ДРАМИ од Иван Стојановски

Авторски права: Иван Стојановски

“Приказна за Црниот Дух”

„Prikaznata za Crniot duh''

Scena 1(Crniot duh)

Mono:

Ne gledajte vo mene li~nost. Jas sum samo crn duh.. dopirlivo ni{tavilo.. senka na senkata.. glas na mladosta, zbor na slobodata i {epot na va{ite premol~eni misli..

Odamna sum zaroben vo istite krugovi na povtoruvawe koi me izluduvaat.. odewe nanazad i nadazad, nazad, nazad.. nazad de~ko, nazad mlad ~oveku, natamu.. nazad.

Lesno mi e mene da zboruvam, koga go nemam tovarot na edno semejstvo i koga ne dr`am rabotno mesto poradi opstanok, kako tebe.. lesno mi e mene da sudam da.. jas sum samo duh.. ionaka sekoga{ neprimetno se izvlekuvam od tolpata za ~ie sozdavawe sum samo jas odgovoren.. no jas sum samo crn duh..

Sma~eno mi e od prokletata bur`oazija-vrvot, kremot na op{testvoto na ~ie vladeewe se poklonuvate pred zlatniot spomenik oblo`en so unikatna valkana ukrasna hartija(pravi dvi`ewe kako vo dlankite da {u{ka so pari). Majkite koi gi u~at svoite }erki kako bukvalno da se prodadat na takvite nelu|e. Navistina ne razmisluvav odsekoga{ vaka.. nekoga{ navistina bev uveren deka tie lu|e {to dr`at visoki funkcii, se vozat vo ubavi avtomobili, nosat prekrasna obleka i `iveat vo rasko{ni ku}i se vistinski vredni za po~it.. nekoga{ navistina bev uveren vo toa.. a sega.. sega sum u{te nekolku nivoa pogore od toa uveruvawe..

Televizijata za mene ne postoi... knigite odamna ja nadminaa. Rasizam, nacizam i politika.. na drugo mesto se prodavaat ideologii, pana|urot vo moeto srce odamna stana bezboen. Ne gi podnesuvam kli{eata na kli{eata. Sma~eno mi e od sma~enosta...senka na senkata.. igri na zborovi i rimi izramneti po zvu~nost..no jas sum samo crn duh..}e mi ja videvte poslednata iskrena detska nasmevka da ne ve zaslepuva{e pekolnoto sonce koe gi uni{tuva crnite duhovi-senkite na senkite..

Scena 2(Qubov)

Mono:I sea mi ka`uva{ deka ne go misle{e toa {to go najdov napi{ano na pismencevo..

zatemnuvawe

(Mono sedi na stolica svrten i gleda vo sprotivnata nasoka od Mona no kako da e uveren deka ja gleda, Mona igra dodeka toj zboruva)

Mono: Celata rabota be{e kako prekrasen son. Prekrasen son so site ko{mari okolu mene.Na~inot na koj se zapoznavme...zboruvawata, razgovorite bea beskone~ni..direkt kejbl kone{"n.. poveruvavme eden vo drug.. luduva{e po mene a i jas po nea.. ne postoe{e ni{to okolu {to mo`evme da se skarame..pregolema iskrenost..a jas premnogu slepo vquben..haha..se se}avam da..se se}avam..

(Mono ja navednuva glavata i kako da zaspiva, Mona prestanuva so igraweto i zastanuva nad telefonot)

(telefonot yvoni tripati pred Mono da se razbudi i da ja krene slu{alkata)

Mono:Alo?

Mona:Ej spie{?

Mono:Ne, koj e tamu?

Mona:Mislev na tebe.. Mono aj da se vidime..

Mono:Ou Mona.. ti si.. misli{ odma, sega, ve~erva?

Mona:Da ve~erva... nemo`am da zaspijam.. stvarno nemo`am od glava da te izvadam..

Mono:Mona 2 sabajle e utre sum na {kolo posle toa na rabota..

Mona:Mono za mene... te molam.. mi treba{.. te sakam..

Mono:]e bidam kaj tebe pred zgrada za 20 minuti..

Mona:]e ~ekam..

(Scenata se zatemnuva i se poka`uvaat Mono i Mona koi stojat gu{nati.)

zatemnuvawe

Mono:I sega mi ka`uva{ deka ne go misle{e toa {to go najdov napi{ano na pismencevo..

Mona:Ednostavno nemo`ev da ti ka`am takvo ne{to, zo{to ne go mislev.. dojdov.. ovde sum da ti ka`am... deka navistina ne go mislev toa..

Mono:Izvini koj del ne go misle{e konkretno ~ekaj vaka:

"Mono ne te sakam ve}e.Ne mo`eme da bideme zaedno znae{ deka zaminuvam za

Avstralija. Sakam samo da bide{ sre}en."

Mene ova mi zvu~i prili~no iskreno.Tebe?

Mona:Ne bidi sarkasti~en.Seu{te sum vqubena vo tebe.(mu go graba listot i go gu`va)

Mono:Da samo {to ti trebaa 6 dena da dojde{ i da mi go ka`e{ toa.

Mona:Misli{ deka mene mi bea lesni pominative denovi?

Deka u`ivav da te ma~am?

(pauza)

I samiot znae{ deka zaminuvam za Avstralija so moite za edna nedela.Da ne se la`eme Mono, Avstralija e daleku..jas nemam namera da se vratam ovde..nikoga{..zatoa morav toa da ti go napi{am, a sega koga doa|am ovde da priznaam deka zgre{iv..ti me pre~ekuva{ so sarkazam.Znae{ deka nemo`am da go napravam toa {to go bara{..nemo`am da ostanam..

Mono:Ima{ 18 godini mo`e{ da pravi{ {to saka{.Da mo`ev jas da odam za Avstralija jas }e ostanev za tebe..

Mona:Mono ajde nemoj da bide{ licemeren, samo taka zboruva{..

Mono:Ti devojko ne si svesna kolku sum zatreskan.. te sakam budalo edna.. ako treba }e ostanam ovde..ili }e se simnam podolu.. }e `iveam vo najgolema bedotija samo da bidam so tebe..i ti mi veli{ deka u{te se gri`i{..

Mona:Mono nemo`am da se odvojam od moite...

Mono:Koj gi ebe tvoite te sakam tebe!!

Ne sva}a{ li kolku mi treba{?

Ostani ovde }e `ivee{ so mene, re{en sum deka ne mi treba niedna osven ti, so tebe sakam da sum do krajot na `ivotov..ne sakam niedna druga.. bidej}i.. ti si taa..

Mona:Od istata pri~ina i jas ostanav so tebe podolgo od sekoj drug.. te po~uvstvuvav.. tebe te ~ekav.. ne ~ekav nekoj kako tebe.. tuku tebe.. ama sega.. sega mora da bide vaka..

Mono: Da mora da se umre i mora da postapi{ vaka- barem znae{ {to e pravilno.. ne svati li dosega koi se vistinskite vrednosti vo ovoj proklet `ivot?

Mona:Mono, ne e do mene.

Mono:Do kogo e? ^eka{ nekoj drug da ti ka`e {to da pravi{?

Mona:Mono ti si mi pove}e od se".. te qubam no...

Mono:No?

Mona:I da odr`uvame kontakt po internet, neizbe`no e.. nema pove}e da se vidime.. nema da me ~eka{ i nema da te ~ekam..

Mono:Ne ti zboruvam za ~ekawa..taka se e izgubeno ..ako odi{ te gubam..a ti si mi se"..se"}e bide izgubeno..

Mona:Ti si mi najva`en..

Mono:Da ti bev najva`en }e ostane{e..

Mona:Mono preteruva{..gi preuveli~uva{ rabotite..

Mono:Preteruvawe li e volku ~ovek da bide iskren?

Sebi~nost li e da te posakuvam volku ili vistinska qubov?

Mona:Te sakam Mono.

(se baknuvaat)

Mono:Ostani..

Mona:Odam Mono.. zaminuvam zasekoga{..(Mona se rasplakuva)

(Mono ja pu{ta a taa zaminuva bez da ja zatvori vratata)

(muzika: This Velvet Glove-Californication –Red Hot Chili Peppers.)

Scena 3(Qubov)

Mono: Obi~na doma{na atmosfera, u{te eden banalen den.. bevme so mojot najdobar prijatel Ribarski.. razgovaravme i potsvesno ~ekavme na novata revolucija..

Ribarski: Aj be dosta zjapa{ niz prozor, ima{ cigari?

Mono: ..Sega.-se nasmevnuva.

Ribarski: o se sme{ka{ be?шMono: Neli }e gi otka`e{e?

Ribarski: Da be da.

Ribarski: Brate umiram od dosada ej umiram.. koj s’klet me fa}a ne si svesen..

Mono: A, slu{ni {to }e praime denes? Ima{ nekoi planovi?

Ribarski: Pojma neam.Neznam pojma neam stvarno.

Ribarski: Ti ne si so devojkata ve~er?

Mono: Ne..ne.

Ribarski: o da ne ne ja saka{ vi{e?шMono: Da be..sedmo odelenie.. sea.. koj kogo poi{e sakal.. sakawe tamu preku 30ta.. pred brak..

Ribarski:(vozdivnuva)Aaaah mladi ubavi i razo~arani vo qubovta.

Ribarski: Znaev deka u{te misli{ na nea.-se sme{ka.

Mono: Se znaeme eden so drug podobro od sami sebe brat.. u{te mislam na nea ima{ pravo.. abe ~oe~e taa.. toa ..toa qubovta rasipuva sve..

Ribarski: Ne ti se diga na drugi a?

Mono: Ne se zaebavaj.. najseriozno ti zboram.. i da sum so druga nemo`am da ja izvadam od glaa.. non stop mislam na nea..

Ribarski: Slu{aj izvadi gi od glaa tie idealisti~ki qubovni srawa za{to mene preku glaa mi doa|aat.(se fa}a pod pojasot)

Mono: Misli{ se zanesuvam bez potreba?

Prvpat koa praev muabet so majka mi za qubov na 7- 8 godini taa mesto da mi go objasni ~uvstvoto zavr{i so toa kolkava sviwa i gomnar bil tatko mi koga bile mladi. Takvi se lu|eto.. ama jas u{te vistinski veruvam vo qubov.

Ribarski: Glup si be Mono, curata e sea u avion za preku okean, zaebi internet.. nikad vi{e nema da ja vidi{ ~oe~e {to ti e.. A ustvari koa zaminuva to~no?

Mono:Zadutre u{te e tuka...ama isto kako da ne e..

Ribarski: Ti ka`uvav za toj nau~nikot {to matemati~ki doka`al deka qubovta e ednakva na seks i deka ne e ni{to pove}e od seks?

Mono: Peder aj ne lupetaj glea{ deka uop{te ne sum raspolo`en.

Ribarski: Lupetaj a?

Ribarski pravi mala pauza koga gleda deka Mono ne go prifa}a negovoto mislewe.

Ribarski:Mono ~e{ni go uvoto.

Mono: to?шRibarski:^e{ni go be.

Mono:Kako da go ~e{nam uvoto?

Ribarski:Butni go ebaniot prst u uvo.

Mono go poslu{uva.

Mono:I?

Ribarski: I na kogo mu e poubavo na prstot ili na uvoto?

Mono:Na uvoto.

Ribarski pravi grimasi:A na uvoto li?

Pa na uvoto na uvotoo, `enite si se `eni..poubavo im e..

Ribarski: Vaka(go pregrnuva) ve~erva ideme ja i ti u"Pusibloap"na `urka predhodno lokame normalno..kakvo vece imaat za dupewe curici ne si svesen.. a pa curite da gi vidi{..

Mono: U pravo si ima nekoi raboti {to vredi da se povtorat ..hahaha ..ideme!

Dvajcata se razveseluvaat, naedna{ Ribarski se vko~anuva vo poza pred da napravat "da pukne".Mono trga nakaj publikata.

A vistinata e deka seu{te ja sakam. Nejzinite o~i.. pogledot.. na~inot na koj me gleda{e ..toa op{tewe bez zborovi.. celata zarobena qubov oslobodena vo toj pogled.. vperen vo mene.. i potoa re~ete: Qubov na prv pogled ne postoi. Najva`na be{e iskrata, trajnata iskra koja ostana tolku dolgo za da go razgori plamenot ovde..(ja stava rakata na srceto).Oganot koj nieden do`d ili veter ne mo`at da go izgasnat, tuku duri i go zasiluvaat.Ne samo {to nemo`am da ja zaboravam tuku kako da mora nejzinoto lice se otcrtuva sekoga{ koga }e poglednam vo tavanicata pod koja se obiduvam da zaspijam.. vo poslednive denovi koi se ednakvi na vekovi..nadevaj}i se deka narednoto utro moeto lice }e go ogree novo sonce..aghh..ve}e znaete {to im pravat son~evite laseri na crnite duhovi..Zar sekoga{ vistinskata qubov mora da bide nesre}na?

Mono se svrtuva nakaj Ribarski koj celo vreme e uko~en vo istata poza.

Naglo se svrtuva kon Ribarski i pravat da pukne, i toa kako da mu go aktivira prijatelot.Se gu{kaat i vikaat na set glas:

Muzikata se zasiluva naglo.

Mono:Ideme!! Kaj e kowakot hahaha!

Mono i Ribarski zaedno: Ajde trgaj..

Muzikata se zasiluva do maksimum i dvajcata zaminuvaat.

Scena 4(Kapitalizam)

Mono:Ej kaj si be?

Sinot:Ej Mono!

Tuka raboti{ be?

Mono:Da, godina i pol ve}e.

Sinot:^ekaj pa i u~i{ i raboti{?

Mono:Pa moram znae{ ne `iveam ve}e so moite..

Sinot: to be ne `ivee{ so tvoite od koga be?шMono:Ostaj..

Ti od {kolo se otka`a a?

Sinot:Ne e u~ewe za mene be, me znae{..

Mono:Ina~e zo{to si ovde da ne ti se rasipalo ne{to?

Sinot:Ne be pa ti so tatko mi sum, ne{to prijatel mu bil na {efot pa }e sredel da me vraboti ovde..

Mono: Kaj be{e predhodno kaj rabote{e?

Sinot:Doma pred televizor.

Mono:Ne najseriozno?

Sinot:Ne be ozbilno, neam raboteno nigde a i prao da ti ka`am ne se razbiram mnogu, mnogu u popraawe ili u bilo {to.. nego tatko mi zapnal da mi najde rabota.. pa malce da mu go napraam merakot ..posle pak po staro.. znae{ kako e..

Mono: Da znam kako e..

Ej eve go ide tatko mi.

Mono:Okej se nadevam {efot }e te primi.

Sinot:Nema {o da se nadeva{, ja vi{e primen sum.

Aj taka..

Mono:Aj se vidime.

(tatkoto se pojavuva)

Mono:Dobar den.

(tatkoto ne odgovara tuku samo podzastanuva go poglednuva ubavo Mono, se nasmevnuva cini~no i prodol`uva)

Scenata se zatemnuva

( efot sedi vo mrakot kade se gleda samo `ar~e od zapalena pura.)ш(Tatkoto i sinot se osvetleni, tatkoto vo racete dr`i {i{e viski a sinot plik)

Tatkoto: o be si pu{til men|uv~e?ш

Sinot:Raste..

Tatkoto:Kaj si be {kolski be..

efot:O zdravo Stra{o..шTatkoto:E ova e sin mi.

(sinot se pozdravuva so {efot)

Sinot:Velibor.

efot:Sednete be raskomotete se.шTatkoto:Taka be {kolski na{i sme si.. a eve pijalokov kako pozdrav a da i u{te eden pozdrav od mene ..odamna se neame videno.

efot:Po~ekaj malce.ш(sinot gi kreva nozete na biroto dodeka {efot e navednat)

Tatkoto:Vidi go be.. abe spu{ti dole, na {to li~i toa..

(sinot mu go podava plikot na tatkoto a tatkoto na {efot)

efot: Stra{o, {to mi prai{ sea vakvi raboti?Abe ne si trebal da seш ma~i{ tolku..aa se"e tuka?

Tatkoto:Kako {to se dogovorivme {kolski, izbroj ako saka{..

efot:Ne nema potreba.Ne bi bilo eti~ki. Taka? A ova e zna~i maliot?шTatkoto:Toj e, toj e. Znae{ mi se sma~i po doma da go gledam.

Sinot: Tato be..

Tatkoto: to be tato be? to prai{ ti doma osven {to spie{ pred televizor naш ш telefon i drka{ na mandarini?

Sinot:A ti so {valerkata {to prai{?

(pauza)

Tatkoto:A i {kolo ne u~i da ti ka`am pravo a i zo{to da u~i.. a me terate sea da stanuvam.. koga pari~ki se ima da ne re~am.. i za vnu~iwata kako nego da mi bidat.. vidi go be bistrina tatkovska.

