UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ MECHANICZNY...Studia na kierunku edukacja techniczno-informatyczna są dostępne dla wszystkich zainteresowanych osób, które posiadają świadectwo

UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI

WYDZIAŁ MECHANICZNY

PAKIET INFORMACYJNY

KIERUNEK

EDUKACJA TECHNICZNO-INFORMATYCZNA

STUDIA I STOPNIA

OD ROKU AKADEMICKIEGO 2012

EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU PUNKTÓW

INFORMACJE O STUDIACH

I. Ogólna charakterystyka prowadzonych studiów

1) Informacja ogólna Nazwa kierunku studiów: Edukacja Techniczno - Informatyczna

Poziom kształcenia: pierwszy stopień kształcenia.

Profil kształcenia: ogólnoakademicki.

Forma studiów:

– stacjonarne (3,5 roku),

– niestacjonarne (3,5 roku).

Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: inżynier.

Przyporządkowanie kierunku studiów do obszaru kształcenia: obszar nauk technicznych oraz

obszar nauk społecznych.

Wskazanie dziedzin (nauki lub sztuki) i dyscyplin (naukowych lub artystycznych), do których

odnoszą się efekty kształcenia dla kierunku: Dziedzina nauk techniczny oraz dziedzina nauk

społecznych; dyscypliny naukowe: pedagogika, informatyka, mechanika.

2) Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju Misja uczelni: Uniwersytet Zielonogórski swoją działalność edukacyjną i naukowo-

badawczą łączy z kształtowaniem wartości etycznych świata nauki, kultury, przemysłu i

gospodarki narodowej. Za przewodnie idee swoich działań edukacyjnych Uniwersytet

Zielonogórski przyjmuje prawdę, szacunek dla wiedzy i rzetelność w jej upowszechnianiu. W

badaniach naukowych kieruje się poszukiwaniem prawdy oraz płynącym stąd postępem w

nauce i technice. Proces edukacyjny w Uniwersytecie Zielonogórskim jest organizowany z

poszanowaniem zasady spójności kształcenia i prowadzenia w nim badań naukowych oraz

prawa studiujących do swobodnego rozwijania swoich zamiłowań indywidualnych uzdolnień.

Uczelnia aktywnie uczestniczy w życiu regionu i miasta.

Szczególny związek z misją uczelni i strategią jej rozwoju uwidacznia się w

kształceniu i przygotowywaniu kadr zdolnych do samodzielnej pracy gospodarczej, naukowej

i aktywności dydaktycznej. Instytut stwarza możliwości uzupełniania wiedzy specjalistycznej

osób mających tytuły zawodowe i wykonujących zawody praktyczne. Współdziałanie z

innymi instytucjami w szerzeniu wiedzy oraz w innych przedsięwzięciach na rzecz

społeczności regionu jest płaszczyzną rozwijania i upowszechniania postępu technicznego.

Kształcenie przyczynia się do formowaniu osobowości studentów w duchu poszanowania

praw człowieka, demokracji i patriotyzmu nacechowanego odpowiedzialnością za

społeczeństwo i państwo.

3) Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia i kontynuacji

kształcenia przez absolwentów

Kształcenie w ramach interdyscyplinarnego techniczno-humanistycznego kierunku

studiów pozwala na uzyskanie gruntownej wiedzy z dziedziny techniki oraz informatyki

(zwłaszcza komputerowego wspomagania prac inżynierskich, naukowo-badawczych i

procesu dydaktycznego), zapoznania się z procesami produkcji i kształtowania środowiska

pracy oraz funkcjonowania różnych gałęzi przemysłu, administracji gospodarczej oraz nauki.

Absolwenci mogą znaleźć zatrudnienie jako nauczyciele w szkołach podstawowych,

gimnazjach, szkołach ponadgimnazjalnych i wyższych. Jako inżynierowie przygotowani do

zarządzania zasobami ludzkimi w różnych gałęziach przemysłu i w administracji, a także w

ramach prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

W szczególności absolwent kierunku edukacja techniczno-informatyczna może

znaleźć zatrudnienie:

w specjalistycznych poradniach, urzędach pracy, Centrach Informacji Zawodowej,

w działach zarządzania zasobami ludzkimi w zakładach pracy,

w branżach gospodarki związanych z projektowaniem i eksploatacją procesów

produkcyjnych w przemyśle drzewnym i meblarskim,

- w zakładach pracy w zakresie kształtowania i prowadzenia nadzoru nad warunkami pracy,

zarządzania bezpieczeństwem pracy i organizacji produkcji.

4) Wymagania wstępne

Studia na kierunku edukacja techniczno-informatyczna są dostępne dla wszystkich

zainteresowanych osób, które posiadają świadectwo dojrzałości (maturalne), choć szeroki

zakres kształcenia technicznego predestynują w szczególny sposób osoby o takich

zainteresowaniach.

5) Zasady rekrutacji

Kandydaci na pierwszy rok studiów przyjmowani są w ramach limitów przyjęć,

ustalonych przez Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego po zasięgnięciu opinii dziekanów.

Postępowanie rekrutacyjne przeprowadza się w oparciu o konkurs świadectw dojrzałości

(maturalnych). Zasady rekrutacji są określane przez coroczną Uchwałę Senatu Uniwersytetu

Zielonogórskiego.

6) Różnice w stosunku do innych programów o podobnie zdefiniowanych

celach i efektach kształcenia prowadzonych na uczelni – nie dotyczy

II. Efekty kształcenia

1) Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych - z

komentarzami Zał. 1. Tabela odniesień efektów kierunkowych.

2) Tabela pokrycia obszarowych efektów kształcenia przez kierunkowe efekty

kształcenia – z komentarzami Zał. 2. Tabela pokrycia obszarowych efektów przez kierunkowe.

III. Program studiów

1) Liczba punktów ECTS konieczna do uzyskania kwalifikacji: 120

2) Liczba semestrów: 7

3) Opis poszczególnych modułów kształcenia – nie dotyczy

http://www.wm.uz.zgora.pl/wm/images/doc/ects/eti/2012/zal_1_efekty_ksztalcenia_eti_I_stopnia.xls

http://www.wm.uz.zgora.pl/wm/images/doc/ects/eti/2012/zal_2_tab_pokrycia_obszarowych_przez_kierunkowe_I_stopnia.xls

4) Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk Praktyki studenckie na pierwszym stopniu kierunku studiów ETI są obowiązkowe.

Studenci mają obowiązek zrealizować praktykę studencką w wymiarze 4 pełnych tygodni. Za

pełny tydzień rozumie się 5 dni o 8 godzinnym czasie pracy każdy, co daje w sumie

40x4=160 godzin pracy.

Student ma obowiązek zaliczenia obowiązkowej praktyki zawodowej do końca

trzeciego roku studiów (do 6 semestru włącznie). Zaliczenie praktyk przeprowadza

instytutowy koordynator praktyk - osoba odpowiedzialna za ich realizację, wyznaczona

spośród pracowników dydaktycznych Instytutu ETI. Odbywa się to poprzez wpis w indeksie i

w karcie egzaminacyjnej w trakcie sesji egzaminacyjnej kończącej szósty semestr studiów.

Zasady odbywania praktyk różnią się w zależności od rodzajów studiów:

Studenci stacjonarni mają obowiązek realizacji praktyk tylko w okresie wakacyjnym, tj.

w miesiącach lipiec, sierpień lub wrzesień, pomiędzy II a III, lub III a IV rokiem studiów.

Studenci wybierają przedsiębiorstwo, w którym chcą odbywać praktykę z listy

przedsiębiorstw przekazywanej im przez koordynatora praktyk, lista ta jest aktualizowana o

nowe instytucje, firmy i przedsiębiorstwa z którymi nawiązano kontakty i przyjmującymi

studentów na obowiązkowe praktyki zawodowe. Ponadto studenci mają możliwość

samodzielnego wyszukania przedsiębiorstwa, w którym chcą realizować praktykę, w

zależności od miejsca zamieszkania lub indywidualnych zainteresowań. Warunkiem realizacji

praktyki w tak wybranym przedsiębiorstwie, jest zapewnienie przez nie właściwej realizacji

ramowego programu obowiązkowych praktyk zawodowych. Opiekunem studenta podczas

praktyki w zakładzie jest osoba wyznaczona przez zakład pracy mająca wykształcenie

techniczne lub inżynierskie.

Harmonogram realizacji praktyk przez studentów stacjonarnych:

po wyborze przez studenta przedsiębiorstwa, w którym chce on odbywać praktykę;

koordynator praktyk sporządza skierowanie do zakładu pracy; na skierowaniu tym jest

prośba o umożliwienie studentowi realizacji praktyk w wybranym przedsiębiorstwie,

student zanosi skierowanie wraz z ramowym programem praktyk do wybranego

zakładu pracy; po otrzymaniu zgody na realizację praktyki, koordynator sporządza

Porozumienie o odbywaniu praktyk; porozumienie to sporządzane jest w dwóch

egzemplarzach, na których widnieją dane osobowe studenta, dane przedsiębiorstwa

oraz termin realizacji praktyki,

dwa egzemplarze takiego porozumienia są podpisywane przez kompetentną w

przedsiębiorstwie osobę, po czym student przekazuje je koordynatorowi; koordynator,

po podpisaniu przez Dziekana jeden egzemplarz zachowuje, drugi przekazuje

studentowi celem dostarczenia go do przedsiębiorstwa, w którym praktyka będzie

realizowana,

po zebraniu wszystkich porozumień, koordynator ubezpiecza od NNW wszystkich

studentów odbywających praktyki w bieżącym okresie wakacyjnym,

w trakcie realizacji praktyki student wypełnia Dziennik praktyk, w którym

szczegółowo zapisuje realizowane codziennie zadania; dziennik ten jest akceptowany i

podpisywany przez opiekuna praktyk (osobę prowadzącą) w przedsiębiorstwie,

na koniec praktyki student otrzymuje opinię od zakładowego opiekuna praktyk

potwierdzoną pieczątką przedsiębiorstwa,

tak wypełniony Dziennik, wraz z opinią przekazywany jest instytutowemu

koordynatorowi ds. praktyk, który na jego podstawie dokonuje zaliczenia praktyki,

postępując zgodnie z zapisem powyżej.

Studenci niestacjonarni mają możliwość realizacji praktyk na dwa sposoby:

sposób pierwszy – taki sam jak dla studentów stacjonarnych – opisany wyżej

wybierany jest przez studentów niepracujących zawodowo,

sposób drugi, to zaliczenie wykonywanej przez studenta pracy zawodowej jako

praktyki; warunkiem skorzystania z tego sposobu jest praca na stanowisku, na którym

student wykonuje w zakresie swoich obowiązków działania związane z zagadnieniami

realizowanymi na kierunku ETI; w takim przypadku, student pisze podanie do

Dziekana z prośbą o zaliczenie wykonywanej przez siebie pracy zawodowej jako

obowiązkowej praktyki studenckiej; jeśli Dziekan wyrazi zgodę, praktyka zostaje

zaliczana przez koordynatora, w sposób określony w akapicie pierwszym punktu 4.2.

Studenci kierunku Edukacja Techniczno-Informatyczna studiów stacjonarnych

(niestacjonarnych) na specjalności nauczycielskiej są zobowiązani do odbycia praktyk

pedagogicznych śródrocznych i ciągłych (na studiach niestacjonarnych tylko ciągłe),

przewidzianych w standardach kształcenia dla poszczególnych kierunków studiów oraz

poziomów kształcenia.

Celem tych praktyk jest ugruntowanie wiadomości teoretycznych zdobytych na studiach

przez zastosowanie ich w praktyce zawodowej, poznanie organizacji i funkcjonowania

różnych typów szkół. Praktyki realizowane są:

Na studia stacjonarnych I stopnia:

praktyka pedagogiczna śródroczna w semestrze IV i V w wymiarze po 30 godz.,

praktyki ciągłe po IV i VI semestrze w wymiarze po 60 godz. (3 tyg.).

Na studia niestacjonarnych I stopnia:

praktyki ciągłe w IV i VI semestrze w wymiarze odpowiednio: 100 godz. (4 tyg.) i 80

godz. (4 tyg.).

Kontrola praktyk odbywa się poprzez: losowe odwiedzanie placówek oświatowych

przyjmujących studentów na praktyki, analizowanie zapisów w dzienniku praktyk, opisowej

opinii studentów dotyczących przebiegu praktyk oraz opinii placówek oświatowych i

odnośnie przebiegu praktyk studenckich.

Warunkiem zaliczenia praktyki pedagogicznej jest odbycie praktyki w ustalonym trybie i

terminie zgodnie z instrukcją praktyk, przedłożenie przez studenta sprawozdania z przebiegu

praktyki w formie Dziennika Praktyk oraz akceptacja przez Instytutowego Opiekuna Praktyk.

5) Opis sposobów sprawdzania efektów kształcenia (dla programu) z

odniesieniem do konkretnych modułów kształcenia, form zajęć i sprawdzianów - zawarto w części „Katalog przedmiotów”. 6) Plan studiów z zaznaczeniem modułów podlegających wyborowi przez

studenta Zał. 3 – Plany studiów stacjonarnych,

Zał. 4 - Plany studiów niestacjonarnych.

http://www.wm.uz.zgora.pl/wm/index.php?option=com_content&view=article&id=137&Itemid=125#plan

http://www.wm.uz.zgora.pl/wm/index.php?option=com_content&view=article&id=137&Itemid=125#plan

KATALOG PRZEDMIOTÓW DLA KIERUNKU

Edukacja Techniczno – Informatyczna

STUDIA I stopnia

FFF III ZZZ YYY KKK AAA

Kod przedmiotu: [ Kliknij i wpisz kod przedmiotu ]

Typ przedmiotu: obowiązkowy

Język nauczania: Polski

Odpowiedzia lny za przedmiot : Dr Ryszard Matysiak

Prowadzący: Dr Ryszard Matysiak, dr inż. Artur Barasiński

Forma zajęć

Liczba godzin

w semestrze

Liczba godzin

w tygodniu Semestr

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 30 2

I

Egzamin

Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie na ocenę

Laborator ium 15 1 Zaliczenie na ocenę

Studia niestacjonarne

W ykład 18 2

I

Egzamin



CEL PRZEDMIOTU:

Uzyskanie podstawowej wiedzy i umiejętności prowadzących do właściwego postrzegania, rozpoznawania oraz analizy i interpretacji zjawisk fizycznych w oparciu o prawa fizyki. Uzyskanie wiedzy i umiejętności dotyczących rozwiązywania zagadnień problemowych i ćwiczeń rachunkowych dotyczących elementarnych zjawisk fizycznych. Uzyskanie elementarnej wiedzy i umiejętności z zakresu pomiaru podstawowych wielkości fizycznych, określania niepewności pomiarowych oraz dokonywania analizy otrzymanych wyników eksperymentalnych w oparciu o podstawowe prawa fizyki.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa wiedza i umiejętności w zakresie rachunku wektorowego, elementarnych funkcji matematycznych, zapisu i stosowania wyrażeń algebraicznych oraz rozwiązywania podstawowych równań.

ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Wykład i ćwiczenia:

Kinematyka i dynamika układu punktów materialnych. Prędkość, przyspieszenie, równania ruchu prostoliniowego i krzywoliniowego. Środek masy, ruch środka masy, siła, pęd punktu i układu punktów materialnych. Zasada zachowania pędu i układy o zmiennej masie. Praca, moc, energia. Zasada zachowania energii. Kinematyka i dynamika ruchu obrotowego. Opis ruchu harmonicznego swobodnego, tłumionego i wymuszonego. Hydrostatyka i hydrodynamika. Optyka geometryczna i falowa. Prawo odbicia i załamania

światła. Soczewki, zwierciadła, powstawanie obrazów, przyrządy optyczne. Interferencja, dyfrakcja. Elektrostatyka. Ładunek elektryczny. Prawo Coulomba. Pole elektryczne. Potencjał. Pole i potencjał punktowego, liniowego i ciągłego rozkładu ładunku. Prąd i opór elektryczny. Natężenie prądu. Moc. Pojemność elektryczna. Kondensatory. Przewodniki i izolatory. Pole magnetyczne. Ruch cząstek naładowanych po okręgu. Siły magnetyczne działające na przewodnik z prądem. Pola wywołane przepływem prądu. Indukcja i indukcyjność.

Laboratorium:

Regulamin pracowni fizycznej. Przepisy bhp i przeciwpożarowe. Wyznaczanie przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Wyznaczanie modułu sztywności drutu na skręcanie. Sprawdzenie równania ruchu obrotowego bryły sztywnej. Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą pomiaru grubości pozornej płytki szklanej. Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej. Wyznaczanie współczynnika załamania metodą kąta najmniejszego odchylenia w pryzmacie. Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od temperatury za pomocą refraktometru Abbego. Dyfrakcja i interferencja światła laserowego. Pomiar oporu elektrycznego. Sprawdzenie prawa Ohma. Wyznaczanie ładunku i pojemności kondensatora. Badanie pętli histerezy magnetycznej za pomocą oscyloskopu. Badanie rezonansu elektromagnetycznego.

METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład konwencjonalny, wykład problemowy, pokaz, ćwiczenia rachunkowe,ćwiczenia laboratoryjne.

EFEKTY KSZTAŁCENIA:

Symbol

kierunkowych

efektów

kształcenia

Efekty kształcenia (wiedza, umiejętności, kompetencje)

Odniesienie do efektów

kształcenia w obszarze

kształcenia w zakresie

nauk technicznych

K_W02

Ma ogólną wiedzę w zakresie pojęć fizyki klasycznej, a w

szczególności: podstawową wiedzę na temat ogólnych

praw fizyki, wielkości fizycznych oraz oddziaływań

fundamentalnych, uporządkowaną wiedzę z zakresu:

mechaniki punktu materialnego i bryły sztywnej,

elektromagnetyzmu, ruchu drgającego i falowego, optyki.

T1A _W01

K_U02

Student potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty z

wykorzystaniem urządzeń pomiarowych takich jak mierniki

wartości elektrycznych, oscyloskopy, komputerowe karty

sterująco-pomiarowe, wykonywać symulacje komputerowe,

interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.

T1A_U01

K_K03 Potrafi współdziaład pracowad w grupie przyjmując różne role. T1A_K03

K_K04 Potrafi odpowiednio określid priorytety służące do realizacji

określonego przez siebie i innych zadania. T1A_K04

WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:

Zaliczenie na ocenę zajęć laboratoryjnych odbywa się na podstawie ocenionych sprawozdań i kolokwiów wstępnych. Ćwiczenia rachunkowe zaliczane są na podstawie kolokwium podsumowującego. Wykład zaliczany jest w formie egzaminu pisemnego. Ocena wypadkowa ustalana jest na podstawie średniej z ocen zajęć laboratoryjnych, ćwiczeń i wykładu.

OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:

Nakład pracy studenta 125 (125*) godzin, w tym udział w wykładach, ćwiczeniach i laboratorium 60 (36*) godzin, udział w egzaminie i kolokwium z ćwiczeń 4 (4*) godz., konsultacje 18 (25*), przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 33 (40*) godzin, przygotowanie do egzaminu i kolokwium 10 (10*) godzin, zapoznanie się z literaturą 5 (10*).

* – studia niestacjonarne

LITERATURA PODSTAWOWA:

Halliday D., Resnick R., Walker J., Podstawy Fizyki, t. 1-5, PWN, 2003.

Orear J., Fizyka, t. 1-2, WN-T, 1993.

Szydłowski H., Pracownia fizyczna wspomagana komputerem, PWN 2003.

Feynman R, Leighton R., Sands M., Feynmana wykłady z fizyki. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001

CCC HHH EEE MMM III AAA




Odpowiedzia lny za przedmiot : Dr hab., prof. UZ Andrzej Rabenda

Prowadzący: Dr hab., prof. UZ Andrzej Rabenda, Dr Ryszard Matysiak

Forma zajęć

Liczba godzin

w semestrze

Liczba godzin

w tygodniu Semestr

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 30 2 I

Egzamin



W ykład 18 2 I

Egzamin


CEL PRZEDMIOTU:

Uzyskanie podstawowej wiedzy i umiejętności prowadzących do właściwego postrzegania, rozpoznawania oraz analizy i interpretacji zjawisk chemicznych w oparciu o podstawowe prawa. Uzyskanie wiedzy i umiejętności dotyczących rozwiązywania zagadnieo problemowych i dwiczeo rachunkowych dotyczących elementarnych zjawisk chemicznych. Uzyskanie elementarnej wiedzy i umiejętności z zakresu wykonywania i interpretacji badań laboratoryjnych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa wiedza i umiejętności w zakresie chemii na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej.


Wykład:

Budowa pierwiastków i związków chemicznych. Elementy chemii nieorganicznej. Kwasy, zasady, sole. Typy reakcji – reakcje utleniania i redukcji. Elementy chemii organicznej. Węglowodory, ropa naftowa. Polimery.

Elementy chemii fizycznej. Oddziaływania międzycząsteczkowe. Stany skupienia materii. Termochemia. Równowaga chemiczna. Kinetyka chemiczna. Równowagi fazowe. Zjawiska powierzchniowe. Elektrochemia. Korozja. Elementy spektroskopii. Elementy krystalochemii. Elementy chemii procesowej. Prezentacja zagadnień związanych z przedmiotem ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień udziału chemii w problematyce uzyskiwania energii, biotechnologii, przemysłu farmaceutycznego ,spożywczego i rolnictwa.

Laboratorium:

Regulamin pracowni chemicznej. Przepisy bhp i przeciwpożarowe. Analiza miareczkowa, mydła, estry, emulsje, technika sporządzania roztworów mianowanych, destylacja, analiza wagowa, kinetyka reakcji, ekstrakcja substancji rozpuszczalnych i pomiar pH, oznaczanie zasadowości i twardości wody.


Wykład konwencjonalny, wykład problemowy, pokaz,ćwiczenia laboratoryjne.


