Upload
lasha
View
65
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
kanti qartulad da tan kuntad
Citation preview
481
იმანუელ კანტი
1724-1804
განმანათლებლობაევროპულიმეცნიერებისადა
კულტურისისტორიაშიეწოდებაიმპერიოდს,როცა
დამაჯერებლადითვლებამხოლოდის,რასაცადამი
ანისსაღი,ნათელიგონებატრადიციის,პოლიტიკისა
და რელიგიის მოთხოვნებისაგან დამოუკიდებლად
დაასაბუთებს. ეს ეპოქა იწყება ფრ. ბეკონისა (1561
– 1626)დარ.დეკარტიდან (1596– 1650).იგიმრავალ
დახშირადურთიერთდაპირისპირებულმოაზროვნეს
აერთიანებს.ამიტომდაისვაკითხვა:„რაარისგან
მანათლებლობა?“.ბერლინისმეცნიერებათასამეფო
აკადემიამ 1784წ.გამოაქვეყნამორიგისაპრემიოკითხვა:რაარისგან
მანათლებლობა?მრავალპასუხთაშორისიმთავითვეგამოიკვეთადი
დიგერმანელიფილოსოფოსის,ი.კანტისპოზიცია:განმანათლებლობა
არისადამიანისგამოსვლაარასრულწლოვანებიდან,ანუგაბედულება
სხვისიზედამხედველობისგარეშეგამოიყენოსსაკუთარიგონება,საკუ
თარი განსჯადადაუჯეროს მას. იგი გაბედულებაა,რადგან მიღებული
დასკვნები,შეიძლებაარამარტოტრადიციასდაარსებულპოლიტიკას,
არამედ, თავად ღმერთის არსებობის წინააღმდეგ იყოს მიმართული.
მართლაც განმანათლებელთა შორის მორწმუნეთა გვერდით, ბევრი
იყოსკეპტიკოსი,რომელიცღმერთისარსებობასსაეჭვოდმიიჩნევდადა
ათეისტიც,რომელიც„ღმერთისპირადიმტრის“სახელს იმსახურებდა
(მაგ. პ.ჰ.დ ჰოლბახი; 17231789).
მაგრამ კანტი არ იყო ათეისტი, თუმცა საეკლესიორიტუალებს არ
ასრულებდა. იგი დარწმუნებული იყო, რომ ათეისტი, თუ იგი გულწ
რფელი იქნება, მივა ღმერთის არსებობის აღიარებამდე, რადგან ეს
უადვილებს ადამიანს მის წინაშე მდგარი ურთულესი მსოფლმხედვე
ლობრივიპრობლემებისგადაჭრას,უნარჩუნებსიმედს,მაგრამესრწმე
ნისსფეროადაიქყველაადამიანსაქვსუფლებათავისიგზააირჩიოს,
იმანუელ კანტი
482
ოღონდისე,რომსხვაადამიანისუფლებებსდაღირებულებასარშეე
ხოს.ყველაადამიანიშეუცვლელი,თავისთავადიღირებულებისმქონეა.
ამსაკითხზეთავისიშეხედულებანიკანტმაგამოაქვეყნათავისცნობილ
შრომაში – „რელიგია მხოლოდ გონების საზღვრებში“ (1793). ეს წიგნი
ემყარებოდა კანტის საყოველთაოდ ცნობილ, ეპოქისშემქმნელ შრო
მებს, ესენია: „წმინდაგონების კრიტიკა“ (1781), „პრაქტიკულიგონების
კრიტიკა“ (1788), „მსჯელობისუნარისკრიტიკა“ (1790). ისინი ადამიანის
მოღვაწეობისსხვადასხვა სფეროში (მეცნიერება, ზნეობა, ხელოვნება)
გონების გაბედულიგამოყენების ნიმუშებსწარმოადგენენ.
პირველი ქართული კანტიანელი იყო ს. დოდაშვილი (18051835) შ.
