Oferta wspó³pracy z przemys³em i gospodark¹ - tu.koszalin.pl · S³owa kluczowe: przeciwzu¿yciowe warstwy cienkie, pró¿niowo-plazmowe technologie osadzania warstw i pow³ok

Punkt Kontaktowy Programów Ramowych UE 1

Oferta

wspó³pracy z przemys³em

i gospodark¹

Oferta

wspó³pracy z przemys³em

i gospodark¹

Punkt Kontaktowy Programów Ramowych UE

Koszalin, listopad 2008

2 Politechnika Koszalińska

Szanowni PañstwoPolitechnika Koszaliñska, najwiêksza

Uczelnia Pomorza Œrodkowego, od pocz¹t-

ku swojego istnienia prowadzi dzia³alnoœæ

naukowo-badawcz¹ w zakresie badañ pod-

stawowych i stosowanych. Celem badañ

podstawowych jest lepsze poznanie zjawisk

fizycznych, opracowanie nowych teorii

i modeli opisuj¹cych te zjawiska. Uzyska-

ne wyniki s¹ podstaw¹ do nakreœlenia kie-

runków dalszych badañ w zakresie zasto-

sowañ praktycznych, opracowania nowych

konstrukcji i technologii. Dalsze kontynu-

owanie prac w postaci badañ stosowanych

wymaga œcis³ej wspó³pracy z podmiotami

gospodarczymi. Wa¿nym jest, bowiem aby

wszystkie prace badawcze by³y ukierunko-

wane na uzyskanie konkretnych rezultatów,

które mog¹ znaleŸæ zastosowanie praktycz-

ne. W dobie gospodarki rynkowej liczy siê

przecie¿ efektywnoœæ dzia³ania i uzyska-

nie wymiernych efektów w postaci final-

nych produktów.

Myœl naukowo-techniczna jest dobrem

o okreœlonej wartoœci. Podlega ona, jak ka¿-

dy inny produkt, prawom rynku i tak po-

winna byæ traktowana. Prowadzone bada-

nia naukowe powinny byæ zatem realizo-

wane w obszarach, które znajduj¹ siê w polu

zainteresowania potencjalnych nabywców

uzyskanych wyników. Zainteresowanie to

bêdzie wystêpowa³o, je¿eli otrzymane wy-

niki po wdro¿eniu, pozwol¹ na wyprodu-

kowanie nowego bardziej atrakcyjnego

produktu o lepszych cechach i funkcjach

u¿ytkowych. Oczekiwania dotycz¹ zatem

produktów o bardzo dobrych w³aœciwo-

œciach i niskiej cenie.

Do prowadzenia badañ o charakterze

podstawowym i stosowanym równie¿ obli-

guj¹ nas zobowi¹zania wynikaj¹ce ze wspó³-

pracy z krajami Unii Europejskiej. Wytycz-

ne i dyrektywy Parlamentu Europejskiego

maj¹ na celu ujednorodnienie standardów

w krajach cz³onkowskich. To dodatkowo

motywuje do przedstawiania propozycji ba-

dawczych nie tylko nie odbiegaj¹cych od

przyjêtego poziomu, ale lepszych.

Maj¹c powy¿sze na uwadze zwracamy

siê z ofert¹ w³¹czenia siê do realizacji tak

istotnych celów, wa¿nych dla kraju i regio-

nu. W za³¹czeniu przedstawiamy Pañstwu

aktualn¹ ofertê wspó³pracy wybranych Ze-

spo³ów Badawczych Politechniki Koszaliñ-

skiej z Podmiotami Gospodarczymi. Mamy

nadziejê, ¿e w³¹cz¹ siê Pañstwo w nurt pro-

wadzenia badañ, których rezultaty bêd¹

mog³y przynieœæ wymierne korzyœci finan-

sowe obu wspó³pracuj¹cym stronom. Liczy-

my g³ównie na wspó³pracê z firmami Po-

morza Œrodkowego. Oczekujemy pomys³ów

i podpowiedzi, co do ukierunkowania na-

szych prac badawczych, projektowych i eks-

pertowych. Zapraszamy do wspó³pracy.

Z wyrazami szacunku

prof. dr hab. in¿. Tadeusz Bohdal

Prorektor ds. Nauki

Koszalin, 2008-11-26


Oferta wspó³pracy z przemys³em i gospodark¹

Spis treœci

Pró¿niowo-plazmowe osadzanie warstw i pow³ok przeciwzu¿yciowych na

powierzchniach roboczych narzêdzi do maszynowej obróbki metali i drewna ........ 4

Opracowanie i wdro¿enie technologii azotowania gazowego ........................................ 5

Projektowanie produktu ................................................................................................... 6

Projektowanie komunikacji wizualnej ............................................................................. 7

Projektowanie architektury wnêtrz ................................................................................... 8

Metoda monitorowania zawartoœci wody w materiale podczas procesu suszenia .......... 9

Wytwarzanie wysokokalorycznych brykietów paliwowych

z wydzielonych frakcji zmieszanych odpadów komunalnych ................................ 10

Zastosowania metod twórczego rozwi¹zywania problemów

w zagadnieniach technicznych i organizacyjnych .................................................. 11

Tworzenie aplikacji komputerowych z wykorzystaniem ró¿nych œrodowisk

i jêzyków programowania ......................................................................................... 12

Tworzenie procedur obliczeniowych i aplikacji in¿ynierskich .................................... 13

Projektowanie mikronapêdów i mikromechanizmów .................................................... 14

Kompleksowe badania topografii powierzchni z wykorzystaniem

najnowszych systemów pomiarowych ...................................................................... 15

Klasyfikacja cech stereometrycznych powierzchni superg³adkich

(mikro- i nanochropowatoœæ) .................................................................................... 16

Optymalizacja procesu walcowania gwintów o zarysach trapezowym i ³ukowym ......... 17

Optymalizacja procesu wyt³aczania blaszanych wyrobów cylindrycznych ................. 18

Optymalizacja procesów ciêcia blach ............................................................................ 19

Poprawa ekonomicznych i ekologicznych wskaŸników spalania paliwa

metod¹ optymalnego sterowania procesem spalania w energetyce,

ciep³ownictwie i przemyœle ...................................................................................... 20

Badania cieplno-przep³ywowe maszyn i urz¹dzeñ energetycznych ............................. 21

Nowe metody i g³owice do precyzyjnego mikrowyg³adzania powierzchni

foliowymi taœmami œciernymi ................................................................................... 22

Zastosowanie paliw alternatywnych do zasilania t³okowych silników spalinowych ..... 23

Magnetoelectropolishing of biomaterials ...................................................................... 24

Analiza jakoœciowa oraz iloœciowa substancji organicznych w materia³ach

wielosk³adnikowych ................................................................................................. 25

SYSTEM FINANSOWANIA NAUKI ............................................................................... 26

Publikacja dofinansowana ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego


Pró¿niowo-plazmowe osadzanie warstw i pow³ok przeciwzu¿yciowych

na powierzchniach roboczych narzêdzi do maszynowej obróbki

metali i drewna

S³owa kluczowe: przeciwzu¿yciowe warstwy cienkie, pró¿niowo-plazmowe

technologie osadzania warstw i pow³ok wielowarstwowych

Adresat oferty: u¿ytkownicy i producenci narzêdzi do maszynowej obróbki metali

i drewna oraz narzêdzi formuj¹cych do metali

Kierownik zespo³u: dr in¿. Piotr Myœliñski

Sk³ad zespo³u: dr in¿. Piotr Myœliñski, mgr in¿. Adam Gilewicz, mgr in¿. Zbigniew

Kukliñski, mgr in¿. Bogdan Goluch, Wies³awa Gil

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Instytut Mechatroniki, Nanotechnologii

i Techniki Pró¿niowej, Œrodowiskowe Laboratorium Techniki Pró¿niowej,

ul. Rac³awicka 15-17, 75-620 Koszalin, doc. dr Jan Staœkiewicz, tel. 94 3478 429,

e-mail: [email protected],

www.imnitp.tu.koszalin.pl, [email protected],

tel. 094 34 78 345, fax 094 34 78 489

Opis oferty

Œrodowiskowe Laboratorium Techniki

Pró¿niowej (ŒLTP) Instytutu Mechatroni-

ki, Nanotechnologii i Techniki Pró¿niowej,

jest jednostk¹ realizuj¹c¹ wdro¿enia tech-

nologii pró¿niowo-plazmowych na rzecz

jednostek gospodarczych.

Zakres wdro¿eñ dotyczy œwiadczeñ

us³ug, na zasadach komercyjnych, w zakre-

sie opracowañ technologii osadzania cien-

kich warstw lub pow³ok przeciwzu¿ycio-

wych na powierzchniach roboczych narzê-

dzi skrawaj¹cych i formuj¹cych do metali

oraz narzêdzi do maszynowej obróbki drew-

na i materia³ów drewnopochodnych.

ŒLTP realizuje w sposób ci¹g³y us³ugi

osadzania u¿ytkowych warstw i pow³ok

przeciwzu¿yciowych na rzecz zaintereso-

wanych jednostek gospodarczych.

ŒLTP jest równie¿ realizatorem projek-

tów badawczych MNiSzW oraz projektów

europejskich, których efektami s¹ kolejne

wdro¿enia nowych technologii oraz no-

wych, przeciwzu¿yciowych warstw i po-

w³ok wielowarstwowych.

Warstwy lub pow³oki z³o¿one s¹ z na-

stêpuj¹cych zwi¹zków: TiN, TiAlN, TiCN,

CrN, TiC i TiAlCrN oraz warstw diamento-

wych typu ta:C.

ŒLTP realizuje wdro¿enia nowych tech-

nologii w powy¿szym zakresie w zale¿no-

œci od specyficznych potrzeb zainteresowa-

nych jednostek gospodarczych.

ŒLTP wspó³uczestniczy w dzia³aniach

Sieci BalticNet PlasmaTec.


Opracowanie i wdro¿enie technologii azotowania gazowego

S³owa kluczowe: obróbka powierzchniowa, obróbka cieplno-chemiczna,

azotowanie gazowe, warstwa azotowana, utwardzenie, kontrola procesu azotowania,

technologie materia³owe, doradztwo technologiczne, ekspertyzy

Adresat oferty: przemys³, budowa maszyn, motoryzacja, transport

Kierownik zespo³u: prof. nadzw. dr hab. Jerzy Ratajski

Sk³ad zespo³u: mgr Roman Olik, mgr in¿. Jan Kwiatkowski

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Instytut Mechatroniki, Nanotechnologii

i Techniki Pró¿niowej, ul. Rac³awicka 15-17, 75-620 Koszalin,

[email protected], tel. 094 34 78 345, fax 094 34 78 489,

www.imnitp.tu.koszalin.pl, [email protected]

Opis oferty

Przedmiotem oferty jest wdro¿enie tech-

nologii azotowania gazowego, obejmuj¹-

ce dobór i kompletacjê urz¹dzeñ, nadzór

nad instalacj¹, okreœlenie procedur proce-

sowych (algorytmów zmian parametrów

procesu dla okreœlonych materia³ów).

Azotowanie gazowe, w odró¿nieniu od

nawêglania, nie wymaga obróbki wykoñ-

czeniowej. Proces ten odbywa siê przy sto-

sunkowo niskiej temperaturze, zazwyczaj

w zakresie 450–600oC. Warstwa azotowa-

na jest bardzo twarda (do 68 stopni HRc),

odporna na œcieranie i zachowuje swe w³a-

œciwoœci przy nagrzewaniu a¿ do tempera-

tury 550oC. Istotne jest, ¿e azotowanie ga-

zowe w oferowanej wersji jest procesem

zautomatyzowanym, umo¿liwiaj¹cym

pe³n¹ kontrolê parametrów wp³ywaj¹cych

na warstwê utwardzan¹. Oprócz tego pozwa-

la na uzyskanie powtarzalnych w³aœciwo-

œci mechanicznych elementów poddanych

tego typu obróbce. Proces azotowania trwa

od 4 do 30 godzin, w zale¿noœci od rodzaju

warstwy utwardzonej, jak¹ chcemy uzyskaæ.

Dziêki azotowaniu uzyskujemy du¿¹ twar-

doœæ powierzchniow¹ z zachowaniem pla-

stycznoœci rdzenia elementów .

Przedmiotem oferty jest tak¿e doradz-

two technologiczne, ekspertyzy, dostêp do

baz danych i inteligentnych narzêdzi do

projektowania obróbek cieplnych i okre-

œlania procedur procesowych (algorytmów

zmian parametrów procesu) a tak¿e doboru

materia³ów dla wymaganych zastosowañ.


