Portland pandit (HINDU PRIEST, PORTLAND, …portlandpandit.com/pdf/Stuti_Chalisa/ShivMahimanStrotam.pdfPORTLAND PANDIT (HINDU PRIEST, PORTLAND, OREGON, USA) PORTLAND PANDIT (HINDU

PORTLAND PANDIT (HINDU PRIEST, PORTLAND, OREGON, USA)

PORTLAND PANDIT (HINDU PRIEST, PORTLAND, OREGON| WWW.PORTLANDPANDIT.COM | [email protected]

शिवमहिमनः सतोतर महिमनः पार त परमववदषो यजञसदिी सतततरबरहमादीना मवप तदवसननासवतय गिरः । अथावाचयः सवरः सवमततपररणामगि िणन ममापयषः सतोतर िर तनरपवादः पररकरः ॥१॥

mahimnah param te parama vidusho yadya sadrishi

stutir brahma dina mapi tadava sannastvayi girah,

atha vacyah sarvah svamati parinam avadhi grinan

mamapyeshah stotre hara nirapavadah parikarah

તમારો ના જાણ પરણ મહિમા ત સતતત કર, ન િો યોગય ત તો સતતત વયરથ બરહમાની પણ છ;

અન જો પોતાની મતત મજબ ગાવાન તમન, ગણો સાર તો તો, અનચિત નથી ગીત મજ આ ॥ ૧ ॥

૧. પરભો ! તમારા ગણ ગાવાન આજ આવયો છ. તમારા મહિરન પગતથયો ઉભો ઉભો તમારા કોહિ કામસિર રપન

જોઈ રહયો છ. કિલ મગલ, કિલ સિર, અનપમ છ તમાર રપ ! કોહિ કોહિ સયય ઊગ, કોહિ કોહિ કામિવ આવ તોય

તની સરખામણી કરી ના શક. તમારી આખમા જ મધરતા છ, શાતત છ, કરણા છ, કોહિ કોહિ િદર ઊગ તોય તની સરખામણી ના કરી શક ! વસત પોત આવ તોય તમારા શરીરની જ સવાસ છ તન સજી ના શક. એવ છ તમાર રપ.... તમાર સૌનિયય ન માધયય !!

ન તમારો મહિમા ? મિાન મિાન ઋતિઓ, પહિતો ક યોગીઓ પણ ત મહિમાન પામી શકયા નથી; તો હ તો કમ જ

પામ ? પણ માર મન તો તમારી સતતત કરવા નાિી રહ છ. શ તમારા મહિમાન પરોપરો ના જાણ ત તમારી સતતત

કરી ના શક ? તો તો પછી બરહમા જવાએ પણ તમારી સતતત કરી છ ત નકામી સમજવી પિ. પરત હ તો માન છ ક

પોતપોતાની બદધિ પરમાણ સૌ સતતત કરી શક છ. પોતાની સમજણ પરમાણની તોતિી ભાિા બોલવાનો બાળકન િક છ.

તમ તો કવળ ભાવ જ જઓ છો; પરમ જ જઓ છો ન તમારા ગણ સાભળી ખશ ન પરસનન બનો છો. એિલ જ હ આ ગીત

ગાઉ છ, તમારી સતતત કર છ. તમન ત ગમશ જ, મારા પરભો, એમ માન છ. પરભો, જય િો, તમારો જય િો; િજારો, લાખો કરોિો વાર જય િો!

१. ि परभ ! बड बड पडित और योिीजन आपक महिमा को निी जान पाय तो म तो एक सािारण बालक ि , मरी कया गिनती ? लककन कया आपक महिमा को प णरतया जान बबना आपकी सततत निी िो सकती ? म य निी मानता कयोकक

अिर य सच ि तो किर रबहमा की सततत भी वयथर किलायिी । म तो य मानता ि कक सबको अपनी मतत अनसार सततत

करन का िक ि । इसशलए ि भोलनाथ ! आप कपया मर हदय क भाव को दख और मरी सततत का सवीकार कर ।

अतीतः पथान तव च महिमा वाड मनसयो रतदववयाव याय चककतमशभित शरततरवप । स कसय सतोतवयः कततववििणः कसय ववषयः पद ववारचीन पततत न मनः कसय न वचः ॥२॥

atitah panthanam tava cha mahima vang-mana-sayor

atad vyavrittya yam chakita mabhi dhatte shrutir api,

http://www.portlandpandit.com/

mailto:[email protected]



sa kasya stotavyah katividha gunah kasya vishayah

pade tvarvachine patati na manah kasya na vacah.

શક તારો જાણી, પરમ મહિમા વાઙમન નિી, કર છ વિો ય, સતતત પણ ભય 'નતત' સવરથી; ગવાય તો કો'થી, સલભ પણ કો'થી શ ગણનો ? ધર રપ તયાર, તજ પરતત વળ વાઙમન છતા ॥૨॥

૨. વાણી અન મનથી ત પર છ એિલ વાણી ન મન તારા મહિમાન જાણી શકતા નથી. એિલ તો વિ પણ જયાર તાર વણયન કરવા બસ છ તયાર આખર ' આ નહિ ત નહિ ' એમ કિીન જ અિક છ. એવો મહિમા કોણ ગાઇ શક ? પામી પણ

કોણ શક ? ન ત કવા ગણનો છ ત પણ કોણ કિી શક ? છતા ત સાકાર બન છ, રપ ધારણ કર છ, તયાર તારા સવરપના ગણગાન ભકતો કર છ. ખરખર એ પરમન જ કારણ છ.

२. ि परभ ! आप मन और वाणी स पर ि ईसशलए वाणी स आपकी महिमा का वणरन कर पाना असभव ि । यिी वजि ि

की वद आपकी महिमा का वणरन करत िए 'नतत नतत' (मतलब य नहि, य भी नहि) किकर रक जात ि । आपकी महिमा और आपक सवरप को प णरतया जान पाना असभव ि, लककन जब आप साकार रप म परकट िोत िो तो आपक भकत

आपक सवरप का वणरन करत निी थकत । य आपक परतत उनक पयार और प जयभाव का पररणाम ि ।

मिसिीता वाचः परमममत तनशमरतवत सतव रबहमननक वा िवप सरिरोववरसमयपदम । मम वता वाणी िणकथनपणयन भवतः पनामीयथनसमन परमथनबविवयरवशसता ॥३॥

madhusfita vachah paramam amritam nirmitavata

stava brahman kim vag api suraguror vismaya padam,

mama tvetam vanim guna kathana punyena bhavatah

punam ityarthe'smin puramathana buddhir vyavasita.

સતવ છ િવોના, ગર પણ શ આશવયય તજન, પરબરહમ મીઠા, અમતમય ત વિ રિીયા; ગણો ગાવાથી આ પતનત મજ વાણી પણ થશ, હ એવ માની ન, સતવ છ તિપરાનાશક તન ॥૩॥

૩. િ પરભો ! િ ઇશવર ! અમતથી ભરલા ન ખબ મીઠા એવા વિની ત રિના કરી છ. પછી તારી સતતત ગમ ત કર તો પણ તન અિબો કયાથી થાય ? ન એિલ જ િવોના ગર બિસપતત તારી સતતત કર છ છતા તન આશચયય થત નથી. તો પછી મારી રિલી સતતતથી તો તન અિબો કયાથી જ થાય? છતા પણ તારા ગણો ગાવાથી મારી વાણી ખરખર પતવિ

થશ એમ માનીન હ આ સતતત કર છ.

३. ि बतरपरानािक परभ, आपन अमतमय वदो की रचना की ि । इसशलए जब दवो क िर, बिसपतत आपकी सततत करत

ि तो आपको कोई आशचयर निी िोता । म भी अपनी मतत अनसार आपक िणानवाद करन का परयास कर रिा ि । म मानता ि कक इसस आपको कोई आशचयर निी िोिा, मिर मरी वाणी इसस अगिक पववतर और लाभाननवत अवशय िोिी ।

तवशचय यतदव जिददयरकषापरलयकत तरयी वसत वयसत ततसष िणशभननास तनष । अभवयानामनसमन वरद रमणीयामरमणी ववित वयोकरोिी ववदित इि क जिगियः ॥४॥





tav aisvaryam yat taj jagad udaya raksa pralaya krit

trayi vastu vyastam tisrishu guna-bhinnasu tanushu,

abhavyanam asmin varada ramaniyam aramanim

vihantum vyakrosim vidadhata ihai ke jadadhiyah.

રિ સષટિ ધાર, પરલય પણ અત ત જ કર, શરીરો તારા છ, િણ વરિ એમ શરતત કિ;

છતા આ સામ ક જિ જન કર સશય ઘણા, ભલ તથી થાય, ખશ જિ જનો, ત નવ ખરા ॥૪॥

૪. ત સષટિન ઉતપનન કર છ, ન તનો નાશ પણ કર છ. તારા શરીર પણ આ રીત બરહમા, તવટણ ન મિશ એવા િણ છ.

વિમા ત કહ છ. આ સાભળીન કિલાક અજઞાની લોકો શકાઓ કર છ ક ઈશવરન ત િણ શરીર િોય ? પણ તવી શકાઓ સાભળીન જ મખય માણસ છ ત જ ખશ થાય છ. ત શકાઓ સાિી નથી.