ნუცუბიძემ, მ. გოგიბერიძემ, კ. ბაქრაძემ, ს.დანელიამ ბევრიგააკეთეს
იმისათვის,რომკანტისნააზრევიქართულიაზროვნებისშემდგომიგან
ვითარების მნიშვნელოვან სტიმულადქცეულიყო.
* * *
483
პასუხი კითხვაზე:
რა არის განმანათლებლობა?
განმანათლებლობა – ესაა ადამიანის გამოსვლა უმწიფრობიდან,რომელიცმისივებრალია.უმწიფრობაუუნარობაა,საკუთარიგანსჯასხვისიხელმძღვანელობისგარეშემოიხმარო.უმწიფრობასაკუთარითავისბრალიამაშინ,როცამისიმიზეზიგანსჯისნაკლულობაშიკიარა,გადაწყვეტილებისადასიმამაცისარქონაშიძევს.Sapere Aude! გაბედესაკუთარიგანსჯისგამოყენება!–ესააგანმანათლებლობისლოზუნგი.
სიზარმაცედასილაჩრე–ესაამიზეზები,რომელთაგამოცადამიანთადიდინაწილი,მასშემდეგ,რაცბუნებამისინიკარგახნისწინგაათავისუფლაუცხოხელმძღვანელობისგან,მიუხედევადამისა,მთელიცხოვრებაუმწიფრადრჩებიან;დარომელთაგამოცმათმეურვეებადადვილადიქცევიანხოლმესხვები.უმწიფრობაშიყოფნაძალზეკომფორტულია.თუმაქვსწიგნი,რომელიცგანსჯასშემიცვლის,მოძღვარი,რომელიცსინდისისმაგივრობასგამიწევს,ექიმი,რომელიცდიეტასჩემსმაგივრადგანსაზღვრავსდაა.შ.–მაშინსაკუთარიძალისხმევააღარმჭირდება.არმჭირდებააზროვნება,თუშემიძლიაფულისგადახდა–სხვებიჩემსმაგივრადშეასრულებენმოსაბეზრებელ სამუშაოს. მეურვეები, რომლებმაც ასე კეთილადაიღესსაკუთართავზეზედამხედველობისსაქმე, იმაზეზრუნავენ,რომ ადამიანთა უდიდესმა ნაწილმა (მათ შორის მთელმა მშვენიერმასქესმა)ესრთულინაბიჯისიმწიფისკენსაშიშადაცჩათვალოს.მასშემდეგ,რაცმეურვეებმასაკუთარშინაურპირუტყვსჯერჭკუაგამოაცალესდასაგულდაგულოდუზრუნველყვეს,რომესმშვიდიარსებანიერთნაბიჯსაცკივერგადადგამენსაბავშვოეტლისგარეშე,რომელშიცჩაკეტილებიარიან–ყოველივეამისშემდეგისინიმათსაფრთხესაჩვენებენ,რომელიცემუქრებათ,თუმარტოგავლასშეეცდებიან.არადა,ესსაფრთხეასედიდისულაცარაა,რადგანრამდენიმედაცემითისინისაბოლოოდსიარულსისწავლიდნენ.მაგრამამსახისმაგალითიადამიანებშიგაუბედავობასიწვევსდამათ,ჩვეულებრივ,შიშისგამოსხვამცდელობებისგანხელსაღებინებს.
