Skrocony program szkolenia podstawowego.pdf

1

MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ

SZTAB GENERALNY WOJSKA POLSKIEGO

SKRÓCONY PROGRAM

SZKOLENIA PODSTAWOWEGO

SIŁ ZBROJNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WARSZAWA

2015

2

SPIS TREŚCI

1. ZASADY OGÓLNE .................................................................................................................. 4 1.1. ZAŁOŻENIA OGÓLNE ............................................................................................................. 4 1.2. STRUKTURA SZKOLENIA ...................................................................................................... 5 1.2.1. ROZLICZENIE CZASU SZKOLENIA ....................................................................................... 5 2. USTALENIA ORGANIZACYJNE, SZKOLENIOWE I METODYCZNE ..................................... 6 2.1. PRZYGOTOWANIE SZKOLENIA ............................................................................................. 6 2.2. WYKORZYSTANIE CZASU SZKOLENIOWEGO .................................................................... 7 2.3. ZESTAWIENIE GODZIN PROGRAMOWYCH ......................................................................... 8 2.4. ROZLICZANIE I EWIDENCJONOWANIE DZIAŁALNOŚCI SZKOLENIOWEJ ....................... 9 2.5. KOMPETENCYJNY ZAKRES ODPOWIEDZIALNOŚCI SZKOLENIOWEJ ...........................10 2.6. WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE W ZAKRESIE ..................................... 11

REALIZACJI ZASADNICZYCH TEMATÓW SZKOLENIOWYCH ..........................................11 2.6.1. REGULAMINY ........................................................................................................................13 2.6.2. PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA.....................................................................13 2.6.3. TAKTYKA ................................................................................................................................13 2.6.4. SZKOLENIE STRZELECKIE ..................................................................................................14 2.6.5. ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW ........................................................................15 2.6.6. SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE ........................................................................15 2.6.7. OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA .............................................................16 2.6.8. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA ..................................................................16 2.6.9. ŁĄCZNOŚĆ .............................................................................................................................17 2.6.10. WYCHOWANIE FIZYCZNE ....................................................................................................17 2.6.11. SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................17 2.6.12. BUDOWA I EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO ...................................................18 2.6.13. ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE .......................................................................................18 2.6.14. PROFILAKTYKA POŻAROWA ...............................................................................................18 2.6.15. SZKOLENIE PRAWNE ...........................................................................................................18 2.6.16. SZKOLENIE BHP ........................................................................................................................ 3. PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA.........................................................................19 3.1. ETAP I – SZKOLENIE ZAPOZNAWCZE ................................................................................19 3.1.1. PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO ...........................19 3.1.1.1. REGULAMINY ........................................................................................................................19 3.1.1.2. PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA.....................................................................21 3.1.2. SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................22 3.1.3. SZKOLENIE LOGISTYCZNE .................................................................................................23 3.1.3.1. EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO ............................................23 3.1.4. SZKOLENIE OGÓLNE............................................................................................................24 3.1.4.1. SZKOLENIE PRAWNE ...........................................................................................................24 3.1.4.2. SZKOLENIE BHP ....................................................................................................................25 3.2. ETAP II – SZKOLENIE INDYWIDUALNE ...............................................................................26 3.2.1. PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO ...............................26 3.2.1.1. REGULAMINY ........................................................................................................................26 3.2.1.2. PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA.....................................................................30 3.2.2. SZKOLENIE BOJOWE ...........................................................................................................31 3.2.2.1. TAKTYKA ................................................................................................................................31 3.2.2.2. SZKOLENIE STRZELECKIE ..................................................................................................38 3.2.2.3. ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW ........................................................................46 3.2.2.4. SZKOLENIE INŻYNIERYJNO-SAPERSKIE ...........................................................................47 3.2.2.5. OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA .............................................................49 3.2.2.6. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA ..................................................................55 3.2.2.7. ŁĄCZNOŚĆ .............................................................................................................................57 3.2.2.8. WYCHOWANIE FIZYCZNE ....................................................................................................59 3.2.2.9. SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................63 3.2.3. SZKOLENIE LOGISTYCZNE .................................................................................................65 3.2.3.1. BUDOWA I EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO ...................................................65 3.2.3.2. ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE .......................................................................................65 3.2.4. SZKOLENIE OGÓLNE............................................................................................................67 3.2.4.1. SZKOLENIE PRAWNE ...........................................................................................................67 4. OCENA POZIOMU WYSZKOLENIA ......................................................................................68

3

4.1. OGÓLNE ZASADY OCENY POZIOMU WYSZKOLENIA ......................................................68 4.2. PRZEDMIOTOWY ZAKRES EGZAMINÓW, STRZELAŃ I ĆWICZEŃ PODLEGAJĄCYCH

OCENIE ..................................................................................................................................70 5. WSPARCIE I ZABEZPIECZENIE SZKOLENIA ......................................................................71 5.1. ILOŚĆ ŚRODKÓW ZABEZPIECZENIA MATERIAŁOWO – TECHNICZNEGO

ZALECANYCH DO REALIZACJI TEMATÓW SZKOLENIOWYCH ........................................71 5.1.1. TAKTYKA ................................................................................................................................71 5.1.2. SZKOLENIE STRZELECKIE ..................................................................................................73 5.1.3. ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW ........................................................................73 5.1.4. SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE ........................................................................74 5.1.5. OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA .............................................................74 5.1.6. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA ..................................................................75 5.1.7. ŁĄCZNOŚĆ .............................................................................................................................75 5.1.8. SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................75 5.2. WYKAZ SYMULATORÓW I URZĄDZEŃ SZKOLNO – TRENINGOWYCH ZALECANYCH

DO WYKORZYSTANIA W SZKOLENIU PROGRAMOWYM .................................................76 5.3. WYKAZ ZASADNICZYCH DOKUMENTÓW NORMUJĄCYCH PROCES SZKOLENIA. .....76 5.3.1. REGULAMINY ........................................................................................................................76 5.3.2. PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA.....................................................................76 5.3.3. TAKTYKA ................................................................................................................................77 5.3.4. SZKOLENIE STRZELECKIE ..................................................................................................78 5.3.5. ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW ........................................................................78 5.3.6. SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE ........................................................................78 5.3.7. OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA .............................................................79 5.3.8. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA ..................................................................79 5.3.9. ŁĄCZNOŚĆ .............................................................................................................................79 5.3.10. WYCHOWANIE FIZYCZNE ....................................................................................................80 5.3.11. SZKOLENIE MEDYCZNE .......................................................................................................81 5.3.12. EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO ......................................................................82 5.3.13. SZKOLENIE PRAWNE ...........................................................................................................82 5.3.14. SZKOLENIE BHP ....................................................................................................................83 6. ZAŁĄCZNIKI ...........................................................................................................................84 ZAŁACZNIK NR 1 - WZÓR DIAGRAMU SZKOLENIA PODSTAWOWEGO ........................................ 84 ZAŁĄCZNIK NR 2 - WZÓR ŚWIADECTWA UKOŃCZENIA SZKOLENIA PODSTAWOWEGO .......... 85 ZAŁĄCZNIK NR 3 - WZÓR KARTY WYNIKÓW SZKOLENIA .............................................................. 86

4

ZASADY OGÓLNE

1.1. ZAŁOŻENIA OGÓLNE

1. Niniejszy „Skrócony program szkolenia podstawowego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” zwany dalej „Skróconym programem szkolenia” przeznaczony jest do realizacji skróconego szkolenia podstawowego żołnierzy w Siłach Zbrojnych RP. Stanowi obowiązującą koncepcję przedmiotową, metodyczną i organizacyjną procesu szkolenia podstawowego żołnierzy służby przygotowawczej, jednolitą w całych Siłach Zbrojnych RP będących absolwentami szkół realizujących programy nauczania zawierające treści określone w „Minimum programowym realizowanym w ramach innowacyjnych programów przysposobienia obronnego lub edukacji dla bezpieczeństwa oraz członków organizacji pozarządowych wymaganych do podpisania porozumień z komendami centrów szkolenia i szkół wojskowych”.

2. Struktura „Skróconego programu szkolenia” opracowana została zgodnie z zatwierdzonym przez Szefa Sztabu Generalnego WP „Modelem szkolenia SZ RP w warunkach pełnej profesjonalizacji” oraz obowiązującym w SZ RP „Programem szkolenia podstawowego w SZ RP”.

3. Główne zadania szkolenia podstawowego żołnierzy są następujące:

a) zapoznanie z podstawowymi uwarunkowaniami służby żołnierza w SZ RP,

b) wdrożenie do służby w SZ RP z uwzględnieniem warunków służby w jednostce wojskowej,

c) opanowanie teorii i umiejętności praktycznych potrzebnych do działania we wszystkich stanach funkcjonowania SZ RP (pokoju, wojny oraz w ramach zarządzania kryzysowego),

d) rozwijanie sprawności fizycznej w zakresie umożliwiającym prawidłowe wykonywanie zadań związanych ze specyfiką służby wojskowej,

e) zweryfikowanie zdolności psychofizycznych w celu określenia predyspozycji szkolonych do dalszej służby, w tym predyspozycji do dalszego szkolenia w ramach konkretnej specjalności wojskowej.

4. Skrócone szkolenie podstawowe jest ukierunkowane na przygotowanie żołnierzy SZ RP do osiągnięcia następujących standardów:

a) opanowanie podstawowych zasad bojowego zachowania się i indywidualnego działania w zależności od sposobu oddziaływania przeciwnika,

b) przygotowanie do realizacji zadań ogniowych z wykorzystaniem etatowej broni strzeleckiej,

c) opanowanie podstawowych umiejętności i przyswojenie wiedzy z zakresu szkolenia bojowego i logistycznego wojsk, umożliwiających realizację zadań w ramach działań podczas pokoju, kryzysu i wojny.

5. Ponadto żołnierze powinni:

a) znać: treść „Regulaminu Ogólnego SZ RP”, budowę i zasady działania oraz możliwości ogniowe etatowej broni

strzeleckiej,

5

zasady posługiwania się podstawowymi środkami łączności, będącymi na wyposażeniu SZ RP,

zasady bezpieczeństwa podczas posługiwania się etatową bronią strzelecką oraz granatami ręcznymi,

podstawowe uregulowania prawne dotyczące pełnienia służby wojskowej,

podstawowe uregulowania „Ustawy o ochronie informacji niejawnych”; b) umieć:

przygotować się do działań na polu walki, prowadzić je i funkcjonować po ich zakończeniu,

prowadzić celny ogień z broni etatowej, zachować się po ogłoszeniu alarmów dotyczących różnego rodzaju

zagrożeń, wykonywać przedsięwzięcia zabezpieczenia bojowego i logistycznego, udzielać pomocy przedlekarskiej na polu walki w ramach samopomocy

i pomocy wzajemnej, obsługiwać uzbrojenie i sprzęt wojskowy, posługiwać się podstawowymi środkami łączności, pełnić służbę wewnętrzną w pododdziale, wykonywać podstawowe, indywidualne normy szkoleniowe;

c) uzyskać: sprawność fizyczną w zakresie umożliwiającym prawidłowe

wykonywanie zadań związanych ze specyfiką służby wojskowej, pożądane cechy żołnierskie i zdolność prezentowania wartości

istotnych z punktu widzenia służby wojskowej, w szczególności postaw odpowiedzialności, zdyscyplinowania, zaangażowania, dbałości o powierzony sprzęt wojskowy i mienie.

6. Skrócone szkolenie podstawowe, ujednolicone w skali Sił Zbrojnych RP, realizowane jest w uczelniach wojskowych, szkołach podoficerskich, centrach i ośrodkach szkolenia oraz w wytypowanych jednostkach wojskowych. Jest ono organizowane w czasie określonym porządkiem dnia zatwierdzonym przez komendantów (dowódców) tych jednostek. Czas poza szkoleniem programowym oraz dni dyspozycyjne – z uwzględnieniem porządku dnia – pozostają do dyspozycji komendantów (dowódców batalionów) realizujących szkolenie.

1.2. STRUKTURA SZKOLENIA

1.2.1. ROZLICZENIE CZASU SZKOLENIA

1. Na realizację programu szkolenia przewidzianych jest 9 tygodni szkoleniowych podzielonych na dwa okresy:

a) szkolenie zapoznawcze, b) szkolenie indywidualne.

2. Turnus szkoleniowy kończy sesja egzaminacyjna, na którą planowane są dwa dni szkoleniowe. Na realizację turnusu szkoleniowego przewiduje się ogółem 61 dni kalendarzowych, których szczegółowy wykaz zawiera poniższa tabela:

6

rozlic

zenie

dni liczba dni kalendarzowych

ogółem przeznaczonych na szkolenie

nie przeznaczonych na szkolenie

szkolenie programowe

egzaminy dni dyspozycyjne dni świąteczne

i dodatkowo wolne

61 32 2 8 19

3. Dni dyspozycyjne przeznaczone są na:

a) przyjęcie kandydatów do służby wojskowej – jeden dzień kalendarzowy,

b) spotkanie z przedstawicielami Prokuratury Wojskowej, Żandarmerii Wojskowej, psychologami i oficerami wychowawczymi, wykonanie badań i szczepień,

c) dni techniczne – dwa dni w turnusie, d) realizację dnia gotowości bojowej i mobilizacyjnej – jeden dzień

kalendarzowy, e) przysięgę wojskową, f) rozformowanie, g) dzień dyspozycyjny komendanta centrum/szkoły (OSP).

Etap

Liczba dni kalendarzowych

ogółem szkolenie

programowe dni dyspozycyjne

dni świąteczne i dodatkowo

wolne

Przyjęcie do służby

1 - 1 -

Szkolenie zapoznawcze

2 2 - -

Szkolenie indywidualne

56 30 7 19

Egzamin 2 - - -

Łącznie 61 32 8 19

2. USTALENIA ORGANIZACYJNE, SZKOLENIOWE I METODYCZNE

2.1 . PRZYGOTOWANIE SZKOLENIA

1. Planowanie szkolenia należy realizować zgodnie z ustaleniami „Instrukcji o planowaniu i rozliczaniu działalności bieżącej w Siłach Zbrojnych RP”,

2. Dokumentami normującymi i czynnikami determinującymi proces planowania na szczeblu ośrodka szkolenia (batalionu) są:

a) rozkaz dowódcy szczebla nadrzędnego, b) wytyczne przełożonych szczebla nadrzędnego, c) plan zasadniczych przedsięwzięć szczebla nadrzędnego, d) program szkolenia, e) zakładane cele szkoleniowe, f) posiadane środki materiałowo-technicznego zabezpieczenia szkolenia, g) wnioski z oceny stopnia realizacji zadań w minionym cyklu szkolenia

podstawowego.

3. W celu zapewnienia skoordynowanej i rytmicznej realizacji tematów ujętych w programie szkolenia sporządza się:

7

a) w komórce planistycznej odpowiedzialnej za planowanie szkolenia jednostki wojskowej: diagram szkolenia (na okres szkolenia), ramowy miesięczny plan szkolenia ośrodka (batalionu), plan przydziału środków bojowych i materiałowych (na rok, w rozbiciu

na miesiące), plan (grafik) przydziału obiektów szkoleniowych, wytyczne do szkolenia (na każdy miesiąc szkolenia);

b) w kompanii: tygodniowy plan szkolenia.

4. W celu podniesienia na wyższy poziom efektywności szkolenia zaleca się zajęcia planować w blokach tematycznych wg zasad:

a) zajęcia teoretyczne – jedna lub dwie jednostki dydaktyczne, b) zajęcia praktyczne – minimum dwie jednostki dydaktyczne.

5. Planowanie szkolenia realizować w warunkach pełnego zabezpieczenia logistycznego oraz w zakresie optymalnego wykorzystania potencjału osobowego i bazy dydaktycznej.

6. W sprawach nieuregulowanych niniejszym programem decyzje podejmuje komendant centrum szkolenia (komendant ośrodka szkolenia lub dowódca jednostki wojskowej realizującej szkolenie podstawowe).

2.2 . WYKORZYSTANIE CZASU SZKOLENIOWEGO

1. Szkolenie podstawowe realizowane jest w wymiarze 2 miesięcy i jest podzielone na etapy:

a) I etap - szkolenie zapoznawcze - 9 godzin szkolenia programowego, b) II etap - szkolenie indywidualne - 206 godzin szkolenia programowego, c) egzamin – 14 godzin.

2. Szkolenie programowe (nauczanie i treningi) realizuje się: a) 5 dni szkolenia w tygodniu (w tym realizacja dni dyspozycyjnych), b) 7 godzin szkolenia programowego dziennie, c) czas popołudniowy oprócz szkolenia programowego i realizacji innych

zadań służbowych, powinien być wykorzystany na: uzupełnienie indywidualnych braków szkoleniowych w ramach

kierowanego samokształcenia, obsługiwanie sprzętu wojskowego, projekcję filmów szkoleniowych;

d) jednostka dydaktyczna trwa 45 minut; e) dopuszcza się zwiększenie ilości godzin szkolenia programowego

w dniach realizacji zajęć dzienno-nocnych. Rezerwę czasową (przerwę międzyturnusową) w stosunku do kadry dowódczej należy wykorzystać na działalność instruktorsko – metodyczną, rozbudowę bazy szkoleniowej oraz realizację dni wolnych i urlopów. Turnus szkoleniowy rozpoczyna się przyjęciem żołnierzy w terminach określonych odrębnymi ustaleniami, a kończy uroczystym apelem. Na początku każdego zajęcia praktycznego oraz w czasie szkolenia na punktach nauczania omawia się szczegółowe wymagania z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.

8

3. W dni świąteczne nie realizuje się szkolenia programowego oraz doskonalącego.

4. W każdym miesiącu wydziela się jeden dzień na realizację zadań związanych z obsługą uzbrojenia i sprzętu wojskowego w ramach „Dnia Technicznego” – realizowanego według decyzji Komendanta Ośrodka Szkolenia Podstawowego (dowódcy kompanii itp.). Przedsięwzięcia związane z wykonywaniem zadań w ramach doskonalenia osiągania wyższych stanów gotowości bojowej organizuje się w ramach godzin przeznaczonych na szkolenie w „Dniu gotowości bojowej i mobilizacyjnej” – realizowanym w jednym dniu dyspozycyjnym. Przedsięwzięcia związane z profilaktyką uzależnień realizuje się w ramach dni dyspozycyjnych, zgodnie z wytycznymi dowódców Rodzajów Sił Zbrojnych.

2.3 . ZESTAWIENIE GODZIN PROGRAMOWYCH

DZIAŁY SZKOLENIA PRZEDMIOTY ETAP

SZKOLENIA EGZAMIN OGÓŁEM GODZIN

I II

PODSTAWY WYCHOWANIA

OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO

Regulaminy 3 14

17

Kształcenie obywatelskie - - -

Profilaktyka i dyscyplina wojskowa

1 4 5

Razem za dział 4 18 22

SZKOLENIE BOJOWE

Taktyka - 50

50

Szkolenie strzeleckie - 65 65

Rozpoznanie i armie innych państw

- 7 7

Szkolenie inżynieryjno – saperskie

- 11 11

Obrona przed bronią masowego rażenia

- 15 15

Powszechna obrona przeciwlotnicza

- 4 4

Łączność - 8 8

Terenoznawstwo - - -

Ochrona i obrona obiektów - - -

Wychowanie fizyczne - 16 16

Szkolenie medyczne 1 4 5


SZKOLENIE LOGISTYCZNE

Budowa i eksploatacja uzbrojenia i sprzętu wojskowego

2 2

4

Zabezpieczenie logistyczne - 2 2

Ochrona środowiska - - -

Profilaktyka pożarowa - - -


SZKOLENIE OGÓLNE

Szkolenie prawne 1 4

5

SERE - - -

Szkolenie BHP 1 - 1

Ochrona Informacji Niejawnych - - -


EGZAMIN 14 14

OGÓŁEM GODZIN 9 206 14 229

9

2.4 .ROZLICZANIE I EWIDENCJONOWANIE DZIAŁALNOŚCI SZKOLENIOWEJ

1. Rozliczanie działalności jest ważnym elementem procesu dowodzenia (kierowania) aktywizującym i stymulującym podwładnych do właściwej realizacji zadań, w tym przede wszystkim szkolenia. Jest istotnym warunkiem rzetelnej i sprawnej oceny realizacji zadań na wszystkich szczeblach dowodzenia i kierowania. Celem rozliczenia jest ocena wykonawstwa zadań w przedziale czasowym, ujawnienie nieprawidłowości oraz pomoc i ukierunkowanie dalszej działalności. Rozliczenie realizowane jest przez wszystkich przełożonych zgodnie z kompetencyjnym zakresem odpowiedzialności szkoleniowej (KZOSz).

2. W ośrodku szkolenia (batalionie) prowadzi się roczne, okresowe i miesięczne rozliczanie działalności bieżącej. W ramach rozliczenia z działalności bieżącej realizuje się:

a) odprawę rozliczeniowo-zadaniową roczną i odprawę rozliczeniową miesięczną – zgodnie z ustaleniami „Instrukcji o planowaniu i rozliczaniu działalności bieżącej”,

b) odprawę rozliczeniowo-zadaniową okresową – prowadzi komendant ośrodka (dowódca batalionu) po zakończeniu 2-miesięcznego szkolenia, a przed rozpoczęciem kolejnego turnusu. Celem tego przedsięwzięcia jest ocena stopnia wykonania zadań turnusu zakończonego, jak również postawienie zadań w zakresie przygotowania do jego realizacji.

3. Dla zachowania ciągłości procesu rozliczeniowego na wszystkich szczeblach dowodzenia realizuje się informowanie tygodniowe. Tryb i formę oraz treść informowania określa przełożony.

4. Ewidencjonowanie działalności szkoleniowej umożliwia systematyczne śledzenie efektów szkolenia i reakcję realizujących szkolenie dowódców na powstające uchybienia. Ponadto pozwala racjonalnie gospodarować wydzielonymi środkami materiałowymi i bojowymi.

5. Ewidencję szkolenia prowadzi się na wszystkich szczeblach organizacyjnych ośrodka (batalionu) w następujących formach:

a) komendant ośrodka (dowódca batalionu): książka ewidencji szkolenia i materiałowego zabezpieczenia

(Szkol. – sz/12); b) dowódca kompanii:

książka ewidencji szkolenia i materiałowego zabezpieczenia (Szkol. – sz/12);

tygodniowe plany szkolenia (ZSB – sz/32); c) dowódca plutonu:

dziennik ewidencji szkolenia (Szkol. – sz/9), dziennik lekcyjny (ZSB-sz/6), tygodniowe plany szkolenia (Szkol-sz/31);

d) dowódca drużyny: karty wyników szkolenia (wzór określony w załączniku nr 3 do

niniejszego programu szkolenia).

6. Każdy kierownik zajęć (strzelania, ćwiczenia, treningu) prowadzonych z wykorzystaniem środków bojowych i materiałowych oraz urządzeń szkolno – treningowych (UST) zobowiązany jest po zakończeniu szkolenia zaewidencjonować ich zużycie/użycie w książce wykorzystania obiektu, a uzyskane wyniki:

a) w dziennikach ewidencji szkolenia,

10

b) w „Zapotrzebowaniu – protokole zużycia” – w części Z.

