Sanacija Toplotne Zastite Zgrada

8/18/2019 Sanacija Toplotne Zastite Zgrada

1/41

DRŽAVNI UNIVERZITET U NOVOM PAZARU

SEMINARSKI RAD

Tema: Sanacija toplotne zaštite zgrada

DEPARTMAN ZA TEHNIČKE NAUKE

ODSEK : GRAĐEVINARSTVO

Student : Mentor :

Šabotić Elvedin Dr Nazim Manić

Novi Pazar, 2016


2/41

SADRŽAJ

1. UVOD .......................................................................................... 3

2. POTROŠNJA ENERGIJE U ZGRADAMA .............................................. 4

2.1 Parametri koji utiču na potrošn ju energije u zgradama .................... 6

3. ASPEKTI SANACIJA POSTOJEĆIH OBJEKATA ..................................... 7

4. CILJEVI (RAZLOZI) TOPLOTNE ZAŠTITE OBJEKATA ........................... 9

5. MERE I STEPEN TOPLOTNE ZAŠTITE ZGRADE ................................... 9

6. OBNOVA ZGRADA TRADICIONALNIM METODAMA ........................... 10

7. KARAKTERISTIKE POSTOJEĆIH POZICIJA TERMIČKE ZAŠTITE OBJEKTAI INTERVENCIJA NA ISTIM ............................................................... 11

7.1 Fasadni zid (na granici između grejanog i negrejanog prostora) ...... 12

7.2 Horizontalne i kose konstrukcije .................................................. 16

7.3 Ravan krov (iznad grejanog prostora) .......................................... 18

7.4 Kos krov (iznad grejanog prostora) ............................................. 22

7.5 Konstrukcija ispod negrejanog prostora ....................................... 26

7.6 Konstrukcija iznad negrejanog prostora ....................................... 31

7.7 Konstrukcija iznad spoljašnjeg prostora ....................................... 34

7.8 Zid prema negrejanom prostoru .................................................. 36

7.9 Pod na tlu (u grejanom prostoru) ................................................ 39

8. LITERATURA .............................................................................. 41


3/41

3

1 Uvod

Zgrada je građevina s krovom i zidovima u kojoj se koristi energija radi

ostvarivanja određenih termičkih parametara sredine, namenjena boravku

ljudi, odnosno smeštaju stvari, obavljanju neke delatnosti, a sastoji se od

građevinskih elemenata, tehničkih sistema i uređaja i ugrađene opreme.

Zgradama se smatraju i delovi zgrade koji su projektovani ili namenjeni

za zasebno korišćenje i odvojeni termičkim omotačem od ostalih delova

zgade.

Posebno nasleđe stambene arhitekture predstavljaju višestambeni objekti

nastali od 1946. do 1975. U to vreme intenzivne stambene izgradnje

nastajali su objekti bez ikakve toplotne zaštite. Bilo je to vreme jeftine

uvozne energi je koja se bespotrebno trošila na zagrevanje višestambenih

zgrada.To su objekti koji će biti u funkciji još dugi niz godina što znači da

će, ukoliko se ne rekonstruira ju, nepotrebno trošiti velike količine

energije. Starost tih objekata između 30 i 60 godina takođe je važna

činjenica koja nameće potrebu za sistemnom obnovom, rekonstrukcijom i sanacijom. Ukupan toplotni komfor u tim stambenim zgradama nije

odgovarajući sa aspekta današnjih zahteva savremenog stanovanja.

Prethodne činjenice nameću potrebu sistemnog istraživanja, ali i brzog

rešenja ovog problema nepotrebnog trošenja velikih količina energije.

Energetska sanacija zgrade jeste izvođenje građevinskih i drugih

radova na postojećoj zgradi, a kojima se ne utiče na stabilnost i sigurnost

objekta, ne menjaju konstruktivni elementi, ne utiče na bezbednostsusednih objekata, saobraćaja, ne utiče na zaštitu od požara i zaštitu

životne sredine, ali kojima može da se menja spoljni izgled uz potrebne

saglasnosti, u cilju povećanja energetske ef ikasnosti zgrade.Energetski

efikasna zgrada je zgrada koja troši minimalnu količinu energije uz

obezbeđenje potrebnih uslova komfora u skladu sa pravilnikom.


4/41

4

2

Potrošnja energ

ije u zgradama

Posebna pažnja mora se posvetiti potrošnji energije u zgradarstvu, jer je

ono jedan od najvećih potrošača energi je.Potrošnja energije se meri u

milionima tona ekvivalentne nafte (Mten).

Podaci za 2008. godinu Ciljevi za budućnost

Slika 1. Potrošnja energije u Srbiji i ciljevi za budućnost (Izvor: [3])

Potrošnju energije u zgradama potrebno je minimizirati na način tako da

ne dođe do narušavanja uslova komfora, što znači da je neophodno,

tokom cele godine, održavati termičke parametre unutrašnje sredine,

kvalitet vazduha, potreban nivo osvetljenosti, dovoljnu količinu tople

sanitarne vode. Tehnički sistemi u zgradi, koji obezbeđuju uslove komfora

jesu potrošači energije. Primenom različitih mera moguće je poboljšati

energetsku efikasnost, pri čemu treba voditi računa o f inansijskim

efektima primenjenih mera. Od ukupne potrošnje energije u zgradama

70% se troši u domaćinsvima i stambenim zgradama, 18% u

komercijalnim, dok se u zgradama javne namene potroši oko 12%

energije.


5/41

5

Slika 2. Raspodela utroš ka energije u zgradama (Izvor: [3])

Grejanje stanova u Srbiji:

• pomoću individualnih sistema(električna energija, gas, drva i ugalj) 45%,

• kotlarnica 28% i

• mreža daljinskog grejanja 27% (najviše u Novom Sadu i Beogradu).

Cilj sveobuhvatnih, energetski efikasnih, ekološki pozitivnih i ekonomski

prihvatljivih mera jeste stvaranje uslova za sistematsku sanaciju i

rekonstrukci ju postojećih zgrada i povećanje obavezne toplotne zaštite

novih zgrada. Nedovoljna toplotna izolacija dovodi do povećanih toplotnih

gubitaka zimi, hladnih spoljnih konstrukci ja, oštećenja nastalih

kondenzacijom vlage i pregrejavanjem prostora leti. Posledice su

oštećenja konstrukcije i nekomformno i nezdravo stanovanje i rad.

