Embed Size (px)
Citation preview
Terremoto de San Francisco, 1906
terremotos e maremotos
hidrosfera
atmosfera
ESTRUTURA DO PLANETACODIA ou LITOSFERA:Capa externa, moi fina en ( 5 a 90 km de grosor), formada por minerais en estado sólido.
MANTO:Capa intermedia de 2.900 km de grosor, formada maioritariamente por rocha sólida ou parcialmente fundida.
NÚCLEO:Parte central, formada polos materiais máis densos.Núcleo externo: 2.000 km de profundidade, composto por ferro, níquel e osíxeno líquidos a 3.900º C.Núcleo interno: de 1.370 km de radio. Formado por ferro e níquel macizos a unha temperatura de ata 4.500º C.
Codia continental: máis antiga, dun espesor medio de 35/40 km.
Codia oceánica: máis nova, atópase debaixo dos océanos. Ten un grosor medio de 7 km e unha idade máxima de 200 millóns de anos.
ZONAS DE SUBDUCIÓNÁreas nas que as placas superficiais se introducen debaixo doutras. O aumento da temperatura do interior funde os materiais.
CONVERXENCIA DE PLACAS CONTINENTAISAs codias defórmanse intensamente e dan lugar a cadeas de montañas.
DORSAIS OCEÁNICASNos lugares onde se separan as placas fórmanse fendas por onde emerxe o magma fundido do interior.
A litosfera está dividida nunha serie de placas ríxidas que aboian sobre a capa inferior que está parcialmente afundida. As correntes de convección da parte afundida fan que as placas, se despracen, se separen nunhas zonas e se compriman noutras.
RIFTZona de separación dentros dunha placa continental.
Placas tectónicas
FALLA: discontinuidade que se forma pola fractura nas rochas superficiais da Terra (ata uns 200 m de profundidade) cando as forzas tectónicas superan a resistencia das rochas.O movemento pode ser vertical, horizontal ou combinado. O movemento nunha falla pode ser lento ou brusco e producir terremotos.Unha falla considérse activa cando hai evidencia de movementos nos últimos 1,8 millóns de anos (Cuaternario).
Falla de Sant André en California
Falla en Islandia, entre as placas norteamericana e euroasiática
PREGAMENTOS, PREGUES Deformacións das rochas (xeralmente sedimentarias) no que os elementos están dispostos en capas que se curvan formando ondas máis ou menos paralelas entre sí. Orixínanse por esforzos de compresión nas rochas que non chegan a rompelas.
PREGAMENTO DE CAMPODOLA-LEIXAZÓS-O COUREL
TERREMOTO OU SISMO:Sacudida do terreo que se produce debido ao choque das placas tectónicas e á liberación da enerxía ao reorganizarse de forma brusca os materiais que conforman a codia terrestre.
Causas dos terremotos:-Liberación de enerxía nunha falla activa-Procesos volcánicos-Afundimento de cavidades-Desprendementos de rochas
A maioría dos terremotos de orixe tectónica prodúcense nas zonas de contacto das placas.
O movemento símico propágase en ondas elásticas a partir do hipocentro.
Os terremotos mídense en diferentes escalas de magnitude e intensidade. A máis coñecida é a de Ritcher que mide magnitudes de 1 a 10.
sismógrafo
OS 12 TERREMOTOS MÁIS INTENSOS
1
7
53
4
2
6
8
1011
12
9
premer no número
1- Terremoto de Valdivia (Chile) 22 -5-1960Magnitude: 9,5 (Escala Ritcher)Epicentro: nas proximidades de Valdivia a 65 m de profundidade. Producido por unha falla inversa entre as placas de Nazca e Sudamericana que se achegaron 40 m. É o terremoto que máis tempo durou (10-11 minutos). 5.700 a 10.000 mortos, 2.000.000 damnificados. Valdivia afundiu 4 m debaixo do nivel do mar e provocou a erupción do volcán Puyehue. O tsunami propagouse por todo o océano Pacífico.
2-Océano Índico (Sumatra-Andamán) (Indonesia) 26-12-2004Magnitude: 9,3 (Escala Ritcher)283.000 mortos, podendo acadar os 400.000? a maioría a consecuencia do tsunami con ondas de 30 m. Durou de 8,3 a 10 minutos e parte do solo mariño ascendeu (aproximadamente 10 m) producindo instabilidade na auga e xigantescas ondas. Afectou a Sri Lanka, illas Maldivas, India, Tailandia, Malasia, Bangladesh, Indonesia e Myammar (antiga Birmania).