Projektowanie produktu

– mebli oraz wyposa¿enia wnêtrz,

– produktów AGD, RTV, aparatury i urz¹dzeñ technicznych, oœwietlenia,

– produktów dla u¿ytkowników dysfunkcyjnych,

– œrodków transportu (w obszarze funkcjonalno-u¿ytkowych form wzorniczych),

– ubioru i kostiumu (w tym filmowego i teatralnego),

– obuwia,

– galanterii,

– bi¿uterii.

Opis oferty

Poszukiwanie innowacyjnego rozwi¹-

zania realizuj¹cego jeden wybrany, podsta-

wowy cel na drodze kszta³towania formy

wzorniczej, spe³niaj¹cej wymagania: u¿yt-

kowe, techniczne, estetyczne, ekonomicz-

ne, marketingowe, ekologiczne, spo³eczne.

Projekt zostanie poddany weryfikacji

w procesie modelowania jego bry³y oraz in-

nych sk³adowych elementów formy (kolor,

faktura, kszta³t, proporcje, materia³ itp.)

Powsta³e rozwi¹zania wymagaj¹ kon-

frontacji ze œwiatowymi (dostêpnymi) roz-

wi¹zaniami projektowymi (w tym pod k¹-

tem zastosowanych technologii i konstruk-

cji), spe³niaj¹cymi takie same lub podobne

funkcje.

S³owa kluczowe:

Poszukiwanie potrzeby, luka rynkowa, innowacja, proces u¿ytkowy, funkcja, cel,

forma, ekonomia, ekologia, znaczenie

Kierownicy zespo³ów:

prof. Aleksander Kuczma

prof. Tomasz Matuszewski

prof. Jacek Ojrzanowski

Sk³ad zespo³ów:

prof. nadzw. dr hab. S³awomir Fija³kowski

prof. nadzw. dr hab. Zygmunt Laskowski

mgr Przemys³aw Majchrzak

mgr Justyna Matysiak

mgr Marek Matysiak

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Instytut Wzornictwa, Zak³ad Wzornictwa,

ul. Rac³awicka 15–17, 75–620 Koszalin, tel. 094 34 78 333, fax. 094 34 78 215,

e-mail: [email protected], [email protected]


Projektowanie komunikacji wizualnej

– znaków firmowych,

– znaków towarowych (w tym opakowañ),

– znakowych systemów informacji (komunikacji),

– miejskich systemów informacji (komunikacji) wizualnej administracyjnych

oznaczeñ ulic i domów (w tym wybranych sfer u¿ytkowania publicznego),

– wizualnych kampanii spo³eczno – informacyjnych,

– wizualnych kampanii spo³eczno – kulturalnych,

– wizualizacje i prezentacje produktów i architektury (cyfrowe i modelowe).

S³owa kluczowe:

Desygnat, konotacja, denotacja, komunikat, informacja, system, znak, sygna³,

podstawa znaku, dope³nienie znaku, kontekst znaków


prof. Jacek Ojrzanowski

Sk³ad zespo³ów:

dr Alina Adamczak

dr in¿. Mariusz Kasprzyk

dr Monika Zawierowska-£oziñska

mgr Przemys³aw Majchrzak

mgr Alina Ostach-Robakowska

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Instytut Wzornictwa, Zak³ad Wzornictwa,

ul. Rac³awicka 15–17, 75–620 Koszalin, tel. 094 34 78 333, Fax. 094 34 78 215,


Opis oferty



wowy cel na drodze kszta³towania formy

wzorniczej, spe³niaj¹cej wymagania: u¿yt-

kowe, techniczne, estetyczne, ekonomicz-

ne, marketingowe, ekologiczne, spo³eczne.

Projekt zostanie poddany weryfikacji

w procesie modelowania jego bry³y oraz in-

nych sk³adowych elementów formy (kolor,

faktura, kszta³t, proporcje, materia³, itp.)

Powsta³e rozwi¹zania wymagaj¹ kon-

frontacji ze œwiatowymi (dostêpnymi) roz-

wi¹zaniami projektowymi (w tym pod k¹-

tem zastosowanych technologii i konstruk-

cji), spe³niaj¹cymi takie same lub podobne

funkcje.


Projektowanie architektury wnêtrz

– obiektów u¿ytecznoœci prywatnej,

– obiektów u¿ytecznoœci publicznej,

– obiektów ma³ej architektury miejskiej,

– stoisk targowych i systemów wystawienniczych,

– obiektów sakralnych.

S³owa kluczowe:

Przestrzeñ intymna, prywatna, publiczna, presti¿, wygoda (komfort), identyfikacja,

komunikacja, informacja, wartoœæ kulturowa – tekst kultury.


prof. Andrzej Wielgosz

prof. nadzw. dr hab. Remigiusz Grochal

prof. nadzw. dr hab. Jerzy Stiller

Sk³ad zespo³ów:

dr in¿. Mariusz Kasprzyk

dr Bogus³aw Niewiadomski

dr Katarzyna Radecka

mgr Dominika Zab³otna

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Instytut Wzornictwa, Zak³ad Architektury

Wnêtrz, ul. Rac³awicka 15–17, 75–620 Koszalin, tel. 094 34 78 333, Fax. 094 34 78 215,


Opis oferty



wowy cel na drodze kszta³towania archi-

tektonicznej formy wnêtrzarskiej, spe³nia-

j¹cej, wymagania: u¿ytkowe, techniczne,

estetyczne, ekonomiczne, marketingowe,

ekologiczne i spo³eczne. Projekt zostanie

poddany weryfikacji w procesie modelowa-

nia jego bry³y oraz innych sk³adowych ele-

mentów formy (kolor, faktura, kszta³t, pro-

porcje, materia³, itp.). Powsta³e rozwi¹za-

nia wymagaj¹ konfrontacji ze œwiatowymi

(dostêpnymi) rozwi¹zaniami projektowymi

(w tym pod k¹tem zastosowanych techno-

logii i konstrukcji), spe³niaj¹cymi takie

same lub podobne funkcje.


Opis oferty

Oferta dotyczy metody ci¹g³ego moni-

torowania przebiegu zmian zawartoœci wody

lub innej substancji (np. rozpuszczalnika)

w materiale podczas procesu suszenia lub

przechowywania. W odró¿nieniu od trady-

cyjnych metod, w których zawartoœæ wody

w materiale jest mierzona na wejœciu lub

wyjœciu z suszarni metoda ta pozwala na œle-

dzenie zmian zawartoœci wody w trakcie, gdy

materia³ znajduje siê wewn¹trz suszarni.

Metoda ta umo¿liwia równie¿ okreœlenie

zwi¹zku pomiêdzy parametrami termodyna-

micznymi czynnika susz¹cego a zawartoœci¹

wody w materiale suszonym a tym samym

okreœlenie wp³ywu temperatury, wilgotno-

œci wejœciowej i natê¿enia przep³ywu powie-

trza susz¹cego na przebieg procesu.

Zalety oferowanego rozwi¹zania pole-

gaj¹ na umo¿liwieniu dok³adnego œledze-

nia przebiegu procesu suszenia lub prze-

chowywania i odpowiednio wczesn¹ reak-

cjê w przypadku nieprawid³owego jego

przebiegu. Umo¿liwia to:

– redukcjê kosztów zwi¹zanych z niedo-

suszeniem lub przesuszeniem materia³u,

– poprawê jakoœci materia³u suszonego,

– okreœlenie wp³ywu parametrów termody-

namicznych powietrza na dynamikê pro-

cesu,

– optymalne sterowanie przebiegiem pro-

cesu,

– zwiêkszenie wydajnoœci produkcji.

Przyk³adowa implementacja zosta³a zre-

alizowana w warunkach pó³przemys³owych

na suszarni konwekcyjnej daszkowej. Ma-

teria³em suszonym by³a pszenica. W suszar-

ni przetestowano uk³ad monitoruj¹cy zawar-

toœæ wody podczas procesu suszenia na pod-

stawie parametrów termodynamicznych po-

wietrza susz¹cego. Informacja o dynamice

procesu mo¿e zostaæ zastosowana do opty-

malnego sterowania procesem suszenia.

Przewidywane zastosowania dotycz¹

sterowania i monitorowania procesu susze-

nia w przemyœle spo¿ywczym i chemicz-

nym. Opisana metoda mo¿e byæ wykorzy-

stana wszêdzie tam, gdzie istnieje potrzeba

ograniczenia strat energetycznych i jako-

œciowych w procesie suszenia.

Oferujemy wspó³pracê zwi¹zan¹ z im-

plementacj¹ metody monitorowania zawar-

toœci wody w materiale oraz wdro¿eniem

uk³adu automatycznego sterowania proce-

sem suszenia lub przechowywania. Propo-

nujemy tak¿e doradztwo i konsultacje

w dziedzinie automatyzacji procesów tech-

nologicznych w przemyœle spo¿ywczym

i chemicznym.

Metoda monitorowania zawartoœci wody w materiale

podczas procesu suszenia

S³owa kluczowe: suszenie, przechowywanie, pomiar, sterowanie, monitorowanie

Kierownik zespo³u: prof. nadzw. dr hab. in¿. Ewa Wachowicz

Sk³ad zespo³u: dr in¿. Dariusz Tomkiewicz, mgr in¿. Leszek Wilk

Dane kontaktowe: Politechnika Koszaliñska, Wydzia³ Mechaniczny, Katedra

Automatyki, ul. Rac³awicka 15-17 budynek H, 75-620 Koszalin, tel. (94) 347 82 39,

e-mail: [email protected]


Wytwarzanie wysokokalorycznych brykietów paliwowych

z wydzielonych frakcji zmieszanych odpadów komunalnych

S³owa kluczowe: odpady komunalne, przesiewanie, paliwo alternatywne, spalanie

Adresat oferty: energetyka miejska, przedsiêbiorstwa i zak³ady produkcyjne

wykorzystuj¹ce paliwa sta³e jako podstawowy noœnik energii

Kierownik zespo³u: prof. nadzw. dr hab. in¿. Robert Side³ko

Sk³ad zespo³u: dr in¿. Beata Janowska, dr Izabela Siebielska, mgr in¿. Krzysztof

Kamiñski, mgr in¿. Bartosz Walendzik, mgr Magda Potêpa, tech. Urszula Rajch

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Wydzia³ Budownictwa i In¿ynierii Œrodowiska,

Katedra Gospodarki Odpadami, ul. Œniadeckich 2, 75-453Koszalin, tel. 0943478 574,


Opis oferty

Przedmiotem badañ bêdzie opracowa-

nie technologii produkcji brykietów pali-

wowych (RDF-refuse derived fuel) z wy-

dzielonych frakcji zmieszanych odpadów

komunalnych. W tym celu planuje siê prze-

prowadzenie badañ w nastêpuj¹cym zakre-

sie:

1. ustalenie mo¿liwoœci technicznych reali-

zacji przedsiêwziêcia,

2. badania terenowe pod k¹tem wydziele-

nia frakcji o sk³adzie gwarantuj¹cym

najwiêkszy potencja³ energetyczny,

3. badania zwi¹zane z modelowaniem sk³a-

du surowca do produkcji brykietów

z uwzglêdnieniem dodatkowych mate-

ria³ów odpadowych np. odwodnionych

osadów œciekowych,

4. badania laboratoryjne dotycz¹ce sposo-

bu formowania brykietu w zale¿noœci od

wymaganych cech u¿ytkowych,

5. badania uzyskanych parametrów fizyko-

chemicznych surowca i brykietu,

6. badania procesu spalania z uwzglêdnie-

niem emisji zanieczyszczeñ.

Projekt badawczy ma charakter wdro-

¿eniowy i przewiduje czêœciowe finanso-

wanie z funduszy unijnych oraz krajowych.


Zastosowania metod twórczego rozwi¹zywania problemów

w zagadnieniach technicznych i organizacyjnych

S³owa kluczowe: innowacje techniczne, kreatywnoœæ, procesy przemys³owe

Adresat oferty: przemys³, wytwarzanie maszyn i urz¹dzeñ, jednostki edukacyjne,

jednostki samorz¹dowe i administracyjne

Kierownik zespo³u: prof. dr hab. in¿. Wojciech Kacalak

Sk³ad zespo³u: dr in¿. D. Lipiñski, dr in¿. B. Ba³asz, dr in¿. T. Królikowski,

dr in¿. T. Szatkiewicz, dr in¿. M. Majewski, mgr in¿. R. Tomkowski, mgr in¿. R. Cincio,

doc. J. Kulik

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Wydzia³ Mechaniczny, Katedra Mechaniki

Precyzyjnej, ul. Rac³awicka 15-17, 75-620 Koszalin, tel. 094 3478 101, 094 3478 351,

fax. 094 3478 485, e-mail: [email protected]

Opis oferty

Zespó³ rozwi¹zuje problemy, stosuje

najnowsze technologie z zakresu kreatyw-

noœci i realizuje innowacje oraz wdro¿enia

w nastêpuj¹cych dziedzinach:

• mechanika precyzyjna i technologia

maszyn,

• diagnostyka, optymalizacja i automaty-

zacja procesów mikroobróbki oraz pro-

cesów obróbki dok³adnej, tak¿e materia-

³ów trudno obrabialnych,

• budowa i eksploatacja precyzyjnych urz¹-

dzeñ technologicznych.

