PROJEKT SEGMENTU STABILIZACJI/ KOMUNALNYCH W …mzo.com.pl/przetargi/11-08-24/zalacznik15.pdf · - Norma PN-S-02205:1998 – Drogi samochodowe. Roboty ziemne; - Norma PN-75/S-965015

ul. Ziębicka 35, 60-164 Poznań

tel. + 48 61 864 93 00, fax + 48 61 864 93 01 e-mail: [email protected]

PROJEKT WYKONAWCZY

SEGMENTU STABILIZACJI/ KOMPOSTOWANIA ODPADÓW KOMUNALNYCH W SYSTEMIE PRYZMOWYM NA TERENIE

SKŁADOWISKA ODPADÓW JAKO ELEMENT ZAKŁADU ZAGOSPODAROWANIA ODPADÓW

Inwestycja:

Segment stabilizacji/kompostowania odpadów komunalnych w systemie pryzmowym na terenie składowiska odpadów przy ul. Staroprzygodzkiej 121 w Ostrowie Wielkopolskim jako element Zakładu Zagospodarowania Odpadów.

Inwestor:

Zakład Oczyszczania i Gospodarki Odpadami „MZO” S.A., ul. Wiejska 23, 63-400 Ostrów Wielkopolski,

Lokalizacja:

Miejscowość Ostrów Wielkopolski, Gmina: Ostrów Wielkopolski Powiat: ostrowski, Obręb: 146, Działki: 6/1, 6/3, 6/4 Stadium:

PROJEKT WYKONAWCZY Tom:

TOM I – ARCHITEKTURA I ZAGOSPODAROWANIE TERENU

TOM II – TECHNOLOGIA, SIECI WOD-KAN.

TOM III - DROGI

TOM IV - KONSTRUKCJE

TOM V – SIECI I INSTALACJE ELEKTRYCZNE

Nr Umowy: Egzemplarz:

301/303019 1/5

Projektant Imię i nazwisko Uprawnienia Podpis

Opracował:

Ryszard Różański 252/78/PW

3030191

Poznań, sierpie ń 2011 r

Grontmij Polska Sp. z o.o.

Projekt wykonawczy segmentu stabilizacji/kompostowania odpadów komunalnych na terenie składowiska odpadów przy ul. Staroprzygodzkiej 121 w Ostrowie Wielkopolskim Strona 2

PROJEKT WYKONAWCZY

SPIS TREŚCI:

1. PODSTAWY OPRACOWANIA...................................................................................................................3

2. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA .............................................................................................3

3. STAN ISTNIEJĄCY ......................................................................................................................................3

4. WARUNKI GRUNTOWO-WODNE............................................................................................................4 4.1. Warunki geotechniczne ....................................................................................................................................... 4

4.2. Warunki wodne ................................................................................................................................................... 5

4.3. Podsumowanie i wnioski..................................................................................................................................... 5

5. PLAN SYTUACYJNY ...................................................................................................................................6

6. NAWIERZCHNIA .........................................................................................................................................6

7. WYTYCZNE DO WYKONANIA NAWIERZCHNI Z BETONU CEMENTOWEGO..........................8

8. UKSZTAŁTOWANIE WYSOKOŚCIOWE – POCHYLENIA I ODWODNIENIE .............................10

9. ROBOTY ZIEMNE......................................................................................................................................10

SPIS RYSUNKÓW

Rys. nr 1 - Plan sytuacyjny dróg i placów w skali 1:500

Rys. nr 2 - Plan sytuacyjny układu szczelin w nawierzchni z betonu cementowego w skali 1:500

Rys. nr 3 - Przekroje podłużne placów w skali 1:50/500

Rys. nr 4 - Przekroje podłużne rowów w skali 1:50/500

Rys. nr 5 - Przekroje normalne w skali 1:100

Rys. nr 6 - Przekroje konstrukcyjne nawierzchni i rowu w skali 1:10

Rys. nr 7 - Przekroje konstrukcyjne szczelin w nawierzchni z betonu cementowego w skali 1:25

Rys. nr 8 - Rysunek typowy wg KPED-01.14



1. PODSTAWY OPRACOWANIA - Dokumentacja Geotechniczna określająca warunki gruntowo-wodne pod projektowany

segment stabilizacji i kompostowania odpadów komunalnych na terenie składowiska odpadów przy ul. Staroprzygodzkiej w Ostrowie Wielkopolskim, marzec 2011r. opracowana przez uprawnionego geologa mgr Waldemara Machowiaka;

- Projekt budowlany placów opracowany przez Grontmij Polska Sp. z o.o.

- Mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:500 z uzbrojeniem podziemnym opracowana w lutym 2011r. przez geodetę uprawnionego mgr inż. Marcina Sobalę;

- Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej nr 430 z dnia 2 marca 1999r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43 z dnia 14 maja 1999r.);

- Katalog typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych GDDP Warszawa 2001r.;

- Norma PN-S-02205:1998 – Drogi samochodowe. Roboty ziemne;

- Norma PN-75/S-965015 – Drogowe i lotniskowe nawierzchnie z betonu cementowego;

- Norma PN-EN 206-1:2003 - Beton cz. 1. Wymiarowanie, właściwości, produkcja i zgodność

- Norma PN-S-96012:1997 – Drogi samochodowe. Podbudowa i ulepszone podłoże z gruntu stabilizowanego cementem;

- Ogólne specyfikacje techniczne GDDKiA D-05.03.04 – Nawierzchnie betonowe;

- Norma PN-B-06250:1988 – Beton zwykły.

2. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA Przedmiotem niniejszego opracowania jest zespół placów tworzących segment stabilizacji kompostowania odpadów komunalnych w systemie pryzmowym na terenie składowiska odpadów przy ul. Staroprzygrodzkiej 121 w Ostrowie Wielkopolskim.

3. STAN ISTNIEJĄCY Teren przeznaczony pod plac obejmuje nieużytek, którego centralną część porastają „samosiejki”.

Teren w granicach opracowania ukształtowany jest na rzędnych od 151,00 m n.p.m. przy północnej granicy działki do 154,70 m n.p.m. na skarpie biegnącej wzdłuż południowej granicy projektowanego placu.

Krawędź końcowego odcinka asfaltowej drogi dojazdowej o szerokości jezdni 6,00 m posadowiona jest na rzędnej 152,07 m n.p.m. w osi drogi.



4. WARUNKI GRUNTOWO-WODNE

4.1. Warunki geotechniczne

Dokumentację geotechniczną dla podłoża projektowanej inwestycji opracowano na podstawie wykonanych 7 otworów badawczych o głębokości 3,0 m i 1 otworu o głębokości 5,0 m.

Plejstoceńskie grunty rodzime występujące w podłożu dokumentowanego terenu ujęto w jedenaście pakietów wydzielając w ich obrębie warstwy geotechniczne o zbliżonych wartościach cech fizyko-mechanicznych. Wyróżnione pakiety charakteryzują się następującymi właściwościami:

- PAKIET I wyróżniono, jako grunty niespoiste wykształcone w postaci piasków drobnoziarnistych i piasków pylastych. W obrębie tego pakietu wyróżniono dwie warstwy geotechniczne:

- warstwa Ia - to grunty niespoiste, piaski drobnoziarniste, średniozagęszczone, o uogólnionym stopniu zagęszczenia ID(n) = 0,4.

- warstwa Ib - to grunty niespoiste, piaski pylaste, średniozagęszczone, o uogólnionym stopniu zagęszczenia ID(n) = 0,5.