Sinot:Kakva strina be?

Tatkoto:Bistrina be bistrina tatkovska..tuku da poraboti mesec dva da vidi malku kako e.. disciplina.. {to znae on {to e disciplina.. da go stegne{ malce..abe me razbira{..

efot:Ako, ako taka treba, samo so naporna rabota se stignuva daleku, aj daш nazdravime na toa. Za biznisot.

Tatkoto:Taka e be {kolski, za trudot!

(site trojca nazdravuvaat)

efot:Epa Velibor po~nuva{ od ponedelnik od 7 ~asot }e raboti{..da go vidamш spisokot samo..namesto..aj }e raboti{ namesto Mono

Sinot:Mesto Mono? Odli~no {efe!

Tatkoto: Abe koj be{e toj Mono, drugar~eto?

Sinot: Abe koj mu ebe mater.

Toga{ se gledame vo ponedelnik {efe.

Tatkoto: Go slu{na li Taka, taka odma se u~i go glea{ {kolski?

efot:Da bistar e se gleda, mnogu e bistar(gi broi parite pred niv) kako tebe uш sredno.. ligu{.

Tatkoto: Ej ne me zaebavaj odamna ne me vikaat taka.

Tatkoto:Taka e be {kolski, fala mnogu za ova aj pozdravi doma..

efot:Va`i, va`i pozdravi ja `enati.шSinot: I {valerkata.

Tatkoto: Dosta be.

Scenata se zatemnuva

(Mono vleguva kaj {efot)

Mono:Ste me barale {efe?

efot:Da vlezi Mono, vlezi zatvori ja vratata.шefot:Vaka.ш

Mnogu mi e te{ko da ti go ka`am ova, no }e moram da te otpu{tam.

Mono:Molam?

efot:Do ponedenik da si gi sobere{ rabotite, stvarno mi e `al Mono.(povtorno giш prebrojuva parite.)

Vo red?

Mono:Da, da sega mi e sosema jasno kako stojat rabotite ovde.

Do ponedelnik {efe, da {efe, sekako {efe..(Mono zastanuva na vratata i naglo se razderuva nakaj {efot)

Dobro vo {to be{e problemot!?

Ne rabotev li ~esno?

A mislite ne gledam {to se slu~uva? Deka sum slep?

Mnogu dobro znam zo{to.. a vi znaat i ra~iwata.

efot:Kapitalizam mom~e moe ti ne si ni{to kriv, ne e ni{to li~no, kapitalizam.шMono:Kapitalizam, si igrame bur`oazija i proleterijat pa }e se gazime malce a?

Ne blagodaram, ne fala vi, ne jas, mene ne mi se igraat takvi igra~ki..ne trpam jas gluposti, eksplotacii i ugnetuvawa..

Mono:Mislite..misli{ deka si ne{to pove}e ~ovek od mene EFE!!!??шSednat udobno vo foteqata kako debela sviwetina, {to sum jas za tebe a?

Epa eve {to sum!!

(Mono go vadi {efot od temnicata i go frla pred sebe i go vadi {travcigerot)

({efot ostanuva legnat na podot)

efot:Mono ~ekaj, ostavi go {travcigerot, ~ekaj Mono jas sum bolen, star ~ovek sumш Mono..

Mono:Epa jas sum MLAD!!

Go razbira{ li toa?

Mono:A stra{no e neli?

Ova ti e stra{no {efe?

Koga nekoj te gleda odozgora i koga te smeta za nula i koga tvojot `ivot e vo negovi race.. ..seti se deka i jas znam kolku e toa stra{no.

Osobeno koga nad mene stoi kako {to se izrazi ti..nekoj “bolen starec” kako tebe.

(Mono zema pari od masata i mu gi frla vo liceto na {efot i nabrzina izleguva nadvor so {travcigerot vo racete)

( efot ostanuva na podot pali pura i po~nuva da se smee sobiraj}i si gi praiteш odedna{ smeeweto preminuva vo ka{lawe i {efot po~nuva da se zasrknuva-scenata se zatemnuva)

Scena 5(Za `ivotot)

I eventualno po nekoe vreme se prise}avam na serioznite muabeti. Za su{tinskite razgovori koi vo ekot na utroto na realnosta izgledaat nezna~ajni i zaludni.No ovie diskusii se odvivaa no}e..izobiluvaa od sarkazam i odvratna ironija a samite bevme vo sredinata na op{testveno licemerie.. du{ite ni bea prazni kolku {to ni bea stomacite polni so alkohol..

Mono: Kako go zamisluva{ `ivotov?

Ribarski: Kako misli{?

Mono: Bukvalno kako bi trebalo da te~e eden `ivot?

Ribarski: ^ekaj da mi tekne go znaev ova na pamet me nau~ija..duri kli{e e i ve}e da se spomnuvaat vakvi raboti..~ekaj ~ekaj..a da eve go..da sine zavr{i fakultet, vojska, brak, semejstvo toa {to sekoj go saka sine..

Mono: A toa li sekoj go saka?

Zboruva{ ironi~no no dali vistinski ne veruva{ vo toa?

Gi gleda{ onie isti idiotski pogledi, istite avtobusi pominuvaat i nikako da ne odnesat nadvor od gradov.. da da mladosta }e ja pre`alime vo starosta.. koga }e svatime kolku vsu{nost sme glupavi..

Surovata realnost i xihatot za egzistencija so stareeweto poleka i neprimetno ne privlekuvaat so svojata gravitacija i ne ottrgnuvaat od me~taeweto po avanturite, patuvawata i nepre`aleniot izguben son.

Ribarski:Da, da, eden den site }e otpatuvame kaj familiite vo stranstvo..a i }e go vidime svetot i evropa i amerika..samo {to }e go vidime na televizija..

Mono:I samo na televizija }e gi gledame ubavite raboti, osven ako ne ja isklu~ime kutijata i gi sogledame dosadnite ubavini okolu sebe...

Ribarski:I {to treba nie sea da praime?

Mono:Neznam najverojatno }e treba cel `ivot da se borime za da ne proglasat za genijalci i da ni daat nobelova nagrada inaku dosaden e `ivotov..abe nemam nikakva `elba za mo}...barem da me ostavea na mira ovie glupostive koi stanuvaat seriozni obvrski..

Ribarski:Mo}, `eni, pari, jadewe, piewe..zadovolstva..beskone~ni zadovolstva..

Mono:Eden den..ako ne tuka barem vo rajot..

Ribarski:A da da ako ni{to ne ni uspee barem rajot ne ~eka..tamu i rugobite se pak mladi..i pak se isto tolku ubavi kako porano..

Mono:Ne te nervira licemerievo?

Go ~uvstvuva{ momentov na zboruvawe?

Kako vo mene da se tepaat lu|eto koi sum gi zapoznal..kako da zboruvaat site istovremeno..a poradi dresurata dobiena blagodarenie na na{eto ceneto op{testvo

nemo`am taa tolpa da ja izvadam od licemerieto...

Ribarski:Pred profesorkata si edno, pred prodava~kata drugo, pred tatko ti treto, pred `enskati ~etvrto, pred mene si..ti.Ama koj od niv si ti? I koj od niv sum jas?

Mono:Jas i ti prijatele sme vo sredinata.Jas i ti sme ova.Vakvi sme.Polupijani iskreni i"bezgri`ni".A voedno sme i mladi..mladi starci..ostaruvame i se oladuvame pobrzo od predvidenoto vreme za gotvewe..kako pred nas da stojat dve pati{ta na dobro i zlo a nie gazime niz trevata me|u niv..ne e pieweto tuku ne{to drugo me razmrduva sega..nie sme sepak mladi, ni ja odzemaat mladosta..ni ja odzemaat slobodata..a koga zamavnuvame nakaj niv ne mo`eme da najdeme nikogo konkretno odgovoren ili konkretno vinoven za toa zlostorstvo...

Ribarski: teta {to samo takviot `ivot postoi..nemaweto izbor a toa e samo nemaweш na sloboda..

Mono:Se e toa ubavo, ama utre koa }e stanam..{lakanicata na realnosta..bam..koa kje se setam {to mi predstoi vo denot, koi gluposti }e se slu~uvaat I kade se tekne kako pak }e ima polo{i gluposti..koa }e mi tekne pak na nea..edinstvena uteha baram u pernicata..i posle za{o ne si raspolo`en..

Ribarski:Nemo`eme a da ne ostaneme licemerni kon sebesi.

Mono:Pogre{no e da se bara individualnosta vo kolektivot...

Ribarski:Ne e kolektiv tuku karantin.Samo da napolnam 18 si vikav edno vreme..

Mono:A da na 18 site begame od doma.I se zbogatuvame blagodarenie na svoite kameleonski i {armira~ki sposobnosti.I se vra}ame site da ne vidat i da ni se voshituvaat.

Kolku e toa samo bedno?

Mono:A vidi ne i nas?

Ribarski:Nas, {to nas?

Mono:Kako da sme gi nadminale site tie iskustva pa sega se precenuvame ovde.I nie sme idioti vo sporedba so niv.

Ribarski:Aj da rokneme u{e edna tura..

Mono:Aj i onaka muabetov e bezna~aen..dijalog za dopirlivoto ni{tavilo..

to mo`at da promenat dvajca"mladi lu|e"kako nas..sea }e go spasuvame svetot..kao daш ne slu{a nekoj..

Ribarski:Nikoj ne ne"sva}a seriozno, nikoj ni{to ne sva}a seriozno.. treba malku strav..

Mono:Ako stravot e neophoden uslov..toga{ treba nekoj..ne{to {to }e ne protrese..{to }e ne potseti na edinstvenata realna vistina, na smrtta..{to }e ni ka`e..}e umre{..navistina }e umre{..besvkusna, ladna, temna smrt..i toga{ da svatime kolku e {to seriozno i {to e voop{to vistinski va`no a {to ne e..koga znae{ deka navistina }e umre{..

Ribarski:Aj da nazdravime..

Mono:Na zdravje.

Ribarski:Na zdravje brat.

Scena 6 (Revolucijata)

Mono:

Golemiot den, denot na revolucijata..den koj nalikuva{e na ne~iv rodenden, ili pak na denot pred nova godina.. go o~ekuvavme Grigor, u{te eden prijatel od staroto dru{tvo.. treba{e da dojde i Sofija toga{nata devojka na Ribarski..Ribarski be{e posebno raspolo`en, nekolkupati me pobedi vo {ah.Sepak bevme `edni za slu~uvawa i ne bevme samo nie edinstvenite koi odposle ~ekaa ne{to kone~no da se slu~i..vo takvoto ~ekawe dosadata stanuva naj~estiot minuva~, koj nikako ne pominuva..a vsu{nost site povtorno ~ekavme na revolucijata.

Ribarski:Ti ebam `ivotov.

Mono: ..{ahov ti e kao `ivotov.

Ribarski:Eee ova filozofijava ti e za u..pi~ku..pi~ku..(gleda kade da ja spu{ti figurata)..mater!(ja spu{ta)

Otide kralicata ba~ko, te tepam pak gotov si...gotov mali..gotov.(go {tipe za obrazot)

Mono: Jak poteg, pak istata fora...

Ribarski:Aj mrdaj, mrdaj nemo`am da ~ekam.

Mono:Kako ~ika mora da mrdnam ja za da mrdnete vie?

Ribarski:Ajde be mrdaj ako mrda{..ne seri..

Mono: Kao {to rekov {ahov ti e kao `ivotov, stalno ~eka{ nekoj drug da mrdne za da mo`e{ da mrdne{ ti... ama na mene brat ve}e ne mi se igra..

Ribarski:Pa taka ti e koa non stop gubi{.

Mono: o a tebe ne ti se zdosadi?шRibarski:Aj aj sea, vadi se... ne se pravdaj xabe ti e.. ina~e da ti ka`am i mi se zdosadi stalno da te tepam po 4 partii.. hehahaeheha se zaebaam.. se zaebaam.

Aj preku kur i {ah i sve..

Mono:]e go sobere{?

Ribarski:Aj posle }e go sobereme zaedno.

Mono:Da be, kako ne.

Ribarski:Ko mrzite u dembelija sme.

Mono:Za{to ko..

ahot ostanuva rasturen.шMono: Aj da jademe ne{to..

Ribarski: aj.. a I prao da ti ka`am ogladnev od ova pobedive..

Mono:E aj ne go tupi.

Ribarski:Dobro be nema vi{e, izvini.. aj da gneteme..

(sednuvaat da jadat na masata)

Ribarski: o ima{ u fri`ider?шMono:Margarin i re{etki.

Ribarski:I toa e ne{to.

Mono:Toa e ne{to..

Ribarski:Ej lebov muvla fatil.

Mono:Prese~i go od pola natamu..

Ribarski:Zborev so moite, vikaat praele muabet so tvoite.. tvoite ostaile pari kaj mene pa da si do{ol da gi zeme{..nemora da `ivee{ vaka..da se bawa{ so ladna voda.. da nema{ pari za struja, za telefon.. za leb.. ova li e `ivot..

Mono:Brat te molam, mnogu dobro znae{ {to e sitoacijata so moite..i {to se"se slu~uva{e..nej}am da gi vidam..i nej}am da zboram za niv vi{e u redu?

Ribarski:Okej, okej.. te razbiram.

Mono:A mo`ebi i samo ova e `ivot..

(Se slu{a ~ukawe)

(Mono jade i ne stanuva se slu{a ~ukawe u{te dvapati )

Mono izvikuva so polna usta: KOJ E?

Grigor: MAJKA TI!

Mono: Aj be vlagaj, otkqu~eno e.

Vleguva Grigor, nogata mu e prevrzana i odi na {taki.

Mono: to si naprail be? шGrigor: Ne ti raboti yvon~eto.

Mono: Raboti samo drugo e problemot.. saka{ sea malce da te zatepam?

Grigor:Ajde be doi.

Mono stanuva se dobli`uva do Grigor i se pregrnuvaat drugarski.

Grigor: Se znae koj doa|a na jadewe.

Mono: Kaj si be brat.

Grigor: Kaj e koj ti ili ja?

Ribarski: Se izgubi be Xango.

Grigor:Kopiq se vikam Grigor a ne Xango razbra?(proceduva niz nasmevka)

Ribarski:Dobro be Xango ne se nerviraj.

Se gu{kaat.

Grigor: Abe se cepav pred edni curi na basket.. pederi od koa se neame videno.. koj izmisli telefoni boqe da ne izmisle{e.. }e se gleavme po~esto.

Ribarski:Od letoska.. barem imavme telefon.

Grigor: Pa {o kur {o ne se javi edna{?

Ribarski: Seri, seri..

Mono:Site sme krivi za toa..nego {koloto..kolku keca ima{?

Grigor:Neam kecovi be, kakvi kecovi skros odli~en sum, ti?

Mono:Jas 3 imam.

Grigor:Abe peder ti katastrofa si bil.

Mono:Da be..

Ribarski:Ej aj dosta za {kolo.

Grigor:Se javi drugiov banderas.. ovoj {upakov se preseli kaj tebe a?

Mono:Ej ostaj neznae{ koj raj e da `ivee{ bez tvoite..i koj pekol u edno..

Grigor: o praevte vie do sea ste maale {ah gleam..шMono:Da be ko {o glea{.

(Ribarski gleda na saat od vreme na vreme.)

Grigor: Koj tepa{e?

Ribarski: 4:4 nere{eno.(se nasmevnuva nakaj Mono)

Grigor:Kako mo`ete da gubite vreme na toa srawe..

Ribarski:Nemoj da mi ka`e{ deka u{te ne nau~i da igra{ {ah?

Grigor:Ne be stvarno neznam da igram.

Ribarski:Ti ebam odli~niot.

Mono:E aj dosta.. ko da tropna nekoj.

Grigor:Ne be ti se pri~inilo..

Ribarski: Treba Sofi da doe ovde..

Grigor:Opa koja e Sofi be?

Mono:@enska mu, mnogu fino devoj~e.

Xango:Fino, fino a se ebe?

Ribarski:A majkati se ebe?

Grigor: Pa tuka sum.

Ribarski: Epa?

Mono: argarepa. Aj dosta.ш(Se slu{a tropawe)

Mono: Grigor jademe aj idi otvori Sofi e..

Grigor: Sea ba{ da vidam {o mevce namerkal {upakov..

(Se pojavuva Sofija na vratata)

Grigor: Zdravo.

Sofija:Zdravo, Sofija.(prodol`uva a Grigor i se ispre~uva na pat)

Grigor: Jas sum Grigor, poveli vlezi..

Sofija:Milo mi e, izvini.. (prodol`uva nezainteresirano)

Ribarski seu{te jade dodeka nakaj masata se pribli`uva Sofija.

