24

Schamper 409

Embed Size (px)

DESCRIPTION

20 januari 2003

Citation preview

Page 1: Schamper 409
Page 2: Schamper 409

Na zowat de jeugd in het algemeen tehebben geslachtofferd, slaat nu ook bij deorganisatoren van vakbeurzen de zeden-verwildering ongenadig toe. Terwijl Flan-ders Expo al op 20 en 21 januari hettoneel is voor een vakbeurs met doopar-tikelen, chocolade en suikerwaren - kortsamengevat: doopsuiker - vindt pas driédagen later de huwelijksbeurs “Trouw2003” plaats. Wat is er toch gebeurd metdat goeie ouwe credo “geen seks voor hethuwelijk”, dat de mensen van hetKatholiek Vlaams Hoogstudentenver-bond (KVHV) als rechtgeaarde en bijbel-vaste tsjeven zo hoog in het vaandel dra-gen? • Tsk, tsk. • Een grote hit ten kantoreSchamper is dezer dagen www.ratemy-poo.com. U bent een paar klikjes verwij-derd van de onsmakelijke reden. • De uni-versitaire filmclub Film-Plateau draait opdinsdag 28 januari om 20 uur “KingKong”, en dan wel de originele versie uit1933, en niet die halfzachte remake uit dejaren ‘70. En sinds elf september wétenwe dat ook Osama fan is. • “Osama, depostmoderne King Kong”. Een fijne werk-titel voor een boek. • Sinds 14 januaribevindt zich werkelijk een blafte van eenmuurornament op de eerste verdiepingvan de Faculteit Letteren en Wijs-begeerte, dicht bij het decanaat. Mijneerste blik op het gedrocht deed vermoe-den dat er één of andere minder ges-laagde studentengrap in het spel was,maar de persberichten van de RUG lerenons dat het gaat om een “wallpiece” vanconceptueel kunstenaar Robert Barry. •Zo dicht bij de auditoria van de studenten

kunstgeschiedenis zou een mens eenhoger esthetisch gevoel verwachten.Maar niks hoor. • Die persberichten vande unief zijn trouwens geregeld behoorlijkpsychedelisch. Welke degelijke pr-dienstveronderstelt namelijk dat werkelijkiédereen moet weten dat “de productie,de eigenschappen en de verwerking-stechnieken van polymeren” momenteel“een actueel topic in de postacademischeopleidingen” is? • Maar de persdienst vande RUG zal nog véél boterhammetjesmogen eten om Tanguy Veys, deongekroonde koning van de rondzend-mail, te overtreffen. Op 17 januari organ-iseerden de Gentse Vlaams Blok Jon-geren immers “hun jaarlijkse bootfuif” aande Kleindokkaai. U leest het goed: theVBJ-boatparty. Homoseksueler kanmoeilijk. • Jammer dat deze fijne activiteital weer voorbij is, anders zaten de ActiefLinkse Studenten nu vast met hun neusin de Gouden Gids naar “Torpedover-huur” te zoeken en hadden ze al wekengeleden de Vicky gecharterd. Voor hetbetere aanvaringswerk. • Nu we toch overheikneuters bezig zijn: “Het gezin vanPaemel” kent dezer dagen een glorieuzecomeback. Mijn God, “Het gezin vanPaemel”, that takes me back. Naar plaat-sen die ik liever snel vergeet, maar soit:op 23 januari haalt men in het Publiek-stheater Cyriel nog eens van onder hetstof, in een try-out van zijn meestberoemde werk. En toch, geef mijn portiemaar aan Fikkie. Mestvaalten als decoren zo, daar moet geen tekeningetje bij.Maar hou u vooral niet in, baan u een weg

naar www.publiekstheater.be en vindinlichtingen bij hopen. • De vzw Gan-dante organiseert op 25 januari een wan-deling door Gent rond het thema “prosti-tutie, van de Middeleeuwen tot he-den”. Het uitstapje kreeg de naam “VanBadstoven tot Glazen Straatje” mee.Geïnteresseerden begeven zich om13.45 u naar de Stoofstraat, aan de kantvan de Recolettenlei. • Al moet ik uwaarschuwen dat het ook een valstrik vande Gentse flikken kan zijn. Gericht tegen“de hoerenloper met historische inter-esse” of zo. • Op 1 februari speelt hetonvolprezen Gorki ten dans in de Han-delsbeurs. Voor een onthullende blik opde torso van Luc De Vos - we bedoelen:info en tickets - bel naar (09)265 91 65 ofsurf naar www.handelsbeurs.be. * Geheeltussendoor: het Schamper-forum draaitondertussen op volle toeren. Surf naarwww.schamper.rug.ac.be en spring eropnu het nog kan. • Onlangs bereikte onseen schrijven van de Dienst Mobiliteitvan de stad Gent. Ze brachten verslag uitvan de “preventieve en repressieve actie”die ze in november van vorig jaar uitvoer-den. Blijkt dat men in één uur niet minderdan 230 fietsen zonder de vereiste ver-lichting heeft opgemerkt. • Maar hoe onre-glementair hij ook is, om te verhinderendat uwen velo gestolen wordt, gaat u bestnog altijd naar de fietsenregistratie (29januari, van 13 tot 16 uur, Sint-Pietersaal-ststraat 86). • Om één of andere reden -vraag me niet meer waarom, maar hethad iets met de chiro te maken - werd mijgevraagd volgend “annonceken” in Kortop te nemen: “psychische, morele ofrelatieproblemen vinden nu gehoor opchantalshelpdesk@yahoo. com”. • Watme eraan doet denken: brrrr, de chiro.Jeugdbewegingen hebben op mij helaasgeen andere indruk nagelaten danverkruimelde suikerwafels, lauwe Maja deBij-drankjes en allerlei objecten in mijnonderbroek. • Of nee, dat laatste beho-orde tot mijn misdienaartrauma. Wat natu-urlijk niets afdoet van het feit dat ook allejeugdbewegingen gewoon een sociaalaanvaarde dekmantel zijn voor het explor-eren van de ontluikende tienerseksu-aliteit. • Of hoe men de raad van Baden-Powell - elke dag een “goede daad” - zon-der veel moeite al gauw iéts te letterlijkkan opvatten.

Ach, de charme van januari. Die knetterende stapels illegaal fikkende kerstbomen! Die driftigScuds simoniserende Saddam Hoessein! Die heelder trossen bevroren daklozen, klaar om over

te struikelen! Ik denk dat ik voor iedereen spreek wanneer ik zeg dat de romantiek van een nieuwjaar mij niet onbewogen laat. Kom binnen, 2003, kom binnen. En vergeet vooral de deur niet te slui-ten.

Het betere aanvaringswerk KORT

Rinus Emmery

Page 3: Schamper 409

Onlangs nog trof de universiteit het Gentse studentenleven met een pijn-lijke besparing van ongeveer 7500 euro op het budget van de Studenten-voorzieningen. Met dat budget worden onder meer de subsidies voor allestudentenverenigingen betaald, Schamper gedrukt en Radio URGent in de ether gehouden. Het zal nu dus met een flinke hap minder moeten. Ompreciezer te zijn: ieder convent (overkoepelend orgaan van studenten-verenigingen) moet acht procent inleveren.

De nood in het studentenleven is nochtans hoog. Neem nu het BijzonderKonvent. Dit konvent groepeert de studentenverenigingen die werken rondErasmus-uitwisseling en verenigingen zoals de Chinese Students Associ-ation. Een aanzienlijk aantal van deze verenigingen staat gewoon aan derand van het faillissement, door jarenlange onderbudgettering. Eenbesparing van acht procent is nagenoeg zeker hun dood. Voor het Kul-tureel Konvent en het Home Konvent gaat dezelfde redenering op. Het stu-dentenleven gaat langzaam kapot en niemand doet er wat aan.

Andere voorbeelden: URGent wil al jaren eindelijk een eigen frequentie.Nu moeten ze er een delen met een – laat ons eerlijk zijn – niet al te hippeseniorenzender. Dat fnuikt ongetwijfeld hun werking. Er is echter geen geldvoor. Het Politiek Filosofisch Konvent en het Werkgroepen en VerenigingenKonvent verwachten een uitbreiding met meerdere verenigingen. Geengeld voor. Schamper, het Faculteiten Konvent en het Senioren Konventvoelen dat ze heel krap komen met hun budget door de fikse uitbreidingvan de studentenpopulatie. Allemaal geen geld voor. Reden volgens deuniversiteit: er is te weinig geld, alle diensten moeten inleveren. ’t Is crisisvoor iedereen.

Hoewel. Het verhaal van de Grote Geldschaarste kan de universiteit tochmaar moeilijk volhouden. De Faculteit Letteren en Wijsbegeerte heeftbijvoorbeeld blijkbaar absoluut geen gebrek aan geld. Vorige week nogwerd de New Yorkse kunstenaar Robert Barry uitgenodigd om zijn wand-kunstwerk – dat aan het decanaat van de Faculteit komt te hangen (ziepagina 11) – feestelijk in te huldigen. De beschilderde muur kostte de uni-versiteit naar verluidt 25.000 euro, oftewel één miljoen in oude Belgischefranken. Money is no issue aan de Blandijn, laat dat duidelijk zijn.

Nu, dat kunstwerk zal ongetwijfeld zijn vele geld wel waard zijn; dat is hetpunt niet. Het punt is wel dat geld voor de unief toch blijkbaar niet zo’nenorm probleem is als men nu laat uitschijnen. Je moet natuurlijk prior-iteiten stellen. En we kunnen alleen maar vaststellen dat studenten-voorzieningen geen prioriteit is. Een muurschildering is dat blijkbaar wel.

De studenten zijn overigens ook niet helemaal vrij te pleiten in deze kwest-ie. Wanneer er dan bespaard moet worden, legt men zich daar als hetware instinctief als makke schapen bij neer zonder ook maar enige vormvan protest of weerwoord. En dat terwijl de studenten toch een behoorlijkeslagkracht hebben aan de unief: er zetelen studentenvertegenwoordigersin alle bestuursorganen. Er is geen betere gelegenheid om die dames enheren aan te spreken dan nu. Maar het gebeurt niet. Liever langzaamkapot gaan.

inhoudSCHAMPER 20 JAN ‘03

NUMMER 4092Kort3Edito 4Farmacie6GSK7Subsidies8Erkenning RKV10Mobiel RUG11Column / Kunstwerk12Frimout vs. De Winne14Lezersbrief16Interview Jean-Marie Aerts18Kan ruimtevaart?20Liegende reporter21Boekbespreking / Restaurant22 Films23 Kringen & Konventen24Agenda

Studenten geldafpakken geen kunst

3

Jef Van Baelen

Page 4: Schamper 409

Met het inluiden van 2003 kunnen we echtbeginnen aftellen. De eerste dead-line voor de voorstellen tot omvorming inde BaMastructuur is vastgesteld op 30juni. Dan moeten alle huidige opleidingenhun plannen indienen bij onderwijsminis-ter Marleen Vanderpoorten. In alleVlaamse faculteiten en departementenvoeren studenten en docenten dan ookvlijtig gesprekken over wat een van demeest ingrijpende hervormingen van deafgelopen 70 jaar wordt genoemd. U wisthet of u wist het niet, maar alle kandi-daats-, graduaats- en licentiaatsopleidin-gen veranderen bij de start van volgendacademiejaar in bachelor- en mastero-pleidingen. Dat die omvormingen niet alti-jd van een leien dakje zullenlopen, bewees onlangs onzeeigenste rector Andreas deLeenheer.

Net voor het einde van vorigjaar verspreidde de VVS(Vlaamse Vereniging vanStudenten) een persberichtwaarin ze uithaalde naareen niet nader genoemderector van een niet nadergenoemde Vlaamse univer-siteit. De man wordt ‘intuïtiefspelersvoetbal’ verweten.Op een algemene VLIR-ver-gadering (Vlaamse Inter-universitaire Raad) gaatdeze rector niet in op Andrédie onbesuisd een voorsteltot omvorming van de opleid-ing farmacie van de tafel veegt, terwijl aandat voorstel constructieve gesprek-kenwaren voorafgegaan tussen studenten enprofessoren. De betreffende rectorbesefte dat hij onbeslagen het ijs hadbetreden en kon niet anders dan zichnadien met het schaamrood op de kakente verontschuldigen.

Een jaartje minder?Tijdens het omvormingswerk kwam van-uit de faculteit Letteren en Wijsbegeertehet signaal dat de huidige studieduur vanvier jaar niet zou volstaan in de gewensteBaMa-structuur. En dit omwille van tweegekende pijnpunten: de internationale

erkenning en goede kwaliteit eisen eenvijf jaar durende opleiding, met eentweede masterjaar dus. Dat maakt datbijvoorbeeld de opleidingen Taal- en Let-terkunde met een Masterjaar verlengdkunnen worden.

Minder bekend is dat er ook opleidingenzijn die tijdens het omvormingswerkbeseffen dat de meeste studenten heteigenlijk best met een jaartje minder kun-nen stellen. Dat betekent dat na de dis-cussie rond wat de studenten met hunopleiding willen bereiken en hoeveel tijdze daarvoor nodig hebben, men eenvoorstel tot studieduurverkorting op tafellegt. Met zulke voorstellen moet men naar

de VLIR, waar men de grote lijnen van hetomvormingswerk bekijkt en afweegt.

SowiesoVoor de opleiding farmacie aan eenVlaamse Universiteit is zo’n studiedu-urverkorting een mogelijk scenario. Stu-denten en docenten beslisten samen datze zouden voorstellen om hun huidigetweejarige kandidatuuropleiding en drie-jarige apothekersopleiding te vervangendoor een driejarige bacheloropleiding.Daarop zou dan een éénjarige master-opleiding volgen voor die studenten dievoor zichzelf een toekomst weggelegdzien in de industrie, of een tweejarige

masteropleiding voor die studenten diezichzelf nog traditioneel ziekenhuis- ofofficina-apotheker zien worden. Een goedvoorstel, want de meeste studenten in hetarbeidsveld hebben zo’n vijfjarige opleid-ing niet nodig. De meeste afgestudeerdenkomen met vier jaar opleiding sowieso inde industrie terecht.

Studenten en docenten kwamen samendus tot een consensus: de student kiesttussen een opleiding van vier of van vijfjaar. ‘Een fundamentele kentering’, noemtde VVS het voorstel en hoopte daarom opeen positieve evaluatie in de VLIR-raad.Maar je kan nooit weten hoe een koe eenhaas vangt: op de vergadering noemdemen het voorstel ‘onbespreekbaar’.

Sorry, hoorDat een dergelijk gezond voorstel in deVLIR-raad na vijf minuten van de tafelwordt geveegd, daar wordt de VVS tocheven stil van. Eén van de doelstellingen

van de rectoren is, op hetvlak van de basisopleidin-gen, niet al te veel ver-schillen te laten ontstaantussen de verschillendeinstellingen. Zeker wat destudieduur betreft, wil menelkaar niet al te zeerbeconcurreren.