- PAKIET II wyróżniono, jako grunty niespoiste wykształcone w postaci piasków średnioziarnistych i piasków średnioziarnistych na granicy piasków drobnoziarnistych. Są to grunty niespoiste, średniozagęszczone, o uogólnionym stopniu zagęszczenia ID(n) = 0,5;

- PAKIET III wyróżniono, jako grunty spoiste wykształcone w postaci pyłów które wg normy PN-81/B-03020 oznaczono symbolem “C” geologicznej konsolidacji gruntu. Są to grunty spoiste, plastyczne o uogólnionym stopniu plastyczności równym IL(n) = 0,4;

- PAKIET IV wyróżniono, jako grunty spoiste wykształcone w postaci piasków gliniastych, które wg normy PN-81/B-03020 oznaczono symbolem “B” geologicznej konsolidacji gruntu. Są to grunty spoiste, miękkoplastyczne o uogólnionym stopniu plastyczności równym IL(n) =0,5;

- PAKIET V wyróżniono, jako grunty spoiste wykształcone w postaci glin piaszczystych, które wg normy PN-81/B-03020 oznaczono symbolem “B” geologicznej konsolidacji gruntu. Są to grunty plastyczne, w obrębie, których wydzielono cztery warstwy geotechniczne:

- warstwa Va - to grunty spoiste plastyczne o uogólnionym stopniu plastyczności równym IL(n) = 0,45;

- warstwa Vb - to grunty spoiste plastyczne o uogólnionym stopniu plastyczności równym IL(n) = 0,37;

- warstwa Vc - to grunty spoiste plastyczne o uogólnionym stopniu plastyczności równym IL(n)= 0,30;

- warstwa Vd - to grunty spoiste plastyczne o uogólnionym stopniu plastyczności równym IL(n) = 0,25.

- PAKIET VI wyróżniono, jako grunty spoiste wykształcone w postaci glin piaszczystych, które wg normy PN-81/B-03020 oznaczono symbolem “B” geologicznej konsolidacji gruntu. Są to grunty twardoplastyczne na o uogólnionym stopniu plastyczności równym IL(n) = 0,12.

W powyższym podziale na warstwy geotechniczne nie uwzględniono nasypów i gleby. Ze względu na zawartość substancji organicznej i niejednorodne właściwości nie mogą one stanowić bezpośredniego podłoża projektowanych obiektów. W otworze nr 5 na głębokości 1,6 m p.p.t. występują pyły. Grunty te mogą wykazywać właściwości tiksotropowe i upłynniać



się podczas prac budowlanych, jeśli zostaną odsłonięte podczas prac ziemnych. Zjawisko upłynniania może wystąpić podczas wykonywania prac ziemnych w czasie, gdy wykop pod fundamenty będzie zalewany wodą (opadową lub gruntową) przy równoczesnej pracy urządzeń mechanicznych (transport samochodowy, zagęszczarki, koparki i inne urządzenia budowlane). Ponieważ pod nasypami i glebami występują piaski, należy założyć, że w miejscu projektowanego obiektu mogła być prowadzona nieuregulowana formalnoprawnie eksploatacja kruszywa. Należy, więc się spodziewać, że miejscami miąższość nasypu może być większa niż stwierdzona w wierceniach.

4.2. Warunki wodne

Dokumentowane podłoże posiada zróżnicowaną budowę geologiczną. Występują tu grunty o charakterze przepuszczalnym i słaboprzepuszczalnym. Grunty przepuszczalne występują pod warstwą gleby i nasypów. Poziom wód gruntowych o zwierciadle swobodnym nawiercono jedynie w otworze nr 5 na głębokości 1 m. Na większości badanego obszaru woda występuje w postaci sączeń w glinach piaszczystych i piaskach gliniastych. Występowanie zwierciadła powoduje podsiąkanie wody w obręb warstwy napinającej zbudowanej z glin piaszczystych. Zwiększenie wilgotności gruntów spoistych wpływa z kolei na ich uplastycznienie do stanu plastycznego i miękkoplastycznego. Szczegółowe wyniki pomiarów przedstawiono w kartach dokumentacyjnych otworów geotechnicznych oraz zestawiono w tabeli poniżej. Należy założyć, że generalnie na badanym obszarze nie występuje pierwszy gruntowy poziom wód. Pojawia się on sezonowo po opadach lub roztopach i jest drenowany w kierunku południowym.

