12
1 Η ιστορία των δρόμων του Βοτανικού Συνεχίζουμε και σαυτό το τεύχος μας την αναφορά μας στις ονομασίες των δρόμων της περιοχής μας και την ιστορία τους. Πηνειού Ο Πηνειός αποτελεί όνομα δύο ποταμών της Ελλάδας, στη Θεσ- σαλία και την Πελοπόννησο. - Ο Θεσσαλικός Πηνειός πηγάζει από την Πίνδο και εκβάλλει στο Θερμαϊκό Κόλπο. Έχει μήκος 205 χλμ. Στη διαδρομή του, που χαρακτηρίζεται από τους πολλούς μαιάνδρους της, διασχίζει την κοιλάδα των Τεμπών. Κατά τη μυθολογία ο Πηνειός, επώνυμος θεός του θεσσαλικού ποταμού, ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύος. O Πηνειός κατοίκησε στη Θεσσαλία και κα- τέστησε τον ποταμό επώνυμό του. Από την Κρέουσα (πηγή), την κόρη του Ουρανού και της Γης, απέκτησε ένα γιο (παραπόταμο), τον Υψέα, βασιλέα των Λαπιθών, (που υδροδοτούσε την περιοχή των Λαπιθών), και μία κόρη (πηγή εκ των υδάτων του), την Στίλβη, μητέρα του Λαπίθου και του Κε- νταύρου. - Ο Ηλειακός Πηνειός πηγάζει από τον Ερύμανθο και εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος. Έχει μήκος 77 χλμ. και στη διαδρομή του περνάει από την Αρχαία Ήλιδα. Λέγεται και ποτάμι της Γαστούνης. Αμφιπόλεως Το σύγχρονο χωριό απέχει 62 χλμ. ΝΑ από τις Σέρρες. Η αρχαία πόλη ανασκάπτεται από το 1956 και ένα μεγάλο τμήμα της έχει έρ- θει στην επιφάνεια, σήμερα επισκέψιμο. Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από τους Αθηναίους το 437 π.Χ. σε προνομιακή και φυσικά οχυρή θέση σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα, σε σταυροδρόμι οδικών αρτηριών και ανάμεσα σε ένα μεγάλο πλωτό ποτάμι, το Στρυμόνα, και το πλούσιο σε πολύτιμα μέ- ταλλα και ναυπηγήσιμη ξυλεία όρος Παγγαίο. Η σχέση της με το ποτάμι τής έδωσε και την ονομασία της. Όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης, «ονομάστηκε από τον Άγνωνα (ιδρυτή της) Αμφίπολη, γιατί ο Στρυμόνας την περιβρέχει από δυο μεριές. Τειχισμένη επίσης και με μακρό τείχος από το ένα μέρος του ποταμού ως το άλλο, ορθώνεται περίβλεπτη από τη θάλασσα και από τη στεριά». Στα ελληνιστικά χρόνια παρέμεινε εμπορικό κέντρο και είχε στρα- τηγική θέση. Στη Ρωμαϊκή εποχή έγινε πρωτεύουσα της πρώτης διοικητικής μερίδας και η πόλη άκμασε ιδιαίτερα, καθόσον και η Εγνατία οδός περνάει από την περιοχή. Η πόλη μάλλον καταστράφηκε από επιδρομές των Σλάβων τον 8ο ή τον 9ο αιώνα. Η Αμφίπολη εξελίχθηκε σε σημαντικό καλλιτεχνικό κέντρο από το τέλος του 5ου π.Χ. αι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους αρχαι- ολόγους παρουσιάζουν οι νεκρόπολεις της Αμφίκλειας. Τμήματα σπιτιών ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων έχουν ανασκαφεί σε όλο το χώρο. Ση- μαντικά ευρήματα είναι το ιερό της μούσας Κλειώς και τα τείχη της πόλης. Άλλα ευρήματα της περιοχής είναι χρυσά κοσμήματα, ειδώλια και αγγεία που φυλάγονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αμφίπολης. Νευροκοπίου Το Νευροκόπι(ον) είναι πόλη της Βουλγαρίας, κτισμένη στους πρόποδες του όρους Όρβηλος σε απόσταση 20 χλμ. από τα ελληνο- βουλγαρικά σύνορα. Παλαιότερα κατοικείτο σε μεγάλο ποσοστό από Έλλη- νες που είχαν αναπτύξει εμπόριο και βιομηχανία και είχαν ιδρύσει σχολεία. Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους καταλήφθηκε από τον ελληνικό στρατό, μετά όμως τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913) το Νευροκόπι περιήλ- θε στη Βουλγαρία και οι Έλληνες κάτοικοί του κατέφυγαν στο Ζύρνοβο του νομού Δράμας, όπου ίδρυσαν το Κάτω Νευροκόπι. Όντας μία από τις ψυχρότερες περιοχές της Ελλάδας, είναι κέντρο χειμερινών σπορ και τουρι- σμού. Από αυτό πήρε την ονομασία της και η παλαιά επαρχία Νευροκοπίου του νομού Δράμας. λίμνη Αγίου Βασιλείου). Κατά τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο η πόλη καταλή- φθηκε από τους κατερχόμενους Βουλγάρους μετά από συνθηκολόγηση με τους Τούρκους (26 Οκτωβρίου 1912). Απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό κατά τον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο (τέλη Ιουνίου 1913). Καδμείας Η Καδμεία ήταν η περίφημη ακρόπολη των Θηβών, που κατά παράδοση οικοδομήθηκε από τον Κάδμο, του οποίου το ανάκτορο βρισκό- ταν σαυτήν. Ήταν κτισμένη σε λόφο που δέσποζε στη Θήβα. Στους αρ- χαιότατους χρόνους Καδμεία λεγόταν και ολόκληρη η πόλη, αλλά μετά τη μετονομασία της σε Θήβα (Θήβαι), το όνομα περιορίστηκε στην ακρόπολη. Ερείπια της Καδμείας βρίσκονται στο κέντρο της σημερινής Θήβας. Σιδηροκάστρου Το Σιδηρόκαστρο είναι πόλη της Ανατολικής Μακεδονί- ας, πρωτεύουσα της επαρχίας Σιντίκης του νομού Σερρών. Η ονομασία της οφείλεται στο κάστρο που βρίσκεται σε βραχώδες ύψωμα. Βρίσκεται στα ΒΔ των Σερρών, στις όχθες του Κρουσοβίτη ποταμού. Αναφέρεται για πρώ- τη φορά το 14ο αι. Επί Τουρκοκρατίας λεγόταν Δεμίρ Ισάρ που σημαίνει ακριβώς σιδηρόκαστρο. Το κάστρο κτίστηκε στους βυζαντινούς χρόνους για την προστασία της πεδιάδας των Σερρών και γύρω του αναπτύχθηκε σιγά- σιγά η πόλη. Απελευθερώθηκε στις 26 Ιουνίου 1913 μετά από σφοδρή μάχη με τους Βουλγάρους. Είναι εγκατεστημένοι εκεί πολλοί Έλληνες πρόσφυγες από τη Βουλγαρία και τη Μ. Ασία. Στρυμόνος Ο Στρυμών είναι ποταμός της Ανατολικής Μακεδονίας μή- κους 360 χλμ., από τα οποία τα 118 στην Ελλάδα. Στη Βουλγαρία λέγε- ται Στρούμα, ονομασία που έχει αρχαία θρακική προέλευση και σημαίνει ρεύμα. Πηγάζει από το όρος Σκόμιο της Βουλγαρίας και εισέρχεται στην Ελλάδα από τα στενά του Ρούπελ. Εκβάλλει στο Στρυμονικό κόλπο, πολύ κοντά στην Αμφίπολη (νομός Σερρών), όπου το 1977 ανακαλύφθηκαν τα ξύλινα υποστηρίγματα αρχαίας γέφυρας του 425 π.Χ. Κατά τον Α΄ Παγκό- σμιο Πόλεμο οργανώθηκε στη δυτική του όχθη μέτωπο για την προστασία της συμμαχικής παρατάξεως από κάθε βουλγαρική απειλή. Κατερίνης Παλαιότερα η πόλη λεγόταν Αικατερίνη, αλλά το όνομα αυτό δεν επικράτησε. Η Κατερίνη λοιπόν είναι πόλη της ΝΔ Μακεδονίας, πρω- τεύουσα του νομού Πιερίας. Είναι έδρα του μητροπολίτη Κίτρους. Είναι κτισμένη στους πρόποδες του Ολύμπου, σε μία πεδιάδα που περικλείεται από τον Όλυμπο, τα Πιέρια Όρη και τη θάλασσα. Ιδρύθηκε το 17ο αι. ως άσημος οικισμός από μερικούς φυγάδες του όρου Σινά που εγκαταστάθηκαν εκεί και έκτισαν ναό της Αγίας Αικατερίνης, από όπου και το όνομα της πόλεως. Οι περισσότεροι από τους σημερινούς κατοίκους της ήλθαν από τη Μ. Ασία μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών (1923). Κοντά στην Κατερίνη βρίσκεται το Δίον, αρχαία ιερή πόλη των Μακεδόνων, όπου σήμερα γίνο- νται εκτεταμένες ανασκαφές και πολλά ευρήματα ήλθαν στο φως. Ιερά Οδός - Η Ιερά Οδός ήταν ο δρόμος που συνέδεε την πόλη της Αρχαίας Αθήνας με την Ελευσίνα και το Θριάσιο Πεδίο. Ξεκινούσε από την Ιερά Πύλη του Κεραμεικού και κατέληγε στο ιερό της Ελευσίνας. Η πορεία της ήταν σχεδόν η ίδια με τη σημερινή. Επίσης εξυπηρετούσε συγκοινωνιακά την πόλη των Αθηνών, καθώς ήταν η κύρια οδός επικοινωνίας με την Πελο- πόννησο και την υπόλοιπη Ελλάδα. Ονομάστηκε έτσι, γιατί το δρόμο αυτό ΛΥΚΕΙΟΤΥΠΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 2ο ΜΑΡΤΙΟΣ 2010 63ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Η ιστορία δρόμων του Βοτανικού63lyk-athin.att.sch.gr/Documents/teyxos2.pdf · τους πολλούς μαιάνδρους της, διασχίζει την

