Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałó · 2013-04-06 · Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałów 712[06].Z1.06 Wykonywanie murów z przewodami kominowymi

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ

Barbara Olech Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałów 712[06].Z1.07 Poradnik dla ucznia Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 1

Recenzenci: mgr inż. Halina Darecka mgr inż. Anna Kusina Opracowanie redakcyjne: mgr inż. Barbara Olech Konsultacja: mgr inż. Krzysztof Wojewoda Korekta: Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 712[06].Z1.07 ,,Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałów’’ zawartej w modułowym programie nauczania dla zawodu murarz. Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006


SPIS TREŚCI 1. Wprowadzenie 3 2. Wymagania wstępne 5 3. Cele kształcenia 6 4. Materiał nauczania 7 4.1. Ściany działowe tradycyjne, materiał stosowany do budowy i ich lokalizacja

na stropach 7

4.1.1. Materiał nauczania 7 4.1.2. Pytania sprawdzające 12 4.1.3. Ćwiczenia 13 4.1.4. Sprawdzian postępów 15 4.2. Zasady wykonywania i odbioru ścian działowych tradycyjnych 16 4.2.1. Materiał nauczania 16 4.2.2. Pytania sprawdzające 23 4.2.3. Ćwiczenia 24 4.2.4. Sprawdzian postępów 26 4.3. Zasady wykonywania i odbioru lekkich ścian działowych 27 4.3.1. Materiał nauczania 27 4.3.2. Pytania sprawdzające 35 4.3.3. Ćwiczenia 36 4.3.4. Sprawdzian postępów 38 5. Sprawdzian osiągnięć 39 6. Literatura 44


1. WPROWADZENIE

Poradnik, ten będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy na temat wykonywania ścian działowych z różnych materiałów.

Poradnik zawiera: 1. Wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś

posiadać, aby przystąpić do realizacji jednostki modułowej ,,Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałów’’.

2. Cele kształcenia tej jednostki modułowej. 3. Materiał nauczania (rozdział 4) umożliwia samodzielne przygotowanie się do wykonania

ćwiczeń i zaliczenia sprawdzianów. Wykorzystaj do poszerzenia wiedzy wskazaną literaturę oraz inne źródła informacji. Obejmuje on również ćwiczenia, które zawierają: − pytania sprawdzające wiedzę potrzebną do wykonania ćwiczenia, − wykaz materiałów, narzędzi i sprzętu potrzebnych do realizacji ćwiczenia, − sprawdzian postępów umożliwiający sprawdzenie poziomu wiedzy po wykonaniu

ćwiczeń. 4. Sprawdzian osiągnięć, który umożliwi sprawdzenie wiadomości i umiejętności jakie

powinieneś opanować podczas realizacji programu tej jednostki modułowej. Sprawdzian osiągnięć powinieneś wykonać według instrukcji załączonej w poradniku. Jeżeli masz trudności ze zrozumieniem tematu lub ćwiczenia, to poproś nauczyciela lub

instruktora o wyjaśnienie i ewentualne sprawdzenie, czy dobrze wykonujesz daną czynność. Po przyswojeniu materiału spróbuj zaliczyć sprawdzian z zakresu jednostki modułowej.

Bezpieczeństwo i higiena pracy W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bhp oraz

instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju wykonywanych prac.


Schemat układu jednostek modułowych

712[06].Z1.01 Stosowanie przepisów bhp przy wykonywaniu robót

murarskich

712[06].Z1 Technologia murarstwa

712[06].Z1.05 Wykonywanie murów nośnych różnych materiałów, o różnej

grubości i konstrukcji

712[06].Z1.04 Wykonywanie zapraw budowlanych i betonów

712[06].Z1.07 Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałów

712[06].Z1.06 Wykonywanie murów z przewodami kominowymi

i kominów wolnostojących

712[06].Z1.03 Dobieranie materiałów narzędzi i sprzętu do robót

budowlanych

712[06].Z1.02 Organizacja stanowiska pracy murarza

712[06].Z1.08 Wykonywanie sklepień, nadproży i stropów murarskich

712[06].Z1.10 Wykonywanie okładzin ściennych z ceramiki i kamienia

712[06].Z1.09 Wykonywanie gzymsów i układów rolkowych

712[06].Z1.11 Wykonywanie napraw, remontów i rozbiórek konstrukcji

murowych


2. WYMAGANIA WSTĘPNE Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, powinieneś umieć:

− posługiwać się podstawowymi pojęciami z zakresu budownictwa, − stosować przepisy bhp, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, − rozpoznawać podstawowe materiały budowlane, − posługiwać się dokumentacją techniczną, − magazynować, składować i transportować materiały budowlane, − organizować stanowisko pracy murarza, − dobierać materiały, narzędzia i sprzęt do robót murarskich, − wykonywać zaprawy budowlane.


3. CELE KSZTAŁCENIA W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

− odczytać dokumentację w zakresie niezbędnym do wykonania robót, − przenieść wymiary z dokumentacji na miejsce realizacji zadania, − dokonać pomiarów, posłużyć się sprzętem pomiarowym, − zorganizować stanowisko pracy, − rozpoznać materiały potrzebne do robót, − dobrać i ocenić przydatność materiału do robót, − przetransportować i dokonać składowania materiałów na stanowisku pracy, − dobrać narzędzia potrzebne do robót, − wykonać zaprawę, − zmontować rusztowanie do wykonania robót, − wykonać ścianę grubości ¼ cegły z przewiązaniem spoin ½ cegły i ¼ cegły, − wykonać ścianę działową z pustaków i bloczków grubości 12cm z przewiązaniem

spoin ½ i ¼ , − wykonać ściankę z płyt gipsowych "Pro Monta", − wykonać ścianki działowe z płyt gipsowo-kartonowych na konstrukcji z giętych profili

metalowych lub konstrukcji drewnianej, − wykonać ścianki działowe w układzie narożnikowym, przenikające się i w kształcie

litery T, − wykonać połączenie ze ścianami i stropem o różnej konstrukcji i z różnych materiałów, − osadzić w ściance działowej ościeżnicę drzwiową, − wykonać w ściance działowej otwory technologiczne, − zastosować racjonalnie materiał, − oszacować ilość materiału potrzebnego do wykonania robót, − sporządzić zapotrzebowanie i rozliczenie materiałowe, − porozumieć się z przełożonymi i współpracownikami, − wykonać pracę z zachowaniem przepisów bhp, ochrony przeciwpożarowej i ochrony

środowiska.


4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Ściany działowe tradycyjne, materiał stosowany do budowy i ich lokalizacja na stropach

4.1.1. Materiał nauczania

Ściany działowe są przegrodami dzielącymi przestrzeń wewnętrzną obiektu w obrębie

poszczególnych kondygnacji na pomieszczenia służące założonym potrzebom funkcjonalnym. Ściany te nie przejmują obciążeń od innych elementów budynku. Dlatego, w razie potrzeby zmiany funkcji użytkowej pomieszczeń, można je usunąć. Natomiast zmiana usytuowania tego rodzaju ścian, a także wykonanie nowych wymaga akceptacji osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane.

Ściany działowe powinny spełniać wymagania dotyczące nośności i stateczności, jak również charakteryzować się odpowiednimi właściwościami fizycznymi, a w szczególności odpowiednią izolacyjnością akustyczną (jeżeli stanowią przegrodę międzymieszkaniową), a także izolacyjnością termiczną (jeśli są przegrodą między pomieszczeniami ogrzewanymi i nieogrzewanymi), odpowiednią odpornością ogniową, małym ciężarem, korzystną paroprzepuszczalnością, małą wilgotnością w stanie powietrzno-suchym, niezbyt dużą nasiąkliwością, szybkim wysychaniem.

Powinny również cechować się odpowiednią, w stosunku do założeń projektowych, trwałością eksploatacyjną oraz mieć korzystne parametry z punktu widzenia warunków zdrowotnych w pomieszczeniach.

Ściany działowe jednorodne prefabrykowane są najczęściej wykonywane z betonu zwykłego bądź lekkiego, żużlobetonu, gipsobetonu lub gipsu.

Ściany działowe tradycyjne są wykonywane z elementów murowych, ułożonych w określony sposób i połączonych ze sobą zaprawą.

Mur charakteryzuje się stosunkowo dużą wytrzymałością na ściskanie oraz małą na rozciąganie i ścinanie. Wartości tych wytrzymałości zależą od wytrzymałości elementów murowych i zaprawy, sposobu wiązania, grubości spoin oraz dokładności wypełnienia spoin i ułożenia poszczególnych warstw elementów murowych.

Elementy murowe w postaci wyrobów ceramicznych są produkowane z glin po odpowiedniej obróbce, uformowaniu i wypaleniu w temperaturze od 850 do 1000°C. Do najpopularniejszych zalicza się cegły(rys.1.).

Rys. 1. Cegły ceramiczne:

a) pełna zwykła 250 x 120 x 65mm, b)dziurawka wozówkowa o wymiarach 250 x 120 x 65mm, c) dziurawka główkowa o wymiarach 250 x 120 x 65mm, d) cegły kratówki: Kl o wymiarach 250 x 120 x 65mm, e) cegły

kratówki: K2 - 250 x 120 x 140mm. [3, s.531]


Powszechnie są stosowane również pustaki ceramiczne do murowania ścian działowych Pd-1, Pd-2, UNI, Porotherm, kształtki murowe (rys.2.).

Rys. 2. Pustaki ceramiczne ścienne a) Pd-1 250 x 220 x 65mm, b) Pd-2 250 x 220 x 120mm. [3, s.532]

Elementy murowe silikatowe mają najczęściej postać cegieł pełnych o wymiarach

250 x 120 x 65 i 250 x 120 x 104 mm oraz bloków drążonych (z otworami) o wymiarach 250 x 120 x 220, 250 x 120 x 138 i 250 x 250 x 220mm. Elementy murowe betonowe to płyty ścienne, bloczki i pustaki. Kształt i wymiary są zróżnicowane, często dostosowane do indywidualnych potrzeb odbiorcy.

