PENGENALAN

Sejak kedatangan orang Cina ke Tanah Melayu secara beramai-ramai

pada abad ke-19, selain mencari kakayaan, orang Cina tidak lupa akan

tanggungjawab sosial mereka untuk mendidik kanak-kanak Cina agar mereka

dapat mewarisi bahasa dan budaya etnik Cina. Justeru, penubuhan sekolah

vernakular Cina menjadi satu agenda penting kepada mereka (Tan Yao Sua,

2005:65).

Sejak tahun 1940-an, penjajahan Inggeris telah cuba menyusun

semula sistem pendidikan vernakular Cina yang berpecah-belah di Tanah

Melayu. Namun, usaha awal seperti rancangan cheeseman yang

mencadangkan pendidikan percuma di peringkat sekolah rendah dengan

bahasa Inggeris diajar di semua sekolah rendah didapati gagal

menyelesaikan masalah pokok sistem pendidikan vernakular yang berpecah-

belah ini.

Laporan Barnes dan Laporan Fenn-Wu pada awal tahun 1950-an serta

Ordinan Pelajaran 1952 merupakan usaha penjajah Inggeris untuk menyusun

semula sistem pendidikan di Tanah Melayu. Walaubagaimanapun, ketiga-tiga

dasar pendidikan ini telah digubal tanpa merujuk kepada keunikan ciri-ciri

etnik dalam konteks kemajmukan negara, landas tidak dapat memenuhi

tuntutan etnik untuk mempertahankan bahasa, budaya, dan identiti etnik

masing-masing.

Seterusnya, Laporan Razak telah dikemukakan untuk cuba bertolak

ansur antara tuntutan orang Melayu terhadap dasar keseragaman bahasa

pengantar dengan tuntutan orang Cina terhadap dasar kepelbagaian bahasa

2

pengantar. Selepas itu, Ordinan Pelajaran 1957 yang diluluskan pada bulan

Mac telah menetapkan satu objektif dasar pendidikan yang bersifat

akomodatif terhadap tuntutan etnik dalam isu bahasa dan pendidikan sejajar

dengan semangat kompromi etnik yang mendasari penggubalan Laporan

Razak.

Menurut laporan Kementerian Pelajaran, Malaysia kini mempunyai

1290 buah Sekolah Rendah Jenis Kebangsaan Cina, 60 buah Duli

Zhongxue1, 3 buah Institusi Pengajian Tinggi Swasta (aliran Cina).

Biarpun sebelum atau selepas kemerdekaan, pendidikan Cina di

Malaysia telah mengalami banyak halangan tetapi dengan tekad yang teguh

dan usaha yang bersungguh-sungguh oleh masyarakat Cina, akhirnya

berjaya membina satu sistem pendidikan Cina sempurna yang terdiri daripada

sekolah rendah, sekolah menengah dan universiti. Kini, pendidikan Cina

bukan sahaja memainkan peranan penting dalam kebudayaan Cina Malaysia

tetapi juga mempunyai kedudukan yang tidak boleh diabaikan dalam

pendidikan Malaysia.

MANFAAT-MANFAAT YANG DIPEROLEHI

DARIPADA ALIRAN PENDIDIKAN CINA

Pendidikan Cina merupakan salah satu aliran pendidikan yang penting

di Malaysia. Ini disebabkan pendidikan Cina sememangnya boleh membawa

manfaat-manfaat kepada masyarakat kini.

Mewarisi dan mengembangkan budaya Cina

1 Duli Zhongxue: Sekolah menengah beraliran Cina

3

Budaya Cina sampai ke hari ini sudah mencatat sejarah selama

beribu-ribu tahun. Budaya boleh dikatakan dapat memaparkan identiti

sesuatu kaum. Maka mewarisi budaya Cina telah menjadi satu

tanggungjawab kepada masyarakat Cina. Untuk melaksanakan

tanggungjawab ini, pendidikan telah memainkan peranan yang penting.

Pendidikan Cina sebenarnya merupakan salah satu budaya Cina. Pendidikan

bukan sahaja memberi ilmu tetapi juga membantu membina martabat

seseorang manusia. Dipercayai hanya melalui pendidikan ibunda iaitu

pendidikan Cina, tanggungjawab mewarisi budaya Cina baru dapat dicapai

dengan sepenuhnya.