  • Upload
    others

  • View
    2

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

  • 1

    Η ιστορία των δρόμων του ΒοτανικούΣυνεχίζουμε και σ’ αυτό το τεύχος μας την αναφορά μας στις ονομασίες των δρόμων της περιοχής μας και την ιστορία τους.Πηνειού – Ο Πηνειός αποτελεί όνομα δύο ποταμών της Ελλάδας, στη Θεσ-σαλία και την Πελοπόννησο. - Ο Θεσσαλικός Πηνειός πηγάζει από την Πίνδο και εκβάλλει στο Θερμαϊκό Κόλπο. Έχει μήκος 205 χλμ. Στη διαδρομή του, που χαρακτηρίζεται από τους πολλούς μαιάνδρους της, διασχίζει την κοιλάδα των Τεμπών. Κατά τη μυθολογία ο Πηνειός, επώνυμος θεός του θεσσαλικού ποταμού, ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύος. O Πηνειός κατοίκησε στη Θεσσαλία και κα-τέστησε τον ποταμό επώνυμό του. Από την Κρέουσα (πηγή), την κόρη του Ουρανού και της Γης, απέκτησε ένα γιο (παραπόταμο), τον Υψέα, βασιλέα των Λαπιθών, (που υδροδοτούσε την περιοχή των Λαπιθών), και μία κόρη (πηγή εκ των υδάτων του), την Στίλβη, μητέρα του Λαπίθου και του Κε-νταύρου.- Ο Ηλειακός Πηνειός πηγάζει από τον Ερύμανθο και εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος. Έχει μήκος 77 χλμ. και στη διαδρομή του περνάει από την Αρχαία Ήλιδα. Λέγεται και ποτάμι της Γαστούνης. Αμφιπόλεως – Το σύγχρονο χωριό απέχει 62 χλμ. ΝΑ από τις Σέρρες. Η αρχαία πόλη ανασκάπτεται από το 1956 και ένα μεγάλο τμήμα της έχει έρ-θει στην επιφάνεια, σήμερα επισκέψιμο. Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από τους Αθηναίους το 437 π.Χ. σε προνομιακή και φυσικά οχυρή θέση σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα, σε σταυροδρόμι οδικών αρτηριών και ανάμεσα σε ένα μεγάλο πλωτό ποτάμι, το Στρυμόνα, και το πλούσιο σε πολύτιμα μέ-ταλλα και ναυπηγήσιμη ξυλεία όρος Παγγαίο. Η σχέση της με το ποτάμι τής έδωσε και την ονομασία της. Όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης, «ονομάστηκε από τον Άγνωνα (ιδρυτή της) Αμφίπολη, γιατί ο Στρυμόνας την περιβρέχει από δυο μεριές. Τειχισμένη επίσης και με μακρό τείχος από το ένα μέρος του ποταμού ως το άλλο, ορθώνεται περίβλεπτη από τη θάλασσα και από τη στεριά». Στα ελληνιστικά χρόνια παρέμεινε εμπορικό κέντρο και είχε στρα-τηγική θέση. Στη Ρωμαϊκή εποχή έγινε πρωτεύουσα της πρώτης διοικητικής μερίδας και η πόλη άκμασε ιδιαίτερα, καθόσον και η Εγνατία οδός περνάει από την περιοχή. Η πόλη μάλλον καταστράφηκε από επιδρομές των Σλάβων τον 8ο ή τον 9ο αιώνα. Η Αμφίπολη εξελίχθηκε σε σημαντικό καλλιτεχνικό κέντρο από το τέλος του 5ου π.Χ. αι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους αρχαι-ολόγους παρουσιάζουν οι νεκρόπολεις της Αμφίκλειας. Τμήματα σπιτιών ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων έχουν ανασκαφεί σε όλο το χώρο. Ση-μαντικά ευρήματα είναι το ιερό της μούσας Κλειώς και τα τείχη της πόλης. Άλλα ευρήματα της περιοχής είναι χρυσά κοσμήματα, ειδώλια και αγγεία που φυλάγονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αμφίπολης.Νευροκοπίου – Το Νευροκόπι(ον) είναι πόλη της Βουλγαρίας, κτισμένη στους πρόποδες του όρους Όρβηλος σε απόσταση 20 χλμ. από τα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα. Παλαιότερα κατοικείτο σε μεγάλο ποσοστό από Έλλη-νες που είχαν αναπτύξει εμπόριο και βιομηχανία και είχαν ιδρύσει σχολεία. Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους καταλήφθηκε από τον ελληνικό στρατό, μετά όμως τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913) το Νευροκόπι περιήλ-θε στη Βουλγαρία και οι Έλληνες κάτοικοί του κατέφυγαν στο Ζύρνοβο του νομού Δράμας, όπου ίδρυσαν το Κάτω Νευροκόπι. Όντας μία από τις ψυχρότερες περιοχές της Ελλάδας, είναι κέντρο χειμερινών σπορ και τουρι-σμού. Από αυτό πήρε την ονομασία της και η παλαιά επαρχία Νευροκοπίου του νομού Δράμας. λίμνη Αγίου Βασιλείου). Κατά τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο η πόλη καταλή-φθηκε από τους κατερχόμενους Βουλγάρους μετά από συνθηκολόγηση με τους Τούρκους (26 Οκτωβρίου 1912). Απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό κατά τον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο (τέλη Ιουνίου 1913).Καδμείας – Η Καδμεία ήταν η περίφημη ακρόπολη των Θηβών, που κατά

    παράδοση οικοδομήθηκε από τον Κάδμο, του οποίου το ανάκτορο βρισκό-ταν σ’ αυτήν. Ήταν κτισμένη σε λόφο που δέσποζε στη Θήβα. Στους αρ-χαιότατους χρόνους Καδμεία λεγόταν και ολόκληρη η πόλη, αλλά μετά τη μετονομασία της σε Θήβα (Θήβαι), το όνομα περιορίστηκε στην ακρόπολη. Ερείπια της Καδμείας βρίσκονται στο κέντρο της σημερινής Θήβας.Σιδηροκάστρου – Το Σιδηρόκαστρο είναι πόλη της Ανατολικής Μακεδονί-ας, πρωτεύουσα της επαρχίας Σιντίκης του νομού Σερρών. Η ονομασία της οφείλεται στο κάστρο που βρίσκεται σε βραχώδες ύψωμα. Βρίσκεται στα ΒΔ των Σερρών, στις όχθες του Κρουσοβίτη ποταμού. Αναφέρεται για πρώ-τη φορά το 14ο αι. Επί Τουρκοκρατίας λεγόταν Δεμίρ Ισάρ που σημαίνει ακριβώς σιδηρόκαστρο. Το κάστρο κτίστηκε στους βυζαντινούς χρόνους για την προστασία της πεδιάδας των Σερρών και γύρω του αναπτύχθηκε σιγά-σιγά η πόλη. Απελευθερώθηκε στις 26 Ιουνίου 1913 μετά από σφοδρή μάχη με τους Βουλγάρους. Είναι εγκατεστημένοι εκεί πολλοί Έλληνες πρόσφυγες από τη Βουλγαρία και τη Μ. Ασία.Στρυμόνος – Ο Στρυμών είναι ποταμός της Ανατολικής Μακεδονίας μή-κους 360 χλμ., από τα οποία τα 118 στην Ελλάδα. Στη Βουλγαρία λέγε-ται Στρούμα, ονομασία που έχει αρχαία θρακική προέλευση και σημαίνει ρεύμα. Πηγάζει από το όρος Σκόμιο της Βουλγαρίας και εισέρχεται στην Ελλάδα από τα στενά του Ρούπελ. Εκβάλλει στο Στρυμονικό κόλπο, πολύ κοντά στην Αμφίπολη (νομός Σερρών), όπου το 1977 ανακαλύφθηκαν τα ξύλινα υποστηρίγματα αρχαίας γέφυρας του 425 π.Χ. Κατά τον Α΄ Παγκό-σμιο Πόλεμο οργανώθηκε στη δυτική του όχθη μέτωπο για την προστασία της συμμαχικής παρατάξεως από κάθε βουλγαρική απειλή.Κατερίνης – Παλαιότερα η πόλη λεγόταν Αικατερίνη, αλλά το όνομα αυτό δεν επικράτησε. Η Κατερίνη λοιπόν είναι πόλη της ΝΔ Μακεδονίας, πρω-τεύουσα του νομού Πιερίας. Είναι έδρα του μητροπολίτη Κίτρους. Είναι κτισμένη στους πρόποδες του Ολύμπου, σε μία πεδιάδα που περικλείεται από τον Όλυμπο, τα Πιέρια Όρη και τη θάλασσα. Ιδρύθηκε το 17ο αι. ως άσημος οικισμός από μερικούς φυγάδες του όρου Σινά που εγκαταστάθηκαν εκεί και έκτισαν ναό της Αγίας Αικατερίνης, από όπου και το όνομα της πόλεως. Οι περισσότεροι από τους σημερινούς κατοίκους της ήλθαν από τη Μ. Ασία μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών (1923). Κοντά στην Κατερίνη βρίσκεται το Δίον, αρχαία ιερή πόλη των Μακεδόνων, όπου σήμερα γίνο-νται εκτεταμένες ανασκαφές και πολλά ευρήματα ήλθαν στο φως.

    Ιερά Οδός - Η Ιερά Οδός ήταν ο δρόμος που συνέδεε την πόλη της Αρχαίας Αθήνας με την Ελευσίνα και το Θριάσιο Πεδίο. Ξεκινούσε από την Ιερά Πύλη του Κεραμεικού και κατέληγε στο ιερό της Ελευσίνας. Η πορεία της ήταν σχεδόν η ίδια με τη σημερινή. Επίσης εξυπηρετούσε συγκοινωνιακά την πόλη των Αθηνών, καθώς ήταν η κύρια οδός επικοινωνίας με την Πελο-πόννησο και την υπόλοιπη Ελλάδα. Ονομάστηκε έτσι, γιατί το δρόμο αυτό

    ΛΥΚΕΙΟΤΥΠΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 2ο ΜΑΡΤΙΟΣ 2010

    63ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

  • 2

    ακολουθούσε η πομπή των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Η ιστορία της Ιεράς Οδού χάνεται μέσα στους αιώνες και τους προϊστορικούς χρόνους. Στοιχεία και αποδείξεις για να ορίσουμε πότε ακριβώς κατασκευάστηκε ή ξεκίνησε να χρησιμοποιείται δεν έχουμε. Ωστόσο πολλοί αρχαιολόγοι και ιστορικοί υποστηρίζουν πως πρόκειται για τον αρχαιότερο γνωστό δρόμο της Ευ-ρώπης. Η σημασία της Ιεράς Οδού στην αρχαιότητα ήταν πολύ μεγάλη. Εκτός από τη θρησκευτική-λατρευτική και συγκοινωνιακή αξία, είχε και οικονομική και πολιτιστική αξία, καθώς κατά μήκος του δρόμου υπήρχαν σπουδαία μνημεία, τάφοι και ιερά.Η αρχαία οδός ήταν κατασκευασμένη με μικρές αδούλευτες πέτρες και χώμα. Για να μην καταστρέφεται ο δρόμος από τη διάβρωση των νερών, στις άκρες τοποθετούνταν μεγάλες πέτρες, στημένες όρθιες. Σε κατηφο-ρικά σημεία, για να μην γλιστρά, χτίζονταν πολύ μικρά σκαλοπατάκια. Επίσης σε αμμώδεις περιοχές, γινόταν πρώτα θεμελίωση με μεγάλες αδού-λευτες πέτρες και πάνω τους έπεφτε χώμα που πατιόταν καλά με ειδικά εργαλεία. Σε αρκετά μέρη, όπου έχουν αποκαλυφθεί τμήματα της αρχαίας οδού, διαπιστώνουμε ότι το πλάτος της ήταν περίπου 5 μέτρα. Μάλιστα σε πολλά σημεία φαίνονται και οι αυλακώσεις που σχηματίστηκαν μέσα στους αιώνες από τους τροχούς των αμαξών και απέχουν μεταξύ τους 1,40 μέτρα. Την ευθύνη και τη φροντίδα για την καλή κατάσταση, τις επισκευές και τη συντήρηση της Ιεράς Οδού είχαν οι ιερείς του Ναού της Θεάς Δήμητρας στην Ελευσίνα. Σε μία επιγραφή που βρέθηκε και χρονολογείται περί το 421 π.Χ. αναγράφεται η απόφαση για κατασκευή γέφυρας στους Ρητούς για την ασφαλέστερη και ευκολότερη μεταφορά των ιερών κατά τη διάρ-κεια των Μεγάλων Μυστηρίων.Πηγές: freeyoungminds.blogspot.com/2008/05/blog-post_4833.html – 129kwww.libver.gr:4529/Images/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%Οδωνυμικά – Η σημασία των ονομάτων των οδών της Αθήνας

