Ημερήσια περιήγηση στους Δελφούς

Το ταξίδι μας για τους Δελφούς περνάει πρώτα από την γραφική Αράχωβα που στην περίοδο της Ελληνικής

επανάστασης του 1821, ήταν το αρχηγείο του στρατηγού Γ. Καραϊσκάκη και είναι σήμερα ένα από τα πιο κοσμοπολίτικα μέρη, λόγο του χιονοδρομικού κέντρου του Παρνασσού που βρίσκεται πλησίον της και έτσι την καθιστά ένα από τα πιο

σημαντικά χειμερινά θέρετρα της Ελλάδας.

Στα μυκηναϊκά χρόνια στον οικισμό των Δελφών λατρευόταν η θεά Γη. Το ιερό και το μαντείο αρχίζει

να αναπτύσσεται τον 8ο π.Χ. αιώνα με την πλήρη επικράτηση της λατρείας του Απόλλωνα.

Οι Δελφοί ασκούσαν πανελλήνια θρησκευτική και πολιτική επιρροή και θεωρούνταν κατά τους

αρχαίους χρόνους ο ομφαλός της γης. Το σίγουρο πάντως ήταν πως αποτελούσε το κέντρο

του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου, με το ιερό του μαντείο να διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στις επιλογές των Ελλήνων, οι οποίοι έσπευδαν να

ακούσουν τους χρησμούς για το μέλλον.

Ανάμεσα στα πλούσια ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης που ξεκίνησε από το 1893, ξεχωρίζουν ο ναός του Απόλλωνα, ο θησαυρός των Αθηναίων, το Γυμνάσιο και το Στάδιο, η Θόλος και η ιερή πηγή των Δελφών της νύμφης

Κασταλίας.

Στη συνέχεια θα επισκεφθούμε το Μουσείο των Δελφών με τα σπουδαία εκθέματά όπως είναι ο Ηνίοχος, οι Αργείοι Κλέοβις και Βίτων, ο Αιγίας, Η ζωφόρος του θησαυρού των Σιφνίων, κ.α.Το Μουσείο των Δελφών συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων ελληνικών Μουσείων σε αριθμό επισκεπτών.

Το πρώτο μουσείο στους Δελφούς, αποτελούμενο από δύο πτέρυγες, οικοδομήθηκε το 1903 σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Αλμπέρ Τουρνέρ, με δωρεά του ευεργέτη Α. Συγγρού, για να στεγάσει τα ευρήματα της μεγάλης γαλλικής ανασκαφής, που είχε αρχίσει το 1892.Το 1935 αποφασίστηκε η κατασκευή ενός μεγαλύτερου μουσείου. Η νέα έκθεση τελείωσε το 1939, αλλά η κήρυξη του πολέμου δεν επέτρεψε να ανοίξει στο κοινό. Το μουσείο άδειασε από τα εκθέματα, πολλά από τα οποία, όπως ο Ηνίοχος, μεταφέρθηκαν στην Αθήνα. Το 1952 ξεκίνησε ο επαναπατρισμός των εκθεμάτων.

Πρόκειται για το σημαντικότερο μνημείο που σώζεται από το ιερό του Απόλλωνα που βρίσκεται στους Δελφούς. Σύμφωνα με τον θρύλο ανεγέρθηκε στο ίδιο σημείο που βρισκόταν κατά το

παρελθόν οι μυθικοί ναοί του Απόλλωνα που ανάλογα με την περίοδο ήταν κατασκευασμένοι από κλαδιά δάφνης, κερί μελισσών και χαλκό. Χτίστηκε το 510π.Χ. με τις χορηγίες πολλών Ελλήνων και

ξένων ηγεμόνων, αλλά και την καταλυτική συνδρομή της αθηναϊκής οικογένειας των Αλκμαιωνιδών. Από αρχιτεκτονικής άποψης ήταν δωρικού ρυθμού με 6 κίονες στην πρόσοψη και 15 στις πλευρές. Φιλοξενούσε εξαιρετικό γλυπτό διάκοσμο που αποδίδονταν στον Αντηναγόρα και τα αετώματά του παρουσίαζαν σκηνές που απεικόνιζαν τον ίδιο το θεό Απόλλωνα και τη γιγαντομαχία. Το 373 π.Χ. το

ιερό κατέφυγε σε έρανο με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την ανοικοδόμηση του ναού καθώς ένας μεγάλος σεισμός τον κατέστρεψε σχεδόν ολοκληρωτικά. Αρχιτέκτονες του νέου

κτίσματος που ήταν επίσης δωρικού ρυθμού και θαυμάζουμε μέχρι σήμερα ήταν οι Σπινθαγόρας ο Κορίνθιος ο Ξενόδορος και ο Αγάθων. Παρόμοια με τον προηγούμενο και αυτός ο ναός διέθετε 6

στήλες στην πρόσοψη και 15 στις πλευρές ενώ τα αετώματα του, που φιλοτέχνησαν ο Πραξίας και ο Ανδροσθένης φιλοξενούσαν σκηνές που απεικόνιζαν τον Απόλλωνα, τις Μούσες και τον Διόνυσο. Για το εσωτερικό του ναού οι επιστήμονες γνωρίζουν πως περιλάμβανε τον ομφαλό, μια χάλκινη εικόνα του Ομήρου και ένα βωμό του Ποσειδώνα ενώ στο βαθύτερο είχαν πρόσβαση μόνο οι ιερείς καθώς

εκεί εκτυλίσσονταν η μαντική διαδικασία.

Ναός του Απόλλωνα