2.5 . KOMPETENCYJNY ZAKRES ODPOWIEDZIALNOŚCI SZKOLENIOWEJ

Kompetencyjny zakres odpowiedzialności szkoleniowej określa zadania, uprawnienia i odpowiedzialność na danym stanowisku funkcyjnym (szczeblu dowodzenia) w zakresie organizacji i realizacji procesu szkolenia. Ustala on odpowiedzialność dowódców poszczególnych szczebli dowodzenia za wyszkolenie oraz metodyczne przygotowanie podległych dowódców w obszarach:

a) przygotowania bezpośrednio podległych dowódców do dowodzenia, b) wyszkolenia dowodzonego pododdziału do realizacji zadań zgodnie

z przeznaczeniem, c) przygotowania bezpośrednio podległych dowódców do realizacji

działalności szkoleniowo-metodycznej, d) oceniania stanu wyszkolenia podległych pododdziałów i żołnierzy;

1) Dowódca drużyny (zastępca dowódcy plutonu) odpowiada za wyszkolenie indywidualne żołnierzy z podległej drużyny oraz merytoryczny i metodyczny poziom zajęć, które sam prowadzi. Do podstawowych zadań dowódcy drużyny (zastępcy dowódcy plutonu) należy: a) merytoryczne i metodyczne przygotowanie i prowadzenie zajęć, b) przestrzeganie w szkoleniu standardów i procedur szkoleniowych, c) stałe doskonalenie własnych umiejętności indywidualnych oraz

umiejętności szkolonych żołnierzy, d) stosowanie w praktyce szkoleniowej norm szkoleniowych, e) wykorzystanie w szkoleniu pomocy dydaktycznych podnoszących

efektywność szkolenia, f) samokształcenie, g) kontrola i ocena poziomu wyszkolenia podwładnych;

2) Dowódca plutonu odpowiada za wyszkolenie żołnierzy ze składu podległego plutonu, poziom metodyczny prowadzonych zajęć oraz za udzielanie pomocy dowódcom drużyn w przygotowaniu zajęć. Do podstawowych zadań dowódcy plutonu należy: a) organizowanie i realizacja działalności szkoleniowo-metodycznej na

szczeblu plutonu, b) dbanie o poziom merytoryczny i metodyczny prowadzonych zajęć, c) udzielanie instruktaży do zajęć podległym dowódcom (instruktorom), d) prowadzenie zajęć instruktorsko – metodycznych z dowódcami drużyny, e) udzielanie pomocy merytorycznej i metodycznej w zakresie

przygotowania się dowódców do zajęć oraz sprawdzanie stopnia ich przygotowania,

f) zapewnienie podległym dowódcom środków materiałowych i pomocy szkoleniowych niezbędnych do prowadzenia zajęć,

g) doskonalenie umiejętności swoich podwładnych, h) kontrolowanie i ocena poziomu wyszkolenia oraz wiedzy

i umiejętności instruktorsko – metodycznych podległych dowódców, i) analizowanie i ocena efektów działalności szkoleniowo – metodycznej

w plutonie;

3) Dowódca kompanii odpowiada za wyszkolenie i przygotowanie dowódców plutonów do zajęć programowych oraz zapewnienie dowódcom plutonów warunków do przygotowania zajęć, a także za materiałowo – techniczne

11

zabezpieczenie procesu szkolenia. Do podstawowych zadań dowódcy kompanii należy: a) planowanie, organizowanie i kontrola działalności szkoleniowo –

metodycznej w kompanii,

b) utrzymanie wysokiego poziomu merytorycznego i metodycznego

prowadzonych zajęć,

c) metodyczne przygotowanie bezpośrednio podległych dowódców

i instruktorów do organizacji i prowadzenia zajęć,

d) realizowanie form działalności szkoleniowo – metodycznej na szczeblu

kompanii na zasadach określonych w instrukcji,

e) organizowanie zaopatrzenia materiałowo – technicznego procesu

szkolenia w kompanii,

f) analizowanie i ocena efektów działalności szkoleniowo – metodycznej

w kompanii;

4) Komendant centrum szkolenia (ośrodka szkolenia lub dowódca batalionu realizującego szkolenie podstawowe) odpowiada za przygotowanie dowódców kompanii do prowadzenia zajęć programowych, kierowanie działalnością szkoleniowo – metodyczną oraz osiągnięcie celów szkoleniowych przez pododdział. Do podstawowych zadań komendanta centrum szkolenia (ośrodka szkolenia lub dowódcy batalionu realizującego szkolenie podstawowe) należy: a) planowanie, organizowanie i kontrola działalności szkoleniowo –

metodycznej,

b) utrzymanie wysokiego poziomu merytorycznego i metodycznego

prowadzonych zajęć (ćwiczeń),

c) realizacja form działalności szkoleniowo – metodycznej na szczeblu

Ośrodka,

d) zapewnienie pododdziałom warunków i środków materiałowych do

realizacji zamierzeń szkoleniowo – metodycznych,

e) gromadzenie, analiza oraz upowszechnianie doświadczeń i wniosków

z realizacji procesu szkolenia,

f) ocena działalności szkoleniowo – metodycznej w kompaniach oraz

planowanie zamierzeń w tym zakresie na kolejny miesiąc.

5) W celu pełnej realizacji zadań komendant centrum szkolenia (ośrodka szkolenia lub dowódca batalionu realizującego szkolenie podstawowe) ma uprawnienia do: a) dokonywania korekt w zakresie podziału czasu szkoleniowego na

poszczególne przedmioty,

b) określania przydziału środków bojowych i materiałowych na realizację

danego przedsięwzięcia (tematu), lecz w granicach przydzielonego

limitu.

2.6 . WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE W ZAKRESIE

REALIZACJI ZASADNICZYCH TEMATÓW SZKOLENIOWYCH

Proces szkoleniowy powinien zapewnić pełne osiągnięcie zakładanych celów szkolenia. Dlatego też wszystkie zajęcia programowe należy traktować nie tylko

12

jako sposób przekazywania określonej wiedzy oraz kształtowania odpowiednich nawyków i umiejętności, lecz przede wszystkim jako przemyślany, celowy i metodycznie usystematyzowany ciąg działań szkoleniowych umożliwiających kierowanie procesem poznawczym żołnierzy.

Zasadniczą rolę w procesie szkolenia odgrywają dowódcy plutonów i drużyn (instruktorzy). Ich wysokie kompetencje merytoryczne i aktywność w realizacji zadań szkoleniowych są jednym z podstawowych warunków osiągnięcia celów szkolenia.

Osobowość oraz przyjmowane przez dowódców (instruktorów) postawy znajdują swoje odbicie w cechach osobowo - zawodowych szkolonych żołnierzy.

Cele szkolenia należy osiągać poprzez:

wzorową, stojącą na wysokim poziomie organizację życia wewnętrznego oraz procesu szkolenia i wychowania,

tworzenie wśród szkolonych atmosfery zaangażowania i wysokiej dyscypliny,

umiejętne, racjonalne i efektywne łączenie nauczania teoretycznego i praktycznego, umożliwiające szkolonym zdobycie wiedzy oraz wyrobienie umiejętności niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków,

nadawanie zasadniczego znaczenia zajęciom praktycznym, podczas których kształtować prawidłowe nawyki i umiejętności,

odpowiedni dobór metod szkolenia oraz treści realizacji przedsięwzięć szkoleniowych.

Dowódcy (instruktorzy) powinni kierować się następującymi zasadami:

treści zawarte w programie traktować jako obowiązkowe,

w gestii dowódcy pozostaje możliwość uszczegóławiania realizowanych zagadnień, zależnie od oceny znajomości zagadnienia przez żołnierza,

kolejność tematów i ich wzajemna korelacja z tematami z innych przedmiotów nie może podlegać zasadniczym zmianom,

dopuszcza się dokonywanie niewielkich korekt, po wcześniejszym uzgodnieniu z Sekcją Planowania i Programowania (właściwą komórką planistyczną jednostki wojskowej),

głównym kryterium trafności doboru metod szkolenia jest skuteczność osiągania celów szkoleniowych,

na pierwszych zajęciach z przedmiotu zapoznać żołnierzy z zakresem materiału obejmującym dany przedmiot, wymogami dotyczącymi jego zaliczenia oraz warunkami dostępu do materiałów szkoleniowych i sprzętu w czasie samokształcenia;

w ramach zajęć aktywizować słuchaczy poprzez stosowanie pytań kontrolnych i ocen śródlekcyjnych,

w procesie szkolenia eksponować podstawowe zadania zawarte w rozkazach, zarządzeniach i wytycznych kierownictwa MON dotyczących szkolenia wojsk, instrukcji i podręczników wojskowych oraz innych merytorycznych publikacji,

na zajęciach używać zwięzłych sformułowań w pełni zrozumiałych przez żołnierzy, nie obciążać ich pamięci zbędnymi informacjami i liczbami. Przekazywać wiadomości niezbędne do zrozumienia celu i sposobu wykonania czynności,

13

tematy praktyczne realizować formą musztry bojowej,

pozorowanie przeciwnika stosować w zależności od potrzeb, w trakcie kolejnych zagadnień (wykorzystując w szerokim zakresie urządzenia imitujące, środki pozoracji pola walki, sprzęt optyczny i do prowadzenia obserwacji w warunkach ograniczonej widoczności),

zajęcia praktyczne kończyć sprawdzaniem opanowania przez szkolonych umiejętności obsługi SpW.

2.6.1 . REGULAMINY

1. Zajęcia prowadzić w ośrodkach szkolenia regulaminów jak i w miejscach codziennego życia wojskowego. Nauczanie treści postanowień regulaminów wzbogacać poprzez wykorzystanie pomocy szkoleniowych.

2. „Regulamin Ogólny Sił Zbrojnych RP” jest aktem prawnym, którego przestrzeganie jest obowiązkiem każdego żołnierza.

3. Zapoznanie z poszczególnymi pomieszczeniami infrastruktury jednostki wojskowej, prowadzenie odprawy wart i służb przeprowadzić w formie zajęć teoretycznych połączonych z pokazem.

4. Stosować podstawowy model instruowania. Stosować wzorowy pokaz, pokaz z omówieniem, nauczanie na tempa, wielokrotne powtarzanie czynności. Początkowo nauczać w tempie wolnym i stopniowo zwiększać je w miarę opanowywania czynności.

5. W czasie zajęć z musztry nauczanie poszczególnych zagadnień poprzedzać odpowiednio dobranymi ćwiczeniami fizycznymi.

6. Praktyczne przestrzeganie regulaminów egzekwować i doskonalić w szkoleniu i życiu codziennym, zwłaszcza w okresie przygotowania żołnierzy do pełnienia służby.

7. Zapewnić żołnierzom odpowiednią ilość egzemplarzy regulaminów i umożliwić szkolonym dostęp do nich w celu samodzielnego pogłębiania znajomości ich postanowień.

8. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną po przeprowadzeniu przeglądu musztry kompanii.

2.6.2 . PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA

1. Analizę dyscypliny wojskowej prowadzić na szczeblu kompanii raz w miesiącu w wymiarze jednej godziny.

2. Zajęcia dotyczące problematyki psychologicznej powinni, w miarę możliwości, prowadzić psychologowie – konsultanci dowódców do spraw profilaktyki psychologicznej.

3. Poziom zdobytej wiedzy z przedmiotu „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” ustala się na podstawie sprawdzianu przeprowadzonego w formie testu ze znajomości przepisów dotyczących dyscypliny wojskowej.

2.6.3 . TAKTYKA

1. Taktyka jest zasadniczym przedmiotem szkolenia bojowego, integrującym pozostałe treści tematyczne programu kształcenia. Stanowi podstawę przygotowania szkolonych do kompleksowego wykorzystania wiedzy i umiejętności podczas wykonywania zadań bojowych.

2. Podczas zajęć stosować zasadę realizmu, stwarzać realne i nieszablonowe sytuacje odzwierciedlające zmiany współczesnego pola

14

walki, wyrabiające wyobraźnię taktyczną, kształtujące odwagę i determinację w działaniu.

3. Stosować podstawowy model szkolenia, a po opanowaniu podstawowych umiejętności, problemowy model szkolenia.

4. Zajęcia prowadzą dowódcy pododdziałów. 5. Pozorowanie przeciwnika stosować dyspozycyjnie, w zależności od

potrzeb, w trakcie kolejnych zagadnień (wykorzystując w szerokim zakresie urządzenia imitujące, środki pozoracji pola walki, trenażery, sprzęt optyczny do prowadzenia obserwacji w warunkach ograniczonej widoczności).

6. Każde zajęcia poprzedzić instruktażami kierowników zajęć dla instruktorów (dowódców drużyn).

7. Szkolenie z taktyki na poziomie podstawowym powinno być prowadzone jednakowo dla wszystkich specjalności wojskowych. Każdy żołnierz powinien posiadać indywidualne umiejętności z zakresu techniki i taktyki działania na współczesnym polu walki.

8. W czasie realizacji tematu nr 1 w miarę możliwości przeprowadzić pokaz sprzętu i wyposażenia taktycznego.

9. W czasie realizacji tematu nr 2 przekazać podstawy dotyczące bezpieczeństwa w bojowym posługiwaniu się bronią, środkami pozoracji pola walki, trenażerami. Zapoznać szkolonych z możliwościami ich wykorzystania w działaniach taktycznych. Wykonać pokaz działania środków pozoracji pola walki oraz urządzeń szkolno-treningowych (UST).

10. Podczas realizacji tematu nr 4 szczególną uwagę zwrócić na pierwsze zagadnienie, w którym szczegółowo omówić zasady bezpieczeństwa przy posługiwaniu się środkami pozoracji pola walki oraz zaprezentować jak bezpiecznie się nimi posługiwać.

11. Realizację tematów od nr 5 poprzedzić zrealizowaniem tematu nr 1 ze szkolenia strzeleckiego, tematów nr 1, 2 ze szkolenia inżynieryjno– saperskiego oraz tematów nr 2/1 i 2/2 ze szkolenia OPBMR.

12. W nauczaniu stosować normy szkoleniowe zawarte w „Wykazie zasadniczych dokumentów normujących proces szkolenia” wyszczególnionych w rozdziale 5.

13. Proces dydaktyczny wspomagać filmami szkoleniowymi. 14. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest brak nieusprawiedliwionych

nieobecności oraz ocen niedostatecznych. 15. W trakcie zajęć z taktyki należy doskonalić nabyte umiejętności

z innych przedmiotów np.: OPBMR, inż.-sap., rozpoznanie, OPL, łączność.

16. Przedmiot zakończyć egzaminem.

2.6.4 . SZKOLENIE STRZELECKIE

1. Cele nauczania ze szkolenia strzeleckiego osiągnąć poprzez realizację ćwiczeń, strzelań i treningów.

2. Ćwiczenia przygotowawcze, strzelania szkolne oraz ćwiczenia w obserwacji i rzucaniu granatami ręcznymi odbywać zgodnie z obowiązującym programem strzelań.

3. Ćwiczenia przygotowawcze z wykorzystaniem urządzeń szkolno – treningowych realizować według decyzji Komendanta Ośrodka Szkolenia Podstawowego w miarę dysponowania niezbędnym wyposażeniem i czasem na realizację ćwiczeń.

15

4. Treningi organizować stosując zasadę kształcenia indywidualnego. 5. W czasie zajęć wykorzystywać oryginalne wzory dokumentacji

eksploatacyjnej oraz narzędzia i oprzyrządowanie wchodzące w skład wyposażenia indywidualnego broni.

6. Zwracać uwagę na użytkowanie sprzętu zgodnie z warunkami eksploatacyjnymi i wyjaśniać szkolonym konieczność dbałości o sprzęt, utrzymywania go w odpowiedniej sprawności i gotowości do użycia.

7. W nauczaniu korzystać z technicznych środków dydaktycznych. 8. We wszystkich zajęciach z zakresu nauki i doskonalenia umiejętności

składania się do strzału i celowania, stosować urządzenia szkolno- treningowe.

9. W trakcie szkolenia duży nacisk położyć na znajomość przepisów bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z bronią, amunicją i granatami ręcznymi.

10. Amunicję na ćwiczenia przygotowawcze z broni strzeleckiej naliczać odpowiednio do ilości planowanych do przeprowadzenia ćwiczeń.

11. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu sprawdzić: a) strzelanie szkolne nr 2 - strzelanie w postawie leżącej z karabinka

w dzień i wykonanie normy szkoleniowej nr 3,

b) ćwiczenie w rzucaniu granatem ręcznym na odległość w różnych

postawach.

2.6.5 . ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW

1. Proces szkolenia ukierunkować na opanowanie umiejętności w zakresie organizacji i prowadzenia obserwacji.

2. Zajęcia planować w ścisłej korelacji międzyprzedmiotowej. 3. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu

sprawdzić praktyczne umiejętności w zakresie prowadzenia działań rozpoznawczych.

2.6.6 . SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE

1. Temat nr 2 przeprowadzić praktycznie na przykoszarowych obiektach szkoleniowych z wykorzystaniem przygotowanych punktów nauczania – praktyczne maskowanie za pomocą etatowych i podręcznych środków maskowania ludzi i sprzętu.

2. Temat nr 4 przeprowadzić praktycznie na przykoszarowych obiektach szkoleniowych. W szkoleniu stosować ćwiczebne miny i zapalniki, zwracając szczególną uwagę na przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa. Zasadniczą część tematu przeznaczyć na ustawianie i unieszkodliwianie min. Zwracać uwagę na dokładne wykonywanie czynności przez szkolonych oraz właściwe maskowanie miejsca ustawienia min.

3. Temat nr 5 przeprowadzić: 1 godzinę w sali wykładowej, 3 godziny w ośrodku szkolenia minerskiego. W części teoretycznej zapoznać z materiałami wybuchowymi, środkami zapalającymi i standardowymi ładunkami wybuchowymi oraz przepisami bezpieczeństwa. W części praktycznej nauczyć wykonywania zapalnika lontowego i wysadzania pojedynczego ładunku materiału wybuchowego.

4. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu sprawdzić wykonanie normy szkoleniowej nr 5.

16

2.6.7 . OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA

1. Proces szkolenia ukierunkować na opanowanie umiejętności w zakresie techniki działania żołnierza w sytuacji zagrożenia lub użycia broni masowego rażenia i skażeń.

2. Zajęcia praktyczne w terenie prowadzić w sposób zbliżony do działania w warunkach bojowych, zwracając szczególną uwagę na poprawne użytkowanie sprzętu i środków OPBMR.

3. Zajęcia prowadzą kierownicy (dowódcy) grup szkoleniowych oraz instruktorzy na punktach nauczania.

4. Przed realizacją tematu 3 w ramach samokształcenia wyświetlić i omówić film szkoleniowy „Indywidualne środki ochrony przed skażeniami”.

5. W zajęciach praktycznych zwrócić szczególną uwagę na zasady bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu środków do pozorowania skażeń oraz pozoracji pola walki, szczególnie przy realizacji tematu pt: „Sprawdzenie szczelności i dopasowania filtracyjnych masek przeciwgazowych w atmosferze skażonej”.

6. Zwracać uwagę na użytkowanie sprzętu zgodnie z warunkami eksploatacyjnymi i wyjaśniać szkolonym konieczność dbałości o niego oraz utrzymywania go w odpowiedniej sprawności i gotowości do użycia.

7. Doskonalenie praktycznych umiejętności z obrony przed bronią masowego rażenia realizować w ramach treningów z obrony przed bronią masowego rażenia określonych w „Instrukcji o szkoleniu z obrony przed bronią masowego rażenia w Siłach Zbrojnych RP”.

8. Zajęcia realizować na placach ćwiczeń (ośrodkach szkolenia z obrony przed bronią masowego rażenia) z wykorzystaniem sprzętu, środków i materiałów obrony przed bronią masowego rażenia oraz urządzeń treningowych.

9. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu sprawdzić wykonanie norm szkoleniowych nr 1 i 2.

2.6.8 . POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA

1. Zajęcia teoretyczne prowadzić w oparciu o MSD, wykorzystując ukrycie (schron OPL), dokumentację pododdziału, inne materiały dydaktyczne.

2. Prowadząc zajęcia teoretyczne i praktyczne preferować postanowienia obowiązujących instrukcji i regulaminów, stosując praktykę uzasadniania postanowień regulaminowych, które powinny być pogłębiane w ramach samokształcenia.

3. Zajęcia praktyczne prowadzić w pododdziale, na placach ćwiczeń lub torze taktycznym.

4. W trakcie realizacji zajęć praktycznych stwarzać warunki zbliżone do realnego pola walki, wykorzystując zgodnie z przydzielonym limitem amunicję i środki pozoracji pola walki.

5. Zajęcie 3 zaleca się łączyć z zajęciami z zabezpieczenia inżynieryjnego i obrony przed bronią masowego rażenia.

6. Zajęcia z przedmiotu doskonalić podczas treningów w ramach zajęć z taktyki oraz (zajęć) popołudniowych treningów systemowych.

7. Przedmiot zakończyć zaliczeniem bez wystawiania oceny końcowej.

17

2.6.9 . ŁĄCZNOŚĆ

1. Treści poszczególnych tematów dostosować do sprzętu łączności występującego bądź wprowadzanego na wyposażenie wojska.

2. Zajęcia ze środkami łączności zabezpieczyć w taki sposób aby jeden egzemplarz sprzętu przypadał na 2-4 żołnierzy.

3. W temacie 3 i 4 w ramach pracy na radiostacjach rodziny PR-4G zrealizować wszystkie możliwe usługi realizowane przez te radiostacje (połączenie na okólnik i selektywne, sprawdzenie tożsamości korespondenta, przesyłanie sygnałów alarmowych, priorytetowość, wywołanie kanałowe i ogólnokanałowe). Żołnierz powinien umieć zaprogramować częstotliwość HLC (z wpisaniem do pamięci i bez wpisywania do pamięci).

4. Zaliczenie praktyczne przeprowadzić w ramach zajęć – tematu nr 4. 5. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu

sprawdzić wykonanie normy zgodnie z „Zestawieniem norm szkoleniowych dla specjalistów korpusu osobowego łaczności i informatyki”.

2.6.10 . WYCHOWANIE FIZYCZNE

1. Atletyka terenowa i tory przeszkód: zajęcia realizować w oparciu o teren, stadion oraz ośrodek sprawności fizycznej (OSF) i inne tory przeszkód (Biegowy Test Siłowy, Biegowy Test Zwinnościowy). W części wstępnej prowadzić ćwiczenia o charakterze ogólnym i specjalnym w oparciu o proste przeszkody OSF. Uwagę zwrócić na warunki bezpieczeństwa, szczególnie na przegląd miejsca ćwiczeń przed zajęciami. Ściśle przestrzegać zasad stopniowania wysiłku i trudności. Stosować elementy współzawodnictwa.

2. Gimnastyka i ćwiczenia siłowe: zajęcia realizować w oparciu o halę sportową, a w sprzyjających warunkach atmosferycznych również w ośrodku gimnastycznym. Szczególną uwagę zwrócić na warunki bezpieczeństwa, eksponując umiejętności asekuracji i samoasekuracji.

