1
PODSTAWY CHEMII ORGANICZNEJ Opracowanie: dr Urszula Lelek-Borkowska CZ TEORETYCZNA 1. Wstp
Chemia organiczna to chemia zwizkw wgla (oprcz tlenkw oraz kwasu wglowego i jego pochodnych). Istnieje ogromna liczba zwizkw organicznych wystpujcych w przyrodzie oraz syntezowanych przez czowieka (obecnie > 10 000 000). Wszystkie zwizki organiczne podlegaj jednak kilku podstawowym zasadom: atomy wgla w zwizkach organicznych s zawsze czterowartociowe, atomy wgla mog czy si trwale w proste lub rozgazione acuchy o dowolnej dugoci, tworzy piercienie oraz kombinacje piercieni i acuchw, atomy wgla mog czy si ze sob lub atomami innych pierwiastkw za pomoc wiza pojedynczych, podwjnych lub potrjnych, elektrony nie uczestniczce w wizaniach pomidzy atomami wgla s wykorzystywane do tworzenia wiza z innymi pierwiastkami, kady zwizek organiczny charakteryzuje si waciw sobie budow, okrelon przez rodzaj, liczb i sposb powizania tworzcych go atomw,
Nazwa zwizku organicznego musi by dokadna i jednoznaczna, tzn., na jej podstawie mona napisa wzr strukturalny tylko jednego, okrelonego zwizku organicznego. Pod jednym wzorem oglnym moe kry si kilka zwizkw o rnej strukturze.
2. Hybrydyzacja atomw wgla i wizania wielokrotne
Wgiel posiada w stanie wzbudzonym 4 elektrony walencyjne, 1 na orbitalu s i 3 na orbitalu p. 2s 2p 2s 2p
stan podstawowy C: stan wzbudzony C*:
Powstawanie wiza wielokrotnych w zwizkach organicznych moliwe jest dziki hybrydyzacji (ujednoliceniu pod wzgldem energetycznym) orbitali walencyjnych atomu wgla. Hybrydyzacja sp
3
Powstaje w wyniku wymieszania orbitalu s i trzech orbitali p, powstaj wwczas cztery rwnorzdne wizania (sigma) wizania lece w jednej linii z jdrami czcych si atomw, np. jak w czsteczce etanu:
Hybrydyzacja sp
2
Powstaje poprzez naoenie si dwch orbitali p i jednego orbitalu s, atom C moe wwczas utworzy trzy
wizania i jedno mniej trwae (pi) z naoenia si niezhybrydyzowanych orbitali p, czyli jedno podwjne ( i )
i dwa pojedyncze ( ) , np. jak w czsteczce etenu:
Hybrydyzacja sp Powstaje poprzez naoenie si jednego orbitalu s i jednego p. Moliwe jest wwczas powstanie wizania
potrjnego (jedno i dwa ) oraz pojedynczego pojedyncze, np. jak w czsteczce etynu:
2
3. Charakterystyka wybranych zwizkw organicznych Podzia zwizkw organicznych
Zwizki organiczne dzielimy oglnie na: wglowodory w ich skad wchodz wycznie atomy C i H, oraz zwizki z grupami funkcyjnymi, zawierajce take atomy innych pierwiastkw: O, N, S, itd.
Wglowodory wystpuj w postaci acuchowej, jak i cyklicznej, mog by nasycone (wszystkie wizania pomidzy atomami wgla s pojedyncze alkany, cykloalkany) lub nienasycone (wystpuj wizania wielokrotne alkeny, alkiny, wglowodory aromatyczne).
Grupy funkcyjne w pozostaych zwizkach organicznych determinuj wasnoci czsteczki
3.1. Wglowodory
3.1.1. Alkany, cykloalkany
Alkany s wglowodorami nasyconymi wszystkie wizania pomidzy atomami wgla s pojedyncze.
Wzr oglny CnH2n+2
Nazewnictwo an
Szereg homologiczny metan, etan, propan, butan, pentan, heksan, heptan, oktan, nonan, dekan, undekan, dodekan, tridekan, tetradekan, pentadekan, itd.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy wzr uproszczony
metan CH4 CH4
etan C2H6 CH3CH3
propan C3H8 CH3CH2CH3
butan C4H10 n-butan 2-metylopropa (izobutan)
pentan C5H12
pentan 2-metylobutan
(izopentan)
2,2-dimetylopropan
(neopentan)
Poczwszy od butanu acuch wglowy moe si rozgazia, wystpuje zjawisko izomerii, czyli rnic w budowie lub waciwociach czsteczek o takim samym skadzie atomowym. W przypadku alkanw jest to izomeria konstytucyjna rodzaj izomerii czsteczek chemicznych, posiadajcych t sam liczb tych samych atomw, midzy ktrymi wystpuje jednak inny ukad wiza chemicznych. Izomery konstytucyjne posiadaj ten sam oglny wzr sumaryczny. Izomery konstytucyjne maj zblione wasnoci chemiczne, rni si midzy sob wasnociami fizycznymi (np. temperatur wrzenia). Nazewnictwo alkanw rozgazionych: znajdujemy najduszy acuch wglowy i numerujemy atomy poczynajc od koca z wiksz iloci podstawnikw, znajdujemy wszystkie podstawniki i podajemy numery atomw C, przy ktrych si znajduj (np. 2,5metylo, 4etylo, itp.), podstawniki szeregujemy wg porzdku alfabetycznego:
3
Cykloalkany
cyklopropan C3H6
cyklobutan C4H8
cyklopentan C5H10
cykloheksan C6H12
struktura krzesekowa Otrzymywanie Alkany uzyskuje si przede wszystkim ze rde naturalnych: gazu ziemnego oraz ropy naftowej w procesie rafinacji. Waciwoci fizyczne Pierwsze cztery homologi w warunkach normalnych s gazami, C5C15 s cieczami, Cn>15 s ciaami staymi. Wszystkie alkany maj gsto nisz od wody. S nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczaj si w eterze, benzenie i innych rozpuszczalnikach organicznych. Cyklopropan i cyklobutan s nietrwae, pozostae cykloalkany maj wasnoci podobne do alkanw. Waciwoci chemiczne Alkany s mao reaktywne ze wzgldu na wysycenie wiza (wszystkie wizania s pojedyncze). Ulegaj wycznie reakcjom substytucji (podstawiania) za atomy wodoru. Najwaniejsze reakcje: spalanie do dwutlenku wgla i wody (przy wystarczajcym dostpie tlenu), np.:
CH4 + 2O2 CO2 + 2H2O
substytucja (podstawianie) halogenowcami (za atomy wodoru) w obecnoci wiata jako katalizatora:
CH3CH3 + Cl2 wiatlo
CH3CH2Cl + HCl etan chloroetan Zastosowanie Uzyskiwanie energii z procesw spalania: metan gaz ziemny, propanbutan gaz turystyczny, izooktan (2,2,4trimetylopentan) paliwo wzorcowe do wyznaczania liczby oktanowej oraz dodatek do paliwa (liczba oktanowa okrela odporno mieszanki paliwowo-powietrznej na samozapon i spalanie stukowe, dla izooktanu wynosi 100); rozpuszczalniki heksan, halogenowcopochodne substraty do syntez organicznych. 3.1.2. Alkeny, dieny
Alkeny (dieny) s wglowodorami nienasyconymi w czsteczce wystpuje jedno wizanie podwjne pomidzy atomami wgla ( w przypadku dienw dwa wizania podwjne).
Wzr oglny CnH2n (CnH2n2)
Nazewnictwo en (dien)
Szereg homologiczny eten, propen, buten, penten, butadien, pentadien, itd.
4etylo2,5dimetylooktan
4
Nazwa wzr
oglny wzr grupowy wzr uproszczony
eten (etylen) C2H4 CH2=CH2
propen (propylen) C3H6 CH2=CH2-CH3
buten C4H8 CH2=CH2-CH2-CH3
but2en (2buten)
C4H8 CH3-CH=CH-CH3
buta1,3dien (1,3butadien)
C4H6 CH2=CH-CH=CH2
buta1,2dien (1,2butadien)
C4H6 CH2=C=CH-CH2
W alkenach oprcz izomerii konstytucyjnej (np. rne pooenie wizania podwjnego w butadienie)
wystpuje take izomeria geometryczna (izomeria trans-cis, izomeria E-Z) zwizana z pooeniem podstawnikw przy wizaniach wielokrotnych (wiksze podstawniki po tej samej stronie wizania podwjnego izomeria cis, po przeciwnych stronach izomeria trans).
cis (Z) but-2-en trans (E) but-2-en Otrzymywanie Alkeny otrzymuje si m.in. poprzez eliminacj halogenowcowodorw z halogenowcopochodnych alkanw.
CH3CH2Cl CH2=CH2 + HCl
Wikszo alkenw stosowanych w przemyle pochodzi z przerbki (krakingu niskocinieniowego, tzw.
olefinowego) rnych frakcji ropy, gwnie benzyny cikiej. Waciwoci fizyczne Alkeny wykazuj waciwoci fizyczne zblione do analogicznych alkanw, w zalenoci od iloci atomw wgla w acuchu. Waciwoci chemiczne Alkeny s bardziej reaktywne od alkanw ze wzgldu na obecno wizania podwjnego, ktre pka i daje moliwo przyczania (addycji) innych czsteczek. Ulegaj take reakcjom polimeryzacji addycyjnej.
Najwaniejsze reakcje: addycja czsteczki wodoru (uwodornienie):
CH2=CH2 + H2 CH3CH3 addycja czsteczki halogenowca:
1,2difluoroetan
addycja czsteczki halogenowcowodoru: CH2=CH2 + HBr CH3CH2Br
bromoetan addycja czsteczki wody:
CH2=CH2 + H2O CH3CH2OH etanol
Zastosowanie Alkeny maj zastosowanie przede wszystkim w syntezach organicznych i polimeryzacji. Najwiksze zastosowanie jako substrat ma etylen, otrzymuje si z niego midzy innymi: polietylen (PE), polichlorek winylu (PCW), rozpuszczalniki, leki, wkna syntetyczne, ywice, farby, kleje, polistyren, itp.