Jikalau budaya Cina dipelajari melalui aliran pendidikan lain seperti

pendidikan Melayu, banyak makna yang sebenarnya tidak dapat disampaikan

secara menyeluruh. Misalnya, puisi atau sajak Cina adalah dibina menurut

sistem tulisan bahasa Cina, dan adalah susah bagi pendidikan Melayu untuk

memahami isi tersirat yang ada dalamnya kalau tidak memahami sistem

bahasa Cina tersebut. Secara langsung, seseorang tidak dapat menguasai

sari yang ada dalam karya tersebut. Ini telah membuktikan bahawa sesuatu

budaya kaum tertentu hanya dapat diwarisi sepenuhnya dengan

menggunakan pendidikan ibunda kaum tersebut.

Pembentukan insan yang sempurna

Pendidikan Cina mengandungi banyak teori tentang kemanusiaan

seperti teori konfusianism dan lain-lain. Teori-teori atau fahaman yang

disampaikan dalam budaya ini merupakan teori yang mengutamakan

pembentukan dan perkembangan yang sihat dalam seseorang dari segi fizikal

4

dan mental. Secara langsung dapat membantu membina akhlak seseorang.

Daripada ini dapat membantu mengurangkan jenayah dan membina satu

masyarakat yang harmoni.

Di samping itu, teori-teori atau kefahaman tersebut juga membantu dan

menjadi penuju jalan dalam kehidupan seseorang. Sebagai contoh,

seseorang yang sangat dipengaruhi oleh teori konfusianism akan lebih sabar,

tabah dan tidak mudah berputus-asa apabila menghadapi sebarang masalah

dalam kehidupan. Pendidikan Cina yang mementingkan fahaman-fahaman

tertentu juga mendorong seseorang supaya mematuhi peraturan,

menggunakan pendidikan moral untuk mengubah seseorang yang melakukan

kesalahan dan perlu menghormati orang yang lebih tua terutamanya ibu

bapa.

Menyatupadukan masyarakat Cina

Pendidikan Cina merupakan satu saluran untuk menyatupadukan

masyarakat Cina. Pendidikan Cina dapat menimbulkan kesedaran bangsa

Cina untuk berusaha mempertahankan identiti dan budaya mereka.

Kesedaran ini merupakan satu rayuan yang asas bagi orang Cina untuk

mempertahankan pendidikan Cina.

Malaysia merupakan satu negara yang terdiri daripada pelbagai kaum.

Walaubagaimanapun, kerajaan ingin melaksanakan satu dasar akan

pendidikan iaitu bahasa Melayu dijadikan sebagai bahasa pengantar di

semua peringkat sekolah. Tindakan ini telah menimbulkan reaksi yang besar

daripada masyarakat Cina. Ini disebabkan kedudukan aliran pendidikan Cina

telah tergugat. Daripada peristiwa ini masyarakat Cina telah menimbulkan

5

satu kesedaran untuk mempertahankan pendidikan Cina mereka.

Sebenarnya kesedaran tersebut bukan sahaja bertujuan untuk

mempertahankan pendidikan Cina, tetapi membawa makna mempertahankan

maruah bangsa Cina dan memperjuang hak keadilan.

Selain itu, pendidikan Cina telah menyatupadukan masyarakat Cina

yang terdiri daripada pelbagai dialek. Mereka dapat berkomunikasi antara

satu sama lain dengan menggunakan bahasa yang bersepadu iaitu bahasa

Cina. Secara langsung, dapat mengelakkan perselisihan faham dan menjaga

harmonian masyarakat Cina.

Jadi, pendidikan Cina telah mempersatukan masyarakat Cina untuk

bersama-sama membela manfaat yang sepatutnya dimiliki oleh mereka.

Menyediakan peluang untuk kaum lain belajar pendidikan Cina dan

mendorong perpaduan antara kaum

Dalam pendidikan Cina, bahasa Cina akan digunakan sebagai bahasa

pengantar. Jadi, sesiapa yang menerima pendidikan Cina akan belajar

bahasa Cina. Ini pula memberi peluang kepada kaum lain belajar bahasa

Cina. Bagi kaum lain, mereka juga bermanfaat kerana berpeluang

mempelajari bahasa baru selain daripada bahasa ibunda sendiri. Secara

langsung, turut membantu mereka menambahkan peluang perkerjaan.

