar. Deze had zijn jas nog niet gemist. Ik trok

de bontkraag omhoog en de eigenaar keek mij aan. Ik ritste de jas

een paar keer open en dicht, maar de eigenaar zag niets aan mij. Ik

zei dat ik het koud had en sprong drie keer recht voor zijn neus in

de lucht. Met mijn armen zwaaiend. Geen reactie. Ik vroeg wat hij

van die jas vond. Volgens Frits leek de jas wel wat op die van hem.

Maar waar was zijn jas eigenlijk? Paniek. Zijn jas was weg en we

moesten zo door de douane! Het hotel werd gebeld, de organisatie

van het trainingskamp probeerde de buschauffeur nog te bereiken,

maar tevergeefs. De jas was weg. Ik vroeg Frits wat voor jas het

eigenlijk was, zodat iedereen op het vliegveld kon zoeken.

“Nou gewoon,” zei Frits “zo’n jas als jij aan hebt, maar dan wat

duurder!”.

Sorry Frits, het was een geintje! Wij van het tweede waarderen het

enorm dat je altijd bij ons vlagt en zoveel doet om ons op zondag in

de wei te laten rennen. Altijd vrolijk en positief, onmisbaar voor de

selectie en de club.

De witte cricketspencer:Ik speel nu cricket. Niet om het spel, maar om in de zomer ook nog

wat te kunnen melden in het Vocabulaire. Je gaat natuurlijk niet

voor je lol met witte spencer en mislukte cowboyhoed in de zon

staan bakken. Wachtend tot er iemand zo goed is (qua kwaliteit of

vriendelijkheid) dat hij de bal naar je toe mept. Eindelijk wat te

doen, eindelijk de kans om je te onderscheiden!

“Ja ja, je bent uit, ga maar zitten!” hoorde ik een teamgenoot roepen

toen de bal op mijn hand af zweefde. Die teamgenoot zat ernaast.

Net als ik. Met een plof viel de bal in het gras. De brandende

tinteling die mijn hand langzaam rood deed kleuren bewees dat ik

hem bijna had. Een afgang.

De middag begon zo mooi. Een bonte verzameling bier- en

bacobuiken in te strakke spencers betrad het veld. In hun kielzog:

jonge onbezonnenheid en zelfoverschatting in bij elkaar geraapte

oude witte sportkleding. Het gras was groen, het zonnetje waterig,

het veld had het formaat van een postzegel en op een naastgelegen

veld liepen hockeysters in korte rokjes waar ik wel naar moest

kijken. Ik kreeg een broodplank in mijn klauwen en mocht als

zevende slaan. Niet denken, maar meppen was het devies. Niet

denken ligt me wel. Een paar runs, een enkel gat in de lucht en een

moordaanslag op de dames op het naastgelegen veld. Voldaan kon

ik weer gaan zitten. Toen ik het veld verliet kreeg ik zelfs

complimenten van de tegenstander. Cricket was een cultuurshock.

Cricket is beschaafd, op het taalgebruik van mijn teamgenoten na.

Blijkbaar haalt de witte cricketspencer het beste in mensen naar

boven. Ik zag Ruud Glansbeek liefdevol en aandoenlijk de

zweetdruppeltjes van het hoofd van Aad Boers vegen. Wij groentjes

kregen vaderlijk advies van het ervaren stel. De tegenstander was

vriendelijk en complimenteus.

Bij voetbal wordt je geleerd dat de tegenstander een klootzak is,

maar bij cricket betaalt hij mijn bier en smeert hij mijn bammetjes.

Een prima bammetje bovendien. Een lekkere clubsandwich kregen

we! Jacco had me nog gewaarschuwd voor de lunch. Hij gruwelde

van de zweterige kaas en kleffe boterhammetjes met jam. Ik keek

daar van op, want je zou niet zeggen dat hij zo kieskeurig is met

eten. Het fielden was saai, maar de wedstrijd werd nog spannend.

Het kwam op de kwaliteit van Ruud aan. Hij moest op het eind nog

één mannetje uit smijten. Het lukte niet.