3. Walka w bliskim kontakcie: zajęcia realizować na sali walki wręcz oraz w terenie na innych podłożach gwarantujących bezpieczne wykonywanie ćwiczeń. W części wstępnej zajęć stosować ćwiczenia ogólnorozwojowe, mające na celu przede wszystkim zwiększenie ruchowości w stawach oraz poprawę koordynacji ruchowej. Część specjalną rozgrzewki przeznaczyć na ćwiczenia, nawiązujące swoim charakterem do treści części głównej zajęć. Nauczanie nowych elementów poprzedzać przypomnieniem ćwiczeń (technik) wcześniej opanowanych. W każdych zajęciach eksponować warunki bezpieczeństwa ćwiczących szczególnie poprzez stosowanie prawidłowej organizacji zajęć oraz egzekwowanie dyscypliny wykonawczej, zwłaszcza podczas zajęć ze sprzętem. Ściśle kontrolować działania obezwładniające (duszenia, dźwignie, trzymania).

4. Sprawdziany prowadzić na podstawie aktualnych testów dla żołnierzy zawodowych. Szczególną uwagę zwrócić na zachowanie warunków bezpieczeństwa podczas egzaminu. Dokładnie omówić zasady prowadzenia egzaminu i zasady oceny indywidualnej.

2.6.11 . SZKOLENIE MEDYCZNE

1. Zajęcia realizuje instruktor przy współudziale wykwalifikowanego personelu medycznego oraz inspektora BHP.

18

2. Przedmiotowe cele szkolenia osiągać poprzez zapewnienie wysokiego poziomu poglądowości zajęć, w tym wykorzystywanie ośrodków szkolenia, ambulatoriów i izb chorych centrów szkolenia.

3. Zapewnić wysoki poziom organizacyjny i merytoryczny zajęć poprzez stosowanie właściwej struktury przekazu, przy wykorzystaniu środków audiowizualnych (prezentacje multimedialne, filmy dydaktyczne, fantomy).

4. Proces szkolenia, obok realizacji zasadniczych celów, ukierunkować na rozwijanie umiejętności sprawnego myślenia, praktycznego działania oraz samodzielnego wykonywania zadań wynikających z sytuacji (w tym sytuacji taktycznej i z uwzględnieniem warunków ograniczonej widoczności).

5. Dopuszczalne jest prowadzenie zajęć formą zajęć teoretycznych z elementami zajęć praktycznych, z wykorzystaniem dostępnych środków i materiałów dydaktycznych.

6. Przedmiot zakończyć zaliczeniem z oceną, ponadto w ramach egzaminu sprawdzić stopień nabycia umiejętności w zakresie udzielania pomocy przedmedycznej.

2.6.12 . BUDOWA I EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO

1. Wdrażać żołnierzy do samodzielnej pracy z wykorzystaniem instrukcji i literatury fachowej poprzez stawianie zadań do opracowania na nauce własnej.

2. Zakładane cele osiągnąć poprzez uzupełnienie zajęć środkami dydaktycznymi (plansze, przekroje, foliogramy, filmy dydaktyczne).


2.6.13 . ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE

1. Na zajęciach uwzględniać wpływ właściwego użytkowania i obsługiwania sprzętu technicznego na ogólne koszty eksploatacji sprzętu i utrzymanie stałej sprawności technicznej i gotowości bojowej.

2. Uczyć na przykładach właściwej organizacji procesu obsługiwania sprzętu, przestrzegania kultury technicznej oraz wpajać poczucie odpowiedzialności za ciągłą sprawność techniczną i gotowość bojową sprzętu.


2.6.14 . PROFILAKTYKA POŻAROWA

1. Pokaz z omówieniem realizować z wykorzystaniem środków dydaktycznych oraz jednostki bojowej straży pożarnej (wojskowej lub państwowej).


2.6.15 . SZKOLENIE PRAWNE

1. Prowadzący zajęcia zobowiązany jest wskazać przepisy ujęte w aktach prawnych, a także literaturę związaną z tematem.

2. Kształtować umiejętność posługiwania się nabytą wiedzą na zajmowanym stanowisku służbowym.

3. Zwrócić szczególną uwagę na zrozumienie przez żołnierzy zasad odpowiedzialności majątkowej zawartej w „Ustawie z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności materialnej żołnierzy”.


19

2.6.16 . SZKOLENIE BHP

1. Szkolenie organizować i prowadzić w pierwszym dniu po wcieleniu. 2. Szkolenie prowadzi pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy

centrum szkolenia i ośrodka szkolenia (jednostki wojskowej). Szkolenie może wspierać lekarz jednostki.

3. Fakt odbycia szkolenia żołnierz dodatkowo potwierdza własnoręcznym podpisem w „Karcie szkolenia wstępnego w dziedzinie BHP”.


3. PRZEDMIOTOWA TEMATYKA SZKOLENIA

3.1. ETAP I – SZKOLENIE ZAPOZNAWCZE

3.1.1. PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO

3.1.1.1. REGULAMINY

1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:

a) znać:

podstawowe uwarunkowania służby wojskowej, organizację życia żołnierskiego w jednostce wojskowej, porządek dnia,

zasady przedstawiania się i meldowania do przełożonego; b) umieć:

zdefiniować podstawowe pojęcia z „Regulaminu ogólnego SZ RP” i „Regulaminu musztry SZ RP”,

przyjmować postawę zasadniczą i swobodną;

2) ROZLICZENIE GODZIN:

Razem

Formy (metody) realizacji programu

Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

3

100

2

66

1

34 Zo

E – egzamin, S – sprawdzian, T – test, Zo – zaliczenie z oceną, Z – zaliczenie bez oceny

3) MATERIAŁ NAUCZANIA:

Numer Tytuły tematów (zajęć)

Liczba godzin Uwagi

razem z tego na zajęcia

tematu zajęć teoretyczne praktyczne 1 2 3 4 5 6 7

1

ZAPOZNANIE Z KADRĄ PODODDZIAŁU, JEDNOSTKI WOJSKOWEJ I Z PODSTAWOWYMI ZASADAMI ŻOŁNIERSKIEGO ZACHOWANIA SIĘ.

1 1

2 ZASADY ZALEŻNOŚCI ŻOŁNIERZY. 1 1

3 CODZIENNY TOK SŁUŻBY (ZAPOZNANIE Z PORZĄDKIEM DNIA JEDNOSTKI WOJSKOWEJ).

1 1

RAZEM 3 2 1

20

Temat 1. ZAPOZNANIE Z KADRĄ PODODDZIAŁU, JEDNOSTKI WOJSKOWEJ I Z PODSTAWOWYMI ZASADAMI ŻOŁNIERSKIEGO ZACHOWANIA SIĘ.

Zajęcia praktyczne - 1 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) określić kto jest przełożonym,

b) zachować się na terenie pododdziału oraz między żołnierzami,

c) podać strukturę pododdziału.

ZAGADNIENIA:

a) przedstawienie przełożonych,

b) struktura pododdziału,

c) przedstawienie przełożonych oraz osób funkcyjnych, służby dyżurnej

pododdziału,

d) zasady zachowania się na terenie jednostki wojskowej oraz między

żołnierzami.

Temat 2. ZASADY ZALEŻNOŚCI ŻOŁNIERZY.

Zajęcia teoretyczne - 1 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) zdefiniować pojęcia: przełożony, podwładny, starszy i młodszy,

b) rozpoznać stopnie wojskowe.

ZAGADNIENIA:

a) przełożony i podwładny, starszy i młodszy,

b) wydawanie i wykonywanie rozkazów,

c) stopnie wojskowe.

Temat 3. CODZIENNY TOK SŁUŻBY (ZAPOZNANIE Z PORZĄDKIEM DNIA JEDNOSTKI WOJSKOWEJ).


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) omówić porządek dnia jednostki,

b) funkcjonować w ramach porządku dnia jednostki.

ZAGADNIENIA:

a) zasady ustalania toku służby i życia w jednostce wojskowej,

b) organizacja życia wojskowego na podstawie porządku dnia jednostki

wojskowej.

21

3.1.1.2. PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA

1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA

a) zapoznać żołnierzy z problemami adaptacyjnymi zachodzącymi

w służbie wojskowej,

b) zapobiegać wszelkim patologiom społecznym w środowisku żołnierskim;

2) ROZLICZENIE GODZIN

Razem

Metody (formy) realizacji programu

Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

1

100

1

100 Zo


3) MATERIAŁ NAUCZANIA


Liczba godzin Uwagi



3

PROBLEMY W ADAPTACJI DO WARUNKÓW SŁUŻBY WOJSKOWEJ. MOŻLIWOŚCI UZYSKANIA POMOCY W ICH ROZWIĄZYWANIU.

1 1

RAZEM 1 1

Temat 3. PROBLEMY W ADAPTACJI DO WARUNKÓW SŁUŻBY WOJSKOWEJ. MOŻLIWOŚCI UZYSKANIA POMOCY W ICH ROZWIĄZYWANIU.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz powinien: a) znać:

potencjalne problemy w adaptacji do warunków służby wojskowej, miejsca gdzie można uzyskać pomoc i możliwości korzystania z tej

pomocy, sposoby i metody stosowane w celu ułatwienia adaptacji do nowych

sytuacji; b) umieć:

rozpoznawać symptomy nieprawidłowo przebiegającego procesu adaptacji,

zapobiegać oraz stosować różnorodne formy i sposoby redukcji pojawiających się problemów adaptacyjnych.

ZAGADNIENIA:

a) relacje interpersonalne w pododdziale,

22

b) adaptacja jako proces,

c) istota problemów adaptacyjnych,

d) niepowodzenia adaptacyjne żołnierzy,

e) działania sprzyjające dobrej adaptacji,

f) sposoby przezwyciężania problemów adaptacyjnych,

g) informacja, gdzie można uzyskać pomoc.

3.1.2. SZKOLENIE MEDYCZNE


W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien: a) znać:

lokalizację obiektów służby zdrowia, formy działalności profilaktycznej;

b) umieć:

korzystać ze świadczeń zdrowotnych udzielanych w jednostce wojskowej;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem godzin

%

1

100

1

100 Zo




Liczba godzin Uwagi


tematu zajęć teoretyczne programowe

1 2 3 4 5 6 7

1 ORGANIZACJA ZABEZPIECZENIA MEDYCZNEGO JEDNOSTKI WOJSKOWEJ.

1 1

RAZEM 1 1

Temat 1. ORGANIZACJA ZABEZPIECZENIA MEDYCZNEGO JEDNOSTKI WOJSKOWEJ.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematycznych żołnierz potrafi: a) wezwać pomoc specjalistyczną z ambulatorium do miejsca zdarzenia,

23

b) wymienić zakres świadczeń zdrowotnych udzielanych w jednostce

wojskowej,

c) omówić zasady organizacji zabezpieczenia medycznego.

ZAGADNIENIA:

a) zasady funkcjonowania społecznej służby zdrowia oraz ubezpieczeń

zdrowotnych,

b) struktura organizacyjna służby zdrowia w jednostce wojskowej,

c) organizacja udzielania świadczeń zdrowotnych w jednostce wojskowej.

3.1.3. SZKOLENIE LOGISTYCZNE

3.1.3.1. EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO



zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z uzbrojeniem i sprzętem wojskowym,

przeznaczenie uzbrojenia i sprzętu wojskowego znajdującego się na wyposażeniu indywidualnym żołnierza;

b) umieć:

stosować podstawowe zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z uzbrojeniem i sprzętem wojskowym,

wymienić podstawowe uzbrojenie i sprzęt wojskowy znajdujący się na wyposażeniu indywidualnym żołnierza;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

2

100

2

100 Z




Liczba godzin Uwagi



1

EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO BĘDĄCEGO NA WYPOSAŻENIU INDYWIDUALNYM ŻOŁNIERZA

2 2

RAZEM 2 2

24

Temat 1. BUDOWA I EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO BĘDĄCEGO NA WYPOSAŻENIU INDYWIDUALNYM ŻOŁNIERZA.


ZAGADNIENIA:

a) warunki bezpieczeństwa przy uzbrojeniu i sprzęcie wojskowym,

b) charakterystyka sprzętu i uzbrojenia występującego na wyposażeniu

indywidualnym żołnierza,

c) podstawowe zasady eksploatacji sprzętu i uzbrojenia będącego na

wyposażeniu indywidualnym żołnierza.

3.1.4. SZKOLENIE OGÓLNE

3.1.4.1. SZKOLENIE PRAWNE



najważniejsze uregulowania prawne przebiegu służby kandydackiej i zawodowej,

podstawowe przepisy określające uprawnienia i obowiązki żołnierzy zawodowych;

b) umieć:

stosować postanowienia prawne zawarte w zasadniczych dokumentach normatywnych do pełnienia służby wojskowej;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

1

100

1

100 Z




Liczba godzin Uwagi



3 PEŁNIENIE SŁUŻBY WOJSKOWEJ W RAZIE OGŁOSZENIA MOBILIZACJI I W CZASIE WOJNY.

1 1

RAZEM 1 1

25

Temat 3. PEŁNIENIE SŁUŻBY WOJSKOWEJ W TRAKCIE OGŁOSZENIA MOBILIZACJI I W CZASIE WOJNY.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi omówić zasady powoływania do służby wojskowej i wyznaczania na stanowiska służbowe w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.

ZAGADNIENIA:

a) powoływanie do służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji

i w czasie wojny,

b) mianowanie i wyznaczanie na stanowiska służbowe żołnierzy

zawodowych i żołnierzy pełniących służbę kandydacką.

3.1.4.2. SZKOLENIE BHP



podstawowe przepisy i zasady z zakresu bezpieczeństwa i higieny służby wynikające z „Kodeksu pracy” oraz przepisów wykonawczych dotyczących żołnierzy;

b) umieć:

poruszać się bezpiecznie po terenie jednostki wojskowej; identyfikować zagrożenia wypadkowe, zagrożenia dla zdrowia i umieć

im przeciwdziałać oraz znać procedurę postępowania w sytuacji zaistnienia wypadku;


Razem

Metody (formy) realizacji programu F

orm

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

1

100

1

100 Z


26


Numer Tytuły tematów

(zajęć)

Liczba godzin

Uwagi razem

z tego na zajęcia

tematu zajęć teoretyczne praktyczne

1 2 3 4 5 6 7

2

ZAGROŻENIA WYPADKOWE I ZAGROŻENIA DLA ZDROWIA WYSTĘPUJĄCE W JEDNOSTCE WOJSKOWEJ. PODSTAWOWE ŚRODKI ZAPOBIEGAWCZE

1 1

RAZEM 1 1

Temat 2. ZAGROŻENIA WYPADKOWE I ZAGROŻENIA DLA ZDROWIA WYSTĘPUJĄCE W JEDNOSTCE WOJSKOWEJ. PODSTAWOWE ŚRODKI ZAPOBIEGAWCZE.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) identyfikować zagrożenia wypadkowe i zagrożenia dla zdrowia mogące

powodować choroby w związku ze służbą wojskową i skutecznie im

przeciwdziałać,

b) bezpiecznie przenosić ręcznie ciężary,

c) omówić zakres profilaktycznej opieki lekarskiej i zasady jej sprawowania

wobec żołnierza.

ZAGADNIENIA:

a) zagrożenia wypadkowe i zagrożenia dla zdrowia występujące

w jednostce wojskowej,

b) zasady ręcznego przenoszenia ciężarów,

c) podstawowe środki przeciwdziałające wypadkom i chorobom,

d) profilaktyczna opieka lekarska – zasady jej sprawowania w odniesieniu

do żołnierza.

3.2. ETAP II – SZKOLENIE INDYWIDUALNE

3.2.1. PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO

3.2.1.1. REGULAMINY

1) PRZEDMIOTOWE CELE SZKOLENIA:


podstawowe uwarunkowania służby wojskowej, organizację życia żołnierskiego w jednostce wojskowej,

sposób załatwiania spraw służbowych i osobistych (droga służbowa); zasady stosowania kroku zwykłego i defiladowego, zasady zachowania się w różnych sytuacjach;

b) umieć:

definiować wybrane pojęcia z „Regulaminu ogólnego SZ RP” i „Regulaminu musztry SZ RP”,

27

stosować postanowienia regulaminów w życiu codziennym, korzystać z dokumentów normatywnych i regulaminów SZ RP, oddawać honory w różnych sytuacjach, pełnić służbę wewnętrzną;


R

azem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

14

100

2

14

12

86 Zo




Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6 7

8 SŁUŻBA WEWNĘTRZNA JEDNOSTKI WOJSKOWEJ

1 1

9 CHWYTY BRONIĄ. ODDAWANIE HONORÓW PRZEZ ŻOŁNIERZY I PODODDZIAŁY

4 4

1 Chwyty bronią 2

2 Oddawanie honorów przez żołnierzy i pododdziały z bronią

2

10 POSTĘPOWANIE SŁUŻBOWE 1 1

11 MUSZTRA ZESPOŁOWA 4 4

1 Musztra drużyny 2

2 Musztra plutonu 2

12 PRZEGLĄD MUSZTRY 4 4

RAZEM 14 2 12

Temat 8. SŁUŻBA WEWNĘTRZNA JEDNOSTKI WOJSKOWEJ.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) objaśnić tok służby w pododdziale i jednostce wojskowej,

b) wymienić służby dyżurne oraz ich przeznaczenie,

c) omówić sposób pełnienia służby dyżurnego kompanii.

ZAGADNIENIA:

a) zadania i zasady organizacji służby wewnętrznej,

b) pełnienie służby wewnętrznej,

c) skład i zadania poszczególnych służb dyżurnych,

28

d) odprawa służb,

e) służba podoficera i dyżurnego kompanii (batalionu).

Temat 9. CHWYTY BRONIĄ. ODDAWANIE HONORÓW PRZEZ ŻOŁNIERZY I PODODDZIAŁY.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wykonywać chwyty bronią (karabinkiem), zdejmować i nakładać bagnet,

b) wykonywać czynności do salwy honorowej,

c) oddawać honory w nakryciu i bez nakrycia głowy, w miejscu i w marszu.

Zajęcia 1. Chwyty bronią.

Zajęcia praktyczne – 2 godz.

ZAGADNIENIA:

a) postawa zasadnicza i swobodna z karabinkiem w różnych położeniach,

b) chwyty karabinkiem z położenia: „na pas – przez pierś”, „przez pierś

– na pas”, „na pas – przez plecy”, „przez plecy – na pas”,

c) wykonanie komendy: „połóż – broń’ i „za - broń”,

d) nakładanie i zdejmowanie bagnetu.

Zajęcia 2. Oddawanie honorów przez żołnierzy i pododdziały z bronią.


ZAGADNIENIA:

a) oddawanie honorów w miejscu w nakryciu głowy i bez nakrycia głowy

z bronią,

b) oddawanie honorów w marszu w nakryciu głowy i bez nakrycia głowy

z bronią,

c) oddawanie honorów pododdziałem w ugrupowaniu rozwiniętym

i marszowym z bronią.

Temat 10. POSTĘPOWANIE SŁUŻBOWE.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) omówić kolejność postępowania służbowego,

b) składać meldunki i służbowo przedstawiać się,

c) właściwie załatwić sprawę służbową i osobistą,

d) objaśnić pojęcia „droga służbowa”, „raport służbowy”.

ZAGADNIENIA:

a) droga służbowa,

b) raport służbowy,

c) terminy postępowania służbowego.

29

Temat 11. MUSZTRA ZESPOŁOWA.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) zachować się w szyku,

b) wykonać czynności po komendach do wykonania zbiórki, zmiany

ugrupowania i frontu ugrupowania pododdziału,

c) maszerować w ugrupowaniu pododdziału i wykonać czynności żołnierza

w szyku,

d) omówić rodzaje ugrupowania dla drużyny i plutonu,

e) wsiadać i wysiadać z pojazdu zgodnie z regulaminem musztry,

f) wykonać czynności po komendzie za i przed pojazdem zbiórka.

Zajęcia 1. Musztra drużyny.


ZAGADNIENIA:

a) wykonywanie zbiórek w miejscu,

b) formowanie kolumny w marszu,

c) czynności żołnierzy w szyku – równanie i krycie, odliczanie,

odstępowanie i łączenie,

d) przesunięcie szyku,

e) zmiana frontu ugrupowania i ugrupowania w miejscu i w marszu,

f) wsiadanie do i wysiadanie z pojazdów.

Zajęcia 2. Musztra plutonu.


ZAGADNIENIA:

a) wykonywanie zbiórek w miejscu,

b) formowanie kolumny w marszu,

c) zaginanie i odginanie skrzydeł,

d) zmiana ugrupowania plutonu w miejscu i w marszu.

Temat 12. PRZEGLĄD MUSZTRY.


CELE SZKOLENIA:

Sprawdzić wyszkolenie indywidualne.

ZAGADNIENIA:

Zgodnie z decyzją Komendantów szkół i ośrodków.

30

3.2.1.2. PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA


a) nauczyć żołnierzy zasad poszanowania prawa i przestrzegania

dyscypliny wojskowej,

b) przygotować ogólną sprawność psychofizyczną żołnierza do poziomu

umożliwiającego prawidłowe wykonywanie zadań związanych ze służbą

wojskową,

c) zapoznać żołnierzy z zasadami wyróżniania i procedurami

dyscyplinarnymi określonymi w ustawie z dnia 9 października 2009 r.

o dyscyplinie wojskowej oraz ze skutkami, konsekwencjami prawnymi

i służbowymi wynikającymi z naruszenia prawa i dyscypliny wojskowej,

d) kształtować wśród kandydatów wysokie morale i właściwą postawę

etyczną, moralną oraz karność i zdyscyplinowanie,

e) zapobiegać wszelkim patologiom społecznym w środowisku żołnierskim.


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

4

100

4

100 T




Liczba godzin Uwagi



4 ANALIZA DYSCYPLINY WOJSKOWEJ W PODODDZIALE.

2 2 1

godz. w mc.

7

SPECYFIKA PODODDZIAŁU, JAKO GRUPY SPOŁECZNEJ - RODZAJE INTERAKCJI I ZALEŻNOŚCI MIĘDZY ŻOŁNIERZAMI. ROZWIĄZYWANIE KONFLIKTÓW INTERPERSONALNYCH.

2 2

RAZEM 4 4

Temat 4. ANALIZA DYSCYPLINY WOJSKOWEJ W PODODDZIALE.

Zajęcia teoretyczne - 2 godz. (1 godz. w miesiącu).

CELE SZKOLENIA:


zakres analizy dyscypliny w pododdziale;

31

b) umieć:

omówić cykliczność dokonywania okresowych analiz dyscypliny w pododdziale.

ZAGADNIENIA:

Udział w miesięcznej analizie dyscypliny w pododdziale.

Temat 7. SPECYFIKA PODODDZIAŁU, JAKO GRUPY SPOŁECZNEJ - RODZAJE INTEREAKCJI I ZALEŻNOŚCI MIĘDZY ŻOŁNIERZAMI. ROZWIĄZYWANIE KONFLIKTÓW INTERPERSONALNYCH.