Dengan itu, kaum yang berbeza dapat memahami antara satu sama

lain. Hal demikian kerana melalui pendidikan Cina, kaum lain dapat

memahami tentang latar belakang, budaya dan fikiran masyarakat Cina dan

mengelakkan salah faham serta rusuhan kaum berlaku. Ini dapat membina

6

satu masyarakat yang bersatu-padu, harmoni dan mesra. Maka hasrat

pencapaian Wawasan 2020 bukan lagi merupakan satu mimpi sahaja.

Selain itu, diikuti dengan kebangkitan negara China, mempelajari

bahasa Cina telah membina satu saluran berinteraksi yang berkesan di

antara negara kita dengan China. Secara langsung, interaksi tersebut akan

membantu perkembangan ekonomi negara kita.

Pengekalan identiti orang Cina

Pendidikan Cina dapat mengekalkan identiti orang Cina. Masyarakat

Cina berpendapat bahawa pendidikan Cina memainkan peranan yang penting

dalam mempertahankan identiti orang Cina. Pendidikan Cina adalah satu

budaya yang penting dalam masyarakat Cina.

Pendidikan Cina turut dapat mengelakkan pembaratan. Generasi muda

yang mendapat pendidikan Cina dapat memahami budaya dan masyarakat

kaum sendiri dengan lebih mendalam. Ini turut membantu menanam

semangat cinta akan budaya diri dan berfikiran moral. Secara langsung, telah

mengurangkan peluang generasi muda terdedah terhadap budaya barat dan

tidak akan mencontohi budaya barat dari segi pemikiran, pemakaian dan

sebagainya.

Kegigihan masyarakat Cina mempertahankan sekolah Cina telah

memaparkan bahawa pendidikan Cina memainkan peranan yang amat

penting dalam mengekalkan identiti orang Cina. Sebagai contoh, dasar

Seklah Wawasan dan Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik

dalam Bahasa Inggeris(PPSMI) telah mendapat tentangan dari masyarakat

Cina kerana kedudukan pendidikan Cina terancam.

7

LANGKAH-LANGKAH YANG DIAMBIL OLEH MASYARAKAT CINA

UNTUK MEMPERTAHANKAN CIRI, IDENTITI DAN KEUTUHAN

SEKOLAH-SEKOLAH CINA DALAM DEKAD 90-AN

DAN AWAL ABAD KE-21

Sejak awal abad ke-19, masyarakat Cina telah mempunyai sekolah di

Malaysia. Sekolah Konfusius Chung Hwa ialah sekolah pertama yang dimiliki

oleh masyarakat Cina yang didirikan pada tahun 1904. Oleh sebab sikap

berat sebelah kerajaan terhadap sekolah beraliran pendidikan Melayu,

perkembangan sekolah Cina telah terbantut. Dasar-dasar yang dilaksanakan

oleh kerajaan pula banyak mempengaruhi perkembangan sekolah-sekolah

Cina. Maka masyarakat Cina bertanggungjawab mengambil langkah-langkah

yang sewajarnya untuk mempertahankan ciri, identiti dan keutuhan sekolah-

sekolah Cina.

Penyumbangan wang untuk pembinaan dan perkembangan

sekolah Cina

Sejak dahulu lagi, masyarakat Cina di kawasan tertentu sudah

berusaha mengumpul wang untuk mendirikan sebuah sekolah agar generasi

muda boleh mendapat pendidikan Cina sejak kecil lagi. Sehingga kini

masyarakat Cina bukan sahaja menyumbang tenaga bahkan juga

menyumbang banyak usaha dalam mencari wang untuk pembinaan dan

perkembangan sekolah-sekolah Cina.

Walaupun kerajaan telah mengiktiraf sekolah-sekolah rendah Cina

sebagai sekolah kebangsaan dan juga memberi modal yang sepatutnya

dimiliki oleh sekolah, tetapi modal tersebut adalah tidak mencukupi. Pemimpin

8

Dongjiaozong2 menganggap klasifikasi seklah rendah kepada bantuan penuh

dan bantuan modal adalah suatu dasar yang tidak adil. Mereka mendesak

kementerian pendidikan supaya menarik balik klasifikasi sekolah bantuan

penuh dan sekolah modal dan digantikan dengan polisi layanan yang sama

terhadap semua sekolah tanpa mengambil kira hak milik tanah. Dongjiaozong

dan Lembaga Pengelola SRJK(C)3 bantuan modal bertegas untuk mendapat

layanan yang sama dengan sekolah bantuan penuh milik kerajaan, di

samping ingin mengekalkan kuasa autonominya terutama ke atas hak milik

tanah. Tuntutan tersebut mendapat sokongan ahli parlimen MCA4 (Sia Keng

Yek, 2005:45). Kementerian Pendidikan menolak sebarang cabaran untuk

menukar taraf sekolah bantuan modal ke taraf sekolah yang dimiliki penuh

oleh kerajaan selagi tanah sekolah bantuan modal bukan dimiliki oleh

keajaan.

