24
Savoir – vivre na co dzień „Dzieci bardziej potrzebują modelu niż krytyki.” Joseph Joubert

Savoir – vivre na co dzie ń

  • Upload
    shana

  • View
    45

  • Download
    0

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Savoir – vivre na co dzie ń. „Dzieci bardziej potrzebuj ą modelu ni ż krytyki.” Joseph Joubert. Co to takiego savoir – vivre?. Savoir –vivre (fr.) to zbi ó r zasad dobrego wychowania, znajomo ść form towarzyskich, kt ó rych nale ż y przestrzega ć. Jak Ci ę widz ą tak ci ę pisz ą. - PowerPoint PPT Presentation

Citation preview

Page 1: Savoir – vivre na co dzie ń

Savoir – vivre na co dzień

„Dzieci bardziej potrzebują modelu niż krytyki.”

Joseph Joubert

Page 2: Savoir – vivre na co dzie ń

Co to takiego savoir – vivre?

Savoir –vivre (fr.) to

zbiór zasad dobrego

wychowania,

znajomość form

towarzyskich, których

należy przestrzegać.

Page 3: Savoir – vivre na co dzie ń

Jak Cię widzą tak cię piszą

Zawsze ubieraj się odpowiednio do okoliczności:

Do teatru, na bal lub egzamin – odświętnie i elegancko.

Na dyskotekę – możesz pójść w stroju codziennym.

Na rozmowę o pracę – schludnie i formalnie.

Do szkoły – w szkolnym mundurku lub stroju przewidzianym przez regulamin szkoły.

Na zajęcia wychowania fizycznego – ubierz buty sportowe, krótkie spodenki i koszulkę.

Page 4: Savoir – vivre na co dzie ń

Umiejętnie jeść to także sztuka

Ogólne zasady dobrego zachowania przy stole:

Nigdy nie rozmawiaj mając pełne usta;

Zawsze jedz z zamkniętymi ustami;Trzymaj widelec w lewej, a nóż w

prawej ręce;Kiedy skończysz posiłek połóż

sztućce równolegle na talerzu;Nie karm zwierząt przy stole;Zawsze pamiętaj, żeby

podziękować po posiłku.

Page 5: Savoir – vivre na co dzie ń

Dobre maniery w gościnie

Kiedy kogoś odwiedzamy: wycieramy buty przed wejściem;nie trzaskamy drzwiami i nie

biegamy po schodach;nie zaglądamy do czyjejkolwiek

szafy;nie dotykamy ozdób;nie kładziemy nóg na meblach;nie przymierzamy czyichś ubrań i

nie używamy cudzych perfum;szanujemy cudzą własność.

Page 6: Savoir – vivre na co dzie ń

Zawsze zachowuj się zgodnie z zasadami savoir- vivre’u

Nie popychaj nikogo, ustępuj miejsca - w autobusie.Nie rozmawiaj, nie jedz, nie wstawaj z

miejsca – w kinie i teatrze.Używaj zwrotów grzecznościowych

– gdy spotkasz drugiego człowieka.Czuj się jak u siebie w domu,

ale pamiętaj, że jesteś gościem – gdy kogoś odwiedzasz.

Bądź zawsze taktowny – gdy rozmawiasz z innymi.

Każdego traktuj tak, jakbyś sam chciał być traktowany.

Page 7: Savoir – vivre na co dzie ń

Rozmawiamy przez telefon Czy potrafimy rozmawiać przez

telefon? Pamiętajmy o tym, że: dzwoniąc do kogoś, należy od razu

się przedstawić, nie telefonujemy ani zbyt

wczesnym rankiem, ani po dziesiątej wieczorem,

mówimy głośno i wyraźnie, nie krzycząc jednak do słuchawki,

rozmowę powinna zakończyć osoba dzwoniąca,

rozmowa prowadzona z gościem w mieszkaniu lub gabinecie ma pierwszeństwo przed telefonem.

 Podczas rozmowy przez telefon komórkowy (do szkoły nie wolno go przynosić!)

