Pamahalaang Commonwealt

h sa Corregidor

Pag-atake ng mga Hapones sa malaking

bahagi ng Pilipinas

Lisanin ang Sentro at umurong sa Bataan kasama

ang mga Amerikanong Sundalo

Disyembre 24, 1941, nagsilikas ang mga pinunong Pilipino at

Amerikano sa isla ng Corregidor

Bago magtungo si P. Quezon kasama si Mac Arthur sa

Corregidor ay itinalaga niya sina Jorge B. Vargas at Jose P.

Laurel na tagapangalaga sa pamahalaan

Tinagabulingan silang harapin ang mga Hapones maliban sa panunumpa ng katapatan sa

kanila

Pagbagsak ng Bataan at ng Corregidor

Sa pag-urong ng USAFFE at ng Pamahalaang Commonwealth

sa Bataan, hindi natigil ang opensiba ng Japan sa pamumuno ni HEN.

MASAHARU HOMMA

Di-agad-agad napagsak ng mga Hapon ang USAFFE gaya ng

kanilang plano

Nagpakalat ng polyeto (brochure) ang mga Hapon sa

Bataan upang hikayating tumiwalag ang mga sundalong

Pilipino sa USAFFE

Hindi ito pinansin ng mga sundalong Pilipino at patuloy pa din sa pakikipaglaban sa

mga Hapon

Ilang buwan ang lumipas, patuloy pa rin ang opensiba ni

Homma sa Bataan

Kontrolado na ng Japan ang karagatang Pasipiko kaya

nahirapang makadaang ang mga sasakyang pandagat mula US at

Great Britain na siyang pinanggagalingan ng tulong ng

USAFFE

Kawalan ng suplay ng sandata, bala at rasyon ng

pagkain Problemang malnutrisyon

Pagkalat ng mga sakit tulad ng diarrhea, malaria at

avitaminosis

Dagdag pa ang pagtatalaga kay Hen. Mac Arthur ni P.

Roosevelt na pamunuan ang komando sa Australia noong

Marso 11, 1942

Hen. Jonathan Wainwright bilang pinuno ng HUSAFFE

Napilitang sumuko sa mga Hapones si Hen. Edward King,

kumander ng puwersang Bataan kasama ang 78000

sundalo noong 1942

Wakas ng Battle of Bataan

Dahil dito, patuloy ang pagdepensa nila Wainwright. Ilang serye ng pagbomba ang

naganap at sumuko na din sina Wainwright at ang buong USAFFE noong Mayo 6, 1942

Death March

Isang araw ang pagbagsak ng Bataan, habang patuloy ang pagtanggol ng mga natirang

sundalo ng USAFFE sa Corregidor

Sapilitang pinalakad ng mga Hapones ang mga sumukong

USAFFE sa ilalim ni Wainwright mula Mariveles, Bataan – Camp

O’Donell sa Capas, Tarlac (Prisoners of War)

Tinahak ng POW ang 80 milyang ruta at dinaanan ang mga bayan ng Limay, Balanga at Orani sa Bataan at Lubao

patungong San Fernando Pampanga

Maraming mga sundalo ang namatay bago makarating sa

ruta

Ang mga sundalong kinakitaan ng panghihina ay pinapatay

gamit ang bayonete

Nang makarating ng mga nakaligtas na bihag ang San Fernando ay isinakay sila ng pilit na pinagsiksikan na tren

patungong Capas

Sinapit nila ang Camp O’Donell noong Abril 15, 1942 matapos

ang anim na araw na paglalakad na tinaguriang

“Bataan Death March”

Hindi natapos ang paghihirap ng mga sundalong bihag.

Bawat araw ay may 30-50 ang namamatay at inilibing na

lamang ito sa isang mass grave malapitb sa kampo