४. ि परभ, आप इस सनटट क सजनिार ि, पालनिार ि और ववसजरनकार ि । इस परकार आपक तीन सवरप ि – रबहमा, ववटण और मिि तथा आप म तीन िण ि – सव, रज और तम । वदो म इनक बार म जीकर ककया िया ि किर भी अजञानी लोि आपक बार म उटपटाि बात करत रित ि । एसा करन स भल उनि सतनटट शमलती िो, मिर िकककत स

वो मि निी मोड सकत ।

ककशमिः कककायः स खल ककमपायनसतरभवन । ककमािारो िाता सजतत ककमपादान इतत च ॥

अतकयशवयवययनवसरदःसथो ितगियः । कतकोियकानशच नमखरयतत मोिाय जितः ॥५॥

kimihah kimkayah sa khalu kimupayas tribhuvanam

kim-adharo dhata srijati kim-upadana iti cha,

atarkyaish varye tvay ya navasara duhstho hatadhiyah

kutah ko’yam kashchin mukhara yati mohaya jagatah.

કયી ઈચછાથી ન કવણ િતથયાર મિિથી, કયી વસત કાયા સહિત ઘહિયા છ તિભવન ?

તિાર ઐશવયય નવ મન તવિારી કિી શક, છતા તકો એવા જિ જન કર ભાતત કરવા ॥૫॥

૫. કયી ઈચછાથી ન કોની મિિથી ત આ સષટિ રિી છ ? વળી કવ શરીર ધારણ કરીન કયા સાધનથી ત તિભવનની રિના કરી છ ? આ બધા પરશનો તારી મિાન શકકતન લગતા છ ન મનથી તારી મિાન શકકતનો તવિાર થઈ શકતો નથી. છતા પણ મખય માણસો એવા એવા તકય કર છ. તથી તો ઊલટ બીજા માણસોમા ભમણા ઉતપનન થાય છ.

५. ि परभ, म खर लोि अकसर तकर करत रित ि कक य सनटट की रचना कस िई, ककसकी ईचछा स िई, ककन गचजो स उस

बनाया िया विरि विरि । उनका उददशय लोिो म भातत पदा करन क अलावा कछ नहि । सच प छो तो य सभी परशनो क

उतर आपकी हदवय िनकत स जड ि और मरी सीशमत िनकत स उस बया करना असभव ि ।

अजनमानो लोकाः ककमवयववतोिवप जिता । मगिटठातार कक भवववगिरनादय भवतत ॥

अनीिो वा कयारद भवनजनन कः पररकरो । यतो मदासवा परयमरवर सिरत इम ॥६॥

ajanmano lokah kimavayava vanto'pi jagata

madhisthataram kim bhava vidhira na dritya bhavati,





anisho va kuryad bhuvana janane kah parikaro

yato mandastvam pratyamaravara samsherata ime.

બન િવી આવ, જગત કિી કતાયતવણ અિા ? ન િોય કો' આહિ જગન, પરભ િ િવ સહના ! વળી બીજો કોઈ પરભ તવણ રિી આ જગ શક ? કર શકા તારી, મરખજન ત તો સહય છ ॥૬॥

૬. કોઈ પણ કતાય ના િોય તો આવ જગત કિી બની શક ખર ? જગતન આહિ ક મળ કારણ તો િોવ જ જોઈએ. ન

પરભ તવના જગતનો રિનાર બીજો કોઈ પણ િોઈ શક ખરો ? આ બધ તવિારતા ત છ જ એમ સપટિ સમજાય છ.

એિલ તાર માિ જ શકા કર છ ત સૌ મરખ માણસો જ છ.

६. ि परभ, आपक बबना य सब लोक (सपत लोक – भ : भव: सव: मि: जन: तप: सय) का तनमारण कया सभव ि ? य

जित का कोई रचतयता न िो, एसा कया ममककन ि ? आपक अलावा ईस सनटट का तनमारण कौन कर सकता ि भला ?

आपक अनसतव क बार कवल म खर लोिो को िी िका िो सकती ि ।

तरयी साखय योिः पिपततमत वटणवशमतत परशभनन परसथान परशमदमदः पथयशमतत च । रचीना वगचतरया दजकहटलनानापथजषा नणामको िमय सवमशस पयसामणरव इव ॥७॥

trayi sankhyam yogah pasupati matam vaishnavamiti

prabhinne prasthane paramidamadah pathyam iti cha,

ruchinam vaichitrya drijukutilana na pathajusham

nrinameko gamya stvam asi payasam arnava iva.

મતો સાખય યોગ, પશપતતમત વટણવમત, વળી વિ માગય, તવતવધ પથ છ ઉનનતત તણા; સવીકાર છ લોકો રચિ મજબ લાગ પરમ ત, તન પિોિ છ સૌ પથ જલતધ ન જમ જલ સૌ ॥ ૭ ॥

૭. તન પિોિવાના કિકિલા રસતા છ ? સાખયમત, વટણવમત ન શવમત; તમજ વિમાગય ન યોગમાગય તારી પરાપતતના જિા જિા રસતા છ. તન જ ઠીક લાગ, પોતાની રચિ પરમાણ જ ઉતતમ લાગ, ત માગ ત િાલ છ, પરત બધી જ જાતના પાણી જમ િહરયામા મળ છ તમ બધી જ જાતના માગયથી તારી પરાપતત થઈ શક છ.

७. ि परभ ! आपको पान क शलए अनगिनत मािर ि - साखय मािर, वटणव मािर, िव मािर, वद मािर आहद । लोि अपनी रगच क मताबबक कोई एक मािर को पसद करत ि । मिर आखखरकार य सभी मािर, जस अलि अलि नहदयो का पानी बिकर समदर म जाकर शमलता ि वस िी, आप तक पि चत ि । सचमच, ककसी भी मािर का अनसरण करन स आपकी परानपत िो सकती ि ।

मिोकषः खडवाि परिरनजन भसम िखणनः कपाल चतीय तव वरद ततरोपकरणम । सरासता तामवि दितत त भव दवभ परखणहिता नहि सवामाराम ववषयमितटणा भमयतत ॥८॥

mahoksah khatvangam parashurajinam bhasma faninah

kapalam chetiyat tava varada tantra upakaranam,

surastam tamriddhim dadhati tu bhavad bhru pranihitam

na hi svatma-ramam vishaya mriga-trishna bhramayati.





કિાિી ન િમય, બળિ તજ છ તમલકત અન, શરીર છ ભસમ, સરપ, કરમા ખતપર ખર ;

ધયાય દરષટિપાત, પરમસખ ત િવગણન, રમ જ આતમામા તવિય નવ તન ભમ કર ॥ ૮ ॥

૮. તાર ઐશવયય એિલ બધ અપાર છ ક ફકત દષટિપાતથી ત િવોન અનક જાતના ભોગ ન સખના સાધન ધરી િીધા છ. પણ તારી તટણા તો છક મરી ગઈ છ. ન તથી જ ત તારી પાસ તિશળ, વયાઘરિમય, પોહઠયો, સાપ ન ખતપર તમજ

શરીર પર ભસમ રાખી છ. આ પરથી સમજાય છ ક જન આતમાનો આનિ મળયો છ ત તવિયી પિાથોમા ફસાતો નથી.

८. ि परभ, आपन कवल एक दनटटपात स दविण को सवर भोि-सख स सपनन कर हदया, मिर अपन शलए कया छोिा ?

शसिर कलिािी, बल, वयाघरचमर, िरीर पर भसम तथा िाथ म खपपर (खोपडी) ! इसस य िशलत िोता ि कक जो आमानद

म लीन रिता ि वो ससार क भोिपदाथो म निी ि सता ।

धरव कनशचसव सकलमपरसवदवधरवशमद परो धरोवयाधरोवय जितत िदतत वयसतववषय । समसतिपयतनसम नपरमथन तववरनसमत इव सतवनजहरशम वा न खल नन िटटा मखरता ॥९॥

dhruvam kaschit sarvam sakalam aparastva dhruvam idam

paro dhrauvya dhrauvye jagati gadati vyasta vishaye,

samaste’pye tasmin puramathana tair vismita iva

stuvan jihremi tvam na khalu nanu dhrishta mukharata.

કિ છ કોઈ આ જગત સત ન કો' અસત ક, અતનતય ન તનતય, ઉભયતવધ કોઈ જન કિ ;

તવવાિ અજાઈ શરમ ગણ ગાતા નવ તન, બતાવ છ દટિ મજ પરખર વાિાળપણ ત ॥ ૯ ॥

૯. તતવજઞાનન સમજાવનારા જ જ ગરથો છ તમાથી કોઈ જગતન સતય ક તનતય કિ છ તો કોઈક તન અસતય અન

અતનતય માન છ. પરત આ બધા જિા જિા વાિ છ; ન ત તારા ભકતન આજી શકતા નથી. તારો ભકત તો િણ કાળમા ન તન જ સતય સમજ છ. આ બધા તતવજઞાનના વાિ જાણયા છતા તારો ભકત તારી ભકકતમા આનિ માન છ; ન મન

પણ તવો આનિ લાગ છ. ભલ આન કોઈ માર વાિાળપણ (વધાર પિત બોલવાપણ ) કિ, પણ આ સતય જ છ.

९. ि परभ, कोई किता ि कक य जित सय ि, तो कोई किता ि य असय और अतनय ि । लोि जो भी कि, आपक

भकत तो आपको िमिा सय मानत ि और आपकी भनकत म आनद पात ि । म भी उनका समथरन करता ि , चाि

ककसीको मरा य किना जयादा लि, मझ उसकी परवाि निी ।

तवशवय यना दवयदपरर ववररगचिररररिः पररचछत याता वनलमनलसकिवपषः । ततो भनकतशरिा भरिरिणदवभया गिररि यत सवय तसथ ताभया तव ककमनवनतन िलतत ॥१०॥

tav-aisvaryam yatnad yadupari virinchir-hari-radhah

paricchettum yata vanala manala skandha vapushah,

tato bhakti sraddha bhara-guru-grinad-bhyam Girisha yat

svayam tasthe tabhyam tava kim anuvrittir na falati.





