1
Een portie is geen helezak Weten hoeveel precles ergens vanmageten is lastig. Soms wordt de voedingswaarde op hetetiket aangegeven per honderd gram, maar ook vaak per portie. Endie porties zijn vaak onrealistisch klein,wantwie eet er per keer nu precies vijfenrwintig gram chips of vier gram chocola? D00R rLEUR HÀRïEL ekker op de bank eeE filmpjekijkenmeteen zak chips, het ultieme gevoel vanontspanning. Ie begint met een handje, maarvoor defilm goed enwel op de helft is, is dezak leeg. Toch maar even op deachterkant kijkenhoweel calorieën er precies inziften. Een portieis honderdveertig calorieën. Valtmee, zou je denken. Maar in dehele zakzittenmaar liefst acht porties, meer dande helftvanhet aantal calorieën dat een gemiddelde vrouw per dagnodig heeftlVolgende keer dus yartevoren chipjes tellen. Die verwarrende weergave op yer- pakkingen is ook punt vandiscussie in deVerenigde Staten. TheFood andDrug Administration, de Amerikaanse Voedsel en Waren Autoriteit.staat daar je al een aantal jaren onder drukorrr v;rrr fabrikanten te eisen dat ze mccr rc:r. listische portiegroottes op vcrp:rkkirr- genzetten. Vorige weekbr';rcht ecn onafhankelijke wetenschirppclijkc organisatie, die de voedselveiligheid en gezondheid waarborgt, een lijst naarbuiten vanwelke producten er portie- groottes op deverpak- kingenstaan die hct minst realistisch zijn.De meest leugenachtige etiketten zijn die van :. soep in blik, bakspray, ijs en koffie- creamcrs. ,,Mcnscn interpreteren deporties die genocurd worden vaak op een manicldic lretbeste is voorhenzelf en etcll duurdoor meer dangoed is. Het is rrct rrls metlijnen, als je juist nict rrrccr rlan cenbepadde hoeveel- hcirl v:ru ietsntag eten, gaje vaak orrlrcwusl lllccreten. Fabrikanten slrr'lcrr hierhandig op in", zegt diëtis- tc Arrl3ele llirkker. Voltr;e ns llakker worden mensen rrukkelijk op hetverkeerde been gezet dorrr de etiketten: ,,Want wat is bij- voorbccld prccics honderd gram? Mijn olrfosrirrl; tott ziittonrcr ecnplaatic bij te zcttcrr. lhn kurrncn rnensen ccht zicnhocvccl hct is. OÍ een maat, bijvoorbeeld een x aantal lepels.,' :...:..: Op dit "' momentis ':"1ï:- viq tebrr- " ,ïffï; moeten :::, ,' houden en dusmogen ze kleine portiegroottes op deverpakkingzetten. Sandra de )ong vande Consumentenbond ver- telt: ,,Het blijk dat er maar wat wordt gedaan. Bij het ene merk chocola is een portie eenstukje vanviergram, bij het andere merk is een portie vijfenveertig gram. Eengoede vergelij- king doen wordtvoor mensen die . graageen gezonde keuze maken,erg lastig.Daarnaast is vier gramfu'n, onrealistisch Heinehoeveelheid vóor een portie, dat het voor de consument kan lijken dat hij veel mindercaloriën binnenkrijgt dandaadwerkelijk ge- beurt. Bovendien is het nietwaar- schijnlijk dat hij hct bij zo'n klein stukje houdt." Daarom heeftde Consumenren- bond zich er hardvoor gemaakt dat fabrikanten vanaf dit najaar verplicht zijn om de inhoudweerte geven per honderd gram.Maardat moet nog officieel vastgesteld worden door het Europees Parlement. De )ong: ,,Fabri- kanten doenhet wel al, maarheel beperk. Als dit vastgesteld wordt, krijgende fabrikanten nogvijfjaar om de inhoudop alle produc- ten op deze manier te benoemen. Dushetgaat nog wel even duren voordat goed vergelijken vanproduc- ten mogelijk wordt." Lieyer zou de Consumentenbond ziendat de producenten een voor- beeld nemen aanEngeland, waar fabrikanten werken met het zoge- naamde verkeerslichtensysteem. Daarbij is in éénoogopslag re zien of een product veel, matig ofweinig suiker, zout ofvet beyal Dat voorstel is helaas afgewezen door Europa. De Jong: ,,We blijven proberen om fabri- kanten te overtuigen om dit wel te gebruiken. Wehopendanook dat de EU het over een aantal jaar alsnog verplicht stelt.Wij blijven daar in ieder geval voor strijden." Voorlopig mogen de fabrikanten dus blijven doen wat zewillen wat betreft deportiegrootte. De /ong: ,,Blijkbaar is het Europees Parlement er door een lobbyvanuitde fabrikan- ten vanovertuigd dat dit systeem vrijwillig moetkunnen wordentoege- Past." Naast het stoplichtensysteeem zouden gestandaardiseerde porties wellicht eenoplossing kunnen bie- den.Geen goed plan, volgens diëtist Angele Bakker: ,,Porties zijn natuurlijk persoonsgebonden. Een man vantwee meter magmeereten daneen vrouw vanéén meter vijftig." , ,ll I .'. rl;t ib\*;!;u tL

Spits over portiegrootte

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Artikel over portiegrootte en hoe je bewuster kunt eten.Met Angele Bakker van Nooitmeeropdieet.nl

