~ Home Is In My Head ~~ Home Is In My Head ~

IntroIntro

Dit dagboek wordt gemaakt door :

Svenja Simstone & Piper_Halliwel.

Hopelijk genieten jullie van ons gezamenlijke 2e dagboek  !

P.S.: Het forum topic op desims2.nl

OpmerkingOpmerking

Als er 2 tekstvakken in een dia staan, lees je best eerst

De tekst die rechtsboven staat en dan pas de tekst onder de foto.

Anders zou er wel eens verwarring kunnen optreden. ;)

In de weken daarna ging het steeds beter en beter tussen ons, we waren bijna elke dag bij elkaar.

We hadden het gewoon leuk samen, altijd. Ik voelde me steeds meer en meer op mij gemak bij hem.

Ik kon alleen maar hopen dat dit zou blijven duren, ik had me in geen tijden zo verliefd gevoeld!

En het was ook al lang geleden dat ik nog zo gelukkig was geweest, bij hem voelde ik me rustig, veilig...

De herfst had ondertussen plaats gemaakt voor de winter en voor de 3e keer die week was ik bij Thom.We zaten met z'n 2'tjes knus in de zetel toen hij erover begon.

"Ginny, ik zit met een probleem.""Wat scheelt er?"

Hij trok me op zijn schoot en keek me aan.

"Ik zit in geldproblemen en... Ik wou je vragen of ik misschien geld van je kon lenen?""Euhm... Begrijp me niet verkeerd Thom, ik wil je helpen,maar... Nu ja, ik heb het ook niet bepaald breed, ik kom nauwelijks rond..."

Hij nam me wat steviger vast en fluisterde in mijn oor:

"Ik snap het... Ik wil je niet belasten met mijn problemen..."*Ik moet hem helpen!*"Ik kan natuurlijk wel een paar dingen verkopen... over hoeveel gaat het?""5000§..."*Slik!*"Euhm... Ja, dat lukt wel...""Je bent geweldig!"

Thuis begon ik na te denken over hoe ik aan zoveel geld zou komen. Kayleigh kwam naar me toe gelopen, sinds ze het wat onder de knie had was ze niet meer te stoppen!Ik zag haar armband rond haar polsje en keek naar mijn eigen pols waar exact dezelfde zilveren armband rond zat. *Als ik onze armbanden verkoop moet ik toch haast genoeg geld hebben! Niet?*

Het viel me zwaar, de armbanden betekende veel voor me, maar ik kon niet anders...Ze brachten inderdaad aardig wat geld op, maar helaas niet genoeg. Noodgedwongen verkocht ik ook Kayleighs hobbelpaard en haar oude wiegje. Ik kon wel janken waar ik stond en al helemaal toen ik Kayleighs bedroefde gezichtje zag.

"Het spijt me echt kleine meid, maar het moest wel, ooit zorg ik dat we alles terugverdienen, dat beloof ik je!"

Een paar dagen later was ik weer bij Thom.

"Ik heb het geld. 5000§, precies zoals je vroeg...""Je bent fantastisch Ginny! Wat zou ik zonder je beginnen?"

Hij streelde zachtjes mijn gezicht.

"Je bent echt ongelooflijk weet je dat? Je hebt geen idee wat dit voor me betekent."

Ik glimlachte flauwtjes naar hem.*Als jij eens wist wat dit voor mij betekende.*

"En stel dat je bij mij intrekt? Je verkoopt je appartement en komt bij mij wonen?"

"Sorry, maar dat doe ik gewoon niet!"*En Kayleigh erbij zeker?*

We gingen weer in de zetel zitten en hij keek me liefdevol aan.

"Je hebt me nu geweldig geholpen, maar ik vrees dat de 5000§ niet genoeg gaan zijn..."

"Hoeveel heb je dan nodig?""20000..."

"20000§?! Het spijt me maar daar kom ik nooit aan!"

"Oh komaan... Waarom niet? Ik zal braaf zijn!", zei hij al grijnzend.

Hij trok me wat dichter tegen zich aan en begon me in mijn nek te kussen.Een rilling liep over me heen.

"Ik heb zo mijn redenen..."

Hij liet me terug los en keek me weer aan, maar deze keer met een rare twinkeling in zijn ogen.

"Je kan natuurlijk ook nog altijd je natuurlijke talenten aanwenden om wat geld bijeen te sparen..."

Ik kon niet geloven wat ik hoorde! Was dit de man die een paar dagen eerder nog zo perfect had geleken?