બની અકગનસથભ, ચગરીશરપ જયાર ધહરય ત, મથયા બરહમા તવટણ ઉભય પણ માપી નવ શકયા ; પછી જયાર શરધધાભગતત ઉર ધારી સતતત કરી, બતાવય ત રપ; તજ ભગતત ના તનટફળ જતી ॥ ૧૦ ॥

૧૦. બરહમા ન તવટણ વચિ એકવાર તવવાિ થયો ક બનમા મોિો કોણ, તયાર િ પરભ ! તમ અકગનસથભન રપ લઈન ત

બનની સામ પરગિ થયા. બરહમા ન તવટણ બન પોતપોતાના બળન બતાવવા તમારા એ શરીરન માપવા માિયા, પરત

કોઈ માપી ન શકયા. અત િતાશ થઈન ત બન તમારી સતતત કરવા માિયા તયાર તમ પરસનન થયા. ખરખર, કોઈ સાિા હિલથી તમારી સતતત કર ન તમ પરસનન ના થાવ એ કિી બનત જ નથી.

१०. ि परभ ! जब रबहमा और ववटण क बीच वववाद िआ की दोनो म स कौन मिान ि, तब आपन उनकी परीकषा करन क

शलए अनननसतभ का रप शलया । रबहमा और ववटण - दोनोन सतभ को अलि अलि छोर स नापन की कोशिि की मिर वो नाकाशमयाब रि । आखखरकार अपनी िार मानकर उनिोन आपकी सततत की, नजसस परसनन िोकर आपन अपना मल

रप परकट ककया । सचमच, अिर कोई सचच हदल स आपकी सततत कर और आप परकट न िो एसा कभी िो सकता ि

भला ?

अयनादापादवय बतरभवनमवरवयततकर दिासयो यदवबाि नभन रणकिपरविान । शिरःपदमशरणी रगचतचरणाभोरिबलः नसथरायासवदभकत नसतरपरिर ववसि नजरतशमदम ॥११॥

ayatnada padya tribhuvanam-avaira vyatikaram

dashasyo yad bahu nabhrita ranakandu paravashan,

shirah padma-sreni rachita charanam bhoruhabaleh

sthirayas tvad bhaktes tripurahara visfurjitam idam.

રહયો ના કો' વરી તિભવન મિી રાવણતણો, મળી સષટિ બાહ લિત લિવા આતર રહયા; ધયાા તાર પાય કમલરપમા શીશ સઘળા, િતી તની ભકકત દરઢ, ફળ મળય તન પરભ આ ॥ ૧૧ ॥

૧૧. તમારો પરમ ભકત રાવણ તમારી પજા કરતો િતો તયાર કમળન બિલ પોતાના નવ મસતકન તણ તમાર િરણ

ધયાય. જયાર િસમ મસતક કાપીન ધરવા જતો િતો તયાર તરત જ તમ પરગિ થયા ન તન વરિાન આતયા. આ

વરિાનના પરતાપથી જ રાવણ રણમા તવજયી થયો છ, અન તિભવનનો સવામી બનયો છ. તમારી કસથર ન દઢ

ભકકતન આ પહરણામ છ.

११. ि बतरपरानािक ! आपक परम भकत रावण न पदम की जिि अपन नौ-नौ मसतक आपकी प जा म समवपरत कर हदय । जब वो अपना दसवा मसतक काटकर अपरण करन जा रिा था तब आपन परकट िोकर उसको वरदान हदया । य वरदान

की वजि स िी उसकी भजाओ म अत ट बल परकट िआ और वो तीनो लोक म ितरओ पर ववजय पान म समथर रिा । य

सब आपकी दढ भनकत का नतीजा ि ।

अमटय वसवा समगिितसार भजवन बलाकलासिवप वदगिवसतौ ववकरमयतः । अलभयापाताल िपयलसचशलतािटठशिरशस परततटठा परवयया सीदवधरवमपगचतो महयतत खलः ॥१२॥





amushya tvat seva samadhigata-saram bhujavanam

balat-kailase'pi tvadadhivasatau vikramayatah,

alabhya patale pyalasa-chalitan-gustha-shirasi

pratishtha tvayyasid dhruvam upachito muhyati khalah

તિારી ભકકતથી પરમ બલ જ બાહન લભયો; લઈ ત કલાસચગહર ઉિકવા રાવણ મથયો; િલાવયો િસતાગર તજ, ન મળય પાતાલ મિીય;અન સથાન તન, તવભવશઠન મોિ જ કર ॥ ૧૨ ॥

૧૨. રોજ રોજ પજા કરવા કલાસ જવ પિ તના કરતા કલાસન ઉઠાવીન લકામા મક તો રોજ જવ ના પિ એમ

તવિારી રાવણ કલાસન ઉિકવા િાથ ફલાવયો. એ જોઈન પાવયતી ગભરાઈ ગઈ. તના ગભરાિન દર કરવા તમ

તમારા પગના અગઠાન ફકત િલાવયો; તથી ત પાતાલમા પિયો ન તયા પણ રિવા માિ તન સથાન ના મળય. આ

પરથી સમજાય છ ક લચિા માણસન જયાર ખબ બળ ક સપતતત મળ છ તયાર તનો ઉપભોગ કરવામા ત તવવક ખોઈ

બસ છ.

१२. आपकी परम भनकत स रावण अतशलत बल का सवामी बन बठा मिर इसस उसन कया करना चािा ? आपकी प जा क शलए िररोज कलाि जान का शरम बचान क शलए कलाि को उठाकर लका म िाढ दना चािा । जब कलाि उठान क

शलए रावण न अपनी भ जाओ को िलाया तब पावरती भयभीत िो उठी । उस भयमकत करन क शलए आपन शसिर अपन

पर का अि ठा हिलाया तो रावण जाकर पाताल म गिरा और विा भी उस सथान निी शमला । सचमच, जब कोई आदमी अनगिकत बल या सपनत का सवामी बन जाता ि तो उसका उपभोि करन म वववक खो दता ि ।

यदवि सतरामणो वरद परमोचचरवप सती मिशचकर बाणः पररजनववियनसतरभवनः । न तनचचतर तनसमनवररवशसतरर वचचरणयो नर कसयापयननय भवतत शिरससवययवनततः ॥१३॥

yad-riddhim sutramno varada paramo-chchairapi satim

adhashchakre banah parijana vidheyas tribhuvanah,

na tat-chitram tasmin vari vasitari tvat charanayor

na kasya unnatyai bhavati shiras astvay yavanatih.

પરભો ! બાણ જન તિભવન પર રાજય િત ત, વધયો ઈનદરથીય તવભવ મિી આશવયય નવ એ ;

િતી પરી ભકકત, તજ િરણમા એ અસરન, નમાવય મકસતટક તજ પિ, શ સપતત ન મળ ? ॥ ૧૩ ॥

૧૩. બાણ નામનો રાકષસ, જન િજાર િાથ િતા ન તમારો જ મિાન ભકત િતો ત ઈનદર કરતાય વધાર વભવવાળો બની ગયો. એના શ કાઈ નવાઈ પામવા જવ છ ? નિી જ. કમ ક તમારા િરણોમા જ ભકકતપવયક તશર નમાવ છ તની ઉનનતત ક સમદધિ થયા તવના રિતી નથી.

१३. ि परभ ! बाण जसा सािारण राकषस बतरभवन का सवामी और दवराज ईनर स जयादा ऐशवयरवान बन िया । लककन

इसम आशचयर करन जसी कोई बात निी ि कयोकक वो आपका परम भकत था । जो मनटय आपक चरण म शरिाभनकतप वरक िीि रखता ि उसकी उननतत और समवि तननशचत ि ।





अकाणिरबहमाणिकषयचककतदवासरकपा ववियसयासीदवयनसतरनयववष सहरतवतः । स कलमाषः कणठ तव न करत न गशरयमिो ववकारोिवप शलाधयो भवनभयभिवयसतननः ॥१४॥

akanda brahmanda kshaya chakita devasura kripa

vidheya syasidyas trinayana visham samhrita vatah,

sa kalmashah kanthe tava na kurute na shriya maho

vikaro’pi shlaghyo bhuvana-bhaya-bhanga-vyasaninah.

િતો સષટિનાશ કષણમિી થવાનો, તિનયન ! કપા વરસાવી ત સરઅસરપ પીધ તવિન;

બનય ચિનિ કઠ, કરપ તજન ત નવ કર, દઃખોના િતાયના પજનીય તવકારો પણ ખર ॥ ૧૪ ॥

૧૪. જયાર સમદરમથન થય તયાર સમદરમાથી બીજા રતનોની સાથ મિાભયકર ઝર પણ નીકળય. આ ઝરથી સમસત

સષટિનો નાશ થઈ જાય તમ િત , પરત ત વખત જગત પર િયા કરીન ઝરન તમ પી ગયા. આથી તમારા કઠમા િાઘ

પિી ગયો ન તમ નીલકઠ કિવાયા. પરત િ પરભ, આ િાઘ તમન કરપ બનાવતો નથી. તમ તો સારાય જગતન

સિરતા િનારા છો તો એ િાઘ તમન શ શોભા ન િ ? એન લીધ તમ ન તમાર લીધ એ િાઘ શોભી ઊઠયો છ.