Opisany stan wód gruntowych przyjmuje się, jako średni lub wysoki, zatem w naturalny sposób będzie on podlegać sezonowym wahaniom wynikającym z jednej strony z okresów bezdeszczowych, a z drugiej – z występowania długotrwałych okresów wiosennych roztopów po zimie z dużymi opadami i niskimi temperaturami powodującymi zamarzanie gruntu do kilkudziesięciu centymetrów poniżej powierzchni terenu.

4.3. Podsumowanie i wnioski

Wykonane badania wykazały, że podłoże badanego terenu zbudowane jest z gruntów pochodzenia lodowcowego, wodnolodowcowego i zastoiskowego. Zgodnie z rozporządzeniem (Dz. U. 126/1998 poz. 839) w miejscu lokalizacji projektowanego zakładu pod względem geotechnicznym omawiane podłoże charakteryzuje się generalnie złożonymi warunkami gruntowymi.

Pomimo tego stwierdzone w podłożu grunty mineralne rodzime nadają się do zaprojektowania i posadowienia planowanej inwestycji. Na podstawie wykonanych wierceń i badań oraz przeprowadzonej analizy istniejących warunków gruntowo-wodnych podłoża wynikają następujące wnioski i zalecenia dotyczące wykonania prac ziemnych:

1. Wykonanie prac ziemnych w warunkach płytko występujących sączeń wody o napiętym zwierciadle związane będzie z koniecznością zapewnienia odpowiedniego odwodnienia umożliwiającego bezpieczne prowadzenie prac fundamentowych jeśli poziom posadowienia będzie głębszy niż 0,4 m p.p.t.

2. Wykopy należy zabezpieczyć przed zalaniem wodą opadową i ograniczyć dopływ wody gruntowej podczas pracy maszyn budowlanych powodujących drgania przenoszone przez podłoże. W podłożu występują grunty tiksotropowe, które mogą się upłynniać.

3. Zwraca się uwagę, by w trakcie wykonywania robót ziemnych uwzględnić specyficzne właściwości glin piaszczystych i piasków gliniastych, które na skutek zmian wilgotności (nawodnienia, przemarzania bądź drgań) mogą pogorszyć swoje parametry



fizycznomechaniczne, tj. ulec dalszemu uplastycznieniu, co w konsekwencji spowoduje osłabienie ich nośności.

4. W przypadku prowadzenia robót ziemnych w warunkach przekroczonej wilgotności optymalnej istnieje możliwość uplastycznienia gruntów spoistych poprzez pracę sprzętu mechanicznego (drgania) – w takiej sytuacji zaleca się ostatnie 20 cm wykopu wykonać ręcznie, przystępując jednocześnie do zabezpieczenia jego dna. Ze względu na odpowiednią ochronę dna wykopu fundamentowego zgodnie z zaleceniami pkt. 2.4 a) i b) normy PN-81/B 03020, uplastyczniony fragment podłoża należy wybrać i zastąpić chudym betonem.

5. Wykonanie robót ziemnych powinno być prowadzone pod stałym nadzorem geotechnicznym. Ponieważ badany obszar leży na podłożu zaburzonym glacitektonicznie wyinterpretowany z przekrojów geologicznych układ warstw geotechnicznych może być bardziej skomplikowany. Nadzór geotechniczny powinien sprawdzić makroskopowo czy grunty występujące we wykopach pod fundamenty posiadają parametry zgodne z dokumentacja geotechniczną. W przypadku stwierdzenia gruntów o słabszych parametrach należy zabezpieczyć wykop, wstrzymać roboty ziemne i przedstawić uzyskane parametry projektantowi w celu sprawdzenia czy założenia projektowe zostaną spełnione.

6. W podłożu nie stwierdzono do głębokości przemarzania występowania gruntów wysadzinowych.

5. PLAN SYTUACYJNY Projektowany zespół placów nawiązano sytuacyjnie i wysokościowo do końcowego odcinka drogi dojazdowej oraz do istniejącego terenu od strony wschodniej.