Zagrevanje takvih prostora zahteva veću količinu energi je, što dovodi do

povećanja cene korišenja i održavanja prostora, ali i do većeg zagađenja

životne sredine. Poboljšanjem izolacionih karakteristika zgrade moguće je

postići smanjenje ukupnih gubitaka toplote građevine za oko 40 do 80%.

Veliki raspon ukazuje i na velike razlike u stanju postojećih zgrada što

svakako zavisi od starosti zgrade, korišćenih materijala i nivoa održvanja.


6/41

6

2.1 Parametri koji utiču n potrošnju energije u zgradama

Klimatski faktori,koji su određeni lokacijom na kojoj se zgrada

nalazi,

Termički omotač i geometrija zgrade,

Karakteristike KGH (klima-grejanje-hladjenje) sistema,izvora

energije i nivoa automatske regulacije,

Režim korišćenja i održavanja zgrade i tehničkih sistema i

Eksploatacioni troškovi,odnosno cene energenata i energije.

Klimatski faktori, kao što je godišnje kretanje temperature vazduha i

relativne vlažnosti, insolacija i dozračeni intenzitet sunčevog zračenja,

vetrovitost, i drugo, odlika su lokacije na kojoj se zgrada nalazi.

Termički omotač,geometri ja zgrade,njen položaj u odnosu na izloženost

Suncu i vetrovima direktno utiču na energetske potrebe zgrade. Što je

bolja termička izolacija i zaptivenost prozora i vrata, a manji faktor oblika,potrebna instalisana snaga sistema za grejanje će biti manja.

Pažljivim i stručnim izborom KGH sistema, izvora snabdevanja energijom i

nivoa automatske regulaci je moguće je ostvariti značajne uštede energije

koju ovi sistemi troše tokom godine.

Kako bi zgrada imala zadovoljavajuće energetske performanse, potrebno

je redovno i pravilno održavanje zgrade i sistema u njoj. Ukoliko izostane

redovno održavanje a ne naruši se u potpunosti funkcionalnost sistema,

gotovo redovno se javlja slučaj neracionalne potrošnje energije.

Prilikom projektovanja novih sistema, a češće prilikom izvođenja

projekata rekonstrukcije postojećih, sastavni deo procedura je

sprovođenje tehno-ekonomske analize, odnosno sagledavanja

investicionih i eksploatacionih troškova kroz životni vek projekta. Ukoliko

posto ji disparitet cena na tržištu, doći će do pojave neracionalne potrošnje

energije.


7/41

7

3

spekti sanacija postojećih objekata

Energetski aspekt sanacije

Prostorni aspekt sanacije

Ekonomski aspekt sanacije

Energetski aspekt sanacije ogleda se u:

• racionalizaci ji potrošnje energije

• očuvanju građevinske supstance i produženju trajanja zgrade

• poboljšanju toplotnog komfora u zgradama i korišćenje obnovljivih

izvora energije

Prostorni aspekt sanacije ima za cilj:

• prostorno proširenje postojeće korisne površine (stanova)

• poboljšanje strukture i funkcionalnosti postojećih zgrada (stanova) i

• dobijanje nove korisne površine (stanova) bez izgradnje novih

zgrada na slobodnom zemljištu

Ekonomski aspekt sanacije starih zgrada ocenjuje se kroz:

• isplativost investicije

• stepen povećanja upotrebne i tržišne vrednosti zgrada i stanova i

• doprinos poboljšanju energetskog bilansa zemlje.

Rekonstrukcijom je ostvarena ušteda od 48 % u potrošnji energije.


8/41

8

Slika 3.Udeo rekonstrukcije u celokupnoj gradjevinskoj aktivnosti zemalja

EU (Izvor: [3])


9/41

9

4

Ciljevi (razlozi) toplotne zaštite objekata

Naziv građevinska toplotna zaštita obuhvata sve građevinske mere

koje se provode radi:

zaštite zdravlja korisnika objekta, stvaranjem pretpostavki za

higijensku / ugodnu mikroklimu u prostoru objekta,

zaštite tela objekta od građevinskih šteta usled delovanja vlage i

toplote,

smanjenja potrebne energije za grejanje i hlađenje prostora

objekta (racionalna upotreba energije),

5 Mere i stepen toplotne zaštite zgrade

Stepen toplotne zaštite objekta može biti veoma različit. On proizlazi iz

klimatskih uslova na lokaciji objekta, potrebnim parametrima

mikroklime u prostoru objekta, koji su funkciji namene objekta i

analize termodinamičkih procesa u građevinskim delovima zgrade.

Minimalna toplotna zaštita za razdoblje zime obuhvata građevinske

mere kojima se osigurava higijenska / ugodna mikroklima u prostoru

objekta i trajna zaštita tela objekta od delovanja vlage.

Minimalna toplotna zaštita za razdoblje leta obuhvata građevinske

mere kojima se sprečava veće zagrevanje prostora zgrade tokom leta i

time osigurava toplotnu ugodnost boravka bez potrebe korišćenja

posebnog sistema hlađenja. Minimalna toplotna zaštita zgrade

određuje se na temelju fizičkih zakona delovanja toplote i vlage u

prostor zgrade i njenim građevinskim delovima.


10/41

10

Osnovne građevinske mere za povećanje toplotne izolovanosti objekta su:

Povećanje toplotne izolacije građevinskih delova objekta koji su

toplotni omotač uklučujući specijalno smanjenje udela toplotnih

mostova

Sprečavanje vlaženja građevinskih delova objekta usled

kondenzacije vodene pare na površini ili unutar građevinskog dela

usled atmosferske vode ili vlage iz tla

Optimiranje sposobnosti akumulacije toplote u skladu sa namenom

prostora i predviđenim sistemom grejanja Povećanje zaptivenosti građevinskih elemenata objekta i mesta

spojeva u skladu sa tehničkim mogućnostima

Ograničenje ventilacije prostora na potrebe usklađene s namenom

objekta i propisanim zahtevima.

6 Obnova zgrada tradicionalnim metodama

Promena spoljnih klimatskih uslova

Promena odnosa površine omotača i zapremine objekta

Poboljšanje termičkih karakterisitka elemenata omotača

fasadnih zidova

podrumske konstrukcije

tavanice iznad otvorenih prolaza

krovne konstrukcije

prozora

zaštitni elementi prozora


11/41

11

7. Karakteristike postojećih pozicija termičke zaštite objekta i

intervencija na istim

U sledećem tekstu će biti prikazane najosnovnije karakteristike pozicija

termičkog omotača objekta, sa aspekta arhitektonskih konstrukcija i

materijala. Dat je osvrt na stanje koje se u našim uslovima može smatrati

kao postojeće, kao i neke od mogućnosti za intervenciju u cilju

poboljšanja termičkih performansi sklopova. Termički omotač

podrazumeva pozicije koje razdvajaju grejani prostor od spoljašnosti ili od

negrejanog prostora. Ovo su zapravo pozicije čije se karakteristike morajuračunski proveriti, a površine tačno definisati.