3- Anchorage (Alaska) 28-3-1964Magnitude: 9,2 (Escala Ritcher) 128 mortos. Levantou o solo ata 11,5 m en 520 km2 no continente e ata 15 m nas illas Aleutianas.
4- Costa de Honsu (Xapón) 11-3-2011Magnitude: 9 (Escala Ritcher). Seguido de numerosas réplicas.8.928 mortos e 12.664 desaparecidos, 350.000 refixiados ou desprazados, entre os que se atopan os 200.000 evacuados da planta de Fukushima. Provocou un tsunami que se estendeu por todo o Pacífico (10 m de altura en Xapón e ata 4 m en Chile). Fixo que o eixo de Terra se movese 10 cm, e que Xapón se desprazase 4 m cara ao leste.Causou importantes destrozos na costa oriental de Xapón: incendios, accidentes nas centrais nucleares, infrestruturas e vivendas destruídas... Estímase que serán necesarios máis de cinco anos para a reconstrución.
Tsunami producido polo terremoto de Xapón (2011)
TokioWakuia
Aeroporto de Sendai
5- Península de Kamchatka (Rusia) 4-11-1952 Magnitude: 9 (Escala Ritcher)Con epicentro mariño. Afectou á península de Kamchaka e as illas Kuriles. Provocou un tsunami con ondas de ata 7 m de altura que afectou ás Illas Midway, Cocos, Hawai, Alaska e California. Causou numerosos danos materiais valorados en un millón de dólares.
Tsunami producido polo terremoto de Kamchaka
6- Cauquenes (Chile) 27-2-2010Magnitude: 8,8 (Escala Ritcher)524 mortos e numerosas poboacións costeiras arrasadas. Durou case tres minutos.Deu lugar a un tsunami que afectou a unha gran parte da costa de Chile. O primeiro epicentro foi no mar, a 150 km de Concepción (Cauquenes) e o segundo fronte a Iloca. Provocou que o eixo da terra se desprazase 8 cm.
7- Illapel (Chile) 15-8-1880Magnitude: 8,8 (Escala Ritcher)Sentiuse entre a rexión de Atacama e Biobío e na cidade arxentina de Mendoza. As cidades máis afectadas foron Illapel e La Ligua.25 mortos e numerosas vivendas destruídas.En 1971 houbo outro de intensidade 7,5 nos Vilos que se puido percibir desde Antofagasta ata Valdivia e afectou á zona centro-norte de Chile. Causou 85 mortos, 45 feridos e 284.000 damnificados.
8- Costa de Esmeraldas (Ecuador) 31-1-1906Magnitude: 8,8 (Escala Ritcher)O seu epicentro localizouse no océano Pacífico, preto da costa norte de Ecuador, ao longo do límite entre a placa de Nazca e a placa Sudamericana, posiblemente por un proceso de subdución.Causou 1.000 mortos, a maioría polo maremoto, nas poboacións costeiras de Río Verde, Ecuador e Colombia
9- Bengkulu, Sumatra (Indonesia) 24-11-1833Magnitude: 8,8 a 9,2 (Escala Ritcher)Provocou un tsunami que causou danos na illas Seychelles. Houbo outros menos intensos en 2000 e 2007
10- Cascadia (Canadá e EE.UU.) 26-1-1700Magnitude: 8,7 a 9,2 (E. Ritcher)Formou unha falla de 1000 km na zona de subducción Cascadia e un tsunami no Océano Pacífico que se sinteu en Xapón. Danou de forma grave as aldeas das tribus Cowichan na illa de Vancouver e destruíu as aldeas de inverno dos habitantes da badía Pachena onde non houbo supervivintes.
