ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ

Ήταν ένα παιδί και κάτω απ' το κρεβάτι του

πλαγιάζανε τις νύχτες δυο ληστές.

Άκουγε κάθε νύχτα τα μαχαίρια τους

άκουγε τα σκοτεινά τους λόγια.

Κι έλεγε ο ένας να τον πάμε να τον κάνουμε ληστή.

Κι έλεγε ο άλλος να του βγάλουμε τα μάτια

να τον κάνουμε ζητιάνο βιολιτζή.

Κάθε νύχτα το παιδί τρελό απ’ το φόβο του

μες από κάμαρες και σκάλες και διαδρόμους

τούς ξέφευγε για να χωθεί στην αγκαλιά της.

Κι εκείνη το ‘παιρνε και το χάιδευε

το κοίμιζε πάντα με το ίδιο παραμύθι:

Ήταν ένα παιδί και κάτω απ' το κρεβάτι του

πλαγιάζανε τις νύχτες δυο ληστές.

Άκουγε κάθε νύχτα τα μαχαίρια τους

άκουγε τα σκοτεινά τους λόγια.

Κι έλεγε ο ένας να τον πάμε να τον κάνουμε ληστή.

Κι έλεγε ο άλλος να του βγάλουμε τα μάτια

να τον κάνουμε ζητιάνο βιολιτζή.

Κάθε νύχτα το παιδί τρελό απ’ το φόβο του

μες από κάμαρες και σκάλες και διαδρόμους

τούς ξέφευγε για να χωθεί στην αγκαλιά της.

Κι εκείνη το ‘παιρνε και το χάιδευε

το κοίμιζε πάντα με το ίδιο παραμύθι:

Ήταν ένα παιδί και κάτω απ' το κρεβάτι του

πλαγιάζανε τις νύχτες δυο ληστές...

Γιώργης Παυλόπουλος