    Ελευθερία Μάρκου (Α2)

    Oι συμμαθητές μας για τις διακρίσεις……Οι διακρίσεις είναι σαν επιδημία. Κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες εξαπλώνεται ραγδαία και χωρίς το κατάλληλο αντίδοτο δεν υπάρχει τρό-πος σωτηρίας…

    Αναστασία Καραγιάννη (Β1)

    …Όλοι γεννηθήκαμε από μια μάνα κι από έναν πατέρα…Μίλτος Μπερτόδουλος (Α2)

    …Συνήθως ο ρατσισμός γεννιέται στους ανθρώπους, όταν ζουν δύσκολες εποχές και θέλουν να νιώσουν δυνατοί (π.χ. Χίτλερ – ναζισμός) ή όταν νιώθουν εντελώς μόνοι οπότε, μπαίνοντας σε κάποια ομάδα που λειτουρ-γεί φασιστικά, νιώθουν ότι τάχα είναι σημαντικοί…

    Αλέξανδρος Μελανίτης (Γ1)

    …Οι διαφορές που υπάρχουν στους ανθρώπους είναι που κάνουν και τον κόσμο πιο ενδιαφέροντα…

    Πάολα Ραντίλοβα (Α2)

    …Όλοι οι άνθρωποι γεννηθήκαμε γυμνοί.Δεν ξέρω πώς στην πορεία της ζωής αποκτάμε συμπεριφορά ρατσιστι-κή. Είμαστε όλοι ίσοι και κατώτερος είναι εκείνος που δεν το ασπάζεται αυτό. Μαύροι, κίτρινοι, άσπροι – Εβραίοι, ινδουιστές, χριστιανοί… Όλοι άνθρωποι! Πώς γίνεται να καταδικάζουμε και να κυνηγάμε τους ίσους με μας; Δεν είναι αυτό παραφροσύνη;Η ζωή των ρατσιστών είναι «βρόμικη» κι εκείνη των θυμάτων «τελειω-μένη», Γιατί οι μεν ζουν με την εμμονή και το μίσος και οι δε με το φόβο. Πώς να ευτυχήσει κανείς κάτω από αυτές τις συνθήκες; Πώς;

    Θα ήμασταν καλύτεροι άνθρωποι, αν δεν ξεχνούσαμε αυτό: Όλοι γεννη-θήκαμε γυμνοί!

    Διαμαντής Λουδάρος (Γ1)

    Νεανικοί προβληματισμοίΘα ήταν αρκετά δύσκολο να αρνηθεί κανείς τη δυσάρεστη κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι νέοι σήμερα. Οι δυσκολίες που oρθώνονται μπροστά στο δρόμο του νέου, όπως η ανεργία, η αγωνία για το μέλλον, η μοναξιά και τα προβλήματα διαπροσωπικών σχέσεων, είναι πολλές, ίσως αναρίθμητες. Αυξάνονται μέρα με τη μέρα και η αγωνία για την επίλυσή τους γίνεται όλο και πιο έντονη. Μπορούμε όμως να θίξουμε εδώ μερικές που πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικές.Αρχικά ένα πρόβλημα που μπορούμε να αναφέρουμε είναι το πρόβλημα του επαγγελματικού προσανατολισμού και της εργασιακής αποκατάστα-σης. Ο σημερινός νέος λοιπόν πρέπει να διαλέξει σε ποια κατεύθυνση μα-θημάτων θα στραφεί και ποιο επάγγελμα θα ακολουθήσει. Από την άλλη πλευρά όμως δεν φτάνει να βρει το σωστό προσανατολισμό• πρέπει και να αγωνιστεί ώστε να ακολουθήσει το όνειρό του. Και ας προειδοποιήσουμε το νέο ότι ο αγώνας του είναι σκληρός, πολύ σκληρός! Ποιους θα βρει ανταγωνιστές στην πορεία του αυτή ο σημερινός νέος; Ποιες δυσκολίες και ποια προβλήματα θα αντιμετωπίσει και, πάνω απ’ όλα αυτά, πώς θα τα αντι-μετωπίσει; Αυτά τα ερωτήματα, που δυσκολεύουν τον νέο στο ξεκίνημα της ζωής του, είναι ταυτόχρονα και αυτά που θα τον βοηθήσουν στο τέλος να συνειδητοποιήσει την ενηλικίωσή του και να ωριμάσει.Όσον αφορά την επιλογή επαγγέλματος, αυτή αποτελεί ένα μόνιμο ζήτημα συζητήσεων και πολλές φορές διενέξεων μεταξύ εφήβων και γονιών. Σε μια κοινωνία, όπου παραμονεύει το φάσμα της ανεργίας, ο επαγγελματικός προσανατολισμός του έφηβου θέτει ένα τεράστιο απειλητικό ερωτηματικό που απασχολεί ολόκληρη την οικογένεια. Η προσωπικότητα και τα ενδια-φέροντα του εφήβου συνήθως μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Ποια επαγγέλ-ματα έχουν μέλλον; Ποιες σπουδές εξασφαλίζουν ότι μεθαύριο ο νέος δε θα έρθει αντιμέτωπος με την ανεργία; Ποιες σπουδές οδηγούν σε προσοδοφό-ρα επαγγέλματα; Σ’ αυτά τα ερωτήματα έχει εκφυλιστεί ο προβληματισμός των εφήβων για την πορεία της ζωής που θα χαράξουν, για τον τρόπο με τον οποίο θα διαθέσουν τις προσωπικές τους δυνάμεις, ώστε να γευτούν μια ευτυχισμένη και πλήρη ζωή.Επίσης όλη αυτή η πίεση και η καθημερινή σύγκρουση προβλημάτων οδη-γεί τον νέο σε κατάθλιψη και, συχνά, σε τάσεις αυτοκτονίας. Τα αίτια αυτών των ψυχολογικών προβλημάτων ανιχνεύονται σε προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά χαρακτηριστικά. Παράλληλα όμως με την κατάθλιψη μπο-ρούν να συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα, όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση και άγχος. Οι έφηβες που έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά εκδηλώνουν πε-ρισσότερα ψυχικά συμπτώματα, όπως εφιάλτες και ψυχοσωματικά φαινό-μενα, ενώ οι έφηβοι συνηθέστερα προβαίνουν σε απόπειρες αυτοκτονίας ή κατάχρηση ουσιών. Τέλος, να σημειωθεί ότι τα κορίτσια υπερτερούν σε αποτυχημένες απόπει-ρες, ενώ τα αγόρια σε προσπάθειες που οδηγούν στο θάνατο.Κατά συνέπεια όλα αυτά τα ερωτήματα, οι ανησυχίες και οι προβλημα-τισμοί είναι θανάσιμες απειλές για τους εφήβους, αφού σύμφωνα με στατιστικές το 50% έχει καπνίσει ή καπνίζει συστηματικά, το 12% έχει δοκιμάσει κάνναβη και το 72% καταναλώνει αλκοόλ 3 φορές την εβδομά-δα. Παρατηρείται επίσης συστηματική χρήση και αγορά ηρεμιστικών και υπνωτικών χαπιών και φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή. Αυτό συμβαίνει γιατί αισθάνονται πίεση είτε από το οικογενειακό είτε από το κοινωνικό τους περιβάλλον και ακόμη γιατί πιστεύουν πως είναι ένας τρόπος έκφρα-σης των συναισθημάτων τους.Όλα αυτά τα προβλήματα που απασχολούν τους σημερινούς νέους είναι συνέπεια ενός διεφθαρμένου κοινωνικοπολιτικού συστήματος, που αδυνα-τεί να προσφέρει πάνω απ’ όλα παιδεία με ποιότητα σκέψης και κριτική ικανότητα, σεβασμό στην αξιοπρέπεια του πολίτη. Σύστημα που δεν εξα-σφαλίζει τη δικαιοσύνη και το ιερό δικαίωμα στην εργασία και πρότυπα που θα οδηγούν τους νέους στο σωστό δρόμο. Ζητάμε ή, μάλλον, απαιτού-με μια κοινωνία που να εξυψώνει και να ξεχωρίζει τον άνθρωπο σαν οντό-τητα. Ας καταλάβουν οι υπεύθυνοι ότι το μέλλον της κοινωνίας στηρίζεται στους νέους και ας τους βοηθήσουν να βγουν απ’ το αδιέξοδο αυτού του σάπιου συστήματος!!!