De middag werd in stijl afgesloten. Aan de bar. De spencers gingen

uit. De wolven kwamen weer uit de schaapskleren. De sfeer werd

grimmig en aanvoerder Koen kreeg de schuld van het verlies. Maar

Koen wilde juist Glansbeek de schuld in de schoenen schuiven. Hij

had gewoon een mannetje extra uit moeten smijten! Daar kwamen

we niet uit. Seks voor de wedstrijd kan op ons niveau in ieder geval

niet(dan doel ik niet op het niveau op het veld). Daar waren we het

over eens. Het cricket was geen topsport, het nazitten wel. Er werd

uren nagepraat. Zoals het hoort. Onder het genot van een biertje.

Serveersters werden misschien lichtelijk beledigd, maar een

kniesoor die daar op let. Onze prestaties werden heldendaden

nadermate de avond vorderde en de drankrekening steeg. Krappe

zesjes waren volgens de overlevering bijna in een baan om de aarde

geslagen. Gemiste vangballen werden onmogelijk onder controle te

krijgen kanonskogels. Ik biechtte op aan teamgenoot Huub dat de

starthouding voor de strafcorner mij had afgeleid, waardoor ik die

gemakkelijke vang had gemist. Hij gooide het uiteraard gelijk in de

groep. De teamspirit was inmiddels ver te zoeken. Toch was mijn

ontmaagding in een maagdelijk witte cricketspencer gedenkwaardig

en geslaagd. Ik kan het meer voetballers aanraden.

We verloren de wedstrijd, maar wat zag ik tot mijn verbazing? Frits

rookte tevreden een sigaartje langs de lijn. Zelfs bij de eerste

cricketwedstrijd op onze bedenkelijke niveau was hij aanwezig. Hij

was tevreden met onze prestaties! Allemaal waren we goed. Hij was

trots. En dat siert Frits, zo is hij en daarom hoop ik dat hij nog jaren

bij de selectie betrokken blijft.

Mijn eerste cricketwedstrijd, Frits zag dat het goed was en ik ben

het met hem eens!

