1

TAGALOG TRANSLATION OF:

“SLAVE MARKET OF SIN” PAMILIHAN NG MGA ALIPIN NG KASALANAN

MGA PANIMULA, IKATLONG AKLAT R.B. Thieme, Jr.

Isinalin ni Blas Oblefias

MGA NILALAMAN Paunang Salita Panimula ANG KADIOSAN ANG PULONG NOONG NAKALIPAS NA WALANG HANGGAN ANG PLANO ANG HADLANG ANG BIYAYA AY NAKATAGPO NG DAAN ANG APAT NA PAGKA-ALIPIN ANG TATLONG MALAKI - ANO ANG KASALANAN? SA LOOB NG PAMILIHAN NG MGA ALIPIN NG KASALANAN ANG KATUBUSAN AY NAGBAYAD NG HALAGA HINDI ITO MABABAYARAN NG SALAPI ANG RITUAL AY NAGPAPAHAYAG NG KATOTOHANAN ANG BUKAS NA PINTUAN ISA PARA SA LAHAT ANG HULING PAGHUHUKOM IKAW BA SI CHARLIE BROWN? ANG WALANG KAPATAWARANG KASALANAN ANG BIGAT NG KABAYARAN ANG LARO MO BA AY “MANOKA’ LARONG MANOK “BA ANG IYONG LIBANGAN? APPENDIX DOKTRINA NG KATUBUSAN DOKTRINA NG DUGO DOKTRINA NG WALANG LIMITANG PAKIKIPAG-KAISA

2

PAUNANG SALITA Ang aklat na ito ay sinipi mula sa mg a araling nasa tape ni R. B. Thieme, Jr. Mga panimula 1961, ikalawang aralin. Ang taong nakakatanggap ng mga tape ay gamay na sa ganitong uri ng pagtuturo at ngayon sa unang pagkakataon ay isina-aklat. Ang mga araling ito ng bibliya au magbibigay ng batayan sa kaalaman sa lalong malalim na doktrina. Ang version ng King James na bibliya ang ginamit, subalit kung ang kasulatan ang sinisipi, may ilang pagbabago ang ginawa ayon sa salin mula sa original na wika.

PANIMULA Bago mo simulan ang iyong pag-aaral ng bibliya, bilang mananampalataya sa Panginoong Jesu Cristo, siguruhin mo muna na nabanggit mo na ang lahat mong kasalanan na nagawa sa Dios ay sarilinan sa pamamagaitan ng paggamit ng 1John 1:9 upang magkaroon ka ng pakikisalamuha, sa ilalim ng influwensiaya ng pamamahay ng ispiritu at handa na matutunan ang doktrina ng salita ng Dios. Kung ikaw ay hindi mananampalataya, ang pinag-uusapan ay hindi ang iyong mga kasalanan na sasambitin. Ang pinag-uusapan ay pananampalataya kay Cristo: “Siya na nanampalataya sa anak ay may buhay na walang hanggan: at siya na hindi mananampalataya sa anak ay hindi makakakita ng buhay; bagkos ang galit ng Dios ay mananatili sa kanya” (Jn. 3:36). Inilagay ng Diyos ang unang lalaki at babae sa ganap na kapaligiran ang halamanan ng Eden.. Si Adan at Eva ay may pakikisalamuha sa Panginoon Hesus sa araw -araw hanggang ang kasalanan ng pagsuway ay magtayo ng hadlang sa kanila at sa Diyos. Ang Diyos na nakakaalam ng lahat ay nalalaman Niya na ang kasalanan aay maglalayo sa tao mula sa kanyang manlilikha; sa makatuwid, gumawa na siya ng plano noon pang nakaraang walang hanggan na makapagbibigay daan upang maalis ang hadlang. Sa kapahayagan ng biyaya, ang Diyos, ang plano ay nahahati sa tatlong bahagi: una, kaligtasan; ikalawa, ang mananampalataya sa panahon; ikatlo, ang mananampalataya sa kawalang hanggan. Ang Diyos Ama, ang unang persona ng Trinidad, ang siyang awtor ng plano; ang Diyos Anak, ang ikalawang persona , ang siyang nagsagawa ng plano; samantalang ang Diyos ispiritu, ang ikatlong persona ang nagpahayag ng plano. Mula sa pananaw ng Diyos, ang unang bahagi ay pinasimulan noon pang nakaraang walang katapusan sa pagpupulong ng Divine Decrees nang ang bumubuo ng Ulong Diyos, inaasahan ang kabiguan ng tao, ay nilutas ang

3

problema ng kasalanan. Ang ikalawang persona ng Trinidad ay nahalal na magsasagawa sa bahaging ito ng plano ng Diyos sa kasaysayan. Ang unang bahagi ay nagsimula sa panganganak ng birhen ay nagtatapos sa krus, pagkabuhay na mag-uli, pag-akyat at paglukluk ni JESUKRISTO. Para sa mananampalataya, ang unang bahagi ay sa (punto) sandaling panahon nang siya ay manampalataya sa Panginoong JESUKRISTO bilang tagapagligtas. Ang ikalawang bahagi para sa mananampalataya ay nagsisimula matapos ang kaligtasan at ito’y isinasagawa ng ispirito at sa pamamagitan ng mananampalataya. Ang ikatlong bahagi, isinasagawa una na ng Diyos Ama, ay nagsisimula sa mananampalataya sa sandali ng kamatayang pisikal o sa Rapture. Alin man ang mauna sa dalawa (1Thess. 4:13-17) Ang pag-aalis ng hadlang ay Diyos lamang ang makagagawa at maliban sa pagkilos ng Diyos, ang tao ay haharap sa walang hanggang kaparusahan. Kahit na ano ang ating tinataglay sa larangan ng kakayahan, katalinuhan o ano mang kalamangantinataglay ng tao, wala tayong anumang magagawa na iligtas an gating sarili at maangkin ang pakikisalamuha ng Diyos. Walang sinuman na nakapag-aalis ng hadlang sa pamamagitan ng kanyang sariling kakayahan o tinataglay

BALANGKAS NG HADLANG

Ukol sa isang ilustrasyon, sabihin natin na ang hadlang ay binubuo ng mga adobe. Ang una ay KASALANAN. “Sapagkat ang lahat ay nagkasala, at hindi naka-abot (lihis sa tanda) sa kaluwalhatian (esenso) ng Diyos” (Roma 3:23). Ang ikalawang “ADOBE” ay ang (KABAYARAN) sa KASALANAN:” Sapagkat ang kabaayaran ng kasalanan ay kamatayan…” (Roma 6 :23). Ang ikatlo ay pisikal na kapanganakan. Ang tao ay isinilang na buhay na pisikal, ngunit kasabay ay batay sa ispiritual-na ito ay, walang ikisama sa Diyos (Epeso 2:1). Ang sumunod ay ang karakter ng Diyos, o ang kanyang esenso. Ang tao ay simple lamang na hindi makakapantay sa karakter ng perpektong Diyos; walang sinuman na kasing buti ng Diyos! Sa makatuwid, ang susunod na adobe ay ang kahambing na katwiran ng tao gaano man kabuti ng tao, ang kanyang katwirang makatao ay nananatiling kulang (Isa. 64:6) Tinawag na itong MINUS-R. Katapustapusan, bilang tao mayroon tayong “POSISYON KAY ADAN”. Kay Adan tayo’ylahat ay namatay…(1Cor. 15:22). Ang pagbagsak ni Adan at ang kaukulang kamatayang ispiritwalay hindi lamang madiskuwalipika ang sangkatauhan mula sa pakikisama ng Diyos kundi nilimita pa rin ang haba ng pisikal na buhay ng sangkatauhan.

KASALANANAN AT KATUBUSAN Sa kadahilanang ang kasalanan ay ang kahatulan ng kasalanan ay ipinaliwanag ng buong detalye sa aklat na, “TINDAHAN NG ALIPIN NG KASALANAN”, babalangkasin na lamang natin ang mga prinsipyo, Ang unang kasalanan sa lahi ng tao ay ang pagpapahayag ng negatibong bolisyon -

4

pagsuway sa isinaad sa nais ng Diyos! “Ngunit sa puno ng pagkaalam ng mabuti at masama, huwag kang kakain nito… “(Henesis 2:17a). Ang pagsuway ni Adan ay malayo ang na-abot na nagging epekto sa sangkatauhan: Ang kanyang kasalanan ay ipinataw sa lahat ng lahing tao - at ito, ibinilang ito sa ating pananagutan kagaya n gating pananagutan kagaya ng kay Adan!” Nang dahil sa pagsuway o kasalanan ng isa ay marami ang nagging makasalanan…” (Roma 5:19). Sapagkat si Adaan ang puno ng lahing tao, tayo ay tumayo o bumagsak na kasama niya at atin din naman namana ang nagging kalikasan niya (Adan) na makasalanan. Naging makasalanan si Adan; samakatuwid, tayo’y isinilang na makasalanan. Wala tayong pagkakataon na mamili sa bagay na ito gaya din naman na wala tayong pamimilian sa ating pagsilang kung tayo ay lalaki o babae man. Sa dahilang ito, na sa pamamagitan ng orihinal na kasalanan ng isang taong si Adan ay pumasok ang kasalanan sa sanlibutan, at ang kamatayang ispiritual sa pamamagitan ng kasalananni ni Adan, at dahil ditto ay kumalat sa lahat ng tao ang kamatayang ispiritual, sapagkat ang lahat sy nagkasala ( sa sandali nang si Adan ay nagkasala) (Roma 5:12, itinamang pagsasalin). “Ang lahat ay nagkasala “sapagkat lahat tayo ay may likas na makasalananc/ at sapagkat ang kasalanan ni Adan ay ipinataw sa atin! Tayo ay isinilang sa “Tindahan ng Alipin ng Kasalanan” at mananatiling alipin ng ating likas na makasalanan habang tayo ay nabubuhay maliban na lamng na tanggapin natin sa ating sarili ang sulusyon ng Diyos-KATUBUSAN. Makasalanan - Ang lumang kalikasan na magkasala …. Sundan sa likod Ang salitang “tinubos” ay nangangahulugang “binili, binayaran”. Sa kaso ng isang alipin, ito ay nangangahulugang “binayaran ang kanyang kalayaan mula sa tindahan ng alipin.” Kasama sa katubusan ang kapatawaran ng lahat ng kasalanan (Heb. 9:22) at nagbigay ng basehan sa pagiging matuwid at kapagdakang paglilinis ng kasalanan sa sandali ng kaligtasan (Roma 3:24). Ang doktrina ng walang limiting pakikipag-isa ay nilutas ang problema na pangsanlibutan ng kasalanan. Hinatulan na ni Kristo para sa bawat kasalanan sa mundo na nakamit ng bawat isa at sa mga darating pang kasalanan na makakamit (1Juan 2:2). Ang katubusan at walang limiting pakikipag-isa ay nakahanda sa lahat ng lahi ng tao, ngunit ito ay matatanggap lamang ng sinuman na mananampalataya kay KRISTO. Ngunit sa marami na nagsipagtanggap sa kanya, sa kanila ay ipinagkaloob niya ang karapatan na maging mga anak ng Diyos, kahit sa kanila na manampalataya sa kanyang pangalan (Juan 1:12).

ANG MULTA SA KASALANAN

Nang inilagay ng Diyos ang tao sa mundo, ay isinama rin niya ang pagsubok sa kalayaan ng tao sa pamimili (bolisyon). Ang isang punong kahoy ay ipinagbawal at ang MULTA na ipinataw sa pagsuway sa babala ng Diyos: “…at sa araw na kainin mo iyon, kamatayan na ikaw ay mamamatay (at

5

kamatayang ispiritual)” (literal na pagsasalin ng Gen. 2:17b), sapagkat ang katwiran ng Diyos ay hindi puwedeng makisalamuha sa kasalanan. Ang kanyang katarungan ay nangangailangan ng multa o bayad sa kasalanan - KAMATAYANG ISPIRITUAL,d “ Sapagkat ang kabayaran ng kasalanan ay kamatayan…” (Roma 6:23). Ng gamitin ni Adan ang kanyang bolisyon na sumalungat s autos ng Diyos, namatay Siya sa ispiritu, Makaraan ng maraming taon at sa res ng kamatayan sa ispiritu, si Adan ay namatay sa pisikal (Gen. 5:5) Ang utang na nagawa ng unang tao at humalili sa lahat ng lahi ng tao ay mabigat ang nagging kahihinatnan. Kung walang kaligtasan, an gating katapusan ay sa walang hanggang kahatulan; Ngunit hindi iniwan ng Diyos ang tao sa kawalan ng pag-asa. Sa expiasyon o pakikipagkasundo ang kamatayan sa ispiritu ni KRISTO ay tinanggal ang napakalaking utang na nakapataw sa atin. Binura ng kasulatan ng mga alituntunin na laban sa atin, na nagging kontra sa atin, at inilayo/kinuha mula sa daraanan na ipinako ito sa kanyang krus (Col. 2:4). “Pakikipagkasundo” ay nangangahulugan na makipag-isa o gawin ang kaukulang uyan para sa isang kamalian na iyong nagawa. Ang isang criminal ay kailangang uyanan ang kanyang nagawang krimen sa inihatol na sintensiya. Kapag natapos na nya ang panahon, itinuturing na nabayaran na niya ang kanyang pagkukulang sa sosyedad. Ang tao ay may pagkaka-utang sa Diyos ng ganap na katuwiran, kagaya natin na may pagkaka-utang sa ganap na pag-sunod sa batas ng bansa. Subalit, sa ating pagkakita, an ating mga kasalanan, an gating lumang kalikasan na magkasala (na ating minana kay Adan) at ang parusa laban sa atin ay naglagay sa atin sa walang pag-asang pagkaka-utang. Biyaya lamang ang maaring makatagpo ng solusyon. Kumilos bilang ating kapalit, kinuha ni Jesucristo ang kaparusahan sa ating mga kasalanan, nang ang mga ito ay hinatulan ng Diyos Ama sa kanyang katawan noon sa krus (1Peter 2:24). Ang multa sa ating kasalanan ay KAMATAYANG ISPIRITUAL! Ang kamatayang ispiritual ni Kristo ay naganap nang Ama at ang Ispiritu ay nilayuan ang Anak habang binabata niya ang mga kasalanan ng sanlibutan nang sa huli ay sumigaw si Kristo, “Tapos Na”, nabayaran na Niya ang lahat ng ating mga pagkakautang, _____ ay tapos na kasaysayan.