    Εύα Οριάνου (Β2)

  • 3

    Ο αναλφαβητισμός στη χώρα μαςΓιατί όλο και περισσότερα παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο; Γιατί δεν ολο-κληρώνουν την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση; Ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας είναι υποεκπαιδευμένος και αναλφάβητος. Οι παράγοντες που προκαλούν το φαινόμενο αυτό είναι πολλοί και διάφοροι. Καταρχάς, βασικός παράγοντας είναι η άσχημη οικονομική κατάσταση των οικογενειών, η οποία με τη σειρά της επιφέρει άσχημη οικογενειακή κατά-σταση. Οι γονείς, λόγω των πολλών ωρών εργασίας και του βιοποριστικού τους άγχους, δεν δίνουν όση σημασία θα έπρεπε και θα ήθελαν στα παιδιά τους, στην επίδοσή τους στο σχολείο και γενικώς στα θέματα που τα αφο-ρούν. Επίσης, το οικονομικό πρόβλημα φέρνει σε απόγνωση κάποιους, οι οποίοι αναγκάζουν τα παιδιά τους να σταματήσουν το σχολείο και να αναζη-τήσουν εργασία παρόλο που αυτό απαγορεύεται σύμφωνα με το νόμο. Επι-προσθέτως, το πρόβλημα επιβαρύνουν και οι αλλόθρησκοι Έλληνες (αλλά και μετανάστες), συνήθως μουσουλμάνοι, οι οποίοι λόγω συγκεκριμένης νοοτροπίας στέλνουν μόνο τα αγόρια σχολείο, αφού για τα κορίτσια δεν το θεωρούν απαραίτητο.Άλλο παράγοντα μπορεί να αποτελεί το γεγονός ότι μερικά παιδιά αποτυγ-χάνουν στο σχολείο και οι βαθμοί τους είναι πολύ χαμηλοί. Αυτό, όμως, δη-μιουργεί αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης και, θα λέγαμε, άγχος, ακόμα και ντροπή. Έπειτα, τα παιδιά αυτά επαναλαμβάνουν την τάξη –και μάλιστα αυτό μπορεί να γίνει πάνω από μία φορά. Έτσι, κουράζονται, αφού ακούνε συνεχώς τα ίδια πράγματα, και μερικές φορές δεν καταλαβαίνουν το μάθη-μα. Έτσι τους δημιουργείται η εντύπωση ότι έξω από το σχολείο τα πράγμα-τα μπορεί να είναι καλύτερα. Εγκαταλείπουν την προσπάθεια και βγαίνουν στην αγορά εργασίας και είμαστε σίγουρες πως, τουλάχιστον στην αρχή, οι δουλειές που βρίσκουν είναι δύσκολες, βαριές και απαιτητικές. Όπως κάθε πρόβλημα, εκτός από αιτίες έχει, δυστυχώς, και συνέπειες. Οι συνέπειες αυτές είναι δραματικές, καθώς οι αναλφάβητοι δεν μπορούν να αναπτύξουν αντικειμενική κρίση και αναστέλλεται η συμμετοχή τους στα κοινά. Αν δεν ξέρεις να επικοινωνείς, να διατυπώνεις την άποψή σου, να εκφράζεσαι είσαι πολύ απλά χαμένος. Έτσι αυτοί οι άνθρωποι οδηγούνται σε όλο και πιο χαμηλό πολιτιστικό, κοινωνικό και βιοτικό επίπεδο των ίδιων και κατ’ επέκταση της ίδιας της κοινωνίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εκμετάλλευση αυτών των ανθρώπων από κυκλώματα πορνείας, ναρκωτι-κών και όχι μόνο. Αλλά και από ψυχολογική πλευρά τα παιδιά αυτά χά-νουν την αθωότητά τους. Μεγαλώνουν πριν την ώρα τους και βρίσκονται αντιμέτωπα με μια σκληρή πραγματικότητα. Τέλος, αποτελεί εμπόδιο στον αμοιβαίο εμπλουτισμό των πολιτισμών, καθώς μαθαίνοντας γραφή και ανά-γνωση γνωρίζεις όχι μόνο το δικό σου πολιτισμό, αλλά κατανοείς και τους υπόλοιπους.Κατά καιρούς, η κοινωνία και το κράτος έχουν προσπαθήσει να λάβουν κά-ποια μέτρα ώστε το πρόβλημα αυτό να αντιμετωπιστεί. Κάποια από αυτά τα μέτρα βρήκαν ανταπόκριση, κάποια άλλα όχι. Κατά την άποψή μας, υπάρ-χουν πολλές ιδέες, πολλά πράγματα που δεν έχουν γίνει ακόμα και που σί-γουρα θα βελτίωναν την άσχημη εικόνα που έχουν σχηματίσει –τουλάχιστον τα παιδιά– για το σχολείο. Θα έπρεπε κυρίως να αγκαλιάσει και άλλες δρα-στηριότητες ώστε να βρούμε όλοι το σχολείο πιο ενδιαφέρον. Όσον αφορά το οικογενειακό περιβάλλον, θα μπορούσαν να υπάρχουν πε-ρισσότερες σχολές γονέων (λίγοι ξέρουν ότι υπάρχουν), που να εκπαιδεύουν τους γονείς στην καλύτερη ανατροφή των παιδιών τους. Θα πρέπει, επίσης, το εκπαιδευτικό μας σύστημα να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας μας και θα πρέπει να αποκτήσει μια πιο ευαίσθητη κοινωνικά πολιτική. Με αυτόν τον τρόπο θα παρέχεται κοινωνική αλλά και εκπαιδευτι-κή στήριξη στις ευπαθείς ομάδες (μετανάστες, οικονομικά ασθενείς κ.λπ.).Πέρα από αυτά τα μέτρα, κατά την γνώμη μας, το πρόβλημα είναι ένα ζή-τημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο συντονισμένα: με την έντονη προ-σπάθεια του κράτους, αλλά και του καθένα μας ξεχωριστά. Ας γίνει ένα ου-σιαστικό βήμα γι’ αυτούς που ακολουθούν μετά από εμάς και ας μετατραπεί η εκπαίδευση σε γνώση και διασκέδαση ταυτόχρονα.

    Ελευθερία Μάρκου – Σοφία Σωτηροπούλου (Α2)

    Συνεχίζοντας τη γνωριμία με την ελληνική επαρχία - Νέα Βύσσα ΈβρουΗ Νέα Βύσσα με πληθυσμό 3.300 κατοίκους βρίσκεται στις χαμηλές παρέ-βριες περιοχές και στο βορειοανατολικότερο πεδινό σημείο το νομού Έβρου,

    νότια από την παλιά ελληνική πόλη Αδριανούπολη. Πρόκειται για ένα από τρία αστικοποιημένα χωριά που συναντιούνται στην ευρύτερη περιοχή του νομού Έβρου, μαζί με τα χωριά των Ριζίων και των Καστανεών. Η σημερινή Νέα Βύσσα περιλαμβάνει δύο οικισμούς. Την Κάτω Βύσσα, χτισμένη στην πεδιάδα του Έβρου, και την Άνω Βύσσα στην παρακείμενη, δυτικά, λοφο-σειρά συνολικής έκτασης 2.000 στρεμμάτων. Από το 1998 αποτελεί έδρα του Καποδιστριακού δήμου Βύσσας, μαζί με τα χωριά των Καστανεών, των Ριζίων, της Καβύλης και της Στέρνας.

    Οι κάτοικοί της, όπως προκύπτει από τη μελέτη των ηθών και των εθίμων τους αλλά και της ψυχοσύνθεσής τους, προέρχονται κατά πάσα πιθανότητα από τον πανάρχαιο ισχυρότατο πολεμικό λαό της Θράκης. Μέχρι τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας δεν γίνεται καμιά αναφορά για την ύπαρξη του χωριού, ούτε από ιστορικούς ούτε από γεωγράφους ούτε ακόμη και από πε-ριηγητές. Η αρχή της ίδρυσης του χωριού πρέπει να αναζητηθεί σε γενικά δεδομένα και στην παράδοση, η οποία έχει εμπλακεί με πολλές φανταστικές αναφορές και έχει δημιουργήσει ποικίλες εκδοχές.Την εποχή της Τουρκοκρατίας μια μικρή ομάδα οικογενειών κατοικεί σ’ έναν μικρό οικισμό, σε απόσταση 8 με 10 χλμ. περίπου νοτιοδυτικά της Αδριανούπολης, στις παρυφές υψωμάτων με την ονομασία Παλάτι. Επειδή διέτρεχε τον κίνδυνο του πλήρους αφανισμού λόγω του ότι βρισκόταν υπό τη διαρκή απειλή ληστών, αναγκάστηκε να μετοικήσει πλησιέστερα προς την Αδριανούπολη. Στον τόπο όπου εγκαταστάθηκαν οι λίγες αυτές οικογέ-νειες κατοικούσαν Βόσνιοι αιχμάλωτοι και για το λόγο αυτό με τον καιρό ονομάστηκε Μπόσνα (τόπος των Βοσνίων), ενώ οι Τούρκοι τον αποκαλού-σαν Μποσνάκιοϊ. Τον Αύγουστο του 1923, με την υπογραφή της συνθήκης της Λοζάνης, η Μπόσνα δόθηκε στους Τούρκους μαζί με την Σιδηρόπετρα (Ντεμιρτάς). Οι κάτοικοί της εγκαταστάθηκαν στην τωρινή τοποθεσία 4 χλμ. νοτιότερα, δί-πλα στα σύνορα, σε περιοχή όπου βρισκόταν ο τουρκικός οικισμός Αχύρκιοϊ ή Αχυροχώρι και ο οποίος το 1932 μετονομάστηκε σε Νέα Βύσσα. Κατά πάσα πιθανότητα το όνομα αυτό δόθηκε στο Μποσνοχώρι ως ανάμνηση της αρχαίας θρακικής πόλης Βίσας.Το Μποσνοχώρι κατάφερε να επιβιώσει κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθή-κες της Οθωμανικής περιόδου και να αναδείξει κορυφαίες προσωπικότητες των επιστημών, των τεχνών και των γραμμάτων. Από το Μποσνοχώρι κα-ταγόταν ο Γιώργης Παπάς ή Καραγιώργης ή Κούρτογλου, ο οποίος μαζί με το γιο και τα αδέλφια του έτρεξε να οργανωθεί στη Φιλική Εταιρία. Ο Κα-ραγιώργης ήταν αρχηγός πολεμικού σώματος του Υψηλάντη κατά την Επα-νάσταση στη Μολδοβλαχία. Μετά το τέλος της Ελληνικής Επανάστασης ο Καραγιώργης δεν αμείφθηκε και μην μπορώντας να επανέλθει στη γενέτειρά του, στη Μπόσνα της Αδριανούπολης, διότι αυτή έμεινε υπόδουλη στους Τούρκους, έζησε πάμπτωχος και άσημος στην Αθήνα, εργαζόμενος ως ρακο-πώλης μέχρι το θάνατό του, που επήλθε το 1854 από επιδημία χολέρας.Το Μποσνοχώρι υπήρξε γενέτειρα και της εξέχουσας οικογένειας των Καρα-θεοδωρήδων. Ο Στέφανος Καραθεοδωρής (1789-1867) γεννήθηκε εκεί και σπούδασε ιατρική, μαθηματικά, φιλοσοφία και φιλολογία στην Αδριανούπο-λη, στις Κυδωνίες και στην Πίζα, αποκομίζοντας πολλά επιστημονικά εφόδια και μια απέραντη γλωσσομάθεια, γνωρίζοντας συνολικά δεκαεπτά γλώσσες. Το 1819 αναγορεύθηκε διδάκτορας της ιατρικής και ανέλαβε τη διεύθυν-ση της Ελληνικής σχολής Αδριανούπολης. Όταν ιδρύθηκε η Ιατρική Σχολή