Dalam situasi sekolah menengah pula, kerajaan hanya memberi modal

kepada sekolah menengah kebangsaan sahaja. Oleh sebab semua sekolah

menengah kebangsaan menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa

pengantar sekolah, masyarakat Cina yang mementingkan pendidikan Cina

telah mendirikan sekolah menengah beraliran pendidikan Cina yang disebut

Duli Zhongxue. Kerajaan tidak memperuntukkan sebarang modal kepada

sekolah jenis ini. Modal yang diperlukan untuk pembinaan sekolah jenis ini

biasanya bergantung kepada pendermaan dan penyumbangan wang

daripada masyarakat. Dipercayai memerlukan modal kira-kira RM20 million

setahun untuk mengendalikan sekolah menengah jenis ini. Di samping itu,

2 Dongjiaozong : Pertubuhan yang merupakan gabungan daripada Gabungan Persatuan-persatuan Guru-guru Sekolah Cina Malaysia (Jiaozong) dan Persekutuan Persatuan-persatuan Lembaga Pengurus-pengurus Sekolah Cina Malaysia (Dongzong).3 SRJK(C) : Sekolah Rendah Jenis Kebangsaan (Cina)4 MCA : Malaysian Chinesen Association

9

kerajaan masih tidak mengiktirafkan sijil sekolah Menengah DuZhong5,

walaupun sesetengah luar negara mengiktirafkan sijil tersebut. Secara

langsung, menyebabkan pengaliran tenaga buruh ke luar negara.

Ini dapat membuktikan bahawa masyarakat Cina bukan sahaja

menyumbangkan tenaga mereka tetapi juga dari segi kewangan agar

perkembangan sekolah-sekolah Cina dapat dijalankan dengan lancar.

Membela hak Lembaga Pengelola sekolah rendah Cina

Sebanyak seribu dua ratus buah sekolah rendah Cina di Malaysia

adalah dibina oleh masyarakat Cina sendiri. Setiap sekolah rendah Cina ini

mempunyai Lembaga Pengelola sekolah rendah Cina sendiri. Masyarakat

Cina telah menugasi Lembaga Pengelola ini mengekal dan mengembang

sekolah. Lembaga Pengelola ini memainkan peranan sebagai badan

pengurusan sekolah di bawah undang-undang pendidikan. Di samping itu,

Lembaga Pengelola ini bertanggungjawab menyatupadukan kuasa daripada

pelbagai peringkat masyarakat, mengawasi dan membantu kerajaan

mengurus sekolah. Peranan yang utama Lembaga Pengelola ialah membela

dan melindungi hak pendidikan Cina di bawah undang-undang negara untuk

mengenalpastikan sekolah rendah Cina tidak mengalami sebarang

perubahan yang tidak bersesuaian dengan permintaan masyarakat Cina

terhadapnya. Lembaga Pengelola ini juga banyak berusaha dalam

mengumpulkan wang dan membuat rancangan dalam pembinaan serta

perkembangan sekolah.

Namun mengikuti perkembangan dasar penggunaan sejenis bahasa

sebagai bahasa pengantar, kerajaan semakin megetepikan kuasa Lembaga

5 DuZhong : singkatan untuk Duli Zhongxue

10

Pengelola sekolah rendah Cina melalui administrasi. Segala surat

pengumuman dan dokumen yang diedarkan oleh pihak Kementerian

Pendidikan kepada sesebuah sekolah rendah Cina sepatutnya kena diketahui

oleh Lembaga Pengelola sekolah tersebut tetapi disebabkan identiti pengetua

sebagai kakitangan kerajaan, maka kebanyakan pengetua telah menyimpan

maklumat-maklumat yang berkaitan dan tidak memberitahu Lembaga

Pengelola. Jadi, Lembaga Pengelola semakin dipisahkan daripada

pengurusan sekolah.