CELE SZKOLENIA:


podstawy teorii konfliktów, sposoby (metody) rozwiązywania konfliktów interpersonalnych;

b) umieć:

rozpoznawać źródła i adekwatnie reagować na pojawiający się w grupie konflikt,

omówić czynniki ułatwiające komunikację między żołnierzami w pododdziale,

określać relacje formalne i nieformalne między żołnierzami w pododdziale.

ZAGADNIENIA:

a) pododdział jako grupa społeczna,

b) relacje interpersonalne w grupie,

c) dynamika procesów zachodzących w grupie,

d) pojęcie konfliktu interpersonalnego,

e) sposoby reagowania na sytuacje problemowe,

f) efektywna komunikacja,

g) modele procesu konfliktu interpersonalnego,

h) metody rozwiązywania i kierowania konfliktami (negocjacje, mediacje,

konfrontacja, arbitraż i rozstrzyganie),

i) dochodzenie do kompromisów,

j) konsekwencje konfliktów interpersonalnych.

3.2.2. SZKOLENIE BOJOWE

3.2.2.1. TAKTYKA



organizację, uzbrojenie wybranych pododdziałów Sił Zbrojnych RP (do szczebla drużyny – równorzędnego pododdziału),

podstawowe dane taktyczno-techniczne SpW będącego na wyposażeniu drużyny – równorzędnego pododdziału,

32

ogólne zasady prowadzenia działań taktycznych, obowiązki żołnierza w walce;

b) umieć:

wykonywać podstawowe zadania żołnierza w warunkach bojowych, niezależnie od terenu, pory dnia / nocy, warunków pogodowych i pory roku,

działać w zróżnicowanych sytuacjach taktycznych w różnych środowiskach walki,

skutecznie wykorzystywać broń, wyposażenie i wyszkolenie w sytuacjach taktycznych,

pokonywać teren różnymi sposobami (w zależności od jego pokrycia i ukształtowania oraz sposobu ogniowego oddziaływania przeciwnika),

pokonywać zapory inżynieryjne oraz naturalne przeszkody terenowe, prowadzić obserwację w sektorze, wykrywać cele i meldować o nich

dowódcy, podjąć działanie na sygnał stosownie do zagrożenia, zachować się na polu walki w różnych sytuacjach, wykonać normę nr 1 z taktyki – pokonanie terenu na polu walki, wykonać normę nr 2 z taktyki – dostarczenie amunicji czołgając się;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Wykła

dy

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem:

godzin

%

50

100

2

4

48

96

Zo

E




(zajęć)

Liczba godzin

Uwagi razem

z tego na zajęcia

Tematu zajęć teoretyczne praktyczne

1 2 3 4 5 6 7

1 DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W SKŁADZIE DRUŻYNY W DZIAŁANIACH TAKTYCZNYCH

2 2

2 PRZYGOTOWANIE ŻOŁNIERZA DO DZIAŁANIA NA POLU WALKI

7 7

3 TECHNIKI POKONYWANIA TERENU RÓŻNYMI SPOSOBAMI W DZIEŃ

5 5

4 DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA PODCZAS 7 7

33


(zajęć)

Liczba godzin

Uwagi razem

z tego na zajęcia

Tematu zajęć teoretyczne praktyczne

1 2 3 4 5 6 7

MARSZU W DZIEŃ I W NOCY

1 Działanie żołnierza podczas marszu w dzień

4

2 Działanie żołnierza podczas marszu w nocy

3

5 DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA PODCZAS UBEZPIECZENIA BEZPOŚREDNIEGO REJONU

5 5

6 DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W OBRONIE

9 9

1 Działanie żołnierza w obronie w dzień

5

2 Działanie żołnierza w obronie w nocy 4

7 DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W NATARCIU 8 8

1 Działanie żołnierza w natarciu w dzień

5

2 Działanie żołnierza w natarciu w nocy

3

8 BAZOWANIE W DZIEŃ I W NOCY

7 7

RAZEM 50 2 48

Temat 1. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W SKŁADZIE DRUŻYNY W DZIAŁANIACH TAKTYCZNYCH.

Zajęcia teoretyczne – 2 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) przedstawić strukturę organizacyjną i podstawowe wyposażenie

drużyny, plutonu zmechanizowanego (zmotoryzowanego),

b) omówić zasady i sposoby działania żołnierza w działaniach taktycznych,

c) omówić czynności wykonywane przez żołnierza w zakresie

zabezpieczenia bojowego.

ZAGADNIENIA:

a) organizacja i podstawowe wyposażenie drużyny i plutonu

zmechanizowanego (zmotoryzowanego),

b) sposoby działania żołnierza w czasie marszu i w rejonie rozmieszczenia,

c) działanie żołnierza w obronie i natarciu,

d) działanie żołnierza w terenie zurbanizowanym,

e) czynności żołnierza w ramach zabezpieczenia bojowego.

34

Temat 2. PRZYGOTOWANIE ŻOŁNIERZA DO DZIAŁANIA NA POLU WALKI.

Musztra bojowa - 7 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) posługiwać się środkami pozoracji pola walki zgodnie z ich

przeznaczeniem,

b) przygotować uzbrojenie i wyposażenie indywidualne do działania

i wykorzystania w walce,

c) maskować się w różnych sytuacjach na polu walki,

d) działać na sygnały dowodzenia i alarmowania oraz przekazywać je.

ZAGADNIENIA:

a) warunki bezpieczeństwa w posługiwaniu się bronią, trenażerami

i środkami pozoracji pola walki,

b) przygotowanie broni i amunicji do działania,

c) posługiwanie się bronią i trenażerami w warunkach ograniczonej

widoczności,

d) dostosowanie oporządzenia i umundurowania, środków

optoelektronicznych i łączności do działania,

e) przygotowanie sygnałów dowodzenia i łączności,

f) maskowanie.

Temat 3. TECHNIKI POKONYWANIA TERENU RÓŻNYMI SPOSOBAMI W DZIEŃ.

Musztra bojowa – 5 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) działać pieszo na polu walki w różnych warunkach terenowych,

b) urządzać stanowisko ogniowe,

c) prowadzić obserwację,

d) zwalczać wykryte cele.

ZAGADNIENIA:

a) pokonywanie terenu w postawie wyprostowanej (patrolowanie),

b) poruszanie się z bronią w gotowości do oddania strzału,

c) pokonywanie terenu biegiem,

d) zajmowanie stanowisk ogniowych,

e) pokonywanie terenu czołganiem,

f) technika pokonywania zapór inżynieryjnych i przeszkód terenowych.

Temat 4. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA PODCZAS MARSZU W DZIEŃ I W NOCY.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) działać w składzie drużyny podczas marszu w dzień i w nocy,

35

b) zastosować zasady prowadzenia obserwacji sektorów w marszu,

c) stosować i przekazywać sygnały dowodzenia,

d) poruszać się w marszu ubezpieczonym w zróżnicowanym terenie,

e) wykonywać czynności wchodzące w zakres osobistego przygotowania

uzbrojenia i wyposażenia w marszu w dzień i w nocy.

Zajęcia 1. Działanie żołnierza podczas marszu w dzień.


ZAGADNIENIA:

a) przygotowanie żołnierza do działania,

b) wykonywanie marszu w zróżnicowanym terenie otwartym,

c) przekraczanie dróg, przeszkód terenowych lub miejsc niebezpiecznych,

d) poruszanie się żołnierza w szyku ubezpieczonym,

e) działanie żołnierza w czasie marszu w terenie zurbanizowanym,

f) podstawy nawigacji i wybór drogi marszu.

Zajęcia 2. Działanie żołnierza podczas marszu w nocy.


ZAGADNIENIA:

a) przygotowanie żołnierza do działania,

b) wykonywanie marszu w zróżnicowanym terenie otwartym

– z wykorzystaniem środków optoelektronicznych i bez nich,

c) przekraczanie przeszkód terenowych lub miejsc niebezpiecznych,

d) poruszanie się żołnierza w szyku ubezpieczonym,

e) działanie żołnierza w marszu w terenie zurbanizowanym

– z wykorzystaniem środków optoelektronicznych (noktowizorów) i bez

nich,

f) podstawy nawigacji i wybór drogi marszu.

Temat 5. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA PODCZAS UBEZPIECZENIA BEZPOŚREDNIEGO REJONU.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) praktycznie wykonywać czynności w składzie elementów ubezpieczenia

bezpośredniego,

b) działać przy ryzyku wykrycia przez przeciwnika,

c) zastosować procedury zatrzymania osób.

ZAGADNIENIA:

a) działanie żołnierza w składzie dyżurnego środka ogniowego,

b) działanie żołnierza w składzie czujki (podsłuchu),

c) działanie żołnierza w składzie patrolu pieszego,

d) działanie żołnierza w składzie patrolu na pojeździe,

36

e) działanie żołnierza na sygnały alarmowania,

f) procedury zatrzymania i kontroli osób.

Temat 6. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W OBRONIE.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) dokonać wyboru i przygotować stanowisko ogniowe,

b) zwalczać przeciwnika w czasie prowadzenia walki obronnej w dzień

i w nocy,

c) wykonywać komendy i zadania ogniowe stawiane przez dowódcę

drużyny podczas prowadzenia walki obronnej w dzień i w nocy.

Zajęcia 1. Działanie żołnierza w obronie w dzień.


ZAGADNIENIA:

a) wybór i urządzenie stanowiska ogniowego,

b) prowadzenie obserwacji sektora, wykrywanie celów i meldowanie o nich

dowódcy,

c) reakcja żołnierza na kontakt ogniowy,

d) prowadzenie ognia,

e) reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie otwartym

– manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia w kontakt,

f) reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie

zurbanizowanym – manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia

w kontakt,

g) zerwanie kontaktu z przeciwnikiem.

Zajęcia 2. Działanie żołnierza w obronie w nocy.


ZAGADNIENIA:

a) wybór i urządzenie stanowiska ogniowego,

b) prowadzenie obserwacji sektora, wykrywanie celów i meldowanie o nich

dowódcy,

c) reakcja żołnierza na kontakt ogniowy,

d) prowadzenie ognia,

e) reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie otwartym

– manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia w kontakt,

f) reakcja żołnierza (zespołu) na kontakt ogniowy w terenie

zurbanizowanym – manewr zerwania kontaktu, manewr wejścia

w kontakt,

g) zerwanie kontaktu z przeciwnikiem.

37

Temat 7. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W NATARCIU.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) przygotować się do natarcia,

b) zwalczać wykryte cele bronią strzelecką i granatami w natarciu w dzień

i w warunkach ograniczonej widoczności,

c) pokonać zapory inżynieryjne oraz naturalne przeszkody terenowe.

Zajęcia 1. Działanie żołnierza w natarciu w dzień.


ZAGADNIENIA:

a) zasady działania żołnierza w czasie prowadzenia natarcia,

b) planowe bądź szybkie inicjowanie kontaktu ogniowego w terenie

otwartym i zalesionym (statycznie i w marszu),

c) planowe bądź szybkie inicjowanie kontaktu ogniowego w terenie

zurbanizowanym (statycznie i w marszu),

d) wchodzenie w kontakt ogniowy manewrem oskrzydlenia,

e) działanie żołnierza w czasie opanowania obiektu ataku,

f) działanie żołnierza wewnątrz pomieszczeń,

g) działanie żołnierza w czasie opuszczania obiektu.

Zajęcia 2. Działanie żołnierza w natarciu w nocy.


ZAGADNIENIA:

a) planowe bądź szybkie inicjowanie kontaktu ogniowego w terenie

otwartym i zalesionym (statycznie – z zasadzki i w marszu),

b) planowe bądź szybkie inicjowanie kontaktu ogniowego w terenie

zurbanizowanym (statycznie – z zasadzki i w marszu),

c) wchodzenie w kontakt ogniowy manewrem oskrzydlenia,

d) działanie żołnierza w czasie opanowania obiektu ataku,

e) działanie żołnierza wewnątrz pomieszczeń,

f) działanie żołnierza w czasie opuszczania obiektu.

Temat 8. BAZOWANIE W DZIEŃ I W NOCY.

Musztra bojowa (d/n) – 7 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) dokonać wyboru miejsca na rejon bazy i jej urządzenie,

b) zabezpieczać rejon przed osobami postronnymi,

c) działać w przypadku wykrycia i ataku na bazę,

38

d) pozyskiwać wodę i żywość w ekstremalnych warunkach oraz

sporządzać posiłki.

ZAGADNIENIA:

a) organizacja bazy w terenie lesistym i zurbanizowanym w różnych

warunkach pogodowo - klimatycznych,

b) działanie żołnierza po wykryciu bazy przez przeciwnika,

c) organizacja żywienia w warunkach polowych.

3.2.2.2. SZKOLENIE STRZELECKIE


W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien:

a) znać:

przeznaczenie, charakterystykę oraz ogólną budowę broni strzeleckiej, amunicji i granatów ręcznych,

działanie części i mechanizmów karabinka i granatów ręcznych, zasady bezpiecznego posługiwania się bronią strzelecką, amunicją oraz

granatami ręcznymi, przeznaczenie, ogólną budowę i zasady wykorzystania celowników

optycznych, celownika holograficznego, pasywnego celownika nocnego, stosowanych do etatowej broni strzeleckiej oraz podstawowych przyrządów obserwacyjnych,

zasady strzelania z etatowej broni strzeleckiej oraz jej możliwości ogniowe;

b) umieć:

rozkładać i składać karabinek, czyścić i konserwować uzbrojenie i sprzęt wojskowy, wykonać przegląd i obsługę uzbrojenia i sprzętu wojskowego przed i po

strzelaniu, przygotować broń do strzelania, bezpiecznie posługiwać się bronią, amunicją i granatami ręcznymi, zapobiegać powstawaniu zacięć i niesprawności broni, usuwać zacięcia i drobne niesprawności broni, prowadzić obserwację terenu oraz wykrywać, rozpoznawać

i wskazywać cele, określać odległość do celów i przedmiotów terenowych różnymi

sposobami, składać meldunki o wykrytych celach, posługiwać się optycznymi przyrządami celowniczymi do etatowej broni

strzeleckiej oraz przyrządami obserwacyjnymi, składać się do strzału w postawie strzeleckiej leżąc, prowadzić celny ogień z karabinka na celność i skupienie, do celów

nieruchomych i ukazujących w postawie, leżąc w dzień i w nocy, obserwować wyniki strzelania oraz poprawiać skuteczność ognia

w kierunku i donośności, rzucać granatami ręcznymi, wykonywać podstawową normę szkolno - bojową nr 3 w odniesieniu do

broni strzeleckiej;

39


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Wykła

dy

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Egzam

in

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

69

100

6

9

63

91

Zo, E




Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6 7

1 ZASADY BEZPIECZEŃSTWA W SZKOLENIU OGNIOWYM

2 2

2

BUDOWA, PRZEZNACZENIE I WŁAŚCIWOŚCI BOJOWE BRONI STRZELECKIEJ, AMUNICJI I GRANATÓW RĘCZNYCH

5 2 3

1 Budowa i użytkowanie karabinka 1

2 Amunicja i granaty ręczne 1

3 Współdziałanie części i mechanizmów karabinka

2

4 Przyrządy celownicze do broni strzeleckiej 1

4 ĆWICZENIA W OBSERWACJI 4 4

1 Określanie odległości na podstawie stopnia widoczności celów

1

2 Określanie odległości metodą porównania 1

3 Wykrywanie, rozpoznawanie i określanie odległości oraz wskazywanie celów

2

5 ĆWICZENIA PRZYGOTOWAWCZE Z BRONI STRZELECKIEJ

35 35

1 Przyjmowanie postawy strzeleckiej leżąc 3

2 Wykonywanie łącznych czynności do strzelania na celność i skupienie

6

3 Prowadzenie ognia z broni małokalibrowej do celu stałego na celność i skupienie

4

4 Prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego na celność.

6

5 Prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego na celność i skupienie

4

6 Prowadzenie ognia z karabinka w pozycji leżącej do celów ukazujących się bez zmiany stanowiska ogniowego

6

40


Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6 7

7 Prowadzenie ognia z karabinka do celów ukazujących się bez zmiany stanowiska ogniowego w nocy

6

6 STRZELANIA SZKOLNE Z BRONI STRZELECKIEJ

16 16

1 Strzelanie szkolne nr 1- strzelanie na celność i skupienie z karabinka

6

2 Strzelanie szkolne nr 2 – strzelanie w postawie leżącej z karabinka

6

3 Strzelanie szkolne nr 2 – strzelanie w postawie leżącej z karabinka w nocy

4

7 ĆWICZENIA W RZUCANIU GRANATAMI RECZNYMI

3 3

1 Rzut granatem ręcznym w postawie stojącej z okopu

1

2 Rzut granatem ręcznym w postawie klęczącej z okopu

1

3 Rzut granatem ręcznym w postawie leżącej 1

RAZEM 65 2 63

Temat 1. ZASADY BEZPIECZEŃSTWA W SZKOLENIU OGNIOWYM.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wymienić warunki bezpieczeństwa podczas strzelań z broni strzeleckiej,

b) bezpiecznie obsługiwać broń przed i po strzelaniu,

c) stosować zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z amunicją

i granatami ręcznymi.

ZAGADNIENIA:

a) zasady bezpieczeństwa obowiązujące na strzelnicach, placach ćwiczeń

i rzutniach granatów,

b) zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z bronią,

c) zasady bezpieczeństwa podczas obchodzenia się z amunicją

i granatami ręcznymi.

Temat 2. BUDOWA, PRZEZNACZENIE I WŁAŚCIWOŚCI BOJOWE BRONI STRZELECKIEJ, AMUNICJI I GRANATÓW RĘCZNYCH.

Zajęcia teoretyczne i praktyczne – 5 godz.

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) omówić walory taktyczno – techniczne karabinka,

b) omówić budowę, zasady działania części i mechanizmów karabinka,

41

c) rozłożyć częściowo i złożyć broń,

d) obsługiwać broń przed i po strzelaniu,

e) ładować magazynek,

f) wyjaśnić budowę nabojów, granatów ręcznych i zapalników.

Zajęcia 1. Budowa i użytkowanie karabinka.

Zajęcia teoretyczne – 1godz.

ZAGADNIENIA:

a) przeznaczenie i podstawowe dane taktyczno-techniczne karabinka,

b) przeznaczenie, budowa części i mechanizmów karabinka,

c) zasada działania karabinka.

Zajęcia 2. Amunicja i granaty ręczne.


ZAGADNIENIA:

a) klasyfikacja i charakterystyka amunicji,

b) budowa naboju,

c) budowa granatów ręcznych i zapalników,

d) znakowanie amunicji i granatów ręcznych.

Zajęcia 3. Współdziałanie części i mechanizmów karabinka.


ZAGADNIENIA:

a) położenie części i mechanizmów karabinka przed załadowaniem,

b) położenie części i mechanizmów karabinka podczas ładowania broni,

c) położenie części i mechanizmów karabinka podczas strzelania ogniem

pojedynczym,

d) położenie części i mechanizmów karabinka podczas strzelania ogniem

ciągłym oraz krótkimi seriami.

Zajęcia 4. Przyrządy celownicze do broni strzeleckiej.


ZAGADNIENIA:

a) przeznaczenie i budowa celownika holograficznego,

b) przeznaczenie i budowa pasywnego celownika strzeleckiego,

c) przygotowanie do pracy i zasady posługiwania się celownikiem

holograficznym,

d) przygotowanie do pracy i zasady posługiwania się pasywnym

celownikiem strzeleckim.

Temat 4. ĆWICZENIA W OBSERWACJI.


42

CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) objaśnić sposoby określania odległości,

b) wykrywać, rozpoznawać i wskazywać cele,

c) określić odległość do celów i przedmiotów terenowych,

d) meldować o wykrytych celach.

Zajęcia 1. Określanie odległości na podstawie stopnia widoczności celów.


ZAGADNIENIA:

a) tabela widoczności celów,

b) zasady prowadzenia obserwacji,

c) sposoby wskazywania celów,

d) sposoby określania odległości.

Zajęcia 2. Określanie odległości metodą porównania.


ZAGADNIENIA:

a) zasady określania odległości metodą porównania,

b) praktyczne określanie odległości różnymi sposobami,

c) wskazywanie celów.

Zajęcia 3. Wykrywanie, rozpoznawanie i określanie odległości oraz wskazywanie celów.


ZAGADNIENIA:

a) wymiary podstawowych środków ogniowych i figur bojowych,

b) obliczanie odległości za pomocą wzoru tysięcznej,

c) określanie odległości przy pomocy skali przyrządów optycznych,

d) ćwiczenie w obserwacji.

Temat 5. ĆWICZENIA PRZYGOTOWAWCZE Z BRONI STRZELECKIEJ.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) przygotować broń do strzelania,

b) przyjmować postawę strzelecką leżąc,

c) składać się do strzału,

d) wykonywać łączne czynności do strzelania szkolnego nr 1 i 2,

e) prowadzić celny ogień z karabinka do celów stałych na celność

i skupienie,

43

f) prowadzić celny ogień z karabinka do celów ukazujących się w dzień

i w nocy,

g) korygować ogień,

h) wykonywać podstawową normę szkolno – bojową nr 3,

i) omówić błędy w celowaniu i ich znaczenie.

Zajęcia 1. Przyjmowanie postawy strzeleckiej leżąc.


ZAGADNIENIA:

a) określenie oka dominującego,

b) ustawianie równej muszki,

c) błędy w celowaniu i ich znaczenie,

d) celowanie z broni umocowanej w stojaku,

e) celowanie z doborem punktu celowania,

f) ładowanie i rozładowywanie magazynka,

g) przyjmowanie postawy strzeleckiej leżąc,

h) ściąganie języka spustowego,

i) nastawianie celownika.

Zajęcia 2. Wykonywanie łącznych czynności do strzelania z karabinka na celność i skupienie.


ZAGADNIENIA:

a) kontrola celowania przez szkło kontrolne,

b) kontrola ściągania języka spustowego,

c) wykonywanie łącznych czynności do strzelania nr 1 z karabinka,

d) oddanie strzału nabojem ślepym,

e) ładowanie i rozładowanie broni,

f) strzelanie z karabinka z użyciem UST,

g) sprawdzian jednolitości celowania metodą pośrednią.

Zajęcia 3. Prowadzenie ognia z broni małokalibrowej do celu stałego na celność i skupienie


ZAGADNIENIA:

a) przygotowanie broni do strzelania,

b) prowadzenie ognia w postawie leżącej z wykorzystaniem podpórki do

celu stałego z broni małokalibrowej,

c) podstawowa norma szkolno-bojowa nr 3, przygotowanie się do

strzelania,

d) nauka celowania przy wykorzystaniu sprawdzianu jednolitości celowania

metodą bezpośrednią,

e) nauka ściągania języka spustowego,

44

f) budowa i współdziałanie części i mechanizmów karabinka podczas

strzelania ogniem pojedynczym,

g) obsługa broni po strzelaniu,

h) oddanie strzału nabojem ślepym.

Zajęcia 4. Prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego na celność.