• nowatorskie technologie wytwarzania,

• rozwi¹zywanie nietypowych problemów

technologicznych,

• zastosowania technik twórczego myœle-

nia w rozwi¹zywaniu problemów tech-

nicznych i organizacyjnych,

• prognozowanie trendów technologicz-

nych, preferencji u¿ytkowników, cech

produktów, programów produkcyjnych,

• szkolenie kadr w zakresie technik twór-

czego myœlenia, in¿ynierskich zastoso-

wañ komputerów, zastosowañ sztucznej

inteligencji w uk³adach technicznych,

sterowaniu i podejmowaniu decyzji,

• rozwoju i zastosowañ narzêdzi e-learnin-

gowych,

• ochrony danych i bezpieczeñstwa syste-

mów (audyt, zabezpieczenia, doradztwo),

• gromadzenie i analizy danych, budowy

systemów wspomagania decyzji, wdra¿a-

nie rozwi¹zañ Business Intelligence,

• rozwoju systemów komunikacji i wymia-

ny informacji oraz aplikacji mobilnych,

• aplikacji internetowych i aplikacji do

kszta³cenia zdalnego,

• komputerowego wspomagania projekto-

wania i wytwarzania,

• modelowania i symulacji procesów wy-

twarzania,

• opiniowanie wniosków dotycz¹cych no-

wych technologii, nowych produktów, ce-

lowoœci i uzasadnienia inwestycji tech-

nicznych,

• realizacji przedsiêwziêæ wysokiego ryzyka

i postêpowania w sytuacjach kryzysowych,

• analizy stanu wiedzy i tworzenia baz wie-

dzy,

• oceny technicznej i ekonomicznej pro-

gramów i przedsiêwziêæ innowacyjnych,

• organizowania warsztatów w celu poszu-

kiwania nowatorskich rozwi¹zañ proble-

mów okreœlonej firmy,

• opracowywania strategii i programów roz-

woju regionalnego, lokalnego oraz pro-

gramów dla jednostek gospodarczych.


Tworzenie aplikacji komputerowych z wykorzystaniem ró¿nych

œrodowisk i jêzyków programowania

S³owa kluczowe: tworzenie aplikacji, aplikacje internetowe, systemy mobilne

Adresat oferty: ma³e i œrednie firmy z regionu


Sk³ad zespo³u: prof. dr hab. in¿. W. Kacalak, dr in¿. B. Ba³asz,

dr in¿. T. Szatkiewicz, dr in¿. D. Lipiñski, dr in¿. T. Królikowski,

mgr in¿. A. Tomkowska, mgr in¿. R. Tomkowski, mgr in¿. R. Cincio,

mgr in¿. Z. Dziura, mgr in¿. S. Nawrocki




Opis oferty

Pracownicy Katedry Mechaniki Precy-

zyjnej posiadaj¹ wieloletnie doœwiadcze-

nie w zakresie projektowania i tworzenia

aplikacji i systemów komputerowych z wy-

korzystaniem najnowoczeœniejszych tech-

nologii informatycznych dostêpnych na

rynku, zarówno w œrodowisku Windows jak

i Linux. Do wykorzystywanych obecnie

technologii nale¿¹: .NET, jêzyki programo-

wania C#, C++, VB, serwery baz danych MS

SQL SERVER 2000/2005/2008, ASP.NET,

PHP z wykorzystaniem serwera baz danych

mySQL. Posiadamy równie¿ doœwiadcze-

nie w tworzeniu rozwi¹zañ mobilnych opar-

tych na œrodowisku Windows Mobile. Za-

kres mo¿liwoœci opracowania aplikacji obej-

muje m.in: aplikacje wspomagaj¹ce zarz¹-

dzanie, aplikacje wspomagaj¹ce nadzoro-

wanie procesów technologicznych, hurtow-

nie danych, systemy wspomagania decyzji,

aplikacje do analiz i eksploracji danych,

systemy wspomagaj¹ce dzia³alnoœæ warsz-

tatów samochodowych, systemy mobilne

do zarz¹dzania prac¹ serwisantów z wyko-

rzystaniem wiedzy zawartej w systemach

ekspertowych, systemy internetowe. Do

zastosowañ in¿ynierskich oferujemy opra-

cowanie aplikacji w œrodowisku MATLAB.


Tworzenie procedur obliczeniowych i aplikacji in¿ynierskich

S³owa kluczowe: optymalizacja procesów, nadzorowanie jakoœci, detekcja

uszkodzeñ i niedok³adnoœci, analiza statystyczna, procedury obliczeniowe, aplikacje

in¿ynierskie

Adresat oferty: przemys³, wytwarzanie maszyn i urz¹dzeñ


Sk³ad zespo³u: prof. dr hab. in¿. W. Kacalak, dr in¿. D. Lipiñski, dr in¿. B. Ba³asz,

dr in¿. T. Szatkiewicz, dr in¿. R. Œciegienka, dr in¿. T. Królikowski,

mgr in¿. R. Tomkowski, mgr in¿. A. Tomkowska, mgr in¿. R. Cincio




Opis oferty

Wiele zagadnieñ in¿ynierskich formu-

³owanych przez nowoczesne przedsiêbior-

stwa znajduje swe rozwi¹zanie dziêki za-

stosowaniu numerycznych procedur obli-

czeniowych.

Katedra Mechaniki Precyzyjnej dyspo-

nuje wieloletni¹ wiedz¹ i doœwiadczeniem

z zakresu tworzenia procedur obliczenio-

wych do optymalizacji procesów i ich pa-

rametrów, monitorowania z wykorzysta-

niem kart kontrolnych, wczesnej detekcji

uszkodzeñ i niedok³adnoœci, identyfikacji

obiektów dynamicznych, analizy konstruk-

cji, testowania hipotez wytrzyma³oœcio-

wych, analizy statystycznej i numerycznej,

zastosowañ sztucznych sieci neuronowych,

algorytmów genetycznych, systemów eks-

pertowych, wizualizacji obiektów i zjawisk

z wykorzystaniem œrodowiska Virtual Re-

ality.

Wzbogacenie ww. procedur o graficzny

interfejs u¿ytkownika pozwala nam na

stworzenie dedykowanych aplikacji obli-

czeniowych wyspecjalizowanych w rozwi¹-

zywaniu dowolnych zagadnieñ in¿ynier-

skich w Pañstwa przedsiêbiorstwie a rów-

noczeœnie przyjaznych i intuicyjnych w ob-

s³udze przez ich u¿ytkowników.


Projektowanie mikronapêdów i mikromechanizmów

S³owa kluczowe: mikronapêdy, mikromechanizmy, mikroprzek³adnie, mikroroboty,

mechanika precyzyjna

Adresat oferty: firmy dzia³aj¹ce w obszarze mechaniki precyzyjnej i mechatroniki


Sk³ad zespo³u: prof. dr hab. in¿. W. Kacalak, dr in¿. T. Szatkiewicz,

dr in¿. B. Ba³asz, dr in¿. T. Królikowski, dr in¿. D. Lipiñski, mgr in¿. R. Tomkowski




Opis oferty

Oferta zespo³u obejmuje projektowanie

i wykonywanie specjalizowanych mikrona-

pêdów elektrycznych, mikroprzek³adni,

mikroobrabiarek i mikrorobotów. Elemen-

ty takie, dziêki niewielkim rozmiarom (5–

20 mm) oraz precyzji wykonania mog¹ miêæ

szerokie zastosowanie w produkcji precy-

zyjnych urz¹dzeñ mechatronicznych.

Mikronapêdy, dzia³aj¹ce na zasadzie

wykorzystywania w³aœciwoœci materia³ów

piezoelektrycznych, mog¹ mieæ niewielkie

rozmiary i oferuj¹ dobre parametry pracy,

z uwagi na prêdkoœæ obrotow¹ oraz stero-

wanie przemieszczeniem k¹towym, dziêki

czemu mog¹ pracowaæ zarówno jako uk³a-

dy napêdowe jak równie¿ silniki krokowe.

W po³¹czeniu mikronapêdów z mikroprze-

k³adniami uzyskuje siê elastyczne rozwi¹-

zania z szerokimi mo¿liwoœciami zastoso-

wañ w projektowaniu i produkcji elemen-

tów mechatronicznych, charakteryzuj¹cych

siê niewielkimi rozmiarami, szerokim za-

stosowaniem i niezawodnoœci¹.

Mikrouk³ady z³o¿one z mikronapedów

i mikroprzek³¹dni mog¹ byæ podstaw¹ do

konstrukcji wysoce wyspecjalizowanych

mikrorobotów i mikroobrabiarek, dziêki

czemu otwiera siê ca³kowicie nowa prze-

strzeñ zastosowañ technicznych.

Zespó³ w swojej ofercie proponuje

wspó³pracê w projektowaniu i wykonywa-

niu mikroobrabiarek i mikrorobotów, wy-

specjalizowanych do realizacji ultraprecy-

zyjnych operacji technologicznych.


S³owa kluczowe: metrologia, ocena powierzchni, chropowatoœæ

Adresat oferty: ma³e, œrednie i du¿e firmy z regionu


Sk³ad zespo³u: prof. dr hab. in¿. W. Kacalak, mgr in¿. R. Cincio, dr in¿. D. Lipiñski,

mgr in¿. R. Tomkowski




Kompleksowe badania topografii powierzchni z wykorzystaniem

najnowszych systemów pomiarowych

Opis oferty

Intensywny rozwój nanotechnologii i in-

¿ynierii spowodowa³ ogromny wzrost zapo-

trzebowania na kompleksowe badania cech

stereometrycznych powierzchni. W odpo-

wiedzi na priorytety badawcze i potrzeby

przemys³u Katedra Mechaniki Precyzyjnej

Wydzia³u Mechanicznego Politechniki Ko-

szaliñskiej stworzy³a Laboratorium mikro-

i nanoin¿ynierii wyposa¿one w najnowocze-

œniejsze na œwiecie narzêdzia metrologicz-

ne Talysurf CCI 6000, Talysurf CLI 2000

i Surtronic 25. Laboratorium wyposa¿one

w tak nowoczesny sprzêt badawczy jest uni-

katowe w skali œwiatowej i stanowi najwiêk-

szy potencja³ pomiarowy w Europie Œrod-

kowej. Urz¹dzenia umo¿liwiaj¹ analizê 2D

i 3D ukszta³towania struktury geometrycz-

nej powierzchni z niespotykan¹ do tej pory

rozdzielczoœci¹ pionow¹, dochodz¹c¹ do

0,01 nm. Rozdzielczoœæ pozioma osi¹gana

przez urz¹dzenia, przy zastosowaniu odpo-

wiedniej g³owicy pomiarowej jest rzêdu

0,36 µm. Dane z pomiarów powierzchni za-

pisywane s¹ w macierzy 1024×1024 punk-

tów pomiarowych. Pomiary wykonywane s¹

w czasie kilkunastu sekund, w przeciwieñ-

stwie do dotychczasowych urz¹dzeñ styko-

wych, dla których profilografowanie po-

wierzchni o podobnej rozdzielczoœci hory-

zontalnej wymaga³o kilku godzin.

Urz¹dzenia pomiarowe posiadaj¹ profe-

sjonalne systemy komputerowe wyposa¿o-

ne w najnowoczeœniejsze systemy do mode-

lowania, analizy i oceny struktury geome-

trycznej powierzchni dostarczone przez pro-

ducenta, a tak¿e autorstwa pracowników

Katedry Mechaniki Precyzyjnej, uzupe³nia-

j¹ce nawzajem swoje mo¿liwoœci analitycz-

ne. Oprogramowanie umo¿liwia pozycjono-

wanie, wykonywanie wizualizacji 2D i 3D,

przekszta³ceñ morfologicznych, filtrowania,

wyodrêbniania charakterystycznych frag-

mentów powierzchni, wyznaczenia ponad

200 ró¿nych parametrów i funkcji po-

wierzchni, opracowanie dokumentacji tech-

nicznych i wiele innych mo¿liwoœci.

Laboratorium mikro- i nanoin¿ynierii

jest bardzo uniwersalnym centrum metro-

logicznym pozwalaj¹cym wykonywaæ po-

miary, oceny i analizy w bardzo szerokim

zakresie cech ró¿nych powierzchni tech-

nicznych, a kompleksowe i komplementar-

ne programy analiz prowadz¹ do znaczne-

go unowoczeœnienia oceny powierzchni

produkowanych wyrobów, co stanowi bar-

dzo atrakcyjn¹ ofertê dla ró¿nych oœrod-

ków przemys³owych.