  • 4

    στην Πόλη ορίσθηκε πρώτος διευθυντής και ισόβιος Καθηγητής, ασχολού-μενος με τα εκπαιδευτικά πράγματα του έθνους. Εκτός αυτών κατόρθωσε να εισέλθει στη διπλωματική υπηρεσία της Υψηλής Πύλης ως γραμματέας και αργότερα ως πρεσβευτής της στις Βρυξέλλες, στην Πετρούπολη και στο Βερολίνο. Τα υψηλά καθήκοντα που κατέλαβε δεν επηρέασαν το ακέραιο του χαρακτήρα του· αντιθέτως αποτέλεσαν την ευκαιρία γι’ αυτόν να φανεί χρήσιμος στους ομογενείς της Πόλης και της Θράκης και να προσφέρει στο Έθνος. Νυμφεύτηκε την κόρη του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, Λουκία, και απέκτησαν δύο γιους και πέντε θυγατέρες.Λαμπρός γόνος της δυναστείας Καραθεοδωρή υπήρξε και ο Αλέξανδρος Καραθεοδωρής (1833-1906), γιος του Στεφάνου, ο οποίος χρημάτισε υφυ-πουργός του Σουλτάνου και κατάφερε να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του οθωμανικού Υπουργείου εσωτερικών. Το 1885 διορίζεται ηγεμόνας Σάμου και αργότερα γενικός διοικητής Κρήτης. Στο συνέδριο του Βερολίνου το 1878, συνέβαλε τα μέγιστα στον περιορισμό των επεκτατικών διαθέσεων της Βουλγαρίας σε βάρος της Ελλάδας, περιορίζοντας κατά 1/3 τα εδάφη που παραχωρούσε στη Βουλγαρία η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου. Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής (1873-1950) υπήρξε δάσκαλος του Αϊν-στάιν, ένας από τους κορυφαίους μαθηματικούς παγκοσμίως και ο μεγα-λύτερος Έλληνας μαθηματικός του αιώνα μας. Διατέλεσε καθηγητής στο Πολυτεχνείο του Ανόβερου, στα Πανεπιστήμια της Γοτίγγης, του Βερολίνου και της Αθήνας, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Επιπλέον υπήρξε, με πρόσκληση του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οργανωτής του Ιωνικού Πανεπιστημίου Σμύρνης. Κατά τη Μικρασιατική καταστροφή κατόρθωσε να διασώσει την Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη και να τη μεταφέρει στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών.Η Νέα Βύσσα διαθέτει Λαογραφικό μουσείο και δανειστική βιβλιοθήκη που λειτουργεί στο νεοσύστατο κτήριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης της Νέας Βύσσας.Πηγή Πληροφοριών: www.s-Karatheodoris.gr Σελίδα Πολιτιστικού Συλλόγου Νέας Βύσσας “Στέφανος Καραθεοδωρής”

    Βάσω Παπαναστασίου (Β2)

    σχολιάζει ζωγραφίζοντας η Εύα Οριάνου.

    Περιβάλλον… μα πάλι περιβάλλον;Σήμερα όλοι γράφουμε για το περιβάλλον. Γνωρίζουμε όλοι τα προβλήματα κι ακούμε συνέχεια για αυτά. Είμαστε ενημερωμένοι για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν, αλλά με το πέρασμα του χρόνου πάμε από το κακό στο χειρότερο. Όχι, δε μας ενδιαφέρει πια το περιβάλλον, ούτε κι ο άνθρωπος. Στη χώρα μας αυτό το δείχνουμε συνέχεια, ιδιαίτερα τα καλοκαίρια. Δυο χρόνια τώρα τα καλοκαίρια για κάποιους ανθρώπους δεν είναι περίοδος ανάπαυσης και ξεκούρασης, αλλά βασάνων κι αγωνίας. Πίσω από κάθε καμένη τοποθεσία κρύβονται προσωπικές τραγωδίες. Κάηκαν περιοχές, κάηκαν κτίρια, κάηκαν ζώα, κάηκαν άνθρωποι… Τι άλλο πρέπει να γίνει για να αφυπνιστούμε;Κανένα κείμενο, καμία διαφήμιση ή κατάσταση δεν μπορεί να μας προβλη-ματίσει σήμερα και να μας κάνει να αλλάξουμε τρόπο ζωής και στάση. Ο άνθρωπος το μόνο που ξέρει είναι να καταστρέφει. Θα προσπαθήσουμε τις 10 πρώτες μέρες και μετά πάλι τα ίδια. Έτσι είμαστε μαθημένοι, έτσι έχου-με συνηθίσει να συμπεριφερόμαστε και αυτό δε μπορεί να αλλάξει εύκολα. Φοβάμαι πως δε θα αλλάξουμε ποτέ και για κάθε επόμενη γενιά θα είναι όλο και πιο δύσκολα τα πράγματα. Δυστυχώς…

    Δεν πρόκειται για το μέλλον, πρόκειται για το μέλλον μας.Ας μην το απαρνηθούμε…

    Ελευθερία Μάρκου (Α2)

    Κάτω οι Μάσκες....!!!Το καρναβάλι πέρασε. Πολλοί όμως φορούν ακόμα τις μάσκες τους. Ή, κα-λύτερα, όχι πολλοί αλλά όλοι μας. Εγώ, εσύ, ο κόσμος... Όλοι κρύβουμε τα συναισθήματά μας, τις ιδέες μας, τον ίδιο μας τον εαυτό, γιατί τρέμουμε στην ιδέα ότι οι άλλοι δε θα μας δεχτούν όπως είμαστε και θα μας αφήσουν στο περιθώριο. Το «παίζουμε» ανώτεροι φορώντας ακριβά ρούχα όπως κά-νει η παρέα μας. Πάντα φανερώνουμε ένα χαρακτήρα και μια συμπεριφορά ανάλογη με την περίσταση. Στην πραγματικότητα όμως δεν φταίμε ακριβώς εμείς. Οι πολιτικοί, οι άν-θρωποι από τους οποίους κρέμεται το μέλλον μας, υποκρίνονται διαρκώς ότι ενδιαφέρονται για το όφελός μας, ενώ στην πραγματικότητα νοιάζονται για το δικό τους όφελος. Άλλωστε, και η τηλεόραση μας έχει περάσει αυτό τον τρόπο ζωής με το να μας παρουσιάζει καθημερινά μοντέλα και επώνυμους να υποκρίνονται ότι είναι τάχα ευτυχισμένοι επειδή είναι ζάπλουτοι και βλέ-πεις παντού ψεύτικα χαμόγελα...Γι’ αυτό ας σταματήσουμε να ζούμε στο ψέμα. Το ψέμα δεν μας οδηγεί που-θενά. Ας αποκαλύψουμε τον πραγματικό μας εαυτό. Πιστεύω ότι θα τον εκτιμήσουν πολύ περισσότερο γιατί θα είναι αυθεντικός...

    Βάσω Παπαναστασίου (Β2)

    Ο Δρόμος προς την Ανορεξία…Το να χάνεις κιλά σταματώντας το φαγητό φαίνεται δελεαστικό και τα απο-τελέσματα είναι άμεσα ...60 ...59 ...58 ..57 ...56 ...55... Βλέπεις το δείκτη της ζυγαριάς να πέφτει. Η όρεξή σου είναι περιορισμένη. Η ψυχολογία και το ηθικό σου είναι ανεβασμένα....Και ύστερα έρχονται οι συνέπειες. Σχεδόν μηδενική όρεξη για φαγητό, απά-θεια στις μυρωδιές, αδυναμία και γενικότερα σύγχυση. Οι γύρω σου είναι χωρισμένοι σε δυο στρατόπεδα. Στους «τι ωραία που είσαι!» και στους «φάε όλο το φαγητό σου μην πάθεις τίποτα!».Και ξαφνικά, μετά από δυο χρόνια αρχίζεις να βλέπεις με τρόμο τη ζυγαριά και να τα βάζεις με το σώμα σου, επειδή διακρίνεις μιαν ατέλεια. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι γονείς σου σε πιέζουν να φας όλο το φαγητό σου. Όμως, όταν το τρως, δεν καταλήγει στο στομάχι σου αλλά στην τουαλέτα. Όλοι πλέον σε βλέπουν και, μπροστά ή πίσω από την πλάτη σου, λένε «εί-ναι ανορεξική», ενώ εσύ συνεχίζεις να νιώθεις ότι είσαι χοντρή, επειδή σου έχει απομείνει λίγη κοιλίτσα. Στην πραγματικότητα όμως δεν είσαι... Είσαι τυφλωμένη και δεν σου αρέσει τίποτα πάνω σου.Η ανορεξία χτυπάει χιλιάδες νεαρά κορίτσια του ανεπτυγμένου κόσμου. Πηγάζοντας από την απερίσκεπτη μίμηση των προτύπων που προβάλλει η μόδα, μπορεί να περάσει στο στάδιο ψυχολογικών προβλημάτων –από την απλή χαμηλή αυτοεκτίμηση μέχρι άλλα, πολύ σοβαρότερα. Η ανορεξία έχει οδηγήσει πολλά κορίτσια στο θάνατο από ασιτία, επειδή θεραπεύεται εξαι-ρετικά δύσκολα.Γι’ αυτό θα ήταν καλό όλες να συμβιβαστούμε με το σώμα μας πριν είναι πολύ αργά...

    Βάσω Παπαναστασίου (Β2)

