Embed Size (px)
DESCRIPTION
Την ψυχή μου πίσω“Στη φυλακή σε ένα κελίκαίει μονάχα ένα κερίΣκιές στον τοίχο σχηματίζειτη φωτιά για λίγο μου θυμίζειΤα βλέφαρα ανοίγω μες στον ύπνοΤα χέρια μου για λίγο καθαρίζωΈχω ξεχάσει να κάνω το σωστότην ψυχή μου πίσω σου ζητώ…”
Citation preview
Τ η ν ψ υ χ ή μου π ί σ ω
Τ Η Ν Ψ Υ Χ Η ΜΟΥ Π Ι ΣΩ
Παναγιώ τ ης Κώσ τογλου
Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος
ΠΟΙΗΣΗ
Την ψυχή μου πίσω
“Στη φυλακή σε ένα κελί
καίει μονάχα ένα κερί
Σκιές στον τοίχο σχηματίζει
τη φωτιά για λίγο μου θυμίζει
Τα βλέφαρα ανοίγω μες στον ύπνο
Τα χέρια μου για λίγο καθαρίζω
Έχω ξεχάσει να κάνω το σωστό
την ψυχή μου πίσω σου ζητώ…”
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108E-MAIL: [email protected]
www. ocelotos. gr
ΕΚ∆ΟΣΕ ΙΣοσελότος
ISBN 978-960-9607-98-8
O Παναγιώτης Κώστογλου γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1984. Από το 2002 σπούδασε στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Α.Τ.Ε.Ι Λάρισας απ’ όπου αποφοίτησε. Από το 2010 και ως σήμερα εργάζεται ως Υπαξιωματικός στον Ελληνικό Στρατό. Από το 2011 σπουδάζει στο Μεταπτυχιακό τμήμα της Ορθόδοξης Θεολογίας του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) . Η ποιητική συλλογή «Την ψυχή μου πίσω» αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια του.
Email: [email protected]
140 × 210 SPINE: 3 FLAPS: 80 Z
0_cover_tin psixi mou_pisw.indd 1 11/7/2012 12:21:01 PM
ΕΚΔΟΣΕΙΣοσελότος
Τ η ν ψ υ χ ή μου π ί σ ω
παναγιώτης Κώστογλου
ΤιΤλος Την ψυχή μου πίσω ςυγγραφέας παναγιώτης Κώστογλου ςειρα ποίηση [2358]1112/18 Copyright© 2012 παναγιώτης Κώστογλου ΠρώΤη εκδοςη Αθήνα, νοέμβριος 2012
ISBN 978-960-9607-98-8
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108e-mail: [email protected]
www. ocelotos. gr
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτο-ανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορ-φή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγ-γραφέα.
Το αφιερώνωστον Κύριο,
στον Πατέρα,στη Μητέρα,στον Αδερφό
και στη Γιαγιά μου.
7 ΤηΝ ψυχη μου πισω ™
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Για Εσένα ............................................................................. 9
Δεν είσαι δυνατός ............................................................10
σεπτέμβρη μου .................................................................11
μήπως και βρεις το μυστικό...........................................12
Για τη μητέρα μου ...........................................................13
πέτρινος Γίγαντας ...........................................................15
Λίγο ουρανό ακόμα .........................................................16
πέθαινα τα βράδια ...........................................................17
μια σκιά στον τοίχο ........................................................18