Untuk membela hak dan memastikan kuasa tertentu dipertahankan,

masyarakat Cina dan pihak yang berkaitan berusaha dengan sedaya upaya

mengadakan pelbagai kempen dan aktiviti bagi menyedarkan masyarakat

tentang kepentingan Lembaga Pengelola dalam sekolah-sekolah rendah

Cina. Misalnya, majlis interaksi antara Lembaga Pengelola sekolah-sekolah

Cina telah diadakan di Selangor, Pahang, Negeri Sembilan, Melaka, Perak,

Johor, Kedah, Perlis dan Pulau Pinang masing-masing pada tahun 2006 dan

2007. Empat persetujuan telah dicapai dalam majlis interaksi antara

Dongjiaozong dengan Xiaozhang Zhigonghui6 yang bernama Huaxiao

Dongshihui Zhuquan Keti, iaitu hak tentang kedaulatan Lembaga Pengelola

sekolah rendah Cina, pengurusan kantin, penggunaan buku teks, buku

latihan, kelas komputer, kelas tuisyen serta penubuhan bahagian kursus.

Satu kempen yang bernama Huaxiao Dongshi Juexing Yundong7 telah

diadakan pada tahun 2006. Tujuan kempen ini diadakan adalah untuk

mengembalikan kuasa Lembaga Pengelola sekolah rendah Cina agar hak

pendidikan Cina dan pengurusan sekolah rendah Cina dapat dijamin.

6 Xiaozhang Zhigonghui : Majlis Guru-guru Besar7 Huaxiao Dongshi Juexing Yundong : Kempen kesedaran Lembaga Pengelola sekolah rendah Cina

11

Menambah pembinaan sekolah-sekolah Cina

Semenjak kemerdekaan, secara keseluruhan bilangan pelajar Cina

semakin bertambah. Malangnya, disebabkan dasar-dasar politik kerajaan,

perkembangan sekolah rendah Cina adalah terhad. Dalam jangka panjang,

sekolah rendah Cina telah menghadapi masalah kekurangan guru,

peruntukkan wang, sekolah dan kawasan pembinaan sekolah.

Diikuti dengan populasi Cina bertambah, semakin ramai ibu bapa

bukan keturunan Cina meghantar anak-anak mereka memasuki sekolah

rendah Cina, maka menyebabkan permintaan masyarakat terhadap sekolah

Cina meningkat. Disebabkan kerajaan tidak memberi perhatian terhadap

permintaan penduduk tempatan, maka kerajaan tidak membuat rancangan

yang sempurna tentang peruntukkan wang, kawasan pembinaan sekolah dan

bilangan sekolah yang diperlukan untuk menambung bilangan pelajar yang

semakin bertambah. Misalnya, negeri Selangor, Johor dan Pulau Pinang telah

kekurangan sekolah rendah Cina sebanyak 134 buah.

Di bawah usaha perjuangan dan permintaan masyarakat Cina,

kerajaan Barisan Nasional kadang-kala akan menurut kehendak politik,

terutamanya pada masa pengundian, mengumumkan perpindahan atau

pembinaan sekolah rendah Cina melalui cara penyelesaian kes individu.

Walaubagaimanapun, oleh sebab tiada satu rancangan yang sesuai,

perpindahan dan pembinaan sekolah rendah Cina ini kadang-kala telah

menimbulkan masalah. Sebagai contoh, kes perpindahan sekolah rendah

Cina Damansara telah mendapat bantahan daripada sebilangan guru, ibu

bapa dan pelajar pada tahun 2001.

12

Kekurangan sekolah rendah Cina memang membawa banyak

masalah. Misalnya pelajar-pelajar di sesuatu kawasan terpaksa belajar di

sekolah yang terletak di kawasan yang lebih jauh. Secara langsung

menyebabkan kesesakan jalan, pembaziran minyak, membebankan ibu bapa

dan kanak-kanak serta ekonomi negara.

Oleh itu, Dongjiaozong telah mengambil tindakan seperti mengadakan

penyelidikan terhadap pertambahan pembinaan sekolah rendah Cina.