  • 5

    8η Μαρτίου-Ημέρα της γυναίκας.Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας θα ήταν καλό να κάνουμε μία ιστορική αναδρομή και να θυμίσουμε τον αγώνα των γυναικών για να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα με τους άντρες. Αναφερόμαστε σε αυτό το θέμα ακροθιγώς, καθώς είναι πολλά αυτά που θα έπρεπε να επισημάνουμε.Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη. Η μέρα αυτή ουσιαστικά αφορά τους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητά τους έγραψαν ιστορία. Ήδη κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλλίες. 8 Μαρτίου 1857: Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στον τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυ-νομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί.1908: Παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώ-ντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα» (το ψωμί συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής).28 Φεβρουαρίου 1909: Η Ημέρα της Γυναίκας τιμήθηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ.1910: Ο εορτασμός της καθιερώθηκε με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλί-στριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς Σοσιαλιστι-κής.Όσον αφορά την Ελλάδα καλό θα ήταν ν’ αναφέρουμε:1887: εκδίδεται για πρώτη φορά η «Εφημερίς των Κυριών» από την Καλ-λιρρόη Παρρέν.1911: ιδρύεται το Λύκειο των Ελληνίδων από την Κ. Παρρέν με στόχο την εκπαίδευση της Ελληνίδας και τη συμμετοχή της στην παραγωγή και την κοινωνική δράση.1930: αποδίδεται στις Ελληνίδες με νόμο δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές, με πολλούς όμως περιορισμούς (ηλικία άνω των 30 και γνώση γρα-φής και ανάγνωσης σε μια εποχή που το 70% των Ελληνίδων ήταν αναλφά-βητες).1934: πρώτη συμμετοχή των Ελληνίδων σε δημοτικές εκλογές.1944: αποφασίζεται από την ΠΕΕΑ (Κυβέρνηση του Βουνού) ισότιμη και καθολική συμμετοχή ανδρών και γυναικών από το 18ο έτος της ηλικίας τους.1952: αναγνωρίζεται με νόμο το ισότιμο δικαίωμα των γυναικών στο εκλέ-γειν και εκλέγεσθαι και στις βουλευτικές εκλογές.1953: η Ελένη Σκούρα εκλέγεται πρώτη γυναίκα βουλευτής με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού στις επαναληπτικές εκλογές της Θεσσαλονίκης.1956: Οι Ελληνίδες συμμετέχουν για πρώτη φορά σε καθολική ψηφοφορία. Εκλέγονται η Λίνα Τσαλδάρη (με το κόμμα της ΕΡΕ), που θα είναι και η πρώτη γυναίκα υπουργός (Κοινωνικής Πρόνοιας) και η Βάσω Θανασέκου (με το κόμμα της ΕΔΑ).Σήμερα αρκετά από τα αιτήματα των γυναικών έχουν ικανοποιηθεί, τουλάχι-στον στις ανεπτυγμένες χώρες και γι’ αυτό η Ημέρα της Γυναίκας έχει χάσει τη μεγάλη πολιτική της βαρύτητα. Την ημέρα αυτή οι γυναίκες λαμβάνουν κυρίως δώρα ως έκφραση εκτίμησης από τους άντρες. Το νόημα, όμως, της Ημέρας της Γυναίκας παραμένει επίκαιρο και αναγκαίο. Σε πολλές χώρες καταπατούνται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών, ενώ το αίτημα για πλήρη ισότητα των δύο φύλων σε όλο τον κόσμο παραμένει ανι-κανοποίητο.Σχετική ταινία: «Το λουλούδι της ερήμου» της Σέρι Χόρμαν βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο των Γουόρις Ντίρι και Κάθρην Μίλλερ, που έχει μεταφρα-στεί και στα ελληνικά.Πηγές: http://www.logia.gr/quotehttp://tvxs.gr/news

    Ελευθερία Μάρκου (Α2)

    Σσσσσσς… κουτσομπολιό!Μια γυναίκα κάποτε επανέλαβε ένα κουτσομπολιό για κάποια γειτόνισσά της. Μέσα σε λίγες μέρες το έμαθε όλο το χωριό και η περί ής ο λόγος πό-νεσε και προσβλήθηκε βαριά. Λίγο αργότερα η γυναίκα αυτή έμαθε ότι η φήμη ήταν ψεύτικη. Συνειδητοποίησε το λάθος της, στενοχωρήθηκε πολύ

    και έτρεξε στο γερο-σοφό για να τη συμβουλέψει πώς θα μπορούσε να απο-καταστήσει το κακό που έκανε. «Κατέβα στο παζάρι», είπε ο γέρος, «αγό-ρασε μία κότα και σφάξε την. Μετά βγες στο δρόμο, μάδα τα φτερά της και πέτα τα ένα-ένα καθώς θα προχωράς. Έλα πάλι αύριο να σου πω πώς θα συνεχίσεις». Παραξενεύτηκε η γυναίκα, είχε εμπιστοσύνη όμως στη σοφία του γέροντα και έτσι εκτέλεσε τη συμβουλή του κατά γράμμα.Την επόμενη μέρα ο σοφός της είπε: «Πήγαινε τώρα να μου μαζέψεις και να μου φέρεις όλα τα φτερά που σκόρπισες χτες». Η γυναίκα πήγε και πάλι από τον ίδιο δρόμο αλλά, για κακή της τύχη, ο αέρας τα είχε σκορπίσει πολύ μακριά. Αφού έψαξε για πολλές ώρες, κατάφερε να επιστρέψει κρατώντας στο χέρι μόνο τρία φτεράκια. «Βλέπεις λοιπόν;», είπε ο γέρο-σοφός. «Είναι πολύ εύκολο να πετάξεις τα φτερά στο δρόμο, αλλά πρακτικά αδύνατον να τα ξαναμαζέψεις. Δεν θέλει πολλή προσπάθεια για να σκορπίσεις μια φήμη, αλλά από τη στιγμή που θα το κάνεις, ποτέ πια δεν μπορείς να διορθώσεις απόλυτα το κακό».Σσσσσς… δεν ακούω. Κάντε λίγη ησυχία, βρε παιδιά! Ναι, ναι, ναι… για πες. Και μετά; Τι λες; Αλήθεια; Και δεν της φαινόταν! Α, σιγανοπαπαδιά δηλαδή! Δεν το περίμενα. Σα δε ντρέπεται, λέω ’γώ!Πόσες φορές έχουμε κάνει τον παραπάνω διάλογο ή κάποιον άλλον περί-που σαν κι αυτόν; Ποιος μένει αδιάφορος, όταν πρόκειται για ένα κουτσο-μπολιό; Λυγίζει ακόμη και ο πιο διακριτικός απέναντι σ’ ένα δελεαστικό κουτσομπολιό!Ξέρουμε όλοι ότι ο ορισμός του κουτσομπολιού είναι το να μιλάει κανείς για τα προσωπικά θέματα ενός ατόμου, όταν αυτός απουσιάζει. Βέβαια το να μιλάμε για κάποιον, όταν αυτός απουσιάζει, είναι τόσο συνηθισμένο, φυ-σιολογικό και εύκολο που ο καθένας μας γίνεται κουτσομπόλης χωρίς να το αντιλαμβάνεται. Και μάλιστα, όταν διαδίδουμε λανθασμένες και ψεύτικες πληροφορίες, στις οποίες έχουμε προσθέσει και μια δόση κακίας, τότε πλέον ξεφεύγουμε από το στενό πλαίσιο του κουτσομπολιού περνώντας πια στη δυσφήμηση και τη συκοφαντία, πράξεις που διώκονται ποινικά.Απ’ την άλλη πλευρά, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι και ανθρωπολόγοι συμφω-νούν στο γεγονός ότι το να ασχολείται κάποιος με τις υποθέσεις των άλλων είναι ένα χαρακτηριστικό που διακρίνει όλα τα ανθρώπινα όντα. Επιπλέον, σε αντίθεση με τις φήμες, το κουτσομπολιό δεν ήταν ποτέ αποκλειστικά γυ-ναικείο χαρακτηριστικό. Επίσης, κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως υπάρχουν πολιτισμοί που είναι λιγότερο ή περισσότερο επικριτικοί σ’ αυτό, αλλά σε όλους τους πολιτισμούς κουτσομπολεύουν. Ακόμα και στους πιο πρωτόγο-νους!Όπως όμως σε όλα τα πράγματα, έτσι και για το ‘’κουτσομπολεύειν’’ υπάρ-χουν όρια και φραγμοί. Πρέπει να ξέρουμε να «φρενάρουμε» τον εαυτό μας, να βλέπουμε την κόκκινη γραμμή… και να μην την πατάμε. «Μέτρον άρι-στον», έλεγε ο Αριστοτέλης…Πηγές: e-portal.gr

    Τζένα Σουλμίνα (Β2)

    ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΝΤΥΠΟΥ ΥΛΙΚΟΥ & ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣΑΜΦΙΠΟΛΕΩΣ 91 ΑΘΗΝΑ ΤΚ 11855 ΤΗΛ.: 210 34 55 617 FAX : 210 34 26 145

    www.bouroutis.gr

    Συσκευασίες Έντυπα ∆ιαφημιστικές Κατασκευές Stand

  • 6

    Τα Μ.Μ.Ε.Τα Μ.Μ.Ε. επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό αρκετές χώρες. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν «ρίξει» υπουργό από τη θέση του. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν κατακρίνει ομάδες ανθρώπων παρασύροντας την κοι-νή γνώμη. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν υποστηρίξει άτομο ή άτομα, ομάδα ή ομάδες ατόμων χειραγωγώντας την κοινή γνώμη. Με λίγα λόγια τα Μ.Μ.Ε. έχουν δύναμη, ισχύ και κύρος πάνω στην κοινή γνώμη –και όχι μόνο.Αναλυτικά, τα τηλεοπτικά Μ.Μ.Ε. παρουσιάζουν και «σερβίρουν» καθημε-ρινές εκπομπές στις οποίες παίρνουν μέρος διάφορα άτομα. Ο παρουσιαστής εκθέτει το θέμα, αυτός είναι ο ρόλος του. Οι υπόλοιποι το αναλύουν, το ανα-λύουν όμως ως προς την κατεύθυνση της αρέσκειάς τους. Ο ένας υποστηρί-ζει, ο άλλος όχι την κατάσταση που βγαίνει απ’ το θέμα. Ένας άλλος μπορεί να λέει τα δικά του και ένας άλλος μπορεί να βρίσκεται στον κόσμο του λέγοντας συνήθως «το κοντό του και το μακρύ του» μπροστά στην κάμερα. Στο τέλος καταλήγουν λίγο-πολύ σ’ ένα συμπέρασμα καθαρά υποκειμενικό και ο κόσμος επηρεάζεται απ’ αυτό χωρίς να το καταλαβαίνει. Όμως τις πε-ρισσότερες φορές δεν βγάζουν καν αποτέλεσμα. Απλώς ο κόσμος συμφωνεί με τον έναν ή με τον άλλον που παίρνει μέρος στην εκπομπή. Λίγες είναι οι εκπομπές που έχουν καθαρό λόγο, τάξη, οργάνωση και στο τέλος καταλή-γουν σ’ ένα σωστό, ορθό και καθαρό αποτέλεσμα.Δεν υπάρχουν όμως μόνο οι καθημερινές εκπομπές, αλλά και οι εβδομαδι-αίες. Κάποιες απ’ αυτές έχουν γίνει δημοφιλείς παρουσιάζοντας σκάνδαλα επωνύμων, δηλαδή ηθοποιών, τραγουδιστών, ακόμα και πολιτικών. Με λίγα λόγια έχουν αποκτήσει ακροαματικότητα βγάζοντας στη φόρα «τ’ άπλυτα» των παραπάνω αναφερόμενων. Τους παρακολουθεί κάθε φορά όλο και πε-ρισσότερος κόσμος και μ’ αυτόν τον τρόπο ανεβάζουν «τα νούμερα» στις μηχανές μέτρησης τηλεοπτικής θέασης. Οι μισθοί αυτών που παίρνουν μέ-ρος στις εκπομπές αυτές ανεβαίνουν στα ύψη και οι ίδιοι γίνονται όλο και πιο διάσημοι και δημοφιλείς. Και όλα αυτά βέβαια εις βάρος άλλων. «Οι πρωταγωνιστές», απ’ την άλλη, των σκανδάλων συνειδητοποιούν ξαφνικά ότι η κοινή γνώμη έχει στραφεί εναντίον τους, ότι δεν κατέχουν πια τη θέση που κατείχαν, ότι δε μπορούν πολλές φορές να βρουν δουλειά ή, ακόμα χει-ρότερα, κοντινά τους πρόσωπα έχουν πάθει σοκ μην μπορώντας να αντέξουν το διασυρμό που επιφέρει αυτού του είδους η δημοσιότητα. Ωστόσο υπάρχουν και τα δελτία ειδήσεων. Αυτά επηρεάζουν πιο πολύ από καθετί άλλο τον κόσμο, την κοινή γνώμη. Ειδικά ως προς την πολιτική και την οικονομική κρίση. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