Klasyfikacja cech stereometrycznych powierzchni superg³adkich

(mikro- i nanochropowatoœæ)

S³owa kluczowe: mikro i nanochropowatoœæ, pomiary superprecyzyjne,

powierzchnie superg³adkie

Adresat oferty: ma³e i œrednie firmy z regionu, firmy bran¿owe i wykonywuj¹ce

wzorce, przemys³, wytwarzanie maszyn i urz¹dzeñ


Sk³ad zespo³u: mgr in¿. R. Tomkowski, mgr in¿. A. Tomkowska, mgr in¿. R. Cincio,

dr in¿. D. Lipiñski, dr in¿. B. Ba³asz, dr in¿. T. Królikowski, dr in¿. T. Szatkiewicz




Opis oferty

Katedra Mechaniki Precyzyjnej dyspo-

nuje urz¹dzeniami pomiarowymi, które

posiada jako jedyna w Europie Œrodkowej

tj. profilometry CCI 6000 oraz CLI 2000

firmy Taylor-Hobson. Wymienione urz¹dze-

nia kompleksowo wyposa¿aj¹ Laborato-

rium Mikro- Nanoin¿ynierii, w którym wy-

konywane s¹ pomiary elementów o g³ad-

kiej i superg³adkiej powierzchni. Mo¿liwe

jest badanie struktury geometrycznej po-

wierzchni nie tylko elementów powierzch-

ni technicznych, ale tak¿e wiele innych,

których wspó³czynnik odbicia œwiat³a jest

wiêkszy od 0,3%. Zakres mierzonej warto-

œci nierównoœci powierzchni mieœci siê od

ok. 1,5mm do poni¿ej 1nm, ze zdolnoœci¹

rozdzielcz¹ 1pm w osi Z. Tak bogato wy-

posa¿one laboratorium, stwarza mo¿liwo-

œci sprawdzania ró¿nych rodzajów wzorców

np. wzorców chropowatoœci czy struktury

i uk³adu siatek dyfrakcyjnych oraz po-

wierzchni o nanometrycznej chropowato-

œci.

Dziêki opracowanemu przez zespó³ sys-

tem (w œrodowisku MATLAB) do analizy

stanu jakoœci powierzchni, istnieje mo¿li-

woœæ uzyskania informacji o dowolnym jej

parametrze, tak¿e o takim, który nale¿y

w danym momencie utworzyæ na potrzeby

i ze wzglêdu na specyfikê badanego obiek-

tu. System posiada szereg modu³ów do ana-

liz. Istnieje mo¿liwoœæ prognozowania

zmian struktury geometrycznej w czasie,

bior¹c pod uwagê mo¿liwoœæ œcierania siê

powierzchni. System zawiera ponadto mo¿-

liwoœæ przeprowadzania kompleksowej

analizy statystycznej.

G³ówn¹ zalet¹ systemu jest wykorzysta-

nie komplementarnego zbioru parametrów

do kompleksowej oceny i klasyfikacji cech

stereometrycznych powierzchni technicz-

nych. Dziêki takiemu podejœciu eliminuje

siê powielanie przekazywanej informacji

do niezbêdnego minimum, ale w taki spo-

sób, ¿e znany jest wspó³czynnik korelacji

wzajemnej wyznaczonych parametrów.


Optymalizacja procesu walcowania gwintów

o zarysach trapezowym i ³ukowym

S³owa kluczowe: walcowanie, gwinty trapezowe i ³ukowe, œruby o du¿ej d³ugoœci

Adresat oferty: przemys³ metalowy, maszynowy, hutniczy, obrabiarkowy,

mechanika precyzyjna, budownictwo

Kierownik zespo³u: prof. dr hab. in¿. Kukie³ka Leon

Sk³ad zespo³u: mgr in¿. Kukie³ka Krzysztof, mgr in¿. Mal¹g Leszek, mgr in¿.

Czerski Piotr, Skowroñski Ryszard


Technicznej i Wytrzyma³oœci Materia³ów, ul. Rac³awicka 15-17, 75-364 Koszalin,

Katarzyna Gotowa³a, tel. (0-94) 3478-234, [email protected]

Opis oferty

Oferta dotyczy modelowania fizyczne-

go, matematycznego, symulacji numerycz-

nej procesu walcowania gwintów o du¿ym

skoku na prêtach lub rurach o dowolnych

d³ugoœciach wraz z wykonaniem projektu

niezbêdnego oprzyrz¹dowania, wykonania

go w metalu i przeprowadzenia badañ opty-

malizacyjnych.

Przedmiot traktuje siê jak cia³o, w któ-

rym mog¹ wyst¹piæ odkszta³cenia sprê¿y-

ste oraz lepkie i plastyczne, z nieliniowym

umocnieniem.

Do budowy modelu materia³owego za-

stosowano nieliniowy warunek plastyczno-

œci Hubera-Misesa-Hencky’ego, stowarzy-

szone prawo p³yniêcia oraz wzmocnienie

mieszane (izotropowo-kinematyczne).

Uwzglêdniono równie¿ stan materia³u po

obróbkach poprzedzaj¹cych przez wprowa-

dzenie pocz¹tkowych stanów: przemiesz-

czeñ, naprê¿eñ, odkszta³ceñ i ich prêdko-

œci. Opracowany przyrostowy model kon-

taktowy obejmuje si³y kontaktowe, sztyw-

noœæ kontaktow¹, kontaktowe warunki brze-

gowe oraz warunki tarcia w tym obszarze.

Model matematyczny uzupe³niono przyro-

stowymi równaniami ruchu obiektu oraz

warunkami jednoznacznoœci. Nastêpnie,

wprowadzono funkcjona³ przyrostowy ca³-

kowitej energii uk³adu. Z warunku stacjo-

narnoœci tego funkcjona³u wyprowadzono

wariacyjne, nieliniowe równania ruchu i de-

formacji obiektu dla typowego kroku przy-

rostowego. Równanie to rozwik³ano stosu-

j¹c przestrzenn¹ dyskretyzacjê metod¹ ele-

mentów skoñczonych otrzymuj¹c dyskret-

ne uk³ady równañ ruchu i deformacji obiek-

tu w procesie walcowania gwintów.

Opracowana konstrukcja oryginalnej

g³owicy do walcowania d³ugich gwintów

o zarysach trapezowym i ³ukowym, z mo¿-

liwoœci¹ zainstalowania jej na typowych

obrabiarkach konwencjonalnych.

Wyniki mog¹ byæ wykorzystane do:

– rozszerzenia i ulepszenia procesu projek-

towania technologii walcowania gwintów,

co istotnie przyczyni siê do wzrostu jako-

œci gwintu oraz zmniejszenia kosztów

wykonania operacji (mniejsze zu¿ycie

energii, wiêksza trwa³oœæ narzêdzi itp.),

– zastosowania opracowanej konstrukcji

g³owicy w procesie produkcji œrub,

– opracowania konstrukcji nowej walcarki

walcowania gwintów o zarysach trapezo-

wym i ³ukowym na prêtach lub rurach o do-

wolnej d³ugoœci.


Optymalizacja procesu wyt³aczania blaszanych wyrobów

cylindrycznych

S³owa kluczowe: wyt³aczanie, wyt³oczki cylindryczne, symulacja komputerowa

Adresat oferty: przemys³ metalowy, maszynowy, mechanika precyzyjna

Kierownik zespo³u: Prof. dr hab. in¿. Leon Kukie³ka

Sk³ad zespo³u: mgr in¿. Pawe³ Ka³duñski, mgr in¿. Leszek Mal¹g, mgr in¿. Piotr

Czerski, Ryszard Skowroñski




Opis oferty

Oferta dotyczy opracowania symulacji

komputerowych i analiz numerycznych pro-

cesu wyt³aczania swobodnego i z dociska-

czem oraz optymalizacji ca³ego procesu.

Proces wyt³aczania jest zagadnieniem

bardzo skomplikowanym ze wzglêdu na

wiele czynników wp³ywaj¹cych na prawi-

d³owy kszta³t wyrobu. Miêdzy innymi bar-

dzo wa¿ny jest prawid³owy dobór modelu

materia³owego czyli wyznaczenie wszyst-

kich niezbêdnych parametrów blachy, tj.

granica plastycznoœci, wytrzyma³oœæ na

rozci¹ganie, modu³ Younga itp. Nale¿y tak-

¿e dokonaæ odpowiedniego doboru warun-

ków technologicznych, tj. promienie za-

okr¹gleñ narzêdzi, œrednice stempla i ma-

trycy, kszta³t matrycy i stempla. W procesie

wyt³aczania z dociskaczem dochodzi do-

datkowo odpowiedni dobór si³y dociska-

cza. Jak wykazuj¹ wstêpne badania, si³a

docisku powinna mieæ zmienn¹ wartoœæ

w czasie trwania procesu. Optymalizacja

procesu wyt³aczania natomiast pozwala na

uzyskanie prawid³owej wyt³oczki przy mi-

nimalnej wartoœci si³y t³oczenia oraz bez

pocienienia blachy na obrze¿u czy zbyt

znacznemu pogrubieniu na obrze¿u. Wpro-

wadzenie modelu materia³owego uwzglêd-

niaj¹cego p³ask¹ anizotropiê pozwoli prze-

widywaæ te¿ wielkoœæ uch na obrze¿u czyli

obliczyæ wielkoœæ naddatku na obciêcie.

Komputerowe symulacje procesu wyt³acza-

nia swobodnego jak i z dociskaczem, po-

zwalaj¹ na prognozowanie geometrii wy-

t³oczki. Umo¿liwiaj¹ tak¿e obserwacjê roz-

k³adów naprê¿eñ i odkszta³ceñ na gruboœci

blachy. Dodatkowo analizy numeryczne

pozwalaj¹ na sterowanie si³¹ t³oczenia,

a tak¿e si³¹ docisku, co pozwala ekono-

miczniej je dobieraæ w czasie procesu.


Optymalizacja procesów ciêcia blach

S³owa kluczowe: ciêcie, nieliniowoœæ geometryczna, nieliniowoœæ fizyczna,

symulacja numeryczna

Adresat oferty: przemys³ metalowy, maszynowy, hutniczy, mechanika precyzyjna

Kierownik zespo³u: prof. dr hab. in¿. Kukie³ka Leon

Sk³ad zespo³u: mgr in¿. Bohdal £ukasz, mgr in¿. Mal¹g Leszek, mgr in¿. Czerski

Piotr, Skowroñski Ryszard




Opis oferty

Oferta dotyczy mo¿liwoœci modelowa-

nia fizycznego, matematycznego, symula-

cji numerycznej procesu ciêcia mechanicz-

nego (ciêcia gilotyn¹, no¿ycami kr¹¿kowy-

mi, klinowymi narzêdziami, wykrawania)

wraz z wykonaniem projektu niezbêdnego

oprzyrz¹dowania i przeprowadzenia badañ

optymalizacyjnych z uwzglêdnieniem nie-

liniowoœci procesu (geometrycznej i fizycz-

nej).

Podstawowym problemem w projekto-

waniu procesu ciêcia jest opracowanie od-

powiednich konstrukcji narzêdzi i dobór

warunków realizacji procesu (luz, sposób

smarowania, prêdkoœæ ciêcia, sposób doci-

sku lub mocowania blachy itp.) w celu za-

pewnienia wymagañ technicznych oraz

w³aœciwoœci otrzymanego wyrobu, przy

jednoczesnym wzroœcie trwa³oœci narzêdzia

i wydajnoœci procesu. Dziêki wykorzysta-

niu nowoczesnych metod modelowania

mo¿liwa jest analiza procesu w dowolnej

chwili czasowej, prognozowanie jakoœci

powierzchni przeciêcia oraz jakoœci wyro-

bu. Analizy numeryczne umo¿liwi¹

uwzglêdnienie wszystkich istotnych czyn-

ników wp³ywaj¹cych na jakoœæ wyrobu

i wydajnoœæ procesu ciêcia i symulowanie

wystêpuj¹cych zjawisk dla dowolnego sta-

nu zaawansowania procesu. Wykorzystanie

wyników symulacji badanych procesów

ciêcia pozwoli ulepszyæ lub opracowaæ

nowe oprzyrz¹dowanie technologiczne

oraz optymalizowaæ warunki realizacji pro-

cesu (rodzaj i si³a docisku dociskaczy, war-

toœci luzów, wartoœæ wspó³czynnika tarcia,

prêdkoœci ciêcia itp.) ze wzglêdu na przyjê-

te kryteria, np. energetyczne, wydajnoœcio-

we lub jakoœciowe.