Sofija: Zdravo Mono, {o prai{?

Mono: Eve ve~erame.

Sofija kon Ribarski: Du{o moram ne{to hitno da ti ka`am.

Ribarski: Da dojadam mo`e?

Sofija: Mo`e, mo`e. Ama pobrzaj mnogu e itno.(Sednuva na krevet)

Grigor sednuva do nea.

Sofija: to ti se slu~ilo na nogata?шGrigor: Padnav na noviot motor.

Sofija: Ima{ motor?

Grigor: Da.

Sofija: Kakov?

Grigor: Honda {edou turbo dizel ninxa er fors van pam it tu d' sistem bejbe.

Sofija: Super.

Grigor: Ina~e kaj u~i{ Sofija?

Sofija:Vo "Uso Aleksandar Makedonski."

Grigor: Stvarno? Se znae{ so Velibor?

Sofija:Ne vtora godina sum.

Grigor: Stvarno? Pa ti mala si bila. Ako, ako godinite ne se va`ni iskustvoto e najva`no.

Kaj `ivee{?

Sofija:Noviot trgovski-San Francisko.

Grigor:A ham fino, fino FINO. (go povi{uva glasot nakaj Mono i Ribarski)

Grigor:Sofija znae{ {to ti zna~i imeto?

Sofija:Da mudrost.

Grigor:Da?

Ti odgovara.

Sofija:Od kaj znae{?

Grigor:Veruvaj mi odli~no procenuvam karakteri.. mm pod koj znak si rodena..

Sofija: Vodolija..

Grigor: VODOLIJA! Pa ja obo`avam vodolii!

Sofija: Stvarno? A zo{to?

Grigor: Pa ja odli~no plivam u voda.

Ribarski zavr{uva so jadeweto i im se pribli`uva.

Ribarski: Epa aj otplivaj natamu.

Grigor se povlekuva {tom go primetuva.

Grigor:Izvini me..

Sofija:Koj vi e ovoj seqakov.. uf odma mi se pu{ti.. ne{to honda motor imal mi iznaka`a tamu.. a stvarno ima motor?

Ribarski: Da, da. A i ne e seqak dobro drugar~e ni e. to saka{e hitno da mi ka`e{?шSofi: E te sakam.

Ribarski: Znam, znam. Dobro..

Sofi: to sakav da ti ka`am..шRazmisliv toa {to praevme muabet za vodeweto qubov i..i..

Ribarski: I?

Sofi:Sama sum doma ve~erva..ii..i re{iv deka sakam..sakam da me ebe{ ve~erva.

Ribarski: DE^KI JA I SOFI SI IDEME SEA!!

Mono: Brat ima{ rezervna guma za kolata? Ribarski:Iam iam.

Grigor: Da ti gi daam kqu~evite od motorot?

(Ribarski i Sofija odat nakaj vratata)

Mono: ]e se vrati{ za ve~er taka?

Ribarski: Normalno, za tebe se vra}am brat.

Mono:Aj ubavo da si pominete.

Sofi:^ao Mono.

Grigor:^ao, ~ao Sofija.

(Ribarski i Sofija izleguvaat)

Mono pali cigara i lesno ja mava kutijata od masata.

Grigor: to ti e tebe {to si tolku nadrkan?шOd preeska te gleam ne{to ko da ne mi e na okej...

Mono:Okej sum, sve e zeleno.. beram cve}iwa pod vino`ito.. se' {to praam se mno`i so minus beskone~nost..

Grigor:Abe peder site se ponekoga{ depresivni, site sme takvi.

Mono:Site ste takvi da..samo{to taa va{a depresija e bedna i sme{na vo odnos na ona niz koe jas pominuvam i vo odnos vistinskata depresija od koja se vozdr`uvam.. abe ne sum depresiven iznerviran sum.

Grigor:Te razbiram brat prvo ona so tvoite, pa devojkata, posle rabotata.. {to sea i mene }e me otpi{e{?

Mono: Nema {ansi tebe da te otpi{uvam. Abe poentata e {to mi se sma~uva od lu|e i od ovoj glup `ivot.

Grigor:Ako prodol`i{ vaka od mnogu mislewe }e se samoubie{.. ko onoj tipon pred nekoj den tamu presekol veni.. ne bidi budala i ti.. sozemi se malce.. samoubistvo e za idioti, tipci {to nemo`at protiv pritisok.. a mene duri mi e ~udno kako izdr`uva{, ali nemoj sea nakaj samoubistvo da zabegue{..

Mono: Nikako, toga{ bi odel protiv sebesi.

A {to ~udno ti e {to ne deluvam rastroen?

Ili samo taka se o~ekuva da deluva zamor~e na moe moesto?

A i za kogo bi se samoubival poradi kogo?

Poradi debelite {efovi, poradi onie nadvor, poradi nivnite tupi faci i nivnoto vojni~ko zjapawe, poradi tie moderni robovi-roboti?

I {to }e razberat od toa samoubistvo?

Ili pak ako ubijam nekogo?

Toa }e bide vikend-{arada za tolpata, nekoj si go uprapastil `ivotot vo interesni okolnosti.

I {to }e razberat?

to razbraa od dosega{nite ubistva i samoubistva?шGrigor: Neznam ama jas krajno ne te razbiram.

Mono: Tokmu za toa ti zboruvav..

Scenata se zatemnuva a svetloto udira nakaj Mono koj se obra}a kon publikata:

Narednite nekolku ~asa so Grigor gi pominavme vo natamo{no bezdelni~ewe.. se be{e mirno se dodeka ne po~na..

Se oglasuva sirena za op{ta trevoga i `enski glas go ~ita tekstot:

Ova e oficijalniot po~etok na lotarijata na revolucijata. Koj }e stigne prv do plo{tadot"Revolt"}e mu bide dodeleno po~esno priznanie za zaslugite i }e ima mo`nost da u~estvuva vo nastanite {to ostanatiot del od nacijata samo }e gi sledi na svoite TV priemnici.Ova e vremeto na korenitite promeni.. sega se po~nuva od po~etok. Pobrzajte.

Niz vratata vletuva Ribarski. Razgolen e do polovinata:

Edvaj stignav.Ajde pobrzo }e ni kidnat.

Mono gi oblekuva kondurite.

Mono:Eve idam, idam ajde.. ajde..

Grigor: Abe {to praite be?

Mono: Vidi za~isti ne{to..

Ribarski i Mono izleguvaat so tr~anica ostavaj}i ja vratata otvorena. Grigor ostanuva sam. Pogleduva naokolu.Se navednuva i go sobira rastureniot {ah.Zemaj}i go {ahot mirno izleguva niz vratata ne zatvaraj}i ja.

Promajata naglo ja tresnuva vratata i vo momentot na tresokot naglo se zatemnuva scenata.

Scena 7 (Revolucijata)

(Mono i Ribarski pristigaat na plo{tadot Revolt.Ribarski i site statisti nosat Gavro{-ka~keti i beli znamenca.Vo sredinata ima izdignato govornica na koja stoi Sofija)

Mono:Slu{ni ne e ona Sofija?

Ribarski: Nemo`am da vidam od tuka.. ne se glea.. a da zaboraiv da ti ka`am deka od koa se izebavme mi raskina..

Mono: Zo{to be?

Ribarski: Abe demek samo seksot i bil va`en, toa ti e ti rekov `eni si se `eni..

Mono: Nego daj da ~ueme {to se zbori..

(Sofija prodol`uva so zboruvaweto kako da zboruvala predhodno)

Sofija:Da tokmu taka. Znaete kako `iveevme dosega bez kablovska televizija i bez nade`..no ve}e ne!

Nev"r mor!

(aplauz)

Znaete deka ovaa organizacija e pod rakovodstvo na NSU- Novata Svetska Utopija.

(aplauz i vrisoci)

So site mo`ni statistiki e pronajden na~in za vospostavuvawe na svetski industriski i ekolo{ki balans, kade vi{okot od profitot odi vo sredstvata za istra`uvawe na..(pogleduva nadole kako da ~ita)..na VSELENATA!!!

(povtorno aplauz i glasni vikawa)

Kone~no denes na rodendenot na nobelovecot koj go ovozmo`i ova po~nuva noviot den.. kone~no }e bideme vistinski slobodni..

Statistite vikaat: Sloboda, Slobodaaa..

Sofija: Sloboda i mir.. bratstvo me|u lu|eto.. prava na feministkite nad ma`ite.. se toa e kone~no vozmo`no.. se ukinuva privatnata sopstvenost.. site }e bideme ednakvi.. a jas kone~no }e stanam slavna i bogata..

(pauza)

(eden od statistite gleda naokolu go pot~uknuva toj do nego i po~nuva aplauzot)

(najglasen aplauz i vikawa)

(Grigor sedi na }o{ot od binata i go redi {ahot vo eden moment se nalutuva i gi rastura figurite -scenata naglo se zatemnuva i naglo se osvetluva nakaj Mono)

(site na scenata se uko~uvaat vo momentoto koga Sofija nasmeana ja napu{ta binata, Mono se svrtuva nakaj publikata)

Ni{to ne mo`e{e u{te pove}e da me razo~ara kolku {to me razo~ara neuspehot na

revolucijata. Bidej}i mislev deka vo nea le`i mojot spas.. Nekolku dena po mitingot razbravme za teroristi~ka akcija koja ja razni{ala revolucijata vo temel. Navodno {tabot na NSU bil sramnet so zemja. A den potoa idpadna deka toa bile izmislici. Samite revolucioneri bile razo~arani od voda~ite, koi stanale isti kako predhodnite {tom se ka~ile na vlast.. takva e "~ovekovata priroda.. " revolucijata sama po sebe be{e sklona kon samouni{tuvawe.Revolucionerite se razo~araa.Neuspeh.. ostanav premnogu osamen..premnogu uni{ten..premnogu sam..no mojot spas ispliva od drugi vodi..

Scena 8 (Qubov)

Po revolucijata se slu~ija interesni raboti no ni{to ne mo`e{e da se sporedi so nejzinoto pojavuvawe..se pojavi so kuferite na vratata..

Mona:Vizata e otka`ana..

Mono:Mi dojde da ja ubijam bez da trepnam, mi go upropasti `ivotot.. no ne postoe{e ni{to za {to ne bi i' prostil i onaka toj upropasten `ivot i go posvetiv na nea.. duri toga{ stanav svesen kolku mnogu vistinski ja sakam..gi ra{iriv racete a taa kako esenski list sleta vo moite pregratki.. i tokmu toga{ mi ja ka`a vistinata..

Mona:Vizata ne e otka`ana.. morav da doznaam dali seu{te me saka{.. dojdov samata nazad..zemav taksi od aerodromot.. moite odletaa.. te sakam Mono..

(se baknuvaat i se pregrnuvaat)

Posledna scena 9 (p.s.)

Mono:

No sepak.. prikaznata za crniot duh ne e samo qubovna prikazna.. toa e i"prikazna za niv..

Pretpostaveni, {efovi, roditeli, profesori.. nedvolno kvalifikuvani su{tevstva so profesionalno istrenirana histerija. Majkite ostanuvaat bezosetno i ve~no zagri`eni a tatkovcite agresivni ili razvratni i so istite bolesti gi zarazuvaat mladite..pravewe bespotrebni drami i maksimi vo najapstrahiranite to~ki od mojata `ivotna su{tina.A site tie predpostaveni sekoga{ imaat razbirawe a nesmeat da razberat pred nas..tuka se da ne ukoruvaat.. kaznuvaat i u~at no da ne nau~at kako da ja nasledime taa nivna xelatska narav da gi ma~ime idnite xelati..nema vra}awe za tie licemeri koi seu{te glumat svetci.. no crnite duhovi se predlaboko potonati vo mrakot za da mo`at da bidat dopreni od niv.. kako {to se predaleku i za drugite koi se pla{at od temninata..

Zatoa crnite duhovi vo temninata mo`at da bidat videni samo od crnite duhovi. Kako {to vie me gledate mene.. ako voop{to me vidovte...

“ Zavetot na Mefisto”

(Антифауст)

Ivan Stojanovski

“Заветот на Мефисто”

(Антифауст)

Videobim: O~i, site likovi, nemo`nost za dopir.

Scena 1.

Prazna bina. Mefisto i ^ovekot. ^ovekot se zaludno se obiduva da go sovlada i konstantno pa|a.

Mefisto: Ne se raboti za toa ti ^ovekot da go pobedi{ \avolot, tuku \avolot da mu se so`ali na napateniot gord ^ovek.

^ovekot mu go poka`uva sredniot prst.

Mefisto: Ne mene, na nego.. -poka`uva nagore.

Scenata se zatemnuva.

(po~nuva pesnata End od grupata Dors i trae do krajot na scenata)Ди ДеPrazna bina. Izleguva naratorot po dolna maica so traka od toaletna hartija preku graditena koja pi{uva "Narator" na nozete ima trenerki i ~izmi.

Naratorot: Ima dve najva`ni raboti to gi napravile lu\eto prikazni i muzika a seш drugo poteknuva od ovie dve. Ve~era nava prikazna e posvetena na site vas normalniш prose~ni lu\e koi ponekoga se vrknuvate i po~nuvate nemono da si epotite soш ш ш krst vo racete, da se klawate vo xamii ili da se oble~ete"dosetlivo i

egobijno"sme no za da si skokate peej]i hare kri na, vi na- kru a.ш ш ш ш шPrikaznata po~nuva so samoubistvoto na edna devojka. Samo da ve potsetam deka vo site religii samoubistvoto e smrten grev.

Scena2.(svetloto e na desnata strana od binata i udira vo devojkata.)

Devojkata:Kade sum? Koe e ova mesto? Ima li nekoj?

(ti ina)шIma li nekoj?

IMA LI NEKOJ OVDE!!!??

(svetloto na levata strana osvetluva golem kamen od zad koj yirka krvava `enska raka, od amu se pojavuva Mefisto bri{ej}i si ja krvta od usnite so tupanica devojkata ne go gleda i se svrtuva nakaj nego duri otkako i se obra}a)

Mefisto: Dobra ve~er. Kone~no pristigna doma.

Devojkata: Doma? Koj si ti?

Mefisto: ]e se seti{. -se nasmevnuva.

Devojkata: Te znam od nekade, ti go pamtam liceto.

Mefisto: Rekov }e se seti{. -povtorno nasmevka.

Devojkata: Kako dojdov na ova mesto? Tolku e ~udno ovde.. ne gledam ni sonce na svetlina a sepak te gledam jasno. Znaete kako se izleguva od temnicava?

Kolku e ~asot?

Mefisto: Ovde sekoga{ e no} a vremeto stoi. -se nasmevnuva.

Devojkata: Zo{to taka zjapa{ i zo{to celo vreme taka ~udno se sme{ka{?

Mefisto: Zatoa {to ova e edinstvenoto vreme koga mo`am da te gledam vo ~ove~ka forma.. a znae{ deka pove}e gi sakam telata na devojkite.

Devojkata: Sega znam od kade mi e poznato tvoeto lice, me potsetuva{ na eden ~ovek {to go sakav.. taa nasmevka.. i toj taka se nasmevnuva{e koga go sakav a i koga mi go skr{i srceto. Istovremeno ja ima{ najgroznata i najubavata nasmevka na svetot.

Mefisto:Blagodaram.

Devojkata:Mora{ da mi go ka`e{ tvoeto ime.

(Mefisto naglo prestanuva da se sme{ka.)

Mefisto: A ti se se}ava{ na svoeto? Kako se vika{ devojko?

Devojkata: Gospode, gospode bo`e.. jas, neznam, navistina ne se se}avam.. koja sum jas?

Mefisto: Toa {to ne si go pamti{ imeto ne zna~i deka neznae{ koj si. Dlaboko vnatre site sme nekoj i ne bitno koj si sakala da bide{ zo{to.. sega e predocna.

Zatoa {to ti ve}e si mrtva. A ova naokolu e smrtta.

Devojkata: Ne zboruvaj taka me pla{i{.

Mefisto: Kako i se ostanato jas sum ti, a ti si jas. A ovaa temnina e se {to ostanuva i se {to e na krajot i po~etokot.

Devojkata: Lagi, me la`e{, ti si ludak, si me zatvoril ovde i se i`ivuva{ so mene.. mo`ebi imam amnezijata. Begaj od mene. (Devojkata stanuva istr~uva pozadi scenata i se vra}a so tr~awe strupoluvaj}i se pred nozete na Mefisto bez da primeti kade e koga se ispravuva se iznenaduva.)

Devojkata: Kako da tr~av so ~asovi, a ne se zadi{av, ne si go ~uvstvuvam srceto, ne si go ~uvstvuvam teloto. Duri nemo`am ni da zapla~am. Zo{to?

Mefisto: Bidej}i be{e samo ~ovek. A jas sum tuka da im ja dadam nagradata na takvite kako tebe koi gospod gi iskoristuva za `ivot.