Slika 1.- Pozicije koje se moraju proveriti računski

Pozicija Granica izmedju Toplotni tok Provera UProvera

difuzije

Provera toplotne

stabilnosti

FASADNI ZIDGrejanog i

spoljašnjeg vazduha Horizontalno Da (EN 6946) Da Da

RAVAN KROV Grejanog ispoljašnjeg vazduha Na gore Da (EN 6946) Da Da

KOS KROVGrejanog i

spoljašnjeg vazduha Na gore Da (EN 6946) Da Da

KONSTRUKCIJA

IZNAD

SPOLJAŠNJEG

PROSTORA

Grejanog i

spoljašnjeg vazduha Na dole Da (EN 6946) Da Da

KONSTRUKCIJA

ISPOD

NEGREJANOG

PROSTORA

Grejanog i

negrejanog Na gore Da (EN 6946) Da Ne

KONSTRUKCIJA

IZNAD

NEGREJANOG

PROSTORA

Grejanog i

negrejanogNa dole Da (EN 6946) Da Ne

ZID PREMA

NEGREJANOM

PROSTORU

Grejanog i

negrejanogHorizontalno Da (EN 6946) Da Ne

POD NA TLU Grejanog i tla Na dole Da (EN 13370) Ne Ne

ZID U TLU Grejanog i tla Horizontalno Da (EN 13370) Ne Ne


12/41

12

7.1 Fasadni zid (n gr nici između grej nog i negrej nog prostora)

Postojeće stanje:

Posto jeći zid, masivne konstrukcije, npr. od opeke [Slika 1], opekarskihblokova, gas‐betonskih blokova [Slika 2] i sl. Obostrano malterisan, ne

zadovoljava postavljene kriterijume, ili zid od pune opeke na zgradama

koje su u režimu konzervatorske zaštite [Slika 3]. Specifičnu grupu čine

zidovi koji su zidani nepečenom opekom (ćerpič), i zidovi od zemljanog

naboja.

Intervencija:

Intervencija sa spoljašnje strane (ispravnije):

U slučaju da je postojeća fasadna obrada (npr.ma lter) u dobrom

stanju (nije sklon padu u delovima ili celosti), dodatna

termoizolacija se može postaviti direktno [Slika 4]

U slučaju da je postojeći malter oštećen i sklon padu, mora se

predvideti njegovo rušenje do konstruktivnog sloja zida, kao i

čišćen je spojnica u zidovima [Slika 5].

Intervencija sa unutrašnje strane (iznuđeno rešenje), koje se može

prihvatiti samo u slučaju da fasada nije dostupna za rad, ili je zabranjeno

intervenisati sa spoljne strane, jer je zgrada npr.pod zaštitom. Ovakva

rešenja negativno utiču i na smanjenje korisne površine u enterijeru.

Uglavnom se koriste rešenja koja imaju pločastu završnu enterijersku

oblogu, npr. gips‐karton ploče 1.25 cm debljine, na metalnoj pocinkovanoj


13/41

13

podkonstrukciji, koja je u istoj ravni sa termičkom izolacijom (uglavnom

MW), zbog suve montaže (brži rad i nema potrebe za sušenjem) [Slika 6].

Rešenja sa tankoslojnim malterom preko termoizolacije treba izbegavati

zbog nedovoljne mehaničke otpornosti na udar. U slučaju da se ipakpredviđa takvo rešenje (sa tankoslojnim malterom), potrebno je da se

predvidi nezapaljiva termoizolacija (npr. MW) Intervencija na zidovima od

ćerpiča [Slika 9] i naboja [Slika 10], treba da uvaži specifičnosti ovih

rešenja koja se javljaju uglavnom u starim Vojvođanskim kućama, i da ne

poremeti difuziju vodene pare u ovim sklopovima koji su veoma osetljivi

na vlagu. U tom smislu, za termoizolacione materijale se mogu preporučiti

samo prirodni materijali (trska), ili materijali sa malim difuznim otporom

(mineralna vuna).

Postojeći masivni zid, npr. armirano betonski, debljine 16cm,

termoizolovan sa 5cm polistirena, vazdušni sloj 2cm, ozidan fasadnom ili

silikatnom opekom debljine 12cm [Slika 11].


14/41

14

Intervencija na ovakvom zidu je osetljiva prvenstveno zbog narušavanja

vizuelnog identiteta zgrade. Fasadna i‐ili silikatna opeka su plemeniti

materijali, koje je jednostavno šteta sakriti (prekriti dodatnim

termoizolacionim slojem). Postoji mogućnost, doduše, lepljenja keramike

koja imitira opeku, ili „špalt opeke“, kako bi se donekle sačuvao prvobitni

arhitektonski izraz. Savetuje se da se sve ostale pozicije podvrgnu

intervenciji, ako je potrebno i znatno ozbiljnijoj, a da se ukoliko je

moguće ova pozicija izostavi.

Postojeći zid, masivne konstrukcije, spolja termoizolovan pre nekog

perioda, ali ne zadovoljava današnje kriterijume [Slika 12].

Intervencija je isključivo sa spoljne strane (zgrada koja ima ovakvu

fasadu nije sigurno pod zaštitom, a fasada je dostupna).


15/41

15

Direktno apliciranje novih slojeva termoizolacije i maltera

(kontaktna fasada), sa obaveznim tiplovanjem za konstruktivni sloj

zida, pod uslovom da je postojeća fasada i fasadna obrada u

zdravom stanju [Slika 13] Rušenje postojeće fasadne obrade i izolacije, pod uslovom da je

sklona padu u delovima, ili celosti, i izrada nove termoizolacije i

zaštitno dekorativnog sloja [Slika 14].

Pravila:

Termoizolacioni sloj ne može biti finalni unutrašnji ili finalni spoljašnji sloj Preporuke:

Termoizolacioni sloj je bolje da se nalazi sa spoljašnje strane

konstruktivnog sloja.

U slučaju da se termoizolacioni sloj nalazi sa unutrašnje strane

konstruktivnog sloja, obratiti pažnju na unutrašnju obradu, koja mora

imati dovoljnu mehaničku otpornost na udare i dovoljnu protivpožarnu

zaštitu.