5
3.1.3. Alkiny W czsteczce alkinw wystpuje jedno wizanie potrjne, s wic wglowodorami nienasyconymi.
Wzr oglny CnH2n2 Nazewnictwo yn (in) Szereg homologiczny etyn, propyn, butyn, pentyn, itd.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy wzr uproszczony
etyn (acetylen) C2H2
propyn C3H4
butyn C4H6
but2yn (2butyn) C4H6 Otrzymywanie Acetylen otrzymuje si w reakcji karbidu (CaC2 wgliku wapnia) z wod:
+ H2O CH CH + Ca(OH) 2
karbid etyn (acetylen)
Waciwoci fizyczne Pierwsze homologi s bezbarwnymi, wybuchowymi gazami o charakterystycznym zapachu. Waciwoci chemiczne Alkiny s jeszcze bardziej reaktywne od alkenw ze wzgldu na mniejsz trwao wizania potrjnego i rwnie ulegaj reakcjom addycji. Najwaniejsze reakcje: spalanie:
CH CH + 5/2O2 2CO2 + H2O
addycja czsteczki wodoru (uwodornianie) do etenu, w dalszym etapie do etanu: CH CH + H2 CH2=CH2 + H2 CH3CH3
addycja czsteczki halogenowca:
CH CH + Br2 BrCH=CHBr 1,2dibromoeten
addycja czsteczki halogenowcowodoru: CH CH + HI CH2=CHI jodoeten
(jodek winylu) addycja czsteczki wody:
aldehyd octowy
Zastosowanie Najwiksze zastosowanie posiada etyn, stosowany jest przede wszystkim w palnikach acetylenowo-tlenowych do spawania i cicia metali (osiga temp. 2700
oC) , suy take do produkcji tworzyw sztucznych.
3.1.4. Wglowodory aromatyczne
Wglowodory aromatyczne s to zwizki cykliczne ze sprzonym ukadem wiza podwjnych (uoonych naprzemiennie) o specyficznych waciwociach. Najwaniejszym zwizkiem aromatycznym jest benzen. Teoretyczna struktura benzenu, a raczej dwie rwnorzdne struktury (struktury Kekulego prawdziwe tylko w warunkach niskotemperaturowych) posiadaj ukad trzech wiza podwjnych. W rzeczywistoci sze
elektronw ze sabych wiza ma moliwo poruszania si po caej czsteczce tworzc sekstet (sze) zdelokalizowanych elektronw chmur elektronow wok czsteczki benzenu, oznaczan jako okrg.
6
teoretyczne struktury Kekulego struktura rzeczywista zapis uproszczony
Szereg homologiczny benzen, toluen, ksylen, etylobenzen, itd.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy
benzen C6H6
toluen (metylobenzen)
C6H5CH3
ksylen (orto, meta, para ksylen)
C6H5(CH3)2 1,2dimetylobenzen 1,3dimetylobenzen 1,4dimetylobenzen
oksylen mksylen pksylen
etylobenzen C6H5C2H5
etylenobenzen (winylobenzen, styren)
C6H5C2H3
Ukady wielopiercieniowe
naftalen C10H8
antracen C14H10
fenantren C14H10
koronen C24H18
fuleren C60
Otrzymywanie Benzen otrzymuje si z przerbki ropy naftowej (piroliza, reforming). Waciwoci fizyczne Benzen jest bezbarwn, paln ciecz o gstoci mniejszej od wody, posiada charakterystyczny zapach, ma wasnoci rakotwrcze. Homologi benzenu maj wasnoci zblione do alkanw i benzenu. Waciwoci chemiczne
Struktura benzenu (sze elektronw krcych po caej czsteczce) jest bardzo trwaa. W zwizku z tym, pomimo trzech wiza nienasyconych, benzen ulega reakcjom substytucji (podstawiania) za atomy wodoru.
7
Najwaniejsze reakcje:
halogenowcowanie:
chlorobenzen
alkilowanie:
toluen
nitrowanie:
nitrobenzen
sulfonowanie:
sulfobenzen
uwodornienie:
cykloheksan
Zastosowanie
Benzen, kiedy stosowany jako rozpuszczalnik, obecnie ze wzgldu na wasnoci rakotwrcze zosta wycofany z uytku. Stanowi za to jeden z najwaniejszych surowcw w syntezie organicznej, suy m. in. do produkcji tworzyw sztucznych, wkien syntetycznych, barwnikw, lekw, detergentw, pestycydw, a take do otrzymywania aniliny, fenolu i acetonu, itp.
Najwaniejsze pochodne benzenu Nazwa wzr oglny wzr grupowy
aminobenzen (anilina)
C6H5 NH2
nitrobenzen C6H5NO2
2,4,6trjnitrotoluen (TNT)
C6H5(CH3)(NO2)3
sulfobenzen C6H6SO3H
kwas benzoesowy C6H5COOH
8
aldehyd benzoesowy C6H5CHO
azobenzen (C6H5)2N2
kwas acetylosalicylowy (aspiryna)
CH3COO(C6H4COOH)
3.2. Zwizki z grupami funkcyjnymi
Oprcz wglowodorw zbudowanych wycznie z atomw C i H, istnieje szereg zwizkw organicznych zawierajcych atomy innych pierwiastkw, najczciej tlenu, azotu i siarki. Obecno tych atomw powoduje, e zwizki wykazuj specyficzne waciwoci. Grup atomw, ktra decyduje o charakterze zwizku organicznego nazywamy grup funkcyjn.
3.2.1. Alkohole, fenole, glikole (alkohole wielowodorotlenowe)
Grupa funkcyjna OH hydroksylowa
Wzr oglny ROH, ArOH,
Nazewnictwo ol, alkohol owy, fenol
Szereg homologiczny metanol, etanol, propanol, butanol, fenol, krezol, itd.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy
metanol (alkohol metylowy) CH3OH CH3OH
etanol (alkohol etylowy) C2H5OH CH3CH2OH
propanol (alkohol propylowy)
C3H8OH CH3CH2CH2OH propan1ol (npropanol) propan2ol (izopropanol)
glikol etylenowy etan1,2diol
C2H4(OH)2
gliceryna propan1,2,3triol
C3H5(OH)3
fenol (hydroksybenzen)
C6H5OH
krezol (orto, meta, para krezol)
C7H8O
2metylofenol 3metylofenol 4metylofenol okrezol mkrezol pkrezol
Rzdowo alkoholi Rzdowo alkoholi jest powizana z iloci atomw wgla, poczonych z atomem C, przy ktrym znajduje si grupa hydroksylowa.