Page 8: Savoir – vivre na co dzie ń

Wyłączamy telefon w miejscach, gdzie nie wolno z niego korzystać (np. kościół, teatr, kino, sala wykładowa, spotkanie biznesowe czy służbowe),

przepraszamy rozmówców, gdy mimo wszystko musimy odebrać rozmowę,

w restauracji czy w środkach transportu przestawiamy telefon na alarm wibracyjny, odsłuchujemy wiadomość i w razie potrzeby odpowiadamy SMS-em,

SMS-em możemy umówić się na spotkanie, ale rezygnując z niego, lepiej zadzwonić - SMS jest bardzo nieelegancką formą odmawiania spotkania,

nie wysyłamy SMS-ów z przeprosinami (rozmowa telefoniczna to minimum, lepiej byłoby się spotkać w tej sprawie),

telefonem komórkowym posługujemy się zawsze dyskretnie,

nigdy nie przerywamy prowadzonej z kimś rozmowy na żywo po to, aby odebrać rozmowę telefoniczną lub wysłać SMS-a.

I nigdy, ale to nigdy, nie popisujemy się swoim telefonem komórkowym, jego marką i funkcjami.

Page 9: Savoir – vivre na co dzie ń

Kino nasze ulubione…W kinie panuje większa swoboda obyczajów i strojów, niż w teatrze. Nie znaczy to, że można pominąć wszelkie cywilizacyjne zdobycze ludzkości. Wiadomo, że człowiek nie może przez całe życie chodzić spięty i sztywny, jakby połknął kij. Gdy się jednak patrzy na miejsca pozostawione przez niektórych kinomanów po zakończeniu seansu nasuwa się pytanie, czy przyszli tu z chlewu, czy z mieszkania: podłoga usłana popcornem i papierkami po batonach, a oparcia foteli usmarowane zabłoconymi butami. Udany kontakt z kulturą, nie ma co!

Page 10: Savoir – vivre na co dzie ń

Bo w kinie nie wypada…Do kina nie wypada się spóźniać. Przepychanie się

między siedzeniami, rozbieranie się na widowni,

trzaskanie fotelami - przeszkadza innym. W takiej sytacji

należy usiąść na pierwszym wolnym miejscu i nie robić

zamieszania.

Pomiędzy fotelami jest dość ciasno, dalatego zdejmijcie

płaszcze i kurtki, zanim zaczniecie iść wzdłuż rzędu foteli,

szukając swoich miejsc. Między fotelami zawsze

przechodzimy przodem do osób, które już siedzą..

Cmokanie, siorbanie, bulgotanie przez słomkę,

szeleszczenie papierkami, malskanie i głośne odbijanie z

pewnością nie mależą do oryginalnej ścieżki dźwiękowej

folmu i nikt nie powinien być zmuszany do ich

wysłuchiwania. gości.

Na komedie chodzimy po to, aby się pośmiać, ale

kompletnym brakiem kultury jest urządzanie zawodów, kto

się najgłośniej i najbardziej przeraźliwie (najgłupiej)

zaśmieje.

Page 11: Savoir – vivre na co dzie ń

Kilka porad:Ktoś, kto już widział film i głośno informuje

znajomych, co będzie za chwilę wart jest natychmiastowego zakneblowania ust własnymi skarpetkami. Wiemy, że to obrzydliwa i niekulturalna propozycja, ale kara powinna być adekwatna do przewinienia - a to straszliwe przewinienie.

Kogoś, kto szepce czy gada, zagłuszając dialogi aktorów, należy bezwzględnie spacyfikować. Trzeba zwrócić mu uwagę, by łaskawie zamknął buzię albo wyszedł, skoro nie dorósł do rozrywek dla dorosłych.

Jesteś przeziębiony? Weź ze sobą leki uśmierzające kaszel i katar. Ktoś, kto bez przerwy kaszle i trąbi w chusteczkę, jest niemile widziany w tatrze i kinie. Nie dość, że przeszkadza, to jeszcze zaraża. A najlepiej poczekaj, aż wyzdrowiejesz i wtedy idź do kina.

A komórkę prosimy wyłączyć! Całkiem i skutecznie.  

Page 12: Savoir – vivre na co dzie ń

Teatr - świątynia sztuki Dawniej wyjście do teatru (albo na

koncert muzyki poważnej) było ważnym

wydarzeniem. Ubierano się więc na tę

okazję ze szczególną starannością. W

wielu krajach ten dobry obyczaj

przetrwał do dzisiaj. W naszym niestety

nie...   A szkoda!