Bor de Wolf

duijnstee van der Wilk ADVOCATUUR010-4400500

Parkstraat4,3016BDRotterdamwww.dvdw.nl

Briq BedrijfshuisvestingBEDRiJFSHUiSVESTiNG

010-5119955Westersingel87,3015LCRotterdam

www.briq.nl

heijmans Bouw rotterdam B.v.WONiNG- EN UTiLiTEiTSBOUW

0102662600RiviumQuadrant205,2909LCCapelleaandenIJssel

www.heijmans.nl

van soeren ACCOUNTANTS EN BELASTiNGADViSEURS

Stadhouderslaan12,3051HGRotterdamT0104229732-F0102180266

www.vansoeren.nl

van der kroftALGEMENE TANDHEELKUNDE EN

iMPLANTOLOGiESweelincklaan21,3055WTRotterdam010-4180861

www.implantologie-vanderkroft.nl

spec ManagementARTiESTEN MANAGEMENT

036-7112747www.spec.nl

praktijk voor fysiotherapie Bodde Zuiderent

FySiO- EN MANUELE THERAPiE010-4180796

Lijsterlaan112,3055CJRotterdam

MBN bemiddelingVERzEKERiNGEN010-4621200

Nijverheidsstraat40,2901ARCapellea/dIjsselwww.mbnbemiddeling.nl

trust international B.v.RANDAPPARATUUR

COMPUTER iPOD MP3 PSP customercare.nl@trust.com

www.trust.com

petercam Bank N.v. FiNANCiELE DiENSTVERLENiNG

010–4128001Veerkade7a3016DERotterdam

www.petercam.nl

Mees piersonPRiVATE BANKiNG010-4019761

Coolsingel93,3012AERotterdamwww.fortismeespierson.nl

fortis Corporate insuranceVERzEKERiNGEN 010-4015800

Beursplein37,3011AA,Rotterdamwww.fci.fortis.com

praktijk de BoorderTANDARTS010-4226634

Junolaan5,3054PVRotterdam

Zonneveld financeFiNANCiEEL ADViES

010-2250001Zeemansstraat11,3061CNRotterdam

www.zonneveldfinance.nl

loyens & loeffADVOCATUUR010-2246224

Weena690,3012CNRotterdamwww.looyensloeff.com

van der Wiel advocatenADVOCATUUR010-4362121

Veerkade5-i,3016DERotterdam

tradeMarC design&layoutGRAFiSCHE VORMGEViNG

T0104123138/M0622197126Wilgenlei95,3052CCRotterdam

www.trademarc.nl

Nauta dutilhADVOCATEN NOTARiSSEN BELASTiNGADViSEURS

010-2240480NautaDutilh,3014DARotterdam

www.nautadutilh.nl

schipper Noordam ADVOCATUUR010-2418900

Veerhaven17,3016CJRotterdamwww.schippernoordam.com

pBW ConsultancyEXECUTiVE SEARCH & SELECTiON

010–4200522,06–14406155

www.pbwconsultancy.com

More lemonCONCEPT EN DESiGN

010-4256999Heiligerleelaan18,3051JKRotterdam

www.morelemon.nl

habraekenGROOTHANDEL SCHOONMAAK- EN

ONDERHOUDSPRODUCTEN010-4370377

Industrieweg97,3044ASRotterdamwww.habraeken.nl

Bouwmeester van leeuwenMARKETiNG COMMUNiCATiE

010-2759000Delftsestraat33,3013AERotterdamwww.bouwmeestervanleeuwen.nl

de engel groepRESTAURANTS010-4146283

Eendrachtsweg19,3012LBRotterdamwww.engel.nl

Wexford financeFiNACiELE DiENSTVERLENiNG

070-3560086Dr.Kuyperstraat5,2514BADenHaag

ordentallPARODONTOLOGiE EN iMPLANTOLOGiE

Westblaak6,3012KKRotterdam010-4121500

www.ordentall.nl

Mobil power Nl B.v.OPLAADAPPARATUUR TELEFONiE

010–2085976Corkstraat46,unit19,3047ACRotterdam

thermotrafficCOOL iN TiME LOGiSTiCS

010-4282866AbelTasmanstraat1,3165AMRotterdam

www.thermotraffic.com

Nieuw hollandPROJECTONTWiKKELiNG

010-2409599Wijnstraat96,3011TRRotterdam

www.nieuwholland.nl

snelbouw groepiNTERiEUR DESiGN, PRODUCTEN EN BOUW

0180-414014Boelewerf40,2987VDRidderkerk

www.snelbouw.nl

28 29

voC Wordt Mede gespoNsord door:

Ge

luid

en

uit

he

t en

ge

bo

s

1

10

12

22 23

24

26

27

25

14 15 16

19

21

20

17 18

2 3 4

9

5

11

13

6 7 8

Zomercrypto nr. 42, juli 2009

Horizontaal: 1. Jongen met een ontstoken

lichaam (6); 9. Peddelend echtpaar (10); 10.

Deze reis leidt tot een jachtig bestaan (6); 11.

Kleurrijk dier (8); 12. Met auto’s naar de winter-

sport (6); 13. Zonder ’t ornament van een fami-

lielid (4); 14. Wegpiraten met paard en wagen

(6); 17. Niet zo’n heel droge mop (6); 19. De hele

voetbalclub vliegt in een lestoestel naar

Bodegraven (4); 22. Winderige opwellingen (6);

24. Grapjas uit het Noorden (8); 25. Fruit voor

een woesteling (6); 26. Draaft met een hond?

(5.5); 27. Eenmaal binnen volgt spijt (6)

Verticaal: 2. Letterlijk kleur-

loos van vorm (5); 3.

Dienblad? Ja, m’n zolen (7). 4.

Dat meisje draagt een zalig

verklaarde vriendin in zich

(5); 5. Informeel oud geld (6);

6. Bouwstof voor schakers (7);

7. Zing dit ’s in die boom (5);

8. Die bloem startte met bal-

ken (7); 15. Vorstelijk snoep-

goed (7); 16. Verslagen door

melkvet (7); 18. Zit die wiel-

renner nu op school of in de

nor? (7); 20. Alpinist (6); 21.

Houding van een marktkoop-

man (5); 22. Construeerde in een laars zang-

stukken (5); 23. Onderwijs voor Frans (5)

Crypto 41.

De mooie Medoc wordt wederom aange-

boden door het bedrijf CERAMICS UNITED

van onze trouwe lid en goede vriend John

Kusters.. De tweede fles van 2009 gaat naar

Rob Roldaan. Proficiat, Rob. Deze welver-

diende prijs is naar je onderweg!

Oplossingen van Crypto 42 kunnen zoals

gebruikelijk weer opgestuurd worden,

ditmaal voor16 augustus 2009 naar:

Cees Bruijs

Lijsterlaan 90 3055 CJ Rotterdam,

of per e-mail naar:

c.bruijs@planet.nl

Onder de goede inzendingen wordt

wederom een mooie Medoc verloot.