Symbol

kierunkowych

efektów

kształcenia

Efekty kształcenia (wiedza, umiejętności, kompetencje)


kształcenia w obszarze

kształcenia w zakresie

nauk technicznych

K_W03

Ma wiedzę w zakresie chemii przydatną do formułowania i

rozwiązywania prostych zadao związanych z techniką i

informatyką

T1A _W01

K_U02 Student potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty z

wykorzystaniem urządzeń pomiarowych. T1A_U01

K_K03 Potrafi współdziaład pracowad w grupie przyjmując różne role. T1A_K03

K_K04 Potrafi odpowiednio określid priorytety służące do realizacji

określonego przez siebie i innych zadania. T1A_K04


Przeprowadzenie określonej liczby ćwiczeń laboratoryjnych i oddanie w określonym czasie prawidłowo przygotowanych sprawozdań, egzamin końcowy


Nakład pracy studenta 125 godzin, w tym udział w wykładach, ćwiczeniach i laboratorium 60 godzin, udział w egzaminie i kolokwium z ćwiczeń 5 godz., konsultacje 10, przygotowanie do zajęć i opracowanie sprawozdań 25 godzin, przygotowanie do egzaminu i kolokwium 15 godzin, zapoznanie się z literaturą 10.


1. K. Pazdro Chemia, Pazdro (2008).

2. L. Pajdowski L., Chemia ogólna, PWN, Warszawa 1997.

3. A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa 1997.

4. K. Wasińska, Chemia techniczna: ćwiczenia laboratoryjne, Wyd. WSP Zielona góra (1996).

MMM AAA TTT EEE MMM AAA TTT YYY CCC ZZZ NNN EEE PPP OOO DDD SSS TTT AAA WWW YYY TTT EEE CCC HHH NNN III KKK III



Język nauczania: polski

Odpowiedzia lny za przedmiot : dr inż. Renata Kasperska

Prowadzący: dr inż. Renata Kasperska

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

4

W ykład 15 1 III

Zaliczenie z oceną

Laborator ium 15 1 Zaliczenie z oceną


W ykład 15 1 III

Zaliczenie z oceną


CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z różnymi metodami matematycznymi stosowanymi z naukach technicznych oraz ukształtowanie umiejętności doboru odpowiednich metod matematycznych do rozwiązywania i analizy zagadnień technicznych z wykorzystaniem programów komputerowych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z obszaru analizy matematycznej, rachunku prawdopodobieństwa, statystyki, fizyki, wytrzymałości materiałów.


Przegląd metod matematycznych stosowanych w naukach technicznych i innych dziedzinach. Wybrane elementy rachunku wektorowego, analiza pól skalarnych i wektorowych. Elementy rachunku tensorowego, własności tensorów. Podstawy rachunku całkowego i różniczkowego w zagadnieniach technicznych. Wybrane metody numeryczne stosowane w technice. Przegląd metod optymalizacji. Wybrane komputerowe programy do obliczeń matematycznych.


Wykład konwencjonalny, ćwiczenia przedmiotowe (rozwiązywanie przykładowych zadań - analitycznie lub z wykorzystaniem narzędzi komputerowych)


Efekty obszarowe

Opis efektu kształcenia Efekty kierunkowe

T1A_W01 Student potrafi określić podstawowe metody matematyczne stosowane do formułowania i rozwiązywania prostych zagadnień technicznych. Potrafi wymienić dziedziny powiązane z kierunkiem studiów, w których można zastosować wybrane metody matematyczne. Zna programy komputerowe zawierające obliczeniowe metody matematyczne stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich.

K_W09 T1A_W02 T1A_W07

T1A_U03 Student potrafi przygotować na podstawie literatury opracowanie zawierające informacje na temat wybranych metod matematycznych stosowanych w rozwiązywaniu zagadnień technicznych. Potrafi wykorzystać wybrane metody analityczne do rozwiązania prostego modelu matematycznego lub

K_U10

T1A_U09

T1A_U15

zagadnienia inżynierskiego. Posiada umiejętność doboru właściwych metod matematycznych do rozwiązywania i analizy wybranych zagadnień technicznych z wykorzystaniem odpowiednich programów komputerowych.

T1A_K04 Student potrafi określić priorytety zadań i metod, które służą do rozwiązania określonych zadań inżynierskich

K_K04


Wykład – zaliczenie na podstawie pisemnego referatu opisującego wybrane zagadnienie poruszane w ramach przedmiotu.

Ćwiczenia – zaliczenie kolokwium z zadań.


Nakład pracy studenta 120 godzin, w tym udział w wykładach 15 godzin i laboratorium 15 godzin, przygotowanie do zajęć 30 godzin, przygotowanie opisu zagadnienia i opracowanie referatu 60 godzin.


Awrejcewicz J., Matematyczne metody mechaniki. Politechnika Łódzka, Łódź, 1995.

Karaśkiewicz E., Zarys teorii wektorów i tensorów. PWN, Warszawa, 1971.

Nowakowski R., Matematyka wyższa w technice i naukach stosowanych. Wydaw. Alef, 2003.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Karman T.v., Biot M.A., Metody matematyczne w technice, PWN, Warszawa 1958.Waszak A.,

Wyrwińska A.: Rozwiązania wybranych zadań i problemów matematycznych, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2001.

OOO RRR GGG AAA NNN III ZZZ AAA CCC JJJ AAA PPP RRR AAA CCC YYY III ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE

Kod przedmiotu:

Typ p rzedmiotu: obowiązkowy


Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Stanisława Danuta Frejman, prof. UZ

dr hab. Bogusław Pietrulewicz, prof. UZ

Prowadzący:

dr Eunika Baron-Polańczyk

dr Beata Joksz-Skibińska

dr Aneta Klementowska

dr Mirosław Matyjaszczyk

mgr Krzysztof Kaleta

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2

W ykład 15 1 I

Zaliczenie z oceną

Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie z oceną


W ykład 15 1 I Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z problematyką teorii organizacji pracy oraz kształtowanie umiejętności w zakresie planowania i zarządzania procesami pracy.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Elementarna wiedza z pedagogiki i psychologii pracy.


Wprowadzenie w problematykę teorii organizacji pracy, jako dyscypliny naukowej: przedmiot i zakres teorii organizacji, istota i celowość planowania. Analiza pojęć z zakresu organizacji pracy: organizacja, organizowanie, sterowanie, regulacja, kierowanie, zarządzanie, racjonalizacja, ergonomia. Przegląd metod planowania pracy oraz ich charakterystyka. Prawa i zasady stosowane w organizowaniu i zarządzaniu. Analiza cyklu organizacyjnego, jako najogólniejszej metody organizacji pracy. Formy organizacji pracy. Planowanie procesu technologicznego: proces produkcyjny a proces technologiczny, składowe procesu technologicznego, przykładowe opracowanie procesu technologicznego do wybranej konstrukcji. Planowanie pracy wytwórczej z wykorzystaniem indywidualnej i zespołowych form organizacyjnych. Graficzne sposoby planowania procesu technologicznego: harmonogramy, schematy organizacyjne (siatka czynności). Doskonalenie organizacji stanowisk pracy. Normowanie czasu pracy, badanie czasu pracy Racjonalizacja pracy wytwórczej Kierunek stosunków międzyludzkich. Postęp techniczno-organizacyjny. Jakość pracy i produktu i jej kryteria. Podstawy zarządzania przez jakość. Procesy decyzyjne. Motywacyjne techniki zarządzania.


Wykład, ćwiczenia praktyczne, giełda pomysłów, burza mózgów.


Efekty obszarowe


S1A_W01

S1A_W07

T1A_W02

T1A_W08

T1A_W09

Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu organizacji pracy i zarządzania, wykorzysta je w wypowiedziach słownych i pisemnych.

Definiuje pojęcia z zakresu norm i reguł organizacyjnych i rządzących nimi prawidłowościach.

Charakteryzuje metody planowania pracy, cykl organizacyjny, prawa i zasady stosowane w organizowaniu procesów pracy.

Rozróżnia społeczne, ekonomiczne, prawne uwarunkowania działalności inżynierskiej warunkujących organizacje pracy i zarządzania.

Opisuje elementy warunkujące poprawne zarządzanie procesami pracy.

K_W20

S1A_U02

S1A_U04

S1A_U07

T1A_U10

T1A_U11

T1A_U14

T1A_U15

Stosuje podstawową wiedzę teoretyczną dotyczącą organizacji pracy i do planowania i zarządzania procesami pracy.

Prognozuje procesy pracy z wykorzystaniem standardowych metod i narzędzi (cykl organizacyjny pracy wytwórczej).

Analizuje proponowane rozwiązania konkretnych problemów i proponuje w tym zakresie odpowiednie rozstrzygnięcia.

Rozwiązuje zadania inżynierskie, wskazuje ich aspekty systemowe warunkujące organizację pracy i zarządzania zgodnie z wytycznymi.

Jest zdolny do pracy w środowisku przemysłowym oraz przestrzega zasady bezpieczeństwa związanego z tą pracą.

Stosuje graficzne metody w planowaniu procesów pracy.

Ocenia przydatność cyklu organizacyjnego pracy wytwórczej w organizowaniu i zarządzaniu.

K_U14

S1A_K02 Współdziała i pracuje w zespołach (w różnych formach

pracy zespołowej) przyjmując różne role.


Forma zaliczenia: wykład, ćwiczenia – zaliczenie z oceną.

Metody weryfikacji: aktywna obecność na zajęciach, sprawdzian wiadomości i umiejętności obejmujący ww. treści merytoryczne, prace pisemne (sprawozdania z rozwiązanej problematyki poszczególnych ćwiczeń).


Ćwiczenia i wykład - 30 godzin;

Praca własna (analiza literatury przedmiotu; przygotowanie prac pisemnych wraz z ich obudową medialną) - 20 godzin.


1. Matyjaszczyk M. Praca wytwórcza z wykorzystaniem zespołowych form organizacyjnych i graficznych form zapisu jej przebiegu. W: praca zbiorowa pod red. Frejman M. Z problematyki edukacji nauczycielskiej studentów edukacji techniczno-informatycznej. Wyd. UZ. Zielona Góra 2007.

2. Mreła H. Technika organizowania pracy. WP. Warszawa 1975.

3. Nowicki M. Organizacja i racjonalizacja pracy wytwórczej. WSzP. Warszawa 1974.

4. Strzelecki T. Organizacja i normowanie pracy – ćwiczenia. Wyd. PW. Warszawa 1992.

5. Zieleniewski J. Organizacja zespołów ludzkich. PWN. Warszawa 1972.

6. Zieleniewski J. O problemach organizacji pracy. PWN. Warszawa 1976.

7. Żukowski P. Podstawy organizacji pracy i kierowania. Wyd. Akademii Rolniczej. Szczecin 1998.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Bittel Lester R. Krótki kurs zarządzania. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2002.

2. Johnston Robert, Chambers Stuart, Harland Christine, Harrison Alan, Slack Nigel. Zarządzanie działalnością operacyjną Analiza przypadków. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2002.

3. Strzelecki T. Doskonalenie organizacji pracy. PWE. Warszawa 1984.

4. Watson Tony J. W poszukiwaniu doskonałego zarządzania. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2001.

EEE KKK OOO NNN OOO MMM III AAA



Język nauczania: j. polski

Odpowiedzia lny za przedmiot : dr Maria Agnieszka Paszkowicz

Prowadzący: dr Maria Agnieszka Paszkowicz

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne 3

W ykład 15 1 6 Egzamin

Ćwiczenia 15 1


W ykład 15 1

6

Egzamin

Ćwiczenia

Laborator ium

Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt

CEL PRZEDMIOTU:

zapoznanie studentów z elementarnymi pojęciami teorii ekonomii w skali mikro

zdobycie podstawowej wiedzy ekonomicznej pozwoli studentom na zrozumienie zasad działania mechanizmu rynkowego

studenci poznają i zastosują w praktyce narzędzia analizy mikroekonomicznej, badając zachowania podmiotów gospodarujących na rynku

studenci nabędą umiejętności dostrzegania związków przyczynowo-skutkowych w grze rynkowej oraz będą rozwijad samodzielne myślenie ekonomiczne

WYMAGANIA WSTĘPNE:

-


Treści realizowane w ramach wykładów i ćwiczeń:

1. Elementarne zagadnienia i przedmiot ekonomii

1.1. Definicja i przedmiot ekonomii

1.2. Ekonomia jako nauka społeczna

1.3. Ekonomia pozytywna i normatywna

2. Podstawowe kategorie gospodarki rynkowej

2.1. Zasoby w ekonomii. Problem rzadkości dóbr

2.2. Towar i pieniądz

2.3. Rynek

2.4. Popyt i podaż. Mechanizm rynkowy

3. Elastyczność popytu i podaży

3.1. Elastyczność popytu (cenowa, dochodowa, mieszana). Krzywe Engla

3.2. Elastyczność cenowa podaży

3.3. Paradoksy popytu

4. Gospodarstwo domowe jako specyficzny podmiot gospodarujący. Podstawy zachowań konsumenta

4.1. Definicje i funkcje gospodarstw domowych

4.2. Dochody i wydatki gospodarstw domowych

4.3. Konsumpcyjna funkcja gospodarstwa domowego. Teoria wyboru konsumenta (preferencje, użyteczność, krzywa obojętności, linia ograniczenia budżetowego, marginalna stopa substytucji)

4.4. Produkcyjna funkcja gospodarstwa domowego

5. Podstawy teorii producenta

5.1. Definicje: przedsiębiorstwa, przedsiębiorcy, działalności gospodarczej. Cele działania przedsiębiorstwa

5.2. Forma własności i majątek przedsiębiorstwa

5.3. Finansowanie działalności przedsiębiorstwa

5.4. Rachunek kosztów (koszty: całkowite, stałe, zmienne, przeciętne, krańcowe; utarg całkowity i krańcowy). Optimum ekonomiczne i technologiczne

6. Społeczno-ekonomiczne funkcje państwa

6.1. Pojęcie państwa.

6.2. Rola państwa w gospodarce rynkowej. Ekonomiczne funkcje państwa

6.3. Budżet państwa, jego struktura i funkcje.

6.4. Dochody i wydatki budżetowe. Deficyt budżetowy

6.5. Podatki

7. System pieniężno-kredytowy

7.1. Banki i ich funkcje

7.2. Kredyt – pojęcie, klasyfikacja

7.3. Kreacja pieniądza

7.4. Rola banku centralnego. Stosunki między bankiem centralnym a rządem. Instrumenty oddziaływania banku centralnego na podaż pieniądza


wykład konwencjonalny


Efekty obszarowe

Opis efektu kształcenia Efekty

kierunkowe

T1A_W08 S1A_W02 S1A_W05 S1A_W06 S1A_W07 S1A_W09

Zna podstawowe pojęcia ekonomii i potrafi wykorzystywać je w wypowiedziach słownych i pisemnych, zna podstawowe prawa ekonomiczne i potrafi je prawidłowo objaśniać, potrafi analizować i interpretować dane oraz sporządzać wykresy obrazujące wybrane kategorie ekonomiczne, rozumie mechanizmy funkcjonowania podmiotów ekonomicznych, potrafi wskazać związki przyczynowo-skutkowe w decyzjach podmiotów gospodarujących. Ma wiedzę na temat struktur i więzi ekonomicznych. Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej.

K_W12

S1A_U01 S1A_U05 S1A_U08 T1A_U10 T1A_U12

Student zna podstawowe prawa ekonomiczne i potrafi je prawidłowo objaśniać, potrafi analizować i interpretować dane oraz sporządzać wykresy obrazujące wybrane kategorie ekonomiczne, potrafi definiować podstawowe pojęcia ekonomii i wykorzystywać je w wypowiedziach słownych i pisemnych, potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej opłacalności przedsięwzięć inżynierskich. Potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich — dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne, dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich.

K_U03

T1A_K01 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirowad i organizowad

proces uczenia się innych osób K_K01

T1A_K02

Ma świadomośd ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności

inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym

odpowiedzialności za podejmowane decyzje K_K02


Ćwiczenia: rozwiązywanie zadań, studium przypadków.

Wykład: egzamin pisemny w formie testu z progami procentowymi (0%-50% - ndst, 51%-60% - dost, 61%-70% - dst plus, 71%-80% - db, 81%-90% - db plus, 91%-100% - bdb).


[Określ nakład pracy studenta, wyszczególniając godziny kontaktowe i pracę samodzielną! ]


1. Czarny B., Wstęp do ekonomii, PWE, Warszawa 2006.

2. Elementarne zagadnienia ekonomii, red. R. Milewski, WN PWN, Warszawa 1998.

3. Klimczak B., Mikroekonomia, Wyd. Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław 2003.

4. Makro- i mikroekonomia. Podstawowe zagadnienia, red. S. Marciniak, WN PWN, Warszawa 2006.

5. Nasiłowski M., System rynkowy. Podstawy mikro- i makroekonomii, Wyd. Key Text, Warszawa 1998.

6. Rekowski M., Wprowadzenie do mikroekonomii, Wrokopa, Poznań 1997.

7. Whitehead G., Ekonomia, Zysk i S-ka, Poznań 2001.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Bremond J., Couet J.-F., Salort M.-M., Kompendium wiedzy o ekonomii, WN PWN, Warszawa

2005.

2. Ekonomia dla prawników i nie tylko, red. M. Bednarski, J. Wilkin, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2007.

3. Ekonomia od A do Z. Encyklopedia podręczna, Warszawa 2007.Przedsiębiorstwo: zasady działania, funkcjonowanie, rozwój, red. J. Żurek, Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2007.

5. Baza wiedzy dostępna na stronie internetowej Narodowego Banku Polskiego: www.nbportal.pl.

NNN AAA UUU KKK AAA OOO MMM AAA TTT EEE RRR III AAA ŁŁŁ AAA CCC HHH


Typ przedmiotu: Obowiązkowy


Odpowiedzia lny za przedmiot : Dr hab. inż. Maria Kowal, prof. UZ

Prowadzący: Dr hab. inż. Maria Kowal, prof. UZ

Dr Czesław Częstochowski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

6

W ykład 30,15 2,1 2,3

Zaliczenie z oceną, egzamin

Laborator ium 30,15 2,1 Zaliczenie z oceną


W ykład 30,15 2,3

Zaliczenie z oceną, egzamin

Laborator ium 30,15 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zdobycie wiedzy na temat budowy i właściwości materiałów technicznych oraz sposobów doboru materiałów do zastosowań technicznych pod kątem kształtowania ich struktury i własności.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

http://www.nbportal.pl/

Matematyka, fizyka


WYKŁADY W SEMESTRZE 2:

Geneza nauki o materiałach. Przyszłość nauki o materiałach. Materiały i cywilizacje. Materiały i gospodarka. Materiały i technika. Materiały a środowisko. Źródła wiedzy o materiałach technicznych. Klasyfikacja materiałów. Właściwości materiałów. Struktura materiałów. Projektowanie materiałów. Znaczenie materiałów inżynierskich w technice.

WYKŁADY W SEMESTRZE 3:

Stale, odlewnicze stopy żelaza, metale nieżelazne i ich stopy. Materiały spiekane i ceramiczne, szkła. Materiały polimerowe. Materiały kompozytowe. Nowoczesne materiały funkcjonalne i specjalne. Zastosowanie technik komputerowych w nauce o materiałach.

LABORATORIUM W SEMESTRZE 2:

1. Badanie wytrzymałości na rozciąganie i ściskanie materiałów

2. Badanie twardości materiałów metodą Rockwella

3. Badanie twardości materiałów metodą młotka Poldi

4. Badanie udarności materiałów metodą młota Charpy’ego

5. Badanie tłoczności materiałów metodą Erichsena

6. Próba technologiczna wielokrotnego przeginania materiałów

7. Nieniszczące metody badań. Defektoskopia

8. Badanie wybranych cech fizycznych materiałów

9. Identyfikacja materiałów polimerowych

10. Badanie wpływu zmian wilgotności na materiały polimerowe

11. Badanie właściwości cieplnych tworzyw sztucznych metodą Martensa

12. Badanie właściwości cieplnych tworzyw sztucznych metodą Vicata

LABORATORIUM W SEMESTRZE 3:

1. Makroskopowe badanie materiałów

2. Analiza krystalograficzna materiałów

3. Budowa mikroskopu metalograficznego i przygotowanie zgładów

4. Analiza metalograficzna stali i staliw

5. Analiza metalograficzna stopów aluminium

6. Analiza metalograficzna stopów miedzi


Wykład: konwencjonalny, konwersatoryjny, problemowy

Laboratorium: pokaz, zajęcia laboratoryjne, pomiar, dyskusja


Efekty obszarowe


T1A_W06 T1A_W07

Potrafi ocenić, zweryfikować i zdecydować o przydatności materiałów inżynierskich w określonych warunkach pracy i procesach technologicznych. Zna właściwości materiałów. Ma podstawową wiedzę z zakresu badań doświadczalnych określających właściwości materiałów inżynierskich.

K_W19

T1A_U08 T1A_U09 T1A_U13

Potrafi pozyskać dane dotyczące właściwości materiałów inżynierskich ich budowy i struktury. Potrafi określać zależności pomiędzy budową materiału a jego właściwościami. Potrafi zastosować i zinterpretować normy badań podstawowych właściwości materiałów inżynierskich ich budowy i struktury. Potrafi właściwie interpretować uzyskane wyniki. Jest przygotowany do pracy w przemyśle oraz zna zasady bezpieczeństwa pracy.

K_U13

T1A_K02

Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty K_K02

i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje

T1A_K03 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role K_K03

T1A_K06 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy K_K06


Wykład – w semestrze 2: zaliczenie dwóch kolokwiów, wygłoszenie przygotowanego referatu, rozwiązanie postawionego zadania problemowego; w semestrze 3: egzamin

Laboratorium – zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, sprawozdań oraz kontrolnych sprawdzianów.

Ocena łączna z przedmiotu jest średnią arytmetyczną z zaliczenia wykładów i laboratorium.


