Download pdf - Turystyka rowerowa w Europie i w Polsce - parp.gov.pl · Turyści rowerowi Szlaki w Europie Szlaki w Polsce Tajemnica sukcesu Podsumowanie Turystyka rowerowa w Europie i w Polsce

Turyści rowerowi Szlaki w Europie Szlaki w Polsce Tajemnica sukcesu Podsumowanie

Turystyka rowerowa w Europie i w Polsce

Aleksander Buczyński

Departament Studiów GDDKiAZespół ds. Ścieżek Rowerowych

7 lipca 2008


1 Turyści rowerowiJak wygląda turysta rowerowy?Dla kogo projektowane są szlaki rowerowe?

2 Szlaki rowerowe w EuropieEuropa ZachodniaEuropa Środkowa i Wschodnia

3 Szlaki rowerowe w PolsceDobre i złe przykładyCzego brakuje polskim szlakom?

4 Tajemnica sukcesuDwie szkoły trasowaniaInfrastruktura rowerowaIntegracja z komunikacją publiczną

5 PodsumowanieWymogi wobec szlakówPodsumowanie








Grupy celowe turystyki rowerowej

Jak wygląda turysta rowerowy?


Młody, sprawny, wysportowany?


Rodzina z dzieckiem?


Rodzina z dziećmi?


Osoba starsza?


Dla kogo projektowane są szlaki rowerowe?

młodzież, rodziny z dziećmi czy osoby starsze?

rower górski, trekkingowy czy szosowy?

z sakwami, z fotelikiem, z przyczepką jedno-, dwukołową?

użytkownicy okazjonalni czy doświadczeni?

rekreacja, wyczyn czy turystyka?

wakacje stacjonarne czy mobilne?

grupa zorganizowana czy turysta indywidualny?


Typowy turysta rowerowy


Typowy turysta rowerowy (2)

Austriacka Organizacja Turystyczna: turyści rowerowi mająwykształcenie i dochody znacznie wyższe od przeciętnych,wysoki status społeczny, wiek powyżej 50 lat; dziennie wydająok. 80 euro/osobę

ADFC (Niemcy): na szlaku wzdłuż Łaby turyści rowerowizostawiali w 2004 roku dziennie 62 euro/osobę

Veloland (Szwajcaria): większość przychodów (niemal 60%)pochodzi od turystów długodystansowych (5%)

Taki turysta jest niezwykle atrakcyjnym klientem, ale jednocześniewymaga dokładnego zrozumienia jego potrzeb.


Typowy turysta rowerowy (2)

Austriacka Organizacja Turystyczna: turyści rowerowi mająwykształcenie i dochody znacznie wyższe od przeciętnych,wysoki status społeczny, wiek powyżej 50 lat; dziennie wydająok. 80 euro/osobę

ADFC (Niemcy): na szlaku wzdłuż Łaby turyści rowerowizostawiali w 2004 roku dziennie 62 euro/osobę

Veloland (Szwajcaria): większość przychodów (niemal 60%)pochodzi od turystów długodystansowych (5%)

Taki turysta jest niezwykle atrakcyjnym klientem, ale jednocześniewymaga dokładnego zrozumienia jego potrzeb.








Przykłady popularnych szlaków rowerowych

Wlk. Brytania: NCN 4 (EV 2)

Niemcy, Austria: Donauradweg (EV 6)

Słowacja: Moravska cyklisticka cesta

Słowacja: Poprad - Svit

Litwa: EV 10

Litwa: Szlak Niemna


Wlk. Brytania: NCN 4, odc. Bristol – Bath


Niemcy: Donauradweg


Austria: Donauradweg


Słowacja: Dunajska cyklocesta


Słowacja: Moravska cyklisticka cesta


Słowacja: Poprad – Svit


Litwa: EV 10, odc. Nida – Klaipeda


Litwa: EV 10, odc. Klaipeda – Palanga


Litwa: Szlak Niemna, Kaunas – Klaipeda








Szlaki rowerowe w Polsce

W Polsce jest już ok. 20 000 km oznakowanych szlakówrowerowych.


20 000 km szlaków rowerowych?