ZAGADNIENIA:


b) prowadzenie ognia z broni małokalibrowej na celność i skupienie,

c) prowadzenie ognia z karabinka na celność i skupienie,

d) prowadzenie ognia symulowanego przy wykorzystaniu trenażera

strzeleckiego,

e) nauka celowania przy wykorzystaniu sprawdzianu jednolitości celowania

metodą pośrednią,

f) częściowe rozkładanie i składanie broni,

g) ładowanie magazynka nabojami szkolnymi,

h) obsługa broni po strzelaniu.

Zajęcia 5. Prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego na celność i skupienie.


ZAGADNIENIA:


b) prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego na celność i skupienie,

c) prowadzenie ognia na celność i skupienie z broni małokalibrowej,

d) wykonywanie łącznych czynności do strzelania szkolnego nr 1,

e) doskonalenie jednolitości celowania przy wykorzystaniu UST

i prostych przyrządów do nauki i kontroli celowania,

f) niesprawności karabinka, przyczyny i sposoby ich usuwania,

g) obsługa broni po strzelaniu.

Zajęcia 6. Prowadzenie ognia z karabinka w pozycji leżącej do celów ukazujących się bez zmiany stanowiska ogniowego.


ZAGADNIENIA:


b) prowadzenie ognia z karabinka do celu stałego w postawie leżącej do

celów ukazujących się bez zmiany stanowiska ogniowego,

c) prowadzenie ognia na celność i skupienie z broni małokalibrowej,

d) wykonywanie łącznych czynności do strzelania szkolnego nr 2,

e) sprawdzian jednolitości celowania przy wykorzystaniu UST,

45

f) podstawowa norma szkolno-bojowa nr 3 - przygotowanie się do

strzelania,

g) budowa części i mechanizmów karabinka,

h) obsługa broni po strzelaniu.

Zajęcia 7. Prowadzenie ognia z karabinka do celów ukazujących się bez zmiany stanowiska ogniowego w nocy.


ZAGADNIENIA:


b) prowadzenie ognia z karabinka w postawie leżącej do celów

ukazujących się na zmiejszonych odległościach w nocy,

c) wykonywanie łącznych czynności do strzelania szkolnego nr 2,

d) prowadzenie ognia symulowanego z karabinka do celów ukazujących

się przy wykorzystaniu UST,

e) częściowe rozkładanie i składanie broni,

f) podstawowa norma szkolno-bojowa nr 3 – przygotowanie się do

strzelania,

g) obsługa broni po strzelaniu.

Temat 6. STRZELANIE SZKOLNE Z BRONI STRZELECKIEJ.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) przygotować broń do strzelania,

b) prowadzić ogień z karabinka do celu stałego na celność i skupienie oraz

do celów ukazujących się w dzień i w nocy,

c) wybrać i przygotować stanowisko do prowadzenia ognia,

d) wykonywać podstawową normę szkolno-bojową nr 3 – przygotowanie

się do strzelania.

ZAGADNIENIA:

Ustala kierownik zajęć.

Temat 7. ĆWICZENIA W RZUCANIU GRANATAMI RĘCZNYMI.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) przygotować granat do rzutu,

b) uzbrajać i rozbrajać granat,

c) rzucać granatami zaczepnymi i obronnymi w różnych postawach.

ZAGADNIENIA:

46

Zajęcia 1. Rzut granatem ćwiczebnym/treningowym w postawie stojącej z okopu.


ZAGADNIENIA:

Zgodnie z warunkami ćwiczenia.

Zajęcia 2. Rzut granatem ręcznym/treningowym w postawie klęczącej z okopu.


ZAGADNIENIA:


Zajęcia 3. Rzut granatem ręcznym/treningowym w postawie leżącej.


ZAGADNIENIA:


3.2.2.3. ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW



a) znać:

zasady prowadzenia działań rozpoznawczych; b) umieć:

prowadzić obserwację i podsłuch (w dzień, w warunkach ograniczonej widoczności i w nocy),

rozpoznawać teren jako szperacz,

rozpoznawać sylwetki sprzętu i znaki rozpoznawcze wybranych armii innych państw;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

7

100

7

100 E


47



Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6 7

3 PROWADZENIE DZIAŁAŃ ROZPOZNAWCZYCH

7 7

RAZEM 7 7

Temat 3. PROWADZENIE DZIAŁAŃ ROZPOZNAWCZYCH.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wykonać czynności w czasie przygotowania do prowadzenia

rozpoznania,

b) dokonać wyboru, przygotować i urządzić miejsce do prowadzenia

obserwacji,

c) posługiwać się technicznymi środkami wykorzystywanymi w obserwacji,

d) wskazywać cele,

e) meldować wyniki obserwacji,

f) prowadzić rozpoznanie drogi marszu,

g) reagować na zakłócenia napotkane w czasie rozpoznania drogi marszu,

h) przekazywać i odczytywać sygnały dowodzenia.

ZAGADNIENIA:

a) przygotowanie żołnierza do prowadzenia rozpoznania w terenie,

b) prowadzenie obserwacji,

c) prowadzenie rozpoznania drogi marszu.

3.2.2.4. SZKOLENIE INŻYNIERYJNO-SAPERSKIE


a) znać:

zasady i sposoby ustawiania i unieszkodliwiania min przeciwpancernych,

zasady postępowania z materiałami wybuchowymi oraz przepisy bezpieczeństwa,

etatowe i podręczne środki maskowania,

zasady i sposoby maskowania etatowymi i podręcznymi środkami maskowania;

b) umieć:

ustawiać pojedyncze miny przeciwpancerne,

maskować ludzi, uzbrojenie i sprzęt wojskowy,

sporządzać zapalnik lontowy i wysadzać pojedynczy ładunek materiału wybuchowego;

48


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Wykła

dy

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

11

100

1

9

10

91 E




Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6 7

2 MASKOWANIE LUDZI, UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO W DZIAŁANIACH TAKTYCZNYCH

3 3

4 USTAWIANIE I UNIESZKODLIWIANIE MIN PRZECIWPANCERNYCH

4 4

5

MATERIAŁY WYBUCHOWE I ŚRODKI ZAPALAJĄCE WOJSK WŁASNYCH. SPORZĄDZANIE ZAPALNIKA LONTOWEGO

4 1 3

RAZEM 11 1 10

Temat 2. MASKOWANIE LUDZI, UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO.


CELE SZKOLENIA

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wykorzystywać etatowe i podręczne środki w maskowaniu

bezpośrednim ludzi i sprzętu,

b) wykorzystać teren do maskowania ludzi i sprzętu,

c) wykorzystać dostępne środki i materiały do maskowania ludzi i sprzętu.

ZAGADNIENIA.

a) cele, zasady i sposoby maskowania wojsk,

b) środki rozpoznania radiolokacyjnego, optycznego, termalnego,

dźwiękowego i inne,

c) zadania żołnierzy i pododdziałów w zakresie maskowania,

d) podręczne i etatowe środki w maskowaniu bezpośrednim,

e) sposoby wykorzystania środków podczas maskowania ludzi i sprzętu,

f) wykorzystanie terenu i obiektów terenowych w maskowaniu,

g) wykorzystanie etatowych masek do maskowania sprzętu.

49

Temat 4. USTAWIANIE I UNIESZKODLIWIANIE MIN PRZECIWPANCERNYCH.


CELE SZKOLENIA

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) ustawiać podstawowe rodzaje min przeciwpancernych i specjalnych;

b) oznakować pojedyncze miny w rejonach ich występowania,

c) unieszkodliwić pojedynczą minę,

d) stosować przepisy bezpieczeństwa podczas ich ustawiania

i unieszkodliwiania,

e) rozróżniać typy min.

ZAGADNIENIA.

a) ustawianie pojedynczej miny przeciwpancernej,

b) ustawianie miny specjalnej,

c) ustawianie, unieszkodliwianie i oznakowywanie min przeciwpancernych

(podstawowa norma szkolno – bojowa nr 5).

Temat 5. MATERIAŁY WYBUCHOWE I ŚRODKI ZAPALAJĄCE WOJSK. WŁASNYCH. SPORZĄDZANIE ZAPALNIKA LONTOWEGO .

Zajęcia teoretyczne i praktyczne – 4 godz.

CELE SZKOLENIA

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) sporządzić zapalnik lontowy,

b) wysadzać pojedynczy ładunek materiału wybuchowego,

c) posługiwać się standardowymi materiałami i ładunkami wybuchowymi

oraz środkami zapalającymi,

d) posługiwać się sprzętem stosowanym w pracach minerskich,

e) zastosować przepisy bezpieczeństwa w czasie prac minerskich.

ZAGADNIENIA.

f) standardowe materiały i ładunki wybuchowe oraz środki zapalające,

g) przepisy bezpieczeństwa w czasie prac minerskich,

h) sporządzanie zapalnika lontowego,

i) sporządzenie zapalnika lontowego i wysadzenie ładunku materiału

wybuchowego (podstawowa norma szkolno – bojowa nr 6).

3.2.2.5. OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA



a) znać:

zakres i sposób realizacji przedsięwzięć Obrony Przed Bronią Masowego Rażenia (OPBMR) realizowanych przez żołnierza, przed, w toku i po zakończeniu działań bojowych,

50

zasady działania w warunkach zagrożenia skażeniami i skażeń BMR,

zasady wykorzystania indywidualnych środków ochrony przed skażeniami odpowiednio do stanu zagrożenia bronią masowego rażenia,

sygnały alarmowe i komunikaty ostrzegawcze,

skład oraz zasady wykorzystania indywidualnych pakietów do likwidacji skażeń,

znaki ostrzegawcze do oznakowania rejonów skażonych oraz zasady oznakowania i przekraczania lub omijania oznakowanych rejonów skażonych,

przeznaczenie, budowę oraz zasady użycia granatów dymnych przez żołnierzy na polu walki,

środki zapalające i skutki ich rażącego działania; b) umieć:

nałożyć maskę przeciwgazową w ciągu 9 s od ogłoszenia alarmu (lub ustalenia początku ataku bronią masowego rażenia);

nakładać i zdejmować odzież ochronną,

prowadzić natychmiastową likwidację skażeń odkrytych części ciała, odzieży ochronnej, umundurowania, broni osobistej i wyposażenia;

działać po ogłoszeniu alarmu o skażeniach,

wykorzystywać właściwości ochronne obiektów fortyfikacyjnych, sprzętu bojowego, terenu i indywidualnych środków ochrony przed skażeniami rażącymi czynnikami BMR i skażeniami oraz przed działaniem środków zapalających,

oznaczać rejony skażeń znakami ostrzegawczymi,

działać po napotkaniu terenu skażonego i w terenie skażonym,

użyć granat dymny do maskowania bezpośredniego działań żołnierza na polu walki,

gasić środki zapalające na umundurowaniu, sprzęcie i obiektach inżynieryjnych;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

16

100

1

6

15

94 Zo




Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6 7

3 POSŁUGIWANIE SIĘ SPRZĘTEM 4 4

51

I INDYWIDUALNYMI ŚRODKAMI OCHRONY PRZED SKAŻENIAMI BĘDĄCYMI NA WYPOSAŻENIU ŻOŁNIERZA.

4

SPRAWDZENIE SZCZELNOSCI I DOPASOWANIA FILTRACYJNYCH MASEK PRZECIWGAZOWYCH W ATMOSFERZE SKAŻONEJ

3 3

5 DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W WARUNKACH ZAGROŻENIA SKAŻENIAMI I SKAŻEŃ.

3 3

7 ŚRODKI DYMNE 1 1

8 OCHRONA WOJSK PRZED ŚRODKAMI ZAPALAJĄCYMI

4 4

RAZEM 15 15

Temat 3. POSŁUGIWANIE SIĘ SPRZĘTEM I ŚRODKAMI OCHRONY PRZED SKAŻENIAMI BĘDĄCYMI NA INDYWIDUALNYM WYPOSAŻENIU ŻOŁNIERZA.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) omówić przeznaczenie, budowę i skład oraz zasady użycia

indywidualnych środków ochrony przed skażeniami znajdującymi się na

indywidualnym wyposażeniu żołnierza, w zależności od poziomu

zagrożenia bronią masowego rażenia,

b) nałożyć maskę przeciwgazową w ciągu 9 s od ogłoszenia alarmu

(lub ustalenia początku ataku bronią masowego rażenia),

c) nakładać i zdejmować odzież ochronną w czasie określonym normami

szkolenia,

d) przygotować indywidualne pakiety oraz prowadzić natychmiastową

likwidację skażeń części ciała, umundurowania, indywidualnego

uzbrojenia i wyposażenia,

e) posługiwać się środkami do udzielania pierwszej pomocy w przypadku

porażenia bronią chemiczną,

f) dokonać odczytu dawki pochłoniętej w dawkomierzu indywidualnym,

g) przedstawić właściwości ochronne maski przeciwgazowej oraz odzieży

ochronnej,

h) omówić stopnie gotowości indywidualnych środków ochrony przed

skażeniami w odniesieniu do poziomów zagrożenia bronią masowego

rażenia.

ZAGADNIENIA:

a) posługiwanie się maską przeciwgazową filtracyjną, a w tym:

przeznaczenie, dane taktyczno-techniczne oraz budowa maski przeciwgazowej,

dopasowanie i przygotowanie maski przeciwgazowej do użycia,

52

sposoby przenoszenia maski przeciwgazowej,

nakładanie i zdejmowanie maski przeciwgazowej (wykonanie podstawowej normy szkolno – bojowej nr 7),

posługiwanie się urządzeniem do picia płynów,

obsługiwanie bieżące maski przeciwgazowej, b) posługiwanie się odzieżą ochronną:

przeznaczenie i budowa odzieży ochronnej,

dopasowanie i przygotowanie odzieży ochronnej do użycia,

sposoby przenoszenia (przechowywania) odzieży ochronnej,

nakładanie i zdejmowanie odzieży ochronnej i filtracyjnej maski przeciwgazowej;

c) posługiwanie się środkami do udzielania pierwszej pomocy medycznej

oraz dawkomierzem indywidualnym:

przeznaczenie oraz skład indywidualnego zestawu autostrzykawek (IZAS),

udzielanie samopomocy oraz pomocy koleżeńskiej w przypadku porażenia bronią chemiczną,

przeznaczenie dawkomierza indywidualnego, pomiar oraz odczytanie dawki pochłoniętej,

zasady ewidencjonowania dawek pochłoniętych; d) posługiwanie się indywidualnymi pakietami do likwidacji skażeń:

przeznaczenie oraz skład indywidualnego pakietu do likwidacji skażeń (IPLS),

przygotowanie IPLS) do prowadzenia natychmiastowej likwidacji skażeń,

prowadzenie natychmiastowej likwidacji skażeń części ciała; umundurowania, wyposażenia indywidualnego i broni osobistej.

Temat 4. SPRAWDZENIE SZCZELNOŚCI I DOPASOWANIA FILTRACYJNYCH MASEK PRZECIWGAZOWYCH W ATMOSFERZE SKAŻONEJ.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) dobrać rozmiar maski i dopasować ją do części twarzowej,

b) przygotować maskę przeciwgazową do użytkowania,

c) sprawdzić stan techniczny maski przeciwgazowej i filtropochłaniacza,

d) wykonać czynności sprawdzające szczelność maski przeciwgazowej

w środowisku skażonym środkiem testującym,

e) zachować warunki BHP podczas sprawdzania szczelności

i dopasowania maski przeciwgazowej,

f) wykonać obsługiwanie bieżące maski po sprawdzeniu w atmosferze

skażonej środkiem testującym.

ZAGADNIENIA:

a) przegląd lekarski przed sprawdzeniem szczelności masek w atmosferze

skażonej,

53

b) sprawdzenie stanu technicznego masek przeciwgazowych,

c) posługiwanie się maską przeciwgazową,

d) doskonalenie czynności związanych ze sprawdzeniem szczelności

i dopasowania masek przeciwgazowych w atmosferze nieskażonej,

e) sprawdzenie szczelności masek w atmosferze skażonej środkiem

testującym,

f) obsługa bieżąca masek przeciwgazowych po ich sprawdzeniu,

g) przegląd lekarski po sprawdzeniu masek w atmosferze skażonej.

Temat 5. DZIAŁANIE ŻOŁNIERZA W WARUNKACH ZAGROŻENIA SKAŻENIAMI I SKAŻEŃ.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) rozpoznać treść sygnałów uprzedzenia o zagrożeniu uderzeniami BMR

i skażeniach oraz sygnały alarmu o skażeniach podawanych różnymi

sposobami,

b) zachować się po ogłoszeniu sygnału o zagrożeniu skażeniami w terenie

odkrytym, w wozie bojowym, w polowych obiektach fortyfikacyjnych

i budynkach,

c) ogłaszać sygnały alarmu o skażeniach sposobami dźwiękowymi

i wizualnymi (syreną, gongiem, głosem, klaksonem, znakami

ostrzegawczymi),

d) rozpoznać znaki ostrzegawcze do oznakowania rejonów skażonych

chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo w dzień i w nocy,

e) oznaczyć rejon skażony chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo

w dzień i w nocy.

ZAGADNIENIA:

a) sygnały uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami,

b) sygnały alarmu o skażeniach ogłaszane sposobami dźwiękowymi

i wzrokowymi (syreną, gongiem, głosem, klaksonem znakami

ostrzegawczymi),

c) zachowanie się żołnierza po ogłoszeniu sygnału o skażeniach i alarmu o

skażeniach w terenie odkrytym, w wozach bojowych, w polowych

obiektach fortyfikacyjnych oraz w budynkach,

d) zachowanie się żołnierzy na sygnał alarmu o skażeniach w jednostce

wojskowej,

e) przeznaczenie i wyposażenie zestawu do oznakowania terenów

skażonych,

f) znaki ostrzegawcze do oznakowanie rejonów skażonych,

g) zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie

i promieniotwórczo,

h) oznakowanie rejonów skażonych chemicznie, biologicznie

i promieniotwórczo w dzień,

54

i) oznakowanie rejonów skażonych chemicznie, biologicznie

i promieniotwórczo w nocy,

j) wykonywanie podstawowych norm szkolno - bojowych:

nr 7 nakładanie maski przeciwgazowej;

nr 8 nakładanie etatowej odzieży ochronnej oraz maski przeciwgazowej.

Temat 7. ŚRODKI DYMNE.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) omówić wpływ dymu na środki rażenia, rozpoznania i naprowadzania na

cel przeciwnika,

b) omówić wpływ warunków meteorologicznych oraz terenu na

rozprzestrzenianie się dymu,

c) omówić warunki bezpieczeństwa podczas stosowania środków

dymnych,

d) omówić przeznaczenie, dane taktyczne oraz budowę ręcznego granatu

dymnego,

e) przygotować ręczny granat dymny do postawienia zasłony dymnej,

f) wykonać zasłonę dymną za pomocą ręcznego granatu dymnego w celu

maskowania działań bojowych żołnierza.

ZAGADNIENIA:

a) wpływ dymów na środki rażenia, rozpoznania i naprowadzania na cel,

b) wpływ warunków meteorologicznych i terenowych na rozprzestrzenianie

się dymu,

c) warunki bezpieczeństwa podczas stosowania granatów dymnych,

d) przeznaczenie, dane taktyczne oraz budowa ręcznego granatu

dymnego,

e) przygotowanie ręcznego granatu dymnego do użycia,

f) maskowanie dymem działania żołnierza w natarciu.

Temat 8. OCHRONA WOJSK PRZED ŚRODKAMI ZAPALAJĄCYMI.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wymienić współczesne środki zapalające oraz omówić ich rażące

działanie, b) udzielać pierwszej pomocy w przypadku poparzeń, c) chronić się przed środkami zapalającymi, d) ewakuować się z palącego wozu bojowego oraz gasić na nim napalm, e) pokonać przeszkody na torze napalmowym.

ZAGADNIENIA:

a) przeznaczenie i charakterystyka środków zapalających,

55

b) użycie środków zapalających na współczesnym polu walki i oraz skutki ich rażącego działania na ludzi, sprzęt bojowy i obiekty fortyfikacyjne,

c) udzielanie pierwszej pomocy w przypadku oparzeń (porażenia środkami zapalającymi),

d) gaszenie napalmu w polowych obiektach fortyfikacyjnych, e) gaszenie napalmu na umundurowaniu i wyposażeniu, f) ewakuacja żołnierzy z palącego się wozu bojowego i gaszenie na nim

napalmu, g) pokonanie przeszkód na torze napalmowym.

3.2.2.6. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA



a) znać:

– zasady prowadzenia rozpoznania, ostrzegania i alarmowania wojsk

o zagrożeniu uderzeniami z powietrza,

– skład i wyposażenie PO oraz obowiązki obserwatorów przestrzeni

powietrznej,

– zasady ogłaszania i przekazywania sygnałów alarmu powietrznego,

– czynności, jakie realizuje się po ogłoszeniu alarmu powietrznego

w MSD, MCzP oraz w działaniach bojowych,

– zasady zachowania się na sygnał alarmu powietrznego w różnych

sytuacjach,

– zasady przyjmowania postaw strzeleckich do zwalczania ŚNP,

– zasady prowadzenia zorganizowanego ognia do celów powietrznych

etatowymi środkami rażenia,

– przedsięwzięcia prowadzone w ramach powszechnej obrony

przeciwlotniczej aktywnej (rozpoznanie optyczno - wzrokowe,

ostrzeganie i alarmowanie oraz prowadzenie zorganizowanego ognia

do ŚNP etatowymi środkami rażenia) oraz powszechnej obrony

przeciwlotniczej pasywnej (maskowanie, rozśrodkowanie sił i środków,

przygotowanie schronów i ukryć oraz likwidacja skutków uderzeń);

b) umieć:

– ogłaszać i odwoływać alarm powietrzny,

– zachować się po ogłoszeniu alarmu powietrznego w różnych

warunkach,

– przyjmować postawy strzeleckie podczas prowadzenia

zorganizowanego ognia do ŚNP,

– scharakteryzować przedsięwzięcia wchodzące w skład aktywnej

i pasywnej powszechnej obrony przeciwlotniczej.

56


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Wykła

d

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

4

100

4

100 Z




(zajęć)

Liczba godzin

Uwagi tematu zajęć razem

z tego na zajęcia

teoretyczne praktyczne

1 2 3 4 5 6 7

1 POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA W PODODDZIALE. 4 4

3 Zachowanie się żołnierza na sygnał alarmu powietrznego w MSD oraz w MCZP w działaniach bojowych.

2

4 Zasady prowadzenia zorganizowanego ognia do celów powietrznych etatowymi środkami rażenia.

2

RAZEM 4 4

TEMAT 1. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA W PODODDZIALE.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) omówić czynności żołnierza po ogłoszeniu alarmu powietrznego oraz

praktycznie je wykonywać w MSD, MCzP oraz w działaniach bojowych,

b) wykonywać swoje obowiązki w zakresie powszechnej obrony

przeciwlotniczej,

c) ogłosić i przekazywać sygnał alarmu powietrznego w MSD, MCzP oraz

w działaniach bojowych,

d) prowadzić ogień do ŚNP (w tym głównie do: taktycznych desantów

powietrznych, bezzałogowych statków powietrznych, śmigłowców)

z wykorzystaniem etatowych środków rażenia,

e) scharakteryzować przedsięwzięcia wchodzące w skład aktywnej

i pasywnej powszechnej obrony przeciwlotniczej.