    Τζένα Σουλμίνα (Β2)

    To Facebook στις ζωές μαςΤο Facebook είναι ένας δικτυακός τόπος (site), στον οποίο ο οποιοσδήπο-τε χρήστης υπολογιστή μπορεί να δημιουργήσει δωρεάν τον προσωπικό του δικτυακό χώρο. Το Facebook ιδρύθηκε το 2004 από τον φοιτητή Mark Zuckerberg και αρχικά απευθυνόταν μόνο στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Με το πέρασμα των χρόνων το Facebook κατέκτησε τον κόσμο. Όλοι ξέ-ρουν, και ιδιαίτερα οι νέοι, τις δυνατότητές του. Γνωριμίες, παιχνίδια, quiz είναι μερικά από τα αγαθά που προσφέρει στους ενδιαφερόμενους. Η ιστοσελίδα στηρίζεται στις φωτογραφίες που ανεβάζουν οι χρήστες του και ο αριθμός τους φτάνει τα 14 εκατομμύρια καθημερινά. Ουσιαστικά το Facebook είναι ένα εργαλείο το οποίο βοηθάει στην «κοινωνικοποίηση» των ανθρώπων μέσω του διαδικτύου. Αν και δεν συγκρίνεται με την πραγματική επαφή δύο ή περισσότερων ανθρώπων, οι ενεργοί χρήστες του ανέρχονται σε 100 εκατομμύρια ανά την υφήλιο περίπου.Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, αυτή η υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης αποτελεί ένα ψυχρό μέσο για την επικοινωνία των ανθρώπων και χάνεται η ουσία της πραγματικής επαφής. Εκτός από αυτό, είναι αναμφισβήτητο πως προκαλεί εθισμό στο χρήστη, ιδίως τις πρώτες εβδομάδες, γιατί σίγουρα ανυπομονεί να ανακαλύψει και να μπει σ’ αυτόν το μαγικό κόσμο. Επίσης, σύμφωνα με έρευνες, αυτό το φαινόμενο και η απήχηση που γνωρίζει οφεί-λεται στην τάση των ανθρώπων να ομαδοποιούνται και να μιμούνται ο ένας τον άλλον. Τα μειονεκτήματα, αν μπορούν να θεωρηθούν μειονεκτήματα, του Facebook δεν τελειώνουν εδώ. Υπάρχει μία άποψη που υποστηρίζει πως η υπηρεσία αυτή ευνοεί μόνο μεγάλες πολυεθνικές και διαφημιστές με τα δημογραφικά στοιχεία που προσφέρει. Άλλωστε, κι οι μεγαλύτερες εμπορι-κές επωνυμίες του πλανήτη έχουν ανακοινώσει τη συνεργασία τους με την υπηρεσία. Όσοι λοιπόν διατηρούν λογαριασμό σε ιστοσελίδα(ες) κοινωνικής δικτύ-ωσης και παράλληλα θεωρούν ζήτημα ύψιστης σημασίας το προσωπικό απόρρητο, θα πρέπει να ξέρουν ότι είναι πολύ εύκολο να διαρρεύσουν σε τρίτους τα ατομικά τους δεδομένα, ειδικά από το Facebook. Γι’ αυτό οι ει-δικοί προτείνουν σε όσους έχουν λογαριασμούς σε social networking sites να «κλειδώνουν» τα προφίλ τους έτσι ώστε να μη βλέπει ο καθένας τη δρα-στηριότητά τους.• Έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε αμερικανικά πανεπιστήμια έδειξε πως το Facebook είναι το δεύτερο πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο.• Κάθε μέρα 200.000 άνθρωποι δημιουργούν σελίδα στην υπηρεσία.• Χώρες με τους περισσότερους χρήστες: ΗΠΑ, Καναδάς, Βρετανία, Αυ-στραλία, Τουρκία.• Αριθμεί πλέον 140 εκατομμύρια μέλη, ενώ καθημερινά γίνονται 600.000 εγγραφές. Η πλειοψηφία ανήκει στην ηλικιακή ζώνη των 25 ετών και άνω.• Κάθε χρήστης έχει κατά μέσο όρο 100 «φίλους», ενώ παγκοσμίως ξοδεύο-νται καθημερινά 2,6 δισεκατομμύρια λεπτά στην ιστοσελίδα. • 13 εκατομμύρια χρήστες ενημερώνουν το status τους τουλάχιστον μια φορά την ημέρα.• Υπάρχουν περισσότερες από 52.000 εφαρμογές/παιχνίδια που είναι βασι-σμένες στην πλατφόρμα του. Είναι ενδεικτικό ότι για τις εφαρμογές αυτές έχουν ασχοληθεί 660.000 προγραμματιστές από 180 χώρες.

    Ελευθερία Μάρκου (Α2)

    Χρωματίζοντας τις πόλεις!Η καταγραφή της ιστορίας του graffi ti δείχνει πόσο πολύπλοκη είναι αυτή η τέχνη, αλλά και ότι ο σημαντικότερος παράγοντας για την ανάπτυξή της είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ καλλιτεχνικών ομάδων ή και ατόμων. Το graffi ti ξεκίνησε το 1930. Αρχικά χρησιμοποιόταν από πολιτικούς ακτιβι-στές για να δημοσιοποιήσουν τις θέσεις τους και από συμμορίες του δρόμου με σκοπό την οριοθέτηση των περιοχών που έλεγχαν. Στη σύγχρονη εποχή το graffi ti εμφανίστηκε κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1960 στη Νέα Υόρκη, όταν νεαροί συνήθιζαν να γράφουν στους τοίχους της γειτονιάς τους τα ονόματά τους με μαρκαδόρους. Η πρώτη γνωστή επιγρα-φή, μάλιστα, ανήκε σε έναν Ελληνοαμερικανό νέο που υπέγραφε ως ΤΑΚΙ 183. Το TAKI ήταν ψευδώνυμο και το κανονικό του όνομα ήταν Δημήτριος και το 183 ήταν ο αριθμός της οδού που έμενε. Εργαζόταν ως κούριερ με τα πόδια. Γι’ αυτό ήταν συχνά στον υπόγειο σιδηρόδρομο. Έτσι επωφελήθηκε από αυτό κάνοντας υπογραφές (tags) ενώ περπατούσε. Σιγά σιγά ο αριθμός των writers μεγάλωσε και έτσι η ατμόσφαιρα του ανταγωνισμού οδήγησε στην ανάπτυξη διαφόρων στιλ. Ένα από αυτά εί-

  • 7

    ναι το στιλ του Broadway. Αυτό εγκαινιάστηκε από τον TOPCAT 126 στη Φιλαδέλφεια. Ο PHASE 2 ανέπτυξε πιο «μαλακά» γράμματα, σε σχέση με αυτά του Broadway. Αυτά συνήθως αναφέρονταν ως γράμματα Bubble. Τα δύο αυτά στιλ αποτέλεσαν την πηγή απ’ όπου ξεκίνησαν πολλά άλλα, όπως τα τόξα, οι σύνδεσμοι και τα συστρεφόμενα στολισμένα γράμματα. Αυτά έγιναν ολοένα και πιο περίπλοκα και, με τη σειρά τους, έγιναν η βάση για τα στιλ Mechanical και Wild. Ένας από τους καταλύτες στην εξέλιξη του graffi ti είναι ο RIFF 170, καθώς θεωρείται ότι αυτός «δημιούργησε» τους πολέμους των στιλ. Αυτό που έκανε ο RIFF 170 είναι να δανείζεται ιδέες άλ-λων και να τις βελτιώνει. Στην τρισδιάστατη γραφή γραμμάτων συνέβαλαν οι FLINT 707 και PISTOL. Προσέθεσαν βάθος στα «αριστουργήματα», μια τάση που έγινε στάνταρ για τις επόμενες γενιές. Η αναγνώριση αυτής της περιόδου γίνεται μέσω του Hugo Martinez, κοινω-νιολόγου στο City College της Νέας Υόρκης. Ο Martinez ίδρυσε το United Graffi ti Artists. Το ίδρυμα συγκέντρωσε καλλιτέχνες από όλη την πόλη και παρουσίασε τη δουλειά τους στη γκαλερί τέχνης Razor Gallery. Με αυτό τον τρόπο τούς έδωσε ευκαιρίες που δεν θα είχαν ποτέ.Σήμερα οι ίδιοι οι νέοι λένε ότι το γκράφιτι είναι γι’ αυτούς τρόπος έκ-φρασης και τέχνης, ότι μεταμορφώνουν τις γκρίζες περιοχές των πόλεων σε πολύχρωμο μωσαϊκό. Το πάθος των νέων για το γκράφιτι είναι τόσο, που δεν σταματάνε μπροστά σε κανένα εμπόδιο. Πηδάνε τοίχους, μπαίνουν σε σχο-λεία, τρυπώνουν ακόμη και σε σταθμούς. Αρκετοί νέοι ζωγραφίζουν τους τοίχους μαζί με την παρέα τους, ενώ άλλοι μόνοι τους. Το γκράφιτι σήμερα είναι στοιχείο της Hip-Hop κουλτούρας και συνοδεύεται από την ανάλογη μουσική και το ανάλογο ντύσιμο.Τα γκράφιτι πλέον στολίζουν όλους τους τοίχους της πόλης μας, ακόμα και του σχολείου μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το:

    Αλίνα Σολούκ (Β2)

    Music gallop

    Σε μια πρόχειρη δημοσκό-πηση που κάναμε, τα παι-διά της Β΄ τάξης του λυκεί-ου μας απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με τη μουσική που ακούν. Στην ερώτηση «πόσο συχνά ακούς μουσική;» το 100% απάντησε κάθε μέρα. Στη συνέχεια στην ερώτηση «ασχολείσαι με την μουσι-κή;» το 70% απάντησε

    «όχι» και το 30% «ναι». Ακόμη ερωτήθηκαν πού πιστεύουν ότι βοηθάει η μουσική στην καθημερινότητά μας. Ο καθένας έδωσε τη δική του απάντηση. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι ένας τρόπος έκφρασης για τους νέους, κάποιοι ότι σε βοηθάει να χαλαρώσεις, να ονειρευτείς, να διασκεδάσεις, να εκτονω-