Toen vorige maand dan hetvoorstel van die ene oplei-ding farmacie ter tafelkwam, werd dat door onzerector - hij was decaan vande Faculteit Farmaceutis-che Wetenschappentussen 1984 en 1992 en iszelf apotheker - direct vandiezelfde tafel geveegd.‘Njet’, en over naar het vol-gende agendapunt. Voor

de rector van de universiteit met de oplei-ding farmacie die het ‘ketterse’ voorne-men koesterde, ging alles kennelijk wat tesnel, want hij liet begaan en bood geenweerwerk. Klaarblijkelijk had hij zich noggeen duidelijk beeld gevormd van wat hetvoorstel precies inhield. Hij keek laconieknaar wat er verder nog ter tafel zoukomen.

Terug op de thuisbasis besefte hij pasecht wat er gebeurd was. Zijn collega’skeken hem verbaasd aan en vroegenhem om verantwoording: ‘Sorry, ik had hetdossier niet zo goed ingestudeerd.’ Nou

Studieduurverkorting “onbespreekbaar”

4

Terwijl niemand er in het vorige academiejaar al enig idee vanhad hoe ingrijpend de overgang naar de BaM-astructuur zou

worden, beginnen verschillende opleidingen nu stilaan met con-crete omvormingsplannen op de proppen te komen. Maar nietoveral lopen de gesprekken even lekker, zeker niet als daar eenrector even vergeet op te letten.

Dat een dergelijk gezond voorstel in de VLIR-raad na vijf minutenvan de tafel wordt geveegd, daar wordt de VVS toch even stil van.

Page 5: Schamper 409

moe, behoorlijk werk van studenten endocenten vergeten te bestuderenalvorens er mee naar een algemene ver-gadering te trekken, daar weet de VVSniet meer op te zeggen dan dat de rectorzijn collega-rector De Leenheer ‘ook eenseen overwinning wou gunnen’. Was derector echt te onoplettend of denkt hijgewoon het zijne van een vierjarige oplei-ding? In ieder geval, een voorstel na noggeen vijf minuten afvoeren zonder dat hetooit op zijn inhoudelijke verdiensten werdgeëvalueerd, is op zijn zachtst gezegdniet keurig.

De mensen van de VVS begrijpen dat deVlaamse universiteiten onder elkaar deafspraak maken eenzelfde studieduur tehanteren voor eenzelfde opleiding. Maarwat ze evenwel niet snappen en evenminaanvaarden, is dat ‘alternatieve,vernieuwende en onderbouwde’ omvor-mingsvoorstellen zomaar van tafel wor-den geveegd door de grillen van de rec-toren. Men had het voorstel op zijn minstkunnen verwijzen naar een Vlaams deca-nenoverleg. Misschien waren de tweeandere decanen farmacie wel overtuigdgeraakt van de argumenten die de eneopleiding gebruikte. Maar daar hadden

die rectoren op de VLIR-raad dus hele-maal niet bij stilgestaan?

Verboden te voetballenHet is duidelijk dat het geen sinecure isom de opleidingen in te passen in deBaMa-structuur. De hervormingen en degesprekken die studenten en docentenvoeren - gesprekken die ongetwijfeld noglang na de concrete invoering zullenvoortduren - moet je aangrijpen als eenkans om de eigen opleiding te evaluerenen waar mogelijk te optimaliseren. Alsdoor de opleiding farmacie te verkortende kansen van de afgestudeerden in hetberoepsveld verhogen, moet men dezeoptie zeker in overweging nemen. Indieneen dergelijk voorstel door de Vlaamseuniversiteiten niet wordt aanvaard omdatmen onder elkaar heeft beslist een zelfdeopleiding overal even lang te laten duren,moet men daarvoor met degelijke argu-menten op de proppen komen. Hetdossier niet goed bestuderen is geenargument. Dertig juni ligt niet meer zoveraf en treuzelen is daarom ook nietgeoorloofd.

De boodschap is duidelijk: een discussieover studieduurverkorting kan even zinvol

zijn als over studieduurverlenging. Daarbijmoet de omvorming ‘op de eerste plaatseen bottom up proces worden. Het zijn dedocenten en de studenten die verantwo-ordelijk zijn voor de individuele opleidin-gen die de nieuwe BaMa-opleidingenmoeten vormgeven. De rectoren moetenbeslissingen nemen, maar mo-gen nietvergeten deze te nemen op basis vaninhoudelijke discussies en argumenten.’Een komedie als deze rond de farmaciekunnen betrokken studenten en docentenbegrijpelijk missen al kiespijn.

Bij Joris Roos, voorzitter van de VVS,heet het: “De omvorming naar de BaMa-structuur zal enkel een kwalitatievesprong voorwaarts zijn als alle betrokke-nen buiten de huidige grenzen durvengaan en op nieuwe uitdagingen durveninspelen. De rectoren en directeursmoeten hun docenten en studenten hier-toe motiveren en stimuleren. De VLIR-raad geeft met de farmacie alvast eenvoorbeeld van hoe het niet moet!’” AndréDe Leenheer weze gewaarschuwd.

Joost Vandenbroele

Vraagtekens bij beslissing De Leenheer

Adv

erte

ntie

Page 6: Schamper 409

6

Alles gaat terug op een vete tussen deGentse afdelingen van het KVHV en hetSenioren Konvent (SK). Het SK Ghendtis aan de RUG erkend en overkoepelt eendertigtal streekgebonden, studentikozeclubs. In Leuven is het Senioren Konventsinds jaar en dag nauw verbonden enhiërarchisch ondergeschikt aan hetKVHV. En hoewel het KVHV ook in Gentheeft geprobeerd om macht te verwervenbinnen het SK, is dat nooit gelukt. Op hunsite meldt SK Ghendt zelfs expliciet dat ze“niets te maken hebben met het meerpolitieke en katholieke KVHV”.

RivaliteitDeze weigering tot samenwerking zit hetKVHV al een tijdje hoog. In 1997stampten ze dan maar zelf een vergelijk-baar initiatief uit de grond: het Gents Stu-dentenkorps (GSK). Deze koepel groe-peert momenteel Abnormalia, Herodi-cus, Agripitalica, Pihonia, Damnosisen Ricarix, allemaal studentenclubs vanhetzelfde genre als die in het SeniorenKonvent. Tim Van Loo van het SKbeschrijft het GSK dan ook als “een pro-duct van het KVHV om het SK een hak tezetten”.

Er is duidelijk een hevige rivaliteit tussende twee studentikoze koepels GSK en SKGhendt. Twee weken geleden culmi-neerde dit in de afscheuring van GSK-hogeschoolclub Moeder Lies, dat nu eenaspirant-club van het SK Ghendt is. TimVan Loo legt uit: “Overal waar MoederLies kwam, werden ze nagestaard ennagewezen als KVHV’ers. Twee wekengeleden heeft het presidium van MoederLies dan unaniem beslist om uit het GSKte stappen.”

SchimmigVervolgens de interne structuur vanKVHV-GSK in Gent. Die is op zijn zachtstgezegd schimmig. Tom Vandendries-sche, preses van het Katholiek VlaamsHoogstudentenverbond, mailde ons hetvolgende: “Het Gents Studentenkorps isevenwaardig aan KVHV en staat volledig

los van de concrete politieke werking vanhet Verbond. KVHV-GSK heeft dus tweetakken: de politieke werking (KVHV) ende studentikoze werking (GSK).”

”In theorie is dat wel juist,” weet Tim VanLoo van het SK, “maar in de praktijk looptalles gewoon door elkaar”. En daar lijkthet inderdaad wel op.

In de eerste plaats laat Tom Vanden-driessche zelden een gelegenheid voor-bijgaan om met absurd hoge ledenaan-tallen de omvang van het politieke KVHVte staven. Op 10 oktober van vorig jaar

meldt hij op www.politicsinfo.net dat “hetKVHV” in 2001 niet minder dan 2387leden telde. In de mail die we deze weekvan hem ontvingen, staat dan weer hetvolgende: “Het Verbond van Gent (dusKVHV-GSK) telt zo’n 1500 leden.” Op éénjaar tijd zou dat een leegloop van meerdan 700 studenten betekenen. Vanden-driessche voegt er aan toe dat “de poli-tieke tak van het Verbond” echter maar350 leden telt. En daar zijn waarschijnlijkongeveer 80 steunende leden en erele-den in begrepen.

Dit betekent dat het studentikoze GentsStudentenkorps het ongeloofwaardigecijfer van ongeveer 1150 leden zouomvatten. Wanneer we GSK-princepsTim Vagenende contacteren, beweert dieeerst dat hij “écht geen zicht heeft op hettotale ledenaantal van het GSK.” Uitein-delijk houdt Vagenende het op “rond de250 leden, in elk geval tussen de 100 ende 500”. Wat rekenwerk leert ons dat Van-dendriessche zelfs in het beste geval nog650 leden te kort komt om de som rond temaken.

Mensen die het kunnen weten vertelden

Schamper ondertussen dat de bewusteledenaantallen zwaar overdreven zijn, endat Tom Vandendriessche maar al tegraag de studenten van het GSK op depolitieke KVHV-lijst plaatst, puur om hetKVHV machtiger te doen lijken. Ook zouhet KVHV al zijn oud-leden mee incal-culeren, wat de bizarre cijfers kan ver-klaren.

OnafhankelijkTot slot de politieke onafhankelijkheid vanhet GSK, waar ernstig aan te twijfelenvalt. Indien het GSK volledig los staat vanhet KVHV en er niet aan ondergeschikt is,waarom vermelden de lidkaarten van deGSK-verenigingen dan “KVHV-GSK” alskoepel? Waarom was Tom Laloo tijdenshet academiejaar 1999-2000 dan zowelvoorzitter van het KVHV als van het GSK? Waarom had de huidige princepsvan het GSK, in een gesprek met Scham-per, nog niet eens gehoord dat MoederLies al twee weken geleden uit zijn koepelwas gestapt, en waarom weet hij niethoeveel leden het GSK telt? Wie houdt erdus wérkelijk de touwtjes in handen bin-nen KVHV en GSK?

En er is meer: waarom mogen de clubsvan het GSK “geen politieke standpunteninnemen die conflicteren met de bredekatholieke en Vlaamse eigenheid vanKVHV”, zoals Vandendriessche ons verk-laart? Waarom zijn zowel de clubkleurenals het verbondscafé van KVHV en GSKidentiek? Al deze factoren wijzen nietmeteen op de volledige politiekeonafhankelijkheid van het Gents Studen-tenkorps.

Het is overduidelijk dat niet iedereen bin-nen het GSK het eens is met de politiekeinmenging en de ideeën van het KVHV.Daarenboven vernemen wij uit goedebron dat het KVHV bezig is met een reor-ganisatie van het GSK, meerbepaald metde oprichting van nieuwe clubs, die -trouw aan het KVHV - voor een overwichtbinnen het GSK moeten zorgen.

BesluitHet lijkt er op dat het KVHV, gezien detanende politieke interesse bij de studen-ten, zijn leden wil ronselen bij studen-tikoze clubs. En goochelt met die ledennaar gelang de omstandigheden. Beden-kelijke praktijken, noemen wij dat.

Door een ingenieuze constructie is de Gentse afdeling van hetKatholiek Vlaams Hoogstudentenverbond (KVHV) er sinds

1997 in geslaagd zijn ledenaantal aanzienlijk te vergroten. HetKVHV doet dit via het Gents Studentenkorps, een verzameling vanniet-politieke, studentikoze clubs uit het Gentse. Opvallend is datvele leden van GSK-verenigingen niet eens weten dat de KVHV-leiding hen wel érg makkelijk tot het politieke deel van het Ver-bond rekent.

Rinus Emmery

Gents Studentenkorps versusSenioren Konvent

En de schimmige structuur van het KVHV

KVHV-preses Tom Vanden-driessche: “Het Gents Stu-dentenkorps staat volledig

los van de concrete politiekewerking van het KVHV.”

Page 7: Schamper 409

De studentenverenigingen aan de Univer-siteit Gent zijn ondergebracht in acht con-venten. Allemaal worden ze ondersteunddoor de Dienst Studentenactiviteiten(DSA), met studentencoördinator AxelRonse aan het hoofd. En terwijl de DSAzijn jaarlijkse subsidies met zo'n 7.500euro zag afnemen, blijkt na wat onder-zoek dat vele studentenverenigingen ergeen graten in zien om systematischdiezelfde subsidies te misbruiken.

Regels en statutenWaar gaat het nu precies om? IgnaceVan der Cam, directeur van de DienstStudentenvoorzieningen, en Carla Ver-haegen, afdelingshoofd van de AfdelingSpecifieke Sociale Voorzieningen, legdenons het zaakje uit. "De budgetten diegebruikt worden voor de sociale voor-zieningen voor studenten zijn grotendeelsafkomstig van de overheid. Aangezienniet de studenten, maar de activiteitengesubsidieerd worden, is er een strengereglementering opgesteld om misbruikentegen te gaan. Er is duidelijk afgebakendwelke initiatieven subsidieerbaar zijn."

De kern van dat subsidiereglement is datenkel "een door een studentenvereniginggeorganiseerde activiteit van, voor endoor studenten van de Universiteit Gent"in aanmerking komt voor toelages. Hetreglement definieert een studenten-vereniging zeer duidelijk als "een ledenor-ganisatie, een werkgroep of een dienstgeorganiseerd ten behoeve van studen-ten aan de Universiteit Gent." Bemerk datsteeds de nadruk wordt gelegd op het feitdat enkel universiteitsstudenten de doel-

groep mogen vormen.

Officieel en officieusTijd om de proef op de som te nemen,dachten wij zo. Schamper plukte enkelewillekeurige verenigingen uit het DSA-telefoonboek en informeerde naar hetaantal hogeschoolstudenten dat zij her-bergen. De Fotoklas liet ons dubbelzin-nig weten dat "officieel" honderd procentvan hun leden aan de RUG studeren. DeStudentenfanfare Ghendt bestaat danweer voor "ongeveer twee derden" uitRUG-studenten, en de Christen-Democ-ratische Studenten voor "tachtig pro-cent, of nee, maak daar negentig van".Er is meer. Bij activiteiten van het MilieuActie Forum zijn bijvoorbeeld somsafgestudeerde oud-leden aanwezig. Enhet KVHV en URgent bestaan volgenshun verantwoordelijken slechts voor dehelft uit universitairen. GSK-princeps TimVagenende (zie pagina 6) meldde onsdat het KVHV zelfs "voor de budgettenvan het GSK zorgt".