57

Zajęcia 3. – Zachowanie się żołnierza na sygnał alarmu powietrznego w MSD, MCzP oraz w działaniach bojowych.


ZAGADNIENIA:

a) ogłoszenie alarmu powietrznego w różnych sytuacjach,

b) czynności żołnierza po ogłoszeniu alarmu powietrznego:

– w MSD,

– w MCzP,

– w działaniach bojowych.

Zajęcia 4. Zasady prowadzenia zorganizowanego ognia do celów powietrznych etatowymi środkami rażenia.


ZAGADNIENIA:

a) strzelanie z broni etatowej do śmigłowców, samolotów wolnolecących

i bezzałogowych statków powietrznych,

b) strzelanie z broni strzeleckiej do taktycznych desantów powietrznych.

3.2.2.7. ŁĄCZNOŚĆ



a) znać:

– ogólną charakterystykę oraz ogólną budowę radiostacji przenośnych

małej mocy UKF,

– ogólną charakterystykę i budowę aparatu polowego,

– podstawowe przepisy prowadzenia korespondencji radiowej,

– podstawowe sposoby zapewniania bezpieczeństwa łączności podczas

pracy z wykorzystaniem środków radiowych;

b) umieć:

– przygotować do pracy, zaprogramować radiostacje przenośne małej

mocy UKF,

– nawiązać łączność w sieci radiowej,

– sprawdzić i podłączyć do linii telefonicznej aparat polowy,

– nawiązać i prowadzić wymianę informacji przez telefoniczne środki

łączności;

58


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

8

100

2

25

6

75 E




Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6 7

3 RADIOSTACJE PRZENOŚNE MAŁEJ MOCY UKF.

2 2

4

PRACA NA PRZEWODOWYCH ŚRODKACH ŁĄCZNOŚCI I CYFROWYCH RADIOSTACJACH PRZENOŚNYCH MAŁEJ MOCY UKF.

6 6

RAZEM 8 2 6

Temat 3. RADIOSTACJE PRZENOŚNE MAŁEJ MOCY UKF.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) omówić ogólną budowę i podać dane taktyczno-techniczne radiostacji

przenośnych małej mocy UKF,

b) przygotować radiostację do pracy i nawiązać łączność.

ZAGADNIENIA:

a) przeznaczenie i dane taktyczno - techniczne radiostacji przenośnych

małej mocy UKF,

b) ukompletowanie, ogólna budowa i opis płyt czołowych,

c) obsługa i przygotowanie do pracy,

d) programowanie, nawiązanie łączności oraz prowadzenie wymiany

korespondencji radiowej zgodnie z przepisami.

Temat 4. PRACA NA PRZEWODOWYCH ŚRODKACH ŁĄCZNOŚCI I CYFROWYCH RADIOSTACJACH PRZENOŚNYCH MAŁEJ MOCY UKF.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wybrać miejsce na rozwinięcie radiostacji,

59

b) przygotować radiostację do pracy,

c) nawiązać łączność w podstawowych trybach pracy radiostacji

i prowadzić wymianę informacji,

d) prowadzić wymianę korespondencji z zachowaniem przepisów

korespondencji radiowej,

e) podłączyć polowy aparat telefoniczny,

f) nawiązać łączność i prowadzić wymianę informacji przez telefoniczne

środki łączności.

ZAGADNIENIA:

a) wybór miejsca na rozwinięcie radiostacji i przewodowych środków

łączności,

b) rozwinięcie i przygotowanie radiostacji i przewodowych środków

łączności do pracy,

c) prowadzenie wymiany korespondencji radiowej z zachowaniem

przepisów korespondencji radiowej,

d) prowadzenie wymiany korespondencji przez przewodowe środki

łączności.

3.2.2.8. WYCHOWANIE FIZYCZNE



normy sprawności fizycznej przewidzianej katalogiem testów dla żołnierzy,

zasady zapobiegania urazom i wypadkom podczas zajęć z wychowania fizycznego,

zasady przestrzegania higieny osobistej; b) umieć:

pokonywać różnego rodzaju naturalne i sztuczne przeszkody terenowe oraz skutecznie wykorzystywać teren w kształtowaniu podstawowych zdolności kondycyjnych,

wykorzystać poznane elementy walki w bliskim kontakcie w starciu w różnych sytuacjach zaskoczenia oraz łączyć elementy walki z taktyką działania i strzelaniem,

wykonać obowiązujące testy sprawnościowe i ćwiczenia fizyczne będące miernikiem wyszkolenia,

wykorzystać nabytą wiedzę oraz umiejętności do doskonalenia własnej sprawności fizycznej i spędzania wolnego czasu w formie aktywnej;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Wykła

dy

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Egzam

in/

Spra

wdzia

n

Sam

okszta

łcen

ie

60

Ogółem: godzin

%

22

100

20

91

2

9

Zo S




Liczba godzin Uwagi



2 ATLETYKA TERENOWA I TORY PRZESZKÓD

2 2

3 Ćwiczenia ruchowe z wykorzystaniem elementów toru wojskowego (OSF,BTS,BTZ)

2

3 GIMNASTYKA I ĆWICZENIA SIŁOWE 6 6

1 Ćwiczenia ogólnorozwojowe 2

2 Gry i zabawy gimnastyczne 2

3 Ćwiczenia z wykorzystaniem przyrządów i przyborów gimnastycznych

2

4 WALKA W BLISKIM KONTAKCIE 6 6

1 Postawy do walki, poruszanie się, bezpieczne padanie z bronią

2

2 Uderzenia. Kopnięcia. Obrona przed ciosami i kopnięciami

2

3 Walka karabinkiem i obrona przed zaborem broni.

2

17 SPRAWDZIANY 2 2

2 Sprawdzian sprawności fizycznej . 2

RAZEM 16 16

Temat 2. ATLETYKA TERENOWA I TORY PRZESZKÓD.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) pokonać marszobiegiem wyznaczony dystans w określonym czasie,

b) pokonywać naturalne i sztuczne przeszkody terenowe,

c) skutecznie wykorzystywać teren do kształtowania podstawowych

zdolności kondycyjnych,

d) pokonywać przeszkody wojskowych torów przeszkód (OSF, BTS, BTZ).

Zajęcia 3 i 4. Ćwiczenia ruchowe z wykorzystaniem elementów toru wojskowego (OSF, BTS, BTZ).


ZAGADNIENIA.

a) trucht połączony z ćwiczeniami kształtującymi, ćwiczenia rozciągające,

61

b) pokonywanie wybranych elementów wojskowych torów przeszkód,

c) gry i zabawy bieżne i skoczne.

Temat 3. GIMNASTYKA I ĆWICZENIA SIŁOWE.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wykonać ćwiczenia kształtujące, mające wpływ na wyrobienie

prawidłowej sylwetki oraz prezencji,

b) wykonywać ćwiczenia porządkowo – dyscyplinujące oraz stosować

elementy musztry podczas zajęć,

c) zastosować elementy ochrony oraz poprawną asekurację podczas

wykonywania ćwiczeń.

Zajęcia 1. Ćwiczenia ogólnorozwojowe.


ZAGADNIENIA:

a) bezpieczeństwo podczas zajęć z gimnastyki i ćwiczeń siłowych,

b) ćwiczenia z piłkami lekarskimi,

c) ćwiczenia z ławeczkami gimnastycznymi,

d) ćwiczenia przy drabinkach,

e) ćwiczenia zwinnościowe, skocznościowe i siłowe,

f) stretching.

Zajęcia 2. Gry i zabawy gimnastyczne.


ZAGADNIENIA:

Zabawy gimnastyczne z wykorzystaniem przyborów i przyrządów

stosowanych w gimnastyce.

Zajęcia 3. Ćwiczenia z wykorzystaniem przyrządów i przyborów gimnastycznych.


ZAGADNIENIA:

a) skłony tułowia w leżeniu z piłką lekarską 3kg,

b) bieg wahadłowy 4x10m,

c) skok tygrysi przez piłkę lekarską ułożoną na materacu,

d) podciąganie na drążku,

e) nauka pokonywania elementów toru BTS,

f) ćwiczenia rozluźniające.

62

Temat 4. WALKA W BLISKIM KONTAKCIE.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wykonywać elementy techniki walki w bliskim kontakcie,

b) wykorzystywać przedmioty podręczne do walki i samoobrony,

c) dostosować technikę ataku lub obrony do zaistniałej sytuacji.

Zajęcia 1. Postawy do walki, poruszanie się, bezpieczne padanie z bronią.


ZAGADNIENIA:

a) warunki bezpieczeństwa podczas zajęć z walki w bliskim kontakcie,

b) postawa swobodna z karabinkiem i do walki z karabinkiem,

c) postawa do walki w leżeniu,

d) poruszanie się w walce sposobem naturalnym i dostawnym,

e) pad w tył,

f) pad w bok (prawa, lewa strona), wstawanie po padzie,

g) przewrót w przód z karabinkiem.

Zajęcia 2. Uderzenia. Kopnięcia. Obrona przed ciosami i kopnięciami.


ZAGADNIENIA:

a) ciosy proste podstawą dłoni i pięścią,

b) ciosy łokciem,

c) kopnięcia w przód i w tył,

d) obrona przed ciosem prostym i sierpowym,

e) obrona przed kopnięciami.

Zajęcia 3. Walka karabinkiem i obrona przed zaborem broni.


ZAGADNIENIA:

a) bloki i zbicia karabinkiem,

b) obrona przed pchnięciem w przód,

c) obrona przed uderzeniem magazynkiem,

d) doskonalenie walki.

Temat 17. SPRAWDZIANY.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi:

63

Zaliczyć na ocenę pozytywną zgodnie z poziomem swoich umiejętności

obowiązujące testy z wychowania fizycznego.

Zajęcia 1. Sprawdzian sprawności fizycznej z wychowania fizycznego.


ZAGADNIENIA: a) test siły mięśni ramion (podciąganie na drążku lub uginanie ramion

w podporze na ławeczce),

b) test siły mięśni brzucha (skłonu tułowia w przód),

c) test szybkości (bieg wahadłowy 10x10 m lub bieg zygzakiem),

d) test wytrzymałości – bieg na 3000 m żołnierze (1000 m żołnierze-

kobiety).

3.2.2.9. SZKOLENIE MEDYCZNE



a) znać:

zasady taktyczne i medyczne TCCC ( Tactical Combat Casualty Care), zasady bezpiecznego udzielania pierwszej pomocy rannym

i poszkodowanym na polu walki, zasady organizacji pomocy medycznej na polu walki i ewakuacji

rannych i chorych, zasady wynoszenia rannych z pola walki za pomocą noszy i sposobów

improwizowanych, zasady ewakuacji medycznej z pojazdów wojskowych oraz miejsca

zdarzenia, zasady wzywania pomocy do miejsca zdarzenia (MEDEVAC,

CASEVAC); b) umieć:

zachować się w przypadku nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, oraz wystąpienia objawów stresu pola walki;

posługiwać się indywidualnym wyposażeniem żołnierza; udzielać pierwszej pomocy w przypadkach urazów, zranień, krwotoków

za pomocą opaski uciskowej, materiałów opatrunkowych oraz udzielać pomocy porażonym BMR;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

4

100

4

100 E

64




Liczba godzin Uwagi


tematu zajęć teoretyczne praktyczne 1 2 3 4 5 6

2

INDYWIDUALNE WYPOSAŻENIE MEDYCZNE ŻOŁNIERZA ORAZ POSTĘPOWANIE W TRAKCIE UDZIELANIA SAMOPOMOCY I POMOCY KOLEŻEŃKIEJ

4 4

RAZEM 4 4

Temat 2. INDYWIDUALNE WYPOSAŻENIE MEDYCZNE ŻOŁNIERZA ORAZ POSTĘPOWANIE W TRAKCIE UDZIELANIA SAMOPOMOCY I POMOCY KOLEŻEŃSKIEJ.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wymienić składniki indywidualnego wyposażenia medycznego,

b) wymienić zawartość indywidualnego pakietu do likwidacji skażeń, IZAS,

c) omówić budowę opatrunku osobistego i opaski uciskowej,

d) omówić zawartość apteczek pododdziałowych i apteczek pojazdów,

e) zastosować praktycznie indywidualny pakiet do likwidacji skażeń, IZAS

oraz posługiwać się opatrunkiem osobistym i opaską uciskową,

f) zastosować tabletki do odkażania wody,

g) omówić zasady bezpieczeństwa w trakcie udzielania pomocy, ewakuacji

rannego oraz wystąpienia objawów stresu pola walki.

ZAGADNIENIA:

a) indywidualne wyposażenie medyczne,

b) budowa i zasady użycia indywidualnego pakietu do likwidacji skażeń

oraz IZAS,

c) posługiwanie się opatrunkiem osobistym i opaską uciskową,

d) posługiwanie się tabletkami do odkażania wody,

e) posługiwanie się zawartością apteczek,

f) taktyka działań ratowniczych,

g) bezpieczeństwo własne i rannego,

h) zasady wzywania pomocy medycznej na polu walki - praktyczne

przygotowanie i przekazanie meldunku 9 – linijkowy MEDEVAC

(MEDEVAC, CASEVAC),

i) objawy wystąpienia stresu pola walki, postępowanie.

65

3.2.3. SZKOLENIE LOGISTYCZNE

3.2.3.1. BUDOWA I EKSPLOATACJA UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO


W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu żołnierz powinien: znać zasady i sposoby obsługiwania uzbrojenia i oporządzenia

indywidualnego żołnierza;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

2

100

2

100 Z




Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6

2 OBSŁUGIWANIE TECHNICZNE INDYWIDUALNEGO WYPOSAŻENIA ŻOŁNIERZA

2 2

RAZEM 2 2

Temat 2. OBSŁUGIWANIE TECHNICZNE INDYWIDUALNEGO WYPOSAŻENIA ŻOŁNIERZA.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz doskonali: a) nawyki dbałości o powierzony sprzęt i wyposażenie,

b) umiejętność prawidłowego obsługiwania poszczególnych elementów

wyposażenia.

ZAGADNIENIA:

obsługa uzbrojenia i sprzętu wojskowego będącego na wyposażeniu

indywidualnym żołnierza.

3.2.3.2. ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE



66

a) znać:

podstawowe pojęcia zabezpieczenia logistycznego, podstawowe zadania logistyki w pododdziale, należności mundurowe i żywnościowe dla żołnierzy;

b) umieć:

wykorzystać zasady funkcjonowania logistyki w pododdziale, zastosować poszczególne zestawy umundurowania zgodnie

z przeznaczeniem;


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

2

100

2

100 Z




Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6 7

1 PODSTAWOWE POJĘCIA Z ZAKRESU LOGISTYKI – LOGISTYKA W PODODDZIALE.

2 2

RAZEM 2 2

Temat 1. PODSTAWOWE POJĘCIA Z ZAKRESU LOGISTYKI – LOGISTYKA W PODODDZIALE.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) scharakteryzować podstawowe pojęcia zabezpieczenia logistycznego,

b) przedstawić ogólne zasady funkcjonowania logistyki w pododdziale,

c) wymienić przysługujące żołnierzowi należności mundurowe

i żywnościowe.

ZAGADNIENIA:

a) ogólne pojęcia zabezpieczenia logistycznego,

b) cel i zadania logistyki w pododdziale,

c) należności mundurowe i żywnościowe żołnierza.

67

3.2.4. SZKOLENIE OGÓLNE

3.2.4.1. SZKOLENIE PRAWNE



zasady zachowania się w czasie działań taktycznych, zagadnienia odpowiedzialności za przestępstwa w trakcie konfliktu

zbrojnego; b) umieć:

oceniać sytuację biorąc pod uwagę zasady prawa konfliktów zbrojnych, podejmować w takich sytuacjach decyzje zgodne z prawem, podejmować działania w celu realizacji tych decyzji;

c) zapoznać się z:

uwarunkowaniami historycznymi prawa konfliktów zbrojnych, problematyką neutralności, prawem wojennym jako kodeksem działania i zachowania się sił

zbrojnych.


Razem


Form

y

kontr

oli

i oceny

Zaję

cia

teore

tyczne

Zaję

cia

pra

kty

czne

Tre

nin

g

Instr

ukta

ż

Zalic

zen

ie

Sam

okszta

łcen

ie

Ogółem: godzin

%

4

100

4

100 Z




(zajęć)

Liczba godzin Uwagi



1 2 3 4 5 6 7

5 PODSTAWOWE ZASADY ZACHOWANIA SIĘ W CZASIE DZIAŁAŃ TAKTYCZNYCH

2 2

6

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ŻOŁNIERZY ZA DZIAŁANIA NIEZGODNE Z PRAWEM W TRAKCIE TRWANIA KONFLIKTU ZBROJNEGO

2 2

RAZEM 4 4

Temat 5. PODSTAWOWE ZASADY ZACHOWANIA SIĘ W CZASIE DZIAŁAŃ TAKTYCZNYCH.


CELE SZKOLENIA:

68

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wskazać i omówić zgodne z prawem podstawowe zasady działania

w walce,

b) przedstawić i scharakteryzować tryb postępowania z ofiarami walki,

kombatantami, personelem podlegającym szczególnej ochronie oraz

współdziałanie z władzami cywilnymi,

c) omówić środki podejmowane po zakończeniu walki.

ZAGADNIENIA:

a) zasady, środki i metody walki,

b) strefy wyłączone oraz osoby i inne elementy niebiorące udziału

w walce,

c) jeńcy oraz zajęte obiekty,

d) środki podejmowane po zakończeniu walki.

Temat 6. ODPOWIEDZIALNOŚĆ ŻOŁNIERZY ZA DZIAŁANIA NIEZGODNE Z PRAWEM W TRAKCIE TRWANIA KONFLIKTU ZBROJNEGO.


CELE SZKOLENIA:

W wyniku opanowania treści tematu żołnierz potrafi: a) wskazać zasadnicze działania na polu walki niezgodne z prawem,

b) omówić zasady odpowiedzialności za nieprzestrzeganie prawa

w trakcie konfliktu zbrojnego.

ZAGADNIENIA:

a) prawo i zwyczaj międzynarodowy,

b) odpowiedzialność żołnierzy za wykroczenia i przestępstwa wojenne

w świetle kodeksu karnego,

c) odpowiedzialność żołnierzy za naruszenie prawa międzynarodowego

(konwencje genewskie i haskie, konwencje dotyczące ochrony praw

człowieka, dziecka, obywatelskich, politycznych itd.).

4. OCENA POZIOMU WYSZKOLENIA

4.1. OGÓLNE ZASADY OCENY POZIOMU WYSZKOLENIA

1. W procesie szkolenia żołnierzy stosuje się ocenianie bieżące, okresowe oraz końcowe.

2. Prowadzący przedmiot zobowiązani są do opracowania szczegółowego systemu kontroli i oceny wyników nauczania, który powinien w swojej strukturze uwzględniać: opis wymagań na określony stopień (ocenę), sposoby oceniania, obszary tematyczne podlegające ocenie, kryteria oceny, częstotliwość wystawiania ocen, warunki nadrobienia braków z przyczyn losowych.

3. Bieżącej oceny postępów żołnierzy w nauce dokonuje się w toku zajęć programowych, stosując różnorodne formy sprawdzania wiadomości i umiejętności. Wystawione w ten sposób oceny mają stanowić źródło informacji o poziomie wyszkolenia i systematyczności uczenia się.

69

4. Okresowej oceny postępów żołnierzy w nauce dokonuje się w ramach zajęć kontrolnych, realizowanych po zakończeniu określonej partii materiału nauczania. W zajęciach kontrolnych stosować należy różnorodne metody sprawdzania wiadomości i umiejętności. Wystawione w ten sposób oceny mają stanowić źródło informacji o poziomie wyszkolenia żołnierzy za dany okres nauki. Jeżeli zajęcia kontrolne nie są ujęte jako zajęcia programowe należy realizować je w ramach godzin dyspozycyjnych.

5. Bieżące i okresowe postępy żołnierzy w nauce ocenia się według 10-stopniowej skali ocen: 2; 2+; -3; 3; 3+; -4; 4; 4+; -5; 5. Oceny te wpisuje się do dziennika ewidencji szkolenia.

6. Wystawiając oceny należy przestrzegać następujących kryteriów:

a) ocena 5 – gdy odpowiedź na pytanie była wyczerpująca lub nakazana czynność została wykonana bez zastrzeżeń,

b) ocena 4 – gdy odpowiedź na pytanie była dość wyczerpująca, choć niepełna i nie zawierała istotnych pomyłek lub nakazana czynność została wykonana poprawnie,

c) ocena 3 – gdy odpowiedź na pytanie była właściwa, lecz nie potrafiono jej uzasadnić lub nakazaną czynność wykonano bez większych błędów,

d) ocena 2 – gdy nie udzielono poprawnej odpowiedzi na pytanie, lub nakazaną czynność wykonano niewłaściwie,

e) znaki „+” lub „-” wystawia się, gdy odpowiedź na pytanie lub sposób i wynik wykonania nakazanej czynności uniemożliwiał wystawienie oceny pełnej.

7. „Wśród ocen końcowych wyróżnia się oceny zaliczeniowe, egzaminacyjne i ocenę ogólną. Oceny zaliczeniowe wystawia się według 6 - stopniowej skali cyfrowej: bardzo dobra (5), dobra plus (4,5), dobra (4), dostateczna plus (3,5), dostateczna (3), niedostateczna (2), zaś oceny egzaminacyjne i ocenę ogólną według 4 – stopniowej skali cyfrowej: bardzo dobra (5), dobra (4), dostateczna (3), niedostateczna (2).

8. Po zrealizowaniu zajęć programowych z każdego przedmiotu, każdemu żołnierzowi należy wystawić ocenę zaliczeniową, przy czym:

a) w przedmiotach liczących poniżej 10 godzin programowych wpisywać „Zaliczenie” – Z (bez wystawiania oceny zaliczeniowej),

b) w przedmiotach liczących 10 godzin programowych i więcej wystawić ocenę na podstawie ocen z bieżącej kontroli postępów w szkoleniu.

9. Podstawę do wystawienia oceny zaliczeniowej stanowi średnia arytmetyczna ocen bieżących i ocen z zajęć kontrolnych, przy czym wystawia się:

ocenę bardzo dobrą (5,0), gdy średnia arytmetyczna wynosi 4,75 ÷ 5,00,

ocenę dobrą plus (4,5), gdy średnia arytmetyczna wynosi 4,26 ÷ 4,74,

ocenę dobrą (4,0), gdy średnia arytmetyczna wynosi 3,75 ÷ 4,25,

ocenę dostateczną plus (3,5), gdy średnia arytmetyczna wynosi 3,26 ÷ 3,74,

ocenę dostateczną (3,0), gdy średnia arytmetyczna wynosi 2,75 ÷ 3.25,

ocenę niedostateczną (2,0), gdy średnia arytmetyczna wynosi do 2,74.

