54
Wtórne przyczyny osteoporozy prof. dr hab. Marek Bolanowski Marek Bolanowski Katedra i Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Leczenia Izotopami Katedra i Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Leczenia Izotopami V rok WL Choroby wewnętrzne, endokrynologia

Wtórne przyczyny osteoporozy Marek Bolanowski · 2015. 3. 3. · Osteoporoza wtórna • Utrata kości, zmiany mikroarchitektury i złamania niskoenergetyczne spowodowane inną chorobą

  • Upload
    others

  • View
    5

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

  • Wtórne przyczyny osteoporozy

    prof. dr hab. Marek BolanowskiMarek Bolanowski

    Katedra i Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Leczenia IzotopamiKatedra i Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Leczenia Izotopami

    V rok WL

    Choroby wewnętrzne, endokrynologia

  • Osteoporoza pierwotna

    • Inwolucyjna

    Typ 1. - menopauzalna

    Typ 2. - starcza

  • Osteoporozy wtórne

    • zaburzenia hormonalne

    • choroby układu pokarmowego

    • choroby nerek

    • choroby krwi i szpiku

    • choroby układu ruchu

    • przeszczepy

    • zaburzenia genetyczne

    • unieruchomienie

    • steroidy

    • immunosupresja

    • cytotoksyczne

    • przeciwdrgawkowe

    • heparyna

    • glin

    • lit

    • agoniści GnRH

  • Osteoporoza wtórna

    • Utrata kości, zmiany mikroarchitektury i złamania niskoenergetyczne spowodowane inną chorobą lub działaniem leku.

    • Kobiety przed menopauzą, młodzi mężczyźni, osoby nie będące typowymi „kandydatami” w rutynowych badaniach przesiewowych w kierunku osteoporozy.

    • Ograniczona odpowiedź na leczenie.

    • Wtórne przyczyny – 30% osteoporozy u kobiet.

    • Wtórne przyczyny – 70% osteoporozy u mężczyzn.

  • Densytometryczne kryteria wtórnej osteoporozy

    T-score

    Norma +1.0 SD - -1.0 SD

    Osteopenia - 1.0 SD - -2.5 SD

    Osteoporoza poniżej -2.5 SD

    Zaawansowana (ciężka) poniżej -2.5 SD

    osteoporoza + złamanie

    Z-score

    Wtórna osteoporoza poniżej -2.0 SD

  • Kliniczne czynniki ryzyka

    • Wiek

    • Płeć

    • Masa ciała

    • Wzrost

    • Wcześniejsze złamania

    • Złamanie biodra u rodzica

    • Obecne palenie

    • Steroidy

    • Reumatoidalne zapalenie stawów

    • Wtórne osteoporozy

    • Alkohol > 3 jednostek dziennie

    • BMD szyjki kości udowej

  • Osteoporoza w zaburzeniach hormonalnych (wtórna)

    Często

    • Nadczynność tarczycy

    • terapia tyroksyną

    • Cukrzyca

    Rzadziej

    • Hipogonadyzm

    • Hiperprolaktynemia

    • Akromegalia

    • Zespół Cushinga

    • steroidoterapia

    • Niedoczynność przysadki

    • Nadczynność przytarczyc

    • pierwotna

    • wtórna

  • Nadczynność tarczycy

    • Nadmierne wydzielanie hormonów tarczycy

    • Nadpobudliwość, utrata masy ciała, kołatanie serca, drżenie rąk, uczucie gorąca, poty, luźne stolce, męczliwość, bezsenność …

    • Wole, zmiany oczne (wytrzeszcz)

  • Nadczynność tarczycy

    • Nadmierne wydzielanie hormonów tarczycy

    • Nasilenie resorpcji kości (korowej)

    • Ubytek BMD

    • Hiperkalciuria

    • Aktywacja receptora α dla hormonów tarczycy na powierzchni osteoblastów i osteoklastów

    • Zwiększone zagrożenie złamaniami

  • Nadczynność tarczycy

    • TSH < 0.4 mU/l

    • fT4 > 22.0 pmol/l

    • fT3 > 9.0 pmol/l

    • ↓ Chol, ↓ TG

  • Nadczynność tarczycy

    • Jawna nadczynność tarczycy w wywiadzie = uznany czynnik ryzyka złamań osteoporotycznych

    • TSH < 0.1 mU/L wiąże się z 4-5 krotnym wzrostem ryzyka złamań u kobiet po menopauzie

    • Jatrogenna subkliniczna nadczynność tarczycy (u leczonych tyroksyną z powodu raka tarczycy) prowadzi do osteoporozy u kobiet po menopauzie