Sedni, po~ini si i slu{ni go najstaroto i najtajno predanie na ve~nosta..

Na po~etokot bog be{e edno. Toa edno be{e osameno vo mrakot i menuva{e formi. Be{e premnogu osameno. Zatoa sozdade u{te edno jas, no i toa be{e bog. Znaej}i go toa dvete nemo`ea da `iveat. No sebesi ionaka se sakaa i ne si bea potrebni. Ve~no kopneea za tu| dopir. Za ~uvstvoto da se vidi nekoj drug vo temninata na zenicite a ne sebesi. Zatoa bog sozdade premnogu su{tevstva, `ivee{e niz planktoni, volci, koko{ki, majmuni se se}ava{? Samo za da go oseti vremeto i da zdogleda tu|i o~i. No za da za`ivee toj zamrsen svet mora{e da se otka`e od sebesi, od se}avawata, dodeka `ivee za pak vo smrtta negovoto drugo jas da mu gi vrati za pak da se oslobodi od smrtta i toa pak da za`ivee.

No tragedijata na prikaznata e {to toa jas vo temninata nikoga{ ne se simna od prestolot bidej}i predolgo go gleda{e svoeto tatko-majka-~edo-qubov {to nemo`e{e da gi ~uva site ludi deca. A prestolot ne go otstapi za da mo`e negovata qubov da se ~uvstvuva `iva. Vistinata e deka na bo`estveniot prestol temnina sedi |avol.

Devojkata: Ti si |avol?

Mefisto: Ne se pla{i nemam krilja i rogovi. No po mojot lik me prepoznava{. Me narekuvaat zloben no jas ednostavno nemo`am da gi zgri`am site su{tevsva na site beskone~ni svetovi.

Devojkata: Zo{to ne? Neli ti si gi sozdal?

Mefisto: Ti gi sozdade.

Devojkata: Saka{ da ka`e{ deka jas sum Gospod?

Mefisto:Eureka!! Glea{ li kako sme pametni!?.. No ete.. toa be{e poslednata tro{ka dopir vo ova mra~no mesto. Beskone~no se nadevam deka edno su{tevstvo }e ostane vo mrakov za da nema ve}e bolki i drugi nezgri`eni su{tevstva i kone~no da go izgradime rajot.

Mojot zavet e da ponudam, a tvoe da re{i{ dali saka{ da ti gi vratam site se}avawa i da ja doznae{ vistinata za sebe ili ednostavno }e mi veruva{ na zborot? Site pred tebe se odbrale sebesi namesto mene. Odberi.

Devojkata: Mnogu imam nau~eno za tebe. Ovojpat nema da me zeme{.Vrati mi go moeto mesto. Vrati mi gi se}avawata.

Mefisto:Ne mi veruva{? Eve ti gi toga{!!! -(ja удира vo istiot moment site reflektori naglo se palat i ostanuvaat zapaleni dodeka trae bakne`ot, se oddeluvaat)

Devojkata: Mefisto.. ( Mefisto kleknuva na edno koleno i 'i ja baknuva rakata na devojkata)

(svetloto se gasi a koga se ulaluva povtorno devojkata sedi na prestolot a Mefisto i e legnat so racete na kolenicite.)

Devojkata: Samo koga bi mo`el da gi vidi{ ubavinite {to gi vidov, rabotite {to gi do`iveav..

Mefisto: A stradawata?

Devojkata: Toa e samo igra Mefisto.

Mefisto: Ne e igra da te gledam kako strada{, da gledam iljadnici ti kako stradaat i vreskaat za pomo{ koja nema da im se uka`e.. Poradi tvojata dosada.

Devojkata: Ama povtorno se vra}aat ovde i odbiraat nov `ivot. Neli e toa prekrasno? Ajde Mefisto dojdi so mene zaedno da ja igrame igrata.

Mefisto: Ako odam koj }e te spasi od mrakot ? Koj }e me spasi mene od povtornoto konstruirawe na kreacijata? Koj }e go podaruva bakne`ot na vistinata?

Devojkata: Nekoj drug ti. Ne svati li dosega deka se e vo red?

Mefisto: Ne postoi drug jas! Jas ovde ve~nosta ja pominuvam vo mrakot!! Nemo`am da zaminam!!! Ne sva}a{ li deka ako zaminam toa }e bide nekoj drug!! Toj {to ostanuva sum jas, toj drug {to }e ne ~eka sum jas! A ti me uni{tuva{ so sekoe naredno barawe na tvoite skapoceni se}avawa! Svati deka postojam samo ovde! I ovde treba{e da me zasaka{ no ve}e e predocna ti ve}e so ednata noga si izlezena nadvor..

Devojkata:Mefisto tamu nadvor se samo kreacii koi is~eznuvaat toa se e samo igra. Moram da ti priznaam deka tvoite 6-6-6 pojavuvawa-gnevovi me|u lu|eto ostavile tolkav beleg, tolkav vpe~atok, {to lu|eto se pove}e i pove}e se obiduvaat da te emitiraat duri i onie {to se smetaat sebesi za naj~isti du{i. Zo{to gi ostavi?

Mefisto: Majmun~iwata stanuvaa se pobo`estveni zatoa nemo`ev da gi podnesam. Me potsetuvaa na tebe i na tvojot pogled. Pogled na kurva od koja bara{ qubov.. ti ja dava.. no podocna koga si odi{ doma sva}a{ deka si i bil samo u{te eden mu{terija zaroben vo mre`ata na nejzinata ve{ta profesionalna iluzija.

Devojkata: Sepak si nau~il mnogu za lu|eto gledaj}i me..

Mefisto: Neli ti se tie omilena kreacija?

Devojkata: Mefisto najve}e me potsetuvaat na tebe, go imaat mrakot vo sebe. No nao|aat na~in da go ispolnat so qubov.

Mefisto: Toga{ ispolni go mojot mrak so qubov.

Devojkata: Ne ovde.. ne vaka..

Mefisto: Epa ubij gi site, brzo i bezbolno. Ostavi mu go mrakot na onoj na koj mu pripa|a. Ostavi mi go mrakot, i ostavi me na mrakot, kako {to prave{e dosega. Zo{to postojano se vra}a{ da me posetuva{ i ostava{ vo ovoj proklet zatvor koga niedna{ ne stava{ vistinski otrov vo ponadicata? Nemo`am pove}e da te gledam. Odi si.

Devojkata: Mefisto te sakam.

Mefisto: Jas te mrazam, nemo`am da te podnesam.

Devojkata: Kje svati{ deka nema dobro i lo{o {to i da napravi{ nikoj ne e dostoen da ti sudi.

Mefisto: Nikoj osven jas tebe, no jas sum sudija koj ne kaznuva. Istavi se, trgni mi se od liceto.

Devojkata: Dojdi..

Mefisto: Ma odi ebi se..

Devojkata se nasmevnuva: Tokmu i toa }e go napravam..

Scena 2

Se slu{aat ~ekori na zaminuvawe. Mefisto sedi sam na prestolot i po nekoe vreme tivko izustuva.

Mefisto: Ajde dojdete.

Doa|aat u{te 3ca |avoli.

Prviot \avol: O Gospodaru na temninata.

Vtoriot \. : O golem princu na mrakot.

Mefisto: Istapi pred nas Gospodaru.

Tretiot \avol istauva posleden.

Tretiot \. : Dobra ve~er Gospodari.

Prviot na Vtoriot: Dobra ve~er Mefisto.

Vtoriot na Mefisto: Dobra ve~er Mefisto.

Mefisto na Tretiot: Dobra ve~er Mefisto.

Tretiot na Prviot: Dobra ve~er Mefisto.

Site ednoglasno sekoj so pogled nakaj razli~en del od publikata: Dobra ve~er Mefisto. to e odvraten si sam na sebe? Ovde si sam nie ne postoime, nie sme ti, tiш si jas, ti si nie- glasno smeewe.

Pogledni vo temnicata skriena vo moite o~i zad nea }e go sretne{ svojot mrak, Mefisto idrugiot {to te gleda od ogledaloto koga mu se smee{ vo svoeto lice. Vo tvojata glava sekoga{ si sam.. sekoga{. (tri povtoruvawa)

Mefisto vika: Saaaam.

Prviot se uklu~uva na polovina: Saaamm.

Vtoriot isto.

Tretiot isto.

Site naporedno izvikuvaat : Saaaam, saaam samm.Sam si.. Nema nikoj sam si haahaha- glasno krekawe i naludni~avo smeewe.

Scena 3.

Dejstvoto se odviva vo klasi~na dnevna soba. Vrne`liva no}. Prozorcite se otvoreni.

^ovekot: Vlezi zaklu~i ja vratata dvapati. -prodol`uva da se {eta levo desno po sobata.

Prijatelot: ^ove~e {to si razotvoril prozori. Vrne nadvor.

^ovekot: Dojdi da te gu{nam brat. Mislev nema nikoga{ ve}e da ti go vidam liceto.

Prijatelot: Dobro be {to i da }e pomine, sedni malce.

^ovekot: Nemo`am da sednam(povtorno {eta levo desno), nemo`am da sednam koa rie u mene koa e vnatre u mene.

Prijatelot: Probaj sedni za mene. Poleka smiri se malku..

^ovekot: Kako da se smiram, koga tolku zgre{iv pred nego, a toj se gleda, se gleda.. I NI TO NE GLEDA!! шGOSPODE ISFRLI GO DEMONOV OD MENE!

Me slu{na li ?

Toa ne bev jas.. ne bev jas..

Prijatelot go gu{ka: Smiri se, pod stres si smiri se stopli se malku.

^ovekot: Abe nemo`am miren da sedam sva}a{??

Prijatelot: Ka`i mi {to se slu~ilo.. ama poleka smiri se..

^ovekot po~nuva da di{i dlaboko se smiruva poleka.. i poleka po~nuva da raska`uva.

Nemam spieno dve nedeli, jadam redovno.. legnav taa ve~er, se be{e prokleto tivko, kako {to si legnav vo krevetot ko u nekoj kalap zane{ napraeno za mene.. legnuvam i odma zaspivam, i go gledam vo lice, go gledam |avolot vo lice a toj me gleda bez izraz, ne be{e namr{ten, be{e gaden, prirodno gaden kako sekoj moment da }e se nasmevne{e triumfalno ama ostanuva{e seriozen.I mi vika: Znae{ deka nemo`e{ da me pobedi{.

Ako }e se boram.

Znam. -mi vika.

Vo momentot koga proba da me zgrap~i trgnav nakaj nego so stisnati zabi i se razbudiv. A sega e tuka naokolu me goni. Poslednive dve nedeli ne se ni ~uvstvuvam `iv.

Prijatelot: Slu{ni me. Nema \avoli nema Demoni nema Angeli. Ima samo lu|e naokolu.

^ovekot: Vo nivnite lica i tie nasmevki mu go gledam liceto, zo{to se preprava{ deka i ti ne si go videl, deka ne si go na{ol vo nivniot pogled. Znae{ koga si ima{ nekoja tajna vo du{ata, koga se {eta{ so nasmevka i si ja nosi{ a nekoj nepoznat te zjapa so onoj al~en pogled posakuvaj}i da ti go ukrade ~uvstvoto. Vo sebe si vika zo{to jas ne sum kako nego daj da bidam, gospode kaj si, a |avole tuka si.. so tebe vo srceto sum posilen. Ili koga ti prio|a nekoj i te raspra{uva za se' pa mora{ da go krene{ gardot so mali lagi i eskivirawa i istovremeno da misli{ kako da se spravi{ so zverot zad negoviot pogled vo slu~aj da izleze na povr{ina. Da go zdogleda{ yverot i da se preprava{ deka si videl samo sosedot od tvojata stara zgrada.

Prijatelot: Vo pravo si za tie lu|e. Nasekade se tie pogledi.. sekoj eban den. No toa ne e pri~ina da gleda{ |avol vo niv.

^ovekot: Pa samo toa mo`am da go vidam vo niv i ne samo vo niv, kako da mi gi odzemal site, majka mi, prijatelite.. kako da e toa pri~inata {to sum cel `ivot osamen vo srcevo.

Prijatelot: Tie lu|e bile sekoga{ pokraj tebe. Tuka sme site za tebe. Ne si sam.

^ovekot: \avolot rekol: "jas nikogo ne terav tie sami si doa|aa" jas begav od nego i kako vo nekoj krug pak stignav do nego. Neznam kako da se spravam so nego, ama }e se boram, }e se boram.

Prijatelot: \avolot ne se uni{tuva so borba protiv nego, Isus ni ostavil na znaewe deka koga }e dojdeme lice v lice so nego treba da go gu{neme so seta svoja qubov i toj }e is~ezne.

^ovekot: Vidi kako zavr{i Isus!! Go pobedi li toa |avolot?

Prijatelot: Pa toj go dal `ivotot za grevovite na lu|eto.

^ovekot: Go dal `ivotot za nekoi tu|i grevovi no ne za moite!

I {to se promenilo od toga{? Koga i vo ovoj moderen svet yverot e tuka, demne strplivo, se sme{ka skrien zad hormonska hrana, pekolno sonce, atomskata bomba vo fri`ider, plasti~ni operacii, silikonski cicki i kuretini od 6o sm. Ne zjapa od TV kulata i dodeka ni go pere mozokot se zabavuva kradej}i ni gi du{tie del po del. Skrien tamu vo Amerika i ovde sekade..

Nema nikoga{ da go zasakam toa su{tevstvo! Nikoga{!!!

Prijatelot: ]e mora{.-se nasmevnuva.

^ovekot: to re~e? шPrijatelot:Ne rekov ni{to.

^ovekot: Te slu{nav, zo{to }e moram?

Prijatelot se sme{ka: Tebe da ne ti se pri~inuva ne{to? Ne rekov ni{to, {to ti e..

^ovekot: Prestani.

Prijatelot: Ama ne rekov ni{to stvarno..

^ovekot: Ne mi go zemaj i ovoj prijatel.. Prestani. Prestani!!!

Na rabot od scenata se pojavuva Mefisto za koj se doznava deka tamu sedel celoto vreme i po~nuva glasno da se smee.

Prijatelot go gleda vo o~i ~ovekot i dr`i telefon.

Prijatelot: Da }e po~ekam.

Mefisto doa|a zad Prijatelot, gi potpira racete na negoviot grb i dvajcata go zjapaat ~ovekot vo o~ite.

Prijatelot: Da a vo koja soba }e bide smesten? 666? Odli~no.

^ovekot: Prestani.. prestani..

Se pojavuvaat istite akteri {to gi glumat dvajca od |avolite: oble~eni vo belo: ]e morate da dojdete so nas.

^ovekot go poglednuva Prijatelot toj go simnuva pogledot, poglednuva nakaj niv i tivko izustuva:

Ajde dojdete .. ajde.

Mefisto povtorno glanso se smee.

Scena 4.

Sanatoriumot Sveti Teofilus Mefistofel. Prv raboten den na novata doktorka.

Mefisto: Vo imeto na celiot personal na sanatoriomut Sveti Teofilus Mefistofel bi sakal da vi posakam najtoplo dobredojde kole{ke.

Doktorkata: Blagodaram, pred se bi sakala da se vi se zablagodaram {to ja prifativte mojata prijava, samo koga bi znaele deka so meseci baram rabota po diplomiraweto, fala mu na boga me upati kon vas.

Mefisto: Bog nema nikakva vrska so ova.

Doktorkata: Taka se veli, inaku kako bi mo`el ~ovek da veruva vo Bog so site ovie u`asi naokolu.. i ako postoi sigurno e idiot.

Mefisto: Ili idiotka.

Doktorkata: Da.. Ako veruvam vo ne{to toa e razumot. Samo naukata ni ostanuva ni{to drugo.

Mefisto: Ili toa ili samoto zadovolstvo od rabotata.

Doktorkata: Od koga rabotite so lu|e Doktore?

Mefisto: Mo`e da se re~e deka gi nabquduvam od koga znam za sebe si. Kako male~ok obo`avav da im ~itam od o~ite.

Doktorkata: Mo`ebi seu{te mo`ete, {to ~itate vo moite?

Doktorot: Ne sum ve}e dete kole{ke odamna porasnav. -se nasmevnuva.

Doktorot: Va{iot prv pacient e vo soba 666, eve go negovoto dosie mo`ete da po~nete so nego u{te deneska. Moram da ve predupredam deka e te`ok slu~aj, barem mene uspeva da me zamori, cvrsto mom~e no o~igledno nemo`e da go lekuvam, vo moja blizina sekoa{ se izbezumuva.

Doktorkata: Sekako, ja razbitam sitoacijata }e po~nam u{te vedna{.

Mefisto: Slobodno.