Penyelidikan ini lebih tertumpu di negeri Selangor, Johor, Perak dan Pulau

Pinang. Dongjiaozong juga mengeluarkan beberapa langkah penyelesaian

yang merangkumi meminta kerajaan mendirikan satu sistem yang adil dan

sesuai dalam pembinaan sekolah rendah Cina. Bagi mencapai matlamat

memperbanyak peruntukan pembangunan kepada SRJK(C), terutamanya

sekolah bantuan modal, Dongjiaozong mencadangkan supaya peruntukan

pembangunan dibuat dengan berdasarkan prinsip bilangan murid di sekolah,

dan bukannya hak milik tapak sekolah berkenaan. Dongjiaozong juga

menyarankan supaya Kementerian Pendidikan memberikan peruntukan

secara ringgit ke ringgit kepada sekolah bantuan modal (Sia Keng Yek,

2005:46). Kerajaan harus mengikuti struktur populasi dan permintaan

penduduk kawasan tertentu terhadap sekolah pelbagai aliran,

memperuntukkan wang dan membina sekolah dengan bersistematik supaya

memuaskan permintaan dan hak penduduk kawasan tertentu terhadap

pendidikan bahasa ibunda. Masyarakat Cina meminta kerajaan supaya

menjadikan pertambahan pembinaan sekolah rendah Cina sebagai salah satu

Rancangan Malaysia.

13

Pada 7 March 2005, persatuan-persatuan masyarakat Cina yang

utama melalui Rancangan Malaysia ke-9 telah menghantarkan satu laporan

cadangan yang berkaitan bidang ekonomi, pendidikan, budaya dan

masyarakat kepada Jabatan Perdana Menteri dan badan kerajaan yang

berkaitan seperti Kementerian Pendidikan dan Kementerian Kewangan.

Laporan tersebut mengeluarkan lapan cadangan dan permintaan dalam

bidang pendidikan, termasuk permintaan peruntukkan wang yang adil kepada

sekolah-sekolah dan merangka satu sistem atau rancangan yang sesuai

terhadap pertambahan pembinaan sekolah rendah Cina.

Pembantahan terhadap Penubuhan Sekolah Wawasan

Pembentukan bangsa yang perpaduan dan hidup dalam keadaan yang

harmoni ialah cabaran paling utama bagi Negara Malaysia yang terdiri

daripada pelbagai bangsa mencapai wawasan 2020. Maka, kerajaan

menubuhkan sekolah wawasan untuk merealisasikan matlamat tersebut.

Konsep sekolah wawasan diketengahkan oleh Kementerian

Pendidikan berasaskan syor kerajaan untuk menyatukan sekolah kecil yang

mempunyai murid kurang 150 orang di kawasan luar Bandar dan kawasan

terpencil ke dalam kompleks sekolah yang baru untuk mengoptimumkan

penggunaan kemudahan di bawah Rancangan Malaysia Ketujuh (Sia Keng

Yek, 2005 : 193). Matlamat utama penubuhan sekolah wawasan adalah untuk

menwujudkan perpaduan dan memupuk semangat integrasi di kalangan

murid yang berbagai-bagai bangsa, kaum dan latar belakang.

Masyarakat Cina khususnya Dongjiaozong dan Huatuan8 menentang

hebat terhadap konsep Sekolah Wawasan. Ini disebabkan konsep ini

8 Huatuan : Persatuan-persatuan Cina

14

dianggap boleh menguburkan identiti serta penggunaan bahasa ibunda di

kalangan murid SRJK(C). Dalam Akta Pendidkan 1961，“mengembangkan

satu dasar pendidikan negara dengan penggunaan Bahasa Melayu sebagai

bahasa pengantar dari satu langkah ke satu langkah yang seterusnya”

merupakan matlamat terakhir yang ingin dicapai oleh kerajaan. Akta ini amat

dibimbangkan oleh masyarakat Cina. Konsep Sekolah Wawasan dianggap

merupakan satu cara kerajaan mencapai Dasar Pendidikan Kebangsaan

yang menolak kepelbagaian bahasa pengantar. Dongjiaozong dan Huatuan

berpendapat bahawa Program Sekolah Integrasi 1985, Projek Sekolah

Wawasan 1995 dan Projek Sekolah Wawasan 2000 mempunyai latar

belakang yang sama, iaitu berlandaskan andaian bahawa kewujudan sekolah

rendah pelbagai aliran adalah punca polarisasi atau ketidakharmonian kaum

(Sia Keng Yek, 2005:201). Masyarakat Cina berpendapat sekolah rendah

yang pelbagai aliran bukan sebab polarisasi atau ketidakharmonian antara

kaum, maka dasar kerajaan yang meletakkan sekolah pelbagai aliran dalam

satu tapak tanah dengan sengaja adalah tidak sepadan dengan semangat

Perlembagaan Negara.