  • Cukrzyca typu 1

    • Brak insuliny • Upośledzenie kościotworzenia, mniejsza BMD

    • Powikłania cukrzycy (retinopatia, neuropatia, nefropatia)

    • Niedocukrzenia

    • Zwiększona skłonność do upadków

    • Zwiększenie zagrożenia złamaniami

    • W cukrzycy częsta jest miejscowa osteoporoza towarzysząca

    neuropatii (stopa cukrzycowa)

  • Cukrzyca typu 2

    • W cukrzycy t. 2 nie obserwuje się ubytku BMD

    • Większa BMD w kręgach i bliższym odcinku uda

    • Zwiększone zagrożenie złamaniami

    • Większa skłonność do upadków

    • Pogorszenie jakości kości ?

  • Cukrzyca typu 2

    Zwiększony ubytek BMD u starszych kobiet (mężczyzn

    – NIE) leczonych pochodnymi tiazolidynodionu

    (troglitazon, pioglitazon, rosiglitazon).

  • Hipogonadyzm

    Zachwianie równowagi między procesami resorpcji i kościotworzenia

    Nasilenie resorpcji kości

    Osteopenia / Osteoporoza

    Złamania

  • Hipogonadyzm u mężczyzn

    • Niedobór androgenów

    • Impotencja, zaburzenia popędu płciowego

    • Starzenie się, kastracja, hiperprolaktynemia, następstwa zapalenia

    przyusznic (zapalenie jądra)

    • Zaburzenia genetyczne:

    • zesp. Klinefeltera

    • zesp. Kallmanna

    • Leczenie analogiem GnRH z powodu raka prostaty

  • Hipogonadyzm u mężczyzn

    • Testosteron (T) < 3.0 ng/dl

    • LH, FSH przydatne do określenia charakteru i

    przyczyny (pierwotny, wtórny...)

  • Hipogonadyzm u mężczyzn

    • Niedobór androgenów

    • uzyskanie mniejszej szczytowej masy kostnej

    • zwiększona resorpcja kości

    • efekty kostne przez działanie miejscowe estradiolu

    • Zwiększone ryzyko złamań

  • Czynniki sprzyjające osteoporozie u mężczyzn

    • nadużywanie alkoholu

    • palenie papierosów

    • picie kawy

    • niedobory dietetyczne

  • Hipogonadyzm u kobiet

    • Niedobór estrogenów • Uderzenia gorąca, poty, pobudliwość, brak miesiączki

    • Menopauza

    • Fizjologiczna

    • Przedwczesna

    • Jatrogenna (leczenie analogiem GnRH z powodu endometriozy)

    • Zaburzenia genetyczne

    • zesp. Turnera

    • Jadłowstręt - Anorexia nervosa

  • Hipogonadyzm u kobiet

    • Estradiol (E2) < 20 pg/dl

    • LH, FSH przydatne do określenia charakteru i

    przyczyny (menopauza, pierwotny, wtórny...)

  • Hipogonadyzm u kobiet

    • Nasilenie resorpcji kości beleczkowej

    • Ujemny bilans wapniowy

    • Zwiększone zagrożenie złamaniami

  • Anorexia nervosa

    • Powrót miesiączek – przyrost BMD kręgosłupa

    • Przybór masy ciała – przyrost BMD bliższej nasady uda

  • Hiperprolaktynemia

    • Nadmierne wydzielanie prolaktyny • Gruczolak przysadki

    • Jatrogenne (estrogeny, metoklopramid, cymetydyna, leki działające na

    OUN)

    • Mechaniczne drażnienie brodawek piersi, stres

    • Niedoczynność tarczycy, niewydolność nerek, nadnerczy ...

    • Zaburzenia miesiączkowania, mlekotok, niepłodność u kobiet

    • Impotencja, zaburzenia popędu płciowego, niepłodność u

    mężczyzn

  • Hiperprolaktynemia

    • Prolaktyna > 20 ng/ml u kobiet

    • Prolaktyna > 15 ng/ml u mężczyzn

    • E2, T, LH, FSH przydatne do określenia

    charakteru następstw hiperprolaktynemii

  • Hiperprolaktynemia - hipogonadyzm

    Zaburzenia pulsacji GnRH

    Zmniejszenie częstości i amplitudy pulsacji LH

    Zmniejszenie przedowulacyjnego skoku LH

    Zmniejszenie stężenia E2 i T

  • Hiperprolaktynemia

    • Nasilenie resorpcji i ubytek BMD

    • Zwiększone zagrożenie złamaniami w guzach typu

    Prolaktynoma

  • Zespół Cushinga

    • Nadmierne wydzielanie kortyzolu przez korę nadnerczy

    • Gruczolak przysadki wydzielający ACTH

    • Gruczolak nadnercza wydzielający kortyzol

    • Przerost nadnerczy

    • Ektopia ACTH/CRH (płuca, OUN, przewód pokarmowy)