Zaprojektowano:

− plac manewrowy z płytą rozładunkową o wymiarach 47,50 m x 40,00 m nawiązany do końcowego odcinka istniejącej drogi. Przy północno zachodniej krawędzi placu usytuowano kontener socjalno-biurowy. Równolegle do północnej krawędzi placu w odległości 5,00 m zaprojektowano zbiornik retencyjny ścieków technologicznych;

− plac o wymiarach 153,50 m x 61,50 m pod intensywną stabilizację (kompostowanie) odpadów – etap I oraz dojrzewanie stabilizatu – etap II;

− plac o wymiarach 30,00 m x 20,000 m pod doczyszczanie stabilizatu – etap III usytuowany przy wschodniej krawędzi placu podstawowego.

Jezdnię drogi dojazdowej nawiązano dwoma łukami krawężnikowymi o promieniach R = 10,00 m i 9,00 m do krawędzi placu manewrowego.

Przy kontenerze oraz przy studni ssawnej zaprojektowano chodniki szerokości 1,50 m i 3,00 m.

Dodatkową umocnioną płaszczyznę o wymiarach 4,00 m x 6,75 m przewidziano pod kontener.

6. NAWIERZCHNIA Na placach zaprojektowano nawierzchnię z betonu cementowego o przekroju konstrukcyjnym dla kategorii obciążenia ruchem KR2 (ok. 112 Mg/dobę) przy grupie nośności podłoża G3 zgodnie z Rozporządzeniem Nr 430 Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca



1999r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43 z dnia 14 maja 1999r.).

Przekrój konstrukcyjny nawierzchni:

− 20 cm – warstwa ścieralna z betonu cementowego napowietrzonego klasy B37/45 W8F150 ułożona na dwóch warstwach folii grubości 0,3 cm. Niedopuszczalne jest pozostawienie załamań w powierzchni folii. Mogą one doprowadzić do zaburzenia przebiegu naprężeń wewnętrznych i w konsekwencji do powstania niekontrolowanych rys i pęknięć w płytach;

− 15 cm – podbudowa z gruntu stabilizowanego spoiwem hydraulicznym o Rm - 5,0 MPa wykonana zgodnie z normą PN-S-96012:1997 – „Drogi samochodowe. Podbudowa i ulepszone podłoże z gruntu stabilizowanego cementem”.

− 15 cm – warstwa wzmacniająca z gruntu stabilizowanego spoiwem hydraulicznym o Rm - 5,00 MPa wykonana zgodnie z normą PN-S-96012:1997 – „Drogi samochodowe. Podbudowa i ulepszone podłoże z gruntu stabilizowanego cementem”.

Sprawdzenie warunku mrozoodporności konstrukcji nawierzchni dla kategorii obciążenia ruchem KR2 przy grupie nośności podłoża G3 i głębokości przemarzania H = 0,80 m

Łączna rzeczywista grubość konstrukcji nawierzchni z betonu cementowego i ulepszonego podłoża wynosi:

20 + 15 + 15 = 50 cm

Wymagana grubość konstrukcji nawierzchni i ulepszonego podłoża przy głębokości przemarzania H = 0,80 m, zgodnie z tabelą nr 11 Katalogu Typowych Konstrukcji Nawierzchni i Sztywnych powinna wynosić:

0,80 x 0,55 = 44 cm

Warunek mrozoodporności konstrukcji nawierzchni jest spełniony.

Wtórny moduł odkształcenia E2 powinien wynosić:

− na powierzchni nasypu z piasku średnioziarnistego E2 = 80 MPa

− na powierzchni wykopu w gruntach niespoistych E2 ≥ 80 MPa

− na powierzchni dna wykopów w gruntach spoistych E2 ≥ 60 MPa

− na powierzchni podbudowy E2 ≥ 200 MPa

Krawędzie nawierzchni obramowano krawężnikiem betonowym o wymiarach 15x30x100 cm ustawionym na ławie z oporem z betonu klasy C12/15 wystającym 12 cm ponad nawierzchnię placów.

Na łukach R = 10,00 m i 9,00 m ustawić krawężniki łukowe R = 9,00 m.