Rys. 3. Pustaki uzupełniające a) Kontra b) Alfa [3, s.532]

Elementy murowe z autoklawizowanego betonu komórkowego na ściany działowe są

produkowane w postaci bloczków (płytek) prostopadłościennych o wymiarach 590 (490) x 180 x 240mm, 590 (490) x 120 x 240 mm, 590 (490) x 80 x 240mm i 590 (490) x 60 x 240mm. Wykonywane są również bloczki o innych wymiarach (na zamówienie odbiorcy).

Rys.4. Elementy murowane z betonu komórkowego: [3, s.532]

a)bloczek590x120(490x120) mm, b) płytka 590x 60(490x60) mm Elementy murowe z betonu komórkowego w systemie Ytong (rys.4.) do wznoszenia

ścian działowych są wykonywane w postaci bloczków ściennych wymiarach: długość 599mm, szerokość 115 i 150mm, wysokość 199 i 399mm. Elementy ścienne są produkowane również w postaci bloczków z profilowaną powierzchnią czoła (na pióro i wpust), w odmianach różniących się gęstością objętościową i wytrzymałością na ściskanie.


Rys.5. Bloczki Ytong do murowania na cienkie spoiny [3, s.532]

a) profil na wpust i pióro, b) bloczki uzupełniające

Elementami murowymi szklanymi, stosowanymi do wznoszenia ścian działowych, są pustaki szklane i luksfery, rzadziej cegły szklane.

Rys.6. Pustaki szklane: a) z bocznymi ściankami gładkimi, b) z bocznymi ściankami rowkowanymi.

[3, s.533]

Pustaki szklane są wykonywane z dwóch identycznych wyprasek szklanych połączonych ze sobą w procesie termicznego spajania tak, że we wnętrzu powstaje przestrzeń z hermetycznie zamkniętym, suchym powietrzem. Pustaki szklane są produkowane z gładkimi bocznymi powierzchniami ścianek, o wymiarach 240 x 240 x 80mm bądź z bocznymi ściankami rowkowanymi, o wymiarach 250 x 250 x 80mm (rys.6.).

Rys.7. Luksfer [3, s.533]

Luksfery (rys.7.) są produkowane w dwóch odmianach: 150 o wymiarach

150 x 150 x 50mm i 200 o wymiarach 200 x 200 x 50mm. Elementy gipsowe najpowszechniej stosowane na ściany działowe to drobnowymiarowe płyty typu Pro Monta. Są one produkowane o wymiarach 667 x 500 x 80 mm w odmianach: − O z piórem i wyżłobieniem owalnym, − T z piórem i wyżłobieniem trapezowym oraz w gatunkach I i II, różniących się tolerancją

wymiarów i ilością dopuszczalnych wad i uszkodzeń.


Rys. 8. Płyta gipsowa Pro Monta [3, s.534]

Ściany działowe są również wykonywane z gipsowych bloków pełnych lub drążonych

o wymiarach 800 x 80 x 400mm i 800 x 170 x 400mm. Zaprawa jest mieszaniną spoiwa nieorganicznego, kruszywa i wody, łącznie z dodatkami

i domieszkami, jeżeli są wymagane. Do wykonania murów stosuje się zaprawy: − zwykłe, − lekkie, − do cienkich spoin, zwykle wytwarzane fabrycznie.

Zaprawę zwykłą wykonuje się z kruszywa mineralnego o strukturze zwartej. Zaprawy zwykłe i lekkie są stosowane do spoin grubości większej niż 3mm. Do wykonania murów najczęściej stosuje się zaprawy cementowe i cementowo-wapienne, rzadziej wapienne. W ścianach narażonych na zawilgocenie stosuje się zaprawy cementowe bądź cementowo-wapienne z niewielką zawartością wapna. Zapraw wapiennych (z wyjątkiem wapna hydraulicznego) nie należy stosować do murowania ścian narażonych na kontakt z wodą opadową bądź ścian pozbawionych dostępu powietrza (zasypanych gruntem).

Do murowania ścian działowych są stosowane również zaprawy gipsowe i gipsowo-wapienne oraz zaprawy specjalistyczne do murowania na cienkie spoiny.

Beton używany do wypełniania w murowych konstrukcjach zbrojonych powinien być klasy co najmniej B 15.

Ściany działowe stanowią część zmiennego (użytkowego) obciążenia stropu, konieczną do uwzględnienia w obliczeniach statycznych projektowanego obiektu.

Przy usytuowaniu ścian działowych tradycyjnych równolegle do układu żeber, projektuje się odpowiednio wzmocnione żebra konstrukcji stropu pod tymi ścianami: − w stropach o żebrach monolitycznych -zwiększa się zbrojenie żebra(rys.9.),

Rys. 9. Żebro w stropie gęstożebrowym pod ścianę działową [3, s.535]

1-ściana działowa − w stropach o żebrach prefabrykowanych bądź częściowo prefabrykowanych - stosuje się

żebra (belki) podwójne lub belkę żelbetową, współpracującą z dwiema rozsuniętymi belkami.


Rys. 10. Żebro w stropie belkowym pod ścianę działową: a)w postaci dwóch belek stropowych, b)w postaci belek stropowych i dodatkowej belki monolitycznej

1-ściana działowa, 2-pustak stropowy, 3-belki stropowe, 4-belka monolityczna [5, s.535]

W stropach na belkach stalowych, zazwyczaj pod ścianami działowymi usytuowanymi równolegle do układu belek stropowych, projektuje się, w zależności od wartości obciążenia, zwiększenie przekroju lub podwójną bądź potrójną belkę.

Rys. 11. Sposób wzmocnienia pod ściany działowe w stropie na belkach stalowych [3, s.535]:

a) zwiększony przekrój belki, b)belki podwójne 1-ściany działowe, 2-płyta stropowa monolityczna, 3-warstwa wyrównująca, 4-warstwy podłogowe, 5-płyta

stropowa prefabrykowana W stropach żelbetowych płytowo-żebrowych żebra pod ścianami działowymi mogą mieć

zwiększony przekrój zbrojenia lub zwiększoną szerokość bądź wysokość żebra. a)

b)

Rys. 12. Sposób wzmocnienia żeber stropu żelbetowego płytowo – żebrowego pod ściankami działowymi

:a) zwiększony przekrój zbrojenia żebra i ewentualnie szerokości żebra, b) zwiększona wysokość żebra [3, s.535]


Tabela 1. Zużycie materiałów na l m2 ściany działowej tradycyjnej murowanej [3, s.537] Rodzaj elementu murowego

Rodzaj ściany cegły

płytki z betonu komórkowego

bloki gipsowe

pustaki szklane

Zaprawa m3

Ściany pełnej ceramicznej:

a) pełne, grubości

1/2 cegły 48,1 — — — 0,030

1/4 cegły 28,6 — — — 0,011 b) szczelinowe, grubości

2 x 1/4 cegły

59,2

—

—

—

0,022 Ściany z cegły dziurawki pojedynczej:

a) pełne, grubości

1/2 cegły 48,6 — — — 0,032

1/4 cegły 28,7 — — — 0,013 b) szczelinowe grubości

2x1/4 cegły

59,4

—

—

—

0,026 Ściany z cegły wapienno-piaskowej

o wym. 250 x 120 x 100 mm

34,1

—

—

—

0,022 Ściany z płytek z betonu komórkowego, pełne, grubości

120 mm — 8,2 — — 0,010 60 mm — 8,2 — — 0,050 Ściany z bloków gipsowych o wymiarach 800 x400 mm, grubości

80 mm (pełne) — — 3,2 — 0,006 170 mm (drążone) — — 3,2 — 0,007 Ściany z pustaków szklanych o wymiarach

250 x 250 x 80 mm

—

—

—

16,1

0,006

Przykład obliczeniowy Należy wykonać ściankę działową o wymiarach 3,5x4,0m, z cegły ceramicznej pełnej,

grubości ½ cegły. Oblicz liczbę cegieł oraz ilość zaprawy potrzebnych do wykonania zadania. Rozwiązanie: − obliczenie powierzchni ścianki: 3,5m x 4,0m = 14m2

− obliczenie liczby cegieł (na podstawie tabeli nr1), 14 m2 x 48,1szt/ m2 = 673,4sztuk − obliczenie ilości zaprawy (na podstawie tabeli nr 1): 14 m2 x 0,030 m3/ m2= 0,42m3

Odpowiedź: Do wykonania ścianki potrzebne jest 674 sztuk cegieł oraz 0, 42m3 zaprawy.

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 1. Jakie są zadania ściany działowej? 2. Jakie właściwości powinien spełniać materiał, z którego wykonujemy ściany działowe? 3. Jakie materiały i wyroby stosujemy do wykonania ścian działowych tradycyjnych? 4. Jakie są grubości ścian działowych? 5. Jakie rodzaje zaprawy stosujemy do murowania ścian działowych? 6. Jakie właściwości powinny posiadać zaprawy i betony stosowane do ścian działowych? 7. Jakie jest usytuowanie ścianki działowej na stropie? 8. W jaki sposób wzmacniamy strop gęstożebrowy pod tradycyjną ścianę działową? 9. W jaki sposób wzmacniamy strop belkowy pod tradycyjną ścianę działową? 10. W jaki sposób wzmacniamy strop na belkach stalowych pod tradycyjną ścianę działową? 11. W jaki sposób wzmacniamy strop monolityczny, płytowo-żebrowy pod tradycyjną ścianę

działową? 12. Jak obliczyć ilość materiału jaką należy przygotować do wykonania dowolnej tradycyjnej

ścianki działowej o zadanych wymiarach?


