Odontojenik Keratokist

Keratokistik Odontojenik Tümör

Odontojenik Tümörler

Diş gelişim evresindeki yapılardan gelişen lezyonların genel adı

Patolojide kemik içinde epitelyal tümörlerin gözlendiği tek olgular grubu

Epidemiyoloji: OT’ler tüm çene lezyonlarının %5’i Çenelerde en sık rastlanan intra-osseöz lezyon

odontojenik kistler %80 En sık görülen OT odontoma %70 En sık görülen gerçek neoplazm ameloblastoma %20

Odontojenik Tümörler Sınıflandırma

Sınıflandırmanın Dayandığı Temeller:Lezyonun karakteri (malign/benign)Lezyonun histomorfogenezi

OT’ler epitelyal, ektomezenkimal ve mezenkimal kaynaklıdır (tooth-forming aparatus)

Sadece odontojenik epitelyum kaynaklı olanlar Sadece odontojenik mezenkim kaynaklı olanlar Odontojenik epitel+mezenkim kaynaklı olanlar

OM ve OE+OM kaynaklı olanlarda mine ve dentin formasyonu genellikle gözlenir

Diagnostik açıdan, lezyonda ameloblast benzeri hücrelerin bulunması ve diş sert dokularının oluşması odontojenik kaynaklı epitelyal lezyonların teşhisinde önemlidir.

WHO classification of tumorsPathology and genetics of head and neck tumoursLyon: IARC Press, 2005.Barnes L, Eveson JW, Reichart P, Sidransky D.

Odontojenik Keratokist tanımını ilk kullanan Philipsen, 1956 Pindborg, Philipsen ve Henriksen OKC’nin histopatolojik kriterlerini

belirtmiştir, 1962 İlk vaka serisi Pindborg ve Hansen tarafından yayınlanmıştır, 1963

1. Çok ince, üniform kalınlıkta kist epiteli

2. Rete pegler yok 3. Belirgin bazal hücre tabakası4. Bazal tabakadan çıkan spinöz

hücre tabakası 5. Genellikle parakeratinizasyon

nadiren ortokeratinizasyon 6. İnce fibröz kist duvarı

•Kist duvarında küçük epitel adaları •Bazal hücrelerin tomurcuklanmaları•Satellit kistler

2 ve 3. dekatta, ♂, Sıklıkla mandibulada%50 angulus bölgesinde ve genellikle gömülü 8 numarayla ilişkili

Periferal OKC Histomorfometrik özellikleri OKC, klinik özellikleri gingival kistle

uyumlu

•Gingivada kalan dental lamina artıkları/Oral epitelin bazal hücreleri

Maksilla veya mandibuladan yumuşak doku yoluyla yayılım

Yumuşak dokuda bağımsız OKC

Precheur and Krolls. Odontogenic Keratocyst in Buccal Space.J Oral Maxillofac Surg 2009.

OKC/KCOTOdontojenik Keratokist/Keratokistik Odontojenik Tümör

2005 sınıflandırmasından önce gelişimsel odontojenik kistler içinde gösteriliyordu.

Büyüme paterni ve lezyonun karakteri doğrultusunda her zaman benign bir neoplazma olduğunu iddia eden yayınlar oldu

Büyüme Paterni: Mural Growth: Kansellöz kemik içinde proliferasyon

Yüksek Nüks Oranı Nevoid Bazal Hücreli Karsinom Sendromu: Multipl OKC

Son WHO sınıflamasında Keratokistik Odontojenik Tümör (KCOT) olarak yeniden adlandırıldı.

Yeni terminoloji henüz tam kabul görmedi

Neoplastik? / Kistik?

Tedavi seçenekleri arasında dekompresyon-marsüpyalizasyonun yer alması

Dekompresyon-marsüpyalizasyondan sonra lezyon epiteli oral mukoza epiteliyle aynı histolijik özelliklere sahip hale gelmektedir

Bu neoplastik karakter aleyhine savların temel dayanağıdır

Cerrahi Tedavi Yöntemleri

Tedavide Kriterler:

•En az rezidiv riski taşıyan tedaviyi•En az morbidite yaratan tedaviyi seç•Lezyonu tamamen yok et