Ik duwde hem van me weg en stond recht. Ik was razend!

"Waar zie je me wel niet voor aan?! Een goedkope hoer?! Zie zelf maar dat je aan geld komt, want van mij krijg je geen cent meer!"

Eerst keek hij wat geschrokken, maar al snel sloeg zijn verbazing om in woede...

"Ondankbare s***!""Wat?! Waar zou ik jou dankbaar voor moeten zijn?!""Ga! Nu!""Was ik al van plan!"

Met een slag trok ik de deur achter me toe toen ik naar buiten liep. Ik kon er niet bij dat dit juist gebeurd was...

Een paar uur later was ik al wat gekalmeerd en was het de hoogste tijd voor Kayleigh om te gaan slapen.

"Slaapwel m'n Engeltje!""Sjaapjel Mama!"

Ik glimlachte en net toen ik dekentje over haar heen legde ging de bel.

Ik liep naar beneden en vroeg me af wie er nu nog voor de deur kon staan.

Ik schrok toen ik de deur opendeed. Thom!

"Wat doe jij hier?!"

Hij grijnsde net als de laatste keer...

"Ik weet dat je een dochter hebt..."

Ik voelde dat mijn hart een slag oversloeg. Dit was waar ik zo bang voor was geweest! Ik had geen idee wat me toen te wachten stond...

Ik probeerde me sterk te houden.

"En...?""En tenzij je wil dat haar iets overkomt, zou ik maar wat liever tegen me beginnen doen..."

Hij keek me aan met een angstaanjagende grijns, ik herkende hem niet meer.

"O, wat ga je dan doen? De politie erbij halen? Wie gaan ze geloven? Mij, een doodnormale jongen, zonder strafblad, die een groot huis deelt met zijn broer. Of het op geldbeluste tienermeisje met de peuter?"

Maar ik zou niet zomaar over me heen laten walsen en ik schoot uit mijn schoenen.

"Je denkt toch niet dat ik me zomaar door jou ga laten chanteren, ofwel?"

Ja, tuurlijk het klonk stoer, maar vanbinnen bonsde mijn hart als een gek.

Hij was aan het bluffen, dat moest wel! Alhoewel...Ik voelde een mengeling van angst en woede opborrelen en voor ik het wist schoot mijn hand uit.

"Aah! Vuile..."

Meteen toen ik deed wist ik dat ik iets stoms had gedaan...

"Hier ga je spijt van krijgen!"

Zo kwaad had hij nog nooit naar me gekeken.

Ik zag zijn hand ook omhoogschieten en nog voor ik opzij kon gaan, voelde ik zijn hand tegen mijn gezicht.Ik viel bijna op de grond, zo hard hij geslagenOngelofelijk..

Ik keek hem aan, woedend en met tranen in mijn ogen. Maar ik weigerde om ze de vrije loop te laten gaan waar hij bij was.Hij keek zelfvoldaan.

"Je hoort nog van me..."

En weg was hij.Daar stond ik dan.Ik kon nog steeds niet bevatten wat er zonet gebeurd was en heb nog zeker 5 minuten wezenloos voor me uit gestaard.

Uiteindelijk ging ik naar binnen en zorgde ervoor dat alle 3 de sloten op de deur heel zeker op slot waren.Dit bleek nog niet zo eenvoudig omdat mijn handen onophoudelijk trilden.

Boven zakte ik ineen op de sofa en begon onbedaarlijk te huilen.Het werd me allemaal even teveel.Alles van het afgelopen jaar kwam eruit; Kayleigh, Thom, het geld, alles.

Na een tijdje voelde ik me ietsje beter en ik droogde mijn ogen.Na een paar keer diep en rustig te hebben geademd was ik voor het grootste deel terug gekalmeerd.

Ik ging stilletjes naar boven - om Kayleigh niet te wekken - , deed mijn pyjama aan en kroop in bed.Nadat alles zich nog eens in mijn hoofd had afgespeeld viel ik eindelijk in slaap.

Een paar uur later was ik alweer wakker en had ik nood aan een douche.

Ik kleedde me uit en zette het water zo warm als ik kon verdragen.

Terwijl ik onder de douche stond merkte ik haast niet dat de tranen, die weer waren opgeweld, zich vermengden met de warme waterstralen.