70

10. Na zakończenie szkolenia wystawia się „Świadectwo ukończenia szkolenia podstawowego SZ RP”, w którym wpisuje się ostateczny wynik szkolenia - ocenę końcową - wyrównaną do pełnej oceny wystawionej na podstawie uzyskanych ocen z poszczególnych części (grup treści) egzaminu zgodnie z zasadą:

bardzo dobry (5) - od 4,51,

dobry (4) - od 3,70 do 4,50,

dostateczny (3) - od 2,51 do 3,69.

11. Oceny egzaminacyjne wystawia się podczas testów i sprawdzianów praktycznych prowadzonych w trakcie egzaminu.

12. Ocenę ogólną wyszkolenia żołnierzy stanowi średnia ocen egzaminacyjnych i zaliczeniowych za działy szkolenia.

13. Ocenę ogólną wystawia się stosując skalę ocen i kryteria obliczenia identyczne jak dla ocen zaliczeniowych i ujmuje się w „Świadectwie ukończenia szkolenia podstawowego”, wydawanym żołnierzom po ukończeniu szkolenia (wzór – załącznik nr 2 do niniejszego programu szkolenia).

14. Ukończenie szkolenia podstawowego z oceną ogólną pozytywną stanowi podstawę do skierowania żołnierza do odbycia kursu szkolenia specjalistycznego.

4.2. PRZEDMIOTOWY ZAKRES EGZAMINÓW, STRZELAŃ I ĆWICZEŃ PODLEGAJĄCYCH OCENIE

1. Egzaminy końcowe są integralną częścią szkolenia i stanowią podstawę do dokonania oceny poziomu wyszkolenia – żołnierzy, uczestników kursu szkolenia podstawowego.

2. W trakcie trwania kursu żołnierze poddawani są następującym egzaminom:

a) sprawdzianowi z wychowania fizycznego,

b) sprawdzianowi wiedzy teoretycznej,

c) sprawdzianowi umiejętności praktycznych ze szkolenia bojowego - w formie „pętli taktycznej”,

d) egzaminowi ze strzelania szkolnego nr 2 strzelanie w postawie leżącej.

3. Wszystkie egzaminy składane są przed komisją powołaną rozkazem przez komendanta centrum, ośrodka szkolenia lub dowódcy jednostki wojskowej realizującej szkolenie podstawowe.

4. Odpowiedzialnym za właściwą organizację oraz przebieg sesji egzaminacyjnej jest przewodniczący komisji egzaminacyjnej.

5. Podstawową grupą poddawaną egzaminowi końcowemu jest pluton. W dwudniowej sesji egzaminacyjnej dla plutonu należy organizować:

a) w jednym dniu – test teoretyczny i strzelanie szkolne,

71

b) w drugim dniu – „pętlę taktyczną” obejmującą sprawdzenie indywidualnych umiejętności praktycznych każdego żołnierza plutonu z zakresu szkolenia bojowego.

6. Egzamin z wychowania fizycznego realizowany jest na zakończenie etapu szkolenia indywidualnego zgodnie z dokumentami normatywnymi obowiązującymi kadrę zawodową.

7. Sprawdzian wiedzy teoretycznej przeprowadzić w postaci testu wiadomości obejmującego zakres materiału z przedmiotów objętych programem szkolenia.

8. W ramach „pętli taktycznej” organizowanej na terenie przykoszarowych placów ćwiczeń należy zorganizować następujące stanowiska egzaminowania:

a) działanie żołnierza na polu walki – w tym wykonanie podstawowej normy szkolno - bojowej nr 2 z taktyki, podstawowej normy szkolno - bojowej nr 5 ze szkolenia inżynieryjno – saperskiego,

b) zachowanie podczas użycia BMR – w tym wykonanie podstawowej normy szkolno – bojowej nr 7 i 8 z OPBMR,

c) rzut granatem ćwiczebnym lub treningowym i znajomość budowy i użytkowania broni - w tym wykonanie podstawowej normy szkolno - bojowej nr 3 ze szkolenia ogniowego,

d) nawiązywanie i utrzymywanie łączności – w tym wykonanie podstawowej normy szkolno - bojowej nr 14 z łączności,

e) rozpoznanie pola walki i orientowanie się w terenie,

f) udzielanie pomocy przedmedycznej.

9. Strzelanie egzaminacyjne wykonać jako strzelanie szkolne nr 2 według obowiązującego programu strzelań.

5. WSPARCIE I ZABEZPIECZENIE SZKOLENIA

5.1. ILOŚĆ ŚRODKÓW ZABEZPIECZENIA MATERIAŁOWO – TECHNICZNEGO ZALECANYCH DO REALIZACJI TEMATÓW SZKOLENIOWYCH

5.1.1. TAKTYKA

Numer POJAZDY

Tem

atu

Zaję

ć

Sa

mo

ch

ód

C-T

Sa

mo

ch

ód

O-T

inn

e

ilość km ilość km Ilość km

4 1 50 1 50

5 1 50 1 50

6 1 50 1 50

7 1 1 50 1 50

7 2 1 50 1 50

6 1 1 50 1 50

6 2 1 50 1 50

4 1 1 50 1 50

72

4 2 1 50 1 50

8 1 50 1 50 RAZEM 1 500 1 500

Numer

Tem

atu

Zaję

ć

9m

m n

b p

isto

leto

wy

„śle

py”

7,6

2m

m n

b. w

z. 43

„śle

py”

5,5

6 m

m n

b „

śle

py

”

26m

m n

b.s

yg

n. kp

l.

26m

m n

b.o

św

iet.

Peta

rda t

arc

iow

a

RG

D 2

db

RG

D 2

dcz

DM

11

M

HL

Z 5

00 *

HL

Z 1

00

0 *

R-3

501

R-9

200

CG

Ł 1

5 10 1 2 1

10 2

4 2

2 1 2 2 2

6 1 2001 1 10 4 1 2

6 2 2001

1 10 10 4 1 2

7 1 10 / 2001

1 10 3 2 1 2

7 2 10 / 2001

1 5 10

10 3 2 1 2 2

8 1 2001

1 10 4 2 2

8 2 2001

1 5 10

10 4 2 1 2 3

9 1 2001

1 10 4 2 2 2

9 2 2001

1 5 10

10 4 2 1 2 3

RAZEM 110/16001

9 41 82 32 14 11 8 10 4

Amunicję 7,62 mm nb. wz. 43 „ślepy” (5,56 mm nb. „ślepy” do kbs BERYL) naliczono na 1 żołnierza. Pozostałe środki pozoracji naliczono na grupę 24 - osobową. *alternatywnie dopuszcza się zastosowanie 26 mm nb oświetleniowych. 1 – amunicja dla pozoracji.

73

5.1.2. SZKOLENIE STRZELECKIE

Środki bojowe naliczono na jednego żołnierza z wyjątkiem CRG oraz 26 mm nb czerwony ogień. Pojazdy naliczono na grupę szkolną 24 - osobową.

*wg opracowanego zestawu ćwiczeń przygotowawczych JW.

5.1.3. ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW

Numer tematu

(zajęcia)

AMUNICJA I ŚRODKI POZORACJI POJAZDY

5,5

6m

m n

b ś

lep

y

7,6

2m

m k

b ś

lep

y

5,5

6m

m n

b ś

lep

y

26m

m k

pl

syg

n

26m

m o

św

iet

RG

D d

b

DM

11

M

CG

Ł1

Peta

rda t

arc

.

HL

Z-5

00 *

HL

Z-1

000 *

Sam

och

ód

O-T

Sam

och

ód

C-T

3 600 300 1 6 3 3 5 1 1 1 1

RAZEM 600 300 1 - 6 3 3 5 1 1 1 1

Środki materiałowego zabezpieczenia naliczono na grupę 24-osobową *alternatywnie dopuszcza się zastosowanie 26 mm nb oświetleniowych.

Nu

mer

tem

atu

/zaję

cia

/

AMUNICJA I ŚRODKI POZORACJI POJAZDY

5,6

mm

nb

sp

ort

. d

ług

i

7,6

2 m

m n

b w

z 4

3 -

śle

py/

5,5

6 m

m n

b -

śle

py

7,6

2 m

m n

b w

z 4

3 z

po

c.

PS

/

5,5

6 m

m n

b P

S

7,6

2 m

m n

b w

z 4

3 z

po

c.

T-4

5/

5,5

6 m

m n

b s

mu

g.

26m

m n

b c

ze

rwo

ny o

gie

ń

CR

G-4

2 +

UZ

RG

M ć

w.

+ Ł

ad

. d

ym

/ b

łysk

Sam

och

ód

O-T

Sam

och

ód

C-T

Sam

och

ód

san

itarn

y

5/2 5/5 3 1/40 1/40 1/10

5/3 4/4 3 1/40 1/40 1/10

5/4 5 5/5 3 1/40 1/40 1/10

5/5 5 5/5 3 1/40 1/40 1/10

5/6 5 6/6 3/3 1/40 1/40 1/10

5/7 5 10/10 5/5 3 1/40 1/40 1/10

6/1 5/5 3 1/40 1/40 1/10 6/2 12/12 3/3 3 1/40 1/40 1/10

7/1 3 1/1/1 1/40 1/40 1/10

7/2 3 1/1/1 1/40 1/40 1/10

7/3 3 1/1/1 1/40 1/40 1/10

Razem 20 5/5 47/47 11/11 3 3/3/3 1/440 1/440 1/110

74

5.1.4. SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE

Numer Tematu (zajęcia)

AMUNICJA I ŚRODKI POZORACJI

7,6

2m

m n

b w

z 4

3 ś

lep

y

5,5

6m

m n

b ś

lep

y

Peta

rda

26 m

m n

b s

yg

n. (k

pl.)

CG

Ł-1

MP

P / M

CZ

P /

MS

P

Kad

łub

y i z

ap

aln

iki m

in

pp

an

c (

TM

-62

M, M

KU

,

MP

PB

)

Sp

łon

ka 8

A-T

AT

ćw

icz.

Sta

nd

ard

ow

e

ład

un

ki

MW

i

śro

dkó

w z

ap

ala

jąc

e

Ład

un

ek M

W

75g

lu

b 2

00

g

Lo

nt

pro

ch

ow

y m

b

Sp

łon

ka 8

A-T

AT

Zaw

leczka

„T

” / ”

P”

Mech

an

izm

y u

derz

en

iow

e

i zap

ały

Sam

och

ód

C-T

, O

-T

(szt.

/km

)

1 30 5 1 3

2 3 2/50

3 3 2 3

4 8 8 8

5 24 po 1 kpl.

24 60 24 1/50

RAZEM 30 5 1 3 3 11 24 24 60 24 10 11 3/100

Środki naliczono na grupę szkoleniową (24 żołnierzy).

5.1.5. OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA

Numer Pojazdy Środki bojowe i OPBMR

Tem

atu

Zaję

cia

Sam

och

ód

C-T

(szt.

/km

)

Sam

och

ód

san

itarn

y

(szt.

/km

)

Sam

och

ód

O-T

(szt.

/km

)

RG

D-2

DB

GŁ

-1

Pro

sze

k E

-H

RG

Z-1

Od

czyn

nik

RN

–

10m

l

(szt.

)

MS

T -

1

IPL

Sk

-1

PC

hW

-012

IZA

S-0

5

3 1/50 1/50 25 25

4 1/50 1/50 1/50 30 4

5 1/50 1/50 3 5 2 25 25

7 1/50 1/50 25

8 1/50 1/50 1/50 8 4

Razem 1/250 1/100 1/250 25 3 8 300 35 6 50 50

Naliczeń dokonano na jedną grupę szkoleniową (24 żołnierzy)

75

5.1.6. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA

Numer tematu

(zajęcia)

Amunicja i środki pozoracji, pomoce dydaktyczne Pojazdy

7,6

2m

m n

b ś

l.

7,6

2m

m n

b. kb

. śl.

5,5

6m

m n

b. śl.

26m

m n

b.

syg

n.

26 n

b. o

św

ietl

.

HL

Z 5

00

*

Nb

.ośw

ietl

. M

ITH

RA

S

R -

350

1

AP

– 8

5M

Lo

rnetk

a p

olo

wa

Sch

ron

OP

L

Mo

del s

am

olo

tu

Zesta

w

mu

ltim

ed

ialn

y

Film

y D

VD

Od

twarz

acz D

VD

Sam

och

ód

O -

T

Sam

och

ód

C -

T

1/1 1 1 1 1

1/2 1 1 1 1

1/3 1 1 2

1/4 2 10 20 5 5 1 3 2 3 1 1 2

Razem 2 10 20 5 5 1 3 2 3 1 1 1 1 1 1 2

Naliczeń dokonano na jedna grupę szkoleniową (24 żołnierzy).

* Alternatywnie dopuszcza się zastosowanie 26 mm nb. oświetleniowy.

5.1.7. ŁĄCZNOŚĆ

Numer Sprzęt łączności:

Tem

atu

Zaję

cia

Radio

sta

-

cje

prz

enoś-

ne

Polo

wy

apara

t

Bęb

en

PK

L-2

Zesta

w

monte

rsk

i 25

9

3 8 - 8

4 8 8 8

RAZEM: 16 16 1 16

Naliczeń dokonano na jedną grupę szkoleniową (24 żołnierzy).


Nr SPRZĘT DO ZAJĘĆ

Tem

at

Zaję

cia

zesta

w d

o p

ozo

racji

ran

Fan

tom

ćw

iczeb

ne IZ

AS

,

Ind

yw

idu

aln

y p

akie

t

do

lik

wid

acji

skażeń

.

op

atr

un

ki o

so

bis

te,

tab

letk

i d

o o

dkażan

ia

wo

dy o

raz o

pas

ki

ucis

ko

we

No

sze/d

es

ka

ort

op

ed

yczn

a.

Ko

łnie

rz

ort

op

ed

yczn

y, szyn

y

Kra

me

ra,

Ban

daże e

lasty

czn

e rzutnik światła

dziennego, komputer

(notebook), rzutnik

multimedialny, ekran

przenośny, tablice

poglądowe*

2 3 1

3 3 3/3/3 6 szt./2 osoby

1

4 3 3 3 1/1/1 1

5 3 3 3 3/3/3 6 szt./2 osoby

1

* - tablice poglądowe: „Pierwsza pomoc na polu walki” (Zdr. 19/T/76), „Pierwsza pomoc w urazach” (Zdr. 22/T/92),

76

„Ostre zatrucia i pierwsza pomoc” (Zdr. 21/T/90).

5.2. WYKAZ SYMULATORÓW I URZĄDZEŃ SZKOLNO – TRENINGOWYCH ZALECANYCH DO WYKORZYSTANIA W SZKOLENIU PROGRAMOWYM

1. Urządzenia do szkolenia wstępnego:

a) diafragma uniwersalna – typ TD–70, b) urządzenie do na nauki i kontroli celowania z kbk AK oraz – typ

TKC–52/M, c) szkło kontrolne uniwersalne – typ TK–1 do kbk AK – typ TK– kbk, d) urządzenie treningowe CYKLOP.

2. Trenażery i urządzenia treningowe:

a) optoelektroniczne tarcze strzeleckie, b) laserowe symulatory CZANTORIA – 1 typu PLS – 1.

3. Wyposażenie uzupełniające:

c) kontaktowe figury bojowe – typ WFK–7/22/125, d) podnośnik lekkich figur bojowych – typ PPL–2A, e) przystawka do współpracy podnośników figur bojowych WSB–04, f) czujnik bezwładnościowy typ WCB–02, WCB–02/M, g) czujnik inercyjny – typ WCI.

5.3. WYKAZ ZASADNICZYCH DOKUMENTÓW NORMUJĄCYCH PROCES SZKOLENIA

5.3.1. REGULAMINY

1. „Regulamin ogólny Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” sygn. Szt. Gen. 1664/2014.

2. „Regulamin musztry Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” sygn. Szt. Gen. 1427/94.

3. „Ceremoniał wojskowy” stanowiący załącznik do Decyzji Nr 411/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 grudnia 2009 r.

4. „Zestawienie wzorów dokumentów do Regulaminu Ogólnego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” sygn. Szt. Gen. 1555/2003.

5. „Nauczanie regulaminu ogólnego i musztry” sygn. Szkol. 784/96. Podręcznik metodyczny, Warszawa 1996.

5.3.2. PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA

1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy

zawodowych (Dz.U. z 2003 r. Nr 179 poz.1750 z późn. zm.). 3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1977 r. Nr 88,

poz. 553 z późń. zm.). 4. Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2013 r.

Nr 482 z późn. zm.). 5. Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej

(Dz. U z 2009 r. Nr 190, poz.1474 z późn. zm.). 6. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 grudnia 2009 r.

w sprawie wykonywania kar i środków dyscyplinarnych (Dz.U. z 2009 r. Nr 223, poz. 1782).

77

7. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 lutego 2010 r. w sprawie regulaminu postępowania dyscyplinarnego (Dz.U. z 2010 r. Nr 24 poz. 121).

8. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 marca 2010 r. w sprawie dokumentacji i ewidencji dyscyplinarnej (Dz.U. 2010 r. Nr 65, poz. 415).

9. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 kwietnia 2010 r. w sprawie dyscyplinarnych środków zapobiegawczych.

10. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 czerwca 2010 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, byłych żołnierzy oraz pododdziałów, oddziałów i instytucji wojskowych (Dz.U. z 2010 r. Nr 124, poz. 841).

11. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie izb zatrzymań (Dz.U. z 2010 r. Nr 63, poz. 394 z późn. zm.).

12. Decyzja Nr 367/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 września 2010 r. w sprawie analiz i ocen dyscypliny wojskowej (Dz.Urz. Min. Obr. Nar. Z 2010 r. Nr 19, poz. 253).

13. „Pododdział jako grupa społeczna. Materiały do prowadzenia zajęć psychoedukacyjnych”, Warszawa 2007.

14. „Zdrowie psychiczne żołnierzy” pod red. A. Florkowskiego i W. Gruszyńskiego.

15. Z. Moszumański, S. Piwowar, W. Rawski „Dyscyplina wojskowa – rys historyczny ewolucji przepisów dyscyplinarnych”, wyd. WCEO, Warszawa 2012.

16. Materiały profilaktyczno-edukacyjne do prowadzenia zajęć z żołnierzami „Stres w życiu codziennym i służbie wojskowej. Wybrane zagadnienia.”, DWiPO, Warszawa 2007.

17. Pospiszyl I., Patologie społeczne, PWN, Warszawa 2008. 18. Materiały do zajęć z kształcenia obywatelskiego nr 5 „Komunikacja

społeczna w pododdziale.”, DWiPO, Warszawa 2008. 19. Gumińska A., Jak kształtować swoje kompetencje przywódcze, DWiPO,

Warszawa 2010. 20. Kanarski L., Przywództwo we współczesnych organizacjach, Elipsa,

Warszawa 2005. 21. Davis P., Adaptacja zawodowa, Petit, Warszawa 2003, 22. Moczydłowska J., Zarządzanie zasobami ludzkimi w organizacji, Difin,

Warszawa 2010. 23. Decyzja Nr 351/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 listopada

2012 r. w sprawie metodyki szkolenia żołnierzy z przedmiotów „Kształcenie obywatelskie” oraz „Profilaktyka i dyscyplina wojskowa” wraz z Decyzją Nr 397/MON Ministra Obrony Narodowej z 18 grudnia 2013 r. zmieniająca decyzję Nr 351/MON Ministra Obrony Narodowej.

5.3.3. TAKTYKA

1. Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton, drużyna). Warszawa 2000.

2. „Regulamin działań wojsk lądowych”. DWLąd 115/2008. 3. „Zbiór znaków i skrótów wojskowych”. Szt. Gen. 1561/2004. 4. Zbiór norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych

i zmechanizowanych”. DWLąd wewn. 159/2010.

78

5. „Normy szkoleniowe na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych.” Szkol. 849/2012.

6. Fleming M.: Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktów zbrojnych. Warszawa 2003.

7. Galewski Z.: Współdziałanie na polu walki. Warszawa 1993. 8. Regulamin walki pododdziałów w terenie zurbanizowanym FM 90-10-1

(tłumaczenie z języka angielskiego). Warszawa 1986. 9. Muszyński J., Kiciński M.: Rekonesans organizacja i przebieg.

Poznań 2007. 10. Regulamin działań taktycznych pododdziałów wojsk pancernych

i zmechanizowanych. DWLąd. 134/09. 11. Poradnik szeregowego zawodowego opraz szeregowego Narodowych Sił

Rezerwowych. DWLąd. Wewn.191/2011. 12. Poradnik dowódcy plutonu. DWLąd. 185/2011.

5.3.4. SZKOLENIE STRZELECKIE

1. „Program strzelań z broni strzeleckiej” Szkol. 875/2012. 2. „Normy szkoleniowe na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości

do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych” Szkol. 849/2012.

3. „Metodyka szkolenia strzeleckiego” – szkol. 730/89. 4. „Metodyka szkolenia ogniowego pododdziałów piechoty” – szkol. 722/88. 5. Instrukcja piechoty. Granaty ręczne – szkol.161/61. 6. 7,62 mm karabinki AKM (AKMŁ), AKMS (AKMSN), AK, kbkg wz.1960,

kbkg wz. 1960/72. Opis i użytkowanie. Sposoby i zasady strzelania. MON Warszawa 1988.

7. 5,56 mm karabinek szturmowy wz 1996 opis i użytkowanie, DWLąd. 21/2000.

8. „Teoria strzału” – MON. Warszawa 1970.

5.3.5. ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW

1. Vademecum wiedzy rozpoznawczej cz. I i II, DWLąd wewn. 120/2009, Warszawa 2009.

2. „Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton, drużyna)” DWLąd 26/2000.

3. Instrukcja „Działania rozpoznawcze”, DWLąd, Warszawa 2002. 4. Informacja „Siły Zbrojne wybranych państw sąsiednich” SG WP

Warszawa, 2006, 2007 i 2009 (wydawnictwo ukazujące się w cyklu rocznym).

5. Miesięczne Komunikaty Rozpoznawcze z lat 2006 – 2008, Dowództwo Marynarki Wojennej ZRiWE - N2.

6. Komunikaty Rozpoznawcze z lat 2010 – 2012, Dowództwo Wojsk Lądowych ZRiWE - G2.

7. Komunikaty Rozpoznawcze z lat 2010 – 2012, Dowództwo Marynarki Wojennej ZRiWE - N2.

8. Miesięczne Komunikaty Rozpoznawcze z lat 2010 – 2012, Dowództwo Sił Powietrznych ZRiWE – A2.

5.3.6. SZKOLENIE INŻYNIERYJNO – SAPERSKIE

1. Podręcznik saperski dla wszystkich rodzajów wojsk i służb. Sygn. Inż. 534/89, Warszawa 1991.

79

2. Budowa i pokonywanie zapór inżynieryjnych. Sygn. Inż. 570/93, Warszawa 1994.

3. Fortyfikacja polowa. Sygn. Inż. 568/93, Warszawa 1995. 4. Środki minowania i rozminowania. Opis i użytkowanie. Sygn. Inż. 414/79. 5. Normy szkoleniowe na osiąganie zdolności do działania oraz gotowości

do realizacji zadania dla żołnierzy i pododdziałów zawodowych. Sygn. Szkol. 849/2012, Warszawa 2012.