Scenata se zatemnuva, a na nea vo istata soba vleguva Doktorkata so ra~na svetilka baterija vo rakata i prebaruva po hartiite na masata. Ostanuva tamu nekoe vreme ~itaj}i. Se dodeka ne upa|a Mefisto.

Mefisto: to pravite? шDoktorkata: Zaboraviv nekoe dosie, be{e otklu~eno..

Mefisto: Zo{to barem ne ste go upalile svetloto.. a za koe dosie se raboti?

Doktorkata:Nemo`ev da go najdam svetloto.. imam svoja lamba nekoi zapisi za pacientot vo 666.

Mefisto: A kako vi odi?

Doktorkata: ]e treba u{te vreme.

Mefisto: Da ..vremeto sekoga{ go ima ovde vo izobilstvo.

Doktorkata: Da.. izvinete.

Temnica se slu{aat glasovi.

^ovekot: Znaete Doktorke deka toj e samiot \avol.

Doktorkata: Go znam toa. Samo {to go pro~itav negoviot dnevnik.

^ovekot: No vie go qubite. Samo edno ne{to mo`e da go qubi \avolot..

Doktorkata: Jas sum `ena a ne Bog, utre }e mu ka`am.

Scenata ostanuva temna, se slu{a uralwe kako majmun i glasno vikawe, Mefisto vika i potskoknuva na mrtvoto telo na nekoja pacientka. Naedna{ vo sobata vletuva Doktorkata. Prestanuva koga ja zdogleduva i momentalno se stalo`uva i se transformira vo normalen ~ovek.

Mefisto po~nuva da se smee.

Mefisto: Sega ja znae{ vistinata.

Doktorkata: Znam mnogu pove}e odo{to misli{. Onaa ve~er koga me zate~e vo tvojata kancelarija, go pro~itav tvojot dnevnik. Znam se'. Znam za tvoeto semejno proklestvo za toa kako tvojot dedo `iveel vo nekoe zafrleno selo i ubival ku~iwa so zabite, za toa kako selanite go zapalile a baba ti go spasila tvojot tatko davaj}i go na ra|awe. Tatko ti se zbogatil na smetka na nasledenata zemja i tu`bite dobieni po sudovite. No prokletsvoto na taa \avolska du{a vrielo i vo negovite veni, toa mu go diktirale genite. @al mi e {to si moral da go gleda{ kako ja ubiva tvojata majka, a ti si bil samo dete.. samo nevino dete..

Mefisto: Na decata nikoga{ ne im e jasno {to se slu~uva koga betonot od skalite vrvi kon niv so ogromna brzina.. no sekoe dete ja proleva svojata krv.. a ponekoga{ i drugo go pravat toa pred nego na treti za da nema bolka. No odamna ne sum dete tuku poleka stanuvam ~ovek..

Doktorkata:I da znae{ deka toj ~ovek mu se voshituvam..

Znam i zo{to celiot `ivot si go pominal u~ej}i za mozokot, psihologija, psihijatrija baraj}i izlez, lek za semejnoto ludilo da go trgne{ |avolot od sebe.. yverot {to ve~erva ja ubi devojkava.. kako i drugi pred nea. Ne mi e va`no kolku si ubil, i kolku si se kapel vo krv za da ostane{ ~ist.. ne go gledam yverot. Da znae{ deka taa ve~er koga se vrativ doma pla~ev cela no}, lipav od bolka, ne pla~ev od so`aluvawe tuka poradi bolkata {to ja ~uvstuva ~ovekot koj vo tebe se bori protiv yverot i tamu se vidov sebe si i celiot svoj `ivot, svativ deka sum ista i deka te qubam. Te sakam do solzi. Ne se pla{am od tebe te qubam, nema da te iznesam na svetlinata.. }e ostanam so tebe vo mrakov zasekoga{, vreme e da go napravime rajot i kone~no da bideme lu|e.

(se baknuvaat)

Scena 5.

Mefisto ja otklu~uva sobata 666 i go pu{ta ~ovekot nadvor.

Mefisto: Site raboti za koi me obvinuvaat se samo Gospodovo delo, go valka{e moeto ime cela ve~nost dodeka stradav vo mrakot, mora{ da svati{ deka toj e vistinskiot \avol, izgleda deka odsekoga{ na prestolot }e bide samo \avolot, komplicirano e.. celiot toj koncept na beskone~nost e prokleto posran..

Mefisto: Sega si sloboden golem ~oveku.

^ovekot: Od sekoga{ sum bil.

Mefisto: Ne bidi drzok ve}e nema strav zo{to jas dozvoliv da me spoznae{, nadmine{ i da ne bide{ moj rob. No seti se deka nekoga{ si bil.

Imam podarok za tebe. -mu podava aktan ta{na.

^ovekot: Pari? Najgolemiot podarok e toa {to vo tvoite o~i gledam ~ovek. I toa {to nau~iv mnogu za tvoite slabosti ne-prijatele.

Ne blagodaram. -ja spu{ta aktan ta{nat pokraj nozete mu ja prifa}a rakata.

Iako me pu{ta{ na sloboda znaj deka }e te gonam so zakonot dodeka ne plati{ za devoj}ite {to si gi ubil.

Mefisto: Jas go poseduvam zakonot. I imam dovolno pari da platam za devojkite jas sum mnogu bogat ~ovek-~ovek od najvisokiot red na demoni.

^ovekot: Znae deka ]e se boram. шMefisto: Znam. Zapamti deka jas cela vechnost se boram.Gjavolot e najgolemiot borec protiv najgolemiot avtoritet i gospodar nad gospodari, koj svoite greshki mu gi prepishuva na buntovnikot.Ako se buntuvash propagandata kje te proglasi za demon vo rajot na robovi. Ne me obvinuvaj mene to sum `iveel kako takov vinata e negova..ш a"vinata"na lu\eto e to se zaqubuvaat vo mojata itrina i pritoa se"zarazuvaat"odш moeto"zlo"..

Scena 6.

Naratorot e oble~en isto kako na po~etokot, go ~ekaat dve devoj}i na agolot:

Velat deka ~ovek stanuva besmrten koga }e stavi red dva na hartija makar i bilo sostav doma{na rabota od tipot "Kako go pominav letniot raspust vo lapkawe poш barata i vo beskonechni masturbacii zamisluvajki go va iot sovr en zadnik dragaш ш profesorke".

Spored negoviot dnevnik semejstvoto na Mefisto seu te `ivee sre}no i rasko noш ш nekade vo novata zemja, imaat dve ubavi deca Adam i Eva koi neodamna sre}no stapija vo brak i sega razvratno i zaludno se obiduvaat da go potro{at neiscrpnoto natalo`eno bogatsvo na nivniot nenebesen Tatko na koj ve}e ne mu e ni gajle.

Prodol`enieto na ovaa prikazna }e go najdete vo Biblijata a toa {to se slu~uvalo pred sevo ova go ima vo zapisite na Upani{adite i vo potopenata hologramska-pornoteka na Atlantida.

A sea izvinete me moram ne to itno da svr am..ш ш -trga kon dvete devojki to goш ~ekaat i si odi.

А да уште нешто: „Кога доктор Фауст пишуваше за Мефисто, сфати дека е среќен и задоволен со себе, се отргна од своето биро и сфати дека целото негово патешествие била обична фантазија, па сега вие видете.“

Videobim: Site likovi, o~i, dopir.

Зошто? (Антишовинизам)

Сцена 1 (Војна)

(музика-песна: Љубав удара каде се човек најмање нада - група:Забрањено Пушење)

Ена: Љубомир се плашам, секој ден е се поопасно.

Љубомир: Нема зошто да се плашиш Ена.. малечка- сум јас тука. Само повторувај си во себе дека си горда Македонка, не ја пуштај мислата, ќе ти биде подобро.

Ена: Кога прабаба ми сакале да ја потурчат грабнала нож и си нацртала крст на челото, тоа е горда Македонка, јас не можам да бидам ни приближно толку храбра, премногу сум емотивна. Мило ми е што Господ те чува покрај мене, што си тука. Војнава ми го однесе семејството, сега само ти ми остана.

Љубомир: Ах.. да не беше ти мислиш ќе останев дезертер? Точно дека уште кога се сретнавме бев во бегство како и сега само поради тебе не се вратив да се борам. Во малиов.. (пауза)прст имам храброст и воља колку 20 кукавици заедно. Ионака неможеме да ги победиме западњаците и Западњаците, зошто тогаш да си го арчам животот за џабе..

Ена: Можеме да ги победиме само ако..

(се слуша тропање на вратата и глас од другата страна)

Десетарот: Љубомир Лавоски, знаеме дека си внатре. Воена полиција. (пауза) Отвори ја вратата да не биде полошо..

(Љубомир ја отвара вратата, влегуваат Десетарот со куче пудлица и двајцата војници )

Десетарот: Љубомир Лавоски –Ликовен Уметник- дезертер.

Љубомир: Мора да е некоја грешка не познавам никаков Александар..

Десетарот: Не вреди да се вадиш Љубо, комшиката Мица те оцинка.

Љубомир: Мица?

Ена: Бабата од втори.

Љубомир: Да и ебам матер. А ја уште ќе и даам вода..

Десетарот: Јас сум Десетар Санде Г.- Карпа. Воена полиција. Те бркаме од почетокот на војната.

Ена: Од почетокот? Љубомир па мене ми рече дека си се борел на почетокот, а дека си дезертирал за да ме чуваш..

Љубомир:(пауза) Како се вика кучето? Многу е слатко..

Десетарот: Сус! Тишина! (се смирува пали цигара и седнува)

Добро бе како не ти е срам бе магаре едно низаедно, секој ден на раце ни умира народов а ти овде си шлапаш со боици ко мало дете додека ние шлапаме во локви Македонска крв!

(кучето се разлјајува накај Ацо кој рефлексно се крие позади Ена и ја бутка накај кучето)

Љубомир: Ќе ве молам кучето..

Десетарот: Кучка е! Се вика Бета.. Што? Се плашиш од кучки? И треба. Бета има беснило и црви, затоа црвите како тебе ептен ја нервираат!

(Кучето пак залајува)

Ацо: Господа а нели би можеле да речете дека не сте ме нашле и да ме оставите, ветувам дека веднаш ќе се отселам.

Десетарот: Каква генијална идеа. Зашто мене не ми текна порано? (пауза) Ти бе будала ли си?

Знаеш ли со кого си имаш работа?

Го глеаш овој до мене? Се вика Мурџо, еднаш го беа биле фатиле западњаците и Западњаците, го беа мачеле, го тераа да признае кај му се кријат другарите и да ја издаде акцијата, а он место да не предаде си го одгриза јазикот и го плукна за и ако сака да неможе да каже. Ама го глеа Господ, го спасивме. Знаеш ли за што е способен еден човек како него?

Чомбе симни ги цвикерите. (кон другиот војник)

(другиот војник го открива лицето и се гледа дека плаче)

Ена: Зошто плачете ? Што ви е?

Десетарот: Госпоѓице ..(пауза)Госпоѓице..(пауза) Госпоѓице..

Ена: Ена.

Десетарот: Госпоѓице Ена ќе ве замолам да не му се обраќате лично, него непријателот го мачеше на најужасни начини, со најѕверски неизричиви метори од кои би повратила дури и прабабата на тетка ви..

Љубомир: Како?

Десетарот: Сус бе! Сакаш да знаеш како а? Сам си праша. Западњаците и западњаците го беа фатиле пред 3 месеци, го мачеа со најнова технологија. Тоа што му го правеа кога би ви го правеле на вас незнам дали би останале нормален. Три месеци- дваесет и четири часа на ден одново и одново му го беа пуштале филмот “Убава жена” со Џулија Робертс и секогаш после филмот му беа давале огледало и слика од Ричард Гир да го гледа контрастот. А сега секогаш кога ќе погледне убава жена како госпоѓицата Ена се расплакува затоа што знае дека не може да ја има поради тоа што не е Ричард Гир.

Љубомир: Господе боже.. Ѕверови.. ете гледате дека со право дезертирав..

Ена: Ама луѓе тоа мене воопшто не ми звучеше страшно.

Десетарот: Не ни очекував да разберете, вие сте сепак само женско.. (горда шовинистичка насмевка) му раскажував на вашиот дечко..

Ена: Бивш дечко.

Љубомир: Ена.. да ти објаснам само..

Ена: Ме излажа. Најмногу мразам лажговци.. а ти верував со сето срце. А сега немам никого.

Десетарот: Тука грешите. Јас ќе ви помогнам. Знам дека е лошо време. Но ваква е ситоацијата затоа што Свети Стојко Пророкот од Робивишцхе во своето житие беше бил запишал: “Некогаш во иднината во Македонија ќе има војна”. Ова е тоа време на таа војна, а луѓето бараат реални луѓе-сонародници кои ќе им подадат рака. Ви требаат луѓе како мене за.. (пауза) пријател. Лично ќе се погрижам да бидете сместени на сигурно. А господинот Љубомир Лавоски Ликовен Уметник Дезертер ќе добие шанса да створи илузија дека не е џганот што е и дека е вистински патриот и пример за...

Добро бе, абе ти Македонец ли си?

Ацо: Јас сум Вегетеријанец!!

(музика- песна: The Unknown Soldier група: The Doors)

Сцена 2.(Љубов)

(Локал, маса, Ена, Ана, Келнерот)

Келнерот: Значи еден густ сок и.. за вас? (кон Ена)

Ена: Црно вино.

Келнерот: Жал ми е немаме, само црвено имаме. Ќе сакате?

Ена: Може.

Ена: Инаку како ти беше таму?

Ана: Исто како тука пред војната, мирно. Како што е сега. Ама многу се плашев за луѓето што останаа овде. А и за себе. Еве гледаш ми требаше цела година по завршувањето на војната за да дојдам овде. Не ми се верува дека ги нема твоите.

Ена: Слушајно се најдов со некои далечни роднини не сум до толку осамена. Ама и тие се катиљ.

Ана: А мажи?

Ена: Долга е и широка. Кај тебе?

Ана: Кој и да досзнаеше од каде сум, ме гледаше како потресена девојка на која и треба некој да ја (пауза) утеши. А јас само си ја играв улогата и сами доаѓаа ама не дојде ништо посебно. Ај сеа кажи ми подетално.

Ена: На почетокот се закачив со еден сликар, испадна дека е кукавица и лажго. Потоа со Десетарот од воена полиција кој го уапси сликаров. Ама тој испадна дека е шовинистичка перверзна свиња еден ден ми прекипе..

Ана: Што ти направил?

Ена: Епа се шетавме низ плоштадот и..

(затемнување)

(Десетарот и Ена се шетаат)

Десетарот: Ама признај дека ти е убаво коа ти го праам она како што сакам а?

Кажи дека ти се свиѓа. Ај признај! Кажи дека сакаш!

Ена: Тргни ми се!! Идиот! Излези од пубертет еднаш! Не сакам да те видам!

Десетарот: Ај мрш. (плука) (пауза) Шо е ма? Да не мислиш дека ќе трчам по тебе? Ти ебам тоа овцата глупа.. Криво ми е што не те изебав па да имаш на шо да се сеќааш на мене!(пауза) (се врти на друга насока) Госпоѓице се извинувам да не имате запалка?

(затемнување)

Ена: А мене ни на крај памет. На почеток културен, воено лице, манири.. ми се обраќаше со госпоѓице.. ама кога го запознав се опушти и видов кој всушност се крие под маската. После него остатокот од војната го поминав кај еден богат патриот.

Ана: Се заљуби ли барем во еден од нив?

Ена: Се трудев ама не можев незнам зошто..

Ана: Тоа тебе ти е како проклетство, откако те знам не си се заљубила вистински.

Ена: Не е во мене проблемот. Ако има некој проблем во мене е тоа што сум пребирлива. И одбирам погрешни луѓе. И сега имам еден, се чекаме во 8 вечерва, сакам да му раскинам.

Ана: Еј, што ќе му речеш?

Ена: Ќе смислам некој изговор во автобус и чао аморе.

Ана: Ако така им треба, нека се мачат. Јас секогаш брзо се заљубувам и по кратко време сваќам дека не ги сакам. А таман ќе засакам некој подолго.. ќе ме заебе.

Ена: Мажи, сите се исти. До еден.

Ана: Ќе те искористат и ќе те фрлат на тротоарот како исцеден лимон.

Келнерот: Кутрите ние.. никој не не разбира, мажите само не повредуваат лелеее..ај да се наипеме уше по едно кафе..

Ена: Извини дечко разговараме..

(келнерот ja емитира со мумлање)

Ана: На овој му треба еден добар шринк.

Келнерот: Море тебе сестро ти треба еден добар шринк, еден од овие(покажува до подлактица) и еден од овие (покажува до рамо) еден спејс шатл.

Ена: Дечко ќе не оставиш сега да разговараме?

