View
318
Download
7
Category
Preview:
Citation preview
“Las brujas buenas”Érase una vez tres brujas buenas.
El día de Hallowen ayudaban a los niños a que no les
asustaran los monstruos.
Teresa es la bruja mayor que tenia 18 años y
vigilaba a los vampiros.
Ana, la bruja mediana tenia 11 años y vigilaba a los
ogros.
María tiene 10 años y vigilaba a las niñas para que
pudieran pasar la noche de Halloween en paz.
Natalia Souto Arnaldo
“La casa encantada”
Había una vez en una casa encantada , en
una terrorífica noche .
La casa daba escalofríos pero nadie vivía
allí. Se dijo que cada noche a las doce la casa
cobraba vida. Cuando un niño se acercaba la casa lo poseía. Un día
una niña encontró un libro de conjuros se hizo un
escudo y derrotó a la casa encantada.
Sergio Abelenda Abelenda
“ a PRIncesa MaRIFResa”
Nun lugar remoto fai xa moitos anos, había
unha princesa que se chamaba Fianna.
Vivia nun gran castelo.
O rey quería que atopase ao seu príncipe
preferido, e levoulle unha gran cantidade de
pretendentes.
Fianna decidía: este é gordo, este é feo, este
está mal da cabeza...
Pero un día atopou un príncipe que pensou
que lle gustaria.
Era guapo, simpático, etc.
El chamáballe a Fianna princesa Marifresa, e
mira por onde, gustoulle o nome.
E viviron felices e o resto xa o sabedes vós.
Cristina Pensado
”UN VOLCÀN DE OURO”
Habia unha vez un dragón e un xigante que
tiñan moito ouro e vivían nun volcàn. Un día
de veràn foron ao parque e caeron nunha
trampa, que lle preparou a bruxa porque quería
o ouro.
Entón chegou a princesa, os nenos e os
animais do bosque, para axudarlles.
A bruxa fixo un conxuro máxico e
lanzoullo coa variña.
Cal foi a sorpresa? A princesa sacou do seu
peto un diamante co cal lle rebotou o conxuro
á bruxa, mandouna para o universo. Todos
foron felices e comeron moitas perdices.
Estefanía Blanco
“o can que queRía voaR”
Érase unha vez un can que quería voar, pero...
Intentábao e intentábao e nunca o conseguía. Vivìa
nunha granxa e chamábase Coco.
Para intentar voar, Coco subíase aos cabalos,
saltaba e movía as patas como se fosen as às dunha
ave.
E así, no día de hoxe Coco segue intentando voar.
Colorín colorado este conto está rematado.
Irene Loureiro
“O neno e o avó”
Érase unha vez un neno chamado Nicolás que vivía co seu avó
nun povo agochado aló na cima das montañas. A súa situación non
era moi boa, xa que o pasaban algo mal e non tiña como ganarse a
vida. O neno todas as mañás erguíase cedo para ir ao monte en
busca de comida. Un día ía andando e tropezou cun ovo dourado.
O neno púxose moi contento e sen pensalo dúas veces correu a
ensinarllo ao avó.
Non sabían que era, pensaban que era unha pedriña máxica, e
gardárona.
De alí a unha semana o ovo empezou a moverse el so e a
escachar, o neno todo asustado berrou polo avó, viron como saían as
ás como se fosen dun paxaro, pero resultaba que eran dun dragón.
O dragón foi medrando pouco a pouco e o neno facíase amigo
del, o dragón aprendeu a voar e o neno fíxose o seu xinete. Desde
ese día ao neno e máis ao avó non lles faltou nunca máis de comer e
viviron felices para sempre.
Juan Jesús Camafreita Rojo
“El unicornio mágico”
Había una vez un unicornio mágico, que se llamaba
Pegaso. Se dedicaba a cumplir los deseos de los niños.
Un día encontró una niña que era muy pobre, y la niña se
hizo amiga de Pegaso. Como era tan pobre le dijo al
unicornio:
- Pegaso deseo tener mucha comida y dinero.
A partir de ese día, la niña fue muy feliz.
Patricia Gesto Varela
“nun coLexIo”
Había unha vez unha nena chamada Cristina. Ocorreulle unha
historia o ano pasado nun colexio.
En Valencia , Cristina era unha nena que entrou nova no
colexio. Ninguén quería xogar con ela.
Un dìa unha nena dìxolle se quería xogar con ela .
Cristina díxolle que si e fixéronse moi amigas.
E colorín colorado este conto está rematado.
Alba Vecino Antelo
“A PRINCESA QUE NON SABIA BAILAR”
Había unha vez unha princesa que non sabía bailar.Vivía nun castelo encantado . Ela estaba feliz O día do seu aniversario invitou ás súas amigas a un
baile ao castelo pero ela non sabia bailar e veu o seu noivo e bailaron xuntos e ensinoulle a bailar.
Foron felices e comeron perdices.
Rosa del Pino Pensado
“O bosque e o colexio”
Era unha vez uns nenos e nenas que estaban moi
felices no colexio, ata que un día sufriron un
encantamento dun bosque cercano .
Todos os nenos e nenas estaban posuídos como
zombis , so cinco nenos e cinco nenas non sufriron o
encantamento.
Os dez nenos sabían que o bosque fixera o
encantamento,e dirixíronse ao bosque encantado.
Ao chegar, os nenos estaban moi asustados ata que
viron a raíz do encantamento, que era producido por un
bruxo malvado.
Salváronse porque os nenos e nenas zombis
romperon o encantamento facendo un conxuro máxico e
salvaron aos nenos do colexio.
Angel Montero Seoane
“O MONSTRO” Era unha vez un monstro do máis terrorifico.
Un día achegouse á cidade. Cando a xente o viu
chamaron ás forzas aereas e tamén ao exército .
Eran bastante terribles eses tanques e sobre todo
os misís pero…pum,pum.
- Dispararon os misís. Berrou o xeneral.
Pero o monstro resistía pero ao final morreu.
Eric Garcìa Negreira
eL nIño que queRía un PeRRo”
Había unha vez un neno que lle viu a unha nena un can.
El quería un can pero os seus pais non llo compraban e empezou a aforrar para poder compralo e xogar con el.
Cando xa podía compralo foi e comprouno. Despois foi xogar ao parque co can e todos dicían
que era moi bonito e que lle quería moito, que era o mellor can do mundo.
Miguel Porteiro Amado
Recommended