KODIRANJE KARAKTERA, KODNE SHEME

Predstavljanje raznih tipova informacija (tekstualne, grafičke)

Osim numeričkih podataka, u memoriju računara zapisujemo i tekst, odnosno tekstualne podatke.

Iste zapisujemo u obliku niza znakova, pri čemu se svakom znaku pridružuje odgovarajući jedinstveni kod, odnosno odgovarajuća kombinacija jedinica i nula.

U početku su razni proizvođači računara koristili vlastite kodove, to jest načine pretvaranja slova, brojeva i posebnih znakova u binarni oblik pa se podaci s jednog računara nisu mogli prenositi na drugi.

Da bi se rešio problem nekompatibilnosti, uveden je normirani kod za razmenu informacija koji je definisao način na koji se slova, brojevi i posebni znakovi pretvaraju u binarni oblik prihvatljiv računaru.

Dobio je naziv ASCII kôd (engl. American Standard Code for Information Interchange, što prevodimo kao Američki standardni kôd za razmenu informacija).

ASCII kASCII kôôddZa prikaz svakog znaka koristi se

7 bitova. Tako se može prikazati: 27 = 128 različitih znakova.

Postoje i novije norme nastale od ASCII-ja, a napravljene su kada se javila potreba za kodiranjem više od 256 simbola i znakova.

UnicodeUnicodeUnicode je danas najviše

upotrebljavana moderna norma koja je nastala kao proširenje ASCII-ja na još jedan bajt, čime se dobila mogućnost kodiranja 65536 znakova (256 · 256).

Sadrži tablice za sva slova (s raznim kvačicama i crticama) za sve jezike sveta osim za posebne abecede (npr. kineske).

Predstavljanje grafičkih Predstavljanje grafičkih informacijainformacijaSlike na računaru mogu da se

predstave na dva načina:◦Rasterski◦Vektorski

RRasterski prikaz slikeasterski prikaz slike Slika se predstavlja pomoću piksela tj. tačaka. Ovakav

način predstavljanja slike je moguć kada se zna da je ljudsko oko nesavršeno. Pored tromosti, ljudsko oko ima i osobinu da ne može da primeti veliku gustinu tačaka, već ih smatra kompaktnom celinom, što je iskorišteno u predstavljanju slike. Kao što je rečeno slika se predstavlja tačkasto, a svaki piksel (tačka) se kodira u zavisnosti koje je boje. Stvar se pojednostavljuje ako se radi o crno-beloj slici, jer za kodiranje piksela koristimo samo jedan bit (npr. crno-1 i belo-0). Kod slika u boji za svaku od osnovnih boja (crvena, zelena,

plava eng. RGB -red green, blue) potrebno je 8 bita, ukupno 3*8 = 24 bita po elementu slike. Boje se dobivaju kombinacijom 28=256 intenziteta osnovnih boja. Jasno, možemo zaključiti da ako imamo gušće tačke da je tada slika kvalitetnija, a ako su tačke ređe tada je slika lošijeg kvaliteta.

Za opisivanje najmanjeg kvaliteta slike koristi se pojam rezolucija slike koja predstavlja broj piksela po kvadratnom inču (1 inch = 2,54 cm).

RRasterski prikaz slikeasterski prikaz slike

Primer slike sa rezolucijom od 72dpi i 300dpi(dpi – “dots per inch”, tačaka po inču)

Vektorski prikaz slikeVektorski prikaz slikeVektorski prikaz slike sastoji se od pravih

i krivih linija koje su definisane matematički, vektorima i funkcijama. Npr. guma bicikla je vektorska grafika matematički definisana krugom određenog prečnika, pozicije i boje.

Objekte na slici možemo pomerati, menjati im veličinu ili boju bez straha da ćemo izgubiti na kvalitetu grafike.

Vektorska grafika ne zavisi od rezolucije – može biti prikazana u bilo kojoj veličini i odštampana u bilo kojoj rezoluciji bez gubljenja detalja ili pojave mrlja. Najčešće se koristi za prikaz tehničkih crteža.

Razlika – rasterska i Razlika – rasterska i vektorska grafikavektorska grafika

Rasterski prikaz slike

Vektorski prikaz slike