Cerrahi Tedavi Yöntemleri

Likit Nitrojen Kriyoterapi: Likit Nitrojen Sprey, Likit Nitrojen Coil 1dk

uygulama Selüler nekroz

Dezavantajları: Termal travma komşu yumuşak doku ve sert

dokuda Patolojik Fraktür riski

Periferal Ostektomi: Frez, kemik eğesi Mekanik tedavi, enükleasyon sınırı+2mm Cerrahi sahada epitel artıklarının taşınması riski

Karnoy Solüsyonu

Absolut Alkol, Glasial Asetik Asit, Ferrik Klorit, Kloroform Kloroform karsinojenik potansiyeli yüzünden kullanılmıyor. Epitel artıklarını, satelit kistleri etkisiz hale getirmek için 2dk

uygulamaDezavantajları:Geri dönüşümsüz NörotoksisiteDiş germlerine, yumuşak dokuya hasarİmmediyat kemik grefti kontra-endike

P. K. Lee, N. Samman, I. O. Ng: Unicystic ameloblastoma—use of Carnoy’s solutionafter enucleation. Int. J. Oral Maxillofac. Surg. 2004; 33: 263–267.

29 olgu, %93 mural invazyon, %10 nüks

Rezeksiyon

Konservatif tedaviler sonrası nüks görülmesi

Multiloküler agresif OKC olgularında Multipl sendromik veya non-sendromik

OKC olgularında Marjinal/Parsiyel Rezeksiyon

Marsüpyalizasyon

OKC’de: Patolojik dokunun in sutu

bırakılması Nüks oranın yüksek olacağı kanısı

Marsupialization as a Definitive Treatment for the Odontogenic KeratocystPogrel MA, Jordan RCKJ Oral Maxillofac Surg 62:651-655, 2004

10 hastaSadece marsüpyalizasyon ile tedavi ve 1,8-4,8 senelik takipTüm tedaviler başarılıKist içindeki dişlerin sürdüğü rapor edilmiştir

Multikistik OKC preop ve 11 aylık marsüpyalizasyon sonrası

Preop-18 aylık marsüpyalizasyon sonrası

bcl-2 anti-apoptotik bir proteinSadece OKC olgularında bazal hücreler tarafından oluşturulurSağlıklı oral epitel ve diğer kistlerde gözlenmezMrsp. sonrası OKC epitelinde de gözlenmemektedir

A- OKC biopsi sonucuB- Bazal tabakanın bcl-2 ile boyanmasıC- Mrsp. sonrası biopsiD- Mrsp. sonrası bcl-2

Kolokythas et al. Odontogenic Keratocyst: To Decompress or Not to Decompress? J Oral Maxillofac Surg 2007.

Geniş, multiloküler, kortikal kemik perforasyonu ve yumuşak doku iştirakı

Sağlıklı Doku Tabakası Sınırında Rezeksiyon

Kortikal kemik perforasyonu yok, uniloküler

Mrsp.+Enüklasyon+Yardımcı Tedavi Kortikal Perforasyon Agresif Karakter Komşu yumuşak dokulara yayılım lezyonun nüksünde önemlidir Mandibuladan kafa tabanına maksilladan infratemporal foosaya yayılım

rapor edilmiştir

Tespit edilen Perforasyon bölgesinde oral mukoza cerrahi spesimene dahil edilmiş

Marsüpyalizasyonun Başarısının Olası Sebepleri

Mrsp. Sonrası Değişiklikler: Kist duvarının kalınlaşması Interlökin-1a (IL-1a) inhibisyonu Cytokeratin-10 üretiminin durması Parakeratotik tipten orotkeratotik tipe

dönüşüm bcl-2 negatifliğiKolokythas et al. Odontogenic Keratocyst: To Decompress or Not to Decompress? J Oral Maxillofac Surg 2007.

IL-1a inflamatuar multifonksiyonel bir sitokindir.

Dentijeröz kistlere göre OKC’de daha yüksek seviyelerde bulunur

Fibroblastlardan keratocyte growth factor salınımını arttırarak lezyonun büyümesinde önemli rol oynar

Mrsp. Sonrası belirgin oranda IL-1a seviyesinde düşüş olur

Yeni çalışmalarda;

Moleküler düzeyde patogeneze yönelik çalışmalar

OKC’nin proliferatif aktivitesinin odontojenik tümörler ve odontojenik kistlerle karşılaştırıldığı çalışmalar

Çalışmaların çoğunda proliferasyon markerları olan Ki67 ve PCNA’nın artışı tespit edilmiştir

Teşekkürler