4.1.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1

Spośród przedstawionych materiałów wybierz elementy ceramiczne, z których można wykonać ściankę działową grubości 6,5cm w stanie surowym. Zaproponuj, na rysunku wykonanym odręcznie, wzmocnienie stropu gęstożebrowego dla danej ścianki wykonanej równolegle do elementów nośnych stropu.

Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) przypomnieć sobie z czego produkowana jest ceramika budowlana, 2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 3) wybrać odpowiednie elementy ceramiczne i zaprezentować je, 4) wykonać rysunek przekroju poprzecznego stropu gęstożebrowego w miejscu

projektowanej ścianki z zaznaczeniem jej położenia, 5) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 6) dokonać oceny prawidłowości wyboru materiałów, 7) dokonać oceny poprawności wykonania rysunku.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– zestaw drobnowymiarowych elementów budowlanych, ściennych i stropowych, ceramicznych, gipsowych, betonowych, szklanych.

– blok techniczny formatu A4, – przybory kreślarskie, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia, Ćwiczenie 2

Spośród przedstawionych materiałów wybierz elementy ceramiczne, z których można wykonać ściankę działową grubości 12cm w stanie surowym. Zaproponuj, na rysunku wykonanym odręcznie, wzmocnienie stropu belkowego dla danej ścianki wykonanej równolegle do elementów nośnych stropu.


1) przypomnieć sobie z czego produkowana jest ceramika budowlana, 2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 3) wybrać odpowiednie elementy ceramiczne i zaprezentować je, 4) wykonać rysunek przekroju poprzecznego stropu belkowego w miejscu projektowanej

ścianki z zaznaczeniem jej położenia, 5) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 6) dokonać oceny prawidłowości wyboru materiałów, 7) dokonać oceny poprawności wykonania rysunku.


– zestaw drobnowymiarowych elementów budowlanych, ściennych i stropowych, ceramicznych, gipsowych, betonowych, szklanych,

– blok techniczny formatu A4, – przybory kreślarskie, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.


Ćwiczenie 3 Oblicz ilość materiału potrzebną do wykonania ścianki działowej o wymiarach 2,5x3,0m,

z cegły dziurawki grubości ¼ cegły. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) obliczyć powierzchnię ścianki, 2) zapoznać się z danymi normowymi (Tabela 1, rozdz.4.1.1 poradnika dla ucznia), 3) korzystając z tabeli obliczyć liczbę cegieł, 4) korzystając z tabeli obliczyć ilość zaprawy, 5) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 6) dokonać oceny prawidłowości wykonania obliczeń.


– papier kancelaryjny, – ołówek, długopis, – kalkulator, – tabela zużycia materiałów na l m2 ściany działowej, tradycyjnej, murowanej, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 4

Oblicz ilość materiału potrzebną do wykonania ścianki działowej o wymiarach 3,0x 6,0m, z cegły dziurawki, grubości ½ cegły. W obliczeniach uwzględnij otwór drzwiowy o wymiarach 100x 200cm.


1) obliczyć powierzchnię ścianki, uwzględniając otwór drzwiowy, 2) zapoznać się z danymi normowymi (Tabela 1, rozdz.4.1.1 poradnika dla ucznia), 3) korzystając z tabeli obliczyć liczbę cegieł, 4) korzystając z tabeli obliczyć ilość zaprawy, 5) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 6) dokonać oceny prawidłowości wykonania obliczeń.

Wyposażenie stanowiska pracy: – papier kancelaryjny, – ołówek, długopis, – kalkulator, – tabela zużycia materiałów na l m2 ściany działowej tradycyjnej murowanej, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.


4.1.4. Sprawdzian postępów Czy potrafisz: Tak Nie 1) wskazać właściwości jakie powinien spełniać materiał na ściany

działowe?

2) dobrać materiały do wykonania ścian działowych? 3) określić zadania ścian działowych? 4) zaproponować odpowiednią zaprawę do wymurowania ściany? 5) zaproponować odpowiedni rodzaj betonu do wykonania ściany? 6) wykazać położenie ściany działowej na stropie? 7) naszkicować wzmocnienie stropu gstożebrowego po ścianę działową? 8) naszkicować wzmocnienie stropu belkowego po ścianę działową? 9) naszkicować wzmocnienie stropu na belkach stalowych pod ścianę

działową?

10) naszkicować wzmocnienie stropu monolitycznego płytowo-żebrowy pod tradycyjną ścianę działową?

11) obliczyć powierzchnie ściany działowej? 12) obliczyć potrzebną ilość materiału do wykonania dowolnej ściany

działowe?


4.2. Zasady wykonywania i odbioru ścian działowych tradycyjnych

4.2.1. Materiał nauczania

Ściany działowe łączy się ze ścianami konstrukcyjnymi na strzępia zazębione bądź

w pozostawionych bruzdach (rys.13). Ściany działowe powinny być oparte na konstrukcji stropu w sposób umożliwiający

swobodę odkształceń stropu i ściany. Często pod pierwszą warstwą muru układa się warstwę papy natomiast szczelinę między ostatnią górna warstwą a stropem wypełnia się materiałem trwale plastycznym.

Rys. 13. Sposoby połączenia ściany działowej ze ścianą konstrukcyjną: a) w pozostawionej bruździe, b) na

strzępia zazębione [3, s.540] Mury należy wykonywać warstwami z zachowaniem prawidłowego wiązania i grubości

spoin. Spoiny pionowe jednej warstwy powinny być przykryte powierzchnią cegły warstwy następnej.

a)

b)

c) Rys. 14. Przykłady wiązania wozówkowego dla ścianek grubości ½ cegły: a) zazębienie ¼ cegły,

b) z jednostronnymi schodkami, c) ze zmiennymi schodkami [1, s.159/160]


Ściany działowe grubości mniejszej niż l cegła należy murować nie wcześniej niż po zakończeniu budowy ścian konstrukcyjnych danej kondygnacji. Ściany z elementów gipsowych wznosi się po wykonaniu stanu surowego budynku i nakryciu go dachem. Cegły lub inne elementy murowe układane na zaprawie powinny być czyste. W okresie letnim cegły należy przed ułożeniem w murze polewać wodą.

Stosowanie cegieł, bloków lub pustaków kilku rodzajów i klas jest dozwolone, jeżeli jest przestrzegana zasada, że każda ściana będzie wykonana z cegieł, bloków lub pustaków jednego wymiaru i jednej klasy.

Rys. 15. Ściany działowe z cegły pełnej a) ściana grubości ¼ cegły, b) ściana grubości ½ cegły[2, s.8]

Spoiny w zwykłych murach ceglanych, jeśli nie ma szczególnych wymagań, powinny

przyjmować grubości: − 12 mm w spoinach wspornych (zazwyczaj poziomych), przy czym grubość ta nie

powinna przekraczać 15mm i nie powinna być mniejsza niż 8mm, − 10mm w spoinach pionowych podłużnych i poprzecznych, przy czym grubość ta nie po-

winna przekraczać 15 mm i nie powinna być mniejsza niż 8mm.

I warstwa

II warstwa

Rys. 16. Wiązanie cegieł w murach grubości ½ cegły i 1cegły [4, s.97]

Jeżeli na budowie jest stosowanych kilka gatunków cegieł, należy przestrzegać zasady, że

każda ściana powinna być wykonana z cegieł jednego wymiaru. Połączenie murów stykających się pod kątem prostym i wykonanych z cegieł różniących

się wymiarami więcej niż o 5mm należy wykonywać na strzępia zazębione boczne. Dopuszcza się stosowanie połączenia za pomocą płaskowników wpuszczonych w spoiny obu murów.

Ścianki grubości ¼ cegły przy długości do 5m i wysokości do 3m nie wymagają zbrojenia. Przy większych wymiarach, ścianki należy zbroić płaskownikami 25x1,5mm lub prętami stalowymi o średnicy 6mm. Do murowania należy stosować zaprawę cementową o stosunku cementu do piasku 1:5 lub 1:6. Zbrojenie należy zakotwić w spoinach ścian


nośnych, a w wypadku wykonania w ścianie otworu drzwiowego również w ościeżnicy przylegającej do ściany. Ościeżnice drzwiowe w cienkich ścianach działowych mocuje się dwoma sposobami: za pomocą wyciętych ościeżnicy wrębów lub za pomocą bednarki wpuszczonej ze spoiny ścianki i przybitej do tyłu ościeżnicy.

Rys. 17. Ściana grubości ¼ cegły, zbrojona [4, s.164]

Ściany działowe z cegły dziurawki wykonuje się, przestrzegając zasad podanych

w odniesieniu do ścian z cegły ceramicznej pełnej. Do wznoszenia murów z cegły dziurawki należy stosować cegły z otworami

przelotowymi podłużnymi(dziurawka podłużna wozówkowa) lub poprzecznymi(dziurawka poprzeczna główkowa).

a) b)

Rys. 18. Ścianki działowe z cegły dziurawki: a) ściana grubości ¼ cegły , b) ściana grubości ½ cegły

[4, s.165]

Do wykonywania konstrukcji z cegły kratówki należy stosować zaprawy cementowo-wapienne klas dostosowanych do przeznaczenia ścian. Do murowania ścian działowych kondygnacji nadziemnych w pomieszczeniach o wilgotności względnej nieprzekraczającej 75% zaleca się stosować zaprawy klas M1—M7, w pozostałych wypadkach M2-M12.

Zaprawy stosowane do murowania powinny mieć konsystencję gęstoplastyczną.


Cegły w murze należy układać tak, aby znajdujące się w nich szczeliny miały kierunek pionowy. Cegły przed ułożeniem w murze zaleca się nawilżać przez polewanie wodą. Grubość spoin poziomych powinna wynosić 12 mm, a pionowych 10mm. Dopuszczalne odchyłki wymiarowe spoin poziomych +5 i -2 mm, a spoin pionowych ±5mm.