16/41

16

7.2 Horizontalne i kose konstrukcije

Masivne-konstrukcija na bazi armiranog betona

Pune [Slika 15] i ošupljene [Slika 16] armirano betonske ploče, klasična

ili prefabrikovana izgradnja.

Rebraste i sitnorebraste [Slika 17] konstrukcije, kasetirane [Slika 18],

od betona sa teškim agregatom, klasično ili prefabrikovano izvedene.

Sitnorebraste konstrukcije, armirano betonska rebra, od klasičnog

betona, sa teškim agregatom, rebra prefabrikovana, ploča klasično iѕvedena

(HERBST,AVRAMENKO) [Slika 19]

rebra i ploča prefabrikovane (STANDARD) [Slika 20].

Sitnorebraste poluprefabrikovane konstrukcije, armirano betonska rebra,

od klasičnog betona opekarski šuplji blokovi ispune (LMT [Slika 21], TM

[Slika 22]).


17/41

17

Sitnorebraste konstrukcije, armirano betonska rebra, od klasičnog betona,

blokovi ispune od gas betona (YTONG) [Slika 23].

Pune ili ošupljene ploče od betonskih derivata, npr, drvobetona (Durisol i

sl.)

Masivne-konstrukcije na bazi opeke

Svodovi [Slika 24], npr. „Pruski svod“ oslonjen na čelične valjane nosače

(I profile), koji su postavljeni na raѕmaku od oko 1m [Slika 25].

Lake konstrukcije:

Metalne, najčešće čelični naborani limovi, postavljeni preko čeličnih

nosača (valjanih ili varenih).

Drvene, izvedene od pune građe, ili u novije vreme od lameliranih nosača,

razmaka u funkciji površinskog nasača postavljenog preko (daske, šper

ploča, iverica i sl.).


18/41

18

7.3 Ravan krov iznad grejanog prostora)

Tipovi prema načinu korišćenja (razlika u finalnoj spoljašnjoj obradi, nema

bitnih razlika sa termičkog aspekta): Prohodni

Neprohodni

Osnovni slojevi (od unutra ka spolja):

Unutrašnja obrada

Konstruktivni sloj

Parozaštitni sloj

Termoizolacioni sloj

Zaštitni sloj / sloj za pad

Hidroizolacioni sloj

Zaštitni sloj

Materijali za hidroizolaciju se uglavnom prave u obliku traka ili u vidu

premaza. Dominiraju proizvodi u vidu traka koje se preklapaju uzdužno i

poprečno i međusobno spajaju varenjem, a mogu biti na bazi:

o Bitumena, koje se postavljaju u više slojeva (2‐4), u funkciji nagiba,

debljina jedne trake 2‐4mm.

o Plastičnih masa (EPDM npr), koje se postavljaju u jednom sloju,

debljine 1‐3mm.

Postojeće stanje (masivni krovovi):

Najčešći slučaj u praksi je vezan za zgrade kolektivnog stanovanja, koje

su po pravilu izvedene sa masivnim krovnim konstrukcijama. Izolacioni

slojevi su izvođeni, takođe po pravilu, sa spoljašnje strane i kod

neprohodnih [Slika 26] i kod prohodnih krovova (terasa) [Slika 27] . Zbog

problema sa procurivanjem, jedan broj ravnih krovova je nadzidan sa

kosim krovovima, a jedan deo je parcijalno saniran.


19/41

19

Veoma često se javlja situacija, naročito kod manjih, porodičnih kuća, da

su delovi terasa zapravo ravni krovovi za prostorije koje su ispod njih,

koji veoma često nemaju nikakvu termičku izolaciju, pa iako možda ne

dominiraju problemi sa procurivanjem, postoje problemi sa kondezacijomi buđanjem, naročito u uglovima i na spoju plafon-zid.

Intervencija:

Proračunom se obično dokaže da je potrebno značajno povećanje debljine

termičke izolacije, što može biti kompleksno kod prohodnih krovova, jer

za posledicu ima podizanje kote gotovog poda na krovnoj površini, i ima

lančane posledice na druge elemente, kao što su vrata, stepenice,

instalacije i sl. Ovo rezultuje obimnim radovima, koje svako treba

predvideti. Kod neprohodnih krovova, nabrojani problemi su redukovani

na dimenzinalne (npr.da li je nazidak dovoljne visine). Na projektantu je

izbor da:

Predvidi skidanje samo zaštitnog sloja (uglavnom kod neprohodnih

krovova), i da planira dodavanje novih termoizolacionih i

hidroizolacionih slojeva, kao i novog zaštitnog sloja, po pravilu sa

spoljašnje strane [Slika 28]


20/41

20

Predvidi skidanje svih postojećih slojeva, do osnovne konstrukcije,

te izradu potpuno novih slojeva ravnog krova, po pravilu sa

spoljašnje strane [Slika 29]

U iznuđenim situacijama, kada nije dostupan izlazak ili korišćenje

krovne površine, a nema problema oko procurivanja, moguće je

predvideti postavljanje dodatne termoizolacije sa unutrašnje stranekrovne konstrukcije [Slika 30].


21/41

21

Obzirom da je reč o enterijerskim radovima, jasno je da postoje sledeći

problemi:

o Smanjuje se korisna visina u podkrovnoj prostoriji

o

Izvode se radovi u podkrovnoj prostorijio Remeti se ionako problematičan difuzni tok. Treba naročito obratiti

pažnju da se dobro izvede parozaštita, koju je potrebno postaviti na

sloju između enterijerske plafonske ploče i unutrašnje

termoizolacije, kako bi se sprečile građevinske štete, pa čak i

padanje plafonske konstrukcije.

Preporuke i pravila:

Termoizolacija treba da bude sa spoljašnje (hladne) strane.

Opciono je dozvovoljeno, ali samo kao iznuđeno rešenje, da se

termoizolacioni sloj podeli (jedan deo sa spoljne strane, drugi deo

sa unutrašnje strane konstrukcije).

Najlošije rešenje je kada se termoizolacioni sloj nalazi sa unutrašnje

strane konstrukcije, i opasnost od procurivanja je daleko veća zbog

izraženih termičkih dilatacija u konstrukciji, koje se prenose i na

hidroizolacione slojeve.

Sloj za rasterećenje parnog pritiska i parna brana po pravilu moraju

postojati (kao jedan ili kao dva proizvoda). Ovaj sloj mora biti

povezan sa atmosferom (odgovarajući arhitektonski detalj). Ovo se

ne vidi u proračunu, ali u slučaju da ova veza ne postoji. Sasvim je

izvesno da će posle par zimskih sezona doći do građevinskih šteta.