Na przedstawienia w słynnej operze

mężczyzna ma obowiązek udać się

jedynie w fraku albo smokingu,

ewentualnie w ciemnym

trzyczęściowym garniturze (wtedy

niektórzy mu to wytkną i będzie się

wstydził). Iść w dżinsach, sweterku do

teatru to obciach. Jakakolwiek

marynarka, byle czysta i

niewygnieciona. Do tego ciemne

spodnie, koszula z krawatem (nie są

takie drogie).

Page 13: Savoir – vivre na co dzie ń

Obciachem w teatrze jest na pewno:

•żucie gumy, •podjadanie, •włączona komórka, •rozmawianie (nawet o sztuce), •stan nietrzeźwości.

Page 14: Savoir – vivre na co dzie ń

Trzy przykazania teatralne:Wchodząc do teatru nie musisz kupować

programu od bileterek, ale potem nie pytaj znajomych, jak nazywa się grający aktor!

Przysypiającym do teatru wstęp wzbroniony!

Nigdy nie wychodź podczas trwania spektaklu, nawet, jeśli cię nudzi. Jeśli musisz, poczekaj do przerwy. Okazywanie dezaprobaty gwizdem czy buczeniem zostaw sobie na

Page 15: Savoir – vivre na co dzie ń

Kilka porad: •Gdy przerwa między aktami sztuki dobiega końca, rozlega się dzwonek. To znak, że trzeba zmierzać na widownię. Dwa dzwonki oznajmiają, że najwyższy czas pakować cztery litery w krzesełku. Trzy dzwonki to sygnał: zamykamy drzwi na widownię. Zaczyna się przedstawienie. •Jeśli twoje miejsce znajduje się w środku rzędu, zajmij je wcześniej, a nie pod koniec przerwy. Inaczej będziesz musiał przepychać się przez kolana innych i będzie ci wstyd (przeprosin wtedy nie ma końca). Przeproś i podziękuj tym, którzy cię przepuszczą. I pamiętaj, aby iść do swojego krzesła przodem do widzów, których mijasz, a tyłem do oparć poprzedniego rzędu.

Page 16: Savoir – vivre na co dzie ń

Kiedy należy wstać? Zasady są tylko 3, ale bardzo ważne:

1. Osoby młodsze wstają, gdy wchodzi ktoś starszy.2. Mężczyźni wstają, kiedy wchodzi kobieta.3. Osoby niższe rangą wstają, gdy do pokoju wchodzi przełożony (uczniowie wstają, gdy do sali wchodzi którykolwiek nauczyciel, dyrektor szkoły).

Przy powitaniu zawsze należy wstawać. Wyjątkiem może być tylko osoba starsza lub kobieta, kiedy wita się z mężczyzną.1. Wstając ociężale na powitanie nie robisz nikomu łaski. Nie wstając, nikomu nie ujmujesz honoru, z wyjątkiem samego siebie.2. Masz nogę w gipsie lub chore nogi - nie masz obowiązku wstawania.3. Nie bądź nadgorliwy. Jadąc samochodem lub rowerem nie musisz wstawać, by kogoś pozdrowić. Masz jedynie obowiązek zrobić to jako pierwszy - pierwszy kłania się jadący.4. Wstań, jeśli komuś udzielasz odpowiedzi na jego pytanie, bez względu na okoliczności.

Page 17: Savoir – vivre na co dzie ń

Kto komu się kłania? Czasem, choćby człowiek chciał, nie może podać ręki, bo obydwie osoby dzieli szyba, korytarz, ulica itp.W takiej sytuacji:- mężczyzna kłania się kobiecie,- młodszy starszemu,- podwładny szefowi (ale już: szef - podwładnej),- idący stojącemu,- jadący samochodem idącemu pieszo,- jedna osoba grupie (ale jeśli tą osobą jest kobieta, a w grupie stoją sami mężczyźni, kolejność jest odwrotna),- idący schodami w górę schodzącemu w dół,- wchodzący obecnym w pomieszczeniu.Ufff!

Page 18: Savoir – vivre na co dzie ń

Obowiązek przywitania się Pamiętaj, że nie popełnisz błędu, gdy przywitasz kogoś

jako pierwszy - bez względu na sytuację i osobę!Zero tolerancji dla braku kultury wobec innych znanych ci osób!

Nie powtarzaj powitania tego samego dnia, gdy spotykasz tę samą osobę - wystarczy uśmiech lub skinienie głowy.