Ściany działowe z ceramicznych pustaków ściennych szczelinowych pionowo drążonych, muruje się na zaprawie cementowo-wapiennej lub cementowej klasy co najmniej M2, o konsystencji gęstoplastycznej, aby nie wpływała do pionowych szczelin w pustakach. Grubość spoin poziomych powinna wynosić 12mm, z dopuszczalną odchyłką +5mm i -2mm, a spoin pionowych 10mm, z dopuszczalną odchyłką ±5mm. Spoiny pionowe i poziome powinny być całkowicie wypełnione zaprawą. Przy powierzchniach przeznaczonych do tynkowania dopuszcza się murowanie z pozostawieniem spoin niewypełnionych zaprawą na głębokość około 15mm od powierzchni licowej w celu lepszego powiązania tynku z murem.

Wiązanie pustaków w murze należy tak wykonać, aby spoiny pionowe dolnej warstwy były przykrywane przez pustaki warstwy górnej z przesunięciem pustaków obu warstw względem siebie nie mniej niż o 50mm. Wiązanie pustaków może być jedno- lub dwurzędowe.

Ściany działowe z pustaków betonowych należy wznosić, zachowując prawidłowe wiązanie poszczególnych warstw oraz przestrzegając zasad przykrywania pionowych spoin między pustakami dolnej warstwy przez pustaki warstwy górnej.

Pustaki z otworami zamkniętymi z jednej strony (typu Alfa) należy w poszczególnych warstwach układać otworami ku dołowi.

Do murowania ścian zaleca się stosować zaprawę cementowo-wapienną lub cementową, przestrzegając zasady, aby wytrzymałość zapraw nie była większa od wytrzymałości pustaków. Klasa zaprawy nie powinna być mniejsza niż M2.

Przed przystąpieniem do murowania pustaki należy oczyścić. Grubość spoin poziomych powinna wynosić 10—15 mm, a spoin pionowych 10—20mm.

Spoiny pionowe w kolejnych warstwach muru powinny być przesunięte o co najmniej 80mm. Ściany działowe z bloczków z autoklawizowanego i nieautoklawizowanego betonu

komórkowego należy murować na zaprawach lekkich lub cementowo-wapiennych, na pełne spoiny poziome grubości 15mm i pełne spoiny pionowe grubości 10mm. Odchyłki grubości spoin nie powinny przekraczać ±3mm. Wilgotność bloczków w chwili wbudowania nie powinna być większa niż 20%.

Rys. 19. Połączenie ściany działowej z bloczków ze ścianą zewnętrzną [4, s.166]

Przed ułożeniem bloczków w murze należy je obficie zwilżyć wodą, aby beton komórkowy odznaczający się dużą nasiąkliwością, nie odciągał wody z zaprawy.


a) b)

Rys. 20. Połączenie ścianek działowych z murami grubymi z bloczków z betonu komórkowego: a) ze ściana grubości 6cm , b) ze ściana grubości 12cm[3, s.239]

Ściany działowe z kształtek szklanych należy wykonywać w sztywnej obudowie, którą

stanowi rama z ceowników. Ściany wewnętrzne z kształtek szklanych, przy zbrojeniu krzyżowym w spoinach, nie mogą mieć szerokości większej niż 4m i wysokości większej niż 3m. Grubość spoin między kształtkami nie powinna przekraczać l0mm ±2mm. Kształtki nie powinny stykać się ze sobą.

Rys. 21. Schemat konstrukcji ściany działowej z luksferów[3, s.543]

a) przekrój pionowy, b) przekrój poziomy; 1 - żebra obwodowe, 2 - kit, 3 — 1 x papa na lepiku, 4 — materiał ściśliwy

W ramie, w której jest murowana ściana z kształtek szklanych, należy zachować odstęp

na obwodzie szerokości 20mm u góry i po bokach oraz 5mm na dole. Szczelina ta powinna być wypełniona materiałem ściśliwym (wełna mineralna, styropian). Do murowania tego rodzaju ścian należy stosować zaprawę cementową klasy M7 o konsystencji gęstoplastycznej, z dodatkiem substancji uplastyczającej.


Rys. 22. Schemat konstrukcji ściany działowej z pustaków szklanych [3, s.543]

a) przekrój pionowy, b) alternatywa rozwiązania górnej części ramy obwodowej, c) przekrój poziomy 1 - papa, 2 - materiał ściśliwy, przyklejany na lakierze asfaltowym lub lepiku asfaltowym, 3 - żebra

obwodowe, 4 - dwie warstwy papy na lepiku, 5 - klocek drewniany, 6 - powierzchnie z mikrodylatacją w przypadku użycia pustaków o bocznych ściankach rowkowanych, 7 - zbrojenie ze stali okrągłej φ6 lub 8 mm

W wypadku stosowania ramy z przykręcanego kątownika, zaprawą wypełnia się najpierw

wszystkie spoiny pionowe, następnie żebro nad pustakami, całą ściankę przykrywa się na górze stalowym kątownikiem.

Po zakończeniu robót murowych należy wykończyć spoiny przez zatarcie zaprawą cementową, za pomocą specjalnych narzędzi do spoinowania. Spoina po wykończeniu powinna być gładka i lekko wklęsła. Wystające kawałki papy na obrzeżach należy obciąć. Szczeliny między kształtownikiem stalowym a żebrem obwodowym wypełnia się warstwą kitu trwale plastycznego. Pustaki zanieczyszczone zaprawą należy zmyć wodnym roztworem kwasu solnego.

W ścianach z elementów gipsowych nie dopuszcza się wykonywania przewodów dymowych i spalinowych.

Bloczki gipsobetonowe powinny być przed ułożeniem oczyszczone z kurzu i mieć wilgotność nie przekraczającą 6%. W murze układa się je powierzchnią chropowatą w pozycji pionowej. Grubość spoin poziomych i pionowych powinna wynosić 10mm, z odchyłkami dopuszczalnymi -2mm i +5mm. Spoiny pionowe należy dokładnie wypełniać zaprawą.

Rys. 23. Ściany z bloczków gipsowych [2,s.8]


W murach przewidzianych do tynkowania należy pozostawić spoiny niewypełnione na głębokości około 15mm.

Przed murowaniem bloczki gipsobetonowe należy zwilżyć wodą. Ściany działowe z płyt Pro Monta mogą być wykonywane w budynkach w stanie

surowym zamkniętym, po wykonaniu tynków.

R Rys. 24. Ściany z płyt gipsowych Pro Monta [4, s.45]

a) widok konstrukcji ściany, b) układ płyt w narożniku, c) połączenie ściany poprzecznej z podłużną: 1 - gwóźdź do wiązania sznura, 2 - warstwomierz, 3 - poziomnica, 4 - kliniki pionujące, 5 - warstwa

zaprawy, 6 - sznur murarski

Wysokość ścian działowych z płyt Pro Monta nie może przekraczać 3,0 m, a długość między ścianami nośnymi lub słupami 6,0 m.

Ściany o rozpiętości do 4,5 m nie wymagają stosowania sprężystych podkładek na obwodzie. Przy rozpiętości 4,5—6,0 m należy pod tymi ścianami, jak również w styku ze ścianami konstrukcyjnymi i stropem, stosować podkładki z filcu bitumizowanego grubości 5mm, zabezpieczone przed zagrzybieniem środkami dopuszczonymi do stosowania w budownictwie. Płyty Pro Monta układa się „pod sznur" na zaprawie z gipsu szpachlowego, wypełniając rowki w płytach dolnej warstwy zaprawą, a następnie ustawiając płytę wpustem w rowki i dopasowując ją do płyty sąsiedniej. Płyty w dwóch kolejnych warstwach powinny być przesunięte względem siebie o pół płyty. Zaprawę z gipsu szpachlowego należy nałożyć tak, aby po ustawieniu i dociśnięciu płyty styk został całkowicie wypełniony, a zewnętrzna widoczna grubość spoiny nie przekroczyła 2 mm. Nadmiar zaprawy należy usunąć kielnią lub szpachlą. Pozostawienie niewypełnionych zaprawą styków jest niedopuszczalne.

Po wbudowaniu każdego rzędu płyt należy sprawdzić prawidłowość ich ustawienia w pionie i w poziomie poziomnicą lub łatą z poziomnicą.

Ostatnią podsufitową warstwę płyt, po ukośnym ich przecięciu, należy czasowo zamocować obustronnie drewnianymi klinami, a powstałą w ten sposób szczelinę między płytami a sufitem wypełnić szczelnie gipsem szpachlowym.

Istniejące po zmontowaniu ściany ubytki zaprawy w spoinach należy uzupełnić, a nierówności scyklinować po stwardnieniu. W wypadku powstania nierówności, można powierzchnię ściany skropić lekko wodą za pomocą pędzla ławkowca, a następnie całą powierzchnię ściany wygładzić zaprawą z gipsu szpachlowego przy użyciu packi stalowej. Przewody instalacji wodnej i kanalizacyjnej należy zabezpieczyć przed korodującym działaniem gipsu.


Rys. 25. Wypełnienie złączy ścianki działowej z płyt gipsowych Pro Monta za pomocą pompki ręcznej.

[4, s.39]

Ściany działowe z płyt Pro Monta można wznosić metodą zalewania spoin. Pierwszą warstwę płyt układa się na zaprawie gipsowej, następne warstwy układa się na sucho. Kolejne warstwy płyt przesuwa się o pół elementu. Ściankę wznosi się na pełną wysokość pomieszczenia pozostawiając u góry szczelinę około 5 mm. Spoiny między płytami i szczelinę zaciera się szpachlówką gipsową pozostawiając w niej, w miejscach styku płyt, otwory. W otwory te wtłacza się rzadką zaprawę gipsową za pomocą pompki.

W narożnikach, przy otworach, zakończeniach murów oraz w kanałach dymowych należy stosować cegłę pełną.

Wiązanie cegieł i kształtek wapienno-piaskowych w ścianie oraz grubości spoin poziomych i pionowych przyjmuje się jak w murach z cegły ceramicznej.