KAPANGANAKANG PISIKAL AT MULING PAGSILANG

Ang isang katotohanan na an gating kapanganakang pisikal ay nangangahulugan ng mga hangganan, sa katauhan at ispiritual. Si Adan ay nilikha na binubuo ng tatlong bagay, nagtataglay ng katawan, kaluluwa, at ispiritu. Ang katawan ay isang payak na tahanan na nagbigay sa atin ng kakayananna mabuhay ditto sa mundo. Ang lumang kalikasan ng kasalanan, na dumating nang si Adan ay nagkasala , ay nanirahan sa katawan na pinagmulan ng kamatayang ispiritual. Ang kaluluwa, ang tunay na tao sa loob, ay nagbigay sa ating kakayanan na maunawa at tamasahin ang pinamana ng tao. Ang iyong

6

kaluluwa ay naglalaman ng konsiyosnes sa sarili. (nalalaman mo ang iyong pagiging tao), kaisipan (kakayahan na mag-isip), bolisyon (gumagawa ng desisyon), emosyon (ang tagahanga), at konsensiya (batayan at sukatan). Ang ispirito ng tao, na may kakayahan na tanggapin at ikategoriya ang mga pinamanang ispiritual, ang siya lamang kaparaanan na magkaroon ang tao ng pakikisalamuha sa Diyos. Nang siya ay magkasala, nawala kay Adan ang kanyang ispiritu at ang kanyang kakayahan na makisalamuha sa Diyos. Natira sa kanya ang dalawang bahagi, nagtataglay lamang ng katawan at kaluluwa. Simula ng oras na iyon, ang lahat ng tao ay isinilang sa katulad na kalagayan-buhay sa pisikal ngunit patay sa ispiritu. Ang kaisipan at ang lumang kalikasan ng kasalanan ay nagbubuo bago pa isilang; ang mga ito ay namana mula sa ating mga magulang ( ang lumang kalikasan ng kasalanan mula sa tatay-Henesis 5:3). Nang ang kaluluwang buhay ay ibinigay ng Diyos ay sumama sa kaisipan sa kapanganakan, mayroon kaagad na buhay sa katawan. Ang iba pang esenso ng kaluluwa ay tinatanggap sa ganitong panahon. Sa sandali na matanggap mo ang buhay pisikal, ang kasalanan ni Adan ay ipinataw sa iyong kalikasan ng kasalanan, na nakapaloob na, at siyang dahilan ng kamatayang ispiritual. Tayo ay patay sa Diyos. Upang magkaroon ng pakikisama sa Diyos, upang maging buhay sa kanya, kailangan nating ipanganak na mag-uli. Ang Diyos ay gumawa ng kaparaanan ditto sa pamamagitan ng muling kapanganakan-isang kababalaghang gawa ng Diyos na kung saan ay ibinabahagi ng Ama ang buhay na walang hanggan sa mananampalataya kay Kristo sa pamamagitan ng Ispiritu. “At ikaw na binigyan niya ng buhay, na nananatili sa kamatayan sa larangan ng mgapagsalungat at mga kasalanan” (Epeso 2:1).

ANG TALAMBUHAY NI NIKODEMUS

May isang tao sa mga Paraseo, na nagngangalang Nicodemus, isang tagapanguna ng mga Hudyo (Juan 3:1)

ANG DOKTRINA NG REGENERAYSON ay isinalarawann sa Juan 3 sa isang tanyag na pangyayari kay Nikodemus. Isang deboto ngunit hindi reheneraya, si Nikodemus ay ay miyembro sa Sanhedrin, ang grupong tagahagupit ng mga Hudyo, na binubuo ng mga skriba, saduseo at pareseo. Ang mga skriba ay tagapangalaga at mga (scholar) skolar ng mga kasulatan ng matandang tipan; ang mga suduseo ay aristokratang mangatwiran na nagkakaila ng mga kababalaghang katotohanang, katulad ng pagkabuhay na mag-uli at ang kaisipan ng buhay na walang hanggan; ang mga pareseo ay mga makabatas ng relihiyoso. Halimbawa, sila’y nananalangin ng pitong beses sa maghapon at dumadalo sa simbahan tatlong beses sa isang araw. Sila’y gumagawa ng mga kabutihan at, taos man at paimbabaw, sila’y nakagagawa ng napakaraming bagay. Sinisobrahan nila ang oras sa paggawa ng mabubuting

7

bagay sa pagsikap nila na makadaan sa “maperlas na daan” sa pamamagitan ng kanilang kasipagan. Kapag may mga gawaing pang-mahal na araw, ginagawa nila ito ayon sa lahat na nakasulat. Nagbibigay sila ng salapi sa mga mahihirap, subalit ginagawa nila ito sa publiko ng may malakas na paingay at anunsiyo upang sila ay magkamit ng mga karangalan. Ang kanilang mukha ay kakikitaan ng pagiging ispiritual, at ang kanilang mga gawa ay nagpapahayag ng sinag ng kabanalan. Kung may Gawain sa templo, sila ay nasa unang linya, sumisigaw ng pinakamalakas, nananalangin ng pinakamahaba, at ginagawa ang mga may kabanalang ritual sa paraang makaakit sa lahat ng atensiyon. Sa kanilang pagkakamali, naniniwala sila na makagagawa sila ng impresyon sa Diyos! Si Nikodemus ay ulirang Pariseo-(nagdudunong-dunongan), nagmamarunong, relihiyoso, matuwid sa kanyang sarili, mayabang, hungkag, ipokrito at legastiko. Isa siya sa mga hindi mananampalataya na binanggit ni Jesus sa Mateo 23:27 na parang “”maputing nitso”- maganda sa labas (isa sa mga katangian upang maging pariseo ay ang pagkakaroon ng magandang pangangatawan), ngunit sa loob ay “puno ng kalansay”. Ito ang pinakamahirap na uri ng mga hindi mananampalataya na mapapaniwala sa katotohanan, kung ang kaligtasan din lamang ang pag-uukulan. Pipiliin ko pa sa aking sarili na makipag-usap sa ibang relihiyosong tao kaysa kanya na lubusang binulag ng kanyang sariling mga ginagawang kabutihan. Wala sa kanyang pang-unawa ang doktrina ng kawalang pag-asa sa halip ay nag-iisip na ang kapahamakan ay nabibilang lamang sa mga taongnakaistambay sa tabing daan. Sa isang pagkakataon, ang pagtambay sa bangketa ay maaaring maging kagalang-galang pa kung ihahambing! Ang mga kasalanan ng mga relihiyosong tao ay ilan sa mga nakaririmarim sa lahat ng kasalanan. Sa mga halimbawa, ang kasalanan ng pagmamataas, na siyang laganap sa kanila! Isiping sinisikap nilang maimpres ang Diyos sa pamamagitan ng kanilang ginagawa sa halip na sila’y maimpres sa GINAWA NA NG DIYOS SA PAMAMAGITAN NI CRISTO! Ang pangalang “NIKODEMUS” ay payak na salitang Griyego para sa isang pinuno ng mga tao. Gaano man ninyo silipin, si Nikodemus ay isang napakaimportanteng tao. Bagaman ang buhay niya ay punong-puno ng mabubuting gawa ay napakaraming pagsunod sa mga ritual, na siya niyang pinaglalagakan ng kaligatasan , ay nagkaroon siya ng pagmumuni na maaring ang lahat ay hindi tama. Maaring mula sa sariling pagmamatyag o mula sa mga sabi sabi, nalaman niya ang kapangyarihan ni Jesus at nagtaka kung saan ito nagmumula. Ang taong ito isang gabi ay pinuntahan ni Jesus, at sinabi sa kanya, Guro nalalaman namin na ikaw ay isang tagapag-turo na galing sa Diyos; sapagkat walang makagagawa ng ganitong kababalaghan na iyong ginagawa, maliban na lamang na ang Diyos ay nasa kanya (Juan 3:2).

8

Bagaman maraming hinula sa kung anong dahilan na sa gabing nilapitan ni Nikodemus si Jesus, “ako’y naghihinala na masyado siyang abala sa paggawa ng mabuting bagay, sa mga pagsambit ng mahahabang mga panalangin, masyado siyang abala sa pagsunod sa mga iniuutos na ritual (na lahat ay ginagawa sa pagsisikap ng laman) na nagging dahilan na wala siyang panahon na katagpuin si Jesus kung araw. Sa ano mang pagtaya, ni Nikodemus ay hindi napahiya- hindi ito sa mga pulong “sa tagong pook”! Sa paggamit ng titulong “Guro”, nagbigay si Nikodemus ng paggalang sa Panginoon. Sa kanyang sinabing “nalalaman naming”, ay nagpapahayag na hanging-hanga siya sa mga kaalaman ng mga pariseo-lalo na sa kanyang sarili. Bagaman kinilala niya ang kaalamang akademiko ng Panginoon, ay hindi siya interesado sa nalalaman ni Jesus, kundi sa kanyang ginagawa. Maaring nadinig niya ang mga mirakulo o nakita niya ang kanyang sarili s sandaling ito ay mas naaakit siya sa mga ginagawa ni Jesus kaysa kanyang salita. Sa totoo, ang tunay na layunin ng mga mirakulo ay upang matutunan at sundin ang atensiyon ng mensahe. Sa kaso ni Hesu Kristo, ang mga mirakulo na kanyang ginagawa ay upang ipakilala siya bilang “Anak ng Diyos na may kapangyarihan” (Roma 1:4). At kung ang mga mirakulo ginagawa ni Jesus upang maalis ang paghihirap, ay nabigo si Hesus sa hindi niya pagpapagaling sa bawat isa sa daigdig. Subalit ang panahon ay katumbas lamang ng isang patak sa isang timba kung ihahambing sa kawalang hanggan, at ang pangwalang hanggang kaligtasan ng kaluluwa ay mas lalong mahalaga kaysa kalusugan ng katawan. Sa lahat ng inaakala niyang kaalamang akademiko, iniladlad ni Nikodemus ang kanyang katanyagan sa mahalagang katotohanan sa Biblia. Kinilala ni Nicodemos si Jesus na “isang guro na mula sa Diyos”, nang kanyang tanggaping,” walang sinoman na makagagawa ng mga mikukulong ito na iyong ginagawa maliban na lamang na ang Diyos ay nasa kanya.” Subalit ditto na kung saan ay hindi nakuha ni Nicodemus ang punto: na ang guro na galling sa Diyos ay NAGTUTURO, ang guro na galling sa Diyos ay NAGPAPAUNAWA. Kung mayroon mang pagbabago, ito ay sa puso ng bawat tao na sumusunod na nilalaman ng mensahe; ngunit hindi ito ang kababalaghan na aking nabanggit ditto. Napakaraming pambihira at katakatakang pangyayari ang ginawa; binuhay ni Jesu Kristo ang ilang tao mula sa kamatayan (resusitasyon); ginawa niya ang bulag na makakita, ang bingi na makarinig, pinalaya ang mga inaalihan ng mg a demonyo, at pinagaling ang maraming ketongin. Nang kilalanin ni Nicodemus na si Jesus ay guro na nagmula sa Diyos, ay halata na siya ay nalilito; ang guro ay nagtuturo; subalit nabigo si Nicodemus na bumanggit ng isang prinsipyong itinuro ni Jesus. Ang nasabi lang Niya ay kababalaghan!” Wala sinumang tao ang makagagawa” ay isang pangkasalukuyang , parating gawain: ang ibig sabihain,” walang sinumang tao na patuloy makagagawa ng kababalaghan na katulad ng iyong ginagawa.” Sa ganito ay sinabi Niya: ang Sanhedrin, at lalo na ang mga paraiso, ay nagtangka na ipaliwanag ang mga pambihirang pangyayari: ngunit natagpuan naming na napakahirap na ipaliwanag dahil ang nga kababalaghan ay nagpapatuloy. Maari