Na prohodnim ravnim krovovima (ravnim terasama) se mora preko

hidroizolacije predvideti mehanička zaštita (cementna košuljica npr,

sa ili bez keramike, kamene ili betonske ploče i sl.).


22/41

22

Laki krovovi (na industrijskim halama npr), nemaju masivne

zaštitne slojeve. Kod njih je moguće direktno postavljanje

hidroizolacionih membrana preko termoizolacije. Izolacioni slojevi se

postavljaju isključivo sa spoljašnje strane [Slika 31].

Termoizolacioni sloj ne može biti finalni unutrašnji ili finalni

spoljašnji sloj.

Ukoliko nema masivnog zaštitnog sloja, termoizolacija mora biti od

nezapaljivog materijala (MW), što je obično slučaj kod lakih krovova

na industrijskim objektima.

7.4 Kos krov iznad grejanog prostora)

Osnovni slojevi (od unutra ka spolja):

Unutrašnja obrada

Parozaštitni sloj

Konstruktivni sloj

Termoizolacioni sloj

Rezervni hidroizolacioni sloj

Krovni pokrivač, sa podkonstrukcijom

U zavisnosti od nagiba krovnih ravni, vrši se odabir krovnog pokrivača. U

principu svi krovni pokrivači malog formata (različite vrste glinenih ili

betonskih crepova i ploča na bazi cementa) su pogodne za srednje i

strmije nagibe, jer imaju dosta međusobnih spojeva. Krovovi blagih

nagiba se pokrivaju uglavnom pokrivačima velikih formata, ili trakama,


23/41

23

uglavnom na bazi metala (čelični pocinkovani ili plastificirani lim,

aluminijumski lim, cinčani lim, bakarni lim i sl.), zbog manjeg broja

(dužine) spojeva, naročito poprečnih, kao najkritičnijih. U opštem slučaju,

vrsta krovnog pokrivača ne utiče bitno na toplotne gubitke, jer im sespojevi ne smatraju zaptivenim. Limeni pokrivači, s druge strane, mogu

negativno uticati na difuzijski tok, i zbog njihovog velikog difuznog otpora,

mogu se javiti značajne građevinske štete, u slučaju da nije ostvareno

provetravanje krovnog pokrivača. Krovni pokrivač utiče na toplotne

dobitke, koji su u zimskom periodu manje izraženi, ali u dominantni u

letnjem, tako je potrebno predvideti dobro provetravanje pokrivača,

naročito ako je metalni, te u zavisnosti od njegove boje, pravilno odreditikoeficijenat apsorpcije (alfa).

Postojeće stanje (masivni krovovi):

Masivni kosi krovovi su rađeni u slučaju da je potkrovni prostor bio

namen jen (za stanovanje najčešće), u originalnom projektnom rešenju,

uglavnom u zgradama za kolektivno stanovanje. U odnosu na osnovnu

konstrukciju, rešenja su ista kao i za druge horizontalne konstrukcije.

U odnosu na izolaciju sreću se sledeća rešenja:

Armirano betonske ploče, ili rebraste polumontažne konstrukcije

(LMT, TM), termički izolovane sa spoljne strane. Izolacija je

postavljena između drvenih distancera (rogova), preko kojih je

izvršeno oplaćivanje i postavljanje krovnog pokrivača sa

podkonstrukcijom [Slika 32].


24/41

24

Polumontažne konstrukcije, rebrastog tipa, sa opekarskim ispunama

(LMT, TM), bez ikakve termoizolacije, samo sa krovnim pokrivačem

i njegovom podkonstrukcijom

Najređe su montažne konstrukcije od punih ili ošupljenih ploča odgas betona ili drvobetona, bez termoizolacije, samo sa krovnim

pokrivačem.

Postojeće stanje (drveni krovovi):

Drvena krovna konstrukcija se obično sastoji od rogova (pune drvene

građe) širine od 10‐12 cm, visine od 12 do 16 cm, na međusobnom

razmaku od 60‐100 cm. U našoj graditeljskoj praksi je bilo uobičajeno da

se termoizolacija (stišljiva, poput staklene vune), postavljala izmeđurogova, u debljini 5‐10cm. Sa donje, enterijerske strane, preko rogova se

razapinjala folija koja je imala ulogu parne brane, a enterijerska obrada je

bila u drvetu (lamperija) ili u gipsu (gips karton ploče). Sa gornje strane

rogova, radi se oplata (drvene daske, ili drveni pločasti proizvodi (OSB ili

šper), u debljini oko 2cm. Preko ovoga je postavljana rezervna

hidroizolaciona membrana, uglavnom na bazi bitumena, a potom drvene

podletve (letve 5/3cm koje prate pad krova) i letve 5/3cm na raѕmaku

koji odgovara krovnom pokrivaču, uglavnom crepovima različitih

profilacija [Slika 33]. Krovovi blagih nagiba, ili zasvođenih oblika

(poluobličasti), se pokrivaju limom (pocinkovani čelični, ili aluminijumski,

0.6‐0.8mm debljine), postavljenim preko daščane oplate presvučenom

bitumenskom krovnom trakom.


25/41

25

Intervencija na drvenim krovovima je poput intervencije na masivnim

kosim krovovima skopčana sa tretmanom krovnog pokrivača, odnosno

odlukom da li se sme menjati kota krovnih ravni, a sa tim i kota ostalih

pratećih radova (npr.limarskih). Prema tome postoje dve opcije:Intervencija sa unutrašnje strane, kada se ne remeti postojeće

krovni pokrivač, a u enterijeru se formira novi spušteni plafon, sa

oblogom od gips ili drveta, čija podkonstrukcija (drvena ili metalna)

je okačena o postojeće rogove [Slika 34]. Dopunska termoizolacija

se postavlja u međuprostor između postojećeg krovnog plafona i

novoprojektovanog, i može da bude slobodno polegnuta po spoljnoj

strani novog plafona, ili da bude pričvršćena za postojeći plafon.Postojeći plafon je potrebno demontirati u slučaju da krovna

konstrukcija nema zadovoljavajuću nosivist, naročito ako je uočljiv

ugib rogova. Ne treba zaboraviti parozaštitnu membranu, koju treba

razapeti preko nosača novog plafona, pre montaže enetrijerske

plafonske obloge. Ovakva intervencija redukuje raspoloživu visinu

potkrovnog prostora.