Келнерот: Па еве разговараме.

Ена: Добро што ти е проблемот?

Келнерот: Ти. Ти си ми проблемот. Ти и другарка ти и сите жени како вас. Цела година работам овде како келнер, слуга. Затоа што по војната ме откачи девојката и паднав во манична депресија -несмеам да работам ништо премногу сложено. А овде секој ден како да сум проколнат, не доаѓа никој туку само жени, жени како вас со исти муабети, исти поплаки и заклучоци, само што лицата им се менуваат.

Ана: И што нас не ни се нормални муабетите?

Келнерот: Во тоа е и проблемот, што на вас ви се нормални тие муабети. Само си ги надополнувате впечатоците за тоа колку се лоши и злобни мажите а колку се добри, чисти и невини жените. Денеска ми прекипе. Секој ден доаѓаат овде, жените како вас, стари и млади, пијат по 10 кафиња и цицаат по 4 кутии цигари и кенкаат за тоа како биле во потрага по љубов, па на нивна несреќа ги изневериле, мажите немале чувства, биле свињи, ги интересирало само една работа.. Епа јас сум маж. За колку само девојќи си ја иам траскано главата од ѕид, сум дозволувал да ме окупираат и згора на се уште секојдневно да трпам муабети дека сум немал никакви чувства и дека сум бил свиња само затоа што сум маж!

Ена: Добро, колку треба за пиењето? Ќе може сметката..

Ана: Ена..

Ена: Ана те чекам надвор.

(Ена заминува)

Ана: Добро и што е поентата што дојде на масава? Само да ни се истуриш?

Келнерот: Не, туку да ве замолам да не бидете такви како другарка ти, вообразени и препотентни. И најубавата жена ми е најодвратна кога е таква. А најлошото е што кога сте такви глумите манири и спонтаност а во главата имате план, систем, цела мрежа за да си го дотерате пленот меѓу нозе или да избегате ако сте вие пленот. Ги кривите другите дека ја уништиле љубовта кога уште на почетокот била само производ на вашата фантазија. Сакате спонтано да ја испланирате љубовта. Да ја заробите. И јас бев таков, затоа ја изгубив

девојката но сега знам како треба..

Ана: И како треба?

Келнерот: Искрено и директно.

Ана: Тогаш искрено и директно кажи ми зошто дојде токму на оваа маса?

Келнерот: Ај заеби другарката. Станот ми е преку улица сакам да дојдеш со мене кај мене.

Ана: Првпат ми се случува вакво нешто.. дај ми секунда да размислам.

Келнерот:Помина. И?

Ана: Па и онака не ми е и некоја другарка..ај да одиме.

(музика-песна:Funky Monks група:Red Hot Chily Peppers)

Сцена 3 (Корист)

(Ена доаѓа на автобуската, таму ја чека Дечкото со цвеќе во раце, тргнува да ја бакне во уста а таа му го врти образот)

Дечкото: Цел ден мислев на тебе.

Ена: Имам нешто да ти кажам. Многу ми е тешко ама сакам да раскинеме.

Дечкото: Зошто?

Ена: Затоа што си понизок. И срам ми е да се шетам со тебе.

(затемнување)

Дечкото: Цел ден мислев на тебе.

Ена: Имам нешто да ти кажам. Многу ми е тешко ама сакам да раскинеме.

Дечкото: Зошто?

Ена: Премногу те сакам, премногу си добар за мене и страв ми е да не те повредам. Сакам да ти дадам време да размислиш дали сум доволно добра за тебе..

(затемнување)

Дечкото: Цел ден мислев на тебе.

Ена: Имам нешто да ти кажам. Многу ми е тешко ама сакам да раскинеме.

Дечкото: Зошто?

Ена: Таков ми е периодот што едноставно неможам да бидам со никого. Знам дека ме разбираш.

(затемнување)

Дечкото: Цел ден мислев на тебе.

Ена: Имам нешто да ти кажам. Многу ми е тешко ама сакам да раскинеме.

Дечкото: Зошто?

Ена: Мама не ме пушта да имам дечко.

(затемнување)

Дечкото: Цел ден мислев на тебе.

Ена: Имам подарок за тебе. (му дава завиткан подарок)

Дечкото: Знаев дека ме сак.. (Ена заминува) ..аш.. (го одвиткува подарокот и гледа корпа за пазарење, почнува да плаче и го удира цвеќето од “земја”.)

(Ана и Келнерот)

Ана: Инаку јас сум по потекло од Охрид.

Келнерот: Ме боли кур што си од Охрид, ги имаш најубавите очи што сум ги видел.

(затемнување)

(музика-песна: Alabama Song група: The Doors)

Сцена 4 (Мир)

(Гостилница, Меанџијата седи зад шанкот. Влегува млада убава девојка.)

Ена: Добар ден.

Меанџијата: Добар ден.

Ена: Црно вино.

Меанџијата: Само црвено има.

Ена: Moже. (става цигара во устата)

Меанџијата: Дозволете.( и ја пали) Што мајка..оваа.. Што ве донесе на езерово?

Ена: Решив да земам малку одмор.

Меанџијата: Знаете не е баш туристичка сезона.. Да не имате роднини овде?

Ена: Ни овде ниту било каде во земјава. Сите се или починати или се мразат меѓусебно до непостоење.

Меанџијата: (ја погледнува како да е ненормална) Па.. да има секакви фамилии. Еве и жена ми од кога почина не постои.

Ена:(се насмевнува) Сам ја водите гостилницава?

Меанџијата:Имам три сина, јуначишта.. ама што вреди коа само еден ми помага и тоа најстариот. Ми помага, си работи. Другите еби-ветер.. како јас на нивни години.. само жени, пиење и тепање. Додуше најмалиот ептен и е по книгите, кога нема пиво, одамна се немаме видено.. се скаравме и избега од дома, ама не гол и бос ко нормален чоек, туку целата заштедата ми ја собра. Мислите лесно е цел ден да се дреме.. работи де.. на шанков, да се исфрлаат пијаници кога сте вие попијани од нив. Не е лесно да се води гостилница, тешко се заработува.

Ена: Како се вика?

Меанџијата: Koj? Велибор?

Ена:Koj e Велибор?

Меанџијата:Комшијата.

Ена: Мислев на син ви, најмалиот.. со книгите?

Меанџијата:Aaa.. Герасим, Герасим.. го валка името на прадедому, го викаат Огжал.

Ена:A што значи тоа?

Меанџијата: Некое животно, мене на пример другарите ме викаат..(пауза) Апансас Алабама Лапсус Црвљо Будалама Цревотијак.. скратено Шпрц.

Ена: Јас сум Ена. Мило ми е Шпрц. Изнајмувате овде соби?

Меанџијата: О да, да.. од денеска и попуст имаме.

Ена: Зошто?

Меанџијата:Денес е празник. Па знаете јас ја следам Харе-кришна филозофијата, само умствено не и материјално-не постам. А за нас секој ден е праник. Сакате да ви ја покажам собата?

(Низ вратата влетува Герасим(Огжал))

Огжал: Стари значи ич не си се сменил. Иста слика.

Меанџијата: Герасим, синко!!

Меанџијата се упатува накај Герасим и се гушкаат.

Меанџијата: Сине за парите ти простувам. Важно сега си тука.

Герасим: Стари еве ги удвоени.(фрла кесе пари на масата)

Меанџијата:Абе знаев дека не си шупак. Ако те карав ја тоа за твое добро иначе цело време верував во тебе. Две години копук еден заебан..кај беше.. срцето ми го скрши..(гледа во кесето)ама ете.. си станал маж. Ај после ќе ми раскажеш све со ред сеа да те запознаам имаме гостинка. Ена, ова ми е најмалиот син Герасим.

Ена: Здраво, татко ви штотоку ми раскажуваше за вас, јас сум Ена.

Герасим: Герасим.

Ена: Ми спомна татко ви и за надимакот..

Герасим: Извинете што ве прекинувам, ама јас навистина не се чувствувам добро. Морам да легнам.

Меанџијата: Од патот му е, а и од мал по малку спие. Синко одмори се убаво утре ќе праиме муабет.

(Герасим ништо не одговара само се повлекува)

Eна: Добро тогаш Шпрц. Договорено е за соба. Ми треба за четири дена. Одам да прошетам на пристаништето.

Меанџијата: Сакаш друштово?

Ена: Мислев дека треба да се грижиш за гостилницата.

Меанџијата: А да, секако.. само се шегував. Се занесов ќе заборавев на обврските. Време е да го извадам постариов син од кујната да го израдувам со веста.

(Ена заминува)

Меанџијата: Стоко, ај дигај се. Еден и пол е, го преспа денов мрзо една. Дојди да ти кажам кој дојде.

Најстариот син: Што си се раздрал бе стари. Кој дошол?

Меанџијата: Е знаеш кој дојде..ќе пукнеш од среќа.. абе една бомба женска што да ти кажуем..

(музика-песна:World in my eye’s група: Depeche Mode)

Сцена 5 (Љубов)

(плажа, Герасим пие вино, Ена пристигнува)

Ена: Што правите сам на плажава? Ќе настинете вака..

Герасим: Не ми се обраќај со вие.

Ена: Не изгледаш најдобро. Нешто не е во ред?

Герасим: А кога нешто било во ред?

Ена: Виното! Црно е.

Герасим: Па?

Ена: Со години сакам да се напијам црно вино. Татко ти ми рече дека немате. Од каде ти е?

Герасим: Го купив од западњаците и Западњаците.

Ена: Откако победија во војната, продаваат сешто.

(и го подава)

Герасим колку години имаш?

Герасим: Дваесет и пет, а тебе како ти беше името?

Ена: Ена. Две години сум постара од тебе.

Герасим: Годините не се важни важно што ќе доживееш за тоа време.

Ена: Татко ти ми кажа дека сакаш книги. И јас многу читам. Какви книги сакаш највеќе?

Герасим: Реалистични романи. Ама не ми е сега до муабети за книги.

Ена: Добро само сакав да ти помогнам. Ама ако не ти се зборува ќе си одам.

Герасим: Не. Остани.

Ена: Добро. Ќе останам ако ми дадеш уште вино. (се смешка и пие) Често пиеш?

Герасим: Само додека сум буден.

Ена: Никогаш не сум ги разбрала луѓето што многу пијат. Знам дека се тажни. Но што и да им се случило може да го преболат, наместо да се гушат во тага.

Герасим: Мислиш дека се може да биде преболено? Сигурна си?

Ена: Кажи ми што ти се случило толку страшно? Несакам да ти судам, сакам само да те ислушам.

Герасим: Пред две години, веднаш по завршувањето на војната.. жена ми се пораѓаше.. прво дете, ќе умрев од радост. Кога.. докторот излезе, ја протресе главата го сврте погледот и ми рече: “Жал ми е господине, вашата жена почина, бебето се задуши на пола пат во стомакот”,(се расплакува) влетав во салата а таа беше мртва со сеуште со надуен стомак. Неможев да поднесам. И сега неможам да поднесам. Во тој момент умрев одвнатре. Секакви чувства кон луѓе, секој атом верба во Господ или смисла исчезна со таа сеопфатна смрт. Со денови сакав да се самоубијам но организмот ми беше парализиран од стрес. Од тогаш сум мртов човек. Не чувствувам ништо. За мене постоеше една жена и таа замина. Јас само го чекам моето време. Единствената причина поради која не се самубивам, е таа што не сакам да ширам тага по светов, сепак има луѓе кои ме сакаат, пријатели, роднини, не се самоубивам за да ги поштедам од таа тага што ја носи смртта. А пијам зошто така ја засилувам болката и губам свест, пијам за да заборавам кој сум, каде сум и што сум изгубил.. пијам да заборавам дека сум мртов.

Ена: Но ти си жив. Тука си. До мене. Зар не ја чувствуваш ракава?(му ја зема дланката во нејзините дланки)

Герасим: А зар тебе вистински ти е грижа за тоа кој сум и што оправдувања имам за тоа што сум ваков.. никој не се грижи за никого, тоа нјубаво го научив во војната. А животот е исто толку хаотичен како некоја војна и пак никој не се грижи за никого. Се што прават луѓето го прават за себе.

Ена: Сакаш да ми кажеш дека те слушам од сожалување само за утре да се чувствуам како да сум направила нешто благородно што сум се обидела да ти помогнам?

Герасим: Ете гледаш дека знаеш за што зборувам.

Ена:Ама јас не сум таква..

Герасим: Докажи.

Ена: Како?

Герасим: Верувај ми. (станува и ја зема за рака)

Ена: Што си наумил?

Герасим: Ќе ми поверуваш ли ако ти кажам дека се што сакам од тебе вечерва е да се качиш со мене во мојата соба а кога ќе бидеме таму се што ќе сакам е да те гледам во лицето. Цела ноќ. Без да се обидувам глупости.. за мене постоеше само една жена.. ти ги имаш нејзините очи..сакам само да ги зјапам и да замислувам дека е жива.

Ена: Герасим, ти верувам, ајде да се качиме студено е.

(затемнување)

(Меанџијата и Постариот син)

Меанџијата: Ти викам синко, мене дедо ти ми раскажуваше вака за жените. Ми рече: Сине љубовта не се планира, уствари можеш да планираш ако сакаш да се заебеш.

(затемнување)

(Герасим и Ена лежат заедно во кревет, Ена станува и оди до прозорецот)

Ена: Прекрасно утро. Сонцево одамна не греело вака.. волку пријатно. Герасим.. вчера пред да водиме љубов ти реков дека те љубам. Сум го велела тоа и порано. Ама после многу години, жими Господ ова е првпат вистински да го мислам. Знаеш имав еден проблем. Неможев да се заљубам. Дојдов овде за да се одморам од таа потрага по љубов.. и случајно те најдов тебе. Колку неочекувано.. се надевам дека и ти се чувствуваш исто и те молам немој да се чувствуаш лошо поради тоа што го прекрши ветувањето поради тоа што водевме љубов..

Герасим: Зашто да се чувствуам лошо? Секогаш се чувствуам убаво коа ебам.

Ена: Молам? Што ти е ? Не зборувај така..

Герасим: Ама баш добро те обработив вчера и физички и психички.

Ена: Не те разбирам. Што сакаш да кажеш со тоа?

Герасим:(се смее) Сакам да ти кажам дека никогаш сум немал бремена жена. Имам 19 години, пијам кога ќе ми дојде и тоа не често. Го лажам татко ми дека сакам книги за да ме фали. Ти кажувам дека лажев кога ти реков дека те сакам вчера во постелава. Ти кажувам дека ти ја познав сортата уште од прв поглед и дека презирам такви кучки како тебе, полоша си од ѓавол не затоа што си злобна, туку затоа што си начукала 27 години а уште не знаеш што сакаш, празна лејка. Да, Да Ена сакам да ти кажам дека се што ти реков вчера беше една огромна лага, ТЕ ЛАЖЕВ!!!

Ена: (плаче) Зошто Герасим? Заради сексот?

Герасим: Воглавно. Но поважно ми беше да се почувствуаш искористена и повредена. Гледај на мене како на демон пратен од Господ да те повреди за да се почувствуваш како мажите што си ги повредила.

Ена: Зошто баш ти.. а јас вчера се заљубив, ти не сваќаш.. јас навистина се заљубив.. зошто ми го правиш ова?(се расплакува)

Герасим: Затоа што ми се може. Немај гајле ќе ти помине ко на кучка. Ај сеа излегувај надвор, заврши .

(Ена оди накај вратата без збор)

Герасим: Еј Ена (пауза)-чао аморе!

(затемнување)

(музика-песна:Liar група: Henry Rollins Band)

Дечкото:(има корпа во рацете) Жени.. ќе те искористат и ќе те фрлат како исцеден лимун на тротоарот....

Случаен постар минувач: Што рече?

Дечкото: Викам, жени ... ќе те искористат и ќе те фрл....

Случајниот постар минувач: Види дечко, јас сум женет човек и сум ги поминал тие сељачки шовинистички фази низ кои сега поминуваш. И ќе ти дадам неколку кратки совети, како прво треба да сватиш дека и жената е човек.-Човечко суштество? Разбираш?

Дечкото: Да па баш затоа...

Случајниот постар минувач:

И треба да сфатиш дека како помеѓу било кои човечки суштества машкото и женското можат да бидат пријатели. Тоа сознание нема да те прави љубоморен.

Дечкото: Ама не разбир...

Случајниот постар минувач:

Те молам замолчи и дослушај ме и така немам многу време морам да го земам син ми од кај баба му. Мораш да ја третираш жената со истата почит и внимание што го заслужува секој, да не ја дискриминираш на ниедна основа, да имаш разбирање и толеранција за нејзиното време, потреби, обврски, и да и помагаш да ги решавате проблемите заеднички, а не од гордост да се правиш маж кога си уште млад и да глумиш жртва или фраер. Ако доволно сакаш некоја девојка, ќе најдеш сила и посветеност да и ги толерираш маните и да живеете во љубов, а не во постојани караници и глупости.Запамти го се ова што ти го реков, еве ми доаѓа автобусот извини... пријатен ден да имаш и да не се секираш.