Wyniki mog¹ byæ wykorzystane do:

– rozszerzenia i ulepszenia procesu projek-

towania technologii ciêcia, co istotnie przy-

czyni siê do wzrostu jakoœci powierzchni

przeciêcia oraz zmniejszenia kosztów wy-

konania operacji (mniejsze zu¿ycie ener-

gii, wiêksza trwa³oœæ narzêdzi itp.),

– optymalizacji parametrów ciêcia (prêdko-

œci ciêcia, luzów, wspó³czynnika tarcia,

geometrii narzêdzi, geometrii matryc, do-

ciskaczy itd.) dla dowolnych materia³ów,

– symulacji zjawisk fizycznych

– projektowania nowych narzêdzi do ciêcia.


Poprawa ekonomicznych i ekologicznych wskaŸników spalania paliwa

metod¹ optymalnego sterowania procesem spalania w energetyce,

ciep³ownictwie i przemyœle

S³owa kluczowe: spalanie paliwa, optymalne sterowanie, zmniejszenie zu¿ycia,

negatywne oddzia³ywanie na œrodowisko, zmniejszenie emisji tlenki azotu, tlenek

wêgla, gazy cieplarniane

Adresat oferty: ciep³ownictwo, energetyka miejska, przemys³ w zakresie kot³owni

przemys³owo-grzewczych, pieców przemys³owych, suszarek i innych urz¹dzeñ do

obróbki termicznej

Kierownik zespo³u: prof. dr hab. in¿. Aleksander Szkarowski

Sk³ad zespo³u: prof. dr hab. in¿. Aleksander Szkarowski – profesor PK;

mgr in¿. Sylwia Janta–Lipiñska – asystent PK; mgr in¿. Maja Dyczkowska –

doktorantka PK; Leopold Naskrêt – Thermatic CB–Polska, Warszawa; Oleg Nowikow –

NPF Uran, Rosja


Katedra Sieci i Instalacji Sanitarnych, ul. Œniadeckich 2, 75–453 Koszalin,

tel. (94) 347–85–88, tel. kom. +48 607–573–241, e–mail: [email protected]

Opis oferty

Optymalne sterowanie procesem spala-

nia przewiduje taki przebieg spalania, ¿e

zminimalizowane zostaje nie tylko zu¿y-

cie paliwa na jednostkê wytwarzanej ener-

gii (ciep³a, produkcji), ale tak¿e negatyw-

ne oddzia³ywanie na œrodowisko odprowa-

dzanych do atmosfery spalin. Oferta prze-

widuje opracowanie i wdro¿enie dwóch

sposobów optymalizacji spalania:

– aktywne oddzia³ywanie na strefê spa-

lania metod¹ skierowanego dozowanego

balastowania, lub przez zastosowanie ak-

tywnych dodatków (w przypadku paliwa

ciek³ego i sta³ego);

– inteligentne sterowanie procesem spa-

lania przy pomocy mikroprocesorowego

systemu na podstawie jednoczesnego po-

miaru zawartoœci tlenku wêgla i tlenu w spa-

linach z zastosowaniem metody regulowa-

nego resztkowego poziomu niedopa³u che-

micznego.

Oferowane technologie zapewniaj¹:

– podwy¿szenie sprawnoœci agregatów

o 5–10 % dla paliwa gazowego i ciek³ego

i do 15 % dla paliwa sta³ego;

– zmniejszenie emisji tlenków azotu

œrednio o 15–35 %;

– zmniejszenie emisji gazów cieplarnia-

nych (g³ównie CO2) œrednio o 4–8 % dla

paliwa gazowego i ciek³ego i do 12 % dla

paliwa sta³ego.


S³owa kluczowe: energetyka, wymiana ciep³a, gospodarka energetyczna, badania

maszyn i urz¹dzeñ energetycznych, ch³odnictwo, wentylacja, klimatyzacja

Adresat oferty: oferta jest kierowana do wszystkich jednostek gospodarki,

w których istnieje potrzeba oceny energetycznej ich wyposa¿enia, a w szczególnoœci

do producentów i eksploatatorów instalacji ch³odniczych i klimatyzacyjnych

wytwarzaj¹cych wymienniki ciep³a; ofert¹ mog¹ byæ zainteresowane jednostki

gospodarki komunalnej, w przypadkach modernizacji i termorenowacji instalacji

energetyki cieplnej

Kierownik zespo³u: prof. dr hab. in¿. Tadeusz Bohdal

Sk³ad zespo³u: prof. dr hab. in¿. Jaros³aw Mikielewicz, prof. nazw. dr hab. Marian

Czapp, dr in¿. Henryk Charun, dr in¿. Krzysztof Dutkowski, dr in¿. Waldemar

Kuczyñski, in¿. Robert Maœniak

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Wydzia³ Mechaniczny, Katedra Techniki

Cieplnej i Ch³odnictwa, ul. Rac³awicka 15-17, 75-620 Koszalin, tel. (094) 34-78-247,

(094) 34-78-378, e-mail: [email protected]

Badania cieplno-przep³ywowe maszyn i urz¹dzeñ energetycznych

Opis oferty

Temat dotyczy badañ eksperymental-

nych i teoretycznych maszyn i urz¹dzeñ

energetycznych, ze szczególnym uwzglêd-

nieniem uk³adów ch³odniczo-klimatyza-

cyjnych, w tym wymienników ciep³a i in-

nych elementów tych instalacji. W ramach

tematu badawczego przewiduje siê mo¿li-

woœci badañ o charakterze podstawowym

i badañ stosowanych, tak¿e o charakterze

projektowo-eksploatacyjnym. W bada-

niach podstawowych mo¿na wyró¿niæ

przede wszystkim: badania konwekcyjnej

wymiany ciep³a czynników jedno- i dwu-

fazowych. W zakresie uk³adów dwufazo-

wych przewiduje siê badania jednostko-

wych procesów z wymian¹ ciep³a podczas

przemian fazowych czynników ch³odni-

czych, w tym procesu wrzenia i skraplania

w przep³ywie wewn¹trz kana³ów rurowych

wymiarach konwencjonalnych i w mikro-

mini kana³ach (o œrednicy hydraulicznej

mniejszej od 3 mm). Badania i obliczenia

projektowe o charakterze stosowanym obej-

muj¹: ocenê energetyczn¹ maszyn robo-

czych konwencjonalnych takich jak: wen-

tylatory, sprê¿arki, pompy, kot³y wodne

i parowe œredniej wielkoœci a tak¿e elemen-

tów instalacji niekonwencjonalnych, w tym

pomp ciep³a i instalacji korzystaj¹cych z od-

nawialnych Ÿróde³ energii (OZE). Stanowi-

ska badawcze pozwalaj¹ na wykonanie ba-

dañ charakterystyk energetycznych uk³a-

dów prototypowych i produkowanych se-

ryjnie, a tak¿e wykonanie badañ o charak-

terze inwentaryzacyjno-modernizacyjnym

instalacji ch³odniczych z czynnikami tra-

dycyjnymi i proekologicznymi, sieci wen-

tylacyjnych i klimatyzacyjnych.


Opis oferty

Mikrowyg³adzanie powierzchni folio-

wymi taœmami œciernymi (FTS), to nowo-

czesna metoda wykañczaj¹cej obróbki po-

wierzchni, których jakoœæ decyduje w g³ów-

nym stopniu o walorach eksploatacyjnych

urz¹dzeñ technicznych. Opracowana w la-

tach osiemdziesi¹tych do obróbki twardych

dysków komputerowych, zosta³a zastoso-

wana do obróbki innych superg³adkich

powierzchni. Przewiduje siê, ¿e jej stoso-

wanie bêdzie siê zwiêksza³o.

Metoda mikrowyg³adzania powierzch-

ni FTS polega na ci¹g³ym, powolnym wpro-

wadzaniu w strefê obróbki taœmy o noœni-

ku z folii poliestrowej pokrytym warstw¹

ziaren œciernych. Ziarna œcierne wchodz¹

w strefê tylko jeden raz, co jest cech¹ meto-

dy. Taœma wynosi ze strefy produkty ob-

róbki w przestrzeniach miêdzyziarnowych

i jest nawijana na rolkê folii zu¿ytej, za-

pewniaj¹c czystoœæ powierzchni obrobio-

nej i brak jej “zbrojenia” œcierniwem.

Do wykonania mikrowyg³adzania ofe-

rujemy piêæ typów g³owic: g³owicê do mi-

krowyg³adzania wa³ków GW-1 oraz cztery

g³owice do mikrowyg³adzania otworów

oznaczone GO-1, 2, 3, 4.

G³owica GW-1 przeznaczona jest do

oscylacyjnego mikrowyg³adzania na tokar-

kach wa³ków, wykonanych z ró¿nych ma-

teria³ów, o œrednicach do 250 mm, taœmami

o szerokoœciach do 2”. Mo¿liwe jest uzy-

skanie powierzchni lustrzanych.

G³owice GO-1 i 2 przystosowane do pra-

cy na tokarce, umo¿liwiaj¹ mikrowyg³adza-

nie otworów, w elementach wykonanych

z ró¿nych materia³ów, o œrednicach 50-200

mm w obrotowych przedmiotach typu tu-

leja, taœmami o szerokoœci 1/2”.

G³owice GO-3 i 4 przystosowane do pra-

cy na pionowej frezarce, umo¿liwiaj¹ mi-

krowyg³adzanie nieobrotowych cylindrów,

wykonanych z ró¿nych materia³ów, o œred-

nicach od 50-100 mm, taœmami o szeroko-

œci 1/2”.

Nowe metody i g³owice do precyzyjnego mikrowyg³adzania

powierzchni foliowymi taœmami œciernymi

S³owa kluczowe: mikrowyg³adzanie, microfinishing, foliowe taœmy œcierne

Adresat oferty: metody mikrowyg³adzania i g³owice mog¹ stosowaæ zak³ady

przemys³owe produkuj¹ce czêœci i elementy oprzyrz¹dowania technologicznego

o superg³adkich powierzchniach zewnêtrznych i wewnêtrznych oraz w szko³y

i uczelnie techniczne realizuj¹ce badania i æwiczenia laboratoryjne w ramach

nauczania technik wytwarzania precyzyjnych elementów. Oferujemy us³ugi

mikrowyg³adzania oraz dokumentacjê konstrukcyjn¹ g³owic umo¿liwiaj¹c¹ podjêcie

ich produkcji. Rozwi¹zania g³owic zosta³y opatentowane

Kierownik zespo³u: prof. dr hab. in¿. Ryszard Lewkowicz

Sk³ad zespo³u: prof. dr hab. in¿. R. Lewkowicz , prof. dr hab. in¿. W. Kacalak,

dr in¿. R. Œciegienka, mgr in¿. L. Charkiewicz, in¿. S. Bokiej, dr in¿. M. Kasprzyk

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Wydzia³ Mechaniczny, Katedra Transportu,

ul. Rac³awicka 15-17, 75-620 Koszalin, tel. 094 347 82 67, fax: 094 342 67 53,



Zastosowanie paliw alternatywnych do zasilania

t³okowych silników spalinowych

S³owa kluczowe: silnik spalinowy, proces spalania, parametry silnika, paliwa

Adresat oferty: zak³ady i instytucje zajmuj¹ce siê problematyk¹ silników

spalinowych, zak³ady produkuj¹ce czêœci i podzespo³y samochodowe, firmy

transportowe oraz inne zak³ady zwi¹zane z technik¹ motoryzacyjn¹

Kierownik zespo³u: dr in¿. Piotr Pi¹tkowski

Sk³ad zespo³u: dr hab. in¿. Ryszard Lewkowicz prof. PK, prof. dr hab. in¿. Janusz

Mys³owski, dr in¿. Ryszard Œciegienka, prof. dr hab. in¿. Tadeusz Bohdal,

dr in¿. Krzysztof Dutkowski

Kontakt: Politechnika Koszaliñska, Wydzia³ Mechaniczny, Katedra Transportu,

Katedra Techniki Cieplnej i Ch³odnictwa, ul. Rac³awicka 15-17, 75-620 Koszalin,

tel. 094 347 83 55, 094 347 82 67, e-mail: [email protected]

Opis oferty

Tematyka zastosowania paliw alterna-

tywnych prowadzona przez zespól badaw-

czy umo¿liwia dokonanie ocen iloœcio-

wych i jakoœciowych parametrów pracy t³o-

kowego silnika spalinowego. Wspó³praca

badaczy obu katedr umo¿liwia weryfika-

cjê wniosków i g³êbok¹ analiza problemu

pod wzglêdem zarówno typowo konstruk-

cyjnym, technologicznym oraz eksploata-

cyjnym. Zakres prowadzonych badañ obej-

mujê m.in.; badanie parametrów pracy sil-

nika takich jak moc, moment obrotowy na

hamowni silnikowej, okreœlanie poziomu

emisji spalin, badanie wp³ywu parametrów

zasilania (w tym i ró¿nych paliw alterna-

tywnych) na wartoœæ parametrów pracy sil-

nika. Prócz tych zagadnieñ zespó³ zajmujê

siê tak¿e problematyk¹ zwi¹zan¹ z trans-

portem samochodowym. Zagadnienia te

obejmuj¹ obszary œrodków transportu, in-

frastruktury transportowej, eksploatacji,

diagnostyki oraz logistyki i spedycji. Re-

alizowane s¹ tak¿e zadania zwi¹zane z tech-

nologi¹ napraw pojazdów samochodowych

oraz ocen¹ i metodyk¹ likwidacji szkód

powypadkowych.