იმანუელ კანტი
484
ასე რომ, თითოეული ადამიანისთვის რთულია, გამოაღწიოსმისთვის ლამის უკვე ბუნებად ქცეული უმწიფრობისგან. მან ესმდგომარეოებათითქმისუკვეშეიყვარადათავდაპირველადმართლაცარძალუძსსაკუთარიგანსჯისმოხმარება,რადგანმისთვისარასოდესმიუციათამისიცდისშესაძლებლობა.დადგენილებებიდაფორმულები,მისიბუნებრივინიჭისგონებრივიგამოყენებისაან,უფრო სწორად, ვერგამოყენების ეს მექანიკური ინსტრუმენტები,მუდმივიუმწიფრობისბორკილებია.ისიცკი, ვინცამბორკილებსმოიშორებს, ყველაზე პატარა ორმოსაც კი არამტკიცე ნახტომითთუგადაევლებათავს,რადგანარაამიჩვეულითავისუფალმოძრაობას.ამიტომაცცოტანიარსებობენ,რომლებმაცსაკუთარგონზემუშაობითწარმატებასმიაღწიესუმწიფრობიდანგამოღწევისადამტკიცენაბიჯებისგადადგმისსაქმეში.
მაგრამ ის, რომ საზოგადოებამ საკუთარი თავი გაანათლოს,უფროა შესაძლებელი; მეტიც, თუ მას თავისუფლება მიეცემა, ესთითქმის გარდაუვალია. ყოველთვის გამოჩნდება რამდენიმე დამოუკიდებლადმოაზროვნე,მათშორისდიდიმასებისმეურვეებადდაყენებულთა შორის, რომლებიც, მას შემდეგ რაც თავად გადააგდებენ უმწიფრობის უღელს, ირგვლივაც გაავრცელებენ საკუთარიღირებულებისადათითოეულიადამიანისდამოუკიდებელიაზროვნებისაკენმოწოდებისგონიერიდაფასებისსულისკვეთებას.განსაკუთრებითგასათვალისწინებელიაქშემდეგია:ისსაზოგადოება,რომელსაცმათმანამდეუღელიდაადგეს,ამისშემდეგმათვეაიძულებს ამ უღელქვეშ დარჩენას, თუ ამისკენ მას ზოგიერთი ისმეურვე წააქეზებს, რომელსაც თავად განათლება არ ძალუძს; აი,ასესაზიანოაცრურწმენებისგავრცელება,რადგანისინისაბოლოოდსაკუთარშემქმნელებზეანმათმემკვიდრეებზეიძიებენშურს.ამიტომსაზოგადოებამხოლოდნელნელაშეიძლებაგანმანათლებლობასმიუახლოვდეს.რევოლუციითალბათშეიძლებაპიროვნულიდესპოტიისადამოგებასაანბატონობაზემიმართულიჩაგვრისდამხობა,მაგრამარასოდეს–ნამდვილიაზროვნებისწესისრეფორმა;ახალიცრურწმენები,ზუსტადისევე,როგორცძველები,დიდიუგონომასისდასაბმელღვედადიქცევა.
რა არის განმანათლებლობა?
485
ამგანმანათლებლობისათვისმხოლოდთავისუფლებაასაჭირო,თანაცყველაზეუწყინარიმათშორის,რასაცთავისუფლებაშეიძლებაეწოდოს,კერძოდკი:თავისუფლებასაკუთარიგანსჯისსაჯარომოხმარებისაყველასაკითხში.არადა,ყველამხრიდანესმესმის:„ნუმსჯელობთ!”.ოფიცერიამბობს:„ნუმსჯელობთ,ივარჯიშეთ!”ფინანსთასამინისტროსმრჩეველი: „ნუმსჯელობთ,გადაიხადეთ!”