11- Illas Rata-Alaska (EE.UU.) 4-2-1965Magnitude: 8,7 (Escala Ritcher)Produciuse polo choque entre as placas do Pacífico e Americana
12- Lisboa (Portugal) 1-11-1755Magnitude: +8,7 (Escala Ritcher)70.000 a 100.000 mortos, a maioría en Lisboa, pero tamén en Marrocos e Huelva.Tivo o epicentro no océano Atlántico, a menos de 3.000 km de Lisboa.Afectou a Portugal, España e norte de África. Sentiuse en Francia e Estados Unidos. O sismo foi seguido por un maremoto que afectou ao norte de África e á Península Ibérica, e un incendio. A cidade de Lisboa resultou moi danada.
data magnitude lugar efectos
1 1556 8 Shansi, China 830.000 mortos
2 2010 7 Haití 316.000 mortos, 350.000 feridos e máis de 1,5 millóns de persoas sen fogar.
3 2004 9 Sumatra-Andamán
+283.000, sobre todo polo tsunami
4 1976 7,5 Tangshan(China)
255.000 mortos (podería chegar aos 655.000)
5 ? Alepo, Siria (1138)
230.000 mortos
OS TERREMOTOS QUE CAUSARON MÁIS VICTIMAS
Haití
Tangshan
Terremoto de Haití
Un maremoto (tsunami en xaponés) é un grupo de ondas de gran enerxía e tamaño variable que se producen cando algún fenómeno extraordinario despraza verticalmente unha gran masa de auga. A maioría son provocados por terremotos (maremotos tectónicos).
MAREMOTOS
A enerxía dun maremoto depende da altura da onda (amplitude), da velocidade e do número de picos que formen o tren de ondas.
A zona máis afectada polos maremotos é o Océano Pacífico onde funciona un sistema de alertas.
OS MAREMOTOS MÁIS INTENSOS
8
5
6
1
274
3
premer no número
1-Badía Lituia-Alaska (EE.UU.) 9-7-1958Un terremoto de 8,3 graos fixo que se derrubara unha montaña enteira producindo unha onda xigante de ata 580 m de altura. É a onda máis grande da que hai rexisto e considérase como un megatsunami.
2-Santorini (Grecia) 1650 a d CProducido pola explosión da illa volcánica de Santorini. As ondas chegaron a creta con 100 a 150 m de altura.
3- Krakatoa (Indonesia) 26-8-1883Producido pola explosión do Krakatoa. Unha onda de 45 m de altura que chegou ata 13.000 km de distancia acabou coa vida de máis de 36.000 persoas en 163 aldeas das costas de Xava e Sumatra.
4- Lisboa (Portugal) 1-11-1755Ondas de 6 a 20 m de altura que afectaron a Portugal, España e Marrocos. Máis de 100.000 mortos (90.000 en Lisboa e máis de 5.000 en España).
5- Hokkaido (Xapón) 12-7-1993Ondas de 31 m de alturaMorreron 202 persoas e centenares resultaron feridas na pequena illa de Okushiri
6- Océano Índico (26-12-2004)Producido por un terremoto de 9,1 graos na escala de Ritcher cun epicentro a 9 km de profundidade e unha rotura na placa de 1.600 km de lonxitude. Provocou 7 picos de onda de ata 30 m de altura e moi anchasO tsunami máis catastrófico que se coñece polo número de víctimas. Afectou a Indonesia, Tailandia, Malasia, Bangladés, India, Sri Lanka, Maldivas e Somalia. En Banda Aceh formou unha parede de auga de ata 30 m de altura que penetrou na illa ata 6 km terra adentro.250.000 mortos.
Terremoto e maremoto de Sumatra-Andamán
Océano Índico 2004
Terremoto e maremoto de Messina(1908)
7-Messina (Italia) 1908Producido por un terremoto en Sicilia e Calabria. A cidade de Messina (Sicilia) quedou completamente arrasada. Ondas de 13 m de altura.
8-Valdivia (Chile) 1960Ondas de máis de 10 m de altura.Propagouse por todo o océano Pacífico chegando ata Hawai e Xapón.
Departamentode Ciencias
Montaxe: 2º ESO A Lara FernándezLucía MolaresElenaFontenlaAriadna CordalRaquel OliveiraIlenia MartínezBeatriz CasalMª Carmen BlancoAraceli FernándezAida GonzálezAna MuíñosFátima LagoFátima ChavesIria MartínezAdrian BarreiroMª Carmen CanedaMarian GaleanoCristina GuillánVerónica NoyaCristina LesmesPablo NogueiraJorge GonzálezImaxes: Mon Daporta, Adela Leiro, Internet marzo 2011