Magnetoelectropolishing of biomaterials

S³owa kluczowe:

Surface treatments: MP, EP, MEP

Research range: Corrosion rate studies: OCP, PC, EIS; Surface study: XPS, Auger

spectroscopy, interferometry, and roughness evaluation; physical contact angle

Materials studied: Stainless steels (AISI 316L, 304L), Co-Cr Alloys, Nitinol, Ti-Al-

V Alloys, Metals: Ti, Ta; Implants and tools (Endodontic rotary files)

Mechanical investigation: Bending and fatigue tests

Biological testing: biological cells, and live organisms response

Adresat oferty: Health (Implantology/Chirurgy, Dentistic materials and

Endodontic rotary tools; Electronics)

Firmy: BALTON Warszawa, Sl¹skie Centrum Medyczne – prof. dr hab. med. Pawe³

Buszman, inne oœrodki w kraju i za granic¹

Kierownik zespo³u: prof. nadzw. dr hab. in¿. Tadeusz Hryniewicz

Sk³ad zespo³u: Tadeusz Hryniewicz, Krzysztof Rokosz, Ryszard Rokicki

Kontakt: Wydzia³ Mechaniczny, Zak³ad Elektrochemii i Technologii

Powierzchni, Tadeusz Hryniewicz, Rac³awicka 15-17, 75-620 Koszalin,

tel. +48 94 3478244, [email protected]

Opis oferty

Przedmiotem badañ s¹ biomateria³y, ta-

kie jak stal kwasoodporna (AISI 316L,

304L), stopy tytanu (Nitinol, Ti-Al-V), sto-

py kobaltu (Co-Cr-Mo), oraz metale: tytan

i tantal. Celem badañ jest optymalizacja

polerowania elektrolitycznego z u¿yciem

pola magnetycznego w odniesieniu do bio-

materia³ów metalowych. Badaniu podlegaj¹

powierzchnie biomateria³ów po obróbkach

polerowaniem œciernym MP, elektropole-

rowaniem EP i MEP, nastêpnie poddane

oddzia³ywaniu ¿ywych organizmów, kul-

tur bakterii i komórek.

Dotychczasowe badania w tym zakre-

sie wskazuj¹ na du¿o lepsze charakterysty-

ki odpornoœci korozyjnej, chropowatoœci,

morfologii, sk³adu i gruboœci warstwy

wierzchniej po magnetoelektropolerowa-

niu MEP ni¿ po dotychczasowych obrób-

kach polerowania elektrolitycznego EP,

oraz mechanicznego/œciernego MP. Przemi-

ja czas modyfikacji powierzchni poprzez

powlekanie, implantacjê jonow¹, nanosze-

nie ró¿nych warstewek, pierwiastków, czy

polimerów. W ostatnim okresie d¹¿y siê do

wytworzenia odpowiedniej warstwy tlen-

ków/wodorotlenków na powierzchni rodzi-

mego materia³u, bez wprowadzania obcych

warstw. Od paru lat tym zagadnieniem zaj-

muje siê przedstawiony powy¿ej zespó³,

osi¹gaj¹c powa¿ne sukcesy w skali miêdzy-

narodowej (czasopisma, konferencje, semi-

naria).


Analiza jakoœciowa oraz iloœciowa substancji organicznych

w materia³ach wielosk³adnikowych

S³owa kluczowe: analiza iloœciowa, chromatografia cieczowa, sterydy, fulereny,

modulatory hormonalne, ekotoksykologia, statystyka wielowariancyjna,

nanotechnologia, chemia supramolekularna, efekt termochromowy

Adresat oferty (dziedzina gospodarki, bran¿a do której kierowana jest oferta):

Produkcja ¿ywnoœci, przemys³ farmaceutyczny, przemys³ kosmetyczny, analityka

biomedyczna, utylizacja substancji organicznych, kompostowanie

Kierownik zespo³u: prof. nadzw. dr hab. Pawe³ K. Zarzycki

Sk³ad zespo³u: dr Micha³ Baran, mgr in¿. El¿bieta W³odarczyk, mgr in¿. Filip

B. Harasimiuk, mgr Magdalena B. Zarzycka


Katedra Biologii Œrodowiskowej, Zak³ad Toksykologii i Bioanalityki,

ul. Œniadeckich 2, 75–453 Koszalin, tel.: 094–3478 671; 559, 560;

tel. kom.: 0507516486, e-mail: [email protected] lub [email protected],

strona www laboratorium: http://www.wbiis.tu.koszalin.pl/labtox

Opis oferty

Pracownicy Zak³adu prowadz¹ badania

dotycz¹ce mikrozanieczyszczeñ w prób-

kach œrodowiskowych, farmaceutycznych

oraz biomedycznych. G³ówne prace dotycz¹

opracowywania nowych i niedrogich tech-

nologii rozdzielania chromatograficznego,

znajduj¹cych zastosowanie w iloœciowym

oznaczaniu np. substancji typu EDCs (en-

docrine disrupting compounds) w z³o¿o-

nych matrycach biologicznych oraz œrodo-

wiskowych. W szczególnoœci, projekty ba-

dawcze dotycz¹ zastosowania zale¿nej od

temperatury chromatografii inkluzyjnej,

termostatowanej chromatografii planarnej

oraz metod statystyki wielowariancyjnej,

w rozdzielaniu i oznaczaniu iloœciowym

œrodowiskowych modulatorów sterydo-

wych wystêpuj¹cych w wodzie. Wœród naj-

nowszych osi¹gniêæ zespo³u nale¿y wymie-

niæ opracowanie prostych metodyk anali-

tycznych umo¿liwiaj¹cych oznaczanie

barwników naturalnych w cyjanobakte-

riach, profili substancji sterydowych w wo-

dach powierzchniowych i œciekach, jak rów-

nie¿ rozdzielania fulerenów – obiektów

bêd¹cych w krêgu zainteresowañ nanotech-

nologii. Ponadto, zespó³ prowadzi badania

nad efektem termochromowym komplek-

sów supramolekularnych typu „goœæ–go-

spodarz” i jego potencjalnym zastosowa-

niem w detekcji substancji transparentnych

w zakresie UV–Vis, mo¿liwej do wykorzy-

stania w technikach wysokosprawnej chro-

matografii cieczowej (HPLC) oraz elektro-

forezy mikrokapilarnej (CE).


FINANSOWANIE BUD¯ETOWERamy prawne obecnego systemu finansowa-

nia nauki wyznacza ustawa z dnia 8.10.2004 r. o

zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238,

poz. 2390), nowelizacja o zmianie ustawy o za-

sadach finansowania nauki z dnia 15 czerwca

2007 r. (Dz. U. Nr 115, poz. 795) oraz rozporz¹-

dzenia wykonawcze.

Ustawa okreœla zasady finansowania nauki

ze œrodków finansowych:

1) ustalanych na ten cel w bud¿ecie pañstwa, uj-

mowanych w wyodrêbnionej jego czêœci,

2) pochodz¹cych z innych Ÿróde³ ni¿ bud¿et pañ-

stwa, bêd¹cych w dyspozycji ministra w³aœci-

wego do spraw nauki.

Finansowanie nauki dotyczy dzia³añ na rzecz

realizacji polityki naukowej, naukowo-technicz-

nej i innowacyjnej pañstwa, w szczególnoœci ba-

dañ naukowych, prac rozwojowych i realizacji

innych zadañ szczególnie wa¿nych dla postêpu

cywilizacyjnego.

Minister przyznaje œrodki na naukê jednost-

kom naukowym prowadz¹cym w sposób ci¹g³y

badania naukowe lub prace rozwojowe:

1) podstawowym jednostkom organizacyjnym

szkó³ wy¿szych lub wy¿szych szkó³ zawodo-

wych w rozumieniu statutów tych szkó³,

2) placówkom naukowym Polskiej Akademii

Nauk,

3) jednostkom badawczo-rozwojowym,

4) miêdzynarodowym instytutom naukowym

utworzonym na podstawie odrêbnych przepi-

sów,

5) jednostkom organizacyjnym posiadaj¹cym sta-

tus jednostki badawczo-rozwojowej,

6) Polskiej Akademii Umiejêtnoœci,

7) innym jednostkom organizacyjnym, wy¿ej nie

wymienionym, posiadaj¹cym osobowoœæ

prawn¹ i siedzibê w Polsce.

Ponadto beneficjentem œrodków finansowych

na naukê mog¹ byæ:

1) szko³y wy¿sze – na badania w³asne i rozwój

infrastruktury informatycznej nauki,

2) jednostki naukowe i uczelnie reprezentuj¹ce

sieæ naukow¹ – na wspólne badania w³asne,

3) jednostki naukowe i inne uprawnione pod-

mioty na realizacjê zadañ lub przedsiêwziêæ

przewidzianych do wykonania na okreœlonych

warunkach i w ustalonym czasie,

4) ministrowie kieruj¹cy dzia³ami administracji

rz¹dowej, kierownicy centralnych organów

administracji rz¹dowej, Prezes Polskiej Aka-

demii Nauk na realizacjê zadañ z zakresu dzia-

³alnoœci wspomagaj¹cej badania.

Przy przyznawaniu œrodków finansowych na

naukê uwzglêdnia siê w szczególnoœci:

1) zgodnoœæ przewidzianych do realizacji prac

lub zadañ z celami polityki naukowej, nauko-

wo-technicznej i innowacyjnej pañstwa,

2) poziom naukowy prac lub zadañ przewidzia-

nych do realizacji,

3) praktyczn¹ u¿ytecznoœæ oczekiwanych wyników

prac lub zadañ przewidzianych do realizacji,

4) znaczenie przewidzianych do realizacji prac

lub zadañ dla rozwoju miêdzynarodowej

wspó³pracy w zakresie nauki i techniki,

5) mo¿liwoœæ wspó³finansowania przewidzia-

nych do realizacji prac lub zadañ z innych

Ÿróde³ ni¿ œrodki przewidziane na naukê,

6) opinie organów Rady Nauki oraz zespo³u do

spraw etyki w nauce odnoœnie sposobu reali-

zacji przez wnioskodawcê zadañ finansowa-

nych z bud¿etu pañstwa.

Œrodki finansowe na naukê przeznacza siê na:

1) strategiczne badania naukowe i prace rozwo-

jowe zarz¹dzane przez Centrum Badañ i Roz-

woju oraz inne zadania realizowane przez Cen-

trum,

2) projekty badawcze, projekty rozwojowe i pro-

jekty celowe finansowane przez Ministra,

3) dzia³alnoœæ statutow¹,

4) inwestycje s³u¿¹ce badaniom naukowym i pra-

com rozwojowym,

5) wspó³pracê naukow¹ z zagranic¹,

6) dzia³alnoœæ wspomagaj¹c¹ badania,

7) programów lub przedsiêwziêcia okreœlane

przez Ministra,

8) finansowanie dzia³alnoœci organów opinio-

dawczych i doradczych Ministra, recenzen-

tów i ekspertów oraz dzia³alnoœci kontrolnej.

SYSTEM FINANSOWANIA NAUKI


Wysokoœæ œrodków finansowych na naukê

przeznaczonych na okreœlone cele podane wy¿ej

Minister ustala w planie finansowym dotycz¹cym

czêœci bud¿etu pañstwa przeznaczonej na naukê,

z tym ¿e na badania o których mowa w pkt. 1

przeznacza siê nie mniej ni¿ 10% tych œrodków.

Minister przekazuje Centrum œrodki finan-

sowe w formie:

1) dotacji celowej na realizacjê poszczególnych

programów strategicznych Krajowego Progra-

mu Badañ Naukowych i Prac Rozwojowych,

2) dotacji podmiotowej na pokrycie bie¿¹cych

kosztów zarz¹dzania realizowanych przez

Centrum,

3) dotacji celowej na finansowanie lub dofinan-

sowanie kosztów inwestycji dotycz¹cych ob-

s³ugi realizacji zadañ okreœlonych w art. 5 usta-

wy z dnia 15 czerwca 2007 r. o Narodowym

Centrum Badañ i Rozwoju.