სასულიერო პირი: „ნუ მსჯელობთ, იწამეთ!” (მსოფლიოში მხოლოდერთადერთი მმართველი ამბობს: „იმსჯელეთ, რამდენიც გინდათდა რაზეც გინდათ, ოღონდ დამმორჩილდით!”) აქ ყველგან თავისუფლებისშეზღუდვასაქვსადგილი.მაგრამრომელიშეზღუდვაასაზიანოგანმანათლებლობისთვის,ხოლორომელი–არათუსაზიანო,არამედსასარგებლოცკი?–ჩემიპასუხია:საკუთარიგონებისსაჯარო მოხმარება ყოველთვის თავისუფალი უნდა იყოს და მხოლოდმასშეუძლიაადამიანებსშორისგანმანათლებლობამოიტანოს;ხოლოგონებისკერძომოხმარებაშეიძლებახშირადძალზედაცშეიზღუდოს და ამით განმანათლებლობის პროგრესი დიდად არდაბრკოლდება.საკუთარიგონებისსაჯარომოხმარებაზესაუბრისას ვგულისხმობგონებისისეთგამოყენებას,რომელსაცადამიანიროგორც მეცნიერი მიმართავს მთელი მკითხველი საზოგადოებისწინაშე.კერძომოხმარებასკიიმასვუწოდებ,რომელსაცმანმასზემინდობილსამოქალაქოპოსტსაანთანამდებობაზესაკუთარიგონებისგამოყენებისასშეიძლებამიმართოს.ზოგიერთისაქმისათვის,რომელიცსაზოგადოერთობისინტერესისგამოიწარმოება,აუცილებელიამექანიზმი,რომლისდახმარებითაცსაზოგადოერთობისესათუისწევრიმხოლოდდამხოლოდპასიურადმოიქცევა,რათაამხელოვნურიერთსულოვნებითხელისუფლებამისინისაჯარომიზნებზემიმართოსან, ყველაზემცირე, ხელიააღებინოსმათამმიზნებისგანადგურებაზე. აქ,რასაკვირველია, მსჯელობაარაანებადართული;აქსაჭიროადამორჩილება.მაგრამრამდენადაცმანქანისესნაწილისაკუთართავსამავდროულადმთელისაზოგადოერთობის,თავადმსოფლიომოქალაქეთასაზოგადოებისწევრადგანიხილავს–ესეიგიმეცნიერისხარისხში,რომელიც,საკუთარგანსჯაზედაყრდნობით,საზოგადოებასნაწერებითმიმართავს– მას,ცხადია, შეუძლია მსჯელობა იმის გარეშე, რომ ამით იმ საქმეებს
იმანუელ კანტი
486
მიადგეს ზიანი, რომლებშიც იგი ნაწილობრივ, როგორც პასიურიწევრი,არისჩართული.ძალიანმავნებლურიიქნებოდა,თუოფიცერი,რომელსაცზემდგომიბრძანებასმისცემს,სამსახურისასამბრძანებისმიზანშეწონილობისადასარგებლიანობისშესახებდაიწყებდა აზრების გამოთქმას; ის უნდა დამორჩილდეს. მაგრამ სამართლიანად ვერ აუკრძალავ მას, როგორც მეცნიერს, სამხედროსამსახურის შეცდომების შესახებ შეხედულებების გამოთქმას დამათ საზოგადოების სამსჯავროზე გამოტანას. მოქალაქე ვერ იტყვისუარსმასზედაკისრებულგადასახადთაგადახდაზე;მეტიც,გადასახადებისკადნიერიკრიტიკა (რომელმაცშესაძლოასაზოგადოდაუმორჩილებლობა გამოიწვიოს) შეიძლება დაისაჯოს, როგორცსკანდალი. მაგრამ იგივე ადამიანი არ ეწინააღმდეგება მოქალაქისვალდებულებას,თუის,როგორცმეცნიერი,ამგადასახადებისშემოღებისშეუფერებლობისადათუნდაცუსამართლობისწინააღმდეგსაჯაროდგამოთქვამსსაკუთარაზრს.