Intervencija sa spoljašnje strane [Slika 35], koja podrazumeva

demontažu krovnog pokrivača i ostalih slojeva, sve do konstrukcije

(rogova). Ova intervencija otvara problem formiranja novih

distancera, za formiranje prostora za dodatnu termoizolaciju.

Imajući u vidu povezane radove, nesumljivo je ova opcija značajno

skuplja i može se poistovetiti sa obimnom rekonstrukcijom krova.


26/41

26

7.5 Konstrukcija ispod negrejanog prostora

Najčešće se radi o tavanici ispod negrejanog tavana. Osnovna

konstrukcija (noseća) u skladu sa ranije opisanim.

Posto jeće stanje (masivne tavanice):

Bez obzira na tip, u praksi su prisutna sledeća rešenja:

Tavanica nema u svojoj strukturi nikakve izolacione slojeve.

Tavanica ima izolacioni sloj sa gornje strane, koji može biti:

Od zemlje, pomešane sa seckanom slamom [Slika 36]

Od industrijski proizvedenih termoizolacionih materijala i

proizvoda.

Izolacioni sloj može biti:

Fizički zaštićen (kod prohodnih tavanskih prostora). Zaštita se

uglavnom sastoji od cementne košuljice, debljine do 5cm.

Termoizolacija je od različitih materijala, po pravilu od „tvrdih“

ploča, po kojima može da se gazi [Slika 37].

Fizički nezaštićen (kod neprohodnih tavanskih prostora‐uglavnom

zbog male korisne visine). Termoizolacija je od različitih materijala.

Ovakvo rešenje nije preporučljivo zbog mogućnosti raznošenja.


27/41

27

Intervencija na masivnim tavanicama podrazumeva:

U slučaju da ne postoji nikakva izolacija potrebno je predvideti

postavljanje parozaštitne membrane, polaganje ploča „tvrde“

termoizolacije, postavljanje zaštitne folije, izrada armiranecementne košuljice. U slučaju da se radi sa termoizolatorima koji

imaju zatvorenu ćelijsku strukturu pa ne upijaju vodu (EPS, XPS),

moguće je izostaviti parozaštitnu membranu i zaštitnu foliju.

U slučaju da postoji sloj zemlje preko konstrukcije, potrebno je

predvideti njeno uklanjanje i odvoz na deponiju, te ponoviti ostale

radove iz prethodnog stava [Slika 38]

U slučaju da postoji određena izolacija, ali je nedovoljna sa

energetskog aspekta, potrebno je proučiti osnovnu konstrukciju, i

njenu nosivost. Naime, ukoliko postojeće rešenje podrazumeva

cementnu košuljicu, dodavanje novog izolacionog sloja, sa izradom

nove cementne košuljice, bi dupliralo težinu (košuljice), što može

nepotrebno opteretiti konstrukciju. U slučaju da se statičkom

analizom pokaže da nema opasnosti po stabilnost konstrukcije,

može se pristupiti takvoj intervenciji [Slika 39],u suprotnom, mora

se predvideti rušenje postojeće košuljice, koje je obično povezano i

sa rušenjem postojećeg izolacionog materijala, te izrada novih

slojeva [Slika 40].


28/41

28

U slučaju stvarno neprohodnih tavanskih prostora, moguće je

predvideti dodavanje termoizolacionih materijala, bez fizičke zaštite.Međutim, čak i u slučaju upotrebe „tvrdih“ materijala sa zatvorenom

ćelijskom strukturom, u cilju smanjenja osetljivosti na vodu, treba

napomenuti da nisu izbegnute opasnosti od šteta koje mogu naneti

životinje (glodari). Ne treba, takođe, ni smetnuti s uma, da

nezaštićenei termoizolatori, sem nezapaljivih (MW), su izložene

požarnim problemima.

Drvene tavanice:

Specifičnost se javlja kod drvenih konstrukcija, koje su se veoma često

koristile u kućama u periodu pre drugog svetskog rata, pa i kasnije, čak

do sedamdesetih godina prošlog veka, u porodičnim kućama, pa i

višeporodičnim, zidanim na tradicionalan način, masivnih zidova, od

opeke, kasnije od opekarskih blokova. Ovakva konstrukcije se naziva

„karatavan“, a radila se u svrhu sprezanja sa drvenom krovnom

konstrukcijom kosog krova sa jedne strane, a sa druge strane u svru

smanjenja težine, odnosno uštede, bez obzira što su druge međuspratne

konstrukcije bile izvedene na neki drugi način (najčešće kao masivne,

betonske).


29/41

29

U karatavanu, drvene grede (tavanjače) su međusobno razmaknute od

50‐100 cm. Sa donje strane su ukivane drvene letve, na razmaku 10‐20

cm, preko kojih je, sa donje strane žicom uvezivana trska, koja je

malterisana „čok“ malterom (krečni malter). Sa gornje strane tavanjača,postavljale su se drvene daske 2‐3 cm, a preko njih navlačio sloj zemlje

debljine do 10 cm, koji je služio kao termoizolator, a i apsorbovao je

eventualne manje količine vode procurele sa krova. Međuprostor između

tavanjača je najčešće ostajao prazan, i kao mirujući sloj vazduha imao

funkciju termoizolatora [Slika 41].

Nešto ređa situacija je bila da su se u zoni između tavanjača ukivale letve

bočno, približno na polovini visine tavanjače, eventualno u gornjoj trećini

visine, postavljale daske preko tako ukovanih letava, čime je formirana

površina za navlačenje zemlje, do poravnanja sa gornjom kotom

tavanjača. Preko toga je rađeno podaščanje, kao finalna, gazišna površina

[Slika 42]. U oba pomenuta slučaja, najčešće se u zemlju dodavala

iscekana slama, u cilju poboljšanja izolacionih sposobnosti.


30/41

30

Intervencija na „karatavanu“ je specifična, i podrazumeva sledeće radove:

Uklan janje sloja zemlje i odvoženje na deponiju

Otkivanje pokrivnih dasaka, delimično, ili kompletno

Punjenje međuprostora termoizolacionim materijalom. Najčešće sekoriste „mekani“ materijali, kao što je staklena ili kamena vuna

(MW), koji bolje popunjavaju ta j međuprostor, ili kombinovano sa

„tvrđim“ materijalima (EPS, XPS). Moguće je formirati „jastuke“ od

mineralne vune (MW umotana u PE foliju).

Ponovno zakivanje demontiranih dasaka, uz eventualnu zamenu

oštećenih, ili postavljanje potpuno novih dasaka ili brodkog poda

[Slika 43], [Slika 44].