9

naming masabi na ang mga ito ay pagkakataon lamang o maaring dahil sa kalikasan; maari, naming ipaliwanag ang ilan: ngunit hindi mapakaling tao saa likod ang pumito at _______ _______. “ Hinahabol niya ang kanyang debosyonal sa ating oras!” Dahil ditto nasira ang pananambahan at tama lang ito! Ang panalangin na pansarili ay maaring mahasa sa atas ng iyong pangangailangan; ngunit ANG PANALANGIN SA PUBLIKO AY KAILANGANG MAIGSI AT SA PUNTO! Kung hinihingi mo ang pagpapala ng Diyos sa pananambahan, gawin mo ito at magpatuloy! Sa katulad nitong pagkakataon, sinadya ni Nikodemus si Jesus na may layunin na pahangahin siya. Nagbigay si Jesus ng disertasyon nang pahintayin niya si Nicodemus at iniharap ang tunay na kalagayan. Para sa isang tao na na ginawa niyang opisyal ang paggawa ay mabuti upang makamit ang kalangitan, ito ay isang nakagigimbal na bagay! Nais ko na inyong ihambing ang prinsipyo ditto. Ang problema ay ang kanyang kapanganakan. Ipinanganak si Nicodemus sa pisikal ngunit ito na ang lahat. Nagtataglay siya ng katawan na may kalikasan sa kasalanan at isang kaluluwa, at siya ay patay sa ispiritu! Hindi sinabi ni Jesus kay Nicodemus,” ang pintuan ng kalangitan ay nakabukas sa iyo dahil sa iyong 1 ,200 na mabubuting mga gawa, 3,642 na sa panalangin at ilang libong medalya sa kasipagan sa pagdalo sa simbahan, makakapasok ka na.” Sa kabalintunaan, sinabi sa kanya na, “ Hindi ka makakapasok sa kaharihan ng Diyos maliban na ikaw ay ipanganak na mag-uli!” Maliban sa Diyos at ilan sa kanyang mga bantay na anghel, ang kalangitan ay nabibilang lamang sa mga nagtataglay ng buahay na walang hanggan, na ang mga kasalanan ay napatawad at naalis na siaya na nagtataglay ng katwiran ng Diyos. Kapag ang isang tao ay ipinanganak na mag-uli at sa ganito lamang na “makikita” niya ang kaharian ng Diyos (2 Cor. 4 :18). Si Nicodemus, bagaman na mataas ang moralidad, ay hindi makaunawa ng mga bagay na ispiritual, at ang kanyang sayot ay lalong kapansin-pansin. Sinabi ni Nicodemus sa kanya, papaano isisilang ang isang tao kung siya ay matanda na? Makakapasok ba uli siya sa sinapupunan ng kanyang Ina sa ikalawang pagkakataon? At muling ipanganak (John 3:4)? Nakadinig na ako ng mga tao na nagtuturo ng mga kurso kung paano magpapatotoo kay Kristo sinasabi nilang “Ngayon kailangan mong gawin ito nang ganito: kung sabihin nila ang ganito, ganito naman ang sasabihin mo, kung sabihin nila ay ganyan ito naman ang bibigkasin mo.” Pinutol ni Jesus ang lahat ng kalabuan at diretsong inilahad ang mabuting balita (gospel). Sinabi Niya, “Hindi ka makakaparoon sa kaharian ng Diyos maliban na lamang kung ipanganak kang muli.” Nagsasalita si Jesus sa isang tao na nasa kanya na ang lahat ng merito. Ginagawa na ng taong ito ang lahat na maaring gawin: parati siyang nananalangin, dumadalo ng regular sa “simbahan,” at sa mga mabubuting gawa, makamit niya ang lahat ng papuri. Sa isang kasabihan, mahihiling niya ang bawat kredito: ngunit iniinsulto siya ni Jesus sa salitang,” hindi ka makakapasok sa kalangitan malibang ipanganak kang muli.”

10

Ito ang isang perpektong ilustrasyon ng isang relihiyosong tao na kulang sa katotohanang ispiritual. Walang ispirito ng tao, hindi niya makayang unawain ang ispiritual na penomena. Ngunit ang natural man na tao (hindi mananampalataya) ay hindi nauunawaan ang mga bagay ng ispiritu ng Diyos. Dahil ang mga ito’y kaululan sa kanya: Hindi rin nila mauunawaan ang mga ito dahil wala silang ispiritu (1 Cor. 2:4). Inakala ni Nikodemus na ang isa ay kailangang ipanganak na muli sa pisikal, at nagnanais siya na malaman ang mga kaparaanan. Iminungkahi pa niya (at medyo alanganin pa siya, sa pinakamaliit, at maaring nang-uuyam) ang muling pagpasok sa sinapupunan. Maaring katakataka kay Hesus ang kanyang iminungkahi, ngunit sa paggalang sa dignidad ng mga iskriba at mga pariseo, pinigil niya ang pagtawa ay nagpatuloy siya sa diskursong pangteolohiya. Maaring tingnan ni Hesus ang loob at Makita niya na taong ito ay tunay na naghahanap, kung hindi ay hindi n asana siya pumunta. Sa kalagayan napakalayo pa niya sa katotohanan nang kanyang itanong, “Kailangan mo bang pumasok muli sa sinapupunan ng iyong Ina?” Upang patotohanan kay Necodemus na siya nagsasalita ukol sa pisikal na kapanganakan, ngunit sa kapanganakang ispiritual. Gumamit si Hesus ng batayan na may kahulugan sa pinuno ng relihiyon ng Hudyo. Ang banal na ispiritu, kagaya sa Isaiah 44:3, Ihambing sa Juan 7:37-39”…mula sa kanyang sikmura (pangloob na kaganapan) ay dadaloy ang mga ilog ng tubig na buhay (ngunit sinabi niya ito patungkol sa ispiritu…).” Sa kadahilanang kapanganakan ng ispiritu ang sinabi ni Hesus, alin sa tatlong gamit ng tubig na nauukol sa ispiritu ang naaangkop? Maari nating alisin ang kaligtasan dahil hindi ito binabanggit ni Hesus hanggang makumbinsi ang Pariseo na ang sinasabi niya ay kapanganakang isapiritual. Ang banal na ispiritu ay puwera na base sa kalagayan na siya ay binanggit sa sumunod na talata. Sa makatuwid, dapat nating alamin na ang “tubig ng salita” ang tinutukoy ay tubig. Sa bandang huli, ang bawat isa na naligtas ay makatanggap ng inporamasyaon mula sa salita ng Diyos, ang prinsipyo ng kapanganakan, ang mga probisyon - ang magandang balita. Lahat ay matatagpuan sa salita ng Diyos (Awit 119:50; 1Cor.4:19; Santiago 1:18, 1 Pedro 1:23). Ang “ispiritu” ay tumutukoy sa ispiritu, ang gumagawa ng muling pagsilang (Titus 3:9), Responsibilidad ng ispiritu na kumuha ng magandang balita at “ipasok” ito sa isipan ng hindi mananampalataya. Walang sinuman ang maligtas at walang sinuman ang nakaunawa sa plano ng kaligtasan maliban na lamang sa agwain ng ispiritu. Kapag ang isang tao ay nanampalataya kay Kristo, natatangagp niya ang ispirito ng tao (1 Thess. 5:23), at ginagawa ng ispiritu na kanyang tirhan ang katawan ng mananampalataya (1 Cor. 6:19); at kakapag puspos ng ispirito na sa resulta ay pinangungunahan ang kanyang kaluluwa, ang mananampalataya ay may kakayahang matuto ng kababalaghang ispiritual

11

(Juan 16:1`3-15). Na ang isilang sa laman ay laman; at ang isilang sa ispiritu ay ispiritu (Juan 3:6). Ang ating unang kapanganakan ay nagbigay sa atin ng laman at dugo, kasama ang kaluluwa, at naglagay sa atin sa pamilya ni Adan; subalit upang makapasok sa kaharihan ng Diyos (pangwalang hanggang relasyon sa kanya), kailangang tayo ay buhay sa ispiritu. Sa makatuwid, hindi dapat na mabigla si Nicodemus na maunawaan na kailangan ng tao ang kapanganakan sa ispiritu. Huwag kang magtataka kung sinasabi ko ito sa iyo, kailangan mong ipanganak na muli (Juan 2:7). Sa salita ni Jesus na, “Huwag kang magtaka,” ay nagpapahayag sa reaksiyon ni Nicodemus. Siya ay nakatayo noon at napatanga, kumukurap ang mga mata at maaring siya ay namutla. Malaki ang kanyang pagkakabigla! Walang sino man ang nagsaliata ng ganito sa isang pinuno ng mga Hudyo! At narito tahasang isinaysay si Hesus,” Huwag kang mabigla nang sinabi ko sa iyo - ikaw na kagalang-galang na relihiyosong pariseo - na kailangan mong ipanganak na muli!” Sa kabila ng lahat na kanyang mga nagawa, si Nicodemus ay totoong nalito sa ikatlong pagkakataon ay inulit ni Jesus ang pangangailangan ng ikalawang kapanganakan.

SAAN NAGMUMULA ANG HANGIN Ang hangin ay umiihip at umuugong, at naririnig mo ang tunog nito, ngunit nasasabi mo ba kung saan ito nagmula, at saan ito patungo: gayon din naman ang bawat isa na isinilang sa ispiritu (Juan 3:2). Saan nagsimula ang hangin at saan ito natatapos! Nadidinig mo ito, at alam mong narito, ngunit alam mo ba kung saan ito nagmula at saan ito patutungo? Kagaya ng hangin na ito’y umiihip, “ganyan din naman ang bawat isa na isinilang sa ispiritu.” Ito ang pasaring! Ang pagsasalarawan nagpapahayag na ang hangin ay hindi nakikita-ang nakikita lamang ay ang resulta. Alam mo na may hangin dahil tumatama ito sa iyong mukha, nagpapatakbo ng alon, humuhutok sa puno o pinalilipad ang alikabok na anopa’t ikaw ay napupuwing. Subalit hindi mo alam kung bakit ang hangin ay dumating o kung saan ito patutungo Ganidin naman ang kapanganakan ng ispiritu; hindi mo nakikita ngunit ito naman ay totoo. Pagkatapos ng mainit na diskurso, si Nicodemus, ang higante ng relihiyon, sa bandang huli ay may sinabi. Pansinin ang hindi kapanipaniwalang kababawan sa kanyang kaluluwa. Bilang Pariseo, ang taong ito ay maagiting sa akademiko-mataas ang pinag-aralan at ismarte! Ngunit makikita mo, lahat ng kanyang karunungan ay nakalagak lamang sa kaisipan ng kanyang kaluluwa. Kapag ang mga bagay na ispiritu ang pinag-uusapan, siya ay ignorante at hungkag sapagkat wala siyang kakayahan na tanggapin ang inpormasyon; at hindi rin niya kayang unawain maliban na lamang na siya’y ipanganak muli sa ispiritu. Dumating si Jesus sa nakalilitong bagay; hindi niya maisaysay ang mga