જગતના દ:ખન જ દર કર છ તવા પરિોમા કોઈ ના સમજાય તવો તવકાર ક િાઘ િોય તો ત પણ પજા કરવા યોગય

છ.

१४. ि परभ ! जब समरमथन िआ तब अनय म लयवान रनो क साथ मिाभयानक ववष तनकला, नजसस समगर सनटट का ववनाि िो सकता था । आपन बडी कपा करक उस ववष का पान ककया । ववषपान करन स आपक कठ म नीला गचनि िो िया और आप नीलकठ किलाय । परत ि परभ, कया य आपको करप बनाता ि ? िरगिझ निी, य तो आपकी िोभा को ओर बढाता ि । जो वयनकत ओरो क दःख दर करता ि उसम अिर कोई ववकार भी िो तो वो प जापातर बन जाता ि ।

अशसिाथार नव कवगचदवप सदवासरनर तनवतरनत तनय जितत जतयनो यसय ववशिखाः । स पशयननीि वाशमतरसररसािारणमभ त समरः समतरवयामा नहि वशिष पथयः पररभवः ॥१५॥

asiddhartha naiva kvachidapi sadeva sura-nare

nivartante nityam, jagati jayino yasya vishikhah,

sa pashyannisa tvam itara sura sadharana mabhut

smarah smarta-vyatma nahi vasishu pathyah paribhavah

જતા જના બાણો સરનર પર વયથય ન કિી, સિાય પામ છ તવજય અસરો ના પર પિી; ગણયો તવા કામ, અપરસમ સાધારણ તન, થયો ભસમ તથી, યતતન અપમાન શભ નિી ॥ ૧૫ ॥

૧૫. િ પરભો ! તમ રાતહિવસ આતમાના ધયાનમા જ મસત રિતા િતા તયાર તારકાસરની સામ લિવા માિ તમારા દવારા કોઈ પિ થાય તો સાર એવી િવોન ઈચછા થઈ એિલ કામિવન તમારા તપમા ભગ પાિવા મોકલયો. ત

કામિવ સારી સષટિમા સફળ થતો િતો, પરત તમાર િીજ નિ ઉઘાિીન તમ તન ભસમ કરી િીધો. ખરખર, સયમી માણસન અપમાન થાય તો તન ફળ સાર આવત નથી.





१५. ि परभ, जब आप समागि म लीन थ तब (तारकासर को मारन क शलए आपक दववारा कोई पतर िो एसा सोचकर) दवोन

आपकी समागि भि करन क शलए कामदव को भजा । य तो कामदव क बाण मनटय िो या दवता - सब क शलए अमोघ

शसि िोत ि मिर आपन तो कामदव को िी अपन तीसर नतर स भसमीभ त कर हदया । सचमच, ककसी सयमी मनटय का अपमान करन स अचछा िल निी शमलता ।

मिी पादािातादव वरजतत सिसा सियपद पद ववटणोभारमयदभजपररघरनणगरििणम । मिदवयौदोसथय यायतनभतजटाताडिततटा जिरकषाय व नटशस नन वामव ववभता ॥१६॥

mahi padaghatad vrajati sahasa sanshaya-padam

padam visnor-bhramyad bhujaparigha-rugna-graha-ganam,

muhur-dyaur-dausthyam yatyanibhrita-jata-tadita-tata

jagad-rakshayai tvam natasi nanu vamaiva vibhuta.

મિીરકષા કાજ મનિર કયા નતય પરભ ત, પિાઘાત પથવી, ગરિ સહ િયાય મતયભયથી; િયય કશ સવગય, ભયભર થય લોકિરના, િલયાથી વકઠ, તજ બલ ખર કટિપરિ છ ॥ ૧૬ ॥

૧૬. એકવાર એક રાકષસ બરહમાની સતતત કરી ન જગતનો નાશ થાય તવ વરિાન માગય. બરહમાએ કહ ક ભતવટયમા કોઈ વખત તવ વરિાન મળશ. આથી િવો ભયભીત થયા ન તમારી પાસ રકષાન માિ આવયા. તમ તમની તવનતી સાભળી તાિવ નતય શર કયા, જથી વરિાન માિની સતતતનો સમય જતો રિ; પરત સારી સષટિ આ નતયથી ભયભીત

થઈ ગઈ. તમારા પગના વાગવાથી પથવી નાશ થવાની બીક િાલી ઊઠી. ગરિ, નકષિ ન સવગય તમારા લોખિી િાથના િલનથી િરી ઊઠયા અન તમારી જિાથી વકઠ દ:ખી થઈ ગય. ખરખર તમાર બળ ખબ જ છ, ન કટિ પણ આપી શક

તવ છ.

१६. जब ववशव की रकषा क शलय आपन तािव न य करना परारभ ककया तब समगर सनटट भय क मार काप उठी । आपक

पदपरिार स पथवी को लिा कक उसका अत समीप ि, आपकी जटा स सविर म ववपदा आ पडी और आपकी भजाओ क बल

स वकठ म खलबली मच िई । ि परभ ! सचमच आपका बल अततिय कटटपरद ि ।

ववयदववयापी तारािणिखणतिनोदविमरगचः परवािो वारा यः पषतलघदटटः शिरशस त । जिदव दववीपाकार जलगिवलय तन कतशम यननवोननय ितमहिम हदवय तव वपः ॥१७॥

viyadvyapi tara gana-gunita fenod-gama-rucih

pravaho varam yah prishatala ghudristah shirasi te,

jagad-dvipakaram jaladhi-valayam tena kritami-

tyane-naivon-neyam dhrita-mahima divyam tava vapuh.

નિી વિ આકાશ, મધર િીસતા તારકગરિ, તરગો જના ત, તજ તશર િીસ ચબિદ સરખી; બનયા છ તથી આ જગત પર તો બિ જલના, જણાય છ આથી તજ તન શ િવી પરભ અિા! ॥ ૧૭ ॥





૧૭. ગગાજી જયાર આકાશમા મિાહકની નામથી વિ છ તયાર તારામિળથી તના તરગો ખબ શોભા ધારણ કર છ. એ

જ ગગા તમારા તશર ઉપર એક પાણીના ચબિદ જિલી લાગ છ ન જગતમા વિવા માિ છ તયાર જળના બિ બનાવતી િોય તમ ત ઠર ઠર વિવા માિ છ. આ વસત પરથી સમજાય છ ક તમાર િવી શરીર કવ મિાન ન સામથયયવાન છ !

१७. ििा नदी जब मदाककनी क नाम स सविर स उतरती ि तब नभोमिल म चमकत िए शसतारो की वजि स उसका परवाि अयत आकषरक हदखाई दता ि, मिर आपक शिर पर शसमट जान क बाद तो वि एक बबद समान हदखाई पिती ि

। बाद म जब ििाजी आपकी जटा स तनकलती ि और भ शम पर बिन लिती ि तब बड बड दववीपो का तनमारण करती ि । ईसस पता चलता ि कक आपका िरीर ककतना हदवय और महिमावान ि ।

रथः कषोणी यनता ितिततरिनरो िनरथो रथािि चनराकौ रथचरणपाखणः िर इतत । हदिकषोसत कोिय बतरपरतणमािमबरववगिर ववियः करीिनयो न खल परतनतराः परभगियः ॥१८॥

rathah kshoni yanta shata-dhriti-ragendro dhanuratho

rathange chandrarkau ratha-charana-panih shara iti,

didhakshoste ko’yam tripura-trinam-adambara-vidhir

vidheyaih kridantyo na khalu paratantrah prabhu-dhiyah.

રથી બરહમા, પથવી રથ, ધનિન મરન કરી, લઈ તવટણ બાણ, સરજ શશી બ િકર રથના; કયો શાન િોળ, િણ નગરન ભસમ કરવા ? કરી લીલા ત તો, પર પર નથી તનભયર પરભ ॥ ૧૮ ॥

૧૮. િવોએ સતતત કરી તયાર િ પરભો ! તમ તારકાસરના િણ પિોના િણ નગર બાળવા માિ િાલી નીકળયા. આ

વખત તમ પથવીનો રથ કયો, બરહમાન સારતથ કયાય, મર પવયતન ધનટય કયા, સયય ન િદરન રથના પિા કયાય, ન

તવટણન તીર કયા. આ બધો આિબર તણખલા જવા નગરન ભસમ કરવા તમ શા માિ કયો ? તમ તો પરભ છો, કોઈના પર આધાર રાખતા નથી; તમારા િાથ નીિ જ શકકતઓ િતી તની સાથ તમ આ રીત ફકત ખલ જ કયો િતો. લીલા જ કરી િતી.

१८. ि परभ ! आप जब (तारकासर क पतरो दववारा रगचत) तीन निरो का ववधवि करन तनकल तब आपन पथवी का रथ

बनाया, रबहमाजी को रथी ककया, स यर और चर क दो पहिय ककय, मर पवरत का िनटय बनाया और ववटणजी का बाण

शलया .. मिर य सब हदखावा करन की आपको कया जररत थी ? (अथारत आप सवय ईतन मिान ि कक आपको ककसीका साथ लन की जररत निी थी ।) आपन तो कवल (अपन तनयतरण म रिी) िनकतयो क साथ खल ककया था, लीला की थी ।

िररसत सािसतर कमलबशलमािाय पदयो यहदकोन तनसमन तनजमदिरननतरकमलम । ितो भकयरकः पररणततमसौ चकरवपषा तरयाणा रकषाय बतरपरिर जािततर जिताम ॥१९॥

hariste sahasram kamala-balimadhaya padayor

yadekone tasmin nija-mudaharan-netra-kamalam,

gato bhaktyu-drekah parinatimasau chakra-vapusha

trayanam rakshayai tripura-hara jagarti jagatam.