Vanzelfsprekend is het onvermijdelijk datje als universitaire studentenorganisatieongewild ook buitenstaanders aantrekt.Geen enkele verenigingen zou kandidaat-leden weigeren. We spreken echter overeen heel andere zaak wanneer eenvereniging zijn doelgroep expliciet ruimerinterpreteert dan statutair toegestaan is.

Brede arbeidersklasseDe Actief Linkse Studenten zijn zo'nvereniging. Op hun website en hetSchamper-forum verklaren ze doodleuk:"We richten ons op studenten aan univer-

siteiten en hoge-scholen. De studen-ten actief binnenALS hebben eenoriëntatie naar debrede arbeiders-klasse. Daarenbo-ven is ALS nauwgelinkt aan de actie-groep Internatio-naal Verzet, eencampagne waarbijwe scholieren willenbereiken. ALS'ershebben op vijf mid-delbare scholen af-delingen opgezet,

en Internationaal Verzet werd ook doorALS gesponsord, onder andere viakopies."

Kopieerkosten van studentenverenigin-gen worden echter rechtstreeks afge-houden van hun subsidiebudget. Enbovendien stellen de statuten van hetPolitiek en Filosofisch Konvent - waar-toe de ALS behoort - zeer duidelijk dat het enkel "wenst het actief maatschap-pelijke en/of politiek engagement van deRUG-studenten te bevorderen". Niksscho-lieren of de brede arbeidersklasse.

Bovendien is er ook een probleem met deverzekering. Bij deelname aan een stu-dentenactiviteit zijn "alle studenten dieregelmatig ingeschreven zijn op de rolvan de Universiteit Gent" automatischvolledig lichamelijk verzekerd. Buiten-staanders zijn dat echter niet. Wat als eenscholier op een ALS-vergadering zich ernstig verwondt of vernielingen aan-brengt aan de infrastructuur van het stu-dentenhuis?

OplossingenVan der Cam en Verhaegen menen dathet de taak is van studentencoördinatorAxel Ronse om tegen elk misbruik op tetreden. De reglementen stellen immersdat het mogelijk is om "een erkendevereniging uit te sluiten wegens oneigen-lijk gebruik van subsidies".

Wanneer we Ronse hiermee confron-teren, erkent hij de misbruiken: "Dit is eenzeer belangrijke kwestie. Er schuilt eenstatutair probleem in het feit dat veleverenigingen breder zijn dan de univer-siteit, hoewel dat eigenlijk niet mag.Anderzijds is het echter onmogelijk vooréén coördinatorke om 80 verenigingen opal hun activiteiten te controleren.”Ronse stelt de volgende oplossing voor:"Aangezien het onhaalbaar is om hoge-schoolstudenten en uniefstudenten tescheiden, vind ik dat de oplossing nietvanuit de studentenverenigingen zelfmoet komen. Het is een probleem datmoet besproken worden met de verschil-lende sociale diensten van de hogescho-len en de universiteiten, die samen toteen compromis moeten komen." OokIgnace Van der Cam benadrukte dat deinbreng van de hogescholen in deze situ-atie onontbeerlijk is.

Zij zijn het dus alvast eens. Nu de studen-tenverenigingen zelf nog.

7

Alle verantwoordelijken, zowel studenten als universitaire dien-sten, zijn het er over eens dat subsidiemisbruik binnen

bepaalde conventen stilaan symptomatisch wordt. Maar niemandlijkt echt happig om daar snel iets aan te veranderen, de studen-tenverenigingen zelf nog het minst.

Duistere subsidiestromen

Rinus EmmeryIgnace Van der Cam van de Dienst Studentenvoorzieningen.

Veel studentenverenigingen misbruiken budgetten

Page 8: Schamper 409

8

Rooms-Katholieke Vormingsgroep niet erkend

De erkenningsaanvraag van de RKVwerd op de PFK-vergadering van 19december 2002 met grote meerder-heid afgewezen. Alle lid-verenigingenstemden tegen, het KVHV uitgezon-derd. Die vereniging onthield zich.RKV-leider Peter Pauwels werdbeschuldigd van fascistische trekjes.Uiteindelijk gaf het argument dat deactiviteiten van de vereniging bepaaldniet openbaar waren en er geenzekerheid bestond dat ze wel plaatshadden gevonden echter de doorslagin de stemming.

HandschoentjesIn Schamper 407 stond al een artikelover de RKV. Dat was behoorlijk iro-nisch: de redacteur lachte wat met deleren jekker en dito hand-schoentjesvan Pauwels en nam zijn ietwatonconventionele kapsel onder deloep. Snood genoeg was de verslag-gever echter wel om er expliciet bij tezeggen dat als hij iemand verdachtmaakt, hij dat maar beter meteengoed doet. Jammer genoeg haddennoch Pauwels noch extreemlinks deironie ervan door. Op de PFK-vergadering probeerde

Pauwels enkele stellingen uit het arti-kel te weerleggen. Daarvoor moest hijenkele keren staalhard liegen. Zo zeiPauwels dat hij geen weet had vaneen gesprek met een persoon meteen hakenkruisje-insigne. In het arti-kel stond immers dat “de rooms-katholieke jongeling vrolijk staat teposeren naast een agressief stuk cra-puul met een miniscuul haken-kruisjeop zijn vest.” Dat agressieve stuk cra-puul kon er niet mee lachen en pro-beerde de redacteur van het artikel ermet opgeheven vuist van te overtui-gen dat hij géén agressief stuk cra-puul was. “Je gaat eraan!” gromde demens, Frederik Vanhulle, een licenti-aat Geschiedenis.

VannaheimVanhulle eiste een rechtzetting inSchamper omdat hij een aantal cafésniet meer binnenmocht. Vooral hethakenkruisje zat hem hoog. ToenVanhulle zijn jas toonde, was daarinderdaad geen hakenkruisje op tevinden. Nochtans stellen onze bron-nen, die voor alle duidelijkheid niet uitextreemlinkse hoek komen, nog altijddat zij Vanhulle met een miniscuul

swastikaatje zagen op de PFK-verga-dering van 4 november 2002. Nu,omdat we zélf geen hakenkruisjegezien hebben en Vanhulle er echtmee in leek te zitten - waarom zou hijde Schamper-redacteur andersbedreigen? - geven we hem het voor-deel van de twijfel.

Wel vreemd was dat hij zichzelf leekte herkennen in het artikel zonder datzijn naam erin stond. Frederik Van-hulles naam was namelijk een goedbewaard geheim, zo leek het. Hij wouzijn naam zelfs niet prijsgeven vooreen eventuele rechtzetting. Uiteinde-lijk schreef hij toch iets op een papier-tje. Vannaheim, stond erop. Eennaam die de redacteur echteronmiddellijk weer “moest vergeten”.Jammer genoeg gebeurde dat nietwaardoor een lichtje ging brandentoen de redacteur op de site van deextreemrechtse Orde van Sint-Michiel [email protected] bijde contactpersonen zag staan.Navraag leerde ons dat Vanhulleinderdaad lid is van die groepering.

BombastischOp http://www.geocities.com/bour-gondia staat de website van de Orde.Onder begeleiding van bombastischemuziek wordt gepleit voor een katho-liek Heel-Nederland, een amalgaamvan België, Nederland, Frans-Vlaan-deren en Luxemburg. Onder andereJean-Marie Le Pen, Benito Mussol-ini, Joris Van Severen en SS-sturm-bahnführer Otto Skorzeny zijn er altot figuren van de maand gekroond.Bij de links staan een aantal Italiaan-se fascis-tische organisaties en TheAmerican Fascist Movement. Op dePFK-vergadering werd Pauwelsaange-wreven dat ook hij lid was vande Orde van Sint-Michiel. De manontkende ook maar iets met die vere-niging te maken te hebben. Nochtansstaat er “Pauwels” onder een mail vande Orde van Sint-Michiel, waarinonder ander staat dat soldaristisch,reactionair en, hoho, rooms-katholiekzijn. In diezelfde mail prijst Pauwelsde website van de Orde aan. Zijn uit-leg daarvoor was dat hij wel een e-mailadres heeft bij die verenigingmaar dat hij er niet langer lid van was.

De lidverenigingen van het Politiek-Filosofisch Konvent (PFK)hebben de Rooms-Katholieke Vormingsgroep (RKV) uit hun

rangen gehouden. Die vereniging heeft namelijk banden metextreemrechts. Tevens rees het vermoeden dat het KatholiekVlaams Hoogstudenten Verbond (KVHV) via de RKV de rechter-flank van het PFK wou uitbreiden.

Voorzitter Peter Pauwels fascistische trekjes verweten

Banden met extreemrechts deden de RKV de das om

Page 9: Schamper 409

“Dat e-mailadres behoud ik omdatandere providers mij geen adresmeer onder mijn naam konden ver-schaffen”, weet Peter Pauwels.

GoeroeDe Orde van Sint-Michiel is boven-dien niet de enige dubieuze organi-satie waar Pauwels lid van “was”.Ook van de Pro Flandria Beweging(PFB) was Pauwels op zijn minst lid,als hij al niet de drijvende kracht was.Die vereniging, ook bekend als deParamilitaire Front Beweging, boodonder andere de toenmalige VNSU(Vlaams Nationalistische Studen-ten Unie, het huidige Ronduit-NVA)“bescherming” aan. Die wimpelde dataf omdat ze als progressieve Vlaams-nationalistische vereniging niets metextreemrechts te maken wou hebben.

De these dat de erkenningsaanvraageen idee was van KVHV-goeroe TomVandendriessche wordt afgedaanals pure nonsens. “Vorig jaar begoneen aantal mensen binnen het KVHVeen katholieke vormingscel. Ik benéén keer naar een van hun activitei-ten geweest. Ondertussen zochtenze ook contacten buiten het KVHV,zoals bij mensen van Provita of vankatholieke jeugdwerkingen.” Provita iseen behoorlijk radicale anti-abortus-vereniging. “Nu staat de RKV vollediglos van de KVHV”, gaat Vandendries-sche verder. “Ze hebben een eigenwerking waar het KVHV niets mee temaken heeft”.

VormingscelPeter Pauwels is wél lid van hetKVHV, meer zelfs, de mens is presi-diumlid. Vandendriessche doet echteralsof hij, als KVHV-preses nochtans,daar geen weet van heeft. “Tja, datzou kunnen dat die nog lid geweest ismaar dat is toch van voor mijn tijd.”Een nogal vreemde opmer-king wantop dezelfde avond dat de redacteurdoor Vanhulle bedreigd werd in hetcafé Cuba Libre, de thuisbasis vanhet KVHV, liep Pauwels er dartel rondmet pet en lint van die vereniging. Hijhad namelijk voor het KVHV eenlezing door Olaf baron van Boetze-laer van de Civilistische Liga geor-ganiseerd. Weet Vandendriessche

niet wie er in zijn presidium zit? Blijk-baar.

De activiteiten die de RKV opnam inhet dossier van haar erkennings-aan-vraag waren eigenlijk activiteiten vanhet KVHV. Ten eerste gaf Vanden-driessche zelf toe dat de verenigingbegon als een vormings-cel binnenhet KVHV. En ten tweede is de vere-niging totaal onbekend in het caféwaar ze zogezegd door zouden zijngegaan. “RKV? Daar heb ik nu eensnog nooit van gehoord!” zucht de uit-baatster van ‘t Centerken als we vra-gen of zij weet heeft van de activitei-ten van de vereniging in haar zaak.Wel kent ze het KVHV. “Ja, die heb-ben hier al vaak gezeten.”

”’t Centerken plaatst een advertentiein ons studentenblad Ons Verbond.Nogal logisch dat we daar zo af entoe een pint pakken. Zowat twee jaargeleden hielden we daar zelfs af entoe presidiumvergaderingen annexcontrarevolutionaire bekokstoverij-en”, legt Vandendriessche de activi-teiten aldaar uit.

KVHV-RKVPauwels zelf zegt dat de vergader-zaal van ‘t Centerken negen keer opde tien sowieso vrij is en dat men dusniet reserveren moet onder de naamvan de vereniging. “Overigens wisselthet toogpersoneel af”, aldus Pauwels,“en is het dus niet uitgesloten dat mende RKV er niet zou herkennen.Bovendien geeft de RKV niet veelruchtbaarheid aan haar activiteitenmaar houdt haar activiteiten in allerust en sereniteit in het praatcafé of inde vergaderzaal van ‘t Centerken”.

Activiteiten waaraan “niet veel rucht-baarheid wordt gegeven” en die in“alle rust en sereniteit” plaats-vinden,kunnen echter bezwaarlijk openbaargenoemd worden, zoals de statutenvoorschrijven. Overigens is het opzijn minst verdacht dat zelfs de uit-baatster van het café niet kanbevestigen dat de RKV er haar bezin-ningen en andere activiteiten gehou-den heeft. Zeer onafhankelijk was deRKV vorig jaar ook nog niet want bij ‘tCenterken ontving men een factuur

waarop KVHV-RKV stond. De uitbaat-ster wist niet wat ermee aan te van-gen.

Rechts BlokHet lijkt er dan ook zeer sterk op datde RKV nog maar hoogstens enkelemaanden een zelfstandige verenigingis. De meeste activiteiten zou ze dangeorganiseerd hebben als vormings-cel en niet als vereniging. Hetextreemlinkse Anarchistisch Kol-lektief impliceerde zelfs dat de RKVmogelijk niet meer was dan een satel-lietvereniging van het KVHV.Uiteraard ontkent preses Vanden-driessche dat: “Ja, er zitten wel men-sen van het KVHV in de RKV. En ja,ik zou een groter rechts blok in hetPFK wel zien zitten want nu dekt hetKVHV op haar eentje de rechterflankvan dat convent.” Vandendriesscheontkent echter dat het een bewustestrategie is om via de erkenning vande RKV meer macht te hebben in hetPFK.

Vandendriessches stemgedrag op dePFK-vergadering van 19 december2002 lijkt zijn stelling te bewijzen. HetKVHV onthield zich namelijk terwijl zeanderhalve maand eerder nog voorde erkenning van de NSV (Nationa-listische Studentenvereni-ging)had gestemd, terwijl iedereen weetdat ex-NSV’er Vandendriessche ende NSV elkaar niet kunnen rieken ofzien. Vandendriessche verklaart de stemvan het KVHV als volgt: “Tja, kijk, deargumenten die extreem linksgebruikt heeft op de vergaderingsloegen vaak nergens op. Nu, zelfheb ik niet voor de erkenning van deRKV gestemd omdat ik er mijn handniet voor in het vuur wil steken of hunactiviteiten wel allemaal plaats heb-ben gevonden.”

9

ormingsgroep niet erkends fascistische trekjes verweten

Van der Mensbrugghe

Page 10: Schamper 409

10

De verplaatsing van en naar de diversecampussen verloopt niet altijd evenvlekkeloos en efficiënt. Aan de RUG zijner ongeveer 26 000 studenten en 6000personeelsleden, verkeersproblemen zijndan ook niet onvermijdelijk. Vanuit dezeproblematiek ontstond binnen de RUGeen initiatief om de problemen in kaart tebrengen en oplossingen voor de toekomst te bieden.