Nakład pracy studenta 160 godzin, w tym udział w wykładach i laboratorium 90 godzin, przygotowanie do zajęć 45 godzin, przygotowanie do zaliczenia wykładu i egzamin 20 godzin, konsultacje 5 godzin


1. Blicharski M. (2003): Wstęp do inżynierii materiałowej. WNT Warszawa

2. Dobrzański L. (1999): Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach. WNT Warszawa

3. Hetmańczyk M. (1999): Podstawy nauki o materiałach. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Kowalski J. S. (2004): Inżynieria materiałów porowatych. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej

Poznań

2. Gruin I. (2003): Materiały polimerowe. PWN Warszawa

3. Haimann R. (2000): Metaloznawstwo. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej Wrocław

4. Boczkowska A. i in. (2003): Kompozyty. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej

5. Raabe J., Bobryk E. (1997): Ceramika funkcjonalna. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej Warszawa

III NNN ŻŻŻ YYY NNN III EEE RRR III AAA WWW YYY TTT WWW AAA RRR ZZZ AAA NNN III AAA III




Odpowiedzia lny za przedmiot : dr hab. inż. Waldemar Uździcki, prof. UZ

Prowadzący: dr hab. inż. Waldemar Uździcki, prof. UZ

mgr inż. Remigiusz Aksentowicz

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS


W ykład 30 2 3 Zaliczenie na ocenę



W ykład 15 1 3

Zaliczenie na ocenę


CEL PRZEDMIOTU:

Wiedza i umiejętności w zakresie stosowania technologii wytwarzania w celu kształtowania produktów, ich struktury i własności.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Rysunek techniczny. Materiałoznawstwo.


Podział technologii wytwarzania. Proces technologiczny materiałów podstawy jego wyboru. Elementy składowe procesu technologicznego. Analiza technologiczności konstrukcji. Wymagania technologiczne materiałów konstrukcji. Procesy wytwarzania materiałów inżynierskich – rola doboru materiałów. Procesy technologiczne kształtowania struktury i właściwości inżynierskich stopów metali. Proces wielkopiecowy: materiały wsadowe, proces i produkty wyjściowe. Procesy odlewania: podział i zastosowanie. Materiały stosowane w odlewnictwie. Modele odlewnicze i zasady ich konstruowania. Materiały formierskie, ich charakterystyka i zastosowanie. Obróbka plastyczna metali i jej podział. Podstawy teoretyczne obróbki plastycznej. Procesy kucia, cięcia, wykrawania, gięcia, tłoczenia i wyciskania. Spajanie metali i cięcie termiczne. Charakterystyka spawania, jego rodzaje i zastosowanie. Rodzaje złącz spawanych. Sprzęt i wyposażenie do spawania elektrycznego. Urządzenia do spawania gazowego. Zagrożenia przy spawaniu. Kierunki rozwoju technologii wytwarzania.


Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Ćwiczenia laboratoryjne. Zwiedzanie nowoczesnych zakładów produkcyjnych


T1A_W02

T1A_W06

T1A_W07

T1A_W08

Ma podstawową wiedzę na temat zasad doboru materiałów i technik wytwarzania w projektowaniu inżynierskim. Ma podstawową wiedzę związaną z procesami technologicznymi, z jego elementami i analizą technologiczności konstrukcji. Ma podstawową wiedzę z procesów odlewania. Ma podstawową wiedzę o teorii obróbki plastycznej, o metodach kształtowania metali. Ma podstawową wiedzę o procesach łączenia i spajania metali. Ma podstawową wiedzę o procesach spawania, jego rodzajach i zastosowaniu. Ma podstawową wiedzę z procesów skrawania, wiercenia, gwintowania, nitowania. Ma podstawową wiedzę o istnieniu urządzenia od projektowania do utylizacji. Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej w inżynierii wytwarzania. Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej w inżynierii wytwarzania.

K_W16

T1A_U08 Potrafi planować procesy technologiczne i je realizować. Ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą. Potrafi dokonać analizy sposobu funkcjonowania i ocenić — w inżynierii wytwarzania — istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy. Potrafi dokonać identyfikacji procesów technologicznych i dzielić je na elementy składowe. Potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów. Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku

K_U08

studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia.




Wykład zalicza się na podstawie oceny z kolokwium. Zajęcia laboratoryjne oceniane na podstawie: obecności i wykonania wszystkich ćwiczeń, sporządzonych sprawozdań. Ocena ostateczna jest średnią z zaliczenia ćwiczeń i wykładu.


Studia stacjonarne

Udział w zajęciach 60 godz., przygotowanie do zajęć 60 godz., przygotowanie do egzaminu 30 godz., konsultacje 5 godz., egzamin 3 godz. = 158 godzin = 6 ECTS (w tym 68 godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 3 ECTS).




1. Barcik J., Kupka M., Wala A.: Technologia metali. Tom II. Wyd. UŚ 2000.

2. Feld M. Projektowanie procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT,

Warszawa 2003.

3. Feld M. Technologia budowy maszyn. Wyd. 3., PWN, Warszawa, 2000

4. Karpiński T.: Inżynieria produkcji., WNT, Warszawa, 2004

5. Muszyński Z.: Zarys technologii metali. PWN, Warszawa, 1984 i in.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Poradnik Inżyniera. Odlewnictwo. Tom I i II. WNT, Warszawa.Poradnik Inżyniera.Spawalnictwo. Tom I i

II. WNT, Warszawa.

III NNN ŻŻŻ YYY NNN III EEE RRR III AAA WWW YYY TTT WWW AAA RRR ZZZ AAA NNN III AAA III III







Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 15 1 4

Egzamin



W ykład 15 1 4

Egzamin


CEL PRZEDMIOTU:

Wiedza i umiejętności w zakresie stosowania technologii wytwarzania w celu kształtowania produktów, ich struktury i własności.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Rysunek techniczny. Materiałoznawstwo. Inżynieria wytwarzania I


Wybrane zagadnienia z podstaw skrawania. Miejsce skrawania w technologii wytwarzania. Budowa (geometria) ostrza narzędzia skrawającego i wpływ podstawowych kątów na warunki skrawania. Urządzenia (piły) do mechanicznego przerzynania metali i drewna. Ręczna obróbka drewna: struganie, dłutowanie, przerzynanie. Wiercenie, jego charakterystyka, rodzaje i zastosowanie. Rodzaje wierteł i świdrów – budowa i zastosowanie. Wiertarki, ich rodzaje, budowa i zastosowanie. Sposoby mocowania narzędzi i przedmiotów. Gwintowanie, rodzaje gwintów złącznych wg PN i ich zastosowanie. Sposoby wykonywania gwintów. Gwintowniki, narzynki, ich budowa, rodzaje i zastosowanie. Charakterystyka nitowania, rodzaje i zastosowanie. Budowa i rodzaje nitów wg PN. Budowa i rodzaje nitów. Narzędzia do nitowania. Charakterystyka lutowania, jego rodzaje i zastosowanie. Luty i topniki do lutowania miękkiego. Luty i topniki do lutowania twardego. Projektowanie materiałowe procesów wytwarzania. Komputerowe wspomagania procesów technologicznych (CMA – Computer Aided Manufacturing).


Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Ćwiczenia laboratoryjne. Zwiedzanie nowoczesnych zakładów produkcyjnych.


T1A_W02

T1A_W06

T1A_W07

T1A_W08

Ma podstawową wiedzę na temat zasad doboru materiałów i technik wytwarzania w projektowaniu inżynierskim. Ma podstawową wiedzę związaną z procesami technologicznymi, z jego elementami i analizą technologiczności konstrukcji. Ma podstawową wiedzę z procesów odlewania. Ma podstawową wiedzę o teorii obróbki plastycznej, o metodach kształtowania metali. Ma podstawową wiedzę o procesach łączenia i spajania metali. Ma podstawową wiedzę o procesach spawania, jego rodzajach i zastosowaniu. Ma podstawową wiedzę z procesów skrawania, wiercenia, gwintowania, nitowania. Ma podstawową wiedzę o istnieniu urządzenia od projektowania do utylizacji. Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej w inżynierii wytwarzania. Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej w inżynierii wytwarzania.

K_W16

T1A_U08 Potrafi planować procesy technologiczne i je realizować. Ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą. Potrafi dokonać analizy sposobu funkcjonowania i ocenić — w inżynierii wytwarzania — istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy. Potrafi

K_U08

dokonać identyfikacji procesów technologicznych i dzielić je na elementy składowe. Potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów. Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia.




Wykład zalicza się na podstawie oceny z egzaminu. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń. Zajęcia laboratoryjne oceniane na podstawie: obecności i wykonania wszystkich ćwiczeń, sporządzonych sprawozdań. Ocena ostateczna jest średnią z zaliczenia ćwiczeń i egzaminu.


Studia stacjonarne





1. Barcik J., Kupka M., Wala A.: Technologia metali. Tom II. Wyd. UŚ, 2000.

2. Feld M. Projektowanie procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, Warszawa 2003.

3. Feld M. Technologia budowy maszyn. Wyd. 3. Warszawa, PWN 2000.

4. Karpiński T.: Inżynieria produkcji. WNT, Warszawa, 2004.

5. Muszyński Z.: Zarys technologii metali. PWN, Warszawa, 1984 i in.

WWW YYY TTT RRR ZZZ YYY MMM AAA ŁŁŁ OOO ŚŚŚ ĆĆĆ MMM AAA TTT EEE RRR III AAA ŁŁŁ ÓÓÓ WWW




Odpowiedzia lny za przedmiot : dr inż. Dariusz Rupiński

Prowadzący: dr inż. Dariusz Rupiński

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS


W ykład 15 1 4

Egzamin

Pro jekt 15 1 Zaliczenie na ocenę


W ykład 15 4

Egzamin

Pro jekt 15 Zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie z podstawami teoretycznymi obliczeń wytrzymałościowych oraz nabycie umiejętności przeprowadzania analizy wytrzymałościowej.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Mechanika techniczna

Grafika inżynierska

Matematyka


WYKŁAD

Charakterystyka modeli i problematyka wytrzymałości materiałów. Naprężenia dopuszczalne, nośność graniczna i związki między stanem odkształcenia i naprężenia. Hipotezy wytężenia. Układy liniowosprężyste. Analiza wytrzymałościowa płyt i powłok cienkościennych. Wyboczenie. Podstawy mechaniki komputerowej. Zastosowanie technik komputerowych w wytrzymałości materiałów. Metoda elementów skończonych w wytrzymałości materiałów.

PROJEKT

Projektowanie elementów rozciąganych i ściskanych z uwzględnieniem naprężeń termicznych oraz montażowych. Określanie stanu naprężenia i odkształcenia w płaskim stanie napięcia. Wyznaczanie cech geometrycznych wałów skręcanych. Wyznaczanie momentów gnących i sił poprzecznych zginanych belek. Określanie naprężeń zastępczych. Zginanie z rozciąganiem (ściskaniem). Zginanie ze skręcaniem. Hipotezy wytężeniowe. Wyznaczanie siły krytycznej, dobór cech geometrycznych ściskanego pręta smukłego. Analiza wytrzymałościowa płyt i powłok cienkościennych.


Wykład konwencjonalny, projekt.


Efekty obszarowe Opis efektu kształcenia Efekty kierunkowe

T1A_W02 T1A_W03 T1A_W06 T1A_W07

Zna rodzaje obciążeń występujące w materiałach. Zna właściwości wytrzymałościowe materiałów. Potrafi dobrać konieczne cechy geometryczne przekroju w zależności od obciążenia. Zna metody określania sił wewnętrznych w elementach maszyn dla prostych obciążeń.

K_W008

T1A_U01 T1A_U09 T1A_U13

Potrafi pozyskać dane dotyczące właściwości wytrzymałościowych konkretnych gatunków materiałów. Potrafi określać zależności pomiędzy odkształceniem i obciążeniem. Potrafi dobrać konieczne cechy geometryczne przekroju w zależności od obciążenia. Potrafi dobrać dopuszczalne obciążenie dla zadanych cech geometryczne przekroju. Potrafi właściwie interpretować uzyskane wyniki obliczeń. Potrafi projektować statycznie wyznaczalne układy w których występują naprężenia rozciągające, ściskające, zginające, skręcające, potrafi dokonać oceny różnych

K_U27

wariantów projektowanych układów i wskazać wariant optymalny. Potrafi projektować statycznie wyznaczalne układy w których występują naprężenia rozciągające, ściskające, zginające, skręcające, potrafi dokonać oceny różnych wariantów projektowanych układów i wskazać wariant optymalny

T1A_K02 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje

K_K02

T1A_K03 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role

K_K03



Wykład – egzamin w formie pisemnej obejmujący 4 pytania teoretyczne i 3 zadania. Maksymalna liczba punktów za pojedyncze zadanie bądź pytanie – 3 pkt. Ogólna maksymalna liczba punktów - 21.

Skala ocen:

11 pkt. – 3.0

13 pkt. – 3.5

15 pkt. – 4.0

17 pkt. – 4.5

19 pkt. i więcej - 5.0

Projekt – uzyskanie pozytywnych ocen z 4 zadań projektowych w tym 3 zadania projektowe realizowane indywidualnie, jedno zadanie realizowane w grupach 3-osobowych.

Ocena łączna z przedmiotu jest średnią arytmetyczną z egzaminu i projektu.


Nakład pracy studenta 130 godzin, w tym udział w wykładach i projekcie 30 godzin, przygotowanie do zajęć 30 godzin, realizacja zadań projektowych 40 godzin, przygotowanie do egzaminu 30 godzin.


1. Bąk R., Burczyński T.: Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego. WNT, Warszawa, 2001.

2. Misiak J: Mechanika techniczna. Statyka i wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 2003.

3. Niezgodziński M. E., Niezgodziński T.: Wytrzymałość materiałów. WNT, Warszawa, 1996.

4. Niezgodziński M. E., Niezgodziński T.: Zbór zadań z wytrzymałości materiałów. WNT, Warszawa, 1996.

5. Niezgodziński M., Niezgodziński T. Zbiór zadań z mechaniki ogólnej. PWN, 2008.


1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z. Wytrzymałość materiałów. Tom I. WNT, Warszawa, 2007

SSS YYY SSS TTT EEE MMM YYY ZZZ AAA PPP EEE WWW NNN III EEE NNN III AAA JJJ AAA KKK OOO ŚŚŚ CCC III




Odpowiedzia lny za przedmiot : Dr inż. Krzysztof Łasiński

Prowadzący: Dr inż. Krzysztof Łasiński

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2

W ykład 15 1 I




W ykład 15 1 I Zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z systemami zapewnienia jakości w ujęciu teoretycznym oraz praktycznym.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Matematyka z elementami rachunku prawdopodobieństwa.


Treść wykładowa: Pojęcie jakości wyrobu. Rola zapewnienia jakości w systemie produkcyjnym. Zasady,

narzędzia i metody służące do zapewnienia jakości. Wspomaganie komputerowe w systemach zapewnienia jakości. TQM jako przykład działania zabezpieczenia w systemie jakości. CAQ, CAD, CAM, CIM – systemy integrujące działania zarządcze w systemie zabezpieczenia jakości. Zasady ciągłego ulepszania jakości. Karty kontrolne, interpretacja i zastosowanie. Metody statystyczne kontroli jakości. Normy jakościowe, rodzaje oraz interpretacja.

Treść projektowa: Wartościowanie jakości wyrobu AGD. Budowa wykresu Ishikawy dla zadanego procesu wytwarzania lub wyrobu. Analiza FMEA złożonego procesu wytwarzania. TQM – opis systemu zabezpieczenia jakości dla wybranego zakładu przemysłowego. Dokumentacja służąca do zabezpieczenia jakości. Wspomaganie komputerowe CAQ – opis wybranego systemu. Karty kontrolne – budowa na przykładzie pomiarów zadanych próbek.


Wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych.

Projekty: Praca zespołowa w trakcie realizacji projektów. Prezentacja rozwiązań projektów, analiza i dyskusja.


Efekty obszarowe


kierunkowe

T1A_W02

T1A_W09

T1A_W02

T1A_W02

Ma podstawową wiedzę na temat systemów zapewnienia jakości w zakładzie przemysłowym. Ma podstawową wiedzę dotyczącą systemów zapewnienia jakości. Ma podstawową wiedzę związaną z analizą systemową Ma podstawową wiedzę z zakresu kształtowania jakości wyrobu lub procesu.

K_W26

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Ma umiejętność samokształcenia się. Potrafi wykorzystać wiedzę do formułowania i rozwiązywania zadań z systemów zabezpieczenia jakości. Potrafi – zgodnie z zadanymi parametrami jakościowymi zaprojektować system kontroli jakości dla wyrobu lub procesu.

K_U31

T1A_K04 Potrafi odpowiednio określić priorytety służące do realizacji postawionego K_K04

zadania.

T1A_K03 Potrafi współpracować w grupie. K_K03


Odniesienie do efektów kształcenia dla

kierunków studiów

Metoda sprawdzenia efektu kształcenia

T1A_W02

T1A_W09 Kolokwium zaliczeniowe wykładu.

T1A_K03

Ocena z realizacji projektów

T1A_K04

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Wykład zalicza się na podstawie końcowego kolokwium zaliczeniowego (praca pisemna). Zajęcia z projektowania oceniane są na podstawie: obecności, wykonania wszystkich projektów. Ocena ostateczna jest średnią z zaliczenia projektów i kolokwium.


Udział w zajęciach 30(15) godz., przygotowanie do zajęć 0 godz., przygotowanie do egzaminu 0 godz., konsultacje 5(10) godz., przygotowanie do kolokwium 5(5), egzamin 0 godz., opracowanie projektu zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 5(5) = 50(50) godzin = 2 ECTS (w tym 35(25) godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 2 ECTS)


1. Łasiński K.: Metody usprawnienia kontroli jakości dla wyrobów o małych wymiarach z wykorzystaniem automatów kontrolnych zrobotyzowanych elementów pomocniczych. Oficyna Wydawnicza UZ, Zielona Góra, 2009.

2. Hamrol A.: Zapewnienia jakości w procesach wytwarzania. WPP, Warszawa 1995.

3. Hamrol A. Mantura W.: Zarządzanie jakością . Teoria i praktyka. PWN, Warszawa, 2002.

4. Stenbeck H.: Kompleksowe zarządzanie jakością. Placet, Warszawa, 1998.


1. Normy jakościowe ISO 9000

WWW YYY TTT RRR ZZZ YYY MMM AAA ŁŁŁ OOO ŚŚŚ ĆĆĆ MMM AAA TTT EEE RRR III AAA ŁŁŁ ÓÓÓ WWW






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 15 1 4

Egzamin



W ykład 15 4

Egzamin


CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie z podstawami teoretycznymi obliczeń wytrzymałościowych oraz nabycie umiejętności przeprowadzania analizy wytrzymałościowej.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Mechanika techniczna

Grafika inżynierska

Matematyka


WYKŁAD

Charakterystyka modeli i problematyka wytrzymałości materiałów. Naprężenia dopuszczalne, nośność graniczna i związki między stanem odkształcenia i naprężenia. Hipotezy wytężenia. Układy liniowosprężyste. Analiza wytrzymałościowa płyt i powłok cienkościennych. Wyboczenie. Podstawy mechaniki komputerowej. Zastosowanie technik komputerowych w wytrzymałości materiałów. Metoda elementów skończonych w wytrzymałości materiałów.

PROJEKT

Projektowanie elementów rozciąganych i ściskanych z uwzględnieniem naprężeń termicznych oraz montażowych. Określanie stanu naprężenia i odkształcenia w płaskim stanie napięcia. Wyznaczanie cech geometrycznych wałów skręcanych. Wyznaczanie momentów gnących i sił poprzecznych zginanych belek. Określanie naprężeń zastępczych. Zginanie z rozciąganiem (ściskaniem). Zginanie ze skręcaniem. Hipotezy wytężeniowe. Wyznaczanie siły krytycznej, dobór cech geometrycznych ściskanego pręta smukłego. Analiza wytrzymałościowa płyt i powłok cienkościennych.


Wykład konwencjonalny, projekt.



T1A_W02 T1A_W03 T1A_W06 T1A_W07

Zna rodzaje obciążeń występujące w materiałach. Zna właściwości wytrzymałościowe materiałów. Potrafi dobrać konieczne cechy geometryczne przekroju w zależności od obciążenia. Zna metody określania sił wewnętrznych w elementach maszyn dla prostych obciążeń.

K_W008

T1A_U01 T1A_U09 T1A_U13

Potrafi pozyskać dane dotyczące właściwości wytrzymałościowych konkretnych gatunków materiałów. Potrafi określać zależności pomiędzy odkształceniem i obciążeniem. Potrafi dobrać konieczne cechy geometryczne przekroju w zależności od obciążenia. Potrafi dobrać dopuszczalne obciążenie dla zadanych cech geometryczne przekroju. Potrafi właściwie interpretować uzyskane wyniki obliczeń. Potrafi projektować statycznie wyznaczalne układy w których występują naprężenia rozciągające, ściskające, zginające, skręcające, potrafi dokonać oceny różnych wariantów projektowanych układów i wskazać wariant optymalny. Potrafi projektować statycznie wyznaczalne układy w których występują naprężenia rozciągające, ściskające, zginające, skręcające, potrafi dokonać oceny różnych wariantów projektowanych układów i wskazać wariant optymalny

K_U27


K_K02


K_K03



Wykład – egzamin w formie pisemnej obejmujący 4 pytania teoretyczne i 3 zadania. Maksymalna liczba punktów za pojedyncze zadanie bądź pytanie – 3 pkt. Ogólna maksymalna liczba punktów - 21.

Skala ocen:

11 pkt. – 3.0

13 pkt. – 3.5

15 pkt. – 4.0

17 pkt. – 4.5

19 pkt. i więcej - 5.0

Projekt – uzyskanie pozytywnych ocen z 4 zadań projektowych w tym 3 zadania projektowe realizowane indywidualnie, jedno zadanie realizowane w grupach 3-osobowych.