12

kaisipang pang ispiritu sapagkat wala siyang nalalaman. Sa kasalukuyan, kahit na papaano, ay mayroon siyang napakabigat na suliranin: hindi siya nagtataglay ng ispiritu ng tao.; siya ay “patay”! Pagkatapos sa kapanganakan sa ispiritu, idinadagdag ang ispiritu ng tao, at sa pamamagitan nitong bagong kagamitan, makapagsisimula ka na makaunawa ng mga katotohanang ispiritual. Sumagot si Nicodemus at sinabi sa kanya, “Paano mangyayari ang mga ito (Juan 3:9)? Namangha ang Paraseo, “Saan mo nalaman ang mga ito? Wala akong nalamang bibliyograpiya sa kaisipang ito nang ako’y sa dalubhasang pamantasan. Wala ako kahit na isang kudlit sa pagkakaroon ng kapanganakang muli. Sa pasimula, ako’y tinukaan sa gawa, gawa, gawa! At ngayon sa unang pagkakataon ng kapanganakang muli; paano ito?” Si Nicodemus ay talagang natigilan. Masyado siyang nakapag-aral na halos halos lumabo na ang kanyang mga mata sa pagbabasa at pagsasa-ulo ng Talmud, ang mishnah, at iba’t iba pa; ngunit wala siyang maunawaan. Narito ang isang tao na mahigpit na pagsasanay sa makapagsasalita ng mahusay sa templo at makakapagdebate sa katanungang nababatay sa teolohiya ng may pambihirang kakayahan. Nang sa di kaginsa-ginsa ay may dumating na bagay na nakasakit na kanyang itinungo! “Papaano mangyayari ang mga bagay na ito?” Ang kanyang sinabi ay nagbukas pa ng pintuan para sa iba pang pakikipagusap, at nais ko na pansinin ninyo na si Jesus ay wala sa mataas na gumagamit din ng panguuyam sa tamang panahon. Itong piniling panguuyam ay mabisa na matititmo sa sintido ng bato. Sumagot si Jesus at sinabi sa kanya, ikaw baga ay dalubhasa (may katayuan ng pagka doktor) ng Israel, at hindi mo nalalaman ang mga bagay na ito (Juan 3:10)? Hinamon ni Jesus si Nicodemus. “ Ibig mo bagang sabihin sa akin na may PH.D. ka sa Pilosopiya at Teolohiya, at hindi mo nalalaman ang aking mga sinasabi?” Sa katotohanan, ni minsan sa anumang pagsusulit, sa alinmang seminar, sa alinmang silid paaralan, sa anumang pagkakataon ay hhindi nakatanggap si Nicodemus ng impormasyon na katulad nito. Ang kurikulum ay walang laman sa ispiriptwal na pinomena. Katotohanan, katotohanan. Sinasabi ko sa inyo, kami (Trinidad) ay nagsasalit ang nalalaman namin, at nagpapatotoo sa amin gnakikita, at hindi ninyo tinaggap ang aming patotoo (Juan 3:11). Dahil si Nicodemus ay binulag ng kanyang legalismo at dahil dito ay nalilito parin, nagpatuloy si Jesus: “Nalalaman ko ang aking sinasabi, kahit hindi mo mabatid!” Pinagsabihan si Nicodemus na kailangan niyang isilang muli, subalit hidi niya maunawaan ito. Ang mga salita at nilalaman ay naroroon, ngunit Malabo parin sa kanya ang prinsipyo. Sinabi ni Jesus “Ngayon tumingin ka!

13

Litong- lito ka na; ngunit hindi ako nalilito!” Nagbigay ito ng kaisipan sa pagpapatotoo: Kapag nagsasalita kayo sa tao tungkol kay Jesu Kristo, kailangan mong magsalita ng may pagtitiwala, at ang pagtitiwala ay nagmumula sa pagkaunawa ng magandang balita. Kung sabihin ko sa iyo ay mga bagay na pansanlibutan, at hindi kayo naniwala, papaano kayo maniniwla kung sinasabi ko sa iyo ang mga bagay na pangkalangitan (Juan 3:12)? Sa Griyego, itong salitang “Kung” ay nasa unang kundisyon ng mga termino ng nagdedebate. Sinasabi ni Jesus “ Tanggapin natin sumandali na nagsabi Ako sa iyo ng mga bagay na katakataka tungkol sa tao, mga bagay na pansalibutan, at hindi ka naniwala; paano ka maniniwala kapag isanaysay ko ay mga prinsipyo ng ispirito o ng kalangitan? Balikan muna natin ito minsan pa Nicodemus, at magagawa na nito!

SI KRISTO ANG TUNAY NA ISYU At walang sinumang tao ang umakyat sa langit kundi Siya na bumaba mula sa langit, ito ang anak ng tao na nasa langit (Juan 3:13). Sa oras na sinabi ni Jesus ito, wala pang miyembro ng sangkatauhan ang nakakapasaok sa ikatlong langit, ang tahanan ng Diyos. Bagaman bilyong tao na ng lumang tipan ang naligtas, pagkamatay nila ay nananahan sila sa paraiso hanggang ang representanteng tao ay nabuhay na mag-uli, umakyat at tinanggap ng Ama. Ang unang tao na pumasok sa langit ay si Jesu Kristo. Ang “anak ng tao” ay isang katayuan kay Kristo, na tumutukoy sa kanyang katauhan. Na sinabi ni Jesus sa kanya na Siya ay nasa langit sa sandaling iyon ay isang nakakainteresadong palaisipan kay Nicodemus upang pagisipan sa kanyang ibang panahon. At maaari ito ang isa sa dalawang bagay na naging dahilan upang siya ay maging mananampalataya. Si Jesu Kristo ay nasa lahat ng dako. Habang Siya ay nasa langit, nakatayo siya doon at nakikipagusap kay Nicodemus! Nakita na ninyo ang dahilan na maaaring naroon siya at sa langit ng sabay (Bilyong liwaon* ang layo) ay sapagkat siya ang Diyos-tao, hindi nabawasan ang pagkaDios at tunay na katauhan sa isang persona magpakaylanman-ang pambihirang persona sa sanlibutan. Samantalang Siya ay Diyos, kagaya ng Ama at Banal na Espiritu, iba siya sa Banal na Espiritu na nakakatayo siya doon sa katawang tao at nakipagusap kay Nicodemus. Ganoon din naman na siya ay naiiba kay Nicodemus at sa lahat na miyembro na lahing tao sapagkat siya ay Diyos. SIYA AY PAMBIHIRA. Sa pagpapahayag ng mabuting balita ang persona ni Jesu Kristo ang palaging isyu. Kung nakilala ni Nicodemus ang persona ni Jesus, tatanggapin niya ang salita ni Jesus. Susunod na tatanggapin niya ang mga gawa ni Kristo. *Liwaon- layo o distansya na nalalakbay ng lliwanag sa loob ng isang taon

14

PAANO IPANGANAK MULI At kung paano itinaas ni Moises ang ahas sa kagubatan, gayon din naman ang anak ng tao ay kailangang itaas (Juan 3:14) Gumawa si Jesus ng isang huling kapahayagan sa paraan pamilyar kay Nicodemus. Upang maging Pariseo, kailangan niyang magsaulo ng Torah (Ang unang limang aklat ng lumang tipan) at kumuha ng mahigpit na pagsusulit; samakatuwid, siya’y pamilyar sa bersikulo 21 ng mga bilang. Lahat ng kailangan niya ay sumari, kaunting pagunita, at maaari nang malaman ni Nicodemus ang prinsipyo. Ang kahalintulad ng tansong ahas ay paghihintay sa asensiyon; ngunit ang a ”pagtataas” ay nagmumula sa krus. Ang pagtataas ng ahas sa tungkod ay kahalintulad sa pagliligtas ni Cristo sa krus. Na kung sino man ang manampalataya sa Kanya ay hindi mapapahamak, kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan (Juan 3:15). Ang salitang “Na” ay nagpapahayag ng layunin at nagpapaliwanag ng dahilan sa pagtataas sa krus ni Cristo. Ito’y maliwanag na pagpapahayag kay Nicodemus, at sa bawat isang bumabasa o nakikinig ng kasulatan, kung paano ipanganak na muli: Manampalataya sa Panginoong Jesu Cristo! Ang pananampalataya ay kawalan ng gawa ay makataong merito. Ang kahalagahan ng pananampalataya ay nakasalalay, ang bagay na pinanampalatayanan ay si Cristo! “Sinuman ay nangangahulugan na alinmang miyembro ng lahing tao-relihiyoso, walang relihiyon, ayaw sa relihiyon, moral immoral, amoral-kahit na sin! Kapag nanampalataya ka kay Cristo, ikaw ay nagiging trikotomong nilalang. Mananatili sa iyo ang iyong katawan at ang kalikasan sa kasalanan nito, at kaluluwa, ngunit matatanggap mo ang pananahanan ng ispirito at ispirito ng tao. Tinanggap ni Nicodemus si Cristo bilang kanyang Panginoon at tagapagligtas, maaring sa oraas ding iyon ng gabi. Hindi natin alam ang oras; alam lang natin ang kinahihinatnan. Isa si Nicodemus sa dalawang magkaibigan na nagdala sa ating Panginoon; ang isa ay si Jose na taga Arimatea. Nakakatawag ng pansin! Pareho silang Pariseo; pareho silang mayaman at kilalang tao. Sa isang panahon, pareho silang patay sa kasalanan at hiwalay mula sa Diyos. Minsan pa, tingnan natin ang suliranin ng hadlang sa pagitan ng tao at Dios. Kung kailangang malaman ng tao ang Dios, kailangang maalis ang hadlang. Ang adobe ng kasalanan at ang parusa ditto ay natanggal ng katubusan at expiyasyon sa pamamagitan ng kamatayang ispiritual ni Cristo sa krus. Ang suliranin sa pisikal na kapanganakan ay nalutas ng kapanganakang

15

muli. Ano man ang nawala sa atin sa pisikal na kapanganakan-pakikisalamuha ng Dios-mayroon tayong katangian ngayon ng bagong pagsilang. Sa karagdagan, tayo ay napabilang sa dugong bughaw na pamilya ng Dios (Gal.3:26), tayo ay nagging mga anak ng Dios (Juan 1:12) at ang Dios ang ating Ama (2Cor. 6:18).

HAMBING NA KATUWIRAN NG TAO

Ang sumunod na elemento sa hadlang ay, para sa iba, ang nakalilito sa lahat - ang suliranin ng katuwiran ng tao. Mapapansin na ang ibang tao ay mabuti, sa makataong salita. Ang ilang hindi mananampalataya na nalalaman ko kapuri-puri, at napakaraming dahilan para ditto. Una sa lahat, ang hindi mananampalataya ay may napakasimpleng pamamaraan sa kalooban; wala sila sa ilalim ng maraming masalimoot at mahirap na mga dahilan sa loob (ang sanlibutan, ang laman at ang mga diyablo) na nakakaapekto sa buhay ng mananampalataya. Di kaya nga, dahil sa ang mga hindi mananampalataya ay kasing simple ng modelong-T foro, napakadali para sa kanya ang lumakad sa daan sa ano mang kapanahunan. Mayroon ding pangit at magandang katangian ang mga hindi mananampalataya; mayroon silang kakayahan na palabuin ang mga hindi kanais-nais na katangian at itago ang kanilang mga pansariling suliranin. Kabaligtaran, aking napansin na marami sa mga mananampalataya na ibinabando ang kanilang mga suliranin. Ito, kung gayon ang isyo ng katwiran; din nga kasi, ang ilang tao ay mas mainam kaysa iba - at ito ang tunay na suliranin. Malimit nating paniwalaan na ang tao ay mabuti sapagkat siya ay mas mabuti / mainam kaysa ibang tao. Alam ng isang tao kung papaano tumahimik, gawin ang kanilang gawain at hindi kailanman nila tinatalikuran ang kanilang tungkulin. Mahirap mong matalo ang gayon. Sila’y kapuri-puri , nakakaigaya at nanaisin mo ang kanilang presensiya. At bakit sila’y mabuti para sa aking paningin? Sapagkat naihahambing ko sila sa mga magaslaw, mapanirang puri, tsismoso at mga walang isang salita - mga taong walang hindi mapagkakatiwalaan. Sinasabi ko, “ang mga taong ito’y mga kapuri-puri; ang ibang mga taong ito’y nasa pinanakamababang uri.” Kaya nga, ayon sa aking pamantayan, ang isang grupo ay “mabuti” ang isa ay ‘masama.” Ngunit ating ihambing ang sistemang ito ay moralidad sa sistema ng Dios. Ang tao ang aking hinahangahaan na may kagalang-galang na katangian at nais ko ang kanyang pakikisama’ subalit sa lahat ng kanyang magandang katangian, siya’y nananatiling MINUS-R. Hindi man lang siya nakalapit sa Dios! Ang Dios ay PLUS-R- pinaka sa katuwiran. Mayroon siyang ganap na katangian-ganap na katwiran, katarungan, pag-ibig, walang hanggang buhay. Ang Dios kailanman ay hindi nagkaroon ng pananagutan -ang Dios ay hindi nagbabago. Iniingatan Niya ang kanyang salita. Ngayon ng aking ihambing ang taong ito sa Dios. Kailangan kong tanggapin na hindi siya kapantay ng Diyos.

16

Ito ang opinion ng Dios sa atin: “Sapagkat ang lahat ay nagkasala, at makaabot sa kaluwalhatian (esenso) ng Dios” (Rom. 3:23). “Sapagkat walang isa mang tao na matuwid na nasa daigdig, na gumagawa ng mabuti at hindi nagkakasala”(Eccl.7:20). “Kagaya ng nakasulat, walang matuwid, wala kahit isa: Walang isa man ang nakakaunawa, walang humahanap sa Dios” (Rom. 3:10,11). “Subalit lahat tayo ay katulad ng maruming bagay, ay ang lahat ng ating mga katuwiran ay kagaya ng maruming basahan” (Isa. 64:6).