ასევე,სასულიეროპირივალდებულია, საკუთარ კათაკმევლებსა და მრევლს იმ ეკლესიისსიმბოლოს მიხედვით უქადაგოს, რომელშიც მსახურობს, რადგანსწორედამპირობითიქნაისმიღებულისამსახურში.მაგრამროგორცმეცნიერს,მასსრულითავისუფლება აქვს–მეტიც,მოწოდებულიცკია–ყველათავისიკარგადაწონილდაწონილიდაკეთილადგანზრახულიაზრიროგორცამსიმბოლოსშეცდომებისა,ისე რელიგიისა და ეკლესიის საქმეების უკეთ მოწყობის შესახებსაზოგადოებასგაუზიაროს. აქარაფერიაისეთი,რამაცშეიძლებამისისინდისიშეაწუხოს.მართლაც,რასაცისსაკუთარი,როგორცეკლესიისმსახურის,მოვალეობისმიხედვითასწავლის,მასისროგორცრაღაცისეთსწარმოადგენს,რისისწავლებაცარშეუძლიასაკუთარინებასურვილისამებრ;ისმანუნდაგადმოსცესროგორცსხვისიმითითებისადასხვისისახელისშესაბამისადმოქმედმა.ისიტყვის: ”ჩვენი ეკლესია ამასა და ამას ასწავლის; ესაა საბუთები,რომლებსაცისიყენებს”.ამისშემდეგმასსაკუთარიმრევლისთვისგამოაქვსყველაპრაქტიკულისარგებელიიმდებულებებიდან,რომლებზეცთვითონმთელიდარწმუნებულობითხელსვერმოაწერდა,მაგრამრომელთაქადაგებასაცშეუძლიახელიმოჰკიდოს,რადგანარააშეუძლებელი,რომმათშიჭეშმარიტებაიმალებოდეს,ან,ყო
რა არის განმანათლებლობა?
487
ველშემთხვევაში, მათშიარაფერიმოინახებაშინაგანირელიგიისსაწინააღმდეგო.იმიტომ,რომრამეასეთისაწინააღმდეგოსაღმოჩენა თუ დაიჯერა, მაშინ მას არ შეეძლება სინდისიერად შეასრულოსსაკუთარისამსახურიდაისუნდადატოვოს.მაშასადამე,გონებისგამოყენება,რომელსაცმღვდელისაკუთარიმრევლისწინაშემიმართავს,მხოლოდკერძოგამოყენებაა,რადგანაც,რამდენადაცდიდი არ უნდა იყოს ეს მრევლი, გამოყენება მაინც შინაურობაშიხდება;ამისგათვალისწინებით,მღვდელიარაათავისუფალიდაარცშეიძლებაიყოს,რადგანისსხვისდავალებასასრულებს. ამისსაპირისპიროდ, მეცნიერი – როგორც სასულიერო პირი საკუთარიგონების საჯარო გამოყენებისას, რომელიც ნაწერებით საკუთრივსაზოგადოებას,ანუმსოფლიოსესაუბრება–ფლობსშეუზღუდავთავისუფლებას,გამოიყენოსსაკუთარიგონებადასაკუთარისახელითილაპარაკოს.ხალხისმეურვეები(სასულიეროსაქმეებში)რომთავადუმწიფრებიუნდაიყვნენ–ესუაზრობაა,რომელიცუაზრობათაუკვდავყოფასნიშნავს.