Δυο στιγμές .......................................................................19
Δεν είσαι πουθενά ............................................................20
πιο έξω απ’την καρδιά σου .............................................21
Αύριο φεύγεις ...................................................................22
Δίχως τη μάσκα ................................................................23
Την ψυχή μου πίσω ..........................................................24
9 ΤηΝ ψυχη μου πισω ™
Για Εσένα
Της ζωής σου τα υπέροχα φεγγάριακαι ένα βράδυ δίπλα στη χαραυγήψάχνοντας βρήκες τα σημάδιαστα χέρια σου να κάνεις μια καινούρια αρχή
Όσα χρόνια φεύγουν μη μετράςσχέδια δεν κάνεις μόνο εσύόσα έφυγαν σταμάτα να ζητάςτο ξέρω έχεις μια δύναμη γιατί
όσα πέρασες σε έκοψαν στα δυοαπό πόνο ένιωσες να λες μόνο αντίοΌνειρα κάνε είναι σήμερα γιορτήτον ουρανό καθώς κοιτάς σκέψου μόνο μια ευχή
Ευχήσου να αλλάζει το φως καθώς περνάειο άνθρωπος που διάλεξες μαζί σου να γερνάεικάθε στιγμή του απείρου της ζωής σουνα βλέπεις τα σύννεφα να παίρνουν τη μορφή του
Απ’ το άπειρο σε σένα γυρίζουν όλα ξαφνικάχρόνια να ζήσης, αγάπη ζήτα, αγάπη μοναχάόπου φωλιάζει η πιο όμορφη της νύχτας σου στιγμήκάθε μέρα σου ζητάω να ’ναι μια καινούργια αρχή
Και αν νιώσεις πως όλα σε βαραίνουννα ξέρεις πως βρίσκομαι εγώ εδώνα ξέρεις πως μέσα στην καρδιά σουτους εφιάλτες να σκοτώνω θα μπορώ
10 πΑΝΑγιωΤησ κωσΤογλου™
Δεν είσαι δυνατός
Είναι στιγμές από αυτές που δεν είσαι δυνατόςδάκρυα ξανά μετράς ίσως γυρίσει ο τροχόςότι έζησες σε κάνει πίσω μόνο να γυρνάςαπό δω και πέρα τώρα φρένο πια δεν θα πατάς
στο ράδιο τραγούδια, πάλι το δρόμο δεν κοιτάςτα φώτα όπως περνάνε σου λένε μη τα παρατάςνα σε πνίγει τώρα νιώθεις όπως δεν ένιωθες παλιάκαι ο αέρας που αναπνέεις σου παγώνει την καρδιά
Ένας ήχος σε γυρίζει και σου λέει είμαι εδώτόση ώρα σου μιλάω μα το τηλέφωνο κλειστόMε τα μάτια σου κλειστά πλέον τιμόνι δεν κρατάςκαι το πόδι σου στο γκάζι σκοτώνει ότι αγαπάς
στις τελευταίες σου στιγμές σβήνουν τα όνειρά σουκαι ότι έζησες περνάει σαν ταινία από μπροστά σουμα ένα χέρι σε κρατάει δε σ’ αφήνει απ’ τη ζωήμες στα μάτια σε κοιτάει και ρωτάει το γιατί
11 ΤηΝ ψυχη μου πισω ™
σεπτέμβρη μου
οι τύψεις πάλι δε μου δίνουν λύσειςκαι του σεπτέμβρη επιστρέφουν οι αναμνήσειςΑπορώ, απ’ τον εαυτό μου συνέχεια προσδοκώπως το επόμενο λεπτό, τη ζωή που έχασα θα βρω
Δυο κεριά ανάβω στο σκοτάδι Όπως φώτιζαν τα μάτια σου ένα βράδυΈνα για εμένα και ένα για ότι σκότωσαΤον εαυτό μου ποτέ εγώ δε ρώτησα
σίγουρος είσαι για όλα αυτά που κάνεις;ή θα πονάς μία ζωή για όσα έρχονται και χάνεις;Τα χέρια μου αφέθηκαν στο τώραμα σεπτέμβρη μου, η ζωή είναι μεγάλη ανηφόρα
στο σακίδιο να έχεις πάντα τις στιγμές υπέροχες και άσχημες, όλες είναι μαγικέςΑυτά θυμάμαι απ’ τη δικιά σου τη φωνήείπες τη θλίψη διώξε μέσα απ’ την ψυχή
μα δεν άκουσα ποτέ, ποτέ τη συμβουλή