Finansowanie projektów badawczych obej-

muje projekty w³asne, w tym projekty habilita-

cyjne, o tematyce okreœlonej przez wnioskodaw-

cê oraz projekty promotorskie maj¹ce na celu przy-

gotowanie rozprawy doktorskiej. Projekty ba-

dawcze s¹ wy³aniane do finansowania na podsta-

wie konkursu z³o¿onych wniosków.

Finansowanie projektów rozwojowych obej-

muje projekty: w³asne o tematyce okreœlonej przez

wnioskodawcê oraz realizowane z inicjatywy

w³asnej Ministra. Wniosek o finansowanie mo¿e

z³o¿yæ jednostka naukowa lub konsorcjum na-

ukowo-przemys³owe, w którego imieniu wystê-

puje podmiot wskazany w umowie konsorcjum.

Finansowanie obejmuje badania stosowane i pra-

ce rozwojowe

Finansowanie projektów celowych obejmu-

je projekty o tematyce okreœlonej przez wniosko-

dawcê, zg³aszane przez przedsiêbiorców lub inne

podmioty maj¹ce zdolnoœæ bezpoœredniego za-

stosowania wyników projektu w praktyce. Fi-

nansowanie projektu celowego obejmuje okre-

œlon¹ przez Ministra czêœæ nak³adów na badania

stosowane i prace rozwojowe.

Finansowanie dzia³alnoœci statutowej obej-

muje:

1) podstawow¹ dzia³alnoœæ statutow¹ jednostki

naukowej, w tym: badania naukowe i prace

rozwojowe ujête w planie zadaniowym, za-

kup lub wytworzenie aparatury naukowo-ba-

dawczej zwi¹zanej z prowadzeniem badañ

naukowych lub prac rozwojowych, wspó³pra-

cê naukow¹ krajow¹ i zagraniczn¹ niezbêdn¹

do prowadzenia badañ naukowych lub prac

rozwojowych, dzia³alnoœæ wspomagaj¹c¹

badania dotycz¹c¹ okreœlonych zadañ, utrzy-

manie jednostki naukowej, z wy³¹czeniem

kosztów zwi¹zanych z jej dzia³alnoœci¹ inn¹

ni¿ wy¿ej wymieniona,

2) badania w³asne uczelni,

3) utrzymanie specjalnego urz¹dzenia badawcze-

go w jednostce naukowej,

4) badania wspólne sieci naukowej.

Œrodki finansowe na dzia³alnoœæ statutow¹

przekazywane s¹ jednostkom naukowym, po z³o-

¿eniu wniosku oraz jego ocenie, w formie dotacji

podmiotowej.

Finansowanie inwestycji s³u¿¹cych potrze-

bom badañ naukowych lub prac rozwojowych

obejmuje koszty realizacji:

1) inwestycji budowlanych,

2) zakupu obiektów budowlanych

3) zakupu lub wytworzenia aparatury naukowo-

badawczej zaliczanej do œrodków trwa³ych,

a tak¿e zakupu wartoœci niematerialnych

i prawnych (programy komputerowe),

4) rozbudowy infrastruktury informatycznej nauki,

5) udzia³u w przedsiêwziêciu inwestycyjnym

podejmowanym na podstawie umowy miêdzy-

narodowej,

6) inwestycji wspó³finansowanych ze œrodków

funduszy strukturalnych.

Œrodki finansowe przeznaczone na inwesty-

cje ¹ przekazywane jednostce naukowej lub jed-

nostce naukowej reprezentuj¹cej konsorcjum na-

ukowo-przemys³owe, na podstawie z³o¿onego

i ocenionego wniosku, w formie dotacji celowej.

Finansowanie wspó³pracy naukowej z zagra-

nic¹ obejmuje:

1) projekty miêdzynarodowe realizowane w ra-

mach programów Unii Europejskiej lub innych

programów miêdzynarodowych, wspó³finan-

sowane z zagranicznych œrodków finansowych

niepodlegaj¹cych zwrotowi, zwane projektami

miêdzynarodowymi wspó³finansowanymi,

2) projekty miêdzynarodowe realizowane: w ra-

mach programów i inicjatyw miêdzynarodo-


wych, w tym konkursów og³aszanych we

wspó³pracy dwu- lub wielostronnej oraz przy

wykorzystaniu przez polskie zespo³y badaw-

cze wielkich miêdzynarodowych urz¹dzeñ

badawczych, niepodlegaj¹ce wspó³finansowa-

niu z zagranicznych œrodków finansowych,

zwane projektami miêdzynarodowymi nie-

wspó³finansowanymi,

3) dzia³ania wspomagaj¹ce uczestnictwo w pro-

gramach, o których mowa w pkt 1,

4) op³acanie sk³adek na rzecz instytucji lub orga-

nizacji miêdzynarodowych, wynikaj¹cych z

zawartych umów miêdzynarodowych, z wy-

³¹czeniem sk³adek od osób fizycznych,

5) wniesienie wk³adu krajowego na rzecz wspól-

nego miêdzynarodowego programu lub przed-

siêwziêcia, w ramach którego finansowane s¹

badania naukowe i prace rozwojowe.

Finansowanie dzia³alnoœci wspomagaj¹cej

badania obejmuje:

1) sporz¹dzanie ekspertyz, opinii i ocen naukowych,

2) tworzenie, przetwarzanie, udostêpnianie i upo-

wszechnianie informacji naukowych i nauko-

wo-technicznych,

3) upowszechnianie, promowanie i popularyzo-

wanie osi¹gniêæ naukowych lub naukowo-

technicznych,

4) promowanie przedsiêwziêæ innowacyjnych

wykorzystuj¹cych wyniku badañ naukowych

lub prace rozwojowych,

5) podejmowanie innych dzia³añ szczególnie

wa¿nych dla rozwoju nauki.

Œrodki finansowe na naukê przyznawane s¹:

ministrom kieruj¹cym dzia³ami administracji rz¹-

dowej, kierownikom centralnych organów admi-

nistracji rz¹dowej oraz Prezesowi Polskiej Aka-

demii Nauk na ich potrzeby w³asne dotycz¹ce

zadañ, o których mowa w pkt. 1-5 oraz podmio-

tom dzia³aj¹cym na rzecz nauki, na realizacjê za-

dañ o których mowa w pkt 1-5. Œrodki finanso-

we s¹ przekazywane w drodze decyzji oraz pod-

miotom dzia³aj¹cym na rzecz naukowy na pod-

stawie umowy.

Programy i przedsiêwziêcia okreœlane przez

Ministra obejmuj¹ dzia³ania dotycz¹ce:

1. okreœlania kierunków badañ naukowych i prac

rozwojowych najistotniejszych z punktu widze-

nia rozwoju spo³eczno-gospodarczego kraju,

2. rozwoju wspó³pracy w sferze nauki i gospo-

darki, w tym: badania naukowe i prace roz-

wojowe skierowane na zastosowanie w go-

spodarce, ochronê w³asnoœci przemys³owej

oraz wykonywanie czynnoœci niezbêdnych do

wdro¿enia wyników badañ naukowych

w praktyce gospodarczej,

3. wspomaganie restrukturyzacji jednostek na-

ukowych przeprowadzanej przez organy ad-

ministracji rz¹dowej sprawuj¹ce nadzór nad

tymi jednostkami lub przez Prezesa Polskiej

Akademii Nauk,

4. dostosowywania kadr naukowych do warun-

ków miêdzynarodowej wspó³pracy naukowej

i naukowo-technicznej,

5. tworzenie warunków do zatrudniania wybit-

nych uczonych w celu doskonalenia kadr

w wybranych dziedzinach nauki,

6. tworzenie warunków do rozwoju kadr nauko-

wych, w szczególnoœci m³odych naukowców,

w tym przez przyznawanie stypendiów na-

ukowych,

7. rozwoju infrastruktury informacyjnej i infor-

matycznej nauki oraz jej zasobów w postaci

cyfrowej.

Minister ustanawia coroczne stypendia na-

ukowe dla wybitnych m³odych naukowców, któ-

rzy nie ukoñczyli 35. roku ¿ycia, zatrudnionych

w jednostkach naukowych. Stypendia przyznaje

siê na okres nie d³u¿szy ni¿ 3 lata, w wysokoœci

miesiêcznej nieprzekraczaj¹cej minimaln¹ staw-

kê wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego

dla stanowiska profesora zwyczajnego, zatrud-

nionego w uczelni publicznej.

Minister ustanawia corocznie nie wiêcej ni¿

3 nagrody za wybitne osi¹gniêci naukowe lub

naukowo-techniczne. Wysokoœæ nagrody nie

mo¿e przekroczyæ 15-krotnej minimalnej mie-

siêcznej stawki wynagrodzenia zasadniczego

przewidzianego dla stanowiska profesora zwy-

czajnego, zatrudnionego w uczelni publicznej.

W ramach programów i przedsiêwziêæ okre-

œlanych przez Ministra mog¹ byæ finansowane

projekty s³u¿¹ce zapewnieniu krajowego wk³adu

publicznego do badañ naukowych finansowanych

w ramach regionalnych programów operacyjnych

przez samorz¹dy województwa.


FUNDUSZE STRUKTURALNENowy rodzaj finansowania uzyskany dziêki

wejœciu Polski do Unii Europejskiej. Fundusze

strukturalne s¹ instrumentami finansowego

wsparcia Polityki Regionalnej UE i dostêpne dla

pañstw cz³onkowskich Wspólnoty. Ich zadaniem

jest wspieranie restrukturyzacji i modernizacji go-

spodarek krajów UE. Kierowane s¹ do tych sek-

torów gospodarki i regionów, które bez pomocy

finansowej nie s¹ w stanie dorównaæ do œrednie-

go poziomu ekonomicznego w UE. Polityka struk-

turalna i fundusze maj¹ pomóc w³adzom central-

nym i regionalnym w rozwi¹zaniu najwa¿niej-

szych problemów gospodarczych. Cele polityki

spójnoœci w latach 2007-2013, zapisane w Naro-

dowej Strategii Spójnoœci, skierowane s¹ na:

wspieranie innowacyjnoœci, przedsiêbiorczoœci

i wzrostu gospodarki opartej na wiedzy poprzez

umiejêtnoœci w zakresie badañ i innowacyjnoœci,

³¹cznie z nowymi technikami informacyjno-ko-

munikacyjnymi, tak¿e wspieranie inwestycji w ka-

pita³ ludzki.

W dokumencie Narodowe Strategiczne Ramy

Odniesienia 2007-2013 okreœlono sposób wy-

korzystania przyznanych Polsce na ten okres œrod-

ków z funduszy strukturalnych: Europejskiego

Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskie-

go Funduszu Spo³ecznego oraz Funduszu Spój-

noœci. Cele Narodowej Strategii Spójnoœci s¹ re-

alizowane m.in. za pomoc¹ programów opera-

cyjnych zarz¹dzanych przez Ministerstwo Roz-

woju Regionalnego oraz przez samorz¹dy po-

szczególnych województw.

W realizacji tych celów uczestniczy równie¿

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego jako

instytucja poœrednicz¹ca dla trzech programów

operacyjnych zarz¹dzanych przez Ministerstwo

Rozwoju Regionalnego. S¹ nimi:

– Program Operacyjny Infrastruktura i Œrodo-

wisko

– Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka

we wdra¿aniu Priorytetów wspó³finansowanych

z EFRR, oraz

– Program Operacyjny Kapita³ Ludzki, wspó³-

finansowany z EFS.

Aby stworzyæ w³aœciwe warunki do tworze-

nia gospodarki opartej na wiedzy konieczne jest

inwestowanie w rozwój sektora B+R oraz szkol-

nictwa wy¿szego. W szczególnoœci istotne jest

wspieranie kierunków badañ wa¿nych dla spo-

³eczno-gospodarczego rozwoju kraju, stymulo-

wanie wiêkszego zaanga¿owania przedsiêbior-

ców w dzia³alnoœæ badawczo-rozwojowej, mo-

dernizacja i rozbudowa infrastruktury s³u¿¹cej

zarówno dzia³alnoœci badawczej jednostek nauko-

wych jak i dydaktycznej szkó³ wy¿szych, a tak¿e

podwy¿szanie jakoœci kszta³cenia na poziomie

wy¿szym i dostosowanie go do potrzeb gospo-

darki i rynku pracy. W³aœnie w tych obszarach

jest skoncentrowane wsparcie z wy¿ej wymie-

nionych programów operacyjnych dla nauki

i szkolnictwa wy¿szego. Poni¿ej szczegó³owy

wykaz priorytetów i dzia³añ:

PO Innowacyjna GospodarkaPriorytet I. Badania i rozwój nowoczesnych

technologii – 1 299 270 589 EUR.

Dzia³anie 1.1. Wsparcie badañ naukowych

dla budowy gospodarki opartej na wiedzy.