TATLONG TIPO NG HINDI MANANAMPALATAYA

Mayroong maraming uri ng hindi mananampalataya sa daigdig: ngunit sa pangkalahatan, sila’y binubuo ng tatlong kategoriya: ang relihiyosong tao na katulad ni Nicodemus; ang moral o matuwid sa sarili at ang immoral na tao. Ang moral ay ang “mabuting tao”, iginagalang na miyembro ng sosiedad, na hindi gumagawa ng lisya o kasalanan. Siya ay mabait at magalang na nagbibigay sa lahat ng mabuting kapakinabangan. Ang kanyang diperensiya, di nga kasi, ay nag-iipon siya ng kanyang sariling katwiran upang mapunta sa langit. Malimit niyang naiisip na siya’y napakabuti na hindi niya kailangan ang kaligtasan. Pagkatapos ay ang mga immoral na tao. Mapapansin na siya ay salungat, at bawat isa ay alam ito; hindi niya pinapansin ang mga bagay na ito. Maaaring siya ay palipat-lipat na tipo na “nanghahanting”, nanggagantso at gumagawa ng hindi magandang gawain; o maaring palaging pasuray-suray sa kalasingan, nagnanakaw na humahantong sa bilangguan. Ang kaibahan ng moral at immoral na tao ay nakasalalay sa pangyayaring ang kasalanan ng immoral na tao ay nakikita, samanatalang ang matuwid sa sarili at relihiyosong tao ay natatago ang kanilang karnalidad sa kabila ng pagiging kagalang-galang.

ANG HADLANG NA MGA MABUTING GAWA

Ang mga mabubuting ginagawa ng tao ay bumubuo sa napakalaking hadlang sa Dios sapagkat kalimitan ay nag-aalay ito sa pagiging relihiyoso at sa ilusyon ng pagpapakabanal. Ang ilang nalinlang na gumagawa ng kabutihan ay nag-iisip, “Ako’y pupunta sa langit dahil ako’y kahanga-hanga. Ako’y pupunta sa langit dahil nasa akin na ang lahat na katangian.” Ang tao na katulad nito ay hindi makakapunta sa langit dahil kahit pagsamasamahin pa ang lahat ng mabuting gawa sa sanlibutan ay pumapatak pa rin sa MINUS-R (katwiran ng tao), at ang MINUS-R ay hindi makakasama sa PLUS-R (katwiran ng Diyos). Ang pagkakaroon ng matandang kalikasan ng kasalanan at ang pagkawala ng ispirito ng tao ay siyang dahilan kung bakit imposible na magkaroon ng pakikisama sa pinakamataas na katuwiran. Ang isa lamang na paraan upang maligtas ay sa pagkakaroon ng katuwiran na katulad ng sa Dios Kung tatanggihan mo na tanggapin si Cristo, maari mo na ihinto ang pakikipaglaro ng laro ng katwiran at mabuhay ka ng ilang taon na natitira sa iyo ditto sa daigdig, sapagkat naroron ka sa hinaharap sa “impiyerno upang

17

magbayad”. Hindi basta ito magagawa ng relihiyon at moralidad! Sinabi ni Jesus,”…malibang malampasan mo ang katuwiran ng mga eskriba at mga pareseo, hindi ka makakapaparoon sa kaharian ng langit kahit na sa anong paraan” (Matt. 9:20). Ngayon paano natin maaalis ang nakaharang na ito, itong hadlang, sa ating daraanan? Ang kasagutan ay matatagpuan sa Doktrina ng Imputasyon at pagiging matuwid.

IMPUTASYON

Ang Banal Na Kredito Ng Ledger

Kailangan lamang ng isang galaw ng lapis upang mapalitan ang Minus-R sa Plus-R subalit kailangan ang pangwalang hadlang kalakasan upang mapalitan ng katuwiran ng Diyos ang ating kawalang katwiran. Sapagkat Siya’y (Jesukristo) ay ginawa Niya (Dios Ama) na maging kasalanan para sa atin, Siya na hindi nakakaalam ng kasalanan. Upang tayo ay maging katuwiran ng Diyos sa Kanya (Jesukristo) (2Cor. 9:21). Ang Diyos Ama ang awtor ng plano ng kaligtaasan para sa lahat ng lahing tao “ay ginawa” ay nasa anyong pangkapanahunan:”Minsan para sa lahat, ginaawa ng Ama si Jesukristo na maging kasalanan,” ay nagtutukoy sa pakikipagkaisa. Nang Siya ay nakasabit sa krus, lahat ng kasalanan ng buong lahi ng tao ay ipinataw sa Panginoong Jesukristo! Ito ay patungkol sa doktrina ng unlimited atonement (1 John 2:2). Iyon ang pag-aalis ng unang adobe ng hadlang. ”Sapagkat Siya ay ginawa niya na maging kasalanan para sa atin, siya na hindi nakakaalam ng kasalanan.” Si Cristo ay kuwalipikado na namatay para sa ating kasalanan sapagkat Siya sa kanyang sarili ay hindi nagkasala at di nga kasi, ay kuwalipikado bilang tagapagdala ng kasalanan. At, bilyon-bilyon na mga kasalanan-sa katotohanan, bawat kasalanan na nagawa mo at nagagawa ko at mga nagagawa, sa nakalipas, sa kasalukuyan at hinaharap-dinala Niya ito sa kanyang katawan sa krus. Ang ating mga kasalanan ay ikinarga kay Cristo, ngunit hanggang sa kaligtasan, nananatili nating taglay ang Minus-R. Tayo ay nasa bahagi ng pagkaka-utang sa “balance sheet” sapagkat isinilang tayong patay sa espirito: Ang kasalanan ni Adan ay ipinataw sa ating lumang kalikasan ng kasalanan sa sandali n gating kapanganakan. Upang makamit ang Plus-R, ang katuwiran na tinataglay ni Cristo, atin lamang gagamitin ang walang bayad na positibong bolisyon at manampalataya sa Panginoong JesuCristo (Rom.3:22). Kapag ang Plus-R ay ibinilang sa ating pag-aari, ito ay tinatawag na imputasyon, isang lumang termino sa accounting, na ang kahulugan ay “ilagay sa dako ng ledger ng pag-aari.” Ang expiyasyon an nag-aalis sa atin sa “pula”, ngunit ang imputasyon ay naglalagay sa atin “sa itim”. Hindi natin pinagpapaguran ito, hindi

18

tayo katanggap tanggap. Ang ginaawa ni Cristo doon sa krus ay nag-aalay sa atin mula sa “maruming basahan” tungo sa kayamanan ng kanyang biyaya! Ano an gating sasabihin? Na ang Hentil, na hindi sumunod (naghanap) ayon sa katuwiran, ngunit natamo ang katwiran, ito ang katuwiran, ito ang katuwiran sa pamamagitan ng pananampalataya (Rom. 9:30).

Libong mga hentil ang naligtas noong panahon ng lumang tipan gayon din sa bago. Hindi ba ito interesado? Marami sa nga Hudyo ang nag-iisip na sila’y pupunta sa langit sa pagsisikap nila sa kanilang katuwiran at sa pagsunod sa batas ni Moises; ngunit gaano mang kabutihan ang magawa nila, lahat ng ito kahit pagsamasamahin ay Minus-R pa rin. Sa kanilang dako naman maraming mga hentil ang hindi sumunod sa sampung utos ukol sa kanilang kaligtasan; hindi sila naghanap ng katuwiran; ngunit kanilang natanggap ito. Paano? Sila ay “nakatanggap (aorist tense-minsan ay para sa lahat) ng katuwiran, ito ang katuwiran sa pamamagitan : ng pananampalataya.” Sa ibang salita ang mga hentil ay nanampalataya kay JesuCristo. Sa sandali ng kaligtasan ang Plus-R - ang katuwiran ng Diyos - ay ipinapataw sa kanila sa pamamagitan ng pananampalataya. Samantala, ang mga hudyo na nagsisikap na maligtas sa pamamagitan ng pagsunod sa sampung utos, manatiling gumagawa, mag-sumikap, magpakahirap; at ang lahat na kanilang natamo sa paggawa ay Minus-R! Habang nagsisikap itong mga hudyo sa paggawa upang magkaroon sa kalangitan, lalong lumalaki ang balon na kanilang hinuhukay at lalo silang nababaon sa pagkaka-utang; sila’y gumagawa nang gumagawa, subalit hindi makaalis sa kinalalagyan (Rom. 4:4). Minus-R ang lahat ng ito. Ngunit ang Israel, na sumunod sa lahat ng batas ng katuwiran, ay hindi nakatupad sa iniaatas ng katuwiran. Bakit nagkagayon? Dahil hinanap nila ito hindi sa pananampalataya, kundi ipinalagay na sa pagsunod sa nga kautusan. At sila’y natisod sa batong katitisuran (Rom 9:31, 32). “Ang batas ng katuwiran” ay Plus-R, natatamo sa pamamagitan ng pananampalataya kay Cristo. Sila’y walang Plus-R sapagkat hindi nila hinahanap ito sa pamamagitan ng pananampalataya; hindi sila naniniwala kay Cristo. Sinusubukan nilang maligtas sa pamamagitan ng pagsunod sa kautusan. Sa makatuwid sila’y natitisod sa katitisurang bato, na dili iba’t si Cristo.

PAGBIBIGAY KATARUNGAN

(JUSTIFICATION)

Ngayon, saan nakikita sa larawan ang pagbibigay katarungan? Hayaang isulat ko ito ng ganito: Ang pagpapataw ang naglagay sa ating pag-aari ang katuwiran ng Cristo: Ang pagbibigay -katarungan ang nagpahayag o nagpakilala na tayo ay matuwid. Base sa katuwiran ni Cristo na ipinataw sa bawat isa na mananampalataya, ang Diyos ay nagnagpahayag na ang hindi karapatdapat na

19

makasalanan ay nagkamit o nagkaroon ng katarungan, pinawalang sala, at katanggap tanggap sa kanya. Ang Diyos ay Malaya na ipahayag siyang hare mula sa parusa sapagkat ang manampalataya ngayon ay nagtataglay ng katwiran ni Cristo! Sa madaling sabi ang pagkakaroon ng katarungan ay nangangahulugan ng pagtataglay ng Plus-R, hindi ito nangangahulugan na “parang hindi ako nagkasala”!

Sa pagkaalam ng tao sa ang tao ay hindi matuwid sa pamamagitan ng paggawa ayon sa batas, subalit sa pamamagitan ng pananampalataya kay JesuCristo, na tayo nga ay nananampalatay kay JesuCristo upang tayo ay magtamo ng katarungan sa pamamagitan ng pananampalataya kay Cristo, at hindi sa pamamagitan ng mga gawa ayon sa batas: Sapagkat sa paggawa ng ayon sa batas ay WALANG laman ang nagiging makatarungan (Gal. 2:16). Bilang makatarungan na ibinigay ng malaya ng kanyang biyaya sa pamamagitan ng katubusan na kay Cristo Jesus (Roma 3:24). Papaano ka naging katanggap-tanggap sa mata ng Diyos? Sa pagiging “mabuti”? Tunay na hindi! “Sa pamamagitan ng pagkilos ng kanyang biyaya.” Sa ngayon ay kailangan mo nangmakabisa ang “BIYAYA” ang bumubuo sa plano ng Diyos. Ang biyaya ay nangangahulugan na ibinibigay ng Diyos ang mga bagay na hindi natin kayang kitain at hindi tayo karapatdapat. Ang Plus-R ay hindi isang pabor na tsapa; ito’y kaloob na biyaya na ibinibigay sa sandali ng kaligatasan! Na ang katuwiran ng Diyos ay sa pananampalataya kay JesuCristo ukol sa lahat at para sa lahat na nanampalataya. Sapagkat dito’y walang pagkakaiba (Rom. 3:22). Papaano ka naging katanggap-tanggap sa mata sa Dios? Sa pagiging “mabuti” Tunay na hindi! “Sa pamamagitan ng pagkilos ng kanyang biyaya.” Sa ngayon ay kailangan mo nang makabisa ang “biyaya” ang bumubuo sa plano ng Dios. Ang biyaya ay nangangahulugan na ibinibigay ng Dios ang mga bagay na hindi natin kayang kitain at hindi tayo karapat-dapat. Ang Plus-R ay hindi isang pabor na tsapa; ito’y kaloob na biyaya na ibinibigay sa sandali ng kaligtasan! Na ang katuwiran ng Dios na ito ay sa pananampalataya kay JesuCristo ukol sa lahat at para sa lahat na mananampalataya: sapagkat dito’y walang pagkakaiba (Rom.3:22). Sa sandaling mabasa mo ang mga salitang, “katuwiran ng Dios”, ay alam mo na kapagdaka na tinutukoy nito ay ang Plus-R. Ito ang katuwiran na Dios lamang ang nagmamay-ari (panimulang pag-aari). Papaano mo matatanggap ang Plus-R? Sa pananampalataya-hindi sa pagsunod sa mga batas! “Na ito” ay nakasulat nang patagilid sa salim ng King James at ito ay hindi matatagpuan sa orihinal na manuskrito. Ang tagapagsalin ay magdagdag upang madaling