Aan de RUG is er een mobiliteitsstuur-groep onder voorzitterschap van profes-sor en vice-rector Marc De Clercq. Hetwetenschappelijke werk wordt verrichtonder leiding van professor GeorgesAllaert van de Afdeling Mobiliteit enRuimtelijke Planning (Vakgroep CivieleTechniek). Hij krijgt daarbij hulp van Bar-bara Schmitz en Griet De Mulder, bei-den wetenschappelijk medewerker aandie Vakgroep. Schamper bracht eenbezoekje aan de drie laatstgenoemdepersonen.

SCHAMPER: Sluit Mobielrug aan bijhet Gentse mobiliteitsplan?Mobielrug: “Mobielrug, Mobiliteit aan deUniversiteit Gent, is recenter dan hetGentse mobiliteitsplan. Wij zijn gestart inapril 2002, voor een opdracht van tweejaar. Mobielrug is een initiatief vanuit hetbeleid van de universiteit. We proberen opeen wetenschappelijke manier de proble-men in kaart te brengen en een visie op tebouwen voor de toekomst. Het Gentsemobiliteitsplan dateert van 1996-1997.Doel is om de planning van de universiteiten de stad Gent in elkaar te kunnenschuiven. In die zin is de universiteit eenbelangrijke partner van de stad. Wij doenniet aan politiek, we verzorgen enkel dewetenschappelijke voorbereiding naar hetbeleid van de stad.”

SCHAMPER: Wie zijn de partnerswaarmee Mobielrug samenwerkt enhoe verloopt die samenwerking con-creet?Mobielrug: “Je moet eerst een onder-scheid maken tussen de interne enexterne partners. Bij de externe hebbenwe de stad. Mobielrug stapt met de ver-schillende knelpunten naar de stad en naakkoord wordt er dan gezocht naaroplossingen. Het overleg met de stad is

meer dan een praatbarak. Een tweedeexterne partner is De Lijn. Met De Lijnwerden gidsen ontwikkeld met betrekkingtot de verplaatsing tussen de campussen.Op 1 oktober 2002 werd er een media-campagne opgestart onder de naam MetDe Lijn naar Campus-Ardoyen/CampusSterre/Site Dunant/Site Heymans/SiteMelle/Site Merelbeke. Op de faculteitenzijn er informatieborden van De Lijn opge-hangen. Daarnaast hebben we alsexterne partners nog het Vlaams Gewesten de provincie. Een eerste interne part-ner is de universiteit zelf. Op regelmatigebasis zijn er werkvergaderingen met deMobielrug-werkgroep. Niet onbelangrijk

als interne partners zijn de studenten. Eris een voorstel van Mobielrug om bij deinschrijvingen van nieuwe studenten voorhet academiejaar 2003-2004 een vragen-lijst over mobiliteit te voegen. Aan de stu-dentenvertegenwoordigers is er eenoproep gedaan om zich te mengen in degeledingen van Mobielrug. Het personeelvan de universiteit heeft in 1999 al eenenquête ingevuld, eventueel zou er nogéén volgen.”

SCHAMPER: Op welke wijze probeertMobielrug de verkeersstromen van ennaar Gent in kaart te brengen?Mobielrug: “Dit is al gedeeltelijk gebeurdop basis van die enquête. Op grond daar-

van kunnen we de ruimtelijke stroom ende knelpunten kennen. De resultaten kun-nen leiden tot een nieuwe inplanting eninvulling van de campussen in destedelijke context van Gent. Nu strekkende campussen zich uit van de Univer-siteitstraat in het Noorden tot het Tech-nologiepark te Zwijnaarde in het Zuiden.”

SCHAMPER: Startte het project vanuithet standpunt dat er iets mis loopt metde mobiliteit?Mobielrug: “Met Mobielrug willen wemobiliteit socialiseren op het niveau vande universiteit. Ruimte is een economischschaars goed. We moeten er duurzaammee omspringen en dat kan niet als wemobiliteit individualiseren. De weten-schap moet proberen deze boodschaphard te maken, zonder daarbij aan politiekte willen doen. Als we duurzame mobiliteitsocialiseren, kunnen we een daling vanhet energieverbruik realiseren. Onrecht-streeks wordt zo meegewerkt aan hetnastreven van de akkoorden van Kyoto enJohannesburg.”

SCHAMPER: Wat is de stand van zakenen wat mag er nog verwacht worden?Mobielrug: “Het project is zoals gezegdnog vrij jong. Momenteel volgen we tweesporen. Op de eerste plaats bouwen weeen visie op, waarbij we ons zekermoeten afvragen hoe we mobiliteit willenzien. Die vraag moet dan geconcretiseerdworden. Een tweede spoor is eenruimtelijk onderzoek van personen van ennaar Gent. Dit zal gebeuren via enquêtesin een databank, GIS (Geografisch Infor-matiesysteem). Deze twee sporenmoeten dan uiteindelijk resulteren in con-crete acties, waarbij opnieuw het overlegmet de partners belangrijk zal zijn.”

Professor Allaert en zijn team doen eenoproep aan de studenten om hun meningover mobiliteit te laten horen. Mobielrugkan helpen problemen op te lossen diemen in het verkeer ondervindt. Men kandeze problemen alleen oplossen als deactoren die de mobiliteitsproblemenmoeten ondergaan die problemen ookkenbaar maken. Vragen en opmerkingenkunnen gemaild worden [email protected]. Er is een websitemet informatie omtrent het onderzoek,http://tw15.rug.ac.be/content.php?c_cat-egory=research/mobielrug.

De verschillende campussen van de RUG liggen verspreid overdiverse locaties in en rond Gent. Dat brengt onvermijdelijk

een grote verkeersstroom van studenten en personeel met zichmee. Om die in de toekomst beter te kunnen beheren werd Mobielrug opgestart.

Mobielrug

Stefaan

Mobiliteit aan de Universiteit

Page 11: Schamper 409

”Stond het rek er nog?”, bromt een typis-che flik vanachter zijn robuuste snor. Nameer dan drie kwartier wachten en eentussenstop bij een nutteloze secreta-resse, die niets meer dan je paspoortoverschrijft, gaat deze politionele humorvolledig aan mij voorbij. Gelukkig beet ikeven op mijn tong en liet ik mijn “heet usoms Pasmans?”-grapje achterwege.Want wat had ik wel gedacht, deze orde-handhaver maakte helemaal geen grapje.“Bij de dame voor u had men het fietsen-rek ook meegenomen.”

De dame - met haar niet onaardig uiterlijk- had naast mij in de wachtkamergezeten. Vanuit onze ooghoek konden wede treinklok boven ons niet zien. Deandere aanwezigen wel en doordat ze, naenkele verontruste blikken naar het mon-umentale ding, weggelopen waren, zijnde dame en ik alsnog bij een arm der wetverzeilt geraakt. “Naam en adres,

alstublieft.” De secretaresse die mijnnaam had genoteerd zal waarschijnlijknog één of andere vergeten Smetbaanzijn. Wijkagent Danny, zoals een blink-ende penning op zijn borst verraadde,noteerde alles nauwkeurig op een bladpapier om het nadien in de computer tezetten. Danny mocht ook eens iets aanzijn nagels doen.

Je moet trouwens aandringen vooraleerhij die nicotinevingertjes wil gebruiken omeen klacht in te dienen. Het is een publiekgeheim dat “ge uw fiets toch niet terugzi-et en zonder klacht dalen de crimi-naliteitscijfers”. Dat subjectieve onvei-ligheidsgevoel toch.

“Ga ik ooit nog iets van mijn klachthoren?“ ”Ja, waarom niet? De politie vindtelke dag fietsen. Trouwens mocht je jefiets op straat aantreffen kan je altijd 101bellen. Natuurlijk, fietsdiefstal is een prior-

itaire oproep.” Waarschijnlijk zo betrouw-baar als een priorzegel op een brief.

Tot mijn grote verbazing heb ik niets meerover mijn klacht tegen onbekenden geho-ord. De helft van het Gentse korps moetde fiets ondertussen nochtans al zien rij-den hebben want ik ben er ostentatiefmee voor hun neus gaan rijden. Ja, ik hebhem teruggevonden. Op een mooie win-terdag toen ik de maniertjes van Prof.Waege grondig beu was en de Lede-ganck vroegtijdig verliet stond hij daar,zoals bij de betere goocheltruc, voor dedeur. De dief, bijna zeker een medestu-dent, was zelfs zo vriendelijk geweesthem niet op slot te doen. Om de politie,die net enkele terroristen op het spoorwas, niet te storen liet ik mijn prioritaireoproep maar voor wat hij was.

Thuis bedacht ik dat het niet aangevenvan de vondst misschien niet zo goed isvoor de criminaliteitsstatistieken. Alhoe-wel, bij de misdaadcijfers zit de verdwijn-truc waarschijnlijk standaard ingebouwd.

11

Freddy De Swaef

Een scherpe middagzon verblindt me wanneer ik de kotdeurachter mij dichttrek. Gelukkig heeft de stad Gent een fietsrek

vlak voor mijn deur geplant zodat ik niet ver hoef te lopen naarmijn fiets. Mijn fiets? Waar is mijn fiets? Tiens... Mijn gedachtendwalen terug in de tijd. Ja, zeker van, mijn fiets stond vannachthier in het rek.

De grote verdwijntruc CO

LU

MN

KI

TS

CH

Een pittoresk sfeerbeeld van een gloednieuw kunstwerk van conceptueel artiest Robert Barry. Kostprijs: 25.000 euro. Te vinden op de eerste verdieping van de Blandijn.

Page 12: Schamper 409

12

De Winne en Frimout in hogere sferenVlaamse ruimtepioniers geven zich bloot

Dirk Frimout, die als eerste Belg in 1992de ruimte inging, volgde zijn studie burg-erlijk elektrotechnisch ingenieur aan deUniversiteit Gent. Hij doctoreerde hier ookin de natuurkunde, kreeg in 1992 een ere-doctoraat en enkele jaren geleden werdhij aan onze onderwijsinstelling zelfs gast-professor in het vakgebied van de elek-tronica en informatiesystemen. Frank DeWinne, die onlangs Frimouts voorbeeldvolgde en het rijk der hemelen deze herf-st betrad, vindt dan weer zijn roots in hetknusse Ledeberg, een deelgemeente vanGent. De ruimte verkend door twee halveGentenaars?

SCHAMPER: Mijnheer de Winne, netvoor uw opstijgen verongelukte eenonbemande Sojoez-capsule. Boezem-de die wetenschap u bij het vertrekgeen extra angst in?De Winne: “Natuurlijk is er een risico aanruimtereizen. Dat weet iedereen als hij ofzij zijn voorbereiding begint. Maar tochgeven die voorbeelden een verkeerdbeeld. Er zijn immers totaal verschillendeveiligheidsprocedures voor bemande enonbemande vluchten. Die van debemande zijn uiteraard veel strikter. Eenvoorbeeldje: raketten voor onbemande

vluchten worden in shiften gemaakt, metdag- en nachtploegen. Aan ruimteschep-en voor bemande ruimtevaart wordt daar-entegen alleen overdag gewerkt. Studieshebben immers aangetoond dat dagploe-gen minder fouten maken dan nachtploe-gen. Bovendien kwam op de dag vooronze lancering de baas van de fabriek

waar de capsules geconstrueerd worden,persoonlijk met ons praten om uit teleggen dat de fout niet met de bemandeSojoez kon gebeuren om ons extre gerustte stellen.”

SCHAMPER: Tijdens jullie vluchtenhadden jullie heel verschillende taken.U, mijnheer Frimout hield zich als pay-load specialist enkel bezig met onder-zoek, terwijl kolonel De Winne flightengineer was. Bovendien werkten dewetenschappelijke experimenten opuw vlucht meer met feedback met hetthuisfront, terwijl de heer De Winne

vaak enkel op een knopje moestdrukken om de proef te starten. Of zitik hier leugens te verkondigen?Frimout: “Neen, ik ging inderdaad enkelals wetenschapper mee met hetruimteveer. Wij deden toen onderzoeknaar de eigenschappen van de atmos-feer. We hadden ons daar maar liefst vijfjaar op voorbereid. Wij kenden alle exper-imenten als onze binnenzak. Het kloptook dat we voortdurend in contact met dethuisbasis stonden en elke dag aan dehand van onze resultaten de proevenaanpasten of andere metingen gingenuitvoeren. Onze ruimtereis werkte echtheel interactief.”

De Winne: “Mijn wetenschappelijke taakwil ik wat nuanceren. Er waren verschil-lende volautomatische experimenten bij -zoals het Gentse Ramiros - maar wijmoesten toch metingen zelf doen en ookbij ons werden van verschillende experi-menten de resultaten dagelijks besprokenen de experimenten naargelang deuitkomsten gemodificeerd. Daarenbovenwas ik boordingenieur, wat betekende datik voor de juiste koers verantwoordelijkwas en eventueel moest bijsturen. Datwas een bijzonder stresserende taak,zeker als je weet dat je slechts een tientalseconden hebt om de juiste beslissing tenemen en je je tegelijkertijd licht in jehoofd voelt door de gewichtloosheid.”

SCHAMPER: Nu we toch met de ver-schillen bezig zijn: jullie hanteerdenbeiden een verschillende aanpak vanruimtereizen. Waarin verschilt deAmerikaanse benadering nu zoal vande Russische?Frimout: “Eigenlijk zijn de verschillentussen de twee een beetje overroepen.Uiteindelijk moet je dezelfde stof kennen.Een verschil tussen de twee is wel dat jebij de Amerikanen zelf moet bepalen wan-neer je de stof kent, terwijl je bij deRussen een examen moet afleggen. Maareigenlijk maakt dit niet zo veel verschil uit,er is toch niemand zo gek dat hij gaatverklaren dat hij de stof kent als dat niethet geval is.”

De Winne: “Eigenlijk was die test zo ergnog niet. We kregen immers allemaal eeninstructor toegewezen, die je twee dagenvoor de definitieve test een proefexamengaf. Had je daar te veel fouten op, dankreeg je eerst nog enkele intensieve extralessen. Ik ken niemand die ooit gebuisd isop het examen. Het enige vervelende wasdat wij alles in het Russisch moesten

Twee Belgen, één droom, één verbluffende bestemming. Kolo-nel Frank De Winne en Prof. Dr. Dirk Frimout mochten beiden

onze atmosfeer verlaten. Schamper bracht hen hier op aardesamen voor een kosmische babbel.

Frank De Winne: “Ook de menselijke kant mag je niet onderschatten.”

We vliegen nog altijd metde ‘eerste generatie’ruimteveren die met

chemische aandrijvingwerken.