    θείς…Οι προτιμήσεις για τα είδη της μουσικής φαίνονται στον πίνακα που ακο-λουθεί.Ποια ακριβώς μουσικά είδη ψηφίστηκαν; Ποια τραγούδια και ποιοι τραγουδιστές προτιμήθηκαν;

    Εύα Οριάνου (Β2)

    Μιλώντας με τους μουσικούς μαςΔανάη Σινγκ (ντραμς)

    – Πώς αντιμετωπίζει ο κόσμος το ότι παίζεις να όργανο που συνήθως παίζουν αγόρια;– Τα αγόρια που ακούνε ροκ το βρίσκουν πολύ ελκυστικό και εν-διαφέρον. Το θεωρούν πρωτοπό-ρο. Αντίθετα, άλλα παιδιά που δεν ακούνε ροκ το θεωρούν απωθητι-κό, αποκρουστικό και δηλώνουν έντονα πως τους ξενερώνει.– Τι μουσική ακούς; – Hard rock, metal, rock των ’80s.– Ποιο είναι το αγαπημένο σου συ-γκρότημα και τραγούδι;

    – Αγαπημένο μου συγκρότημα είναι οι Metallica και τραγούδι το «Sad but true».– Πώς αισθάνεσαι που παίζεις μουσική στο σχολικό συγκρότημα;– Είναι μια ωραία αίσθηση. Στην αρχή είχε πλάκα, αλλά τώρα το έχω πάρει πολύ σοβαρά.– Από ποια ηλικία ακούς ροκ;– Ακούω ροκ από την 5η Δημοτικού. Επηρεάστηκα από την αδερφή μου. Οι συνθήκες όμως ήταν τέτοιες που δεν μου επέτρεπαν να εκφράζομαι ελεύθε-ρα.– Ποιο είναι το μότο σου;– Sex, drugs and rock and roll.– Θα ασχοληθείς ποτέ επαγγελματικά με τη μουσική;– Ναι. Θα το ήθελα γιατί μου αρέσει πολύ

    Νίκος Τσίτας-Βαλασόπουλος (αρμόνιο) – Ακούς ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής;– Επιλέγω ό,τι μου αρέσει από όλα τα είδη μουσικής, ανάλογα με τη συναι-σθηματική μου κατάσταση.– Από ποιόν επηρεάστηκες;– Ο λόγος που ξεκίνησα να παίζω ήταν η μητέρα μου. Με κοιτούσε που την παρακολουθούσα, όταν έπαιζε πιάνο, και κατάλαβε ότι ήταν κάτι που θα αγαπούσα. Ξεκίνησα στην 6η Δημοτικού.– Γιατί παίζεις μουσική;– Η μουσική είναι τρόπος έκφρασης, Μπορείς να εκδηλώσεις τα συναισθή-ματά σου όχι με το να βαράς τοίχους, αλλά παίζοντας μουσική.– Πώς νιώθεις, όταν παίζεις μουσική στο σχολικό συγκρότημα;– Όταν παίζω, είμαι στον δικό μου προσωπικό κόσμο. Η μουσική που παίζω μου επιτρέπει να χαλαρώνω· άρα απολαμβάνω κάθε στιγμή.– Ποιο είναι το μότο σου;– Be cool, η ζωή είναι ωραία.– Θα ασχοληθείς επαγγελματικά με την μουσική;– Ίσως στο μέλλον.

  • 8

    Βαλάντω Παπαχαραλάμπους (τραγούδι)

    – Πώς προέκυψε να πάρεις μέρος στο σχολικό συγκρότημα;– Τα παιδιά του συγκροτήματος μου πρότειναν να πάρω μέρος, γι-ατί κάποια στιγμή με άκουσαν να τραγουδάω και τους άρεσε.– Σου αρέσει να τραγουδάς;– Ναι, πάρα πολύ, γιατί με αυτό τον τρόπο εκφράζομαι και εκτονώ-νομαι.– Τι τραγούδια σε ενδιαφέρει να

    ακούς;– Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση. Δεν θα είχα ιδιαίτερο πρόβλημα, αλλά αν με έβαζαν να διαλέξω θα έλεγα λαϊκά. – Θα ήθελες να ασχοληθείς κάποια στιγμή με το τραγούδι;– Ναι, θα το ήθελα. Αλλά δεν είναι από τους βασικούς μου στόχους. Ίσως ασχοληθώ ερασιτεχνικά.

    Πηνελόπη Ντίνε (Β2)

    Αναμένοντας τους θρύλους της thrush metal !!!Τέσσερα συγκροτήματα-ιερά τέρατα της thrush metal, οι Metallica, οι Slayer, οι Megadeth και οι Anthrax συναντιούνται για πρώτη φορά επάνω στη σκη-νή για να ταρακουνήσουν το φανατικό κοινό τους. Οι τέσσερις μπάντες θα βρεθούν για μια και μόνο συναυλία στις 24 Ιουνίου στο Sonisphere Festival μετά από πολλά «παρακάλια» από τους fan των group σε διάφορα forum σε ιστοσελίδες στο διαδίκτυο.

    Πολλοί παραξενεύτηκαν από τη συνεργασία των Metallica και των Megadeth, καθώς το εκρηκτικό παρελθόν που έχουν μεταξύ τους (ο ιδρυ-τής των Megadeth, Dave Mustaine, ήταν κιθαρίστας των Metallica μέχρι τη στιγμή που ο drummer τους του έκλεισε την πόρτα του συγκροτήματος για πάντα), δεν άφηνε περιθώρια στο να φανταστούμε πως κάποια στιγμή οι δυο μπάντες θα μπορούσαν να συνεργαστούν.Όσον αφορά τους Slayer και τους Anthrax… είναι δυο ακόμα μεγάλα ονό-ματα που θα ενισχύσουν αυτή τη γεμάτη metal μέρα.Τους περιμένουμε με ανυπομονησία… Να είστε όλοι εκεί!

    Χρήστος Μπαλαγιάννης (Β1)

    Τι… παίζει;Sherlock HolmesΟ θρυλικός ντετέκτιβ Sherlock Holmes (Robert Downey Jr.) εξιχνιάζει κάθε υπόθεση που θα του ανατεθεί και, όταν δεν έχει να ασχοληθεί με κάτι, το μυ-αλό του συνεχίζει να δουλεύει ασταμάτητα και ασχολείται με τα πιο απίθανα πράγματα. Οι αντίπαλοί του τον τρέμουν, περισσότερο επειδή δεν μπορούν να τον ξεγελάσουν. Μόνο μια γυναίκα το κατάφερε στο παρελθόν… Ο τωρι-νός του αντίπαλος είναι ο Λόρδος Blackwood (Mark Strong), ανάλογης ευ-φυΐας και πονηριάς, που θα καταφέρει να τον κάνει, έστω και στιγμιαία, να αμφιβάλλει για τον εαυτό του. Στο πλευρό του πάντα ο πιστός του φίλος και βοηθός, Dr. Watson (Jude Law), που εμπλέκεται και αυτός στην αντιπαλό-τητα με τον Λόρδο. Μαζί, με πολλά εμπόδια αλλά και συμμάχους στο δρόμο τους, θα προσπαθήσουν να λύσουν μια από τις πιο δύσκολες υποθέσεις της

    καριέρας τους.Μετά τη φυλάκιση του δολοφόνου μάγου Λόρδου Blackwood, ο Holmes προειδοποιείται από τον ίδιο το Λόρδο ότι το σατανικό του έργο δεν τελειώ-νει με το θάνατό του. Με κάποιον μυστηριώδη τρόπο ο Λόρδος επιστρέφει από τους νεκρούς και το κυνηγητό αρχίζει και πάλι. Μετά από μια σειρά από κωμικά και γεμάτα δράση γεγονότα, ο πολυμήχανος ντετέκτιβ καταφέρνει να πιάσει για δεύτερη φορά το Λόρδο και να τον οδηγήσει στο θάνατο για δεύτερη και τελευταία φορά. Η ανάμιξη της γυναίκας που ξεγέλασε στο πα-ρελθόν τον Holmes περιπλέκει ακόμα περισσότερο την ιστορία, καθώς από την μια τον βοηθά και από την άλλη τον προδίδει. Ο πάντα πιστός αλλά και προστατευτικός απέναντι στον ντετέκτιβ φίλος του, ο Dr.Watson, τον βοηθά να εξιχνιάσει το μυστήριο, ενώ παράλληλα προσπαθεί να τον αποτρέψει από το να του καταστρέψει τον αρραβώνα του με την αγαπημένη του.Είναι μια ταινία γεμάτη δράση και χιούμορ, η οποία θα εντυπωσιάσει το θεατή. Οι εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών και ειδικά αυτές των Robert Downey Jr. και Jude Law αφήνουν άφωνο το κοινό. Σίγουρα δεν είναι ένας Sherlock Holmes όπως τον έχουμε συνηθίσει μέσα από τις αριστουργηματι-κές ιστορίες του Sir Arthur Conan Doyle… Είναι ένας ριψοκίνδυνος χαρα-κτήρας, ο οποίος σίγουρα ήρθε για να μείνει !

    Shutter IslandΒρισκόμαστε στο 1954. Ο πρωταγωνιστής μας, ο Teddy Daniels (Leonardo DiCaprio) είναι αστυνομικός. Δείχνει σκληρός, αποφασισμένος και τραχύς –αν και λίγο αποπροσανατολισμένος. Τον πρωτοσυναντάμε ζαλισμένο πάνω σ’ ένα καράβι, και μαζί του γνωρίζουμε το συνεργάτη του, τον Chuck Aule (Mark Ruffalo). Εκείνος δείχνει συμπαθής, προσαρμοστικός και έμπιστος. Ο συνδυασμός μοιάζει σωστός. Ήδη όμως από τις πρώτες απειλητικές νό-τες και τον σκοτεινό, ομιχλώδη ουρανό συνειδητοποιούμε ότι ο προορισμός μας δεν προμηνύεται φιλόξενος. Κανείς άλλωστε δεν χαίρεται όταν φτά-νει στο νησί των καταραμένων, το «Shutter Island», ένα νησί-φρούριο, που αξιοποιεί τη φυσική (και τεχνητή) του οχύρωση για να χρησιμοποιηθεί ως φυλακή υψίστης ασφαλείας για τους πιο επικίνδυνους, ψυχικά διαταραγμέ-νους εγκληματίες. Η άφιξη εκεί είναι κάθε άλλο από ευχάριστη, ειδικά όταν κανείς φτάνει εκεί με αποστολή του την εξιχνίαση της εξαφάνισης μιας φό-νισσας, η οποία το έσκασε με εντελώς ανεξήγητο τρόπο από το ίδρυμα. Η υποδοχή τους θα είναι εξίσου αφιλόξενη: ο Teddy και ο Chuck απαγορεύ-εται να κουβαλούν τα όπλα τους, παραχωρούν κάθε εξουσία στο διευθυντή τ