Pieniny: Przełom Dunajca


Warszawa: Szlak Wisły


Połczyn – Złocieniec


Połczyn – Złocieniec (2)


Czego brakuje polskim szlakom?

nastawione na „quasi-wyczyn” – młodych rowerzystów narowerach górskich

krótkie trasy, max jednodniowe, nie tworzące dłuższychspójnych ciągów nadających się na wakacje

brak integracji z komunikacją zbiorową – wymagają dojazduwłasnym samochodem, niedostępne dla osób korzystających zpociągu lub samolotu, by dostać się w rejon wypoczynku

trudno na nie trafić – nie przechodzą przez miejsca„pierwszego kontaktu” (dworzec kolejowy, centrum)








Dwie szkoły trasowania

„Szalonego Przewodnika”przebieg „od atrakcji do atrakcji”maksymalizacja liczby zabytków, rezerwatów, pomnikówznaczne wydłużenie trasyzróżnicowana przejezdność trasy

„Kręgosłupa i ości”

„kręgosłup” – główna trasa – maksymalnie bezpośrednio,szybko, wygodnie, bezpiecznie – łączy centraregionów

„ości” – sięgacze, pętle, trasy alternatywne –umożliwiają dojazd do poszczególnych atrakcji



„Szalonego Przewodnika”przebieg „od atrakcji do atrakcji”maksymalizacja liczby zabytków, rezerwatów, pomnikówznaczne wydłużenie trasyzróżnicowana przejezdność trasy

„Kręgosłupa i ości”

„kręgosłup” – główna trasa – maksymalnie bezpośrednio,szybko, wygodnie, bezpiecznie – łączy centraregionów

„ości” – sięgacze, pętle, trasy alternatywne –umożliwiają dojazd do poszczególnych atrakcji




„Kręgosłup i ości”

Dobrze zaprojektowany hierarchiczny system szlaków:

możliwość dostosowania trasy do własnych zainteresowań iumiejętności

służy wszystkim grupom użytkowników rowerów:

rowerzyści okazjonalni – krótkie wycieczki po trasachgłównych

cykliści wyczynowi – dojazd trasą główną do bliższych lubdalszych tras terenowych

turyści z sakwami – przejazd trasą główną pomiędzykolejnymi miejscami noclegowymi, ewentualniewycieczki „na lekko” trasami lokalnymi


Turystyczna infrastruktura rowerowa?

Oznakowanie szlaku?

Tablice informacyjne?

Wiaty, miejsca odpoczynku?


Ścieżki wzdłuż głównych dróg


Ścieżki na mostach i wiaduktach


Pasy rowerowe na jezdni


Ścieżki niezależne od układu drogowego


Ścieżki o nawierzchni żwirowej


Uspokojenie ruchu drogowego


Mosty i kładki


Mosty i kładki (2)


Turystyczna infrastruktura rowerowa

Wydzielone drogi rowerowe (ale: tam, gdzie konieczne –nie tam, gdzie najłatwiej zbudować!)

Pasy rowerowe na jezdni, utwardzone pobocza

Urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego (azyle, szykany,progi spowalniające)

Kładki, tunele i inne skróty„Greenways” – np. utwardzone żwirem drogi i ścieżki leśne,dawne drogi holownicze, drogi technologiczneStojaki dla rowerów przy IT, gastronomii, plaży itp.

Oznakowanie, tablice informacyjne

Wiaty, miejsca odpoczynku

Wymaga współpracy zarządców dróg różnych szczebli i innejadministracji!


Integracja z komunikacją zbiorową

Dalekobieżne połączenia kolejowe:dojazd z miejsca zamieszkania do miejscowości turystycznejdojazd z lotniska do miejscowości turystycznej

Lokalne połączenia kolejowe i „cyklobusy”:kilkukrotne zwiększenie zasięgu wycieczekmożliwość ewakuacji z trasy w przypadku np.:

awarii rowerukontuzji turystyzałamania pogodyprzeszacowania swojej kondycji


Pociąg Bełżec – Warszawa


Pociąg Jarosław – Horyniec Zdrój








Wymogi wobec szlaków rowerowych

W Polsce brak formalnych standardów szlaków rowerowych,uregulowana tylko kwestia oznakowania


Program 5 wymogów CROW

Spójność

Bezpośredniość

Atrakcyjność

Bezpieczeństwo

Wygoda i komfort


Standardy EuroVelo

Trasy przechodzą przez centra miast

Przystosowane do ruchu rowerów z ciężkim bagażem

Co najmniej 80% nawierzchni asfaltowej

Jeżeli szlak prowadzi jezdnią, ruch na jezdni nie powinienprzekraczać 1 000 samochodów na dobę

Większość odcinków trasy umożliwia jazdę 2 osób obok siebie

Dostępne przez cały rok i przy każdej pogodzie

Gastronomia nie rzadziej niż co 30 km, noclegi nie rzadziej niżco 50 km

Transport publiczny umożliwiający przewóz roweru nie rzadziejniż co 150 km


Dobry system szlaków

Zasada „kręgosłupa i ości”

Główne trasy szybkie, wygodne, bezpieczne, przejezdne dlakażdego, na każdym rowerze i przy każdej pogodzie

System lokalny wpisujący się w system/szlak długodystansowy

Integracja z komunikacją publiczną umożliwiającą przewózroweru