14
Obsługa osób z niepełnosprawnością narządu ruchu

Obsluga klienta z niełnosprawnością narządu ruchu

Embed Size (px)

Citation preview

Obsługa osób z niepełnosprawnością narządu ruchu

48,5%

46,1%

29,5%

29,0%

13,9%

7,9%

2,5%

schorzenia ukłądu krążenia

narządu ruchu

narządu wzroku

schorzenia neurologiczne

narząd słuchu

choroby psychiczne

upośledzenie umysłowe

Źródło: BAEL GUS

Struktura osób z niepełnosprawnością

Są to osoby z:

• brakiem kończyn lub ich części,

• uszkodzeniem układu nerwowego,

• uszkodzeniem systemu mięśni lub stawów (np. mózgowe porażenie dziecięce, stwardnienie rozsiane, choroba Heinego-Medina, zapalenie stawów, choroby reumatyczne, miastenia, dystonia mięśniowa).

• niepoprawnym uformowaniem szkieletu (np. achondroplazja, rodzaje karłowatości)

To nie tylko osoby poruszające się na wózku inwalidzkim. To także osoby poruszające się

o kulach, z laską lub chodzikiem, korzystające z pomocy psa asystującego, osoby posiadające

protezy lub ortezy, osoby niskiego wzrostu.

Niepełnosprawność narządu ruchu

Niepełnosprawność ruchowa może być wrodzona lub nabyta, czasowa lub trwała.

Wózek aktywny

Zalecany dla osób

prowadzących aktywny tryb życia

Waga 3,5 -6/9 kg

Wózek inwalidzki

Wózek elektryczny

Zalecany dla osób starszych oraz o niskiej sprawności

fizycznej

Waga 15-20 kg

Przeznaczony dla osób z

niesprawnymi kończynami

górnymi

Waga: 70-110 kg

Rodzaje wózków

Różnorodne zaburzenia ruchu i postawy,

wynikające z trwałego uszkodzenia mózgu

we wczesnym stadium rozwoju.

Niewyraźne mówienie często sprawia, że osoby te odbierane są jako osoby z niepełnosprawnością intelektualną lub pod wpływem alkoholu.

Mózgowe porażenie dziecięce (MPD)

W Polsce mieszka między 80-100 tys. osób z amputacją nogi i/lub ręki. Każdego roku dokonuje się około 10 tys. amputacji kończyn.

Amputacje

Art. 20a. 1. Osoba niepełnosprawna wraz z psem asystującym ma prawo wstępu do obiektów użyteczności publicznej.

Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

Pies asystujący

Pies przewodnik

Komunikacja z osobami niepełnosprawnymi ruchowo

Zwracaj się bezpośrednio do osoby niepełnosprawnej ruchowo.

Znajdź najbardziej dogodny sposób powitania. Nie unikaj podania ręki osobie z paraliżem kończyn, protezą lub po amputacji kończyny.

Szukaj porozumienia wszystkimi możliwymi sposobami komunikacji.

Dbaj o kontakt wzrokowy. Nie mów z pozycji sugerującej patrzenie na daną osobę z góry.

Komunikacja z osobami niepełnosprawnymi ruchowo

Nie traktuj dorosłej osoby niepełnosprawnej ruchowo jak dziecka.

Traktuj wózek, kule, laskę czy balkonik jako część strefy intymnej osoby niepełnosprawnej ruchowo i nie będąc o to poproszonym, nie dotykaj wymienionych sprzętów.

Nie obrażaj się, jeśli spotkasz się z odmową przyjęcia pomocy.

Rozmawiaj w sposób naturalny używając zwykłych zwrotów typu „muszę lecieć”, „podejdź”, „chodźmy” bez względu na rodzaj niepełnosprawności.

Pamiętaj!

Nigdy nie rób założeń, co może, a czego nie może zrobić osoba z niepełnosprawnością. To może być krzywdzące. Bądź, czujny i wrażliwy na potrzeby osób z niepełnosprawnością ruchową.

Dziękuję za uwagę