    • Często jatrogenny

  • Zespół Cushinga

    • Wzrost wydzielania kortyzolu z zaburzonym rytmem

    dobowym

    • Wolny kortyzol w moczu > 100 µg/24 godz

    • ACTH zależnie od przyczyny hiperkortyzolemii

    • ↓ K, ↑ glukoza

  • Zespół Cushinga

    • Upośledzenie kościotworzenia i nasilenie resorpcji

    • Zaburzenia wchłaniania wapnia z przewodu

    pokarmowego

    • Hiperkalciuria

    • Zaburzenia wydzielania hormonów płciowych

    • Utrata kości beleczkowej (kręgosłup)

    • Zaniki mięśni

    • Zwiększona skłonność do upadków

    • Zwiększone zagrożenie złamaniami

  • Jatrogenny zespół Cushinga

    • Terapia glukokortykosteroidami w dobowej dawce

    5 mg (7.5 mg) w przeliczeniu na prednizon

    (encorton) przez 3 m-ce powoduje zaburzenia

    gospodarki kostnej

    • Zwiększone zagrożenie złamaniami

  • Akromegalia

    Rzadka choroba

    • typowy obraz kliniczny,

    • guz przysadki,

    • powikłania,

    • zwiększona umieralność

  • Akromegalia

    • Nadmierne wydzielanie hormonu wzrostu (GH)

    • Działanie obwodowe GH i insulinopodobnego

    czynnika wzrostu-1 (IGF-1)

    • Receptory GH w wątrobie, adipocytach, nasadach

    kości, osteoblastach, fibroblastach, komórkach

    krwiotwórczych

    • Zmiany w zakresie układu ruchu

  • Akromegalia

    Działanie GH i IGF-1 w kościach

    • GH warunkuje pourodzeniowy wzrost kości na długość, pobudza prechondrocyty w płytce wzrostowej, zwiększa masę i gęstość kości korowej

    • GH pobudza proliferację i różnicowanie osteoblastów

    • GH pobudza różnicowanie osteoklastów, sprzęga procesy resorpcji i tworzenia

    • GH pobudza obrót kostny z przewagą tworzenia

    • IGF-1 jest stymulatorem tworzenia ważnym dla osiągnięcia szczytowej masy kostnej

  • Akromegalia

    Ubytek kości beleczkowej

    • efekt hipogonadyzmu

    Przyrost kości korowej

    • efekt działania GH i IGF-1

  • Akromegalia

    • Zwiększona częstość złamań kręgów w akromegalii

    • Pacjenci ze złamaniami częściej mają:

    – aktywną akromegalię,

    – wysoki poziom IGF-1,

    – dłuższy czas trwania choroby,

    – substytucję niewydolności kory nadnerczy,

    – hipogonadyzm.

  • Niedoczynność przedniego płata przysadki

    • Niedobór/brak GH, TSH, LH, FSH, ACTH

    • Idiopatyczna lub jatrogenne

    • Wtórne zaburzenia wydzielania GH i gonadotropin (LH, FSH)

    mogą prowadzić do osteopenii lub osteoporozy

    • Niedobór hormonów tarczycy powoduje zaburzenia

    przebudowy kości i nieprawidłowe wzrastanie szkieletu

    • Zwiększone zagrożenie złamaniami u chorych z

    niedoborem hormonu wzrostu (GHD)

  • Niedoczynność przedniego płata przysadki

    • Pierwotnie niskie wartości GH, TSH, LH, FSH, ACTH

    • Wtórnie niskie wartości fT4, E2, T, kortyzolu

    • Często hiperpolaktynemia - gdy niedoczynność

    przysadki jest pochodzenia jatrogennego lub

    spowodowana guzem przysadki

  • Regulacja wydzielania hormonu przytarczyc

    • Kalcemia

    • Źródła wapnia

    • Homeostaza wapniowo-fosforanowa

    1 10

    20

    30

    Ser Val Ser Glu Ile Gln Leu Met His Asn Leu Gly

    Lys His Leu Asn Ser Met Glu Arg Val Glu Trp Leu

    Arg Lys Lys Leu Gln Asp Val His Asn Phe

    50

    40

    60 70

    80 - COOH

    H2N-

  • Regulacja wydzielania hormonu

    przytarczyc

  • Nadczynność przytarczyc

    • Pierwotna – zwiększone autonomiczne wydzielanie hormonu przytarczyc (PTH), spowodowane pierwotnym defektem komórek przytarczyc.