Ściany działowe z elementów Ytong wznosi się najczęściej z bloczków odmiany PP 4/0.6 szerokości 115mm W pierwszym etapie prac trzeba precyzyjnie zaznaczyć usytuowanie ściany. Na wytyczonej linii należy położyć warstwę wyrównawczą zaprawy cementowej grubości 10-20mm. W wypadku ścian działowych piwnic, łazienek i innych pomieszczeń o podwyższonej wilgotności, zaleca się zastosowanie na tej warstwie paska folii izolacyjnej.

Ustawienie pierwszego bloczka i pierwszej warstwy należy sprawdzać poziomnicą w pionie i w poziomie. Położenie bloczka można korygować za pomocą gumowego młotka. W celu ułatwienia poprawnego ustawienia następnej warstwy, rozpina się na całej długości ściany sznur kierunkowy. Kolejne bloczki są układane na zaprawie cementowej lub firmowej Ytong. Co trzy warstwy należy wprowadzać poziome kotwie wzmacniające. Pionowość każdej warstwy ściany powinna być sprawdzona poziomnicą.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany wykonania ćwiczeń. 1. Jakie są podstawowe zasady układania elementów murowych podczas wykonywania

ściany działowej? 2. Jak łączymy ściany działowe ze ścianami konstrukcyjnymi? 3. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z cegły pełnej? 4. Kiedy zbroimy ściany działowe z cegły pełnej? 5. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z cegły dziurawki?


6. Kiedy zbroimy ściany działowe z cegły dziurawki? 7. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z cegły kratówki? 8. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z pustaków szczelinowych

pionowo drążonych? 9. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z pustaków betonowych? 10. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z bloczków

z autoklawizowanego i nieautoklawizowanego betonu komórkowego? 11. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z kształtek szklanych? 12. Kiedy zbroimy ściany działowe z kształtek szklanych? 13. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z bloczków gipsobetonowych? 14. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z płyt Pro Monta? 15. Jakie są warunki wykonania ściany działowej z cegły wapienno-piaskowej (silikatowej)? 16. Jakie są warunki wykonania ściany działowej z elementów Ytong? 4.2.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1

Wykonaj ściankę działową z cegły, grubości 6,5 cm, na zaprawie cementowej M30, z zachowaniem wiązania cegły, zgodnie z dokumentacją. Wysokość ścianki wynosi 10 warstw, długość ścianki 2,5m. Połączenie ścianki działowej ze ścianą konstrukcyjną wykonaj za pomocą bruzdy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania, 2) obliczyć ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia, 3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 4) wyznaczyć miejsce wykonania ścianki, zgodnie z dokumentacją, 5) przygotować zaprawę, zgodnie z treścią zadania, 6) wykonać ściankę, zgodnie z dokumentacją, 7) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 8) dokonać oceny wykonanej pracy.


− sprzęt ochrony indywidualnej, − dokumentacja techniczna, − materiały; cegły ceramiczne pełne, dziurawki, cegły silikatowe, cement, piasek, woda, − narzędzia i sprzęt - młotek murarski, kielnia murarska, poziomnica o długości 1 m, łata

murarska o długości 2 m, pion murarski, wiadro o pojemności 10 l, sznur murarski, taczki, przymiar, łopata, skrzynia na zaprawę, pojemniki cechowane do odmierzania składników zaprawy,

− literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 2

Wykonaj ściankę działową z bloczków z betonu komórkowego na zaprawie cementowo - wapiennej M15, zgodnie z dokumentacją. Wysokość ścianki wynosi 5 warstw, długość ścianki 2,5m. Powiązanie ze ścianą konstrukcyjną wykonaj na styk za pomocą stalowych kotewek.



1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania, 2) obliczyć ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia, 3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 4) wyznaczyć miejsce wykonania ścianki, zgodnie z dokumentacją, 5) przygotować zaprawę, zgodnie z treścią zadania, 6) wykonać ściankę, zgodnie z dokumentacją, 7) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 8) dokonać oceny wykonanej pracy.


− sprzęt ochrony indywidualnej , − dokumentacja techniczna, − materiały: bloczki z autoklawizowanego i nieautoklawizowanego betonu komórkowego,

cement, wapno, piasek, woda, kotwy stalowe, − narzędzia i sprzęt: młotek murarski, kielnia murarska, poziomnica o długości 1m, łata

murarska o długości 2m, pion murarski, wiadro o pojemności 10l, sznur murarski, taczki, przymiar, łopata, skrzynia na zaprawę, pojemniki cechowane do odmierzania składników zaprawy,

− literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 3 Wykonaj ściankę działową z cegły grubości 12 cm, na zaprawie cementowo - wapiennej

M15, o kształcie prostym z jednoczesnym wstawieniem ościeżnicy w otwór o wymiarach 80x200cm.


1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania, 2) obliczyć ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia, 3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 4) wyznaczyć miejsce wykonania ścianki, zgodnie z dokumentacją, 5) przygotować zaprawę zgodnie z treścią zadania, 6) ułożyć pierwszą warstwę cegieł, 7) ustawić, wypionować i podstemplować ościeżnicę, 8) wykonać kolejne warstwy ścianki, z jednoczesnym mocowaniem bednarki w ościeżnicy, 9) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 10) dokonać oceny wykonanej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy: − sprzęt ochrony indywidualnej, − dokumentacja techniczna, − materiały - cegły dziurawki, cement, wapno, piasek, woda, ościeżnica, bednarka, − narzędzia i sprzęt - młotek murarski, kielnia murarska, , poziomnica o długości 1 m, łata

murarska o długości 2 m, pion murarski, wiadro o pojemności 10 l, sznur murarski, taczki, przymiar, łopata, nożyce do cięcia stali, skrzynia na zaprawę, pojemniki cechowane do odmierzania składników zaprawy,



Ćwiczenie 4 Wykonaj ściankę działową o prostym kształcie z kształtek szklanych, na zaprawie

cementowej M7 o prostym kształcie. Wysokość ścianki 1,5m, długość ścianki 3m. Ściankę wykonaj w zamontowanej ramie z ceowników.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś: 1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania, 2) obliczyć ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia, 3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 4) wyznaczyć miejsce wykonania ścianki, zgodnie z dokumentacją, 5) przygotować zaprawę, zgodnie z treścią zadania, 6) wykonać ściankę zgodnie z dokumentacją, 7) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 8) dokonać oceny wykonanej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy: − sprzęt ochrony indywidualnej, − dokumentacja techniczna, − materiały – kształtki szklane, ceowniki, cement, wapno, piasek, woda, pręty stalowe

średnicy 6 lub 8 mm, − narzędzia i sprzęt - młotek murarski, kielnia murarska, , poziomnica o długości 1 m, łata

murarska o długości 2 m, pion murarski, wiadro o pojemności 10 l, sznur murarski, taczki, przymiar, łopata, nożyce do cięcia stali, skrzynia na zaprawę, pojemniki cechowane do odmierzania składników zaprawy,

− literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. 4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz: Tak Nie 1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania ścianek? 2) dobrać materiały do wykonania ścian działowych? 3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ściany działowej? 4) wymurować ściankę działową z cegły pełnej? 5) ocenić wykonanie ściany działowej z cegły pełnej? 6) wymurować ściankę działową z cegły dziurawki? 7) ocenić wykonanie ściany działowej z cegły dziurawki? 8) połączyć ścianę działową ze ścianą konstrukcyjną za pomocą bruzdy? 9) wymurować ściankę działową z bloczków betonu komórkowego? 10) określić zasady zbrojenia ścian z pustaków szklanych? 11) ocenić wykonanie ściany działowej z bloczków betonu

komórkowego?


4.3. Zasady wykonywania i odbioru lekkich ścian działowych 4.3.1. Materiał nauczania

Lekkie ściany gipsowo-kartonowe są stosowane w systemach szkieletowych oraz

płytowych. Pierwszy z nich jest przydatny, gdy przewiduje się adaptację rzutu poziomego pomieszczeń do zmienionych warunków użytkowania. W systemie płytowym prefabrykowane elementy ścienne o ustalonych wymiarach i odpowiednio zaprojektowanej konstrukcji łączy się na budowie, uzyskując lekkie ściany działowe.

Ściany w systemie szkieletowym są to lekkie przegrody działowe o konstrukcji nośnej z kształtowników metalowych lub drewnianych, do których wkrętami mocuje się płyty gipsowo-kartonowe. Rozróżnia się następujące rodzaje ścian szkieletowych: − słupowe, gdzie konstrukcję nośną stanowią pionowo ustawiane słupy, do których

podłużnie ( pionowo) mocuje się płyty gipsowo-kartonowe o grubości 12,5 mm, − ryglowe, w których podstawową konstrukcję nośną stanowią rygle, poziomo usytuowane

elementy nośne montowane do słupków głównych; płyty gipsowo-kartonowe, o grubości 25mm, są przytwierdzane do szkieletu poprzecznie ( poziomo). W ogólnej klasyfikacji działowych ścian szkieletowych występują takie pojęcia jak

ściana pojedyncza, ściana podwójna, wolno stojąca ściana osłonowa. Ściana pojedyncza składa się z pojedynczej konstrukcji nośnej, obustronnie pokrytej

płytami gipsowo-kartonowymi (rys.26.).

Rys. 26. Przekroje ściany pojedynczej [3, s.548]

1 - wełna mineralna, 2 - kształtownik słupkowy , 3 - okładzina (płyta gipsowo-kartonowa). Ściana podwójna składa się z podwójnej konstrukcji nośnej usytuowanej w dwóch

równoległych płaszczyznach pokrytej od strony zewnętrznej płytami gipsowo-kartonowymi (rys.27.).

Rys. 27. Przekroje ściany podwójnej [3, s.548]

l - wełna mineralna, 2 - kształtowniki słupkowe, 3 – okładzina x2 (płyta gipsowo-kartonowa).