Ocena łączna z przedmiotu jest średnią arytmetyczną z egzaminu i projektu.


Nakład pracy studenta 130 godzin, w tym udział w wykładach i projekcie 30 godzin, przygotowanie do zajęć 30 godzin, realizacja zadań projektowych 40 godzin, przygotowanie do egzaminu 30 godzin.


1. Bąk R., Burczyński T.: Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego. WNT, Warszawa, 2001.

2. Misiak J: Mechanika techniczna. Statyka i wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa, 2003.

3. Niezgodziński M. E., Niezgodziński T.: Wytrzymałość materiałów. WNT, Warszawa, 1996.

4. Niezgodziński M. E., Niezgodziński T.: Zbór zadań z wytrzymałości materiałów. WNT, Warszawa, 1996.

5. Niezgodziński M., Niezgodziński T. Zbiór zadań z mechaniki ogólnej. PWN, 2008.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z. Wytrzymałość materiałów. Tom I. WNT, Warszawa, 2007.

GGG RRR AAA FFF III KKK AAA III NNN ŻŻŻ YYY NNN III EEE RRR SSS KKK AAA




Odpowiedzia lny za przedmiot : dr inż. Renata Kasperska

Prowadzący: dr inż. Renata Kasperska

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3 Laborator ium 30 II


Laborator ium 30 II

CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest nabycie praktycznej umiejętności graficznego przedstawiania elementów maszyn i wykonania projektów utworów inżynierskich z zastosowaniem komputerowego wspomagania.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Rysunek techniczny


W ramach laboratorium realizowane są następujące zagadnienia: Rodzaje grafiki i oznaczenia graficzne

stosowane w projektach inżynierskich. Programy komputerowe wspomagające projektowanie w grafice inżynierskiej. Zapoznanie się ze środowiskiem systemu komputerowego wspomagania projektowania (CAD). Podstawowe narzędzia rysunkowe. Geometryczne kształtowanie form technicznych. Modyfikacje obiektów. Rodzaje linii i sposoby kreskowania. Warstwy, widoki i teksty. Metody wymiarowania elementów maszynowych. Bloki i ich atrybuty. Rysowanie precyzyjne i biblioteki symboli. Wykonywanie prostych i złożonych rysunków technicznych oraz schematów. Elementy modelowania przestrzennego (bryły proste i powierzchnie) i wizualizacja obiektów.


Ćwiczenia laboratoryjne przy komputerach (instrukcje przygotowane przez prowadzącego)


Efekty obszarowe


T1A_W03 Student potrafi definiować podstawowe pojęcia z zakresu grafiki inżynierskiej oraz komputerowego wspomagania projektowania. Posiada wiadomości na temat podstawowych sposobów graficznego zapisu komputerowego i odczytu myśli technicznej, zna narzędzia komputerowe umożliwiające wykonanie podstawowych rysunków inżynierskich w 2D i 3D.

K_W15

T1A_W07

T1A_U01 Na podstawie literatury i dokumentacji oprogramowania student potrafi samodzielnie stosować system CAD do modelowania graficznych obiektów inżynierskich. Student posiada umiejętność rysowania obiektów geometrycznych z wykorzystaniem funkcji programu komputerowego, potrafi modyfikować istniejące rysunki, potrafi wskazać różne metody zapisu obiektów w przestrzeni dwuwymiarowej lub trójwymiarowej oraz prezentować narysowany obiekt poprzez jego wizualizację. Potrafi stworzyć dokumentację techniczną za pomocą metod komputerowych.

K_U06

T1A_U15

T1A_U16

T1A_K02 Student jest świadomy wpływu niepoprawnie wykonanego projektu na dalszy proces produkcji i odpowiedzialności za precyzyjne wykonanie modelu.

K_K02


Sprawdzenie umiejętności wykonywania rysunków obiektów geometrycznych w środowisku grafiki inżynierskiej i wykorzystania funkcji oprogramowania w formie ćwiczeń podsumowujących na ocenę, realizowanych po każdej partii materiału. W ocenie końcowej uwzględniana jest obecność na wszystkich zajęciach.


Nakład pracy studenta 80 godzin, w tym udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 30 godzin, samodzielne przygotowanie do zajęć 30 godzin, przygotowanie do ćwiczeń sprawdzających 20 godzin.


1. Januszewski B., Bieniasz J.: Geometryczne podstawy grafiki inżynierskiej Cz. I, Cz. II. Wyd. Oficyna Wydawnicza PRz, Rzeszów 2005.

2. Mazur J., Kosiński K., Polakowski K,, Grafika Inżynierska z wykorzystaniem metod CAD, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2004.

3. Nieoczym A., Grafika inżynierska i podstawy konstruowania. Wyd. Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie, Lublin 2008.

4. Suseł M., Komputerowa grafika inżynierska. Zbiór zadań. Oficyna Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1999.


1. Chlebus E., Techniki komputerowe CAD w inżynierii produkcji, WNT, Warszawa, 2000.

2. Suseł M., Makowski K.: Grafika inżynierska z zastosowaniem programu AutoCAD. Wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2005.

3. Wawer M., Grafika inżynierska. Przykłady modelowania 2D i 3D MegaCAD, wyd. Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, 2005 i 2006.

UWAGI:

PPP OOO DDD SSS TTT AAA WWW YYY KKK OOO NNN SSS TTT RRR UUU KKK CCC JJJ III III EEE KKK SSS PPP LLL OOO AAA TTT AAA CCC JJJ III MMM AAA SSS ZZZ YYY NNN III






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 15 1 III




W ykład 15 1 III



CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z podstawowymi elementami konstrukcji maszyn i urządzeń technicznych ze szczególnym uwzględnieniem węzłów konstrukcyjnych, połączeń podstawowych, elementów przenoszących napęd oraz warunków eksploatacji.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Matematyka w stopniu podstawowym, wytrzymałość materiałów, mechanika techniczna, rysunek techniczny.


Treść wykładowa: Podstawowe definicje i pojęcia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn. Charakterystyczne cechy konstrukcyjne i eksploatacyjne wyrobów, parametry konstrukcji. Analiza doboru materiałów z punktu widzenia eksploatacji wyrobów. Kształtowanie warstwy wierzchniej przedmiotu obrabianego. Parametry jakości powierzchni warstwy wierzchniej wyrobu. Zasady konstrukcji wyrobów z zachowaniem wymagań technologicznych. Technologiczność konstrukcji, normalizacja i unifikacja części maszyn. Sposoby poprawy jakości warstwy wierzchniej przedmiotu obrabianego. Połączenia nitowe, spajane, wciskowe oraz kształtowe.

Treść projektowa: Projektowanie geometrycznych cech konstrukcyjnych danego wyrobu przy założeniach początkowych. Analiza technologiczności konstrukcji wykonanej z zastosowaniem różnych technik wytwarzania. Projekt połączeń nierozłącznych zadanych części maszyn.


Wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych. Prezentacja modeli.

Projekty: Praca zespołowa w trakcie realizacji projektów. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja.


Efekty obszarowe


kierunkowe

T1A_W02

T1A_W02

T1A_W02

Ma podstawową wiedzę na temat projektowania części maszyn, sposobu obliczeń, zasad eksploatacji, warunków eksploatacji oraz przedstawienia graficznego zapisu konstrukcji. Ma podstawową wiedzę związaną z analizą technologiczności konstrukcji i eksploatacji maszyn. Ma podstawową wiedzę z zakresu projektowania i eksploatacji maszyn.

K_W10

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Ma umiejętność samokształcenia się. Potrafi wykorzystać umiejętności do formułowania i rozwiązywania zadań konstrukcyjnych metodami analitycznymi. Potrafi – zgodnie z zadaną specyfikacją zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie techniczne

K_U16

T1A_K04 Potrafi odpowiednio określić priorytety służące do realizacji postawionego zadania

K_K04

T1A_K03 Potrafi współpracować w grupie K_K03



kierunków studiów Metoda sprawdzenia efektu kształcenia


T1A_K03

Ocena z realizacji projektów.

T1A_K04

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16



Udział w zajęciach 30(30) godz., przygotowanie do zajęć 10(10) godz., przygotowanie do egzaminu 0 godz., przygotowanie pracy kontrolnej, sprawozdań, raportów itp. 10(10) konsultacje 10(10) godz., przygotowanie do kolokwium 5(5), egzamin 0 godz., opracowanie projektu 0, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 10(10) = 75(75) godzin = 3 ECTS (w tym 40(40) godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 3 ECTS).


1. Mazanek E., Dziurski A., Kania L., Kasprzycki A.: Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Tom 1, 2, WNT, Warszawa 2005,

2. Tubielewicz K. Red.: Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn. Wyd. Ppl. Częst. Częstochowa 1999.

3. Dietrich T., Kocanda C., Korewa H.: Podstawy konstrukcji maszyn. Tom 1, 2, 3, WNT, Warszawa 1974.

4. Jezierski J.: Analiza tolerancji i zamienności maszyn. WNT, 1974.

5. Dobrzański T.: Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001.


1. Juchnikowski J.: Podstawy konstrukcji maszyn – Atlas. PW, Warszawa, 2000.

PPP OOO DDD SSS TTT AAA WWW YYY KKK OOO NNN SSS TTT RRR UUU KKK CCC JJJ III III EEE KKK SSS PPP LLL OOO AAA TTT AAA CCC JJJ III MMM AAA SSS ZZZ YYY NNN III III






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 15 1 IV




W ykład 15 1 IV



CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z podstawowymi elementami konstrukcji maszyn i urządzeń technicznych ze szczególnym uwzględnieniem węzłów konstrukcyjnych, połączeń podstawowych, elementów przenoszących napęd oraz warunków eksploatacji.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Matematyka w stopniu podstawowym, wytrzymałość materiałów, mechanika techniczna, rysunek techniczny.


Treść wykładowa: Normalizacja i zastosowanie norm serii ISO 9000 w przemyśle maszynowym. Unifikacja części maszyn. Sposoby bazowania części maszyn. Pasowanie i tolerancja części maszyn. Połączenia gwintowe, sprężyny, osie i wały, łożyska. Przekładnie zębate i pasowe. Sprzęgła, hamulce, mechanizmy dźwigniowe i krzywkowe. Komputerowe wspomaganie projektowania części maszyn.

Treść projektowa: Analiza łańcucha wymiarowego części maszyn. Projektowanie połączeń gwintowych. Projektowanie osi i wałów dla zadanych parametrów początkowych. Projektowanie reduktora wielostopniowego.


Wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych. Prezentacja modeli.

Projekty: Praca zespołowa w trakcie realizacji projektów. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja.


Efekty obszarowe


kierunkowe

T1A_W02

T1A_W02

T1A_W02

Ma podstawową wiedzę z zakresu projektowania części maszyn, sposobu obliczeń, zasad eksploatacji, warunków eksploatacji oraz przedstawienia graficznego zapisu konstrukcji. Ma podstawową wiedzę związaną z analizą technologiczności konstrukcji i eksploatacji maszyn. Ma podstawową wiedzę z zakresu projektowania i eksploatacji maszyn.

K_W10

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Ma umiejętność samokształcenia się. Potrafi wykorzystać umiejętności do formułowania i rozwiązywania zadań konstrukcyjnych metodami analitycznymi. Potrafi – zgodnie z zadaną specyfikacją zaprojektować oraz zrealizować proste urządzenie techniczne.

K_U16


K_K04




kształcenia dla kierunków studiów



T1A_K03


T1A_K04

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16



Udział w zajęciach 30(30) godz., przygotowanie do zajęć 20(20) godz., przygotowanie do egzaminu 0 godz., przygotowanie pracy kontrolnej, sprawozdań, raportów itp. 25(25) konsultacje 15(15) godz., przygotowanie do kolokwium 20(20), egzamin 0 godz., opracowanie projektu 0, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 15(15) = 125(125) godzin = 3 ECTS (w tym 45(45) godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 3 ECTS)


1. Mazanek E., Dziurski A., Kania L., Kasprzycki A.: Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Tom 1, 2, WNT, Warszawa 2005,

2. Tubielewicz K. Red.: Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn. Wyd. Ppl. Częst. Częstochowa 1999.

3. Dietrich T., Kocanda C., Korewa H.: Podstawy konstrukcji maszyn. Tom 1, 2, 3, WNT, Warszawa 1974.

4. Jezierski J.: Analiza tolerancji i zamienności maszyn. WNT, 1974.

5. Dobrzański T.: Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Juchnikowski J.: Podstawy konstrukcji maszyn – Atlas. PW, Warszawa, 2000.

EEE LLL EEE KKK TTT RRR OOO TTT EEE CCC HHH NNN III KKK AAA III EEE LLL EEE KKK TTT RRR OOO NNN III KKK AAA




Odpowiedzia lny za przedmiot : dr inż. Piotr Gawłowicz

Prowadzący:

dr inż. Piotr Gawłowicz

mgr inż. Paweł Bachman

mgr Marcin Chciuk

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

8

W ykład 30 2

II

Egzamin



Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt


W ykład 30 2

II

Egzamin

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z zjawiskami elektrycznymi i ich wykorzystanie w technice.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawy fizyki.


Podstawy elektrostatyki i elektromagnetyzmu. Obwody elektryczne prądu stałego i przemiennego. Obliczanie prądów i napięć w obwodach elektrycznych rozgałęzionych prądu stałego i przemiennego metodą praw Kirchhoffa i oczkową. Moc i energia w obwodach jednofazowych i trójfazowych. Obliczanie mocy w obwodach prądu sinusoidalnego. Transformator. Maszyny: szeregowa i bocznikowa prądu stałego oraz asynchroniczna i synchroniczna prądu przemiennego. Silniki elektryczne. Struktura i projektowanie napędu elektrycznego. Przyrządy półprzewodnikowe. Elementy półprzewodnikowe: diody, tranzystory, tyrystory, wzmacniacze mocy, wzmacniacz operacyjny. Sposoby wytwarzania drgań elektrycznych, generatory. Układy prostownikowe i zasilające. Stabilizowane zasilacze parametryczne, kompensacyjne i impulsowe. Układy dwustanowe i cyfrowe. Układy elektroniczne – pomiarowe i napędowe. Arytmetyka cyfrowa i funkcje logiczne. Wybrane półprzewodnikowe układy cyfrowe. Architektura mikrokomputerów. Elementy techniki mikroprocesorowej.


Wykład. Ćwiczenia rachunkowe. Ćwiczenia laboratoryjne. Prezentacje wykonanych zadań. Prezentacje multimedialne studentów. Konsultacje indywidualne.


T1A_W06 Student ma podstawową wiedzę o powszechnie używanych w obiektach i systemach technicznych urządzeniach elektrycznych i ich podzespołach elektronicznych, zna cykl ich projektowania, wytwarzania, używania i utylizacji.

T1A_W07 Student zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu elektrotechniki i elektroniki.

T1A_U08 Student potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty z wykorzystaniem urządzeń pomiarowych takich jak mierniki wartości elektrycznych, oscyloskopy, komputerowe karty sterująco-pomiarowe, wykonywać symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.

T1A_U09 Student potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody symulacyjne z wykorzystaniem specjalistycznych programów komputerowych

oraz z zastosowaniem wcześniej zaprojektowanych eksperymentów.

T1A_U15 Student potrafi ocenić przydatność wielu różnych metod i narzędzi, służących do rozwiązywania zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, związanych z zagadnieniami elektrotechniki i elektroniki oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia.


Forma zaliczenia: wykład – egzamin, ćwiczenia, laboratorium – zaliczenie na ocenę.

Metody weryfikacji: aktywna obecność na zajęciach, sprawdzian wiadomości i umiejętności obejmujący ww. treści merytoryczne, pisemne opracowanie tematu wraz z jego prezentacją, zrealizowanie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, wykonanie dokumentacji w postaci sprawozdań z wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych.


Forma aktywności

Średnia liczba godzin na zrealizowanie form aktywności

Studia stacjonarne Studia niestacjonarne

Godziny kontaktowe z nauczycielem 75

60

Przygotowanie się do laboratorium i ćwiczeń

45

60

Wykonanie sprawozdania z ćwiczenia laboratoryjnego

60 60

Inne (np. zadania realizowane w zespołach)

20 20

SUMA 200

200

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

DLA PRZEDMIOTU

8 8


1. Horowitz Paul, Hill Winfield: Sztuka elektroniki cz.1 i cz.2, WKŁ, Warszawa, 2003.

2. Miłek M.: Metrologia elektryczna wielkości nieelektrycznych, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra, 2006.

3. Rusek M., Pasierbiński J.: Elementy i układy elektroniczne w pytaniach i odpowiedziach, WNT, Warszawa, 2003.

4. Watson John: Elektronika, WKŁ, Warszawa, 2002.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Bolkowski S., Teoria obwodów elektrycznych, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne,

Warszawa, 1995.

2. Kurdziel R., Podstawy elektrotechniki, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1975.

3. Mikołajuk K., Trzaska Z., Zbiór zadań z elektrotechniki teoretycznej. PWN, Warszawa, 1973.

4. Szafarczyk M., Śniegulska-Grądzka D., Wypysiński R., Podstawy układów sterowań cyfrowych i komputerowych, PWN, Warszawa, 2007.

KKK OOO MMM PPP UUU TTT EEE RRR OOO WWW EEE WWW SSS PPP OOO MMM AAA GGG AAA NNN III EEE WWW TTT EEE CCC HHH NNN III CCC EEE III

NNN OOO WWW OOO CCC ZZZ EEE SSS NNN EEE TTT EEE CCC HHH NNN III KKK III III NNN FFF OOO RRR MMM AAA TTT YYY CCC ZZZ NNN EEE





Prowadzący: dr inż. Piotr Gawłowicz

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

8

W ykład 30 2

V

Egzamin

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt


W ykład 30 2

V

Egzamin

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt

CEL PRZEDMIOTU:

Zdobycie umiejętności i kompetencji związanych z wykorzystaniem metod komputerowego wspomagania i metod sztucznej inteligencji w technice.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Informatyka i systemy informatyczne. Grafika inżynierska. Konstrukcja i projektowanie maszyn


Systemy komputerowego wspomagania: projektowania – CAD (Computer Aided Design), Metody sztucznej inteligencji. Systemy ekspertowe: budowa, metody pozyskiwania wiedzy, mechanizmy przeszukiwania i wnioskowania. Sztuczne sieci neuronowe: model, klasyfikacja, metody uczenia, zastosowania. Algorytmy genetyczne i ewolucyjne: metody zarządzania populacją i jej transformacjami.


Wykład. Ćwiczenia laboratoryjne. Prezentacje wykonanych zadań. Prezentacje multimedialne studentów. Konsultacje indywidualne.


T1A_W01

T1A_W02

T1A_W04

T1A_W10

S1A_W10

Zna budowę systemu ekspertowego, metody pozyskiwania wiedzy, mechanizmy przeszukiwania i wnioskowania.

Zna zasady doboru narzędzi do tworzenia grafiki wektorowej i bitmapowej, wykonywania rysunków w programie AutoCAD oraz zasady wymiarowania zgodnie z obowiązującymi normami.

Potrafi scharakteryzować modele sztucznych sieci neuronowych, klasyfikacja i ich metody uczenia. Opisuje algorytmy genetyczne i ewolucyjne oraz metody zarządzania populacją i jej transformacjami.

Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego; potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej.

K_W05

T1A_U02

T1A_U05

T1A_U07

Potrafi wykonywać dokumentację techniczną w programie AutoCAD zgodnie z obowiązującymi normami.

Student potrafi korzystać z dokumentacji technicznej i projektowej maszyn, urządzeń i układów technicznych.

Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej.

K_U09



Zrealizowanie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych. Wykonanie i przedstawienie prezentacji na zadany temat. Kolokwium zaliczeniowe. Egzamin.


Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie form aktywności


Przygotowanie się do laboratorium 25

Praca samodzielna w domu z oprogramowaniem i przygotowanie prezentacji

25

Inne (np. projekt, zadania realizowane w zespołach, przygotowanie do kolokwium i egzaminu))

75

SUMA 200


DLA PRZEDMIOTU

8


1. Chlebus E., Techniki komputerowe CAD w inżynierii produkcji, WNT, Warszawa, 2000.

2. Jagielski J., Inżynieria wiedzy, Oficyna Wydawnicza UZ, Zielona Góra, 2005.

3. Michalewicz Z., Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne, WNT, Warszawa, 1997.

4. Mulawka J.J., Systemy ekspertowe, WNT, Warszawa, 1997.

5. Osowski S., Sieci neuronowe do przetwarzania informacji, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2006.

6. Rutkowski L., Metody i techniki sztucznej inteligencji, PWN, Warszawa, 2005.

7. Sydor M.: Wprowadzenie do CAD, PWN, Warszawa, 2009.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Bobkowski G., Biały W., AutoCAD 2004 i AutoCAD Mechanical 2004 w zagadnieniach

technicznych, WNT, Warszawa,2004.Jagielski J., Inżynieria wiedzy w systemach ekspertowych, LTN, Zielona Góra, 2001.Knosala R. i zespół, Zastosowania metod sztucznej inteligencji w inżynierii produkcji, WNT, Warszawa, 2002.Rutkowska D., Piliński M., Rutkowski L., Sieci neuronowe, algorytmy genetyczne i systemy rozmyte, PWN, Warszawa, 1997.Tadeusiewicz R.,

Elementarne wprowadzenie do sieci neuronowych z przykładowymi programami, Akademicka

Oficyna Wydawnicza, Warszawa, 1998.