િજારો પદમોથી િહર-િર તન રોજ પજતા, ખિ એક પદમ ધયા તરત તયા લોિન કિા; થતા ભકકત ગાઢી તરત પરકિ તાર રપ તયા પરભો ! ત રકષ છ તિભવન રિી જાગરત સિા ॥ ૧૯ ॥

૧૯. િ પરભો ! િમશા એક િજાર કમળ લઈન તમારી પજા કરવાનો તવટણનો તનયમ િતો. એકવાર તમની પરીકષા કરવા એક કમળ તમ ઓછ કયા. પરમ ભકત તવટણએ કમળન બિલ પોતાની આખ ધરી િીધી. આથી તન પરસનન

થયાન તવટણન સિશયન િકર આતય. િ પરભો ! તમ સવગય, પથવી ન પાતાલ, િણ લોકોની રકષા કરવા રાતહિવસ જાગો છો.

१९. ि परभ ! िजार पदमो स आपकी प जा करन का ववटणजी का तनयम था । एक बार ववटणजी की परीकषा करन क शलए

आपन एक पदम िायब कर हदया । तब ववटणजीन पदम क बजाय अपना एक नतर आपक चरणो म अवपरत ककया । उनकी भनकत स परसनन िोकर आपन ववटणजी को सदिरन चकर परदान ककया । ि परभ, आप तीनो लोक (सविर, पथवी और पाताल) की रकषा क शलए सदव जागरत रित िो ।

करतौ सपत जागरवमशस िलयोि करतमता कव कमर परधवसत िलतत परषारािनमत । अतसवा समपरकषय करतष िलदानपरततभव शरतौ शरिा बदवधवा दटपररकरः कमरस जनः ॥२०॥

kratau supte jagrat tvam asi phala-yoge kratumatam

kva karma pradhvastam phalati purusha-radhana-mrite,

atas-tvam sampreksya kratusu phaladana-pratibhuvam

srutau shraddham baddhva dridha-parikarah karmasu janah.

થતા યજઞો પરા ત જ ફળ ધર યજઞતપરયન, ફલ ના કો' યજઞ પરભભગતતથી જ રહિત છ ;

તન તથી જાણી ફળ પરમ િતો યજનન કરી વિ શરધધા, જન રત બન કમય મિી સૌ ॥ ૨૦ ॥

૨૦. યજઞ પરા થાય છ તયાર યજઞ કરનારન યજઞન ફળ તમ જ આપો છો; અન એ સાચ જ છ ક તમારી ઉપાસના ક

શરિા તવનાન કોઈ કમય ફળિાયક થત નથી. આથી કમય ન યજઞના ફળિાતા તમન જ જાણીન વિમા શરિા રાખીન લોકો કમય કર છ.

२०. ि परभ ! यजञ की समानपत िोन पर आप यजञकतार को उसका िल दत िो । आपकी उपासना और शरिा बबना ककया िया कोई कमर िलदायक निी िोता । यिी वजि ि कक वदो म शरिा रखक और आपको िलदाता मानकर िरकोई अपन

कायो का िभारभ करत ि ।

ककरयादकषो दकषः करतपततरिीिसतनभता मषीणामानवरजय िरणद सदसयाः सरिणाः । करतभषसवतः करतिलवविानवयसतननो धरव कतरः शरिावविरमशभचाराय हि मखाः ॥२१॥

kriya-daksho dakshah kratupatira-dhisha-stanu bhritam

mrishinam artvijyam sharanada sadasyah suraganah,

kratu-bhramshas-tvattah kratu-fala-vidhana-vyasanino

dhruvam kartuh sraddha vidhuram abhicharaya hi makhah.





િતો યજઞકતાય જગતપતત જયા િકષ સરખો, ગર યોગી સવ, સરગણ િતા સભય સઘળા; કયો તવો યજઞ, તરત જ તમ નટિ પરભ, િા, ન િોય શરધધા તો, દઃખિ બનતા યજઞ સઘળા ॥ ૨૧ ॥

૨૧. િકષ પરજાપતત જવો યજઞકતાય, જની પાસ ઋતિઓ યજઞના કરાવનારા િતા ન િવતાઓ યજઞના જોનારા િતા, તવો યજઞ પણ તમ નટિ કરી િીધો; કમ ક ત યજઞમા તમાર અપમાન કરવામા આવય િત . ભકકત તવના જ યજઞો થાય છ ત

યજઞકતાયન િમશા નકશાન કર છ.

२१. ि परभ, आप यजञकतार को िमिा िल दत िो । मिर दकष परजापतत का यजञ, नजसम बड ऋवषमतन यजञकतार थ और नजस दखन क शलए कई दवता पिार थ, उस आपन नटट कर हदया, कय कक उसम आपका सममान निी ककया िया । सचमच, भनकत क बबना ककय िय यजञ ककसी भी यजञकतार क शलए िातनकारक शसि िोत ि ।

परजानाथ नाथ परसभमशभक सवा दहितर ित रोहिदभ ता रररमतयषमटयसय वपषा । िनटपाणयारत हदवमवप सपतराकतमम तरसनत तिदवयावप यजतत न मिवयािरभसः ॥२२॥

praja-natham natha prasabham abhikam svam duhitaram

gatam rohid-bhutam rira-mayishu-mrishyasya vapusha,

dhanus paner yatam divamapi sapatra kritamamum

trasantam te'dyapi tyajati na mriga-vyadha rabhasah.

બનલો ત જયાર ધન લઈ તશકારી વન મિી ઘવાયલા બરહમા તજ શર થકી તયા બહ િયાય; િજીય બરહમાનો ભય નવ ગયો છ પરભ ખર, ગયા છ જો ક એ ગગન મિી ભીતતભર ઉિી ॥ ૨૨ ॥

૨૨. પરજાના પતત બરહમાએ િરણન રપ લઈન પોતાની પિી પરતય આસકકત ન કામના બતાવી તયાર તમ તશકારી થઈન

તન આકાશમા નસાિી મકયા એ વખત તમ બતાવલો ભય બરહમા િજી ભલયા નથી.

२२. एक बार परजावपता रबहमा को अपनी पतरी पर मोि िआ । जब उसन मगिनी का रप िारण ककया तो रबहमाजी न मि

का रप शलया । उि वकत ि परभ ! आपन िाथ म िनटयबाण लकर शिकारी का रप शलया और रबहमा को मार भिाया । रबहमाजी नभोमिल म अदशय अवशय िए मिर आज तक आपस िरत रित ि ।

सवलावणयािसाितिनषमहनाय तणवत परः पलटट दटटवा परमथन पटपायिमवप । यहद सतरण दवी यमतनरत दिािरघटना दवतत वामिा बत वरद मनिा यवतयः ॥२३॥

sva-lavanya-shamsa dhrita-dhanusha-mahnnaya trinavat

purah plustam drishtva pura-mathana pushpa-yudhamapi,

yadi strainam devi yama-nirata dehardha-ghatana

davaiti tvam-addha bata varada mugdha yuvatayah.

િતો બાળયો કામ, તણસમ ગણી ત કષણ મિી, છતાય િવી જો તનજ રપ તણો ગવય કરતી, તપ પામી સથાન, તન મિી તથી જ સમજતી તન મગધ તો તો યવતી જગની મોિવશ છ ॥ ૨૩ ॥





૨૩. તમન તપશચયાયમા િચલત કરવા જ કામ તમારી પાસ આવલો તન તમ તણખલાની જમ નટિ કરી િીધો. આ

બધ જાણવા છતા પણ જો પાવયતી, તમારા શરીરમા તપથી તન સથાન મળય છ તથી, ગવય કરતી િોય ન તમન

પોતાના સૌનિયયથી મગધ થયલા માનતી િોય, તો તવ માનવ ખર જ િયાજનક છ. જવાન સતરી પોત જ ખર જોતા મગધ થઈ ગયલી િોય છ.

२३. ि बतरपरानािक ! जब कामदव न आपकी तपशचयार म बािा िालनी चाहि और आपक मन म पावरती क परतत मोि

उपनन करन की कोशिि की, तब आपन कामदव को तणवत भसम कर हदया । अिर तपशचात भी पावरती य समझती ि कक आप उन पर मनि ि कयोकक आपक िरीर का आिा हिससा उसका ि, तो य उसका भम िोिा । सच प छो तो िर यवती अपनी सदरता प मनि िोती ि ।

समिानटवाकरीिा समिर वपिाचाः सिचरा नशचताभसमालपः सतिवप नकरोटीपररकरः । अमिलय िील तव भवत नामवमखखल तथािवप समतरणा वरद परम मिलमशस ॥२४॥

shmashanes-va-krida smarahara pishachah sahacharash

chita-bhasma-lepah stragapi nrikaroti-parikarah.

amangalyam shilam tava bhavatu namaivam akhilam

tath api smartrinam varada paramam mangalam asi.