Page 13: Schamper 409

13

mout in hogere sferenoniers geven zich bloot

afleggen. Ik wil wel Dirks globale analysein verband met de verschillen even aan-vullen. De Russische Sojoez is namelijkeen heel ander toestel om mee te vliegendan de Amerikaanse Space Shuttle. Tochook een belangrijk verschilpunt.”

Wannabe’sSCHAMPER: Welke opleiding zouden

jullie aanraden voor al de jongeren diein jullie voetsporen willen treden? Er isbijvoorbeeld sinds kort ook een richt-ing Burgerlijk Ingenieur - Lucht- enRuimtevaart.Frimout: “Volgens mij heeft die richtingeigenlijk niet zo veel zin voor mensen diede ambitie koesteren om ooit ruimte-vaarder te worden. Die richting is meergericht op de technici die de motoren voorde ruimteschepen moeten ontwikkelen.De would-be-ruimtereizigers raad ik aanzuivere wetenschappen te volgen, zoalsbijvoorbeeld fysica.” De Winne: “Volgens mij maken de studiesop zich nog niet zo bijster veel uit. Zo isDirk een elektrotechnisch ingenieur enikzelf ben gespecialiseerd in telecommu-nicatie. Natuurlijk moet je wel eendegelijke wetenschappelijke basis

hebben, maar daar stopt het dan ook.Voor de rest is het vooral belangrijk wat jemet je leven doet na je studies. Als jedirect in het management van een bedrijfstapt, zal je bijvoorbeeld nooit meer astro-naut worden. Kom je in fundamenteelonderzoek terecht of word je piloot, danhoud je je kansen wel gaaf.”

SCHAMPER: Hoe langdroomden jullie al vaneen carrière als astro-naut? Wisten jullie dat alals tiener of is dat pasdoor de jaren heengegroeid?De Winne: “Eigenlijk wist ikdat al ontzettend lang, sindsik de lancering van deSpace Shuttle zag. Ik wastoen slechts 20 jaar oud enstudeerde nog. Van toen afis die droom in mij blijvengroeien totdat hij dit jaareindelijk werkelijkheidwerd.”Frimout: “Bij mij was datveel later. Ik heb er als stu-dent nooit aan gedacht omastronaut te worden. Datinteresseerde mij niet. Ikheb gewoon het gelukgehad dat ik direct na mijnstudies in een bedrijf begonwaar men raketmotorenbouwde. Pas toen menerover begon te sprekenom wetenschappers deruimte in te sturen, werd ikgeïnteresseerd en begon ikover een bezoek aan deruimte na te denken.”

SCHAMPER: Hoe schatten jullie detoekomst van de ruimtevaart in,bijvoorbeeld in verband met eenbemande vlucht naar Mars?Frimout: “Het eerste wat moet veran-deren om dat mogelijk te maken, zijn demotoren. We vliegen nog altijd met de‘eerste generatie’ ruimteveren die metchemische aandrijving werken. Denieuwe generatie zou gebruik maken vanplasmareactoren. Daarin zou men pluto-nium als brandstof gebruiken. Datradioactief materiaal zou ontladen en zozou je dan een expansie van gas krijgendie voor de aandrijving zorgt. De krachten versnelling die je daardoor krijgt, isveel kleiner en geleidelijker, maar zal veellanger duren. Daardoor is de verre af-stand naar Mars sneller te overbruggen.

Terwijl dat met de huidige raketten eendikke acht maanden in beslag zounemen, zou die nieuwe generatie erslechts 90 dagen over doen. Dit speeltook medisch een rol, want met het huidi-ge systeem zou een reis die tweeëneen-half jaar duurt geen uitzondering zijn. Nie-mand weet echter hoe het menselijklichaam op zo’n lang ruimteverblijf zoureageren.”De Winne: “Ook de menselijke kant magje hierbij niet onderschatten. Als jetweeëneenhalf jaar onderweg zou zijn,dan zou dat moordend zijn voor je gezin.Een goed half jaar daarentegen is wel nog te verdragen. Ook over het medischeaspect zou ik nog iets meer willenvertellen. De huidige ruimtereizen blijvenin de buurt van de aarde. Tot nu toe blijvenwe binnen de Van Allen-gordels, die onsgrotendeels beschermen tegen de kos-mische straling. Wetenschappers wetennog niet wat het effect zal zijn op hetmenselijk lichaam als je voorbij diegordels gaat, wat nodig is om naar Marste reizen, en je dus wordt blootgesteldaan radioactieve straling?”

LentefrisSCHAMPER: Hoe zit het nu preciesmet geuren in de ruimte? Jullie levendaar met verschillende mensen op eenpetieterige ruimte. Gaat het daar nietontzettend stinken?Frimout: “Ten eerste zijn er natuurlijk deluidruchtige afzuiginstallaties. Die krijgenwel niet alle stank weg, maar toch, hetverbetert de situatie al. Ten tweede merkje dat ‘aroma’ eigenlijk niet zo erg doordatje er dag en nacht in leeft en het wal-gelijke aspect ervan slechts heel gelei-delijk opbouwt. Over die odeur kreeg ikvoor mijn reis van een collega eenwaarheid als een koe voorgeschoteld, dieik met u wil delen. ‘Je merkt pas welkewalgelijke walm in het ruimteveer hangt,als je het gezicht bekijkt van de eerstepersoon die de capsule betreedt na delanding’.”De Winne: “In het ISS heb je veel minderlast van geuren. De zuiginstallaties zijnhier uiteraard veel krachtiger en er hangtenkel een neutrale reuk in het ruimtesta-tion. Je ruikt zelfs totaal niets als je uit deSojoez-capsule komt en het ISS voor deeerste maal betreedt.”

Pieter

Page 14: Schamper 409

Debatteren met Vlaams Blokkers

LEZERSBRIEF

14

Vrije meningsuiting en racisme

Voor ons, conservatief als we zijn, is racisme nog steeds fout. Racisme is een misdaad, net zoals het willen buitengooien van alleallochtonen, het ontkennen van de holocaust, en dergelijke meer. De meeste racistische daden en opmerkingen halen nooit demedia of de rechtbank, maar dat betekent niet dat ze niet fout zijn.

Het Vlaams Blok is een racistische organisatie die, moest ze het voor het zeggen hebben in België, heel snel het leven hier onmo-gelijk zou maken voor verschillende minderheidsgroepen. Holebi’s, allochtonen, werklozen; vrouwen moeten aan de haard, pen-sioenen en vakbonden afgeschaft, en laten we wel wezen: er zou zeker geen vrije meningsuiting zijn in een staat met het Blok aande macht. Het Vlaams Blok is geen partij als een ander, ze vormt een bedreiging voor de mensenrechten. Elke keer als het Blokwordt uitgenodigd voor een politiek debat winnen ze. Ook al wordt van al hun argumenten brandhout gemaakt, ze zijn aanvaard alsgewone politieke partij. Dat zijn ze echter niet. Ze zijn een extreem-rechtse groep die op verschillende manieren probeert aan demacht te raken, en de politieke weg is één daarvan. Ook Hitlers partij is zo begonnen. Iedere keer als iemand van de Vlaams Bloktop naar een debat komt, groeit hun imago van respectabele politieke partij. Hoe meer die respectabiliteit toeneemt, hoe meermensen ze kunnen overtuigen van hun standpunten.

In Europa zijn de publieke opinie en de politieke partijen in snel tempo naar rechts aan het opschuiven. Hierdoor wordt extreem-rechts steeds meer als “gewoon” aanvaard. Het grootste gevaar voor de samenleving is niet de opkomst van extreem-rechtse par-tijen, maar de zogenaamd democratische partijen die het gedachtegoed van extreem-rechts overnemen. In haar opdrachtverklar-ing stelt de Universiteit Gent dat zij zich profileert als “een maatschappelijk geëngageerde en pluralistische universiteit die openstaat voor alle studenten ongeacht hun levensbeschouwelijke, politieke, culturele en sociale achtergrond”. Het programma van hetVlaams Blok is duidelijk in strijd met deze verklaring. Een forum bieden aan extreem-rechtse ideeën is volgens ons ontoelaatbaarin een instelling die het democratische en kritische denken promoot.

Enkel Gerolf Annemans en Abou Jahjah uitnodigen, is een inhoudsloze keuze van een vereniging die op populistische wijze wilscoren, in plaats van een inhoudelijk debat te organiseren. Wat wil de CDS hiermee bereiken? De twee sprekers zijn er enkel omvoor vuurwerk te zorgen.Omdat het Vlaams Blok een ideologie aanhangt die rechtstreeks tegen alle idealen van de RUG en demensenrechten ingaat, vinden we dat deze organisatie geen extra forum moet geboden worden, ze komen al genoeg aan bod.

Mensen die lezingen en debatten organiseren, journalisten, politici, hebben een enorme verantwoordelijkheid. De meeste van hennemen die niet op en verdoen hun tijd met populistische spelletjes, riooljournalistiek en inhoudsloze vuurwerkdiscussies. Alsextreme en populistische groeperingen aan macht winnen, is dat omdat de bovengenoemde groepen daar de omstandigheden voorgecreëerd hebben.

Studenten Tegen [email protected]

Lezersbrieven zijn steeds welkom. Of ze gepubliceerd worden, is iets anders. Naamloos of politieke propaganda isnamelijk de kortste weg naar de prullenmand. Wegens technische redenen kan de redactie beslissen de lezersbrief

niet te plaatsen of in te korten. Op grondig gemotiveerd verzoek laten we de naam van de auteur weg.

De Studenten Tegen Racisme stellen boudweg dat het Vlaams Blok een racistische organisatie is. Aangezien het proces tegen devzw’s van de partij nog loopt, kunnen we die uitspraak best de mening van de STeR noemen.Of die mening al dan niet klopt, is eenandere zaak. Schamper wou in het artikel “ALS en STeR willen debat Jahjah-Annemans verhinderen” enkel benadrukken dat eensimpele mening geen goed criterium is om een debat te verhinderen.

Geen goed criterium, gezien de massale belangstelling van studenten voor het evenement. Geen goed criterium, gezien het feit datALS en STeR een relatief kleine groep activisten vormen. Geen goed criterium, gezien de zwakke argumentatie die eraan verbon-den is, waarbij “het bestendigen van de traditie geen Blokkers uit te nodigen aan de RUG” het pareltje is. En geen goed criterium,gezien de recent versoepelde houding van de openbare omroep ten opzichte van het Blok. Wat is het nut van protest tegen eendebat met Gerolf Annemans waarbij duizend man aanwezig is, wanneer een miljoen mensen hem dezelfde week zijn standpuntenkunnen horen verkondigen in het radionieuws of in De Zevende Dag?

De onverenigbaarheid van de opdrachtverklaring van de RUG met het programma van het Vlaams Blok is evenmin een reden omniet met het Blok te debatteren. Er is namelijk een verschil tussen “een debat” en “een forum bieden”. Er is een verschil tussen“iemand aan bod laten komen” en “iemand verheerlijken”. Die nuance lijkt ons redelijk duidelijk.

De kritiek van STeR is een gegoochel met grote woorden, met een instelling die neerkomt op: “Het Vlaams Blok is populistisch, alwie met hen praat is populistisch, alleen wij zijn dat niet.” Het is inderdaad de taak van de RUG om het democratische en kritischedenken te promoten. Vertrouw dan ook op de democratische en kritische studenten aan de RUG om het discours van het Blok tedoorzien.

De redactie

Reactie van de redactie

Page 15: Schamper 409

Adv

erte

ntie

Page 16: Schamper 409

Jean-Marie Aerts op zoek naar de blues

Jean-Marie Aerts zal het gewetenhebben. Na met TC Matic rock en bluesover de hele wereld een nieuwe dimensiete hebben gegeven, is bij hem de tijd nietstil blijven staan. Sinds Silvano Matadin,bassist bij The Urban Dance Squad,hem ‘JMX is in the house’ toeschreeuwdetoen die laatste het repetitielokaal bin-nenkwam, is hij nu ook bekend onder denaam JMX. Onlangs stelde hij zijn tweedesoloplaat voor in Gent. Schamper gingAerts thuis opzoeken.

Sinds 1994 blikte JMX drie vinyls (12”) enhet album Autonome in. Het gloednieuweParblue is de ideale mix geworden vanreggae, dub, blues en rock. Zelfs eenzweempje flamenco maakt van hettweede solo-album een gevarieerd spelvan verschillende stijlen. JMX toont onstrots dat het heerlijke Tristesza uit zijnlaatste album prijkt op een recent versch-enen Lounge-compilatie.

”De hele cd is hier opgenomen.” In een

achterkamertje toont hij ons zijn piep-kleine studio, die de gezellige drukte vande man die hier ontelbare uren werkzaamwas helemaal weerspiegelt. Hij toont eenfoto waarop hij bezadigd arm in arm metTikiman poseert. Tikiman is zanger endiegene die zorgt voor de Jamaïcaansegroove op Parblue.

Als we hem er domweg op wijzen dat dehele bezetting van JMX hier waarschijnlijkniet binnenraakt, lacht hij gemoedelijk enantwoordt: “Voor de opnames nodig ikelke artiest afzonderlijk uit. Tikiman moetik laten overkomen uit Berlijn, terwijl DNA(aka DJ Donotask) elke keer van Utrechtkomt.” De vervoerskosten moet JMX zelfbetalen. In een cd die hij onder eigenbeheer uitbrengt, kruipt niet alleen veelwerk maar ook veel geld. “Ik neem geenonnodige risico’s. Ik ken de gevaren vanhet vak. Wanneer je je zinnen te veel zetop winst en succes, loop je te vaak tegende lamp.”

X for XperimentJMX houdt van relativeren. “Terwijl anderemensen hun spaarcenten geven aanreizen, stop ik mijn geld liever in hetmaken van een goeie cd.” Wíe we er eenblaam voor moeten geven, weten we niet,maar JMX heeft geen statuut als rockarti-est. “Ik ben als zelfstandige constant opzoek naar manieren om mijn kosten tedrukken. Dat is niet altijd even gemakke-lijk, maar muziek is mijn passie. Een suc-cesplaat als Mental Floss for the Globevan the Squad - in 1989 haalde AertsUrban Dance Squad binnen en leverdeals producer een van de beste platen vandat jaar af - is daarom altijd mee-genomen. Ik hou van underground enexperimentele muziek, zolang ik demuziek maar voel.”

Wie kunnen we beter om een ongezoutenmening vragen over het reilen en zeilenvan de Belgische rockscène dan JMX?Hij is zonder twijfel de meest innovatieveBelgische producer. Die reputatie heeft hijverdiend door zijn samenwerking metmensen als Beverly Jo Scott, ElisaWaut en Tom Wolf en bands als Ash-bury Faith, The Neon Judgment en ElFish. Al het werk van TC Matic werdbovendien ook door de meester zelvegeproducet.