მაგრამხომარუნდაჰქონდესუფლებასასულიეროპირთაგარკვეულსაზოგადოებას,მაგალითადეკლესიისკრებას,რათაფიცითგარკვეულუცვლელსიმბოლოზეშეთანხმდეს,რითაცუწყვეტმეურვეობასმიაღწევსყველასაკუთარწევრზე,მათისაშუალებით–ხალხზედაამმეურვეობასსამარადისოდგახდის?ჩემიპასუხია:ესსრულიადშეუძლებელია.ასეთიხელშეკრულება,რომელსაცადამიანთამოდგმისშემდგომიგანმანათლებლობისსამუდამოდშესაჩერებლად დადებდნენ, სრულიად ბათილი და ძალადაკარგულიიქნებოდა,თუნდაცუმაღლესიხელისუფლების,პარლამენტებისადაყველაზესაზეიმოსამშვდობოშეთანხმებებისმიერიყოსდადასტურებული.ერთეპოქასარშეუძლიაშეთანხმდესდადაიფიცოს,რომმისიმომდევნოეპოქაისეთმდგომარეობაშიჩააგდოს,რომელშიცშეუძლებელიიქნებამისი (პირველრიგში,ყველაზეაუცილებელი)შემეცნებაგაფართოვდეს,შეცდომებისაგანგაიწმინდოსდაგანმანათლებლობისსაქმეშიწინწაიწიოს.ესიქნებოდადანაშაულიადამიანისბუნებისწინააღმდეგ,რომლისპირველადიგანსაზღვრებასწორედამწინსვლაშიმდგომარეობს;ხოლოშთამომავლებსსრულიუფლებააქვთ,უარყონისგადაწყვეტილებები,რომლებიცუკანო
იმანუელ კანტი
488
ნოდდადანაშაულებრივადიქნამიღებული.კრიტერიუმიყოველივეიმისა,რაცხალხსროგორცკანონიშეიძლებადაეწესოს,შემდეგშეკითხვაშია:დაუწესებდათუარახალხიამკანონსსაკუთართავს?ეს კანონი შესაძლებელი იქნებოდა, უკეთესის მოლოდინში, განსაზღვრულიმოკლედროით,რათაგარკვეულიწესრიგიყოფილიყოშემოტანილი:ყოველმოქალაქეს,უპირველესყოვლისა,სასულიეროპირს,ექნებოდანებართვა,მეცნიერისხარისხშისაჯაროდე.ი.საკუთარინაწერებით,თანამედროვემოწყობისშეცდომებზეაზრიგამოთქვას,მაგრამშემოტანილიწესრიგიიქამდეშენარჩუნდებოდა,სანამამვითარებებისშესახებცოდნასაჯაროდიმდენადარგავრცელდებოდადაცხადიარგახდებოდა,რომმოქალაქეებისაკუთარიხმებისგაერთიანებით(თუმცაარაყველასი)ტახტსწინადადებითმიმართავდნენ, ის მრევლნი მიეღო დაცვის ქვეშ, რომლებიც უკეთესიგაგებისშესახებსაკუთარიწარმოდგენებისშესაბამისადგაერთიანდნენშეცვლილირელიგიურიმოწყობისათვის,იმისგარეშე,რომმათშეუშალონხელი,ვისაცძველწესზედარჩენასურს.მაგრამსრულიად დაუშვებელია შეთანხმება – თუნდაც ერთი ადამიანისცხოვრებისმანძილზე–მუდმივ,არავისგანსაჯაროდეჭვქვეშდაყენებადრელიგიურმოწყობაზედაამითკაცობრიობისსრულყოფისსაქმეშიწინსვლისერთიეპოქისგანადგურებადამისიქცევაშთამომავლობისათვისუნაყოფოდდასაზიანოდაცკი.ადამიანსშეუძლიასაკუთარითავისთვის–დაისიცმხოლოდგარკვეულიდროით–გადადოსგანათლებაიმისშესახებ,რაცუნდაიცოდეს;მაგრამმისიუკუგდება,გინდასაკუთარითავისთვისდაგინდაც–შთამომავლობისათვისნიშნავსკაცობრიობისწმინდაუფლებებისშელახვასადაფეხითგათელვას.ის,რისიდაწესებისუფლებაცსაკუთარითავისთვისხალხსაცკიარაქვს,კიდევუფრონაკლებადშეიძლებამონარქმადაუწესოსხალხს,რადგანმონარქისსაკანომდებლოავტორიტეტისწორედიმასეფუძნება,რომისხალხისმთელსნებასსაკუთარშიაერთიანებს.თუისმხოლოდიმასაქცევსყურადღებას,რომყოველიჭეშმარიტითუწარმოსახვითიგაუმჯობესებასამოქალაქოწესრიგთანთანხმობაშიიყოს,მასშეუძლიასაკუთარქვეშევრდომებსმისცესსაშუალება,თავადგადაწყვიტონ,რისიგაკეთებასურთ სულის გადარჩენისათვის; მას ეს საერთოდ არ ეხება. მისი
რა არის განმანათლებლობა?