Bekas menteri Pendidikan Tan Sri Musa Mohamad menyifatkan

tindakan Dongjiaozong dan Huatuan itu umpama “takutkan dengan bayang-

bayang sendiri”(Sia Keng Yek, 2005:202). Pada bulan Oktober 2002, bekas

Perdana Menteri Datuk Seri Dr. Mahathir Mohamad juga menyatakan bahawa

Dongjiaozong bertindak keterlaluan dan ketidaksetujuan Dongjiaozong telah

menghalang rancangan kerajaan untuk menyatupadukan murid daripada

pelbagai kaum. Dongjiaozong menganggap tuduhan tersebut adalah tidak

munasabah dan berpendapat bahawa pendidikan bahasa ibunda merupakan

15

prinsip hak manusia yang asas, perasaan masyarakat Cina terhadap bahasa

ibunda sendiri harus dihormati.

Dongjiaozong menyeru kerajaan membatalkan rancangan Sekolah

Wawasan dan digantikan dengan “Rancangan Integrasi Murid-Murid Untuk

Perpaduan 1986” tetapi tidak diterima oleh kerajaan. Dongjiaozong juga

membuat pengumuman pada 9 November 2000 bahawa Rancangan Sekolah

Wawasan merupakan langkah kerajaan untuk menghapuskan identiti sekolah

Cina secara perlahan. Sekumpulan mahasiswa juga mendirikan persatuan

menentang rancangan Sekolah Wawasan dan telah menjalankan aktiviti di

seluruh negara seperti mengumpulkan pelbagai kaum dan persatuan lain

untuk menemu ramah Dongjiaozong untuk mengetahui keadaan pendidikan

bahasa ibunda di negara kita (http://www.yuehaifeng.com.cn/YHF2003/

yhf2003-6-12.htm).

Bantahan terhadap dasar Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan

Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI)

Pada awal tahun 1970, setelah Bahasa Melayu menjadi bahasa

kebangsaan, kedudukan Bahasa Inggeris dalam pendidikan terjejas.

Penggubalan pelajaran pada tahun 1983 telah menjadikan sekolah

kebangsaan yang menggunakan Bahasa Inggeris sebagai bahasa pengantar

digantikan dengan Bahasa Melayu. Bahasa Inggeris cuma merupakan salah

satu subjek wajid dipelajari oleh setiap rakyat.

Namun menjelang abad ke-21, bekas perdana menteri Datuk Seri Dr.

Mahathir Mohamad telah mengumumkan dasar Pengajaran dan

Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI) pada

16

bulan Mei, 2002. Dasar ini telah menimbulkan pertikaian yang besar daripada

semua pihak. Bagi masyarakat Cina Dongjiaozong dan sesetengah persatuan

lain tidak bersetuju dengan dasar ini. Dasar PPSMI menghadapi bantahan

khususnya dari wakil-wakil Sekolah Jenis Kebangsaan (Cina) pimpinan

Dongjiaozong. Oleh itu, sebagai langkah kompromi oleh Majlis Tertinggi

Barisan Nasional, formula “2-4-3” telah dilaksanakan mulai tahun 2003 untuk

Tahap I dengan menggunakan Bahasa Inggeris dan Bahasa Cina secara

serentak dalam pengajaran dan pembelajaran Sains dan Matematik,

manakala bagi Tahap II, formula “6-2-3-2” telah dilaksanakan mulai tahun

2006 untuk tujuan tersebut.

Masyarakat Cina amat membantah dasar PPSMI kerana dasar

tersebut akan menyebabkan perubahan ciri dan identiti sekolah Cina rendah.