”Een groep die ik nog niet live aan hetwerk heb gezien maar die me welcharmeert en fascineert is Kapotski.Vorig jaar op de Gentse Feesten tradenze op een schoolpleintje telkens om drieuur ‘s nachts op en zorgden ze steevastvoor een heuse show. Ze gebruiken met-alen constructies en laten treintjes overhet podium rijden. Groepen die op diemanier experimenteren met geluid inter-esseren me meer dan de nu metal van,hoe heet die groep ook alweer, LimpBizkit bijvoorbeeld. De site van Kapotskiis trouwens de moeite waard om tebezoeken.” Ik moet hem gelijk geven.Aldus schetst Kapotski een eigen profiel:“One fascinating collection very old pla-tendraaiers, prehistoric mengpanelen,melancholy stimulating mikado’s and oneout of order ajuinversnipperaar. Onemusical storthoop thus...”.

Ik zie boven op een uitgebreide collectieplaten Bridgeburner van Daan prijken.Omdat ik ook die plaat niet mis vind,vraag ik JMX alweer om zijn opinie. “Daanbehoort op dit moment zeker ook tot deboeiendste muzikanten van België. Ik houvan zijn stijl, mede doordat hij ook iemand

16

Jean-Marie Aerts is een eerlijk en vastberaden man. En dat sierthem. België’s meest rechtschapen rockgitarist en dito produ-

cer is trots op zijn werk maar loopt niet met zijn hoofd in de wol-ken. “De muziekwereld zit ingewikkeld in elkaar en het blijft eenkwestie van je weg er niet in te verliezen.”

Lekkere muziek en grensverleggend eten volgens JMX

“Ik besteed mijn geld liever aan de productie van een cd, dan aan een dure reis”

Page 17: Schamper 409

op zoek naar de blues

is die het experiment niet schuwt.”

Lekker eten”Dub en reggae zijn nauw verbonden metrock en blues. Die stijlen hebben metelkaar gemeen dat ze zijn ontstaan uitculturen waar muziek heel diep zit inge-bakken. De blues van John Lee Hookeren de reggae van Lee Scratch Perryliggen wat mij betreft dan ook heel dichtbij elkaar. Beide zijn pioniers.” Wanneer ikzeg dat ik de combinatie tussen de stijlenvreemd maar daarom niet minderboeiend vind, zet JMX me op mijn plaats.“Luister maar naar Electric Ladyland vanJimi Hendrix”, pareert hij beheerst mijnopmerking. “Op de cd, die trouwens per-fect geproducet is door Hendrix zelf, zit-ten heel wat dub- invloeden. Ik ben dus ingeen geval de eerste die aan deze com-binatie denkt. Het gebeurt al decen-nialang.”

Maar dat er in België weinig mensenbezig zijn met de kruising, wordt doorAerts wel beaamd. “De enige Belgischereggaeband die nu in me opkomt isJaman. Die vind ik wel oké.” We zijn nogsteeds niet uitgevraagd over onze Belgis-che beloften en halen namen als Million-aire en Soulwax boven. Millionaire keertvermoeid en een beetje ontevreden terugvan een Amerikaanse tournee en nieuwwerk van de fucking broertjes belooft ernog dit jaar aan te komen.

”Van de avonturen van Millionaire ben ikniet echt op de hoogte. Wat ik in verbandmet Millionaire wel kan zeggen, is datintens touren geen pretje is. Je moetkoude trotseren, leeft maandenlang opdezelfde kleine ruimte en je wordt somsverplicht om zeer slecht te eten. Ik denkniet dat ik nu nog zo zou kunnen ron-dreizen. Als jonge dertiger vind je dieavonturen nog spannend en heb je aandrie uur nachtrust soms genoeg. Dit is nuanders.”

Met TC Matic toerde JMX bijna vijf jaarnon-stop doorheen Europa. FrontmanArno kan er zich naar eigen zeggen nietveel meer van herinneren, dus vragen wehet aan Jean-Marie. “Je ziet vele landenen steden en, heel belangrijk, je kuntlekker eten. Dat laatste is trouwens dereden waarom ik het touren in Frankrijkhet leukste vond. Lekker eten maakt voormij een belangrijk deel uit van het touren.Nederland heeft dan wel leuke clubs, dekeuken betekent er niet veel. Geef mijmaar La France.” Zonder belerend tewillen klinken, geeft hij nog deze raad

mee: “Wanneer je zoals Million-aire de lat dan nog eens hooglegt en niet het respect krijgt datje in het begin verwacht, kan jeaan touren zeker een bitterenasmaak overhouden.”

”Wat Soulwax betreft: ik hebeen groot respect voor die jon-gens. Je mag niet vergeten datze, mede door hun vader, eenenorm brede muzikale achter-grond hebben. Als ze de veleinvloeden die ze met zich mee-dragen goed kunnen vertalen ineigen werk, denk ik dat daar weleens iets moois uit de bus kankomen.”

Zeg nooit nooitUiteindelijk zijn we dan toch alover het onvermijdelijke onder-werp bezig geweest. Bestaat dekans dat TC Matic ooit nogsamen een cd opneemt? “Neversay never”, repliceert Aertsglimlachend. Wanneer ik zegdat ik Arno gisteravond het-zelfde hoorde zeggen op deradio als antwoord op dezelfdevraag, glimlacht hij een tweede keer. “Ikheb niet de ambitie om alle oorspronke-lijke leden terug bij elkaar te roepen enzomaar een nieuwe plaat in te blikken.”

”Onlangs stonden we in de Ancienne Bel-gique onverwachts na meer dan vijftienjaar nog eens met de originele bezettingop het podium. Twee nummers heeft hetgeduurd. Muzikaal voelde het alsof we dedag voordien nog met elkaar haddensamengespeeld. Als Arno hier op een dagaan mijn deur staat en we maken sameneen paar nieuwe nummers, dan is dat okévoor mij. Graag zelfs. Alleen zit ik er nietop te wachten.”

Die ingesteldheid geldt trouwens ook voorzijn werk als producer. “Ik ga niet echt opzoek naar groepen. Ik bedoel hiermee datik de muziek op me laat afkomen, en ikkijk wel wat me capteert. Ik zal bijvoor-beeld nooit een aantal voortreffelijkemuzikanten bij elkaar zetten en zeggendat ze zo en zo moeten spelen. Zo werktproducen niet. Producen is de sound vaneen band op een zo correct mogelijkemanier weten af te stellen. Heel veel werkheb ik bijvoorbeeld niet meer aan hetmasteren van de laatste Jesus Voltomdat ik denk dat ze heel goed zijnopgenomen. Het meeste werk is al achterde rug.” JMX is net terug van Parijs, waar

hij de nieuwe Jesus Volt ging opnemen.

Aerts heeft een grote bewondering voorandere producers en is ook geïnter-esseerd in hun werk. “Onlangs verscheeneen heel interessant boek dat een blikbiedt achter de schermen van het pro-duceerwerk. Behind the Glass laat eenreeks bekende internationale producersaan het woord. Bijzonder leerrijk.”

Wie dit nog niet kon afleiden uit zijnmuziekkeuze zal me wel geloven als ikzeg dat JMX houdt van authenticiteit.Zowel als gitarist als in zijn werk als pro-ducer houdt hij van oprechtheid, echtheiden originaliteit. “Techno en dance zijnbijvoorbeeld mijn ding niet, maar datbetekent niet dat het mij niet boeit. Pumpup the Jam vind ik nog altijd een heerlijknummer, vernieuwend en tegelijk authen-tiek.” Wanneer ik zeg dat het nummer ookdeel uitmaakte van het lijstje gekozennummers in het eerdergenoemde radio-interview met Arno, glimlacht hij ten der-den male.

17

Joost Vandenbroele

end eten volgens JMX

Page 18: Schamper 409

18

”De Winne en Frimout zijn bedriegers”Maanzieke non-believer zet na universiteit ook Schamper op stelten

Ronny Martens is wellicht minder be-kend. Martens was één van de stichtendeleden van SKEPP, de Studiekring voorKritische Evaluatie van Pseudoweten-schap en het Paranormale. Als een vande weinige wetenschappers was dezemicrobioloog en amateur-astronoombereid een debat te voeren over MarkPeeters’ ruimtevaartfobie.

Het grote discussiepunt is eigenlijk: hoegroot is precies de absolute snelheids-grens voor menselijk gemaakte objecten.Mark Peeters stelde hierop dat weten-schap gebaseerd is op empirie. Hij hadnog nooit een snelheid meegemaakt vanboven de 1000 km/u en beroept zichdaarop om te stellen dat de absolute snel-heidsgrens ook niet hoger kán. Martensontkende dit stellig enverklaarde dat bijvoor-beeld de Concorde welsneller kan. Hetgesprek zat muurvasten dreigde eenwelles/nietes-spelletjete worden. Tot RonnyMartens het over eenandere boeg gooide.

Martens: “Eigenlijk hebje non-believers in allecategorieën: men-sendie beweren dat nooitiets hoger dan 100 kmheeft gevlogen,mensen die welgeloven in banen rondde aarde maar niet inde maanreizen enmensen die allerleicomplotten op diemaan zoeken. Tot wel-ke categorie behoortu?”Peeters: “Ik geloof dat zowel Frank deWinne als Dirk Frimout bedriegers zijnen dat satellieten niet bestaan. Demensen geloven gewoon in satellietenzoals ze dat vroeger in engeltjes deden.”Martens: “Wat zijn die lichtpuntjes ‘snachts dan die men nu aan satellietentoeschrijft?”Peeters: “Ik zie hier twee verklaringenvoor: vliegtuigen met slecht afgerichtelichten of meteorieten die kort voorbij de

aarde vliegen.”Martens: “Maar wanneer we dan met eentelescoop kijken en zien dat die lichtpunt-jes een bepaalde vorm hebben, wat dan?“Peeters: “Dat kunnen ruimtestenen zijndie samenhangen en zo een bepaaldevorm aannemen. Je kan met een gewonetelescoop de details niet zien.”Martens: “En blijven die rotsblokken danaltijd zo mooi samen?”Peeters: “Neen, maar daar verzint mendan wel een uitleg voor. Neen, ik zal pasgeloven in het bestaan van satellieten alsik ze met een telescoop en blote oog kanzien.”Martens: “Het moeilijke daaraan is dateen telescoop speciaal moet uitgerust zijn om zo maar satellieten te kunnen vol-

gen. Satellieten gaan daar veel te snelvoor. Je hebt maar een paar plaatsen terwereld waar men dat kan. Onlangs wer-den er bijvoorbeeld nog beelden gemaaktvan het internationale ruimtestation ISS inhet Clay Center Observatory (haalt hettijdschrift Sky and Telescope met debeelden erin boven).”Peeters: “Foto’s trukeren kan iedereenwel, beelden overtuigen mij niet.”

Martens: “Dit standpunt creëert natuurlijkwel weer een probleem: want wat kan jenog bewijzen als foto’s niet meer als bewi-jsmateriaal kunnen dienen? Empirie,goed en wel, maar dan wordt het wel heelmoeilijk. Ik neem aan dat volgens u danook nooit V2’s op Antwerpen zijngevallen?”Peeters: “Ik beweer dat V2-raketten doorde geallieerden zelf zijn afgevuurd. Ver-volgens is er slechts één Duitsergekomen, Von Braun. Die zat mee in hetcomplot. Vindt u het niet vreemd dat ophet einde van de oorlog alle pogingenmislukten om V2 raketten af te schieten?”

Daarna neemt het gesprek een anderewending. Er is namelijk een groot complotaan de gang en het wordt tijd dat dewereld dat weet. Mark Peeters ver-duidelijkt dit met voor hem karakteristiekenaamassociaties.

Martens: “Als ik u bezig hoor, moet driekwart van de bevolking betrokken zijn bijdit complot.”

Peeters: “Ja, maar erzijn veel mensen diespelen alsof ze erniets vanaf weten.Vergelijk eens met deSint in België en Ne-derland. 95% van demensen weet best dat die niet bestaat,maar ze doen alsofvoor de kinderen diedat niet weten. Mijnmoeder heeft mijverteld dat allemensen boven de 55weten dat zowelruimtevaart als Sin-terklaas fake zijn.Maar de jeugd wil erin geloven, dusspelen de ouderenhet spelletje mee.”

”Ik zet mijn leven eropin dat het bedrog is.

(tegen Schamper) Schrijf dat maar neer!Zet u, meneer Martens, uw leven erop indat ruimtevaart echt mogelijk is?” Martens: “Ik zet mijn leven nergens opin!”Peeters: “Omdat u een vermoeden hebtdat er veel leugens in het spel zijn. Ik hebimmers de gewoonte als ik ergens zekervan ben, er mijn leven op in te zetten”Martens: ”Mensen die ergens zeker vanzijn, hebben die gewoonte zeker niet.Mensen die hun leven ergens op verwed-

Wellicht kent u Mark Peeters wel, een kleurrijk personage datgraag de universiteitsgebouwen afschuimt om de wereld van

zijn grote ontdekking op de hoogte te stellen: de ruimtevaart isfake. Dat roept om een wetenschappelijk debat. Schamper stonderbij en keek ernaar.

Links Ronny Martens van SKEPP, rechts Mark Peeters.

Page 19: Schamper 409

mout zijn bedriegers”universiteit ook Schamper op stelten

den, moeten dat doen omdat hun argu-menten niet sterk genoeg zijn en ze deandere anders niet kunnen overtuigen.Alleen wanhopigen zetten hun levenergens op in. Welke argumenten zoudenu nu overtuigen?”Peeters: “Bijvoorbeeld een groot roodstuk plastic op de maan, zodat ik vanopde aarde met een telescoop een rode stipkan zien. Dan zou ik meteen overtuigdzijn.”Martens: “En u zou dat betalen? Maarmen kan toch de reflectoren zien die menachtergelaten heeft tijdens maanvlucht-en? Laserstralen die daarop gestuurdworden, zoals in Frankrijk bijvoorbeeldgebeurt, worden gereflecteerd.”Peeters: “Och, de maan reflecteertsowieso al. Waarom maken ze hetruimtestation niet gewoon groot genoegopdat ik het kan zien met mijn tele-scoop?”Martens: “Omdat het niks kost, zeker.Bovendien is de bedoeling van het ISSniet dat mensen kunnen zien met eentelescoop dat hun ruimtestation nietgewoon een paar rotsblokken zijn. Boven-dien, het kan wél. Alleen is er in Vlaan-deren geen centrum waar men het kan.”Peeters: “En waarom niet?! Vlaanderenis het centrum van de wereld! De NATOzit in Brussel, meer bepaald in het dorpEvere, forEVER in EVERe! Ook de Bel-gische nationale feestdag valt in het mid-

den: 21 juli, een week na de quatorze juil-let, de Franse nationale feestdag, 10dagen na 4 juli, Independence Day. Dit ishet verschil tussen de Gregoriaanse ende Juliaanse kalender. Dus zowel tijdsge-bonden als militair staat België centraalen zelfs op niveau van vrouwen en de pil.Dat had je niet verwacht he, maar 21 juli:21 dagen de pil, 7 dagen niet. (21/7)”Martens: “U wordt stilaan hopeloos. En aldie duizenden mensen dan die lancerin-

gen live hebben meegemaakt dan? Bij deChallenger zagen de familieleden van deastronauten zelfs het ruimteschip met alzijn inzittenden ontploffen.”Peeters: “Ah ja, maar die vrouw wasChrista, de nieuwe Christus. De zevenanderen waren zeven martelaars. Datwas omdat het de Challenger was, je maghen niet challengen, anders boem! Nee,een spaceshuttle werkt zo: een ruimte-veer bestaat uit twee brandstoftanken enin het midden een waterstoftank. Water-stof is heel licht en stijgt. Je hebt dusenkel het effect van een doorsnee lucht-ballon! En aan de zijkanten is daar zo eenbeetje vuur toegevoegd voor het effect.Daarom gaat een Shuttle heel traag

omhoog.”