Wolno stojąca ściana osłonowa składa się z pojedynczej konstrukcji nośnej, pokrytej jednostronnie płytami gipsowo-kartonowymi (rys.28.). Określenie ściana osłonowa oznacza w tym przypadku, że element ma za zadanie osłonięcie części konstrukcji nośnej budynku, znajdującej się w jego wnętrzu, na przykład ściany nośnej wewnętrznej.

Rys. 28. Przekroje wolno stojącej ściany osłonowej: [3, s.549]

1 - kształtownik słupkowy, 2 - wełna mineralna, 3 - okładzina (płyta gipsowo-kartonowa), 4 - stałe elementy konstrukcyjne budynku.

Do najczęściej stosowanych elementów konstrukcji nośnej w ścianach działowych

gipsowo-kartonowych należą profilowane cienkościenne kształtowniki stalowe (rys.29.).

Rys. 29. Ruszt stalowy ścianki działowej z płyt gipsowo – kartonowych [2, s.40]

1 - przypodłogowy profil ”U”, 2 - przysufitowy profil ”U”, 3 – słupek profil ”C”, 4 - ościeżnica, 5 – słupek profil ”C”, 6 – rygiel z profilu ”U”, 7 – miejsce łączenia, 8 – miejsce mocowania elementów

Rzadziej spotykanym materiałem stosowanym w konstrukcjach nośnych ścian

działowych jest drewno. Ograniczenie w stosowaniu wynika przede wszystkim z podatności drewna na wpływ wilgoci. Drewno może być profilowane i zaopatrzone w boczne wpusty i gniazda w celu osadzenia czopów, wieszaków. Szkielet drewniany składa się z krawędziaków przysufitowych i przypodłogowych oraz słupków rozstawionych co 60cm. Krawędziaki przysufitowe i przypodłogowe oraz słupki skrajne mocowane są do podłoża za pomocą kołków rozporowych co 80 cm. Między krawędziaki i podłoże zakłada się taśmę ze spienionego poliuretanu. Słupki pośrednie mocuje się do krawędziaków za pomocą gwoździ. Płyty gipsowo-kartonowe mocuje się do szkieletu drewnianego za pomocą wkrętów do


drewna lub gwoździ w rozstawie nie przekraczającym 25cm. Wszystkie elementy konstrukcji nośnej powinny być chronione specjalnymi środkami przed szkodnikami drewna.

W konstrukcji ścian działowych są niekiedy stosowane kształtowniki aluminiowe. Należy jednak podkreślić, że profile powinny być odizolowane od muru i betonu oraz nie powinny być połączone z innymi metalami, zwłaszcza bez powłok antykorozyjnych. Ponadto materiały uszczelniające i powłoki malarskie nie mogą zawierać fenolu, smoły i kwasów.

W produkcji płyt gipsowo-kartonowych jest stosowany gips półwodny CaSO4 x ½ H2O i wielowarstwowo prasowany karton grubości 0,6mm. Produkowane płyty mają odpowiednio ukształtowane krawędzie.

Do łączenia płyt gipsowo-kartonowych z profilami metalowymi szkieletu konstrukcji nośnej używa się wkrętów. Najczęściej są stosowane wkręty samogwintujące produkowane z utwardzonych dyfuzyjnie stali węglowych zabezpieczanych przed korozją przez obróbkę powierzchniową (fosforyzację). Wkręty o średnicy 3,5mm mogą mieć długości odpowiednio: 25, 35, 45, 55mm, co powinno być dostosowane do grubość złącza, czyli łącznej grubości dokręcanych okładzin, i rodzaju szkieletu. Głębokość kotwienia, czyli długość odcinka wkręta wystającego z kształtownika stalowego po montażu okładziny lub głębokość osadzenia w przypadku elementów drewnianych, powinna wynosić (przy grubości złącza nie większej niż 40mm) co najmniej 10mm przy kształtownikach stalowych oraz co najmniej 20mm przy elementach drewnianych. W przypadku stosowania gwoździ oraz złącza grubości nie większej niż 15mm głębokość kotwienia powinna wynosić co najmniej 20mm.

Rys. 30. Głębokości kotwienia łączników: [3, s.555]

a) wkręt do metalowej konstrukcji nośnej przy okładzinie jednowarstwowej, b) wkręt do metalowej konstrukcji nośnej przy okładzinie dwuwarstwowej, c) wkręt do drewnianej konstrukcji nośnej przy okładzinie

jednowarstwowej, d) wkręt do drewnianej konstrukcji nośnej przy okładzinie dwuwarstwowej, e) mocowanie na gwoździe do drewnianej konstrukcji nośnej przy okładzinie jednowarstwowej

Kołki są stosowane do przytwierdzania konstrukcji wsporczej ściany działowej do

stałych elementów konstrukcyjnych budynku (ścian nośnych, stropów). Po umocowaniu okładzin do szkieletowej konstrukcji nośnej, między płytami gipsowo-

kartonowymi powstają szczeliny z uprzednio ukształtowanymi krawędziami. Te szczeliny są wyrównywane specjalnymi wypełniaczami, które - oprócz nadania gładkiej powierzchni licu ściany - łączą ją w monolit. Wypełniacze układa się w szczelinach z taśmami zbrojeniowymi lub bez nich, w zależności od typu krawędzi płyt. Do spoinowania używa się taśm zbrojeniowych wzmacniających strukturę spoiny. Mogą to być taśmy wykonane z drobno perforowanego papieru lub z tworzywa sztucznego. Producenci akcesoriów lub całych


systemów gipsowo-kartonowych ścian działowych przeważnie określają w swoich katalogach zakres stosowania danych typów taśm zbrojeniowych.

Ściany systemu szkieletowego są obecnie najczęściej stosowanym rodzajem lekkich przegród. Konstrukcją nośną w tego typu ścianach są słupki z cienkościennych kształtowników stalowych. Osiowy rozstaw kształtowników przyjmuje się w modułach szerokości płyty gipsowo-kartonowej, czyli: 300, 312,5, 417, 600, 625, lub 1000mm.

Wykonanie konstrukcji nośnej w systemie szkieletowym rozpoczyna się od wyznaczenia położenia ściany we właściwym miejscu i w pionie. Następnie za pośrednictwem kołków w wyznaczonych miejscach przytwierdza się do konstrukcji nośnej budynku kształtowniki obwodowe typu UW lub U. Należy pamiętać, że kształtowniki obwodowe przed kotwieniem powinny być wcześniej układane na taśmach uszczelniających. Kołki rozporowe w górnym i dolnym profilu obwodowym montuje się zwykle w rozstawie nie większym niż 100cm.

Rys. 31. Etapy wykonywania ścianek działowych na konstrukcji metalowej [1, s.40]

a) wytyczenie ściany, b) mocowanie profili poziomych do stropów za pomocą kołków rozporowych, c) mocowanie słupków pionowych, d) przymocowanie płyt z jednej strony ściany, e) ułożenie izolacji

wewnętrznej między płytami, f) przymocowanie płyty do drugiej strony ścianki. Obwodowe profile boczne (ścienne) powinny być przytwierdzone do ścian co najmniej

w trzech miejscach na wysokości ściany. Następnie w przymocowane kształtowniki obwodowe (sufitowe i podłogowe) wsuwa się słupki, czyli kształtowniki typu CW lub C, ustawiając je w pionie, w określonym rozstawie.


Podczas montażu płyt gipsowo-kartonowych, ustawia się je przylgowo do konstrukcji nośnej z zachowaniem odstępu od podłoża szerokości około l cm, następnie mocuje się je za pośrednictwem łączników w odpowiednich rozstawach (dla pojedynczych płyt – 25cm). Przy łączeniu styków płyt na profilu wkręty powinny być osadzane mijankowo. Po montażu płyt z jednej strony ściany w jej wnętrzu układa się przewody instalacyjne (o ile takie występują) oraz izolację. Następnie pokrywa się płytami drugą stronę ściany, pamiętając, aby styki pionowe były przesunięte względem uprzednio zmontowanej strony o pół szerokości płyty.

Wykonanie połączeń ścian z istniejącymi przegrodami budynku należy do najważniejszych zadań podczas montażu, gdyż od jakości połączeń zależy nie tylko stateczność, lecz także parametry przeciwpożarowe i akustyczne przegrody.

Obecnie są stosowane połączenia ściany ze stropem (łączenie górne):

− sztywne (kołki, wkładki stalowe), które nie stwarzają jednak możliwości kompensacji odkształceń,

Rys. 32. Połączenie sztywne [3, s.558]

1 - profil sufitowy UW, 2 - strop, 3 - okładzina gipsowo-kartonowa, 4 - kołek rozporowy, 5 - wełna mineralna

− ślizgowe, realizowane w wyniku zazębienia się kształtowników stalowych lub przez okładziny niedokręcone górą do profilu stropowego(rys.33.),

a) b)

Rys. 33. Połączenie ślizgowe [3, s.558] a) ) z pojedynczą okładziną, b) z podwójną okładziną 1 - profil sufitowy UW, 2 - strop, 3 - podwójna okładzina gipsowo-kartonowa, 4 - kołek rozporowy,

5 - wełna mineralna

− sprężyste, na przykład śruby rozporowe, sprężyny (rys.34.).


Rys. 34. Połączenie sprężyste na śruby rozporowe: [3, s.559]

1 - profil sufitowy, 2 - sprężyna dociskowa, 3 - górna śruba rektyfikacyjna, 4 - słupek nośny, 5 - dolna śruba rektyfikacyjna, 6 - profil podłogowy

Przy łączeniu ściany działowej z podłogą, szczególną uwagę należy zwrócić na jakość

połączeń w przypadku pływających jastrychów, które polepszają akustyczną izolacyjność konstrukcji stropowej. Wtedy powinno się najpierw wykonać strop o dużym ciężarze oraz ułożyć jastrych połączony z konstrukcją stropu. Na tak przygotowanej płycie można dowolnie ustawiać i przesuwać ściany.