Succes!

HUGO’sHerinneringen: Alle ballen op HeintjeEen duizendpoot, onder meer sportschrij-

ver, columnist, voetbalanalist, sidekick bij

DWDD, programmamaker, redacteur Hard

Gras en Spartapiet, vaak geprezen, soms

verguisd. Maar schrijven kan hij, Hugo Borst.

Auteur van het prachtboek: Alle ballen op

Heintje – Jeugdherinneringen.

In zijn geheel eigen stijl doet hij verslag van

gebeurtenissen in de tijd dat hij in C1 van

de Rotterdamse voetbalclub WIA samen-

speelde met aanvoerder

Heintje (rechtsonder op de

elftalfoto).Die speelde de

sterren van de hemel en het

was dan ook niet verwonder-

lijk dat alle andere spelers,

zeker Hugo, grote bewonde-

ring voor hem hadden. Heintje

was bovendien heel goed in

andere sporten zoals schaat-

sen en boksen. Theo Huizenaar, befaamd

bokstrainer in Nederland, wilde hem graag

in zijn stal. Hij heeft zelfs nog wilde heng-

sten op de Overschiese Kleiweg getemd.

Oudere VOC’ers zullen zich dat zeker herin-

neren. Over VOC gesproken, daar hebben

Heintje en Hugo ook tegen gespeeld. Citaat

va n H u g o : “ We s p e l e n te g e n V O C .

Halverwege de tweede helft, bij een stand

van 0-0, maakt één van de kakkertjes hands.

Penalty”. Je mag raden wie de

penalty nam en wat de eind-

stand was. Oplossing op

bladzij 59.

Het is jammer genoeg niet

allemaal rozengeur en zon-

neschijn in het leven van

Heintje. Dat lees je in het

tweede deel van het boek,

waar Hugo Borst op ont-

roerende wijze vertelt over de ondergang

van Heintje. Een tragikomedie dit boek.

Je hoeft dit boek natuurlijk niet te kopen,

maar dan doe je jezelf wel tekort. Voor mij

is Hugo Borst in ieder geval de beste sport-

schrijver van Sparta, sorry van Schiebroek

(inclusief heel Nederland).