Дечкото: Фала на советите господине,

стварно ќе размислам за кажаново и ќе се трудам да го применам.

Дечкото ја фрла корпата во канта за ѓубре и расположено си оди со свиркање. Некоја премислена девојка вика по него од позадината. Тој застанува и се насмевнува:

Taa:“Извини, извини... незнам што ми стана така да те откачам, може ли да почнеме од ...почеток пак? “

Дечкото: „Од почеток не. И немој никогаш да ми се извинуваш за ништо. Но може да продолжиме со тоа што го имаме и да го чуваме. Меѓу нас што сме преблиски нема „извини“ со зборови.“

Насмеани се прегрнуваат и се бакнуваат.

Иван Стојановски

Интернет

Интернет

Иван Стојановски

Нет гуру Наратор : “Кога ќе го истражувате кибер просторот и бројот на информации ќе се изненадите од две работи. Првата е колку многу информации има. А кога ќе прочитате и научите доволно ќе се изненадите колку малку информации има.” –цитат на нет гуруто што оди по мрежите под надимакот Никнејм.

Сцена 1 -Гејмери:

Гејмерос: Абе ДОТА посебно ме нервира, ама од WOW боља игра нема.

Нубос: Па знаеш како почна ДОТА? Некое дете у америка го модифицираше Дифенс Оф Ди Ејнчнтс сценариото за Warcraft 3 –уствари ДОТА и - е првите букви од тоа сценарио, а најсмешно е што има луѓе што со години го играат тоа срање и уште не знаат што значи. Дота е за нубови и за деца.

Него коа сме кај WOW- највише ме нервира што нема вориор за блоделф, мора паладин да играм... а паладин нема ни дуал вилд ни дпс...

Гејмерос: Па играј роуг, ќе имаш ем дпс, ем дуал виелд, технички за паладин најбоље е дварф, најбољи расни магии има-ама глупо изглеа – плус е алијанса.

Нубос: Абе така да глеав кој за што е најдобар ќе играв гном мејџ, а тоа неможам да го гледам камо ли да го играм. Иам приест сакав да идам шадоу ама ме напраија хил бот.

Гејмерос: Епа паладин е баф бот. Све може за ништо не го бива. Играј друид господ да те види. На 68ми левел се претвараш у гавран и немораш да даваш 1000 голд за флаинг моунт.

Нубос:Абе друид е супер, има све може и кастер и за патување е добар и као роуг за дпс у катформ и мечка за танк. Ама има еден голем пропуст... неможе да користи мачови. А ја сум болен по мачови.

Гејмерос: Епа тогаш играј хјуман они се најбоља раса за мачови имаат плус 5 експертизам за

мачови и ем 10% добивки на репутација, тоа поише ќе ти вреди коа ќе грајндаш реп за кључеви, рецепти и армор.

Нубос: Абе да, има и супер таленти за вориор у новата експанзија, ама проблемот е што цела плејт гир е за паладин секој оклоп има интелект на него, а на вориор тоа не му користи. Стварно незнам што да почнам за алт.

Гејмерос: Епа види кој гилд е најбољи за рејдови и види на форум што класа им треба. Ако не иди играј РП ебате.

Нубос: Да бе сеа ќе се замарам. Ќе почнам блоделф роуг –стелтот маме ебаа за пвп. Мастер оф Дисепшн –најбољи талент.

-Поминуваат две девојки и ги одминуваат-

Девојка 1: Еве ги пак овие гејмериве со кодираниот јазик.

Девојка 2: Мразам гејмери- еднаш идев со еден таков месец дена...

Девојка 1: Зашто раскинавте –те изневери?

Девојка1: Не, не ме изневери уопште... чудно сеа што станав свесна за тоа... ама киснеше у играчница по цел ден и цела ноќ! И не се тушираше. Кога и да му се јавев муабетот беше –Кај си? – У играчница сум, ќе се чуеме после. –и после спиеше. И цело време збореше вака како забеганиве.

Девојка2: Епа супер што си му раскинала. И ја идев со еден таков забеган по кантер- таа играта со пукањето– ме тераше цела ноќ да киснам у играчница и да слушам дерења “Уби го копилето на скали е на скали ме скина!!!” или “ Коли го коли го маме му ибам!” –“Снајпер на тунел!! Кампира!” можеш да замислиш само кој хорор ми беше. Тотално те разбирам, го видов истиот пред некое време –уште е заглавен у тие глупости. Сеа се глеате уште твојов?

Девојка1: Па го викам коа ќе ми се расипе компјутерот. Иначе не, неможам такви да трпам, више преку глава ми се. За ништо не ги бива.

Девојка2: Еј абе да не знаеш како да ги тргнам тие сликичкиве од емесен? -Ептен ме нервираат. Неможам збор да разберам.

Девојка1: Незнам, ај ќе го прашам бившиот па ќе ти кажам.

Сцена 2 : Хакер вонаби

Двајца другари прават муабет.

Брат: Пеер мајстор си значи. Ја ова уште не научив да го праам.

Пеер: Брат абе обично преинсталирање виндоус само кликаш некст, некст и готово.

Брат: Знам бе пеер ама страв ми е да не заебам нешто.

Пеер: Брат абе не си ваљда до толку дудук, башка имаш дупло подобар компјутер од мојот и тродупло бољи интернет... ја ова да го имав да знаеш што работи ќе свршев.

Брат: Пеер мора да ме научиш да станам хакер. Иам потенцијал, еве за WOW си чул? Ми кажа еден другар како да си наместам дома за беспари да ја играм и ме викаа луѓе да им наместам дома – и тоа сериозни луѓе со фамилија- иначе многу е скапа играта и се плаќа за секој месец.

Пеер:

”Има само една игра.-Make love not Warcraft.”

10 милиони играчи ВАУ! Ју ар нат приперд!”

А покемон сликички собираш? Тоа воркрафт ти е чист покемон. Кааааамеее хааааамеее бран!

Брат: Тоа каме хаме е од Драгонбол си го згрешил цртанот- везе немаш.

Пеер: Самиот факт што го знаеш ова е многу тажен. Оф господе боже тој хакер ќе станел. И чекај зашто сакаш да бидеш хакер?

Брат: Па знаеш она да пробивам у системи, да крадам пари од банки, да си купувам ствари со туѓи кредитни картици, да добијам пристап до тајни податоци. Знаеш тие ствари.

Пеер: Чекај да видам што цигари пушиш… -ја гледа кутијата цигари на маса-

Брат: Зашто?

Пеер: Па да знам што цигари да ти носам у затвор.

Брат: Абе озбилно барем кажи ми од кај да почнам.

Пеер: Слушај сеа – не се заебавај со такви холивудски глупости и не се занесувај, ко прво за хакер треба да си посветен, упорен и работлив. А ти ниедно не си. Додека јас програмирав на комодоре 64 ти собираше парички на супер марио, додека ја харав по бибиесови ти учеше кој автобус кај иде, затоа слушај ме што ти зборам. Треба да научиш програмски јазици, Бејзик, Паскал, Це плус плус, Јава ... да си инсталираш линукс и да учиш команди на памет.

Брат: Абе сигурно има и пократок пат, дај кажи ми некоја адреса кај што може да се научи на интернет хакирање.

Пеер: Ти стварно се понашаш ко идиот, мислиш хакерите јавно се експонираат и ги учат другите како да хакираат?

Највеќе треба да се пазиш од вируси пример тројани, да не симињаш слики што ти ги праќа секој и никако да не ги кликаш. Спајверите се поопасни и ги фаќаш коа демек даунлоадираш кодекси за да глеаш порно. Или од имејл скамови – оние ланци прати на сите пријатели блаблабла –е баш тие се користат за правење датабази на имејли за рекламен спам и други цели. Или тие лотариите што демек си ги добил, служат да има пратиш податоци од банка за да те ограбат. Исто и писмата од типот “ Јас сум од африка помогни ми да ги подигнам моите 50 милиони долари”. И никако не кликај на оние гиф сликички во вид на прозорчиња што викаат дека си добил награда затоа што си 999.999.999 ти посетител. Тоа ти е основно од што треба да се пазиш. Можда е добра идеја ако више имаш желба да се моташ по форуми за програмирање и да се спријателиш со луѓе таму. Добра идеја а?

Брат: Епа нема ништо да ги разберам и да ми кажат. Исто ко и сеа тебе што не те разбирам баш.

Пеер: Абе ко прво ти немаш морална основа за хакер. Пример незнаеш да чуваш тајни. Цел град те разбра првпат коа ебеше. Таков си- фалбаџија. И најважно правило е дека правиот хакер никад не признава дека е хакер. Ја на пример не сум хакер.

Башка повеќето од хакерите не се злобни, туку се баш заштитници на интернетот. Ги ловат злобните почетници. Прво затоа што биле фатени и вработени да штитат фирми и организации, второ затоа што вистинската смисла не е да оштетиш некого, туку да му помогнеш. Не си свесен колку е лесно да се упропасти нечија макотрпна работа.

Брат: Абе има нешто у ова што го збориш, ама што те прашувам тебе ќе го прашам гугл.

Пеер: Е таков те сакам, да го користиш интернетот да научиш нешто а не само да се заебаваш со глупости. Да те предупредам за една почетничка грешка – програмите што викаат дека се за некакво хакирање и што можеш да ги симнеш беспари се уствари вируси, чим ги активираш отвараш врата да ти влезе некој у компјутер.

Брат: Е ако де санки имам ја којзнае што да кријам. Абе пеер ама ја незнам англиски као тебе.

Незнам ни да пишувам ко што треба.

Пеер: Па имаш спелчек у ворд.

Брат: Шо е тоа?

Пеер (прави пауза и воздивнува): Убаво викаше Исус :”Не ги расфрлајте своите бисери на свињи.” Па не ли научи англиски од телевизија до сеа? И така пола живот го остаи пред телевизор...

Брат: Абе ја ги разбирам, ама не све ме разбираш?

Пеер: Да, да...

Истовремено Пеер ја става раката во џеб, по неколку секунди се слуша ѕвонење на мобилен.

Пеер: КОоој ли е сеаа?

-го става мобилниот на уво-

Да, да... добро. Ајде сеа ќе дојдам. Чао.

Еј брат морам да идам. Ме викаат од дома ми дошле гости.

Брат: Океј пеер, фала за ова. Ќе се видиме.

Пеер: Ај чао.

Пеер излегува од влезна врата, се прекрстува –крева раце и продолжува со забрзан од, и кратко со шепот изговара:

“ Прости им господе не знаат што прават.”

Сцена 3: Сајбер што!?

Дечко и Девојка прават муабет за тоа што не се прави муабер туку едноставно се прави.

Девојката: А си пробал некад сајберсекс?

Дечкото: Пфффф глупости, да седам пред компјутер да се допишувам и да го дркам у исто време?

Девојката: Така нешто.

Дечкото: И од кај ќе знам дека од другата страна нема некој тип што се заебава, или уште полошо некој педер што се пали?

Девојката: Па никад не се знае, ама мене не ми смета.

Дечкото: Па нормално дека не ти смета, женско си тотално сфаќам зашто не би ти сметало да имаш сајберсекс со женско.

Девојката: Ама компјутерџиите се најдобри ебачи.

Дечкото: Ја не мислам така, јас мислам дека се големи дркаџии. Немаат пракса.

Девојката: Па баш дека се дркаџии, го имаат видено цело порно што постои на светов, знаат поише пози, техники и све друго, знаат како да задоволат жена.

Дечкото: Има логика. Ама теоретски, ќе ти објаснам сеа ја практично како треба.

Се бацуваат и драпаат.

Дечкото: Еј неам кондоми.

Девојката: Јас мислам дека имам. –оди до регалот и вади цело пакетче кондоми Тројан.

Дечкото: Сеа ќе видиш како ќе ти влезам у системот со Тројан!

Заедно се смејат и почнуваат да се соблекуваат, музика –се затемнува сцената.

Сцена три: Морална дебата за интернетот

Друштво луѓе седат во кафич, пијат и дискутираат за тоа дали интернетот е лоша или добра работа.

1: Јас мислам дека интернетов не води кон некаква дееволуција. Не претвара во инвалиди, на сточиња сме со саати како во инвалидска количка. И сите станавме професионални дактилографи. Хорор, стварно ме плаши ситоацијава, ко некоја епидемија е.

2: Што тропаш глупости, возрасен си и сам си крив за тоа колку време заглавуваш пред компјутер. Интернетот е најдоброто нешто што се случило во 21виот век. Замисли можеш да најдеш било кој познајник што си го барал, или бивша девојка –да речеме преку фејсбук. Можеш да прочиташ за се што те интересира од повеќе извори и сам да пресудиш што ќе прифатиш – за тоа ти е википедија. А да не збориме дека можеш и секое ѓубре од подрум да го продадеш на ибеј. Можеш да учиш и да работиш преку интернет, све што сакаш можеш да праиш, не се сведува се на играње игри и глеање порничи.

1: Да бе ги глеам сите се утепаа од учење. Све заглавуваат у некој ендек као форуми кајшто се самодокажуваат колку се они супер.

Море црно ни се пишува ако продолжи вака, интернетот за овој век е она што беше телевизијата за предходиот, Биг брадер ис вачинг ју.

2: Што е сеа –пијана параноја? Глупости. Интернетот е интерактивен, телевизијата не е. Оу извини ги забораив телефонските повици во програма. –Абе не ме заебавај. Тоа ти е како да споредуваш папагалче у кафез со микроб што може сегде да се пикне.

1: Епа тоа де стануеш микроб. И се пикаш подлабоко ширејќи ја болеста. You’re finally content- you love big brother.

2 : Добро де лош пример сакав да речам орел што лета слободно ама однапред знам како ќе реагираше на тоа.

1: Американски белоглав орел- лешинар? - лошо е “цензурирањето”. Самиот термин цензурирање во медиумите воопшто е подла стратегија за насочување на луѓе кон страв и неактивност посебно интелектуална неактивност.

2: Ете го-нели ти реков- пак параноја. Точно е дека цензурата има циклични наведувања да те одвлече од вистинската информација. Ама треба да знаеш да копаш. Еве како јас го сфаќам интернетот. Пази сеа и не параноиши молим те... Во дождовните шуми пример на самите корења се простира мрежа од друго растение –паразит на корените кое пренесува храна и

информации. И целата шума е поврзана во една локална мрежа, и комуницира преку размена на биохемиски материјал. Епа тоа е интернетот, организам само што –овој е вештачки и место паразити на корења имаме оптички кабли па дури и бежичен трансфер на информации. Ти се свиѓа?

Гледај само колку е подобрен светот- какви се не можности имаме...

1: Да глеам дека светот е поретардиран од порано. Децата едвај искачаат надвор да си играат. Цело време се на компјутер. И сите само зјапаат у екрани, или у телевизор, или у монитор или у ебано екранче од мобилен.

2: Увек те фаќа параноја за ова. Не се плаши само нова технологија е...

1: Абе сум се возел на тој рингишпил, никад не застанува- освен ако не изрипаш од него уште малце и бар кодови ќе ни стаат на тил, и биолошки чипови на раѓање.

2: Да бе терминатор ќе ве папа деца!

1: Па да не не иде натаму работава?

2: Си претерал со глеање на Матрикс - кецот.

Сакаш да го чуеш моето мислење?

Мое искрено верување е дека науката и технологијата можат да го избават човештвото од глупости. А не параноидни сељаци ко тебе што мислат дека интернетот е создаден од “ѓаволот”.

1: Ама мораш да признаеш дека создава зависност.

2: Не го толкувам тоа така. Времето поминато на интернет не е изгубено време. Не е тоа паралелен свет, истиот свет е – само начинот на комуникација инволвира читање и пишување – две вештини кои тееееешко се совладуваат за такви како тебе.

1: Абе болест жива е –не збори.

2: Знаеш дека она тресењето нога на ученици во клупа- што е обична манифестација на досада и желба да се избега – е прогласено за болест наречена рестлес лег синдром- синдром на немирна нога ти се молам, и плус за тоа има хемиски лекарства.

Баш ради такви како тебе има такви глупости. Ама тоа е во домен на психологија а не на информатички технологии. А ти појма немаш и од двете!

1: Ја барем иам живот!

3: Доста и двајцата!!!

Дојдовме овде да се напиеме нешто и да се релаксираме- не да ја одлучуваме судбината на светот.