Na een tijdje gewoon onder de douche te hebben gestaan pakte ik een busje shampoo en douchegel en begon me grondig te wassen.Ik hoopte dat er meer dan alleen wat vuil zou worden weggespoeld...

Ik zocht wat kleren bij elkaar en besloot dan maar wat te eten klaar te maken. Ik zag dat ik nog alles had voor pannenkoeken, dus dat was al geen slechte start. Kayleigh sliep nog, voor haar zou ik wel iets maken als ze wakker werd.

Terwijl ik mijn beslag klaar maakte, merkte ik dat de bloemen van Thom nog steeds op het aanrecht stonden. Niet lang meer!

Ik begon heel rustig te eten. Het smaakte me. Ik hield mezelf rustig en bedacht dat alles uiteindelijk wel goed zou komen.

Om deze dag nog beter te beginnen was het eerste wat ik deed, nadat ik de pannenkoeken had opgeruimd, de bloemen met vaas en al in de vuilbak werpen.

Ik vond iets veel leukers om de keuken mee in te richten Ik zag dat Kayleigh tekeningen had gemaakt, die kregen een mooi plaatsje boven het aanrecht.

Nu was het wel tijd voor mijn kleine artiest om op te staan, dus ik ging naar boven om haar te wekken.

"Opstaan slaapkopje...""Mmmm..."

Ik hielp haar recht en ze hield zich in evenwicht door mijn hand vast te houden.

"Mama...?""Ja lieverd?""Ik nog slapen?""Nee Kayleigh, het is tijd om op te staan."

Ik glimlachte toen ik zag hoe ze me aankeek, een beetje verwijtend maar toch nog altijd erg aandoenlijk.Ik hield haar op mijn arm en zocht een leuk kleedje voor haar uit.

Toen ze eenmaal haar kleedje aanhad keek ze al wat blijer en wakkerder. Ze begon te lachen en ik lachte met haar mee, maar vanbinnen maakte ik me toch zorgen om Thom.

Ze nestelde zich wat dichter tegen me aan.

"Flesje?""Tuurlijk schat."

Dus gingen we naar beneden.

Ik zette haar voorzichtig in haar stoeltje en ging op zoek naar een flesje.

Even later had ik alles gevonden en gaf ik Kayleigh haar flesje. Ze nam het gretig met 2 handen aan en begon te drinken.

Ginny,ik weet dat je mijn broer graag ziet, maar ik weet ook dat hij niet goed is voor jou. Ik ken zijn plannetjes, en geloof me, hij heeft met jou alles behalve goede bedoelingen.Maar ik kan je helpen, speel voorlopig het spelletje mee en laat me iets weten zodra ik langs kan komen, dan leg ik alles uit.

Groetjes, Taylor.

Terwijl Kayleigh zat te drinken zette ik de computer aan. Ik had 1 nieuw bericht. Ik opende de e-mail. Hij was van Taylor!

Ik staarde met 1 oog naar het scherm en met het andere naar Kayleigh.Moest ik hem geloven of niet? En welke keuze had ik?

Ik liep terug naar Kayleigh en ruimde haar flesje op.Net toen ik haar uit haar stoeltje wilde nemen ging de bel.Thom?! Ik bleef even verstijfd staan.

Ik twijfelde even, maar besloot toen toch om Kayleigh op te pakken en naar beneden te gaan.

Beneden deed ik de deur open en ik kon mijn afgrijzen niet verbergen.

"Goed, je kleedt je vanavond alsof je klaar bent om een avond uit te gaan, 1 van mijn vrienden zal je komen halen. Je gaat hem helpen met wat dingen."

Ik kreeg een brok in mijn keel.

"Zoals...?""Hij moet wat dingetjes verkopen, en jij gaat hem daarmee helpen."

Hij lachte gemeen naar me.

"Ik heb nagedacht over wat je voor me gaat doen.""Wie zegt dat ik dat ga doen?""Als je wil dat zij ongedeerd blijft ga je exact doen wat ik zeg."

Ik knikte, ik wist niet wat ik anders moest doen.

Ik moest grinniken toen ik dat laatste hoorde.

"Oh, dus mejuffrouw kent me al?", zei Thom honend.

"Laat haar hierbuiten! Ik doe wat je wil, maar van haar blijf je af!""We zullen zien... Ik zie je vanavond!"

Kayleigh kroop wat dichter tegen me aan.

"Mama weg?""Ja, Kayleigh, vanavond gaat mama weg, maar Mona komt oppassen.""Mona lief! Hij niet lief!"