PAGLABAG SA ESPIRITU NG KAUTUSAN

Liksyon 5 para sa ika-2 ng Nobyembre, 2019

Naaapi ang mga mahihirap (v. 1-5)

Ang espiritu ng kautusan (v. 6-7)

Pagsaway sa mga makasalanan (v. 8-10)

Ang panunumpa (v. 11-13)

Ehemplo ni Nehemias (v. 14-19)

Habang itinatayong muli ang paderng Jerusalem, kailangang humarap si Nehemias sa isang malungkot nahamon. Inaapi ng ilang mga tao angkanilang mga kapatid.

Binanggit sa Nehemias 5 ang isyung ito at kung paano ito nilutas ni Nehemias.

“Nang magkagayo'y umalingawngaw ang malakas na daing ng bayan at ng kanilang mga asawa laban sa kanilang mga kapatid na mga Judio” (Nehemías 5:1)

Ang pang-aapi sa mahihirap ay nagmula sa tatlong magkaibang sitwasyon:

Ang ilang tao ay nanghiram ng binhi upang itanim.

Ang ilang tao ay nangutang upang ibili ng binhi.

Ang ilang tao ay nangutang upang ibayad ng buwis sa Hari.

Sa lahat ng sitwasyon, hindi makabayad ng kanilang mga utang ang mga tao dahil samahinang ani. Sa halip ay kinailangan nilangibigay ang kanilang mga anak bilang alipin.

Pinilit sila ng mga nagpautang na magbayadkahit alam na nilang hindi sila makabayad.

Kailangan nating gawin ang ating makakayaupang matulungan ang mganangangailangan, sa ano mang paraan silanaghirap.

“At ako'y nagalit na mainam, nang aking marinig angkanilang daing at ang mga salitang ito” (Nehemías 5:6)

Hinayaan ng Dios ang Israel na magkaroon ng gawing hindi na tanggap ngayon, gaya ng pang-aalipin (Mateo 19:8). Gayunman, binigyan Niyasila ng batas upang maiwasan ang pang-aabuso.

Ang mga aliping Judio ay maglilingkod lamang saloob ng anim na taon, o hanggang sa taon ng Jubilee, depende sa sitwasyon (Exodo 21:2; Levitico 25:39-40).

Kaya, ipinapatupad lang ng mga nagpapautang sapanahon ni Nehemias ang kanilang karapatan, ngunit nakakalimutan nila ang espiritu angkautusan (upang iwasan ang pang-aalipin).

Pinag-aralan ng maigi ni Nehemias ang sitwasyonupang makahanap siya ng legal na dahilan upangsawayin sila. Inakusahan niya sila ng paglalagayng tubo (see Exodo 22:25; Levitico 25:36; Deuteronomio 23:19).

“Sinabi ko rin, Ang bagay na inyong ginagawa ay hindi mabuti: hindi ba kayomarapat magsilakad sa takot sa ating Dios, dahil sa pagdusta ng mga bansa,

na ating mga kaaway?” (Nehemías 5:9)

Sinubukang lutasin ni Nehemias angkaso sa pribado muna (v.7). Tapos, pinatawag niya ang mga tao.

Hinatulan ang mga nagpautang sapubliko. Katanggap-tanggap ba angkanilang asal?

Ang ilan sa kanila ay nagligtas sa mgaJudiong ibinenta bilang alipin sa mgapagano. Kaya paanong nagagawa nilangalipin ngayon ang kanilang mga kapatid?

Hindi ba ito magbibigay ng dahil sa mgakaaway nila upang manuya?

Nahiya ang mga nagpautang at walangsinabi. Hindi nila maipagtanggol ang sarili.

“Nang magkagayo'y sinabi nila, Aming isasauli, at wala kaming hihilingin sa kanila; gayon namin gagawin, gaya ng iyong sinasabi. Nang magkagayo'y tinawag ko angmga saserdote at pinanumpa ko sila, na sila'y magsisigawa ng ayon sa pangakongito” (Nehemías 5:12)

Nagmungkahi si Nehemias ng isang kasunduan:• Bayaran ang mga utang.

• Ibalik ang mga pag-aari.

• Ibalik ang tubo.

Sumang-ayon ang mga nagpautang. Ngunit, naisip ni Nehemias na kailangan ng matibay na kasunduan, kaya pinatawag niya ang mga pari upang gumawa ng panunumpa.

Sa ganitong paraan, ay napilitangtumupad sa legal na paraan sakasunduan ang mga nagpautang. Ang pagsuway sa panunumpa ay pagsuwaysa kautusan (Levitico 19:12).

Pinpayuhan tayo ng Biblia na mag-isip ng maigi bago mangako (Ecclesiastes5:5).

“Bukod dito'y mula sa panahon na ako'y mahalal na kanilangtagapamahala sa lupain ng Juda, mula sa ikadalawang pung taonhanggang sa ikatatlong pu't dalawang taon ni Artajerjes na hari, sa makatuwid baga'y labing dalawang taon, ako at ang aking mgakapatid ay hindi nagsikain ng tinapay ng tagapamahala” (Nehemías 5:14)

Habang sinusulat ni Nehemias angpangyayaring ito, inalala niya kung paanong naiiba ang kanyang ugali sakanyang mga maramot na kapatid.

Hindi naningil ng buwis si Nehemias para sa kanyangsarili sa una niyang panunungkulan bilang gobernador (12 taon), salungat sa mga ginawa ng ibang gobernador dati.

Ang pangunahing prioridad ni Nehemias ay Panginoon at Kanyang gawain kaysa ang sariling pakinabang.

Nagbigay siya ng bahagi para sa pag-aayos ng pader.

Nagbigay siya ng panggastos sa korte(150 mga tao).

“Tayong lahat ay may utang sa banal na

hustisya, ngunit wala tayong maibayad

sa utang. At ang Anak ng Dios, na naawa

sa atin, ay binayaran ang halaga ng ating

katubusan. Naging mahirap Siya upang

sa pamamagitan nito ay maging

mayaman tayo. Sa paggawa ng

pagkamapagbigay sa mahihirap ay

mapapatunayan natin ang katapatan ng

ating pasasalamat sa awang ibinahagi sa

atin. ‘Magsigawa tayo ng mabuti sa lahat’

tagubilin ni apostol Pablo, ‘lalong lalo na

sa mga kasangbahay sa

pananampalataya.’ Galacia 6:10”

E.G.W. (Prophets and Kings, cp. 54, p. 652)