XeomorfoloxíA GraníTica E Pasillo Enclaves

FORMACIÓN BATOLITO GRANÍTICO E POSTERIOR AFLORAMENTO DO MESMO POR EROSIÓN

Composición mineral das Rochas Igneas máis comuns

PLUTÓNICAS VOLCÁNICAS

SIENITA TRAQUITA

GRANITO RIOLITA

GRANODIORITA Latita

Tonalita Dacita

DIORITA ANDESITA

GABRO BASALTO

PERIDOTITA

DUNITA

GRANITO. METEORIZACIÓN QUÍMICA

GRANITO = AREA GRANÍTICA (XABRE, MORRULLO)

• HIDRÓLISE: os H+ e os OH-penetran na estructura dalgúns minerais rompendo os seus enlaces. Os Feldespatos son moi sensibles a este tipo de ataque orixinándose minerais de arxila.

• CARBONATACIÓN: tamén pode afectar ós granitos. É a acción do ácido carbónico sobre os feldespatos, formándose minerais de arxila.

• HIDRATACIÓN: as micas poden absorber auga o que provoca o seu aumento de volume e a microdescamación da rocha.

FELDESPATO MICAS SEIXO

MICRODESCAMACIÓN

A auga penetra por microfisuras hidratando as micas(aumento de volume e rotura)

METEORIZACIÓN POR DESCAMACIÓN (Costa de Tirán)

METEORIZACIÓN POR DESCAMACIÓN (Costa de Tirán)

AREIZACIÓN (Formación de xabre, grus, lehm, area granítica)

SISTEMAS DE DIACLASAS

• As diaclasas son superficies de rotura donde non existen desprazamentos importantes entre os bloques. Danse varios tipos.

• As diaclasas de descompresión son típicas das rochas magmáticas plutónicas (Granitos) e son resultado da descompresión que sufre a rocha a medida que a erosión elimina a coberta que ten por enriba.

• O granito aflora cuarteado en bloques paralepipédicos resultado da intersección de varios xogos de diaclasas.

METEORIZACIÓN EN BOLOS DO GRANITO

• Os bolos son as formas graníticas máis comúns.• As formas dos bolos varían dende esféricas a elipsoides• O seu tamaño vai depender da densidade de fracturación,

existindo dende aprox. 20 cm. de diámetro ata os 35 mts.• FORMACIÓN:

– Os granitos presentan un sistema ortogonal de diaclasado cos dividen en bloques cúbicos ou paralelepipédicos.

– 1ª etapa: a auga penetra polos sistemas de diaclasas provocando a alteración química (HIDRÓLISE, CARBONATACIÓN ou HIDRATACIÓN) dos minerais sensibles: feldespatos e micas. O resultado é a formación dunha masa de granito alterado (AREA GRANÍTICA, XABRE, MORRULLO, Lehm, Grus) que rodea un núcleo residual de granito.

– 2ª etapa: a area granítica (xabre) é facilmente mobilizada polas augas superficiais quedando expostos na superficie os bolos

DESENROLO DOS BOLOS EN DUAS ETAPAS.

(i) (ii) Meteorización diferencial controlada polas fendas e diaclasas. Realizada baixo o chan.

(iii) Erosión diferencial da masa anterior deixando ceibes os núcleos residuais e bolos.

BOLOS (2ª etapa: eliminación do xabre. Cabo Udra)

METEORIZACIÓN QUÍMICA DO GRANITO –HIDRÓLISE- (Tafonis)

METEORIZACIÓN QUÍMICA DO GRANITO –Hidrólise- (Canles e Pías)

DIQUES

Observar FALLA

CORREDOR DE ENCLAVES MICROGRAÚDOS DE TIRÁN

O corredor de enclaves (xenolitos) é un claro exemplo do proceso de CONTAMINACIÓN MAGMÁTICA.

Obsérvase tres tipos (xeracións) de enclaves diferentes asociados a rochas básicas (cuarzodiorita o tonalita) e granítos biotíticos, emprazados nas chamadas Granodioritas precoces de Galicia (FASE I OROGENIA HERCÍNICA: DEVÓNICO SUPERIOR – 350 ma - )

Os enclaves son fundamentalmente rochas tonalíticas e granodioríticas.

Corredor de ENCLAVES Micrograúdos de Tirán

• Aflora nunha extensión de 800 –1.000 mts, segundo corte O – L.

• A matriz dos enclaves é GRANITO biotítico.

• Este granito é do tipo INTRUSIVO respecto a outras rochas magmáticas da zona (Granodiorita e ¿Cuarzo diorita?)

• Os enclaves son fundamentalmente rochas tonalíticas e granodioríticas.

• Orientación dos enclaves: N – S• Buzamento: 70 –80 º al O o NO• Predominan as forma elípticas.• Enclaves coxenéticos co granito,

co que sufriron un ascenso en parte simultáneo.

• Outras definicións: swarn intrusivo, dique composto, fenda magmática

Corredor de ENCLAVES Micrograúdos (Tirán)

MATRIZ DOS ENCLAVES GRANITO BIOTÍTICO:

Cor clara (Leucócrato)

Tamaño de grao de medio a groso (case carácter porfídico por grandes cristais de FK e plaxioclasa.)

Alotriomorfa, heterogranular de tendencia porfídica


Tres xeracions de ENCLAVES, aínda que hai térmos intermedios.

Minerais principais: plaxioclasa, biotita e seixo. Os da 3ª xeración presentan FK

Hai unha serie que evoluciona dende os máis básicos (tons escuros, pobres en seixo) ata os máis ácidos (tons claros, máis contido en seixo)

1ª xeración: menos abundantes, escuros e tamaño de grao fino e homoxéneo.

2ª xeración:formas elípticas alargadas e moi numerosos. Biotita paralela ó eixe maior.

3ª xeración: aspecto porfídico. Os máis grandes. Moi semellantes a rocha encaixante.





Technology

XeomorfoloxíA GraníTica E Pasillo Enclaves