Dzia³anie 1.2. Wzmocnienie potencja³u ka-

drowego nauki.

Dzia³anie 1.3. Wsparcie projektów B+R na

rzecz przedsiêbiorców realizowanych przez jed-

nostki naukowe.

Dzia³anie 1.4. Wsparcie projektów celowych

Priorytet II. Infrastruktura sfery B+R - 1 299

270 589 EUR.

Dzia³anie 2.1. Rozwój oœrodków o wysokim

potencjale badawczym.

Dzia³anie 2.2. Wsparcie tworzenia wspólnej

infrastruktury badawczej jednostek naukowych.

Dzia³anie 2.3. Inwestycje zwi¹zane z tworze-

niem infrastruktury informatycznej nauki.

PO Infrastruktura i Œrodowisko

Priorytet XIII Infrastruktura szkolnictwa

wy¿szego - 588 235 294 EUR.

PO Kapita³ Ludzki

Priorytet IV. Szkolnictwo wy¿sze i nauka -

960 366 839 EUR.

Dzia³anie 4.1 Wzmocnienie i rozwój poten-

cja³u dydaktycznego uczelni oraz zwiêkszenie licz-

by absolwentów kierunków o kluczowym zna-

czeniu dla gospodarki opartej na wiedzy.

Dzia³anie 4.2. Rozwój kwalifikacji kadr sys-

temu B+R i wzrost œwiadomoœci roli nauki w roz-

woju gospodarczym.


FUNDUSZE UNII EUROPEJSKIEJ7. Program Ramowy w zakresie badañ i roz-

woju technologicznego 2007-2013 to g³ówny

instrument Unii Europejskiej w zakresie finan-

sowania badañ w Europie. Jako jedno z podsta-

wowych narzêdzi realizacji Strategii Lizboñskiej

d¹¿y do przekszta³cenia UE w najbardziej kon-

kurencyjn¹ i dynamiczn¹, opart¹ na wiedzy go-

spodarkê na œwiecie zdoln¹ do zapewnienia trwa-

³ego wzrostu gospodarczego, stworzenia liczniej-

szych i lepszych miejsc pracy oraz zagwaranto-

wania wiêkszej spójnoœci spo³ecznej. Postawio-

no na wzmocnienie bazy naukowej i technolo-

gicznej przemys³u europejskiego na arenie miê-

dzynarodowej. W celu osi¹gniêcia zak³adanych

celów Wspólnota poprzez wsparcie finansowe

w ramach 7. PR zachêca m.in. przedsiêbiorstwa

(w tym MŒP) i wy¿sze uczelnie do prowadzenia

badañ oraz podejmowania innych dzia³añ na rzecz

rozwoju technologicznego.

G³ównymi celami 7. PR s¹:

– wspieranie szerokiego stosowania rezultatów

i rozpowszechniania wiedzy uzyskanej w wy-

niku dzia³alnoœci badawczej,

– wspieranie wspó³pracy ponadnarodowej w ca-

³ej UE,

– zwiêkszenie dynamizmu, kreatywnoœci i do-

skona³oœci europejskich badañ naukowych

w pionierskich dziedzinach wiedzy,

– wzmacnianie potencja³u ludzkiego w zakresie

badañ i technologii m.in. poprzez wspieranie

naukowców rozpoczynaj¹cych karierê,

– zintensyfikowanie dialogu miêdzy œwiatem

nauki i spo³eczeñstwem celem zwiêkszenia

spo³ecznego zaufania do nauki.

7. Program Ramowy sk³ada siê z czterech

g³ównych bloków dzia³añ tworz¹cych cztery pro-

gramy szczegó³owe i pi¹tego programu szczegó-

³owego obejmuj¹cego dzia³ania JRC oraz dzia³a-

nia Wspólnotowego Centrum Badawczego:

Wspó³praca (Cooperation) bêdzie organizo-

wana miêdzy uniwersytetami, przedsiêbiorstwa-

mi, oœrodkami badawczymi i w³adzami publicz-

nymi w ca³ej Unii Europejskiej (jak równie¿

z reszt¹ œwiata). Ma ona na celu objêcie przez

Uniê Europejsk¹ pierwszeñstwa w kluczowych

obszarach nauki i technologii. Program obejmuje

ca³¹ gamê dzia³añ badawczych, prowadzonych

we wspó³pracy miêdzynarodowej.

W ramach Wspó³pracy przewidziano 9 prio-

rytetów tematycznych

– zdrowie;

– ¿ywnoœæ, rolnictwo i biotechnologia;

– technologie informacyjne i komunikacyjne

(TIK);

– nanonauki, nanotechnologie, in¿ynieria mate-

ria³owa i technologie nowych produktów;

– energia, œrodowisko (w³¹cznie ze zmianami

klimatycznymi);

– transport (wraz z aeronautyk¹);

– nauki spo³eczno-ekonomiczne i humanistyczne;

– badania w zakresie bezpieczeñstwa i przestrze-

ni kosmicznej.

Pomys³y (Ideas), program ten ma na celu

pobudzenie kreatywnoœci i d¹¿enie do doskona-

³oœci w dziedzinie badañ europejskich poprzez

finansowanie dzia³añ dotycz¹cych badañ podsta-

wowych i interdyscyplinarnych.

Ludzie (People), program ten dotyczy wzmoc-

nienia potencja³u ludzkiego w nauce i badaniach

(jakoœciowego oraz iloœciowego). Zadaniem pro-

gramu jest zwiêkszenie mo¿liwoœci rozwoju ka-

riery i mobilnoœci naukowców Unii Europejskiej.

Ma on zachêciæ naukowców do pozostania w Eu-

ropie lub do przyjazdu do Europy. Cel ten wzmoc-

ni istniej¹ce dzia³ania programu Marie Curie.

Mo¿liwoœci (Capacities,) zadanie to polegaæ

bêdzie na pe³nym wykorzystaniu mo¿liwoœci ba-

dawczych UE poprzez rozwiniête infrastruktury

badawcze, wspó³pracê regionaln¹ i innowacyjne

ma³e i œrednie przedsiêbiorstwa.

Dodatkowo w ramach 7 PR realizowane bêd¹

zadania zwi¹zane z JRC oraz EURATOM.

Wspierane bêd¹ bezpoœrednie dzia³ania naukowe

i technologiczne nienale¿¹ce do obszaru badañ

j¹drowych prowadzone przez Wspólne Centrum

Badawcze Komisji Europejskiej Research Cen-

tre (JRC).

JRC ma na celu pomóc w zwiêkszeniu sku-

tecznoœci i zwiêkszeniu znaczenia postaw nauko-

wych przy tworzeniu polityk wspólnotowych,

poprzez wsparcie technologiczne i naukowe. Ba-

dania, których prowadzeniem zajmuje siê JRC

bêd¹ koordynowane tymi, które okreœlone s¹

w ramach programu Wspó³praca. Na wsparcie

ze strony JRC bêd¹ mog³y równie¿ liczyæ kraje

kandyduj¹ce, a tak¿e nowe kraje cz³onkowskie.


EURATOM – badania w programie obejmo-

waæ bêd¹ dwa priorytety:

1. badania energii syntezy termoj¹drowej, które-

go celem jest rozwój wiedzy i technologii ITE-

Ra jako kierunku zmierzaj¹cego do stworze-

nia prototypu reaktora dla elektrowni, ma on

staæ siê bezpiecznym, zrównowa¿onym, przy-

jaznym dla œrodowiska i ekonomicznie op³a-

calnym Ÿród³em energii,

2. rozszczepienie j¹drowe i ochrona przed pro-

mieniowaniem, którego celem jest ustanowie-

nie naukowych i technologicznych podstaw

bezpiecznego zarz¹dzania d³ugo ¿yj¹cymi od-

padami radioaktywnymi, zwiêkszenie bezpie-

czeñstwa dzia³ania reaktorów, poprawa efek-

tywnoœci kosztowej energii j¹drowej, zapew-

nienie spo³ecznie akceptowalnego systemu

ochrony ludzi i œrodowiska przed efektem pro-

mieniowania jonizuj¹cego.

Narzêdzia finansowania w 7. PR UEProjekty wspó³pracy (collaborative projects),

wspieranie projektów badawczych prowadzonych

przez konsorcja z uczestnikami z ró¿nych pañstw,

maj¹ce na celu rozwój nowoczesnej wiedzy, no-

wych technologii, produktów lub wspólnych za-

sobów przeznaczonych na badania. Rozmiar, za-

kres i wewnêtrzna organizacja projektów mo¿e

zmieniaæ siê w zale¿noœci od dziedziny i tematu.

Projekty mog¹ obejmowaæ konkretne dzia³ania

badawcze o ma³ej lub œredniej skali lub projekty

o wiêkszych rozmiarach, które mobilizuj¹

znaczn¹ iloœæ zasobów przeznaczonych na osi¹-

gniêcie okreœlonego celu. Projekty mog¹ byæ rów-

nie¿ skierowane do okreœlonych grup, np. MŒP.

Sieci doskona³oœci (networks of excellence),

wspieranie wspólnych programów badañ, wdro-

¿onych przez wiele organizacji badawczych ³¹cz¹-

cych swoje dzia³ania w danej dziedzinie, prowa-

dzonych przez grupy badawcze w ramach wspó³-

pracy w d³u¿szym okresie. Wdra¿anie wspólnych

programów bêdzie wymaga³o formalnego zobo-

wi¹zania organizacji ³¹cz¹cych czêœæ swoich za-

sobów i dzia³añ.

Dzia³ania koordynacyjne i wspieraj¹ce (co-

ordination/suport actions), wspieranie dzia³añ

maj¹cych na celu koordynacjê i wsparcie dzia³añ

badawczych i polityk (tworzenie sieci, wymiany,

miêdzynarodowy dostêp do infrastruktur badaw-

czych, prace badawcze, konferencje, itd.). Dzia-

³ania te mog¹ tak¿e byæ wdra¿ane w inny sposób

ni¿ zaproszenie do sk³adania wniosków.

Wsparcie na rzecz badañ pionierskich, wspie-

ranie projektów prowadzonych przez indywidual-

ne, krajowe lub ponadnarodowe zespo³y badaw-

cze. System ten s³u¿y g³ównie do wsparcia inspi-

rowanych przez naukowców „odkrywczych” pro-

jektów badawczych finansowanych w ramach Eu-

ropejskiej Rady ds. Badañ Naukowych.

Wsparcie na rzecz kszta³cenia i rozwoju ka-

riery naukowców, wspieranie kszta³cenia i roz-

wijanie kariery naukowców, w szczególnoœci wy-

korzystywane do realizacji dzia³añ Marie Curie.

Badania na rzecz okreœlonych grup (zw³asz-

cza MŒP) Wspieranie projektów badawczych,

w ramach których wiêksza czêœæ badañ prowa-

dzona jest przez uniwersytety, oœrodki badawcze

lub inne podmioty prawne, na korzyœæ szczegól-

nych grup, w szczególnoœci ma³ych i œrednich

przedsiêbiorstw lub zrzeszeñ ma³ych i œrednich

przedsiêbiorstw.

Uczestnicy programu

Projektodawcami w 7. PR mog¹ byæ:

– jednostki przemys³owe (ma³e i œrednie przed-

siêbiorstwa oraz du¿y przemys³);

– instytucje naukowe (uniwersytety, akademie

oraz instytuty);

– prywatne i publiczne jednostki posiadaj¹ce

osobowoœæ prawn¹;

– jednostki rz¹dowe oraz samorz¹dowe;

– organizacje (stowarzyszenia oraz federacje);

– indywidualni badacze.

FINANSOWANIE NAUKI

PRZEZ SEKTOR GOSPODARKI

Przedmiotem finansowania jest realizacja za-

dañ (skonkretyzowanych potrzeb z sektora gospo-

darki) w oparciu o zmówienia i zawarte umowy.

Struktura finansowania badañ naukowych

z sektora gospodarczego wymaga zmiany jako-

œciowej tak, by zwiêkszony zosta³ udzia³ w finan-

sowaniu badañ stosowanych, prac rozwojowych

i wdro¿eniowych. W Polsce wskaŸnik nak³adów

na B+R z sektora gospodarczego wynosi 33,1%

(oznacza to 0,18 % PKB), w porównaniu do 27

pañstw UE dla której wskaŸnik ten wynosi 54,1%.

Opracowanie:

mgr Miros³awa Pilewska-Markiewicz

Kierownik Dzia³u Nauki i Wspó³pracy

z Gospodark¹, tel. 094, 3478627


Documents

Oferta wspó³pracy z przemys³em i gospodark¹ - tu.koszalin.pl · S³owa kluczowe: przeciwzu¿yciowe warstwy cienkie, pró¿niowo-plazmowe technologie osadzania warstw i pow³ok