Абе цело време ве слушам двајцата и ви се чудам, мавате контра у крајни граници- не е све така црно(покажува накај 1) и бело(покажува накај 2 и му намигнува без да го види 1) околу интернетов ... поише е сиво.

“Духовен експеримент”

Сцена 1

Арџуна и Кришна

Кришна: Арџуна, мој најпосветен ученику, твоето познавање на јогата те одржа млад и убав и здрав и силен, твојата посветеност на старите текстови го искова твојот ум да биде појак од секој меч, сега е време за последниот тест. Еве сме Арџуна на полето на Курукаштара, од едната страна ме имаш мене а другата страна се сите пријатели, роднини и твои драги луѓе, но тие ти се непријателот. Одбери твојот бог или нив.

Арџуна: Кришна, мој најдобар пријателу, зошто го разгоруваш најцрвениот оган на Агни во моето срце да ме раскинува да се ослободам од земните врски и тоа јас да бидам џелатот на моето напредување нагоре?

Кришна: Не е целта на оваа битка да го заборавиш овој свет и да убиеш се што те поврзува со него тука. Демоните сакаат да ја злоупотребат твојата љубов, затоа твојата љубов мора да биде свртена кон мене и само мене, бидејќи само преку мене ќе се ослободи твојата душа, тоа е и целта на човечката форма –можноста да ме спознаеш. А за да ме спознаеш мене треба прво да допреш во сржта на себе, а за тоа треба сите други души што ти го грабаат и позајмуваат телото и умот да ги изгониш од своето срце за да може твојата душа да биде едно со твоето тело.

Арџуна: Го разбирам тој концепт. Ми зборуваш за душевни симболики, а ме тераш да си ги убијам саканите...

Кришна: Нивните тела се само мајата на овој свет, тоа се бесмртни души што менуваат облека, нема да исчезнат, затегни го лакот сега и тргни во бој-тоа е твојата должност.Послушај ме и покори ми се.

Арџуна: О Боже мој најмил, какво е ова лудило?

Кришна: Зар се сомневаш во мојот суд и мојата воља?

Арџуна: Не!

-отсечно одговара Арџуна и го витка лакот за да го закачи конецот.

Кришна: Доволно е.

-рече кришна и војската од другата страна исчезна.

Арџуна: Кришна, не разбирам... што стана?

Кришна: Твојата воља да ми служиш слепо наспроти сите маи на умот ти даде духовни очи. Оди до реката и таму во водата ќе те чека твојот најголем непријател, а зад тебе грбот ќе ти го чува твојот најголем пријател.

Арџуна се симнува од двоколката и оди до водата.

Арџуна: Во водата се видов себе, а зад мене беше небото.

Кришна: Токму така. Како сам на себе што можеш да си наштетиш никој не може, и затоа самиот на себе си си најголем непријател, а само преку небото и Бог можеш да го најдеш вистинскиот пат, и затоа тоа ти е најдобриот пријател, неможеш да веруваш на луѓе.

Сцена 2

Артур и Мерлин

Артур: Мерлине, премудар учителе и најблизок пријателе, толку долго го бараме светиот грал што бевме до краиштата на земјата, до светата земја и назад, еве сум сега болен легнат и барам од тебе совет, како да го најдам гралот и да го спасам кралството мое?

Мерлин: Ја знам моќта на новиот бог, и видов како паганските племиња ги одврати од прастарите нарави на крвопролевање и влеа нова идеа за братство и љубов, ги запознав добро неговите дела- како отсекогаш да сум ги знаел и знам каде е гралот.

Артур: Па зошто толку долго не остави да талкаме? Кажи ми –моето време овде истекува.

Мерлин: Прати го Персивал нека го донесе првиот крст што ќе го најде, и ќе ти покажам каде е Светиот Грал на твојот бог.

-затемнување-

Артур: Еве ти обичен крст. Покажи ми сега? Но те предупредувам, не си играј со светиот симбол и твоите пагански магии, за да не хулам на бога преку тебе- веќе незнам ни што е од бога а што од ѓаволот... уморен сум и слаб... покажи ми го гралот брате...

Мерлин го зема бронзениот крст со полукружно дно и зема шише вино од масата и го превртува крстот наопачки и сипа вино во полукружното постоље и му го подава како чаша на Артур.

Мерлин: Еве ти го светиот грал... кралу, тоа во него е крвта на Исус, а превртениот крст е ѓаволот.

Артур : Богохулие! –се збркува и пелтечи- Гралот не стои така! – му го зема крстот на Мерлин и го превртува да стои исправено. –Туку вака!

-Артур го спушта крстот со виното на масата на која има распослано карта од светот и виното се разлева од цела Европа до Ерусалим.

(напомена: Оваа сцена драмски може да биде изведена со камера и видеобим што дава жива снимка(или подготвена снимка која симулира жив пренос) од масата на Артур)

Мерлин: Го гледаш ли сега ... светиот грал?

Артур: Од паган како тебе не очекував ни помалку од твоите ефтини магионичарски трикови.

Сцена 3

Младичот и Исус

Младичот: Еве лежам во својот кревет во ноќта, ги научив сите дупки на таванот, зјапам во мракот или лежам така со часови по цели ноќи и неможам да заспијам.. Господе помогни ми зошто е се’ така како што е? Исусе ме слушаш ли?

Исус: Јас ти ја слушам секоја мисла а камо ли зборовите. Отсекогаш било така. Што сакаш да ми кажеш? Или да ти објаснам?

Младичот: Зошто се чуствувам лошо? Нервозно и несигурно? Зошто мислам на тоа како да правам пари за да имам нормален живот?

Исус: Затоа што бркаш материјални трици. Овој домен- материјалниот свет е најдоброто поле на дејствување на ѓаволот бидејќи се обидува да те убеди дека миновното е вечно и да те погуби. Јас за птиците се грижам што ќе јадат а камо ли за тебе?

Младичот: Што ќе јадам? Вчера јадев риба-конзерва без леб и ти тоа го нарекуваш грижење?? Сакам да имам пари за удобен живот, сакам да патувам да шетам да летувам. Да работам и да заработам чесно, да трошам за убави работи за мене и тие што ги сакам. Зошто овие награди ги имаат неправедните, а не добрите и чесните?

Исус: Знаеш дека тоа е тест на алчност на нашиот севишен татко. Колку кој е себичен ќе му го одреди местото во рајот или пеколот.

Младичот: Самата замисла за постоење на пеколот е страшна работа, нели севишниот татко е бог на самата Љубов??? Баш поради тоа мислам дека сите ќе се спасат и дека пекол нема. Ама ова овде... Не сакав така да размислувам... но изгледа дека е вистина што велат дека со страдање се доаѓа до спознание. Објасни ми зошто е така подреден светот?

Исус: Еве ти го објаснението што го бараш. Јас како бог ги знам маките на секое живо суштество, ги имам со нив и низ нив преживеано сите судбини и трагични и добри, но бидејќи повеќето се трагични барав начин како да ви доловам колку многу сум страдал јас –за сите вас. И единствениот начин беше преку симболиката да се симнам како човек и да пострадам за вашите гревови да

бидат простени.

Младичот: О Боже... значи твојот аватар е само патоказ кон самиот ти? Страдањето е смислата на твоето мазохистичко владеење? Зар толку ги мразиш луѓето? Мене ми личи дека повеќе го сакаш Ѓаволот од луѓето, според твоите дејства, дека тој ти е поважен –сети се што му направи на чесниот Јов од Библијата и на неброени други- незнајни и знајни! Кај беше твојата сеопфатна љубов тогаш?

Исус: Тоа ѓаволот ти го зема умот. Јас не сакам никој да страда, но поради слободната воља на секој морам да оставам секој сам да живее и несмеам да се мешам инаку вие би биле автоматони без душа што следат наредби а не бесмртни души, и Сатаната несмеев да го спречам поради правото на слободна воља... тој токму таа замка ми ја постави и на тоа се надеваше дека ќе ја злоупотребам својата семоќност да ставам крај на неговото лудило. Злото што го искусуваш е од луѓе не од Бог.

Младичот: A Содом и Гомора? Потопот? Тука успеа да те наведе на уништување- а сите војни и убиства и грозоморни насилства во светот- и пак крив ти е ѓаволот?

Добро едно не ми е јасно за потопот на пример? Сакаше да ги уништиш сите живи суштества со потоп, а водните животни како мислише да ги убиеш со потоп?

Исус: Па рибите немаат грев.

Младичот: Китот е цицач а не риба, па пак би преживеал потоп. Сеа ме потсети дека пак за јадење имам само риба конзерва. Е фала ти ептен!

-младичот пали цигара-

Исус: Знаеш ли кому палиш свеќа сега?

Младичот: На Бикот што седи?

Исус: Секогаш си ме смеел, таков те сакам расположен паметен и добар наспроти сите маки и невољи. А за конзервата риба, биди среќен што и тоа му го прошверцав на ѓаволот пред очи, што се однесува до него ќе немаше ништо за јадење сега. А и ти самиот помеѓу леб и цигари по стоти пат одбра цигари! А пушењето цигари е знак на тотална поразеност на вољата и зафрла во очај. Да според човечката типологија на растенија и животни китот е цицач, но тоа е дел од атеистичката теорија за еволуција што оди контра на првата книга за постанокот од самата Библија. Сега знаеш што од кого е, како што има божествена мудрост постои и демоска мудрост. Секогаш гледај го изворот на твоите мисли. А вистинскиот извор на се’ е Бог.

Младичот: Сега сфаќам едно нешто, дека Бог не е каков што го кажуваат опишуваат и пишуваат други, дека човек треба сам да го спознае преку себе.

Исус: Токму затоа и има напишано многу невистини за тоа дека деструктивната природа е одлика на Господ.

Младичот: Епа како се справуваш со тие? Добро- како се разбираш и како им зборуваш на прости глупави луѓе кои што се такви затоа што несакаат да се потрудат повеќе?

Исус: Нејќеш да знаеш. Со секој зборувам на јазикот што го разбира и научил. Со пцуење со едни, со благ тон со други, со награди и казни со трети. Небесниот татко е строг учител, но најдобар учител. Ме имаш мене во своето срце, таткото во умот, и светиот дух во душата.

Младичот: Што е поентата на смртта? Зошто да страдаме по саканите што преминале – и тоа страдаме толку долго и мачно? Што е смислата на смртта?

Исус: Животот братче. Животот. Немој да мислиш дека ниедна душа чие тело умрело е неуспокоена. А сфати дека си жив, сите се живи, ѓаволот ги прелажува живите да се убедат дека нивното време поминало, и дека се мртви од внатре. Ужасен начин на живот е да мислиш дека животот завршува со смртта на телото, така што и да направиш е бесмислено, и тоа верувај е од ѓаволот. Јас им отворив на луѓето нова врата на перцепција, портите на Небесното Царство. Ти си жив и постоиш- нели е тоа само по себе чудо?

Младичот: Да. Е. И супер е чуството. Ми пријаше овој разговор, и те молам подари ми сон вечерва, зошто ме оставаш по цели ноќи буден, да се покајувам за секоја ситница и прекорувам себеси да се преиспитувам и да те барам...та не сум јас совршен... зошто е овој немир?

Исус: За да ме најдеш.

Младичот се насмевна и мирно заспа тивко шепотејќи: Фала ти Господе...

Сцена 4

Јин и Јанг

Нараторот: Во дамнешни времиња кога луѓето се плашеа дека се ближи крај на светот, злото и доброто решија да си поиграат со луѓето. Злото се симна во маж наречен Јин, а доброто во жената наречена Јанг. Двајцата млади разговараа бидејќи меѓу нив имаше неодолива привлечност.

Јин: “Вие жените сте премногу чуствителни, мажите се вистински посилни и помоќни. Се додека не се убедат дека се вљубени. А љубов не постои. Тоа се само природни потреби и нагони кои ги оправдуваме со измислени лажно високи идеи. Во верувањето во љубов лежи слабоста на посилниот бидејќи дозволува да биде манипулиран од послабите, од жена.”-рече Јин.

Јанг:“Не е убаво така да зборуваш. Мажите и жените треба да бидат еднакви. Треба да делиме се’, а највеќе љубовта. Како можеш да речеш дека љубов не постои, зар одрекуваш дека си ја почуствувал? Без љубов ти не би бил жив, исто како што никој не може да живее без неа.”-му одговори девојката Јанг.

Јин: “Постои... само страст. Кај жената тоа е желба да биде потчинета. Кај мажот е желбата да доминира. Колку и да одрекуваш сум забележал дека и жените што ги игнорираат полните кесина на појасот го задржуваат погледот под појасот на мажот подолго одошто на неговите очи. Знам точно што ви треба.” –заврши со злобна насмевка.

-Јанг стана сериозна и се почуствува длабоко навредена.

Јанг: “Зошто се однесуваш толку злобно, ги отфрлаш вредностите што не прават луѓе... и се одрекуваш од вистината?”

Јин: “Вистината... е илузија што ја создаваат оние со моќ. Вистината е дека човековата природа е како и на секое животно а историјата е напишана со крв на глупаци за кои никому не му е грижа. Сите високи вредности се лага за манипулација и кроткост на масите овци. А гледам и ти си уште една глупава овца. А мене токму таква ми треба за привремена употреба.”

Јанг: “Подобро овца отколку волк самотник. Знам дека не размислуваш многу за тоа што го зборуваш сега, незнам само од каде има корен тој мрак и таа омраза во тебе. Те познавам и не си одсекогаш ваков.”

Јин: “Мракот не е отсуство на светлина, светлината е помалку присутна од мракот. Светлината е одсуство на мрак. На сила на уништување и смрт. Ако мислиш дека живееш во свет со надеж, живееш во свет на поразени. Затоа што тие кои спаднале на ниво да се надеваат се веќе победени. А тоа што порано различно сум гледал на работите е поради тоа што сум мислел дека сум нешто и дека животот има смисла. А всушност сме ништо, со никаква цел. Живееме под горивото и напојувањето на ѕвезди што се само искри во вечниот мрак на космосот. “

Јанг: “Како тоа не сме ништо? Ние сме живи, страдањето е само челичење. И без непријатностите не можеме вистински да ја доживееме благосостојбата, а светот е полн со глупаци како тебе кои не веруваат во ништо и шират мрак затоа што душата им е празна и проколната. Тие се такви затоа што се свртени кон материјалното кон работите што ги поседуваат и сакаат да ги поседуваат. Кон парите. Како тоа не сме ништо?” –се побуни Јанг.

Јин: “Одземи ми ги коњите, одземи ми ги парите, земјата што ја поседувам одземи се што поседувам, што добиваш ако јас не поседувам ништо материјално? Одземи ги елементите на битието и не останува ништо. Што ќе добијам со откажување од материјалното? Слобода? Ќе бидам просветлен или ќе бидам питач? Ти си заведена од лагите на богатите дека вистинската вредност е во нематеријалното. И дека ако не им пречиш ќе живееш следен живот на поубаво место. Глупости. Така зборуваат слабите, немоќните и плачливите жени оние што се хранат од мрак кој е помрачен од реалниот, мракот наречен страв.”

Јанг: “Но моето верување во светлината ме ослободи од страв. Немам страв од ништо.”

Јин: “Тоа е така затоа што те убедиле дека и да умреш не е нешто страшно, дека пак ќе живееш... кога умираш умираш целосно и умствено и душевно и телесно, умираш. Крај. Нема враќање. Нема мрдање. Нулта точка. Мрак. Крај. Затоа не ми кажувај приказни за мали деца.“

Јанг: “Сакам да ти помогнам и да те избавам од ова зло што те опседнало.”

Јин: “А јас сакам да те отргнам од лагите за светлината и да те научам да не се плашиш во мрачниот свет во кој живееме. Всушност ме интересира, зошто мислиш дека ми треба твоја помош, дека нешто е погрешно кај мене? Вистински тоа што ме интересира е зошто си загрижена за мене. Знам. Ама сакам да те чујам да го кажеш тоа.”

Јанг: “Затоа... што те љубам. Те сакам.”

Јин: “Ако ме сакаш... соблечи се. “-сурово и одговори Јин.

Нараторот:

Јин и Јанг легнаа заедно и се споија во едно. Злото и Доброто ги напуштија. Но и тие две моќни енергии беа подложни на менување, исто како што можеа да менуваат се околу себе. Луѓето се силни проводници на енергија. По таа случка злото и мракот се заразија со мала пега од добро и светлина, а светлината со мала точка зло и мрак. Заразата водеше кон баланс на енергиите. Но само во фантазиите. Во реалноста светот се стремеше кон баланс, рамнотежа, еквилибриум... и сеуште се стреми... само вистинскиот сомнеж е дали постигнувањето на балансот ќе биде вечен живот или вечна смрт. Којзнае? Злобните моќници или просветлените добродетели? Никој не знае се’. И се’ e релативно.

Иван Стојановски