31/41

31

7.6 Konstrukcija iznad negrejanog prostora

Najčešće se radi o tavanici iznad negrejanog podruma ili iznad negrejanog

ulaznog hodnika. Osnovna konstrukcija (noseća) u skladu sa ranije

opisanim.

Postojeće stanje (masivne tavanice):


Tavanica nema u svojoj strukturi izolacione slojeve [Slika 45]

Tavanica ima termoizolacioni sloj sa gornje strane osnovne

konstrukcije, koji je često deo „plivajućeg“ poda, dakle istog poda

kao i na bilo kojoj etaži, a odnosi se najčešće na ploče manjih

debljina, do 2cm, od tvrdo presovane mineralne vune, ili

elastificarnog stiropora.Tavanice, koja osim prethodno pomenutog, ima i dodatni

termoizolacioni sloj sa donje strane. Ovakva izolacija je fizički

pričvršćena za osnovnu konstrukciju (lepljena i tiplovana), pa

enterijerski zaštićena, najčešće malterisanjem [Slika 46], ili je

distancirana od konstrukcije i polegnuta po spuštenom plafonu koji

je obešen sa donje strane osnovne konstrukcije.


32/41

32

Kod novijih zgrada, naročito ukoliko se tavanica nalazi nad

garažom, uobičajeno je rešenje da se kompletna potrebna

termoizolacija smešta iznad primarne konstrukcije [Slika 47], što je

dobro sa aspekta protivpožarne zaštite, ali utiče na planove oplatekonstrukcije i stepeništa naročito, zbog drugačije konstruktivne

visine u odnosu na tipsku.

Intervencija:

U najvećem broju slučajeva, kod rešenja sa sitnorebrastom

konstrukcijom, sa donje, podrumske strane nije rađen plafon. Ovo pruža

mogućnost da se intervencija dosledno sprovede sa donje, hladnijestrane, tako što bi se uradio plafon, u današnje vreme, najverovatnije od

gipskartonskih ploča na metalnoj, pocinkovanoj podkonstrukciji, koju

treba tiplovati za armirano betonska rebra. U formirani međuprostor,

postaviti termoizolaciju projektovane debljine, od nezapaljivog materijala

[Slika 48]. Kod konstrukcije tipa pune ploče, moguća je identična

intervencija [Slika 47].


33/41

33

Drvene tavanice:

Retko su prisutne, uglavnom u kućama u kojima nema uopšte armiranog

betona, koje datiraju sa početka prošlog veka, ili su starije. Po strukturi

su slične rešenjima opisanim kod „karatavana“. Razlika je u tome, što

ovde nema izraženog sloja zemlje, kao finalne obloge, već su najčešće

preko podaščanih tavanjača postavljane podpatosnice (drvene gredice 8/5

cm), polegnute u sloju peska, na međusobnom rastojanju do 50 cm,

preko kojih je ukivan patos (brodski pod), i opciono preko njega ukivan

parket. Međuprostor između podpatosnica je ispunjavan peskom ili šutom.

Imajući u vidu da se prostor iznad negrejanog npr.podruma, koristi, za

npr.stanovanje, jasno je da intervencija treba da bude sa suprotne

strane, dakle sa donje, podrumske strane. U slučaju da postoji plafon

(malter preko trske preko letvi), dve su opcije moguće:

Srušiti postojeći plafon, i međuprostor između drvenih greda ispuniti

sa stišljivom termoizolacijom, te uraditi novi plafon, u današnje

vrema, najverovatnije od gipskartonskih ploča. Ovo otvara radove

na rušenju, i povećava cenu, ali štedi na prostoru, jer se čista visina

u podrumu neće promeniti

Uraditi novi plafon sa donje strane, najverovatnije od gipskartonskih

ploča na pocinkovanoj ili drvenoj podkonstrukciji. U međuprostoru

nosača podkonstrukcije postaviti stišljivu termoizolaciju, „meku“

staklenu ili kamenu vunu.


34/41

34

7.7 Konstrukcij izn d spolj šnjeg prostor

Najčešće se radi o tavanici koja je prepuštena preko fasadnih zidova i

formira erkere (ispuste). Često je formirana nad prolazima (pasažima) u

parteru. Osnovna konstrukcija (noseća) u skladu sa ranije opisanim.

Postojeće stanje (masivne tavanice):


Tavanica nema u svojoj strukturi nikakve izolacione slojeve [Slika

50].

Tavanica ima termoizolacioni sloj sa gornje strane osnovne

konstrukcije, koji je često deo „plivajućeg“ poda, dakle istog poda

kao i na bilo kojoj etaži, a odnosi se najčešće na ploče manjih

debljina, do 2cm, od tvrdo presovane mineralne vune, ili

elastificarnog stiropora [Slika 51].

Tavanice, koja osim prethodno pomenutog, ima i dodatni

termoizolacioni sloj sa donje strane. Ovakva izolacija je fizički

pričvršćena za osnovnu konstrukciju (lepljena i tiplovana), pa

enterijerski zaštićena, najčešće malterisanjem, ili je distancirana od

konstrukcije i polegnuta po spuštenom plafonu koji je obešen sa

donje strane osnovne konstrukcije [Slika 52].


35/41

35

Intervencija:

Tavanica ovog tipa, potpuno neizolovana, treba po pravilu da bude

termoizolovana ѕa donje (spoljašn je) strane. Uglavnom se koristi ista

tehnologija kao i u sluča ju fasadne izolacije (lepljenje termoizolacije,

tiplovanje, i tankoslojni malter [Slika 53].

Tavanica koja u svom sastavu ima samo izolaciju u sklopu

plivajućeg poda, tretira se na isti način kao i prethodna [Slika 54].

U slučaju da određena termoizolacija postoji, kaoja je u novim

okolnostima nedovoljna, dodavanje dopunske termoizolacije je

analogno postupku dadavanja na fasadnom zidu. U slučaju da

postoji spušten plafon, potrebno je izvrštiti njegovu demontažu ili

rušenje [Slika 55], pri čemu će postojeća termoizolacija

najverovatnije biti za otpad, tako da se preporučuje predviđanje

potpuno nove. U slučaju da se predviđa novi spušteni plafon,

predvideti tip koji je otporan na vlagu, vodu i uticaje vetra (ploče na

bazi cementa, ili metala, eventualno obloge na bazi drveta).


36/41

36

7.8 Zid prema negrejanom prostoru

Najčešće se radi o zidovima, u zgradama kolektivnog stanovanja, ka

negrejanom stepeništu ili hodniku, a u ređim slučajevima premapomoćnim ili tehničkim prostorijama. U individualnim kućama, uglavnom

se odnose na zidove ka garažama koje se ne greju. Po pravilu, u našoj

graditeljskoj praksi, svi ovi zidovi su masivni.

