CONCEPTOS CLAVE

IES Neira Vilas 1º BACH

É a práctica utilizada polas naciónsfortes, principalmente europeas, sobre outras máis débiles para ampliar ou manter o seu control sobre elas. Desenvolvido dende 1871 ata 1919 (Era do Imperialismo) no chamado Reparto de África, que foiunha carreira para construir imperios no continente africano.

Este concepto fai referencia ao control ou influencia exercido sobre outrarexión, sexa ou non de forma oficial e directa, e independientemente de que afecte ao terreno económico oupolítico.

As primeira colonias apareceron fai 5500 años cos imperios babilónicos, exipcios, fenicios, seguido nos s.s. XV a XVIII por o modelo hispano e luso en América… pero o uso estricto do termo faireferencia ao s. XIX cando Europa comezouunha expansión económica en todo omundo.

Enténdese como o control ou influencia, que pode ser de tipo económica, cultural, política, militar ou étnica, dun país fortesobre outro máis débil, de forma violenta ou non.

É un territorio que non ten un goberno propio e depende da administración metropolitana.

Os nativos que habitaban nela carecían de autonomía, e dependían da soberanía do imperio. Estos territorios están sometidos aos intereses económicos da metrópole.

É un territorio con escasa poboación indíxena, onde amaioría branca posúe un goberno e un sistemaparlamentario propio, aínda que manteñen relación coa metrópole. Estes estados, que nun principio eran colonias, alcanzaron o estatus de “carácter de nación”.

Son os territorios nos que a metrópoleexercía unha soberanía parcial, aíndaque esta controlaba as autoridades militar e políticamente.

Este sistema implantouse nas colonias que con anterioridade foran Estados estruturados,cun goberno indíxenarespectado pola administración da metrópole. Os protectorados mantiñan relaciónsinternacionais coa potencia, como sucedía no caso de Exipto.

Este termo fai referencia a diversos territorios que pertencían a países derrotados na I Guerra Mundial, e que, tras o Tratado de Versalles, pasaron a mans dalgúns países aliados ( como Francia ou Gran Bretaña).Ditos mandatos diferenciábanse dos protectorados, en que as potencias que os administraban , que estaban supervisadas pola Sociedade de Nacións, asumían unha serie de condicións ou responsabilidades coshabitantes.

Mandatos en Oriente Medio y África: 1 Mandato francés de Siria. 2 Mandato francés de Líbano. 3-4 Mandato británico de Palestina. 5 Mandato británico de Iraq. 6 Togolandiabritánica. 7 Togolandiafrancesa. 8 Camerún británico. 9 Camerún francés. 10 Ruanda-Urundi. 11 Tanganica. 12 África del Sudoeste.

Nome dado á cidade principal dunha potencia europea, con respecto ao seuimperio colonial. É onde se concentran a cultura e a economía das colonias.

Esta comunidade tivo o seu orixe naemigración de colonos europeos, sobre todo de Holanda, así como de Francia e Alemania, durante a colonización da zona do Cabo Buena Esperanza; durante a mitade do secus. XVII.

Abanderados do aparheith na segunda metade do s. XX, foron quen de “eliminar” o seus prexuízos raciasdando fin ao citado sistema de segregación racial e dando, a mediados dos 90´s, acceso por primeira vez a un presidente negro, Nelson Mandela, nunsistema realmente democrático, Actualmente constituen o 7 % da poboación de Sudáfrica, con entre 2’7 y 3’6 millóns de persoas.

Son un grupo étnico de orixe xermánico asentado en territorios de Sudáfrica e Namibia. Caracterízanse por a lingua afrikáans, criolla do néerlandés, e a relixión calvinista.

Este proceso enmarcóusenunha época de expansión acelerada que levou ata o proceso do colonialismo, para extender os mercados e poder vender os excedentes fabricados. Un dos seus primeros impulsores foi Henry Ford, o constructor dos automóviles que levan o seu nome, Ford.

É un sistema de organización do traballo baseado nas ideas do economista norteamericano Frederick W. Taylor, expostas na súa obra “Principles of Scientific Management” (1912), que consiste na descomposición dos procesos en diversas tarefas que se cronometran e se pagan según o seurendemento.

É un sistema de producción creado a través do Taylorismo.

Consiste nunha cinta que despraza os productos, e unha persoa fai unha función específica

neses productos, incrementando así a especialización do traballador.

Este sistema determina o ritmo de producción, evita a perda de tempo e sistematiza a maior

parte do traballo que deben de realizar os obreiros.

Tamén foi Henry Ford quen adaptou a cadea de montaxe ou Taylorismo.

Era unha proclama do presidente James Monroe que defendía que “America é para os Americáns”, e estaba dirixida ás potencias europeas co fin de que estas non tratasen de invadir ningún país de América.

Contextualizada esta frase nos anos en que as potencias europeas se disputaban territorios africanos, e nada na defensa dos procesos independentistas dos países sudamericanos.Esta doctrina, foi concebida polos americanos como un grito en contra do colonialismo ao tempo que aproveitada por EEUU para evitar o intervencionismo europeo ante os seus interese na América Latina

Conferencia internacional de Berlín: (15 noviembre 1884) Foi convocada por Portugal, e organizada por Otto von Bismark, para resolver os problemas que supuña a expansión colonial en África e resolver a súa repartición.

Nela participaron 14 países europeos, e se estableceron unas condicións para a expansión, como a garantía de libre navegación polo Níxer e o Congo, e principios para ocupar territorios, como a notificación diplomática ó resto de potenciasdo establecemento dunhacolonia.Pero pronto estalaron conflictos entre países europeos, pola posesión de zonas máis estratéxicas ou máis ricas.

Así se lle chamou ó enorme crecemento da poboación de Europa no século XIX, que xerou unha importante migración, e contaba con territorios coloniais onde establecer esta poboación, e se desenrolaronpolíticas de expansión imperialista.

Acabou dirixíndose cara América, como unha forma de conquista de novos territorios, e para ter como lugar de asentamento.

Esta teoría pretende extrapolar os principios da teoría biolóxica aos

fenómenos sociais da humanidade, dictando que a supervivencia do máis

apto é un elemento ligado ás relacións sociais.

É unha teoría social pseudocientífica, basada na teoría biolóxica da selección

natural de Charles Darwin, aínda que non foi apoiada polo científico.

Este método utilizábanno as potencias colonizadoras ou imperialistas, para establecer novos mercados onde exportar os seus excedentes derivados da crise de superproducción; ás veces en réxime de monopolista.

Desta maneira obterían tamén materias primas a baixo custo, utilizando man de obra non cualificada.

A información utilizada nas diapositivas foron estraídas de Wikipedia.org, do libro de texto de 1º Bach, do diccionario Esencial da Lingua Española; e todas as imaxes de google.com