Conclusies?Martens: “Mijn conclusie luidt dat het veelabsurder is meneer Peeters’ stelling tegeloven met alle extraatjes die er in hetkader van de grote samenzwering aan tepas moeten komen, dan gewoon aan tenemen dat ze op de maan zijn geland.”Peeters: “Wat zou u als bewijs aannemenvan mijn stelling?”Martens: “Dat al het materiaal in verbandmet de ruimtevaart inconsequent zoublijken. Bijvoorbeeld als men binnenenkele jaren met sterkere telescopen zoukunnen tonen dat al die zaken die op debeelden van de Hubble te zien zijn, ertoch niet echt zijn. Tot nu toe vallen allewaarnemingen samen, dus heb ik geenreden tot twijfelen.”Peeters: “Wacht. Als ik nu zorg voor zoeen supertelescoop als die in het ClayCenter Observatory en op de foto’s zoublijken dat er niets te zien is behalve rots-blokken, dan biedt u mij openlijk uwexcuses aan. Anders pleeg ik zelfmoord.Gaat u hiermee akkoord?”Martens: “Als u kan zorgen voor datmateriaal ben ik het daarmee eens. Totdan zien we nog wel.”

Pieter mmv Jef

Adv

erte

ntie

Peeters: “Ik geloof datzowel Frank de Winne enDirk Frimout bedriegers

zijn

Page 20: Schamper 409

20

Kern van heel de zaak is eigenlijk hetsamenwerkingsakkoord dat de Univer-siteit Gent heeft met het Jemenitischeolieverwerkende bedrijf Merlin Oil. MerlinOil is één van de drie staatsbedrijven diede Jemenitische olieproductie en -verw-erking beheren. Het kwam onlangs inopspraak toen bleek dat in de jaren 1997-1999 mogelijk een flinke geldsom naarhet terroristennetwerk Al Qaeda versluisdwerd. Dit plaatst de RUG in een lastig par-ket, omdat de Vakgroep OrganischeChemie al jaren regelmatig vertegenwo-ordigers naar Jemen stuurt voor bijschol-ing. Meestal gaat het om doctoraatsstu-denten die een bijkomende stage doen.Normaal zouden in februari weer tweestudenten vertrekken. Of het nu zo verkomt, is maar zeer de vraag.

OlieDe reporter van Al Jazeera die de bal aan het rollen bracht, Tarek Storkaz,verblijft momenteel in Gent. Storkaz iscorrespondent Benelux voor Al Jazeeraen groeide op in Nederland. Onlangsvoerde hij het woord in de Canvas-reportage Werelden: tussen Oost enWest. Storkaz: ”De band tussen Gent enJemen is natuurlijk niet nieuw. Het feit-elijke begin komt in 1976, wanneer voor-malig Jemenitisch kroonprins QrandarScheikunde komt studeren aan de Uni-versiteit Gent. Als prins Qrandar na zijnstudies terugkeert naar Jemen, krijgt hijde leiding over het pas opgerichte MerlinOil. Merlin Oil kent een explosieve groeien Qrandar trekt zijn oud-professor TuurVan der Steen aan als projectleider. Deband tussen de Universiteit Gent en Mer-lin Oil wordt geofficialiseerd in 1986 in een wederzijds uitwisselingsproject, alzullen er in de praktijk vooral Gentse stu-denten naar Jemen trekken in plaats vanvice versa. Merlin Oil floreerde vrij goeden had in het Midden-Oosten altijd een vrij solide reputatie. Tot het schandaal vantwee jaar geleden natuurlijk.”

”Prins Qrandar wordt vernoemd in hetproces van de beruchte Groep G van deAl Aqsa-brigade. Die groep zat achter deaanslag op Israëlisch minister van Open-

bare Werken Shaul Vrykolakas. Qrandarkan echter niet vervolgd of ondervraagdworden wegens zijn diplomatieke status.Toch is zijn positie als kroonprins onhoud-baar geworden in Jemen en het Jemeni-tische parlement dwingt hem elke troon-saanspraak af te zweren. Qrandar aan-vaardt met tegenzin en trekt naar

Afghanistan. Hij wordt er een naastevriend van Talibanleider Mullah Omar. Nahet ineenstorten van het regime, is Qran-dar - zoals zovelen - onvindbaar. En nublijkt er dus een flink gat te zitten in deboekhouding van Merlin Oil.”

Al Qaeda”Toch staat nog niet vast of dat geld ookeffectief naar Al Qaeda gegaan is, zoalsCNN al overhaast berichtte. We wetenalleen met zekerheid dat de CEO vanMerlin Oil vermist is, dat er geld ontbreekten dat prins Qrandar mogelijk bandenheeft met Al Qaeda. Al de rest is specu-latie. De rol van de RUG in deze affaire isdaarentegen zeker niet koosjer. Vorig jaarnog pompte de universiteit in totaal 5miljoen euro in Merlin Oil. Zogenaamde‘researchkosten’ en ‘stagevergoedingen’.Wat absolute onzin is: normaal moet Mer-lin Oil betálen voor de diensten die deGentse doctorandi Scheikunde leveren.Daarenboven: in hun boekhouding geenspoor van het Gentse geld. Waar is dat

geld naartoe? En wisten de Gentse aca-demici niet wat er loos was met een be-drijf waar ze al bijna twintig jaar mee ver-strengeld zijn?”

Bij de Vakgroep Organische Chemie zitmen met heel de situatie verveeld. Vak-groepvoorzitter Johan De Ridder staatons duidelijk met tegenzin te woord: “Kijk,wij hebben al jaren een uitstekende relatie met Merlin Oil. Onze doctorandizijn ook altijd zeer te spreken over hunJemenitische ervaring. Merlin Oil is nu inopspraak gekomen, maar wij blijvenzeggen: onschuldig tot tegendeel be-wezen. Je mag het hier iedereen vragen:Merlin Oil is zeker niet de schimmige ter-rorismesponsor die men er op Al Jazeeragraag van maakt.” En hoe verklaartmeneer De Ridder 5 miljoen ‘research-kosten’? “Zie, dat is nu eens een tenden-tieuze vraag he. (luid) Ik ontken formeeldat er geld van de RUG naar Al Qaedagevloeid is! Volstaat dat voor u? Ikloochen niet dat er financiële onduidelijk-heden gerezen zijn bij Merlin. Maar daarhebben wij in se niks mee te maken hoor.Ik zie dat u gesproken hebt metberoepsmythomaan Tarek Storkaz. Enfin,u hebt uw informatie. Ik zou graag verderwerken nu.”

Jonge JemenietenWant meneer De Ridder heeft het inder-daad druk. Hij moet onderdak en centenvinden voor een veertigtal jonge Jemeni-eten die volgend academiejaar naar Genttrekken. Eén van de gevolgen van MerlinOils plotse crash is namelijk dat een deelvan het Sanaa Study Centre for Petro-chemistry and Refinery opgedoektwordt. Dat is het basisopleidingscentrumin Jemen waar de RUG zich in geën-gageerd heeft. En hierdoor contractueelverplicht is om bij een gebeurtelijke finan-ciële ramp een oplossing te zoeken voorde studenten. Niet slim.

Er gaan nu trouwens onbevestigdegeruchten rond dat de Jemenieten vol-gend jaar onderdak zouden krijgen inHome Boudewijn. Wie er dan preciesmoet plaatsmaken voor onze Oostersegasten, wordt ongetwijfeld nog een inte-ressante discussie. Wordt vervolgd.

Zie ook www.aljazeera.net/news/eng/Merlins_Belgian_connection.htm

De RUG ontving in januari enkele oneervolle vermeldingen opde Arabische nieuwszender Al Jazeera. Naar verluidt hebben

bepaalde Gentse professoren zich lelijk verbrand aan een onfrisoliebedrijf, met vertakkingen in de Jemenitische koninklijke fami-lie. En nog onfrissere organisaties zouden met het geld zijn gaanlopen.

Geld universiteit verdwenenin de woestijn

Jef Van Baelen

Hoe vergezocht is de link tussen Al Qaeda en de RUG?

Het is oké voor Mullah Dré.

Page 21: Schamper 409

Het grondidee is: “Kinderen zijn geenmensen, maar eigenlijk een soort larven,die zich pas in de puberteit tot mensenontpoppen.” De ondertitel van het boekluidt dan ook Over kinderen en metamor-fose. Even slikken, ja, maar na de laatstepagina lijkt het de logica zelve. Midas

Dekkersis dan eeng e b o r e novertuger.

Het boekvangt aanmet eenalgemenebio logis-che inlei-ding overDNA enzo. Daar-na volgteen hele

uitleg over insecten, larven en amfibieën,en de metamorfosen in de dierenwereld.Zo begint iedereen aan het betoog meteen onontbeerlijke kleine voorkennis.

Daarna gaat het in sneltreinvaartdoorheen de jeugd: het opgroeiende kindgeconfronteerd met het kwade, freudi-aanse impulsen en... stront. Biologen,niets is hen vreemd. Tot de verpopping totvolwassene eraan komt, mooi vergezeldvan afwisselende beelden van pubers enrupsen. Op het eind klaagt de auteur ooknog eens de “eeuwige jeugd” aan, dieinfantilisering van volwassenen die “meteen kleurig petje over de stoep skaten enniet Ovidius, maar Kuifje en Harry Pot-ter lezen”.Voorzien van een uitgebreide bibliografieen toch geïllustreerd met maar liefst 275foto’s zweeft Dekkers ergens tussenwetenschappelijke en populaire literatuur.Alles wat hij schrijft, is puur academisch,

maar zijn discours is zeer vlot. Zo is hijeen meester in het verzinnen van ver-duidelijkende voorbeelden.Enig puntje van kritiek: de foto-onder-schriften. Midas draagt de edele deugdder ironie duidelijk hoog in het vaandel, en dat is zeer fijn, maar na een tijdje wordt het gewoon storend. Niemand heeftzin om op pagina 138 tijdens eenmeeslepend betoog te stuiten op een fotovan een peuter die in een toilet tuurt,vergezeld van de frase “Poep heeft zichaltijd in de warme belangstelling van hetkind mogen verheugen.”

Besluit: Midas Dekkers is een begenadigdverteller, een originele wetenschapper éneen goeie komiek, maar hij moet oplettendat zijn geinigheid niet steeds de boven-hand haalt en hem tot een schertsfiguurmaakt. Maar begrijp me niet verkeerd: DeLarf is zeker een aanrader.

”De Larf” van Midas Dekkers is een uit-gave van Contact en kost zo’n 25 euro.

Midas Dekkers is wat ik “een kleurrijke bioloog” zou noemen.Hij staat vooral bekend om zijn boude, ironische uitspraken

over de mens en diens, toegegeven, vaak vreemde gedrag. En omzijn bestsellers “Lief Dier” en “De Vergankelijkheid” natuurlijk. Inzijn nieuwste worp “De Larf” combineert hij schrijftalent met eenanarchistische aanpak en ideeën.

21

RE

ST

AU

RA

NT

BO

EK

“A Passage to India” heet het restaurantdat wij deze keer met onze komst verblijdhebben. Dit etablissement is zoals u albegrepen hebt een Indisch restaurant. Inde Sleepstraat kan je deze eetgelegen-heid aantreffen, maar vergis je niet wanttegenover “A Passage to India” is er nogeen Indisch restaurant. Dat restaurant isvolgens ons echter minder goed daneerder genoemde.

Aan de buitenkant ziet het er niet meteenappetijtelijk uit maar laat dat je nietafschrikken. Het interieur compenseert deexterieure tekortkomingen meer dangenoeg. Eens je de deur opendoet, wordje opgeslokt door de warme gloed die hetrestaurant uitstraalt. Bordeauxrodemuren, Indische wandtapijten, ditomeubels en kunstwerkjes. Je kan jevoeten onder tafel steken, gezeten inuiterst comfortabele stoelen. Een minpun-tje: het slot van het vrouwentoilet werktniet en je bent dus verplicht om op het

mannentoilet te gaan alwaar er ook eenpiscine staat. Vergeet zeker niet na hettoilet je handen te wassen, al was hetmaar om hun heerlijke zeep te kunnengebruiken.

Op de spijskaart staan er uiteraard enkelIndische gerechten. Een voorgerecht kanje al voor zo’n vijf euro krijgen.Hoofdgerechten kan je nuttigen tegen een prijs van twaalf tot vijftien euro en eennagerecht kost ongeveer vijf euro. Je kanvoor vijfentwintig euro een duomenunemen waarbij je meerdere gerechtjesineens kan proeven. Dan zijn er natuurlijkook nog de menu’s, maar die overstijgentoch wel het gemiddelde studentenbud-get.In dit restaurant krijg je altijd een appeti-ser; in dit geval is dat een soort van hardepannenkoek die je in allerlei sausjes kandippen. Je krijgt drie soorten sausjesvoorgeschoteld; een pikant sausje, eentjeop basis van yoghurt met kruiden en een

zoet sausje. Ikzelf begin altijd met eenstukje pannenkoek gedipt in de pikantesaus en daarna eet ik vliegensvlug eenstukje met wat yoghurtsaus erop om depikante saus te blussen. Daarna doe ikme te goed aan de zoete saus. Je kannatuurlijk ook je eigen tactiek bepalen.

Het eten zelf is overheerlijk en je kan zelfkiezen hoe pikant je het wil. De Indiërshebben verschillende manieren waaropze gerechten bereiden. Je kan kiezentusen beryani, tandoori en dergelijkemeer. Als je niet weet wat dit allemaalinhoudt, bestel dan wat en laat je ver-rassen. Probeer ook eens een Indischbiertje: een van mijn disgenoten heeft datgedaan en het is hem zeker niet mis-vallen. Je kan ook voor een Indische vari-ant van de milkshake gaan - deze iswederom gemaakt met yoghurt - en dusideaal als je heel pikant eten besteld hebt.