489
საქმეაუზრუნველყოს,რომერთიმეორესძალადობრივადარაბრკოლებდეს,რომმთელისაკუთარიუნარითამგადარჩენისგანსაზღვრასა და მიღწევაზე იმუშავოს. ის თავად აყენებს ზიანს საკუთარსიდიადეს,როდესაცამსფეროშიერევადანაწერებს,რომლებშიცმისიქვეშევრდომებისაკუთარაზრებშიგარკვევასცდილობენ,მთავრობის ზედამხედველობას უქვემდებარებს – მაშინაც, როდესაცის ამას საკუთარი მაღალი გაგებით აკეთებს და საყვედურს იმსახურებს,რომლისმიხედვითაც ”კეისარიარდგასგრამატიკოსებზემაღლა”;განსაკუთრებითკიმაშინ,როდესაცთავისუმაღლესძალაუფლებასიმდენადამცირებს,რომმხარსუჭერსსაკუთარსახელმწიფოშიზოგიერთიტირანისსასულიეროდესპოტიზმსთავისისხვაქვეშევრდომებისწინააღმდეგ.
როდესაცამისშემდეგკითხვადაისმის:ვცხოვრობთთუარაახლა ჩვენ განათლებულ ეპოქაში? პასუხი ასეთია: არა, მაგრამ ჩვენვცხოვრობთგანმანათლებლობისეპოქაში.ჯერკიდევძალიანბევრიაკლიაიქამდე,რომადამიანებსჰქონდეთიმისიუნარი,რელიგიურსაკითხებშისაკუთარიგანსჯასანდოდდასწორადმოიხმარონსხვისიხელმძღვანელობისგარეშე.ოღონდცხადინიშნებიგვაქვსიმისა,რომახლამათწინაშეესველითავისუფალიდამუშავებისათვისგაიხსნადაზოგადიგანმანათლებლობის–ანუუმწიფრობიდანგამოსვლის,რომელშიყოფნაცადამიანებისბრალია–დაბრკოლებებიმცირდება.ამაზრითესეპოქაგანმანათლებლობისეპოქააანუფრიდრიხისსაუკუნეა.
მეფე,რომელიცუღირსადარმიიჩნევსიმისთქმას,რომსაკუთარ მოვალეობად მიაჩნია, რელიგიის სფეროში ადამიანებს არაფერი დაუწესოს და მათ აქ სრულ თავისუფლებას ანიჭებს, დარომელიც,შესაბამისად,საკუთართავთანმიმართებითტოლერანტობისქედმაღლურსახელსუარყოფს,თავადარისგანათლებულიდაიმსახურებსიმას,რომმადლიერმათანამედროვეებმადაშთამომავლობამშეაქონ,როგორცის,ვინცადამიანისგვარიპირველმა–ყოველშემთხვევაში,ხელისუფლებისმხრიდან–უმწიფრობიდანგამოიყვანადათითოეულსთავისუფლებამისცა,სინდისისსაქმეებშისაკუთარიგონებამოიხმაროს.მისიმმართველობისასპატივსაცემ სასულიერო პირებს შეუძლიათ, საკუთარი თანამდებობის
იმანუელ კანტი
490
მოვალეობისათვის ზიანის მიყენების გარეშე, რწმენის მიღებულისიმბოლოსგანაქაიქგანსხვავებულიდასკვნებიდაშეხედულებებიმეცნიერისხარისხშითავისუფლადდასაჯაროდდადონმსოფლიოსსამსჯავროზე;კიდევუფრომეტადკიმათ,ვინცთანამდებობრივიმოვალეობითარააშეზღუდული.თავისუფლებისესსულიიქაცკივრცელდება,სადაცმასიმმთავრობათაგარეგანდაბრკოლებებთანუხდება ბრძოლა, რომლებსაც საკუთარი ფუნქცია ვერ გაუგიათ.რადგანისანათებს,როგორცმაგალითიიმისა,რომთავისუფლებისარსებობასაჯაროსიმშვიდისადასაზოგადოებისერთიანობისშესახებწუხილსსულაცარუნდაიწვევდეს.ადამიანებითანდათანობითთვითონვე ახერხებენ სიუხეშის მდგომარეობიდან გამოსვლას, თუმათგანზრახგამოგონილიხერხებითარაიძულებენ,მასშიდარჩნენ.