Zdejmij rękawiczki, gdy widzisz, że osoba, z którą masz się przywitać, czyni taki gest. Pań to nie dotyczy, mogą zostać w rękawiczkach.

Pozdrowienie zebranych w pomieszczeniu tekstem "Ogólne dzień dobry" to dość lekceważące zachowanie. Dopuszczalne jest jedynie wtedy, kiedy próba osobistego przywitania się z każdym narobiłaby zamieszania.

Page 19: Savoir – vivre na co dzie ń
Page 20: Savoir – vivre na co dzie ń

Chcemy być szanowani - szanujmy swoje symbole!To proste stwierdzenie odnosi się do symboli, które

decydują o tożsamości naszego państwa. Stanowią nierozerwalną część tradycji Polski i Polaków . Poszanowanie dla nich powinno stać się zewnętrzną oznaką patriotyzmu i poświęcenia Ojczyźnie.

Godło, flaga i hymn są symbolami naszego państwa, do których należy odnosić się z należną czcią i szacunkiem. W Polsce nasze symbole państwowe mają pierwszeństwo przed każdym innym znakiem, np. znakami stowarzyszeń, miast, organizacji krajowych i międzynarodowych.

Page 21: Savoir – vivre na co dzie ń

Podczas wykonywania lub odtwarzania hymnu państwowego obowiązuje zachowanie powagi i spokoju, zdjęcie nakrycia głowy (mężczyźni) oraz przyjęcie postawy zasadniczej - postawa wyprostowana, ręce opuszczone (a nie zakładane z przodu, z tyłu czy na piersiach). Zabrania się wówczas prowadzenia rozmów i innych zachowań, nie licujących z powagą słuchania lub śpiewania hymnu. Otaczanie symboli RP czcią i szacunkiem jest prawem i obowiązkiem każdego z nas, dlatego powinniśmy reagować na wszelkie przejawy braku czci i szacunku oraz zgłaszać to odpowiednim organom (np. straży miejskiej, policji).

Page 22: Savoir – vivre na co dzie ń

Odruchy - moje prawdziwe JA Nie każdy twój ruch czy gest jest przemyślamy. Nie da się

non-stop kontrolować swojego zachowania. Dlatego im więcej dobrych odruchów w sobie wykształcisz, tym lepiej dla ciebie.

1. Wkładanie rąk do kieszeni jest bardzo niegrzeczne i fatalnie wygląda. Jedna ręka w kieszeni jakoś ujdzie, obie - w życiu!2. Jak nie wiesz co zrobić z rękami, spleć je za plecami lub na piersiach. Kobiety mogą bawić się paskiem od torebki.3. Podczas spaceru nie wymachuj rękami.4. Jeśli na kogoś wpadniesz lub nadepniesz na stopę mów "Przepraszam".5. Komuś spada na drodze rękawiczka (innych przedmiot) - schyl się po nią i podnieś.6. W drzwiach przepuść kobietę przodem.

Page 23: Savoir – vivre na co dzie ń

7. Wstań, jeśli do pomieszczenia wchodzi osoba, z którą zaraz się przywitasz.8. Ustąp miejsca w autobusie osobom starszym lub z małym dzieckiem.9. Na szeroko rozstawionych nogach stoją tylko kaprale i ci, którym bielizna boleśnie ociera podudzia.10. Podczas siadania nie zakładaj nogi na nogę tak, że kostka jednej spoczywa na kolanie drugiej.11. Nie kołysz założoną nogą, która jest w powietrzu.12. Podczas rozmowy nie dłub w nosie, nie obgryzaj paznokci, nie oskubuj skórek na palcach, nie dotykaj palcami wągra na czole, nie przygryzaj policzka, nie drap się... To złe odruchy!13. W cudzym domu siadaj dopiero wtedy, gdy uczyni to gospodarz lub gdy poprosi cię o zajęcie miejsca.14. Gdy siada kobieta. pomóż jej przysunąć krzesło do stołu.15. Nie huśtaj się na krześle. Na fotelu siadamy, a nie rozwalamy się na nim. Na tapczanie siadamy, a nie rozkładamy się w pozycji półleżącej. Na dywanie siadamy po turecku, a nie wyciągamy się na nim.

Page 24: Savoir – vivre na co dzie ń