Techniki kompilacji

Techniki kompilacji

Wykład I

1

Adam Piotrowski

Katedra Mikroelektroniki i Technik Informatycznych

tel: 042 631 27 20e-mail: [email protected]

http://lux.dmcs.pl/tk/http://www.dmcs.pl/~komam/tkz

2

Literatura• Podstawowa

– A.V. Aho, R. Sethi, J. D. Ullman, "Compilers - Principles, Techniques, and Tools", Addison-Wesley 2007 (polskie wydanie WNT 2002)

– W. M. Waite, G. Goos, "Konstrukcjakompilatorów", WNT 1989

• Uzupełniająca– John R. Levine, "Linkers and

Loaders", Morgan Kaufmann Publishers 1999 (manuskrypt dostepny online)

– S. S. Muchnick, "Advanced Compiler Design and Implementation", Morgan Kaufmann Publishers 1997

3

Zagadnienia• Część teoretyczna

– Kompilacja programów– Translacja kodu języka wysokiego poziomu

do języka symbolicznego– Analizator leksykalny– Analizator składniowy– Gramatyka, języki używane w budowie

kompilatora• Część praktyczna

– Programy do budowy kompilatora (flex i bison)

– Zarządzane kompilacją projektu (program make)

4

Wykład I - Zagadnienia

• Kompilacja programów– proces kompilacji– budowa kompilatora

• Translacja kodu języka wysokiego poziomu do języka symbolicznego – projekt kompilatora dla wirtualnego procesora

5

Napisaliśmy program, jak go

uruchomić?• Kompilator– Przetwarza cały program na postać

zrozumiałądla procesora (C/C++, Fortran)

• Interpreter– Przetwarza osobno każdą pojedynczą

instrukcję (Vbasic, Python, Języki skryptowe, Bash)

• Rozwiązania pośrednie– Kod pośredni, interpretowany przez

procesor wirtualny (Java)6

System przetwarzania języków

7

Szkieletowy program główny

Preprocesor

Program źródłowy

Kompilator

Wynikowy program w asemblerze

Asembler

Przemieszczalny kod maszynowy

Program ładujący/konsolidator

Bezwzględny kod maszynowy

Biblioteki, przemieszczalne pliki obiektowe

gcc test.o –o test

gcc –E test.c –o test.i

gcc –S test.c –o test.s

as test.s –o test.o

typedef unsigned char __u_char;typedef unsigned short int __u_short;typedef unsigned int __u_int;typedef unsigned long int __u_long;

extern int fclose (FILE *__stream);

extern int fflush (FILE *__stream);

int main(){ printf("Hello world\n"); return 0;}

#include <stdio.h>

int main(){ printf("Hello world\n"); return 0;}

.file "main.c" .section .rodata.LC0: .string "Hello world" .text.globl main .type main, @functionmain:.LFB2: pushq %rbp.LCFI0: movq %rsp, %rbp.LCFI1: movl $.LC0, %edi call puts movl $0, %eax leave ret

Elementy kompilatora

8

Analizator leksykalny

Analizator składniowy

Analizator semantyczny

Gen. kodu pośredniego

Optymalizator kodu

Generator kodu

Program źródłowy

Program wynikowy

Tablica symboli

Obsługa błędów


9





Optymalizator kodu

Generator kodu

Program źródłowy

Program wynikowy

Tablica symboli

Obsługa błędów

Przechowuje informacje na temat stałych, zmiennych, funkcji, procedur zadeklarowanych w programie. MAKRA NIE SĄ UMIESZCZANE W TABLICY SYMBOLI

Informacje w tablicy symboli są zbierane podczas analizy leksykalnej i składniowej, natomiast są wykorzystywane podczas analizy syntaktycznej, optymalizacji i generacji koduidentyfikator typ adres

pozycja real 0

poczatek real 8

tempo real 16


10





Optymalizator kodu

Generator kodu

Program źródłowy

Program wynikowy

Tablica symboli

Obsługa błędów

W przypadku błędu nie przerywamy procesu kompilacji, próbujemy zastosować techniki odzyskiwania kontroliRodzaje błędów:

•leksykalne (błędnie wpisany identyfikator, słowo kluczowe lub operator)•składniowe (wyrażenie arytmetyczne z niewyważonymi nawiasami)•semantyczne (zastosowanie operatora do niekompatybilnego typu)•logiczne (wywołanie rekurencji w nieskończonej pętli, sprawdzanie warunku który nigdy nie będzie prawdziwy)


11





Optymalizator kodu

Generator kodu

Program źródłowy

Program wynikowy

Tablica symboli

Obsługa błędów

Zadania:•czytanie znaków z wejścia i produkcja sekwencji symboli leksykalnych dla analizatora składniowego•eliminacja komentarzy i białych znaków•informowanie o aktualnym numerze analizowanego wiersza•rozwijanie makr preprocesora•uzupełnianie tablicy symboli

Analiza leksykalna• Pojęcia podstawowe

– symbol leksykalny (atomy leksykalne)• np. id, liczba_rzeczywista, liczba_calkowita

– leksem• np. „ala”, 3.14, 3

– wzór• Powody rozdzielenia analizy leksykalnej i

składniowej– prostota projektowania– poprawienie wydajności– zwiększenie przenośności kompilatora

• opisywane za pomocą prostych gramatyk lub wyrażeń regularnych (automaty stanowe)

12

Analiza leksykalna• Większość symboli leksykalnych należy do jednej z grup:

– nazwy (identyfikatory)– słowa zarezerwowane (ustalony podzbiór zbioru nazw)– liczby całkowite– liczby rzeczywiste– łańcuchy znakowe– operatory:

• addytywne (+, -),• unarne (+, -),• multiplikatywne (*, /)• relacyjne (<, >, =, <=, >=, <>)• logiczne (and, or, not)• przypisania (:=)

– ograniczniki jednoznakowe: ; , [ ] ( ) .– ograniczniki dwuznakowe: (* , *), +=, ++ itd.

13


pozycja := poczatek + tempo * 60

14

identyfikator

identyfikator identyfikator liczba

op_mul

op_add

op_przypisania

identyfikator

typ adres

pozycja real 0

poczatek real 8

tempo real 16

Symbole leksykalne:

Leksemy:

identyfikator:zbiór zaczynający się od litery lub podkreślenia, po którym następuje dowolnie długi ciąg liter, cyfr, podkreśleń

op_add: operator dodawania lub odejmowaniaop_mul:

operatory mnożenia i dzieleniaop_przypisania: operator składający się ze znaku „:” po którym następuje znak „=„


15





Optymalizator kodu

Generator kodu

Program źródłowy

Program wynikowy

Tablica symboli

Obsługa błędów

Zadania:•weryfikacja poprawności składniowej programu źródłowego•wykrycie i neutralizacja błędów składniowych•transformacja struktury programu do postaci drzewa wywodu

Formalna gramatykabezkontekstowa

• Zbiór tokenów (symboli leksykalnych) zwanych symbolami terminalnymi

• Zbiór symboli nieterminalnych• Zbiór produkcji, z których każda składa się

z symbolu nieterminalnego, zwanego lewą stroną produkcji, strzałki oraz sekwencji tokenów i symboli nieterminalnych, zwanej prawą stroną produkcji

• Jednego wyróżnionego symbolu nieterminalnego, zwanego symbolem startowym

16

Analiza składniowaistrukcja_przypisania -> identyfikator ':=' wyrażenie

wyrażenie -> liczba wyrażenie -> identyfikator wyrażenie -> wyrażenie '+' wyrażenie wyrażenie -> wyrażenie '*' wyrażenie