butan1ol
alkohol pierwszorzdowy butan2ol
alkohol drugorzdowy 2metylobutan2ol (izobutanol)
alkohol trzeciorzdowy
9
Otrzymywanie Alkohole, zwaszcza etanol otrzymuje si w wyniku fermentacji alkoholowej, do celw przemysowych jest produkowany rwnie poprzez bezporedni syntez z tzw. gazu syntezowego (mieszanina CO, H2 i H2O). Alkohole mona rwnie otrzyma w drodze reakcji: hydrolizy halogenkw alkilw w rodowisku kwanym:
CH3 CH2 Cl + H2O CH3 CH2 OH + HCl addycji czsteczki wody do alkenw:
CH3 CH=CH2+ H2O CH3 CH2 CH2 OH redukcji aldehydw (alkohole 1 rzdowe):
CH3CHO + H2 CH3CH2OH
redukcji ketonw (alkohole 2 rzdowe):
Waciwoci fizyczne Alkohole s lotnymi cieczami o charakterystycznym zapachu. Alkohol metylowy i glikole dwuwodorotlenowe s silnymi truciznami. Alkohol etylowy ma wasnoci narkotyczne. Waciwoci chemiczne Wodne roztwory alkoholi maj odczyn obojtny. Alkohole ulegaj utlenieniu do aldehydw (1rzdowe) i ketonw (2 rzdowe). Najwaniejsze reakcje: utlenianie do aldehydw, a nastpnie do kwasw organicznych (alkohole 1 rzdowe):
RCH2OH + ]O[
RCHO ]O[
RCOOH utlenienie do ketonw
spalanie:
CH3OH + O2 2 + H2O reakcja z metalami tworzenie alkoholanw:
2CH3CH2OH + 2Na 2CH3CH2ONa + H2O
katalityczna dehydratacja (odwodnienie):
CH3CH2OH .kat
CH2=CH2+ H2O
estryfikacja - reakcja z kwasami organicznymi bd nieorganicznymi z utworzeniem estrw:
kwas octowy octan etylu
(ester etylowy kwasu etanowego)
gliceryna trjazotan gliceryny (bdnie nazywany nitrogliceryn)
reakcja jodoformowa Liebena, charakterystyczna dla ugrupowania CH3CO oraz zwizkw, ktre daj to ugrupowanie w reakcji utlenienia, np. etanolu:
CH3CH2OH + 4I2 + 6NaOH CHI3 + HCOONa + 5NaI + 5H2O jodoform
10
Zastosowanie Alkohole stosowane s najczciej jako rozpuszczalniki organiczne, substraty do syntez organicznych, etanol stosowany jest do produkcji lekw i celw spoywczych. Gliceryna stosowana jest w przemyle: farmaceutycznym, spoywczym, kosmetycznym (kremy, myda) i skrzanym (garbowanie), wykorzystywana jest take do produkcji materiaw wybuchowych, barwnikw, pynw hamulcowych i chodniczych. 3.2.2. Etery Grupa funkcyjna O mostek tlenowy Wzr oglny R
OR
, ArOR, ArOAr
Nazewnictwo eter owy
Nazwa wzr oglny wzr grupowy
eter dimetylowy C2H6O CH3OCH3
eter dietylowy C4H10O CH3CH2OCH2CH3
eter etylometylowy C3H8O CH3OCH2CH3
1,4dioksan C4H8O2
oksantren (dioksyna)
(dibenzo-1,4-dioksyna) C12H8O2
Etery cykliczne (etery koronowe)
tetrahydrofuran C4H8O
korand (18)korona(6)
C12H24O6
Otrzymywanie Etery uzyskuje si najczciej przez odwodnienie alkoholi:
2CH3CH2OH CH3CH2OCH2CH3 Mona je otrzyma take w reakcji alkoholanu z halogenowcopochodn (synteza Williamsona)
CH3CH2ONa + CH3CH2CH2Cl CH3CH2OCH2CH2CH3 + NaCl
Dioksyny powstaj podczas spalania substancji organicznych (np. plastikw) przy niedoborze tlenu. Waciwoci fizyczne Eter dimetylowy i etylometylowy s gazami. Poczwszy od eteru dietylowego etery alkilowe s cieczami. Cz z nich ma dziaanie narkotyczne, znieczulajce i nasenne. Dioksyny s jednymi z najbardziej toksycznych zwizkw organicznych. Waciwoci chemiczne Etery s do trwaymi i niezbyt reaktywnymi zwizkami. Ulegaj utlenieniu do polieterw. Najwaniejsze reakcje:
utlenianie:
CH3CH2OCH2CH3 ]O[
CH3CH2OOCH2CH3 Zastosowanie Rozpuszczalniki w procesie ekstrakcji (np. w pralniach chemicznych), w syntezach organicznych, do uzyskiwa-nia niskich temperatur, dawniej w lecznictwie jako rodek nasenny i znieczulajcy. 3.2.3. Aldehydy
Wzr oglny RCHO
Nazewnictwo al, aldehyd owy
Grupa funkcyjna aldehydowa
11
Szereg homologiczny metanal, etanal, propanal, butanal, itd.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy
metanal (aldehyd mrwkowy, formaldehyd, formalina)
CH2O
etanal (aldehyd octowy) C2H4O
propanal (aldehyd propionowy) C3H6O
aldehyd benzoesowy C7H6O
Otrzymywanie Aldehydy uzyskuje si w reakcji utleniania alkoholi pierwszorzdowych:
CH3OH]O[