Citation preview

Page 1: Spits over portiegrootte

Een portie is geen hele zakWeten hoeveel precles ergens van mag etenis lastig. Soms wordt de voedingswaarde ophet etiket aangegeven per honderd gram,maar ook vaak per portie. En die porties zijnvaak onrealistisch klein, want wie eet er perkeer nu precies vijfenrwintig gram chips ofvier gram chocola? D00R rLEUR HÀRïEL

ekker op de bank eeEfilmpje kijken met een zakchips, het ultieme gevoelvan ontspanning. Ie begint

met een handje, maarvoor de filmgoed en wel op de helft is, is de zakleeg. Toch maar even op de achterkantkijken howeel calorieën er preciesinziften. Een portie is honderdveertigcalorieën. Valt mee, zou je denken.Maar in de hele zak zitten maar liefstacht porties, meer dan de helft van hetaantal calorieën dat een gemiddeldevrouw per dag nodig heeftl Volgendekeer dus yartevoren chipjes tellen.

Die verwarrende weergave op yer-pakkingen is ook punt van discussiein de Verenigde Staten. The Foodand Drug Administration, deAmerikaanse Voedsel enWaren Autoriteit. staat daar

je

al een aantal jaren onder druk orrr v;rrrfabrikanten te eisen dat ze mccr rc:r.listische portiegroottes op vcrp:rkkirr-gen zetten. Vorige week br';rcht ecnonafhankelijke wetenschirppclijkcorganisatie, die de voedselveiligheiden gezondheid waarborgt, eenlijst naar buiten van welkeproducten er portie-groottes op de verpak-kingen staan die hctminst realistischzijn. De meestleugenachtigeetiketten zijndie van

:.

soep in blik, bakspray, ijs en koffie-creamcrs.

,,Mcnscn interpreteren de portiesdie genocurd worden vaak op eenmanicl dic lret beste is voor henzelfen etcll duurdoor meer dan goed is.Het is rrct rrls met lijnen, als je juistnict rrrccr rlan cen bepadde hoeveel-hcirl v:ru iets ntag eten, gaje vaakorrlrcwusl lllccr eten. Fabrikantenslrr'lcrr hier handig op in", zegt diëtis-tc Arrl3ele llirkker.

Voltr;e ns llakker worden mensenrrukkelijk op het verkeerde been gezetdorrr de etiketten: ,,Want wat is bij-voorbccld prccics honderd gram? Mijnolrfosrirrl; tott ziitt onr cr ecn plaaticbij te zcttcrr. lhn kurrncn rnensen cchtzicn hocvccl hct is. OÍ een maat,

bijvoorbeeld een xaantal lepels.,'

:...:..: Op dit"' moment is

':"1ï:-viqtebrr-

" ,ïffï;moeten

::: , , ' houden

en dus mogen ze kleine portiegroottesop deverpakkingzetten. Sandra de)ong van de Consumentenbond ver-telt: ,,Het blijk dat er maar wat wordtgedaan. Bij het ene merk chocola iseen portie een stukje van vier gram,bij het andere merk is een portievijfenveertig gram. Een goede vergelij-king doen wordtvoor mensen die .graag een gezonde keuze maken, erglastig. Daarnaast is vier gramfu'n,onrealistisch Heine hoeveelheid vóoreen portie, dat het voor de consumentkan lijken dat hij veel minder caloriënbinnenkrijgt dan daadwerkelijk ge-beurt. Bovendien is het niet waar-schijnlijk dat hij hct bij zo'n kleinstukje houdt."

Daarom heeft de Consumenren-bond zich er hard voor gemaakt datfabrikanten vanaf dit najaar verplichtzijn om de inhoud weer te geven perhonderd gram. Maar dat moet nogofficieel vastgesteld worden door hetEuropees Parlement. De )ong: ,,Fabri-kanten doen het wel al, maar heelbeperk. Als dit vastgesteld wordt,krijgen de fabrikanten nog vijfjaar omde inhoud op alle produc-ten op deze manier tebenoemen. Dus hetgaatnog wel even duren

voordat goed vergelijken van produc-ten mogelijk wordt."

Lieyer zou de Consumentenbondzien dat de producenten een voor-beeld nemen aan Engeland, waarfabrikanten werken met het zoge-naamde verkeerslichtensysteem.Daarbij is in één oogopslag re zien ofeen product veel, matig ofweinigsuiker, zout ofvet beyal Dat voorstelis helaas afgewezen door Europa. DeJong: ,,We blijven proberen om fabri-kanten te overtuigen om dit wel tegebruiken. We hopen dan ook dat deEU het over een aantal jaar alsnogverplicht stelt. Wij blijven daar inieder geval voor strijden."

Voorlopig mogen de fabrikantendus blijven doen wat ze willen watbetreft de portiegrootte. De /ong:,,Blijkbaar is het Europees Parlementer door een lobby vanuit de fabrikan-ten van overtuigd dat dit systeemvrijwillig moet kunnen worden toege-Past."

Naast het stoplichtensysteeemzouden gestandaardiseerde portieswellicht een oplossing kunnen bie-den. Geen goed plan, volgens diëtistAngele Bakker: ,,Porties zijn natuurlijkpersoonsgebonden. Een man van tweemeter mag meer eten dan een vrouwvan één meter vijftig."

,,ll I. ' .

rl;t

ib\*;!;u tL