Ότι κάθε αγάπη αληθινή είναι της νύχτας εντολήστο τελευταίο φως των αστεριών να σβήνεισαν τη θλίψη μες στα μάτια μου που ακόμα έχει μείνει
12 πΑΝΑγιωΤησ κωσΤογλου™
μήπως και βρεις το μυστικό
μήπως και βρεις το μυστικό στα φώτα αυτής της πόληςαδειάσανε και φύγανε στο δρόμο μείναν μόνοιόσοι έψαχναν χρυσό και πέτρες μόνο βρήκανόσοι έψαχναν ζωή στο θάνατο γυρίσαν
μήπως και βρεις το μυστικό που είναι καλά θαμμένοστου παραδείσου τα νησιά είναι καλά κρυμμένομες στο σκοτάδι θα το βρεις όσο το φως φοβάσαιμπρος στον καθρέφτη σου μπορεί κάτι να θυμάσαι
μήπως και βρεις το μυστικό στην άκρη του γκρεμούκοιτάζοντας το βάθος νιώθεις το ύψος του βουνούΈνα χέρι σε κρατάει ή σε σπρώχνει στο κενόμια ανάσα μοναχά απ’ της καρδιάς το μυστικό
μήπως και βρεις το μυστικό μέσα σου υποφέρειςμέσα σου φωνές ζητούν, αγγέλους εδώ να φέρειςμα τώρα πια κουράστηκαν σπασμένα έχουν φτεράξέχασαν να πετάνε, φύγανε για μακριά
μήπως και βρουν το μυστικό και έρθουν να στο πούνεκαι διώξουνε τους δαίμονες που στην καρδιά σου ζούνε
Τ Η Ν Ψ Υ Χ Η ΜΟΥ Π Ι ΣΩ
Παναγιώ τ ης Κώσ τογλου
Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος
ΠΟΙΗΣΗ
Την ψυχή μου πίσω
“Στη φυλακή σε ένα κελί
καίει μονάχα ένα κερί
Σκιές στον τοίχο σχηματίζει
τη φωτιά για λίγο μου θυμίζει
Τα βλέφαρα ανοίγω μες στον ύπνο
Τα χέρια μου για λίγο καθαρίζω
Έχω ξεχάσει να κάνω το σωστό
την ψυχή μου πίσω σου ζητώ…”
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108E-MAIL: [email protected]
www. ocelotos. gr
ΕΚ∆ΟΣΕ ΙΣοσελότος
ISBN 978-960-9607-98-8
O Παναγιώτης Κώστογλου γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1984. Από το 2002 σπούδασε στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Α.Τ.Ε.Ι Λάρισας απ’ όπου αποφοίτησε. Από το 2010 και ως σήμερα εργάζεται ως Υπαξιωματικός στον Ελληνικό Στρατό. Από το 2011 σπουδάζει στο Μεταπτυχιακό τμήμα της Ορθόδοξης Θεολογίας του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) . Η ποιητική συλλογή «Την ψυχή μου πίσω» αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια του.
Email: [email protected]
140 × 210 SPINE: 3 FLAPS: 80 Z
0_cover_tin psixi mou_pisw.indd 1 11/7/2012 12:21:01 PM
13 ΤηΝ ψυχη μου πισω ™
Για τη μητέρα μου
Αν μάζευα όλες τις στιγμές στα χέριαΑν μάζευα όλα τα αστέριαΑν κοίταγα το απέραντο της δύσης του ηλίουκαι την καρδιά μου την άνοιγα στα δυο
Αν έψαχνα στους ήχους για σιωπήΑν κοίταγα ψηλά όταν σερνόμουνα στη γηΑν έτρεχα απέναντι κόντρα στον αέρακαι άνοιγα τα μάτια μου και ζούσα κάθε μέρα
Εσύ ο λόγος, η αιτία και ο σταθμόςΑπό μακριά όταν γυρνούσα αέρας δροσερόςκαθώς άνοιγα στο τρένο το παράθυροελευθερία ήταν η λέξη σου και εγώ ένοιωθα το άπειρο
Και αν δεν μπορώ να κάνω τα απλάμη φοβάσαι στην καρδιά μου έχει γίνει η σποράΘα περιμένω ανυπόμονα να ανοίξει ο ουρανόςνα ανθίσει το λουλούδι να γίνω δυνατός
Και αν έχω να διαλέξω ανάμεσα σε κάτιπες μου Θεέ μου, τι ορίζει την αγάπη;ποιο το μέτρο τα σταθμά για το αιώνιο;Για εσένα μες τις φλέβες θα κύλαγε το κώνειο