SSS III EEE CCC III KKK OOO MMM PPP UUU TTT EEE RRR OOO WWW EEE III AAA PPP LLL III KKK AAA CCC JJJ EEE SSS III EEE CCC III OOO WWW EEE


Typ przedmiotu: Obowiązkowy


Odpowiedzia lny za przedmiot : Dr inż. Piotr Gawłowicz

Prowadzący: Mgr inż. Daniel Banaszak

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

7

W ykład 30 2 VII

Egzamin

Laborator ium 30 2 Zaliczenie z ocenę


W yk ład 15 1

Egzamin

Laborator ium 15 1 zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest poznanie przez studenta podstawowej wiedzy z zakresu funkcjonowania sieci komputerowych, modelu odniesienia ISO/OSI opisującego zasady budowy i współpracy poszczególnych urządzeń sieciowych i protokołów komunikacyjnych, budowy i funkcjonowania różnych struktur sieciowych (magistrala, gwiazda, pierścień), sterowania przepływem danych w węzłach komunikacyjnych, zarządzania siecią oraz usługami świadczonymi przez sieci o różnych strukturach.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa znajomość obsługi komputera. Podstawowa wiedza z zakresu systemów liczbowych: binarnych i heksadecymalnych.


Podstawy sieci komputerowych. Sieci lokalne, rozległe. Typ sieci – zdecentralizowanie, scentralizowanie. Topologia sieci komputerowych – magistrali, pierścienia, gwiazdy, drzewa, mieszana. Standardy sieci komputerowych Ethernet, TokenRing, FDDi, Model ISO/OSI. Warstwa fizyczna. Łącza danych, sieciowe, transportowe sesji, prezentacja aplikacji. Protokół TCP/iP- model, warstwy. Model TCP/IP, model OSI. Adresowanie IP – klasy adresów. Maska sieci. Adresy specjalne, klasy nierutowane. Metody transmisji informacji. Najważniejsze technologie i mechanizmy transmisji. Komunikacja obwodów, komunikatorów, pakietów. Nośniki informacji fizyczne, bezprzewodowe. Stosowane topologie: magistrale, TokenRing, gwiazda, FDDi, ATM. Budowa ramki Ethernet. Sterowanie dostępem do nośnika: Ethernet, ARenet, TokenRing, ATM. Protokół określania adresów IP. Urządzenia sieciowe. Warstwa Internetu. Protokół IP, adresy protokołu IP, struktura adresu IP. Numery sieci i maski, klasy adresów. Podsieci, adresy broadcast, multicast. Algorytm rotowania IP – klasowe i bezklasowe. Protokół ICMP – pakiety, narzędzia. Protokół IGMP

– pakiety urządzenia sieciowe w Internecie. Ruter, warstwa transportowa, typy przesyłania danych. Protokół UDP, TCP, warstwa aplikacji. Projekt sieci lokalnej. Projekt logiczny.


Zajęcia prowadzone są w formie wykładów z wykorzystaniem środków audiowizualnych (rzutnik multimedialny, folia), które wykorzystane są do prezentacji rysunków, wzorów, tabel, schematów działania poszczególnych struktur sieciowych, natomiast wyjaśnianie i opis trudnych problemów metodą tradycyjną przy użyciu kredy i tablicy. Studenci mają dostęp do treści wykładów w formie elektronicznej, opracowanych przez wykładowcę. Laboratorium – praca indywidualna w oparciu o metodę problemową oraz praca domowa w oparciu o zadane zagadnienia.


Kod efektu Opis efektu kształcenia

T1A_W03

T1A_W07

ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu studiowanego kierunku studiów

zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu studiowanego kierunku studiów

K_W25

T1A_U05

T1A_U08

T1A_U09

T1A_U10

T1A_U16

T1A_U01

ma umiejętnośd samokształcenia się

potrafi planowad i przeprowadzad eksperymenty, w tym pomiary i symulacje

komputerowe, interpretowad uzyskane wyniki i wyciągad wnioski

potrafi wykorzystad do formułowania i rozwiązywania zadao inżynierskich metody

analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne

potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadao inżynierskich — dostrzegad ich

aspekty systemowe i pozatechniczne

potrafi — zgodnie z zadaną specyfikacją — zaprojektowad oraz zrealizowad proste

urządzenie, obiekt, system lub proces, typowe dla studiowanego kierunku studiów,

używając właściwych metod, technik i narzędzi

potrafi pozyskiwad informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie

dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za

język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów;

potrafi integrowad uzyskane informacje, dokonywad ich interpretacji, a także

wyciągad wnioski oraz formułowad i uzasadniad opinie

K_U23

T1A_K03 potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role K_K03

T1A_K05 prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu

K_K05

T1A_K06 potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy K_K06


Zaliczenie wykładu na podstawie pozytywnej oceny z pisemnego kolokwium. Zaliczenie laboratorium na podstawie frekwencji, wykonaniu zadanych zagadnień oraz minimum zdobycie połowy sumy punktów z dwóch kolokwiów.


Student powinien przepracować w domu oraz na konsultacjach, w sumie połowę czasu wynikającego z siatki godzin.


1. M. Sportack „Sieci komputerowe. Księga eksperta” Wydanie II poprawione i uzupełnione, wydawnictwo Helion, Gliwice, 2004r .

2. V. Amato, W. Lewis „Akademia sieci CISCO” Wydawnictwo Mikom, Warszawa, 2001r.

3. F. I. Derfler, Jr. „Sieci komputerowe dla każdego”, Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2001r.

4. K. S. Sivan, T. Parker, „TCP/IP. Księga eksperta” Wydanie II, Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2001r.

5. M. Mucha „Sieci komputerowe. Budowa i działanie”, Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2003r.


1. M. Kaeo „Tworzenie bezpiecznych sieci” Wydawnictwo Mikom, Warszawa, 2000r.

2. E. Schetina, K. Green, I. Carlson „Bezpieczeństwo w sieci” , Gliwice, 2002r.

ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III AAA ZZZ AAA SSS OOO BBB AAA MMM III LLL UUU DDD ZZZ KKK III MMM III

Kod przedmiotu:





Prowadzący:






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

1 W ykład 15 1 I Zaliczenie z oceną


W ykład 15 1 VII Egzamin

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu zarządzania i kierowania zespołem pracowniczym oraz rozwijanie umiejętności planowania i pozyskiwania pracowników.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z przedmiotu: zarządzanie, marketing, komunikacja interpersonalna.


Wybrane terminy z zakresu organizacji i zarządzania (pojęcia). Funkcje, zasady i ogólne metody organizacji i zarządzania. Techniki zarządzania i style kierowania. Zarządzanie strategiczne, formułowanie strategii zasobów ludzkich. Planowanie zasobów ludzkich, sposoby pozyskiwania

pracowników i potrzeba ich motywacji. Ocena, przemieszczanie, awansowanie i odejścia pracowników. Badanie wartościowanie pracy. Zmiana i rozwój w karierze zawodowej.


Wykład, metoda problemowa i różne odmiany dyskusji.


Efekty obszarowe


S1A_W01

S1A_W03

S1A_W04

S1A_W08

T1A_W02

T1A_W09

T1A_W08

Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu organizacji i zarządzania, wykorzysta je w wypowiedziach słownych i pisemnych.

Opisuje więzi społeczne istniejące w wybranych organizacjach w korelacji z edukacją techniczno-informatyczną; analizuje relacje między strukturami organizacji krajowych i międzynarodowych.

Wybiera odpowiednie metody i narzędzia ICT do uskuteczniania zarządzania zasobami ludzkimi; stosuje ICT do zarządzania jakością i prowadzenia działalnością gospodarczą.

Rozróżnia społeczne, ekonomiczne, prawne uwarunkowania działalności inżynierskiej warunkującymi zarządzanie zasobami ludzkimi.

K_W31

S1A_U02

S1A_U03

S1A_U04

S1A_U08

Analizuje struktury organizacyjne na tle występujących zjawisk gospodarczych; analizuje przyczyny i przebieg procesów kierowania zespołem pracowniczym.

Potrafi prognozować procesy i zjawiska zachodzące w organizacji z wykorzystaniem standardowych metod i narzędzi w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi; analizuje zjawiska społeczne związane z wartościowaniem pracy.

K_U30

S1A_K01

S1A_K02

Potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując w niej różne role; docenia wartość uczenia się przez całe życie, jako warunek skutecznego zarządzania zasobami ludzkimi.

T1A_K01

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować proces uczenia się innych osób.

K_K01

T1A_K03 Potrafi współdziałać i pracować w grupie , przyjmując w niej różne role.

K_K03

T1A_K04 Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania.

K_K04


Forma zaliczenia: wykład – zaliczenie z oceną/egzamin.

Metody weryfikacji: aktywna obecność na zajęciach, sprawdzian wiadomości i umiejętności obejmujący ww. treści merytoryczne, praca pisemna.


Wykład - 15 godzin;



1. Adamiec M., Kozusznik B., Zarządzanie zasobami ludzkimi, Aktor-kreator-inspitrator, Katowice 2000.

2. Wyroba A., Leszkiewicz A., Zarządzanie zasobami ludzkimi Ew samorządzie, Municypium SA, Warszawa 2007.

3. Żukowski P., Podstawy organizacji i zarządzania, Szczecin 2001.

4. Żukowski P., Zagadnienia nowoczesnego zarządzania, Szczecin 2000.

TTT EEE CCC HHH NNN III KKK III PPP OOO MMM III AAA RRR OOO WWW EEE







Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2

W ykład 15 1 1

Zaliczenie na oceną

Laborator ium 15 1


W ykład 15 1 1


Laborator ium 15 1

CEL PRZEDMIOTU:

Głównym celem kształcenia są wiedza i umiejętności związane z budową narzędzi pomiarowych i zasadami ich stosowania.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Rysunek techniczny.


Wielkości fizyczne, jednostki miar. Metody i sposoby pomiarów, sygnały pomiarowe. Błędy pomiarowe. Układy pomiaru i przetwarzania wielkości fizycznych. Metody pomiaru podstawowych wielkości przemysłowych. Układy regulacji programowej i śledzącej. Pomiary pośrednie i bezpośrednie, narzędzia i przyrządy do tego używane. Budowa, rodzaje i zastosowanie: suwmiarki, głębokościomierze, mikrometry, średnicówki, sprawdziany, płytki wzorcowe, czujniki, kątomierze. Metody pomiarów: chropowatości, gwintów, kół zębatych, długości i kątów. Współrzędnościowe maszyny pomiarowe.


Wykład z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Ćwiczenia laboratoryjne.


T1A_W02 Ma podstawową wiedzę na temat przeprowadzania i opracowania wyników pomiarów fizycznych, rodzajów niepewności pomiarowych, sposobów ich

K_W28

T1A_W04

T1A_W06

T1A_W08

wyznaczania i wyrażania. Ma szczegółową wiedzę związaną z budową przyrządów pomiarowych: suwmiarki, mikrometru, średnicówki, sprawdzianu, czujników i kątomierzy. Ma szczegółową wiedzę związaną z metodami i technikami pomiaru długości i kąta. Ma podstawową wiedzę o funkcjonowaniu systemów pomiarowych. Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej w kontroli technicznej.

T1A_U08

T1A_U11

T1A_U13

T1A_U14

T1A_U15

Potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty z zakresu pomiarów długości i kątów, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski. Ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą. Potrafi dokonać analizy sposobu funkcjonowania i ocenić — zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów — istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy. Potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, charakterystycznych dla studiowanego kierunku studiów. Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla studiowanego kierunku studiów oraz wybrać i zastosować właściwą metodę i narzędzia.

K_U26




Wykład zalicza się na podstawie oceny z kolokwium. Zajęcia laboratoryjne oceniane na podstawie: obecności i wykonania wszystkich ćwiczeń, sporządzonych sprawozdań. Ocena ostateczna jest średnią z zaliczenia ćwiczeń i wykładu.


Studia stacjonarne

Udział w zajęciach 30 godz., przygotowanie do zajęć 20 godz., konsultacje 5 godz. = 55 godzin = 2 ECTS (w tym 35 godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 1 ECTS).


Udział w zajęciach 30 godz., przygotowanie do zajęć 20 godz., konsultacje 5 godz. = 55 godzin = 2 ECTS (w tym 35 godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 1 ECTS).


1. Domański M., Osipiuk Romański.: Metrologia techniczna w przemyśle drzewnym. Wyd. SGGW. Warszawa 2005.

2. Dusza J., Gortat G., Leśniewski A.: Podstawy miernictwa. Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2002.

3. Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielkości geometrycznych. WNT, Warszawa 2004.

4. Ratajczyk E.: Współrzędnościowa technika pomiarowa. Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2005.

5. Sadowski A., Miernik E., Sobol J.: Metrologia długości i kąta. WNT, Warszawa 1978.

AAA UUU TTT OOO MMM AAA TTT YYY ZZZ AAA CCC JJJ AAA III RRR OOO BBB OOO TTT YYY ZZZ AAA CCC JJJ AAA PPP RRR OOO CCC EEE SSS ÓÓÓ WWW

TTT EEE CCC HHH NNN OOO LLL OOO GGG III CCC ZZZ NNN YYY CCC HHH





Prowadzący:


mgr inż. Paweł Bachman

mgr Marcin Chciuk

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 15 1

V

Egzamin

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt


W ykład 15 1

IV

Egzamin

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z systemami automatyzacji i robotyzacji procesów technologicznych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawy elektrotechniki, elektroniki, informatyki.


Zastosowanie przemysłowe układów automatycznej regulacji oraz manipulatorów i robotów w procesach technologicznych wytwarzania materiałów, elementów maszyn oraz w procesach montażu maszyn. Systemy komputerowego wspomagania projektowania zautomatyzowanych i zrobotyzowanych procesów technologicznych.




T2A_W06

T2A_W07

Student ma podstawową wiedzę o powszechnie używanych w obiektach i systemach automatyki napędach i podzespołach elektronicznych, zna cykl ich projektowania, wytwarzania, używania i utylizacji.

Student zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu automatyzacji i robotyzacji procesów przemysłowych.

K_W01

T2A_U08

T2A_U09

T2A_U13

T2A_U15

Student potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty z wykorzystaniem urządzeń pomiarowych takich jak mierniki wartości elektrycznych, oscyloskopy, komputerowe karty sterująco-pomiarowe, wykonywać symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.

Student potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody symulacyjne z wykorzystaniem specjalistycznych programów komputerowych oraz z zastosowaniem wcześniej zaprojektowanych eksperymentów.

Student potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania badanego układu automatyki i ocenić istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy oraz procesy

Student potrafi ocenić przydatność wielu różnych metod i narzędzi służących do rozwiązywania zadań inżynierskich związanych z automatyką i robotyką oraz wybrać z nich najwłaściwsze i zastosować w praktyce.

K_U07


Forma zaliczenia: wykład – egzamin, laboratorium – zaliczenie na ocenę.



Forma aktywności




30


30

45


30 30


20 20

SUMA 125

125


DLA PRZEDMIOTU

5 5


8. Barczyk J.: Automatyzacja procesów dyskretnych, Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, Warszawa, 2003.

9. Elementy automatyzacji we współczesnych procesach wytwarzania, praca zbiorowa pod redakcją Mieczysława Marciniaka, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa,2007.

10. Mikulczyński T.: Automatyzacja procesów produkcyjnych, WNT, Warszawa, 2006.

11. Zawadzka L.: Współczesne problemy i kierunki rozwoju elastycznych systemów produkcyjnych, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, 2007.

12. Zdanowicz R., Robotyzacja dyskretnych procesów produkcyjnych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2009.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Brzózka J.: Regulatory i układy automatyki, MIKOM, Warszawa, 2004.Kozłowski K., Dutkiewicz

P., Wróblewski W.: Planowanie zadań i programowanie robotów, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 1999.Podstawy robotyki. Teoria i elementy manipulatorów i robotów. Praca zbiorowa pod redakcją Adama Moreckiego i Józefa Knapczyka, WNT, Warszawa, 1999.Szafarczyk M., Śniegulska-Grądzka D., Wypysiński R., Podstawy układów sterowań cyfrowych i komputerowych, PWN, Warszawa, 2007.Urbaniak A.: Podstawy automatyki, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2004.Zdanowicz R., Robotyzacja procesów technologicznych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2002.

MMM EEE CCC HHH AAA TTT RRR OOO NNN III KKK AAA III NNN AAA PPP ĘĘĘ DDD YYY MMM AAA SSS ZZZ YYY NNN





Prowadzący:


mrg inż. Paweł Bachman

mrg Marcin Chciuk

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 15 1

VI

Egzamin

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt


W ykład 15 1

V

Egzamin

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z doborem odpowiedniego napędu oraz układu mechatronicznego i fotonicznego w budowie maszyn.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawy elektrotechniki, elektroniki, informatyki.


Elementy mechatroniki. Układy mechatroniczne i fotoniczne. Napędy hydrauliczne, pneumatyczne oraz serwonapędy maszyn. Sensory: parametry i zasady działania. Zastosowanie sensorów do pomiaru wielkości kinematycznych i dynamicznych. Sygnały i przetwarzanie sygnałów. Systemy komputerowego wspomagania w mechatronice i projektowaniu napędów maszyn.




T2A_W06

T2A_W07

Student ma podstawową wiedzę o powszechnie używanych w obiektach i systemach mechatronicznych efektorach i sensorach oraz towarzyszących im i podzespołach elektronicznych, zna cykl ich projektowania, wytwarzania, używania i utylizacji.

Student zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu mechatroniki.

K_W07

T2A_U08

T2A_U09

T2A_U13

T2A_U15

Student potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty z wykorzystaniem urządzeń pomiarowych takich jak mierniki wartości elektrycznych, oscyloskopy, komputerowe karty sterująco-pomiarowe, wykonywać symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.

Student potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody symulacyjne z wykorzystaniem specjalistycznych programów komputerowych oraz z zastosowaniem wcześniej zaprojektowanych eksperymentów.

Student potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania badanego układu mechatronicznego oraz oceniać istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy i procesy przemysłowe

Student potrafi ocenić przydatność wielu różnych metod i narzędzi służących do rozwiązywania zadań inżynierskich związanych z mechatroniką oraz wybrać z nich najwłaściwsze i zastosować je w praktyce.

K_U07


Forma zaliczenia: wykład – egzamin, laboratorium – zaliczenie na ocenę.



Forma aktywności




30


45

45


30 30


20 20

SUMA 125

125


DLA PRZEDMIOTU

5 5


1. T Gawrysiak M., Analiza systemowa urządzenia mechatronicznego, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok, 2003.

2. Heimann B., Gerth W., Popp K., Mechatronika – komponenty, metody, przykład, PWN, Warszawa, 2001.

3. Miłek M., Metrologia elektryczna wielkości nieelektrycznych, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra, 2006.

4. Mrozek Z., Komputerowo wspomagane projektowanie systemów mechatronicznych, Zeszyty Naukowe Politechniki Krakowskiej, seria Inżynieria Elektryczna i Komputerowa, nr 1, Kraków, 2002.

5. Stryczek S., Napęd hydrostatyczny tom I i II, WNT, Warszawa, 2005.

6. Szejnach W., Napęd i sterowanie pneumatyczne, WNT, Warszawa, 2005.

7. Turowski J., Podstawy mechatroniki, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczn0-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź, 2008.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, praca zbiorowa, WNT, Warszawa, 2004.

2. Grono A.J., Mechatronika - laboratorium, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, 2004.

3. Osiecki A., Hydrostatyczny napęd maszyn, WNT, Warszawa, 2004.

4. Podstawy robotyki. Teoria i elementy manipulatorów i robotów. Praca zbiorowa pod redakcją Adama Moreckiego i Józefa Knapczyka, WNT, Warszawa, 1999.Uhl. T., Wybrane problemy projektowania mechatronicznego, Wydawnictwo Katedry Robotyki i Dynamiki Maszyn, AGH,

Kraków, 1999.

PPP OOO DDD SSS TTT AAA WWW YYY TTT EEE CCC HHH NNN III KKK III CCC III EEE PPP LLL NNN EEE JJJ






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2

W yk ład 15 1 1




W ykład 15 1



CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie z podstawami przemian energetycznych oraz właściwościami substancji uczestniczących w tych przemianach oraz metodami obliczeń parametrów energetycznych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Fizyka

Matematyka


Stan termiczny czynnika, termiczne parametry stanu. Zerowa zasada termodynamiki. Termiczne równanie stanu gazu doskonałego, półdoskonałego i mieszaniny gazowej. Pojęcie przemiany termodynamicznej. Klasyfikacja przemian. I zasada termodynamiki. Energia układu termodynamicznego. Sposoby dostarczania i wyprowadzania energii z układu. Druga zasada termodynamiki – pojęcie entropii, zasada wzrostu entropii. Przemiany termodynamiczne gazów doskonałych i półdoskonałych: izochora, izobara, izoterma, adiabata, dławienie. Przemiany fazowe Para nasycona i przegrzana. Obiegi termodynamiczne – silników cieplnych, ziębiarki, pompy ciepła. Podstawowe pojęcia i mechanizmy wymiany ciepła. Rodzaje paliw. Proces spalania, temperatura spalania. Bilans masowy i cieplny pieca, kotła oraz ich sprawność. Wysokotemperaturowe nośniki ciepła, ogrzewanie elektryczne, indukcyjne, kombinowane. Ogrzewanie i chłodzenie bezprzeponowe, okresowe procesy cieplne. Chłodnictwo przemysłowe


Wykład konwencjonalny, ćwiczenia, projekt.



T1A_W02 T1A_W07

Zna podstawowe procesy termodynamiczne i parametry je opisujące. Zna działanie podstawowych maszyn i urządzeń cieplnych. Umie bilansować energię cieplną.

K_W07

T1A_U01 T1A_U13 T1A_U15

Potrafi dokonać krytycznej analizy funkcjonalności podstawowych maszyn i urządzeń cieplnych. Potrafi obliczać parametry procesów cieplnych i obiektów typu wymiennik ciepła. Potrafi wykorzystywać wykresy i tablice właściwości termodynamicznych.

K_U18



K_K03


Wykład – sprawdzian w formie pisemnej obejmujący 8 pytań teoretycznych. Maksymalna liczba punktów za pojedyncze pytanie – 2 pkt. Ogólna maksymalna liczba punktów - 16.