20

mabasa; ngunit hindi natin kailangan ito ditto. Na ang katuwiran ng Dios SA PAMAMAGITAN NG PANANAMPALATAYA… “Ang salitang “ng” ng pantukoy na may panimula at dapat na ito’y isalin na “pananampalataya kay JesuCristo.” Ukol sa lahat …” bakit ang katuwirang ito ay nauukol sa lahat? Sapagkat nang si Cristo ay hatulan (dahil) sa kasalanan sa krus, binayaran niya ang multa para sa lahat (walang bilang na pakikipag-isa). Dinala Niya ang mga kasalanan ng bawat taong nabuhay at mabubuhay pa. Ang mga salitang “para sa lahat” ay tumutungkol sa mga kalagayan. Sino ang makakatanggap ng Plus-R? Ang lahat na nanampalataya! Walang diperensiya kung ikaw man ay moral o immoral, walang Dios o relihiyoso, sa paningin ng Dios “lahat ay nagkasala” (Rom.3:23); samakatuwid, lahat ay puwedeng maligtas. Sa kapahayagan, aking sinasabi; sa sandaling ito ang kanyang katuwiran: upang siya ay maging makatarungan, at nagpapamakatarungan, sa kanya na nananampalataya kay Jesus (Rom. 3:26). Bakit naililigtas ng Dios Ama ang mga makasalanan na hindi nag-aalanganin ang kanyang Plus-R? Sapagkat ang kanyang katarungan at katuwiran ay naaabot sa krus. Ang Dios ay ganap na makatarungan sa pagpapatawad sa atin dahil kay Cristo, siya na absolute na katuwiran, na naging ating kahalili. Ang nagmatuwid ay siya na nakapasa sa Plus-R sa mga nananampalataya sa Panginoong JesuCristo. Ang prinsipyong ito ay palaging tunay noon pang pagkabagsak ni Adan. Kunin natin si Abraham na isang halimbawa noong kapanahunan ng lumang tipan. Papaano nakaligtas si Abraham? Gamitin natin ang mga pamamaraan ng mga debatista bilang isang prinsipyo at ipagkunwari natin sumandali na si Abraham ay naging makatarungan sa pamamagitan ng mga mabuting gawa.

Ano nga ang ating sasabihin tungkol kay Abraham na ating Ama sa mga bagay na ukol sa laman, ang natagpuan? Na kung si Abraham ay naging makatarungan sa pamamagitan ng mga gawa(mabuting gawa), siya ang mapapapurihan (bagay na maipagyayabang); ngunit hindi sa Dios (Rom. 4:1, 2). Kung si Abraham ay naging makatarungan sa pamamagitan ng mga nagawa o ng mga mabubuting gawa, siya ay tunay na makapagmamalaki, ngunit hindi sa Dios! Nasaan kung gayon ang pagyayabang? Ito ay hindi kasama, sa pamamagitan ng anong batas? Ang mga gawa? Ay: ngunit sa pamamagitan ng batas ng pananampalataya. Sa makatuwid ating mababatid na ang tao ay nagiging makatarungan sa pamamagitan ng pananampalataya na wala sa pagsunod sa batas (Rom. 3: 27,28).

21

Kung ginawa ni Cristo ang lahat, saan naroroon ang pagyayabang? Ano ang nangyari sa mga (ginagawa) gawain ng mga tao? Ano ang kinahihinatnan ng operasyong mabuting gawa? Ang lahat ng ito ay hindi kasama! Ang paraan ng kaligatasan ay nananatiling isa, bago matapos ang krus. Ang Plus-R ay ibinilang na pag-aari ni Abraham sa pamamagitan ng pananampalataya sa Panginoong JesuCristo. Ngunit papaano ang mga taong nagsisikap na “gumawa” nga kanilang daan patungo sa langit? Sa kanya na nagsisikap (patuloy na nakikipagpunyagi para sa kanyang kaligtasan) ang kapalit ay hindi ibinibigay (basehan pagkakaloob) sa biyaya, ngunit (base sa) sa pagkakautang (Rom. 4:4).

Sa isang salita, habang ikaw ay lalong magsisikap), ay lalo kang

nababaon sa utang. Ngunit sa kanya na hindi gumagawa, datapwat nananampalataya sa kanya na (nagkakaloob ng katarungan) sa naglilinis ng mga masasama, ang kanyang pananampalataya ay ibinilang (ginawang pag-aari) na katuwiran (Rom. 4:5).

Ang pagpapataw ng makadios na katuwiran sa kanya na nanampalataya

kay Cristo ay nagdadala sa kanya sa isang katayuang karapat-dapat, at ang hadlang na hambing na katuwiran au naaalis.

ANG KARAKTER NG DIOS

Kapag ang Biblia ay nagsasaad ng kaluwalhatian ng Dios, ito’y tumutukoy

sa kanyang o esenso-itong magkasama-samang katangian na nagpapakilala bilang indibidual. Ang Dios ay may isang esenso ngunit tatlong personalidad. Ang Ama, Anak at Ispiritu ay nagtataglay ng magkakatulad na katangian-pinakamakapangyarihan. Absolute na katuwiran, katarungan, pag-ibig, walang hanggang buhay, alam lahat, nasa lahat ng dako, lahat ng kalakasan, hindi nagbabago at katotohanan. Kapag Dios ang pinatutungkulan ay tinuturo natin ang absolute. Ito ang dahilan kung bakit hindi niya mapapahintulutan an gating mga kasalanan at mga kahinaan. Naglagay siya ng ganap na pamantayan at anuman ang may kulang ay hindi nakaabot sa kanyang kaluwalhatian. Ang kasalanan ay kasuklam-suklam sa kabanalan ng (ang kanyang katuwiran at katarungan) Dios at laban atinsulto sa kanyang kaganapan. Dahil lahat tayo ay nagkasala, lahat tayo ay hindi katanggap-tanggap sa Dios. Hindi mapapayagan ng Dios ang anumang kasalanan o hindi makatuwiran. Ang kanyang katuwiran ay nangangailangan ng sumpa para sa kasalanan. Ang kanyang katarungan ang nagsasagawa ng pangangailangan ng katuwiran. Ang kasalanan ay kailangang hatulan. Makikita ang suliranin. Ang maka Dios na pagpapala ay hindi makakarating sa tao sa pamamagitan ng “grace pipe” hanggang ang katuwiran at katarungan ay maisagawa.

22

Bumalik tayo sa pulong ng walang hanggang buhay. Bilyong tao na ang nakalilipas, ang Dios ay nagsagawa ng pinakamakapangyarihang desisyon na ituring na biyaya ang makasalanang tao-isang ganap na kapahayagan ng makadios na katarungan. Ang Ama ay gumawa ng plano na kung saan ang tao ay puwedeng magkaroon ng pakikiisa sa kanya magpakailanman. Ang Dios Anak ang ikalawang persona ng Trinidad, ay nagnanais na kunin ang katayuan ng makasalanan at bayaran ang parusa ng kanyang kasalanan. Bilang absolute na katuwiran, ang anak ay kailangang maabot ang hinihingi ng makatuwiran at makatarungang Dios. Nang kanyang dalhin ang mga kasalanan ng sanlibutan doon sa krus, kanyang naabot ang katuwiran ng Ama ngayon, sa halip na sumpa, ay maari ng dumaloy ang biyaya sa tao sa pamamagitan ng grace pipe. Ngayon ay nakakadaloy na sa tao ang pag-ibig ng Dios, at sa kabila ng ganitong pag-ibig ay walang hanggang buhay. Ang Dios ay nagbibigay ng walang hanggang buhay sa bawat tao na makikipagtagpo sa kanyang Anak doono sa krus.

PROPITIATION

Ang ginawa ni Cristo sa krus na naabot ang kabalanan ng Ama ay

tinatawag na propitiasyon. Ito ang bahagi ng Dios doon sa krus. Minsan sa isang tao, sa araw ng pakikipagkaisa pumapasok ng nmag-isa

ang punong saserdote, nilalampasan ang ikalawang tabing tungo sa kabanal-banalang dako na dala sa isang mangkok, una ay dugo ng isang baka para sa kanyang sariling mga kasalanan, pagkatapos ay dugo ng pangsakripisyong kambing para sa mga kasalanan ng mga tao; at iniwiwisik ito sa ibabaw ng mercy seat (Lev. 16:14-17), ang “katuwiran at katarungan” ay tumungo at nakita ang dugo ng walang malay na sakripisyong hayop na pinatay sa altar na pilak. Ang ritual na ito at tumatanaw at nagpapahayag sa krus, na ito sa kasaysayan, ang katuwiran at katarungan ay parehong naabot.

Ang “dugo” sa Roma 3:25 ay tumutukoy sa gawaing propitiasyon ni Cristo

sa krus, na nakaabot sa Ama (Isa. 53:11). Bago ang krus, pinigil ng Dios ang kahatulan sa kasalanan hanggang sa panahon na naging handog pang propitiasyon si Cristo. Ngayon siya ay lantarang ipinapahayag ng Dios. Bilang ating mercy seat sa pamamagitan ng pananampalataya-ang pananampalataya sa kanyang pagliligtas sa krus! Ipinakita niya ang kanyang katuwiran sa pagkakaloob ng Plus-R sa bawat isa na mananampalataya kay Cristo.

May dalawang bagay na kinakailangan ng bawat miyembro ng lahing tao

kung siya ay mamumuhay na kasama ng Dios magpakailanman. Ang una ay Plus-R at ang isa ay buhay ng Dios-walang hanggang buhay. Bago natinmaunawaan ang kalagayang ito, kailangan muna nating pumasok sa tamang kaugnayan sa Dios Ama sa pamamagitan ni JesuCristo. Ang bagong kaugnayang ito ay sa atin sa pamamagitan ng personal na pananampalataya sa

23

kanya at ito ay nagpapatibay sa ating bagong kalagayan. “Kay Cristo ang lahat ay ginaawang buhay” (1Cor. 15:22b).

KALAGAYAN KAY CRISTO

Si Adam ang unang miyembro ng kanyang uri-homo sapiens (Rom. 5:14). Si JesuCristo, ang HULING DAAN. Ang ulo ng “bagong uri” - mga mananampalataya na kaugnay sa kanya: “Samakatuwid kung ang sinuman ay nakay Cristo, siay ay bagong nilalang (uri): ang mga lumang bagay ay magsisilipas na; narito, ang lahat na mga bagay ay naging bago (2 Cor 5:17). “Mga lumang bagay” ay hindi nangangahulugan ng mga dating pag-uugali; ang mga masasamang pag-uugali ay nananatili kasama ng kalikasan ng pagkakasala. Ang mga ito ay mababali, ngunit ito ay iba ng istorya na nakalahad sa aklat na , OLD SIN NATURE vs. HOLY SPIRIT. Ang isang mananampalataya ay bagong nilalang, hindi sa kadahilanan na kanyang ginawa o mga hindi ginawa, ngunit Sa kadahilanan na ginawa sa kanya ng Dios sa sandali ng pananampalataya. Ang “mga lumang bagay” na mga nagsilipas ay ang mga pagkakautang na naglalagay sa atin sa kabila ng hadlang. Ang “mga bagong bagay” ay ang lahat na kahanga-hangang nakinabang na mapasa-atin sa kabila ng hadlang sa pamamagitan ng “kalagayan sa katotohanan”.

Sa sandali na tayo’y manampalataya sa Panginoong JesuCristo, ang

banal na Ispirito ay dinadampot tayo “sa batok” at inilalagay tayo sa pakikisama kay Cristo-ang bautismo ng Ispirito (1 Cor. 12:13). Mula sa araw na iyon at sa mga sumusunod, tayo ayiisa sa kanya. Ang ating pisikal na kapanganakan, na siyang ating kalagayan kay Adan, ay hindi na isang suliranin, dahil sa pagsilang na muli ang buhay ni Cristo ay naging ATING BUHAY! Ang Christianismo, ay isang relasyon-hindi relihiyon! Ang bago nating kalagayan ay nagpapatibay sa atin ng walang hanggang kaugnayan kay JesuCristo.