Na chodnikach zaprojektowano nawierzchnię z betonu cementowego o przekroju konstrukcyjnym:

− 15 cm – beton cementowy napowietrzony klasy C37/45 W8F150 ułożony na dwóch warstwach folii grubości 0,3 cm;

− 15 cm – podbudowa z gruntu stabilizowanego spoiwem hydraulicznym o Rm = 5,0 MPa;



− min. 30 cm – warstwa mrozoochronna z pospółki 0/31,5 mm zagęszczona do wskaźnika Is = 1,00 i wtórnego modułu odkształcenia E2 = 100 MPa

7. WYTYCZNE DO WYKONANIA NAWIERZCHNI Z BETONU CEMENTOWEGO Skład mieszanki betonowej należy zaprojektować zgodnie z wytycznymi zawartymi w KATALOGU TYPOWYCH NAWIERZCHNI SZTYWNYCH opracowanym przez Instytut Budowy Dróg i Mostów – Warszawa 2001r. oraz zgodnie z normą PN-EN-206-1:2003.

Zawartość cementu określona na zarobach próbnych nie powinna być mniejsza niż 350 K/m3 przy współczynniku W/C mniejszym niż 0,45. Domieszkę napowietrzającą należy ustalić doświadczalnie tak, aby zawartość powietrza spełniała wymagania podane w tablicy 5 Katalogu Typowych Konstrukcji Nawierzchni Sztywnych.

Bezpośrednio po zagęszczeniu podbudowę należy pokryć dwoma warstwami folii 0,3 mm. Warstwę jezdną układać nie wcześniej niż po 7 dniach twardnienia podbudowy w temperaturze nie niższej niż 15°C.

Konsystencja mieszanki betonowej musi być dostosowana do technologii wykonywania nawierzchni.

Zagęszczanie masy betonowej w nawierzchni powinno być rozpoczęte nie później niż przed upływem 30 min. przy temperaturze powietrza powyżej 20°C, a przy temperaturze niższej niż 20C nie później niż przed upływem 1 godz. Licząc od czasu dodania wody do masy betonowej. Masę betonową zagęszczać wibratorami.

Bezpośrednio po wykończeniu powierzchni betonu, nawierzchnię pokryć preparatem powłokowym zabezpieczającym beton przed utratą wody. Czynność tą wykonuje się bezpośrednio po wykończeniu powierzchni betonu gdy przestaje on lśnić, przyjmując matowo-wilgotny wygląd. W zależności od pogody moment ten następuje po upływie 0,5 – 2 godzin od chwili wbudowania mieszanki betonowej. Preparatem powłokowym należy również pielęgnować boczne powierzchnie płyt.

W przypadku występowania temperatury powietrza powyżej 25°C lub silnego wiatru pielęgnację betonu należy przedłużyć do 14 dni.

Do wykonania pierwszych nacięć w nawierzchni przystąpić w zależności od temperatury otoczenia, w czasie od 6 do 30 godzin. Drugie poszerzające nacięcie wykonuje się w terminie późniejszym, gdy beton osiągnie wytrzymałość powyżej 10 MPa.

Jako podstawowe zaprojektowano w nawierzchni betonowej szczeliny skurczowe pozorne w odstępach od 4,00 m do 4,57 m.

Wzdłuż krawężników i murów oporowych należy wykonać szczeliny skurczowe pełne poprzez nałożenie powłoki z asfaltu upłynnionego lub emulsji asfaltowej na powierzchni bocznej krawężnika i muru oporowego.

Szczeliny skurczowe pełne (konstrukcyjne) należy także wykonywać na powierzchni styku wykonanych płyt wzdłuż kolejnych pasm roboczych jeżeli przerwa w betonowaniu trwała dłużej niż jedną godzinę.

Na planie sytuacyjnym układ szczelin zaznaczono kolorem czerwonym.



Zaleca się wykonywanie poszczególnych dziennych działek roboczych w odstępach od 20,00 m do 30,70 m tak, aby szczeliny skurczowe pełne przebiegały w hm 0+20,00; 0+40,00; 0+70,70; 1+01,40; 1+32,10 i 1+62,80.