લગાવીન ભસમ સમરિર સમશાન ત રમતો, ઘણા ભતો સાથ, મત તશર તણી માળ કરતો; નથી ક તારામા મધર તપરય ક મગલ ખર,

સમર જ તન ત, પણ પરભ સિા મગલ કર ॥ ૨૪ ॥

૨૪. પરભો ! તમારો વશ તો જઓ ! શરીર પર ભસમ છ, સપય છ, ન કઠમા િાિકાની માળા છ. સમશાનમા તમ કરીિા કરો છો, ન ભતપરત તમારા ભાઈબધો છ. િ કામિવન િરનાર પરભ ! આ પરમાણ જોઈએ તો તમારી કોઈ વાત મગળ નથી; પરત જ તમારા નામન રિણ કર છ તન માિ તમ મગળ થાવ છો એમા શકા નથી.

२४. ि परभ ! आप समिानवासी ि, भ त-परत आपक शमतर ि, आपक िरीर पर भसम का लपन ि और खोपिीयो की माला आपक िल म सिाती ि । अिर बाहय रप स दखा जाय तो आप म कछ मिल या िभ निी हदखाई पिता, मिर जो मनटय आपका समरण करत ि, उसका आप सदव िभ और मिल करत ि ।

मनः परयनकचत सवविमविायातमरतः परहरटयरोमाणः परमदसशललोसगितदिः । यदालोकयाहलाद हरद इव तनमजजयामतमय ददवययतसतव ककरमवप यशमनसतनकल भवान ॥२५॥

manah pratyak-chitte savidha-mavadhayatta-marutah

prahrishya dromanah pramada-salilot-sangita drisah

yada-lok(y)-ahladam hrada iva nimajya-mritamaye

dadhat-yantas-tattvam kimapi yaminas-tat kila bhavan.





રિી શાસતરાજઞામા તનશહિન કર સાધન મતન, લભ છ આતમા ન શવસન તવતધમા મકકમ રિી; રિ ન આનિ, અમત સખમા મસત બનતા મળયાથી જ સતય પરમ, પરભ ત સતય ત જ છ ॥ ૨૫ ॥

૨૫. એકાતમા વાસ કરીન, અખિ ધયાન કરીન, ન શવાસ-પરશવાસની ગતતન કાબમા કરીન યોગીઓ પોતાના આતમાન િશયન કર છ. ત વખત ત રિ છ, િસ છ ન અમતાનિમા ડબકી મારી ધનય ધનય બન છ. ત પરમતતવ િ પરભ ! તમ

જ છો.

२५. ि परभ ! आपको पान क शलए योिी कया कया निी करत ? बसती स द र, एकात म आसन जमाकर, िासतरो म बताई

िई ववगि क अनसार पराण की ितत को तनयबतरत करन की कहठन सािना करत ि और उसम कामयाब िोन पर िषारशर

बिात ि । सचमच, सभी परकार की सािना का अततम लकषय आपको पाना िी ि ।

वमकर सव सोमसवमशस पवनसव ितवि सवमापसव वयोम वम िरखणरामा वशमतत च । पररनचछननामव वतयपररणता बबभत गिर न ववदमसततव वयशमि त यव न भवशस ॥२६॥

tvam arkas-tvam somas tvam asi pavanas tvam hutavahas

tvam apas-tvam vyoma tvamu dharanir-atma tvamiti cha,

parichhinnam-evam tvayi parinata bibhratu giram

na vidmas-tat-tattvam vayamiha tu yat-tvam na bhavasi.

ત છ સયય િદર, પવન જલ ન અકગન પણ ત, ત પથવી ન આતમા, ગગન પણ ત છ પરભ, ખર ;

ધર તાર માિ પહરતમત અચભપરાય બધ આ, અમ ના જાણીએ કય નવ છ તતવ પરભ િ ! ॥ ૨૬ ॥

૨૬. િ પરભો ! તમ સયય છો, િદર છો, પવન છો, અકગન છો, જળ છો, આકાશ છો અન પથવી પણ તમ જ છો. આ પરમાણ

તમારો તવિાર કરીએ છીએ તયાર વાણી તમારા ઉપર ઉપરના સવરપનો જ તવિાર કરી શક છ. પરત એવ કય તતવ છ

જ તમ નથી અથવા તમારાથી રહિત છ ? મતલબ ક સપણય જગત તમ જ છો.

२६. ि परभ ! आप क बार म किा जाता ि कक आप स यर िो, चर िो, पच तव यातन पथवी, आकाि, जल, अननन और वाय

भी आप िो । लककन यि सोच भी सकगचत और सीशमत ि कय कक सच प छो तो एसा कया ि जो आप निी िो ? मतलब

कक आप िी सबकछ िो ।

तरयी ततसतरो व तीनसतरभवनमथो तरीनवप सरा नकारादवयवरण नसतरशभरशभदितीणर ववकततः । तरीय त िाम धवतनशभरवरनिानमणशभः समसत वयसत वा िरणद िणायोशमतत पदम ॥२७॥

trayim tisro vrittis tribhuvana-matho trinapi sura

nakaradyair-varnais tribhir-abhid adhattirna vikriti,

turiyam te dhama dhvanibhi-rava-rundhana-manubhih

samastam vyastam tvam sharanada grinatyom-iti padam.

તન િશાયવ છ, પથકરપમા ઓમ ! 'અઉમ' મા, બતાવ વિોન, કસથતત જગત ન િવ િણ ન;

અન આખો શબિ મધર ધવતનમા વયકત કરતો, તિારા સપણય તહરય પિન િ પરભ મિા! ॥ ૨૭ ॥





૨૭. જ ૐ કારનો અથય સવગય, પથવી ન પાતાલ એ િણ લોક ન બરહમા, તવટણ ન મિશ એ િણ િવતા એવો થાય છ

તમજ જાગતત, સવતન ન સષપતત એ િણ અવસથાન જ બતાવ છ ત ૐ કાર જયાર સપણયપણ નાિ સાથ ઉચિારવામા આવ છ તયાર િણ અવસથાથી પર જ તમાર સનાતન, સતય ન તનતય એવ તરીય પિ છ તન વયકત કર છ.

२७. ॐ िबद अ, उ और म स बनता ि । य तीन िबद तीन लोक – सविर, पथवी और पाताल; तीन दव – रबहमा, ववटण

और मिि तथा तीन अवसथा – सवपन, जाितत और सषनपत क दवयोतक ि । लककन जब प री तरि स ॐ कार का धवतन

तनकलता ि तो य आपक तररय पद (तीनो स पर) को अशभवयकत करता ि ।

भवः िवो ररः पिपततरथोगरः सिमिा सतथा भीमिानाववतत यदशभिानाटटकशमदम । अमनटमनपरयक परववतरतत दव शरततरवप वपरयायासम िामन परखणहितनमसयोिनसम भवत ॥२८॥

bhavah sarvo rudrah pashupati-rathograh sahamahan

statha bhimesha naviti yad abhidhana-shtakam-idam,

amushmin-pratyekam pravicharati deva shrutir api

priya yasmai dhamne pravihita-namasyo'smi bhavate.

પરભો! શવય રદર, પશપતત મિાિવ ભવ ન, ઈશાન ન ભીમ, ઉગર તજ નામાટિક ખર;

બધાય એ નામો શરતત પણ કિ છ તજ પરભો ! વિાલા એ નામ, તશર નમવ છ ત સહયન ॥ ૨૮ ॥

૨૮. િ પરભો ! ભવ, શવય, રદર, પશપતત, ઉગર, મિાિવ, ભીમ ન ઈશાન આ પરમાણ તમારા આઠ નામ છ. આ બધાય

નામો વિમા પણ કિલા છ. આ બધા નામ ખબ તપરય લાગ તવા છ. ત નામોન હ ભાવપવયક પરણામ કર છ.

२८. ि परभो ! वद म आपक इन आठ नामो का जीकर ककया िया ि – भव, िवर, रर, पिपतत, उगर, मिादव, भीम और इिान । आपक य सभी नामो को म भावप वरक नमसकार करता ि ।

नमो नहदटठाय वपरयदवदववटठाय च नमो नमः कषोहदटठाय समरिर महिटठाय च नमः । नमोववषरटठाय बतरनयन यववटठा च नमः नमः सवरसम त तहददशमततिवारय च नमः ॥२९॥

namo nedisthaya priyadava davishthaya cha namo

namah kshodisthaya smarahara mahishthaya cha namah

namo varshishthaya trinayana yavishthaya cha namo

namah sarvasmai te tad-idam-iti-sarvaya cha namah.

ત છ પાસ, દર તવજનતપરય નમ પરભ તન ! ત છ નાનો મોિો, સમરિર નમ છ પરભ તન !

યવા ન વધધ ત, નમન કરતો તરયબક તન, રહયો સૌમા સૌથી, પર કર નમસકાર તજન ॥ ૨૯ ॥

૨૯. તમ દર છો ન નજિીક પણ છો, નાનામા નાના છો ન મોિામા મોિા છો, તમ વધધ છો ન જવાન છો. તમ સવયમા છો ન સવયથી પર પણ છો. િ િણ નિવાળા ! િ વનમા વાસ કરનારા ! કામિવન િરનારા, તમન મારા નમસકાર િો !





२९. ि एकातवपरय परभ ! आप सब स द र ि किर भी सब क पास ि । ि कामदव को भसम करनवाल परभ ! आप अतत स कषम

ि किर भी ववराट ि । ि तीन नतरोवाल परभ ! आप वि ि और यवा भी ि । ि मिादव ! आप सब म ि किर भी सब स पर ि

। आपको मरा परणाम िो ।

बिलरजस ववशवोपतौ भवाय नमो नमः परबलतमस तसिार िराय नमो नमः । जनसखकत सवोहरकतौ मिाय नमो नमः परमिशस पद तनसतरिणय शिवाय नमो नमः ॥३०॥

bahala-rajase vishvotpattau bhavaya namo namah

prabala-tamase tat-samhare haraya namo namah,

jana-sukha-krite sattvo-driktau mridaya namo namah

pramahasi pade nistrai-gunye Shivaya namo namah.