At ito ang kasulatan, na binigyan tayo ng buhay sa walang hanggan, at ang buhay na ito ay na sa kanyang Anak. Siya na ang Anak ay nasa kanya ay may buhay; at siya na wala sa kanya ang anak ng Dios ng walang buhay (1 Juan 5:11,12). Ang kautusan; na ginawa sa kanyang sarili ang kambal na isang bagong tao, na gumagawa ng kapayapaan; at ito’y upang kanyang mapagkasundo sa Dios sa isang katawan sa krus, na hinalas ang pakikipag-away (Ephesians 2:12-16). Ang pakikipagkasundo ay gawain ng tao sa krus. Ito ang lahat-lahat na ginawa ni Cristo sa krus sa pag-aalis ng hadlang. Ang Dios ay nasiyahan; ang tao ay nakasundo! Hindi pumarito si JesuCristo sa mundo upang magkaroon ng kapayapaan sa pagitan ng mga bansa; pumarito siya upang magbigay ng kapayapaan sa pamamagitan ng Dios at sa atin na noon ay kanyang kaaway (Rom. 5:10). “Ang Dios ay nakay Cristo na pinagkakasundo ang sanlibutan sa

24

kanya…(2 Cor. 5:19). Hindi ito nangangahulugan na ang buong mundo ay automatikong ligtas kundi ang lahat ay maaaring maligtas. Ang kasalanan ay hindi na pinag-uusapan-si Cristo!. Na noong una ay nakatayo ang hadlang, ngayon ay si Cristo na ang nakatayo-ang nag-iisang tagapamagitan sa Dios at tao (1Tim.2:5).

LUMAKAD SA IBABAW NG GUHIT

Ibinigay ni JesuCristo ang kanyang sarili upang ikaw ay madala sa Dios. Na noong una bago pa ang krus ay ang punong saserdote lamang ang makakapasok sa kabanalbanalang dako, ngayon ang daan ay binuksan minsan para sa lahat sa piling ng Dios: sinabi ni Jesus,”Ako ang daan ang katotohanan, at ang buhay; walang sinuman ang makaparoron sa Ama kundi sa pamamagitan ko” (Gawa 16:31). Sa mga slita ni Apostol Pablo, ngayon nga tayo kagawad para kay Cristo, katulad ng sinabi ng Dios sa inyo sa pamamagitan naming; nananalangin kami para sa inyo sa nais ni Cristo, na kayo ay makasundo ng Dios (2Cor. 5:20).

Si Jesu Cristo ay narito sa mundo upang patagalin ang kanyang paanyaya

sa iyo. Sa halip, sinabi Niya sa kanyang salita, “lumapit kayo sa akin, kayo na naghihirap at nabibigatang lubha, at pagkakalooban ko kayo ng kapahingahan “ (Matt. 11:28),”… siya na lumalapit sa akin sa anumang paraan ay hindi ko itataboy“ (Juan 6:37). Hindi nagbabasa ng bibliya ang bawat isa, kaya ang mga mananampalataya ay kailangang kunin ang kalagayan ni Cristo silang mga ambassador na may salita ng pakikipagkasundo. At ang lahat ng bagay ay sa Dios na pinapagkasundo ang kanyang sarili sa pamamagitanni JesuCristo, at nagbigay sa atin ng paglilingkod sa pakikipagkasundo (2Cor. 5:18). Ang Dios Ama ang nagplano ng pakikipagkasundo; ginawa ito ng Dios Anak; at ipinahayag ito ng Dios Ispiritu. Ito ay tinatanggap na lamang ng tao. Upang malaman, na ang Dios ay nakay Cristo, pinagkakasundo ang sanlibutan sa kanyang sarili, na hindi ipinapataw ang kanilang mga kasalanan sa kanila; at ipinagkatiwala sa atin ang salita ng pakikipagkasundo (2 Cor. 5:19).

Bawat hindi ibinilang ng Dios ang kanilang mga pagsalansang na pag-aari ng lahing tao? Sapagkat dinala ito ni Cristo sa krus. Hindi kasalanan ang isyu; si Cristo! Mailalagay ng tao ang kanyang sariling mga hadlang sa mga gawain. Sa bawat pagkakataon na sinisikap niyang makamit ang daan tungo sa langit sa pamamagitan ng mga mabubuting gawa, gumagawa siya ng kanyang sariling hadlang. Samakatuwid, nasa mga mananampalataya ang tungkulin nag awing malinaw ang isyu.

25

Minsang lumampas ka sa guhit at manampalataya kay Cristo, may bagong layunin ka sa buhay: Mayroon kang mensahe, isang ministeryo, isang pangalan-embahador kay Jesu-Cristo. Ano man ang iyong hanapbuhay, ano man ang iyong mga gawain o mga pangyayari sa buhay, ikaw ay may buong panahon na paglilingkod. Cristiano gaya ng Pastor-Guro. Totoo, yan ay espesyal na kaloob; ngunit ang bawat mananampalataya ay dugong bughaw na saserdote kay Cristo!

Binigyan tayo ng Diyos ng mensahena kapakipakinabang na ipinahayag:

Nilutas ni Cristo ang suliranin sa kasalanan (1 Cor. 15:3,4) at gumawa ng kapayapaan sa pagitan ng tao at Dios. At ginawa ang kapayapaan sa pamamagitan ng dugo sa kanyang krus (sakripisyong ekpiyasyon), sa pamamagitan niya ay pinapagkasundo ang lahat na mga bagay ukol sa kanyang sarili… At ikaw, nang unang kapanahunan ay malayo at kaaway sa iyong kaisipan sa pamamagitan ng masasamang gawain, at ngayon na napagkasundo niya sa katawan ng kanyang laman sa pamamagitan ng (ispiritual) kamatayan upang iharap kang banal at walang dungis at hindi mapupulaan sa kanyang paningin (1Cor. 1:20-22). Ang magandang balita (Rom. 1:14-16) ay utang natin sa sanlibutan. Sinabi ni Pablo, “Kahiya-hiya ako (at kasama tayo) kung hindi ko ipahayag (ibalita) ang magandang balita!” (1 Cor. 9:16). Ito an gating tungkulin; ngunit mas mahalaga “ang pag-ibig ni Cristo ang nagpapalakas sa atin… upang sila (mga mananampalataya) na nangabubuhay ay hindi mamuhay para sa sarili.. kundi para sa kanya na namatay para sa kanila, at muling nagbangon” (2Cor. 5:14,15). Sa mas maigting na pag-ibig natin kay Jesu Cristo sa pamamagitan ng araw-araw na pag-aaral ng doktrina, mas magkakaroon tayo ng kakayahan na mamuhay na kaaya-aya sa kanya.

Tandaan mo na hindi maiibig ni Jesu Cristo ni makapamumuhay para sa

kanya kung walang doktrina ng bibliya ang iyong kaluluwa: o maipahayag mo ng malinaw ang isyu ng kaligtasan maliban sa kaalaman sa doktrina. Iyan ang layunin ng aklat sa iyo-upang gawing maliwanag ang mga doktrinang may kaugnayan sa kaligtasan upang magampanan mo ng tumpak ang iyong pagiging embahador. Ang iyong una at ppinakamahalagang layunin ay mag-aral ng doktrina sa biblia sa ilalim ng pagtuturo ng iyong tamang pastor-guro at lumago sa ispiritu (2 Peter 3:18)! Sa ganito lamang magagampanan mo ang layunin na ipinagkatiwala sa iyo ng Dios sa mundong ito!

HADLANG ANG MGA SULIRANIN

KASALANAN Isaiah 64:6b; Jer. 17:9; Roma 3:23

MULTA SA KASALANAN

Rom. 5:12; 6:23a

KAPANGANAKANG PISIKAL

26

Gen. 2:17; Ihambing Rom. 5:12; Eph.2:1

KAHAMBING NA KATUWIRAN Isa. 64:6a; Rom. 9:30-33

KARAKTER NG DIOS

Isa. 46:9b; Ihambing 64:6b Rom. 8:8; iTim. 6:16a

KALAGAYAN KAY ADAN

1Cor. 15:22a

GAWA NI CRISTO ANG MGA KASAGUTAN

KATUBUSAN Awit 34:22; Juan 8:31-36; Gal. 3:13; Eph. 1:17; 1Peter 1:18, 19

WALANG LIMIT NA PAKIKIPAG-ISA

2 Cor. 5:14, 15, 19; 1 Tim. 2:6; 4:10; Titus 2:11; Heb. 2:9; 2 Pet. 2:1; 1 Juan 2:2

EXPIASYON

Awit 22:1-6; Eph. 2:15-16; col. 2:14

KAPANGANAKAN MULI Juan 3:1-18

PAGPAPATAW

Rom. 3:22; 1Cor. 1:30; 2 Cor. 5:21; Phil. 3:9

PAGKAKALOOB NG KATARUNGAN Rom. 3:22; 1Cor. 1:30; 2Cor. 5:21; Phil. 3:9

PAGKAKALOOB NG KATARUNGAN

Rom. 4:1-5, 25 ; 5:1,9; 8:30; Gal.2:16; 3:11 Tit. 3:7

PROPITIASYON Rom. 3:22-26; 1Juan 2:2

KALAGAYAN SA KATOTOHANAN

“KATOTOHANAN SA KALAGAYAN” 1Cor. 15:22b; 2Cor. 5:17; Eph. 1:3-6

DOCTRINA NG PAGPAPATAWAD

27

1. Si Abraham ang huwaran ng pagpapataw ng maka Dios na katuwiran (Gen. 15:6).

2. Ang maka-Dios na katuwiran ay ipinapataw lamang salig sa pananampalataya kay Cristo (Roma 3:22).

3. Maraming Hentil sa panahon ng lumang tipan ang nakatagpo ng katuwiran ng Dios sa pamamagitan ng pananampalataya kay Cristo samantalang maraming hudyo ang nanghawakan sa kautusan ay hindi natagpuan ang pagpapataw (Rom. 9:30-33).

4. Ang pagpapataw ang saligan ng pagiging makatarungan (Rom. 4:22; 5:1). 5. Ang pagpapataw ay nagpapalakas ng pananampalataya kay Cristo (Rom.

4:24,25). 6. Ang pagpapataw ay pampasigla sa grace apparatus perception (ang

kaparaanan sa biyaya upang maunawaan at magamit ang doktrina (Phil. 3:8,9). 7. Ang pagpapataw ay salig sa gawa ni Cristo sa krus (2Cor. 5:21).

DOKTRINA NG PAGIGING MAKATARUNGAN

1. Depinisyon: Pagiging makatarungan ay nangangahulugan na “pinawalang

sala”; samakatuwid, ito ay isang gawaing pang-hukom ng Dios na kanyang ipinapataw ang kanyang katuwiran sa bagong mananampalataya sa sandali ng kaligtasan, na sa dahilang ito ay pinawawalang sala o ginagawa siyang makatarungan.

2. Ang kahulugan ay hinalaw muli sa tatlong salitang griyegong:

• DIKAIOO: Pawalang sala, gawing makatarungan

• DIKAIOSOS: Pagiging makatarungan, pinawalang sala

• DIKAIOMA: Pagpapawalang sala o pinawawalang sala. 3. “Unang bahagi”, ang pagiging makatarungan o pagpapawalang sala ay

nagaganap sa sandali ng pananampalataya kay Cristo (Rom. 3:28; 9:1; Gal.3:24).

4. Ang unang bahagi sa pagiging makatarungan ay salig sa prinsipyo ng doktrina ng biyaya (Rom. 3:24; Tit. 3:7).

5. Samakatuwid, ang unang bahagi sa pagiging makatarungan ay hindi nagaganap sa pamamagitan ng kautusan ni Moises (Rom. 3:20, 28; Gal. 2:16).

6. Ang kaparaanan ng unang bahagi sa pagiging makatarungan ay ang pagpapataw ng maka-Dios na katuwiran sa isang mananampalataya kay Cristo (Gen. 15:6) Roma 3:22; 4:4,5,11b; 9:30-32).

7. Ang gawain sa pagiging makatarungan ay natapos ni Cristo sa krus (Rom.5:8,9).

8. Sapagkat ang gawain sa ating pagiging makatarungan ay natapos na sa krus, si Cristo ay nabuhay muli upang ihambing ang pagiging makatarungan sa strahikong pagwawagi (Rom. 4:25).

9. Ikalawang bahagi (pamumuhay cristiano) sa pagiging makatarungan o ang pagpapawalang sala ay ang layunin at pamumunga ng buhay na super-grace (James 2:21-25).

10. Ang kaparaanan ng ikalawang bahagi sa pagiging makatarungan o ng pagwawalang sala ay ang araw-araw na gawain ng biyayang makinirya sa

28

pagkaunawa: ang katalinuhan ay ang paggamit ng doktrina na naninirahan sa kanyang lundo (Matt. 11:19; lk. 7:35).

DOKTRINA NG PROPITIASYON

1. Kahulugan: Ang bahagi ng kaligtasan na nauukol sa Dios na kung saan ang esenso ng Dios ay naging karapat-dapat sa kaligtasan ng tao sa pamamagitan ni Jesu Cristo.

a. Ang ibig sabihin ng propitiasyon ay “kaluguran”. Ang Dios Ama ay nalugod sa ginawa ng Dios Anak sa krus. Siya ay nalugod sa kanyang persona (kawalang dungis ni Cristo) at sa kanyang ginawa (hatol kay Cristo ukol sa kasalanan).

b. Ang salitang griyego, hilasterion, ay nangangahulugan na “luklukan ng awa” (Rom. 3:25).