Rys. 35. Połączenie ściany z ciągłą powierzchnią jastrychu [3, s.561]

1 - słupek nośny, 2 - okładzina gipsowo--kartonowa, 3 - uszczelnienie połączenia, 4 - jastrych

Przy zwiększonych wymaganiach w zakresie ochrony przeciwdźwiękowej należy pływające jastrychy dzielić na pola, poprzez dylatowanie powierzchni.

Rys. 36. Połączenie ściany ze zdylatowaną Rys. 37. Połączenie ściany z pełną dylatowaną

powierzchnią jastrychu [3, s.561] powierzchnią jastrychu [3, s.561] 1 - słupek ścienny, 2 - okładzina gipsowo-kartonowa, 3 - uszczelnienie połączenia, 4 – jastrych

Ściany systemu płytowego są rzadziej stosowane, niemniej jednak takie rozwiązania

można spotkać, zwłaszcza w warunkach modernizacji lub renowacji. Podstawą systemu są tu elementy płytowe wypełnione wełną mineralną z okładzinami gipsowo-kartonowymi lub papierowym rdzeniem typu plaster pszczeli albo ze spienianym tworzywem sztucznym.

Ściany pojedyncze w systemie płytowym nie spełniają wysokich wymagań w zakresie ochrony akustycznej. Traktuje się je jako elementy oddzielające pomieszczenia tam, gdzie użytkownikom nie zależy na dobrej izolacyjności przeciwdźwiękowej.


Rys. 38. Przekrój ściany płytowej z rdzeniem papierowym [4, s.563] 1 - rdzeń papierowy typu plaster

pszczeli, 2 - okładzina gipsowo-kartonowa, 3 - pióro

Niekiedy spotyka się ściany płytowe z wiązkami pasków gipsowo-kartonowych. Takie przegrody są korzystne ze względu na ochronę przeciwpożarową (rys.39.).

Rys. 39. Ściana z wiązek pasków gipsowo-kartonowych [3, s.563]

1 - wiązka pasków płyty gipsowo-kartonowej, 2 - okładzina, 3 - izolacja z wełny mineralnej

Poza ścianami działowymi ogólnego przeznaczenia istnieje również kategoria ścian stosowanych w pomieszczeniach o specjalnych wymaganiach. Specyfika konstrukcyjna tych przegród zależy przede wszystkim od wymagań, jakie powinny spełniać ściany podczas użytkowania. W pomieszczeniach szpitalnych i instytutach badawczych, tam gdzie występuje promieniowanie rentgenowskie, stosuje się odpowiednie środki zapobiegawcze. Specjalne płyty gipsowo-kartonowe przeznaczone na ściany są laminowane w wytwórni od strony tylnej folią ołowianą. Grubość folii jest dostosowana do intensywności promieniowania, wynosi zwykle od 0,5 do 3mm.

Zasady konstruowania ścian działowych tego typu są takie same jak w przypadku ścian montowanych w pomieszczeniach ogólnego przeznaczenia. Jednak ze względu na ciężar warstw ołowianych grubość ścianki kształtownika CW powinna wynosić minimum 0,75mm. Należy osłonić przed przenikaniem promieni wszystkie styki między warstwami ołowiu i wszystkie przejścia przez te warstwy, naklejając pasy ołowiu szerokości 100 mm, przede wszystkim w obrębie spoin pierwszej warstwy okładziny.


Rys. 40. Ściana działowa o konstrukcji szkieletowej z osłoną chroniącą przed promieniowaniem

rentgenowskim [3, s.564] l - płyta gipsowo-kartonową grubości 12,5 mm, 2 - profil nośny ściany, 3 - izolacja z wełny mineralnej,

4 - paski folii ołowianej Ściany o zakrzywionych powierzchniach, łukowe, są stosowane w celu uatrakcyjnienia

wyglądu wnętrz. Konstrukcja ścian odbiega nieco od tradycyjnych ścian o powierzchniach prostych. Podstawowe różnice polegają na: − stosowaniu profili obwodowych typu UW z nacięciami średnika, co umożliwia jego

zaginanie (kształtowanie łukowe), − rozstawie słupków nośnych nie większym niż 300 mm, − stosowaniu płyt giętych.

Płytę gipsowo-kartonową można giąć na mokro lub na sucho. Gięcie na mokro odbywa się na specjalnym stanowisku, gdzie układa się płytę,

a następnie nakłuwa się ją wałkiem gwoździowym, zwilża wodą i rozpiętą na stanowisku pozostawia aż do wyschnięcia. Gięcie na sucho polega na montażu płyty bezpośrednio do konstrukcji szkieletowej. W obu przypadkach istnieją ograniczenia dotyczące promienia zagięcia w zależności od metody kształtowania i grubości płyty gipsowo-kartonowej.

Rys. 41. Ściana zakrzywiona z płyt gipsowo-kartonowych [3, s.565]

l - słupek nośny ściany, 2 - zakrzywiony profil sufitowy, 3 - zakrzywiony profil podłogowy, 4 - okładzina gipsowo-kartonowa


Ściany wysokie są stosowane przeważnie w pomieszczeniach oddzielających sale kinowe. Są to specjalne konstrukcje, których wysokość sięga nawet 14,5m. Ich podstawowym zadaniem jest izolacja akustyczna pomieszczeń. Przeważnie są to wolnostojące konstrukcje podwójne, połączone co 2500 lub 3000mm elementem antywibracyjnym, który składa się ze stalowych wsporników, łączonych ze sobą elastycznym gumowym przegubem i skręcanych za pomocą śrub samokontrujących. Konstrukcję nośną stanowią podwójne profile stalowe minimalnej grubości ścianki 0,6mm. Profile są ze sobą trwale połączone środnikami. Maksymalny rozstaw słupków wynosi 600 mm. Okładziny są montowane w trzech warstwach. Wnętrze ściany jest wypełnione wełną mineralną, która powinna być układana na ryglach z kształtownika typu UW, w rozstawie 2000mm.

Oprócz gipsowo-kartonowych ścian działowych są również montowane nienośne przegrody wewnętrzne, wykonane z gotowych elementów ujętych w jednym systemie montażowym. Są to zazwyczaj ściany składane z wymiarowych elementów, z modułami dostosowanymi do wysokości ściany. Jako okładziny mogą być stosowane zwykłe płyty meblowe pokryte melaminą bądź płótnem o odpowiednim kolorze i fakturze. Ściany tego typu charakteryzują się wysokim standardem wykończenia przy stosunkowo niskim nakładzie pracy związanej z wykończeniem powierzchni widocznych. Ze względu na swoją specyfikę są stosowane głównie w pomieszczeniach biurowych. Oprócz wypełnień nieprzezroczystych występują również przeszklenia częściowe lub pełne.

Lekkie ściany działowe - niezależnie od swojej konstrukcji - powinny spełniać szereg wymagań techniczno-użytkowych dotyczących: − odporności na uderzenia, − nośności i sztywności, − ochrony cieplnej, akustycznej i przeciwpożarowej, − trwałości eksploatacyjnej i estetyki, − higieny i zdrowotności, − zagadnień ogólnobudowlanych.

Wymagania te określają zakres stosowania ścian działowych. 4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Czym charakteryzują się lekkie ściany działowe? 2. Jakie są rodzaje lekkich ścian działowych? 3. Jakie materiały stosujemy do wykonania ścian działowych? 4. Co stanowi element nośny w konstrukcjach lekkich ścian działowych? 5. Jaka jest kolejność montażu szkieletu stalowego w ścianach z płyt gipsowo –

kartonowych? 6. Jaka jest kolejność montażu szkieletu drewnianego w ścianach z płyt gipsowo –

kartonowych? 7. Jakie są podstawowe zasady montażu płyt gipsowo-kartonowych ściany działowej? 8. Jak łączymy ściany działowe z elementami konstrukcji? 9. Jakie są warunki wykonania ściany działowej gipsowo - kartonowej? 10. Jakie są warunki wykonania ściany działowej płytowej? 11. Jakie są warunki odbioru ściany działowej płytowej? 12. W jaki sposób wykonuje się lekkie ścianki działowe o zakrzywionych powierzchniach?


4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1 W pomieszczeniu o wysokości w świetle 2,2 m wykonaj montaż szkieletu stalowego pod

ścianę działową konstrukcji lekkiej z płyt gipsowo – kartonowych.


1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania, 2) oszacować ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia, na podstawie dokumentacji

technicznej, 3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 4) wyznaczyć miejsce wykonania ścianki, 5) zamocować profile poziome do stropów za pomocą kołków rozporowych, 6) zamocować profile przyścienne, 7) zamocować słupki, 8) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 9) dokonać oceny wykonanej pracy.


− sprzęt ochrony indywidualnej, − dokumentacja techniczna, − materiał: profile aluminiowe, kołki rozporowe, wkręty ocynkowane lub stalowe, − narzędzia i sprzęt : poziomnica o długości 1 m, poziomnica o długości 2m, pion

murarski, przymiar metrowy lub taśma miernicza, wiertarka z udarem, wiertła do betonu, młotek, kątownik metalowy, wkrętarka, nożyce do blachy, ołówek, drabina,


W pomieszczeniu o wysokości w świetle 2,5m wykonaj montaż szkieletu stalowego pod ścianę działową konstrukcji lekkiej z płyt gipsowo – kartonowych. W ściance wykonany będzie otwór drzwiowy. Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania, 2) oszacować ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia, na podstawie dokumentacji

technicznej, 3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 4) wyznaczyć miejsce wykonania ścianki z uwzględnieniem otworu drzwiowego, 5) zamocować profile poziome za pomocą kołków rozporowych, 6) zamocować profile przyścienne, 7) zamocować słupki ościeżnicowe, 8) zamocować rygiel nadproża, 9) zamocować słupki, 10) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 11) dokonać oceny wykonanej pracy.