જગત રિતા બરહમાન, હ નમ રાજસ રપ જ, નમ જગતના કતાય, રદર બનયા તામસ રપ ત,

સખ જગતન િતા, તવટણ નમ સતવ સવરપન ; ગણાતીત સવરપ તજોમય સિાતશવન નમ ॥ ૩૦ ॥

30. રજોગણન વધારીન બરહમાન રપ ધારણ કરીન તમ જગતની ઉતપતતત કરો છો. તમારા તવા રપન નમસકાર ! વળી તમોગણ ધારણ કરીન રદર બનતા તમ જગતનો નાશ કરો છો. િ પરભ તમન નમસકાર ! તવટણ બનીન સતવ ગણ

વધારીન તમ લોકોના સખન માિ કાયય કરો છો. તમારા ત રપન પણ નમસકાર ! તમજ તશવરપ તમાર જ તિગણાતીત

સવરપ છ ત સવરપન પણ નમસકાર !

३०. ि परभ, रजोिण को िारण करक आप जित की उपनत करत िो, आपक उस रबहमा सवरप को मरा परणाम िो । तमोिण को िारण करक आप जित का सिार करत िो, आपक उस रर सवरप को मरा नमसकार िो । सविण िारण

करक आप लोिो क सख क शलए कायर करत िो, आपक उस ववटण सवरप को मरा वदन िो । और ईन तीनो िणो स पर आपका बतरिणातीत सवरप ि, आपक उस शिव सवरप को मरा नमसकार िो ।

किपररणतत चतः कलिवशय कव चद कव च तव िणसीमोललगिनी िशवरविः इतत चककतममनदीकय मा भनकतरािादव वरद चरणयोसत वाकय-पटपोपिारम ॥३१॥

krisha-parinati chetah klesha-vashyam kva chedam

kva cha tava gunasi mollanghini shashva-driddhih,

iti chakita-mamandi kritya mam bhakti-radhad

varada charanayoste vakya-pushpa-upaharam.

અવગણભર માર ચિતત કયા કલશવાળ, પરમગણ ભરલી, શકકત કયા હિવય તારી ! િહકત થાઉ તવિારી, ભીતતવાળો બન છ, પિ મિી પણ ગીત ભકકતભાવ ધર છ ॥ ૩૧ ॥

૩૧. શોક, મોિ ન દઃખન લીઘ માર ચિતત કલશવાળ બનલ છ ન તમારો મહિમા અપરપાર છ. એ તવિાર કર છ તયાર

િહકત થઈ જાઉ છ ન તમારા ગણગાન કવી રીત કરી શક ત તવિારમા પડ છ. છતા ભકકતનો પરભાવ ઘણો ભાર છ.

તમારા પરતયની પરમ ભકકતન લીધ માર હિય ગાયા તવના રિી શકત નથી. તથી જ તમારા િરણમા આ સતતતની પટપમાળા ધર છ.





३१. ि वरदाता ! मरा मन िोक, मोि और दःख स सतपत तथा कलि स भरा पडा ि । म दवविा म ि कक एस भशमत मन

स म आपक हदवय और अपरपार महिमा का िान कस कर पाउिा ? किर भी आपक परतत मर मन म जो भाव और भनकत

ि उस अशभवयकत ककय बबना म निी रि सकता । अतः य सततत की माला आपक चरणो म अवपरत करता ि

अशसतगिररसमसयात कजजल शसिपातर सरतरवरिाखा लखखनी पतरमववर । शलखतत यहद ििीवा िारदा सवरकाल तदवप तव िणाना मीि पार न यातत ॥३२॥

asita-giri-samam syat kajjalam sindhu-patre

sura-taruvara-shakha lekhani patra-murvi,

likhati yadi grhitva Sharada sarva-kalam

tadapi tava gunanam isha param na yati.

જલતધન પરભ પાિ િોય ન તિાિ શાિી, કલમ કલપવકષ િાળની પિ પથવી ; તનત તનત કર તન લ લખ શારિા ય, તજ ગણ સહ તનો પાર તોય ન પામ ॥ ૩૨ ॥

૩૨. સાગરનો જો ખહિયો કરવામા આવ, કાળા પવયતની જો શાિી કરવામા આવ, પાહરજાત વકષની િાળીની જો કલમ

બન અન પથવીનો કાગળ બન તમજ ત બધ લઈન સરસવતી પણ રાતન હિવસ લખયા કર, તો પણ િ પરભ તમારા ગણોનો પાર આવ તમ નથી !

३२. अिर समदर का पातर बनाया जाय, उसम काल पवरत की सयािी िाली जाय, कलपवकष क पि की िाखा को कलम

बनाकर और पथवी का कािज बनाकर सवय मा िारदा हदनरात आपक िणो का वणरन कर किर भी ि परभ ! आपक िणो को प णरतया बया करना नाममककन ि ।

असरसरमनीनररगचरतसयनदमौल गररगथतिणमहिमनो तनिरणसयशवरसय । सकलिणवररटठः पटपदनताशभिानो रगचरमलिव तः सतोतरमतचचकार ॥३३॥

asura-sura-munindrai rarchitasyendumauler

grathita-guna-mahimno nirgunasyesvarasya,

sakala-gana-varisthah Pushpadant-abhidhano

ruchiramal aghuvrittaih stotra-metac-chakara.

અસરસરમતનથી પજય જ િદરમૌલી, ગણરહિત સિા જ, ખબ પવ ગવાયા ; સતતત કર મધ તની ભકત ગધવય ત હ , રસમય બન, માર નામ છ પટપિત ॥ ૩૩ ॥

૩૩. જ પરભ અસર, સર ન મતનથી પજાય છ તમજ જમના મસતક ઉપર િદર છ ન જ તનગયણ છ તમનો આ મહિમા ખબ

ભકકતભાવથી પરરાઈન સવય ગધવયમા શરટઠ એવા પટપિત નામના ગધવ સિર એવા સતોિમા રચયો છ.

३३. ि परभ, आप सर, असर और मतनयो क प जनीय ि, आपन मसतक पर चर को िारण ककया ि, और आप सभी िणो स पर ि । आपक एस हदवय महिमा स परभाववत िोकर म, पटपदत ििवर, आपकी सततत करता ि ।





अिरिरनवदवय ि जरटः सतोतरमतत पठतत परमभकया ििगचतः पमानयः । स भवतत शिवलोक ररतलयसतथाितर परचरतरिनायः पतरवानकीतत रमाशच ॥३४॥

aharahara-navadyam dhurjateh stotra-metat

pathati parama bhaktya shuddha-chittah pumanyah.

sa bhavati shivaloke rudra-tulya-stathatra

prachuratara-dhan-ayuh putravan-kirtimanshca.

પતનત હિયથી જ રોજ આ સતોિ વાિ, મધર સખિ જ છ, મ રચય શભ માિ;

તશવસમ બનશ ત રદરલોક અિી ન, બહ ધનસતઆય કીતતિન પામશ ત ॥ ૩૪ ॥

૩૪. િિયન પતવિ કરીન તમજ પરમ ભકકતન ધારણ કરીન જ કોઈ મનટય રાતહિવસ આ સતોિનો પાઠ કર છ ત

શરીર છોિયા પછી તશવલોકમા જઈ તશવતલય સખ ભોગવ છ ન જીવ તયા લગી આ જગમા રિી ઈચછા પરમાણ ખબ

ધન, પિો ન આયટય તમજ કીતતિ પરાતત કર છ. લૌહકક ન પારલૌહકક બન ઈચછાઓ આ સતોિના પાઠથી પરી થાય

છ.

३४. पववतर और भनकतभावप णर हदय स अिर कोई मनटय यि सतोतर का तनय पाठ करिा, तो वो पथवीलोक म अपनी ईचछा क मताबबक िन, पतर, आयटय और कीतत र को परापत करिा । ईतना िी निी, दियाि क पशचात वो शिवलोक म ितत पाकर शिवतलय िातत का अनभव करिा । शिवमहिमन सतोतर क पठन स उसकी सभी लौककक व पारलौककक

कामनाए प णर िोिी ।

34. Anyone who recites this hymn with a pure heart and devotion will be blessed with fame (कीतत र), wealth (िन), long life (आय) and many children (सत) in this mortal world, and will attain Kailas,

Shiva’s abode, after death.

मििाननापरो दवो महिमनो नापरा सतततः । अघोराननापरो मतरो नानसत तव िरोः परम ॥३५॥

Maheshan-na-paro devo mahimno na-para stutih,

aghoran-na-paro mantro nasti tattvam Guroh param.

તશવથી અનય ના િવ, સતતત અનય મહિમનથી ; તશવમિ થકી મિ, ગરથી પર તતવ ના ॥ ૩૫ ॥

૩૫. શકરથી શરટઠ બીજો કોઈ િવ નથી; મહિમનસતોિથી બીજી કોઈ શરટઠ પરભની સતતત નથી; શકરના નામના મિથી શરટઠ કોઈ મિ નથી ન ગરથી શરટઠ એવ કોઈ તતવ નથી.