6. Instrukcja „Prace minerskie i niszczenia”, sygn. Inż. 572/94. 7. Instrukcja „Oczyszczanie terenów z przedmiotów wybuchowych

i niebezpiecznych”, Inż. 387/75.

5.3.7. OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA

1. Instrukcja o szkoleniu z obrony przed bronią masowego rażenia w Siłach Zbrojnych RP. Chem. 397/2006.

2. „Obrona przed bronią masowego rażenia w operacjach połączonych (DD/(3.8)”.

3. „Poradnik metodyczny do szkolenia żołnierzy i pododdziałów z obrony przed bronią masowego rażenia” DWLąd. Wewn. 182/2011.

4. Instrukcja „Zakres wiedzy i umiejętności z obrony przeciwchemicznej”, OPChem. 386/2000.

5. Instrukcja „Oznakowanie stref skażeń, skażonego sprzętu i uzbrojenia oraz znaki ostrzegawcze”, OPChem. 389/2000.

6. Instrukcja „Sprawdzenie szczelności i dopasowania masek przeciwgazowych”, OPChem. 361/89.

7. Obrona wojsk przed środkami zapalającymi. Podręcznik, sygn. OPChem. 382/93.

8. Stosowanie środków dymnych w działaniach bojowych. Podręcznik, sygn. Chem 283/79.

9. Film szkoleniowy „Indywidualne środki ochrony przed skażeniami”. 10. „Zbiór norm szkoleniowych dla pododdziałów wojsk pancernych

i zmechanizowanych” DWLąd wewn. 159/2010.

5.3.8. POWSZECHNA OBRONA PRZECIWLOTNICZA

1. Kośny B. Poradnik dowódcy „Powszechna obrona przeciwlotnicza” Sygn. DWLąd.12/2002.

2. Regulamin działań Wojsk Lądowych, Warszawa 2008, DWLąd Wewn. 115/2008.

3. Regulamin Działań Taktycznych pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych (pluton-kompania-batalion), DWLąd Wewn. 134/09.

4. Zbiór norm szkoleniowych dla pododdziałów pancernych i zmechanizowanych DWLąd 159/2010.

5. Instrukcja o Powszechnej Obronie Przeciwlotniczej w SZ RP, Wojska OPL 227/2013.

6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie systemów wykrywania skażeń i właściwości organów w tych sprawach.

7. Powszechna obrona przeciwlotnicza (drużyna, pluton, kompania) sygn. WOPL 195/87.

5.3.9. ŁĄCZNOŚĆ

1. „Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton, drużyna).” – DWLąd 26/2000.

80

2. „Podręcznik walki pododdziałów wojsk pancernych (pluton, załoga)”, DWLąd 25/2000.

3. „Radiostacja plecakowa TRC – 9200. Instrukcja obsługi” Zakłady Radiowe Radmor S.A. Gdynia 1997.

4. „Radiostacja R-3501. Opis techniczny i eksploatacja” - Łączn. 998/97. 5. „Aparat telefoniczny AP 82” - Łączn. 501/82. 6. „Przepisy korespondencji w systemach łączności radiowej Sił Zbrojnych

RP” syg. Łączn. 1024/2014. 7. „Zasady prowadzenia korespondencji w relacjach radiowych WP”,

CSŁiI wew. 12/2001. 8. „Przepisy prowadzenia korespondencji fonem przez techniczne środki

łączności” – WSOSK, wewn. 484/88. 9. „Organizacja i metodyka” Łączn. 534/79. 10. „Poradnik dowódcy pododdziału, Metodyka szkolenia taktyki rodzajów

wojsk w pododdziałach wojsk pancernych i zmechanizowanych”, DWLąd. Warszawa 2001.

11. Zestawienie norm szkoleniowych dla specjalistów korpusu osobowego łączności i informatyki, Sygn. Łączn. 1018/2010.

5.3.10. WYCHOWANIE FIZYCZNE

1. Ustawa o sporcie z dnia 25 czerwca 2010r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 715).

2. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 lutego 2010 r. w sprawie przeprowadzenia sprawdzianu sprawności fizycznej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 27, poz. 138).

3. Decyzja nr 61/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie struktur wychowania fizycznego i sportu w resorcie obrony narodowej (Dz. Urz. MON 2014 poz. 75).

4. Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 277/MON z dnia 14 września 2012 r. w sprawie funkcjonowania sportu w Siłach Zbrojnych RP (Dz. Urz. MON poz. 358 z późn. zm.).

5. Rozkaz nr 955/Szkol./P7 Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia 08.12.2008 r. w sprawie przeprowadzania sprawdzianu kwalifikacyjnego sprawności fizycznej kandydatów na stanowiska w korpusie szeregowych zawodowych.

6. Rozkaz Nr 641 Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia 16 grudnia 2008 roku w sprawie intensyfikacji procesu profesjonalizacji w Wojskach Lądowych w 2009 r.

7. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69).

8. „Podręcznik metodyczny do walki w bliskim kontakcie dla żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej”.

9. „Regulamin Kultury Fizycznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” Szkol. 842/2011.

10. Z. Szot: „Gimnastyka – technika wykonywania i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń zwinnościowo – akrobatycznych. WIW Gdańsk 1992.

11. Naglak Z.: Metodyka trenowania sportowca. Wrocław 1994. 12. Jagusz M., Haratym D.; Gry i zabawy w nauczaniu piłki siatkowej.

Wrocław AWF 1993.

81

13. Huciński T.; Koszykówka – atlas ćwiczeń. Resortowe Centrum Metodyczno – Szkoleniowe Kultury Fizycznej i Sportu. Warszawa 1992.

14. Bergier J.; Piłka nożna dla dzieci i młodzieży. Wyd. AWF Warszawa 1992.


1. Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - tekst jednolity (Dz. U. z 2012r. poz. 461).

2. Dyrektywa AD 85-5. 3. „Ratownik medyczny”, Jakubaszka, Górnicki, Wydawnictwo Medyczne,

Wrocław 2003. 4. „Postępowanie w nagłych przypadkach”, Sefrin, Schua, Wydawnictwo

Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2004. 5. „Medycyna ratunkowa”, Cline, Stapczyński, Wydawnictwo Medyczne

Urban & Partner, Wrocław 2003. 6. „Podstawy ratownictwa medycznego dla funkcjonariuszy Państwowej

Straży Pożarnej i innych ratowników Krajowego Systemu Ratowniczo- - Gaśniczego”, Praca zbiorowa Komenda Główna PSP. Fundacja Edukacja i Technika Ratownictwa, Warszawa 2005.

7. „Natychmiastowa pomoc w stanach zagrożenia życia - Immediate Life Support Andres, Wydawnictwo PANDIT, Kraków 2006.

8. „ABC Resuscytacji”, Coloquhoum, Handley, Evans, Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2002.

9. „Wczesne postępowanie medyczne w katastrofach”, Podręcznik dla ratowników medycznych, Briggs, Brinsfield, Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2005.

10. „Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych”, Ciećkiewicz, Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2005.

11. „Medycyna ratunkowa i katastrof”. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych, Zawadzki, Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2007.

12. „ABC postępowania w urazach”, Jakubaszka, Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2003.

13. „ABC oparzeń”, Hettiaratchy, Papini, Dziewulski, Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2007.

14. „Stany nagłe w zarysie”, Leach, Ward, Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2008.

15. „Terapia internistyczna”, Weihrauch, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2003.

16. „Interna Harrisona”, Fauci, Braunwald, Isselbacher, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2000.

17. „Atlas anatomii człowieka”, Sinelnikow, Moskwa 1963. 18. „Atlas der Anatomie des Menschen”nach systematischen und

topografischen Gesichtspunkten VEB, Georg Thieme, Leipzig 1981. 19. „Podręcznik pierwszej pomocy”, Buchfelder, Wydawnictwo PZWL,

Warszawa 2005. 20. „Bandażowanie”, Chrząszczewska, Wydawnictwo PZWL, Warszawa

2002. 21. „Encyklopedia pierwszej pomocy” redakcja B. Łyszkowska, Wydawnictwo

Bellona, Warszawa 2010 r.

82

5.3.12. EKSPLOATACJA SPRZĘTU WOJSKOWEGO

1. 7,62 mm karabinki AKM (AKMŁ), AKMS (AKMSN), AK, kbkg wz.1960, kbkgwz. 1960/72. Opis i użytkowanie. Sposoby i zasady strzelania. MON Warszawa 1988.

2. Zakres wiedzy i umiejętności z obrony przeciwchemicznej OPChem. 386/2000.

3. Przepisy o gospodarowaniu mieniem służby czołgowo-samochodowej. Panc-Sam 578/91.

4. Katalog norm eksploatacji uzbrojenia i sprzętu wojskowego wojsk lądowych. Szt. Gen. 1458/95.

5. T. Panc.-Sam. 533/86 Zabezpieczenie logistyczne. 6. „Doktryna logistyczna wojsk lądowych (DD/4.2)” – DWLąd. 33/2007. 7. „Regulamin działań wojsk lądowych (DD/3.2)” (tymczasowy) MON

Szt. Gen. WP–Sszkol 809/2006. 8. „Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton,

drużyna)”, DWL, W-wa 2000. DWLąd 26/2000. 9. „Logistyka wojskowa”, M. Brzeziński, Bellona W-wa 2005. 10. „Regulamin ogólny Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej”

– Szt. Gen. 1613/2009. 11. „Uzupełnienie Nr 1 do regulaminu Sił Zbrojnych RP” – Szt. Gen.

1613/2009.

5.3.13. SZKOLENIE PRAWNE

1. Ustawa z dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 – z późn. zm.).

2. Zbór rozporządzeń wykonawczych do „Ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych”.

3. Konwencja dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej z 18 października 1907 r. (IV Konwencja Haska) wraz z Regulaminem dotyczącym praw i zwyczajów wojny lądowej (Dz. U z 1927 r. Nr 21 poz. 161).

4. Konwencje o ochronie ofiar wojny z 12 sierpnia 1949r. (Dz. U z 1956 r. Nr 38 poz. 171 z późn. zmianami) wraz z protokołami dodatkowymi (I, II, III):

a) Konwencja o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach czynnych (I Konwencja Genewska),

b) Konwencja o polepszeniu losu rannych i rozbitków sił zbrojnych na morzu (II Konwencja Genewska),

c) Konwencja o traktowaniu jeńców wojennych (III Konwencja Genewska),

d) Konwencja o ochronie osób cywilnych podczas wojny (IV Konwencja Genewska).

5. Konwencja o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki z 10 października 1980r., (Dz. U. z 1984 r., nr 23, poz. 104 z późn. zm.).

6. Konwencja o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu (Konwencja Ottawska) z 3-4 grudnia 1997 r.

7. Konwencja o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego wraz z regulaminem wykonawczym do tej konwencji oraz protokół o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego z 14 maja 1954r. (Dz. U.

83

z 1957 r. nr 46 poz. 212) wraz z konwencjami regulującymi odpowiedzialność za naruszenia prawa humanitarnego.

8. Drugi Protokół z 26 marca 1999 r. do Konwencji o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego (Dz. U z 2012 r. poz. 248).

9. Decyzja nr 184/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie organizacji systemu kształcenia i szkolenia z „Międzynarodowego Prawa Humanitarnego Konfliktów Zbrojnych” w resorcie obrony narodowej (Dz. Urz. MON z 2012 r. poz. 221 z późn. zm.).

10. Ustawa z dnia 25 maja 2001r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy (Dz. U. z 2001 r. Nr 89 poz. 967 z późn. zm.).

11. Ustawa z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. z 2009 r., nr 190, poz. 1474)

12. Rozporządzenia wykonawcze do ustawy z dnia 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej.

5.3.14. SZKOLENIE BHP

1. Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 – z późn. zm.).

2. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie stosowania do żołnierzy zawodowych przepisów Kodeksu Pracy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2004 r. Nr 108, poz. 1148 z późn. zm.).

3. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

4. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).

5. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz.U. z 2002 r. Nr 191, poz. 1596 z póżn. zm.).

6. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2000r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 26, poz. 313 z późn. zm.).

7. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. z 1996 r. Nr 69, poz. 332 z póżn. zm.).

8. Ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. nr 83, poz. 760 z późn. zm.).

9. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 15 września 2003 r. w sprawie postępowania w razie wypadku lub ujawnienia choroby, pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej (Dz. U. nr 175 poz. 1707 z późn. zm.).

UWAGA: - w procesie szkolenia na bieżąco wykorzystywać nowo wprowadzane

i nowelizowane dokumenty normatywne.

84

6. ZAŁĄCZNIKI

Załącznik nr 1 - WZÓR DIAGRAMU SZKOLENIA PODSTAWOWEGO Lp. PRZEDMIOT RAZEM II Etap RAZEM

1 2 3 8 9\1 9\2 10 11\1 11\2 12

1 1 1 3 1 2 2 1 2 2 4 14

3 4 7

1 1 2 2 4

1 2 3 4 5 6\1 6\2 7\1 7\2 8

0 2 7 5 7 5 5 4 5 3 7 50

1 2\1 2\2 2\3 2\4 4\1 4\2 4\3 5\1 5\2 5\3 5\4 5\5 5\6 5\7 6\1 6\2 6\3 7\1 7\2 7\3

0 2 1 1 2 1 1 1 2 3 6 4 6 4 6 6 6 6 4 1 1 1 65

3

0 7 7

2 4 5

0 3 4 4 11

3 4 5 7 8

0 4 3 3 1 4 15

1\3 1\4

0 2 2 4

3 4

0 2 6 8

2\3 3\1 3\2 3\3 4\1 4\2 4\3 17

0 2 2 2 2 2 2 2 2 16

1 2

1 1 4 4

1 2

2 2 2 2

1

0 2 2

3 5 6

1 1 2 2 4

2

1 1 0

22 EGZAMIN 0

9 206

LEGENDA

1\1 numer tematu\numer zajęcia

2 liczba godzin

RAZEM

19 SZKOLENIE PRAWNE

SZKOLENIE BHP20

3

14

OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO

RAŻENIA

16

BUDOWA I EKSPLOATACJA

UZBROJENIA I SPRZĘTU WOJSKOWEGO15

8

10 ŁĄCZNOŚĆ

WYCHOWANIE FIZYCZNE

7

9

13

I Etap

ROZPOZNANIE I ARMIE OBCE

ZABEZPIECZENIE LOGISTYCZNE

SZKOLENIE MEDYCZNE

SZKOLENIE INŻYNIERYJNO-SAPERSKIE

POWSZECHNA OBRONA

PRZECIWLOTNICZA

PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA

WOJSKOWA

REGULAMINY1

TAKTYKA

SZKOLENIE OGNIOWE

4

5

6

85

Załącznik nr 2 - WZÓR ŚWIADECTWA UKOŃCZENIA SZKOLENIA PODSTAWOWEGO

ŚWIADECTWO

UKOŃCZENIA SKRÓCONEGO SZKOLENIA PODSTAWOWEGO

Pan……………………………………………………………………………………………………… (stopień wojskowy, imię i nazwisko, imię ojca)

urodzony………………………………………………………… w …………………………………...

odbył …………………………………………………………………………………………………….. (nazwa szkolenia)

……………………………………………………………………………………………………………

zorganizowane w ……………………………………………………………………………………… (nazwa centrum szkolenia lub jednostki wojskowej)

…………………………………………………………………………………………………………… (c.d. nazwy centrum szkolenia lub jednostki wojskowej)

w okresie od dnia ………………………..…..…… do dnia …………………………………………

i ukończył je z wynikiem ogólnym …………………………………………………………………….

pieczęć okrągła

………………………………………………………

(imienna pieczęć i podpis komendanta, dowódcy lub osoby upoważnionej)

………………………., dnia ………………... . r. (miejscowość)

86

Załącznik nr 3 - WZÓR KARTY WYNIKÓW SZKOLENIA

KARTA WYNIKÓW SZKOLENIA

....................................................................................................

(stopień imię i nazwisko)

1. OCENY UZYSKANE W TRAKCIE SZKOLENIA PODSTAWOWEGO:

PODSTAWY WYCHOWANIA OBYWATELSKIEGO I WOJSKOWEGO

REGULAMINY

znajomość zasad żołnierskiego zachowania się ..................................................................................................

pełnienie służby wewnętrznej ..............................................................................................................................

elementy musztry indywidualnej...........................................................................................................................

elementy musztry zespołowej...............................................................................................................................

..............................................................................................................................................................................

..............................................................................................................................................................................

KSZTAŁCENIE OBYWATELSKIE

znajomość historii i tradycji centrum szkolenia (jednostki wojskowej)..................................................................

znajomość symboliki narodowej i wojskowej........................................................................................................

znajomość konstytucyjnych i ustawowych uwarunkowań odbywania służby wojskowej......................................

..............................................................................................................................................................................

..............................................................................................................................................................................

PROFILAKTYKA I DYSCYPLINA WOJSKOWA

dyscyplina indywidualna żołnierza……………………………………......................................................................

znajomość rodzajów i zasad udzielania wyróżnień...............................................................................................

znajomość rodzajów , kar i środków dyscyplinarnych oraz dyscyplinarnych środków zapobiegawczych.….…

………………………………………………………………………………………………………………………............

znajomość zasad odpowiedzialności żołnierzy za naruszanie prawa oraz dyscypliny wojskowej........................

..............................................................................................................................................................................

87

.............................................................................................................................

SZKOLENIE BOJOWE

TAKTYKA

znajomość organizacji i uzbrojenia wybranych pododdziałów SZ RP (do szczebla plutonu)...............................

znajomość podstawowych danych taktyczno – technicznych środków walki …………………............................

znajomość ogólnych zasad prowadzenia podstawowych rodzajów działań taktycznych……..............................

znajomość obowiązków żołnierza w walce….......................................................................................................

wykonanie normy nr 1………………………….......................................................................................................

wykonanie normy nr 2………………………..........................................................................................................

wykonanie normy nr 3………………………..........................................................................................................

..............................................................................................................................................................................

SZKOLENIE STRZELECKIE

znajomość podstawowych pojęć balistyki i teorii strzału……………….................................................................

znajomość przeznaczenia oraz ogólnej budowy etatowej broni, amunicji i granatów ręcznych…………………..

znajomość zasad bezpieczeństwa przy posługiwaniu się bronią, amunicją i granatami ręcznymi.......................

wykonanie normy nr 3……………………............................................................................................................

……………………….............................................................................................................................................

Strzelania

Lp. Data strzelania

Rodzaj strzelania Trafienia

Ocena 1 2 3 4

Strzelanie szkolne nr 1 - strzelanie na celność i

skupienie

Strzelanie szkolne nr 2 – strzelanie w postawie

leżącej

Ćwiczenia w rzucaniu granatami ręcznymi

● w postawie

stojącej………………........................................................................................................................

● w postawie

88

klęczącej………………………………………..……………………………………………………………

● w postawie

leżącej…………………………………………………...…………………………………………………...

WYCHOWANIE FIZYCZNE

znajomość zasad bezpieczeństwa podczas wykonywania ćwiczeń.....................................................................

umiejętność pokonywania naturalnych i sztucznych przeszkód terenowych........................................................

umiejętność wykorzystywania poznanych elementów walki w bliskim kontakcie.................................................

umiejętność doskonalenia sprawności fizycznej………........................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

Grupa wiekowa: ……………..

Sprawność fizyczna po wcieleniu

Konkurencja wynik ocena

Bieg 3000/1000 m

Podciąganie się na drążku wysokim

Uginanie i prostowanie ramion w podporze leżąc przodem na ławeczce

Skłony tułowia w przód w ciągu 2 min

Bieg wahadłowy 10 x 10 m, bieg zygzakiem

Sprawność fizyczna po zakończeniu szkolenia podstawowego

Konkurencja wynik ocena

Marszobieg 3000 m /1000m (lub pływanie ciągłe przez 12 min).

Podciąganie się na drążku wysokim (lub uginanie i prostowanie ramion w podporze leżąc przodem na ławeczce).

Skłony tułowia w przód w ciągu 2 min

Bieg wahadłowy 10 x 10 m (lub bieg zygzakiem „koperta”)

Uwagi dotyczące kondycji fizycznej żołnierza

………………………………………………………………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………………………………………………………………….

89

………………………………………………………………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………………………………………………………………….

ROZPOZNANIE I ARMIE INNYCH PAŃSTW

znajomość zasad prowadzenia działań rozpoznawczych.....................................................................................

umiejętność prowadzenia obserwacji i podsłuchu................................................................................................

umiejętność rozpoznania terenu (szperacz)………………………………….........................................................

umiejętność rozpoznawania sylwetek sprzętu oraz znaków rozpoznawczych wybranych armii innych państw

…...……….............................................................................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

SZKOLENIE INŻYNIERYJNO - SAPERSKIE

znajomość ogólnej budowy min wojsk własnych i wybranych armii innych państw……......................................

znajomość zasad postępowania z materiałami wybuchowymi oraz przepisów bezpieczeństwa…………...........

wykonanie normy nr 4 i 5…………………............................................................................................................

umiejętność maskowania ludzi, uzbrojenia i sprzętu wojskowego........................................................................

umiejętność ustawiania pojedynczych min przeciwpancernych ………………………………...…………………...

…………………………………………………..........................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

OBRONA PRZED BRONIĄ MASOWEGO RAŻENIA

znajomość podziału i charakterystyki broni masowego rażenia...........................................................................

znajomość przedsięwzięć OPBMR …………………………………...…………………………………………………

znajomość zasad działania w sytuacji użycia BMR oraz skażeń.........................................................................

znajomość zasad wykorzystania ISOPS w zależności od stanu zagrożenia BMR...............................................

90

znajomość podstawowych sygnałów alarmowych…….........................................................................................

wykonanie normy nr 1….…………………….........................................................................................................

wykonanie normy nr 2….…...................................………..………………………………………............................

…………………………………………………..........................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

ŁĄCZNOŚĆ

znajomość ogólnej charakterystyki oraz ogólnej budowy cyfrowych radiostacji przenośnych małej mocy

UKF.....................................................................................................................................................................

znajomość ogólnej charakterystyki oraz ogólnej budowy aparatu polowego........................................................

znajomość podstawowych przepisów prowadzenia korespondencji radiowej…………………….........................

znajomość przepisów bezpieczeństwa podczas pracy z środkami dowodzenia i łączności.................................

wykonanie normy nr 1……………………..………………………………………………………………………………

…………………………………………………..........................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

SZKOLENIE MEDYCZNE

znajomość zasad udzielania pierwszej pomocy na polu walki..............................................................................

znajomość procedury wzywania pomocy do miejsca zdarzenia (MEDEVAC)......................................................

umiejętność zaopatrywania urazów………..………………………………………...................................................

umiejętność udzielania pomocy porażonym BMR……………………………………………………………………...

…………………………………………………..........................................................................................................

…………………………………………………..........................................................................................................

2. OPINIA DOWÓDCY:

DOWÓDCA DRUŻYNY

........................................................................

(stopień, imię, nazwisko)

Documents

Skrocony program szkolenia podstawowego.pdf