Szczeliny skurczowe pozorne formować w dwóch etapach:

− pierwsze cięcie o szerokości 3 mm i głębokości 70 mm; − drugie cięcie (poszerzające) wykonane w stwardniałym betonie co najmniej po

7 dniach twardnienia betonu.

Wymiary szczelin wynoszą: 10 mm szerokość i 30 mm głębokość

Szczeliny skurczowe wypełnić sznurem uszczelniającym – kordem o średnicy o 25% większej od szerokości szczeliny. Boki szczeliny należy osuszyć i zagruntować. Górną część szczeliny wypełnić zalewą drogową odporną na działanie węglowodorów.

Mieszanka na warstwę jezdną powinna być tak zaprojektowana, by spełniała warunek maksymalnej szczelności i optymalnej urabialności przy niskim wskaźniku W/C.

Do mieszanki betonowej należy użyć grysów granitowych o wymiarze ziaren do 31,5 mm chemicznie czystych pochodzących z surowca skalnego o wysokich właściwościach wytrzymałościowych. Piasek stosowany do betonu nawierzchniowego powinien zawierać w swoim składzie czyste ziarna kwarcowe o ostrych krawędziach. Wskazany jest piasek rzeczny. Piasek powinien być badany przy każdej dostawie.

Maksymalny czas transportu mieszanki betonowej powinien mieścić się w granicach od 16 do 90 minut, w zależności od środków transportu, konsystencji mieszanki i jej temperatury.

Temperatura dostarczonej mieszanki nie powinna być wyższa od 30°C i nie niższa od 5°C.

Nawierzchnia betonowa nie powinna być wykonywana gdy temperatura powietrza jest niższa niż 5°C i nie wyższa niż 25°C.

Dopuszcza się wykonywanie nawierzchni betonowej w temperaturze powietrza powyżej 25°C pod warunkiem, że temperatura mieszanki betonowej nie przekroczy 30°C. W przypadkach koniecznych dopuszcza się wykonywanie nawierzchni betonowej w temperaturze powietrza poniżej 5°C pod warunkiem stosowania zabiegów specjalnych pozwalających na utrzymanie temperatury mieszanki betonowej powyżej 5°C przez okres co najmniej 3 dni.

Różnica temperatur pomiędzy podbudową z chudego betonu a układaną mieszanką betonu nie może przekraczać 12°C.

Kontrolę konsystencji mieszanki oraz zawartość powietrza należy przeprowadzać 3 razy w ciągu zmiany roboczej. Na bieżąco w wykonawstwie należy kontrolować stan warstwy przypowierzchniowej.

Harmonogram wykonania robót betonowych powinien przewidywać zakończenie robót w połowie września.

Prowadzenie robót w okresie opadów deszczu nie powinno mieć miejsca.

Wcześniej wykonane stosunkowo słabe nawierzchnie należy osłonić przed erozją wodną folią układaną na zakład w kierunku spadku płyty, ewentualnie daszkami. Daszki mogą również służyć do ochrony nawierzchni przed nadmierną radiacją słoneczną powodującą szybkie odparowanie wody z nawierzchni.



8. UKSZTAŁTOWANIE WYSOKOŚCIOWE – POCHYLENIA I ODWODNIENIE Projektowane place nawiązane do nawierzchni istniejącej drogi dojazdowej ukształtowano na rzędnych od 151,80 m n.p.m. do 152,39 m n.p.m.

Płaszczyznom poszczególnych placów nadano pochylenia poprzeczne = 0,6%, zbliżone do minimalnych w celu maksymalnego ograniczenia wymywania z hałd przez wodę opadową drobnych cząstek materiału.

Wypadkowe pochylenia nawierzchni placów w kierunku ścieków odprowadzających wodę do rowu wynoszą 0,8%.

Ścieki o szerokości 0,80 m i pochyleniu = 2% wykonać z betonu cementowego jak nawierzchnia obramowane obrzeżem betonowym o wymiarach 8 x 30 x 100 cm wystającym 12 cm ponad dno.