    • Wtórna - zwiększone wydzielanie PTH w odpowiedzi na hipokalcemię przez wtórnie przerośnięte przytarczyce z powodu ograniczonego napływu jonów wapnia do komórek przytarczyc.

    • Trzeciorzędowa - pojawienie się hiperkalcemii u chorych z wtórną nadczynnością przytarczyc.

  • Pierwotna nadczynność przytarczyc definicja

    PNP – stan zwiększonego wydzielania hormonu przytarczyc (PTH), nieadekwatnego

    do potrzeb ustrojowych, niewrażliwego na

    supresyjne działanie hiperkalcemii, którego

    przyczyną jest pierwotny defekt komórek

    przytarczyc.

  • Zwiększone wydzielanie PTH (hormon przytarczyc)

    • wzmożenie osteolizy i uwalniania wapnia do krwi

    • zwiększenie wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego - zwiększona biosynteza

    1,25(OH)2D3

    • zwiększenie wydalania fosforanów z moczem

    objawy kliniczne

  • Pierwotna nadczynność przytarczyc objawy kliniczne

    • Układ ruchu

    • Układ moczowy

    • Układ pokarmowy

    • Układ krążenia

    • Objawy psychiczne

    • Przełom hiperkalcemiczny…

  • Pierwotna nadczynność przytarczyc odchylenia laboratoryjne

    • Hiperkalcemia, hipofosfatemia

    • Hiperkalciuria, hipofosfaturia

    • Hiperfosfatazja

    • Zwiększone stężenie PTH

    • Zmniejszony ciężar właściwy moczu

    • …

  • Pierwotna nadczynność przytarczyc

    • Hiperkalcemia > 10.5 mg/dl

    • Hipofosfatemia < 2.5 mg/dl

    • Hiperkalciuria > 250 mg/24 godz

    • PTH > 75 mg/ml

  • Pierwotna nadczynność przytarczyc diagnostyka obrazowa

    • RTG kości

    • USG jamy brzusznej

    • Densytometria

    • USG szyi

    • TK, MR szyi

    • Scyntygrafia przytarczyc MIBI

  • Pierwotna nadczynność przytarczyc możliwości leczenia

    • Leczenie operacyjne

    • Leczenie kalcymimetykami (cinacalcet)

    • Uzupełnianie fosforanów i sodu

    • Leczenie hiperkalcemii – diuretyki pętlowe,

    glukokortykosteroidy, antyresorpcyjne

    (bisfosfoniany, estrogeny, SERM, kalcytonina …)

  • Pierwotna nadczynność przytarczyc

    • Nadmierne, autonomiczne wydzielanie PTH przez

    gruczolaka, raka lub przerost przytarczyc

    • Często bezobjawowa – u starszych kobiet

    • Nasilona resorpcja wpierw kości korowej

    a później także beleczkowej

    • Znaczny ubytek BMD

    • Zwiększone zagrożenie złamaniami

  • Wtórna nadczynność przytarczyc

    • Następstwo przewlekłej niewydolności nerek –

    osteodystrofia nerkowa

    • Spowodowana przez hiperfosfatemię, hipokalcemię

    • Zmniejszona synteza wit. D3 • Równoczesne cechy osteoporozy i osteomalacji

    • Znaczny ubytek BMD – u osób dializowanych

    • Zwiększone zagrożenie złamaniami

  • Osteoporoza po przeszczepie

    • „Udział” choroby przeszczepianego narządu

    • Wpływ dializ

    • Wpływ immunosupresji (cyklosporyna, steroidy)

    • Wpływ innych leków (diuretyki, antykoagulanty)

    • Profilaktyka osteoporozy u chorych oczekujących

    na przeszczep

  • Badania laboratoryjne

    Biochemiczne

    • wapń, fosforany

    • mocznik, kreatynina

    • morfologia, OB

    • glukoza, HbA1c

    • badanie moczu

    Hormonalne

    • PTH

    • TSH, fT4, fT3

    • kortyzol, ACTH

    • PRL

    • hormony płciowe

    • 1,25-dihydroksycholekalcyferol

  • Postępowanie w osteoporozie

    • Identyfikacja osób z grupy wysokiego

    zagrożenia

    • Eliminacja czynników zagrożenia

    • Leczenie

  • Postępowanie we wtórnej osteoporozie

    • Identyfikacja przyczyny wtórnej osteoporozy

    • Eliminacja czynników zagrożenia

    • Leczenie radykalne

    • Leczenie hormonalne/substytucja

    • Odstawienie „szkodliwych” leków

    • Leczenie osteoporozy

    • Antyresorpcyjne

    • Anaboliczne