arNold kleiN

Auteur: Hugo Borst, uitgeverij Nieuw Amsterdam, prijs euro 14,95

joko fruitFRUiT iM- EN EXPORT

010-4761166Marconistraat7a,3029AERotterdam

www.joko.nl

holland floorPROJECTSTOFFERiNG

0167-5218301Februariweg8,4794SMHeijningen

www.hollandfloor.nl

printvisieDRUKKERiJ

Pottenbakkerstraat20-22,2984AXRidderkerkT0180418815-F0180418468

www.printvisie.nl

Monster MeubeliNTERiEURBOUW

010-4371788Strickledeweg82,3044EKRotterdam

www.monstermeubel.nl

van agt & dussel NotarissenNOTARiAAT010-2425400

K.P.vanderMandelelaan100,3062MBRotterdamwww.vadnot.nl

subsidie adviesbureauSUBSiDiEADViES

010-2427888‘sGravenweg663d,6065SCRotterdam

www.subsidieadvies.com

one on oneMARKETiNGCOMMUNiCATiE

010-2182592Zwaluwlaan36,2661BSBergschenhoek

www.oneonone.nl

kneppelhout & korthalsADVOCATUUR010-4005100

Boompjes40,3011XBRotterdamwww.kneppelhout.nl

indestad holdingVASTGOED010-2066000

WillemRuyslaan9,3061TTRotterdamwww.indestad.nl

hilvest food B.v.STRATEGiSCH/FiNANCiEEL ADViES

010-4224048FlorisVersterlaan19,3055BMRotterdam

www.hilvest.nl

Nile dutch shippingFRUiT iM- EN EXPORT

010-2818283Westblaak95,3012KGRotterdam

www.niledutch.com

van den Bos, Ceelen, Bosveld, en slager

ADVOCATUURWestersingel106,3015LDRotterdam

010-4362800www.bcbs-advocaten.nl

pieter ridderCATERiNG

0105210230WegenBos11d,2661DGBergschenhoek

www.pieterridder.nl

tim de leede sportsSPORTARTiKELEN - CRiCKET

015-3105080‘s-Gravenweg18b,2631PMNootdorp

www.timdeleedesports.nl

Weijers auto B.v.PERSONENAUTO’S

0180-480120Wolweverstraat19,2984CERidderkerk

www.weijersauto.nl

rook groepVASTGOEDONDERHOUD

010-43415154eIndustriestraat33,3133EKVlaardingen

www.rookgroep.nl

soccer WorksSPELERSMAKELAARDiJ

T:010-4367055,F:010-436163VanVollenhovenstraat7,3016BERotterdam

www.soccerworks.eu

liberty fabrics rotterdamiNDUSTRiELE DRAAD PRODUCTiE

010-4610952Zuringstraat12,3053JTRotterdam

www.liberty-fabrics.nl

kpMgAUDiT - TAX - ADViSORy

010-4534111/F010-4534100FascinatioBoulevard200,3065WBRotterdam

www.kpmg.nl

iNg BankBANqUAiRE DiENSTEN

010-4446805Weena501,3013ALRotterdam

www.ing.nl

verhoeven advocatenADVOCATUUR010-2210777

Mathenesserlaan340,3021HZRotterdamwww.verhoevenadvocaten.nl

orient shipping rotterdam B.v.CHARTERiNG + SHiPPiNG

010-4116338FascinatioBoulevard742,2909VACapellea/dIJssel

www.orientshipping.nl

van Weelde shipping groupSHiPPiNG

010-4116330FascinatioBoulevard742,2909VACapellea/dIJssel

www.vanweeldeshippinggroup.com

schouten ZekerheidVERzEKERiNGEN06-53402624

VanBallegooijsingel74,3055PERotterdamwww.schoutenzekerheid.nl

Nouwen NotarissenNOTARiELE DiENSTEN

010-2858693Straatweg80,3054APRotterdam

www.nouwen-notarissen.nl

van raalte advies B.v.VERzEKERiNGEN010-2657291

AryKoplaan16F,3132AAVlaardingenwww.vanraalte.nl

Quispel assurantien B.v.VERzEKERiNGEN010-4223388

Argonautenweg7d,3054VJRotterdamwww.quispel.nl

tousainGLAS- EN GEVELREiNiGiNG

010-4613284WegenBos118,2661GXBergschenhoek

www.tousainreiniging.nl

ster occasion CentrumPERSONENAUTO’S010-5225555

WegenBos16,2661DHBergschenhoekwww.steroccasioncentrum.nl

rijnmond recruitersWERViNG & SELECTiE

010-4224414Straatweg2,3051BERotterdam

www.rijnmondrecruiters.nl

voC Wordt Mede gespoNsord door:

sERVIcE

30 31

ROGAM is al ruim 50 jaar dealer in de regio Groot-Rotterdam en vertegenwoordigt de merken Mercedes-Benz personen- en bedrijfswagens en Mitsubishi-Fuso bedrijfs-wagens. Deze zijn verdeeld over vestigingen in Bergschenhoek, Rotterdam (SpaansePolder), Hellevoetsluis, Gouda, Woerden en vanaf 1 januari 2007 ook in Dordrecht.

De ROGAM Autogroep is een solide en succesvolle familieonderneming met een rijkehistorie van 50 jaar en een fascinerende toekomst. Samen met ca. 160 collega’s wordenjaarlijks ruim 1.500 nieuwe en gebruikte personen-, bestel- en vrachtwagens verkocht.ROGAM is in 2006 genomineerd voor de Rotterdamse Ondernemersprijs.

W I J Z O R G E N D A T U V O O R U I T K O M T !

Nominatie 2006

WOERDENGOUDA

DORDRECHTHELLEVOETSLUIS

BERGSCHENHOEKROTTERDAM

www.rogam.nlinfo@rogam.nl

Tel: 010 - 418 04 00Fax: 010 - 422 81 51

Bergweg-Zuid 1022661 CV Bergschenhoek010 - 418 04 00

Schuttevaerweg 18-203044 BB Rotterdam010 - 298 39 33

Hanzeweg 12803 MC Gouda0182 - 696 060

Q1-2008

alleen service

A. Internationallaan 43223 KH Hellevoetsluis0181 - 330 070

Nijverheidsstraat 953316 AP Dordrecht078 - 632 41 88

Rietdekkersweg 23449 JC Woerden0348 - 414 216