Skala ocen:

8 pkt. – 3.0

10 pkt. – 3.5

12 pkt. – 4.0

14 pkt. – 4.5

16 pkt. - 5.0

Projekt – uzyskanie pozytywnych ocen z 2 zadań projektowych w tym 1 zadania projektowe realizowane w zespołach 3-osobowych.

Ćwiczenia – uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch sprawdzianów pisemnych.

Ocena łączna z przedmiotu jest średnią arytmetyczną z wykładu i projektu lub wykładu i ćwiczeń.


Nakład pracy studenta 60 godzin, w tym udział w zajęciach 30 godzin, realizacja zadań projektowych/zadań rachunkowych 20 godzin, przygotowanie do sprawdzianów 10 godzin.


1. Szargut J.: Termodynamika, PWN, Warszawa, 2000.

2. Wiśniewski S., Wiśniewski T.: Wymiana ciepła, WNT, Warszawa, 1997.

3. Wiśniewski S.: Pomiary temperatury w badaniach silników i urządzeń cieplnych, WNT, Warszawa 1983.

4. Szargut J., Guzik A., Górniak H.: Zadania z termodynamiki technicznej, Wyd. Pol. Śląskiej, Gliwice, 2001.

SSS YYY SSS TTT EEE MMM YYY ZZZ AAA PPP EEE WWW NNN III EEE NNN III AAA JJJ AAA KKK OOO ŚŚŚ CCC III






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2

W ykład 15 1 I




W ykład 15 1 I Zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z systemami zapewnienia jakości w ujęciu teoretycznym oraz praktycznym.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Matematyka z elementami rachunku prawdopodobieństwa.


Treść wykładowa: Pojęcie jakości wyrobu. Rola zapewnienia jakości w systemie produkcyjnym. Zasady, narzędzia i metody służące do zapewnienia jakości. Wspomaganie komputerowe w systemach zapewnienia jakości. TQM jako przykład działania zabezpieczenia w systemie jakości. CAQ, CAD, CAM, CIM – systemy integrujące działania zarządcze w systemie zabezpieczenia jakości. Zasady ciągłego ulepszania jakości. Karty kontrolne, interpretacja i zastosowanie. Metody statystyczne kontroli jakości. Normy jakościowe, rodzaje oraz interpretacja.

Treść projektowa: Wartościowanie jakości wyrobu AGD. Budowa wykresu Ishikawy dla zadanego procesu wytwarzania lub wyrobu. Analiza FMEA złożonego procesu wytwarzania. TQM – opis systemu zabezpieczenia jakości dla wybranego zakładu przemysłowego. Dokumentacja służąca do zabezpieczenia jakości. Wspomaganie komputerowe CAQ – opis wybranego systemu. Karty kontrolne – budowa na przykładzie pomiarów zadanych próbek.



Projekty: Praca zespołowa w trakcie realizacji projektów. Prezentacja rozwiązań projektów, analiza

i dyskusja.


Efekty obszarowe


kierunkowe

T1A_W02

T1A_W09

T1A_W02

T1A_W02

Ma podstawową wiedzę na temat systemów zapewnienia jakości w zakładzie przemysłowym. Ma podstawową wiedzę dotyczącą systemów zapewnienia jakości. Ma podstawową wiedzę związaną z analizą systemową Ma podstawową wiedzę z zakresu kształtowania jakości wyrobu lub procesu.

K_W26

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Ma umiejętność samokształcenia się. Potrafi wykorzystać wiedzę do formułowania i rozwiązywania zadań z systemów zabezpieczenia jakości. Potrafi – zgodnie z zadanymi parametrami jakościowymi zaprojektować system kontroli jakości dla wyrobu lub procesu.

K_U31

T1A_K04 Potrafi odpowiednio określić priorytety służące do realizacji postawionego zadania.

K_K04




kierunków studiów


T1A_W02


T1A_K03

Ocena z realizacji projektów T1A_K04

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16



Udział w zajęciach 30(15) godz., przygotowanie do zajęć 0 godz., przygotowanie do egzaminu 0 godz., konsultacje 5(10) godz., przygotowanie do kolokwium 5(5), egzamin 0 godz., opracowanie projektu zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 5(5) = 50(50) godzin = 2 ECTS (w tym 35(25) godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 2 ECTS)


1. Łasiński K.: Metody usprawnienia kontroli jakości dla wyrobów o małych wymiarach z wykorzystaniem automatów kontrolnych zrobotyzowanych elementów pomocniczych. Oficyna Wydawnicza UZ, Zielona Góra, 2009.

2. Hamrol A.: Zapewnienia jakości w procesach wytwarzania. WPP, Warszawa 1995.

3. Hamrol A. Mantura W.: Zarządzanie jakością . Teoria i praktyka. PWN, Warszawa, 2002.

4. Stenbeck H.: Kompleksowe zarządzanie jakością. Placet, Warszawa, 1998.


1. Normy jakościowe ISO 9000

PPP EEE DDD AAA GGG OOO GGG III KKK AAA III SSS OOO CCC JJJ OOO LLL OOO GGG III AAA PPP RRR AAA CCC YYY

Kod przedmiotu:





Prowadzący:





Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2 Ćwiczenia 15 1 I Zaliczenie z oceną


W ykład 15 1 II Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z kluczowymi problemami występującymi we współczesnych zakładach pracy oraz rozwijanie umiejętności wdrażania właściwych form pomocy.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawy pedagogiki i socjologii.


Socjologia i pedagogika pracy jako dyscypliny pedagogiczne. Teoretyczne i metodologiczne podstawy socjologii i pedagogiki pracy. Socjolog i pedagog pracy (charakterystyki zawodowe). Problemy kształcenia przedzawodowego, prozawodowego, zawodowego oraz ustawicznego. Formy edukacji pozaszkolnej. Wpływ pracy zawodowej na życie człowieka aktywnego zawodowo oraz na funkcjonowanie jego rodziny. Zakład pracy jako system. Relacje osobowe w zakładzie pracy. Społeczne problemy zakładu pracy. Zjawiska dezorganizujące i patologiczne występujące we współczesnym zakładzie pracy.


Wykład, ćwiczenia praktyczne i różne odmiany dyskusji.


Efekty obszarowe


S1A_W01

S1A_W02

T1A_W03

T1A_W08

Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z pedagogiki i socjologii pracy, wykorzysta je w wypowiedziach słownych i pisemnych. Wyjaśnia rolę pedagoga i socjologa pracy w rozwiązywaniu problemów współczesnego zakładu pracy. Wykorzystuje wiedzę teoretyczną w działaniach podejmowanych w obszarze edukacji technicznej i informatycznej. Rozróżnia społeczne, ekonomiczne, prawne uwarunkowania działalności inżynierskiej.

K_W21

S1A_U02 Wykorzystuje podstawową wiedzę teoretyczną do opisu i analizy przyczyn problemów występujących w zakładach pracy w zakresie edukacji techniczno-informatycznej.

K_U15

T1A_K01 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.

K_K01

S1A_K02 Współdziała i pracuje w grupie przyjmując różne role zawodowe (np. przełożony, kierownik szczebla pośredniego, pracownik). Jest chętny do współdziałania w zespole.


Forma zaliczenia: wykład, ćwiczenia – zaliczenie z oceną.

Metody weryfikacji: aktywna obecność na zajęciach, sprawdzian wiadomości i umiejętności obejmujący ww. treści merytoryczne, pisemne opracowanie tematu wraz z jego prezentacją: „Jaki powinien być współczesny pracownik?” – wskazać jego cechy oraz przedstawić swoją opinię na temat wymagań (ich racjonalności) stawianych pracownikom przez pracodawców (można posłużyć się konkretnymi przykładami).


Ćwiczenia/wykład - 15 godzin;



1. Januszek H., Sikora J., Socjologia pracy, Poznań 2000.

2. Kwiatkowski S. M., Bogaj A., Baraniak B., Pedagogika pracy, Warszawa 2007.

3. Nowacki T., Leksykon pedagogiki pracy, Radom 2004.

4. Wiatrowski Z., Podstawy pedagogiki pracy, Bydgoszcz 2000.

5. Wołk Z., Kultura pracy, etyka i kariera zawodowa, Radom 2009.


1. Giddens A., Socjologia, Warszawa 2004.

2. Karney J. E., Psychopedagogika pracy, Warszawa 2007.

3. Kowalczuk R., Sieczyński T., Psychologia i socjologia pracy, Warszawa 1987.

4. Modzelewski W., Wprowadzenie do socjologii, Katowice 1999.

5. Polakowska-Kujawa J. (red.), Socjologia ogólna – wybrane problemy, Warszawa 2002.

6. Wątroba W., Socjologia – wstęp do praktycznej wiedzy socjologicznej, Wrocław 1998.

PPP OOO DDD SSS TTT AAA WWW YYY PPP RRR ZZZ EEE DDD SSS III ĘĘĘ BBB III OOO RRR CCC ZZZ OOO ŚŚŚ CCC III

Kod przedmiotu:





Prowadzący:






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1 IV

Zaliczenie z oceną

Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie z oceną


W ykład 15 1 IV Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami gospodarki rynkowej niezbędnymi do współczesnego rozumienia istoty przedsiębiorczości oraz rozwijanie umiejętności planowania własnej działalności gospodarczej.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawy ekonomii, teorii organizacji.


Cechy charakteryzujące gospodarkę rynkową. Przemiany gospodarcze w Polsce po 1989 roku i ich skutki dla

rozwoju przedsiębiorczości. Przedsiębiorczośd w gospodarce rynkowej. Człowiek jako istota przedsiębiorcza.

Funkcje, rodzaje i cechy przedsiębiorstw. Działalnośd gospodarcza – doradztwo związane z założeniem firmy,

etapy postępowania przy zakładaniu firmy (w Polsce oraz w wybranych krajach Unii Europejskiej). Pomoc

publiczna dla małych i średnich przedsiębiorstw (Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Regionalne Instytucje

Finansujące, Krajowy System Usług, Krajowy Fundusz Kapitałowy). Pomoc finansowa na prowadzenie działalności

gospodarczej udzielana ze środków Unii Europejskiej (w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki).

Trudności związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Analiza przykładowych planów działalności

gospodarczej.


Wykład, ćwiczenia praktyczne i różne odmiany dyskusji.


Efekty obszarowe


S1A_W01

S1A_W02

T1A_W03

T1A_W11

Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu przedsiębiorczości, wykorzysta je w wypowiedziach słownych i pisemnych.

Scharakteryzuje gospodarkę rynkową i zachodzące w niej przemiany. Stosuje wiedzę ogólną z przedsiębiorczości dla zaplanowania działalności obejmującej edukację techniczno-informatyczną. Planuje własną działalność gospodarczą wykorzystując wiedzą z zakresu przedsiębiorczości. Opisuje i analizuje formy pomocy oferowane na rynku dla małej i średniej przedsiębiorczości. Formułuje opinie na temat najważniejszych form prowadzenia działalności gospodarczej. Określa priorytety służące do realizacji zadań związanych z założeniem własnej działalności gospodarczej.

K_W22

S1A_U02

T1A_U05

Planuje własną działalność gospodarczą wykorzystując wiedzą z zakresu przedsiębiorczości. Opisuje i analizuje formy pomocy oferowane na rynku dla małej i średniej przedsiębiorczości. Formułuje opinie na temat najważniejszych form prowadzenia działalności gospodarczej. Określa priorytety służące do realizacji zadań związanych z założeniem własnej działalności gospodarczej.

Planuje samorozwój i edukację w zakresie zachowań przedsiębiorczych.

K_U17

T1A_K06 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy. K_K06


Forma zaliczenia: Wykład i ćwiczenia – zaliczenie z oceną.

Metody weryfikacji: aktywna obecność na zajęciach, sprawdzian wiadomości i umiejętności obejmujący ww. treści merytoryczne, pisemne opracowanie tematu wraz z jego prezentacją: „Plan działalności gospodarczej (rodzaj działalności dowolny) z uwzględnieniem oferowanej przez państwo oraz Unię Europejską pomocy finansowej dla małych i średnich przedsiębiorstw”.


Ćwiczenia i wykład - 30 godzin;



1. Godlewska-Majkowska H. (red), Jak założyć własną firmę?, Warszawa 2009.

2. Korcz I., Pietrulewicz B., Przedsiębiorczość: podstawy społeczno-pedagogiczne i ekonomiczne, Zielona Góra 2002.

3. Kuciński K. (red.), Przedsiębiorczość a rozwój regionalny w Polsce, Warszawa 2010.

4. Łączak A., Ewolucja prawa europejskiego i jego wpływ na działalność przedsiębiorstw, Sulechów 2008.

5. Wesołowska E., Psychologiczny portret prywatnego przedsiębiorcy, Olsztyn 2003.

6. Wach K., Jak założyć firmę w Unii Europejskiej, Kraków 2005.


1. Bremond J., Couet J.-F., Salort M.-M., Kompedium wiedzy o ekonomii, Warszawa 2005.

2. Marciniak S. (red.), Makro i mikroekonomia. Podstawowe problemy, Warszawa 1998.

3. Migdałek W., Gospodarka województwa lubuskiego – stan obecny i perspektywy, [w:] WUP w Zielonej Górze, Wyzwania lubuskiego rynku pracy „Rozwój z troską o człowieka, Zielona Góra 2008.

4. Milewski R. (red.), Podstawy ekonomii, Warszawa 1998.

5. Plawgo B., Przedsiębiorstwo jako podmiot działalności gospodarczej, [w:] Meredyk K. (red.), Ekonomia ogólna, Białystok 2007.

6. Popławska A., Krajowy System Usług dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw, [w:] WUP w Zielonej Górze, Wyzwania lubuskiego rynku pracy „Rozwój z troską o człowieka”, Zielona Góra 2008.

7. Urząd Statystyczny w Zielonej Górze, Roczniki statystyczne.

MMM EEE TTT OOO DDD OOO LLL OOO GGG III CCC ZZZ NNN EEE AAA SSS PPP EEE KKK TTT YYY PPP RRR OOO JJJ EEE KKK TTT OOO WWW AAA NNN III AAA III NNN ŻŻŻ YYY NNN III EEE RRR SSS KKK III EEE GGG OOO

((( ZZZ AAA JJJ ĘĘĘ CCC III AAA FFF AAA KKK UUU LLL TTT AAA TTT YYY WWW NNN EEE )))

Kod przedmiotu:

Typ p rzedmiotu: obieralny


Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Mirosław Matyjaszczyk

Prowadzący: dr Mirosław Matyjaszczyk,

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

5 W ykład 30/30 2/2 III, IV

Zaliczenie z oceną

Pro jekt 30/45 2/3 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z ogólnymi problemami procesu projektowo-konstrukcyjnego.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Umiejętność wykreślania inżynierskiego, podstawowe umiejętności zastosowania aparatu matematycznego w wyznaczaniu cech konstrukcyjnych.


Podstawowe pojęcia projektowania inżynierskiego, poziomy opisu projektów. Rola wiedzy o projektowaniu. Wymagania

stawiane procesowi projektowania. Etapy procesu projektowania. Rola modelowania w projektowaniu inżynierskim.

Metodyki i strategie projektowania. Metody projektowania: cechy metod algorytmicznych i heurystycznych. Zakres

współczesnych wymagao stawianych przedmiotom i podmiotom projektowania. Edytory graficzne. Projektowanie

strukturalne, tworzenie przy pomocy edytorów graficznych schematów obiektów. Symulatory w projektowaniu

technicznym. Struktura procesu projektowania, kryteria podziału procesu na struktury, rodzaje struktur. Modele struktur

procesu projektowania. Specyfikacja i weryfikacja projektowanych obiektów i systemów. Części składowe mikrostruktur:

analiza i synteza zadania i uzyskanych rozwiązao, optymalizacja i wybór rozwiązania. Modele matematyczne i modele

fizyczne. Rola koncypowania w projektowaniu technicznym. Podstawowe zasady projektowania. Wyznaczanie i szczegółowy

dobór cech konstrukcyjnych – metoda wyznaczników. Badania empiryczne a optymalizacja cech konstrukcyjnych. Elementy

teorii bezpieczeostwa i niezawodności konstrukcji.


Wykład, metoda problemowa, dyskusja, wykład problemowy, konwencjonalny, ćwiczenia praktyczne, giełda pomysłów.


Efekty obszarowe


T1A_W03

T1A_W10

Potrafi wyznaczać cechy konstrukcyjne wykorzystując wiedzę ogólną z studiowanych przedmiotów.

Wymienia podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz dostrzega konieczność zarządzania zasadami własności intelektualnej, potrafi korzystać z zasobów informacji patentowej.

K_W29

S1A_U02

S1A_U03

S1A_U07

T1A_U05

T1A_U16

Student analizuje i opisuje strukturę procesu projektowo-konstrukcyjnego, formułuje własne założenia funkcjonalno-konstrukcyjne oraz w sposób krytyczny wybiera optymalne rozwiązania.

Formułuje hipotezy i je weryfikuje.

Potrafi opisać i dokonać analizy istoty oraz możliwości komputerowego sprzętu i oprogramowania w działaniach wspomagających teorię i praktykę kształcenia.

Potrafi wskazać możliwości dalszego uczenia się i zaplanować proces samokształcenia.

Potrafi zaprojektować wybrany środek techniczny zgodny z zadaną specyfikacją techniczną i zrealizować stosując własne metody i narzędzia.

K_U28

S1A_K01

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie w zakresie osiągnięć naukowo-technicznych w celu optymalizowania rozwiązań inżynierskich.

T1A_K06 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy. K_K06


Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną.

Metody weryfikacji: wykonanie dokumentacji projektowo-konstrukcyjnej wg zadanego problemu z kryteriami oceny.


Ćwiczenia/wykład - 135 godzin;



1. Dietrych J., Projektowanie i konstruowanie. WNT. Warszawa 1974.

2. Dziama A., Metodyka konstruowania maszyn. PWN. Warszawa 1985.

3. Gasparski W., Projektoznawstwo. Elementy wiedzy o projektowaniu. WNT. Warszawa 1988.

4. Kukiełka L., Podstawy badań inżynierskich. PWN. Warszawa 2002.

5. Szymczak Cz., Elementy teorii projektowania. PWN. Warszawa 1998.

6. Tarnowski W., Podstawy projektowania technicznego. WNT. Warszawa 1997.


1. Tytyk E., Projektowanie ergonomiczne. PWN. Warszawa-Poznań 2001.

ZZZ AAA JJJ ĘĘĘ CCC III AAA FFF AAA KKK UUU LLL TTT AAA TTT YYY WWW NNN EEE

OOO CCC HHH RRR OOO NNN AAA ŚŚŚ RRR OOO DDD OOO WWW III SSS KKK AAA



Język nauczania: Język polski

Odpowiedzia lny za przedmiot : Dr Maria Suska

Prowadzący: Dr Maria Suska

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3 Pro jekt 30 2 II Zaliczenie z oceną


Projekt 15 II Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

poznanie podstawowych zagadnień związanych z ochroną środowiska, prawnych podstaw ochrony środowiska

WYMAGANIA WSTĘPNE:


Cele i znaczenie ochrony środowiska. Prawne podstawy ochrony środowiska. Systemy zarządzania środowiskowego wg ISO serii 14000, EMAS i inne normy. Metody zapobiegania zanieczyszczaniu atmosfery. Ochrona wód powierzchniowych. Zanieczyszczanie gleby — ochrona powierzchni ziemi. Odnawialne i alternatywne źródła energii. Cele i zadania monitoringu środowiskowego. Przeciwdziałanie zanieczyszczeniu środowiska. Zanieczyszczenie środowiska a stan zdrowia człowieka.


projekt – pogadanka, praca z dokumentem źródłowym, realizacja projektu


Efekty

obszarowe

Opis efektu kształcenia

Efekty

kierunkowe

T2A_W06

T2A_W08

T2A_W09

Ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeo, obiektów i systemów technicznych

w aspekcie stosowania najlepszych technik i technologii oraz ich wpływu na

środowisko. Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych,

ekonomicznych, i prawnych uwarunkowao działalności inżynierskiej i jej

oddziaływania na środowisko. Ma podstawową wiedzę dotyczącą zarządzania, w tym

zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwie.

K_W14

T2A_U05

T2A_U10

Ma umiejętnośd samokształcenia się m.in. w celu podnoszenia kwalifikacji i

kompetencji zawodowych z wykorzystaniem źródeł i zasobów bibliotecznych, źródeł

elektronicznych. Potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadao inżynierskich

— dostrzegad ich aspekty środowiskowe.

K_U14

T2A_K02

Ma świadomośd ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności

inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności

za podejmowane decyzje.

K_K02

T2A_K03 Potrafi współdziaład i pracowad w grupie, przyjmując w niej różne role. K_K03


prezentacja założeń i wyników opracowanego projektu ochrony wybranych elementów środowiska


Nakład pracy studenta 80 godzin, w tym udział w ćwiczeniach 30 godzin, przygotowanie do zajęć 10, realizacja projektu 30 godzin, przygotowanie do zaliczenia projektu 10 godzin.


1. Biernaciak, W. M. Gaczek, Ekonomiczne aspekty ochrony środowiska, Wyd. Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2001

2. K. Górka, B. Poskrobko, W. Radecki, Ochrona środowiska. Problemy społeczne, ekonomiczne i prawne, Warszawa 1995

3. Piontek, Koncepcja rozwoju zrównoważonego i trwałego Polski, Warszawa 2002

4. S. Siemiński, Zagrożenia środowiskowe, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2000

5. Poskrobko, Zarządzanie środowiskiem, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2005

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. D. Kiełczewski, Ekologia społeczna, Wyd. Ekonomia i Środowisko, Białystok 1999

2. czasopisma o tematyce ekologicznej

PPP RRR OOO JJJ EEE KKK TTT OOO WWW AAA NNN III EEE PPP RRR OOO CCC EEE SSS ÓÓÓ WWW TTT EEE CCC HHH NNN OOO LLL OOO GGG III CCC ZZZ NNN YYY CCC HHH






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1 VII


Pro jekt 15 1


W ykład 15 1 VII Zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z projektowaniem procesów technologicznych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Matematyka. Techniki wytwarzania. Materiałoznawstwo.