17

instrukcja przypisania

identyfikator wyrażenie

wyrażenie

wyrażeniewyrażenie

identyfikator

pozycja := początek +

identyfikator

wyrażenie

tempo +

liczba

60


18





Optymalizator kodu

Generator kodu

Program źródłowy

Program wynikowy

Tablica symboli

Obsługa błędów

Zadania:•weryfikacja poprawności semantycznej programu źródłowego•sprawdzenie czy zmienne są zadeklarowane•sprawdzenie zgodności pomiędzy parametrami aktualnymi i formalnymi procedur i funkcji•sprawdzenie czy obiekty nie są deklarowane wielokrotnie

Analiza semantyczna

19

instrukcja przypisania

identyfikator wyrażenie

wyrażenie

wyrażeniewyrażenie

identyfikator

pozycja := początek +

identyfikator

wyrażenie

tempo +

liczba

60

inttireal

identyfikator

typ adres

pozycja real 0

poczatek real 8

tempo real 16


20





Optymalizator kodu

Generator kodu

Program źródłowy

Program wynikowy

Tablica symboli

Obsługa błędów

Zadania:•generacja kodu pośredniego, niezależnego od sprzętu oraz wejściowego języka programowania•umożliwia przenośność kompilatora pomiędzy różnymi architekturami oraz językami•umożliwia implementację optymalizacji niezależnych od docelowej architektury oraz wejściowego języka programowania

Generacja kodu pośredniego• Trójadresowy kod pośredni

– każdy rozkaz oprócz przypisania może mieć co najwyżej jeden operator

– podczas translacji kodu drzewa wyprowadzeń do kodu trójadresowego kompilator może wstawić dodatkowe zmienne tymczasowe przechowujące tymczasowe wyniki operacji

– niektóre z operacji trójadresowych mogą mieć mniej niż trzy argumenty

21

temp1 := inttoreal (60)temp2 := id1 * temp1temp3 := id2 + temp2id3 := temp3


22





Optymalizator kodu

Generator kodu

Program źródłowy

Program wynikowy

Tablica symboli

Obsługa błędów

Zadania:•poprawa efektywności kodu wynikowego, ograniczenie rozmiaru oraz czasu wykonania programu•może być wykonywana na wielu poziomach (kod źródłowy, kod pośredni, kod wynikowy)

Przykładowe algorytmy optymalizacji

• usuwanie kodu martwego• eliminacja podwyrażeń wspólnych• propagacja kopii• zmienne indukcyjne• redukcja mocy• użycie tożsamości algebraicznych

23

Optymalizacja

24


konwersja z liczby typu int na liczbę typu real na etapie generacji kodu

temp1 := tempo * 60.0pozycja := poczatek + temp1

redukcja zmiennej tmp3


25





Optymalizator kodu

Generator kodu

Program źródłowy

Program wynikowy

Tablica symboli

Obsługa błędów

Zadania:•wygenerowanie kodu wynikowego w postaci:

•kodu asemblera•przemieszczalnego kodu maszynowego•gotowego programu wykonywalnego

•wybór rozkazów•przydział rejestrów

Generacja kodu

26


MOVF 16, R2MULF #60.0, R2MOVF 8, R1ADDF R2, R1MOVF R1,0

identyfikator

typ adres

pozycja real 0

poczatek real 8

tempo real 16

Translacja pojedynczej instrukcji

27



id1 := id2 + id3 * 60

:=

id1 +

id2id3

*

60



id1

:=+

id2id3

*

60

inttoreal

Generacja kodu pośredniego


Optymalizator kodu

temp1 := tempo * 60.0pozycja := poczatek + temp1

Generator kodu

MOVF 16, R2MULF #60.0, R2MOVF 8, R1ADDF R2, R1MOVF R1,0

Przykład: budowa kompilatora gcc

28

Brak tablicy symboli !!!

Generacja kodu

• Procesor docelowy– architektura harwardzka– architektura pamięć-pamięć– kompilacja do postaci asemblera

symbolicznego• z adresami bezwzględnymi zmiennych• z adresami symbolicznymi rozkazów

• Dostępna implementacja wzorcowa kompilatora oraz maszyny wirtualnej

29

Dziękuję za uwagę

30

Documents

Techniki kompilacji