Postojeće stanje (masivni zidovi):

Stepenišni i hodnički zidovi su uglavnom izvođeni kao:

Armirano betonski zidovi debljina 12‐25 cm, bez termoizolacije,

obostrano malterisani[Slika 56].

Zidovi od pune opeke, debljina 25‐38cm, bez termoizolacije,

obostrano malterisani krečnim, eventualno produžnim malterom

Zidovi od opekarskih blokova debljina 19‐25cm, bez termoizolacije,

obostrano malterisanih krečnim ili produžnim malterom [Slika 57].


37/41

37

Zidovi od betonskih ili Durisol blokova punjenih betonom, debljina

20‐30cm

Zidovi od gas betonskih blokova, debljina 20‐30cm, neizolovani,

obostrano malterisani U novije vreme (zadnje dve decenije), prisutno je termoizolovanje

ovih zidova, tako da se termoizolacija skromnijih debljina (2 ‐ 5cm)

postavljala sa stepenišne strane, poput fasadne, a enterijerska

obloga je morala da zadovolji mehaničke i protivpožarne uslove

[Slika 58].

Intervencija:

Po pravilu, intervenciji se pristupa sa spoljašnje (stepenišne) strane

[Slika59], a sa unutrašnje strane [Slika 60] se radi u krajnjoj nuždi, jer:

Intervencija sa unutrašnje strane (u stanovima) bi smanjila korisnu

površinu stana (što niko ne želi)

Uzrokovala bi dodatne probleme oko:

• elektro instalacija (utičnice i prekidači bi morali da se izmeste),

• mašinskih instalacija grejanja (cevni razvod, ukoliko prolazi tom

trasom, bi ostao zarobljen)

• instalacija vodovoda i kanalizacije, u slučaju (što se šesto dešava)

da su oko tih zidova locirani mokri čvorovi,

To je ispravna lokacija sa aspekta građevinske fizike


38/41

38

Osnovni kriterijum za procenu realnosti izvođenja dodatne termoizolacije

na ovoj poziciji je raspoloživi prostor, naročiti postojeća širina stepenišnog

kraka. To znači da nije dozvoljeno suziti svetlu širinu prolaza (stpenišnog

kraka), na dimenziju ispod propisima dozvoljene (obično 120cm, ali zavisi

i od spratnosti, odnosno kapaciteta evakuacionog puta). U krajnjim

slučajevima je moguće suziti postojeću svetlu širinu prolaza, ukoliko je

ograda npr. izvedena kao stojeća, pa je moguće pomeriti ogradu,

tako da bude viseća (da tangira stepenišni krak), čime se može

kompezovati sporna dimenzija.

Drugi kriterijum je protivppožarna zaštita, koji praktično navodi na

upotrebu nezapaljivih materijala (mineralna vuna npr.). Mora se voditi

računa o mehaničkim oštećenjima, tako da enterijerska zaštita dodate

termoizolacije mora biti u skladu sa ovim. To praktično isključujetankoslojne maltere, a kao rešenje se nameću ploče na bazi cementa,

montirane na podkonstrukciju (suva montaža), ili malterisanje

debeloslojnim malterom (ankerovanje armaturne mreže, rabiciranje,

višeslojno malterisanje).


39/41

39

7.9 Pod na tlu u grejanom prostoru)

Postojeće stanje:

Podna konstrukcija ne postoji, iѕvedena je podloga od nabijene

zemlje, preko koje su polegnute drvene podpatosnice (8/5cm), na

ranaku do 50cm, preko kojih je ukovan patos (daske ili brodski pod)

[Slika 61].

Podna konstrukcija od nearmiranog ili lako armiranog betona,

debljine do 10cm, izvedenog preko tampona od šljunka. Preko betonske ploče, izvedena je bitumenska hidroizolacija, preko nje

cementna košuljica, Podna obloga (parket, keramika ili PVC trake)

[Slika 62].

Podna konstrukcija od nabijenog ili armiranog betona, debljine do

6‐12cm, preko tampon sloja. Preko betonske ploče, izvedena je

bitumenska hidroizolacija, jednoslojna. Postavljene termoizolacione

ploče, najčešće Stiropor, 2‐5cm debljine, preko kog je izvedena

cementna košuljica 4‐5cm debljine, i podna obloga (parket 2cm, ili

keramika na lepku 1cm) [Slika 63].


40/41

40

Intervencija:

Pod na tlu je najosetljivija konstrukcija za intervencije, zbog toga što je

raspoloživi prostor najmanji (sa spoljne, odnosno donje strane, pristupnije moguć), a s gornje strane, limitiran kotom gotovog poda. Od te kote

zavise i ostali elementi u kući, od kojih su najugroženija vrata i stepenice.

Ovo znači, da bilo kakvo podizanje kote gotovog poda (zbog dodavanja

termoizolacije), podrazumeva:

intervenciju na vratima (kod malih promena, moguće je samo

skratiti krilo, a kod velikih to podrazumeva vađenje štoka vrata,

rušenje nadvratnika, montažu vrata itd.

intervenciju na stepenicama (ukoliko postoje), u smislu

kompezovanja razlika u visinama gazišta (prvi stepenik je u ovom

slučaju niži).

U svakom od nabrojanih slučajeva postojećeg stanja, rušenje podne

obloge je neminovno. Jedino u prvom slučaju, u kome ne postoji masivna

podna konstrukcija (nema ploče), moguće je spustiti početnu kotu na

potrebnu dubinu, i odraditi sve nove slojeve: betonsku ploču,

hidroizolaciju, termoizolaciju, košuljicu i novu podnu oblogu. U

slučajevima kada postoji armirano betonska ploča, svaka ozbiljnija

intervencija je povezana sa njenim rušenjem, što je malo verovatno u

praksi. Ovo znači, da je pod na tlu pozicija sa najmanjim izgledima za

realnu intervenciju.


41/41

8 Literatura

1) PRAVILNIK O ENERGETSKOJ EFIKASNOSTI ZGRADA ("Sl. glasnik

RS", br. 61/2011)

2) Željko Koški, „GRADJEVINSKA FIZIKA“,Osijek 2012. (drugo

dopunjeno izdanje),Sveučilište Josipa JurjaStrossmayera u Osijeku

3) Inženjerska komora Srbije (www.ing.komora.rs)

Documents

Sanacija Toplotne Zastite Zgrada