HCHO Waciwoci fizyczne Aldehydy s to toksyczne substancje bdce w wikszoci ciaami staymi, sabo rozpuszczalnymi w wodzie, o charakterystycznym, dusznym zapachu. Wyjtek stanowi aldehyd mrwkowy i octowy, ktre s gazami dobrze rozpuszczalnymi w wodzie (do ok. 40% wagowych). Aldehyd benzoesowy jest nietoksyczny. Waciwoci chemiczne Aldehydy posiadaj silne waciwoci redukujce, same utleniajc si do kwasw organicznych. Najwaniejsze reakcje: redukcja do alkoholi 1 rzdowych:
CH3CHO]H[
CH3CH2OH utlenianie do kwasw organicznych:
CH3CHO]O[
CH3COOH Przykadami reakcji utleniania aldehydw s:
prba Tollensa (lustra srebrnego) polegajca na reakcji aldehydu z jonem kompleksowym srebra (dwuamminosrebra), w wyniku ktrej ulega on utlenieniu do kwasu organicznego, za srebro jest redukowane do srebra metalicznego:
2[Ag(NH3)2]OH + HCHO + NH4OH 2Ag + HCOOH + 2H2O + 5NH3
prba Fehlinga, w ktrej utleniajcy si aldehyd redukuje jony miedzi (II) do miedzi (I):
2Cu(OH)2 + CH3CHO + NaOH Cu2O + CH3COONa + 3H2O Zastosowanie Aldehydy stosowane s do syntez organicznych (tworzywa sztuczne, barwniki), w przemyle spoywczym i kosmetycznym (skadniki kompozycji zapachowych i aromatw spoywczych). w garbarstwie (aldehyd glutarowy). 3.2.4. Ketony
Grupa funkcyjna C=O karbonylowa
Wzr oglny R'COR
Nazewnictwo -on, keton
Szereg homologiczny propanon, butanon, pentanon, itd.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy
propanon dimetyloketon, aceton
CH3COCH3
butanon etylometyloketon
CH3COC2H5
12
pentan2on metylopropyloketon
CH3COC3H7
pentan3on dietyloketon
C2H5COC2H5
Otrzymywanie Ketony otrzymuje si podczas utleniania alkoholi 2 rzdowych:
Waciwoci fizyczne Nisze ketony s mao toksycznymi, rozpuszczalnymi w wodzie, atwopalnymi cieczami o charakterystycznym zapachu. Waciwoci chemiczne Ketony maj wasnoci zblione do aldehydw. Najwaniejsze reakcje:
utlenianie do kwasw karboksylowych (czsteczka ketonu ulega rozpadowi):
redukcja do alkoholi 2 rzdowych:
reakcja jodoformowa Gunninga (charakterystyczna dla metyloketonw zawierajcych grup
CH3CO):
RCOCH3 + 3I2 +4NaOH RCOONa + CHI3 + 3H2O + 3NaI jodoform
Zastosowanie Ketony s szeroko stosowane jako rozpuszczalniki (aceton), pprodukty w syntezie chemicznej, skadniki kompozycji zapachowych i przypraw spoywczych, chloro- i bromopochodne ketony s stosowane jako rodki trujce (chloroacetofenon, chloro- i bromoaceton). 3.2.5. Kwasy karboksylowe
Wzr oglny RCOOH
Nazewnictwo kwas owy
Szereg homologiczny kwas metanowy, etanowy, propanowy, butanowy, itd.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy lub uproszczony
kwas metanowy (mrwkowy) CH2O2
kwas etanowy (octowy) C2H4O2
kwas propanowy (propionowy) C3H6O2
kwas butanowy (masowy) C4H8O2
kwas palmitynowy C15H31COOH
Grupa funkcyjna karboksylowa
13
kwas margarynowy C16H33COOH
kwas stearynowy C17H35COOH
kwas etanodiowy (szczawiowy) (COOH)2
kwas propanodiowy(malonowy) HOOCCH2COOH
kwas heksanodiowy (adypinowy)
HOOC(CH2)4COOH
kwas benzoesowy C6H5COOH
kwas ftalowy kwas 1,2benzenodikarboksylowy
C6H5(COOH)2
kwas tereftalowy kwas 1,4benzenodikarboksylowy
C6H5(COOH)2
Otrzymywanie Kwasy karboksylowe uzyskuje si w wyniku utleniania alkoholi i aldehydw:
CH3CH2CH2OH ]O[
CH3CH2CHO ]O[
CH3CH2COOH Waciwoci fizyczne Kwasy karboksylowe z krtkimi acuchami s dobrze rozpuszczajcymi si w wodzie cieczami o ostrym, nieprzyjemnym zapachu. Kwasy karboksylowe o dugich (powyej 10 atomw wgla) s ciaami staymi i nosz nazw kwasw tuszczowych. Kwas mrwkowy ma wasnoci grzybobjcze. Waciwoci chemiczne Kwasy organiczne s sabymi kwasami, ulegaj dysocjacji. Tworz sole z wodorotlenkami i estry z alkoholami. Sole sodowe i potasowe wyszych kwasw tuszczowych Najwaniejsze reakcje: redukcja do aldehydw i alkoholi:
CH3COOH]H[
CH3CHO ]H[
CH3CH2OH tworzenie soli (zobojtnianie wodorotlenkami):
octan sodu
estryfikacja (reakcja z alkoholami):
ester etylowy kwasu etanowego
octan etylu Zastosowanie Kwasy stosowane s do produkcji rodkw zapachowych, barwnikw, lekw. Kwasy tuszczowe su do produkcji myda, kwas mrwkowy do produkcji rodkw grzybobjczych, kwas tereftalowy - do produkcji wkien poliestrowych oraz wkien poliamidowych o duej wytrzymaoci na zrywanie (kevlar - kamizelki kuloodporne).