३५. शिव स अगिक कपाल कोई दव नहि ि, और शिवमहिमन सतोतर स शरटठ ना िी कोई सततत ि । भिवान िकर क

नाम स अगिक महिमावान ना कोई मतर ि और ना िी िर स बढकर कोई प जनीय तव ।





दीकषा दान तपसतीथ जञान यािाहदकाः ककरयाः । महिमनसतवपाठसय कला नािरननत षोििीम ॥३६॥

diksha danam tapas tirtham jnanam yaga-dikah kriyah,

mahimnah stava pathasya kalām narhanti shodashim

િાન, િીકષા, તપ, જઞાન, તીથય, યજઞ સમી હકરયા, મહિમન પાઠના નાિ, સોળમા ભાગન ફળ ॥ ૩૬ ॥

૩૬. િીકષા, િાન, તપ, તીથય, જઞાનન યજઞ જવી હકરયાઓથી જ ફળ મળ છ ત ફળ તમારા મહિમનસતોિના પાઠના સોળમા ભાગના ફળની પણ બરાબર થત નથી.

३६. शिवनहिमन सतोतर का पाठ करन स जो िल शमलता ि वो दीकषा या दान दन स, तप करन स, तीथारटन करन स,

िासतरो का जञान पान स तथा यजञ करन स किी अगिक ि ।

36. Benefit of singing Shivmahimna stotra is far greater than either the benefit of spiritual initiation

(दीकषा), charity (दान), austerity (तप), pilgrimage (तीथर), knowledge of the scriptures (जञान), or the

performance of ceremonial sacrifice (यजञ-याि).

कसमदिननामा सवरिनिवरराजः शिििशििरमौलदव दवसय दासः । स खल तनजमहिमनो भटट एवासय रोषात सतवनशमदमकाषीदव हदवयहदवय महिमनः ॥३७॥

Kusumadashana-nama sarva-gandharva-rajah

shishu-shashadhara-mauler deva-devasya dasah

sa khalu nija-mahimno bhrashta evasya roshat

stavanam-idam-akarsid divya-divyam mahimnah.

કસમિશન નામ સવય ગધવય રાજા, તશર પર તવધ જના, િાસ ત શભ કરો, કતપત તશવ થવાથી, જ થયો ભટિ તણ, સતવન તશવન આ છ હિવય બનાવય ॥ ૩૭ ॥

૩૭. પટપિત નામ ગધવય સવય ગધવયનો રાજા િતો ન મસતકમા િદરવાળા શકરનો ત િાસ િતો. એકવાર અપરાધ

થવાથી ત શકરના કરોધન લીધ પોતાના મહિમાથી ભટિ થયો. પરભન ફરી પરસનન કરવા તમના હિવય મહિમાન આ

સતોિ ત ગધવ બનાવય છ.

३७. पटपदत ििवराज था और भिवान िकर, जो अपन मसतक पर चर को िारण करत ि उसका, परम भकत था । मिर भिवान शिव क करोि की वजि स वि अपन सथान स चयत िआ । मिादव को परसनन करन क शलए उसन य

महिमनसतोतर की रचना की ि ।





सरवरमतनप जय सविरमोकषकित पठतत यहद मनटयः पराजशलनारनयचताः । वरजतत शिवसमीप ककननरः सत यमानः सतवनशमदममोघ पटपदनतपरणीतम ॥३८॥

suravara-muni-pujyam sarvaga-mokshaika-hetum

pathati yadi manushyah pranjalir-nanyachetah,

vrajati Shiva-samipam kinnaraih stuyamanah

stavanam-idam-amogham Puspadanta-pranitam.

સરગર તશવ પજી સવગય ન મકકતિાતા, જન કિી કર જોિી પાઠ ચિતત કર આ,

તશવગમન કર ત ગાય છ હકનનરો તયા, સતતત જરર ફળ છ, પટપિત કરી આ ॥ ૩૮ ॥

૩૮. સવગયન મકકતન િનાર તમજ િવના પજય એવા શકરન પજીન િાથ જોિીન એકચિતતથી જ કોઈ આ સતતતનો પાઠ કર છ ત ગધવોથી સિા ગવાતા શકરની પાસ જાય છ. પટપિત રિલ આ સતવન કિીય તનટફળ ના જાય તવ છ.

३८. अिर कोई मनटय अपन दोनो िाथो को जोडकर, भनकतभावप णर, इस सतोतर का पठन करिा, तो वि सविर-मनकत

दनवाल, दवता और मतनओ क प जय तथा ककननरो क वपरय ऐस भिवान िकर क पास अवशय जायिा । पटपदत दववारा रगचत यि सतोतर अमोघ और तननशचत िल दनवाला ि ।

आसमापतशमद सतोतर पणय ििवरभावषतम । अनौपमय मनोिाररशिवमीशवरवणरनम ॥३९॥

asamaptam idam stotram punyam gandharva bhashitam,

anaupamyam manohari Shivam-ishvara-varnanam.

પણય આ થાય છ સતોિ, જમા છ પરભવણયન,

પણયવત મનોિારી ગધવ ત રિલ છ ॥ ૩૯ ॥

૩૯. ઈશવરના વણયનથી ભરલ, અનનય ન મનોિર એવ આ પણયસતોિ, જ ગધવ રચય છ ત, િવ પર થય.

३९. पटपदत िािवर दववारा रगचत, भिवान शिव क िणानवाद स भरा, मनमोिक, अनपम और पणयपरदायक सतोतर यिा पर सप णर िोता ि ।

इयषा वािमयी प जा शरीमचछकरपादयोः । अवपरता तन दविः परीयता म सदाशिवः ॥४०॥

ityesa vangmayi puja shrimad Shankara padayoh,

arpita tena devesah priyatam me Sadashivah.





આ છ વાણીમયી પજા, તશવન િરણ ધરી, સવીકારી પરસનન તમ મિાિવ જજો બની ॥ ૪૦ ॥

૪૦. શકર ભગવાનના િરણકમળમા આ વાણીમયી પજા હ અપયણ કર છ. ત સવીકારીન િવોના િવ શકર મારા પર

પરસનન બનો !

४०. ि परभ ! वाणी क माधयम स की िई मरी यि प जा आपक चरणकमलो म सादर अवपरत ि । कपया इसका सवीकार कर और आपकी परसननता मझ पर बनाय रख ।

तव तव न जानाशम कीदविोिशस मिशवर । यादवसोिशस मिादव तादविाय नमो नमः ॥४१॥

tava tattvam na janami kidrashosi maheshwara

yadrashosi Mahadeva tadrashaya namo namah

તતવથી ના તન જાણ, કવો છ ત મિશવર,

જવો ત િોય તવો ય, નમસકાર તન કર ॥ ૪૧ ॥

૪૧. િ પરભો ! િ મિશવર ! તમાર તતવ કવ છ ત હ જાણતો નથી. તમ ખરખર કવા છો તની સમજ મન નથી. તથી િ

પરભો ! િ મિાિવ ! જવા િો તવા તમન મારા નમસકાર છ.

४१. ि परभ ! ि मिशवर ! म आपका सिी सवरप निी पिचानता, लककन आप जस भी ि, जो भी ि, म आपको परणाम

करता ि ।

एककाल दवववकाल वा बतरकाल यः पठननरः । सवरपापववतनमरकतः शिवलोक मिीयत ॥४२॥

eka kālam dvikālam wa trikālam yah pathennarah

sarva pāpa vinirmuktah shivaloke mahiyate

એક બ િણ ક વાર, જ કો' આ પાઠ વાિશ,

સવય પાપ થકી છિી, તશવલોક સખી થશ ॥ ૪૨ ॥

૪૨. જ કોઈ મનટય આ સતોિન એકવાર, બ વાર ક રોજ િણવાર વાિશ તો ત સવય પરકારના પાપથી મકત ન પતવિ

થઈ તશવલોકમા જઈ સમદધિ મળવશ.

४२. अिर कोई मनटय यि सतोतर का (िररोज) कवल एक, दो या तीन बार भी पठन करिा तो वि पववतर और सवर परकार क पाप स ववमकत िोकर शिवलोक म सख और समवि का िकदार िोिा ।

शरी पटपदतमखपकजतनिरतन सतोतरण ककनलबिरण िरवपरयण । कठनसथतन पहठतन समाहितन सपरीखणतो भवतत भ तपततमरििः ॥४३॥





shri pushpadanta mukha-pankaj nirgatena

stotrena kilbisha harena hara-priyena,

kanthasthitena pathitena samahitena

suprinito bhavati bhutapatir maheshah.

શરીપટપિત મખપકજથી થય આ,

છ સતોિ પાપિર શકરન વિાલ ; કઠ રિ, પઠન થાય, ગિ રિ ત,

તો લોકનાથ તશવ થાય પરસનન સાિ ॥ ૪૩ ॥

૪૩. પટપિતના મખરપી કમળમાથી નીકળલી આ પરભન તપરય તમજ પાપન િરનારી સતતત જ મનટય મોઢ કરશ,

વાિશ ક ઘરમા રાખશ તના પર જગતના નાથ ભગવાન શકર જરર જરર પરસનન થશ.

४३. अिर कोई मनटय पटपदत क मखपकज स उहदत, पाप का नाि करनवाली, भिवान िकर की अततवपरय यि सततत

का पठन करिा, िान करिा या उस शसिर अपन सथान म रखिा, तो भोलनाथ शिव उन पर अवशय परसनन िोि ।

॥ इतत शरी पटपदतववरगचत शिवमहिमनः सतोतर सप णरम ॥



Documents

Portland pandit (HINDU PRIEST, PORTLAND, …portlandpandit.com/pdf/Stuti_Chalisa/ShivMahimanStrotam.pdfPORTLAND PANDIT (HINDU PRIEST, PORTLAND, OREGON, USA) PORTLAND PANDIT (HINDU