Treść wykładowa: Dokumentacja konstrukcyjna jako podstawa działań do projektowania procesów technologicznych. Czynniki wpływające na proces technologiczny. Dokumentacja technologiczna wyrobu (karta technologiczna, karta instrukcyjna, instrukcja uzbrojenia obrabiarki, instrukcja kontroli, instrukcja montażu, karta kalkulacyjna, spis pomocy warsztatowych, dokumenty dodatkowe). Materiały służące jako materiał konstrukcyjny (drewno, tworzywa sztuczne, półwyroby metalowe). Rodzaje obróbki. Czynniki wpływające na wielkości naddatków. Podział części elementów drewnianych wg podobieństwa technologicznego. Projektowanie procesu technologicznego typowych części elementów drewnianych. Montaż części elementów drewnianych. Wspomaganie komputerowe projektowania części maszyn oraz elementów drewnianych.

Treść projektowa: Dobór naddatków międzyoperacyjnych dla zadanej technologii wyrobu. Opracowanie procesu technologicznego wybranego wyrobu z materiałów drzewnych.





Efekty obszarowe


kierunkowe

T1A_W02

T1A_W02

T1A_W02

Ma podstawową wiedzę na temat projektowania procesów technologicznych. Ma podstawową wiedzę związaną z analizą procesów produkcyjnych i technologii projektowania procesów. Ma podstawową wiedzę z zakresu projektowania procesów technologicznych.

K_W16

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Ma umiejętność samokształcenia się w kierunku projektowania procesów technologicznych. Potrafi wykorzystać umiejętności do projektowania procesów technologicznych. Potrafi na podstawie analizy problemów zaprojektować procesy technologiczne wybranych elementów.

K_U08


K_K04




kierunków studiów



T1A_K03


T1A_K04

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16



Udział w zajęciach 15(15) godz., przygotowanie do zajęć 0 godz., przygotowanie do egzaminu 0 godz., konsultacje 10(15) godz., przygotowanie do kolokwium 15(15), egzamin 0 godz., opracowanie projektu zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 10 = 75(75) godzin = 3 ECTS (w tym 40(30) godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 3 ECTS)


1. Feld M.: Projektowanie procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, Warszawa 1983.

2. Bajkowski J.: Maszyny i urządzenia do obróbki drewna. WSiP, Warszawa 1997.

3. Szczuka J., Żurowski J.: Materiałoznawstwo przemysłu drzewnego. WSiP, Warszawa 1999.

4. Praca zbiorowa: Technologia drewna. Warszawa 2002.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Pachelska H.: Projektowanie zakładów mechanicznej obróbka drewna. SGGW, Warszawa 2006.

ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE JJJ AAA KKK OOO ŚŚŚ CCC III ĄĄĄ






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

4

W ykład 15 1 V




W ykład 15 1 V



CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z podstawowymi problemami zarządzania jakością w przedsiębiorstwie produkcyjnym.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Matematyka z elementami prawdopodobieństwa, podstawy konstrukcji maszyn.


Treść wykładowa: Podstawowe definicje i pojęcia jakościowe. Typowe parametry jakościowe charakteryzujące wyrób. Metody i narzędzia służące do zapewnienia jakości. Zasady projektowania jakości. Wspomaganie komputerowe w systemach jakości. Sterowanie jakością systemu produkcyjnego. Koszty jakości. Statystyczne metody kontrolne. Metody prewencyjne. Dokumentacja służąca zabezpieczeniu jakości. Analiza zastosowania norm ISO 9000. Optymalizacja systemów jakościowych.

Treść ćwiczeniowa: Metody ilościowego określania jakości. Zastosowanie analizy FMEA do określenia jakości wyrobu oraz procesu wytwarzania zadanego wyrobu. SKJ – Statystyczna kontrola jakości w zastosowaniach przemysłowych. Analiza kart kontrolnych. Dobór urządzeń kontrolujących parametry jakości.



Ćwiczenia: Praca zespołowa w trakcie realizacji ćwiczeń. Prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad otrzymanymi wynikami.


Efekty obszarowe


kierunkowe

T1A_W02

T1A_W02

T1A_W02

Ma podstawową wiedzę na temat zarządzania jakością w przedsiębiorstwie. Ma podstawową wiedzę związaną z analizą jakościową procesów produkcyjnych. Ma podstawową wiedzę z zakresu konstrukcji systemów zabezpieczenia jakości.

K_W26

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Ma umiejętność samokształcenia się w kierunku zarządzania jakością. Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań analizę jakości w przedsiębiorstwie. Potrafi na podstawie analizy problemów zaprojektować i nadzorować system zarządzania jakością.

K_U31


K_K04




kierunków studiów



T1A_K03

Ocena z realizacji ćwiczeń

T1A_K04

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Wykład zalicza się na podstawie końcowego kolokwium zaliczeniowego (praca pisemna). Zajęcia z ćwiczeń oceniane są na podstawie: obecności, wykonania wszystkich ćwiczeń i sporządzonych sprawozdań. Ocena ostateczna jest średnią z zaliczenia ćwiczeń i kolokwium.


Udział w zajęciach 30(30) godz., przygotowanie do zajęć 20(20) godz., przygotowanie do egzaminu 0 godz., przygotowanie pracy kontrolnej, sprawozdań, raportów itp. 15(15) konsultacje 10(10) godz., przygotowanie do kolokwium 10(10), egzamin 0 godz., opracowanie projektu 0, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 15(15) = 125(125) godzin = 4 ECTS (w tym 40(40) godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 4 ECTS)


1. Hamrol A., Mantura W.: Zarządzanie jakością, teoria i praktyka, PWN, Warszawa 1998.

2. Jens J.: Podstawy zarządzania jakością. PWN, Warszawa 2000.

3. Kindlarski E.: Kontrola i sterowanie jakością. Wyd. Politechniki Warszawskiej, 1993.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Hamrol A.: Zapewnienie jakości w procesach wytwarzania. Wyd. Politechniki Poznańskiej, 1995.

ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE PPP RRR OOO CCC EEE SSS AAA MMM III






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3 W ykład 15 1 VII





CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z podstawowymi problemami występującymi w zarządzaniu procesami.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Matematyka z elementami prawdopodobieństwa, techniki wytwarzania, podstawy zarządzania jakością.


Treść wykładowa: Podstawowe definicje i pojęcia zarządzania procesami. Analiza przebiegu procesu

wytwórczego. Typowe parametry procesów produkcyjnych. Metody i narzędzia służące do zarządzania procesami. Optymalizacja kosztów w systemach produkcyjnych. Zasady zarządzania procesami. Budowa łańcucha logistycznego w systemie wytwórczym. Kompleksowe problemy jakości – w procesach produkcyjnych. Rola standaryzacji w zarządzaniu procesami.

Treść ćwiczeniowa: Określenie łańcucha logistycznego. Budowa optymalnej struktury zarządzania w przedsiębiorstwie. Wyznaczenie minimalnych kosztów przepływu materiałów i wyrobów w przedsiębiorstwie. Optymalny dobór urządzeń technologicznych w systemie produkcyjnym. Optymalizacja kosztów transportu i magazynowania.





Efekty obszarowe


kierunkowe

T1A_W02

T1A_W02

T1A_W02

Ma podstawową wiedzę na temat zarządzania procesami. Ma podstawową wiedzę związaną z analizą procesową. Ma podstawową wiedzę z zakresu budowy systemu zarządzania procesami.

K_W21

K_W08

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Ma umiejętność samokształcenia się w kierunku zarządzania procesami. Potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań analizę procesową. Potrafi na podstawie analizy problemów zaprojektować i nadzorować system zarządzania procesami.

K_U15


K_K04




kierunków studiów



T1A_K03 Ocena z realizacji ćwiczeń

T1A_K04

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16



Udział w zajęciach 30(15) godz., przygotowanie do zajęć 10(15) godz., przygotowanie do egzaminu 0 godz., konsultacje 10(10) godz., przygotowanie do kolokwium 5(10), egzamin 0 godz., opracowanie projektu zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 10(10) = 75(75) godzin = 3 ECTS (w tym 40(25) godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 3 ECTS)


1. Hamrol A., Mantura W.: Zarządzanie jakością, teoria i praktyka, PWN, Warszawa 1998.

2. Jens J.: Podstawy zarządzania jakością. PWN, Warszawa 2000.

3. KindlarskiE.: Kontrola i sterowanie jakością. Wyd. Politechniki Warszawskiej, 1993.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Hamrol A.: Zapewnienie jakości w procesach wytwarzania. Wyd. Politechniki Poznańskiej, 1995.

ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE PPP RRR ZZZ EEE DDD SSS III ĘĘĘ BBB III OOO RRR SSS TTT WWW EEE MMM






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1 VII





CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką występującą w sferze zarządzania przedsiębiorstwem.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Matematyka.


Treść wykładowa: Obszar sterowania przepływem produkcji. Podstawowe działania związane z wytwarzaniem wyrobu. Kształtowanie techniczno-organizacyjnych warunków przepływu produkcji. Cechy charakterystyczne przepływu produkcji. Podstawowe pojęcia z teorii starowania. Przedsiębiorstwo produkcyjne jako układ cybernetyczny. Złożoność systemu starowania przepływem produkcji. Zasady sterowania przepływem produkcji. Struktura obciążeń stanowisk pracy. Planowanie zadań i obciążeń. Bilansowanie zadań ze zdolnością produkcyjną.

Treść ćwiczeniowa: Budowa struktury organizacyjnej przedsiębiorstw. Analiza struktury organizacyjnej parku maszynowego. Budowa systemu wytwarzania o specjalizacji technologicznej. Budowa systemu wytwarzania o specjalizacji przedmiotowej. Elementy układu cybernetycznego w modelowaniu systemu produkcyjnego. Analiza zadań i obciążeń. Wykres Gantta – projekt obciążeń rozłożonych w czasie.





Efekty obszarowe


kierunkowe

T1A_W02

T1A_W02

T1A_W02

Ma podstawową wiedzę na temat zarządzania przedsiębiorstwem. Ma podstawową wiedzę związaną z analizą zadań i obciążeń w przedsiębiorstwie produkcyjnym. Ma podstawową wiedzę z zakresu projektowania systemów pracy.

K_W20

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Ma umiejętność samokształcenia się w kierunku zarządzania przedsiębiorstwem. Potrafi wykorzystać umiejętności do nadzoru systemu zarządzania przedsiębiorstwem. Potraf na podstawie analizy problemów zaprojektować i nadzorować systemy zarządzania przedsiębiorstwem.

K_U31

K_U23


K_K04




kierunków studiów


T1A_W02 Kolokwium zaliczeniowe wykładu

T1A_K03

Ocena z realizacji ćwiczeń

T1A_K04

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16



Udział w zajęciach 30(15) godz., przygotowanie do zajęć 10(15) godz., przygotowanie do egzaminu 0 godz., konsultacje 10(10) godz., przygotowanie do kolokwium 5(10), egzamin 0 godz., opracowanie projektu zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 10(10) = 75(75) godzin = 3 ECTS (w tym 40(25) godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 3 ECTS)


1. Wróblewski J.: Podstawy sterowania przepływem produkcji. WNT, Warszawa 1993.

2. Durlik I.: Inżynieria zarządzania. Strategie organizacji i zarządzania produkcją. Placet, Warszawa 2000.


1. Żukowski P.: Kierowanie przedsiębiorstwem przemysłowym przy produkcji seryjnej. PWN, Warszawa 1989.

OOO BBB RRR ÓÓÓ BBB KKK AAA CCC HHH EEE MMM III CCC ZZZ NNN AAA III HHH YYY DDD RRR OOO TTT EEE RRR MMM III CCC ZZZ NNN AAA DDD RRR EEE WWW NNN AAA


Typ przedmiotu: Obieralny


Odpowiedzia lny za przedmiot : Dr hab. inż. Maria Kowal, prof. UZ

Prowadzący: Dr hab. inż. Maria Kowal, prof. UZ

Dr Czesław Częstochowski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1 6

Zaliczenie z oceną



W ykład 15 6

Zaliczenie z oceną

Laborator ium 15 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Poznanie metod obróbki chemicznej i hydrotermicznej drewna

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu: mechaniki, wytrzymałości materiałów i nauki o drewnie


WYKŁAD:

Drewno jako surowiec chemiczny. Rozwłóknianie drewna i wytwarzanie mas celulozowych. Uboczne produkty przemysłu celulozowego. Rozkładowa destylacja drewna. Metody hydrolitycznego rozkładu holocelulozy na cukry proste. Przerób hydrolizatów na białko paszowe i inne produkty. Wykorzystanie ligniny pohydrolitycznej. Procesy destylacji i ekstrakcji. Metody pozyskiwania oraz uszlachetniania kalafonii, terpentyny, garbników i innych leśnych produktów ubocznych. Utylizacja trocin, kory i igliwia. Ekonomiczne i ekologiczne aspekty chemicznego przerobu drewna. Czynniki wpływające na proces suszenia drewna. System drewno-woda-ciepło. Metody suszenia drewna. Wady drewna powstające w procesie suszenia. Klasyfikacja suszarek. Urządzenia pomiarowe, kontrolne, sterownicze. Warzenie i parzenie.

ĆWICZENIA LABORATORYJNE

1. Badania właściwości technologicznych sosnowej żywicy balsamicznej

2. Analiza techniczna kalafonii balsamicznej 3. Otrzymywanie oleju talowego 4. Analiza techniczna ciekłych produktów pirolizy 5. Analiza techniczna węgla drzewnego 6. Obliczanie parametrów kinetycznych procesu termicznego rozkładu składników biomasy


Wykład konwencjonalny

Ćwiczenia laboratoryjne


Opis efektu kształcenia

T1A_W06 T1A_W07

Potrafi ocenić, zweryfikować i zdecydować o przydatności drewna i materiałów drewnopochodnych w określonych warunkach pracy i procesach technologicznych. Zna właściwości drewna po obróbce chemicznej i hydrotermicznej. Ma podstawową wiedzę z zakresu badań doświadczalnych określających właściwości materiałów papierniczych i produktów rozkładu drewna.

K_W30

T1A_U08 T1A_U09

Potrafi pozyskać dane dotyczące właściwości materiałów papierniczych i innych produktów obróbki chemicznej i hydrotermicznej. Potrafi określać zależności pomiędzy budową materiału a jego właściwościami. Potrafi zastosować i zinterpretować normy badań podstawowych właściwości materiałów drzewnych i ich budowy. Potrafi właściwie interpretować uzyskane wyniki. Jest przygotowany do pracy w przemyśle oraz zna zasady bezpieczeństwa pracy

K_U29


K_K02



K_K03


Wykład – zaliczenie z oceną

Laboratorium – zaliczenie wszystkich ćwiczeń oraz kontrolnych sprawdzianów.

Ocena łączna z przedmiotu jest średnią arytmetyczną z zaliczenia wykładu i laboratorium.


Nakład pracy studenta 75 godzin, w tym udział w wykładach i ćwiczeniach laboratoryjnych 30 godzin, przygotowanie do zajęć 30 godzin, przygotowanie do zaliczenia 15 godzin


1. Prądzyński W. (2010): Przewodnik do ćwiczeń z podstaw chemii i wybranych polimerów. Uniwersytet Przyrodniczy Poznań

2. Surmiński J. (1995): Ćwiczenia z chemii stosowanej w drzewnictwie. Akademia Rolnicza Poznań

3. Surmiński J. (2000): Zarys chemii drewna. Akademia Rolnicza Poznań

4. Surmiński J. (2000): Budowa i morfologia surowców i mas włóknistych. Akademia Rolnicza Poznań

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Kiełczewski M., Zakrzewski R., Bartkowiak M. (2003): Chemiczny przerób drewna.

Akademia Rolnicza Poznań

2. Kozakiewicz P., Nicewicz D. (2003): Surowce włókniste i sposób ich rozdrabniania. Wydaw.. SGGW Warszawa

KKK OOO MMM PPP UUU TTT EEE RRR OOO WWW EEE WWW SSS PPP OOO MMM AAA GGG AAA NNN III EEE WWW TTT EEE CCC HHH NNN III CCC EEE






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1 VII




Projekt 15 1 VII Zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z komputerowym wspomaganiem w technice.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Techniki wytwarzania. Automatyzacja procesów produkcyjnych.


Treść wykładowa: Elementy systemu informacyjnego w technice. Analiza systemów informacyjnych. Komputerowe systemy wspomagające technikę. Projektowanie systemów informacyjnych. Wdrażanie systemów informacyjnych. Podstawowe systemy informatyczne wspomagające działania w organizacji, zarządzaniu i technologii. Systemy ekspertowe. Systemy wspomagania decyzji. Efekty komputeryzacji systemów technicznych w zakładach przemysłowych.

Treść projektowa: Projekt algorytmu doboru urządzenia kontrolno sortującego. Projekt algorytmu bazy danych biblioteki cyfrowej. Projekt wdrożenia komputerowego wspomagania zarządzania w technice.





Efekty obszarowe


kierunkowe

T1A_W02

T1A_W09

T1A_W02

Ma podstawową wiedzę na temat komputerowego wspomagania w technice. Ma podstawową wiedzę dotyczącą systemów komputerowego wspomagania. Ma podstawową wiedzę związaną z budową i projektowaniem systemów komputerowych.

K_W04

K_W20

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16

Ma umiejętność samokształcenia się. Potrafi wykorzystać wiedzę do formułowania i rozwiązywania zadań technicznych z zastosowaniem komputera. Potrafi zaprojektować system kontroli jakości dla wyrobu lub procesu

K_U23

K_U31


K_K04




kierunków studiów


T1A_W02


T1A_K03


T1A_K04

T1A_U05

T1A_U09

T1A_U16



Udział w zajęciach 30(15) godz., przygotowanie do zajęć 10(15) godz., przygotowanie do egzaminu 0 godz., konsultacje 10(10) godz., przygotowanie do kolokwium 5(10), egzamin 0 godz., opracowanie projektu 0, zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 10(10) = 75(75) godzin = 3 ECTS (w tym 40(25) godz. z bezpośrednim udziałem nauczyciela = 3 ECTS)


1. Kisielnicki J., Sroka J.: Metody projektowania i wdrażania systemów. A.W. Placet, Warszawa 2001.

2. Łasiński K.: Metody usprawnienia kontroli jakości dla wyrobów o małych wymiarach z wykorzystaniem automatów kontrolnych zrobotyzowanych elementów pomocniczych. Oficyna Wydawnicza UZ, Zielona Góra 2009.

3. Durlik I.: Inżynieria zarządzania. Strategie organizacji i zarządzania produkcją. Placet, Warszawa 2000.

4. Hamrol A. Mantura W.: Zarządzanie jakością . Teoria i praktyka. PWN, 2002.

5. Stenbeck H.: Kompleksowe zarządzanie jakością. Placet, 1998.


1. Brzeziński M.: Organizacja sterowanie produkcją. Placet, Warszawa 2002

EEE RRR GGG OOO NNN OOO MMM III AAA WWW YYY RRR OOO BBB ÓÓÓ WWW III AAA NNN TTT RRR OOO PPP OOO MMM EEE TTT RRR III AAA




Odpowiedzia lny za przedmiot : Andrzej Lasota

Prowadzący: Andrzej Lasota, Paweł Kaźmierczak

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

6

W ykład 30 2

I


Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt


W ykład 15 1

I


Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z teoretyczną wiedzą dotyczącą: podstaw antropometrii i jej roli w ergonomii; ergonomii wyrobów, projektowania i oceny artefaktów technicznych z uwzględnieniem wymagań człowieka. Wykształcenie praktycznych umiejętności w zakresie pomiarów podstawowych cech antropometrycznych, modelowania i oceny stopnia dostosowania tworów technicznych do człowieka.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu podstaw ergonomii.


Wykład. Antropometria. Geneza, istota, zasady pomiarów, centyle. Antropometria i biomechanika w

ergonomii. Somatotyp.

Ergonomia wyrobów. Podstawowe pojęcia, nurty w ergonomii, cykl życia tworu technicznego, geneza projektowania ergonomicznego. Systemy projektowane, projektujące. Procesy decyzyjne i

ergonomiczne kryteria projektowe. Heurystyczne wspomaganie procesów twórczych w projektowaniu. Struktura projektowania ergonomicznego. Diagnoza ergonomiczna. Metody,

procedury i techniki diagnostyczne. Ocena ergonomiczności jako rezultat diagnozy. Komputerowe wspomaganie projektowania i diagnozy ergonomicznej.

Laboratorium: Pomiary podstawowych cech antropometrycznych. Granice zasięgu kooczyn górnych. Obszary pracy.

Somatotyp. Modelowanie elementów sterujących, sygnalizacyjnych. Projektowanie rozmieszczenie elementów.

Ergonomiczna ocena wyrobów.


Wykład: prezentacja.

Laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne, symulacja, modelowanie.


Efekty obszarowe


T2A_W03

T2A_W04

Ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą ergonomię wyrobu. Ma szczegółową wiedzę z zakresu diagnozy i projektowania ergonomicznego.

K_W18

T2A_U01

T2A_U08

T2A_U10

Potrafi pozyskiwać niezbędne dane antropometryczne z właściwych źródeł oraz wykonywać pomiary podstawowych cech antropometrycznych i wyznaczać obszary pracy. Potrafi modelować i oceniać wybrane wyroby techniczne pod kątem dostosowania do wymagań człowieka.

K_U20

T2A_K02 Ma świadomośd ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności

inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym

odpowiedzialności za podejmowane decyzje

K_K02

T2A_K03 Potrafi współdziaład i pracowad w grupie, przyjmując w niej różne role K_K03

T2A_K06 Potrafi myśled i działad w sposób kreatywny i przedsiębiorczy K_K06


Wykład: kolokwium (pytania otwarte, min 51% na zaliczenie)

Laboratorium: ocena zadań, prac, ocena raportów z ćwiczeń. Ocena końcowa – średnia z ocen.