Wzdłuż północnej krawędzi placów zaprojektowano szczelne rowy o głębokości od 0,30 m do 0,93 m długości 125,50 m i 28,00 m z dnem o szerokości 0,40 m odprowadzające wodę opadową poprzez osadniki do zbiornika retencyjnego ścieków technologicznych.

Dno i skarpy rowu uszczelnić betonem cementowym napowietrzonym klasy C37/45 W8F150, jak na nawierzchnię placów lecz o grubości 12 cm ułożonym na podbudowie grubości 15 cm z piasku stabilizowanego cementem o Rm = 5,0 MPa.

Na podbudowie ułożyć 2 warstwy folii jak pod nawierzchnie placów i chodniki.

W odstępach od 0,75 m do 1,50 m w dnie i w skarpach wykonać szczeliny skurczowe pozorne (i pełne w miejscach przerw roboczych).

9. ROBOTY ZIEMNE Z całej powierzchni terenu przewidzianej pod zabudowę należy usunąć przypowierzchniową warstwę ziemi roślinnej i nasypów niekontrolowanych o miąższości od 0,10 m do 0,80 m.

Pod większość placów należy wykonać nasypy o wysokości do 1,00 m.

Wykopy o głębokości do 2,60 m należy wykonać wzdłuż południowej krawędzi placu, gdzie płaszczyzna placu wcina się w istniejący teren.

Wykopy korytowe wystąpią także na części powierzchni placu manewrowego przyległej do istniejącej drogi.

Dolną część nasypów wykonać z piasku drobnego i średniego uzyskanego z wykopów. W przypadku niedoboru gruntu na nasypy górną część nasypów wykonać z dowiezionego piasku średnioziarnistego o wskaźniku różnoziarnistości U ≥ 6 lub z pospółki o U ≥ 5 i wskaźniku piaskowym Wp ≥ 40.

Podłoże pod nasypy zagęścić walcami aż do otrzymania wskaźnika zagęszczenia Is = min. 0,92 i wtórnego modułu odkształcenia E = 40 MPa.

Nasypy uformowane spycharkami zagęścić ciężkimi walcami wibracyjnymi przy optymalnej wilgotności warstwami w poziomie, aż do otrzymania wskaźnika zagęszczenia Is = 1,00.

Część ziemi roślinnej pozostawić na tymczasowych hałdach.

Po zakończeniu robót drogowych powierzchnie skarp oraz pas zieleni za rowem pokryć warstwą ziemi roślinnej pobraną z hałd o grubości 15 cm na skarpach i 25 cm na pasie i obsiać mieszanką traw.

Roboty ziemne wykonywać zgodnie z normą PN-S-02205:1998 – „Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania”.



Uwagi:

1. Przed przystąpieniem do podstawowych robót nawierzchniowych wykonać odcinek próbny o powierzchni min. 400,0 m2.

2. Wszystkie warstwy nawierzchni należy układać przy zachowaniu równości podłużnej i poprzecznej zgodnie z warunkami technicznymi, jakim powinny odpowiadać jezdnie. Nierówności nawierzchni mierzone łatą 4-metrową nie mogą przekraczać = 6 mm.

3. Rzędne wysokościowe nawierzchni powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ±1,5 cm.

4. Spadki nawierzchni powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ±0,2%.

5. Grubość nawierzchni powinna być zgodna z dokumentacją projektową z tolerancją od 0 do 0,5%

Ogółem zaprojektowano:

12.000,0 m2 nawierzchni z betonu cementowego

47,0 m2 chodnika z betonu cementowego

432,0 m2 powierzchni dna i skarp z betonu cementowego

7,0 mb ścieku z betonu cementowego

Documents

PROJEKT SEGMENTU STABILIZACJI/ KOMUNALNYCH W …mzo.com.pl/przetargi/11-08-24/zalacznik15.pdf · - Norma PN-S-02205:1998 – Drogi samochodowe. Roboty ziemne; - Norma PN-75/S-965015