Dit restaurantje is dus zeker de moeitewaard. Allen daarheen dus maar niet opde middag want dan is het gesloten.

Zelfopoffering is ons bij Schamper niet vreemd en daarom gaanwij voor elke nieuwe editie onversaagd op pad om onze lezers

bekend te kunnen maken met de betere restaurants uit Gent.

Imperialisme nog zo slecht niet

Evel B

Rinus Emmery

Een Indiër gaat er altijd wel in

Kinderen zijn geen mensen

Page 22: Schamper 409

Gangs of New York FFILMM

Scorsese had een versie van bijna 220minuten klaar, maar voornamelijk uit com-merciële overweging duurt de film er uit-eindelijk maar 168. Tot spijt van wie hetbenijdt: The Gangs is toch een mijlpaal inScorsese’s indrukwekkende carrière. Heteerste kwartier van de film is indruk-wek-kend. Op een dreigend en beklijvend fluit-deuntje stoomt een bende hard-vochtigeIeren zich klaar voor een strijd. De bloedi-ge knokpartij die volgt, is op een zodanigroerende manier gefilmd dat je moeilijkkan geloven dat de film deze geestdrift2,5 uur kan aanhouden. Niet helemaaldus, maar de reden kent u al. Vooral ophet einde kijk je bij bepaalde cuts ver-baasd op en wordt de beknotting van delange versie op sommige niveaus (te?)zichtbaar.De vechtpartij ontvouwt zich alweer ophet ritme van een stevige beat die voorbijis voor je het wil. Rondzwierende bijlen,

flinke knuppelslagen, sneeuw die roodkleurt van het bloed en een aangrijpendeconfrontatie tussen de twee bendeleidersmaken van dit eerste kwartier een onver-getelijk spektakel. Amsterdam Vallon (Di Caprio) keert na16 jaar terug naar NY om de moord opzijn vader te wreken. Op jonge leeftijdkeek de knaap toe hoe William Cutting,aka Bill the Butcher (fantastisch vor-mgegeven door Day-Lewis) zijn pa meteen aantal messteken neerlegde. Zijnwraak zou zoet zijn. In de chaotischestraten, die van Five Points een van deberuchtste wijken van NY maakten rond1850, voltrekt zich een interessantedriehoeksverhouding tussen de op wraakgezinde Amsterdam, de demonische Billen de vriendelijke dievegge Jenny (Diaz),met de ultieme confrontatie tussen detwee hoofdfiguren als eindpunt.Vanuit doordachte cameraperspectieven

en met een meesterlijke zin voor emo-tionele en religieuze dramatiek geeft sig-nori Scorsese beeld aan een wereld dieoverloopt van geweld, decadentie, chan-tage, en... liefde. Dat laatste maakt dat hetklassiek vertelde microverhaal, binnenhet bredere historische kader van deburgeroorlog, geloofwaardig en boeiendblijft. Aan de vader-zoonrelatie tussenAmsterdam en Bill hebben psychoanalyt-ici ongetwijfeld een hele kluif. Een Freudi-aanse parabel, voortreffelijk ingepast bin-nen de perken van de Hollywoodiaanseverwachtingen. Want vele belanghebben-den keken over Scorsese’s schoudermee, aangezien hij bezig was met eenfilm waarvan het budget de grens van 100miljoen dollar allengs had overschreden.Maar Amerika’s grootste nog levenderegisseur, die de wetten van de filmbusi-ness na al die jaren als geen ander kent,worstelde zich op een grandioze maniereen weg doorheen de bureaucratie enmaakte van deze ene levensdroom eenfilm waar iedere liefhebber van gangster-drama zijn vingers kan bij aflikken.

Waarom ik The Gangs of New York niet onmiddellijk eenmeesterwerk noem? Martin Scorsese is dan wel zelf tevre-

den met het uiteindelijke resultaat, maar velen voelen dat hij netniet voldoende zijn stempel heeft kunnen drukken op dit geweld-dadige en magistraal gefilmde gangsterepos.

The Two Towers FFILMM

Wie beweert dat de acteurs in het tweededeel groeien in hun rol, heeft niet geziendat iedereen precies hetzelfde doet als inThe Fellowship. De karaktertekening vanFrodo is saai, en is zo mogelijk nog min-der boeiend dan in het eerste luik. Hetenige waar hij deze keer goed voor is, isom incidenteel zijn ogen eens dicht teknijpen of weg te draaien, daarbij sugger-erend dat het kwaad met zich meedragengeen gesneden koek is. Hetzelfde geldttrouwens voor de meeste andere perso-nages die zo flat en voorspelbaar zijn alswat, was daar niet het huzarenstaaltje van digitale cinema waarmee regisseurPeter Jackson en de zijnen die allevoorafgaande pogingen in Star Wars-vehikels en consorten meesterlijk over-treffen: Gollum. Geniaal en getuigend van een voortreffe-lijke zin voor poëtische schoonheid kun jede verwezenlijking van de digitale koppenvan het Jackson-team op dit vlak zeker

noemen. Gollum, waarvan we in deel éénal eventjes mochten genieten, is eenhyperrealistisch uitziend wezentje dat onsals enige van de hele troep personagesverschillende keren kon doen lachen,schrikken of ontroeren. De scènes waarinhet grimmig maar goedmenend (?)gedrocht sissend en snerpend een hoogst vermakelijke dialoog voert met zijnduistere kant, zijn onvergetelijk en van hetbeste dat de film te bieden heeft. De verhaalstructuur ophemelen omdatmen niet anders kon dan heen en weer tespringen tussen vier verhaallijnen is aleven naïef als zeggen dat de film ver-rassend goed is omdat hij het boek vanTolkien op een hoger niveau tilt. Daar gaathet ons bij het kijken naar een film nu eenmaal niet om. De zeemzoeterigerelatie tussen Aragorn en Arwen, delangverbeide aankomst van Gandalf enzijn gevolg evenals het pathetisch gegromvan een of andere boomstronk zijn van

hetzelfde Frodo-laken een pak. Veel din-gen zijn erbij gesleurd of te vanzelfsprek-end zodat de totale betove-ring groten-deels uitblijft. En dat is toch het eerste watje van zo’n episch sprookje verwacht. Deverwondering die je bij het zien van deeerste film nog beleefde is nu ook hele-maal verdwenen. Verstand op nul en slikken dan maar. Enja, er zit meer in The Two Towers danenkel een voortreffelijk uitgewerkt mon-stertje: goedgeplaatste grapjes, adem-benemende landschappen, hallucinantevechtsequenties, luisterrijke decors enkostuums, een nodige maar helaas over-bodige portie romantiek en een goedgedoseerde dosis poëtische pracht. Delangverwachte charge van de Rohirrimtijdens de strijd om Helm’s Deep doet jeeven naar adem happen.We nemen het Jackson en zijn 2000-tel-lend gevolg niet kwalijk dat het tweedeluik een leuke reeks is geworden vanongeïnspireerde prentjes. Maar we prij-zen hun vermogen om ons er met dezefilm van te overtuigen dat de digitale re-volutie in de epische film nu pas echt isbegonnen. Benieuwd welk antwoordGeorge Lucas klaar heeft voor zijn vol-gende Star Wars-episode? Ik ook.

The Two Towers ... of hoe een knap bij elkaar gelegde puzzel vanflauwe verhaaltjes je drie uur lang op een spectaculaire manier

aan het lijntje kan houden. Het verhaalverloop van deel twee isvoorspelbaar en mist alle relevantie naarmate het einde nadert. Defilm is niet spannend en eindigt waarmee hij begint: Frodo op wegnaar Mordor. Toch loste regisseur Peter Jackson onze verwach-tingen in en deed ons warempel vaak opkijken bij soms zeer sub-tiele lyrische momentjes.

JVdb

JVdb

22

Page 23: Schamper 409

Romania Opera

Germania Foute cocktailavond

Politeia Kroegentocht

O.A.K. Pitta-avond, 18u30, Trappen Blandijn

Politeia Clubnight met gratis vat, Kitsch, 22u

Germania Rechtvaardige rechters

Romania Cantus

Germania Cantus, de Salamander

K.K. Proffennacht, de Afkikker, 21u

K.H.K. Jan Fabre en Troubleyn ‘Parrots and

Guinea Pigs’, Vooruit, 20u

Schamper is het kritische en onafhankelijkestudentenblad van de Universteit Gent. DeRedactie bestaat uit vrijwilligers en komt

elke dinsdag samen om 19u op het volgendeadres:

Schamperredactie Studentenhuis De Brug

St-Pietersnieuwstraat 459000 Gent

09/[email protected]

Rek.nr.: 890-0144049-35

Lezersbrieven zijn welkom, liefst op dis-kette. Naamloos is prullenmand. Vermeldook studierichting, jaar en contactadres.

Op grondig gemotiveerd verzoek latenwij uw naam weg. Lezersbrieven dienenbetrekking te hebben op de studenten-

problematiek en de RUG in het algemeenof artikels in Schamper in het bijzonder.De redactie behoudt het recht voor om

ingezonden stukken verkort weer tegeven, of om technische reden niet te

plaatsen.

Oplage:5000 exemplaren op gerecycleerd papier,

gratis verspreid in alle faculteiten, resto’sen homes van de RUG

Verantwoordelijke uitgever:Jef Van Baelen

St-Pietersnieuwstraat 45, 9000 GentDrukkerij:

Druk in de Weer c.v. Forelstraat 35

9000 Gent

Redactie:Hoofdredacteur

Jef Van BaelenCoördinator

Evelien BaetenAdvertenties

Ellen BernaersEindredactie

Jef Van Baelen, Pieter Loncke,Tom De Paepe, Annelies Jeannin,

Stefanie Deman, Frederik De Swaef, Ilka DeBisschop, Tim F. Van der Mensbrugghe

RedactieEvelien Baeten, Ellen Bernaers, Gert Boel,

Bruno Claeys, Ilka De Bisschop, BastiaanDebruyne, Toe Paepe, Frederik De Swaef,

Stefanie Deman, Stefaan Duc, Rinus Emme-ry, Pieter Everaerts, Annelies Jeannin,

Karel Lambert, Pieter Loncke, ChristopheRamont, Stijn Segers, Eva Thienpont, Jef

Van Baelen, Joost Vandenbroele, Tim F. Vander Mensbrugghe, Jan Vermeulen

VormgevingPapieren versie: Pieter Loncke, Tom De

Paepe,Tim F. Van der Mensbrugghe

Internet versie: StijN Segers,Cover: Tim F. Van der Mensbrugghe

CartoonsValère, Tim F. Van der Mensbrugghe, Bruno

Foto’sEvelien Baeten, Joost Vandenbroele, Pieter

Everaerts, Jef Van BaelenSchamper op internet

www.schamper.rug.ac.be

CC oo ll oo ff oo nnkkrriinnggeenn eennkkoonnvveenntteenn

AAAAGGEENNDDAAAA

Volledige agenda is te vinden op:http://www.student.rug.ac.be

DDIINNSS DDAAGG2211 JJAANNUUAARRII

DDOONNDDEERRDDAAGG2233 JJAANNUUAARRII

VVRRIIJJ DDAAGG2244 DDEECCEEMMBBEERR

MMAA AANNDDAAGG2277 JJAANNUUAARRII

DDIINNSS DDAAGG2288 JJAANNUUAARRII

WWOOEENNSSDDAAGG2299 JJAANNUUAARRII

DDOONNDDEERRDDAAGG3300 JJAANNUUAARRII

23

VerontschuldigingenMisschien had u de pech tussen de vorige Schamper een politiek pamflet te vindenmet de originele titel Stamper. Een politieke studentenvereniging, die hier onver-noemd zal blijven, vond het nodig op de rug van Schamper een beetje propagandate maken. Schamper wenst zich met klem te distantiëren van deze rekels. Wehebben niets te maken met hun publicatie en we ondersteunen hun acties en ideeën allerminst. Sorry voor het ongemak.

Page 24: Schamper 409

AGENDACULTUUR

•Maandag 20 janu-ariFedoba: vakbeursvoor doopartikelen,chocolade en suiker-waren, Flanders ExpoConcert: Cajun Moon,Trefpunt, Bij Sint-Jacobs 18, 21u -gratis

•Dinsdag 21 janu-ari Lezing: De Paarsezetel - Prof. MarcWaelkens, Bib Zuid,12u30 tot 13u15Concert: Fingathing,Vooruit, 22u - gratisOpera: Cosi fan Tutte,19u30, VlaamseOpera - 4 tot 70 euroWoensdag 22 januariFilmparade: ‘Who’sAfraid of VirginiaWoolf’, Nichols, USA1966, 20u - Sphinx

•Donderdag 23 jan-uariGhost Meeting: ArjenDuinker en Yang Lian,20u, Walry, Zwij-naardsestwg. 6 -gratis

•Vrijdag 24 januariJazz: Max Collie andhis Rhythm Aces, 21u,Lazy River Jazz Club,Stadhuissteeg 5 -gratis

•Maandag 27 januariGemeenteraad, 19u,Stadhuis, Botermarkt 1

•Dinsdag 28 januariLezing: pianomuziek inde 20ste eeuw, JanMichiels, Handelsbeurs,Kouter 29 - gratisGemeenteraad, 19u,Stadhuis, Botermarkt 1

•Woensdag 29 janu-ariFilmparade: ‘Cléo decinq à sept’, Varda, 2Ou- SphinxFietsregistratie, Sint-Lievenscollege, Sint-Pietersaalstraat 86 -gratuit

•Vrijdag 31 januariFuif: Potlach Party,diverse activiteiten inNieuwpoorttheater enDe Visserij, 5 euro

•Zondag 2 februariConcert: Coomans enDelasalle, 15u, Han-delsbeurs, Kouter 29 -5 euro

Schamper geeft 5 vrijkaarten weg van elk concert vanLogos (www.logosfoundation.org). Schrijf ons een kaartje

of stuur een mailtje met uw coördinaten naar [email protected]

Geschiedenis van depsychiatrie, Museum

Dr. Guislain, tot31/12/03

Jan Fabre: ‘Gaudesuccurrere vitae’,SMAK, tot 2/02/03

Tweelingen in kunsten wetenschap,

Museum Dr. Guislain,tot 03/2003

Maria Magdalena,zondares van de

Middeleeuwen totvandaag, SMAK, tot

6/04

Eet es genetisch:interactieve tentoon-stelling over biotech-

nologie in de landbouwen voeding, Hortus

Michel Thiery, Berouw55, tot 30/09/03

Van bakeliet totcomposiet - designmet nieuwe materi-alen, Design Museum,

tot 23/2