Nakład pracy: 150 godzin


1. Batogowska A., Słowikowski J., Atlas antropometryczny dorosłej ludności Polski dla potrzeb projektowania, Prace i Materiały, zeszyt 149, IWP, Warszawa 1994

2. Górska E., Ergonomia: projektowanie, diagnoza, eksperymenty, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002

3. Górska E., Tytyk E., Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy – materiały pomocnicze do ćwiczeń projektowych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1996

4. Jabłoński J. (red), Ergonomia produktu. Ergonomiczne zasady projektowania produktów, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2006

5. Koradecka D. (red), Bezpieczeństwo pracy i ergonomia, CIOP, Warszawa 1997

6. Malinowski A., Bożiłow W., Podstawy antropometrii: metody, techniki, normy, PWN, Warszawa-Łódź, 1997

7. Tytyk E., Projektowanie ergonomiczne, PWN, Warszawa-Poznań 2001


1. Dobrzański T., Rysunek techniczny maszynowy, WNT, Warszawa 2004

2. Gedliczka A., Pochopień P., Szklarska A., Welon Z., Atlas miar człowieka. Dane do projektowania i oceny ergonomicznej, CIOP, Warszawa, 2001

3. Nowak E., Atlas antropometryczny populacji polskiej – dane do projektowania, IWP, Warszawa 2000

4. Słowikowski J., Metodologiczne problemy projektowania ergonomicznego w budowie maszyn, CIOP, Warszawa 2000

5. Zbiór Polskich Norm z zakresu ergonomii i projektowania

ZZZ AAA GGG AAA DDD NNN III EEE NNN III AAA PPP RRR AAA WWW NNN EEE BBB HHH PPP

Kod przedmiotu: _



Odpowiedzia lny za przedmiot : Dr inż. Marek Rybakowski

Prowadzący: Dr inż. Marek Rybakowski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia stacjonarne

2 Ćwiczenia 30 2 IV Zaliczenie z oceną


Ćwiczenia 30 2 IV Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Ukierunkowanie przyszłego inżyniera na studiowanie ze zrozumieniem zagadnieo prawnych

w zakresie bezpieczeostwa i higieny pracy oraz interpretowanie przepisów dotyczących ochrony

pracy; wykorzystywania przepisów dotyczących ochrony pracy w działaniach na rzecz

kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe wiadomości i umiejętności rozumienia systemu prawnego w Polsce i Unii Europejskiej, ergonomii i bhp.


Główne źródła prawnej ochrony pracy – ustawy, rozporządzenia, układy pracy, regulaminy, normy. Regulacje prawne z zakresu ochrony pracy. Schemat ochrony pracy w Polsce. Obowiązki pracodawcy i pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Akty prawa zharmonizowanego (dyrektywy ekonomiczne i społeczne) w odniesieniu do obowiązków dotyczących projektantów, konstruktorów, producentów i użytkowników środków produkcji

w zakresie bhp. Profilaktyczna ochrona zdrowia – zapobieganie chorobom zawodowym i innym schorzeniom związanym z pracą. Służba medycyny pracy jako element systemu ochrony pracy. Obowiązki szkoleniowe pracowników w zakresie bhp. Środki ochrony pracy. Szczegółowa ochrona pracy – analiza treści Ustawy „Prawo pracy”. Wypadki przy pracy i choroby zawodowe. Szczegółowa ochrona pracy – wzmożona ochrona pracy kobiet i młodocianych. Specjalna ochrona pracy osób niepełnosprawnych. Konsultacje w zakładzie pracy w zakresie bhp. Analiza społecznych i ekonomicznych skutków nieprzestrzegania przepisów ochrony pracy.


Ćwiczenia - pogadanka, prelekcja, metoda tekstu przewodniego, praca z tekstem, praca z dokumentem źródłowym.


Tabelaryczna forma opisu efektów:

Odniesienie

do EK dla obszaru

nauk

Kierunkowe efekty kształcenia

– wiadomości / umiejętności / postawy studenta

Kierunkowe

efekty

kształcenia

S1A_U02

Potrafi wykorzystad podstawową wiedzę teoretyczną i

pozyskiwad dane do analizowania konkretnych procesów i

zjawisk prawnych w zakresie ochrony pracy. Umie

interpretowad źródła prawa odnoszące się do ochrony zdrowia i

bezpieczeostwa pracy w szczególności „Prawo Pracy” i

wykorzystywad je na rzecz kształtowania bezpiecznych i

higienicznych warunków pracy, umie przyswajad zachodzące

zmiany w systemie prawnym bhp.

K_ U22

S1A_U05

Prawidłowo posługuje się systemami normatywnymi oraz

wybranymi normami i regułami prawnymi w celu rozwiązania

konkretnego zadania z zakresu bezpieczeostwa higieny pracy,

rozumie i interpretuje przepisy dotyczących ochrony pracy.

Potrafi odnajdywad źródła prawne dotyczące bezpieczeostwa

pracy i ochrony zdrowia pracowników.

K_ U26

S1A_K01

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie w odniesieniu do

zagadnieo prawnych bhp

K_ K08

S1A_K04

Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu inspektora bhp poprzez globalne myślenie o ochronie i bezpieczeństwie pracy człowieka oraz jego wartości.

K_ K11


Ćwiczenia: prace kontrolne. Ocena końcowa – średnia z ocen.




Forma zajęć Nakład pracy studenta – studia stacjonarne

Liczba godzin

Ćwiczenia godziny kontaktowe 30

Praca samodzielna zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 20

Praca samodzielna przygotowanie prac kontrolnych 40

Suma przewidywanych nakładów godzinowych studenta 90


1. Bukała W., BHP w szkole. Praktyczny poradnik z dokumentacją. Wyd. ODiDK, Gdańsk 2008.

2. BHP w firmie. Poradnik praktyczny. Wyd. Wiedza i Praktyka. Warszawa 2008, 2009.

3. Doliwa-Klepacki Z. M., Integracja europejska po zakończeniu negocjacji Polski z UE. Białystok 2003.

4. Europeizacja polskiego prawa pracy. Red. W. Sanetra, Warszawa 2004.

5. Kodeks Pracy. Ujednolicony tekst ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r., ze zmianami.

6. Promocja zdrowia w środowisku pracy, red. E. Kowal. Zielona Góra 2005.

7. Rospond H., Podstawowe obowiązki pracodawcy w zakresie BHP. Wyd. O. S. PIP im. Prof. J. Rosnera, Wrocław 2005.

8. 9.Ustawy: o Państwowej Inspekcji Pracy, o Dozorze Technicznym, o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE III CCC HHH EEE MMM III CCC ZZZ NNN EEE ŚŚŚ RRR OOO DDD OOO WWW III SSS KKK OOO PPP RRR AAA CCC YYY




Odpowiedzia lny za przedmiot : dr Grzegorz Dudarski

Prowadzący: dr Grzegorz Dudarski, mgr Paweł Kaźmierczak

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

6

W ykład 15 1

IV

ZO

Ćwiczenia

Laborator ium 15 1 ZO


W ykład 15 1

IV

ZO

Ćwiczenia


CEL PRZEDMIOTU:

1. Poznanie czynników fizycznych i chemicznych występujących w środowisku pracy.

2. Umiejętność identyfikacji czynników szkodliwych.

3. Znajomość metod pomiarowych oraz umiejętność pomiaru i oceny oddziaływania wybranych czynników na człowieka w środowisku pracy.

4. Znajomość synergicznego oddziaływania wybranych czynników.

5. Umiejętność prognozowania poziomu emisji wybranych czynników szkodliwych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

podstawy ergonomii, fizjologii człowieka, podstawy technologii produkcji,


1. Pojęcie fizycznego środowiska pracy. Podstawowe pojęcia. 2. Charakterystyka czynników szkodliwych, uciążliwych i niebezpiecznych w środowisku pracy. 3. Podstawowe normy i akty prawne związane z oceną i analizą czynników szkodliwych w środowisku pracy. 4. Skutki oddziaływania na człowieka w środowisku pracy wybranych czynników szkodliwych, z grupy czynników

fizycznych oraz chemicznych, w szczególności: drgao mechanicznych, hałasu, hałasu ultradźwiękowego, mikroklimatu, promieniowania elektromagnetycznego, ultrafioletowego, promieniowania podczerwonego, pyłów przemysłowych i innych.

5. Metody pomiaru i oceny wybranych czynników szkodliwych, z grupy czynników fizycznych oraz chemicznych, w szczególności: drgao mechanicznych, hałasu, hałasu ultradźwiękowego, mikroklimatu, promieniowania elektromagnetycznego, ultrafioletowego, promieniowania podczerwonego, pyłów przemysłowych i innych.


Wykład: wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny, wykład problemowy

Laboratorium: pogadanka, pokaz, pomiar, ćwiczenia laboratoryjne, dyskusja,


Efekt kształcenia dla kierunku Odniesienie do

efektów

obszarowych

ma szczegółową wiedzę związaną z wybranymi zagadnieniami z zakresu studiowanego kierunku studiów

T1A_W01

K_W01 Potrafi nazwać i wskazać podstawowe akty prawne, standardy i normy techniczne w zakresie pomiaru i oceny czynników szkodliwych w środowisku pracy.

K_W01 Potrafi opisać podstawowe metody pomiaru i oceny czynników fizycznych i chemicznych w środowisku pracy

potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie

T1A_U01

K_U01 Potrafi zastosować i zinterpretować podstawowe akty prawne, standardy i normy techniczne w celu oceny czynników szkodliwych w środowisku pracy.

potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski

T1A_U08

K_U01 Potrafi zaplanować i przeprowadzić pomiar wybranych czynników szkodliwych w środowisku pracy

K_U02 Potrafi zinterpretować uzyskane wyniki pomiarów czynników szkodliwych

K_U03 Potrafi przeprowadzić symulację komputerową propagacji i oddziaływania wybranych czynników szkodliwych w środowisku pracy

zna typowe technologie inżynierskie w zakresie studiowanego kierunku studiów lnzA_W05

K_W01 Potrafi opisać wybrane technologie produkcji, przetwarzania, obróbki itp. ze szczególnym uwzględnieniem występujących czynników szkodliwych na stanowiskach pracy

potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania i ocenić — zwłaszcza w powiązaniu ze studiowanym kierunkiem studiów — istniejące rozwiązania techniczne, w szczególności urządzenia, obiekty, systemy, procesy, usługi

T1A_U013

K_U01 Potrafi opisać wybrane procesy technologiczne w kontekście emisji czynników szkodliwych z grupy fizycznych i chemicznych

K_U04 Potrafi zidentyfikować czynniki szkodliwe na podstawie analizy procesu technologicznego


Laboratorium: Wykonanie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych i pozytywne oceny

z przygotowania teoretycznego do ćwiczeń. Wykonanie wszystkich sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych przewidzianych programem nauczania oraz ich pozytywna ocena. Pozytywne oceny z bieżącego przygotowania studenta do zajęć.

Wykład: Kolokwium.

Ocena łączna z przedmiotu jest średnią arytmetyczną ocen z egzaminu i laboratorium.


Forma zajęć Nakład pracy studenta Liczba godzin

Wykład: godziny kontaktowe 15

przygotowanie do kolokwium 35

Laboratorium: godziny kontaktowe 15

praca samodzielna i przygotowanie do zajęć 35



1. Bezpieczeństwo pracy i ergonomia, pod red. D. Koradeckiej, Centralny Instytut Ochrony Pracy Warszawa 2001

2. Lewandowski J., Ergonomia. Wyd. PWN Warszawa-Łódź 2001

3. Lipowczan A., Podstawy pomiarów hałasu. Wyd. GIG Warszawa-Katowice 1987

4. Augustyńska D., Pleban D., Mikulski W., Tadzik P., Ocena emisji hałasu maszyn. Metody i wymagania. Wyd. CIOP 2000

5. Ochrona przed drganiami i hałasem w środowisku pracy. Pod red. Augustyńska D.

6. Sidor T., Podstawy metrologii: Przegląd metod i przyrządów pomiarowych. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy, Katowice 2008.

7. Czynniki szkodliwe w środowisku pracy - Wartości dopuszczalne. red. D. Augustyńska, M. Pośniak, Wyd. CIOP-PIB Warszawa 2007

8. Jankowski T., Jankowska E., Ocena zagrożenia pyłami emitowanymi z maszyn do pomieszczeń pracy. Wyd. CIOP-PIB Warszawa 2006

9. Literatura uzupełniająca:

10. Kaczmarska A., D. Augustyńska, Z. Engel, P. Górski Przemysłowe zabezpieczenia przed hałasem infradźwiękowym i niskoczęstotliwościowym. Wybrane elementy i modele Wyd. CIOP-PIB Warszawa 2006

11. Olszewski J., Podstawy ergonomii i fizjologii pracy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 1997

javascript:open_window(

12. Rączkowski B., BHP w praktyce. Wydanie XI, Wyd. ODDK, Gdańsk 2007

13. Ślezak J.,: Ochrona pracy. Poradnik dla służb bhp.

DDD III AAA GGG NNN OOO SSS TTT YYY KKK AAA III KKK OOO MMM PPP UUU TTT EEE RRR OOO WWW EEE WWW SSS PPP OOO MMM AAA GGG AAA NNN III EEE

PPP RRR OOO JJJ EEE KKK TTT OOO WWW AAA NNN III AAA EEE RRR GGG OOO NNN OOO MMM III CCC ZZZ NNN EEE GGG OOO





Prowadzący: Andrzej Lasota

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład

VI

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt


W yk ład

VI

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt

CEL PRZEDMIOTU:

Wykształcenie praktycznych umiejętności posługiwania się metodami komputerowymi stosowanymi w diagnozie ergonomicznej, ocenie obciążenia operatorów pracą, ergonomicznym projektowaniu stanowisk pracy.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu podstaw ergonomii, grafiki inżynierskiej.


Diagnoza i ocena dyskomfortu operatorów, ocena obciążenia statycznego operatorów, obciążeń posturalnych i ryzyka MSDs (w pozycji siedzącej oraz stojącej), w pracach o charakterze powtarzalnym, ocena obciążenia

zadaniem. Ocena stanowiska komputerowego, ocena transportu ręcznego. Metody komputerowe: WinCameronDiscomfort, WinOWAS, WinRULA, WinREBA, WinOCRA, WinJSI, WinQEC.

Projektowanie stanowiska komputerowego – ErgoEazer, program typu CAD.


Ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem oprogramowania komputerowego, projekt.


Efekty obszarowe


T1A_U07

T1A_U08

T1A_U16

Potrafi przeprowadzić ergonomiczną ocenę, interpretować wyniki i wyciągać wnioski, zaprojektować proste stanowisko pracy uwzględniające wymogi ergonomiczne z wykorzystaniem metod komputerowych.

K_U33

T1A_U10

T1A_U13

Potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich – dostrzegać aspekty ergonomiczne w systemach technicznych. Potrafi krytycznie ocenić różne aspekty obciążenie pracą operatorów na wybranych stanowiskach pracy pod kątem wymogów ergonomicznych.

K_U34


K_K02


Ocena zadań, ocena raportów z ćwiczeń, ocena projektów. Ocena końcowa – średnia z ocen.




1. Batogowska A., Słowikowski J., Atlas antropometryczny dorosłej ludności Polski dla potrzeb projektowania, Prace i Materiały, zeszyt 149, IWP, Warszawa 1994


3. Horst W., Ryzyko zawodowe na stanowisku pracy. Część I. Ergonomiczne czynniki ryzyka, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2004


5. Tytyk E., Projektowanie ergonomiczne, PWN, Warszawa-Poznań 2001


1. Dokumentacja oprogramowania

2. Gedliczka A., Pochopień P., Szklarska A., Welon Z., Atlas miar człowieka. Dane do projektowania i oceny ergonomicznej, CIOP, Warszawa, 2001

3. Nowak E., Atlas antropometryczny populacji polskiej – dane do projektowania, IWP, Warszawa 2000

MMM OOO NNN III TTT OOO RRR III NNN GGG ŚŚŚ RRR OOO DDD OOO WWW III SSS KKK AAA




Odpowiedzia lny za przedmiot : mgr Paweł Kaźmierczak

Prowadzący: mgr Paweł Kaźmierczak

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład

VII

Ćwiczenia



W ykład

VII

Ćwiczenia


CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie z celami, zadaniami oraz podstawami prawnymi funkcjonowania Państwowego Monitoringu Środowiska (PMŚ). Nabycie umiejętności pozyskiwania informacji dotyczących stanu środowiska, jak również analizy poszczególnych jego komponentów.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu fizyki oraz chemii.


Struktura Państwowego Monitoringu Środowiska. Model DPSIR jako podstawa funkcjonowania PMŚ. Rola Państwowego Monitoringu Środowiska w procesie raportowania o stanie poszczególnych komponentów środowiskowych. Pozyskiwanie, gromadzenie, analizowanie i upowszechnianie informacji, dotyczących stanu poszczególnych elementów przyrodniczych. Monitoring jakości powietrza. Monitoring jakości wód. Monitoring pól elektromagnetycznych. Monitoring hałasu. Pomiar i ocena hałasu emitowanego przez źródła przemysłowe i komunikacyjne (drogi, linie kolejowe). Ocena gospodarki odpadami.


Laboratorium: pomiary realizowane w terenie, studia przypadków.


K_W32

Ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeo, obiektów i systemów technicznych w aspekcie stosowania najlepszych

technik i technologii oraz ich recyklingu i utylizacji ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych,

ekonomicznych, i prawnych uwarunkowao działalności inżynierskiej i jej oddziaływania na środowisko. Ma podstawową

wiedzę dotyczącą zarządzania, w tym zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwie.

T1A_W06

T1A_W08

T1A_W09

K_U31

Ma umiejętnośd samokształcenia się m.in. w celu podnoszenia kwalifikacji i kompetencji zawodowych z wykorzystaniem

źródeł i zasobów bibliotecznych, źródeł elektronicznych. potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadao

inżynierskich — dostrzegad ich aspekty środowiskowe.

T1A_U05

T1A_U10

K_K02 Ma świadomośd ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na

środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje T1A_K02


Laboratorium: ocena raportów z ćwiczeń. Ocena końcowa – średnia z ocen.



Forma zajęć Nakład pracy studenta Liczba godzin

Laboratorium: godziny kontaktowe 30

zapoznanie się ze źródłami literaturowymi 20

opracowanie raportów na bazie przeprowadzonych pomiarów środowiskowych

40



1. Program Paostwowego Monitoringu Środowiska Województwa Lubuskiego, Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Zielonej Górze

2. Pietrewicz J. W., Ochrona środowiska w warunkach globalizacji, Wyd. SGH, Warszawa 2011 3. Wolaoski N., Ekologia człowieka. Podstawy ochrony środowiska, Wyd. PWN, Warszawa 2007 4. Kozłowski S., Ekorozwój, Wyd. PWN, Warszawa 2001


1. Richling A., Ekologia krajobrazu, Wyd. PWN, Warszawa 1998 2. Strzałko J., Mossor – Pietraszewska T., Kompendium wiedzy o ekologii, Wyd. PWN,

Warszawa – Poznao 2001

MMM EEE TTT OOO DDD OOO LLL OOO GGG III AAA EEE RRR GGG OOO NNN OOO MMM III III III LLL OOO GGG III SSS TTT YYY KKK AAA





Prowadzący: Andrzej Lasota

K_K03 Potrafi współdziaład i pracowad w grupie, przyjmując w niej różne role T1A_K03

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład

VII

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt


W ykład

VII

Ćwiczenia


Seminar ium

Warsztaty

Pro jekt

CEL PRZEDMIOTU:

Wykształcenie umiejętności praktycznego stosowania metod do rozwiązywania problemów dotyczących ergonomii środowiska pracy.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu podstaw ergonomii.


Metody oceny dyskomfortu (MSDs) operatorów oraz ergonomicznych czynników ryzyka, zmęczenia pracą, obciążenia sylwetki operatorów w związku z wykonywanymi zadaniami (stanowiska o charakterze fizycznym, w tym zadania o charakterze powtarzalnym), obciążenia na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe.


Laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne, symulacja, studia przypadków.


Efekty obszarowe


T1A_U10

T1A_W04

T1A_U08

T1A_U11

T1A_U13

Student potrafi dostrzegać aspekty ergonomiczne w systemach technicznych oraz potrafi rozpoznać problemy środowiska pracy. Zaproponować procedurę oceny obciążenia pracą oraz ergonomicznych czynników ryzyka. Przeprowadzić ergonomiczne oceny w środowisku pracy. Interpretować wyniki i wyciągać wnioski. Potrafi krytycznie analizować i oceniać istniejące rozwiązania techniczne pod kątem dostosowania do operatorów; w szczególności: metody pracy, realizowane zadania.

K_U36


K_K02


Laboratorium: ocena zadań, ocena raportów z ćwiczeń. Ocena końcowa – średnia z ocen.




1. Abt S., Woźniak H., Podstawy logistyki, Wyd. UG, Gdańsk, 1993


3. Horst W., Ryzyko zawodowe na stanowisku pracy. Część I. Ergonomiczne czynniki ryzyka, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2004


5. Pacholski L. (red.), Ergonomia, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1986


1. Borowiecki D., Obciążenie psychonerwowe, ATEST – Ochrona Pracy, nr 2/2003 s. 38-39

2. Paluch R., Ocena zmęczenia na podstawie subiektywnego odczucia – kwestionariusz japoński, Bezpieczeństwo pracy, nr 7-8, s 6, 1985

3. Rączkowski B., BHP w praktyce, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk 2006

Documents

UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ MECHANICZNY...Studia na kierunku edukacja techniczno-informatyczna są dostępne dla wszystkich zainteresowanych osób, które posiadają świadectwo