14
3.2.6. Hydroksykwasy
S to pochodne kwasw karboksylowych, posiadajce oprcz grupy kwasowej grup hydroksylow.
W zalenoci od pooenia grupy hydroksylowej wzgldem grupy kwasowej rozrniamy -, -, -, -hydroksykwasy (kolejne atomy wgla w acuchu oznacza si symbolami greckimi).
Grupa funkcyjna COOH, OH karboksylowa, hydroksylowa
-hydroksykwas -hydroksykwas -hydroksykwas Nazewnictwo kwas hydroksy owy Nazwa wzr oglny wzr grupowy
kwas hydroksyetanowy CH2(OH)COOH
kwas 2hydroksypropanowy (mlekowy)
CH3CH(OH)COOH
kwas 2,3-dihydroksybutanodiowy (winowy)
HOOC-CH(OH)-CH(OH)-COOH
kwas hydroksybutanodiowy (jabkowy)
HOOC-CH2-CH(OH)-COOH
kwas 2-hydroksy-1,2,3-propanotrikarboksylowy
(cytrynowy)
HOOC-CH2-C(OH)(COOH)-CH2-COOH
kwas 2hydroksybenzoesowy (salicylowy)
C6H4(OH)COOH
Otrzymywanie Hydroksykwasy otrzymuje si halogenokwasw w reakcji z wodorotlenkiem, np. NaOH:
Waciwoci fizyczne Hydroksykwasy to ciecze lub ciaa stae, dobrze rozpuszczalne w wodzie i sabo w rozpuszczalnikach organicznych. Waciwoci chemiczne Hydroksykwasy s nieco mocniejszymi kwasami ni odpowiadajce im kwasy karboksylowe. S zarwno kwasami jak i alkoholami, tworz sole, estry, amidy, itd. -hydroksykwasy podczas ogrzewania wskutek wzajemnej estryfikacji dwch czsteczek z odszczepieniem dwch czsteczek wody tworz cykliczne laktydy. Najwaniejsze reakcje: tworzenie soli, estryfikacja, tworzenie estrw midzyczsteczkowych (laktydw):
laktyd
tworzenie amidw. Zastosowanie
Wzr oglny
15
Przemys spoywczy (kwas mlekowy, cytrynowy, kwasy owocowe), garbarstwo, farbiarstwo, rodki
bakteriobjcze (kwas salicylowy), synteza lekw (salicylany), przemys kosmetyczny ( -hydroksykwasy AHA). 3.2.7. Aminokwasy Aminokwasy s pochodnymi kwasw organicznych z grup aminow doczon do acucha wglowego.
Szczeglnie wan grup stanowi aminokwasy, s one bowiem podstawowym budulcem acucha DNA.
Wzr oglny RCH(NH2)COOH Nazewnictwo kwas amino owy (aminokwasy biakowe nosz nazwy zwyczajowe i ich uywa si w praktyce)
Nazwa wzr oglny wzr grupowy symbol
aminokwasu biakowego
kwas-2-aminoetanowy (aminooctowy)
glicyna CH2(NH2)COOH
Gly
kwas 2aminopropanowy alanina
CH3CH(NH2)COOH
Ala
walina (CH3)2CHCH(NH2)COOH
Val
cysteina (SH)CH2CH(NH2)COOH
Cys
lizyna NH2CHCH2CH(NH2)COOH
Lys
kwas aspraginowy COOHCH2CH(NH2)COOH
Asp
fenyloalanina C6H5CH2CH(NH2)COOH
Phe
tryptofan C8H5(NH)CH2CH(NH2)COOH
Trp
(w tabeli podano kilka z 22 aminokwasw tworzcych acuch DNA) Otrzymywanie Aminokwasy otrzymuje si halogenowcopodstawionych kwasw lub ich estrw w reakcji z amoniakiem:
Waciwoci fizyczne Aminokwasy s Aminokwasy s krystalicznymi ciaami staymi, cho oczekiwalibymy raczej cieczy. Do dobrze rozpuszczaj si w wodzie, nie rozpuszczajc si prawie w rozpuszczalnikach niepolarnych. Waciwoci chemiczne Aminokwasy maj wasnoci zarwno kwasw i amin. Najwaniejsze reakcje: tworzenie soli, estryfikacja, tworzenie peptydw:
Grupa funkcyjna
16
wizanie peptydowe (biakowe) polikondensacja. Zastosowanie Aminokwasy stosowane s w syntezie biaek oraz wkien poliamidowych (nylon, elana, itd.) 3.2.8. Amidy
Wzr oglny RCONH2 Nazewnictwo amid kwasu owego, amid Szereg homologiczny amid kwasu metanowego, amid kwasu etanowego, amid kwasu propanowego, itd.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy
amid kwasu metanowego (amid kwasu mrwkowego)
(formamid) HCONH2
amid kwasu octowego (acetamid)
CH3CONH2
karbonamid (mocznik)
NH2CONH2
N,Ndimetyloformamid (DMF)
HCON(CH3)2
amid kwasu benzoesowego (benzamid)
C6H5CONH2
Rzdowo amidw Rzdowo amidw zwizana jest z iloci atomw wgla, poczonych z atomem azotu w grupie amidowej:
amid pierwszorzdowy amid drugorzdowy amid trzeciorzdowy
Otrzymywanie Amidy otrzymuje si w reakcji kwasu organicznego z amoniakiem:
CH3COOH + NH3 .temp
CH3CONH2 + H2O Waciwoci fizyczne Najprostsze aminy s gazami, rednie s cieczami o zapachu amoniaku, rozpuszczalnymi w wodzie. Wysze aminy s bezwonne i nierozpuszczalne w wodzie. Waciwoci chemiczne Amidy s znacznie mniej reaktywne ni chlorki kwasowe lub estry. S one amfolitami tzn. reaguj zarwno z kwasami, jak i z zasadami, co jest spowodowane wystpowaniem tautomerii amidowo-imidowej: Najwaniejsze reakcje: hydrolizy w rodowisku kwanym do kwasw organicznych:
hydrolizy w rodowisku zasadowym do soli:
Grupa funkcyjna amidowa
17
redukcja amidw prowadzca do amin:
dehydratacja pierwszorzdowych amidw do nitryli. Zastosowanie Amidy znalazy zastosowanie midzy innymi w lecznictwie, w przemyle tworzyw sztucznych, jako plastyfikator, rozpuszczalnik, rodek zwilajcy w produkcji lakierw i materiaw wybuchowych, do impregnacji tkanin nieprzemakalnych (amidy kwasu stearynowego). 3.2.9. Estry
Wzr oglny R
'COOR
Nazewnictwo an ylu, ester owy kwasu owego
Nazwa wzr oglny wzr grupowy
mrwczan metylu ester metylowy kwasu metanowego
HCOOCH3
octan metylu ester metylowy kwasu etanowego
CH3COOCH3
octan etylu ester etylowy kwasu etanowego
CH3COOC2H5
octan benzylu ester benzylowy kwasu etanowego
CH3COOCH2C6H5
benzoesan metylu ester metylowy kwasu benzoesowego
C6H5COOCH3
benzoesan etylu ester etylowy kwasu benzoesowego
C6H5COO C2H5
Otrzymywanie Estry powstaj w reakcji kwasw karboksylowych z alkoholami:
lub reakcji kwasw nieorganicznych z alkoholami:
HONO2+ CH3CH2OH NO2OCH2CH3 azotan etylu
Waciwoci fizyczne Estry niszych kwasw karboksylowych i alkoholi s cieczami sabo mieszajcymi si z wod, o intensywnym i do przyjemnym zapachu, toksyczne w wikszych dawkach. Estry kwasw tuszczowych i gliceryny to tuszcze. Waciwoci chemiczne Estry w wodzie ulegaj hydrolizie, podobnie jak sole sabych kwasw nieorganicznych. Z wodorotlenkiem sodu lub potasu ulegaj zmydlaniu. Najwaniejsze reakcje: hydroliza
CH3COOC2H5 + H2O CH3COOH + C2H5OH zmydlanie (reakcja estrw kwasw tuszczowych i gliceryny z wodorotlenkiem sodu lub potasu):
Grupa funkcyjna estrowa
18
mydo sodowe
Zastosowanie Kiedy szeroko stosowane jako zwizki zapachowe w przemyle spoywczym i kosmetycznym, obecnie wycofane ze wzgldu na wasnoci rakotwrcze. Tuszcze estry wyszych kwasw (>C15) i gliceryny stosowane s do produkcji myde. 3.2.10. Aminy
Aminy s pochodnymi amoniaku, w ktrym jeden, dwa lub trzy wodory zostay zastpione wglowodorem.
Grupa funkcyjna NH2 aminowa
Wzr oglny RNH2 Nazewnictwo amina
Szereg homologiczny metyloamina, etylenoamina, propyloamina, butyloamina, itd.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy
metanoamina (metyloamina)
CH3NH2 CH3NH2
metanodiamina (metylenodiamina)
NH2CH2NH2 NH2CH2NH2
dimetyloamina CH3NHCH3 CH3NHCH3
etanoamina (etylodiamina)
C2H5NH2 CH3CH2NH2
etyleno1,2diamina NH2C2H4NH2 NH2CH2CH2NH2
Nmetyloetanoamina CH3CH2NHCH3
heksametylenodiamina NH2(CH3)6NH2
benzenoamina (anilina, fenyloamina)
C6H5NH2
Nmetylobenzenoamina (Nmetylofenyloamina)
C6H5NHCH3
difenyloamina
Rzdowo amin Rzdowo amin zaley od iloci atomw wgla, poczonych z atomem azotu w grupie aminowej:
amina pierwszorzdowa amina drugorzdowa amina trzeciorzdowa
Otrzymywanie Aminy alifatyczne mona otrzyma poprzez reakcje halogenowcopochodnych z amoniakiem, jednake synteza ta zawsze prowadzi do mieszaniny produktw (od aminy pierwszorzdowej a do czwartorzdowej soli amoniowej). Waciwoci fizyczne I i II rzdowe aminy z grupami alkilowymi maj charakterystyczny rybi zapach. Aminy z grupami metylowymi s dobrze rozpuszczalnymi w wodzie gazami, aminy z wyszymi grupami alifatycznymi s cieke lub stae i ze wzrostem dugoci acuchw wglowych coraz gorzej rozpuszczaj si w wodzie. Aminy aromatyczne s cieczami lub ciaami staymi o ostrym, charakterystycznym zapachu. Waciwoci chemiczne
19
Wasnoci chemiczne amin s zblione do amoniaku. S to zwizki o silnych wasnociach zasadowych, atwo reaguj z kwasami nieorganicznymi i organicznymi oraz posiadaj odczyn zasadowy w roztworach wodnych. Najwaniejsze reakcje: reakcja z wod:
CH3NH2 + H2O CH3NH3+ + OH
reakcja z kwasami nieorganicznymi: CH3NH2 + HCl CH3NH3
+Cl
chlorek amoniowy Zastosowanie Aminy alifatyczne stosowane s jako pprodukty w syntezach organicznych m. innymi do produkcji lekw, rodkw ochrony rolin, tworzyw sztucznych. Aminy aromatyczne su ponadto do produkcji barwnikw. 3.2.11. Nitrozwizki
Wzr oglny RNO2, ArNO2, Nazewnictwo nitro Szereg homologiczny nitrometan, nitroetan, nitropropan, itp.