Sebab lain masyarakat Cina membantah dasar ini adalah keberkesanan

penggunaan bahasa ibunda sebagai bahasa pengantar di sekolah sudah

mendapat persetujuan oleh Persatuan Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) dan

dipakai secara umum di seluruh dunia. Oleh itu, penggunaan bahasa ibunda

dalam mempelajari subjek-subjek seperti matematik dan sains oleh pelajar

akan membawa kesan yang lebih baik. Selain itu, masyarakat Cina

berpendapat bahawa melalui dasar ini untuk meningkatkan penguasaan

bahasa Inggeris di kalangan pelajar adalah kurang sesuai. Penguasaan

bahasa Inggeris sepatutnya ditingkatkan melalui alat dan pengajaran, kualiti

penguruan, cara mengajar serta matlamat pendidikan bagi subjek bahasa

Inggeris.

Dalam pembantahan PPSMI, Dongjiaozong telah mengadakan banyak

aktiviti seperti kempen yang bertajuk Pengembalian Pendidikan Bahasa

17

Ibunda, mesyuarat membantah PPSMI, interaksi antara Dongjiaozong

dengan parti politik dan persatuan-persatuan Cina dan sebagainya. Di

samping itu, mereka juga membuat lawatan ke setiap negeri untuk menjalan

tugas penyebaran dan mencetak banyak maklumat seperti surat pengumunan

kepada ibubapa agar masyarakat Cina dapat menyedari kegentingan

masalah PPSMI dan bersama-sama membantah dasar ini. Selain itu, huatuan

membuat pengumunan dan menghantar memorandum kepada pihak

berkenaan untuk membantah dasar PPSMI.

KESIMPULAN

Walaupun perjuangan pemimpin-pemimpin masyarakat Cina untuk

mempertahankan ciri, identiti dan keutuhan pendidikan Cina demi

mewujudkan satu sistem pendidikan Cina yang lengkap dan berautonomi di

negara ini telah menghadapai pelbagai masalah, tetapi pemimpin-pemimpin

tersebut tidak pernah berputus asa dan membungkuk menghadapinya.

Kerajaan sepatutnya memberi perhatian dan langkah-langkah yang

sewajar terhadap pendidikan Cina kerana pendidikan Cina boleh membawa

manfaat-manfaat kepada perkembangan negara. Antara manfaat-manfaat

ialah mewarisi dan mengembangkan budaya Cina, menyatupadukan

masyarakat Cina, menyediakan peluang untuk belajar pendidikan Cina dan

mendorong perpaduan antara kaum. Pendidikan Cina bukan sahaja

memainkan peranan penting dalam membina satu masyarakat yang harmoni

yang terdiri daripada pelbagai kaum bahkan juga mendorong perkembangan

yang baru kepada ekonomi negara.

18

Pendidikan Cina boleh dikatakan merupakan sebahagian daripada

nyawa masyarakat Cina. Masyarakat Cina amat mementingkan pendidikan

Cina. Namun dasar kerajaan yang bercanggah dengan kepentingan

pendidikan Cina yang akan merampas hak orang Cina telah menyedarkan

masyarakat Cina berjuang untuk mempertahankan ciri, identiti dan keutuhan

pendidikan Cina. Antara langkah-langkah yang telah diambil adalah seperti

penyumbangan wang untuk pembinaan dan perkembangan sekolah,

bantahan terhadap dasar PPSMI, membela hak Lembaga pengarah sekolah

rendah Cina dan kempen menambah pembinaan sekolah-sekolah Cina.

Secara kesimpulan, pendidikan Cina adalah satu aliran pendidikan

yang penting yang boleh memberi sumbangan kepada negara kita. Oleh itu,

adalah wajarnya kerajaan mengambil berat tehadap perkembangan

pendidikan Cina dan isu-isu yang berkaitan harus diambil prihatin agar

perkembangan pendidikan Cina tidak terbantut.

BIBLOGRAFI

1. Ho Wah Foon, Tan Joo Lan, & Tan Teong Jin. (2005). The Chinese

Malaysian Contribution . Kuala Lumpur: Centre for Malaysian

19

Chinese Studies.

2. Leo Suryadinata. (Ed.). (2002). Ethnic Chinese in Singapore and

Malaysia. Singapura: Times Academic Press.

3. Sia Keng Yek. (2005). SRJK(Cina) dalam sistem pendidikan

kebangsaan. Kuala Lumpur: Pernebit Universiti Malaya.

4. Tan Yao Sua. (2005). Politik Dongjiaozong dalam pendidikan

vernakular Cina di semenanjung Malaysia (1960-1982). Pulau

Pinang: Penerbit Universiti Sains Malaysia.

20