2. Ang propitiasyon ay ipinahayag sa Israel sa pamamagitan ng luklukan ng awa (ex. 25:17-22; 37:6-9).

3. Ang propitiasyon ay matatamo sa pamamagitan ng pananampalataya at ito ang saligan sa pagpapataw ng maka-Dios na katuwiran (Rom. 3:25,26).

4. Ang propitiasyon ay kahambing sa gawa ni Cristo sa krus (Lev. 16:13-16). 5. Ang Luklukan ng Awa ay nagpapahayag ng presensiya ng Diyos (Ex. 25:22;

Lev. 16:2; Num. 7:89). 6. Ang Bagong Tipan ay nagpapatunay sa kahalagahan ng luklukan ng awa (Heb.

9:5). 7. Ang propitiasyon ay kaugnay sa walang limit na pakikipag-isa (1John 2:2). 8. Ang propitiasyon ay kaugnay sa antropopatismo ng pag-ibig (1John 4:10). 9. Samakatuwid, ang propitiasyon ay ginagamit sa pagpapahayag ng

pagkaselebriti ni Cristo (Rom. 3:25).

DOKTRINA NG KALAGAYANG PANGKATOTOHANAN

1. Ang kalagayang pangkatotohanan ay isa sa limang ministeryo ng ispirito na nagaganap sa kaligtasan.

a. Kapanganakang muli (Jn. 3:1-16; Titus 3:5). b. Pagseselyo (2Cor.1:22; Eph. 1:13; 4:30). c. Pananahanan (Jn. 7:37-39; Rom. 8:9; 1Cor. 6:19,20; Gal. 3:2; 4:6). d. Bautismo (1Cor. 12:13). e. Pang-ispiritong kaloob (1Cor. 12:11). 2. Ang bautismo ng ispiritu ang siyang kaparaanan sa pangkatotohanang

kalagayan (Gawa 1:5; 1Cor 12:13; Eph. 4:5). Inilalayag ang banal na ispiritu ang mananampalataya sa piling ni Cristo.

3. Ang pangkatotohanang kalagayan ay sa karnal at ispiritual na mananampalataya; sa mga taliwas (apostate religion) ganon din sa mga super grace (mature) na mananampalataya (1Cor. 1:2,30).

4. Iniingatan ng kalagayang pangkatotohanang ang mananampalataya mula sa maka-Dios na kahatulan sa walang hanggan (Rom. 8:1).

5. Ginagawang karapat-dapat ng kalagayang pangkatotohanan ang mananampalataya na mabuhay sa piling ng Dios magpakailanman.

29

a. Walang hanggang buhay (1 John 5:11,12). b. Pagpapataw ng katuwiran ng Dios (2 Cor. 5:21). 6. Ang kalagayang pangkatotohanan ang susi sa pagkahirang at inilaang

kalagayan (pre-destisnation) (Eph. 1:3-6). 7. Ang kalagayang pangkatotohanan ang naglalalang ng bagong nilalalang (2

Cor. 5:17:; Eph. 2:10). Salig sa sino at ano si Cristo, samakatuwid, kung ano ang nagagawa ng biyaya, hindi sa ating mga binabago sa kaligtasan at pagkatapos nito.

8. Ang kalagayang pangkatotohanan ay nagpapatunay sa walang hanggang seguridad ng mga mananampalataya (Rom. 8:38, 39).

9. Ang kalagayang pangkatotohanan ay binabanghay sa dalawang kategorya a. Pang-naroroon-ipinakikilala na kasama ni Cristo sa kanyang kamatayang

ispiritual, na nag-papahayag ng pagtanggi sa mabuti at masamang gawa ng tao, at ang kapahayagan kasama ni Cristo sa kanyang pisikal na kamatayan at libing, na nagpapahayag ng pag-kakahiwalay mula sa mabuti at masama sa tao.

b. Pangkasalukuyan-pagpapakilala na kasama si Cristo sa kanyang tagumpay: pagkabuhay na muli, pag-akyat sa langit at paglukluk.

10. Ang kasalukuyang kalagayang pangkatotohanan ay nagpapahayag na ang mananampalataya ay kabahagi ni Cristo sa ilang bagay:

a. Buhay na walang hanggan (2 Cor. 5:21). b. Katuwiran ng Dios (2 Cor. 5:21). c. Pagkahirang (Eph. 1:4). d. Destinasyon (Eph. 1:5). e. Pagiging Anak (Jn. 1:12; 1 Jn.3:1,2). f. Tagapagmana (Rom. 8:16,17). g. Pagkakabukod) (1Cor. 1:2, 30). h. Kaharian (2 Pet. 1:11). i. Pagkasaserdote (Heb. 10:10-14). 11. Ang katangian ng kalagayang pangkatotohanan ay binubuo ng anim na bahagi: a. Hindi ito isang karanasan - maging emosyonal o halusinasyon. b. Hindi ito sunod-sunod; hindi maaring baguhin sa panahon at magpawalang

hanggan. c. Hindi ito kaugnay ng merito ng tao, kakayahan o ng makataong kabutihan!

Ang pangnakaraan na kalalagayang pangkatotohanan ay nagpapahayag na walang lugar sa plano ng Dios ang makataong kabutihan at kabuktutan (kasamaan).

d. Ito ay walang hanggan sa kanyang kalikasan; hindi ito mababago ng dios, ng mga anghel o ng sangkatauhan.

e. Nalalaman lamang ito sa pamamagitan ng salita ng Dios. f. Matatamo ito kapadaka sa sandali ng kaligtasan.

DOKTRINA NG PAKIKIPAGKASUNDO

1. Kahulugan: Ang pakikipagkasunod ay ang pag-aalis ng hadlang sa pagitan ng

Dios at tao, o kapayapaan sa pagitan ng Dios at tao. Samantalang ang

30

katubusan ay ukol sa kasalanan at ang propitiasyon ay ukol sa Dios, ang pakikipagkasundo ay ukol sa tao (2 Cor. 5:18; Eph. 2:16; Col. 1:20,21).

2. Ang pakikipagkasundo ay ang dugo ni Cristo. a. Ang dugo ni Cristo ay kasing kahulugan ng pagliligtas ni Cristo sa krus at ang

batayan sa pakikipagkasundo (Col. 1:20). b. Dahil ditto, ang ginawa sa krus ay kaagapay ng pakikipagkasundo (Eph. 2:16). 3. Pakikipagkasundo at sangkatauhan: Sa ilalim ng kaisipan ng pakikipagkasundo

ang sangkatauhan ay ipinalagay bilang kaaway ng Dios (Rom. 9:10; Col. 1:21). 4. Kapayapaan , kasingkahulugan ng pakikipagkasundo: Ang pakikipagkasundo ay

nagpahayag na ang tao ay kaaway ng Dios, ang ginawang pagliligtas ni Cristo sa krus ay nagpahayag ng kapayapaan sa pagitan ng Dios at ng tao (Eph. 2:14, ihambing 2:14, ihambing Col. 1:20).

5.

Con’t. from

THE BARRIER (ANG HADLANG)

DOKTRINA NG PAKIKIPAGKASUNDO

5. Ang pakikipagkasundo isinalarawan ng paghahandog Levitico: Ang paghahandog ukol sa kapayapaan sa Leviticus 3 ay nagtuturo ng doktrina ng pakikipagkasundo o ng pag-aalis ni Cristo ng hadlang sa pagitan ng Dios at tao (Lev. 7: 11-38; 8:15).

6. Ang gamit ng pakikipagkasundo sa Royal na Pamilya ng Dios: Bawat miyembro ng Royal na Pamilya (mananampalataya sa kapanahunan ng Iglesia) ay isang embahador na kumakatawan kay Kristo sa mundo. Samakatuwid, bawat miyembro ng Royal na Pamilya ay mayroong gawain na pakikipagkasundo (2 Cor. 5:18-20).

7. Ang hula sa pakikipagkasundo (Isa. 57:19). 8. Ang kaparaanan ng pakikipagkasundo:

Ang pag-aalis ng hadlang. a) Ang kasalanan ay naalis ng walang limiting, pakikipagkaisa (2

Cor. 5:14, 15, 19; 1Tim. 2:6; 4:10; Titus 2:11; Heb. 2:9; 2 Pet. 2:1; 1John 2:2) Katubusan (Gal. 3:13; Eph. 1:7; col. 1:14; 1 Pet. 1:18, 19).

b) Ang multa ng kasalanan ay naalis ng Expiasyon (Ps. 22:1-6; Col. 2:14).

c) Ang suliranin ng pisikal na kapanganakan ay naalis ng muling pagsilang (Jn. 3:1-18; Titus 3:5; 1Peter 1:23).

d) Ang hambing ng katuwiran o ang makataong kabutihan ay naalis ng pagpapataw (Rom. 3:22; Phil. 3:9; Heb. 10:14) at pagbibigay (pagiging) makatarungan (Rom.4:1-5; 4:25; 5:1; 8:29, 30; Gal.2:16; Titus 3:7).

31

e) Ang hadlang na ganap na karakter ng Dios ay naalis ng propitiasyon (Rom. 3:22-26; 1John 2:1,2).

f) Ang suliranin na kalagayan kay Adan ay naalis ng bukod na kalagayan (1Cor. 15:22; 2 Cor. 5:17; Eph. 1:3-6).

TAGALOG TRANSLATION OF:

“SLAVE MARKET OF SIN”

PAMILIHAN NG MGA ALIPIN NG KASALANAN

MGA PANIMULA, ILATLONG AKLAT R.B. Thieme, Jr.

MGA NILALAMAN Paunang Salita Panimula ANG KADIOSAN ANG PULONG NOONG NAKALIPAS NA WALANG HANGGAN ANG PLANO ANG HADLANG ANG BIYAYA AY NAKATAGPO NG DAAN ANG APAT NA PAGKA-ALIPIN ANG TATLONG MALAKI - ANO ANG KASALANAN? SA LOOB NG PAMILIHAN NG MGA ALIPIN NG KASALANAN ANG KATUBUSAN AY NAGBAYAD NG HALAGA HINDI ITO MABABAYARAN NG SALAPI ANG RITUAL AY NAGPAPAHAYAG NG KATOTOHANAN ANG BUKAS NA PINTUAN ISA PARA SA LAHAT ANG HULING PAGHUHUKOM IKAW BA SI CHARLIE BROWN? ANG WALANG KAPATAWARANG KASALANAN ANG BIGAT NG KABAYARAN ANG LARO MO BA AY “MANOKA’ LARONG MANOK “BA ANG IYONG LIBANGAN? APPENDIX DOKTRINA NG KATUBUSAN DOKTRINA NG DUGO DOKTRINA NG WALANG LIMITANG PAKIKIPAG-KAISA

32

PAUNANG SALITA

Ang aklat na ito ay sinipi mula sa mg a araling nasa tape ni R. B. Thieme, Jr. Mga panimula 1961, ikalawang aralin. Ang taong nakakatanggap ng mga tape ay gamay na sa ganitong uri ng pagtuturo at ngayon sa unang pagkakataon ay isina-aklat. Ang mga araling ito ng bibliya au magbibigay ng batayan sa kaalaman sa lalong malalim na doktrina. Ang version ng King James na bibliya ang ginamit, subalit kung ang kasulatan ang sinisipi, may ilang pagbabago ang ginawa ayon sa salin mula sa original na wika.

PANIMULA Bago mo simulan ang iyong pag-aaral ng bibliya, bilang mananampalataya sa Panginoong Jesu Cristo, siguruhin mo muna na nabanggit mo na ang lahat mong kasalanan na nagawa sa Dios ay sarilinan sa pamamagaitan ng paggamit ng 1John 1:9 upang magkaroon ka ng pakikisalamuha, sa ilalim ng influwensiaya ng pamamahay ng ispiritu at handa na matutunan ang doktrina ng salita ng Dios. Kung ikaw ay hindi mananampalataya, ang pinag-uusapan ay hindi ang iyong mga kasalanan na sasambitin. Ang pinag-uusapan ay pananampalataya kay Cristo: “Siya na nanampalataya sa anak ay may buhay na walang hanggan: at siya na hindi mananampalataya sa anak ay hindi makakakita ng buhay; bagkos ang galit ng Dios ay mananatili sa kanya” (Jn. 3:36). ANG KADIOSAN Sa ating pag-aaral ng trinidadnatutunan natin na ang Dios ay may esenso at peprsonalidad. Sa esenso an gaming ibig sabihain ay ay katangian o bumubuo sa pagka-Dios. ANG KAHON NG ESENSO

M MK K P BWH

S +R J LOVE EL

O O O I V

AL KL NLD HN K

=>WNK

33

F S HS

A A IS

Sa larawang ito, mas makapangyarihan, MK ay makadios na katwiran, K, ay katarungan