Nazwa wzr oglny wzr grupowy
nitrometan CH3NO2 CH3NO2
nitroetan C2H5NO2 1nitropropan C3H7NO2
nitrobenzen C6H5NO2
2nitro1metylobenzen nitrotoluen
C6H5(CH3)NO2
2,4,6trjnitrotoluen (TNT)
C6H5(CH3)(NO2)3
2,4,6trjnitrofenol (kwas pikrynowy)
C6H5(OH)(NO2)3
Otrzymywanie Nitrozwizki uzyskuje si w reakcji nitrowania w obecnoci rodka odwadniajcego (st. H2SO4):
Waciwoci fizyczne Nitrozwizki s to ciecze albo ciaa stae nierozpuszczalne w wodzie, silnie toksyczne. Waciwoci chemiczne
Grupa funkcyjna nitrowa
20
Zwizki nitrowe redukuj si do amin pierwszorzdowych. Najwaniejsze reakcje:
redukcja si do amin:
CH3CH2NO2 ]H[
CH3CH2NH2 etyloamina
anilina
Zastosowanie Alifatyczne zwizki nitrowe s dobrymi rozpuszczalnikami. Stosowane s jako paliwa rakietowe. Aromatyczne zwizki nitrowe su jako pprodukty w przemyle organicznym. Nitrozwizki maj najwiksze zastosowanie w produkcji materiaw wybuchowych, z ktrych najbardziej znany jest trjnitrotoluen (TNT, TROTYL) oraz kwas pikrynowy. 3.2.12. Wglowodany Wglowodany s to zwizki, w ktrych stosunek iloci atomw wodoru do tlenu jest taki sam, jak w wodzie (1:2), zwizki te posiadaj w swoich czsteczkach grupy wodorotlenowe, aldehydowe i karbonylowe (ketonowe). W-glowodany na: cukry proste (monosacharydy), dwucukry (disacharydy), wielocukry (oligosacharydy i polisacha-rydy). Wikszo biologicznie wanych monosacharydw ma 5 lub 6 atomw wgla. Wzr oglny Cn(H2O)n
Nazewnictwo oza,
Nazwa wzr oglny wzr grupowy forma cykliczna
ryboza C5H10O5
Dryboza
glukoza C6H12O6
Dglukopiranoza
fruktoza C6H12O6
Dfruktoza
Prawie wszystkie monosacharydy s optycznie czynne, czyli wykazuj chiralno - wystpowanie zjawiska izomerii optycznej. Izomeria optyczna (chiralno), jest to rodzaj izomerii konfiguracyjnej, ktra polega na wystpowaniu dwu rnych odmian postaci niektrych zwizkw chemicznych, ktre nie rni si niczym oprcz tego, e stanowi swoje wzajemnie nienakadalne odbicie lustrzane:
21
L-glukoza D-glukoza
Pary takich izomerw nazywa si enancjomerami, wykazuj si one czsto odmiennymi waciwociami, np. kierunkiem skrcalnoci wiata spolaryzowanego, czy sposobem krystalizacji. Otrzymywanie Wglowodany wystpuj naturalnie w przyrodzie: ryboza w kwasach nukleinowych (RNA), nukleotydach niektrych koenzymach (koenzym A) i witaminach (witamina B12), glukoza owoce, winogrona, mid, powstaje w organizmie z rozpadu wglowodanw zoonych, fruktoza: owoce, mid, powstaje w organizmie z rozpadu sacharozy i aspartamu. Waciwoci chemiczne Wszystkie monosacharydy posiadaj waciwoci redukcyjne. Najwaniejsze reakcje: monocukry ulegaj reakcjom, jak ketony, aldehydy i alkohole, np. reakcja Tollensa, estryfikacja. Zastosowanie
Wglowodany speniaj w organizmach nastpujce funkcje: zapasowe podczas wieloetapowego spalania 1 g glukozy w komrkach wyzwala si 17,2 kJ energii, transportowe glukoza, budulcowe - (celuloza, hemiceluloza), wchodz w skad DNA i RNA, stanowi modyfikacj niektrych biaek, hamuj krzepnicie krwi - heparyna, s materiaem energetycznym (fruktoza) i odywczym (maltoza, laktoza, rafinoza).
PYTANIA KONTROLNE
1. Podzia wglowodorw. 2. Scharakteryzowa alkany i alkiny (wzory, nazewnictwo, reakcje). 3. Omwi wizanie wystpujce w piercieniu aromatycznym. 4. Co to s etery i jak powstaj? 5. Jakie znasz alkohole wielowodorotlenowe? 6. Co to s fenole? 7. Jak otrzymuje si aldehydy i ketony? 8. Kwasy karboksylowe i ich pochodne 9. Na czy polega reakcja estryfikacji 10. Omwi aminy. 11. Co to s wglowodany?
12. Jakie znaczenie maj -aminokwasy?