განმანათლებლობის–ანუადამიანისგამოსვლისაუმწიფრობიდან,რომელიცმისივებრალია–მთავარსაკითხადრელიგიისსფერომივიჩნიე,რადგანხელოვნებათადამეცნიერებებთანდაკავშირებითჩვენსმმართველებსარაქვთინტერესი,მეურვეებისროლიშეასრულონ;გარდაამისა,ესუმწიფრობაყველაზეუფროსაზიანოდა ღირსების შემლახველია. მაგრამ სახელმწიფოს მეთაურის აზროვნებისწესი,რომელიცრელიგიურგანმანათლებლობასუწყობსხელს,უფროშორსმიდისდახვდება:თავადკანონმდებლობასთანმიმართებაშიცუსაფრთხოასაკუთარიქვეშევრდომებისათვისიმისიუფლებისმიცემა,რომსაკუთარიგონებასაჯაროდგამოიყენონდასაკუთარიაზრებიკანონებისუკეთესიჩამოყალიბებისშესახებ,ანთუნდაცთამამიკრიტიკაუკვეარსებულიკანონებისა,სამყაროსსაჯაროდგაუზიარონ;ჩვენსწინაშებრწყინვალემაგალითია,რომელთანმიმართებაშიცარცერთმონარქსარგადაუჭარბებიაიმისთვის,ვისაცჩვენპატივსმივაგებთ.
მაგრამმხოლოდმას, ვისაც,თავადგანათლებულს,აჩრდილებისარეშინია,მაგრამასევეკარგადდისციპლინირებულიმრავალრიცხოვანი ჯარი ჰყავს საზოგადოებრივი მშვიდობის დასაცავად–შეუძლიათქვას,რასაცვერბედავსრესპუბლიკა:”იმსჯელეთ,რამდენიცგინდათდარისშესახებაცგინდათ;მაგრამდამმორჩილდით!”აქთავსავლენსადამიანთასაქმეებისუცნაურიდამოულოდნელიმიმდინარეობა; ისევე როგორც სხვა შემთხვევებში, როდესაც მას
რა არის განმანათლებლობა?
491
მთლიანობაშივუყურებთ,ყველაფერიპარადოქსულიგვეჩვენება.სამოქალაქოთავისუფლებისუფროდიდიხარისხიხალხისსულისთავისუფლებისათვისსასარგებლოჩანს,მაგრამამავდროულადმასგადაულახავსაზღვრებსუწესებს;თავისუფლებისუფრონაკლებიხარისხიკიმასუქმნისსივრცეს,რომმთელითავისიძალითგავრცელდეს.მასშემდეგ,რაცბუნებაამმაგარიგარსისგან მარცვალსგამოათავისუფლებს, რომელზედაც ის ყველაზე ნაზად ზრუნავს,კერძოდკითავისუფალიაზროვნებისაკენმიდრეკილებასადამოწოდებას,ესუკანასკნელიჯერხალხისგრძნობებზეახდენსუკუგავლენას (რის შედეგადაც ხალხი მეტად და მეტად იძენს თავისუფლად მოქმედების უნარს) და, საბოლოოდ, თავად მმართველობისპრინციპებზეც, რომელიც საკუთარი თავისათვის სასარგებლოდმიიჩნევს,ადამიანს, ვინცუკვემეტია, ვიდრემანქანა,მისიღირსებისშესაბამისადმოექცეს.