Wyposażenie stanowiska pracy: − sprzęt ochrony indywidualnej, − dokumentacja techniczna, − materiał: profile aluminiowe, kołki rozporowe, wkręty ocynkowane lub stalowe, − narzędzia i sprzęt : poziomnica o długości 1 m, poziomnica o długości 2m, pion

murarski, przymiar metrowy lub taśma miernicza, wiertarka z udarem, wiertła do betonu, młotek, kątownik metalowy, wkrętarka, nożyce do blachy, ołówek, drabina,


Wykonaj ściankę działową z płyt gipsowo - kartonowych w pomieszczeniu o wysokości w świetle 2,5 m. Ścianka ma szkielet drewniany. Dokonaj wykończenia połączeń płyt gipsowo – kartonowych.


1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania, 2) oszacować ilość materiału, na podstawie dokumentacji technicznej, 3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 4) wyznaczyć miejsce wykonania ścianki, 5) zamocować listwy poziome do stropów za pomocą kołków rozporowych, 6) zamocować słupki, 7) przygotować płyty do mocowania, 8) przymocować płyty z jednej strony ściany, 9) ułożyć izolację między płytami, 10) przymocować płyty do drugiej strony ścianki, 11) wykonać wykończenie styków płyt, 12) zaprezentować wykonane ćwiczenie, 13) dokonać oceny wykonanej pracy.


− sprzęt ochrony indywidualnej, − dokumentacja techniczna, − materiał: listwy drewniane montażowe, kołki rozporowe, listwy o długości 1m, wkręty

ocynkowane lub stalowe, płyta gipsowo – kartonowa, masa szpachlowa, taśma z włókna szklanego, płyty z wełny mineralnej,

− narzędzia i sprzęt : nóż do cięcia płyt, piła płatnica, poziomnica o długości 1m, poziomnica o długości 2m, pion murarski, przymiar metrowy lub taśma miernicza, wiertarka z udarem, wkrętarka, kątownik metalowy, strug, szpachla stalowa, młotek, ołówek lub flamaster, wiadro z miarką, drabina, mieszadło do zapraw, naczynia cechowane,



4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz: Tak Nie 1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania lekkich ścianek

działowych?

2) dobrać materiały do wykonania lekkich ścian działowych? 3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania lekkiej ściany

działowej?

4) wykonać szkielet stalowy pod płyty gipsowo- kartonowe? 5) wykonać szkielet drewniany pod płyty gipsowo- kartonowe? 6) wykonać szkielet stalowy z otworem drzwiowym? 7) wykonać montaż płyt gipsowo-kartonowych do szkieletu? 8) wykończyć styki płyt gipsowo-kartonowych? 9) ocenić wykonanie ściany działowej z płyty gipsowo- kartonowych?


5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA 1. Przeczytaj uważnie instrukcję. 2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 4. Test zawiera 20 zadań dotyczących wykonywania ścian działowych z różnych

materiałów. Są to zadania wielokrotnego wyboru oraz otwarte z luką. 5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, prawidłową odpowiedź

zaznacz znakiem X (w przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową), w niektórych pytaniach wpisz do karty odpowiedzi uzupełnienie luki.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

i wróć do niego później. Trudności mogą przysporzyć Ci zadania: 14-20, gdyż są one na poziomie trudniejszym niż pozostałe.

8. Na rozwiązanie testu masz 30 minut. Powodzenia


ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 1. Jedno z wielu zadań jakie spełnia ściana działowa to

a) przenoszenie obciążeń od stropu. b) osłona pomieszczeń od wpływu warunków atmosferycznych. c) podział większych pomieszczeń na mniejsze. d) przenoszenie obciążeń na fundament.

2. Na wykonanie ścianki działowej cegły wapienno-piaskowej o wymiarach 5m x 2m, używając 34,1 sztuk cegły na 1 m2 potrzebujesz cegieł w liczbie a) 68,2 sztuk. b) 341 sztuk. c) 34,1 sztuk. d) 170,5 sztuk.

3. Wyroby ceramiczne są produkowane, po odpowiedniej obróbce, uformowaniu i wypaleniu w temperaturze od 850 do 1000°C z. a. piasku. b. gliny. c. gipsu. d. wapienia.

4. Który z wyrobów przedstawionych na rysunkach stosowany jest do wykonania ścianek działowych?

a) b) c) d)

5. Wymiary bloczka do ścian działowych z betonu komórkowego wynoszą

a) 590x 240x120mm. b) 590x 220x120mm. c) 240x 240x120mm. d) 590x 120x120mm.

6. Przy większych wymiarach ścian działowych wykonanych z cegły należy je zbroić a) płaskownikami 25x4,5mm. b) prętami stalowymi o średnicy 8mm. c) płaskownikami 25x1,5mm lub prętami stalowymi o średnicy 6mm. d) płaskownikami 15x1,5mm.


7. Do murowania ścian z kształtek szklanych należy stosować zaprawę a) cementową klasy M7 o konsystencji gęstoplastycznej, z dodatkiem ciasta wapiennego

w celu uplastycznienia. b) cementową - wapienną klasy M5, o konsystencji gęstoplastycznej. c) cementową klasy M7, o konsystencji gęstoplastycznej. d) cementową klasy M5, z dodatkiem ciasta wapiennego w celu uplastycznienia.

8. Na rysunku zostało przedstawione wzmocnienie pod ścianę działową stropu a) płytowego. b) na belkach stalowych. c) płytowo-żebrowego. d) gęstożebtowego.

9. Do murowania ścian działowych z pustaków betonowych zaleca się stosować zaprawę

a) cementową lub cementowo – wapienną. b) cementowo - wapienną lub wapienną. c) gipsowo-wapienną lub wapienną. d) gipsowo-wapienną lub gipsową.

10. Należy wykonać ścianę działową wysokości 4m i długości 5m. Ile zużyjesz zaprawy, jeżeli zużycie na m2 wynosi 0,032m3? a) 0,064 m3. b) 0,64 m3. c) 0,32 m3. d) 0,032 m3.

11. Kołki rozporowe w górnym i dolnym profilu obwodowym, w ścianach działowych lekkich, montuje się zwykle w rozstawie nie większym niż a) 10 cm. b) 15 cm. c) 50 cm. d) 100 cm.

12. Od jakości połączeń ścian z płyt gipsowo – kartonowych z konstrukcją budynku zależy a) stateczność przegrody oraz parametry przeciwpożarowe i akustyczne. b) sztywność konstrukcji. c) parametry przeciwpożarowe. d) parametry akustyczne.

13. Na rysunku przedstawiony jest a) pustak szklany. b) luksfer. c) Bloczek Ytong. d) pustak ceramiczny Pd-1.


14. Ścianki grubości ¼ cegły wymagają zbrojenia jeżeli ich wymiary przekraczają a) 3m długości i 3m wysokości. b) 4m długości i 3m wysokości. c) 5m długości i 3m wysokości. d) 2m długości i 2m wysokości.

15. Płytę gipsowo-kartonową można giąć na sucho, polega to na montażu płyty do konstrukcji ……………………….. .

16. Ściany wewnętrzne z kształtek szklanych, przy zbrojeniu krzyżowym w spoinach, nie

mogą mieć wymiarów przekraczających a) 2m szerokości i 2m wysokości. b) 3m szerokości i 2m wysokości. c) 3m szerokości i 3m wysokości. d) 4m szerokości i 3m wysokości.

17. Warstwa wyrównawcza z zaprawy cementowej, wykonywana przy wznoszeniu ścianek działowych z bloczków Ytong ma grubość a) 10-20mm. b) 2-5mm. c) 20-30mm. d) 8-15mm.

18. Montaż konstrukcji nośnej w systemie szkieletowym rozpoczyna się od wyznaczenia ………………………………………………………………………………………………

19. Ściany działowe grubości mniejszej niż jedna cegła należy murować nie wcześniej niż

a) po zakończeniu budowy ścian konstrukcyjnych danej kondygnacji. b) po upływie 6 miesięcy od skończenia ścian konstrukcyjnych danej kondygnacji. c) po upływie 3 miesięcy od skończenia ścian konstrukcyjnych danej kondygnacji. d) po dwóch tygodniach od skończenia ścian konstrukcyjnych danej kondygnacji.

20. Ściany systemu płytowego są rzadziej stosowane, niemniej jednak takie rozwiązania można spotkać, zwłaszcza w warunkach ………………. lub renowacji.


KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko …………………………………………………….. Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałów Zakreśl poprawną odpowiedź, wpisz brakującą część zdania.

Nr zadania

Odpowiedź Punkty

1 a b c d 2 a b c d 3 a b c d 4 a b c d 5 a b c d 6 a b c d 7 a b c d 8 a b c d 9 a b c d

10 a b c d 11 a b c d 12 a b c d 13 a b c d 14 a b c d 15 16 a b c d 17 a b c d 18 19 a b c d 20

Razem


6. LITERATURA 1. Kettler.K. Murarstwo cz.1 REA Warszawa 2002r. 2. Mirski J. Z, Łącki K.: Budownictwo z technologią. cz. II . WSiP, Warszawa 1995r. 3. Poradnik majstra budowlanego-praca zbiorowa. Arkady, Warszawa 2004r. 4. Słowiński Z.: Technologia budownictwa 2 WSiP, Warszawa 1996r. 5. Szymański E. Wrześniowski W.: Materiałoznawstwo budowlane WSiP, Warszawa 1997r. 6. Urban. L. Technologia robót murarskich i tynkarskich WSiP, Warszawa 1988r. 7. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych ITB Warszawa

1997r.

Documents

Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałó · 2013-04-06 · Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałów 712[06].Z1.06 Wykonywanie murów z przewodami kominowymi